Adultery आईचा नटखट पणा…….2

[aagman]

आता आम्ही आमच्या प्लान चा पुढचा टप्पा सुरु केला. दुसऱ्या दिवशी दुपारी विश्वा ने आईला फोन केला. आणि घाबरत पणाचे नाटक करत बोलला
तो - हॅलो अहो इथ एक प्रॉब्लेमझालं आहे 
ती - अहो हे काय बोलत अहात. आता काय झाले.
तो - आपल्या मुलाला डॉ नी पुन्हा आयसीयू मधे भरति केळ आहे .
ती- देवा आता काय त्याला. मी आले तेवा त र तो एकदम ठीक आला होता. एमजी अचानक काय झाले त्याला? त्याची त्ब्येत खूप बिघडली काय? तो कसा आहे? मी इथयूएन निघते आहे. असे म्हणून आई रडायला लागली. विश्वा तिला समजाऊ लागला 
तो - हे बघा आधी तुम्ही शांत व्हा. मी काय म्हणतो ऐका. 
ती - नाही मी इथून निघत आहे. मला भीती वाटत आहे . तुम्ही काही लपवत नाही आहे ना?
तो - मी तुम्हाला सांगत आहे ना की तुम्ही गडबड करू नका. सध्या त्याला एडमिट केले आहे आणि त्याची तब्येत स्थिर आहे. आणि डॉक्टरांनी त्याच्या टेस्ट केल्या आहेत. तेव्हा त्याचे रिपोर्ट आल्यावर कलेलाच.
ती - तरी मी निघते इथून मला कसेतरी होत आहे. 
तो - हे बघा तुम्ही जर आशा परिस्थितीत इथे आल्या. आणि त्यानी तुम्हाला बघितले तर त्याची आणखी तब्येत खराब होऊ शकते. त्यापेक्षा तुम्ही तिथेच थांबा. सध्या तो एकदम बरं आहे.
ती- पण मला काळजी वाटते आहे.
तो - तुम्ही काळजी करू नका. मी आहे ना इथे तुमचं माझ्य वॉर भरवास आहे ना.
ती - हो पण मला भीती वाटत आहे. 
तो - अहो भ्यायचे काही करन नाही. आणि त्याचे रिपोर्ट आले की तुम्हाला कळवतोच मग काय करायचे ते आपण बघू. पण सध्या तरी तुम्ही इथे येण्याची घाई करू नका.
ती - ठीक आहे पण प्लीज़ मला त्याच्या तब्येती बद्दल सांगत रहाल.
तो - हो काळजी करू नका. आता तो मज़ा पण मुलगा आहे .
 हे बोलताना त्याने माझ्य कडे पहिले आणि डोळा मारला. आणि फोन ठेऊन दिला. त्याच्या डोक्यात काय चालू आहे हे मला कळत नवते. मी त्याच्या कडे पहाट होतो. तो माकला म्हणाला  आता बघ तिझी आई काशी स्वतःहूण माझ्य कडे येते ते . मी फक्त मान डोलावली. रात्री आम्ही दोघेही बाहेर सोबत दारू पिलो. आज विश्वा खूप खिश दिसत होता करन त्याचा दव यशसस्वी झ्कला होता. ठरल्या नुसार दुसऱ्या दिवशी सकाळीच त्याने आईला परत फ़ोन केला. आईने फीन पहिल्या झटक्यात उचलला.
ती - मी तुमच्याच फोन ची वाट पहाट होते. आले का त्याचे रिपोर्ट.
तो - ( थोडा नॉर्वस पणाचे नाटक करत) हो टेपोर्ट आले पण आपल्या साठी एक वाईट बातमी आहे .
ती - काय झाले त्याला मला भीती वाटत आहे. 
ती रडकुंडीला येत म्हणाली
तो- तुमच्या मुलाला प्लासौरिनलसो रोग झालं आहे.
ती- हा कोणता रोग आहे या बद्दल टीआर मी कधीच ऐकले नाही ( ती रडायला लागली)
तो - मी पण ऐकले नावते . डॉ सांगितले की हा एक रिअर डिजीस असून हा जगत् खूप कमी लोकाना होतो. झळ तर संपूर्ण भारतातला हा पाहिला पेशंट नसावा असे महानले.
ती - देवा अस का केल रे. माझ्य मुलांनी कोणते पाप केले होते . (असे म्हणत ती रडू लागली)
तो - हे बघा तुम्ही रडू नका. आता तुम्ही जर आशा रडलीक टीआर त्याला धीर कोणाचं राहणार . 
असे म्हणताच ती शांत झाली आणि म्हणाली
ती - पण या रोगावर काही उपाय तर असतील ना. 
तो - अर्थात डॉ नी सांगितले की त्याचे तीन ऑपरेशन करावे लागतील. आणि त्या करिता बाहेर देशातील डॉ बोलवावे लागतील. त्या करिता खूप खर्च होणार आहे.
ती - त्यानं म्हणव की तुम्ही त्याचे ऑपरेशन करा पैशांची काळजी करू नका. मी माझी सर्व प्रॉपर्टू विकून टाकेल पण त्याला वाचवेल.
तो - मी पण डॉ हेच बोलालो. पण प्रश्न असा आहे की तुमची आणि माझी पण इस्टेट जमा केली तरी एवडी रक्कम नाही होऊ शकत.
ती- असे कसे त्यानी किती खर्च सांगितला आहे ऑपरेशन चा .
तो- त्याचे ऑपरेशन करणारे या जगत् केवळ ७ डॉअहेत त्यापैकी तीन डॉ हे ऑपरेशन करणार आहे . आणि रत्येकच फी ही जवळपास ३ -४ कोटी रुपये असणार आहे .
हे ऐकून तर आईचा धोरच तुटला होता. करन तो तिच्या बोलण्यातूएन जाणवत होता.
ती - माझ्यापुढे हे काय आल मला कळत नाही आहे. मला मज्य मुलाला वाचवता पण नाही येत आहे . मी कशीआई आहे हो.
असे म्हणत ती धाय ठोकुन रडू लागली . विश्वा ने तिला समजाऊन शांत केले.
तो - हे बघा आपण बघू उतून काही तरी मार्ग नक्की काढू. आणि मी त्याला आता मझ्या घरी नेत आहे. कारण मला आता सतत येथे येणे जमणार नाही. कारण मला आता जॉब ल जावे लागेल तर कुठे पैसे कम करता येतील. 
ती - तुम्ही खरोखर खूप दयाळू आहात. तुमचा आमचा काहीही संबंध नसताना मदतीला धाऊन आले आणि आज पर्यंत तुम्हीच आमच्या साठी कष्ट घे आहात. मला ह्या गोष्टीची शरम वाटत आहे .
तो - हे बघा पुन्हा तुम्ही येच बोलत आहे. मी मागे सांगितलं ना की अस काही नाही. आणि मी याची परतफेड घनाराच आहे तुमच्याकडून.
असे बोलताना तो माझ्याकडे पाहून हसत होता. मला त्याचा अर्थ समजला.
तो - आणि तास पण मला कंपनी दुसरी कडे पाठवणार आहे तर घर खाली च राहणार आहे.
ती - काय तुमची बदली झाली. कधी ? कुठे? केव्हा? मला सांगितलं का नाही
ती अशा काही आवेशाने बोलली जणू तिला मोठा धक्का बसला असावा. मला हे बघून खूप आश्चर्य वाटले.
To- अहो अजूनमला पण माहित नाही की कुठे होणार आहे. झाल्यावर संगणाराच होतो.
ती - बदली पण आताच व्यायची होती तुमची.
तो - तुम्ही काळजी करू नका मी घेईल तुमची काळजी म्हणजे तुमच्या मुलाची. तो जाणून असे बोलला होता.
असे बोलून त्याने फोन ठेवला.
तो तर मिस्टर आज पासून तुम्ही एक पेशंट आहात ज्याची स्मरणशक्ती कमजोर झाली आहे. V tyala खूप अशक्त पण आलेला आहे. म्हणून आजपासून फक्त बसून मजा बघ्याची आहे तुम्हाला.
मी - यात कसली मजा. माझा तर तुमची आहे. आणि मी थोडीच हे बघणार आहे 
तो - बेटा ही गोष्ट पाहायला तर म्हातारा माणूस पण तडफडत असतो. तुझ t गरम रक्त आहे 
मी -pn मी तसा नाही आहे 
तो - ते बघू आता 
 आता दोन दिवस विश्वा नी आईला फोन केलाच नाही v तिचे पण फोन उचलले नाही. व माझा फोन पण बंद करून ठेवला. मग दोन दिवसांनी त्याने तिला फोन केला. फोन एका झटक्यात उचलला गेला.
ती - तुम्हाला काय वेड लागलेलं आहे काय? फोन उचलत पण नव्हते परत करत पण नव्हते. मला किती काळजी वाटत होती.
आई बोलत असताना तो माझ्याकडे पाहून हसत होता. आई आता त्याच्या कडे हळूहळू ओढल्या जात होती.
तो - तुम्हाला मझी काळजी कशाला करावी लागते मि काय तुमचा नवरा आहे काय.
त्याने असे महंतच तिकडे एकदम शांतता पसरली होती.
ती - नाही म्हणजे मला मुलाची काळजी वाटते असे म्हणायचे होते.
तो - अच्छा ठीक आहे. बर मी फोन या करिता केला होता की माझी बदली औरंगाबाद ल झाली आहे.
ती - ( खुशीत) बदली औरंगाबाद ल झाली म्हणजे तुम्हाला आता म्या इथे राहता येणार. आमचे गाव औरंगाबाद जवळच आहे.
तो - अरे वा मग तर हे चांगलेच झाले. पण कंपनी आम्हाला दुसरी कडे राहू देत नाही.
ती - ते मला माहित नाही आता तुम्हाला मझ्या कडेच राहावे लागेल. तुम्ही येवढे करत आहात आमच्या साठी मग आता आम्हाला पण संधिद्या.
तिकडे तुम्ही कंपनीत काही पण सांगा.
तो - हो पण कंपनी वयक्तिक कारण शिवाय बाहेर राहू देत नाही.
ती - मग वयक्तिक कारण सांगा मी काही ऐकणार नाही आता.
तो - बर बघू ठीक आहे ठेवतो आता.
फोन ठेवल्यावर त्याने माझ्याकडे पाहत म्हटले
तो - बघितलं आता कशी ती मला भेटायला आसुसलेली आहे. 
मी त्याच्या कडे पाहत हात जोडले. कारण त्याचे डोके एवढे चालते ते आजच मी पाहत होतो.
            काही दिवस गेले तरी विश्वा शांत होता तेव्हा मी त्याला विचारले. 
मी - पुढे काही करायचे आहे की नाही. की बस आता असेच बसून राहायचे आहे.
तो - एवढा उतावीळ झाला आहेस काय. जरा थांबा तुझ्या आईला थोड तडपू दे. म्हणजे ती स्वतः फोन करील. आपण जर केला तर तिला पुन्हा दौत नको यायला. 
मी - हे पण बरोबर आहे म्हणा. पा
तो - आता पुढे तुझ्या आईकडे जाणार आहे तेव्हा लक्ष देऊन ऐक तुला काय करावे लागेल ते.
आणि त्यांनी मला पुढील गोष्टी समजावून सांगितल्या.
दुसऱ्या दिवशी सकाळी सकाळी आईचा फोन आला.
ती - अजून किती दिवस आहे तुम्हाला इकडे यायला. आता दिवाळी पण जवळ येत आहे.
तो - अहो लवकरच येणार आहे . आणि दिवाळीचं मला काय. मी कधीही साजरी करत नाही. आणि मला माहित पण नाही की कशी करावी लागते ती.
आईला वाटले बिचाऱ्या विश्वा ल एकटेच राहावे लागत असल्या मुळे त्याला यातले काहीच माहीत नाही पण त्याचा दुसराच उद्देश होता या मागे.
ती - तुम्ही कधी केली नाही म्हणून तुम्हाला असे वाटत असणार आणि ते साहजिक आहे. पण आता आपण साजरी करू मिळून. 
तो - तुम्ही म्हणत आहे तर मस्तच असणार.
ती - मला कधी येणार ते सांगाल. आणि बाळाची तब्येत कशी आहे. 
तो - त्याची तब्येत मस्त आहे . बोला ना त्याच्या सोबत.
 आईशी काय बोलायचे आहे ते सांगुनच ठेवले होते. त्याप्रमने मी बोलू लागलो.
ती - कसा आहेस. मला तुझी खुप आठवण येत आहे. पण विश्वा नी मला येऊ नाही दिले रे 
मी - आई मी एकदम ठीक आहे काळजी करू नको. विश्वा माझी खरोखर एका बापा सारखी काळजी घेत आहे. आणि आई तो तिकडे आल्या नंतर. त्याला सर्व काही दाखव. त्याने कधी जे बघितलं नसेल ते. आणि त्याची प्रत्येक इच्छा पूर्ण कर. कारण त्याला बिचाऱ्याला कडीच कोणत्या गोष्टीची सुख मिळाले नसणार. तो नेहमी एकटाच राहणार आहे.
ती - हो बेटा, त्याला मी सगळ काही दाखवणार आहे त्याला जे मिळालं नाही ते सर्व देणार आहे. ती काळजी करू नको. आता तो आपल्या घरातील माणूस आहे असे समज.
तिचे हे बोलणे ऐकून मला मजा वाटली कारण तिला काय बोलायचे होते ते मी समजत होते. आम्ही दोघेही इकडे हसत होते.
मी - हो आई आता तो आता आपल्या मध्दीलाच एक झाला आहे. म्हणून त्याला सर्व मदत कर. तो जे म्हणेल ते कर.
ती - हो रे बाळा त्यांनी आपल्यासाठी एवढं केलं आहे तर आपण पण त्याला सर्व काही देऊ. आणि तू म्हटल्यावर मी नाही थोडी म्हणणार आहे.
असे म्हणून आम्ही फोन कट केला
   आमच्या दोघांना असे वाटत होते की आमच्या दोघांच्या पण इच्छा पूर्ण होत आहे. पण पुढे आम्हा माय लेका साठी वेगळेच वाढून ठेवले होते.नंतर विश्वा आईकडे जायला निघाला. आज त्याच्या कडे पाहिल्यावर लक्षात आले की तो शरीराची खूप काळजी घ्यायला लागला होता. 

आपली बिअर्ड शेव त्यांनी शेप मधे आणली होती. आणि जिम पण जास्त वेळ करायला लागला होता. त्यांनी नवीन कपडे पण घेतले होते. त्यात सर्वात जास्त कपडे असे होते की त्यातून त्याचे आंग दिसू शकणार होते. त्यांनी बाहेरून कोणती तरी जडीबुटी आणली होती . आणि ती तो रोज रात्री झोपताना घेत होता. नंतर मझ्या लक्षात आले की त्याने त्याची लैंगिक ताकत वाढणार होती. म्हणजे तो आईला झवण्यासाठी पूर्ण तयार होत होता.
  आता तो जायला निघाला तेव्हा मझ्या कडे पाहून हसला आणि म्हणाला. "आज तुझ्यामुळे मला तुझी आई मिळत आहे. आता तू तुझ्या आईशी रात्र भारत जेवढे बोलायचे ते बोलून घे. मग आपले काम सुरू झाले तुला बोलता येणार नाही." मला त्याचे बोलणे कळले नाही. आणि मी त्याला हो म्हटलं.
            ट्रेन मधे बसल्यावर त्याने आईला कॉल केला
तो - मी इथून निघालो आहे. उद्या तिकडे पोहचत आहे. मला तिकडली माहिती नाही. तुम्ही मला सांगा तसे मी येतो.
ती - तुम्ही खरंच निघाले की नाही यावर माझा आता विश्वासाचं नाही. तुम्ही खोटे बोलत आहात.
तो - अरे मिखरे सांगत आहे l. आता तुम्हाला कसे सांगू.
ती - जर खरेच निघाले आहात तर मला फोटो पाठवा पाहिले.
तो - ठीक आहे हा घ्या.
     
   त्यांनी आईला फोटो काढून पाठवला. पण तो काढताना त्याने असा काढला की त्यात त्याचा कमी खालचा पूर्ण भाग दिसत होता. आणि बरोबर त्याचा लवडा इथून दिसत होता. तो फोटो पाहून आईला एकदम गरमी होऊ लागली. कारण तिला त्या दिवशीचा स्पर्श आठवला. आणि आज ती त्याचा फोटो पाहत होती. त्याने शॉर्ट घातले असल्याने दिसत नव्हते पण अंदाज येत होता की ते खप जाड आणि जवळ पास १० इंचं लांब आहे. ते बघून आईला कसेतरी होऊ लागले.
ती - म्हणजे तुम्ही आता खरोखर तुमच्या सामना सह निघाले तर.
तो - म्हणजे.
ती - अहो म्हणजे लगेज सह म्हणत आहे. बर तुम्ही फित स्टेशन वर या. मी तुम्हाला स्वतः तिथून पीक अप करेल.
तो - मग ठीक आहे म्हणजे टेन्शन नाही.
ती - चला मग या पटकन आता मी वाट पाहत आहे.
तो - हो आलोच म्हणून समजा मी माझ्या लाडक्या व्यक्तीला जास्त वाट नाही पाहू देणार.
     तो तिला चावट पने म्हणाला. आता दोघेही एकमेकांना भेटण्यासाठी आतुरालेले होते. आणि दोघांची पण एकच इच्छा होती. ते म्हणजे मिलन. दोन शरीराचे मिलन. दुसऱ्या दिवशी सकाळीच विश्वा स्टेशन वर पोहचला. अजून आई यायची होती. तोपर्यंत त्याने चहा घेतला. तिथे त्याला एक मेडिकल दिसले. आणि एकदम एक कल्पना सुचली. त्याने मेडिकल मधून लेडीज व्हायग्रा च्य गोळ्या घेतल्या. आणि ड्रेसिंग बंडेज घेतले. बाथरूम मध्ये जाऊन ते त्याने आपल्या जांघे क्या मध्ये लाऊन घेतले. आणि थोडे लंगडत चालण्याची अक्टिंग करू लागला. तिथे बसल्या बसल्या तो स्टेशन न्याहाळू लागला तेव्हा त्याला तिथे काही भिकारी दिसले. त्यांचे केस वाढलेले होते त्याच्या गाठा पडलेल्या होत्या. रोज आंघोळ करत नसल्या मुळे आंग पूर्ण काळेशार आणि मळलेले होते. कपडे फाटलेले असल्या मुळे त्यांचे आंग दिसत होते. त्यातील दोन भिकारी हे अंगाने थोडे धिप्पाड आणि उंचापुरा होते. त्यांच्या पँट मधून त्यांचे मोठे लवडा दिसत होते. ते चालताना ते हलत होते. तेबघुन विश्वा चया डोक्यात आणखी एक कल्पना सुचली आणि तो हसला. 
            थोड्या वेळाने आशा तिथे पोहचली. ती गाडीतून उतरली तेव्हा विश्वा तिच्या कडे पाहतच राहला. आज ती एका मद मस्त तरुणी सारखी मेकअप करून आली होती. तिने तिची साडी अशी काही नेसली होती की तिचे बॉल आणि पोट पूर्ण दिसत होते. 
.     .    
ब्लाऊज मधू तिचे अर्धे स्तन बाहेर येऊन तिचे क्लिवेज दुरून पण स्पष्ट दिसत होते. तिने साडी अगदी ताणून घातली होती त्यामुळे तिचे प्रत्येक आंग उभारून दिसत होते. तिचे तरबुजसारखे नितंब अगदी दोलाने हलत होते. आणि तिने स्लिव्हलेस ब्लाऊज घातल्याने तिची पाठ पूर्ण उघडी दिसत होती. तिला पाहून स्टेशन वरील अनेकांना मूठ मारावी लागणार होती. तिने सर्वांचे लक्ष वेधून घेतले होते. तिला पाहून विश्वा च पँट मधे टाईट झाले होते. ती जवळ येताच तिचे लक्ष त्याच्या पँट कडे गेले आणि ती हसली. म्हणजे तिला वाटले की तिने केलेले मेकअप कमी आले. ती आल्या आल्या विश्वा ल छिपकली v मिठी मारली. तिच्या सुगंधाने मात्र विश्वा उत्तेजीत होऊ लागला आणि त्याने पण तिला करकचून कवेत घेतले. त्यामुळे त्याच्या लावड्याचा स्पर्श तिला पूर्ण जाणवला. 
ती - सॉरी मला पोहचायला थोडा उशीरच झाला. तुम्हाला काही त्रास नाही झाला ना प्रवासात.
ती त्याला पाहून खूप आनंदात होती. तो अजून पण तिला निरखून पाहत होता.
तो - नाही काही त्रास झाला नाही. पण आता मात्र होत आहे . असे म्हणून तो हसला.
ती - म्हणजे ?
तो - अहो मला सकाळीच आंघोळ करायची सवय आहे ना त्या मुळे म्हणत आहे. 
ती - ओहह आता घरी जाऊन तेच करायचे आहे. फक्त आता थोडा वेळ. चला मग आपण निघुया.
ते बोलत असताना त्या भिकर्यांची नजर सुद्धा आशाकडे होती. ते तिला पिसाळलेल्या कुत्र्या सारखे बघत होते हे विश्वा नी पाहिले. तिथून ते गाडीत बसले. तेव्हा विश्वा क्या लक्षात आले की तिने गाडी अशी केली होती की त्याला पूर्ण परदे होते आणि ड्रायव्हर आणि पॅसेंजर च्या मधे सुद्धा एक परदा लावला होता. म्हणजे तिला या क्षणापासून सर्वात करायची होती तर. त्यामुळे विश्र्वने सुद्धा गाडीत बसल्या वर झोपण्याच्या नाटक केले. आईला वाटला की तो झोपी गेला आहे . म्हणून तिने अलगत तीच हात त्याच्या पँट वर नेला आणि त्याला कुरवाळू लागली. त्या बरोबर त्याचा लवडा ताठ व्हायला लागला. ते पाहून ती आणखीनच उत्तेजीत झाली आणी जोरत हात फिरवू लागली. हे सगळे तो बारीक डोळे उघडुन पाहत होता. त्याच वेळी अचानक एक झटका आल्याने दोघेही एकमेकाला खेटले. आणि त्याचे तोंड तिच्या मानेला लागले. त्याबरोबर तिच्या शरीरातून एक तप्त शिरशिरी वाहून गेली. आणि तिने आपला हात मागे घेतला. ते पाहून विश्वा ने सुधा उठायचे नाटक केले. 
तो - मला झोप लागली होती का
ती - हो 
तो - आता आणखी किती वेळ आहे आपल्याला.
ती - बस थोडा वेळ आलेच की. बर तुम्ही मघाशी असे अडखळत का चालत होते. 
तो - अरे त्या दिवशी मी घासरून पडलो तर मझ्या जांघेवर थोडी जखम झाली म्हणून तसे चालत आहे.
ती - मग त्याला काही लावले की नाही.
तो -. काल बंदेज केले होते पण ते एकट्याला जमत नाही .
ती - ठीक आहे मग आज मी करून देते ते.
असे म्हटल्यावर विश्वा मनातल्या मनात हसला. त्याची युक्ती यशस्वी ठरली होती.
        काही वेळाने ते घरी पोहचले. आमचे घर हे जुन्या पद्धतीने बांधलेले होते. बाबा राहत नसल्यामुळे त्यांनी त्याचे काहीच केले नव्हते. घर मोठे असल्याने त्याची देखभाल होत नसे. तरि म ला नोकरी लागल्यावर मी त्यातील काही भाग रेनोवेट करून घेतला होता. त्यामुळे आता घरात नवीन आणि जुन्या दोन्ही पद्धतींचा फिल येत होता. घराच्या चारही बाजूने पसगे होता व त्यात मोठी मोठी झाडे होती. त्यामुळे तिथे जंगलात असल्यासारखेच वाटत होतें. घर समोर मोकळी जागा होती घराच्या समोरून आणि मागून रस्ते गेले होते मागील रस्त्यावर कधीच वर्दळ नसे . कारण घराच्या मागील बाजूला जुने सरकारी क्वार्टर बंद पडलेल्या अवस्थेत होते.आता त्याच्या आत मधे नेहमी दारू पिणारे , गांजा पिणारे, गर्दुल्ले राहत होते. तसेच या क्वार्टर मधे वरील भागात. शहरातील आंबट शौकीन लोक तिथे रोज रांडा झवत असतं.आणि रात्रीच्या अंधारात तर इथ साधं कुत्र पण दिसत नसे. बऱ्याच वेळा येथे तरुण आपल्या लवर ला झवायला आणत. आई आणि मी बऱ्याच दा आहे प्रकार पाहिले होते. आई तर बऱ्याच डा मागच्या बाजूला जाऊन तसं तास घालवत असे. तेव्हा मला कळत नव्हते पण आता लक्षात आले की ती त्या जोडप्याचे झांगडकुत्ता बघत बसायची. 
            घराला दोन्ही साइड नी जागा सुटली असल्या मुळे आणि झाडे असल्या मुळे शेजाऱ्यांना काहीच दिसत नव्हते. घरात खाली 5 बेडरूम, किचन, देवघर त्यासमोर डायनिंग आणि मधे कोर्टयार्ड होता. त्या कोर्टयार्ड ची खासियत अशी होती की प्रत्येक रूम मधून ते दिसत होते आणि प्रत्येकाला कुठे पण जायचे असेल तर त्याला त्या कोर्टयार्ड मधून जावे लागत होते. त्या कोर्त्यार्ड मधे एका आईला एक मोठा जुना हौद केलेला होता. तो एवढा मोठा होता की त्यात 4 जन आरामात झोपून बाथ घेऊ शकतील. त्याच्या दुसऱ्या बाजूला गॅरेज, अडगळीची रूम, धान्य रूम होती. तिथून महे जण्या साठी आणखी एक रस्ता होता. घरच्या वरच्या मजल्यावर 3 बेडरूम त्या सर्वांना वेगळे बाथरूम आणि त्यात बाथटब बसवले होते. तसेच वर एक हॉल पण होता. त्याच्या बाजूला टेरेस होते. टेरेस वर जुन्या पद्धतीचा पाळणा होता. आणि बाजूला पौऱ्यांचे टॉवर होते. त्या टॉवर वर गेल्यावर पूर्ण गाव दिसत असे. टॉवर वर जुन्या पद्धतीचा डोम होता जो सर्व बाजूंनी उघडा होता. या सर्व याचे दिस्क्रीप्शन या साठी दिले जेणे करून वाचनाऱ्याला जागेचा अंदाज यावा.