Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

‘...తప్పా!...తప్పున్నరా!!...పబ్లిక్ గా అడిగితే ఎలాచెప్తూందీ!...కదూ భాభీ!...’ అని కవ్వించాడు మధు... ...నీ పని చెప్తాలే!...అన్నట్లుగా మధుని కొరకొరా చూస్తూ దివాన్ దాకా ధైర్యంగా నడిచినా , తనవైపొస్తూన్న వికాస్ ని చూసింతర్వాత చటుక్కున మొగుడి వెనక దాక్కుంది మాధురీ దీదీ...
‘...ఏయ్ , కమాన్ మధూ!...ఏదిప్పించుకుంటావో చెప్పు!...’ అంటూ తన భార్య చెయ్యుచ్చుకుని ముందుకు లాగాడు జీజూ...ఆవిడేం మాట్లాడకుండా తలదించుకుంది.
‘...అంత మొహమాటమైతే ఎలా?...చెప్పకపోతే తనిష్టమొచ్చింది విప్పీగల్డు జాగ్రత్త!...’ అని జీజూ బెదిరించేసరికి , ఒకసారి తలెత్తి , అప్పటికే అక్కడికి చేరిన వికాస్ వైపొకసారి చూసి, చిన్నగా పెదాలు కదిపి మళ్ళీ తల దించుకుంది...
‘...నాకు వినిపించలేదు సర్!...చీరనుకుంటా!!...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెగా...‘,,,నాకూ వినిపించలేదు...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...వికాస్ ని నవిలేసేట్టు చూస్తూ మొగుడి చెవిలో ఏదో గొణిగింది మాధురీదీదీ...
‘...బ్లౌజ్ అంటుందే మాధురి !... మాటలూ , చేతలూ అందరికీ స్పష్టంగా వినిపించి , కనిపిస్తాయన్నమాట!...ఎలాగే! ’ అని నా చెవిలో సుజాతక్క గొణుగుతూంటే... ‘....నేనూ విన్నానులేమ్మా!...’ అంటూ దూరాన్ని అంచనా వేశాను... ఆరేడడుగులు ఉంటుంది...‘...తప్పదే అక్కా!...’ అన్నాను చిన్నగా...
‘...బ్లౌజ్ విప్పించుకుంటూందిటయ్యా మా ఆవిడ...కానీ!...’ అని గట్టిగా అంటూనే...ఉఫ్ఫ్...అని చెయ్యి రాసుకుంటూ , టైమర్ ని స్టార్ట్ చేసి , ...సంధ్యా...అంటూ నన్ను హెచ్చరించి...దీదీని వికాస్ వైపు తోశాడు జీజూ...నేనూ స్టాప్ వాచ్ ని ఆన్ చేశాను...
‘...మై ప్లెజర్ సర్...నా షర్ట్ కి ఐదు బటన్స్ ఉన్నాయి...మరి భాభీ బ్లౌజ్ కి హుక్స్ ఎన్నో!?...’ అని అడుగుతూ ఆవిడ పైట కొంగు లాగాడు వికాస్...
...ఛీ... కొడ్తూ దాన్ని వెనక్కి లాక్కుని భుజాలచుట్టూ కప్పుకుంది దీదీ...
‘...నాటకాలు...కోరికతో ఆవిడ ఒళ్ళెలా పొంగుతుందో చూడు...’ అంటూ మళ్ళీ చెవిలో గొణిగింది ... ‘...నీవీ పొంగుతున్నాయి...ముందు పవిట సర్దుకో!...’ అన్నాను...‘...పోనీ... ఇలా లెక్కెట్టుకోనా?...’ అంటూ చటుక్కున దీదీ పైటలోకి చేతులు దూర్చేస్తూన్న నా మొగుడ్ని చూస్తూ...
‘...ఛీ!...తీసీ చేతులు...నావీ ఐదే!...’ అంది మాధురీ దీదీ మెలికలు తిరిగిపోతూ ... ‘...ఎక్కడపడితే అక్కడ తడుముతున్నట్లున్నాడు!...’ అని పళ్ళు నూరుకున్నాను...
‘...మరింకేం!...లెక్క సరిపోయిందీ , లేడీస్ ఫస్ట్ అంటారుగా!...మీరే మొదలెట్టండి భాభీ!...’ అంటూ ఆవిడకి దగ్గరగా జరిగాడు... ‘...ఇటువంటి దిక్కుమాలిన పనుల్లో కాదు...’ అంటూ ఓ అడుగు వెనక్కేసిందావిడ..
‘...సరే నేనే మొదలెడతాను...’ అంటూ మళ్ళీ ఆవిడ పైట లోకి చేతులు దూర్చేశాడు వికాస్...ఓ అర క్షణం తర్వాత , ఛీ కొట్టి , అతగాడి చేతుల్ని పట్టుకుని మునికాళ్ళమీద పైకి లేచి చెవిలో ఏదో గొణిగింది దీదీ...
‘...ఏవిటా గుసగుసలూ!?...’ అన్నాడు జీజూ...మొగుడ్ని కొరకొరా చూసి చూపు తిప్పుకుంది దీదీ... ‘...నువ్వు చెప్పకపోతే నాకు తెలీదనుకున్నావా! ...నువ్వు చెప్పు వికాస్ ఏవంటుంది మా ఆవిడ!?...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ , కొంటె నవ్వుతో...
‘...తొందరగా ఉందేమో సర్!... పై హుక్ మీదికి నా వేళ్ళు తీసుకెళ్ళి తొందరగా విప్పీ!... అన్నారు...అదీ నా చేతుల్ని తోలూడిపోయేలా గిల్లేసింతరవాత... ’ అని వికాస్ జవాబు...
‘...ఏం పాపం!?...’ అని జీజూ సానుభూతి... ‘...చెయ్యవలసిన పని మానేసి వేళ్ళనక్కడా ,ఇక్కడా తారట్లాడిస్తూంటే ముద్దెట్టుకుంటారేంటీ!!...’ అని ఘాటు జవాబిచ్చినా , అందరూ గొల్లుమని నవ్వుతూంటే , నాలిక కరచుకుని , చటుక్కున వికాస్ షర్ట్ పై రెండు బటన్సూ చక చకా విప్పేసి తల దించుకుంది దీదీ...
...ఇంకావిడని ఇబ్బంది పెట్టకుండా చకచకా మరో రెండు హుక్స్ విప్పేసి... ‘...భాభీ...మీదే ఆలస్యం...’ అంటూ అడుగు వెనక్కి వేసి , నడుం మీద చేతులేసుకుని నిలబడ్డాడు వికాస్...దాంతో షర్ట్ బిగుతై బటన్స్ విడలేదు...వికాస్ వెనక్కి జరుగుతూ తన పవిటని సుతారంగా గుబ్బల మధ్యకి సర్దడం గమనించకుండా దీదీ ముందుకి వంగింది. అప్పటికే పై మూడు బ్లౌజ్ హుక్సూ విడిపోయున్నాయేమో , ఆవిడ పచ్చటి స్థనాలు కొట్టొచ్చినట్లుగా కనిపిస్తున్నాయి , చుట్టూ ఉన్న మగాళ్ళందరికీ...
‘...అబ్బ...పండిన దోస పళ్ళు సంధ్యా నీ దీదీ చళ్ళు...’ అన్నాడు మధు , నిగిడిన తన మడ్డని కిందికొత్తుకుంటూ...ఎఱ్ఱగా కందిపోయిన మొహంతో ...ఛీ... కొట్టింది వకుళ...
‘...నువ్వేం బాధ పడకు వకూ!...పక్కనున్న దోర దబ్బపళ్ళు కనిపించవుగానీ దూరాన్నున్న దోసపళ్ళు ఆనుతాయి ఈ పాడు మగాళ్ళ కళ్ళకి...’ అన్నాను దాన్ని ఓదార్చుతూ... భళ్ళున నవ్వారు మొగుళ్ళందరూ...
...దాంతో విడదీసే ప్రయత్నం మాని, మిగిలిన వికాస్ షర్ట్ బటన్స్ టపటపా తెంపేసి , కందగడ్డలా మొహం చేసుకుని , పైట సవిరించు కుంటూ, బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ నిలబడిపోయింది మాధురీ దీదీ...
‘...అబ్బ !...ఏం పొంగులు భాభీ మీవి... పున్నమినాటి ఆ సముద్రకెరటాలని దాచడం ఆ పైట వల్ల కావటం లేదంటే నమ్మండి!...కదూ బ్రదర్స్!?...’ అన్నాడు వికాస్ ...అవును ,అవును ...అన్నారు మగాళ్ళు...ఛీ... కొట్టింది దీదీ...
‘...ఈ కనువిందు కోసమే కదా మధూ ఈ ప్రోగ్రామ్! ...వికాస్...ఆ మిగిలిన హుక్స్ ని కూడా విడదీసి , మా ఆవిడ కుండలకి బంధవిముక్తి కలిగించవూ!...’ అని నాటకీయంగా అన్నాడు మదన్ జీజూ...
...హియర్, హియర్... అని చప్పట్లు కొట్టారు మగాళ్ళు...
‘...ఛీ...సిగ్గుమాలిన సరుకు...సిగ్గులేని మొగుడు...’ అంటూ కింది పెదవిని కొరుక్కుంది మాధురీదీదీ...
‘...మై ప్లెజర్ సర్!...మీ పళ్లకంత శ్రమెందుకు భాభీ , నాకివ్వచ్చుగా!...మెత్తగా కొరికిపెడతాను...’ అంటూ ఆవిడ మీదికి వంగాడు వికాస్...
...సిగ్గు ముసురుకొస్తూంటే , తప్పించుకునే ప్రయత్నంలో ఆవిడ కళ్ళు మూసుకుని మొహం పక్కకి తిప్పడంతో రొమ్ములు ముందుకి తోసుకొచ్చాయి...
‘...పోన్లేండి భాభీ , అవొద్దంటే ...వీ...టి...ని... కొరికి పెడతాను...’ అంటూ చేతులు చాపుతూ ముందుకొంగాడు వికాస్. ఉద్దేశ్యం గ్రహించి ‘...ఉహూఁ! ...’ అంటూ వెనక్కి జరిగింది దీదీ...కానీ స్పీడు తక్కువకావడంతో కుదుళ్లకి కొంచెం పైకి అతగాడి చేతులు పడి , రూపాయ కాసు మేర , ముదురు గులాబిరంగులో ఉన్న చను మచ్చలు బ్లౌజ్ లోంచి బయటకి తొంగి చూశాయి...
...ఇక ఆగలేక , కుడి మచ్చని కొననాలిక తో కెలికి, చనుమొనని బైటికి లాగి , పెదాల మధ్య ఇరికించుకుని , చప్పరించడం మొదలెట్టాడు వికాస్ ... మెలికలు తిరిగిపోయింది దీదీ...
అలాగే కాసేపు ఎడమ స్థనం మీది మచ్చతో కూడా ఆడుకుని అడుగు హుక్స్ ని కూడా విప్పేసి , బ్లౌజ్ ని చేతులమీదినుంచి జార్చేసి , పూర్తిగా బట్టబయలైన స్థనాలకి మొహం రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు ...అతగాడి తలని గుబ్బల కొత్తేసుకుని మైకంగా కళ్ళు మూసేసుకుందావిడ...
‘...వికాస్ తనపని పూర్తి చేశాడు మాధురీ...’ అంటూ జీజూ గుర్తు చేశేదాకా ఒంటిమీద సోయి రాలేదావిడకి...ఆమాట చెవినడగానే వికాస్ తలని తోసేసి చటుక్కున వెనకకి తిరిగి, పైట భుజాలచుట్టూ కప్పుకుంటూ, తల దించుకుని సోఫా వైపు కదిలింది దీదీ...
‘...ఇది అన్యాయం సర్...’ అంటూ మదన్ జీజూ కి కంప్లైంట్ చేశాడు వికాస్ , తన షర్ట్ ని చూపిస్తూ... అతగాడివైపోసారి చూసి ‘...అవును మాధురీ!...నీ బ్లవుజ్ విప్పించుకుంటే అయిపోయిందా! తన షర్ట్ విప్పకర్లే!...పని పూర్తి చేసి , థాంక్స్ చెప్పేసి రా!...’ అంటూ భార్యని వెనక్కి పంపాడు జీజూ...
... సిగ్గుగా తలదించుకుని , అడుగులో అడుగేసుకుంటూ వికాస్ దగ్గరకి చేరి , షర్ట్ విప్పబోయింది .అది భుజాలమీదుండిపోవడంతో రాలేదు...దాంతో మునికాళ్లమీద పైకి లేచి, చేతులు పైకి జాపి , షర్ట్ ని కిందికి లాగక తప్పలేదు దీదీకి...
...ఆ పని చేశేటప్పుడు వికాస్ చాతీకి రుద్దుకుంటూన్న ఆవిడ స్థనాల్ని కన్నార్పకుండా చూస్తూ ‘...ఉఫ్ఫ్...బ్రహ్మాండమైన సైజులు గురూ మీ ఆవిడ గుబ్బలు...’ అని జీజూకి ఓ కాంప్లిమెంట్ పడేశాడు కుమార్ బావ...
‘... అవును 38D...మా ఆవిడవి...మీ ఆవిడవీ చిన్నవేంకాదు...సైజెంతేంటీ!?...’ అన్నాడు జీజూ...ముందుకొంగిన సుజాతక్క గుబ్బల్ని నవిలేశేలా చూస్తూ...
‘...40 పైమాటే!!...కదూ సుజా!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ.... కందిపోయిన మొహంతో ఛీ కొట్టి , పైటని భుజాల చుట్టూ కప్పుకుంది సుజాతక్క...
‘...చెప్పటం లేదు గురూ మా ఆవిడ...’ అన్నాడు బావ...
‘...పర్లేదులే బ్రదర్...నాకెలాగూ ఛాన్స్ వస్తుందిగా!...అప్పుడు చూసుకుంటాలే!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ ...అక్కకి కొంటెగా కన్ను గీటుతూ... గుబ్బలు కదిలేలా వణుకుతూ అతగాడి వైపు ఓ కోరచూపు చూపు విసిరి , ఏదో గొణుక్కుంటూ తలొంచుకుంది...
‘...నే ఛస్తే జాకెట్ విప్పించుకోను ఇతగాడిచేత... అనుకుంటూందే అక్క...’ చిన్నగా అంది వకుళ!...‘...ఆపు తల్లీ నీ పాడు లిప్ రీడింగు...’ అని నేనంటూంటే ...‘మరింకేం విప్పించుకుంటూందిట!...’ అన్నాడు మధు...‘...ఏమో!...చూద్దాం...’ అని నేనంటూండగానే నా మొగుడి షర్ట్ విప్పేసి వెనక్కి తిరిగింది మాధురీ దీదీ...

[sarit11]

‘...థాంక్స్ చెప్పకుండానే వెళ్ళిపోతావా భాభీ!...’ అంటూ ఆవిడ చెయ్యట్టుకుని తటాల్న మీదికి లాక్కున్నాడు...రెడీగాలేదేమో, కొబ్బరి బోండాల్లాంటి తన స్థనాలు అప్పడాల్లా నా మొగుడి చాతీకి అణిగిపోయేలా , చేతుల్ని తన మెడకి చుట్టేస్తూ , మొహం పైకెత్తి మీదడిపోయింది దీదీ...
...అందిన అవకాశాన్ని వదులుకోకుండా ఓ పక్క తనపెదాలతో ఆవిడ పెదాల్ని చటుక్కున అందుకుంటూనే , రెండు చేతుల్లో ఆవిడ పిరుదుల్ని ఇముడ్చుకుని తన మొత్తకి గాఠ్ఠిగా ఒత్తుకున్నాడు నామొగుడు... ‘...ఇష్ష్...అఁ!...ఉఁమ్మ్...’ అంటూ ఓ పావుక్షణం పెనుగులాడి తన మొత్తని కొంచెం వెనక్కి జరుపుకోగలిగినా , నా మొగుడు మరో జెర్క్ ఇచ్చేసరికి మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుంటూ తనకి అతుక్కు పోయింది మాధురీ దీదీ...
...మధ్య మధ్యలో ...ఉఁ..ఊఁ...ఊఁమ్మ్మ్... అనే ఆడ మూల్గులూ ,ఎనిమిది బరువైన ఉఛ్వాస, నిస్వాసాలూ తప్ప హాలంలా సైలెంటైపోయింది ...టైం మూడు నిముషాలైనా నా నోరు పెకల్లేదు వాళ్లని చూస్తూంటే... అర...ముప్పావు నిముషాలు గడిచిపోయినా వాళ్ళు విడిపోయే సూచనలు ఎక్కడా కనిపించలేదు...
...పెదాలకి పెదాలూ...ఛాతీకి , ఛాతీ , తొడలకి తొడలూ అతుక్కుపోయున్న ఆ దృశ్యాన్ని అందరూ కళ్ళప్పగించి చూస్తున్నారు
‘...అబ్బ్...బ్బ్బ...రెండు శరీరాలు ఒకటైపోడమంటే ఇదేకదూ దీపా!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ , మరో అరనిముషం తరవాత...
‘...నన్ను మరో మగాడు ఇలాగే నలిపేస్తూన్నపుడను ఆ మాట!...’ అని మొగుడ్ని కసిరింది దీపా మేడం...
‘...తప్పకుండా!...నువ్వో మగాడిని ఎన్నుకో... నెక్స్ట్ నీ టర్నే!...ఆ బాక్స్ ఇలా ఇయ్యి మదన్...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ ...దాంతో తేరుకుని , ...టైం దాటిపోయింది...అంటూ బ్లూ బాక్స్ ని దీపామేడం కి అందించాడు జీజూ...
...ఆ మాటలకి తెలివొచ్చి...వికాస్ ని దూరంగా తోసేసి , కందిపోయిన మొహాన్ని దించుకుని , తడితో మెరుస్తూన్న పెదాల్ని పైట తో తుడుచుకుంటూ, తొడలమధ్య అరచేతుల్నొత్తుకుంటూ , కింద పడ్డ జాకెట్ ని అందుకుంటూ , తన మొగుడి దగ్గరకి పరిగెత్తింది మాధురీ దీదీ...
...ఓ రెండడుగులు ఎదురొచ్చి ఆవిడని అక్కున చేర్చుకుని సోఫా వైపు నడిపించుకెళ్తూ పెదాలందుకోబోయినట్లున్నాడు మదన్ జీజూ...‘...ఛీ...మీరేంటీ!?...’ అన్న దీదీ మెత్తటి అభ్యంతరాలూ , ‘...అసలైన హక్కుదారుడ్ని నేనే!...నా తరవాతే అందరూ!...’ అంటూ ఆవిడని వాటేసుకుని పెదాలని జుర్రుకుంటూ నడిపించుకొస్తూన్న జీజూని అభిమానంగా చూస్తూంటే...
‘...అబ్బ...ముక్కు తాడోసిన ఆబోతులా ఎలా ఒళ్ళువిరుచుకుంటున్నాడో చూడవే నీ మొగుడు...తన ఒంటిని తినేశేలా ఎలా చూస్తూందో ఆ దీప!...దిష్టి తగులుతుందేమో వెళ్ళి తెచ్చుకో!...నే వెళ్తే నీ బావేమైనా అనుకుంటాడమ్మా! ’ అంటూన్న సుజాతక్క నస భరించలేక వికాస్ వైపు చూపు తిప్పాను...
...ఇసకతిన్నెల్లాంటి మాధురీ దీదీ పిరుదుల్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ ,రెండు చేతులూ పైకెత్తి , ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ అక్కడే నిలబడి పోయున్నాడతగాడు . చెమటతో గోధుమ రంగు చర్మం నిగనిగా మెరుస్తూంది... పొత్తికడుపుమీద ఆరు కండలూ , దండల మెలికలూ కొట్టొచ్చేలా కనిపిస్తున్నాయి...నిగిడిపోయున్న ...మ...డ్డ...ఏక్షణమైనా బైటికి తోసుకొచ్చేస్తుందా!...అనిపించేట్లుగా ఒంటిమీదున్న పాంటు బొడ్డుకిందికి జారిపోయుంది...

...ఓరగా దీపా మేడం వైపు చూశాను... తన మొగుడు మరోవైపు చూస్తూన్నపుడు , నా మొగుడ్నితినేసేలా చూస్తూందావిడ... అక్క చెప్పింది నిజమే!...అనుకుని , ...‘...చేసిందీ, చూసిందీ చాల్లే!...ఇంక రా!...’ అంటూ నా మొగుడ్ని వెనక్కి తెచ్చుకున్నానేగానీ...గీసిన ఎద్దులా ఉన్న తనపక్కన కూర్చుంటూంటే నా రెమ్మలు తడిబారాయి...
... ఇంతలో ‘...కానీ దీపా!...’ అంటూ ఆవిడకి బ్లూ బాక్స్ అందించాడు బిమల్ బాబు... సిగ్గ్తులొలకబోస్తూ ఓ స్లిప్ తీసి, మొగుడికి అందించింది దీపా మేడం... . ‘...గుడ్!...ఏమిప్పించుకుంటావ్?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు కొంటె నవ్వుతో...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహం తో మొగుడి చెవిలో ఏదో గొణిగిందావిడ...
‘...మా ఆవిడకి వెరైటీ అంటే మహా మక్కువ...’ అంటూ చెయ్యుచ్చుకుని ఆవిడని లేవదీసి , దివాన్ దగ్గరకి తీసుకొచ్చి...‘...కుమార్ బాబూ , ఇటు రండి...మా ఆవిడ పాంటీ విప్పి పుణ్యం కట్టుకోండి...’ అని గట్టిగా అన్నాడు...అందరి నవ్వుల్నీ అధిగమించే స్వరంతో ఛీ కొట్టిందావిడ...
బెరుగ్గా ఆ దంపతుల మధ్య చేరాడు కుమార్ బావ...
...గో ఎహెడ్...అన్నట్లుగా చేతుల్తో భార్యని చూపిస్తూ పక్కకి జరిగి టైమర్ స్టార్ట్ చేశాడు ప్రొఫెసరు...సిగ్గుపడుతూనే, రమ్మన్నట్లుగా కళ్ళార్పి, కందిపోయిన బుగ్గల్తో చూపు తిప్పుకుంది దీపా మేడం...
...‘...పాంటీయా!...అదెక్కడుంటూందీ?...’ అని గొణుక్కుంటూ మగతనాన్ని సవాల్ చెస్తూన్నట్లుగా పొంగుతూన్న ఆవిడ స్థనాలవైపు కొద్దిగా వణుకుతూన్న తన చేతుల్ని చాపుతూ అడుగు ముందుకేశాడు కుమార్ బావ...
...వాటి డైరెక్షన్ గమనించి పక్కకి తప్పుకుని , అతగాడి ఎడం చెయ్యట్టుకుని అలవోకగా తన కుడిపిర్ర మీదికి జరుపుకుంటూ...‘...అక్కడ కాదిక్కడ...’ అంది దీపా మేడం...
‘...బ్రాసియర్ అనుకున్నాను...అయినా అది వేసుకున్నట్లు లేదే!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ , పైట తొలగడంతో నల్లటి బ్లౌజ్ లోంచి ఊరిస్తూన్న ఆవిడ స్థనాల్ని నవిలేసేలా చూస్తూ...
‘...లేనిదాని ఊసెందుకూ!...చేయవలసిన పనిని చేసుకోవచ్చుగా!...’ అందావిడ , కందిపోయిన మొహంతో పైట సర్దుకుంటూ...
‘...మరైతే దీన్ని విప్పాల్సిందే!...’ అన్నాడు ఆవిడ బొడ్డు దగ్గర అరచేతిని దూరుస్తూ...
‘...ఏమక్కర్లే!...’ అంటూ బావ భుజాల్నట్టుకుని కిందికి నొక్కింది దీపా మేడం...ఆవిడ నడుం పట్టుకుంటూ మోకాళ్లమీద ఆగిపోయి, అందుబాటులోకొచ్చిన స్థనాలకి ఆబగా మొహం రుద్దుకుని , వాటి మధ్యలో ఉన్న డైమండ్ కట్ లోపలికి నాలిక జొనిపి కెలికాడు కుమార్ బావ... దాంతో , ఆవిడ చనుమొనలు పొటకరించాయి ...జాకెట్ మీదినుంచే కాసేపొకదాన్నీ , ఇంకాసేపు తరవాత మరోదాన్నీ పెదాలతో నొక్కడం మొదలెట్టాడు ...
...కాసేపు మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుని అతగాడి పెదాల దాడిని అనుభవించి , ఆ పైన గుచ్చి,గుచ్చి చూస్తూన్న మొగుడి చూపుల్ని గమనించి , ‘...ఆపు కుమార్!...అందరూ చూస్తున్నారు బాబూ!...’ అని గునుస్తూ , పైట కొంగుని బావ తలచుట్టూ కప్పి , భుజాల్ని అటూ,ఇటూ తిప్పుతూ చనుమొనల్ని వంతుల వారీగా అతగాడి పెదాలకందిస్తూనే ‘...ఏయ్ పిచ్చీ!... వీ..టి ...మీ...ద ...ఎందుకంత యావ? సుజాతవేం తక్కువనీ!...’ అని గోమూగా గొణిగింది, దీపా మేడం...
‘...పొరుగింటి పుల్లకూర!...’ కసిగా అంది సుజాతక్క...
...భార్య మాటల్నీ, దీపా మేడం అభ్యంతరాల్ని పట్టించుకోకుండా, కొండల్లాంటి ఆవిడ గుబ్బల్ని రెండు చేతుల్లో ఇముడ్చుకునే పనిలో ములిగిపోయాడు కుమార్ బావ... మరుక్షణం ...టప...టపా...చప్పుడ్లతో నిశ్శబ్దంగా ఉన్న హాలు ప్రతిధ్వనించింది...
...‘...అబ్బ్...బ్బ...పెద్దపట్టే!...’ అని గొణుక్కుంది దీపా మేడం , కందిపోయిన బుగ్గల్తో... ‘...కుమార్ బాబూ!...నువ్విప్పాల్సింది మా ఆవిడ పాంటీ...బ్లౌజ్ కాదు...’ ... అన్నాడు ప్రొఫెసరు , కంగారుగా...
‘...బిమల్ భయ్యా! , కుమార్ సర్ మేడం ...వా...టి...ని...ఒత్తారేమోగానీ, బ్లౌజ్ విప్పలే!...అంతేకదా సర్...’ అంటూ తన బాస్ కి ఒత్తాసు పలికాడు మధు... జరిగిందేంటో తెలీక మాట్లాడలేదు కుమార్ బావ...
‘...మరి ఆ...ఫట...ఫట...చప్పుడ్లేమిటో!?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు ...ఈర్ష్య తొంగిచూస్తూన్న గొంతుతో ...
‘...అవా!...ప్రెస్ బటన్స్ చప్పుళ్ళు...బ్లౌజ్ హుక్స్ కి అదనపు సపోర్టులు...అవి విడిపోయినా బ్లౌజ్ ఏమీ ఊడిపోదు...నన్నలాగే ఫూల్ చేసింది మేడమ్ ...’ అన్నాడు మధు ...
‘...నాకెందుకు చెప్పలేదు దీపా!?...’ అన్నాడతగాడు, , విదలకుండా ...
‘...టైమెక్కడుందీ...మధు ఫోన్ చేసిన తరవాత ఐడియా తడితే అప్పటికప్పుడు షీలా...అదే, మన కొత్త హెల్ప్...దాని చేత కుట్టించానూ...’ అని సాగదీసింది దీపామేడం...
‘...ఇప్పుడాగోలెందుకు?...పని కానీండి!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ పెద్దరికంగా... ‘...ఇంకా ఎవరూ , ఏదీ విప్పందే!?...’ అన్నాడు బావ...
‘...ఇందాకా అడగడం మర్చిపోయాను కుమార్ బాబూ...నువ్వేం విప్పించుకుంటావ్!?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...
‘...ట్రౌజర్...’ అని, చేతులు పైకెత్తుతూ ...రమ్మన్నట్లుగా దీపా మేడం వైపు చూశాడు కుమార్ బావ...
‘...బెరుకు, బెరుకుగా మొగుడివైపు చూస్తూ , కుమార్ బావవైపోఅడుగేసి , బెల్ట్ బకల్ విప్పి , చివాల్న బెల్ట్ ఊడలాగేసి ...నడుం మీదినుంచి జారి, మొల దగ్గిర ఆగిపోయిన ట్రౌజర్ ని చూస్తూ ఉండిపోయింది దీపా మేడం...

[sarit11]

‘...ఊఁ...’ అన్నాడు బావ...పూర్తిగా కిందికి లాగేయమని సైగ చేస్తూ... ‘...ఛీ!...అది నువ్వుచేసుకో!...’ అందావిడ కోపంగా...‘...రూల్ ఒప్పుకోదు...’ అన్నాడు కొంటెగా కన్ను గీటుతూ...
‘...సందేహంగా మొగుడివైపు చూసిందావిడ...‘...కానీ!...’ అన్నట్లుగా తలూపాడు బిమల్ బాబు... ‘...తప్పదురా భగవంతుడా!...’ అన్నట్లుగా మొహం పెట్టి

అతడి నడుం మీద చేతులేసి, ట్రౌజర్ ని కిందికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది కానీ అది రాలేదు...
...ట్రౌజర్ లోపలికి చేతులు దూరుద్దామా ఒద్దా...అని మేడం పడే గుంజాటన ఆవిడ మొహం లో కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తూంటే , అందరూ ఊపిరి ఉగ్గబట్టి ఉండిపోయారు....
...ఏమనుకుందో, ఓ క్షణం తరవాత ఆవిడ కుమార్ బావ ముందు మోకాళ్ళమీద నిలబడి , అతగాడి పిర్రలమీంచి ట్రౌజర్ ని కిందికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది...
...నిగిడిపోయిన అతగాడి ...దా...ని...కి తట్టుకునుండడంతో ట్రౌజర్ రాలేదు...ఎలాగైనా దాన్ని కిందికి లాగేయాలనే పట్టుదలతో, పైట జారిపోతున్నా పట్టించుకోకుండా, బ్లౌజ్ లోంచి ఉబుకుతూన్న స్థనాల్ని , కుమార్ బావతో సహా చుట్టూ ఉన్న మగాళ్ళు కళ్లప్పగించి చూస్తున్నా సోయిలేకుండా , ముందుకొంగి బలమంతా ఉపయోగించి , ట్రౌజర్ పైభాగాన్నికవ్వం తాడు తిప్పినట్లు తిప్పింది...
...దాంతో మూడొంతులు జారినా, ..బావ ....దా...ని... కొనకి ... మేకుకి తగిలించినట్టుగా ఉండిపోయింది ...అతగాడేసుకున్న ట్రౌజర్...
...ఒళ్ళుమండడంతో ఆవిడ , చటుక్కున బావ ట్రౌజర్ లోకి వేళ్లు దూర్చి...అతగాడి ...మ...డ్డ... కొనమీంచి దాన్ని తప్పించి , పూర్తిగా కిందికి లాగేసింది...
... కుమార్ బావ చటుక్కున ఆవిడమీదికొంగి , చెవిలో ఏదో చెప్పాడు... దాంతో జారిన పైటని భుజాలచుట్టూ కప్పుకుని చలిజ్వరమొచ్చినదాన్లా వణికిపోతూ నిలబడిపోయింది దీపా మేడం...
...అతగాడి పెదాల కదలికని చదివిన సుజాతక్క మొహం కోపంతో జేవురించింది ...‘...ఏమంటున్నాడు వదినా అన్నయ్య!?...’ అని అడిగాడు వికాస్...
‘...చెప్పడం నా వల్ల కాదు బాబూ!...’ అంది సుజాతక్క జీరగా...
‘...ఆ గుండ్రాళ్ళమధ్య ...దీ...ని...కి... కాస్త చోటివ్వరూ!.. అని కదా వదినా అన్నయ్య అంట!...’ ...అన్నాడు వికాస్ , తన మ...డ్డ... వైపూ , ఆవిడ స్థనాల వైపూ కొంటెగా మార్చి , మార్చి చూస్తూ...
... కందగడ్డలా అయిపోయిన మొహంతో తనగుబ్బల్ని తడుముకుంటూ ...ఛీ... కొట్టింది సుజాతక్క ... ‘...ఛీ !... ఊరుకో వికాస్ ’ అని కూకలేశాను , అక్కకి మద్దత్తుగా... అందరి దృష్టీ మా వైపు తిరగడంతో చటుక్కున వెనక్కి తిరిగింది దీపా మేడం ...
‘...ఏయ్ దీపా!...పాంటీ విప్పించుకోకుండా వెళ్ళిపోతే ఎలా!?...’ అంటూ మోకాళ్లమీద నిలబడి ,ఆవిడ చెయ్యిపట్టుకుని వెనక్కి లాగాడు కుమార్ బావ...
...ఎదురుచూడని ఆపనితో అతగాడి మీద తూలిపడి , ‘...చేసేపనేదో గుంభనగా చెయ్యచ్చుగా!...అరవాలేంటీ!...’ అని గొణుగుతూ , తన మొత్త అతడి మొహం ముందుకొచ్చేలా నిలబడింది...
...‘...అలాగే!...’ అంటూ కిందినుంచి ఆవిడ చీరలోకి చేతులు దూర్చేసి ...బిజీ... ఐపోయాడు కుమార్ బావ... కాసేపు తరవాత ‘...ఏ...ఏయ్! ...ఛీ!! ...దేని ...కో...సం...ఆ ...వె... తు...కు...లా...ట!...’ అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయింది దీపా మేడం...
‘... ఇందాకా పబ్లిగ్గా పైఅందాల్ని సవిరించాడు...ఇప్పుడు అడుగు అందాల్ని చాటు మాటుగా తడుముతున్నాడేమో!...’ అని కొంటెగా అన్నాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఊరుకో!...నీకవకాశం దొరికితే నువ్వంతకన్నా ఎక్కువే చేస్తావు...’ అంటూ మొగుడ్ని గదిమింది మాధురీ దీదీ...
‘...బొందైనా , జిప్ ఐనా ఉంటుందని వెతుకుతున్నాను దీపా!...దొరకటం లేదు...తల లోపలికి దూర్చేదా!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ, తెచ్చిపెట్టుకున్న అమాయకత్వంతో...
‘...ఛీ!...సిగ్గులేకపోతేసరి!!...అవసరం లేదు!!!...’ అని బావని గదుముతూ...తన తెల్లటి తొడలు బహిర్గతమౌతున్నా లెక్క చేయకుండా అతగాడి చేతివేళ్ళని పట్టుకుని, వాటిని... సర్దవలసిన ...చో...ట... సర్ది ‘...పెట్టీ కోటుకీ , పాంటీకీ తేడాతెలీనీకుండా కాపురం చేయిస్తున్నావా తల్లీ!...’ అంది దీపా మేడం...సుజాతక్కని చూస్తూ...
‘.... పెట్టీకోట్ల , పావడాల , పైజామాల బొందులే తప్ప పాంటీలూ , స్విమ్మింగ్ డ్రెస్సులూ తెలీవులేమ్మా, నా మొగుడికి!...’ అని కాస్త కోపంగా అంది సుజాతక్క...
‘...ఒహ్!...భలే ఉన్నాయి బిమల్ భయ్యా , దీపా భాభీ తొడలు...సుపర్బ్...’ అని కైపుగా అన్నాడు, ...వాటి మీంచి కిందికి జారుతూన్న ఆవిడ పాంటీని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూన్న వికాస్...
‘...థాంక్స్ ...’ అంటూ వికాస్ వైపోఅరక్షణం చూసి , ‘...నీ మాట నిజం సంధ్యా!...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు , నాకు కన్ను గీటుతూ...
‘...ఏంటన్నావ్ అతగాడితో!?...’ అంటూ నన్ను నిలదీశాడు వికాస్...నే మాట్లాడలేదు ... ‘...చెప్పూ!!...’ అంటూ రెట్టించాడు తను... ...ఏం చెప్పనా!...అని ఆలోచిస్తూంటే , హాలు మధ్యలోంచి ... థప...థప...చప్పుడ్లు వినిపించడంతో అందరి దృష్టీ అటువైపు తిరిగింది...
‘... ఏయ్...ఛీ!...తీసీ వేళ్ళక్కడ్నుంచి!...’ అని గిజగిజలాడుతూ, తొడల్ని విదిలిస్తూ, మడమల దగ్గరున్న తన పాంటీని తన్నేసిందేతప్ప ...కుమార్ బావని దూరం తోసేయలేదు దీపామేడం... అది గమనించి... ‘...సందిచ్చిందికదా!... అని , ఏ ...కా...ని... వేళ్ళు దోపేస్తు న్నాడో! ...వెళ్ళి బావని తీసుకురా!...’ అంటూ సుజాతక్కని తరిమాను...
...అక్క రాకని గమనించి ‘...ఇక చాల్లే!...’ అని గోమూ అంటూ కుమార్ బావని మెత్తగా వెనక్కి తోసి , దాని చెవిలో ఏదో గొణిగింది దీపా మేడం... ...అవునన్నట్లుగా తల ఊపి , మొగుడి కుడి చేయి మణికట్టట్టుకుని ,... అప్పటిదాకా అతగాడు మైమరచి చీకుతూన్న రెండు వేళ్ళూ బైటికొచ్చేలా ఒక్క గుంజుతో లేవదీసి , వాటిని పైట కొంగుతో తుడుస్తూ చెవిలో ఏదో గొణుగుతూ గబగబా సోఫా వైపు లాక్కొస్తూంటే ... ‘...వదినేమంటూందో నే చెప్తానంటే నేచెప్తా... ,నని బెట్లు కట్టుకున్నారు మధు, వికాస్...ఇంతలో వాళ్లు దగ్గరకొచ్చారు...
‘...కళ్లకి కనిపిస్తూన్న దానికి బెట్లుకూడానూ!...’ అంటూ మగాళ్లనందరినీ దూరంగా తోసి , ‘...ఏమంటూందే మా మేడం!?...’ అంటూ దానికి చెరో వైపూ చేరాం , నేనూ, వకుళా...
‘... తొడలమీంచి ధారలు కట్టేలా కార్పించాడమ్మా నీ మొగుడు...సిల్కు చీరకి తడి ఇంకక ఛస్తున్నాననుకో! ...అంటుందే సిగ్గు, బిడియాలు విదిలేసి!...అంది సుజాతక్క కోపంగా...
...‘...బావ ప్రతాపానికి గర్వ పడాలిగానీ కోపం ఎందుకక్కా!...అంది వకుళ...దాన్ని చురచురా చూసి ఏదో అనబోతూంటే ...‘...ఏమోయ్ , మాటలు చాలుగానీ ఒక స్లిప్ తియ్యి...ఇప్పుడు నీ టర్న్ ’ అంటూ బ్లూబాక్స్ అందించాడు కుమార్ బావ...
...దాంతో కోపం స్థానాన్ని బెరుకు ఆక్రమించుకుంటూంటే , నెమ్మదిగా ఓ స్లిప్ తీసి , పేరు చదివి, ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో మొగుడికి అందించింది సుజాతక్క...
...అది చదివి , ‘...ఒహ్!...రావయ్యా!...’ అంటూ ఓ చేత్తో మధునీ , మరో చేత్తో సుజాతక్కనీ మధ్యలోకి తీసుకెళ్ళి...‘...మా ఆవిడదేదో విప్పాలట!...ఆ పని చూడు...’ఆని మధుకీ, ‘...ఏదో చెప్పు సుజా!...’ అంటూ దానికీ చెప్పి నవ్వుతూ ఓ అడుగు పక్కకి తప్పుకున్నాడు కుమార్ బావ...
‘...అలాగే సర్!...’ అంటూ మధు తనవైపొస్తూంటే , అది పైట కొంగుని చేత్తో పట్టుకుని ...చీర... అంది, దానివైపు కళ్ళార్పుతూ , కదిలీ కదలనట్లుగా పెదాలు కదిపి, ...
...కాకపోతే అక్క అరచెయ్యి దాని నడుం ముందుండటంతో ‘...అహ!...ఏమి నా అదృష్టం...’ అంటూ , మధు చటుక్కున చేతులు ముందుకి జాచి , అక్క ...కొబ్బరి బోండాల్ని... కుదుళ్ల దగ్గరట్టుకుని మెత్తగా ఒత్తాడు...
...వెయ్యి వోల్టుల షాక్ కొట్టిన దానిలా వణికి మొగుడి చాటున దాక్కుంది సుజాతక్క...

[sarit11]

‘...సిగ్గెందుకు సుజా...బ్లౌజేగా నువ్విప్పమంట !...’ అంటూ దాన్ని ముందుకి లాగాడు కుమార్ బావ... ‘...ఉహూఁ...చీర!...’ అందది తలొంచుకుని...
‘...విన్నావయ్యా మధుసూధనా!...కానీ!...’ అంటూ, స్టాప్ వాచ్ ఆన్ చేస్తూ దాన్ని ముందుకి తోశాడు కుమార్ బావ...
‘...విన్నాను సర్!...నేనూ అందుకే చేతులు జాపాను కానీ , సాయంత్రం నుంచీ మేడం ...అ...వి...పిచ్చెక్కించేస్తూంటే ఆపుకోలేక పోయాను ...’ అంటూ సుజాతక్కముందు మోకాళ్లమీద వాలిపోయి , ‘...సారీ భాభీ! మరీ మొరటుగా ...పి...సి...కా...నా!...’ అంటూ దాని గుబ్బల్ని మెత్తగా నిమిరాడు...అందరూ బిగ్గరగా నవ్వారు...
‘......ఛీ...నోరుముయ్యి...నువ్వు చేసిన ...పా...డు... పని , చూడని వాళ్ళకి కూడా తెలిసేట్టు ఆ సిగ్గుమాలిన క్షమార్పణొకటీ!...’ అంటూ దూరంగా జరగబోయింది...
‘...ఎందుకు భాభీ అంత కోపం!...’ అంటూ చటుక్కున దాని నడుమట్టుకుని ఆపి , దాని పిరుదుల మీదికి చేతులు జార్చి, ఓ చిన్న జెర్క్ ఇస్తూ దాన్ని దగ్గరకి లాక్కుని. పొత్తికడుపు మీదున్న కుచ్చెళ్ళ మడతల్లోకి కుడి చేతి వేళ్ళని జొనిపి , ఒకటి, రెండు... అని పెద్దగా అంటూ లెక్కెట్టడం మొదలెట్టాడు మధు...
...షా...ట్... అయిపోయిందాన్లా మైకంగా కళ్ళు మూసుకుని కింది పెదవిని కొరుక్కుంటూ నిలబడిపోయింది సుజాతక్క...
‘...ఐతే వికాస్...మీ వదినని ...కార్పించ...డానికి ఓ చిన్న జెర్క్ చాలన్నమాట!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ... ‘...రెచ్చగొడితే మీ భార్యా అంతే అని గుర్తుంచుకోండి...’ అంది మాధురీ దీదీ...
...ఆ మాటలు విని , అప్పటిదాకా అతగాడి కెలుకుళ్ళని ఓర్చుకుంటూన్న సుజాతక్క ‘...దేనికీ !...ఆ పాడు లెక్కా!...’ అంటూ వెనక్కి జరగబోయింది ...‘...ఎహె!...ఆగు భాభీ...లెక్క పోగొట్టావ్!...’ అంటూ మళ్ళీ దగ్గరకి లాక్కుని , పబ్లిక్ గా దాని పూ బిళ్లని తడుముతూ లెక్క మళ్ళీ మొదలెట్టాడు...
‘...ఐదు కుచ్చెళ్ళు సర్...నా షర్ట్ బటన్స్ ఏడు!...’ అన్నాడు మధు...,కాసేపు తర్వాత
‘...కుచ్చెళ్లకి ఐదు బటన్సూ , పైట లాగి ,చీరిప్పడానికి ఆ మిగిలిన రెండు బటన్సూ , లెక్క సరిపోతుందికదా సుజా!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
...ఒళ్ళు మండిందేమో! సుజాతక్క చటుక్కున ముందుకొంగి , మధు షర్ట్ పై బటన్ విప్పి పైకి లేస్తూంటే , అందుబాటులోకొచ్చిన దాని కుడి స్థనం మీద ... చు...ప్పు...మని చప్పుడు చేస్తూ ముద్దెట్టి , పైట కొంగుని దిగలాగాడతగాడు...
...సిగ్గుపడిపోతూ , గుబ్బలకి చేతులడ్డం పెట్టుకుంది సుజాతక్క... వాటిని చూపుల్తోనే నలిపేస్తూ , నడుం దగ్గర దోపుకున్న చీర ని బయటకి లాగే మిషతో పెట్టీకోటులోకి వేళ్ళు దూర్చి కెలికాడేమో!... వెనక్కి జరగబోయింది...
‘...ఒంకో బటన్ విప్పు భాభీ!...’ అంటూ దాన్ని మీదికి లాక్కుని పిరుదులు పిసికాడు మధు...
‘...స్స్..’ అని సన్నగా మూలిగి , ఎక్కువ వంగకుండానే మరో షర్ట్ బటన్ విప్పేసింది...‘...చాలూ దానివైపోయావు భాభీ!...’ అంటూ కుచ్చెళ్ళ దగ్గర తడుముతూనే దాని బొడ్లో వేలెట్టి నట్లున్నాడు.. ‘...అబ్బ, అక్కడ కితకితలు బాబూ!...’ అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయింది సుజాతక్క...
...దాన్ని కన్నార్పకుండా చూస్తూ లాగేసినట్లున్నాడు ... ‘...చూసుకోలేదు భాభీ!...ఎన్నొచ్చేశాయో!...’ అంటూ లెక్కెట్టడం మొదలెట్టాడు...
‘...గొప్ప పని చేశావ్ లే!...లెక్కేం పెట్టక్కర్లే!...’ అంటూ , ఎక్కువ వంగకుండా మధు షర్ట్ బటన్స్ విప్పబోయింది...అడుగు బటన్స్ కావడంతో అవి అందలేదు...ఇక తప్పక ముందుకొంగి చేతుల్ని చకచకా కదుపుతూ వాటిని విప్పే పనిలో పడింది...
...పైట కూడా లేదేమో!...కొబ్బరి బోండాలసైజులో ఉన్న దాని లేత కాఫీరంగు గుబ్బలు ఒకదానికొకటి ఒరుసుకుంటున్నాయి... వాటి మధ్య ఓ కందిబద్దంత పుట్టుమచ్చ దోబూచులాడుతూ రెచ్చగొడుతూంది ...దానిమీదినుంచి చూపు తిప్పటం లేదు మధు...అడుగు బటన్ అందకపోవడంతో ఇంకాస్త గట్టిగా ప్రయత్నించింది సుజాతక్క...అది రాకపోగా , నీలగిరి కాఫీగింజల్లాంటి దాని చనుమొనలు బ్లౌజ్ ని చీల్చేస్తాయా! ...అన్నట్లుగా పొటకరించాయి...
...లటుక్కున వాటినట్టుకుని లాగాడు మధు .‘..ఏ...య్య్...’ అని సన్నగా మూల్గుతూ ముందుకొంగిందది... ‘...అబ్బ!...ఎంత మంచి ప్లేసులో ఉంది భాబీ ఆ పుట్టుమచ్చ!... పిచ్చెక్కించేస్తూందది...’ అంటూ ఒరుసుకుంటూన్న దాని గుబ్బల్ని రెండు బొటకన వేళ్ళతో పక్కలకి తప్పించి , ...దా...ని...మీద ...చుపు...క్కున ...ముద్దెట్టుకున్నాడు మధు...
‘...ఇష్ష్!...’ అంటూ నిష్టూర్చి , ఆ షర్ట్ బటన్ ఫఠ్ మని తెంపేసి, చనుమొనల్ని అతగాడి వేళ్లమధ్యల్లోంచి లాక్కుంటూ పైకి లేచి, బరువుగా ఊపిరిపీలుస్తూ నిలబడిపోయింది సుజాతక్క...దాని స్థనాల పొంగుని బ్లౌజ్ ఆపగలదా! అని సందేహం కలిగింది, చూసే వాళ్లందరికీ ...
‘... ‘దీన్ని విప్పేయవా భాభీ!...’ అంటూ దాని నడుం పట్టుకుని పైకి లేచాడు మధు...అతగాడి ఛాతీ దాని పొంగులకి రుద్దుకోవడంతో ఒంట్లో కరెంట్ పాకిన దానిలా ఓఅడుగు వెనక్కి వేసింది సుజాతక్క...
‘...పని పూర్తి చెయ్యకుండా వెళ్ళిపోతావేంటి భాభీ!...’ అంటూ ఓ అడుగు ముందుకేశాడు మధు...దాని స్థనాల్ని నమిలేశేలా చూస్తూ...
...చటుక్కున మధు వీపు వెనక్కెళ్ళింది సుజాతక్క...‘...అక్కడ జేరావేంటి సుజా?...ముందుకి రా!...’ అంటూ పిలిచాడు కుమార్ బావ...
‘...మీ ఎక్స్ రే చూపుల్ని తట్టుకోలేను బాబూ! వెనకనీంచి కానిస్తానూ!...’ అని సాగదీసిందది...అక్కడ్నించే!...
‘...ఎహె!...రా!...’ అంటూ అడుగు ముందుకేశాడు కుమార్ బావ... ‘ ...ఒద్దు సర్...భాభీకి మొహమాటంగా ఉందేమో!...’ అంటూ ఆపి, వెనక్కి చూశాడు మధు...
...థాంక్స్... అన్నట్లు పెదాలు కదుపుతూ కుడి భుజం మీదున్న షర్ట్ ని లాగబోయింది...మధు బాగా పొడుగు కావడంతో అందలేదు దానికి...మునికాళ్ళమీద పైకి లేచి అందుకుందది ఈసారి...తన మోచేతిని వంచి సహకరిస్తూ దాని వైపు చిరునవ్వుతో చూశాడు మధు ...విచ్చుకున్న పెదాలతో చప్పుడు లేకుండా థాంక్స్ చెప్తూ సగం షర్ట్ లాగేసి, ఎడం వైపు జరిగి ... ముందటి అనుభవంతో మునివేళ్లమీద పైకి లేచింది సుజాతక్క...
...‘...మొహమాటం తగ్గింది అక్కకి!...’ అని వకుళతో చిన్నగా అన్నాను , మధు వీపుకి రుద్దుకుంటూన్న పైట లేని దాని స్థనాల్ని చూస్తూ...
‘... మా అన్నయ్య కంట పడటం లేదుగా!...అందుకేమో!!...’ అన్నాడు వికాస్...‘...అంటే!...మొగుడి కంట బడకపోతే ఆడాళ్ళం విచ్చలవిడిగా ఉంటామనా!?...’ అంటూ దెబ్బలాటకి లంకించుకుంది వకుళ...
‘...సందేహమేముంది అమ్మాయిలూ!...’ అంటూ మా ఇద్దరి వైపూ కొంటెగా చూసి , ...‘...కదా!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ , మాధురీ దీదీకి కన్ను గీటుతూ... ఆవిడ మగాళ్లని చుర చురా చూసి ఊరుకుంది... ‘...డౌట్ ఉంటే అటువైపు చూడండి!...’ అని వంత పాడాడు వికాస్... ...వకుళ కోపంగా ఏదో అనబోతూంటే...‘...ఊరుకోవే!...నలుగురూ వింటే సిగ్గుచేటూ!...’ అంటూ దాని నోరు నొక్కి, సుజాతక్క వైపు చూశాను...
...ఎడం చేత్తో మధు భుజం లోకి వేళ్ళు దింపి అతగాడి వీపుకి తన గుబ్బల్ని అణిచేస్తూ, ఛాతీ మీద దట్టంగా ఉన్న జుత్తులో కుడి చేతి వేళ్ళు జొనిపి దేనికోసమో వెతికేస్తూంది సుజాతక్క... ‘...అబ్బ్...బ...అక్కడ కాదు భాభీ...జీన్ బెల్ట్ కి కాస్త కింద...అహ్హ్!...పైన!!...లోపల కాదు...’ అంటూ కితకితలెడ్తూన్నట్లుగా మెలికలు తిరిగిపోతున్నాడు మధు...
‘...నాటకాలాడుతున్నాడు...తనకక్కడ కితకితలేం లేవు...’ అని గొణుక్కున్నాను...కాస్త బిగ్గరగానే అన్నానేమో!...అ...దో...లా...నా వైపు చూసి వికాస్ తో ఏదో అన్నాడు మదన్ జీజూ...అవును... అన్నట్లుగా వికాస్ తలూపుతూంటే , కొంటెగా కన్ను గీటింది మాధురీ దీదీ...
...నేను సిగ్గుగా తలదించుకుంటూంటే , ధైర్యం చెప్తూన్నట్లుగా చెరో తొడా దువ్వారు వికాస్ , వకుళ...
...ఇంతలో ‘... నా వీపుని నాలుగు ములుకులతోచీరేసినా, సాధించావ్ భాభీ!...’ అంటూన్న మధు మాట వినిపించింది...‘...ఛీ!... చూపించు ...ఐనా నాలుగేంటీ!?...’ అంది సుజాతక్క...
‘...ఎన్ని సార్లు చెప్పినా దీనికి బుధ్ధి రాదు...తప్పుడు మాటలు మాట్లాడి, పీకలమీదికి తెస్తూంది... అన్నాను కోపంగా...‘...అక్కన్నది నిజమే కదే!...’ అంది వకుళ ...నువ్వూ తోడయ్యావా తల్లీ!...గాలి నీమీదకి మళ్ళుతుంది...అనుభవించు...’ అంటూ పళ్ళు నూరుకున్నాను
‘...అవును, మహా ఐతే రెండు!...నాలుగేంటీ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ , దాని గుబ్బల వైపు చూస్తూ... ‘...ఛీ!...ఊరుకోండి ...’ అంది సుజాతక్క , ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో తన చనుమొనల్ని లోపలికొత్తుకుని , మధు వీపుని మెత్తగా నిమిరింది...
‘...నీ...వా...టి...కి అంత సీన్ లేదులే! వకుళవంటే ఒప్పుకోవచ్చు...కనీసం అంగుళంపావు ఉంటాయి...కదా వికాస్!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ ..., తన జోక్ కి తనే పగలబడి నవ్వుతూ... ‘...అంగుళంన్నర పైనే!...’ అని సర్టిఫై చేశాడు మదన్ జీజూ...
‘...నలుగురి చేతుల్లో సాగితే ఏమౌతాయ్!?...’ అని మధు అంటూంటే , మగాళ్ళందరూ దాని స్థనాలవైపు కొరుక్కుతినేశేలా చూశారు.
‘...సిగ్గులేని మొగుడు ...సిగ్గుమాలిన మేళం!...’ అంటూ పళ్ళు పటపటలాడించింది వకుళ...
‘...ఐనా భాభీ వాటినలా కొట్టిపాడేయకండి సర్!...చీరేయడానికి పొడవుతో పనేంటీ!?...చూడండి, ఎంత మొనదేలి ఉన్నాయో!...’ అన్నాడు మధు...జాకెట్ మీదినుంచే సుజాతక్క చనుమొనల్నట్టుకుని కొద్దిగా పైకి లాగి , కొన వేళ్లతో వాటి పదును చూస్తూ..
...ఛీ.. కొట్టినా , మత్తుగా ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ , మైకంగా కళ్ళు మూసుకుందేగానీ విడిపించుకోలేదు సుజాతక్క... బ్లౌజూ , పెట్టీకోట్లు దాచలేని నిండైన దాని ఒంపుల్ని, బావతో సహా, హాల్లో ఉన్న మగాళ్లందరూ ఎఱ్ఱబడ్డ కళ్ళతో జుర్రుకుంటున్నారు
‘...వెళ్ళి నీ మొగుడ్ని తెచ్చుకో పిల్లా!...వాళ్ళిక్కడే దుకాణం తెరిచేసేలా ఉన్నారు...’ అంటూ దాన్ని తరిమాను... అది చటుక్కున లేచి, వాళ్ల మధ్య దూరి, మధుని సోఫాల వైపు లాక్కొస్తూంటే , సుజాతక్కకి ఒంటిమీద తెలివొచ్చి, కిందపడున్న చీరతో దాని ఒళ్ళు కప్పుకుంటూ మొగుడి వెనక దాక్కుంది...
‘...ఇదిగో మధూ!... తీసుకో!...’ అంటూ పేర్ల డబ్బా అందించి , సుజాతక్క చేయట్టుకుని సోఫా వైపు తీసుకొస్తూ ‘...ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...’ అని చిన్నగా అన్నాడు...ఓచేత్తో తన ...మ...డ్డ...ని కిందికి ఒత్తుకుంటూ...‘...మీరు ఆ దీపతో ఎంజాయ్ చెయ్యలేదేంటీ!...’ అంటూ రెండడుగుల్లో సోఫాని చేరి, కూలబడింది...

[sarit11]

‘...ఇదో!...’ అని సన్నగా అంటూ మధుకి తను తీసిన చీటీని అందించబోయింది వకుళ... తను ఈ లోకంలో ఉంటేనా!...ఓర చూపుల్తో, సిగ్గులొలక బోస్తూ చీరని మడత పెట్టుకుంటూన్న సుజాతక్కని ,ఎప్పుడెక్కుదామా! అన్నట్లు కసిగా చూసేస్తున్నాడు... చర్రుమందేమో దానికి ... ‘...ఇది చూడు!...’ అంటూ మొగుడి జబ్బగిల్లిందది...
...దాంతో ఈ లోకంలోకొచ్చి ‘...సారీ వకూ!...నీ అవసరాలు కూడా చూడాలిగా!...’ అంటూ చిట్టీ అందుకుని , ...బిమల్...అంటూ గట్టిగా చదివి, ...‘...ఏం విప్పించుకుంటావ్!?...’ అంటూ వకుళని లేవదీశాడు ... అది ఎఱ్ఱబడ్డ బుగ్గల్తో అతడి చెవిలో ఏదో గొణిగింది...
‘...ఒహ్!...బ్లౌజా!...అని బిగ్గరగా అంటూ, వకుళ ని మధ్యకి తీసుకెళ్ళాడు మధు...
‘...అరుస్తావేంటీ!...పక్కింటి వాళ్లకి కూడా వినిపించాలనా!?...’ అని చిర చిరలాడుతూనే వయ్యారంగా మొగుడి వెనక నడిచింది వకుళ...
‘...వెళ్లండీ!...’ అంటూ , తటపటాయిస్తూ సోఫా దగ్గరే నిలబడిపోయిన మొగుడ్ని ముందుకు తోసింది దీపా మేడం...
‘...రండి ప్రొఫెసర్! బ్లౌజ్ విప్పాల్ట... మీకు మా ఆవిడ ఒళ్ళు కొత్తేం కాదుగా!...’ అతగాడ్ని ఆహ్వానించాడు మధు , వకుళ ఛీత్కారాలని పట్టించుకోకుండా... ‘...ఆ రోజు ...చీకట్లో...ఏదో...జరిగింది కానీ...ఇలా...పబ్లిక్ గా అంటే!...’ అని మాట నానుస్తూ మెల్లగా ముందుకి కదిలాడు బిమల్ బాబు...అది గమనించిన వకుళ పల్చటి పెదాలమీద ఓ చిరునవ్వు తళుక్కుమంది... (EOP 230 & in 45)

 
‘...భయపడే మగాళ్లంటే మీ ఆడాళ్ళకిష్టం!...’ అంటూ నా చెవిలో గొణిగాడు వికాస్...‘...వకుళకికి చెప్పు...నీ పుచ్చు సైకాలజీ సిధ్ధాంతం!...’ అన్నాను చురచురా చూస్తూ...
...ఇంతలో, ‘...బెదరగొట్టకు!...ఏం విప్పమంటాడో అడుగు!...’ అన్నాడు మధు , కొంటె నవ్వుతో...‘... బజారు దాన్లా కనిపిస్తున్నానా ?... నువ్వే కనుక్కో! ’ అంటూ బుస కొట్టింది వకుళ...
‘...ఫర్ ఎ చేంజ్...ఈ సారి లేడీస్ ఫస్ట్!...చెప్పండి బిమల్ బాబూ! ఏం విప్పించుకుంటారూ!?...’ అన్నాడు మధు ... ‘..అఁ...టీ షర్ట్!...’ అని సణిగాడు ప్రొఫెసర్...కళ్ళతోనే అతడ్ని ఆహ్వానించింది వకుళ...బెరుకుగానే దగ్గరకి చేరాడు అతగాడు...
...అది ఓ అడుగు ముందుకేసి , అతడి బెల్ట్ మీద చెయ్యేస్తూంటే ...‘...నువ్విప్పవలసింది టీ షర్ట్...జీన్ కాదు!...’ అంటూ వకుళని రెచ్చ గొట్టాడు మధు... ‘...నాకు తెలుసు...’ అంటూ ,ఓ అడుగు ముందరకేసి , గుబ్బలు అతగాడి ఛాతీకి కి తగిలీ తగలనట్లుగా వంకర్లు తిరుగుతూ , సుతారంగా టీ షర్ట్ బటన్స్ విప్పి, అడుగునుంచి అరచేతులు జొనిపింది... కాసేపు అతగాడి పొత్తికడుపుని నిమిరిందేమో! దాని మొహంలో రంగులు మారాయి...
‘...నువ్వనుకున్నంత మెత్తగా లేదా అతడి ఒళ్ళు!?...’ అన్నాడు మధు , దాని కళ్ళల్లోకి కొంటెగా చూస్తూ! ‘...ఛీ!...ఊరుకో!... ’ అని విసుక్కుంటూ , ప్రొఫెసర్ టీషర్ట్ ని అమాంతం పైకెత్తేయబోయింది... అతగాడు రెడీగా లేకపోవడంతో చేతులు ఆలస్యంగా పైకెత్తాడు...దాంతో అది అతగాడి మోచేతుల దగ్గర చిక్కుకుపోయింది...ఒడుపుగా బిమల్ బాబు ఛాతీ దగ్గరా , దండల దగ్గరా వదులు చేస్తూ , మెల్లిగా షర్టుని తలమీంచి లాగేసి, చూసీ చూడనట్లుగా అతగాడి ఒంటిని పరిశీలిస్తూంటే ...‘...అలా చూస్తావేం!?...ప్రొఫెసర్ నీకు కొత్త కాదుగా!...’ అన్నాడు మధు
‘...ఆ రోజు గదిలో చీకటి...’ అని సణుగుతూ , వకుళ చెదిరిన అతగాడి జుత్తుని వేళ్లతో దువ్వుతూంటే దాని మొహంలో ఇంతకుముందున్న చులకన భావం స్థానంలో మెచ్చికోలు చోటుచేసుకుంది. ‘...సర్లే!...ఇంక మీ పని కానివ్వండి !...’అంటూ మొహమాట పడుతూ వకుళ స్థనాల్ని చూస్తూన్న బిమల్ బాబుని ఎగదోశాడు మధు...
... సరే నన్నట్లు తలూపి , సన్నగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో దాని పైటని పక్కకి తప్పించబోయాడు ప్రొఫెసర్...అది కాస్తా అతడి చేతుల్లో కొచ్చింది... వకుళ అతగాడ్ని ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో ఓరగా చూసి , కనురెప్పలు వాల్చుకుందే తప్ప , తన పైటని పైకి లాక్కోలేదు...దాంతో కాస్త ధైర్యం పుంజుకుని... పైటని పూర్తిగా కిందికి లాగేసి, ఓ అడుగు ముందుకేసి దాని రెండు గుబ్బల్నీ తన రెండు చేతుల్లోకి తీసుకుని మెత్తగా నిమిరాడు బిమల్ బాబు...
...దాంతో వకుళ పిల్ల ఊపిరివేగం పెరిగింది...లో కట్ బ్లౌజ్ లోంచి దాని పచ్చటి స్థనాలు ఎప్పుడు బైట పడదామా!...అన్నట్లుగా పొంగాయి..
...ఇక ఆగలేక తలముందుకొంచి చెరోదానిమీదా చెరో ముద్దూ పెట్టుకుని , అరచేతుల ఒత్తిడిని పెంచాడు ప్రొఫెసర్...
‘...ఇష్ష్...తర...వాత...’ అని గొణుగుతూ అతగాడి చేతుల్నట్టుకుని , గుబ్బల మధ్యున్న హుక్స్ వైపు జరిపింది...అతగాడు బిగుతుగా ఉండే అడుగు దాంతో కుస్తీ మొదలెట్టాడు...ఓ అరక్షణం అయినా అది రాకపోవడంతో , కొద్దిగా లూజ్ చేద్దామని వకుళ ఊపిరి బిగబట్టిందేమో! ...దాని బంగారపు గుబ్బలు మరింత పొంగాయి...
...మెరిసే కళ్ళతో వాటిమీద పడి మొహం రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు బిమల్ బాబు...‘...ఒద్దు...’ అంటూనే మైకంగా కళ్ళు మూసుకుందది ...హాల్లో అందరూ రెప్పార్పకుండా చూస్తూంటే ...‘...అదృష్టవంతుడు బిమల్ బాబు...’ అంటూ బరువుగా నిష్టూర్చాడు కుమార్ బావ...
...దాంతో ఒంటిమీద తెలివొచ్చిన వకుళ ‘...ప...ని... మానేసి ఏం...టి...దీ!...’ అని సణుగుతూ బిమల్ బాబు మొహాన్ని పైకి లేవదీసింది...‘...అడుగు హుక్ రావటంలేదు...’ అమాయకంగా అన్నాడు బిమల్ బాబు...‘...పోనీ!...పైనించి ట్రై చెయ్యండి!...’ అంది వకుళ సన్నగా!
‘...అలాగే!...’ అంటూ దాని బ్లౌజ్ లోకి కుడి చేతి చూపుడు వేలిని దూర్చాడు...
... దాని గుబ్బల్లోయలో దిగబడిందేమో అది!...‘... ఏయ్...ఛీ!...తీసీ అదీ!...’ అంటూ విలవిల్లాడింది వకుళ ...
‘...అదేంటీ!...నువ్వేగా పైనీంచి దూర్చమంట!...’ అంటూ దాన్ని బైటికి లాగబోయాడు...ఓ పట్టాన రాలేదు...కాసేపు తంటాలు పడి ఎలాగో బైటికి లాక్కున్నాడు... ఈ సందడిలో పై రెండు హుక్సూ ...ఫఠ్...ఫఠ్...మంటూ తెగిపోయాయి...ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో స్థనాలకి చేతులడ్డం పెట్టుకుంది వకుళ...
‘... మా ఆవిడ ...లో...య...లోంచి కనుక లాక్కోగల్గారు...ఇదే సంధ్య ది ఐతేనా!...వేలు పచ్చడైపోయుండేది!!...’ అని మధు అంటూంటే ...అవును , అవును...అని మదన్ జీజూ, కుమార్ బావ వంత పాడుతూంటే , వికాస్ తన కుడి చేతి చూపుడు వేలిమీద కాయ ని చూపిస్తూంటే ...మిగిలిన ఆడాళ్ళు మొహం గంటు పెట్టుకుంటూంటే... ‘...ఛీ!...సిగ్గు లేక పోతే సరి!...’ అంటూ మగాళ్లమీద విరుచుకు పడ్డాను...
‘...విషయం అర్థంకాని బిమల్ బాబు ‘...నా గోరు గీరుకుందా!...సారీ బకూ!... సారీ మధూ!...’ అంటూ క్షమార్పణ చెప్పుకున్నాడు , దంపతులిద్దరికీ!...
‘...పర్లేదులేండి ప్రొఫెసర్! ...రంకుమొగుడి గోటి గీర్లూ , పంటి గాట్లూ , మొగుడి కంటపడకుండా జాగ్రత్తగా దాచుకుంటారు ఆడాళ్ళు...’ అన్నాడు వికాస్...
అదో జోక్ అయినట్లు బిగ్గరగా నవ్వారు మిగిలిన మగాళ్ళు...ఛీ ...కొట్టాం ఆడాళ్ళందరం...
...‘...ఊఁ...కానీండి...’ అని కసిరింది వకుళ , బిత్తరపోయి ఓ అడుగు వెనక్కి జరిగి నిలబడ్డ బిమల్ బాబుని కొరకొరా చూస్తూ ...
‘...అదేంటి వకుళా!...వద్దనీ నువ్వే అంటావ్, చెయ్యమనీ నువ్వే అంటావ్!!...ఇంతకీ ఏంచెయ్యనూ!?...’ అంటూ సందేహంగా నిలబడిపోయా డతగాడు...
‘...ఈ ఆడాళ్ళంతే గురూ!...మనం చెయ్యదల్చుకున్నది చేసేయ్యడమే!...మిగిలిన హుక్స్ కూడా తెంపీసీ!...’ అని ప్రోత్సహించాడు కుమార్ బావ...
‘...మీ లాంటి దుష్టులైతే అదే చేస్తారు...కానీ ప్రొఫెసర్ మెత్తటి మనిషి...’ అంటూ అతడి వైపు ప్రేమగా చూసింది మాధురీ దీదీ...
...ఆవిడ ఒత్తాసుతో వకుళ కళ్లల్లోకి సూటిగా చూశాడు బిమల్ బాబు...అది అందంగా కనురెప్పలార్పి అతగాడ్ని ఆహ్వానించింది...
...వెంటనే దాని దగ్గరకి చేరి ...ఏం చెయ్యమంటావ్!?...అన్నట్లుగా కనుబొమలు ఎగరేశాడు...
...అతగాడిని దగ్గరకి లాక్కుని , చేతి వేళ్లని మూడో హుక్ మీదకి చేర్చుకుని నెమ్మదిగా దాన్ని విప్పిస్తూ...‘...ఇలా...విడదీయమన్నాను గానీ...అలా ...లోపలికి వేళ్ళు దూర్చీమన్నానా!?...’ అంటూ తన గుబ్బల లోయ వైపు కనురెప్పల్ని ఓ లిప్త వాల్చి , ప్రొఫెసర్ తరవాతి హుక్ జాగ్రత్తగా విడదీస్తున్నాడని నమ్మకం కలిగింతరవాత... దీపా మేడం వైపు ఓ కోర చూపు విసిరింది వకుళ...బ్లౌజ్ హుక్స్ విప్పడం కూడా నేరించలేదా!?...అన్నట్లుగా!...

[sarit11]

‘... నేను జిప్ ఉన్న నైటీల్నే వేసుకుంటా...’ అంటూ సన్నగా సణిగిందావిడ...
...ఈలోగా మూడవ హుక్ విడదీసి అట్టడుగుదాంతో తంటాలు పడుతున్నాడు బిమల్... ఎఱ్ఱటి కింది పెదవిని ముని పంటితో నొక్కిపట్టి , నవ్వాపుకుంటూ అతడి వైపు చూసింది...
...దాని చూపులో అవహేళన కనిపించిందేమో!...ఆ హుక్ ని ఫటుక్కున తెంపి , ఎడం చేత్తో దాని నడుంని చుట్టేసి మీదికి లాక్కుంటూనే , కుడిచేత్తో దాని ఎడం స్థనాన్ని అంకించుకుని , కసిగా మర్దిస్తూ దాని పెదాల్ని ఆక్రమించుకున్నాడు బిమల్ బాబు...‘...ఉఁ...ఊఁ...ఊఁమ్మ్...మ్మ్...’ అంటూ ఓ అరక్షణం పెనుగులాడి , ఎలాగో విడిపించుకుని...ఓ అడుగు వెనక్కేసి , స్థనాల్ని అరచేతుల్తోనూ , కింది పెదవిని కొన నాలికతోనూ రుద్దుకుంటూ , ‘...రాక్షసుడ్లా ఏంటి బాబూ ఈ గీరడం, కొరకడమూనూ !...’ అంది వకుళ ...మొహాన్ని ముటముట లాడిస్తూ...
‘...గోరు తగిలిందేమో గానీ నే కొరకందే!!...వెరీ...వెరీ... సారీ! ...ఐనా ఎక్కడా! చూడనీ...క్రీమ్ రాస్తా!!.’ అంటూ దాని చేతుల్ని పట్టుకో బోయాడు బిమల్ బాబు...

‘...ఛీ!...అదోటి తక్కువైంది!...’ అంటూ వాటిని పిరుదుల వెనక దాచుకుంటూ మరో అడుగు వెనక్కేసింది వకుళ
‘...మా ఆవిడ పెదాలమీద ఎన్ని గాట్లో , ...వా...టి...మీద ...’ అంటూ అరచేతుల్తో తన ఛాతీమీద లేని ఎత్తుల్ని చూపించుకుంటూ...‘ ఎన్ని గీరుడ్లో!...గుర్తుపట్టడం మీవల్లకాదుగానీ , ...ప...ని... చూడండి...’ అన్నాడు మధు...
...వెంటనే బిమల్ బాబు ముందుకి వంగి , దాని బ్లౌజ్ ని మోచేతుల కిందిదాకా లాగేసి , దానిముందు మోకాళ్లమీద నిలబడిపోయి ...కొట్టొచ్చినట్లు తోసుకొచ్చిన గుబ్బల్ని కన్నార్పకుండా చూస్తూ ఉండిపోయాడు ...
‘...ఏంటా చూపూ!...ప...ని...కానీక!!?...’ అని సణిగింది వకుళ , కందిపోయిన బుగ్గల్తో భుజాల్ని ముడుచుకుంటూ... ‘...నా గోరెక్కడ గీసుకుందో చూస్తున్నా!...’ అంటూ , చూపుడు వేళ్ళతో ఒరుసుకుంటూన్న దాని గుబ్బల్ని సున్నితంగా విడదీశాడు ... ‘...పెట్టి పుట్టాడు...’ అని మంద్రంగా గొణిగిందో మగగొంతు...
...‘...ఏయ్ బకూ!...వీ...టి...చుట్టూ ఈ గాట్లేంటీ?!...పళ్లవా!...గోళ్లవా!!...’ అని స్వగతంగా ప్రశ్నేసుకుని... ‘...పళ్ల గుర్తులు కావులే!...నోట్లో పట్టేవా ఇవీ!!...గోటి గుర్తులే!!!...’ అంటూ లాజికల్ గా సమాధానం చెప్పుకున్నాడు బిమల్ బాబు...
...వెంటనే ‘...ముద్దాయి నేరం ఒప్పుకుంటున్నాడు...’ అంటూ మదన్ జీజూ నిలబడి...‘...చేతుల్లో పట్టించుకో చూద్దాం!...అంటూ వకుళ ఛాలెంజ్ చేస్తే...’ అంటూ వివరించబోతూంటే... ‘...ఛీ!...నేనలా ఏమీ అన్లేదు!...’ అంది వకుళ మొహం కందగడ్డలా చేసుకుని...
‘...ఛీ...కూర్చో!...చేసిన సిగ్గుమాలిన పనికి ఓ సంజాయషీ కూడానూ!...’ అంటూ మొగుడ్ని చెయ్యుచ్చుకులాగి కూర్చో బెట్టింది మాధురీ దీదీ...
...ఇంతలో...‘...ఆఁ...అ...దీ!... అంటూ బిమల్ బాబు దాని ఎడమ గుబ్బ మీద , చను మొన కి కాస్త దూరంలో , తాజాగా ఉన్న ఓ ఎఱ్ఱటి గీరుని గమనించి , ‘...సారీ బకూ!...’ అంటూ , దాన్నీ... చనుమచ్చనీ...చూపుడు వేలితో మెత్తగా నిమిరాడు ... చిరుగాలికి లేత అరిటాకులా...సన్నగా వణికింది వకుళ పిల్ల...
...అంతే!...దాని ఎడం చనుమొన ...ట...క్కు...’ మంటూ అంగుళంన్నర మేరకి పొటకరించింది... ‘...ఆ కుడి వైపుది ఏం పాపం చేసుకుందీ! ...దానికీ వెయ్యి మంత్రం!!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
‘...అంతకన్నానా!!...’ అంటూ బిమల్ బాబు మరో చనుమచ్చ చుట్టూ నిమిరాడో, లేదో...నే తక్కువ తిన్నానా!...అన్నట్లుగా ఆ చను మొనా నిలబడి పోయింది... ఉఫ్ఫ్... మంటూ నిష్టూర్చారు హాల్లో మగాళ్లందరూ...
...ఇక ఆగలేక పోయాడేమో బిమల్ బాబు!...చుపుక్క్ ...పుచుక్క్ ... మని చప్పుడ్లయేలా వాటిని మార్చి ,మార్చి చీకడం మొదలెట్టాడు ...అతగాడు చీకుతూన్నకొద్దీ అవి మరింత నిక్కిపోయి , మేకుల్లా బిగిసిపోతూన్నాయి...
...బిమల్ బాబు చీకుడు స్పీడు పెరిగేకొద్దీ దానిలో కామం కట్టలు తెంచుకుందేమో!...అరమోడ్పు కళ్లతో చూసుకుంటూ, చీకుడ్లకి అనువుగా భుజాల్ని అటూ ఇటూ తిప్పుతూ తన చనుమొనల్ని వంతుల వారీగా అతగాడి పెదాలకి అందించడం మొదలెట్టింది ...
‘...అమృతం అంతా నువ్వే తాగేస్తే మేమేం కావాలి గురూ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...చేతులు దాని స్వాధీనంలో లేకపోవడంతో ఏం చెయ్యలేక ...ఛీ...కొట్టి ,బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ కళ్ళు మూసుకుంది వకుళ...
‘...చాల్లే సంబడం... నీ... ప...ని...పూర్తి చెయ్యి!...’ అంటూ ఖస్సుమంది దీపా మేడం... దాంతో వకుళ బ్లౌజ్ ని ఒక్క జెర్క్ తో కిందికి లాగి , బిక్కచచ్చిన మొహంతో నిలబడిపోయాడు బిమల్ బాబు...
...ఆవిడ కేకతో వకుళ ఉలిక్కిపడి ,కళ్ళు తెరిచి , నేల మీద పడున్న పైటని స్థనాల మీదికి లాక్కుంటూ , వాచిపోయిన చనుమొనల్ని లోపలికి నొక్కుకుంటూ మధువైపు పరిగెత్తింది వకుళ...కొంటె నవ్వుతో కందిపోయిన దాని గుబ్బల్ని పరిశీలనగా చూస్తూ , దాని నడుం చుట్టూ చెయ్యేసి సోఫా వైపు తీసుకొస్తూంటే ...కందిపోయిన మొహాలతో ఉబికిన చనుమొనల్ని లోపలికి నొక్కుకున్నాం ...మిగిలిన ఆడాళ్ళం...
‘...ఇప్పుడు నీ వంతు...’ అంటూ పక్కనే ఉన్న చిట్టీల డబ్బాని నాకందించాడు వికాస్....కొద్దిగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో ఓ కాగితాన్ని తీసి తనకి అందించాను...
‘...అహ్!...కలుసుకుని చాలా రోజులైందని , మిమ్మల్నే ఎంచుకుంది సర్ మా ఆవిడ!...రండి!!....’ అంటూ నన్ను చెయ్యట్టుకుని లేవ దీస్తూనే మదన్ జీజూ ని ఆహ్వానించాడు ...
...ముగ్గురం మధ్యలోకొచ్చింతర్వాత...‘...ఏం విప్పుతారో!...ఏది విప్పించుకుంటారో మీరూ, మీరూ చూసుకోండి...’ అని సిగ్గులేకుండా అంటూ నా చేతిని జీజూ చేతిలో పెట్టి , పక్కకి తప్పుకుని ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ నిలబడ్డాడు నా మొగుడు ...
‘...ఎవరు మొదలెట్టాలీ!...’ అంటూ కాసేపు ఆలోచిస్తున్నట్లుగా నటించి , ‘...టాస్ వేద్దాం...’ అంటూ ఓ రూపాయ బిళ్ళ జేబులోంచి తీసి, ‘... బొమ్మో బొరుసో చెప్పుకో...’ అంటూ నాణేన్ని ఎగరేసి పట్టుకున్నాడు మదన్ జీజూ... నేను బొమ్మ... అంటూండగానే అరచేతిని విప్పి నాణాన్ని చూపించాడు...
...ఆతృతగా వంగి చూద్దును కదా! ...అది బొరుసు...ఏం చెయ్యమంటాడో భగవంతుడా!... అనుకుంటూ, జీజూ మొహం చూడలేక కింది వైపు చూస్తూ నిలబడిపోయాను...
అతగాడి ట్రౌజర్ ని చూస్తున్నాననుకున్నాడో ,ఏంటో!... ‘...అంత ముచ్చటగా ఉంటే దాన్నే విప్పుదువుగాన్లే!...నువ్వేది విప్పించుకుంటావో అదీ టాస్ తోనే నిర్ణయిద్దాం...నువ్వు గెలిస్తే నీ ఇష్టమొచ్చిందీ , నేను గెలిస్తే నాఇష్టమొచ్చిందీనూ , ఎగరేయ్...’ అంటూ సాయన్ ని నా చేతిలో పెట్టాడు
కొద్దిగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో దాన్ని ఎగరేశానో లేదో...‘...బొరుసు...’ అన్నాడు జీజూ...కంగారుగా దాన్ని పట్టుకుందామని ప్రయత్నం చేసే సరికి అది అరచేతిలోంచి జారి , బ్లౌజ్ లో దూరింది...
‘...దాన్ని నేతీస్తా!...’ నంటే నే తీస్తా... అంటూ నా మొగుడితో సహా హాల్లో మగాళ్ళందరూ సిధ్ధమైపోయారు...
‘...ఛప్!...ఆగండి...ఇప్పుడు ఆ హక్కు నాది...వికాస్ ది కూడా కాదు...’ అంటూ మదన్ జీజూ గట్టిగా అనేసరికి అందరూ వెనక్కి తగ్గారు...
...‘...ఎన్నాళ్లైంది సంధ్యా వీటిని ముట్టుకునీ!...’ అంటూ కాయన్ ని బయటికి లాగే మిషతో రెండు చూపుడు వేళ్లనీ...లో...య...లోకి జొనిపేసి స్థనాల్ని నిమరడం మొదలెట్టాడు...అతగాడి స్పర్శ తో మైకం కమ్మినట్లై కనురెప్పలు మత్తుగా మూసుకున్నాను...ఇంకేముందీ!...అతగాడు విజృంభించి ,చనుమొనల్ని వెతికి పట్టుకుని , బొటకన వేలు, చూపుడు వేళ్ళ కాంబినేషన్ తో వాటిని తావళం తిప్పినట్లు మెలిపెడుతూంటే , ‘...ఊఁ...ఏ...య్య్... అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయాను...
...అవకాశం దొరికిందిగదా అని మదన్ జీజూ, నా నడుం చుట్టూ తన కుడిచేతిని చుట్టేసి, తమకంగా మీదికి లాక్కుని... నా పెదాల్ని తన పెదాలతో పీల్చేస్తూ ,నా స్థనాల్ని తన ఛాతీ కింద అణిచేస్తూ,నా పిరుదుల్ని అర చేతుల్లో అంకించుకుని కసిగా పిసికేస్తూ .‘...ఊఁ...చెప్పూ!...’ అన్నాడతగాడు...ఎదురు చూడని ఆ ఆక్రమణకి ఒళ్లు అదిరిపోవడంతో నోట మాట రాక , చెదిరిన పైటని సర్దుకుంటూ, పెదాల్ని కొన నాలిక తో రుద్దుకుంటూ , బరువుగా ఊపిరి పీల్చుకుంటూ ఉండిపోయాను...
...ఆ కదలికలు అతగాడ్ని మరింత రెచ్చగొట్టాయో ఏం పాడో! , నన్ను మళ్ళీ కౌగిట్లోకి లాక్కుని ,ఇంకో రెండు క్షణాలు నలిపేసి , ‘... చెప్పవేం !...’ అంటూ రెట్టించాడు...అప్పటిదాకా తన కౌగిట్లో నలగడంతో ఎగసెగసి పడుతూన్న నా స్థనాల్నీ , తన మొరటు పెదాల దాడికి అదురుతూన్న నా లేత అధరాల్నీ నవిలేసేలా చూస్తూ...‘...ఏం...టీ... మొ...ర...టు...తనం!?...’ అని సణిగాను, గుక్క తిప్పుకుంటూ...
‘...ఓహ్!...సారీ!!...చెప్పుమరి!!...’ అన్నాడు జీజూ...అదురుతూన్న నా అధరాల్ని చూపుడు వేలుతో నిమురుతూ...‘...ఓరెండు నెల...లైం....దే...మో!...’ అన్నాను ...’ సన్నగా...

[sarit11]

‘...ఐదు వారాలైనా దాట లేదు...ఎంత విరహం!!...’ అంది మాధురీ దీదీ...వంకర నవ్వుతో...
‘...అలాగేం!...ఐదు రోజుల ఎడబాటుకే కాసేపు క్రితం వికాస్ ని నువ్వెలా అల్లుకుపోయావో గుర్తు తెచ్చుకో!...ఎన్నాళ్ళైంది వికాస్ , నువ్వు మా ఆవిడని ఎక్కీ??...’ అన్నాడు జీజూ ఘాటుగా...
‘...బహుశా ఓ వారమైందేమో సర్...కదూ భాభీ!...’ అన్నాడు మా ఆయన... ‘...ఏం కాదు, మూడు వారాలకి పై మాటే!...’ అంది దీదీ...
‘...అదేంటీ!...క్రితం వారం నీ ప్రైవేట్ రూం లోంచి షర్ట్ ని పాంట్ లోకి దోపుకుంటూ వికాస్ , చీర కుచ్చెళ్ళతో తొడల్నొత్తుకుంటూ నువ్వూ బైటికొచ్చారని తెలిసింది!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఎవరా చెప్తా!...మీ మరదలేగా!...శూర్ఫణక కదూ అదీ!!...’ అంటూ ఖస్సు మంది ...‘...నిజమే కదా భాభీ!...’ అని వికాస్ అంటూంటే ,
‘...అదీ ఓ ...ఇ...దే...నేంటీ?...ఆ రోజు మీటింగ్ కి టైమ్ అయిందంటూ ఐదు నిముషాల్లోనే సరిపెట్టావుగా!...అదీ నిలబెట్టి!!...’ అంటూ చురచురలాడింది మాధురీ దీదీ...
‘...నిజమేగా!...అరగంట కి తక్కువైతే నాటదు నీ దీదీ కి!...’ అంటూ వెక్కిరించాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఎంతసేపూ మా దీదీని ఆడిపోసుకోడమేనా?!...పని కానివ్వడమేమైనా ఉందా!?...’ అని ఆవిడని సపోర్టు చేశాననుకున్నానేగానీ...నాలిక కరుచుకున్నాను ...నా సిగ్గులేనితనం బయటపడిపోయిందికదా!... అనుకుంటూ...
...కానీ జరగవలసిన డామేజీ జరిగిపోయిందప్పటికే!...నా మాటలు విని భళ్ళున నవ్వారు మగాళ్లందరూ...చిరునవ్వులు చిందించారు ఆడాళ్ళు...
‘...సారీ సంధ్యా!...కాయన్ ఎప్పుడో కింద పడిపోయింది...మనిద్దరం గమనించలేదు సుమా!...’ అంటూ దాన్ని అందుకుని , ‘...ఈ సారి నే గెలిచా!...పాంటీ విప్పుతా...’ అంటూ మోకాళ్ళమీద కూలబడిపోయి చీరని తొడల్దాకా పైకెత్తేశాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఛీ!...అ...లా... ఏం అక్కర్లేదు...’ అంటూ ముందుకొంగి చీర ని కిందికి తోసుకుంటూంటే...పైట జారినట్లుంది...మొహం ముందుకొచ్చిన నా ఎడం చనుమొనని బ్లౌజ్ మీదినుంచే లటుక్కున అందుకుని , దవడల్ని సుతారంగా కదుపుతూ ముని పళ్ల మధ్య అటూ, ఇటూ దొర్లించడం మొదలెట్టాడు మదన్ జీజూ...
...ప్రాణాలు జిల్లార్చుకుపోతూంటే...‘... ప్లీజ్...విదిలేయ్ జీజూ!...బ్లౌజ్ చిరిగిపోతుందీ!...’ అంటూ వేడుకున్నాను...దా...న్ని...అతగాడి పళ్ళమధ్యనుంచి విడిపించుకోడానికి తంటాలు పడిపోతూ...
‘...ఐతే దాన్ని విప్పేస్తే సరీ!...’ అంటూ చను మొనని పూర్తిగా విదలకుండానే బ్లౌజ్ పై రెండు హుక్స్ నీ ఊడలాగేశాడు జీజూ...
‘...ఛీ..’అంటూ అతగాడి చేష్టల్తో పొడుచుకొచ్చిన మరో చనుమొనని కుడి చేతి వేళ్ళతో లోపలికొత్తుకుంటూ , అతగాడి పళ్లమధ్య నలుగుతూన్న నా ఎడం చనుమొనని ఎడం చేతి వేళ్లతో పట్టుకుని ఓ అడుగు వెనక్కి వేశాను...
...జీజూ మాట్లాడడంతో పట్టు కాస్త సడలిందేమో!...కోరుకోని...విముక్తి కలిగింది ...ఆ చను మొన...కి...
‘...ఇష్ష్!...ఇ...ది... కాదు మీ ...ప...ని...’ అన్నాను ...సుతారంగా దాన్ని రుద్దుకుంటూ...
‘...ఒహ్ సారీ సంధ్యా, మళ్ళీ మర్చిపోయా...కానీ తప్పునాది కాదు సుమా!...పిచ్చెక్కించే నీ గుబ్బల పొంకానిదీ, బింకానిదీనూ ... చాలా రోజులైంది...ఒక్కసారి వాటిని గ్రిప్ చేయచ్చా!...’ అంటూ చేతులు ముందుకి జాపాడు మదన్ జీజూ...

...మనసు అప్పగించేయమని చెప్తూన్నా నలుగురూ చూస్తున్నారనే సిగ్గు , నా పెదాలతో ...ఇప్పుడు కాదు... అనిపించి ఓ అడుగు వెనక్కి వేయించింది...
...పోనీ!...పొరపాట్న ఊడదీసిన ఆ హుక్స్ ని సర్దేసి , అసలు పని చేస్తా...ఏమంటావ్?...’ అని జీజూ అనేసరికి, జాలనిపించి , ...ఊఁ...అన్నట్లుగా కనురెప్పల్ని ఓ లిప్త వాల్చాను...
మరుక్షణం ఉత్సాహంగా మోకాళ్ళమీద నిలబడిపోయి , రెండు చేతుల్తో నా స్థనాల్ని కుదుళ్ల దగ్గర్నుంచీ గుచ్చెత్తి పట్టుకుని మొహాన్ని ...వా...టి...కి...రుద్దుకుంటూ ముద్దుదమీద ముద్దులు గుప్పించడం మొదలెట్టాడు...నా ఒళ్ళు స్వాధీనం తప్పడంతో...‘...ఏ...య్!...జీ...జూ!!...ఏంటి బాబూ...ఇ...దీ!?...ఒద్దూ!!’ అని గునుస్తూనే...రెండు చేతుల్తోనూ అతగాడి తలకాయని నా గుబ్బలకి బలంగా అణిచేసుకుంటూ మత్తుగా కళ్ళు మూసుకున్నాను...అయినా చుట్టూ జరుగుతూన్న మాటలు వినిపిస్తూనే ఉన్నాయి...
‘...అబ్బ!...ఎంత తమకంతో ముద్దులెట్టేసుకుంటున్నాడో!...’ అంటున్నాడు ప్రొఫెసరు...‘...ఉత్తి ముద్దులేనా!...పిసికి పాకం పడుతున్నాడు!...మీ లాగే!!’ అంటూంది సుజాతక్క
‘...నీ ...వా...టి...లాగే ఆవిడ గుబ్బలూ చేతుల్లో పట్టవులే దీపా! పైగా వాటిమీద చెయ్యెయ్యనీదేమో కూడానూ!!..’ అంటున్నాడు కుమార్ బావ ,
‘...ఆఁ!...చెయ్యెయ్యనీక పోతే ఊరుకుంటారు మీ మగాళ్ళు!!...’ అంటూంది దీపా మేడం... ‘...అవును...’ అంటూంది మాధురీ దీదీ
‘...పోనీ...బ్లౌజే విప్పించుకో సంధ్యా!...మా బాసు ముచ్చట పడుతున్నాడు...’ అంటూన్న నా మొగుడి గొంతు చెవిలో వినిపించేసరికి తెలివొచ్చి , చటుక్కున అతగాడి బుర్రని వెనక్కి తోసేసి , నేల చూపులు చూస్తూ , విడిపోయిన హుక్స్ ని పెట్టుకుంటూ ఉండిపోయాను...
‘...ముచ్చట పడ్డ మాట నిజమే ఐనా , నేనన్నమాట నిలబెట్టుకోవాలిగా!...అంచేత మీ ఆవిడ పాంటీయే విప్పుతా!...’ అంటూ మళ్ళీ చీరని పైకెత్తబోయాడు మదన్ జీజూ...
కానీ నేనతడి చేతుల కదలికల్ని గమనించి ‘...అలా వద్దన్నానా!...’ అని చుర చురా చూస్తూ ఓ అడుగు దూరంగా జరిగాను...‘...మరింకెలా!?...’ అంటూ చీరమీదనుంచే వెతకడం మొదలెట్టాడు, అమాయకంగా మొహం పెట్తి...
‘...ఛీ!...’ అంటూ తడుముతూన్న చేతిని పట్టుకుని , ఒడుపుగా దాన్ని నా చీర కిందికి దూర్చుకున్నాను...‘...ఓహో!...ఇలాగా!...’ అంటూ రెండో చేతిని కూడా చీరలోపలికి దూర్చి , నా పాంటీ ని చటుక్కున తొడలమీంచి కిందికి లాగి , ఓ పక్క నా కామకీలని ఒక చూపుడు వేలుతో కెలులుతూనే , మరో చేతి వేళ్లతో నా పూరెమ్మల్ని నిమిరి...‘...బాగా వాచిపోయాయ్ వికాస్ మీ ఆవిడ నిలువు పెదాలూ!...ఎవరిదో ఆ పుణ్యం!?...’ అన్నాడు జీజూ...
‘...మిళింద్!...’ అన్నారు మధు , వికాస్ ...ఒక్క గొంతుకతో!...
‘...ఛీ!...ఏం కాదు...’ అంటూ...వాడి తలపుకే పూలోతుల్లోంచి ఉబికే రసాల్ని ఆపుకోడానికి తొడలు దగ్గరగా నొక్కుకుంటూనే...కందిపోయిన మొహాన్ని అరచేతుల్లో మొహం దాచుకుని ...పాదాల దగ్గర పడిపోయిన పాంటీలోంచి బయటికి అడుగెట్టాను...
‘...సంధ్య సిగ్గు పడుతూంది , ఒప్పుకోడానికి...కావలిస్తే మా ఆవిడని అడగండి...దాన్నీ వాయించాడు వాడు...’ అన్నాడు మధు...
‘...నిజమా వకుళా?...’ అంటూ ఈర్ష్యగా మిగిలిన మగాళ్ళూ...‘...అంతటి పోటుగాడామ్మా వాడూ!?...’ అంటూ జీరగొంతుకలతో మిగిలిన ఆడాళ్ళూ , అడుగుతూంటే...‘ఛీ!...సిగ్గులేకపోతేసరీ!...’ అంటూ తల తిప్పుకుంది వకుళ...
...ఆ మాటలు వింటూ అక్కడ నిలబడ్లేక ‘...వెళ్ళిపోదాం...’ అంటూ పక్కనే ఉన్న నా మొగుడి మీదడిపోయి గుండెల్లో మొహం దాచుకున్నాను...‘...అప్పుడే ఎలా?...నీ ...ప...ని... పూర్తి చెయ్యవూ!...’ అంటూ చూపుడు వేలుతో మదన్ జీజూ ని చూపించాడు...
‘...ఛీ!...అందరి ముందూ ...ఆ... పాడు పని చెయ్యడం నా వల్ల కాదు బాబూ!...’ అని తలదించుకుని గొణిగాను...వికాస్ వేలు మదన్ జీజూ ..జీన్...డేరా ని... చూపిస్తూన్నట్లు అనిపించడంతో...
‘...ఏంటనుకుంటున్నావ్!?...అంత ముచ్చట గా ఉంటే ...అ...దీ...చేద్దుగాన్లే!...ముందు ఆ జీన్ ని విప్పు మరీ!...’ అని వికాస్ అంటూంటే సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ మదన్ జీజూ ముందు మోకాళ్ల మీద వాలిపోయి , పాంట్ జిప్ లాగుదామని ప్రయత్నించాను...కొంత వరకూ తెరుచుకున్న తరవాత మరి రాలేదు....
‘...రావటం లేదు...’ అని గొణిగాను...
జీజూ కి అర్థం కాలేదుగానీ వికాస్ గ్రహించినట్లున్నాడు...‘...నువ్వు సాగదీయడంతో మరింత బిగిసిపోయినట్లుంది , డేరా గుంజ...ని కిందికి ఒత్తూ!...’ అన్నాడు వికాస్ , కొంటెగా కన్ను గీటుతూ ...
...‘...ఛీ!...నేనలా ఏం చెయ్యలేదు...’ అంటూనే జీజూ...దా...న్ని...ఎడం చేత్తో కిందికొత్తి , కుడి చేతి వేళ్లతో అతడి అండర్ వేర్ ని పక్కకి తప్పిస్తూ జిప్ ని పూర్తిగా కిందికి లాగేశాను...
మరుక్షణం నా ముక్కు పుటాల్లో ఘాటైన ...మగ...వాసన...‘...కొంపదీసి అ...వు...ట్... ఐపోలీదు కదా గురుడు !...’.అనుకుంటూ బెల్ట్ బటన్ విప్పి జీన్ ని పాదాల దాకా లాగేశాను గానీ , అండర్వేర్ మీదినుంచే అతగాడి...అ...ది... నా చుబుకాన్ని వెచ్చగా కొట్టడంతో అభిప్రాయాన్ని మార్చుకుని ...చేతికి అందిన దాన్ని...ఊతంగా పట్టుకుని నిలబడ్డాను
ఇంతలో ,‘...ఇం...కా...నీ జీజూ దా...న్ని... వదల బుధ్ధి కావటం లేదేంటి సంధ్యా!?...’ అంటూన్న మాధురీ దీదీ గొంతు వినబడడం తో నా చెయ్యి దేని మీదుందో చూసుకుని ... చటుక్కున...దా...న్ని... విదిలేసి, నా మొగుడి వైపు పరిగెత్తాను.

[sarit11]

వికాస్ నన్ను దగ్గరకి తీసుకుని , నడుం చుట్టూ చెయ్యి చుట్టేసి సోఫా వైపు నడిపిస్తూంటే ‘..ఏంటీ!?....దాని నడుంనీ , పిర్రల్నీ తినే...సే...లా...చూస్తున్నారూ!...వెళ్ళి డబ్బా తీసుకురండి... మళ్ళీ నా టర్న్ వచ్చింది!...’ అంటూ తన మొగుడ్ని అదిలిస్తూన్న మాధురీ దీదీ గొంతులో ఈర్ష్యని గమనించి , గర్వంతో గుండెలు పొంగుతూంటే , ఉండుండి జీజూ వైపో ఓర చూపు విసురుతూ మరింత వయ్యారంగా కదిలాను...
...నా చేష్టల్ని గమనించాడేమో!...‘...భాభీ కి తొందరగా ఉన్నట్లుంది...ముందా పని చూడండి సర్!...మా ఆవిడ ఒళ్ళు మీకు ...కొ...త్తేం...కాదుగా!...’ అంటూన్న వికాస్ మాటల్తో తేరుకున్న మదన్ జీజూ, కింద పడున్న బ్లూ బాక్స్ ని మాధురీ దీదీ కి అందించాడు... ఆవిడో స్లిప్ తీసి చదవకుండానే మొగుడికందించింది...
...అది చదివి , ‘...రావయ్యా మగడా!...ఇందాకట్నుంచీ ముచ్చట పడిపోతున్నావ్...మా ఆవిడ ...అ...వి...ముట్టుకోవాలని!...’ అంటూ కుమార్ బావని ఆహ్వానించాడు మదన్ జీజూ...
‘...నా పేరు తీశావా మాదురీ!...థాంక్స్...దేన్నిప్పమంటావ్?...చీరేగా!!...’ అంటూ చేతులు ముందుకి జాపాడు కుమార్ బావ... ఆగవయ్యా పాంటీల స్పెషలిస్టూ!...ముందు నీ వంతు...ఏదిప్పించుకుంటావ్?...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...‘...సరే , టీ షర్టు...’ అన్నాడు బావ...చేతులు పైకెత్తుతూ...‘...రా!...’ అన్నట్లుగా కన్ను గీటి...‘...వెళ్ళూ!...’ అన్నట్లుగా తలూపాడు మదన్ జీజూ...
...సిగ్గుల మొగ్గైపోయి , చీర కొంగుతో ఒళ్ళు కప్పుకుంటూ హంసలా అడుగులేస్తూ కుమార్ బావకి కొంచెం దూరంలో ఆగి , టీ షర్ట్ అడుగు కొనలు పట్టుకుని పైకెత్తింది ...బావ ఆరడుగులవాడు కావడంతో అతడి భుజాలు దాటలేదు దీదీ చేతులు... ఇక తప్పక ఓ అడుగు ముందుకేసి , తన చేతులు వీలైనంత పైకెత్తి తలమీదినుంచి లాగడానికి ప్రయతించిందావిడ...చీర వెనక నగ్నంగా ఉన్న తన స్థనాలు అతగాడి ఛాతీకి తగలకుండా జాగ్రత్త పడుతూ...
...కానీ టీ షర్టు బావ చెవుల్ని దాటలేదు...
...‘...ఆ కాస్తా విప్పుకోవచ్చుగా!...’ అని ఎఱ్ఱ బడ్ద మొహంతో గొణిగింది దీదీ... చీర మరుగునించి బైట పడుతూన్న తన స్థన సౌందర్యాల్ని కళ్లతోనే జుర్రేసుకుంటూన్న బావ చూపుల్ని గమనించి... ‘...ఉహూఁ!...’ అన్నాడు బావ...
...ఇక తప్పక , మరో అడుగు ముందుకేసి , ముని వేళ్ళమీద పైకి లేచి ,అతగాడి టీ షర్ట్ ని పైకి లాగిందావిడ...ఆ పని చేస్తూంటే ఆవిడ చనుమొనలు బావ ఛాతీకి గీరుకోడం స్పష్టం గా కనిపించిందందరికీ...
అట్వంటప్పుడు ఏ మగాడు ఆగగల్డూ!...కొంగుమీదినుంచే ఆవిడ గుబ్బల్ని రెండు చేతుల్లో ఇముడ్చుకుని , మోకాళ్ళమీద వాలిపోయి, మెత్తగా ...పి...స...క...డం...మొదలెట్టాడు కుమార్ బావ...
‘...అ...బ్బ్..బ్బ!...వి...ద...లం...డి...బాబూ!!...’ అంటూ విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నం చెయ్యకుండానే తల వెనక చేతులెట్టుకుని ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ మెలికలు తిరిగిపోయింది మాధురీదీదీ...దాంతో ఆవిడ పైట ...ఎప్పుడు గుబ్బల మధ్య చేరిపోదామా!... అన్నట్లుగా బిగిసింది కానీ పొటకరించిన చనుమొనలు అడ్డుపడ్డాయి...పార్టీకొచ్చేముందే చంకల్లో జుత్తు తీసేసుకున్నట్లుంది...అవి ధగ ధగా మెరిసిపోతున్నాయి...

...గోరొత్తుల్తో, వేళ్ళ అచ్చుల్తో కందిపోయిన ఆవిడ బంగారం రంగు చనుగుబ్బలు కుమార్ బావ చేతివేళ్లమీద తిరుగుబాటు చేసి, పక్కలకి పొంగుతున్నాయి ప్రొఫైల్ లో కనిపిస్తూందేమో మగాళ్లకి... కళ్ళు చక్రాల్లా ఐపోయాయి...

‘...ఉఫ్ఫ్...గంట క్రితంకన్నా బాగా పెద్దవైనట్లనిపిస్తున్నాయి...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ ...మడ్డని కిందికొత్తుకుంటూ...‘...ఎందుకు కావూ!...అందుబాట్లోకొస్తే చాలు...రొట్టెల పిండి పిసికినట్లు...పిసికేస్తూంటేనూ!?...’ అంటూ అతగాడ్ని కోరగా , వికాస్ ని కోరికగా చూస్తూ తన స్థనాలనొత్తుకుంది దీపా మేడం...
....‘... ఏం చళ్ళు సంధ్యా నీ దీదీవి...పిచ్చెక్కించేస్తున్నాయ్!... ముట్టుకునే ఛాన్స్ వసుందో రాదో నాకు!?...’ అన్నాడు మధు , తనూ మడ్డనొత్తుకుంటూ...‘...రాకపోతే ఏంటిట!...వేరే ఆడాళ్ళెవరూ లేనట్టూ!!...అంది సుజాతక్క , ఓపక్క బ్లౌజ్ పిగిలిపోయేలా గుబ్బల్నొత్తుకుంటూనే కామం కారే కళ్లతో మధుని చూస్తూ ...
...‘...‘...ఏ...య్...అక్కడ కాదిక్కడా!...’ అంటూ తన స్థనాల్ని మర్దిస్తూన్న కుమార్ బావ వేళ్లని సున్నితంగా విడదీసి నడుం మీదికి లాక్కుని , ‘...టైమొచ్చినపుడు అందరి కోరికలూ తీరుతాయిలేమ్మా! ...’ అంటూ సుజాతక్కని జాణతనంగానూ , మధుని ఓదార్పుగానూ చూసింది , కళ్ళు మూసుకున్నా అన్నీ వింటూన్న మాధురీదీదీ ...
‘...ఓహో!...ఇక్కడ్నుంచి మొదలెట్టమంటావా!...’ అంటూ లోతైన దీదీ బొడ్డుని కొననాలికతో కెలుకుతూ చీర కుచ్చెళ్ళలోకి చేతి వేళ్ళు దూర్చేసి ...దే...ని...కోసమో...తడమడం మొదలెట్టాడు కుమార్ బావ... ‘...ఏయ్...ఛీ!...చీర కాదని చెప్పానా!?...’ అంటూ ముందుకొంగి ‘...పాం...టీ...’ అన్నట్లుగా పెదాలు కదిపింది... కానీ ఆవిడ పెదాల కదలికని కాక కొబ్బరి బోండాల్లాంటి స్థనాల్నే కళ్ళార్పకుండా చూస్తూన్న కుమార్ బావ, పైట చాటు నుంచి బైటపడిన ఎడం చనుమొనని లటుక్కున అందుకుని మునిపంటితో మెత్తగా కొరకడం మొదలెట్టాడు...

...మనస్సు లో విడిపించుకోవాలని లేకపోయినా , ఈ సరసాన్ని మొగుడితోబాటు మరో ముగ్గురు మగాళ్లు కన్నార్పకుండా చూస్తున్నారని గ్రహించి ... ‘...అందరూ చూస్తున్నారుబాబూ...విదులూ!!...’ అని గారాలు పోతూ, నలుగుతూన్న తన చను మొనని వేళ్లతో పట్టుకుని ఓ అడుగు వెనక్కేసింది మాధురీ దీదీ ...కుమార్ బావ విదల్లేదేమో! ...అ...ది... అంగుళం మేరకి సాగిపోయింది...

‘...మా ఆవిడ చను మొనల్ని వకుళ వాటికి కాంపిటీషన్ గా తయారు చేస్తున్నావు గురూ!...’ అన్నాడు జీజూ నవ్వుతూ...‘ఆహాఁ!...అంత పొడుగా మధూ మీ ఆవిడవి!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ ...‘...అంగుళంన్నర కి పైమాటే!...’ అన్నాడు వికాస్...నిజమే!... అని సర్టిఫై చేశాడు ప్రొఫెసరు... ‘...సిగ్గు మాలిన సామ్యాలు మాని పని చూసుకోండి...’ అని గదిమింది వకుళ ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో... ‘...నిజమే!...ఒక నిముషమే ఉంది...గబగబా మా ఆవిడ పాంటీ విప్పేసీ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...

‘...ఒహ్!...అలాగే!...’ అంటూ ఆవిడ చీరని పైకెత్తేసి తలని లోపలికి దూర్చేశాడు కుమార్ బావ...‘... ఛీ!...ఏంటీ పాడుపని!?...’ అంటూ అతగాడి తలని బైటికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది దీదీ... ‘...ఎవరూ చూడకూడదన్నావుగా!...’ అని లోపల్నుంచే సమాధానం చెప్తూనే ఎక్కడెక్కడో తడిమాడేమో!...ఆవిడ మెలికలు తిరిగిపోయింది...ఎలా ఐతేనేం ఆవిడ పాంటీని మడమల్దాకా జార్చాడు.
...వెంటనే పాంటీలోంచి పాదాలు బైటికి తీసుకుని బావ తలట్టుకుని కిందికి నొక్కబోయింది కానీ ఆవిడ వశంకాలేదు......‘...ఏ...య్...ఇక లేవచ్చుగా!...’ అంటూ బుజ్జగించినా తల బైటికి తియ్యలేదు... చీర చాటున అతగాడి కదలికలు తెలుస్తూనే ఉన్నాయందరికీ!... రెండు చేతుల్తోనూ ఆవిడ పిర్రల్ని ఒడిసి పట్టుకుని రెచ్చిపోతున్నట్లున్నాడు కుమార్ బావ ...‘...ఇ...ష్ష్...ఏంటిదీ!...’ అంటూ విలవిల్లాడిపోయింది దీదీ...
‘...మీ దీదీ మాట ఫోర్సుగా ఉన్నా, ప్రయత్నం బలహీనంగా ఉందికదూ!...నా...కిం...చు...కో...డం....ఇష్టమనుకుంటా!’ అన్నాడు మధు ... అతగాడి తలని బైటికి లాగడానికి దీదీ ప్రయత్నాల్ని చూస్తూ...విందేమో ఆ మాట!... ఏం చేసిందో...బావ పట్టు విడిపోయింది... ఓ లిప్త చీర పైకెత్తి , అడుగు వెనక్కి వేసింది మాధురీ దీదీ...‘...అబ్బ ... పచ్చటి మెరుపులు... అన్నారు మగాళ్లు...లొట్టలేస్తూ. ముంజేతులు విదిలించుకుంటూ పైకి లేచాడు కుమార్ బావ...అతగాడి మూతిమీద తెల్లటి తడి!...
...దాన్ని చూసిందేమో దీదీ , పిచ్చిబలంతో అతగాడి జుత్తట్టుకుని పైకి లేపి, తన మొగుడివైపు అతడి వీపుండేటట్లుగా తిప్పి , దగ్గరకి జరిగి కొంగుకో తుడవబోయింది...బావకి ...మ...రో...లా...అర్థమయ్యాయేమో...ఆచేష్టలు...ఒక్కగుంజుతో ఆవిడని కౌగిట్లోకి లాక్కుని పెదాల్నందుకోబోయాడు... ‘...ఇష్ష్...’ అంటూ తప్పించుకుని ... బావకి మాత్రమే వినిపించేట్లు మెల్లగా పెదాల్ని కదిపింది ...
‘...ఏవంటూంది వకూ మీ దీదీ!?...’ అనడిగాడు వికాస్... ...నలుగుర్లోనూ నా వల్లకాదు బాబూ!... అంటూంది...అని లిప్ రీడర్ సమాధానం...

[sarit11]

‘...నాన్సెన్స్...’ అన్నాడు మధు...అదేమాటంటూ మళ్ళీ దాడి మొదలెట్టాడు కుమార్ బావ...తల అటూ ఇటూ తిప్పేస్తూ అందనీయలేదు దీదీ... ‘...ఇ...న్ని...చే...యిం...చు...కున్నదానివి ... ఓ ముద్దిస్తే ఏం పోయే!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
...మొగుడికి ...ఛీ...కొట్టడానికి ఓలిప్త తలతిప్పడం ఆపిందేమో , దీదీ పెదాల్ని ఆక్రమించేసుకున్నాడు కుమార్ బావ... ‘...ఉఁ...మ్ఁ...ఊఁమ్...’ అని కాసేపు పెనుగులాడినా తరవాత మెడచుట్టూ చేతులు పెనవేసి,...గాఢమైన ముద్దిస్తున్నట్లుగా అతగాడి తలట్టుకుని , పెదాల మీదా, మీసాల మీదా ఉన్న...తెల్లటి త...డి...ని నాలుక తో ...క్లీ...న్... చేసేసి,ఒడుపుగా కౌగిట్లోంచి బైటపడి...ఉవ్వెత్తున పొంగుతూన్న స్థనాల్ని చేతుల్తో కప్పుకుంటూ... కొన వేళ్ళతో చీర కుచ్చెళ్ళని ఎత్తిపట్టుకున్నట్లుగా తొడలమధ్య ...త...డి... ని ఒత్తుకుంటూ , ఒక్క పరుగున మొగుడి వెనక్కెళ్ళి దాక్కుందావిడ...
...మదన్ జీజూ ఏదో స్వీట్ నథింగ్స్ చెప్తూ సోఫా వైపు తీసుకెళ్తూంటే , అతగాడి కళ్లబడకుండా అదిరే అధరాల్ని కొన నాలిక తో నొక్కిపెడ్తూ కుమార్ బావ వైపో మెచ్చికోలు చూపు విసిరి , వయ్యారంగా మొగుడి వెంట కదిలింది మాధురీ దీదీ... ఆ చేష్టలకి కుదేలైపోయిన కుమార్ బావ పెదాల్ని రుద్దుకుంటూ ఆవిడ అంగాంగాల కదలికల్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ అక్కడే నిలబడిపోయాడు ...
...‘.... ఆడదాని ముద్దెరగనివాడిలా ఎలా మూతి నాక్కుంటూ నిలబడిపోయాడో మీ బావ...మీసాలమీద తడి ఇంకా అలాగే ఉంది...వెళ్ళి తీసుకురావే!...’ అంది సుజాతక్క...

‘...నువ్వే వెళ్ళచ్చుగా!...’ అన్నాను ...
‘...నా బ్లౌజు చంకల్లో పిగిలిపోయిందమ్మా!...’ అంటూ తను చేతుల్తో ఒళ్లు కప్పుకుంటూటే , వకుళ చటుక్కున లేచెళ్ళి , బావ చెయ్యట్టుకుని లాక్కొచ్చి, వాళ్ళ సోఫాలో కూలేసింది...ఈలోగా లేచెళ్ళి పేర్ల డబ్బాని దీపా మేడం కి అందించాడు మధు...
...ఆవిడ ఉత్సాహంగా దాన్నందుకుని ఓ చిట్టీని తీసి మొగుడికందించింది...అది చదువుకుని ‘...మదన్...దా!...’ అని పిలుస్తూ , దీపా మేడం చేయట్టుకుని చటుక్కున లాగాడు ప్రొఫెసర్...సిధ్ధంగాలేదేమో దీపా మేడం , కొద్దిగా ముందుకి తూలినా ఆ పైన నిల దొక్కుకుని , చనుకొండలమధ్య నదిపాయలా ముడుచుకుపోయిన పైటని విడదీసుకుంటూ వెంట నడిచింది...
‘...అహ్!...దీపా!...వాట్ ఎ వ్యూ!... బంగారు కొండలు!!..’ అంటూ రెండంగల్లో ఆవిడ ముందు వాలిపోయి ....లో నెక్ జాకెట్ లోంచి ఎప్పుడు బైట పడదామా!...అనేలా పొంగుతూన్న స్థనాల్ని ముద్దుల్తో ముంచెత్తడం మొదలెట్టాడు...
...పులకింతలోపక్కా, మొగుడి చూపులు మరో పక్కా ఇబ్బంది పెడుతూంటే...‘...ఏ...య్ మాట వినకుండా ...ఏంటిదీ!...’ అంటూ దీపామేడం జుత్తట్టుకుని అతగాడి తలని వెనక్కి లాగింది
‘...చెప్పు ఏం విప్పమంటావ్?...చీరేగా!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...కుచ్చెళ్ళవైపు చేతులు జాపుతూ ‘...ఛీ!...ఒద్దు!...పాంటీ కూడా లేదాయె!!...’ అని గునిసింది దీపా మేడం...
‘...ఓ...కే...’ అంటూ ఆవిడ చీర కొంగు దిగ లాగాడే గానీ అమృత భాండాల్లాంటి ఆవిడ గుబ్బల్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ ఉండిపోయాడు...
‘...ఏం...టా...చూపూ!...’ అంటూ ఆ వేడిని భరించలేనట్లుగా భుజాల్ని కుదిపి కళ్ళు అరమోడ్పుగా మూసుకుంది...దాంతో ఆవిడ స్థనాలు అలవోకగా కదిలేసరికి జీజూ కి వెఱ్ఱెక్కిపోయినట్లుంది... ‘...పి ...చ్చ...సైజులు గురూ మీ ఆవిడవి!...మా ఆవిడ ...వా...టి...కన్నా బాగా పెద్దవికదూ...చేతుల్లో పడతాయంటావా!!..’ అంటూ ప్రొఫెసర్ వైపు చూశాడు...
‘...ఉఃహూఁ!...నిజానికి ఇద్దరివీ పట్టవు...!...’ అని సమాధానం...‘...ఎందుకంటావ్!...అన్నాడు మదన్ జీజూ, దీపా మేడం స్థనాల్ని రుద్దుతూ...

...‘...ఇద్దరివీ , ఆమాటకొస్తే సుజాతవి కూడా, కొబ్బరి బోండాలే! కుదుళ్ల దగ్గర ఇద్దరి బలుపూ సమానమే!..మా ఆవిడవి పూర్తి గుండ్రటివి.... మీ ఆవిడవి కాస్త కోలదేరినవి. అంచేత చేతుల్లో పడతాయేమో!...అని భ్రమ కలిగిస్తాయి...కానీ పట్టవు...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...
‘...బ్రహ్మాండమైన ఎనాలిసిస్ ప్రొఫెసర్... మీ ఆవిడ వరుకూ నూటికి నూరు పాళ్ళూ నిజం !...కాకపోతే మాధురీభాభీ ...వా...టి...గురించే తెలీదు...అవకాశం ఇవ్వలేదుగా!...వికాస్...నీ అనుభవం ఏంటో!?...’ అన్నాడు మధు...కొంగు మాటున ఉన్న ఆవిడ స్థనాల్ని ఎక్స్ రే కళ్ళతో చూస్తూ...
‘...సిగ్గు మాలిన ఎనాలిసిస్!...’ అంటూ సణిగింది దీదీ , కొంగుని ఇంకాస్త సర్దుకుంటూ...అది పట్టించుకోకుండా ‘...డిటో!...మాధురీ మేడం గురించైతే ఒప్పుకుంటాను గానీ దీపా మేడం గురించే తెలీదు...డాన్సుల్లో కూడా చెయ్యెయ్యనీలేదుగా ఆవిడ!...కాకపోతే...’ అంటూ వికాస్ ఓ లిప్త ఆగాడు...‘...ఎప్పుడెప్పుడా అని తపించిపోతుందావిడ!...’ అని గొణిగింది వకుళ...
‘...ఊఁ...కాకపోతే...ఏంటీ!?...’అన్నాడు,వకుళ మాటవినని కుమార్ బావ... ‘...సుజాతొదినవి వీళ్ళిద్దరికన్నా కొం...చెం...పె...ద్ద...వని...నా నమ్మకం...’ అన్నాడు వికాస్ , చీర మరుగు లేని సుజాతక్క గుబ్బల్ని తీక్షణంగాచూస్తూ... ‘...అవకాశం ఇస్తే అదీ తేలుస్తా!...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...
...మగాళ్ల చూపులన్నీ తన వైపు తిరగడంతో...ఛీ...కొడ్తూ చేతుల్తో ఒళ్ళు కప్పుకుంది సుజాతక్క...
‘... ఇస్తుందిలే!...ఇంతకీ మీ ఆవిడవి వి చేతుల్లో పట్టవంటావ్!...’ అన్నాడు మధు...మర్దించే వేగం పెంచుతూ...
‘... అవును...ఒప్పుకోదుగానీ...వా...టి...ని ...చేతుల్లో ఇముడ్చుకోగల్గిన మగాళ్ళు లేరని తన గర్వం ...’ అన్నాడతగాడు...‘...అలాగేం!?...’ అంటూ ఆవిడ గుబ్బల్ని కుదుళ్ళ దగ్గర్నుంచి అంకించుకుని ...క...సి...గా ...పి...సి...కా...డు...మదన్ జీజూ...
...ఓ మూడు హుక్స్ ...టప...టపలాడాయి
...‘...అ...బ్బ్...బ!...విప్పమన్నాను గానీ, తెంపేయ మన్లేదుగా!...’ అని వగలు పోతూ జీజూ వేళ్లని గిల్లేస్తూ మెలికలుతిరిగిపోయింది దీపా మేడం...
...ఈలోగా జీజూ దృష్టి బ్లౌజ్ చాటునుంచి తొంగి చూస్తూన్న గులాబీ రంగు చనుమచ్చల మీద పడడంతో , పట్టు సడలించకుండా ఆవిడ్ని దగ్గరకి గుంజుకుని , కొద్దిగా పైకి లేచి బ్లౌజ్ లోకి నాలికని జొనిపి , దాని కొన తో ...వా...టి...ని ... ట్రేస్ చెయ్యడం మొదలెట్టాడు...‘...ఏ...య్... ఒ...ద్దూ!...’ అంటూ తల వెనక చేతులెట్టుకుని ... మత్తుగా ఒళ్ళు విరుచుకుంది దీపా మేడం...దాంతో ఆవిడ చనుమొనలు పూర్తిగా బైటపడ్డాయి...
‘...ఉ...ఫ్ఫ్...ఏం సైజులు!...’ అంటూ ఓ అర క్షణం వాటిని పరిశీలనగా చూసి ,ఆ పైన వంతులవారీగా వాటిని చీకడం మొదలెట్టాడు మదన్ జీజూ...కాసేపు అతగాడి ఆక్రమణని మురిపెంగా చూసుకుని ... ‘...చాలు బాబూ...ఎలా ...వా...చి...పోతున్నాయో అవి!...విదిలీ!!...’ అంటూనే భుజాల్ని తిప్పుతూ గుడపడం మొదలెట్టింది...
‘...ఒక నిముషం దాటింది...’ అని అనౌన్స్ చేశాడు , ఆవిడ మొగుడు...
...దాంతో దీపా మేడం తేరుకుని , మదన్ జీజూ తలని వెనక్కి తోసి , తనే మిగిలిన హుక్స్ విప్పేసుకుని , బ్లౌజ్ ని భుజాల కిందికి జార్చేసుకుని ...‘...ఊఁ...’ అంటూ ...చేతులు వెనక్కి చాచింది ...బ్లౌజ్ విప్పీమన్నట్లుగా!...
...సరే...అన్నట్లుగా తల పంకిస్తూ ఆవిడ బ్లౌజ్ ని మోచేతులదాకా జార్చినవాడే...ఒక్క సారి గా ...మె...త్త...టి... కొండలు తన మొహాన్ని కుమ్మేయడంతో ఆ పని మానేసి , రెండరచేతుల్లో ఆవిడ స్థనాల్ని గుచ్చెత్తి పైకి లేపుతూ , ...వా...టి...ని ముద్దులాడుతూ, మొహాన్ని రుద్దేసుకుంటూ, చనుమొనల్ని చప్పరిస్తూ...క..సి...పెరిగితే వాటిని కొరికేస్తూ రెచ్చి పోయాడు మదన్ జీజూ...

...ఇ...స్స్...స్స్...’ అని మైకంగా నిష్టూరుస్తూ, ...వ...ద్దూ...అని గోమూగా వారిస్తూ సుఖాన్ని సంపూర్ణంగా అనుభవిస్తూన్న దీపామేడం, ‘...రెండు నిముషాలైపోతున్నాయ్...’ అన్న మొగుడి హెచ్చరికతో ఈ లోకంలోకొచ్చి ‘...ఏ...య్...మ..ద..న్...ఆపమ్మా!...’ అంటూ వెనక్కి జరగబోయింది...

[sarit11]

...ఇష్టంగా తింటూన్న తాయిలం దూరమైతే మారాం చేసే కుఱ్ఱాడిలాగ చిందులు తొక్కుతూ ఆవిడ నడుముచ్చుకుని మీదకి లాక్కుని , గుబ్బల్ని రెట్టించిన కసితో న...లి...పే...శా...డు...
...చేతులు స్వాధీనంలో లేకపోవడంతో ...‘...అ...బ్బ్..బ్బ...ఆ...పు...బాబూ...అని మదన్ ని వారించినా ఫలితం లేకపోవడంతో.‘...చోద్యం చూస్తూ విలబడకపోతే ఆపచ్చుగా అతగాడ్నీ!...’ అంటూ మొగుడ్ని అదిలించింది దీపా మేడం...
‘...బ్లౌజ్ విప్పేసుకుని ...పి...సు...క్కో...అన్నట్లుగా రొమ్ము విరుచుకుంటే ఏ మొగాడూరుకుంటాడూ?...వా...టి...మీద ఖాళీ లేదుగానీ నేనూ ఓ పట్టు పట్టే వాడ్నే!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...
‘...ఛీ!...సిగ్గు మాలిన మొగుడు...’ అని సణుక్కుంటూ తనే తంటాలు పడి బ్లౌజ్ ని కిందికి జార్చేసుకుని , మదన్ జీజూని జుత్తట్టుకుని పైకి లేవదీసి , అతగాడి టీ షర్ట్ ని ఒక్కజెర్క్ తో భుజాల పైదాకా లేపేసి , గాఠ్ఠిగా కౌగలించేసుకుంది...
...దాంతో చేతులు గాల్లోకి లేచుండి పోవడంతో ‘...ప్రతీకారం తీర్చుకుంటున్నావా దీపా!...పూర్తిగా విప్పీసీ!...’ అంటూ గిలగిల్లాడాడు మదన్ జీజూ...
‘...అందట్లేదు...’ అని నాటకాలాడుతూ, గుబ్బలు అతగాడి ఛాతీకి రుద్దుకునేలా ముని వేళ్ళమీద పైకి లేచి, కొంతవరకూ పైకి లాగి...‘...ఉఃహూఁ...ఇలా ఐతే గు...చ్చు...కుం...టూం...ది !...’ అంటూ దే...న్నో...కిందికొత్తి...అతగాడి వెనక జేరి ,వీపుకి స్థనాల్ని రుద్దుకుంటూ చెవిలో ఏదో గొణిగింది...
‘...మీ మేడం ఏవంటుంది లిప్ రీడర్...!?...’ అంటూ వకుళని అడిగాడు నా మొగుడు...
‘...ఒళ్ళంతా ఈ జుత్తేంటి బాబూ!...’ అంటూంది...’ అని సమాధానం చెప్పిందది...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...
‘...నీలాగే ఆవిడకీ అ...టు...వం...టి...మగాళ్లంటే మోజేమో సంధ్యా!...’ అన్నాడు మధు నా వైపు కొంటెగా చూస్తూ... ‘...ఎవరి ఇష్టాలు వాళ్ళవీ!...’ అంటూ మధుని చురచురా చూశాను...
...ఈ లోగా మదన్ జీజూ టీ షర్ట్ ని విప్పేసుకుని , దీపా మేడం ని ముందుకి లాక్కుని , ఆవిడ ఒళ్ళు నలిగిపోయేలా కౌగిలించేసుకుని పెదాల్ని వశ పరుచుకున్నాడేగానీ , గట్టిగా ఓ మూడు, నాల్గు సెకన్స్ కన్నా జుర్రుకోలేకపోయాడు ...
‘...అదేంటి బాసూ, అప్పుడే విదిలేశారూ!...అమృతం ఇష్టం లేదా...’ అన్నాడు వికాస్...
‘...ఎందుకు లేదూ!...ఇ...వి... వెనక్కి తోసేస్తూంటే ఏం చెయ్యనేంటీ!...’ అంటూ పున్నమి నాటి సముద్రకెరటాల్లా పొంగుతూన్న ఆవిడ స్థనాల్ని రెండు చేతుల్తోనూ మర్దిస్తూ ...
‘... మీదెక్కిపోయి వా...టి...ని ...ఛాతీతో అణిచేస్తే తప్ప , పెదాలు అందుబాటులోకి రావు...’ అన్నాడు మధు, దీపా మేడం కి కన్నుగీటుతూ...
‘... ఛీ!...నలుగుర్లోనూ నా వల్ల...కా...దా..పా...డు... ప...ని...’ అంటూ మదన్ జీజూ చేతుల్ని విడిపించుకుని , కొంగుతో స్థనాల్ని కప్పుకుంటూ మొగుడి వెనక్కెళ్ళి దాక్కుంది దీపామేడం...
‘...అంటే పక్క మీద ...స...రే... అన్నట్లేనా!?...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ... ...కందిపోయిన బుగ్గల్తో...అవునన్నట్లు కళ్ళార్పి మొగుడి చెయ్యట్టుకుని వాళ్ల సోఫా వైపు దారి తీసిందావిడ...
...ఆవిడ పిర్రల కదలికని చూస్తూ నిలబడిపోయాడు మదన్ జీజూ. ‘...చాల్లే!...అంతకన్నా ఏం చెప్తుందీ!!నడు...’ అంటూ మాధురీదీదీ లాక్కెళ్ళిపోయేదాకా!...

‘...స్టేజ్ ఖాళీ ఐందిగా పేర్ల డబ్బా అందుకో!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ , బ్లూ బాక్స్ ని మొహమాటంగా చూస్తూన్న సుజాతక్కతో...కాసేపు సిగ్గుపడ్డా , ఓ స్లిప్ అందుకుని బావకందించి మొహం చేతుల్లో కప్పుకుందది...
‘...రావయ్యా ప్రొఫెసరూ!...నీదే డ్యూటీ!...’ అని బిమల్ బాబుని ఆహ్వానించి, ‘...ఏదిప్పించుకుంటావో చెప్పుమరీ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ , మధ్యలోకి దారితీస్తూ... నోరిప్పకుండా పైట మరుగులేని గుబ్బల్ని రెండు చేతుల్తో కప్పుకుంటూ మొగుడి వెనక నడిచింది సుజాతక్క...
‘...అంతకన్నానా!...పెట్టీ కోటేగా సుజా!...’ అంటూ దాని నడుం వైపు చెయ్యి చాపాడు బిమల్ బాబు
‘...ఐతే బ్లౌజే!...’ అంటూ ఆవిడ ముందు మోకాళ్లమేద వాలిపోబోయాడు... ‘...ఏయ్!...ఆగు...ముందు నేను...’ అంటూ అడ్డు తగిపింది సుజాతక్క...
‘...అదేంటీ!...ఇంతవరకూ మగాళ్ళేగా ముందూ!...’ అన్నాడతగాడు, ఆశ్చర్యపోతూ... ‘...అంత సేపు ఒ...ళ్ళు...చూపించుకుంటూ ఉండలేను బాబూ!...’ అని సన్నగా నసిగింది సుజాతక్క , లో నెక్ జాకెట్ లోంచి పొంగుతూన్న రొమ్ముల వైపు కళ్ళార్పుతూ
‘...సరే!...పాంట్...’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు , టీ షర్టు ని నడుం పైకి లేపుతూ ..
‘...ఊఁ...’ అంటూ ముందుకొంగి బెల్ట్ ని తొందరగానే ఊడలాగినా , జీన్ నడుం దగ్గరున్న బటన్ రాలేదు...దాంతో మోకాళ్లమీద వాలి ఆ పనిలో పడిపోయింది సుజాతక్క...
‘...రెండు !...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు ...
‘...ఏంటీ రెండూ!?...’ అని గదిమింది సుజాతక్క స్థనాల లోయని అరచేతితో కప్పుకుంటూ...‘... ఇప్పడిదాకా కళ్లబడ్డ పుట్టు మచ్చలు మూడు! ఇక్కడా!...ఇక్కడా...,’ ఆంటూచెరో గుబ్బమీదా చెరొకటీ చూపించి... ‘...మూడోది ... ఇ...క్క...డుం...ది... చెయ్యి తీ!...’ అంటూ దాని చను లోయలోకి చూపుడు వేలు దోపేశాడు బిమల్ బాబు...
‘...ఛీ!...తీ...సీ!...దా...న్ని...’ అంటూ ఆ వేలు లాగేసి , కళ్ళు మూసుకుని ,బిమల్ బాబు పాంట్ జిప్ కోసం తడమడం మొదలెట్టింది... ...దాంతో...లే...చి... పో...యిం...దేమో, అతగాడు ఇబ్బందిగా కదిలి , దాని వేళ్ళట్టుకుని జిప్ మీదికి సర్దుకున్నాడు...
సుజాతక్క కళ్ళు తెరవకుండానే కిందికి లాగినట్లుంది . దాంతో...ఎక్కడో గుచ్చుకుందేమో!...‘...ఇష్ష్...చూసి తియ్యచ్చుగా...’ అని సన్నగా గొణిగాడు ప్రొఫెసరు
‘...దా...న్ని... కిందకి వంచి ట్రై చెయ్యి సుజా!...’ అంటూ సలహా పడేశాడు , దాని ప్రయత్నాలు చూస్తూన్న కుమార్ బావ...
...ఆ మాట తో కళ్ళు తెరిచి ,‘...ఛీ!...పుచ్చు సలహాలివ్వకుండా అ...టే...పు...చూడండి...’ అని మొగుడ్ని గదిమి , ఎడం చేతిని పైనుంచి ట్రౌజర్ లోకి జొనిపి ...ఉపాయంగా జిప్ ని... ఫ్రీ... చేసి...చటుక్కున కిందికి లాగింది.
మరుక్షణం అండర్వేర్ వెనక దాగున్న బిమల్ బాబు ...ఉ...బ్బు... దాని మొహం ముందు పైకీ ,కిందికీ ఊగిసలాడింది...
‘...అ...మ్మ...య్య...,వేసుకున్నావుకదా!...’ అంటూ...దా...న్ని...ఓర కంట చూస్తూ , అండర్వేర్ మడతని సర్దుతున్నట్లుగా , అతగాడి ...మ...డ్డ ... ని అలవోకగా తడిమి , మెచ్చికోలుగా కనురెప్పలార్పి , జీన్ ని మడమలదాకా జార్చేసి , తల దించుకుని నిలబడిపోయింది సుజాతక్క
‘...అ...మ్మ...య్య..., వేసుకున్నావుకదా!... అంటుందేంటీ!...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెగా...‘...నీలాగా , మధు లాగా , ...ఉ...త్తి... జీనే వేసుకున్నాడేమో!... అని భయపడింది...’ అంది వకుళ
‘...భయం దేనికీ!?...’ అన్నాడు మధు ...‘...మొగుడి ముందే మరో మగాడి సరుకు ..ద...ర్శ...నం...ఐపోతుందేమోననీ!...’ అన్నాడు వికాస్...
‘... సంసారాలు చేసుకునే ఆడాళ్ళందరూ మా లాంటి వాళ్ళు కారని గుర్తుంచుకో!...’ అని ఘాటుగా అన్నాను , వకుళనీ , నన్నూ చూపించుకుంటూ
...నా మాట వినిపించిందేమో!...‘...ఇక్కడున్న ఆడాళ్ళందరూ నీలాంటి పతివ్రతలే సంధ్యా, బాధ పడకు...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ నవ్వుతూ... ఆడాళ్ళందరం ...ఛీ...అంటూంటే నవ్వుల్లో జత కలిపారు...వికాస్ , మధు...
...బిత్తరపోయి చూశాడు బిమల్ బాబు...‘...ఏంటీ నవ్వుతున్నారూ!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...‘...తరవాత చెప్తాంలే!...ముందు ప్రొఫెసర్ ని పని కానిమ్మను...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ
‘...సరే!...పెట్టీ కోటేగా సుజా!...’ అంటూ దాని నడుం వైపు చెయ్యి చాపాడు బిమల్ బాబు...
‘...ఛీ...అదొద్దు ... దిస్స మొలతో నిలబడలేను ...’ అని గొణిగింది సుజాతక్క...
‘...అదేంటీ!...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు అయోమయంగా!... ‘...మా ఆవిడకి పాంటీ వేసుకునే అలవాటు లేదు...’ అన్నాడు కుమార్ బావ
‘...చాలా మంచి అలవాటు...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ ...మగాళ్ల నవ్వుల్తో హాలు మరోసారి ప్రతిధ్వనించింది...
‘...మరి!...’ అంటూ అలాగే నిలబడిపోయాడు బిమల్ బాబు... ‘...ఛీ!...అ...న్నీ...చెప్పాలి!!....’ అని సణుక్కుంటూ ఓ అడుగు దగ్గరగా జరిగి అతగాడి చేతుల్ని తన భుజాలమీదేసుకుంది సుజాతక్క...
...దాంతో , దాని ...పొం...గు...లు...మరింత పొంగాయి...
...ఇంకాగ లేక పోయినట్లున్నాడు బిమల్ బాబు...చటుక్కున ముందుకొంగి , ముందుగా గుబ్బలమీది పుట్టుమచ్చలకి చెరో ముద్దూ ప్రసాదించి ఆపైన దాని మెడ వంపుల్లో ముద్దులు కురిపించడం మొదలెట్టాడు...
...అది ఇబ్బందిగా కదులుతూ ...‘....ఏ...య్...ఏంటిదీ!...ప...ని...చూడు ...’ అంటూనే మునికాళ్ళ మీద పైకి లేచి అతడి మెడని చుట్టేసింది సుజాతక్క...

[sarit11]

‘...బలే...’ అని , ఆపైన అందరూ నిశ్శబ్దంగా కళ్లప్పగించి చూడడం మొదలెట్టారు...
...దాని చను కొండలు చాతీకి తన మె...త్త...గా...ఒత్తుకోడంతో రెచ్చిపోయి చెరోదాన్నీ చెరో చేత్తో , అంకిన మేర కి ఇముడ్చుకుని ఒత్తినట్లున్నాడు బిమల్ బాబు , ప...ర్...ర్ర్... మన్న చప్పుడ్లూ... ‘...సుజాతక్క బ్లౌజ్ పిగిలినట్లుంది...’ అన్న వకుళ కామెంటూ , సరసం పార్టీలతో సహా , అందరికీ స్పష్టంగా వినిపించాయి...
‘...ఆ పుణ్యం కట్టుకుంది నీ మొగుడేనమ్మా!...’ అంటూ వకుళ వైపో కోర చూపు విసిరి, దూరం జరగ బోయిందది...
‘...ఎక్కడా?...చూడనీ!... ’ అంటూ చేతులు దింపనీకుండా దాని జబ్బల్ని పైకెత్తి... చంకల్లో తొంగి చూసి , ‘...ఇదో!...ఇక్కడా , ఇక్కడా!!...’ అంటూ దాని గుబ్బల కుదుళ్ల దగ్గిర పిగిలిన బ్లౌజ్ సందుల్లో కొన నాలిక ని వంతులవారీగా దోపి చిన్నగా కెలికాడు బిమల్ బాబు...
...మళ్ళీ ...ప...ర...పర...లు వినిపించాయి...
‘...ప్రొఫెసర్ నాలిక కత్తిలా పని చేస్తుందన్నమాట!...’ అన్నాడు వికాస్...మళ్ళీ మగాళ్ల నవ్వులు...
‘...అహఁ!...అది కాదు... ఎప్పుడెప్పుడా...వీ...టి,,,కి...విముక్తీ !...అని, మెలికలు తిరిగిపోయింది మీ వదిన !...అంచేత బ్లౌజ్ ఇంకాస్త పిగిలింది ...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...
‘...అందుక్కాదు తిరిగిపోత...మీరు పెట్టే కితకితల్ని ఓర్చుకోలేక! ...’ అన్నాను ఒళ్ళు మండి...
‘...అంటే మాంఛి కాకమీదుందన్నమాట...ఆవిడని ఇంక ఇబ్బంది పెట్టక బ్లౌజ్ హుక్స్ తెంపీసీ ప్రొఫెసరూ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...మా ఆయన మీలాంటి దుష్టుడేంకాదు!...’ అంటూ మొగుడ్నిసపోర్ట్ చేసి , ‘...మెల్లిగా విడదీయండీ!...’ అని అతగాడికి ఆర్డరు జారీ చేసింది దీపా మేడం...
‘...అలాగే!...’ అని , మధ్య మధ్య గుబ్బల్ని ముద్దాడుతూ విడిపోగా మిగిలిన మూడు హుక్స్ నీ ఒడుపుగా విడదీయగానే , సిగ్గుతో కళ్ళు మూసుకుంటూనే బ్లౌజ్ విప్పడానికి వీలుగా చేతుల్ని వెనక్కి జాపుతూ రొమ్ము విరుచుకుంది సుజాతక్క...
వెంటనే బ్లౌజ్ ని ఒక్క జెర్క్ తో ఊడలాగాడు బిమల్ బాబు ...దాంతో కాసేపు దాని స్థనాలు పైకీ, కిందికీ , పక్కలకీ రిథ్మిక్ గా ఊగి , ఆ పైన సెటిలై సముద్రకెరటాల్లా ఎగసెగసి పడుతూంటే కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ ఉండిపోయారు...మగాళ్ళందరూ...
‘... లారీ హెడ్ లైట్స్!...’ అని మధు...‘... హాండ్ బాల్స్!...’ అని మదన్ జీజూ...వర్ణిస్తూంటే , ‘...అవేంటో తెలీదుగానీ , నాకైతే చింత పండుతో తోమి బోర్లించిన కంచు చెంబుల్లా ఉన్నాయి...’ అని కుమార్ బావ అనేసరికి ...ఛీ...కొడ్తూ కళ్ళు తెరిచి , ఆఛ్ఛాదన లేని గుబ్బల్ని చేతుల్తో కప్పుకుని ముడుచుకుపోతూ తన వీపువెనక్కెళ్ళి దాక్కుంది సుజాతక్క...
...హాండ్ బాల్ గేం చూడలేదా?ఫుట్ బాల్ లాంటి గేమే!...చేతుల్తో ఆడతారు. బంతి సైజు చేతుల్లో పట్టీ పట్తనట్లుగా ఉంటుంది ,సుజా చళ్లల్లాగ ! కదూ!!...’ అంటూ వికాస్ వైపు చూశాడు. తను కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని నోట మాట లేకుండా ఉండిపోడం చూసి , ‘...ఏంటలా చూస్తున్నావ్ ? నీ చేతుల్లో నలిగినవేగా అవీ!!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘... నిజమేగానీ , ఇలా చూడనివ్వలేదు మా వదిన...అవకాశం వచ్చే టైమ్ లో ఆ బంతుల్ని నా వీపుకో , ఛాతీకో అదిమేసుకునేది...’ అన్నాడు వికాస్ ....బావ వెనకనుంచే ఛీ కొట్టింది సుజాతక్క
‘...నీకేంటి , నాకు కూడా ఛాన్స్ ఇవ్వలేదు మీ వదిన...’ అన్నాడు కుమార్ బావ....‘...అదేంటి సర్!...’ అన్నాడు మధు... ‘...పెళ్ళైనప్పట్నుంచీ చీకటి గది కాపురాలే!...’ అని బావ అంటూంటే ...‘...ఛీ!...చెప్పిన అబధ్ధాలు చాలుగానీ ఇంక నడవండి...’ అంటూ బావ చెయ్యి లాగింది సుజాతక్క...
...ముసిముసి నవ్వుల్తో బావవెనక్కి తిరుగుతూంటే ... ‘ కుమార్ భయ్యా , ఒక్క నిముషం...ప్రొఫెసర్ కి ఇంకో పని మిగిలిపోయింది...’ అంటూ పిలిచాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఏంటదీ!?...’ అంటూ బావ ఆగాడు...
‘...అవకాశం ఇస్తే మన ముగ్గురి సుందరుల్లో ఎవరివి ...పె...ద్ద...వో...చెప్తానన్నాడుగా! ...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ కన్ను గీటుతూ...
‘...ఛీ!...ఏమక్కర్లే!...’ అని సన్నగా సణిగారు దీపా మేడం, మాధురీ దీదీలు...‘...అవును...’ అని గొణిగింది సుజాతక్క...
‘...మొహమాటమెందుకు మాధురీ...ట్రై చెయ్యి...థ్రిల్లింగ్ గా ఉంటుంది చూడు...’ అంటూ నిలబడి చెయ్యి జాపాడు మదన్ జీజూ...‘...సిగ్గు మాలిన సరుకు...’ అని గొణుక్కుంటూనే మొగుడి చెయ్యందుకుంది మాధురీ దీదీ...
‘...ముందుకు రా సుజా!...’ అంటూ పిలిచాడు కుమార్ బావ... ‘...సిగ్గుగా ఉంది బాబూ!...’ అంది సుజాతక్క ఓ అడుగు పక్కకేసి... ‘...బ్లౌజ్ విప్పించుకోడానికి లేని సిగ్గు ఇప్పుడొచ్చిందేంటీ?...పర్లేదు రా!...’ అన్నాడు బావ , దాని చెయ్యట్టుకుని ముందుకి లాక్కుంటూ...

‘...అదంటే...తప్పదు కనకా!!...’ అని గునుస్తూ , స్థనాలకి చేతులడ్డెట్టుకుంటూ , ఎలాగైతేనేం , ముందుకొచ్చింది సుజాతక్క...
‘...నువ్వూ రా!...’ అని భార్యని పిలిచాడు బిమల్ బాబు...ఏం మాట్లాడకుండా ఉండిపోయింది దీపా మేడం...‘...దీపా!...రా , ప్లీజ్...’ అంటూ మరోసారి పిలిచాడు బిమల్... ‘...ఉహూఁ!...’ అంటూ తల అడ్డంగా ఊపిందావిడ....
‘...ముద్దుగా రమ్మంటే వచ్చే ఘటంకాదు ప్రొఫెసరూ ,మీ ఆవిడ...’ అంటూ రెండంగల్లో ఆవిడ దగ్గరకెళ్ళి ‘...రా ఎహె!...’ అంటూ ఆవిడ్ని జబ్బుచ్చుకుని లేవదీశాడు కుమార్ బావ...
‘...ఛీ !...మొరటు సరుకు...చెయ్యి విదులు...’ అని రుస,రుస లాడుతూ బావ వెంట నడిచింది దీపా మేడం...
‘... అదంతా పై పై కోపం మదూ! పైట కిందినుంచి కుమారన్న చెయ్యి ఎలా నిమురుతుందో చూడు...’ అన్నాడు వికాస్ , బ్లౌజ్ లేని పైట మరుగున కవ్వించేలా కదులుతూన్న ఆవిడ బరువైన రొమ్ముల్ని తినేశేలా చూస్తూ... అవునన్నట్లుగా తలూపాడు మధు...
కాసేపట్లో దీపా మేడంనీ , మాధురీ దీదీనీ , సుజాతక్కకి చెరో వైపూ నిలబెట్టి , వాళ్ల పైటలు దిగలాగి , ‘...రా ప్రొఫెసరూ...’ అంటూ ఆహ్వానించారు కుమార్ బావ, మదన్ జీజూలు...
రక్తం చిందే మొహాలతో ...బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ కళ్ళు మూసుకున్నారు ఆడాళ్ళు...
‘...అ...బ్బ్...బ్బ...తాటి కల్లుకుండలు గురూ!...’ అంటూ నా పక్కకి జేరిన వకుళని మీదికి లాక్కుని దాని స్థనాల్ని పిసికేస్తూ...‘...య...స్స్...’ అంటూ, నా పక్కన చేరి , నా...వా...ట్ని ...నలిపేశాడు ...మధు
...వేడెక్కిపోయున్నామేమో!... అభ్యంతరం చెప్పకుండా మగాళ్ళ చేతుల్లో నలిగిపోతూ కళ్లముందు కార్యక్రమాన్ని కళ్లప్పగించి చూడసాగాం...
‘...ఓసారి ముట్టుకుంటాను అభ్యంతరమా!?...’ అంటూ మాధురీ దీదీ ముందు నిలబడ్డాడు ప్రొఫెసరు... ఏమీ మాట్లాడలేదుగానీ , దీదీ ఊపిరి వేగం పెరిగింది...
‘...అభ్యంతరం ఉంటే పార్టీకే వచ్చేదికాదు, నువ్వు కానీ ప్రొఫెసరూ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...సరే...’ అంటూ దీదీ ఓ తలవెంట్రుక పీకి , మూరతో దాని పొడుగుని అంచనా వేసుకుని, ఆపైన స్థనాల్ని కాసేపు దీక్షగా చూసి , వెంట్రుకతో వాటి చుట్టుకొలతల్నీ, ఎత్తుల్నీ మనస్సులోనే నోట్ చేసుకుని , చకచకా ఏ...దో... లెక్క కట్టుకున్నాడు ప్రొఫెసరు...
...ఆ తరవాత సుజాతక్క , దీపా మేడంల గుబ్బల్ని కూడా కొలిచేసి , ‘...య...స్స్...నే చెప్పలే!...అందరి వాల్యూంలు సమానం...చెక్ చేసుకోండి ...కాకపోతే షేపులే తేడా!...మాధురివి కోనికల్ ...సుజాతవీ , దీపవీ స్ఫెరికల్...’ అన్నాడు ఆర్కమెడీస్ లా మొహం పెట్టి...
‘...అది ఇందాకే చెప్పావ్!...చేతుల్లో ఎవరివి పడతాయో , ఎవరివి పట్టవో , ఎందుకో, కారణాలతో సహా చెప్తానన్నావుగా!...ఆ పని చూడు...’ అన్నాడు కుమార్ బావ ...
‘...మిమ్మల్నీ తీసుకెళ్ళేదా!...’ అన్నాడు మధు...‘...ఏమక్కర్లే!...మేం వాళ్ళ క్లాస్ లోకి రాము...’ అన్నాను...అవును ...అన్నట్లుగా తలూపింది వకుళ...
‘...దానికి ...ప్రతొక్కరివీ పి...స...కా...ల్సొస్తుంది ...ఏమనుకుంటారో! ...’ అంటు ఆడాళ్ళ మొహాలు చూశాడు ప్రొఫెసరు...‘...ఏమీ అనుకోరని ఇందాకే చెప్పాగా...’ అంటూ అతగాడ్ని తన భార్య ముందుకి తీసుకొచ్చాడు...
‘...మే ఐ!...’ అంటూ ఆవిడ పాపిట్లో ఉన్న కుంకుమని గోళ్లకంటించుకుని , ఆ తరవాత ముందుకి పొడుచుకొచ్చిన ఆవిడ స్థనాల మీద చేతులేసి ...నెమ్మది...నెమ్మదిగా వీలైనంతవరకూ పట్టించుకుని , ఆ పైన గోళ్లగుర్తులు పడేలా మెత్తగా ఒత్తాడు...సన్నగా ...ఛీ...కొడ్తూ , చలిజ్వరమొచ్చిన దాన్లా వణికింది దీదీ...  (EOP 235 & 45)

‘...అయిందా , ఇంక ఇటు రా!...’ అంటూ ప్రొఫెసర్ ని తన భార్య ముందు నిలబెట్టాడు కుమార్ బావ... ...తన గుబ్బల మీద ప్రొఫెసర్ చేతులు పడకుండానే కింది పెదవిని మునిపంట కొరుక్కుంటూ కళ్ళు మూసేసుకుంది సుజాతక్క...మాధురీ దీదీ స్థనాల్ని గ్రిప్ చేసిన స్టైల్ లోనే సుజాతక్కవీ ఇముడ్చుకుని అలాగే ఒత్తాడు...చలిజ్వరం దానికీ తగలడంతో...ఇష్ష్...అని మూల్గిందది...
...ఈ వ్యవహారమంతా కళ్ళార్పకుండా చూడడంతో రెచ్చిపోయిన దీపా మేడం కళ్లతోనే తన మొగుడ్ని పిలిచింది...ఆవిడవైపో అడుగు వేసినవాడే, తన గోళ్ళని చూసుకుని, మళ్ళీ మాధురీ దీదీ పాపిట్లో ఉన్న కుంకుమని వాటికి పట్టించుకుని , తన భార్య గుబ్బల్ని కూడా అలాగే పిసికి...‘...మీరూ చెయ్యండీ పని...’ అంటూ మదన్ జీజూ, కుమార్ బావల్ని పిలిచాడు...
వెంటనే ‘...నేను రెడీ!...’ అంటూ మాధురీ దీదీ వైపు బయల్దేరాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఉహూఁ!...మీ ఆవిడ తో కాదు , మా ఆవిడతో మొదలెట్టు...అదీ ఆవిడ పాపిట్లో ఉన్న కుంకుమని గోళ్ళకద్దుకుని...’ అంటూ మొహం చాటంత చేసుకున్న దీపా మేడం ముందు నిలబెట్టాడు ప్రొఫెసరు...
మదన్ జీజూ వేళ్ళు తన స్థనాల్ని అంకినంత మేరకి ఆక్రమించుకుంటూంటే మత్తుకళ్ళతో చూసుకుని , అతడు కుదుళ్ళదగ్గర కసిగా గోళ్లని దింపుతూంటే తృప్తిగా మూల్గింది దీపా మేడం...ఆవిడ మొహంలో మారే రంగులు చూశేసరికి రెచ్చిపోయాడేమో మదన్ జీజూ...కాస్త ఉబ్బిన ఆవిడ చనుమొనల్ని పూర్తిగా బైటికి లాగి మెలిపెట్టేశాడు...

[sarit11]

‘...ఎ...ఏ...య్!...ఛీ...విదలండి బాబూ!...దాని దగ్గరకెళ్ళండి...’ అంటూ సుజాతక్క వైపు పంపించి , తన వైపే చూస్తూన్న కుమార్ బావని

కనురెప్పలార్పి ఆహ్వానించింది దీపా మేడం...ఉత్సాహంగా అడుగు ముందుకేశాడు కుమార్ బావ...
‘...ఆగు కుమార్...ముందు వకుళ దగ్గరకెళ్ళి తన పాపిట్లో ఉన్న కుంకుమని అద్దుకురా!...’ అంటూ అడ్డుపడ్డాడు బిమల్ బాబు...
‘...ఎందుకూ!...’ అన్నాను ఆలోచించకుండా...‘...ఎందుకేంటీ?...కాస్త బుర్ర ని ఉపయోగించు...’ అని కూకలేసింది వకుళ...ట్యూబ్ లైట్ వెలగడంతో ‘...ఒహ్...అర్ధమైందిలే!...’ అంటూ చూపు బావ వైపు తిప్పాను...
‘...అప్పటికే వకుళ పాపిట్లో కుంకుమని గోళ్లకద్దుకుని గబగబా వెనక్కి బయల్దేరాడు కుమార్ బావ... ‘...ఊఁ...ఇప్పుడు కానీ!...’ అంటూ పక్కకి జరిగాడు బిమల్ బాబు...
...మదన్ జీజూ ఇంకా సుజాతక్క గుబ్బల్ని వదలకపోవడంవల్లో , అటు మాధురి మీదా, ఇటు దీపమీదా కోరిక సమానంగా ఉండడంతోనో...ఎటెళ్ళాలో తేల్చుకోలేక బావ ఊగిసలాడుతూంటే ఖాళీగా ఉన్న ఇద్దరాడాళ్ళూ రమ్మన్నట్లుగా కళ్ళార్పారు...ముందు దీపామేడం మీద చూపు పడిందేమో!...అటేపడుగేశాడు కుమార్ బావ...గర్వంగా ఒళ్లు విరుచుకుంటూ మాధురీ దీదీ కి కన్ను గీటింది దీపామేడం...
...దాంతో ఒళ్ళు చిరచిర లాడిందేమో!...‘....చేస్తూన్న ఘనకార్యం బాగుందిగానీ ఇటు రండీ!...’ అంటూ మొగుడి చెయ్యుచ్చుకుని మీదికి లాక్కుంది మాధురీ దీదీ...
... అప్పటిదాకా మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుని ఊహల్లో తేలిపోతూన్న సుజాతక్క, కళ్ళు తెరిచి కల చెదిరినట్లుగా బిత్తర చూపులు చూసింది ...
ఈలోగా కుమార్ బావ దీపామేడం గుబ్బల్ని పట్టిన మేరకి చేతుల్లో ఇముడ్చుకుని...మె...లి...పెట్టడం మొదలెట్టాడేమో!...ఇష్ష్...ఊఁమ్ఁ..నె...మ్మ...దీ!...అని గునుస్తూ మెలికలు తిరిగిపోయిందావిడ...
...కాసేపు వాళ్ళ వ్యవహారం చూసి ‘...తరవాత నీ కుతీ , మా ఆవిడ కుతీ తీరేదాకా పిసుకుదుగాన్లే!...మరో పార్టీ సంగతి చూడు...’ అంటూ బావ వీపుని తట్టాడు బిమల్ బాబు...
దాంతో తేరుకున్న కుమార్ బావ దీపా మేడంని విదిలేసి, పక్కనే ఉన్న సుజాతక్కని దాటి మాధురీ దీదీ దగ్గరకి వస్తూంటే మదన్ జీజూ పక్కకి జరిగాడు... ధాంక్స్ చెప్తూ ఆవిడ...వా...టి...ని ...అందుకున్నాడు కుమార్ బావ...
...మొదట్లో అవి చేతుల్లో తేలికగానే పట్టడంతో ‘...పర్లేదు మాధురీ!...దీప గుబ్బల్లాగో , మా ఆవిడ ...వా...టి...లాగో కాకుండా , నీవి అంకుతున్నాయి...’ అన్నాడు , ఇమిడిన మేరకి పిసుకుతూ...
‘...అప్పుడే పొంగిపోకో!...మీ ఆవిడ ...వా...టి...లా...కుదుళ్ళ దగ్గరకూడా అంకితే , అప్పుడు మాట్లాడు...’ అని ఛాలెంజ్ చేశాడు , పక్కనే నిలబడి చూస్తూన్న మదన్ జీజూ...
‘...ఛీ...సిగ్గులేకపోతేసరి!...’ అని తన మొగుడ్ని గదుముతూ కుమార్ బావ పట్టు విడిపించుకోబోయింది మాధురీ దీదీ...
‘...అప్పుడే!...ఆగు...’ అంటూ ఆవిడ గుబ్బల్ని కుదుళ్ళ దగ్గర పట్టుకోడానికి ట్రై చేశాడు కుమార్ బావ...ఇమడలేదు...మరో సారి ప్రయత్నించాడు...ప...ని...కాలేదు...
...దాంతో ఆవిడ ‘...చా...లు...’ అంటూ విడిపించుకోబోతే...‘...కాసేపాగు మాధురీ...ప్లీజ్!...’ అంటూ బావ మూడో ప్రయత్నం చేస్తూంటే, అతగాడి విఫల ప్రయత్నాల్ని అరమోడ్పు కళ్ళతో చూసుకుంటూన్న దీదీ పెదాల మీద ఓ గర్వపు చిరునవ్వు మెరిసింది...
...అది కళ్ళబడిందేమో! , అంకిన మేరకి ఆవిడ స్థనాల్నిపట్టేసుకుని , కసిగా ...మె...లి...పెట్టేశాడు కుమార్ బావ...
‘...ఛీ!...పశు...వులు...’ అని తిడుతూ బావ వేళ్లని విడిపించుకుని , బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ వెనక్కి జరిగింది మాధురీ దీదీ...
‘...మేమేం పాపం చేశాం!?...’ అంటూ లేవబోయారు వికాస్, మధులు ...‘...ఏమక్కర్లే!...వాళ్లు పడ్డ ...హిం...స ... చాలు...’ అంటూ నా మొగుడ్ని మీదికి లాక్కుని , అతగాడికి తన ఒళ్ళదిమేస్తూ పెదాలు మూశేసినా , ఓ కంట చుట్టూ జరుగుతూన్నది గమనిస్తూనే ఉంది వకుళ...
...గత కొద్ది రోజులుగా ఫ్రెంచి గెడ్డాలూ , బిరుసు మీసాలు ఉన్న మగాళ్ళ పొందు అలవాటైందో ఏం పాడో , మధు నోరు మూసేస్తూ మీదడిపోయి ఓరకంటితో చుట్టూ జరిగేది వింటూనే ఉన్నాను ...
‘...సరే ప్రొఫెసరూ!...సైజులు ఒకటే అయినా మాధురివీ , దీపవీ చేతుల్లో పట్టవు...సుజాతవి పడతాయి... అయితే ఏంటిట!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ... అవును... అంటూ వంత పాడాడు మదన్ జీజూ...
‘... చెప్తా!...వీళ్ల స్థనాల మన గోళ్ల గుర్తులు చూశారా!...మాధురి ...వా...టి... మీదా , మా ఆవిడ ...వా...టి...మీదా , కుదుళ్లకి వేరు, వేరు ప్లేసుల్లో ఉన్నాయి...చూసి రండి...’ అంటూ ఆగాడు బిమల్ బాబు
...కుమార్ బావ, మదన్ జీజూలు వాళ్ళ అభ్యంతరాలు లెక్క చేయకుండా , అడ్డుగా పెట్టుకుంటూన్న చేతుల్ని పక్కలకి లాగేసి , పరీక్ష గా చూసి , అవునన్నట్లుగా తలలూపారు...
‘...అవునా!...మరి సుజాత వి చూడండి ...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...
...జమా జెట్టీల్లాంటి ఇద్దరు మగాళ్ళు తన వైపొస్తూంటే కళ్ళు మూసేసుకుంది సుజాతక్క...ఇద్దరూ వంతులవారీగా దాని గుబ్బల్ని నిమురుతూ పరీక్ష చేస్తూంటే అది మెలికలు తిరిగిపోయింది...
‘...అన్ని కుంఖం గుర్తులూ ఒకే చోటున్నాయి గురూ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ... ‘...అంటే మగాడి పంజా సైజుతో సంబంధం లేకుండా అందరి చేతుల్లోనూ పడతాయనా, నువ్వనేదీ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...అవును. అంతే కాదు...సుజాత స్థనాలు పెర్ఫెక్ట్ లీ ఎలాస్టిక్...కావలిస్తే చూడండి!...’ అంటూ సుజాతక్క వైపెళ్ల బోయిన వాడే , ఆగిపోయి కుమార్ బావవైపు ...వెళ్ళచ్చునా!?...అన్నట్లుగా చూశాడు ప్రొఫెసరు...
‘...పిసికేది నువ్వు...పి...సి...కిం...చు...కునేది ఆవిడ...మధ్యలో నన్నెందుకూ అడగడం?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...‘...ఎంతైనా సొంతదారువి నువ్వేగా!...’ అంటూనే సుజాతక్క ముందు నిలబడి ...‘...మే...ఐ...!?...’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు...
‘...ఒ...ద్దు...’ అన్నట్లు పెదాలు కదుపుతూనే కళ్లతో రమ్మంది సుజాతక్క...
...వెంటనే దాని రెండు గుబ్బల్నీ, రెండు చేతుల్లోనూ ఇముడ్చుకుని , అటూ ,ఇటూ ...మె...లి...పెట్టేసి...ఒదిలేశాడు బిమల్ బాబు...దాని స్థనాలు కాసేపటూ ఇటూ ఊగి , ఆపైన మగాళ్ళని సవాలు చేస్తూన్నట్లుగా టక్కున నిలబడ్డాయి...
...‘...చూశారా సుజాత సరుకు బింకం , పొంకం!...అనుభవించారా వాటి మెత్తదనం!!...అదీ నేను చెప్తూంట...తన చెంత చేరిన మగాళ్ళందరినీ తృప్తి పరిచే లక్షణం ఉంది, ఆవిడ గుబ్బలకి...అందుకే అ...వం...టే నాకు వల్ల మాలిన మోజు...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...
‘...ఏమో!...పుఱ్రెకో బుధ్ధి!...నాకైతే చేతుల్లో పట్టీ పట్తనట్లు ఊరించే మీ ఆవిడ స్థనాలంటే పిచ్చ మోజు!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
‘...నిజమే! , నాకైతే ...చేవుంటే చేతుల్లో పట్టించుకో!... అంటూ ఛాలెంజ్ చేశే దీప కుండలంటే ఇష్టం...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఛీ!...’ అంటూ నలుగురూ బిత్తరపోయేలా చటుక్కున లంగా బొందిప్పి...దాన్ని గుబ్బల పైకి లాక్కుని , ముడేసుకుంటూ ...రండీ... అంటూ మొగుడి చెయ్యట్టుకుని సోఫా వైపు లాక్కెళ్ళింది సుజాతక్క...
అవును...ఆపండి మీ ప...చ్చి... వర్ణనలు...’ అంటూ దీపామేడం , మాధురీ దీదీలు అప్పటిదాకా నేల మీద జీరాడుతున్న పైటల్ని పైకి లాక్కుని ఒళ్ళు కప్పుకుంటూ సోఫాల వైపు బయల్దేరారు... వాళ్ల వెనకే బయల్దేరారు ఒంటి మీద అండర్వేర్ తప్ప మరో గుడ్డ లేని మగాళ్ళు ... తమ ఉబ్బుల్ని అరచేతుల్తో కప్పుకుంటూ...
...వాళ్ళ సందడి అణిగాక... ‘...ఊఁ , ఏంటీ మన తక్షణ కర్తవ్యం!?...’ అన్నాడు మధు , నన్ను అమాంతం పైకెత్తేసి ఒళ్ళో కూచోబెట్టుకుంటూ...
‘...బలే గుర్తు చేశావ్ గురూ , పాత మాయాబజార్ సినిమాలో దుశ్శాసనుడిలాగ!...ప్రస్తుతం మనం చెయ్యవలసిన పని అదే!...మన భార్యల బట్టలూడలాగడం!...’ అంటూ, తను లేవకుండానే మీదెక్కిపోయున్న వకుళ నడుముచ్చుకుని బొమ్మలా నిలబెట్టాడు...
‘...ఛి, ఛీ... ఏంటీపనీ!...ఓ పధ్ధతి ఏర్పాటు చేసుకున్నాక దాన్ని అమలు పరచక్కర్లే!...’ అంటూ విడి పించుకోబోయాం...
‘...ఏంటా పధ్ధతీ!...చిట్టీలు తీయడమేగా! ’ అని మధు అంటూంటే , తన పక్కనే పడున్న పేర్ల డబ్బాని అందుకుని ‘...దీంట్లో రెండే చిట్టీలున్నాయ్...తీస్తారా!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
...‘...తీద్దాంలే!...’ అంటూ మోకాళ్ల మీద పైకి లేచి, వకుళ పిల్ల పైట దిగలాగి , ఓ చేత్తో దాని చనుమొనల్ని వంతులవారీగా మెలిపెడ్తూ , మరో చేత్తో దాని చీర కుచ్చెళ్ళని ఒక్కటొక్కటిగా ఊడలాగడం మొదలెట్టాడు వికాస్...
... ఓ చేత్తో ఖాళీగా ఉన్న స్థనాన్ని కవర్ చేసుకుంటూ , మరో చేత్తో కుచ్చెళ్ళు ఒక్కొక్కటే రిలీజ్ అయ్యేటట్ట్లు జాగ్రత్త పడుతూనే ...ఒద్దొద్దంటూ... మెలికలు తిరిగిపోయింది వకుళ
‘...గుడ్ వర్క్ వికాస్!...మీ ఆవిడదేమి విప్పనూ!...’ అంటూ నా ఒంటివైపు చూసి, ‘...అరే!...బ్లౌజ్ ఇంకా ఉండిపోయిందే!...’ అంటూ అప్పడిదాకా గువ్వపిట్టలా తన కౌగిలిలో ఒదిగిపోయున్ననన్ను, తన తొడలమీద అడ్డంగా , చాపచుట్టలా పరిచేసుకుని , నా పైట పక్కలకి తోసేసి , నా బ్లౌజ్ హుక్స్ ని ఊడలాగడం మొదలెట్టాడు...
...అసలే పాంటీ లేదు...నా కాళ్ల కట్టున కూర్చున్న సుజాతక్కావాళ్లకి దర్శనమైపోదుకదా!...అని భయపడుతూ చీర కిందికి సర్దుకుంటూనే ఓరకంట అటైపు చూశాను...అది తొడలిప్పుకుని కూర్చోడంతో... నాకు దర్శనమైపోయింది...తనే ఇలా అడ్డదిడ్డంగా కూర్చుంది , ఇక స్కర్ట్స్ వేసుకునే కూతురుకేం నేర్పిస్తుందిది!...అని ఉడికిపోతూ వేలు మీద వేలెక్కించి వార్న్ చేసినా అది గమనించదే!

[sarit11]

... ఇంతలో నా సైగని చూసిన వికాస్ దానిని ఏమార్చడానికి ‘...వాట్లో ఎవరెవరి పేర్లున్నాయో చూడు సుజాతొదినా!...’ అంటూ దానికి పని పురమాయించి , వకుళ మొత్త చాటునుంచి ...చూడ వలిసింది...చూశేసి , ... ఆ ...దృశ్యం ...మధుకి కూడా కనుసైగతో చూపించేశాడు...
...సుజాతక్క వీళ్ళ దొంగ చూపుల్నిగమనించక పోగా , అప్పటిదాకా కొద్దో, గొప్పో అడ్డుగా ఉన్న పెట్టీకోట్ ఎక్కడుందో కూడా పట్టించుకోకుండా, కుమార్ బావ చేతుల్లోంచి చిట్టీలని లాక్కుని, వాటిని చదివి ‘... మీ ఇద్దరి పేర్లే ఉన్నాయి ...’ అందది సిగ్గుగా వంకర్లు తిరుగుతూ...
...‘...అబ్బ్...బ్బ...చింతపిక్కరంగు గులాప్పువ్వు!...’ అంటూ వికాస్ ... ‘...డార్క్ ఫాంటసీ...’ అంటూ మధు లొట్టలేస్తూంటే...
‘...నీ సిగ్గు చిమడ!...ముందు తొడలు క్రాస్ చేసుకోవే అక్కా!...’ అని సన్నగా గదిమాను ...విషయం గ్రహించి , వెంటనే అమలు చేసి , కందిపోయిన మొహంతో పెట్టీకోట్ ని తొడలమీదికి లాక్కుంటూ తల దించుకుంది సుజాతక్క...మాధురీ దీదీ, దీపా మేడంలు కూడా కంగారుగా సర్దుకున్నారు...
‘...అ...య్య...య్యో!... మిస్ ... అయ్యానే!...’ అని మదన్ జీజూ దొంగ విచారం ప్రదర్శించబోయాడుగానీ , ఆపుకోలేక భళ్ళున నవ్వాడు...
‘...పర్లేదులే సుజా!...కాసేపట్లో వీళ్లందరూ చూపించేది, కాస్త ముందు చూ...పిం...చే...శావ్...అం తే!...’ అని ఓదార్చాడు కుమార్ బావ...దాంతో ప్రొఫెసర్ కి కూడా అర్థమైపోయింది...తను ...మిస్...అయిందేమిటో...
‘... అదృష్టముంటే మళ్ళీ చూడకపోతానా , వాయించకపోతానా!...ఈ లోగా మీచేతుల్లో ఉన్న...వాళ్ల...వి ...చూపించండి...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు నవ్వుల్లో జతకలుపుతూ...
‘...అదెంత భాగ్యం...’ అంటూ చేస్తూన్న ...ప...ని...ని ఆపేసి, వకుళ చీరని నా మొగుడూ , నా చీరని దాని మొగుడూ ,పైకెత్తబోయారు...
‘...ఛి...ఛీ!...ప్రతిపనికీ ఓ టైం ఉంటుంది...’ అంటూ అడ్డు పడ్డారు మాధురీ దీదీ దీపా మేడంలు ... ‘...మీరూ ...చూ...పిం...చాల్సొస్తుందని భయపడుతున్నారా!?...’ అంటూ కంటిన్యూ చేశారు మధూ , వికాస్ లు...
...బ్లౌజ్ హుక్స్ అన్నీ విడిపోయింతర్వాత ఎలాగూ విప్పించుకోవాలికదా!... అని చేతుల్ని వెనక్కి వంచాను... అదే అదనుగా మధు నా బ్లౌజ్ ని మోచేతుల్దాకా దిగలాగి చోద్యం చూస్తూంటే , ఉబ్బిన నా స్థనాల్నీ , పొడుచుకొచ్చిన చనుమొనల్నీ రెప్పార్పకుండా చూడడం మొదలెట్టాడు బిమల్ బాబు...

...సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ దాంట్లోంచి చేతులు విడిపించుకోడానికి నేను మెలికలు తిరిగిపోతూంటే ‘...ఉఫ్ఫ్!... ఏం పొగరు ...వీ...టి...కి... నిన్నట్నుంచీ పది మంది పిసికినా బింకాలు అ...స్స...లు ...సడలక పోగా , ఇంకా పొంగాయి కదా బిమల్ భయ్యా!...’ అన్నాడు మధు , నా రొమ్ముల వైపు కసి కళ్ళతో చూస్తూ...
‘...ఛీ!...’ అంటూ నేను దూరంగా అడుగేసి , బ్లౌజ్ విప్పుకోడానికి తంటాలు పడుతూంటే , ... చుపుక్... పుచుక్...చప్పుడ్లు వినిపించడంతో వకుళ వైపు చూశాను ...
... పైట నేల మీద జీరాడుతూంటే నగ్నమైపోయిన స్థనాలు బట్టబయలు కాకుండా రెండు చేతుల్తోనూ కప్పుకోడానికి తెగ తంటాలు పడిపోతూందది...వాటి మధ్యనుంచే అందిన చోటల్లా ముద్దులు పెట్టేసుకుంటున్న నా మొగుడు ఓ క్షణం ఆపి ‘...పది మందేంకాదులే మధూ!... పాత కాపుల్ని మినహాయిస్తే... ముగ్గురో , నలుగురో!...అంతేనా వకూ!?...’ అన్నాడు.
‘... డాన్స్ లు అవుతూంటే గుడ్లప్పగించి చూస్తూ నిలబడ్డారుగా! మీకే తెలియాలి!...’ అంది వకుళ మధుని కొరకొరా చూస్తూ...
...ఏమరుపాటుగా ఉందేమో, దాని ఓ చనుమొన వేళ్లమథ్యనుంచి తొంగి చూసింది...మరుక్షణం దాన్ని అందుకుని నోట్లోకి పీల్చేసుకుంటూ చప్పరించడం మొదలెట్టాడు...
...ఇది అన్యాయం వికాస్!...మీ ఆవిడ అందరికీ ...చ...ను... విందు చేస్తూంటే , వకుళ ని అలా ఒళ్ళు దాచుకోనిస్తావా!?...’ అంటూ కంప్లైంట్ చేశాడు కుమార్ బావ...
‘,,,సారీ అన్నా!... అంటూ టక్కున నిలబడి , వకుళ రెండు చేతులూ పట్టుకుని పైకెత్తేసి , దాన్ని గుండ్రంగా తిప్పడం మొదలెట్టాడు వికాస్...
‘...ఉఫ్ఫ్!...బంగారు ముద్దలు...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ, గుండ్రంగాతిరుగుతూంటే అందంగా కదులుతూన్న దాని పిర్రల్నీ స్థనాల్నీ కనుగుడ్లూడి కింద పడిపోతాయా!...అన్నట్లుగా కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుంటూ
‘...ముద్దలేంటీ!...ఆ బింకం చూడు , ఆ పొంకం చూడు...బంగారు గుళ్ళు కావూ అవి!... అన్నాడు కుమార్ బావ
‘... అవును, సైజులు తేడా తప్ప ఇద్దరివీ గుళ్ళే!...సంధ్యవి ప్లాటినమ్, వకుళవి మేలిమి బంగారం... చూడ్డానికి రెండు కళ్ళు చాలటం లేదనుకో!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు...
‘...అలా చొంగలు కార్చుకుంటూ కూర్చుంటారేంటీ?...తరవాత పని చూడండి!...’ అని గదిమింది దీపామేడం...
...‘...ఇంకేముందీ, మీ ఆడాళ్ళ సెలక్షనేగా! అంచేతే ఓపలేక పోతూంది ప్రొఫెసరూ మీ ఆవిడ !...’ అని మదన్ జీజూ అంటూంటే , అవునన్నట్లు తలూపుతూ వకుళ చేతులు విదిలేశాడు వికాస్... ఆ విషయం గ్రహించని వకుళ మరో పావుక్షణం చేతులు పైకెత్తే ఉండిపోయింది...బరువుగా నిష్టూర్చారు మగాళ్ళు...
ఈ సందడిలో నాదో చెయ్యి బైట పడడంతో టక్కున బ్లౌజ్ విప్పేసుకుని ,...వకూ!...అని సన్నగా దాన్ని వార్న్ చేస్తూ, చీరకొంగుతో ఒళ్ళు కప్పుకుంటూ సోఫా వైపు పరిగెత్తాను...
దాంతో తెలివి తెచ్చుకుని , వెంటనే చేతులు దించుకుని లంగా బొందుని విప్పీసుకుని , దాన్ని(...అంటే...లంగాని...బొందుని కాదండోయ్...) గుండెలమీదికి లాక్కుని , ముడేసుకుంటూ సోఫా లో కూర్చుని , చటుక్కున తొడలు క్రాస్ చేసేసుకుంది వకుళ...
...ఉఫ్ఫ్... అంటూ మరోసారి బరువుగా నిష్టూర్చారు మగాళ్ళు...
‘...సంధ్యా , వకూ , అప్పుడే కూర్చుండిపోతే ఎలా?...మీ పని పూర్తి పూర్తి కాలేదుగా!...’ అన్నాడు...ముందుగా తేరుకున్న బిమల్ బాబు...
...మా మొగుళ్ళ జీన్లు విప్పాలేమో!...అనుకుంటూ నిలబడ్డాం , నేనూ అదీ...
‘...ఏం ఒద్దులే!...అన్నారు వికాస్ మధులు... ‘...మీ భార్యలనా ,వాళ్ళకా కన్సెషన్ !...’...అంది మాధురీ దీదీ ...‘...అహఁ!...ఆ పని మమ్మల్ని ఎన్నుకున్న ఆడాళ్ళకి ’ అన్నారు ... ‘...ఎందుకో!!...’ అంటూ విదలకుండా సాగదీసింది దీదీ
‘...ఎందుకో దీపకి తెలుసు...’ అన్నాడు మధు నవ్వుతూ... సుజాతొదినకీ తెలుసు!...’ అంటూ జతకలిపాడు వికాస్...
... ఎఱ్ఱగా కందిపోయిన బుగ్గల్తో ...ఛీ... కొట్టారిద్దరూ...విషయం అర్థం కావడంతో ...సిగ్గులేని మగాళ్లు అని సణుక్కుంటూ తలదించుకుంది మాధురీ దీదీ
‘... అంటే?... నాకు మధుతో ...అ...వ...కా...శం... వస్తే... ఆ...పాడు ప...ని...కూడా పబ్లిక్ గా చెయ్యాలా!?...’ అని గుసగుసలాడింది సుజాతక్క... ‘...నీకేం రాదుగానీ , అరిచి కొంప ముంచకే తల్లీ!...’ అంటూ దాని నోరు నొక్కాం , నేనూ ,వకుళా...
...అప్పటికీ , మాకు కాస్త దూరంలోనే ఉండడంతో వినేసినట్లున్నారు...‘...మీ వదినకి ...మాం...ఛి...ఇంట్రెస్టు ఉన్నట్లుంది...ఎలా ...చే...స్తుం...దేం...టీ...ఆ...ప...ని!?...’ అంటున్నాడు మధు... ...బ్రహ్మాండం... అన్నట్లుగా చూపుడు వేలూ, బొటకన వేలూ కలిపి సున్నాలా చుట్టి కన్ను గీటాడు వికాస్...
‘...అయిందా!?...’ అంటూ సుజాతక్క చెరో బుగ్గా పొడిచాం, నేనూ వకుళా...
‘...మరింకేంటి ఆలస్యం!?...’ అన్నారు , ఇవేం పట్టించుకోని మిగిలిన మగాళ్ళు...ఆడాళ్ళం ఎవరమూ, ఏమీ మాట్లాడలేదు...
...‘...నువ్వు చెప్పు మాధురీ , లీడర్ వి నువ్వేగా!...’ అంటూ ప్రోత్సహించాడు మదన్ జీజూ...‘...ముందే నువ్వు చెప్పేశావ్ గా!...నేను వేరే చెప్పేదేముందీ!...’ అంటూ తప్పించుకుంది దీదీ...
...‘...మీ నోట రావాల్సిందే!...’ అంటూ పట్టుబట్టాడు కుమార్ బావ...
‘...ఏముందీ!... నచ్చిన మగాడ్ని ఎంచుకుని , వాడితో ఈ రాత్రి గడుపుతాం...’ అన్నాను ఒళ్ళు మండి...
ఇబ్బందిగా మొహాలు పెట్టారు మగాళ్ళు...‘...ఏం!?...మొహాలు మాడిపోయాయేంటో!...’ అని రెచ్చగొట్టింది దీపా మేడం...
‘...మీరు ఈ రాత్రంతా ఒక్క మగాడితోనే గడిపితే ఎలా! అందరి కోరికలూ తీరద్దూ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ... ...నిజం ...అంటూ వంత పాడారు...మిగిలిన మగాళ్ళు
...మొహాలూ ,మొహాలూ చూసుకుని...నిజమే కదా!...అన్న భావం వాళ్ల కళ్లల్లో మెదులుతూంటే , ఒప్పుదలని దాచుకోడానికి చూపులు పక్కకి తిప్పుకున్నారు... సుజాతక్క , దీపా మేడం...‘...మరెలా!?...’ అంది మాధురీ దీదీ...

[sarit11]

‘...ఏముందీ!...మీరెంచుకున్న మగాడితో ఓ రెండు గంటలు గడపండి...ఆ పైన మెన్స్ ఛాయిస్...ఏమంటారు!?...’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు...
...ఆడాళ్ళమెవ్వరం నోరిప్పలేదు... ‘...చెప్పండీ!...’ అని రెట్టించాడు మదన్ జీజూ...ప్రయోజనం లేకపోయింది...
‘...వీళ్ళు ఛస్తే చెప్పరు...మనమే నిర్ణయించేద్దాం...ఇప్పుడు పావుతక్కువ పదకొండైంది...ఓ పావుగంటలో ఎంపిక , బట్టలు విప్పించుకోడాలు పూర్తి చేస్తే , నచ్చిన వాళ్ళతో ఒంటిగంటదాకా గడిపి , ఆపైన ఇక్కడే చేరాలి...ఏమంటారూ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
‘...చాలు...ఓ అరగంట రెస్టు తో సహా రెండు రౌండ్స్ కి టైం ఉంటుంది...సరేనా?!...’అన్నాడు వికాస్...‘...ఏవంటారుగురూ!...మీ ఓపిక...అని తప్ప!!...’ అన్నాడు మధు , పెద్దగా నవ్వుతూ...
... జలిమిగా... ఛీ...కొట్టామందరం...

‘...ఇంక ఆలస్యమెందుకూ?...మొదలెట్టండి...’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు... ‘...సరే!...కోరుకుంటారు...ఎవరితో చెప్పుకుంటారు?...ఆ తరవాతేం చేస్తారూ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...మొగుడితోనే చెప్పుకుంటారు...వాడే భార్యని తీసికెళ్తాడు , అది కోరుకున్న మొగాడిదగ్గరకి...’ అన్నాడు మధు...ఆడాళ్ళమొహాలన్నీ సిగ్గుతో జేవురించాయి...
‘...ఎందుకు నచ్చాడో కారణం చెప్పాలి...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...వినాలని కోరికగా ఉంటే అదీ చెప్తాం!...’ అంది వకుళ... ‘...సరే...ఆ తరవాతేంచేస్తారూ...అ...స...లు...పనేగా!...’అన్నాడు వికాస్...
‘...ఛీ!...పబ్లిక్ గా మా వల్లకాదు బాబూ ...అ...ది!...’ అంది సుజాతక్క...‘...మరింకేం చేయగలరేంటీ!?...’ అని రెచ్చగొట్టాడు...మదన్ జీజూ...
‘...ఏంచేయగలమా!?...మా పార్ట్నర్ మిగిలిన బట్టలూడలాగేస్తాం!...’ అంది మాధురీ దీదీ ఒళ్ళు మండి...
‘...గుడ్...వాళ్ల తరవాత మనదన్నమాట...ఏక్షన్...ఆ తరవాత?...’ అన్నాడు మధు... ‘...గదుల్లోకి లేపుకెళ్ళిపోయి వాయింపు మొదలెట్టడమే!...’ అన్నాడు వికాస్
‘...ఉహూఁ!...అప్పుడే!...అందరి సెలక్షన్లూ , బట్టలిప్పుకోడాలూ పూర్తయేదాకా అందరం హాల్లోనే ఉండాలి...మరో విషయం...ప...ని... పూర్తి చేసుకున్న జంట కనీసం ఓ అరనిముషం ...అలాగే... ఉండి పోవాలి...లేక పోతే మజా ఏముంటుందీ?...’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు...
‘...హియర్ ,హియర్...’ అన్నారు మగాళ్ళు...
‘...అంటే...ఎనిమిది జతల కళ్ళు చూస్తూంటే ఒంటిమీద నూలుపోగు కూడా లేకుండా...ఒంటిమీద బట్టలేని పరాయి మగాడి కౌగిట్లో ...ఒ...క్క ... నిముషం గడపడమే!...ఒళ్ళు జలదరిస్తూందే తల్లీ...ఆ ...సీన్...తలుచుకునేసరికి!!...’...అంటూ ఒళ్ళు కదిలిపోయేలా వణికింది సుజాతక్క...
‘...ఛ!...ఊరుకోవే!...నైట్ గౌన్స్ ఎందుకు తెచ్చుకున్నామనుకున్నావ్!...’ అంటూ గదిమాను...
‘...ఇంతకీ ముందెవరో!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...‘...కోరుట బాలిక కొప్పు...’ అన్నాడు కుమార్ బావ , నాటకం ఫక్కీలో... ‘...ఓకే!...ఇంతకీ చిన్నెవరూ!...’ అని మరో డౌట్ లేవనెత్తారెవరో...
‘...నువ్వు మొదలెట్టు సంధ్యా!...’ అంది మా బయోడేటాలు తెలిసిన దీపా మేడం... ఎందుకో ...నాకు మొహమాటంగా అనిపించి కదల్లేదు...
‘...ఎవరో ఒకరు మొదలెట్టాలిగా!...కానీ సంధ్యా!...’ అంటూ సోఫా వెనకున్న నా నైట్ గౌన్ ని అందుకుని నిలబడ్డాడు వికాస్...‘...కమాన్ సంధ్యా!...’ అంటూ చప్పట్లు కొట్టారందరూ...
...ఇక తప్పదని లేచి , తనచెవిలో ప్రొఫెసర్ పేరు చెప్పి , తలదించుకున్నాను...రక్తం మొహంలోకి తన్నుకొస్తూంటే...
‘...ఎవరయ్యా ఆ అదృష్టవంతుడూ!?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు..

‘...ఇంకెవరూ ,మీరే!...రండి!...’ అంటూ మధ్యలోకి ఆహ్వానించి...‘...ఎందుకో చెప్పు మరీ!...’ అన్నాడు వికాస్... ‘... ఆయనకి నేనంటే పిచ్చ వ్యామోహం...’ అని సన్నగా అన్నాను...
‘...అలా అని చెప్పాడా!?...’ అంటూ నా మొగుడి కూపీ... ‘...ఆయన పైకి చెప్పే టైపు కాదు...సున్నితం...మేం మొట్టమొదటిసారి కాలేజీలో కలుసుకున్నప్పుడే నాకర్థమైపోయింది ఆయన కోరిక...ఈ మధ్యే ధైర్యం చేసి వకుళతో కబురు పెట్టాడు కూడానూ...’ అన్నాను...
‘...అవునా!?...’ అంటూ వకుళవైపూ , ప్రొఫెసర్ వైపూ కోరగా చూసింది దీపా మేడం...
‘...అవును , వకుళ మోజు తీర్చిందిగానీ , సంధ్య అందలేదు...అంచేతే కబురెట్టా!’ అంటూ భార్యకి సమాధానం చెప్పి , మా వైపు అడుగేశాడు...
‘...అలా...ఎ క్స్ రే కళ్లతో చూశేస్తున్నాడేంటి బాబూ! ...ఏ...మేం...కనిపిస్తున్నాయో!...అసలే చీర అడుగున నా శరీరం మీద నూలుపోగైనా లేదు కూడానూ!...’ అనుకుంటూ , చీరతో ఒళ్లంతా కప్పుకుంటూ ...చూడకూడదనుకుంటూనే అతగాడి వైపు చూశాను...

...మాధురీ దీదీ చెప్పింది నిజమే!...మీడియం సైజు పర్సనాలిటీ ఐనా చాకులాంటి శరీరం...అనిపించింది , అతగాడి బింకమైన నడుంనీ , బల్లపరుపుగా ఉన్న పొత్తికడుపునీ , అండర్ వేర్ చిరిగిపోతుందా..అన్నట్లుగా , ఓ అరడుగు పైగా ముందుకి తోసుకొస్తూన్న ...ఉబ్బునీ చూశాక...
...ఇంతమంది చూస్తూండగా...ఆ...అడ్డు...ని నేనిప్పుడు తీసేయాలనే విషయం తట్టగానే ఒళ్ళు ఝల్లుమంది
‘...నా మనస్సు గ్రహించావ్...ధాంక్స్ సంధ్యా!...’ అంటూ నా ముందు మోకాలిమీద వాలిపోయి , ‘...మే ఐ!...’ అంటూ వికాస్ వైపో చూపు విసిరి , తను ...సరే...అనే లోగానే నా నడుం మీద చెయ్యేసి దగ్గరకి లాక్కునేసరికి పల్చటి చీర తప్ప మరో మరుగు లేని నా స్థనాలు బిమల్ బాబు మొహానికి ఒత్తుకున్నాయి...
...వాటి వెచ్చటి స్పర్శకి వేడెక్కిపోయాడేమో!...ముక్కుతో తవ్వుకుంటూ ...వా...టి...లోయలో తలదాచుకున్నాడతగాడు...సిగ్గుతో ముడుచుకుపోతూ నా మొగుడివైపు చూశాను...
...తను ‘...గో ఎహెడ్!...’ అన్నట్లుగా చిరునవ్వుతో తలూపి , మా సోఫా వైపు నడిచాడు ...
...మరుక్షణం నా చీర కుచ్చెళ్ళనట్టుకుని ఒక్క జెర్క్ తో ఊడలాగాడు బిమల్ బాబు...‘...ఛీ!...సున్నితం...అని మెచ్చుకున్నంతసేపు పట్టలేదు...’ అంటూ కుంచించుకుపోయి , తొడల మధ్య కుచ్చెళ్లని ఒత్తి పడుతూంటే, చేతుల మధ్య నుంచి పైటని దిగలాగేసి...నా నగ్న స్థనాల్ని ముద్దులతో ముంచెత్తడం మొదలెట్టాడు...
...వా...టి...ని ఎలా దాచుకోవాలో తెలీక , చుట్టూ ఉన్న వాళ్ల మొహాలు ఎలా చూడాలో తెలీక , అతగాడి తలని గాఠ్ఠిగా ఒంటికి అదుముకుని కళ్ళు మూసుకున్నాను...
...ఐనా...‘...ఉఫ్ఫ్!...అదృష్టవంతుడు ప్రొఫెసర్!...’ అని మదన్ జీజూ నిష్టూర్పులూ ... ‘...ఏంటా అదృష్టం!...ఓ పక్క ఊపిరాడుతుందో లేదో!...’ అంటూ మధు వెక్కిరింపులూ...‘...అటువంటి శృంగార స్వర్గం దక్కిందికదా!... ఓర్చుకుంటాడు లేవో!!...’ అంటూన్న కుమార్ బావ ఎక్కసాలూ వినిపిస్తూనే ఉన్నాయి...
...నిజంగానే ఊపిరాడలేదేమో బిమల్ బాబుకి...నా చేతులు పక్కలకి తోసేసి ...ఇంకా తొడల మధ్య మిగిలిన చీరని కిందికి లాగేసి , నా బొడ్డు మీదా , పొత్తికడుపు మీదా ముద్దులు కురిపించేస్తూనే , నా కుడి తొడని పైకెత్తి ...తన ఎడం భుజం మీద వేసుకుని ...నా పిరుదుల్ని పిసికేస్తూ , నా...మొ...త్త...ని తన మొహానికదిమేసుకున్నాడు...
...ఇంకేముందీ!...నెత్తిమీదున్న తెల్లటి ఫోకస్ లైట్ లో ...నలుగురు మగాళ్ళూ ,నలుగురాడాళ్ళముందు , పరాయి మగాడికి...పూ రెమ్మల్నప్పగించేశాననే విషయం నాటడంతో ...కళ్ళు మరింత గా...ఠ్ఠి...గా మూసేసుకున్నాను...ఒంట్లోంచి పొంగే కామపు ఆవిర్లకీ , స్త్రీ సహజమైన సిగ్గు కీ మధ్య యుధ్ధం మొదలైంది...
...రెండోదే జయించడంతో ...ఎలాగైనా ...ప...ని... పూర్తి చేస్తే తప్ప ఒళ్లు కప్పుకోలేననే విషయం అర్థం కావడంతో... సన్నగా ...ఛీ... కొడ్తూ , ప్రొఫెసర్ ని జుత్తట్టుకుని నిలబెట్టి , చటుక్కున మోకాళ్లమీద వాలిపోయి , అతగాడి అండర్ వేర్ ని ఒక్క జెర్క్ తో కిందికి లాగేసి ...పనైపోయిందికదా! అని నైటీ అందుకోబోయాను....

[sarit11]

...ఇంతలో సంధ్యా!...అంటూ బిమల్ బాబు పిలుపు వినిపించేసరికి ...ఏంటా!...అనుకుంటూ వెనక్కి తిరిగేసరికి ...ఇటు చూడు...అన్నట్లుగా తన అండర్వేర్ వైపు సైగ చేశాడతడు 
... చూద్దునుకదా!...వెనక పిర్రల కిందికి వచ్చేసినా ముందు భాగం మేకుకి తగిలించిన బట్టలాగ ఉండిపోయుంది...ఆకాస్తా లాగేద్దామని అలవోకగా ఒకచేత్తో లాగాను...రాలేదు... రెండు చేతులూ ఉపయోగించాను... అప్పటికీ రాలేదు...
...ఇలా కాదనుకుని...మోకాళ్లమీద వంగి మళ్ళీ ప్రయత్నించాను...ప్రయోజనం లేకపోయింది......ఇక ముట్టుకోక తప్పదురా భగవంతుడా! అనుకుంటూ లోపలికి చెయ్యెట్టా...
...వెచ్చటి...మీడియం సైజు బిగువైన వృషణాలు వేళ్ళకి తగిలాయి...ఒద్దనుకుంటూనే వాటిని నిమిరాను...అతడి అండర్ వేర్ మరింత బిగిసింది...తోసుకొస్తూన్న చిరునవ్వుని ముని పంటితో నొక్కిపెట్టి, వేళ్లని ఇంకాస్త పైకి జరిపాను... కాలిపోతూన్న ఓ మూడు వేళ్ళ వెడల్పు చెక్క పేడు నా అరచేతిలో నిండిపోయింది...
...బైటికి లాగి పొడుగెంతో చూద్దామని అనిపించినా... ఆడాళ్ళందరూ వెక్కిరిస్తారని మానేశాను...కానీ ...తెలుసుకోవాలనే కోరికని చంపుకోలేక , అండర్వేర్ బెల్ట్ ని ఇంకాస్త ముందుకి లాగి , చిటికెన వేలు గోరుని కాండానికి ఆనించి ,వేళ్ళని పూర్తిగా జాపాను...
అతగాడి వెచ్చటి ...తొలి...తడి...నా బొటకన వేలు చర్మానికి తగిలేసరికి ... గుండు... ఇంకెంతో దూరం లేదని గ్రహించి , గోరుతో టచ్ చేద్దామని , వేలు ముందుకి వంచాను... నా గోరు సున్నితమైన చత్మానికి తగిలిందేమో!...‘...ఇష్ష్...సంధ్యా!...’ అని మూల్గాడు ప్రొఫెసర్...
...సన్నగా...సారీ... చెప్పుకుంటూ అతగాడి అంగాన్ని కిందికి వంచి... దా...ని...కొనకి చుట్టుకుపోయిన అండర్వేర్ ని తప్పించాను...అంటే!...అది బుస ...కొడుతూన్న పాములా నా పెదాలని రుద్దుకుంటూ పైకి లేచి కళ్ళముందు అల్లల్లాడింది...
...షాక్ కొట్టినదానిలాగ వెనక్కి జరగబోయాను...బిమల్ బాబు నా భుజాలట్టుకుని ఆపి...‘...ఓ పని మర్చిపోయావ్!...’ అని గుసగుసలాడాడు...
‘...ఏంటదీ!?...’ అన్నాను...గుండెలు దడదడలాడుతూంటే...
‘...ముద్దు... అన్నట్లుగా పెదాలు కదిపాడు...చప్పుడు పైకి రానీకుండా!...
...చచ్చానురా దేవుడా!...అనుకుంటూ చుట్టూ చూశాను...ఎందుకో ఎవ్వరూ మా వైపు చూడటంలేదు...ఇదే అదను...అనుకుని , చటుక్కున ముందుకొంగి...అతగాడి అంగాన్ని రెండు చేతుల్లోనూ పట్టుకుని , పై చర్మాన్ని మరికాస్త వెనక్కి లాగి... ముందుకి తోసుకొచ్చిన ఎఱ్ఱటి గుండు మీద , గోరు గుచ్చుకున్న చోట ... ఓ లిప్త పెదాలాన్చి , కొన నాలికతో ...గుం...డు...చుట్టూ ట్రేస్ చేశాను...
...వెంటనే చుట్టూ చప్పట్లు మోగాయి...సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ చటుక్కున వెనక్కి తిరిగి , నా నైటీని అందుకుని దాంట్లోకి దూరుతూ మా సోఫావైపు పరిగెట్టి వికాస్ ఒళ్ళో పడిపోయాను...
‘...ఇట్స్ ఓకే సంధ్యా!...ఈజీ!...’ అంటూ వికాస్ నా జుత్తు సవిరిస్తూ, చెంపలమీద, మెడమీద ముద్దులెట్టుకుంటూ, ధైర్యం చెప్పేసరికి తేరుకుని, ...ప్రొఫెసర్ ఏం చేస్తున్నాడా!... అని చూశాను... అప్పటికే దీపా మేడం నైట్ గౌన్ తొడిగి వాళ్ల సోఫా వైపు తీసికెళ్తూంది...
...ఇంతలో మదన్ జీజూ పిలిచేసరికి , అటువైపెళ్ళాడు వికాస్...

...తను వెళ్ళడం ఆలస్యం , సుజాతక్కా, వకుళా నా చెరో వైపూ చేరారు. కాసేపట్లో మాధురీ దీదీ , దీపా మేడం లు కూడా వెనక చేరారు...
‘...కొంప ముంచావే సంధ్యా!...’ అంది సుజాతక్క...‘...ఏం చేశానేంటీ!...’ అని సన్నగా సణిగాను...తను దేనిగురించి అంటూందో అర్థమైనా...
‘...నాటకాలాడకు...నువ్వు చేసిన పనే మమ్మల్నందర్నీ చెయ్యమంటారు...’ అంది మాధురీ దీదీ... ‘...నా మొగుడు మెతక వాడు కనక ఊరుకున్నాడుగానీ , అదే మీ మొగుళ్ళెవరైనా ఐతే...జుత్తట్టుకుని... కొస...కంటా...లో...ప...లి...కి ...గెం...టే...వారు...’ అంది దీపా మేడం...

‘...అమ్మో!...ఊపిరాడక ఛస్తామేమోనమ్మా!...’ అని వాపోయింది సుజాతక్క...చక్రాల్లాంటి తన కళ్ళని మరింత పెద్దవి చేసి, అర చేతుల్తో గుండెల్ని ఒత్తుకుంటూ...
‘...ఛ!...అలా ...ఏం కాదులేవే అక్కా!...మన కి ఓపినంత ...వ...ర...కే... తీసికోవచ్చు...’ అంటూ ధైర్యం చెప్పింది వకుళ...
ఐనా మీ ఆయనంత ముద్దరకుడు కాడులే దీపా!...వీ...టి...ని...ఎలా మెలి పెట్టేశాడో!...’ అంటూ సుజాతక్క స్థనాల్ని రుద్దుకుంటూ...
‘...అపుడు పిసు...క్కో...మని పర్మిషనిచ్చి ఇప్పుడీ ఒగపులెందుకో!...’ అని సన్నాయి నొక్కులు నొక్కింది దీపా మేడం...
...ఇంతలో...‘...ఏంటా గూడు పుటాణీ!...ఇటు రండి...ఇంతకీ నెక్స్ట్ ఎవరూ!...’ అంటూన్న కుమార్ బావ గొంతు వినిపిస్తే అటు వైపు చూశాం...
...ప్రొఫెసర్ సోఫా దగ్గరున్న మగాళ్ల గుంపూ విడిపోతూంది...‘...మీరు చేస్తూన్నదేంటో!...’ అని దెప్పుతూ ,తమ తమ సోఫాలవైపు కదిలారు దీపా మేడం,మాధురీ దీదీ... వాళ్లవెనకే లేచింది సుజాతక్క...
‘...నీ బుధ్ధి పోనిచ్చుకున్నావు కాదే పిల్లా!...అంత టెన్షన్ లోనూ అండర్వేర్ లోపల్నుంచే కొలిచేశావ్!...ఎంతుందేంటీ!?...’ అంటూ నా బుగ్గ పొడిచింది వకుళ...
‘...చూశేశావేంటమ్మా!...ఎక్స్ రే కళ్ళు...’ అంటూ నా కుడిచేతి జానని చూపించి , ‘...దీనికి కాస్త పైమాటే!...’ అన్నాను... మా మాటలు విందేమో...ఘల్లు,ఘల్లుమని గజ్జెలు చప్పుడు చేసుకుంటూ వచ్చేసి ‘...అంటే ...ఆరంగుళాలకి ...కొంచెం ఎక్కువేమో కదా!...’ అంది సుజాతక్క...పర్లేదన్న ఫీలింగ్ తో...
‘...ఏం కాదమ్మా!...నీ చెల్లెలి గోళ్ళు చూడు...చెరో అరంగుళం ఉన్నాయి...అంటే ఏడున్నరకి తక్కువుండదు...’ అని దానికి సమాధానం చెప్పి...‘...మరి వెడల్పో!?...’ అని అడిగింది నన్ను...
...మూడు వేళ్ళు చూపించి...‘...ఐనా నీకు తెలియంది కాదుగా!...’ అంటూ దాని తొడ గిల్లాను...
ఇంతలో ‘...వకుళా!...’ అంటూ మధు పిలిస్తే ...‘ ఏయ్...ఛీ...’ అని తొడ రుద్దుకుంటూ లేచి, ‘...ఇవాళ ధైర్యం చేశాడేమోగానీ, మహా మొహమాటస్తుడే మానవుడు...నన్ను సరీగ్గా ముట్టూకోనీలేదు...ఆ రోజు!... ’ అంటూ కన్ను గీటి లేచింది వకుళ...
...దాని వెనక ముసిముసి నవ్వుల్తో లేచిందే...నెమ్మదిగా వెనక్కి తిరిగి, నా భుజాలమీద చేతులేస్తూ దగ్గరగా వంగి...చెవి దగ్గర నోరెట్టి‘...ఏమే!...ఇక్కడ మగాళ్ళందరూ ... నీకు పరిచయమేగా!...ఎంత...ఉంటుందేంటీ...అతడిదీ!?...’ అంది సుజాతక్క ... మాధురీ వాళ్ల సోఫా ని కళ్ళతో సైగ చేస్తూ...
...‘ఎవరిదీ?...’ అన్నాను చిరుకోపంతో ... ‘...అతడిదేనమ్మా ...నీ జీజూ...ది , ...మీ బావ ...దాని... కన్నా పెద్దా!...చిన్నా?...’ అందది ఎఱ్ఱబడిన బుగ్గల్తో వికాస్ తో కలిసి వస్తూన్న మదన్ జీజూ వైపు కళ్లతో సైగ చేస్తూ
... ‘...బావ...దా...ని...కంటా పొట్టే కానీ ...బా...గా...లావు... ఐనా తినబోతూ రుచెందుకడుగుతావే అక్కా!...’ అన్నాను...దాని ఆసక్తి చూసి నవ్వొచ్చినా , ఆపుకుంటూ
‘...నిజమా! అందుకే!...ఎలా ...తి...న...గల్నో!...అనే నా భయం!...’ అని సుజాతక్క అంటూంటే ... ఓ ఈల...దాని వెంటే ...‘ నిజంగానే కాడ్బరీ బిళ్ళలు వికాస్ , మీ వదినవి...ఎప్పుడు దొరుకుతాయో!...’ అంటూన్న మదన్ జీజూ పచ్చి కామెంటూ వినిపించగానే ...‘...ముందు సరిగా నిలబడవే అక్కా!...’ అంటూ దాని భుజాలట్టుకుని వెనక్కి తోశాను...
... దానికోసం వెయిట్ చేస్తూన్న వకుళ కూడా విందేమో ఆ కామెంటు...సుజాతక్క వైపు చూసి , పరిస్థితి అర్థం చేసుకుని , అది సర్దుకునేదాకా మగాళ్లకి అడ్డంగా నిలబడి , ఆపైన దాని నడుం చుట్టూ చెయ్యేసి ‘...ఏం పర్లేదక్కా!... ఎక్కడో...తప్ప...కొద్ది తేడాల్తో మగాళ్లందరి...వీ...ఒకంతే... ఉంటాయి ...పార్ట్నర్ మారితే ఓ చుట్టో , రెండు చుట్లో ...బ...లు...పు...పెరుగుతుందంతే!...’ అని సర్ది చెప్పి , సోఫాలో కూర్చోబెట్టి , తొడలు క్రాస్ చేసుకోమని గుర్తు చేసి , మధు వైపు కదిలింది వకుళ...
‘...ఎంత సేపు సర్దుతావ్ మీ అక్కని!...ఇపుడు నీదీ టర్న్...చెప్పు...ఎవరు కావాలి నీకు!?...’ అన్నాడు మధు , దాని చెయ్యట్టుకుని మీదికి లాక్కుంటూ...
...అంతవరకూ ధైర్యంగాఉన్న వకుళ , ఒక్కసారిగా సిగ్గులమొగ్గైపోతూ , మొగుడి చెవిలో ఏదో పేరు చెప్పి , అతగాడి గుండెల్లో మొహం దాచేసుకుంది...
‘...గుడ్...’ అంటూ చిన్నగా నవ్వి... ‘...సర్!...రండి...’ అన్నాడు కుమార్ బావతో...
...తను ఉత్తి అండర్ వేర్ తోనే ఉన్నానని కూడా సోయి లేకుండా , ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ , చీర దాచలేని దీపా మేడం వంపుల్ని చూపుల్తో నవిలేస్తున్నాడు ...ఆవిడా మెలికలు తిరిగిపోతూ అందాల్ని చూపించీ చూపించనట్లు చీర సర్దుకుంటూంది...దాంతో కుమార్ బావ మధు మాట వినిపించుకోలేదు.
...పరిస్థితి గమనించిన మధు ఓ అడుగు ముందుకేసి, ‘...సర్...కుమార్ సర్...మా ఆవిడకి మీరు కావాలిట!...’ అంటూ బావ భుజాన్నట్టుకుని మెల్లగా కుదిపాడు...
మరుక్షణం మొహం చాటంత చేసుకుని , వకుళ వైపు తిరిగి ...రా!... అన్నట్లుగా చేతులు జాచాడు కుమార్ బావ... ...వెళ్ళాలా , వద్దా !...అని గుంజాటన పడుతూ , ఓ లిప్త మొగుడి మొహం చూసి కళ్ళు వాల్చుకుందది...
...పర్లేదు , వెళ్ళు ...అన్నట్లుగా దాని వీపు నిమిరి , పెదాల మీద ముద్దెట్టుకున్నాడు మధు...దాంతో ధైర్యం తెచ్చుకుని , అడుగులో అడుగేసుకుంటూ కుమార్ బావ వైపు నడిచింది వకుళ...

[sarit11]

‘...ఇంతకీ ఎందుకు సెలెక్ట్ చేసుకుందో చెప్పలేదు...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...అదేం మాట్లాడలేదు...‘...చెప్పాలి మరి!,,,’ అంటూ మరోసారి అడిగాడు జీజూ...
...మొగుడి మొహం మరోసారి చూసింది వకుళ...పర్లేదు చెప్పు...అన్నట్లుగా తలెగరేశాడు మధు...
‘... చిన్నప్పట్నుంచీ ,నేనూ , సంధ్యా , సుజాతక్కా , చాలా క్లోజ్ గా పెరిగాం...తరచూ మా వస్తువుల్నిషేర్ చేసుకుంటూండేవాళ్ళం... మొగుళ్ళని కూడా షేర్ చేసుకుంటారేంటమ్మా! ...అని ఎక్కసాలాడేది , మా పక్కింటి ఆంటీ...అప్పుడు నాటుకున్న ఆ కోరిక పెరిగి పెద్దదైంది ... మొగుళ్ల విషయంలో తీరినా , బావతో ఇవాళే అవకాశం వచ్చింది...’ అంది వకుళ , నేల చూపులు చూస్తూ...
‘...అవును ... మీ మగాళ్లకి అందమైన మరదళ్ళమీదా, ఫిగరున్న వదినగార్ల మీదా , కోరికెలా ఉంటుందో...బలంగా ఉన్న మరుదులమీదా, దిట్టంగా ఉన్న బావగార్లమీదా మాకూ కోరికలుండడం అంతేసహజం!...తేడా ఏంటంటే మీరు నోరు పారేసుకుంటారు...మేం పబ్లిగ్గా ఒప్పుకోం! ’ అని ఓ స్టేట్మెంట్ పారేసింది మాధురీ దీదీ...అవునన్నట్లుగా తల పంకించాం...ఆడా , మగా!...అందరం...
...మరుక్షణం ఓ అంగ ముందుకెళ్ళి , వకుళని కౌగిట్లోకి లాక్కుని నలిపేస్తూ పెదాలందుకున్నాడు కుమార్ బావ...కాసేపు పెదాలప్పగించి , ఆ పైన ఓపలేక...కాసేపు పెనుగులాడి వాట్ని విడదీసుకుని బరువుగా ఊపిరిపీల్చుకుంటూ ఉండిపోయింది వకుళ...
...సముద్ర కెరటాల్లాగ పొంగుతూన్న దాని గుబ్బల్ని కళ్ళార్పకుండా చూసి ‘...ఉఫ్ఫ్!...అదృష్టవంతుడివి కుమార్!...మధూ!... ఆ బంగారు బంతులు...నాకు మరోసారి దొరుకుతాయా?!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...దానికేం భాగ్యం!...మెన్స్ ఛాయస్ ఉందిగా!...’ అన్నాదు మధు... ‘...నిజమేననుకో!...కానీ,రుచి చూడని...స్వీట్లు...ఉండి పోతాయేమో!...తరవాత ట్రై చేద్దాం!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ
‘...అరిటి పువ్వు...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...పెనుగులాటలో బాగా పైకి లేచి పోయిన పెట్టీ కోటు లోంచి బయటపడ్ద దాని పూరెమ్మల్ని చూస్తూ...
...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో పెట్టీకోటుని సర్దుకోబోయింది వకుళ...
‘...ఎందుకూ?...’ అంటూ దాన్ని మళ్ళీ కౌగిట్లోకి లాక్కుని , తామర తూడ్లల్లాంటి దాని చేతుల్ని తన భుజాలమేద వేసుకుని, దాని పల్చటి వీపుని చేతుల్తో చుట్టేసి...కుడి చంకలో కుడి చేతి వేళ్లతోనూ , ఎడం చంకలో ఎడం చేతి వేళ్లతోనూ వెతకడం మొదలెట్టాడు...
...కితకితలు భరించలేక ‘...ఛీ!...దేనికీ!...ఆ వెతుకులాటా!? ...’ అంటూ వకుళ మెలికలు తిరిగిపోతున్నా విదలకుండా దాని కుడి చంకలో ఉన్న పెట్టీకోట్ ముడిని అందుకుని ఊడలాగేశాడు కుమార్ బావ...ఇంకేముందీ!...అది పుసుక్కున కిందికి జారింది...
...కందిపోయిన మొహంతో ‘...ఛీ!...’ కొడ్తూ చనుమొనలకి చిక్కుకుని ఆగిపోయిన పెట్టీ కోట్ ని పైకి లాక్కోడానికి ప్రయతించింది వకుళ...
‘...ఏయ్!...వకూ!...ఎందుకమ్మా టైం వేస్టు చేస్తావ్?...’ అని బుజ్జగిస్తూ , దాని చేతుల్ని తప్పించి , పెట్టీకోటుని పాదాలదాకా జార్చేశాడు కుమార్ బావ...
‘...ఛీ!...’ కొడ్తూ దాంట్లోంచి బైటికడుగేసి , బావని ...అతు...క్కు...పోయింది వకుళ...దాని పిరుదుల్ని ఒడిసి పట్టుకుని , తన మొత్తకదుముకుని , కసిగా పి...సి...కే...శాడు కుమార్ బావ...
దానికి ...షా...ట్...అయిపోయిందేమో!...బావ భుజం మీద తలాన్చి మైకంగా కళ్ళు మూసుకుంది...
...అది లొంగిపోవడంతో రెచ్చిపోయి , దాని చంకల్లో , స్థనాల కుదుళ్ళలో , స్థనాలమధ్య , ముద్దులు కురిపించేస్తూ , మధ్య మధ్య చనుమొనల్ని మెత్తగా కొరుకుతూ. మోకాళ్లమీద వాలిపోయి దాని బొడ్డు మీద దాడి మొదలెట్టాడు కుమార్ బావ...కొద్దిసేపు ఆ ముచ్చట తీర్చుకుని , ఇంకా కిందికి జరుగుతూంటే ‘...ఒ...ద్దు...బాబూ!...’ అని సన్నగా సణుగుతూ బలహీనంగా బావ ని జుత్తట్టుకుని పైకి లాగుదామని ట్రై చేసింది వకుళ...
‘...కమాన్ వకుళా!...రిలాక్స్...’ అంటూ కుమార్ బావ తరఫున బ్రతిమాలారు మదన్ జీజూ , వికాస్ లు... ఛీ...కొడ్తూ ఆ ప్రయత్నాలూ మానేసి , అరమోడ్పుగా కళ్ళు మూసుకుంది వకుళ...
...ఇక దాని పొత్తికడుపు మీద ముద్దులు కురిపించడం మొదలెట్టాడు కుమార్ బావ...అతడి పెదాలు , మరింత కిందకి జరుగుతూంటే , ...ఛీ...ఆగు...అంటూ హటార్తుగా కళ్ళు తెరిచి పక్కన పడున్న పెట్టీకోట్ ని కాలి వేళ్లతో అందుకోబోయిందది... ‘...ఏం ...తు...డు...చు...కోనక్కర్లే!... నా కా అమృతం కావాలి...’ అంటూ పైకి లేచిన ఆ తొడని మరింత పైకి లేపి తన భుజంమీద వేసుకున్నాడు కుమార్ బావ...
‘...ఏంటీ పాడు...పని!...’ అని గునుస్తూనే దగ్గరగా జరిగిందది...
...మరుక్షణం , ఓ చేత్తో దాని పిరుదుల్నట్టుకుని , మరో చేత్తో మరో తొడని కూడా భుజంమీద వేసుకున్నాడు కుమార్ బావ...‘...ఏ...య్...పడే...స్తావ్...’ అంటునే అతగాడి జుత్తుని గాఠ్ఠిగా పట్టేసుకుని , సర్దుకు కూర్చుంది వకుళ...
‘...మీ అక్కంటే ఆ మాటనచ్చుగానీ...నువ్వు పువ్వులా తేలిగ్గా ఉన్నావ్!...’ అంటూ దాని పిరుదుల కింద చేతులేసి , పైకెత్తాడు.
‘...ఛీ!...అంత బరువేం లేను నేను! ...ఐనా నాకు భయం బాబూ!...’ అని గునిసింది సుజాతక్క... ‘...సిగ్గు లేనిది...ఎక్కించుకుంటే , ఎక్కడానికి రెడీయే ఇది!...’ అంటూ పళ్ళు పిండుకున్నాను...
‘...నన్ను ఎన్నుకో భాబీ!...నే తీరుస్తా ఆ ముచ్చట!...’ అన్నాడు మధు...‘...నేనేం తక్కువ తిన్లేదు , నన్నెన్నుకో సుజాతా!...’ అని, ‘...నువ్వు లేవా ,కాంపిటీషన్ లో!?...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...వికాస్ ని ఉద్దేసించి...
‘...మా వదినేగా!...ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడెళ్ళి కోరిక తీర్చుకుంటాను...’ అన్నాడు నా మొగుడు...
‘...ఛీ!...సిగ్గు మాలిన మగాళ్లు...’ అని సణుక్కుంది సజాతక్క...కోపం మాటున సంతోషాన్ని దాచుకుంటూ...
...ఈలోగా వకుళ పూ రెమ్మల్ని ముద్దాడడం , నాలిక తో కెలకడం, ఆ పైన తినేయడం మొదలెట్టినట్లున్నాడు కుమార్ బావ...రెండు చేతుల్నీ తలవెనకెట్టుకుని , గాఠ్ఠిగా కళ్ళు మూసేసుకుని , మెలికలు తిరిగిపోతూ సుఖాన్ని అనుభవిస్తూంది వకుళ...
‘...మరోసారి కార్పించేసేలా ఉన్నాడు ...’ అనేసింది దీపా మేడం , పట్టలేక...
...ఆవిడ మాట వినగానే గభాల్న దిగిపోయి, ముడుచుకుపోతూ , ‘...మధూ!...నైటీ!...’ అంది వకుళ, తన వైపు చూడకుండానే ... అతగాడు పక్కనే ఉన్న నైటీని దానివైపు విసిరాడు...
...అది అందుకునేలోపుగా చెయ్యి జాపి తనందుకుని ...‘...అప్పుడేనా వకూ!...నీ పనుండిపోయిందిగా...’అంటూ దాన్ని వెనక్కి పడేసుకుని , లేచి నిలబడ్డాడు కుమార్ బావ... మరో మాట లేకుండా తనముందు కూర్చుండిపోయి , బెరుకు బెరుకుగా అతడి మొత్తవైపు వేళ్ళు జాపింది వకుళ...
‘...ఊఁ...కానీ!...’ అని ప్రోత్సహించారు మగాళ్లందరూ...
...శబ్దం పెదాల్ని దాటకుండా ...ఛీ...కొట్తూ చటుక్కున బావ అండర్వేర్ లోకి ఎడం చెయ్యి చొప్పించేసి, ఇంకాస్త దగ్గరగా జరిగిందది...
‘... బావ అంగాన్ని బైటికి లాగీదుకదా ఈ సిగ్గుమాలిన పిల్ల!...’ అనుకుంటూ , టెన్షన్ తట్టుకోడానికి , బిగించిన గుప్పెళ్ళని తొడలమధ్య పెట్టి నొక్కుకున్నాను ...
...కానీ అది అలా చెయ్యలేదు...దాని వేళ్ల కదలిక బట్టి అతగాడి ...దా...న్ని...ఒక చేత్తో గ్రిప్ చెయ్యడానికి ప్రయత్నిస్తూందని గ్రహించాను...కాసేపు తరవాత ... సాధించానన్న గర్వం... దాని అర - నవ్వులో ప్రతిఫలిస్తూంటే , రెండో చెయ్యిని కూడా దోపేసి ...ఏదో ... చెయ్యడం మొదలెట్టింది...
...ఏంటా!...అనుకుంటూ జాగ్రత్తగా చూశాను...రెండు చేతుల్తోనూ బావ ...మగ...తనా...న్ని పర, పరా రుద్దేస్తుందది... ‘...ఎందుకీ దొంగాట?...బైటికి లాగి చెయ్యచ్చుగా!...’ అంటున్నాడు బావ చిన్నగా...
...అలవోక గా కళ్ళు పైకెత్తి ...బావ మొహంలోకి చిరునవ్వుతో చూస్తూ స్పీడు పెంచిందది...
‘...కార్చేసుకోడు గదా!...’ అనుకున్నాను...నా మొహం జేవురిస్తూంటే...
...అదేం కాలేదు కానీ... ‘...బైటికి లాగెహె!...’ అంటూ తనే అండర్వేర్ ని కిందకి జార్చుకుందామని ట్రై చేశాడు...వెనక భాగం పిరుదుల కిందికి జారిందిగానీ ముందు భాగం జారలేదు...ఒళ్ళు మండిందేమో!...ఎలాస్టిక్ బాండ్ ని బాగా ముందుకి సాగదీసి ...ఉ...బ్బు...ని దాటించి విదిలేశాడు...
...మరుక్షణం ...బంధ విముక్తమైన బావ ...మ...డ్డ... వకుళ పిల్ల చేతుల్ని దాటి ...దాని చుబుకాన్ని...ఫాఠ్ఠ్...మని చప్పుడయేలా కొట్టి , కాసేపు పైకీ ,కిందికీ ఆడి , దాని పెదాల ముందు ఆగింది...
...వకుళ ఉద్రేకం తట్టుకోలేకపోయిందేమో!...కళ్లముందు బుస కొడుతూన్న బావ మగతనాన్ని రెండు చేతుల్తోనూ పట్టుకుని , అప్పటికే వెనక్కెళ్ళిపోయిన ...పై చర్మాన్ని... మరింత వెనక్కి తోసి... పెదాలప్పి ...గుండు...ని మింగడానికి ప్రయత్నించింది.... కానీ వీలు కాలేదు...
‘...ఇంకా...వి...ప్పు...కోవాలేమోనమ్మా!...’ అని జీర గొంతుకతో అంది ... ఈ వ్యవహారాన్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూన్న మాధురీ దీదీ...
...దాంతో వెఱ్ఱెక్కిపోయిందేమో వకుళకి...కుమార్ బావ ...మ...డ్డ...ని బలంగా దగ్గిరకి లాక్కుని , పెదాలు వీలైనంతవరకూ విప్పి , గుండు పైన మరో అంగుళం దాకా మింగేసి , తలని ముందుకీ వెనక్కీ ఆడించడం మొదలెట్టింది...
...వెంటనే చుట్టూ చప్పట్ల మోత... అన్నీ ఆగిపోయినా ‘... గుడ్ జాబ్ వకూ!...’ అంటూ దాని మొగుడి చప్పట్లు కంటిన్యూ అవుతూంటే ...వెంటనే ఆ పని ఆపేసి , రక్తం చిందే మొహంతో అది లేచి నిలబడగానే ... ‘...థాంక్యూ వకుళా!...’ అంటూ దాని నైటీని విప్పి పట్టుకున్నాడు కుమార్ బావ...
‘...థాంక్స్...’ అన్నట్లుగా పెదాల్ని చిన్నగా కదిపి , చటుక్కున నైటీ లో దూరి , అది మధువైపు పరిగెత్తుతూంటే... తన నగ్నత్వాన్ని మరిచిపోయి దాని పిరుదుల కదలికని ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ చూస్తూ ఉండిపోయాడు కుమార్ బావ...‘...చాల్లే సంబడం!...ఇంక రా!...అంటూ సుజాతక్క నైట్ గౌన్ అందించేదాకా...

[sarit11]

...ఇంతలో దీపా!, సుజా!...అంటూ పిలిచింది మాధురీ దీదీ...‘...రావే!...’ అంటూ వకుళని మధు ఒళ్ళోంచి చెయ్యట్టుకుని లేవదీసి నేనూ చేరాను, ఆ గుంపులో...
‘...టెంపో పెంచేశావ్ వకుళా!...మా గతేంటో!...’ అంది దీపా మేడం... ‘...ఆవేశం తట్టుకోలేక పోయాను మేడం!...’ అని గొణిగింది వకుళ... ‘...ఈవిడ మొగుడు నా అంగట్లోదాకా తోసేయడం తధ్యం...’ అంది సుజాతక్క...మాధురీ దీదీవైపు ఓరగా చూస్తూ...
‘...కంగారు పడకకే అక్కా! ...నే చెప్తాలే జీజూకి...నీకు చాతనైనంతవరకే ...తీ...సు...కో!...’ అన్నాను ... ‘... ఆ పని చెయ్యి...నా మాటకంటే నీ మాటమీదే గురెక్కువ , నీ జీజూకి...!...’ అంది మాధురీ దీదీ కాస్త మొహం ముడుచుకుని...
‘...ఇంతకీ నెక్స్ట్ ఎవరూ?...’ అంది దీపా మేడం... ‘...అది తేల్చుకోడానికేగా పిలుస్త!...’ అంది మాధురీదీదీ...
కొద్ది చర్చ తరవాత ముందు సుజాతక్క అనీ ... దీపా మేడం , మాధురీ దీదీ ఒకసారే ...కానివ్వాలనీ... నిర్ణయమైపోయింది...
‘...కానివ్ అక్కా!...వెళ్ళి బావకి చెప్పు...’ అంటూ దాన్ని అతడివైపు తోశాం...నేనూ, వకుళా...
...అది అడుగులో అడుగేసుకుంటూ , ఘ...ల్లు...ఘ...ల్లు...మని గజ్జెలు చప్పుడు చేసుకుంటూ , మొగుడి దగ్గరకెళ్ళి , మెడ చుట్టూ చేతులేసి, మునివేళ్లమీద పైకి లేస్తూ దగ్గరగా జరిగి, చెవిలో ఏదో గొణిగింది...
...వెంటనే ‘... రావయ్యా మదనా!...మా ఆవిడకి ...నీ...ది...కావాలిట...’ అని గట్టిగా అన్నాడు కుమార్ బావ... ‘...ఇంతకీ... నా...దెందుకొద్దో!?... ’ అన్నాడు మధు...
‘...ఛీ!...ఆ మాట నేనన్నానా!...’ అంది సుజాతక్క , ఎఱ్ఱగా కందిపోయిన మొహాన్ని బావ గుండెల్లో దాచుకుంటూ...
‘...కారణం చెప్పాలి మరి!...’ అన్నాడు మధు , విదలకుండా...‘...చెప్తా గానీ ఏమనుకోకండేం!...’ అని సన్నగా అందది...
‘...నేనన్నమాట చెప్పేస్తుందేమోరా దేవుడా!...బావేమనుకుంటాడో!...’అని భయపడుతూంటే...‘ఇందాకా ఆయన ...పట్టు...బలే...అనిపించింది...’ అనేసిందది...తన స్థనాలవైపు కనురెప్పలారి...
‘...నాకు అవకాశం ఇవ్వకుండా ఎలా అంటావ్ భాభీ ఆ మాట! ‘...అన్నాడు మధు ,దెబ్బతిన్న స్వరంతో...
‘... నువ్విక్కడుండే వాడివేగా!...ఆయననేమో దూరం వెళ్తున్నాడాయె!...’ అందది, మధు వైపు ఓసారి ఓరగా చూసి...
...దాన్ని ఒకసారి గట్టిగా ఒంటికి హత్తుకుని , ‘.... మనసులో మాట చెప్పావ్ సుజా!...వెళ్లు!...నలిపిం...చుకుంటా...వో! , దో...పిం...చుకుంటావో నీ ఇష్టం!...’ అంటూ దాని పెదాల్ని గాఢంగా ముద్దెట్టుకుని , వెనక్కి తిప్పి, అప్పుడే దగ్గరకొస్తూన్న మదన్ జీజూ వైపు చెయ్యి చూపాడు...కుమార్ బావ...
...అంతవరకూ ప్రదర్శించిన తెగువ ఏమైందో!...ఓ అడుగు ముందుకేసి వెంటనే వెనక్కి తిరిగింది...
...దాన్ని దగ్గరకి తీసుకుని , మెత్తగా వీపు నిమిరి ...‘...ఊఁ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
...ఒక్క అండర్వేర్ ముక్క తప్ప , నిగిడిన తన ...మ...డ్డ...ని మరేదీ కప్పటంలేదనే ధ్యాస లేకుండా పంగలు జాపుకుని , సుజాతక్కని ఆహ్వానిస్తూ రెండు చేతులూ విశాలంగా చాపి నిలబడ్డాడు మదన్ జీజూ...
...ఎలాగైతేనేం , ...ఘ...ల్లు......ఘ...ల్లు... మని ...అందెలు చప్పుడు చేసుకుంటూ, అడుగులో అడుగేసుకుంటూ ,లేని పైటనీ , చీర కుచ్చెళ్లనీ సర్దుకుంటూ, బయల్దేరింది సుజాతక్క...
‘...కబుర్లు చెపుతుందిగానీ , భయస్తురాలు సుజాత!...ఇంకా దాని కళ్ళల్లో బెదురుపోలేదు...’ అంది అప్పుడే మా పక్కన జేరిన మాధురీదీదీ...
‘...అవును...ఆవిడ గుండెల్లో అదురు పైకి కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తూంది...’ వెక్కిరింపుగా అన్నాడు వికాస్...పల్చటి పెట్టీకోటు మాటునుంచి పొంగుతూన్న దాని స్థనాల్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ...
ఇంతలో మగాళ్లని బావ పిలిచాడు...‘...ఇటు రండయ్యా!...’ అంటూ...
...ఐనా వెళ్ళకుండా ‘...కానీ భాభీ శరీరం సిధ్ధంగా ఉన్నట్లుంది వికాస్ ... తొడల మధ్య జి...గు...రు...ఊరుతున్నట్లుంది కూడానూ ... అందుకే లంగాని ఎలా బైటికి లాక్కుంటుందో చూడు!...’ అన్నాడు మధు...ఆడాళ్ళకి కన్ను గీటుతూ
‘...ఛీ!...మీ మగ పశువుల కళ్లకింకెలా కనపడతాయ్! ముప్పాతిక పాళ్ళు నగ్నంగా ఉన్న తన శరీరాన్ని నా మొగుడి ఎక్స్ రే కళ్లనుంచి రక్షించుకోడానికి తంటాలు పడుతూందది...’ అంటూ సపోర్ట్ చేసింది మాధురీ దీదీ...మధు వైపు మొహమాటంగా చూస్తూ...
...మధు ఏదో సమాధానం చెప్పబోయేలోగా...‘...బావ పిలుస్తున్నాడు ...అటు పోయి చెప్పుకోండి ఈ సిగ్గుమాలిన కబుర్లు...’ అంటూ మగాళ్లని తరిమింది వకుళ...
వాళ్ళు రావడం చూసి , బిమల్ బాబుని అటు పంపించి , మా పక్కన చేరింది దీపా మేడం... దాంతో ఓ మగ గుంపూ , ఓ ఆడ గుంపూ తయారయ్యాయి...
...ఈ లోగా కాస్త ముందుకి నడిచింది సుజాతక్క...
.. ఓ రెండంగలు దానికెదురొచ్చి, చంకల్లోంచి చేతులు దూర్చి , దాని చేతులు భుజాల మీద వేసుకుంటూ దాని పెదాలందుకున్నాడు. ‘...ఊఁ...ఉమ్మ్...ఉఁమ్మ్...’ అని మూల్గుతూ మెత్తగా అడ్డు చెప్తూనే పెదాల్ని అప్పగించేసి...కాసేపు తరవాత మెల్లగా విడదీసుకుని... ఓ క్షణం బాగుందన్నట్టుగా చూసి , కను రెప్పలు వాల్చుకుందది...
...బలే ఉన్నాయ్ సుజా నీ తడి పెదాలూ!...ఎంతైనా సంధ్యకి అక్కవిగా! ...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ.
‘...మద్యలో నా ఊసెందుకో!...అని నే సణుక్కుంటూంటే , అరనవ్వుతో చప్పుడు బైటికి రాకుండా ఏదో అందది...
‘...ఉంటే ఏంటో!... అని... అడుగుతూంది అక్క...’ అని చదివేసింది మా లిప్ రీడర్...
‘...ఇటువంటి తప్పుడు కూతలు కూసే పీకలమీదికి తెస్తూందిది...’ ని పళ్ళు నూరుకున్నాను...ఆడాళ్ళందరూ ముసిముసి నవ్వులు నవ్వారు...
‘...ఆ పెదాలు...త...డి...గా ఉంటే...ఈ...పె...దా...లు...కూడా...ఎప్పుడూ తడిగా ఉంటాయట...’ అంటూ దాని తొడల మధ్య చేతి వేళ్లు దూర్చబోయాడు... ...ఛీ!...కొడ్తూ దూరం జరిగిందది...
‘...నిజం...వాటి లక్షణాలు తెలుసా!...’ అంటూ దాన్ని దగ్గరకి లాక్కుని...‘... అతిధి లోపలికి అడుగెడుతూండగానే ...అవిచ్చే వెచ్చటి ఎదుర్కోలూ...లావువాడైనా, సన్నవాడైనా ; పొడుగువాడనా, పొట్టివాడైనా , ఎప్పుడూ హత్తుకునుంటూనే మెసలడానికి కావలసిన స్థలమిచ్చే మృదుత్వం...వెళ్ళొస్తామంటే ...అప్పుడేనా!...అంటూ విదలకుండా వెంటొచ్చే ఆప్యాయతా!...కాదు వెళ్ళాలీ!...అంటే అవిచ్చే తెల్లటి మల్లెదండల సత్కారాలూ ...రెండామడలు వెళ్ళినా వెనక్కి ...రా...రమ్మనే , వాటి గుబాళింపులూ...ఉఫ్ఫ్...అనుభవించిన వాడికే తెలుస్తుంది...’ అంటూ నోటి కొచ్చినట్లు పేలి ... నాకు కన్ను గీటాడు...
‘...ఛీ!...బేడాపరక భావుకత్వం...’ అని పైకి కసిరాను...లోలోపల ఉబ్బి తబ్బిబ్బైపోతూ...
... హాల్లో పిన్ డ్రాప్ సైలెన్స్ ఉండడంతో అందరికీ స్పష్టంగా వినిపించాయా మాటలు...భళ్ళుమని నవ్వింది మగ గుంపు...
‘..నిజం కదా బ్రదర్స్!...’ అన్నాడు జీజూ వాళ్లవైపు చూస్తూ...
...‘...వీసమెత్తు పొల్లు లేదు బ్రదర్...’ అంటూ థంబ్స్ అప్ చూపించారు...నా పొందు దొరికిన మగాళ్ళందరూ వెకిలి నవ్వులు నవ్వుతూ ...లొట్టలేశాడు , ఇంకా దొరకని ప్రొఫెసర్...
...మెటికలు విరుస్తూ ఛీ కొట్టాను వాళ్లకి ... ఇదంతా చూసి మొహాలు మాడ్చుకున్నారు నా చుట్టూ ఉన్న ఆడాళ్ళు

‘...తనకి అక్కవి కనక , నీ దగ్గర రెట్టింపు దొరుకుతుందని నమ్మకం సుజా!....’ అన్నాడు మదన్ జీజూ
‘...ఛీ!...’ అంటూ జీజూని హత్తుకుపోయింది , విషయం అర్థమైన సుజాతక్క...ఇంకాస్త గట్టిగా కౌగిలి బిగించాడతగాడు...
...కాస్త చివికిపోయిందేమో దాని పెట్టీకోట్ బొందు... ఫాఠ్ఠ్ ...మని చప్పుడు చేస్తూ విడిపోయింది...
‘...ఇష్ష్...ఏంటిదీ!...’ అని గునుస్తూనే , జారిపోతూన్న పెట్టీ కోటూ లోంచి తన నగ్న శరీరం బయటపదకుండా స్థనాలు అతగాడి ఛాతీకి అప్పడాల్లా అణిగిపోయేలా కౌగలించేసుకుందది... వెంటనే తన చేతుల్ని దాని పిరుదులమీదికి జార్చి...‘ ఉఫ్ఫ్...ఏం సైజులు!...చేతుల్లో ఇమడటంలేదు...’ అంటూనే వాటిని కసిగా పిసికి , తన మొత్తకి ఒక్క ఊపున హత్తుకున్నాడు... ఆ జెర్క్ కి చెమ్మగిల్లి పోయిందేమో సుజాతక్క , మదన్ జీజూ కౌగిట్లో గువ్వపిట్టలా ఒదిగి పోయి , పెదాలతడికి అప్పగించేసి అరమోడ్పుగా కళ్ళు మూసుకుంది...

[sarit11]

...వాటిని కాసేపు జుర్రుకున్న తరవాత ‘...ఏయ్!...సుజా!...’ అని మత్తుగా పిలిచాడు మదన్ జీజూ...‘...ఊఁ...ఏం...టీ!...’ అని సన్నగా బదులు పలికిందది...‘...మనిద్దరి మధ్యా ఈ అడ్డెందుకూ!?...’ అని బుజ్జగిస్తూ దాని వెనక్కి జేరి పెట్టీకోటుని నెమ్మది నెమ్మదిగా స్థనాల మీదనుంచి , పిరుదులమీదికీ, ఆ పైన ,నేలమీదికీ జార్చి ‘...కాడ్బరీ బిళ్లలు కావాలి ...’ అన్నాడు చిన్నగా...
‘...అవేంటీ!?...’ అని సుజాతక్క సణుగుటూంటే... చటుక్కున దాని తొడల మధ్య వేళ్ళు జొనిపి , ...‘...ఇ...వీ!...’ అని దాని పూ రెమ్మల్నితడుముతూ దాని ముందు మోకాళ్ళ మీద వాలిపోయాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఛీ!...గదిలోకెళ్ళింతర్వాత తీర్చుకోవచ్చుగా , ఆ సిగ్గుమాలిన ముచ్చట్లన్నీ!...’ అని అడ్డు చెప్పి , వా...టి...ని అర చేతుల్తో కప్పుకుంది...
‘...ఉహూఁ...ఇప్పుడే కావాలి...’ అని మొరాయిస్తూ దాని చేతుల్ని పక్కకి తప్పించాడు జీజూ...
‘...ఛీ!...ఒద్దు... మా ఆయన కళ్ళముందంటే ...నాకు సిగ్గుగా ఉంటుంది!...’ అంటూ పక్కకి తిరిగిపోయింది సుజాతక్క...
‘...బుర్ర లేదు దీనికి...ఇలాగైతేనే స్పష్టంగా కనబడుతుంది ...’ అని పళ్ళు పిండుకుంటూ తలెత్తాను...నా మాట విన్నారేమో!...మగగుంపు పొజిషన్లు సర్దుకున్నారు...
‘...ఏం పర్లేదు...’ అంటూ దాని వెనక్కి చేరి , ...‘...కాస్త ముందుకొంగు...’ అంటూ దాన్ని ముందుకొంచి , తొడల మధ్య తల దూర్చి ,వెనకనీంచి దాని పూరెమ్మల్నందుకోబోయాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఛీ!...అట్నించెలా !?...’ అంటూ అభ్యంతరం చెప్తూ దూరం జరగబోయింది సుజాతక్క...
‘...మనసుంటే మార్గం అదే దొరుకుతుంది...’ అంటూ దాని పిరుదుల్ని పట్టుకుని ఆపి మరో సారి ట్రై చేశాడు... అందలేదు...
‘...సరిగా అందటం లేదు సుజా!...తొడలింకాస్త విప్పుకో!...’ అన్నాడు జీజూ...అది ‘...ఉహూఁ!...’ అంటూ మొరాయించిందది...
‘...ఎహె!...విప్పుకోమంటూంటే!...’ అంటూ దాని పిర్రల మీద ఓ చరుపు చరిచాడు మదన్ జీజూ...ఎఱ్ఱగా కందిపోయాయవి
‘...ఆఁ!...ఏంటా మొరటుతనం!?...’ అని సణుగుతూనే తొడలు బాగా విప్పిందది ... మరుక్షణం దాని పూరెమ్మల్లోకి ,నాలికని జొనిపి , అటూ, ఇటూ కెలకడం...ముని పళ్ళతో రెమ్మల్ని మెత్తగా కొరికేయడం మొదలెట్టాడు జీజూ...
... ‘...నోటితో ...ఒద్దు...ఒద్దు...అంటూనే తల వెనక్కి తిప్పి అతగాడి వీరాంగాన్ని చూసుకుంటూ...‘...ఉఁమ్మ్!...ఆఁ...’ అని మత్తుగా మూలుగుతూ తన చనుమొనల్ని తనే నలుపుకోడం మొదలెట్టింది సుజాతక్క...
‘...పచ్చి లంజైపోయిందిరా మీ వదిన!...ఎలా నాకించుకుంటూందో చూడండి...’ అనేశాడు కుమార్ బావ...
‘...అదేంటన్నా!...అలాగంటావ్!?...మనమేగా అవకాశమిస్త...’ అన్నాడు వికాస్...‘...ఇందాకా మా ఆవిడ మీకు అప్పగించలేదా సర్!?...’ అన్నాడు మధు... అవునన్నట్లు తలూపాడు కుమార్ బావ...కసెక్కించేలా కదులుతూన్న భార్య స్థనాల్నీ , తొడల్నీ , పిరుదుల్నీ కన్నార్పకుండా చూస్తూ...
...ఈ మాటలు విందేమో...చటుక్కున నిలబడిపోయి , పక్కనే పడున్న నైటీ ని అందుకోబోయింది సుజాతక్క...
‘...అప్పుడే!...మరి నా సంగతీ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ ...కఱ్ఱ పేడులా బిగుసుకుపోయిన తన ...మ...డ్డ...ని అండర్వేర్ మీంచే పిసుక్కుంటూ...
...ఓరగా మొగుడివైపు చూసింది సుజాతక్క...తల కదపకుండా కళ్ళతోనే ...సరే...అన్నాడు కుమార్ బావ...
...మొగుడిచ్చిన ఒత్తాసుతో పెదాలమీద అరనవ్వు మెరుస్తూంటే , తన నగ్నత్వాన్ని మర్చిపోయి, వయ్యారంగా ఒళ్ళు కదుపుతూ మదన్ జీజూ దగ్గరకొచ్చి, అతడి పెదాలమీదా, ఆ పైన మెడ మీదా, ధీమాగా ముద్దులెట్టుకుని , ఆపైన తన స్థనాల్ని అతగాడి ఒంటికి అలవోకగా రుద్దుకుంటూ నెమ్మదిగా అతడి ముందు సెటిలై , స్థనాల్ని అతగాడి తొడలకొత్తుతూ , ఏ మాత్రం వార్నింగ్ ఇవ్వకుండా ఫటాల్న అండర్వేర్ ని కిందకి లాగేసింది...
...ఇంకేముందీ!...మదన్ జీజూ అంగం స్ప్రింగులా లేచి నిలబడిపోయింది...ఆడాళ్ళం రెప్పార్పకుండా చూస్తూంటే , మగగుంపు ఓ సారి చూసి తల తిప్పుకుంది...
...ఎవ్వర్నీ పట్టించుకోకుండా , రెండరచేతుల్లోనూ ...దా...న్ని...ఇముడ్చుకుని , విశ్రాంతి గా రుద్దడం మొదలెట్టింది సుజాతక్క...కాసేపు ఆ పని ని ,మురిపెంగా చూసుకున్నా , ఆపైన ఓపలేక...‘...ఊఁ!...ఊఁ!...’ అనడం మొదలెట్టాడు మదన్ జీజూ...అదేమీ లక్ష్యం చెయ్యకుండా తన పని చేసుకుపోతూనే ఉంది...
...ఓ పావు క్షణం గడిచిపోయింది...ఏవీ మార్పు లేదు...
...ఇంకాపుకోలేక ...‘...సుజా!...కానీ!...’అన్నాడు మదన్ జీజూ...ఏంటీ!?...అన్నట్లుగా కళ్ళెత్తి చూసింది సుజాతక్క...
‘...ఊఁ...’ అంటూ బొటకన వేలు నోట్లో పెట్టుకు చీకాడు మదన్ జీజూ...‘...ఉహూఁ...’ అన్నట్లుగా అడ్డంగా తలూపి తన పని చేసుకుపోవసాగిందది...
...జీజూ మగతనం మీద నరాలు పేలిపోతాయా!...అన్నంతగా ఆకుపచ్చగా వాచిపోయాయి...‘...ఏం చేస్తాడో జీజూ!...’ అని ఉగ్గబట్టుకుని చూస్తున్నాం...
...ప్లీజ్ ... వేడుకున్నాడు...జీజూ...
... అది పోన్లే అన్నట్లుగా నవ్వి, మోకాళ్ళమీద కాస్త పైకి లేచి , చిరునవ్వు చిందిస్తూ అతగాడి మగతనాన్ని తన స్థనాలతో కప్పి , ముందుకీ , వెనక్కీ ఆడించడం మొదలెట్టింది...
కాసేపు ఆపనీ చూసుకున్నాక ఇక ఆగలేకపోయాడేమో మదన్ జీజూ...‘...ఎహె!...’ అంటూ తన ...మ...డ్డ...సుజాతక్క స్థనాల మధ్యనుంచి పైకొచ్చేసమయానికి , దాని తలని కిందికొత్తాడు...
...ఎదురు చూడని ఆ చొరబాటుకి అది ఉక్కిరి బిక్కిరైపోయి , రెండు చేతుల్తోనూ అతగాడి ...మ...డ్డ...ని కాసేపు గాఠ్ఠిగా పట్టేసుకుని , ఆపైన నోరు పూర్తిగా విప్పి వీలైనంతవరకూ నోట్లో తీసుకుని , కాసేపు ముందుకీ వెనక్కీ ఆడించి , ఆపైన చటుక్కున విదిలేసి నైట్ గౌన అందుకుని మొగుడివైపు వెళ్ళబోయిందే!...అక్కడున్న మగ గుంపుని చూసి మావైపు పరిగెత్తుకొచ్చేసింది...
...అందరం దాని చుట్టూ చేరి కవర్ చేశాం...
...కాస్త సద్దుమణిగింతర్వాత ‘...దీపా!...ఇలా రా!...’ అని పిలుస్తూ , మాకు కాస్త దూరమెళ్ళి నిలబడింది మాధురీ దీదీ... కాసేపు వాళ్లిద్దరూ చిన్నగా ఏదో చర్చించుకున్నారు... సరసుల్ని (...అంటే వికాస్ నీ , మధు నీ ) , డైరెక్టుగా పిలుచుకుందామా! లేక మొగుళ్ళ చేత పిలిపిద్దామా!... అని అర్థమైపోయింది మా ఆడాళ్ళందరికీ...
...మొగుళ్లచేత పిలిపిస్తేనే మజాగా ఉంటుందని మేం సలహా చెప్దామనుకుంటూంటే , వాళ్ళూ అదే అనుకున్నారేమో!...ఎవరి మొగుళ్ళని వాళ్ళు దగ్గరకి పిలుచుకుని , సిగ్గులొలకబోస్తూ .చెవుల్లో పేర్లు గొణిగారు...మా అవసరం లేదని ఆగిపోయాం , మిగిలిన ఆడాళ్ళం... ...‘ ఇటు రా సుజా!...’ అంటూ అక్కని పిలుచుకెళ్ళాడు కుమార్ బావ... నేనూ , వకుళా ఒక సోఫాలో కూలబడ్డాం...
...ఇంతలో ‘...అనుకున్నాం...’ అంటూ బిమల్ బాబు వికాస్ నీ , మదన్ జీజూ మధునీ రమ్మని సైగ చేశారు...
‘...ఎట్ యువర్ సర్వీస్ మేడం!...ఏం చెయ్యమంటారూ!...’ అంటూ రెండంగల్లో వచ్చేశారు జోడు గుఱ్ఱాలు...
ఆఛ్ఛాదన లేని వాళ్లఛాతీల్ని ఇందాకట్నుంచీ దొంగ చూపులు చూస్తూన్నా , మరీ కళ్ళెదుటే వచ్చేసరికి ఎఱ్ఱ మందారాల్లాంటి మొహాల్తో చూపులు తిప్పుకున్నారు , మాధురీదీదీ, దీపా మేడంలు...
‘...ఇంకేం చేస్తారూ!...చీరలూడలాగండి వాళ్ళ వంటిమీంచి!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...మమ్మల్ని అపర దుశ్శాసనుల్ని చేసేస్తున్నారు సర్...’ అంటూ వికాస్ దీపా మేడం దగ్గరకెళ్ళి , ‘...మే ఐ!...’ అంటూనే ఆవిడ చీరకొంగు లాగాడు... బలిసిన పంపర పనాసల్లాంటి పచ్చటి స్థనాలు ,అర కొర మరుగునుంచి బైట పడ్డాయి...
...మధు అదీ అనకుండా మాధురీ దీదీ ముందు మోకాళ్ళమీద నిలబడి ,ఆవిడ చీర కుచ్చెళ్ళు లాగేశాడు...ఆవిడ పచ్చటి తొడలు బైటపడ్డాయి...
సగటు ఆడాళ్ళల్లా ఛీ కొడ్తూ దీపా మేడంగుబ్బలకి చేతులడ్డెట్టుకుంటే , మాధురీ మేడం పూబిళ్ళని అరచేతుల్తో కప్పుకుంది....
...ఇంతలో ...ఆగండయ్యా!...మిమ్మల్నెందుకెన్నుకున్నారో తెలుసుకోరూ!...’ అంటూ అడ్డుపడ్డాడు బిమల్ బాబు...
‘...ఎందుకేంటీ!...ఇందుకూ!!...’ అన్నాడు మధు ,...దెం...గిం...చు...కో...డా...నికి...అన్నట్లుగా పిడికిల్ని ముందుకీ వెనక్కి ఊపుతూ...
...‘...ఇక్కడున్న ఆడాళ్ళందరూ అందుకే గా వస్త!...వాళ్ళు చెప్పుకున్నట్లే వీళ్ళూ చెప్పుకోవాలీ!...’ అని పట్టుబట్టాడు మదన్ జీజూ...
...ఈ సందట్లో జారిన చీరల్ని అడ్డదిడ్డం గా చుట్టబెట్టేసుకున్నారు దీపా , మాధురీలు ...
...చెప్పండి మరి...అని వెంట పడ్డారు ప్రొఫెసరూ , జీజూలు

కాసేపు మొరాయించినా ...‘ అరేబియన్ గుఱ్ఱం లాంటి వికాస్ కింద నలగాలనే కోరిక నాకెప్పట్నుంచో ఉందిగానీ...ఇందాకే అతగాడి పనితనాన్ని సుజాత చిలవలూ పలవలుగా వర్ణిస్తూంటే , ఆ వాంఛ పదిరెట్లు పెరగడంతో , సంగతి తెలుసుకుందామని వెంటనే రిజర్వు చేసుకున్నా!...’ అనేసింది దీపా మేడం ...
‘...మరింకేం!...కానీ!!...’ అంటూ బిమల్ బాబు పక్కకితప్పుకుంటూంటే...సుజాతక్క తలొంచుకుని ఏదో అనుకోడం గమనించి , పక్కనున్న వకుళ వైపు తలతిప్పాను
‘...ఒక్క పొల్లు మాట లేదు నే చెప్పినదాంట్లో!... అనుకుంటూందే సుజాతక్క!...అని చెప్పేసిందది... నేనడక్కుండానే!...
...ఇంతలో బావా వాళ్ళ సోఫావైపునుండి ఆకులు కదిలే చప్పుడ్లా సన్నటి మాటలు...
‘...విన్నట్లున్నాడమ్మా బావ ...నిన్నంతగా మెప్పించాడా సుజా!.. అని అడుగుతున్నాడూ!... ’ అని తర్జుమా చేసేసింది లిప్ రీడర్... సుజాతక్క సిగ్గుగా మొహం పక్కకి తిప్పుకుని, కదిలీ కదలనట్టుగా తలూపింది...

[sarit11]

మళ్ళీ బావ పెదాలు కదిలాయి...‘...వివరాలడుగుతున్నాడమ్మా బావ...’ అని చెప్పేసింది వకుళ...అనుకున్నట్లుగానే ఛీ కొట్టింది సుజాతక్క...
...బావ ...‘పోనీ తరవాత...’ అనడం నాకూ అర్థమైపోయింది... కందిపోయిన బుగ్గల్తో సరే నన్నట్లుగా కనురెప్పలార్పిందది...
‘...మనమూ చెప్పుకోక తప్పదేమోనమ్మా!...’ అంది వకుళ ... అవున్నట్లు నే తలూపుతూంటే , ‘...ఇక నీ సంగతి చెప్పుకో మాధురీ...ఎందుకెంచుకున్నావేంటీ మధుని?...’ అని అడిగాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఒద్దులే చెప్తే ఏమనుకుంటావో!...’ అంది దీదీ...‘... ‘...ఏమీ అనుకోను...చెప్పు!...’ అని పర్మిషనిచ్చేశాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఇందాకా ఫస్ట్ రౌండ్లో నేనూ , ప్రొఫెసరూ ; దీపా , మధూ పక్కపక్క రూముల్లో ఉన్నాంలే! ...అతడి చొరబాటుకి దీప ఎలా అల్లల్లాడిపోయిందో కళ్ళారా చూశాక ... నేనెంతవరకూ తట్టుకోగల్నో చూడాలని నిర్ణయించేసుకున్నాను...ఎలా చూశానా !... అని ఆశ్చర్యపోకు... వాళ్లు తలుపులేసుకోడం మర్చిపోయారులే!...ఇపుడు చెప్పు...నే వెళ్లనా !...వద్దా!?...’ అని అడిగేసింది మాధురీ దీదీ...
‘...ఇందాకా వచ్చింతర్వాత నే వద్దంటే మాత్రం మాన్తావేంటీ?...కానీ...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ , కొద్దిగా మొహం గంటు పెట్టుకుని...
...మొగుళ్ళు పర్మిషన్ ఇచ్చేశారుగా ఇపుడేం చేస్తారో వీళ్ళు...అనుకుంటూ వాళ్ళ వైపు చూపు తిప్పాను పచ్చటి రంగున్న ఆడాళ్ళేమో ...అప్సరసల్లా మెరిసిపోతున్నారిద్దరూ...
...బయటపడ్ద గుబ్బల్ని కప్పుకునే ప్రయత్నంలో , మొత్తం చీరని ఇంచు మించు మొలదాకా పైకి లాగేసుకుందేమో దీపా మేడం!...సూర్య రశ్మి సోకని ఆవిడ తొడలు బంగారు స్థంభాల్లా తళతళ్ళాడిపోతున్నాయ్... గంట క్రితం మధు వాయింపుకి ఆవిడ పూరెమ్మలు ఒరుసుకుపోయాయేమో , తొడల్ని కాస్త ఎడం గా పెట్టుకుని నిలబడుంది... దాంతోఆవిడ గోల్డెన్ ట్రయాంగిల్ అడుగు భాగం , పచ్చటి తొడల రంగుకి కాంట్రాస్టుగా, ముదురు గులాబి రంగుతో కనిపించీ కనిపించనట్లుగా దర్శనమిస్తూంది...
...ఆ అందాలమీద నా మొగుడి చూపులు సూదుల్లా గుచ్చుకుంటున్నాయేమో దాచుకోడానికి ఇబ్బందిగా తొడల్ని అటూ, ఇటూ కదుపుతూ , కళ్ళతోనే రమ్మని ఆహ్వానించింది...
...మాధురీ దీదీ వైపు చూపు తిప్పాను...
...పూ బిళ్ల ని దాచుకునే ప్రయత్నం లో స్థనాల్ని సరిగా కప్పుకోడం అశ్రధ్ధ చేసిందేమో మాధురీ దీదీ , మూడొంతుల ముప్పాతిక భాగం బైటే ఉన్నాయి... పచ్చటి ఒంటిరంగేమో ఆవిడది...దోస పళ్ళల్లా మెరిసిపోతున్నాయి ఆవిడ చళ్ళు...
...వాటిని కసి తీరా పిసి...కేస్తా...అన్నట్లుగా మధు తన పంజాలతో సైగ చేస్తూంటే , మొగుడేమనుకుంటాడో అన్నబెదురు తో , ఓ పక్క ...వా...టి... ని దాచుకోడానికి ట్రై చేస్తూనే..నీ ఇష్టం...అన్నట్లుగా మధుకి కళ్ళార్పి సైగ చేసింది...
...ఈ గొడవలో ఆవిడ గుబ్బలు మరింత బైటపడ్డాయి...వాటి మీదా, పై మొనల మీదా ఉన్న తాజా పంటి గాట్లు నా కళ్ళబడడంతో...ఎవరి నిర్వాకమా ఇదీ!...అనుకున్నానోక్షణం...ఇంతలో , ప్రొఫెసరేగా ఈవిడ మొదటి సరసుడూ!...అని గుర్తు రావడం తో ...అబ్బ...ఇక ఉన్నాయిరా నా పాట్లూ!...అనుకుని నా స్థనాల్ని రుద్దుకుంటూ , మా మొగుళ్ళ వైపు చూపు తిప్పాను...
ఓ లిప్త వాళ్లవైపు చూసి...ఎంత కాంట్రాస్టింగ్ పురుషత్వాలో! ...అనుకుంటూ మరోసారి ఇద్దర్నీ పరికించి చూశాను
...విశాలమైన ఛాతీలిద్దరివీ!...కండలు తిరిగిన దండలూ , బలిష్టమైన సన్నటి నడుములూ ,దిట్టమైన తొడలూ ఇద్దరికీ సొంతమే!... నల్లటి వాడా ఇతడు!...అని భ్రమ కలిగించేంతగా , నల్లటి రింగు రింగుల జుత్తుతో కప్పడిపోయింది మధు శరీరం...
...ఉద్రేకంతో పట్టిన చిరు చెమట వల్ల , మచ్చుకైనా ఒక్క వెంట్రుక పోచ లేని నా మొగుడి శరీరం నూనె మెరుగెట్టినట్లుగా మెరిసిపోతూంది...ఆడాళ్ళని రెచ్చగొట్టడానికి పక్కలకి తిరుగుతూ , సిక్స్ పాక్ బాడీని ప్రదర్శిస్తున్నాడు...
...ఇద్దరి జీన్ పాంట్లూ పొత్తి కడుపులకిందికి జారిపోయున్నాయి...సంపూర్ణంగా నిగిడిన వాళ్ళ ఉబ్బుల్ని టైట్ జీన్లు అస్సలు దాచలేకపోతున్నాయి...
...ముందున్న ఆడాళ్ళవైపు చూపు తిప్పాను... కళ్లతోనే మా మొగుళ్ళ సైజుల్ని అంచనా వేసేసుకుంటున్నారిద్దరూ... ఈసారి తలూపి మరీ రమ్మన్నారు ...
... ఐనా వాళ్ళు ముందుకు రాకుండా , ఉన్నచోటే పక్కలకి కదులుతూ, ఒళ్లు విరుచుకుంటూ, నిగిడిన ...మ...డ్డ...ల్ని రుద్దుకుంటూ మీరే రమ్మన్నట్లుగా తలలూపారు...
...ఓ లిప్త మొహాలు చూసుకుని , అరమోడ్పుగా కళ్ళు వాల్చుకుని, చేతులు జాపుతూ మా మొగుళ్ళవైపు కదిలారు దీపా మేడం , మాధురీ దీదీ...
...ఒక్కసారి చేతులు జాపడంతో ,అప్పటిదాకా లుంగ చుట్టి పట్టుకున్న చీరలు నేలకి జారి కాళ్లకడ్డాలు పడ్డాయి... దాంతో వాళ్ళు తూలి పడబోతూంటే , మా మొగుళ్ళు చురుగ్గా అడుగు ముందుకేసి వాళ్ళ జబ్బల్ని పట్టుకుని ఆపారు... అప్పటికీ వాళ్ళు తిన్నగా నిలబడలేక మగాళ్ల భుజాల్ని పట్టుకుని ,బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ ఏటవాలుగా ఉండిపోయారు...
... మాధురీ దీదీ స్థనాల మీద ఎమరాల్డ్ నెక్లెసూ , దీపా మేడం గుబ్బల మీద ముత్యాల నెక్లెసూ పైకీ కిందికీ ఊగిపోతున్నాయి...
...‘...ఇవి ఒక్కొక్క చేతిలో పడతాయంటావా గురూ!...’ అన్నాడు వికాస్ , బరువుకి కాస్త కిందికి వాలినా, సముద్రపు కెరటాల్లా పైపైకి పొంగుతూన్న రెండు జతల స్థనాల్ని మార్చి , మార్చి చూస్తూ...
... డౌటే!..అన్నాడు మధు ...వా...ట్ని...తనూ కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని చూస్తూ... ‘...ఎందుకో!?...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెగా...‘...ఎందుకేంటీ?...వా...టి ...చుట్టూ ఉన్న , ఆ రంగురంగుల గోళ్లగుర్తుల్లో , ఏ ఒక్కటైనా కుదుళ్ళ దగ్గరున్నాయా!?’ అన్నాడు మధు ...

‘...ఛీ!...సిగ్గుమాలిన చర్చ ఆపి , మీరే తేల్చుకోవచ్చుగా!...ఇలా నిలబడలేక ఛస్తున్నాం!!...’ అని బుస్సుమంది మాధురీ దీదీ...
‘...అంటే!...ఇద్దరం!...ఇద్దరివీ!!...’ అని అర్థోక్తి లో ఆపి...ఓకేనా సర్స్!?...’ అంటూ జీజూ వైపూ , ప్రొఫెసర్ వైపూ చూశాడు వికాస్...

‘...మమ్మల్నేంటి అడిగేది!?...పిసికే వాళ్ళు మీరూ , పిసి...కిం...చు...కునే వాళ్ళు , వాళ్ళూ!...’ అని కసిగా అన్నాడు ప్రొఫెసర్...

‘...ఆడాళ్ళని తొందరగా మీదకి లాక్కుందాం గురూ...అందరికీ కోపాలొస్తున్నాయ్ !...’ అన్నాడు మధు...‘...అవును...పుష్...’ అంటూ ఆడాళ్ల జబ్బలమీద పట్టుని సడలించి, వాళ్లని కొద్దిగా వెనక్కి తోసి...మళ్ళీ ముందుకి పడుతూంటే లటుక్కున గుబ్బలట్టేసుకుని ,మీదికి లాక్కున్నారిద్దరూ...
...ఒక్కసారి స్థనాలు నలిగిపోవడంతో ...కీ...చు ...మని...పాదాలకడ్డడుతూన్న చీరల్లోంచి బైటికడుగెట్టి , మగాళ్ల చేతుల్ని పక్కలకి తోసేసి , వాళ్ల మెడల్ని చేతుల్తో చుట్టేస్తూ అతుక్కుపోయారు...దీపా మేడం , మాధురీ దీదీలు... వాళ్ల పిరుదుల్ని తమ మొత్తలకి గాఠ్ఠిగా ఒత్తేసుకుని కసిగా పిసికేశారు వికాస్ , మధులు...
‘...ఉఫ్ఫ్...మన భార్యల వెనకెత్తుల్నే అరచేతుల్లో అంకించుకున్నారు ప్రొఫెసర్ వీళ్ళు...ఇక ముందెత్తులేపాటి!?...’ అన్నాడు , మా మొగుళ్లకి ఎదురుగా కూర్చున్న మదన్ జీజూ
‘...అ...బ్బ...ఏం సైజులు అమ్మాయిలూ మీ మేడమ్స్ వి... స్థలం లేక పక్కలకెలా పొంగుకొస్తున్నాయో వాళ్ల గుబ్బలు!...’ అన్నాడు , మగాళ్ల వెనక కూర్చున్న కుమార్ బావ ...
సైడు గా కూర్చున్నామేమో, నేనూ వకుళా!...మొత్తం ఏక్షన్ అంతా కనిపిస్తూంది...
‘... సుజాతక్కవేం చిన్నవి కావులే బావా!...’ అన్నాను...‘...తనవింకా పొంగుతాయి...పంపించి చూస్తావేంటీ!...’ అంది వకుళ... ‘...వెళ్తావేంటి సుజా!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ... ఛీ...కొట్టింది సుజాతక్క...
‘...మా ఆవిడని వెనక్కి తిప్పు వికాస్ , నీ చేతుల్లో మా ఆవిడవి పట్టాయో లేదో తేలుస్తాను...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...‘...యస్స్...ఆ పని చెయ్యి మధూ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
...‘...అదెంత భాగ్యం!...’ అంటూ దీపా మేడం , మాధురీ దీదీల ఛీత్కారాల్ని లక్ష్యపెట్టకుండా అమాంతం వాళ్ళ మొగుళ్ళ వైపు తిప్పేసి , కదలకుండా నడుముల్ని పట్టేసుకుని...చెప్పండి సర్స్... అన్నారు మా మగాళ్ళు...
... పరాయి మగాళ్ళ కౌగిళ్ళలో నలుగుతూ , ఎదురుగా నిలబడ్డ మొగుళ్ళతో చూపులు కలపలేక , స్థనాల్ని చేతుల్తో కప్పుకుంటూ మొహాలు పక్కకి తిప్పుకున్నారు దీపా మేడం , మాధురీ దీదీలు...
‘...కొద్దిగా సైడుకి తిరగండయ్యా!...మాకు మీ వీపులు తప్ప మరేం కనిపించటం లేదూ!...’ అని కంప్లైంట్ చేశాడు కుమార్ బావ...
... సారీ సర్... అంటూ మేడమ్స్...ఛి,ఛీ...లని లెక్క చెయ్యకుండా , అందరికీ కనిపించేలా పొజిషన్ సర్దుకున్నారు...
‘...మావాళ్ళ చేతుల్ని మీ మెడల చుట్టూ వేసుకోండయ్యా!...లేక పోతే వాళ్ల గుబ్బల మీద మీ వేళ్ల గుర్తులెలా కనిపిస్తాయీ!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...
...వెంటనే ఆపని చేశారు మా మొగుళ్ళు... వాళ్ల పచ్చటి స్థనాలమీద ,పై ముచ్చికల దగ్గర మొదలై కుదుళ్ల దాకా ఎఱ్ఱటి చారికలు స్పష్టం గా కనిపించాయి...
వెంటనే మదన్ జీజూ దగ్గరకొచ్చి , ‘...పెద్ద పట్లయ్యా మీవి!..’ అంటూ ఇద్దరి స్థనాల మీద చారల్నీ చెరో చేతి చూపుడు వేల్తోనూ సున్నితంగా ట్రేస్ చేసి...‘... అప్పటికీ కుదుళ్లకి కా...స్త ...ఎడంగా ఆగిపోయాయేంటీ!?...చూడు ప్రొఫెసర్!...అంటూ పిలిచాడు...
...అతడూ దగ్గరకొచ్చి , తనూ అదే పని చేసి ‘ ...ఇందాకే చెప్పాగా!...వీళ్ల వి మగాడి వేళ్లకి ఎదురుతిరిగే బాపతు... సుజాత వాట్లా మెత్తగా చేతుల్లో ఇమిడిపోయే టైపు కావు ’ అన్నాడు...
‘...అ...బ్బ...నోరూరుతూంది!...ఎప్పుడు దొరుకుతుందో వికాస్ , మీ వదిన!!...’ అని చిన్నగా అన్నాడు మధు , సుజాతక్క...సరుకు...ని నమిలేశేలా చూస్తూ...

[sarit11]

...చూపు తిప్పకుండా మధునే చూస్తూందేమో సుజాతక్క...అతగాడి చూపుల వేడికి సన్నగా వణికి రెప్పలు వాల్చుకుందది...
‘...అంత ముచ్చటగా ఉంటే ఇప్పుడే వెళ్ళూ!...’ అంది మాధురీ దీదీ...మధుని చురచురా చూస్తూ... ‘...అహఁ!...అది కాదు భాభీ , మగాళ్ళ రౌండ్ లో నా చాయస్ ఆవిడే!...’ అని సర్దుకోబోయాడు మధు... ఐనా మాధురీ దీదీ రుసరుసలు తగ్గలేదు...
‘...అ...వి...నా చేతుల్లో పడతాయేమో ట్రై చెయ్యనా భాభీ!...’ అని మాధురీ మేడం స్థనాలవైపు చెయ్యి చాపాడు వికాస్...ఆవిడని చల్లార్చడానికి ‘...ఏమక్కర్లే!...’ అందావిడ కాస్త శాంతించి...
...విషయం గ్రహించి , ‘....ఇంకో చాన్స్ ఇస్తారేంటి భాభీ!...’ అంటూ ...దీపామేడం వైపు చెయ్యి జాపాడు మధు... ‘...ఉహూఁ...’ అంటూ అడ్డంగా తలూపింది దీపా మేడం...
‘...ఊఁ...మొహమాట పడక , మారండి...’ అని ప్రోత్సహించారు , మదన్ జీజూ , ప్రొఫెసర్లు...
.. మగాళ్లందరూ కలిసి అంత పనీ చేయిస్తారేమో...అని భయపడ్డారో ఏమో!... చటుక్కున మా వాళ్ళ జుట్లట్టుకుని మీదికి లాక్కుని వాళ్ల పెదాల్ని తమ పెదాలతో మూసేశారు...మేడమ్స్...
‘... నువ్వు కిస్సింగ్ స్పెషలిస్టువని వకుళ చెప్పగా విన్నాను కానీ , కళ్ళారా ఇప్పుడే చూస్తున్నానయ్యా!...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు , నా మొగుడికి మనస్ఫూర్తి గా పెదాలప్పగించేసి , అతగాడి నాలికతో, నాలికని పెనవేసేస్తూన్న తన భార్యని రెప్పార్పకుండా చూస్తూ...
‘...మిమ్మల్ని వదులుకోడం ఇష్టం లేనట్టుందయ్యా మా వాళ్ళకి...మిగతా పని చూడండి...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ , గడ్డాలు గుచ్చుకుంటున్నా లెక్క చేయకుండా మధు పెదాలకి తన పెదాలదిమేస్తూన్న భార్య ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ...
‘...మాదేం...ఉమ్ఁ...ఆలస్యం...ఊఁ...ఉమ్ఁ...లేదు సర్...’ అని ముద్దుల మధ్య గొణుగుతూ , ...వీళ్ళ వల్లే!...అన్నట్లుగా పెనవేసుకున్న ఆడాళ్ళ వైపు సైగ చేశాడు వికాస్...
అది గ్రహించారేమో ! ...సిగ్గుల మొగ్గలైపోతూ పార్ట్నర్ల పెదాల్నొదిలేసి , వాళ్ళని గాఢంగా పెనవేసుకున్నారు మాధురీ దీదీ , దీపా మేడంలు...
‘...సరే!...ఇప్పుడు కానీండి...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు ...‘...మా పనెప్పుడో అయిపోయింది!...మిగిలింది ఆడాళ్ళదే!...’ అన్నాడు మధు , మాధురీదీదీని ఇంకాస్త గట్టిగా హత్తుకుంటూ...
‘...నిజమేగా!...మిగిలింది మీ పనే!...మొదలెట్టండి...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు , చెరో చేత్తో ఆడాళ్ళ భుజాలు తట్టి...
దాంతో అప్పుడే తమ నగ్నత్వాన్ని గుర్తించినట్లుగా సిగ్గుపడిపోతూ , చటుక్కున మా మొగుళ్ల వెనక చేరి వాళ్ల చంకల కిందనుంచి తమ చేతుల్ని దూర్చి , వాళ్ళ భుజాల్లోకి గోళ్ళు గుచ్చేస్తూ వీపులకి హత్తుకుపోయారు మాధురీ , దీపా...
‘...దాక్కోడం పేరుతో గుబ్బల్ని మా తమ్ముళ్ళ వీపులకి ఎంతసేపొత్తేసుకుంటారూ!...వాళ్ళ జీన్లిప్పీసి మొడ్డలు గుడవండి!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ ...

...వాళ్లిద్దరూ చురుక్కున తలలు వెనక్కి తిప్పి , బావకి ...ఛీ...కొట్టారు... ‘...ఏంటా బూతు కూతా!...’ అంటూ సుజాతక్క బావ తొడని చుర్రుమనేట్లు గిల్లింది...
‘...జరిగిన మాటేగా!...నీ చెల్లెలు ప్రొఫెసర్ మొడ్డకి ముద్దెట్టి తప్పించుకుందిగానీ , వకుళ నా మడ్డ గుడవలేదా! , నువ్వు మదన్ గాడి మడ్డ గుడవలేదా!?...అలాగే వీళ్ళూ చేస్తారాపనీ!...’ అన్నాడు బావ ...
‘...ఐతే మాత్రం!?...అలాంటి పచ్చికూతలు కూస్తే ఊరుకునేది లేదు...’ అంటూ ఫైర్ ఐపోయింది సుజాతక్క...
‘...చూశారా!...గొడవలైపోతున్నాయ్... కబుర్లాపి కానీండెహె!...’ అంటూ మాధురీ దీదీ చేతులట్టుకుని ముందుకు లాగబోయాడు మదన్ జీజూ...చురుగ్గా తప్పించుకుంది దీదీ...బిమల్ బాబుకూడా అదే పని చెయ్యబోతూంటే ‘...ఛీ!...వెళ్ళి మీ సోఫాల్లో కూర్చోండి...’ అని గదిమింది దీపా మేడం... సరే! .. అంటూ సీట్లల్లోకెళ్ళిపోయారు ... వాళ్ళ మొగుళ్ళు...
...ఓ అరక్షణం తరవాత , దీపా మేడం , మాధురీ దీదీ మొహాలూ , మొహాలూ చూసుకుని , స్థనాలు మా మొగుళ్ల వీపులకి ఒత్తేస్తూ దగ్గరగా జరిగి వెనకనించే వాళ్ల ట్రౌజర్ జిప్ లకోసం తడమడం మొదలెట్టారు... వీళ్ల స్పర్శతో అప్పటికే నిగిడిన వాళ్ళ ...మ...డ్డ...లు మరింత నిగిడిపోవడంతో అవి దొరకలేదు...కనిపించక పోవడంతో ఆడాళ్ళకి దొరకటంలేదనుకున్నారేమో మా మొగుళ్ళు!...వాళ్ల చేతి వేళ్ళని పట్టుకుని , బెల్ట్స్ దగ్గరకి తెచ్చుకుని , పై బటన్ విప్పించి లోపలికి తోసుకుని...ఊఁ!... అన్నారు
...మేడమ్స్ నవ్వు మొహాలతో ఒకళ్ళకొకళ్ళు కన్ను గీటుకుని , జీన్స్ పైనుంచే తడుములాట కంటిన్యూ చేశారు...ఉద్రేకం కట్టలు తెంచుకోడంతో రక్తం మావాళ్ళ మొహాల్లోకి ఎగజిమ్మింది...చేతులుపైకెత్తి,ఒళ్ళువిరుచుకుంటూ ...‘...ఏయ్!...ఏంచేస్తున్నారూ!...కనిపించకపోతే ముందుకి రావచ్చుగా!...’ అంటూ తలలు తిప్పి ఆడాళ్ళ మొహాలు చూడడానికి ట్రై చేశారు...
... కాస్త పొట్టి కావడంతోనో ,తల మరో వైపు తిప్పుకోడంతోనో , దీపా మేడం నవ్వు మొహం మధుకి కనిపించలేదుగానీ , పొడుగాటిమనిషి కావడంతో , కొంటెగా నవ్వుతూన్న మాధురీ దీదీ మొహం నా మొగుడికి కనిపించింది...
...‘...ఆడుకుంటున్నారు గురూ మనతో!...’ అని చిన్నగా అంటూ దీపా మేడం చేతుల్నట్టేసుకుని , లటుక్కున జీన్ లోపలికి దూర్చేసుకున్నాడు... ‘...అదే కరెక్ట్...’ అంటూ మాధురీ మేడం చేతుల్ని పట్టుకుని తనూ అదే పని చేశాడు మధు...
‘ ...ఛీ...ఛీ...’ అంటూ బైటికి లాక్కోడానికి పెనుగులాడారు ఆడాళ్ళు... చేతుల్ని వదలకుండా మళ్ళీ లోపలికి దోపేసుకున్నారు మగాళ్ళు...ఈ వ్యవహారం ఓ మూడు ,నాల్గు సార్లు సాగడంతో , పెనుగులాట పుణ్యమాఅని జంటలు అంచెలంచెల్లో గుండ్రంగా తిరిగాయి...
...ఆ తరవాత మగాళ్ళు చేతుల మీద పట్లు సడలించినా ...ఆడాళ్ళు ...ప...ని... ఆపలేదు...వాళ్ల మొహాలు కందగడ్డలైపోయాయి...
‘...అ...లా...లోపల్నుంచి గీరకపోతే మ...డ్డ...ల్ని బైటికి లాగి రుద్దచ్చుగా!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ , అది చూసి...
‘...ఛీ ...కొడ్తూ వేళ్ళు బైటికి లాక్కోబోయారు...కానీ రుద్దుడు పని తో జిప్స్ కిందికి జారాయేమో!...వాళ్ల వేళ్ళతో బాటు ...మ...డ్డ...లు కూడా బైటికి తన్నుకొచ్చాయి...
‘...మేడమ్స్ రెండు పిడికిళ్ళు చాలటం లేదే సంధ్యా!...’ అంది వకుళ , బొంగురుగొంతుక తో...
...దాని మాటలు విన్నట్లున్నారు వాళ్ళు...చటుక్కున ముందుకొచ్చి మా మొగుళ్ల భుజాల్నట్టుకుని కిందికొత్తేశారు...వాళ్ల కోరిక గ్రహించి , స్థనాలమీదా , వాటి మధ్యా , పై మొనల మీదా , బొడ్డు ల మీదా , ముద్దులు కురిపించేసి ,పూ రెమ్మల జోలికి పోకుండా , బొడ్డు ల చుట్టూ , తొడల వంపుల్లో ముద్దులు కుప్పించేశారు...
ఒంట్లో వేడి తట్టుకోలేక ...ఊఁ...ఊఁ...అంటూ మొత్తల్ని పైకెత్తారు మాధురీ ,దీపా...
...అప్పటికీ వీళ్ళు పూరెమ్మల్ని ముట్టుకోకపోవడంతో , చిర్రెత్తిపోయిందేమో వాళ్లకి , మత్తుగా కళ్ళు మూసేసుకుని మా మొగుళ్ల జుత్తులట్టుకుని తలల్ని ...పూ...కు...లకదిమేసుకున్నారు...
...ఆవేశంగా అదిమేసుకున్నారేగానీ ,...ఛీ...కొడ్తూ అంతే స్పీడుతో వెనక్కి తోశేసి ...పూ బిళ్లల్ని రెందరచేతుల్తోనూ కప్పుకుంటూ ముడుచుకుపోయారు ఓ అర క్షణం తరవాత...
‘...ఎందుకలా చేస్తున్నారంటావ్ సుజా!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ... ‘... కొన నాలికల్తో కెలకడమో , ముని పళ్లతో కొరకడమో చేసుంటారు మీ తమ్ముళ్ళు...’ అంది సుజాతక్క...
...ఔనన్నట్లుగా కనురెప్పలార్పి , మా మొగుళ్లకతుక్కుపోయారు మేడమ్స్...ఇంతలో మావాళ్ళు , వాళ్ల చెవుల్లో ఏదో గొణిగారు...
...ఓ అరక్షణం మొరాయించినా , ‘...ఊఁ...కానీండి!...’ అంటూ ప్రొఫెసర్ అదిలించేసరికి , స్థనాల్ని మా మొగుళ్ళ ఛాతీలకి రుద్దుకుంటూ నెమ్మది, నెమ్మదిగా పొత్తికడుపుల మీదికి దిగుతూనే వాళ్ల జీన్లని విప్పేశారు...
...మధు , వికాస్ ల అంగ లక్షణాల్లో తేడాలు స్పష్టంగా కనిపిస్తూంది...
‘... అ...బ్బ...ఎలా తట్టుకుంటూందే వకుళా , మాధురి మీ ఆయన జూలుని!...నా వల్ల ఛస్తే కాదు బాబూ!...’ అనేసింది సుజాతక్క పట్టలేక ...
‘... నెక్స్ట్ రౌండ్ లో తెలుస్తూందిలే ఆ సంగతి...మరీ మోజుగా ఉంటే చెప్పనా మధుకి , ఓ సాంపిల్ చూపించమనీ!...’ అని రెచ్చగొట్టింది వకుళ...
‘...పుణ్యముంటుంది తల్లీ , ఆ పని మాత్రం చెయ్యకు...’ అంది సుజాతక్క...
...ముందుగా దీపా మేడం నా మొగుడి ముందు గొంతుక కూర్చుండిపోయి ,అందరూ చూస్తున్నారనైనా సిగ్గుపడకుండా, కాసేపు తొడల మూలాల్నీ , తరవాత వృషణాల్నీ ముద్దాడి ఆ పైన కాండందగ్గర్నుంచి గుండుదాకా ముద్దులెట్టేస్తూ , అంగం మీద పొటకరించిన నరాల మసాజింగ్ మొదలెట్టింది...దాంతో అవి మరింత ఉబ్బాయి...
‘...మీరేంటి భాభీ!...ఊఁ!!...’ అంటూ దీపా మేడం మసాజింగ్ కళ్ళార్పకుండా చూస్తూన్న మాధురీ దీదీ భుజం తట్టాడు... ‘...నా వల్ల కాదు బాబూ!...ఆ పని...’ అంటూ మధుకళ్ళల్లో ఓ లిప్త చూసి , తల తిప్పుకుందావిడ...
‘...ఏందుకో!...’ అన్నాడు మధు, వదలకుండా!...
‘...ఈ జుత్తేంటి బాబూ ఒళ్లంతా!?...ఎలా వీలౌతూందీ!...’ అని సాగ దీసిందావిడ...
‘...మనసుంటే మార్గాలే ఉండవా!?...’ అంటూ ఆవిడ భుజాల్నట్టుకుని సుతారంగా కూర్చోబెట్టి , ఆవిడ చేతే తన అంగం చుట్టూ గుబురుగా పెరిగిన జుత్తుని వెనక్కి దువ్వించి...‘ .ఊఁ!...’ అన్నాడు మధు...
...వెంటనే అటూ ,ఇటూ చూసి , పొజిషన్ సర్దుకుని , పట్టిన మేరకి మధు అంగాన్ని నోట్లోకి తీసుకుంది....ఇబ్బందేమీ అనిపించలేదేమో , ప్రయత్నాలమీద ప్రయత్నాలు చేసి సగానికి కొంచెం తక్కువగా మింగింది మాధురీ దీదీ...