Login

Sathish 7 · 04-03-2023, 04:42 PM

Next update pls

monor · 04-03-2023, 04:52 PM

திவ்யாவின் அம்மா திவ்யாவின் உதட்டு காயத்தைப் பார்த்து சந்தேகப் பட்ட போது......

monor · 04-03-2023, 04:53 PM

திவ்யாவின் அம்மா.

monor · 04-03-2023, 04:54 PM

திவ்யா

monor · 04-03-2023, 04:55 PM

திவ்யா ஹாஸ்டலில் எடுத்த செல்ஃபி

monor · 04-03-2023, 04:57 PM

திவ்யா தனக்கு உண்டான வலியை தாங்கிய போது.....

monor · 04-03-2023, 07:19 PM

காலேஜ் முடிந்து, கிரண், அரவிந்துடன் ஹாஸ்டலுக்கு போனேன்.

கிரணும், அரவிந்தும் அதையும் இதையும் பேசிக்கொண்டும், சிரித்துக்கொண்டும் வந்தனர்.

நான் அமைதியாக, அவர்களுடன் எதுவும் பேசாமல் வருவதை கவனித்தவர்கள், “என்னடா ராகவ்,… உம்முன்னு வர்றே? என்ன விஷயம்?!!”

“அவன் கிளாசுக்குள்ள நுழையிறப்பவே ஏதோ மந்திரிச்சு விட்டது போலதான்டா வந்தான். என்ன விஷயம்ன்னு தெரியலே.”

“என்ன விஷயமா இருக்கப் போகுது.? நாம வர்றதுக்கு முன்னாடி அவன் அவனோட ஆள் கிட்டே கடலை போட்டுகிட்டு இருக்கிறதா நம்ம கிளாஸ் மேட் சொன்னான். அப்ப பேச்சு வாக்கிலே அவன் ஆளு அதையும், இதையும் சொல்லி இருப்பா. அய்யா,…அதை நினைச்சுகிட்டே வர்றார்ன்னு நினைக்கிறேன். என்ன சரிதானே காதல் மன்னா?!!!”

‘டேய்!!!,… கம்ம்ன்னு வாங்கடா. அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லே.” என்று சொல்லி அவர்கள் வாயை அடைத்து, வேற சப்ஜெக்ட் பேசியபடி ஹாஸ்டலுக்கு வந்தோம்.

குழப்பமும், சந்தோஷமும் கலந்து இரவு முடிய, காலை விடிந்ததே தெரியாமல் பர பரவென ரெடி ஆனோம்.

அடுத்த நாள்,…..

நாளை நான் ப்ரோஜெக்ட் பாக்க போகணும் என்று அரவிந்த் சொல்ல,’ நானும் போகணும்’ என்று நான் கிளாஸுக்கு செல்ல, வாராண்டாவில் திவ்யா எதிரே வந்தாள்.

சாம்பல் நிற சுடிதார், என்றும் இல்லாமல் என் கண்கள் திவ்யாவின் முக அழகை ரசித்தது. என்னை அறியாமலே அவளின் 36” சைஸ் முலை இதுதானா? என பார்க்க, அங்கே சல்வார் சுத்தமாக மூடி இருந்தது. எனக்கு என்னை அறியாத ஏமாற்றம். அவளோ புன்னகைத்து ஹாய் சொல்லி கடக்கும் போது,
“ஈவினிங்க் பாக்கலாம்” என்று புன்னகைத்தபடியே சொல்லிப் போனாள்.

நான் மெய் மறந்து திவ்யாவின் அழகை பார்த்து ரசித்துக்கொண்டிருந்தேன். அவள் என்னை கடந்து போன போதும் அவளின் பின்னழகை பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன். உண்மையிலேயே என் ஆளுக்கு சூப்பர் பட்டக்ஸ்தான் என்று பெருமைப்பட்டுக்கொண்டேன்.

இப்படி ரசித்துப் பார்க்கும் என்னை நானே திட்டிக்கொண்டேன்.

“ச்சே!!!,…என்ன மனுஷன் நான்?!!!, மானசீக காதலின்னாலும் தப்பான கண்ணோட்டத்தில் பார்க்க தொடங்கிட்டேனே? என்று வருத்தப்பட்டேன்.

அப்புறம் அவரவர் வேலைகளில் மூழ்கி விட, கிரண் அவனுடய ஆள் நித்யா பிறந்த நாளுக்காக பர பரவென்று இருந்தான்.

என்னைப் பார்த்து, “சாயங்காலம் நீயும் வரணும்டா” என்றான்.

“நான் எதுக்குடா? உன் ஆளு நித்யாவுக்கு நீ துணை. நான் எதுக்கு? அங்கே வந்து உங்களுக்கு காவல் காத்துகிட்டு இருக்கவா?”

“மாப்ளே,…என்னடா இப்படி சொல்லிட்டே. நீங்களும் லவ்வர்ஸ்தானடா? நீயும் திவ்யா கூட வரலாமே?!!”

“டேய்,…. நானும் திவ்யாவும் ஒரே ஊர் காரங்க. ஜஸ்ட் ஃப்ரண்ட்லியா பேசிக்கறோம். பழகறோம். அவ்வளவுதான்.”

“ம்,…. நம்பிட்டோம்,….மாப்ளே,….அது உன்னை லவ் பண்ணுதுடா. உன்னைப் அது பாக்கிறப்போ, அந்த காதல் அதோட கண்ணில் தெரியுதுடா,…பவம்ட அவ.”

“உன் கிட்டே சொன்னாளாக்கும்!!”

சில நொடி யோசித்த கிரண், “இதை வேற சொல்லணுமாக்கும்,…..டேய்,…அவ உன்னை லவ் பண்றாளா இல்லையான்னு இன்னைக்கு ஈவினிங்க் கன்பார்ம் பண்றேன் சரியா?!!”

“டேய்,….ஏதும் வில்லங்கம் பண்ணிடாதே. அப்படி எதுவும் எங்க ரெண்டு பேருக்குள்ளும் இல்ல” என்று சொல்லி நான் பதறினேன்.

“ஒரு வில்லங்கமும் இல்லேல்ல,…சரி,…. ஆனா, சாயங்காலமா சீக்கிரமா நீ ரெடி ஆகு. நாம ஹாஸ்டலுக்கு திரும்ப வர நைட் 9 மணி வரைக்கும் பர்மிஷன் இருக்கு. ஆனா, லேடீஸ் ஹாஸ்டலுக்குள்ள சாயந்திரம் 7 மணிக்கு அட்டன்டன்ஸ் கொடுத்தாகணும். புரிஞ்சுக்க!!”

மாலை மணி 5:45.

ஹோட்டல் ராயல் கார்டன்.

சைனீஸ் ரெஸ்டாரண்ட்.

சிறு சிறு அறைகளாக தடுக்கப்பட்டிருந்த பேமிலி ரூம்கள். கிரண் ஒரு ரூமை ரிசர்வ் செய்திருந்தான்.

ஒரு அறையில் நான்கு பேர் மட்டும் உட்கார முடியும்.

நானும் அவனும் அங்கே சென்று உட்கார்ந்து காத்திருக்க, மாலை ஆறு மணி ஆனது.

வெளியே நின்று கொண்டிருந்த நித்யா போன் பண்ணி கிரணை வெளியே வரச் சொன்னாள்.

வெளியே போன கிரண் சில நிமிடங்களில் என் கிட்டே வந்து, திவ்யாவும் வந்திருக்காடா. நீ வந்திருக்கிறதா அவ கிட்டே சொன்னேன். மத்தாப்பூ பூத்த மாதிரி முகத்துல அப்படி ஒரு சந்தோஷம். நீ அங்கே வந்து அவளை இங்கே கூட்டிகிட்டு வரணுமாம். அப்பதான் உன் ஆளு உல்ளே வருவாளாம்,….!!!”

நானும், கிரணும் எழுந்து வெளியே வர திவ்யாவும், நித்யாவும் அசத்துகிற அழகில் மேக்கப் செய்து கொண்டு நின்றிருந்தார்கள். என்னைப் பார்த்ததும் திவ்யா கண்களில் ஏதோ பேச, எனக்கு என்ன ஏதுவென்று புரியாமல் குழம்ப, தலையை குனிந்தபடியே சிரித்தாள்.

நாங்கள் உள்ளே நுழைந்தோம். நித்யாவைத் தொடர்ந்து திவ்யாவும் உள்ளே வர, பரஸ்பரம் ‘ஹாய்’, ‘ஹாய்’ சொல்லி அவர்கள் எதிரே அமர, யாரும் எதுவும் பேசாமல் உட்கார்ந்திருந்தோம். நித்யாவும், திவ்யாவும் காதோடு வாய் வைத்து கையால் மறைத்து, கிசு கிசுப்பாக எங்களுக்கு கேக்காதபடி ரகசியமாக ஏதோ பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

கொஞ்ச நேரத்தில், ஆர்டர் செய்த டிபனை கதவைத் தட்டி உள்ளே கொண்டு வந்தான் சர்வர்.

ஆச்சரியப்பட்ட நான் கிரனிடம், “எப்போடா ஆர்டர் பண்ணினே?”என்று கேட்க,….

“ரூம் புக் பண்ணும் போது.ஆர்டர் பண்ணிட்டேன்டா. ஏன்னா, நடுவில் வந்து தொல்லை தரக் கூடாது இல்ல. நமக்கு டைம் அரை மணி நேரம்தான்.” என்றான் கிரண்.

இதைக் கேட்ட சர்வர் சிரித்துக் கொண்டு வெளியேற, திவ்யாவை நான் பார்த்தேன். அழகு தேவதையாய் ஜொலித்தாள். வெட்கத்தில் தலை குனிந்து புன்னகத்தபடி உட்கார்ந்திருந்தாள். காலையில் போட்டிருந்த அதே ட்ரெஸ். ஆனால், துப்பட்டா இப்போது ஒரு பக்கமாக ஒதுங்கி இருக்க, நான் காலையில் தேடியது கண்ணுக்கு கிடைத்தது.

திவ்யாவின் முலை அளவை காண முடிந்தது. எனக்காகவே காட்டுகிறாளோ என்று என்னை எண்ண வைத்தது. சராசரியை விட கொஞ்சம் பெரிய சைஸ்தான். இருவரும் ஒரே மாதிரி ட்ரெஸ் போட்டிருந்தாலும் என் கண் பார்வை திவ்யாவை சுற்றியே வந்தது.

திவ்யா என்னைப் பார்த்து புன்னகைக்க, நாங்கள் ஏதோ தூரத்து சொந்தக்காரர்கள் ரொம்ப நாள் கழித்து பார்த்தால், பார்த்து சந்தோஷப்பட்டு புன்னகைத்துக் கொள்வதைப் போல நானும் புன்னகைத்தேன்.

என் கண்கள் மீண்டும் திவ்யாவின் முலை அழகை பார்க்கவே சென்றது. அந்த அளவுக்கு அவள் முலை அழகு முப்பரிமாணத்தில் ‘கும்’ என்று சல்வாரில் தெரிந்தது. துப்பட்டா மறைக்காமல் விட்ட இடத்தில் திவ்யாவின் ஷார்ப் டிப் லேசாக முப்பரிமாணத்தில் தெரிய, நான் அதைப் பார்த்து ஏக்கத்தில் எச்சில் விழுங்க, அதை கவனித்து விட்ட திவ்யா துப்பட்டாவை சரி செய்து புன்னகைத்தபடியே வெக்கத்தில் தலை குனிந்தாள்.

“திவ்யா இந்தப் பக்கம் வாங்களேன்.’ நான் என் ஆளு கூட சேந்து உக்காந்துக்கறேன்.” என்று சொல்லி கிரண் எழ, சிரித்த திவ்யா, “ம்,…. வாங்க” என்ற படி என் அருகில் வந்து கொஞ்சம் தள்ளி அமர்ந்தாள். திவ்யாவின் அருகாமை வாசம் என்னை மயக்கியது.

“இப்போ சரியா போச்சு” என்று ஏதோ அர்த்தத்தில் சொன்னான்.

நாங்கள் ஸ்டைலாக சாப்பிடுவதிலும், நான் ஜாடையாக திவ்யாவை பார்ப்பதிலும், என்னை கவனிக்காதது போல திவ்யா நடிப்பதிலும், பர்த் டே பேபி நித்யாவை நாங்கள் கலாய்ப்பதிலும் நிமிடங்கள் கரைந்தன.

டேபிள் சுத்தமானதும், கிரண் வட்ட வடிவில் இருந்த கேக்கை அதன் அட்டைப் பெட்டியை பிரித்து வைத்து, அதன் மேல் மெழுகு வர்த்திகளை செருகி வைத்தான். கிரீம் கொண்டு கலர் கலராக டிசைன் செய்ய்யப்பட்டு, பூக்கள் வரைந்து, கேக்கின் மத்தியில், “HAPPAY BIRTH DAY NITHYAA” என்று எழுதப்பட்டிருந்தது

நால்வரும் கேக்கை சுற்றி நிற்க, கேக்கின் மேல் செறுகி வைத்திருந்த மெழுகு வர்த்திகளை தீக்குச்சியை உரசி பற்ற வைத்த நித்யாவைப் பார்த்து, “ம்,…. வாங்க பர்த் டே பேபி” என்று சொல்ல, நித்யா மெழுகு வர்த்தி முன் நின்று அதை ஊதி அணைக்க, நாங்கள் அனைவரும் “ஹேப்பி பர்த் டே டூ யூ!!!,….. ஹேப்பி பர்த் டே டு நித்யா!!!” என்று கோரஸாக பாடி வாழ்த்து சொல்ல, கிரண் பூமாலை தூவுவது போல ஏதோ ஒன்றை வெடித்து தூவ வைக்க, அனைவர் மேலும் அந்த ஜிகினா தூள் பறந்து வந்து ஒட்டிக்கொள்ள,…. நித்யாவின் பிறந்த நாளை சந்தோஷமாக கொண்டாடினோம்.

வெட்டிய கேக் துண்டு ஒன்றை எடுத்து நித்யா, கிரணுக்கு வாயில் ஊட்ட, கிரணும் ஒரு துண்டு கேக்கை வெட்டி நித்யாவின் வாயில் ஊட்ட, சிரிப்பும் சந்தோஷமும் அங்கே நிலவிய போது, திடு திப்பென்று எதிர்பார்க்காத ஒன்று நடந்தது.

“ஹேப்பி பர்த் டே யூ.. ஐ லவ் யூ டி.” என்று சொல்லிய கிரண் நித்யாவின் இடுப்பை வளைத்துப் பிடித்து, நித்யாவை அவனுடன் லேசாக அனைத்து அவளின் இதழோடு இதழ் பதித்து மித்தமிட்டான். நானும் திவ்யாவும் இதைப் பார்த்து திகைத்திருக்க, அவர்கள் விலகியதும், எங்களைப் பார்த்த கிரண், “என்ன திவ்யா அப்படி பாக்குறீங்க ” என்று சொல்லி, என்னையும் பார்க்க நானும் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் தவிக்க, “ஏங்க,….. உங்க பிரண்ட் இன்னும் ஐ லவ் யூ கூட சொல்லலையாம்” என நித்யா கிரணிடம் சொன்னாள்.

“நிஜமாவாடா?!!!” என்று ஆச்சரியத்துடன் கிரண் என்னைப் பார்த்து கேட்க, “ தர்ம சங்கடத்தில் டேய்,…. டைம் ஆச்சி போகலாம் “ என்று எழுந்தேன்.
திவ்யாவும் எழ, அவர்களும் எழுந்து நின்றார்கள்.

“ராகவ் இங்க பாரு. இப்போ நீங்க நித்யாவுக்கு தர்ற கிப்ட் என்னன்னா,….. நீங்க ரெண்டு பேரும் ஒருத்தருக்கொருத்தர் மாத்தி மாத்தி சொல்லிக்கிற,’ ஐ லவ் யூதான்’.” என்று சொன்ன கிரண் நித்யாவைப் பார்த்து , “என்ன நித்யா?” என கேட்க, “ஆமா, இன்னைக்கு இதுதான் இவங்க கிட்டே இருந்து நான் எதிர்பார்க்கும் கிப்ட்” என்றாள்.

monor · 04-03-2023, 07:23 PM

“ஏய்,…. நித்யா விளையாடாதேடி!!!” என்றாள் வெக்கத்தில் தலை குனிந்தாள் திவ்யா.

“கிரண் ப்ளீஸ் வேணாம்டா” என்று நான் தயங்கித் தவிக்க. இருவர் முகத்திலும் தவிப்பும், தடுமாற்றமும் இருந்தது. இருவர் மனசும் ஒரு இடத்தில் நிற்காமல் அலை பாய்ந்தது.

பதட்டம், பட படப்பு.

ஏஸியிலும் எனக்கு வேர்த்தது.

திவ்யா முகத்திலும் குழப்பம்.

நாங்கள் தவித்து தயங்குவதை புரிந்து கொண்ட நித்யா, “நோ சான்ஸ், இதுதான் நீங்க எனக்கு தரப் போற கிஃப்ட்” என்று உறுதியாகச் சொல்ல, சில நொடிகள் யோசித்து, நான் திவ்யாவைப் பார்க்க, “அவ்ளோதானா?” என்று நித்யாவைப் பார்த்து கேட்ட திவ்யா, என்னைப் பார்த்து இயந்திரமாக “ஐ லவ் யூ” என்றாள்.

இதைக் கேட்டு நான் ஆடிப்போனேன்.

ஆனால், படு பாவி கிரண் விடுவதாக இல்லை.

“இது அழுகுனி ஆட்டம். நான் ஐ லவ் யூ சொல்லி லிப்ஸ்லே கிஸ் பண்ணின மாதிரி பண்ணுடா” என்றான்.

“டேய்,…. வேணாம் கிரண்.”

“ நோ சான்ஸ்.”

“சொன்னா கேளுடா”

திவ்யாவை திரும்பிப் பார்த்தேன். என்ன செய்வதென்று புரியாமல் அவளும் தலை குனிந்து நின்றாள்.

இதை வளர விடக் கூடாது என்று நினைத்த நான், “கிரண் நான் சொல்றதைக் கேளுடா. நீங்க நினைக்கிற மாதிரி, நானும் திவ்யாவும்,….” என சொல்ல ஆரம்பிக்க, அதை முடிக்க விடாமல் திடீரென திவ்யா என் கையைப் பிடித்து, “இது வரைக்கும் பண்ணினது இல்லே” என முடிக்க, நான் திவ்யாவை திடுக்கிட்டுப் பார்த்தேன்.

கிரண் உடனே, “அதான் திவ்யா, இது வரைக்கும் பண்ணினது இல்லே. மறைஞ்சு மறைஞ்சு நீங்க செஞ்சுகிட்டு இருந்த லவ்வை இன்னைக்கு எல்லோருக்கும் தெரியறமாதிரி கிஸ் அடிச்சு வெளியே சொல்லிடுங்க. காதல்ங்கிறது வெறும் வார்த்தை இல்லைடா. அது ஒரு மாதிரியான போதை ஏத்துற பீலிங்க். அதை பீல் பண்ணுங்க.” என்று கிரண் தத்துவம் பேசினான்.

நான் சூழல் மாறுவதை கண்டு பயந்து, திவ்யாவைப் பார்த்து, “திவ்யா இவங்களுக்கு நாம சொல்றது புரியல. நான் சொல்லிடறேன்.” என அவள் காதுக்குள் சொல்லி, “கிரண் நான் சொல்றதைக் கேளு” என ஆரம்பிக்க, குறுக்கிட்ட திவ்யா, “நாங்க இன்னும் அதுக்கு தயாராகல” என்று இடை மறித்து சொன்னாள்.

நான் அமைதியாக இருக்க, “எங்களை இன்சல்ட் பண்ணிட்டீங்க.” என நித்யா வெடுக் என்று கோவத்துடன் வேகமாக கிளம்ப, கிரணும் “ஆமாடா” என்று சொல்லி நித்யா பின்னால் செல்ல ஆயத்தமாக, எப்படி இவங்களுக்கு புரிய வைப்பது என்று தெரியாமல் நான் குழம்பி, “இல்லடா,….எங்களைப் புரிஞ்சுக்கோங்க” என தவித்து கெஞ்சினேன்.

திடீரென, “நாங்க கிஸ் பண்ணினாதான் நம்புவீங்களா?” என்று திவ்யா கேட்க, நித்யா,”ஏய்,….அப்படி இல்லடி. ஒரு அன்னியோன்னியம். ஒரு லவ் டெப்த் அப்பதான் கிடைக்கும். அதுக்குதான் கிஸ் பண்ண சொன்னேன்” என்றாள்.

ஒரு நொடி யோசித்த திவ்யா, என்னை கண்ணோடு கண் பார்க்க, நான் குழம்பி என்ன என்பது போல அவள் கண்களைப் பார்க்க என் பக்கம் திரும்பி,
“எனக்கு நித்யா பிரண்ட்ஸிப் முக்கியம்.” என்று சொல்லி என் கைகளைப் பிடித்து, மெதுவாக அவளை நோக்கி இழுக்க, நான் என்னை மறந்து திவ்யாவை நெருங்கினேன்.

வாய் மறுத்து பேசினாலும், என் உடல் அவள் அணைப்புக்காக அலைந்து கொண்டிருந்தது. திவ்யாவின் இடையை என் கை வளைத்து பிடிக்க, திவ்யாவின் கைகள் இரண்டும் மாலையாக என் தோளில் விழுந்தது.

இருவர் உடலும் கொஞ்சம் நடுக்கத்துடன் நெருங்க, நாங்கள் யார், எங்களுக்குள் என்ன உறவு என்பதை மறந்து எங்கள் உதடுகள், அந்த காம தேவன் எழுதி வைத்த அந்த நொடியில் ‘பச்சக்’ என்று பாசத்தையும், அன்பையும் தாண்டி காதலால் இணைந்தது.

என் உதடுகளை தன் வாய்க்குள் திவ்யா கவ்வினாள். நாடக முத்தமாக இல்லாமல் அது நிஜமாக முத்தமாகவே இருந்தது. திவ்யாவின் உதடுகள் மெல்ல நடுங்கின. நடுக்கத்திலேயே என் உதடுகளை கவ்வி உறிஞ்சினாள். நான் தடுமாறினேன். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக திவ்யாவின் உதடுகளின் மென்மையையும், அதன் சுவையையும், அவள் எச்சிலின் சுவையையும் உணர்ந்த நான், அவள் ஆரஞ்சு சுளை போன்ற இதழ்களை என் வாய்க்குள் இழுத்து சப்பி சுவைத்தேன்.

இந்த நெருக்கத்தில், திவ்யாவின் முலை என் நெஞ்சில் உரச, எனது ஆண்மை அவளது பெண்மை மேட்டை கம்மீஸுக்கு மேலாக உரச, சுய உணர்வுக்கு வந்தவளாக திவ்யா லேசாக விலகினாள். நானும் விலகினேன்.

வெட்கத்தில் திவ்யா என் முகம் பார்க்க முடியாமல் அங்கிருந்த சேரில் பட படப்போடு அமர்ந்தாள். அவள் முகமெல்லாம் சிவந்திருந்தது. தப்பு செய்து விட்ட குற்ற உணர்வில் நான் தலை குனிய, எங்களைப் பார்த்த கிரண், என்னை லேசாக அனைத்து, கை கொடுத்து, “வாவ்’ என்று சொல்லி சந்தோஷப்பட, ….நித்யா திவ்யாவை அனைத்து, அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு, “காதலர்கள் என்றால் இப்படிதான் இருக்க வேண்டும்” என்று தன் அன்பை வெளிப்படுத்தினாள்.

பிறந்த நாள் கொண்டாட்டத்திற்குப் பிறகு 7 மணிக்குள் இருவரையும் ஆட்டோ ஏற்ரறி அவர்கள் ஹாஸ்டலுக்கு அனுப்பி வைத்தோம்.

நாங்கள் அங்கே உட்கார்ந்து அதையும் இதையும் பேசிக்கொண்டிருந்ததில் இரவு மணி 10 ஐ நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது.

இக்கட்டான சூழலில் செய்த தவறை நினைத்து நான் அமைதியாக தலையை குனிந்து உட்கார்ந்திருந்தேன்.

கிரண் என்னை சமாதானப்படுத்திக் கொண்டு இருந்தான்.

“ராகவ் சந்தோஷமா இருக்க வேண்டிய இடத்துல, ஏன் இடிஞ்சு போன மாதிரி உக்காந்திருக்கிறே? எதுவும் தப்பா நடக்கல. ஏன் முகத்தை உம்ம்ன்னு வச்சுகிட்டு இருக்கே? திவ்யா முகம் கூட நல்லா இருக்கு. நீதான் டல் அடிக்கிறே. கிஸ் பண்றது தப்பு இல்லேடா. அவங்களை ஆட்டோ ஏத்தி அனுப்பும் போது கூட திவ்யா உன் முகத்தைதான் பாத்துகிட்டே போனா. நீ என் இப்படி இருக்கே? அவள பிடிக்கலையா? இல்ல ஊர்ல பிரச்சினை வரும்னு பயப்படுறியா?”

“டேய்,…. கொஞ்ச நேரம் தனியா விடுடா ப்ளீஸ்.” என்று சொல்லி , எழுந்து ஆட்டோ பிடித்து ஹாஸ்டலுக்கு வந்தோம்.

ஹாஸ்டலுக்கு போய், மொட்டை மாடிக்கு சென்று திவ்யாவுக்கு போன் செய்யலாம் என்று நினைத்து போனை கையில் எடுத்த போது,….. போன் அடித்தது.
பார்த்தால், அம்மா.

“அம்மா சொல்லும்மா”

“எப்படிடா இருக்கே? “

“நான் நல்லா இருக்கேன்மா.”

“நேரத்துக்கு நேரம் சாப்பிடு. நல்லா படி.”

“சரிம்மா,…”

“திவ்யா எப்படிடா இருக்கா?’

“நல்லா இருக்காம்மா.”

“இப்பதான் அவ கிட்டே பேசினேன். கொஞ்சம் டல்லா இருக்கிற மாதிரி தெரியுது. கொஞ்சம் பாத்துக்கோடா.’

“சரிம்மா.”

“பசங்க தொந்திரவு பண்ணப் போறாங்க. அவளை உன் கைல வச்சி கண்ணும் கருத்துமா பாத்துக்கணும். நீங்க ரெண்டு பேரும் அங்க அண்ணன் தங்கச்சின்னு தெரியக் கூடாதுன்றதுக்காக அவளை கண்டுக்காம விட்டுடாதே.”

”இல்லம்மா. இப்ப கூட ஹோட்டலுக்கு கூட்டிகிட்டு போய் வந்தேன்மா.”

“அவளை உன்னை நம்பித் தான்டா விட்டு இருக்கோம். தங்கச்சி மனசு கஷ்டப்படாம பாத்துக்கோ.’

“சரிம்மா”

“சரி. வச்சிடட்டா.”

“சரிம்மா” என்று சொல்லி போனை கட் செய்தேன்.

மனசு லேசானது போல இருந்தது.

அடுத்த நாள் காலை ஹாஸ்டலிலிருந்து புறப்பட்டு, காலேஜுக்கு நண்பர்களுடன் போய் கொண்டிருந்தேன்.

காலேஜுக்குள் நுழைந்து,. என் டிபார்ட்மென்டுக்கு முன்னால் என் நண்பர்களுடன் நின்று பேசிக் கொண்டிருந்த போது, திவ்யாவும், நித்யாவும் வந்தார்கள்.

நித்யா கிரணை அழைத்துக் கொண்டு தனியாகப் போக, நான் திவ்யாவை நோக்கி, :”திவ்யா உன் கிட்டே நான் தனியா பேசணும்.” என்றேன்.

என்ன? என்பது போல என்னைப் பார்க்க, நேற்று திவ்யா என்னிடம் தந்த பேப்பரை அவளிடம் தந்தேன்.

நான் திவ்யாவை கவனித்தேன். இன்று மினு மினுக்கும் ஜரிகை வைத்த மஞ்சள் நிற பாவாடை, அதே ஜரிகை வைத்த மஞ்சள் நிற ஜாக்கெட் போட்டு கருப்பு கலர் தாவணி கட்டி இருந்தாள். மற்ற ட்ரெஸ்ஸில் திவ்யாவை பார்ப்பதை விட தாவணியில் இன்னும் அழகாக இருந்தாள்.

அவள் பேப்பரில் எழுதி இருந்த்தை படித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, எங்கிருந்தோ வந்த தென்றல் காற்று எங்களைத் தழுவிப் போக, திவ்யாவின் மாராப்பு காற்றில் பட படத்து முந்தானை கொஞ்சம் விலகியது. அப்படி விலகியதில் திவ்யாவின் இடது பக்க மாங்கனி ‘கும்’ என்று புடைத்துக் கொண்டு என் கண்களுக்கு காட்சி தர, அதற்கு கீழே, பழுத்த எழுமிச்சை கலரில், வெள்ளை வெளேரென்று அவள் இடுப்பும், அவள் ஒட்டிய வயிறும், வயிற்றுக்கு நடுவே அவள் அழகான, ஆழமான தொப்புளும் தெரிய, அதை என் கண்கள் பார்த்து ரசிக்க, என் கண் பார்வை போன திசையை உணர்ந்தவள், தன் இடது கையால் தன் மாராப்பை இழுத்து சரி செய்து விட்டு, என்முகத்தை கேள்விக் குறியோடு பார்த்தாள்.

என் முகத்தை கேள்விக் குறியோடு பார்த்தவளிடம், “நித்யா வேற ஏதோ பேப்பரை உன் கிட்டே தந்துட்டா போல இருக்கு. இதுல எந்த கணக்கும் இல்ல,… எந்த ஃபார்முலாவும் இல்லே. ஆனா, இதுல எழுதி வச்சிருக்கிற பாட்டு ரொம்ப நல்லா இருக்கு. நித்யா கிரணுக்கு கொடுக்க எழுதி வச்சிருப்பா போல. ஆனா, ஆண் பாடகர் இடத்துல, ராகவ்ன்னும், பெண் பாடகர் இடத்துல திவ்யான்னும் ஏன் எழுதி வச்சிருக்கான்னு தெரியல.”

அந்த பேப்பரை வாங்கிப் பாத்தவள், “அதானே? எங்கிட்டே கணக்கு, ஃபார்முலான்னுதானே சொன்னாள். ஆதுதான் உங்க கிட்டே கொடுத்தேன். இது நித்யா வேலையாதான் இருக்கும். சரி,…இது என் கிட்டேயே இருக்கட்டும். அவளை என்னடி இப்படி பண்ணிட்டேன்னு கேக்கிறேன்.” என்று சொல்லி அவள் நோட்டுப் புத்தகத்துக்குள் வைக்கும் நேரம், இன்னொரு தென்றல் காற்று பலமாக வீச,

திவ்யாவின் மாராப்பு காற்றில் பட படத்து கொஞ்சம் அதிகமாகவே விலகி, அவள் இடது பக்க மாங்கனி, தன் முழு வடிவத்தையும் என் கண்களுக்கு காட்சியாகத் தர, அந்த வடிவத்தைப் பார்த்து அசந்து போனேன். சும்மா சொல்லக் கூடாது பெரிய சைஸில்தான் வைத்திருக்கிறாள் என்று பெருமையாக இருந்தது.

ஜாக்கெட்டுக்கு கீழே, பழுத்த எழுமிச்சை கலரில், வெள்ளை வெளேரென்று அவள் வயிறும் இடுப்பும், வயிற்றுக்கு நடுவே அவள் அழகான, ஆழமான தொப்புளும், அதற்கு கீழே இன்னும் கொஞ்சம் வெளுத்த நிரத்தில் வெய்யிலே படாத அவள் அடி வயிறும் தெரிய, அதைப் பார்த்து என் வாயில் ஜொள் ஒழுக ஆரம்பித்தது.

monor · 04-03-2023, 07:26 PM

என் வாயில் வழிந்த ஜொள்ளை உள் இழுத்துக் கொண்டு, இலை மறை காயாக தெரிந்த அவள் அழகை அல்ளிப் பருகிக் கொண்டிருந்த போது, , என் கண் பார்வை போன திசையை உணர்ந்தவள், நான் திரும்ப திரும்ப எங்கே பார்க்கிறேன் என்று புரிந்து கொண்டவள், அதன் மாராப்பை நன்றாக இழுத்து இடுப்பில் சொறுகி, தன் இடுப்பழகையும், இடை அழகையும் விலகி வெளிச்சம் போட்டு காட்டிய தாவனியை, இன்னும் கொஞ்சம் மேலே இழுத்து விட்டு தன் இடை அழகை மறைத்தாள்.

“வேற ஏதாவது,….”

“சரி,…. நான் வர்றேன்” என்று சொல்லி நகர்ந்து கொஞ்ச தூரம் போனவளின் பின்னழகை ரசிக்க என் மனம் ஆவல் கொள்ள, அவள் பின்னழகைப் பார்த்த போது பாவாடை தாவணியில் இன்னும் அழகாக இருந்தாள். என் பார்வை கொஞ்சம் மேலே நகர, இரண்டு முழம் மல்லிகைப் பூவை அவள் கூந்தலில் சூடி இருக்க, அதற்கும் கீழே பின்னலிட்ட அவள் ஒற்றை ஜடை அவள் புட்ட மேடுகளை தாளம் தப்பாமல் தட்டிச் செல்ல,…..அவள் தோள் பட்டையில் வெள்ளை நிற பிரா பட்டி எட்டிப் பார்த்தது.

நான், “திவ்யா என்று குரல் கொடுத்தேன்.

என்ன?,…என்பது போல திரும்பிப் பார்த்தவளிடம், பிரா பட்டியை ஜாக்கெட்டுக்குள் உள்ளே தள்ள யாருக்கும் தெரியாமல் சைகை காட்டி விட்டு, “ப்ளாக் இஸ் பெட்டர்” என்று எங்கோ பார்த்துக் கொண்டு சொல்ல, வெளியே தெரிந்த பிரா பட்டியை உள்ளே தள்ளி ஜாக்கெட் விளிம்பை அதற்கு மேலாக இழுத்து விட்டு, “தேங்க்ஸ்” என்றாள்.

திவ்யா போன பின், கிரணிடம் பேசி விட்டு, நித்யா அந்த பக்கம் வர, நான் துணிந்து அவளிடம், “என்ன நித்யா, பார்முலா,….அது இதுன்னுட்டு பாட்டு பேப்பரை என் கையிலே கொடுத்துட்டியே?”

“நானா,…. நான் ஏதும் கொடுக்கலையே?”

“இல்லே,…. நேத்து திவ்யாதான் நீ கொடுத்ததா ஒரு பேப்பரை கொடுத்து, இதிலே இருக்கிற, கணக்கும், ஃபார்முலாவும் நித்யாவுக்கு புரியலையாம். நீங்க அதை என்னன்னு பாத்து சொல்லுங்கன்னு சொன்னா.”

சில நொடி யோசித்தவள், “ம்,….அப்படி எந்த பேப்பரையும் நான் கொடுக்கலையே,….சரி,…அந்த பேப்பர்ல என்ன எழுதி இருந்துச்சு?”

கொஞ்சம் யோசித்து, “அதுல,….ம்,….உன்னைத் தொட்ட தென்றல் வந்து என்னைத் தொட்டு’ன்னு வருமே அந்த பாட்டு..”

நான் சொன்னதைக் கேட்டு சிரித்தவள், “இன்னும் உங்களுக்குப் புரியலையா? அவ உங்க மேலே காதல் முத்திப் போய் கிடக்குறா. சதா உங்களைப் பத்தியே எங்க கூட பேசறா,….சரியா சாப்பிடறதில்லே,…. சரியா தூங்கரதில்லே. ஆனா, காலேஜ் கிளம்பறப்ப மட்டும் ஸ்டைலா, நல்லா ட்ரெஸ் பண்ணிகிட்டு கிளம்பிடுவா. ‘ஏய்,…. உன் ஆளை சைட் அடிக்கத்தானே இவ்வளவு மேக்கப்பும்னு சொன்னா, சிரிச்சிகிட்டே, “போங்கடி,…. நல்லா ட்ரெஸ் பண்ணா தப்பா” ன்னு கேப்பா. நேத்து கூட நடு ராத்திரியிலே லைட்டைப் போட்டு பேப்பர்ல ஏதோ எழுதி கிட்டு இருந்தா. அது இதுவாதான் இருக்கும்னு நினைக்கிறேன்..”

“ஓ,….அதான் ராகவ்,…. திவ்யான்னு அங்கங்கே எழுதி இருந்துச்சா?”

“இப்பதான் உங்களுக்குப் புரியுதா. சரியான ட்யூப் லைட்டுங்க நீங்க. உங்க லவ்வரோட கையெழுத்து உங்களுக்கு தெரியலையா? நித்யா இதை எழுதி கொடுத்தான்னு சொல்லி கொடுத்தா, அதை நீங்களும் நம்பிடறதா?”

“சாரி,…. நித்யா.”

“சரிங்க,…. நான் வர்றேன்.”

“ம்,…. நித்யா,…அப்புறம் ஒரு விஷயம்.”

என்ன என்பது போல அவள் பார்க்க,…”நான் அந்த லெட்டரைப் பத்தி உங்க கிட்டே கேட்டது அவளுக்கு தெரிய வேணாம்.”

“ம்,….” சொல்லி நித்யா சென்று விட, நான் காலேஜ் கிளாஸுக்கு போனேன்.

மூன்று வருடத்துக்கு முன்பு நடந்ததை நினைத்துப் பார்த்தேன்.

ஒயிட் ட்ரான்ஸ்பரண்ட் ஜாக்கெட்டில் அவள் போட்டிருந்த கருப்பு நிற பிரா, அப்படியே தெரிய, அதை நான் ரசித்த படியே சோபாவில் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்த போது, எனக்கு முன்னால் நின்று அம்மாவிடம் தலை வாரிக்கொண்டிருந்தவள்,….

“அம்மா, அண்ணன் படிக்கிற காலேஜ்ல என்னை சேரச் சொல்றது சரி. ஆனா, அங்கேயும் அவர் என் தங்கச்சின்னு சொன்னா, சீனியரோட தங்கச்சின்னு யாரும் என் கூட சரியா பேச மாட்டாங்க.”

“அது உனக்குதான்டி நல்லது. யாரும் ராக்கிங்க் பண்ண மாட்டாங்க. பயப்படுவாங்க. அண்ணன் உன் கூட இருந்தா உனக்கு சேஃப்தானே?!!.

“இல்லேம்மா, என்னை வேற காலேஜ்ல சேத்து விடுங்க..”

“ஏன்டி?!!,…”

“ஓரு ஃப்ரீயாவே இருக்காது. அண்ணனுக்கும் கஷ்டம்தான். எனக்கு ஒரு கார்டியன் மாதிரியே இருக்கணும். கூடப் படிக்க்ற பசங்களை வில்லன் மாதிரி பாக்கணும். ஏன் அவரோட பிரண்ட்ஸ் கூட சகஜமா பேசினா, அவருக்கு பிடிக்காம போய்டு. எனக்கும் அப்படிதான், காலேஜ் மேட்டுன்னு யார்கிட்டேயும் சகஜமா பேச முடியாது. ஒரு பாய் ஃப்ரண்ட் கிட்டே கூட ஃப்ரீயா பேச முடியாது. என் கூட படிக்கற பொண்ணுகளும் என் கூட சகஜமா, ஃப்ரீயா பழக மாட்டாளுக. இது தேவையா?’

“நீ என்னதான்டி சொல்ல வர்றே?”

“அப்பாகிட்டே சொல்லி கவுன்ஸ்லிங்லே என்னை வேற காலேஜ்ல சேத்து விடுங்க.” திவ்யா அடமாகப் பேச, குறுகிட்ட நான்,….

“இப்ப என்ன பிரச்சினை? நான் உன்னோட அண்ணன்னு சொல்லக் கூடாது. யாருக்கும் நாம ரெண்டு பேரும் அண்ணன் தங்கச்சின்னு தெரியக் கூடாது. அவ்வளவுதானே?”

“ம்,….ஆனா, ஒரே காலேஜ்ல இருந்துகிட்டு அது எப்படிண்ணா முடியும்?”

“நான் யார்கிட்டேயும் நீ என் தங்கச்சின்னு சொல்ல மாட்டேன். நீயும் யார்கிட்டேயும், குளோஸ் ஃப்ரண்ட்ஸ்கிட்டே கூட நான் உன் அண்ணன்ன்னு சொல்லிக்காதே. ஒரே ஊர்காரங்க,….. பக்கத்து தெருன்னு சொல்லிக்கலாம். காலேஜ் முடிக்கற வரைக்கும், ஏன்,…..அதுக்கு அப்புறமா கூட நீ உன் ஃப்ரண்ட்ஸை நம்ம வீட்டுக்கு கூட்டிகிட்டு வராதே. நானும் என் பிரண்ட்ஸை நம்ம வீட்டுக்கு கூட்டிகிட்டு வரமாட்டேன். சரியா? அப்பதான் நீ சொல்ற மாதிரி நாம அண்ணன் தங்கச்சியா காமிச்சுக்க முடியாது.” கொஞ்ச யோசித்த திவ்யா.

“அவன்தான் சொல்றானில்லைடி. அப்புறம் என்ன?” அம்மாவும் கேக்க,

“ நிஜமா சொல்லமாட்டியாண்ணா?”;

“உன் மேலே சத்தியமா சொல்ல மாட்டேன். போதுமா.” என்று அவள் தலையில் அடித்தேன்.

இது நடந்து இரண்டு வருடங்கள் ஆகி விட்டது. என் தங்கையும் காலேஜில், சேர்ந்து, இப்போ என் ஃப்ரண்ட்ஸ் பண்ற தொல்லைலே, உண்மையை சொல்லிடலாம்னு பாத்தா சத்தியம் தடுக்குது. திவ்யாவும் சொல்ல வேணாம்னு சொல்றா. ஓகே,…… சும்மா அங்கே இங்கே அப்படி இப்படி பேசி சமாளிக்கலாம்னு பத்தா, கடைசியிலே கிஸ் அடிக்கற அளவுக்கு ஆயிடுச்சேன்னு நினைத்துக் கொண்டே, கீழே இரங்கி என் ரூமுக்கு சென்று படுக்க படுக்கையை தயார் செய்து கொண்டிருந்த போது, மேஜை மீது வைத்திருந்த மொபைல் அடித்துக் கொண்டிருந்தது.

மொபைலை பார்த்தேன்.

நாலு மிஸ்டு கால்.

திவ்யாதான்.

நான் அம்மாவிடம் பேசிக்கொண்டிருந்த போது கூப்பிட்டிருக்கிறாள். நான் பேச வில்லை ஆனால், திவ்யாவை முத்தமிட்டதும், அந்த முலை உரசலும், என் ஆண்மை புத்துணர்ச்சி பெற்று வீறு கொண்டு அவளின் அந்தரங்கத்தில் உரசியதும் மனதில் ஒரு கிளர்ச்சியை உண்டாக்க, தூக்கம் வராமல் தவித்தேன்.
மணி 11:30

மீண்டும் மிஸ்டு கால்.

திவ்யாதான்.

மொபைலை எடுத்துக் கொண்டு மீண்டும் ஹாஸ்டல் மொட்டை மாடிக்கு வந்தேன். நான் திவ்யாவுக்கு கால் பண்ண, உடனே எடுத்தாள்.

“அண்ணா என் மேல் கோவமா? ஏன் போனை எடுக்கவே மாட்டேன்றீங்க?” என்று கேட்டு என் தங்கை பதற

“இல்லம்மா,….அம்மாகிட்டே பேசிகிட்டு இருந்தேன். அதான் எடுக்கல.”

“அந்த சூழ் நிலைலே என்ன பண்றதுன்னு தெரியலேண்ணா. அதான் அப்படி பண்ணிட்டேன்.”

“ ஆமாம் திவ்யா. நாம ரெண்டு பேரும் அண்ணன் தங்கச்சி. நாங்க லவ் பண்ண முடியாது. கிஸ் அடிச்சுக்கவும் முடியாதுன்னு நானும் எல்லாத்தையும்
ஓப்பனா சொல்லிடலாமுன்னு பாத்தேன். ஆனா, சொல்ல முடியாம எதுவோ ஒன்னு தடுக்குது. அது என்னன்னு எனக்கு புரியலே!!!”

“ஐயோ,…..அப்படி ஏதாவது சொல்லி இருந்தீங்கன்னா, அப்பறம் நாம ரெண்டு பேரும் இத்தனை நாளா லவ்வர்ஸா நடிச்சோம்ங்கிறது தெரிஞ்சா, கேவலமா பேசுவாங்க.”

“அது உண்மைதான். ஆனா, நாம ரெண்டு பேரும் வரம்பு மீறிட்டோம்னு தோணுது.”

“வேற வழி இல்லையேண்ணா.”

”ம்,…”

“நீங்க தூங்கலையா?”

“இல்ல. ஒரு மாதிரியான பீல். தூக்கம் வரல.!!”

“அதையே நினைச்சுகிட்டு இருக்கீங்களா?’

“ம்,….அதை விட்டு வெளியே வர முடியல. நான் ஒன்னு சொன்னா தப்பா நினைக்க மாட்டியே?”

“ம்,…சொல்லுங்க. தப்பா நினைக்க மாட்டேன்.!!”

“எனக்கு இதை யார்கிட்டேயும் சொல்ல முடியல.”

“எனக்கும்தான்.”

“ நீ சும்மா பேச்சுக்கு கிஸ் பண்ணுன்னு சொல்லிட்டே. ஆனா, எனக்கு அதுவா என்னை அறியாம உன்னை கிஸ் அடிக்கணும்னு தோணுது.”

“,….”

திவ்யாவிடம் இருந்து பதில் வராததால் மீண்டும் அழைத்தேன்.

“திவ்யா,…”

“ம்,…..”

“கேக்குதா,…”

“ம்,…..”

“அப்போ, நான் கிஸ் பண்ணும் போது,….ஒன்னை கவனிச்சியா?”

“எதை,…”

‘உன்னோட அது ரெண்டும் வந்து ,….”

“எது?!!”

தப்பா நினைக்கக் கூடாது.”

“சொல்லுங்க. தப்பா நினைக்க மாட்டேன்.”

“உன்னோட ப்ரஸ்ட் என் நெஞ்சில் மோதினப்போ, நான் என்னையே மறந்துட்டேன். அது மட்டும் இல்ல. அப்ப என்னோட அது, உன்னோட அதுல உரசினதும்,….”

“புரியலேண்ணா,…”