நிர்மலாவின் நிர்மூலம் [discontinued]

[manigopal]

நிர்மலாவும் மோகனும் அப்படியே செயலற்று தளர்ந்து போய் கிடந்தார்கள். சக்கையாக பிழியப்பட்டு
உடல்களின் சக்திகள் அனைத்தும் வடிந்து ஓடிப்போன நிலைமையில் எண்ணங்கள் கூட வராமல் இருந்தார்கள்.
உடல் மூளையின் கட்டளைகளை ஏற்க மறுத்தது. எதார்த்த நிலைமைக்கு வர வெகு நேரமாயிற்று.

நிர்மலா கண் இமைகள் அசையாமல் மோகனை பார்த்து...
“போதுமாடா கண்ணா....” என்றாள் மெல்லிய சிரிப்புடன்.
“ம்ம்...இன்னிக்கி...போதும்டி....
நிர்மலா மிகவும் பிரயாத்தனப்பட்டு சற்று தள்ளி நகர்ந்தாள். இப்போதுதான் நிர்மலாவின் மூளை ஒரு முக்கியமான
விஷயத்தை உணர்ந்தது..

“ஆமா..நீ எப்படி வீட்டுக்கு உள்ளே வந்தே..” என ஆச்சரியத்துடன் நிர்மலா கேட்டாள். மோகன் தன் ஆண்மையில்
கையை வைத்து பிறகு அவளின் பெண்மையை சுட்டிக்காட்டி..
“ஹா..ஹா.ஹா..இந்த திருட்டு சாவி..இந்த திருட்டு பூட்டையே திறக்கும் போது..இந்த ஃபிளாட் பூட்டு எல்லாம் ஜுஜீபி....”
“உதை படுவே படுவா...உண்மையை சொல்லு..”
“எல்லாம் திருட்டு சாவிதான்... திருட்டு புருசன் திருட்டு சாவி...ஹா.ஹா..” மோகன் சிரிக்க நிர்மலாவும் சிரித்தாள்.

”அதான்... உங்கிட்டெ இருந்த டூப்ளிகேட் சாவியை வாங்கிட்டேனே....?” என கேள்வியுடன் நிர்மலா மோகனை பார்க்க.
“அட போடி.... முட்டாள்.. டூப்ளிகேட்டிலிருந்து டூப்ளிகேட் சாவி எடுக்க முடியாதா...”
“டூப்ளிகேட் புருசனை போய் நம்பினேன் பாரு...” என மோகனை செல்லமாக அடித்தாள்.
“காலைலே..கிளப்புக்கு போலாம்னு கார்லே போய்கிட்டிருந்தேன்... உன் புருசனை பார்த்தேன்... செங்கல்பட்டு
போர்றேன் சார்னான்... பழம் நழுவி பால்லே விழது விடுவேனா..முதல் வேலையா உன் புருசனை எக்மோர்லே ட்ராப்
பண்ணிட்டு...ட்ரைன் ஏறதை பார்த்துட்டு நேரா இங்கே வந்துட்டேன்... இங்கே வந்து பார்த்தா எனக்காகவே வெயிட் பண்ற
மாதிரி அம்மணமா காலை விரிச்சி படுத்துட்டு இருந்தியா.. அதான் நேரா குகையில் வாயை வச்சிட்டேன்...” மோகன் பதில் சொன்னான்.

“திருட்டு புருசா..ச்சீ...” என செல்லமாக அவனை அடித்தாள்.
”ஆனா ஒன்னுடி உம் புருசன் ரயில்வே ஸ்டேஷனில்.... ரொம்ப தேங்ஸ் சார்ன்னான்... உன்னை பார்த்துக்க
சொல்லிதான் தேங்ஸ் சொல்லிருப்பான் போலிருக்கு”
“போட எப்ப பார்த்தாலும் எம் புருசனை பத்தியே பேசிகிட்டு...”
“அப்போ நா உன் புருசன் கிடையாதா...”
“ம்ம்ம்..”
“என்னடி...”
“நீயும் தான் என் புருசன்...” கிசு கிசு குரலில் சொன்னாள் நிர்மலா. அதை சொல்லும் போதே கிளு கிளுப்பு உற்சாகம்
ஏற்பட்டது நிர்மலாவிற்கு. ஏதொ ஒரு அசிங்கமான ரகசிய அந்தரங்கத்தை சொலவதைப் பொல உணர்ந்தாள்

”அப்போ உனக்கு ரெண்டு புருசன்களா...”
“ஆமாண்டா...”
“கொடுத்து வெச்சவ...நீ....”
“உங்க ரெண்டு பேரு கிட்டே பட்ற பாட்டை எனக்கு ஒருத்திக்கு தான் தெரியும்...”
“ஏன் உனக்கு பிடிக்கலியா....”
“பிடிக்காமலா இப்படியிருக்கேன்....ஆனா கஷ்டமா இருக்கு.. எப்ப பார்த்தாலும் பயந்துகிட்டு... அந்த பயத்தால எல்லை மீறிக்கிட்டு..”
“சரி விடு குழந்தை பிறந்தா எல்லாம் சரியாயிடும்...”
“ஆமா குழந்தை பிறந்தா மட்டும்... ஐயா..என்னை விட்ருவாரு...”
“குழந்தை மட்டும் உண்டாகட்டும் நா உனக்கு குறுக்கே வரவே மாட்டேன்...”
பொய் சத்தியம் செய்தான் மோகன்.
“நீ விட்டாலும் என்னால் உன்னை விட முடியாதுடா.... என்னை அந்த மாதிரி பண்ணி வெச்சு இருக்கே...” அவனின் ஆண்மையை
தட்டிக் கொண்டே சொன்னாள்.

நிர்மலா அப்படியே மோகனுக்கு முத்தம் கொடுத்து...
“நா போதுங்கற வரைக்கும் நீ என்னை விட்டு போகக் கூடாது...” என்றாள்.
அவளின் அடிமனது உன் புருசனுக்கு துரோகம் பண்றியாடி அசிங்கம் பிடிச்சவளே என்றது. ஆனால் நிர்மலா அதனிடம்
எனக்கு இந்த அசிங்கம் தான் பிடித்திருக்கு என்றாள். அவளிம் பெண்மையும் காமநீரை சிறிது கசியவிட்டு அதை
ஆமோதித்தது.

“இப்படியிருந்தால் எப்படியிருக்கும்...” என்றாள் ஏதோ நினைவாக நிர்மலா.
“எப்படி....?”
”நாம மூணு பேரும் ஒன்னா இருந்தா எப்படியிருக்கும், நீயும் எனக்கு புருசனாகி ரஞ்சித்துடன் சேர்ந்து ஒரே
வீட்டில் இருந்தா எப்படி இருக்கும்....” இதை சொல்லும் போதே நிர்மலாவிற்கு நடுக்கம் ஏற்பட்டது.
“ரெண்டு புருசக்காரி ஆக முடிவே செஞ்சிட்டியா...”
”அப்படி இருந்தா என்ன தப்புங்கரேன்...” நிர்மலா மல்லுக்கு வந்தாள்.

“அப்படி ஒரு நிலமை வந்தா என்னை பிடிக்குமா..இல்லே உன் புருசனை பிடிக்குமா..” கொக்கி போட்டான் மோகன்
“இப்படி கேட்டா எப்படி பதில் சொல்ல முடியும்....”
“பதில் எல்லாம் சொல்லலாம்... யாரை பிடிக்கும்....”
“ரெண்டு பேரையும் பிடிக்கும்...”
“யாரையாவது ஒருத்தரை தான் சொல்லனும்....”
“ம்ம்ம்ம்..உம்..முடியாது...”
“சொன்னா என்னாவாம்...” என்றவாறே முகத்தை கோபமாக திருப்பினான் மோகன்.

“ஐயே...ஐயாவின் கோவத்தை பாரு...” என்றப் படி அவனின் முகத்தை திருப்பினாள்
“இப்ப சொல்லு....”
“டே.. என்ன வேணும்னாலும் பண்ணிக்கோனு என்னையே உன்கிட்டே ஒப்படைச்சிட்டேன்.... என்னை
என்ன எல்லாமோ பண்ணிட்டே... நானும் அதை உனக்காக ஏத்துகிட்டேன்... இதுக்கு மேலே என்ன வேணும்..”
“நானா.... அவனானு கேட்டா ... ஏதோ கதை சொல்றே.

நிர்மலாவிற்கு தெரியும் தன் புருசன் ரஞ்சித்தை தான் தனக்கு பிடிக்கும் என சொன்னால் மோகன் ஒன்றும் சொல்லமாட்டான்,
கோபப்படுவும் மாட்டான். புருசன் தான் முக்கியம் என்று பலமுறை மோகனுக்கு உணர்த்தியுள்ளாள்.
அதுதான் சரி. அவள் மனதும் ரஞ்சித்தை மேன்மையான இடத்தில் வைத்திருந்தது. மோகன் அவள் உள்வட்ட
மனதிற்கு அப்பாற்பட்டவன். அப்படி ஒரு எல்லையில் வைப்பதுதான் தனக்கு நல்லது பாதுகாப்பு என நிர்மலா உணர்ந்தாள்.
தன் புருசனை விட மோகனை பிடிக்கும் என தன் வாயிலிருந்து வார்த்தைகள் வந்துவிட்டாள், இந்த கள்ள உறவில்
வேறு ஒரு பரிமாணமத்தை அடைந்து தன்னையே இழந்து விடுவாள் நிர்மலா.

நிர்மலாவின் மனம் வேண்டாம் வேண்டாம் வேண்டாம் என திக் திக் திக் என எச்சரித்துக் கொண்டிருக்க, நிர்மலா
அதையும் தான் பார்த்து விடுவோமே என துணிந்துவிட்டாள். இதயம் பட படவென தடுதடுக்க நிர்மலா தள்ளாடியப்படியே எழுந்தாள்.
அவளின் கால்கள் நடுங்கின. தான் செய்யப் போகும் செயலை நினைத்து பார்த்து பயந்தாள். ஆனால் அடி மனதில் ஏதோ ஒன்று
அவளை செய்ய தூண்டியது, அவளின் புருசனை தன் மனதிலிருந்தும் இதயத்திலிருந்தும் காவு கொடுக்க தயாராகி விட்டாள்.

அப்படியே கையை நீட்டினாள். அவளின் கையை பிடித்து எழுந்த அவளின் முகத்தை பார்த்து கொண்டிருந்தான் மோகன்.
அவளிடம் பதில் வரவில்லை ஆனால் இன்னும் தளராமல் இருக்கும் மோகனின் ஆண்மை தன் வலது கரத்தால் பிடித்து
மெதுவாக இழுத்தாள். இப்போது மோகன் குழப்படைந்தான். என்ன செய்யப் போகிறாள் என்று. அவள் இழுப்பு ஏற்றவாறு செல்ல
முடிவு செய்து நகர்ந்தான்.

நிர்மலா மெதுவாக மோகனை தன் மனதின் உள்வட்டத்திற்குள் இழுத்துக் கொண்டிருந்தாள்...

நிர்மலா ஏதோ போதை நிலைமையில் இருப்பதை போல சிரித்துக் கொண்டே மோகனின் ஆண்மையை பற்றிக் கொண்டு
நகர்ந்து பூஜை அறையை அடைந்தாள். மோகனும் இழுப்பட்டு கூடவே வந்தான். சிறிய பூஜையறைத் தான்.
நிர்மலா இப்போது தன் இரு கரங்களால் மோகனின் ஆண்மையை பற்றினாள். அவள் வாயிலிருந்து மூக்கிலிருந்து உஷ்ண காற்று
மோகனை தாக்கியது. அவளின் உடல் நடுங்கி கொண்டிருந்தது.

ஒரு தாண்டக் கூடாத எல்லை கோட்டை தாண்ட முடிவு செய்துவிட்டாள். அதை தாண்ட எல்லாவற்றை இழக்கத்
தயாராகி கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய பெண்மையும் அதுதான் சரி என்று நிர்மலாவை தன்னிலை இழுக்கச் செய்தது.
அவளின் மனதில் பட்டதை மோகனிடம் சொன்னால் தான் அவளுக்கு சுதந்திரம் அடைவதைப் போல உணர்ந்தாள்.

“இப்போ கேளுடா...” என்று உருமினாள்.
“ என்னை பிடிச்சிருக்கா... இல்லே உன் புருசனை புடிச்சிருக்கா...” கிசு கிசுத்தான் மோகன்.
நிர்மலா அவனின் ஆண்மை கட்டியாக பிடித்து மேலும் தன் பக்கம் இழுத்தாள். அவள் முகத்தை அசைக்காமல் அவனை
நேருக்கு நேர் பார்த்தாள். மோகன் எதிர்பார்புடன் அவளை பார்த்து கொண்டிருந்தான்.

“மோகன்... இன்னிக்கு சொன்னதை என்னிக்குமே சொல்லுவேன்.... என் புருசனை விட உன்னை எனக்கு ரொம்ப புடிச்சிருக்கு....
சாமி மேலே சத்தியம்... என் புருசனை விட எனக்கு நீ தான் முக்கியம்...” என தீர்க்கமாக சொன்னாள் நிர்மலா.
நிர்மலாவின் உயிர் அவளின் கரங்களின் வழியே அவனின் ஆண்மை அடைந்து அப்படியே அவனின் உடலுக்குள்
நுழைந்து கொண்டிருந்தது.

மோகன் அவளை அப்படியே கட்டிப் பிடித்தான்.
“நிர்மலாஆஆஆஆ......” தன் அனபை கொட்டியப்படி கத்தினான்.
“மோகன்ன்ன்ன்ன்ன்....”
“நிர்மலாஆஆஆஆ......”
“என்.....மோகன்ன்ன்ன்ன்ன்....”
“ஐ லவ்...யூ..டி நிர்மலா...”
:ஐ லவ்...யூ டா மோகன்...
“ஐ....லவ் யூ..டி..”
”ஐ லவ்...யூ டா மோகன்...”
“நிர்மலா...”
“மோகன்...”
மோகன் நிர்மலாவை கட்டிப்பிடிப்பது இப்போது கசக்கலானது. நிர்மலாவின் உடலை தன் உடல் சாப்பிடுவதைப்
போல கட்டிப்பிடித்தான்.

திடிரென நிர்மலாவுக்கு பித்துப் பிடித்தாற் போல ஆவேசமேற்பட்டது..
அவள் மோகனின் ஆண்மையை பிடித்துப்படி
குதிக்க தொடங்கினால் உச்சஸ்தாயில் சத்தம் போட்டு கதறினாள்..
“மோகன்.... நீதான் டா என் புருசன்... எனக்கு
எல்லாமே நீதான் டா... என்னை என்ன வேணுமாலும் பண்ணிக்கோ... நீ சொல்றபடி கேட்குறேன்....” என பிதற்றியப் படி
நிர்மலா கத்தினாள். அந்த சத்தம் தெருவரை கேட்டிருக்கும்.

பயந்த போன மோகன் நிர்மலாவின் வாயை தன் கரங்களால் மூடினான். நிர்மலா இப்போது கட்டுகடஙாமல் திமிறினாள்
மோகனை தள்ளிவிட்டு அப்படியே அம்மணமாக ..
“மோகன் தான் என் புருசன்...மோகன் தான் என் புருசன்...எல்லோரும் பாத்துகுங்க.....மோகன் தான் என் புருசன்..”
என கத்திக் கொண்டே வாசற்கதவை நோக்கி ஓடினாள்.

ஒரு வினாடி செய்வதறியாது திகைத்த மோகன், நிர்மலா அப்படியே கத்திக் கொண்டு தெருவுக்கு ஓடிப் போகப் போகிறாள்
என உண்ர்ந்த அவன், அவள் பின்னாடியே
:நிர்மலா நில்லு..” என கத்தியப்படி ஓடினான்
நிர்மலா கதவின் தாழ்பாலில் கரங்களை வைக்க மோகன் அவளை பிடிக்க சரியாக இருந்தது.
”விடுடா என்னை.. ஊருக்கே சொல்லனும் நீ தான் என் புருசன்னு..” என்று மோகன் பிடியிலிருந்து குதித்தப்படியே
திமிறினாள் நிர்மலா.

நிர்மலாவிற்கு தெரியாமலே அவள் பெண்மையிலிருந்த காமநீர் கசிந்து அவளின் தொடை வழியே வழிந்து கொண்டிருந்தது.
அது வழிய வழிய அவளுக்கு அவளுக்கு அறியாமல் காமயின்பத்தை கொடுத்தது

மோகன் அவள் வாயை பொத்தி பலம் கொண்ட மட்டும் அவளை ஹாலின் நடுவே இழுத்து வந்தான். நிர்மலா அப்படியே
மோகனின் பிடியிலிருந்து நழுவி தரையில் சாய்ந்தாள்.
“மோகன்...புருசன்...லவ் மோகன்...நிர்மலா மோகன்...மை மோகன்...” என பிதற்றியப்படி ஒரு புழுவைப் போல
நெளிந்து கதறி கொண்டிருந்தாள். மோகன் என்ன செய்வது என்று புரியாமல் குழம்பிப் போய் நின்றிருந்தான்.
அந்த நிலைமையிலும் மோகனின் ஆண்மை மட்டும் நிர்மலாவின் செய்கைகளை பார்த்து ரசித்துக் கொண்டு
துள்ளிக் கொண்டிருந்தது. அது தன் வேலையில் கண்ணும் கருத்துமாக இருந்தது.

நிர்மலா மெல்ல அடங்கினாள். குரலும் அடங்கியது. திடிரென எழுந்து தன் இரு கால்களை மடக்கி மார்போடு சேர்த்து கைகளால்
பிடித்து தலையை முட்டி மீது வைத்து ஓ வென அழுதாள். தேம்பி தேம்பி அழுதாள்.
“ரஞ்சித்..உனக்கு துரோகம் பண்ணிட்டேனடா. என் ரஞ்சித்துக்கு துரோகம் பண்ணிட்டேனடா...” என அழுகை வார்த்தைகள்
அவள் வாயிலிருந்து வெளி வந்தது. இப்படி அவள் அழுவதைப் பார்த்த மோகனுக்கு இரக்கம் உணர்வு ஆட்கொண்டது,
அழுது கொண்டே மெதுவாக தலையை தூக்கி மோகனை பார்த்த நிர்மலா எனக்கு...
“பசிக்குது டா...” என்று சிறுமியை போல கெஞ்சினாள்.

மோகன் உடனே கிச்சனுக்கு ஓடினான். அவளுக்கு பூஸ்டை கலக்கினான். அதனை அவள் புருசன் செய்துவிட்டுச்
சென்ற இட்லி சட்னியுடன் எடுத்து வந்து தரையில் சம்மணம் போட்டு அமர்ந்து, நிர்மலாவை இழுத்து அவளின் பிட்டத்தை
தன் தொடைகளில் வைத்து அவள் மார்பை சாய்த்து தன் இடது கையால் முட்டுக் கொடுத்தப்படி வலது கையால்
அவளுக்கு ஊட்டத் தொடங்கினான்.

நிர்மலா சாப்பிடாமல் சத்தமெழுப்பாமல் அழுதுக் கொண்டிருந்தாள். அவளின் அழுகைக்கு ஏற்ப அவளுடைய உடலும்
குலங்கிக் கொண்டிருந்தது.
”என் செல்லம் இல்லே..... அழ கூடாது... சாப்பிடுமா..” என மோகன் ஊட்டி விட அவளின் வாய் அழுதுக் கொண்டே சாப்பிட்டது.
நான்கு இடலியை சாப்பிட்டவுடன் அவளுக்கு பூஸ்டை கொடுத்தான் மோகன். வயிறு நிரம்பிய காரணத்தால் நிர்மலாவின்
அழுகை நின்றது.

மோகன் தட்டில் கைகழுவி அதனை தள்ளி விட்டு, அப்படியே மல்லாந்து படுத்து, நிர்மலாவின் தலை தன் மார்பிலும்
அவளின் கால்கள் தன் கால்களில் மேல் இருக்குமாறு நிர்மலாவை தன் மேல் குப்புறமாக படுக்க வைத்தான்.
அவளின் தலை தோள்களை மெதுவாக தட்டினான். மோகனுக்கு தன் மகளை தூங்க வைப்பதைப் போல உணர்ந்தான்.
நிர்மலா மீது அவனுக்கு ஒரு தந்தையி பாச உண்ர்ச்சி பொங்கி வழிந்தது. நிர்மலா மெல்லிய குறட்டை சத்ததுடன்
வாயின் ஓரம் எச்சில் ஒழுக தூங்கி போனாள்.

நிர்மலாவின் எடை மோகனை அழுத்தியது. அவனின் பின்புறம் தரையினால் வலி எடுக்க ஆரம்பித்தது.
தன் மகளை தூங்க வைப்பதற்கு ஒரு தந்தை செய்யும் தியாகம் என எண்ணியதால் மோகனின் உடல் வலிமையடைந்து
வலிகளை பொறுக்க வைத்தது. அவனின் பாச உணர்ச்சியில் சிறிதளவு காமம் கலந்துள்ளதால், அவன் ஆண்மை தன் இயல்பான
வேலையை காட்டியது. அது துடித்துக் கொண்டே நிர்மலாவின் தொப்புளை முட்டிக் கொண்டிருந்தது.

நிர்மலா தூங்கியப்படியே அவளையறியாமல்...
“உங்க சுன்னிக்கு வேறே வேலையே கிடையாது...” என பேசினாள். மோகன் திடுக்கிட்டு நிர்மலாவின் முகத்தை பார்க்க
அது பேசியதற்கான அறிகுறியில்லாமல் அமைதியாக தூங்கி கொண்டிருந்தது.

இனிமேல் அவளின் பாரத்தை தூக்க முடியாது என மோகன் எண்ணிய வினாடி நிர்மலா முழித்துக் கொண்டாள். அப்படியே
கையை தூக்கி அப்படியே அவனின் கன்னத்தை தட்டி கொண்டிருந்தாள். பிறகு மெதுவாக எழுந்து மோகனின் தலைமாட்டில்
உட்கார்ந்து மோகனை பார்த்து புன்னகை செய்து அவன் தலையை அவளின் கால்களில் வைத்தாள்.

“மோகன் இனி எந்த சூழ்நிலையிலும் என்னை விட்டு போகக் கூடாது....” என சத்தியம் கேட்டாள் நிர்மலா.
“உன் கூடவே இருப்பேண்டி...” என மோகனின் வாய்ச் சொல்ல அவனின் ஆண்மை மேலே கீழே ஆடி சத்தியம் செய்தது.
நிர்மலா அதனை பார்த்து சிரித்தாள்.

”ச்சே... உன்னை விட்டுட்டு நானே சாப்பிட்டுட்டேன்..” என பரிதாபமாக சொன்னாள்.
“ம்ம்...சரி இப்போ எனக்கு பசிக்குது...” என்றான் மோகன்.
“பால் தரட்டா....” தன் முலைகளை காட்டி பாசத்துடன் கேட்டாள் நிர்மலா.
“அதுலே.. இப்போ பால்லே வராதடி...”
“பாலை வரவழைகிறது....”
“அதுக்கு தான் மூணு வருசமா முக்கோ முக்குறேன்... ஒன்னுமே நடக்கலையேடி....”
“குழந்தை பொறந்தாத்தான் பால் வருமாடா...?””
“இவ.... பெரிய டாக்டரு...”
”ட்ரீட்மெண்டுக்கு போயி போயி நானே ஒரு டாக்டர் ஆயிட்டேன்... குழந்தை பெத்துக்காமே இதுல பால் வரவழைக்க
முடியுமுங்க....”
”சரி இப்போ பாலை கொடு... நான் சப்புட்டுமா...”
“ஐயே .. ஐயாவுக்கு அவசரத்த பாரு.... பால் வரது வராதெல்லாம் உன் கையிலேதான் இருக்கு... நான் சொல்ற
படி செஞ்சே... இன்னும் மூணு மாசத்துலே முலையிலிருந்து பால் வந்தரும்டா...”
”என்ன எல்லாமோ செஞ்சிட்டோம் அதையும் செஞ்சி பாத்துருவோம்டி..”

”அதை அடுத்த வாரத்திலேருந்து ஆரம்பிக்கலாம்.... இப்போ உனக்கு என்ன வேணும்...”
“ப்ரேட் இருக்கா...”
“யெஸ் மை டியர் டாடி...”
“அதை டோஸ்ட் பண்ணுடி மை டியர் சைல்ட்...”
“எனி ஆதர் திங்க் டாட்...”
“ஐ நீட் பாய்ல்ட் எக்ஸ்... மை சைல்ட்...”
“எவ்வளவு வேணும்..அப்பா..”
“ அஞ்சி வேணும்....”
“அவ்வளவு சாப்பிட்டா கொலஸ்ட்ரோல் வந்திடுமே....”
“அதை நா பாத்துக்குறேன்... சீக்கிரம் பசிக்குது..”
தள்ளாடியப்படி எழுந்த நிர்மலா...
“ஆமாம் கொலஸ்ட்ரால் வந்து ஹார்ட் அட்டாகில் செத்து போனா.. நான் தானே முண்டச்சி கோலம் போடனும்...”
மோகனை பார்த்து சொன்னாள்.
மோகனுக்கு என்ன பதில் அளிப்பது என தெரியாமல் எழுந்து சோபாவில் உட்கார நிர்மலா கிச்சனுக்கு சென்றாள்

கிச்சனினில் வேலைச் சத்தம் கேட்டது. நிர்மலா ஏதோ முனு முனுப்பு சத்தம் கேட்டது..
“என்னடி நிர்மலா...”
“ஒன்னுமில்லே ... புருசன் பொண்டாட்டி டயர்டா இருக்கான்னு சமைச்சு வெச்சிட்டு போறாரு... கள்ள காதலன்
வந்து எனக்கு சமைச்சு கொடுங்கறாரு... இந்த அநியாயத்தை எங்டே போய் சொல்லுவேன்...” என்றாள் நக்கலாக நிர்மலா
“இப்போ என்ன உன்னை பிரியாணியா செய்ய சொன்னேன்... ப்ரெட்டும் அவிச்ச முட்டையும் தானே கேட்டேன்.....
“சரி என்னமோ போங்க...” போலி சலிப்பு காட்டினாள் நிர்மலா.

கொஞ்ச நேரத்தில் நிர்மலா டோஸ்ட் செய்த ப்ரேட் மற்றும் ஒரு சொம்பில் முட்டையுடன் வந்து மோகனின் காலுக்கு அடியில்
தன் இரு கால்களை இடதுபுறமாக மடக்கி வைத்து உட்கார்ந்து, வேக வைத்த முட்டையின் ஓடுகளை பிரிக்க தொடங்கினாள்.
மோகன் அவளை கண்கொட்டாமல் பார்த்தான். அவள் உடலிருந்து வெள்ளை வெளிச்சம் பாய்ந்து கொண்டிருந்தது.
அவளின் கூந்தல் முதுகிற்கு பின்னால் விரிந்திருந்தது.

நிர்மலா ஒரு கடல் கன்னியை போல உட்கார்ந்திருந்தாள். அவளின் அழகோ அழகுதான். மோகன் தன்னை உற்றுப்
பார்பதை அறிந்த நிர்மலா சட்டென்று சிரித்து வெட்கப்படு உடலெல்லாம் சிவந்து தன் கைகளால் தன் மார்பகத்தை மூடினாள்.
“ஆஹா...வெட்கபடுறது நம்ம நிர்மலாவா...” என சிரித்தான் மோகன்.
“போங்க எனக்கு வெட்கமா இருக்கு....”
“அடடா.. உனக்கு வெட்கத்துக்கு என்னடி சம்மதம்...”
“அப்போ நா வெட்கங்கெட்டவனு சொல்றியா...” உண்மையான கோபத்துடன் நிர்மலா..
“அட போடி...எங்கிட்டெ என்ன வெட்கம் கேக்குது....”
” நீ பார்த்தாலே வெட்கம் வர்றதுடா....” கோபம் குறைந்தவளாக சொன்ன நிர்மலா, தன் அடர்த்தியான நீண்ட கூந்தலை முன்புறமாக
எடுத்து வந்து தன் இருமுலைகளை மூடிநாள்.

அதை பார்த்த மோகன்..
”இரு முழு பவுர்ணமி
நிலவுகளை
கார்மேக கூந்தல்
மூடின
அவன் மனதோ
அமாவாசையானது”
என்று கவிதை பாடினான்
‘டேய் இனிமே கவிதை பாடி என்னை கொன்னே..இப்படியே உன்னை செருப்பாலே அடித்து வெளியே தொரத்திடுவேன்....”
என்ற சிரித்தப் படி சொன்னாள் நிர்மலா.

மோகன் அமைதியானான் . நிர்மலாவை பார்த்தான். அவள் அவனை பார்த்து தன் முகத்தை சுழித்தாள். வாயை
கோணல்மாணலாக்கினாள். தன் மூக்கை மேல் நோக்கி காட்டி உறிஞ்சினாள். அவள் உறிஞ்ச மூக்கின் பக்காவாட்டு தசைகள்
அப்படியே அமுங்கி மூக்கின் துவாரங்களை மூடியது. சிறிது நேரம் அப்படியே வைத்தாள். பிறகு காற்றை விட்டாள்.
மறுபடியும் உறிஞ்சி துவாரத்தை அடைத்தாள். இப்படியே பத்து தடவை செய்தாள். மோகன் அவளின் மூக்கை
கடித்து சாப்பிட வேண்டும் என ஆசைபட்டான். அவன் உணர்வுகள் தூண்டப்பட்டன.

நிர்மலாவின் செய்கை, இதுவரை எழுதிய கோடுகளை அழித்து விட்டு முதலிலிருந்து ஆட்டதை ஆரம்பிக்க
கட்டளை இடுவதைப் போல இருந்தது...

போரோட்டா சூரியைப் போல இவ ஒரு காம சூரி என எண்ணினான் மோகன். எவ்வளவு காமத்தை நிர்மலா
தின்றாலும் அது அவளின் பசியை அடக்காது என்பதை மோகன் உணர தொடங்கினான். அவளின் காம பசியை
அடக்க வேறு வகையான விளையாட்டுகள் தேவை என்பதை மோகன் தீர்மானித்தான்.....

[manigopal]

முட்டையின் ஓடுகளை பிரித்துக் கொண்டிருந்த நிர்மலாவை பார்த்த மோகனுக்கு, அவள் தனது உள்ளத்தின்
தடுப்புகளை அகற்றி அவனை அவளின் ஆழ் மனதிற்குள் இழுப்பதற்கு தயார் படுத்துவதைப் போல இருந்தது.
முட்டையின் வெள்ளைத் தன்மை அறை முழுக்க சுழ்ந்து வெள்ளை மேகத்தை பரப்பின. அந்த வெள்ளை மேகம்
காமம் கலந்த இருட்டு மேகமாக மாறி காம மழையை பெய்யத் தயாராக இருந்தது.

நிர்மலா இருந்த கோலத்தை கண்ட மோகன் ஒரு நிமிடம் அதிர்ந்து போனான்...
“Holy shit have i created a nymphomaniac??" என்று
மோகனின் மனம் பயந்து பதறியது.

முட்டைகளை அனைத்தையும் அவிழ்த்த நிர்மலா, குறும்பு சிரிப்பு மற்றும் பார்வையுடன் தட்டை எடுத்துக் கொண்டு எழுந்து
மோகன் முன் நின்றாள். அவளின் கூந்தல் அவளின் முன் பக்கத்தை இடுப்பு வரை மறைத்தது. அவளின் மார்பகங்கள் கூந்தலால்
கருத்த மலை போல இருந்தது.

“அப்பாவுக்கு...நிர்மலா செல்ல குட்டி முட்டை ஊட்டி விடுவேனாம்....” என பாச கெஞ்சலுடன் கொஞ்சிய நிர்மலா...
மெதுவாக ஒரு முட்டையை எடுத்து கடிக்காமல் முழுவதுமாக தன் வாயினுள் போட்டாள். அப்படியே பாசத்துடன் தன் வாயை
மோகனின் வாய்க்கு நேராக எடுத்து வந்தாள். மோகன் புரிந்தவனாக தன் வாயை ஓவென அகலமாக விரிக்க
நிர்மலா தன் வாயை அவனின் வாயினுள் செலுத்தி முட்டையை தன் வாயிலிருந்து அவன் வாய்க்குள் போட்டாள்.

அவள் வாயிலிருந்த வந்த முட்டை நிர்மலாவின் எச்சிலையும் சேர்த்து எடுத்துக் கொண்டு வந்தது. அவளின் எச்சில்
மோகனின் எச்சிலுடன் கலந்து அவன் உடலில் ரசாயான மாற்றங்களை உருவாக்கின..

“முட்டையை சாப்பிடு அப்பா...” என கேலி சிரிப்புடன் சொன்ன நிர்மலாவை முட்டையை சாப்பிடாமல் அவளை அப்படியே பார்த்துக்
கொண்டிருந்தான் மோகன். மோகனின் பார்வையின் தாக்கத்தை உணர்ந்த நிர்மலாவிற்கு அவன் ஏதோ செய்ய போகப்
போகிறான் என்ற கிளுகிளுப்பு ஏற்பட்டது. அது என்னவாக இருக்கும் என்ற ஆவலுடன் எதிர் நோக்கத் தொடங்கினாள்.

மோகன் நிர்மலாவை பிடித்து இழுத்து சோபாவில் அமர்த்தி அவளின் கால்களை மடக்கி சோபாவில் தூக்கி வைத்து
அவளின் தொடைகளை அகலமாக விரித்து, அவளின் பெண்மையை மேல் நோக்கி பார்ப்பதை போல வைத்தான்.
இப்படி நிர்மலாவின் பெண்மை அம்மணமாக மோகனை பார்த்திருப்பது நிர்மலாவிற்கு வெட்கத்தை உண்டாக்கியது.
மெல்ல மோகன் நிர்மலாவின் பெண்மையை நோக்கி தன் வாயை எடுத்துக் கொண்டு போனான்.

மோகன் என்னச் செய்ய போகிறான் என்று ஒரளவுக்கு நிர்மலா யூடித்து விட்டாள். மோகனின் வாய் அவளின் பெண்மையை
நோக்கிச் செல்ல செல்ல அவளின் வயிற்று பகுதி வெட்டி வெட்டி துடித்து வெட்கப்பட்டது. அவளின் தொப்புள்
ஏறி ஏறி இறங்கியது.
“ப்ளீஸ்...ப்ளீஸ்...ப்ளீஸ்...மோகன் வேணா..ண்டா...” என நிர்மலா கெஞ்சினாள்.
அவளின் கண்கள் தானாக மூடின. அவளின்
கைகள் பலவீனமாக மோகனின் தலையை தள்ள முற்பட்டது.

ஆனால் எதைப் பற்றியும் கவலைப் படாத நிர்மலாவின் பெண்மை, அதன் தாழை நீக்கி தன் பூங்கதவை திறந்து கொண்டிருந்தது.
மோகன் செய்யப் போகும் வித்தையை அது நன்றாக அறிந்திருந்து அதை ஆனந்தத்துடன் எதிர் கொள்ள தயாராகிவிட்டது.
அதன் கதவுகள் மோகனின் வாயை எதிர்ப்பார்த்து காம நீர்களை கசியவிட்டுக் கொண்டு திறந்துக் கொண்டிருந்தன.

நிதானமாக மோகனின் வாய் நிர்மலாவின் பெண்மையை அடைந்தது. நிர்மலாவின் பெண்மையின் பூங்கதவு தன்
தாழ்பாளை நீக்கி பாதி திறந்து எதிர்ப்பார்ப்புடன் துடித்துக் கொண்டிருந்தது மோகனின் வாய் நிர்மலாவின் பெண்மையை
தொட்டவுடன் நிர்மலாவின் உடல் ஒரு தடவை துடித்து அவளின் வாயிலிருந்து “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் .....” என்ற
ஒலி வந்தது.

மோகன் மெதுவாக தன் வாயிலிருந்த முட்டையின் நுனியின் நிர்மலாவின் பெண்மையின் நுழைவாயிலில் வைத்து
தன் நாக்காள் தள்ள ஆரம்பித்தான். நிர்மலாவின் தொடை பகுதியும் அடிவயிறும் துடித்துக் கொண்டிருந்தன.
மோகன் தன் நாக்கால் முட்டையை தள்ள தள்ள நிர்மலாவின் பெண்மை அதை குதூகலத்துடன் உள்வாங்கி விழுங்க ஆரம்பித்தது.

அவளின் பெண்மை அந்த குதூகலத்தை அவளின் உடல் மனம் முழுவதும் பாய்ச்சியது நிர்மலாவிற்கு மொத்த
ஆனந்தமும் தன் பெண்மையை வழியே உள்ளே நுழைவதைப் போல உணந்தாள். அவளின்உ ணர்ச்சிகள்
ஏற்றத்தை நோக்கிச் சென்று கொண்டிருந்தன. அவளின் உணர்ச்சிகள் முட்டையை எந்த தடையும் இல்லாமல்
அவளின் பெண்மையின் ஆழத்திற்கு இழுத்து சென்று கொண்டிருந்தது.

முட்டை அவளின் அடி ஆழத்தை அடைந்து நின்ற மறு வினாடி நிர்மலா “ஐயோஓஓஓஓ.....” எனத் தன்னையறியாமல்
அலறினாள்.

மோகன் இன்னொரு முட்டையை பதமாக கவ்வி, அதையும் நிர்மலாவின் பெண்மைக்குள் செலுத்த அந்த முட்டையும்
விழுங்கப்பட்டுக்கொண்டிருந்தது. அது உள்ளே செல்ல செல்ல..
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்....அப்பா.....மோகன்....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...” என நிர்மலா கத்திக் கொண்டிருந்தாள். இரண்டாவது முட்டையும் தன்
இலக்கை அடைந்தது. நிர்மலாவின் உணர்ச்சிகள் இரட்டிப்பானது.

மோகன் மூன்றாவது முட்டையையும் தன் வாயால் கவ்வி நிர்மலாவின் பெண்மைக்குள் செலுத்த ஆரம்பித்தான்.
நிர்மலாவின் உடல் துடித்துக் கொண்டே அதனை உள்வாங்கியது. அது அதன் இடத்தை அடைந்தவுடன் “....அப்பாடா......” என
நிர்மலா பெரும்மூச்சு விட்டாள். நிர்மலாவின் உணர்ச்சிகள் மும்மடங்கானது.

மோகன் நான்காவது முட்டையை தன் வாயால் கவ்வி நிர்மலாவின் பெண்மைக்குள் செலுத்த முற்பட்டான்.
ஆனால் நிர்மலாவின் பெண்மை கொஞ்சம் முரண்டுபிடித்தது. முட்டையை கையால் பிடித்த மோகன் நிர்மலாவின் தொடைகளை
மெதுவாக தட்டினான். பிறகு அவளின் பெண்மையில் தன் எச்சிலை கொட்டி நாக்கால் நக்கினான். அவளின் பெண்மையின்
உதடுகள் எச்சிலால் மின்னின, அவைகள் கறைந்து போன ஐஸ் க்ரீம் போல பொல பொலவென்று மிருதுவாகின.

அவளின் பெண்மை நான்காவது முட்டையை எப்படியாவது உள்ளிழுத்துவிடுவது என முடிவில் இருந்தது.
நிர்மலா உணர்ச்சிகளின் பிழம்புகளால் துடித்துக் கொண்டிருந்தாள். மோகன் முட்டையை தன் விரல்களால் அவளின்
பெண்மையின் வாயிலில் வைத்த மறுவினாடி, நிர்மலாவின் உணர்ச்சியின் ஒரு பிழம்பு அதை உள்ளிழுத்து மூன்றாவது
முட்டையுடன் சேர்த்தது.

மோகன் நிர்மலாவின் பெண்மையை இதமாக விரித்து கடைசி முட்டைக்கு இடமிருக்குமா என்று பார்த்தான். அவன்
எண்ணத்தை உணர்ந்த நிர்மலா...
“டேய்...அங்கே இடமே இல்லைடா... இன்னொரு முட்டையை போட்டே.. மத்ததை எல்லாம் கசக்கிடும்...வெளியே வந்திரும்டா..
ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் வேணாண்டா...” என அலறினாள்.

இன்னொரு முட்டையையும் கசங்கினாலும் பராவாயில்லை என உள்ளே நுழைக்க நினைத்த மோகன், நிர்மலாவின்
பெண்மை இன்பெக்*ஷன் ஆகிவிடுமோ என பயந்து போய் அந்த எண்ணத்தை கைவிட்டான். மோகன் அந்த முட்டையை தன்
வாயில் போட்டு மென்று அதனை தன் வாயால் நிர்மலாவின் வாய்க்குள் கொஞ்ச கொஞ்சமாக செலுத்தி ஊட்ட ஆரம்பித்தான்.
நிர்மலா ஆசைத்தீர மோகனின் வாயிலிருக்கும் முட்டையை கவ்வி சாப்பிட்டாள்.

முட்டையின் மஞ்சள் கரு நிர்மலாவின் வாயில் ஒட்டி முழங்க விடாமல் செய்ய முயன்றாலும் மோகன் தன் எச்சிலை
நிர்மலாவின் வாயில் கொட்டி அந்த முயற்சியை தோற்கடித்தான்.

மீண்டும் கீழிறிங்கிய மோகன் நிர்மலாவின் பெண்மையின் நிலைமையை பார்த்தான். அது முட்டையை கக்கி வெளியேற்ற
தயார் நிலையில் இருந்தது. அதை தடுத்து முட்டைகள் நிர்மலாவின் பெண்மையில் இருக்குமாறு வைக்க வேண்டும்
என மோகன் முடிவெடுத்தான்.

சடாரென நிர்மலாவை இழுத்து நிற்க வைத்தான் மோகன். நிர்மலா நின்றவுடன் அவளின் பெண்மைக்குள்ளிருந்த
முட்டைகள் கசங்கி வெளியே வர முயற்சித்தன. நிர்மலா “ஐ..ஐ..ஐ..ஐயோ....” என அலறியப்படி, அவளின் அடிவயிற்றை
உள்ளிழுத்து அதன் மீது கைவைத்து சற்று குனிந்தவாறு அவளின் பெண்மையின் தசைகளை இறுக்கி
முட்டைகள் அவள் பெண்மையிலிருந்து வெளிவருவதை தடுக்க முயன்றாள்.

நிர்மலா தன் கைகளை மடக்கி ஆட்டியவாறு தன் பெண்மையை உள்ளிழுத்து மூடியப்படி மோகனை பார்த்து சிரித்தப்படி..
“முடியலேடா....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்....ஹா..ஹா.ஹா... எல்லாமே வெளியே வந்திரும்டா...ஐயோ...” என்றாள்.
அவளின் தலையை வருடியப்படி மோகன்..
“நிர்மலா உன்னாலெ முடியும்.....உன் புண்டையின் திறமை உனக்கே தெரியாது.....அப்படியே ட்ரை பண்ணு...
முட்டையை வெளியே வர விடாம அப்படியே உள்ளே வச்சிக்கோ..” என அவளை ஊக்கப்படுத்தினான்.

நிர்மலா “ஹக்..ஹக்..ஹக்...” என சத்தமெழுப்பியப்படி தன் அடிவயிற்றை மேலும் உள்ளிழுத்தாள்.
“அப்படிதான் நிர்மலா....உன் புண்டை என் ஆண்மையை கெட்டியாக பிடித்து தொங்கும் அளவுக்கு ஸ்டராங்கா இருக்கு...இந்த
முட்டைகளை அப்படியே வச்சிக்கும்...விட்ராதே..உன்னால் முடியும்...” என மேலும் மோகன் உற்சாக படுத்தினான்.

நிர்மலா தன் தொடைகளை கொஞ்சம் இருக்கமாக வைத்தாள். உடலை தளர்த்தினாள். அவளின் சக்தி எண்ணம் உணர்வு
முழுவதையும் அவளின் பெண்மை மீது செலுத்தினாள். அவளின் மனது அவளின் மூளைக்கு சொல்ல மூளை கட்டளையிட
பெண்மை அந்த கட்டளையை செயல்படுத்த ஆரம்பித்தது. நிர்மலாவின் பெண்மை மெதுவாக இறுக்கமடைந்து
முட்டைகளை உள்ளிழுத்து அதன் அதன் இடத்தில் வைத்தது. இனி பெரும் பலத்தை உபயோகித்தால் மட்டுமே
முட்டைகள் அவளின் பெண்மையிலிருந்து வெளிப்படும்.

நிர்மலா நிமிர்ந்து நின்றாள். பெண்மையிலிருக்கும் முட்டைகள் அவளின் அசைவுகளுக்கு ஏற்ப ஒன்றொடொன்று முட்டி
மோதி நிர்மலாவிற்கு குறுகுறுப்பை உண்டாக்கின. அடிவயிற்றில் யாரோ கிச்சு கிச்சு மூட்டுவதாக உணர்ந்தாள். அந்த
உணர்வால் நிர்மலா அடக்கமுடியாமல் சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள். அந்த சிரிப்பாள் முட்டைகள் மேலும் குலுங்கின.
அந்த குலுங்கள் நிர்மலாவின் உணர்ச்சிகளை தூண்டி அவளை நிலைக்கொலையச் செய்தன.

அவள் செய்யும் ஒவ்வொரு செய்கையும் முட்டைகளை கசங்க வைக்க கூடாது என்ற பயத்தால் தடுமாறின.
அடிவயிற்றில் தனது வலது கரத்தை வைத்த நிர்மலா...
“முட்டை உள்ளே சென்று கோழி குஞ்சுகளாக வெளியே வந்து விடுமோ...” என நக்கலடித்தாள்.
“அப்படி வந்தா டி.வி.காரன்களுக்கு எல்லாம் சொல்லி.. கோழி குஞ்சுகளை பெத்து எடுத்த மகராசின்னு நியூஸ் போட
சொல்றேன்” என மோகன் திருப்பி நக்கலடித்தான்.

“ஆ...ஹா..ஹா...என்னாலே முடியலேடா மோகன்...ஹா..ஹா...முட்டைகளை வெளியே தள்ளிடரேன்....” என்றாள்.
“முட்டையை உள்ளயே வெச்சிகனும்....வெளியே வந்தா நடக்கறதே வேற...” என்று மோகன் எச்சரித்தான்.
”வெளியே வந்தா...என்னடா செய்வே...”
“ம்ம்ம்...உன்னை அம்மணமா ஃபிளாட்டிலிருந்து வெளியே தள்ளி...கதவை பூட்டிடுவேன்....”

“ஐயோ..ப்ளீஸ்...மோகன் வேணாம்டா..”
“முட்டை வெளியே வந்தா..உன்னை அப்படியே வெளியே தள்ளுவேண்டி...”
“செஞ்சாலும் செய்வே போலிருக்கே...” என்றாள் நிர்மலா பயந்தவளாக.
“செய்வேண்டி...”
”ப்ளீஸ்..வேணாண்டா,,,”
“செய்வேண்டி....”
”வேணாண்டா.....”
“முட்டையை வெளியே தள்ளுடி...” என மோகன் செல்லமாக
“மாட்டேண்டா...”
“வெளியே தள்ளுடி....”
”மாட்டேண்டா...”

மோகன் நிர்மலாவின் பிட்டத்தில் ப்ளார் ப்ளார் என பலமாக இரண்டு அறை கொடுத்து..
“முடையை வெளியே தள்ளுடி..” என உறுமினான்.
நிர்மலா அவனை விட்டு விலகி பெட்ரூமை நோக்கி சிரித்தப்படி ஓட ஆரம்பித்தாள். அவளை பின் தொடர்ந்த மோகன்
அவளின் பிட்டத்தை அடிக்கத் தொடங்கினான். மோகன் அவளின் பிட்டத்தை அடிக்க ஏதுவாக நிர்மலா அவளின் பிட்டத்தை
பின்புறுமாக துரத்தியவாறு ஆட்டியப்படி ஓடினாள். நிர்மலா ஓட ஓட அவளின் பெண்மையிலிருந்த முட்டைகள்
குலுங்கின. அந்த குலுங்கள் அவளுக்கு பேரானந்தத்தை தந்து ஆனந்த சிரிப்பை மூட்டின.

நிர்மலா “ஹா..ஹா..ஹா..ஹா,,” என்று சிரித்துக் கொண்டே ஒட மோகன் அவளை பின் தொடர்ந்து அவளை பிட்டத்தை
அடித்துக் கொண்டே துரத்தினான். அவளின் பிட்டங்கள் அவனின் அடிகளால் சிவப்பு நிறமாக மாறின. அடியின் வலிகள்
நிர்மலாவிற்கு ஏற்பட்ட உணர்ச்சிகளால் அவளுக்கு உறையவில்லை.

நிர்மலா பெட்ரூம்கள் ஹால் கிச்சன் பூஜையறை என சிரித்தப்படி ஓடிக்கொண்டே இருந்தாள். அவளை தொடர்ந்த
மோகன் அவளின் பிட்டத்தை அடித்துக் கொண்டேயிருந்தான். அவளின் சிரிப்பு சத்தமும் அடிகளின் சத்தமும் அறைகள் முழக்க
எதிரொலித்து கொண்டிருந்தன. இப்போது நிர்மலாவிற்கு தன் பெண்மைக்குள் முட்டைகள் கசங்கி வெளி வந்தாலும்
பராவயில்லை என்ற நிலையை அடைந்து மூர்க்கமாக ஓடி

மோகன் எவ்வளவு அடித்தும், நிர்ம்லா எவ்வளவு ஓடியும், நிர்மலாவின் பெண்மை அதன் பிடிகளிருந்த முட்டைகளை
வெளியேற்ற வில்லை. நிர்மலாவின் பெண்மையிடம் மோகனும் நிர்மலாவும் தோற்றுப் போய்கொண்டிருந்தார்கள்.

“என் குண்டியை பதம்பார்க்காம விடமாட்டிங்க போலிருக்கே...” என நிர்மலா ஓடிக்கொண்டே சிரித்தப்படி கேட்டாள்.
“ஆமாடி....உன் குண்டியை தனியாக வெட்டப்போறேண்டி..” என மோகன் உணர்ச்சிகளின் வேகத்தில் சொல்லியப்படி
நிர்மலாவின் பிட்டத்தில் இன்னும் பலமாக அறைந்து கொண்டிருந்தான்.

இவர்களின் ஆட்டத்தை பார்த்து இயற்கை பொறாமை பட்டது. அது தன்னுடைய சித்து வேலையை காட்டத்
தொடங்கியது. நிர்மலா மோகனின் ஆட்டம் மேலும் வலுப்பெறுமா அல்லது வேறு எந்த கோணத்தில் செல்லும் என்ற
அறிய இயற்கை ஆசைப்பட்டது.

இயற்கை “தற்செயல்” என்ற தன்னுடைய ஆயுதத்தை எடுத்தது.

மோகனின் ஃபோனின் ரிங்டோன் அலறியது. மோகனும் நிர்மலாவும் தங்கள் ஆட்டத்தை நிறுத்தினார்கள். இருவரும்
அழைப்பது யாரென்று ஃபோனை ஓடிப்போய் பார்த்தார்கள். அது அழைப்பது மோகனின் மணைவி விநோதினி என்று காட்டியது.
மோகன் அதிர்ந்து போய் நிர்மலாவைப் பார்த்தான்.

நிர்மலா ராட்ச்சி கோலம் பூண்டிருந்தாள். சக்களத்தியாக மாறிப்போனாள். அவள் கண்களிருந்து கோபத்தீ வெளிவந்துக்
கொண்டிருந்தது. நிர்மலா காமமோகினியாக மாறிக்கொண்டிருந்தாள். அவள் கோலத்தை கண்ட மோகன் கண்டிப்பாக
விபரீதம் நடக்க போகிறது எனத் தெரிந்து பயந்துப் போய்
உறைந்து விட்டான்.

[manigopal]

நிர்மலா தன் உடல், மனம், இதயம், உயிர், ஆவி அனைத்தையும் திறந்து தடைகளை உடைத்து மோகனை
உள்ளிழுத்து, அவளையே அவனுக்கு முழுவதுமாக அர்ப்பணித்த நிலையை அன்று அடைந்து அவர்களின் உறவு
ஒரு புதிய பரிமாணத்தை எட்டியிருந்தது. நிர்மலாவின் ஒவ்வொரு அணுக்களிலும் தன் கணவன் ரஞ்சித்திற்கு
இணையாக மோகனை அப்போதுதான் வைக்க தொடங்கியிருந்தாள். மோகனை தன் உயிருடன் இணைத்தது
நிர்மலாவிற்கு இனம்புரியாத இன்பத்தை அளித்திருந்தது. அந்த பேரின்பத்தில் மூழ்கி தன்னை மறந்து அவள் மோகனுடன்
காமகளியாட்டத்தில் ஈடுப்பட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.

நிர்மலா இருக்கும் உலகத்தில் மோகன் மட்டுமே இருந்தான். அவனுக்கு மட்டுமே முக்கியத்துவம் அதில் இருந்தது.
ஆனால், மோகனின் மணைவியின் ஃபோன் அழைப்பு, நிர்மலாவை நிதர்சனத்துக்கு இழுத்து வந்தது.
மோகனின் உலகத்தில் அவளை விட வேறொருத்தி முக்கியமான இடத்தில் இருக்கிறாள், நிர்மலா இரண்டாம்
பட்சம் தான் என உணர்ந்த நிர்மலாவிற்கு, கொலைவெறிக் கோவம் தலைக்கேறியது.

உடல் முழுக்க கோவத்தின் ஜுவாலை தாக்க, பத்ரகாளி கோலத்தில் மோகனை பார்த்தாள். அந்த கோலத்தை
பார்த்த மோகன் ஒரு கணம் அதிர்ந்து உறைந்தான். ஆனால் நிர்மலாவிற்கு மோகன் விஷயத்தில் கோவப்பட்டு
ஒன்றும் ஆகப் போவதில்லை என்ற உண்மை உறைய ஆரம்பித்தது. மோகன் விஷயத்தில் அவள் கையாளாகத
நிலையில் இருப்பது அவளுக்கு புரிந்தது.

நிர்மலா சட்டென்று குலுங்க குலுங்க அழ ஆரம்பித்தாள். அவள் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் ஆறாக
ஓடிக்கொண்டு அவளை உடலை சுத்தப்படுத்த முயன்று கொண்டிருந்தது. அவள் அப்படியே சோபாவில் சரிந்தாள்.
அவள் வாயை திறந்து அழுதுக் கொண்டிருந்தாள். ஆனால் அவள் வாயிலிருந்து ஒரு சத்தமும் வரவில்லை.
அந்த அழுகை ஊமை அழுகையாகவே இருந்தது.

மோகன் மெதுவாக நிர்மலா பக்கத்தில் அமர்ந்தான். இடது கையால் அவளை இதமாக கட்டியணைத்தான். கண்களை மூடி
வாயை திறந்து கண்ணீருடன் சத்தம் வராமல் உடல் குலுங்க அழுது கொண்டிருக்கும் நிர்மலாவின் பாவப்பட்ட
முகத்தை பார்த்து கொண்டே, ஃபோனை ஸ்பீக்கர் மோடில் ஆன் செய்தான்...

“ஹலோ...சொல்லு விநோ...”
“என்னங்க...எங்கே போயிட்டீங்க...காலைலே ஜிம்முக்கு போர்ரேன்னு போனீங்க... இன்னும் எங்கே இருக்கீங்க...”
“இல்லே வினோ...ஜிம்முக்கு போர்ர வழியிலே ஒரு எக்ஸ்போர்ட்டரை பார்த்தேனே...பிசினஸ் விசயமா அவரை
ஆஃபீஸ் கெஸ்ட் அவஸ் கூட்டிகிட்டு போய் பேசிகிட்டிருகேன்...” என மோகன் அழகாக பொய் சொன்னான்.
“ஒரு ஃபோன் பண்ணி சொல்ல வேணாம்..”
“மறந்துட்டேன் என் செல்லம்.... இப்போதுதான் முடிஞ்சுது கிளம்பிடுரேன்...” மோகன் வாயிலிருந்து செல்லம் என்ற
வார்த்தை கேட்ட நிர்மலாவின் உடல் குலுங்கி துடித்தது.

‘சண்டே அன்னிக்கும் வேலை....ம்ம்ம்...இங்கே ஒருத்தி இருக்கான்னு மறந்திட்டிங்க...”
”இல்லடி விநோ...இப்ப கிளப்பிட்ரேன்...”
“டிப்பின் சாப்பிடீங்களா..”
“ஆமாடி.....”
“சரி ...வாங்க லஞ்ச் இன்னிக்கு ஸ்பெஷல்...”
“என்னடி ஸ்பேஷல்....” என ஆவல் பொங்க கேட்டான் மோகன்.
“வந்துதான் பார்ரேன்..ஹா..ஹா..”
“ஆஹா...இப்பவே வாய் ஊறுதடி....”

“வாய்க்கு வயித்துக்கும் தீனி போட்றேன்.... இன்னிக்கு மத்தியானம் ஸ்பெஷலா எனக்கு தீனி போடுடா
என செல்ல ப்ருஷா.....” என கிசு கிசு குரலில் பேசினாள் நிர்மலா.
அந்த கிசு கிசு குரல் மோகனின் ஆண்மையை துடிக்க வைத்தது. அந்த துடிப்பு நிர்மலாவின் உடலில் பட, நிர்மலா
பொறாமை தீயில் ஆட்கொண்டு மேலும் குலுங்கி துடித்து அழுதுக்கொண்டிருந்தாள்.

“சண்டே மத்தியானம்னா புருசன் பொண்டாட்டி நேரம் தானே...” எப்படியோ நிர்மலாவை கட்டுப்படுத்திக் கொண்டு மோகன்
பதில் சொன்னான்.
”புரிஞ்சிட்டீங்களே...சீக்கிரம் வாங்க...”
இந்த சம்பாஷணைகள் மேலும் தொடர்ந்தால், நிர்மலா கட்டுப்பாடை இழந்துவிடுவாள், விபரீதமாக ஏதாவது
ஆகிவிடும் எனறஞ்சிய மோகன், அதை முடிவுக்கு கொண்டு வர எண்ணிய மோகன்..
“இதோ வந்துரேண்டி...” என ஃபோனை ஆஃப் செய்யப் போக...

விதி வலியது, அது எப்படி வேண்டுமென்றாலும் விளையாடும் என மோகன் அதன் பிறகு நடந்தவற்றால் புரிந்துக் கொண்டான்.

“கொஞ்சம் நில்லுங்க...உங்க குரும்புக்கார பொண்ணு அட்சயா உஙககிட்டே பேசனுமாம்.....” என மோகனின் மணைவி சொன்ன
மறுவினாடி, நிர்மலாவின் அழுகை மென்மேலும் அதிகமாகியது. கண்களை இறுக மூடிக் கொண்டாள். வாய் சத்தம் வராமல்
திறந்தப் படியே அழுதுக் கொண்டிருந்தது. நிர்மலாவின் கண்ணீர் அவளின் உடலையும் மோகனின் உடலையும்
நனைத்திருந்தன.

நிர்மலா தன்னை குறுக்க ஆரம்பித்திருந்தாள். அப்படியே அவள் சிறுமியாக மாறத் துடித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
கடவுளிடம் அழுதுக் கொண்டே மன்றாடிக் கொண்டிருந்தாள்... கடவுளே என்னை கோகனின் மகளாக ஆக்கு என்று....
கடவுள் வரம் கொடுத்தாரோ என்னவோ மோகனின் கண்களுக்கு நிர்மலா சிறுமியாக மாறிக் கொண்டிருந்தாள். அவளின்
மார்பகங்கள் ஒரு சிறுமிக்குரிய மார்பகங்களாக மாறிக் கொண்டிருந்தன.

நிர்மலா மோகனுக்கு இன்னொரு மகளாக மாறிப்போயிருந்தாள். அதை மோகனும் நிர்மலாவும் உணர்ந்த போது
அவர்களின் உணர்ச்சிகள் பல திசைகளில் வெடித்துக் கொண்டிருந்தன. ஃபோன் மோகனின் மகளின் குரலை வெளியேற்றத்
தொடங்கியது.

“டாடி...எங்கே..... இருக்கீங்க...”
“வெளியிலே இருக்கேண்டா செல்லம்... அப்பா ஃபிப்டீன் மினிட்ஸில் வந்துருவேண்டா...” என நிர்மலாவை தன்
உடலுடன் கட்டி இழுத்தப்படிசொன்னான் மோகன்.
“என்னா..பண்ணிகிட்டு இருக்கீங்க...”
இந்த கேள்விக்கு என்ன பதில் சொல்வது என திகைத்த மோகன் தன் மகளிடமாவது ஒரளவுக்கு உண்மையை
பேசுவது என தீர்மானித்தான்...
“இப்போ ...டாடி..... உன் தங்கச்சி பாப்பாவோட விளையாடிகிட்டு இருக்கேன் செல்லம்....”

மோகனின் இந்த வார்த்தைகளை கேட்ட நிர்மலாவின் உடல் பயங்கரமாக துடித்து குலுங்கியது. அவளின் மனம் அவளின்
உடலை விட்டு அந்தரத்தில் ஊசலாட ஆரம்புத்தது. மோகனை மேலும் இறுக கட்டிப்பிடித்து அழ ஆரம்பித்தாள்.

“ஐ..எனக்கு ஒரு தங்கச்சி பாப்பா இருக்காங்களா...எப்படி இருக்காங்கப்பா... அழகா இருப்பாங்களா...”
மோகன் நிர்மலாவின் ஒவ்வொரு பாகமாக தொட்டு பதில் சொல்ல ஆரம்பித்தான்.
“சூப்பர் அழகுடி செல்லம்..... வைட் கலர்,,,லாங் ஹேர்,,, பீயூட்டிபுல் ரவுன்ட் ஃபேஸ்...ஸ்மால் ஹிப்...லாங்க் லேக்ஸ்..”....
இவ்வாறு மோகன் தொட்டு தொட்டு சொல்ல நிர்மலா தன்னிலை மறந்து அவளின் ஊமை குலங்கல் அழுகை மேலும்
அதிகமாக்கினாள்.

“அப்படின்னா...பார்பி டால் போல இருக்காங்களா அப்பா”
“பார்பி டால் விட சூப்பரா இருப்பாங்க...” மோகன் உண்மையை சொன்னான்.
“அப்படின்னா அவங்களை..... நம்ம வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு வாங்க டாடி...”
மோகனுக்கும் ஆசைத்தான் நிர்மலாவை அவன் வீட்டிற்கு கூட்டிகிட்டு வர ஆசைத்தான், ஆனால் அவன் மணைவி விநோதினி
அவனை கொன்று விடுவாள். அவன் சமூகம் அவனை காறித் துப்பும். அவனின் மகன் அட்சயா அவனை வெறுக்க ஆரம்பிப்பாள்.

தன் மகளிடன், அவளுடைய தங்கை நிர்மலாதான் என்பதை சொல்ல முடியாத நிலையில் இருந்தான் மோகன்.
“இல்லடி... செல்லம்...தங்கச்சி பாப்பாவை வீட்டுக்கு எல்லாம் கூட்டிகிட்டு வர முடியாது....”
“ப்ளீஸ்...டாடி...கூட்டிகிட்டு வாங்க...”
“முடியாதுடா செல்லம்....”
“டாடி ஒரே வாட்டி கூட்டிகிட்டு வாங்க....”
“அது முடியாதுடி செல்லாம்....அவங்க வர்ரேன்னு சொன்னாலும் உங்கம்மா...விடமாட்டாங்க....”

“இரு அம்மாகிட்டே சொல்றேன்னு...” என்றப்படி மோகனின் மகள் அவள் அம்மாவிடம் ஓடியப்படி...
”அம்மா...அப்பா.. தங்கச்சி பாப்பாவை வீட்டுக்கு கூட்டிக்கிட்டு வரமாட்டேன்கராரு..” எனக் கத்திக் கொண்டிருந்தாள்.
உணர்ச்சிகளின் எல்லையில் துடித்துக் அழுதுக் கொண்டிருந்த நிர்மலா..
“மோகன்..... மை டியர் டாடி..என செல்ல..அப்பாஆஆஆஆஆஅ...” என தன்னையறியாமலே கதறினாள்.
இந்த கதறல் எங்கே தன் மணைவிக்கு கேட்டிருக்குமோ என பயந்த மோகனின் சப்த நாடியும் அடங்கிப் போய் உடல் பயத்தால்
நடுங்கியது. நிர்மலாவின் வாயை தன் இடது கையால் மூர்க்கமாக மூடினான்.

ஃபோனில் என்ன வருமோ என பயந்து கொண்டு காத்திருந்தான்.
“என்னங்க...அட்சயா கிட்டே என்ன சொன்னீங்க.... தங்கச்சி பாப்பாவா..” என மோகனின் மணைவி ஃபோனில் கேட்க.
மோகனுக்கு போன உயிர் திரும்பி வந்தது. நிர்மலாவின் அலறல் சத்தத்தை அவள் கேட்கவில்லை என அறிந்தவுடன்.
“இல்லடி.... காலைலே அவளுக்கு ஒரு பொம்மை வாங்கினேனா... அத பத்தி சொல்லிகிட்டிருந்தான்....” பொருத்தமாக
பொய் சொன்னான் மோகன்.
“சரி அந்த பொம்மை எடுத்துகிட்டு வாங்க...இல்லேன்னா பெரும் ரகளை பண்ணிடுவா.....” என மோகனிடம் பேசிய
விநோதினி..”அட்சயா அப்பா தங்கச்சி
பாப்பாவை கூட்டிகிட்டு வர்றாராம்...” என மகளை பார்த்து சத்தம்போட்டாள்.

“சரி விநோ...எடுத்துட்டு வர்ரேன்....” நிர்மலாவை கூட்டிக்கிட்டு போக முடியாது வேறு ஏதாவது ஒரு பொம்மை
வாங்க வேண்டும் என மோகனின் மனம் எண்ணியது.
“சீக்கிரம் வாங்க...மத்தியாணம் தங்கச்சி பாப்பாவுக்கு ரெடி பண்ணுவோம்...”
என மோகனின் மணைவி சொல்ல.
மோகனுக்கு தன் மணைவியின் மீது பாச உணர்ச்சி அதிகமானது.

மோகனின் அந்த பாச உணர்ச்சியை நிர்மலாவுக்கு உடனே உணர்ந்தாள், அவளின் உடல் பொறாமை என்ற தீயினால் சுட
ஆரம்பித்தது. அவளின் ஊமை அழுகை பெரும் குரல் அழுகையாக மாற ஆரம்பித்தது.
“இதோ வந்துட்டேன் என் செல்லம்...” என
ஃபோனில் மோகன் பேசி அணைக்க, நிர்மலா வாயிலிருந்து அடக்க முடியாத பெரும் குரலில் அழுகை சத்தம் வர ஆரம்பித்தது.

நிர்மலாவின் உடல் குலுங்கி துடித்து மோகனின் கட்டுப்பாட்டிலிருந்து விலகி தரையில் சரிந்து ஒரு புழுவைப் போல
நெளிய ஆரம்பித்தது, அவள் வாயிலிருந்து....
“மோகன் என்ன விட்டுட்டு போயிராதடா... என்னை உன் வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போடா....நா உனக்கு குழந்தையா
இருப்பேண்டா... உன் பொண்டாட்டிக்கு வேலைக்காரி அடிமையா இருப்பேண்டா.....” என்ற வார்த்தைகள் விழுந்த
வண்ணம் இருந்தன.

ஒரு பெண்ணின் உடல் உச்சகட்ட காம மிகையுணர்ச்சியால் ஆட்கொள்வதை மோகன் பார்த்தான். அந்த உணர்ச்சி
நிர்மலாவின் உடலில்லிருந்து வெடித்து சிதறிக் கொண்டிருந்தது. அந்த வெடிப்புக்கு ஏற்ப நிர்மலாவின் அங்கங்கள்
துடித்துக் கொண்டிருந்தன. நிர்மலா சோகத்தில் இருந்தாலும் அந்த சோகமே அவளுக்கு காம உணர்ச்சியை அளித்தது.

மோகனுக்கு அப்போதுதான் புரிய ஆரம்பித்தது. அவனையே அணு அணுவாக நம்பி ஒரு பெண் இருக்கிறாள் என்று. அந்த
பெண் இன்று அவளையே அவனிடம் ஓப்புக்கொடுத்து அவனுள் ஐக்கியமாகிவிட்டாள். இனி அவளின் வாழ்கை
அவனின் கட்டுப்பாட்டில்தான் உள்ளது. அவன் எண்ணம் செய்கையெல்லாம் இனி அந்த பெண்ணிடம் பிரதிபலிக்கும்.
அந்த பெண் அவனை சூரியனாக நினைத்து அவனையே சுற்றும் ஒரு கிரகமாக மாறிப் போயிருந்தாள்.

அந்த பெண்ணான நிர்மலாவை மோகன் பாசத்துடன் இறக்கத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். துக்கம் மோகனின் தொண்டையை
அடைத்தது. மெதுவாக குனிந்து நிர்மலாவை தூக்கி நிறுத்தினான். அவளை அப்படியே கட்டிப் பிடித்து
ஆசுவாசப் படுத்தினான். அவனின் அணைப்பு அவளுக்கு பெரும் பாதுகாப்பு அரணாக அமைந்தது. அதை மோகன்
உணர்ந்தான். அவளுக்கு நன்மையே செய்ய வேண்டும் என மோகன் நினைத்தான். நினைத்த மறுவினாடி
மோகன் கண்களிருந்து நீர் துளிகள் வெளிவரத் தொடங்க மெதுவாக அழத் தொடங்கினான்.

நிர்மலா நிர்மலா... என்று மோகனின் மனம் அழ, அவனின் ஆண்மையும் அழ ஆரம்பித்தது. அது உணர்ச்சிகள் மேலிட
தன் விந்தை நிர்மலாவின் வயிற்றில் கக்கியப்படி அழதது. அந்த மோகனின் ஆண்மையின் அழுகை
நிர்மலாவின் மீதுள்ள பாசத்தாலா, காமத்தாலா, நன்மை செய்யும் எண்ணத்தாலா, தீமை செய்யும் எண்ணத்தாலா
என்பதை காலம்தான் பதில் சொல்லும்...

ஆனால் மோகனின் மனது என்ன நினைத்தாலும் அது அவனின் ஆண்மையின் கட்டளைக்கு கட்டுப்படும் ஒரு
கருவியாகவே இருந்தது....

[manigopal]

நிர்மலாவின் மனம் மோகன் இப்படியே தன்னை அணைத்தப்படி இருக்க மாட்டானா என ஏங்கியது. மோகனுக்கு மணைவி
இருப்பது அவளுக்கு பெரும் ஏமாற்றமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. அவளையே அவனுக்கு தாரைவார்த்து
நிலையில் மோகன் தன் மணைவியிடம் பேசியது அவளுக்கு பெரும் ஏமாற்றத்துடன் சோகத்தை அளித்தது.

அந்தச் சோகம் அவளை தன்னையறியாமல் கட்டுகடங்காமல் அழ வைத்தது. அவள் மனம் சூனியமாகும் வரை
அழுகை தொடர்ந்திருக்கும். ஆனால் மோகனின் மகளின் குரலும், அவளை குழந்தையாக மகளாக மோகன் நினைத்ததும்,
அவள் சிறுமியாக மோகனின் மகளாக உருமாறியதாக அவளும் அவனும் நினைத்து பேசியதும், நிர்மலாவிற்கு
தன் வாழ்நாளில் ஏற்பட்டிராத உச்சக்கட்ட காமத்தை அளித்து அவளின் உடலை ஆட்கொண்டது.

மோகன் அழுவதை உணர்ந்தாள். அவன் முகத்தை நேருக்கு நேர் பார்த்து அவளும் அழ ஆரம்பித்தாள். உணர்ச்சிகளால்
மரத்துப் போய் குளிர்ந்துப் போன அவள் உடலுக்கு மோகனின் உடல் தன் சூட்டை பாய்ச்சி உயிர்ப்பித்துக் கொண்டிருந்தது.

இந்த சூழ்நிலையிலும் மோகனின் ஆண்மை உணர்ச்சி வசப்பட்டு தன் விந்தை கக்கியது நிர்மலாவிற்கு அதிர்ச்சி ஏற்பட்டது.
இங்கே பாசக் கலவை ஏற்பட்டு கொண்டிருக்க இது மட்டும் வேறு கோணத்தில் பயணிக்கிறதே எனப் பயம் கொண்டாள்.
வரும் காலத்தில் மோகனின் ஆண்மை அதன் பசிக்கு தன்னை பலிகாடாவாக்கிவிடுமோ என திகிலடைந்தாள்.

நிர்மலா மெதுவாக தன் வயிற்றிலிருக்கும் மோகனின் விந்தை தன் உடல் முழுக்க பூசிக்கொண்டாள். இப்போது
நிர்மலாவின் உடல் முழுவதும் மோகனின் விந்தினால் பிசுப்பிசுத்தது. இப்படி விந்துப் பூச்சினால் மோகனுக்கு
அவன் தன்னவன் என நிர்மலா அறிவித்தாள். அதை உணர்ந்த மோகனுக்கு பெருமை ஏற்பட்டது.

கட்டியணைத்தப்படி சுகத்தில் இருந்த மோகனுக்கு யதார்த்தம் அழைத்தது...
“நிர்மலா....டைம்மாச்சு..இப்ப கிளம்பறேன்....” என்று மோகன் சொன்னவுடன் நிர்மலாவின் உடம்பு துடித்தது.
“ஊ..ஊம்...வேணாங்க இங்கேயே என்கூட இருந்திருங்க....” என நிர்மலா முரண்டுப்பிடித்தாள்.
“என்னடி... லூசா நீ.... விளையாடிறியா....”
“சீரயஸாத்தான் சொல்றேன்,,,, நீங்க எனக்கு வேணும்...நிரந்தரமா.. இங்கேயே இருங்க...” என தன் நகத்தை மோகனின்
முதுகில் புதைத்தப்படி அவனை இறுக்கமாக கட்டியணைத்தப்படி சொன்னாள் நிர்மலா.

“சும்மா விளையாடதே...வீட்லே காத்துகிட்டு இருப்பாங்க... உன் புருசனும் எப்பவேணும்னாலு வந்திடுவான்...” என்றான் பதற்றத்துடன்
மோகன்.
“என்ன ஆனாலும்..எது ஆனாலும் பரவாயில்லை..நீ எங் கூடதான் இருக்கனும்.” என நகத்தை அவன் முதுகில்
மேலும் புதைத்தப்படி சொன்னாள் நிர்மலா. மோகன் அவளின் முகத்தை பார்த்தான். நிர்மலாவின் முகம்
அவள் சொன்ன வார்த்தைகள் உண்மையாக வெளிவந்தவை எனச் சொன்னது. வார்த்தைகளை செயல்படுத்த தீர்மானத்தையும்
முகம் பறைச் சாற்றியது. நிர்மலா கண்களை மூடியப்படி இதழோரம் ஒரு மெல்லிய சிரிப்பில் தன்னைமறந்த ஆனந்த
நிலையில் ஆழ்ந்திருந்தாள். அவளின் நகங்கள் அவனின் முதுகை அவன் விலகாதப்படி உடம்புப் பிடியுடன் அழுத்தியிருந்தது.
அதில் இரத்தம் வெளி வரும் நிலையில் இருந்தது.

மோகனுக்கு புரிந்தது நிர்மலா இன்னொரு சுற்று ஆட்டத்திற்கு தயாராகிவிட்டாள் என்று. மோகனின்
ஆண்மை அதனை புரிந்துக் கொண்டு கலந்துக்கொள் கலந்துக்கொள் என உறசாகப்படுத்தியது. ஆனால் மோகனின்
உள்ளூணர்வின் ஒரு பகுதி அபாய மணியை கணீர் கணீர் என ஓளித்துக் கொண்டிருந்தது. அந்த மணி
“நீ இனிமேல் இருக்கும் ஒவ்வொரு கணமும் அபாயத்தை நோக்கி சென்றுக் கொண்டிருப்பாய்” என சொல்லிக் கொண்டிருந்தது.
சுதாரித்த மோகன் நிர்மலாவிடமிருந்த தப்பிக்க வழித்
தேடினான்.

சட்டென்று மோகன் மூர்க்கமாக நிர்மலாவின் திரண்டிருந்த முலைகளை தன் நகங்கள் புகுமாறு அழுத்தி பிடித்து கசக்கினான்.
திடுக்கிட்ட நிர்மலா ஓவென் கத்தியப்படி மோகனின் முதுகிலிருந்த கைகளை எடுத்து தன் மார்புகுக்கு கொண்டு வந்தாள்.
விடுப்பட்ட மோகன் நிர்மலாவை அப்படியே சோபாவில் தள்ளி, அவள் சுதாரித்து எழுமுன் குளியறைக்குள்
சென்று குளிக்க.ஆயுத்தமானான். நிர்மலா பின்னாடியே வந்து குளியறை கதவை தட்டிக் கொண்டு
“மோகன்..என்னை விட்டு போகாதேடா...” என
கெஞ்சிக் கொண்டிருந்தாள். சற்று நேரத்திற்கு பிறகு கதவு தட்டும் சத்தம் நின்றது.

மோகன் குளித்தப் பிறகு வெளியே எட்டிப் பார்த்தான். நிர்மலாவை காணவில்லை. தன் ட்ராக் சூட்டை எடுக்க
பெட்ரூம் சென்றான். அங்கே நிர்மலா தன் துணிகளை அணைத்தப்படி தரையில் உட்கார்ந்து முகத்தை ஏக்கத்துடன்
வைத்திருந்தாள்.
“என் செல்லம்....என் தங்கம்.... துணியை தாடி...ப்ளீஸ்..: என அவளை பார்த்து மோகன் கெஞ்சினான்.
“முடியாது...என்னை விட்டு போகாதே..” என அழுதப்படி நிர்மலா மோகனின் துணியை பற்றியப்படி சொன்னாள்.
“இங்கே...பாரும்மா...உனக்கும் எனக்கும் தெரியும்...நாம் இங்கே இப்படியே இருக்க முடியாது.... டைம கிடைக்கும் போது..
மட்டும் தான் நம்மாலே சேர்ந்திருக்க முடியும்....” கெஞ்சினான் மோகன்.
“எம் புருசன் சாய்ந்திரம்தான் வருவான்... அது வரைக்காவது இருங்க..” என நிர்மலா பதில் சொன்னாள்.

ஏனோ மோகனுக்கு தான் தன் குடும்பத்திற்கு செல்ல வேண்டும் என சொல்ல தோன்றவில்லை. சொன்னாள் நிர்மலாவின்
எதிர்வினை இன்னும் மோசமாகும். நிர்மலா எதிர்பார்க்காத சமயத்தில் சடாரென துணியை பிடுங்கினான் மோகன்.
அதை அணிய முற்ப்பட்ட போது நிர்மலா அதனை அழுதுக் கொண்டே இழுத்துக் கொண்டிருந்தாள். மோகனால்
துணியை போட முடியவில்லை. மோகனுக்கு கோவம் தலைக்கேற நிர்மலாவின் முதுகில் ப்ளார் ப்ளார் ப்ளார் என
மூன்று முறை பலம் கொண்டு மட்டும் அறைந்தான்.

அந்த அறைகள் நிர்மலாவின் முதுகில் மூன்று சிவப்பு கோடுகளை உருவாக்க, நிர்மலா நிலைக்குலைந்து தரையில் உட்கார்ந்தாள்.
அவள் வாயிலிருந்து அழுகைச் சத்தம் பீரிட்டது. மோகன் கிடைத்த இடைவெளியில் ட்ராக் சூட்டை அணிந்தான்.
சூவை போட்டான். பிறகு நிர்மலாவை குனிந்து பார்த்தான்.

நிர்மலா அழுகை கண்ணீருடன் மோகனை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். அவள் முகம் ஒரு நாய் தன் எசமானரை பரிதாபமாக
பார்க்கும் பாவத்தில் இருந்தது. மோகனுக்கு பச்சதாபம் ஏற்பட்டது. ஆனால் யதார்த்தம் அவனை இரக்கமற்றவனாக ஆக்கியது.
மெதுவாக நிர்மலாவை பார்த்து..
“போய்ட்டு வர்ரேன் ...நிர்மலா...” என பாசத்துடன் சொன்னான் மோகன்.

நிர்மலா அப்படியே தவழ்ந்து வந்து மோகனின் வலது காலைப் பற்றினாள்...
“டாடி...என்னை விட்டு போகாதீங்க டாடி...” என அழுது அடம்பிடித்தாள். இந்த அடம்பிடிப்பு மோகனின் இதயத்தில் ஒரு
நடுக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. தன் மகள் தன்னிடம் அடம் பிடிப்பதைப் போல உணர்ந்தான். ஒரு கணம் இருந்து விடலாமோ
என மோகனுக்கு தோன்றியது. அவனின் ஆண்மையும் இன்னொரு காமகளியாட்டத்திற்காக துடித்தது.
ஆனால் அவன் உள்ளுணர்வு வேண்டாம் என அபாய மணி எழுப்பியது. மோகன் அவன் உள்ளுணர்வு படி செயல்பட
முடிவு செய்துவிட்டான்.

மோகன் பேசாமல் வாசற்கதவை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தான். நிர்மலா மோகனின் கால்களை பலம் கொண்டு
மட்டு பிடித்துக் கொண்டிருந்தாள். மோகன் தன் வலது கால் மூலம் நிர்மலாவை தரையில் இழுத்தப்படி
நடந்துக் கொண்டிருந்தான். ஒவ்வொரு முறை நிர்மலா தரையில் இழுக்கப் பட்டிருக்கும் போது...
“ வேணாம் டாடி....என்னை விட்டு போயிராதீங்க டாடி...” என அழுதுக் கெஞ்சிக் கொண்டிருந்தாள்.

மோகன் வாசற்கதை அடைந்தான். இப்போது மெல்லிதாக சத்தமெழுப்பி நிர்மலா அழுதுக் கொண்டிருந்தாள்.
மோகன் வலது காலை உதற நிர்மலாவின் பிடி தளர்ந்து அப்படியே பின்பக்காக சாய்ந்து தன் இரு கைகளை ஊன்றியப்படி உட்கார்ந்தாள்.
தன் இரு கால்களை தொடையுடன் விலக்கி தன் பெண்மையை மோகனுக்கு காண்பித்துக் கொண்டிருந்தாள். மோகன்
அவளின் சொக்கும் பெண்மையை பார்த்து பூரிப்படைந்தான். அந்த பெண்மை நிர்மலா ஒரு கடைசிகட்ட ஆட்டத்திற்கு
தயாராகிவிட்டதை உணர்த்தியது.

மோகன் மெதுவாக கதவை திறந்து வெளியே எட்டிப்பார்த்தான். ஒவ்வொரு தளத்திற்கு, நான்கு ஃபிளாட்டை கொண்ட
அமைப்பில் கட்டப்பட்டிருந்தது. இரண்டு ஃபிளட்டின் வாசற்கதவுகள் எதிரெதிர் இருக்குமாறு இருமுனைகளில் வாசற்கதவுகள்
இருந்தன. அதனால் காரிடார் நீண்டதாக இருந்தது. மோகன் எதிர் ஃபிளாட்டை பார்த்தான். பூட்டியிருந்தது. அவன் மனம் அப்பாடா என்றது.
மெதுவாக வெளிவந்து மற்ற இரு ஃபிளாட்டுகளின் வாசக்கதவுகளை பார்த்தான் அவை சாத்தியிருந்தது.
அதிலிருந்து டி.வி. சவுண்ட் வந்துக் கொண்டிருந்தது.

இப்போது மோகன் வாசற்கதவு வெளியிலிருந்து நிர்மலாவை பார்த்தான்.
“போய்ட்டு வர்ரேன் நிர்மலா....: என்றான்.
நிர்மலா பதில் சொல்லாமல் அவனை தீர்க்கமாக பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.
“ப்ளீஸ்....நிர்மலா...என்னை போய்ட்டு வான்னு...வழியனுப்புமா...” என மோகன் கெஞ்சினான்.
நிர்மலா மெதுவாக எழுந்து நின்றாள், அவள் வாயிலிருந்து பதில் வரவில்லை.
"ப்ளீஸ்...நல்ல விதமா போட்டு வான்னு சொல்லுமா...இல்லேன்னா மனசு குழப்பமா இருந்துகிட்டே இருக்கும்...” என
மீண்டும் கெஞ்சினான் மோகன்.

நிர்மலா மோகனை கண்கொட்டாமல் பார்த்தாள். அவள் கண்களிருந்து கண்ணீர் தொடங்கி மூக்கின் ஓரங்கள்
வழியே வழிந்துக்கொண்டிருந்தது. அவளின் உடம்பு காலையிலிருந்து நடத்திய காமக்களியாட்டத்தின் ரணங்களை
தாங்கிக் கொண்டிருந்தது. நிர்மலா ஊமை அழுகை அழுதுக்கொண்டிருந்தாள். அந்த அழுகையின் லேசான குலுங்கள் அவன்
உடலில் தெரிந்தது.

நிர்மலா ஆழமாக மூச்சை இழுத்து கண்களை மூடி தன் மூக்கை உறிஞ்சினாள். மெதுவாக காற்றை தன் வாய் வழியே
வெளியேற்றினாள். காற்று வெளியே வர வர நிர்மலா ஒரு முடிவை எடுத்தாள்.

நிர்மலா எடுத்து முடிவு, மோகனும் நிர்மலாவும் அப்படி ஒரு முடிவை இருவரும் எடுக்க மாட்டோமா என்று ஏங்கிய முடிவு.
இருவரின் அடிமனதில் அப்படி ஒரு முடிவு எடுத்து செய்துக்காட்ட ஆசை தீயாய் அமுங்கி கனன்று கொண்டிருந்தது.
இருவரும் அதை வெளிப்படுத்த அச்சமாக இருந்தது. நிராகரிப்பு என்ற பயம் அச்சமாக மாறியிருந்தது.

நிர்மலா எடுத்த முடிவு மோகனுக்கும் தெரிந்த போயிற்று. மோகனுக்கு தெரியும் என நிர்மலாவிற்கு தெரிந்துப் போயிற்று.
அங்கே இருமனங்களின் பரிவர்த்தனை நடந்தது இருவருக்கும் பயத்துடனான ஆசை கவ்விக் கொண்டது.
கால்கள் நடுங்கின இதயத்துடிப்பு அதிகமானது. இரத்தம் சூடயேற்றப்பட்டு உடம்பில் பாய்ந்து ஓடுவதை உணர்ந்தார்கள்.
இருவரின் இதயத்துடிப்பு ஒருமித்த நேரத்தில் துடித்து சத்தமெழுப்பியது. அந்த சத்தம் இருவருக்கும் கேட்டது.

நிர்மலா வாசற்கதவை பார்த்தாள். அது அவளுக்கு ஒரு லஷ்மன் ரேகாவாக தெரிந்தது. அந்த கோட்டை மீறக் கூடாது
என்பதை அறிந்திருந்தாள். அதுதான் பாதுகாப்பு. மீறத் துடித்தாள். மீறினாள் அவள் தன்னையே இழந்து விடுவாள் எனத்
தெரியும். அவள் மோகனிடம் மொத்தமாக இழந்துவிடுவாள். அவள் அவளாக இருக்க மாட்டாள். எல்லாமே மோகனுக்காக மாறிவிடும்.
இனி அவள் வாழ்க்கை அவள் கட்டுப்பாட்டில் இல்லாமலாகிவிடும்.

இந்த அபாயங்களை இதயத்துடிப்புடன் மனதின் ஒருப் பகுதி நங் நங் என எச்சரிக்க, அதையும் மீறி வாசற்கதவை
நோக்கி நிர்மலா நடக்க ஆரம்பித்தாள். அவளை பயம் கலந்த நடுக்கத்துடன் வரவேற்க மோகன் காத்துக் கொண்டிருந்தான்.

ஐயோ பாவம், என எல்லாவிதமான தேவதைகளும் கிசுகிசுத்தன. நிர்மலாவை இனி மீட்க முடியாது என அவைகள் பதறின.
எப்படியாவது நிர்மலாவை காப்பாற்ற துடித்தன. மீன்கொடித் தேரில் ஊர்வலம் சென்றுக் கொண்டிருந்த மன்மதராஜன் கீழே
நடக்க இருப்பவற்றை பார்த்துக் கொண்டு, “கொடுத்து வைத்தவன் மோகன்” என எண்ணி மோகனை பாராட்டினான்.

[manigopal]

நிர்மலா தன் வாழ்நாளில் சமீப காலம் வரை நீண்ட நேரம் துணியில்லாமல் அம்மணமாக இருந்ததில்லை. அவன் பிறந்ததுமுதல்
நிர்வாணமாக இருந்தது படுக்கறையிலும் குளியறையிலும்தான். மிஞ்சி மிஞ்சிப் போனால் ஒரு அரை மணி நேரத்திற்கு
கீழ் ஒரு நாளில் நிர்வாணமாக உடலிருக்கும். ஏன் சமீப காலம் வரை நிர்மலாவே தன் உடலை முழுவதுமாக
உணர்ந்து பார்த்ததுமில்லை.

கல்யாணமான பிறகும் ரஞ்சித்திடம் விளக்கொளியில் தன் நிர்வாண உடலை நீண்ட நேரம் காட்டியதில்லை.
விளக்கை அணைத்தப்படித்தான் எல்லாமே நடக்கும். சொல்லப் போனால் நிர்மலாவிற்கு அவளின் நிர்வாண உடல்
அவளுக்கே கூசும்.

மோகனிடன் பழக்கம் ஏற்பட்ட பிற்பாடுதான் நிர்மலா தன் நிர்வாணத்தை உணர்ந்தாள். துணியில்லாமல் கூச்சமில்லாமல்
தன் கணவனை எதிர்க்கொள்ளத் தொடங்கினாள். அவளுடைய கணவனே சில நேரம் ஆச்சரியப்படுவான். நிர்மலா தன் வாழ்க்கையில்
நேற்றைய இரவிலிருந்து ஓட்டுத் துணிக் கூட இல்லாமல் தன் கணவனிடமும் தன் காதலன் ரஞ்சித்திடமும்
நீண்ட நேரம் இருந்திருக்கிறாள். அவள் உடல் துணியை மறந்து விட்டிருந்தது. நிர்மலாவின் காமம் அவளை ஆடையில்லாத
நிலையில் வைத்திருந்தது.

நிர்மலா முதன்முதலில் தன் கணவனல்லாத வேற்று ஆடவரான மோகனிடன் முழு நிர்வாணமாக நின்ற போது
ஏற்பட்ட கூச்சம், அச்சம், பயம், சிலிர்ப்பு, துடிப்பு, அன்பு, பரவசம், காமம், உந்துதல், பிடிப்பு, ஆசை ஆகியவைகள் வேறு
தளத்தில் இருந்தன. அவைகள் அவள் மனதில் ஆணியடித்தாற் போல இன்னும் பசுமையாக இருந்தன.

அப்போது அவள் உணர்ச்சிகள் தொட்ட எல்லைகளை நிர்மலா பிறகு தொட முயன்று தோற்றுப் போயிருந்தாள். அந்த
எல்லைகளை அவளுடைய கணவனால் காட்ட முடியாது என்று அவளுக்கு நன்றாக தெரியும். மோகனால்தான் காட்ட முடியும்
என்று அறிந்திருந்தாள். காட்ட ஒரு சந்தர்ப்பத்திற்காக காத்துக் கொண்டிருந்தாள். நிர்மலாவின் இந்த அடிமனது
இரகசிய ஆசையை மோகனும் அறிந்திருந்தான்.

அந்த இரகசிய ஆசையை அவர்கள் பூர்த்தி செய்ய காலம், நேரம், சூழ்நிலை, உணர்வுகள், உந்துதல்கள் அமையவில்லை.
இப்போதுதான் அமைவதுப் போல தோன்றின...

நிர்மலாவின் உடல் சிலிர்த்துக் கொண்டே வாசற்படியை நோக்கி நகர்ந்தது. அவளின் முலைகளின் காம்புகள் குத்தியிட்டு
துடித்துக் கொண்டிருந்தன. நிர்மலாவின் மனதின் ஒரு சிறகு படியை தாண்டாதே உன்னை நீயே அழித்துக்
கொள்வாய் என ஒரு புறம் பறந்தது. இன்னொரு சிறகு தாண்டு தாண்டு பேரின்பத்தை அனுபவி என இன்னொருபுறம்
பறந்தது. நிர்மலாவின் உடல் சிறகொடிந்த பறவையாய் தடுமாற்றத்துடன் வாசற்படியை மெதுவாக தாண்டி ஃபிளாட்டிற்கு
வெளியே நிர்வாண கோலத்தில் மோகன் முன் நின்றாள்.

நிர்மலாவின் உடல் தன் பாதுகாப்பு அரணை விட்டு வெளியே வந்து விட்டதைப் போல எண்ணி பயத்தால் நடுங்கியது.
வெட்கங்கெட்டு அப்பட்டமாக தன் நிர்வாண கோலத்தை உலகிற்கு காட்டுவதைப் போல உணர்ந்தாள்.
அவளுடைய உடலும் மனமும் அவளை வேசியாக உருமாற்றிக் கொண்டிருந்தன.

அதனை உணர்ந்த நிர்மலாவின் ஆத்மா அவளின் உடலை அவளையறியாமல் பல முறை குலுங்க சிலிர்க்க வைத்தது.
சூடான வெளிக்காற்று நிர்மலாவை ஆறத் தழுவியது. அவளின் உடலின் ஒவ்வொரு ரோமமும் குத்திட்டு நின்றன.
அவளின் புல்லரிப்பால் அவளின் உடல் முழுவதும் பருக்கள் உண்டாயின.
அவளின் முலைகளின் காம்புகள் பூ விரிக்க தருணத்தில் இருக்கும் மொட்டுப் போல தடித்து துடித்துக் கொண்டிருந்தது.
அவளின் பெண்மை அதன் வாயை திறக்க ஆயுத்தமாகி கொண்டிருந்தது.

அதுவரை சும்மாயிருந்த அவளின் பெண்மைக்குள்ளிருந்த முட்டைகள் அவளின் உணர்ச்சிகளால் உயிர்பெற்று
துள்ள ஆரம்பித்து நிர்மலாவை மேலும் துடிக்க வைத்து தூண்டியது.

யாராவது பார்த்தால் என்னாவாகும் என்ற அச்சம் அவளை வெட்கத்தின் உச்சிக்கே எடுத்துச் சென்றது. அந்த அச்சமே அவளின்
இரத்த ஓட்டத்தையும் இதய துடிப்பையும் அதிகரித்து அவளுக்கு ஒரு துளி இன்பத்தை அளித்தது.
அனுபவித்த அந்த துளி இன்பத்தை அவளின் உடலும் மனமும் மென்மேலும் அனுபவிக்க துடிப்பது நிர்மலாவிற்கு தெரியும்.
தாண்டக் கூடாது ஒரு கோட்டை தாண்டி விட்டாள். அந்த இன்பத்தின் போதைக்கு அவள் அடிமையாகிவிடத் தயாரானாள்.

இப்போது நிர்மலாவின் முகத்தில் அழகையுடன் கூடிய ஒரு அசிங்கமான புன்சிரிப்பு மலர்ந்தது. அவளுடைய அம்மணத்திற்கு
ஒரு பாதுகாப்பு தேவைப்பட, அப்படியே மோகனை கட்டியணைத்தாள். மோகனின் முகத்தில் சத்ததுடன் முத்த மழை
பெய்ய ஆரம்பித்தாள்.

மோகனுக்கு நிர்மலா அம்மணமாக வெளியே வரப்போகிறாள் என்று தெரிந்தவுடன் பயம் தொற்றிக் கொண்டது.
மனதும் உடலும் படபடத்தது. அவன் கண்கள் பக்கத்து ஃபிளாட்டுகளிலிருந்து வெளியே வந்துவிடுவார்களோ என அச்சத்துடன்
கண்காணித்தது. அவனின் உடல் முழுக்க அபாய ஒலி எதிரொலித்தது. ஐயோ யாராவது வந்துவிட்டால் என்னாவது என
அவன் மனம் பதறியது. வரக்கூடாது என உலகத்தில் உள்ள அனைத்து கடவுளிடம் மன்றாடியது.

நிர்மலா இப்படி அம்மணமாக அவனை ஃபிளாட்டின் வெளியே கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டிருப்பது மோகனுக்கு பெருமையாகவும்
கர்வமாகவும் இருந்தது. தன் அன்புக்கும் கட்டளைக்கும் ஏற்றப்படி நடக்கும் ஒரு அடிமைப் பெண் இருக்கிறாள் என்ற
நினைப்பே அவனை எங்கோ கொண்டுச் சென்றது. நிர்மலா முத்த மழை பெய்ய பெய்ய மோகனின் உணர்ச்சிகள்
அனைத்தும் துடித்துக் கொண்டிருந்தன அவனின் ஆண்மையின் நுனியில் திரண்டிருந்து வெடிக்க காத்துக் கொண்டிருந்தன.

மோகன் தன் வாயை நிர்மலாவின் வாயில் வைத்து நிர்மலா திக்குமுகாடும் வரை உறிஞ்சினான். மெதுவாக அவன்
வாயை எடுத்து....” போதும் நிர்மலா..உள்ளே போடி...” என கிசு கிசுத்தான்.
“..ம்க்கும்...போக மாட்டேன்...இங்கேயேதான் இருப்பேன்...”
“யாராவது வந்து பார்த்தா...மானம் போடுமடி..அசிங்கமாயிடும்...” என பயம் காட்டினான மோகன்.
கொல்லென்று சிரித்த நிர்மலா, மோகனை விலக்கி, இடதுபுறமாக மாடிப்படிகளை திரும்பி, தன் கைகளை
பக்கவாட்டில் தூக்கி சற்று குனிந்தவாறு தன் மார்பை ஆட்ட ஆரம்பித்தாள்.

நிர்மலா ஆட்ட ஆட்ட அவளின் திரண்டிருந்த மார்பகங்கள் அதிர்ந்தப்படி இடது வலதாக மேலும் கீழுமாக ஆடின.
அப்படி ஆட்டியப்படி...” எல்லோரும் என்னை பாருங்கடா...என் முலையை பாருங்கடா...என் உடம்பை பாருங்கடா..” என
சிரித்தப்படி கத்த ஆரம்பித்தாள்.
இதைப் பார்த்த மோகனுக்கு பயம் தொற்றிக் கொண்டது. பக்கத்து ஃபிளாட்டில் உள்ளவர்களுக்கு கேட்டிருக்குமோ என பயந்து
நிர்மலாவை வாயை பொத்தி அவளை ஃபிளாட்டினுள் இழுத்தான்.

அவளை கட்டிப்பிடித்தான்...”என்னடி இப்படி விளையாடுறே....டேஞ்சரான விளையாட்டுடி...நம்ம வாழ்கையே போய்டும்டி”
என புரியவைக்க முயன்றான்.
“என் ஆசை புருசனை நா இப்படி தான் வழி அனுப்புவேனாம்....”
“விளையாடாதே... நா போய்ட்டு வர்ரேன்..” என அவளுக்கு முத்தமிட்டு கதவை சாத்த போனவனிடம்...
“ப்ளீஸ்..மோகன்...உன்னை ஸ்டெப்ஸ் வரை வந்து வழியனுப்புரேன்..ப்ளீஸ்.. ப்ளீஸ்...” என முகத்தை வைத்து பாவமாக
கெஞ்சினாள்.

இந்த ஆசையை நிறைவேற்றாமல் போனால் நிர்மலா வேறு ஏதாவது செய்து விடுவாள் என அஞ்சிய மோகன்...
மெதுவாக தலையை நீட்டிப் காரிடாரை பார்த்தான். படிக்கட்டுகளின் பக்கமிருக்கும் இரண்டு ஃபிளாட்டுகளின் கதவுகளும்
சாத்தப் பட்டிருந்தன. டி.வி. சத்தம் மெல்லிதாக கேட்டுக் கொண்டிருந்தது..
நிர்மலா தன் கூட வந்தால் அபாயமில்லை,
ஆனால் படிக்கட்டுகள் மூலம் மேலே கீழே யாராவது வந்தால் தான் பிரச்சனை
என்று முடிவு செய்த மோகன் படிக்கட்டுகள்
பக்கம் சென்று பார்த்தான், யாரும் வருகின்ற அறிகுறிகள் தெரியவில்லை.
திரும்பி வரும் போது மற்ற ஃபிளாட்டுகளில்
ஓட்டுக் கேட்டான், அவர்கள் வெளியே வருவதற்கான ஒலிகள் ஒன்றுமில்லை
என முடிவுசெய்தான். நிர்மலாவிடம் திரும்பி வந்தான்.

“சீக்கரம் வந்துட்டு ஓடி வந்துடனும்...” என நிர்மலாவிடம் சொன்னான்.
“சரிடா...என் காதலா..” என சொல்லியப்படி
நிர்மலா சட்டென மோகனை இழுத்தப்படி வெளியேச் சென்று கட்டிப்பிடித்தாள். அவனின் முகத்தில்
முத்தமிட ஆரம்பித்தாள். மோகனும் திருப்பி முத்தமிட ஆரம்பித்தான். இருவரும் மனமும் ஒன்றாயின.
பரவசத்தால் பேரானந்ததை நோக்கிச் சென்றனர். ஆனாலும் இருவரும் மனமும் யாராவது பார்த்து விடுவார்களோ
என பதைப் பதைத்தது.

அப்படியே மெதுவாக் முத்தமிட்டப்படி படிக்கட்டுகள் வரைச் சென்றார்கள். மோகன் திமிறித்தான் நிர்மலாவின்
அணைப்பிலிரிந்து விடுப்பட முடிந்தது. நிர்மலாவின் முகத்தை பார்த்த மோகன் அதிர்ந்தான். அது ஏதோ ஒரு
போதைப் பரவசத்தில் ஆட்ப்பட்டு மெய்மறந்திருந்தது. அவளின் உடல் அந்த போதையினால் ஆடிக் கொண்டிருந்தது.

நிர்மலாவின் முகத்தில் இரண்டி தட்டு தட்டினான் மோகன். நிர்மலா கணகளை திறந்து ஒரு அசிங்க காமச் சிரிப்பை
உதிர்த்தாள்....
“நிர்மலா... போய்ட்டு வர்ரேன்...ஒழுங்கு மரியாதையா உள்ளாறே போய்டு.. இல்லேன்னா அசிங்கமாயிடும் “
“சரிடா..ம்ம்ம்... போய்ட்டு வா டாடி..” என்றால் தன் குரலை குழந்தை குரலாக மாற்றி.
“ஓ.கே. .... செல்லம்.. பை” எனச் சொன்ன மோகன் படியிறங்கி போக ஆரம்பித்தான். படிநிலையை அடைந்து கீழ் தளத்திற்கு
போக வலதுபுறமாக திரும்பி படியிறங்க கால்வைக்கும் போது மேலே பார்த்த மோகன் அதிர்ந்தான்.

நிர்மலா ஒவ்வொரு படியாக தன் முலைகள் உடல்கள் குலுங்க துள்ளிக் குதித்து கொண்டு கீழியிறங்கி கொண்டிருந்தாள்.
ஒவ்வொரு படி இறங்கும் போதும் ..” நானும் கூட வர்ரேன் டாடி...” என சத்தம் போட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.
ஒரு நிமிடம் அதிர்ச்சியில் உறைந்த போன மோகன், தட தட வென மேலேறி நிர்மலாவின் முடியை பிடித்து பலம்
கொண்ட மட்டும் அவள் திமிற திமிற அவளை தர தர வென இழுத்து ஃபிளாட்டினுள் போட்டு மூச்சு வாங்கினான்.

“இனிமே இப்படி அம்மணமா வெளியே வந்தே கொன்னே புடவேன்..” என உறுமினான். நிர்மலா பதில் பேசாமல்
சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள். மோகன் கதவையும் வெளிக் கேட்டையும் சாத்தினான். இன்னும் இங்கிருந்தாள்
நிர்மலாவின் ஆட்டம் அதிகமாகும் என தட தட வென கீழியிறஙக ஆரம்பித்தான்.

மோகன் கீழியிறங்க சமயத்தில் நிர்மலா ரோட்டை நோக்கியிருக்கும் பெட்ரூமை நோக்கி ஓடினாள். ஜன்னைலை
முழுவதுமாக திறந்தாள். அப்படியே ஃபிளாட்டின் வெளிக்கேட்டை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். மோகன் ஃபிளாட்டின் வெளிக்
கேட்டை கடந்து ஏதேச்சையாக நிர்மலாவின் ஃபிளாட்டை பார்க்க, நிர்மலா அம்மணமாக ஜன்னல் வழியே பார்த்துக்கொண்டிருப்பதை
கண்ட மோகன் அப்படியே உறைந்துப் போனான்.

மோகன் பதறியப்படி சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான். அந்த சமயத்தில் நிர்மலாவின் அம்மண தரிசனத்தை பார்க்க
யாருமில்லை. மோகன் சற்று நிதானத்துக்கு வந்து “உள்ளே போடி...கதவை சாத்து...” என பாம்பு போல சீறி சைகைச் செய்தான்.
நிர்மலா சிரித்தப்படி மோகனுக்கு டாடா காட்டினாள். பதிலுக்கு மோகன் டாடா காட்டினான்.

அங்கே இருந்து கொண்டிருந்தால் நிர்மலா அப்படியே தான் இருப்பாள் என முடிவு செய்த மோகன் அறக்க பறக்க
சற்று தள்ளி நிறுத்தியிருந்த தன் இன்னோவோ காரை நோக்கி ஓடி, தன்னை திணித்து, அதை கிளப்பி ஒரு பரவச பதறலுடன்
ஓட்டத் தொடங்கினான்.

நிர்மலாவிற்கு மோகன் கிளம்பிவிட்டான் என தெரிந்தவுடன், அம்மணமாக சன்னல் வழியே தன் உடலை காண்பித்து
கொண்டிருப்பதை நிர்மலா அப்போதுதான் உணர்ந்தாள். நிர்மலாவிற்கு ஏனோ உணர்ந்த மறுநிமிடம் தன் உடலை
பதறியடித்துக் கொண்டு மூடவோ சன்னலை சாத்தவோ தோன்றவில்லை. இது நிர்மலாவின் ஆழ் மனதுக்கு அதிர்ச்சியே தந்தது.
சற்று நேரம் தன்னை யாராவது பார்க்கிறார்களா என பார்த்தப்படி இருந்துவிட்டு, யாரும் பார்க்கவில்லை
என முடிவுச் செய்து சன்னலை மூடினாள்.

சன்னலை மூடிய நிர்மலாவிற்கு வெறுமை சூழ ஆரம்பித்தது. மோகன் தன்னை விட்டுச் சென்றது அவளின்
உடலின் மனதின் பெரும் பாகம் பெயர்த்துக் கொண்டு சென்றதைப் போல உணர்ந்தாள். வெறுமை அவளைச் சூழ
சூழ, நிர்மலாவை சோகம் பிடிக்க ஆரம்பித்தது. துக்கம் தலைத் தூக்கியது. அவள் வாயிலிருந்து அழுகை வெடித்தது
ஓவென் கதறி அழுதாள். அழுதுக் கொண்டே ஃபிளாட்டின் மூலை முடுக்குகளிலெல்லாம் மோகனை தேட ஆரம்பித்தாள்.
மோகனை காணவில்லை என அறிந்ததும் அவன் ஆண்மாவின் வாசனையை முகர முடியுமா என ஒரு நாயைப் போல
மூக்கை முகர்ந்து ஃபிளாட்டின் ஒவ்வொரு அணுக்களில் தேடிக் கொண்டிருந்தாள்.

மோகன் நிர்மலாவிற்கு பிடிப்படவேயில்லை. நிர்மலாவிற்கு ஆற்றாமை, துக்கம், ஏக்கம், ஏமாற்றம், துரோகம்,
குற்ற உணர்வு, வெட்கம் என உணர்ச்சிகளின் கலவைகள் தாக்க, நிலைக்குலைந்த அவள் அழுது கதறியப்படி
ஹாலில் வந்து தரையில் மல்லாக்க படுத்தாள். இருள் சூழ்ந்த மேகங்கள் அவளை ஆட்கொண்டன. அவள் சுயநினைவை
இழந்து ஆழ்ந்த உறக்கத்துக்கு சென்றாள்.

நிர்மலாவின் கோலத்தை கண்ட பூமியோ ஆண் வேடம் பூண்டு அவளின் யோனிக்குள் சென்று அவளை கர்ப்பமாக்க
முயன்று கொண்டிருந்தது. அது ஒரு சர்பம் அவளின் யோனிக்குள் புகுவதைப் போல இருந்தது.

~~~~~ நிர்மலாவின் கர்ப வயிறு உப்பியிருந்தது. வயிறு நான்கடிக்கு மேல் தூக்கி கொண்டிருந்தது. கர்பபைக்குள் குழந்தைகல்
ஒன்றோடுஒன்று மோதிக் கொண்டு விளையாடிக் கொண்டிருந்தன. லேபர் ரூமில் காலை விரித்து படுத்திருந்த நிர்மலாவிற்கு
அவள் வயிறை தவிர ஒன்றும் தெரியவில்லை.
“நான்கு குழந்தைகள் இருந்து..... நார்மல் டெலிவிரிங்கறது அதிசயம்தான்..” என டாக்டரின் கீச்சு குரல் கேட்டது.

நிர்மலாவிற்கு தூக்கி வாரி போட்டது. அவளின் அடிவயிற்றின் வலி உடல் முழுக்க பரவியது. வலியால் நிர்மலா
மயக்கமுற்றால். மயக்கத்தில் துடித்தாள். அவளின் தொடை முழுவதும் அணை உடைந்து வெள்ள நீர் பாய்வதைப்
போல நீர் பாயவதை உணர்ந்தாள். ஒவ்வொரு குழந்தையாக வெளி வந்துக் கொண்டிருந்தது. குழந்தைகள் ஒவ்வொன்றாக
எடுக்கப்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன. ஐயோ என் குழந்தைகளை என்னிடமிருந்து பிரிக்கிறார்களே என நிர்மலா
கதறியப்படி அலறி எழுந்து பார்த்தாள்....

நிர்மலாவின் யோனியிலிருந்து ஒவ்வொரு முட்டையாக வெளி வந்துக் கொண்டிருந்தது. அதை பார்த்து நிர்மலா ஓவென
அழுதாள். அவளின் யோனி அதன் பிடியை தளர்த்த தளர்த்த, மோகன் உள்ளே தள்ளிய முட்டைகள் அப்படியே கசங்காமல்
வெளிவந்துக்கொண்டிருந்தது. அழுதுக்கொண்டே நிர்மலா அவள் யோனியிலிருந்து தரையில் விழுந்த முட்டைகளை
எடுத்து சாப்பிட ஆரம்பித்தாள்....~~~~~~~~~~~~~~~~

[manigopal]

”நிர்மலா...நிர்மலா..நிர்மலா...”
நிர்மலாவிற்கு தன் அம்மா காந்திமதியின் குரல் வீதியிலிருந்து வரும் டீக்கடை பாட்டைப் போன்று கேட்டது.
நிர்மலாவின் உடல்மெதுவாக உலுக்கப்பட, அவள் கண்களை திறக்க முயன்றாள். முடியவில்லை. இமைகள் கண்களில்
ஓட்டிக் கொண்டு திறக்க மறுத்தது. உடல் அடித்துப் போட்டதை போல இருந்தது.

உலுக்க உலுக்க நிர்மலா கண் முழித்து அம்மா கிளாசுடன் இருப்பதைப் பார்த்தாள்...
” இந்தா காப்பி கூடி ...நிர்மலா....” என காந்திமதி பாசமாக சொன்னாள்.
நடு ஹாலில் பாயில் படுத்தியிருந்த நிர்மலா எழுந்து அப்படியே சுவரோரும் சாய்ந்து கால்களை நீட்டி வலது கையால் தன்
அம்மாவிடம் காப்பியை வாங்கி, இடது கையால் தன் வாயில் ஓரம் வழிந்துக் கொண்டிருக்கும் எச்சிலை துடைத்து, காப்பியை
குடிக்க கிளாசை வாயில் வைக்கும் போது , தன் எதிரே வயதான ஒரு அம்மாவும் குழந்தை முகத்துடன் ஒரு ஆணும்
இருப்பதை பார்த்து, மரியாதை பதற்றதுடன் எழுந்து நின்றாள்.

அந்த ஆண் தன் முகத்தை உற்றுப் பார்ப்பதை அவளின் கண்களும் உற்றுப் பார்த்தன. அவனின் கண்கள் ஒரு வித
குறு குறுப்புடன் அவளை பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. அவளை பார்த்த கோலத்தை நினைத்து அவன் மனம்
உள்ளூர சிரிப்பதை உணர்ந்தாள். அவள் கை அணிச்சையாக துப்பட்டாவை சரி செய்தது.

“உள்ளே போய் காப்பி குடிச்சிட்டு...முகம் கழிவிட்டு மொட்டை மாடியில் இரும்மா....” காந்திமதி சொன்னாள்.
“நைட்டெல்லாம் தெச்சுகிட்டு இருந்தா....நாளை மறுநாள் தீபாவளியாச்சா... இப்பத்தான் தூங்கனா..” என வந்தவர்களிடம்
காந்திமதி பேச ஆரம்பித்தாள்.
நிர்மலா உடனே சமயலறைக்கு சென்று அரக்க பரக்க காப்பியை குடித்துவிட்டு, சிங்கில் முகத்தை கழுவி,
கையால் தலைமுடியை கோதிவிட்டு, மொட்டை மாடிக்கு சென்றாள். மொட்டை மாடியில் குளிர்க் கால
முன்மதிய வெயில் காற்று நிர்மலாவின் உடலை வருடிக் கொண்டிருந்தது.

தன்னை பெண் பார்க்க வந்திருக்கிறார்கள் என உணர்ந்த நிர்மலாவிற்கு சிறு வெட்கம் ஏற்பட்டது. இது அவளுக்கு முதல் பெண்
பார்க்கும் படலம். சின்ன குறுகுறுப்பு அடுத்து என்ன நடக்கும் என்ற ஆவல் அவளை தொற்றிக் கொண்டது. பார்த்த ஆணை அவள்
மனம் ஹீரோவாக்கி கற்பனை செய்ய அடிதளமிட்டுக் கொண்டிருந்தது.

நிர்மலா வசிப்பதோ மத்திய சென்னையிலிருக்கும் மத்தியதர மக்கள் வாழும் பகுதி, நெரிசல் மிகுந்த பகுதி. ஆனால் சகல
வசதிகளும் கொண்ட பகுதி. அப்பா நாகராஜன் சிறிய வயதில் தன் கூட்டுக் குடும்பத்துடன் குடிப்பெயர்ந்து, பத்தாம்
வரை படித்து, எப்படியோ டிரைவிங் கற்றுக் கொண்டு, இப்போது மாநகர அரசு பேருந்தில் ஓட்டுனராக இருந்தார்.
தொப்பையுடன் தள தள உடலுடன் ஓட்டுனருக்கே உரிய உடல்வாகு அவருக்கு.

அப்பாவின் சொந்த ஊரிலிருந்த காந்திமதையை, “நல்ல பொண்ணு” என்று, அப்பாவின் குடும்பத்தார், அப்பாவிற்கு
திருமணம் செய்து வைத்தனர். காந்திமதி துடுப்பான பக்தி நிறைந்த ஒழுக்க முள்ளவளாக இருந்தாள். ஊரிலிருக்கும்
போதே தையலை கற்றுக் கொண்டாள். கல்யாணமான பிறகு ஒரு பெண்கள் டைலரிங் கடையில் வேலைக்கு சேர்ந்து,
தொழிலை நேர்த்தியாக கற்றுக் கொண்டு தனியாக கடையை போட்டாள்.

நிர்மலாவின் அம்மாவின் கடை ஒரளவு பிரபலாமாக இருந்தது. அளவெடுக்காமல் சரியாக தைப்பவள் என்ற
பேரும் புகழும் இருந்தது. லேட்டஸ்ட் ஃபேஷனில் தைப்பது அவளுக்கு கை வந்த கலையாக இருந்தது. சில உயர் வர்க்க மக்களும்
அவளுக்கு வாடிக்கையாளர்களாக இருந்தார்கள். நிர்மலாவின் அம்மாவின் அப்பாவின் வருமானத்திலும் சேமிப்பிலும்
சொந்தமாக சிறிய வீட்டை ஒன்றை வாங்கினார்கள். அதை இடித்து மூன்று மாடியாக்கி, கீழ் தளத்தில் கடையை வைத்து,
முதல் மாடியில்வீடாக வைத்து, இரண்டாவது மாடியை வாடகைக்கு விட்டிருந்தனர்.

காந்திமதிக்கும் நாகராஜனுக்கும் பத்து வருடங்களாக குழந்தை பிறக்கவில்லை. அவர்கள் வேண்டாத
தெய்வமில்லை போகாத கோயிலில்லை என்ற நிலையை அடைந்தவுடன் தான் நிர்மலா அவர்களுக்கு பிறந்தாள்.
நிர்மலா பிறந்தவுடன் காந்திமதிக்கு தெரிந்து போயிற்று, இனிமேல் தனக்கு குழந்தை பிறக்காது நிர்மலா தனக்கு ஒரே பிள்ளை என்று.

நிர்மலா பிறக்கும் போது அவளின் நிறம் பாலை விட வெண்மையாக இருந்தது. ஒரு கணம் நிர்மலாவின்
அம்மாவே பயந்துப் போனாள். இது ஏதோ வெள்ளைக்காரனுக்கு பிறந்த குழந்தை போல இருக்கிறதென்று. ஆனால் போக போக
அவளின் நிறத்தைத்தான் நிர்மலாவிற்கு கடத்தியிருந்தாள் என்று காந்திமதிக்கு புரிந்தது.. சிறுவயது முதலே நிர்மலா
உணர்ச்சி வசப்பட்டால், அவளின் உடல் த க்காளியைப் போல சிவந்து விடும்.

நிர்மலா வளர வளர, அவளின் அழுகு காந்திமதிக்கு அச்சத்தை ஏற்படுத்தியது. அவளின் அழகை அவளின் வெள்ளை நிறம்
மட்டப் படுத்துவதாக முதல் பார்வையி தோன்றும். ஆனால் நிர்மலாவை நீண்ட நேரம் பார்த்துக் கொண்டிருப்பவர்களுக்கு
அவளின் அழகு தரிசனம் தந்து பார்ப்பவர்களை அப்படி யே சுண்டியிழுத்து அதன் பாதாளத்துக்கு அழைத்துச் சென்று விடும்.

நிர்மலா வளர தொடங்கியவுடன், காந்திமதிக்கு நிர்மலாவின் அழகே அவளுக்கும் ஆபத்து அந்த அழகில் மயங்கியவர்களுக்கும்
ஆபத்து என்பதை புரிந்து கொண்டாள். நிர்மலா வெள்ளை நிறத்தவள் என்ற எண்ணத்தை தவிர, அவளின் அழகை மறைக்கும்
முயற்சியில் காந்திமதி கண்ணும் கருத்துமாக ஈடுப்பட்டாள். நிர்மலாவின் உடைகள் அவளின் அழகை வெளிப்படுத்தும்
விதமாக இல்லாமல் இருக்குமாறு பார்த்துக் கொண்டாள். காந்திமதிக்கு நிர்மலாவின் பாதுகாப்பை பற்றி உள்ளூர பயம்
இருந்துக் கொண்டே இருந்தது.

நிர்மலா தன் பள்ளி பருவத்தை அரசு பள்ளியில் தான் கழித்தாள். பள்ளி சிறுமிகளைப் போல் அவள் உடல்
தடைகளின்றி ஓடும் ஆறுப் போல இருந்தது. அவளின் உயரத்தையும் நிறத்தையும் முதல் முறை பார்த்தால் அவளின்
அழகு காமத்திற்கு இட்டுச் செல்லாது. அதனால் என்னவோ மேல் நிலை வகுப்பு படிக்கும் போது,, பையன்கள்,
எல்லா பெண்களிடம் பொறுக்கி ஹீரோத்தனம் செய்வதைப் போலத்தான் அவளிடமும் செய்தனர். குறிப்பிட்டு அவளை
அழகி எனத் தொரத்தவில்லை.

பன்னிரெண்டாம் வகுப்பு ஒரளவுக்கு நல்ல மார்க் எடுத்து தேர்வானவுடன், வட சென்னை இருக்கும் மகளிர் கல்லூரியில் இளங்கலை
ஆங்கில வகுப்பில் சேர்ந்தாள். கூடவே கம்பியூட்டர் கோர்ஸ், டைப்பிங்க் கிளாஸ், ஸ்போக்கன் இங்கிலீஸ் என படித்தாள்.
கூடவே காந்திமதியிடம் சேர்ந்து தையற் கலையையும் கற்றுக் கொண்டு தேரி காந்திமதிக்கு பக்க பலமாக இருந்தாள்.
அம்மாவின் ஒழுக்கமான வளர்ப்பினால், கல்லூரி நாட்களில் காதல் போன்ற கண்றாவிகளிலெல்லாம் விழவில்லை. அம்மாவின்
நுண்ணறிவுறைகளாலும் வளர்ப்பினாலும் காதல் என்ற வார்த்தை நிர்மலாவிற்கு ஒவ்வாமையே தந்தது.

இப்படி சராசரியாக வளர்ந்த நிர்மலா, தன் கல்லூரி படிப்பை முடித்தவுடன், அவளின் உடல் தன் அழகை பட்டவர்த்தமாக
வெளிப்படுத்த ஆரம்பித்தது. அவளின் உடல் அதனின் அழகை உச்சகட்டமாக வெளிக்காட்ட திமிற ஆரம்பித்தது. அந்த திமிறல்
நிர்மலாவிற்கு ஒருவிதமான குறுகுறுப்பை ஏற்படுத்தி அவளை நிலைக் கொள்ளாமல் ஆக்கியது.
நிர்மலா இப்போது இரையாக மாறிவிட்டாள், கொத்திக் கொள்ள கழுகுகள் காத்துக் கொண்டிருக்கின்றன என காந்திமதிக்கு
புரிந்துப் போயிற்று.

நிர்மலாவை வேலைக்கு அனுப்பாமல், கடையில் எப்போதும் தைக்கும் வேலை செய்யுமாறு பார்த்துக் கொண்டு
அவளுக்கு திருமணம் செய்ய நல்ல வரன் தேட ஆரம்பித்தாள் காந்திமதி. காந்திமதி எதிர்ப்பார்த்த மாப்பிள்ளை
ஒழுக்கமுள்ளவனாகவும் நிர்மலாவை காப்பாற்றுபவனாகவும் பண்புள்ளவனாகவும் இருக்க வேண்டும் என்பதுதான்.
வரும் மாப்பிள்ளை காந்திமதிக்கும் நாகராஜனுக்கும் மகனாக இருக்க வேண்டும் என காந்திமதி விரும்பினாள்.

காந்திமதி தன் சொந்தக்காரர்களிடம் சொல்லி வைத்திருந்தாள். காந்திமதியின் தூரத்து சொந்தமான அத்தை ஒரு நல்ல
வரன் இருப்பதாக சொல்லிக் கொண்டு திடுதிடுப் பென்று பையனை வீட்டிற்கு கூட்டிக் கொண்டுவந்து விட்டாள். பையனுக்கு
அப்பா அம்மா கிடையது. தாய் மாமன் தான் வளர்த்தார். காலேஜ் முடித்து பாரிஸ் கார்னரில் ஒரு கமபெனியில் வேலை.
நல்ல ஒழுக்கமான பையன். எந்த கெட்ட பழக்கமும் கிடையாது, தனியாக வாடகை வீட்டில் தங்கியிருகிறான் என்று
பையனை பற்றி அந்த அத்தை சொன்னாள்..

காந்திமதிக்கு பையனை பிடித்துப் போய்விட்டது. அவனிடம் பேசிய சில நிமிடங்களில், அவனின் கள்ளகபடமற்ற உள்ளம்
அவளுக்கு வெளிப்பட்டு விட்டது. பையனிடம் நடிப்பு என்பது இல்லை என்பதும் அவளுக்கு புரிந்து போயிற்று. அவனின்
பேச்சு அவளுக்கு ஆண் வாரிசு இல்லை என்ற குறையை போக்குவதாக இருந்தது. அவனின் குழந்தை முகத்தை கிள்ளி
கொஞ்ச வேண்டும் என காந்திமதிக்கு தோன்றியது.

நிர்மலாவிற்கு ஒரே பாதுகாப்பு இந்த பையன் தான் என முடிவு செய்தாள். பையனை பற்றி மேலும் விசாரிக்க
வேண்டும் என தீர்மானித்தாள் காந்திமதி. நிர்மலா ஹாலில் படுத்திருப்பதை ஒரு வித வெட்கத்துடன் பையன்
பார்த்துக் கொண்டிருப்பதை பார்த்த காந்திமதி, உள்ளூர சிரித்தப்படி நிர்மலாவை காப்பியுடன் எழுப்பி
மொட்டை மாடிக்கு அனுப்பினாள்.

தன் உள்ளுணர்வு கட்டளைப்படி நிர்மலா மொட்டை மாடிக்கு வரும் வாசற்கதை கண்கொட்டாமல் பார்த்து கொண்டிருந்தாள்.
காற்றின் அசைவுகள் மாடிப்படி வழியே யாரோ மேலேறுவதை தெரிவித்தன நிர்மலாவின் உடல் அவளுக்கு தெரியாமல்.
வேர்க்க ஆரம்பித்தது. இதயத்துடிப்பு அதிகரித்து அவளின் காதுகளுக்கு கேட்டது.

நிர்மலாவின் கண்ணங்கள் வெட்கத்தாள் சிவந்தது. உதடுகள் மெல்லிய சிரிப்பால் மலர்ந்தது. அவளின்
மொத்த உடலும் சிவக்க ஆரம்பித்தது.

வாசற்கதவை தாண்டி குழந்தை முகத்தை உடைய பையனான ரஞ்சித் மொட்டை மாடியில் கால் வைத்தான்.
அவனின் முகத்தை பார்த்தவுடன் நிர்மலாவின் பெண்மையில் அவளுக்கு அறியாமலேயே இடியுடன் கூடிய
மழை பெய்ய ஆரம்பித்தது. நிர்மலா இதுவரை அனுபவித்திராத ஒரு ஆசை மின்னல் அவளின் உடல் முழுக்க அடித்தது.
அவளின் முக்கோண பள்ளத்தாக்கில் வெள்ளத்திற்கான அறிகுறிகளை நிர்மலா தன் வாழ்நாளில் முதல்முறையாக
உணர்ந்தாள்.

ரஞ்சித் நிர்மலாவை நோக்கி வந்துக் கொண்டிருந்தான்...இயற்கை தன் சதி வேலையை நிகழ்த்த ஆயுத்தமாகி கொண்டிருந்தது...

[manigopal]

ரஞ்சித் நிர்மலாவை நோக்கி வர வர நிர்மலாவின் மனதில் ஒரு வித குறுகுறுப்பு ஏற்பட்டது. அவளுக்கு தன் வாழ்வில்
முதன்முறையாக புதுவிதமான அனுபவத்தை உணர்ந்தாள். ரஞ்சித்தின் குழந்தைத்தனமான முகம் அவளுக்கு பிடித்துப்
போயிற்று. அவளின் உள்ளுணர்வு அவன் நல்லவன் என்று சொன்னது. ரஞ்சித் கிட்டே வர அவன் உதடுகளில் மெல்லிய புன்முறுவல்
இருப்பதை நிர்மலா பார்த்தாள்.

வெடகம் நிர்மலாவின் மேல் படர்ந்து அவளை தின்ன ஆரம்பித்தது. வெட்க சிரிப்பை அடக்க முயன்று கொண்டிருந்தாள்.
“எம் பேரு ரஞ்சித்..” என தயக்கமில்லாமல் ரஞ்சித அவளிடம் சொன்னான்.
அந்த தயக்கமின்மை அவளை திகைக்க வைத்தது. என்ன பதில் சொல்வதென்று தெரியாமல் “ம்ம்ம்ம்...” என்று
முனகி வெட்கியப்படி தலையை குனிந்தாள்.
“உங்க பேரு நிர்மலான்னு...அம்மா சொன்னாங்க...” அவளாக அவள் பெயரை சொல்லமாட்டாள் என நினைத்து ரஞ்சித் சொன்னான்.
“ஆமா..” நிர்மலா இப்போது முகத்தை நேராக வைத்து பதிலளித்தாள்.
அந்த வெட்கப்படுகின்ற தருணத்திலும் அவளுக்கு
கிடைத்த மணித்துளிகளில் ரஞ்சித்தின் உடலை அளவெடுத்து விட்டாள்.

இந்த அளவெடுக்கும் விஷயம் பெண்மை சம்பந்தப்பட்டது என்பது நிர்மலாவுக்கு தெரியாது. தனக்கு சரியான துணையை
தேர்ந்தெடுக்க, பிள்ளைகளை பெற, குடும்ப பாதுகாப்பை பெற, ஓவ்வொரு பெண்ணும் அளவெடுக்கும் செயலைத்தான் நிர்மலா
செய்தாள். ரஞ்சித்தின் உடல் ஒரு அம்சமான இளைஞனின் உடலைப்புடன் இருந்ததது. வெள்ளை அல்லது கருப்பு என்று சொல்ல
முடியாத நிறம். பார்த்தவுடன் குழந்தைத்தனமான ஆண்மைத்தனம் வெளிப்பட்டது.

நிர்மலா அளவெடுத்து ரஞ்சித் தனக்கு ஏற்றத்துணைத்தான் என ரகசியமாக முடிவுச்செய்து அவளின் மனதின் உள்ளடுக்களில் பூட்டி
வைத்துவிட்டாள்.
“உங்களை பொண்ணுப் பார்க்க வந்தேன்...” என ரஞ்சித் சொன்னான்.
“ம்ம்ம்....” என நிர்மலா தன் உடலை பார்க்க வந்ததாக எண்ணி குறுகினாள்.
“உன்னை எனக்கு பிடிச்சிருக்கு....” என ரஞ்சித் அவளின் உடலை பார்க்காமல் சற்று தாழ்ந்திருந்த கண்களைப் பார்த்து சொன்னான்.
“தேங்க்ஸ்......” என நிர்மலா அவளை அறியாமல் சிரித்தப்படி சொல்லிவிட்டாள். அவளின் அடிமனதில் இருக்கும்
விளையாட்டுத்தனம வெளிவந்து விட்டது.

”அம்மா என்னை பத்தி சொல்லுவாங்க.....படிச்சி முடிச்சிட்டு பாரீஸில் ஷிப்பிங்க் கம்பெனியில் வேலைச் செய்றேன்
மாச சம்பளம் கிட்டத்தட்ட இருபதாயிரம் வருது....” என பெண்கள் ஆண்களிடம் எதிர்ப்பார்க்கும் முக்கியமான விஷயத்தை
ரஞ்சித் சொன்னான்.
நிர்மலா பதில் சொல்லத் தெரியாமல் அவன் முகத்தை பார்த்துக் கொண்டேயிருந்தாள்.
:அம்மா கிட்டே ஃபோன் நம்பரெல்லாம் குடுத்துருக்கேன்...நல்லா யோசிச்சு பிடிச்சிருந்தா சொல்லியனுப்புங்க..” அவளின்
கண்களை விடாமல் பார்த்தவாறு சொன்னான் ரஞ்சித்.
“ம்ம்ம்ம்....” நிர்மலாவால் அந்த சூழ்நிலையில் அதைத்தான் சொல்ல முடிந்தது.

“சரிங்க...போய்ட்டு வர்ரேன்...” என்று சட்டென ரஞ்சித் திரும்பி பார்க்காமல் கீழே சென்றுவிட்டான்.
அவன் கீழே சென்ற கொஞ்சம் நேரம் கழித்து சிந்திக்க மறந்த நிர்மலாவின் மூளை சிந்திக்க ஆரம்பித்தது.
அவளின் அம்மாவை, ரஞ்சித்தின் எதிர்க்கால அத்தையை அவன் அம்மா என்று கூப்பிட்ட விதம் அவளுக்கு பிடித்து போனது.

நிர்மலா தன் வாழ்நாளில் முதன் முறையாக காதல் என்ற வாசத்தை முகரத்தொடங்கினால். காதல் போதையின்
முதல் படிக்கட்டில் நின்று முடிவிலா படிக்கட்டுகளை பார்த்து அவைகள் தரும் பேரானந்தத்தை எண்ணி மகிழ்ந்தாள்.
ஒவ்வொரு படிக்கட்டாக ஏறும்போது காதல் மறைந்து காமம் அதிகமாகும் என்பதை அவள் அப்போது அறிந்திருக்கவில்லை.

நிர்மலாவின் பெண்மையோ முதன் முறையாக அதன் ரகசிய ஆசையை வெளிப்படுத்திக் கொண்டிருந்தது. அது தனக்கு ஏற்ற
ஆண்மையை வேண்டும் என சொல்லிக்கொண்டிருந்தது. நிர்மலாவுக்கு அவள் கல்லூரி காலங்களில் திருட்டுத்தனமாக புத்தகங்களில்
பார்த்த ஆண்மைகளின் காட்சிகள் நினைவுக்கு வந்து மறைந்தன.

நிர்மலா ஒரு கணம் ரஞ்சித்தின் ஆண்மை எப்படியிருக்கும் என நினைக்க, அந்த நினைத்த ஆண்மையின் சித்திரத்தை
அவளின் பெண்மை உள்வாங்கிகொண்டிருந்தது. அதை உணர்ந்த நிர்மலா ரகசியமாக வெட்கப்பட்டாள். அவளின் பெண்மையில்
இன்ப மழை பெய்துக்கொண்டிருந்தது. அவளின் உடலில் முதன் முறையாக காமயின்பத்தை ருசிக்க தொடங்கியிருந்தது.

திடீரென நிர்மலாவின் அடிவயிற்றில் வலியெடுக்க ஆரம்பித்தது. அந்த வலி எதற்கு அறிக்குறி என உணர்ந்த நிர்மலா அதிர்ந்தாள்.
எப்பவும் வரும் தேதிக்கு நான்கு நாள் முன்னரே மாதவிடாய் ஆரம்பித்திருப்பது அவளுக்கு குழப்பத்தை ஏற்படுத்தியது. அந்த குழப்பம்
அவளுக்கு ஏற்பட்ட காதல் காமம் உண்ர்வால்
அவளின் உடலை மிருகமாக மாற்றிக் கொண்டிருந்தது....

[manigopal]

நிர்மலாவுக்கு பிறகு நடந்தது எல்லாம் கனவாகவே இருந்தது. ஒரு பெண் புரிப்பு அடைந்து கொண்டேயிருக்கும் காலமது.
ஸ்பரிசங்களை அறிமுகமாகும் காலம். தன் பெண்மையின் ரகசியத்தை தானே நுகரும் காலம். ஆனந்தத்தை மனதும்
உடலும் உணர்ந்து அனுபவிக்கும் நேரம். இப்போதும் நினைத்தாலும் அந்த காலங்கள் மெதுவாகவே
நகர்ந்திருக்கலாம் என அவளுக்கு தோன்றும். அது தந்த தூய கலங்கமில்லாத இன்பங்களுக்காக நிர்மலா மனம் எப்போதும்
ஏங்கிக்கொண்டிருக்கும்.

கடகடவென சம்பவங்கள் நடந்தன. நிர்மலாவின் அப்பாவும் அம்மாவும் ரஞ்சித்தை பற்றி தீர விசாரித்தார்கள். நல்ல
பையன் என்று எல்லா இடங்களிலும் சர்டிபிக்கேட்டும் வந்தது. பெண் பார்த்த நாளிலிருந்து ஏழு நாட்களில் நிச்சயதார்த்தம்
நடைப்பெற்றது. சிக்கலென்றால், ஒரே பையனான் ரஞ்சித்துக்கு பெற்றோர்கள் இல்லாததால் தன் தாய்மாமன் வளர்ப்பில் வளர்ந்தான்.
ரஞ்சித்தின் குடும்பம் பெரியது அத்தை மாமா சித்தப்பா பெரியப்பா என்று. ரஞ்சித்தை வளர்த்ததால் அவனின் தாய்மாமனுக்கு
அதிகமான வரதட்சணை தர வேண்டும் என அவனின் குடும்பத்தார் எதிர்பார்த்தனர்..

ஆனால் ரஞ்சித் அதற்கு ஓப்புக்கொள்ளவில்லை. நிர்மலாவின் பெற்றோருக்கு வரதட்சணை என்றே பேச்சுக்கே இடமில்லை
என்று கட்டளையிட்டுவிட்டான். ரஞ்சித் கல்யாணத்திற்கு போட்ட ஒரே கண்டிஷன் இதுதான். இதை எவராலும்
தட்டமுடியவில்லை.இதனால் ரஞ்சித்தின் தாய்மாமன் பக்கத்திலிருந்து சிறு மனஸ்தாபங்கள் முறுக்கல்கள் இருந்தன.

நிர்மலாவின் பெற்றோர்கள் திருமணத்திற்கு சம்பந்தம் தெரிவித்தவுடன், ரஞ்சித் அவளின் பெற்றோரிடம் பாசத்துடன்
பழக ஆரம்பித்தான். ஒவ்வொரு கட்டத்திலும் எல்லா வேலைகளையும் தன் வேலையாய் எடுத்து செய்ய ஆரம்பித்தான்.
அவனின் கள்ளம்கபடமில்லாத பாசத்தில் மூழ்கி போன நிர்மலாவின் பெற்றோர்கள், அவனை தங்களின் பெற்றெடுக்காத
ஆண் பிள்ளையாய் நினைக்க ஆரம்பித்து, அவனை அவர்களின் பிள்ளையாய் நினைக்க ஆரம்பித்தனர். அவர்களின்
தூய பெற்றோர் பாசம் அவன் மீது பொழிந்துக் கொண்டிருந்தது.

நிர்மலா ஒரு கட்டத்தில் அவளின் பெற்றோர்கள் அவளை மறந்துவிட்டு ரஞ்சித்தை தத்து எடுத்து விட்டார்களோ
என எண்ணினாள். ஆனால் ரஞ்சித்தின் நடவடிக்கைகள் நிர்மலாவின் பாசத்தை அவன் பால் ஈர்த்தன.

நிச்சயதார்த்தம் முடிந்த பிறகு, நிர்மலாவிற்கு எல்லையில்லா அன்பும் பாசமும் தன் உடலில் பெருக்கெடுத்து ஓடுவதை
உணர்ந்தாள். அவளுக்கே ஆச்சரியமாக இருந்தது தன்னிடம் இவ்வளவு பாசம் அன்பும் இருக்கின்றதா என்று.
அந்த அன்பும் பாசமும் பெருக்கெடுத்து அணையை தகர்த்துக் கொண்டு ரஞ்சித் மீது பாய்வதை கண்டாள்.
அந்த பாய்ச்சல் என்ன காரணத்திற்காக என்று அவளுக்கு புரியவில்லை. அவளின் உடலின் மனதின் கட்டுப்பாட்டை மீறி
ரஞ்சித்தின் மீது அன்பும் பாசமும் பெருக்கெடுத்து ஓடியது.

நிச்சயதார்த்தம் முடிந்தவுடன் நிர்மலா அவன் நினைப்பின் மீது வைத்திருந்த கட்டுப்பாட்டு எல்லையை தகர்த்து
ரஞ்சித்தை தன் கனவுகளின் மூலம் ரசிக்க ருசிக்க தொடங்கினாள். அவள் பார்த்த சினிமாக்களின் காட்சிகளை பொருத்தி
டூயட் பாடத் தொடங்கினாள். காமத்தை முதன்முதலில் அவளின் ஆழ்மனதிலிருந்து வெளியே எடுக்க தொடங்கினாள்.
காமயின்பத்தை தட்டுத்தடுமாறி ரஞ்சித்திடம் கனவுகளில் அடைய முற்பட்டாள்.

நிர்மலாவிற்கு உடலுறுவின் முழு தகவல்கள் தெரியவில்லை. அவளின் தோழிகளிடம் கற்றுக் கொண்ட சிறு சிறு முற்றுப்
பெறாத தகவல்களை வைத்து நிர்மலா கனவு கண்டுக் கொண்டிருந்தாள். கனவு முதறிவு வரை சென்று அவளை
வெட்கத்தால் ஆட்கொண்டது. அவளுக்கு அறியாத ரகசியத்தை அரங்கேற்றம் செய்ய போவதை எண்ணி அவளின் ரத்தம்
சூடு ஏறி உடல் முழுக்க வெள்ளம் போல் பாய்ந்து அவளை நிலைக் கொள்ளாமல் வைத்தது. ரஞ்சித்தும் அவளும் ஆரத்
தழுவி கொள்வதை தவிர வேறு எதுவும் அவளின் கனவுகள் முன்னெடுக்கவில்லை.

இந்த உனர்ச்சி களேபரத்தில் நிர்மலா தன் தொடையிடுக்குகளில் உணர்ச்சி பொங்கல்கள் நடப்பதை மெதுவாக
உணரத்தொடங்கினாள். சில சமயம் அந்த உணரச்சி பொங்கல்கள் அவளின் கட்டுப்பாட்டை மீறுவதையும் உணர்ந்தாள்.
அவளின் மனமும் உடலும் அந்த உணர்ச்சிகளுக்காக ஏங்கத் தொடங்கின.

நிமலாவிற்கு போக போக இரக்கமான உணர்ச்சிகள் அவளை ஆட்கொள்ளப்படுவதை உணர்ந்தாள்.
அதை வர்ணிக்க முடியவில்லை. ரஞ்சித் அந்த உணர்ச்சிகளின் வடிவமாகவே இருந்தான். அவளை யாராவது கட்டியணைத்து அந்த
அணைப்பு ஒரு பாதுகாப்பான கூண்டாக மாறி அதுனுள் இருக்க வேண்டும் என அவளுக்கு ஏக்கமெடுத்தது.
அந்த ஏக்கம் அவளின் ஒவ்வொரு அணுவையும் ரஞ்சித்திடம் தொற்றிக்கொள்ள தூண்டியது.


உணர்ச்சிகளின் கொந்தளிப்புகளில் வெடிப்புகளில் இருந்த நிர்மலாவிடம் நேரிடியாகவோ தொலைப்பேசி மூலமாக
ரஞ்சித் பேசும் போதெல்லாம்..”உம்..ஆமாம்...இல்லை” என்ற வார்த்தைகளே வந்தன. அவனுக்கு நிர்மலா வெட்கத்தால் சகஜமாக
பேச முடியவில்லை என நினைத்தான். அவள் உணர்ச்சிகளின் கொந்தளிப்பில் இருக்கும் நிலையை அவன் அறியவில்லை.

நிச்சயதார்த்தம் முடிந்த மூன்று நாட்களுக்கு கழித்து, நிர்மலாவின் பெற்றோர்கள் ரஞ்சித்துடன் அவளை
கோவிலுக்கு அனுப்பினர். நிர்மலா மேரூன் கலர் சேலை கட்டி அழகு தேவதையாக மிளிர்ந்து
அவளின் அம்மாவின் கண்ணே படும்படி இருந்தாள். ரஞ்சித் அவளை பார்த்த மாத்திரத்தில் அவளின் அழகில் சொக்கிப் போய்
நிலைத்தடுமாறினான். இருவரும் ரத்தமும் சூடேறி இதயத்துடிப்பு அதிர்ந்துக் கொண்டிருந்தது.நிர்மலா வெட்கத்தால்
நெளிந்துக்கொண்டிருந்தாள்.

பைக்கில் நிர்மலாவை ஏற்றி கொண்டு பறந்தான். ஒரு அழகு தேவதையை முதன் முதலாக அவன் பைக் ஏற்றி
ரஞ்சித்தை மேகத்துடன் மிதக்க வைத்தது. கோவில் கொஞ்சம் பழமையானது விஸ்தாரமானது. சாமிக்கு பூ வாங்கிக்
கொண்டு அர்ச்சனை டிக்கட்டை வாங்கினார்கள். கோவில் இரவு கருமையினால் சூழ்ந்து ஆங்காங்கு மங்கிய
விளக்குகளால் ஆங்காங்கு வெளிச்சம் பெற்றது.

இனம் தெரியாத உணர்ச்சிகளால் நிர்மலா ரஞ்சித்தை கோவிலினுள் பின் தொடர்ந்தாள். கோவிலின் இருட்டில் நிர்மலா
முழுமதியை போல மிளிர்ந்தாள். நிர்மலாவின் அழகு ரஞ்சித்தை சங்கடப்படுத்தி அது தனக்கு மட்டுமே
சொந்தமாக போவதை எண்ணி சந்தோஷப்பட்டான். அவன் ஆண்மை துள்ளுவதை உணர்ந்தான்.

சாமிக்கு அர்ச்சனை செய்து அர்ச்சகர் தந்த பூவை வாங்கிக் கொண்டு வெளிச்சமில்லாத தூணில் இருவரும் சாய்ந்து
உட்கார்ந்தார்கள். வீட்டிலிருந்து கோவில் வரும் வரை இருவரும் பேசவில்லை என அப்போது உணர்ந்தார்கள்.

ரஞ்சித் மெதுவாக பூவை எடுக்க நிர்மலா அணிச்சையாக தன் தலையை திருப்ப, அவன் அவள் தலையில் பூவை
சூடு, அவள் உடல் ஒரு கணம் சிலிர்த்தது. அவன் அவளின் வலது கரத்தை மெதுவாக தன் இரு கைகளாலும் பற்றினான்.
அவன் உடல் முதன்முதலாக அவள் மீது பாசத்துடன் தொட நிர்மலாவின் மனதில் ஊற்றெடுதுக்கொண்டு ததும்பிக்
கொண்டிருந்த பாச அன்பு உணர்ச்சிகள் பொங்கி வெளியேறிக் கொண்டிருந்தது.

நிர்மலாவான் அந்த உணர்ச்சிகளை வகைப் படுத்தி புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. ஆனால் அந்த உணர்ச்சிளால்
அவள் ரஞ்சித்தை தின்று கொண்டிருந்தாள், அந்த உணர்ச்சிகள் அவளை அழ வைக்க காத்துக் கொண்டிருந்தன.

”நிர்மலா...” என்றான் அவன் பாசகிறுக்கத்துடன்.
“உம்....” என வெட்கத்தினால் அவள் நெளிந்தாள்
“ஏன் ஓன்னுமே பேச மாட்டேங்கற.....”
“இல்லை...”
“என்னை புடிச்சிருக்கா????............”
“உம்....” நிச்சயதார்த்தமே முடினுசிருச்சி இது என்ன கேள்வி என அவள் மனம் கேட்க தூண்டினாலும் கேட்கவில்லை.
“எனக்கு உன்னை ரொம்ப புடிச்சிருக்கு....” அவன் சொல்ல, நிர்மலாவின் உணர்ச்சிகள் கொந்தளித்து கொண்டிருந்தன.
“ நா ரொம்ப அதிர்ஷ்டக்காரன்...இப்படி ஒரு அழுகு தேவதையை எனக்கு மணைவியாக கிடைச்சதுக்கு....”
இந்த வார்த்தையை கேட்ட நிர்மலா ரஞ்சித்தை அப்படியே கட்டிப் பிடித்து கதற வேண்டும் போலிருந்தது.
“உம்...” என்றாள்
“உன்னை கண்கலங்காம பாத்துக்குவேன்...”
“உம்....” என்றாள்.
“எனக்கு எல்லாமே நீதான்...”
“உம்...” என்றாள்.
“ஐ லவ் யூ நிர்மலா...” என காமம் கலந்த அன்புடன்.

இந்த வார்த்தைகளை கேட்ட மாத்திரத்தில் நிர்மலாவின் உணர்ச்சிகள் வெடித்து கிளம்ப கண்களில் நீர் வர
அழுதுக் கொண்டே தன் முகத்தை ரஞ்சித்தின் முகத்தின் அருகே நேர்ரெதிர் எடுத்து வந்து..
“அண்ண்ணாஆஆஆஆஅ.....” என்று கதறியப்படி ரஞ்சித்தின் தோல் மீது சாய்ந்து விசும்ப தொடங்க அவளின்
குலுங்களுக்கு ஏற்ப அவனின் உடலும் குலுங்க, அவளின் உணர்ச்சிகள் அவனுக்கு கடத்தப்பட, அந்த உணர்ச்சிகளால்
உந்தப்பட்ட ரஞ்சித் அவனையறியாமலே..
“ தஙகச்ச்ச்சிசி ஈஈஈஈஈ.....” என தீர்க்கமாக சொல்லிக் கொண்டு அவளை கட்டியணைத்தான்.

ரஞ்சித் கட்டியணைத்தவுடன் நிர்மலா இதுவரை தனக்கு ஏற்பட்ட உணர்ச்சிகளை அர்த்தம் புரிந்தது. குழப்பம்
விலகியது. நிம்மதி ஏற்பட்டது. அவள் மனது உடலும் தீர்க்கமாக முடிவு செய்தது, இனி ரஞ்சித் தனக்கு கூட பிறந்த
அண்ணன் என்று. இந்த புரிதல் அவளுக்கு ஏற்பட்ட அதே நேரம் ரஞ்சித்திற்கும் உறைக்க தொடங்கியது, நிர்மலா தன்
கூட பிறந்த தங்கை என்று.

அங்கு தெய்வங்களின் சாட்சியாக கணவன் மணைவி என்று பரிணாமம் எடுக்க வேண்டிய உறவு அண்ணன் தங்கை உறவாக
மாறிக் கொண்டியிருகின்றது. அந்த உறவு ஒரு நொடி தூய அண்ணன் தங்கை உறவு பாசமாக மாறி புனிதத்தன்மையுடன் நிலைப்பெற்றது.
மறுவினாடி காமம் இருவரின் மனதிலும் துளிர்விட தொடங்கி அந்த புனிதத் தன்மையை அழித்தது.

“அண்ணா ....” என்று மெல்லிய கிறுக்க குரலில் சொல்லியப்படி நிர்மலா ரஞ்சித்தின் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள்.
“தங்கச்சி....” என்று அதே கிறுக்கத்துடன் அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டான்.
“அண்ணா...தங்கச்சி...” என்று இருவரும் ஒரு சேர சொல்லியப்படி இருவரின் வாயும் ஒரு சேர முத்தமிட்டன.
இருவரும் மற்றவர்களின் உடலை கட்டியணைத்தன.

ரஞ்சித் தன் தங்கையான நிர்மலாவை பாசத்துடன் பார்த்தான். நிர்மலா தன் அண்ணனா ரஞ்சித்தை பாசத்துடன் பார்த்தாள்.
இருவரின் மனதும் நிம்மிதி அடைந்தது. அவர்களின் பார்வைகளில் காமம் கலக்க ஆரம்பித்தது. இருவரும் கோவிலில்
இருக்கின்றோம் என் உணர்வு அற்றவர்களாக இருந்தனர்.

அவர்கள் இருவரை பார்த்து தூணில் இருக்கும் மோகினி சிலை ஒன்று சிரித்துக் கொண்டிருந்தது.

[manigopal]

மனம் ஒரு மாயமந்திரம். அதன் வலிமையை உணராதவர்களுக்கு வாழ்க்கை உறவுகளின் சிக்கல்கள் குழப்பங்களாகவே
இருக்கும். மனதின் எண்ணங்கள் ஒரு மனிதனை மாற்றிப் போட்டுவிடும்.

நிர்மலாவிற்கு ரஞ்சித்தை நினைக்க நினைக்க காமத்தின் அடித்தளம் வளர்ந்து கொண்டிருக்கும் நிலையில், அவனுடனான
உறவை அவள் மனம் இன்னொரு புறம் வேறு வகையாக நிலை நிறுத்திக் கொண்டிருந்தது. அவள் ஒரே பெண்ணானதால்
கூட பிறந்தவர்களின் அன்புக்கு ஏக்கம் அவளுக்கு அறியாமலே தேங்கி நின்று ரஞ்சித்திடம் வெடித்தது.

நிர்மலா ரஞ்சித்திடம் சகோதரர் பாசத்தை எதிர்பார்த்தாள். அவனும் அவனையறியாமல் அவளின் பாசத்தின்
தாக்கத்தில் அவளிடம் சகோதரி பாசத்தை எதிர்பார்த்தான். கோவிலில் ஏற்பட்ட அந்த பாசப் பிணிப்பில் இருவரும்
அண்ணன் தங்கையாகவே நினைத்து உருமாறினார்கள். அவர்களின் வாய்முத்தம் சில மணித்துளிகள் அவர்களின்
இயக்கத்தை நிறுத்தி பிரிக்க முடியாத பந்தத்தை அவர்களிடம் ஏற்படுத்தியது.

நிர்மலாவிற்கும் ரஞ்சித்திற்கும் அந்த கணமே புரிந்து போயிற்று, இனி எந்த சூழ்சிலையும் அவர்கள் இருவரையும் பிரிக்க
முடியாது- அந்த தெய்வமே நினைத்தாலும்.

இருவரும் கைகோர்த்து அண்ணன் தங்கையாக கோவில் வளாகத்தை வலம்வந்தனர். ரஞ்சித் நிர்மலாவை தன்
சிறுமி தங்கையாக நினைத்து அவளை அடை காக்க முயன்று கொண்டிருந்தான். நிர்மலா முகத்தில் ஒரு வித
அமைதி குடிக்கொண்டிருந்தது. உணர்ச்சிகளின் குழப்பத்திற்கு விடை கிடைத்தது. அவள் ஆனந்த பாசத்தில்
கூத்தாடிக் கொண்டிருந்தாள்.

பைக்கில் வீட்டிற்கு திரும்பும் போது ரஞ்சித்தின் முதகை பிடித்துக் கட்டி பிடித்து அண்ணா அண்ணா என்று
கூப்பிட்டுக் கொண்டே வந்தாள். அது ரஞ்சித்தின் இதயத்தை ஊடுறுவி ஆணியடித்து நிலைநாட்டியது.
நிர்மலாவின் பெற்றோர்களுக்கு அன்று அவளுக்கு ஒரு புதுவிதமான தேஜஸ்
கூடியிருப்பதை கவனித்தார்கள்.

இருவரும் இரவில் தூங்கும் போதுதான் உணர்ந்தார்கள், அவர்களின் அடி உடலில் கனன்று கொண்டிருந்த காம
தீ அணைந்துவிட்டது என்று. இப்போது நிலைத்திருப்பது என்றுமே அழியாத அண்ணன் தங்கை என்ற உறவுதான் என
புரிந்துக்கொண்டார்கள். இனி அவர்களிடையே ஏற்படும் உறவுகள் அந்த தூய அண்ணன் தங்கை உணர்வுகளின் மேல்தான்
கட்டியெழுப்ப வேண்டும். கணவன் மணைவி என்ற உறவும் அதன் மேல் தான் கட்டியெழுப்ப வேண்டும்.

அவ்வாறு கட்டியெழுப்பிய உறவுகள் சிதைந்தாலும் அழிந்தாலும் அவர்களிடையே இருக்கும் அண்ணன் தங்கை
என்ற உணர்வு என்று நிலைத்திருந்து அவர்களை பிரிக்க முடியாது என உணர்ந்தார்கள்.

அந்த உணர்வே அவர்களின் கல்யாணம் நாள் வரை அவர்களை அண்ணன் தங்கையாகவே பழக வைத்தது. பேச வைத்தது.
இருவரும் ஓர் உடல் ஈருடலாக ஆயினார்கள்- காதலர்களாக அல்ல சகோதரன் சகோதரியாக.

ரஞ்சித் இனி தன்னை பிரியவே முடியாது என்று உணர்ந்த நிர்மலா, அன்று இரவு நிம்மதியாக தன் அண்ணன் ரஞ்சித்தை
நினைத்து உறங்கினான். ஆனால் ரஞ்சித் மனமோ குழப்பத்தில் இருந்தது. அவனுக்கு புரியவில்லை எப்படி தன்
மனம் திடீரென்று நிர்மலாவை தங்கையாக நினைக்க வைத்தது என்று. இது தெய்வம் செய்த சதியாக இருக்குமோ என
எண்ணினான். இனிமேல் நிர்மலாவிடம் தன் காமகாதலை எப்படி காட்ட முடியும் நினைக்க முடியும் எண்ண முடியும் என
குழம்பி போனான். குழப்பமாக உறங்க உறங்க அவன் கனவுகளில் தன் தங்கையான நிர்மலாவை புணர்வதை போல
காட்சிகள் வர அவனை சொப்பனஸ்கலிததிற்கு இட்டுச் சென்று கொண்டிருந்தது.

இதை எதை பற்றியும் உணராத நிர்மலா ஆழ்ந்த நித்திரையில் இருந்தாள். அவளை சுற்றி மோகினிகளும் யட்சிணிகளும்
உட்கார்ந்து கொண்டு அவளை கவலையுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தட்ன....

[manigopal]

story stopped @ https://www.xossip.com/showthread.php?t=1432069&page=16