screw driver ஸ்டோரீஸ்

[johnypowas]

ஹெட்-மாஸ்டருக்கு என் அம்மாவின் குணத்தை பற்றி ஏற்கனவே தெரியும். அதனால் அவளை சமாதானப் படுத்தி அனுப்பிவைத்தவர், 'போய் அவங்க அவங்க வேலையை பாருங்க.. இந்த மேட்டரை இத்தோட எல்லாம் மறந்துடுங்க..' என்று சொல்லிவிட்டு சென்றுவிட்டார். கூட்டம் கலைந்தது. கொஞ்ச நேரத்தில் எல்லாம், ஸ்கூல் சகஜ நிலைமையில் இயங்க ஆரம்பித்தது. ஆனால் என்னுடைய இதயம்தான், எரிமலை மாதிரி வெடித்துக் கொண்டிருந்தது.

அம்மா மீது இருந்த கொஞ்ச நஞ்ச நல்ல மதிப்பும், அன்றோடு போனது. அதன் பிறகு இன்று வரை, நான் என் அம்மாவிடம் ஒழுங்காக முகம் கொடுத்து பேசுவது கிடையாது. அவள் மீதான கோபம், இன்றும் கூட ஆறா ரணமாக என் மனதுக்குள் இருக்கிறது. அம்மா மீதான கோபம் ஒருபுறம் என்றால், டீச்சர் மீதான இரக்கம் இன்னொருபுறம் என்னை வாட்டியது. ச்சே..!! எவ்வளவு நல்ல பெண் என் டீச்சர்..? அம்மாவின் சுடுசொல் தாங்காமல் எப்படி எல்லாம் துடித்து போயிருப்பாள்..? எந்த தவறுமே செய்யாதவளுக்கு, என்னால் அப்படி ஒரு களங்கம் வந்துவிட்டதே..? இல்லை.. இனிமேல் அவளுக்கு என்னால் எந்த கஷ்டமும் வரக்கூடாது..!!

நான் டீச்சர் வீட்டுக்கு போவதை நிறுத்தினேன். அவளை பார்ப்பதை, அவளுடன் பேசுவதை நிறுத்தினேன். அம்மா, அப்பா சண்டை போடும்போது, முன்பு போல போர்வைக்குள் முடங்கிக்கொண்டேன். கணக்கு பீரியடின் போது மட்டும்தான், டீச்சரை பார்க்க நேரிடும். அப்போது கூட, பெரும்பாலும் தலையை குனிந்தேதான் அமர்ந்திருப்பேன். எப்போதாவது எங்கள் கண்கள் சந்தித்துக் கொள்ள நேரிட்டாலும், உடனே வேறெங்காவது திருப்பிக் கொள்வேன். இத்தனை நாளாய் 'டீச்சர்.. டீச்சர்..' என்று திரிந்துவிட்டு, இப்போது அவள் முகத்தை கூட சரியாக பார்க்காமல் இருப்பது, இதயத்தில் வெடி வைத்தது மாதிரி இருந்தது.

ஒரு இரண்டு வாரம் அதே மாதிரி சென்றது. அப்போதுதான் ஒரு நாள்..!! அன்று லஞ்சுக்கு முதல் பீரியட் கணக்கு. ஜெனிஃபர் டீச்சர்தான். க்ளாஸ் முடிந்ததும் அவரவர் டிபன் பாக்சை எடுத்துக்கொண்டு, லஞ்ச் சாப்பிட கிளம்பினார்கள். நானும் குனிந்து என் பேக்கில் இருந்து லஞ்ச் பாக்சை எடுத்தபோது, என் டெஸ்கில் 'டக்.. டக்.. டக்..' என்று சாக்பீசால் தட்டும் சத்தம் கேட்டது. நிமிர்ந்து பார்த்தால், ஜெனிஃபர் டீச்சர் நின்றிருந்தாள். என் முகத்தை பார்க்காமல் வேறெங்கேயோ பார்த்துக் கொண்டு, ஒரு மாதிரி உலர்ந்துபோன குரலில் சொன்னாள்.

"என் ரூமுக்கு வா.. உன்கிட்ட கொஞ்சம் பேசணும்..!!"

சொன்னவள் என் பதிலுக்காக காத்திராமல், திரும்பி விடுவிடுவென நடந்து சென்றாள். நான் கொஞ்ச நேரம் எதுவும் புரியாமல் அமர்ந்திருந்தேன். அப்புறம் டிபன் பாக்சை பேக்குக்குள்ளேயே வைத்து ஜிப்பிட்டு விட்டு எழுந்தேன். அந்த நீளமான வராண்டாவை அடைந்து, மெல்ல நடக்க ஆரம்பித்தேன். ஸ்டாஃப் ரூம் எல்லாம் தாண்டி, ஆசிரியர்களின் இன்டிவிசுவல் அறைகள் இருக்கும் ஏரியாவுக்கு வந்தேன். ஜெனிஃபர் டீச்சரின் ரூமை அடைந்தேன். அனுமதி கேட்காமல், கதவை தள்ளி பார்த்தேன்.

புத்தக அடுக்குகள், பரீட்சைதாள் கட்டுகளுக்கு மத்தியில் டீச்சர் விரக்தியாய் அமர்ந்திருந்தாள். சத்தம் கேட்டதும், என்னை நிமிர்ந்து பார்த்தாள். ஒரு வறட்டுப் புன்னகையை உதிர்த்தாள். 'வா...!!' என்றவாறு சேரில் இருந்து எழுந்துகொண்டாள். நான் உள்ளே நுழைய, அவள் அந்த டேபிளை சுற்றி வந்து, எனக்கு முன் நின்று கொண்டாள். கைகளை மார்புக்கு குறுக்காக கட்டிக் கொண்டு, டேபிளில் சாய்ந்து கொண்டாள்.

என் கண்களையே கூர்மையாக பார்த்தாள். அந்த கூர்பார்வையின் அர்த்தம் எனக்கு விளங்கவில்லை. ஆனால் ரொம்ப நேரத்திற்கு அந்த பார்வையை என்னால் எதிர்கொள்ள முடியவில்லை. தலையை குனிந்து கொண்டேன். டீச்சர் தன் ஒரு கையால் என் முகத்தை நிமிர்த்தினாள். அமைதியான குரலில் கேட்டாள்.

"ஏன் அசோக்.. ரெண்டு வாரமா என் வீட்டுக்கு வரலை..? ம்ம்..?"

"அ..அது.. அது வந்து..." நான் என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் திகைக்க,

"ம்ம்.. சொல்லு..!!"

"அ..அது.. நா..நான்.. நான் வர்றதுதான் என் அம்மாவுக்கு புடிக்கலையே..?"

"ஓ..!! ஓகே..!! உனக்கு.. உனக்கு உன் அம்மாதான முக்கியம்..? அவங்க சொன்னததான நீ கேப்ப..? ம்ம்..? நான்.. நான் யாரோ ஒருத்திதான..? அப்டித்தான அசோக்..?" 

டீச்சர் சொல்லும்போதே அவளுடைய குரல் உடைந்து நொறுங்கி போயிருந்தது. மிகவும் பரிதாபமான குரலில் சொன்னாள். அவளுடைய வார்த்தைகளில் நான் அப்படியே உருகிப் போனேன்.

"ச்சேச்சே.. என்ன டீச்சர் சொல்றீங்க..? எனக்கு என் அம்மாவை விட.. உங்களைத்தான் ரொம்ப புடிக்கும் டீச்சர்..!!"

"அப்புறம் ஏன் வரலை..?"

"என்னால உங்களுக்கு.. இனிமே எந்த கெட்டபேரும் வரக்கூடாது டீச்சர்.. அதான் வரலை..!!"

"ம்ம்ம்ம்..."

அமைதியாக சொன்ன டீச்சர், கொஞ்ச நேரம் என் முகத்தையே உற்றுப் பார்த்தாள். அவளுடைய கண்கள் மெல்ல கலங்க ஆரம்பித்தன. மூக்கை ஒரு தடவை உறிஞ்சிக் கொண்டவள், ஒரு மாதிரி தழதழக்கும் குரலில் கேட்டாள்.

"என்னை பாக்காம.. பேசாம.. உன்னால இருக்க முடியுதாடா..? ம்ம்..? என்னால இருக்க முடியலை அசோக்..!! உன் அம்மா வந்து அன்னைக்கு திட்டினப்போ.. இனிமே உன்கூட பேசவே கூடாதுன்னு.. நானும் நெனச்சேன்..!! ஆனா.. ஆனா இந்த ரெண்டு வாரத்துல.. டீச்சரால முடியலைடா..!! அப்டியே பைத்தியம் புடிச்ச மாதிரி இருக்குது.. என்னால உன்னை பாக்காம.. பேசாம.. இருக்க முடியலை அசோக்..!! எதைப் பத்தியும் எனக்கு கவலைப்பட தோணலை.. 'என்ன ஆனாலும் சரி.. அவன்கிட்ட போய் பேசு.. பேசு..' ன்னு, மனசு கெடந்து அடிச்சுக்குது.." அவள் பேசிக்கொண்டே இருக்க,

"டீ..டீச்சர்ர்ர்...!! நீ..நீங்க...????" என்று நான் அவளை திகைப்பாய் பார்த்தேன்.

"டீச்சர் என்ன சொல்ல வர்றேன்னு.. உனக்கு புரியலைல..?"

"பு..புரியலை..!!" நான் பாதி புரிந்தும், மீதி புரியாமலும் சொன்னேன்.

டீச்சர் ஓரிரு வினாடிகள் அமைதியாக என் முகத்தையே பார்த்தாள். அப்புறம் என்ன நினைத்தாளோ..? பட்டென்று என் கன்னத்தை தாங்கிப் பிடித்து, அவளுடைய உதடுகளை என்னுடைய உதடுகளுடன் பொருத்திக் கொண்டாள். அப்படியே உறிஞ்ச ஆரம்பித்தாள்.

நான் திக்கித்துப் போய் நின்றிருந்தேன். டீச்சர் அப்படி செய்வாள் என்று நான் சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை. ஆனால் என்னவோ..? அவளிடம் இருந்து விலகிக்கொள்ள தோன்றவில்லை. பவளம் மாதிரி சிவந்திருந்த அவளுடைய உதடுகளின் மென்மை, அந்த செவ்விதழ்களில் இருந்து கசிந்த, தேன் மாதிரி ஒரு திரவம், அப்புறம் அவள் மேனியில் இருந்து வீசிய, அந்த இனிய நறுமணம். எல்லாமுமாய் சேர்ந்து என்னை கிறக்கமடைய செய்திருந்தன. கள்ளுண்ட வண்டு மாதிரி போதையாய், அசையாமல் அப்படியே நின்றிருந்தேன்.

டீச்சர் ஒரு அரை நிமிடம் அந்தமாதிரி என் உதடுகளை சுவைத்திருப்பாள். அப்புறம் மெல்ல அந்த உதடுகளை பிரித்தாள். நான் இன்னும் போதை விலகாத கண்களுடன், மலங்க மலங்க அவளை பார்க்க, அவள் உதட்டில் ஒரு புன்னகையுடன் கேட்டாள்.

"இப்போ புரியுதா..?"

"ம்ம்ம்.. புரியு.."

"என்ன புரியுது..?"

"நீ..நீங்க.. என்னை..."

"யெஸ் அசோக்..!! ஐ லவ் யூ..!! நான்.. நான் என் வாழ்நாள் பூரா.. உன்கூடவே இருக்கணும்னு ஆசைப் படுறேன்..!!"

"இ..இது.. இது தப்பில்லையா.. டீச்.."

"என்ன தப்பு..?"

"நீங்க டீச்சர்.. நான் உங்க.."

"நான் உன்னை உண்மையா நேசிக்கிறேன் அசோக்.. நீயும் என்னை நேசிக்கனும்னு நெனைக்கிறேன்.. அவ்வளவுதான்..!! வேற எதுவும் நான் உன்கிட்ட இருந்து எதிர்பார்க்கலை..!! எதையுமே எதிர்பார்க்காத காதலுக்கு முன்னால.. எதுவுமே தப்பில்லை அசோக்..!!"

"நான் ரொம்ப சின்னப் பையன் டீச்சர்.."

"தெரியும் அசோக்.. உனக்கும் எனக்கும் ஏழு வயசு வித்தியாசம்..!! டீச்சருக்கு நல்லா தெரியும்.. எல்லாம் யோசிச்சுத்தான் நான் உன்னை லவ் பண்றேன்..!! உனக்கு சில விஷயம் நான் சொல்லலை அசோக்.. நான் பொறந்ததுல இருந்தே அநாதை ஆசிரமத்துலதான் வளந்தேன்.. ஆசிரமம், ஸ்கூல், சர்ச்னு.. என்னை சுத்தி எங்க பாத்தாலும்.. ஒரே பொண்ணுகதான்..!! இந்த ஸ்கூல் வர்றதுக்கு முன்னால.. நான் எந்த ஆம்பளையோடவும்.. பேசி பழகினதில்லைடா..!! நான் பேசி பழகின மொத ஆம்பளை நீதான்..!! யூ ஆர் மை ஃபர்ஸ்ட் மேன்.. அண்ட்.. யூ ஆர் மை பெஸ்ட் மேன்..!! நீ எனக்கு வேணும் அசோக்..!! கிடைப்பியா..?" ஏக்கமாக கேட்டாள்.

"எ..எனக்கு.. எனக்கு என்ன சொல்றதுன்னே தெரியலை டீச்சர்..!!"

"ஓகே..!! நீ.. நீ ரொம்பலாம் போட்டு எதையும் கொழப்பிக்காத..!! டீச்சர் கேக்குறதுக்கு மட்டும் பதில் சொல்லு.. சொல்றியா..?"

"ம்ம்.."

"டீச்சரை உனக்கு புடிச்சிருக்கா..?"

"ம்ம்.. பு..புடிச்சிருக்கு..!!"

"என்கூட இருந்தா.. சந்தோஷமா இருக்கும்னு தோணுதா..?"

"ம்ம்.. ஆனா.."

"போதும்..!! டீச்சருக்கு இப்போதைக்கு இது போதும்..!! வேற எதுவும் வேணாம்..!! நீ எதைப் பத்தியும் யோசிக்காத.. எப்பவும் போல நல்லா படி.. காலேஜுக்கு போ.. எவ்வளவு படிக்கணுமோ படி.. வாழ்க்கைல என்னவா ஆகணும்னு ஆசைப்படுறியோ.. ஆகு..!! எப்போவாவது கல்யாணம் பண்ணிக்கனும்னு தோணும் பாத்தியா..? அப்போ டீச்சரை நெனச்சு பாக்குறியா..? ம்ம்..? டீச்சர் உனக்காக வெய்ட் பண்ணுவேன்.. எத்தனை வருஷம் ஆனாலும்..!! ஓகேவா..?" 

டீச்சருடைய உணர்வுகளை என்னால் அப்போது முழுவதுமாக புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. என்னை கல்யாணம் செய்துகொள்ள ஆசைப்படுகிறாள் என்பது மட்டும் தெளிவாக புரிந்தது. ஒரு மாதிரி புரிந்தும், புரியாததுமான மனநிலையுடனே நான் தலையை ஆட்டினேன்.

"ம்ம்.. ஓகே டீச்சர்..!!"

டீச்சர் உடனே அழகாக புன்னகைத்தாள். இத்தனை நாள் காணாமல் போயிருந்த அந்த மலர்ச்சி.. அந்த பிரகாசம்.. பட்டென்று அவள் முகத்தில் வந்து அப்பிக்கொண்டது. ஒருமாதிரி பரவசமாய் காணப்பட்டாள். புன்னகை முகம் மாறாமலே அமைதியாக சொன்னாள்.

"ஓகே..!! டைமாச்சு.. நீ கெளம்பு..!! லஞ்ச் சாப்பிட்டு.. க்ளாஸுக்கு போ..!!"

நான் அவள் முகத்தை கொஞ்ச நேரம் அமைதியாக பார்த்தேன். அப்புறம் திரும்பி மெல்ல நடந்தேன். கதவுக்கு அருகில் சென்றபோது, பின்னால் இருந்து டீச்சர் அழைத்தாள்.

"அசோக்.. ஒரு நிமிஷம்..!!"

நான் என்ன என்பதுபோல திரும்பி பார்க்க, டீச்சர் புன்னகையுடன் என்னை நெருங்கினாள். இரண்டு கையாளும் என் கன்னத்தை தாங்கிப் பிடித்தவள்,

"இன்னும் ஒன்னு..!!"

என்றவாறு மீண்டும் என் உதடுகளை கவ்விக் கொண்டாள். சுவைத்தாள். இந்த முறை முன்பை விட அழுத்தமாக.. முன்பை விட ஆசையாக.. முன்பை விட இனிப்பாக.. ஒரு அரை நிமிடத்திகும் மேலாக, தன் உதடுகளால் என் உதடுகளுடன் யுத்தம் செய்துவிட்டு விடுவித்தாள். அவளுடைய கீழுதட்டை உள்ளே மடித்து, நாவால் சுவைத்துக்கொண்டே சொன்னாள்.

"ம்ம்.. இப்போ போ..!!"

அப்புறம் வந்த நாட்கள் எல்லாம், காலில் சக்கரம் கட்டிக்கொண்டு பாயாத குறைதான்..!! தோளில் ரெக்கை கட்டிக்கொண்டு பறக்காத குறைதான்..!! உள்ளத்தில் அவ்வளவு உற்சாகம்..!! எனக்கென்று ஒரு பெண் இருக்கிறாள்..!! எத்தனை வருடம் ஆனாலும் எனக்காக காத்திருப்பாள்..!! அதிலும் எப்படிப்பட்ட பெண் அவள்..? வானத்தில் இருந்து குதித்த தேவதை மாதிரி ஒரு பெண்..!! வீணை ஏந்திய கலைவாணி மாதிரி ஒரு பெண்..!! மடியில் போட்டு தாலாட்டும் உண்மையான அன்னை மாதிரி ஒரு பெண்..!!

[Krish126]

Superrrr bro continue

[johnypowas]

டீச்சர் அவள் சொன்ன மாதிரியே என்னை அதிகமாக டிஸ்டர்ப் செய்யவில்லை. அம்மாவை பகைத்துக்கொள்ள வேண்டாம் என்று 'வீட்டுக்கெல்லாம் வரவேணாம்..' என்று சொல்லிவிட்டாள். எப்போதாவது என் ஞாபகம் வந்தால், தன் அறைக்கு அழைத்து என்னை முத்தமிடுவாள். க்ளாஸ் எடுக்கும்போது, அவ்வப்போது கண்களில் காதல் பொங்க என்னை பார்ப்பாள். விடுமுறை நாட்களில் என்றாவது திடீரென அழைப்பாள். ஏதாவது ஆளில்லாத பார்க்குக்கு அழைத்து சென்று, என் மடியில் தலை சாய்த்து மணிக்கணக்கில் படுத்திருப்பாள்.

இடையில் ஒருநாள் இன்னொரு விஷயம் நடந்தது. கெமிஸ்ட்ரி லேபில் சால்ட் அனலைஸ் போது, தப்பான ரிசல்ட் எழுதி கொடுத்துவிட்டேன். என்ன காரணமோ..? அந்த கெமிஸ்ட்ரி வாத்தியாருக்கு ஜெனிஃபர் டீச்சரை பிடிக்காது. அவள் மீது இருந்த கோபத்தை, ஒட்டுமொத்தமாக என் மீது காட்டினார். வக்கிர வார்த்தைகளை கொட்டினார்.

"சிம்பிள் சால்ட் இது.. இதை கூட கண்டுபிடிக்க முடியலையே..? நீள்லாம் படிக்கிறதுக்கு லாயக்கே கெடையாது.. ஏதாவது கணக்கு டீச்சர் பின்னால.. நக்கிக்கிட்டு திரியத்தான் லாயக்கு..!!"

"சார்... என்னைப் பத்தி என்ன வேணா சொல்லுங்க.. தேவையில்லாம அவங்களை பத்தி தப்பா பேசாதீங்க..!!" நான் ஆத்திரமாக சொன்னேன்.

"பேசுனா என்னடா பண்ணுவ..? அவளுக்கு நீதான் அல்லக்கையா..? டீச்சர் மாதிரியா நடந்துக்குறா அவ..? சினிமா நடிகை மாதிரில.. தளுக்கி மினுக்கிக்கிட்டு திரியுறா..!! கூட படுத்துக்க ஆள் புடிக்கிறா.. அரிப்பெடுத்தவ..!!"

என்னால் கோபத்தை கண்ட்ரோல் செய்யமுடியவில்லை. அருகில் ஒரு ஸ்டாண்டில் நின்றுகொண்டிருந்த பியூரட்டை பிடுங்கி, அந்த ஆளின் முகத்திலேயே விட்டு சாத்தினேன். அவர் 'அம்மாஆஆ...!!' என்று அலறினார். அவருடைய முகத்தில் இரண்டு கோடு கிழித்து, ரத்தம் கொட்டியது. ஸ்கூலில் இருந்து உடனே சஸ்பன்ட் செய்தார்கள், என்னையும் அந்த கெமிஸ்ட்ரி வாத்தியாரையும். அப்புறம் அந்த ஆள் என்னை பார்க்கும்போதெல்லாம், கன்னத்தை தடவிக்கொண்டு பம்முவார்.

சஸ்பன்ட் செய்த அன்று, ஜெனிஃபர் டீச்சர் என்னை பார்க்குக்கு அழைத்து சென்றாள். அன்று மட்டும் ஒரு நூறு முத்தமாவது எனக்கு கொடுத்திருப்பாள்.

"என் மேல அவ்வளவு பிரியமா அசோக்..? என்னை யாராவது தப்பா சொன்னா.. உன்னால தாங்கிக்க முடியாதா..? ம்ம்ம்..?" அப்படியே மருகலான குரலில் கேட்டாள்.

"உங்களை தப்பா பேசுனதுக்காக.. என் அம்மாவையே அறைஞ்சிருக்கேன் டீச்சர்.. அந்த ஆளு என்ன பெரிய இவனா..?"

"ஐ லவ் யூடா அசோக்..!! ஐ லவ் யூ.. ஐ லவ் யூ.. ஐ லவ் யூ..!!" டீச்சர் சொல்லிக்கொண்டே என் முகமெங்கும் முத்தமிட்டாள்.

ஒரு ஆறுமாதம் கழித்து, ப்ளஸ் டூ ரிசல்ட் வந்தது. நான் எதிர்பார்த்ததை விட நிறைய மார்க் வாங்கியிருந்தேன். நான்தான் ஸ்கூல் ஃபர்ஸ்ட். கணக்கில் வேறு சென்டம். பேப்பரில் எல்லாம் என் படம் வந்திருந்தது. ஜெனிஃபர் டீச்சருக்கு தாங்க முடியாத சந்தோஷம். அன்று என் இதழ்களை அவள் கவ்வி சுவைத்தபோது, மீண்டும் எடுப்பதற்கு இரண்டு நிமிடத்திற்கும் மேல் ஆனது.

டெல்லி IIT-யில் எனக்கு சீட் கிடைத்தது. இஞ்சினியரிங் படிக்க வேண்டும் என்பதுதான் என்னுடைய லட்சியம். டெல்லி கிளம்புவதற்கு முதல் நாள் முழுவதும், நான் டீச்சருடன்தான் செலவழித்தேன். பகல் முழுவதும் பார்க், கோயில், சினிமா என்று சுற்றினோம். இரவு ஒரு ஹோட்டலில் சாப்பிட்டுவிட்டு, அந்த ஆள்நடமாட்டம் இல்லாத, இருள் அப்பியிருந்த சாலையில், கைகளை கோர்த்தவாறு மெல்ல நடந்துகொண்டிருந்தோம். டீச்சர்தான் மெல்ல கேட்டாள்.

"நாலு வருஷம்.. இல்லை அசோக்..?"

"ம்ம்.."

"சேலத்துக்கு எப்போ வருவ..?"

"அடிக்கடி வர முடியாதுன்னு நெனைக்கிறேன் டீச்சர்.. வருஷத்துக்கு ஒரு தடவை..!!"

"ம்ம்.. வருஷத்துக்கு ஒரு தடவைதான்.. உன்னை பாக்க முடியுமா..?"

"ஆமாம்.. இல்லைன்னா நீங்களும் டெல்லி வாங்க.. அடிக்கடி என்னை பாக்கலாம்..!!"

"அதுலாம் ஒன்னும் வேணாம்.. உன் முகம் என் மனசுல இருக்கு.. ஒவ்வொரு செகண்டும் உன்னை பாத்துக்கிட்டுத்தான் இருப்பேன்..!!"

ஏக்கமாக சொன்ன டீச்சரையே நான் காதலாக பார்த்தேன். அவளும் விழிகளை விரித்து, ஆசையாக என்னை பார்த்தாள். கொஞ்ச நேரம். அப்புறம் ஒரு மாதிரி பரிதாபமான குரலில் கேட்டாள்.

"அசோக்.. டீச்சரை மறந்துட மாட்டேல்ல..?"

நான் அப்படியே பனித்துளி மாதிரி பட்டென உருகிப் போனேன்.

"ஐயோ.. என்ன டீச்சர் பேசுறீங்க..? நான் உங்களை மறப்பனா..?"

"இல்லை.. மறக்க மாட்டேன்னு தெரியும்.. சும்மா கேட்டேன்..!!"

பட்டென்று சொல்லிவிட்டு டீச்சர் அமைதியானாள். ஆனால் அவளுடைய அமைதி ஒரு ஐந்து வினாடிகள் கூட நீடிக்கவில்லை. மீண்டும் தலையை நிமிர்த்தி, அதே பரிதாபமான குரலில் சொன்னாள்.

"டெல்லி ரொம்ப பெரிய ஊர் அசோக்.. நெறைய பொண்ணுங்க இருப்பாங்க.. அழகழகா இருப்பாங்க.. இஞ்சினியரிங் காலேஜ்.. எங்க திரும்புனாலும் பொண்ணுங்களா இருப்பாளுக..!! உனக்கு மனசு சபலப்பட நெறைய சான்ஸ் கெடைக்கும்.. நீ மாற மாட்டேல்ல..? ம்ம்..? டீச்சர் உன்னை நம்பித்தாண்டா இருக்கேன்..!!"

"டீச்சர்..!! எத்தனை பொண்ணுங்க வந்தாலும்.. நான் மாற மாட்டேன்.. உங்களை மறக்கவும் மாட்டேன்.. உங்க மேல சத்தியம்..!! போதுமா..?"

சொல்லிக்கொண்டே நான் அவள் தலை மீது கையை வைக்க, அவள் அந்த கையை எடுத்து, 'இச்.. இச்..' என்று அதற்கு முத்தம் கொடுத்தாள். கொஞ்ச நேரம் என் கண்களையே காதலாக பார்த்தாள். அப்புறம் மெல்லிய குரலில் சொன்னாள்.

"உனக்கு டீச்சர் ஏதாவது பண்ணனும் போல இருக்குதுடா..?"

"என்ன..?"

"இல்லை.. இப்போ வேணாம்.. இப்போதைக்கு இது மட்டும்தான்..!!"

சொன்ன டீச்சர், ஒருமுறை அப்படியும் இப்படியுமாய் தலையை திரும்பி பார்த்தாள். அப்புறம் அவளுடைய கைகள் ரெண்டயும் மாலை மாதிரி என் தோளில் போட்டு வளைத்துக் கொண்டாள். என் உதடுகளோடு அவளுடைய உதடுகளை பிணைத்துக் கொண்டு, ஆசையாக முத்தமிட ஆரம்பித்தாள். அந்த ஆளில்லாத சாலையில், மங்கலான வெளிச்சத்தில், நானும் டீச்சரும் உதடுகள் சிக்கிக்கொள்ள நின்றிருந்தோம்.

மூன்று வருடங்கள் கழித்து.. இன்றிலிருந்து ஒரு வருடம் முன்பு..
ஊர்: நியூ டெல்லி 
இடம்: பாலம் ஏர்போர்ட்

நானும் ஸ்ருதியும் விசிட்டர்ஸ் ஏரியாவில் அமர்ந்திருந்தோம். சென்னையில் இருந்து வரும் ஃப்ளைட்டுக்காக காத்திருந்தோம். ஸ்ருதி என் க்ளாஸ்மேட். என் பெஸ்ட் ஃப்ரண்ட். வசதியான வீட்டுப்பெண். நல்ல வாயடிப்பாள். ஆனால் ரொம்ப வெகுளி. அவள்தான் மெல்ல கேட்டாள்.

"அவங்க பேர் என்ன சொன்ன..?"

"ஜெனிஃபர்..!!"

"வேண்டியவங்களா..?"

"ரொம்ப ரொம்ப வேண்டியவங்க..!!"

"டெல்லிக்கு என்ன விஷயமா வர்றாங்க..?"

"டெல்லில அவங்களுக்கு ஒரு வேலையும் இல்லை..!!"

"அப்புறம்..?"

"அவங்க ஆஸ்ட்ரேலியா போறாங்க ஸ்ருதி.. மேல்படிப்புக்கு..!! நாளைக்கு காலைல டெல்லில இருந்து ப்ளைட்..!!"

"ஓ..!! ஆஸ்ட்ரேலியாவா..? நல்ல வசதிதான் போல..?"

"ச்சேச்சே.. அவங்க ரொம்ப புவர்.. அவங்களுக்கு அப்பா, அம்மா கூட கெடையாது..!!"

"அப்புறம்..?"

"ஒரு ட்ரஸ்ட் மூலமா ஸ்பான்சர் கெடைச்சிருக்கு.. படிக்கப் போறாங்க.. வழில அப்படியே என்னை பாத்துட்டு போகலாம்னு வர்றாங்க..!!"

"ஓஹோ..!!"

அவள் சொல்லிக்கொண்டு இருக்கும்போதே, சென்னை ப்ளைட் வந்து சேர்ந்ததென அறிவிப்பு வந்தது. நாங்கள் எழுந்து ஆர்வமுடன் காத்திருக்க, கொஞ்ச நேரத்திலேயே ஜெனிஃபர் டீச்சர் பார்வைக்கு பட்டாள். அதே மெருகு.. அதே பரவசமான முகம்.. அதே மனதை கொள்ளையடிக்கும் புன்னகை..

ஜெனிஃபர் டீச்சரின் முகம் மலர்ந்திருந்தது. சந்தோஷம் கொப்பளித்தது. மற்றபடி அதிகமாக உணர்சிகளை வெளியே காட்டவில்லை. இந்த ஸ்ருதி வேறு அங்கே இருந்தாளா..? டீச்சர் அவளுடைய ஒரு கையை மட்டும், என் கையோடு பிணைத்துக் கொண்டாள். விரல்களை கோர்த்து, அழுத்தி நெறித்தாள். அன்பான குரலில் கேட்டாள்.

"எப்படிடா இருக்குற..?"

"ம்ம்.. நல்லாருக்கேன் டீச்சர்..!! நீங்க எப்படி இருக்கீங்க..?"

"ம்ம்.. இருக்கேன்.."

"ஒரே ஒரு பேக் மட்டுந்தானா..?"

"ஆமாம்.. செக்கின் பேகேஜ் டைரக்டா அந்த ஃப்ளைட்டுக்கு போயிடும்.. காலைல வந்து ஃப்ளைட் ஏற வேண்டியதுதான் பாக்கி..!!" அவள் சொல்லிக்கொண்டு இருக்கும்போதே,

"ஹாய்.. ஐ'ஆம் ஸ்ருதி..!!" 

என்று ஸ்ருதி அவளாகவே வந்து டீச்சருக்கு கை கொடுத்தாள். டீச்சர் ஒருகணம் அவளை வித்தியாசமாக பார்த்தாள். அப்புறம் அவளும் கைநீட்டி குலுக்கினாள்.

"ஹாய்.. என் பேரு ஜெனிஃபர்..!!"

"ம்ம்.. அசோக் சொன்னான்..!! நீங்க அவனுக்கு ரொம்ப வேண்டியவங்களாமே..? ஆனா இங்க.. இந்த டெல்லில.. அவனுக்கு எல்லாமே நான்தான்..!! என்ன அசோக்..?"

ஸ்ருதி வெகுளித்தனமாய் சொல்லிவிட்டு இளிக்க, டீச்சர் பட்டென்று திரும்பி என்னை முறைத்தாள். நான் நிலைமையை சமாளிக்க,

"ஏன் இங்கயே நின்னுட்டு இருக்கோம்.. வாங்க கெளம்பலாம்..!!"

சொல்லிவிட்டு நகர்ந்தேன். பெண்கள் இருவரும் என்னை ஃபாலோ செய்தார்கள். ஏர்போர்ட்டை விட்டு வெளியே வந்தோம். ஒரு டாக்சி பிடித்துக் கொண்டோம். டெல்லியில் நான் தங்கியிருந்த ரூமுக்கு சென்றோம். ரூமுக்கு சென்றதுமே, ஸ்ருதி ஹாஸ்டலுக்கு கிளம்பினாள். அங்கே நிறுத்தியிருந்த அவளுடைய ஸ்கூட்டியை எடுத்துக் கொண்டு, டாடா காட்டிவிட்டு சென்றாள். நானும் டீச்சரும் என் ரூமுக்குள் நுழைந்தோம்.

உள்ளே நுழைந்ததுமே டீச்சர் பின்புறமாக இருந்து, என்னை இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டாள். அவளுடைய உருண்டை மார்புகள் மெத்தென்று என் முதுகில் அழுந்தியது இதமாக இருந்தது. டீச்சர் என் கழுத்தில் சூடாக முத்தமிட்டாள். அப்புறம் நான் கைகளை உயர்த்தி திரும்ப, அவள் இப்போது என் மார்பில் மோதி அணைத்துக்கொண்டாள். இத்தனை நேரம் முதுகை அழுத்திய அந்த கனிகள், இப்போது என் மார்பை முட்டித் தள்ளின. அவளுடைய கைகள் என் முதுகை பிசைந்து கொடுத்தன. ஒரு மிதமிஞ்சிய விரகதாபம் தழும்பும் குரலில் டீச்சர் சொன்னாள்.

"எவ்வளவு நேரம் வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தேன் தெரியுமா..?"

"எதுக்கு..?"

"இப்படி உன்னை கட்டிப் புடிச்சிக்குறதுக்கு..!! பாத்து ரெண்டு வருஷம் ஆவப்போவுது.. இல்லை..? போன தடவை நீ வந்தப்போ கூட உன்னை பாக்க முடியலை..!! ஏர்போர்ட்ல உன்னை பாத்ததுமே.. அப்டியே ஓடிவந்து அனைச்சுக்கணும் போல இருந்தது.. அந்தப்பொண்ணு பக்கத்துல இருந்ததால.. அடக்கிக்கிட்டேன்..!!"

"ஓஹோ..?"

"அதுசரி.. யார் அந்த பொண்ணு..?"

"எந்த பொண்ணு..?"

"அதான்.. அந்த ஸ்ருதி..?"

"என் ஃப்ரண்ட்.. க்ளாஸ்மேட்..!!"

"உனக்கு எல்லாமே அவதான்னு சொன்னா..?"

"அவ அப்டித்தான்.. லூசு மாதிரி ஏதாவது உளறுவா..!!"

"டெல்லிக்காரியா..? நல்லா தமிழ் பேசுறா..!!"

"கேரளா பொண்ணு..!! தமிழ் நல்லா பேசுவா..!!"

"ம்ம்ம்.. கேரளாவா..? அதான் அவ்வளவு அழகா இருக்குறா..!! ம்ம்ம்..!! வெறும் ஃப்ரண்ட்தான அசோக்..?" டீச்சர் இன்னும் என்னை நம்பாத குரலில் கேட்க,

"ஐயோ டீச்சர்.. நம்பலையா நீங்க..? நான்தான் சத்தியம் பண்ணிருக்கேன்ல.. உங்களை தவிர வேற யாரையும் மனசால கூட நெனைக்க மாட்டேன்..!! உங்களுக்கு சுத்தமா என் மேல நம்பிக்கையே இல்லை..!!"

"எனக்கு உன் மேல நம்பிக்கை இருக்கு அசோக்.. ஆனா இந்த பொண்ணுங்க மேலதான் நம்பிக்கையே இல்லை..!!"

சொன்ன டீச்சரின் பார்வை திடீரென வேறெங்கோ சென்றது. எதை பார்க்கிறாள் என நானும் திரும்பி பார்க்க, டேபிள் மீது அந்த சிகரெட் பாக்கெட்..!! ச்சே..!! நேற்று எல்லாவற்றையும் கிளீன் செய்தேனே..? இதை எப்படி விட்டேன்..? நான் பாய்ந்து சென்று அதை எடுக்கும் முன்னே, டீச்சர் அதை எடுத்து விட்டாள். அந்த பாக்கெட்டை என் முன் நீட்டி, ஒரு மாதிரி அதிர்ச்சியும் ஆச்சரியமும் கலந்த குரலில் கேட்டாள்.

"அசோக்.. நீ சிகரெட் பிடிப்பியா..?"

"அ..அது... எ..எப்போவாவது டீச்சர்.. குடுங்க அதை...!!"

"உனக்கு கொஞ்சமாவது அறிவிருக்கா..? சிகரெட் எவ்வளவு கெடுதி தெரியுமா..? லங்க்ஸ்லாம்.."

"எல்லாம் தெரியும் டீச்சர் எனக்கு..!! நான் என்ன இன்னும் சின்னப் பையனா..? பாடம் எடுக்குறீங்க..?" நான் அப்படி கேஷுவலாக கேட்க, டீச்சரின் முகம் பட்டென்று வாடிப் போனது.

"ஓ.. இப்போ நீ பெரியாளாயிட்டல்ல..? என் பேச்சைலாம் கேட்க மாட்டேல்ல..?"

"ஐயோ.. என்ன டீச்சர் நீங்க..? இதுக்கு போய் இப்படி ஃபீல் பண்றீங்க..? ஓகே.. நான் சிகரெட் பிடிக்கிறதை விட்டுர்றேன்.. போதுமா..?" 

"ம்ம்.. நீ ஒன்னும் எனக்காக விட வேணாம்..!! கொறைச்சுக்கோ.. போதும்..!!"

டீச்சர் சொல்லிவிட்டு அந்த சிகரெட் பாக்கெட்டை தூக்கி போட்டாள். மீண்டும் என்னை இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டாள். அவளுடைய உதடுகளால் எனது உதடுகளை தேடினாள். தேடியது கிடைத்ததும், அதற்குள் வசமாக அவளது உதடுகளை பொருத்திக் கொண்டாள்.

டீச்சர் குளித்து விட்டு வந்ததும் வெளியே கிளம்பினோம். மாலை முழுவதும் டெல்லியை சுற்றினோம். ஒரு மூன்று நான்கு மணி நேரம். அப்புறம் இரவு ஒரு ஹோட்டலில் டின்னர் சாப்பிட்டுவிட்டு, ரூமுக்கு திரும்பியபோது மணி பத்தரை ஆகியிருந்தது. மறுபடியும் காலை நான்கு மணிக்கெல்லாம் எழுந்திருக்க வேண்டும். ஏழு மணிக்கு ஃப்ளைட்.

டெல்லியில் நான் தங்கியிருந்தது மிகவும் குட்டியான ரூம். பாத்ரூம் அட்டாச் செய்யப்பட்ட ஒற்றை அறை. அந்த அறையின் ஒரு மூலையில் டேபிள், சேர். ஒரு சின்ன கட்டில். செல்ஃப், என் உடைகள், புத்தங்கங்கள். மொத்தமே அவ்வளவுதான்..!! டீச்சரை கட்டிலில் படுக்க சொன்னேன். அவள் அப்படியே கட்டியிருந்த புடவையுடன் படுத்துக் கொண்டாள்.

நான் அந்த கட்டிலுக்கு கீழே ஒரு பெட்ஷீட்டை விரித்தேன். ஷார்ட்ஸ் பனியனுக்கு மாறினேன். காதில் ஐ-பாட் மாட்டிக்கொண்டு, மிதமான வால்யூம் வைத்தேன். அப்படியே அந்த பெட்ஷீட்டில் படுத்துக்கொண்டு நிமிர்ந்து பார்த்தேன். டீச்சர் கட்டிலின் விளிம்பில் படுத்துக் கொண்டு, தலையை மட்டும் வெளியே நீட்டி, என் முகத்தையே ஆசையாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். மூன்று ஆண்டுகளுக்கு முந்தைய நினைவுகள் படபடவென என் மனதில் படருவதை என்னால் தடுக்க முடியவில்லை.

"என்ன டீச்சர்.. அப்டி பாக்குறீங்க..?"

நான் டீச்சரை பார்த்து குறும்பாக கேட்க, அவள் அழகாக புன்னகைத்தாள். அவளுடைய வலது கையை மெல்ல கீழே தொங்கப் போட்டாள். முதலில் என் தலைமுடியை லேசாக கோதியவள் பின்பு, என் முகத்தை மென்மையாக வருடிக் கொண்டே சொன்னாள்.

"உனக்கு ஞாபகம் இருக்கா அசோக்..?"

"என்ன..?"

"சேலம் வீட்டுல.. நாம ரெண்டு பேரும் இதே மாதிரிதான் படுத்திருப்போம்..!!"

"ம்ம்.. அதெல்லாம் மறக்க முடியுமா..?" 

"இதே மாதிரிதான்.. நான் கட்டில் மேல.. நீ கீழ..!!"

"ம்ம்ம்.. "

"ஆனா அப்போ இந்த ஐ-பாட் லாம் இருக்காது..!!" சொன்ன டீச்சர் என் காதில் இருந்து இயர்ஃபோனை பிடுங்கி எறிந்தாள். நான் அமைதியாக புன்னகைக்க, அவளே தொடர்ந்தாள்.

"இந்த மூணு வருஷத்துல.. பெரிய ஆளாயிட்டடா..!! நல்லா ஹைட்டாயிட்ட.. கருகருன்னு மீசை நல்லா வளந்துடுச்சு..!!" சொல்லிக்கொண்டே என் மீசையை பிடித்து அவள் இழுக்க, நான் துடித்தேன்.

"ஆஆஆஆ.. வலிக்குது டீச்சர்..!!"

"செஸ்ட்லாம் நல்லா விரிஞ்சு போச்சு.. நெஞ்சுலலாம்.. கொசகொசன்னு முடி..!!" சொல்லிக்கொண்டே டீச்சர் என் பனியனுக்குள் கைவிட்டு மார்பு மயிர்களை அலைந்தாள்.

"ம்ம்ம்.. "

"உதடுதான் தம்மடிச்சு கருத்துப் போச்சு.. உதைக்கணும்..!!" சொல்லிக்கொண்டே டீச்சர் பட்டென்று என் உதட்டில் தட்டினாள்.

"ஹ்ஹாஹ்ஹா.. ம்ம்ம்.. அப்புறம்..?"

"அம்சமா இருக்குறடா..!! அப்டியே கடிச்சு தின்னலாம் போல இருக்கு..!!"

"ஓஹோ..?"

"எந்தப் பொண்ணுக்குமே.. உன்னை பாத்தா ஆசை வரும்.. அவ்வளவு அழகா இருக்குற..!!"

"ம்ம்.. எவ்வளவு நேரம் இப்படி என் அழகையே ரசிச்சுக்கிட்டு இருக்குறதா உத்தேசம்..?"

"ஏன்..?"

"தூங்கலையா..? காலைல வேற சீக்கிரம் எந்திரிக்கனும்..!! லைட்டை ஆஃப் பண்ணிட்டு தூங்குங்க..!!"

"எனக்கு தூக்கம் வரலையே..?"

"ம்ம்ம்.. என்ன பண்ணலாம்னு சொல்றீங்க..?"

"மேல வா..!!" அவள் கேஷுவலாக சொன்னதை கேட்டு நான் அதிர்ந்தேன்.

"என்னது..???"

"கட்டில் மேல ஏறி.. என் கூட வந்து படுத்துக்கோ..!!" அவள் ஒரு மாதிரி கிறக்கமாய் சொல்ல, நான் குறும்பாக புன்னகைத்தேன்.

"வேணாம் டீச்சர்.. அந்த விஷ பரீட்சைலாம் வைக்காதீங்க..!!"

"ஏன்..??"

"என்ன ஏன்..? நான் என்ன.. இன்னும் உங்க அம்மாஞ்சி ஸ்டூடன்ட் அசோக்னு நெனச்சீங்களா..? நான் இப்போ நெறைய மாறிட்டேன்..!! கட்டில் மேல என்னை ஏத்தினா.. உங்க கற்புக்கு ஆபத்து..!!" 

நான் சொன்னதும், டீச்சர் தன் பற்களை காட்டி அழகாக சிரித்தாள். அப்புறம் என் கன்னத்தை பிடித்து கிள்ளியவாறு, அந்த சிரித்த முகத்துடனே சொன்னாள்.

"ஓஹோ.. என் செல்ல கண்ணனுக்கு.. டீச்சரோட கற்பு வேணுமா..? ம்ம்ம்..? சரி.. வேணுன்னா வா..!! வந்து எடுத்துக்கோ..!!"

அவள் அமைதியாக சொல்லிவிட்டு என் கண்களையே ஆசையாக பார்க்க, நான் சுத்தமாக அதிர்ந்து போனேன். என்ன சொல்கிறாள் இவள்..? நிஜமாகத்தான் சொல்கிறாளா..? இல்லை.. அவள் டீச்சர் புத்தியால்.. எனக்கு டெஸ்ட் வைத்து பார்க்கிறாளா..? நான் என் அதிர்ச்சியை வெளிக்காட்டிக் கொள்ளாமல் சொன்னேன்.

"போங்க டீச்சர்.. நான் சும்மா வெளையாட்டுக்கு சொன்னேன்..!!"

"ஆனா.. நான் சீரியசாத்தான் சொன்னேன் அசோக்.. வா..!! வந்து எடுத்துக்கோ..!!"

"வெ..வெளையாடாதீங்க டீச்சர்.." எனக்கு வாய் ஒரு மாதிரி குழற ஆரம்பித்தது.

"இதுல வெளையாடுறதுக்கு என்ன இருக்கு..? இதெல்லாம் உனக்கு சொந்தமானது.. அதை உன்கிட்டே கொடுக்கப் போறேன்.. அவ்வளவுதான்..!! மேல வா..!!"

அவள் சீரியசாகத்தான் சொல்கிறாள் என்று இப்போது எனக்கு பளிச்சென்று உறைத்தது. ஆனால்..? ஆனால்..?

"எ..எனக்கு..."

"ம்ம்ம்.. உனக்கு..?"

"எனக்கு இப்போ வேணாம்னு தோணுது..!!"

"ஏன்..?"

"ஏன்னு கேட்டா.. என்ன சொல்றது..? இப்போ வேணாம்..!!"

"எனக்கு இப்போ வேணும் போல இருக்கே..?"

"ஏன்..? என்ன ஆச்சு திடீர்னு..?"

"இங்க பாரு அசோக்.. இது ஒன்னும் திடீர்னு.. இன்னைக்கு நேத்து நெனச்ச விஷயம் இல்லை..!! நீ டெல்லி கெளம்பி வந்த அன்னைக்கே.. உனக்கு என்னை தரணும்னு தோணுச்சு..!! ஆனா அப்போ நீ ரொம்ப சின்ன பையன்.. சரி.. இன்னும் கொஞ்ச நாள் போகட்டும்னு நெனச்சேன்.. இப்போ நீ பெரிய மனுஷன் ஆயிட்ட..!! ஒரு பொம்பளை எப்படி இருப்பான்னு.. அனுபவிச்சு தெரிஞ்சுக்க வேண்டிய தகுதி உனக்கு வந்துடுச்சு..!! வா..!! வந்து தெரிஞ்சுக்கோ..!! ஒரு பொம்பளை எப்படி இருப்பான்னு.. எங்கிட்ட அனுபவிச்சு தெரிஞ்சுக்கோ..!!"

"இ..இல்லை.. இதுலாம் தப்.."

"ப்ச்.. ஒரு தப்பும் இல்லை.. மேல வா..!!"

"ம்ஹூம்.. நான் வர மாட்டேன்..!!" 

"சரி.. அப்போ நான் கீழ வர்றேன்..!!"

சொல்லிக்கொண்டே டீச்சர் எழுந்தாள். பட்டென்று கட்டிலை விட்டு இறங்கினாள். நான் பதறிப்போய் எழ எத்தனிக்க,

"எங்க ஓடுற..? படு அப்படியே..!!"

என்றவாறு டீச்சர் என் தோளை பிடித்து அழுத்தினாள். அப்படியே என் மீது படர்ந்தாள். அவளுடைய வலது காலை தூக்கி, என் கால்கள் மீது போட்டுக் கொண்டாள். என்னை எழ விடாமல் அமுக்கினாள். டீச்சருடைய பட்டுப்போன்ற தேகம் என் மீது படர்ந்திருக்கிறது. பஞ்சு போன்ற அவளுடைய மார்பு மெத்தென்று இடிக்கிறது. அவளது வழவழப்பான தொடை, எனது தொடைகளை அழுத்துகிறது. அவளிடம் இருந்து வந்த ஒரு இனிய பெண்மை வாசனை, என் நாசிக்குள் புகுந்து என்னை கிறங்கடிக்கின்றது.

"சொ..சொன்னா கேளுங்க டீச்சர்.. வேணாம்..!!" என்னுடைய வாய்ஸ் ரொம்ப வீக்காக ஒலித்தது.

"ஏன்..?"

"எ..எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு..!!"

"அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை.. ஆரம்பத்துலதான் அப்படி இருக்கும்..!! அப்புறம் பழகிடும்..!!" சொல்லிக்கொண்டே டீச்சர் என் கழுத்துக்குள் அவளுடைய முகத்தை புதைத்து, என்னுடய வியர்வை வாசம் பிடித்தாள்.

"ம்ம்ம்... உன் வேர்வை ஸ்மெல் கூட நல்லாருக்குதுடா..!!"

"ப்..ப்ளீஸ் டீச்சர்..!!"

"என்ன..?"

"வேணாம்..!!"

"ப்ளீஸ் அசோக்.. சொன்னா புரிஞ்சுக்கோ..!! டீச்சர் நாளைக்கு ஆஸ்ட்ரேலியா போயிடுவேன்..!! திரும்ப வர ரெண்டு வருஷம் ஆகும்..!! அதுவரை.. இதை என்னோட ஞாபகார்த்தமா வச்சுக்கோ..!!" சொன்ன டீச்சர் தன் உதடுகளை என் உதடுகளில் ஒற்றி எடுத்தாள்.

"எ..எனக்குலாம் ஞாபகார்த்தமா எதுவும் வேணாம்..!!"

"சரி விடு.. உன்னோட ஞாபகார்த்தமா நான் வச்சுக்குறேன்..!! ஓகே..? வா..!!"

"ப்ளீஸ் டீச்..."

நான் சொல்லி முடிக்கும் முன்பே டீச்சர் என் உதடுகளை கவ்வியிருந்தாள். ஆசையாக, சற்றே வெறித்தனமாக சுவைக்க ஆரம்பித்தாள். அவளுடைய பட்டு இதழ்கள் எனது தடித்த இதழ்களை கவ்வி உறிஞ்சுகின்றன. அவளுடைய நாக்கு என் வாய்க்குள் நுழைய, சரியான நேரம் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறது. அவள் நாசியில் இருந்து வெளிப்பட்ட அனல் மூச்சு என் முகத்தில் மோதி தெறிக்கிறது. அவளது மார்பும், தொடையும் என்னை உரசி உஷ்ணமாக்குகின்றன. அவளுடைய வலது கை என் பனியனுக்குள் அலைகிறது. எனது மார்பு மயிர்களை பற்றி இழுக்கிறது. என் மார்புக்காம்பை மெல்ல தேய்க்கிறது. உடனடியாய் ஒரு சுகம் என் உடலெல்லாம் பரவ ஆரம்பிக்கிறது. அவளை மீறி, என்னால் எழ முடியவில்லை. என் ஆண்மை படக்கென்று எழுவதையும் அடக்க முடியவில்லை.

நான் மெல்ல மெல்ல டீச்சருடன் ஒத்துழைக்க ஆரம்பித்தேன். அவளுடைய கழுத்துக்கு கைகொடுத்து, அவளுடைய முகத்தை என் பக்கமாக தள்ளி, அவளுடைய உதடுகளை இன்னும் ஆழமாக எனக்குள் வாங்கிக் கொண்டேன். எனது மேலுதட்டை சுவைத்த டீச்சரின், கீழுதட்டில் இருந்த கனிரசத்தை நான் உறிஞ்சினேன். அவள் வாய்க்குள் நாக்கை நுழைத்து, அவளது நாக்கை தீண்டினேன். மெல்ல எனது இடது கையால் அவளை அணைத்துக் கொண்டேன். அவளது பட்டு மேனியை மென்மையாக தடவினேன்.

டீச்சர் மிக ஆர்வமாக என் உதடுகளை சுவைத்துக் கொண்டிருந்தாள். கண்களை ஒரு மாதிரி செருகிக்கொண்டு, 'ம்ம்... ம்ம்...' என்று ஒலி எழுப்பிக்கொண்டு, என் உதடுகளை விட்டுவிட மனமில்லாதவள் மாதிரி உறிஞ்சினாள். அவ்வப்போது நறுக்கென்று கடிக்க கூட செய்தாள். நான் எதுவும் செய்யாமல் எனது உதடுகளை, அவளுடைய இஷ்டத்திற்கு விட்டுவிட்டேன். 

டீச்சர் என் மீது சரிந்திருக்க, என்னுடைய கை அவள் மேனி மீது ஊர்ந்து கொண்டிருந்தது. கொஞ்ச நேரம் மென்மையாக அவளுடைய உடலை தடவிய நான், அப்புறம் கொஞ்சமாய் அழுத்தம் கொடுத்து பிசைந்து விட ஆரம்பித்தேன். அவளுடைய முதுகு.. அவளுடைய புஜம்.. அவளுடைய இடுப்பு.. அப்புறம் அவளுடைய புட்டங்கள்..!! டீச்சர் தந்த ஆவேச முத்தத்தில், நானும் சற்று வெறியாகிப் போயிருந்தேன். அவளுடைய மென்மையான புட்ட சதைகள் வேறு ஸ்பான்ஜ் மாதிரி சாஃப்டாக இருந்தன. என்னால் அடக்க முடியவில்லை. கையை அகல விரித்து, அந்த ஸ்பான்ஜ் சதைகளை கப்பென்று பிடித்து, அப்படியே அழுத்தி ஒரு பிசை பிசைந்தேன்.

"ஆஆஆவ்வ்வ்வ்....!!!!!!!"

டீச்சர் கூவிக்கொண்டு என் உதடுகளில் இருந்து தன் உதடுகளை எடுத்தாள். நான் இன்னும் அவளுடைய புட்டத்தை பிடித்த பிடியை விடவில்லை. டீச்சர் ஓரிரு வினாடிகள் என் முகத்தையே அமைதியாக பார்த்தாள். அப்புறம் தலையை மெல்ல சாய்த்து, தனது பின்புற மேட்டை பிசைந்து கொண்டிருந்த என் கையை பார்த்தாள். நான் இப்போது மெல்ல அந்த ஸ்பான்ஜ் சதைகளை விடுவித்தேன். டீச்சர் உடனே திரும்பி, என் முகத்தை சற்றே ஏமாற்றமாக பார்த்தாள். நான்,

"ஸாரி டீச்சர்..!!" என்றேன் அமைதியாக.

"எதுக்கு ஸாரி கேக்குற..? ஆசையா இருந்தா கையை வச்சுக்கோ.. நான் ஒன்னும் சொல்லலை..!!"

"எனக்குலாம் ஆசையா இல்லை..!!"

"ஓஹோ..? அப்புறம் எதுக்கு புடிச்சு.. அந்த பெசை பெசைஞ்சியாம்..?" டீச்சர் குறும்பாக கேட்டாள்.

"ம்ம்ம்.. எல்லாம் உங்களால்தான்.. சும்மா கெடந்தவனை வந்து சூடேத்தி விடுறீங்க..!!"

"சூடேத்துறது நல்லா இருக்கா.. இல்லையா..?"

"ந..நல்லாத்தான் இருக்கு..." என்று நான் இழுக்க,

"அப்புறம் என்ன..? வா..!! நல்லா என்ஜாய் பண்ணு..!!" சொல்லிக்கொண்டே டீச்சர் என் மார்புக்காம்பில் ஈரமாக முத்தம் கொடுத்தாள்.

"ஹ்ஹ்ஹா....!!!" நான் சுகத்தில் முனகினேன்.

"கட்டிலுக்கு போயிடலாம் வா.. கம்ஃபர்டப்லா இருக்கும்..!!" அவள் என் பனியனை பிடித்து இழுத்தவாறு சொன்னாள்.

"ப்ளீஸ் டீச்சர்.. போதும்.. இதோட ஸ்டாப் பண்ணிப்போம்..!!"

"ஏன்..?" 

"எனக்கு ஒரு மாதிரி திக்குதிக்குன்னு அடிக்குது.. கைலாம் நடுங்குது..!!"

"ஓஹோ..? சரி வா.. டீச்சர் சரி பண்றேன்..!!"

என்னை கட்டிலின் விளிம்பில் அமரவைத்தாள். அவள் எனக்கு முன் நின்று கொண்டாள். என் பிடரி மயிரை பிடித்து கீழே இழுத்து, என் முகத்தை மேலே பார்க்க வைத்தாள். அப்படியே குனிந்து மீண்டும் என் உதடுகளை கவ்விக் கொண்டு சுவைத்தாள். இந்த முறை அவளிடம் இன்னும் வெறித்தனம் கூடியிருந்தது. அவளுடைய முத்தத்தில் காதலின் சதவீதம் குறைந்து கொண்டே போய், காமத்தின் சதவீதம் கூடிக்கொண்டே சென்றது. அவளை தள்ளிவிடவும் முடியாமல்.. அவளுக்கு இணங்கவும் முடியாமல்.. எனக்கு என்ன செய்வது என்றே புரியவில்லை. அவளுடைய இடுப்பை கெட்டியாக பிடித்துக் கொண்டேன். கொஞ்ச நேரம் உறிஞ்சிவிட்டு அப்புறம் உதடுகளை பிரித்துக் கொண்டே கேட்டாள்.

[johnypowas]

ட்ரெஸ்லாம் கழட்டுறேன்.. பாக்குறியா..?"

"ம்ஹூம்.. வேணாம்..!!"

"பரவால்லை.. சும்மா பாரு.. டீச்சருக்கு எல்லாம் அழகா இருக்கும்..!!"

அவள் கேஷுவலாக சொல்லிக்கொண்டே தன் மாராப்பை கீழே போட்டாள். கொசுவத்தை பிடித்து இழுத்து, புடவையை களைய ஆரம்பித்தாள். நான் அவள் செய்வதையே பிரமிப்பாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். ஜாக்கெட்டுக்குள் தின்னென்று வீங்கியிருந்த அவளது கனிகளிலே என் பார்வை நிலைத்திருந்தது. பேயறைந்த மாதிரி இருந்த என் முகத்தையே புன்னகையுடன் பார்த்தவாறு, டீச்சர் தன் ஜாக்கெட்டை கழட்டினாள். அப்புறம் ப்ராவையும்..!! பெட்டிக்கோட் நாடாவை இழுத்து விட்டு, வெறும் பெண்டீசொடு என் முன் நின்றாள். அவளுடைய பட்டு மேனியின் அழகை, திறந்த வாய் மூடாமல் நான் பார்த்துக்கொண்டிருக்க, அவளோ என் கன்னத்தில் கை வைத்து காதலாக கேட்டாள்.

"எப்படி இருக்கு..? எல்லாம் அழகா இருக்கா..?"

அழகாகத்தான் இருந்தன..!! ஒவ்வொன்றும்..!! சாதாரண அழகு கூட கிடையாது..!! பிரமிக்க வைக்கும் அழகு..!! ஒரு ஆணுடைய மூச்சை இழுத்து பிடிக்க வைக்கும் அழகு..!! அவனுடைய ஆண்மையை சட்டென சீற வைக்கும் அழகு..!! அடிமை மாதிரி அவள் காலடியில் வீழ்த்தி விடக்கூடிய அழகு..!! 

கோவில் சிற்பங்களை போல செதுக்கி வைத்த உடற்கட்டு. எங்கேயும் எக்ஸ்ட்ரா சதைகள் தென்படவில்லை. கைக்கடக்கமான மார்பு வீக்கங்கள். அரைக்கோள வடிவில் அம்சமாய் திரண்டிருந்தன. சிறிதும் தொய்வில்லாமல், கெட்டியாக நின்றன. இரண்டு மார்பு உருண்டைகளுக்கும் இடையில் தொங்கிய அந்த கோல்ட் செயின். அப்புறம் அந்த பழுப்பு நிற காம்பு, அவளுடைய முலையின் அழகுக்கு மேலும் மெருகூட்டியது. குறுகிய, குழைவான இடுப்பு. மேடிடாத, ஃப்ளாட்டான வயிறு. ஒற்றை விரல் நுழையும் அளவிற்கு வட்டமான, குட்டியான தொப்புள். அளவான பின்புற புடைப்பு. வாழைத்தண்டை வெட்டி வைத்த மாதிரி வழவழ தொடைகள். பெண்ணழகின் ஒட்டுமொத்த வடிவாய் என் முன் நின்றிருந்தாள்.

"என்னடா.. அப்டியே பாக்குற..?"

"எ..எனக்கு..." நான் திணறினேன்.

"ம்ம்.."

"எனக்கு அப்படியே மூ..மூச்சடைக்கிற மாதிரி இருக்கு.."

"ஏன்..?"

"அ..அவ்வளவு அழகா இருக்கீங்க டீச்சர்..!!" நான் திணறி திணறி சொல்ல, டீச்சர் புன்னகைத்தாள்.

"ம்ம்.. எல்லாம் உனக்குத்தான்.. எடுத்துக்கோ..!!"

அவள் சொல்லிக்கொண்டே என்னை அப்படியே தழுவிக் கொண்டாள். அவளுடைய கலசங்கள் ரெண்டும் என் கன்னத்தை மெத்தென்று இடித்தன. நான் மெல்ல என் கைகளால் டீச்சரின் இடுப்பை வளைத்துக் கொண்டேன். அவளது மார்புகள் பிளந்து கொண்ட இடத்துக்குள், என் முகத்தை புதைத்துக் கொண்டேன். வாசம் பிடித்தேன். டீச்சர் என் தலைமுடியை மெல்ல கோதி விட்டாள். குனிந்து என் நெற்றியில் ஈரமாக முத்தமிட்டாள்.

நான் என் உதடுகளை குவித்து, மென்மையாக அவளுடைய பட்டு மார்புக்கு முத்தமிட்டேன். டீச்சரிடம் இருந்து 'ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்...' என்ற சத்தம் கிளம்பியது. டீச்சருடைய திண்ணென்ற மார்புதிரட்சி எங்கும் என் இதழ்களை ஒற்றி எடுக்க ஆரம்பித்தேன். நிதானமாக, அவசரமே இல்லாமல், அவளது கலசங்கள் ரெண்டுக்கும் முத்தமழை பொழிந்தேன். 'இச்.. இச்.. இச்..' என்று ஒரு இன்ச் விடாமல், அவள் முலை உருண்டைகளை ஈரமாக்கினேன். ஒவ்வொரு முத்தத்துக்கும், டீச்சர் 'ஹ்ஹா.. ஹ்ஹா.. ஹ்ஹா..' என விரக குரலெழுப்பினாள்.

நான் மெல்ல என் நாக்கை வெளியே நீட்டினேன். நுனிநாக்கால் டீச்சரின் முலைக்காம்பை தீண்டினேன். அப்படியே அந்த நாக்கை மெல்ல படபடவென அடித்து, அவளது பட்டுக்காம்பை சீண்டினேன். எதிர்பார்த்ததை விட அதிகமாகவே டீச்சர் சிலிர்த்தாள். சுகத்தில் துடித்தாள். 'ம்ம்ம்ம்ம்ம்...' என்று காமமாய் முனகிக்கொண்டே தன் கலசத்தை என் முகத்தில் தேய்த்தாள். அவளது திண்ணென்ற மார்புப்பந்து இப்போது என் முகத்தில் அழுந்தி நசுங்கின.

நான் டீச்சரின் கனிகளை மாறி மாறி சுவைக்க ஆரம்பித்தேன். ஒரு கனியை சுவைக்கும்போது, அடுத்த கனியை உள்ளங்கையால் பிடித்து உருட்டிக் கொடுத்தேன். நாக்கை சுழற்றி அவளது வெளுத்த முலை சதைகளில் 'படபடபட' வென அடித்தேன். டீச்சருக்கு அது சுகமாக இருந்திருக்க வேண்டும். 'ஷ்ஷ்... ஷ்ஷ்... ஷ்ஷ்...' என்று பாம்பு மாதிரி நெளிந்தாள். அவளை இறுக்கி அணைத்து, அவளுடைய துடிப்பை நிறுத்தி, அவளது மார்புப்பழங்களை சுவைக்க வேண்டியிருந்தது. செய்தேன்.

இப்போது எனது கரங்கள் ரெண்டும் டீச்சரின் இடுப்பை விட்டு, மெல்ல கீழே இறங்கின. அவளுடைய பின்புற குவியலை அடைந்ததும் நின்றன. வீணைக்குடங்கள் மாதிரி வீங்கியிருந்த அவளுடைய புட்ட சதைகளை நான் மெல்ல பிடித்து விட ஆரம்பித்தேன். மெத் மெத்தென்று மென்மையான இருந்த அந்த வீக்கத்தை, மென்மையாகவே பிசைந்தேன். அதே நேரம் அவளது மார்புப்பந்துகளை நிதானமாக சுவைத்துக் கொண்டிருந்தேன்.

டீச்சரின் பின்புற மேடுகள் என் கையில் சிக்கி கசங்குகின்றன. அவளது முன்புற வீக்கங்கள் என் வாய்க்குள் அகப்பட்டு, சுவைபடுகின்றன. டீச்சர் 'அசோக்க்.. அசோக்க்..' என விரக தாபத்தில் முனகியவாறு, என் முடியை பிடித்து இழுக்கிறாள். 'இச்.. இச்.. இச்..' என்று என் நெற்றி நிறைய முத்தம் கொடுக்கிறாள். நானோ அவளுடைய நெஞ்சுப்பழங்களை ருசி பார்ப்பதிலேயே முழு கவனமாக இருக்கிறேன். கொஞ்ச நேரம் அதே மாதிரி டீச்சரை சுகத்தில் துடிக்க வைத்தேன். அப்புறம்,

"பனியனை கழட்டிடு அசோக்.."

சொல்லிக்கொண்டே அவள் என் பனியனை பிடித்து மேலே இழுத்தாள். நான் கைகளை உயர்த்திக்கொள்ள, அவளே கழட்டி வீசினாள். என் மார்பை பிடித்து அப்படியே மெத்தையில் தள்ளிவிட்டாள். ஆவேசமாக என் மீது படர்ந்தாள். என் மார்பெங்கும் தன் ஈர உதடுகளால் முத்தமழை பொழிந்தாள். நான் எதுவும் செய்யவில்லை. அவளுடைய சிவந்த உதடுகள் என் மேனியில் எங்கெல்லாம் ஊர்வலம் போகின்றன என்று பார்த்தேன். அவளது அழகு முகம், முத்தமிடும்போது என்னென்ன உணர்சிகளை கொட்டுகின்றன என்று கவனித்தேன். ஒவ்வொரு முத்தத்துக்கும் 'சுருக்.. சுருக்..' என என் உடலில் பாயும் அந்த உணர்ச்சி மின்சாரத்தை அனுபவித்தேன்.

கொஞ்ச நேரம் அப்படியே முத்தமிட்டு, தவணை முறையில் என்னை இம்சை செய்தவள், பின்பு என்னை மொத்தமாக சுகவேதனையில் துடிக்க வைக்க நினைத்திருப்பாள் போல. என் மார்புக்காம்பை கவ்விக்கொண்டு, ஆவேசமாக சுவைத்தாள். தனது மெல்லிய உதடுகளால், என் தடித்த காம்பை இறுக்கி பிடித்து, அப்படியே உறிஞ்சினாள். அந்த காம்பை சுற்றி, சரசரவென அவளது நாக்கை சுழற்றினாள். அதே நேரம் என் அடிவயிறை தடவிக் கொடுத்தாள்.

என்னால் அந்த சுகத்தை தாங்கிக்கொள்ளவே முடியவில்லை. ஹை வோல்டேஜில் கரண்ட் பாய்ந்த மாதிரி இருந்தது. உடம்பின் ஒவ்வொரு நரம்பிலும், புதிதாய் ஒரு சுகரத்தம் சுர்ர்ர்ர் என்று ஓட ஆரம்பித்தது. தூக்கி தூக்கி போட்டது. துடித்தேன். 'ஹ்ஹா.. ஹ்ஹஹா..' என வாய்விட்டு பிதற்றினேன். 'டீச்சர்ர்ர்.. டீச்சர்ர்ர்..' என்று முனகிக்கொண்டு, அவளுடைய கூந்தலை பிடித்து இழுத்தேன். அவள் எதைப்பற்றியும் கவலைப்படவில்லை. என்னை இன்பத்தின் எல்லைக்கு எடுத்து செல்லவேண்டும் என்ற குறிக்கோளுடன், என் காம்புகளை மாறி மாறி சித்திரவதை செய்தாள்.

கொஞ்ச நேரத்துக்கு மேல் என்னால் அந்த சித்திரவதையை தாங்க முடியவில்லை. டீச்சரை அப்படியே புரட்டினேன். அவள் மீது முரட்டுத்தனமாய் படர்ந்தேன். எனக்குள் காமவேதனை கன்னாபின்னாவென்று ஏறியிருந்தது. டீச்சரின் பட்டுடலை அப்படியே நசுக்கினேன். அவள் திணறினாள். நான் விடவில்லை. அவளை அடக்கி, அவள் மீது பரவியிருந்தேன்.

அவளுடைய உதடுகளை கவ்விக்கொண்டு வெறித்தனமாக சுவைத்தேன். அவளது வாய்க்குள் நாவை நுழைத்து, ஆவேசமாய் சுழற்றினேன். அவளது உமிழ்நீர் எனும் அமிர்தத்தை, உறிஞ்சினேன். அவளது மார்புக்குவியலை எனது வலுவான மார்புகளால் நசுக்கினேன். எங்களது தொடைகள் ஒன்றோடொன்று உரசிக்கொண்டு கிடந்தன. ஷார்ட்சுக்குள் இருந்த என் ஆண்மை புடைப்பு, டீச்சரின் பெண்மை மேட்டின் மீது அழுந்தியபடி இருந்தது. நான் என் இடுப்பை அசைத்து அப்படியே தேய்த்தேன். தேய்க்க.. தேய்க்க.. ஒரு காமஅனல் எங்கள் உடலுக்குள் பரவ ஆரம்பித்தது. நான் அதே மாதிரி கொஞ்ச நேரம் என் இடுப்பை அசைத்தவாறு, டீச்சரின் இத்ழ்த்தேனை உறிஞ்சிக்கொண்டிருந்தேன்.

"அசோக்க்க்....!!!!" டீச்சர் முனகினாள்.

"டீச்ச்ச்சர்....!!!!" நான் பிதற்றினேன்.

"சீக்கிரம் ஆரம்பிடா.. என்னால முடியலை..!!"

"ம்ம்.. ச..சரி டீச்சர்..!!"

"ஷார்ட்சை கழட்டு..!!"

டீச்சர் சொல்லிக்கொண்டே அவளுடைய இரண்டு கைகளையும் கீழே விட்டு, அவள் உடலில் மிச்சமிருந்த பேண்டியையும் உருவி எடுத்தாள். கால்களை லேசாக பிளந்துகொண்டு, எனது ஆண்மைக்கு வழிவிட்டு படுத்துக் கொண்டாள். நான் எழுந்து, என் ஷார்ட்சை கழட்ட ஆரம்பித்தேன். என் பார்வையோ டீச்சரின் தொடையிடுக்கில்தான் குடி கொண்டிருந்தது.

அழகாக, கவர்ச்சியாக இருந்தது டீச்சரின் பெண்ணுறுப்பு. டீச்சர் நல்ல கோதுமை கலர். ஆனால் அவளது பெண்மைப்புடைப்போ பிரவுன் நிறத்தில் இருந்தது. கொஞ்சம் கூட முடியில்லாமல் மொழுமொழுவென்று இருந்தது. சற்று அளவுக்கு மீறியே புடைத்துக்கொண்டிருந்த மாதிரி எனக்கு பட்டது. நீளவாக்கில் அந்த அற்புத வெடிப்பு. அந்த வெடிப்பில் இப்போது கணிசமான அளவு நீர் கசிந்திருந்தது. ஒருமாதிரி மினுமினுத்தது. இன்னும் எப்படி வர்ணிப்பது..? வெடித்துக்கொண்ட சப்போட்டா பழம் மாதிரி..!!!!

நான் என் ஷார்ட்சை கழட்டிப்போட்டு விட்டு, அவசர அவசரமாக அவள் மீது படர்ந்தேன். அவளோ நான் அவ்வாறு படர்ந்ததும், ஆசை ஆசையாக என்னை அணைத்துக் கொண்டாள். ஆர்வமாக என் உதடுகளை உறிஞ்சினாள். இரண்டு கைகளாலும் என் முதுகை தடவிக் கொடுத்தாள். அப்புறம் அந்த கைகள் மெல்ல கீழிறங்கின. எனது புட்டங்களை அழுத்தி பிசைந்தன. அப்புறம் ஒரு கை மட்டும் மெல்ல நகர்ந்து, உச்சபட்ச விறைப்பில் துடித்துக் கொண்டிருந்த என் ஆண்மையை பிடித்தது. டீச்சர் என் காதோரமாய் கிசுகிசுத்தாள்.

"நல்லா பெருசா வச்சிருக்கடா.. டீச்சரை என்ன பாடு படுத்தப் போகுதோ..?" 

அவள் சொல்லிக்கொண்டே என் ஆண்மையின் நுனியை, அவளுடைய பெண்மையின் வாசலில் வைத்துக் கொண்டாள். மென்மையான ஆனால் பயங்கர போதையான குரலில் சொன்னாள்.

"அப்டியே உள்ள தள்ளு அசோக்..!! ம்ம்ம்.. பாத்து.. பொறுமையா.. மெல்ல..."

நான் என் இடுப்பை அப்படியே மெல்ல அசைத்தேன். எனது ஆண்மை ஆயுதம் டீச்சரின் பெண்மை உறைக்குள் இறங்க ஆரம்பித்தது. டீச்சரின் துவாரம் நன்றாக நீர் கசிந்திருந்ததால், அவளுக்குள் நுழைவதில் எந்த பிரச்னையும் இல்லை. ஒரு மாதிரி வழுக்கிக்கொண்டு இறங்கியது. ஆனாலும் நான் அவசரப் படவில்லை. டீச்சருக்கு வலிக்க கூடாது என்பதில் கவனமாக இருந்தேன். மெல்ல மெல்ல அவளுக்குள் நுழைந்தேன். ஒரு நான்கைந்து அழுத்தத்துக்கு அப்புறம், எனது முழு ஆயுதமும் அவளுக்குள் சிறைபட்டது.

"ஆஆஆ... அசோக்...!!"

"ம்ம்ம்ம்.....!!!"

"ஹ்ஹ்ஹா... நல்லாருக்குதுடா... ஷ்ஷ்ஷ்...."

"ம்ம்ம்ம்... டைட்டா இருக்கு டீச்சர்.. கதகதப்பா இருக்குது..!!"

"ஷ்ஷ்ஷ்.. ஹ்ஹ்ஹா... ம்ம்... ஆரம்பி.. பொறுமையா பண்ணு...!!"

நான் இயங்க ஆரம்பித்தேன். அவள் கேட்டுக்கொண்ட மாதிரியே பொறுமையாக இயங்கினேன். எனது இடுப்பை மெல்ல தூக்கி, பின்பு அவளது தொடையிடுக்கை நோக்கி மோதினேன். அவ்வாறு மோத மோத, எனது ஆண்மை அவளது பெண் துளைக்குள் சரக்க்க்... சரக்க்க்... என பாய்ந்தது. இறுகக் கவ்விப்பிடித்த அவளது பெண்ணுறுப்பு இதழ்களை பிளந்து.. பிளந்து.. அந்த உறுப்பின் அடியாழம் வரை கண்டு வந்தது.

எனக்கு சுகமாக இருந்தது..!! சுகம் என்று கூட சொல்லக்கூடாது.. பேரானந்தமாக இருந்தது..!! அந்த அளவுக்கு உடம்பின் ஒவ்வொரு செல்லிலும் அதிகப் படியான சுகம். என்னுடைய காதல் ராணியை புணர்கிறேன். என் அழகு தேவதையுடன் ஆலிங்கனத்தில் ஈடு பட்டிருக்கிறேன். என் மேல் உயிரையே வைத்திருப்பவளுக்குள் என்னுடைய உறுப்பை வைத்திருக்கிறேன். இதை விட வேறு என்ன வேண்டும்..? உடல் அணுக்கள் எல்லாம் கிளர்ந்து, உற்சாக கூத்தாடின.

டீச்சருக்குத்தான் சற்றே வலித்திருக்க வேண்டும். அவளது துவாரம் சற்று சிறிதாக இருந்ததும், எனது ஆயுதம் சற்று தடியாக இருந்ததும்தான் காரணம் என்று தோன்றியது. இரண்டு மர்ம உறுப்புக்களும் இறுக்கமாகவே பொருந்தியிருந்தன. முறுக்கேறிய என் ஆண்மை நரம்புகள், உள்ளே நுழைகையில் டீச்சரின் உட்புற சுவர்களை சரக்க்க்.. சரக்க்க்.. என உரசின. அந்த உரசல் எனக்கு சுகமாக இருந்தாலும், டீச்சருக்கு சற்றே வலியை தந்திருக்க வேண்டும்.

ஒவ்வொரு ஸ்ட்ரோக்குக்கும் டீச்சர் 'ஆ.. ஆ.. ஆ..' என்று முனகியவாறு தன் உதடுகளை கடித்துக் கொண்டாள். கண்களை ஒருமாதிரி போதையாக சொருகிக்கொண்டாள். கால்களை மேலும் அகலமாய் திறந்து, நான் இயங்குவதற்கு தடை இல்லாமல் பார்த்துக் கொண்டாள். அவளுடைய கைகள் ரெண்டாலும் என்னை அனைத்து, என் முதுகை மென்மையாக பிசைந்து விட்டுக் கொண்டிருந்தாள். தன்மீது படர்ந்து, தன்னை ஆட்சி செய்யும் தன் காதலனை, ஆசையும், காதலும், காமமுமாய் பார்த்தாள்.

"அசோக்..!!"

"ம்ம்..!!"

"சொகமா இருக்குதா..?"

"ம்ம்.. ரொம்ப..!!"

"பொம்பளை உடம்பு எப்படி இருக்கும்னு பாத்தியா..?"

"ம்ம்.."

"அவ தர்ற சுகம் எப்படி இருக்கும்னு புரியுதா..?"

"ம்ம்.. புரியுது..!!"

"மனசை அலைபாய விடக்கூடாதுடா.. சரியா..?"

டீச்சரின் உள்மனம் இப்போது எனக்கு தெளிவாக புரிந்தது. மற்ற பெண்கள் மீது என் மனம் அலைபாயக்கூடாது என்று நினைக்கிறாள். சபலப்படக்கூடிய வயது எனக்கு. இந்த வயதில் பெண்களின் ரகசியங்களை அறிந்து கொள்ள மனம் துடிப்பது மிக இயல்பு. சில நேரங்களில் அது தவறான பாதைக்கு கூட அழைத்து சென்றுவிடும். அப்படி நேரக்கூடாது என்பதற்காகத்தான் இந்த ஞாபகார்த்த பரிசு..!! 'வேறு பெண்ணை எல்லாம் பார்க்காதே.. வேண்டுமானால் என்னை பார்த்துக் கொள்..' என்று உரிமையுடன் ஆடிய சரச நாடகம்..!! காதலனுக்கு தன்னை காணியக்கையாக்கி, அவனுக்கு கடிவாளம் போடும் முயற்சி..!! வெல்டன் டீச்சர்..!!!

நேரம் செல்ல செல்ல சுகமும் கூடிக்கொண்டே சென்றது. என் வேகமும் அதிகரித்த வண்ணம் இருந்தது. டீச்சரின் பெண்மையும் இப்போது நன்றாக இளகியிருக்க, இயங்குவது இலகுவாக இருந்தது. டீச்சருக்கு ஆரம்பத்தில் இருந்த வேதனையும் இப்போது சுத்தமாக நின்று போயிருக்க, ஒரு ஆண்மகன் தரும் உன்னத சுகத்தை, முழுமையாக அனுபவித்துக் கொண்டு கிடந்தாள். ஒவ்வொரு முறை என் ஆயுதம் அவளுக்குள் பாய்ந்தபோதும், 'ஹ்ஹா.. ஹ்ஹா.. ஹ்ஹா..' என சுகமாக முனகினாள். அவளுடைய அழகு முகம் இன்பத்தில் திளைப்பதை பார்த்து ரசித்துக்கொண்டே, நான் ஆனந்தமாக இயங்கிக் கொண்டிருந்தேன்.

என் முரட்டு ஆணுடல், டீச்சரின் மெத்தென்ற பெண்ணுடலை முழுமையாக ஆக்கிரமித்திருந்தது. எனது முகமும், டீச்சரின் முகமும் எதிரெதிரே இருந்தன. காமவேதனையில் துடித்த டீச்சரின் முகத்துக்கு, நான் அவ்வப்போது மென்மையாக முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தேன். எனது திண்ணென்ற மார்பு, டீச்சரின் பட்டு மார்புப்பந்துகளை நசுக்கிக் கொண்டிருந்தன. டீச்சரின் கைகள் என் முதுகு எங்கும் ஊர்வலம் சென்று கொண்டிருந்தன. எனது தொடைகளும், அவளுடைய தொடைகளும் உரசி உரசி பார்த்தன. எனது இடுப்பு மட்டும் மேலும் கீழும் அசைந்து, என் ஆண்மையை அவளுக்குள் அனுப்பிக் கொண்டு இருந்தது. நானும், டீச்சரும் ஒரு அற்புதமான சுக வேதனையில் திளைத்திருந்தோம்.

எவ்வளவு நேரம் அந்த மாதிரி சுகவேதனையில் துடித்தோமோ..? இறுதியாக இருவரும் உச்சம் தொட, அந்த துடிப்பு மெல்ல மெல்ல அடங்கியது. சுக அதிர்வுகள் எங்கள் உடலை விட்டு நீங்க நெடுநேரம் பிடித்தது. இருவரும் எதுவும் பேசாமல், ஒருவரை ஒருவர் பிண்ணிக்கொண்டு கிடந்தோம். 'இச்.. இச்.. இச்..' என்று ஒருவர் மாற்றி ஒருவர் முத்தமிட்டுக் கொண்டோம். ஒருவர் உடலை அடுத்தவர் தடவி, உடலில் ஏறியிருந்த உஷ்ணக் கொதிப்பை தணிக்க முயன்றோம்.

"திருப்தியா இருந்துச்சாடா அசோக்..?" டீச்சர்தான் என் காதோரமாய் கேட்டாள்.

"ம்ம்ம்.. உங்களுக்கு..?"

"ம்ம்ம்.. நல்லாருந்துச்சு.. இதை மறக்கவே முடியாது..!! அப்படி இருந்துச்சு..!!"

"எனக்குந்தான் டீச்சர்.. இவ்வளவு சந்தோஷமா இருக்கும்னு.. நான் கற்பனை பண்ணி கூட பாத்தது கிடையாது..!!" நான் சொல்ல டீச்சர் சிரித்தாள்.

"ஓஹோ..? ம்ம்ம்.. எல்லாம் இன்னைக்கோட சரி.. இனிமே கல்யாணத்துக்கு அப்புறந்தான்..!!"

"ம்ம்... எப்போ கல்யாணம்..?"

"ஆஸ்ட்ரேலியால இருந்து வந்ததும்..!! நீயும் படிப்பை முடிச்சுடுவ.. நான் வர்றதுக்குள்ள ஏதாவது வேலைல செட்டில் ஆயிடு..!! நான் திரும்ப வந்ததும்.. பண்ணிக்கலாம்..!! யாரை பத்தியும் கவலைப்பட வேணாம்..!! ஓகேவா..?"

"ஓகே..!!"

"சரி.. எந்திரிச்சு ட்ரெஸ் பண்ணிக்கோ அசோக்.. தூங்கலாம்..!!"

"ம்ஹூம்..!! வேணாம்..!!" நான் உடனே மறுத்தேன்.

"என்ன வேணாம்..?"

"ட்ரெஸ் வேணாம்.. விடியிற வரை இப்படியே படுத்திருக்கலாம்..!!"

"ச்சீய்ய்...!!"

டீச்சர் அழகாக வெட்கப்பட்டாள். அன்று இரவு முழுவதும் நாங்கள் தூங்கவே இல்லை. உடையும் அணிந்து கொள்ளவில்லை. பிறந்த மேனியாகவே இருந்தோம். காமப்பாடத்தை ஒரே நாளில் கரைத்து குடித்துவிட நினைத்தோம். உறவுறுவதும், உச்சமடைவதும், ஓய்வெடுப்பதும், பின்பு மீண்டும் உறவுறுவதுமாக இருந்தோம். இருவரும் நான்கைந்து முறை உச்சம் தொட்டோம். அந்த டெல்லி குளிரில் எங்கள் இருவரது உடல்கள் மட்டும், இரவு முழுவதும் அனலாக கொதித்துக் கொண்டு இருந்தது.

அடுத்த நாள் காலை. நானும் டீச்சரும் ஏர்போர்ட்டில் இருந்தோம். இன்னும் சிறிது நேரத்தில் ஃப்ளைட் வந்துவிடும். அறிவிப்புக்காக காத்திருந்தோம். எங்களுடைய கைவிரல்கள் பிண்ணிப் பிணைந்து கொண்டிருந்தன. நான் டீச்சரின் முகத்தையே ஆசையாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அவளோ என் முகத்தை கண்ணிமைக்காமல் காதலாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். இன்னும் சற்று நேரத்தில் பிரியப் போகும் காதலனின் முகத்தை முடிந்த அளவுக்கு, மனதுக்குள் நிறைத்துக்கொள்ள முயன்றாள். பிரகாசமாக இருந்த அவளுடைய முகம் திடீரென்று சுருங்கியது. ஒரு மாதிரி அவசரமான குரலில் சொன்னாள்.

"அசோக்.. அங்க பாரு..!!"

அவளுடைய கண்பார்வை சென்ற இடத்தை, நான் திரும்பி பார்த்தேன். அங்கே ஒரு பெண் அமர்ந்திருந்தாள். இருபது வயதிருக்கும். ஜீன்ஸ், டி-ஷர்ட், மேக்கப், லிப்ஸ்டிக் என்று பந்தாவாக இருந்தாள். அவளும் இந்த ஃப்ளைட்டுக்காக்த்தான் காத்திருக்கிறாள் போல. அவளை எதற்கு பார்க்க சொல்கிறாள்..?

"யாரு டீச்சர்..?" நான் குழப்பமாக கேட்டேன்.

"அந்த பொண்ணுடா..!!"

"அந்த பொண்ணுக்கென்ன..?"

"குறுகுறுன்னு உன்னையே பாத்துக்கிட்டு இருக்குறா..!!"

நான் மீண்டும் ஒருமுறை பின்னால் திரும்பி அந்த பெண்ணை பார்த்தேன். அவளுடைய பார்வையோ நிலையில்லாமல் அங்கும் இங்கும் அலைந்து கொண்டிருந்தது.

"இல்லை டீச்சர்.. அவ வேற எங்கயோ பாக்குறா..!!"

"போடா.. நானும் கவனிச்சுட்டுத்தான் இருக்குறேன்.. எங்கேயோ பாக்குற மாதிரி.. திரும்ப திரும்ப உன்னைத்தான் வெறிச்சுக்கிட்டு இருக்குறா..!! ஆமாம்.. என்ன டி-ஷர்ட் போட்டுருக்குற நீ..? ஆர்ம்ஸ்லாம் அப்படியே தெரியிற மாதிரி.. அதைத்தான் அவ அப்படி வெறிச்சு வெறிச்சு பாக்குறா..!! இனிமே இந்த மாதிரி டி-ஷர்ட்லாம் போடாத.. ஃபுல்ஹேன்ட் டி-ஷர்ட் வாங்கி போட்டுக்கோ..!!"

"ஐயோ டீச்சர்.. ஆரம்பிச்சுட்டீங்களா..?" நான் சற்றே சலிப்பாக சொன்னேன்.

"அசோக்.. உனக்கு பொம்பளைங்களை பத்தி தெரியாது..!! பாக்குறதுக்குத்தான் பச்சைப்புள்ளை மாதிரி இருப்பாளுக.. எவன்டா கெடைப்பான்னு.. அலைவாளுக..!!"

"ம்ம்.. அப்புறம்..?"

"இந்த டெல்லியே சரியில்லைடா அசோக்.. ஒருத்தியும் சரியில்லை.. ஒருத்தி பார்வையும் ஒழுங்கா இல்லை..!!"

"என்ன பண்ணலாம்னு சொல்றீங்க..?"

நான் அந்தமாதிரி பட்டென்று கேட்டதும், அதுவரை படபடப்பாக பேசிக்கொண்டு இருந்த டீச்சர், அப்படியே அமைதியானாள். என் முகத்தையே ஒருமாதிரி பரிதாபமாய் பார்த்தாள். அப்புறம் ஒரு இயலாமை கொப்பளிக்கும் குரலில் சொன்னாள்.

"ம்ம்ஹ்ஹ்ம்ம்... என்ன பண்றது.. பாத்து பத்திரமா இரு..!!"

"ஓகே..!! ஓகே..!! நீங்க வர்ற வரை.. பத்திரமா, கற்போட இருக்குறேன்.. போதுமா..?"

நான் சொல்லிக்கொண்டு இருக்கும்போதே, ஃப்ளைட் வந்துவிட்டதற்கான அறிவிப்பு வந்தது. பயணிகளை எல்லாம் அழைத்தார்கள். டீச்சர் எழுந்துகொண்டாள். பேக்கை எடுத்து தோளில் மாட்டிக் கொண்டாள். நானும் எழுந்து கொண்டேன். டீச்சர் ஓரிரு வினாடிகள் என் முகத்தையே பரிதாபமாக பார்த்தாள். அந்த பார்வையில் அன்பு, காமம், ஏக்கம், தவிப்பு, இயலாமை என என்னென்ன உணர்வுகளோ கலந்து கட்டி அடித்தது. கொஞ்ச நேரம் அப்படியே பார்த்தவள், அப்புறம் மெல்லிய குரலில் சொன்னாள்.

"பை அசோக்..!!"

"பை டீச்சர்..!!"

டீச்சர் உடனே திரும்பி நடந்தாள். ஒரு நான்கைந்து அடிகூட வைத்திருக்க மாட்டாள். என்ன நினைத்தாளோ..? அப்படியே நின்றாள். மீண்டும் என்னை நெருங்கினாள். என் முகத்தை நிமிர்ந்து கூர்மையாக பார்த்தாள். நான் அவளையே குழப்பமாக பார்த்துக் கொண்டிருக்க, அவள் பட்டென்று அவளுடைய கழுத்தில் கிடந்த அந்த செயினை பிடித்து இழுத்தாள். அது அவளுடைய கையோடு வந்தது. டீச்சர் என் இடது கையை பிடித்து, அந்த செயினை என் மணிக்கட்டில் சுற்ற ஆரம்பித்தாள். எனக்கு எதுவும் புரியவில்லை.

"எ..என்ன டீச்சர் பண்றீங்க..?"

"இது உன் கைல இருக்கட்டும்..!!"

"எதுக்கு..?"

"என் ஞாபகார்த்தமா..!!"

"அதான்.. நேத்தே ஒன்னு.. உங்க ஞாபகார்த்தமா கொடுத்தீங்களே..? அப்புறம் என்ன..?"

"அது வேற.. இது வேற..!!"

"இது எதுக்கு..?"

"இ..இது.. இது.. உனக்கு வேற ஏதாவது பொண்ணு மேல ஆசை வந்ததுனா.."

"ப்ச்.. டீச்சர்..!!" நான் உண்மையிலேயே இப்போது எரிச்சலானேன்.

"வந்துச்சுனா.. சப்போஸ்.. இன் கேஸ்..!! இந்த செயினை ஒரு தடவை பாரு..!! உனக்கு டீச்சர் ஞாபகம் வரும்..!! உனக்காக ஒருத்தி இருக்கான்னு நெனப்பு வரும்..!! தப்பு பண்ண மனசு வராது..!!"

"என்ன டீச்சர் இதெல்லாம்..?? சும்மா கொழந்தைதனமா இருக்கு..??" நான் சற்றே எரிச்சலாகத்தான் சொன்னேன்.

"ப்ளீஸ் அசோக்..!! எனக்காக.. டீச்சருக்காக..!! இது உன் கைல இருக்கட்டுன்டா..!! ப்ளீஸ்..!!"

அவள் கண்கள் எல்லாம் கலங்கிப் போய் சொல்ல, எனக்கு என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை. நான் கொஞ்ச நேரம் அவளையே பரிதாபமாக பார்த்தேன். என்ன ஒரு தேவதை மாதிரி பெண் இவள்..? என் மேல் எவ்வளவு அன்பு இவளுக்கு..? எனக்காக எப்படி ஏங்குகிறாள்..? உயிரையே விட்டுவிட்டு போவது மாதிரி.. எப்படி கிடந்து துடிக்கிறாள்..? அந்த உயிருக்கு எதுவும் ஆகிவிடக்கூடாது என எப்படியெல்லாம் தவிக்கிறாள்..? இவள் என்னை காதலிக்க நான் எவ்வளவு கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும்..?

"பாக்கலாம் அசோக்.. டீச்சர் கெளம்புறேன்..!!"

நான் இப்போது கண்கள் கலங்க, டீச்சரையே பார்த்தேன். அவள் காதலாய் என் கன்னத்தை தாங்கி பிடித்து, தடவினாள். ஒரு ஐந்தாறு வினாடிகள் அப்படியே என்னை ஆசையாக பார்த்தாள். அப்புறம் திரும்பி விடுவிடுவென நடக்க ஆரம்பித்தாள். அவள் என் பார்வையில் இருந்து மறையும்வரை, நான் அவளுடைய பின்புறத்தையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்புறம் மெல்ல தலையை குனிந்து என் மணிக்கட்டை பார்த்தேன். அந்த கோல்ட் செயின் என் கையை ஒட்டி, ஒரு நான்கைந்து சுற்று அழகாக சுற்றியிருக்க, சிலுவையில் அறையப்பட்ட ஜீசஸ் மட்டும் தனியாக தொங்கினார்.

இன்று..

"அசோக்.. அசோக்.. என்னாச்சுப்பா..?" இந்துக்கா என் தோளை பிடித்து உலுக்க, நான் நிகழ் காலத்துக்கு வந்தேன்.

"அ.. ஒ..ஒன்னுல்லக்கா..!!" என்று தட்டுத்தடுமாறி சொன்னேன்.

"காபி சாப்பிடுறியான்னுதான கேட்டேன்..? அதுக்கெதுக்கு கையவே பாத்துக்கிட்டு இருக்குற..?"

"இ..இல்லை.. ஒன்னும் இல்லை..!!"

"ம்ம்ம்ம்... ஆமாம்.. ரொம்ப நாளா உன்கிட்ட ஒன்னு கேக்கனும்னு நெனச்சிட்டு இருந்தேன்.. நீ இந்துப்பையந்தான..? எதுக்கு ஏசு டாலரை கைல கட்டிட்டு அலையுற..? ம்ம்ம்..?"

"எ..எனக்கு.. எனக்கு ஜீசஸை ரொம்ப புடிக்கும்..!!"

"ஓஹோ..? சரி உள்ள வா..!! அக்கா காபி போட்டுத்தாறேன்.. குடிச்சிட்டு போ..!!" சொல்லிக்கொண்டே அவள் மீண்டும் ஒருமுறை அவளது பருத்த மார்புகளை விரித்துக் காட்டினாள். 

"இல்லைக்கா.. எனக்கு காபி சாப்பிடுற பழக்கம்லாம் இல்லை..!! சாவியை குடுங்க..!!"

நான் பட்டென்று அவள் கையில் இருந்த சாவியை பறித்துக் கொண்டேன். திரும்பி விடுவிடுவென நடக்க ஆரம்பித்தேன். 'அசோக்.. அசோக்..' என இந்துக்கா பின்னாலிருந்து கத்துவதை பொருட்படுத்தாமல், படபடவென படியேறினேன்.

ச்சே..!! இந்த இந்துக்கா சரியில்லை..!! காமப்பிசாசு இவளை ஆட்கொண்டு விட்டது..!! இனி இவள் என்னை நிம்மதியாக இருக்க விடப்போவதில்லை..!! இந்த மாதிரியே ஏதாவது இம்சை செய்து கொண்டிருப்பாள்..!! உடனடியாக வேறு வீடு பார்க்க வேண்டும்.. அதுதான் நல்லது..!!

எனக்கு உடனே டீச்சரிடம் பேச வேண்டும் போலிருந்தது. அவள் குரலை கேட்க வேண்டும். அலைபாயும் மனதை அடக்க வேண்டும். இந்த இந்துக்காவை பற்றி சொல்ல வேண்டும். இவள் தரும் இம்சையை பற்றி சொல்ல வேண்டும். இன்னும் சில நாட்களில் வீட்டை காலி செய்து விடுவேன் என்று சொல்ல வேண்டும்.

வீட்டுக்குள் நுழைந்ததுமே என் செல்போனை எடுத்து டீச்சருக்கு கால் செய்தேன். காதில் செல்போனை வைத்துக் கொண்டு, டீச்சரின் குரல் என் செவியில் விழும் நொடிக்காக, கண்மூடி காத்திருந்தேன். டீச்சர் உடனே பிக்கப் செய்தாள். ஹண்ட்ரட் பர்சென்ட் காதலில் நனைந்த குரலில் அழைத்தாள்.

"அசோக்..!!"

"டீச்சர்..!!"

( முற்றும் )

[johnypowas]

அன்புள்ள ராட்சசி - 1

'அன்புள்ள ராட்சசி' - நான் அடுத்து எழுத நெனைச்சிருக்குற கதை..!! ரொம்ப சிம்பிளான கதைதான்.. என்னோட எழுத்து மூலமா சுவாரசியமாக்க முடியும்ன்ற நம்பிக்கைல.. கைல எடுத்திருக்குறேன்..!! கதை தலைப்புலேயே ஓரளவு க்ளூ கொடுத்திருக்கேன்.. ஆரம்பத்துல சில ஜாலியான விஷயங்களும், போக போக சில காதல் உணர்வுகளையும் கதைல கலக்க நெனச்சிருக்கேன்..!! என்னோட எல்லா முயற்சிக்கும், அன்போட ஆதரவளிக்கும் நண்பர்கள்.. இந்தக்கதைக்கும் என்னோட துணை இருப்பாங்கன்னு நம்பி.. இந்த முயற்சில இறங்குறேன்..!! நன்றி..!! – ஸ்க்ரூட்ரைவர்



அத்தியாயம் 1

"உ..உங்க பேரே மறந்து போச்சு..!!" பிரமிட் நடராஜன் சாயலில் இருந்த பரந்தாமன் நெற்றியை தடவியவாறே சொன்னார்.

"அ..அசோக்..!!" அவருக்கு பதிலளித்த அசோக் அல்லு அர்ஜுன் சாயலில் இருந்தான்.

"ஆங்.. கரெக்ட் கரெக்ட்.. அசோக்..!! இப்போ ஞாபகம் வந்துடுச்சு..!! ஹாஹா.. வயசாயிடுச்சுல..??"

"ம்ம்..!! அதனால என்ன ஸார்..?? பரவால..!!"

"வந்து ரொம்ப நேரம் ஆச்சோ..??"

"இல்ல ஸார்.. ஒரு பத்து நிமிஷம் இருக்கும்.. அவ்வளவுதான்..!!"

"ம்ம்.. காஃபி, டீ ஏதும் சாப்பிடுறீங்களா..??" அவர் சம்பிரதாயமாக கேட்க,

"இ..இல்ல ஸார்.. பரவால..!!" அசோக் புன்னகையுடன் தவிர்த்தான்.

"வெயில்ல அலைஞ்சு வந்திருப்பீங்க போல.. கொஞ்சம் தண்ணியாவது குடிங்க..!!" அவர் கண்ணாடி தம்ளரில் இருந்த தண்ணீரை அசோக்கின் பக்கமாக நகர்த்தினார்.

"பரவால ஸார்.. இருக்கட்டும்..!!" அசோக் அதை தொட்டுக்கூட பார்க்காமல் சொன்னான்.

"ஹ்ம்ம்.. சொல்லுங்க தம்பி.. கிஷோர் தம்பி உங்களை பத்தி ஆஹா ஓஹோன்னு சொன்னாரு.. நானும் 'சரி அனுப்பி வைங்க.. பேசிப்பாக்குறேன்..'னு சொல்லிருந்தேன்..!!" அவருடைய பேச்சில் ஒரு அலட்சியம் தெரிந்தது. இருந்தாலும்,

"ரொம்ப தேங்க்ஸ் ஸார்.. எனக்காக உங்களோட டைம் ஒதுக்கித் தந்ததுக்கு..!!" அசோக் நிஜமான நன்றியுணர்வுடன் சொன்னான்.

"பரவால தம்பி..!! மொதல்ல.. உங்களை பத்தி கொஞ்சம் சொல்லுங்க..!!"


அவர் கேட்க, அசோக் இப்போது தனது கையிலிருந்த ஃபைலை டேபிள் மீது வைத்தான். சர்ர்ர்ரென ஜிப்பை இழுத்து ஃபைலை திறந்தான். உள்ளே இருந்த அந்த டிவிடி கேஸை வெளியே எடுத்தான். எதிரே இருந்தவரின் முன்பாக வைத்து, அதை அவர் பக்கமாய் நகர்த்தினான். பரந்தாமன் இப்போது சற்றே குழம்பிப்போனவராய், அந்த டிவிடி கேஸ் மீதிருந்து பார்வையை விலக்காமலே கேட்டார்.

"என்ன தம்பி இது..??"

"என் ரெஸ்யூமே ஸார்..!! நான் எடுத்த ஆட் ஃபில்ம்ஸ்.. ஷார்ட் ஃபில்ம்ஸ்.. டாகுமன்ட்ரிஸ்.. எல்லாம் இதுல காப்பி பண்ணிருக்கேன்..!! இதை பாத்தீங்கன்னா என்னைப் பத்தி உங்களுக்கு ஒரு ஐடியா கெடைக்கும்..!!"

"ஹாஹா.. எனக்கு இதுக்குலாம் நேரம் இல்ல தம்பி.. நீங்களே கொஞ்சம் உங்களை பத்தி சொல்லிடுங்க..!! என்ன பண்ணுனீங்க.. என்ன பண்ணிட்டு இருக்குறீங்க.. எப்படி போயிட்டு இருக்கு..??"

பரந்தாமன் அப்படி கேட்பார் என்று அசோக் எதிர்பார்க்கவில்லை. சற்றே தடுமாறினான். அவருக்கு பக்கவாட்டில் இருந்த கம்ப்யூட்டரை அமைதியாக ஒருமுறை பார்த்தான். 'நேரம் இல்லையா..?? அப்புறம் எதற்கு இதெல்லாம் இங்கு இருக்கிறது..??' என்பது போல இருந்தது அவனது பார்வை. பரந்தாமன் ஒரு கையை, அமர்ந்திருந்த சேரின் கைப்பிடியில் ஊன்றி இருந்தார். புறங்கையை இன்னொரு கையால் தடவிக்கொண்டே, ஒருபக்கமாய் தலையை சாய்த்து வைத்துக்கொண்டு, திறந்த வாயும் இடைவெளி விழுந்த பற்களுமாய் இவனையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார். அசோக் இப்போது மெல்ல ஆரம்பித்தான். தன்னைப் பற்றி கூறினான்.

"எ..என்னை பத்தி சொல்றதுக்கு பெருசா எதுவும் இல்ல ஸார்..!! பொறந்தது வளந்தது படிச்சதுலாம் சென்னைதான்..!! லயலால விஷுவல் கம்யூனிகேஷன் முடிச்சேன்.. காலேஜ்ல படிக்கிறப்போவே ஆட் ஃபில்ம் இண்டஸ்ட்ரி மேல ரொம்ப இன்ட்ரஸ்ட்..!! டிக்ரீ முடிச்சதும்.. சென்னை ஃபில்ம் ஸ்கூல்ல, சிக்ஸ் மன்த்ஸ் கோர்ஸ் அண்ட் ட்ரெயினிங் எடுத்துக்கிட்டேன்.. ஆட் ஃபில்ம் மேகிங் பத்தி..!! அப்புறம்.. நானும், என் கூட படிச்ச பிரண்ட்ஸ் கொஞ்ச பேரும் சேர்ந்து ஒரு அட்வர்டைசிங் கம்பனி ஆரம்பிச்சு, இப்போ நடத்திட்டு இருக்குறோம்.. கிஷோர் கூட அதுல ஒன் ஆஃப் தி பார்ட்னர்ஸ்..!!"

"ம்ம்ம்.. சொன்னாரு சொன்னாரு..!! உங்க ஆபீஸ் எங்க இருக்கு..??"

"வடபழனிதான் ஸார்.. ஆர்காட் டெரஸ்க்கு ஆப்போசிட்..!!"

"ஒ.. அப்போ ரொம்ப பக்கத்துலதான் இல்லையா..??"

" ஆமாம் ஸார்..!!"

"ம்ம்.. எந்த மாதிரி அட்வர்டைஸ்மண்ட்ஸ்லாம் பண்றீங்க..??"

"மெயினா ஆட் ஃபில்ம்ஸ்தான் ஸார்.. மோஸ்ட்லி டிவி கமர்ஷியல்ஸ்..!! இப்போ கொஞ்ச நாளா இன்டர்நெட் அட்வர்டைசிங்லயும் கான்சன்ட்ரெட் பண்ண ஆரம்பிச்சிருக்கோம்..!!"

"எப்படி.. எல்லாம் டைரெக்ட் டீலிங்தானா..??" அவர் கேட்டுவிட்டு அசோக்கையே கூர்மையாக பார்க்க, இப்போது அசோக் சற்றே தடுமாற்றமாய் நெளிந்தான்.

"இ..இல்ல ஸார்.. பாலாஜி அட்வர்டைசிங்கோட டை-அப் வச்சிருக்கோம்.. அவங்கட்ட இருந்து ப்ராஜக்ட் எடுத்து பண்றோம்.. அவங்க ப்ரொடக்ஷனுக்கு அப்பப்போ எங்க டீமை யூஸ் பண்ணிப்பாங்க..!!"

"ஆங்.. அப்படி சொல்லுங்க..!! ம்ம்ம்.. பரவால.. நல்லா புளியங்கொம்பாதான் புடிச்சிருக்கீங்க..!! பிஸினஸ் ஸ்டார்ட் பண்ணி எவ்வளவு நாளாச்சு..??"

"நாலு வருஷம் ஆச்சு ஸார்..!!"

"இப்போ என்ன திடீர்னு பிரச்சனை..??"

"எ..என்ன பிரச்சனைனா..?? பு..புரியல ஸார் ..!!"

"இல்ல.. பிசினஸ்ல ஏதும் ப்ராப்ளமான்னு கேட்டேன்..??"

"ஐயோ.. அதுலாம் ஒன்னும் இல்ல ஸார்..!! பிசினஸ்லாம் நல்லாத்தான் போயிட்டு இருக்கு.. ரொம்ப ஃபாஸ்ட் க்ரோத்னு சொல்ல முடியாட்டாலும்.. ஸ்டெடியா முன்னேறிட்டு இருக்கோம்..!!"

"அப்புறம் ஏன் சினி இண்டஸ்ட்ரிகுள்ள வர ஆசைப்படுறீங்க..??"

"அ..அது.. அது.."

"ம்ம்.. சொல்லுங்க தம்பி..!!"

"இ..இது.. இது எனக்கு ஒரு பேஷன் மாதிரி ஸார்.. இப்போ கொஞ்ச நாளாத்தான்.. ஒரு ஒன் இயராத்தான் இந்தமாதிரி பெரிய ஸ்க்ரீன் மேல எனக்கு ஆசை..!! மூவீஸ் டைரெக்ட் பண்ணனும்னு எனக்குள்ள ஒரு கனவு..!!"

"ஹாஹா.. கனவுதான..?? காண வேண்டியதுதான்..!! இப்போத்தான் ஆளாளுக்கு டைரெக்டர் ஆகணும்னு கனவு வந்துடுதே.. உங்களுக்கும் வந்ததுல ஒன்னும் தப்பு இல்ல.. ஹாஹா..!!"

சொல்லிவிட்டு அவர் சிரித்தார். அவர் சிரிப்பில் இருந்த கிண்டல் அசோக்கை சற்றே எரிச்சலுற செய்தது. ஆனாலும், அவர் புதுமுக இயக்குனர்களை வைத்து இரண்டு ஹிட் படங்கள் கொடுத்திருக்கிற தயாரிப்பாளர் என்ற நினைவு அசோக்கின் மனதை குறுக்கிட, எழுந்த எரிச்சலை மறைத்துக் கொண்டான்.

"தம்பி தப்பா எடுத்துக்க கூடாது.. நான் ஏன் சொல்றேன்னா.. எப்போவுமே இருக்குறதை விட்டுட்டு பறக்குறதுக்கு ஆசைப்பட கூடாது..!!" சொல்லிவிட்டு அவர் பல்லிளித்தார்.

"இல்ல ஸார்.. இதை அப்படி சொல்ல முடியாது.. நான் ஒன்னும் தகுதி இல்லாம ஆசைப்படல.. பெரிய ஸ்க்ரீன்ல கண்டிப்பா ஜெயிக்கமுடியும்னு எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கு..!! உண்மையை சொல்லப்போனா.. ஒன் இயர் முன்னாடி வரை எனக்கு சினி இண்டஸ்ட்ரி மேல எந்த ஈடுபாடும் இல்லாமத்தான் இருந்தது..!!"

"ஓ.. அப்புறம் எப்படி திடீர்னு..??"

"ஆக்சுவலா.. ஒன் இயர் முன்னாடி.. எங்க க்ளையன்ட் ஒருத்தருக்காக நான் ஒரு கான்சப்ட் சொன்னேன்.. அதை அவங்க ரிஜக்ட் பண்ணிட்டாங்க.. இருந்தாலும் எனக்கு அந்த கான்சப்ட் பிடிச்சிருந்ததால.. ஒரு செல்ஃப் இன்ட்ரஸ்ட்ல, அந்த கான்சப்டை ஷார்ட் ஃபில்மா ஷூட் பண்ணிணேன்.. யூட்யூப்ல அப்லோட் பண்ணினேன்.. நெறைய பேர் நல்லாருக்குன்னு சொன்னாங்க.. அதுல இருந்துதான் எனக்கு மூவிஸ் மேல இன்ட்ரஸ்ட் வர ஆரம்பிச்சது..!! அதுக்கப்புறம் நானே நெறைய கான்சப்ட்ஸ் யோசிக்க ஆரம்பிச்சேன்.. அப்பப்போ அதை ஷார்ட் ஃபில்ம்ஸா எடுத்து யூட்யூப்ல அப்லோட் பண்ணுவேன்.. எல்லாத்துக்குமே செம ரெஸ்பான்ஸ்..!! இதுவரை அஞ்சு ஷார்ட் ஃபில்ம்ஸ் எடுத்திருக்குறேன்.. அந்த ஷார்ட் ஃபில்ம்ஸ்லாம் பாத்தீங்கன்னா, என்னோட கனவுல ஒரு நியாயம் இருக்குன்னு உங்களுக்கே புரியும்..!! ப்ளீஸ் ஸார்.. ஒரு அஞ்சு நிமிஷம்.. அந்த டிவிடி கொஞ்சம் பாருங்களேன்..!!" அசோக்கின் குரலில் மெலிதான கெஞ்சல் ஒளிந்திருந்தது.

"ஹாஹா.. இதைப்பாத்து நான் என்ன தம்பி பண்ணப் போறேன்..?? என்னை பொறுத்தவரை ஷார்ட் ஃபில்ம்ஸ் வேற.. சினிமா வேற..!! எனக்கு இந்த பாஸ்ட் எக்ஸ்பீரியன்ஸ், ராசியான ஆர்டிஸ்ட், இமேஜ், பொடலங்கா, கத்தரிக்கா.. இதுலலாம் நம்பிக்கை இல்ல தம்பி..!! நான் அறிமுகப்படுத்தின ரெண்டு டைரக்டரும் புதுப்பசங்கதான்.. உங்கள மாதிரி சினிமால எந்த அனுபவும் இல்லாதவங்கதான்..!!"

"ம்ம்.. தெரியும் ஸார்.. அதான் நானும் ஒரு நம்பிக்கையோட வந்திருக்கேன்..!!"

"எனக்கு சப்ஜக்ட்தான் தம்பி முக்கியம்.. எந்த மாதிரி ஸ்டோரி வச்சிருக்கீங்க, எந்த மாதிரி புதுபுது ஐடியாஸ் வச்சிருக்கீங்க.. அதுதான் எனக்கு முக்கியம்..!! டெக்னாலாஜி பத்தி நீங்க ஒன்னும் வொர்ரி பண்ணிக்க தேவை இல்ல.. அதுக்கெல்லாம் ஆள் வச்சுக்கலாம்..!! சப்ஜக்ட் பத்தி சொல்லுங்க தம்பி.. நீங்க சொல்ற ஸ்டோரி எனக்கு பிடிச்சிருந்தா.. கண்டிப்பா உங்களை வச்சு படம் எடுக்குறேன்..!!"

பரந்தாமன் அப்படி சொன்னதும், கொஞ்ச நேரமாக தளர்ந்து போயிருந்த அசோக் இப்போது மீண்டும் உற்சாகமானான். முதுகில் யாரோ குத்தியது மாதிரி நிமிர்ந்து அமர்ந்தான். லேசாக தொண்டையை செருமிக்கொண்டு, கொஞ்சமாய் எச்சில் கூட்டி விழுங்கிக்கொண்டு, மெல்ல ஆரம்பித்தான்.

[johnypowas]

இ..இது.. இது ஒரு ஹாரர் த்ரில்லர் சப்ஜக்ட் ஸார்..!! ஒரு மலையடிவாரத்துல இருக்குற கிராமத்துல நடக்குற மாதிரிதான் இந்தக்கதையை நான் யோசிச்சு வச்சிருக்கேன்..!! ஒரு ரெய்னி ஸீசன்ல.. சுத்தி பச்சை பசேல்னு மரமும், செடியுமா.. எந்த நேரமும் மழையும், இடியுமா.. ஒரு அழகான, அமானுஷ்யமான பேக்ட்ராப்ல.. அடுத்தடுத்து சில கோரமான சாவுகள் நடக்குது.. அந்த சாவுகளுக்கு பின்னாடி இருக்குற ஷாக்கிங் மிஸ்ட்ரியை சொல்றதுதான் இந்தக்கதை..!! தங்களோட பூர்வீக பங்களாவை விக்கிறதுக்காக, அந்த கிராமத்துக்கு வர்ற ஹீரோ அண்ட் ஹீரோயினோட வியூலதான் மொத்த கதையும் நகருது.. ஒரு ஸ்டேஜ்ல, அங்க நடக்குற மர்மமான சம்பவங்களுக்கும் தங்களுக்கும் ஒரு லிங்க் இருக்குன்னு.. அவங்களுக்கு தெரியவருது.. உண்மை என்னன்னு கண்டுபிடிக்க ரெண்டு பேரும் ட்ரை பண்றாங்க..!! அந்த உண்மை என்ன.. அதை எப்படி கண்டுபிடிச்சாங்க.. அதுக்கப்புறம் அவங்களுக்கு என்ன ஆச்சுன்னு சொல்றதுதான் மீதி கதை..!!"

கதைச்சுருக்கத்தை முதலில் சொல்லி அவரை தயார் படுத்தி விட்டதாக எண்ணிய அசோக், அடுத்து ஆரம்பத்தில் இருந்து ஒவ்வொரு காட்சியாக அவருக்கு நெரேட் செய்ய நினைத்தான். முதல் காட்சியை அவனுடைய மனக்கண்ணில் நிறுத்தி, அதை அவருக்கு உரைக்க முற்பட்டான்.

"படம் ஆரம்பிக்கிறப்போவே ரொம்ப த்ரில்லிங்கா ஷாக்கிங்கா ஆரம்பிக்கிறோம் ஸார்.. ஃபர்ஸ்ட் ஸீன்லயே.." அசோக் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, அவனை இடைமறித்து,

"அந்த கொலைலாம் பண்றது யார் தம்பி..??" என்று பரந்தாமன் அசால்டாக கேட்டார். அவர் அப்படி கேட்டதும் ஓரிரு வினாடிகள் அவரையே திகைப்பாக பார்த்த அசோக், அப்புறம்

"இ..இருங்க ஸார்.. நான் ஒவ்வொரு ஸீனா சொல்றேன்.. அப்போத்தான் நல்லாருக்கும்.. இப்போவே க்ளைமாக்ஸை சொல்லிட்டா உங்களுக்கு சுவாரசியம் போய்டும்..!!" என்று பரிதாபமாக சொன்னான்.

"ஹாரர்னா..?? எந்த மாதிரி ஹாரர் தம்பி..??" அவர் கேள்வியை மாற்றினார்.

"சூப்பர் நேச்சுரல் ஹாரர்..!!" அசோக் கெத்தாக சொல்ல,

"ஹ்ஹ.. பேய்ப்படமா..??" அவர் கேலியாக கேட்டார்.

"ஆமாம் ஸார்..!!"

"அப்போ.. பேய்தான் இந்தக்கொலைலாம் பண்ணுதா..??"

"ஆ..ஆமாம் ஸார்..!!"

'கதை சொல்கிற சுவாரசியத்தையே இந்த ஆள் காலி செய்துவிட்டாரே' என்று நொந்துபோன குரலில் சொன்னான் அசோக். அவரோ தனது கனத்த சரீரம் குலுங்கும் அளவிற்கு 'ஹாஹா..' என்று கனைத்தார். கிண்டல் தொனிக்கும் குரலில் சொன்னார்.

"என்ன தம்பி நீங்க.. நான் உங்ககிட்ட இருந்து என்னன்னவோ எதிர்பார்த்தேன்.. நீங்க என்னடான்னா.. பேய், பூதம், ரத்தக்காட்டேரின்னு சப்புன்னு முடிச்சுட்டீங்க..??" அவர் சொன்னதைக்கேட்டு சற்றே அதிர்ந்த அசோக்,

"ஸார்.. நீங்க ஒரு தடவை கதையை முழுசா கேளுங்க ஸார்.. அப்புறம் சொல்லுங்க.!!" என்று அவசரமாக சொன்னான்.

"அவுட்லைனே புடிக்கலன்றேன்.. அப்புறம் கதையை கேட்டு என்ன ஆகப்போகுது தம்பி..?? வேற ஏதாவது ஸ்டோரி இருந்தா சொல்லுங்க..!!"

"வே..வேறன்னா.."

"வேறன்னா வேறதான்..!! வேற ஏதும் ஸ்டோரி உங்கட்ட இல்லையா..??"

"இ..இருக்கு.. ஆனா.." அசோக் இழுக்க,

"அதுவும் பேய் ஸ்டோரியா..??"

"ஆ..ஆமாம்..!!"

"ஹ்ம்ம்... இன்னொரு பேய்.. இன்னொரு பத்து பதினஞ்சு பேரை கொல்லுதா..??"

"ம்ம்..!!"

"இது எந்த பேக்ட்ராப்ல..?? நல்லா பளீர்னு வெயில் கொளுத்துற பாலைவனத்துலையா..??" இப்போது அவரது குரலில் நக்கல் மிதமிஞ்சி போயிருந்தது.

"இ..இல்ல ஸார்.. அது வேற மாதிரி தீம்..!!"

"அட போங்க தம்பி..!!" அவர் சலித்துக்கொண்டார்.

"ஸார்.. எனக்கு கொஞ்சம் டைம் குடுங்க.. நான் ஸ்டோரியை முழுசா சொல்றேன்.. இந்த ஸ்டோரி கண்டிப்பா வொர்க்கவுட் ஆகும் ஸார்.. படம் பாக்க வர்றவங்கள எப்படிலாம் பயமுறுத்தலாம்னு.. நான் புது புது ஐடியாஸ் வச்சிருக்கேன் ஸார்.. மக்கள் அதெல்லாம் கண்டிப்பா ரசிப்பாங்க..!!"

"ஹாஹா.. மக்கள் இந்த மாதிரி கதைலாம் ரசிக்க மாட்டாங்க தம்பி.. நான் இருபத்திரண்டு வருஷமா இந்த ஃபீல்ட்ல இருக்கேன்.. மக்களோட ரசனையை பத்தி எனக்கு நல்லா தெரியும்..!! வேற ஏதாவது நல்ல ஸ்டோரி இருந்தா சொல்லுங்க..!!" அவர் பேசிய விதத்தில் அசோக் மிகவும் சோர்ந்து போனான்.

"ஓ..!! நல்ல ஸ்டோரினா.. எப்படி..??" என்று சுரத்தில்லாமல் கேட்டான்.

"ஏதாவது லவ் ஸ்டோரி தம்பி..!!"

அவ்வளவுதான்..!! அந்த 'லவ்' என்ற வார்த்தையை கேட்டதுமே அசோக்குக்கு ரத்த அழுத்தம் குபுக்கென எகிற ஆரம்பித்தது. அவன் முகத்தில் தெரிந்த கொஞ்ச நஞ்ச நம்பிக்கையும் இப்போது சட்டென வடிந்து போனது. ஒற்றை விரலால் நெற்றியை தேய்த்தவாறே, எதிரே இருந்தவரை எரிச்சலாக பார்த்தான். அவ்வளவு நேரம் பரந்தாமனிடம் இருந்த ஒரு அலட்சிய மனோபாவம், இப்போது அசோக்கையும் தொற்றிக் கொண்டது. இப்போது சற்றே கிண்டலான குரலில் கேட்டான்.

"ஓ.. லவ் ஸ்டோரிதான், உங்க பாஷைல நல்ல ஸ்டோரியா..??"

"என்ன தம்பி தெரியாத மாதிரி கேக்குறீங்க.. தியாகராஜ பாகவதர் காலத்துல இருந்தே.. அதுதான எவர்க்ரீன் ஹிட் ஃபார்முலா.. அதைத்தான மக்கள் ரசிக்கிறாங்க..??"

"அப்படிலாம் ஒன்னும் இல்ல ஸார்.. ஸ்டோரியும், சொல்ற விதமும் நல்லா இருந்தா போதும்.. எந்த மாதிரி ஸ்டோரியா இருந்தாலும் மக்கள் ரசிப்பாங்க..!! இப்போ பிஸ்ஸானு ஒரு படம் வந்து பிச்சுக்கிட்டு ஓடுது.. பாத்திங்கல்ல..??"

"ஹாஹா.. நான் அப்படிலாம் புதுமுயற்சி பண்ணி ரிஸ்க் எடுக்க ரெடியா இல்ல தம்பி..!! என்னோட படங்கள் எப்போதும் மெல்லிய காதல் உணர்வுகளை சொல்ற படமாத்தான் இருக்கும்.. நான் ஏற்கனவே எடுத்தது ரெண்டும் லவ் ஸ்டோரிதான்.. இனிமே எடுக்க போறதும் லவ் ஸ்டோரிதான்..!! அலைபாயுதே, துள்ளுவதோ இளமை மாதிரி.. ஃப்ரெஷா, யூத்ஃபுல்லா ஒரு ஸ்டோரி இருந்தா சொல்லுங்க.. இப்போவே அக்ரீமன்ட் போட்டுக்கலாம்..!!"

"ஓ..!! பெத்தவங்களையும், டீச்சர்சையும் எப்படிலாம் ஏமாத்தலாம்னு கத்துக்குடுக்குற மாதிரி படம் எடுக்க சொல்றீங்க..?? அப்படியா..??"

"ஹாஹா.. என்ன தம்பி நீங்க.. அதெல்லாம் பாத்தா சினிமாவே எடுக்க முடியாது.. அப்படிப்பாத்தா.. நீங்க சொன்ன பேய்க்கதை மட்டும் என்ன ஒழுங்கா..?? பேயை நேர்ல பாத்திருக்கீங்களா நீங்க..??"

"இல்ல..!!"

"அப்புறம்.. அது மக்களுக்கு மூட நம்பிக்கையை வளக்குற மாதிரிதான..??"

"காதல்ன்ற பேர்ல ஆடியன்ஸ் அறியாமலே அவங்க மனசுல விஷத்தை கலக்குறதுக்கு.. கற்பனைன்ற பேர்ல நேர்மையா அவங்களை கொஞ்ச நேரம் பயமுறுத்துறது ஒன்னும் தப்பு இல்ல ஸார்..!!"

"அட.. காதல்னு அழகான ஒரு விஷயம் இருக்குறப்போ.. பேய் பூதம்னு எதுக்கு தம்பி படம் பாக்க வர்றவங்கள பயமுறுத்தனும்..?? நீங்க ஒன்னு பண்ணுங்க.."

"என்ன..??"

"கொஞ்ச நாள் டைம் எடுத்துக்கங்க.. ஒரு நல்ல லவ் ஸ்டோரி ரெடி பண்ணிட்டு வந்து என்னை பாருங்க.. சரியா.??"

"இல்ல ஸார்.. எனக்கு லவ் ஸ்டோரிஸ்ல இன்ட்ரஸ்ட் இல்ல.. கண்டிப்பா நான் லவ் ஸ்டோரிலாம் எழுத மாட்டேன்..!!"

"ஹாஹா.. உங்களை மாதிரி ஒரு யங்க்ஸ்டர்.. காதல் பிடிக்காதுன்னு சொல்றது ஆச்சரியமா இருக்கு தம்பி..!!"

"காதல் பிடிக்காதுன்னு சொல்லல ஸார்.. காதல் கதைகள்தான் பிடிக்காதுன்னு சொன்னேன்..!!"

"ரெண்டும் ஒண்ணுதான் தம்பி..!! நீங்க யாரையாவது காதலிச்சிருந்தா.. காதல்க்கதைகள் மேலயும் உங்களுக்கு ஆர்வம் வந்திருக்கும்.. நீங்க பேசுறதை வச்சே எனக்கு புரிஞ்சு போச்சு.. உங்களுக்கு எதுவும் மாட்டலைன்னு..!! நான் நெனைச்சது சரியா..??"

நக்கலாக சொன்ன பரந்தாமன் தனது தலையை சற்றே தாழ்த்தி அசோக்கை கூர்மையாக பார்த்தார். அசோக்கிடம் இருந்து எந்த பதிலும் வராமல் போக, அவரே வெற்றிக்கனைப்புடன் தொடர்ந்தார்.

"ஹாஹஹா..!! போங்க தம்பி.. பேய், பிசாசுன்னு ஏதாவது கதை எழுதுறதை விட்டுட்டு.. போய் யாரையாவது லவ் பண்ணுங்க.. போங்க..!!"

பரந்தாமன் சொல்லிவிட்டு சிரிக்க, அசோக் அவரையே சில வினாடிகள் முறைப்பாக பார்த்தான். அவர் பேச்சில் இருந்த கிண்டல் அவனுக்கு எக்கச்சக்கமாய் எரிச்சலை உண்டுபண்ணியிருந்தது. அவருடன் அதற்கு மேலும் விவாதம் செய்ய விரும்பாதவனாய் கேட்டான்.

"அப்போ.. ஃபைனலா என்னதான் ஸார் சொல்றீங்க ..??"

"இன்னுமா உங்களுக்கு புரியல..?? சரி.. தெளிவாவே சொல்லிர்றேன்.. நான் உங்களை மாதிரி இல்ல தம்பி.. எனக்கு காதல் பிடிக்கும்.. காதல்கதைகளையும் பிடிக்கும்.. காதலை மையமா வச்சு உருவாக்குற கதைகளைத்தான் நான் ப்ரொட்யூஸ் பண்ணுவேன்.. என்னோட கொள்கைல இருந்து நான் எப்போதும் மாறுறதா இல்ல..!! நல்ல காதல்க்கதை இருந்தா மறுபடி என்னை வந்து பாருங்க.. இல்லனா வராதீங்க.. இப்போ இடத்தை காலி பண்ணுங்க...!!"

சொல்லி முடித்து அமைதியான பரந்தாமன், அசோக்கின் முகத்தையே குறுகுறுவென பார்த்தார். அவருடைய உதட்டில் ஒருவித விஷமப் புன்னகை வழிந்தது. அசோக் என்ன செய்வது என்று அறியாதவனாய், ஏமாற்றமும் எரிச்சலும் மிகுந்த மனதுடன், அசையாமல் அமர்ந்திருந்தான். அப்போதுதான் அவன் பார்வை, எதிரே இருந்தவரின் முதுகுக்கு பின்னால் இருந்த அந்த ஷோ கேஸில் எதேச்சையாக விழுந்தது. அதன் மேல் வைக்கப்பட்டிருந்த அந்த பெரிய சைஸ் புகைப்படத்தின் மீதும்..!! உடனே அவனுடைய எரிச்சலடைந்திருந்த மூளை சுறுசுறுப்பாய் எதையோ யோசிக்க ஆரம்பித்தது..!! ஒரு சில வினாடிகளிலேயே ஒரு முடிவுக்கு வந்தான். உதட்டுக்கு அவசரமாய் ஒரு புன்னகையை கொடுத்தவாறே அவரை ஏறிட்டான். குரலில் ஒருவித குறுகுறுப்புடன் கேட்டான்.

"அப்போ.. உங்களுக்கு காதல்க்கதைகளையும் பிடிக்கும், காதலையும் பிடிக்கும்.. அப்படித்தான ஸார்..??"

"ஆமாம்.. இவ்ளோ நேரம் அதைத்தான சொல்லிட்டு இருந்தேன்..??"

"பேச்சு மாற மாட்டீங்களே..??" அசோக் அவ்வாறு குதர்க்கமாய் கேட்கவும்,

"இ..இதுல பேச்சு மாற என்ன இருக்கு..??" அவர் இப்போது குழப்பமாய் இவனை பார்த்தார்.

"ஸாரி ஸார்.. என்னை மன்னிச்சுடுங்க..!!"

"மன்னிக்கனுமா.?? எதுக்கு..??"

"இவ்வளவு நேரம் உங்ககிட்ட டைரக்டர் சான்ஸ் கேட்டு வந்தவன் மாதிரி நடிச்சதுக்கு..!!"

"ந..நடிச்சியா..?? எ..என்ன சொல்ற நீ..??" அவர் பதட்டத்தில் பட்டென ஒருமைக்கு தாவினார்.

"ஆமாம் ஸார்.. உங்களோட மனநிலைமையை பத்தி தெரிஞ்சுக்கத்தான் இவ்ளோ நேரம் நடிச்சுட்டு இருந்தேன்.. ஆக்சுவலா கிஷோர்ட்ட சொல்லி உங்க அப்பாயின்ட்மன்ட் வாங்கினது.. உங்ககிட்ட கதை சொல்றதுக்காக இல்ல..!!"

"அ..அப்புறம்..??" அவர் இப்போது குழப்பத்தின் உச்சிக்கே சென்றிருந்தார்.

"நா..நானும்.."

"நீயும்..??"

"உ..உங்க மகளும்.."

"என் மகளும்..????" பரந்தாமனின் முகம் பதட்டத்தில் துடித்தது. 

"நானும் உங்க மகளும் ஒருத்தரை ஒருத்தர் லவ் பண்றோம் ஸார்.. ரெண்டு பேரும், ரெண்டு வருஷமா உயிருக்கு உயிரா காதலிக்கிறோம்..!! நீங்கதான்.. ஸ்டேட்டஸ்லாம் பாக்காம.. எங்களுக்கு கல்யாணம் செஞ்சு வச்சு.. எங்க காதலை.."

அசோக் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, பரந்தாமன் உச்சபட்ச டென்ஷனை அடைந்திருந்தார். அமர்ந்திருந்த சேரில் இருந்து விருட்டென எழுந்தார். 'டேய்ய்ய்..!!!' என்று கத்தியவாறு, அசோக்கின் சட்டையை எட்டி கொத்தாக பிடித்து இழுத்தார். அவருடைய முகம் இப்போது திடீர் ஆத்திரத்தை பூசிக்கொண்டு கோரமாக மாறியிருந்தது. காண சகிக்கவில்லை..!! 'பேயை நேர்ல பாத்திருக்கீங்களா நீங்க..??' என்று சற்றுமுன் அவர் கேட்ட கேள்விக்கு, இப்போது பதில் சொல்ல வேண்டும் போலிருந்தது அசோக்கிற்கு..!! அவன் சொல்வதற்கு முன்பாகவே, பரந்தாமன் ஆத்திரத்தில் படபடவென பொரிந்தார்.

"ஏண்டா... எ..என்ன நெஞ்சழுத்தம் உனக்கு.. எவ்வளவு தைரியம் இருந்தா.. என் ஆபீசுக்கே வந்து.. என்கிட்டயே.. என் பொண்ணை லவ் பண்றேன்னு சொல்லுவ..?? உ..உன்னை என்ன பண்றேன் பாரு.. என்ன பண்றேன் பாரு இப்போ..!!" என்று கறுவியவர், அசோக்கின் சட்டையை பிடித்த பிடியை விடாமல், இன்னொரு கையால் டேபிள் ஓரத்தில் இருந்த தனது செல்போனை எட்டி எடுத்தார்.

"ஸார்.. நீங்கதான ஸார் காதல் ஒரு அழகான விஷயம்னு சொன்னீங்க..?? இப்போ திடீர்னு டென்ஷன் ஆகுறீங்க..?? ப்ளீஸ் ஸார்.. எங்க காதலை பிரிச்சிடாதீங்க..!!"

அசோக் கிண்டலாக சொன்னதை கண்டுகொள்ளாத பரந்தாமன், கையிலெடுத்த செல்போனின் பட்டன்களை, பதற்றத்தில் நடுங்கிய விரல்களால் படபடவீன அழுத்தினார். கோபத்தில் வெடவெடத்த உதடுகளுடன் முணுமுணுத்தார்.

"எனக்கு தெரியும்.. எனக்கு முன்னாடியே தெரியும்.. அந்த திருட்டு சிறுக்கி என்னைக்காவது ஒருநாளு.. இந்த மாதிரி எவனையாவது இழுத்துட்டு வருவான்னு.. அவளை.."

அவர் அந்த மாதிரி முணுமுணுத்ததுந்தான் அவர் தன் மகளுக்கு கால் செய்கிறார் என்று அசோக் புரிந்து கொண்டான். உடனே அவர் கையிலிருந்த செல்போனை பிடுங்கி அவரை தடுத்தான்.

"ஸார் ஸார்.. இருங்க ஸார்.. அவசரப்படாதீங்க.. நான் சொல்றதை கொஞ்சம் பொறுமையா கேளுங்க..!!"

"எதைடா பொறுமையா கேக்க சொல்ற.. நீயும் என் பொண்ணும் டாவடிச்ச கதையை.. பொறுமையா உக்காந்து கேட்டுட்டு இருக்க சொல்றியா..??"

"ஹையோ.. நான் சும்மா சொன்னேன் ஸார்.. எங்களுக்குள்ள எந்த லவ்வும் இல்ல.. உங்க பொண்ணை நான் பாத்தது கூட கெடயாது.. அவங்க பேர் கூட எனக்கு தெரியாது..!!" 

அசோக் அவ்வாறு சொன்னதும், பரந்தாமன் பட்டென முகம் மாறினார். அவர் முகத்தில் கொப்பளித்த கோபம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் குறைந்து, குழப்பம் நிரம்பியது.

"ஏ..ஏய்.. எதுக்குடா பொய் சொன்ன..??"

"மொதல்ல நீங்க உக்காருங்க ஸார்..!!"

அசோக் அவரை சேரில் அமர வைத்தான். அவருடைய உடல் இன்னும் அதிர்வில் இருந்து மீளாமல் நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது. அசோக்கையே எரித்துவிடுவதுபோல் ஆத்திரமாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.

"டென்ஷன் ஆகாதீங்க ஸார்.. ரிலாக்ஸ்..!! இந்தாங்க.. இந்த தண்ணியை கொஞ்சம் குடிங்க..!!"

சற்றுன் அவர் தன் பக்கமாக நகர்த்தி வைத்த தண்ணீர் க்ளாஸை, இப்போது அசோக் அவர் பக்கமாக நகர்த்தி வைத்தான். அவரும் அதை எடுத்து மொத்த தண்ணீரையும் கடகடவென தன் தொண்டைக்குள் சரித்துக் கொண்டார். தண்ணீர் குடித்த பின்பும் அவரது கொதிப்பு அடங்கியது மாதிரி தெரியவில்லை. 'தஸ்.. புஸ்..' என்று பெரிது பெரிதாக மூச்சு விட்டார். மார்பு சரக் சரக்கென ஏறி இறங்கிக் கொண்டிருந்தது. அசோக் அவனது நடிப்பை மேலும் கொஞ்ச நேரம் தொடர்ந்திருந்தால், மாரடைப்பில் போய் சேர்ந்திருப்பார் போல் தெரிந்தது. அந்த மாதிரி திணறல் மூச்சு விட்டுக்கொண்டே அசோக்கைப் பார்த்து கேட்டார்.

"சொ..சொல்லுடா.. ஏன் பொய் சொன்ன..??"

"ஒண்ணுல்ல ஸார்.. சும்மா.. ஒரு உண்மையை கன்ஃபார்ம் பண்ணிக்கலாமேன்னுதான்..!!"

"என்ன உண்மையை..??" அவர் குழப்பமாக கேட்க, இப்போது அசோக் புன்னகையுடன் சொன்னான்.

"உங்களுக்குலாம் கதைலயும், சினிமாலயும்தான் 'காதல் அழகான விஷயம்'..!! இல்ல..?? அதே உங்க குடும்பத்துல நடந்தா.. அசிங்கம்..!! ஏத்துக்க மாட்டிங்க..!! ஆனா.. எவனோ லவ் பண்ணி, எப்படியோ நாசமா போகட்டும்னு.. படம் மட்டும் வரிசையா எடுத்து ரிலீஸ் பண்ணிடுவீங்க..!! காதலை வச்சு.. நல்லா காசு பாத்து.. அதை மட்டும் பேங்க்ல போட்டு வச்சுப்பிங்க.. ஆனா அந்த காதலை மட்டும் உங்க வீட்டுக்குள்ள விட மாட்டீங்க..!! அப்படித்தான ஸார்..?? சூப்பர் ஸார்.. உங்க கொள்கையை நெனச்சா எனக்கு அப்படியே புல்லரிக்குது..!!"

அசோக் பேசிய பேச்சில் இருந்த உண்மை பரந்தாமனின் முகத்தை அறைய, அவர் பதில் பேச நாவெழாமல் அமைதியாக அமர்ந்திருந்தார். ஏதோ ஜென்ம விரோதியை பார்ப்பதுபோல, அவனையே முறைத்துக் கொண்டிருந்தார். அசோக் உதட்டில் இருந்த புன்னகை மாறாமல் அவரையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். பரந்தாமன் அதற்குமேலும் அந்த சூழ்நிலையை விரும்பாதவராய் வெறுப்புடன் சொன்னார். இல்லை.. கத்தினார்..!!

"டேய்.. வெளில போடா..!!"

"போறேன் ஸார்.. இதுக்கப்புறமும் உங்ககிட்ட பேசிட்டு இருக்க எனக்கு என்ன கிறுக்கா புடிச்சிருக்கு..?? வந்ததும் உங்க டைம் எனக்கு செலவு பண்ணினதுக்காக தேங்க்ஸ் சொன்னேன்.. இப்போ.. உங்ககிட்ட பேசி என் டயத்தை வேஸ்ட் பண்ணினதை நெனச்சு.. ரொம்ப ஃபீல் பண்றேன்..!! வர்ட்டா..!!"

ஸ்டைலாக சொன்ன அசோக், அவர் முன்பாக இருந்த டிவிடி கேசை எடுத்துக்கொண்டு, கிளம்பினான். அறையை விட்டு வெளியேறினான். அவன் கண்ணில் இருந்து மறையும் வரை பரந்தாமன் அவனது முதுகையே வெறுப்பாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.

அந்த பில்டிங்கை விட்டு வெளியே வந்த அசோக், உடனடியாய் செய்த காரியம்.. தன் செல்போன் எடுத்து கிஷோருக்கு கால் செய்ததுதான்..!! அடுத்த முனையில் கால் பிக்கப் செய்யப்பட்டதுமே, அசோக் அதற்காகத்தான் காத்திருந்தவன் போல, கன்னாபின்னாவென்று திட்ட ஆரம்பித்தான்..!!

"பன்னாடை.. பரதேசி.. தெருப்பொறுக்கி.. பிச்சைக்கார நாயே..!!"

"டேய்.. டேய்.. என்னடா ஆச்சு.. ஏண்டா திட்டுற..??"

"வெண்ணை.. புண்ணாக்கு.. மொள்ளமாரி.. தெள்ளவாரி..!!"

என்னவென்று புரியாமல் அந்தப்பக்கம் கிஷோர் கதறிக் கொண்டிருக்க. அதை பொருட்படுத்தாமல் இந்தப்பக்கம் அசோக், கெட்ட வார்த்தைகளை சரமாரியாக சிதறிக் கொண்டிருந்தான்.

[johnypowas]

அத்தியாயம் 2

Creative Ad Labs - அசோக்கும் அவன் நண்பர்களும் சேர்ந்து ஆரம்பித்த அட்வர்டைசிங் கம்பனியின் பெயர் அதுதான்..!! ஆபீஸுக்கு வெளியே 'இது ஒரு விளம்பர கம்பனி' என்று விளம்பரம் செய்வதற்காக வைக்கப்பட்டிருக்கும் பலகையே.. வண்ணம் இழந்து.. பிளைவுட் விரிசல் விட்டுப்போய்.. சற்றே சிதிலமடைந்து.. சாய்வாக தொங்கிக் கொண்டிருப்பதிலேயே.. அந்த கம்பனியின் லாபகரம் பற்றிய உண்மை நிலவரம் புரியும்..!!

அலுவலகத்தின் மொத்த பரப்பளவே ஆயிரம் சதுர அடிதான்..!! மொத்தம் மூன்றே அறைகள்..!! ஒரு பெரிய சைஸ் அறையில்.. சுவற்றில் அறையப்பட்ட இரண்டு மெகா ஸ்க்ரீன்கள்.. அதன் முன்புறமாக அமைந்திருக்கும் மேஜையில்.. அந்த ஸ்க்ரீன்களுடன் இணைக்கப்பட்ட வீடியோ எடிட்டிங் சிஸ்டம்.. ஆடியோ மிக்சிங், எடிட்டிங் கருவிகள்.. பக்கவாட்டில் இரண்டு ராட்சத ஸ்பீக்கர்கள்.. மேஜை முன்பாக நான்கைந்து நாற்காலிகள்.. அலுவலகத்தில் முக்கியமான அறையே அதுதான்..!! அதில்லாமல் அசோக்கும் அவன் நண்பர்களும் அமர்ந்து பிசினஸ் (?????) பேசிக்கொள்ள வசதியாக ஒரு அறை..!! அதை ஒட்டி.. கேமரா, கேபிள்கள், லைட்ஸ் போன்ற உபகரணங்களை அடைத்து வைத்துக்கொள்ள ஒரு அறை.. அவ்வளவே..!! கொஞ்சம் உற்றுக் கவனித்தால், சுவற்றின் ஓரமாய் நசுக்கப்பட்ட சிகரெட் துண்டுகளை காண நேரிடும்.. குப்பைக்கூடையை கிளறினால், காலியான ஓல்ட் மங் பாட்டிலையும், கடலை வறுவல் கவரையும், கண்டுபிடிக்க இயலும்..!!

அசோக்கையும் கிஷோரையும் தவிர, பிசினஸில் பணம் போட்ட இன்னும் இரண்டு நண்பர்கள்.. சாலமனும், வேணுவும்..!! நான்கு பேருக்கும் சென்னைதான் சொந்த ஊர். கல்லூரி படிக்கையிலேதான் நட்பாகி நெருக்கமானார்கள். சாலமனும், வேணுவும் விஷுவல் எஃபக்ட்ஸ், ஆடியோ மிக்சிங் மாதிரியான டெக்னிகல் வேலையில் பிஸ்து காட்டுவார்கள். கிஷோருக்கு ஒளிப்பதிவில் ஆர்வம். அசோக்குக்கு கான்சப்ட் டெவலப் செய்வது மாதிரியான கிரியேட்டிவ் வேலையும், ப்ரொடக்ஷன் கண்ட்ரோல் மாதிரியான மேனேஜ்மன்ட் வேலையும்..!! 

கிஷோர் மட்டும் கொஞ்சம் வித்தியாசமானவன்.. பிசினஸ் தவிர.. ஒரு முன்னணி திரைப்பட ஒளிப்பாதிவாளரிடம் அசிஸ்டண்டாக பகுதி நேர பணி புரிகிறான்.. சினி இண்டஸ்ட்ரியில் சில காண்டாக்டுகள் அவனுக்கு உண்டு.. அந்த மாதிரி ஒரு காண்டாக்ட்தான் அந்த பரந்தாமன்..!! இவர்கள் நான்கு பேரை தவிர.. இவர்கள் கம்பனி இருக்கும் லட்சணத்தில், இவர்களுக்கு உதவிக்கென இரண்டு பேரை சம்பளம் கொடுத்து வேலைக்கு வேறு வைத்திருக்கிறார்கள்..!!

அசோக்கின் நண்பர்கள் மூன்று பேரும், வெவ்வேறு வித குடும்ப சூழல், வெவ்வேறு வித குணநலன்கள் கொண்டவர்கள்.. இருந்தாலும் அவர்கள் மூன்று பேருக்கும் இருக்கும் ஒரு ஒற்றுமை.. அசோக்கை தனியாக பிரித்துக்காட்டும் வேற்றுமை.. காதல்..!! அசோக்கை தவிர மற்ற மூவருமே காதலில் விழுந்து.. உருண்டு.. புரண்டு கொண்டிருப்பவர்கள்..!!

பரந்தாமனிடம் பிசினஸ் பற்றி அசோக் கூறுகையில், நிறைய விஷயங்கள் மிக நாசுக்காக, நகாசுப்பூச்சொடு சொன்னான். உண்மை நிலை சற்று பரிதாபகரமானது. 'என்னை பத்தி சொல்றதுக்கு பெருசா ஒன்னும் இல்லை..' என்று சொன்னான் அல்லவா..?? அவர்கள் பெரிதாக சாதிப்பதற்கு வாய்ப்பு எதையும் இந்த விளம்பர உலகம் வழங்கவில்லை என்பதுதான் நிஜம்..!! 'லக்ஸ்.. லிரில்.. கேட்பரிஸ்.. சன்ரைஸ்.. கோல்கேட்.. பெப்சொடன்ட்..' என்று பெரிய பெரிய கனவுகளுடன்தான் கம்பனியை ஆரம்பித்தார்கள். ஆனால் அவர்களுக்கு கிடைத்தது எல்லாம் 'கோபுரம் பூசு மஞ்சள்தூள்.. அரசன் சோப்.. சங்கு மார்க் லுங்கிகள்.. சுடர்மணி பனியன் ஜட்டிகள்..'தான்..!!

பரந்தாமன் குறிப்பிட்ட மாதிரி 'பாலாஜி அட்வர்டைசிங்' ஒரு புளியங்கொம்பு..!! விளம்பர உலகில் பழம் தின்று கொட்டை போட்ட நிறுவனம். பல முன்னணி நிறுவனங்களும், மாடல்களும் அவர்களுடன் ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டிருக்கிறார்கள். 'பாலாஜி அட்வர்டைசிங்'குக்கு பெரிய அளவு பட்ஜட்டுகளுடனான காண்ட்ராக்ட்கள் வந்து குவிந்தாலும், சில சின்ன பட்ஜெட் ப்ராஜக்டுகளும் வரும். தொழில் நோக்கோடு பார்க்கையில் சில ப்ராஜக்டுகளை அவர்களால் தவிர்க்க இயலாது. ஒத்துக் கொள்வார்கள். ஆனால்.. அந்த மாதிரி ஒப்பந்தங்களுக்கு அசோக்கின் கம்பனியை உபயோகப்படுத்திக் கொள்வார்கள். அதுவும் முழு வேலையையும் தராமல் 'பிச்சு பிச்சு' தருவார்கள்..!!

அசோக்கின் கம்பனி செய்யும் வேலைகள் என்றால்.. வெள்ளை வேஷ்டி கட்டிக்கொண்டு சரத்குமாரோ, சாய்குமாரோ.. வாயெல்லாம் பல்லாக குறுக்கும் மறுக்கும் நடப்பதை.. டிஜிட்டல் கேமராவில் ஷூட் செய்ய வேண்டும்.. ஷூட் செய்ததை தங்கள் லேபுக்கு கொண்டுவந்து, க்ளையன்ட் குறிப்பிட்ட நொடிகளுக்கு மிகாமலும், குறையாமலும் எடிட் செய்ய வேண்டும்.. சரத்குமார், சாய்குமாரின் வேஷ்டி சட்டைகளுக்கும், பளிச்சிடும் பற்களுக்கும்.. விஷுவல் எஃபக்ட்ஸ் கொடுத்து.. அதன் வெண்மையை, கண்ணைப்பறிக்கும் வகையில் என்ஹான்ஸ் செய்யவேண்டும்.. 'சல்யூட்.. ராம்ராஜுக்கு.. சல்யூட்..!!' என்பது மாதிரியான ஜிங்கில்களை, வீடியோவுடன் பொருத்தமாக மிக்ஸ் செய்யவேண்டும்.. வீடியோவின் இறுதி வடிவத்தை, ஒரு டிஸ்கிலோ, சிப்பிலோ போட்டு.. 'பாலாஜி அட்வர்டைசிங்'குக்கு டெலிவர் செய்ய வேண்டும்..!!

பரந்தாமனின் BP’யை எகிற வைத்து வேடிக்கை பார்த்த அசோக், மீண்டும் ஆபீசுக்கு வந்து சேர அரை மணி நேரம் ஆனது. ஆபீசில் கிஷோர் மட்டும் இல்லை. 'நாளைக்கு ஷூட்டிங் இருக்கு..' என்று நேற்றே அசோக்கிடம் சொல்லியிருந்தான். அசோக் உள்ளே நுழைந்தபோது, மீதி நான்கு பேரும் எடிட்டிங் ரூமில் அமர்ந்திருந்தார்கள். சுவற்றில் மாட்டப்பட்டிருந்த பெரிய ஸ்க்ரீன்களில் ஒன்றில், ரிலீஸ் ஆகி இரண்டு மாதங்கள் ஆகி சக்கை போடு போட்டுக்கொண்டிருக்கும் ஒரு சினிமா ஓடிக்கொண்டிருந்தது. ஹீரோவும், ஹீரோயினும் கிளிசரின் அப்பிய கண்களுடன் நாதழதழக்க வசனம் பேசிக்கொண்டிருக்க.. இவர்கள் நான்கு பேரும் நாற்காலியில் அமர்ந்து, வாயைப் பிளந்து வைத்தவாறு.. அசோக் வந்ததைக்கூட கவனிக்காமல், திரையையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள்..!!

'ப்ளீஸ் ப்ரியா.. என்னை விட்டு போயிடாத.. ப்ளீஸ்.. நீ இல்லனா, அப்புறம் நான் உயிரோடவே இருக்க மாட்டேன்..!!'

'ப்ளீஸ் ஷிவா.. நான் போய்த்தான் ஆகணும்.. என்னை புரிஞ்சுக்கோ ப்ளீஸ்..!!'

'இல்ல.. நான் உன்னை போக விடமாட்டேன்..!! நீ எனக்கு வேணும் ப்ரியா.. என் லைஃப் புல்லா நீ எனக்கு வேணும்..!!'

'ப்ளீஸ் ஷிவா..!! கையை விடு ப்ளீஸ்.. நான் போகணும்..!!"

'போ ப்ரியா.. போ..!! ஆனா.. போறதுக்கு முன்னாடி எனக்கும், என் காதலுக்கும் ஒரு முடிவு சொல்லிட்டு போ..!!'

'என்ன முடிவு சொல்ல சொல்ற என்னை..??'

'எதுக்கு என் லைஃப்ல வந்த..?? எதுக்கு எங்கிட்ட சிரிச்சு சிரிச்சு பழகின..?? காதல்னா என்னன்னே தெரியாம.. நான் சந்தோஷமா சுத்திட்டு இருந்தேன்.. ஏன் என் மனசுல காதல்ன்ற ஆசையை வளர்த்த..?? கனவுல மிதக்க வச்ச..?? இப்போ எல்லாத்தையும் கைகழுவிட்டு போற..?? எப்படி ப்ரியா.. எப்படி உனக்கு மனசு வந்தது.. சொல்லு ப்ரியா..!!'

'ஷிவா ப்ளீஸ்.. வார்த்தையால என்னை கொல்லாத..!! நீ இப்படி கண்ணீர் வடிச்சுக்கிட்டு எங்கிட்ட கெஞ்சுறதை நெனச்சா.. எனக்கு இதயமே வெடிச்சிடும் போல இருக்கு..!! அழாத ஷிவா.. ப்ளீஸ்.. அழாத..!!'

'அப்போ என்னை விட்டு போகாத.. என்கூடவே இருந்துடு..!!'

'அது என்னால முடியாது..!!'

'அப்போ நீயே உன் கையால என்னை கொன்னுட்டு போயிடு..!!'

'ஐயோ கடவுளே..!! என்னை ஏன் இப்படி சித்திரவதை செய்ற..?? எனக்கு மட்டும் ஏன் இப்படிலாம் நடக்குது..!!'

ஹீரோயின் வானத்தை பார்த்து அலறினாள். அதற்கு மேலும் பொறுமை இல்லாத அசோக்,

"என்ன எழவெடுத்த படம்டா இது..??" என்று சப்தம் எழுப்பினான். உடனே நான்கு பேரும் திரையை விட்டு திரும்பி, இவனை பார்த்தனர். சாலமன் அசோக்குக்கு பதில் சொன்னான்.

"காதல் உல்லாசம்னு ஒரு புதுப்படம் மச்சி..!!" என்று இளிப்புடன் சொன்னான். 

"காதலு..?? உல்லாசமா..?? அப்புறம் ஏன் 'ஓ'ன்னு ஒப்பாரி வச்சுட்டு கெடக்குறாய்ங்க..??"

அசோக் கிண்டலாக கேட்க, சாலமன் மட்டும் இல்லாமல் மற்றவர்களும் இப்போது பட்டென சிந்தனையில் மூழ்கினர். 'ஆமாம்ல.. ஏன்..??' என்பது மாதிரி பரிதாபமாக தலையை சொறிந்து கொண்டனர். சில வினாடிகள் சொறிந்தும் பதில் ஏதும் கிடைக்கவில்லை. அப்புறம் சாலமன்தான் முதலில் சுதாரித்துக் கொண்டு,

"அடப்போடா.. ஏடாகூடமா ஏதாவது கேட்டுக்கிட்டு..??" என்று சலிப்பாக சொன்னவாறு திரும்பி திரையை பார்க்க ஆரம்பித்தான். அவனோடு சேர்ந்து மற்றவர்களும்..!!

"ஹ்ம்ம்.. பதில் சொல்ல முடியாது.. எனக்கு தெரியும்..!! இப்படித்தான் எல்லாப்பயலும் என்ன எழவுனே தெரியாம, நானும் லவ் பண்றேன்னு, பண்ணிட்டு திரியிறாய்ங்க..!!"

"ஏய்.. போடா போடா.. இவரு பெருசா நாலு லவ்வு, ஏழு மேரேஜ் பண்ணுனவரு.. நமக்கு அட்வைஸ் சொல்றாரு.. போடா டம்மி பீஸு..!!" - இது வேணு

"போங்கடா.. உங்களை மாதிரிலாம் லவ் பண்றதுக்கு.. லவ் பண்ணாமலேயே இருக்கலாம்..!!"

"இருந்துக்கோ.. உன்னை யார் இப்போ லவ் பண்ண சொல்லி கெஞ்சுனது..??"

"ம்க்கும்..!! சரி.. அது கெடக்கட்டும்..!! ஆபீஸ் நேரத்துல.. இப்படி மொக்கைப்படம் பாத்துட்டு உக்காந்து இருக்கீங்களே.. வேலை எதுவும் இல்லையா..??"

"ஆமாம்.. பெரிய ஏவிஎம் ஸ்டுடியோ நடத்துறோம்.. வேலைலாம் கரெக்ட் டயத்துக்கு நடந்துடனும்.. போடா.. எல்லாம் நைட்டு பாத்துக்கலாம்..!!"

வேணுவின் பதிலில் அசோக் கடுப்பானான். சில வினாடிகள் அவர்களுடைய முதுகையே வெறுப்பாக பார்த்தான். அப்புறம் விறுவிறுவென நடந்து சிஸ்டத்தை நோக்கி சென்றான். அதில் செருகப்பட்டிருந்த மெமரி ஸ்டிக்கை படக்கென பிடுங்க, ஒளிர்ந்து கொண்டிருந்த ஸ்க்ரீன் இப்போது இருட்டானது. படம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவர்கள் பட்டென டென்ஷன் ஆனார்கள்.

"ப்ச்.. டேய்.. மடக்..!! ஏண்டா இப்ப அதை எடுத்த.. பாத்துட்டு இருக்கோம்ல.. போடுடா..!!" - வேணு கோவமாக சொன்னான்.

"மச்சி.. க்ளைமாக்ஸ்டா.. இன்னும் கொஞ்ச நேரந்தான்.. ஸ்டிக்கை குடுடா.. ப்ளீஸ்..!!" - சாலமன் பாவமாக கேட்டான்.

"ஆமாண்ணா.. ப்ளீஸ்ண்ணா..!!" இரண்டு அல்லக்கை பசங்களும் கோரசாக கெஞ்சினார்கள்.

"போங்கடா.. போய் வேலையை பாருங்க போங்க..!!"

அசோக் கூலாக சொல்லிவிட்டு, மெமரி ஸ்டிக்குடன் தன் அறைக்குள் புகுந்து கொண்டான். சற்றுமுன் கிஷோரை அவன் திட்டியதுபோல, இப்போது எல்லோரும் அவனை கேவலமாக திட்டினார்கள். ஆனால் அந்த திட்டெல்லாம் கண்ணாடி தடுப்பை கடந்து சென்று, அவன் காதில் விழ தவறின.

கிஷோர் ஆபீஸை அடைந்தபோது இரவு ஏழு மணி ஆகி இருந்தது. அவன் வந்தபோது நண்பர்கள் மூவரும் கண்ணாடி அறைக்குள் அமர்ந்து பிசினஸ் (?????) பேசிக்கொண்டிருந்தனர். அவசரமாக கதவை திறந்து உள்ளே நுழைந்த கிஷோர், நுழைந்ததுமே அசோக்கை பார்த்து ஆத்திரமாக கத்தினான்.

"ஏண்டா வெளக்கெண்ணை.. என்னடா பண்ணுன அந்த ஆளை..??"

"எந்த ஆளை..??" அசோக் தாழ்வான குரலில் பம்மினான்.

"நடிக்காத..!! அந்த பரந்தாமனை..??"

"அந்த ஆளை நான் என்ன பண்ணுனேன்.. நான்லாம் ஒன்னும் பண்ணல..!!"

"ப்ச்.. அப்புறம் ஏன் அந்த ஆளு எனக்கு ஃபோன் பண்ணி.. வண்டை வண்டையா திட்டுறான்..??"

"வண்டை வண்டையாவா..??"

"ஆமாம்..!!"

"என்னைய விடவா..??"

"ஆமாண்டா வெண்ணை..!!"

"சரி விடு.. ஏதோ கோவத்துல திட்டிருப்பான்.. சின்னப்பய.. மன்னிச்சு வுட்று..!!"

"மன்னிச்சு வுட்றவா..?? எவ்ளோ கூலா சொல்றான் பாரேன்.. திட்டு வாங்கினது நான்டா..!! சினி ஃபீல்ட்ல ஒரு காண்டாக்ட் புடிக்கிறதுக்கு, நான் எவ்ளோ கஷ்டப்படுறேன் தெரியுமாடா..?? நீ என்னடான்னா.. காலித்தனமா அந்த காண்டாக்டை காலி பண்ணிட்டு வந்திருக்குற..??"

"விட்ரா.. அந்த ஆளு காண்டாக்ட் இருக்குறது ஒண்ணுதான்.. இல்லாததும் ஒண்ணுதான்..!! அந்த மசுரு ஒன்லி லவ் சப்ஜக்ட்தான் எடுப்பாராம்.. திரில்லர்லாம் எடுக்க மாட்டாராம்..!! லவ் ஸ்டோரி சொல்லு.. லவ் ஸ்டோரி சொல்லுன்னு.. கொஞ்ச நேரம் என் உசுரை வாங்கிட்டான்..!! நல்ல ஆள்ட்ட கதை சொல்ல அனுப்பி விட்டடா என்னை நீ..!!"

"ஏய்.. அந்த ஆளு கேட்டதுல என்ன தப்பு..?? உன்கிட்ட லவ் ஸ்டோரி இருந்தா சொல்லிருக்கணும்.. இல்லனா மூடிட்டு வந்திருக்கணும்..!! எதுக்கு தேவை இல்லாம அந்த ஆள் பொண்ணை பத்திலாம் தப்பா சொன்ன..??"

"ப்ச்.. நான்லாம் அந்த பொண்ணை பத்தி எதுவும் தப்பா சொல்லல.. அந்த ஆளுதான் பெத்த பொண்ணுன்னு கூட நெனைப்பு இல்லாம.. திருட்டு சிறுக்கின்னு கேவலமா திட்டுனான்..!! நான் டீசண்டா ஒரு பொய் சொன்னேன்.. அவ்ளோதான்..!!"

"அதான் ஏன் சொன்னேன்னு கேக்குறேன்..??"

"அந்த ஆள் முகமூடியை கிழிக்கிறதுக்குத்தான்..!! போனதுல இருந்தே லவ்வு லவ்வுன்னு பொலம்பிட்டு இருந்தான்.. 'சரிய்யா.. நான் உன் பொண்ணை லவ் பண்றேன்.. கட்டிக்குடு..'ன்னு கேட்டா.. என் ஸ்டோரில வர்ற காட்டேரியை விட கர்ணகொடூரமா மாறிட்டான்..!! ஹாஹா.. இப்போ நான் அவனுக்கு வச்சுட்டு வந்திருக்குறேன் பாரு ஊசி.. அது இன்னும் நாலஞ்சு நாளைக்கு அவனை குத்தி குடைஞ்சுட்டு இருக்கும்.. அது போதும் எனக்கு..!!"

அசோக் சொல்லிவிட்டு பெருமையாக புன்னகைத்தான். சாலமனும், வேணுவும் இன்னும் குழப்பம் விலகாமலே காட்சியளித்தனர். கிஷோரோ, அசோக் பதிலுக்கு பதில் பேசியதில், களைத்தும் சலித்தும் போயிருந்தான். அந்த சலிப்பு இப்போது குரலிலும் கலந்து போயிருக்க,

"ஏண்டா இப்படிலாம் பண்ற..??" என்று பரிதாபமாக கேட்டான்.

"நீ ஏண்டா இப்படிலாம் ஃபீல் பண்ற..??" அசோக் அதே டோனில் திருப்பி கேட்டான்.

"பின்ன என்ன..?? அன்னைக்கும் இப்படித்தான்.. 'பாலாஜி அட்வர்டைசிங்' மோகன்ராஜோட சண்டை போட்டுட்டு வந்த..??"

"அது வேற மேட்டர்.. அந்த ஆள் லூசுத்தனமா ஒரு ஐடியா சொன்னான்.. 'ஸார்.. இது லூசுத்தனமா இருக்கு ஸார்..' அப்டினு நான் ரொம்ப மரியாதையாத்தான் சொன்னேன்.. அதுக்கே அந்த ஆளுக்கு கோவம் வந்துடுச்சு..!!"

"ம்ம்.. அப்படி என்ன லூசுத்தனமா சொன்னான்..??"

"காஞ்சனா ஜுவல்லர்ஸ் வெளம்பரத்துக்கு ஒரு கோட் சொன்னான் மச்சி.. மஹா கேவலமான கோட்..!!"

"என்ன அது..??"

"'காஞ்சனா ஜ்வல்ஸ் வாங்குங்கள்.. காதலின் ஆழத்தை உங்கள் காதலிக்கு உணர்த்துங்கள்..' அப்டின்னு..!!"

"நல்லாத்தான இருக்கு..?? இதுல என்ன லூசுத்தனம்..??"

"ஏண்டா.. இவனுக நகையை வாங்கிக் குடுத்துத்தான் காதலோட ஆழத்தை காதலிக்கு உணர்த்தனுமா..?? நாட்ல நகை வாங்க வக்கு இல்லாதவன்லாம் லவ்வே பண்ணக் கூடாதா..?? லவ் பண்றவனுகளை எல்லாம் கேலி பண்ற மாதிரி இல்ல.. அந்த கோட்..?? அதைத்தான் அந்த ஆள்ட்ட சொன்னேன்..!!"

[johnypowas]

ம்ம்.. உனக்கு ஏன் இந்த தேவை இல்லாத வேலைலாம்..?? அவன் சொல்ற மாதிரி ஆட் ரெடி பண்ணி தர்றது மட்டுந்தான்டா நம்ம வேலை..!!"

"ப்ச்.. என்னால அப்படி இருக்க முடியல..!!"

"முடியாது.. உன்னால முடியாது.. நீ பாட்டுக்கு அந்த ஆள் கூட சண்டை போட்டுட்டு வந்துட்ட.. அப்புறம் நான் அவன் கைல காலுல விழுந்து, காண்ட்ராக்ட் கேன்சல் ஆகாம பாத்துக்கிட்டேன்..!! ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்.. முடியலடா சாமி.. உன்னை வச்சுக்கிட்டு என்ன பண்றதுன்னே எனக்கு ஒன்னும் புரியல..!! ஹ்ம்ம்ம்ம்... போன வாரம் ஒரு தெலுகு படம் பாத்தேன்.. அதுல.. ஹீரோ ரொம்ப முரட்டுப்பயலா இருப்பான்.. அவனை பாத்து.. காமடியன் ஒரு டயலாக் சொல்வாரு..!! அந்த டயலாக்தான் எனக்கும் உன்னை பாத்து சொல்ல தோணுது..!!"

"ஓ.. அப்படி என்ன டயலாக்..??"

"ம்ம்.. 'இவன் ரொம்ப வயலண்டா இருக்கான்டா.. இவனுக்கு கொஞ்சம் பூ, பொண்ணுலாம் கண்ணுல காட்டுங்கடா..'ன்னு சொல்வாரு..!!"

"ஹாஹா... பூ, பொண்ணுலாம் பாத்துட்டா..??"

"நீ இப்படிலாம் பிரச்னை பண்ண மாட்டேன்னு தோணுது..!! நீ பெருசா மக்கர் பண்றதே இந்த லவ்ன்ற மேட்டர்லதான்.. லவ்வை பத்தி நீ வச்சிருக்குற தப்பான அபிப்ராயத்துலதான்.. நீ ஏதாவது ஒரு பொண்ணை லவ் பண்ண ஆரம்பிச்சேன்னா.. எல்லாம் சரியாயிடும்னு எனக்கு தோணுது.. நம்ம பிசினசும் நல்லபடியா உருப்படும்னு தோணுது..!!"

"போடா.. இந்த பரந்தாமன், மோகன்ராஜ்-க்காகலாம் என்னை லவ் பண்ண சொல்றியா..??"

"சரி.. அவனுகளுக்காக பண்ண வேணாம்.. எங்களுக்காக பண்ணு..!!"

"உங்களுக்காகவா.??"

"ம்ம்.. உன்னோட ஃப்ரண்ட்ஸ் நாங்க எல்லாம் லவ் பண்றோம்.. எங்களை பாத்து உனக்கு லவ் மேல ஆசை வரல..??" கிஷோர் அந்த மாதிரி கேட்க,

"ஏய்.. நீங்களாடா..?? உங்களை பாத்தப்புறந்தான்.. எனக்கு லவ் மேல இருந்த கொஞ்ச நஞ்ச ஆசையும் காணாமப் போயிடுச்சு..!!" அசோக் கிண்டலாக சொன்னான்.

"ஏண்டா இப்படி சொல்ற..??"

"பின்ன..?? ஒருத்தன்.. லவ் பண்றவ.. பாடுறேன்ற பேர்ல நரி மாதிரி 'ஊஊஊ'ன்னு ஊளையிடுறதைலாம்.. லவ்லி வாய்ஸ்னு மனசாட்சியே இல்லாம பொய் சொல்றவன்..!!" - அசோக் அவ்வாறு சொன்னதும் கிஷோர் தலையை தொங்கப் போட்டுக் கொண்டான்.

"ஒருத்தன்.. பாத்ரூம் போறதுக்கு கூட 'ரொம்ப அர்ஜன்ட்மா.. போயிட்டு வந்து பேசுறேனே.. ப்ளீஸ்..' அப்டின்னு பெர்மிஷன் கேக்குறவன்..!!" - இப்போது வேணு தலையை கவிழ்த்துக் கொண்டான்.

"ஒருத்தன்.. லவ்வர் செருப்பால அடிக்காத குறையா.. 'என் மூஞ்சிலயே முழிக்காத'ன்னு.. இவன் மூஞ்சில காறித்துப்பிட்டு போனப்புறமும்.. இன்னும் அவளையே நெனச்சுக்கிட்டு.. 'அன்பே.. அழகே.. அவிச்ச முட்டையே.. அழுகுன முள்ளங்கியே..'ன்னு.. கவிதை எழுதிட்டு இருக்குறவன்.." - நீங்கள் நினைத்தது சரிதான். சாலமன் இப்போது மண்டையை தொங்க போட்டுக் கொண்டான்.

"உங்களை மாதிரிலாம் மானங்கெட்டு லவ் பண்றதுக்கு.. லவ் பண்ணாமலே இருக்கலாம்..!!" அசோக் முடிவாக சொல்ல,

"ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்.. முடியல மச்சி..!! காதல் மேல உனக்கு அப்படி என்ன வெறுப்பு..?? சொல்லு மச்சி.. சொல்லு..!!" வேணு உணர்சிகரமாக கேட்டான்.

"என்னடா.. தமிழ் சினிமால.. ஹீரோயின் அப்பாகிட்ட பேசுற டயலாக்லாம் எங்கிட்ட பேசுற..?? எனக்கு காதல் மேலலாம் எந்த வெறுப்பும் இல்ல.. காதல்ன்ற பேர்ல நீங்க லூசுத்தனமா என்னன்னவோ பண்றதுதான் காமடியா இருக்கு..!! உங்களோட சுயத்தை இழந்துட்டிங்களேடா.. காதல் பண்றோம்னு உங்க ஒரிஜினாலிட்டியை தொலைச்சுட்டிங்களே..??" அசோக்கின் கேள்விக்கு இப்போது கிஷோர் பதில் சொன்னான்.

"மச்சி.. இதுலாம் உனக்கு புரியாது.. நீயும் ஒரு பொண்ணை லவ் பண்ணினாத்தான்.. எங்கபக்கம் இருக்குற நியாயத்தை உன்னால புரிஞ்சுக்க முடியும்..!! பண்ணிப்பாருடா.. எங்க கஷ்டம் உனக்கும் புரியும்..!!"

"ஹாஹா.. நான்லாம் லவ் பண்ணினேன்னா.. உங்களை மாதிரி பண்ண மாட்டேன் மச்சி..!!"

"அப்புறம்..??"

"வேற.. வேற.. வேற மாதிரி பண்ணுவேன்..!!" விஜய் மாதிரி அசோக் ஸ்டைலாக சொன்னான்.

அதற்குமேல் அவனிடம் என்ன பேசுவது என்றே புரியாமல், மற்றவர்கள் அமைதியாகினர். கொஞ்ச நேரம் பொறுத்துப் பார்த்த அசோக், அப்புறம் அவனே ஆரம்பித்தான்.

"சரி.. அந்தக்கதைலாம் அப்புறம் பேசிக்கலாம்..!! தண்ணியடிக்க போலாமா இன்னைக்கு.. நான் ட்ரீட் தர்றேன்..!!"

"என்னடா மச்சி திடீர்னு..??"

"இன்னைக்கு என் பர்த்டேடா..!!" அசோக் கூலாக சொல்ல, எல்லோர் முகத்திலும் இப்போது திடீர் மலர்ச்சி.

"டேய்.. என்னடா நீ.. இவ்ளோ சாதாரணமா சொல்லிட்டு இருக்குற..?? ஹேப்பி பர்த்டேடா மச்சி..!!!!" எல்லோரும் அவனுடைய கையை குலுக்கி வாழ்த்து தெரிவித்தார்கள்.

"ஹ்ம்ம்.. பர்த்டேயும் அதுவுமா.. ஒரு புல்டாக்கு என்னை டென்ஷன் பண்ணிட்டான் மச்சி..!!"

"ஹேய்.. நான் என்னடா பண்ணினேன்..??" கிஷோர் அவசரமாக, பரிதாபமாக கேட்க,

"உன்னை சொல்லலடா.. அந்த பரந்தாமன் டாகை சொன்னேன்..!! செம டென்ஷன்.. இன்னைக்கு கண்டிப்பா தண்ணி போட்டே ஆகணும்..!!"

"ஏய்.. இப்படி திடீர்னு சொன்னா எப்படிடா..??" வேணு சலித்துக் கொண்டான்.

"ஏன்.. உன் ஆளுட்ட பெர்மிஷன் கேக்கணுமா..??"

"ம்ம்..!!"

"போ போ.. போய் கேளு போ..!!"

அசோக் சொன்னதும், வேணு செல்போனை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினான். இப்போது கிஷோரும் தனது செல்போனை எடுக்க,

"ஏய்.. என்னடா.. நீயும் பாத்ரூம் போறதுக்குலாம் அவகிட்ட பெர்மிஷன் கேட்க ஆரம்பிச்சுட்டியா..??"

"ஹிஹி.. பாத்ரூம் போறதுக்கு தேவை இல்ல மச்சி.. பாருக்கு போறதுன்னா.. சொல்லிட்டுத்தான் போகணும் மச்சி..!!"

இளிப்புடன் சொல்லிவிட்டு செல்கிற கிஷோரையே அசோக் எரிச்சலாக பார்த்தான். இப்போது சாலமனும் செல்போனை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்ப, அசோக் உச்சபட்ச கடுப்பானான்.

"டேய்.. அவனுகதான் லவ் பண்ற பொண்ணுககிட்ட பெர்மிஷன் கேக்க போறானுக..?? நீ எங்க போற.. உனக்குத்தான் பிரேக்கப் ஆயிடுச்சுல..??"

"இல்ல மச்சி.. எதுக்கும் கேட்டு வைக்கிறேன்.. ப்யூச்சர்ல யூஸ் ஆனாலும் ஆகலாம்டா..!!" சாலமன் பாவமாக சொன்னான்.

"அடப்பாவி..!!!!"

"அவ வேணா.. ஒரு நல்ல காதலியா இல்லாம இருக்கலாம் மச்சி.. ஆனா.. நான் நல்ல காதலன் மச்சி.. நான் நல்ல காதலன்..!!" அழுகிற குரலில் சாலமன் சொல்ல,

"கிழிஞ்சது..!! போடா.. போய்த்தொலைடா..!!" என்று தலையில் அடித்துக் கொண்டான்.

அப்புறம் அவர்கள் ஆளாளுக்கு பெர்மிஷன் கேட்டு திரும்பும் வரை, அசோக் கடுப்புடன் காத்திருந்தான். பிறகு எல்லோரும் ஆபீஸுக்கு தாழிட்டு கிளம்பினார்கள் அருகிலேயே இருக்கும் ஒரு பாருக்கு சென்று, இஷ்டம்போல் மது அருந்தினார்கள். திரவ உணவு அருந்திவிட்டு.. திட உணவும் அருந்த நினைத்தார்கள். அவர்கள் எப்போதும் மதிய உணவு அருந்துகிற ஃபுட் கோர்ட்டிற்கு, இரவு உணவு அருந்த வந்து சேர்ந்தார்கள். அவரவருக்கு பிடித்த ஐட்டங்களை ஆர்டர் செய்து வாங்கிக்கொண்டு, மூலையில் கிடந்த டேபிள் ஒன்றை ஆக்கிரமித்துக்கொண்டு, ஆர்டர் செய்த ஐட்டங்களை வயிற்றுக்குள் அனுப்ப ஆரம்பித்தனர்.

எல்லோரும் நல்ல போதையில் இருந்தனர். பேச்சு எங்கெங்கோ சென்று சுற்றி மீண்டும் காதலில் வந்து அமர்ந்தது. அப்போதுதான் சாலமன் அசோக்கிடம் மெல்ல கேட்டான்.

"நீ ஏன் மச்சி யாரையாவது லவ் பண்ணக்கூடாது..??"

"என்னடா நீங்க.. ஆளாளுக்கு லவ் பண்ணு லவ் பண்ணுன்னு சொல்றீங்க.. திடீர்னு நான் யாரைப்போய் லவ் பண்றது..?? லவ் பண்றதுக்கு பொண்ணு வேணாமா..?? அதுவும் எனக்கு பிடிச்ச மாதிரி பொண்ணா இருக்கணும்..??"

"என்ன மச்சி.. நாட்டுல பொண்ணுகளுக்கா பஞ்சம்..?? இப்போ நாங்கல்லாம் லவ் பண்ணல.. எங்களுக்குலாம் பொண்ணுக கெடைக்கல..??"

என்று நாகுழற கேட்டான் கிஷோர். அவன் அவ்வாறு கேட்டதும், அசோக் இப்போது மீண்டும் நக்கலாக ஆரம்பித்தான்.

"யாரு.. நீங்க லவ் பண்ணின பொண்ணுகதான..?? ஒருத்தனை பிரண்டுன்னு நம்ம்ம்பி.. இன்னொருத்தன் அவன் வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போனான்.. வீட்டுக்கு போனவன் என்ன பண்ணினான் தெரியுமா.. கூட்டிட்டு போன பிரண்டு தங்கச்சியையே.. உஷார் பண்ணிட்டான்..!!!!" - அசோக் அந்த 'நம்பி'க்கு தனி அழுத்தம் கொடுத்து, அவ்வாறு சொன்னதும் கிஷோர் தலையை தொங்கப் போட்டுக் கொண்டான்.

"ஒருத்தனை தம்பின்னு நம்ம்ம்பி.. அண்ணன் ஒருத்தன்.. தனக்கு பொண்ணு பாக்க தம்பிகிட்ட மேட்ரிமோனி ஐடி, பாஸ்வோர்ட் குடுத்தான்.. அதுல லட்டு மாதிரி ஒரு அலையன்ஸ் வந்ததும்.. வீட்டுக்கே தெரியாம தனியா லவட்டிட்டு வந்து.. இப்போ இவன் அந்த பொண்ணை லவ் பண்ணிட்டு இருக்குறான்..!!" - இப்போது வேணு தலையை தொங்கப்போடும் முறை.

"இன்னொருத்தன் ப்ளஸ் டூ படிக்கிறப்போவே பயங்கர கேடி, கிரிமினல் நாயி.. பையன் கணக்குல வீக்கா இருக்கானேன்னு.. ஒரு அப்பா பையன் மேல உள்ள அக்கறைல.. அவனை நம்ம்ம்பி.. கணக்கு ட்யூஷனுக்கு அனுப்பிச்சா.. பையன் கணக்கு டீச்சரையே கணக்கு பண்ணிட்டான்.. இவ்வளவுக்கும் அது அஞ்சு வயசு மூத்த ஆண்ட்டி..!!"

"ஒய்.. என் ஆளை ஆண்ட்டின்னு சொல்ற வேலைலாம் வச்சுக்காத அசோக்கு..!! அஞ்சு வயசுலாம் ஒன்னும் இல்ல.. மூணு வயசுதான் டிபரன்ஸ்..!!" என்று தாழ்ந்த குரலில் தன் மறுப்பை தெரிவித்தாலும், தலையை தொங்கப்போடவும் தவறவில்லை சாலமன்.

இப்போது கிஷோர் தன் தலையை நிமிர்த்தி அசோக்குக்கு பதில் சொன்னான்.

"மச்சி.. 'All is fair in love and war'..!! காதல்ன்ற ஒரு விஷயமே.. நீ சொன்ன கம்ப்ளயின்ட் எல்லாத்தையும் சரி பண்ணிடும்டா..!!"

"போங்கடா.. என்னாலலாம் யாரோட நம்பிக்கையையும் கொன்னுட்டு.. அதுமேல காதல் செய்ய முடியாது..!!"

"அப்படிலாம் பாத்தா யாரையுமே லவ் பண்ண முடியாதுடா..!!"

"ஏன்.. பண்ணனும்னு நெனச்சா பண்ணலாம்..!!"

"சரி.. மத்தவங்கள விடு.. நீ எந்த மாதிரி பொண்ணை லவ் பண்ணுவ..??"

வேணு அந்த மாதிரி கேட்கவும் அசோக் சற்றே நிதானித்தான். சில வினாடிகள்..!! பிறகு.. எங்கோ சூனியத்தை வெறித்தவாறு மெல்லிய குரலில், ரசனையாக சொன்னான்.

"நான் லவ் பண்றதா இருந்தா.. யாராவது ஒரு 'Perfect Stranger'-ஐத்தான் லவ் பண்ணுவேன்..!!"

"ம்ம்.. பாத்துடா.. கடைசில அவ 'Perfect Psycho'-வா இருக்கப்போறா..!!"

வேணு கிண்டலாக சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, சாலமனின் செல்போன் கிணுகிணுத்தது. யார் அழைப்பது என்று எடுத்து பார்த்தான் சாலமன். பார்த்ததுமே, ஏதோ தங்க வேட்டையில் வென்றவன் மாதிரி துள்ளிக் குதித்தான். அசோக்கைப் பார்த்து கத்தினான்.

"மச்சி.. நான் சொன்னேன்ல.. ப்யூச்சர்ல யூஸ் ஆகும்னு..?? இன்னைக்கே யூஸ் ஆகிடுச்சுடா.. எனக்கு மிஸ்ட் கால் குடுத்திருக்கா.. ஐயோ.. எனக்கு தலயும் புரியல.. காலும் புரியல..!! இருங்கடா.. இதோ வந்துர்றேன்..!!" என்றவாறு செல்போனை எடுத்துக்கொண்டு ஓடினான். அவனுடைய சந்தோஷத்தை பார்த்து கிஷோருக்கும் ஆசை வந்திருக்கும் போலிருக்கிறது.

"மச்சி.. நீங்க பேசிட்டு இருங்கடா.. நான் இதோ வந்துர்றேன்..!!" என்றவாறு பாக்கெட்டில் இருந்த செல்போனை எடுத்துக்கொண்டே கிளம்பினான். அவன் சென்ற சில வினாடிகளிலேயே,

"மச்சி.. நீ சாப்பிட்டுட்டு இருடா.. இதோ வந்துர்றேன்..!!"

சொல்லிக்கொண்டே வேணுவும் அசோக்கை தனியாக விட்டுவிட்டு, அங்கிருந்து அகன்றான். அசோக் எல்லோரும் செல்வதையே ஒருவித ஏக்கத்துடன் பார்த்தான். திடீரென தனியாகிப்போனதும், சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்த ப்ரைட் ரைசை அதற்கு மேலும் உண்ண மனமில்லாமல், ஓரமாக ஒதுக்கி வைத்தான்.

அசோக் எல்லாரிடமும் காதலைப்பற்றி சற்று ஏளனமாக பேசினாலும், 'உங்களைப்பாத்து எனக்கு காதலிக்கிற ஆசையே போயிடுச்சு..' என்று நண்பர்களிடம் சொல்லியிருந்தாலும், அவன் மனதில் எப்போதும் ஒரு மெலிதான ஏக்கம் உண்டு.. தனக்கென்று ஒரு பெண் இல்லையே என்ற ஏக்கம்..!! அதுவும்.. இந்த மாதிரி.. நண்பர்கள் எல்லோரும் தனித்து விட்டு செல்கையில்.. பேசுவதற்கு யாரும் இல்லாத சூழலில்.. அந்த ஏக்கம் சற்று அதிகமாகவே மேலெழும்..!! 

இப்போதும் அப்படித்தான்..!! ஒரு மாதிரியான விரக்தி உணர்வு மனதுக்குள் மெல்ல பரவியது..!! அந்த ஃபுட் கோர்ட்டை ஆக்கிரமித்திருந்த மக்களை இலக்கில்லாமல் வெறித்தான்..!! அப்போதுதான் அசோக்கின் கண்ணில் அவள் பட்டாள்.

அவர்கள் அமர்ந்திருந்த டேபிளுக்கு சற்று தள்ளி.. தனியாக.. தட்டில் இருந்த உணவை உண்ண மறந்தவளாய்.. எங்கேயோ வெறித்து பார்த்தவாறு அமர்ந்திருந்தாள்.. அமைதியே உருவாக..!! அழகாக.. அழகாக.. மிக மிக அழகாக இருந்தாள்..!! தேவதைக்கு ஜீன்சும், டி-ஷர்ட்டும் மாட்டி விட்ட மாதிரி.. தேன் நிலாவுக்கு பொட்டும், லிப்ஸ்டிக்கும் போட்டு விட்ட மாதிரி..!!

அவளை இதே ஃபுட் கோர்ட்டில் அசோக் ஓரிரு தடவைகள் பார்த்திருக்கிறான். எப்போதும் தனியாகத்தான் வருவாள். தனியாக வரிசையில் நின்று, பிடித்த உணவை வாங்கிக் கொள்வாள். தனியாக சென்று அமர்ந்து கொள்வாள். யாரிடமும் பேச மாட்டாள். தனியாகவே அமர்ந்து சாப்பிட்டுவிட்டு, பிறகு காணாமல் போவாள்.

அசோக் அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருக்க, அவள் ஒருமுறை இவனை எதேச்சையாக திரும்பி பார்த்தாள். அவளுடைய பார்வையில் எந்த உணர்ச்சியும் இருக்கவில்லை. ஓரிரு விநாடிகள்தான். அப்புறம் வேறெங்கோ பார்வையை செலுத்தி வெறித்தாள். அசோக் அதன்பிறகும் அவளையே வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். சற்றுமுன் அவன் சொன்ன, 'Perfect Stranger' என்ற வார்த்தைகள், அவனது மூளையை அவசரமாய் குறுக்கிட்டன.

[johnypowas]

அத்தியாயம் 3

வடபழனியில் இருந்து வளசரவாக்கம் வருவதற்குள்ளாகவே அசோக் கண்ணயர்ந்திருந்தான். அவனுடைய தலை கார் சீட்டில் சாய்ந்து அண்ணாந்திருக்க, வாய் 'ஆ'வென்று பிளந்திருந்தது. ஆல்கஹாலால் குழம்பிப் போயிருந்த அவனது மூளை, அன்று முழுதும் அவனை பாதித்த விஷயங்களை எல்லாம், கடுகளவும் லாஜிக் இல்லாமல் கண்களுக்குள் படமாக ஓட்டிக்கொண்டிருந்தது.

கொட்டும் மழையில்.. கோரமான பற்களுடனும்.. கொலைவெறி கொப்பளிக்கும் விழிகளுடனும்.. பரந்தாமன் ஷிவாவையும், ப்ரியாவையும்.. கோடாரியுடன் விரட்டினார்..!! 'யாரைப்பாத்து ஆண்ட்டின்னு சொன்ன..? யாரைப்பாத்து சொன்ன..? இனிமே சொல்லுவியா..? சொல்லுவியா.. சொல்லுவியா..??' என்று சாலமனின் ஆள் 'குண்டு' கேத்தரினா.. பற்களை நறநறவென கடித்தவாறு.. அசோக்கின் முகத்திலேயே பாக்ஸிங் பழகினாள்..!! 'இவன் ஆளு ரொம்ம்ம்ப வயலண்டா இருக்காடா..' என்று கிஷோர் யாரிடமோ செல்போனில் சொல்லிக்கொண்டிருந்தான்..!!

இந்த லட்சணத்தில்.. இவர்கள் சரக்கடித்த பாரில்.. எய்ட்டி ஃபோர் இன்ச் எல்.ஈ.டி டிவியில் ஓடிய.. ஐ.பி.எல் மேட்சின் எஃபக்ட் வேறு.. அவனுடைய கனவில் தெரிந்தது..!! வான்கடே மைதானத்தின் மையத்தில்.. வானை முட்டிவிடுவது மாதிரி நின்றது.. ஒரு ராட்சத வடிவ ராயல் சேலன்ச் குவார்ட்டர் பாட்டில்..!! தந்தூரி அடுப்பில் சுடப்பட்டு கருகிப்போன லெக்பீஸ் ஒன்று, அந்த பாட்டில் மீது ஸ்டைலாக சாய்ந்திருந்தது..!! ஃபுட் கோர்ட்டில் பார்த்த அந்த ஸ்ட்ரேஞ்சர் அழகி (நம்ம ஹீரோயின்தான்).. சியர்லீடர் கெட்டப்பில் மஞ்சள் நிற கச்சையும், குட்டைப்பாவாடையும் அணிந்து கொண்டு.. கையில் சிவப்பு நிற பாம்பாம்களுடன்.. முகத்தை வேறு சோகமாக வைத்துக்கொண்டு.. ராட்சத ராயல் சேலன்ச் பாட்டிலை சுற்றி சுற்றி வந்து.. கிறிஸ் கெயிலுடன் கங்ணம் ஸ்டைல் டான்ஸ் ஆடினாள்..!! இதெல்லாம் பத்தாதென்று, எந்த சம்பந்தமுமே இல்லாமல்.. ஹர்பஜன் சிங் வேறு இடையில் புகுந்து.. 'ஹே.. பல்லே பல்லே பல்லே..' என்று ஏற்றிக்கட்டப்பட்ட லுங்கியுடன் தவ்வித்தவ்வி குதித்துக் கொண்டிருந்தார்..!!

"மச்சி வீடு வந்துடுச்சுடா..!!"


காரை ஓட்டிக்கொண்டிருந்த வேணு தோளைப் பற்றிக் குலுக்கவும், அசோக் கனவு கலைந்து விழித்தான். கண்களை சுருக்கி வைத்தவாறே, இமைகளை சிமிட்டி சிமிட்டி சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான். கார் ஏதோ கும்மிருட்டுக்குள் நின்றிருந்தது.

"எங்கடா.. வீட்டை காணோம்..??" அசோக் குழப்பமாக கேட்டான்.

"அந்தா... அங்ங்ங்க தெரியுது பாரு..!!"

வேணு எங்கோ தூரமாக கை காட்ட.. அசோக் பாரதிராஜா படத்தில் வரும் பல்லுப்போன கிழவி போல.. கண்களுக்கு மேல் கையை ஹரிசாண்டலாக வைத்து.. அவன் கைகாட்டிய திசையை உன்னிப்பாக பார்த்தான்..!! இருநூறு மீட்டருக்கு அப்பால்.. ஒளிர்ந்துகொண்டிருந்த அவனுடைய வீடு பார்வையில் பட்டது..!! திரும்பி வேணுவிடம் கேட்டான்.

"ஏன் இங்கயே நிறுத்திட்ட..??"

"ஹிஹி.. சும்மாதான் மச்சி.. இங்க இருந்து நடந்தே போயிடுடா.. ப்ளீஸ்..!!"

"ஏன்..?? நீங்க யாரும் வீட்டுக்கு வரலையா..??"

"இ..இல்லடா.. நாங்க இன்னொரு நாள் வரோம்.. நீ கெளம்பு..!!" கிஷோர் பின்சீட்டில் இருந்து சொன்னான். அவன் சொல்லியவிதத்தில் ஒருவித அவசரமோ பதற்றமோ இருந்தது.

"ஏய்.. வீட்டுக்கு வாங்கடா..!! இன்னைக்கு என் பர்த்டேன்னு அம்மா ஏதாவது ஸ்பெஷல் ஐட்டம் பண்ணிருப்பாங்க.. வந்து ஆளுக்கு கொஞ்சம் டேஸ்ட் பாருங்.." அசோக் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, அவனுக்கு பின்புறம் இருந்த சாலமன்,

"ஐயையோ..!!!!" என்று அலறினான். அவ்வளவுதான்..!! உடனே அசோக் கடுப்புடன் பின்னால் திரும்பினான். கிஷோரையும், சாலமனையும் பார்த்து படுகோவமாக கத்தினான்.

"டேய்.. எவன்டா இப்போ ஐயோன்னு கத்துனது.. எவன் கத்துனது..?? சொல்லுங்கடா.. எனக்கு இப்போ தெரிஞ்சாகனும்.. டெல் மீ..!!!!! என் அம்மா சமையல் அவ்வளவு மட்டமா..??"

"ஐயோ.. அதுக்காக கத்தல மச்சி..!! இவன் ஷூகாலோட என் காலை மிதிச்சுட்டாண்டா..!!" சாலமன் பரிதாபமாக சமாளித்தான்.

"ஏய்.. பார்லயும், ரெஸ்டாரன்ட்லயும் சாப்பிட்டதே வயிறு ஃபுல்லா இருக்குடா மச்சி.. நாங்க இன்னொரு நாள் வந்து சாப்பிடுறோம்..!! அல்ரெடி ரொம்ப லேட் ஆயிடுச்சு.. எங்க வீட்லயும் தேட ஆரம்பிச்சுடுவாங்க..!!"

அசோக்கை சமாளிக்கும் வித்தையை ஓரளவாவது அறிந்தவன் கிஷோர்தான். அவன் அந்தமாதிரி சாந்தமாக சொன்னதும், அசோக் சமாதானமானான். மூன்று பேர் முகத்தையும் மாற்றி மாற்றி ஒருமுறை பார்த்தான். எல்லோருமே இவனைப்பார்த்து அமைதியாக புன்னகைத்தார்கள்.

"ஹ்ம்ம்.. ஓகேடா.. பை.. ஸீ யு டுமார்ரோ..!!"

அசோக் குழறலாக சொல்லிவிட்டு காரை விட்டு கீழே இறங்கினான். கால்கள் சற்றே தள்ளாட வீடு நோக்கி நடையைப்போட்டான். அவன் கீழே இறங்குவதற்காகத்தான் காத்திருந்த மாதிரி, கார் விர்ரென திடீர் வேகம் எடுத்து பறந்தது. காருக்குள் அவர்கள் 'யப்பா.. ஆண்ட்டி சமையல்ல இருந்து கிரேட் எஸ்கேப்டா சாமி..!!' என்று கமென்ட் அடித்தது அசோக்கின் காதில் விழுந்திருக்க வாய்ப்பில்லை.

அசோக் வீட்டுக்குள் நுழைந்தபோது, ஹாலில் இருந்த டிவியில் ஏதோ ஒரு தமிழ் சேனலில், பழைய பாடல் ஒன்று ஓடிக்கொண்டிருந்தது. உதட்டுக்கு மேலே இரண்டு கம்பளிப்பூச்சிகள், உயர நோக்கி ஊர்வதுமாதிரி ஒரு மீசையை ஒட்டிக்கொண்டு.. இரண்டு கையிலும் இரண்டு கர்ச்சீப்களை வைத்து ஆட்டி ஆட்டி நடந்தவாறு.. 'ஊர்வசியும் இவள்தானோ... ரம்பைதானோ... ரதிதானோ... பிரம்மன் உலகை வெல்ல படைத்தானோ...??' என்று.. சிவாஜி கணேசன் சாவித்திரியை பார்த்து பாடிக்கொண்டிருந்தார்..!! சாவித்திரியும் நளினமாக தன் உதட்டை சுளித்து.. முகவாய்க்கட்டையை தோள்ப்பட்டையில் இடித்து.. வெடுக் வெடுக்கென முகத்தை வெட்டிக்கொண்டிருந்தார்..!!

டிவிக்கு முன்பாக கிடந்த சோபாக்களில் ஒன்றில் அசோக்கின் தாத்தாவும் பாட்டியும் அமர்ந்து அந்த பாடலை பார்த்தும், கேட்டும், ரசித்தும் கொண்டிருந்தனர். சரியாக அசோக் உள்ளே நுழைந்த நேரத்தில், தாத்தா பக்கவாட்டில் திரும்பி பாட்டியை பார்த்து புன்னகைத்து..

"ஏய்.. கோமளா.." என்று ரகசியமாக அழைத்து "ஞாபகம் இருக்கா..??" என்று கேட்டார்.

பாட்டிக்கு உடனே பட்டென பழைய ஞாபகம் வந்து, வெட்கத்தில் குப்பென முகம் சிவந்து போனது.

"ம்ம்.. இருக்கு..!!'

என்று கிசுகிசுப்பாக சொன்னவள், தன் முகவாய்க்கட்டையை தோள்ப்பட்டையில் சாய்த்து நளினமாக வெட்கப்பட்டாள். ஏற்கனவே நண்பர்களின் காதலைப்பார்த்து கடுப்புடன் வந்திருந்த அசோக்குக்கு, இவர்களுடைய காலம் போன காலத்து ரொமான்சைப் பார்த்ததும், மேலும் எரிச்சலே உண்டானது. தாத்தாவை பார்த்து சற்றே முறைப்பாகவும், கிண்டலாகவும் கேட்டான்.

"என்ன.. ரொம்ப ரசிச்ச்ச்சு.. பாட்டோட அப்படியே ஒன்றிப்ப்ப்போய்.. டிவி பாக்குற மாதிரி இருக்கு..??"

"அ..அது.. அதுவந்து.. டிவில தேன்கிண்ணம் போட்டான்டா அசோக்கு.. ரொம்ப நாளுக்கப்புறம் நல்ல நல்ல பாட்டா போடுறான்.. அ..அதான் நானும் உன் பாட்டியும்.. செத்த பாக்கலாம்னு.." தங்கள் ரொமான்சை பேரன் பார்த்துவிட்டான் என்ற நாணத்துடன், தாத்தா திணறலாக சொன்னார்.

"ஹ்ம்ம்.. பாத்தது போதும்.. பத்து மணியாகப் போகுது.. போய் படுத்து தூங்குங்க.. போங்க..!!"

"இருடா.. இந்த தேன்கிண்ணம் முடிஞ்சுக்கட்டும்.." தாத்தா சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே,

"ப்ச்.. அதான் சொல்றேன்ல..?? போய் படுங்க போங்க.. தேன்கிண்ணம், தயிர்க்கிண்ணம்னுக்கிட்டு..!!" அசோக் அவ்வாறு கத்த, பாட்டிக்கு கோவம் வந்துவிட்டது.

"ம்க்கும்.. இந்தப்பய வந்தாலே இப்படித்தான்.. நம்மள செத்த நேரம் டிவி கூட பாக்கவிடமாட்டான்.. நீங்க வாங்க.. காலுக்கு ஏதோ தைலம் தேய்க்கணும்னு சொன்னிங்களே.. தேச்சுவிட்டு தூங்க போலாம்..!!"

சலிப்பாக சொன்ன பாட்டி, ரிமோட் எடுத்து டிவியை ஆஃப் செய்தாள். தாத்தாவை கூட்டிக்கொண்டு ஹாலில் இருந்து கிளம்பினாள். அவர்கள் போவதையே அசோக் முறைப்பாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

அசோக்கின் தாத்தா, பாட்டியைப்பற்றி தெரிந்து கொள்ளும் முன், நீங்கள் வேறொரு விஷயத்தை பற்றி தெரிந்து கொள்ளவேண்டும். தஞ்சாவூருக்கு அருகே இருக்கும் அரசுகொடிப்பாளையம் என்ற ஊரில், கிட்டத்தட்ட ஐம்பது வருடங்களுக்கும் மேலாக, எந்த ஒரு திருவிழாவிற்கும் மேடைநாடகம், தெருக்கூத்து போன்ற கலைநிகழ்ச்சிகள் நடைபெறுவது இல்லை. ஆனால் அந்த ஊரின் தற்போதைய நிலைதான் அப்படி. ஐம்பது வருடங்களுக்கு முன்பு, அந்த ஊரில் வாரத்துக்கு ஒரு நாடகம், மாதத்துக்கு இரண்டு கூத்து என்று ஊரே அமர்க்களமாய் இருக்கும். திரைப்படம் அந்த அளவுக்கு வேரூன்றி இருக்காத காலத்தில், நாடகத்தையே பெரும் பொழுதுபோக்காக நினைத்திட்ட மக்கள்..!!

அந்த ஊர் ஜமீன்தார் ஒரு கலா ரசிகர். நாடகப்ரியர். யார் வீட்டிலோ கல்யாணம், காதுகுத்து என்று எந்த விசேஷமாக இருந்தாலும், ஜமீன்தார் பெரும்பங்கு செலவை ஏற்றுக்கொள்ள, மாகாளி அம்மன் கோயில் முன்பாக அமைந்திருக்கும் ஊர்ப்பொது மேடையில் நாடகம் நடைபெறும். அவ்வாறு நாடகம் போடுவதற்கு ஜமீன்தார் அணுகுவது, தஞ்சையை சேர்ந்த 'நாகமணி நாடக சபா'தான். அந்த சபாவின் சார்பாக பவளக்கொடி, வள்ளி திருமணம், சத்தியவான் சாவித்திரி என்று எந்த நாடகம் நடைபெற்றாலும், அதில் நாயகனாக நடிப்பது.. 'நடிப்பிசை வேந்தன்.. நாடக கலா சிரோன்மணி' நாராயணசாமிதான்..!!

பலத்த கரகோஷங்களுக்கு இடையே மேடையில் தோன்றும் நாராயணசாமி.. அவ்வாறு தோன்றியதுமே.. 'தேடி வந்தேனே புள்ளி மானே..' என்று உச்சஸ்தாயியில் பாடியவாறு.. மேடையில் நிற்கும் குறவள்ளியை விட்டுவிட்டு.. முன்வரிசையில் அமர்ந்திருக்கிற கோமளவல்லியை தேட ஆரம்பித்துவிடுவார்...!! அந்த நொடிக்காகவே அத்தனை நேரம் காத்திருந்த கோமளவல்லியும்.. நாராயணசாமியை ஆசையுடன் பார்ப்பாள்..!! அவர்களுடைய பார்வைகள் ஒன்றோடொன்று மோதி, காதல் கதை பேசும்..!! காதலியை கண்டுவிட்ட குஷியில் நாராயணசாமியும்.. 'ஊர்வசியும் இவள்தானோ... ரம்பைதானோ... ரதிதானோ... பிரம்மன் உலகை வெல்ல படைத்தானோ...??' என்று.. சத்தியவான் சாவித்திரிக்காக மனப்பாடம் செய்து வைத்திருந்த பாடலை.. வள்ளி திருமணத்திலேயே அள்ளி வீசுவார்..!! கோமளவல்லியும் சற்றுமுன் செய்தது போலவே, முகவாய்க்கட்டையை திருப்பி அழகாக வெட்கிப்போவாள்..!!

பிறகு நாடகம் முடியும்வரை.. அவ்வாறே இருவரும் இரவு முழுவதும்.. ஊர்மக்கள் சூழ்ந்திருக்க கண்களால் காதலித்துக் கொள்வார்கள்..!! நாடகம் முடிந்தபின்.. அதிகாலை இருளில்.. மேடைக்கு பின்புறமாக.. தனிமையில்.. தயங்கி தயங்கி கைவிரல்கள் கோர்த்துக்கொண்டு.. காதல்மொழி பேசிக்கொள்வார்கள்..!! ஜமீன்தார் தனது சொந்த செலவில் நிறைய நாடகங்களுக்கு ஏற்பாடு செய்ய.. இவர்களது காதலும்.. மேடைக்கு முன்பாகவும், பிறகு பின்பாகவும்.. தங்கு தடை இல்லாமல் வளர்ந்து வந்தது..!!

பிறிதொரு நாளில்.. வேலன் வேடத்திற்கும், வேடன் வேடத்திற்கும் இடைப்பட்ட தருணத்தில்.. உடை மாற்றுவதற்காக பனைஓலை தடுப்புக்கு அப்பால் சென்ற நாராயணசாமி.. 'கறை.. தேடினாலும் கிடைக்காது..' என்பது மாதிரி காணாமல் போனார்..!! 'வள்ளியம்மை.. அச்சு முறுக்கு வாங்கிட்டு வர்றேன்.. எடத்தை பாத்துக்க..' என்றுவிட்டு எழுந்து சென்ற கோமளவல்லியும்.. 'ஏய்.. எனக்கு ரெண்டு எள்ளு உருண்டைடி..!!' என்று ஆசையாக சொன்ன உற்றதோழிக்கு.. உருண்டை வாங்கி வராமலேயே ஊரைவிட்டு தொலைந்து போனாள்..!! நாராயணசாமியும், கோமளவல்லியும் சென்னைக்கு வந்து செட்டில் ஆகி.. பிற்காலத்தில் அசோக்குக்கு தாத்தாவும் பாட்டியுமாய் ஆகிப்போனார்கள்..!!

சரி.. இதற்கும் அந்த ஊரில் ஐம்பது வருடங்களாக கலைநிகழ்ச்சிகள் நடைபெறாமல் இருப்பதற்கும் என்ன சம்பந்தம் என்று கேட்கிறீர்களா..?? சொல்கிறேன்..!! இவர்கள் காணாமல் போனதற்கு இரண்டு நாட்கள் கழித்து.. ஜமீன்தாருக்கு சாமி அருள் வந்துவிட்டது..!! மகள் போனதால் வந்த துக்கத்திலும்.. தானே தனக்கு சொந்த செலவில் சூனியம் வைத்துக்கொண்டதை, நினைந்து நினைந்து குமைந்து வெந்த ஆத்திரத்திலும்.. 'டேய்ய்ய்.. ஆத்தா வந்திருக்கேண்டா.. இனிமே எனக்கு விழா எடுக்குறேன்ற பேர்ல.. எவனாவது கூத்து, நாடகம்ன்னு கும்மாளம் போட்டிங்க.. எல்லாரையும் க்ளோஸ் பண்ணிப்புடுவேன்.. க்ளோஸ் பண்ணி.. ராஸ்க்கெல்ஸ்..!!' என்று சூலாயுதத்தை சுழற்றியவாறு ஜமீன்தார் உக்கிரமான குரலில் கத்தி எச்சரிக்க.. அம்புட்டுத்தேன்..!!!!

தாத்தாவையும் பாட்டியையும் விரட்டி அடித்துவிட்டு, அசோக் சோபாவில் வந்து அமர்ந்தான். கால்களை அகட்டி 'பப்பரக்கா' என்று அமர்ந்தவன், டிவியை ஆன் செய்வதற்காக ரிமோட் எடுக்கப் போக, படக்கென்று ஒரு கை அந்த ரிமோட்டை எட்டி எடுத்தது. அசோக்கின் அருகில் ஜம்மென்று வந்து அமர்ந்தாள் அவன் தங்கை சங்கீதா. சற்றுமுன் தாத்தா பாட்டியை முறைத்த மாதிரி, அசோக் இப்போது தங்கையை திரும்பி முறைக்க, அவள் டிவியை ஆன் செய்து VH1 சேனல் வைத்தாள். 'ஹிட் மீ பேபி.. ஒன் மோர் டைம்..!!' என்று அர்த்த ராத்திரியில் அலறிய பிரிட்னி ஸ்பியர்சுடன், 'ஓ.. பேபி.. பேபி..' என்று லாவகமாக ஜாயின் செய்து கொண்டாள். அருகில் அமர்ந்து தன்னை முறைத்துக்கொண்டிருக்கும் அண்ணனை, கொஞ்சமும் கண்டுகொள்ளாமல் தலையை மெலிதாக அசைத்து அனுபவித்து பாட ஆரம்பித்தாள். இப்போது அசோக் வாயைத் திறந்தான்.

[johnypowas]

"ஒய்.. என்ன.. கண்டுபிடிக்க முடியாதுன்னு நெனைக்கிறியா..??" என கிண்டலான குரலில் கேட்டான்.

"எ..என்ன உளர்ற.. எதை கண்டுபிடிக்க முடியாதா..??" சங்கீதா அசோக்கை பார்த்து குழப்பமாக கேட்டாள்.

"என்னதான் ஆயிரம் குயில்களுக்கு மத்தில கூவ ட்ரை பண்ணாலும்.. காக்காவோட வாய்ஸ் தனியா காட்டிக் கொடுத்துடும் சிஸ்டர்.. கண்டுபிடிக்கிறது ரொம்ப ஈஸி.. ஹாஹா..!!" சொல்லிவிட்டு அசோக் சிரித்தான். அவ்வளவுதான்.. அண்ணனின் நக்கலில் சங்கீதா இன்ஸ்டன்டாய் டென்ஷன் ஆனாள்.

"யாருடா காக்கா.. யாரு காக்கா..?? குடிக்காரப்பயலே..!!" என்று அவன் தலையில் குட்டு வைக்க முயன்றாள்.

"நீதாண்டி காக்கா.. அண்டங்காக்கா.. மண்டைக்காக்கா.. கொண்டைக்காக்கா.. கொர்ர்ர்ர்... கொர்கொர்ர்ர்...!!"

காக்கா மாதிரி கத்தி காட்டிய அசோக், அவள் கையிலிருந்த ரிமோட்டை படக்கென பறித்தான். தங்கை தன்னை எரித்து விடுவதைப்போல் பார்ப்பதை, சற்றும் சட்டை செய்யாமல் டிவி பக்கமாய் திரும்பி சேனலை மாற்றினான்.

"இப்போ அந்த சாங்கை வைக்கப் போறியா இல்லையா நீ..??" சங்கீதாவின் குரலில் அனல் தெறித்தது.

"முடியாது.. என்ன பண்ணுவ..??" அசோக்கின் குரலில் அலட்சியம் மிகுந்திருந்தது. எந்த சேனலிலும் நில்லாமல் ஒவ்வொரு சேனலாக தாவிக்கொண்டே சென்றவன், எரிச்சலில் முணுமுணுத்தான்.

"ச்சே.. எல்லா சேனல்லயும் ஏதாவது ப்ரோக்ராம் போட்டு உசுரை வாங்குறானுக.. ஒரு சேனல்லயும் அட்வர்டைஸ்மன்டே காணோம்..!!"

என்று சலிப்பாக முணுமுணுத்து தங்கையின் டென்ஷனை பல மடங்காக்கினான். அப்புறம் ஒரு தமிழ் சேனலில் 'ஒவ்வொரு ஃப்ரெண்டும் தேவை மச்சான்..' என்று ஏர்டெல் விளம்பரம் ஓடிக்கொண்டிருக்க, உடனே முகம் மலர்ந்து போய்,

"ஆங்.. இது சேனல்..!!"

என்று சந்தோஷமாக சொன்னவன், ஆர்வமாக அட்வர்டைஸ்மன்ட் பார்க்க ஆரம்பித்தான். சங்கீதா அவனிடமிருந்து ரிமோட்டை பறிக்க முயல, படக்கென கக்கத்தில் செருகிக்கொண்டான். அண்ணனின் செய்கையில் கடுப்பான சங்கீதா,

"ரிமோட்டை குடுறா.. குடிக்காரா.. நான் சாங் பாக்கணும்..!!" என்று சண்டை போட்டாள்.

"குடுக்க முடியாது போடி.. நான் ஆட் பாக்கணும்..!!"

"ஆ..மாம்.. இவர் பெரிய ஆட் ஃபில்ம் அய்யாச்சாமி.. ஆட் மட்டுந்தான் டிவில பாப்பாரு..!!" சங்கீதா நக்கலாக சொல்ல,

"ஆ...மாம்.. இவுங்க பெரிய சாதனா சர்ர்ர்றுக்கம்.. சாங் மட்டுந்தான் டிவில பாப்பாங்க.. போடி போடி..!!" என்று கவுண்ட்டர் கொடுத்தான் அசோக்.

சங்கீதா உச்சபட்ச கடுப்புடன் அண்ணனை முறைத்துக் கொண்டிருந்தாள். அசோக் தங்கைக்கு டென்ஷன் ஏத்திவிட்டதில் எக்கச்சக்க குஷியாகிப்போய், மனதுக்குள்ளேயே ரகசியமாய் சிரித்துக் கொண்டான். அப்போதுதான் டிவியில் அந்த விளம்பரம் போட்டார்கள். அசோக்கின் கம்பெனியில் இருந்து தயாரான ஒரு விளம்பரம். அந்த விளம்பரத்தை பார்த்ததுமே, அசோக் புரையேறிப்போன மாதிரி பதறிப் போனான். கக்கத்தில் இருந்த ரிமோட்டை உடனே எடுத்து, அவசரமாய் சேனலை மாற்ற முயன்றான். பதட்டத்தில் வேறேதேதோ பட்டன்களை அவன் விரல்கள் அழுத்த, சங்கீதா இப்போது ரிமோட்டை பிடுங்கிக் கொண்டாள்.

"எதுக்கு மாத்துற..?? ஓடட்டும் ஓடட்டும்.. உன் லட்சணம் இந்த உலகத்துக்கு தெரியட்டும்..!!" என்று திடீர் உற்சாகத்துடன் சொன்னாள்.

"ஏய்.. சேனலை மாத்துடி..!!" அசோக் அவமானத்தில் கத்த,

"முடியாது போ..!!" பழிப்பு காட்டிய சங்கீதா, விழுந்து விழுந்து சிரிக்க ஆரம்பித்தாள். டிவியில் ஓடிய விளம்பரத்தை பார்த்து பார்த்து கைகொட்டி சிரித்தாள்.

"ஹாஹாஹாஹா..!! 'என்ன வெண்மை.. என்னென்ன வெண்மை.. என்ன புதுமை.. என்னென்ன புதுமை..'..!! ச்சே.. என்ன சாங்கு.. சான்சே இல்ல ப்ரதர்.. கொன்னுட்ட போ..!! ஹாஹாஹாஹா..!!"

"ஏய்.. ரிமோட்டை குடுடி..!!"

"ஹாஹாஹா..!! ஏன் ப்ரதர்.. இந்த கேவலமான வெளம்பரத்தை பாத்தபிறகும்.. எந்த கேனைப்பயலாவது அந்த வாஷிங் பவுடரை வாங்குவான்னு நீ நெனைக்கிற..?? ம்ம்..?? ஹாஹா.. வெளம்பரம் எடுத்திருக்கான் பாரு.. கருமம்..!! த்தூ..!!!"

"ப்ச்.. இங்க பாரு.. இது ஒன்னும் எங்க ஆட் இல்ல.. நாங்க வெறும் ஆடியோ மிக்சிங் மட்டுந்தான் பண்ணினோம்..!!"

"அது போதுமே.. ஆடியோதான இந்த ஆட்லயே ஹைலைட்டு..!! ஹாஹா..!!" என்று சிரித்தவள்,

"என்ன கொடுமை.. என்னென்ன கொடுமை..!!" என்று அந்த விளம்பர மெட்டிலேயே பாட, அசோக் உச்சபட்ச டென்ஷன் ஆனான்.

"அடி வாங்காதடி சங்கு..!! ஒழுங்கா சேனலை மாத்து..!!" என்று கத்தினான்.

"முடியாது..!! என்னோட அறிவு ஜீவி அண்ணன் எடுத்த அட்வர்டைஸ்மன்டை.. நான் பாத்தே ஆகணும்..!!"

"ஹேய்.. நான் ஒன்னும் எடுக்கல.. அது ஹிந்தி விளம்பரம்டி.. ஒரிஜினல் சாங்கை தமிழ்ல டப் பண்றப்போ.. அப்படி பண்ணிட்டானுக.. அதுக்கு நான் என்ன பண்றது..??"

"இதுலாம் செல்லாது செல்லாது..!! இது உன் விளம்பரந்தான்..!! 'என்ன கொடுமை.. என்னென்ன கொடுமை'..!!" சங்கீதா மீண்டும் பாட, அசோக் இப்போது பொறுமை இழந்தான்.

"ஏண்டி சொல்ல சொல்ல..?? உன்னை..???? என்ன பண்றேன் பாரு..??"

என்று கோவமாக கத்திக்கொண்டே சோபாவில் இருந்து படக்கென எழுந்தான். அண்ணனின் ஆத்திரத்தை அளவுக்கதிகமாய் கிளறிவிட்டோம் என்று புரிந்து போனதும், சங்கீதாவும் இப்போது அவசரமாய் சோபாவில் இருந்து எழுந்து கொண்டாள். அசோக் அவளை அடிப்பதற்காக கையை ஓங்க, அவள் 'டாடீஈஈ..!!' என்று கத்திக்கொண்டே, உள்ளறைக்குள் ஓடினாள். அசோக்கும் விடாமல் அவளை ஆத்திரத்துடன் விரட்டினான்.

சங்கீதாவைப் பற்றி தெரிந்து கொள்ளும் முன், அசோக்கின் அப்பா அடிக்கடி நாக்கூசாமல் சொல்கிற ஒரு பொய்யை பற்றி தெரிந்து கொள்ளலாம். 'என் பொண்ணு பொறந்த கொழந்தையா இருந்தப்போ.. அவ பசியில அழுறது கூட.. பாட்டுக்கச்சேரி கேக்குற மாதிரி அவ்வளவு இனிமையா இருக்கும்..!! அதனாலதான் அவளுக்கு சங்கீதான்னே பேர் வச்சுட்டோம்..!!' - இதுதான் அந்த பொய்..!! அப்பாவின் பொய்யை உண்மை என்றே சங்கீதா நம்ப ஆரம்பித்து பல ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன. தான் பிறந்ததே பாடுவதற்குத்தான் என்று அவள் முடிவு கட்டியபின், சிறுவயதிலேயே அவளுக்கு இசையிலும், பாடலிலும் ஆர்வம் வந்து தொலைத்ததில் ஆச்சரியப்பட ஏதும் இல்லை. இசையில் முதுகலைப்பட்டம் பெற்றிருக்கிறாள். கர்நாடக சங்கீதத்தையும், ஹிந்துஸ்தானி சங்கீதத்தையும் பயின்று முடித்து, இப்போது வெஸ்டர்ன் க்ளாசிக்கையும் ஒரு கை பார்ப்பது என்று களத்தில் இறங்கியிருக்கிறாள். தன்னுடன் பேசிக்கொண்டிருப்பவர்கள் பேச்சின் ஊடே, சின்ன கேப் விட்டால் கூட போதும்.. 'சிங்'க ஆரம்பித்துவிடுவாள் சங்கி..!! தனது இசை என்னும் இன்ப வெள்ளத்தால், இந்த உலகையே மூழ்கடித்து மூச்சு திணற வைக்கவேண்டும் என்பதுதான் அவளது முழுமுதற் லட்சியம்..!!

சங்கீதா எம்.ஏ படித்துக் கொண்டிருக்கையிலேயே, அண்ணனின் நண்பன் அண்ட் பிசினஸ் பார்ட்னர் என்ற முறையில், அடிக்கடி வீட்டுக்கு வருகை தந்த கிஷோர் அவள் கண்களில் விழுந்தான். அவனுடைய குழந்தைத்தனமான முகமும், வசீகர சிரிப்பும்தான் முதலில் அவளை அவன்பால் ஈர்த்தன. 'நீங்க நல்லா பாடுவீங்களாமே.. அங்கிள் சொன்னாரு..' என்று அவன் ஒருநாள் சொன்னபோது, 'ம்ம்.. ஆமாம்..' என்று வெட்கப்பட்டாள். 'ப்ளீஸ்ங்க.. எனக்காக ஒரு பாட்டு பாடுங்களேன்..' என்று அவன் இன்னொரு நாள் கேட்டபோது, 'ஐயோ.. நான் மாட்டேன்பா..' என்று போலியாக மறுத்தாள். வேறொரு நாள் அவனிடம் ஒரு கீர்த்தனை பாடிக்காட்ட, அவன் 'வாவ்.. லவ்லி வாய்ஸ்ங்க உங்களுக்கு..!!' என்று சொல்லிவிட்டான். இவளும் 'ரியல்லி..?? தேங்க்ஸ்..!!' என்று அப்படியே பூரித்துப் போனாள்.

அப்புறம் இவளாகவே அடிக்கடி அவனிடம் பாடிக்காட்டுவாள். அவன் வீட்டுக்கு வராத நாட்களிலும், ஃபோன் போட்டாவது தன் சொந்த காசில் அவன் காதுக்குள் கானமழை பொழிவாள். அவனும் வஞ்சகமில்லாமல் வாய் நிறைய இவளை பாராட்டுவான். ஒருநாள் அப்படித்தான்.. பார்க் பெஞ்சில் தனியாக அவனுடன் அமர்ந்திருந்த வேளையில் ஒரு பாடல் பாடினாள். பாடி முடித்ததும் அவன் 'லவ்லி வாய்ஸ்..' என்று சொல்வான் என்று, அவள் தலைகுனிந்து ஆசையுடன் காத்திருக்க, அவனோ 'லவ் யூ..!!' என்று சொல்லி குண்டை தூக்கி போட்டான்.

அவ்வளவுதான்..!! சங்கீதா மிரண்டு போனாள். வெறிநாய் ஒன்று பின்னாலேயே விரட்டுவது போல, திடுதிடுவென ஒரே ஓட்டமாய் வீட்டுக்கே ஓடிப்போனாள். பெட்டில் விழுந்து, இரண்டு தலையணைகளை எடுத்து நெஞ்சோடு இறுக்கி அணைத்துக்கொண்டும், மார்புக்குள் எழுந்த படபடப்பு அடங்கவே மறுத்தது. 'டெம்ப்ரேச்சர்லாம் நார்மலாத்தான் இருக்கு.. அப்புறம் ஏன் உடம்பு மட்டும் உனக்கு இப்படி நடுங்குது..??' என்று கவலையாக கேட்ட அப்பாவை பார்த்து, தெர்மாமீட்டர் கவ்விய வாயுடன் திருட்டுமுழி முழித்தாள்.

அன்றிலிருந்து ஒரு நான்கைந்து நாட்களுக்கு. அவள் கிஷோரை பார்க்கவில்லை.. பேசவில்லை.. முக்கியமாக அவன் காதில் பாடவில்லை..!! ஆனால்.. அவளுடைய எண்ணம் முழுவதும் அவனே நிறைந்திருந்தான்..!! அந்த நான்கைந்து நாட்களும் அவளுடைய மனதுடன் சண்டை போட்டு.. கேள்வி கேட்டு.. விவாதம் செய்து.. விரல் நகங்களை எல்லாம் கடித்து துப்பி.. அதன்பிறகுதான் அந்த உண்மையை அவள் கண்டுபிடித்தாள்..!! உடனே.. அவளுடைய அறையை விட்டு ஓடிவந்து.. கண்டு பிடித்த உண்மையை.. நடுஹாலில் நின்று சத்தம்போட்டு கத்தினாள்..!!

"YESSSS....!! I'M IN LOVE....!!!!!"

கண்டுகொண்ட காதலை காதலனிடம் அறிவிக்காமல், ஹாலில் நின்று அவள் அவ்வாறு கத்தியதற்கு காரணம் இருக்கிறது. அது என்னவென்று ஏற்கனவே உங்களுக்கு புரிந்திருக்கலாம். இல்லாவிட்டாலும் இன்னும் சிறிது நேரத்தில் நீங்களே புரிந்து கொள்வீர்கள். சங்கீதாவும், கிஷோரும் இப்போது இருவீட்டார் சம்மதத்தோடு சுதந்திரமாய் காதலித்துக் கொண்டிருக்கிறாள். 'மூத்தவனுக்கு முடிச்சுட்டுத்தான் எளையவளுக்கு..!!' என்று அம்மா கறாராய் சொல்லிவிட்டதால், அசோக்கின் திருமணத்திற்காக இப்போது சங்கீதாவும், கிஷோரும் வெயிட்டிங்..!!

இப்போதும் சங்கீதா தினமும் கிஷோரின் காதில் பாடுகிறாள். அவன் பாராட்ட மறந்து போனாலும், இவள் மறவாமல் கேட்டு வாங்குகிறாள். 'சினிமால ப்ளேபேக் பாடனுண்டா.. நீதான் எப்படியாவது ஹெல்ப் பண்ணனும்..' என்று அவனை நச்சரிக்கவும் ஆரம்பித்திருக்கிறாள். சரி.. இப்போது..

"பாருங்க டாடி.. சும்மா சும்மா என்னை அடிக்க வர்றான்..!!" என்று கத்திக்கொண்டே அப்பாவின் பின் சென்று பம்மினாள் சங்கீதா.

"பாரு மம்மி.. சும்மா சும்மா அவ என்னை கேலி பண்ணிட்டே இருக்குறா..!!" என்று குழைந்துகொண்டே அம்மாவின் முந்தானையை பிடித்துக்கொண்டு முறையிட்டான் அசோக்.

"ஏண்டா சின்னப்புள்ளையை போட்டு அடிக்க வர்ற..??" அசோக்கிடம் எகிறினார் அவன் அப்பா.

"ஏண்டி எந்த நேரமும் பச்சைப்புள்ளையை போய் கேலி பண்ணிட்டே இருக்குற.. கொழுப்பா உனக்கு..??" சங்கீதாவிடம் சீறினாள் அவள் அம்மா.

"ஆமாம்.. பச்சைப்புள்ளையாம் பச்சைப்புள்ளை..!! உன் பச்சைப்புள்ளை என்ன வேலை பண்ணிட்டு வந்திருக்குன்னு தெரியுமா உனக்கு..??" சங்கீதா அந்த மாதிரி திருப்பி கேட்கவும்,

"எ..என்ன.. என்ன பண்ணிட்டு வந்திருக்கான்..??" என்று ஒருகணம் குழம்பிய அம்மா, அப்புறம் அவனிடமே திரும்பி,

"என்னடா பண்ணிட்டு வந்த..??" என்று கேட்டாள்.

"நா..நான்.. நான் என்ன பண்ணுனேன்.. நான் ஒண்ணும் பண்ணலையே..??" அசோக் தடுமாற்றமாய் சமாளிக்க முயன்றான்.

"நடிக்கிறான் பாரு.. திருட்டுப்பய.. திருட்டுப்பய..!! உண்மையை சொல்லுடா..!!" சங்கீதா கத்தினாள்.

"ஏய்.. எதுக்குடி இப்ப அவனைப்போட்டு திட்டுற.. சரி நீ சொல்லு.. என்ன பண்ணிட்டு வந்திருக்கான்..??"

"ம்ம்ம்..?? நல்லா தண்ணி போட்டுட்டு வந்திருக்கான் மம்மி உன் புள்ளை..!!" சங்கீதா சொல்லவும் அசோக்கின் அம்மா அதிர்ந்தாள்.

"என்னடா சொல்றா இவ..??" என்று மகனை திரும்பி பரிதாபமாக பார்த்தாள்.

"ஐயோ.. இ..இல்ல மம்மி.. இவ சும்மா சொல்றா..!!"

"ஏய்.. யாருடா சும்மா சொல்றா..?? எல்லாம் தெரிஞ்சுக்கிட்டுத்தான் சொல்றேன்.. அல்ரெடி எனக்கு ந்யூஸ் வந்துடுச்சு.. கிஷோர் எல்லாம் சொல்லிட்டான்..!!"

சங்கீதா ஒருமாதிரி பெருமையாக சொன்னாள். கிஷோர் உளறிவிட்டான் என்று தெரிந்ததுமே, அசோக் அப்படியே நொந்து போனான். அதற்கு மேல் எப்படி சமாளிப்பது என்று புரியாமல், இமைகளை மூடி நெற்றியை பிசைந்தான். பிறகு தலையை மெல்ல தொங்கப் போட்டுக் கொண்டான்.

"பாரு.. உன் பச்சைப்புள்ள லட்சணத்தை..!!"

அம்மாவுக்கு சூட்டை கிளப்பிவிட முயன்றாள் சங்கீதா. ஆனால் அவளோ 'என்னடா மகனே இதெல்லாம்..?' என்பதுபோல அவனை பரிதாபமாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். இப்போது அசோக்கின் அப்பா சற்றே கடுமையான குரலில் அவனிடம் சீறினார்.

"ஏண்டா.. பொறந்த நாளும் அதுமா போய்.. குடிச்சுட்டு வந்திருக்கியா..?? நீலாம் எப்படிடா உருப்படப் போற..??" என்று ஆரம்பிக்கவுமே, அசோக்கின் அம்மாவுக்கு பொறுக்கவில்லை.

"ப்ச்.. இப்போ எதுக்கு தேவை இல்லாம கத்துறீங்க..?? ஏ..ஏதோ.. பொறந்த நாளுன்னு ஒரு ஆசைல பண்ணிட்டான்.. விடுங்க..!! உங்கள மாதிரி வாரத்துக்கு ஒருதடவைன்னு கணக்கு வச்சா குடிச்சுட்டு இருக்கான்..??" என்று கணவரை பார்த்து கத்தி, அவரை கப்சிப் ஆக்கினாள். மகளையும் 'ஐயையே.. அவ்ளோதானா..??' என்று மண்டை காய விட்டாள். அப்புறம் மகனிடம் திரும்பி,

"சரி போ.. கை கழுவிட்டு வா.. சாப்பாடு எடுத்து வைக்கிறேன்.. சாப்பிடு..!!" என்று எதுவுமே நடவாத மாதிரி கனிவாக சொன்னாள்.

"ஹாஹா.. அதெல்லாம் தொரை வெளிலயே நல்லா கொட்டிட்டு வந்துட்டாரு மம்மி..!! கிஷோர் அதையும் சொல்லிட்டான்..!!" சொல்லிவிட்டு சிரித்த தங்கையை, அசோக் இப்போது நிமிர்ந்து பார்த்து முறைத்தான்.

"என்னடா.. சாப்பிட்டு வந்துட்டியா..??" அம்மாவுடைய குரல் இப்போது நிஜமாகவே ரொம்ப பரிதாபமாக ஒலித்தது.

"ம்ம்..!!"

"ப்ச்.. என்னடா நீ.. பொறந்த நாளும் அதுவுமா.. நான் உனக்காக எல்லாம் ஆசையா சமைச்சு வச்சுட்டு உக்காந்திருக்கேன்..?? சரி.. மம்மி உனக்காக ஸ்பெஷலா ஹப்ஷி அல்வான்னு ஒன்னு பண்ணுனேன்.. அதையாவது கொஞ்சம் சாப்பிடுறியா.??" அவள் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, அந்தப்பக்கம் சங்கீதா களுக் என்று சிரித்தாள்.

"ஏய்.. என்னடி இளிப்பு..??" அம்மா திரும்பி பார்த்து சீறவும் சங்கீதா வாயை மூடிக்கொண்டாள். அசோக்கின் அப்பா இப்போது கிண்டலாக சொன்னார்.

"ப்ச்.. பொறந்த நாளும் அதுவுமா கப்ஸி பெப்ஸின்னு ஏண்டி அவனைப் போட்டு வதைக்கிற.. எங்களுக்குத்தான் வேற வழி இல்ல.. அவனையாவது விடு.. பாவம்..!!"

"ம்ம்.. ஏன் பேச மாட்டீங்க.. அப்பாவும், மகளும் நல்லா தின்றதையும் தின்னுப்புட்டு..?? குடுக்குறப்ப வேணான்னு சொல்றதுக்கு என்னவாம்.. வாயில என்ன கொழக்கட்டையா வச்சிருந்தீங்க..??"

'ம்க்கும்.. நீ கிண்டுன அல்வாவைத்தான் வச்சிருந்தேன்..!! வேணாம்னா விடுற ஆளா நீ..' அப்பா வாய்க்குள்ளேயே முணுமுணுத்தார்.

"என்னது..?? என்ன சொன்னிங்க இப்போ..??"

"அவங்க கெடக்குறாங்க விடு மம்மி.. நீ போய் அல்வா எடுத்துட்டு வா.. நான் சாப்பிடுறேன்..!!"

அசோக் அந்த மாதிரி இடையில் புகுந்து சாந்தமாக சொன்னதும், அவன் அம்மாவின் டென்ஷன் சுத்தமாக வடிந்து போனது. அவளுடைய முகம் முழுதும் பூரிப்பும் மலர்சியுமாய் மாறிப்போனது.

"ம்ம்ம்.. ஒரு நிமிஷம்டா கண்ணா.. உக்காரு.. மம்மி எடுத்துட்டு வர்றேன்..!!" என்றவாறு கிச்சனுக்கு ஓடினாள்.

அசோக்கின் அப்பா அம்மாவைப் பற்றி தெரிந்துகொள்ளும் முன், உங்களுக்கு ஒரு கெஸ் குவிஸ்..!! அசோக்குக்கு அவனுடைய பெயரை யாருடைய நினைவாக அவன் பெற்றோர் வைத்திருப்பார்கள் என்று நினைக்கிறீர்கள்..?? கெஸ் செய்யுங்கள்..!!

நாராயணசாமி அசோக்கின் அப்பாவுக்கு வைத்த பேர் பிச்சுமணி..!! ஆனால்.. அசோக்கின் வீட்டுக்கு யாராவது வந்து 'பிச்சுமணி இருக்காரா..??' என்று கேட்டால்.. வீட்டில் இருப்பவர்களே சில வினாடிகள் குழம்பி, பிறகு யோசித்துதான் 'ம்ம்.. இருக்காரு இருக்காரு.. உள்ள வாங்க..' என்பார்கள். இதே 'இங்க மணிபாரதி வீடு எதுங்க..?' என்று அந்த ஏரியாவில் சென்று எவரைக் கேட்டாலும் இவர்கள் வீட்டை நோக்கி சரியாக கை நீட்டிவிடுவார்கள்..!!

பி.யு.ஸி படிக்கிற காலத்திலேயே பிச்சுமணிக்கு கதை, கவிதைகள் எழுதுவதில் ஆர்வம் வந்து தொலைத்தது. எந்த நேரமும் எதையாவது கிறுக்கிக்கொண்டே இருப்பார். கல்லூரி படிக்கிற காலத்தில் தான் கிறுக்கியதை எல்லாம் பத்திரிக்கைக்கு அனுப்புகிற பாவச்செயலையும் செய்யத் துணிந்தார். ஆனால் நல்லவேளையாக இவர் அனுப்பிய கதைகள் எல்லாம் சுவற்றில் அடித்த பந்தாக இவரிடமே திரும்பி வந்து சேர்ந்தன. கல்லூரி முடித்து கனரா வங்கியில் காசாளராக சேர்ந்தபின்னும், கதை எழுதும் ஆர்வம் அவரை விட்டு காணாமல் போனதா என்றால்.. போகவில்லை..!! தொடர்ந்து பத்திரிக்கைகளை நோக்கி கதை அம்பு எய்து கொண்டே இருந்தார்.

அப்படித்தான் ஒருமுறை.. அப்போது வெளிவந்திருந்த இருவர் உள்ளம் என்ற திரைப்படத்தின் கதையை.. கொஞ்சம் உல்ட்டா செய்து 'உள்ளம் இரண்டு' என்ற தலைப்பில் இவர் ஒரு கதை எழுதி அனுப்பி வைக்க.. எடிட்டரின் கவனக்குறைவாலோ.. எப்படியாவது பக்கத்தை நிரப்பவேண்டும் என்ற கட்டாயத்தினாலோ.. அந்த வார வாரமலரில் அந்தக்கதை வெளியாகியது.. ஒரு எழுத்தாளர் பிறந்து தொலைத்தார்..!!

மதுரைக்கருகே ஒரு சிற்றூரில்.. எஸ்.எஸ்.எல்.ஸி படித்து முடித்துவிட்டு.. காலையிலும், மாலையிலும் அடுப்பூதுவதை தவிர.. வேறு எந்த வேலையும் செய்யாமல் வெட்டியாக பொழுதைக் கழித்துக் கொண்டிருந்தாள் பாரதி..!! வெட்டி நேரத்தில் என்ன செய்வதென்று தெரியாது.. கிழிந்த காகிதத்துண்டு எதுவும் கீழே கிடந்தால் கூட.. அது எவ்வளவு சிதிலமடைந்த நிலைமையில் கிடைத்தாலும்.. எடுத்து படித்துக் கொண்டிருப்பாள்..!! வாரமலரில் வெளியான அந்த 'உள்ளம் இரண்டு' பாரதியின் கண்ணில் பட்டுவிட்டது.. உருகிப் போனாள் என்றுதான் சொல்லவேண்டும்.. பித்துப் பிடிக்காத குறை..!! கதை ஆசிரியரை கட்டாயம் பாராட்டியே ஆக வேண்டும் என்று தோன்ற.. அஞ்சு பைஸா அஞ்சல் அட்டையில் தனது பாராட்டை எழுதி அனுப்பினாள்..!!

தன்னுடைய எழுத்துக்கு முதன்முறையாக ஒரு விசிறி.. அதுவும் பெண் விசிறி.. அதனினும் திருமணம் ஆகாத பெண் விசிறி.. பூரித்துப் போனார் பிச்சுமணி..!! உடனே பதில் அனுப்ப நினைத்தார்.. அஞ்சு பைஸா அஞ்சல் அட்டை வாங்க அஞ்சலகத்துக்கு ஓடினார்..!! அந்த சின்ன அட்டையில் எத்தனை நன்றிகளை அடக்க முடியுமோ.. அத்தனையும் அடக்கி எழுதி.. அப்படியே மட்டையாக மடங்கி.. ஒரு பதில் அனுப்பினார்..!! ஒரு புகழ்பெற்ற எழுத்தாளரிடம் இருந்து உடனே தனக்கு பதில் வந்துவிட்டதில்.. புளங்காகிதம் அடைந்து போனாள்.. பாரதி..!!

கதை பிரசுரம் ஆன துணிச்சலும்.. பாரதியின் மடல் தந்த உற்சாகமும் சேர்ந்து கொள்ள.. பிச்சுமணி அதன்பிறகு நிறைய கதைகளை சுட ஆரம்பித்தார்..!! சுட்டதில் நிறைய பத்திரிகைகளிலும் வெளிவந்தன.. பிச்சுமணி, பாரதியின் அட்டை பரிமாற்றமும் தொடர்ந்தது.. அரசாங்க கஜானாவிலும் நிறைய அஞ்சு பைசாக்கள் குவிய ஆரம்பித்தன..!! ஆரம்பத்தில் கதை பற்றி பேசிய பேச்சு.. அப்புறம் நட்பாக மாறி.. பிறகு காதலாக கனிந்து.. உருகி.. ஓடி.. அஞ்சல் அட்டை வழியாக ஒழுக ஆரம்பித்தது..!! மாதவரத்தில் இருந்து மதுரை வரை அஞ்சல் அட்டையை தூக்கி சுமக்கும் போஸ்ட்மேன்கள், இவர்களுடைய அட்டைகளுக்கு 'Followers' ஆக ஜாயின் செய்து கொண்டார்கள்..!! அஞ்சலகத்தில் குவிந்து கிடக்கும் அட்டைகளில் இவர்களுடைய அட்டைகளை தேட ஆரம்பித்தனர்..!! 'பாரதியே.. பார் ரதியே.. என்னைப்பார் ரதியே..!!' என்று பிச்சுமணி பாரதியை நினைத்து அச்சுபிச்சுத்தனமாக எழுதுகிற கவிதையை, தமிழ்நாட்டின் ஏதோ ஒரு மூலையில் இருக்கிற தபால்நிலையத்தில் முத்திரை குத்துகிற ஒருவர் படித்து, 'பேஷ்.. பேஷ்.. கவிதை ரொம்ம்ம்ம்ப நன்னா இருக்கு..' என்று உசிலைமணி ஸ்டைலில் பாராட்டிவிட்டு முத்திரை குத்துவார்..!!

"உன் ஆளு கதை இந்த வாரம் கல்கில வருதாம்மா.. மறக்காம படிச்சுடு..!!" - அஞ்சல் அட்டையை நீட்டியவாறே போஸ்ட்மேன் சொல்லும்போதே, பாரதிக்கு வெட்கம் பிடுங்கித் தின்னும்.

"ஐயோ.. அடுத்தவங்களுக்கு வந்த போஸ்ட் கார்ட்லாம் படிப்பிங்களாண்ணே..?? ப்ளீஸ்ண்ணே.. படிக்காதிங்கண்ணே..!!" - குனிந்த தலை நிமிறாமல் கெஞ்சலாக சொல்வாள். 
"ஹாஹா.. பயப்படாதம்மா.. படிக்க கூடியதை மட்டுந்தான் நான் படிப்பேன்..!!" - அவர் சிரிப்புடன் சொல்லிவிட்டு சைக்கிளை மிதிப்பார்.

பாரதி இந்தமாதிரி முகம் தெரியாத ஒருவருடன் அஞ்சல்வழிக்காதல் பயிலுவது அவளுடைய வீட்டுக்கு ஒருநாள் தெரிந்து போனது. கொதித்துப் போயினர். அவளுக்கு உடனே திருமணத்தை முடித்துவிடவேண்டும் என்று முடிவு செய்து வீட்டுச்சிறை வைத்தனர். பாரதி சற்றும் மனம் தளரவில்லை. வீட்டு சிறையில் இருந்து தப்பித்து ஓடி, தபால் நிலையத்தில் தஞ்சம் புகுந்தாள். அங்கிருக்கும் அரதப்பழசான டெலிபோனில் சென்னைக்கு ட்ரங் கால் புக் செய்து பேசி, ஒருவழியாக பிச்சுமணியை பிடித்தாள். அவரும் அவளை உடனே மதராசபட்டினத்துக்கு வந்து சேர சொன்னார். சென்னைக்கு ரயில் ஏறிவிட்டாள் பாரதி..!! பிறகு சென்னை வந்து.. காதலனை கைபிடித்து.. பிற்காலத்தில் அசோக், சங்கீதா ஆகிய அரிய செல்வங்களை ஈன்றெடுத்து..

திருமணம் ஆனபிறகு பிச்சுமணி வேறு புனைப்பெயரில் கதை எழுத துவங்கினார்.. தன்னுடைய கதைக்காக படங்கள், பிற புதினங்களில் இருந்து பாதியை உருவுகிற பிச்சுமணி, புனைப்பெயருக்காகவும் பாதியை தன் மனைவியின் பெயரில் இருந்து உருவிக்கொண்டார்.. அப்படி உருவித்தான் மணிபாரதி உருவானார்..!! அன்றிலிருந்து மணிபாரதியின் எழுத்துப்பயணம் நிற்கவே இல்லை.. காசாளராக வேலை பார்த்துக்கொண்டே கதை எழுதுவதை கண்டின்யூ செய்தார்..!! இதுவரை நூற்றுக்கும் மேற்பட்ட நாவல்கள், இருநூறுக்கும் மேற்பட்ட சிறுகதைகள் எழுதியிருக்கிறார்.. அவ்வளவும் காதல் கதைகள்தான்.. காதல் ரசத்தின் கடைசி சொட்டையும்.. கருணையே இல்லாமல் கசக்கி பிழிந்து சாறெடுத்துத்தான்.. தனது கதைகளையே அவர் எழுதுவது..!!

சரி.. குவிஸ்க்கு ஆன்சர் கெஸ் செய்தீர்களா..?? நானே சொல்கிறேன்.. விடையை சரிபார்த்துக் கொள்ளுங்கள்..!! வீட்டு சிறையில் இருந்த பாரதி.. பிச்சுமணியுடன் இணையவேண்டும் என்று போட்ட ப்ளான்.. நாராயணசாமி - கோமளவல்லி அண்ட் கோ போட்ட ப்ளான் மாதிரி பக்கா ப்ளான் எல்லாம் இல்லை..!! ஒரு அவசரமான அவசியத்தில் போட்ட அரைகுறை ப்ளான்..!! அதனால்தான்.. வீட்டை விட்டு எஸ்கேப் ஆகும்போது.. அடுக்களையிலோ, அரிசிப்பானையிலோ அம்மா ஒளித்து வைத்திருக்கிற பணத்தை அபேஸ் செய்துகொண்டு எஸ்கேப் ஆகவேண்டும் என்ற அறிவு.. பாரதிக்கு இல்லவே இல்லை..!! அவளுக்கு வழக்கமாக அஞ்சல் அட்டை நீட்டும் போஸ்ட்மேன்.. தபால் நிலையத்தில் தஞ்சமும் கொடுத்து, மெட்ராசுக்கு ட்ரங் கால் புக் செய்து கொடுத்ததும் இல்லாமல்.. அவளுடன் ரயில்நிலையம் வரை சென்று.. யாரோ மருதப்பனின் மகன் மயில்சாமிக்கு வந்த மணியார்டர் பணத்தில் டிக்கெட்டும் எடுத்து.. அவளை பத்திரமாக ரயில் ஏற்றி அனுப்பி வைத்தார்..!! 'அந்த வானத்தை போல மனம் படைச்ச மன்னவ'னின் பெயர்.. அசோகன்..!!

தன் காதலுக்கு உதவி செய்த போஸ்ட்மேனின் பெயரையே தன் தலைச்சன் பிள்ளைக்கு வைத்துவிட்டாள் பாரதி. வீட்டில் இருக்கும் அனைவரிடமும் எகத்தாளமாகவும், எரிச்சலாகவும் பேசுகிற அசோக், ஒரு வெகுளித்தனமான குழந்தையாக மாறிப்போய் விடுவான் என்றால், அது அவனுடைய அம்மா பாரதியிடம்தான்..!! அம்மா மீது அவனுக்கு அளவிலா அன்பு.. அவளுக்கும் மகன் மீது..!! சற்றுமுன் அசோக்கின் நண்பர்கள் பயந்த அளவுக்கோ, மணிபாரதி கேலி செய்த அளவுக்கோ.. பாரதி ஒன்றும் சமையல் கொடுமைக்காரி இல்லை.. நன்றாகவே சமைப்பாள்..!! ஆனால்.. அவள் செய்யும் தவறு.. புதுப்புது உணவுப்பண்டங்களை உருவாக்கிப் பார்க்க வேண்டும் என்று நினைப்பதுதான்..!! சமையல்கலையில் அவ்வளவு ஆர்வம்..!! ஆனால்.. அவளுடைய ஆர்வத்துக்கு தங்களை 'ஆராய்ச்சி எலி' மாதிரி உபயோகிக்கிறாளே என்றுதான்.. அனைவரும் பாரதியைப் பார்த்து தெறித்து ஓடுவதும், சன்னமான குரலில் கேலி செய்வதும்..!! ஆனால்.. அசோக் என்றுமே அம்மாவை குறை சொன்னது இல்லை.. அம்மா தயாரிக்கிற புதுவகை உணவு எவ்வளவு மோசமானதாக இருந்தாலும், முகம் சுளிக்காமல் முழுவதும் சாப்பிட்டு முடிப்பான்..!!

ம்ம்ம்... அசோக் வீட்டில் இருக்கும் எல்லோரையும் பற்றி பார்த்தாயிற்று அல்லவா.. யாராவது விட்டுப்போய் விட்டார்களா..?? ம்ம்ம்ம்... ஆமாம்... இவர்கள் இல்லாமல் அந்த வீட்டில் இரண்டு ஐந்தறிவு ஜீவன்களும் இருக்கின்றன.. நாராயணசாமி-கோமளவல்லி ஆளுக்கொன்றாய் வளர்க்கும் நாய்க்குட்டிகள்.. அதில் ஒன்று ஆண் நாய்.. ஒன்று பெண் நாய்.. அந்த இரு நாய்களும் கூட.. அவ்வப்போது ஒருவர் முகத்தை அடுத்தவர் முகர்ந்து முகர்ந்து பார்த்து.. ரொமான்ஸ் செய்து கொண்டிருக்குங்கள்..!!

இந்தமாதிரி.. கலையும், காதலும் அசோக்கின் வீட்டில் எங்கும் நிறைந்திருந்தது..!! கலை என்பது அசோக்கிற்கு ஓரளவு கைவரப் பெற்றிருந்தாலும், காதல் என்பது தன் கருணைப்பார்வையை அவன் மீது வீசவே இல்லை..!! அந்த ஏக்கத்தையும் நெஞ்சில் வைத்துக்கொண்டு, அடுத்தவர் காதலில் குறைகண்டுபிடித்து மனதை தேற்றியும் கொள்கிற அசோக், ஒரு பரிதாபகரமான ஜீவன்தான்..!!

மூளைக்குள் இன்னும் சற்று போதை மிச்சமிருக்கும் நிலையுடன், அம்மா தட்டில் கொண்டு வந்துகொடுத்த அல்வாவை ஸ்பூனால் விண்டு விண்டு அசோக் விழுங்கிக் கொண்டிருந்தான். அவனுக்கருகே அமர்ந்திருந்த பாரதி, தன் கையால் செய்த இனிப்பை மகன் ஆசையாக உண்ணும் அழகை, கண்களாலேயே அள்ளி பருகிக் கொண்டிருந்தாள்.

"இதுக்கு பேர் என்ன மம்மி.. தப்ஸி அல்வாவா..??" அசோக் கேட்க,

"தப்ஸி இல்லடா தடிமாடு.. ஹப்ஷி..!!!!" பாரதிக்கு முந்திக்கொண்டு சங்கீதா அவனுக்கு பதில் சொன்னாள்.

"ஹப்ஷி அல்வாவா..??" அசோக் இப்போது முகத்தை ஒருமாதிரி சுளித்தவாறு கேட்டான்.

"ஆமாண்டா கண்ணா.. பாகிஸ்தான்ல ரொம்ப பாப்புலர்..!!" பாரதி பெருமையாக சொன்னாள்.

"ஓஹோ..!!"

இப்போது மணிபாரதி, அவ்வளவு நேரமாக புரட்டிக்கொண்டிருந்த ஒரு புத்தகத்தை மூடி வைத்துவிட்டு, கண்ணாடியை கழற்றி கையில் எடுத்தவாறே, திடீர் ஞாபகம் வந்தவராய் அசோக்கிடம் கேட்டார்.

"ஏண்டா.. இன்னைக்கு ஏதோ ஒரு ப்ரொட்யூசரை பாக்கப் போறேன்னு சொன்ன.. என்னாச்சு..??"

"ஹாஹா.. அது தெரியாதா உங்களுக்கு.. இவன் செம சொதப்பு சொதப்பிட்டான் டாடி..!!" சங்கீதா மீண்டும் தான் ஒரு முந்திரிக்கொட்டை என்பதை நிரூபித்தாள்.

"ப்ச்.. சொதப்பலாம் ஒன்னும் இல்ல..!!" அசோக் தங்கையை ஏறிட்டு முறைப்பாக சொன்னான்.

"பொய் சொல்லாத.. அல்ரெடி எனக்கு ந்யூஸ் வந்துடுச்சு..!!"

"இங்க பாரு.. நடந்தது என்னன்னு தெரியாம பேசாத..!!" அசோக் சங்கீதாவிடம் எகிற,

"ஏய்.. அவளை விடுடா...!! நான் கேட்டதுக்கு பதில் சொல்லு..!!" மணிபாரதி இடையில் புகுந்து கேட்டார்.

[johnypowas]

"என்ன சொல்ல..??" அசோக் எரிச்சலாக திரும்ப கேட்டான்.

"ஏன் சொதப்புனேன்னு சொல்லு..!!" ஒரு குழப்பத்தில் அவர் அந்த மாதிரி கேட்கவும், அசோக் உச்சபட்ச டென்ஷன் ஆனான்.

"ஐயோ.. அதான் நான் ஒன்னும் சொதப்பலைன்னு சொல்றேன்ல..??" என்று கத்தினான்.

"சரிடா சரிடா..!! என்ன ஆச்சுன்னு சொல்லு..!!"

"அந்த ஆளு லவ் ஸ்டோரிதான் ப்ரொட்யூஸ் பண்ணுவாராம்.. நான் சொன்ன த்ரில்லர் ஸ்டோரி அவருக்கு பிடிக்கல..!! ஏதாவது லவ் ஸ்டோரி வச்சிருக்கீங்களான்னு கேட்டாரு.. நான் இல்லைன்னு சொல்லிட்டு கெளம்பி வந்துட்டேன்.. அவ்வளவுதான்..!!"

அசோக் சொன்னதும் சில வினாடிகள் நெற்றியை தேய்த்தவாறு யோசித்துக்கொண்டிருந்த மணிபாரதி, அப்புறம் 

"ம்ம்..!! ஏண்டா அசோக்.. நீ ஏன் ஒன்னு பண்ணக் கூடாது..??" என்று மகனிடம் கேட்டார்.

"என்ன..??"

"நான்தான் எக்கச்சக்கமான லவ் ஸ்டோரி எழுதிருக்கேனே.. நீ ஏன் அந்த ஸ்டோரிலாம் சொல்லி சான்ஸ் தேடக்கூடாது.. நீ ஏன் அதுல ஏதாவது ஒன்னை படமா எடுக்க கூடாது..??" மணிபாரதி கேட்டுவிட்டு பெருமிதமாக சிரிக்க, அசோக் அவரையே கடுப்புடன் முறைத்தான்.

"ஸாரி டாடி..!! தமிழ் ரசிகர்களுக்கு அப்படி ஒரு தாங்க முடியாத துயரத்தை குடுக்குறதுக்கு நான் தயாரா இல்ல..!!" அசோக் கிண்டலாக சொன்னதை கேட்டு பாரதி சிரிக்க, மணிபாரதி டென்ஷன் ஆனார்.

"ஏண்டா.. நான் எழுதுன ஸ்டோரிலாம் உனக்கு அவ்வளவு கேவலமா போச்சா..??"

"அப்படி இல்ல டாடி.. உங்க ஸ்டோரின்னு இல்ல.. எந்த லவ் ஸ்டோரியும் எனக்கு பிடிக்கல.. ஒரே வெறுப்பா இருக்கு..!!"

"ஓஹோ.. அந்த வெறுப்புலதான் அந்த ப்ரொட்யூசர்கூட சண்டை போட்டுட்டு வந்தியா..??" சங்கீதா மீண்டும் கிண்டலாக ஆரம்பித்தாள்.

"என்னது..?? சண்டை போட்டானா..??" பாரதியும், மணிபாரதியும் இப்போது ஒன்றாக அதிர்ந்தார்கள்.

"அந்த கதை தெரியாதா உங்களுக்கு.. கிஷோர் எனக்கு எல்லாம் சொல்லிட்டான்..!! இருங்க.. இவன் என்ன பண்ணான்னு சொல்றேன்..!!" சங்கீதா ஆர்வமாக,

"ஏய்.. உன் வாயை வச்சுட்டு கொஞ்ச நேரம் சும்மா இருக்க மாட்டியா..?? சும்மா நொனநொனன்னு..!!" அசோக் தங்கையிடம் சலிப்பாக சொன்னான்.

"ஏன்.. சொன்னா என்ன ..?? நான் சொல்லுவேன்..!!"

"ப்ச்.. சொல்றேன்ல.. கம்னு இரு..!!"

"முடியாது போடா..!!"

திமிராக சொன்ன சங்கீதா கிஷோர் தன்னிடம் சொன்ன விஷயத்தை அப்பாவிடம் சொல்ல ஆரம்பித்தாள். அசோக் தங்கையை முறைத்து பார்த்தான். அவனுக்கு.. சங்கீதாவிடம் உளறியிருக்கிறான் என்று கிஷோர் மீதும் கடுப்பு.. இவள் வாயை அடைக்க முடியவில்லையே என்று சங்கீதா மீதும் எரிச்சல்..!! அசோக் இரண்டுக்கும் சேர்த்து ஒரே தீர்வாய் யோசித்தான்..!!

"கேளுங்க டாடி.. அந்த ப்ரொட்யூசர்க்கு இவன் சொன்ன கதை புடிக்கலையாம்.. அவரும் டைரெக்டா எனக்கு புடிக்கலைப்பான்னு சொல்லிருக்காரு.. இவனுக்கு செம கடுப்பு..!! அந்த கடுப்புல என்ன பண்ணிருக்கான் தெரியுமா.. அந்த ப்ரொட்யூசரோட பொண்ணை.." சங்கீதா சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, அசோக் இடையில் புகுந்து,

"இங்க பாரு சங்கு.. மொதல்ல நான் சொல்றதை கொஞ்சம் கேளு..!!" என்றான்.

"என்ன..??"

"நீ கிஷோர் கட்டிக்கப் போற பொண்ணு.. அவன் சொல்றதைலாம் நீ மத்தவங்கட்ட சொல்ல மாட்டேன்ற ஒரு நம்பிக்கைல.. அவன் என்னைப் பத்தின சில விஷயங்களை உன்கிட்ட சொல்லிருக்கலாம்..!! அதெல்லாம் நீ இப்படி வெளில சொல்றது ரொம்ப தப்பு..!!"

"ஏன்.. இதுல என்ன தப்பு இருக்கு..??"

"புரியலையா உனக்கு..?? சரி.. புரியிற மாதிரியே சொல்றேன்..!! இப்போ.. கிஷோர் எனக்கும் ஃப்ரண்டுதான்.. அவன் சொல்றதைலாம் நான் மத்தவங்கட்ட சொல்ல மாட்டேன்ற ஒரு நம்பிக்கைல.. அவன் உன்னைப் பத்தின சில விஷயங்களை என்கிட்ட சொல்லிருக்கான்..!! அதெல்லாம் என்னைக்காவது நான் உன்கிட்ட வந்து சொல்லிருக்கனா.. ம்ம்..?? வாயை மூடிட்டு கம்முனு இருக்குறேன்ல..??" என்று அசோக் அழகாக சங்கீதாவின் மூளைக்குள் ஆணி செருகினான்.

"எ..என்னைப் பத்தியா..?? என்னைப் பத்தி என்ன சொன்னான்..?? - ஆணி வேலை செய்ய ஆரம்பித்து விட்டது.

"அதெல்லாம் எதுக்கு சங்கு..?? சொன்னா உனக்கு ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கும்..!!"

"ப..பரவால.. சொல்லு..!!"

"கண்டிப்பா தெரிஞ்சுக்கிட்டே ஆகணுமா..??"

"ஆமாம்..!! சொல்லு..!!"

"ப்ச்.. என்னத்த சொல்றது சங்கு..!! உன்னைப் பத்தி பேச ஆரம்பிச்சாலே.. அப்படியே பொலம்புறான்..!! 'உன் தங்கச்சிக்கு கொஞ்சம் கூட மனசாட்சியே இல்லையாடா'ன்னு.. அப்படியே ரத்தக் கண்ணீர் வடிக்கிறான்..!!"

"ஏ..ஏன்..??" கேட்ட சங்கீதாவுக்கு அல்ரெடி முகம் சுருங்கிப் போயிருந்தது.

"பாடுறேன்ற பேர்ல.. தெனம்தெனம் அவனை நீ அணுஅணுவா சித்திரவதை பண்றியாம்.. 'தாங்க முடியலைடா சாமி'ன்றான்..!! நரி மாதிரி ஊளையிடுறியாம்.. அதை லவ்லி வாய்ஸ்னு வேற சொல்ல சொல்லி.. அவனை கம்பெல் பண்றியாம்..!! இதுல இப்போ புதுசா.. சினிமால ப்ளேபேக் பாடுறதுக்கு வேற அவனை சான்ஸ் தேட சொல்லி இம்சை பண்றியாம்..!! 'இவ வாய்ஸை கேட்டா.. அந்த ம்யூசிக் டைரெக்டர் என் மூஞ்சில காறித் துப்பமாட்டானா'ன்னு கதர்றான்..!!"

"இ..இல்ல.. நீ பொய் சொல்ற.. கிஷோர் அப்படிலாம் சொல்லிருக்க மாட்டான்..!!" சங்கீதா சொன்னவிதத்திலேயே கிஷோர் மீது அவளுக்கிருந்த நம்பிக்கையில்லாத்தன்மை தெரிந்தது.

"நான் ஏன் பொய் சொல்லப் போறேன் சங்கு..?? இந்த 'லவ்லி வாய்ஸ்.. சினிமா சான்ஸ்..' இதுலாம்.. அவன் சொல்லாம எனக்கு எப்படி தெரியும்.. நீயே சொல்லு..!! எனக்கு கிஷோரை பாத்தா ரொம்ப பாவமா இருக்கு சங்கு.. அதான் உன்கிட்ட இவ்வளவு தூரம் பேசிட்டு இருக்கேன்..!! எனக்கு ஏதாவது பிரச்னைன்னா.. கிஷோர்தான் என் கஷ்டத்தை காது குடுத்து கேட்பான்..!! நீ இப்படி பாடி பாடி.. அந்த காது ஜவ்வை கிழிச்சு வச்சுடாத சங்கு.. ப்ளீஸ்.. உன்னை கெஞ்சிக் கேட்டுக்குறேன்..!!"

அசோக் கெஞ்சலான குரலில் சொல்லி முடித்தான். சங்கீதாவோ பேயிடம் அறை வாங்கியவள் மாதிரி, விழிகளை விரித்து வைத்தபடி அமர்ந்திருந்தாள். உள்ளுக்குள் எழுந்த துக்கத்தை அடக்க முனைபவள் பாதிரி, உதடுகளை அழுந்த கடித்துக் கொண்டாள். ஆனால் ஒருசில வினாடிகள் கூட அவளால் தாக்குப் பிடிக்க முடியவில்லை. அவளுடைய கண்களில் இருந்து பொலபொலவென கண்ணீர் கொட்ட ஆரம்பித்தது. 'டாடீஈஈ..!!' என்று குழந்தை மாதிரி கத்திக்கொண்டே, மணிபாரதியை கட்டிக்கொண்டாள். அவருடைய மார்பில் முகம் புதைத்து, அவளது முதுகு குலுங்க குலுங்க அழ ஆரம்பித்தாள். அவர் பதறிப்போனார்.

"ஐயையோ.. என்னம்மா நீ..?? இந்தப்பய சும்மா சொல்றான்மா.. மாப்ள அப்டிலாம் சொல்லிருக்க மாட்டாரு..!!" என்று மகளை சமாதானம் செய்ய முயன்றார்.

"ஏய்.. ஏண்டா அவளை அழ வைக்கிற..??" பாரதி இப்போது மகனை செல்லமாக கடிந்து கொள்ள,

"இல்ல மம்மி.. அவன் சொன்னதைத்தான் நான் சொன்னேன்..!!"

அசோக் நல்லபிள்ளை மாதிரி சொல்லிவிட்டு, தனது திட்டம் பலித்துவிட்ட திருப்தியில் அல்வாவை விண்டு வாயில் போட்டுக்கொள்ள ஆரம்பித்தான். அழுகிற மகளை தேற்ற மணிபாரதி படாத பாடு பட்டுக் கொண்டிருந்தார். பாரதி அவர்கள் இருவரையும் அமைதியும், அவஸ்தையுமாய் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். அழுது கொண்டிருந்த சங்கீதா திடீரென எழுந்தாள்.

"இருங்க டாடி.. நான் இப்போவே அவனுக்கு ஃபோன் பண்ணி கேக்குறேன்..!!"

"ஐயோ.. சொல்றதை கேளும்மா..!! இவன் சொன்னதை நம்பி.. இந்த நேரத்துல மாப்ள கூட சண்டை போடப் போறியா..??"

"சண்டை போடல டாடி.. அப்டி சொன்னியா இல்லையான்னு மட்டும் கேக்குறேன்..!!"

"அதெல்லாம் வேணாம்மா.. எதா இருந்தாலும் நிதானமா காலைல பேசிக்கோ..!!"

"ப்ளீஸ் டாடி.. எனக்கு இப்போவே தெரிஞ்சாகனும்..!!" சங்கீதாவின் பிடிவாதத்தில், இப்போது மணிபாரதி டென்ஷன் ஆகிப் போனார்.

"அப்பப்பப்பா...!! சொன்னா கேட்க மாட்டியா நீ..?? அதான் காலைல பேசிக்கலாம்னு சொல்றேன்ல..??"

அப்பா அந்த மாதிரி குரலை உயர்த்தி கத்தவும், சங்கீதா இப்போது பட்டென அமைதியாகிப் போனாள். ஆனால் மணிபாரதிக்குத்தான் ஏறிய டென்ஷன் இறங்க சிறிது நேரம் பிடித்தது. அந்த டென்ஷனுடனே மனைவியிடம் திரும்பி சொன்னார்.

"இதுக ரெண்டையும் ஒண்ணா வீட்டுக்குள்ள வச்சுக்கிட்டு எந்த நேரமும் ஒரே டென்ஷனா இருக்குடி..!! எப்ப பாரு.. ஏதாவது சண்டை.. பிரச்சனை..!! யாராவது ஒருத்தருக்கு மொதல்ல கல்யாணத்தை முடிச்சாத்தான்.. நாம நிம்மதியா இருக்க முடியும் போல இருக்கு..!! பேசாம.. சங்கீதா கல்யாணத்தை உடனே முடிச்சுட்டா என்ன..??"

"என்னங்க.. வெளையாடுறீங்களா..?? எத்தனை தடவை சொல்றது.. அசோக்குக்கு முடிச்சுட்டுத்தான் அவளுக்கு முடிக்கணும்னு..!!" பாரதியின் குரலிலும் ஒருவித தீவிரம் தெரிந்தது.

"ப்ச்..!! அப்புறம் அவனுக்கு பொண்ணு பாக்க ஆரம்பிக்கலாமான்னா.. அதுக்கும் வேணான்னு சொல்ற..??"

"இங்க பாருங்க..!! நம்ம வீட்டுல எல்லாருக்கும் லவ் மேரேஜ்தான்.. அதேமாதிரி அசோக்குக்கும் லவ் மேரேஜ்தான்னு நான் எப்போவோ முடிவு பண்ணிட்டேன்.. நாம ஒன்னும் அவனுக்கு பொண்ணு பாக்க தேவை இல்ல.. எல்லாம் அவனே பாத்துப்பான்..!!"

"ம்க்கும்.. எனக்கு என்னவோ நம்பிக்கை இல்ல..!!"

"ஏன் அப்படி சொல்றீங்க..??"

"இவன் ஃபேஸ்புக் அக்கவுன்ட் பாத்திருக்கியா நீ..??"

"இ..இல்ல.. ஏன்..??"

"இருநூத்தி சொச்சம் ஃப்ரண்ட்ஸ் இருக்காங்க இவனுக்கு... அத்தனை பேரும் ஆம்பளை தடிப்பசங்க..!! இவன் செல்போனை எடுத்துப்பாரு.. அதுல மருந்துக்குகூட ஒரு பொண்ணு காண்டாக்ட் நம்பர் இருக்காது..!! நாம லவ் மேரேஜ்னு முடிவு பண்ணி என்ன பிரயோஜனம் பாரதி.. இவன் கொஞ்சமாவது முயற்சி எடுத்துக்க வேணாமா..?? இவன்தான் லவ்னாலே இன்ட்ரஸ்ட் இல்லாம இருக்கானே..??"

"நீங்க ஏன் அப்படி நெனைக்கிறீங்க..?? அவன் மனசுக்கு புடிச்ச மாதிரி ஒரு பொண்ணை இதுவரை அவன் பாக்கலைன்னு நெனச்சுக்காங்க..!! இப்போ என்ன வயசாச்சு அவனுக்கு.. இருபத்தஞ்சு வயசுதான ஆகுது..?? இன்னைக்கோ நாளைக்கோ.. அவனுக்கு புடிச்ச மாதிரி ஒரு பொண்ணை பாக்கப் போறான்.. அவ கூட பேசிப்பழக போறான்.. லவ் பண்ண போறான்.. பதிலுக்கு அந்தப்பொண்ணையும் இவனை லவ் பண்ண வைக்கப் போறான்..!!" பாரதி நம்பிக்கையாய் சொல்லிக்கொண்டிருக்க,

"கிழிச்சான்...!!!!" அண்ணன் மீது ஆத்திரத்தில் இருந்த சங்கீதா இடையில் புகுந்து கத்தினாள்.

"இவனலாம் எவ லவ் பண்ணுவா..?? இவன் மூஞ்சியும் மொகறைக்கட்டையும்..!! இவனை எவளாவது லவ் பண்ணுவான்னு வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தா.. நான் கெழவி ஆகுற வரை கல்யாணம் பண்ணிக்காம வெயிட் பண்ண வேண்டியதுதான்..!! இவனுக்குலாம் அரேஞ்ட் மேரேஜ்தான் சரி.. அதுவும், அப்பா அம்மாவுக்கு பயந்துக்கிட்டு மாடு மாதிரி மண்டையை மண்டையை ஆட்டுற எவளாவது மாட்டுனாத்தான் உண்டு..!!"

சங்கீதா ஆத்திரத்தில் அறிவில்லாமல் படபடவென பொரிந்து தள்ள, பெற்றோர்கள் இருவரும் ஸ்தம்பித்துப் போய் அவளை பார்த்தார்கள். தங்கையின் வார்த்தைகள் அசோக்கின் மனதை குத்திக் கிழிக்க.. அமைதியாக.. எதுவும் பதில் பேச தோன்றாதவனாய்.. ஒருவித வெறித்த பார்வை பார்த்தபடி அமர்ந்திருந்தான்..!! அல்வாவை ஸ்பூனால் விண்டு எடுத்தவன், பிறகு அதை உதட்டுக்கு எடுத்துச் செல்ல வலுவில்லாது போன மாதிரி மீண்டும் தட்டிலேயே போட்டான். மகனின் மனக்காயத்தை பட்டென புரிந்து கொண்ட பாரதி, அவனுடைய முகத்தையே பரிதாபமாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

"எனக்கு போதும் மம்மி..!! தூக்கம் வருது.. நான் போய் படுக்குறேன்..!!"

அசோக் அமைதியாக சொல்லிவிட்டு, எழுந்து உள்ளே சென்றான். சங்கீதாவுக்கு உண்மையிலேயே அவள் செய்த தவறு புரியவில்லை. அசோக் தனது குரலை கேலி செய்வதும், தான் அவனது விளம்பரத்தை கேலி செய்வதும் மாதிரியேதான் இதையும் நினைத்தாள். தான் வீசிய வார்த்தைகள் எந்த அளவிற்கு அண்ணனின் மனதை புண்படுத்தியிருக்கும் என்று புரிந்து கொண்டாள் இல்லை. அதனால்தான் அவன் அவ்வாறு எழுந்து சென்றபோது,

"என்ன ஆச்சு இவனுக்கு திடீர்னு..??" என்று அம்மாவிடம் குழப்பமாக கேட்டாள். பாரதியோ பதிலுக்கு சீறினாள்.

"பேசுறதெல்லாம் பேசிட்டு என்னாச்சுன்னா கேக்குற..?? இன்னைக்கு அவன் பொறந்த நாளுடி.. இன்னைக்குப் போய் இப்படிலாம் பேசி.. அவனை..!! வாய்.. வாய்.. அப்படி வாய் உனக்கு..!! அந்த கொழுப்பெடுத்த வாயை அப்படியே கோணூசி வச்சு தைக்கணும்..!!"

படபடவென சொல்லிவிட்டு, அல்வா தட்டை எடுத்துக்கொண்டு கிச்சனுக்கு நகருகிற அம்மாவையே, சங்கீதா எரிச்சலாக பார்த்தாள். பிறகு அப்பாவிடம் திரும்பி முறையிட்டாள்.

"பாருங்க டாடி மம்மியை..!! அவன் ஏதோ லூசுத்தனமா பண்ணதுக்கு.. என்னைப் புடிச்சு திட்..!!' சங்கீதா சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே,

"இல்லம்மா சங்கீதா.. நீ பேசுனது ரொம்ப தப்பு..!! அண்ணன்ட்ட அப்படிலாம் இனிமே பேசாத..!!"

மணிபாரதி அமைதியாக சொல்லிவிட்டு எழுந்து சென்றார். அப்பாவும் அந்த மாதிரி சொன்னதும்தான், 'நிஜமாகவே நான் செய்தது தவறுதானோ..?' என்ற சந்தேகமே சங்கீதாவுக்குள் எழுந்தது..!!

தனது அறைக்குள் நுழைந்த அசோக், விளக்கை கூட அணைக்காமல், வேறு உடை அணிந்து கொள்ளவும் தோன்றாமல், அப்படியே படுக்கையில் விழுந்தான். கண்களை இறுக்கி மூடிக்கொண்டான். சங்கீதா சிந்திய வார்த்தைகள் இன்னும் அவன் இதயத்தில் ஊசி போல பாய்ந்து, சுருக் சுருக்கென குத்திக் கொண்டிருந்தன. மூச்சை சீராக உள்ளிழுத்தும் வெளியிட்டும்.. துடிக்கிற நெஞ்சை அமைதிப்படுத்த முயன்றுகொண்டிருந்தான்..!!

"பொண்ணுககிட்ட எப்படி பேசனும்னே தெரியாதா உனக்கு..??"

அசோக் ப்ளஸ் டூ படிக்கையில், அவனுடன் படித்த இரட்டை ஜடை போட்டிருக்கும் ஒரு பெண், இவனை கேவலமாய் ஒரு பார்வை பார்த்தபடி வீசிவிட்டு சென்ற வார்த்தைகள், ஏனோ இப்போது அவன் காதுக்குள் ஒலித்தன. அந்தப் பெண்ணின் பெயர் கூட இப்போது அசோக்கிற்கு நினைவில்லை. ஆனால் அவள் உதிர்த்து சென்ற வார்த்தைகள் இன்னும் அவன் உள்ளத்துக்குள் உயிரோடிருக்கின்றன.

சில நிமிடங்கள் அவ்வாறு அமைதியாக சலனமில்லாமல் கிடந்திருப்பான். பிறகு அவனது தலைமுடியை யாரோ வருடுவது போலிருக்க, இமைகளை திறந்து பார்த்தான். அவனுக்கு அருகே பாரதி அமர்ந்திருந்தாள். காயப்பட்டு கிடக்கிற மகனையே பரிவுடன் பார்த்தபடி இருந்தாள்.

"எ..என்ன மம்மி..??"

"அவ ஏதோ வெளையாட்டுத்தனமா பேசிட்டா அசோக்.. அதெல்லாம் மனசுல வச்சுக்காத..!!"

"இ..இல்ல மம்மி.. அப்படிலாம் ஒன்னும் இல்ல.. எனக்கு எதும் வருத்தம்லாம் இல்ல..!!" அசோக் புன்னகையுடன் பொய் சொன்னான்.

"ம்ம்.. உனக்கு எதும் வருத்தம் இல்லன்னா சரிதான்..!!"

"அவ சொல்றதும் சரிதான் மம்மி.. எனக்குலாம் அரேஞ்ட் மேரேஜ்தான் சரி.. என்னல்லாம் எவ லவ் பண்ணுவா..??" அசோக் அந்தமாதிரி சுய இரக்கத்துடன் சொல்ல, பாரதிக்கு பொசுக்கென்று கோவம் வந்தது.

"இப்படிலாம் அறிவில்லாம பேசினா.. அறைஞ்சு பல்லை உடைச்சிடுவேன் அசோக்..!! பேசுற பேச்சைப் பாரு..!! உனக்கு என்னடா கொறைச்சலு..?? உனக்கு லவ் பண்ண தகுதி இல்லன்னா.. உலகத்துல யாருக்குமே அந்த தகுதி இல்லன்னு அர்த்தம்..!!"

அம்மா அந்தமாதிரி கோவப்பட்டது அசோக்கிற்கு மிகவும் இதமாக இருந்தது. அந்த கோவத்திற்குள் புதைந்திருந்த அவளது அதீத அன்பை அவன் உணர்ந்துகொண்டதுதான் அதன் காரணம். மெல்ல உதடுகள் பிரித்து கொஞ்சமாய் சிரித்தான். பிறகு சற்றே புரண்டு, அம்மாவின் இடுப்பை சுற்றி இரண்டு கைகளையும் போட்டு அவளை அணைத்துக்கொண்டு, அவள் மடிமீது தலைசாய்த்து படுத்துக் கொண்டான். பாரதி மென்மையாக அவன் தலைமுடியை கோதிவிட, அசோக் மெலிதான குரலில் சொன்னான்.

"எனக்கு இந்த லவ்லாம் வேணாம் மம்மி..!! நீயே ஏதாவது ஒரு பொண்ணு பாரு.. உனக்கு புடிச்சிருந்தா போதும்.. நான் கட்டிக்கிறேன்..!!"

"ப்ச்.. ஏன்டா இப்படிலாம் பேசுற..?? நீ லவ் மேரேஜ்தான் பண்ணிக்கனும்னு, நான் ஏன் இவ்வளவு பிடிவாதமா இருக்குறேன்னு கூடவா உனக்கு புரியலை..?? காதல்ன்றது ஒரு அற்புதமான உணர்வு அசோக்.. அது ஒரு அழகான அனுபவம்..!! நம்ம குடும்பத்துல எல்லாரும் அதை அனுபவிச்சிருக்கோம்.. என் பையனுக்கும் அந்த அனுபவம் கெடைக்கணும்னு அம்மா ஆசைப்படுறேண்டா..!! அது தப்பா..??"

"ஹ்ம்ம்.. உன் ஆசைல ஒன்னும் தப்பு இல்ல..!! இப்போ என்ன.. உனக்கு உன் பையன் லவ் பண்ணனும்.. அவ்வளவுதான..?? சரி.. மேரேஜ் பண்ணிக்கிட்டு என் பொண்டாட்டியை லவ் பண்ணிக்கிறேன்.. போதுமா..??"

"ஹையோ.. மேரேஜ்க்கு அப்புறம் வர்ற லவ் வேற.. நான் சொல்ற லவ் வேற..!! மேரேஜ்க்கு அப்புறம் வர்றது, வேற வழி இல்லாம வர்றது.. கட்டி வச்சுட்டாங்களேன்னு கட்டாயத்தினால வர்றது.. அது எல்லாருக்குமே கெடைக்கும்..!! ஆனா நான் சொல்ற லவ் அப்படி இல்ல.. புரியுதா உனக்கு..??"

"ம்ம்.. புரியுது..!! ஆனா.. சும்மா சும்மா 'லவ் பண்ணு லவ் பண்ணு'ன்னு சொன்னா.. நான் யாரைப் போய் லவ் பண்றது..?? எனக்கு மனசுக்கு பிடிச்ச மாதிரி யாராவது கெடைக்க வேணாமா..??"

"நீ யார்ட்டயாவது பேசினாத்தான மனசுக்கு பிடிச்சிருக்கா இல்லையான்னு தெரியும்..?? நீதான் எந்த பொண்ணுட்டயும் பேசகூட மாட்டேன்றியே..??"

"எனக்கு எவ கூடவும் பேசணும்னு தோணல மம்மி.. அது என் தப்பா..??"

"பொய் சொல்லாத..!! அப்படிலாம் இருக்க வாய்ப்பே இல்ல.. ஸ்கூல்ல, காலேஜ்ல, இப்போ வொர்க் பண்ற இடத்துலனு.. இதுவரை ஒரு பொண்ணு கூடவா உன்னை அட்ராக்ட் பண்ணல..?? உண்மையை சொல்லு..!! எவளாவது ஒருத்தியாவது இருப்பா..!! 'அழகா இருக்காளே..'ன்னு தோணிருக்கலாம்.. 'நல்ல பொண்ணு மாதிரி தெரியுதே..'ன்னு நெனச்சிருக்கலாம்.. 'இவ கூட பேசிப் பழகினா எப்படி இருக்கும்'னு ஆசை வந்திருக்கலாம்..!! சொல்லு.. இதுவரை அப்படி எந்த பொண்ணையுமே நீ மீட் பண்ணது இல்லையா..??"

பாரதி அந்தமாதிரி கேட்கவும், பளிச்சென்று அசோக்கின் மனதுக்குள் தோன்றியது, சற்று முன் ஃபுட் கோர்டில் பார்த்த அந்தப்பெண் தான்..!! அம்மா சொன்ன மூன்று விஷயங்களுமே, அந்தப்பெண்ணைப் பார்த்தபோது தனக்குள் தோன்றியதை எண்ணி, அவனுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது..!! உடனே அவன் உள்ளத்துக்குள் ஒரு புதுவித மாற்றம்..!! சங்கீதாவின் பேச்சால் மனதில் ஏற்பட்டிருந்த ரணம் உடனடியாய் ஆறிப்போய், இப்போது ஜிலுஜிலுவென ஏதோ தென்றல் வீசுவது மாதிரி சிலிர்ப்பாக இருந்தது..!!அவனையும் அறியாமல் அவன் உதடுகளில் ஒரு புன்னகை குடியேறியது..!! முகத்தை நிமிர்த்தி.. அம்மாவை ஏறிட்டு.. குரலில் ஒருவித குறுகுறுப்புடனே கேட்டான்..!!

"ஒருவேளை.. அப்படி யாராவது என்னை அட்ராக்ட் பண்ணினா.. நான் என்ன செய்யட்டும் மம்மி..??"

"ஹாஹா.. இது என்ன கேள்வி..?? போய் அந்த பொண்ணுட்ட பேசு..!!"

"ஆனா.. எனக்குத்தான் பொண்ணுங்கட்ட எப்படி பேசனும்னே தெரியாதே..??"

"எப்படி பேசணும்னா..?? எனக்கு புரியல..!!"

"எப்படின்னா.. ம்ம்ம்ம்... பொண்ணுங்களுக்கு எப்படி பேசினா புடிக்கும், எப்படி பேசினா புடிக்காது.. எதுக்கு சிரிப்பாங்க, எதுக்கு கோவப்படுவாங்க, எதுக்கு வெட்கப்படுவாங்க... எப்படி பேசினா 'ச்சோ.. ச்வீட்..'னு கொஞ்சுவாங்க.. இதுலாம் எதுவுமே எனக்கு தெரியாதே..?? அப்புறம் எப்படி அந்தப் பொண்ணுக்கு என் மேல லவ் வர வைக்கிறது..??"

"ஹாஹாஹாஹா..!! பொண்ணுங்களுக்கு லவ் வர வைக்கிறதுக்கு.. நீ சொல்ற மாதிரிலாம் இனிக்க இனிக்க பேசணும்னு அவசியமே இல்லடா கண்ணா..!!"

"அப்புறம்..??"

"நீ ரொம்ப அன்பானவன்னு அவளுக்கு புரிய வை.. உன்னை கட்டிக்கிட்டா நீ அவளை பத்திரமா பாத்துப்பேன்ற நம்பிக்கையை அவளுக்கு கொடு..!! இந்த ரெண்டு விஷயம் மட்டும் போதும்..!! எந்த மகாராணி மங்கம்மாவா இருந்தாலும்.. மயங்கித்தான் ஆகணும்..!!"

"நெஜமாவா..?? இது ரெண்டும் போதுமா..??" அசோக் இன்னும் நம்பிக்கை இல்லாமல் கேட்க,

"போதுண்டா..!! மம்மி சொல்றேன்ல.. நம்பு..!!" பாரதி உறுதியாக சொன்னாள்.

"இவ்வளவுதானா மம்மி..?? லவ்ன்றது இவ்வளவு சிம்பிளா..?? நான் ரொம்ப காம்ப்ளிகேட்டட்னு நெனச்சேன்..!!"

"ஹாஹா.. காம்ப்ளிகேட்டடான ப்ராப்ளத்துக்கு.. சொல்யூஷன் எப்போவுமே ரொம்ப சிம்பிள்தாண்டா மகனே..!!" சொல்லிவிட்டு பாரதி புன்னகைக்க,

"ம்ம்ம்...!!" அசோக்கும் அம்மாவை பார்த்து புன்னகைத்தான்.

"அதுசரி..!! இவ்வளவு விஷயம் கேக்குறியே.. அந்தமாதிரி ஏதாவது பொண்ணை பாத்துட்டு இருக்கியா..??" பாரதி குறும்பாக கேட்கவும், அசோக் தடுமாறிப் போனான்.

"ஐயோ.. அதுலாம் யாரும் இல்ல மம்மி..!!" என்று வெட்கத்துடன் சொன்னவாறு, அவளுடைய மடியில் முகத்தை புதைத்துக் கொண்டான்.

அம்மாவின் வருகைக்கு பிறகு, நம்பிக்கையூட்டும் விதமாய் அவள் பேசியபிறகு, அசோக்கின் மனது இப்போது லேசாகிப் போயிருந்தது. ஃபுட் கோர்டில் பார்த்த அந்தப்பெண், திரும்ப திரும்ப அவன் மனதுக்குள் வந்து போய்க் கொண்டிருந்தாள். ஒரு இதமான உணர்வு உடலெங்கும் பரவ, அந்த உணர்வு எப்போதும் நீடித்திருக்க வேண்டும் என்று அவன் மனம் விரும்பியது. மீண்டும் தலையை நிமிர்த்தி அம்மாவை ஏறிட்டான்.

"மம்மி..!!'

"ம்ம்..??"

"கொஞ்ச நேரம் இங்க இருக்குறியா..?? நான் தூங்குனப்புறம் போறியா..??" ஏக்கமாக கேட்ட மகனையே, பாரதி கனிவுடன் பார்த்தாள்.

"இருக்குறேண்டா கண்ணா.. படுத்துக்கோ.. தூங்கு..!!"

அசோக் அம்மாவின் மடிமீது தலைவைத்து படுத்துக் கொண்டான். அசோக்குக்கு அவனுடைய குடும்ப சூழலில் இருந்தும்.. நட்பு வட்டாரத்தில் இருந்தும்.. தனது தொழிலான விளம்பர உலகத்தில் இருந்தும்.. தனது லட்சியமான திரைப்பட உலகத்தில் இருந்தும்.. காதல் என்ற வார்த்தை எப்போதுமே ஒருவித நெருக்கடியையே அவனுக்கு தரும்..!! ஆனால் இப்போது பாரதி அவனது தலையை இதமாய் வருடிக்கொடுக்க.. அந்த நெருக்கடி எல்லாம் மறந்துபோய்.. கவலையெல்லாம் தீர்ந்து போனது போன்ற உணர்வுடன்.. மனதெல்லாம் நிம்மதி நிறைய ஆரம்பிக்க.. கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் நித்திரையில் மூழ்கிப் போனான்..!!

[johnypowas]

அத்தியாயம் 4

அடுத்த நாள் காலை அசோக் கண்விழித்தபோது, அவனது தலைக்கடியில் இரண்டும், பக்கவாட்டில் இரண்டுமாய் நான்கு தலையணைகள் வைக்கப்பட்டிருந்தன. இரவு ஒரு மூலையில் கிடந்த அந்த போர்வை, இப்போது அவன் உடலை முழுவதுமாய் போர்த்தி, காலைக்குளிருக்கு இதமாக கதகதப்பை வழங்கிக் கொண்டிருந்தது. இரவில் பளிச்சென்று எரிந்த குழல்விளக்கு இப்போது அணைந்துபோயிருக்க, கண்ணை உறுத்தாத வெளிச்சத்தை வெளியிட்டுக் கொண்டிருந்தது இரவு விளக்கு ஒன்று..!!

கண்விழித்ததுமே மனதுக்குள் ஒரு புத்துணர்வும் புதிதாய் விழித்துக் கொண்டதை அசோக்கால் உணர முடிந்தது. தலையை திருப்பி மணி பார்த்தான். ஏழரை என்று காட்டியது கடிகாரம்..!! அவனுக்கும் அன்றிலிருந்து ஏழரை ஸ்டார்ட் ஆகப்போகிறது என்பதை அறியாதவனாய், படுஉற்சாகமாகவே படுக்கையை விட்டு எழுந்தான். பாத்ரூமுக்குள் புகுந்தவன் கால் மணி நேரம் கழித்து, கமகமவென வாசனையாக வெளிப்பட்டான். வேறு உடைகளை பரபரவென அணிந்துகொண்டு அவனுடைய அறையை விட்டு வெளியேறினான். கிச்சனுக்குள் நுழைந்தான். பொங்கிய பாலின் கொதிப்பை அடக்குவதற்காக, குனிந்து ஸ்டவ் ரெகுலேட்டர் திருகிக் கொண்டிருந்த பாரதி, மகன் உள்ளே நுழைந்ததும் அவனை ஏறிட்டு புன்னகைத்தாள். 

"என்னடா.. பொழுது விடிஞ்சிருச்சா..??"

"ம்ம்.. அரை மணி நேரத்துக்கு முன்னாடியே..!!"

"நல்லா தூக்கமா..??"

"செம தூக்கம்..!! தலை வச்சு படுத்தது என் மம்மி மடியாச்சே.. எந்த கவலையும் இல்லாம நிம்மதியா தூங்கினேன்..!!"


அசோக் அன்பு வழிகிற புன்னகையுடன் சொல்ல, பாரதி பதிலேதும் சொல்லாமல் தன் மகனையே அமைதியாக பார்த்தாள். அந்தப் பார்வையில் ஒருவித பெருமிதம் மிகுந்திருந்தது. பிறகு ஸ்டவ் மீதிருந்த பாத்திரத்தை கைப்பிடி பற்றி தூக்கி, தயாராக எடுத்து வைத்திருந்த கப் ஒன்றில் பாலை ஊற்றினாள். அசோக் இப்போது சற்றே நகர்ந்து சென்று, தன் அம்மாவை பின்புறமாக இருந்து மென்மையாக அணைத்துக் கொண்டான். அவளுடைய தோள்ப்பட்டையில் தன் தாடையை வைத்து அவன் தேய்க்க,

"ஹ்ம்ம்.. என்ன.. இன்னைக்கு அம்மா மேல ஒருத்தனுக்கு பாசம் பொங்கி வழியுது..??" பாரதி திரும்பி பாராமல் கப்புக்குள் ஸ்பூன் விட்டு கலக்கிக்கொண்டே கேட்டாள்.

"தேங்க்ஸ் மம்மி..!!" அசோக் சம்பந்தமே இல்லாமல் சொன்னான்.

"தேங்க்ஸா.. எதுக்கு..??"

"இல்ல.. எனக்கு கொஞ்ச நாளாவே மனசுல ஒரு கொழப்பம்.. எந்த நேரமும் போட்டு இம்சை பண்ணிட்டே இருந்தது..!! நேத்து உன்கிட்ட பேசினப்புறம் அந்த கொழப்பம்லாம் போய்.. மைன்ட் இப்போ ஃப்ரெஷ் ஆயிடுச்சு..!!"

"ம்ம்.. அப்படி என்ன கொழப்பம் உனக்கு..??"

"எப்படி சொல்றது.. ஹ்ம்ம்.... பொண்ணுகளை பத்தி.. அவங்கட்ட பேசுறதை பத்தி..
லவ்வை பத்தி.. அதுக்கான குவாலிஃபிகேஷன் பத்தி..!!"

அசோக் சொல்ல, பாரதி இப்போது திரும்பினாள். அசோக்கை பார்த்து மெலிதாக புன்னகைத்தாள். மகனுடைய கண்களையே சில வினாடிகள் உன்னிப்பாய் கவனித்து, ஏதோ உண்மையை அறிய முயன்றாள். அப்புறம் எதையும் வெளிக்காட்டிக் கொள்ளாமல், இதழில் ஒரு புன்சிரிப்புடன் கேட்டாள்.

"ஹ்ம்ம்.. எப்படியோ.. மனசு இப்போ தெளிவாயிடுச்சில..??"

"ம்ம்.. ஆயிடுச்சு..!!"

"அப்போ.. இன்னும் கொஞ்ச நாள்ல.. 'இவதான் மம்மி உன் மருமக..'ன்னு எவளையாவது
இழுத்துட்டு வந்து என் முன்னாடி நிறுத்துவேன்னு எதிர்பார்க்கலாமா.??" பாரதி குறும்பாக கேட்க,

"ஹாஹா..!! அந்த அளவுக்குலாம் இப்போ என்னால அஷ்யூரன்ஸ் குடுக்க முடியாது
மம்மி.. வேணுன்னா ஒன்னு மட்டும் சொல்லலாம்..!!" அசோக் சிரிப்புடன் சொன்னான்.

"என்ன..??"

"இப்போதைக்கு உன் புள்ள செம லவ் மூடுல இருக்கான்.. எவளாவது சிக்குனான்னு
வச்சுக்கோ.. பட்டுன்னு 'ஐ லவ் யூ..' சொல்லிருவான்..!! ஹ்ம்ம்.. எவளுக்கு லக் அடிக்கப் போவுதோ..??" அசோக் காலரை தூக்கிவிட்டவாறு எகத்தாளமாக சொல்ல, பாரதியால் சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை.

"ஹாஹாஹாஹா..!! பின்ன என்ன.. என் புள்ளை புருஷனா கெடைக்கிறதுக்கு.. பூர்வ
ஜென்மத்துல நெறைய புண்ணியம்ல பண்ணிருக்கனும் அவ..!!"

"ஹ்ம்ம்.. எங்க இருக்காளோ, என்ன பண்ணிட்டு இருக்காளோ.. அந்த புண்ணியவதி..!!"
அசோக் ஒரு பெருமூச்சுடன் சொன்னான்.

"அட.. ஏண்டா சலிச்சுக்குற..?? உனக்கு வரப்போறவ என்ன இனிமேலா பொறக்கப்போறா..??
அல்ரெடி எங்கயோ பொறந்திருப்பா.. அடிக்கடி உன் கண்ணு முன்னாடி கூட வந்து
போயிருப்பா.. உனக்குத்தான் அடையாளம் கண்டுபிடிக்க தெரியல..!! இனிமேயாவது உன்
கண்ணை நல்லா தெறந்து.. கொஞ்சம் சுத்திமுத்தி பாரு..!!"

அசோக்கின் கன்னத்தை பிடித்து செல்லமாய் திருகியவாறே சொன்ன பாரதி.. பிறகு
அந்தப்பக்கமாய் திரும்பி.. சற்றுமுன் பால் ஊற்றி கலக்கிய அந்த கப்பை எடுத்து.. இப்போது அசோக்கிடம் நீட்டினாள்..!!

"இந்தா.."

"என்ன.. கண்ணை தெறந்து பாருன்னுட்டு காபியை நீட்டுற..??"

"இது காபி இல்லடா.. பூஸ்ட்..!!"

"எதோ ஒன்னு.. எனக்கு வேணாம்..!!"

"இது உனக்கு இல்ல.. உன் தங்கச்சிக்கு...!! கொண்டு போய் கொடு போ..!!" பாரதி
சொல்ல, அசோக் இப்போது சற்றே நெற்றியை சுருக்கினான்.

"அவளுக்கா..?? அதுக்குள்ளயா எந்திரிச்சுட்டா அவ..??"

"ஆறு மணிக்கே அலாரம் வச்சு எந்திரிச்சுட்டா..!!"

அசோக்கிற்கு இப்போது நிஜமாகவே ஆச்சரியமாக இருந்தது. பள்ளியில் படிக்கிற காலத்திலேயே.. எக்ஸாம் டயத்தில் கூட.. எட்டு மணிவரைக்கும் இழுத்துப் போர்த்திக்கொண்டு.. சொங்கி மாதிரி தூங்குவாள் சங்கி..!! இன்று ஆறு மணிக்கே அலாரம் வைத்து எழுந்திருக்கிறாள் என்றால்.. 'சங்கீதாவின் வாழ்க்கையிலேயே முதன் முறையாக..' என்று சன் டிவியில் விளம்பரம் போட்டால் கூட வியப்பதற்கு ஒன்றுமில்லை என்று தோன்றியது..!!

"எ..என்ன மம்மி சொல்ற..?? ஆறு மணிக்கே அலாரம் வச்சு எந்திரிச்சாளா..?? அப்படி என்ன வேலை பாக்குறா எந்திரிச்சு..??"

"ம்ம்...??? எல்லாம் நீ குடுத்த வேலைதான்..!! போ.. நீயே போய் அவ அட்டூழியத்தை பாரு..!!"

அசோக் குழப்பம் இன்னும் விலகாமலே, அம்மாவிடம் இருந்து காபி கப்பை வாங்கிக்கொண்டான். தங்கையின் அறை நோக்கி மெல்ல நடந்தான். பாரதி அசோக்கிடம் அந்த வேலையை ஏவியதற்கு மறைமுகமாக ஒரு காரணம் கூட உண்டு. பிள்ளைகள் இருவரும் நேற்று உரசி மனக்காயப்பட்டுக் கொண்டார்கள் அல்லவா..?? இன்று அவர்கள் இருவரையும் அருகில் இழுத்து வைத்து, அவர்களை கைகுலுக்கிக்கொள்ள வைப்பது மாதிரியான முயற்சி அது..!! 

'அப்படி என்ன வேலை..??' என்று கேள்வியுடனே தங்கையின் அறைக்குள் நுழைந்த அசோக்கிற்கு, பால்கனியில் இருந்து ஹை பிட்ச்சில் ஒலித்த சங்கீதாவின் சத்தம், அவன் காதில் விழுந்த அடுத்த நொடியே எல்லாம் புரிந்து போனது. 

"வாயை மூடு..!!! வாயை மூடுன்றேன்ல..???? நான் சொல்றதை கேளு..!!! ப்ச்.. இப்போ கேக்கப் போறியா இல்லையா நீ..????" 

காதில் ப்ளூடூத் ஹெட்போனுடன் காளி மாதிரி கத்திக் கொண்டிருந்தாள் சங்கீதா. அவள் அப்படி கத்தியதும், அடுத்த முனை பட்டென ஆஃப் ஆகியிருக்க வேண்டும். இந்த முனையில் இவள் வாயைத் திறந்து படபடவென பொரிந்து தள்ள ஆரம்பித்தாள். ஒரு இடத்தில் நிற்காமல் அங்கும் இங்கும் வெடுக் வெடுக்கென நடந்தவாறே, வெடித்து சிதறினாள்.

"அப்போ இத்தனை நாளா எங்கிட்ட நடிச்சுட்டு இருந்திருக்க.. என்னை ஏமாத்திட்டு இருந்திருக்க.. அப்படித்தான..?? லவ் பண்றதுக்கு முன்னாடிலாம்.. என் பின்னாடி அப்படியே நாய் மாதிரி நாக்கை தொங்க போட்டுட்டு அலைவல.. அப்போ மட்டும் என் வாய்ஸ் லவ்லி வாய்ஸா இருந்தது... இப்போ லவ் பண்ண ஆரம்பிச்சப்புறம் நரி வாய்ஸ் ஆயிடுச்சா..?? கேக்குறேன்ல.. பதில் சொல்லு..!! ஹலோ... இருக்குறியா..?? பேசுடா..!!!! வாயில என்ன வச்சிருக்குற..???" 

சங்கீதா கிஷோரை பேச சொல்லி கத்தினாள். ஆனால் அப்படி கத்தி முடித்த அடுத்த நொடியே 'வாயை மூடு..!!! வாயை மூடுன்றேன்ல..??' என்று மறுபடியும் எரிந்து விழுந்தாள். 'என்னாடி உங்க லாஜிக்கு..??' என்று கேட்கத் தோன்றியது அசோக்குக்கு..!! ஆனால் ருத்ர வடிவாய் நின்றிருந்த தங்கையை பார்த்ததும், எதுவும் கேட்காமல் வாயை அழுத்தி மூடிக் கொண்டான். 'இப்படி காதலனை திட்டுவதற்காகத்தான்.. காலங்காத்தாலேயே அலாரம் செட் பண்ணி எழுந்தாளா..?? கத்தி கத்தி மகள் களைப்பாகியிருப்பாள் என்று, இந்த அம்மா வேறு பூஸ்ட் கலக்கி அனுப்புகிறாள்..?? ஹ்ம்ம்.. கவலைக்கிடம்தான் என் நண்பனின் நிலைமை..!!' 

அசோக்குக்கு கிஷோரை நினைக்கையில் பாவமாக இருந்தது. 'கொஞ்சம் ஓவராத்தான் அவனை பழி வாங்கிட்டமோ..??' என்று தோன்றியது. அப்புறம், 'அவன் மட்டும் அங்க நடக்குறதை இங்க உளறலாமா..?? நல்லா வாங்கட்டும்.. அப்போத்தான் அறிவு வரும்..!!' என்று மனதை சமாதானம் செய்து கொண்டான். கொஞ்ச நேரம் அமைதியாகவே நின்றிருந்தான். அப்புறம் கத்திக்கொண்டிருந்த சங்கீதாவே இவனை கவனித்தும் விட்டாள். ஃபோனில் பேசுவதை நிறுத்தாமல், அந்த ஆத்திரம் கொப்பளிக்கும் முகத்துடனே அண்ணணிடம் திரும்பி, 

'என்ன..??' என்று சைகையால் கேட்டாள். 

'பூஸ்ட்..!!'

அசோக்கும் கிசுகிசுப்பான குரலில் சொன்னான். சங்கீதா பூஸ்ட் கப்பை கையில்
வாங்கிக் கொண்டாள். சத்தமே வராமல் உதட்டை மட்டும் அசைத்து

'தேங்க்ஸ்..' என்றாள். கப்பில் வாய் வைத்து கொஞ்சமாய் உறிஞ்சிக் கொண்டாள்.

'யாரு.. கிஷோரா..??' அசோக் தெரியாதவன் மாதிரி கேட்டான்.

'ம்ம்..' சங்கீதா தலையசைத்தாள்.

'நான் அவன்ட்ட கொஞ்சம் பேசணும்..!!'

அசோக் சைகையாலேயே சொல்ல, சங்கீதா ஓரிரு வினாடிகள் யோசித்தாள். பிறகு காதிலிருந்த ஹெட்போனை கழற்றி அண்ணனிடம் நீட்டினாள். அசோக் அதை வாங்கி தனது காதில் பொருத்திக்கொண்டு, 

"ஹலோ..!!" என்று சொல்வதற்கும், அடுத்த முனையில்

"உன் கால்ல வேணாலும் விழறேன்.. ப்ளீஸ்...!!" என்று கிஷோர் பரிதாபமாக கெஞ்சுவதற்கும் சரியாக இருந்தது.

"ஹிஹி.. என்ன மச்சி இது..?? என் கால்ல போய் விழுறேன்ற.. அப்படி என்ன பெரிய
தப்பு பண்ணிட்ட நீ..??" அசோக் கிண்டலாக கேட்டான். உடனே 

"ஓ..!! நீயா..???? சொல்லு..!!!"

அடுத்த முனையில் கிஷோரின் வாய்ஸ் உடனடியாய் முருக்கேறுவதை அசோக்கால் உணர முடிந்தது. 'பையன் என் மேல செம கடுப்புல இருக்கானோ..?' என்று ஒரு எண்ணம் ஓடியது. இருந்தாலும் அதெல்லாம் வெளியே காட்டிக் கொள்ளாமல், கேஷுவலாகவே பேசினான். சங்கீதா பூஸ்ட் உறிஞ்சிக்கொண்டே, ஒரு கையை இடுப்பில் ஊன்றியவாறு, இவர்கள் பேசுவதை முறைப்பாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். 

"ஹேய்.. இன்னைக்கு காலைல மோகன்ராஜ் வர சொல்லிருந்தார்டா.. ஏதோ புது ப்ராஜக்ட் போல.. டிஸ்கஷன் கூப்பிட்ருந்தாரு..!! ஒன்பது மணிக்குலாம் வந்திருங்கன்னு சொன்னாரு.. போயிட்டு வந்துடு.. சரியா..??" 

"ஓ.. இதை சொல்றதுக்குத்தான் இப்போ அவகிட்ட ஃபோன் வாங்கினியா..??"

"ம்ம்.. ஆமாம்..!! ஒருவேளை நீ மறந்திருப்பியோன்னு நெனச்சேன்.. அதான் ஞாபகப் படுத்தலாம்னு..!! சரி.. நீ போயிட்டு அப்படியே ஆபீஸ் வந்துடு.. அப்புறமா பேசிக்கலாம்..!!"

"இ..இல்ல மச்சி.. என்னால போக முடியாதுன்னு நெனைக்கிறேன்..!! எனக்கு பதிலா நீ போயிட்டு வந்துடுறியா..??" 

"ஏ..ஏண்டா.. என்னாச்சு..??"

"இல்லடா.. காலைலேயே ஒரு அன்-எக்ஸ்பெக்டட் பர்சனல் வொர்க் ஆகிப்போச்சு.. எல்லாம் ஒரு பரதேசி பன்னாடை நாயால வந்தது..!! எப்படியும் நான் இன்னும் ஒரு டூ ஹவர்ஸ்க்காவது ரொம்ப பிஸியா இருப்பேன்னு நெனைக்கிறேன் மச்சி..!! ஸோ.. நீயே போயிட்டு வந்துடுடா.. ப்ளீஸ்..!!" 

"ஓ.. அப்டியா..!!! ம்ம்ம்ம்.. ஓகேடா.. நான் பாத்துக்குறேன்.. விடு..!! ம்ம்.. ஆமாம்.. அப்படி என்ன திடீர்னு.. அன்-எக்ஸ்பெக்டட் பர்சனல் வொர்க்கு உனக்கு..??" அசோக் அப்பாவியாக கேட்க, 

"ஏன்..??? உனக்கு தெரியாதா..???" அடுத்த முனையில் கிஷோர் பற்களை கடித்தவாறு கடுப்புடன் திருப்பி கேட்டான். அசோக் உடனே புரிந்து கொண்டான். 

"ஓ.. புரியுது புரியுது..!! ஓகே மச்சி.. நீங்க ஏதோ இன்ட்ரஸ்டிங் டிஸ்கஷன்ல இருந்தீங்கன்னு நெனைக்கிறேன்.. நான் நடுவுல வந்து டிஸ்டர்ப் பண்ணிட்டேன்.. ஸாரி..!! ஓகே.. நீங்க கண்டின்யூ பண்ணுங்க.. நான் அவகிட்ட குடுக்குறேன்..!!" 

அசோக் ஹெட்ஃபோன் எடுத்து தங்கையிடம் நீட்டினான். இப்போது அவள் அதை வாங்கி தன் காதோடு பொருத்திக் கொண்டாள். அசோக் அங்கிருந்து நகர முயல, அவனுக்கு பின்னாலிருந்து 'டேய்..!!' என்று சங்கீதாவின் குரல் ஒருவித எரிச்சலுடன் ஒலித்தது. முதலில் கிஷோரைத்தான் அவள் அவ்வாறு அழைக்கிறாள் என்று அசோக் நினைத்தான். அப்புறம், சங்கீதா அவனுடைய கையை இறுக்கமாகப் பற்றி நகரவிடாமல் நிறுத்தியிருப்பதை உணர்ந்ததும், தன்னைத்தான் அழைக்கிறாள் என்று புரிந்துகொண்டான். தன் கையைப் பற்றியிருந்த தங்கையின் கையை ஒருமுறை பார்த்தான். அப்புறம் சற்றே குழப்பமாய் அவளுடைய முகத்தை ஏறிட்டான்.

"என்ன..??"

என்பது போல பார்த்தான். அவன் அவ்வாறு பார்த்ததும், இப்போது சங்கீதா தனது முகத்தை வேறெங்கோ திருப்பிக் கொண்டாள். சற்றே வீராப்பான, விறைப்பான குரலில் சொன்னாள். 

"ஸாரி..!!"

இப்போது அசோக்குக்கு மனதில் சில்லென்று ஒரு உணர்வு. அந்தப்பக்கமாய் திரும்பி நிற்கிற தங்கையையே அன்புடனும், உதட்டில் ஒரு புன்னகையுடனும் பார்த்தான். ஏதோ சொல்ல வாயெடுத்தான். அதற்குள்ளாகவே சங்கீதாவிடம் கிஷோர் ஃபோனில் ஏதோ கேட்டிருப்பான் போலிருக்கிறது. அசோக்கின் கையை பிடித்த பிடியை விடாமலே, சங்கீதா ஹெட்ஃபோனில் கத்த ஆரம்பித்தாள். 

[johnypowas]

"என்னது பரவால சங்கிம்மாவா..?? அப்படியே செவுளை சேர்த்து விட்டேன்னா..!! உன்கிட்ட போய் ஸாரி கேக்குறதுக்கு எனக்கு என்ன லூஸா பிடிச்சிருக்கு..?? நான் இங்க என் அண்ணன்ட்ட ஸாரி கேட்டேன்..!! உன்னை..????? நீ கொஞ்சம் வெயிட் பண்ணு.. நான் இங்க பேசிட்டு வரேன்..!! லைன்லேயே இரு.. கட் பண்ணிடாத.. புரியுதா..????" 

கத்திமுடித்தவள், காதில் இருந்து ஹெட்போனை படக்கென்று கழற்றினாள். அப்புறமும் ஒருமாதிரி ரெஸ்ட்லசாய் அப்படியும் இப்படியுமாய் தலையை அசைத்தாள். பிறகு அசோக் பக்கமாய் திரும்பி பட்டென மீண்டும் சொன்னாள். 

"ஸாரிடா..!!"

"எதுக்கு ஸாரி..??"

"நே..நேத்து.. கோ..கோவத்துல.. நான் கொஞ்சம் ஓவரா பேசிட்டேன்..!! என்னதான் இருந்தாலும் நான் அப்படி பேசிருக்க கூடாது.. நான் பேசினது தப்புன்னு லேட்டாத்தான் எனக்கு புரிஞ்சது..!! ஸோ.. ஸாரி.. மன்னிச்சுடு..!!" 

தன் முகத்தையே ஏறிடாமல், தலையை அப்படியும் இப்படியுமாய் சிலுப்பிக்கொண்டு, குரலில் மட்டும் குற்ற உணர்ச்சியுடன், தங்கை தன்னிடம் மன்னிப்பு கேட்டவிதம், அசோக்கிற்கு சிரிப்பை வரவழைத்தது. உதடுகள் பிரித்து மெலிதாக புன்னகைத்தான். அப்புறம் சற்றே குறும்பான குரலில் சொன்னான். 

"பரவால போ.. மன்னிச்சுட்டேன்..!!" அசோக் அவ்வாறு ஏளனமாக சொன்னவிதம், சங்கீதாவுக்கு சற்று எரிச்சலை கிளப்பியிருக்க வேண்டும். 

"ஆனா ஒன்னு மவனே.. தங்கச்சி ஸாரி கேட்டுட்டா.. நமக்கு பணிஞ்சு போயிட்டா.. இனி நம்ம வழிக்கே வரமாட்டா... அப்படிலாம் தப்பு கணக்கு போட்டுடாத..!!" 

"ஓஹோ..!! சரி சரி... நீயும் அப்படிலாம் எதும் தப்பா நெனச்சுடாத சங்கு.. அண்ணன்ட்ட ஸாரி கேட்டாச்சு.. அவன் அப்படியே உருகிப் போயிட்டான்.. இனிமே நம்மள வம்பிழுக்கவே மாட்டான்..!! அப்படிலாம் மனசுல ஏதாவது நெனைப்பு இருந்தா.. இப்போவே அதை அணுகுண்டு போட்டு அழிச்சிடு..!!" 

அசோக் பதிலுக்கு பதில் பேசவும், சங்கீதா அவனையே சில வினாடிகள் உர்ரென்று முறைத்துப் பார்த்தாள். அப்புறம் முகத்தை அசிங்கமாக சுளித்தவாறு, 

"ஏ ச்சே.. போடா..!!" என்று அவனை பிடித்து தள்ளி விட்டாள்.

"அடச்சீய்.. போடீ..!!"

அசோக்கும் பதிலுக்கு கத்திவிட்டு, அறை வாசலை நோக்கி நடந்தான். அவன் அந்தப்பக்கம் நகர்ந்ததுமே, சங்கீதா ஹெட்ஃபோனை காதில் மாட்டிக்கொண்டு, பாதியில் விட்ட வேலையை மீண்டும் தொடர்ந்தாள். 

"டேய்...!! இருக்கியா..?? ம்ம்ம்... என்னது என்னது...??? ஏய்.. இரு இரு இரு.. நீ மொதல்ல இருந்து வா.. ப்ச்.. மொதல்ல இருந்து வா..!! நான் உன்கிட்ட ஐ லவ் யூ சொல்றதுக்கு முன்னாடி.. நீ என் பின்னாடி நாய் மாதிரி நாக்கை தொங்கப்போட்டுட்டு திரிஞ்சியா இல்லையா..?? அதுக்கு மொதல்ல ஆன்சர் சொல்லு இப்போ.. கமான்.. பேசு..!!"

அசோக் அந்த அறையை விட்டு வெளியே வந்தான். வெளியே வந்ததுமே 'யப்பாஆஆ..' என்று தலையை ஒருமுறை உலுக்கிக்கொண்டான். தங்கை கிஷோரை பின்னி பெடலெடுப்பாள் என்று அவனுக்கு முன்பே தெரியும். ஆனால் எந்த அளவிற்கு என்பதை இன்றுதான் கண்கூடாக காண்கிறான். தனக்கென்று ஒரு பெண் தேர்ந்தெடுக்கும்போது, தங்கை மாதிரி ஒரு ராட்சஸியிடம் மட்டும் சிக்கிக்கொள்ளக்கூடாது என்று நினைத்துக் கொண்டான்.

சங்கீதாவின் அறையில் இருந்து ஹாலுக்கு வரும் வழியில்தான் தாத்தா பாட்டியின் அறையும் இருக்கிறது. அவர்கள் அறையை அசோக் கடக்கும்போது, உள்ளே இருந்து பாட்டியின் சத்தம் பெரிதாக ஒலிக்க, அசோக் அப்படியே ப்ரேக் போட்டான். பாட்டி என்ன சொல்லுகிறாள் என்று காதை கூர்மையாக்கி கேட்டான். 

"வாக்கிங் போனா நேரா வீட்டுக்கு வர வேண்டியதுதான..?? வர்ற வழில அங்க நின்னுக்கிட்டு.. அவ கூட என்ன பல்லை காட்டிக்கிட்டு பேச்சு வேண்டி கெடக்கு..??" பாட்டி இந்த வயதிலும் தன் பொசஸிவ் புத்தியால் தாத்தாவை போட்டு படுத்திக்கொண்டிருந்தாள்.

"போனவாரம் அவகிட்ட பல்லுவலின்னு சொல்லிருந்தேண்டி.. இப்போ எப்படி இருக்குன்னு கேட்டா.. அதான் பல்லை காட்டினேன்..!!" தாத்தாவும் பாட்டிக்கு பணிந்து போய்த்தான் பேசிக்கொண்டிருந்தார். 

"ம்க்கும்.. இப்படி பதிலுக்கு பதிலு பேசிட்டே இருங்க.. அப்புறம் இருக்குற நாலு பல்லையும் உடைச்சு போட்டுட வேண்டியதுதான்..!! பல்லும் இருக்காது.. வலியும் இருக்காது..!!"

"ஐயே.. இப்போ என்னாயிடுச்சுன்னு இப்படி கத்துற கோமளா..??"

"இங்க பாருங்க.. எனக்கு அதுலாம் தெரியாது.. இனிமே நீங்க வாக்கிங் போறதா இருந்தா இங்க வீட்டுக்குள்ளயே போங்க.. சொல்லிப்புட்டேன் ஆமாம்..!!" 

பாட்டி முடிவாக சொல்லிவிட்டு, மூஞ்சியை திருப்பிக் கொண்டாள். பார்த்துக்கொண்டிருந்த அசோக் 'ஹ்ம்ம்.. எத்தனை வயதானாலும் பெண்கள் பெண்கள்தான்..!!' என்று பெருமூச்சு விட்டுக்கொண்டான். வாசலுக்கருகே நின்றிருந்த அசோக்கை பாட்டி கவனித்துவிட்டாள்.

"என்னடா..??" என்று எரிச்சலாகவே கேட்டாள்.

ஒட்டுக்கேட்டதை பாட்டி பார்த்துவிட்டாள் என்று அசோக் முதலில் சற்று தடுமாறினான். அப்புறம் அந்த தடுமாற்றத்தை சமாளித்துக்கொண்டு, குரலில் ஒரு கேலியையும் கலந்துகொண்டு, அவர்களுடைய அறைக்குள் தலையை மட்டும் நீட்டியவாறு கேட்டான்.

"ஏன் பாட்டி.. தாத்தா இத்தனை நாள் பல்லை கடிச்சுட்டு ஓட்டிட்டாரு.. இனிமேலா பல்லுவலின்னு ஓடிடப் போறாரு..??" அசோக்கின் கேள்வியில் இருந்த குதர்க்கம் பாட்டிக்கு புரியவில்லை. 

"என்னடா சொல்ற.. மண்டு..??" என்று முகத்தை குழப்பமாய் சுருக்கினாள்.

"புரியலையா..?? சரி விடு..!! தாத்தா உன்மேல உயிரையே வச்சிருக்காரு பாட்டி.. 
தேவை இல்லாம அவரைப்போட்டு இப்படி டார்ச்சர் பண்ணாத..!!"

"அடப்போடா.. என் புருஷனை பத்தி எனக்கே சொல்ல வந்துட்டான்..?? எல்லாம் எனக்கு தெரியும்.. நீ உன் வேலையை பாத்துட்டு போ..!!"

பாட்டி முகத்தை வெட்டியவாறு சொன்னாள். அசோக் சலிப்பாய் தலையசைத்துக் கொண்டான். 'இந்தப் பெண்களே இப்படித்தான்.. தனக்குரியவனை தானும் புரிந்து கொள்ள மாட்டார்கள்.. தன்னைமாதிரி அவனை புரிந்து கொள்ள வேறு ஆளே இல்லை என்று அடமும் பிடிப்பார்கள்..!!' எப்படியோ போங்க என்று மனதுக்குள் முனுமுனுத்தவாறே அசோக் டைனிங் ரூமுக்கு வந்தான். அங்கே அவனுடைய அப்பா அமர்ந்திருந்த நிலையை பார்த்து சற்றே துணுக்குற்றான்.

கன்னத்தில் கைவைத்து.. கவலையே உருவாக.. தட்டில் கிடந்த தோசையை உண்ணக்கூட மனம் இல்லாமல்.. உறைந்து போய் அமர்ந்திருந்தார் மணிபாரதி..!! 'என்னாயிற்று இந்த அப்பாவிற்கு..?? இப்படி இடிந்து போய் அமர்ந்திருக்கிறார்..?? அம்மா எதுவும் அவரை திட்டிவிட்டாளா..?? இன்று என்ன.. பெண்கள் ஆண்களை வறுத்தெடுக்கிற தினமா..??'

"டாடிக்கு என்னாச்சு மம்மி.. நீ ஏதும் திட்டிப்புட்டியா..??" அசோக் கிச்சன் பக்கமாக திரும்பி அம்மாவிடம் கேட்டான். 

"அட.. நான்லாம் ஒன்னும் அவரை திட்டலை..!!"

"அப்புறம்..??" 

"அவரோட அர்ர்ருமை ரசிகர்ட்ட இருந்து லெட்டர் வந்திருக்கு.. அதை படிச்சதுல இருந்து இப்படி ஊமை மாதிரி உக்காந்திருக்காரு..!!" 

"யாரு.. அந்த ஸ்ரீனியா..??"

"ம்ம்.. ஆமாம்..!!"

"மறுபடியும் இவரை திட்டி லெட்டர் போட்டிருக்கானா..??"

"ஆமாண்டா..!!"

பாரதி கடுப்புடன் சொல்லிவிட்டு கல்லில் தோசை மாவை ஊற்றி விரவி விட, அசோக் 'ஹ்ம்ம்ம்..' என்று பெருமூச்சு விட்டவாறே தன் அப்பாவிடம் சென்றான். 

"என்ன டாடி.. ரொம்ப திட்டிட்டானா...??"

"ஆமாண்டா.. கன்னாபின்னான்னு திட்டுறான்.. கண்கொண்டு பாக்க முடியலை அந்த லெட்டரை..!! டாடி இத்தனை வருஷமா கதை எழுதிருக்கேன்டா அசோக்.. இந்த அளவுக்கு எவனும் என்னை கேவலமா திட்டுனது இல்ல..!!" மணிபாரதி மிகவும் சோகமாக சொன்னார்.

"ஹ்ம்ம்.. அவனுக்கு என்னதான் பிரச்னையாம்..??"

"என்னத்த சொல்றது.. நான் இனிமே லவ் ஸ்டோரியே எழுதக் கூடாதாம்.. எழுதுன வரை போதுமாம்..!! இனிமேயும் எழுதினா.. பப்ளிக் ந்யூஸன்ஸ்னு என் மேல பொதுநல வழக்கு போடப்போறதா மிரட்டுறான்..!! நான் கதை எழுதுற பேனாவை.. கூவத்துல தூக்கி கடாச சொல்றான்.!!"

"இதுலாம் ரொம்ப ஓவர் டாடி.. உங்க ஸ்டோரி பிடிக்கலைன்னா படிக்காம விட வேண்டியதுதான.. ஏன் இப்படிலாம் பண்றான்..?? நீங்களும் பதிலுக்கு அவனை தாறுமாறா திட்டி ஒரு லெட்டர் போடுங்க..!!" 

"இல்ல அசோக்.. அவனை அப்படி திட்டுறதுக்கு எனக்கு மனசு வரலை..!!"

"ஏன்..??"

"ஒருகாலத்துல இந்த ஸ்ரீனி என்னை எப்படிலாம் பாராட்டுவான் தெரியுமா..?? என்னை தெய்வம்னுவான்.. என்னை மாதிரி எழுத ஆளே இல்லைன்னு சொல்வான்..!!"

"ஓ.. அப்புறம் ஏன் இப்போ இப்படி திட்டுறான்..??"

"ஹ்ம்ம்... அப்போ லவ் பண்ணிட்டு இருந்தான்.. பாராட்டுனான்..!! இப்போ லவ் ஃபெயிலியர் ஆகிப்போச்சு.. திட்டுறான்..!!"

"இது என்ன டாடி அநியாயமா இருக்கு..?? அவனுக்கு லவ் ஃபெயிலியர் ஆனதுக்கு நீங்க என்ன பண்ணுவீங்க..?? விட்டா.. படிக்கிறவங்க வீட்டுல பவர் ஃபெயிலியர் ஆனா கூட உங்களை திட்ட ஆரம்பிச்சுடுவாங்க போல..??" அசோக் கிண்டலாக கேட்க மணிபாரதி மகனை ஏறிட்டு முறைத்தார்.

"ஏன்டா உனக்கு இப்படி ஒரு கெட்ட எண்ணம்..??"

"என்னாச்சு டாடி..??"

"பின்ன.. ஒருத்தன் திட்டுறதையே தாங்க முடியல.. பவர் ஃபெயிலியர்குலாம் திட்ட ஆரம்பிச்சா.. மொத்த தமிழ்நாடேல என் மொகத்துல காறி துப்பும்..!!"

"ஹாஹா..!! ஹ்ம்ம்.. என்னவோ போங்க..!! எனக்கு டைம் ஆச்சு.. உங்க தோசையை நான் எடுத்துக்குறேன்.. நீங்க அப்புறமா சாப்பிட்டுக்கங்க..!!"

அப்பா முன்பிருந்த ப்ளேட்டை இப்போது அசோக் எடுத்துக் கொண்டான். அப்படியே நின்றவாறே சாப்பிட ஆரம்பித்தான். தோசையை விண்டு சட்னியில் நனைத்து தொண்டைக்குள் போட்டான். ஆவி பறக்கிற தோசையை தாங்கிய கரண்டியுடன், டைனிங் ரூமுக்குள் நுழைந்த பாரதி, மகன் சாப்பிட்டுக்கொண்டிருப்பதை பார்த்ததும் பட்டென்று முகம் மாறினாள். அவனுடைய தலையில் நறுக்கென்று குட்டியாவாறே சொன்னாள்.

"அறிவு கெட்டவனே..!!"

"ஆஆஆஆ..!! இன்னைக்கு என்னாச்சு.. யாராவது யாரையாவது திட்டிட்டே இருக்கீங்க..?? நீ எதுக்கு இப்போ என்னை திட்டுற..??" அசோக் தலையை தேய்த்தவாறே அம்மாவிடம் திரும்பி கேட்டான்.

"எத்தனை தடவை சொல்றது.. குளிச்சுட்டுத்தான் சாப்பிடனும்னு..!!"

"ஐயோ.. குளிச்சுட்டேன் மம்மி..!!"

"குளிச்சுட்டியா..?? பொய் சொல்லாத.. பாத்தா அப்படி தெரியல..!!" பாரதி குழப்பமாய் அசோக்கையே மேலும் கீழும் பார்த்தாள்.

"ஆமாம்.. உனக்கு ஒன்னும் தெரியாது..!! தோசையை குடு.. போய் இன்னும் ரெண்டு போட்டு எடுத்துட்டு வா.. போ..!!"

எரிச்சலாக சொன்ன அசோக் தோசையைப் பறித்து தன் தட்டில் போட்டுக் கொண்டான். பாரதி தயங்கி தயங்கியே கிச்சனை நோக்கி நகர்ந்தாள். கிச்சன் வாசலுக்கு சென்றவள், மீண்டும் திரும்பி அசோக்கை ஒரு நம்பிக்கையில்லா பார்வை பார்க்க, அவன் இப்போது வாயில் தோசையுடன் பரிதாபமாக கத்தினான்.

"ஹையோ... நம்பு மம்மி..!! குளிச்சுட்டேன்..!!"

[johnypowas]

அத்தியாயம் 5

சாப்பிட்டு முடித்து அசோக் வீட்டை விட்டு கிளம்பினான். தனது பைக்கில் பாலாஜி அட்வர்டைசிங்கை அவன் அடைந்த போது மணி 8.50..!! அவனை ஒன்பது மணிக்கு வர சொன்ன மோகன்ராஜ் பத்து மணிக்குத்தான் ஆபீஸ் வந்தார். பத்தரை மணிக்கு டிஸ்கஷன் ஆரம்பமானது. குளிரூட்டப்பட்ட அறையில்.. மோகன்ராஜும்.. அவருடைய அடிபொடிகள் ஐந்து பேரும்.. பிறகு அசோக்கும்..!! 

அரைமணி நேரம் கூட நீடிக்கவில்லை அந்த டிஸ்கஷன்..!! வழக்கம் போல.. மோகன்ராஜ் தனது எண்ணத்தையும் எதிர்பார்ப்பையும்.. மிகுந்த ஈடுபாட்டுடன் அப்படியே உருகி உருகி.. அசோக்கிடம் எடுத்து கூறினார்..!! அசுவாரசியமாய் அனைத்தையும் கேட்டு முடித்த அசோக், 'கேனத்தனமா இருக்கு ஸார்..!!'என்று கேஷுவலாக கூறினான்..!! கடுப்பான மோகன்ராஜும் 'கெட் அவுட்..' என்று தொண்டை கிழிய கத்தினார்..!! அசோக்கும் 'ஹேரே போச்சு.. போ..' என்று எழுந்து அறையை விட்டு வெளியேறினான்..!!

அசோக் ஆபீஸை அடைந்தபோது மணி பனிரெண்டை நெருங்கியிருந்தது. அவர்களுடைய அசிஸ்டன்ட்கள் இருவரும் எடிட்டிங் ரூமில் அமர்ந்து, ஹெட்ஃபோன்கள் அணிந்த காதுகளுடன், சிஸ்டத்தில் ஏதோ நோண்டிக் கொண்டிருந்தார்கள். அசோக் அவர்களை கடந்து ஆபீஸ் ரூமுக்குள் புகுந்தான். உள்ளே கிஷோர், வேணு, சாலமன்.. மூவரும் அமைதியாக அமர்ந்திருந்தனர்..!! ஏதோ ஃபைனான்ஸ் கம்பனியில் பணத்தைப் போட்டவர்கள் மாதிரி.. கவலை படர்ந்த முகத்துடன் குத்தவைத்திருந்தனர்..!!

அசோக்கிற்கு முதலில் எதுவும் புரியவில்லை. மூன்று பேர் முகத்தையும் மாறி மாறி பார்த்தான். அப்புறம் அவனும் ஒரு சேரில் அமர்ந்து, லேப்டாப் திறந்து மெயில் பாக்ஸ் ஓப்பன் செய்து பார்த்தான். அவன் சென்று சிறிது நேரம் ஆகியும் யாரும் அவனுடன் பேசாமல் போக, அசோக்கே இப்போது அந்த அமைதியை கலைத்தான். வேணுவை சைகையால் காட்டி சாலமனிடம் கேட்டான். 

"என்னடா ஆச்சு.. ஏன் இவன் சோகமா இருக்கான்..??"

"அவன் ஆளு அவனை திட்டிடுச்சாம்..!!" சாலமன் சோகமான முகத்துடனே பதில் சொன்னான்.

"ஏன்..??"

"அவ மூணாவது அண்ணனோட மூத்த பொண்ணுக்கு.. இன்னைக்கு மூக்கு குத்துற பங்க்ஷனாம்..!! காலைலேயே இவன் கால் பண்ணி விஷ் பண்ணலைன்னு கடுப்பு..!! கன்னாபின்னான்னு திட்டிவிட்டுட்டா..!!"

"ஓஹோ..!! சரி.. நீ ஏன் சோகமா இருக்குற..??" அசோக்கின் கேள்விக்கு இப்போது வேணு பதில் சொன்னான்.

"அவனுக்கும் அவன் ஆளுக்கும் சண்டை..!!"

"அதுக்குள்ளயா..?? நேத்து நைட்தான ஒண்ணா சேர்ந்தாங்க..??"

"ஆமாம்.. காலைலேயே புட்டுக்கிச்சு..!!"

"ஏன்.. என்னாச்சு..??"

"அவ ஏதோ புது ஸாரி கட்டிட்டு வந்திருப்பா போல இருக்கு.. இவன் கவனிச்சு பாத்துட்டு நல்லாருக்கு சொல்வான்னு எக்ஸ்பெக்ட் பண்ணிருப்பா போல..!!" 

"இவன் நல்லாருக்குன்னு சொல்லலையா..??" அசோக் வேணுவை கேட்க,

"இல்ல மச்சி.. சொன்னேன்..!!" சாலமன் இடையில் புகுந்து பாவமாக சொன்னான்.

"அப்புறம் என்ன..??"

"இவன் நல்லாருக்குன்னு சொன்னது ஸாரியை இல்ல.. சாப்பிட்டுக்கிட்டு இருந்த பூரியை..!! அவ குருமாவை எடுத்து இவன் தலைல கொட்டிட்டு கெளம்பிட்டா..!!" வேணு சீரியஸாக சொல்ல, அசோக்குக்கு சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை.

"ஹாஹாஹாஹா..!! ஹையோ ஹையோ..!! ஹ்ம்ம்.... உங்களைப் பாத்தா காமடியாத்தாண்டா இருக்கு.. சொன்னா எவனாவது கேக்குறீங்களா..?? அப்படி எதுக்கு மானங்கெட்டு லவ் பண்ணனும்.. அப்புறம் இப்படி மனசு உடைஞ்சு உக்காந்திருக்கணும்..?? ம்ம்..??" சிரிப்புடன் சொன்னவன் பிறகு கிஷோரின் பக்கமாய் திரும்பி, 

"ஹ்ம்ம்.. நீ ஏண்டா பேயறைஞ்சவன் மாதிரி உக்காந்திருக்க..??" என்று கேஷுவலாக கேட்டான். ஏற்கனவே அசோக்கை முறைத்துக் கொண்டிருந்த கிஷோர் இப்போது இன்னும் அதிகமாக முறைத்தான். 

"ஏன்..?? உனக்கு தெரியாதா..??" என்று இறுகிப்போன குரலில் கேட்டான்.

கிஷோர் கேட்டுக்கொண்டிருக்கும்போதே, அவனுடைய செல்போன் கிணுகிணுத்தது. உடனே பதறிப்போய் அந்த செல்போனை எட்டி எடுத்தான். டிஸ்ப்ளே பார்த்தவன், 'ஹையோ.. கடவுளே..!!' என்று தலையை பிடித்துக் கொண்டான். அழுவது போல பாவமாக முகத்தை வைத்துக்கொண்டு, கால் பிக்கப் செய்து காதில் வைத்தான்.

"ஹலோ.. சொல்லும்மா..!!" என்றான் பம்மிக்கொண்டு.

".............................."

"ஐயோ.. என்ன சங்கிம்மா நீ..?? இன்னுமா என் மேல உனக்கு நம்பிக்கை இல்ல..??"

".............................."

"இல்லம்மா.. இல்லம்மா..!! சத்தியமா நான் அப்படி சொல்லவே இல்ல..!!"

".............................."

"ஹையோ.. எத்தனை தடவை சொல்றது..?? அந்த வார்த்தையை நான் யூஸ் பண்ணவே இல்ல.. உன் அண்ணன்தான் எக்கச்சக்கமா எக்ஸ்ட்ரா பிட்டு போட்டு சொல்லிருக்கான்..!! என்னை நம்பு சங்கிம்மா.. ப்ளீஸ்..!!"

அடுத்த முனையில் சங்கீதா அதன்பிறகும் அவனை விடவில்லை போலிருக்கிறது. வார்த்தைகளை தாளித்து அவன் மீது கொட்டிக்கொண்டே இருந்திருக்க வேண்டும். கிஷோர் அவஸ்தையாய் நெளிந்தவாறே, நண்பர்களின் முகத்தை மாறி மாறி பார்த்தான். அப்புறம் ஏதோ திடீர் யோசனை தோன்றியவனாய், செல்போனை காதில் இருந்து சற்று தள்ளிப் பிடித்துக் கொண்டான்.

"ஹலோ.. ஹலோ.." என்று போலியாக கத்தினான்.

".............................."

"சங்கிம்மா.. நான் ட்ராவல் பண்ணிட்டு இருக்கேன்மா.. இங்க சிக்னல் சரியா கெடைக்கல.. நான் அப்புறமா பேசவா..??"

என்று சொல்லிவிட்டு பட்டென காலை கட் செய்தான். செல்போனை ஸ்விட்ச் ஆஃப் செய்யாமல், நெட்வொர்க் கனெக்டிவிட்டி மட்டும் இல்லாமல் போகுமாறு, செட்டிங் மாத்தினான். செல்போனை தூக்கி ஓரமாய் போட்டுவிட்டு, 'யப்பாஆஆ...!!' என்று சலிப்பும், நிம்மதியுமாய் பெருமூச்சு விட்டான். தலையை இப்படியும் அப்படியுமாய் பரபரவென உலுக்கிக் கொண்டான். சாலமனை ஏறிட்டு பரிதாபமான குரலில் சொன்னான்.

"காலைல ஆறு மணில இருந்துடா மச்சி.. நான் ஸ்டாப்பா ஓடிட்டு இருக்கு இந்த நான்சன்ஸ்..!! ஒரு மனுஷன் எவ்வளவுதான்டா தாங்குறது..?? ச்ச...!!! ஒரே வெறுப்பா இருக்குடா..!! எல்லாம் இந்தப் பன்னாடையால..." 

என்று அசோக்கை கை நீட்டி அவன் வெறுப்பாக கத்திக் கொண்டிருக்கும்போதே, டேபிள் மீதிருந்த டெலிபோன் இப்போது 'கிர்ர்ர்ர்.. கிர்ர்ர்ர்..' என்று அலறியது. கிஷோர் மீண்டும் மிரண்டு போனான். கிலியடித்த மாதிரி அந்த டெலிபோனையே பார்த்தான். அப்புறம் வேணுவிடம் திரும்பி அவசரமாய் சொன்னான்.

"டேய் மச்சி.. நீ எடுத்து பேசுடா...!! சங்கியாத்தான் இருக்கும்.. நான் இங்க இல்லைன்னு சொல்லிரு.. எங்க போயிருக்கேன்னு கேட்டா.. எங்கயாவது ஈரோடு பக்கம் தூத்துக்குடி பக்கம் போயிட்டேன்னு சொல்லிரு..!!" 

வேணு கால் அட்டன்ட் செய்தான். ரிசீவரை காதில் வைத்து 'ஹலோ..' என்றான். ஓரிரு வினாடிகளுக்கு அப்புறம், ரிசீவரை காதில் இருந்து விலக்கி, அதன் வாயைப் பொத்திவிட்டு கிஷோரிடம் இளிப்பாக சொன்னான்.

"சங்கி இல்ல மச்சி.. அந்த மோகன்ராஜ் மங்கி..!!"

சொல்லிவிட்டு வேணு ரிஸீவரை அசோக்கிடம் நீட்டினான். மோகன்ராஜ் இப்போது ஏன் ஃபோன் செய்திருக்கிறார் என்று அசோக்கிற்கு நன்றாகவே புரிந்தது. ஒருமாதிரி திருட்டுப் பார்வை பார்த்தவன், சற்றே தடுமாற்றமாய் சொன்னான்.

"ஹேய்.. அ..அவர் கிஷோர்ட்டதான் ஏதோ பேசணும்னு சொன்னாரு.. அ..அவனுக்காத்தான் இருக்கும்.. அவன்ட்ட குடு..!!"

என்று அழகாக எஸ்கேப் ஆனான். நண்பன் சொன்னதை உண்மை என்று நம்பிய கிஷோரும், வேணுவிடம் இருந்து ரிஸீவரை வாங்கினான். தன் காதில் வைத்துக்கொண்டான். குரலில் ஒரு மிடுக்கை வரவழைத்துக்கொண்டு கெத்தாக சொன்னான்.

"ஹாய் மிஸ்டர் மோகன் ராஜ்..!!"

அவ்வளவுதான்..!! அதன்பிறகு ஒரு நிமிடம்..!! மோகன்ராஜ் படபடவென பட்டாசாக வெடித்து தள்ளினார். படுகேவலமாக திட்டினார். கிஷோர் பேசுவதற்கே அவர் வாய்ப்பளிக்கவில்லை. 'ஸார்.. அது வந்து.. இல்ல ஸார் அவன்.. நோ ஸார்..' என்று பிட்டு பிட்டாக வார்த்தைகளை துப்பத்தான் கிஷோருக்கு இடைவெளி கிடைத்தது. மிச்ச நேரம் மொத்தமும் அவர் பொரிந்து தள்ளிவிட்டு ஃபோனையும் கட் செய்தார். 

கால் முடிந்தபிறகும் கிஷோர் சிறிது நேரம் ரிஸீவரையே வெறித்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அப்புறம் ரிஸீவரை அதனிடத்தில் வைத்தவன், முகமே செத்துப்போய் அசோக்கை பரிதாபமாக ஏறிட்டான். 'ஏண்டா.. இப்பிடி..??' என்று வடிவேலு மாதிரியான பாவனையுடன் பார்த்தான்.

"என்னடா மச்சி.. என்ன சொல்றார் மோகன்ராஜ்..??"

என்று அசோக் அவனிடம் இளிப்பாக கேட்க, கிஷோரால் அதற்கு மேலும் பொறுக்க முடியவில்லை. தன் சேரில் இருந்து குபீரென்று எழுந்தான். அப்படியே அசோக் மீது சரக்கென பாய்ந்தான். டேபிளில் இருந்த டெலிபோன், ஃபைல்ஸ், பென் ஸ்டாண்ட், ஸ்டேப்ளர் எல்லாம் கீழே விழுந்து மூலைக்கொன்றாய் சிதறி ஓடின. ஏதேதோ காகிதங்கள் அந்தரத்தில் பறந்தன. நழுவிய லேப்டாப் கீழே விழாமல், லாவகமாக பிடித்துக் கொண்டான் வேணு. நாற்காலிகள் 'டமார்ர்ர்ர்..' என்ற சத்துடன் அங்குமிங்குமாய் தெறித்து ஓடி கவிழ்ந்தன. கிஷோரும் அசோக்கும் தரையில் கட்டிப்புரண்டு உருண்டு கொண்டிருந்தார்கள். 

"மவனே.. இன்னைக்கு செத்தடா நீ..!!" கிஷோர் உச்சபட்ச கடுப்போடு கத்தினான்.

"டேய்.. லூசு.. சொல்றதை கேளுடா.. விடுடா..!!" அசோக் அவனுடன் சேர்ந்து உருண்டுகொண்டே கத்தினான்.

வேணுவுக்கும் சாலமனுக்கும் கொஞ்ச நேரம் என்ன செய்வதென்றே புரியவில்லை. அதிர்ச்சியில் சற்று தடுமாறியவர்கள், பிறகு சுதாரித்துக்கொண்டு சண்டையை விலக்கி விட்டார்கள். கிஷோரையும் அசோக்கையும் ஆளுக்கொரு பக்கமாய் பிடித்து இழுத்தார்கள்.

"டேய்.. இது ஆபீஸ்டா.. அஸம்ப்ளினு நெனச்சிங்களா.. அசிங்கமா சண்டைலாம் போட்டுக்கிட்டு..?? விடுங்கடா..!!"

அவர்களை பிரித்து விடுவதற்கு அரும்பாடு பட வேண்டியிருந்தது வேணுவுக்கும், சாலமனுக்கும்..!!

அதன் பிறகு ஒரு அரைமணி நேரம் கழித்து.. அவர்கள் எப்போதும் மதிய உணவு உண்ணுகிற ஃபுட்கோர்ட்டில் நான்கு பேரும் அமர்ந்திருந்தனர்..!! அசோக்கும் வேணுவும் டேபிளுக்கு ஒருபுறம் இருக்க, கிஷோரும் சாலமனும் அவர்களுக்கு எதிரே அமர்ந்திருந்தனர். சூழ்நிலை இன்னும் சற்று இறுக்கமாகவே இருந்தது. யாரும் யாருடனும் பேசிக்கொள்ளவில்லை. ஆளுக்கொரு உணவை வாங்கி வந்திருந்தவர்கள், அந்த உணவை அமைதியாக பொறுமையாக வாய்க்குள் தள்ளிக் கொண்டிருந்தனர்.

நான்கு அடுக்குகளுடன் வட்ட வடிவில் அமைந்த பிரம்மாண்டமான கட்டிடம் அது..!! கட்டிடத்தின் உட்புற மையப்பகுதி திறந்தவெளியாக இருக்கும்..!! நான்காவது மாடியில் பாலிகார்பனேட் தகடுகளால் வேயப்பட்ட மேற்கூரை..!! அதன் வழியே உட்புகும் சூரிய வெளிச்சம் தாராளமாய் அந்த கட்டிடத்தை நிறைத்திருக்கும்..!! கீழ் தளத்தில்தான் அந்த ஃபுட்கோர்ட்..!! பிஸ்ஸா முதல் பிரியாணி வரை.. பலதரப்பட்ட உணவுகளை விற்கும் பத்துக்கும் அதிகமான ரெஸ்டாரன்ட் கவுன்ட்டர்கள்..!! வாங்கிய உணவுகளை அமர்ந்து சாப்பிடுவதற்கு வசதியாக.. கீழ்த்தளத்தின் மையப்பகுதியில்.. முன்னூறு பேர் அமரக்கூடிய அளவுக்கு டேபிள்கள்.. சேர்கள்..!! மற்ற மூன்று தளங்களிலும்.. ஆடைகள், ஆபரணங்கள்,
செல்போன்கள், செருப்புகள் என.. விதவிதமான விற்பனை நிலையங்கள்..!! 

நீண்ட நேர அமைதியை முதலில் வேணுதான் குலைத்தான். அசோக்கிடம் மெல்ல கேட்டான்.

"மோகன்ராஜோட என்னடா பிரச்னை..??"

"மோகன்ராசா அவன்..?? சரியான மொக்கைராசு..!! பேசாத அவனைப் பத்தி..!!"

"ப்ச்.. என்ன நடந்துச்சுன்னுதான கேக்குறேன்..??"

"அவன் என்னடா.. லூசு மாதிரி என்னன்னவோ சொல்றான்..!!"

"என்ன சொன்னான்..??"

"ரொமா...ண்டிக்கா ஒரு இஞ்சின் ஆயில் வெளம்பரம் வேணுமாம் அந்த வெண்ணைக்கு..!!" 

"ஓ..!!"

"இஞ்சின் ஆயிலுக்கும் ரொமான்சுக்கும் என்னடா சம்பந்தம்..?? அதை சொன்னா.. கொஞ்சம் கூட புரிஞ்சுக்கவே மாட்டேன்றான்.. லூசுப்பய..!!" 

"யாரு.. அவன் புரிஞ்சுக்க மாட்டேன்றானா..?? நீதாண்டா எதையும் புரிஞ்சுக்க மாட்டேன்னு அடம் புடிக்கிற..!!" கிஷோர் இடையில் புகுந்து எரிச்சலாக சொன்னான்.

"என்ன.. நான் என்ன புரிஞ்சுக்கல..?? இஞ்சின் ஆயிலையும் லவ்வையும் எப்படி லிங்க் பண்றது..??"

"உனக்கு லிங்க் பண்ண தெரியலைன்னு சொல்லு.. லிங்க் பண்ணவே முடியாதுன்னு மட்டும் சொல்லாத..!! எனக்கு ரெண்டு நாள் டைம் தர்றியா.. நான் ஒரு கான்சப்டடோட வரவா..??"

"ம்க்கும்.. கிழிச்ச..!!" அசோக் ஏளனமாக சொல்ல, இப்போது வேணு அவனிடம் கேட்டான்.

"அசோக்கு.. நீ பேசுறது தப்புன்னு தோணுதுடா எனக்கு..!! ஏன் ரொமாண்டிக்கா ஒரு இஞ்சின் ஆயில் வெளம்பரம் எடுக்க முடியாதுன்னு சொல்ற நீ..??" வேணு கேட்க, அவனை தொடர்ந்து சாலமன் இப்போது உற்சாகமாக ஆரம்பித்தான்.

"ஆமாம் மச்சி.. ஏன் முடியாதுன்னு சொல்ற..?? இங்க பாரேன்.. நான் ஒரு லைன் சொல்லவா..?? இஞ்சினையும் இதயத்தையும் லிங்க் பண்ணினா எப்படி.. ம்ம்..?? இதயத்துக்கு காதல் எவ்வளவு முக்கியமோ... இஞ்சினுக்கு ஆயில் அவ்வளவு முக்கியம்..!! எப்பூடி...???" சாலமன் கேட்டுவிட்டு பெருமையாக பார்த்தான்.

"ம்க்கும்.. இதயத்துக்கும் காதலுக்குமே எந்த சம்பந்தமும் இல்ல.. இதுல இதயத்துக்கும் இஞ்சினுக்கும் லிங்க் குடுக்குறியா நீ..?? நான்சென்ஸ்..!!" அசோக் சொல்ல, இப்போது கிஷோர் மற்றவர்களிடம் கேலியாக சொன்னான்.

"ஏய்.. விடுங்கடா.. இதெல்லாம் இவன்ட்ட போய் சொல்லிக்கிட்டு..!! இவனுக்கு இதுலாம் புரியாதுடா.. யாரையாவது லவ் பண்ணிருந்தா.. இதுலாம் புரியும்..!! இவனுக்கு புரியலன்னதும் நம்மள நான்சென்ஸ்ன்றான்..!!"

"டேய்.. ஆரம்பிச்சுட்டீங்களாடா மறுபடியும்..?? இந்த இஞ்சின் ஆயிலுக்காக இப்போ என்னை லவ் பண்ணுன்னு சொல்லப் போறீங்களாடா..??" 

"இல்ல மச்சி.. கிஷோர் சொல்றதுல ஒரு பாயின்ட் இருக்கு..!! இப்போ.. எங்கள விடுடா.. நாங்கல்லாம் டெக்னீஷியன்ஸ்.. ஆனா நீ அப்படி இல்லடா..!! நீ ஒரு கிரியேட்டர் மச்சி.. ஆட் ஃபில்ம்ஸ் தாண்டி, சினி ஃபீல்ட் போகவும் ட்ரை பண்ணிட்டு இருக்குற.. எந்த ஒரு க்ரியேட்டருக்குமே காதல்ன்றது ரொம்ப முக்கியமான விஷயம்டா..!!"

"ஓ.. அப்போ லவ் எக்ஸ்பீரியன்ஸ் இல்லாதவன் க்ரியேட்டரா இருக்க முடியாதுன்னு சொல்றியா..??"

"இல்ல.. லவ் எக்ஸ்பீரியன்ஸ் இருக்குற கிரியேட்டர் ரொம்ப சக்ஸஸ்ஃபுல்லா இருக்க முடியும்னு சொல்றேன்..!! உனக்கு லவ் எக்ஸ்பீரியன்ஸ் இருந்திருந்தா.. மோகன்ராஜோட இப்படி நீ அர்த்தம் இல்லாம சண்டை போட்டு வந்திருக்க மாட்டேன்னு தோணுது.. அந்த இஞ்சின் ஆயில் வெளம்பரத்தை எப்படி ரொமாண்டிக்கா எடுக்கலாம்னு தின்க் பண்ண ஆரம்பிச்சிருப்பேன்னு தோணுது..!!" 

"ஹையோ.. அதுக்கும் இதுக்கும் என்னடா சம்பந்தம்..!!" அசோக் கேட்க, கிஷோர் இப்போது எரிச்சலாக கத்தினான்.

"ஏய்.. சம்பந்தம் இருக்குதுடா வெண்ணை.. உனக்குத்தான் புரியல..!! உன்னாலலாம் நாங்க சொல்ற எதையுமே புரிஞ்சுக்க முடியாதுடா.. லவ்னா என்னன்னு புரிஞ்சுக்க முடியாது.. லவ் ஃபீலிங் பத்தி புரிஞ்சுக்க முடியாது.. லவ் பண்றவங்க மனசையும் புரிஞ்சுக்க முடியாது..!! உனக்கு அதுலாம் புரிஞ்சிருந்தா.. இப்படி அந்த மோகன்ராஜோட மல்லுக்கட்டிட்டு நிக்க மாட்ட.. உன் தங்கச்சிக்கும் எனக்கும் சண்டை மூட்டிவிட்டு வேடிக்கை பாக்க மாட்ட..!! ஏன்.. என்னைய, வேணுவை, சாலமனை, எங்க லவ்வை.. எதுக்கெடுத்தாலும் நக்கல் பண்ணி சிரிக்கிறல.. அதுலாம் சத்தியமா பண்ணமாட்ட..!! என்னடா.. நான் சொல்றது சரிதான..??" 

கிஷோர் அவ்வாறு சொன்னதும், இப்போது வேணுவுக்கும் சாலமனுக்குமே சுருக்கென்று ஒரு விஷயம் மனதை தைத்தது. தங்கள் காதலையும், தாங்கள் படுகிற அவஸ்தையையும், அசோக் அடிக்கடி காமடி பண்ணி கலாய்ப்பது, அவர்களுக்கு எப்போதுமே ஒருவித கடுப்பை கிளப்பும். 'இவனை ஒன்னும் செய்ய முடியலையே.. இவன் மட்டும் ஜாலியா இருக்கானே..??' என்பது மாதிரியான கடுப்பு. அவர்கள் மனதில் உறைந்திருந்த அந்த கடுப்பு, இப்போது கிஷோருடன் சேர்ந்து அவர்களிடமிருந்தும் வெளிப்பட்டது. 

[johnypowas]

"சரி விடு மச்சி..!! லவ் பண்றதுக்குலாம் ஒரு தில்லு வேணுண்டா.. அது நம்ம அசோக்கிட்ட இல்லைன்னு நெனச்சுக்க வேண்டியதுதான்..!!" சாலமன் கிண்டலாக சொல்ல, அசோக்குக்கு சுரீர் என்று கோவம் வந்தது. 

"ஏய்.. ஓவரா பேசுறடா..!!"

"ஓவரா பேசுறனோ.. விக்கெட்டா பேசுறனோ.. உண்மையை பேசுறேன்.. போ போ..!!"

"ஆமாம் மச்சி.. உனக்கு எங்களோட கஷ்டம்லாம் புரியலடா.. லவ் பண்றவனுக்குத்தான் அதுலாம் புரியும்.. அதை மொதல்ல அக்ஸப்ட் பண்ணிக்கோ நீ..!!" தன் பங்குக்கு கொளுத்திப் போட்டான் வேணு.

"ஏய்.. ரொம்ப பேசாதீங்கடா.. என்னடா பெரிய கஷ்டம், உங்க கஷ்டம்..??" அசோக் ஏளனமாக கேட்க, இப்போது கிஷோர் அவனிடம் சவால் விடுவது மாதிரி சொன்னான்.

"என்ன.. எளக்காரமா இருக்கா உனக்கு..?? மவனே.. ஒரு பொண்ணோட பேசிப்பாருடா.. அவ கூட பழகிப்பாரு.. அப்போ தெரியும் எங்க கஷ்டம்..!! அவளுக்கு புடிச்ச மாதிரிலாம் நடந்துக்கிட்டு.. அவ இழுத்த இழுப்புக்குலாம் வளைஞ்சு குடுத்து.. நம்ம மேல நம்பிக்கை வரவைச்சு.. கொஞ்சம் கொஞ்சமா அவளை அட்ராக்ட் பண்ணி.. ஐ லவ் யூ சொல்ல வைக்கிறதுக்குள்ள.. உன் பருப்பு பரதநாட்டியம் ஆடுதா இல்லையான்னு பாரு..!!"

"ஹாஹா.. இதுலாம் வேற யார்ட்டயாவது போய் சொல்லு..!! நேத்துவரைகூட எனக்கு இதுல பெரிய ஐடியாலாம் இல்ல.. ஆனா நேத்து என் அம்மாட்ட பேசுனப்புறம்.. ஒரு விஷயத்துல நான் ரொம்ப கான்ஃபிடன்ட்டா இருக்கேன்..!!"

"எந்த விஷயத்துல..??"

"ஒரு பொண்ணை காதலிக்க வைக்கிறது ரொம்ப ஈஸின்ற விஷயத்துல..!!"

அசோக் அவ்வாறு படுசீரியஸாக சொல்ல, இப்போது அசோக்கை தவிர மற்ற மூவரும் கோரஸாக அவனை பார்த்து கைகொட்டி சிரித்தார்கள்.

"ஹாஹா... ஹாஹா... காமடி பண்ணாத மச்சி.. ஹாஹா...!!!"

"ஏய்.. என்னடா சிரிப்பு..?? நான் சீரியஸாத்தான் சொல்றேன்..!!"

"ஓ..!! ஓகேடா..!! அப்போ ஒன்னு பண்றியா..??"

"என்ன..??"

"இந்த ஃபுட்கோர்ட்ல இருக்குற ஏதாவது ஒரு பொண்ணோட பேசிப்பழகி.. அவளை உன்கிட்ட 'ஐ லவ் யூ'ன்னு சொல்ல வச்சு காட்டுறியா..??" கிஷோர் கேஷுவலாக ஒரு சேலஞ்ச் ப்ரொபோஸ் செய்ய, அசோக் இப்போது சற்றே மிரண்டான்.

"ஏ..ஏய்.. எ..என்னடா சொல்ற.. லவ்லாம்.. இ..இப்படி.."

"ஏன்.. ஏன் தயங்குற..?? நீதான நேத்து சொன்ன..?? நீ லவ் பண்ணினா.. யாராவது ஒரு பர்ஃபக்ட் ஸ்ட்ரேஞ்சர் டுபுக்கைத்தான் லவ் பண்ணுவேன்னு..!! இங்க இருக்குறவளுக எல்லாரும் ஸ்ட்ரேஞ்சர்ஸ்தான்.. நாங்க யாராவது ஒரு பொண்ணை ச்சூஸ் பண்ணி தர்றோம்.. நீ அவளை லவ் பண்ண வச்சு காட்டு..!! தில் இருக்கா உனக்கு..??" 

"இ..இல்ல.. இ..இதுலாம் வேலைக்காகாது..!!"

"ஹாஹா.. அப்போ நீ ஒரு டம்மிபீஸ்னு ஒத்துக்கோ..!!" கிஷோரின் வார்த்தைகள் அசோக்கை சுருக்கென்று தைக்க,

"ஏய்...!!" என்று அவனிடம் எகிறினான்.

"இந்த கோவமசுருக்குலாம் ஒன்னும் கொறைச்சல்மசுரு இல்ல..!!" கிஷோர் கூலாக சொன்னான்.

அசோக் இப்போது வாயடைத்துப் போனான். வகையாக மாட்டிக்கொண்ட மாதிரியான ஒரு உணர்வு அவனுக்கு..!! நண்பர்கள் மூவரும் அவனை ஒரு இளக்கார பார்வை பார்த்தபடி.. அவனுடைய பதிலுக்காக காத்துக்கொண்டிருக்க.. அவர்களுடைய பார்வையை அசோக்கால் எதிர்கொள்ள முடியவில்லை.. அவனையும் அறியாமல் அவனுடைய தலை மெல்ல மெல்ல கீழே தாழ்ந்தது..!! அவனுடைய நிலைமையை உணர்ந்த மற்ற மூவரும், வார்த்தைகளால் அவனை மேலும் சீண்டினர்..!!

"பாத்தியா எப்படி உக்காந்திருக்கான்னு..?? அடுத்தவனை பாத்து ஆயிரம் நொட்டை சொல்லலாம் மச்சி.. அவன் அவனுக்கு வந்தாத்தான் தெரியும் வாந்தியும் வயித்தாலயும்..!!" என்றான் வேணு.

"எங்களுக்குள்ள எத்தனை தடவை பிரேக்கப் ஆனாலும்.. திரும்ப திரும்ப அவளை எங்கிட்ட வரவைக்கிறேன் பாத்தியா.. அதுக்குலாம் ஒரு ஸ்டஃப் வேணும் மச்சி.. அந்த ஸ்டஃப் இல்லாதவன்லாம் இப்படித்தான்..!!" சாலமன் எரிகிற நெருப்பில் எண்ணெய் வார்த்தான்.

"விடுங்கடா.. அவன்கிட்ட ஏதோ வாய் இருக்கு.. நம்மகிட்ட ஏதோ காது இருக்குன்னு.. வக்கனையா பேசிட்டான்..!! பேச்சு மட்டுந்தான் அப்படி மச்சி.. அவனால முடியாதுன்னு அவனுக்கே தெரியும்..!!" கிஷோரின் வார்த்தைகள் அசோக்கின் தன்மானத்தை சீண்டிப் பார்த்தன.

'இப்போது என்ன செய்வது..?? இவர்களுடைய சவாலை கெத்தாக ஏற்றுக்கொள்வதா.. இல்லை.. என்னால் முடியாது என்று நழுவி கேவலப்படுவதா..??' அசோக் கண்களை மூடி ஒருகணம் நிதானமாக யோசித்தான். அம்மா, அப்பா, தங்கை, பாட்டி, பரந்தாமன், நண்பர்கள், நாய்க்குட்டிகள் என.. அனைவரும் இவனுடைய மனக்கண்ணில் தோன்றி.. இவனை சுற்றி நின்றுகொண்டு.. 'காதலித்துப்பார்.. காதலித்துப்பார்..' என்று உரத்த குரலில் கத்தினார்கள்..!!

ஒரு ஐந்தாறு வினாடிகள் அசோக் அந்தமாதிரி விழிகள் மூடி அமர்ந்திருப்பான். அப்புறம் பட்டென இமைகளை பிரித்து, நண்பர்கள் மூவரையும் தைரியமாக ஏறிட்டான். மிடுக்கான குரலில் சொன்னான்.

"ஓகேடா..!! பொண்ணை ச்சூஸ் பண்ணுங்க.. நீங்க யாரை ச்சூஸ் பண்றிங்களோ.. அந்தப்பொண்ணை நானும் லவ் பண்றேன்.. அவளையும் என்னை லவ் பண்ண வைக்கிறேன்..!!"

அசோக் அவ்வாறு கெத்தாக சவாலை ஏற்றுக் கொண்டதும், இப்போது நண்பர்கள் மூவருக்கும் சப்பென்று போனது..!! 'அவன் இந்த சவாலுக்கு ஒத்துக்கொள்ள மாட்டான்.. அதை வைத்தே காலம் முழுவதும் அவனை கலாய்க்கலாம்..' என்றுதான் அவர்கள் எண்ணியிருந்தார்கள்..!! இப்படி அவன் ஏற்றுக்கொண்டது மற்றவர்களுக்கு ஒருவித ஏமாற்றத்தையே தந்தது. இருந்தாலும் இப்போது வேறுவிதமான எண்ணமும் எதிர்பார்ப்பும் அவர்களுடைய மனதில் கிளம்பி, அவர்களை நிமிர்ந்து அமரவைத்தன.

"நெஜமாத்தான் சொல்றியா..??" கிஷோர் தன்னுடைய முகத்தை அசோக்கின் முகத்துக்கு அருகே எடுத்துச் சென்று கேட்டான்.

"எஸ்..!!"

"அப்புறம் பேக் அடிக்க மாட்டியே..??"

"ஹஹா... சப்பை.. சப்பை மேட்டர்டா இது..!!"

"ஓகே..!! கூல்..!!"

சொல்லிக்கொண்டே கிஷோர் அவனுடைய சேரில் வசதியாக சாய்ந்து கொண்டான். மற்றவர்களிடம் திரும்பி சொன்னான்.

"ஓகேடா..!! ரெடியா நீங்க.. செலக்ட் பண்ணலாமா..??"

"நீயே யாரையாவது செலக்ட் பண்ணு கிஷோர்.. நீதான் இவன்கிட்ட ரொம்ப அனுபவிச்சிருக்குற..!!" அசோக்கின் தோளை பிடித்து அமுக்கியவாறே சொன்னான் வேணு.

"ஆமாம் மச்சி.. நீயே செலக்ட் பண்ணு..!!" வேணுவை ஆமோதித்தான் சாலமனும்.

"என்னடா...?? உனக்கு ஓகே வா..??" அசோக்கிடம் கேட்டான் கிஷோர்.

"ம்ம்.. நோ ப்ராப்ளம்..!!"

அசோக் சம்மதித்ததும், கிஷோர் இப்போது தன் தலையை நைன்ட்டி டிக்ரீ இடது பக்கமாக திருப்பினான்..!! மிக மிக பொறுமையாக தனது தலையை சுழற்றி.. அந்த ஃபுட்கோர்ட்டில் அலைந்து திரிந்த, அமர்ந்து உண்கிற பெண்களை.. ஒவ்வொருவராக கவனமாக பார்த்துக் கொண்டே வந்தான்..!!

"ஏய்.. பாத்துடா.. கல்யாணம் ஆன ஆன்ட்டி.. பல்லு போன பாட்டிலாம் செலக்ட் பண்ணிட போற.. அதுலாம் நம்மால முடியாது..!!" அசோக் கிண்டலாக சொன்னான்.

"ஹேய் தெரியுண்டா.. நீ மூடு...!!" பெண்கள் மீதிருந்த பார்வையை விலக்காமலே கிஷோர் சொன்னான்.

"அப்புறம் இன்னொரு மேட்டரு.."

"என்ன...??"

"என் மேல இருக்குற கடுப்புல ஏதாவது சப்பை ஃபிகரை செலக்ட் பண்ணிடாத.. என் ரேஞ்சுக்கு ஏத்த மாதிரி.. பொண்ணு அப்படியே பட்டாசா.. சூப்ப்ப்பர் ஃபிகரா இருக்கணும்..!!"

"கவலையே படாத மச்சி...!! சூப்ப்ப்பர் ஃபிகர்தான் உனக்கு சூப்ப்ப்பரா சூப்பு குடுப்பா.. சூப்பர் ஃபிகரே செலக்ட் பண்ணித் தர்றேன் உனக்கு..!!"

மேலும் கால் நிமிடம் ஆனது..!! கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் சுழன்று கொண்டே வந்த கிஷோரின் பார்வை.. அவனுக்கு எதிரே அமர்ந்திருந்த அசோக்கின் பின்புறமாக வந்ததும்.. அப்படியே நின்றது..!! அவனுடைய முகத்தில் இப்போது ஒருவித திருப்தி பரவியது..!! 'சட்' என்று விரலை ஒருமுறை சொடுக்கினான்..!! ஆட்காட்டி விரலால் அசோக்கின் பின்பக்கமாக சுட்டிக்காட்டி..

"அவ..!!" என்றான்.

உடனே மற்ற மூவரும் அடித்துப் பிடித்துக்கொண்டு அவனுடைய விரல் காட்டிய திசையில் திரும்பினார்கள். அந்த திசையில் இருந்த ஐம்பத்து சொச்ச பெண்களையும், பரபரவென பார்வையால் அலசினார்கள். 'ஏய்.. யாருடா.. யாருடா...' என்று ஆளாளுக்கு குழப்பமாய் கேட்டார்கள்.

"அவடா.. தனியா நடந்து வர்றா பாரு.. ப்ளாக் டி-ஷர்ட்.. ஷோல்டர் பேக்..!!"

கிஷோர் சொன்னதும் அசோக்கின் பார்வை 'சர்ர்ர்ர்' என்று மற்ற பெண்களை ஃபில்டர் செய்தது..!! அந்த ப்ளாக் டி-ஷர்ட் பிம்பத்தை தேடி கண்டுகொண்டு.. 'ஜிவ்வ்வ்' என்று ஜூம் செய்தது..!! ஜூம் செய்ததுமே அசோக் இன்ஸ்டண்டாய் ஒரு இன்ப அதிர்ச்சியில் திளைக்க ஆரம்பித்தான்..!! நடப்பது கனவா நனவா என்று நம்ப முடியாமல் திகைத்தான்..!!

அவள்.. அந்தப்பெண்.. நேற்று இரவு இதே இடத்தில் சந்தித்தானே.. அவள்..!! இவனுடைய கனவில் வந்து கங்கனம் ஸ்டைல் டான்ஸ் ஆடினாளே.. அவள்..!! 'யாருமே உன்னை அட்ராக்ட் பண்ணினதில்லையா' என்று அம்மா கேட்டபோது மனதுக்குள் வந்து போனாளே.. அவள்..!! பளிச்சிடும் பால்நிலா முகத்துடனும்.. பளபளக்கிற செர்ரிப்பழ உதட்டுடனும்.. காதில் வளையம் அசைந்தாட.. காற்றில் கார்குழல் அலைபாய.. கழுத்துக்கு கீழே கவர்ச்சித் திமிறலும்.. இடுப்புக்கு கீழே இருகுட வீணையுமாய்.. அழகு மொத்தைத்தையும் அபகரித்துக் கொண்டவள் போல.. அரபுக்குதிரை எனவே அடியெடுத்து நடந்து வந்தாள்..!!

'என்ன ஒரு ஆச்சரியம் இது..?? என் மனதில் ஏற்கனவே ஒரு ஈர்ப்பை ஏற்படுத்தியிருந்தவளை.. கிஷோரின் விரல் எப்படி சரியாக சுட்டிக் காட்டுகிறது..?? இவள்தான் எனக்காக விதிக்கப்பட்டவளோ..?? 'அடிக்கடி உன் கண்ணு முன்னாடி கூட வந்து போயிருப்பா.. உனக்குத்தான் அடையாளம் கண்டுபிடிக்க தெரியல..' என்று அம்மா சொன்னாளே.. இவள்தான் அவளோ..?? உண்மைதானா..?? இறைவன் எனக்கே எனக்கென அனுப்பி வைத்தவள் இவளேதானா..?? இத்தனைநாள் நான்தான் இமை திறந்து பாராமலே இருந்தேனா..??'

"என்னடா மச்சி.. பேச்சையே காணோம்..?? ஆளு எப்படி..??" கிஷோரின் கேள்விக்கு அசோக் பதில் சொல்வதற்கு முன்பே,

"மச்சீஈஈ... செம்ம்மயா இருக்குறாடா..!!!" ஜொள்ளு விட்டவாறு சொன்னார்கள் சாலமனும் வேணுவும். அசோக் சட்டென கடுப்பானான்.

"தலையை திருப்புங்கடா தறுதலைங்களா.. தங்கச்சி முறை ஆவுது அவ உங்களுக்கு..!!"

என்றவாறு அசோக் அவர்கள் இருவரது தலையையும் பிடித்து வலுக்கட்டாயமாக திருப்பினான். அசோக்கின் வார்த்தையில் இருந்த உண்மை உறைக்கவும், சாலமனும் வேணுவும் முகம் வாடிப் போனார்கள். இப்போது அசோக்கும் திரும்பி அமர்ந்தான். கிஷோர் அதற்காகத்தான் காத்திருந்த மாதிரி அவனிடம் கேட்டான்.

"என்னடா.. ஓகேவா..??"

"ம்ம்... டபுள் ஓகே..!!" அசோக் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே சாலமன் ஒரு சந்தேகத்தை கிளப்பினான்.

"மச்சி.. எனக்கு ஒரு டவுட்டு..!!"

"என்னடா..??" கிஷோர் கேட்டான்.

"அவளை பாத்தா காலேஜ் பொண்ணு மாதிரிதான் இருக்குது.. எப்படியும் கல்யாணம்லாம் ஆகிருக்காது..!! ஆனா.. அவ வேற யாரையாவது லவ் பண்ணிட்டு இருந்தான்னா..?? ஏன் கேக்குறேன்னா.. இப்படி லட்டு மாதிரி இருக்குறவளுகளைலாம்.. இவ்வளவு நாளு எவனும் விட்டு வைக்க மாட்டானுக மச்சி..!! அல்ரெடி ஒரு அம்பது பேராவது அப்ளிகேஷன் போட்ருப்பானுக.. அதுல ஏதாவது ஒரு அப்ளிகேஷனுக்கு அவ அப்பாயின்ட்மன்ட் ஆர்டர் குடுத்திருந்தா..??" சாலமனின் சந்தேகத்தை கிஷோர் கேஷுவலாக தீர்த்து வைத்தான்.

"ஸோ வாட்..?? அப்பாயின்ட்மன்ட் ஆர்டர் குடுத்தவனுக்கு டிஸ்மிஸ் ஆர்டர் வாங்கிக் குடுக்குறது.. நம்ம பையனுக்கு ஒரு எக்ஸ்ட்ரா வொர்க்... அவ்வளவுதான்..!!"

"என்னடா சொல்ற..??"

"ஆமாம்..!! சப்போஸ் அவ வேற யாரையாவது லவ் பண்ணிட்டு இருந்தா.. இவன் அந்த லவ்வை எப்படியாவது கெடுத்து நாசமாக்கி.. அவளுக்கு இவன் மேல புதுசா லவ் வரவைக்கனும்.. அதுதான் தில்லு..!! எப்புடி..?? ம்ம்ம்ம்... என்னடா.. டீல் ஓகேதான..??"

கிஷோர் அசோக்கை பார்த்து மீண்டும் கேட்டான். அல்ரெடி அந்தப்பெண்ணுடன் கனவுலகில் சஞ்சரிக்க ஆரம்பித்திருந்த அசோக், எங்கேயோ ஆகாயத்தை வெறித்தவாறே சொன்னான்.

"ஹ்ஹ.. நான் டீல்க்கு ஓகே சொல்லி ரொம்ப நேரம் ஆச்சு மச்சி..!!"

"அப்புறம்..??" கிஷோர் கேட்க,

"அப்புறம் என்ன..??" அசோக் திருப்பி கேட்டான்.

"போ.. போய் வேலையை ஆரம்பி.. அவ கூட போய் பேசு.. போ..!!"

"இப்போவேவா..??" அசோக் அப்பாவியாய் கேட்க, கிஷோர் இப்போது கிண்டலாக சொன்னான்.

"டேய்.. அவ என்ன உன் பக்கத்து வூட்டு ஆயான்னு நெனச்சியா..?? நெனச்சப்பலாம் போய் கடலை போட்டு வர்றதுக்கு..?? இன்னும் பத்து நிமிஷத்துக்கப்புறம் அவ எங்க இருப்பான்னே நம்ம யாருக்கும் தெரியாது.. இனிமே அவளை லைஃப்ல திரும்ப மீட் பண்ணுவமான்னும் தெரியாது..!! யூ.. பெட்டர் ஸ்டார்ட் நவ்..!!"

கிஷோரின் கிண்டலில் இருந்த உண்மை அசோக்கை சுருக்கென்று குத்தியது. 'உண்மைதான்.. இனி இவள் என் வாழ்வில் திரும்ப வருவாள் என்று என்ன நிச்சயம்..?? இன்றே இவளை இம்ப்ரஸ் செய்தாக வேண்டும்.. அவளுடய தொடர்பு விவரங்கள் அறிந்தாக வேண்டும்.. தாமதிக்கிற ஒவ்வொரு வினாடியும் தவறுதான்.. கிளம்பு அசோக்..!!'

அசோக் இப்போது பட்டென சேரில் இருந்து எழுந்து கொண்டான். 'ஆல் தி பெஸ்ட் மச்சி..' என்ற நண்பர்களை அலட்சியம் செய்தவாறு திரும்பி நடந்தான். அந்த தேவதையை குறி வைத்து விறுவிறுவென நகர்ந்தான். அவளோ விம்மிய மார்புகள் கிடுகிடுக்க நடைபோட்டு, இவனுக்கு நேர் எதிரே வந்து கொண்டிருந்தாள். இருவருக்கும் இடையில் ஒரு ஐந்தடிதான் இடைவெளி என்கிற நிலையில் அவள் திடீரென நின்றாள். சட்டென இடது பக்கம் திரும்பி நடந்தாள். அதை எதிர்பாராமல் ஒருகணம் திணறிய அசோக், பிறகு சமாளித்துக்கொண்டு அவளை பின்தொடர்ந்தான்.

அவள் ஒரு பிஸ்ஸா ரெஸ்டாரன்ட் கவுன்ட்டர் நோக்கி சென்றாள். ஆர்டர் கொடுப்பதற்காக அல்ரெடி காத்திருந்த இருவருடன் மூன்றாவது ஆளாக சேர்ந்து கொண்டாள். அவளுக்கு அடுத்து, தான் இடம்பிடிக்க வேண்டும் என்று எண்ணிய அசோக்கும், அவசரமாக அவளை நோக்கி நகர்ந்தான். ஆனால் இவன் க்யூவில் சென்று நிற்பதற்குள், இடையில் இன்னொரு இடியட் வந்து புகுந்து கொண்டான். அசோக் 'ச்ச..!!' என்று வெறுப்பாக ஒரு சலிப்பை உதிர்த்தான்.

இடையில் நின்ற அந்த இடியட்டையும் மீறி, அவளுடைய மேனி நறுமணம் அசோக்கை தாக்கியது. ஒருவித மயக்கத்தை அவனுக்கு உண்டு பண்ணியது. கருகருவென மினுமினுத்த அவளது கூந்தல் வனப்பும், காதில் குலுங்குகிற அந்த பிளாஸ்டிக் வளையங்களுமே அவனுடைய மனதை கிறங்கடித்தன. ஒருமுறை பின்னால் திரும்பி நண்பர்களை பார்த்தான். அவர்கள் இவனையேதான் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். 'அவளிடம் பேசு.. பேசு..' என்பதுபோல சைகை செய்தனர்.

அசோக் இப்போது மீண்டும் இந்தப்பக்கம் திரும்பிக் கொண்டான். 'சரி.. அவளிடம் மெல்ல பேச்சு கொடுக்கலாம்..' என்று மனதை தயார்படுத்திக் கொண்டான். கொஞ்சமாய் எச்சில் கூட்டி விழுங்கிக் கொண்டான். சற்றே நகர்ந்து.. தனக்கு முன் நின்றிருந்தவனை தாண்டி.. அவளை அருகாக அணுகி.. 'ஹலோ.. எக்ஸ்க்யூஸ் மீ..' என்று அவன் சொல்வதற்கும்.. இடையில் நின்றிருந்த அந்த இடியட்.. அவளுடைய பின்புறத்தை 'தட்..!!' என்று தட்டுவதற்கும்.. சரியாக இருந்தது..!!

சரக்கென்று திரும்பினாள் அவள்..!! அவளுடைய முகம் ஆத்திரத்தில் இன்ஸ்டண்டாக சிவந்து போயிருந்தது..!! 'யூ.. ஸ்கவுண்ட்ரல்..!!' என்று கத்தியவாறு அந்த இடியட்டின் சட்டையை கொத்தாகப் பற்றினாள். அவளுடைய புறங்கையை வீசி 'பளார்ர்.. பளார்ர்.. பளார்ர்..' என்று அவன் கன்னத்தில் அறைய ஆரம்பித்தாள். 

"உனக்குலாம் அக்கா தங்கச்சி இல்ல.. அவளுகள போய் இப்படி பின்னால தட்ட
வேண்டியதுதான..??"

அறைந்துகொண்டே பற்களை கடித்து அலறினாள். அவளுடைய ஆவேசத்தில் அசோக் அப்படியே ஆடிப்போனான். அதிர்ச்சியில் உறைந்து போய் நின்றிருந்தான். அறை வாங்கியவன் அவளுடைய பிடியில் இருந்து தப்பிக்க.. தன் உடலை ஒரு சிலுப்பு சிலுப்பினான்..!! பிடியில் இருந்து விலகி பின்னால் சரிந்தான்.. பேலன்ஸ் கிடைக்காமல் தடுமாறி.. யாரோ சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்த டேபிள் மீது சென்று விழுந்தான்..!! அமர்ந்திருந்தவர்கள் எழுந்து கொள்ள.. பிரியாணியோ பீஸ்புலாவோ கீழே விழுந்து சிதறியது..!!

அவள் இப்போது தனது வலது காலை உயர்த்தி, அணிந்திருந்த செருப்பை அவசரமாய் கழற்றினாள்..!!

"உன்னலாம் செருப்பால அடிக்கனுண்டா...!!"

கத்திக்கொண்டே கழற்றிய செருப்புடன் அவன் மீது பாய, அவன் டேபிளிலிருந்து தரையில் உருண்டு விழுந்தான். விருட்டென எழுந்து.. 'விட்டால் போதும்..' என்று விழுந்தடித்துக்கொண்டு ஓடினான். மொத்த ஃபுட் கோர்ட்டும் இப்போது அப்படியே அமைதியில் உறைந்து போயிருந்தது.. அனைவரும் திரும்பி இவளையே பார்த்தனர்..!! இவளோ ஆத்திரம் கொஞ்சமும் குறையாமல்.. அலறியடித்து ஓடுகிற அவனையே வெறித்துக் கொண்டிருந்தாள்..!! 'புஸ்.. புஸ்...' என்று அவள் கோப மூச்சு விட்டதில்.. அவளுடைய மார்புகள் ரெண்டும் 'குபுக்.. குபுக்..' என மேலும் கீழும் ஏறி இறங்கிக் கொண்டிருந்தன..!! இன்னும் தணியாத சினத்துடன் முகமும் உதடுகளும் துடித்துக்கொண்டிருந்தன..!! 'பொறுக்கி.. ராஸ்கல்..!!' என்று அவளது வாய் முனுமுனுத்தது..!! அசோக் அகலமாய் திறந்த விழிகளுடன்.. 'ஆ'வென்று பிளந்த வாயுடன்.. அவளையே பார்த்தவாறு.. சிலை மாதிரி நின்றிருந்தான்..!!

இப்போது அவள் சரக்கென்று தலையை சிலுப்பி அசோக்கை பார்த்தாள்..!! அவளுடைய கண்களில் அப்படி ஒரு கோபக்கனல்.. முகத்தில் அப்படி ஒரு ரௌத்திரம்.. உடம்பில் அப்படி ஒரு விறைப்பு..!! கையிலிருந்த செருப்பை படக்கென்று உயர்த்தினாள்.. அசோக்குடைய முகத்துக்கு அரை அடி நெருக்கமாக.. அந்த செருப்பை இப்படியும் அப்படியுமாய் ஆட்டியவாறு.. சூடாகவும், சீற்றமாகவும் கேட்டாள்..!!

"ஹலோ மிஸ்டர்..!!!! உங்களுக்கு என்ன வேணும்..???"

அவ்வளவுதான்...!! அசோக் அப்படியே வெலவெலத்துப் போனான்..!! முதுகுத்தண்டில் யாரோ ஐஸ் கத்தி செருகிய மாதிரி இருந்தது அவனுக்கு..!! ஜிவ்வென்று ஒரு பய சிலிர்ப்பு நாடி நரம்பெல்லாம் ஓட.. விரல்கள் எல்லாம் நடுநடுங்க ஆரம்பித்தன..!! அவனையும் அறியாமல் அவனுடைய கன்னங்கள் இரண்டையும் கைகளால் படக்கென்று பொத்திக் கொண்டான்..!!

"ஒ..ஒன்னும்.. ஒ..ஒன்னும் இல்லைங்க.. ந..நத்திங்..!!"

தொண்டையில் சிக்கிக்கொண்ட வார்த்தைகளை கஷ்டப்பட்டு வெளியே துப்பினான்..!! துப்பி முடித்ததும் அவசரமாய் திரும்பினான்..!! கீ கொடுத்த பொம்மை மாதிரி கிடுகிடுவென தன் நண்பர்களை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தான்..!!

[johnypowas]

அத்தியாயம் 6

அந்த நாளும் அடுத்த நாளும் அசோக்கிற்கு ஒருவித பிரம்மையும் பிரச்னையுமாகவே கழிந்தன..!! ஆசைஆசையாக பேச சென்றவனின் மனதை.. அந்தப் பெண்ணுடைய அனல் கக்கும் பார்வையும்.. அவள் கழற்றி கையிலெடுத்த செருப்பும்.. அந்த செருப்பின் அகலமான அடிப்புறமும்.. அதில் ஓரமாய் ஒட்டியிருந்த பபிள்கமும்.. என எல்லாமும் சேர்ந்து.. ரொம்ப.. ரொம்பவே பாதித்துவிட்டன..!! அந்த பாரதிக்கு.. 'பார்க்கும் மரங்கள் எல்லாம் பச்சை நிறம்' தோன்றிய மாதிரி.. இந்த பாரதி மைந்தனுக்கு.. காணும் இடங்கள் எல்லாம் கலர் கலராய் செருப்புகள்தான் தோன்றின..!!

"என்னடா.. வெறும் சாதத்தையே சாப்பிட்டுட்டு இருக்குற.. இந்தா.. இதை கொஞ்சம் கடிச்சுக்கோ..!!" என்றவாறு, அசோக்கின் அம்மா அவனுடைய வாய்க்கருகே செருப்பை நீட்டினாள்.

"மம்மீஈஈ..!!!!" அலறியே விட்டான் அசோக். அவனுடைய முகம் பட்டென வியர்த்துப் போனது.

"அ..அசோக்கு... அசோக்கு... என்னப்பா ஆச்சு..??" பாரதி பதற்றமும் பயமும் தொற்றிக்கொண்டவளாய் கேட்டாள்.

"ஒ..ஒன்னும்.. ஒ..ஒன்னும் இல்ல மம்மி..!!"

அம்மாவின் கையில் இருப்பது அப்பளம்தான் என்று புரிந்ததும், சற்றே நிம்மதியடைந்த அசோக், சமாளிக்கும் விதமாய் சொன்னான். ஆனால் அப்புறமும் பாரதி சமாதானம் ஆகாமல்,

"எ..என்னடா நீ... இந்தா.. இந்த தண்ணியை கொஞ்சம் குடி..!!"

என்றவாறே, தண்ணீர் டம்ளரை எடுத்து அவளே தன் மகனுக்கு நீர் புகட்டினாள். அன்று மாலை அசோக் வீடு திரும்பியதில் இருந்தே, அவனிடம் ஒரு வித்தியாசத்தை உணர்ந்திருந்த பாரதி, 'எம்புள்ளைக்கு என்னாச்சுன்னு தெரியலையே..?? எதைப்பாத்து பயந்தான்னு புரியலையே..?? ஒத்தை ஆளா எத்தனை பேய்ப்படம் வேணா பார்ப்பானே..?? இன்னைக்கு அப்பளத்தை பாத்தாலே அனகோண்டாவை பாத்தவன் மாதிரி அலர்றானே..?? காளியாத்தா மாரியாத்தா.. காமாட்சி மீனாட்சி.. கருமாரி மகமாயி.. நீங்கதான் எம்புள்ளைக்கு தொணை இருக்கணும்டியம்மா..' என்று மனதுக்குள்ளாகவே கவலையும் ரகசியமுமாய் வேண்டிக்கொண்டாள்.


அசோக்கிற்கு காணும் இடங்கள் மட்டும் அவ்வாறு அல்ல..

அந்தப்பெண் ஏற்படுத்திய டென்ஷன் தாங்காமல்.. சலம்புகிற மைன்ட் சனியனை சமாதானம் ஆக்கலாம் என்று.. ஆபீஸை விட்டு வெளியேறி.. அடுத்த தெருவில் இருக்கும் பெட்டிக்கடைக்கருகே.. ஆகாயத்தை வெறித்தபடி.. புகை இழுத்து விட்டுக்கொண்டிருந்தான்..!! புகையின் நடுவினிலும்.. அவளுடைய பூமுகமே மசமசப்பாய் தெரிந்துகொண்டிருந்த வேளையில்.. வந்து சேர்ந்தான் அவன்..!! முழங்காலுக்கு மேலே ஏற்றிக்கட்டப்பட்ட லுங்கியும்.. முழங்கைக்கு மேலே சுருட்டிவிடப்பட்ட சட்டையும்.. முகம் நிறைய தாடியும்.. வாயில் நீட்டிய பீடியுமாய்..!!

"ஸார்.. கொஞ்சம் செருப்பு குடுக்குறீங்களா..??"

"என்னது..????' அசோக் அதிர்ந்து போய் அந்த ஆளைப் பார்த்தான்.

"செருப்பு ஸார்.. செருப்பு செருப்பு செருப்பு..!!!!"

அந்த ஆள் கண்ணை சிமிட்டிக்கொண்டே, திரும்ப திரும்ப அந்த வார்த்தைகளை உச்சரித்த விதம், அசோக்கை கேலி செய்வது போல இருக்க, கடுப்பான அசோக் கண்ட்ரோல் இழந்து போய், அந்த ஆளுடைய சட்டையை பிடித்துவிட்டான்.

"என்னடா கேட்ட..?????" என்று பற்களை கடித்தான். அந்த ஆளோ அசோக்கின் திடீர் கோவத்தில் மிரண்டு போனான்.

"ஸார்.. என்னா ஸார் இது.. நெருப்புதான கேட்டேன்..?? இஷ்டம்னா குடுங்கோ.. இல்லனா விடுங்கோ.. எதுக்கு சொக்காலாம் புடிக்கிறீங்கோ..??" அசோக்கை ஒருமாதிரி ஏற இறங்க பார்த்தவாறே, அந்த இடத்தை விட்டு அகன்றான்.

எஸ்...!!! கேட்கும் ஒலிகளில் கூட..!!

அசோக்கின் நண்பர்கள் அன்று முழுக்க செம குஷியில் இருந்தார்கள்..!! 'மாட்டுனான்டா ஒரு மானஸ்தன்' என்பது மாதிரியான குஷி..!! அன்று முழுதும் அந்த செருப்பு மேட்டரை சொல்லியே, அசோக்குக்கு வெறுப்பு மேல் வெறுப்பு ஏற்றினார்கள்..!! 'கூந்தல் கருப்பு.. குங்குமம் சிகப்பு..' பாடலை ரீமிக்ஸ் செய்து பாடி.. கடுப்பு மேல் கடுப்பு கூட்டினார்கள்..!! சாலமன் பாட..

"டி-ஷர்ட்டு கருப்பு..!!"

"ஆஹா..!!" வேணு ஒத்து ஊதினான்.

"அவ கையில செருப்பு..!!"

"ஓஹோ..!!"

"அடங்கிப்போச்சு.. பையன் கொழுப்பு..!!"

"ஓஹொஹோஹஹோ.. ஹோஹஹஹொஹோ..!!"

"ஹாஹாஹாஹாஹாஹா..!!"

கிஷோர் மட்டும் கிண்டலில் கலந்து கொள்ளாமல் சிரிக்க மாத்திரம் செய்தான். அன்று அவர்கள் காட்டில் அடைமழை என்பதை உணர்ந்து கொண்ட அசோக்கும், அமைதி காப்பதே நலம் என்று முறைப்போடு மட்டும் நிறுத்திக் கொண்டான். வாய் திறந்து வார்த்தைகள் எதுவும் சிந்தவில்லை. அசோக்கின் அமைதி அவர்களுக்கு மேலும் உற்சாகத்தையே தந்தது. சீண்டலும் கேலியும் தொடர்ந்தன.

அத்தனை எரிச்சலிலும்.. கிஷோர் கிண்டல் செய்யாமலிருந்தது.. அசோக்குக்கு ஒரு சிறு நிம்மதியை தந்திருந்தது..!! ஆனால்.. அன்று மாலை அவன் வீட்டுக்கு சென்றபோது.. அந்த சிறு நிம்மதியும் சீட்டுக்கட்டு கோபுரமாய் சரிந்து போனது..!! 'அமைதியா இருக்கான் பாரு.. அவன்தான்டா என் நண்பன்..' என்று கிஷோரை பற்றி நினைத்திருந்தான்..!! அப்புறந்தான் தெரிந்தது அவன் ஆப்பை வேறிடத்தில் வைத்திருக்கிறான் என்று..!!

"ஏண்டா.. ஒரு பொண்ணைப்பாத்து.. அவ கண்ணு அழகா இருக்கு, காது அழகா இருக்குன்னு சொல்லலாம்.. சிரிப்பு கூட அழகா இருக்குன்னு சொல்லிருக்கலாம்..!! போயும் போயும் அவ செருப்பு அழகா இருக்குன்னு சொன்னியாம்.. அவளும் செருப்பை கழட்டி 'யா.. லுக் அட் மை ப்யூட்டிஃபுல் செப்பல்..'னு உன் மூஞ்சிக்கு முன்னாடி நீட்டுனாளாம்..??"

சங்கீதா சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டே கிண்டலாக கேட்டபோது.. அசோக்குக்கு அவள் மீது கோவம் வந்தது என்றால்.. கிஷோர் மீது கொலைவெறியே வந்தது..!! சங்கீதாவுக்கு தன் மீதிருந்த வெறுப்பை மறக்கடிக்கவே.. கிஷோர் அந்த செருப்புக்கதையை உபயோகித்திருக்கிறான் என்று புரிந்து கொண்டான்..!! தங்கையை சில வினாடிகள் முறைப்பாக பார்த்தவன்,

"ஒன்னு சேந்துட்டிங்களாக்கும்..??" என்றான் கடுப்பாக.

"ம்ம்... யெஸ்..!!" சங்கி இமைகள் மூடி, சைனீஸ் பொம்மை போல் தலையாட்டினாள்.

"ஹ்ம்ம்..!! இந்த செருப்பு மேட்டர்லாம் உன்னோட வச்சுக்கோ சங்கு.. டாடிட்டயோ மம்மிட்டயோ சொல்லிட்டு இருக்காத.. புரியுதா..??" கெத்தான குரலிலேயே கெஞ்சினான் அசோக்.

"ம்ம்ம்...!! அது.. அந்த பயம் இருக்கணும்..!!"

சங்கீதா திமிராக சொன்னாள். அதற்கு மேல் அவளிடம் எதுவும் பேச விருப்பம் இல்லாதவனாய், அசோக் அந்த இடத்தை விட்டு நகர முயன்றான். சங்கீதா அவனுக்கு குறுக்காக ஓடி வந்து வழி மறித்தாள்.

"ஏய்ஏய்ஏய்.. இருடா.. எங்க கெளம்பிட்ட.. உங்கிட்ட நான் என்னன்னவோ கேக்கனும்னு நெனச்சேன்..!!"

"என்ன..??"

"அந்தப்பொண்ணைப் பத்தி கொஞ்சம் சொல்லேன்..?? அவ பாக்குறதுக்கு எப்படி இருந்தா..?? ஹைட்டா குள்ளமா.. கலரா கருப்பா..??"

சங்கீதா அவ்வாறு ஆர்வமாக கேட்கவும், அசோக்கிற்கு பட்டென அவனுடைய மனது லேசாகிப்போனது மாதிரி ஒரு உணர்வு..!! இதயத்தை அந்தப் பெண்ணுடைய ஞாபகம் வந்து ஈரமாய் நனைத்தது..!! அவனையும் அறியாமல்.. உதட்டில் ஒரு புன்னகை வந்து ஒட்டிக் கொண்டது..!! தலையை சற்றே சாய்த்து.. ஏதோ அந்தரத்தில் பார்வையை நிறுத்தி.. குரலில் ஒரு மென்மையை கூட்டிக்கொண்டு.. ரசனையுடன் சொல்ல ஆரம்பித்தான்..

"அ..அவ.. அவ எப்படின்னா.. அவளை பத்தி சொல்லனும்னா.. அவ ஒரு.." அவன் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே சங்கீதா அவனை இடைமறித்து,

"டேய்.. இரு இரு..!! ரொம்ப கஷ்டப்படாத.. அவளை பத்தி நமக்கெதுக்கு இப்போ..?? விடு.. நீயே அவளை ஒழுங்கா பாத்தியோ இல்லையோ..?? நீநீநீ..." என்று இழுத்தவள், அப்புறம் பட்டென 

"அந்த செருப்பை பத்தி சொல்லு.. எப்படி இருந்துச்சு அந்த செருப்பு..?? ப்ளாக்கா.. ப்ரவுனா..?? பேட்டாவா.. பேரகனா..??"

என முகத்தை சீரியஸாக வைத்துக்கொண்டு கேட்கவும், அசோக் இப்போது உலகமகா கடுப்புக்கு உள்ளானான். தங்கையை ஏறிட்டு வெறுப்பாக முறைத்தான். அவளோ சிரிப்பை கஷ்டப்பட்டு அடக்கிக்கொண்டு, அப்படியும் முடியாமல் கொஞ்ச சிரிப்பை உதடுகள் வழியே சிந்திக்கொண்டு, அண்ணனையே குறும்பாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். அசோக் எதுவும் பேசவில்லை. தன் வலது உள்ளங்கையை அகலமாக விரித்து, அதையே பார்த்தான்.

"என்னடா.. நான் கேட்டுட்டு இருக்கேன்.. நீ கையையே பாத்துட்டு இருக்குற..??" சங்கீதா சீண்டினாள்.

"இங்க பாரு சங்கு.. இப்படியே ஒரு அறை வுட்டேன்னு வச்சுக்கோ.. நாலு நாளைக்கு எந்திரிக்க மாட்ட..!! காது பஞ்சர் ஆயிடும்.. அப்புறம் நீ பாடுற பாட்டை உன்னாலேயே கேட்க முடியாது..!!"

அசோக் அந்த மாதிரி டென்ஷன் ஆனது சங்கீதாவுக்கு ஒரு குதுகலத்தையே அளித்தது. வாயைப் பொத்திக்கொண்டு விழுந்து விழுந்து சிரித்தாள். நாக்கை வெளியே துருத்தி பழிப்பு காட்டினாள். அசோக்கால் அவளை எதுவும் செய்ய முடியவில்லை. அமைதியாக அந்த இடத்தை விட்டு அகன்றான்.

என்ன செய்வது..?? அசோக்கிற்கு அப்படிப்பட்ட ஒரு நாளாக அது அமைந்துபோனது. எப்போதும் டிவியில் விளம்பரங்கள் ஓடுகையில் யாரையும் சேனல் மாற்ற விடமாட்டான். அடுத்தவர்கள் வெறுப்பாக இவனை முறைக்க, இவன் விருப்பமாக விளம்பரங்கள் பார்த்து ரசிப்பான். ஆனால் அன்று.. அந்த டிவியில் விளம்பரத்தை பார்த்ததும் எரிச்சலின் எல்லைக்கே சென்றான்.

"பேரகன் எந்தன் தோழன்.. எந்தன் தோழன் பேரகன்..!!"

"ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்.... அந்த சேனலை மொதல்ல மாத்துங்க தாத்தா..!!"

என்று தாத்தாவிடம் எரிந்து விழுந்தான். பேரனையே ஓரிரு வினாடிகள் வியப்பாக பார்த்த தாத்தா, அப்புறம் சேனலை மாற்றினார். மாற்றப்பட்ட சேனலில் ஏதோ சீரியல் ஓடியது. அசோக் சற்றே நிம்மதியடைந்தவனாய்.. கண்களை மூடி.. தலையை சோபாவில் சாய்த்து.. அலைபாய்ந்த மனதை ஆசுவாசப்படுத்தலானான்..!! அரை நிமிடம் கூட ஆகியிருக்காது..

"இவனைலாம் செருப்பாலேயே அடிக்கணும்..!!" பாட்டி திடீரென வெறுப்பாக சொல்ல, இவன் பதறிப்போய் படக்கென நிமிர்ந்து அமர்ந்தான்.

"யா..யாரை சொல்ற பாட்டி..??" என்று பாட்டியை பார்த்து கலவரமாக கேட்டான்.

"இந்த செல்லம்மா புருஷனைத்தான் சொல்றேன்.. பாவிப்பய..!!" பாட்டி சீரியலில் வரும் கேரக்டரை சீரியஸாக திட்டினாள். அசோக் நொந்து போனவனாய் தலையை பிடித்துக் கொண்டான்.

இந்த மாதிரி ஆளாளுக்கு அசோக்கை போட்டு பாடாய் படுத்தி, அவனுடைய நிலையை மிகக் கவலைக்கிடமாய் ஆக்கி வைத்திருந்தனர். அவனுடைய மனது ஒருவித குழப்பத்தில் சிக்கி தவித்தது. 'பேய் இருக்கா இல்லையா.. பாத்திருக்காய்ங்களா பாக்கலையா.. நம்பலாமா நம்பப்படாதா..?' என்று வடிவேலுவுக்கு வந்த சந்தேகம் மாதிரி, அசோக்குக்கும் 'அவ பொண்ணா பிசாஸா.. அவ மேல எனக்கு லவ் இருக்கா இல்லையா.. இதை கண்டின்யூ பண்ணலாமா வேணாமா..' என்று சந்தேகம் வந்திருந்தது. 'ஒரு நாள் பேசணும்னு நெனச்சதுக்கே செருப்பு லெவலுக்கு வந்துடுச்சே.. இதை கண்டின்யூ பண்ணினா எங்க போய் முடியும்னு தெரியலையே..??'

இந்த மாதிரி குழப்பமான எண்ணங்கள் அன்றைய அவனது தூக்கத்தை வெகுவாக பாதித்தன. சரியாக உறக்கம் இல்லாமல்.. புரண்டு புரண்டு படுத்துக் கொண்டிருந்தான்..!!

அடுத்த நாள் காலை.. அசோக்கின் அறை..!! அசோக் அப்போதுதான் குளித்து முடித்து ஃப்ரெஷாக இருந்தான். ஆடை அணிந்து கொண்டிருந்தான். சட்டையை அணிந்து பட்டன்கள் இட ஆரம்பித்தபோது, அறைக்கதவு தட்டப்பட்டது. பட்டன் போடுவதை நிறுத்தி, பனியன் மூடிய மார்புடனே அசோக் சென்று கதவை திறந்தான். பாரதி வெளியே நின்று கொண்டிருந்தாள்.

"என்ன மம்மி..??"

"பால் இல்லடா.. காலைல பால் பாக்கெட் போடாமலே போயிருக்கான்.. என்னன்னு தெரியல..!! உனக்கு காபி வேணும்னா சொல்லு.. மம்மி கடைல போய் பால் பாக்கெட் வாங்கிட்டு வரேன்..!!"

"இல்ல மம்மி.. காபிலாம் ஒன்னும் வேணாம்.. நீ டிபன் ரெடி பண்ணு.. எனக்கு டைமாச்சு.. சாப்பிட்டு கெளம்புறேன்..!!"

"ம்ம்.. சரிடா..!!"

சொல்லிவிட்டு நகர நினைத்த பாரதி, எதேச்சையாக மகனின் தலையை பார்த்தாள். உடனே அவளுடைய முகத்தில் ஒருவித சலிப்பும் எரிச்சலும்..!! அறைக்குள் நுழைந்தவள், அசோக்கின் தலையில் 'நறுக்' என்று ஒரு குட்டு வைத்தாள்.

"ஆஆஆஆ..!!! என்ன மம்மி...??" அசோக் தலையை தேய்த்தவாறே கேட்டான்.

"பனை மரத்துல பாதி நிக்கிற.. தலை எப்படி தொவட்டனும் கூட தெரியாதா உனக்கு..??"

"அ..அதுலாம் நல்லா தொவட்டியாச்சு..!!"

"என்னத்த நல்லா தொவட்டுன.. ஒரே ஈரமா இருக்கு..!!" அசோக்கின் தலைமுடியை கலைத்து விட்டவாறே சொன்ன பாரதி,

"உக்காரு.. நான் தொவட்டி விடுறேன்..!!"

என்று அசோக்கை தோள்ப்பட்டையை பிடித்து அமுக்கி, வலுக்கட்டாயமாக அவனை கட்டிலில் அமர வைத்தாள். அருகில் இருந்த டவலை எடுத்து அவனுடைய தலையை, ஈரம் நீங்க துவட்டி விட ஆரம்பித்தாள்.

"அப்படியே ஈரத்தலையோட போக வேண்டியது.. அப்புறம் இருமலு காச்சலுனு வந்து நிக்க வேண்டியது..!!"

அம்மா அந்த மாதிரி அன்பான அர்ச்சனையுடன் தலை துவட்டிவிட, அசோக்குக்கு திடீரென குழந்தையாகிப் போன மாதிரியான உணர்வு..!! 'மனதில் இருக்கும் குழப்பத்தை அம்மாவிடம் சொல்..' என்று அந்த குழந்தை மனம் அவனை உந்தித் தள்ளியது. பாரதியின் கை அசைவுக்கு ஏற்ப, அவனது தலையும் அப்படியும் இப்படியுமாக ஆடிக்கொண்டிருக்க, அதனுடனே மெல்லிய குரலில் ஆரம்பித்தான்.

"மம்மீ..!!!"

"ம்ம்..!!"

"உன்கிட்ட ஒன்னு கேக்கணும்..!!"

"என்ன..??"

"அ..அந்தப் பொண்ணு இல்ல.." என்று இழுத்தான்.

"எந்தப் பொண்ணு..??"

"அ..அதான்.. அன்னைக்கு நீ கேட்டியே.. 'இதுவரை யாருமே உன்னை அட்ராக்ட் பண்ணினது இல்லையா..'ன்னு.. அப்போ என் மனசுல பட்டுன்னு ஞாபகத்துக்கு வந்த பொண்ணு..!!"

அசோக் அந்த மாதிரி குழந்தை குரலில் குழைந்தவாறே சொல்ல, பாரதிக்கு சுரீர் என்று இருந்தது. மகன் பேசப் போகிற விஷயத்தின் தீவிரத்தை உடனடியாய் உணர்ந்து கொண்டாள். தலை துவட்டுவதை ஓரிரு வினாடிகள் நிறுத்தி வைத்திருந்தவள், இப்போது மீண்டும் அதை தொடர்ந்தாள். கவனம் முழுவதும் மகன் பேசப் போகிற விஷயத்தில் நிலைத்திருக்க, குரலில் மட்டும் அந்த ஆர்வத்தை காட்டிக்கொள்ளாமல் மிக இயல்பாக கேட்டாள்.

[johnypowas]

"ஓ..!! யாரு அவ..??"

"அவ பேர்லாம் தெரியாது மம்மி.. அவ கூட நான் பேசினது கூட கிடையாது..!!"

"ம்ம்.. அப்புறம்..??"

"நாங்க டெயிலி லஞ்ச் சாப்பிட போவோம்ல.. அந்த ஃபுட் கோர்ட்கு அவளும் வருவா.. அப்போ அவளை அடிக்கடி பாத்திருக்கேன்..!!"

"ஓ..!! சரி.. இப்போ அவளுக்கு என்ன பிரச்னை..??"

"ஐயோ.. அவளுக்கு ஒன்னும் பிரச்னை இல்ல மம்மி..!!"

"அப்புறம்..??"

"அ..அது.. எப்படி சொல்றது...?? ம்ம்ம்ம்.... அன்னைக்கு நீ சொன்னேல..?? 'யாராவது பொண்ணை பாத்து.. அழகா இருப்பான்னு தோணிருக்கும்.. நல்ல பொண்ணா இருக்காளேனு தோணிருக்கும்.. பேசிப்பழகலாம்னு தோணிருக்கும்..' அப்டின்னு மூணு விஷயம் சொன்னேல..??"

"ஆமாம்..!!"

"அந்த மூணுமே எனக்கு அவளை பாத்து தோணுச்சு மம்மி..!!"

"ம்ம். நல்ல விஷயந்தான..??"

"ஆ..ஆனா.."

"ஆனா..??"

"ஆனா.. இப்போ.. நேத்துல இருந்து.. மனசுக்குள்ள ஒரு சந்தேகம்..!!"

"என்ன சந்தேகம்..??"

"அந்த மூணு விஷயத்துல ரெண்டாவது விஷயம்..!!"

"எது..?? அந்தப் பொண்ணு நல்ல பொண்ணா இல்லையான்னா..??"

"அ..அப்படி சொல்ல முடியாது..!! அந்தப் பொண்ணு எனக்கு ஒத்து வருவாளா இல்லையான்னு..!!"

"ஓ.. ஏன் அப்படி நெனைக்கிற..??" பாரதி அப்படி கேட்கவும், அசோக்கும் ஏதோ ஒரு ஆர்வத்தில் 

"செருப்ப எடுத்து இப்படி காட்டுறா மம்மி.. இப்படி.. இங்க.. மூஞ்சிக்கு முன்னாடி..!!"

என்று தன் முகத்துக்கு நேராக கை நீட்டிக்காட்டி சொல்லியே விட்டான். பாரதி சற்றே அதிர்ந்து போனாள்.

"யாரு..?? உன் மூஞ்சிக்கு முன்னாடியா..??" என்று அவள் அவசரமாய் கேட்கவும், அசோக் இப்போது சுதாரித்துக் கொண்டான்.

"ஐயையே.. எ..என் மூஞ்சிக்கு முன்னாடி இல்ல மம்மி..!! யா..யாரோ.. வேறொரு பையன்.. அவன் மூஞ்சிக்கு முன்னாடி..!! நான் கொஞ்சம்.. தூரமா இருந்து.. இதெல்லாம் பாத்துட்டு இருந்தேன்..!!"

"ஓ..!! அதுசரி.. அவ ஏன் அப்படி பண்ணினா..??"

இப்போது அசோக் முந்தைய நாள் நடந்த அந்த சம்பவத்தை, பாரதிக்கு பொறுமையாக எடுத்துரைத்தான். நண்பர்கள் வைத்த பந்தயத்தையும், செருப்பு நீண்டது தன் முகத்துக்கு முன்புதான் என்பதையும் மட்டும் மறைத்து விட்டான். மகனுக்கு தலை துவட்டுவதை நிறுத்திவிட்டு, எல்லாவற்றையும் பொறுமையாக கேட்டுக்கொண்டாள் பாரதி. கேட்டு முடித்து சில வினாடிகள் யோசனையாய் இருந்தவள், பிறகு அசோக்கை ஏறிட்டு நிதானமான குரலில் கேட்டாள்.

"ம்ம்ம்...!! சரி.. இதுக்கும்.. அந்த பொண்ணு உனக்கு ஒத்துவருவாளான்னு உனக்கு சந்தேகம் வந்ததுக்கும் என்ன சம்பந்தம்..??"

"என்ன மம்மி இப்படி கேக்குற..?? ஒரு பப்ளிக் ப்ளேஸ்ல.. அவ்வளவு பேர் பாத்துட்டு இருக்குறப்போ.. ஒருத்தனை செருப்பை கழட்டி அடிக்கப் போறா..!! யப்பா.. எனக்கு அவளை பாக்குறதுக்கே.. அப்படியே திக்குன்னு இருந்தது..!!" அசோக் அவ்வாறு ஒரு மிரட்சிப் பார்வையுடன் சொல்ல,

"ஹாஹாஹாஹாஹாஹா..!!" பாரதி சிரித்தாள்.

"ப்ச்.. என்ன மம்மி.. நான் சீரியஸா சொல்லிட்டு இருக்கேன்.. நீ சிரிக்கிற..??"

"பின்ன என்ன..?? நீ சொல்றதை கேட்டா சிரிப்புதான் வருது..!! ம்ம்ம்ம்.... அம்மா ஒன்னு சொல்லவா..??"

"என்ன..??"

"பாவம் செஞ்சவங்கதான் சாமியை பாத்து பயப்படனும்.. தப்பே செய்யாதவங்க எதுக்கு பயப்படனும்..?? நீ பயப்படுறதும் எனக்கு அந்த மாதிரிதான் இருக்கு..!! மனசுல தப்பான எண்ணம் இருக்குறவங்கதான்.. அந்தப் பொண்ணை கண்டா மெரளனும்.. நீ எதுக்கு மெரள்ற..?? நல்லவங்களுக்கு சாமி எப்போவுமே கைக்கொழந்தை மாதிரி..!!"

"என்ன மம்மி நீ.. அவளை போய் சாமி கூட கம்பேர் பண்ணிட்டு இருக்குற..??"

"ஏன்.. என்ன தப்பு..?? தப்பை தட்டிகேக்குற எல்லாருமே சாமிக்கு சமானம்தாண்டா..!!"

"அப்போ.. அவ அந்த மாதிரி நடந்துக்கிட்டது சரிதான்னு சொல்றியா..??"

"அதுல என்ன உனக்கு சந்தேகம்..?? அம்மா இன்னொன்னு சொல்லவா..??"

"சொல்லு..!!"

"ஆம்பளைங்களுக்கு அழகுன்னு ஒரு பழமொழி சொல்வாங்களே.. தெரியுமா..??"

"ம்ஹூம்..!!"

"அதாண்டா.. ஏதோ புருஷலட்சணம்னு சொல்வாங்க..!!"

"ஆமாம்.. உத்தியோகம் புருஷலட்சணம்..!!"

"ம்ம்ம்.. கரெக்ட்..!! ஆம்பளைங்களுக்கு அழகு உத்தியோகம்.. அதாவது உழைப்பு...!! அதுமாதிரி பொம்பளைங்களுக்கு எது அழகு தெரியுமா..??"

"எது..??"

"தைரியம்..!!!!!" பாரதி சற்றே அழுத்தம் திருத்தமாக சொன்னாள்.

"ம்ம்..!!"

"தைரியமா இருக்குறவதாண்டா பொம்பளை.. அந்த தைரியமே அவளுக்கு ஒரு தனி அழகை கொடுக்கும் தெரியுமா..!! அவ்வளவு பேர் இருக்குற ஒரு பொது எடத்துல.. ஒருத்தன் செஞ்ச தப்பை தாங்கிக்க முடியாம செருப்பை கைல எடுத்தா பாத்தியா.. அவதாண்டா பொண்ணு... எந்தப் பொண்ணுக்குமே அந்த தைரியம் அவசியமா இருக்கணும்..!!"

"ம்ம்..!!"

அம்மா சொல்கிற விஷயங்கள் அசோக்கின் புத்திக்குள் இறங்கிக் கொண்டிருக்க, அவன் அமைதியாக 'உம்' கொட்டிக் கொண்டிருந்தான். பாரதியோ இப்போது பட்டென பழைய நினைவுகளில் மூழ்கிப் போனாள். எங்கேயோ பார்த்தபடி தனது இளமைப்பருவ அனுபவத்தை மகனிடம் சொன்னாள்.

"அப்போ... எங்க வீட்டுக்கு பின்னாடி வைகை ஆறு ஓடும் அசோக்.. பக்கத்துல இருக்குற ஆத்துக்கு தண்ணி எடுக்குறதுக்கு கூட.. எங்க வீட்டுல என்னை தனியா அனுப்ப மாட்டாங்க..!! அதே பாரதிதான்.. ஒத்தை ஆளா.. உசுரை கைல புடிச்சுட்டு.. தன்னந்தனியா மெட்ராஸ் வந்து சேர்ந்தேன்..!! எப்படி..?? தைரியம்..!!!"

"ம்ம்..!!"

"உங்க தாத்தா வீட்டுல.. காம்பவுண்டு சுவர் நல்லா ஏழடி உசரத்துக்கு இருக்கும்.. சுவர் மேல கொஞ்சம் கூட இடைவெளி விடாம.. கண்ணாடி பீங்கான் வச்சு பூசிருப்பாங்க.. அந்த சுவரை ஏறி குதிக்கனும்னா எவ்வளவு ரத்தத்தை கீழ சிந்தனும் தெரியுமா..?? கை கால்லாம் கிழிஞ்சுபோய்.. ரத்தக்களரியாதாண்டா உன் அப்பாகிட்ட வந்து சேர்ந்தேன்..!! ஏன்..?? தைரியம்..!!!"

"ம்ம்..!!" 

"அன்னைக்கு எனக்கு அந்த தைரியம் இருந்ததாலதான்.. இன்னைக்கு எனக்கு கைல வச்சு தாங்குற புருஷன் கெடைச்சிருக்காரு.. கண்ணுமணிக மாதிரி ரெண்டு புள்ளைங்க கெடைச்சிருக்கீங்க.. கவலைன்னா என்னன்னே தெரியாத மாதிரி ஒரு குடும்பமும், வாழ்க்கையும் கெடைச்சிருக்கு..!!"

பாரதி மிக உணர்ச்சிவசப்பட்டுப்போய் சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள். அசோக்கோ எந்த உணர்ச்சியும் காட்டாமல், அந்தப் பெண்ணின் நினைவில் மூழ்கியிருந்தான். கொஞ்ச நேரம் இடைவெளிவிட்ட பாரதி மீண்டும் ஒரு நீண்ட பெருமூச்சுடன் ஆரம்பித்தாள்.

"ம்ஹ்ஹ்ஹ்ம்...!! உங்க தாத்தா.. பச்சைக்கலர்ல பட்டையா ஒரு பெல்ட் இடுப்புல கட்டிருப்பாரு.. ட்ரன்க் பெட்டிக்குள்ள நான் ஒளிச்சு வச்சுருந்த போஸ்ட் கார்ட்லாம் அவர் கைல கெடைச்ச அன்னைக்கு என்ன செஞ்சாரு தெரியுமா.. அந்த பெல்ட்டை கழட்டி.."

"ஐயையையெ... போதும் மம்மி.. மொக்கை தாங்க முடியல..!!" அசோக் இப்போது பொறுமையில்லாமல் சொன்னான். பாரதி சலிப்பானாள்.

"ம்க்கும்... ஏண்டா சொல்ல மாட்ட.. நான் பட்ட வேதனைலாம் உனக்கு மொக்கையாத்தான் தெரியும்..!!"

"ப்ச்... உன் கதையை விடு மம்மி.. அந்தப் பொண்ணை பத்தி சொல்லு..!!"

"இன்னும் அவளை பத்தி என்ன சொல்லனும்..?? நான் சொல்லவேண்டியதுலாம் சொல்லிட்டேன்.. இனிமே நீதான் நல்லா யோசிச்சு முடிவெடுக்கணும்..!! நான் போய் சட்னியை அரைக்கிறேன்.. நீ சட்டுன்னு கெளம்பி வா..!!"

சொன்ன பாரதி அவசரமாய் அங்கிருந்து நகர்ந்தாள். வாசலை அடைந்தவள் ஒருகணம் தயங்கி நின்றாள். பிறகு அப்படியே திரும்பி மகனை பார்த்து, புன்னகையுடன் சொன்னாள்.

"எனக்கென்னவோ.. அந்தப் பொண்ணு மருமகளா வர்றதுக்கு.. இந்த வீடு குடுத்து வச்சிருக்கணும்னு தோணுது அசோக்..!! உன்னால முடிஞ்சா.. அந்த பாக்கியத்தை இந்த குடும்பத்துக்கு குடு..!!"

அம்மா அந்தமாதிரி தெள்ளத்தெளிவாக சொல்ல, அசோக்கும் இப்போது மனக்கலக்கம் நீங்கியவனாய் அவளைப் பார்த்து மெலிதாக புன்னகைத்தான். அந்தப் பெண்ணை மீண்டும் சந்திக்க நேர்ந்தால், அவளுடன் பேசுகிற வாய்ப்பை நழுவ விடக்கூடாது என்று நினைத்துக் கொண்டான். ஆனால் அவளை மீண்டும் சந்திக்கிற வாய்ப்பு கிட்டுமா என்று ஒரு கேள்வியும் கூடவே மனதில் எழுந்தது. எனக்கென விதிக்கப்பட்டவளாய் இருந்தால், நிச்சயம் என் எதிரே தோன்றுவாள் என்று அந்த மனதை சமாதானம் செய்தான். 'அவளை அனுப்பி வை..!!' என்று ஆண்டவனிடம் ஒருமுறை வேண்டிக் கொண்டான்

[johnypowas]

அத்தியாயம் 7

அன்று மதியம். அதே ஃபுட் கோர்ட். அசோக்கும் நண்பர்களும் அப்போதுதான் உணவருந்த ஆரம்பித்திருந்தார்கள். முதல் வாய் எடுத்து வைத்து, சுவைத்து பார்த்ததுமே அசோக் சலிப்பாக சொன்னான்.

"ப்ச்.. பார்டா இவனுகளை.. பாஸ்தால உப்பே போடல.. சப்புன்னு இருக்கு..!!" அசோக் சொல்ல, வேணு அதற்காவே காத்திருந்தவன் மாதிரி

"ம்ம்.. நீ சொரணை கெட்ட பயன்னு அவனுகளுக்கும் தெரிஞ்சு போச்சு போல இருக்கு மச்சி..!!" என்று பட்டென கிண்டலாக சொன்னான்.

"ஹாஹா.. ஹாஹா..!!" கிஷோரும் சாலமனும் சிரித்தார்கள். அசோக் நிஜமாகவே கடுப்பாகிப் போனான்.

"ங்கொய்யால.. கொலைகாரனாக்காதிங்கடா என்னைய..!! நல்லா உங்க ஆசை தீர.. ஒருநாள் ஃபுல்லா என்னை ஓட்டிட்டிங்க.. போதும்.. அத்தோட விட்ருங்க..!!" என்று சூடாக சொன்னான்.

"ஒய்.. என்ன... ஓவரா சலம்புற..?? ஒருநாள் ஓட்டுனதுக்கே உனக்கு இவ்வளவு எரியுதா..?? நாங்கள்லாம் உன்கிட்ட எவ்வளவு வாங்கிருப்போம்..?? எங்களுக்கு எவ்வளவு எரியும்.??"

"ஹ்ஹ.. சும்மாவா ஓட்டுனேன்.. நீங்க பண்ணின காமடி அப்படி..!!" அசோக் டேபிளில் இருந்த அந்த துளையிட்ட சீசாவை எடுத்து, பாஸ்தாவில் உப்பு தூவிக்கொண்டே சொன்னான்.

"அப்போ நீ பண்ணினது காமடி இல்லையா..?? நாங்களாவது லவ் பண்ண ஆரம்பிச்சப்புறம் அவளுகளுக்கு பயந்து சாகுறோம்..!! நீ பேச ஆரம்பிக்கிறதுக்கு முன்னாடியே.. பின்னங்கால் பிடரில அடிக்க ஓடி வந்தியே மச்சான்.. அந்த காமடியை எங்க போய் சொல்றது..?? நாங்க அப்படித்தான் ஓட்டுவோம்.. உன்னால என்ன பண்ண முடியுமோ பண்ணிக்கோ..!!" - இது சாலமன்.

"சரிடா.. ஓட்டுங்கடா..!! ஆனா.. ஓட்டுறது ஒரு அர்த்தத்தோட ஓட்டுங்க.. சும்ம்ம்மா ஏதாவது சொல்லனுமேனு சொல்லாதீங்க..!!"

"இப்போ என்ன நாங்க ஓட்டுனதுல உனக்கு அர்த்தம் புரியல..??"

"ம்ம்ம்...?? சரி.. நேத்து நான் பயந்து போய் திரும்ப வந்துட்டேன்.. ஒத்துக்குறேன்..!! ஆனா.. சொரணை கெட்ட பயன்னு சொன்னா என்ன அர்த்தம்..?? அப்படி என்ன சொரணை கெட்டு போயிட்டேன்..??"

"பின்ன என்ன..?? நீதான நேத்து பெரிய புடுங்கி மாதிரி.. 'அந்தப் பொண்ணை லவ் பண்ண வச்சு காட்டுறேன் பாருங்கடா'னு.. சவால் விட்டுட்டு போன..?? 'சப்பை.. சப்பை மேட்டர்'னு.. சவடாலா பேசுன..?? அப்புறம் பேசாம பம்மிட்டு.. ஆல் ஹோல்ஸையும் அமுக்கி பொத்திட்டு திரும்ப வந்துட்டா.. உன்னை சொரணை கெட்ட பயன்னு சொல்லாம வேற என்ன சொல்றது..?? பேசுனா.. பேசுன மாதிரி செய்யணும்டா..!!"

"ஹேய்..!!! கொஞ்சமாவது மனசாட்சியோட பேசுங்கடா..!! கையில செருப்பை எடுத்து என் மூஞ்சிக்கு முன்னாடி ஆட்டுறா.. காளி மாதிரி அப்படியே ஆவேசமா நிக்கிறா.. அவகிட்ட போய் 'ஹாய்.. ஹவ் ஆர் யூ.. ஐ லைக் யூ..' அப்படின்னு இளிச்சுக்கிட்டே டயலாக் பேச சொல்றீங்களா..??"

"பேசிருக்கணும் மச்சி.. சொரணை இருக்குறவனா இருந்தா பேசிருக்கணும்.. அந்த செப்பலால ரெண்டு அப்பு வாங்கிருந்தா கூட தப்பே இல்ல..!!" சாலமன் கிண்டலாக சொல்ல,

"ம்ம்.. உனக்கு வேணா உன் ஆளுட்ட வாங்கி வாங்கி.. செருப்படி படுறதுலாம் சகஜமாகிப் போயிருக்கலாம்.. என்னாலலாம் முடியாது..!! நேத்து அவ ஏதோ பேட் மூட்ல இருந்தா.. அதான் பேசாம பேக் அடிச்சுட்டேன்.. வேணுன்னா இன்னைக்கு அவ வரட்டும்.. கண்டிப்பா போய் பேசுறேன்.. அவளை லவ் பண்ண வச்சு காட்டுறேன்..!!" அசோக் பொறுமையாக பதிலளித்தான்.

"அவதான..?? வருவா வருவா..!! நல்லா வாயை ஆ'ன்னு பொளந்துட்டு உக்காந்திரு..!!"

"நான் வாயை பொளந்துட்டு உக்கார்றது இருக்கட்டும்.. நீ மொதல்ல வாயை மூடிட்டு சாப்பிடு..!!"

அசோக் சலிப்பாக சொல்லிவிட்டு அமைதியாக சாப்பிட ஆரம்பித்தான். ஸ்பூனால் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் பாஸ்தா அள்ளி வாய்க்குள் திணித்துக் கொண்டான். நண்பர்களை பார்ப்பதை தவிர்த்து, பார்வையை வேறெங்கோ செலுத்தியபடியே சாப்பிட்டான். மற்றவர்களும் இப்போது எதுவும் பதில் பேசவில்லை. அமைதியாக அவரவர் உணவை உண்ண ஆரம்பித்திருந்தனர்.

ஒரு நிமிடம் கூட ஆகியிருக்காது. சாலமன் மீண்டும் கேலியான குரலில் அசோக்கிடம் சொன்னான்.

"மானகெட்ட மாப்ள.. அந்த சால்ட் டப்பாவை கொஞ்சம் எடுக்குறியா..??" அவ்வளவுதான்.. அசோக் படுடென்ஷனாகிப் போனான்..!!

"த்தா.. சொல்லிட்டே இருக்குறேன்..!! மசுரு..!!"

என்று கத்தியவாறு உப்பு டப்பாவை எடுத்து சாலமனின் அடிவயிறை குறி பார்த்து எறிந்தான். சாலமன் அவசரமாய் கைகளை நகர்த்தி, அடி படாதவாறு அந்த டப்பாவை கேட்ச் பிடித்துக் கொண்டான்.

"ஹேய்.. ஏண்டா இப்படி டென்ஷன் ஆகுற..??" வேணு அசோக்கிடம் சீறினான்.

"பின்ன என்னடா..?? சும்மா சும்மா.. சொரணை கெட்டவன், மானம் கெட்டவன்னுட்டு..?? அதான் இன்னைக்கு அவ வந்தா போய் பேசுறேன்னு சொல்லிட்டேன்ல..?? அத்தோட விடுவீங்களா...??"

"ஆமாம்.. டெயிலி வர்றதுக்கு அவ என்ன ந்யூஸ் பேப்பரா..?? அவள்லாம் இனி வர மாட்டா.. அவ்வளவுதான்..!!" சாலமன் எரிச்சலாக கத்த, அவ்வளவு நேரம் அமைதியாக இருந்த கிஷோர் இப்போது வாயை திறந்தான்.

"ஏய்.. மேட்டர் தெரியாம பேசாதீங்கடா..!! அந்தப் பொண்ணு கண்டிப்பா வருவா..!!"

கிஷோர் அந்த மாதிரி அமைதியாக சொல்லவும், இப்போது மற்ற மூன்று பேரும் திரும்பி அவனுடைய முகத்தை குழப்பமாக ஏறிட்டனர். வேணுதான் அந்த குழப்பம் கலந்த குரலிலேயே கிஷோரிடம் கேட்டான்.

"எ..எப்படிடா சொல்ற..??"

"நம்ம பையனுக்கும் அந்தப் பொண்ணுக்கும் ஒரு Wi-Fi கனெக்ஷன் இருக்கு மச்சி.. நம்ம கண்ணுக்குலாம் தெரியாது அந்த கனெக்ஷன்..!!"

"பு..புரியலடா..!!"

"நான் அந்த பொண்ணை செலக்ட் பண்றதுக்கு முன்னாடியே.. நம்ம பையன் பலநாளா அவளை சைலண்டா சைட் அடிச்சிருக்கான்..!! உங்கள்ல யாருக்காவது தெரியுமா..?? ம்ம்..?? எனக்கும் இத்தனை நாளா தெரியாது.. எவ்வளவு பெரிய கேடின்னு பாரு இவன்..??"

"ஏய்.. இ..இவன் என்னடா சொல்றான்..??"

வேணுவும், சாலமனும் குழப்பமாய் அசோக்கை பார்த்தனர். அவனோ கிஷோரையே எரிச்சலாக முறைத்துக் கொண்டிருந்தான். இத்தனை நாட்களாக சங்கீதாவிடம் சொல்கிற விஷயங்கள்தான் கிஷோருக்கும் சென்றுவிடும். இன்று அம்மாவிடம் பேசிய விஷயமும் அவனை வந்து அடைந்திருக்கிறதே என்ற எண்ணத்தில் வந்த எரிச்சல் அது.

"என்னடா மொறைக்கிற..??" கிஷோர் அசோக்கை சீண்டும் விதமாய் கேட்டான்.

"உளறிட்டாங்களா உன்கிட்ட..??" அசோக்கின் குரலில் ஒருவித கடுப்பு கலந்திருந்தது.

"டேய்.. ஆன்ட்டியை கொறை சொல்லாத.. அவங்க நெலமைல இருந்து கொஞ்சம் யோசிச்சு பாரு..!! இன்னைக்கு எங்கிட்ட பேசுறப்போ எவ்வளவு சந்தோஷமா பேசினாங்க தெரியுமா.. அவங்க இவ்வளவு சந்தோஷப்பட்டு நான் பாத்ததே இல்ல..!! அந்த பொண்ணை பத்தி விசாரிச்சு தெரிஞ்சுக்கிட்டாங்க.. 'என் புள்ளை அந்த பொண்ணை லவ் பண்றான் போல இருக்கு.. நீங்க ஃப்ரண்ட்ஸ் தடிப்பசங்கள்லாம் முடிஞ்ச வரை அந்த லவ்வுக்கு ஹெல்ப் பண்ணுங்கடா'ன்னு கேட்டுக்கிட்டாங்க..!!"

"லவ்வாஆஆ..????" வேணுவும் சாலமனும் வாயை பிளந்தனர்.

"ஏய்.. அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லடா..!!" அசோக் பலவீனமாக மறுத்தான்.

"இருக்கு மச்சி.. உனக்கும் அந்தப் பொண்ணுக்கும் ஏதோ ஒரு லிங்க் இருக்கு..!! அப்புறம் எப்புடி கரெக்டா அவளை நான் செலக்ட் பண்ணி காட்டனும்..??"

"ம்ம்ம்.. அப்புறம் எதுக்கு அவ கரெக்டா செருப்பை தூக்கி காட்டனும்..??"

"ப்ச்.. எல்லாத்துக்கும் ஏதாவது காரணம் இருக்கும்டா..!! நீ வேணா பாரு.. அவ கண்டிப்பா வருவா..!!'

"ம்.. ம்.. வந்தா பாத்துக்கலாம்..!!" அசோக் அசால்ட்டாக சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, சாலமன் திடீரென உற்சாகமாக கத்தினான்.

"மச்சீஈஈ..!!!!"

"என்னடா..??"

"வந்துட்டா மச்சி.. வந்துட்டா..!!"

சாலமன் சொல்லவும், இப்போது அனைவரும் படக்கென திரும்பி அவன் பார்வை சென்ற திசையை பார்த்தார்கள். அங்கே அவள் வந்துகொண்டிருந்தாள். நேற்று மாதிரியே கூந்தலும், காதுவளையமும் காற்றில் ஆட.. குதிரை கணக்காக வந்து கொண்டிருந்தாள்..!! டி-ஷர்ட் ஜீன்ஸ்.. தோளில் பேக்.. கையில் ஒரு பெரிய பிளாஸ்டிக் ப்ளேட்.. அதன்மேல் ஒரு சிறிய உணவு ப்ளேட்..!!

அவளை பார்த்த மாத்திரத்திலேயே அசோக்கின் இதயம் கிடந்தது தாறுமாறாய் துடிக்க ஆரம்பித்திருந்தது. நாடித்துடிப்பு எல்லாம் கன்னாபின்னாவென்று எகிற ஆரம்பித்தது. ஆச்சரியம், சந்தோஷம், நிம்மதி, பயம் என பலவித உணர்வுகள் கலந்துகட்டி அவனை தாக்கின. பதித்த பார்வையை எடுக்க மனமில்லாமல், அவளையே இமைக்காமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அவள் இவர்களை கடந்து சென்றாள். ஓரமாக யாருமற்று கிடந்த அந்த டேபிளில் சென்று அமர்ந்து கொண்டாள். பேகை பக்கத்து சேரில் வைத்துவிட்டு, ப்ளேட்டை பார்த்து குனிந்து கொண்டாள். 

இவர்கள் நால்வரும் இன்னுமே அதிர்ச்சியில் இருந்து மீளாமல் இருக்க, வேணுதான் முதலில் வாய் திறந்தான்.

"மச்சீஈஈ.. என்ன டைமிங்டா இது..?? சான்சே இல்ல போ..!! நீ சொன்னது நூத்துக்கு நூறு உண்மைடா.. இவனுக்கும் அவளுக்கும் ஏதோ ஒரு வயர்லஸ் நெட்வொர்க் இருக்குது மச்சி..!!"

"ஃபேக்ட்.. ஃபேக்ட்.. ஃபேக்ட்..!!" சாலமனும் ஆமோதித்தான்.

"ஏய்.. போடா.. போய் அவகிட்ட பேசு.. போ..!!" கிஷோர் அசோக்கை தூண்டினான்.

"ஆமாம் மச்சி.. போடா.. போய் பேசு.. எந்திரி..!!" வேணும், சாலமனும் கிஷோருடன் சேர்ந்து கொண்டார்கள்.

"ஹேய்.. எ..எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்குதுடா..!!" அசோக்கிற்கு நிஜமாகவே உதறலாக இருந்தது.

"ப்ச்.. ஒன்னும் வொர்ரி பண்ணிக்காத மச்சி..!! நீ சொன்ன மாதிரி.. நேத்து அவ ஏதோ பேட் மூட்ல இருந்திருக்காடா.. அதான் அப்படிலாம் நடந்துக்கிட்டா..!! இன்னைக்கு நல்ல மூட்ல இருக்கா.. தைரியமா போய் பேசு..!!" என்றான் வேணு.

"அவ நல்ல மூட்ல இருக்கான்னு உனக்கு எப்படி தெரியும்..??"

"எ..எல்லாம்.. ஒரு சில அறிகுறிகளை வச்சு சொல்றதுதான்..!! நேத்து அவ என்ன கலர் டி-ஷர்ட் போட்டுட்டு வந்தா..??"

"ப்ளாக்..!!"

"ப்ளாக்னா என்ன அர்த்தம்..?? துக்கம்.. தடங்கல்… அமங்களம்..!! இன்னைக்கு பாரு.. வொயிட் டி-ஷர்ட்.. மங்களகரமா வந்திருக்கா.. நல்ல அறிகுறிடா.. போய் பேசு போ..!!"

"வெள்ளை.. மங்களகரமா..?? மஞ்சளைத்தான அப்படி சொல்வாங்க..??"

"ஓ..!! அப்போ வெள்ளைக்கு என்ன..?? ஆங்.. சாந்தம்.. சமாதானம்..!! அவ நல்ல மூட்ல இருக்கான்றதுக்கு இதைவிட வேற என்னடா ப்ரூஃப் வேணும்..?? கெளம்புடா.. டைம் வேஸ்ட் பண்ணாத..!!"

ஏதேதோ லாஜிக் எல்லாம் சொல்லி, நண்பர்கள் மூவரும் அசோக்கை ஏற்றிவிட, அவனோ இன்னும் தயக்கத்துடனே அமர்ந்திருந்தான். நேற்று பார்த்த அவளுடைய ஆவேசமும், அந்த ஒற்றைக்கால் செருப்பும், இன்னுமே அவனுடைய மூளையை தாக்கி இம்சை செய்தன. உடலிலும் மனதிலும் ஒரு படபடப்பை கிளறி விட்டிருந்தன. சில வினாடிகள் அவ்வாறு தடுமாறியவன், அப்புறம் சற்றே தைரியத்தை வரவழைத்துக்கொண்டு எழுந்தான்.

"மச்சீஈஈ.. எல்லாம் எனக்காக நல்லா வேண்டிக்கங்கடா..!!" சொல்லிவிட்டு அசோக் நகர முயல,

"ஏய் ஏய்.. இந்தாடா.. இதையும் எடுத்துட்டு போ..!!" என்று கிஷோர் பாஸ்தா ப்ளேட்டை அவன் கையில் திணித்தான்.

"டேய்... நே..நேத்து மாதிரி எதுவும் ஆயிடாதுல..??" அசோக் பரிதாபமாக கேட்க,

"ஐயே... தைரியமா போ மச்சி..!! சத்தியமா நேத்து மாதிரி நடக்க சான்சே இல்ல.. எல்லாம் நான் அப்போவே நல்லா பாத்துட்டேன்..!!" உறுதியான குரலில் சொன்னான் சாலமன்.

"ந..நல்லா பாத்துட்டியா..?? எதை..??" அசோக் குழப்பமாய் நெற்றி சுருக்கினான்.

"அவ காலை..!! இன்னைக்கு ஷூ போட்டுட்டு வந்திருக்கா மச்சி.. சத்தியமா நேத்து மாதிரி நடக்க சான்சே இல்ல..!!"

சாலமன் முகத்தை சீரியஸாக வைத்துக்கொண்டு சொல்ல, அசோக் அவனை எரித்து விடுவது போல முறைத்தான். கையிலிருந்த பாஸ்தாவை அப்படியே அவன் தலையில் கொட்டிவிடலாமா என்று யோசித்தான். அப்புறம் 'மவனே.. உன்னை வந்து வச்சுக்குறேன்..!!' என்று சன்னமான குரலில் அவனை எச்சரித்துவிட்டு, அங்கிருந்து நகர்ந்தான்.

தடதடத்த இதயத்துடனே நடந்து சென்று, அந்தப்பெண் அமர்ந்திருந்த டேபிளை நெருங்கினான். அருகே நிழலாடவும், அவள் தலையை நிமிர்த்தி இவனை ஏறிட்டாள். அவளுடைய திராட்சை விழிகளில், இப்போது தன் பிம்பம் விழுந்திருக்கிறது என்ற உணர்வே, அசோக்கின் மனதை சில்லிட்டுப்போக வைத்தது. அவன் இப்போது ஒரு அசட்டுப் புன்னகையை சிந்தியவாறே,

"ஹாய்..!!!!" என்று இளித்தான்.

அவள் இவனை ஒருவித சலனமற்ற பார்வை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். ஒருவேளை முறைக்கிறாளோ என்று கூட அசோக்குக்கு தோன்றியது. புருவத்தை ஒருமாதிரி உயர்த்தி, 'என்ன..??' என்று அந்த புருவ அசைவாலேயே கேட்டாள்.

"அ..அது.. ஆக்சுவலா.. அ..அங்க எங்கயுமே உக்காரதுக்கு இடம் இல்லங்க.. இஃப் யூ டோன்ட் மைண்ட்.. இ..இங்க நான் உக்காந்துக்கலாமா..??"

அசோக் தட்டு தடுமாறி கேட்டான். அவள் எதுவுமே சொல்லவில்லை. ஓரிரு வினாடிகள் அவன் முகத்தையே அமைதியாக பார்த்தவள், பிறகு மீண்டும் தனது தட்டை பார்த்து குனிந்து கொண்டாள். அசோக்கும் இப்போது தைரியம் பெற்றவனாய் அவளுக்கு எதிரே கிடந்த சேரில் அமர்ந்துகொண்டான். பாஸ்தாவை ஒரு ஸ்பூன் அள்ளி வாய்க்குள் தள்ளியவன், மெல்ல தலையை நிமிர்த்தி எதிரே இருந்தவள் மீது பார்வையை வீசினான்.

[johnypowas]

அவள் இவனை நிமிர்ந்தே பார்க்கவில்லை. சாப்பாட்டிலேயே கவனமாக இருந்தாள். மழுங்கிப்போன கத்தியால் பிஸ்ஸாவை துண்டம் செய்வதும், ஃபோர்க்கால் அந்த துண்டை குத்தி எடுத்து வாய்க்குள் திணிப்பதும், உதடுகள் அழகாக அசைய அந்த உணவை சுவை பார்ப்பதுமாக இருந்தாள். மேலும் சில வினாடிகள்..!! பிறகு அவள் ஒருமுறை எதேச்சையாக இவன் முகத்தை ஏறிட்ட போது, அசோக் அதற்காகத்தான் காத்திருந்த மாதிரி அவசரமாக சொன்னான்.

"ஹாய்..!! ம்ம்ம்ம்... எ..எனக்கு.. உங்ககிட்ட கொஞ்சம் பேசணும்..!!"

அவள் இப்போது நெற்றியை சுருக்கி 'என்ன..?' என்பதுபோல இவனை பார்க்க, அசோக்கே தொடர்ந்தான்.

"ஆ..ஆக்சுவலா நான் ஒரு த..தத்தி.. எனக்கு இதுலாம்.." அசோக் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதே,

"வாட்..??" அவள் இடைமறித்து கேட்டாள்.

"இ..இல்லைங்க.. ஆக்சுவலா.."

"ஹலோ.. கொ..கொஞ்சம் சத்தமா பேசுறீங்களா.. ப்ளீஸ்..?? எ..எனக்கு காதுல கொஞ்சம் ப்ராப்ளம்.. காது சரியா கேட்காது..!!"

அவள் முகத்தை பாவமாக வைத்துக்கொண்டு, பரிதாபமான குரலில் சொல்ல, அசோக் இப்போது மெலிதாக அதிர்ந்தான். 'என்னது..?? காது.. கேக்காதா..?? இது என்னடா புதுப்பிரச்னை..??' என்று ஓரிரு வினாடிகள் தடுமாறினான். அவளை ஒருமுறை இரக்கமாக ஒருபார்வை பார்த்தான். அப்புறம் உடனடியாய் சமாளித்துக் கொண்டு, சற்றே சத்தமான குரலில் மீண்டும் ஆரம்பித்தான்.

"ஒ..ஒன்னுல்லங்க.. நான் என்ன சொல்ல வந்தேன்னா.. நான் ஒரு.."

"இல்லைங்க.. எனக்கு சுத்தமா கேக்கல.. இன்னும் கொஞ்சம் சத்தமா.. ப்ளீஸ்..!!" அவள் கெஞ்சலாக சொல்ல, குழம்பிப்போன அசோக் 

"ஹையோ.. நான் ஒரு தத்தின்னு சொன்னேங்க..!!" என்று கத்தியே விட்டான்.

உடனே அந்த இடத்தில் சட்டென்று ஒரு நிசப்தம்..!! அவர்கள் அமர்ந்திருந்த டேபிளை சுற்றிய ஐந்தாறு டேபிளில் அமர்ந்திருந்தவர்கள்.. சாப்பிடுவதையும் பேசுவதையும் நிறுத்திவிட்டு.. சடக்கென திரும்பி அசோக்கை பார்த்தார்கள்..!! அசோக்கிற்கு ஒருகணம் எதுவும் புரியவில்லை..!! 'எல்லாரும் ஏன் என்னையே பார்க்கிறார்கள்..??' என.. சிலவினாடிகள் திருதிருவென விழித்தவனுக்கு.. அப்புறம்தான் 'தானே தன்னைப் பற்றி கேவலமாக சொல்லி கத்திவிட்டோம்' என்ற உண்மை உறைத்தது..!!

"ஹாஹாஹாஹாஹாஹா..!!!!"

சிரித்தது வேறு யாரும் அல்ல.. இவனுக்கு எதிரே அமர்ந்திருந்தவள்தான்..!! அவளுடைய பற்கள் எல்லாம் பளீரிட.. எளிறுகள் எல்லாம் பளிச்சென தெரிய.. ஒரு கையால் வயிறை பிடித்தவாறு.. இவனைப்பார்த்து விழுந்து விழுந்து சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள்..!! அசோக்கிற்கு லேசாக அடிவயிறில் கிலி கிளம்ப ஆரம்பித்தது..!! 'என்ன இது.. ஆரம்பமே ஒன்னும் சரி இல்லையே..??' என்று விளக்கெண்ணெய் குடித்துவிட்டவன் மாதிரி 'பே' என்று விழித்தான். எல்லோரும் இன்னும் இவனையே பார்த்துக் கொண்டிருக்க, இப்போது அசோக் அவர்கள் எல்லாரையும் தனித்தனியாக பார்த்து ஒரு அசட்டுப் புன்னகையை சிந்தி, அவரவர்களின் பார்வையை திருப்பிக் கொள்ள செய்தான். 

"ஹாஹாஹாஹாஹாஹா..!!!!" அவள் இன்னும் சிரிப்பை அடக்க முடியாமல் சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள். அசோக் இப்போது சற்றே கடுப்பாக அவளை பார்த்தான்.

"ஹலோ ஹலோ.. போதுங்க.. நிறுத்துங்க..!!"

"ஹையோ.. கடவுளே.. முடியல என்னால.. ஹாஹா..!!"

"ஷ்ஷ்... ப்பா.. ஏங்க இப்படிலாம்..??"

"எப்படிலாம்..??" அவள் இப்போது சிரிப்பை நிறுத்திவிட்டு இவனை கூர்மையாக பார்த்தாள்.

"உங்களுக்கு காது நல்லா கேட்குந்தான..??" அசோக் சற்றே எரிச்சலுடன் கேட்க,

"கண்டுபிடிங்க பாக்கலாம்..!! உங்களுக்கு மூளை நல்லா வேலை செய்யுந்தான..??" அவள் கிண்டலாகவே பதில் சொன்னாள்.

"என்னங்க நீங்க.. வந்ததுல இருந்து ஏடாகூடமாவே பேசிட்டு இருக்கீங்க..??"

"ம்ம்.. நீங்களுந்தான் வந்த விஷயத்தை மறந்துட்டு ஏதேதோ பேசிட்டு இருக்கீங்க..??"

"ஹையோ.. அதைத்தாங்க சொல்ல வந்தேன்.. அதுக்குள்ள நீங்க.."

"சரி.. இப்போ சொல்லுங்க..!!" அவள் படக்கென சொல்லிவிட்டு அசோக்கின் கண்களையே கூர்மையாக பார்க்க,

"அ..அது.. நான் என்ன சொல்ல வந்தேன்னா.. ஆக்சுவலா நான் ஒரு தத்.." என்று ஆரம்பித்த அசோக் பட்டென நிறுத்தி,

"இல்ல.. நான் வேற எங்கயாவது இருந்து ஆரம்பிக்கிறேன்..!!" என்று பரிதாபமாக சொன்னான்.

"ஹாஹாஹாஹாஹாஹா..!!!!"

"ஹலோ.. சிரிக்காதிங்க ப்ளீஸ்..!!"

"சரி சிரிக்கல.. மேல சொல்லுங்க..!!"

அப்படி சொன்னாலும், அவளால் சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை. வாயைப் பொத்தியவாறு சிரித்துக் கொண்டேதான் இருந்தாள். அசோக் இப்போது சற்று நிதானித்தான். ஆரம்பத்திலேயே அவள் செய்த கலாட்டா, அவனுக்குள் ஒரு படபடப்பை கிளப்பி விட்டிருந்தது. பேச வேண்டும், ஆனால் எங்கிருந்து ஆரம்பிப்பது என்று குழம்பினான். பிறகு அந்த குழப்பத்துடனே.. 

"மொ..மொதல்ல ரெண்டு விஷயங்க.." என்று ஆரம்பித்தான்.

"என்ன..??"

"ஒன்னு... நா..நான்.. நான் ரொம்ப ரொம்ப அன்பானவன்ங்க..!! ரெண்டு.. எ..என்னை கட்டிக்கப் போற பொண்ணை ரொம்ப பத்திரமா.. ரொம்ப பாதுகாப்பா பாத்துப்பேன்..!!"

"பாதுகாப்பா பாத்துப்பிங்களா..?? ஹ்ஹ.. அதுலாம் ஒரு பெரிய விஷயமாங்க..??" அவள் அசால்ட்டாக சொல்ல,

"என்னங்க இப்படி சொல்லிட்டிங்க..??" அசோக் வியப்பாக கேட்டான்.

"ஆமாம்..!! ஒரு கோல்கேட் பேஸ்ட் வாங்கி குடுத்தா மேட்டர் முடிஞ்சது.. அவங்களே பாதுகாப்பு வளையம்லாம் குடுப்பாங்களே.. ப்ராப்ளம் சால்வ்ட்..!!"

"என்னது..????" அசோக் முகத்தை ஒருமாதிரி அஷ்டகோணலாக சுளித்தான்.

"அதுசரி.. இதுலாம் எதுக்கு எங்கிட்ட வந்து சொல்லிட்டு இருக்கீங்க..??"

"அ..அது.. வேற ஒன்னுல்ல.. நீ.. நீ..நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்கள்ல.. அதனால.." என்று அவசரமாய் சொல்லிவிட்டவன், பிறகு "ஸாரி.." என்று திருட்டு முழி முழித்தான்.

"அடடா.. அதுக்கு நாந்தான தேங்க்ஸ் சொல்லணும்.. நீங்க ஏன் ஸாரி சொல்றீங்க..??"

"இ..இல்ல.. ஒருவேளை நீங்க வேற யாரையாவது லவ் பண்ணிட்டு இருந்தா..??" படபடப்பில் அசோக் உளறி கொட்ட ஆரம்பித்திருந்தான்.

"வாட்..?? நான் யாரை லவ் பண்றேன்..??"

"ஹையோ.. அதான் ஒருவேளைன்னு சொன்னேனே.. ஒரு சந்தேகந்தாங்க..!! அ..அப்படி யாராவது இருக்காங்களா..??" அசோக்கின் குரலில் ஒரு குறுகுறுப்பு.

"ஹாஹா.. இல்ல...!!" அவள் புன்னகையுடன் மறுக்க,

"வாவ்..!! தேட்ஸ் நைஸ்.. தேட்ஸ் ரியல்லி நைஸ் யு நோ..!!" அசோக் உற்சாகமானான்.

"அதுக்கு ஏன் நீங்க இவ்வளவு சந்தோஷப் படுறீங்க..??"

"எனக்கு அப்போவே தெரியுங்க.. நீங்க யாரையும் லவ் பண்ணிட்டு இருக்க மாட்டீங்கன்னு..!! இந்த சாலமன் நாயிதான் என்னை கன்ஃயூஸ் பண்ணிவிட்டுட்டான்..!!"

"என்ன கன்ஃயூஸ் பண்ணான்..??"

"நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க.. இத்தனை நாளா உங்களை யாரும் விட்டு வச்சிருக்க மாட்டாங்கன்னு சொல்லி.. ரொம்ப கன்ஃயூஸ் பண்ணிவிட்டுட்டான்..!!"

"ஓ..!! அதுசரி.. அது யாரு அந்த சாலமன் நாயி...??"

"ஹாஹா.. அது என் ஃப்ரண்டுங்க.. அதோ.. அங்க உக்காந்திருக்கான்.. அவன்கூட ரெண்டு பேர் உக்காந்திருக்குறாங்களே.. அவங்களும் என் ஃப்ரண்ட்ஸ்தான்..!!"

"ஓ..!!"

"ஆக்சுவலா அவங்கதான்.. உங்களை பாத்து செலக்ட் பண்ணி.." உளறிவிட்ட அசோக் உடனே நாக்கை கடித்துக் கொண்டான். வாயிலேயே பட் என்று தட்டிக் கொண்டான்.

"வாட்..??" அவளுடைய முகத்தில் எக்கச்சக்க குழப்பம்.

"ஐயோ.. கோவப்படாதிங்க.. நா..நான் அதுக்கு முன்னாடியே உங்களை பாத்துட்டேன்.. ப்ராமிஸ்..!!"

"நீங்க என்ன சொல்றீங்கன்னே எனக்கு ஒன்னும் புரியல..!!" அவள் சலிப்பாக தலையசைத்து கொண்டாள்.

"இ..இல்லைங்க.. ஆ..ஆக்சுவலா நான் என்ன சொல்லவந்தேன்னா.. ம்ம்ம்ம்.. என்ன சொல்ல வந்தேன்..?? ம்ம்ம்ம்.. நான் உங்களை இங்க அடிக்கடி பாத்திருக்கேங்க.. அழகா இருக்கீங்கன்னு தோணும்.. நல்ல பொண்ணுன்னு தோணும்.. பேசிப்பாக்கலாம்னு தோணும்..!!"

"ஓ..!!"

"ஆ..ஆனா.. நீங்கதான் என்னை கவனிச்சிருக்கீங்களான்னு எனக்கு தெரியலை..!! நான் கூட இங்க அடிக்கடி… ஆங்... நேத்து நீங்க செருப்பை எடுத்து காட்டுனீங்கள்ல.. அது என் மூஞ்சிக்கு முன்னாடிதான்..!!"

ரொம்ப பெருமையாக சொல்லிமுடித்தான் அசோக். உளறலின் உச்சபட்சத்தை எட்டியவன், லூசுத்தனமாக பேசிக்கொண்டிருக்கிறோம் என்பதை கூட உணரவில்லை. தன்னைப் பற்றி அவளுக்கு நினைவூட்டியாயிற்று என்று அவன் முகத்தில் அப்படி ஒரு பெருமிதம். அவளுக்கோ சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை. தான் அவனை டேமேஜ் செய்ததை விட, அவன் தன்னைத்தானே இன்னும் அதிகமாய் டேமேஜ் செய்து கொள்கிறானே என்பதை நினைக்கையில், அவளுக்கு சிரிப்பு பீறிட்டு கிளம்பியது. முன்பை விட அதிகமாக சிரித்தாள்.. வாய் விட்டு.. கலகலவென..!!

"ஹாஹாஹாஹாஹாஹா..!!!!"

அவள் சிரிக்கையில் மிகவும் அழகாக இருந்தாள். ஒரு குழந்தையின் குதுகலம் அவளுடைய முகத்தின் ஒவ்வொரு அங்குலத்திலும் தெரிந்தது. அவளுடைய முத்துப்பற்களின் ஜொலிஜொலிப்பும்.. ஆரஞ்சு அதரங்களின் மினுமினுப்பும்.. பளிங்கு கண்களின் பளபளப்பும்.. அருகில் இருந்து பார்த்த அசோக்கின் மனதுக்குள் அதகளம் செய்தன..!! அவள் சிரித்துக்கொண்டே இருந்தாள். தத்துபித்தென்று உளறிவிட்டோம் என்பதை தாமதமாக புரிந்து கொண்ட அசோக், இப்போது ஒரு அசட்டுப் புன்னகையுடன்..

"ஹலோ.. சிரிக்காதிங்க ப்ளீஸ்..!! நான் உங்கட்ட நெறைய விஷயம் சொல்லனும்னு நெனச்சேன்.. எல்லாம் இப்படி ஆர்டர் மிஸ் ஆகி.. அதது இஷ்டத்துக்கு வெளில வருது..!!" என்று பரிதாபமாக சொன்னான்.

"ஹாஹாஹாஹாஹாஹா..!!!!"

அவள் அதற்கும் சிரித்தாள். மேலும் சிறிது நேரம்..!! நன்றாக ஆசைதீர மனம்விட்டு சிரித்தவள், பிறகு மெல்ல மெல்ல அந்த சிரிப்பை அடக்கிக் கொண்டாள். ப்ளேட்டில் கிடந்த அந்த மிளகாய் துகள் பாக்கெட்டை கிழித்து, அவள் தட்டில் மீதமிருந்த பிஸ்ஸாவின் மேனியெங்கும் மெல்ல தூவினாள். தூவிக்கொண்டே.. இவனை நிமிர்ந்து பாராமலே.. மிக கேஷுவலான குரலில் கேட்டாள்..!!

"லவ் பண்றீங்களா என்னை..??"

அசோக் சுத்தமாக அந்த கேள்வியை எதிர்பார்க்கவில்லை. பக்கென்று அதிர்ந்து போய் அவளை பார்த்தான். பட்டென்று அவனுக்கு நாக்கு வறண்டு போன மாதிரியிருந்தது.

"அ..அது... அ..அதுலாம்.. அது.."

என்ன சொல்வதென்று புரியாமல் தடுமாறினான். அவனுடைய விரல்கள் கூட இப்போது நடுங்க ஆரம்பித்திருந்தன. அவள் இப்போது நிமிர்ந்து இவனுடைய முகத்தை ஏறிட்டாள். இவனுடைய கண்களையே ஷார்ப்பாக ஒரு பார்வை பார்த்தாள். குரலில் ஒரு புதுவித கடுகடுப்புடன் சொன்னாள்.

"இங்க பாருங்க.. மனசுல நெனச்சதை வெளில சொல்ல துப்பு இல்லாதவன.. நான் ஆம்பளையாவே கன்சிடர் பண்றது இல்ல..!! அப்புறம் உங்க இஷ்டம்..!!"

அசோக்கிற்கு வேறு வழி இருக்கவில்லை..!! இப்போது இல்லை என்று சொல்லிவிட்டு.. பிறகு ஏதாவது வில்லங்கம் நேர்ந்துவிட்டால்..?? இவளுடைய குணம் வேறு படுடெரராக இருக்கிறது..?? கிடைத்த குறுகிய நேரத்திலேயே.. யோசித்து ஒரு முடிவுக்கு வந்தவன்.. இப்போது தட்டுத்தடுமாறி சொன்னான்..!!

"ஆ..ஆமாங்க.. ப..பண்றேன்...!!"

"பண்றீங்களா.. என்ன பண்றீங்க..?? தெளிவா சொல்லுங்க..!!" அவள் விரட்டினாள்.

"ல..லவ்வுங்க.. லவ் பண்றேங்க.." அவசரமாகவும், பரிதாபமாகவும் சொன்ன அசோக்..

"ஐ.. ஐ லவ் யூங்க..!!" என்றான் தாழ்ந்த குரலில்.

"ம்ம்.. தேட்ஸ் லைக் எ குட்பாய்..!!" அவள் புன்னகையும், திருப்தியுமாக சொன்னாள்.

சொல்லிவிட்டு மீண்டும் அவளது உணவுத்தட்டை பார்த்து குனிந்துகொண்டாள். பிஸ்ஸாவை துண்டம் செய்தாள்.. வாயில் திணித்து சுவைத்தாள்..!! 'என் இதயத்தில் நீ இருக்கிறாய்' என்று இவன் உரைத்திருக்கிறான். ஆனால்.. அவன் ஏதோ 'எங்க ஏரியாவுல இன்னைக்கு பவர் கட்..' என்று சொன்னதை போலத்தான் அவளுடைய செய்கை இருந்தது. அவன் சொன்ன விஷயத்திற்கு அந்த அளவிலான ஒரு உணர்ச்சியையே முகத்தில் பிரதிபலித்தாள். அசோக்கோ அவள் என்ன பதில் சொல்லப் போகிறாள் என்ற ஆர்வத்துடன், அவளுடைய முகத்தையே ஆர்வமாக, 'பே' என்று பார்த்தவாறு அமர்ந்திருந்தான். ஒரு சில வினாடிகளில் பொறுமை இழந்து போய்..

"எ..என்னங்க.. ஒண்ணுமே சொல்ல மாட்டேன்றிங்க..??" என்று கேட்டே விட்டான்.

"என்னை 'நீ வா போ'ன்னே சொல்லலாம்..!!"

"ஐயையோ.. ப..பரவாலைங்க.. இருக்கட்டும்.."

"இல்ல.. நான் இனிமே உன்னை அப்படித்தான் கூப்பிடப் போறேன்.. வேணும்னா நீயும் என்னை அப்படி கூப்பிட்டுக்கோ..!! இல்ல கஷ்டமா இருக்குனா 'நீங்க வாங்க'ன்னே கண்டின்யூ பண்ணு.. எதுனாலும் எனக்கு ஓகே..!!" அவள் கூலாக சொல்ல, 'என்ன குசும்பு இவளுக்கு..' என்று அசோக் மனதில் நினைத்துக் கொண்டான்.

"சரிங்.. சரி.. ட்ரை பண்றேன்..!!"

"குட்..!!"

"அதுலாம் இருக்கட்டுங்.. நான் கேட்டதுக்கு எதுவுமே சொல்லலையே..??"

"ம்ம்.. சொல்றேன்.. இரு..!! ம்ம்ம்ம்ம்... ஃபஜிட்டா பன்னீர் ஸ்டஃப்ட் பரிட்டோ.. அப்டின்னு ஒன்னு இருக்கு தெரியுமா..??"

"ம்ஹூம்.. என்ன அது..??" அசோக் நெற்றியை சுருக்கினான்.

"நெறைய வெஜிடபிள்ஸ்.. பன்னீர்.. பீன்ஸ்.. ரைஸ்.. ச்சீஸ்.. எல்லாம் உள்ளவச்சு.. சப்பாத்தி மாதிரி ஒன்னுல ரோல் மாதிரி ராப் பண்ணி தருவாங்க.. அதை ரெட் சில்லி சாஸ் தொட்டுக்கிட்டு ஒரு கடி கடிச்சோம்னு வச்சுக்கோ.. அப்படியே யம்மியா இருக்கும்..!!" அவள் அப்படியே அனுபவித்து ஆசையாக சொன்னாள்.

"ஓ..!! அ..அது சரி.. அதுலாம் எதுக்கு இப்போ எங்கிட்ட சொல்லிட்டு இருக்கீங்.. இ..இருக்க..??"

"அது.. அங்க டேகோ பெல்னு ஒரு ரெஸ்டாரன்ட் கவுன்ட்டர் இருக்குல.. அங்க கெடைக்கும்.. போய் எனக்கு ஒன்னு வாங்கிட்டு வர்றியா..??" அவள் மிக இயல்பாக சொல்ல, இவன் தலையை சொறிந்தான்.

"என்னங்க நீங்க.. நான் எவ்வளவு சீரியஸா பேசிட்டு இருக்கேன்.. நீங்.. நீ என்னடான்னா.. பரிட்டோ சொறிட்டோன்னுட்டு..??"

"இங்க பாரு.. மேற்கொண்டு நான் பேசணும்னா.. போய் எனக்கு ஒரு பரிட்டோ வாங்கிட்டு வா.. இல்லனா எடத்தை காலி பண்ணு.. கெளம்பு..!!"

சொல்லிவிட்டு அவள் பிஸ்ஸா சாப்பிடுவதில் கவனத்தை செலுத்த ஆரம்பித்தாள். இவனை கண்டுகொள்ளவே இல்லை. அசோக் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல், சிறிது நேரம் திருதிருவென விழித்தபடி அமர்ந்திருந்தான். பிறகு வேறு எந்த வழியும் இருப்பதாக அவனுக்கு தோன்றாமல் போகவும், ஒரு முடிவுக்கு வந்தவனாய்..

"ச..சரி.. போய் வாங்கிட்டு வர்றேன்.." என்றுவிட்டு எழுந்தான். சலிப்பாக தலையை அசைத்தவாறே, அந்த கவுன்ட்டர் நோக்கி நடந்தான்.

"ஹலோ.. அப்படியே ஒரு கோக் டின்..!!" அவள் பின்னால் இருந்து இரைந்தாள்.

"சரீஈ..!!" அசோக் திரும்பி பார்க்காமலே வெறுப்பாக கத்தினான்.

"டயட் கோக்..!!" அவள் இன்னும் பெரிதாக இரைய,

"சரீஈஈஈ...!!"

அசோக் இன்னும் வெறுப்பாக கத்தியவாறே வேகமாக நடந்தான். 'ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்..' என்று தலையை ஒருமுறை உலுக்கிக் கொண்டான். 'ச்சே.. என்ன எழவுடா இது..?? கொஞ்ச நேரம் பேசுனதுக்கே காதுலாம் 'கொய்ய்ய்ங்'னு இருக்குது.. இவனுகள்லாம் எப்படி மணிக்கணக்குல பேசுறானுக..?? இதுக்கே இவ்வளவு கஷ்டமா இருக்கே.. இவளை எப்படி பேசி சமாளிச்சு லவ் பண்ண வைக்கப் போறேன்..?? இவனுகள்லாம் எப்படி இந்த ஸ்டேஜை க்ராஸ் பண்ணி நெக்ஸ்ட் ஸ்டெப் போனானுக..?? பருப்பு பரதநாட்டியம் ஆடும்னு கிஷோர் சொன்னானே.. இதானா அது..??'

எரிச்சலுடனே சென்று அசோக் அந்தப்பெண் சொன்ன ஐட்டங்களை வாங்கிக்கொண்டான். திரும்பி நடந்து வருகையில், 'என்னடா இதுலாம்..??' என்று சைகையால் கேட்ட நண்பர்களுக்கு, 'நத்திங்..' என்று சைகையாலே தோளை குலுக்கி புன்னகைத்தான். 

[johnypowas]

வாங்கி சென்ற ஐட்டங்களை அவளிடம் சென்று கொடுத்தான். அவள் ஆர்வமாக அதை பிரித்து உண்ண ஆரம்பித்தாள். பிஸ்ஸாவை ஒரு கவ்வு.. பரிட்டோவை ஒரு கடி.. கோக்கை ஒரு குடி.. கலந்துகட்டி அடித்தாள்..!! அசோக் அவள் சாப்பிடுவதையே பாஸ்தா மென்றுகொண்டு, பரிதாபமாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

"எனக்கும் உன்னை ஞாபகம் இருக்கு.." அவள் அசை போட்டுக்கொண்டே திடீரென சொன்னாள்.

"வாட்..??"

"இல்ல.. நானும் உன்னை இங்க அடிக்கடி பாத்திருக்கேன்.. உன்னை நல்லா எனக்கு ஞாபகம் இருக்குன்னு சொன்னேன்..!!" அவள் அவ்வாறு சொன்னதும், இப்போது அசோக்கிடம் ஒரு திடீர் உற்சாகம்.

"ஓ..!! இஸ் இட்..??" என்று வாயெல்லாம் பல்லாக கேட்டான்.

"ம்ம்..!! நல்ல பையன் மாதிரி இருக்கான்னு தோணும்.. அப்புறம்.."

"ம்ம்..?? அப்புறம்..??"

"நல்லா ஸ்மார்ட்டா இருக்கான்னு தோணும்..!!" சொல்லிவிட்டு அவள் கண்சிமிட்ட, அசோக்குக்கு ஜிவ்வென வானத்தில் பறப்பது மாதிரி இருந்தது.

"நெ..நெஜமாவா சொல்ற..??"

"உனக்கு நம்புறதுக்கே கஷ்டமா இருக்குல..??" அவளுடைய வார்த்தையில் இருந்த குறும்பை உணராமல், அசோக்கும்

"ம்ம்.. யெஸ்..!!!" என்று இளித்தான்.

"பட்.. அதுதான் உண்மை.. நானும் உன்னை சைட் அடிச்சிருக்கேன்..!!"

"ஓ..!!" அசோக் வாயை பிளந்தான்.

"இதுலாம் தப்பு இல்லையா..??"

"ஐயோ.. இதுல என்ன தப்பு இருக்கு..?? நீ சைட் அடிக்க நான் குடுத்து வச்சிருக்கணும்.. நீ எவ்ளோ வேணா என்னை சைட் அடிச்சுக்கோ.. எனக்கு ஒன்னும் ப்ராப்ளம் இல்ல..!!"

"ப்ச்.. நான் அதை சொல்லல..!!"

"அப்புறம்..??"

"யாரு என்னன்னு தெரியாம சைட் அடிக்கிறது என்னவோ சகஜந்தான்.. ஆனா.. என்னை பத்தி எதுவுமே தெரியாம.. என்னை லவ் பண்றேன்னு சொல்றியே..?? அதை கேட்டேன்..!! தப்பு இல்லையா..??"

"எதுவே தெரியாம வர்றதுக்கு பேருதான் காதல்.. எல்லாம் தெரிஞ்சுக்கிட்டு வந்தா அதுக்கு பேரு கால்குலேஷன்..!!"

"ஓ..!! இது ஏதோ விக்ரமன் படத்துல வர்ற டயலாக்தான..??"

"ஐயையோ.. இது என்னோட ஒரிஜினல் டயலாக்.. நான் தமிழ்ப்படம் பாக்குறதே இல்ல.. அதுவும் விக்ரமன் படம் பாக்குறதே இல்ல..!!"

"ம்ம்ம்.. அப்போ.. என்னை பத்தி எதுவுமே உனக்கு தெரியவேணாம்.. அப்படியா..??"

"அடடடா.. தெரிஞ்சுக்கனும்பா.. அதுக்காகத்தான இவ்வளவு கஷ்டப்பட்டு பேசிட்டு இருக்கேன்..??"

"ஓ..!! அப்போ.. என்கூட பேசுறது உனக்கு கஷ்டமா இருக்கு.. இல்ல..??"

"ஷ்ஷ்.. என்னால முடியல..!! இப்படி குண்டக்க மண்டக்க கேட்டா.. நான் என்ன சொல்றது..??" அசோக் பரிதாபமாக கேட்க,

"உன்னை பத்தி சொல்லு..!!" அவள் பட்டென சொன்னாள்.

"ஆங்..??"

"மொதல்ல உன்னை பத்தி சொல்லு.. அதுக்கப்புறம் நான் என்னைப் பத்தி சொல்றேன்னு சொன்னேன்..!!"

"என்னை பத்தி சொல்றதுக்கு என்ன இருக்கு..?? பேரு அசோக்.. வயசு இருபத்தஞ்சாகுது.. பொறந்து வளந்ததுலாம் சென்னைதான்.. விஷுவல் கம்யூனிகேஷன் முடிச்சிருக்கேன்.. ஃப்ரண்ட்ஸோட சேர்ந்து ஒரு அட்வர்டைஸிங் பிஸினஸ் பண்றேன்.. ஏதோ கடவுள் புண்ணியத்துல பிஸினஸ் நல்லபடியா போயிட்டு இருக்கு..!!"

"ம்ம்.. அசோக்கா உன் பேரு..?? நைஸ் நேம்..!!"

"ஹ்ஹ.. பிடிச்சிருக்கா..?? ஓகே.. உன் பேரு என்னன்னு தெரிஞ்சுக்கலாமா..??"

"உன் ஃபேமிலி பத்தி சொல்லு.. அப்புறம் சொல்றேன்..!!"

"ஃபேமிலி பத்தியா..?? அப்பா கனரா பேங்ல கரன்சி கவுண்ட் பண்றாரு.. அம்மா வீட்டுலையே கரண்டி உத்தியோகம் பாக்குறாங்க.. தங்கச்சி படிச்சு முடிச்சுட்டு வீட்டுல சும்மா இருக்குறா.. நல்லா சாப்பிடுவா, நல்லா தூங்குவா.. முழிச்சிருக்குறப்போ பாதி நேரம் பாடுவா.. மீதி நேரம் என்கூட சண்டை போடுவா..!! அப்புறம்.. தாத்தா பாட்டி.. ரெண்டு நாய்க்குட்டிங்க.. அவ்ளோதான் என் ஃபேமிலி..!!"

"ம்ம்.. இன்ரஸ்டிங் ஃபேமிலி..!!"

"ம்ம்.. வேற என்ன என்னைப் பத்தி தெரிஞ்சுக்கணும்..??"

"நீ போட்ருக்குற இந்த ஷர்ட்.. என்ன ப்ராண்ட்..??" அவள் திடீரென அவ்வாறு கேட்க,

"லீ..!! ஏன் கேக்குற..??" அசோக் குழப்பத்துடனே பதில் சொன்னான்.

"பேன்ட்..??"

"லீவைஸ்..!!"

"கால்ல போட்ருக்குற ஷூ..??" அவள் சற்றே தலையை சாய்த்து அவனுடைய காலை பார்த்தவாறே கேட்க,

"லீ கூப்பர்..!! ஏன் இதுலாம் கேக்குற..??" அசோக் புருவத்தை நெறித்தான்.

"லீ.. லீ.. லீ..!! எல்லா லீ'ஸ்மே காஸ்ட்லீஸ்.. இல்ல..??"

"ம்ம்..!! ஆமாம்..!!"

"அதுக்காகத்தான் கேட்டேன்..!!" அவள் சொன்னதை அசோக்கால் புரிந்து கொள்ளமுடியவில்லை.

"புரியல.. கொஞ்சம் எக்ஸ்ப்ளயின் பண்றியா...??"

"உனக்கு இப்போ எக்ஸ்ப்ளயின் பண்ணனுமா..?? இல்ல என்னை பத்தி சொல்லனுமா..??" அவள் அவ்வாறு கேட்கவும், அசோக் சற்றே குழம்பினான்.

"ச..சரி.. உன்னை பத்தி சொல்லு..!! உன் பேர் என்ன..??"

"ம்ம்ம்... மிர்ச்சி..!!" அவள் சொல்ல, அசோக் மெலிதாக அதிர்ந்தான்.

"மிர்ச்சியா..???? அப்டிலாமா பேர் வைப்பாங்க..??"

"சேச்சே.. அது என் நிக்நேம்..!! ஃப்ரண்ட்ஸ்லாம் அப்டித்தான் என்னை கூப்பிடுவாங்க...??"

"ஓ.. அப்போ.. அப்பா அம்மா வச்ச பேர்..??"

"மீரா..!!"

"வாவ்..!! நைஸ் நேம்..!! ஆக்சுவலா.. எனக்கு கூட கிருஷ்னு பேர் வைக்கனும்னுதான் என் தாத்தா ஆசைப்பாட்டாராம்.. ஐ மீன் கிருஷ்ணன்..!! அப்புறம் என் அம்மாதான் அடம்புடிச்சு அசோக்னு வச்சுட்டாங்க..!! ஹ்ம்ம்... மீரா அலையாஸ் மிச்சி.. லவ்லி.. நல்லாருக்கு..!! ம்ம்... என்ன படிச்சிருக்குற நீ..??"

"எஞ்சினியரிங்..!!"

"என்ன விஷயமா இங்க டெயிலி வர்ற..?? இங்க எங்கயும் வொர்க் பண்றியா..??"

"இல்ல..!! இ..இங்க.. ஆப்டெக் சென்டர் இருக்குதுல.. அங்க ஒரு கோர்ஸ் பண்ணிட்டு இருக்குறேன்..!!"

"ஓ..!! என்ன கோர்ஸ்..??"

"ம்ம்.. மாயா...!!!!"

"வாவ்.. அனிமேஷன் கோர்ஸ்ல..??"

"ஆ..ஆமாம்..!!"

"அனிமேஷன்ல இன்ட்ரஸ்ட் உண்டா..?? தேட்ஸ் நைஸ்..!! ஹ்ம்ம்... சென்னைதான் சொந்த ஊரா..??"

"இல்ல..!! பொறந்தது காரைக்குடில.. செட்டிலானது சென்னைல.. படிச்சது ஹைதராபாத்ல..!!"

"ஓ..!! அப்போ உனக்கு தெலுங்கு நல்லா தெரியுமா..??"

"ம்ம்.. தெரியும்..!! நோரு மூஸ்குனி அதுகு..!!"

"அப்படினா..??"

"வாயை மூடிட்டு மேல கேளுன்னு அர்த்தம்..!!"

"ஓ..!! சரிசரி.. சொல்லு..!!"

"எனக்கு ஒரு அண்ணன்.. ஒரு அக்கா.. ஒரு அப்பா.. ஒரு அம்மா..!!"

"ஹாஹா..!! அண்ணன் அக்கா ஓகே.. அப்பா அம்மா கூடவா அதே மாதிரி சொல்வ..??"

"ம்ம்..!! இப்போதைக்கு அவ்வளவுதான் என்னைப்பத்தி..!!"

"ஹ்ம்ம்.. எனக்கும் இப்போதைக்கு இவ்வளவு போதும்..!! அ..அப்புறம்.. இன்னொரு விஷயம் மீரா.."

"மிர்ச்சினு கூப்பிடேன்.. ப்ளீஸ்..!!"

"எ..எனக்கு மீரா பிடிச்சிருக்கே.. அப்படியே கூப்பிடுறேனே.. ப்ளீஸ்..!!"

"சரி.. உன் இஷ்டம்..!!"

"தேங்க்ஸ்..!!"

"சரி.. என்ன கேட்க வந்த..??"

"ஹ்ம்ம்.. அ..அது.. நான் சொன்னதை பத்தி ஏதும் யோசிச்சியான்னு கேட்க வந்தேன்..!!"

"என்ன சொன்ன..??"

"ஹையோ.. உன்னை லவ் பண்றேன்னு சொன்னேனேம்மா..??"

"அதுவா..?? ம்ம்ம்ம்.. என்ன சொல்றது.. நானும் லவ் பண்றதுக்கு எவனாவது கெடைக்க மாட்டானான்னுதான் வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்கேன்..!!" அவள் அப்படி சொல்ல, அசோக் மிகவும் உற்சாகமானான்.

"ஓ.. இஸ் இட்..?? நீ என்னை லவ் பண்ணலாமே..?? அசோக் ரொம்ப நல்ல பையன் மீரா..!!"

"பாக்கலாம் பாக்கலாம்.. நீ எவ்வளவு தூரம் தாக்கு பிடிக்கிறேன்னு..!!"

"என்னது..????"

"ஐ மீன்.. நீ எவ்வளவு தூரம் நல்லா நடந்துக்குறேன்னு பாக்கலாம் சொன்னேன்..!!"

"கண்டிப்பா ரொம்ப நல்லா நடந்துப்பேன்.. என்னை மாதிரி ஒரு நல்ல பையனை நீ பாத்திருக்கவே மாட்ட..!!"

"ஓஹோ..?? ஓகே ஓகே..!!"

"சரி..!! இப்போ.. நாம கொஞ்சம் நம்மளை பத்தி தெரிஞ்சுக்கலாமா..??"

"எப்படி...??"

"நம்மோட இன்ட்ரஸ்ட்ஸ் ஷேர் பண்ணிக்கலாம்..!!"

"பண்ணிக்கலாமே..??"

"கேள்வியை நான் கேட்கவா.. நீயே கேட்கிறாயா..??"

"நீயே கேளு..!!"

"ஹ்ம்ம்.. ஓகே...!! ம்ம்ம்... உன்னோட ஃபேவரிட் மூவி எது..??"

"ம்ம்... டைட்டானிக்..!!"

"குட்..!! ஃபேவரிட் பொலிட்டிகல் லீடர்..??"

"ம்ம்... சோனியா..!!"

"நைஸ்..!!"

அசோக் அதன்பிறகும் மீராவை நிறைய கேள்விகள் கேட்டான். எல்லாமே அவளுடைய ஆசை, ஆர்வம், லட்சியம் பற்றிய கேள்விகள். அவளும் எல்லா கேள்விகளுக்கும், அமைதியாக பொறுமையாக பதில் சொல்லிக்கொண்டே இருந்தாள். அப்புறம் எதேச்சையாக மணிக்கட்டை திருப்பி பார்த்தவள், அவசரமாக சொன்னாள்.

"ஹேய்.. எனக்கு ரொம்ப டைமாச்சுபா.. நான் கெளம்புறேன்..!!"

"ஐயையோ.. இப்படி பொசுக்குனு எழுந்து போனா என்ன அர்த்தம்..??"

"வேற என்ன பண்ணனும்..??"

"நான் திரும்ப உன்னை காண்டாக்ட் பண்ணனும்னா எப்படி பண்றது..?? அட்லீஸ்ட் உன் ஃபோன் நம்பராவாது கொடுத்துட்டு போகலாமே..??"

"ஓ.. அட்லீஸ்ட் ஃபோன் நம்பரா..?? இரு.. தர்றேன்..!!" என்றவள், குனிந்து தனது பேகில் எதையோ தேடினாள். அப்புறம் அசோக்கிடம் திரும்பி,

"ம்ம்.. கையை நீட்டு..!!" என்றாள்.

அசோக் தனது கையை நீட்டினான். அவள் பட்டென்று அந்த கையை பற்றினாள். பேகில் இருந்து எடுத்த பால்பாயிண்ட் பேனாவால், அவனுடைய உள்ளங்கையில் கிறுக்க ஆரம்பித்தாள். அசோக்கிற்கு என்னவென்று சொல்ல முடியாத மாதிரியான ஒரு உணர்ச்சி..!! முதன்முறையாக அவளுடைய ஸ்பரிசம்.. அவளுடைய தளிர்க்கைகளின் மென்மை.. தனது உள்ளங்கையில் ஏற்பட்ட ஒரு குறுகுறுப்பு.. அவளுடைய நெருக்கத்தால் அவளிடம் இருந்து கிளம்பிய வாசனை..!! ரத்த ஓட்டம் படக்கென சொடுக்கிவிடப்பட்டிருக்க.. ஒருமாதிரி சொக்கிப்போய் அமர்ந்திருந்தான்..!!

"ம்ம்.. இதுதான் என் நம்பர்.. ஓகேவா..??"

அவள் எழுந்து கொள்ள முயல, அசோக் இப்போது உடனடியாய் சுதாரித்துக்கொண்டான். அவசரமாய் அவளை தடுத்து நிறுத்தினான்.

"ஹலோ ஹலோ.. ஒரு நிமிஷம்..!!"

"எ..என்ன..??"

மீரா குழப்பமாய் அசோக்கை பார்க்க, அவனோ தனது சட்டை பாக்கெட்டை துழாவி எதையோ தேடினான். பிறகு அந்த காகிதத்தை எடுத்தான். டேபிள் மீது வைத்தான். அதை அப்படியே மீராவின் பக்கமாய் நகர்த்தினான்.

"எ..என்ன இது..??" அவள் புரியாமல் கேட்டாள்.

"இதுவா..?? டேகோ பெல்லோட டேக் ஹோம் பில்..!! பரிட்டோ எயிட்டி ஃபைவ் ருபீஸ்.. டயட் கோக் ஒரு தேர்ட்டி த்ரீ.. டேக்ஸோட சேர்த்து.. ஒன் தேர்ட்டி ஃபோர்..!!" அசோக் புன்னகையுடன் சொல்ல, அவள் இவனை கடுப்புடன் முறைத்தாள்.

"பொண்ணுககிட்ட எப்படி பிஹேவ் பண்ணனும்னே உனக்கு தெரியாதா..??" என்று கடுமையாக கேட்டாள்.

'பொண்ணுககிட்ட எப்படி பேசணும்னே உனக்கு தெரியாதா..??' அந்த ரெட்டை ஜடை ப்ளஸ் டூ பெண் அசோக்கை பார்த்து, எப்போதோ கேட்ட கேள்வி, ஏனோ இப்போது அவனுடைய காதுக்குள் ரீங்காரமிட்டது. ஒருசில வினாடிகள் பழைய நினைவில் மூழ்கியவன், பிறகு சரக்கென தலையை சிலுப்பி நிகழ்காலத்துக்கு வந்தான். சற்றே தைரியமான குரலில் அவளிடம் கேட்டான்.

"ஹலோ.. இப்போ என்ன நான் மிஸ்பிஹேவ் பண்ணிட்டேன்..??"

"பின்ன..?? செலவும் பண்ணிட்டு.. பில்லும் நீட்டுற..??"

"வேற என்ன பண்றது..?? அட்லீஸ்ட் நீ என்னை லவ் பண்றேன்னு சொல்லிருந்தாலாவது.. நம்மோட லவ்வருக்கு செலவு பண்ணிட்டோம்னு மனசுல ஒரு திருப்தி இருக்கும்..!! ஆனா.. இப்போ வரைக்கும் நீ எனக்கு யாரோ ஒரு ஸ்ட்ரேஞ்சர்தான..?? உனக்கு செலவு பண்ணனும்னு எனக்கு என்ன தலையெழுத்தா..?? பணத்தை வச்சுட்டு கெளம்பு..!!"

'காசு வீணாக போகிறதே..' என்று ஏதோ ஒரு கடுப்பில் தைரியமாக அசோக் அவ்வாறு பேசிவிட்டான். ஆனால் பேசியபிறகு, அவள் எதுவும் கடித்து குதறி விட போகிறாளோ என சற்றே மிரட்சியாய் அவளை ஏறிட்டான். அவளும் இவனை உர்ரென்று முறைத்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். ஆனால் ஒருசில விநாடிகள்தான். பிறகு பட்டென முகம் மாறினாள். திடீரென அவளுடைய முகத்தில் ஒருவித மலர்ச்சி.. உதட்டில் ஒரு புன்னகை..!!

"ச்சோ.. ச்ச்வீட்..!!!!" என்றாள் அசோக்கை பார்த்து.

அசோக் ஒருகணம் குழம்பிப் போனான். 'கோபமாக சீறப் போகிறாள் என்று எதிர்பார்த்தால்.. கொஞ்சுகிறாளே..??'. வியப்பாக அவளை பார்த்தான். அவளோ இவனுடைய முகத்தையே குறுகுறுவென பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். என்னவென்று கண்டுபிடிக்க முடியாத மாதிரியான ஒருவித உணர்ச்சி அவளுடைய முகத்தில்.. இதழ்களில் இதயத்தை கொள்ளை கொள்கிற மாதிரியான ஒரு புன்சிரிப்பு.. கண்களில் ஒரு வசீகர மின்னல்..!! ஓரிரு வினாடிகள்.. அப்புறம் அந்த அழகு அதரங்களை அசைத்து.. தெள்ளத்தெளிவான குரலில் சொன்னாள்..!!

"ஐ லவ் யூ..!!!!!"

அசோக் அப்படியே ஆடிப்போனான்..!! ஓல்ட் மங்க் குவார்ட்டரை ஒரே கல்ப்பில் அடித்த மாதிரி குப்பென்று இருந்தது..!! இதயத்தில் ஒரு உற்சாக ஊற்று சர்ர்ர்ரென பீறிட்டு கிளம்பியது..!! காதில் வந்து விழுந்த வார்த்தைகளை நம்பவே முடியவில்லை அவனால்..!! விழிகள் விரிந்து போயிருக்க.. பேச வார்த்தை இல்லாதவனாய்.. மீராவின் முகத்தையே திகைப்பாக பார்த்தவாறு அமர்ந்திருந்தான்..!! 

அவளுடைய முகத்தில் இப்போது ஒரு திருப்தி புன்னகை..!! தன் பக்கம் இருந்த அந்த பில்லை ஒற்றை விரலால் அழுத்தி.. இப்போது மீண்டும் அசோக்கின் பக்கமாய் நகர்த்தினாள்.. அமைதியாக புன்னகையுடன் சொன்னாள்..!!

"நவ்.. பே த பில்..!!!!"

சொல்லிவிட்டு ஒருநொடி கூட அவள் தாமதிக்கவில்லை. படக்கென சேரில் இருந்து எழுந்தாள். விடுவிடுவென நடக்க ஆரம்பித்தாள். அசோக் சிலவினாடிகள் செயலிழந்து போய் அமர்ந்திருந்தான். பிறகு சட்டென சுதாரித்துக்கொண்டு எழுந்தான். தூரத்தில் சென்ற அவளுடைய முதுகைப் பார்த்து கத்தினான்.

"ஹேய்..!!!!!"

அதற்குள்ளாகவே அவனுடைய நண்பர்கள் அவர்களுடைய இடத்தை விட்டு எழுந்து வந்திருந்தனர். அவசரமாய் வந்து இவனை சூழ்ந்து கொண்டனர். ஆர்வம் மிகுந்த குரலில், ஆளாளுக்கு இவனைப்போட்டு பிய்த்து எடுத்தனர்.

"டேய்.. மச்சி.. என்னாச்சுடா..?? பேசுனியா.. என்ன சொன்னா அவ..?? ஹேய்.. சொல்லுடா..!!"

அசோக் சில வினாடிகள் மீரா செல்வதையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அப்புறம் மனதில் பலப்பல கேள்விகளுடனே, மெல்ல நண்பர்களிடம் திரும்பினான்.

"ஏய்.. சொல்லு மச்சி.. கேட்டுட்டு இருக்கோம்ல..?? என்ன சொல்லிட்டு போறா அவ..??" சாலமன்தான் மிகவும் ஆர்வமாக இருந்தான்.

"ஐ லவ் யூ'ன்னு சொல்லிட்டு போறடா.. அவ ஃபோன் நம்பர் குடுத்துட்டு போயிருக்கா..!!" 
அசோக் கேஷுவலாக சொன்னவாறே தனது உள்ளங்கையை விரித்து காட்டினான். 

அவ்வளவுதான்..!! அவர்கள் மூவரும் வாழ்நாளில் மிகவும் மோசமான ஒரு அதிர்ச்சியை மொத்தமாக உள்வாங்கினர்..!! பின்னந்தலையில் யாரோ இரும்புத்தடியால் அடித்துவிட்டது போல.. சித்தம் கலங்கிப்போய்.. சீயான் பார்வை ஒன்றை வீசியவாறு நின்றிருந்தான் வேணு..!! 'பேசுனதுமே ஐ லவ் யூ சொல்லிருக்கா.. பேசாம நாம போட்டியில கலந்திருக்கலாமோ..??' என்று.. கேத்தரினாவை கூட மறந்து போய்.. கேவலமாய் ஒரு எண்ணத்தில் திளைத்திருந்தான் சாலமன்..!! கிஷோரின் நிலைதான் மிகவும் பரிதாபகரம்.. அவனுடைய மூளைக்குள்.. தங்லீஷில் யாரோ தாறுமாறாய் பாடம் நடத்திக் கொண்டிருந்தார்கள்..!! 

'தி ஸோர்ஸ் ஆஃப் கீ இஸ்.. கேப்பை..!!'

'டிரைவர் ஆஃப் திஸ் ஏரோப்ளான் இஸ்.. எருமை..!!'

'பேர்ட் தேட் கேன் ஃப்ளை பேக்வேர்ட்ஸ் இஸ்.. காக்கை.!!'

மூன்று பேருமே மூன்றாம் பிறை கமலஹாசன் மாதிரி.. அசோக்கையே பரிதாபமாக பார்த்துக்கொண்டிருக்க.. சாலமன்தான் முதலில் அந்த நிலையை விட்டு சுதாரித்துக் கொண்டான்..!! தன் தலையில் 'நச்ச்ச்'சென்று அடித்தவாறே வெறுப்புடன் சொன்னான்..!!

"என்ன க்க்கொடுமை ஸார் இது..???"