నిర్మలమ్మ కాపురము

[qisraju]

మొడ్డ ని వదిలేసింది. పక్కనే ఉన్న బాత్ రూమ్ లోకి వెళ్లి ఊసేసి నీళ్లు పుక్కిలించి వచ్చింది. ఇద్దరు అన్నదమ్ములు నోర్లు తెరుచుకొని చూస్తూ ఉన్నారు. ఇలాంటి ఆడదాన్ని ఇంతవరకు చూడలేదు వాళ్ళు. వచ్చిన వెంటనే రెడ్డి ని మన్హమ్ మీద కి తోసేసి ఒక్క క్షణం లేటు చేయకుండా రెడ్డి మొడ్డ ను చేత్తో కొట్టసాగింది. అప్పటికే రెచ్చిపోయి ఉన్న మొడ్డ ఒక 10 సార్లు ఊపగానే చిమ్మిచి కొట్టింది బయటకి. రెడ్డి లేచి బయటకి వెళ్లి రత్నం జాకెట్ ఒకటి తెచ్చి నిర్మలమ్మకి ఇచ్చాడు. ఎందుకంటే నిర్మలమ్మ జాకెట్ చిరిగిపోయిన ఉంది. లోపలి వచ్చే సమయానికి నిర్మలమ్మ కూర్చొని ఉంది. రామిరెడ్డి ఆమె వీపు మీద నాలుక తో రుద్దుతూ ఉన్నాడు. కానీ అప్పటినే సమయం 3 .40 అయింది బస్సు టైం అవడం తో " అన్న..ఏ రోజుకి చాలు..వదిలేయ్..బట్ టైం అవుతుంది.." అని చెప్పి ఈ జాకెట్ వేసుకొని వేళ్ళు అని నిర్మలమ్మకి ఇచ్చాడు. నిర్మలమ్మ ఇద్దరినీ ఒక సరి చూసి కన్ను కొట్టి పెదవి కొరికింది. వాళ్ళు మళ్ళి కసిగా అవగానే నవ్వుకుంటూ పక్క గదిలోకి వెళ్లి చీర జాకెట్ వేసుకొని రెడీ అయింది. కానీ రత్నం జాకెట్ నిర్మలమ్మ కి సరిపోలేదు. సగం చళ్ళు బయటనే ఉన్నాయి. చేసేది లేక అది వేసుకొని ,చీర కప్పుకొని బస్సు దగ్గరకి బయలు దేరింది నిర్మలమ్మ.



బస్సు లో ప్రయాణం జరుగుతూనే ఉన్న మనసు నిండా టెన్షన్. ఎందుకంటే ఇంటికి వెళ్తే ఆ జాకెట్ లో తనని చుస్తే ..ఎం సమాధానం చెప్పాలో తనకి తెలియదు. కొడుకు వచ్చేసరికి రాత్రి అవుతుంది కాబట్టి ఇబ్బంది లేదు. అలాగే వాళ్ళ అయన కూడా ఒక్కోసారి లేట్ గ వస్తాడు. కానీ కోడలు ఇంట్లోనే ఉంటుంది. ఆమె గమనిస్తే ఎం చెప్పాలో అర్ధం కానీ టెన్షన్ అది. అదృష్టం కొద్దీ ఆరోజు బస్సు లో కూడా ఆమెని తెలిసిన వాళ్ళు ఎవరు లేరు. కొంచం రిలాక్స్ అయింది. ఎందుకంటే ఆమెకి పవిట చెంగు నిండా కప్పుకోవడం అలవాటు లేదు. ఆమె ని బాగా తెలిసిన వాళ్ళు ఆమెని ఈ పోసిషన్ లో చుస్తే ఖచ్చితం గ అనుమానిస్తారు. ఈ లోపు టౌన్ వచ్చేసింది. బస్సు దిగే సరికి డ్రైవర్ రెడీ గ ఉన్నాడు. కార్ లో ఇంటికి అచ్చేసింది. డ్రైవర్ ఎందుకో పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. ఆమె అంటే వాడికి చాలా గౌరవం. ఇంటిలోకి రాగానే వేగం గ బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది. అత్తయ్య ఆలా సడన్ గ,పలకరించకూడ వెళ్లడం కోడలికి కొంచం తేడా గ అనిపించింది. అసలు ఎం జరిగిందో తెలుసుకోవాలన్న కుతూహలం తనలో మొదలయింది. కొంచం సేపటికి స్నానము చేసి నైటీ లో బయటకి వచ్చింది నిర్మల.రాగానే బాబు తో ఆదుకోవడం మొదలు పెట్టింది. పనిమనిషి టీ తెచ్చి ఇచ్చింది. కోడలితో ఏమి మాట్లాడలేదు. మనసులో కొద్దిగా టెన్షన్ గానే ఉంది నిర్మలకి. ఇంకా గుండె దడ తగ్గలేదు. బాల్కనీ లో కూర్హుని బాబు తో ఆడుకుంటుండగా..ఇదే సమయం అనుకున్న కోడలు ,నిర్మలమ్మ రూమ్ లోకి వెళ్లి ఆమె విప్పిన బట్టలు కుప్పగా ఉండడం తో విడి విడి గ తీసి చూడసాగింది. అందులో ఎపుడు చూడని జాకెట్ తనకి కనిపించింది. అత్తయ్య ఉదయం వేసుకున్న జాకెట్ వేరు...ఇది వేరు..తనకి ఇలాంటి రంగు లేదు...అది కొంచం పాతగా ఉంది. ఇలాటివి తాను వేసుకోదు. ఇంకా కొత్త విషయం ఏంటి అంటే ఆ జాకెట్ చాలా చిన్నది. కోడలికి అనుమానం ఎక్కువయ్యింది. దానికి కారణాలు లేకపోలేదు.

1 . వాళ్ళ ఇంటికి ఎపుడు ఆఫీషియల్స్ మాత్రమే వస్తుంటారు..అలాంటిది రెడ్డి బ్రదర్స్ రావడం ...భోజనం కూడా చేయడం...
2 . రెడ్డి బ్రదర్స్ తిరిగి వెళ్ళేటపుడు నిర్మలమ్మ వాళ్లతో కిందకి వెళ్లి నపుడు ,కోడలు వాళ్ళ ముగ్గురు నవ్వుతు మాట్లాడుకోవడం గమనించింది.. నిర్మలమ్మ ఎపుడు ఎవరితో ఎక్కువ కలవాడు. అలాంటిది వాళ్ళు ఇద్దరు చాల మొరటుగా ఉన్న కూడా వాళ్లతో కొంచం చనువుగా ఉండటం...
3 . ఉదయం స్కూల్ కి వెళ్ళేటపుడు ఉన్న జాకెట్ కాకుండా ఇపుడు వేరే జాకెట్ ఉండటం...
4 . ఏ రోజు కొంచం సీరియస్ గ ఉండటం...


ఎం జరిగిందో తెలుసుకోవాలన్న ఆత్రుత పెరిగిపోసాగింది. కానీ ఎలా..ఎవరిని అడగాలి...ఏమీ అర్ధం కావడం లేదు. నిద్ర సరిగా రావడం లేదు. ఎలా తెలుసుకోవాలో అర్ధం కాలేదు. కొన్ని రోజులు గడిచిపోయాయి. అత్తయ్య ప్రవర్తనలో కొంచం మార్పులు గమనించింది. కొంచం ఎక్కువగా రెడీ అవడం...కలర్ సారీస్ కట్టుకోవడం....అందం మీద ఎక్కువ శ్రద్ద తీసుకోవడం బాగా గమనించింది. . నిజం తెలుసుకోకపోతే ఆమె నరాలు చిట్లి పోయేలా ఉన్నాయి. నేరుగా స్కూల్ దగ్గరకి వెళ్ళాలి అని నిర్ణయించుకుంది. కానీ ఎలా...అలా వెళ్తే అత్తయ్య తిడుతుంది. అత్తయ్య అంటే లావణ్య కి చాల భయం. సడన్ గ ఒక ఆలోచన వచ్చింది.




ఒకరోజు లంచ్ తరవాత డ్రైవర్ కి ఫోన్ చేసి అత్తయ్య స్కూల్ దగ్గరకి పోనివ్వమంది. డ్రైవర్ కి అర్ధం కాకా అడిగితె బాబు ఏడుస్తున్నాడు...కాస్త చల్ల గాలికి తిప్పితే సరదాగా ఉంటుంది అని చెప్పి నమ్మించింది. బాబు ని తీసుకొని రెండు డైపర్లు పెట్టుకొని స్కూల్ దగ్గరకి బయలుదేరింది. నేరుగా స్కూల్ దగ్గరకి కార్ వీలుంది. దిగి లోపలి వెళ్లబోగా వాచ్ మాన్ వచ్చి.." అమ్మగారు..మీరు ఎవరు...." అని అడిగాడు. "మేడం లేదా...నేను ఆమె కోడల్ని" అనగానే వాడు " అమ్మగారు..మీరా....మేడం గారు..ఆ ఇంట్లోకి వెళ్లారు ఇపుడే" అని రెడ్డి వాళ్ళ ఇల్లు చూపించాడు. "ఆ ఇల్లు ఎవరిదీ" అని అనుమానం గ అడిగింది లావణ్య. " అది రెడ్డి సార్ వాళ్ళ ఇల్లు అంది...వాళ్ళు టీచర్ తో బాగా ఉంటారు..." అని చెప్పాడు వాడు. కార్ ని అక్కడే ఉండమని చెప్పి డ్రైవర్ ని ఉర్లోకి వెళ్లి టీ తాగిరామని చెప్పి పంపఁచి మెల్లగా బాబు ని ఎత్తుకొని రెడ్డి వాళ్ళ ఇంటి వైపు రాసాగింది. . గేటు తీసి ఉండడం తో నేరుగా పంచ లోకి వచ్చింది. నిశ్శబ్దం గ ఉంది అక్కడ. మనుషులు ఉన్నారా లేదా అనిపించిన్ది. చిన్నగా లోపలి తొంగి చూసి దిమ్మెరపోయింది అక్కడ దృశ్యం చూసి. నులక మంచం మీద అత్తయ్య పడుకొని కళ్ళు మూసుకొని ఉంది. పవిట పక్కకు పడేసి ఉంది. మంచం కింద కి జీరాడుతూ ఉంది. తాళిబొట్టు కుడి చన్నుకి చుట్టేసుకొని ఉంది...ఎడమ చెయ్యి పైకి ఎత్తి తలా కింద పెట్టుకొని ఉంది. రెడ్డి ఆమె ఎడమ చంకలో తలా దూర్చి ఉన్నాడు. లావణ్య గుండె వేగం పెరిగిపోయింది. కలలో కూడా ఊహించని దృశ్యం అది. తన కళ్ళ ని తానే నమ్మలేకపోయింది. అంట అయోమయం గ అనిపించింది. ఆమె అత్తయ్యా... కాదా..అని పదే పదే నిశితం గ పరిశీలించింది. నిర్మలమ్మ కళ్ళు మూసుకొని ఉండటం వాళ్ళ,రెడ్డి ఆమె చంకలో మొహం పెట్టి ఉంటడం వాళ్ళ తనని గమనించలేదు. రెడ్డి అత్తయ్య చంక నాకుతున్నాడు అని మాత్రం తనకి అర్ధం అయి...వెనక్కి వెళ్లబోతుండగా..బాబు ఇచ్చాడు. ఆ సంబం వినగానే నిర్మలమ్మ ఉలిక్కి పడి కళ్ళు తెరిచింది. అక్కడ లావణ్య చేతి లో బాబు తో నిలబడి నివ్వెరపోయి ఉంది. నిర్మలమ్మ కి ఇది కలో నిజమో అర్ధం కాలేదు. రెడ్డి ని తోసేసింది కిందకి. చివుక్కున లేచి కూర్చొని పవిట వేసుకొని...లావణ్య దగ్గరకి వచ్చింది. నేరుగా దొరికి పోవడం వాళ్ళ ఇంకా దాచాలని లేదు తనకి. కోడలి దగ్గరకి వచ్చి బాబు ని తీసుకొని లోపలికిరా అని చెప్పిన...పక్కనే ఉన్న బెడ్ రూమ్ లోకి తీసుకెళ్లింది. అక్కడ చిన్న మంచం ఉంది. అక్కడ కూర్చోమని చేపి..తలుపు వేసి వచ్చి కోడలి పాకాన కూర్చుంది నిర్మలమ్మ. కోడలు కి ఇంకా మాటలు రావడం లేదు. మొహం లో నెత్తురు చుక్క లేదు. అలాగే శిలా లాగా కూర్చుండిపోయింది. నిర్మలమ్మ కోడైల్య్ భుజం మీద చెయ్యి వేసి చిన్నగా తట్టింది. అత్తయ్య మొహం లోకి చూసే ధైర్యం లేదు కోడలికి అపుడు. ఆమె మల్లి చిన్నగా తట్టడం తో తన వైపు చూసింది. ఆమె తప్పుచేసాను అన్నట్టు తలా దించుకుంది. ఒక రెండు నిముషాలు అక్కడ మౌనం. రెడ్డి టెన్షన్ తట్టుకోలేక బయటకి వెళ్లి చుట్ట వెలిగించి గుప్పు గుప్పున పీల్చసాగాడు. "లావణ్య..నేను తప్పుచేసాను....కానీ నావల్ల మన కుటుంబానికి ఇబ్బంది రాదు...పొరపాటున ఒకసారి జరిగిన తప్పు...రిపీట్ అవుతూ ఉంది...ఈ వయసులో నను నేను నిగ్రహించుకోలేకపోయాను...చిన్నప్పటి నుండి ఎన్నో ఆంక్షలతో పెరిగాను...పెళ్లి అయేదాకా ..వేరే మగ వాళ్లతో కలిసి మాట్లాడినా ఇంట్లోవప్పుకునే వాళ్ళు కాదు...అంత రెస్ట్రిక్షన్స్ మధ్య పెరగడం వాళ్ళ ఎదో తెలియని లోటు...కానీ ఇక్కడ అవి దొరికినట్టు అనిఇంచింది నాకు....దీనివల్ల న కుటుంబానికి ఇబ్బంది రాదు అని అనిపించింది. ఇంత కన్నా నీకు ఏమి చెప్పలేను...నన్ను అర్ధం చేసుకుంటావని అనుకుంటున్నా" అంది కళ్ళలో నీళ్లు తిరుగుతుండగా నిర్మలమ్మ.

[qisraju]

అత్తయ్య కళ్ళలో నీళ్లు చూడగానే కోడలికి చాల బాధ అనిపించింది. అత్తయ్య మాటల్లో నిజాయితీ ఉంది. నిజం గ ఆమె సుఖానికి దూరం గ ఉంది అని తనకి అర్ధం అయింది. ఒక ఆడదాని మనసు ఇంకో ఆడదానికే తెలుస్తుంది కదా. అత్తయ్య ని తప్పు పట్టాలి అనిపించలేదు. పైగా అత్తయ్య గొంతులో ఒక నమ్మకం ,ధైర్యం కనిపించాయి లావణ్యకి. మెల్లగా అత్తయ్య భుజం మీద మొహం పెట్టిసి వాలిపోయింది. కోడలు తనని అర్ధం చేసుకుంది అని నిర్మలమ్మకి అర్ధం అయి కొంచం రిలాక్స్ అయింది. భుజం మీద తలా పెట్టిన లావణ్య కి అక్కడ చుట్ట వాసనా వచ్చింది. అంటే రెడ్డి తో అత్తయ్య ఎంత క్లోజ్ గ ఉందొ తనకి అర్ధం అయి నవ్వుకుంది.కానీ ఏంటో ఉన్నతమైన కుటుంబానికి చెందిన అత్తయ్య ఇలా చాల మురికిగా అనిపించే వాతావరణం లో ,మురికి గ అనిపించే మనుషులతో ఇంత క్లోజ్ గ ఎలా ఉండగలుగుతుందో అర్ధం కాలేదు. "కామ తురాణం ..నభయం..నలజ్జ"అనే శ్లోకం గుర్తు వచ్చి వనుకుంది లోలోపల. మనసులో అంతులేని కోరికలు ఉన్నపుడు ,ఎపుడు ఎక్కడ ఎలా ఎవరు నచ్చుతారో మనకే తెలియదు కదా అనుకుంది.


ఇంతలో రత్నం రెండు గ్లాసుల్లో కాఫీ కలిపిఉకొని లోపలి వచ్చింది. లావణ్య ని చూసి చిన్నగా ,పలకరింపుగా నవింది రత్నం. లావణ్య కూడా చిన్నగా నవ్వి కాఫీ తీసుకుంది. వాళ్ళు ఇద్దరు కాఫీ తాగుతుండగా ,రత్నం బాబు ని తీసుకొని బయట చల్ల గాలికి బయట తిప్పసాగింది. నిర్మలమ్మ కోడలితో "తన పేరు రత్నం...మంచి మనసు ఉన్న పిల్ల. ఎలాంటి గర్వం ఉండదు తనకి..ఈ ఒరలో వాళ్ళకి మంచిపేరు ఉంది...రత్నం బావ..2 సార్లు సర్పంచ్ గ కూడా పనిచేసి ఉన్నాడు. మొరటు వాళ్ళు అయినా మంచివాళ్ళు" అని చెపింది. అవునా అన్నట్టు తలా ఊపింది లావణ్య. ఈ లోపు కార్ డ్రైవర్ వచ్చాడు స్కూల్ దగ్గరకి. అది గమనించి కాఫీ గ్లాస్ పక్కన పెట్టి ఇద్దరు బయలుదేరారు. బయటకి వచ్చి బాబు ని తీసుకొని" వెళ్ళొస్తామండీ" అని చెప్పింది నవ్వుతు లావణ్య. లావణ్య ఆలా నవ్వుతూ ఉండటం తో రత్నం కి సగం బరువు దిగిపోయింది. రెడ్డి కూడా ప్రశాంతం గ మారిపోయాడు. రత్నం వెంటనే బాబు ని ఇచ్చి ఒక్క నిమిషం అని చెప్పి లోపలి వెళ్లి ఒక జాకెట్ ముక్క తెచ్చి ఇచ్చింది. లావణ్య కి బొట్టు పెట్టి జాకెట్ ముక్క ఇచ్చింది. " అయ్యో...వదండి.."అని లావణ్య మొహమాటం పడుతుండగా.."మొదటిసారి వచ్చావు లావణ్య..వద్దు అనకూడదు" అని చేతిలో పెట్టింది. నిర్మలమ్మ కి కూడా సంతోషం అనిపించింది. " వస్తూ ఉండు.." అని చెపింది రత్నం లావణ్య తో. "సరే " అన్నట్టు నవ్వి తలా ఊపి కార్ దగ్గరకి వెళ్లరు ఇద్దరు. కారు ప్రయాణం మొదలయింది.
________________________________________


ఆ రోజు నుండి అత్తాకోడళ్లు ఇద్దరు బాగా లొసె అయ్యారు. కానీ ఇలాంటి విషయాలు ఎపుడు మాట్లాడుకోలేదు. కానీ ఇంతకుముందు కన్నా చనువు గ ఓపెన్ గ ఉండసాగారు. రోజు నిర్మలమ్మకి స్కూల్ కి కట్టుకోవడానికి మంచి చీరలు సెలెక్ట్ చేసి ఇచింది. ఆమెని ఇంకా అందం గ చూపించాలన్న తపన కోడలి లో పెరిగిపోయింది. ఈ లోగ సంక్రాతి పండుగ కూడా వచ్చేసింది. ఆ 3 రోజులు స్కూల్ కి సెలవలు. ఆమె భర్త,కొడుకు ఇద్దరు వేరే సైట్ పని మీద ఆ మూడు రోజులు క్యాంపు కి వెళ్లారు. ఇంట్లో వేళ్ళు ఇద్దరే ఉన్నారు. అత్తయ్య కొంచం ముభావం గ ఉండటం లావణ్య గమనించింది. ఆ వయసులో సుఖం తగ్గిపోతే అది చిరాకు రూపం లో బయట పడుతుంది అని ఎక్కడో చదివినట్టు లావణ్య కి గుర్తు. సరిగ్గా సంక్రాంతి రోజు ఉదయాన్నే నిర్మలమ్మ నిద్ర లేవగానే ఆమెకి ఒక ప్యాకెట్ తెచ్చి ఇచ్చింది లావణ్య. ఏంటి ఇది అని మంచం దిగ కుండానే ఓపెన్ చేసింది నిర్మలమ్మ. అందులో పల్చటి రెడ్ కలర్ నిండు చేతుల జాకెట్ ఉంది. లైనింగ్ క్లోత్ వేయకుండా కుట్టించినట్టు ఉంది. ఒక పాంటీ ఉంది. " ఏంటి లావణ్య..ఇది " అని అడిగింది ఆశ్చర్యం గ. దానికి లావణ్య " చూడు అత్తయ్య..నువ్వు ఇంకో వన్ ఇయర్ లో రిటైర్ అయిపోతావ్...నీకు ఈ జీవితం చివరిలో దొరికిన సుఖం మల్లి ఉంటుందో లేదో ..తెలియదు...ఒకసారి మొదలు పెడితే దాని అంతు చూసే దాక వదలకూడదు...నీకు దొరికిన సుఖాన్ని .. పూర్తిగా అనుభవించు...మొహమాటం తో వదులుకోవద్దు.." అని అనునయం గ చెపింది. ఆ మాటలు వినగానే నిర్మలమ్మ కి ఆత్మ విశ్వాసం వచ్చింది. అప్పటి దాక తనని అవుతున్న మనసు పొరల్లో ఉన్న మొహమాటం,కోడలి మాటలవల్ల పూర్తిగా కరిగిపోయింది. కోడలు ప్రోత్సాహం వాళ్ళ తెలియని ధైర్యం వచ్చింది. వెంటనే కృతజ్ఞతగా కోడలిని దగ్గరకి తీసుకొని నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టుకుంది ప్రేమ తో. "ఆ...ఇంకా లేవాలి...తమరు..అక్కడ మా చిన్న మామయ్య ...మీకోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంది ఉంటారు...." అంది అత్తయ్యని రెచ్చగొడుతో. నిర్మలమ్మ సిగ్గు తో కోడలి జబ్బ మీద చిన్నగా చరిచి బాత్ రూమ్ లో కి వెళ్ళింది.కోడలు కూడా ఫాస్ట్ గ రెడీ అయింది. నిర్మలమ్మ బాత్ రూమ్ లో నుండి స్నానం చేసి వచ్చే సరికి ఆమె మంచంమీద వైట్ కలర్ కాటన్ సారీ ,వైట్ లంగా పెట్టి ఉన్నాయి. బ్లాక్ బ్లౌజ్ ఉంది. అవి కోడలు పెట్టింది అని అర్ధం చేసుకున్న నిర్మలమ్మ వాటిని ఏసుకొని బయటకి వచ్చింది. అప్పటినే లావణ్య రెడీ అయి ఉంది...బాబు ని పని పనిషికి చూసుకోమని చెప్పి" బయలు దేరుదామా ..అత్తయ్య" అంది లావణ్య. "నిర్మలమ్మ ఆశ్చర్యం గ "నువ్వు..ఎక్కడకి" అంది.
లావణ్య దగ్గరకి వచ్చి నిర్మలమ్మ చెవి లో "అసలే ఏ రోజు సంకురాత్రి...సన్నజాజి మొగ్గలు నలిగిపోవాలి...నిన్ను వంటరిగా ఎలా పంపుతాను...నీకు ఏది తక్కువ కాకుండా చూస్తా... చూస్తూ ఉండు ఈరోజు..." అంది చిన్నగా. నిర్మలమ్మ పెదాల మీద నవ్వు పుట్టింది. ఇద్దరు బయలుదేరారు. ఇంట్లో కార్ కాకుండా ఓలా క్యాబ్ బుక్ చేసింది. కోడలి తెలివికి నిర్మలమ్మ మురిసిపోయినఁది. సిటీ లో సెంటర్ కి వెళ్ళగానే పక్కన ఆపమని చెప్పి దిగి వెళ్లి మల్లెపూలు,స్వీట్స్ తీసుకొని వచ్చింది. "ఇవన్నీ ఎందుకు లావణ్యా..చాల సిగ్గు గ ఉంది...శోభనం రోజుకూడా ఇలా సిగ్గు పడలేదు" అని నిర్మల. "ఏ రోజు అంత నేను చేపినట్టే వినాలి...ఓకే నా" అంటూ కార్ ని పోనివ్వమంది. సరిగ్గా ౩౦నిమిషాల కాళ్ళ రెడ్డి వాళ్ళ ఇంటిముందు ఆగింది కార్. డ్రైవర్ కి మనీ ఇచ్చి పంపించివేసింది . అత్తా కోడళ్లని ఆలా సడెన్ గ చూడగానే ఆశ్చర్యం తో రెడ్డి,రత్నం బయటకి వచ్చారు. రత్నం సంతోశం గ వచ్చి లావణ్య చేతులు పట్టుకొని లోపలి తీసుకెళ్లింది. నిర్మలమ్మ ఆరోజు చాల కొత్త గ కనిపించింది రత్నం కి,రెడ్డి కి. తల స్నానము చేసి,కాటన్ సారీ లో ఉంది. ఫ్రెష్ గ ఉంది. ఆమె మొహం లో ఎదో తెలియని కొంటెతనం కనిపిస్తూ ఉంది. ఇంతకీ వేళ్ళు ఇద్దరు ఏ రోజు ఎందుకు వచ్చారో వాళ్ళకి అర్ధం కాలేదు. వాళ్ళు ముగ్గురు పంచలో కూర్చొని ఉందా,రత్నం కాఫీ తేవడానికి వంట గదిలోకి వెలింది.

[qisraju]

. వెంటనే లావణ్య కూడా లేచి లోపలి వెలింది. "రత్నం అంటీ..ఇపుడు కాఫీ వద్దు..కానీ పలు రెడీ చెయ్..." అనగానే రత్నం కి ఎందుకో అర్ధం కాకపోయినా సరే అంది నవ్వుతు . ఏ లోపు లావణ్య పక్కనే ఉన్న చిన్న బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లి అక్కడ ఉన్న దుప్పటి సరిచేసి మల్లి ఎదో పని మీద వంట గదిలో ఉన్న రత్నం దగ్గరకి పోతుండగా..రెడ్డి నిర్మలమ్మ భుజం మీద ఉన్న చేతిని సడన్ గ తీసేయబోయాడు. అది గమనించిన లావణ్య పెద్దగా నవ్వి" చిన్న మామయ్య...మీరు కొంచం ఓపిక పట్టాలి...ఈ రోజు మీకు చాలా పని ఉంది...అప్పగింతలు అయేదాకా ఆగాలి మరి" అని కొంటెగా నవ్వుతు రత్నం దగ్గరకి వెళ్లి అగ్గిపెట్టె,చుట్టాలు అడిగి తీసుకొని బెడ్ రూమ్ లో ఉన్న ఆమంచం పక్కనే పెట్టింది. వెంటనే " అత్తయ్య..ఒకసారి లోపలి రా" అని పిలిచి నిర్మలమ్మ లోపలి రాగానే తలుపు వేసింది. ఒక 15 నిమిషాల తరవాత తలుపు తీసింది. ఏ లోగ నిర్మలమ్మ ని రెడీ చేసింది. అదే కాటన్ సారీ మీదకి ,తాను కొట్టించిన రెడ్ జాకెట్ వేసింది. తలా నిండా మల్లెపూలు పెటింది. పెదాలకి ఎర్రటి లిప్స్టిక్ వేసింది. సేంట్ కొట్టబోయి...ఆ రోజు రెడ్డి,అత్తయ్య చంక నాకడం గుర్తు వచ్చి కొట్టకుండా ఆపేసింది. అయిపోయాక పక్కనే ఉన్న చిన్న అద్దం తెచ్చి నిర్మలమ్మకి ఇచ్చింది. ఒకసారి అద్దం లో చూసుకోగానే నిర్మలమ్మ కి సంతోషం హద్దులు దాటింది. నిజం గ కొత్త పెళ్లి కూతురిలా ఉంది. ఆ పూలు,లిప్స్టిక్ చూస్తుంటే కామం వళ్ళంతా నిండుకున్న పద్మిని జాతి ప్రౌఢ లాగా అనిపించింది తనకే. ఇంకా ఈ స్థితి లో రెడ్డి చూసాడు అంటే..ఆమ్మో..ఊహించుకుంటేనే వాళ్ళు తిమ్మిరి పెడుతోంది. వెంటనే లావణ్య బయటకి వచ్చి రెడ్డి ని ఒకసారి బయటకి వెళ్ళమని చెపింది. రెడ్డి బయటకి వెళ్ళాక,నిర్మలమ్మని ఆ రూమ్ లో నుండి వంట గదిలోకి తెచ్చి ,రెడ్డి ని బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళమని చెపింది. అంటే నిర్మలమ్మ ని ఇంకా రెడ్డి కి చూపించలేదు. రెడ్డి వెళ్ళగానే...నిర్మలమ్మ ని తీసుకొని రావడానికి వంట గాడి లోకి వెలింది. అక్కడ నిలబడి ఉన్న నిర్మలమ్మ ని రత్నం కళ్ళు ఆర్పకుండా చుటూ ఉంది. " నిర్మలా...అసలు నువ్వేనా...నిన్ను చుస్తే ఆడదాన్ని..నాకు గుబులు రేగుతుంది..అయినా నే కోడలు మాములు పిల్ల కాదు నిర్మలా" అంది బుగ్గ లు నొక్కుకుంటూ.

"చాలు..చాలు...అమ్మాయికి దిష్టి పెట్టకండి అంటీ..." అంటూ నవ్వి, పాల గ్లాస్ తీసుకొని " అంటి..రండి...అమ్మాయిని
కార్యం గదిలోకి పంపి వద్దాము" అనగానే నిర్మలా బుగ్గల్లోకి రక్తం ఎగ చిమ్మింది. సిగ్గు తో ముడుచుకు పోయింది.నిర్మలమ్మ చేతికి పాల గ్లాస్ ఇచ్చి,ఇద్దరు చెరో వైపు చెయ్యి పట్టుకొని మెల్లగా నడిపించుకుంటూ రెడ్డి ఉన్న గాడి తలుపు దగ్గరకి తీసుకొచ్చారు. రెడ్డి కూడా లావణ్య ఉండడం తో కొంచం సిగ్గు గ ఉన్నాడు. " మామయ్య....మీరు ఆలా సిగ్గు పడితే...ఇంకా మా అమ్మాయి సంగతి ఏంటి....మీకు అప్పగిస్తున్నాను..మేరె జాగ్రత్తగా చూసుకోవాలి" అని రెడ్డి కి కన్ను గీటింది లావణ్య కొంటెగా. వెంటనే రెడ్డి లేచి ఆచి నిర్మలమ్మ చేయి పట్టుకొని లోపలి తీసుకోగానే తలుపు వేసేసింది లావణ్య. బయట గాడి పెట్టేసింది. ' అంటి..వాళ్ళ పని వాళ్ళది..మనం వెళ్లి అరిసెలు వండుకుందాం పదా.." అని చనువుగా రత్నం చెయ్యి పట్టుకొని లాగింది. లావణ్య చనువు ,రత్నం కి ముచ్చట వేసింది. సొంత మనిషిలాగ అనిపించింది.



లోపలి వెళ్లిన తరవాత కూడా నిర్మలమ్మ కి ఇంకా సిగ్గుగానే ఉంది. అలవాటు అయినా పని అయినా,ఏ రోజు కొంచం సిగ్గు గ అనిపిస్తుంది. రెడ్డి చొరవగా చెయ్యి వేసి దగ్గరకి తీసుకొని బుగ్గ మీద నాకాడు. అప్పటికి సిగ్గు వాళ్ళ బుగ్గల్లోకి ఎగ చిమ్మిన రక్తం ,రెడ్డి నాకడం తో సర్రుమంది. పాలు ఇవ్వగానే రెడ్డి త్రాగకుండా పాకాన పెట్టాడు. వెంటనే నిర్మలమ్మ చుట్ట రెడ్డి నోట్లో పెట్టి అగ్గిపుల్ల తో ఎలిగించింది. రెడ్డి గట్టిగ 4 దమ్ములు లాగి పాకాన పెట్టాడు. ఆ వాసనా కి నిర్మలమ్మ లో కామం పతాక స్థాయికి చేరింది. రెడ్డి ని వెనకెక్కి తోసి,పైన పది రెడ్డి పెదాలను జుర్రుకోసాగింది ఆవేశం గ. నిర్మలమ్మ లో అంట ఆవేశం రెడ్డి ఇంతకుముందు చూడలేదు. ఆమె నాలుకను పూర్తిగా రెడ్డి నోట్లోకి జొనిపి,రెడ్డి నోట్లో లాలాజలం ని తాగడానికి ప్రయత్నం చేస్తోంది నిర్మల. తాను కింద ఉంది,నిర్మలమ్మ పైన ఉండటం రెడ్డి కి అవమానం గ అనిపించింది. ఒక్క ఉదుటున నిర్మలమ్మ ని లేపి,తాను పైకి లేచి రెండు చేతులతో నిర్మలమ్మ ని పైకి ఇతడు. అపుడు చూసాడు నిర్మలమ్మ వేసుకున్న జాకెట్. ఉల్లి పోరా అంట లావు కూడా లేదు ఆ జాకెట్. పొడవు చేతులు అవడం వాళ్ళ పరమ సెక్సీ గ ఉంది నిర్మలమ్మ. ఆ కాటన్ సారీ కొంచం పక్కకి జరిగితే చాలు..జాకెట్ విప్పే అవసరం కూడా లేకుండా అన్ని క్లియర్ గ కనిపిస్తాయి అని రెడ్డి కి అర్ధం అయింది. వెన్తనె నిర్మలమ్మ ని కిందకి దించి,పవిట తపించాడు. అప్పటినే ఆమె చన్ను మీద ఉన్న నల్లటి వలయం చుట్టుకొలత...ఈ ఆవేశం వాళ్ళ ఇంకా వెడల్పు అయి...మధ్యలో మోనా ఉబ్బి,గోడకి కోటిక గుబ్బ మీకు లాగా పొడుచుకొని వచ్చి ఉంది. ఒక్క నిమిషం కూడా ఆగలేక రెడ్డి జాకెట్ పైనుండే ఆ నిపిల్ ని నోట్లో పెట్టెనుకున్నాడు. కానీ ఆ రోజు నిర్మలమ్మ చను మొన ,చింత పిక్కలాగా గట్టిగ ఉంది. అప్పటికే రెండు సార్లు చీకినా మొన అయినా,,ఈ రోజు దాని గట్టి దానం రెడ్డి పౌరుషాన్ని రెండింతలు చేస్తోంది. దాన్ని ఎలాయినా వంచాలని గట్టిగ పెదాలతో పట్టి పీలుస్తూ ఉండగా...చన్ను పక్కనే ఉన్న చంక లో నుండి చెమట మారక కనిపించింది రెడ్డి కి. వెంటనే చన్ను వదిలి చంక వైపు వెళ్ళాడు. ఆమె ని లేపి నిలబెట్టాడు. అక్కడ బట్టలు తగిలించుకోవడానికి వీలుగా ఒక కొయ్య గోడకి కొట్టి ఉంది. నిర్మలమ్మ చెయ్యి ఎత్తి దాన్ని పట్టించాడు. చెయ్యి దించితే న మీద వట్టే అని చెప్పాడు. అది కొంచం ఎత్తులో ఉండటం వాళ్ళ నిర్మలమ్మ కాళ్ళు కొద్దిగా పైకి లేపి పట్టుకుంటే కానీ అందలేదు. ఆ సమయం లో నిర్మలమ్మ శరీరం బాగా సాగి ఉంది. చంక దగ్గర వెడల్పు గ ఉంది. అరచేతి వెడల్పవు లో చెమట మారక ఉంది. పల్చగా ఉండడం తో జాకెట్ లో నుండి,తడి మరకలో నుండి కొద్దిగా గరుకుగా ఉన్న చంక వెంట్రుకలు స్పష్టం గ కన్పిస్తూఉన్నాయి. ఆ భంగిమ లో నిలబడాలకంటే సిగ్గు తో చితికిపోతుంది నిర్మలమ్మ. కానీ రెడ్డి ఒట్టేపించుకున్నాడు. చేసింది లేక కళ్ళు మూసుకొని అలాగే నిలబడి ఉంది. అపుడు రెడ్డి నడుము ని గట్టిగ పిసికి, వెడల్పు గ కండ పట్టి ఉన్న చంక మీద నాలుక పెట్టి బర బర రుద్ద సాగాడు. చర్మం బాగా బిరుసుగా ఉండటం వాళ్ళ కండ ని నోట్లోకి తీసుకోవడం వేలు కాలేదు రెడ్డి కి. రెడ్డి ఆలా నాకుతుంటే నిర్మలమ్మ కి చక్కిలి గిలి పెట్టేస్తుంది. వళ్ళంతా తిమ్మిరి ఎక్కసాగింది. చంక అలాగే నాకుతూ ,లంగా బొండు లాగేసాడు రెడ్డి. కుప్పగా కిందకి పడిపోయింది. తొడల మధ్య వెంట్రుకలు లేవు. అంటే సిద్దపడే వచ్చింది అని రెడ్డి కి అర్ధం అయింది. " నే యమ్మ..లంజ....దెంగించుకోవడానికి తయారయ్యే వచ్చావా...ఒక్కదానివి వస్తే దెంగను అనుకోని కోడల్ని తెచుకున్నావా...దొమ్మరి లంజ.." అనగానే నిర్మలమ్మ నవ్వుతు" నేను తెచ్చుకోవడం కాదు మావా..నే కోడలే నను తెచ్చింది..ఇది అంత ఆమె ప్లాన్ .."అనింది కిసుక్కున నవ్వి. రెడ్డి మొడ్డ ఇంకా బిర్ర బిగిసింది. నిర్మలమ్మ ని అలాగే నిలబెట్టి కిందకి కూర్చున్నాడు. తొడల మధ్య ఉన్న చీలిక దగ్గర ముక్కు పెట్టి గట్టిగ వాసన పీల్చాడు. నిర్మలమ్మ వంట్లో రక్తం అంట లాగేసినట్టు అనిపించింది. మెల్లగా నాలుక ని కోన తో ఆ చీలిక పైన పొడుస్తూ...మెల్లగా చీలిక లోపలి జొనిపాడు. ప్రాణం జివ్వుమంటోంది నిర్మలకి. కానీ కదలకూడదని రెడ్డి ఆర్డర్. ఆ విరహాన్ని పంటి బిగువున అణుచుకుంటూ కింద పెదవిని కొరుక్కుంటూ..."ఊఊఉ ..." అని మూలగా సాగింది. మెల్లగా రెడ్డి తొడలు వెడల్పు చేసాడు. చేసి ముందు తన చూపుడు వేలు లోపలి పెట్టాడు. అప్పటినే అక్కడ బ్యాంకులు సాగడం వాళ్ళ కస్సున దూరింది అది. గర్భసంచి తగిలింది నిర్మలమ్మకి. తాను నిలబడ్డ పోసిషన్ కి తనకే సిగ్గు గ ఉంది. బాగా ఇరగ దీసుకొని నిలబడి ఉంది. దానికి తోడు ఒక చెయ్యి బాగా పైకి ఎత్తి. వంటి మీద జాకెట్ మాత్రమే ఉంది. తలా నుండి పూలు. తొడల బాధ్యలో రెడ్డి వేళ్ళు పెట్టి ముందు వెనక్కి ఆడిస్తుంది...తట్టుకోలేక తొడలు గట్తిగా వత్తుకుంది . రెడ్డి కి పరిస్థితి అర్ధం అయి, చేయి దించమని చెప్పాడు. అదే అవకాశం కోసం ఎదురు చూస్తున్న నిర్మలమ్మ చెయ్యి దించటమే ఆలస్యం..ఆ చెయ్యి తో రెడ్డి లుంగీ లో ఉన్న మొడ్డ ని బయటకి లాగింది. రెడ్డి ని గోడకి మొత్తిచ్చి, మొడ్డ ని పైకి ఎత్తి,వేలాడుతూ ఉన్న రెడ్డు వట్టల్ని నోటి నిండా తీసుకుంది. ఈ సారి ప్రాణం జివ్వు మానడం రెడ్డి వంతు అయింది. మొడ్డని పైకి కింద కి ఆడిస్తూ, వట్టలను దవదలతో చిన్న గ వత సాగింది.. ఈ అనుభవం రెడ్డి కి పూర్తిగా కొత్త. మొడ్డ చీకించుకున్నాడు కానీ..వట్టలు కుదిపించుకోలేదు. వట్టలు అలాగే చీకుతూ,ఇంకో చేత్తో తన తలలో ఉన్న పూలు లాగేసింది. ఎందుకో రెడ్డి కి అర్ధం కాలేదు. వాటిని అలాగే మొడ్డకు చుట్టేసింది. మొడ్డ మీద నరాలు చేదుకు న్నాయి రెడ్డి కి. వట్టలు అలాగే ఆబగా కుడుతూ...మొడ్డకి మల్లెపూల దండ వేసి ఎలా ఉంది అన్నట్టు రెడ్డి కి కళ్ళతో సైగ చేసింది. సైగ చేసి వట్టలు కుడవడం అపి " మా రెడ్డి మొడ్డకి..మల్లెపూదండ...." అని చిన్నగా పాడి కిసుక్కున నవ్వి మల్లి వట్టలు నోట్లో పెట్టేసుకుంది. రెడ్డి వెంటనే నిర్మలమ్మ చుట్టూ పట్టుకొని వట్టలు నోట్లో నుండి బయటకి తీసి మొడ్డని కస్సున దోపాడు. అది ఆమె గొంతుదాకా దిగడం రెడ్డి క బాగా అర్ధం అయిండి.


బలంగా పోట్లు వేయసాగాడు నోట్లో. గొంతులోకి పోయినపుడల్లా నిర్మలమ్మ కి ఉపిరి ఆడడం లేదు. కానీ రెడ్డి కోసం భరిస్తుంది. ఆలా చీకుతూ రెడ్డి ని మంచం మీద కి తెచ్చింది . రెడ్డి పడుకోగానే,మొడ్డ అలాగే కుడుస్తూ..రెడ్డి కాళ్ళు రెండు పైకి ఎతింది. రెడ్డి గమనించుకునే లోపే రెడ్డి గుద్ద దగ్గర నాలుక పెట్టేసింది. గుడ్డ రంద్రం దగ్గర\ నాలుక తచ్చాడసాగింది...లోపలి దారి దొరకక. ఈ జన్మకి ఇది చాలు అనిపించింది రెడ్డి కి. ఆలా ఒక 2 నిముషాలు గుద్ద అంతా నాకిన తరువాత ..రెడ్డి నిర్మలమ్మని మంచం మీద వంగోబెట్టి పిర్రలు వెడల్పు చేసి గుద్దలో వేలు డొప్పడానికి ప్రయతించగా...అది చిన్నగా ఉండటం వాళ్ళ కుదరలేదు. నిర్మలమ్మ కూడా నొప్పి అనడం తో ఆపేసాడు. ఆ సమయం లో నిర్మలమ్మ మంచం మీద వంగోని ఉంది. వీపు పలకలు తేలి కనిపిస్తోంది. దానికి తోడు పల్చగా ,బిర్రుగా ఉన్న జాకెట్ ఇంకా రెచ్చగొట్టడం తో వెనక నుండి ఆమె మీద కి వంగి ఆమె వీపు మీద ఉన్న జాకెట్ అంట మొరటుగా నక సాగాడు రెడ్డి. ఆలా నాకుతూ నే వెనక నుండి మొడ్డ ని తోసేసాడు. అప్పటికే అక్కడ చిత్తడిగా ఉండడం తో కస్సున దూరిపోయింది. కీచుగా అరిచింది నిర్మలా ఆ సుఖం తట్టుకోలేక. రెడ్డి దబి దబీ మని మొరటుగా బాదసాగాడు. శబ్దం వంటగదిలో ఉన్న రామ్ కి,లావణ్య కి వినపడసాగింది. వాళ్ళు మూసి ముసిగా నవ్వుకున్నారు. " అంటి..నువ్వు మామయ్య ని ఎలా తట్టుకుంటున్నావ్ తల్లి..నీకో దండం.." అంది లావణ్య చేతులు పైకెత్తి డడం పెడుతూ. రత్నం సిగ్గు తో "ఇంకా చాల్లే..ఆపు " అంది.

[qisraju]

వెనకనుండి ఆలా దెంగు తూ, సళ్ళ సంగతి గుర్తు వచ్చింది రెడ్డి కి. వెంటనే నిర్మలమ్మ ని ముందుకి తిప్పాడు. వెల్లకిలా పండేసాడు. పండి కళ్ళు పైకి లేపబోగా ,నిర్మలమ్మ రెడ్డి ని మంచం దిగి తలా వైపుకి రారండి. రాగానే అప్పటికి రసం తో బాగా తడిచి ఉన్న మొడ్డ ని మల్లి నోట్లో పెట్టేసుకొని చుబాకసాగింది. ఆలా చుబుకుతుండగా రెడ్డి జాకెట్ హుక్స్ తీసేసాడు.
చన్ను కి సగం పైగా ఆక్రమించి ఉన్న నల్లటి వలయం రెచ్చగొట్టసాగింది. మధ్యలో బుడిపె ధీమాగా నిలబడి ఉంది. వయసు పెరిగిన .తన పొగరు తగలేదు అన్నట్టు. అపుడు రెడ్డి " ఒసేయ్..నే లంజ కుత్త ల నా సుల్లి....సళ్ళు ఇపుడే ఇలా ఉన్నాయి..ఇంకా పిల్లలు పుట్టకముందు ఎలా ఉన్నాయో...." అంతో కిందకి వంగి నల్లటి చుట్టూ మొత్తాన్ని నొట్లొకి లాక్కున్నాడు. బుడిపె ని పళ్లతో పట్టి ఒక 5 సెంటీమీటర్ల దాక పైకి సాగదీసాడు. మళ్ళీ ఆమెకి నొప్పి పుతుందేమో అని కిందకి వదిలాడు. టాప్....అన్న శబ్దం తో నోట్లో నుండి బయటకి వచ్చింది మొన. రెడ్డి తిరిగి వచ్చి రెండు కళ్ళు ఎత్తి మల్లి కస్సున తోసాడు. వేగం గ ఊపుతూ ఆమె రెండు చేతులు పైకి ఎత్తి ఆమె తలా కిందకి మడిచి పెట్టి, రెండు చంకలు మార్చి మార్చి నాకుతూ ఒక 5 నిమిషాలకల్లా కార్చేసాడు. తృప్తిగా ఉంది నిర్మలమ్మ మొహం.


గదిలో సందులు ఆగిపోవడం తో లావణ్య గాడి తలుపు దగ్గరకి వచ్చి" ఏమండోయ్...మామగారు...మా అత్తయ్య ని వదిలేస్తారా...మల్లి మేము వెళ్ళాలి..ఇంట్లో బాబు ఏడుస్తాడు..." అని అంది కవ్వింపుగా. అపుడు రత్నం వచ్చి " లావణ్య...నీ పాలు లేకపోతె బాబు ఏడుస్తాడు...మీ అత్తా పాలు లేకపోతె మీ మావ ఏడుస్తాడు...ఎలా చెప్పు..." అని " ఒక పని చేద్దాం...మీరు కూడా ఇక్కడికి వచ్చేయండి...ఎంచక్కా ఒకరి పాలు ఒకరు తాగుతూ ఉండిపోవచ్చు " అంది నవ్వుతో.
అపుడు లావణ్య" మీరు మరీ అంటి...నా దగ్గర పాలు ఉన్నాయి కానీ..మా అత్త దగ్గర కాదు కదా...మావ ని ఏడవద్దు అని చెప్పు" అంది నవ్వుతో. అపుడు రత్నం.." నేను ఆలా చెప్తే మీ మావ.. ఓరు కోడు పిల్లా....నీ పాలు కావాలంటాడు...ఇస్తావా.." అంది సరదాగా నవ్వుతు. "అబా...పో అంటి...." అని లావణ్య సిగ్గు పడుతూ ఉండగా నిర్మలమ్మ చీర కట్టుకొని బయటకి వచ్చింది.

"అత్తయ్య..అలాగే వస్తారా...కార్ డ్రైవర్ చూసినా ప్రోబ్ల్మ్ అవుతుంది...కన్నెసం సనమ్ చేసి తలా దువ్వుకొని రా" అని చెప్పగా నిర్మలమ్మ కి కూడా నిజమే అనిపించింది. కానీ వాళ్ళ ఇంట్లో బాత్ రూమ్ లేదు. వెనక ఉన్న తాటాకు దడి లోనే చేయాలి. కానీ ఇపుడు కొత్తగా సిగ్గు పడేది ఏమి లేదు. రత్నం దగ్గర టవల్ తీసుకొని వెనక్కి వెళ్లి తలుపు వేసుకుంది. ఇంతలో రెడ్డి చొక్కా వేసుకొని బయటకి వచ్చాడు. బయట రత్నం,లావణ్య కూర్చొని నిర్మల కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉన్నారు. లావణ్య రెడ్డి ని చూడగానే " ఏంటి మామయ్యా...ఎలా ఉంది మా అత్త" అంది కొంటెగా. దానికి రెడ్డి " ఎం చెప్పమంటావ్ లావణ్య...ఇది నా అదృష్టం...నా జీవితం లో ఇంత సుఖాన్ని నేను పొందలేదు...ఈ జన్మకి ఇది చాలు అనేలా చేసింది మీ అత్త..మీ ఇద్దరికీ ఎప్పటికి రుణ పడి ఉంటా.." అన్నాడు కృతజ్ఞత నిండిన కళ్ళ తో. దానికి లావణ్య.." అంట మాటలు ఎందుకులే మామయ్య..ఇద్దరు సుఖపడ్డారు...అది చాలు...మా అత్త సుఖం కోసం నేను ఏది అయినా చేయడానికి సిద్ధం..." అంది .
ఇలా మాట్లాడుకుంటూ ఉండగా..రామిరెడ్డి సైకిల్ స్టాండ్ వేసి లోపలి వచ్చాడు. లోపలి వచ్చేదాకా శబ్దం లేదు. వీళ్ళు మాటల్ పడి పటించుకోలేదు. లోపల లావణ్య ని చూడగానే రామిరెడ్డి కి టింగుమని లేచింది. అసలు ఆమె ఇక్కడకి ఎందుకు వచ్చిందో అర్ధం కాలేదు. అంతా అయోమయం గ అనిపించింది రామిరెడ్డి కి. "లావణ్య గారు..మీరు ఒక్కరే వచ్చారా..ఇక్కడ పని ఉంది వచ్చారా..."అన్నాడు ఆశ్చర్యం తో కూడిన పలకరింపుతో. దానికి లావణ్య రెడ్డి వంక చూస్తూ..." అవునది..చాలా పేద పని మీద వచ్చాను...పెళ్లి చూపులకు "అంది. దానికి రామిరెడ్డి " ఓ..అవునా..ఈ ఉర్లో ఎవరి సంబంధం" అన్నాడు కుతూహలం గ. "ఇదిగో..ఈ రెడ్డి మావ కె" అంది చిలిపిఓగా నవ్వుతు.
రామిరెడ్డి కి ఎం అర్ధం కాలేదు. "మీరు చెప్పేది నాకు అర్ధం కావడం లేదు" అన్నాడు అనుమానంగా. అపుడు లావణ్య "ఈ రెడ్డి మావ కి..మా అత్త కి కి పెళ్లి చూపులకు వచ్చా.." అంది ఓరగా రెడ్డి వైపు చూస్తూ. విషయం మొత్తం రామిరెడ్డి కి అర్ధం అయిపోయి..."మరి అత్త ఎక్కడ..." అన్నాడు చుట్టూ చూస్తూ. "ఇపుడే పెళ్లి అయిపోయి,శోభనం కూడా అయిపొయింది..స్నానం చేయడానికి వెనక్కి వెళ్ళింది " అంది పెద్ద మనిషి లాగా. ఆమె ఆలా మాట్లాడే సరికి రామిరెడ్డి కి చొరవ వచ్చేసింది. దానికి తోడు లావణ్య మీద రామిరెడ్డి చూపు ఉండనే ఉంది. " మరి...పెళ్ళికి నను పిలవలేదుగా" అన్నాడు గోముగా. "హా హా...ఇంకా నయం శోభనానికి పిలవలేదు అన్నారు కాదు" అంది లావణ్య కిల కిల నవ్వుతు. రత్నం కూడా పెద్దగా నవింది. " ాబ..సరే కానీ..సాయంత్రం భోజనం ఏర్పాటు చేస్తా..తిని వెళ్ళండి"అన్నాడు రామిరెడ్డి. అపుడు లావణ్య " ఆమ్మో...అక్కడ బాబు ఒక్కడినే ఉంచి వచ్చా..పాపం పాలు కోసం ఏడుస్తున్నాడేమో.." అని పని మనిషికి ఫోన్ చేసింది. బాబు హాయిగా నిద్రపోతున్నాడని చెపింది ఆమె. లావణ్య కొంచం రిలాక్స్ అయింది. రామిరెడ్డి పొడిగిస్తూ.." బాబు కి నే పాల..లేక పెట్టుడు పాల.." అని ఆరా తీసాడు. " ఆమో..పెట్టుడు పాలు..మంచిది కాదు..నా పాలే" అంది లావణ్య గర్వం గ. రామిరెడ్డి దొంగ చాటుగా లావణ్య పవిట చాటు చూసాడు. నిండుగా ఉన్నాయి చన్నులు. కొంచం సేపటికి లావణ్య హ్మ్మ్..అంటూ నిట్టూర్పు విధవ సాగింది. రత్నం అది గమనించి" ఏందీ లావణ్య...ఇబ్బందిగా ఉన్నావు...ఏదన్నా ఇబ్బందా.." అంది. "ఇబ్బంది అంటే ఏమి లేదు అంటి...ఉదయం నుండి పాలు ఇవ్వలేదు కదా..గుండెల్లో కొంచం బరువుగా నొప్పిగా అనిపిస్తోంది" అంది. ఇద్దరు మగాళ్లు కదా ఉన్న కూడా ఆమె అంతా పెద్దగా ఆలా మాట్లాడుతుంటే రత్నం కి కూడా ఆశ్చర్యం అనిపించింది. కానీ లావణ్య చాల మాములుగా మాట్లాడుతోంది. సిటీ వాళ్ళు అలాగే ఉంటారేమో అని అనుకున్నారు అందరు. అపుడు రాట్నం" నీకు అంతా ఇబ్బందిగా అనిపిస్తే..కొన్ని పిండేసేయ్...మాములు అయిపోతుంది" అని సలహా ఇచ్చింది తన అనుభవం తో . " తల్లి పాలు చాల విలువైనవి..అవి నేల పాలు కాకుడు" అంది పెద్ద ఆరిందాలాగా కళ్ళు పెద్దవి చేస్తూ. "మరి ఎలా" అంది రత్నం ఎం చెప్పాలో అర్ధం కాకా. ఒక గ్లాస్ తీసుకురా..పిండి ఇస్తా...అని అడగ్గా రత్నం లేచి వెళ్లి చిన్న గ్లాస్ తెచ్చి ఇచ్చింది. కానీ లావణ్య అక్కడే కూర్చొని ఉంది లేవకుండా. రామిరెడ్డి కి కాసేపట్లో ఫ్రీ షో అని అర్ధం అయిపోయి మెత్తగా కూర్చొని ఉన్నాడు అమాయకం గ. కానీ లావణ్య పవిటని పళ్ళ తో పట్టుకొని గ్లాస్ లోపాలకి పెట్టుకొని కొంచం కూడా బయటకి కనపడకుండా చేసి..పాలు పిండసాగింది. రామిరెడ్డి నిరాశ పడిన...తన ముందు ఆలా చేయడం కూడా కసి రేపింది తనకి.సగం గ్లాస్ కి పిండి గ్లాస్ బయటకి తీసి " ఎవరికీ కావాలోచ్.." అనింది చిన్న పిల్ల లాగా. వెంటనే రామిరెడ్డి లేచి వెళ్లి గ్లాస్ అందుకొని ఒక గుక్కలో తాగేశాడు. లావణ్య పక పకా నవ్వసాగింది. "పెద్ద మామ..బాగా దప్పికగా ఉన్నటు ఉన్నాడు..పిండే దాక కూడా ఆగేలా లేదు...పోనీ...డైరెక్ట్ గ తాగు..దా..." అంటూ రామిరెడ్డి దగ్గరకి వెలింది. రామిరెడ్డి చెయ్యి పట్టుకోబోగా.." అబ్బా..ఆశ..దోస...హ హ...." అంటూ మల్లి వెనక్కి వెళ్లి కూర్చుంది. తనని ఆట పటించిందని అర్ధం అయి సిగ్గు పడదు రామిరెడ్డి తన కక్కుర్తి కి. లావణ్య పవిట లోపలి చెయ్యి పెట్టుకొని హుక్స్ పెట్టుకోసాగింది. రామిరెడ్డి మనసు నీరు గారిపోసాగింది. లాస్ట్ హుక్ దగ్గర ఆపేసి,సడెన్ గ రామిరెడ్డి వైపు చూసి.." కావాలా..."అంది మల్లి. మళ్ళీ బయట పడి పరువు పోగొట్టుకోవద్దు అనుకున్న రామిరెడ్డి...నవ్వుతు నాకు వద్దులే..అన్నాడు. " కావాలి అంటే..రా...మళ్ళీ పిలవను..ఇదే లాస్ట్ ఛాన్స్ నీకు" అంది లావణ్య బెదిరించినట్టుగా. ఆమె నిజం గ పిలుస్తుందో..లేక ఆట పట్టిస్తుందో అక్కడ ఉన్న ముగ్గురికి అర్ధం కాలేదు. నిజం గ పిలిచేసి అయితే అందరి ముందు పిలవదు కదా అన్న ఆలోచనలో ఉన్నారు ముగ్గురు. "వన్..టు..త్రీ..." అని ఇంకా ఆపకుండా రెచ్చగొట్టసాగింది లావణ్య చివరి హుక్ ని పెట్టకుండా అలాగే పట్టుకొని. మళ్ళీ ఫూల్ అవుతాను అని తెలిసి కూడా రామిరెడ్డి మళ్ళీ లేచాడు. అపుడు లావణ్య" రత్నం అంటి..రెడ్డి మామయ్య...మీ ఇద్దరు ఒకసారి కళ్ళు మూసుకోండి...నేను చెప్పేదాకా తెరవకూడదు.."అంది. ఆమె చిన్న పిల్లనో..పెద్ద పిల్లో వాళ్ళకి అర్ధం కాకా అయోమయం గ ఉంది. వాళ్ళు సరే అని కళ్ళు మూసుకున్నారు. రామిరెడ్డి కి కూడా అనుమానం గానే ఉంది. టెన్షన్ గ కూడా ఉంది. అపుడు లావణ్య కుర్చీ లో నుండి లేచి రామిరెడ్డి దగ్గరకి వచ్చింది. రామిరెడ్డి ని కూర్చో అని చెప్పింది. కళ్ళు మూసుకో అని చెపింది. నోరు తెరువ్ అని అని చెప్పగానే రామిరెడ్డి నోరు తెరిచాడు. వెంటనే లావణ్య పిండడం తో రామిరెడ్డి నోట్లో కి సర్రున పాలు చిందించి కొట్టాయి. వెంటనే పవిట కప్పుకొని వెళ్లి కూర్చుంది లావణ్య. అందరు కళ్ళు తెరవచ్చు అని ఆర్డర్ వేసింది. రామిరెడ్డి చప్పరిస్తూ ఉన్నాడు. ఎం జరిగిందో రత్నం కి,రెడ్డి కి అర్ధం కాలేదు. " ఎం జరిగింది లావణ్య" అని రత్నం అడగగా..."చూడలేదా..పిల్లోడు చూడు..ఎంత బలం గ ఉన్నదో..నా పాలు తాగి" అంది కిసుక్కున నవ్వుతు. రామిరెడ్డి ఆమె మాటల దెబ్బ కి కుక్కిన పేను అయిపోయాడు. ఎం మాట్లాడితే ఎక్కడ గాలి తీస్తుందో అని మౌనం గ ఉన్నాడు. ఏ లోపు నిర్మలమ్మ స్నానం చేసి వచ్చింది. అందరు మాములుగా అయిపోయారు. లావణ్య కూడా మాములు అయిపొయింది. నిజం చెప్పాలంటే లావణ్య కి కూడా ఆ వాతావరణం బాగా నచ్చింది.తనలో ఉన్న కోరికలని కూడా తీర్చుకోవచ్చు అని ఆమె అత్తయ్య ని రెచ్చగొట్టింది. అది అసలు ప్లాన్. ప్రతి ఆడదానితో తీరని కోరికలు ఉంటాయి. కానీ సమాజానికి,కుటుంబానికి భయపడి వాటిని అలాగే అణుచుకుంటారు. కానీ లావణ్య కి వాళ్ళ అత్త రూపం లో, నిర్మలమ్మ కి వాళ్ళ కోడలు రూపం లో అదృష్టం పెటింది.
________________________________________


నిర్మలమ్మ కి కోడలి గురించి తెలియదు. ఆలా అని చెడ్డ పిల్ల ఏమి కాదు. కాకపోతే సెక్స్ యావ బాగా ఎక్కువ. కానీ బయట పడకుండా ఉంటుంది. అలంటి తనకి అత్త రూపం లో తోడు దొరికితే ఇంకా ఊరుకుంటుందా..... కుటుంబ విలువల మధ్యలో నలిగిపోయిన కోరికలు...ఇలా హాయిగా పురి విప్పుకుంటే ఎవరికీ అయినా హాయి గానే ఉంటుంది. దీనివల్ల కుటుంబానికి సమస్య కూడా ఏమి ఉండదు అని ఇద్దరు గట్టిగా నమ్మారు . కాబట్టి మనస్ఫూర్తిగా జీవితం లో దొరికిన సుఖాన్ని అనుభవించాలని నిర్ణయించుకున్నారు.


రోజులు గడుస్తూ ఉన్నాయి. ఆ రోజు గడిచి దాదాపు 10 రోజులు కావొస్తోంది. మల్లి ఆ ఊసులేదు . నిర్మలమ్మ మాములుగా స్కూల్ కి వెళ్లి వస్తూ ఉంది. కానీ ఇంట్లో ఈ విషయం గురించి ఇద్దరు ఎపుడు మాట్లాడుకోలేదు. రెడ్డి వాళ్ళ ఇంట్లో ఉన్నపుడు తప్ప మిగతా సమయం లో ఏ మాటలు వాళ్ళు మాట్లాడుకోవడం లేదు. కానీ లావణ్య కి మరల అలంటి రోజు రావాలని కోరుకుంటోంది. కానీ అత్తయ్య ని అడిగితె ఆమె ఎలా రియాక్ట్ అవుతుందో తెలియక...అడగలేకపోతోంది. మరల తన క్యారక్టర్ మీద అసలుకే ఎసరు వచ్చేలా అనుమానం వస్తుందేమో అని భయం తో అత్తయ్య డాగర ఆ విషయం గురించి మాట్లాడే సాహసం చేయలేకపోతోంది. నిర్మలమ్మ కూడా ..ఆ విషయం గురించి ఎక్కువ మాట్లాడితే,కోడలి దగ్గర చులకన అవుతానేమో అన్న భయం తో మౌనం గ ఉంటోంది.

[qisraju]

ఇలా కొని రోజులు గడిచాక ఒక రోజు లావణ్య,నిర్మలమ్మ భోజనం చేస్తుండగా.... నిర్మలమ్మ కొంచం ధైర్యం చేసి " రెడ్డి వాళ్ళ వైఫ్ రత్నం నే గురించి అడిగింది..ఎలా ఉన్నావు అని" అంది .తలా దించుకొని అన్నం ముద్ద నోట్లో పెట్టుకోబోతున్న లావణ్య..ఆ మాట వినగానే షాక్ కొట్టినట్టు అనిపించి సంతోషం తో ఉక్కిరి బిక్కిరి అయింది. కానీ ఆ సంతోషాన్ని లోలోపలే దాచుకుంటూ " అవునా అత్తయ్య..వాళ్ళు బాగున్నారా.." అంది చాలా మాములుగా. " ఆ బాగానే ఉన్నారు..వీలు కుదిరినప్పుడు ఒకసారి రమ్మన్నారు..అయినా మనకి ఎక్కడ కుదురుతుందిలే" అని అన్నం తినసాగింది నిర్మలమ్మ. వెతుకుతున్న తీగ కాలిగి తగిలినట్టు ఉంది లావణ్య కి. ఈ అవకాశం వాడుకుకోకూడదు అనిపించింది. ఎందుకంటే 20 రోజుల నుండి ఈ టాపిక్ ఎలా తీసుకురావాలి అని అర్ధం కాకా,మౌనాన్ని నటిస్తూ...కోరికలను అణుచుకుంటూ ఉన్న లావణ్య ఇంకా ఏ మాత్రం ఛాన్స్ తీసుకోకూడదు అని నిర్ణయించుకుంది. " వెళ్ళాలి అనుకుంటే ఒకసారి సరదాగా వెళ్లొద్దంటూ అత్తయ్య...ఇపుడు బాబు కూడా పెద్దగా ఏడవడం లేదు...పగలు బాగా నిద్రపోతున్నాడు కదా...ఒకవేళ ఏడిస్తే ఆయమ్మ ని మనకి ఫోన్ చేయమని చెబుదాము..మనము ఒక 20 నిమిషాల్లో వచ్చేయొచ్చు...అర్జెంటు అయితే.." అంది ఆతృతగా. ఆమె గొంతులో ఆత్రుత ని నిర్మలమ్మ గమనించింది. తాను బయట పడకముందే కోడలు ఆలా బయటపడడనఁ నిర్మలమ్మ కి బాగా నచ్చింది. ఆమె కూడా సంతో శాన్ని లోపల దాచుకుంటూ...రేపు వెళ్లొద్దంటూ అయితే అని భోజనం ముగించుకొని బెడ్ రూమ్ కి వెళ్ళిపోయింది. ఆ రోజు రాత్రి లావణ్య కి నిద్ర పట్టలేదు. ఎపుడెపుడు తెల్ల వారుతుందా అని ఎదురు చూపులతోనే రాత్రి గడిచిపోయింది. మరుసటి రోజు లావణ్య లేచేసరికి నిర్మలమ్మ స్నానము అయిపోయి తలా తుడుచుకుంటూ కనిపించింది. " అత్తయ్య..అపుడే స్నానము కూడా అయిపోయిందా...ఆయా..నేను కూడా twraga వచ్చేస్తా" అంటూ బాత్ రూమ్ లోకి వీలుంది. అక్కడ నిర్మలమ్మ తాళి బొట్టు పెట్టి ఉంది. వేసుకోవడం మర్చిపోయిందేమో అనుకోని స్నానము అయ్యాక తీసుకెళ్లి ఆమెకి ఇచ్చింది. నిర్మలమ్మ దాన్ని తీసుకొని వేసుకోకుండా బీరువా లో పెటింది. " అదేంటి అత్తయ్యా..అక్కడ పెడుతున్నారు...వేసుకోరా" అంది ఆశ్చర్యం గ. " లేదు లావణ్య...రెడ్డి మొన్న ఒక కోరిక కోరాడు...సరే అని మాట ఇచ్చా.." అంది కొంచం మొహమాటం గ. లావణ్య కి విషయం అర్ధం అయి..." అబ్బా..నువ్వు సూపర్ అత్తయ్య......" అంటూ నిర్మలమ్మని గట్టిగ హాగ్ చేసుకుంది. ఇంతలో కార్ హార్న్ వినబడింది. త్వరగా రెడీ పోయి కార్ ఎకేసారు అత్త కోడళ్ళు.నిర్మలమ్మ లైట్ కలర్ సారీ కట్టుకొని పింక్ జాకెట్ వేసుకుంది. ఎండాకాలం కావడం తో అప్పటికే చెమట పట్టేసి..వీపు దగ్గర గుండ్రం గ తడిచిపోయింది. ఆ తడి లో నుండి బ్ర బాగా టైట్ గ కనిపిటోంది. లావణ్య కూడా ఆ రోజు బాగా పల్చగా ఉండే బ్లాక్ జాకెట్ వేసుకుంది. ఆ జాకెట్ లో నుండి ఆమె తెల్లటి శరీరం మెరుస్తూ కనిపించసాగింది.


కార్ రెడ్డి ఇంటిదగ్గర ఆగింది. వాళ్ళు దిగాక వెళ్ళిపోయింది. ఇంటి ముందు సైకిల్ పెట్టి ఉంది. అంటే రామిరెడ్డి కూడా ఉన్నట్టు అర్ధం అయింది. ఇద్ద రికి ఒక్క సారిగా వళ్ళు వేడెక్కింది.. వేళ్ళు ఇద్దరు ఇంట్లోకి వెళ్లేసరికి రెడ్డి గేదెలకు గడ్డి వేస్తూ ఉన్నాడు కొష్టం లో. రత్నం వంట పనిలో ఉంది. రామిరెడ్డి గురకపెట్టి నిద్రపోతున్నాడు. నిర్మలమ్మ కొష్టం లో ఉన్న రెడ్డి దగ్గరకి వెళ్ళింది. లావణ్య నేరుగా రామిరెడ్డి మంచం మీద కూర్చుంది. రత్నం లావణ్య ని గమనించి" ఏ...పిల్లా..ఎపుడు వచ్చావు..అత్తా రాలేదా"అంది సంతోషం గ నుదిటి మీద ఉన్న చెమట ని చెంగుతో తుడుచుకుంటూ. " ఆమె రాకుండా ఉంటుందా అంటీ..అదుగో..వాళ్ళ అయన దగ్గరకి వెళ్ళింది" అంతో కొష్టం వైపు చూపిస్తో. రత్నం నవ్వుకుంటూ..మల్లి వంట గదిలోకి వెళ్ళింది. అక్కడ ఎవరు లేకపోవడం తో లావణ్య అటు ఇటు చూసి ...వెల్లకిలా పడుకొని నిద్ర పోతున్న రామిరెడ్డి చొక్కా పై గుండీలు రెండు తీసి, అక్కడ ఉన్న కంది గింజంత బుడిపెలను చూపుడు వేలి తో పొడిచింది. సడన్ గ మెలుకువ వచ్చింది రామిరెడ్డి కి. చటుక్కున కళ్ళు తెరిచి చూడగా...పక్కనే లావణ్య. నిద్ర మథు వదిలి ఆశ్చర్యతో లేవబోగా "ఎం మావ...పట్ట పగలు ఈ నిద్ర...లే...మా అత్త కూడా వచ్చింది ...." అంటూ వంట గాడి లోకి వెళ్లి గ్లాస్ లో మంచి నీళ్లు తెచ్చి ఇచ్చింది. రామిరెడ్డి ఆ నీళ్లు తాగి ,మొహం కడుక్కున్నాడు. టవల్ తో మొహం తుడుచుకుంటూ ఉండగా..రెడ్డి ,నిర్మలమ్మ ఇద్దరు లోపలి వచ్చారు. రామిరెడ్డి ని చూసి నవింది నిర్మలమ్మ. రెడ్డి నిర్మలమ్మని అక్కడే ఉండమని లోపలి వెళ్ళాడు. వెంటనే రామిరెడ్డి నిర్మలమ్మ ని దగ్గరకి తీసుకోబోగా..ఆ చేతిని గట్టిగా పట్టేసింది లావణ్య. ఆ చేతిని అలాగే తన భుజం మీద వేసుకొని కళ్ళెగ రేస్తూ " అత్త మీద చెయ్యి వేయాలంటే లైసెన్స్ ఉండాలి బాబు...." అంది కొంటెగా. "లైసెన్స..."అంటూ రామిరెడ్డి అయోమయం గ మొహం పెట్టగ.." అవును..లైసెన్సే...." అంటూ తన మీద లో ఉన్న తాళి చూపించింది. విషయం అర్ధం అయిన రామిరెడ్డి కసి అణుచుకోలేని స్థాయి కి చేరింది. వంట్లో రక్తం అంట ఉడుకెత్తి పోయి జరా జరా పరిగెతుతోంది.


"పాపం...లైసెన్స్ అంటే తెలీదు మావ గారికి..." అంటూ రెడ్డి చెయ్యి వదిలేసి అత్త మీద చుట్టూ చెయ్యి వేసి " ఇక్కడ ఎవరు లైసెన్స్ కడితే వాళ్లదే మా అత్త " అంది డిమాండ్ చేస్తున్నట్టుగా. అప్పటికే నిర్మలమ్మ కి మంచి అనుభవాలు ఉన్నాయి.కానీ
తాళి కటించుకోవడం అనేది చాల కొత్తగా...పిచ్చెక్కించేలా ఉంది. ఆ ఆలోచనకే జాకెట్ లో మొనలు నీలిగాయి. మొదటిసారి కొత్తగా తొడల మధ్య ఎదో జిగటగా అనిపించింది. జబ్బలు బిరుసెక్కి జాకెట్ దారాలు సాగిపోయాయి. కోడలు పెట్టిన ఈ ఆఫర్ కసి గ అనిపించింది. ఈ ఇద్దరిలో ఎవరి పాకలో పాడుకుంటానో అన్న ఆలోచనతో గుండెలో లబ్ దబ్ శబ్దం తనకే వినిపించేలా మొగసాగింది.
ఏ లోగా రెడ్డి లోపలి వెళ్లి మొన్న టౌన్ కి వెళ్లినపుడు తెచ్చిన పసుపు తాడు కోసం వెతకసాగాడు. కానీ అది ఎక్కడ ఉందొ కనిపించడం లేదు. కోడలు ఏ రూల్ పెట్టకపోయినట్టు అయితే ఏ పాటికి నిర్మలమ్మకి దబిడి దిబిడి మొదలు పెట్టేవాడే. కానీ ఇపుడు లైసెన్స్ లేకుండా చేయి వేయడానికి వీలు లేదు అనడం తో ఆత్రం గ వెతకసాగాడు. రామిరెడ్డి దగ్గర కూడా లేదు. ఎం చేయాలో ఇద్దరికీ అర్ధం కావడం లేదు. వీళ్ళ అవస్థ గమనించిన రత్నం తన మేడలో పసుపుకొమ్ము కట్టుకొని ,తన తాళి తీసింది. కానీ ఇపుడు ఇద్దరిలో ఎవరికీ ఇవ్వాలో అర్ధం కాలేదు. అపుడు రత్నం కి ఒక ఆలోచన వచ్చింది. ఇద్దరినీ పిలిచింది. "మీ ఇద్దరికీ ఇపుడు నిర్మలమ్మ కావాలి... న దగ్గర ఒక్క తాళి మాత్రమే ఉంది...కాబట్టి మీ ఇద్దరు కలిసి కట్టి లైన్స్ తీసుకోండి" అంది తెలివిగా. ఇద్దరి మొహాలు వెలిగిపోయాయి. మొడ్డలు బార చాపుకున్నాయి. వెంటనే తాళి తీసుకొని ఇద్దరు చెరొక మూడు ముళ్ళు వేశారు. మొత్తం ఆరు ముళ్ళు. ఆలా తాళి కట్టారో లేదో..వెంటనే నిర్మలమ్మ వాళ్ళ ఇద్దరికీ పాదాభివందము చేసింది. ఆమె ఆలా చేయడం లావణ్య కి కొత్తగా అనిపించింది. ఆమె తన అత్త నేనా అనిపించింది. ఎందుకంటే నిర్మలమ్మ తో పోల్చుకుంటే వాళ్ళు ఇద్దరు వయసులో చిన్నవారు. పైగా చదువు సంధ్య లేనివారు. మొరటు మనుషులు. మాములుగా అయితే నిర్మలమ్మ కనీసం వాళ్లతో మాట్లాడటం కూడా జరగదు. కానీ కామం మనిషితో ఎంత పని అయినా చూపిస్తుంది అని అపుడు లావణ్య కి అర్ధం అయింది. నిర్మలమ్మ ఆశీర్వాదం కోసం కిందకి వంగగానే వాళ్ళు ఇద్దరు కాళ్ళు వెనక్కి తీసేసారు. నిర్మలమ్మకి అర్ధం కాలేదు. అపుడు " నిను తాకలంటే లైసెన్స్ అని రూల్ పెటింది నీ కోడలు...ఇపుడు మమ్మల్ని తాకాలంటే మా దగ్గర లైసెన్స్ తీసుకోవాలి అనడు రామిరెడ్డి వెటకారం గ నవ్వుతు. వాళ్ళు ఎదో భారీ ప్లాన్ వేశారని నిర్మలమ్మకి,లావణ్య కి అర్ధం అయింది కానీ అది ఏంటో తెలియక టెన్షన్ మొదలయింది. " ఏంటో ఆ రూల్" అంది లావణ్య ధైర్యం గ. అపుడు రామిరెడ్డి అందుకుంటూ." మొదటి రూల్..ఇద్దరు జాకెట్లు మార్చుకోవాలి "అన్నాడు. ఆటను ఆలా ఎందుకు ఏనాడో వెంటనే లావణ్య కి అర్ధం అయింది. లావణ్య కంట నిర్మలమ్మ కొంచం సన్నగా ఉంటది. ఇపుడు లావణ్య నిర్మలమ్మ జాకెట్ వేసుకుంటే ఆమెకి సరిపోదు. లావణ్య ని ఆలా చూడడానికి ఇలా ప్లాన్ చేసారని అర్ధం అయింది లావణ్య కి. కానీ నిర్మలమ్మ కి ఆ రూల్ అర్ధం కాలేదు. కానీ సరే అని విప్పుకుంది. ఇద్దరు పక్క రూమ్ లోకి వెళ్లి మార్చుకొని వచ్చారు. నిర్మలమ్మ జాకెట్ చిన్నగా ఉండడం తో లావణ్య కి జబ్బలు దగ్గర పేరుకుపోయింది జాకెట్. గుండెల మీద మధ్యలో హుక్ పట్టలేదు. వీపు దగ్గర పెయింట్ వేసినట్టు అతుక్కుపోయింది . నిర్మలమ్మ కి కొంచం లూస్ గ ఉంది. " ఆ...ఇపుడు ఒకే నా మావ గార్లకి" అంది లావణ్య నడుము మీద చెయ్యి పెట్టుకొని వయ్యారం గ నిలబడి. అపుడు రెడ్డి అందుకొని"ఇంకొక రూల్ ఉంది...మీ అత్త జాకెట్ విప్పకుండా..అంటే ఒక్క హుక్స్ కూడా తియ్యకుండానే మాకు పాలు ఇవ్వాలి"అన్నాడు నిర్మలమ్మ గుండెలవంక ఆశగా చూస్తూ. ఈసారి నిర్మలమ్మ కి,రత్నం కి అర్ధం కాలేదు. ఆలా ఎలా కుదురుతుందా అని ఆలోచిస్తూ ఉండగా..లావణ్య పరిగెట్టుకుంటూ వంట గాడి లోకి వెళ్లి కత్తెర తీసుకొని వచ్చింది. "అత్తయ్య ఇటు తిరుగు..ఏ రోజు మనం ఓడిపోకూడదు" అని పైట పక్కకి జరిపి నిర్మలమ్మ కుడి చన్ను మీద ఉన్న జాకెట్ ని బొటన వేలు,చూపుడు వేలితో పట్టుకొని కొంచం ముందుకి లాగి సపక్ మని కత్తెర తో కత్తిరించింది. ఆలా కత్తిరించి జాకెట్ ని వదలగానే ,అప్పటికే నిక్క పొడుచుకొని ఉన్న మొన టింగు మంటూ బయటకి దూకింది. "ఆ...ఇపుడు సరే నా మావ గార్లకి" అనగానే రామిరెడ్డి ఇంకా ఆపుకోలేక లావణ్య ముందే నిర్మలమ్మ బుడిపె ని వేలితో పట్టి లాగి నలిపాడు. "ఓ మావా...ఏంటా మోటు సరసం...ఇప్పటికే నలుగురికి మోక్షం పంచిన గుండె అది...మర్యాదగా చూసుకో దాన్ని " అంది. "నాలుగురా..." అని రెడ్డి అనగానే "అవును...మా అయన..మా మామ..మీ ఇద్దరు ఇపుడు" అంది నవ్వుతు. వెంటనే రామిరెడ్డి బుడిపె ని వదిలేసి కుచ్చిళ్ళ లోపలి చెయ్యి దోపాడు మొరటుగా. ఇలా లావణ్య ముందు చేయడం నిర్మలమ్మ కి కొంచం ఇబ్బంది గ అనిపించింది. వెంటనే రామిరెడ్డి చెయ్యి తీసేసి లోపలికి వెళదాం అని సైగ చేసింది.







మళ్ళీ తనలో ఉన్న చిలిపితనం బయటకి రాసాగింది. గది లోకి తొంగి చూడాలని బలం గ ఉంది కోరిక. కానీ ఆలా చేస్తే తన బెట్టు పోతుంది అన్న భయం. ఈ లోగ బయట నుండి రత్నం గొంతు వినిపించసాగింది"రండి ..పంతులుగారు..చాలా రోజులు అయింది ..తమరు మా ఇంటికి వచ్చి " అనింది రత్నం. ఎవరు వచ్చారో లావణ్య కి అర్ధం కాలేదు. కిటికీ లో నుండి బయటకి తొంగి చూసింది. ఒక 50 ఏళ్ళ వయసు ఉంటుంది. ఆయనని చూడగానే పూజారి అని అర్ధం అయింది. బక్క పలచగా ఉన్నాడు. నుదుటన విభూది పూసుకొని ఉన్నాడు. రత్నం లోపలి వచ్చి లావణ్య కి పక్కకి వెళ్ళమని సైగ చేసింది. లోపల ఉన్న కుర్చీ తీసుకెళ్లి బయట వేసింది. అయన కూర్చున్నాడు. " ఈమె..రత్నం...ఏది రెడ్డి...కోతలకు ముహూర్తం అన్నాడు...మళ్ళీ కనబడలేదు" అనడు అయన రత్నం తో. " ఆచారి గారు..అయన లోపల నిద్రపోతున్నాడు...లేపుతాను ఉండదని...మీ అంతటివోల్లు మా ఇంటికి రావడం మా అదృష్టం.."అని రత్నం లోపలి వచ్చి "మావా.."అని పిలిచింది చిన్నగా. రెడ్డి తలా బయటకి పెట్టి ఏందీ అనడు. " ఆచారి గారు వచ్చారు" అని చెపింది రత్నం. దెబ్బకి రెడ్డి మంచం మీద నుండి కిందకి ఒక్క అంగలో దూకాడు. ఆచారి అంటే ఓ ఉర్లో అందరికి చాలా గౌరవం మరియు భయం. తప్పుగా ప్రవర్తిస్తే శాపం వస్తుందని భయం అందరికి. రెడ్డి డ్రాయేర్ లో ఉన్నాడు. అది కూడా రంగు వెలిసిపోయిన పాత డ్రాయేర్. ఎదురుగ లావణ్య ఉండడం తో రెడ్డి పక్కనే ఉన్న టవల్ చుట్టుకున్నాడు. గబా గబా చొక్కా తగిలించుకొని మొహాన్ని తుడుచుకుంటూ బయటకి వచ్చి" నమస్కారం పంతులు గారు.."అని చేతులు కట్టుకొని నిలబడ్డాడు. ఆచారి దగ్గర అందరు నిలబడే ఉంటారు. "అదే రెడ్డి..ముహూర్తం అన్నావ్ కదా.. అది చెప్పి పోదామని వచ్చా..సాయంత్రం కలవు ఒకసారి" అని కుర్చీ లో నుండి లేచాడు ఆచారి గారు. ఈ లోగ లోపల నుండి నవ్వులు వినిపించాయి ఆచారి గారికి. "ఎం రెడ్డి..చుట్టాలు వచినట్టున్నారే...మీ చెల్లెలి తరుపు వాళ్ళ.."అన్నాడు పలకరింపుగా. ఎం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు రెడ్డి గ సడన్ గ.
వెంటనే ఆచారి గారు చొరవ తీసుకొని ఇంటిలోకి వెళ్ళాడు పలకరిద్దామని. రెడ్డి వాళ్ళ చెల్లెలు ఆచారి గారి కి చిన్నప్పటి నుండి పరిచయం. లోపలి వెళ్ళగానే అక్కడ కుర్చీలో లావణ్య,నిర్మలమ్మ కూర్చొని ఉన్నారు. అప్పటినే నిర్మలమ్మ బట్టలు సర్దుకొని మాములుగా కూర్చుని ఉంది. రామిరెడ్డి లోపల ఉన్నాడు..బయటకి కనపడకుండా. నిర్మలమ్మ ని చూడగానే ఆచారి గారు " నువ్వు బడి లో టీచర్ వి కదూ...ఇక్కడ ఉన్నావు ఏంటి..." అని "ఈ పిల్ల ఎవరు.."అన్నాడు లావణ్య ని పరిశీలిస్తూ. "ఎం లేదు సార్..మధ్యన భోజన పధకానికి బియ్యం ఇక్కడే వండిస్తున్నా...చూద్దామని వచ్చా...ఆమె న కోడలు" అంది ఏ మాత్రం భయం లేకుండా నిర్మలమ్మ. నిర్మలమ్మకి ఆచారి గారు అంటే చాల కోపం. ఎందుకంటే ఆయనకి తక్కువ కులం వాళ్ళు అంటే చాలా చిన్న చూపు. కనీసం మనుషుల లాగా కూడా చూడడు. ఆమె ఆలా సమాధానం చెప్పడం ఆచారి గారి కి నచ్చలేదు. తనతో ఎవరు అంట ధైర్యం గ మాట్లాడరు. నిర్మలమ్మ ని ఒకసారి పైకి కిందకి చూసిచూసి బయటకి వచేసాడు విసురుగా. " ఇలాంటి వాళ్ళని ఇళ్లలోకి రానివ్వకు" అని రెడ్డి తో కోపం గ చేపి వెళ్ళిపోయాడు ఆచారి గారు.



అయన వెళ్ళగానే రెడ్డి లోపలి వచ్చి నిర్మలమ్మ తో " నీ యమ్మ..నిను బయటకి ఎవడు రమ్మన్నాడు..ఇపుడు అయన వెళ్లి ఊరు అంట చెప్తాడు " అన్నాడు కోపం గ. అపుడు నిర్మలమ్మ రెడ్డి ని ఉడికిస్తూ "చెప్పుకుంటే చెపుకొనియ్ ..మనం మనం అయినా వాళ్లమేగా"అంది ఓరగా నవ్వుతు. రెడ్డి కి కోపం నషాళానికి ఎకింది. కానీ అక్కడ లావణ్య ఉండడం తో కంట్రోల్ చేసుకొని " నీకు అట్లనే ఉంటది." అని అక్కడ ఉన్న కుర్చీలో కూర్చున్నాడు. వెంటనే నిర్మలమ్మ రెడ్డి భుజం మీద చెయ్యి వేసి " కోపం ఎందుకమ్మా... న చిట్టి తల్లి కదూ" అని లావణ్య,రత్నం ఇద్దరు అక్కడ లేకపోవడం గమనించి పవిట పక్కకి తీసి జాకెట్ బయటనే ఉన్న నిపిల్ ని నోట్లోకి పెటింది. " బాయి తాగు....కోపం పోద్ది"అని రెడ్డి మొహాన్ని కుడి రొమ్ము మీద వెతుకుంది. అపుడే గది లో నుండి బయటకి వస్తున్నా రామిరెడ్డి ఆ మాట విని "ఓసి నీ...మదం మాములుగా లేదే...అయినా నీ సళ్ళు ఎంత చీకినా ఒక్క చుక్క పాలు కూడా రావు..అదే..నీ కోడలి సళ్ళు అనుకో...పట్టుకుంటే చాలు..చిందించి కొట్టేలా ఉన్నాయి..పాలు "అని వచ్చి నిర్మలమ్మ ఎడమ వైపు పవిట పక్కకి నెట్టి నిపిల్ ని అందుకున్నాడు నోటినిండా. కుడి వైపు రెడ్డి,ఎడమ వైపు రామిరెడ్డి ఒకేసారి రెండు బుడిపెలను ఆబగా చీకసాగాడు. "అయినా పెద్ద రెడ్డి గారికి..పాలు రాని నావి వద్దులే" అని నోట్లో నుండి తియ్యబోయింది. అపుడు రామిరెడ్డి నిర్మలమ్మ వీపు మీద ఒకటి చరిచి " సేయ్...రంగసాని...పాలు రాకపోయినా గాని..నీ సళ్ళు,సంక వదలడం మొగ పుట్టుక పుట్టిన వాడి తరం కాదులే " అని మళ్ళీ చీకుతుండగా...ఆ సమయం లో బయట నుండి లావణ్య లోపలి వచ్చింది. ఆమెని చూసి నిర్మలమ్మ సర్దుకోబోగా...రామిరెడ్డి కావాలని ఆమెని వదలకుండా గట్టిగ చేతులు వెనక్కి బెట్టి జువ్వు మంటూ పీలచసాగాడు నిర్మలమ్మ ఎడమ బుడిపె లోని రసాలు. లావణ్య ఎదురుగ ఆలా చేస్తుందాం తో నిర్మలమ్మ తల పక్కకి తిప్పుకుంది.

[qisraju]

రామిరెడ్డి కావాలని బుడిపేని ఆబగా చీకుతూ లావణ్య చూడాలని నిర్మలమ్మ పిర్రలను గట్టిగ పిసకసాగాడు. మధ్య మధ్యలో పిర్రల మధ్య వేలు పెట్టి పొడవసాగాడు. ఆ పోటు కి నిర్మలమ్మ ఎగిరి ఎగిరి పడసాగింది. ఇంకా లాభం లేదు అనుకున్న లావణ్య ,నిర్మలమ్మ ని చెయ్యి పట్టుకొని పక్క కి తీసింది. " ఆపండి మామలు...పుట్టిన దగ్గర నుండి ఆడ వాసనా ఎరగని వాళ్ళ లాగా బిహేవ్ చేస్తున్నారు....మీరు మరీ..." అంది పక్కకి లాగి నిర్మలమ్మ గుండెల మీద పవిట కప్పుతూ. అపుడు రామిరెడ్డి అందుకొని " అడా వాసనా బాగానే తెలుసు...కానీ నే అత్త సంక వాసన చూడు..నీకు అర్ధం అవుతుంది...ఈ వయసులో కూడా ఇత్త ఉంది అంటే...పెళ్లి అయినా కొత్తలో ...బాగా దెంగించుకునే ఉంటది ..." అనడు కసిగా. సంక అనే పదం వినగానే లావణ్య కి కొంచం ఇబ్బంది జి అనిపించి.." ఛీ..ఏంటి మామ..ఆ మాటలు..మరీ పచ్చిగా..." అని నవ్వుతు."అత్తమ్మ...ఇంకా బయలుదేరడం...జాకెట్ మార్చుకుందాం ర" అని గాడి లోకి తీసుకెళ్లింది. కొంచం సేపటికి ఇద్దరు మార్చుకొని బయటకి వచ్చారు. ఈ అవకాశం కోసమే రామిరెడ్డి కాసుకొని ఉన్నాడు. ఎందుకంటే ఈ జాకెట్ లావణ్య వేసుకుంటే బుడిపెలు చూడొచ్చు అని ప్లాన్. లావణ్య బయటకి రాగానే చుసిన రామిరెడ్డి ఆశల మీద నీళ్లు చల్లినట్టు అయింది. లావణ్య ఆ చిరిగినా బొక్కల దగ్గర కర్చీఫ్ అడ్డం పెట్టేసింది జాకెట్ లోపల. కాబట్టి ఏమి కనిపించడం లేదు. రామిరెడ్డి మొహం చూసి పగలబడి నవింది లావణ్య. ఏ లోగ నిర్మలమ్మ తాళి బొట్టు తీసేసింది. ఇంతలో కార్ కూడా వచ్చింది.ఇద్దరు మల్లి కలుద్దాం అని రెడ్డ్ బ్రోస్ కి చెప్పి బయలుదేరారు.



కార్ బయలుదేరి ఓరి బయటకి వచ్చింది.అత్త కోడళ్ళు ఇద్దరు వెనక సీట్ లో కూర్చొని ఉన్నారు. వాళ్ళ కార్ కి ఆచారి గారు టీవీఎస్ బైక్ మీద ఎదురు వచ్చారు. ఆచారి గారిని చూడగానే నిర్మలమ్మ లావణ్యతో" ఛీ..వేడు ఎదురయ్యాడు..దరిద్రుడు..." అని అనగానే లావణ్య " అత్తమ్మ..ఎందుకు అయన అంటే కోపం..మంచోడు కాదా" అని అడిగింది. అపుడు నిర్మలమ్మ " ఎవడు..వాడా...పరమ నీచుడు...వాడికి ఎస్ సి లు అంటే కోపం...ఫ్రీ గ ఉద్యోగాలు వస్తాయని వాడి ఫీలింగ్...అసలు లెక్క లేకుండా మాట్లాడతాడు వెధవ...నేను చిన్నప్పటి నుండి మెరిట్ స్టూడెంట్స్ ని...న జాబ్ కూడా ఓపెన్ క్యాటగిరీ లో వచ్చింది..వాడికి ఇది తెలియదు...ఒకవేళ తెలిసిన వాడి బుడ్డి మారదు " అంది కోపం గ.
ఆమె కోపం ,బాధ అర్ధం చేసుకున్న లావణ్య వెంటనే కార్ ఆపమంది. ఎందుకో నిర్మలమ్మ కి అర్ధం కాలేదు. వెంటనే కార్ దిగిన లావణ్య కొంచం వెనక్కి వచ్చి " ఆచారి గారు...ఒకసారి ఆగుతారా" అని పిలవగా..అప్పటికే కొంచం ముందుకు వెళ్లిన ఆచారి గారు వెనక్కి వచ్చి "ఏంటి"అన్నట్టు చూసాడు. " ఎం లేదు ఆచారి గారు...ఇంట్లో వ్రతం చేసుకోవాలి..మీకు వేలు కుదురుతుందేమో అని అడగాలని పిలిచాను " అంది లావణ్య వినయం గ. అపుడు ఆహార గారు " మీ ఇంట్లో వ్రతం ఏంటి..మీరు క్రిస్టియన్స్ కదా.." అనడు అనుమానం గ. " మా అత్త వాళ్ళ క్రిస్టియన్స్ ...నేను హిందూ..." అంది లావణ్య గొప్పగా. అపుడు ఆచారి గారు నవ్వుతు" అవునా...నిను చూడగానే అనుకున్న ...మన పిల్ల అని..అయినా పోయి పోయి వాళ్ళ ఇంటికి ఎందుకు వెళ్లవు" అనడు ఆరా తీస్తూ. అపుడు లావణ్య " నాకు అయన ఇష్టం...అయినా ఇవన్నీ తరవాత మాట్లాడుకుందాం ఆచారి గారు..మీరు రేపు రాగలరా " అని అడగ గానే వప్పుకున్నాడు . లావణ్య థాంక్స్ చెప్పి వెళ్లి కార్ లో కూర్చుంది. అపుడు నిర్మలమ్మ " ఏంటి వాడి దగ్గరకి వెళ్లవు...ఎం మాట్లాడవు" అంది కొంచం కోపం గ. "అత్తయ్య..ఆటను నిన్ను అవమానించాడు అని చెప్పావు కదా..అలంటి వాడిని వదలకూడదు..బుద్దిచెప్పాలి..అందుకే రేపు మన ఇంట్లో పూజ ఉంది అని చెప్పి రమ్మన్నా..రేపు ఎలాగూ ఇంట్లో మన ఇద్దరమే కదా ఉండేది...అయన సంగతి రేపు చూద్దాం" అంది తెలివిగా. నిర్మలమ్మ కి అది నచ్చకపోయినా లావణ్య ని ఏమి అనలేక సైలెంట్ గ ఉంది.






మరుసటి రోజు అనుకున్న విధం గానే ఆచారి గారు పట్నం వెళ్లి నిర్మలమ్మ ఇంటికి వెళ్ళాడు. లావణ్య నిజం గానే పూజ కి ఏర్పాట్లు చేసింది. నిర్మలమ్మ ఏమి అనలేదు . ఎందుకంటే నిర్మలమ్మ అందరిని గౌరవిస్తుంది. ఎవరిని బాధ పెట్టదు.
ఆచారి గారు రాగానే లావణ్య ఎదురు వెళ్లి నమస్కారం చేసి పూజ గది లోకి తీసుకెళినది. ఆచారి గారు పూజ మొదలు పెట్టారు. నిర్మలమ్మ ఆ గది లోకి వెళ్ళలేదు. బయట హాల్ లో కూర్చొని పేపర్ చదువుతూ ఉంది. కాసేపటికి పూజ అయిపొయింది. "మీరు ఇక్కడే కూర్చొని ఉండండి..కాఫీ తెస్తాను " అని చెప్పి లావణ్య వెళ్లి కాఫీ తీసుకొని వచ్చింది. ఆచారి గారు కాఫీ తాగుతుండగా.." మీకు మా అత్తయ్య అంటే ఎందుకు కోపం" అంది చిన్నగా...దానికి ఆచారి గారు " అబే..అదేం లేదు..ఆమె మీద నాకు కోపం ఏమి లేదు..." అనడు కాఫీ చప్పరిస్తూ. "ఆలా కాదు..ఆమెని లెక్క చేయకుండా మాట్లాడతారు అని చేపి బాధ పడింది నాతో" అంది లావణ్య సాగదీస్తూ . "చ..ఆలా ఎందుకు చేస్తాను..ఆమెతో మాట్లాడింది లేదు ఇంతవరకు.." అనడు ఆచారి గారు. "సరే..నేను బట్టలు ఆరేసి వస్తాను..మీరు అత్తయ్య మాట్లాడుకుంటూ ఉండండి " అని చెప్పి లావణ్య బయటకి వచ్చి బట్టలు తీసుకొని డాబా మీదకి వెళ్ళింది.




అపుడు ఆచారి గారు బయటకి వచ్చాడు. అక్కడ హాల్ లో ఉన్న నిర్మలమ్మ ఆచారి గారిని చూసి లేచి నిలబడింది. అపుడు ఆచారి గారు " నిర్మలమ్మ గారు...మిమ్మల్ని నేను తక్కువగా మాట్లాడానని లావణ్య గారి తో చెప్పారంట కదా...నేను ఎపుడు మాట్లాడాను ఆలా.."అనడు పలకరింపుగా. అపుడు నిర్మలమ్మ కి కొంచం కోపం తగిపొయింది. "అబే...అదేం లేదు అంది..ఎదో తెలియక ఆలా అని ఉంటుంది...కూర్చోండి" అని సోఫా చూపించింది . ఆచారి గారు కూర్చోగానే పాకాన ఉన్న చైర్ లో తాను కూర్చుంది. అపుడు ఆచారి గారు "మీ సర్ ఎం చేస్తారు " అని అడగ గానే సివిల్ ఇంజనీర్ అని చెపింది. ఆచారి గారికి కూడా వాళ్ళ ఫామిలీ గురించి తెలియగానే కొంచం గౌరవం కలిగింది. "నిర్మలమ్మ గారు..నేను ఎపుడన ...పొరపాటుగా మాట్లాడి ఉంటె మనసులో పెట్టుకోకండి "అనడు అర్దించి నట్టుగా. నిర్మలమ్మ కి చాల సంతోషం అనిపించని. అసలు ఆచారి ఇలా మాట్లాడతాడు అని ఆమె వుహింహలేదు. "అయ్యూ..మీరు పెద్ద వాళ్ళు..ఆలా అనకండి..."అంది పవిట కొంగు భుజాల నిండుగా కప్పుకుంటూ. "సరే..వెళ్ళొస్తా మేడం గారు.." లేవగానే..." భోజనం చేసి వెళ్ళండి ఆచారి గారు " అంది నిర్మలమ్మ వినయం గ. ఏ లోగ లావణ్య బట్టలు ఆరేసి వచ్చింది. ఇద్దరు మంచిగా మాట్లాడుకోవడం గమనించి చాల సంతో షం గ అనిపించి "మీరు భోజనం చేసినాకే వెళ్ళాలి..." అంది డిమాండ్ చేసినట్టు.
సరే అని కూర్చున్నాడు ఆచారి గారు. చేతులు కడుకోవడానికి బాత్ రూమ్ లోకి వెళ్ళాడు. అక్కడ చేతులు కాసుకొని బయటకి రాబోతుండగా...అక్కడ చీర ,లంగా..జాకెట్ కుప్పగా వేసి ఉన్నాయి. అవి చూడగానే ఆచారి గారికి కొంచం సలపరం అనిపించి చిన్నగా వాటిని తాకి చూసాడు. చిన్నగా శబ్దం రాకుండా లంగా ని బయటకి తీసాడు. దాన్ని రెండు చేతులతో పట్టుకొని పరిశీలనగా చూసాడు. అది పసుపు రంగు లంగా. పిర్రల దగ్గర బాగా నలిగి పోయి ఉంది. వెంటనే దాన్ని ముక్కు దగ్గర పెట్టుకొని చిన్నగా వాసన పీల్చాడు. కొత్తగా అనిపించిన్ది ఆ వాసన. ఆచారి గారికి ఆ వయసులో ఆలా వేరే ఆడవాళ్ళ బట్టలు చూడగానే ఆలా చేయాలి అనిపించింది. లంగాని మెల్లగా అక్కడే పెట్టి జాకెట్ బయటకి లాగాడు చీర లో నుండి. మెత్తగా ఉంది జాకెట్. చేతుల దగ్గర మడతలు పది ఉన్నాయి. అంతకు ముందే విప్పడం వాళ్ళ చంక దగ్గర చెమట పూర్తిగా ఆరలేదు. చిన్న మరకలు ఉన్నాయి చంకల దగ్గర. ఆ మారక దగ్గర చిన్నగా నాలుకతో నాకాడు. ఉప్పగా ఉంది. ఎందుకో ఆ దెబ్బకి ఆచారి గారి పంచ లో అలజడి మొదలయింది. రెండో చంక దగ్గర కూడా చిన్నగా నాకి వాసన చూసాడు. కొంచం సెంట్,చెమట ,మల్లెపూల వాసన మిక్స్ అయి ఉన్న వాసన చూడగానే ఆచారి గారికి జివ్వుమంది. ఇలాంటి వాసన అయన ఇంట వరకు ఎక్కడ చూడలేదు. పిచ్చెక్కిపోయింది ఆయనకి. జాకెట్ మల్లి అక్కడే పెట్టి బయటకి రాబోతు..మల్లి వెనక్కి వెళ్లి చీర ఎత్తి జాకెట్ వాసన మల్లి గట్టిగ పీల్చి బయటకి వచ్చాడు. అప్పటినే లావణ్య భోజనం సిద్ధం చేసి ఉంచింది.

చ్చి భోజనానికి కూర్చున్నదే కానీ మనసంతా అదోలా అయిపోండి ఆచారి గారికి. వాళ్ళ ఆవిడా చనిపోయి 6 ఏళ్ళు అవడం వాళ్ళ ఈ మధ్య పూర్తి బ్రహ్మచర్యం పాటించడం వాళ్ళ ఆ ఆలోచనలకూ పదూరం అయిపోయారు. కానీ మల్లి ఈ కొత్త ఆడ వాసన ఆయనని కొంచం ఇబ్బంది పెట్టడం మొదలయింది. మనసు నిండా ఒకటే ఆలోచన..ఆ బట్టలు ఎవరివి అని. అంట మత్తు ఎకించే ఆ గమ్మతు వాసన ఎవరిదో తెలియని సందిగ్ధం . ఆలా అని ఎలా తెలుసుకోవాలి కూడా తెలియని స్థితి. అప్పటికే అవకాశం దొరికినపుడు అల్లా అత్తా కోడళ్లను నఖ శిఖ పర్యంతం దొంగ చూపులతో గమనిస్తున్నదే కానీ ,దేహాన్ని బట్టి దేహ సువాసన పట్టేయడం అయన వాళ్ళ కావడం లేదు. ఇద్దరి జాకెట్లు దాదాపు ఒకేలా ఉన్నాయి. చీరలు కూడా. ఇదే ఆలోచనలో పడి భోజనాన్ని ముగించుకొని బయట పడ్డాడు.

[qisraju]

ఆ రోజు నుండి ఆచారి గారి ప్రవర్తన లో మార్పులు రాసాగాయి. ఎపుడు ఎదో ఆలోచిస్తూ ఉండసాగారు. నెరిసిన గడ్డాన్ని తీసేయాలన్న ఆలోచన కూడా ఆయనకి రావడం లేదు. ఆ వాసన ఆయనని పిచ్చి వాడిని చేసింది . ఆ స్త్రీ ఎవరో కనుకొని వాళ్ళ కాళ్ళు పట్టుకొని అయినా వాళ్ళని తనివితీరా అనుభవించాలని మనసు నిండా ఆలోచన. ఆయనని వూరు అంతా గౌరవిస్తారు. ఒకవైపు ఊరిలో అయన ఇలా అయిపోయాడని తెలిస్తే ,నలుగురిలో చులకన అయిపోతానేమో అన్న దిగులు. మరో వైపు ఆ పద్మిని జాతి మదవతి ఎవరో తెలియని సందేహం. దాదాపు రోజుకి ఒక్కసారి అయినా బడి మీదుగా ప్రయాణం చేసేవాడు ఏదన్న క్లూ దొరుకుతుంది అన్న ఆశతో. ఒకరోజు బడి మీదుగా వెళ్తుంటే టైలర్ బాషా బడిలో నుండి రావడం అయన కంట పడింది. ఆచారి గారి కాళ్ళు తళుక్కున మెరిసాయి.

ఆచారి గారిని చూడగానే బాషా సైకిల్ దిగి నమస్కారం చేసాడు వినయం గ. "ఎం బాషా బాగున్నావా...బడి లో మీ పిల్లలు చదువుతున్నారా" అని అడిగాడు ఆచారి. "లేదు అయ్యగారు..టీచరమ్మ కి బ్లౌజ్ కుట్టే పని మీద వచ్చాను..." అన్నాడు బాషా. ఆ మాట వినగానే ఆచారికి మళ్ళా ఒకసారి ఆరాటం మొదలయింది. "ఓహో..అవునా..సరే బాషా..నాకు కూడా ఒక చొక్కా కుట్టే పని ఉంది...పద..నీతో వస్తా...కొలతలు తీసుకుందువు గని" అన్నాడు. "ఆయూ..పంతులుగారు..మీరు రావడం ఎందుకు..సాయంత్రం నేనే వచ్చి మీ కొలతలు తీసుకుంటా" అన్నాడు బాషా వినయం గ. " ఎం కాదులే బాషా..మల్లి నీకు శ్రమ ఎందుకు...నువ్వు పద..నేను వస్తున్నా" అని నీరు గ బాషా ఇంటికి వెళ్ళాడు. ఇంటి బటయ అరుగు మీద బాషా మిషన్ పెట్టుకొని కొడుతుంటాడు. ఇంటికి వెళ్ళగానే బాషా "అయ్యా..మీకు కుర్చీ తెస్తా ఉండదనుండి.." అని లోపలి వెళ్ళాడు తన చేతిలో కవర్ అక్కడ పెట్టి. బాషా ల వెళ్ళగానే ఆచారి గారు ఆ కవర్ తీసుకొని గబా గబా దానిలోకి చెయ్యి పెట్టి జాకెట్ ని బయటకి తీసాడు. అది జాకెట్ గుడ్డ . అది చూసి మల్లి లోపలి పెట్టి జాకెట్ తియ్యబోగా బాషా హాట్ తీసుకొని బయటకి వచ్చాడు. వెంటనే ఆ కవర్ అక్కడ పెట్టేసి కుర్చీలో కూర్చున్నాడు ఆచారి గారు. బాషా కొలతలు తీసుకున్నాడు. అయిపోయాక ఆచారిగారు అక్కడ కూర్చున్నారు. అయన ఆలా కురహువడం బాషా కి కొత్తగా అనిపించింది. అయన ముందు కూర్చుని కుట్టడం కొంచం ఇబ్బంది అనిపించింది. ఎందుకంటే ఆచారి గారి రాక కోసం చాల మంది ఎదురు చూస్తూ ఉంటారు. కానీ అయన వెళ్ళరు. అలాంటిది ఏ రోజు పిలవకుండానే వచ్చి కూర్చోవడం కొంచం సంతోషం గ అనిపించింది బాషా కి. " బాషా..టీచరమ్మ ఉండేది టౌన్ లో కదా..మరి నే డాగర కుటించుకోవడం ఏంటి" అన్నాడు ఆశ్చర్యం గ ఆచారి గారి.
దానికి బాషా "మాడం గారికి నేను సరిగ్గా కొడతానని నమ్మకం అంది..మాడం వె కాదు..వాళ్ళ కోడలి గారివి కూడా నాకే ఇస్తారు.." అన్నాడు కొంచం గర్వం గ. "అవునా..వెరీ గుడ్... ఆ పేరు నిలబెట్టుకో..ఇంతకీ ఏ రోజు ఎవరు జాకెట్ కుడుతున్నావ్...టీచరమ్మ డా..వాళ్ళ కోడలిదా" అన్నాడు ఆచారి గారు. ఆచారి గారు ఆలా జాకెట్ గురించి పదే పదే అడగడం బాషా కి కొంచం గ అనిపించింది. "మాడం గారిదే అంది...కోడలిగారిది అయితే ..నేను వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లి కొలతలు తీసుకోవాలి" అన్నాడు బాషా. "అంటే...టీచర్ కి కూడా కొలతలు నువ్వే తీసుకుంటావా.." అన్నాడు అనుమానం గ ఆచారి గారు. "మొదటి జాకెట్ కుట్టే టపుడు తీసుకున్న అంది...ఇపుడు ఆది జాకెట్ ఇస్తారు మాడం గారు" అన్నాడు బాషా. ఒక మగ వాడి తో కొలతలు తెపించుకోవడం అనేది ఆచారి గారికి ఇంతవరకు వినలేదు. కానీ టౌన్ లలోకిది మాములే అని ఆయనకి తెలియదు. "అయినా..నీకు కొలతలు ఎలా ఇంచిది బాషా...ఆలా ఇవ్వరు కదా...ఆడవాళ్ళూ.." అన్నాడు విషయాన్నీ పొడిగిస్తూ. " టీచర్ ఆలా అడిగినపుడు నాకు కూడా ఇబ్బంది అనిపించి అయ్యా..కానీ వాళ్ళ టౌన్ లో టైలర్ కూడా అలాగే తీసుకుంటారని మాడం గారు చెప్పారు...అపుడు తీసుకున్న" అన్నాడు బాషా. "ఆబో..చాల గొప్ప టైలర్ వి అయితే నువ్వు...ఏదీ...నువ్వు కుట్టిన బ్లౌజ్ చూపించు..చూద్దాం"అని బాషా ని ప్రత్సాహించాడు ఆచారి గారు. బాషా సంతో శం గ కవర్ లో ఉన్న నిర్మలమ్మ బ్లౌజ్ ని బయటకి తీసి ఆచారి గారికి చూపించారు. ఏదీ...ఇలా ఇవ్వుము..నే పని తనం చూస్తా...అని దాన్ని అందుకున్నాడు ఆచారి గారు. మెత్తగా ఉంది జాకెట్. కుర్ర వాళ్లకు వేసుకునే ల ఉంది అది. జాకెట్ ఉబ్బుల దగ్గర కొంచం పెద్దగానే ఉంది. ఆ రోజు నిర్మలమ్మ వాళ్ళ ఇంట్లో చుసిన బ్లౌజ్ ఇదో కాదో అర్ధం కాలేదు ఆయనకి. దాన్ని అక్కడ పెట్టేసి బయలుదేరాడు. కానీ బాషా కి బాగా అనుమానం పెరిగిపోయింది ఆచారి గారి మీద.




సాయంత్రం బడి అయిపోయే సమయానికి బడి దగ్గరకి చేరుకున్నాడు ఆచారి గారు. అపుడే నిర్మలమ్మ హ్యాండ్ బాగ్ సర్దుకుంటూ ఉంది బయలు దేరాడు. ఆచారి గారిని చూడగానే సంతోషం గ లేచి ఎదురు వెళ్లి నమస్కారం చెప్పి బడి లోకి ఆహ్వానించి కుర్చీ ఇచ్చింది. నిజం చెప్పాలంటే ..ఆచారి గారు నిర్మలమ్మ ని ఎపుడు సరిగా పాటించుకోలేదు. ఆమెని సరిగ్గా చూడలేదు కూడా. మొదటి సరి ఆమెని దగ్గరగా పరీక్ష గ చూసే అవకాశం వచ్చింది. వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లినపుడు కూడా అంట అవకాశం రాలేదు. ఆ రోజు నిర్మలమ్మ పూల చీర కట్టుకొని,ఎర్ర రంగు జాకెట్ వేసుకొని ఉంది. సిల్క్ చీర లో ఉండటం వాళ్ళ ఆమె వయసు పెద్దగా కనిపించడం లేదు. జాకెట్ బాడీ కి పెయింట్ వేసినట్టు బిర్రుగా అతుక్కొని ఉంది. జబ్బలు దగ్గర కొవ్వు పేరుకొని గుండ్రం గ కన్పిస్తున్నాయి .ఆ భుజాల కిందుగా జాకెట్ మడతలు పడి చంకలోకి దారితీసుకున్నాయి. చంక దగ్గర చుట్టూ చెమట పట్టి ఉంది. అప్పటికే చాల సార్లు పట్టి ఆరిపోయినట్టు ఉన్నాయి మరకలు. అవి చూడగానే ఆచారి గారికి కామం తలకి ఎక్కేసింది. నిర్మలమ్మ తలా లో అక్కడ అక్కడ కొంచం తెల్ల వెంట్రుకలు కనిపిస్తున్నాయి. కానీ మొహం చుస్తే అసలు వయసు తెలియదు. కొంచం నలుపు అయినా ప్రకాశవంతం అయినా మొహం. నిండుగా ఉండే చెక్కిళ్ళు. కింద పెదవి కొంచం లావుగా ఉంది. చాలా సెక్సీ ఉంది ఆ పెదవి. " ఏంటి సర్..ఇలా వచ్చారు...ఏదన్న పని మీద వచ్చారా" అంది నిర్మలమ్మ నిశ్శబ్దాన్ని ఛేదిస్తూ. "ఎం లేదు నిర్మల గారు...పని మీద వెళ్తూ మిమ్మల్ని ఒకసారి పలకరించి పోదామని వచ్చాను" అన్నాడు ఆచారి గారు. అయన ఆలా అనేసరికి నిర్మలమ్మ కి చాల అనడం కలిగింది. "థాంక్స్ అండి.." అండి కృతజ్ఞతగా. " ఒక్క నిమిషం సార్...కిటికీ క్లోజ్ చేసి వస్తాను..మళ్ళా వర్షం పడితే నీళ్లు లోపలి వచ్చేస్తాయి" అని చెప్పి లేచి వెళ్లి ఎదురుగ ఉన్న కిటికీ వేసి పైన గడి పెటింది. ఆ సమయం లో గడి పెట్టడానికి చెయ్యి పైకి ఎత్తడం తో చెమట తో తడిచిన జాకెట్ దర్శనం ఇచ్చింది ఆచారి గారికి. చంక భాగం బాగా బిర్రుగా ఉంది. అంటే అక్కడ బాగా కొవ్వు ఉంది ని అర్ధం అయింది ఆచారి గారికి. కిటికీ లో నుండి వచ్చిన గాలి ఆమె శరీర పరిమళాన్ని ఆచారి ముక్కు కి కొంచం అందించింది. కమ్మటి సేంట్ వాసనా. మధ్యలో మత్తుగా చెమట వాసనా..ప్రాణం లాగేసినట్టు అనిపించింది ఆచారి గారికి. " నిర్మలమ్మ గారు...మీరు ఏ సేంట్ వాడతారు..చాల బాగుంది పరిమళం" అన్నాడు ఆచారి గారు. వెంటనే నిర్మలమ్మ తన బాగ్ లో నుండి బాటిల్ బయటకి తీసి చూపించింది. "మీకు కావాలి అంటే తీసుకోండి సార్,..మా ఇంట్లో ఇంకా ఉన్నాయి" అండి నిర్మలమ్మ ఉత్సాహం గ. "కానీ అది ఆడవాళ్ళ సేంట్ అనుకుంట..మగ వాళ్ళు వాడితే బాగోదు అనుకుంట...అయినా ఏ వయసులో నాకు ఎందుకు మాడం..ఉరికే అడిగా" అన్నాడు నవ్వుతు. అయన ఆలా అనడం తో మళ్ళీ అడగడం పద్దతి కాదు అనిపించి బాగ్ లో పెట్టుకుంది నిర్మలమ్మ.
"సార్ బస్సు వచ్చే టైం అయింది...బయలుదేరుదామా" అండి నిర్మలమ్మ వినయం గ వాచ్ చూస్తూ. వెంటనే ఆచారి గారు అయన తలా ని రెండు చేతులతో పట్టుకొని "అబా..నొప్పి...ఆ ..."అంటూ అరవగానే నిర్మలమ్మ ఆందోళనగా లేచి అయన దగ్గర కి వచ్చి "ఏమైంది సార్" అండి అయన తలా పట్టుకొని. నిజం గానే తలా కొంచం వేడిగా ఉంది కానీ అది తలా నొప్పి వచ్చిన నొప్పి కాదు అని నిర్మలమ్మకి తెలియదు. "ాబ...తట్టుకోలేకపోతున్న..జండూబామ్ ఉంటె కొంచం ఇస్తారా.."అన్నాడు ఆచారి బాధ నటిస్తూ. వెంటనే నిర్మలమ్మ తన బాగ్ లో ఉన్న జండూ బాం తీసి ఆయనకి ఇస్తే బాగుండదు అనిపించి తానే అయన కణతలకి రాయసాగింది. ఆమె అంట దగ్గరగా ఉండటం తో ఆమె జెక్ట్ నుండి వస్తున్న వాసనా ఇంకా బాగా తెలుస్తోంది ఆచారి గారికి. ఆ వాసనకి అయన వశం తప్పి పోతున్నాడు. ఆ సమయం లో నిర్మలమ్మ ఆయనకి ఒక దేవత లాగా కనిపించింది. రంభ...ఊర్వశి..మేనకా అందరు కలిస్తే ఏర్పడ్డ కామ శిల్పం ల అనిపించింది నిర్మలమ్మ . నిజం గానే నిర్మలమ్మ ని చుస్తే ఎవరికీ అయినా మూడ్ వస్తుంది. ఆమె శరీర భాష ఆలా ఉంటుంది. అలాంటిది ఆ వయసులో ఆచారి గారికి ఇంకా పిచ్చెక్కి పోతుంది. ఆ అవకాశం వదులుకుంటే మళ్ళీ రాదు అని ఆచారి గారికి అర్ధం అయింది. ఇంకా నొప్పి నటిస్తూ ఆమె భుజం మీదకి ఒరిగాడు. నిర్మలమ్మ కి కొంచం ఆందోళన కలిగింది. ఆయనకి ఎమన్నా అవుతుందేమో అని. భుజం మీద ఒరిగిన ఆచారి గారు ఆమె చంక దగ్గర ముక్కు పెట్టి గట్టిగా గాలి పీల్చాడు. ముక్కు లో నుండి ఉపిరి తిత్తులోకి పాకింది ఆ ఘాటు వాసనా. ఏ జన్మ కి ఇది చాలు అనిపించింది.

[Mandolin]

చాలా బాగుంది అప్డేట్

[robertkumar809]

Good to see u back. Welcome here . We request u to update next part asap.

[Eswar P]

రాజు గారు సూపర్

[krish]

bagundi

lucky krish

[Krish4u]

Please update next episode

[SanthuKumar]

mee ee katha kosame waiting,.. next part kosam waiting bro

[prasad_rao16]

update చాలా బాగున్నది......

[utkrusta]

WAITING FOR NEXT UPDATE

[krish]

update please

[Rahesh anand]

Please update

[Sdh243]

Raju garu challa tempting ga rasthunnaru

[Eswar P]

రాజు గారు అప్డేట్ ప్లీజ్.

[like old book]

waiting for up date raju garu ..................