Adultery ஒரு மலரின் பயணம்

[meenafan]

வருஷம் 2004. 

எந்த பண்டிகையோ கொண்டாட்டமோ இல்லாத ஜூன் மாதத்தின் இறுதி வாரத்தின் ஒரு திங்கள் கிழமை அன்று. 

லால்குடியில் இருந்து அரியலூர் போகும் பஸ்ஸை கைகாட்டி நிறுத்தினாள் சுசீலா. சில பஸ் டிரைவர்கள் இந்த ஊரில் நிறுத்த மாட்டார்கள். நல்ல வேலை இந்த டிரைவர் நிறுத்தினார். உள்ளே கூட்டம். 

முதலில் தன் 9 வயது மகன் கல்யானை ஏற்றிவிட்டு ஏறிக்கொண்டாள். படபடப்பு சற்று அடங்கியது. ஒருவித உற்சாகம் தொற்றிக்கொண்டது. அவள் 8.15 மணி பஸ் எதிர்பார்த்தே வந்தால். 8.05 பஸ்ஸில் ஏற முடிந்துவிட்டது. எங்கேயும் லேட் ஆகிவிடக்கூடாதே என்ற பரபரப்பு. 

சுசீலாவின் முடி மண்டிய கை அக்குள்கள் இரண்டும் அவள் உடலின் பரபரப்பை பிரதிபலிக்கும் விதத்தில் வியர்வையை பொங்கி வெளியேற்றின. நல்லவேளையாக காப்பி கலர் ஜாக்கெட் போட்டிருந்ததால் அக்குள்கள் ஆபாசமாக தெரியாது. பஸ்ஸின் நடுப்பகுதியில் பெண்கள் சீட்டுகள் பக்கமாக ஒதுங்கி நின்றாள். திருச்சியில் இருந்து உட்கார்ந்து வருபர்கள், வழியில் ஏறியவர்கள் மேல் உதாசீன பார்வை பார்த்தனர். 

"மனோகர் வாத்தியார் சம்சாரம் தானேம்மா" - பெண்குரல். திடுக்கிட்டு திரும்பினாள் சுசி. எதை பயந்தாலோ அது நடந்தால்.... ஆண்டவா யாராக இருக்கும். 

அந்த முகம் எங்கேயோ பார்த்தது போல இருந்தது. 

"ஆ...ஆமாம். நீங்க...?"

"சம்பத் வாத்தியார் மிஸ்ஸஸ் நான்" - ஓ... தன் புருஷனுடன் வேலைப்பார்ப்பவரின் சம்சாரமா? அடக்கொடுமையே. அப்போது தான் கவனித்தால் அந்த பெண்ணுக்கு எப்படியும் 50+ இருக்கும். இவள் புருஷன் இன்னமுமா வேலை பார்க்கிறார்? 

"ஓ.. சாரிங்க ஏதோ ஞாபகத்துல இருந்தேனா... சௌக்கியமா? சார் நல்லாருக்காரா? " - என்ன சொல்லி சமாளிக்க என்று யோசித்துக்கொண்டே சுதாரித்தாள். 

"பரம சௌக்கியம். அவரும் நன்னாருக்கார். என்ன.... ரிட்டயர்டு ஆன பின்னாடிதான் ரொம்ப பிஸியாகிட்டார்" என்று சிரித்தாள். 

அப்பாடா ரிட்டயர்டு ஆனந்தவர் பொண்டாட்டியா. நல்லதா போச்சு. 

"நான் புள்ளம்பாடியில அக்கா வீட்டுக்கு போறேன்" என்றாள் கிழவி. அதன் அர்த்தம் நீ எங்கே கிளம்பிட்டே? 

"நான் கும்பகோணம் போறேன். பெரியம்மா தவறிட்டாங்க" சுசீலா சொன்னபோது அவள் மகன் கல்யாண் அம்மாவின் முகத்தை ஏறெடுத்துப்பார்த்தான். எதற்காக ஸ்கூல் போகாமல் வேறு திசையில் போகிறோம் என்று தெரியாது இருந்தவன், பெரிய பாட்டி செத்துவிட்டார்கள் என்ற செய்தியை இப்போது தெரிந்துக்கொண்டான். ஆனால், 2 பெரிய பாட்டிகள் வீடு இருக்கே? எந்த பாட்டியாக இருக்கும்?

 "ஓ அப்படியா." என்றவள் பக்கத்தில் இருந்த கல்யானை வினோதமாக பார்த்தாள். லால்குடியில் ஒரு மெட்ரிகுலேஷன் ஸ்கூலில் 5வது படிக்கும் கல்யாண் ஸ்கூல் யூனிபார்ம், ஸ்கூல் பை சகிதமாக இருந்தான். 

கிழவியின் பார்வையை புரிந்துக்கொண்ட சுசீலா, "இவன் ஸ்கூலுக்கு கிளம்பிட்டான். போன் வந்தது. உடனே கிளம்பிட்டேன். நல்ல வேலையா இவனுக்கு பஸ் வரலை." 

"அப்படியா.... போட்டது போட்டபடி இருக்குமே வீட்டுல..."

 "ஆமாம் மாமி. அரியலூர் போய் தான் அவருக்கு போன் பண்ணனும்." 

"சரிம்மா. நான் புள்ளம்பாடியில இறங்கிடுவேன். உட்கார்ந்துக்கோங்கோ" 

புள்ளம்பாடியில் கிழவியை அனுப்பிவிட்டு உட்கார்ந்த பிறகே சற்று ஆசுவாசம் ஆனால் சுசீலா. 

காலை 4.30க்கு வழக்கம் போல எழுந்தாலும் இன்று மனம் எல்லாம் பரபரப்பு. கணவன் மனோகருக்கு மதிய உணவிற்கு கத்தரிக்காய் சாம்பாரும், வாழைக்காய் வறுவலும் செய்து, காலை டிபன் இட்லிகளும் தக்காளி சட்னியும் செய்து, கல்யாண் டிபன் பாக்ஸை தயிர்சாதத்தைக்கொண்டு நிரப்பி.... கணவன் மனோகர் வழக்கம் போல 7.30க்கு கிளம்ப அவசர அவசரமாக சென்று குளித்து, முந்தைய நாளே எடுத்து வைத்த புடவை, ஜாக்கெட் இத்யாதிகளை அணிந்துக்கொண்டு... 7.50 மணிக்கெல்லாம் வீட்டை பூட்டி விட்டு கிளம்பிய வேகம்.... இது இப்போது தான் ஓய்வே கிடைக்கிறது. 

பார்க்கும் யாரும் திரும்பத்திரும்ப பார்க்க விரும்பும் பேரழகு முகம் சுசீலாவிற்கு. ரொம்பவே ஹோம்லி லுக். 28 வயதாகும் சுசீலா குண்டும் அல்ல ஒல்லியும் அல்ல. நடுத்தர தேகம். 5"5" உயரம். சராசரி தமிழ்நாட்டு பெண்களைவிட கொஞ்சம் உயரமாக இருப்பாள். பக்கா மிடில் கிளாஸ் பெண். 

'கிறீச்...' 

எதற்கோ பஸ் சடன் பிரேக் போட சுயநினைவு வந்தவளாக கல்யானை விழாமல் பிடித்துக்கொண்டாள். 

மணி பார்த்தாள் 8.45. 

7.45 பஸ்ஸை பிடித்திருந்தால் கணவன் மனோகர் இந்நேரம் ஸ்கூல் சென்றிருப்பார் என்று நினைத்துக்கொண்டாள். திருச்சியில் உள்ள ஒரு ஸ்கூலில் வேலை பார்க்கிறார் மனோகர். 10 மணிக்குத்தான் ஸ்கூல் என்றாலும் காலை வேளையில் சீக்கிரம் போய் பசங்களுக்கு கட்டாய டியூஷன் எடுத்து சம்பாதிப்பவன் மனோகர்.

 9.20க்கு பஸ் அரியலூர் பஸ் ஸ்டான்ட் வந்தது. மீண்டும் சுசீலாவின் உடம்பில் பரபரப்பு. கல்யாண் கையை பிடித்துக்கொண்டு இறங்கினாள். கும்பகோணம் பஸ் ஒன்று காத்திருந்தது. 

"அம்மா ஏறலாமா" என்றான் கல்யாண்.

 "இன்னமும் அம்மா சாப்பிடலைடா. இரு அந்த ஹோட்டல்ல சாப்பிட்டு போவோம்." 

முதல்முறை புருஷன் கூட இல்லாமல் ஹோட்டல் போகிறாள். சற்றே பதட்டமாக இருந்தது. 2 இட்லிகளும் காப்பியும் குடித்தாள். கல்யாண் மாசா குடித்தான். சுவற்றில் இருந்த விலை பட்டியலைப் பார்த்து கணக்கு போட்டிருந்தாள் சுசி. சாப்பிட்டு முடித்த கையேடு 30 ரூபாயை கல்லாவில் கொடுத்து விட்டு மிச்சம் வாங்காமல் கல்யாண் கையை பிடித்து இழுத்துக்கொண்டே ஓட்டமும் நடையுமாக ஆட்டோ ஸ்டான்ட் வந்தாள். 

முதல் ஆட்டோ இவளைப்பார்த்தவுடன் கிளம்ப தயாராக இருந்தது. "ரயில்வே ஸ்டேஷன் போகணும்" கல்யானை உள்ளே ஏற்றி இவளும் ஏறிக்கொண்டாள். டிரைவர் ஆச்சர்யமாக பார்த்தார். இன்னமும் பேரம் தொடங்க இல்லை, இவர்கள் உட்கார்ந்து விட்டார்களே? டிரைவர் சொன்ன தொகையை பேரம் பேசாமல் ஒத்துக்கொண்டாள். 

ஸ்டேஷன் உள்ளும் சற்றே பரபரப்பாக நுழைந்தாள். என்றெண்ட்ஸில் இருந்த டி.டி.ஆரிடம் தன் ஹாண்ட் பேக்கில் இருந்த ரிசர்வேஷன் டிக்கெட்டை காட்டி... "சார்.... இது... இந்த டிரையின் " டிக்கெட்டை பார்த்தவர் "இன்னும் நிறைய டைம் இருக்கும்மா. பர்ஸ்ட் கிளாஸா.... அந்த டி ஸ்டால் இருக்கில்ல அங்க போயிடுங்க. டிரைன் 2 நிமிஷம் தான் நிக்கும்." என்றார். 

டீ ஸ்டால் பக்கம் மரத்தடி. காற்றும் பரவாயில்லை. அப்பாடா என்று உட்கார்ந்தாள். 

"டிரைன்ல போகப்போராமாம்மா" உற்சாகமாக கேட்டான். 

"ம்... நாம போய் சேருற வரைக்கும் பேசாம வரணும்" என்றாள் சுசீலா, கல்யாணின் முடியை வாஞ்சையோடு கோதியபடி. 

சுசீலாவின் கை அக்குள்கள் குளமாகி இருந்தன. ஜாக்கெட் பாதி வியர்வையால் நனைந்து இருந்தது. உள்பாவாடை கூட சற்றே ஈரமாகி இருந்தன.

 சுசீலா கையில் ஒரு ஹாண்ட்-பேக், கல்யாண் ஸ்கூல் பை, லன்ச் பை. ரொம்ப சாதாரண புடவையை தான் உடுத்தி இருந்தாள். தன் ஹாண்ட் பேக்கில் இருந்து ஒரு சட்டையை எடுத்து கல்யாணிடம் கொடுத்து மரத்தின் மறைவில் சென்று மாற்றிக் கொள்ளச் சொன்னாள். 

டிரையின் வந்தது. ஏ.ஸி சேர்கார் கோச். இவர்கள் 2 பேர் மட்டுமே சாதாரணமாக இருந்தனர். ஏ.ஸி இதமாக இருந்தது. உட்கார்ந்த உடன் கண்ணைக்கட்டிக்கொண்டு தூக்கம் வந்தது. சற்றே கண்ணசந்தாள். 

12.30 மணி சுமாருக்கு பசித்தது. கல்யாண் டிபன் பேக்கில் இரண்டடுக்கு கேரியர் இருந்தது. இரண்டிலும் தயிர் சாதம் தான். டிரெயினில் விற்ற பருப்பு வடையை வாங்கி தொட்டுக்கொண்டு இருவரும் சாப்பிட்டனர்.

 "எப்போம்மா வரும்" கேட்டான் கல்யாண். ஜன்னலோர சீட் என்பதால் கண்ணாடி போட்டு அடைக்கப்பட்ட ஜன்னல் வழியே வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டே உற்சாகமாக வந்தான். "அம்மா என்ன சொன்னேன்.... நாம போயி சேருற வரைக்கும் பேசக்கூடாது" 

மீண்டும் தூக்கம் வரவில்லை. யோசனை. யோசனைகள் மட்டுமே. டிரையின் ஒரு பெரிய ஸ்டேஷனுள் நுழைந்தது. "தாம்பரம்" பெயர் பலகையை வாசித்தான் கல்யாண்.

 சென்னையை முன்பின் பார்த்ததில்லை சுசீலா. தஞ்சாவூரில் பிறந்து லால்குடி அருகே வாழ்க்கைப்பட்டு திருச்சி, தஞ்சாவூர், கும்பக்கோணம், லால்குடி, அரியலூர்.... இவ்வளவு தான் அவள் உலகம். தாம்பரம் தான் சென்னையின் நுழைவாயில் என்று கேள்விப்பட்டு இருக்கிறாள். சென்னை வந்தாச்சா? 

அடுத்த வரிசையில் இருந்த பெரியவரிடம் கேட்டாள் "சார் சென்னை வந்தாச்சா?" சற்றே இவளை வினோதமாக பார்த்தவர் "எங்கே போகணும்?" "சென்னை எக்மோர்" "அதான் கடைசி ஸ்டேஷன். அடுத்து மாம்பலம் அப்புறம் எக்மோர் தான். சிக்னலை பொறுத்து சீக்கிரம் போகும்" 

தன் ஹாண்ட் பேக்கில் இருந்த அந்த சிறிய நோட்டை எடுத்தாள். ஒரே ஒரு ஆபீஸ் அட்ரசும், ஒரு டெலிபோன் நம்பர் ஒரு செல்போன் நம்பர் இருந்தது. இப்போது போல் எல்லோரிடமும் செல்போன் இல்லாத காலம். இவளிடம் செல்போன் கிடையாது. எக்மோர் வந்த உடனே அந்த செல்போன் நம்பருக்கு அழைக்கணும். இவ்வளவு தான் அவள் மனதில் இருந்தது. 

திடீர் திடீர் என்று ஒரு விட பயம் அவள் மனதை கவ்விக்கொண்டே இருந்தன. 

"கல்யாண் கொஞ்சம் இரு, நான் பாத்ரூம் போயிட்டு வர்றேன்" என்று சொல்லிவிட்டு பாத்ரூமிற்கு தன் ஹாண்ட் பேக்குடன் நுழைந்தாள். ஏ.சி. கோச் பாத்ரூம் கூட நாறியது. கதவை தாழ்ப்பாள் போட்டுவிட்டு, தன் ஜாக்கெட்டை கழட்டினாள். பாத்ரூம் வாடையை மீறி அவள் வியர்வை வாடை அடிப்பதை உணர்ந்தாள். பிராவையும் கழட்டினாள். இரண்டையும் ஹாண்ட் பேக்கிற்குள் வைத்துவிட்டு வேறு பிரா எடுத்து அணிந்தாள். கர்சீப்பை கொண்டு இறந்து கை அக்குள்களையும் நன்றாக துடைத்து பேப்பரில் மடித்துக்கொண்டு வந்த குட்டிக்குரா பவுடரை இரண்டு அக்குள்களிலும் அப்பினாள். மாற்று ஜாக்கெட் அணிந்து, புடவையை சரி செய்துக்கொண்டு வந்து உட்கார்ந்தாள்.

 இருப்புக்கொள்ளவில்லை. 

எக்மோரில் இறங்கியவுடன் டெலிபோன் பூத் எங்கே இருக்கிறது என்று பார்த்து அந்த செல்போன் நம்பருக்கு கால் செய்ய வேண்டும். 

ஒருவேளை.... ச்சே சே .... அதான் அட்ரஸ் இருக்கு, அதுவும் ஆபீஸ் அட்ரஸ்..... அந்த ஆபீஸ் நம்பரும் இருக்கு..... 

தான் செய்வது சரியா? 

இனி அதை யோசித்து பிரயோஜனம் இல்லை.... முக்கால் கிணறு தாண்டியாச்சு! 

கண்களில் தண்ணீர் வந்துவிடுமோ என்று மனதை அடக்கிக்கொண்டு வந்தாள்.

 டிரைன் எக்மோர் ஸ்டேஷனிற்குள் நுழைந்தது. மனம் படபடத்தது. மக்கள் கதவை நோக்கி வரிசையாக நின்றனர். 

ஜன்னல் வழியே பார்த்துக்கொண்டே இருந்த கல்யாண்... திடீர் என சுசீலாவின் தொடையைத்தட்டி... "அம்மா மதன் அங்கிள் நிக்கிறாங்க" 

நொடிப்பொழுதில் அவள் வயிற்றில் பால் வார்த்த உணர்வு. 

கண்களில் தண்ணீர்... 

ஆனால் இது ஆனந்தக்கண்ணீர்.

 "பாட்டி டெத்துக்கு மதன் அங்கிளும் வந்திருக்காங்களா? " கல்யாண் கேட்டான். பாட்டியா? என்ன சொல்றான்? 

ஓ! அந்த கிழவிகிட்ட சொன்னதையா.... சிரிப்பு வந்தது. 

அடேய் கல்யாண் குட்டி.... கும்போகோணத்துக்கு அரியலூர்ல இருந்து இவ்வளவு நேரமா பயணப்பட போறோம்! 

அந்த கம்பார்ட்மெண்டில் இருந்து இவள் தான் கடைசியாக இறங்கியது.

 இவளுக்கு முன் இறங்கிய கல்யானை மதன் என்ற அந்த ஆள் "டேய் கல்யாண் குட்டி" என்று அணைத்துக்கொண்டான். 

மதன் டிப்டாப்பாக இருந்தான். வயது 25.

 கண்கள் குளமாகி இருந்த சுசீலாவை பார்த்து மதனும் உணர்ச்சிப் பெருக்கெடுத்தாலும் பொது இடம் என்ற எண்ணம் வர.... "எல்லாம் வீட்டுக்கு போயி பேசிக்கலாம்" என்று சொல்லி கல்யாண் கையை பிடித்துக்கொண்டு முன்னே நடக்க, சுசீலா அவர்களை பின்தொடர்ந்தாள்.

 ஆட்டோவில் திருவான்மியூர் வந்தடைந்தனர். 4 மாடி அடுக்குக்கு மாடி குடியிருப்பு. 2ம் மாடியில் இருந்த பிளாட். 

கதவை திருந்து உள்ளே நுழைந்து கதவை தாழ்ப்பாள் போடும் வரை மதன் எதுவும் பேசவில்லை. 

திடீர் என்று சுசீலாவை பின்பக்கத்தில் இருந்து கட்டிப்பிடித்தான் மதன். அதிச்சியோடு "ஐயோ விடுங்க" என்று பதறினாள் சுசீலா. 

எப்போதும் அம்மாவை 'அக்கா, அக்கா' என்று அழைக்கும் மதன் அங்கிள் இப்படி அம்மாவை கட்டிப்பிடிக்கிறாரே? பெரிய பாட்டி செத்து விட்டதாக அம்மா சொன்னாரே, அங்கே எப்போது போகப்போகிறோம்? இது என்ன வீடு? ஒன்றும் புரியாமல் பார்த்தான் கல்யாண்!

 "சுசி குட்டி... you made it செல்லம். எங்க ஏமாத்திடுவியோன்னு பயந்துகிட்டே இருந்தேன்"

 "சரி... முதல்ல விடுங்க. கல்யாண் முன்னாடி" முரண்டு பிடித்தாள் சுசீலா 

அவன் விடவில்லை. புடவையோடு அவள் முலைகளை சப்பாத்திக்கு மாவு பிசைவது போல பிசைந்தான். அதிர்ந்து போனால் சுசீலா.

[Sparo]

Good start bro

[meenafan]

வருஷம் 1994

சிரஞ்சீவி. எஸ். மனோகர் BSc BEdக்கும் சௌபாக்கியவாதி ஆர். சுசீலா DECEக்கும் பெரியோர்களால் நிச்சயிக்கப்பட்ட திருமணம் சிம்பிளாகவும் சிறப்பாகவும் நடந்து முடிந்தது. அது மே மாதத்தின் பிற்பகுதி.

சுசீலாவின் தந்தை ராஜகோபாலும் ஸ்கூல் டீச்சர் தான். 8வது வரை பாடம் எடுக்கும் ஆசிரியர்.

சுசீலாவிற்கு 2 அக்காக்கள். கீதா, சுமதி. இவள் தான் கடைசி. அக்காக்கள் இருவரின் கணவர்களும் கூட டீச்சர்கள் தான். மூத்த அக்காள் கும்பகோணம் அருகே பாபநாசத்தில் ஒரு கணக்கு வாத்தியாருக்கும் சின்ன திருச்சி பொன்மலையில் பி.டி. மாஸ்டருக்கும் வாழ்க்கைப்பட்டு இருந்தனர்.

அக்காள்கள் இருவரும் கூட +2 முடித்து டீச்சர் டிரைனிங் 2 வருஷம் படித்து முடித்தவர்களே. இன்னமும் கவர்மெண்ட் வேலை கிடைக்காததால் மெட்ரிகுலேஷன் ஸ்கூல்களில் வேலை செய்கிறார்கள்.

சுசீலாவை ஏனோ அருகில் இருந்த பெண்கள் பாலிடெக்னிக்கில் சேர்த்து விட்டார் ராஜகோபால் வாத்தியார். சுசிக்கு ரொம்பவே சந்தோசம். வாத்தியார்கள் சூழ வாழ்ந்ததால் வாத்தி தொழில் மேலே ஏனோ வெறுப்பு.

சுசீலா அப்படி ஒன்றும் படிப்பில் சுட்டி என்றெல்லாம் சொல்ல முடியாது என்றாலும் சின்சியர் மாணவி. மிடில் கிளாஸ் பெண்களுக்கே இருந்த பொறுப்புணர்ச்சியோடு படித்தாள். என்ன படித்து என்ன.... கடைசி செமஸ்டர் நடக்கும் போதே கல்யாண  ஆரம்பம் ஆயாச்சு. இவள் டிப்ளமோ முடிக்கும்போது 18 வயசு நிறைவாகி 2 மாதம் ஆகிவிட்டது. கடைசி செமஸ்டரின் கடைசி பரிட்ச்சை முடிந்து 4ம் நாள் கல்யாணம்.        

படிப்பு முடித்து 1 மாதம் கூட முழுசாக பெண்கள் வீட்டில் இருக்கக்கூடாது, கல்யாணம் செய்து முடித்து விடவேண்டும் என்பது ராஜகோபால் வாத்தியாரின் உறுதியான எண்ணம். சுசியின் அக்காள்கள் 19 வயதில் டீச்சர் டிரைனிங் முடித்தனர். முடிக்கும் போதே கல்யாணம் நிச்சயமாகி முடித்த 1-2 வாரங்களில் கல்யாணம்.

அப்படி பார்த்தால் சுசீலாவிற்கு எல்லாமே சற்று முன்பாகவே நடந்து விட்டது.

18 வயதில் சுசீலா பூத்துக் குலுங்கினாள்.

மாப்பிள்ளை வீட்டு ஜனம் பேசிக்கொண்டது - 'எஜமான் படத்துல ரஜினிக்கு ஜோடியா நடிச்ச மீனா மாதிரி இல்ல இருக்கா'. நிஜத்தில் சுசீலா நடிகை மீனாவை விட கலர் கூட.

ராஜகோபால் வாத்தியார் பெற்ற 3 குட்டிகளும் தரமான படைப்புகள். காரணம் - ராஜகோபாலின் மனைவி சொர்ணம். பிராமணப் பெண்கள் கூட தோற்றுப்போவார்கள் அவள் அழகிலும் கலரிலும். சுசீலாவின் கல்யாணத்தின் போது 40 வயதுதான் சொர்ணத்திற்கு.

கீதா (வயது 23), சுமதி (வயது 21) இருவரும் அழகிகள் தான் என்றாலும் சுசீலா பேரழகி. போட்டி வைத்துக்கொள்வதானால் சுசீலாவிற்கும் அவள் அம்மா சொர்ணத்திற்கும் வைக்கலாம்.

கல்யாண நாளில் கீதாவின் புருஷன் மோகன் அவள் காதில் கிசுகிசுத்தான் - 'இந்த வயசுலயும் உங்கம்மா இப்போதான் வயசுக்கு வந்த குட்டியாட்டம் தளுக்குக்குறா மினுக்குறா. குண்டிய ஆட்டி ஆட்டி ஒய்யாரமா நடக்குறா' என்றான். கீதாவிற்கு எரிச்சல் வந்தாலும் ஒன்றும் சொல்லவில்லை. அவளுடைய 4 வருஷ கல்யாண வாழ்க்கையில் இது 1008வது முறையாக கூட இருக்கலாம். சொர்ணம் ரொம்பவே ஹோம்லி. பக்கா குடும்பப்பெண். ஆனால் ஏனோ மோகனுக்கு தன் மாமியாரை பற்றி நினைக்கும்போதெல்லாம் மூடு வருவதும் கீதாவை முரட்டுத்தனமாக கசக்கிப்பிழிவதுமாக.... கையில் ஒன்று (ஆண்), இடுப்பில் ஒன்று (பெண்) போதாதென்று வயிற்றில் வேறு ஒன்று. ஆம். 7 மாத வயிற்றுப்பிள்ளைக்காரி.

மோகன் மட்டும் இல்லை. சுமதி புருஷன் முரளியும் மாமியாரை நினைத்து பெண்டாட்டியை பெண்டால்பவன் தான்.

பாவம் சொர்ணம். பம்பரமாக சுழன்றாள். கீதா 7 மாத கர்ப்பவதி; சுமதி தன் இரண்டாவது குழந்தையை பெற்றெடுத்து 3 மாதங்கள் தான் ஆகுது. எல்லா வேலைகளும் சொர்ணம் தான் செய்ய வேண்டும்.

கல்யாணம் ஆன 10 மாதம் தொட்டில் கட்டுவதில் சொர்ணத்தின் மகள்கள் கெட்டிக்கார குட்டிகள். ராஜகோபால் பள்ளிக்கூட டீச்சர் என்றால் சொர்ணம் பள்ளியறை டீச்சர். கல்யாணத்திற்கு ஜாதகத்தை கையில் எடுத்து விட்டாலே, அந்த மகளை டிரெயின் பண்ண தொடங்கி விடுவாள். மாமியாரை சமாளிப்பது, மாமனார் மனம் கோணாமல் நடப்பது, புருஷனை முந்தானையில் முடிவது. 3 சப்ஜெக்ட்களும் சிறப்பாக நடக்கும். குறிப்பாக புருஷனை உல்லாசமா வைப்பது.

இந்த டிரைனிங் கல்யாணம் ஆகப்போகும் மகளுக்குத்தான். மற்ற மகள்களை கிட்டே சேர்க்க மாட்டாள். எங்கே இதெல்லாம் கற்று எவனையாவது இழுத்துக்கொண்டு ஓடிவிட்டால்?

அவர்கள் குடும்ப வழக்கப்படி சாந்திக்கல்யாணம் (அதான் முதலிரவு) சுசீலா வீட்டில் தான். சுசீலா வீடு தஞ்சாவூர் கரந்தை பகுதியில் இருந்த அந்தக்காலத்து ஓட்டு வீடு. நடுவில் முற்றம் இருக்கும். வீட்டில் நுழைந்தவுடன் இடதுபக்க மூலையில் ஒரு ரூம். அது தான் அந்த வீட்டின் பரம்பரை உல்லாச விடுதி. சுசீலாவின் கொள்ளுத்தாத்தா கட்டிய இந்த வீட்டில் - அந்த ரூமில் தான் அவள் தாத்தாவோடு பிறந்த 7 அக்காள் தங்கைகளுக்கும்,  அப்பாவோடு பிறந்த 3 அக்காள்களுக்கும் சுசீலாவின் இரண்டு அக்காள்களுக்கும் முதலிரவு  நடந்தது. 12 முதலிரவுகள் நடந்த அதே ரூமில் தான் 13வதாக சுசீலாவின் முதலிரவும்.

தாத்தாவும் அப்பாவும் அவர்களது மாமியார் வீடுகளில் முதலிரவு கொண்டாடினாலும் இதே ரூமில் தான் தங்கள் மனைவிகளோடு உல்லாச இரவுகளை கழித்தது.

12 முதலிரவுகளும் + தாத்தா & அப்பாவின் சில நூறு இரவுகளும் கழிந்தது அங்கே இருக்கும் அந்த பர்மா தேக்கால் ஆன கட்டிலில் தான். பாட்டியையும் அத்தைப்பாட்டிகளையும் அம்மாவையும் அத்தைகளையும் அக்காள்களையும் அம்மணமாக பார்த்த அந்த ரூமில்; அவர்கள் அம்மணமாக படுத்துக்கிடந்த அந்த கட்டிலில் இப்போது உட்கார்ந்து இருந்த கணவன் மனோகர் முன்னால் பால் செம்புடன் நின்றால் சுசீலா.

மனோகருக்கு அப்போது வைத்து 30. ஆம், சுசீலாவை விட 12 வயது மூத்தவன். சுசீலாவின் அக்காள்களுக்கு கூட 10-12 மூத்த மாப்பிள்ளைகளை தான் பார்த்து கட்டி வைத்தார் ராஜகோபால். காரணம் - வயது ஏற, வரதட்சணை எதிர்பார்ப்பு குறையும்!

செதுக்கிவைத்த சிற்பம் போல இருந்த இவள் அழகை எப்படியெல்லாம் ரசித்திருக்க வேண்டும். மனோகர் கடமைக்கே என்று இவள் கன்னித்தன்மையை களைத்தான்.

இவ்வளவு தானா தாம்பத்தியம் என்று சலிப்பு ஏற்பட்டது சுசீலா மனதில். சினிமாவில் காட்டுவது போல ரொமான்ஸ் எல்லாம் நிஜ வாழ்க்கையில் இருக்காதோ?

அன்று மட்டும் இல்லை.... அடுத்த 10 வருஷங்கள் இதே சலிப்போடு தான் போனது.

[meenafan]

மீண்டும் 2004

சுசீலா முனகினாள். கல்யாண் அதிர்ச்சியோடு பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான். அவன் கண்முன்னால் அவன் அம்மாவின் முலைகளை அங்கிள் கசக்குவது ஒரு விதமான கிளர்ச்சியை அவனுள் ஏற்படுத்தினாலும் ஏதோ ஒரு பயமும் மனதில் ஏற்பட்டது.

"விடுங்க ப்ளீஸ் என்ன இது..." சுசீலா கண்களில் நீர்க்கோர்வை.

"சுசி.... எனக்கு இப்போ இருக்குற சந்தோசத்துல உன்னை இங்கேயே இப்படியே ஓக்கணும் போல இருக்கு"

"ச்சீ என்ன பேசுறீங்க.... கல்யாண் முன்னாடி இப்படியா நடந்துக்கிறது" தன் உடலை குறுக்கிக்கொண்டு நழுவ முயன்றாள்.

"சரி வா ரூமுக்கு போவோம்" தன் பிடியை இறுக்கினான்.

"ப்ளீஸ்ங்க... கொஞ்சம் பொறுங்க. நான் குளிச்சிட்டு வந்துடுறேன். சமையலுக்கு பொருள் இருக்கா? சமைச்சிடுறேன்" என்று சுசீலா சொல்லும் போது அவள் முந்தானை வலுக்கட்டாயமாக கீழே தள்ளப்பட்டு இருந்தது.

"சாப்பாடு வாங்கி வெச்சிருக்கேண்டி. சமையல்லாம் வேண்டாம். இது பிரெண்டு வீடு. நாம இன்னும் 2 நாள் தான் சென்னையில இருப்போம். அப்புறம் புனே போறோம்" ஜாக்கெட் ஹூக்கை பிரித்தபடியே கூறினான்.

"அது எங்கங்க இருக்கு"

"வடக்கே. எனக்கு அங்க புது வேலை கிடைச்சிடிச்சி. "

"நல்லதுங்க." என்றவள் அப்போது தான் உணர்ந்தாள் தன் ஜாக்கெட் ஹூக்குகள் எல்லாம் அவிழ்க்கப்பட்டு இருந்ததை

"ஐயோ ப்ளீஸ்" உடல் கூனிக்குறுகினாள்.

"ப்ளீஸ் சுசீ முரண்டு பிடிக்காதே"

தொடரும்.......

[Rocky Rakesh]

Fantastic story. She is going to leave her son in chennai and go to pune for honeymoon?

[Bala]

சிறப்பான தொடக்கம்.
அடுத்த பதிவுக்கு வைட்டிங்...

[GEETHA PRIYAN]

அழகான அருமையான கதையின் தொடக்கம்.இரு வெவ்வேறு கால கட்டங்களில் நடந்த சம்பவங்களை ஒன்றாக கலந்து தருவது சூப்பர் நண்பா.அடுத்த பதிவை விரைவாகத் தாருங்கள்.

[Destrofit]

Awesome start bro waiting for the excitement

[Dinesh5]

Fantastic start bro. Pls Keep updating. But finish the story fully. Don't leave half done pls

[Ananthukutty]

This is not a flowers journey, this is a Bitch journey

[karthikraj2020]

Awesome start bro

[Sparo]

Nice update bro

[Roudyponnu]

சொர்னத்தின் கதையை உள்வாங்கி மற்ற மகள்களும் உள்வாங்கி பெரிய தொடராக எழுத வாழ்த்துக்கள்

[meenafan]

Thank you Friends for all your support and comment. Next update will be by tomorrow. Stay tuned ❤️

[skyscraper]

கதை தலைப்பு அருமை
கதை மிக அருமை.
புது கதைக்கு வாழ்த்துக்கள்.

[skyscraper]

சிறு வேண்டுகோள்........

எக்காரணத்தை கொண்டும் கதையை
பாதியில் விட்டு விட வேண்டாம்.

இப்போதே யோசித்து செயல்படவும்.

[Dorabooji]

Started and stopped; What is going to happen next. Awesome beginning.

[meenafan]

சுசீலாவை பின்னால் இருந்து கட்டி அணைத்தபடியே.... அவள் சூத்தில் மதனின் ஆண்குறி விறைப்பாக அவன் போட்டிருந்த உடையையும் மீறி துருத்திக்கொண்டு இருக்க.... பெட்ரூமிற்குள் அவளை தள்ளிச்சென்றான். கதவை தாழ் போட்டுவிட்டு...


"இருடி... என் ட்ரெஸ்ஸை கசக்குறே"னு சொல்லி விட்டு சட்டையை, பேன்ட், பனியன் ஜட்டி என்று விறுவிறுவென்று கழட்டினான்.

சுசீலா தலை குனிந்து தரையை நிலைகுத்தி பார்த்துக்கொண்டு இருந்தாள். ஜாக்கெட் ஹூக்குகள் பிரிந்து இருந்தாலும், புடவையை போர்த்தியபடி சுற்றி இருந்தாள். கண்களில் தண்ணீர் முட்டிக்கொண்டு வந்தது.

ஜூன் மாத வெட்கையை போக்க கடல் காற்று தரை நோக்கி வரும் முன் மாலை வேளை.

சுசீலாவிற்கு பசியும் எடுத்தது. குழந்தை வேறு பசியோடு இருப்பானே என்று நினைத்தாள்.

மதனுக்கு வயிற்று பசியை மீறி வாலிப பசி.

"சீக்கிரம் டி.... ஓ.... நான் தான் அவிழ்க்கணுமா?" காமப்புன்னகையோடு நெருங்கினான்.

"என்னங்க இது பட்டப் பகல்லையேவா"

"உங்க ஊர்ல நாம் எப்போ சேர்ந்திருக்கோம்.... இப்படி மத்தியான நேரங்கள்ல தானே"

அதனால தான இப்படி கர்பம் தரிச்சி.... ஓடி வந்து.... சுசீலாவின் மனம் குமுறியது.

எல்லாமே ஐந்தரை மாத பழக்கம். 2004 புத்தாண்டு நாளில் மதனுக்குத் தெரியாது தன் வாழ்வில் இப்படி ஒரு வசந்தம் வீசும் என்று. சுசீலாவின் நிலைமையோ வேறு.

சுசீலாவை பொறுத்தவரை எல்லாம் நிறைந்த வாழ்க்கை. கை நிறைய சம்பாதிக்கும் கணவன், மாமனார் மாமியார் போய் சேர்ந்துவிட்டதாலும் நாத்தனார்கள் கண்காணாத தொலைவில் இருந்ததாலும் எந்த பிக்கள் புடுங்களும் இல்லாத வாழ்க்கை.

நன்றாக சமைப்பாள், வீட்டை சுத்தமாக வைத்துக்கொள்வாள். காலை சமையல் என்பது காலை டிபனும் கணவனுக்கும் மகனுக்குமான மதிய உணவும். அவர்களுக்கு சமைத்தது தான் இவளுக்கும் மதியம். காலை  8 மணிக்கு குளித்து முடித்து, பக்கத்தில் இருந்த கோவிலுக்கு சென்று விட்டு வீடு வந்து, டிபன் சாப்பிடும்போது துவங்கும் சன் டிவி மதியம் 3 மணிக்கு  திரைப்படம் போடும் வரை ஓடும். ஒரு சீரியல் விடமாட்டாள்.

மகன் ஸ்கூல் விட்டு வரும் வேளையில் மாலை சிற்றுண்டி. கணவனுக்கும் சேர்த்து செய்துவிடுவாள். மகன் கல்யாணின் ஸ்கூல் பாடங்கள், ஹோம்வர்க் என்று மாலைப்பொழுது போகும். கணவன் மனோகர் வந்தால் மாலை சிற்றுண்டி முடித்து ஊர் சுற்ற கிளம்பி விடுவான்.

மகனும் 5 மணிக்கு விளையாட சென்றால் 7 மணிக்குத்தான் திரும்புவான். மிச்சம் இருக்கும் பள்ளிக்கூட விஷயங்களில் அவனுக்கு உதவிவிட்டு, இரவு டிபன்.

மனோகர் ஊர் பஞ்சாயத்துக்களை முடித்து 9 மணிக்கு வருவான். சாப்பிட்டு விட்டு தூங்கி விடுவான். இவள் மிச்சமுள்ள சீரியல்களை பார்த்துவிட்டு 11 மணிக்கு மீண்டும் சினிமா நிகழ்ச்சி தொடங்கும் போது படுத்து தூங்கிவிடுவாள்.

கல்யாண் பிறந்து இவள் தாய்வீட்டில் இருந்து வந்த பிற்பாடு.... வாரம் 2 முறை என்று இருந்த செக்ஸ், அடுத்த 2 ஆண்டுகளில் சுசீலா மேலும் ஒரு குழந்தை பெரும் வரை நீடித்தது. அந்தக்குழந்தையும் ஆண் குழந்தை தான். பிறக்கும்போதே இதயம் பலவீனமாக பிறந்தது.

குழந்தை பிறந்த உடன் மனோகர் ஒரு காரியம் செய்தான். 2 குழந்தைகள் பெற்றாகி விட்டதே என்று குடும்பக்கட்டுப்பாடு ஆப்பரேஷன் அவன் செய்துக்கொண்டான். காரணம் அந்த சமையத்தில் சுசீலாவின் உடல் வீக்காக இருந்தது.

பாவம், அந்தக்குழந்தை 3 மாதங்களில் இறந்துவிட்டது. அந்த 3 மாதங்களும் கூட கொடுமை தான். ரொம்பவே நோஞ்சானாக இருந்தது.

சில நாட்கள் குழந்தையை பறிகொடுத்த துயரம் இருவருக்கும் இருந்தது. அதுபோக ஜோசியர் அருணாச்சலம் மாமா மனோகரிடம் சொல்லிவிட்டார் - "உன் ஜாதகத்துல உனக்கு ஒரு பையன் தான்டா". மனோகரும் இதை வேதவாக்காக எடுத்துக்கொண்டுவிட்டான்.  

அதன் பின்...... மனோகருக்கு பெரிய அளவில் செக்சில் நாட்டம் இல்லாமல் போய் விட்டது. பள்ளிக்கூடத்தில் 9, 10ம் வகுப்புகளுக்கு அறிவியல் ஆசிரியர். அங்கேயே டபுள் மீனிங் மனோகர் என்றும், டர்ட்டி டாக் மனோகர் என்றும் பெயர்.

அந்தக்காலங்களில் 10வது வரை மாணவர்கள் டிரவுசர் தான் ஸ்கூல் யூனிபார்ம். மனோகருக்கு விடலை பசங்கள் மேல் கவனம் போய் விட்டது.

அது தனிக்கதை.

சுசீலாவிற்கும் மனோகர் மேல் எப்போதுமே பெரிய ஈர்ப்பு இருந்ததில்லை. சமையல், கோவில், மகனின் படிப்பு... எல்லாவற்றையும் விட சீரியல்கள். இவை போதுமானதாக இருந்தது அவளுக்கு. பரம திருப்தி. அதான் 2 குழந்தை பெற்றாச்சே. இன்னும் என்ன செக்ஸ் என்பதே அவள் எண்ணம். செக்ஸ் பற்றிய சிந்தனை கூட அவளுக்கு பெரிதாக வந்ததில்லை. காரணம் அந்த கால சீரியல்கள். சன் டிவி சீரியல்கள் குடும்பங்களில் நடந்த பாலிடிக்ஸ் பற்றி இருக்கும், சூது இருக்கும், பழிவாங்கல் இருக்கும்.... ஆனால் தற்போது விஜய், ஜீ தமிழ் சீரியல்கள் போல ரொமான்ஸ், நெருக்கமான காட்சிகள், கவர்ச்சி போன்றவை இருக்காது.

கிட்டத்தட்ட உடல் உறவென்பதே முற்றிலும் இல்லாது இருந்தது சுசீலாவின் வாழ்க்கையில் 1 வருஷத்திற்கும் மேலாக. அப்போது தான் 2004 பொங்கல் நாளில் அந்த ஊர் சுற்று வட்டாரங்களில் ரோடு போடும் பணி தொடங்கியது.

காணும் பொங்கல் அன்று வீட்டிற்கு ஒரு இளைஞன் வந்திருந்தான். மனோகருடன் பேசிக்கொண்டு இருந்தான். சுசீலாவை காப்பி கொண்டுவரச்சொல்லி கல்யாண் மூலம் சொல்லிவிட்டான் மனோகர்.

"இந்த தம்பி என் பழைய ஸ்டூடண்ட். மதன்.  ரோடு போடுற காண்ட்ராய்ட் எடுத்திருக்குற கம்பெனியில வேலை செய்யுறார். சைட் இன்ஜினீயர்." என்று மனோகர் அறிமுகப்படுத்தினான்.

அந்தக்காலத்தில் இன்ஜினீயர் என்றால் மரியாதை. சுசீலாவும் டிப்ளமா இன்ஜினீயரிங் படித்தவள் தானே. தன்  மொத்த குடும்பமும் ஆசிரியர்கள். தனக்கு ஒரு இன்ஜினீயர் மாப்பிள்ளை கிடைக்காதா என்று அவள் நப்பாசை பட்டதுண்டு. அதெல்லாம் இந்த நொடியில் அவளுக்கு நினைவிற்கு வந்தது.

இன்ஜினீயர். மதன். ஆளும் செம ஸ்மார்ட். இன்ஜினீயர் வேற....

சுசீலாவின் வாழ்க்கையில் முதல் சலனம் ஏற்பட்ட நொடி.

அவர்கள் வீட்டின் அருகே இருந்த ரிட்டயர்டு ஸ்டேஷன் மாஸ்டர் ஸ்ரீனிவாசன் வீட்டின் மாடியில் மதனிற்கு தங்க ஏற்பாடாகி இருந்தது. ஸ்ரீனிவாசன் அவரின் 3 மகன்கள் வசித்த பெங்களூரு, டெல்லி, நியூ ஜெர்சி என்று ஷட்டில் அடித்துக்கொண்டு இருந்தார் மனைவியுடன். வீட்டை பார்த்துக்கொள்ளும் பொறுப்பு மனோகரிடம் இருந்தது.

சலனத்தை ஏற்படுத்தியவன் பக்கத்து வீட்டு மாடி போர்ஷனில்....

மீண்டும் திருவான்மியூரில் இருந்த அந்த பிளாட்டிற்கு வருவோம்.

"எழுந்திரு"

எழுந்தாள்.

மதன் அவள் புடவையை மென்மையாக உருவினான். அவள் அப்போதும் தலைகுனிந்தே நின்றாள். ஏற்கனவே ஹூக்குகள் கழண்டிருந்த ஜாக்கெட்டை கழட்டுவது பெரிய வேலை இல்லை. பிராவையும் மென்மையாக அவளை அணைத்தபடி கழட்டினான்.

வியர்வை வாசம் ஆளைத்தூக்கியது.

அவளது கைகளை மேலே தூக்க வைத்தான். ஸ்கூலில் பனிஷ்மென்ட் போல கைகளை மேலே தூக்கி நின்றாள் சுசீலா. 'இந்நேரம் அவர் ஸ்கூல் விட்டு கிளம்பி இருப்பார்' என்று நினைத்தாள். வியர்வையின் உப்பும், அவள் அக்குளுக்கு போட்டிருந்த பவுடரும் ஒரு வித கெமிக்கல் ரியாக்ஷன் ஆகி... அவள் அக்குள்களை கைகளால் மென்மையாக மதன் தேய்த்த போது உதிர்ந்தது.

காடுபோல முடி மண்டிக்கிடந்த அக்குள்களை முகர்ந்துப்பார்த்து போதை ஏற்றிக்கொண்டிருந்தான் மதன்.

"உன் வியர்வைக்கூட அப்படி ஒரு வாசனைடி செல்லம்" என்றான்.

சற்று நகர்ந்து நின்று அவள் கோலத்தை ரசித்தான்.

வெறும் பாவாடை மட்டும் அவள் இடுப்பில்.

படிய வாரிய தலை. இறுக்கி வாரி ஜடை போட்டிருந்தாள். சற்றே பெரிய ஸ்டிக்கர் பொட்டு. அடிக்கடி மங்கள் குளித்து சற்றே வெளிர் மஞ்சள் நிற முகம். நெற்றி வாகில் வேறு குங்குமம். அவனுக்கு மிகவும் பிடித்த மூக்குத்தி போட்ட மூக்கு.

அவள் மூக்குத்தி பற்றி சொல்ல வேண்டும். பொதுவாக சில ஆண்களுக்கு மூக்கு குத்திய பெண்களை பிடிக்காது. சில ஆண்களுக்கோ மூக்குத்தி தான் பெண்களின் முகத்தை செக்சியாக காட்டுவதாக நினைப்பு. மதன் அந்த ராகம். வேலைக்குச்செல்லும் நாகரீகமான பெண்கள் ஒரு சிறு மொட்டு போல அமைப்புள்ள மூக்குத்தி போட்டுக்கொள்வார்கள். சென்னையில் மூக்குத்தி போடும் பெண்கள் குறைவென்றாலும் அவர்கள் எவ்வளவு சின்னதாக முடியுமோ அவ்வளவு சின்ன மூக்குத்தி போட்டுக்கொள்வார்கள். ஆனால் சுசீலா டிபிக்கல் கிராமத்து ஸ்டயிலில் நான்கு இதழ்களும் நடுவே ஒரு மொட்டும் இருப்பது போன்ற மூக்குத்தி போட்டிருந்தாள். அவள் அம்மா வீட்டு சீதனம்.

நடிகை மீனாவின் சாயல் நிறையவே உண்டு சுசீலாவிற்கு. குறிப்பாக மூக்கு. m-போல இருக்கும் மூக்கு. (M இல்லை. 'm').

குடும்பப்பாங்கான அந்த முகம், 'வாத்தியார் சம்சாரம்' என்று மரியாதையை கூட்டிய அந்த முகம்.... மதன் கண்களுக்கு கண்ட நாள் முதல் காமவெறி தூண்டும் முகமாகவே பட்டது.

எவ்வளவுக்கு எவ்வளவு ஒரு பெண்ணின் முகம் ஹோம்லியாக இருக்கிறதோ, அந்த முகம் தான் அவள் சின்னச்சின்ன முக சேட்டைகள் செய்யும்போது ரொம்பவே செக்சியாக மாறும்.

முதல் முறை சந்திப்பு நடந்தபோது சுசீலா கொடுத்த காப்பி சற்றே மதன் காலடியில் சிந்திவிட, தான் சரியாக டம்ளரை நீட்டவில்லையோ என்ற குற்றஉணர்வில் 'ஸ்..' என்று மெல்லிய சத்தத்தோடு சுசீலா நாக்கை கடிக்க.... அந்த செகென்ட் அவள் முகத்தை பார்த்த மதன்.... அந்த ரியாக்ஷன் செக்சியாக படவே அவள் மேல் பயித்தியமானான்.

3 மாதங்கள் விடா முயற்சியாக சுசீலாவை இம்ப்ரெஸ் செய்ய பல சேட்டைகள் செய்தான். பெரும்பாலும் மதன் மதியம் 1 மணிக்கு அருகில் இருந்த மெஸ்ஸில் சாப்பிட்டு விட்டு ரூமிற்கு வந்தால் 4 மணிக்குத்தான் சைட்டிற்கு செல்வான்.

1-4... இந்த நேரத்தில் தான் "ப்ராஜெக்ட் சுசீலா".

ஏப்ரல் 14, 2004. தமிழ் புது வருஷம். அன்று மனோகர் ஸ்கூலில் ஆசிரியர்கள் சிலர் மதுரை சுற்றுலா சென்றனர். மனோகர் கல்யானையும் கூட்டிச்சென்றான். ஆண்கள் ஸ்கூல். ஆசிரியர்கள் எல்லோரும் ஆண்கள். மேலும் அது கிட்டத்தட்ட பேச்சிலர்ஸ் டூர். சுசீலாவை கூட்டிச்செல்லவில்லை.

அன்று மதனிற்கும் லீவ். அன்று நடந்த வரம்பு மீறல் சுசீலாவின் வயிற்றில்.

குடும்பக்கட்டுப்பாடு செய்துக்கொண்ட கணவன். 2 மாதம் தள்ளிவிட்ட நிலையில் சுசீலா. எங்கே சென்று எப்படிக்களைப்பது? வெளிப்பழக்கம் அவ்வளவாக இல்லாதவள். பிரெண்ட்ஸ் என்று சொல்லிக்கொள்ளும்படி யாரும் இல்லை. சென்னைக்கு டிரான்ஸ்பர் ஆகிவிட்ட மதனுக்கு போன் செய்தாள். அழுதாள். வேறென்ன செய்ய முடியும்.

அவனுக்கு இவள் மேல் இருந்த பயித்தியம் தெளியவில்லை. நல்ல சான்ஸ். மதன் வேலை மாறும் சமயம். புனேவில் புதிய வேலை. இவளை அழைத்துச்சென்றாள் யாருக்கு தெரியும்.

ஒரு பேச்சுக்கு பையனையும் கூட்டி வா.... நான் நல்ல வளர்க்கிறேன் என்று சொன்னான். இவள் அந்த பாயிண்ட்டை பிடித்துக்கொண்டாள். ஓடிப்போகும் எண்ணம் வந்ததே.... இந்த போர் அடிக்கும் வாழ்க்கையில் இருந்து விடுதலையும் கிடைக்கும், சிட்டியில் கல்யாணிற்கு புதிய வாழ்க்கையும் கிடைக்கும் என்ற எண்ணம் தோன்றிய போது தான்.

"ஏன் டி ஒரு மாதிரி இருக்கே?" - குனிந்த தலையை நிமிர்த்தினான். அவள் கண்கள் மீண்டும் தாழ்ந்தது. லேசாக தண்ணீர் இரு கண்களில் ஓரங்களிலும் வழிந்தன. கண் மை இல்லை. லிப்ஸ்டிக் பார்த்தே இருக்காத உதடுகள் என்றாலும் கவர்ச்சியாக இருந்தன.

மதன் கேட்டபோது சுசீலா எச்சில் விழுங்கினாள். தான் செய்வது சரியா. என்ன நடக்கிறது வாழ்க்கையில்.... அன்று - தமிழ் புது வருட நாளில் தொட்டான். அது ஒரு புதன் கிழமை. பிறகு தொடர்ந்து 3 நாட்கள் மதிய வேளைகளில் "கூடினர்". ஞாயிற்றுக் கிழமை சென்னை செல்கிறேன் என்று மனோகரிடம் சொன்னது இவள் காதில் விழுந்தது.

2 நாட்கள் கழித்து பேச்சு வாக்கில் மனோகர் - "ரோடு போடுற வேலையை நிறுத்தச்சொல்லி ஸ்டே வாங்கியிருக்கானுங்க கிறுக்கனுங்க.  மதனுக்கு சென்னையிலேயே போஸ்டிங் போட்டுட்டானுங்களாம். போன் பண்ணினான்" என்றான்.  ரகசியமாக அழுதாள் சுசீலா. ஆனால் அடுத்த 2 நாட்களில் மதனை மறந்துவிட்டால்.... மதனை நினைவூட்டியது கேலண்டர். தீட்டு வரவேண்டிய நாளில் வரவில்லை. ஐயோ.....

சுசீலாவை கட்டி அணைத்து கழுத்துப்பகுதியில் வியர்வையையோ முகர்ந்தான் மதன். என்ன வாசனை. வியர்வையை நக்கினான். கழுத்து தோள்பட்டை என்று அவன் நாக்கு உப்பு பூத்த அவள் உடலை நக்கி பரவசம் ஆனது.

சுசீலா மயங்கத்துவங்கினாள்....

அவள் இடப்பக்க முலைகளை சப்பியபடி வலப்பக்க முலைகளை பிசைந்தான். அவள் கைகள் அவனை மென்மையாக அணைத்தபடி அவன் தலை முடியை கோதியபடி இருந்தது.

என்ன நினைத்தானோ... விலகினான்.

"அந்த பயல் பசியோட இருப்பான். ஒரு பிரியாணி பொட்டலத்தை பிரித்து கொடு. சாப்பிடட்டும்"

கதவை நோக்கி நடந்தவள் தோளில் கைவைத்தான் மதன். "இப்படியேவா போவே...." சிரித்தான்.

அட.... பாவாடை இடுப்பில். இடுப்பிற்கு மேல நிர்வாணம். அடச்சை....

மதனே அவள் பாவாடை நாடாவை அவிழ்த்து, பாவாடையை தூக்கி அவள் மார்பில் கட்டிவிட்டான். வீட்டில் அவள் குளிக்க போகும்போதோ குளித்துவிட்டு வரும்போதோ அப்படி கட்டி இருந்தாலும், கட்டும்போது முலைகளுக்கு மேல் காட்டுவாள். ஆனால் மதன் கட்டிவிட்டதோ கிளிவேஜ் நன்றாகவும், முலைகளில் மேல்பக்கம் வெளியே தெரியும்படியும்.

ஏற்கனவே மனக்குழப்பமும், மதன் ஆரம்பித்த சல்லாப விளையாட்டால் உடலில் செக்ஸ் உணர்வும் அதனால் மனதில் கிளர்ச்சியும் என்று குழப்பமான மனநிலையில் இருந்த சுசீலா, அப்படியே கதவைத்திறந்து வெளியே வந்து, கிச்சனில் இருந்த பிரியாணி பாக்கெட்டுகளில் ஒன்றை பிரித்து தட்டில் கொட்டி சால்சாவை பிரித்து ஒரு பாத்திரத்தில் கொட்டி, 2-3 கரண்டிகள் சால்சாவை தட்டில் ஊற்றி ஹாலுக்கு எடுத்துச்சென்று....

"கல்யாண் குட்டி. இதை சாப்பிடு. அம்மா இப்போ வந்திடுவேன்" என்றாள்.

கவர்ச்சி கன்னியாக இருந்த அம்மாவை கல்யாண் வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்தான்.

அவனை அப்போது தான் கவனித்த சுசீலா.... சுய நினைவு வந்து.... தன்னை கவனித்தாள்....

அய்யோ..... என்ன இது கோலம். அதுவும் மகன் முன்னாடி...   அழுகையும் ஆத்திரமுமாக பெட் ரூமிற்குள் ஓட திரும்பினாள். அவள் பின்னல் மதன் ஒரு டவலை கட்டிக்கொண்டு நின்றான்.

"ஒன்னும் இல்லை. வா...." என்று அவள் தோளில் கையைப்போட்டு அணைத்தபடியே நடக்கத்தொடங்கினான். பெட் ரூம் வாசலில் நின்று, திரும்பி..." டேய் கல்யாண் பையா"

"அங்கிள்?"

"நான் இனிமே அங்கிள் இல்லைடா. உனக்கு அப்பா. உன் அம்மா இனிமே என் பொண்டாட்டி. எங்க சொல்லு.... நான் யாரு"

மலங்கமலங்க முழித்த கல்யாண் எச்சில் விழுங்கியபடியே "அப்பா" என்றான்.

"தட்ஸ் குட். பார்த்தியா செல்லம், என்னை அவனே ஏத்துக்கிட்டான்" என்று அணைத்த படி அவளை பெட் ரூமிற்குள் சென்று கதவை தாழிட்டான்.

என்ன நடக்கிறது என்றே புரியாமல் கல்யாண் முழித்தான். உள்ளே சுசீலா பாவாடை அவிழ்க்கப்பட்டு அவளது குழிவான தொப்புளில் மதன் நாக்கால் அகழ்வாராய்ச்சி நடந்துக்கொண்டு இருந்தது.

பயணம் தொடரும்......

[Sparo]

Nice update bro

[omprakash_71]

சூப்பர் நண்பா