“என்ன சொல்லுறீங்க” எதிரே உட்கார்ந்திருந்த எனது லாயரை ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தேன்.
“என்னால வேற ஒன்னும் செய்ய முடியல” இருக்க சாட்சி எல்லாமே உங்களுக்கு எதிராக தான் இருக்கு.
“சரி வேற என்ன தான் வழி இருக்கு சொல்லுங்க”
“இந்தக் கொலையை நீங்கதான் பண்ணிங்க அப்படிங்கறதுக்கு நிறைய சாட்சி இருக்கு. நீங்க இதுல இருந்து தப்பிக்க வேறு வழியே இல்லை. நாளைக்கு வரப்போற தீர்ப்பு கூட கண்டிப்பா உங்களுக்கு எதிராகத் தான் வரும். கொஞ்ச நாள் போகட்டும் நான் உங்களுக்கு உடம்பு சரி இல்லை அப்படின்னு ஏதாச்சும் பண்ணி பெயிலில் எடுக்க பார்க்கிறேன்”
“மேல் கோர்ட்டிலே ஏதும் அப்பீல் பண்ண முடியாதா” எனக்கு உடம்பு முழுக்க வியர்க்க தொடங்கியது.
“அங்கேயும் உங்களுக்கு எதிராக தான் பாலன் சார் தீர்ப்பு வரும். நீங்களே பாத்தீங்க இல்ல உங்களுக்கு எதிரா எத்தனை பேர் வந்து சாட்சி சொன்னாங்கனு. இனி ஏதாவது அதிசயம் நடந்தா தான் உண்டு”.
என்னால் அதற்கு மேல் ஒன்றும் பேசவே முடியவில்லை. நான் எழ என்னை மீண்டும் கொண்டு போய் என்னுடைய செல்லில் அடைத்தனர். ஜெயிலில் இருந்த விளக்குகள் யாவும் அணைக்கப்பட்டு கும்மிருட்டாக இருந்தது. எப்படியோ இருந்த வாழ்க்கையை ஒரே வருடத்தில் இப்படி ஆகிப் போனது அதை உங்களுக்கும் சொல்கிறேன் கேளுங்கள்.
என் பெயர் பாலசுப்ரமணியன் சுருக்கமாக எல்லாராலும் பாலன். வயது 41 ஆகிறது. எனக்கு ஆண்கள் பெண்களுக்கான உள்ளாடை தயாரிக்கும் ஒரு கார்மெண்ட் பாக்டரி உள்ளது, இது எனது தாத்தா காலத்தில் ஆரம்பித்தது, அப்பாவிற்கு பிறகு அது எனக்கு வந்தது. பெரிதாக லாபம் ஒன்று இல்லாமல் அதை ஒரு காண்ஸ்டரக்சன் கம்பெனி காரனுக்கு வித்துவிட்டு கார்மெண்ட் கம்பெனியை மூடி விட போகும் வேளையில் எனது கம்பெனியில் புதிதாக சேர்ந்த எனது மனைவியின் தூரத்து சொந்தக்காரன் பையன்
ஷங்கர் மூன்றே வருடத்தில் கம்பெனியே மாற்றி விட்டான். பேஷன் டெக்னாலஜி படித்த பையன் என்பதால் புது புது விதமான உள்ளாடைகள், கவர்ச்சியான விளம்பரங்கள் மற்றும் கார்பொரேட்களுடன் மொத்த வியாபாரம் என்று பிசினஸ் நன்றாகவே போய் கொண்டிருந்தது.
எனது மனைவி வித்யா, வயது 34 ஆகிறது. பார்க்க ரொம்பவே அழகாக இருப்பாள். அவள் எப்படி என்னை கல்யாணம் செய்ய ஒத்து கொண்டாள் என்பது இன்று வரை என்னால் நம்பவே முடியவில்லை. பெண் பார்த்து பிடித்த அடுத்த மூன்றாவது மாதத்தில் எனக்கு மனைவி ஆனாள். நீ ரொம்ப லக்கிடா என்று எனது நண்பர்கள் வெளியில் சொன்னாலும் உள்ளுக்குளே 20 வயது ஆன ஒருத்தியை எனக்கே சொந்தமாக்கி கொண்டதில் வயித்தெரிச்சல் படத்தான் செய்தனர். ஒரு சில பேர் எனது மனைவியுடன் பயங்கரமாக ஜொள் கூட விட்டு பார்த்தனர், அவர்கள் யாரையும் அவள் கண்டு கொள்ளவே இல்லை.
முதலிரவு தொடங்கி அடுத்த 6 மாதங்கள் இருவரும் படுத்துக்கொண்டு, நின்று கொண்டு, நாய்போல என விதம் விதமாக இருவரும் ஒத்து மகிழ்ந்தோம். அதன் பிரதிபலிப்பாக அவள் கருவுற்றாள். பிரசவம் சமயத்தில் ஏதோ பிரச்சனையாகி போக குழந்தையும் இழந்து, மீண்டும் பிள்ளை உண்டாகும் பாக்கியமும் இழந்தாள். இருவரும் அந்த அதிர்ச்சியில் இருந்து மீண்டு பழைய நிலைக்கு வர இருவருக்குமே 2 வருடங்கள் மேல் ஆனது. அதிர்ச்சியில் இருந்து மீண்டாலும் எங்களுக்குள் செக்ஸ் உறவு மட்டும் ஏனோ பழைய மாதிரியே இல்லை. ஏதோ எடுத்தோம் கவுத்தோம் என்று வாரத்திற்கு ஒன்று என்று இருந்தது பின் அதுவே கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பெருகி மூன்று மாதத்திற்கு ஒரு முறை என்றாகி இப்போது செக்ஸ் என்பது இப்போது வருடத்திற்கு ஒன்று இரண்டு முறை மட்டும் செய்ய வேண்டிய கடமை என்று ஆகிவிட்டது. அது மட்டுமில்லாமல் முன்பை போல என்னிடம் வீரியமும் இல்லை. என்னிடம் தான் வீரியம் குறைந்ததே தவிர என் மனைவி வித்யாவோ கல்யாணம் செய்யும் போது இருந்ததை விட 30 வயதை கடந்த பிறகு தேவையான இடங்கள் மட்டும் வீங்கி இப்போது இருக்கும் நடிகை வித்யா பாலனை போன்றே இருப்பாள். சுருக்கமாக சொல்லவேண்டும் என்றாள் அவள் இப்போது சரியான நாட்டுக்கட்டை.
![[Image: Vidya-Balan-05-650x365.jpg]](https://i.ibb.co/8M81DBT/Vidya-Balan-05-650x365.jpg)
அடுத்த நாள்
ஷங்கரின் கல்யாணம் என்பதால் வழக்கத்தை விட இரண்டு மணி நேரம் முன்பாகவே ஆபீசை விட்டு கிளம்பி சரியாக நாலரை மணிக்கெல்லாம் எனது வீட்டை அடைந்தேன். காரை பார்க் செய்து கொண்டிருக்கும் போது எனது போன் அடித்தது, எனது மனைவி வித்யா தான்.
“என்னங்க எங்க இருக்கீங்க, இன்னைக்கு சாயங்காலம்
ஷங்கர் ரிசப்ஷனுக்கு போகணும் சீக்கிரம் வர சொன்னேனே”
“வந்துட்டேன் வந்துட்டேன், காரை பார்க் பண்ணிட்டு இருக்கேன். நீ ரெடியாகத்தான் டைம் ஆகும் எனக்கு அஞ்சு நிமிஷம் போதும் நான் காலையிலேயே போட வேண்டிய டிரஸ் எல்லாம் எடுத்து வச்சுட்டு தான் போனேன்”
“சரி மல்லி பூ வாங்கிட்டு வர சொன்னேனே வாங்கிட்டு வந்தீங்களா?”
“ஹ்ம்ம் வாங்கிட்டேன்.” போனை துண்டித்து விட்டு பேசஞ்சர் சீட்டில் வைத்திருந்த மல்லிகைப் பூவை மறக்காமல் எடுத்துக் கொண்டு வீட்டினுள் சென்றேன்.
அப்போதுதான் பாத்ரூமிலிருந்து வித்யா சிகப்புக் கலர் ஜாக்கெட் மற்றும் அதற்கு மேட்சிங்காக சிகப்பு கலர் பாவாடை மட்டும் அணிந்துகொண்டு டவலை அவளுடைய ஈரத்தலையில் சுத்திக் கொண்டு வந்தாள். சதைப்பிடிப்பான அவளுடைய தொப்பை ஒரு மடிப்பு மடிந்து இருக்க அதன் நடுவிலே ஆழமான அவளுடைய தொப்புள் குழி அழகாக தெரிந்தது. சின்ன இளநீர் தேங்காவை போல திமிறிக்கொண்டு இருக்கும் முலைகள் இரண்டும் கண்களை குத்தி கொண்டு இருந்தது.
நான் அதை பார்த்து கொண்டே வர என்னைப் பார்த்தவுடன் “என்னங்க நீங்க எப்படி சீக்கிரமா குளிச்சிட்டு வாங்க நீ எப்பொழுது வர்றதுக்குள்ள நான் ரெடியா இருக்கேன்” சொல்லிவிட்டு தலையில் கட்டியிருந்த டவலைக் கழற்றி துவட்ட தொடங்கினாள். அவள் துவட்ட துவட்ட அவளுடைய 36 இன்ச் முலைகள் இரண்டும் ப்ரா அணிந்தும் கூட குலுங்கி ஆடியது.
நான் எனது கையில் இருந்த மல்லிகை பூவை டேபிளின் மீது வைத்து விட்டு டவலை எடுத்துக் கொண்டு குளிக்கச் சென்றேன். சரியாக அடுத்த பத்தாவது நிமிடத்தில் குளித்து விட்டு வெளியே வர அதற்குள்ளாக வித்யா சிகப்புக் கலர் பட்டுப் புடவை அணிந்து நான் வாங்கி வந்த மல்லிகைப் பூவை தலையில் வைத்துக் கொண்டிருந்தாள்.
“என்னங்க நீங்க நாளைக்கு முகூர்த்தத்துக்கு போட வச்சியிருந்த வேட்டி சட்டையை பேகில் எடுத்து வச்சிட்டேன். இப்போ சாயங்காலம் ரிசப்ஷனுக்கு போட வேண்டிய சூட் எல்லாம் பெட் மேலே இருக்கு. சீக்கிரமா ரெடியாயிட்டு வாங்க நான் போய் பூஜை ரூம்ல சாமி கும்பிட்டு கிட்டு இருக்கேன். அஞ்சு மணிக்குள்ள கிளம்பினாத்தான் ஆறரை மணிக்கு உள்ள ஓசூர் போக முடியும்.” சொல்லிவிட்டு என் பதிலுக்கு கூட காத்திராமல் ரூமை விட்டு வெளியே சென்றாள்.
நான் வேக வேகமாக சூட்டை மாட்டிக்கொண்டு கிளம்ப வித்யா பேசஞ்சர் சீட்டில் உட்கார்ந்து கொள்ள நான் டிரைவர் சீட்டில் உட்கார்ந்து கொண்டு ஓசூரில் இருந்த கல்யாண மண்டபத்தை நோக்கி ஓட்டத் தொடங்கினேன்.
வித்யா ஒன்றுமே பேசாமல் உட்கார்ந்து கொண்டு வர என தீவிரமாக “எதையோ பத்தி யோசிச்சிட்டே வர” அவளிடம் கேட்டேன்.
“அது எல்லாம் ஒன்னும் இல்லைங்க, நாம reception ஆரம்பிக்க எடுத்துக்கொள்ள போய்விட முடியுமா அப்படின்னு தான் யோசிச்சிட்டே வந்தேன்”
“இதுக்காகவா எதையோ பறிகொடுத்த மாதிரி யோசிச்சிட்டே வந்தே. கால் மணி நேரம் முன்னாடியே போய் எல்லாம் அதைப் பத்தி நீ ஒன்னும் கவலைப்படாதே”
மெலிதாக சிரித்தாள்.
"மாசத்துல எப்படியும் மூணு நாலு தடவ இந்தக் கோயில் அந்தக் கோயில் அப்படின்னு போயிடுறே. இதுல வீட்டுல வேற பூஜை பண்ணனுமா"
மீண்டும் மெலிதாக சிரித்தாள். வேறு ஒன்றும் பேசாமல் சில்க் போர்ட் தாண்டி ஓசூர் செல்லக்கூடிய மேம்பாலத்தில் வண்டியை விரைவாக ஓட்டினேன்.
“என்னங்க காலைல நாலரை மணி முகூர்த்தம் நீங்க பாட்டுக்கு வழக்கம்போல தூக்க மாத்திரை போட்டுட்டு தூங்கிடாதீங்க.”
“ஏன் நீ என்னை எழுப்பி விட மாட்டியா என்ன?”
“நீங்க மட்டும்தான் ஹோட்டலில் போய் தூங்க போறீங்க. நான் ராத்திரி முழுக்க மண்டபத்தில் தான் இருக்கப் போறேன். நிறைய சொந்தகாரங்க எல்லாம் இருப்பாங்க அப்படியே விட்டுவிட்டு போக முடியாது”
“சரி உன் இஷ்டம்.”
ஒரு வழியாக தேடிப்பிடித்து கல்யாண மண்டபத்தை அடைந்தோம். வெளியே சங்கர் weds அர்ச்சனா என்று மலர்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டு இருந்தது.
பெண்ணுடைய அப்பா அம்மா இருவரும் ஓடி வந்து வாங்க வாங்க இன்று எங்கள் இருவரையும் வரவேற்றனர். உள்ளே ஒரு இடத்தில் சங்கர் உடைய அம்மா இருக்க வித்யா என்னை அவரிடம் கூட்டிப் போனாள்.
“அப்பா இல்லாத புள்ளன்னு அதிக செல்லம் கொடுத்து வளர்த்து சும்மா பொறுக்கிதனமா ஊர் சுத்திட்டு இருந்த என் பையன் சங்கருக்கு ஒரு நல்ல வேலையும் கொடுத்து இப்ப கல்யாணமும் பண்ணி வைக்கிறீங்க, நீங்க மகாராசனா இருக்கணும்.” மனதார சங்கரின் அம்மா எங்கள் இருவரையும் வாழ்த்தினாள்.
“நான் எதுவும் செய்யல தனியாவே எல்லாத்தையும் செஞ்சது இவள் தான். பொண்ணோட அப்பா அம்மாவை கூட நான் இப்பத்தான் பார்த்தேன்” என்று என் மனைவி வித்யாவை காட்டினேன். சங்கர் உடைய அம்மா வித்யாவை ஆரத்தழுவிக் கொண்டாள்.
நாங்கள் அங்கிருந்து கிளம்பி மேடையை நோக்கி செல்ல அங்கே வரிசையாக நாற்காலிகளில் போடப்பட்டு இருக்கேன் மேடை வண்ண மலர்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டு அங்கேயும் சங்கர் weds அர்ச்சனா என்று எழுதியிருந்தது. மேடையில் சங்கர் மட்டுமே ஒரு சாம்பல் நிற கோட் சூட்டில் நின்று கொண்டிருந்தான் எங்கள் இருவரையும் பார்த்து சிரித்துக் கொண்டேன் கையசைத்தான்.
வித்யா அங்கே நின்றிருந்த மணமகளின் அம்மாவைப் பார்த்து மாப்பிள்ளை மட்டும் தான் நின்னுட்டு இருக்காரு பொண்ணு எங்கே” என்று கேட்டாள்.
“பியூட்டி பார்லரிலிருந்து இப்பதான் வந்தா, டிரஸ் மத்திய உடனே அழைச்சிட்டு வர்றேன்” சொல்லிவிட்டு மணப்பெண் அறையை நோக்கி சென்றாள்.
“என்னங்க நீங்க அப்படியே போயி மொத வரிசைல உட்காருங்க நான் போயி பெண்ணை ரெடியாகி கூட்டிட்டு வரேன் சொல்லிவிட்டு வித்யாவும் மணமகள் அறையை நோக்கி சென்றாள்.
அவள் போய் 15 நிமிடம் ஆகியும் மணப்பெண் வெளியே வரவே இல்லை, ஆனால் அதற்குள்ளாக மண்டபமே நிரம்பியிருந்தது. கொஞ்ச நேரத்தில் மணப்பெண் அறைக்கதவு திறக்க பெண்ணுடைய அம்மா என் மனைவி என்று சுற்றிலும் பெண்கள் படை சூழ மணப்பெண் அர்ச்சனா மேடைக்கு கொண்டு வரப்பட்டாள்.
மெரூன் கலரில் ghagra choli அணிந்து இருக்க வெண்ணை போன்ற அவளின் இடுப்பு கவர்ச்சியாக தெரிந்தது. முதல் வரிசையில் உட்கார்ந்து இருந்த நான் இடுப்பை ரசித்துவிட்டு மேல்நோக்கி அவளுடைய குத்திக்கொண்டு நின்ற இளமை சதையை பார்க்க அடுத்த நொடியே எனது தடியில் ரத்தம் பாய பல வருடங்களுக்கு பிறகு எனது கம்பு வயாகராவே போடாமல் முழுதாக விரைத்துக்கொண்டது.
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
![[Image: xossip-signatore.png]](https://i.ibb.co/3kbRVG8/xossip-signatore.png)
![[Image: Jhanvi-Kapoor.png]](https://i.ibb.co/gDyvWhK/Jhanvi-Kapoor.png)
![[Image: vidya-balan-wallpaper-in-saree-fhm-1600x...-movie.jpg]](https://i.ibb.co/mq62k50/vidya-balan-wallpaper-in-saree-fhm-1600x900-dirty-picture-bollywood-movie.jpg)
![[Image: hqdefault.jpg]](https://i.ibb.co/jWdgPpW/hqdefault.jpg)