Misc. Erotica வேணி அம்மா!

[balasweet559821]

சற்று நேரம் கழித்து எழுந்து வெளியே வந்தேன். சண்முகமும் அவனுடைய அப்பாவும் வேலைகளை முடித்துவிட்டு கைகால்களைக் தழுவிக் கொண்டிருந்தனர். மல்லிகாவும், சரசுவும் சற்றுத் தள்ளி நின்று ஒரு மரத்தடியில் உட்கார்ந்திருந்தார்கள். நான் வருவதைப் பார்த்ததும் சண்முகம், "சார், கேக்க மறந்துட்டேன், சமையலுக்கு ஒரு அம்மா வருவாங்களாம். வந்துட்டாங்களான்னு அத்தான் கேக்க சொன்னாரு." என்றான். 

நான், "ஆமா, அவங்க காலைலியே வந்துட்டாங்க. நானும் சொல்ல மறந்துட்டேன்‌. உள்ள தூங்கிட்டு இருக்காங்க." என்றேன். 

"சரி சரி. சமையலைக்கு தேவையானது எல்லாம் உள்ள வச்சிருக்கோம் சார். நல்லா பொங்கித் தர சொல்லுங்க. நாங்க அப்பப்போ வரும்போது எல்லாம், காய்கறி, மளிகை சாமான் எல்லாம் கொண்டு வர்றோம். எதாவது தேவைன்னா மாமா நம்பருக்கு ஃபோன் பண்ணுங்க, அது என் கிட்ட தான் இருக்கு. வாரத்துக்கு ஒருநாள் கோழி கொண்டு வர்றேன். ஆடு, மீன் எல்லாம் எப்பவாச்சும் தான் கிடைக்கும், கிடைக்கும் போது கொண்டு வர்றேன்."

நான் சிரித்துக்கொண்டே "சரி" என்றேன். 

"வயல்ல விதை விதைச்சாச்சு சார். இனி ரெண்டு நாளுக்கு ஒருக்க தண்ணி மட்டும் பிடிக்கணும். இடையில அப்பப்போ உரம் போடணும். அதெல்லாம் நானும் அப்பாவும் பாத்துக்குவோம். அக்காவும் மல்லிகாவும், வாரத்துக்கு மூனு நாள் வருவாங்க. ஒரு நாள் கீழ, ஒரு நாள் முதல் மாடி, ஒரு நாள் ரெண்டாவது மாடின்னு சுத்தம் பண்ணுவாங்க. மொட்டை மாடி மாசத்துல ஒருநாள். எனக்கு எங்க வயல்ல வேலை இருக்கும், அதுபோக டவுணுக்குப் போக வேண்டிய இருக்கும். அதனால் நான் பெரும்பாலும் இன்னிக்கு வந்தது மாதிரி மத்தியானம் தான் வருவேன்." என்று தனக்குத் தானே சொல்லிக் கொள்வது போல் அடுக்கிக் கொண்டே போனான். பிறகு என்னைப் பார்த்து, "வேற ஏதும் சொல்லாம விட்டுட்டனா சார்?" என்றான்.

நான் மீண்டும் சிரித்துவிட்டு, "தெரியலியேப்பா, நான் எதுவும் சந்தேகம் வந்தா ஃபோன் பண்றேன்." என்றேன்
நான். பிறகு அவர்கள் அனைவரும் என்னிடம் விடை பெற்றுக்கொண்டு கிளம்பினார்கள். சீக்கிரம் இருட்டிவிடும் என்பதால், ஆறு மணிக்குள் காட்டுப் பாதை வழியாக வீட்டுக்கு நடந்து போக வேகமாக கிளம்பிவிட்டார்கள்‌. சரசு மட்டும் போகும்போது திரும்பி என்னைப் பார்த்து கண்ணடித்தாள்‌.

நான் மீண்டும் எங்கள் அறைக்குள் வந்தேன். வேணி அம்மா எழுந்து சமையல் கட்டில் ஏதோ வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் டிவி போட்டுவிட்டு சோஃபாவில் அமர்ந்தேன். சற்று நேரத்தில் சூடாக லெமன் டீ வந்தது. நான் ஆர்வத்துடன் வாங்கிக் குடித்தேன். வேணி அம்மா இரவு மீண்டும் சப்பாத்தி செய்வதாக சொல்லிவிட்டு சமையலறைக்குள் சென்றாள். 

பிறகு சீக்கிரமே இருட்டி விட்டது. நான் தொடர்ந்து டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். சரசு செய்த காரியங்களும் அவள் சொன்ன விஷயங்களும் மீண்டும் மீணடும் என் மனதில் ஓடிக்கொண்டே இருந்தன. ஆனால் அந்த விஷயத்தைப் பற்றி முடிவெடுக்க முடியாமல், சரசுவின் முலைகளும், புண்டையும், குண்டியும் என் மனதை நிறைத்து நின்றது. அவ்வப்போது குறுக்கும் நெடுக்கும் நடந்து என்னிடம் பேச்சு கொடுத்த வேணி அம்மாவைக் கூட நான் பெரிதாக கண்டுகொள்ளவில்லை. 

பிறகு ஒரு ஏழு மணி அளவில் வேணி அம்மாவை சில நிமிடங்கள் காணவில்லை என்பதை உணர்ந்து நான் கண்களாலேயே தேடியபோது, பாத்ரூமில் அவள் நடமாடுவது, அங்கு எரிந்த விளக்கில் இருந்து தெரிந்தது. எனக்கு சட்டென சுன்னி நீண்டது. நானும் வேணி அம்மாவும் ஒரே பாத்ரூமைத்தான் உபயோகிக்கப் போகிறோம் என்ற நினைப்பு கிளுகிளுப்பை உண்டாக்கியது. அவள் அதற்குள் இப்போது நிர்வாணமாக நிற்பாள் என்ற எண்ணம் என்னை என்னவோ செய்தது‌. பாத்ரூம் கதவில் ஓட்டை எதுவும் இருக்கிறதா என்று பார்த்தேன். இல்லை. 

நான் சுன்னியை மெல்ல அழுத்தி விட்டுக் கொண்டேன். சரசு என்னை சூடேற்றிவிட்டு சென்ற பிறகு நான் சுன்னியைத் தொடவே இல்லை. அதனால் இப்போது தொட்டதும் சுகம் ஜிவ்வென்று ஏறியது. ஷார்டஸை கீழே இறக்கலாமா என்று நான் நினைத்துக் கொண்டு இருந்த போதே வேணி அம்மா பாத்ரூமைத் திறந்துகொண்டு வெளியே வந்தாள். சட்டென தலையைத் திருப்ப நினைத்த எனக்கு ஒரு இன்ப அதிர்ச்சி கிடைத்தது. 

வேணி அம்மா நைட்டிக்கு மாறியிருந்தாள். அது ஒரு நீல நிற நைட்டி. எந்தவித பந்தாவும் இல்லாத, எந்த விதத்திலும் கவர்ச்சியாக இல்லாத, சற்றே வெளிறிப்போன சாதாரண பழைய நைட்டி, ஆனால் அதை அவள் அணிந்திருந்தது, பார்க்க கண்கொள்ளா காட்சியாக இருந்தது. பின்னால் அவளுடைய குண்டி பொங்கி வழிந்து கொண்டிருந்தது. அவளுடைய முதுகை அந்த நைட்டி தொடவே இல்லை, தோளில் இருந்து நேராக இழுத்துப் பிடித்தது போல் அவள் குண்டியை அடைந்து, அதை இறுக்கமாகக் தழுவிக்கொண்டு கீழே இறங்கிச் சென்றது. முன்பக்கம் முலைகள் இரண்டும், அவளை உடலோடு சண்டை போட்டுவிட்டு தனியாகச் சென்று தள்ளி நிற்பதைப் போல் முன்னால் முட்டிக்கொண்டு உருண்டு ஓடின. அவளுடைய முலைப்பிளவு, ஒரு இஞ்ச் அளவுக்கு மேலே தெரிந்தது. அவளுடைய உடலை அந்த நைட்டியால் மூட முடிந்ததே தவிர, அதன் விளைவுகளை மறைக்க முடியவில்லை. ஆனால் அவளுடைய உயரத்துக்கும் எடைக்கும் இவ்வளவு தூரம் அது அவளை மூடியதே பெரிய காரியம். 

வேணி அம்மா பாத்ரூம் வாசலில் சற்று நின்று தன் சேலையை மடித்துவிட்டு அதை அருகிலிருந்த நாற்காலியில் போட்டாள். பின் என்னைப் பார்த்து ஒரு புன்னகையை உதிர்த்து விட்டு, மெல்ல நடந்து சமையலறைக்குள் சென்றாள். நான் கண்கொட்டாமல் அவளைப் பார்த்தை சட்டை செய்யவே இல்லை. எனக்கு அப்போது சரசுவும் மல்லிகாவும் மறந்தே போய்விட்டார்கள்.

[balasweet559821]

சற்று நேரம் கழித்து எழுந்து வெளியே வந்தேன். சண்முகமும் அவனுடைய அப்பாவும் வேலைகளை முடித்துவிட்டு கைகால்களைக் தழுவிக் கொண்டிருந்தனர். மல்லிகாவும், சரசுவும் சற்றுத் தள்ளி நின்று ஒரு மரத்தடியில் உட்கார்ந்திருந்தார்கள். நான் வருவதைப் பார்த்ததும் சண்முகம், "சார், கேக்க மறந்துட்டேன், சமையலுக்கு ஒரு அம்மா வருவாங்களாம். வந்துட்டாங்களான்னு அத்தான் கேக்க சொன்னாரு." என்றான். 

நான், "ஆமா, அவங்க காலைலியே வந்துட்டாங்க. நானும் சொல்ல மறந்துட்டேன்‌. உள்ள தூங்கிட்டு இருக்காங்க." என்றேன். 

"சரி சரி. சமையலைக்கு தேவையானது எல்லாம் உள்ள வச்சிருக்கோம் சார். நல்லா பொங்கித் தர சொல்லுங்க. நாங்க அப்பப்போ வரும்போது எல்லாம், காய்கறி, மளிகை சாமான் எல்லாம் கொண்டு வர்றோம். எதாவது தேவைன்னா மாமா நம்பருக்கு ஃபோன் பண்ணுங்க, அது என் கிட்ட தான் இருக்கு. வாரத்துக்கு ஒருநாள் கோழி கொண்டு வர்றேன். ஆடு, மீன் எல்லாம் எப்பவாச்சும் தான் கிடைக்கும், கிடைக்கும் போது கொண்டு வர்றேன்."

நான் சிரித்துக்கொண்டே "சரி" என்றேன். 

"வயல்ல விதை விதைச்சாச்சு சார். இனி ரெண்டு நாளுக்கு ஒருக்க தண்ணி மட்டும் பிடிக்கணும். இடையில அப்பப்போ உரம் போடணும். அதெல்லாம் நானும் அப்பாவும் பாத்துக்குவோம். அக்காவும் மல்லிகாவும், வாரத்துக்கு மூனு நாள் வருவாங்க. ஒரு நாள் கீழ, ஒரு நாள் முதல் மாடி, ஒரு நாள் ரெண்டாவது மாடின்னு சுத்தம் பண்ணுவாங்க. மொட்டை மாடி மாசத்துல ஒருநாள். எனக்கு எங்க வயல்ல வேலை இருக்கும், அதுபோக டவுணுக்குப் போக வேண்டிய இருக்கும். அதனால் நான் பெரும்பாலும் இன்னிக்கு வந்தது மாதிரி மத்தியானம் தான் வருவேன்." என்று தனக்குத் தானே சொல்லிக் கொள்வது போல் அடுக்கிக் கொண்டே போனான். பிறகு என்னைப் பார்த்து, "வேற ஏதும் சொல்லாம விட்டுட்டனா சார்?" என்றான்.

நான் மீண்டும் சிரித்துவிட்டு, "தெரியலியேப்பா, நான் எதுவும் சந்தேகம் வந்தா ஃபோன் பண்றேன்." என்றேன்
நான். பிறகு அவர்கள் அனைவரும் என்னிடம் விடை பெற்றுக்கொண்டு கிளம்பினார்கள். சீக்கிரம் இருட்டிவிடும் என்பதால், ஆறு மணிக்குள் காட்டுப் பாதை வழியாக வீட்டுக்கு நடந்து போக வேகமாக கிளம்பிவிட்டார்கள்‌. சரசு மட்டும் போகும்போது திரும்பி என்னைப் பார்த்து கண்ணடித்தாள்‌.

நான் மீண்டும் எங்கள் அறைக்குள் வந்தேன். வேணி அம்மா எழுந்து சமையல் கட்டில் ஏதோ வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் டிவி போட்டுவிட்டு சோஃபாவில் அமர்ந்தேன். சற்று நேரத்தில் சூடாக லெமன் டீ வந்தது. நான் ஆர்வத்துடன் வாங்கிக் குடித்தேன். வேணி அம்மா இரவு மீண்டும் சப்பாத்தி செய்வதாக சொல்லிவிட்டு சமையலறைக்குள் சென்றாள். 

பிறகு சீக்கிரமே இருட்டி விட்டது. நான் தொடர்ந்து டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். சரசு செய்த காரியங்களும் அவள் சொன்ன விஷயங்களும் மீண்டும் மீணடும் என் மனதில் ஓடிக்கொண்டே இருந்தன. ஆனால் அந்த விஷயத்தைப் பற்றி முடிவெடுக்க முடியாமல், சரசுவின் முலைகளும், புண்டையும், குண்டியும் என் மனதை நிறைத்து நின்றது. அவ்வப்போது குறுக்கும் நெடுக்கும் நடந்து என்னிடம் பேச்சு கொடுத்த வேணி அம்மாவைக் கூட நான் பெரிதாக கண்டுகொள்ளவில்லை. 

பிறகு ஒரு ஏழு மணி அளவில் வேணி அம்மாவை சில நிமிடங்கள் காணவில்லை என்பதை உணர்ந்து நான் கண்களாலேயே தேடியபோது, பாத்ரூமில் அவள் நடமாடுவது, அங்கு எரிந்த விளக்கில் இருந்து தெரிந்தது. எனக்கு சட்டென சுன்னி நீண்டது. நானும் வேணி அம்மாவும் ஒரே பாத்ரூமைத்தான் உபயோகிக்கப் போகிறோம் என்ற நினைப்பு கிளுகிளுப்பை உண்டாக்கியது. அவள் அதற்குள் இப்போது நிர்வாணமாக நிற்பாள் என்ற எண்ணம் என்னை என்னவோ செய்தது‌. பாத்ரூம் கதவில் ஓட்டை எதுவும் இருக்கிறதா என்று பார்த்தேன். இல்லை. 

நான் சுன்னியை மெல்ல அழுத்தி விட்டுக் கொண்டேன். சரசு என்னை சூடேற்றிவிட்டு சென்ற பிறகு நான் சுன்னியைத் தொடவே இல்லை. அதனால் இப்போது தொட்டதும் சுகம் ஜிவ்வென்று ஏறியது. ஷார்டஸை கீழே இறக்கலாமா என்று நான் நினைத்துக் கொண்டு இருந்த போதே வேணி அம்மா பாத்ரூமைத் திறந்துகொண்டு வெளியே வந்தாள். சட்டென தலையைத் திருப்ப நினைத்த எனக்கு ஒரு இன்ப அதிர்ச்சி கிடைத்தது. 

வேணி அம்மா நைட்டிக்கு மாறியிருந்தாள். அது ஒரு நீல நிற நைட்டி. எந்தவித பந்தாவும் இல்லாத, எந்த விதத்திலும் கவர்ச்சியாக இல்லாத, சற்றே வெளிறிப்போன சாதாரண பழைய நைட்டி, ஆனால் அதை அவள் அணிந்திருந்தது, பார்க்க கண்கொள்ளா காட்சியாக இருந்தது. பின்னால் அவளுடைய குண்டி பொங்கி வழிந்து கொண்டிருந்தது. அவளுடைய முதுகை அந்த நைட்டி தொடவே இல்லை, தோளில் இருந்து நேராக இழுத்துப் பிடித்தது போல் அவள் குண்டியை அடைந்து, அதை இறுக்கமாகக் தழுவிக்கொண்டு கீழே இறங்கிச் சென்றது. முன்பக்கம் முலைகள் இரண்டும், அவளை உடலோடு சண்டை போட்டுவிட்டு தனியாகச் சென்று தள்ளி நிற்பதைப் போல் முன்னால் முட்டிக்கொண்டு உருண்டு ஓடின. அவளுடைய முலைப்பிளவு, ஒரு இஞ்ச் அளவுக்கு மேலே தெரிந்தது. அவளுடைய உடலை அந்த நைட்டியால் மூட முடிந்ததே தவிர, அதன் விளைவுகளை மறைக்க முடியவில்லை. ஆனால் அவளுடைய உயரத்துக்கும் எடைக்கும் இவ்வளவு தூரம் அது அவளை மூடியதே பெரிய காரியம். 

வேணி அம்மா பாத்ரூம் வாசலில் சற்று நின்று தன் சேலையை மடித்துவிட்டு அதை அருகிலிருந்த நாற்காலியில் போட்டாள். பின் என்னைப் பார்த்து ஒரு புன்னகையை உதிர்த்து விட்டு, மெல்ல நடந்து சமையலறைக்குள் சென்றாள். நான் கண்கொட்டாமல் அவளைப் பார்த்தை சட்டை செய்யவே இல்லை. எனக்கு அப்போது சரசுவும் மல்லிகாவும் மறந்தே போய்விட்டார்கள்.

[Mad For Privacy]

சமையல் அறையில் வேணி அம்மா வேலை செய்வதை கொஞ்ச நேரம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். பிறகு எழுந்து பாத்ரூம் சென்றேன். அங்கு என்னுடைய அழுக்குத் துணிகளோடு வேணி அம்மாவின் ஜாக்கெட்டும் காய்ந்து கொண்டிருந்தது. அதைக் கையில் எடுத்துப் பார்த்தேன். சுன்னியை வெளியே எடுத்து ஜாக்கெட்டை வைத்து தேய்த்தேன். பிறகு ஜாக்கெட்டின் உப்பிய முன் பகுதியில் ஒன்றை என் சுன்னி முனை மீது போர்த்தி அப்படியே தொங்கவிட்டேன். அது கிட்டத்தட்ட தரையைத் தொட்டபடி என் விரைத்த சுன்னியில் இருந்து தொங்கியது. அப்படியே லேசாக இடுப்பை ஆட்டினேன். ஜாக்கெட் காற்றில் ஆடுவதுபோல் அசைந்தது. பிறகு தரையில் உரசிய ஜாக்கெட்டின் அடிப்பகுதியைப் பிடித்து இழுத்து, என் கொட்டைகளை மூடியபடி பின்பக்கமாக இருந்து, என்னுடைய் இரண்டு குண்டி சதைகளுக்கும் நடுவில் கோவணம் போல் சொருகி இடுப்பு வரை இழுத்தேன். அப்படியே அதன் மேல் என் ஷார்ட்ஸை இழுத்து விட்டு அணிந்து கொண்டேன். 

வேணி அம்மாவின் அழுக்கு ஜாக்கெட் இப்போது என் சுன்னியையும் குண்டியையும் ஒட்டி உரசிக்கொண்டு இருந்தது. எனக்கு மேற்கொண்டு சுகம் ஊறியது. அப்படியே ஜாக்கெட்டில் விந்தை தெறிக்க விடலாமா என்று நினைத்தேன். ஆனால் நிச்சயம் மாட்டிக் கொள்வேன். அல்லது அப்படியே அந்த ஜாக்கெட்டை கோவணம் போல் அணிந்துகொண்டு வெளியே போய் வேணி அம்மாவிடம் ஏதாவது பேசுவோமா என்றும் தோன்றியது. அவள் நான் அணிந்திருப்பதை கண்டுபிடிக்கா விட்டாலும், பாத்ரூமில் இருந்த ஜாக்கெட்டை காணவில்லை என்பதை கண்டுபிடித்து விடுவாள். எனவே, எதுவும் செய்யாமல், ஜாக்கெட்டை வெளியே உருவி, அதன் அக்குள் பகுதிகளை நன்றாக முகர்ந்து பார்த்துவிட்டு, லேசாக நக்கியும் பார்த்துவிட்டு அதை மீண்டும் இருந்த இடத்திலேயே வைத்துவிட்டு வந்துவிட்டேன்.

வேளியே வந்ததும் சமையலறைக்குள் போக வேண்டும் போல் இருந்தது. அங்கு வேணி அம்மா வேலை செய்வதை அருகில் சென்று பார்க்க வேண்டும் போல் இருந்தது. அவளுடைய சிறிய அசைவுகள் கூட அவளுடைய உடலில் பெரும் அதிர்வுகளை உருவாக்கின. கடல் அலைகள் போல் ஓயாமல் தழும்பிக்கொண்டே இருந்தது அவள் உடல். ஆனால் உள்ளே செல்ல எனக்கு வேறு எந்த காரணமும் தோன்றவில்லை. அவளிடம் பேசக்கூட அப்போதைக்கு எனக்கு எதுவுமே இல்லை. என் ஆழ்மனம் வேறு எதையோ பற்றி தீவிரமாக யோசித்துக் கொண்டிருந்தது. எதோ ஒரு கேள்விக்கு விடை தேடி என் மனம் நீண்ட நேரமாக அலைந்து கொண்டிருந்து. ஆனால் அதை என் அறிவு உணர்ந்து கொள்ளாதபடி அன்று நடந்த நிகழ்ச்சிகள் அமுக்கிக் கொண்டிருந்தன. ஆனால் அப்போது பாத்ரூம் வாசலில் நின்று நான் சற்று அதைப்பற்றி யோசித்த அடுத்த நொடி, அது எனக்குத் தெளிவானது. 

'குருமூர்த்தி எழுதிய பொய்க் கணக்கு பற்றி சரசு சொன்னாளே. அதைப் பார்க்க வேண்டும்.' இந்த எண்ணம் வந்த மறுநொடி, என் எண்ணம் மீண்டும் அலைபாயத் தொடங்கியது. 'அந்த பொய்க்கணக்கைப் பற்றி சொல்லிவிட்டு சரசு வேறு ஏதோ பச்சையாக சொன்னாளே? அவள் சொன்னதைக் கேட்டதும் சுன்னி துடித்ததே? எப்படி என்ன சொன்னாள்?'

'ஹான் ஞாபகம் வருகிறது. 'சரசு எனக்கு ஊம்பி விட்ட செலவு'ன்னு கூட எழுதுங்க என்று சொன்னாளே... சொல்லிவிட்டு சுன்னியைப் பிசைந்தாளே? உண்மையிலேயே எனக்கு ஊம்பி விடுவாளா? அல்லது சும்மா பேச்சுக்கு அப்படி சொன்னாளா? இல்லை, அவள் சும்மா சொல்லக்கூடியவள் இல்லை. கண்டிப்பாக ஊம்பி விடுவாள். அவள் கை என் சுன்னி மீது பட்டதே அவ்வளவு சுகமாக இருந்ததே... அவள் உதடு பட்டால், நாக்கு பட்டால்... இப்படி எல்லாம் நினைத்து, சுன்னி மீண்டும் உச்சத்துக்குப் போனது. சற்று நிதானித்து, சில பெருமூச்சுகளை விட்டு என்னை அமைதிப் படுத்தினேன். 

பிறகு மூளை கொஞ்சம் வேலை செய்தது. அந்த அறையில் இருந்த அலமாரியில் இரண்டு பிளாஸ்டிக் கவர்கள் இருந்தது ஞாபகம் வந்தது. அதை எடுத்துப் பார்த்தேன். முதல் கவரில் சில ஃபைல்கள் இருந்தன.  ஒரு ஃபைல் முழுதும் வங்கி செல்லான்களும், அது சம்மந்தப்பட்ட செராக்ஸ் காப்பிகளும் இருந்தன. இன்னொரு ஃபைலில் மின்சார கட்டணம், தண்ணீர் வரி, சொத்து வரி ரசீதுகள் இருந்தன. ஆனால் எல்லாம் இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு தான் இருந்தன.

இன்னொரு கவரில் இரண்டு முழு சைஸ் நோட்டுகள் இருந்தன. அவற்றை திறந்து பார்த்ததும், அவை தான் கணக்கு நோட்டுகள் என்று தெரிந்தன. அந்த கணக்குகளை நான் பார்க்கத் தொடங்கினேன். கடந்த பன்னிரண்டு வருடத்துக்கான கணக்குகள் அதில் இருந்தன. ஒவ்வொரு மாதமும் குறைந்த பட்சம் மூன்றிலிருந்து நான்கு லட்சம் ரூபாய் வரைக்கும் கணக்குகள் எழுதப்பட்டிருந்தன. எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. அதுவும் தீபாவளி பொங்கல் சமயங்களில் இரட்டிப்பாக இருந்தன. மட்டன், மீன் எல்லாம் இங்கு கிடைக்காது என்று காலையில் சண்முகம் சொன்னான், ஆனால் மாதாமாதம் மட்டனுக்கும் மீனுக்கும் தலா நான்காயிரம் கணக்கு எழுதப்பட்டிருந்தது. இங்கு பாலே கிடைக்காது, பவுடர் தான் இருக்கிறது‌. ஆனால் பால் வாங்கிய கணக்கில் மாதம் ஐந்தாயிரம். ஃபோன் பில் பத்தாயிரம், சமையல் கேஸ் இரண்டாயிரம், அதைக் கொண்டுவர வண்டி செலவு மூவாயிரம், சமையல் பாத்திரம், மோட்டார் ரிப்பேர், பெட்ரோல் செலவு, டாக்டர் செலவு என்று கண்டதையும் எழுதி இருந்தது. இது எல்லாமே பொய்க் கணக்கு என்று ஒரு சிறு குழந்தை கூட கண்டுபிடித்துவிடும். இதை எல்லாம் முதலாளி பார்ப்பதே இல்லையா? இல்லை பார்த்துவிட்டுத் தான் குருமூர்த்தியை வேலையை விட்டு தூக்கினாரா? 

இப்படி எல்லாம் ஒரு பக்கம் நினைத்து குழம்பிய போது, இன்னொரு பக்கம் மகிழ்ச்சி அடைந்தேன். 'இப்படி கண்டதையும் நாம் எழுத வேண்டியது இல்லை. ஒரு எட்டாயிரத்துக்கு மட்டும் பொய்க்கணக்கு எழுதினால் போதும், சரசுவும் மல்லிகாவும் நமக்கு சொர்க்கத்தைக் காட்டுவார்கள்.' இந்த எண்ணத்தோடு இன்னொரு எண்ணமும் தோன்றியது. 'இது போக, இன்னொரு ஐந்தாயிரம் சேர்த்து எழுதினால் வேணி அம்மாவும் நமக்கு சேவை செய்வாளா?' 

இப்படி நான் எண்ணிய மறுநொடி, "சாப்பிட வாங்க தம்பி!" என்று வேணி அம்மாவின் குரல் கேட்டது. நான் திரும்பி பார்த்தேன், சமையலறை வாசலில் நின்று கொண்டிருந்தாள் வேணி அம்மா. அவளுடைய முலைகள் இரண்டும் வாசலுக்கு வெளியே நின்றன.

[Reader48/1972]

"சமையலறை வாசலில் நின்று கொண்டிருந்தாள் வேணி அம்மா. அவள் முலைகள் இரண்டும் வாசலுக்கு வெளியே நின்றன."

இந்த ஒரு வசனம் போதும்... ப்ப்ப்பா...

[sagotharan]

கலக்கல்..

[sagotharan]

[bobby007]

Nice updates

[Mad For Privacy]

நான் கையில் வைத்திருந்த நோட்டை அப்படியே கீழே போட்டுவிட்டு எழுந்து போய்விட்டேன். டைனிங் டேபிள் நாற்காலியில் உட்கார்ந்தேன். வேணி அம்மா பரிமாறுவதற்காக அருகில் நின்றால். நான் அவளையும் உட்காரச் சொன்னேன், ஆனால் அவள் மறுத்து விட்டாள். நான் அந்த சந்தர்பத்தை சரியாகப் பயன்படுத்திக் கொண்டு, மதியம் அவள் என் கையைப் பிடித்துபோல், அவளுடைய மணிக்கட்டைப் பிடித்து எதிரில் இருந்த நாற்காலியில் உட்கார வைத்தேன். அவளும் புன்னகையோடு உட்கார்ந்தாள். இந்த சாக்கில் அவள் முதுகிலோ அல்லது தோளிலோ லேசாக தடவலாமா என்று ஒரு நொடி தோன்றியது. ஆனால் அவள் கண்டுபிடித்துவிடுவாளோ என்ற பயத்தில் செய்யவில்லை.
நான் மீண்டும் உட்கார்ந்து விட்டு அவளைப் பார்த்த போது, கிட்டத்தட்ட காலையில் இருந்தது போலவே அவள் முலைகள் இரண்டும் மேஜைமேல் கிடந்தது. ஆனால் அந்தக் காட்சியை மேலும் அழகாக்கும் விதமாக, அவளுடைய மார்புப் பிளவு இரண்டு அங்குலத்துக்குத் தெரிந்தது. அவள் அதை கவனிக்கவில்லையா, அல்லது கவனித்தும் மறைக்க முயலவில்லையா என்று செரியவில்லை, ஆனால் அது என் கண்களுக்கு குளிர்ச்சியாக அப்படியே காட்சி தந்து கொண்டிருந்தது. சில சமயங்களில் அவள் பரிமாறுவதற்காக அசைந்து போது, ஒரு பக்கத்து மார்பு புடைத்து வெளியே லேசாக பிதுங்கியது. அதைப் பார்த்து கீழே என் சுன்னி பிதுங்கியது.
அவள் இன்று வேலைக்கு ஆட்கள் வந்ததைப் பற்றி என்னிடம் கேட்டாள். நானும் அவர்கள் எனக்குச் சொன்ன விஷயங்கள் பற்றி சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன். பிறகு இந்த அறைக்குள் குளிர் அவ்வளவாக இல்லை என்றும், ஆனால் வெளியே கடும் குளிர் இருக்கும் என்றும் சொன்னாள்‌. நானும் தலையை ஆட்டிக் கொண்டே, லேசாக என் காலை அவள் காலில் இடித்தேன்‌. அவள் அதை கண்டுகொள்ளவே இல்லை. பிறகு பேச்சுவாக்கில் சில தடவைகள் அதேபோல் இடித்தேன். அதையும் அவள் கண்டுகொள்ளவில்லை. ஒரு கட்டத்தில் நிரந்தரமாக அவள் முட்டியும் என் முட்டியும் இடித்தபடி வைத்துக்கொண்டேன். அவள் அப்போதும் காலை நகர்த்தவே இல்லை. பரிமாறிய போது ஒரு முறை எதேர்ச்சியாக அவளுடைய உள்ளங்கையை என் கைகளில் பிடித்தேன். மெத்தென்று இருந்தது. அதை விடவே எனக்கு மனம் இல்லை. காதலர்கள் போல் கைகோர்த்துக் கொண்டே சாப்பிடவேண்டும் போல் இருந்தது. ஆனால் இரண்டு நொடிகளில் விட்டுவிட்டேன்.
இப்படியே சில சிற்றின்பங்களோடு இரவு உணவு முடிந்தது. வேணி அம்மா பாத்திரங்களை எடுத்துக் கொண்டு அந்தப் பக்கம் திரும்பியதும் நான் அவசரமாக எழுந்து பாத்ரூமுக்கு சென்று கைகழுவிக் கொண்டேன். பின் என் கட்டிலுக்கு சென்று சாய்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டேன். என் ஃபோனை எடுத்து காலையில் நான் பார்த்த அதே நீலப் படத்தை ஓடவிட்டேன். சத்தத்தை குறைத்துவிட்டு, சுன்னியின் எழுச்சி தெரியாமல் இருக்க மடியில் ஒரு தலையணையை வைத்துக் கொண்டு, அதைப் பார்க்கத் தொடங்கினேன்.
ஒரு பத்து நிமிடம் பார்த்திருப்பேன். தன் மகனின் கடனுக்காக அவனுடைய கருப்பின நண்பர்களுடன் படுக்கையில் புரண்டு கொண்டிருந்த அந்தத் தாயை, கருப்பர்களில் ஒருவன் தன் மடியில் அமர வைத்து அவளுடைய குண்டி ஓட்டையில் தன் பூளை சொருகினான். அதே நேரத்தில் இன்னொரு அவர்களுக்கு முன் மண்டியிட்டு அமர்ந்து அவளது புண்டையில் சொருகினான்‌. இதைப் பார்த்து சுன்னியை ஆட்டிக்கொண்டிருந்த தன் மகனை வாஞ்சையோடு அருகில் அழைத்து அவனுடைய பூளை வாயில் வாங்கிக் கொண்டாள் அவள்.
என்னை மறந்து நான் இதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த போது, வேணி அம்மா வந்து எனக்கு எதிரில் நின்றாள். நான் என்ன என்பது போல் பார்க்க, நான் சற்றுமுன் பார்த்துவிட்டு அப்படியே கட்டிலில் போட்டுச் சென்ற கணக்கு நோட்டுகளையும் ஃபைல்களையும் காட்டி, "இதை எடுத்து வச்சிரலாம்ல?" என்றாள். நான் சரி என்று தலையாட்ட, குனிந்து அதை எடுக்கத் தொடங்கினாள்.
என் தலையணை என் மடியை விட்டு சில அங்குலங்கள் எழும்பி ஒருநொடி அந்தரத்தில் நின்றுவிட்டு, ஒரு பக்கமாக சரியத் தொடங்கியது‌. நான் அதைத் தடுக்கக்கூட மறந்துவிட்டேன். ஏனென்றால் வேணி அம்மா குனிந்து அந்தப் பொருட்களை எடுத்தபோது கிட்டத்தட்ட ஒரு ஜான் அளவுக்கு அவளுடைய முலைப் பிளவுகள் என் கண் முன்னே தெரிந்தன. பப்பாளி மரத்தில் பப்பாளிப் பழங்கள் தொங்குவது போல் அவள் முலைகள் தொங்கிக் கொண்டிருந்தன. சிதறிக்கிடந்த ரசீதுகளை அவள் எடுத்து அதை ஒழுங்கு படுத்துவதற்காக கத்தையாக வைத்து மெத்தையில் தட்டியபோது அவளது மார்புகளோடு சேர்ந்து புஜங்களும் குலுங்கின. அவள் அப்படி எனக்கு எதிரில் குனிந்து முலைகளைக் காட்டிக் கொண்டு நின்றது வெறும் பத்து நொடிகள் நான் இருக்கும், ஆனால் எனக்கு பல மணி நேரங்கள் போல் தோன்றின.
நான் அப்படியே பார்த்துகொண்டு இருக்க, அந்த பொருட்களை எல்லாம் எடுத்து அடுக்கி மீண்டும் அலமாரியில் வைத்துவிட்டு தன் மெத்தையில் சென்று எனக்கு முதுகு காட்டியபடி படுத்துக் கொண்டாள் வேணி அம்மா. நான் ஏதோ சரக்கு அடித்தவன் போல் அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். காலையில் சரசு என்னை சுவரில் சாய்த்து முத்தமிடும் போது இருந்ததைப் போல் அப்போதும் என் சுன்னி நீரில் மிதந்து கொண்டிருந்தது. பிறகு நான் லேசாக தொண்டையை செருமிக் கொண்டு, "தூங்கப் போறீங்களா அம்மா?" என்றேன்.
அவள் படுத்தபடியே என் பக்கம் திரும்பி, "ஆமா தம்பி. ஆனா நீங்க தூங்கும்போது லைட் ஆஃப் பண்ணா போதும். எனக்கு ஒன்னும் பிரச்சினை இல்ல." என்றாள். அவள் அப்படித் திரும்பிப் பார்த்து பேசியபோது, அவளது வலது பக்க முலை பிதுங்கி நைட்டியை விட்டு வெளியே வழிந்து கொண்டிருந்தது. அப்போது அவளுக்கு அருகில் யாராவது உட்கார்ந்து அவள் தோளைப் பிடித்து இரண்டு மூன்று முறை ஆட்டியிருந்தால், மூட்டையில் இருந்து கொட்டும் தேங்காய் போல், அந்த முலை அப்படியே வேளியே உருண்டு வந்திருக்கும். ஆனால் அது நடக்கவில்லை.
நான் அதைப் பார்த்துக் கொண்டே, "ஒரு அஞ்சு நிமிஷத்துல அணைச்சிருவேன் அம்மா." என்றேன்.
அவள் புன்னகை புரிந்து, "அவசர்ம இல்ல." என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் திரும்பிவிட்டாள்.
என்னால் அதற்குமேல் பொறுக்க முடியவில்லை. ஷார்ட்ஸை இறக்கி சுன்னியை வெளியே எடுத்தேன். வேணி அம்மாவைப் பார்த்தபடி கட்டிலில் குப்புற படுத்துக்கொண்டேன். ஒரு தலையணையை எடுத்து சுன்னிக்கு அடியில் வைத்துக்கொண்டு, அதை வேணி  அம்மாவின் மென்மையான குண்டியாக கற்பனை செய்துகொண்டு, அதில் மேலும் கீழுமாக சுன்னியை உரசத் தொடங்கினேன். அவளைப் பார்த்துக் கொண்டே, சத்தம் வராமல் தேய்த்தேன். கிட்டத்தட்ட கஞ்சி வரும் நேரத்தில் எழுந்து சட்டென விளக்கை அணைத்துவிட்டு பாத்ரூமுக்கு ஓடிச்சென்று கஞ்சியைக் கக்கினேன்.
ஐந்து நிமிடங்கள் கழித்து நான் வந்து படுத்தபோது, ஒரு விஷயத்தைப் பற்றித் யோசித்துப் பார்த்தேன். வேணி அம்மா ஏன் இப்படி தன் முலைகளை அடிக்கடி எனக்குக் காட்டுகிறாள்? ஒரு வேளை இவளும் சரசுவைப் போல் என் மூலமாக ஏதாவது ஆதாயம் கிடைக்கும் என்று நினைக்கிறாளா? அல்லது இவளும் என்னைப் போல் காமவெறி பிடித்து அலைகிறாளா? அல்லது தன் உடல் இப்படி வெளியே தெரிகிறது என்றே கவனிக்காத முட்டாளா? என்று யோசித்தேன், பிறகு இது மூன்றுமே காரணம் இல்லை என்ற முடிவுக்கு வந்தேன்.
அதற்கான உண்மையான காரணம் என்று எனக்குத் தோன்றியது இதுதான் . . . வேணி அம்மா இப்போது இருப்பது ஒரு ஆள் நடமாட்டமே இல்லாத இடம். உடன் இருப்பது, தன் வயதில் பாதியே கொண்ட, தனக்கு மகனாக இருக்கக்கூடிய வயது கொண்ட ஒரு பையன். மேலும், இங்கிருந்து வேலையை விட்டு அவள் போகும்வரை இதுதான் அவள் வீடு. நான் அந்த வீட்டில் அவளோடு வசிக்கும் ஒரு குடும்ப உறுப்பினருக்கு சமமானவன். இந்த இடத்தில் தன் உடலை மறைத்து வைக்க வேண்டிய அவசியம் அவளுக்குக் கிடையாது. அவளது உடலை நான் பார்ப்பதால் அவளுக்கு எதுவும் சங்கடமோ, நஷ்டமோ கிடையாது. நான் அதைப் பார்த்துவிட்டு அவளிடம் தவறாக நடக்கப்போவதும் கிடையாது. அப்படியே நடந்தாலும் அவளால் என்னைச் சுலபமாக சமாளிக்க முடியும். அதற்குத் தேவையான உடல் வலிமை அவளிடம் இருக்கிறது. அது போக, அவள் ஒன்றும் நிர்வாணமாக அலையவில்லை, எல்லார் வீட்டிலும் பெண்கள் வேலை செய்யும்போது எப்படி அவர்களுடைய உடல் வெளியே தெரியுமோ அப்படித்தான் இவள் உடலும் எனக்குத் தெரிகிறது. இது அனைத்தையும் விட மிக முக்கியமான ஒரு காரணம் ஒன்று இருந்தது. அது, அவளுடைய உடல் கட்டு. சரசுவைப் போல சாதாரண உடலாகவோ, அல்லது குறைந்தபட்சம் என் அம்மாவைப் போல் சற்று குண்டான உடலாகவோ இருந்தால் அதை மறைக்க முயற்சி செய்யலாம். இவளுடைய உடலோ ஒரு ராட்சத உடல். லூசான உடைகளை இவளால் அணியவே முடியாது. என்னதான் மறைத்தாலும் உடலின் ஏதாவது ஒரு பகுதியில் இருந்து சதை பிதுங்கி வழியத்தான் செய்யும். எனவே அதை மறைப்பதும் சாத்தியம் இல்லை. ஒருவேளை எப்போதும் ஒரு பெரிய கம்பளியை அவள் போர்த்திக்கொண்டு அலைந்தால் வேண்டுமானால் ஓரளவு மறைக்கலாம். எது எப்படியோ, அவள் என்னை‌ மிகவும் நல்லவன் என்று நினைக்கிறாள் என்பது எனக்குப் புரிந்தது. அவள் என்னிடம் பேசும் முறையிலும் நடந்து கொள்ளும் விதத்திலும் இருந்து, இந்த வீட்டில் இருக்கும் வரை என்னால் அவளைப் பாதுகாக்க முடியும் என்று அவள் நம்புகிறாள் என்று எனக்குத் தோன்றியது.
இப்படி எல்லாம் நினைத்துக்கொண்டே, நான் தூங்கி விட்டேன்.

[jairockerszx]

செம்ம.. Bro....!!!✌✌✌

[0123456]

   sema story broooo 

[Kingofcbe007]

sema update kai adikara scene bed la. pic atha vida sema bro.

[Kingofcbe007]

கலக்கல்..

hi bro

romba naala ungala kanom ena achu bro. I am ur fan bro.

[alisabir064]

Day to day story updates are amazing...

[Reader48/1972]

அருமை அருமை... கதையும் அருமையாக உள்ளது... வேணி அம்மா முலைகளை நேரில் பார்ப்பது போன்ற உணர்வை ஏற்படுத்தும், நண்பர் 0123456ன் புகைப்படம் மிகவும் அழகாக உள்ளது.

[knockout19]

இன்னும் 10 எபிசோடு தாண்டிய பிறகே இருவரும் சேர்ந்து போல வைக்கலாம்

[mahesht75]

amazing story

[bobby007]

நான் கையில் வைத்திருந்த நோட்டை அப்படியே கீழே போட்டுவிட்டு எழுந்து போய்விட்டேன். டைனிங் டேபிள் நாற்காலியில் உட்கார்ந்தேன். வேணி அம்மா பரிமாறுவதற்காக அருகில் நின்றால். நான் அவளையும் உட்காரச் சொன்னேன், ஆனால் அவள் மறுத்து விட்டாள். நான் அந்த சந்தர்பத்தை சரியாகப் பயன்படுத்திக் கொண்டு, மதியம் அவள் என் கையைப் பிடித்துபோல், அவளுடைய மணிக்கட்டைப் பிடித்து எதிரில் இருந்த நாற்காலியில் உட்கார வைத்தேன். அவளும் புன்னகையோடு உட்கார்ந்தாள். இந்த சாக்கில் அவள் முதுகிலோ அல்லது தோளிலோ லேசாக தடவலாமா என்று ஒரு நொடி தோன்றியது. ஆனால் அவள் கண்டுபிடித்துவிடுவாளோ என்ற பயத்தில் செய்யவில்லை.
நான் மீண்டும் உட்கார்ந்து விட்டு அவளைப் பார்த்த போது, கிட்டத்தட்ட காலையில் இருந்தது போலவே அவள் முலைகள் இரண்டும் மேஜைமேல் கிடந்தது. ஆனால் அந்தக் காட்சியை மேலும் அழகாக்கும் விதமாக, அவளுடைய மார்புப் பிளவு இரண்டு அங்குலத்துக்குத் தெரிந்தது. அவள் அதை கவனிக்கவில்லையா, அல்லது கவனித்தும் மறைக்க முயலவில்லையா என்று செரியவில்லை, ஆனால் அது என் கண்களுக்கு குளிர்ச்சியாக அப்படியே காட்சி தந்து கொண்டிருந்தது. சில சமயங்களில் அவள் பரிமாறுவதற்காக அசைந்து போது, ஒரு பக்கத்து மார்பு புடைத்து வெளியே லேசாக பிதுங்கியது. அதைப் பார்த்து கீழே என் சுன்னி பிதுங்கியது.
அவள் இன்று வேலைக்கு ஆட்கள் வந்ததைப் பற்றி என்னிடம் கேட்டாள். நானும் அவர்கள் எனக்குச் சொன்ன விஷயங்கள் பற்றி சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன். பிறகு இந்த அறைக்குள் குளிர் அவ்வளவாக இல்லை என்றும், ஆனால் வெளியே கடும் குளிர் இருக்கும் என்றும் சொன்னாள்‌. நானும் தலையை ஆட்டிக் கொண்டே, லேசாக என் காலை அவள் காலில் இடித்தேன்‌. அவள் அதை கண்டுகொள்ளவே இல்லை. பிறகு பேச்சுவாக்கில் சில தடவைகள் அதேபோல் இடித்தேன். அதையும் அவள் கண்டுகொள்ளவில்லை. ஒரு கட்டத்தில் நிரந்தரமாக அவள் முட்டியும் என் முட்டியும் இடித்தபடி வைத்துக்கொண்டேன். அவள் அப்போதும் காலை நகர்த்தவே இல்லை. பரிமாறிய போது ஒரு முறை எதேர்ச்சியாக அவளுடைய உள்ளங்கையை என் கைகளில் பிடித்தேன். மெத்தென்று இருந்தது. அதை விடவே எனக்கு மனம் இல்லை. காதலர்கள் போல் கைகோர்த்துக் கொண்டே சாப்பிடவேண்டும் போல் இருந்தது. ஆனால் இரண்டு நொடிகளில் விட்டுவிட்டேன்.
இப்படியே சில சிற்றின்பங்களோடு இரவு உணவு முடிந்தது. வேணி அம்மா பாத்திரங்களை எடுத்துக் கொண்டு அந்தப் பக்கம் திரும்பியதும் நான் அவசரமாக எழுந்து பாத்ரூமுக்கு சென்று கைகழுவிக் கொண்டேன். பின் என் கட்டிலுக்கு சென்று சாய்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டேன். என் ஃபோனை எடுத்து காலையில் நான் பார்த்த அதே நீலப் படத்தை ஓடவிட்டேன். சத்தத்தை குறைத்துவிட்டு, சுன்னியின் எழுச்சி தெரியாமல் இருக்க மடியில் ஒரு தலையணையை வைத்துக் கொண்டு, அதைப் பார்க்கத் தொடங்கினேன்.
ஒரு பத்து நிமிடம் பார்த்திருப்பேன். தன் மகனின் கடனுக்காக அவனுடைய கருப்பின நண்பர்களுடன் படுக்கையில் புரண்டு கொண்டிருந்த அந்தத் தாயை, கருப்பர்களில் ஒருவன் தன் மடியில் அமர வைத்து அவளுடைய குண்டி ஓட்டையில் தன் பூளை சொருகினான். அதே நேரத்தில் இன்னொரு அவர்களுக்கு முன் மண்டியிட்டு அமர்ந்து அவளது புண்டையில் சொருகினான்‌. இதைப் பார்த்து சுன்னியை ஆட்டிக்கொண்டிருந்த தன் மகனை வாஞ்சையோடு அருகில் அழைத்து அவனுடைய பூளை வாயில் வாங்கிக் கொண்டாள் அவள்.
என்னை மறந்து நான் இதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த போது, வேணி அம்மா வந்து எனக்கு எதிரில் நின்றாள். நான் என்ன என்பது போல் பார்க்க, நான் சற்றுமுன் பார்த்துவிட்டு அப்படியே கட்டிலில் போட்டுச் சென்ற கணக்கு நோட்டுகளையும் ஃபைல்களையும் காட்டி, "இதை எடுத்து வச்சிரலாம்ல?" என்றாள். நான் சரி என்று தலையாட்ட, குனிந்து அதை எடுக்கத் தொடங்கினாள்.
என் தலையணை என் மடியை விட்டு சில அங்குலங்கள் எழும்பி ஒருநொடி அந்தரத்தில் நின்றுவிட்டு, ஒரு பக்கமாக சரியத் தொடங்கியது‌. நான் அதைத் தடுக்கக்கூட மறந்துவிட்டேன். ஏனென்றால் வேணி அம்மா குனிந்து அந்தப் பொருட்களை எடுத்தபோது கிட்டத்தட்ட ஒரு ஜான் அளவுக்கு அவளுடைய முலைப் பிளவுகள் என் கண் முன்னே தெரிந்தன. பப்பாளி மரத்தில் பப்பாளிப் பழங்கள் தொங்குவது போல் அவள் முலைகள் தொங்கிக் கொண்டிருந்தன. சிதறிக்கிடந்த ரசீதுகளை அவள் எடுத்து அதை ஒழுங்கு படுத்துவதற்காக கத்தையாக வைத்து மெத்தையில் தட்டியபோது அவளது மார்புகளோடு சேர்ந்து புஜங்களும் குலுங்கின. அவள் அப்படி எனக்கு எதிரில் குனிந்து முலைகளைக் காட்டிக் கொண்டு நின்றது வெறும் பத்து நொடிகள் நான் இருக்கும், ஆனால் எனக்கு பல மணி நேரங்கள் போல் தோன்றின.
நான் அப்படியே பார்த்துகொண்டு இருக்க, அந்த பொருட்களை எல்லாம் எடுத்து அடுக்கி மீண்டும் அலமாரியில் வைத்துவிட்டு தன் மெத்தையில் சென்று எனக்கு முதுகு காட்டியபடி படுத்துக் கொண்டாள் வேணி அம்மா. நான் ஏதோ சரக்கு அடித்தவன் போல் அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். காலையில் சரசு என்னை சுவரில் சாய்த்து முத்தமிடும் போது இருந்ததைப் போல் அப்போதும் என் சுன்னி நீரில் மிதந்து கொண்டிருந்தது. பிறகு நான் லேசாக தொண்டையை செருமிக் கொண்டு, "தூங்கப் போறீங்களா அம்மா?" என்றேன்.
அவள் படுத்தபடியே என் பக்கம் திரும்பி, "ஆமா தம்பி. ஆனா நீங்க தூங்கும்போது லைட் ஆஃப் பண்ணா போதும். எனக்கு ஒன்னும் பிரச்சினை இல்ல." என்றாள். அவள் அப்படித் திரும்பிப் பார்த்து பேசியபோது, அவளது வலது பக்க முலை பிதுங்கி நைட்டியை விட்டு வெளியே வழிந்து கொண்டிருந்தது. அப்போது அவளுக்கு அருகில் யாராவது உட்கார்ந்து அவள் தோளைப் பிடித்து இரண்டு மூன்று முறை ஆட்டியிருந்தால், மூட்டையில் இருந்து கொட்டும் தேங்காய் போல், அந்த முலை அப்படியே வேளியே உருண்டு வந்திருக்கும். ஆனால் அது நடக்கவில்லை.
நான் அதைப் பார்த்துக் கொண்டே, "ஒரு அஞ்சு நிமிஷத்துல அணைச்சிருவேன் அம்மா." என்றேன்.
அவள் புன்னகை புரிந்து, "அவசர்ம இல்ல." என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் திரும்பிவிட்டாள்.
என்னால் அதற்குமேல் பொறுக்க முடியவில்லை. ஷார்ட்ஸை இறக்கி சுன்னியை வெளியே எடுத்தேன். வேணி அம்மாவைப் பார்த்தபடி கட்டிலில் குப்புற படுத்துக்கொண்டேன். ஒரு தலையணையை எடுத்து சுன்னிக்கு அடியில் வைத்துக்கொண்டு, அதை வேணி  அம்மாவின் மென்மையான குண்டியாக கற்பனை செய்துகொண்டு, அதில் மேலும் கீழுமாக சுன்னியை உரசத் தொடங்கினேன். அவளைப் பார்த்துக் கொண்டே, சத்தம் வராமல் தேய்த்தேன். கிட்டத்தட்ட கஞ்சி வரும் நேரத்தில் எழுந்து சட்டென விளக்கை அணைத்துவிட்டு பாத்ரூமுக்கு ஓடிச்சென்று கஞ்சியைக் கக்கினேன்.
ஐந்து நிமிடங்கள் கழித்து நான் வந்து படுத்தபோது, ஒரு விஷயத்தைப் பற்றித் யோசித்துப் பார்த்தேன். வேணி அம்மா ஏன் இப்படி தன் முலைகளை அடிக்கடி எனக்குக் காட்டுகிறாள்? ஒரு வேளை இவளும் சரசுவைப் போல் என் மூலமாக ஏதாவது ஆதாயம் கிடைக்கும் என்று நினைக்கிறாளா? அல்லது இவளும் என்னைப் போல் காமவெறி பிடித்து அலைகிறாளா? அல்லது தன் உடல் இப்படி வெளியே தெரிகிறது என்றே கவனிக்காத முட்டாளா? என்று யோசித்தேன், பிறகு இது மூன்றுமே காரணம் இல்லை என்ற முடிவுக்கு வந்தேன்.
அதற்கான உண்மையான காரணம் என்று எனக்குத் தோன்றியது இதுதான் . . . வேணி அம்மா இப்போது இருப்பது ஒரு ஆள் நடமாட்டமே இல்லாத இடம். உடன் இருப்பது, தன் வயதில் பாதியே கொண்ட, தனக்கு மகனாக இருக்கக்கூடிய வயது கொண்ட ஒரு பையன். மேலும், இங்கிருந்து வேலையை விட்டு அவள் போகும்வரை இதுதான் அவள் வீடு. நான் அந்த வீட்டில் அவளோடு வசிக்கும் ஒரு குடும்ப உறுப்பினருக்கு சமமானவன். இந்த இடத்தில் தன் உடலை மறைத்து வைக்க வேண்டிய அவசியம் அவளுக்குக் கிடையாது. அவளது உடலை நான் பார்ப்பதால் அவளுக்கு எதுவும் சங்கடமோ, நஷ்டமோ கிடையாது. நான் அதைப் பார்த்துவிட்டு அவளிடம் தவறாக நடக்கப்போவதும் கிடையாது. அப்படியே நடந்தாலும் அவளால் என்னைச் சுலபமாக சமாளிக்க முடியும். அதற்குத் தேவையான உடல் வலிமை அவளிடம் இருக்கிறது. அது போக, அவள் ஒன்றும் நிர்வாணமாக அலையவில்லை, எல்லார் வீட்டிலும் பெண்கள் வேலை செய்யும்போது எப்படி அவர்களுடைய உடல் வெளியே தெரியுமோ அப்படித்தான் இவள் உடலும் எனக்குத் தெரிகிறது. இது அனைத்தையும் விட மிக முக்கியமான ஒரு காரணம் ஒன்று இருந்தது. அது, அவளுடைய உடல் கட்டு. சரசுவைப் போல சாதாரண உடலாகவோ, அல்லது குறைந்தபட்சம் என் அம்மாவைப் போல் சற்று குண்டான உடலாகவோ இருந்தால் அதை மறைக்க முயற்சி செய்யலாம். இவளுடைய உடலோ ஒரு ராட்சத உடல். லூசான உடைகளை இவளால் அணியவே முடியாது. என்னதான் மறைத்தாலும் உடலின் ஏதாவது ஒரு பகுதியில் இருந்து சதை பிதுங்கி வழியத்தான் செய்யும். எனவே அதை மறைப்பதும் சாத்தியம் இல்லை. ஒருவேளை எப்போதும் ஒரு பெரிய கம்பளியை அவள் போர்த்திக்கொண்டு அலைந்தால் வேண்டுமானால் ஓரளவு மறைக்கலாம். எது எப்படியோ, அவள் என்னை‌ மிகவும் நல்லவன் என்று நினைக்கிறாள் என்பது எனக்குப் புரிந்தது. அவள் என்னிடம் பேசும் முறையிலும் நடந்து கொள்ளும் விதத்திலும் இருந்து, இந்த வீட்டில் இருக்கும் வரை என்னால் அவளைப் பாதுகாக்க முடியும் என்று அவள் நம்புகிறாள் என்று எனக்குத் தோன்றியது.
இப்படி எல்லாம் நினைத்துக்கொண்டே, நான் தூங்கி விட்டேன்.

Superb Update

[alisabir064]

இன்றைக்கு பதிவு உண்டா...

[Prawin1997]

Super story bro pls continue

[Mad For Privacy]

மறுநாள் காலை ஃபோனின் அலறல் சத்தத்தால் கண்விழித்தேன். எழும்போது, சுன்னி முழு விரைப்புடன் ஷார்ட்ஸை தூக்கிக்கொண்டு நின்றது. நான் அதை மறைக்க அவசரமாக எழுந்து உட்கார்ந்தேன். வேணி அம்மா எனக்கு முன்னரே எழுந்து சமையல் கட்டில் நடமாடிக் கொண்டிருந்தாள். நேரம் ஏழு தான் ஆகியிருந்தது. ஃபோன் தொடர்ந்து அலறவே நான் எழுந்து சென்றேன். சாதாரணமாக அடிப்பது போல் இல்லாமல் நீளமான 'ரிங்க்'கள் அடித்ததில் இருந்து எனக்கு லேசாக ஒரு பொறி தட்டியது. அவசரமாக ஃபோனை எடுத்தேன்.

"ராம்குமார்?" என்றது மறுமுனையில் ஒரு ஆண் குரம்.

"ஆமா. நீங்க?"

"திஸ் இஸ் அருண். அமெரிக்கால இருந்து." என்றது முதலாளியின் குரல்.

"சார். குட் மார்னிங் சார். எப்படி இருக்கீங்க?" எனக்கு பதட்டத்தில் நாக்கு உளறியது.

"நல்லா இருக்கேன். பட் இங்க மார்னிங் இல்ல. லேட் நைட்." 

"ஓ. . . சாரி சார்."

"தட்ஸ் ஆல்ரைட். நீ அங்க செட்டில் ஆகிட்டியா? நோ ப்ராப்ளம் ரைட்?"

"நோ ப்ராப்ளம் ஸார்."

"ஓகே . . . குரு உன்கிட்ட எல்லாத்தையும் ப்ராப்பரா ஹேண்ட் ஓவர் பண்ணானா?"

"யாரு சார்?" ஆழமான தூக்கத்தில் இருந்து எழுந்ததும் இப்படி பதற்றத்துக்கு உள்ளானது, என் குரலை நடுங்க வைத்தது. லேசாக தலை சுற்றுவது போல் இருந்தது. 

"குருமூர்த்தி யா . . . இதுக்கு முன்னாடி இங்க மேனேஜரா இருந்தவன். நீ அவன பாத்தியா இல்லையா?"

"பாத்தேன் சார்."

"என்ன சொன்னான்?" 

"சார் அவரு சாவிய குடுத்துட்டு கிளம்பிட்டாரு சார்." 

"தட்ஸ் ஆல்? பங்களாவ பத்தி எதுவும் சொல்லல?" 

"இல்ல சார். எதோ அவரு பொண்டாட்டிக்கு உடம்பு சரி இல்லைன்னு சொல்லிட்டு கிளம்பிட்டாரு சார்." 

"பொண்டாட்டியா? குருவுக்கா?" 

"ஆமா சார்." அப்போது‌ வேணி அம்மா கிட்சனில் இருந்து, கையில் ஒரு டம்ளருடன் வெளியே வந்தாள். டம்ளரை என்னிடம் நீட்டினாள். நான் அதிலிருந்த தண்ணீரை குடித்த போதே, எனக்கு அருகிலிருந்த நாற்காலியை கொஞ்சம் நகர்த்தி, என் தோளைப் பிடித்து அழுத்தி அதில் என்னை அமர வைத்தாள். இன்னும் அதே நைட்டியில் முலையை தள்ளிக்கொண்டு தான் இருந்தாள். 

ஃபோனில் முதலாளி தொடர்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தார். 

"யூஸ்லெஸ் ஃபூல். என்ன ஆச்சுன்னு தெரியல அவனுக்கு. சரி உனக்கு இந்த வேலைய பத்தி எதாச்சும் டவுட்ஸ் இருக்கா?" 

நான் தண்ணீர் குடித்த பிறகு கொஞ்சம் தெளிவாகி இருந்தேன். "இப்போதைக்கு ஒன்னும் இல்ல சார். சண்முகம் எல்லா விவரமும் சொன்னான்."

"யாரு சொன்னா?" 

"சண்முகம் சார். ராமலிங்கத்தோட மச்சான்."

"ஓ அவனா. சரி சரி. ராமலிங்கம் வர்ற வரைக்கும் இந்த பையன வச்சி நீ எல்லாத்தையும் மேனேஜ் பண்ணிக்கோ." 

"ஓகே சார்."

"நான் உனக்கு எதுக்கு கால் பண்ணேன்னு சொல்லிடறேன். உன்னை பத்தி என்கிட்ட எல்லா விவரத்தையும் சொன்னாங்க. உன் ஃபேமிலி பத்தி கேள்விப் பட்டேன். உனக்கு ஒரு தங்கச்சி இருக்கிறதா சொன்னாங்க. நீ இனி எதையும் பத்தி கவலைப்பட வேண்டாம். நான் பாத்துக்குறேன். உன் லைஃபையும் நான் செட்டில் பண்ணி விட்டுடறேன்‌. யூ டோன்ட வொரி அபவுட் எனிதிங் ஓகே?"

"ஓகே சார்."

"நீ இங்க இருந்து உன் வேலைய மட்டும் கரெக்டா பாத்துக்க, எனக்கு அது மட்டும் போதும். அந்த குரு கிட்டத்தட்ட பதினைஞ்சு வருஷமா என்கிட்ட வேலை பாத்தான். பயங்கரமான குடிகாரன், நிறைய பொய்க் கணக்கு எழுதுவான், பெருசா படிப்பு கிடையாது, பொய் கூட ஒழுங்கா சொல்லத் தெரியாது. ஆனா பதினைஞ்சு வருஷமா நான் அவன் பாத்துக்கிட்டேன். அவன் தங்கச்சி, கல்யாணம், தம்பி படிப்பு, எல்லாமே நான் தான் பண்ணி வெச்சேன். ஸோ உன்னையும் நான் நல்லா பார்த்துப்பேன், ஆனா நான் எதிர்பாக்கிற மாதிரி நீ நடந்துக்கணும்‌. நடந்துப்பியா?"

"நடந்துப்பேன் சார்!" 

அப்போது வேணி அம்மா கையில் துண்டு, சோப்பு எல்லாம் எடுத்துக்கொண்டு பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்தாள். நான் அதை கவனித்தேன், ஆனால் அதைப் பற்றி எதையும் என்னால் யோசிக்க முடியவில்லை.

"குட். நீ பண்ண வேண்டியது ஒரே ஒரு விஷயம்தான். நான் ரெண்டு மூனு வருஷத்துக்கு ஒரு தடவை தான் அங்க வருவேன். அப்பிடி நான் வரும்போது, எனக்கு எந்த தொந்தரவும் இருக்க கூடாது. வீடு நல்ல கண்டிஷன்ல இருக்கணும். இது ரெண்டு தான் நான் உன்கிட்ட எதிர்பாக்குறது. பில்ஸ், டேக்ஸஸ் எல்லாம் ஒழுங்கா கட்டணும், எல்லா ரூம்லயும் லைட்ஸ், பைப்ஸ், ஹீட்டர்ஸ் எல்லாம் வொர்க்கிங் கண்டிஷன்ல இருக்கணும். வெளிய‌ இருக்கிற கார்டென் ஏரியா எல்லாம் குப்பை ரொம்ப சேராம பாத்துக்கணும். அவ்ளோதான்‌, இதை மட்டும் செஞ்சா போதும். இதுக்கு மேல உனக்கு எந்த வேலையும் கிடையாது. உன்னால இதை செய்ய முடியுமா?"

"முடியும் சார்!"

"குட். நான் ஃப்ராங்கா சொல்றேன். நீ அந்த வீட்டை உன்னோட வீடு மாதிரி யூஸ் பண்ணிக்கோ, உனக்கு கேர்ள் ஃப்ரெண்ட் இருந்தா கூப்டு வந்து உன்கூட தங்க வெச்சிக்கோ, இல்ல உன் ஃபேமிலிய வேணாலும் கூப்டு வச்சிக்கோ, ஆனா வீட்டை மட்டும் நல்லா மெயிண்டெய்ன் பண்ணு. ஓகே?"

"சரி சார்." அப்போது பாத்ரூமில் தண்ணீர் விழும் சத்தம் கேட்டது‌.

"சரி, உனக்கு எவ்வளவு சேலரின்னு சொன்னாங்களா?"

"ஆமா சார். அம்பதாயிரம் ன்னு சொன்னாங்க."

"ஓகே. உன்னுடைய ரியல் சேலரி அதை விட ரொம்ப அதிகம். அந்த குரு என்கிட்ட காட்டுற கணக்கு எல்லாம் அங்க ஒரு ஃபைல்ல இருக்கும் அதை பாத்தாலே பொய்க்கணக்குன்னு கண்டுபிடிச்சிரலாம், ஆனா அதை அவன் உக்காந்து உக்காந்து எழுதி நான் வரும்போது எல்லாம் காட்டுவான். நீ அதை எல்லாம் ஒரு தடவை பாரு. ஆனா நீ அப்படி எதுவும் எழுத வேண்டாம். நான் உனக்கு மாசம் மாசம் மூனு லட்சம் அனுப்புறேன்‌. அது வச்சி உன்னோட சேலரி, அங்க வேலை பாக்குற மத்தவங்களோட சேலரி, அது போக மத்த செலவு, எல்லாத்தையும் மேனேஜ் பண்ணிக்கோ, மீதி இருக்கிற பணத்தை நீயே வச்சிக்கோ. இந்த வயசுல உனக்கு நிறைய செலவு இருக்கும், அதுக்கு யூஸ் பண்ணிக்கோ. ஐ திங்க் அதுலையே உனக்கு மன்த்லி ஒன் லேக் வரைக்கும் கிடைக்கும். இந்த பணத்துக்கு நீ எனக்கு கணக்கு எதுவும் காட்ட வேண்டாம்."

எனக்கு கண்ணில் ஒளி வீசியது. அவர் சொல்வதை எல்லாம் என்னால் நம்பவே முடியவில்லை.

"இதை பத்தி நீ அங்க இருக்கிற மத்தவங்க கிட்ட சொல்ல வேண்டாம். பட் இதுதான் உன் சேலரி. ஆர் யூ ஹேப்பி?"

"வெரி ஹேப்பி சார். தேங்க்ஸ் சார்."

"சரி, அபப்றம் இன்னொரு விஷயம். நீ வாரா வாரம் எனக்கு சில ஃபோட்டோஸ் எல்லாம் மெயில் பண்ணு. அங்க எதாச்சும் வேலை நடந்திருந்தா, இல்ல வீட்டுல எதாச்சும் மெயிண்டெனென்ஸ் வொர்க் நடந்திருந்தா, எனக்கு அதை ஃபோட்டோ எடுத்து அனுப்பு. எதுவும் இல்லைன்னா வீட்டை மட்டும் ஃபோட்டோ எடுத்து அனுப்பு, சரியா. அங்க மொட்டை மாடிக்கு போனா கொஞ்சம் பிஎஸ்என்எல் சிக்னல் கிடைக்கும். அதை வெச்சி அனுப்பு, இல்லன்னா நீ பேங்குக்கு போகும்போது அனுப்பு. குருமூர்த்தி க்கு மெயில் எல்லாம் அனுப்ப தெரியாது. அதனாலதான் இந்த தடவை படிச்ச பையனா வேணும்னு தேடி உன்னை செலக்ட் பண்ணேன். ஓகே?"

"ஓகே சார்."

"சரி... நான் இந்த வருஷம் முடியறதுக்குள்ள அங்க வருவேன். வர்றதுக்கு முன்னாடி உன்கிட்ட சொல்லிட்டுதான் வருவேன். அப்பப்போ கால் பண்ணி பேசுவேன். நீ என்னை காணடாக்ட் பண்ணணுமனா மெயில் அனுப்பு. என் மெயில் ஐடிய நான் உனக்கு வாடசாப் பண்றேன், நீ எப்ப நெட் கிடைக்குதோ அப்ப எடுத்துக்கோ."

"ஓகே சார்."

"சரி, வேற எதாச்சும் நீ என்கிட்ட கேக்கணுமா, இல்ல சொல்லணுமா?"

நான் ஒரு நொடி யோசித்தேன். பிறகு "சார் இங்க சமையலுக்கு ஒரு அம்மா வந்திருக்காங்க சார். என்கூட தான் தங்கி இருக்காங்க." என்றேன். 

"அப்பிடியா? ராமலிங்கம் எதோ சொன்னான், சமையலுக்கு யாரோ வர்றாங்கன்னு. அந்த அம்மா எங்க இருந்து வந்துருக்காங்க?"

"தேனி பக்கம் எதோ கிராமம்ன்னு சொன்னாங்க சார்."

"ஓகே. . . ம்ம்ம் . . ."  அவர் எதையே பற்றி யோசிப்பது போல் தெரிந்தது. 

"அவங்க வயசு என்ன இருக்கும்?" 

நான் ஒரு நொடி தயங்கி, பாத்ரூம் வாசலைப் பார்த்தேன். உள்ளே வேணி அம்மா நடமாடுவது கதவு இடுக்கில் தெரிந்தது. தண்ணீர் விழும் சத்தம் நின்று போயிருந்தது. நான் கொஞ்சம் குரலைக் தாழத்திக் கொண்டு "அம்பது வயசு இருக்கும் சார்" என்றேன்.

"ம்ம்ம் . . ." மீண்டும் சில நொடி அமைதி. 

பிறகு "சரி ஓகே. அவங்க இருக்கிறது நல்லது தானே. என்ன கொஞ்சம் யங் கேர்ளா இருந்திருந்தா, உனக்கு கொஞ்சம் வசதியா இருந்திருக்கும். ஹாஹாஹ."

நான் அதற்கு என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியாமல், லேசாக சிரித்து வைத்தேன். 

"பை த வே . . . ஐ திங்க் ராமலிங்கத்தோட வைஃப் பணம் கொடுத்தா, அந்த மாதிரி செக்ஸுவல் ஃபேவர்ஸ் எல்லாம் பண்ணுவான்னு குரு ஒரு தடவை சொல்லியிருக்கான். யூஸ் ஹெர் இஃப் யூ ஆர் இன்ட்ரெஸ்டட். ஓகே." 

எனக்கு மகிழ்ச்சியும் கிளுகிளுப்பும் சேர்ந்து எழுந்தது. மீண்டும் சிரித்து வைத்தேன். 

"சரி அப்ப நான் வைக்கிறேன்‌. இன்னொரு நாள் கால் பண்றேன் சரியா. டேக் கேர். பை." 

"ஓகே சார். பை சார்."

ஃபோனை வைத்ததும் ஒரு பெருமூச்சு விட்டேன். சந்தோஷத்தில் கத்த வேண்டும் போல் இருந்தது. மாசம் ஒரு லட்சம்‌ பணம், சரசு, மல்லிகா . . . எல்லாம் எனக்கா? ஒரே நாளில் ஒரு மனிதனின் வாழ்க்கை இப்படி மாறுமா என்று எனக்கு சந்தேகமாக இருந்தது. ஒரு வேளை இதெல்லாம் கனவா என்று கூட தோன்றியது. இல்லை, கனவு இல்லை . . . உண்மைதான். என் வாழ்க்கையே மாறி விட்டது. 

நான் விட்டத்தைப் பார்த்தபடி சேரில் தலை சாய்த்து படுத்துக் கொண்டேன். அப்போது பாத்ரூம் கதவு திறந்தது. அங்கிருந்து வேணி அம்மா வெளியே வந்தாள்.

தோளில் துண்டைப் போர்த்திக்கொண்டு, பாதி முலை வெளியே தெரியும்படி நெஞ்சில் பாவாடையை கட்டிக்கொண்டு, ஈர உடலுடன் வந்தாள். பாவாடை பாதி தொடையுடன் நின்று விட்டது. முலைக் காம்புகள் துருத்திக் கொண்டு நின்றன. ஆனால் அவள் வேகமாக நடந்து செல்லவில்லை. நான் பார்ப்பதை அவளும் பார்த்தாள், ஆனாலும் அவசரப்படவில்லை. குண்டிகள் பயங்கரமாக குலுங்கும் படி பாத்ரூம் வாசலில் கிடந்த மிதியடியில் கால்களை நன்றாகத் தேய்த்து விட்டு, நிதானமாக நடந்து சமையலறைக்குழள் சென்று கதவைப் பூட்டிக்கொண்டாள்.

அவளுடைய சோப்பு வாசத்தை முகர்ந்து கொண்டு நீண்ட சுன்னியுடன் நான் நாற்காலியில் கிடந்தேன்‌.