ప్రియ శత్రువు

[narendhra89]

Update evvandi bro

[Uday]

టక్కుల సాజల్ బ్రో ఇప్పుడే కథ మొత్తం మొదటినుంచి చివరి వరకు చదివాను పాఠకుల కామెంట్లతో బాటు. అసలు ఇన్ని రోకులు ఎలా ఈ కథను చదవకుండా మిస్ అయ్యానో అర్థం కాలేదు. చాలా చాలా బాగా రాసారు, చాలా రోజుల తరువాత ఒక జానపద కథ, చందమామ కథ చదివినంత తృప్తి కలిగింది. మద్య మద్యలో మీ కథనపు శైలి  నాకు సూర్యదేవర గారి రచనా శైలిని తలపించింది పోకడ మాత్రం మదుబాబు గారి కథలాగా టెంపో పేరుస్తూ పెంచుతూ వూపిరి బిగబట్టి మొత్తం చదివేలా చేస్తూ అకశ్మాత్తుగా కథకు ముగింపు పలికినట్లు మీరూ ముగించారు కొసమెరుపేంటంటే తదుపరి బాగం ఉంటుందని ప్రకటించడం. రెండో బాగం బాహుబలి 2 లా మొదటి దాన్ని మించి ఉంటుందని ఆశిస్తూ ఇంత మంచి అంటే వేరే జోనర్ కథను అందించినందుకు ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటూ

పోతే అక్కడక్కడ అమ్మ కొడుకుల ప్రేమ సాన్నిహిత్యం చెంప, నుదుటిపై ముద్దులు ఓకే కాని ఇద్దరూ పెదవులు కలిపి ముద్దు పెట్టుకోవడమేంటి బ్రో అదీ యుక్త వయసు వచ్చాక, అదీ కాక అమ్మపైన పడుకుని నిద్రపోవడమేంటో కొద్దిగా మింగుడు పడలే, మిగిలినదంతా సూపరో సూపర్.  

[Pallaki]

టక్కుల సాజల్ బ్రో ఇప్పుడే కథ మొత్తం మొదటినుంచి చివరి వరకు చదివాను పాఠకుల కామెంట్లతో బాటు. అసలు ఇన్ని రోకులు ఎలా ఈ కథను చదవకుండా మిస్ అయ్యానో అర్థం కాలేదు. చాలా చాలా బాగా రాసారు, చాలా రోజుల తరువాత ఒక జానపద కథ, చందమామ కథ చదివినంత తృప్తి కలిగింది. మద్య మద్యలో మీ కథనపు శైలి  నాకు సూర్యదేవర గారి రచనా శైలిని తలపించింది పోకడ మాత్రం మదుబాబు గారి కథలాగా టెంపో పేరుస్తూ పెంచుతూ వూపిరి బిగబట్టి మొత్తం చదివేలా చేస్తూ అకశ్మాత్తుగా కథకు ముగింపు పలికినట్లు మీరూ ముగించారు కొసమెరుపేంటంటే తదుపరి బాగం ఉంటుందని ప్రకటించడం. రెండో బాగం బాహుబలి 2 లా మొదటి దాన్ని మించి ఉంటుందని ఆశిస్తూ ఇంత మంచి అంటే వేరే జోనర్ కథను అందించినందుకు ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటూ

పోతే అక్కడక్కడ అమ్మ కొడుకుల ప్రేమ సాన్నిహిత్యం చెంప, నుదుటిపై ముద్దులు ఓకే కాని ఇద్దరూ పెదవులు కలిపి ముద్దు పెట్టుకోవడమేంటి బ్రో అదీ యుక్త వయసు వచ్చాక, అదీ కాక అమ్మపైన పడుకుని నిద్రపోవడమేంటో కొద్దిగా మింగుడు పడలే, మిగిలినదంతా సూపరో సూపర్.  

ముందుగా మీకు ధన్యవాదాలు
ఉదయ్ గారు
అదీ హీరో వాళ్ళ అమ్మ తన
ఇద్దరు పిల్లలతో ఆడిన ఆటలు చూసి
తను అనుభవించని ఆ ముద్దు కౌగిలి
ఒక సారి అనుభవించాడు అంతే
దానిని నేను సరిగ్గా రాయలేక పోయాను అంతే... ❤️

[Pallaki]

ఇప్పటికే నాలుగు కధలు రాస్తున్నందున వల్ల 
 సీజన్ 2 స్టార్ట్ చెయ్యడం ఇప్పట్లో కుదరదు
అర్ధం చేసుకుంటారని మనవి.

[vg786]

we will wait bro

[Uday]

ముందుగా మీకు ధన్యవాదాలు
ఉదయ్ గారు
అదీ హీరో వాళ్ళ అమ్మ తన
ఇద్దరు పిల్లలతో ఆడిన ఆటలు చూసి
తను అనుభవించని ఆ ముద్దు కౌగిలి
ఒక సారి అనుభవించాడు అంతే
దానిని నేను సరిగ్గా రాయలేక పోయాను అంతే... ❤️

టక్కుల సాజల్ గారు మీరు సరిగ్గా రాయకపోవడం, రాయలేకపోవడమేంటి? అయినా మీరు చెప్పింది కూడా సరిగ్గానే ఉంది పిల్లలు ఎంత పెద్దవారైనా తల్లికి వళ్ళెప్పటికి చటిబిడ్డలుగానే కనిపిస్తారు, అందుకే ఎన్ని తప్పులు చేసినా ఎన్నెన్నిసార్లు తూలనాడినా చాలా తేలికగా క్షమించేస్తారు. మీరడిగారు కాబట్టి నా అభిప్రాయం చెప్పానంతే, మరోలా అనుకోకండి. అలనాటి సవ్యసాచిలా మీరు నాలుగు కథలను ఒకేసారి నడుపుతున్నారు. ఇప్పుడెలా ఉందంటే రచయిత 'టక్కుల సాజళ్ ఐతే వెంటనే ఆ దారం తెరచి ఏముందో వెతుకుతూ ఆ కథను చదువేటట్లు ఒక బ్రాండ్ ఇమేజ్ ను తెచ్చుకున్నారు. 

[Dalesteyn]

Update please

[KEERTHI]

super bro manch kata chal chal abaga undi

[Pallaki]

ప్రియ శత్రువు

s2కంధరs2

❤️❤️❤️

❤️

[Pallaki]

S2E1

ఇంట్లోకి వెళ్తుంటే బైట టెంటు వేసి ఉంది వంటవాళ్లు పెద్ద పెద్ద డెక్షలలో వండుతున్నారు వాసన పీలుస్తూ లోపలికి వెళ్లాను, అమ్మ రూమ్ లోకి వెళ్ళా కప్ బోర్డులో ఏదో చూస్తూ నిల్చొని ఉంది వెనక వెళ్లి వాటేసుకుని చూసాను అన్నీ నా ఫొటోలే... చూడగానే ఏడుపొచ్చింది... అమ్మ భుజాల మీద చేతులు పడేసరికి వెనక్కి తిరిగి చూసి నా బుగ్గ మీద ముద్దు ఇచ్చి మంచం మీద కూర్చుని తన ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకుని తల నిమురుతూ....

రాధ : రుద్రా ఎటు వెళ్ళావ్ ఈ మూడు రోజులు?

రుద్ర : ఏటూ లేదు.. మహర్షి దెగ్గరికే... కొత్త మంత్రాలు కొత్త విద్యలు...ఇంతకీ రాజీ ఏది కనిపించలేదు.

రాధ : పిల్లలకి అన్నం పెడుతుంది, లిఖిత లోపలే ఉందా?

రుద్ర : లేదు ఇంట్లోకి రాగానే బైటికి వచ్చేసింది ఏ రూమ్ లోనో మూలన కూర్చుని మెక్కుతూ ఉండుంటుంది..... అవును మా నీకెలా తెలిసింది లిఖిత నా శరీరంలోనే ఉందని?

రాధ : నీ గురించి నాకు తెలీదా, నీకు దూరంగా ఉన్నాననే కానీ ఎప్పుడు నిన్ను గమనిస్తూనే ఉండేదాన్ని నా ఆలోచన మొత్తం నువ్వే సగం నిన్ను ఎలా దూరం పెట్టాలా అని ఆలోచిస్తే సగం నిన్ను వదలలేక నువ్వు పడే కష్టాలు చూడలేక...

రుద్ర : వద్దు గతం మళ్ళీ గుర్తు చేసుకుని బాధ పడొద్దు.

రాధ : కానీ మరి...?

రుద్ర : ఇప్పుడు సంతోషంగానే ఉన్నాంగా, రాబోయే వాటిని తలుచుకుని ఇప్పుడు నుంచే బాధ పడటం దేనికి..... అవును ఏంటి బైట వంటలు, టెంట్ ఇవ్వాళ పిల్లల పుట్టిన రోజు కూడా కాదే ఏదైనా పూజా..? లేక ఫంక్షనా..?

రాధ : అదేంట్రా...

వెనక నుంచి రాజీ వచ్చి "మర్చిపో... అన్నీ మర్చిపో నేనంటే ప్రేమే లేదు నీకు...ఇవ్వాళ నా పుట్టినరోజు అది కూడ మర్చిపోయావ్" అని అలిగింది.

అమ్మ నవ్వుతూ చూస్తుంది, పిల్లలిద్దరూ నన్ను చూసి పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి వాటేసుకున్నారు.

అమ్ములు : అన్నయ్య... వదీన అగిలింది.

అమ్మ : అగిలింది కాదే... అలిగింది... అను...

అమ్ములు : అదే అగిలింది.

రుద్రా : (నవ్వుతూ) రాజీ ఎందుకు అగిలావు తెప్పు.. అన్నాను.

దానికి రాజీ కూడా నవ్వుతూ నా దెగ్గరికి వచ్చి "పో నేను నీకోసం నవ్వలేదు బుజ్జిదాని మాటలకి నవ్వాను".

రుద్ర : సారీ...

రాజీ : ఇవ్వాళ నాది మాత్రమే కాదు లిఖితది కూడా ఇవ్వాలె..

రుద్ర : తన పుట్టిన రోజా వాళ్ళకి అవి కూడా ఉంటాయా?

అమ్మ : మొన్న లిఖిత వాళ్ళ అమ్మ వచ్చి పలకరించి పోయింది, మాటల సందర్బంగా రాజీ పుట్టిన రోజు గురించి మాట్లాడుతుంటే ఏవేవో లెక్కలు వేసి వాళ్ళ కాలానికి మన కాలానికి లెక్కలు వేసి ఇవ్వాలే అని తెల్చింది.

రుద్ర : ఈ విషయం ఆ తిండిబోతుకి తెలుసా?

లిఖిత మూతి తుడుచుకుంటూ మా దెగ్గరికి వచ్చి "ఏ విషయం" అంది.

రాజీ : ఇంకా తెలీదు..

లిఖిత : ఏ విషయం...?

రాజీ : ఇవ్వాళ వంటల్లోకి నీకు ఒక్కదానికే స్పెషల్ వంట సప్రైజ్...

లిఖిత ఆనందంగా రాజినీ కౌగిలించుకుని "నా బంగారం ఇదీ" అని ముద్దు పెట్టుకుంది, బరువు మొయ్యలేక రాజీ కింద పడిపోతే తన మీదే లిఖిత... వెంటనే కన్నా గాడు లిఖిత వీపు మీద ఎక్కాడు అమ్ములు నా చేతుల్లోనుంచి దిగి కన్నా గాడి మీదకి ఎక్కింది వాళ్లు ఆడుకుంటుంటే నేను అమ్మా చూస్తూ కూర్చున్నాం.

మధ్యాహ్నం వరకు అందరూ వచ్చేసారు... మాధురి మేడం వాళ్లు, రాజీ వాళ్ళ అమ్మా నాన్న... రాజీ వాళ్ళ అన్నయ్య ఫ్రెండ్స్ తొ వచ్చాడు... ఇంటి పక్కన వాళ్ళు అందరూ...

అందరం భోజనం చేసాం నేను రాజీ ఒక పక్కన, అమ్మా శివగారు ఒక పక్క వాళ్ళ పక్కనే కన్నా అమ్ములు ఒకే ప్లేట్ లో అన్నం ఎపించుకుని ఆడుకుంటున్నారు ఆ తరువాత మిగిలిన వాళ్ళు అందరం కూర్చుంటే రాజీ వాళ్ళ అన్నయ్య వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ తొ కలిసి వడ్డిస్తున్నారు.

అన్నం తింటుంటే రాజీ నా గుండె దెగ్గరికి వచ్చి "లిఖితా ఆకలేస్తుందా...కొంచెం ఓపిక పట్టు తరువాత మొత్తం నీకే సరేనా?"

లిఖిత : హా ఏం చేస్తాం ఎలాగో తింటున్నాడుగా మన మొగుడు కొంచెం సరిపోద్ది లే...

లిఖిత మాటలు విన్న రాజీ ఆశ్చర్యపోయి ఆ తరువాత చుట్టూ చూసింది ఇంకెవరైనా విన్నారేమో అని...

లిఖిత : రాజీ వాళ్ళకి వినపడదులే... కంగారుపడకు కొత్త మంత్రాలు నేర్చుకున్నాలే... మన ముగ్గురమే నువ్వు మాట్లాడలేవు కానీ నేను ఒకసారి నీతో మాట్లాడగలిగితే ఇక నువ్వూ నాతోనూ రుద్రతోను బైటికి కాకుండా మనసులోనే మాట్లాడొచ్చు.

రాజీ : ఇదేదో బాగుంది.

రుద్ర : మాట్లాడకుండా తిను ... మనల్ని అప్పుడప్పుడు గమనిస్తున్నారు.

అందరం తినేసి చేతులు కడుక్కుని చైర్లలో కూర్చుని మాట్లాడుకుంటున్నాం... లిఖిత ఒకటే పీకుతుంది ఆకలో..... ఆకలి అని.

ఇంతలో రాజీ వాళ్ళ అన్నయ్య అడిగాడు "బావ అక్కడ మటన్ బిర్యానీ పెద్ద డెక్షాలో నిండుగా ఉంది ఎవరికీ అది?"

రాజీ మధ్యలో కల్పించుకుని "బావ వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ కి పంపిస్తా అన్నాడు అన్నయ్య...వాళ్లు ఫోన్ చేస్తాం అన్నారు, ఇద్దరు కలిసి ఆ రూమ్ లో పెట్టండి" అంది.

ఇద్దరం డెక్షాని లోపల పెట్టేసి బైటికి వచ్చి కూర్చున్నాం... కొంత సేపటికి నేను రాజీ చిన్నగా లోపలికి వెళ్ళాం....

లోపలికి వెళ్లి పెద్ద పెద్ద పేపర్లు కింద పరిచి డెక్షాని తిప్పి మటన్ బిర్యాని మొత్తం కుమ్మరించాను.. రాజీ ఎవ్వరూ చూడకుండా పెద్ద గిన్నె నిండా హల్వా ఇంకో పెద్ద బాక్స్ ఐస్ క్రీం తెచ్చి రూమ్ డోర్ లాక్ చేసి కిటికీలు పెట్టేసింది.

"ఇంక రావే బైటికి..." అన్నాను.

లిఖిత ఆకలితో ఆవురావురమంటూ కూర్చుంది... రాజీ ఒక ముద్ద తీసుకుని లిఖిత నోట్లో పెట్టి "హ్యాపీ బర్తడే" అంది వాటేసుకుని...

లిఖిత ఏడుపు మొఖం పెట్టేసరికి "నువ్వు ఇప్పుడు ఎమోషనల్ అవ్వకు నీకు అస్సలు సూట్ అవ్వదు మూసుకుని మెక్కు" అన్నాను.

లిఖిత : పోరా... నువ్వు రా బంగారం... అని రాజీని ముద్దు పెట్టుకుని తన చేత్తో ముద్ద తినిపించి హ్యాపీ బర్తడే అని రాజికి చెప్పింది.

వాళ్ళ రాక్షస ప్రేమ చూడలేక నేను హల్వా అందుకున్నాను ఒక స్పూన్ తిందామని.

లిఖిత : హల్వా అక్కడ పెట్టు.
రుద్ర : ఒక్క స్పూన్ ఆగు...
లిఖిత : పెడతావా పెట్టవా?
రుద్ర : అది కాదే ఒక్క...
లిఖిత రాజీ భుజం మీద చెయ్యి వేసి "అది నాకోసం చేసింది, ఒక్క స్పూన్ తిన్నా ఊరుకోను అక్కడ పెట్టు" అంది.
ఆ గిన్నె లో స్పూన్ విసిరేసి బైటికి వచ్చి కూర్చున్నాను దొంగమొహంది కింటా బిర్యాని పెద్ద గిన్నెడు హల్వా ఐదు కిలోల ఐస్ క్రీం మొత్తం నాకేసిన తరువాత నన్ను లోపలికి పిలిచింది.

కొంత సేపటికి అందరూ బస్సు బుక్ చేసుకుని సినిమా చూడటానికి వెళ్లిపోయారు, ఇక ఇంట్లో మిగిలింది నేను రాజీ మాత్రమే.

రూమ్ లోకి వెళ్లి డోర్ లాక్ చేసాను లిఖిత బైటికి దూకేసింది మంచం మీద అటు ఇటు దొల్లుతూ..

లిఖిత : ఆమ్మో ఈ మానవ శరీరం నా వల్ల కావట్లేదు.

లిఖిత పొట్ట ఉబ్బిపోయి ఉంది ఏదో ప్రేగ్నన్ట్ అన్నట్టు రాజీ అది చూసి నవ్వుతూ లోపలికి వెళ్ళింది అరగడానికి సోంపు తీసుకొస్తా అని.

లిఖిత చీర పైట పక్కకి లాగేసాను పొట్ట బాగా ఉబ్బిపోయింది చిన్నగా బొడ్డు మీద ముద్దుపెట్టుకుంటూ కుండా చుట్టూ నాకుతూ కొరుకుతూ ఉన్నా...

రుద్ర : లిఖిత నువ్వు పిల్లలని కనలేవు బాధగా లేదా?

లిఖిత : లేదు, ఒకవేళ రాక్షసులు పుడితే మన ఇద్దరంత బలవంతులు అయితే... వద్దులే... అయినా రాజీ కంటుందిగా వాళ్లు నాకు పిల్లలేగా... అయినా రాజీతొ కూడా ఇప్పుడే వద్దు ముందు కన్నాగాడు అమ్ములు పెద్దగవని అప్పుడు చూద్దాం.

లిఖిత జాకెట్ తీసేసి ఒక సన్ను దొరక పుచ్చుకుని చీకుతున్నాను పక్కనే రాజీ కూడా వచ్చి లిఖితకి సోంపు ఇచ్చి తనని వాటేసుకుని ఇంకో సన్ను దొరకబుచ్చుకుని ఆబగా చీకుతూ మేమిద్దరం నిద్రలోకి జారుకున్నాం, లిఖిత ఇద్దరి తలలు నిమురుతూ ఆలోచిస్తుంది.

[Vijay1990]

Super bro nuvvu e story ki update ivvadem oka suprise

[Sudharsangandodi]

Super start

[K.R.kishore]

Nice super update

[Prasad cm]

Nice start bro

[Sachin@10]

Superb update

[maheshvijay]

Wonderful update

[appalapradeep]

Super update

[Thorlove]

మీరు మళ్ళీ ఈ స్టోరీ లో కొత్త సీసన్ తో మముందుకు వచ్చినందుకు చాలా హ్యాపీగా ఉంది....
ధన్యవాదాలు

[BR0304]

Nice update

[Pallaki]

S2E2

సాయంత్రానికి అందరూ తిరిగి వచ్చారు అమ్మా నేను రాజీ ముగ్గురం కలిసి అందరికీ భోజనాలు వడ్డించి వాళ్లు వెళ్లిపోయాక మిగిలిన మేమందరం కూడా భోజనానికి కూర్చున్నాం, శివ సర్ అమ్మా ఒక పక్క నేను రాజీ వాళ్ళకి ఎదురుగా మా మధ్య లిఖిత పిల్లలిద్దరికి అన్నం తినిపిస్తూ మాట్లాడుకుంటూ జోకులు వేసుకుంటూ ఆనందంగా గడిపాము.

పిల్లలిద్దరికీ అన్నం పెట్టేసి... "రేయ్ రండ్రా మూతి కడుగుతాను" అని వంగగానే పిల్లలిద్దరూ లిఖిత వీపు మీద ఎక్కారు... నవ్వుకుంటూ వెళ్లి వాళ్ల మూతి కడిగి తీసుకొచ్చింది, అమ్మ లిఖితని ప్రేమగా చూడటం గమనించాను.

రాత్రికి నేను పడుకుంటే నా శరీరంలోకి లిఖిత దూరి రాజీని ఒకాట ఆడేసుకుంది... ఒకప్పుడు లిఖిత అంటే  ఉచ్చ పోసుకునేవాళ్ళు వీళ్లంతా కానీ ఇప్పుడు అందరికీ తింగరి బుచ్చి అయిపోయింది పిల్లలకి రోజుకోసారి అయినా అది కనిపించకపోతే అన్నం తినరు, అమ్మా రాజీ ఆఖరికి శివ సర్ కూడా అడుగుతాడు లిఖిత గురించి, అంతలా కలిసిపోయింది.

నా పీజీ నాశనం అయిపోయింది మళ్ళీ జాయిన్ అయ్యే అవకాశం ఉంది కానీ రాజీతొ కలిసి మళ్ళీ చదువుదాం అని ఆగిపోయాను ఇన్ని రోజులు ఎలాగో మహర్షుల దెగ్గర వాళ్ల విద్యలు నేర్చుకోడానికి చాలా టైమ్ పట్టింది.... రేపే వెళ్ళాలి.. కాలేజీకి.

అమ్మ బండి కొనింది "అవసరమా" అన్నాను కానీ "ఇలా రోజు ఎగురుకుంటూ పోతే ఎవరో ఒకరి కంట పడతారు ఎందుకు లేని పోనీ ఇబ్బంది హాయిగా బండి మీద వెళ్లి రండి" అంది.... నేనుకూడా ఒకందుకు మంచిదేలే అని బైక్ తీసుకున్నాను.

ముగ్గురం రోజు కాలేజీకి వెళ్లడం రావడం అప్పుడప్పుడు లిఖిత ఇంట్లోనే ఉండేది పిల్లలకోసం, దాదాపు ఎక్కడికి వెళ్లినా ముగ్గురం కలిసే వెళ్లే వాళ్ళం... లిఖిత ఎలాగో బైటికి రాదు కాబట్టి ఎక్కడ సమస్య రాలేదు వచ్చిన సమస్యల్లా వాళ్లిద్దరూ నా మీద జోకులు వేసుకోడమే... నా దరిద్రం ఏంటంటే  నాకు వినపడతాయి అవి.

ఒక రోజు ముగ్గురం రెస్టారెంట్ కి వెళ్ళాం.

"సర్ ఎంత మంది?"

రుద్ర : ఇద్దరమే..

(లిఖిత : తినేది మాత్రం ముగ్గురు)

"ఇటు రండి ఇక్కడ బాగుంటుంది... మీకు ప్రైవసీ ఉంటుంది" అని టేబుల్ చూపించాడు.

నేను రాజీ ఎదురేదురుగా కూర్చున్నాం...

లిఖిత : ముద్దు పెట్టారా దానికి.

రుద్ర : నువ్వు నోరు ముయ్యి

లిఖిత : ఛీ రొమాన్స్ కూడా చేత కాదు నువ్వు తప్పుకో అని నా చెయ్యిని రాజీ చెయ్యి మీద వేసి పిసికింది.

రుద్ర : ప్లీజే ఇద్దరు ఇంటికి వెళ్లే దాకా కొంచెం మాములుగా ఉండండే రోజు రాత్రి ఎలాగో కార్యం ఎలగబెడుతున్నారుగా... రాజీ అదంటే నా మాట వినదు నువ్వన్నా వినవే...

రాజీ : వదిలేయ్ లిఖిత ఏడ్చి ఇక్కడే పోయేలా ఉన్నాడు.

రుద్ర : రాజీ నువ్వు దీని సావాసం వల్ల చెడిపోతున్నావే.. కంట్రోల్లో లేకుండా పోతున్నావ్.

ఇద్దరు నవ్వుకుంటున్నారు.

ఇంతలో వెయిటర్ వచ్చి "సర్ ఆర్డర్.." అన్నాడు.

రుద్ర : రెండు జంబో బిర్యానీ తెచ్చేయ్..

"సర్ అది ఇద్దరే ఉన్నారు?.."

రుద్ర : పర్లేదు నువ్వు తెచ్చేయ్, బకాసురులు ఉన్నారిక్కడ మిగిలితే పార్సెల్ చేపిస్తాలే తీసుకురా బ్రదర్.

కొంత సేపటికి బిర్యానీ వచ్చింది రాజీ కొంచెం పెట్టుకుని మిగతాది నా ఎదురుగా పెట్టి టేబుల్ కర్టెన్స్ మూసేసింది...

రుద్ర : "లిఖితా కానియ్యవే ఇక...

సుబ్బరంగా నా బాడీలోనే ఉండి మెక్కెసింది, ఫుల్లుగా తినేసి బిల్ కట్టి బైటికి వచ్చాము, ఓనర్ తొ పాటు వెయిటర్స్ కూడా మమ్మల్ని చూసి షాక్ అయ్యారు ఇక ఇలా రెస్టారెంట్స్ కి రావొద్దని నిర్ణయించుకున్నాం.

ఇంటికి వెళ్లి పిల్లలతో ఆడుకుని అమ్మ వాళ్ళతో మాట్లాడి పడుకున్నాం పిల్లలు లిఖిత దెగ్గర పడుకుంటామని గోల చేస్తే లిఖితని బైటికి తీసి వాళ్ళ ముగ్గురికి మా రూమ్ ఇచ్చేసి నేను రాజీ సాప దిండ్లు తీసుకుని పైకి వెళ్ళాం.

ఇద్దరం దుప్పటి కప్పుకుని ఒకరి కౌగిలిలో ఒకరం వెచ్చగా పడుకుని కళ్ళలో కళ్ళు పెట్టి చూసుకుంటున్నాం, రాజీ చిన్నగా చెయ్యి నా షార్ట్ లోకి చెయ్యి పెట్టేసింది.

తన ఎద పట్టుకుని గడ్డం నా నోట్లో పెట్టుకుంటూ "నువ్వు బాగా ముదిరిపోయావే అంతా దాని ట్రైనింగ్ యేగా?... ఎంత అమాయకంగా ఉండేదానివే ఇప్పుడు చూడూ" అని బుగ్గ కింద దవడని నా నోట్లో పెట్టుకున్నాను.

*     *     *     *     *

*     *     *     *     *

*     *     *     *     *

*     *     *     *     *

పొద్దున్నే లేవగానే అందరూ రెడీ అయ్యి కూర్చున్నారు..

రుద్ర : ఎక్కడికి అంతా...

అమ్మ : ఇవ్వాళ కన్నాగాడిని అమ్ములుని కాలేజ్ లో జాయిన్ చేస్తున్నాం నీకోసమే వెయిటింగ్ వస్తే వెళదాం.

రుద్ర : అప్పుడేనా...

అమ్మ : అందరు పిల్లలు ఎప్పుడో జాయిన్ అయిపోయారు మనమే చాలా లేట్


రుద్ర : సరే...ఐదే ఐదు నిమిషాలు వచ్చేస్తున్నా మీరు కారులో రెడీగా ఉండండి.

త్వర త్వరగా రెడీ అయ్యి కార్ ఎక్కి కుర్చున్నాను శివ సర్ పోనిచ్చాడు...

అమ్మ : రుద్రా... లిఖిత?

రుద్ర : "అదేక్కడికి పోతుంది" అని గుండె మీద చెయ్యి వేసి "ఇంకా లేవలేదు పడుకొనే ఉంది".

నవ్వుకుంటూ వెళ్ళాం పిల్లలిద్దరు ఆనందంగానే ఉన్నారు.

అందరం కాలేజ్ కి వెళ్ళాం ఆఫీస్ లో కూర్చుని అడ్మిషన్ ఫామ్ ఫిల్లప్ చేసాం, మేడం ఏదో పిల్లల్ని క్వశ్చన్స్ అడుగుతుంటే లేచింది లిఖిత...

భయపడుతూనే రాజికి సైగ చేసాను ఎందుకంటే పిల్లలు ఏమడిగినా సమాధానాలు చెప్పట్లేదు, లిఖిత లేచి చూస్తుంది జరిగేదంతా...

కొంత సేపటికి మేడంకి చిరాకుపుట్టి మా వైపు చూసి "ఏంటండీ ఏమడిగినా ఏం చెప్పట్లేదు ఇవ్వాళా రేపు అందరూ పిల్లలకి ఇంట్లోనే abcdలు...1 2లు నేర్పించేస్తున్నారు ఇలా అయితే ఎలా..." అంది

అంతే కాలేజ్ మొత్తం భూకంపం వచ్చినట్టు వణకడం మొదలయింది మా ముందున్న మేడంకి ఏం అర్ధంకాక చెమటలు పడుతున్నాయి... బైట క్లాస్ లో పిల్లల అరుపులు .... రాజీ తనతో పాటే అమ్మ శివ సర్ అందరూ నా భుజాల మీద గుండె మీద చెయ్యి వేసి లిఖిత లిఖితా అని దాన్ని కూల్ చెయ్యడానికి ప్రయత్నిస్తున్నారు నేను లేచి బైటికి వెళదాం అన్నా నన్ను లిఖిత లేవనివ్వట్లేదు ఇవ్వాళ మేడం స్వాహా అనుకున్నా...

ఇంతలో కన్నాగాడు దెగ్గరికి వచ్చి నా కాళ్ళ మధ్యలో నిల్చుని గుండె మీద తల పెట్టి "వదినా... ఏం లేదు" అన్నాడు అంతే లిఖిత నెమ్మదిగా శాంతించింది అందరం హమ్మయ్యా అనుకున్నాం...

చిన్నగా లేచి బైటికి వచ్చి కార్లో కూర్చున్నా మిగతా ప్రాసెస్ అంతా అమ్మ వాళ్లు చేసుకుని వస్తామన్నారు.

రుద్ర : లిఖిత నువ్విలా కంట్రోల్ తప్పుతే ఏలాగే రేపు ఎప్పుడైనా హోమ్ వర్క్ చెయ్యకపోతే కొడతారు అప్పుడు?

లిఖిత : దమ్ముంటే చెయ్యేసి చూడమను... కాలేజ్ మొత్తం లేపి అవతల నూకుతా...

రుద్ర : అదే తగ్గించుకోమనేది.

ఈ లోగా అందరూ వచ్చేసారు అక్కడనుంచి ఇంటికి వచ్చేసాం, మధ్యాహ్నం నిద్ర పోతుండగా లిఖితకి నిద్ర రాక మమ్మల్ని కూడా లేపింది ఆటకి.

రాజీ వెళ్లి బైట చూసి వచ్చి డోర్ పెట్టేసి... బట్టలు ఇప్పేసి మా మీదకి దూకింది, లిఖిత రాజీని దెగ్గరికి తీసుకుంటూ తన పెదాలు అందుకుంది నేను చిన్నగా లిఖిత చీర విప్పుతూ నడుము మీద లవ్ బైట్స్ ఇస్తూ కుచ్చిళ్ళు లాగి చిన్నగా లిఖిత కాలు నా మీదకి వేసుకుని నా దానిని లోపలికి పెట్టబోయాను.

ఇంతలో ఏదో తేడా కొట్టింది..... వెంటనే "లిఖితా లోపలికిపో.... ఎవరో వచ్చారు" అని అరిచాను.

లిఖిత వెంటనే నా శరీరంలోకి వెళ్ళిపోయింది... రాజీ నన్ను చూస్తూ "ఏమైంది రుద్రా?" అంది.

కళ్ళు మూసుకున్నాను... శక్తులని ఉపయోగించి చూస్తున్నాను... ఏదో పెద్ద పాము తెల్లగా ఉంది కనీసం ఇరవై అడుగులైనా ఉంటుంది చాలా పెద్దది భూ కక్ష లోకి ప్రవేశించింది....చాలా వేగంగా వస్తుంది.

వెంటనే రాజినీ చూస్తూ "నేను బైటికి వెళ్తున్నాను  నా శరీరంలో లిఖిత మాత్రమే ఉంటుంది బైట వాళ్ళకి డౌట్ రాకుండా జాగ్రత్తగా ఉండండి అమ్మకి చెప్పు" అని వాళ్ళకి చెప్పి మంత్రం ఉపయోగించి నా శరీరం నుంచి వేరు పడ్డాను.