அண்ணி அமைவதெல்லாம்........ [waiting for update]

[manigopal]

நைசா கதவ தொறந்து பாத்தேன் யாரும் இல்லே அப்படியே பம்மிகிட்டு என் ரூமுக்குள்ளே போயிட்டேன்.....கொஞ்ச நேரம் என் கட்டிலிலே படுத்துகிட்டு

அசை போட்டு பாத்தேன்.....”ஆஹா...நெனைக்கும்போதே சொக்குதே.....கண்ண மூடுனா அவளோட தேன்கனி இதழ்கள் தான் வந்து நிக்குது”.....உடம்பெல்லாம்

சூடேறி போய் தலையணைய கட்டி பிடிச்சுகிட்டு கொஞ்ச நேரம் புரண்டுகிட்டிருந்தேன், லூசு மாதிரி அதுக்கு முத்தம் வேற குடுத்தேன்...



என்னை இப்படி தவிக்க விட்ட அவள சும்மா விடக்கூடாது னு முடிவு பண்ணி ரூம விட்டு வெளிலே வந்தா, அவ சோபாலே உக்காந்து கால் மேல கால்

போட்டுட்டு டிவி பாத்துட்டுருந்தா...என்னை பாத்து கிண்டலா ஒரு சிரிப்பு வேற.....நான் அவகிட்டே போய் “கொஞ்சம் தள்ளி உக்காரு டி” னு அவள

நெருக்கி உக்காந்துகிட்டேன்...என்னை மொறைச்சு பாக்கவும்,”மொறைச்சா கூட சூப்பரா மாதிரி இருக்கே டி நீ” னு அவள கட்டி பிடிக்க போக, “அம்மா, இங்கே

பாரு மா இவன” னு கூப்பாடு போட, அங்கேர்ந்து ஒன்னும் பதில் வராம போகவும், நான் “ஹி ஹி ஹி...வரலே பாத்தியா?” னு சிரிக்கவும், அவ உடனே

என் காத பிடிச்சு திருக “ஆ....வலிக்குது டி....அம்மா....இங்கே பாரு மா இவள” னு நான் ஒரு பக்கம் கூப்பாடு போட, எங்க அம்மா வேகமா வெளிலே வந்து

“ஊரு உலகத்துலே அஞ்சாறு புள்ளங்க பெத்தவங்க லாம் சந்தோஷமா இருக்காங்க, ஆனா இதுங்கள மேய்க்க நான் படற பாடு இருக்கே...அய்யயயயோ”

னு தலைய பிடிச்சுக்க, ஒரே சிரிப்பு தான் போங்க......”எக்கேடோ கெட்டு போங்க...என்னை ஆள விடுங்க” னு எங்க அம்மா சிரிச்சுகிட்டே அவங்க

சமையல கவனிக்க போயிட்டாங்க....அவங்க உள்ளே போனதும் நான் அவள பாத்து உதட்ட குவிச்சு முத்தம் குடுக்கற மாதிரி செய்ய, அவ அதுக்கு நாக்க

துருத்தி காட்ட, அவ கையிலேர்ந்து ரிமோட்ட பிடுங்க, அவ என் வயித்துலே விளையாட்டா குத்த, ஒரே விளையாட்டா போச்சு..... அந்த நேரம் பாத்து எங்க

அப்பா வந்து நுழையறார்....


எங்க அம்மா வந்து அவர் கையிலேர்ந்து கைப்பைய வாங்கி வெச்சுட்டு “சமையல் ரெடியாயிடுச்சு...இப்போ சாப்பிடறீங்களா இல்லே கொஞ்ச நேரம்

கழிச்சு எடுத்து வெக்கவா?” னு கேக்க, “இல்லே மா...இப்போவே சாப்பிட்டுடலாம்” னு சொல்லிட்டு அவங்க ரூமுக்கு துணிய மாத்திக்க

போனார்..... நாங்களும் ஒருத்தர ஒருத்தர் சீண்டிகிட்டே டைனிங் டேபிளுக்கு போனோம்.....எல்லாரும் சாப்பிட்டுகிட்டு இருந்தப்போ அப்பா பேச்ச

ஆரம்பிச்சார்...”அட, சொல்ல மறந்துட்டேன் பாரு....வீட்டுக்கு வந்துட்டிருக்கும்போது பெரியவன் போன் பண்ணியிருந்தான்.....நாளைக்கு

வரானாம்.....”னு சொல்லிட்டு ஒரு நிமிஷம் அமைதியா எதையோ யோசிச்சார்.....நாங்களும் ஏதோ சொல்ல போறார் னு அவரையே பாக்க, அதுக்கு

மேல ஒன்னும் சொல்லாம எழுந்து போயிட்டார்....நாங்களும் சாப்பிட்டு முடிச்சதும் அக்கா அவ ரூமுக்கு போயிட்டா...



நானும் பின்னாடியே போனேன்....அவ திரும்ப லேப்டாப்ப எடுத்து வெச்சுகிட்டு எதையோ படிச்சுட்டு இருந்தா...நான் இந்த தடவ சும்மா அவ பக்கத்துலே

உக்காந்து “ என்னடா பாத்துட்டுருக்கே?” னு கேக்கவும், “நாளைக்கு வேற ஒரு இன்டர்வியு இருக்கு டா...இமெயில் வந்திருக்கு....போகணும்” னு சொல்ல, நான்

“எத்தன மணிக்கு?...என்ன அட்ரெஸ்?” னு விசாரிக்க, அவ உடனே “ஹேய்...எல்லா தடவையும் நீ வரணுங்கறதில்லே டா....நான் தனியே

போய்க்கறேன்” னு சொல்ல, “நான் உன் கூட வர்றதுலே உனக்கு விருப்பம் இல்லேனா சொல்லிடு” ன்னு சொல்லிட்டு வேகமா கட்டில விட்டு எழுந்திருக்க

போக, சட்டு னு என் கைய பிடிச்சு இழுத்து உக்கார வெச்சு “எரும.....என்ன கோவம் வருது டா உனக்கு?..... நான் சொன்னா நீ விட்டுடுறதா?....நான்

கண்டிப்பா கூட வருவேன் னு சண்ட போட வேணாம்?” னு கண்ணடிக்க, எனக்கு பெருமை தாங்கலே......... “ஒரே ஒரு முத்தம் குடு டி” னு கெஞ்சுற மாதிரி கேக்க,

அவ நெஜமாவே பதறிப்போய் “ஏய்....எப்போ பாத்தாலும் விளையாட்டா உனக்கு? வீட்லே எல்லாரும் இருக்காங்க...தெரியும் ல?....முதல்லே நீ எழுந்து

போ” னு சொல்லவும், நான் உதட்ட பிதுக்கிகிட்டு பாவமா அவளையே பாக்க, “அட என்ன டா நீ? சரியான பிடிவாதம் பிடிச்சவன் டா நீ” னு சொல்லிட்டு, தன்

ஆள்காட்டி விரலுக்கு “உம்மா” னு முத்தம் குடுத்து அத என் உதட்டுலே பதிச்சு, “இப்போதைக்கு இது தான் முடியும்...கெளம்பு கெளம்பு....காத்து வரட்டும்” னு

என்னை தள்ளி விட, நான் சிரிச்சுகிட்டே என் ரூமுக்கு போனேன்.....



அடுத்த நாள் காலையிலே நான் எழுந்திருக்கறதுக்கு முன்னாடியே அவ எழுந்து குளிச்சு முடிச்சு, கெளம்பி உக்காந்திருந்தா....நான் சோம்பல் முறிச்சுகிட்டே

அவள பாத்து சிரிக்கவும், “எழுந்திருக்கற நேரமா டா இது?....உன்ன நம்பினா எல்லாம் வெளங்கிடும்” னு முறைக்க, நான் அத கண்டுக்காம அவ பின்னாடி

போய் நின்னு அவ கூந்தல் மணத்த ஆழமா முகர்ந்து, கண் மூடி ஒரு நிமிஷம் ரசிச்சுட்டு மெல்ல கண்ண தொறந்து “அம்முகுட்டி, தூக்குது டி” னு ரகசியமா அவ

காதுக்குள்ளே சொல்லிட்டு கண்ணடிக்க, “ச்சீ...போடா...சீக்கிரம் கிளம்பு டா...நேரமாகுது” னு என்னை திரும்ப என் ரூமுக்குள்ளே தள்ள, நான் கட கட னு

குளிச்சு முடிச்சுட்டு ரெடியாயிட்டு வந்தேன்...நாங்க வேணாம் வேணாம் னு சொல்லியும் எங்கள உக்கார வெச்சுட்டு டிபன் சாப்பிட வெச்சுட்டு தான் எங்க

அம்மா போக விட்டாங்க....நாங்களும் கெளம்பி அவ சொன்ன இடத்துக்கு போய் சேர்ந்ததும் அவள உள்ளே அனுப்பிட்டு, கழுத கெட்டா small wall ங்கிற

பழமொழிக்கு ஏத்த மாதிரியே ஒரு டீக்கடைய தேடி நிறுத்தி பொறுமையா ஒரு தம், பிறகு கொஞ்ச நேரம் என் போன்லே angry birds, இப்படியே நேரத்த

கடத்திட்டேன்....



அவள இறக்கி விட்ட கட்டடத்துக்கு முன்னாடியே போய் நின்னிட்டிருந்தேன்.....கொஞ்ச நேரத்துலே அவளே வாயெல்லாம் பல்லா,

வெளிலே ஓடி வந்து, ரோட்ட கடந்து வந்து, என் கிட்டே வந்து ஒண்ணுமே சொல்லாம சின்ன குழந்தையாட்டம் துள்ளி குதிச்சுகிட்டு சிரிச்சுகிட்டே

இருந்தா...எனக்கு புரிஞ்சு போச்சு, இது சந்தோஷமான விஷயம் தான்னு....நானும் அவளோட கொஞ்ச நேரம் ஒன்னும் சிரிச்சுட்டு, அவள

கொஞ்சம் சீண்டலாம் னு “என்ன இந்த இன்டர்வியு புட்டுகிச்சா?” னு கிண்டவும், அவ மொறைச்சுகிட்டே என் மூக்க பிடிச்சு கிள்ளி “உன் வாய பெனாயில் ஊத்தி

தான் கழுவணும்...எனக்கு வேல கெடைச்ச்சுடுச்சு டா எரும” னு அவ சுடிதார் காலர தூக்கி விட்டுட்டு சிரிக்கவும், நான் “பெரிய ஆளாயிட்டே டி நீ.....இனிமே

கையிலே நல்லா காசு புரளும்.....எனக்கு என்ன வாங்கி குடுப்பே?” னு கேக்க, அவ என் கண்ணையே பாத்து “ஏய்....அல்பம்....நான் என்னையே

தரேங்கறேன்.....உனக்கு இத விட வேற என்னடா வேணும்?” னு மெதுவா கேக்க,நான் “ஹி ஹி” னு இளிச்சேன்....”அய்யே...ரொம்ப வழியுது..தொடைச்சுக்கோ”

னு என் தலையிலே தட்டிட்டு பைக்கிலே என் பின்னாடி ஏறி உக்காந்தா..


ரொம்ப சந்தோஷமா இருந்துச்சு... இவ எல்லா தோழிகளுக்கும் போன்லேயே இன்டர்வியு அப்படி நடந்துது, இப்படி நடந்துது, அத்தன பேரு வந்தாங்க, இத்தன

பேரு தான் கடைசிலே இருந்தாங்க னு கதை கதையா அளந்துகிட்டே வந்தா.... நானும் அப்பப்போ ரியர் மிர்ரர்லே இவள பாத்து ரசிச்சுட்டே வந்தேன்.....இவ

சந்தோஷத்த இன்னும் கொஞ்ச நேரம் ரசிக்கலாம்னு வழக்கமா போற வழிய விட்டுட்டு எந்த எந்த வழியிலே எல்லாமோ சுத்தி கடைசிலே களைச்சு போய்

வீட்டுக்கு வந்து நிறுத்தினேன்...இவ அப்படியே குதிச்சு வீட்டுக்குள்ளே ஓடி அம்மாவை கட்டிபிடிச்சுகிட்டு “உம்மா...உம்மா” னு கன்னத்துலே முத்தம்

குடுக்கவும், அம்மா தெணறி போயிட்டாங்க....”எனக்கு வேலை கெடைச்சுடுச்சு மா...” கம்பெனி பேரு, இடம், சம்பளம், அந்த வேளையிலே கெடைக்கிற

சலுகைகள் அது இது னு அடுக்கிகிட்டே போகவும், அம்மா பிரமிப்பா கேட்டுகிட்டே இருந்தாங்க....இவ பேசி முடிச்சதும் இவ கன்னத்த வழிச்சு நெட்டி

முறிச்சு “உனக்கென்னடி கண்ணு?.....உன் தகுதிக்கு நல்ல வேலையா தான் கெடைச்சிருக்கும்” னு சொல்லிட்டு, “இரு இரு....உடனே ஸ்வீட் பண்றேன்” னு

சமையல்ரூமுக்குள்ளே போயிட்டாங்க....



நான் அவகிட்டே இனிமே வேலைக்கு எந்த வழியா போனா சீக்கிரம் போகலாம், எங்கே லாம் காலையிலே போக்குவரத்து நெரிசல் இருக்கும் னு

சொல்லிட்டிருந்தேன்....அவ தன் பங்குக்கு வேலைக்கு போட்டுட்டு போக என்ன மாதிரி துணிமணி எடுக்கணும், எந்த கடைக்கு போகணும் னு லிஸ்ட்

போட்டுக்கிட்டு இருந்தா....நான் உடனே “இந்த வாரம் சனிக்கிழமை போய் எல்லாம் வாங்கிடலாம் என்ன?” னு கேக்கவும், சந்தோஷமா தலைய தலைய

ஆட்டுனா....எங்க அம்மா ஸ்வீட் செஞ்சு எடுத்துட்டு வெளிலே வரும்போது, எங்க வீடு குயில் திரும்ப கூவுச்சு...அதாங்க காலிங் பெல்....கதவு தான்

திறந்திருக்கே அப்புறம் யாரு காலிங் பெல் அமுக்குறது னு எல்லாரும் வாசலையே பாத்தா....ஒரு இன்ப அதிர்ச்சி....அப்பாவும், அண்ணனும் ஒண்ணா

உள்ளே நுழையறாங்க....ரொம்ப நாள் கழிச்சு அண்ணன பாத்ததுலே எங்களுக்கு சந்தோஷத்துலே பேச்சே வரலே....



எங்க அம்மா ஸ்வீட்ட அப்படியே டைனிங் டேபிள்லே வெச்சுட்டு வேகமா போய் அவன் கன்னத்த தடவி, தோள்கள், கைகள் எல்லாத்தையும் சரியா இருக்கான்ற

மாதிரி தொட்டு பாத்துட்டு, “ தம்பி...நல்லாருக்கியா டா?...என்னடா ரொம்ப கறுத்து போயிட்டே?.....சரியா சாப்பிடறதில்லேயா?....எங்க ஞாபகமே இல்லேயா

உனக்கு?....ஏண்டா இப்படி கஷ்டப்படுத்தறே?” னு பட பட னு கேள்வி மேல கேள்வி கேட்டு தள்ளவும், நானும் அக்காவும் “அம்மா....உன் பாசத்தோட

வேகத்த கொஞ்சம் கொறச்சுக்கோ...இல்லே அண்ணன் மெரண்டு போய் அப்படியே திரும்பி ஓடிடுவான்...அப்புறம் இன்னும் ரெண்டு மாசம் கழிச்சு தான்

வருவான்...” னு விழுந்து விழுந்து சிரிக்கவும், எங்க அம்மா “உங்களுக்கெல்லாம் என்னை பாத்தா சிரிப்பா இருக்கு இல்லே?....புள்ளைய பிரிஞ்சு நான் படற தவிப்பு

உங்களுக்கெங்கே தெரியும்?” னு கண்ண கசக்கவும், அப்பா உடனே அம்மாவை சமாதானப்படுத்த “அட என்ன மா நீ? பையன் இப்போ தான்

வந்திருக்கான்....அந்த வடநாட்டுலே சரியா சாப்பிட்டானோ என்னமோ? போய் வாய்க்கு ருசியா சமைச்சு போடுவியா அத விட்டுட்டு சங்கடப்படுறியே” னு

பேச்ச மாத்தவும், அம்மா உடனே சிரிச்சுட்டு, “ சரி சரி நான் சமையல கவனிக்கணும்” னு உள்ளே போயிட்டாங்க....



அண்ணன் எங்க கிட்டே வந்து “என்ன வாலுங்களா? எப்ப பாத்தாலும் சண்ட போட்டுட்டே தான் இருக்கீங்களா?” னு கிண்டலடிக்க, நாங்க ஒருத்தர ஒருத்தர்

பாத்து சிரிச்சுகிட்டோம்.....அண்ணன் உடனே அவன் எங்களுக்காக வாங்கிட்டு வந்திருந்த பொருட்களை எல்லாம் எடுத்து வைக்க, அது எனக்கு, இது உனக்கு

னு பங்குச்சண்டை ஆரம்பிச்சுது....நாங்க போடற சண்டைய பாத்து அண்ணன் விழுந்து விழுந்து சிரிச்சுட்டு இருந்தான்.....ஒரு வழியா எல்லாரும் சாப்பிட

உக்காந்தோம்....ரொம்ப நாள் கழிச்சு குடும்பத்துலே எல்லாரும் ஒண்ணா சாப்பிட உக்கார்றதுலே எல்லார் முகத்துலேயும் அவ்வளோ சந்தோஷம்...வழக்கமா

எல்லாரும் சாப்பிட்ட அப்புறம் தான் அம்மா சாப்பிடுவாங்க....இன்னிக்கு அவங்களையும் கூட உக்கார வெச்சு ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் பரிமாறி

சாப்பிட்டதுலே வயிறு, மனசு ரெண்டும் நெறஞ்சு போச்சு...சாப்பிட்டதுக்கப்புறம் எல்லாரும் ஒன்னா உக்காந்தோம்...அண்ணன் தன்னோட வியாபாரம் எப்படி

வளர்ந்துட்டு வருதுன்றத தான் திரும்ப திரும்ப பேசிட்டிருந்தான்....ஆரம்பத்துலே சுவாரஸ்யமா இருந்துச்சு ஆனா போக போக இவன் கொஞ்சம் கொஞ்சம்

இயந்திரம் மாதிரி மாறிட்டு வரானோ னு தான் தோனுச்சு....அப்பா, அம்மா ரெண்டு பேர் முகத்துலேயும் கொஞ்சம் கூட சிரிப்பு இல்லே....அம்மா கண்ணுலே

கண்ணீர் எட்டி பாக்க, அத மறைக்க தலைய குனிஞ்சுகிட்டாங்க, அத அண்ணன தவிர நாங்க எல்லாரும் கவனிச்சுட்டோம்.....கடைசியா அண்ணன் “எனக்கு

ரொம்ப அசதியா இருக்கு.....எனக்கு புது ஆர்டர் ஒன்னு கெடைச்சிருக்கு...அது விஷயமா ஒரு மீட்டிங் ஒன்னு இருக்கு...நான் தூங்க போறேன்” னு அப்பாவும்

இயந்திரம் மாதிரியே பேசிட்டு எழுந்து அவன் ரூமுக்கு போயிட்டான்...



அவன் போய் கொஞ்ச நேரத்துக்கப்புறம் அம்மாவே பேச்ச ஆரம்பிச்சா..”என்னங்க...எனக்கு பயமா இருக்குங்க...இவன் இப்படி வேலை

வேலை னு அலைஞ்சு இத்தன நாளுக்கு அப்புறம் நம்மகிட்டேயும் வேலைய பத்தியே பேசறானே....” அப்பாவும் “எனக்கும் அப்படித்தான் தோணுது...இவன

தனியா விட்டது தான் பிரச்சினையே...இனிமே இவன இங்கேயே இருக்க வெச்சிடலாம்....இவனுக்கும் வயசாயிட்டே போகுது...காலாகாலத்துலே ஒரு

கல்யாணத்த பண்ணிட்டோம் னா அடங்கி போயிடுவான்” னு சொல்ல, அம்மா ”நல்ல யோசனை தாங்க, ஆனா இவளுக்கு முன்னாடி எப்படிங்க பையனுக்கு

கல்யாணம் பண்ண முடியும்?: னு கேக்க, எங்க அக்கா பதறிப்போய் “இப்போ எனக்கு என்னப்பா அவசரம்?....அப்பா....உங்ககிட்டே ஒரு விஷயம் சொல்லணும்

பா...நீங்க வந்ததும் சொல்லணும் னு நெனைச்சேன் ஆனா அண்ணன் வந்ததாலே அப்படியே நின்னு போச்சு....அப்பா...எனக்கு வேலை கெடைச்சிருக்கு பா...நான்

கொஞ்ச நாள் வேலைக்கு போறேன் பா” னு தயங்கி தயங்கி சொல்லிட்டு அப்பா என்ன சொல்ல போறாரோ னு அவர் முகத்தையே பாக்க, அவர் சலனமே

இல்லாம அக்கா முகத்தையே பாத்தார்.....

[manigopal]

அப்பா...எனக்கு வேலை கெடைச்சிருக்கு பா...நான் கொஞ்ச நாள்

வேலைக்கு போறேன் பா” னு தயங்கி தயங்கி சொல்லிட்டு அப்பா என்ன சொல்ல

போறாரோ னு அவர் முகத்தையே பாக்க, அவர் சலனமே இல்லாம அக்கா

முகத்தையே பாத்தார்..... நாங்க அவர் முகத்துலே எதாச்சும் சந்தோஷம்

தெரியுதா னு உத்து உத்து பாத்தும் ஒண்ணுமே புரிஞ்சுக்க முடியலே....ஒரே

குழப்பமா இருந்துச்சு....தலைய குனிஞ்சுகிட்டார்....


எங்க அம்மா உடனே “என்னங்க?...பொண்ணுக்கு வேலை கெடைச்சிருக்கு னு

சொன்னா ஒன்னும் சொல்லாம இருக்கீங்க...என்னாச்சு?” னு கேக்கவும் அப்பா

உடனே “ உன் விருப்பப்படி செய் மா” னு அக்காவை பாத்து சொல்லவும், அக்கா

“அப்பா....உங்க பேச்சுலே சந்தோஷம் இல்லே....நீங்க ஏதோ

மறைக்கிறீங்க....என்னன்னு சொல்லுங்க” னு வற்புறுத்தவும், அப்பா ஒரு

நிமிஷம் மௌனமா இருந்துட்டு “ நீ தனியா சம்பாதிக்கணும்னு ஆசைப்படுறே

.....நான் சம்பாதிக்கறதேல்லாம் யாருக்கு? உங்க எல்லாருக்கும் தானே?.... நீ

சம்பாதிச்சு தான் நம்ம குடும்பம் முன்னேறனுமா? இல்லே நான் சம்பாதிக்கறது

போதாது னு நெனைக்கிறியா?” னு கண்கலங்க, அக்கா அவரோட தோள்லே

சாய்ஞ்சு நெஜமாவே அழ தொடங்கிட்டா...”என்னப்பா நீங்க இப்படி லாம்

பேசறீங்க?....நான் உங்க பொண்ணு பா....உங்கள மீறி நான் எந்த காரியமும்

செய்ய மாட்டேன்.....எனக்கு என் அப்பா தான் முக்கியம்....நான் இந்த

வேலைக்கு போகலே பா.....ஆமா நான் இந்த வேலைக்கு போகலே” னு

தீர்மானமா சொல்லவும், அப்பா உடனே “ச்சே ச்சே.....உன் ஆசைய கெடுத்துட்டு

நான் என்ன சந்தோஷமாவா இருக்க போறேன்?....நீ தைரியமா வேலைக்கு போ

மா.. நீ எடுத்த முடிவிலே தெளிவா இருக்கணும் அது போதும்......ஆனா

உன்னாலே ஒரு வேளை முடியாம போனா தயங்காம வேலைய

விட்டுடு..........எங்களுக்கு உன் சந்தோஷமும், சுதந்திரமும் தான் பெருசு,

உன்னோட சம்பளம் இல்லே புரியுதா? னு அக்காவை பாத்தா சொல்ல, அவ ஒரு

நொடி தலைய தூக்கி நம்ப முடியாம அவரையே பாக்க, “அட நெஜமா தான் டி

ராஜாத்தி.....நீ வேலைக்கு தாராளமா போகலாம்” னு புன்முறுவலோட

சொல்லிட்டு அவ நெத்தியிலே பாசமா ஒரு முத்தம் குடுக்க, “அப்பான்னா அப்பா

தான்” னு அவர் கழுத்த கட்டிகிட்டா...



இந்த செண்டிமெண்ட் மழையிலே எங்க அம்மாவும் சேர்ந்துகிட்டு கண் கலங்க,

நான் நடுலே புகுந்து “டிவியிலே இப்போ தான் சீரியல் முடிஞ்சுது, நம்ம வீட்லே

அடுத்த சீரியல் தொடங்குதா?” னு சலிச்சுக்கற மாதிரி சொல்லவும், அம்மாவும்

அக்காவும் என்னையே முறைக்க, நான் கண்டுக்காம “எப்படியோ கிளிசரினே

இல்லாம காரியத்த முடிச்சுட்டே போல” னு அவள உசுப்பேத்த, அவ

“வெவ்வெவே” னு ஒழுங்கு காட்ட, நான் அவள “ஹலோ மிஸ் ஒராங்குட்டான்”

னு சொல்லி சிரிக்க ஒரு நொடி என்னையே பாத்தவ “ஹலோ மிஸ்டர் வாலு” னு

சொல்லி அர்த்தத்தோட சிரிச்சா..... “எப்படி போட்டாலும் பந்த

அடிச்சிடறாளேய்யா....” னு கடுப்புலே நான் கப் சிப் னு ஆயிட்டேன்..... இவ கூட

மத்தவங்களும் சேர்ந்து கிட்டு “ஆமா ஆமா நம்ம வீட்டுலே பெரிய வாலு இவன்

தான்” னு சொல்லி சிரிக்க, நான் இஞ்சிய தின்ன ஏதோ மாதிரி முழிக்க, இவ

அதுக்கு வயித்த பிடிச்சுகிட்டு விழுந்து விழுந்து சிரிக்கிறா....... “இவ என்னை

வாலு னு கூப்பிட்டதுலேயாச்சும் ஒரு உள்குத்து இருக்கு....ஆனா இது தெரியாம

மத்ததுங்க ஏன் இன்னும் ஏத்தி விடுதுங்க?....எல்லாம் என் நேரம் டா” னு

எல்லாரையும் முறைச்சுகிட்டே நான் எழுந்து என் ரூமுக்கு

போயிட்டேன்.....



அடுத்த நாள் காலையிலே எனக்கு சீக்கிரம் காலேஜுக்கு போக

வேண்டியிருந்ததாலே நானும் எழுந்து கெளம்பி என் ரூம விட்டு வெளிலே

வந்தா இவ இருக்கறதுலேயே நல்ல டிரஸ்ஸா எடுத்து போட்டுக்கிட்டு ரெடியா

பள பள னு நின்னுட்டிருந்தா....”ஹேய்...நீ இன்னும் கெளம்பலே?: னு கேக்க,

உன்ன மாதிரி தூங்குமூஞ்சிய வெச்சுகிட்டு நான் எங்கேர்ந்து சீக்கிரம்

கெளம்பறது?னு பொரிஞ்சு தள்ளினாலும் டிரஸ் நல்லாருக்கா?” னு கண்கள்

ரெண்டிலும் எதிர்பார்ப்போட கேக்க, “அம்சமா இருக்கே டி” னு சொல்லி நான்

கண்ணடிச்சதும், அவ எதிர்பாத்த பதில் கெடைச்ச திருப்தியிலே

“அம்மா, நான் வரேன் மா” னு கத்தி சொல்லிட்டு, என் பக்கத்துலே வந்து “வரேன்


மிஸ்டர் வாலு...இல்லேல்லே...பெரிய்ய்ய்ய வாலு” னு போற போக்குலே

கொளுத்தி போட்டுட்டு சிரிச்சுகிட்டே வெளிலே போயிட்டா....நானும்

காலேஜுக்கு போயிட்டேன்....நான் சாயங்காலம் வீட்டுக்கு வந்ததும் கண்

ரெண்டும் அவள தான் தேடுச்சு.....இன்னும் வரலே போல.....அம்மா பக்கத்து

வீட்டு ஆண்டியோட கோயிலுக்கு போயிருந்தாங்க...ஆஹா தனியா வீட்டுலே

இருந்தாலும் அது கூட நல்லாத்தான் இருக்கு....டிரஸ்ஸ மாத்திட்டு

வந்தேன்.....டைனிங் டேபிள் மேல பிளாஸ்க்லே சூடா காபி

இருந்துச்சு.....என்னோட காபி மக் லே ஊத்திகிட்டு அதோட மணத்த ரசிச்சுகிட்டே

குடிக்கலாம்னு போறேன், இவ சரியா வீட்டுக்குள்ளே நுழையறா....இத்தன நாள்

வீட்டுலேயே நல்ல சொகுசா இருந்தவ இன்னிக்கு முத முதல்லே வேலைக்கு

போய்ட்டு வந்ததும் அதோட களைப்பு முகத்துலே தெரிஞ்சுது....




எனக்கு அவள பாத்ததும் குஷி தொத்திகிச்சு....”ஹேய் அம்முகுட்டி.....என்ன?

இன்னிக்கு முதல் நாளே நல்லா பெண்டு நிமித்தினாங்களா?” னு சிரிக்கவும்,

பதிலே சொல்லாம அவளோட கைப்பைய சோபாலே ஒரு ஓரமா போட்டுட்டு

என்கிட்டே வந்து “நீயெல்லாம் காபி குடிச்சு என்ன பண்ண போறே? குடு இங்கே”

னு பிடுங்கற மாதிரி வாங்கிகிட்டா...எனக்கு கோவம் வந்துடுச்சு....அவளையே

முறைச்சு பாக்க, என்னை கொஞ்சம் கூட கண்டுக்காம என் நெஞ்சு மேல கைய

வெச்சு அப்படியே பின்னே தள்ளவும், பின்னாடி இருந்த சோபாலே அப்படியே

போய் விழுற மாதிரி உக்காந்தேன்....”என்ன திமிரு உனக்கு?.......என்ன

நெனைச்சுக்கிட்டுருக்கே மனசுலே?” னு கத்தலாம் னு நெனைக்கறதுக்குள்ளே என்

மடி மேல பொத்து னு வந்து உக்காந்தா.... எனக்கு ஒரு நிமிஷம் அதிர்ச்சியிலே

ஒன்னும் புரியலே....அதுக்கு மேல பொறுக்க முடியாம “ஏய்...என்னடி

நெனச்சுட்டிருக்கே மனசுலே?....ஒரு நாள் வேலைக்கு போனதுக்கே இந்த

அளப்பறையா?” னு முறைக்கவும், உதட்ட சுழிச்சு என்னை பாத்து சிரிச்சவ

தன்னோட வலது கைய என் தோள் மேல போட்டு “ என்ன சொன்னே?” னு கேக்க, அவ

காலையிலே போட்டுட்டு போன பாடி ஸ்ப்ரே வாசம் கொஞ்சம் மிச்சம்

இருந்துச்சு...அவ கைய தூக்கி என் மேல வெச்சிருந்ததாலே அவளோட

அக்குள்லேர்ந்து வந்த வேர்வை வாசனை என்னை சுண்டி இழுக்க, ஆழமா

உள்ளே சுவாசிச்சா ஆஹா என்ன போதையா இருந்துச்சு

தெரியுமா?.....என்னோட கோவம் எல்லாம் புஸ்வாணமா போச்சு....தலைய

தூக்கி அவ முகத்த பாத்தா, என்னையே பாத்துட்டிருக்கா.....நான் கள்ளு குடிச்ச

குரங்காட்டம் “ஒன்னும் இல்லே டி அம்முகுட்டி....முதல் நாள் வேலைக்கு

போயிட்டு வந்திருக்கே.......ரொம்ப அசதியா இருக்கா னு கேக்க வந்தேன்” னு

உளறி கொட்ட, “அது ...அந்த பயம் இருக்கட்டும்” னு சொல்லிட்டு அவ

காலைலே வேலைக்கு போனதும் யார் யார பாத்தா, எத்தன பேரு அங்கே

இருக்காங்க, அது இது னு பேசிகிட்டே போக, நான் அதையெல்லாம் எங்கே

கேட்டேன்?.......இவ ஒரு பக்கமா கால் போட்டுட்டு உக்காந்ததுலே இவளோட

ஆரஞ்சுக்கனி என் வாய்க்கு பக்கத்துலே.....இவ அசைஞ்சு அசைஞ்சு பேசறதுலே

அதுவா கிட்டே வருது போகுது...வருது போகுது.....போதாக்குறைக்கு

இவளோட வேர்வை மணம் ஏற்கெனவே என்னை கிறங்கடிக்க, ஒரு மனுசன்

எவ்வளோ நேரம் தான் தாங்கறது?........


கையிலேருந்த காபிய தான் பிடுங்கிகிட்டா, பழத்தையாச்சும்

கடிப்போம்....அடுத்த தடவ என் வாய் கிட்டே வரட்டும், கவ்விட வேண்டியது

தான்” னு வாய தொறந்து “ஆ” னு வெச்சுட்டிருக்க, ஒரு அசைவும்

இல்லே...என்ன னு கண்ண தூக்கி மேல பாத்தா, அவ என்னையே

பாத்துட்டிருக்கா....நான் கப்பு னு வாய மூடிகிட்டு “ஹி ஹி” னு இளிக்க,

“ச்சீ...கெட்ட பையன் டா நீ” னு சொல்லிட்டு உடம்ப திருப்பி முதுக என் மேல

சாய்ச்சுக்கிட்டா....அவ என்னமோ பேசிட்டு தான் இருந்தா....நான் விடுற மாதிரி

இல்லே....பின்னாடியிருந்து அவ இடுப்ப கட்டிப்பிடிச்சுகிட்டு அவ தோள்பட்டை,

கழுத்து னு மோப்பம் பிடிச்சுட்டு இருந்தேன்....உக்காந்தவ சும்மாவாச்சும்

இருந்தாளா?.....இடுப்ப அசைக்க அசைக்க, என் தம்பி சரியா அவளோட

பின்மலைகளின் பிளவுலே போய் சிக்கிகிட்டான்....அவளோட தொடைகளின்

கதகதப்பும், அவளோட பஞ்சு மெத்தை மேனி சொகுசும் என் தம்பிய தட்டி

எழுப்பி தாண்டவமாட வெச்சுது.....நான் அனலா மூச்சு விட்டுகிட்டே அவள

இறுக்கி கட்டிபிடிச்சு இடுப்ப எக்க, என் தம்பி கரும்புத்துண்டு மாதிரி அவள

அடியிலிருந்து உரச அவ டக்கு னு எழுந்து என்னை பாத்து திரும்பி நின்னு

ரெண்டு கையையும் இடுப்பிலே வெச்சுகிட்டு குறும்பா பாத்து சிரிச்சா.....நான் வர்றது வரட்டும் னு முடிவோட

ஷார்ட்சுக்குள்ளே கைய விட்டு என் தம்பிய வெளிலே எடுத்து விடவும், அவன்

விட்டா நேரா விண்வெளிக்கு போக ரெடியா நிக்கற ராக்கெட் மாதிரி செங்குத்தா

நிக்கறான்.... நான் ரெண்டு விரலாலே முன்தோல மேலேயும் கீழேயும் இழுத்து

விட்டுக்கிட்டு, “அம்முகுட்டி, ரொம்ப மூடா இருக்குடி.....கிட்டே வாடி” னு

போதையா கூப்பிட, அவ மந்திரத்துக்கு கட்டுப்பட்டவ மாதிரி அவனையே

பாத்துகிட்டு என்கிட்டே வந்து என் கால்களுக்கு நடுவிலே மண்டி போட்டு

உக்காந்து, என் கைய விலக்கி விட்டுட்டு, அவ கையாலே என் தம்பிய

பிடிக்கவும், எனக்கு சுகத்துலே கிர்ரு னு தலையே சுத்துச்சு....



நான் “ம்ம்ம்ம்.....ஸ்ஸ்ஸ்....சூப்பரா இருக்குடி....” னு புலம்பிகிட்டே அவ முகத்த

நெருங்க, தன் மூக்காலே என் மூக்க உரசிகிட்டே, “மூடா இருக்கு னு சொல்லிட்டு

மூடாம இருக்கியே டா” னு ரைமிங்கா பேசி ரவுசு பண்ண, நானும் விட்டு

குடுக்காம “மூடா மட்டும் இல்லே டி சூடாவும் இருக்கேன்” னு பதிலடி குடுக்க,

மெதுவா என் அடித்தண்ட மேலேயும் கீழேயும் உருவிகிட்டே, என்னை குறும்பா

பாத்து “என்ன வேணுமாம் இவனுக்கு?” னு கேக்க, நான் போதையா “உன்கிட்டே

“வாய்”ல விட்டு பேசணுமாம்” னு கண்ணடிக்க, “ச்சீ......ரொம்ப ஓவரா பேசறே டா

நீ” னு சிணுங்கினாலும், என் சின்னவன் ஆனா தற்சமயம் பெரியவனா வளர்ந்து

நிக்கறவன அழுத்தி அழுத்தி பிடிச்சு விட்டு, உதட நாக்காலே தடவி

ஈரப்படுத்திகிட்டே என்னை பாத்து சிரிக்க, “அம்முகுட்டி.....அவன்கிட்டே “வாய”

தொறந்து பேசு டி” னு என் இடுப்ப மெல்ல மேல தூக்க, “ச்சூ....ரொம்ப தான்

அவசரம்” னு சொல்லி அவன ஒரு கையாலே பிடிச்சுகிட்டு இன்னொரு கையாலே

ஒரு அடி அடிக்க, “ஆஆஆ ....வலிக்குது டி” னு நான் சிணுங்க, “ஏய்.....நானும்

அவனும் பேசிட்டிருக்கும்போது நீ ஏண்டா நடுலே வர்றே?” னு என்னை அதட்ட,

“அய்யோ...கொல்லாதே டி....சீக்கிரம் எதாச்சும் பண்ணுடி” னு கண்ணாலேயே

கெஞ்ச, “கிறீச்” னு கேட் தொறக்கற சத்தம் கேட்டுது...எங்களுக்கு தூக்கி வாரி

போட்டுச்சு...கதவ திரும்பி பாத்தா, சாத்தியிருக்கே தவிர உள்ளேர்ந்து தாழ்ப்பாள்

போடலே.....ரெண்டு பேரும் திரு திரு னு ஒருத்தர ஒருத்தர் பாத்து

முழிச்சோம்.....”அய்யய்யோ....மாட்டுனோம்....இப்போ என்னடா பண்றது?” னு

அவ என்னை பதட்டமா கேக்க, “ஏய் லூசு....அவன முதல்லே விடுடி” னு என்

தம்பிய பிடிச்சிருந்த அவ கைய விலக்கி விட்டுட்டு, “முதல்லே உன் ரூமுக்கு

எழுந்து போ” னு அவள துரத்தவும், அவ அப்படியே ஓடி போய் அவ

ரூமுக்குள்ளே போய் கதவ சாத்திகிட்டா....



நான் என் ஷார்ட்ஸ்க்குள்ளே என் தம்பிய உள்ளே விட்டுகிட்டு

எழுந்திருக்கலாம்னு பாத்தா கதவு தொறக்குது...இப்போ எழுந்து நின்னா எனக்கு

முன்னாடி இவன் தான் முன்னுக்கு நிப்பான்.....என்னாலே வேகமா என்

ரூமுக்குள்ளே போகவும் முடியாது....கண்டிப்பா மாட்டுவேன்..... என்ன

பண்றதுன்னு யோசிச்சுட்டு “சரி இது தான் யோசனை” னு முடிவு பண்ணி

அப்படியே கவிழ்ந்து சோபாலேயே படுத்துக்கிட்டேன்.....

[manigopal]

என்ன பண்றதுன்னு யோசிச்சுட்டு “சரி இது தான் யோசனை” னு முடிவு பண்ணி

அப்படியே கவிழ்ந்து சோபாலேயே படுத்துக்கிட்டேன்..... குப்புற படுத்துகிட்டு

தலைய திருப்பி யார் வர்றது னு பாத்தா எங்க அம்மா உள்ளே

நுழையறாங்க......நல்ல வேளை கதவு தாழ்ப்பாள் போடலேனாலும் மூடியபடி

இருந்ததாலே தப்பிச்சோம்...இல்லேனா வெளி கேட்லேர்ந்து பாத்தாலே எங்க

சோபா தெரிஞ்சிருக்கும்...... எங்க அம்மா என்னையே வித்தியாசமா பாத்து “

இது என்னடா விளக்கு வெக்கிற நேரத்துலே கவுந்தடிச்சு படுத்திருக்கே? எந்திரிச்சு

உக்காரு முதல்லே” னு அதட்ட, மனசு படக் படக் னு அடிச்சுக்குது......என்ன

சொல்றது னு தெரியலே...நானாவது எந்திரிக்கிறதாவது? எந்திரிச்சா “இவனும்”

எந்திரிப்பானே.....நான் ”ஞே” னு முழிக்க, இவ என்னடா னா அவ

ரூமுக்குள்ளேர்ந்து எட்டி பாத்துகிட்டே சத்தமில்லாம குலுங்கி குலுங்கி

சிரிச்சுகிட்டிருக்கா.....




நான் அவளையே முறைக்க, என் நிலமைய புரிஞ்சுகிட்டு, “ அம்மா..எனக்கு காபி

போட்டு குடு மா” னு கேக்க, “ நான் ரெண்டு பேருக்கும் சேர்த்து தானே போட்டு

வெச்சுட்டு போனேன்” னு அம்மா பதில் சொல்ல, அவ உடனே “ அவனே

எல்லாத்தையும் குடிச்சுட்டான் மா” னு பாவமா சொல்ல, “அடி பாதகி, என்னை

ஒரு வாய் கூட குடிக்க விடாம நீதானே டி பிடுங்கிகிட்டே...” னு நினைச்சுகிட்டு

அவளை கண்ணாலேயே எரிச்சுடற மாதிரி பாக்க, “ சரி இரு போட்டு எடுத்துட்டு

வர்றேன்” னு அம்மா சமையல் ரூமுக்குள்ளே நுழையவும், நான் இதான் சமயம்

னு நைசா எழுந்து என் ரூமுக்குள்ளே ஓடிட்டேன்.... ரூமுக்குள்ளே போனதும்

தான் மூச்சே வந்துது....ஒரு வேளை இப்போ எழுந்து உக்காருறியா இல்லியா னு

அம்மா அங்கேயே நின்னிருந்தா நான் என்ன

பண்ணியிருப்பேன்?.....நினைச்சாலே பக்கு னு இருந்துச்சு...அந்த நேரம் பாத்து

இவ சிரிச்சு சிரிச்சு முகமே செவந்து போய் என் ரூமுக்குள்ளே நுழையறா....




”இங்கே எதுக்குடி வந்தே?” னு எரிச்சலா கேக்க, அவ ஒன்னுமே சொல்லாம கதவ

பொறுமையா முழுக்க சாத்திட்டு ஆனா தாழ்ப்பாள் மட்டும் போடாம என்கிட்டே

வந்து, நான் கொஞ்சம் கூட எதிர்பாக்காத சமயத்துலே அரை விறைப்பிலிருந்த

என் தம்பிய ஷார்ட்ஸ் கூட சேர்த்து அப்படியே பிடிச்சு அமுக்கி அமுக்கி

விட்டுகிட்டே “ நல்லாத்தாண்டா வளர்த்து வெச்சிருக்கே” னு கண்ணாலேயே என்

ஷார்ட்ஸ காட்டி சொல்லவும், நான் கை ரெண்டையும் அவ தோள் மேல

போட்டுகிட்டே “ஹி ஹி” னு இளிச்சேன்......”ஏய் எரும....நல்ல வேளை நீ

என்னை துரத்தினே...இல்லே னா நான் பயத்துலே அங்கேயே

உக்காந்துருப்பேன்....வசமா ரெண்டு பேரும் மாட்டியிருப்போம்” னு சிரிக்க, நான்

உடனே பதிலுக்கு “ அம்முகுட்டி....நீ மட்டும் சமயம் பாத்து காபி கேக்கலே னா

நானும் என்ன பண்றது னு தெரியாம திரு திரு னு தான் முழிச்சிருப்பேன்” னு

நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டேன்....




”கொஞ்சநேரம் “அவனோட” பேசிட்டு போறது” னு கண்ணடிக்க, அவளும் என்

தம்பிய அழுத்தி பிடிச்சு ஒரு குலுக்கு குலுக்கிட்டு பதிலுக்கு “இன்னிக்கு

கை”குலுக்கல்” மட்டும் தான்...இன்னொரு நாளைக்கு “வாய்” வார்த்தை, பேச்சு

வார்த்தை வெச்சுக்கலாம்” னு பதிலுக்கு கண்ணடிச்சுட்டு திரும்பி நடக்க, நான்

“ஹ்ம்ம்....ஹ்ம்ம்...” னு சிணுங்க, அவ திரும்பி பாத்து உதட்ட குவிச்சு

காத்துலே ஒரு முத்தத்த என்னை நோக்கி பறக்க விட்டு வெளிலே

போயிட்டா....அப்படியே பின்னாடி நகர்ந்து போய் படுக்கையிலே

சரிஞ்சேன்.......




ஒவ்வொரு நாளும் இப்படியே ஒருத்தர ஒருத்தர் சீண்டிகிட்டு, தொட்டு, தடவி,

விளையாடிகிட்டு......நினைச்சு பாக்கவே குஷியா இருந்துச்சு......கொஞ்ச நேரம்

PS 3 போட்டு விட்டு விளையாடிகிட்டிருந்தேன்.....வெளிலே பேச்சுக்குரல்

கேட்டுச்சு...அண்ணன் தான் வந்துட்டான் போல.....யார்கிட்டயோ போன்லே

ரொம்ப சந்தோஷமா பேசிட்டிருந்தான்......அவன் பேசி முடிக்கட்டும் னு கொஞ்ச

நேரம் உக்காந்திருந்தேன்....போன் பேசி முடிச்சதும் எங்க எல்லாரையும்

கூப்பிட்டான்.... வெளிலே போனா எங்க எல்லாரையும் முதல்லே உக்கார

வெச்சுட்டு என்னமோ மேடைபேச்சாளர் மாதிரி தோரணையிலே “இது மூலமா

என் குடும்பத்தார் அனைவருக்கும் தெரிவிக்கும் சந்தோஷமான விஷயம்

என்னவென்றால்.......” னு நிறுத்திட்டு எங்க முகத்தையே ஆர்வமா

பாத்தான்......நாங்க மேற்கொண்டு அவன் ஏதோ சொல்ல போறான் போல னு

அவனையே பாக்க, “நான் என்ன சொல்ல போறேன் னு யாருக்காச்சும் ஐடியா

வருதா?” னு அண்ணன் ஒரு உலக மகா புதிர் போட, “எங்களுக்கு ஒண்ணுமே

தோணலே....நீயே சொல்லுப்பா” னு அம்மா தோல்விய ஒத்துக்கவும்,

“ஹா...ஹா....ஹா.... பரவால்லே....நானே சொல்றேன்.....இது வரைக்கும் நான்

அலைஞ்சு திரிஞ்சதுக்கெல்லாம் இன்னிக்கு தான் பலன்

கெடைச்சிருக்கு......இன்னிக்கு எனக்கு கிடைச்சிருக்கற ஆர்டர் மதிப்பு எவ்வளோ


தெரியுமா?......ஏழரை கோடி....” னு சொல்லி சொல்லி தன் கைகள் ரெண்டையும்

அகல விரிச்சு வானத்தையே அளக்கிற மாதிரி தலைய மேல தூக்கி

விட்டத்தையே பாத்துட்டு ஒரு நொடி நின்னான்... அந்த “ஏழரை கோடி” ன்ற

வார்த்தைய சொல்லும்போது அண்ணனோட கண்கள் விரிய, தன்னோட

வளர்ச்சிய, தொழில்லே தனக்கு இருக்கற ஈடுபாட்டை, இந்த சின்ன வயசுலே

அவனோட அனுபவத்தை அவன் வாயாலே சொல்ல கேக்கும்போது நாங்க

பிரமிச்சு தான் போனோம்....




நானும் அக்காவும் ஏழரை கோடிக்கு எத்தனை சைபர் னு கணக்கு

போட்டுட்டுருந்த சமயத்துலே, அம்மா சட்டு னு எழுந்து சந்தோஷத்துலே நா

தழுதழுக்க, அண்ணனோட கன்னத்த வழிச்சு நெட்டி முறிச்சு, “என் ராஜா....உன்

திறமைக்கு இதெல்லாம் என்னடா???ஏழு கோடி என்ன எழுபது கோடி கூட

உன்னாலே சம்பாதிக்க முடியும்” னு அவன் கன்னத்த தடவி குடுத்தா.....எங்க

அண்ணனுக்கு பெருமை தாங்கலே.....அவனோட முகத்துலே ஒவ்வொரு

மில்லிமீட்டரும் சந்தோஷத்துலே பொங்கி வழிஞ்சுது....எங்க அம்மாவை கைய

பிடிச்சு மறுபடி சோபாலே உக்கார வெச்சுட்டு “இருங்க இருங்க....இன்னும் நான்

பேசியே முடிக்கலேயே.....அப்புறம் மொத்தமா உங்க பாராட்ட நான்

வாங்கிக்கிறேன்” னு பீடிகை போட்டுட்டு பேச ஆரம்பிச்சான்.....நாங்க “ஆ” னு

வாய தொறக்காத குறையா அவனையே பாத்தோம்.....”இவ்வளோ பெரிய ஆர்டர்

கெடைச்சது சந்தோஷம் தான்...ஆனா அதுலே ஒரு சின்ன சிக்கல் இருக்கு...” னு

சொல்லி திரும்ப எங்களையே பாத்தான்.....





எங்களுக்கு ஒண்ணுமே புரியலே.....என்னடா இவன் ஆர்டர் கெடைச்சிருக்கு

ன்றான்...இப்போ என்னடான்னா சிக்கல் ன்றான் னு நெனைச்சுகிட்டே எங்க

குழப்பத்த கண்ணுலேயே காட்ட, அதை கவனிச்சுகிட்டே எங்க அண்ணன் “சரி சரி

ரொம்ப குழம்பாதீங்க.....அந்த சிக்கலுக்கும் தீர்வு இருக்கு...சொல்ல போனா அது

நானே எதிர்பாக்காத தீர்வு தான்.....”னு சொல்லி எங்கள திரும்பவும் ஒரு பார்வை

பாக்க, என் அக்கா கடுப்புலே “அண்ணா நீ ரொம்ப பில்டப் குடுக்கறே....இப்போ

நீயா சொல்றியா இல்லே நாங்க எழுந்து போகட்டுமா?” னு எழ போக, “எங்க

அண்ணன் குலுங்கி குலுங்கி சிரிச்சுகிட்டே “சரி சரி....இப்போ நேரா

விஷயத்துக்கே வர்றேன்......அதாவது இவ்வளோ பெரிய ஆர்டர

சமாளிக்கணும்னா அதுக்கு பெரிய யூனிட் தேவை....நம்மகிட்டே இருக்கற சின்ன

யூனிட் தேறாது...” னு சொல்லவும், அம்மாவுக்கு சங்கடமா போச்சு....என்ன

தான் மகன் பெரிய அளவுலே வளர்ந்துகிட்டு வந்தாலும் தன் புருஷன் ஓயாம ஓடி

உழைச்சு உருவாக்கின யூனிட்ட “தேறாது” னு ஒரே வார்த்தையிலே

சொல்லிட்டானே ங்கறத அவங்களாலே தாங்க முடியலே...கண்ணுலே கண்ணீர்

முட்டிகிட்டு வர்றத அவங்க பல்ல கடிச்சு அடக்கிட்டு உக்காந்துருக்கறத நான்

ஓரக்கண்ணாலே கவனிச்சேன்....எனக்கே அண்ணன் மேல எரிச்சல்

வந்துது....

என்ன தான் பெரிசா சம்பாதிக்க ஆரம்பிச்சாலும் தன்ன சேர்ந்தவங்ககிட்டே பேசற

பேச்சுலே பணிவும், பரிவும் இல்லேன்னா அந்த பேச்ச கேக்கறதுலே யாருக்கு

சந்தோஷம் வரும்?......ஆனா அவனுக்கு இதெல்லாம் புரிஞ்ச மாதிரியே

தெரியலே....தொடர்ந்து பேச ஆரம்பிச்சான்....”என்னாலே தனியா இங்கே

இருந்து இவ்வளோ உதிரி பாகங்களையும் தயார் பண்ணி அனுப்ப

முடியாது...செலவும் கட்டுப்படுத்த முடியாது, பெருசா லாபமும் பாக்க

முடியாது,டெலிவரி பண்ற வரைக்கும் நாம தூங்க முடியாது....சொல்ல போனா

எனக்கு இந்த ஆர்டர் கிடைக்க காரணமே எனக்கு வட இந்தியாலே இருக்கற

பங்குதாரர்கள்தான்....இந்த சிக்கலுக்கும் அவங்களே ஒரு தீர்வும் குடுக்க

போறாங்க..... அதாவது இந்த மொத்த ஆர்டரையுமே அங்கேயே செஞ்சு

குடுக்கலாம்னு முடிவு பண்ணி இருக்கோம்....இனி நானும் அவங்களும் சேர்ந்தே

இந்த ஆர்டர முடிச்சு குடுக்கலாம்னு இருக்கோம்...” னு பட பட னு பேசவும்,

அம்மா ஒரு நிமிஷம் குழப்பமா அவனையே பாத்து “அப்போ இங்கே

வெச்சிருக்கற நம்ம யூனிட்கள யாருப்பா பாத்துப்பா?” னு கேள்வி கேக்க,

அண்ணன் ரொம்ப சாதாரணமா “அதெல்லாம் பிரச்சினையே

இல்லேம்மா...அப்பாவோட யூனிட்ட அவரே பாத்துப்பார்......இங்கே இருக்கற

என்னோட யூனிட்ட எடுத்து நடத்துறதுக்கு என்னோட பார்ட்னர்ஸ் உதவி

பண்றேன்னு சொல்லி இருக்காங்க....அதாவது அவங்களே அந்த யூனிட்ட

வாங்கிகிட்டு அதுலே வர்ற பணத்த நாங்க புதுசா செய்ய போற ஆர்டருக்கு

என்னோட பங்குத்தொகையா போட்டுடலாம்னு சொல்லிட்டாங்க....” னு பேசி

முடிக்கவும், எங்க அம்மா பிரம்மை பிடிச்ச மாதிரி அவனையே பாக்க, “அப்போ

இங்கேர்ந்து அடிக்கடி வட இந்தியாவுக்கு போயிட்டு வரணுமாண்ணா?....ரொம்ப

கஷ்டமாச்சே” னு நான் நெஜமாவே கவலைப்பட, எங்க அண்ணன் அலட்சியமா

“இல்லே இல்லே...அதெல்லாம் சரியா வராது...நான் இனிமே அங்கேயே தான்

இருக்க போறேன்...அப்போதான் தொழில்லே புதுசா வர விஷயங்கள கத்துக்க

முடியும்....என்னோட கனவே இன்னும் கொஞ்ச நாள்லே என்னோட தொழில

வேற நாடுகளுக்கு கொண்டு போறது தான்” னு தன் பாட்டுக்கு பேசிட்டே

இருந்தான் நான் அவன கவனிக்கிறோமா இல்லியா னு கூட

பாக்காம......




அம்மாவாலே அதுக்கு மேல அங்கே உக்கார முடியலே.... முந்தானையாலே

வாய மூடிகிட்டு விடு விடு னு சமையல்ரூமுக்குள்ளே

போயிட்டாங்க....எனக்கும் அக்காவுக்குமே ஒன்னும் புரியலே...இவனோட

வளர்ச்சிய நெனைச்சு சந்தோஷப்படுறதா இல்லே இவன் இனிமே நம்மள விட்டு

ரொம்ப தூரம் போயிடுவானே னு நெனைச்சு வேதனைப்படறதா?.....ஒண்ணுமே

சொல்லாம ரெண்டு பேரும் எழுந்தோம்....அக்கா மெல்ல அவ ரூமுக்கு

போனா...நான் வெளிலே வந்து பைக்க எடுத்துட்டு கெளம்பிட்டேன்.....பக்கத்து

ஏரியாவுலே நான் வழக்கமா பசங்களோட அரட்டையடிக்கிற டீக்கடையிலே

வண்டிய நிறுத்திட்டு ஒரு தம் வாங்கி பத்த வெச்சேன்.....வீட்டுலே என்ன

நடக்குதுன்னே புரியலேயே....நாம இப்போ நல்லா தானே இருக்கோம்?....வீட்ட

விட்டு..... விலகி போய்.......கஷ்டப்பட்டு........என்னத்த கெடைக்க

போகுது?.....சிகரெட் முழுசா கரைஞ்சு போய் கடைசியிலே விரல

சுட்டுது....கைய உதறிக்கிட்டு ஒரு நொடி யோசிச்சு பாத்தேன்...அண்ணன்

இன்னிக்கு பேசுனப்போ அம்மாவோட மனசும் இப்படிதானே

சுட்டிருக்கும்??...இவன் ஏன் இப்படி நடந்துக்கறான்?......எவ்வளோ நேரம் எங்கே

நின்னுட்டிருந்தேன் னு தெரியலே...ஆனா ரொம்ப இருட்டி போச்சு....திரும்பி

வீட்டுக்கு வந்து பைக்க நிறுத்திட்டு உள்ளே நுழையும்போது அண்ணன் ஒரு

பக்கம் நின்னுட்டு ஆவேசமா தன்னோட போக்க நியாயப்படுத்தி பேசிட்டு

இருந்தான்....இன்னொரு பக்கம் அப்பா, அம்மா, அக்கா மூணு பேரும் அவன

சமாதனப்படுத்த முடியாம பரிதாபமா அவனையே பாத்துட்டு

நின்னிட்டிருந்தாங்க.....நான் உள்ளே நுழைஞ்சத பாத்து “வாடா பெரிய

மனுஷா...நீ ஒருத்தன் தான் பாக்கி....நீயும் ஏதாவது அறிவுரை

சொல்லு....அதையும் கெட்டு தொலையுறேன்” னு எரிக்கிற மாதிரி

பாத்தான்....”நான் அதிர்ச்சியா அவனையே பாத்தேன் “நான் என்ன

பண்ணுனேன்?.....என் மேல ஏன் எரிஞ்சு விழுறே?”னு கண்ணாலேயே

அவன்கிட்டே கேட்டேன், ஆனா அவனுக்கு புரிஞ்ச மாதிரியே இல்லே...எனக்கு

அண்ணன ரொம்ப பிடிக்கும் தான்....என்னை விட கொஞ்சம் தான் மூத்தவன்

ஆனா, அவன் வயசு பசங்க செய்ற வழக்கமான விஷயங்கள விட்டுட்டு

சாதிக்கணுங்கற வெறியிலே இவ்வளோ தூரம் முன்னேறி வந்திருக்கான்...ஆனா

குடும்பத்த விட்டு விலகி போறேன் னு சொல்றானே....எனக்கு இப்போ நல்லாவே

புரிஞ்சுது இப்போ அண்ணனுக்கு தேவை கொஞ்சம் ஆறுதலான பேச்சும்,

கொஞ்சம் .விட்டுகொடுத்தலும் தான்....ஆனா வீட்டுலே இப்போ யாருமே அத

புரிஞ்சுக்கற மனநிலையிலே இல்லே....எனக்கே இப்போ கொஞ்சம் குழப்பமா

இருந்துது...நான் யார் பக்கம் நிக்கணும்?....




நியாயமா என் அண்ணனுக்கு இருக்கற திறமைக்கு அவன் சொன்னதெல்லாம்

கண்டிப்பா செய்வான்....அவன் பக்கம் நிக்கறதா?....இல்லே இதுவரைக்கும் நாம

வாழற வாழ்க்கையிலே தான் பிக்கல் பிடுங்கல் எதுவும் இல்லேயே அப்புறம் ஏன்

இந்த அகலக்கால் வெக்கிற வேலை லாம் னு நினைக்கிற மத்தவங்க பக்கம்

நிக்கறதா??....எனக்கென்னமோ அண்ணன் ஒரு பக்கமும், மத்தவங்க லாம் ஒரு

பக்கமும் நின்னுகிட்டு இப்போ நான் யார் பக்கம் சாய்வேன்ற எதிர்பார்ப்பிலே

என்னையே பாக்கற மாதிரி தோனுச்சு.....ஆனா இப்போ நான் என்ன பேசினாலும்

யாராவது ஒருத்தர் மனசு சங்கடப்படும்...அதனாலே நம்மள கிண்டாத வரைக்கும்

அடக்கியே வாசிப்போம் னு அமைதியா நின்னேன்..... ஆனா எல்லாரும்

மனசுலேயும் இதே எண்ணம் தான் இருந்துச்சு போல.....ஆனா தலைய தூக்கி

மெல்ல எல்லார் முகத்தையும் பாத்ததுலே ஒரு விஷயம் நல்ல

புரிஞ்சுது......அமைதியா நின்னாலும் தன் பக்கம் இருக்கற நியாயத்த புரிஞ்சுக்க

மாட்டாங்களா ன்ற அந்த ஏக்கமும், உணர்சிகளின் கொந்தளிப்பும்,

அண்ணனோட முகத்துலேயும் சரி, மத்தவங்க முகத்துலேயும் சரி அப்பட்டமா

தெரிஞ்சுது....கொஞ்ச நேரம் என்னையும் மத்தவங்களையும் மாறி மாறி பாத்தா

எங்க அண்ணன் தான் எதிர்பார்க்கிற பதில் யார்கிட்டேயிருந்தும் வர போறதில்லே

னு புரிஞ்சதும் “ச்சே” னு ஒரு வார்த்தையிலே தன்னோட ஏமாற்றத்தையும்,

வெறுப்பையும் ஒன்னா காட்டிட்டு வெளிக்கதவ படார் னு சாத்திட்டு கெளம்பி

போயிட்டான்...

[manigopal]

எங்க அண்ணன் தான் எதிர்பார்க்கிற பதில் யார்கிட்டேயிருந்தும் வர

போறதில்லே னு புரிஞ்சதும் “ச்சே” னு ஒரு வார்த்தையிலே தன்னோட

ஏமாற்றத்தையும், வெறுப்பையும் ஒன்னா காட்டிட்டு வெளிக்கதவ படார் னு

சாத்திட்டு கெளம்பி போயிட்டான்…..அவன் போனப்புறம் கூட கொஞ்ச

நேரத்துக்கு யாரும் பேசவே இல்லே....எங்களுக்கு ஒருத்தர் முகத்த ஒருத்தர்

பாத்துக்க கூட வேதனையா இருந்துச்சு......




அம்மா தான் முதல்லே பேச ஆரம்பிச்சாங்க......”என்னங்க.....எனக்கு ரொம்ப

பயமா இருக்குங்க..... நாம எதாச்சும் பண்ணலே னா நம்ம பையன் நம்மள

விட்டு மொத்தமா விலகி போயிடுவான்....அவனோட திறமைய நெனைச்சு

பெருமைப்படறதா இல்லே அவன் எடுக்கற முடிவ நெனைச்சு

வேதனைப்படறதா?....ஒண்ணுமே புரியலேங்க...” னு கண் கலங்கவும், அப்பா

ஒண்ணுமே பேசாம தரையிலே உக்காந்தார்......ரொம்ப நேரம்

யோசிச்சார்.....நாங்களும் அவருக்கு ஆதரவா அவர் பக்கத்துலேயே

உக்காந்திருந்தோம்.....அவர் என்ன யோசிச்சிட்டிருக்கார் னு தெரிஞ்சுக்கலேன்னா

தூக்கமே வராது போல இருந்துச்சு......கொஞ்ச நேரத்துலே எங்க ரெண்டு

பேரையும் சிரமப்பட்டு புன்னகையோட பாத்து “கண்ணுங்களா.....அப்பா

பாத்துக்கறேண்டா....நீங்க போய் தூங்குங்க....போங்க” னு எங்கள அனுப்பி

விட்டுட்டார்......எனக்கு மனசே இல்லே....இருந்தாலும் வேற வழியில்லாம

எழுந்து போயிட்டோம்.....




அடுத்த நாள் காலையிலே நான் காலேஜுக்கு கெளம்பி வெளிலே வர்றதுக்கும்

என் அக்கா கெளம்பி வர்றதுக்கும் சரியா இருந்துச்சு.....வழக்கமா ஒவ்வொரு

நாள் காலையிலே அவள வம்புக்கு இழுப்பேன்...அவள சிணுங்க வெச்சு,

அப்புறம் சமாதானப்படுத்தி, சிரிக்க வெப்பேன்.....ஆனா இன்னிக்கு ரெண்டு பேர்

மனசுலேயும் அந்த எண்ணம் இல்லே.....இருந்தாலும் எப்பவும் ரோஜாப்பூ மாதிரி

புத்துணர்ச்சியோட இருக்கற அவ முகம், இப்போ என்னமோ வெயில்லே

வாடிப்போன கீரைக்கட்டு மாதிரி இருந்தத என்னாலே பாக்க முடியலே.....வீட்டு

வாசல்லே நான் அவள கடந்து என் வண்டிகிட்டே போகும்போது மெதுவா

”அம்முகுட்டி, ஒன்னும் கவலைப்படாதே.....எல்லாம் சரியாயிடும்....நீ பத்திரமா

போயிட்டு வா....சாயந்திரம் நீ அங்கேர்ந்து கெளம்பும்போது எனக்கு போன்

பண்ணு....நான் வர்றேன்....ரெண்டு பேரும் ஒன்னா வரலாம்” னு சொல்லிட்டு

என் வண்டியிலே உக்காந்து அவளை பாக்கவும் “சரி டா” னு ஒரு சின்ன

புன்னகையோட பதில் வந்துச்சு.....”அப்பாடா” னு ஒரு நிம்மதியோட நான்

நகர்ந்துட்டேன்.....




மத்தியானத்துக்கு மேல போனையே அடிக்கடி பாத்துட்டிருந்தேன்......ஒரு வழியா

5 மணிக்கு ஒரு குறுந்தகவல் வந்துது “நீ வர எவ்வளோ நேரமாகும்?” னு

கேள்வியோட......”எவ்வளோ சீக்கிரம் முடியுமோ அவ்வளோ சீக்கிரமா ” னு

பதில் சொல்லிட்டு பைக்க எடுத்துகிட்டு சிட்டா பறந்தேன் அவள் கூப்பிட்ட

திசையை நோக்கி......எனக்காக பயபுள்ள வாசல்லேயே



காத்துக்கிட்டிருந்தா.....என்னை பாத்ததும் “எவ்வளோ நேரமா நின்னுட்டிருக்கேன்

தெரியுமா?” னு முறைக்கவும், “கோவத்துலே கூட கும்மு னு இருக்கே டி” னு

கண்ணடிக்கவும், தன்னோட பொய்யான கோபத்த தொடர முடியாம சிரிச்சுட்டு

“இந்த பேச்சுக்கெல்லாம் ஒன்னும் குறைச்சல் இல்லே” னு என் தோள்பட்டைய

அடிச்சா....”எனக்கு காலையிலேர்ந்து மனசே சரி இல்லே....அம்மா சாப்பிட

சொல்லியும் நான் ஒண்ணுமே சொல்லாம வந்துட்டேன்.....மத்தியானமும்

சாப்பிடலே.....எனக்கு ரொம்ப பசிக்குது.....எனக்கு எதாச்சும் வாங்கி குடு டா” னு

சிணுங்கவும், நான் “ஏய்..லூசா நீ?...நீ சாப்பிடாம இருந்துட்டா எல்லாம்

சரியாயிடுமா?.....சரி சரி...வந்து உக்காரு” னு திட்டினதும் “டேய்...அப்போ என்

வண்டிய யாரு ஓட்டறது?” னு கேக்க, ஒரு நொடி யோசிச்சுட்டு “உங்க ஆபீஸ்

பார்க்கிங்லே தானே நிக்குது....பரவால்லே.....நாளைக்கு நானே உன்னே கொண்டு

வந்து விட்டுட்டு போறேன்” னு சொல்லிட்டு ஸ்டார்ட் பட்டன அழுத்தவும்,

“ஹை...ஜாலி” னு துள்ளி குதிச்சுட்டு வந்து பின்னாலே உக்காந்துகிட்டா....





ஒரு ஹோட்டலுக்கு போய் அவள பக்கத்துலே உக்கார வெச்சு, சாப்பிட ஆர்டர்

பண்ணிட்டு “ஏண்டி இப்படி பண்றே??......சாப்பாட்டுக்கும் வீட்டு பிரச்சினைக்கும்

என்ன இருக்கு? னு உரிமையோட திட்டவும், அவ லேசா சிரிச்சுட்டு நான் கேக்கற

கேள்விக்கு சம்பந்தமே இல்லாம “ஏய்.....எனக்கு இன்னிக்கு வேலைக்கு

போகவே விருப்பம் இல்லே.....காலையிலே நீ எனக்கு தைரியம் சொல்லி

அனுப்பினது தான் கொஞ்சம் ஆறுதலா இருந்துச்சு.....யூ ஆர் ச்சோ ச்வீட் டா

எரும.....”னு கொஞ்சலா சொல்லவும் எனக்கு அப்படியே பறக்கற மாதிரி

இருந்துச்சு.....இதுவே நாங்க தனியா இருந்திருந்தா அவளுக்கு மூச்சு முட்டற

அளவுக்கு முத்தமா குடுத்திருப்பேன்...ஆனா இடம் பொருள் கருதி கைய

பெசஞ்சுகிட்டு தலைய குனிஞ்சு என் உணர்ச்சிகள கட்டுப்படுத்த தடுமாறினத

பாத்து கிண்டலா சிரிச்சுக்கிட்டே இருந்தா.....நல்ல வேளை நாங்க சொன்ன

அயிட்டம் எல்லாம் வந்துது.....அவ “வேணாம்....போதும் இதுக்கு மேல

முடியாது” னு சொல்ற வரைக்கும் அவள சாப்பிட வெச்சு அதுக்கப்புறம்


பைக்கிலே உக்கார வெச்சு ஒரு மணி நேரம் அங்கேயும் இங்கேயும் சுத்திட்டு

வீட்டுக்கு வந்து நிறுத்தினேன், வெளிலே பலவிதமான மனுஷங்கள

பாத்துகிட்டே ஊர சுத்தி, நான் அடிக்கற கமெண்ட்கள கேட்டு அவ

சந்தோஷமாயிட்டா.....ஆனா அவ வந்து இறங்கினதுக்கப்புறமும் கூட இன்னும்

சிரிப்பா அடக்க முடியாம கஷ்டப்பட்டா.....




வீட்டுக்குள்ளே நுழைஞ்சதும் அம்மா சமையல்ரூமுக்குள்ளே பாத்திரத்த

நகர்த்துற சத்தம் கேட்டுச்சு.....அதிசயமா அப்பா இன்னிக்கு இவ்வளோ சீக்கிரமா

வீட்டுக்கு வந்திருந்தார்.....”நான் “என்னப்பா....இன்னிக்கு இவ்வளோ சீக்கிரம்?”

னு ஆச்சர்யமா கேட்டதும், ஒரு அமைதியான புன்னகையோட “ எல்லாம் ஒரு

காரணமா தான் பா” னு பதில் வந்துது.....ஏதோ இன்னிக்கு நடக்க போகுது னு

மட்டும் புரிஞ்சுது....நான் என் ரூமுக்கு போய் வேற துணிய மாத்திட்டு

வந்தப்போ அண்ணன் உள்ளே நுழையறான்.....அப்பா அவனை பாத்து

ஒண்ணுமே பேசாம புன்னகைக்கவும், அவரோட பார்வைய எதிர்கொள்ள

முடியாம தலைய குனிஞ்சுகிட்டே தன்னோட அறைக்கு போயிட்டான்.....கொஞ்ச

நேரத்துலே அவனே வந்து அப்பா முன்னே உக்காந்தான்......அம்மா அவனுக்கு

காபி கொண்டு வந்து குடுத்தாங்க.....ஒரு வாய் குடிச்சுட்டு “அப்பா நான்

பண்றதுலே எதாச்சும் தப்பு இருக்கா சொல்லுங்க?” னு ஆதங்கமா கேக்கவும்,

அப்பா அவனை பாத்து ”ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்குப்பா....பிரச்சினை

வந்ததுக்கப்புறம் அதை பத்தி பேசறதுக்கு முடிவு பண்ணியிருக்கே பாரு.....இது

உன்னோட வயசுக்கு நீ கத்துகிட்ட பொறுமைய காட்டுது” னு பெருமையா

சொல்லவும் அண்ணன் கொஞ்சம் தடுமாறி தான் போனான்....




தன்னோட செயல்பாடு தப்பு னு இப்போ குறை சொல்ல போறார் னு

எதிர்பாத்தவனுக்கு தன்னை பத்தி பெருமையா நெனைக்கிற அப்பாவ பாத்து

அடுத்து என்ன பேசறது னு ஒண்ணுமே தோணலே....”அது..... அது

வந்து.....அப்பா...நான் நெறைய சாதிக்கணும் பா......என்னோட வாழ்க்கையிலே

இது ஒரு முக்கியமான இடம் பா.....நான் இன்னும் மேலே போகணும் பா....இந்த

மாதிரி வாய்ப்பு கெடைக்கிறது ரொம்ப கஷ்டம் பா...என்னை நம்புங்க பா....”னு

மூச்சு விடாம பேசிகிட்டே போகவும், அப்பா பொறுமையா கேட்டு முடிச்சுட்டு

“ஏன் பா.....இப்போ நாம ஒன்னும் கஷ்டத்துலே இல்லேயே.....வேணும்னா

இப்படி செய்வோம்.......நம்மகிட்டே இருக்கிற யூனிட் எல்லாத்தையும் நீயே

எடுத்து நடத்து...மேற்கொண்டு எதுவும் பணம் தேவைன்னா பாங்க்லே கடன்

வாங்கலாம்.....கொஞ்ச கொஞ்சமா அடைச்சுடலாம்....இத்தன வருஷமா

இப்படிதானே பண்றோம்?......ஆனா உன்னோட இந்த தொழில் நமக்குள்ளேயே

ஒரு இடைவெளிய உருவாக்கிடும் பா....குடும்பத்த விட்டு பிரிஞ்சு தனியே போய்

சாதிச்சு என்ன புரிஞ்சுக்க போறே?....உறவுகள் முக்கியம் பா......நான் உன்னோட

வயசுலே இருக்கும்போது இதே மாதிரி தான் அலைஞ்சேன்....ஆனா நான்

திரும்பி பாக்கும்போது வாழ்க்கையிலே சின்ன சின்ன தருணங்கள்,

சந்தோஷங்கள் எல்லாமே தூரமா போயிடுச்சு....உங்க அம்மா மாதிரி ஒருத்தி

இருந்ததாலே தான் இந்த குடும்ப சிதையாம இருக்கு....நான் பண்ணுன அந்த

தப்ப நீயும் பண்ண கூடாது பா...இத நீ தான் புரிஞ்சுக்கணும்” னு பொறுமையா

ஆனா ஆழமா பேசவும் அண்ணன்கிட்டேயிருந்து எந்த வார்த்தையும்

வரலே.....




அண்ணனை பொறுத்தவரை எங்க தரப்பிலிருந்து எந்த எதிர்ப்பும்

வராது னு முடிவு பண்ணினதுக்கப்புறம் நாங்க இப்படி பேசறது அவனாலே

ஒத்துக்க முடியலே.....அவனோட வளர்ச்சியே இந்த புது வியாபாரத்துலே தான்

இருக்கு னு நம்பினான்.....ஆனா குடும்பத்தாரோட சந்தோஷத்த குலைச்சுட்டு

எவ்வளோ பணம் சம்பாதிச்சாலும் அது வெறும் காகிதம் தான் னு அவனுக்கு

புரிய வெக்க அப்பா முயற்சி பண்ணினார்.....இந்த முக்கியமான காலகட்டத்துலே

நாங்க எல்லாரும் அவனை உள்ளூருக்குள்ளேயே அடைச்சு வெக்கணும்னு

திட்டம் போடறதா அவன் பயந்தான்..... அவனோட முகபாவமே அவன்

எவ்வளோ குழப்பத்துலே இருக்கான்...அவனோட மனசுலே இருக்கிற போராட்டம்

எல்லாத்தையும் சொல்லாம சொல்லுச்சு.....அப்பாவோட வாக்குவாதம் பண்ண

விருப்பம் இல்லேன்னாலும் அவனுக்கு தன்னோட முடிவுலேர்ந்து பின்வாங்க

விருப்பம் இல்லே.....அவனை பொறுமையா பாத்த அப்பா “சரிப்பா....நீ இந்த

அளவுக்கு உறுதியா இருக்கறதாலே நாங்க உனக்காக இறங்கி வர்றோம்.உனக்கும்

வயசாகுது, பாப்பாவுக்கும் வயசாகுது...ரெண்டு பேருக்கும் முதல்லே கல்யாணம்

பண்ணி வெக்கலாம் னு இருக்கோம்.....அது வரைக்குமாவது இங்கேயே

இருப்பா” னு சொல்லவும் அதிர்ந்து போனான்.....

[manigopal]

அவனை பொறுமையா பாத்த அப்பா “சரிப்பா....நீ இந்த அளவுக்கு உறுதியா

இருக்கறதாலே நாங்க உனக்காக இறங்கி வர்றோம்.உனக்கும் வயசாகுது,

பாப்பாவுக்கும் வயசாகுது...ரெண்டு பேருக்கும் முதல்லே கல்யாணம் பண்ணி

வெக்கலாம் னு இருக்கோம்.....அது வரைக்குமாவது இங்கேயே இருப்பா” னு

சொல்லவும் அதிர்ந்து போனான்.....



“என்னது....என்னது....கல்யாணமா?.....இப்போ எதுக்கு பா

கல்யாணம்?....என்னப்பா பேசுறீங்க?......”னு பதறி போக, அப்பா “என்னப்பா

நீ...இதுக்கும் ஒத்துக்க மாட்டேன்றே....அதுக்கும் ஒத்துக்க மாட்டேன்றே” னு

அவனை மடக்கவும், அவன் முகமே வெளிறிப்போய் பேச வார்த்தை வராம

அப்பாவையே பாத்தான்....”அவன்கிட்டேயிருந்து எந்த எதிர்ப்பும் வராததே ஒரு

முன்னேற்றம் தான் னு அப்பா புரிஞ்சுகிட்டு ஒரு புன்னகையோட எழுந்து

போனார்...




ராத்திரி எல்லாரும் சாப்பிட்டுட்டு உக்காந்திருந்தப்போ அண்ணனே

பேச்ச ஆரம்பிச்சான்.....”அப்பா, நீங்க சொன்னதெல்லாம் யோசிச்சு

பாத்தேன்...நானும் என்னோட பார்ட்னர்ஸ் கூட பேசிட்டேன்...அவங்க

இப்போதைக்கு எதையும் விக்க வேணாம்....வங்கிக்கடன் மூலமா

சமாளிச்சுக்கலாம் னு சொல்லிருக்காங்க...ஆனா நான் இப்போ அவங்க கூட

சேர்ந்து செய்யலேன்னா என் மேல இருக்கிற நம்பிக்கை போயிடும் பா...அதை

திரும்ப கொண்டு வர்றது ரொம்ப கஷ்டம் பா....அப்புறம்.....அப்புறம்....உங்க

இஷ்டப்படி பொண்ணு பாருங்க பா...இனிமே நீங்க தான் முடிவு பண்ணனும்” னு

சொல்லி அமைதியா எழுந்து போயிட்டான்....




அவன் போனப்புறம் “என்னங்க இது....கல்யாணத்துக்கு ஒத்துகிட்டான் ஆனா

வெளியூருக்கு போய்தான் ஆவேன்கறான்....என்னங்க இது?” னு நொந்து போய்

பேச, “அட விடு மா.....கொஞ்சம் விட்டுதான் பிடிப்போமே....ஒரு நல்ல

பொண்ணா பாத்து கட்டி வெச்சுட்டா இவன அடக்கி இங்கேயே உக்கார வெச்சுட

போறா” னு சொல்லவும், எங்களுக்கு அதுவும் சரி தான் தோனுச்சு...அடுத்த நாள்

காலையிலே நான் நல்ல வேளை சீக்கிரமே எழுந்து ரெடியானதாலே

அவகிட்டயிருந்து தப்பிச்சேன்...இல்லேன்னா பார்வையிலேயே

பஸ்பமாக்கியிருப்பா......



நான் அவள இறக்கி விட்டதும் தன் கைக்கடிகாரத்த பாத்தவ “ஏய்...ரொம்ப

சீக்கிரம் வந்துட்டோம்....வா உன்னே என்னோட ஆபீஸ்லே அறிமுகப்படுத்தி

வெக்கிறேன்” னு கைய பிடிச்சு இழுத்துகிட்டு போனா....அவளோட மேஜைக்கு

போனதும், அவளோட தோழிகள் அவள சூழ்ந்துக்கிட்டு

“ஹேய்...என்னய்யா....சீக்கிரம் வந்துட்டே? னு விசாரிக்கவும், இவ உடனே

“சும்மாதான் பா....இன்னிக்கு வர்ற வழியிலே எங்கேயும் நெரிசல் இல்லே

அதான்...ஹேய்....இது தான் மோகன்” னு என்னை கை காட்டிட்டு “மோகன்...இது

நான்சி..இது மேகலா.....இது மெஹருன்னிசா....” னு ஒவ்வொருத்திய கைகாட்டி

அறிமுகப்படுத்தவும், அவ சொல்ல சொல்ல எல்லாருக்கும் ஒரு “ஹாய்”

போட்டு வெச்சேன்.....”ம்ம்ம்...ஹேய்...அவள எங்கே பா காணோம்?” யாரையோ

ஒருத்திய பத்தி கேக்க...அவங்களும் புரிஞ்சுகிட்டு பேரை குறிப்பிடாமலேயே

சுத்தி முத்தி பாத்துட்டு இன்னும் வரலே போலருக்கு பா....மோகன்...வாங்களேன்

எங்களோட ஒரு காபி சாபிட்டுட்டு போங்க” னு சாதாரணமா கூப்பிடவும்,

நானும் போகலாமே....சாப்பிடலாமே..” னு சொல்லிட்டிருக்கும்போதே என்னை

முறைச்ச என் அக்கா “ அவங்கள பாத்து “இல்லே இல்லே...காபி சாப்பிட போனா

லேட்டாகும்....பரவால்லே...நீ கெளம்பு” னு என்னை தள்ளாத குறையா

வாசலுக்கு கூட்டிட்டு வந்தா....




நாங்க நகர ஆரம்பிச்சதும் பின்னாடி அவளோட தோழிங்க குசுகுசு னு பேசி

சிரிச்சது நல்லாவே கேட்டுச்சு.....வாசலுக்கு வந்து நான் பைக்கிலே உக்காந்ததும்

வேற ஒண்ணுமே சொல்லாம ”ஒழுங்கா கெளம்பு” னு அதட்டவும்,

“ஹேய்...என்ன டி ஆச்சு?ஏன் டென்ஷன் ? அவங்க காபி தானே சாப்பிட

கூப்பிட்டாங்க? னு கேள்வி கேக்க, அவ “அவளுங்க கூப்பிட்டா நீயும்

போயிடுவியா?.....பிச்சுபுடுவேன் பிச்சு” னு மிரட்டவும், என்னாலே அதுக்கு மேல

தாங்க முடியலே....சிரிக்கிற சிரிப்பிலே பைக்கிலே இருந்தே தடுமாறி

விழுந்திருப்பேன்...நான் சிரிக்கிறதையே எரிச்சலா பாத்தா...நான் கஷ்டப்பட்டு

சிரிப்ப அடக்கிகிட்டு “ஹேய் அம்முகுட்டி என் லூசுகுட்டி.....உன்ன தவிர வேற

யாரையாச்சும் பாப்பேனா சொல்லு?” னு கண்ணடிக்கவும், அவளுக்கு அப்போ

தான் சிரிப்பே வந்துச்சு...”அது...அது இருக்கட்டும்” னு என்னமோ வில்லி

ரேஞ்சுக்கு பேசவும் “சரி அது இருக்கட்டும்....இன்னும் யாரோ ஒருத்திய

தேடுனியே...யாரு டா அது?” னு கேக்கவும், “அவளா...முக்கியமா அவள காட்ட

தான் உன்ன உள்ளே கூட்டிட்டு போனேன்...இன்னும் வரலே போல....ரொம்ப

நல்ல பொண்ணு டா....நான் இங்கே சேர்ந்த முதல் நாள்லே இருந்து

எங்களுக்குள்ளே ஒரு இனம்புரியாத நெருக்கம்.....எங்களுக்கும் ஒருத்தர

ஒருத்தர் பிடிச்சு போச்சு.....ம்ம்ம்.....நான் அவள முடிஞ்சா ஒரு வாரக்கடைசி

நாள்லே நம்ம வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு வர்றேன்.....நம்ம வீட்டுலே எல்லாருக்கும்

அவள பிடிக்கும்” னு பில்டப் குடுத்துகிட்டே போக, எனக்கும் இவ இந்த அளவுக்கு

பேசறா னா அவள பாக்கணுமே னு தோனுச்சு....




ஆனா அவள பாத்துட்டு போறேன் னு நின்னா இவ இன்னும் முறைப்பாளே னு

பயந்துகிட்டு “சரி நான் கெளம்பறேன்” னு சொல்லிட்டு வண்டிய

நகர்த்திட்டேன்.....அவ வேலைக்கு போக ஆரம்பிச்சதுலே இருந்து முன்னே

இருந்த மாதிரி அந்த தனிமையும், வாய்ப்பும் எங்களுக்கு ரொம்பவே குறைஞ்சு

போச்சு....இருந்தாலும் ஒவ்வொரு நாளும் வீட்டுக்கு வந்ததும் ஒருத்தர விட்டு

ஒருத்தர் பிரியவே மாட்டோம்.....டிவி பாக்கறதுன்னாலும் ஒன்னா தான்

பாப்போம்.....நான் சகஜமா அவ கையோட கை கோர்த்துகிட்டு

உக்காந்துருப்பேன்...பக்கத்துலே யாரும் இல்லேனா நான் எதிர்பாக்காத

நேரத்துலே கன்னத்துலே “இச்சு” னு ஒன்னு குடுத்துட்டு ஒண்ணுமே தெரியாத

மாதிரி திரும்பிக்குவா....நான் தான் இன்ப அதிர்ச்சியிலே என்ன பண்றது னு

தெரியாம முழிப்பேன்....வேலைக்கு போக ஆரம்பிச்சதுக்கப்புறம் அக்கா

ரொம்பவே சந்தோஷமா இருந்தா...ஆனா அதுக்காக நாங்க ஒருத்தர ஒருத்தர்

விட்டு குடுக்கலே.. ....சொல்ல போனா சின்ன சின்ன விஷயங்கள் பெரிய

சந்தோஷத்த குடுக்கும்.....காலையிலே சீக்கிரம் அலாரம் வெச்சு எழுந்து

அவளோட ஸ்கூட்டிய சுத்தமா துடைச்சு வெப்பேன்....”நீ ஏண்டா இதெல்லாம்

பண்றே?” னு திட்டினாலும் “என் செல்லம்டா நீ: னு கொஞ்சிட்டு போவா.....ஒரு

தடவ என் நண்பன் ஒருத்தன் அவனோட மாமா வெளிநாட்டுலேர்ந்து வாங்கிட்டு

வந்தார்னு ஒரு சிகரெட் பாக்கெட் குடுத்தான்...நானும் வாங்கி எதேச்சையா

வாங்கி பேண்ட் பாக்கெட்லே வெச்சுட்டு வீட்டுக்கு வந்துட்டேன்...ரூமுக்குள்ளே

வந்தததும் எடுத்து எங்கேயாவது மறைவா வெக்கணும்னு நினைச்சேன் ஆனா

மறந்துட்டேன்...அடுத்த நாள் எழுந்து குளிச்சுட்டு வெறும் துண்டோட வந்து

பாத்தா பேண்ட காணோம்...அம்மா தான் எடுத்து துவைக்க

போட்டிருப்பாங்க.....அய்யோ அந்த சிகரெட் பாக்கெட்ட

பாத்திருந்தா?.....இன்னிக்கு காலைலேயே நமக்கு டண்டணக்கா தான் னு

நினைச்சுகிட்டு நின்னப்போ இவ ரூமுக்குள்ளே வந்து கதவ சும்மா சாத்திட்டு

என்முன்னே வந்து நின்னு கைக்குள்ளே மறைச்சு வெச்சிருந்த அந்த பாக்கெட்ட

எடுத்து என் கண் முன்னாடி ஆட்டிகிட்டே “அய்யா..... இதைத்தானே தேடுறீங்க?”

னு ரொம்ப பணிவா கேக்கவும். நான் நிம்மதியா ஒரு பெருமூச்சு விட்டு “ஒ.....நீ

தான் எடுத்து வெச்சிருக்கியா??...எனக்கு ஒன்னாச்சும் மிச்சம் வெச்சியா இல்லே

எல்லாத்தையும் நீயே அடிச்சிட்டியா?” னு .சாதாரணமா கேக்கவும், என்னை

எரிக்கிற மாதிரி முறைச்சுட்டு “கொழுப்புடா உனக்கு....நீ மாட்ட கூடாது னு

மறைச்சு வெச்சேன் பாரு.....இப்போ இதை கசக்கி போடறேனா இல்லியா னு

பாரு” னு அதை அப்படியே கசக்க முயற்சிக்கவும் நான் பதறி போய்

“அய்யோ...அம்முகுட்டி....என் செல்லம் ல?...என புஜ்ஜி ல?....கசக்காதே

டி...ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்...ப்ளீஸ்” னு கெஞ்சவும், “சரி சரி ரொம்ப கெஞ்சாதே...இந்தா

நீயே வெச்சுக்கோ” னு என் கையிலே குடுத்துட்டு திரும்பவும், நான்

“அம்முக்குட்டி” னு தேனிலே குழைச்ச மாதிரி குரல்லே கூப்பிட்டதும் நான்

சிலுமிஷமா ஏதோ பண்ணபோறேன் இல்லே சொல்ல போறேன் னு அவளுக்கு

புரிஞ்சாலும் அதை வெளிக்காட்டாம என் பக்கம் திரும்பி ”என்னடா வேணும்

உனக்கு?...சீக்கிரம் சொல்லு...எனக்கு நெறைய வேலை இருக்கு”னு சலிச்சுக்கற

மாதிரி பேசினாலும் அவளோட முகத்துலே அந்த எதிர்பார்ப்பு தெரிஞ்சுது.....




நான் அவளோட இடுப்ப மென்மையா பிடிச்சு மெதுவா “வர வர என்னை நீ

கண்டுக்கறதே இல்லே” னு சினுங்கிகிட்டே என்கிட்டே இழுக்கவும், காந்தத்துலே

இரும்புத்துண்டு ஒட்டுற மாதிரி என் உடம்போட ஒட்டி நின்னா...நான்

அப்போதான் வெந்நீர்லே குளிச்சுட்டு வந்ததாலே என் உடம்போட கதகதப்பு அவ

உடம்புக்கு பாய்ஞ்சதும் அப்படியே கிறங்கிபோய் கண்ண மூடிகிட்டா....நான்

அவளோட முகபாவத்த ரசிச்சுகிட்டே அவளோட உதட்ட கவ்வ போனதும், என்

பிடியிலிருந்தும் விலக மனசில்லாம ஆனா அதுக்கு மேல ஏதாவது நடந்தா

ரெண்டு பெரும் மாட்டுவோம் னு நல்லா புரிஞ்சதாலே, முகத்த பின்னாடி நகர்த்தி

குசுகுசு னு “டேய்.... சொன்னா கேளுடா....வேணாண்டா....என் தங்கம் ல?....என்

செல்லம் ல?” னு கெஞ்சிகிட்டே கொஞ்ச, நான் பிடிவாதமா “அதெல்லாம் எனக்கு

தெரியாது....எனக்கு ஒரே ஒரு முத்தமாச்சும் குடு” னு அடம் பிடிக்க

“ஆஹாஹா...ஒரே ஒரு முத்தமா?.....நீ வேற காய்ஞ்சு

போயிருக்கே......உன்கிட்டே ஒரு நிமிஷம் உதட்ட குடுத்தா கடிச்சு வெச்சாலும்

வெச்சுடுவே....” னு கிண்டலடிக்கவும், நான் விட்டு குடுக்காம “என்னது நான்

கடிச்சு வெப்பேனா??நல்லா யோசிச்சு பாரு....கடிச்சு வெச்சது நீயா நானா?” னு

நானே என் கீழுதட்ட கடிச்சு எதையோ நினைவுபடுத்த, அவள ஒரு நொடி

யோசிச்சு பாத்துட்டு முன்னே நடந்தது ஞாபகத்துக்கு வந்ததும்

“ச்சீ...போடா...பொறுக்கி” னு சினுங்கிகிட்டே என் நெஞ்சுலே அவ பஞ்சு

கையாலே குத்த குத்த, எனக்கென்னமோ மெத்து மெத்து னு பிடிச்சு விடற

மாதிரியே இருந்துது....என் தம்பி கொஞ்சம் கூட முன்னறிவிப்பே இல்லாம

“என்னையும் உங்க விளையாட்டுலே சேர்த்துக்கோங்க” னு எழுந்திருக்க

ஆரம்பிச்சுட்டான்....நான் சிரிச்சுகிட்டே என் அடிவயித்த எக்கி எக்கி அவ

உடம்போட உரச உரச, அவ ஒரு நொடி கீழே பாத்தவ என்னை பின்னாடி தள்ளி

விட்டுட்டு ஒரு விஷம சிரிப்போட நான் கொஞ்சம் கூட எதிர்பாக்காத நேரத்துலே

நான் இடுப்புலே கட்டியிருந்த துண்ட டக்கு னு உருவிட்டா....நான் பதறி போய்

“ஏய்...ப்ளீஸ்...ப்ளீஸ்...துண்ட குடு டி” னு கெஞ்ச, அப்படியே கொஞ்சம்

பின்னாடியே நகர்ந்து போய் “குடுக்க மாட்டேன்....என்னடா பண்ணுவே?” னு

திமிரா கேள்வி கேக்க, நான் அவள தாவி பிடிக்க போக, அவ சட்டு னு கதவ

திறந்து சிட்டு மாதிரி வெளியே பறந்துட்டா...நான் வேற யாரும் பாத்துட

போறாங்கன்னு ஓடிப்போய் கதவ சாத்துனதும் தான் உசுரே வந்துச்சு....நெஞ்சு

படக் படக் னு அடிச்சுகிச்சு....




கொஞ்ச நேரம் உக்காந்துட்டு பொறுமையா கெளம்பி வெளியே போய் சாப்பிட

உக்காந்ததும் என் பக்கத்துலே வந்து உக்காந்து என்கிட்டே மெதுவா

“காலங்காத்தாலேயே செம மூடா இருந்தே போல” னு உதட்ட நாக்காலே

தடவிகிட்டே உசுப்பேத்த “மூடு ஏத்துனதே நீ தானே டி....இரு இரு உன்னை ஒரு

நாள் கவனிச்சுக்கறேன்” னு நான் சொல்ல, “ நான் ஏற்கனவே பாத்தது தானே

டா...ஆனா சும்மா சொல்லக்கூடாது.......சூப்பரா போஸ் குடுக்கறாண்டா அவன்”

னு கண்ணடிக்க, “ஆனா நீதான் ஒண்ணுமே பண்ணாம போயிட்டியே” னு நான்

அவ காதுலே சொல்லவும், “ச்சீ....போடா.....எப்போ பாரு ஒரே நெனைப்பு தானா

உனக்கு?” னு சிணுங்கினாலும் அவளோட வெக்கமே காட்டி குடுத்துச்சு

அவளுக்கு நான் பேசுனது பிடிச்சிருந்துச்சு னு....நான் அவ வெக்கத்த

ரசிச்சுகிட்டே சாப்பிட்டு முடிச்சேன்......அவளும் வேலைக்கு

கெளம்பிட்டா.....




ஒரு சனிக்கிழமை மத்தியானம் அவகிட்டேயிருந்து போன்

வந்துது “ஏய்...நான் என் ப்ரெண்ட கூட்டிட்டு வர போறேன்...அம்மாகிட்டே

சொல்லிடு...அவங்க எங்கேயாச்சும் போயிட போறாங்க.....”னு...நானும்

அம்மாகிட்டே சொல்லி வெச்சுட்டேன்....ஒரு நான்கு மணி வாக்கிலே வாசல்லே

ரெண்டு வண்டி வந்து நிக்கற சத்தம் கேட்டுச்சு....முதல்லே என் அக்கா உள்ளே

நுழைஞ்சு திரும்பி பாத்து “ஹேய்.....உள்ளே வா......ஏன் அங்கேயே

நின்னுட்டே?.....னு கூப்பிடவும் நானும் அம்மாவும் ஆவலா வாசலையே பாக்க

“அடடடா உன் கூச்சத்துக்கு அளவே இல்லியா?” னு திரும்ப வெளிலே போய் தன்

தோழியோட கைய பிடிச்சு சிரிச்சுகிட்டே உள்ளே கூட்டிட்டு வந்தா....அப்போதான்

இத்தன நாளா என் அக்கா பெருமையா சொன்ன அந்த பொண்ண

பாத்தேன்....பூவேலைப்பாடு செஞ்ச ஒரு பச்சை கலர் சுடிதார்.......அவ

போட்டிருந்த உடை எளிமையா இருந்தாலும் அதுலே ஒரு நேர்த்தி இருந்துது.....

....என் அக்காவை விட கொஞ்சம் எடை கூடுதலா தெரிஞ்சாலும் கொஞ்சம் கூட

குறை சொல்ல முடியாத அளவுக்கு இருந்தது அவளோட தோற்றம்......முகத்த

பாத்து ஒரு நிமிஷம் மலைச்சு தான் போனேன்....பிறை மாதிரி நெத்தி......

வில்லு மாதிரி ரெண்டு புருவங்களுக்கு மத்தியிலே சின்னதா ஒரு சந்தனக்கீற்று,

அதுக்கு மேல அம்சமா, அளவா ஒரு குங்குமப்பொட்டு.....பால்குடத்துலே

திராட்சைகள் மாதிரி இரு கருவிழிகள்.....அந்த பார்வையிலேயே ஒரு சிநேகம்

தெரிஞ்சுது....ஏழாம் நம்பர தலைகீழா போட்ட மாதிரி கூர்மையா

நாசி.....ரோஜாப்பூ நிறத்துலே குவிந்த இதழ்கள்....மொத்தத்துலே ஒரே ஒரு

தடவ பாத்தாலும் கண்டிப்பா மனசுலே நிக்கற மாதிரி ஒரு களை...புது இடத்துக்கு

வந்திருக்கோமே ன்ற கூச்சத்துலே தயங்கி தயங்கி உள்ளே வந்தவள எங்க

அம்மா தான் கைய பிடிச்சு “உள்ளே வாம்மா” னு பாசமா கூட்டிட்டு வந்து ஒரு

நிமிஷம் புன்சிரிப்போட அவளோட முகத்த பாத்து “தங்க சிலையாட்டம்

இருக்கே.....” னு புகழவும் முகம் செவந்து போய் நின்னா....அம்மா மறுபடியும்

அவளோட தாடைய பிடிச்சு மெல்ல தூக்கி “உன் பேரு என்னம்மா?” னு கேக்க,

அவளும் தனக்கு கிடைச்ச பாராட்டுலே வெக்கப்பட்டு பதில் சொன்னா “ என் பேரு

குமுதா...ஆண்டி....”

[manigopal]

அம்மா மறுபடியும் அவளோட தாடைய பிடிச்சு மெல்ல தூக்கி “உன்

பேரு என்னம்மா?” னு கேக்க, அவளும் தனக்கு கிடைச்ச பாராட்டுலே

வெக்கப்பட்டு பதில் சொன்னா “ என் பேரு குமுதா...ஆண்டி....”




“நல்ல பேரு....அழகா இருக்கு.....உன்னை மாதிரியே” னு அம்மா விடாம

புகழவும், அவளுக்கு வெக்கம் தாங்க முடியாம தலைய குனிஞ்சுகிட்டு அவளோட

துப்பட்டா நுனிய கைவிரல்லே சுத்தறதும் இழுக்கறதுமா இருக்க, என் அக்கா

“ஹேய்......ரொம்ப வெக்கப்பட்டு துப்பட்டாவை கிழிச்சுடாதே பா...” னு அவள

வம்புக்கு இழுக்கவும், அம்மா உடனே “ச்சூ....கொஞ்சம் சும்மாவே இருக்க

மாட்டியா?....வீட்டுக்கு வந்த விருந்தாளிய இப்படியா கிண்டல் பண்றது?” னு


அதட்டிட்டு “நீ எதுவும் வித்தியாசமா நெனைக்காதே மா.....உன்ன எனக்கு

ரொம்ப பிடிச்சு போச்சு.....நீயும் எங்க வீட்டு பொண்ணு மாதிரி தான்...இனிமே

எப்போ வேணும்னா எங்க வீட்டுக்கு வா.....இருங்க...எல்லாருக்கும் காபி போட்டு

எடுத்துட்டு வர்றேன்....” னு உள்ளே போனாங்க.....அக்கா உடனே “ஹேய்

குமுதா...அன்னிக்கு நம்ம ஆபீஸ்க்கு என்னை கொண்டு வந்து விட்டது இது

தான்......எங்க வீட்டு வாலு...அதுவும் பெரிய்ய்ய்ய வாலு...பேரு மோகன்” னு

என்னை பாத்து கிண்டலா சிரிக்கவும், நான் அவள முறைச்சுட்டு இவ பக்கம்

திரும்பி “ஹாய்” னு கைய நீட்டவும், அவ மென்மையா சிரிச்சுட்டு கை

ரெண்டையும் கூப்பி “வணக்கம்” னு சொல்லவும், அக்கா விழுந்து விழுந்து

சிரிச்சா....”நல்லா பல்பு வாங்கினியா?” னு.....




அம்மா எல்லாருக்கும் காபி கொண்டு வந்து குடுத்த உடனே “தாங்க்ஸ் ஆண்டி”

னு வாங்கிட்டு ஒரு வாய் குடிச்சுட்டு ”ஹ்ம்ம்.....காபி சூப்பரா இருக்கு ஆண்டி” னு

பாராட்டவும் அம்மாவுக்கு பெருமை தாங்க முடியலே....வாயெல்லாம் பல்லா

“உனக்கு தெரியுது....முதல் தடவ சாப்பிட்ட உனக்கே பிடிச்சிருக்கு.....ஆனா

இங்கே இருக்கறதுங்களுக்கு தினமும் வடிச்சு வடிச்சு கொட்டறேன்...ஒரு

நாளாச்சும் நல்லா இருக்கு னு சொல்லியிருக்குங்களா?” னு எங்கள பாத்து

முறைக்கவும் நானும் என் அக்காவும் ஒருத்தர ஒருத்தர் பாத்து தலைய

ஆட்டிகிட்டோம் “எல்லாம் நம்ம நேரம்” னு......அந்த நேரம் பாத்து எங்க

அப்பாவும் உள்ளே நுழைஞ்சார்...அவர பாத்ததும் குமுதா படக் னு எழுந்து

நிக்கவும், அக்கா சிரிச்சுகிட்டே “அய்யோ..எதுக்கு இப்படி பயப்படுறே?.....இது

எங்க அப்பா” னு சொல்லிட்டு “அப்பா....இது என் கூட வேலை செய்ற பொண்ணு

பா....பேரு குமுதா....என்னோட நெருங்கிய தோழி” னு அறிமுகப்படுத்தவும்,

குமுதா உடனே கை கூப்பி “வணக்கம் அங்கிள்” னு சொல்லவும், அப்பா

புன்முறுவலோட “நல்லா இருக்கியா மா?...உன்னை பத்தி இவ அடிக்கடி

பேசுவா.....உக்காரு மா....”னு சொல்லிட்டு தன்னோட அறைக்கு

போயிட்டார்....அக்கா எழுந்து “சரி வா..எங்க வீட்ட சுத்தி காட்டுறேன்” னு அவள

கூட்டிட்டு ஒவ்வொரு அறையா காட்டி கடைசியா மேல் மாடிக்கு போய் நின்னு

கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டு கீழே வந்தாங்க....




கீழே வந்ததும் குமுதா “சரி நான் கெளம்பறேன் பா” னு சொல்லவும்

ஹேய்....அதுக்குள்ளே என்ன அவசரம்?” னு தடுக்க அம்மா உடனே ”என்னது

கெளம்பறதாவது?...அதெல்லாம் முடியாது...முதல் தடவ வந்திருக்கே....நீயும்

எங்க வீட்டு பொண்ணு மாதிரி தான்....அதனாலே சாப்பிட்டுட்டு தான்

போகணும்.....” னு உரிமையா சொல்லவும், அவ ஒரு நிமிஷம் சிரிச்சுட்டு “சரி

ஆண்டி” னு ஒத்துகிட்டா...”சரி நீங்க பேசிட்டிருங்க...நான் சமையல

கவனிக்கிறேன்” னு அம்மா சமையலறைக்குள்ளே போகவும் குமுதாவும் கூடவே

போனா....”என்னம்மா...ஏதும் வேணுமா?” னு கேக்க, “ஆண்டி...நானும் இந்த

வீட்டு பொண்ணு னு சொன்னீங்க இல்லே...அதனால இன்னிக்கு நாந்தான்

சமைக்க போறேன்” னு சொல்லவும், அம்மா “உனக்கேன் மா இந்த கஷ்டம்? நீ

பாட்டுக்கு அவங்களோட பேசிகிட்டிரு...நான் பாத்துக்குறேன்” னு சொன்னாலும்

அவ பிடிவாதமா “ஹ்ம்ம்...முடியாது...இது என்னோட அன்புக்கட்டளை” னு

சொல்லவும் அம்மா சிரிச்சுகிட்டே “நீ நல்லா பேசியே சமாளிச்சுடுவே போல

இருக்கே” னு சொல்லி, “சரி சரி நீ தனியா கஷ்டப்பட வேணாம்...நாம சேர்ந்தே

சமைக்கலாம்” னு வேலைய ஆரம்பிச்சாங்க.....கொஞ்ச நேரத்துலே வாசனை

கம கம னு வீட்டையே மணக்க வெச்சுடுச்சு...




நானும் என் அக்காவும் சமையலறைக்குள்ளே எட்டி எட்டி

பாத்துட்டிருந்தோம்.....எல்லாரும் சாப்பிட உக்காந்தோம்....அப்பா

”ஆஹா....இன்னிக்கு எல்லாமே வித்தியாசமா இருக்கு ஆனா நல்லா இருக்கு”

னு ரசிச்சு சாப்பிட்டார்......அம்மா ”இன்னிக்கு எல்லாமே குமுதாவோட

கைவண்ணம் தான்” னு பெருமையா சொல்லவும், “ஆண்டி, நான் வெறும்

கூடமாட உதவி தான் செஞ்சேன்” னு பணிவா சொல்லவும், “இல்லே

இல்லே....உண்மைய ஒத்துக்கணும்....உன் கைப்பக்குவம் ரொம்ப நல்லா

இருக்கு....எனக்கும் உன் சமையல் பிடிச்சிருக்கு” னு அம்மாவும்

பாராட்டினாங்க.....சாப்பிட்டு முடிச்சதும் “நான் கெளம்பறேன்

ஆண்டி.....போயிட்டு வர்றேன் அங்கிள்......வர்றேன் மோகன்” னு சொல்லிட்டு

கெளம்பினா.....அம்மா அவ கைய பிடிச்சுகிட்டு “நீ அடிக்கடி இங்கே வரணும்

மா...போயிட்டு வா” னு சொன்னாங்க...அக்கா வாசல் வரை போய்

வழியனுப்பிட்டு வந்தா....அக்கா திரும்பி வந்ததும் எல்லாரும் வழக்கம் போல

உக்காந்தோம்....அப்பா “அந்த பொண்ணு எங்கே மா தங்கியிருக்கு?...அப்பா

அம்மா கூட பிறந்தவங்க லாம் எங்கே இருக்காங்க? என்ன பண்றாங்க?” னு

விசாரிக்கவும், அக்கா கொஞ்சம் சோகமாகி போனா...”அப்பா....குமுதா பாவம்

பா....அவங்க வீட்டுலே ஒரே பொண்ணு....அவங்க அப்பா ஒரு காலத்துலே நல்ல

வசதியா இருந்தவர்.....சூரத்லே இருந்து மொத்தமா ஜவுளி வாங்கிட்டு வந்து

இங்கே இருக்கிற சிறுவியாபாரிகளுக்கு சப்ளை பண்ணிட்டு இருந்தார்....அவங்க

அப்பாவுக்கு ஒரு தம்பி...தான் கொண்டு வர்ற ஜவுளிய எல்லாருக்கும்

பட்டுவாடா பண்ற வேலைய பாத்துகிட்டு, அவங்ககிட்டேர்ந்து பணம் வசூல்

பண்ற வேலைய தன தம்பிய நம்பி ஒப்படைச்சிருந்தார்.....இவர் ரெகுலரா

ஜவுளி வாங்கறவர் ன்றதாலே சூரத்லே இருக்கிற பெரிய வியாபாரிங்க

முன்பணம் கூட வாங்காம இவர நம்பி ஜவுளி குடுத்திருக்காங்க....இத

தெரிஞ்சுகிட்ட அவரோட தம்பி, ஒரு தடவ இவங்க அப்பா பெரிய ஆர்டர் ஒன்னு

கொண்டு வந்ததும் அத இங்கே இருக்கிற வியாபாரிகள்கிட்டே குடுத்து

அவங்ககிட்டே இருந்து அவ்வளோ பணத்தையும் வாங்கிகிட்டு இதுக்கு முன்னாடி

இவருக்கு சேர வேண்டிய பணத்தையும் எடுத்துகிட்டு எங்கேயோ ஓடி

போயிட்டாராம்....இந்த விஷயம் தெரிய வந்தப்போ இவங்க அப்பா சூரத்லே

இருந்திருக்கார்....இவர் தன்னோட நிலைமைய அங்கே இருக்கிற

வியாபரிகள்கிட்டே சொல்ல, ஆனா அவங்க இவர நம்பாம, அங்கேயே பிடிச்சு

வெச்சுகிட்டாங்க....கடைசிலே எல்லா சொத்தையும் வித்து தான் வெளியே

வந்திருக்கார்.....இந்த பிரச்சினையிலே அவங்க அம்மா மனசு வேதனைப்பட்டு

இறந்து போயிட்டாங்க.....எந்த சொந்தக்காரங்களும் எட்டி கூட பாக்கவே

இல்லேயாம்....இவங்க அப்பாவோ கஷ்டப்பட்டு செஞ்ச வியாபாரமும் போச்சு,

கூட பிறந்த தம்பியே ஏமாத்திட்டான், இப்போ மனைவியும் போயிட்டாளே னு

பக்க வாதத்துலே படுத்துட்டார்...




அப்போ இவ காலேஜ் படிச்சிட்டு இருந்திருக்கா....இவளோட படிப்பு செலவுக்கு

கூட பணம் இல்லாம தவிச்சப்போ ஒரு பாதிரியார் தான் உதவி

செஞ்சிருக்கார்...படிச்சு முடிச்சதும் இவ தன்னோட அப்பாவை கூட்டிட்டு இங்கே

வந்துட்டா....கொஞ்ச காலம் ஒரு ஆசிரமத்துலே தான் தங்கி

இருந்திருக்காங்க.....இப்போ கடவுள் புண்ணியத்துலே இவளுக்கு இந்த வேலை

கிடைச்சதும் தான் ஒரு வீட்ட வாடகைக்கு எடுத்து தனியா தங்கி

இருக்காங்க..பொதுவா யார் கூடவும் அதிகம் பேச மாட்டா...என்னோட தான்

கொஞ்சம் பழகுறா...” னு சொல்லி முடிக்கவும் அம்மா தாங்க முடியாம “பாவம்டி

அந்த பொண்ணு.....நம்மகிட்டே உரிமையா சிரிச்சு சிரிச்சு பேசுச்சு...ஆனா அந்த

சிரிப்புக்குள்ளே இவ்வளோ பெரிய வேதனை இருக்கா?” னு கண்

கலங்கிட்டாங்க....ஆனா அப்பா வித்தியாசமா யோசிச்சார்...”இல்லே மா...இது

பரிதாபப்பட வேண்டிய விஷயம் இல்லே...தனியா போராடி தன்னையும்

காப்பாத்திகிட்டு தன் அப்பாவையும் கைவிடாம பாத்துக்குறா

பார்..உண்மையிலே அந்த பொண்ண நெனைச்சா பெருமையா இருக்கு....இந்த

மாதிரி மனுஷங்க கூட இருந்த நமக்கும் தன்னம்பிக்கை கிடைக்கும்....நல்ல

பொண்ண தான் தோழியா வெச்சிருக்கே” னு அக்காவோட தலைய தடவி

குடுக்கவும், அக்காவுக்கு பெரும தாங்க முடியலே.....பிறகு எல்லாரும் கலைஞ்சு

போனோம்.....




அக்காவோட குமுதா அடுத்த தடவ வந்தப்போ அம்மா அவள பக்கத்துலே

உக்கார வெச்சு “இதோ பாரு மா.....உன்ன பத்தி என் பொண்ணு எல்லாம்

சொன்னா....இனிமே உனக்கு யாரும் இல்லே ன்ற நெனைப்பே

வரக்கூடாது...உனக்கு நாங்க இருக்கோம் புரியுதா?” னு சொல்லவும் அவ அம்மா

தோள்லே சாய்ஞ்சு அழுதுட்டா..... அம்மா உடனே பதறிப்போய் “அட என்னமா

நீ?...அழக்கூடாது...சரி விடு...நாந்தான் முதல்லே

உணர்ச்சிவசப்பட்டுட்டேன்....அன்னிக்கு நீ வெஜிடபிள் குருமா ஒன்னு

பண்ணினியே..அது எப்படி செய்றது னு சொல்லி குடு” னு அவள கைய பிடிச்சு

சமையலறைக்குள் கூட்டிட்டு போக, என் அக்கா ”ஆஹா...அம்மா.....உன் கூட

வேலை செய்றதுக்கு சரியான ஆள பிடிச்சுட்டே போல” னு கண்ணடிக்க, அம்மா

“நீ என்னிக்காச்சும் என் கூட வந்து உதவி செஞ்சிருக்கியா டி?..பெருசா பேசறா”

னு திட்டவும், நான் “ஹாஹாஹா...இன்னிக்கு நீ வாங்கினியா பல்பு?” னு

விழுந்து விழுந்து சிரிக்கவும், என்னை அடிக்கறதுக்கு என் மேல அக்கா பாய,

நான் குடு குடு னு என் அறைக்குள்ளே ஓடி போறத பாத்து சிரிச்சுகிட்டே கண்ண

தொடைச்சுகிட்டு குமுதா சமையலறைக்குள்ளே போனா....அதுக்கப்புறம் குமுதா

அடிக்கடி எங்க வீட்டுக்கு வர ஆரம்பிச்சா..... என் அக்காவும் அப்பப்போ

அவளோட வீட்டுக்கு போய் இருந்துட்டு வர ஆரம்பிச்சா..... கிட்டத்தட்ட எங்க

வீட்டுலே எல்லாருக்கும் அவள பிடிச்சு போச்சு....வீட்டுக்கு வந்த உடனே அம்மா

கூட சேர்ந்துகிட்டு சமையலறையிலே எல்லா வேலையும் இழுத்து

போட்டுக்கிட்டு செய்வா....வீட்டுலே ஒழுங்கில்லாம இருக்கற விஷயங்கள

தானாவே சரி செஞ்சுடுவா.... இப்படி தான் ஒரு சனிக்கிழமை அப்பா மது

அருந்துற நேரத்துலே கூட முகம் சுளிக்காம எங்க கூடவே

உக்காந்துகிட்டா....எங்க அப்பா இதான் சாக்கு னு அவர் பழைய கதையை

எல்லாம் எடுத்து விட பொறுமையா கேட்டுட்டு இருந்தா....அதுலேர்ந்து

அப்பாவும் அவளோட இயல்பா பேச ஆரம்பிச்சார்.......எங்க அண்ணன் வீட்டுலே

இருக்குபோதும் சில சமயம் குமுதா வந்திருக்கா ஆனா ரெண்டு பேரும் ஒருத்தர

ஒருத்தர் நேரா பாத்துகிட்டது கூட கிடையாது....வழக்கமா எங்க அண்ணன்

சாப்பாட்டுலே விருப்பம் காட்டவே மாட்டான்....மூணு வேளையும் ஒரே மாதிரி

சமைச்சு போட்டாலும் அவனுக்கு வித்தியாசமே தெரியாது.....குமுதா ஒரு தடவ

எங்க வீட்டுலே சமைச்சத சாப்பிட்டுட்டு “இன்னிக்கு நல்லா

சமைச்சிருக்கீங்கம்மா” னு அம்மாவை பாத்து சொல்லவும் அம்மா “இது நான்

செஞ்சது இல்லேடா....நம்ம குமுதா சமைச்சது” னு அவள கைகாட்டவும்,

“ஓ....எனக்கு பிடிச்சிருக்கு....நல்லா சமைக்கிறீங்க” னு பாராட்டவும், குமுதா

“தாங்க்ஸ்” னு சொல்லிட்டு அம்மா பின்னாடி போய் நின்னுகிட்டா....குமுதா

கிளம்பி போனதுக்கப்புறம் அண்ணனை தவிர்த்த எங்க வீட்டின் நால்வரணி

கூடுச்சு.......மகளிரணித்தலைவி எங்க அம்மா “என்னங்க....குமுதாவ

பாத்தீங்களா?....எவ்வளோ பொறுப்பா இருக்கா...அவ நம்ம வீட்டுக்கு வந்தா

என்னை எந்த வேலையும் செய்ய விடுறதில்லே.........நம்ம வீட்டு தண்டங்க

கலைச்சு போடறதையும் ஒழுங்கு பண்ணறா......நம்ம பெரியவன் என்னிக்கும்

இல்லாம இன்னிக்கு அவளோட சமையல் நல்லா இருக்கு னு வாய் விட்டு

சொல்றான்....நான் என்ன சொல்ல வர்றேன்னா” னு இழுக்கவும் அப்பா உடனே

“ம்ம்ம்....ம்ம்ம்...எனக்கு புரிஞ்சுடுச்சு” னு அம்மாவை பாத்து கண்ணடிக்க, நாங்க

“ஹோ” னு கத்த அம்மா வெக்கப்பட்டுகிட்டே “ச்சீ...கழுதைங்களா.....போய்

படுங்க” னு சொல்லி அவங்க அறைக்கு போகவும், நாங்களும் எங்க அறைக்கு

போயிட்டோம்....

[manigopal]

நாங்க “ஹோ” னு கத்த அம்மா வெக்கப்பட்டுகிட்டே

“ச்சீ...கழுதைங்களா.....போய் படுங்க” னு சொல்லி அவங்க அறைக்கு போகவும்,

நாங்களும் எங்க அறைக்கு போயிட்டோம்....ஆனா இந்த விஷயத்த பத்தி குமுதா

கிட்டே உடனே எதுவும் பேச வேணாம் னு முடிவு பண்ணினோம்...ஏன்னா அந்த

பொண்ணுக்கு இது மாதிரி எந்த எண்ணமும் இல்லாம இருந்தா, இத பத்தி

தெரிஞ்சதுக்கப்புறம் எந்த சங்கடமும் வரக்கூடாது னு நெனைச்சோம்.....அந்த

பொண்ணு இயல்பா நம்ம எல்லாரோடையும் பழகி பாக்கட்டும்.....எந்த

மனக்கசப்பும் வரலேன்னா, அந்த பொண்ணுக்கு நம்ம எல்லாரையும் பிடிச்சிருக்கு

னு தெளிவா புரிஞ்சுதுனா மேற்கொண்டு என்ன செய்யணும்னு முடிவு

பண்ணுவோம் னு அப்பா சொல்லியிருந்தார்....





குமுதா அடிக்கடி வந்து போறதாலே இப்போ எல்லாரோடயும் கொஞ்சம் சகஜமா

பேச ஆரம்பிச்சா.... நானும் என் அக்காவும் போடற பொய்யான சண்டைகள

பாத்து சின்ன குழந்தையாட்டம் ரசிப்பா.....ஒரு நாள் வீட்டுலே அப்பாவும்

அண்ணனும் பேசிட்டிருந்தப்போ அப்பா “குமுதாவை பத்தி என்னப்பா

நெனைக்கிற?” னு கேக்கவும் அதுக்கு அண்ணன் “ம்ம்ம்....நான் அவங்களோட

ஒன்னும் பேசுனதில்லே...ஆனா உங்க எல்லார் கூடவும் நல்லா பழகுறாங்க னு

தெரியுது....நல்லா சமைக்கிறாங்க....ம்ம்ம்....வேற என்னப்பா சொல்றது?” னு

திருப்பி கேள்வி கேக்கவும் “அந்த பொண்ண கல்யாணம் பண்ணிக்க விருப்பமா?”

னு நேரடியா கேக்க, அண்ணன் ஒரு நொடி திகைச்சு போய் “என்னப்பா திடீர்னு

கேட்டுட்டீங்க?...அவங்களுக்கு இதுலே விருப்பம் இருக்கா னு

தெரியனும்...அவங்கள பத்தி எனக்கு ஒண்ணுமே தெரியாதே” னு சொல்லவும்,

அப்பாவும் குமுதாவ பத்தி அக்கா சொன்னத சுருக்கமா சொல்லி முடிக்க “எனக்கு

அவங்கள பிடிச்சிருக்கு பா....ஆனா அவங்ககிட்டே முதல்லே கேளுங்க பா” னு

லேசா சிரிச்சுகிட்டே எழுந்து போயிட்டான்....”அடி சக்கைன்னானா.....பையன்

இத்தன நாளா சைட்டடிச்சுட்டே இருந்திருக்கான்....ஆனா சரியான

அழுத்தக்காரன் தான்...நாமளா கேக்கற வரைக்கும் வாயே தொறக்காம இப்போ

என்னமோ ரொம்ப நல்ல புள்ள மாதிரி நமக்காக ஒத்துக்கற மாதிரி

ஒத்துகிட்டான்.....”னு நான் கிண்டலடிக்கவும், அப்பாவும் சிரிச்சுகிட்டே

“டேய்....இப்போ நமக்கு தேவை அவனை இங்கேயே தங்க வெக்கறதுக்கு ஒரு

வழி...அவன் இஷ்டப்படியே எல்லாத்தையும் நடத்துவோம்...அவன்

சொல்றபடியே கேப்போம்...கல்யாணம் ஆனா அவன் பொண்டாட்டி

பாத்துக்கப்போறா....என்னை என் பொண்டாட்டி பாத்துக்கற மாதிரி....நான்

சொல்றது சரி தானே மா?” னு அம்மாவை பாத்து சிரிக்க, நானும் அக்காவும்

“ஓகே...ஓகே” னு கோரசா சொல்லவும் அம்மா பொய்யான கோபத்தோட”என்னை

வம்புக்கு இழுக்கலேன்னா உங்களுக்கெல்லாம் தூக்கமே வராதே” னு எழுந்து

போயிட்டாங்க....





ஒரு தடவ நான் என் அக்காவோட ஆபீஸ்க்கு போயிருந்தேன்.....அங்கே என்னை

கொஞ்ச நேரம் உக்கார சொல்லிட்டு அக்கா உள்ளே போயிருந்த நேரம் தன்னோட

வேலைய முடிச்சுட்டு குமுதா வெளியே வர, என்னை பாத்ததும்,”ஹாய்

மோகன்...எப்படி இருக்கீங்க?...இங்கே எப்படி?...ஓஹோ...அவளுக்காக

வெயிட்டிங்கா?....இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துலே வந்துடுவா.....ம்ம்ம்.....இப்போ உங்களுக்கு வேற

எதாச்சும் வேலை இருக்கா?” னு புன்முறுவலோட சாதாரணமா கேக்கவும் நான்

இன்ப அதிர்ச்சியிலே வார்த்தை வராம நின்னேன்....குமுதா எங்களுக்கு

அறிமுகமான நாளிலிருந்து என்கிட்டே பேசின முதல் நீளமான வாக்கியம் இது

தான்.....வீட்லே எல்லார்கிட்டேயும் நல்லா பேசுறாளே, நம்மகிட்டயும் பேசுனா

நல்லா இருக்கும் னு ஏங்குவேன்...ஆனா நான் பாட்டுக்கு ஏதாச்சும் பேசி அவ

என்னை அதிகபிரசங்கி னு முடிவு கட்டிட்டா என்ன பண்றதுன்ற பயத்துலே

குமுதாவோட என்னுடைய உரையாடல்கள் எல்லாமே மணிரத்னம் படத்துலே

வர்ற வசனங்கள் அளவுலே தான் இருக்கும்...இன்னிக்கு என்னடான்னா

என்னமோ தினமும் பாத்து பேசுற தோழி மாதிரி பேசவும் ஒரு பக்கம்

சந்தோஷமா இருந்தாலும் இன்னொரு பக்கம் “மொக்கையா எதாச்சும் பேசி

சொதப்பிடாதே” னு முன்னே என்கிட்டே பேசுமே அந்த அசரீரி, அது திரும்ப

எச்சரிக்கை பண்ணுச்சு....நான் ஒரு மாதிரியா சுதாரிச்சுகிட்டு

“வேலை......ஒன்னும்...... இல்லீங்க” னு நிறுத்தி நிறுத்தி சொல்லவும், சினேகமா

சிரிச்சுகிட்டே “அதை ஏன் யோசிச்சு யோசிச்சு சொல்றீங்க?” னு கேள்வி கேக்க,

நான் “இல்லீங்க...நாம அதிகமா இதுவரை பேசிகிட்டது இல்லே...இன்னிக்கு

திடீர்னு நீங்க சாதாரணமா பேச ஆரம்பிக்கவும், எனக்கு கொஞ்சம் ஆச்சர்யமா

போச்சு...அதான்” னு தயங்கி தயங்கி உண்மைய ஒத்துக்கவும், குமுதா என்னை

விட ஆச்சர்யமா பாத்து “பொதுவா ஒரு ஆண்கிட்டே ஒரு பொண்ணு கொஞ்சம்

இயல்பா பேச ஆரம்பிச்சா, ஒன்னு தன்னோட மேதாவித்தனத்த

வெளிப்படுத்துவாங்க இல்லே தன்ன விட்டா அந்த பொண்ணுக்கு வேற ஆளே

இல்லேன்ற மாதிரி நடந்துக்குவாங்க....ஆனா நீங்க எந்த ஈகோவும் இல்லாம

உங்க உண்மையான சுபாவத்த இயல்பா ஒத்துகிட்டீங்க....உண்மையிலேயே

எனக்கு தான் ஆச்சர்யமா இருக்கு...... ம்ம்ம்....சொல்ல போனா நானும்

கொஞ்சம் கூச்ச சுபாவம் தான்....புது ஆளுங்களோட அவ்வளோ சீக்கிரம் ஒட்ட

மாட்டேன்...ஆனா உங்க இயல்பான, நேர்மையான பேச்சு

பிடிச்சிருக்கு.....பிரெண்ட்ஸ்?” னு சொல்லி கைய நீட்ட, எனக்கு அப்படியே கைய

மடக்கி “யெஸ்” னு கத்தி குதிக்கணும் போல இருந்துச்சு....குறைந்த பட்சம்

வாய்விட்டு சிரிக்கணும் போலவாவது இருந்துச்சு...பின்னே என்னங்க?......இந்த

காலத்துலே தனியா ஒரு பையன் மாட்டுனா ஓட்டி தள்ளுற பொண்ணுங்க

மத்தியிலே இப்படி ஒரு பொண்ணா?.....அதுவும் நான் பேசுற பேச்சு வேற

பிடிச்சிருக்கு னு சொல்லுது.....கண்ண மூடிகிட்டேன்......அப்படியே பறக்கிற

மாதிரி இருந்துச்சு...தரையிலே இறங்கவே மனசு இல்லே.....





மேகங்களுக்கு மத்தியிலே மிதந்துகிட்டிருக்கும்போது “ஹலோ.....மோகன்” னு

ஒரு குரல்......மனசே இல்லாம கண்ண தொறந்து பாத்தா, குமுதா நீட்டுன

கையோட என்னை குழப்பத்தோடவும், நான் ஏன் கை குடுக்கலே ன்ற

ஏமாற்றத்தோடவும் பாத்துட்டே இருந்தா....அப்போ தான் எனக்கு

உறைச்சுது...”அட ச்சே....அவ கை நீட்டிட்டு நிக்கும்போது நான் ஏதோ “குணா

கமல்” ரேஞ்சுக்கு கனவுலே இருந்திருக்கேன்....நானே என் தலையிலே தட்டிகிட்டு

“சாரிங்க....ப்ரெண்ட்ஸ்” னு கைய குடுக்கவும், அவ மறுபடி சிரிச்சுட்டு

“இல்லே...உங்களுக்கு வேற எதுவும் வேலை இல்லேன்னா அவ வந்ததும்

எதாச்சும் ஹோட்டலுக்கு போகலாமா?” னு கேக்க, “ஓ...போகலாமே” னு நான்

சந்தோஷமா ஒத்துக்கவும், என் அக்கா வெளியே வரவும் சரியா

இருந்துச்சு....எங்க ரெண்டு பேரையும் பாத்துட்டு “இந்த லூசு ஓவரா ஏதாச்சும்

அறுத்துச்சா?” னு குமுதா கிட்டே கேக்க, “ச்சே...ச்சே.....என்னப்பா நீ? அவர்

நல்லா தான் பா பேசினார்” னு பதில் குடுத்துகிட்டே முன்னாடி நடக்க, அக்கா

என்னை ரொம்ப ஆச்சர்யமா பாத்து “ நீயெல்லாம் அவராம் டா” னு குலுங்கி

குலுங்கி சிரிக்க, நான் மெதுவா அவ காதுலே “வீட்டுக்கு வாடி....உன்ன

வெச்சுக்கறேன்” னு சொல்லவும், அக்கா தன காதோர முடிய ஒதுக்கி விடுற

மாதிரி என் பக்கம் தலைய திருப்பி உதடுகள குவிச்சு முத்தம் குடுக்கவும், “சரி

சரி பொழச்சு போ” ன்ற மாதிரி சிரிச்சேன்....வாசலுக்கு வந்ததும் “ஹேய் எங்கே பா

போகலாம்?” னு அக்கா குமுதாவை கேக்க, அவளும் யோசிச்சுட்டு

“தெரியலேயே...நீங்க ஏதாச்சும் நல்ல இடம் சொல்லுங்க” னு என்னை பாக்கவும்,

நானும் யோசிச்சுட்டு “coffee day” போகலாம்னு சொன்னேன்.....நான் என்னோட

பைக்கிலேயும் அவங்க ரெண்டு பேரும் அக்காவோட ஸ்கூட்டியிலேயும்

கெளம்பி, அங்கே போய் சேர்ந்தோம்......அக்காவும் குமுதாவும் பக்கத்து

பக்கத்துலேயும் நான் அவங்களுக்கு எதிர் இருக்கையிலேயும் உக்காந்தோம்...





அக்கா உடனே எழுந்திருச்சு “நானே போய் ஆர்டர் பண்ணிட்டு

வர்றேன்...இல்லேன்னா ரொம்ப லேட்டாகும்” னு போயிட்டா....முதல் பத்து

செகண்டு மௌனத்துக்கு அப்புறம் ஒருத்தர ஒருத்தர் பாத்து சும்மாவே

புன்னகைச்சோம்....என்னமோ தெரியலே ரெண்டு பேரும் ஒரே சமயத்துலே

“உங்களோட hobbies? னு கேட்டதும் ரெண்டு பேருக்கும் வெக்கம்

வந்துடுச்சு...அவ ஒரு நமுட்டுசிரிப்போட நாக்க கடிச்சுக்க,, நான் வழிய, ஒரே

கொடும தான் போங்க.....நான் “நீங்களே கேளுங்க” னு சொல்ல, அவ உடனே ”நான்

கேட்டுட்டேன்...நீங்க தான் பதில் சொல்லணும்” னு சிரிக்க “அட...ஆமால்ல?” னு

திரும்ப வெண்ணையாட்ட்ம் வழிஞ்சேன்.....”ம்ம்ம்....நான் ஒன்னும் பெரிய ஆளு

லாம் கெடையாதுங்க.....எல்லா பசங்க மாதிரி நானும் ஊரு சுத்துவேன்,

இன்டர்நெட், சினிமா, பைக்....இவளோட நெறைய சண்ட

போடுவேன்.....ம்ம்ம்....இன்னொரு விஷயம் இருக்கு....ஆனா....வேணாங்க” னு

இழுக்கவும், குமுதா உடனே “எல்லாருக்கும் இருக்கற பொதுவான பழக்கங்கள்

தான் உங்களுக்கும் இருக்கு.....அதென்ன இன்னொரு விஷயம்?...ஏன்

தயக்கம்??...சரி, என்கிட்டே சொல்ல விருப்பம் இல்லேன்னா வேணாம்” னு ஒரு

சின்ன ஏமாற்றத்தோட தலைய திருப்ப, “அய்யய்யோ...அப்படி லாம்

இல்லீங்க....உங்ககிட்டே நல்லா பழகணும்னு ஆசை இருக்குங்க...உங்ககிட்டே

சொல்லனும்னு தான் தோணுது......ஆனா நான் அத பத்தி சொன்னா எங்கே

கிண்டல் பண்ணுவீங்களோ னு பயம்...அதான்” னு இழுக்க, “நாம ரெண்டு பெரும்

ப்ரெண்ட்ஸ் னு இப்போ தானே முடிவு பண்ணுனோம்?...அப்புறம் என்ன

தயக்கம்?”னு உரிமையோட அதட்ட, நான் ஒரு நொடி திகைச்சு போனேன்.....





என் அக்கா தவிர வேற எந்த பொண்ணும் என்கிட்டே இவ்வளோ உரிமையோட

பேசுனதே இல்லே....எனக்கு சந்தோஷமும், சிரிப்பும் ஒரு சேர, வார்த்தையே

தடுமாறி தடுமாறி தான் வந்துச்சு.....”அது...இல்லீங்க....சொல்றேங்க....” னு ஒரு

மாதிரி சமாளிச்சுகிட்டு “நான் கொஞ்சம் கவிதை லாம் எழுதுவேன்...ஆனா இது

வரைக்கும் யார்கிட்டேயும் இத பத்தி பகிர்ந்துகிட்டதும் கெடையாது...அதை

எல்லாம் படிக்க குடுத்ததும் கெடையாது” னு ஒரு வழியா சொல்லி முடிச்சுட்டு

“இப்போ கண்டிப்பா நல்லா ஓட்ட தான் போறா...நல்லா பல்பு வாங்க ரெடியா

இரு” னு என்னை நானே தயார் படுத்திகிட்டு எச்சில் கூட்டி முழுங்கிகிட்டு

அவளையே பாவமா பாக்க, என்னையே ஒரு நொடி ஆச்சர்யமா பாத்துட்டு

“கவிதையா?.......நெஜமாவா?” னு தன்னையே அறியாம கொஞ்சம் உரக்கவே

சொல்லிட்டா...பக்கத்து டேபிள்கள்லே உக்காந்திருக்கறவங்க லாம் ஒரு நொடி திரும்பி இவள

பாத்துட்டு மறுபடி அவங்கவங்க அரட்டையை தொடர ஆரம்பிக்க, நான்

கொஞ்சம் மெரண்டு தான் போனேன்....”இவ மட்டும் தான் ஓட்ட போறா னு

பாத்தா இவ ஊரை கூட்டி மானத்த வாங்குவா போலருக்கே” னு அவளையே பரிதாபமா

பாக்க, அவ தன்னோட தப்ப உணர்ந்து கையாலே வாய பொத்திகிட்டு என்னையே

கெஞ்சுற மாதிரி பாத்து “சாரிங்க....கொஞ்சம் உணர்ச்சிவசப்பட்டுட்டேன்.” னு

சொல்லிட்டு இப்போ மெதுவான குரல்லே” நீங்க கவிதை லாம்

எழுதுவீங்களா?.....எதை பத்தி எழுதுவீங்க?......நெறைய எழுதுவீங்களா?...குட்டி

குட்டி கவிதை லாம் எழுதுவீங்களா?" னு தமிழ்நாடு எக்ஸ்பிரஸ் வேகத்துக்கு

கேள்விகள அடுக்கிகிட்டே போக, எனக்கு கூச்சமா போச்சு....




அவளோட கேள்விக்கணைகளுக்கு தடை போடற மாதிரி கை ரெண்டையும் அவ

முன்னே நீட்டி “அய்யய்யோ...இருங்க இருங்க....நீங்க நெனைக்கிற அளவுக்கு

நான் ஒன்னும் பெரிய கவிஞன் இல்லீங்க....” னு சொல்லிட்டு அப்படியே கண்ண

மூடி லயிச்சபடி “என்னை பொறுத்த வரை எல்லா மனிதனுக்குள்ளேயும் ஒரு

கவிஞன் இருக்கான்ங்க......நானும் அப்படித்தான்....கூட்டத்துக்கு மத்தியிலே நெறைய விஷயங்கள நாம

கவனிக்கறதில்லே...ரசிக்கறதில்லே....சில நேரங்கள்லே தனிமை

கூட சுகம் தாங்க....... தனிமை நமக்கு பிடிச்ச விஷயங்கள நினைக்கிறதுக்கு, ரசிக்கிறதுக்கான வாய்ப்பை

குடுக்கும்....அப்படி சில நேரங்கள்லே நான் ரசிச்ச விஷயங்கள, என் மனசுலே பதிஞ்ச எண்ணச்சுவடுகள

எழுத்துக்களா பதிவு செய்வேன்...அவ்வளோதான்ங்க” னு மெல்ல கண்ண திறந்து

பாத்தா, குமுதா அப்படியே பிரமிப்பிலே வெச்ச கண்ணு வாங்காம என்னையே

பாத்துகிட்டிருக்கா....”வாவ்.....நீங்க வித்தியாசமான ஆளு தான் போல...நல்லா

பேசறீங்க” னு புன்முறுவல் செய்யவும், நான் உடனே “நீங்க என்னை ரொம்ப

புகழுறீங்க” னு கூச்சப்பட, அதுக்கு குமுதா “அப்படி இல்லீங்க.....குழந்தைகளும்

கவிஞர்களும் ஒன்னு னு சொல்லுவாங்க....ஏன்னா அவங்களாலே மட்டும் தான்

சின்ன சின்ன விஷயங்கள ரசிக்க முடியும்....ரசிக்க தெரிஞ்சவன் தான் கவிதை

எழுத முடியும்....அப்போ நான் சொன்னது சரி தானே?” னு அந்த புன்முறுவல்

மாறாம கேக்க, “நீங்க கூட நல்லா பேசறீங்க” னு சொல்ல, “ஹேய்...இப்போ நீங்க

தான் என்னை ரொம்ப புகழறீங்க” னு சிரிக்க, எனக்கு சிலிர்த்து போச்சு...இப்படி

வெள்ளந்தியா பேசக்கூடிய பொண்ணு கண்டிப்பா நம்ம குடும்பத்துக்கு வந்தா

ரொம்ப நல்லா இருக்கும் னு பட்டுச்சு...ரெண்டு பேருக்கும் பரவசத்துலே அடுத்த

சில நிமிஷங்களுக்கு பேச்சே வரலே...அவ அடுத்து என்ன பேசறது னு தெரியாம

தலைய குனிஞ்சபடி கைவிரல்கள நெட்டி முறிக்க, நான் பேச்ச நிறுத்த விருப்பம்

இல்லாம “உங்க கேள்விக்கு நான் பதில் சொல்லிட்டேன்...நான் கேட்ட

கேள்விக்கு நீங்க இன்னும் பதில் சொல்லலேயே” னு அவள

உரையாடலுக்குள்ளே இழுக்க, ஆனா அவ அத கவனிக்காதவ மாதிரி “ஆமா

நம்ம கூட ஒரு ஜீவன் வந்துச்சே...எங்கே போச்சு?...இவளோ நேரமா நாம

கண்டுக்காம விட்டுட்டோமே” னு சுத்தி முத்தி பாத்தா....

[manigopal]

“ஆமா நம்ம கூட ஒரு ஜீவன் வந்துச்சே...எங்கே போச்சு?...இவளோ நேரமா நாம

கண்டுக்காம விட்டுட்டோமே” னு சுத்தி முத்தி பாத்தா.... எனக்கு கொஞ்ச

குழப்பமா இருந்துச்சு...ஒரு வேளை நான் கேட்டது அவ காதுலே விழலையோ

னு அவளையே பாக்க, அவ என் கண்பார்வைய சந்திக்க பயப்படுற மாதிரி

தெரிஞ்சுது....அந்த சமயம் என் அக்கா மும்முரமா யார் கூடவோ கைப்பேசியிலே

பேசி முடிச்சுட்டு வந்து உக்காந்தா...குமுதா என்னோட பார்வையிலிருந்து

தப்பிக்க இதுதான் சாக்கு ன்ற மாதிரி “ஹேய்...எங்கே பா போனே??...ஆர்டர்

பண்ணினியா இல்லியா?....” னு கேக்கவும், அக்கா “ஹி ஹி” னு இளிச்சுக்கிட்டு

“அய்யய்யோ....சாரி பா....மறந்தே போயிட்டேன்...ஆர்டர் பண்ணலாம்னு

போனப்போ நடுலே மேகலா கிட்டேர்ந்து போன் வந்துச்சு....நம்ம ஹெட்

ஆபீஸ்லேர்ந்து வராங்களாம் பா...நாளைக்கு சீக்கிரம் வரணுமாம்...அத பத்தி

பேசுனதுலே நேரம் போனதே தெரியலே....” னு முடிக்க, “சரி பரவால்லே, நான்

போறேன்” னு குமுதா எழ போகவும், நல்ல வேளை வெயிட்டர் எங்ககிட்டே

வந்து “your order please?” கேக்கவும் சரியா இருந்துச்சு....





ஆர்டர் பண்ணி முடிச்சதும் நான் தலைய குனிஞ்சபடியே இருக்க, என் அக்கா

இவ்வளோ நேரம் நாங்க பேசினது தெரியாம”ஏய்....என்னடா ஆச்சு? ஏன் தலைய

குனிஞ்சுகிட்டு இருக்கே?” னு கேக்கவும், குமுதா “சாரிங்க.....நான் வேணும்னு

அப்படி பண்ணலே” னு கண் கலங்கவும், என் அக்கா உடனே “ஹேய்...என்ன பா

ஆச்சு?....என்ன வேணும்னு பண்ணலே? என்ன பேசினீங்க ரெண்டு பெரும்?” னு

குழப்பமா அவளையே பாக்க, குமுதா சட்டு னு “மோகன்...என்னை பாருங்க” னு

கூப்பிட, நான் தலைய தூக்கி அவளை பாத்தேன்....”உங்க கேள்விக்கு பதில்

தானே வேணும்??..நான் சொல்றேன்” னு ஆரம்பிச்சா.....”எங்க குடும்பம் என்ன

நிலைமையிலிருந்து இப்போ என்ன நிலைமையிலே இருக்கு னு இவ ஏற்கனவே

சொல்லி இருப்பா...ஆனா நடுவுலே கொஞ்ச காலம் சில மறக்க முடியாத

சம்பவங்கள் நடந்து போச்சு....நீங்க தனிமை சில நேரத்துல சுகமானது னு

சொன்னீங்களே, அது போல பல சமயங்கள்லே தனிமை மட்டுமே எனக்கு

துணையா இருந்துது ஆனா என் வாழ்க்கையிலே எனக்கு தனிமை குடுத்தது சுகம்

இல்லீங்க துயரங்கள் தான் நினைவிலே மிஞ்சியிருக்கு.........


எங்க மேல இரக்கப்பட்ட பாதிரியார் ஒருத்தர் எங்களுக்கு

கொஞ்ச காலம் அடைக்கலம் கொடுத்தார்...என்னோட படிப்புக்கும் உதவி செஞ்சு

என் மனசுலே தன்னம்பிக்கையையும் ஊட்டினார்....ஒவ்வொரு மனிதனும்

தன்னோட உணர்வுகளை வெளிப்படுத்த ஒரு வழி தேடிக்கணும்னு

சொன்னார்....நான் ஓவியத்த தேர்ந்தெடுத்தேன்.....என்னை ஒரு

ஓவியப்பள்ளியில் சேர்த்து சில வருஷம் கத்துக்க வெச்சார்........என்னோட

படிப்பும் முடிஞ்சுது....எங்களுக்கு ஆதரவு கொடுத்த அந்த நல்ல உள்ளத்துக்கு

மேற்கொண்டு பாரமா இருக்க வேணாம்னு முடிவு பண்ணி என் அப்பாவை

கூட்டிகிட்டு இங்கே வந்துட்டேன்.” னு கண்ண தொடச்சுக்க, பக்கத்துலே

உக்காந்திருந்த என் அக்கா அவ தோளை பிடிச்சு “ஹேய்.....என்னாச்சு?.....

விடுப்பா ”னு ஆறுதல் சொல்ல, “அய்யோ சாரி...உங்கள சங்கடப்படுத்திட்டேன்

ல? னு குமுதா மன்னிப்பு கேக்க, நான் “ச்சே ச்சே.....அதெல்லாம் ஒன்னும்

இல்லீங்க.....” னு சமாளிச்சுட்டு அவள சிரிக்க வெக்கறதுக்காக நானும் அக்காவும்

அடிக்கடி போடற பொய்யான சண்டைகளை பத்தி பேச ஆரம்பிக்க, குமுதாவும்

தன் சோகத்த மறந்து கொஞ்சம் கொஞ்சமா சிரிக்க ஆரம்பிச்சா....நல்லா

பொழுது போச்சு....





அப்புறம் எல்லாரும் கெளம்பி குமுதாவோட வீட்டுக்கு போனோம்....எனக்கு

அவளோட அப்பாவை பாக்கனும்னு ஆசை...கண்ணாலேயே

தேடுனேன்...அவளும் புரிஞ்சுகிட்டு “ஒரு சின்ன பையன் அப்பாவுக்கு துணையா

வீட்டுலே எப்பவும் இருப்பான்...அப்பாவை அவன் தான் டாக்டர்கிட்டே செக் அப்

க்காக கூட்டிட்டு போயிருக்கான்” னு சொல்ல, “அப்பாவுக்கு என்ன உடம்புக்கு?”

ன்னு கேக்க தோனுச்சு...ஆனா மறுபடி சோகத்துலே மூழ்கி போயிட்டா னா என்ன

செய்றது னு நெனைச்சுகிட்டே அந்த கேள்விய அப்படியே அடக்கிகிட்டேன்....





வீடு ரொம்ப சாதாரணமா தான் இருந்துச்சு....ரெண்டு பேர் மட்டுமே

வசிக்கிறதாலே அதிகமா சாமான்கள் இல்லே....அத்தியாவசிய பொருட்கள் னு

பாத்தா ரெண்டு கட்டில், ஒரு இரும்பு பீரோ, ரெண்டு சேர் மட்டுமே

சொல்லலாம்....ஆனா இத்தனை சோகத்துக்கிடையிலேயும் தன்மானத்த விட்டு

குடுக்காம வாழ நெனைக்கிற குமுதா மேல ஒரு அன்பு வந்துச்சு....அவ கூட பழக

வாய்ப்பு கெடைச்சது ரொம்ப பெருமையா இருந்துது.....எங்க ரெண்டு பேரையும்

உள்ளே ஒரு அறைக்கு கூட்டிட்டு போனா.... அங்கே சுத்தியும் சுவற்றுலே வித

விதமான ஓவியங்கள், பிரமிக்க வெக்கிற தத்ரூபத்தோட இருந்துது....நான்

ஒவ்வொன்னா பாத்துகிட்டே வரும்போது ஒரு ஓவியத்த பாத்து அசையாம

நின்னுட்டேன்......ஒரு நதிக்கரையிலே, புல்வெளி மேல, பூத்து குலுங்கற ஒரு

மரத்தடியிலே, நளினமான, அம்சமான அங்க வளைவுகளோட ஒரு இளம்பெண்

முகத்துலே ஒரு சின்ன புன்சிரிப்போட தலை குனிஞ்சிருக்கற மாதிரி....அந்த

முகத்த உத்து பாத்தா அந்த புன்சிரிப்ப தாண்டி ஒரு மெல்லிய சோகம்

தெரிஞ்சுது....எனக்கென்னமோ குமுதா தன்னை மனசுலே உருவகப்படுத்தி தான்

இந்த ஓவியத்த வரைஞ்சு இருப்பாளோ னு தோணுச்சு....ஆனா கேக்க தயக்கமா

இருந்துச்சு.....





அந்த ஓவியப்பெண்ணை உன்னிப்பா பாத்தேன்....என் மனசுக்கென்னமோ

குமுதா தன்னோட நிலைய, ஒரு இளம்பெண்ணுக்கு இருக்கற எதிர்பார்ப்பை,

ஏக்கத்தை அந்த ஓவியத்தின் மூலமா சொல்றாளோ னு தோனுச்சு....நான்

கண்ண அகட்டாம அந்த ஓவியத்த பாத்துட்டு இருந்தத அவளும் கவனிச்சுகிட்டே


இருந்தா...நான் எதேச்சையா தலைய திருப்பினா என் பார்வையும் அவ

பார்வையும் ஒன்றை ஒன்று சந்திச்சுது.....நான் என் கைய அந்த ஓவியத்தை

நோக்கி நீட்டியபடி “இது...” னு இழுத்தேன்...நான் என் கேள்விய முடிக்காம

விட்டாலும் “இது நீங்கதானே?” னு நான் கேக்க நினைக்கிறது அவளுக்கு

புரிஞ்சிருக்கும் போல....ஒரு கணம் பிரமிப்பும், ஆச்சரியமும் கலந்து என்னையே

பாத்தவ “அது...வந்து” னு விளக்கம் குடுக்க முயற்சிக்க, அந்த நேரம் என் அக்கா

“கெளம்பலாமா டா?“ னு குரல் குடுத்தா....குமுதாவும் சுதாரிச்சுகிட்டு

“சரிங்க....நீங்க கெளம்புங்க....”னு புன்னகைத்தாள்......என்னாலே தான் அந்த

ஓவியத்த விட்டு இன்னும் அகல முடியலே....அவளுக்கு ஓவியம் வரைய

தெரியும் னு சொன்னத வெச்சு நான் ஏதோ சுமாரா வரைவா போல னு

நெனைச்சா இப்படி பிரமிக்கிற அளவுக்கு திறமைசாலியா இருக்காளே.அதுவும்

ஒரு ஓவியத்துலே தன்னோட உணர்ச்சிகள கொண்டு வர்றது எவ்வளோ

கஷ்டம்?....இல்லே அவளோட பேச்ச கேட்டதுக்கப்புறம் ஒரு வேளை நான் தான்

ரொம்ப யோசிகிறேனோ?..... வீட்டுக்கு வர்றப்போ கூட யோசிச்சுகிட்டே வண்டிய

ஓட்டினேன்....





என் அக்காவை வீட்டுக்கு போக சொல்லிட்டு பாதி வழியிலேயே வண்டிய திருப்பி

என் நண்பர்களோட ஸ்பாட்டுக்கு விட்டேன்...அங்கே எல்லாரும் வழக்கமா

அரட்டையிலே இருந்தாங்க.....ஒரு தம்ம பத்த வெச்சுட்டு அவங்களோட பேச

முயற்சி பண்ணுனேன்......ஆனா மனசு முழுக்க அந்த ஓவியப்பெண்ணோட முகம்

தான் நின்னுச்சு.....நான் இத்தனா நாளா உணர்ச்சிகள வார்த்தைகள் மூலமா தான்

வெளிப்படுத்த முடியும் னு நெனைச்சிட்டு இருந்தேன்....ஆனா வண்ணங்களாலே

கூட முடியும் னு நிரூபிச்சிட்டாங்க.....இவ்வளோ திறமைசாலியா இருந்தும்

அவ்வளோ எளிமையான பேச்சு.....”வாவ்” னு என்னை அறியாம சொல்லவும்,

என் நண்பர்கள் என்னையே பாத்தாங்க....”டேய்...என்னடா யோசிச்சிட்டிருக்கே?”

னு ஒருத்தன் கேக்கவும், “நான் கெளம்பறேன் மச்சி” னு சொல்லிட்டு வண்டிய

எடுத்தேன்.....கொஞ்சம் யோசிச்சு பாத்தேன்......இவ்வளோ திறமைசாலிய

பாராட்டாம நான் ஏன் ஏதேதோ நெனைச்சிட்டு இருக்கேன் னு என்னையே

திட்டிகிட்டேன்....வீட்டுக்கு வந்ததும் உடைய மாத்திகிட்டு வந்து சோபாலே

உக்காந்தேன்.....





என் அக்கா தன்னோட அறைக்குள்ளே நுழையறத பாத்தேன்.......துணி மாத்திக்க

தான் போறா னு தெரிஞ்சது.....உடனே போனா வெளியே துரத்திடுவா னு ரெண்டு

மூணு நிமிஷம் கழிச்சு அவ எதிர்பாக்காத நேரத்துலே உள்ளே

நுழைஞ்சேன்...நான் உள்ளே நுழையறதுக்கும் அவ தன்னோட உடம்ப தலை

வழியா நைட்டிக்குள்ளே நுழைக்கறதுக்கும் சரியா இருந்துச்சு....”அட

ச்சே...”மிஸ்” பண்ணிட்டேன் போலருக்கே” னு கண்ணடிக்க, “நான் இன்னும்

“மிஸ்” தான் டா னு” அவளும் கண்ணடிக்க, ஆஹா இவளும் ஜாலியான மூடுலே

தான் இருக்கா போல னு அப்படியே போய் அவ இடுப்ப பிடிச்சு என்னோட

உடம்போட இறுக்கி என் உதடுகள ஈரப்படுத்திகிட்டே அவ முகத்த நெருங்க, ஒரு

நொடி என் முகத்த முகர்ந்து பாத்துட்டு “தம்மடிச்சியா?” னு முறைக்க, நான்

இளிச்சுகிட்டே இன்னும் கிட்டே போக, என்னை தள்ளி விட, நான் அவளோட

இடுப்பை என்னோட இடுப்போட சேர்த்து இறுக்கமா பிடிச்சதாலே அவளாலே விலக

முடியாம போகவும், தன்னோட மேலுடம்ப பின்னாலே வளைச்சு, என்னோட

நெஞ்சுலே மாறி மாறி அடிக்கவும், நான் சட்டு னு ஒரு கைய முதுகுக்கு குடுத்து

என் பக்கம் இழுக்க, அவளோட நெஞ்சுக்கனிகள் ரெண்டும் என் மார்பிலே பட்டு

நசுங்க, நான் அவ கழுத்த மோப்பம் பிடிக்கவும், அவளுக்கு கூசியிருக்கும்

போல...”ஆவ்....கூசுது டா எரும” னு சினுங்குனா....ஆனா அதோட அவளோட எதிர்ப்பும்

குறைஞ்சு போச்சு....சும்மா பேருக்கு என் நெஞ்சு மேல கைய வெச்சு தள்ளி விட

முயற்சி பண்ண, நான் அவளோட பளிங்கு வண்ண கழுத்துலே ஒரு பச்ச நரம்ப

பாத்தேன்...அவளோட தோள்பட்டையிலே ஆரம்பிச்சு அந்த பச்சை நரம்பு போற

பாதைய என் நுனிநாக்காலேயே தடவிகிட்டே போகவும், அவ “ம்ம்ம்ம்....” னு

முனகிகிட்டே கண்ண மூடிகிட்டா....அவளோட காது மடல உதட்டாலே கவ்வி

என் நாக்காலே அவ காதுக்குள்ளே நுழைச்சு நக்கவும், சில்லுனு என் எச்சில்

பட்டதும், கூச்சத்துலே அவ ரோமமெல்லாம் சிலிர்த்து போய்

“ஸ்ஸ்ஸ்.....ஆஆஆ...ஏண்டா இப்படி பண்றே?....டேய் சொன்னா புரிஞ்சுக்க

டா.....” னு கெஞ்ச, நான் உடனே”அம்முகுட்டி நீ என்னை புரிஞ்சுக்க டி.......நீ

வேலைக்கு போக ஆரம்பிச்சதுலே இருந்து நாம தனியா இருக்கவே

முடியறதில்லே....நான் உன்ன நெனைச்சு ரொம்ப ஏங்கி போயிருக்கேன்....”னு

அவளுக்கு மேல கெஞ்ச, அவ என் கண்ணை நேருக்கு நேரா பாத்து “ நானும்

உன்ன மாதிரி தான் ஏங்கி போயிருக்கேன்....ஆனா புரிஞ்சுக்க டா. என் செல்லம்

ல?....நாம இப்போ வீட்லே தனியா இல்லே....கதவு தாழ்ப்பாள் போடவும்

இல்லே.....போட்டாலும் சந்தேகம் வரும்.....உம்மா....விடுடா

என்னை...உம்மா...புரிஞ்சுக்க டா.....உம்மா...போதும் டா” னு வார்த்தைக்கு

வார்த்தைக்கு என் உதட்டுலே முத்தம் குடுத்து என்னை சமாதானம் பண்ண

முயற்சி பண்ண, நான் எதையும் கேக்கற நிலையிலேயே இல்லே....





ஒரு பக்கமா திருப்பி வெச்சிருந்த அவ முகத்து மேல அனலா மூச்சுவிட்டுகிட்டே

அவ கன்னத்த நக்குனேன், உதட்டாலே கவ்வி இழுத்தேன், கொஞ்சம் உணர்ச்சி

அதிகமாகி பல்லு படற மாதிரி அவ கன்னத்த கடிச்சுட்டேன்......வலியிலே

“ஸ்ஸ்ஸ்....ஆஆஆ” னு என் முகத்த நேரா பாக்க, அதுக்கு மேல அவள பேச

விடாம அவளோட பிஞ்சு இதழ்கள கவ்விகிட்டேன்....அந்த நொடியிலே


அவளோட கொஞ்ச நஞ்ச எதிர்ப்பும் இல்லாம போச்சு...”ஆவ்ம்மம்ம்.....ம்ம்ம்ம்”

னு என் வாய்க்குள்ளே முனகிகிட்டிருந்தா....அவளோட உடம்பு கிறக்கத்துலே

கால்கள் தள்ளாடி அப்படியே சரிய போக, நல்ல வேளை அவளோட முதுக

பிடிச்சிருந்த கைய கீழே இறக்கி அவளோட பின்மேடுகள பிடிச்சு அப்படியே

பக்கத்துலே இருந்த பீரோ மேல அவள சாய்ச்சுட்டேன்...இப்போ இன்னொரு

கையாலே அவளோட இடைய தடவிகிட்டே அப்படியே மேல கொஞ்சம்

கொஞ்சமா கொண்டு வந்து அவளோட நெஞ்சுக்கனிய பதமா பிடிச்சு பிசையவும்

மிரட்சியா என்னையே முழிச்சு முழிச்சு பாத்து தலைய வேணாம் வேணாம் ங்கற

மாதிரி ஆட்ட தான் முடிஞ்சுது....அவள பேச விட்டா தானே?.....நான் தான்

அவளோட செவ்விதழ்கள சுவைச்சுகிட்டு அவளோட மாங்கனியையும்,

அவளோட பின்மேடுகளையும் அள்ளி அள்ளி பெசஞ்சுகிட்டிருக்கேனே....கொஞ்ச

கொஞ்சமா அவ விருப்பம் இல்லாமலேயே அவ உடம்பும் வளைஞ்சு குடுக்க

ஆரம்பிச்சுது....தன்னோட தொடைகள நெருக்கமா தேய்ச்சுகிட்டே நெளிய

ஆரம்பிச்சா....அவளோட வாய்க்குள்ளே என் நாக்க நுழைச்சு துழாவிகிட்டே அவ

நாக்க உறிஞ்சி உறிஞ்சி அவளோட எச்சில் தேனை உறிஞ்சி உறிஞ்சி குடிக்க, என்

தம்பியும் தலை தூக்க ஆரம்பிச்சான்.....எனக்கு உடம்பு சூடாகி என் இடுப்ப அவ

இடுப்போட சேர்த்து மெதுவா மேலேயும் கீழேயும் தேய்க்க அவளுக்கு

நெஜமாவே பயம் வந்துடுச்சு.....பயத்துலே அவ உடம்பே வேர்த்து அவ

முகத்துலே முத்து முத்தா வேர்வைத்துளிகள்.....கஷ்டப்பட்டு தன்னோட

உதடுகள என் உதடுகளின் பிடியிலிருந்து விலக்கி கதவையே பாத்துகிட்டு,

“டேய்....சொன்னா.....கேளுடா.....அய்யோ.....உனக்கு பயமாவே இல்லியா?”னு

கெஞ்ச, நான் அவளையே பாத்து, “கொஞ்சம் பயமா தான் இருக்கு.....ஆனா நான்

ரூமுக்குள்ளே வந்ததும் அதை பாத்துட்டேன்....பாத்ததும் தாங்க

முடியலே....எனக்கு அது வேணும் டி.....”னு பினாத்த, “எதை டா பாத்தே?” னு

அவ கேக்க,”இதைத்தாண்டி” னு ஒரு உணர்ச்சி வேகத்துலே என் இடது கையாலே

பெசஞ்சுகிட்டிருந்த அவ பின்மேட அழுத்தி பிடிச்சிட்டேன்....வலி தாங்க

முடியாம ஆனா கத்துனா மாட்டுவோமே ன்ற பயத்துலே கீழுதட்ட கடிச்சுகிட்டு

”ஹம்” னு வேதனையிலே முனகிட்டு, என்னை பலம் கொண்ட வரைக்கும்

தள்ளி விட்டுட்டு விடு விடு னு பாத்ரூமுக்குள்ளே போய் கதவ

சாத்திகிட்டா....எனக்கே வெக்கமா போச்சு...ச்சே...அவளுக்கு வலிக்கிற

அளவுக்கு அழுத்திட்டோமே னு....கொஞ்ச நேரம் அவ கட்டிலிலேயே

உக்காந்திருந்தேன்....




கொஞ்ச நேரத்துலே அவளே வெளியே வந்தா....பாவம் அந்த பஞ்சு சதைக்கு

எப்படி வலிச்சிருக்கும்?......அவளோட சோர்ந்து போன முகமே காட்டி

குடுத்துச்சு....என்னோட முரட்டுத்தனத்தாலே அவ உடம்பே துவண்டு

போச்சு.....நான் தலைய குனிஞ்சுகிட்டேன்....என்கிட்டே வந்து நின்னு

“எரும...எரும.....இப்படியா டா கசக்குவ?....எப்படி வலிக்குது தெரியுமா?” னு

என்னை பட்டு பட்டு னு முதுகிலேயே அடிச்சா.... “சாரி டி அம்முகுட்டி”னு

பாவமா அவளையே பாக்க, கோவம் குறைஞ்சு “ஆமா பண்றதையும் பண்ணிட்டு

இது ஒன்னு சொல்லிட வேண்டியது” னு சிரிக்க, நான் உக்காந்தபடியே அவ

இடுப்ப பிடிச்சு என்கிட்டே இழுத்து அப்படியே கட்டிக்கிட்டு, அவ தொப்புளுக்கு

முத்தம் குடுக்க போக, அவ பதறி போய் “நீ அடங்கவே மாட்டியா???....கொஞ்சம்

கூட பயமே இல்லேடா உனக்கு.......என்னிக்கு நல்லா மாட்ட போறோம் னு

தெரிலே” னு சொல்லிட்டு கதவ திறந்து வெளியே போயிட்டா....

[manigopal]

அவ பதறி போய் “நீ அடங்கவே மாட்டியா???....கொஞ்சம் கூட பயமே இல்லேடா

உனக்கு.......என்னிக்கு நல்லா மாட்ட போறோம் னு தெரிலே” னு சொல்லிட்டு

கதவ திறந்து வெளியே போயிட்டா....




நான் கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு வெளியே வந்ததும் அப்பா வந்து

சேர்ந்தார்.....எல்லாரும் சாப்பிட்டு முடிச்சதும் வழக்கம் போல பேச

உக்காந்தோம்....அம்மா ரொம்ப ஆர்வத்தோட “என்னங்க.....இப்போவாச்சும்

அந்த போட்டோ எல்லாம் காட்டுங்களேன்....எவ்வளோ நேரமா

காத்திட்டுருக்கேன் தெரியுமா?” னு கேக்கவும், அப்பா கல கல னு சிரிச்சுட்டு

“அட..இரு மா....அதுக்கு தானே எல்லாரையும் உக்கார வெச்சிருக்கேன்” னு

சொல்லிட்டு அவரோட கைப்பையிலே இருந்து ஒரு கவர எடுத்தார்....எனக்கும்

அக்காவுக்கும் ஒன்னும் புரியலே.....அப்பாவும் அம்மாவும் பேசிக்கறத பாத்தா

முன்னாடியே ஏதோ பேசி வெச்சிருந்தாங்க போலருக்கே னு நாங்களும் ஆர்வமா

அவரையே பாக்க, அவர் அந்த கவரிலிருந்து 5 போட்டோக்களை எடுத்து

வெளியே வெச்சார்....எல்லாமே திருமணத்திற்கு ரெடியா நிக்கற இளம் வயது

மணமகன்களோட புகைப்படங்கள்....அம்மா அதுக்கு மேல பொறுக்க முடியாம

எல்லா போட்டோக்களையும் எடுத்து ஒவ்வொரு போட்டோவையும் உத்து உத்து

பாத்துட்டு இருந்தா.....அப்பா “என் நண்பன் ஒருத்தன் மூலமா தான் இந்த

வரன்கள் கிடைச்சுது.....எல்லாருமே நல்ல சம்பளம் வாங்கறவங்க, நல்ல

குடும்பங்கள் னு சொன்னான்.....இப்போ நாம தான் இதுலே யாரு பிடிக்குது னு

முடிவு பண்ணனும் னு சொன்னது தான் தாமதம் அக்கா முகம் பேயறைஞ்ச

மாதிரி ஆகி அதிர்ச்சியின் உச்சகட்டத்துலே அப்பாவையே பாத்தா.....எனக்கும்

தூக்கிவாரி போட்டுச்சு.....இதுவரைக்கும் நாங்க ரெண்டு பேருமே எதிர்பாக்காத

ஒரு விஷயம் இது.....





அக்காவோ அப்பாவை பரிதாபமா பாத்து “அப்பா...அப்பா....எதுக்கு பா இப்போ

எனக்கு கல்யாணம்?.....இப்போ தானே பா வேலைக்கே

சேந்திருக்கேன்.....இப்போ...... எனக்கு......... கல்யாணம்” னு அதுக்கு மேல பேச

முடியாம எச்சில் கூட்டி விழுங்கி அவரையே பாக்க, அப்பா கொஞ்சம் கூட

பதட்டமே காட்டாம அவளோட தலைய தடவி குடுத்து "அட என்ன மா

நீ?.....நம்ம வீட்லே இப்போ இருக்கற பிரச்சினைக்கு தீர்வு உங்க ரெண்டு

பேருக்கும் கல்யாணம் பண்ணி வெக்கறது தான்....உங்க அண்ணனுக்கு

கல்யாணம் பண்ணி வெச்சா தான் அவன் இங்கேயே தங்குவான்...” அக்கா விட்டு

குடுக்காம “அப்பா அப்பா..ப்ளீஸ் பா....இப்போ எனக்கு கல்யாணம் வேணாம் பா”

னு கெஞ்சிகிட்டே கண் கலங்கி தன்னோட பேச்ச அப்பா ஒத்துக்குவாரா னு

நப்பாசையோட அவரையே பாக்க அப்பா சிரிச்சுகிட்டே “உன்னை கல்யாணம்

பண்ணி வெச்சு வெளியூருக்கு எங்கேயும் அனுப்பிடுவோம் னு நெனைக்கிறியா

மா?....இந்த பசங்க எல்லாருமே உள்ளூர் தான்...அதனாலே ஒன்னும் பயமே

இல்லே....உனக்கு யார பிடிச்சிருக்கு னு மட்டும் சொல்லு...மத்தத நாங்க

பாத்துக்குறோம்” னு தீர்மானமா சொல்லிட்டு அம்மா பக்கத்துலே போய்

உக்காந்துகிட்டு ஒவ்வோரு பையன பத்தியும் விவரிக்க ஆரம்பிச்சார்...





தன் கெஞ்சலும், கண்ணீரும் எடுபடலே னு புரிஞ்சதும் என்னை நோக்கி பாக்க,

நான் ஏற்கனவே உள்ளுக்குள்ளே கதிகலங்கி போய் அவகிட்டே என்ன பேசறது னு

கூட புரியாம அவளையே பரிதாபமா பாத்தேன்.....ஒரு நொடியிலே எழுந்து

தலைய குனிஞ்சுகிட்டு தன்னோட அறைக்குள்ளே போய் கதவ

சாத்திகிட்டா.....எனக்கு தலையே சுத்துச்சு......என்ன ஆகும் இப்போ?..நானும்

ஒண்ணுமே பேசாம எழுந்து என்னோட ரூமுக்குள்ளே போய் படுக்கையிலே

பொத்து னு விழுந்தேன்......மனசுலே முதல் முதலா ஒரு பயம்....இத்தன நாளா

நான் நினைக்க கூட பயந்த விஷயம்.....என்னாலே வேற எதை பத்தியும்

நினைக்கவும் முடியலே........புரண்டு புரண்டு படுத்தாலும் தூங்கவும்

முடியலே.....இப்போ அவ என்ன

பண்ணிட்டிருப்பா?.....அழுதிட்டிருப்பாளா???.....நான் ஒரு தடவ முரட்டுத்தனமா

நடந்துகிட்டதுக்கே அப்படி அழுதாளே.....வேற யார்கிட்டேயும் இத பத்தி சொல்லி

அழவும் முடியாதே.....அதுக்கு மேல முடியாம எழுந்து உக்காந்துட்டேன்....





மனசு ஒரு பக்கம் இந்த கல்யாண பேச்சு இத்தோட நின்னுட்டா எவ்வளோ

நல்லாருக்கும்?....எதாச்சும் பண்ணுடா னு கெஞ்சுச்சு...இன்னொரு பக்கம் அதே

மனசு இப்போவாச்சும் வாழ்க்கையின் நிதர்சனத்தை புரிஞ்சுக்கோ னு அமைதியா

சிரிச்சுது.....ரெண்டு பக்க நியாயத்தையும் நெனைக்க நெனைக்க தலையே

வலிச்சுது....விடியற்காலையிலே தான் தூக்கமே வந்துது....என்னோட

செல்போன் அலாரம் என்னை எழுப்பி இருக்கலே னா நான் இன்னும்

தூங்கியிருப்பேன்..... அவசர அவசரமா கெளம்பி வெளியே வந்தா அவளும்

வேலைக்கு கெளம்பிட்டிருந்தா...முகத்த பாத்ததும் புரிஞ்சுடுச்சு ராத்திரி சுத்தமா

தூங்கலே போல....எவ்வளோ நேரம் அழுதாளோ தெரியலேயே?.....நான்

அவகிட்டே ஒன்னு ரெண்டு வார்த்தை பேசியும் என் பக்கம் கூட திரும்பி

பாக்கலே....சாப்பிட்டுட்டு போக சொன்ன அம்மாகிட்டேயும் பதிலே சொல்லாம

ஒரு முறை முறைச்சுட்டு கெளம்பி போயிட்டா....





வீட்டுலே இருந்தா பைத்தியமே பிடிச்சுடும், அதனாலே வேற வழி இல்லாம

நானும் கெளம்பிட்டேன்....இன்னிக்கு செமினார் தான் னு

சொன்னாங்க...பசங்ககிட்டே சொல்லி எதுவும் பிரச்சினை வராம பாத்துக்க

சொல்லிட்டு அப்படியே பீச்சுக்கு போயிட்டேன்....அரை பாக்கெட் தம்மோட ஒரு

மரத்து நிழல்லே வண்டிய நிறுத்திட்டு உக்காந்தேன்.... எப்பவுமே என்னை

மயக்குற புன்னகையோட இருக்கற அவளோட முகம் இப்போ நெனைக்க

நெனைக்க அழுகையோட தான் மனசுலே வந்துச்சு.... முதல் தம்ம எடுத்து பத்த

வெச்சுட்டு முடிஞ்ச வரைக்கும் பொறுமையா யோசிக்க ஆரம்பிச்சேன்.....நேத்து

இருந்தத விட இப்போ கொஞ்சம் மனசு அமைதியான மாதிரி

தோனுச்சு....எனக்கும் அவளுக்கும் இருக்கற உறவு எங்களுக்கு மட்டுமே

புரியக்கூடியது.....தப்பு னா தப்பு தான்.....ஆனா இத்தன நாள் விளையாட்டு

வாக்குலே போனதுலே அடுத்தது என்ன நடக்கும் னு ரெண்டு பேருமே

யோசிக்கலே....ஆனா இத அவளுக்கு எப்படி புரிய வெக்கறது னு தான்

புரியலே....வேற வழி இல்லே...பேசி புரிய வெச்சு தான் ஆகணும்னு முடிவு

பண்ணுனப்போ கடைசி தம்மும் முடிஞ்சு போச்சு....அப்போ என் செல்போன்

சினுங்குச்சு...எடுத்து பாத்தா அவளோட நம்பர்.....மத்தியான நேரத்துலே

கூப்பிடுறாளே.....என்ன சொல்ல போறாளோ னு ஒரு குழப்பத்தோடயே

“ஹலோ” னு சொன்னேன்....”உடனே என் ஆபீஸ்க்கு வா” னு கூப்பிடவும், நான்

“அது வந்து...நான் .......இப்போ வெளிலே” னு இழுக்கறதுக்குள்ளே “இப்போ வர

போறியா இல்லியா?” னு கத்திட்டா.....நான் பதறி போயிட்டேன்...எனக்கு

நினைவு தெரிஞ்சு அவ இப்படி கத்துனதே இல்லே....”நான்..வரேன் டா...இப்போ

வர்றேன்...உடனே வர்றேன்” னு சொல்லி முடிக்கறதுக்கு முன்னாடி அழைப்ப

துண்டிச்சுட்டா....தனியா யோசிக்கும்போதே தலை சுத்துதே இப்போ அவ முகத்த

எப்படி பாத்து பேச போறேன் னு பயந்துகிட்டே அவ இடத்துக்கு

போனேன்....





வெளியிலேயே நின்னுட்டிருந்தா....நான் அவள பாத்து கஷ்டப்பட்டு சிரிச்சும் கூட

கண்டுக்காம வந்து என் பின்னாடி உக்காந்தா....நான் ஏதோ அசட்டுத்தனமா

“எங்கே டி அம்முகுட்டி போகலாம்?” னு கேக்க, “எங்கேயாவது கூட்டிட்டு போ” னு

கோவமா ஒரு பதில் வந்துச்சு.....எங்க கூட்டிட்டு போனாலும் இவ ரொம்ப

உணர்ச்சிவசப்படுவா னு புரிஞ்சுது...அதனாலே வேற வழி இல்லாம வீட்டுக்கே

கூட்டிட்டு வந்தேன்...எங்க நல்ல நேரம் அம்மா வெளிலே

போயிருந்தாங்க...நாங்க உள்ளே நுழைஞ்சதும் நான் கதவ சாத்தி எதுக்கும்

இன்னிக்கு கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா இருப்போமே னு தாழ்ப்பாள் போட்டது தான்

தாமதம், என்னை கட்டி பிடிச்சுகிட்டு “ஓ” னு குலுங்கி குலுங்கி அழ

ஆரம்பிச்சுட்டா....எனக்கு நெஞ்சே பதறி போச்சு..... எனக்கும் தாங்க

முடியலே.....கண்ணு கலங்கி போச்சு...”அம்முகுட்டி....கொஞ்சம் என்னை

பாருடி....அழாதே டி”னு கெஞ்சியும் என்னை இறுக்கி பிடிச்சிருந்த பிடிய விட

தயாரா இல்லே, தலைய தூக்கி என்னை பாக்கவும் இல்லே...அவள ஆதரவா

கட்டிபிடிச்சுகிட்டே அவள பொறுமையா பின்னே நகர்த்தி போய் சோபாலே

உக்காந்தோம்....என்னை விட்டு ஒரு இம்மி கூட நகர விருப்பம் இல்லாம என் டி

ஷர்ட்டோட காலரை கெட்டியா பிடிச்சுகிட்டு என் நெஞ்சுமேல சாய்ஞ்சுகிட்டு

மறுபடி அழ ஆரம்பிச்சா.... இவ்வளோ நேரமா தேக்கி வெச்சிருந்த

கண்ணீரெல்லாம் அவ கண்ணுலேர்ந்து தாரை தாரையா வழிஞ்சுது.....நான்

இப்போ என்ன பேசினாலும் அவ காதுலே விழாது னு தெரிஞ்சுது.....அவள

இன்னும் என் உடம்போட சேர்த்து அணைச்சுக்கிட்டு அவ முதுக

தடவியும் இன்னொரு கையாலே அவ கூந்தலை கோதி விட்டும் .

ஆசுவாசபடுத்திகிட்டிருந்தேன்.....மென்மையா அவ காதுலே மட்டும் கேக்கற

மாதிரி “ஷ்ஷ்ஷ்....என் தங்கம் ல?.....என் கன்னுக்குட்டி ல?....அழக்கூடாது.....”

னு கொஞ்சி பேசி அவளோட அழுகைய குறைக்க முயற்சி

பண்ணிக்கிட்டிருந்தேன்.....கொஞ்ச நேரத்துலே அழுது அழுது ஓய்ஞ்சு போய் அவ

அழுகை தேம்பலா மாற ஆரம்பிச்சுது.... அவ உச்சந்தலையிலே மென்மையா

முத்தம் குடுத்து, அவ கன்னத்த தடவி குடுக்கவும், பொறுமையா தலைய தூக்கி

என் கண்ணையே பாத்தா.....






அந்த கண்களிலே தான் எத்தனை சோகம்?அந்த பார்வையே என்னை உருக்கிடுச்சு......உதடு தழுதழுக்க “ஏண்டா இப்படி

நடக்குது?” னு கேள்வி கேக்க, எனக்கு பதில் பேச முடியலே.....”நாம இப்படியே

இருந்துடலாம் டா....ப்ளீஸ் டா...எப்படியாச்சும் இந்த கல்யாணத்த நிறுத்து

டா.....எனக்கு உன் கூடவே இருக்கணும்...என்னை புரிஞ்சுக்க டா” னு கெஞ்சுற

குரல்ல கேட்டுட்டு அப்படியே என் நெஞ்சுலே சாய்ஞ்சுகிட்டா......எனக்கு

வார்த்தையே வரலே..... என் மனசு உணர்ச்சிகளின் அலைகளில் சிக்கி

சின்னாபின்னமாகிற ஒரு சின்ன படகு மாதிரி அலை பாய்ஞ்சுது....அவ மனசும்

இப்போ எதையும் புரிஞ்சுக்கற நிலையிலே இல்லே.....இப்போ நான் என்ன

பேசினாலும் அது எதிர்மறையான விளைவை தான் உண்டாக்கும் னு

புரிஞ்சுது..... அமைதி தான் இப்போ தேவை....ரெண்டு பேருக்கும்......நான்

ஒண்ணுமே பேசாம அவளோட தலைய என் மேல சாய்ச்சுக்கிட்டு அவளோட

முதுக தடவி குடுத்துகிட்டிருந்தேன்......கொஞ்ச நேரத்துலே அவளோட

மூச்சுகாற்று என் கழுத்துலே சீரா படவும், அவ கொஞ்சம் அமைதியாயிட்டா னு

புரிஞ்சதும் கொஞ்சம் தைரியத்த வர வைச்சுகிட்டு பேச ஆரம்பிச்சேன்.....

“அம்முகுட்டி....என்னை பாரேன்.....” பதில் இல்லேன்னாலும் நான் தொடர்ந்து

“இத்தன நாள் நாம நம்மள பத்தி மட்டுமே யோசிச்சிட்டிருந்தோம்..... சொல்ல

போனா நாம இத்தனா நாளா நாம ஒருத்தர் மேல ஒருத்தர் உயிரா இருந்தோமே

தவிர நமக்குள்ளே இருக்கற இந்த நெருக்கம், இந்த உறவு நம்மாலே மட்டும்

தான் புரிஞ்சுக்க முடியும்.....ஆனா வாழ்க்கை ன்றது வேற.....நாம அதை

ஏத்துகிட்டு தான் ஆகணும்......தயவு செஞ்சு புரிஞ்சுக்க டி கன்னுக்குட்டி” னு

முடிக்கவும், என்னை அமைதியா பாத்து “என் மேல உயிரா இருப்பேன் னு

சொன்னியே.......இப்போ என்னை பிடிக்காம போயிடுச்சா டா?” ன்னு கேட்ட

கேள்விக்கு, நான் பதறிப்போய் “என்னடி இப்படி பேசறே?.....ஆரம்பத்துலே நான்

உன்னோட உடம்பு மேல மட்டும் ஆசைப்பட்டது உண்மை தான்...ஆனா நான்

உன் மனச புரிஞ்சுகிட்டதும் எனக்கு அந்த வெறி போயிடுச்சு....எனக்கு உன் மேல

இருக்கற உணர்வுகளுக்கு என்ன பேர் னு எனக்கு சொல்ல தெரியலே....ஆனா என்

மனசு முழுக்க நீ தான் டி இருக்கே.....என் உயிர் நீ....உன்னோட சந்தோஷம் தான்

எனக்கு எல்லாத்தையும் விட முக்கியம் ......உன்னோட வாழ்க்கை இத்தோட

நின்னுட கூடாது.....நீ சந்தோஷமா இருக்கணும்னா நீ இந்த கல்யாணத்துக்கு

ஒத்துக்கணும்....கொஞ்சம் யோசிச்சு பாரு டி” னு கெஞ்சலா கேக்கவும், அவ

என்னையே கொஞ்ச நேரம் பாத்துட்டு என்னை விட்டு விலகி உக்காந்துகிட்டா....

என்னையே அமைதியா பாத்து "நான் இத வீட்ட விட்டு போயிட்ட நீ சந்தோஷமா

இருப்பியா டா? னு கேட்டா.....நான் நிலைகுலைஞ்சு போய் தலைய குனிஞ்சுகிட்டேன்.....






நான் எழுந்து போய் அப்பா நேத்து கொண்டு வந்திருந்த போட்டோக்கள

எடுத்துட்டு வந்து அவ முன்னாடி வெச்சேன்......”ப்ளீஸ் டி செல்லம்.....இங்கே

பாரு.....வீணா பிடிவாதம் பிடிக்காதே......கொஞ்சம் மனசு இறங்கு.....இங்கே

இருக்கறதுலே யாரையாச்சும் பிடிக்குதா னு பாரு...மத்தத அப்பா பாத்துப்பார்” னு

தெளிவா சொல்லவும் என்னையும் அந்த போட்டோக்களையும் மாறி மாறி

பாத்துட்டு அந்த போட்டோக்கள எல்லாம் எடுத்து “ச்சீ” னு விசிறி அடிச்சுட்டு

தன்னோட அறைக்குள்ளே போய் கதவ சாத்திகிட்டா....

[manigopal]

”ப்ளீஸ் டி.....இங்கே பாரு.....வீணா பிடிவாதம் பிடிக்காதே......கொஞ்சம் மனசு

இறங்கு.....இங்கே இருக்கறதுலே யாரையாச்சும் பிடிக்குதா னு பாரு...மத்தத

அப்பா பாத்துப்பார்” னு தெளிவா சொல்லவும் என்னையும் அந்த

போட்டோக்களையும் மாறி மாறி பாத்துட்டு அந்த போட்டோக்கள எல்லாம்

எடுத்து “ச்சீ” னு விசிறி அடிச்சுட்டு தன்னோட அறைக்குள்ளே போய் கதவ

சாத்திகிட்டா....




நான் பொறுமையா எல்லா போட்டோவையும் எடுத்துகிட்டு அவ அறைக்கு

போனேன்...கதவ தட்டலாம்னு பாத்தா உள்ளேர்ந்து தாழ்ப்பாள் போடலே....கதவ

திறந்து உள்ளே போனா...அவ உள்ளே கவிழ்ந்து படுத்திருந்தா.....நான்

பக்கத்துலே உக்காந்து அவ முதுக தொட்டேன்...எந்த அசைவும்

இல்லே...எனக்கென்னமோ அவள பேசி பேசி நோகடிக்கறத விட கொஞ்சம்

தனிமையிலே விட்டா தானா யோசிக்க வாய்ப்பிருக்கு னு தோணுச்சு....கொண்டு

போன போட்டோக்கள் எல்லாத்தையும் அவ பக்கத்துலே வெச்சுட்டு “நான்

இதுக்கு மேல எதுவும் பேசலே.....நீயா யோசிச்சு பாரு” னு சொல்லிட்டு

வெளியே வந்துட்டேன்....முதல் வேலையா வெளிக்கதவ திறந்து

வெச்சேன்....




கொஞ்ச நேரத்துலே அம்மா வந்துட்டாங்க.....அவங்க சமையல் வேலையிலே

மூழ்க, இவ அப்பவும் தன் அறையிலேர்ந்து வெளியே வரலே.....சரி என்ன

செய்றா னு பாக்கலாம்னு உள்ளே போனா, அழுத களைப்புலே நல்லா

தூங்கிட்டிருந்தா...கவிழ்ந்து படுத்து தலைய ஒரு பக்கமா வெச்சு

தூங்கிட்டிருந்தா.....அவ கன்னத்துலே கண்ணீர் காய்ஞ்சு போய் அவளோட

கூந்தல் ஒட்டிகிட்டிருந்துது....அவளோட பிஞ்சு இதழ்கள் லேசா பிளந்து சீரா

மூச்சு காத்து விட்டுகிட்டே அமைதியா அவ தூங்கற அழக ரசிச்சு பாத்துட்டே

நின்னேன்....இன்னும் கொஞ்ச நாள்லே இந்த அழகெல்லாம் வேற யாருக்கோ

சொந்தமாக போகுதே னு நெனைச்சா, உள்ளே வேதனையா

இருந்துச்சு.......உடல் சார்ந்த கவர்ச்சியில் தொடங்கி அவள் மேல் நான் கொண்ட

நாட்டம் போகப்போக எனக்கு அவள் மேல் உண்மையான அன்பையும், அவளை

சந்தோஷப்படுத்தி மட்டுமே பார்க்க வேண்டும் என்ற பொறுப்பையும் எனக்கு

கற்று தந்தது.....என்ன ஆனாலும் சரி, அவளோட வாழ்க்கைக்கு என்ன

தேவையோ அத நாம ஒத்துகிட்டு தான் ஆகணும் னு நானே எனக்கு எத்தன தடவ

சொல்லிக்கிட்டாலும் மனசு பாரம் குறையல....உணர்ச்சிகள் பொங்கி, ததும்பி

கண்ணீரா வழிஞ்சுது.... ”என்னமோ பெரிய ஞானியாட்டம் அவளுக்கு அறிவுரை

சொன்னே...இப்போ உன்னாலேயே தாங்க முடியலேயே....என்ன டா பண்ண

போறே??” னு என் மனசு என்னையே கேள்வி கேக்க, பதில் தெரியாம

முழிச்சேன்....அவளும் தூக்கம் கலைஞ்சு கண் முழிக்கற மாதிரி

தெரிஞ்சுது....இப்போ நான் அவ முன்னாடி கண்கலங்கி நிக்கறத பாத்தா அவ

மனசு இன்னும் வேதனைப்படும்.....அப்புறம் அத வெச்சே நம்மள குழப்பிடுவா

னு புரிஞ்சுகிட்டு சட்டு னு வெளிய வந்துட்டேன்.....





அதுக்கப்புறம் எங்க வீட்லேயும் அவளோட கல்யாணத்த பத்தி யாரும்

பேசலே....அவளா வாய தொறந்து எதுவும் சொல்ற வரைக்கும் தொந்தரவு

பண்ண வேணாம்னு விட்டுட்டாங்க....நான் அவகிட்டே மேற்கொண்டு பேச

முயற்சி செஞ்ச போதெல்லாம் என்னை சுட்டெரிக்கிற பார்வை மட்டும் தான்

பதிலா கிடைச்சுது.....ஒரு நாள் சாயந்திரம் நான் சீக்கிரம் வீட்டுக்கு

வந்துட்டேன்......அம்மா சமையலறையிலே வழக்கம் போல....எனக்கும் மனசே

சரி இல்லே....அவளோட கொஞ்ச நேரம் சும்மாவாச்சும் உக்காந்து பேசிட்டு

வருவோம் னு தோனுச்சு...அவ தன்னோட லேப்டாப்லே என்னத்தயோ

படிச்சிட்டிருந்தா போல..... நான் பக்கத்துலே வந்து உக்காந்தத மட்டும்

ஓரக்கண்ணாலே பாத்துட்டு என்னை கண்டுக்காத மாதிரி லேப்டாப்பையே

பாத்துட்டிருந்தா....”சரியான அழுத்தக்காரி டி நீ” னு திட்டனும் போல தோனுச்சு

ஆனா அதையெல்லாம் அடக்கிக்கிட்டு நான் பொறுமையா வேற எதையோ பத்தி

பேச ஆரம்பிச்சு அன்னிக்கு அவகிட்டே வெச்சுட்டு போன அந்த போட்டோக்களை

பத்தி கேட்டேன்...ஆனா ஒரு ஆச்சர்யமான விஷயம்......பொதுவா அவளோட

கல்யாண பெச்சுடுத்தாலே ஒன்னு உர்ரு னு முறைப்பா இல்லே எழுந்திருச்சு

போயிடுவா...ஆனா இன்னிக்கு என்னை தலை தூக்கி பாக்கும்போது அவ

கண்ணுலே குழப்பம் தான் தெரிஞ்சுது...... எனக்கு எதையோ சாதிச்சுட்ட மாதிரி

சந்தோஷம்...இத்தன நாள் வெறைப்பா இருந்தவ இன்னிக்கு பதில் சொல்ல

தெரியாம முழிக்கறா னா என்ன அர்த்தம்???...அவ கொஞ்சம் கொஞ்சமா

யோசிக்க ஆரம்பிச்சுட்டா ன்னு தானே அர்த்தம்???...அந்த சமயம் பார்த்து

குமுதாகிட்டே இருந்து போன் வரவும் அவ போன் கையிலே எடுத்துகிட்டு

மாடிக்கு போயிட்டா.....





அன்னிக்கு நான் வெச்சுட்டு போன போட்டோக்கள்லே

ஒரு போட்டோ மட்டும் தனியா இருந்துது.....”ஹ்ம்ம்...என்ன சொல்ல வர்றா

இவ?.....இந்த பையன பிடிச்சிருக்கு னு சொல்றாளா இல்லே எதேச்சையா

நடந்ததா?” னு யோசிச்சுகிட்டே அந்த போட்டோவ எடுத்து பாத்தேன்....வயசு

முப்பதுக்குள்ளே...மாநிறம் ஆனா முகத்துலே ஆண்மைக்களை

தெரிஞ்சுது.....ஒரு சின்ன புன்னகையோட....”.....எனக்கு புரிஞ்சு

போச்சு....பிடிச்சிருக்கு னு சொல்ல பயம் தான் அவள பேச விடாம தடுக்குது னு

புரிஞ்சுது.....நான் சிரிச்சுகிட்டே எடுத்துட்டு வெளியே போனேன்....கொஞ்ச

நேரத்துலே அப்பாவும் வந்து சேர்ந்தார்...அவர்கிட்டே அந்த பையன பத்தி

விசாரிக்கவும், அவரும் ஆச்சர்யப்பட்டு, “அடடே, எங்களுக்கும் இந்த பையன

பிடிச்சிருக்கு...ஆனா அவளுக்கு இந்த பையன பிடிக்குதோ என்னமோ னு தான்

அவ விருப்பத்துக்கு விட்டோம்” னு சொல்லவும், எனக்கும் அந்த பையன

பிடிச்சிருந்துச்சு..... “அப்பா....நான் அவர பாக்கணும் பா...போன் நம்பர் வங்கி

குடுங்க பா” னு கேக்கும், சிரிச்சுகிட்டே”ஹஹஹா...என்ன அவ கேக்கறதுக்கு

வெக்கப்பட்டுக்கிட்டு உன்னை கேக்க சொன்னாளா?” னு சிரிக்கவும், நான் எதுவும்

சொல்லாமல் சிரிச்சேன்...அவர் எழுந்து போய் யாருக்கோ போன்

பண்ணுனார்....பேசி முடிச்சுட்டு சிரிச்சுகிட்டே நம்பர குடுத்தார்....






அடுத்த நாள் காலையிலே இருந்தே யோசிக்க ஆரம்பிச்சுட்டேன்.....இன்னிக்கு

எப்படியாச்சும் அவர்கிட்டே பேசணும்னு, ஆனா தயக்கமா இருந்துச்சு...நான்

பேசினா என்கிட்டே எப்படி பேசுவாரோ னு...சரி, வர்றது வரட்டும் னு அவரோட

நம்பர பாத்து போன் பண்ணிட்டேன்...ரெண்டு மூணு நொடிகளுக்கு அப்புறம் ஒரு

கம்பீரமா ஒரு குரல் “ஹலோ....யார் பேசுறீங்க?”....நான் தயங்கி தயங்கி

“நான்...மோகன்...பேசுறேன்” னு சொல்லவும் “கொஞ்சம் யோசிச்சுட்டு

“ஓ...ஹாய்......நீங்களா?....யெஸ்...யெஸ்,...உங்க அப்பா நேத்திக்கு என்கிட்டே

பேசினார்....ம்ம்ம்..எப்படி இருக்கீங்க?” னு சகஜமா விசாரிக்கவும், நான்

ஆச்சர்யப்பட்டு போனேன்...நிச்சயமா இவர் பழகுறதுக்கு நல்லவரா இருப்பார் னு

தோனுச்சு...”நான்...நல்லா இருக்கேன்” னு சொல்லவும், “ம்ம்ம்....நான் இப்போ

கொஞ்சம் வேலையா இருக்கேன்....நாம் ஒன்னு பண்ணுவோம்...நீங்க

விருப்பபட்டா இன்னிக்கு மத்தியானம் ஒன்னா எங்கேயாச்சும் சந்திச்சு லஞ்ச்

சாப்பிடுவோம்...என்ன சொல்றீங்க?” னு கேக்கவும், நான் “சரிங்க” னு

ஒத்துகிட்டேன்....அவர் சொல்ற இடத்துக்கு என்னை வர சொல்வார் னு பாத்தா,

என்னையே இடத்தையும் முடிவு பண்ண சொன்னார்.....சொன்ன இடத்துக்கு

சரியான நேரத்துக்கும் வந்துட்டார்...அவர் நேரா பாத்ததும் ரொம்ப

பிடிச்சிருந்துது...ரொம்ப இயல்பா, அளவா ஆனா அழகா பேசினார்....நான் அவர

பத்தி விசாரிக்க, அவர் எங்கள பத்தி விசாரிக்க, நேரம் போனதே

தெரியலே....கடைசிலே கெளம்பும்போது “உங்க அக்காவ கேட்டதா சொல்லுங்க”

னு லேசா சிரிச்சுக்கிட்டே சொன்னதும் நான் முடிவே பண்ணிட்டேன், இவர் தான்

சரியான தேர்வு னு...






வீட்டுக்கு வந்து சொன்னதும் எல்லாரும் கொஞ்சம்

அதிர்ச்சியாயிட்டாங்க...”ஏண்டா...அவ ஏதோ பேசணும்னு ஆசைப்படறா னு

நெனைச்சு நம்பர் வாங்கி குடுத்தா நீ பாட்டுக்கு போய் பாத்துட்டு

வந்திருக்கியே...அவங்க என்ன நெனைப்பாங்களோ?” னு கோபப்பட, “அட நீங்க

வேற....அவர் அப்படி லாம் ஒன்னும் நெனைக்கலே.....ரொம்ப நல்லா

பேசினார்...” னு சிரிக்கவும், அம்மா என்கிட்டே வந்து மெதுவா ”டேய்..நீ

பேசறதெல்லாம் இருக்கட்டும்...அவ போன்லயாச்சும் பேசினாளா?...அவ என்ன

சொன்னா?” னு கேக்க, “அத என்கிட்டே விட்டுடுங்க மா” னு சிரிச்சுகிட்டே

போயிட்டேன்...

[manigopal]

அம்மா என்கிட்டே வந்து மெதுவா ”டேய்..நீ பேசறதெல்லாம் இருக்கட்டும்...அவ

போன்லயாச்சும் பேசினாளா?...அவ என்ன சொன்னா?” னு கேக்க, “அத

என்கிட்டே விட்டுடுங்க மா” னு சிரிச்சுகிட்டே போயிட்டேன்...




மறு நாள் அவ ஆபீஸ்லேர்ந்து வந்தப்புறம், ஒரு கப் லே காபி எடுத்துட்டு போய்

அவகிட்டே நீட்டவும், “என்னடா.....பணிவிடை லாம் பலமா இருக்கு?...என்ன

வேணும்?” னு கேக்க, “என் அம்முகுட்டிக்கு இத கூட நான் செய்ய மாட்டேனா?”

னு கொஞ்சிகிட்டே, நேரடியா விஷயத்துக்கு வருவோம் னு “ஹேய்...இந்த

மாப்பிள்ளைய உனக்கு பிடிச்சிருக்கு தானே?” னு அவரோட போட்டோவ அவ

கண் முன்னாடி நீட்ட, அதை பாத்ததும் ஒரு நொடி வெக்கப்பட்டாலும், அடுத்த

நொடியே முகத்த கடுமையா வெச்சுகிட்டு “யார் டா சொன்னது?...எனக்கு லாம்

யாரையும் பிடிக்கலே....உங்க இஷ்டத்துக்கு யாரையாச்சும் பாருங்க...கழுத்த

நீட்டுறேன்.....என் தலையெழுத்து....இதுதானே உங்களுக்கு வேணும்?” னு

சிடுசிடுத்தாலும், எனக்கு கோபமே வரலே.....எனக்கு நல்லா புரிஞ்சுது, அவளுக்கு

அந்த பையன பிடிச்சிருக்கு ஆனா ஒத்துக்கறதுக்கு கூச்சப்படறா னு....நான்

எதேச்சையா அந்த போட்டோவ அங்கேயே விட்டுட்டு ஒன்னும் பேசாம எழுந்து

போற மாதிரி கதவுகிட்டே போய் சட்டு னு திரும்பி பாத்ததும் அவ அந்த

போட்டோவையே பாத்துட்டு இருந்தத பாத்துட்டேன்.....எனக்கு

உறுதியாயிடுச்சு.....வெளியே வந்துட்டேன்.....





வெளியே வந்து அப்பாகிட்டே “அப்பா...நீங்க அவங்க வீட்டுலே பேசுங்க

பா...அக்கா ஒத்துகிட்டா....” னு சொல்லவும், அம்மாவுக்கு சந்தோஷம்

தாங்கலே.....”என்னங்க....என்னங்க...உடனே பேசுங்க...நல்ல விஷயத்த தள்ளி

போட கூடாதுங்க” னு அவசரப்படுத்தவும் “அட...பொறுமையா

இருமா...பேசறேன்” னு உடனே தன்னோட நண்பர்கிட்டே பேசி, அந்த

பையனோட வீட்டுகாரங்களோட முடிவு பத்தி கேக்கவும், எனக்கென்னமோ இவள

முழுசா சம்மதிக்க வெக்கணும்னா இன்னும் எதாச்சும் பண்ணனும்னு தோணுச்சு,

அதுக்கேத்த மாதிரியே ஒரு யோசனையும் வந்துது.... ஆனா எடுத்தோம்

கவிழ்த்தோம் னு பண்ணாம கொஞ்சம் பொறுமையா செஞ்சா தான் சரியா

வரும்னு முடிவு பண்ணுனேன்.....





எங்க வீட்டுலே எல்லாரும் குமுதாவை மருமகளா கொண்டு வரணும்னு

ஆசைப்பட்டும், அவளோட மனசுலே இன்னும்

என்ன இருக்கு னு தெரிஞ்சுக்கனுங்கறதுக்காக அவளை எங்க அண்ணனோட பேச

விட்டு பாக்கலாம் னு யோசிச்சோம்.....ஆனா முன்னாடியே சொல்லிட்டா ரெண்டு

பேரும் கூச்சப்படுவாங்க னு தோணுச்சு.....வழக்கமா குமுதா வீட்டுக்கு வந்தா

ஒன்னு அம்மா கூட சமையலறையிலே இருப்பா இல்லே அக்கா கூட

மேல்மாடியிலே நின்னு பேசிட்டிருப்பா....அண்ணன் தன்னோட கல்யாணத்துக்கு

ஒத்துகிட்டானே தவிர தன்னோட வேலையிலே தான் முழு கவனமா

இருந்தான்.....அடிக்கடி வெளியூர் போயிடுவான்....ஆனா அப்பாகிட்டே

பேசினதுக்கப்புறம் குமுதா எங்க வீட்டிலே இருக்கும்போது அவ முன்னாடி

நடமாட ஆரம்பிச்சான்....அவளோட சமையல, பாராட்டற மாதிரி அவளை

ரசிப்பான்.....ஆனா அவளுக்கு தான் இது எதுவும் புரியாதே....அண்ணன்

வந்தாலே அவ சமையலறைக்குள்ளே போயிடுவா........ஒரு தடவ அவ செஞ்ச

மீன் குழம்ப சாப்பிட்டுட்டு ஆஹா ஓஹோ னு பாராட்டி, எதாச்சும் பரிசு

குடுக்கனும்னு தன்னோட அறையிலேர்ந்து ஒரு புடவைய எடுத்துட்டு வந்து

வழிஞ்சுகிட்டே அவகிட்டே நீட்ட, அவ மெரண்டு போய் அம்மா பின்னாடி போய்

நின்னுகிட்டா...அம்மா வற்புறுத்தவும் அந்த புடவைய வாங்கிகிட்டா.....அம்மா

அவள சமையலறைக்குள்ளே கூட்டிட்டு போய் அவகிட்டே மெதுவா

“பிடிச்சிருக்கா?” னு கேக்க, அவ “புடவை பிடிச்சிருக்கு” னு தயங்கி தயங்கி

சொல்லவும், அம்மா சிரிச்சுகிட்டே “நான் என் பையன பிடிச்சிருக்கான்னு

கேட்டேன்” னு கேக்கவும், “அய்யோ...போங்க ஆண்டி” னு வெக்கப்பட்டுகிட்டே

திரும்பி நின்னுகிட்டா.... இந்த தகவல் எங்க அப்பாவின் கவனத்துக்கும் கொண்டு

செல்லப்பட்டது....ஒரு நல்ல நாளா பாத்து மேற்கொண்டு செய்வோம் னு

சொன்னார்.....





இது ஒரு பக்கம் போய்கிட்டிருக்கும்போது எங்க அம்மா இவகிட்டே அந்த பையன

பத்தி பேச ஆரம்பிச்சாலே ஒரு முறை முறைச்சுட்டு எழுந்து

போயிடுவா....”எனக்கே சில சமயம் குழப்பமா இருக்கும்.....அன்னிக்கு அப்பா

முன்னாடி அப்படி பதறுனாளே ஆனா இப்போ பிடிக்குது பிடிக்கலே னு வாய கூட

தொறந்து சொல்ல மாட்டேன்றாளே......இவள எப்படி புரிஞ்சுக்கறது?” னு....அவ

இந்த கல்யாணத்துக்கு ஒத்துகிட்டா னு நானே சொல்லிட்டேனே ஒழிய, என்

நிலைமை இன்னும் மோசமாகி போச்சு...இத்தன நாளா போங்க போங்க ஒருத்தர்

மேல ஒருத்தர் காட்டின அந்த ஆசை, எங்க ரெண்டு பேருக்குள்ளே இருந்த அந்த

நெருக்கம் இனிமே என்ன ஆகும்?....ராத்திரியிலே என்னாலே தூங்க

முடியலே....அவளோட செவ்விதழ்கள் ரெண்டும் என்னை பாடா

படுத்துச்சு.....ஒவ்வொரு தடவை முத்தம் குடுக்கும்போதும் கொஞ்சம் கூட

முகம் சுழிக்காம என்னோட ஒட்டிக்குவாளே...அவ இல்லாம இனிமே நான் என்ன

பண்ணுவேன்?......கண்ண மூடினாலே அவ தன்னோட உதட்ட சுழிச்சு என்னை

பாத்து போதையா சிரிக்கற மாதிரியே தான் இருந்துச்சு.....நான் அவள என் மேல

படுக்க வெச்சு ஒவ்வொரு இடமா தடவுனதும், பெசஞ்சதும் என் மனசையே

பெசஞ்சு எடுத்துச்சு.....அவளோட பின்மேடுகள் ஞாபகத்துக்கு வந்ததும்

என்னாலே அதுக்கு மேல தாங்க முடியலே....என் தம்பியோ கட்டுக்கடங்காம

விறைச்சு போய் நிக்கறான்.....ஒரு நாள் அவள குனிஞ்சு நிக்க வெச்சு அவளோட

தொடைகளையும், பின்மேடுகளையும் ரசிச்சு ரசிச்சு ருசிச்சது என்னை தூங்கவே

விடலே.....என் உடம்பு சூடேறி மூச்சு அனலா மாறி என்னையும் அறியாம என்

தம்பிய ரெண்டு தடவ உருவுனது தான் தாமதம்....அதுவரை சேர்த்து

வெச்சிருந்த வெண்திரவத்த துப்பிட்டான்......தம்பியோட துடிப்பு அடங்கினதும்

சோர்வா இருந்துச்சே தவிர மனசு முழுக்க என் அக்கா தான் இருந்தா.....இன்னும்

கொஞ்ச நாள்லே என்னை விட்டு போயிடுவா னு நெனைக்கும்போதே மனசு

பதறுச்சு.....அழுகையா வந்துச்சு....ஆனா இப்போ எடுத்திருக்கற முடிவு தான்

சரி....இனிமே எதையும் மாத்த முடியாது னு எனக்கு நானே எத்தன முறை

சொல்லிகிட்டாலும் திரும்ப திரும்ப மனசு நாய்க்குட்டி மாதிரி அவளையே தான்

சுத்தி சுத்தி வந்துச்சு.....





நானும் அவளும் இந்த அளவுக்கு நெருக்கமா மாறினது கொஞ்ச காலம்தான்

ஆனா அது ரொம்ப நாள் நிலைச்சு நிக்காது னு ரெண்டு பேருக்குமே யோசனை

வரலே.....என்னாலேயே தாங்க முடியலேயே...அவளாலே எப்படி தாங்க

முடியும்???....என் மனசுக்குள்ளே ரெண்டு பக்கத்திலேர்ந்தும் சரமாரியான

கேள்விகள்....ஒரு பக்க மனசு “அவளாலே எப்படி இருக்க

முடியும்???....ஒருவேளை மனசு மாறிடுவாளோ??....என்னை மறந்துடுவாளோ?”

னு வேதனைப்பட்டாலும், இன்னொரு பக்க மனசு “ச்சே...ச்சே...மனசு

மாறனும்...மாறித்தான் ஆகணும்......அது தான் அவ வாழ்க்கைக்கு தேவை” னு

ஆறுதல் சொன்னாலும் என்னாலே எந்த பக்கம் சாயறது னு தீர்மானிக்க முடியாம

குழம்பி தான் போனேன்......நான் தான் மனசுக்குள்ளேயே புழுங்கிகிட்டு

கெடந்தேனே தவிர அவகிட்டே எந்த ஒரு மாற்றமும் தெரியலே.....வழக்கம்

போல வேலைக்கு போய் வந்துட்டு தான் இருந்தா....ஒரு நாள் அவளுக்கு

மத்தியானமே போன் பண்ணி சாயந்திரம் கொஞ்சம் சீக்கிரம் வேலைய விட்டு

கெளம்ப சொல்லிட்டு அவளோட இடத்துக்கு போய் நின்னேன்....”எங்கே டா

போகணும்?...எதுக்குடா என்னை சீக்கிரம் கெளம்ப சொன்னே?” னு குழப்பமா

கேக்கவும், நான் ஒரு சிரிப்பு சிரிச்சுட்டு அவள பின்னாடி உக்கார வெச்சுட்டு ஒரு 3

நட்சத்திர ஹோட்டலுக்கு போய் சேர்ந்தேன்...உள்ளே நுழைஞ்சதும் அவ

பிரமிச்சு போய் “டேய்...எதுக்கு டா இவ்வளோ பெரிய ஹோட்டலுக்கு

வந்திருக்கோம்?....நான் மத்தியானம் சாப்பிட்டுட்டேன் டா...எனக்கு பசி லாம்

இல்லே” னு சிணுங்கினா.....நான் உடனே “”அடடடா....கொஞ்ச நேரம்

தொனதொனக்காம வர்றியா?” னு அதட்டிகிட்டே கூட்டிட்டு போனேன்...உள்ளே

போனதும் அவ அப்படியே அதிர்ச்சியிலே உறைஞ்சு போய் நின்னுட்டா....

[manigopal]

நான் உடனே “”அடடடா....கொஞ்ச நேரம் தொனதொனக்காம வர்றியா?” னு

அதட்டிகிட்டே கூட்டிட்டு போனேன்...உள்ளே போனதும் அவ அப்படியே

அதிர்ச்சியிலே உறைஞ்சு போய் நின்னுட்டா....




அங்கே நான் ஏற்கனவே பேசி வெச்ச படியே அந்த மாப்பிள்ளைய காத்திருக்க

சொல்லிட்டு தான் இவள கூப்பிடவே போனேன்....அவர் எங்கள பாத்ததும்

எழுந்து நின்னு புன்சிரிப்போட “ஹாய்....வாங்க....உக்காருங்க” னு சொல்லவும்,

இவ இன்னும் அதிர்ச்சி மாறாம என்னையே பாத்தா....நான் சிரிச்சுகிட்டே

“அட....உக்காரு.....”னு சொல்லிட்டு நான் உக்காரவும், அவ தயங்கி தயங்கி

உக்காந்தா....கொஞ்ச நேரம் யாருமே ஒன்னும் பேசலே.....அவரும் மரியாதை

கருதி அமைதியாவே இருந்தார்...இவ என்னடா னா கண்ணாலேயே “ஏண்டா

இப்படி பண்ணுனே?” ன்ற மாதிரி பாத்தா....நான் உக்காந்திருந்தா இவங்க ரெண்டு

பேருமே ஒண்ணுமே பேச போறதில்லே னு புரிஞ்சுகிட்டு நான் அவர்கிட்டே

“மன்னிக்கணும்..... நான் கொஞ்சம் போன் பேச வேண்டியிருக்கு...நீங்க ஏதாவது

பேசிகிட்டிருங்க...நான் கொஞ்ச நேரத்துலே வந்துர்றேன்” னு சொல்லிட்டு அடுத்து

இவள பாக்கவும் , இவ கண்ணாலேயே ”ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்...போகாதே

டா...போகாதே டா” னு கெஞ்ச, நான் கண்டுக்காத மாதிரி ஒரு சின்ன சிரிப்போட

எழுந்து போயிட்டேன்....அந்த ஹோட்டலோட அமைப்புப்படி பால்கனி போன்ற

வகையிலே இரண்டாவது தளம் இருந்தது வசதியா போச்சு...நான் அவங்க

கண்ணுலே படாம மேல போய் அவங்கள பாக்கற மாதிரி இடத்துலே ஒரு

டேபிள்லே போய் உக்காந்துகிட்டேன்.....பின்னணியிலே ஒரு புல்லாங்குழலோட

இசை மட்டும் கேக்கற மாதிரி ஒலியமைப்பு செஞ்சிருந்தாங்க....ரொம்ப

ரம்மியமா இருந்துது....கொஞ்ச நேரம் ரெண்டு பேரும் வேற வேற திசையிலே

பாத்துட்டு உக்காந்திருந்தாங்க....அப்புறம் அந்த பையன் தைரியத்த வர

வெச்சுகிட்டு பேச ஆரம்பிச்சார்....





இவ ஆரம்பத்துலே ஒவ்வொரு கேள்விக்கும் ஒரு வார்த்தையிலே பதில்

சொல்லிட்டு வாசலையே பாத்துட்டு இருந்தா நான் வருவேனா னு

எதிர்பார்ப்போட....போக போக அவங்க ரெண்டு பேருக்குள்ளே அந்த இறுக்கம்

குறைஞ்சு கொஞ்சம் சகஜமா பேச ஆரம்பிச்சாங்க....அவர் இவளுக்காக ஏதோ

ஒரு ஜூஸ் ஆர்டர் பண்ணினார், இவ முரண்டு பிடிக்காம அதையே

ஒத்துகிட்டதும் ரொம்ப ஆச்சர்யமா இருந்துது.....என்னாலே நான் உக்காந்திருந்த

இடத்துலேர்ந்து அவங்க பேசறத பாக்க முடிஞ்சுதே தவிர என்ன பேசுறாங்க னு

கேக்க முடியலே.....பேச்சுவாக்குலே அவர் ஏதோ நகைச்சுவையா சொல்ல, இவ

அதுக்கு சின்னதா ஒரு சிரிப்பு வேற சிரிச்சா...கிட்டத்தட்ட ரெண்டு மணி நேரம்

கடந்து போனதும் நானே இறங்கி அவங்கள நோக்கி போனேன்.....என்னை

பாத்ததும் சகஜமா சிரிச்சுக்கிட்டே “ரெண்டு மணி நேரமா ஆளை

காணோமே...அந்த அளவுக்கு ஸ்பெஷல் பிரெண்டா?” னு சிரிக்கவும் நான் பதறி

போய் “அய்யய்யோ...அப்படி லாம் இல்லீங்க....நான் இங்கே தான்

இருந்தேன்....மேல உக்காந்திருந்தேன்.....நீங்க பேசும்போது குறுக்க வர

வேணாமே னு தான்” னு இழுக்க, இவ என்னையே முறைச்சா.....





அவர் உடனே “அட...நீங்க இதுக்காகவா தனியா

உக்காந்திருந்தீங்க??.....எல்லாரும் ஒன்னா இருந்திருந்தா இன்னும் ஜாலியா

அரட்டை அடிச்சிருக்கலாம்...என்ன சொல்றீங்க?” னு அவள பாத்து கேக்கவும்,

அவளுக்கு சிரிக்கிறதா இல்லே சீரியஸா பதில் சொல்றதா னு தெரியாம

“அது...வந்து....ஆமாம்” னு சொல்ல, “சரி....உங்கள சந்திச்சதுலே ரொம்ப

சந்தோஷம்....நான் கெளம்புறேன்....” னு ஒரு புன்சிரிப்போட

போயிட்டார்...அவர் அந்த பக்கம் போனதும் இவ என்னை முறைச்ச

முறைப்பிலே என் துணிமணி பத்தி எரியாதது தான் ஆச்சர்யம்.....வீட்டுக்கு

போற வழியிலேயும் ஒண்ணுமே பேசலே....வீட்டுக்கு போய் இறங்கினதும்

தன்னோட கைப்பையாலேயே என் முதுகுலே ஒரு மொத்து மொத்திட்டு அவ

வேக வேகமா தன்னோட அறைக்குள்ளே போய் கதவ சாத்திகிட்டா....ஆனா

எனக்கு கொஞ்சம் கூட கோவமே வரலே...எனக்கு நல்லாவே புரிஞ்சுது,

அவரோட உக்காந்திருந்த அந்தே ரெண்டு மணி நேரமும் அவளுக்கு

பிடிச்சிருந்துது னு...






நான் சிரிச்சுகிட்டே உள்ளே நுழையவும் எங்க அம்மா “என்னடா....இளவரசி

ரொம்ப கோவமா போறாங்க?....நீ எதாச்சும் வம்புக்கு இழுத்தியா?” னு கேக்க,

நான் அவங்க கைய பிடிச்சு உக்கார வெச்சு “ஹாஹாஹா...அதெல்லாம்

ஒன்னும் இல்லே...இன்னிக்கு ஒரு முக்கியமான ஆளை பாத்துட்டு வந்தோம்” னு

சொல்லிட்டு இன்னிக்கு நடந்தத எல்லாம் விளக்கி முடிக்கவும், “ஹ்ம்ம்...அந்த

காலத்துலே எல்லாம் கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி ஆணும் பொண்ணும் பாத்துக்க

கூட முடியாது...இப்போ தான் காலம் மாறி போச்சே...அவங்க ரெண்டு பேருக்கும்

மனசு ஒத்து போகணும்....அதனாலே இப்படி கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி ஒரு

பொதுவான இடத்துலே ஒருத்தர் கிட்டே ஒருத்தர் பேசறது தப்பில்லேன்னு தான்

தோணுது....சரி அது இருக்கட்டும்....டேய்....இவ நல்லா பேசினாளா

டா?......இல்லே வீட்டுலே பேசற மாதிரியே துடுக்குத்தனமா எதாச்சும் பதில்

சொல்லிட்டிருந்தாளா??.....அவருக்கு இவள பிடிச்சிருக்காடா?....வாய தொறந்து

எதாச்சும் சொல்றானா பாரு....கல்லுளி மங்கனாட்டம்” னு நச்சரிக்கவும்,

“அட...இரு மா...என்னை கொஞ்சம் பேச விடுறியா??....அப்படி லாம் ஒன்னும்

நடக்கலே.இவ அங்கே எவ்வளோ அமைதியா இருந்தா தெரியுமா??....நம்பவே

முடியலே” னு நான் பாராட்டு பத்திரம் படிக்கவும் அப்பா உள்ளே நுழையவும்

சரியா இருந்துச்சு.....அம்மா அதே வேகத்துலே அப்பாகிட்டே எல்லா

விஷயத்தையும் மூச்சு விடாம ஒப்பரிக்கவும், அவரும் சிரிச்சுகிட்டே “இந்த

காலத்து பசங்க ரொம்ப தெளிவா இருக்காங்க.....கல்யாணம் பண்ணி வெக்கற

வேலைய மட்டுமாச்சும் நம்மகிட்டே விட்டு

வெச்சிருக்காங்களே....அதுவரைக்கும் சந்தோஷம்....இனிமே என்ன?...கூடிய

சீக்கிரம் பெரியவங்க எல்லாரும் கூடி பேசி முடிவு பண்ண வேண்டியது தான்

பாக்கி” னு சொல்லிட்டு துணி மாத்தறதுக்காக தன்னோட அறைக்கு

போனார்.....






எனக்கு ரொம்ப ஆர்வமா இருந்துது இப்போ யாரோட கல்யாணத்த முதல்லே

முடிவு பண்ணுவாங்க னு.....நியாயப்படி பாத்தா இவளோட கல்யாணம் தான் னு

தோணுச்சு....அதுக்கேத்த மாதிரியே அடுத்த வாரமே ஒரு நல்ல நாள்லே அந்த

மாப்பிள்ளையோட வீட்டுலேர்ந்து வர்றதா சொல்லியிருந்தாங்க ....முன்னாடியே

சொல்லி வெச்சிருந்ததாலே அண்ணனும் அன்னிக்கு வீட்டுலே

இருந்தான்.....அன்னிக்கு அம்மா ஒரு பரபரப்போட அக்காவை அலங்காரம்

பண்ணிட்டிருந்தா....நான் வேணும்னே போய் “அம்மா...இன்னிக்கு இவ்வள

பாக்க மட்டும் தான் வர்றாங்க....இதுக்கே இவ்வளோ அலங்காரம்னா

கல்யாணத்துக்கு ஒரு வாரத்துக்கு முன்னாடியே ஆரம்பிச்சுடுவே போலருக்கே”

னு கிண்டலா சிரிக்கவும், எங்க அம்மா என்னை முறைச்சுட்டு “அட

போடா.....என் தங்கத்துக்கு எந்த அலங்காரமும் தேவையில்லே......சும்மா

கொஞ்சமா பவுடர் போட்டு விட்டேன் அவ்வளோ தான்.....” னு என் அக்காவோட

கன்னத்த வழிச்சு நெட்டி முறிக்கவும், வெளியே ஹால்லே அப்பா யாரையோ

“வாங்க...வாங்க....வணக்கம்...வணக்கம்” னு சந்தோஷமா வரவேற்கிற குரல்

கேட்டுச்சு.....அம்மா உடனே “சரி சரி...அவங்க லாம் வந்துட்டாங்க போல...நான்

முதல்லே போறேன்....நீயும் பின்னாடி வாடா” னு சொல்லிட்டு வெளியே

சிரிச்சுகிட்டே போயிட்டா.....





அப்போதான் அவள கவனிச்சேன்...இதுவரைக்கும் அவள சுரிதார்லே மட்டும்

தான் பாத்திருக்கேன்.....இதுவரைக்கும் அவள புடவையிலே பாத்ததே

இல்லே....இன்னிக்கு ஒரு நீல நிற பட்டுபுடவையிலே, அளவான ஒப்பனையோட,

கூந்தல அழகா ஒத்த ஜடையா பின்னி, மல்லிகையும் கனகாம்பரமும் ஒருசேர

சொருகி, கழுத்துலே ஒரே ஒரு நெக்லஸ் மட்டும் போட்டுக்கிட்டு அம்சமா

இருந்தா....அவளோட முந்தானை ஒரு பக்கம் விலகி, ஜாக்கெட் அவளோட

நெஞ்சுக்கனியோட சுற்றளவை சொல்லாம சொல்ல, நான் என்னையே மறந்து

பார்வைய விலக்க முடியாம அங்கேயே பாத்துகிட்டே என்னையே மறந்து,

பிரமிப்புலே கண்கள் விரிய “வாவ்” னு சொல்லவும், என் பார்வை போற திசைய

கவனிச்சுட்டு “ஏய்...எரும....கண்ணு எங்கே போகுது பாரு??.....” னு சிரிச்சுகிட்டே

என்னை அடிக்க கைய ஓங்கவும், ”மோகன்...இங்கே வாப்பா” னு அப்பா

கூப்பிடவும் சரியா இருந்துது....நான் அவளை இன்னொரு தடவ பாத்து எச்சில்

கூட்டி விழுங்கிட்டு வெளியே போயிட்டேன்.....







வெளியே போனதும் எல்லாருக்கும் என்னை அறிமுகம் செஞ்சு

வெச்சாங்க....மாப்பிள்ளையோட அப்பா என் அண்ணனோட பக்கத்துலே

உக்காந்து பேச ஆரம்பிக்கவும் அவன் வழக்கம் போல தன்னோட வியாபாரத்த

பத்தி விலாவாரியா எடுத்து விட்டுகிட்டிருந்தான்....மாப்பிள்ளைக்கு என்னோட

ஏற்கனவே அறிமுகமாயிட்டதாலே என்னோட சகஜமா பேசிட்டு இருந்தார்...

கொஞ்ச நேரத்துலே பையனோட அம்மா “பொண்ண வர சொல்லுங்க” னு

சிரிச்சுகிட்டே கேக்கவும், இவள அம்மா போய் கூட்டிட்டு வந்தாங்க.....வந்து

எல்லாருக்கும் வணக்கம் சொல்லிட்டு இவளும் ஒரு தனி சோபாலே

உக்காந்தா....அம்மா கொண்டு வந்து கொடுத்த ஸ்வீட் வகைகளையும் காபியும்,

சாப்பிட்டு முடிச்சுட்டு, பையனோட அப்பா முதல்லே பேச

ஆரம்பிச்சார்.....”சரிங்க....எங்களுக்கு சுத்தி வளைச்சு பேச

வராது...வெளிப்படையாவே சொல்றோம்...உங்க பொண்ண எங்க எல்லாருக்கும்

பிடிச்சு போச்சு....உங்க பொண்ண நேர்ல பாத்ததுலேர்ந்து எங்க பையன் அவள

பத்தியே பேசிகிட்டிருக்கான்.....”னு சொல்லி சிரிச்சுட்டு “எங்களுக்கு அவனோட

விருப்பம் தான் முக்கியம்...இன்னிக்கு உங்க பொண்ண நேர்ல பாத்ததும் அவன்

சொன்னதெல்லாம் தப்பே இல்லே னு புரிஞ்சுகிட்டோம்” னு புகழ்ந்துகிட்டே

போகவும் அப்பாவுக்கும் அம்மாவுக்கும் சந்தோஷத்துலே பேச்சு

வரலே....”நீங்களே உங்க ஜோசியர்கிட்டே கேட்டு ஒரு நல்ல நாள் பாத்து

சொல்லிடுங்க...அன்னிக்கே நிச்சயம் பண்ணிடலாம்” னு பையனோட அம்மா

என் அம்மாவை பாத்து சொல்லவும், எல்லாருக்கும் சந்தோஷம்.....”அப்போ

நாங்க வர்றோங்க” னு அவங்க கெளம்பி போயிட்டாங்க....






அவங்க போனதும் அம்மாவுக்கு ஆனந்த கண்ணீரே வந்துடுச்சு...”நான்

பயந்துகிட்டே இருந்தேங்க.....நல்ல படியா முடிஞ்சதும் தான் எனக்கு மூச்சே

வந்துது” னு கண் கலங்கவும் அப்பா சிரிச்சுகிட்டே “நம்ம பொண்ணுக்கு

என்னம்மா குறை?...அவளை யாருக்காச்சும் பிடிக்காம இருக்குமா?...சரி

சரி...நாளைக்கு நம்ம ஜோசியர பாத்துட்டு வந்துடலாம்”னு சொல்லிட்டு

யாருக்கோ போன் பண்ண போனார்....எனக்கு ஒரு பக்கம் ரொம்ப சந்தோஷமா

இருந்தாலும் இன்னொரு பக்கம் என்னன்னு உணர முடியாத ஒரு சோகம் மனசு

முழுக்க பரவ ஆரம்பிச்சுது.....”ச்சே...ச்சே....சந்தோஷமான நேரத்துலே

சோகமாவது ஒன்னாவது” னு என்னை நானே திட்டிகிட்டு இவளோட

அறைக்குள்ளே போனா, தன்னோட அலங்காரத்தை பொறுமையா

கலைச்சுகிட்டிருந்தா....நான் போய் அவளோட கட்டிலிலே உக்காந்துகிட்டு

“ஹேய்.....இன்னிக்கு எங்கே குமுதாவ காணோம்?” னு கேக்க, அக்கா கொஞ்சம்

சோகமான குரல்லே “அவ இன்னிக்கு நம்ம கூட இருக்கணும்னு ரொம்ப

ஆசையா தான் இருந்தா...ஆனா திடீர்னு அவ அப்பாவை டாக்டர்கிட்டே

கூட்டிட்டு போக வேண்டியதா போச்சு...அதனாலே வர முடியலேன்னு

வருத்தப்பட்டா....” னு பதில் சொன்னா.........

[manigopal]

அக்கா கொஞ்சம் சோகமான குரல்லே “அவ இன்னிக்கு நம்ம கூட இருக்கணும்னு

ரொம்ப ஆசையா தான் இருந்தா...ஆனா திடீர்னு அவ அப்பாவை டாக்டர்கிட்டே

கூட்டிட்டு போக வேண்டியதா போச்சு...அதனாலே வர முடியலேன்னு

வருத்தப்பட்டா....” னு பதில் சொன்னா.........ஆனா திடீர்னு அவ அப்பாவை

டாக்டர்கிட்டே கூட்டிட்டு போக வேண்டியதா போச்சு...அதனாலே வர

முடியலேன்னு வருத்தப்பட்டா....” னு பதில் சொன்னா.........






எனக்கு நெஜமாவே மனசு பதறி போச்சு...என்ன ஆச்சோ

தெரியலேயே?....உடனே அக்கா கிட்டே இருந்து குமுதாவோட நம்பர வாங்கி

அவளுக்கு போன் பண்ணுனேன்.....அவ “ஹலோ” னு சொன்னதும் நான்

யாருன்றத சொல்லவும், அவளுக்கு ஆச்சர்யம் தாங்க முடியலே.....”என்ன

மோகன்?.......நீங்க போன் பண்றீங்க?.....ஏதாவது முக்கியமான விஷயமா?” னு

கேக்க, நான் “ஏன்?...முக்கியமான விஷயம்னா தான் உங்களோட

பேசணுமா?.....இன்னிக்கு நீங்களும் எங்க கூட இருந்திருந்தா எவ்வளோ நல்லா

இருந்திருக்கும்??....நீங்க ஏன் வரலே னு கேட்டதுக்கு இப்போ தான் காரணம்

தெரிஞ்சுது....ஏன்?...எங்ககிட்டே ஒரு வார்த்தை சொல்லி இருந்தா நாங்க

யாராவது கூட வந்திருக்க மாட்டோமா?இன்னும் நீங்க உங்களை தனியா தான்

நெனைக்கிறீங்க இல்லே?” னு பேசிகிட்டே போகவும், அவ பதறி போய்

“அய்யய்யோ...அப்படி லாம் இல்லீங்க.....வழக்கமா நான் ஆபீஸ் போற

சமயத்துலே அந்த சின்ன பையன் தான் அப்பாவ கூட்டிட்டு போவான், இன்னிக்கு


அவன் வரலே, அதான் நானே போக வேண்டியதா போச்சு.....” னு பதில்

வந்துது.....”சரி, அது இருக்கட்டும்....இன்னிக்கு மாப்பிள்ளை வீட்டுலே

வந்தாங்களா?....என்ன சொன்னாங்க? “ னு உற்சாகமா கேக்கவும்,நானும் நடந்தத

சொல்லி முடிக்க, “ஆஹா, அப்போ அவகிட்டே இருந்து ட்ரீட் வாங்காம


விடக்கூடாது...என்ன சொல்றீங்க?” னு சிரிச்சுகிட்டே கேக்கவும், ஒரு பக்கம்

சந்தோஷமா இருந்தாலும், இன்னொரு பக்கம் வெளியே சொல்ல முடியாத

வேதனை....என்ன சொல்றது னு தெரியாம மௌனமா இருக்க, குமுதா

“ஹலோ...மோகன்...என்ன அமைதியாயிட்டீங்க?” னு கேக்கவும், நான் என்ன

பதில் சொல்றது னு தெரியாம “அ...அது.....ஆமா” னு தடுமாறவும், குமுதா

சிரிச்சுகிட்டே “சரி, போன அவகிட்டே குடுங்க” ன்னதும் போன அவகிட்டே

குடுத்துட்டு நகர்ந்துட்டேன்....






ரெண்டு நாள் கழிச்சு வீட்டுலே எல்லாரும் பேசிட்டிருந்தப்போ, அடுத்தது

அண்ணன் பேச்சும் வந்துது......அம்மா தான் முதல்லே பேச்ச ஆரம்பிச்சாங்க

“என்னங்க.....குமுதாவுக்கும் நம்ம பையன பிடிச்சிருக்கு னு தான் தோணுது

ஆனா அவளே எப்படி வாய விட்டு சொல்லுவா??...நாம ஒன்னு

பண்ணுவோம்...அவங்க வீட்டுக்கு போய் அவங்க அப்பாகிட்டே பேசி

பாப்போம்...அவங்களுக்கு விருப்பம் இருந்தா பேசி முடிச்சுட்டு

வந்துடுவோம்.....என்ன சொல்றீங்க?”.......னு கேக்கவும், அப்பா ரொம்ப பவ்யமா

நிக்கற மாதிரி நடிச்சுகிட்டே “சரிங்க மகாராணி...உத்தரவு மகாராணி....என்னை

கூடவாச்சும் கூட்டிட்டு போவீங்களா மகாராணி?’ னு கிண்டல் பண்ணவும்,

அம்மா பொய்க்கோபத்தோட “என்னை வம்புக்கு இழுக்கலேன்னா உங்களுக்கு

பொழுதே போகாதே” னு சிணுங்கவும், ஒரே சிரிப்பு தான்....உடனே காலண்டர

பாத்து அந்த வாரத்துலே ஒரு நல்ல நாள குறிச்சு வெச்சுட்டு அக்காவ விட்டு

குமுதாவுக்கு போன் பண்ண வெச்சோம்....நாங்க எல்லாரும் சும்மா அவங்க

வீட்டுக்கு வர்றதா சொல்லவும், அவளுக்கு சந்தோஷம் தாங்கலே....அப்பா

அண்ணன்கிட்டே பேசி அந்த நாளன்னிக்கு எங்கேயும் போக வேணாம்னு

சொல்லிட்டார்....அந்த நாளன்னிக்கு நாங்க எல்லாரும் பூ, பழம் தட்டோட

குமுதா வீட்டுக்கு போய் இறங்கினோம்.....






அவளுக்கு எங்கள பாத்ததும் கையும் ஓடலே, காலும் ஓடலே...ஓடி போய் சேர்

எடுத்து போடறா....இருங்க காபி எடுத்துட்டு வர்றேன் னு சமையலறைக்கு

ஓடறா...அப்பாவை கூப்பிடறா....அம்மா சிரிச்சுகிட்டு போய் “அய்யோ

குமுதா...இப்போ எதுக்கு இப்படி அரக்க பறக்க ஓடறே?..இப்படி வந்து உக்காரு

வா....” னு கூப்பிட்டு உக்கார வெக்கவும்,அவ அப்போ தான் எங்க முகத்தையே

பாத்தா....மத்த எல்லாரையும் பாத்து சின்னதா சிரிச்சுட்டு, எங்க அண்ணன

பாத்ததும் வெக்கத்தோட தலைய குனிஞ்சுகிட்டா....நாங்க கொண்டு போயிருந்த

தட்டு வகைகளையெல்லாம் பாத்து குழப்பமா எங்க அம்மாவை பாக்க “உங்க

அப்பா எங்கே மா? னு எங்க அப்பா கேக்கவும், ‘குமுதா திரும்பவும் படக்கு னு

எழுந்து “அய்யோ..மறந்கே போயிட்டேன்..இதோ கூட்டிட்டு வர்றேன்” னு

உள்ரூமுக்கு போனா....கொஞ்ச நேரத்துலே தன்னோட அப்பாவ கைத்தாங்கலா

கூட்டிட்டு வந்தா.....நாங்க எல்லாருமே குமுதாவோட அப்பாவை அப்போ தான்

முதல் முதலா பாக்கறோம்....பக்க வாதத்தாலே ஒரு பக்கம் கை கால்

செயலிழந்து போய் குமுதாவோட கைய பிடிச்சுகிட்டு தடுமாறி தடுமாறி தான்

நடந்து வந்தார்....அவர ஒரு சேர்லே உக்கார வெச்சுட்டு குமுதா போய்

சமையலறை கதவுக்கு பின்னாடி நின்னுகிட்டா..., பொதுவா கொஞ்சம் குசலம்

விசாரிச்சுட்டு, அப்பா பேச்ச ஆரம்பிச்சார்” ஐயா, நாங்க சுத்தி வளைச்சு பேச

விரும்பலீங்க.....எங்க குடும்பத்த பத்தி உங்களுக்கு குமுதா ஏற்கனவே

சொல்லியிருக்கும்.....இது என் சம்சாரம்....எனக்கு மூணு பிள்ளைங்க....இது

மூத்தவன்...என்னை மாதிரியே பிசினஸ் பண்றான்...இது என் பொண்ணு உங்க

பொண்ணோட சிநேஹிதி..இது கடைசி பையன் காலேஜ் படிக்கறான்....எங்க

மூத்த பையனுக்கு உங்க பொண்ண கேட்டு வந்திருக்கோம்....இனி நீங்க தான்

முடிவு சொல்லணும்......” னு முடிக்கவும், குமுதாவோட அப்பா “என் பொண்ணு

சின்ன வயசுலேயே ரொம்ப கஷ்டப்பட்டுடுச்சு ஸார்....உங்க பொண்ணோட

சிநேஹிதம் கிடைச்சதுலே தான் அவ முகத்துலே கொஞ்சம் சந்தோஷம்

தெரியுது....அப்போவே எனக்கு புரிஞ்சு போச்சு நீங்க நல்ல மனுஷங்க னு.....

எனக்கு என்ன சொல்றது னு தெரியலீங்க....எங்க குடும்பம் முன்னே மாதிரி

இல்லே....ஒரு பொண்ணோட அப்பாவா நான் எதுவுமே செய்ய முடியாத

நிலையிலே இருக்கேன்” னு கண்கலங்கவும், அப்பா உடனே “ நீங்க என்ன

சொல்ல வரீங்க னு புரியுது....நான் வெளிப்படையா சொல்றேன்......ஆண்டவன்

புண்ணியத்துலே எங்களுக்கு ஏதோ கொஞ்சம் வசதி இருக்கு...உங்க பொண்ணு

எங்க வீட்டுக்கு வந்த போற முதல் நாள்லேர்ந்து நடந்துக்கற விதமும்,

அவளோட அன்பும் தான் எங்கள இங்கே கூட்டிட்டு வந்திருக்கு.....எங்களுக்கு

உங்க பொண்ண மட்டும் குடுங்க......அவளுக்கு தேவையானதா செய்ய

வேண்டியது எங்க பொறுப்பு” னு சொல்லவும், அம்மா இந்த வார்த்தைக்காகவே

காத்துட்டு இருந்தது போல குமுதாவ போய் கூட்டி வந்து தன பக்கத்துலே உக்கார

வெச்சு தன் கழுத்துலே இருந்த ஒரு சங்கிலிய எடுத்து குமுதா கழுத்துலே

போடவும், குமுதா மெரண்டு போய் “அய்யோ ஆண்டி...வேணாம்” னு கழட்ட

போக, அம்மா உடனே “ச்சூ....வாய தெறக்கப்படாது...என் மருமகளுக்கு நான்

போடாம வேற யார் போடுவா?’ னு பொய்யா அதட்டவும், குமுதா கண்கலங்கி

அம்மா தோள்லே சாய்ஞ்சு அழ ஆரம்பிச்சுட்டா....





குமுதாவோட அப்பா இதெல்லாம் பாத்துட்டு “என் பொண்ணு உங்க வீட்டுலே

நல்லபடியா வாழுவா னு எனக்கு நம்பிக்கை வந்துடுச்சுங்க....ஆனா” னு

இழுக்கவும், அப்பா மறுபடியும் “ ஐயா....நான் திரும்பவும் சொல்றேன்...நாங்க

உங்க பொண்ண மட்டும் தான் கேக்கறோம்....எங்களுக்கு காசு பணம்

வேணாங்க....மனுஷங்க தாங்க முக்கியம் “ னு சிரிக்கவும் அவளோட அப்பா

கண்கலங்கி கையெடுத்து கும்பிடவும், அப்பா சிரிச்சுகிட்டே” அட...எதுக்குங்க


உணர்ச்சிவசப்பட்டுகிட்டு?....உங்களுக்கு சம்மதம்னா நல்ல நேரம்

முடியறதுக்குள்ளே தட்ட மாத்திக்குவோம்” னு சொல்லவும், அவர்

தடுமாறிகிட்டே “நீங்க இப்படி ஏற்பாட்டோட வருவீங்க னு நாங்க எதிர்பாக்கவே

இல்லீங்களே....” னு தயங்கவும், அப்பா உடனே “பரவால்லீங்க.....அம்மாடி

குமுதா...ஓடி போய் வெத்திலையும் பாக்கும் ஒரு தட்டுலே வெச்சு எடுத்துட்டு

வாம்மா” னு சொல்லவும், குமுதா போய் எடுத்துட்டு வந்ததும் அம்மா நாங்க

கொண்டு போன பூவுலே கொஞ்சம் எடுத்து அந்த தட்டுலே வெச்சாங்க....ரெண்டு

அப்பாக்களும் எழுந்து நின்னு சம்பிரதாயத்துக்காக தட்ட

மாத்திக்கிட்டாங்க.....குமுதாவோட அப்பா ”எனக்கு சந்தோஷத்துலே பேச்சு

வரலீங்க...என் பொண்ணோட நல்ல குணத்துக்கு நல்ல இடமா தான் அமையும்

னு நம்புனேன்...அது வீண் போகலே....எனக்கு அது

போதுங்க.....குமுதா...எல்லாருக்கும் காபி குடுத்தியா மா?” னு கேக்கவும்,

குமுதா சமையலறைக்கு அவசர அவசரமா போகவும், அம்மாவும் என்

அக்காவும் அவ பின்னாடியே போனாங்க....என் அப்பாவும் அண்ணனும்

குமுதாவோட அப்பா கூட பேச ஆரம்பிக்க, நான் அப்படியே எழுந்து அவளோட

ஓவிய அறைக்கு போனேன்....அன்னிக்கு நான் பாத்த அந்த ஓவியத்துலே சரியா

கவனிக்க முடியாத விஷயங்கள இன்னிக்கு தான் பொறுமையா ரசிக்க

முடிஞ்சுது.....பின்னாடியிருந்து “ இந்தாங்க காபி” னு குரல் கேக்கவும்,

திரும்பினா குமுதா நின்னுட்டு இருந்தா...”இந்த ஓவியத்துலே ரொம்ப

ஒன்றிட்டீங்க போல” னு சிரிக்கவும், நான் அந்த ஓவியத்த காட்டி “இது...” னு

இழுக்கவும், என் அக்கா சரியா உள்ளே நுழைஞ்சா......நான் ஒன்னும் சொல்லாம

நகர்ந்துட்டேன்....






நான் வெளியே வந்து உக்காந்ததும் எல்லாரும் சந்தோஷமா

பேசிட்டு இருந்தாங்க....எங்க அப்பா “என் பொண்ணுக்கும் மாப்பிள்ளை பாத்து

வெச்சிருக்கோம்......முதல்லே அவளுக்கு கல்யாணத்த முடிச்சுட்டு அடுத்தது

இந்த கல்யாணத்த முடிப்போம்....என்ன சொல்றீங்க சம்மந்தி?” னு உரிமையோட

கேக்கவும், குமுதாவோட அப்பா நெகிழ்ந்து போய் “நீங்களா பாத்து ஒரு நல்ல

நாளா சொல்லுங்க சம்மந்தி....எங்களுக்கு ஒரு பிரச்சினையும் இல்லே” னு

சம்மதம் குடுக்கவும் எல்லார் முகத்துலேயும் சந்தோஷம்.....எங்க அப்பா

“உங்கள சந்திச்சதுலே சந்தோஷம்.....உங்க பொண்ண எங்க பையனுக்கு குடுக்க

சம்மதிச்சது அதை விட ரொம்ப சந்தோஷம்...இந்த சந்தோஷத்தோட நாங்க

கிளம்பறோம்......எங்க ஜோசியர பாத்து பேசிட்டு உங்களோட திரும்ப

பேசறேன்...இனிமே தான் அடிக்கடி சந்திக்கபோறோமே” னு சொல்லிட்டு

எழுந்திருக்கவும், நாங்களும் எழுந்திருச்சோம்.......

[manigopal]

இந்த சந்தோஷத்தோட நாங்க கிளம்பறோம்......எங்க ஜோசியர பாத்து பேசிட்டு

உங்களோட திரும்ப பேசறேன்...இனிமே தான் அடிக்கடி சந்திக்கபோறோமே” னு

சொல்லிட்டு எழுந்திருக்கவும், நாங்களும் எழுந்திருச்சோம்.....





வீட்டுக்கு வந்தவுடனே அம்மா கல்யாணத்துக்கு என்ன மாதிரி புடவை

எடுக்கணும், என்ன டிசைன்லே நகை வாங்கணும், பத்திரிகை எப்படி

இருக்கணும், யார் யாருக்கு அனுப்பனும் அப்படி இப்படி னு பெரிய லிஸ்ட் போட

ஆரம்பிச்சிட்டாங்க.....எங்க வீட்டுலே கல்யாணக்களை வந்துடுச்சு......அப்பா

ஜோசியர பாத்து பேசி, முதல்லே அக்காவோட கல்யாணத்துக்கு நாள் குறிச்சு

மாப்பிள்ளை வீட்டுலேயும் கலந்து பேசிட்டாங்க.....கல்யாண வேலையெல்லாம்

வேகமா நடந்துகிட்டு போக, எனக்கு தான் சில சமயம் மனசு ரொம்ப

வேதனைப்படும்...ஆனா அதை எல்லாம் சகிச்சு கிட்டு தான் ஆகணும்னு

என்னையே நானே சமாதானபடுத்திக்குவேன்....






இத்தன நாளா குமுதா எங்க வீட்டுக்கு சகஜமா வந்து போயிட்டிருந்தாலும்

இனிமே கல்யாணம் ஆகற வரைக்கும் அடிக்கடி வர்றது நல்லா இருக்காது,

ஊர்லே ஒரு மாதிரி பேசுவாங்க னு சொல்லவும், எங்களுக்கு ரொம்ப கஷ்டமா

போயிடுச்சு.....ஆனா நானும் என் அக்காவும் வெளியே பாத்து பேசிக்கலாம் னு

எங்களுக்குள்ளே பேசி முடிவு பண்ணிகிட்டோம்.....ஒரு நாள் சாயந்திரம்

அவங்களோட ஆபீசுக்கு போய் நின்னேன்..... எனக்கு ரொம்ப நாளைக்கப்புறம்

குமுதாவ பாக்கபோற சந்தோஷம்......முன்ன விட குமுதா எங்களோட சகஜமா

பேச ஆரம்பிச்சா...பேச்சு வாக்குலே நான் அவள “குமுதா அண்ணி” னு

கூப்பிடவும் அவளுக்கு வெக்கம் வந்துடுச்சு........ “அய்யோ.....என்னை அண்ணி

னு லாம் கூப்பிடாதீங்க...எனக்கு வெக்கமா இருக்கு” னு கெஞ்சவும், ன் அக்கா

உடனே “அண்ணி...... நீங்க இன்னும் கொஞ்ச நாள்லே எப்படியும் எங்க வீட்டுக்கு

வர போறீங்க அண்ணி...அப்பா எப்படியும் உங்கள அண்ணி னு தானே

கூப்பிடனும்.........அண்ணி” னு வம்புக்கு இழுக்க....நான் உடனே “என்னை விட

நீங்க ஒரு வருஷம் 3 மாசம் பெரியவங்க...அதாவது 455 நாள் , இன்னும் சரியா

சொல்லனும்னா 655200 நிமிஷம்....அப்போ நான் உங்கள அண்ணி னு தானே

கூப்பிடனும்...... அங்ங்ங்“ னு “கேப்டன்” குரல் லே மிமிக்ரி பண்ணவும், என்

அக்கா விழுந்து விழுந்து சிரிச்சா, குமுதா “ச்சீ...போங்க பா” னு

சிணுங்கினா.....






மனசுலே ஒரு பக்கம் வேதனை இருந்தாலும் ஆறுதலா குமுதாவோட வருகை

இருக்கும் னு நம்பிக்கை வந்துச்சு....... ஆனா அக்காவோட நடவடிக்கையிலே

எந்த மாறுதலும் இல்லே....அவளோட கல்யாணத்துக்கு துணிமணி, நகைகள்

வாங்குற வேலைகளையெல்லாம் எங்களையே பாத்துக்க சொல்லி, அப்பா காசு

மட்டும் குடுத்துட்டார்...ரெண்டு பேரோட கல்யாணத்துக்கும் சேர்த்து ஒரே

நேரத்துலே துணிமணியும், நகைகளும் எடுத்துட்டா நேரம் மிச்சமாகும்ன்றதாலே

குமுதாவும் எங்க கூடவே எல்லா கடைகளுக்கும் வந்தா.....அக்காவோட

கல்யாண பத்திரிகை தயாரானவுடனே குமுதாவோட அப்பாவுக்கும் குடுத்துட்டு

அப்படியே அவங்களோட கல்யாண தேதியையும் பேசி முடிவு பண்ணிடலாம்னு

அக்கா, அண்ணன் தவிர நாங்க எல்லாரும் குமுதா வீட்டுக்கு

போனோம்......அவளோட அப்பா ரொம்ப சந்தோஷப்பட்டார்.....எங்க

அம்மாகிட்டே “சம்மந்தியம்மா...என் பொண்ணு ரொம்ப நல்லவ......தன்னையும்

என்னையும் கவனிச்சுகிட்டு ரொம்ப சிரமப்பட்டுட்டா...இனிமே அவளுக்கு

எல்லாமே நீங்க தான்....அவ எதாச்சும் சின்ன சின்ன தப்பு பண்ணுனா அவ மேல

கோபப்படாதீங்க...புரியுற மாதிரி சொன்னா கேட்டுக்குவா” னு கண்கலங்கவும்,

எங்க அம்மா சிரிச்சுகிட்டே “சம்மந்தி, உங்க பொண்ணு என்னிக்கு எங்க வீட்டுக்கு

முதல் முதலா வந்தாளோ அன்னிலேர்ந்தே நான் என்னோட பொண்ணா தான்

பாக்கறேன்....நீங்க கவலைய விடுங்க” னு உறுதியா சொல்லவும், அவர்

கையெடுத்து கும்பிட்டார்...






எங்க அப்பா “அட சம்மந்தி, நாங்க இன்னொரு விஷயத்த பத்தி பேச தான்

வந்தோம்......நீங்க தப்பா நினைக்க கூடாது.....கல்யாணத்துக்கு அப்புறம்

நீங்களும் எங்களோட வந்து தங்கிடுங்க....ஏன்னா உங்கள பிரிஞ்சு குமுதா மனசு

கஷ்டப்படுறத நாங்க பாக்க விரும்பலே......உங்கள கவனிச்சுக்கறதுலே எந்த

சிரமமும் இருக்காது...இதுக்கு நீங்க கண்டிப்பா ஒத்துகிட்டு தான் ஆகணும்” னு

உரிமையோட கேக்கவும், குமுதாவோட அப்பா “சம்மந்தி....என் ஒரே ஆசை என்

பொண்ணுக்கு நல்ல இடத்துலே வரன் அமையணும்னு தான்....அது

நடந்துடுச்சு.....நான் எந்த விதத்துலேயும் அவளுக்கு பாரமா இருக்க மாட்டேன்”

னு ஒரேயடியா மறுத்துட்டார்....நாங்க ரொம்ப வற்புறுத்தியும் அவர் தன்னோட

முடிவ மாத்திக்கற மாதிரி இல்லே.... இனிமே அடிக்கடி நாங்களே வந்து அவர

பாத்துட்டு போறோம்னு முடிவு பண்ணுனதும் அதுக்கு மட்டும்

ஒத்துகிட்டார்......





அக்காவோட வருங்கால மாமனார் எங்க வீட்டுக்கு

வந்திருந்தார்.....கல்யாணத்துக்கு பிறகு அவங்கள தனிகுடித்தனம் வெக்கறதா

சொல்லவும், எங்க வீட்டுலே வருத்தபட்டாங்க.......ஆனா விலகி இருக்கும்போது

தான் உறவுகள் பலப்படும் னு சொன்னார்...அவரோட வித்தியாசமான

அணுகுமுறையும் பிடிச்சிருந்துது.......கடைசியா அக்காவோட கல்யாண நாளும்

வந்துச்சு.....எல்லா சொந்தக்காரங்களும் வந்தாங்க.....தன்னோட நெருங்கின

தோழியும், வருங்கால நாத்தனாருமான என் அக்காவோட கல்யாணத்துக்கு

குமுதா ஓடி ஓடி வேலை செஞ்சா.........ஒரு வீட்டுலே கல்யாணங்கறது

எல்லாருக்கும் சந்தோஷம் கொடுக்க வேண்டிய தருணம்.....ஆனா நான் மட்டும்

இங்கே குழப்பத்துக்கும், வேதனைக்கும் நடுவிலே இருதலைக்கொள்ளி எறும்பு

மாதிரி மாட்டிகிட்டு தவிக்கிறேன்.....ஒரு வேலை அவ என்கிட்டே கெஞ்சுன

மாதிரி இந்த கல்யாணத்த நிறுத்த எதாச்சும் முயற்சி

செஞ்சிருக்கனுமோ???...ச்சே...ச்சே...இந்த நேரத்துலே இத பத்தி யோசிக்கிறதே

வேஸ்ட்.....யோசிக்க வேண்டிய நேரத்துலே எல்லாம் தத்துவம் பேசிட்டு இப்போ

என்ன ஞானம் வேண்டி கிடக்கு??.......முகூர்த்த நேரம் நெருங்க நெருங்க

என்னாலே என்னை கட்டுப்படுத்த முடியலே......என் முகம் போன போக்கே நான்

ஏதோ மனக்குறையோட இருக்கேன்றத காட்டி குடுத்துடும் போல

இருந்துது....மணமேடையிலே என்னாலே நிக்க முடியலே......கண்கலங்க

ஆரம்பிக்கவும், குமுதா தான் என்னையே பாத்துட்டு இருந்தா....”என்ன

மோகன்.....என்ன ஆச்சு?” னு பதறவும், “ஒன்னும் இல்லே....இந்த

ஹோமகுண்டத்துலே இருந்து வர்ற புகை ஒத்துக்கலே” னு காரணம் சொல்லிட்டு

தனியே மணமகளுக்காக ஒதுக்கப்பட்ட அறைக்குள்ளே போய்

உக்காந்துகிட்டேன்.....கெட்டி மேளமும், நாதஸ்வரமும் அரங்கத்தையே அதிர

வைக்க, கல்யாணமும் முடிஞ்சுது......






அந்த நேரத்துலேயும் என்னை காணாததாலே, எங்க வீட்டுக்காரங்க அப்போ தான்

என்னை தேட ஆரம்பிச்சாங்க......குமுதா மூலமா நான் எங்கே இருக்கேன்றத

தெரிஞ்சுகிட்டு எங்க அம்மா உள்ளே வந்து என்னை பாத்து நான் கண் கலங்கறத

பாத்து, “ஹாஹஹா......டேய்....என்ன டா இது தனியா உக்காந்து

அழுதுகிட்டிருக்கே?...பொண்ணு கூட கெட்டா போ.....பாத்து டா...எங்களுக்கும்

சேர்த்து நீயே அழுதுடுவே போலருக்கே....இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துலே அவள

மாப்பிள்ளை வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போய்டுவாங்க....முகத்த கழுவிட்டு வந்து

சேரு” னு சிரிக்கவும், என் அக்கா உள்ளே நுழையவும் சரியா இருந்துது..அவள

பாத்ததும் “இந்தா...நீயாச்சு...அவனாச்சு..ரெண்டு பேரும் வந்து சேருங்க”னு

சொல்லிட்டு எங்க அம்மா வெளியே போக, இவ உள்ளேர்ந்து கதவ சாத்தி

தாழ்ப்பாள் போட்டா.... நான் கண்ண துடைச்சுகிட்டு குழப்பமா அவளையே

பாக்க, அவ கொஞ்சம் கூட பதட்டமே இல்லாம ஒரு புன்சிரிப்போட என்கிட்டே

வந்தா.....அவளோட ஜொலிக்கிற அழகை பாத்து பிரமிச்சு தான் போனேன்.....

“அய்யா ஏன் தனியா உக்காந்திருக்கீங்க?” னு கிண்டலா கேக்க, நான் “அப்படி லாம்

ஒன்னும் இல்லே...தலைவலி...கண்ணெரிச்சல்....அதான்” னு அதுக்கு மேல பேச

முடியாம தடுமாறி திரும்பி நின்னுகிட்டேன்......”ரொம்ப புத்திசாலி னு

நினைப்பா?” னு அவ என்னை கேக்கவும், நான் அதிர்ச்சியா திரும்பி அவளை

பாத்தேன்...... “எ...என்ன....சொல்றே நீ?” னு ஒன்னும் புரியாத மாதிரி

கேட்டாலும், அவ அந்த கேள்விய காரணத்தோட தான் கேட்டுருக்கா னு எனக்கு

புரிஞ்சுடுச்சு.....”ஒன்னும் புரியாத மாதிரி நடிக்காதே.....நான் உன்னை எவ்வளோ

கெஞ்சுனேன் இந்த கல்யாணத்த நிறுத்து னு?...அப்போ லாம் எனக்கு பெரிய

இவனாட்டம் விளக்கம் குடுத்துட்டு நீ உள்ளுக்குள்ளேயே

புழுங்குறியே.....இதெல்லாம் எனக்கு தெரியாது னு நினைக்கிறியா??....” னு

என்னை மடக்கவும், நான் “அ...அது...அது வந்து...அதெல்லாம் ஒன்னும்

இல்லேயே......நீ...நீ....உனக்காக எல்லாரும் காத்திட்டு இருப்பாங்க...நீ வெளியே

போ” னு அவ முகத்த பாக்க முடியாம எங்கேயோ பாத்துகிட்டு பேச, அவ என்

சட்டைய பிடிக்க, நான் அதிர்ச்சியா அவளையே பாக்க, அவ என் கண்ணையே

பாத்து பேச ஆரம்பிச்சா...”இதோ பார்......நான் சொல்றத கவனமா

கேட்டுக்க.....எனக்கு இதெல்லாம் சரியா தப்பா னு தெரியாது...ஊர் உலகத்துலே

இதுக்கெல்லாம் என்ன பேர் னு தெரியாது...ஆனா என்னோட வாழ்க்கையிலே

நான் முதல் முதலா ஆசைப்பட்ட ஆம்பள நீதான்......என் உடம்ப தொட

அனுமதிச்சதும் உன்னை தான்.....நாம உடலாலே ஒன்னு சேர பலமுறை

ஆசைப்பட்டும் சரியான சந்தர்ப்பம் அமையல..... வாழ்க்கையை புரிஞ்சுக்கோ னு

நீ சொன்னே ல??....நானும் யோசிச்சு பாத்தேன்....என்னோட வாழ்க்கைக்காக நீ

எவ்வளோ தூரம் யோசிக்கிறேங்கறத புரிஞ்சுக்கிட்டேன்.......அதனாலே தான்

இந்த கல்யாணத்துக்கு ஒத்துக்கிட்டேன்.....ஆனா இப்போ என் மனசுலே

இருக்கறத நீயும் புரிஞ்சுக்கோ..நான் இன்னொருத்தருக்கு

மனைவியாகிட்டேன்...ஆனா...” னு என்னையே விஷமமா பாக்க நான் இத்தன

நாளா இவ ஒண்ணுமே பேசாம இருந்தாலும் இவ்வளோ விஷயங்கள யோசிச்சு

வெச்சிருக்காளே னு ஆச்சர்யத்தோடும், அடுத்து என்ன சொல்ல போறாளோ னு

குழப்பத்தோடும் அவளையே பாக்க அவ சொன்ன அந்த விஷயம் எனக்கு தூக்கி

வாரி போட்டுச்சு..........

[manigopal]

இத்தன நாளா இவ ஒண்ணுமே பேசாம இருந்தாலும் இவ்வளோ விஷயங்கள

யோசிச்சு வெச்சிருக்காளே னு ஆச்சர்யத்தோடும், அடுத்து என்ன சொல்ல

போறாளோ னு குழப்பத்தோடும் அவளையே பாக்க அவ சொன்ன அந்த விஷயம்

எனக்கு தூக்கி வாரி போட்டுச்சு........





அவ “ஆனா” னு இழுக்கும்போதே நான் குழப்பத்தோட அவளையே பாக்க, ஒரு

அர்த்த சிரிப்போட “நீ என்னோட வாழ்க்கைக்கு எது சரி னு முடிவெடுத்து தான்

இதையெல்லாம் பண்ணியிருக்கே னு எனக்கு தெரியும்...என் மேல நீ எந்த

அளவுக்கு பிரியம் வெச்சிருக்கே னு புரிய வெச்சுட்டே....அதே மாதிரி நான் எந்த

அளவுக்கு உன்மேல ஆசை வெச்சிருக்கேன் னு உனக்கு புரிய வெக்கணும்

இல்லே?” னு பேசிகிட்டே போகவும், இவ எத பத்தி பேசறா னே புரியாம

அவளையே பாக்க, “இதோ பாரு.....என்னோட வாழ்க்கையிலே நான் ரசிச்ச,

என்னை மயக்கின முதல் ஆம்பளை நீ தான்.....என்னோட அழகையும்,

உடம்பையும்” னு சொல்லி என் சட்டைய பிடிச்சு தன பக்கம் இன்னும்

நெருக்கமா இழுத்து என் காதுக்கு மட்டும் கேக்கற மாதிரி ரகசியமா

“எல்லாத்தையும் உனக்கு தான் முதல்லே குடுக்க போறேன்.....இது தான் நான்

எடுத்திருக்கற முடிவு.....” னு சொல்லிட்டு கொஞ்சம் முகத்த பின்னால நகர்த்தி

என்னையே பாக்கவும், நான் எதையுமே நம்ப முடியாம குழப்பமா அவளையே

பாக்க, “இதெல்லாம் எப்படி நடக்கும்னு பாக்கறியா??....எங்க அத்தை சாந்தி

முகூர்த்தத்துக்கு இப்போதைக்கு நாள் நல்லா இல்லே னு இன்னும் 5 நாள் கழிச்சு

தான் நல்ல நாள் பாத்து வெச்சிருக்காங்க.....அந்த 5 நாள் தான் நான் உனக்கு

குடுக்கற ஒரே வாய்ப்பு....நீ எடுத்திருக்கற முடிவுக்கு எப்படி நான்

கட்டுப்படனும்னு நினைக்கிறியோ அதே மாதிரி என் முடிவுக்கு நீயும் ஒத்துகிட்டு

தான் ஆகணும்....நான் உனக்கு குடுக்க போற விருந்த நீ எங்கே எப்போ ரசிச்சு

ருசிக்க போறே னு நீயே முடிவு பண்ணிக்கோ.....ஆனா ஒன்னு....நான் ஏதோ

சும்மா விளையாட்டுக்கு சொல்றேன் னு நினைக்காதே.....நீ மட்டும் என்னை

தேடி வரலேன்னா நான் உனக்காக நம்ம வீட்டுக்கு

வந்துடுவேன்..........நிரந்தரமா......” னு முடிக்கவும், எனக்கு தலை கிர்ரு னு

சுத்துச்சு.....





இவ இத்தன நாளா எப்படியெல்லாம் பிளான் போட்டு வெச்சுருக்கா

பாருங்களேன்?......”நீ என்னோட ஆசைய நிறைவேத்துனா நான் புகுந்த வீட்டுலே

சந்தோஷமா இருப்பேன்.......இல்லேன்னா நம்ம வீட்டுலே உன்னோட

இருப்பேன்....எனக்கு ரெண்டுமே சந்தோஷம் தான்....எப்படி வசதி னு நீயே

முடிவு பண்ணிக்கோ.....சரி சரி நான் கிளம்பனும்……” னு தெளிவா பேசி

முடிச்சுட்டு தன் நாக்காலே இதழ்கள ஈரப்படுத்திகிட்டு என்னோட உதடுகள

கவ்வி, பொறுமையா தனக்கு ஆசை தீரும் வரைக்கும் சுவைச்சுட்டு,கண்ணை

மூடி ஒரு நொடி அந்த சுகத்த அனுபவிச்சுட்டு என்னை பாத்து “இத வெறும்

ட்ரேய்லர் தான்....மெயின் பிக்சர் இன்னும் பாக்கி இருக்கு…..இதுக்கு மேல நான்

இங்கே நின்னா கற்புக்கு நான் உத்தரவாதம் இல்லே......என் கற்புக்கு

இல்லேடா.....உன் கற்புக்கு” னு சொல்லி கண்ணடிச்சுட்டு என்னமோ

இதுவரைக்கும் எதுவுமே நடக்காத மாதிரி கதவ தொறந்து ஒரு நொடி என்னை

திரும்பி பாத்து வெக்கத்தோட சிரிச்சுட்டு போயிட்டா....





நான் அவ வெளியே போனப்புறமும் கள்ளு குடிச்ச குரங்காட்டம் போதை

தெளியாம “பே” னு நின்னுட்டே இருந்தேன்.....”அப்போ.....அப்போ....என்னை

விட்டு அவளோட உறவு நழுவி போயிடுமோ னு நான் தான் பயந்துட்டு

இருந்திருக்கேன்.....அவ தெளிவா தான் யா இருந்திருக்கா...... என்கிட்டே அவ

சொல்லிட்டு போன ஒவ்வொரு வார்த்தையும் என் காதுக்குள்ளே ரீங்காரமா

கேட்டுட்டே இருந்துச்சு......எதுவும் கையவிட்டு போகலே.....சில சமயம் நாம

நினைச்சத அடையறதுக்கு கால நேரம் சரியா அமையனும்....சூழ்நிலைக்கு ஏத்த

மாதிரி யோசிக்கணும்.....அவளோட பேச்சுலே இருந்த உள்ளர்த்தம் இப்போ தான்

புரியுது.....என்னோட மனச கசக்கி பிழிஞ்ச அந்த இறுக்கமும், சோகமும் இப்போ

சுத்தமா விலகின மாதிரி ஒரு உணர்வு......திடீர்னு மனசு பூரா ஒரு

குதூகலம்.....புதுசா ஒரு புத்துணர்ச்சி.......சும்மா கெடந்தவன உசுப்பேத்தி

விட்டுட்டு இவ பாட்டுக்கும் போயிட்டாளே.......இன்னும் கொஞ்ச நேரம்

இருந்திருந்தா ஆசை தீர கொஞ்சி இருக்கலாம்......சரி விடு.....எல்லாம்

நல்லதுக்கு தான்...” னு நினைச்சுகிட்டே விசிலடிச்சுகிட்டே வெளியே

வந்தேன்.....என்னையே எங்க அம்மா புரியாம பாத்தாங்க....”டேய்...என்னமோ

உள்ளே பொண்ணாட்டம் அழுதுட்டிருந்தே...இப்போ என்னடா விசிலெல்லாம்

பலமா இருக்கு?” னு கிண்டலடிக்கவும், “உனக்கு இதெல்லாம் புரியாது மா” னு

வம்புக்கு இழுக்க, “ஆமா...இவரு பெரிய விஞ்ஞானி.........இவரு பேசறது

எங்களுக்கு புரியாது....” னு விளையாட்டா என் முதுகுலே அடிக்க நான் அடிய

வாங்கிகிட்டு “ஹஹஹா” னு சிரிச்சுகிட்டே போயிட்டேன்....எனக்கு அப்போ

இருந்த சந்தோஷத்துலே தலைகால் புரியலே......ஹாஹாஹா....இப்போ நான்

தான் அந்த கல்யாண மண்டபத்துலேயே ரொம்ப சந்தோஷமா

இருந்தேன்......அந்த சந்தோஷத்துலே மண்டபத்தையே சுத்தி சுத்தி வந்துட்டு

இருந்தேன்....அதுக்குள்ளே மதிய சாப்பாட்டு நேரம் வந்துட்டதாலே

சாப்பிட்டதுக்கப்புறம் எல்லாரும் ஒன்னா கிளம்பலாம்னு முடிவு

பண்ணுனாங்க.....நான் அப்புறம் சாப்பிடறேன்னு சொல்லிட்டு எல்லாருக்கும்

எல்லாருக்கும் பந்தி பரிமாற ஆரம்பிச்சேன்......குமுதாவும் என்னோட சேர்ந்து

உதவ ஆரம்பிக்க, நான் அவள வலுக்கட்டாயமா அவளோட அப்பாவுக்கு சாப்பாடு

போட சொன்னேன்....எல்லார் கூடவும் சேர்ந்து சாப்பிடுவாங்க னு பாத்த ரெண்டு

பேரையும் காணோம்....





தேடி பாத்ததுலே ஒரு அறையிலே அவளோட அப்பாவுக்கு பரிமாறிட்டு

இருந்தா...நான் உள்ளே போனதும் ஒரு சின்ன அதிர்ச்சியோட “ இல்லே

மோகன்...அது வந்து.....அங்கே கூட்டம் நெறைய இருந்துதா?...அதான் இங்கே

உக்கார வெச்சு” னு சமாளிக்க, நான் “ஏன் அண்ணி...எங்களோட சேர்ந்து சாப்பிட

உங்க அப்பாவுக்கு விருப்பம் இல்லியா?” னு கேக்கறதுக்கும், எங்க அப்பா அம்மா

ரெண்டு பெரும் உள்ளே நுழையறதுக்கும் சரியா இருந்துச்சு......அவங்ககிட்டே

விஷயத்த சொல்லவும், அவங்களும் “என்ன சம்மந்தி இது?......ஏன் மா

குமுதா?...ஏன் ரெண்டு பேரும் இப்படி ஒதுங்கி போயி தனியா

உக்காந்திருக்கீங்க?...... னு வருத்தப்பட, குமுதாவோட அப்பா என்ன சொல்றது

னு தெரியாம மௌனம் சாதிக்க, குமுதா கண்கலங்க ஆரம்பிக்க, அம்மா

குமுதாவோட கைய பிடிச்சு “குமுதா......உன்னையும் என் பொண்ணா தான்

பாக்கறேன் மா...என்கிட்டே சொல்ல மாட்டியா?” னு உரிமையா கேக்கவும்,

“அத்தை.....கல்யாண மண்டபத்துலே எல்லாரோடவும் உக்காந்து சாப்பிட அப்பா

கூச்சப்படறார்....அதான் இங்கே உக்கார வெச்சேன்....அவரோட பிடிவாதத்த

மாத்த முடியலே....இப்போவே இப்படி னா இன்னும் போகப்போக இவர எப்படி

தனியா விடறது?.....” னு கண்கலங்கி சொல்லவும், அப்பா அவர் பக்கத்துலே

உக்காந்து “ என்ன சம்மந்தி இது?...ஏன் இப்படி நினைக்கிறீங்க?...நீங்களும்

என்னோட சம்மந்தி தான்.....பணம் காச வெச்சு மனுஷங்கள நாங்க பிரிச்சு

பாக்கறது இல்லே......அந்த சம்மந்திக்கு குடுக்கற மரியாதை உங்களுக்கும்

உண்டு...பாருங்க குமுதா எப்படி வருத்தப்படுது?.......நீங்க தனியா

கஷ்டப்படும்போது உங்க பொண்ணு மட்டும் எப்படி சந்தோஷமா இருக்க

முடியும்?......நீங்க எங்களோட வந்து தங்குங்க னு சொன்னாலும் கேக்க

மாட்டேன்றீங்க......ஹ்ம்ம்....உங்க தன்மானத்துக்கு அது பாதிப்பா இருக்கும்னு

நினைக்கறீங்க போல.....நீங்களும் எங்க குடும்பத்துலே ஒருத்தர் ன்ற

உரிமையிலே நாங்க ஒரு முடிவு எடுத்திருக்கோம்....நாங்க அடிக்கடி வந்து

உங்கள பாத்துட்டு போறது எப்படியும் உறுதி....ஆனா உங்கள கவனிச்சுக்கறதுக்கு

உங்க கூட ஒரு ஆண் செவிலியர் ஒருத்தர ஏற்பாடு பண்ண போறேன்....வீட்டு

வேலைகள பாத்துக்கறதுக்கு ஒரு ஆளையும் போடலாம்னு இருக்கோம்...இதுக்கு

நீங்க ஒத்துகிட்டு தான் ஆகணும்.....ஏன்னா எங்களுக்கும்

வயசாகுது.....உங்களோட நிலைமையை நாங்களும் புரிஞ்சுக்கணும்...” னு

தீர்மானமா சொல்லவும், குமுதாவோட அப்பா மறுக்க முடியாம மௌனம்

சாதிக்க, குமுதாவோட முகத்துலே கொஞ்சம் ஆறுதல் தெரிஞ்சுது....

[manigopal]

குமுதாவோட அப்பா மறுக்க முடியாம மௌனம் சாதிக்க, குமுதாவோட

முகத்துலே கொஞ்சம் ஆறுதல் தெரிஞ்சுது.......





எங்க அப்பா உடனே “நம்ம சம்மந்தி இங்கே உக்காந்து சாப்பிடும்போது நாமளும்

இங்கேயே சாப்பிட்டுடலாம்...எனக்கும் இங்கேயே இலைய போட

சொல்லுங்க...அப்படியே என் வருங்கால மருமகள் கையால

சாப்பிட்டுடறேன்......” னு சிரிச்சுக்கிட்டே சொல்லவும், குமுதா இரட்டிப்பு

சந்தோஷத்தோட அப்பாவுக்கு பரிமாறவும், எல்லார் முகத்துலேயும்

சந்தோஷம்......சாயந்திரம் வரவேற்பு இருந்ததாலே அதுக்கு முன்னே அக்காவை

கோயிலுக்கு கூட்டிட்டு போயிட்டு கொஞ்சம் ஓய்வுக்கு பின்னாடி திரும்ப

அலங்காரம் செஞ்சு கூட்டிட்டு வரலாம்னு அம்மாவும் மாப்பிள்ளை

வீட்டுக்காரங்க கூடவே போயிட்டாங்க.....அடிக்கடி நானும் அவளும் திருட்டு

பார்வை பாத்துக்கறதும், சிரிச்சுக்கறதும் ஒரே குஷியா தான்

இருந்துச்சு.....என்னையும் கூட கூப்பிட்டப்போ எனக்கு தலை வலிக்குது னு

சொல்லி மண்டபத்துலேயே தங்கிட்டேன்......




சாயந்திரம் வரவேற்பிலே தான் நாங்க எதிர்பார்த்த கூட்டம்

வந்துச்சு.....மேடையை முழுக்க மலர்களாலே அலங்காரம் பண்ணி, சிவப்பு

கம்பளம் விரிச்சு, தாம் தூம்னு அப்பா செலவு பண்ணியிருந்தார்... இது

எல்லாத்துக்கும் முத்தாய்ப்பா யாருக்கும் தெரியாம ஒரு இன்ப அதிர்ச்சிய அப்பா

குடுத்தார்.....அக்காவும் மாப்பிள்ளையும் மேடைக்கு வந்து நின்னவுடனே,

அப்பாவும் அம்மாவும் முதல்லே போய் ஒரு சின்ன பரிசுப்பெட்டிய மாப்பிள்ளை

கையிலே குடுக்கவும், அவர் ஒண்ணும் புரியாம கேக்க, “பிரிச்சு பாருங்க

மாப்பிள்ளை” னு சிரிச்சுகிட்டே சொல்ல, பிரிச்சு பாத்தா உள்ளே ஒரு கார் சாவிய

பாத்ததும் “என்ன மாமா இது?” னு கேக்கவும் அதே சமயத்துலே ஒரு வீடியோ

கேமிராமேனை வாசலுக்கு அனுப்பி அங்கே புதுசா வாங்கி பூக்களாலே

அலங்காரம் பண்ணி வெச்சிருந்த ஒரு ஹோண்டா சிட்டி காரை

மண்டபத்துக்குள்ளே இருக்கற பெரிய திரையிலே காட்ட வெச்சு “பிடிச்சிருக்கா

மாப்பிள்ளை?” னு சிரிச்சுகிட்டே கேக்க, மாப்பிள்ளையோட அப்பா கூட “எதுக்கு

சம்மந்தி இவ்வளோ செலவு?...நாங்க இதையெல்லாம் எதிர்பாக்கலீங்க...” னு

சொன்னாலும், அப்பா சிரிச்சுக்கிட்டே “ சம்மந்தி, நீங்க எதிர்பாக்கலேன்னாலும்

எங்க வீட்டுலே நடக்கிற முதல் கல்யாணம் இது....அதுவும் என் செல்ல

பொண்ணோட கல்யாணம்...இந்த நிகழ்ச்சி வாழ்க்கையிலே ஒரு முறை தான்

வரும்...அதை எப்பவும் நினைவிலே நிக்கற மாதிரி நடத்தனும்...அதுக்கு தான்

இவ்வளவும்” னு விளக்கம் குடுத்தார்.....இன்னிசைக்கச்சேரி ஒரு பக்கம்,

அக்காவோட படிச்சவங்க, கூட வேலை பாக்கறவங்க அப்படி இப்படி னு பெரிய

இளமைப்பட்டாளத்தோட கேலி, அரட்டை, அமர்க்களத்தோட வரவேற்பு நடந்து

முடிஞ்சுது......





ராத்திரியாயிட்டதாலே எல்லாரும் எங்க வீட்டுக்கு வந்துட்டோம்....ஆனா எல்லா

சொந்தக்காரங்க கூட்டமும் நிரம்பி வழிஞ்சதாலே என்னாலே என் அக்காவை

நெருங்க முடியலே.....எங்க அப்பா குமுதாவையும், அவ அப்பாவையும்

வீட்டுலே கொண்டு விட்டுட்டு வர சொன்னார்.......குமுதாவோட அப்பா

எவ்வளவு மறுத்தும், நான் அவங்கள கார்லே கொண்டு போய் வீட்டுலே இறக்கி

விட்டேன்.....நான் உடனே கிளம்பறேன் னு சொன்னதும், “குமுதா

“ஏன்....எதுவும் வேலை இருக்கா?” னு கேக்க, “ச்சே ச்சே...அதெல்லாம் ஒன்னும்

இல்லே....நீங்க களைப்பா இருப்பீங்க...அதான்” னு நான் பதில் சொல்லவும்,

“ஹ்ம்ம்....சரி” னு தயங்கியபடியே குமுதா நிக்க, எனக்கு என்னமோ அவ

என்கூட அதை பத்தியோ பேச வந்துட்டு தயங்குறது புரிஞ்சுது....”சரி.....எனக்கு

ஒன்னும் வேலை இல்லே....கொஞ்சம் தண்ணி குடுங்க” னு உள்ளே வந்து

உக்காந்தேன்.....அவளும் எதிர்லே வந்து உக்காந்து சேலை நுனிய விரலாலே

இழுத்து விட்டுகிட்டு நிக்கவும், நான் அவளோட தயக்கத்த புரிஞ்சுகிட்டு “என்ன

விஷயம்...சொல்லுங்க அண்ணி?” னு கேக்க, “அய்யோ...ப்ளீஸ்...என்னை

அண்ணி னு கூப்பிடறதுக்கு பதிலா பேர் சொல்லி கூட கூப்பிடுங்க...நான் உங்கள

விட அந்த அளவுக்கு ஒன்னும் வயசுலே மூத்தவ இல்லே....என்னை அண்ணி னு

கூப்பிடும்போதெல்லாம் என்னை நீங்க தூரத்துலே ஒதுக்கி வெச்சு பாக்கற மாதிரி

தான் தோணுது..... அத்தை மாமா ரெண்டு பேரயும் நான் மரியாதையோட தான்

கூப்பிடனும்.... ஆனா நாம நல்ல நண்பர்களா இருப்போமே.....என்ன

சொல்றீங்க?” னு கேக்கவும், எனக்கு அவளோட வெளிப்படையான பேச்சு

பிடிச்சிருந்துச்சு.....எனக்கு சந்தோஷத்துலே தலைகால்

புரியலே.....”ஓகே.....ஓகே.....எனக்கு டபுள் ஓகே.....எனக்கு கூட சின்ன குழப்பம்

இருந்துச்சு....எங்கே கல்யாணத்துக்கு அப்புறமா ஒரு இடைவெளி

உருவாகிடுமோ னு....ஆனா இப்போ அந்த பயம் போயிடுச்சு......நாம நல்ல

நண்பர்களா இருப்போம் னு சொன்னத கேக்கும்போது எனக்கு சந்தோஷத்துலே

துள்ளி குதிக்கணும் போல இருக்கு......ஆனா எனக்கு உங்கள அண்ணி னு

கூப்பிடறது தான் பிடிச்சிருக்கு” னு சிரிக்கவும், “சொன்னா கேக்க மாட்டீங்க

போல...சரி, எப்படியோ உங்க இஷ்டம்”னு குமுதா பதில் சொன்னாலும் அவ பேச

வந்த விஷயமே வேற னு தான் தோனுச்சு.....”சரி.....இப்போ நீங்க சொல்ல

வந்தத சொல்லுங்க” னு அவ முகத்த பாத்து நேரிடையா கேக்கவும் குமுதா

தயங்கிகிட்டே “என்னோட அப்பா தான் எனக்கு இருக்கற ஒரே

சொந்தம்.....கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் அவர தனியா விட்டுட்டு நான் என்ன

பண்ண போறேன் னு தெரியலே.....அவரோட பிடிவாதத்துக்கு முன்னாடி நான்

என்ன சொன்னாலும் எடுபடாது” னு வருத்தப்பட, நான் சட்டு னு “ இப்போதானே

என்னை உங்க நண்பன் னு சொன்னீங்க....உங்களோட எந்த பிரச்சினைக்கும்

என்னாலான உதவி நான் கண்டிப்பா செய்வேன்....நான் உங்க அப்பாவ அடிக்கடி

வந்து பாத்துக்க மாட்டேனா???....இதெல்லாம் நீங்க சொல்லி தான் நான்

செய்வேன் னு நினைக்கிறீங்களா?” னு வெளிப்படையா கேக்கவும், அவ

சந்தோஷத்துலே கண்கலங்க, “நான் கெளம்பறேன் அண்ணி” னு சொல்லிட்டு

எழுந்து வாசலுக்கு வந்ததும், திரும்பி “இந்த புடவை அழகா இருக்கு” னு

சொல்லவும், நான் அவள ஏதோ சமாதானப்படுத்தறதுக்காக சொல்றேன் னு

நினைச்சுகிட்டு “அப்படியா?...சரி” னு சாதரணமா சொல்ல, நான் உடனே “நீங்க

கட்டியிருக்கறதாலே இந்த புடவை அழகா இருக்கு” னு சிரிக்கவும், குமுதா

“ஏய்...ஓவரா பேசறே நீ” னு விளையாட்டா என் முதுகுலே அடிச்சாலும்

வெக்கத்துலே அப்படியே முகம் செவந்து போனத பாக்கும்போது அவ்வளோ

அழகா இருந்தா....அவளோட வெக்கத்த ரசிச்சுகிட்டே அங்கேர்ந்து

கெளம்பினேன்.....

[manigopal]

குமுதா “ஏய்...ஓவரா பேசறே நீ” னு விளையாட்டா என் முதுகுலே அடிச்சாலும்

வெக்கத்துலே அப்படியே முகம் செவந்து போனத பாக்கும்போது அவ்வளோ

அழகா இருந்தா....அவளோட வெக்கத்த ரசிச்சுகிட்டே அங்கேர்ந்து

கெளம்பினேன்......




வீட்டுக்கு வந்து பாத்தா கிட்டத்தட்ட எல்லாரும் தூங்கியிருந்தாங்க....என்னோட

ரூம்லே ஊர்லேர்ந்து வந்த சொந்தக்கார கூட்டமே படுத்திருந்துச்சு...சரி தான் னு

முடிவு பண்ணி மேல மெத்தையிலே போய் பாய விரிச்சு வானத்த பாத்துகிட்டே

படுத்திருந்தேன்....அந்த ரம்மியமான அமைதிய ரசிச்சுகிட்டே தூங்கிட்டேன்,

ஆனா விடியற்காலையிலே அம்மா வந்து “டேய் எழுந்திருடா.....நல்ல நேரம்

முடியறதுக்குள்ளே அவள அழைச்சிட்டு போயிடுவாங்க...சீக்கிரம் குளிச்சுட்டு

வந்து நில்லுடா” னு எழுப்பி விட்டுட்டாங்க.....வழக்கமா பொண்ணுங்க புகுந்த

வீட்டுக்கு போற நேரத்துலே நடக்கிற அதே சம்பிரதாயங்கள், பாச மழை,கண்ணீர்

எல்லாமே நடந்துது.......அக்காவோட கண்கள் என்னை பாக்கும்போதெல்லாம்

அவ சொன்னத நான் புரிஞ்சுகிட்டேனா, அவளோட ஆசைய நிறைவேத்துவேனா

ன்ற அந்த எதிர்பார்ப்பு தெரிஞ்சுது......என்னால அந்த நேரத்துக்கு ஆறுதலான

ஒரு பார்வைய மட்டுமே பதிலா கொடுக்க முடிஞ்சுது.....கொஞ்ச நேரத்துலே

எல்லாரும் கிளம்பி போயிட்டாங்க....





வாழ்க்கையிலே முதல் முதலா ஒரு வெறுமை, என்னுடைய உயிருக்கு

உயிரான ஒரு சொந்தத்தின் பிரிவு...நிஜமா ஒரு நரக வேதனை தான்.....என்னால

வேற எதை பத்தியும் யோசிக்க முடியலே.....இனிமே அவ இல்லாத ஒரு

தனிமையோட எப்படி வாழப்போறேன்னும் புரியலே.....மனித உறவுகள்

எல்லாமே ஒரு நாள் பிரிவு என்னும் கட்டத்துக்கு வந்து தான் தீரும் னு மூளை

ஒரு பக்கம் புத்திமதி சொன்னாலும் மனசால தான் ஒத்துக்க

முடியலே.....அண்ணனை இத்தனை நாள் வீட்டுலே உக்கார வெச்சதே பெரிய

அதிசயம்....உன்னோட கல்யாணம் முடியற வரைக்குமாவது இங்கேயே இரு டா

னு எவ்வளோ எடுத்து சொல்லியும் தன்னோட பிடிவாதத்த விட்டு குடுக்கற

மாதிரி இல்லே.....அம்மா அவன தனியா கூப்பிட்டு “டேய் தம்பி.....அந்த குமுதா

பொண்ணோட போன்லே அப்பப்போ பேசு....அப்போ தானேடா ஒருத்தர பத்தி

ஒருத்தர் புரிஞ்சுக்க முடியும்....இந்த காலத்துலே கல்யாணம் நிச்சயமானதும்

பொண்ணும் பையனும் மனசு விட்டு பேசணும் னு

நினைக்கிறாங்க...பிற்காலத்துலே கருத்து வேறுபாடு வராம இருக்கணும்னா

இதெல்லாம் நல்லதுதான்.....இதெல்லாம் நான் சொல்லியா உனக்கு

புரியணும்?....ஏண்டா நீ மட்டும் வேலை வேலை னு அலைஞ்சுகிட்டே

இருக்கே?....அது சின்ன பொண்ணு டா...அது மனசுலேயும் சின்ன சின்ன

ஆசையெல்லாம் இருக்கும் ல?.....நீ பாட்டுக்கு ஊரு ஊரா சுத்தறதுலேயே குறியா

இருக்கியே.....அந்த பொண்ணு ஏமாந்து போயிடும்டா....கொஞ்சம் யோசி டா” னு

கெஞ்சற மாதிரி கேக்க, என் அண்ணனோ “அம்மா....இனிமே தான் நான்

பொறுப்பா இருக்கணும்....நான் என்னோட மனைவிய சந்தோஷமா

வேச்சுக்கனும்னா அதுக்கு நல்லா சம்பாதிக்கணும்...அவளுக்கு தேவையான

எல்லாத்தையும் செய்யனும்னா நான் இதெல்லாம் செஞ்சுதான் ஆகணும்னு

தனக்கு தெரிஞ்ச நியாயத்த சொல்லிட்டு கிளம்பி வடநாட்டுக்கு

போயிட்டான்.....





வீட்டுலே இத்தன வருஷமா என்னோட சண்டை போட்டு,விளையாடி,

கொஞ்சி,என்னோட ஒவ்வொரு அசைவிலேயும் பங்கெடுத்துகிட்ட ஒரு ஜீவனை

பிரிஞ்சு ஒவ்வொரு நாளையும் கடத்துறதே பெரிய பிரயத்தனமா

இருந்துது.....ஆனா என் மேல அவ இன்னும் உயிரா தான் இருக்கா ன்றதாலே

கொஞ்சம் ஆறுதலான விஷயம் தான்...கல்யாண மண்டபத்துலே

எங்களுக்குள்ளே நடந்த அந்த உரையாடல் அப்போதைக்கு குஷியா இருந்துச்சு

ஆனா இனிமே அவ வேற ஒருத்தரோட வீட்டுலே இருக்க போறா....எப்படி

நினைச்ச நேரத்துலே போய் பாக்க முடியும்?....அப்படியே பாத்தாலும் ரெண்டு

பேரும் தனிமையிலே இருக்கற வாய்ப்பு எப்படி கிடைக்கும்??....இப்படி

குழப்பத்துக்கு மேல் குழப்பம்.......கேள்விக்கு மேல் கேள்வி....என்னோட

சந்தோஷம் கானல் நீரா போயிடுமோ னு கூட தோனுச்சு.....ஒவ்வொரு நாளும்

கடந்து போக போக என்னோட ஏக்கமும் கூடிகிட்டே போச்சு ஆனா உருப்படியா

யோசனை தான் ஒன்னும் தோணலே......நானும் அவளும் கல்யாண

மண்டபத்துலே பேசிகிட்டத கடந்து 3வது நாள் வந்துது......இன்னும் ரெண்டு நாள்

மட்டுமே பாக்கி.....இப்போதைக்கு அவ எங்க வீட்டுக்கு வர வேண்டிய

அவசியமும் இல்லே....அப்படி ஒரு வேளை எங்க வீட்டுக்கு வந்தாலும் சுத்தி

யாராவது இருந்துகிட்டே தான் இருப்பாங்க.......அவகிட்டே போன் பண்ணி பேசி

பாப்போமா?....”என்ன னு பேசுவேன்??.......”அவ அவ்வளோ ஆசையும்

எதிர்பார்ப்பும் உன் மேல வெச்சிருக்கும்போது என்னால எந்த வழியும் யோசிக்க

முடியலேன்னு சொல்ல முடியுமா??...ச்சே.....வெக்கமா இல்லே உனக்கு?” னு

என்னையே திட்டிகிட்டேன்.....




கிட்டத்தட்ட நம்பிக்கையே போய் என்ன செய்றதுன்னே தெரியாம என்னோட

அறையிலே உக்காந்திட்டு இருந்தப்போ தான் எங்க வீட்டு டெலிபோனே குரல்

கொடுத்துச்சு.....எங்க அம்மா எடுத்து “ஹலோ” னு சொல்லி அடுத்த நொடியே

“அம்மாடி....நல்லா இருக்கியா டா???.....னு சத்தமா பேச ஆரம்பிக்கும்போதே

புரிஞ்சுடுச்சு யார் போன் பண்ணியிருக்காங்க னு.....அவ குரலையாச்சும்

கேக்கனும்னு ரொம்ப ஆசை ஆனா அதுக்கு மேல அவளோட என்ன

பேசுவேன்?.....ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு என்னை கட்டுப்படுத்திக்கிட்டு வெளியே

வராமயே உக்காந்திருந்தேன்.....கொஞ்ச நேரத்துலே அம்மா உள்ளே வந்து

ரொம்ப சந்தோஷமா “டேய்....யார் போன் பண்ணுனது தெரியுமா??...” னு கேக்க

நான் எனக்குள்ளே இருந்த மொத்த ஆர்வத்தைய்ம் மறைச்சுகிட்டு பொய்யான

எரிச்சலோட “தெரியும்...இப்போ என்ன வேணுமாம் அவளுக்கு?” னு

சிடுசிடுக்கவும், எங்க அம்மா குழப்பமா என்னையே பாத்து “இப்போ எதுக்கு

எரிஞ்சு விழுறே?.....நீ எப்போ நல்ல மூடுலே இருக்கே எப்போ சிடுமூஞ்சியா

இருக்கே னு புரியவே மாட்டேங்குது போ.....அவ நம்ம வீட்டு பொண்ணு

டா....கல்யாணம் பண்ணி குடுத்துட்டா அப்படியே விட்டுட முடியுமா?....என்

பொண்ணு அங்கே தனியா என்ன பாடுபடுதோ?...” னு கண்கலங்க, நான் ஏன்

அப்படி பேசுனேன் னு எனக்கே வெக்கமா போச்சு...”சரி...சரி....நான் வேற ஏதோ

ஞாபகத்துலே பேசிட்டேன்...இப்போ என்ன பண்ணனும் சொல்லு?” னு

பொறுமையா கேக்கவும், எங்க அம்மா “பொண்ணுங்களோட மனசு புகுந்த

வீட்டுக்கு போனாலும் கொஞ்ச நாளைக்கு பொறந்த வீட்டையே சுத்தி சுத்தி

வரும்..போக போக தான் சரியாகும்......நாம தான் டா அவளுக்கு ஆதரவா

இருக்கணும்.....அவளுக்கு திடீர்னு அதிரசம் சாப்பிடனும்னு

ஆசையாம்...அவங்க வீட்டுலே எப்படி கேக்கறது னு வெக்கப்பட்டுகிட்டு

என்கிட்டே போன் பண்ணி கேக்கறா டா....என் பொண்ணு பாவம் டா....நான்

இன்னிக்கே செஞ்சு வெக்கிறேன்...நாளைக்கு காலைலயே போய் குடுத்துட்டு

வந்துடு டா....நான் போனா அப்புறம் சம்மந்தியம்மா என்ன எது னு

விசாரிப்பாங்க...ஏன் எங்ககிட்டே கேக்கக்கூடாதா னு வருத்தப்படுவாங்க...நீ

போனா சாதாரணமா பேசிட்டு வர்ற மாதிரி அப்படியே அவ கையிலே குடுத்துட்டு

வந்துடலாம்....ப்ளீஸ் டா...” னு சொல்லிட்டு போயிட்டா.....





எனக்கு அவள பாக்கற வாய்ப்பு தானா அமைஞ்சதுலே ரொம்ப

சந்தோஷம்.....உடனே இருக்கிற கொஞ்ச நஞ்ச மூளைய கசக்கி ஒரு திட்டம்

போட்டேன்....நாங்க பேசி வெச்சது நடக்க முடியாம போனாலும் அவள நேர்லே

பாத்து ஒரு சின்ன பரிசு குடுத்துட்டாவது வரலாம் னு தோனுச்சு....அடுத்த நாள்

காலையிலே சீக்கிரம் எழுந்து ரெடியாயிட்டேன்.....அம்மா செஞ்சு குடுத்த

இனிப்போட கிளம்பினேன்..வழியிலே நான் அவளுக்கு குடுக்கனும்னு முடிவு

பண்ணி வெச்சிருந்த ஒரு “ஸ்பெஷல் கிப்ட்”டையும் வாங்கிட்டு அழகா

பரிசுப்பொருள் மாதிரி பேக் பண்ணி அவளோட வீட்டுக்கு போய்

சேர்ந்தேன்............

[manigopal]

அம்மா செஞ்சு குடுத்த இனிப்போட கிளம்பினேன்..வழியிலே நான் அவளுக்கு

குடுக்கனும்னு முடிவு பண்ணி வெச்சிருந்த ஒரு “ஸ்பெஷல் கிப்ட்”டையும்

வாங்கிட்டு அழகா பரிசுப்பொருள் மாதிரி பேக் பண்ணி அவளோட வீட்டுக்கு

போய் சேர்ந்தேன்.....




நான் போய் கதவ தட்டவும், அவளோட மாமியார் தான் கதவ

தொறந்தாங்க.....என்னை பாத்ததும், ஆச்சர்யமும், சந்தோஷமுமா “வாங்க

தம்பி.....எப்படி இருக்கீங்க?.....கொஞ்சம் முன்னாடியே போன் பண்ணி சொல்லி

இருக்கலாம் ல?....இப்போ தான் பையன் வேலைக்கு கிளம்பி

போனான்.....அவரும் வெளியூர் போயிருக்கார்.....உங்க அக்காவும் நானும்

மட்டும் தான் இருக்கோம்......அப்பா, அம்மா எப்படி இருக்காங்க?......அவங்க

வரலியா?” னு கேள்வி மேல கேள்வியா கேட்டுகிட்டே போக, நான் அவங்களுக்கு

பதில் சொல்ற மாதிரியே பாவ்லா பண்ணிக்கிட்டு அவளையே தான்

தேடிகிட்டிருந்தேன்..... அவங்க மாமியார் நான் தேடுறத பாத்து “சிரிச்சுகிட்டே

”தம்பி...இருங்க நானே கூப்பிடுறேன்” னு சொல்லி “அம்மாடி...யார் வந்திருக்கா

பாரு மா” னு கூப்பிடவும், உள்ளே இருந்து என் அக்கா வந்து

நின்னா....





காலையிலேயே குளிச்சு ஒரு காட்டன் புடவையிலே, தலையை துவட்டி ஒரு

துண்டாலே சுருட்டி கொண்டை மாதிரி போட்டுக்கிட்டு வெளியே வந்து

நின்னா....அவள பாத்ததும் நெஞ்சுக்குள்ளே அப்படி ஒரு பரவசம்.....இத்தன

வருஷமா அவள மாடர்ன் ட்ரெஸ்லே தான் அதிகம் பாத்திருக்கேன்.....இன்னிக்கு

புடவையிலே பாக்கவும் செம கிக்கா இருந்துச்சு...அதுவும் அவ ஒரு பக்கமா

திரும்பி நின்னதாலே, அவளோட அளவான ஆனா கின்னு னு நிக்கற

ஆரஞ்சுக்கனிகள அழகா எடுப்பா தெரிஞ்சுது...அத பாக்கும்போதே எனக்கும்

தூக்கிக்கிட்டு நின்னுச்சு.....அப்படியே கண்ண கீழே இறக்கினா அவளோட

எலுமிச்சை வண்ண இடுப்பு பிரதேசத்துலே நீர்த்துளிகள் வழிஞ்சு என்னை

கொஞ்சம் உறிஞ்சு தான் பாரேன் னு கூப்பிடுற மாதிரி இருந்துது......பின்பக்கத்த

பாக்கும்போதே நாக்குலே எச்சில் ஊறுச்சு......அதுங்கள தடவி, கசக்கி முத்தம்

குடுத்து.......அய்யய்யோ....என்னாலே இதுக்கு மேல தாங்க முடியாது

போலருக்கே.....நாக்காலே உதட்ட தடவி எச்சில் பண்ணிகிட்டே என்னமோ

பட்டிக்காட்டான் மிட்டாய்கடைய பாக்கற மாதிரியே அவள பாத்துகிட்டு

நின்னேன்.....





அவ எங்க வீட்ட விட்டு புகுந்த வீட்டுக்கு வந்து ஒரு வாரம் கூட

ஆகலே, ஆனா ஒவ்வொரு நாளும் ஒரு யுகம் மாதிரி தான் கழிஞ்சுது......அவள

நான் பாத்த சந்தோஷத்துலே கொஞ்சமாச்சும் அவ முகத்துலே தெரியுதா னு

எதிர்பார்ப்போட அவள பாத்தா, முகத்துலே எந்த உணர்ச்சியுமே காட்டாம

கிட்டத்தட்ட என்னை கவனிக்காத மாதிரியே நின்னுகிட்டிருந்தா...எனக்கு மனசே

விட்டு போச்சு...ஒரு வேளை என்னை பாக்க பிடிக்கலையோ??....என் மேல அந்த

அளவுக்கு கோபமா??.....நான் என்ன பண்ணுவேன்??......சூழ்நிலை சரியா

அமையலையே....இதை எப்படி சொல்லி புரிய வெப்பேன்? னு வாய் விட்டு

சொல்ல முடியாத அவஸ்தையோட அவளையே பாக்க, அவங்க மாமியார் தான்

பேச ஆரம்பிச்சாங்க....”அம்மாடி.....என்ன மா அப்படியே நின்னுட்டே?...போய்

காபி ஏதாவது போட்டு குடு மா.....பொறந்த வீடு சொந்தத்த பாத்த

சந்தோஷத்துலே ஒன்னும் தோணலே போல” னு கிண்டல் பண்ணிகிட்டே “நம்ம

பக்கத்து வீட்டு மாமி புடவைக்கடைக்கு போகலாம்னு கூப்பிட்டாங்க ...நீயும்

தனியா தானே இருப்பே.....உன்னையும் கூட்டிட்டு போகலாம், உனக்கு ரெண்டு

புடவை எடுக்கலாம்னு இருந்தேன்....பரவால்லே, அடுத்த தடவ

பாத்துக்கலாம்....இப்போ தான் உனக்கு துணை வந்தாச்சே...நீங்க ரெண்டு பேரும்

இங்கேயே இருங்க...நான் மட்டும் போயிட்டு வந்துடறேன்.......கதவ

சாத்திக்குங்க....கதவு திறந்திருந்தா அத வாங்குங்க இத வாங்குங்க னு யாராச்சும்

வந்துட்டே இருப்பாங்க....புது ஆளுங்க யாராச்சும் வந்தா வாசலோட

அனுப்பிடுங்க...சரியா?......நான் கிளம்பறேன் கண்ணு.....நான் வரேன்

தம்பி...இருந்து நல்லா சாப்பிட்டுட்டு தான் போகணும்” னு சொல்லிட்டு

கிளம்பவும் எனக்கு அப்படியே சந்தோஷத்துலே துள்ளி குதிக்கணும் போல

இருந்துச்சு...ஆஹா....பழம் நழுவி பால்லே தான் விழும்..அது நழுவி இப்போ

வாயிலேயே விழும் போலருக்கே.....என்னுடைய பழைய நண்பன் அந்த அசரீரி

“கண்ணா லட்டு தின்ன ஆசையா?” னு கேக்க, நான் “ஹி ஹி ஹி” னு

இளிச்சுகிட்டே குரல் வந்த திசைய பாத்து தலைய ஆட்டுனேன்......





அவங்க வெளியே போனதும் உள்ளேர்ந்து தாழ்ப்பாள் போட்டுட்டு வந்து டைனிங்

டேபிள் பக்கத்துலேயே அமைதியா எதிர் திசையிலே திரும்பி நின்னா... ஏன்

என்னை கண்டுக்காத மாதிரியே நிக்கறா?.....இப்போ நாம தனியா தானே

இருக்கோம்?...... எனக்கு அவளோட நடவடிக்கை இன்னமும் புரியலே....நான்

எழுந்து நின்னு தொண்டைய செருமிகிட்டே “ஹ்ம்ம்....அம்மா அதிரசம் குடுத்து

விட்டாங்க” னு பேச்ச ஆரம்பிக்கவும், “இப்போ ரொம்ப முக்கியம்” னு எரிச்சலா

பதில் வந்துது.....எனக்கு அவள எப்படி சமாதானப்படுத்துறது னே

தெரியலே...கடைசி முயற்சியா அவள பாத்து நான் எப்பவும் கொஞ்சற மாதிரி

“அம்முகுட்டி” னு ஆசையா கூப்பிட்டது தான் தாமதம்...என் பக்கம் திரும்பி

முறைச்சு மேல்மூச்சு கீழ்மூச்சு வாங்க புயல் வேகத்தோட என்மேல

பாய்ஞ்சா....”எரும...பன்னி...எவ்வளோ நெஞ்சழுத்தம் டா உனக்கு?” னு என்னை

மாறி மாறி அடிக்கவும் நான் இவளோட வேகத்த கொஞ்சமும்

எதிர்பார்க்காததாலே தடுமாறி பின்னாடி நகர்ந்து நல்ல வேளை சோபாலே விழ

இவளும் என் மேல விழுந்தா..........என் மேல விழுந்தப்புறமும் அவளோட

வேகம் அடங்கலே..... அவள பேசி சமாதானப்படுத்த முடியும்னு தோணலே.....

என் மேல மெத்து மெத்து னு பஞ்சு மெத்தை மாதிரி அவளோட உடம்பு.....

கோவைப்பழம் மாதிரி செவந்த அவளோட உதடுகளும் அவளோட கூந்தல்லே

இருந்து வந்த ஷாம்பூ வாசமும் அப்படியே தூக்கிடுச்சு... அட என்னை இல்லீங்க

என் தம்பிய..... அப்படியே என் ரெண்டு கையாலேயும் அவளோட இடுப்ப

வளைச்சி பிடிச்சு என்னை ஓயாம திட்டிகிட்டிருக்கற அவளோட உதடுகள

அப்படியே கவ்விகிட்டேன்... முதல்லே என்னோட ஒத்துழைக்காம முரண்டு

பிடிக்க, நான் கொஞ்சம் அழுத்தமா அவளோட கனியிதழ்கள மெல்லவும்

அவளுக்கு வலிச்சிருக்கும் போல.... அவளோட வேகம் குறைஞ்சு முகத்துலே

வலியோட பிரதிபலிப்பு தெரிஞ்சதும் நான் இதமா பதமா மேல் உதட்டையும் கீழ்

உதட்டையும் மாறி மாறி உறிஞ்சி கொடுக்கவும் "ம்ம்ம்ம்" னு முனங்கிகிட்டே

குழைஞ்சா....இருந்தாலும் மனசுக்குள்ளேயே அவ்வளோ ஏக்கத்தோட

இருந்திருக்கா போல...வலுக்கட்டாயமா தலைய பின்னாடி இழுத்து என்னை

முறைச்சுகிட்டே திட்ட போக, நான் உடனே” அம்முகுட்டி.....நீ என்னை

எவ்வளோ வேணா திட்டிக்கோ..அடிச்சுக்கோ.....நீ இல்லாம நான் ரொம்ப ஏங்கி

போயிட்டேன்...கொஞ்ச நேரம் பொறுத்துக்கடி” னு சொல்லிட்டு திரும்பவும்

அவளோட இதழ்கள கவ்வி அவளோட எச்சில் தேவாமிர்தத்த உறிய உறிய, என்

தம்பியோட புடைப்பு அதிகமாகி, என் கையால அவளோட பின்மேடுகள

அப்படியே அழுத்தி கீழேர்ந்து இடுப்ப எக்கி எக்கி குடுக்க, அவளுக்கும்

கோபமெல்லாம் போய், உணர்ச்சி அதிகமாகி, என் வாய்க்குள்ளேயே

“ஹ்ம்ம்ம்....ஹ்ம்ம்ம்” னு முனக ஆரம்பிச்சா.....





என்னோட வேகத்த கண்டு கொஞ்சம் மிரண்டு போய் கஷ்டப்பட்டு தன்னோட

இதழ்கள விலக்கவும், எங்க ரெண்டு பேரோட உதடுகளுக்கும் நடுவே ஒரு எச்சில்

பாலம்...அதையும் விட மனசில்லாம ஒரு கையால அவ பின்னந்தலைய பிடிச்சு

என் பக்கமா இழுத்து கடைசியா அவளோட கீழுதட்ட ஒரு உறிஞ்சு உறிஞ்சுகிட்டு

தான் விட்டேன்......என்னை முறைச்சி பாத்து “யப்பா....சரியான முரடன் டா

நீ..இப்படியா கடிப்பே?....எனக்கு உதடு ரெண்டும் மரத்தே போச்சு போ” னு

திட்டவும், நான் “அப்படியா?...எங்கே காட்டு பாப்போம்” னு திரும்ப கவ்வ போக,

“ஆஹாஹா....உன்கிட்டே காட்டுனா திரும்ப கடிச்சு வெச்சுடுவ...” னு நாக்க

துருத்தி காட்டுனா.....”நியாயமா பாத்தா எனக்கு இருக்கற கோவத்துக்கு

உன்னோட பேசவே கூடாது னு இருந்தேன்.....ஒவ்வொரு நாளும் உன்னை

எதிர்பாத்து எதிர்பாத்து எவ்வளோ ஏங்கி போனேன் தெரியுமா?.......நீ என்னடா

னா அதிரசம் வேணுமா வெங்காயம் வேணுமா னு கேக்கறே.....நான் கிளம்பி

வந்து நின்னிருந்தா தெரிஞ்சிருக்கும் உனக்கு” னு முறைக்கவும், நான்

“கோச்சுக்காதே டி.....நீ இப்போ இன்னொருத்தர் வீட்டுலே இருக்கே...நினைச்ச

நேரத்துலே நாம பாத்துக்க முடியுமா?.....என்ன பண்றதுன்னு தெரியாம

முழிச்சிட்டிருந்தேன்......அப்போ தான் நல்ல வேளையா அம்மா உனக்கு அதிரசம்

குடுத்துட்டு வர சொன்னாங்க...அட்லீஸ்ட் உன்னே பாக்கவாவது வாய்ப்பு

கிடைச்சுது னு ஓடி வந்துட்டேன்.....ஹிஹிஹி” னு இளிக்க, “போடா.....ரொம்ப

இளிக்காதே......நான் வேணும்னு தான் உன்னை வர வைக்க அம்மாகிட்டே

அதிரசம் செஞ்சு குடுக்க சொன்னேன்” னு தலையிலே தட்ட, நான்

“ஓகே....ஓகே....நீ இந்த அதிரசத்த சாப்பிடு...நான் உன் அதிரசத்த......” னு

கண்ணடிக்க, “ச்சீ....அசிங்கமா பேசறே நீ.........எரும...எரும” னு என் நெஞ்சுலே


குத்த, ஒருவழியா அவள கொஞ்சம் சமாதனாபடுத்தியாச்சு னு தெம்பு

வந்துச்சு.....




”நான் உனக்கு ஒன்னு வாங்கிட்டு வந்துருக்கேனே” னு கண்ணடிக்க, அவளும்

ஆர்வமா “என்னடா....டேய்...டேய்....சொல்லுடா....என்னடா வாங்கிட்டு

வந்திருக்கே?” னு நச்சரிக்க, நான் “அதுக்கு நீ முதல்லே என்மேலேர்ந்து

எந்திரிக்கனும்” னு சொல்ல, அவ “ஹ்ம்ம்....ஹ்ம்ம்...மாட்டேன்” னு

சினுங்கிகிட்டே என் கழுத்த கட்டிக்கிட்டா....”நான் அவ தலைய பிடிச்சு தூக்கி

“என் செல்லகுட்டி தானே?......நான் உனக்காக வாங்கிட்டு வந்தத

குடுத்துடறேன்...அப்புறம் கட்டி பிடிச்சுக்கோ” னு கொஞ்சவும் தான்

எந்திரிச்சா....என்னோட பையிலேர்ந்து ஒரு கிப்ட் பாக்ஸ் எடுத்து அவகிட்டே

குடுக்கவும், அவ ஆர்வத்துலே அவசர அவசரமா பிரிச்சு உள்ளே இருந்தத

பாத்ததும் அவ முகம் போன போக்க பாக்கணுமே........

[manigopal]

என்னோட பையிலேர்ந்து ஒரு கிப்ட் பாக்ஸ் எடுத்து அவகிட்டே குடுக்கவும், என்

மடியிலேயே உக்காந்துகிட்டு அவ ஆர்வத்துலே அவசர அவசரமா பிரிச்சு உள்ளே

இருந்தத பாத்ததும் அவ முகம் போன போக்க பாக்கணுமே......





”ஏய்....என்னடா இது???...ச்சீ...ச்சீ...” னு சிணுங்கவும், நான் சிரிச்சுகிட்டே”

அட....வெளியே எடுத்து தான் பாரேன்” னு கண்ணடிச்சேன்.....நான் ரொம்ப நாளா

அவளுக்கு வாங்கி குடுக்கனும்னு ஆசைப்பட்ட விஷயம்.....பிங்க் கலர்லே

மெல்லிசா வலை மாதிரியான துணியிலே ஒரு பேண்டி...., முன்பக்கம் அழகா

ஒரு பூ வேலைப்பாடு, அதுவும் அந்தரங்கத்த ஏனோ தானோ னு மறைக்கிற

அளவுக்கு மட்டும், அதுக்கு பொருத்தமா பிரா செட்....ரெண்டுமே உடம்ப

மறைக்கிற வேலைய விட அத போடறவங்களோட உடல் நிறத்தையும்

சதையையும் எடுப்பா காட்டற மாதிரி டிசைன்....இதை கடையிலே

பாக்கும்போதே இத அவளுக்கு போட்டு பாத்தா எப்படி இருக்கும்னு யோசிச்சு

பாத்தேன்..... செம கிளுகிளுப்பா இருந்துச்சு.....விலை தான் ரொம்ப

அதிகம்....ச்சே....ச்சே....அவளுக்காக செலவு பண்ணலே னா அப்புறம் அந்த

காசுக்கே மதிப்பு இல்லே னு மறு யோசனை பண்ணாம

வாங்கிட்டேன்....கடையிலே இதை அழகா கிப்ட் பேக் பண்ணி குடுங்க னு

கேட்டப்போ அந்த சேல்ஸ் கேர்ள் கூட யாருக்கு இத போடற அதிர்ஷ்டம்

வாய்ச்சிருக்கோ னு யோசனையிலே கொஞ்சம் பொறாமையா தான்

பாத்தா......பேக் பண்ணி என் கையிலே குடுக்கும்போது "நல்ல ரசனையான ஆள்

ஸார் நீங்க.....இதை பரிசா வாங்கப்போற அதிர்ஷ்டசாலிக்கு என்னோட

வாழ்த்துக்கள்” னு புன்னகையோட சொல்லவும், அப்போ என்னோட சாய்ஸ்

நல்லா தான் இருக்கு போல னு பெருமையா சிரிச்சுகிட்டே வாங்கினது

ஞாபகத்துக்கு வந்துது........





நான் உடனே நிகழ்காலத்துக்கு வந்து “ஏய்...என்ன நீ?....எத்தன நாளா யோசிச்சு

எவ்வளோ ஆசையா வாங்கிட்டு வந்திருக்கேன் தெரியுமா???.....நீ என்ன இப்படி

சினுங்கறே?......இத நீ போட்டுட்டு வந்து என் முன்னாடி நின்னா எப்படி இருக்கும்

தெரியுமா?” னு இளிக்க, அவ உடனே முகம் சுளிச்சுகிட்டு “ கன்றாவியா

இருக்கும்.....டேய்...இத போடறதும் ஒன்னு தான் போடாததும் ஒன்னு

தான்....இத நான் போட்டுகிட்டா கூட உடம்புலே இருக்கற மாதிரியே

தோணாது...அவ்வளோ மெல்லிசா இருக்கு டா” னு சிணுங்க, நான்

உடனே”அட...அதுலே தான் டி கிக்கே இருக்கு.....இதை நீ போட்டுக்கிட்டு

வெக்கப்பட்டுகிட்டே வந்து நிக்கணும்....நான் உன் வெக்கத்த ரசிக்கறதா இல்லே

உன் அழகா ரசிக்கறதா னு தெரியாம தடுமாறனும் ..அது தானே என் திட்டம்” னு

கண்ணடிக்க, அவ உடனே ”அஸ்கு புஸ்கு...ஆசைய பாரு...நான்

மாட்டேன்.......போடா” னு என் மேல முதுக காட்டி சாஞ்சுகிட்டா.....இது

என்னடா வம்பா போச்சே னு நொந்துகிட்டு என் இடது கைய முன்பக்கமா

கொண்டு வந்து அவ சேலைய விலக்கி அவ இடுப்ப தடவிகிட்டே அவளோட

தொப்புள தேடி கண்டுபிடிச்சு ஆள்காட்டி விரல அதுக்குள்ளே நுழைச்சு மெல்ல

மெல்ல குடையவும் கூச்சத்துலே அவ நெளிய அப்படியே கைய கொஞ்சம் கீழே

இறக்கி அவளோட அடிவயித்துலே முளைச்சிருக்கற பூனை ரோமங்கள வருடி

குடுத்து அந்த சதைய அப்படியே கொத்தா பிடிச்சு இதமா பிசைய, அவ

பெருமூச்சா விட ஆரம்பிச்சா...என்னோட வலது கையாலே அவளோட தலைய

என் பக்கமா திருப்பி, அவளோட மல்கோவா கன்னத்த உதட்டாலே கவ்வி பல்

படாம கடிச்சு உறிஞ்ச, அவ உடனே கண்ண மூடிக்கிட்டு “ஸ்ஸ்ஸ்....ஏண்டா

என்னை படுத்தறே? னு முனக, நான் “உன் கன்னம் ரெண்டுமே இவ்வளோ

ருசியா இருக்கே பலாச்சுளை மாதிரி இருக்கற உன் உதடு எவ்வளோ ருசியா

இருக்கும்?” னு சொல்லி அவளோட கீழுதட்ட கவ்வி உறிய, உணர்ச்சி தாங்க

முடியாம தன் கைய பின்னாடி கொண்டு போய் என் பின்னந்தலை முடிய

கெட்டியா பிடிச்சுகிட்டா.....பொறுமையா அவளோட உதடுகள விடுவிச்சு,

என்னை உனக்கு பிடிக்கும் ல?: னு கேக்க, அவ அதுக்கு “லூசா டா நீ?...என்ன

கேள்வி இது?....என்னக்கு என்னை விட உன்னை தான் பிடிக்கும்” னு கோவப்பட,

நான் “ சரி சரி கோச்சுக்காதே டி தங்கம்......நான் என்ன சொன்னாலும் கேப்பே

தானே?” னு அவ கன்னத்த கிள்ளிகிட்டு கொஞ்ச அவ உடனே” ஹ்ம்ம்.....நீ

சொன்னத நான் என்னிக்கு கேக்காம போயிருக்கேன்??....ப்ளீஸ் ப்ளீஸ்....இத

போட்டா ரொம்ப கூச்சமா இருக்கும் டா” னு கெஞ்ச,நான் விட்டு குடுக்காம

“அப்படியெல்லாம் சொல்லக்கூடாது...என் கன்னுக்குட்டி ல??.....என் ஜாங்கிரி

தானே நீ?.....உன் மேல பைத்தியமா இருக்கேன் டி.....நீயும்

அப்படித்தானே??....எவ்வளோ ஆசையா வாங்கிட்டு வந்திருக்கேன்

தெரியுமா??.......போட்டுட்டு வாடி செல்லக்குட்டி” னு கொஞ்ச, அவ என்னையே

முறைச்சு “போடா எரும....ச்சீ...நீ ரொம்ப மோசம்” னு சினுங்கிகிட்டே அந்த

ரெண்டையும் எடுத்துகிட்டு உள்ளறைக்கு போய் கதவ சாத்திகிட்டா.....






அவ என்னமோ ரொம்ப கெஞ்சுன மாதிரி தெரிஞ்சாலும் அவளுக்கும்

உள்ளுக்குள்ளே பிடிச்சிருக்கும்....பொண்ணுங்கள கொஞ்சி, கெஞ்சி தாஜா

பண்ணி சம்மதிக்க வெச்சா தானே அவங்களுக்கு சந்தோஷம்?.......அவ உள்ளே

போனதும் எனக்கு குஷி தாங்க முடியலே.......என்னோட இத்தன நாள் கனவு

நிறைவேற போகுது.....என் செல்லக்குட்டி அழகுலே ஒன்னும் குறைச்சலே

இல்லே..."எல்லாமே" கொஞ்சம் "எக்ஸ்ட்ரா" தான்...ஆனா இது மாதிரி நாம

வாங்கி குடுத்த பேண்டியும் பிராவையும் போட்டு அழகு பாக்கற அதிர்ஷ்டம்

யாருக்கு கிடைக்கும்?...என்னாலே பொறுமையாவே உக்கார

முடியலே......ஏற்கனவே அரசல் புரசலா அவளோட உடம்ப தடவி பாத்து

ரசிச்சிருக்கேன் ஆனா இன்னிக்கு கிடைச்சிருக்கற மாதிரி வாய்ப்பும்

யோசனையும் முன்னே எங்களுக்கு கிடைக்கலே.....அவ எப்போ வெளியே

வருவாளோ னு கதவையே பாத்து பாத்து கண்ணு ரெண்டும் பூத்து

போச்சு.....உடம்பு முழுக்க சூடாகி, ஏக்கத்துலே பெருமூச்சு விட்டே எனக்கு

காய்ச்சல் வந்துடும் போல....போதாக்குறைக்கு என் தம்பி வேற

“அண்ணே...என்னையும் உங்க விளையாட்டுலே சேர்த்துக்குங்கண்ணே....என்ன

இருந்தாலும் நான் உங்க “கூடவே” பொறந்தவன் இல்லியா?” னு தலைய தூக்க,

நான் அவன பேண்டோட சேர்த்து தடவி தேய்ச்சுகிட்டே” அட கொஞ்சம்

பொறுமையா இருடா...நானே இன்னும் முழுசா பாக்கலே.....எப்படியும் கூடிய

சீக்கிரம் உனக்கு வேலை வர போகுது...அப்போ மொத்தமா பாத்துக்கோ” னு

சமாதானப்படுத்த முயற்சி பண்ணுனாலும் அவன் என் பேச்ச கேக்கற மாதிரியே

இல்லே.....எனக்கு அப்படியே ஜிவ்வு னு இருந்துச்சு.....அவ முதல்லே உள்ளே

போனதும் புடவை, பெட்டிகோட், ஏற்கனவே போட்டிருந்த உள்ளாடை

எல்லாத்தையும் கழட்டிட்டு நான் குடுத்தத போட்டுட்டு கண்ணாடியிலே

தன்னையே பாத்திருக்கணும்.....இத போட்டுக்கிட்டு எப்படி வெளியே வர்றது னு

தெரியாம தான் வெக்கப்பட்டுகிட்டு உள்ளேயே நிக்கறா னு புரிஞ்சுது.....நான்

பொறுமையா கதவு பக்கத்துலே போய் நின்னு “அம்முக்குட்டி, எப்படி போடறது

னு தெரியலியா??..கதவ திறந்து விடு...நான் உள்ளே வந்து உதவி பண்றேன்” னு

சிரிக்கவும், உள்ளேர்ந்து ”அய்யா சாமி....ஆசைய பாரு....இது பொண்ணுங்க

சமாசாரம்......இவரு சொல்லி குடுப்பாராம் ல?......இதெல்லாம் எங்களுக்கே

போட்டுக்க தெரியும்....நீ போய் முதல்லே உன்னோட இடத்துலே போய்

உக்காந்தா தான் நான் வெளியே வருவேன்” னு குரல் வந்துச்சு...சரி சரி, ரொம்ப

அவசரப்பட்டா மான்குட்டி மெரண்டு போய்டும்.....கொஞ்சம் வளைஞ்சு

குடுப்போம் னு பேசாம போய் சோபாலே உக்காந்துகிட்டேன்...அதுக்கப்புறமும்

ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் கழிச்சு தான் கதவு தொறந்துது..........

[manigopal]

சரி சரி, ரொம்ப அவசரப்பட்டா மான்குட்டி மெரண்டு போய்டும்.....கொஞ்சம்

வளைஞ்சு குடுப்போம் னு பேசாம போய் சோபாலே

உக்காந்துகிட்டேன்...அதுக்கப்புறமும் ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் கழிச்சு தான் கதவு

தொறந்துது.......




என் கண்களுக்கு கிடைக்கப்போற கவர்ச்சி விருந்தை எதிர்பாத்துகிட்டே மூச்ச

கூட நிறுத்தி கதவையே பாக்க, என் இதயத்துடிப்பு எனக்கே கேக்கும் போல

இருந்துச்சு......முதல்லே அவ தலையே மட்டும் வெளியே நீட்டி “டேய்......நான்

வெளியே வந்து தான் ஆகணுமா?.....ப்ளீஸ் டா....வேணாண்டா” னு கெஞ்ச,

நான் “அதெல்லாம் முடியாது......இப்போ நீ வர்றியா இல்லே நான் உள்ளே

வரட்டுமா?” னு வில்லன் மாதிரி சிரிக்க, அவ மெரண்டு போய் “ வேணாம்

வேணாம்...நானே வர்றேன்” னு நாணி கோணிகிட்டே தயங்கி தயங்கி ஒரு

கையாலே தொடையிடுக்கை மறைச்சுகிட்டு இன்னொரு கைய மார்புக்கு குறுக்கே

வெச்சுகிட்டு தலைய குனிஞ்சுகிட்டே வந்து கதவ ஒட்டிகிட்டே நின்னா....எனக்கு

ஒரு நிமிஷம் மூச்சே அடைச்சு போச்சு.....யப்பா?....என்ன அழகு டா

இவ?.......அந்த பகல் நேரத்துலே ஜன்னல்வழியா வந்த சூரிய வெளிச்சத்துலே

பாக்கும்போது அவ உடம்பு புதுசா வாங்குன வெள்ளி கிண்ணம் மாதிரி மினு மினு

னு இருந்துச்சு.....அவ பாதம் ரெண்டும் வெள்ளரிப்பிஞ்சு தான்

போங்க.....கெண்டைக்கால் ரெண்டும் என்னை தடவித்தான் பாரேன் னு

கூப்பிடாம கூப்பிட, கொஞ்சம் மேல கண்ண தூக்கி பாத்தா அவ தொடைகளோட

செழுமையும் வனப்பும் என்னை பித்து பிடிக்க வெச்சுடுச்சு.....அந்த அழகான

பிசாசு கையாலே மூடிகிட்டிருந்ததாலே அவளோட மன்மதபெட்டகம் கண்ணுக்கு

தெரியலே.....மனசுக்குள்ளேயே நொந்துகிட்டு இன்னும் கொஞ்சம் மேல போனா

குவிஞ்சு ஒட்டிய வயிறும், குழிவான தொப்புளும் பாத்து எனக்கு உடம்பு சூடாகி

நாக்கே வறண்டு போச்சு...அபாயகரமான இடுப்பு வளைவுகள கடந்து

குளிர்ச்சியான மலைப்பிரதேசத்தை அடையலாம்னு பாத்தா அங்கே ரெண்டு

கையாலேயும் அந்த பாதகத்தி ஒரு செக்போஸ்ட் போட்டு வெச்சிருந்தா....ஆக

மொத்தம் நான் நினைச்சது ஒண்ணுமே நடக்கலேயே னு சோகமா அவளோட

தோள்பட்டையை கண்ணாலேயே தடவி, சங்குகழுத்த ரசிச்சுகிட்டே அவ முகத்த

பாத்தா நான் அவள கண்ணாலேயே மேயறத ஒரு மிரட்சியோட கவனிச்சுகிட்டு

இருந்திருக்கா....




நான் எச்சில் கூட்டி விழுங்கிகிட்டு நாக்காலே உதட்ட தடவி குடுத்து ஏக்கமா

அவளையே பாக்க, அவளுக்கு கூசியிருக்கும் போல.....வெக்கத்துலே தலைய

குனிஞ்சுகிட்டு ஓரக்கண்ணாலே என்னை பாத்து “ஏய்...அப்படி பாக்காதே

டா...எனக்கு உடம்பெல்லாம் என்னமோ பண்ணுதுடா” னு சினுங்கிகிட்டே உடம்ப

ஒரு பக்கமா திருப்பி நிக்க, இப்போ மொத்தத்துக்கும் மோசமா போச்சு.....

அவளோட பின்மேடுகள பாத்ததும் எனக்கு எல்லாமே மறந்து போய் போதை

தலைக்கேறி வெச்ச கண்ணு வாங்காம அதுங்களையே கண்ணாலே இன்ச்

இன்ச்சா அளவெடுக்க, என்னை மறுபடியும் கவனிச்சவ “அய்யோ......எப்படி

பாக்கறான் பாரு..உன் பார்வையே சரியில்லே.....” னு

சொல்லிட்டிருக்கும்போதே, என் தம்பி விட்டா ஜீன்ஸ கிழிச்சுட்டு வெளியே வர்ற

அளவுக்கு விறைச்சுக்கிட்டு நிக்கவே, லேசா வலிச்சுது...அப்படியே பேண்டோட

சேர்த்து அசைச்சு அசைச்சு அட்ஜஸ்ட் பண்ணி விட்டு அவளை பாத்தா, அவளும்

நான் செஞ்சத பாத்துட்டு தான் இருந்திருக்கா....





என் பேண்டோட மேல்பரப்புலே தெரிஞ்ச புடைப்ப பாத்து ”ஆ” னு வாய தொறந்து

என்னையே பாக்க, எனக்கும் பொறுமை இல்லே, என் தம்பிக்கும் பொறுமை

இல்லே.....”அம்முக்குட்டி” னு ஏக்கமா கூப்பிட்டுகிட்டே எழுந்து அவளை

நெருங்க போக, அவ முகம் திடீர்னு சீரியசா மாறி “அங்கேயே நில்லு

டா...அப்படியே பின்னாடி போய் உக்காரு” னு மிரட்டவும், நான் அப்படியே

ஷாக்காயிட்டேன்.....”என்னடா இவ? ரெண்டு நிமிஷத்துக்கு முன்னாடி

கெஞ்சுனா, இப்போ மிஞ்சுறா.....நம்மள கிட்டே கூட நெருங்க விட

மாட்டேன்றாளே” னு குழப்பமா அவளையே பாக்க, அவ கிண்டலா சிரிச்சுகிட்டே

“என்ன முழிக்கறே??.....இவ்வளோ நேரம் நான் கெஞ்சுனேன் ல?......அதுக்கு

பதிலடி குடுக்க வேணாம்?” னு பில்டப் குடுக்கவும், எனக்கு நெஜமாவே எல்லாம்

குழம்பி போச்சு...இவ நல்லவளா கெட்டவளா னே புரியலேயே.....இப்படி

படுத்தறாளே.......எனக்கும் வேற வழி தெரியலே....ஆடற மாட்ட ஆடித்தானே

கறக்கணும்..........அதே சிரிப்போட பொறுமையா தன்னோட ஈரக்கூந்தல பிரிச்சு

தலைய ஒரு சிலுப்பு சிலுப்பி ரெண்டு கையாலேயும் கோதி, தோள்பட்டையிலே

தவழ விட்டு ரெண்டு கையையும் இடுப்புலே வெச்சுக்கிட்டு, என் கண்ணோட கண்

கோர்த்து, உதட்ட சுழிச்சுகிட்டே , ஒய்யாரமா மெதுவா, இடுப்ப அசைச்சு என்னை

நோக்கி நடந்து வர்றத பாத்து என் மனசும் அவ இடுப்போட சேர்ந்து

அசைஞ்சுது.....எனக்கு புரிஞ்சு போச்சு...நான் என் இஷ்டப்படி அவள பண்ண

வெச்சதுக்கு இப்படி முடிஞ்ச வரைக்கும் உஷ்ணப்படுத்தி, உசுப்பேத்தி வேடிக்கை

பாக்க போறா.....





இனிமே நம்மால தாங்க முடியாது னு எந்திரிச்சு அவள நெருங்க போக,

அப்படியே கையாலே தூரத்திலேர்ந்து நிறுத்தி “ஏய்....நீ சொன்னத நான்

கேட்டேன் ல?....இப்போ நான் சொல்றத நீ கேக்கணும்...நான் எப்போ

சொல்றேனோ அப்போ தான் என்னை தொடணும்.....இல்லே..இன்னிக்கு நீ

பட்டினியா தான் வீட்டுக்கு போகணும்...எப்படி வசதி?” னு கிண்டலா கேக்க, நான்

பூனைக்குட்டி மாதிரி பம்மிகிட்டே போய் சோபாலே

உக்காந்துகிட்டேன்.....காமத்துலே அடக்கி அனுபவிக்கிறத விட அடங்கிப்போய்

அனுபவிக்கிற சுகம் பல மடங்கு போல.....இந்த இன்பமான அவஸ்தைய ரசிக்க

கத்துகிட்டேன்.....இப்போ எனக்கும் இந்த விளையாட்டு பிடிச்சிருந்துச்சு.....இது

எவ்வளோ தூரம் போகுது பாப்போம் னு மனசுக்குள்ளே சிரிச்சுகிட்டே

உக்காந்தேன்.....மெதுவா என்னை நெருங்கி வந்தவ சரியா என் முகத்துக்கு

முன்னாடி தன்னோட தொப்புள் குழிய எவ்வளோ கிட்ட கொண்டு வர முடியுமோ

அவ்வளோ நெருக்கமா கொண்டு வந்து நிக்க, அவ உடம்புலேர்ந்து வந்த லக்ஸ்

வாசமும், அவ அடிவயித்துலேர்ந்து மெல்லிய வெப்பமும் என்னை மயக்க, நான்

உதட்ட குவிச்சு தொப்புளுக்கு முத்தம் குடுக்க போக, சட்டு னு பின்னாடி நகர்ந்து

“ஏய்...நான் சொன்னதெல்லாம் ஞாபகம் இருக்கு ல?” கண்ண உருட்டி மிரட்ட,

“அம்முக்குட்டி...... என்னை பாத்தா பாவமா இல்லே?....ஒரே ஒரு முத்தம்

மட்டும் குடுத்துக்கறேனே” னு கெஞ்ச, அவ என்னை கண்டுக்கவே

இல்லே....ரெண்டு ஆள்காட்டி விரல்களோட நுனியாலே பேண்டி ஒரத்த பிடிச்சு

மெதுவா கொஞ்சமா கீழே இறக்கிவிட்டு, அப்படியே மெல்ல திரும்பி தன்னோட

பின்மேடுகள என் கண்களுக்கு முன்னே நிறுத்தி தன்னோட கொடியிடைய

அப்படியும் இப்படியும் அசைச்சுகிட்டே, இந்த இம்சை போதாது னு தலைய

மட்டும் திருப்பி என்னை பாத்து கண்ணு ரெண்டையும் மூடி உதட்ட குவிச்சு ஒரு

முத்தத்த பறக்க விட்டா பாருங்க.....ஹ்ம்ம்...இன்னும் ரெண்டு மூணு தடவ

இந்த மாதிரி ஆட்டினா என் ஆட்டமே முடிஞ்சு போயிருக்கும்.....என் பக்கமா

திரும்பி என் தோளை பிடிச்சு பின்னாடி சாய்ச்சு என் மடியிலே திரும்ப

உக்காந்தா.....





கைய தூக்கி என் தோள் மேல போட்டு கிட்டத்தட்ட தன நெஞ்சால என் முகத்த

உரசினதும் எனக்கு மூச்சே நின்னு போச்சு....அந்த மெல்லிசான பிரா அவளோட

ஆப்பிள்கள அம்சமா கவ்விபிடிச்சிருக்க, நான் அது வழியா தெரிஞ்ச ரோஸ் நிற

வட்டத்தையே உத்து பாக்க, ஒரு விரலாலே என் தாடைய மேல தூக்கி “அங்கே

பாத்தது போதும்........இப்போ இங்கே பாரு” னு என் கண்ணையே பாத்து சிரிக்க,

நான் உஷ்ணப்பெருமூச்சு விட்டுகிட்டு ஏக்கமா அவளையே

பாத்தேன்.....கிசுகிசுப்பான குரல்லே “பிடிச்சிருக்கா?” னு கேட்டு கண்ணடிக்க, இவ

எத பத்தி கேக்கறா னே புரியாம நான் முழிக்க, இன்னும் நெருங்கி உக்காந்து, என்

பிடரி முடிய பிடிச்சுகிட்டு தன்னோட இடது பக்க பிராவாலே என் உதட்டுலே

உரசி, “இத பிடிச்சிருக்காடா?” னு போதையான குரல்லே கேக்க, என் தம்பி

பேண்டுக்குள்ளே துடிக்கவே ஆரம்பிச்சுட்டான்.....

“உரித்த வாழைத்தண்டாய் மினு மினுக்கும் தொடை,

கைக்கு அடக்கமாய் கவ்வி பிடித்திட செதுக்கினாற் போல் இடை,

இவள் இடையிலே தெரியும் வறுமையை மறைக்க,

சற்றே அதற்கும் மேல் இயற்கை அளித்திருக்கும் கொடை,

இவளின் தேன்வடியும் கனிகளை நான் சுவைத்திடாத காரணம்,

என் இச்சைக்கு இடையூறாயிருக்கும் கச்சை என்னும் தடை,

இந்த அழகுப்பதுமை என்னை படுத்தும் பாட்டில்,

சத்தியமாய் உடைந்திடும் என் மடை......”




இவளை பாக்க பாக்க மனசுக்குள்ளே கவிதை லாம் நல்லாத்தான் வருது...ஆனா

இப்போ கவிதையா முக்கியம்?......என் நிலமைய பாத்தீங்களா?.....இவ

உடம்புலே நான் எத பிடிச்சிருக்கு னு சொல்லுவேன்?....அப்படி சொன்னா மத்த

இடங்கள் கோவிச்சுக்காதா?..அப்புறம் நான் தானே அதுங்களையும்

சமாதானப்படுத்தணும்?..... ”ஏண்டி என்னை இப்படி இம்சை பண்றே?.....லட்டு

மாதிரி உடம்ப கண்ணு முன்னாடி காட்டி பிடிச்சிருக்கா னு கேட்டா நான் என்னத்த

சொல்லுவேன்?” னு ஏக்கமா கேக்க, அவ “ச்சூ....பதில் சொல்லுடா” னு

சிணுங்கும்போது என் தம்பியும் கூடவே சிணுங்குனான்.......