22-07-2022, 08:55 PM
super bro .....
Porn Videos: Recently Featured XXXX | Most Popular Videos | Latest Videos | Celebrity Nude Leak | Indian porn sites Sex Stories: english sex stories | tamil sex stories | malayalam sex stories | telugu sex stories | hindi sex stories | punjabi sex stories | bengali sex stories
|
కధా స్రవంతి ❤️
|
22-07-2022, 09:15 PM
(This post was last modified: 22-07-2022, 09:15 PM by ఖలందర్. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
గుండెల్ని పిండేలా ఇలా పద ప్రయోగం చేస్తే నిద్ర ఎలా పడతది.
బాగుంది అనే మాట సరిపోదు అద్భుతం అని అనలేను ఏమనాలో అర్థం కావడం లేదు
దాదా ఖలందర్
23-07-2022, 12:43 PM
ధన్యవాదాలు మిత్రులారా
❤️❤️❤️
23-07-2022, 12:43 PM
23-07-2022, 05:08 PM
(This post was last modified: 23-07-2022, 05:09 PM by Takulsajal. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
వ్యవసాయం
మిట్ట మధ్యాహ్నం వేగంగా పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి బస్సు ఎక్కాను ఒళ్ళంతా చెమటలు పేరుకే టక్ వేసుకున్నాను కానీ నా లైట్ పచ్చ రంగు కాటన్ షర్ట్ మొత్తం చెమట వల్ల తడిచిపోయి కాలర్ దెగ్గర చికాకు పుడుతుంది, బస్సు మెట్ల మీద నిల్చొని ఒక సారి బైటికి మొహం పెట్టాను ఎదురోచ్చే ఈదురు గాలి వేడిగానే ఉన్నా చెమట వల్ల కొంచెం చల్లగా అనిపించింది కళ్ళు మూసుకున్నాను. ఇంతలో కండక్టర్ "బాబు పైకి రావాలి అక్కడ నిలబడకూడదు ప్రతి ఒక్కరికి ఫాషన్ అయిపోయింది, సీట్లు కాలిగానే ఉన్నాయ్ కదా వచ్చి కూర్చో.... ఆ టికెట్.. టికెట్" అని అరుస్తున్నాడు, ఎందుకోచ్చిన గొడవ అని చేతిలో ఉన్న ఫైల్ తొ లోపలికి వెళ్లి కూర్చున్నాను. కిటికీ సీట్లో కూర్చుని సిటీ చూస్తూ ఉండగా మా ఊరు గుర్తొచ్చింది, మాది గుంటూరు జిల్లా మాచర్ల మండలం అటు వెళ్లే దారిలో వచ్చే చిన్న ఊరు సిరిపురం, ఊర్లన్నిటికీ కలుపుకుంటూ ఒకే రోడ్డు, పెద్ద ఆటోలు ట్రాక్టర్లు tvs బండ్లు తప్ప ఇంకేం కనిపించవు, ఇక మా ఊర్లో వర్షా కాలం వచ్చిందంటే అది నరకమే అంతా బంక మట్టి నేల అవడం వల్ల కాలు వేస్తే మళ్ళీ తీయడానికి రాదు, ఇక ఎండలో ఆ తాటాకులతొ కప్పిన ఇళ్ళు అస్సలు ఉండలేము అందుకే ప్రతి ఇంటికి ముందరో లేక పక్కనో పంచ లాగ కట్టుకుంటాం, ఆ పంచలో మంచం వేసుకుని ఇంట్లో ఉన్న ముసలోళ్ళు విసినకర్రతొ ఊపుకుంటూ ఉంటారు.. కాళిగా ఉన్న కుర్రోళ్ళో మాత్రం వాగులో చెట్లకింద సేద తీరుతుంటారు. గుంటూరు లోనే డిగ్రీ పూర్తిచేసుకుని, కొన్ని రోజులు గుంటూరులో తిరిగాను అందరూ కూలి పనులు చెప్పేవాళ్ళే కానీ నాకు సరైన ఉద్యోగం దొరకలేదు, ఇక్కడ కూలి పనులు చేసుకోడంకంటే ఇంట్లో నాన్నకి పొలం పనుల్లో సాయంగా ఉండటమే బాగు అని సంవత్సరం పొలం పనులు చేశా, ఒక రోజు మా నాన్న హైదరాబాదులో పని చేస్తున్న పద్మ పెద్దమ్మ వాళ్ళ ఆయనని కలవమన్నాడు నాకు ఎందుకో ఒక సారి కలిస్తే మంచిదేమో అనిపించింది, అయన కోసం నెల రోజులు వేచి చూసాను చివరికి ఒక రోజు అయన ఊళ్ళోకి వచ్చాడని తెలుసుకుని ఆయనని కలుసుకున్నాను. ఉద్యోగం ఇప్పెంచే వాళ్ళు తనకీ తెలుసని కానీ రెండు వేలు కమిషన్ అడుగుతారని చెప్పాడు, ఇంటికి వెళ్లి నాన్నతో చెప్పాను తెల్లారే అమ్మ తన కమ్మలు తాకట్టు పెట్టి నాకు రెండు వేల ఐదు వందలు ఇచ్చింది, అవి పట్టుకునే ఇప్పుడు సికింద్రాబాద్ కి వచ్చి బస్సు ఎక్కాను, ఇంతలో కండక్టర్ అమీర్ పేట్ అని అరిచాడు, నేను దిగాల్సింది ఇక్కడే అని లేచి బస్సు దిగాను. బాగా ఆకలిసింది ఏదైనా చిన్న హోటల్ కి వెళదామని నడుచుకుంటూ అలవాటుగా జోబు తడుముకున్నాను, తేడా కొట్టింది జేబులో చెయ్యి పెట్టి చూసుకుంటే డబ్బులు లేవు, ఏడుపు వచ్చింది ఇంత కష్టపడి ఇంత చేసి ఇలా డబ్బులు పోగొట్టుకుని ఎండలో నిలబడతాననుకోలేదు. ఏం చెయ్యాలో తెలియక దిక్కులు చూస్తున్న నాకు పెద్ద బ్యానర్ మీద జాబ్ మేళా అని కనిపించింది అందరూ నా వయసు వారె గుంపులు గుంపులుగా మూగి ఉన్నారు, వెళ్లి అప్లికేషన్ నింపి అక్కడ తీసుకుంటున్న వాళ్ళకి ఇచ్చాను, ఒక్కొక్కరిని పిలుస్తున్నారు నాకు ఆకలి వేస్తుంది అక్కడే ఉన్న కుండలో మూడు గ్లాస్సుల నీళ్లు తాగి ఇంటర్వ్యూ లోపలికి వెళ్లాను. అప్పటికే ఎండకి నా చొక్కా ఉప్పిరిసింది, ఎవరో ఆడామే చీర కట్టుకుని కూర్చుని ఉంది, స్టైల్ గా కూర్చుంది ఒక చేతికి బంగారు గాజు ఇంకొ చేతికి సన్నటి వాచి పెట్టుకుని ఉంది, వెళ్లి నమస్కారం పెట్టాను కూర్చోమని సైగ చేసింది కుర్చీలో కూర్చున్నాను, నా పేరు ఊరు వగైరా వగైరా అడిగి నా సర్టిఫికెట్లు తీసుకుని చూసింది. నాది తెలుగు మీడియం అయ్యేసరికి మార్కులు బానే ఉన్న ఉద్యోగం ఇవ్వలేను అంది, బతిమిలాడాను కాళ్ళ వెళ్ళా పడి నాకొచ్చిన కష్టాలు చెప్పుకుని , నాకు ఉన్న అనుభవాలతో మొత్తానికి తన దెగ్గర ఉద్యోగం సంపాదించాను. ఇవ్వాళ ఒక రోజు పని చెయ్యమంది, పని నచ్చితే తీసుకుంటాను లేకపోతే లేదు అంది, అలాగే అని ఒప్పుకున్నాను. ఉద్యోగం వస్తే నెలకి యేడు వేల జీతం వస్తుంది ఆ ఆశతోనే తను బెల్ కొట్టి చూపించిన వ్యక్తి వెనకాలే వెళ్లాను, సాయంత్రం వరకు ఊపు మీద పని చేసాను కానీ అన్ని అవమానాలు, నాకు కంప్యూటర్ అంటే ఏమిటో కూడా తెలియదు అందులో టైపు కొట్టమన్నారు ఇవన్నీ మా ఊర్లో కానీ గుంటూరు కాలేజిలో ఎక్కడా నేర్పించలేదు, గుంటూరులో టైపు నేర్పిస్తారు కానీ నాకు దాని అవసరం తెలీక నేర్చుకోలేదు, అన్ని తిట్లు తిన్నాను నాకు ఏడుపుతొ పాటు ఈ ఉద్యోగం కూడా సరి కాదు అనిపించింది. అక్కడ నుంచి బైటికి వచ్చేసాను, బైటికి వచ్చేటప్పుడు ఇంకో పదిరోజులు ఇలానే కష్టపడితే నీకు అలవాటు అవుతుందని పొద్దున్న నన్ను కలిసిన వ్యక్తి నవ్వుతూ చెప్పాడు, బైటికి వచ్చాను ఆకలికి కడుపు నొప్పి పుడుతుంది బస్సు స్టాపు దెగ్గర కింద కూర్చున్నాను, అప్పుడే పొద్దున్న నన్ను ఇంటర్వ్యూ చేసిన ఆవిడ బస్సు ఎక్కడానికి వచ్చి నన్ను చూసి "ఏంటబ్బాయి ఇలా కూర్చుండిపోయావు" అంది, తనకి నాకు ఆకలేస్తుంది అని చెప్పడానికి నా మనసు ఒప్పుకోలేదు కానీ కడుపు నొప్పికి తట్టుకోలేక పొద్దున్న నుంచి సిటీకి వచ్చిన దెగ్గరనుంచి నా కష్టాలు వరకు అన్ని చెప్పాను. పాపం నా మీద జాలి వేసిందేమో నాకు చేయిచ్చి లేపి పక్కనే ఉన్న హోటల్ కి తీసుకెళ్లి నాకు భోజనం పెట్టించింది, నేను ఆబగా తింటున్నాను... తింటున్న నాతో " చూడు అబ్బాయి కష్టాలు అనేవి ప్రతి మనిషికి సహజం అన్ని పనుల్లోను కష్టాలు ఉంటాయి ఎవరో అవమానించారని, ఇంకెవరో తిట్టారని ఆగిపోతే ఎలా, చేసే పని బట్టి వచ్చే డబ్బులు బట్టి కష్టాలు కూడా అలానే ఉంటాయి వాడెవడో ఉద్యోగం ఇప్పిస్తానంటే పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చేసావ్ ఎక్కడ ఉంటావ్ ఏం తింటావ్ ఏం ఆలోచించలేదా ఇప్పుడు నీకు ఈ ఉద్యోగం వచ్చింది నేను లోపల మాట్లాడి అడ్వాన్స్ ఇప్పిస్తాను జాగ్రత్తగా చేసుకో" అంది. ఈ సిటీలో నాకొక దేవతలాగ కనిపించింది, ఆమె చెప్పిన మాటలు వింటూ తింటూనే ఆలోచించాను, ఆవిడ మాటలకి కొంత ధైర్యం వచ్చింది.. అలానే నేనేం చెయ్యాలో నాకు స్పష్టంగా అర్ధమైంది. మేడం ఇప్పించిన అడ్వాన్స్ డబ్బులతో వెళ్లి హాస్టల్లో జాయిన్ అయ్యి. నెల రోజులు కష్ట పడి పని చేసాను.. ఎక్సట్రా డ్యూటీల మీద అంతా కలిపి అడ్వాన్స్ పోగా ఐదు వేలు ఇచ్చారు. ఆ ఐదు వేలు అందుకుని ఎక్కడివక్కడ వదిలేసి బస్సు ఎక్కి ఊరికి బైలుదేరాను, ఇప్పుడు నా మొహంలోకి మళ్ళీ నవ్వు వచ్చింది. ధైర్యంగా మా నాన్న ముందుకి వెళ్లి చెపుతాను, నేను వ్యవసాయం చేస్తానని.. మా నాన్న నేను పుట్టినప్పటి నుంచి వ్యవసాయం చేస్తున్నాడు లాభాలు చూసాం నష్టాలు చూసాం, అక్క పెళ్లి చేసాడు కొంత పొలము కొనుక్కున్నాం అలాంటిది అంత కష్టపడే మా నాన్నకి నా లాంటి చదువుకున్న ఒక చెయ్యి తొడవుతే ఇంకా ఎదగ గలనన్న నమ్మకం వచ్చింది.. ❤️
23-07-2022, 06:33 PM
(This post was last modified: 04-05-2023, 11:51 PM by Takulsajal. Edited 3 times in total. Edited 3 times in total.)
Arjun
అర్జున్
1
చీకట్లో నేషనల్ హైవే మీద స్పీడ్ గా వెళ్తుంది కారు, ఆ స్పీడ్ చూస్తే ఏదో ఎమర్జెన్సీ గా వెళ్తుందని అనుకుంటారు ఎవరైనా, అంత వేగంగా వెళ్తున్న ఆ నల్ల కారుని ఒక పెద్ద వ్యాన్ పక్క నుంచి ఢీ కొట్టింది, దానితో కారు గాల్లో ఎగిరి పక్కనే ఉన్న అడవిలోకి జారుకుంటూ వెళ్లి ఆగింది, అందులోనుంచి దిగింది ఎవరో కాదు నేనే.. పేరు అర్జున్. కళ్ళు తిరుగుతున్నాయి చేతితొ తల తడుముకుని చూసాను రక్తం కారుతుంది, అది కార్ పల్టీ కొట్టడం వల్ల తగిలిన దెబ్బ కాదు ఎవరో ఐరన్ రాడ్ తొ కొడితే తగిలిన దెబ్బ, ఇప్పుడు ఇవన్నీ ఆలోచించే టైం లేదు అవ్వును టైం, టైం, టైం అస్సలు లేదు ఇంకో పదిహేను నిమిషాల్లో నేను చచ్చిపోతాను కార్ లో ఉన్న నా ఫ్యామిలీని ఎలా కాపాడుకోవాలో కూడా నాకు తెలీదు, అస్సలు ఏం జరుగుతుందో నా ఫ్యామిలీకి తెలీదు. చిన్నగా కార్ డోర్ తెరిచి నా భార్యని బైటికి లాగాను, తన మెడ మీద కిటికీ గ్లాస్ గుచ్చుకుని రక్తం కారుతుంది కానీ చేతిలో ఉన్న పది నెలల పిల్లోడికి మాత్రం ఏం కానివ్వలేదు, ఎంతైనా తల్లి కదా ప్రాణం ఇచ్చయినా కాపాడుకుంటుంది. పెద్దగా ఒక ఉరుము, చిన్నగా చినుకులు స్టార్ట్ అయ్యాయి, పక్కనే ఉన్న అమ్మని కూడా బైటికి రమ్మని చెయ్యి ఇచ్చాను అమ్మని బైటికి లాగి ముందు కూర్చున్న నాన్నని చూసాను స్పృహలో లేడు కష్టపడి బైటికి తీసుకొచ్చి పక్కనే ఉన్న చెట్టుకి ఆనించాను. జోరుగా వర్షం పడుతుంది చుట్టు పది మంది అందులో 30 ఏళ్ల లోపు వాళ్ళు ముగ్గురు 50 ఏళ్ల లోపు వాళ్ళు నలుగురు ఇక 50 ఏళ్ల పై వారు ముగ్గురు, మొత్తం పది మంది. అందరి చేతికి ఒకే రకం వాచీలు కానీ ఎవ్వరివి పని చెయ్యడంలేదు, నాది కూడా.. పక్కనే ఉన్న అమ్మకి, నా భార్యకి ఏం అర్ధం కావట్లేదు ఎందుకంటే వాళ్ళకి నేను రక రకాలుగా కనిపిస్తున్నాను కాబట్టి. మా అమ్మకి తను కనీ పెంచుకున్న 15 ఏళ్ల పిల్లోడు, 20 ఏళ్ల కాలేజీ పిల్లోడు, 25 ఏళ్ల కుర్రోడు మధ్యలో 30 ఏళ్ల అస్సలు కొడుకు కనిపిస్తున్నారు. నా భార్యకి కాలేజీ లో ప్రేమించిన ఒక పిల్లోడు ఒక కుర్రోడు ఒక మొగుడు కనిపిస్తున్నారు. అందుకే వాళ్లకస్సలు ఏమి అర్ధం కావట్లేదు, మీకు కన్ఫ్యూసింగ్ గా ఉందా ? ఈ జోరు వర్షంలో ఈ చీకట్లో ఈ అడవిలో నేను.. అర్జున్. చుట్టు నన్ను చంపడానికి వచ్చిన పది మంది అర్జున్లు. 15yrs, 19yrs, 25yrs, 34yrs, 40yrs, 46yrs, 50yrs, 55yrs, 60yrs, 65yrs. తలకి తగిలిన దెబ్బలకి వర్షం ఒక్కొక్క బొట్టు తల మీద పడుతుంటే నాకు మైకం ఇంకా ఎక్కువవుతుంది. ముసలి అర్జున్ వెళ్లి స్పృహ తప్పి పడిన మా నాన్న తల నరికేసాడు. తూలుతూ నాన్న దెగ్గరికి వెళ్ళి మోకాళ్ళ మీద కూర్చున్నాను తల లేని బాడీ చూస్తూ, ఇంతలో మా అమ్మ అరుపుకి తల తిప్పి చూసాను 40 ఏళ్ల అర్జున్ మా అమ్మని రాక్షసంగా వెనక నుంచి కత్తితో పొడిస్తే వచ్చిన అరుపు అది. ఏడిచే ఓపిక లేదు కళ్ళు బైర్లు కమ్ముతున్నాయి అమ్మ దెగ్గరికి వెళ్లి ఒళ్ళో పెట్టుకుని చూస్తున్నాను ఇంతలో నా బిడ్డ ఏడుపు వినిపించింది, తల తిప్పి చూసాను నా బిడ్డని వాళ్ళ అమ్మ దెగ్గర నుంచి లాగేసుకుంటున్నారు, నా భార్య గట్టిగా బిడ్డను పట్టుకునేసరికి ఒకడు నా భార్య పీక కోసేసాడు అది గిల గిలా కొట్టుకుంటూ నా కళ్ళలోకే కళ్ళు పెట్టి చూస్తూ పడిపోయింది. అప్పటికే ప్రాణం లేని నా అమ్మని పక్కన పడుకోబెట్టి మోకాళ్ళ మీద నిల్చున్నాను నా పది నెలల బిడ్డ గొంతు పట్టుకున్నాడెవడో కానీ బ్లూ కాలర్ ఉండాల్సిన వాచ్ వాడి చేతికి పచ్చ రంగు వాచ్ ఉంది అచ్చు నా లాంటిదే, చెయ్యి ఎత్తాను వద్దు అన్నట్టు కానీ వాడు పసిబిడ్డ అని కూడా చూడకుండా ఒంటి చేత్తో మెడ పట్టుకుని గాల్లోకి లేపి నన్ను చూసి నవ్వుతూ మెడని పిసికేసాడు నా బిడ్డ గుజ్జు లా మారి పిండం కింద పడిపోడం చూసాను. కళ్ళు మూసుకున్నాను నాకు తెలుసు నేను వాళ్ళని కాపాడుకోలేనని ఎందుకంటే నేనేం చేస్తానో ఏం ఆలోచిస్తానో అన్ని వాళ్ళకి తెలుసు ఎందుకంటే అవతల ఉన్నది కూడా నేనే కాబట్టి. వెల్కమ్ టు ది టైమ్ లాప్స్.
వెల్కమ్ టు మై వరల్డ్.
23-07-2022, 06:48 PM
(23-07-2022, 06:33 PM)Takulsajal Wrote: Bro ee story malli start chesara Ede episode okasari chadivanu then there no any other update. Please continue this
23-07-2022, 09:12 PM
Super update bro
04-08-2022, 06:46 AM
(This post was last modified: 08-05-2023, 10:29 AM by Takulsajal. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
2
పొద్దున్నే ఎవరో కిటికీ కర్టెన్ ని పక్కకి జరిపారు నా నిద్ర చెడగొట్టడానికి, ఎవరో కాదు నా మీద ఎప్పుడెప్పుడు పగ తీర్చుకుందామా అని ఎదురు చూసే నా గయ్యాళి చెల్లెలు. దుప్పటి తల నిండా కప్పుకుని పడుకున్నాను.. సుభద్ర : నవ్యా అన్నయ్యని లేపు. కిచెన్ లోనుంచి మా అమ్మ అరుపు నవ్య : నేను లేపను.. మళ్ళీ నన్ను కొడతాడు. నువ్వే లేపుకో సుభద్ర : అబ్బబ్బ అంటూ చపాతీలు చేస్తూనే స్టవ్ ని సింలో పెట్టి అట్లకాడతొ బెడ్రూంలోకి వచ్చింది. రేయి లేస్తావా పిర్ర మీద అట్లకాడ పెట్టనా ముసుగు తీసాను, అమ్మా ఎలాగో స్కూల్ కెళ్ళేటప్పుడు చంపుతావు కనీసం ఈ హాలిడేస్ అయినా ఎంజాయి చెయ్యనివ్వవే, ఇంకో పది రోజులు అయితే ఎలాగో కాలేజీకి వెళ్ళాలి అప్పుడు నువ్వు చెప్పినట్టే వింటాలే అని గడగడా వాగేసి మళ్ళీ ముసుగు తన్ని పడుకున్నాను. సుభద్ర : వీడికి ఇవ్వాళ మనం నాయనమ్మ వాళ్ళ ఊరికి వెళుతున్నాం అని గుర్తుందా లేదా అని నవ్యని చూసి అడిగింది. నవ్య : మతిమరపోడు.. ఎప్పుడు గుర్తుండి చచ్చింది.. ఏది గుర్తుండి చచ్చింది, మనల్ని గుర్తు పెట్టుకున్నాడు అదే పదివేలు. లేచి నవ్య ముడ్డి మీద తన్నాను. నవ్య : అమ్మా చూడే... సుభద్ర : రేయ్.. ఇంకా చిన్నపిల్లలు అనుకుంటున్నారా ఇద్దరు తన్నుకోడానికి.. అర్జున్ లేచి బ్యాగులు సర్దు ఇక నవ్య నువ్వు నాతొ పాటు వచ్చి నేను చపాతీలు కాలుస్తుంటే నువ్వు వాటిని పార్సెల్ చేద్దువురా అని కిచెన్ లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. మొహం మీద కొట్టుకుంటూ బద్దకంగా లేచి ముందు బ్రష్ చేసి చిన్నగా ఒక్కో బ్యాగ్లో బట్టలు సర్ధకుండా కుక్కుతుంటే ఇంతలో మా నాన్న అక్కడికి వచ్చి నన్ను, నేను చేస్తున్న పని చూస్తూ కూర్చున్నాడు. అర్జున్ : ఏంటి నాన్నా రవి : సుభద్రా.. చెప్పక చెప్పక ఈ వెధవకే నువ్వు పని చెప్పావా.. నీకు డబల్ పని పెడతాడు.. రేయి అది వదిలేసి పొయ్యి ఫోన్లో గేమ్స్ ఆడుకోపో అర్జున్ : థాంక్స్.. నాన్న రవి : సిగ్గులేకపోతే సరి.. పొయ్యి స్టేషన్ కి వెళ్ళడానికి క్యాబ్ ని పిలుచుకు రాపో.. వెధవన్నర వెధవ అర్జున్ అబ్బా అనుకుంటూ చెప్పులు వేసుకుని బైటికి వెళ్లి క్యాబ్ మాట్లాడి పిలుచుకుని వచ్చేలోపు అందరూ రెడీ అయ్యి గేట్ తాళం వేసి బైట నిల్చొని ఉన్నారు. సుభద్ర : చూడండి.. వాడి అవతారం పనోడిలాగ.. స్నానం కూడా చెయ్యలేదు.. కనీసం బ్రష్ అయినా చేసాడో లేదో రవి : వాడు అలా ఉంటేనే బాగుంటాడు నవ్య : అయినా వాడేదో రోజు స్నానం చేసేవాడిలాగ మాట్లాడతావే.. ఒక్కో సారి నాలుగు రోజులు కూడా చెయ్యడు గబ్బు కొడుతుంది నాకు వాడి పక్కన పడుకుంటే అర్జున్ : ఆపుతావా నా మీద చాడీలు చెప్పడం.. అమ్మా పదండి అని బ్యాగ్స్ డిక్కీలో పెట్టి వెనకాల కూర్చుంటే నాన్న డ్రైవర్ తొ మాట్లాడుతూ ముందు కూర్చున్నాడు. గంటలో రైల్వే స్టేషన్ ముందు ఉన్నాం, టిక్కెట్లు తీసుకుని ట్రైన్ కోసం ఒక అరగంట ఎదురు చూడగా వచ్చింది. నవ్య : అమ్మా.. వాడిని వెనక్కి రమ్మను పెద్ద హీరోలా వెళ్లి పట్టాల దెగ్గర నిలబడ్డాడు.. ట్రైన్ స్పీడ్ గా వచ్చిందంటే ఆ గాలికే ఎగిరిపోతాడు అర్జున్ : చిన్న పిల్లవి చిన్న పిల్లలా ఉండు.. నవ్య : అంత లేదు నీకు నాకు పది నిముషాలు మాత్రమే తేడా, అంత దానికి నువ్వు పెద్దొడిలా ఫీల్ అవ్వకు. ఇంతలో ట్రైన్ హారన్ వినిపించి నాన్న అరిచాడు.. ఇద్దరం తగ్గి తలా ఒక బ్యాగ్ అందుకుని ట్రైన్ ఎక్కాం.. ట్రైన్ ఎక్కామో లేదో నవ్య తినడం మొదలు పెట్టింది ఉడకేత్తిన పల్లీల నుంచి వయా సమోసాలు మీదగా చనా మసాలా వరకు ఏది వస్తే అది తింటూనే ఉంది నాన్న కొనిస్తూనే ఉన్నాడు.. నవ్య : అలా చూడకపోతే.. నువ్వు కొనుక్కోవచ్చుగా రవి : అవి ఓన్లీ ఫస్ట్ ర్యాంకర్స్ కి మాత్రమేరా తల్లీ, నువ్వు తిను అర్జున్ : చెప్పాడుగా.. నువ్వు మెక్కు అని కోపంగా లేచి డోర్ వైపు వచ్చి నిల్చున్నాను, చల్లటి గాలి పొలాలు దాటి అడవిలోకి వెళ్తున్న కొద్ది ట్రైన్ వేగం ఇంకా పెరగసాగింది. ఇంతలో ఏమైందో ఏమో సడన్ గా ట్రైన్ ఆగింది. నేను పడిపోకుండా ఉండటానికి ఎమ్మటే ఎదురుగా ఉన్న డోర్ ని కాలితో తొక్కి పట్టాను. అన్నీ గ్యాస్ లీక్ అయిన శబ్దాలు, పైకి ఎక్కి పడుకున్న వాళ్లు కింద పడ్డారు. కొంత మందికి దెబ్బలు తగిలాయి, నవ్యని అమ్మని పడిపోకుండా నాన్న పట్టుకున్నాడు. ముసలోళ్ళు అవసరం లేకపోయినా ఒకటే ఏడుపులు అరుపులు. కొందరు కిందకి దిగారు, వాళ్ళతో పాటు నాన్న కూడా దిగితే తన వెనకాలే నేనూ దిగాను. అందరూ ముందు ఇంజిన్ వైపు వెళుతుంటే మేము వెళ్ళాము, చూస్తే ఇంజిన్ కి ఏదో గుద్దుకుని ఆగిపోయింది రౌండ్ గా పెద్దగా రాజుల కాలంలో యుద్ధానికి వాడే ఐనప గుండు అంత ఉంది, ఒక మనిషి మాత్రమే పట్టగలడు ముందే గుద్దుకోవడం వల్ల ముక్కలు ముక్కలుగా అయిపోయింది. అందరూ ఏదో ఎలియన్ స్పేస్ షిప్ అని దాని దెగ్గరికి వెళ్ళడానికి భయపడుతున్నారు. కొంత మంది ట్రైన్ డ్రైవర్ల దెగ్గరికి వెళ్లారు వాళ్ళకి ఎలా ఉందొ చూడ్డానికి, అస్సలు అదేంటో చూద్దామని చాలా దూరంగా ఉండే మనుషుల్ని దాటుకుంటూ దాని చుట్టూ చూస్తూ నడుస్తున్నాను సడన్గా నా కాలికి షాక్ కొట్టింది. కాలు పక్కకి జరిపి కింద చూస్తే పసుపు రంగులో చిన్న రింగ్ రెండు ఇంచుల diameter/వ్యాసం అంత సన్నని ప్లేట్, పసుపు రంగులో కొద్దిగా మెరుస్తుందనే చెప్పాలి. ఇంతలో నాన్న కోపంగా అరుస్తుంటే దాన్ని జోబులో పెట్టుకుని ఆయన దెగ్గరికి వెళ్లిపోయాను.
16-08-2022, 09:19 AM
Nice update
Waiting for the next
16-08-2022, 04:17 PM
this is called thrilling update
amazing
23-09-2022, 03:52 PM
(This post was last modified: 05-05-2023, 09:43 PM by Takulsajal. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
3
ఇక అక్కడనుండి నలుగురం నడుచుకుంటూ రోడ్డున పడి ఒక క్యాబ్ బుక్ చేసుకుని నాయనమ్మ ఇంటికి బైలుదేరాము, మధ్యలో జరిగిన దానికి కారణంగా సాయంత్రం నాలుగింటికి చేరాల్సిన మేము రాత్రి పదింటికి చేరాము. ఇంట్లోకి వెళ్లి తాతయ్య నాయనమ్మని పలకరించి ఏదో తిన్నామనిపించి, వాళ్లు ట్రైన్ ఆక్సిడెంట్ గురించి మాట్లాడుకుంటుంటే నేను వెళ్లి మంచం ఎక్కి పడుకున్నాను, పది నిమిషాలకి లైట్ వేశారు కళ్ళు తెరిచి చూసాను పక్కన నవ్య చేతిలో దిండుతొ నిల్చొని ఉంది. అర్జున్ : ఏం కావాలి నవ్య : జరిగితే పడుకోవాలి, అని ఆవలించింది. అర్జున్ : ఇప్పుడు దీనితొ గొడవ ఎందుకులే అని దుప్పటి తల నిండా కప్పుకుని కళ్ళు మూసుకున్నాను. చిన్నగా నవ్య నా దుప్పట్లోకి దూరింది. నేను గట్టిగా పట్టుకున్నా తన వైపు లాక్కొడానికి నవ్య, ఇటు నా వైపు లాక్కొడానికి నేను ఇద్దరం లాక్కుంటూ ఉంటే నా జోబు లోనుంచి చిన్న వెలుగు ఒకటి కనిపించి దుప్పటి వదిలేసాను, దెబ్బకి నవ్య దొల్లుకుంటూ కింద పడింది. అర్జున్ జేబులో ఉన్న రింగ్ ని బైటికి తీసాడు, నవ్య కోపంగా లేచి తిడదామని తల ఎత్తి చూసి అర్జున్ చేతిలో ఏదో మెరుస్తుంటే దెగ్గరికి వెళ్ళింది. నవ్య : అన్నయ్య ఏంట్రా అది. అర్జున్ "ష్.." ముందు తలుపు దెగ్గరికి వేసి రా అనగానే నవ్య అలాగే అని తలుపు వేసి వచ్చి అర్జున్ పక్కన కూర్చుంది. అర్జున్ : ట్రైన్ ఆక్సిడెంట్ అయినప్పుడు కిందకి దిగాను కదా అప్పుడు దొరికింది, ఏంటో తెలీదు అప్పుడు కూడా ఇలానే మెరిసింది. నవ్య : ఇటివ్వు.. చూస్తా.. అని తీసుకుని రింగ్ చుట్టు పరీక్షగా చూసి అటు ఇటు తిప్పింది. అర్జున్ : ఎందుకే నవ్య : మొద్దు ఇటు చూడు ఇది కంపాస్.. డైరెక్షన్ చూపిస్తుంది.. ఆ వెలుగు చూడు ఎటు తిప్పినా ఒకే డైరెక్షన్ లో ఉంది అర్జున్ : ఏదటివ్వు.. అని మళ్ళీ అటు ఇటు తిప్పి చూసి, నవ్యా కానీ నార్త్ ఇటు వైపు కాదు కదా ఇది రివర్స్ లో ఉంది ఇది ఈస్ట్.. ఇది చూపించేది డైరెక్షన్ కాదు కో ఆర్డినేట్స్.. ఎక్కడికో లొకేషన్ సెట్ చేసి ఉంది. నవ్య : ఇప్పుడు ఏం చేద్దాం అర్జున్ : నన్ను ఆలోచించనీ, ఇది ఏదో డేంజర్ లాగ ఉంది దీని మీద రాసి ఉన్న లాంగ్వేజ్ కూడా నేను ఎక్కడా చూడలేదు అస్సలు ఇది భూమికి సంబంధించిన మెటలేనా అని నా డౌట్.. నవ్య ఒకసారి పొద్దున నువ్వు ట్రైన్ లో కొన్న మాగ్నెట్ సెట్ తీసుకురా నవ్య : హ్మ్.. అని పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి తెచ్చింది అర్జున్ : చూడు ఇది మాగ్నెట్ కి అతుక్కోవట్లేదు కానీ ఇది స్టీల్ కూడా కాదు అలా అని అల్యూమినియం కూడా కాదు, ఏ మెటల్ ఇది అని కొరికి చూసాడు...? అప్పుడే సుభద్ర లోపలికి వచ్చి "రేయి ఇంకా పడుకోలేదా మీరు, పడుకోండి" అని అరిచేసరికి అన్నా చెల్లెళ్ళు ఇద్దరు ముసుగు తన్నారు. నవ్య : ఇప్పుడేం చేద్దాం అర్జున్ : నన్ను ఆలోచించనీ.. అస్సలు ఏ టెక్నాలజీ లేకుండా లైట్ ఎలా వెలుగుతుంది ఇది రేడియం కాదు, పడుకో రేపు ఆలోచిద్దాం.. ఇంకోటి ఈ విషయం అమ్మా నాన్నకి చెప్పకు నవ్య : అలాగే అర్జున్ : ఇక పడుకో తెల్లారి లేచి చూసాను, రింగ్ రాత్రి అంతగా వెలగడం లేదు కానీ ఇంకా డైరెక్షన్ చూపిస్తుంది.. చుట్టూ గీసినట్టు సన్నగా ఒక బ్లూ కలర్ లైన్ వెలుగుతుంది. మధ్యాహ్నం వరకు అలోచించి ఒక నిర్ణయానికి వచ్చాను అర్జున్ : నవ్యా నవ్య : ఆ.. అమ్మ అన్నం తినడానికి రమ్మంటుంది నిన్ను అర్జున్ : ఈ లొకేషన్ చూసి వద్దామనుకుంటున్నా నవ్య : ఏం వద్దు, లేని పోనీ రిస్క్ అర్జున్ : ఆలోచించాను ముందు దూరం నుంచి చూస్తాను, ఏ రిస్క్ లేదని కంఫర్మ్ అయితేనే ముందుకి వెళతాను, లేదంటే లేదు. నవ్య : వద్దు.. ఫస్ట్ అది తీసేయి.. లేదంటే అమ్మ వాళ్ళకి చెపుతాను. అర్జున్ : చిన్న పిల్ల లాగా ప్రవర్తించకు.. ఈ రాత్రికి అందరూ పడుకున్నాక వెళ్లి, ఎవ్వరు లేవక ముందే మళ్ళీ వచ్చేస్తాను నవ్య : అయితే నేనూ వస్తాను. అర్జున్ : వద్దు, నేనెళ్ళి వచ్చేస్తాను. నవ్య : వెళితే ఇద్దరం వెళదాం లేదంటే లేదు అర్జున్ : సరే రాత్రికి రెడీగా ఉండు.. ఈ లోగా ఎవ్వరికీ తెలియకుండా తాతయ్య బైక్ కీస్ తీసి పెట్టు. నవ్య : అలాగే అర్జున్ : నవ్యా.. నిజంగా నేనంటే అంత కేరింగా నవ్య : అదేంట్రా అలా అంటావ్ అర్జున్ : సరే వేళ్ళు |
|
« Next Oldest | Next Newest »
|
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
Users browsing this thread: 20 Guest(s)