Incest குலுங்கித் தளும்பும் கொங்கை கொண்ட மங்கை என் தங்கை.
|
Incest குலுங்கித் தளும்பும் கொங்கை கொண்ட மங்கை என் தங்கை.
|
22-02-2021, 12:41 PM
brother update pannunga 20days mela aachu...waiting
sema story narration  ![[Image: xossip-signatore.png]](https://i.ibb.co/3kbRVG8/xossip-signatore.png) Convert from Tanglish to Tamil @ shorturl.at/ahsW1/
" I'm Not Story Writer, Just Posted my Backups. "
My Inbox is Full so Contact at
Hangouts : irr.usat[at]gmail[dot]com
24-02-2021, 09:42 PM
(This post was last modified: 27-02-2021, 07:26 PM by monor. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
பக்கம் - 88
கொஞ்சம் பதட்டத்தோடு போனை காதுக்குக் கொடுத்து, “ஹலோ,…” அம்மா:- ரவி,…. நான் தான் அம்மா பேசறேன். செமினார் எல்லாம் நல்லபடியா முடிஞ்சுதா? ராகவி எப்படி இருக்கா? ஏன் ஒரு போன் கூட பண்ணல?” நான்:- கொஞ்சம் பிஸியா இருந்துட்டோம்மா,…அதனால போன் பண்ணல. என்னம்மா விஷயம் இந்த நேரத்துக்கு போன் பண்ணி இருக்கீங்க?” அம்மா:- (விசும்பலோடு அழுதபடி) உங்க அப்பாக்கு ஆக்ஸிடன்ட் ஆய்டுச்சுன்னு அவர் ஃப்ரண்ட் போன் பன்ணினார்டா. சென்னைலே ஹாஸ்பிட்டல்ல சேத்திருக்காங்களாம். பயப்படுற மாதிரி எதுவும் இல்லை. இடுப்பு பக்கம்தான் கொஞ்சம் பலமா அடிபட்டிருக்குதுன்னு சொல்றாங்க. அதனால உடனே ரெண்டு பேரும் கிளம்பி வாங்க. நாம உடனே சென்னை போகணும். வச்சிடட்டா?” அம்மா போனை கட் செய்து வைத்துவிட்டாள். அப்பாவுக்கு ஆக்ஸிடென்டா?!!!,… அடக் கடவுளே,…. மணி பார்த்தேன். காலை 6 மணி. பக்கத்தில் படுத்திருந்த ராகவியைத் தட்டி எழுப்பினேன். “ராகவி,…. ராகவி,… “ “என்னங்க,…. நல்லா தூக்கம் வர்ற நேரத்துல,….”என்று உளரிக்கொண்டே, கண்களைத் தேய்த்தபடி எழுந்து உட்கார்ந்தாள். “அப்பாக்கு ஆக்ஸிடென்ட்டாம். அம்மா இப்பதான் போன் பண்ணாங்க. நாம உடனே ஊருக்கு கிளம்பணும். புறப்படு.” நான் இப்படி பதட்டத்தோடு சொன்னதால், பரபரப்பும் கவலையும் அவளையும் தொற்றிக்கிக் கொள்ள., “என்ன ஆச்சுண்ணா, எப்படி ஆச்சாம். அப்பாக்கு ஒன்னும் ஆபத்து இல்லையே?” “அதெல்லாம் ஆபத்து ஒன்னும் இல்லையாம். இருந்தாலும் இடுப்புல பலமா அடி பட்டிருக்குன்னு சொன்னாங்களாம். அம்மா கிட்டே சொன்னவங்களும் ஒன்னும் தெளிவா சொல்லலை. விஷயத்தை சொல்லிட்டு போனை உடனே கட் பண்ணிட்டாங்களாம். பேசிக்கிட்டு இருக்கிறதுக்கு இது நேரம் இல்லை உடனே கிளம்பு.” அப்பாவுக்கு ஆக்ஸிடண்ட் ஆன செய்தியை அம்மா அழுதுகொண்டே சொன்னதைக் கேட்டு எனக்கு கையும் ஓடவில்லை, காலும் ஓடவில்லை. பட படவென காலைக் கடன்களை முடித்துக்கொண்டு, அரக்கப் பரக்க கிளம்பி வெளியே வந்து ரூமைப் பூட்டி, சுதாகர் ரூம் காலிங் பெல்லை அழுத்த,… கண்ணைக் கசக்கிக் கொண்டே கொட்டாவி விட்டபடி தூக்கக் கலக்கத்தில் எழுந்து வந்த சுதாகரிடம் விஷயத்தைக் கூற,…”அடடா,… சரி நீங்க கிளம்புங்க. நான் மாலதிகிட்டே சொல்லிக்கிறேன். இந்தாங்க இதை செலவுக்கு வச்சுக்கோங்க” என்று 5000 ரூபாயை கைகளில் திணித்து வழி அனுப்பினான். பதட்டத்தோடு பஸ் ஸ்டேண்ட் வந்து, கிளம்பிக்கொண்டிருந்த பஸ்ஸில் ஏறி உட்கார்ந்தோம். நல்ல வேளை உட்கார இடம் கிடைத்தது. அப்பாவுக்கு ஆக்ஸிடண்ட் ஆன விஷயத்தைக் கேட்டதிலிருந்து ராகவி கவலையுடனே இருந்தாள். “அண்ணா, அப்பாக்கு ஒன்னு ஆகி இருக்காதில்ல,…?” “ஓன்னும் ஆகி இருக்காது ராகவி. லேசான காயம்னுதான் சொன்னாங்க. நீ கவலைப் படாதே.” என்று சொல்லி அவளை என் தோள் மீது சாய்த்துக்கொண்டேன். காம உணர்வுகள் மறைந்து, மனதில் கவலை நிறைந்திருந்தது. வழியில் இரண்டு இடத்தில் பஸ் நின்ற போதும், நாங்கள் எதை எதையோ நினைத்தபடி உட்கார்ந்திருந்தோம். ஏதும் பெரிதாக ஆகி இருக்கக் கூடாது என்று இரைவனை வேண்டிக்கொண்டோம். பகல் முழுதும் பயணம் செய்து இரவு 8 மணிக்கு திருச்சி வந்தடைந்தோம். வீட்டுக்கு போனதும், சென்னை செல்ல அம்மா தயாராக இருந்தாள். கொஞ்ச நேரம் ஓய்வெடுத்து விட்டு 9:30 – சென்னை செல்லும் குயிலான் எக்ஸ்பிரஸில் கொஞ்சம் அதிகம் காசு கொடுத்து வெளியில் டிக்கட் வாங்கி மூவரும் சென்னைக்கு பயணமானோம். அதிகாலை 3:30 மணிக்கு ட்ரெயின் சென்னை கிண்டி வந்தடைந்தது. அப்பாவை வடபழனியில் உள்ள சூரியா ஹாஸ்பிடலில் சேர்த்திருப்பதாக அம்மா ஏற்கனவே சொல்லியிருந்ததால், கிண்டியில் இறங்கினோம். அதிகாலை என்பதால் ரயில்வே ஸ்டேஷன் அமைதியாக இருந்தது. லக்கேஜ்களை எடுத்துக்கொண்டு ட்ரெயினை விட்டு இறங்கி, வெளியில் அண்ணா சாலைக்கு வந்து நின்றோம். ஆட்டோ ஒன்று பிடித்து சூரியா ஹாஸ்பிடல் வந்தோம்.
24-02-2021, 09:43 PM
பக்கம் - 89
ஹாஸ்பிடல் ரிஸப்ஷனில் அப்பா பேரைச் சொல்லி அட்மிட் ஆன தகவலைக் கேட்க, முதல் மாடி மூன்றாம் அறைக்கு போகச் சொன்னார்கள். அந்த அதிகாலை நேரத்திலும் அறைக்கு வெளியே அவரின் நண்பர் ராமசாமி கவலை தோய்ந்த முகத்துடன், வாராந்தா சுவர் கைப்பிடியைப் பிடித்தபடி நின்றிருந்தார். எங்களைப் பார்த்த்தும், அழாமல் அமைதியாக உள்ளே வரச் சொல்லி விட்டு, மூன்றாம் எண் அறையின் கதவை மெதுவாக திறந்து உள்ளே நுழைந்தார். அப்பாவை எப்படி வைத்திருக்கிறார்களோ, என்ன மாதிரி நிலையில் அப்பா இருக்கிறாரோ என்று எங்கள் மனதில் கவலை கலந்த சோகத்துடன் கேள்விகள் எழ,…எங்கள் மூவரின் கண்களும் அப்பாவைத் தேடியது. அதோ,….பாதி நிமிர்த்து வைக்கப்பட்டிருந்த படுக்கையில் அப்பா அங்கங்கே துணிக்கட்டுகளோடு, ஆக்ஸிஜன் மாஸ்க் முகத்தில் பொருத்தி இருக்க, அங்கங்கே ஒயர்கள் ஓட, இன்ஃப்யூசன் ஸ்டேண்டில் பொருத்தப்பட்ட பாட்டிலிலிருந்து ஏதோ ஒன்று இடது கையின் மணிக்கட்டு வெயினில் இறங்கிக்கொண்டிருந்த்து. அப்பா கண்களை மூடி படுத்திருந்தார். அம்மா பீறிட்டு வந்த அழுகையை அடக்க முடியாமல் முந்தானைத் தலைப்பை சுருட்டி வாயை பொத்திக்கொண்டு அழுதாள். ராகவி பொங்கி வரும் அழுகையை வாயால் அடக்கி, அம்மா பின்னால் நின்று கொண்டாள். என் கண்களிலும் கண்ணீர் கசிய, அப்பாவைப் பார்த்துக்கொண்டு கொஞ்ச நேரம் நின்றிருந்தோம். எங்களோடு நின்றிருந்த அப்பாவின் நண்பர் கொஞ்ச நேரம் கழித்து எங்களை வெளியே வரச் சொல்லி விட்டு முன்னே நடந்தார். அவரைப் பின் தொடர்ந்து நாங்களும் வெளியே வந்தோம். அறைக்கதவைச் சாத்தி விட்டு வெளியே வராந்தாவில் இருந்த ஒரு பெஞ்சில் மூன்று பேரும் உட்கார்ந்தோம். அப்பாவின் நண்பர் ராமசாமி பேச ஆரம்பித்தார். “ பயப்படறதுக்கு ஒன்னும் இல்லைன்னு டாக்டர் சொல்லிட்டாங்கம்மா. இடுப்பு பக்கம்ய்தான் கொஞ்சம் பலமா அடி பட்டிருக்கிறதா சொன்னாங்க. லேசா ஃப்ராக்சர் இருக்காம். ராத்திரி 1 மணி வரைக்கும் வலியில துடிச்சிட்டிருந்தான். இப்பதான் கொஞ்சம் அசந்து தூங்குறான். ஒரு வாரம் ஹாஸ்பிடல்ல இருக்கணும்னு சொல்லிட்டாங்க. உங்களுக்கு வட பழனியில ஒரு நல்ல லாட்ஜ்ல ரூம் போட்டிருக்கேன். யாராவது ஒர்த்தர் ட்ரீட்மெண்ட் முடியிற வரைக்கும் பக்கத்துல இருந்து பாத்துக்கோங்க. நானும் அப்பப்ப வந்து பாத்துக்கறேன்.” “எப்படி ஆக்ஸிடண்ட் ஆச்சாம்?”
27-02-2021, 12:59 AM
(This post was last modified: 25-05-2023, 03:28 PM by monor. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
பக்கம் - 90
“பாம்பேல பிஸினஸ் விஷயமா மீட்டிங்க் அட்டன்ட் பண்ணிட்டு, சென்னைக்கு ஏதோ வேலையா வந்திருக்கார். மௌண்ட் ரோட்ல கார்ல போய்க்கிட்டு இருந்தப்போ, திடீர்னு சைட்ல தண்ணி லாரிக்காரன் வந்து மோதினதுல ஆக்ஸிடன்ட் ஆகி, அங்கேயே கார் கவுந்துருச்சு. காருக்குள்ள உங்க அப்பாவும் ட்ரைவரும் அடி பட்டு கிடந்தாங்க. அப்புறமா,. எப்படியோ எனக்கு விஷயம் தெரிஞ்சு நான் உடனே ஸ்பாட்டுக்கு வந்தேன். பலமா அடிபட்டு மயக்கத்தில் இருந்த இவனை ஹாஸ்பிடல்ல சேத்துட்டு உங்க அம்மாவுக்கு போன் பண்ணினேன். ட்ரைவருக்கு அவ்வளவா அடி இல்ல. ட்ரைவரை அவங்க சொந்தக்க்காரங்க வேற ஒரு ஹாஸ்பிடல்ல சேத்திருக்காங்க.” “ரொம்ப தேங்க்ஸ் அங்கிள்.” “பரவாயில்லேப்பா,… உங்க அப்பா எனக்கு எவ்வளவோ உதவிகள் செஞ்சிருக்கார். அவர் செஞ்ச புண்ணியமும், தர்மமும்தான் அவரை காப்பாத்தி இருக்கு. சரி நான் கிளம்பறேன். சாயந்திரமா வந்து பாக்கிறேன். இந்தாங்க ரூம் சாவி” என்று சொல்லி கையில் ரூம் சாவியைக் கொடுத்து விட்டு கிளம்பினார். மணி காலை 7 ஆனது. எங்களை உள்ளே அழைத்தார்கள். அப்பா பக்கத்தில் உட்கார்ந்து கொண்டோம். அப்பாக்கு பேச முடியாமல் ஆக்ஸிஜன் மாஸ்க் வைத்திருந்த்தால், அவரால் பேச முடியவில்லை. ஒன்னும் கவலைப் பட வேண்டாம் என்று மட்டும் சைகையால் சொன்னார். 8 மணிக்கு டூட்டி டாக்டர் வந்து பார்த்து விட்டு, எங்களிடம், “ஒன்னும் பயப்படறமாதிரி இல்ல. இடுப்புல கொஞ்சம் அடி பட்டிருக்கு. ஒரு வாரம் பெட் ரெஸ்ட் எடுத்தா சரி ஆய்டும். இவரோட ஹெல்புக்கு இங்க யாராவது இருந்துக்கோங்க. இந்த மருந்து மாத்திரையை மூணு வேளையும் அவருக்கு கொடுங்க. மதியமா ஆக்ஸிஜன் மாஸ்க்கை எடுத்துடுவோம். ஆனா பெட் ரெஸ்டாதான் இருக்கணும்.” எப்ன்று சொல்லி ப்ரிஸ்கிரிப்ஸனை என் கையில் திணித்து விட்டு சென்று விட,…அப்பாக்கு துனையாய் அம்மா இருப்பதாகச் சொல்ல, நாங்கள் சாயந்திரம் வருவதாகச் சொல்லி எங்கள் ரூமுக்குப் போனோம். ஒரு வாரம் அப்பாவை நாங்கள் மூவரும் மாற்றி மாற்றி பார்த்துக்கொண்டதில், கவனித்துக்கொண்ட்தில் அப்பா உடல் நலம் தேறினார். ஆனால், இடுப்புக்கு கீழே செயல் இழந்துதான் இருந்த்து. “இங்க பாருங்க. உங்க அப்பா இனிமே கன்டினீயூஸா பிஸியோ தெரபி பண்ணனும். அதுவும் ஆயுர்வேதிக் வைத்தியத்தோட பிஸியோ தெரபி பண்ணா இன்னும் பெட்டர். ஒரு மூணு மாசத்துக்கு வீல் சேர்லதான் மூவ்மெண்ட் வச்சுக்கணும். அப்பப்ப மத்தவங்க உதவியோட எழுந்து நிக்க ட்ரை பண்ணலாம். பெட் ரெஸ்ட் இனி தேவை இல்லை. இதை எல்லாம் ஃபாலோ பண்ணீங்கன்னா உங்க அப்பா பழைய மாதிரி எழுந்து நடக்க வாய்ப்புண்டு” என்று என்று டாக்டர் எங்களுக்கு அட்வைஸ் செய்து டிஸ்சார்ஜ் செய்ய, நாங்கள் திருச்சி வீட்டுக்கு வந்தோம். அப்பா வீட்டில் இருந்த்தால் ராகவியை முன்னைப் போல என் ரூமுக்கு கூட்டிக் கொண்டு போய் கொஞ்ச முடியவில்லை. கட்டிப் பிடித்து கச முசா செய்ய முடியவில்லை. ராகவிக்கும் ஆசை இருந்தாலும், அப்பா, அம்மாக்கு தெரியாமல் நாங்கள், சில்மிஷம் செய்தும் சீண்டிக்கொண்டும், காதலர்களாக இரகசியமாக காதலித்ததில் ராகவி மப்பும் மந்தாரமுமாக வளர,… அவள் வளர்ச்சியைப் பார்த்து, அம்மா அவளுக்கு கல்யாணம் செய்து வைக்க முடிவெடுத்தாள். கல்யாணம் செய்ய முடிவெடுத்ததைக் கேட்ட ராகவி, அம்மாவிடம், “இப்ப எதுக்கும்மா எனக்கு கல்யாணம். காலேஜ் படிப்பை முடிக்க இன்னும் ஒரு வருஷம் இருக்கு. அதை முடிச்சுட்டு கல்யாணம் பண்ணிக்கிறேனே?,…” “ஒன்னும் முடியாது. ஆம்பிளைங்க கண் படற மாதிரி வளந்து நிக்கிறே,…காலேஜ் முடிக்கறதுக்குள்ள காதல் கீதல்ன்னு எவனாவது உன் மனசைக் கெடுத்து உன்னையும் கெடுத்துட்டானா, அந்த அவமானத்தை எங்களால தாங்கிக்க முடியாது. அப்பாவும் உடம்புக்கு முடியாம வீட்டில் இருக்கார். இப்ப கல்யாணத்தை முடிச்சாகணும்னு ஜோஸியரும் சொல்லிட்டார். இப்பவே நிறைய பேர் உன்னை பெண் கேட்டு வர்றாங்க. பருவத்தே பயிர் செய்ங்கிற மாதிரி,…காலா காலத்துல பொட்டப் புள்ளைங்களுக்கு கல்யாணத்தை செஞ்சிடணும். அதனால உனக்கு ஒன்னும் தெரியாது. அப்பா, அம்மா சொல்றதைக் கேளு.” அம்மா சொன்னதைக் கேட்டு ராகவியும் அமைதியானாள். கொஞ்ச நாள் கழித்து, ஒரு நல்ல வரன் அமைய,… ராகவிக்கு, திருச்சிலே பிளாட் ஒன்னு அவ பேர்ல எழுதிக் கொடுத்து, 100 பவுன் நகை போட்டு, பேங்க் மேனேஜர் ஒருத்தருக்கு கல்யாணம் செஞ்சு கொடுத்தோம். தங்கச்சி கல்யாணம் முடிஞ்சதும், அப்பாவை, கேரளாவில் இருக்கிற அம்மாவுக்கு சொந்தக்காரங்க நடத்துற ஒரு ஹை கிளாஸ் ஆயுர்வேதிக் கேர் ஹோம்ல சேத்து விட்டோம். தங்கச்சி வீட்டை விட்டு போனதும் எனக்கு அவ ஞாபகமாவே இருந்தது. குடிப் பழக்கம் அதிகமாயிருச்சு. குடிச்சிட்டு, கண்ட நேரத்துல வீட்டுக்கு வர ஆரம்பிச்சேன். அம்மா எவ்வளவோ சொல்லிப் பாத்தாங்க, நான் கேக்கலை. ‘நல்லாதானே இருந்தான். ஏன் இவனுக்கு இப்படி ஆய்டுச்சு’ன்னு அம்மா குழம்பி ஜோசியம் எல்லாம் கேக்க ஆரம்பிச்சிட்டாங்க. அப்பாவை கேரளாவில் இருக்கிற ஆயுர்வேதிக் ஹோம்ல விட்டு ரெண்டு மாசம் ஆகி இருக்கும். அப்போது ஒரு நாள்,…. ‘தஞ்சாவூர்ல நல்ல ஜோஸியர் ஒருத்தர் இருக்கார். அவரைப் போய் பாத்தா எனக்கு என்ன பிரச்சினைன்னு சொல்லிடுவார்’ ன்னு யாரோ, என் அம்மாகிட்ட சொல்ல,… ஒரு நாள் அம்மாவும் நானும் ஜோஸியரைப பாக்கப் போனோம். பங்களா மாதிரி இருந்த ஒரு வீட்டில் அந்த ஜோஸியர் இருக்க, உள்ளே நுழைந்து ஒரு பெஞ்சில் உட்கார்ந்தோம். ஜோஸியரைப் பார்க்க வந்தவர்களில், எங்களுக்கு முன்னால ஒரு நாலு பேர் தள்ளி ஒருவர் டிப் டாப்பாக உட்கார்ந்திருக்க, அவருக்கு அருகே அழகாக ஒரு பெண்ணும், ஒரு நடுத்தர வயதுப் பெண்ணும் உட்கார்ந்திருந்தாள். அந்த டிப் டாப் ஆசாமியை நான் எங்கோ பார்த்தது போல ஞாபகம் வர, நினைவலைகளை கடந்த காலத்துக்கு ஓட விட்டேன். அட!!!,… நம்ம ஹைஸ்கூல் ஃப்ரண்ட். ராஜா!!!. எழுந்து சென்று அவன் முன் நின்று, “எக்ஸ்கியூஸ் மி,…. நீங்க,….. ராஜா தானே?!!!”
27-02-2021, 01:01 AM
(This post was last modified: 25-05-2023, 03:29 PM by monor. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
பக்கம் - 91
“நீங்க,…. “ கொஞ்ச நேரம் யோசித்த அவனுக்கும் பட்டென்று நான் நினைவுக்கு வந்துவிட, ”அடேய்,…. ரவி. நல்லாயிருக்கியாடா? இப்ப எங்கே இருக்கே. நான் இப்ப நாகர் கோயில்ல செட்டில் ஆய்ட்டேன்.. இது என் சித்தி. இது என் சித்தி பொண்ணு” என்று ஒரு கே. ஆர். விஜயா போல இருந்த ஒரு 40 வயது பெண்ணையும், பக்கத்திலிருந்த ஒரு அழகிய இளம் பெண்ணையும் காட்ட, அவன் சித்திக்கு கைகளைக் கூப்பி வணக்கம் சொல்லி, அவன் சித்தி பெண்ணைப் பார்த்து,… என் கண்கள் பிரகாசமாகி, பல்லை இளித்து வணக்கம் சொன்னேன். “என்னடா கை கூப்பி வணக்கம் சொல்லிகிட்டு, உன்னோட சிஸ்டர் மாதிரிடா, சங்கோஜப்படாம ஹேன்ட் ஷேக் பண்ணி ஹாய் சொல்லுடா” என்று சொல்லி, அந்தப் பெண்ணிடம் திரும்பி, “நான் அடிக்கடி சொல்வேனில்லையா, என்னோட ஃப்ரண்ட் ரவி. அது இவன்தான்.” இருவருக்கும் என்னை அறிமுகப்படுத்தினான். ராஜாவின் சித்திப் பெண் மருதாணி வைத்த சிவந்த வலது கையை மெதுவாக நீட்டிப் புன்னகைக்க,… அவள் கைக்குள் என் கையை நுழைத்து மெதுவாகப் பற்றினேன். சில்லென்று மிருதுவான ஒரு பூவைத் தொடுவது போல இருந்த்து. ரெண்டு குலுக்கு குலுக்கி விட, அவள் கையை வெட்கப்பட்டு விடுவித்துக்கொண்டாள். “அப்புறம்,… நீ என்ன செஞ்சிகிட்டு இருக்கே? மேரேஜ் ஆய்டுச்சா? என்ன விஷயமா வந்திருக்கே?” நான் நடந்தவற்றை சுருக்கமாகச் சொல்லி, “வேலை கிடைகாததினால, கொஞ்சம் அப்செட் ஆகி, குடிக்க ஆரம்பிச்சுட்டேன். (ராகவி கல்யாணமாகிப் போனதால் வந்த ஏக்கத்தினால் இப்படி ஆகி விட்டேன் என்று சொல்ல வில்லை.). அதனால , எனக்கு என்ன்வோ ஆய்டுச்சுன்னு, ஜோஸியம் பாக்க என்னை இங்கே கூட்டிட்டு வந்திருக்காங்க.” “யாரோட வந்திருக்கே?” “அம்மாவோடதான்!!!”. அம்மா உட்கார்ந்திருந்த இடத்தை கை காட்டி, “ரெட் கலர்ல சாரி கட்டிகிட்டு உக்காந்திருக்காங்களே,… அவங்கதான்.” “ஸாரிடா மச்சான்!!!. ரொம்ப நேரமா அவங்களைத்தான் சைட் அடிச்சுகிட்டு இருந்தேன். சூப்பர் ஃபிகர்!!!. உனக்கு அம்மா மாதிரியே தெரியலைடா!!!. அக்கா மாதிரி இருக்காங்க.!!!” “இன்னும் ஆன்ட்டிகளை சைட் அடிக்கிற பழக்கம் உன்னை விட்டுப் போகல சரி, அத விடு… ராஜா, நீ எதுக்காக இப்போ இங்க வந்திருக்கே?” சித்தியையும், சித்திப் பொண்ணையும் சேரில் உட்காரச் சொல்லிவிட்டு, என்னை கொஞ்சம் தனியாக அழைத்துப் போன ராஜா, “உன் கிட்டே சொல்றதுக்கென்ன. இவ என்னை லவ் பண்றா. நானும் இவளை லவ் பண்றேன். கல்யாணம் செஞ்சுக்கலாம்னு சொன்னா வேண்டாம்னு சொல்றா. என்னோட சித்திக்கு சம்மதம்னாலும், இது தப்பு. மத்தவங்களுக்கு தெரிஞ்சா என்ன் ஆகும்னு கவலைப்பட்டு இந்தக் கல்யாணம் வேண்டாம்னு சொல்றா, அதான் இவளையும் என் சித்தியையும் நம்ப வைக்க, இங்க கூட்டிட்டு வந்திருக்கேன்.” “எப்படி நம்ப வைப்ப?” ஜோஸியர்கிட்டே ஏற்கெனவே பேசி, ஒரு தொகையை லம்ப்பா தள்ளி விட்டு, நாங்க ரெண்டு பேரும் கல்யாணம் செஞ்சுகிட்டாதான் நல்லது. இல்லைன்னா,…அப்படி,…இப்படி ஆய்டும்னு சொல்லச் சொல்லி இருக்கேன். அது கிடக்கட்டும். அப்ப மாதிரியே செக்ஸ் புக் படிக்கறது, வீடியோ பாக்கறதுன்னுதான் இருக்கியா? இல்ல விட்டுட்டியா?’ “எங்கேடா விடறது? அத படிச்சுட்டு தினம் கை வேலை செஞ்சு காலத்த ஓட்டிகிட்டு இருக்கேன்.” “போடா, ஃபூல். நான் சொல்றனேன்னு கோவிச்சுக்காத, உன் அம்மா மாதிரி ஒரு ஃபிகர் இருந்தா, என்னைக்கோ பல்லாங்குழி ஆடி பதம் பாத்திருப்பேன். நல்லா,… அழகா,… அம்சமா, லோ ஹிப்ல, லோ ஜாக்கெட்ல,… செக்ஸியாதானடா இருக்காங்க. ட்ரை பன்ன வேண்டியதுதானே?” அவன் அப்படி சொன்னதும், ஒரு செகண்ட் என் அம்மாவைப் பார்த்தேன். ‘அட ஆமால்ல’ என்பது போல அம்மா இருந்தாள். ராஜா சொன்னதும் உண்மைதான், ஐந்தரை அடி உயரம். கரு கரு என நீண்ட புட்டங்களைத் தொடும் அடர்த்தியான கூந்தல், தேர்ந்த ஓவியன் வரைந்தது போன்ற புருவம், அகன்ற நெற்றி. நெற்றியின் மத்தியில் அழகான செந்தூர குங்குமம், எடுப்பான மூக்கு, சிவந்த உதடுகள், உப்பிய கன்னங்கள், க்ளோஸ் நெக் ஜாக்கெட். ஜாக்கெட்டுக்குள் திமிரும் பெருத்த முலைகள், குறுகிய லேசா சதைப்பிடிப்பான வயிறு, அகலமான ஆழமான தொப்புள், அகன்ற இடுப்பு, அதற்கு மேல் அம்சமான ரெண்டு மடிப்பு, நடக்கும் போது ஏறி இறங்கி, ஆடிக் குழுங்கும் புட்டங்கள். அம்மாவுக்கு தப்பாமல் கூடுதல் அழகோடு பிரந்திருக்கிறாள் ராகவி என்பதை அப்போதுதான் உணர்ந்தேன். “இல்ல ராஜா. இத்தனை நாள் அம்மா மேலே இப்படி ஒரு எண்ணம் வந்த்தில்லே. உன் கிட்டே சொல்றதுக்கென்ன, நீ உன் சித்தி பொண்ணை லவ் பண்ற மாதிரி, நானும் என்னோட தங்கச்சி ராகவிய லவ் பண்றேன். ஆனா, அவளுக்கு திடீர்னு கல்யாணம் செஞ்சு வச்சுட்டாங்க. அதிலேர்ந்துதான் இப்படி பைத்தியக்காரன் மாதிரி ஆயிட்டேன். அவளை மறக்க முடியாம குடிக்கவும் ஆரம்பிச்சேன்.” “அவளதான் கல்யாணம் செஞ்சு கொடுத்துடாங்க இல்ல. அதுக்கப்புறமும் அவள நீ நினைச்சுகிட்டு இருக்கிறது அர்த்தம் இல்ல. உன்னை அன்பா பாத்துக்கற அம்மாவ இனிமே லவ் பண்ணு.” “ஆமாடா, நீ சொன்னதுக்கப்புறம் பாக்கிறப்போ, அம்மா ஒரு செக்ஸி அம்மாவதான் இருக்காங்க. நீ சொன்ன மாதிரி ட்ரை பண்ணிப் பாக்கிறேன்டா.” “குட் லக். நானே அந்த ஜோஸியர்கிட்டே பணம் கொடுத்து, உங்களுக்கேத்த மாதிரி ஒரு பிட்டைப் போட வைக்கிறேன். அத ஃபாலோ பண்ணி, காரியத்த கச்சிதமா முடிச்சிட்டு எனக்கு போன் பண்ணுடா. இந்தா என் செல் நம்பர்” என்று சொல்லி ஒரு விசிட்டிங்க் கார்டை கொடுக்க, அதை வாங்கி பாக்கெட்டில் வைத்துக்கொண்டேன். மீண்டும் அவன் சித்தியிடம் வந்து, ”வாங்க, ரவியோட அம்மாவ உங்களுக்கு அறிமுகப் படுத்தறேன்னு சொல்ல,…. நாங்கள் நால்வரும் என் அம்மாவை நோக்கி வந்தோம்.
27-02-2021, 01:03 AM
(This post was last modified: 25-05-2023, 07:20 PM by monor. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
பக்கம் - 92
என் அம்மா எங்கள் நால்வரையும் ஒரு மாதிரியாகப் பார்க்க, நான், ”அம்மா, இவன்தான் என் ஹைஸ்கூல் ஃப்ரண்ட் ராஜா. இப்ப கன்னியாகுமரிலே இருக்கான். இது அவனோட சித்தி. இது அவனோட சித்திப்பொண்ணு.“ ஒவ்வொருவரையும் கை நீட்டி அறிமுகப்ப்படுத்தினேன். அம்மாவும் புன்னகைத்து அனைவருக்கும் வணக்கம் சொன்னாள். ராஜா என் அம்மாவுக்கு தெரியாமல் அவள் அழகை ரசித்து, அங்கங்களை அளவெடுத்துக்கொண்டிருந்தான். அவன் பார்ப்பதை வைத்துப் பார்க்கும் போது நிச்சயமாக இரவில் என் அம்மாவை நினைத்துக்கொண்டு அவன் சுன்னியை கையில் பிடிப்பான் போல இருந்த்து. நண்பன் என் அம்மாவை, அம்மாவின் அழகை ரசிப்பது எனக்குப் பெருமையாக இருந்தது. ராஜாவும், அவன் சித்தி, சித்தி பொண்ணும் உள்ளே போய்விட்டு ஒரு கால் மணி நேரத்தில் வெளியே வர, ராஜா என்னைப் பார்த்து சக்ஸஸ் என்பது போல, கட்டை விரலை உயர்த்திக் காண்பித்தான். ராஜா குடும்பத்தை அடுத்து ஒரு ஒரு மணி நேர இடைவெளியில் மூன்று பேர் உள்ளே போய் வெளியே வர,……எங்கள் முறை வந்த்து. நானும் அம்மாவும் உள்ளே போக, கதவு சாத்தப்பட்டது. உள்ளே ஊதுபத்தி புகையும் சாம்பிராணி வாசனையும் கலந்து சூழ்ந்த பத்துக்கு பத்து அறையின் மத்தியில் தரையில் புலித் தோலின் மீது உட்கார்ந்திருந்த காவி உடை அணிந்த ஜோஸியர் எங்களைப் பார்த்து எங்களை அவர் முன் தரையில் உட்காரச் சொல்லி சைகை செய்தார். நாங்கள் அவர் முன் உட்கார்ந்த்தும், ஜோஸியர் அவர் முன் வைக்கப்பட்டிருந்த சாமிப் படங்களை பய பக்தியாக வணங்கி, திரு நீரை எடுத்து தன் நெற்றி நிறையப் பூசிக்கொண்டு, அம்மாவைப் பார்த்து “ம்,… உங்க பிரச்சினை என்ன சொல்லுங்க தாயே” என்றார். அம்மாவும் என் பெயரைச் சொல்லி பிரச்சினைகளைச் சொல்ல, அதைக் கண்மூடி கேட்டுகொண்டவர் புரிந்து கொண்டு, ஐந்து சோளிகளை கையில் அள்ளி, கண்களை மூடி, வாய்க்குள் ஏதோ முணு முணுத்து, தரையில் உருட்ட, மூன்று சோளிகள் குப்புறக் கவிழ்ந்து, இரண்டு சோளிகள் நிமிர்ந்து நின்றன. கண் திறந்து சோளிகளைப் பார்த்தவர் கை விரல்களை நீட்டி கணக்குப் போட்டு, ‘இது சரி இல்லையே’ என்பது போல தலையை அவரே அசைத்துக்கொண்டு, மீண்டும் கண்களை மூடி சோளியை உருட்டிப் போட்டுப் பார்த்து சரி என்பது போல தலையை ஆட்டி, வாக்கு சொல்ல ஆரம்பித்தார். ஆசைப்பட்ட கிளி பறந்து போக, அன்பான கிளி மன்ம வாடி சோகம் கொள்ள, அன்பான கிளியின் மரணம் சம்பவிக்கும். அன்பான கிளியின் மரணம் தவிர்க்க அடி எடுத்து வைத்தால் பட்ட கிளை முறியும், அப்போது, அம்மா கிளியே ஆறுதலாய் இச்சை தீர்க்கும் பச்சைக் கிளி ஆன பின்னே, அனைத்தும் கை கூடி, ஆனந்த வாழ்க்கை உண்டாகுமென்பது விதி. – இது அருள் வாக்கு. “ஜோஸியரய்யா,… எனக்கு ஒன்னும் புரியல. கொஞ்சம் விளக்கமா சொல்லுங்களேன்” என்று அம்மா வருத்தம் தோய்ந்த முகத்துடன் கேட்க,… ஜோஸியர் சொல்ல ஆரம்பித்தார். “இங்க பாருங்கம்மா. ஆயிரத்துல ஒருத்தருக்குதான் இந்த மாதிரி விதிப் பலன் அமையும். தப்புன்னு பாத்தா தப்புதான். சரின்னு பாத்தா சரிதான். சோளி சொல்ற வாக்கியப்படி, இப்படியே விட்டா, உங்க பையன் உங்களுக்கு கிடைக்காமப் போக வாய்ப்பிருக்கு. நீங்கதான் இதுக்கு முக்கியமா பரிகாரம் செய்யணும். “என்ன பரிகாரம் செய்யணும். ஏன் என் பையணுக்கு இப்படி எல்லாம் நடக்குது?” “உங்க பையனுக்கு பிடிச்ச ஏதோ ஒன்னு, இப்ப அவனை விட்டு விலகிப் போய்டுச்சு. அதனால மனக் கிலேசம் உங்க பையனை நாசம் செய்ய வாய்ப்பிருக்கு. இதுக்கு பரிகாரம் செய்யணும்னா, அம்மாவான நீங்க அவன் ஆசைக்கு ஏத்த மாதிரி நடந்துக்கணும். அப்படி நடந்துகிட்டா வீட்ல ஒரு இழப்பு ஏற்படும். அது பெரிசாவோ சின்னதாவோ இருக்கலாம். அப்படி நடக்காம போனா, உங்க பையன் உங்களுக்கு இல்ல. ஆனா, அதுக்கு பின்னால பையனோட வாழ்க்கை அம்மா கிளியோட ஆனந்த சந்தோஷமா இருக்கும். இழப்பைத் தவிர்க்கணும்னு முடிவு செஞ்சு நடந்தா, பையனோட இறப்பைத் தவிர்க்க முடியாது. அதனால, எதுவானாலும் பையனோட ஆசைப் படி நடந்துகிட்டா எல்லாம் நல்லதாவே முடியும். ஜெய் அங்காளம்மா!!!” என்று சொல்லி, கொஞ்சம் திரு நீரை அள்ளி எங்கள் இருவர் தலையிலும் போட்டு, தட்சனையாக 500 ரூபாய் வாங்கிக்கொண்டார். இந்தப் பொய் சொல்வதற்காக நண்பன் ராஜா ஜோஸியரிடம் ஏற்கனவே ரூபாய் 1000 கொடுத்திருப்பது தனிக்கதை. இதற்குப் பின் அம்மாவை அவளுக்குத் தெரியாமல் வீட்டுக்குள்ளேயே சைட் அடிக்க ஆரம்பித்தேன். இப்படி போய்க் கொண்டிருந்த போது ஒரு நாள்,…. “ரவி மதுரைல என் ஃபிரண்டோட பொண்ணுக்கு கல்யாணம். ரொம்ப திக் ஃபிரண்ட். போகலைன்னா கோவிச்சுக்குவா. நான் மட்டும் தனியா போக முடியாது. அதனால நீயும் கூட வர்றியா?” “போம்மா எனக்கு நிறைய வேலை இருக்கு. நீ மட்டும் போய்ட்டுவா.” “ஒரு பொம்பளை நான் தனியா அவ்வளவு தூரத்துக்கு எப்படிடா போக முடியும்? நீ வீட்ல தனியாத்தானே இருக்கே? அம்மாக்கு கூட துணையா வந்தா ஆகாதா? அப்பா இங்க இருந்தா என்னை இப்படி தனியா விடுவாரா? என்று சொல்லி அழுதுகொண்டே சமையலறைக்குச் சென்ற, அம்மா மேல் இரக்கப்பட்டேன். லேசாக கண்கள் கலங்க நின்றிருந்த அம்மாவிடம், “சரி,…சரி, இதுக்கெல்லாமா அழுவாங்க. நான் கூட்டிட்டுப் போறேன். நாளைக்கே ட்ரெயின் டிக்கட் புக் பண்ணிடறேன். சரியா? என்று கேட்க, அம்மா கண்களைத் துடைத்துக் கொண்டு வெளியே போய் விட்டாள்.
27-02-2021, 01:04 AM
பக்கம் - 93
அம்மா கல்யாணத்துக்கு போக வேண்டிய நாளும் வந்தது. அம்மா அவளுக்கு வேண்டிய உடைகளை ஒரு ட்ராலி பேக்கில் எடுத்துக்கொள்ள, நான் எனக்கு வேண்டிய ட்ரெஸ்களை ஒரு லக்கேஜ் பேக்கில் எடுத்துக்கொண்டேன். ஏற்கனவே ட்ரெயின் புக் செய்திருந்ததால், அப்பாவுக்கு தகவல் சொல்லி விட்டு பொறுமையாக ஸ்டேஷன் சென்று, இரயில் ஏறி பயணத்தைத் தொடர்ந்தோம். இரயில் பயணம் முடித்து, மதுரை இரயில்வே ஸ்டேஷனில் இறங்கியதும், அம்மா அவள் தோழிக்கு போன் செய்தாள். தோழி இரயில்வே ஸ்டேஷனுக்கு கார் அனுப்பி இருப்பதாக சொல்லி, ட்ரைவர் நம்பரை மெஸேஜ் செய்திருந்தாள். ஸ்டேஷன் வெளியே வந்து, ட்ரைவருக்கு போன் செய்து, எங்களை அடையாளப்படுத்திக்கொள்ள, ட்ரைவர் நாங்கள் இருக்கும் பக்கம் காரை ஓட்டி வந்தான். காரில் ஏறி திருமண மண்டபத்தை அடைந்தோம். அம்மா, திருமணத்திற்கு வந்திருந்த தன் தோழிகளோடு ஆவலாக, ஆர்வமாக பேச்சில் கலந்து கொள்ள, நான் தனியே, ஒரு சேரில் கொண்டு வந்திருந்த லக்கேஜ் பையோடு உட்கார்ந்து மண்டப அலங்காரங்களைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். அப்போது அம்மா அவள் தோழிகளை அழைத்துக்கொண்டு வந்து என்னைக் காட்டி ஏதேதோ கூற, நான் அவர்களிடம் என்னை அறிமுகம் செய்து கொண்டேன். “கொஞ்சம் இங்கேயே உட்கார்ந்திரு ரவி. நான் மேலே போய் நாம தங்கறதுக்கு ஏதாவது ரூம் ஒதுக்கி இருக்காங்களான்னு கேட்டுட்டு வர்றேன்” என்று சொல்லி அம்மா மேலே மாடிக்குப் போக, நான் கீழே உட்கார்ந்து வருவோரையும், போவோரையும் வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். மேலே மாடியில் உள்ள ஒரு அறைக்குள் அம்மாவும் அவள் தோழியும் நுழைய,… அங்கே உட்கார்ந்து அவர்கள் பேசிக்கொண்ட்து. ரேவதி:- ஸாரிடி, அன்னைக்கு எனக்கு உடம்பு சரி இல்லாம இருந்த்தால, உன் ஹஸ்பன்ட் ஆக்ஸிடன்ட்ல அடிபட்டதை வந்து கேக்க முடியல. ரொம்ப ஸாரி. கல்பனா:- பரவால்ல விடுடி. இப்பதான் அந்த துக்கத்தை எல்லாம் மறந்துட்டு வர்றோம். இப்படி திடீர்ன்னு அவருக்கு ஆகும்னு நெனைச்சு கூடப் பாக்கல என்று சொல்லி விசும்ப ஆரம்பிக்க,… கொஞ்ச நேர அமைதிக்குப் பின்,… ரேவதி:- ஸாரிடி. அது சரி,…கட்டிக் கொடுத்த இடத்துல உன் பொண்ணு நல்லா இருக்காளா? கல்யாணத்தப்ப அவளைப் பாத்த்து. அவளையும் கூட்டிகிட்டு வந்திருக்கலாம்ல? கல்பனா:- கூப்பிட்டேன். அவங்க வீட்ல ஏதோ வேலை இருக்காம். அதனால வரலைன்னுட்டா. ரேவதி:- ஆமா, உன் பையனும் எப்படி வாட்ட சாட்டமா வளந்துட்டான்!!!. ஜிம்முக்கெல்லாம் போவான் போல இருக்கு? ஏதாவது வேலைல ஜாய்ன் பண்ணிட்டானா? கல்பனா:- எங்கேடி…. அவனோட தங்கச்சிய கல்யாணம் பண்ணிக்கொடுத்ததிலேர்ந்து ஏதோ பித்து பிடிச்ச மாதிரி இருக்கான். ஃப்ரண்ட்ஸ்களோட சேர்ந்துகிட்டு ஓவரா தண்ணி போட்டுட்டு, தினமும் ஃபுல் போதைல வீட்டுக்கு வர்றான். அவன் அப்பாவும் கொச்சின்ல இருக்கிறதினால அவனை கண்டிக்கறதில்ல. கண்டுக்கறதும் இல்ல. எல்லா எக்ஸாமும் எழுதி, அவனுக்கு தெரிஞ்ச கம்பெனிக்கெல்லாம் வேலைக்கு அப்ளை பண்ணி இருக்கான். போன வாரம் கூட பெங்களூர்ல இருக்கிற கம்பெனிக்கு வேலைக்கு அப்ளை செஞ்சு, லாஸ்ட் இன்டர்வியூ கூட அட்டண்ட் பண்ணான். அவன் நிலைமையை நினைச்சாதான்டி எனக்கு ஒரே கவலையா இருக்கு. ரேவதி:- இந்த காலத்துப் பசங்க மனசுக்குள்ள என்ன இருக்குதுன்னு யாருக்கு தெரியுது? அவனை இப்படியே விட்டா கெட்டுப் போய்டுவான். அவனுக்கு வாழ்க்கைல ஒரு பிடிப்பு வர வைக்கணும். கல்பனா:- நான் என்னடி பண்ணட்டும். அட்வைஸ்தான் பண்ண முடியும். தலைக்கு மேலே வளர்ந்த பிள்ளையை அடிச்சுத் திருத்தவா முடியும்? ரேவதி:- அடிச்சு திருத்த வேணாம். அன்பால, பாசத்தால திருத்தலாம். என் பையனும் அப்படிதான் திரிஞ்சிகிட்டு இருந்தான். நான் கொடுத்த ட்ரீட்மெண்டுக்கு அப்புறம், நல்லா படிச்சு வேலைக்கு வந்துட்டான். இப்ப வீட்ல எங்களை பொறுப்பா, அன்பா பாத்துக்கறான். இப்ப நான் கிழிச்ச கோட்ட தாண்டறதில்ல. கல்பனா:- அப்படி என்னடி ட்ரீட்மென்ட் கொடுத்தே? எனக்கும் சொல்லுடி. ரேவதி ஆன்டி அம்மாவின் காதுக்குள் ரகசியமாக ஏதோ சொல்ல, அம்மா அதைக் கேட்டுத் திடுக்கிட்டு முகம் சிவந்தாள்…. மீண்டும் ரேவதி ஆன்டி பேச ஆரம்பித்தாள். “வாலிப வயசுல பையங்க அப்படி இப்படிதான் இருப்பாங்க. நான் சொல்றமாதிரி செஞ்சு பாருடி. எல்லாம் நல்லது நடக்கும்.” கொஞ்ச நேர யோசனைக்குப் பின் அம்மா,… “சரிடி,…அவனோட நல்லதுக்காக ட்ரை பண்றேன். சரி,… தங்கறதுக்கு எங்களுக்கு ஏதாவது ரூம் இருக்கா?” ரேவதி:- கடைசி நேரத்துல ரூம் புக் பண்றதுல ஒரே சிரமமா போச்சுடி. திண்டுக்கல் ரோட்ல ஒரு லாட்ஜ்ல 10 ரூம் புக் செஞ்சிருக்கோம். நீங்க அங்க எல்லாம் போக வேண்டாம். இங்க மண்டபத்துல ஒரே ஒரு சிங்கிள் பெட் ரூம் இருக்கு. ஆனா, அட்டாச்ட் பாத் ரூம் இல்ல. அதுல உன் பையன் இன்னைக்கு நைட் மட்டும் தங்கிக்கட்டும். நீ எங்களோட இன்னைக்கு நைட் மட்டும் தங்கிக்க. நீங்க ரெண்டு பேரும் தங்கிக்கறதுக்கு காலைலே வேற நல்ல ரூமா புக் பண்ணித் தர்றேன். லேட் முகூர்த்தம் தான் அதனால நாளைக்கு டிபன் முடிச்சிட்டு, திருப்பரங்குன்றம் போய்ட்டு வந்து கல்யாணத்த அட்டன்ட் பண்ணுங்க
27-02-2021, 01:06 AM
பக்கம் - 94
கல்பனா:- சரிடி,… என் பையன் ரொம்ப நேரமா கீழே போரடிச்சுகிட்டு உக்கார்ந்திருப்பான். அவனோட ரூம் கீயைக் கொடு. அவன் கிட்ட கொடுத்து அவனை அதில் தங்கிக்க சொல்லிட்றேன் என்று சொல்லி அம்மா கீழே இறங்கி வந்தாள். “ரவி மேலே ஜென்ட்ஸ் தங்கறமாதிரி ஒரு சிங்கிள் ரூம் இருக்காம். சாப்டுட்டு நீ அதுல போய் தங்கி ரெஸ்ட் எடு. நான் என் ஃபிரண்ட்ஸோட பேசி ரொம்ப நாளாச்சு. ஊர் கதை எல்லாம் பேசுவாளுக. பேசிட்டு அங்கேயே தங்கிக்கறேன். சரியா?” “சரிம்மா.” காலை 5 மணிக்கு நான் எழுந்து காலைக் கடன்களை முடித்து விட்டு, கீழே மண்டபத்திற்கு வந்தேன். மண மேடையை அலங்காரம் செய்து கொண்டிருந்தார்கள். அந்தப் பக்கமாகப் போன ரேவதி ஆன்டி என்னைப் பார்த்து, “ரவி நல்லா தூங்கினியாப்பா. திருப்பரங்குன்றம் கோயிலுக்கு போகணும்னு நேத்து நைட் உன் அம்மா என் கிட்டே சொல்லிகிட்டு இருந்தா. உங்களுக்காக கார் அரேஞ்ச் செஞ்சிருக்கேன். அவளும் ரெடி ஆயிருப்பா. கீழே வர சொல்றேன். போய்ட்டு முகூர்ர்த்த்துக்குள்ள வந்துடுங்க.” “சரி ஆன்ட்டி” மாடிப்படிக்கட்டு வழியே அம்மா அழகாக மாம்பழ நிற பட்டு ஜாக்கெட் போட்டு, மெரூன் கலரில் பார்டர் வைத்த மாம்பழ நிறப் பட்டுப் புடவை கட்டி இறங்கி நடந்து வந்து கொண்டிருந்தாள். நான் ஜீன்ஸ் பேன்ட் போட்டு டிஷர்ட் போட்டிருந்தேன். கீழே வந்தவள் என்னைப் பார்த்து விட்டு, “கோயிலுக்கு போறோம். இப்படியா ட்ரெஸ் பண்ணிட்டு வருவ? போய் வேஷ்டியும் ஒயிட் ஷர்ட்டும் போட்டுகிட்டு வாடா” என்று அம்மா சொல்ல,….மீண்டும் என் ரூமுக்கு போய் வேஷ்டி சட்டை போட்டுக்கொண்டு வந்தேன். காத்திருந்த காரில் இருவரும் ஏறி உட்கார்ந்தோம். கார் புறப்பட்டு கால் மணி நேரத்தில் திருப்பரங்குன்றத்தை அடைந்தது. காரிலிருந்து இறங்கி நடந்து, வழியில் அர்ச்சனைப் பொருள்களை வாங்கிக்கொண்டு அதிகாலை 6:00 மணிக்கு கோவிலை அடைந்தோம். முகூர்த்த நாள் என்பதால் மலை மேல் கோவிலில் பயங்கரக் கூட்டம். மூலப் பிரகாரத்திற்குள் நுழையும் தர்ம தரிசன வழியிலும் ஒரே கூட்டம், கட்டனம் செலுத்திப் பார்க்கும் வழியிலும் ஒரே கூட்டம். கோயிலின் முன் மண்டபத்தை ஓட்டி மாப்பிள்ளை, பெண் அலங்காரத்தில் பத்து ஜோடி ஒரு பக்கமாகப் போய்க்கொண்டிருந்தார்கள். புதிதாகத் திருமணமானவர்கள் வேண்டுதல் நிகழ்ச்சி போல இருந்தது. கோயிலுக்குள் போக வழி ஏதாவது இருக்கிறதா என்று அம்மாவின் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு நான் சுற்று முற்றும் பார்த்துக்கொண்டிருந்த போது, ஒரு பெரியவர் எங்களைப் பார்த்து, ”இன்னும் இப்படி இருந்தா எப்படி? இத வாங்கிப் போட்டுகிட்டு உள்ளே போங்க. சீக்கிரம் சாமிய பாத்திடலாம்” என்று சொல்லி ஆளுக்கொரு மாலையை கொடுத்து அணியச் சொல்ல, ஏதோ மந்திரத்துக்கு கட்டுப்பட்ட்து மாதிரி மாலையை வாங்கி கழுத்தில் அணிந்து கொண்டு, மாப்பிள்ளை பெண் கூட்டத்தோடு உள்ளே சென்றோம். எல்லோரும் மூலக் கடவுள் முருகன் சன்னதிக்கு முன்பாக உட்கார வைக்கப்பட்டோம். அடுத்த அரை மணி நேரத்தில் முருக்க் கடவுளுக்கு முன்பாக வைத்து அர்ச்சனை செய்த தாலிக் கயிறுகள் கொண்ட தட்டினை ஒரு அர்ச்சகர் எடுத்துவந்தார். அவருக்கு முன்பாக ஒருவர் திருநீரு, கொண்ட தட்டினை எங்கள் பக்கம் ஏந்தி வர, திருநீரை எங்கள் நெற்றிகளில் இட்டுக்கொண்டு நிற்க, ஆண்கள் கைகளில் மஞ்சள் துண்டு கட்டிய தாலிக்கயிறு தரப்பட்ட்து. நடந்து கொண்டிருப்பது இலவசத் திருமணம் என்று அப்போதுதான் புரிந்த்து. அதில் நானும் அம்மாவும் ஒரு ஜோடி. கோயிலில் கெட்டி மேளம் ஒலிக்க, நாதஸ்வர ஓசை இசைக்க, ஆண்கள் பெண்கள் கழுத்தில் தாலி கட்டினோம். அங்கிருந்தோர் மலர் தூவியும், அரிசி தூவியும் ஆசீர்வதித்து எங்களை வாழ்த்த, பிரகாரத்திலிருந்து கொண்டு வரப்பட்ட குங்குமச் சிமிழில் இருந்து குங்குமத்தை எடுத்து ஆண்கள் பெண்களின் நெற்றியில் வைத்து விட, நான் தயங்கிக் கொண்டிருந்தேன். தயங்கிக்கொண்டிருந்த என்னைப் பார்த்த ஒருவர், “கல்யாணம் ஆகாம காலம் தள்ளிப் போன, கொஞ்சம் வயசான பொண்ணுக்கு வாழ்க்கை கொடுக்கிறதுக்கும் ஒரு நல்ல மனசு வேணும். உனக்கு நிறைய புண்ணியம் கிடைகுமப்பா. நல்ல மனைவியா, அனைத்து செல்வங்களும் பெற்று நூறாண்டுகள் வாழனும்னு, அந்த முருக்க் கடவுளை நெனைச்சுகிட்டு வாழ்த்தி, உன் பொண்டாட்டி நெத்தியிலே குங்குமத்த வச்சு விடப்பா. எல்லாம் நல்லதே நடக்கும்” என்றதும், அவர் சொன்னது, அந்த முருகனே நேரில் வந்து சொன்னது போல இருந்தது. முருகனை மனதில் நினைத்துக்கொண்டு, அம்மா நெற்றியில் குங்குமத்தை வைத்து விட்டேன். திக் பிரமை பிடித்தது போல அம்மா நின்றிருந்தாள். பெண்கள் ஆண்கள் காலில் விழுந்ததும், கோயில் பிரகாரத்தை சுற்றி விட்டு சாப்பிட போகலாம் என்று யாரோ ஒருவர் சொல்ல, கோயில் பிரகாரத்தை அம்மா கை பிடித்து சுற்றி விட்டு, மெதுவாக நழுவி, கழுத்திலிருந்த மாலையைக் கழற்றி கையில் வைத்துக் கொண்டு, காரை நோக்கி வேக வேகமாகச் சென்று காரில் ஏறிக்கொண்டோம். காரில் அம்மா எதுவும் பேசவில்லை. கார் மண்டபத்தை அடைந்ததும், இறங்கி மண்டபத்துக்குள் வேக வேகமாக சென்றோம். செல்லும் போதே, மஞ்சள் தாலியை லாவகமாக அம்மா ஜாக்கெட்டுக்குள் மறைத்துக்கொண்டாள். அங்கே மணப்பெண்ணுக்கு, நான் அம்மாவுக்கு தாலி கட்டிய அதே முகூர்த்த நேரத்தில் தாலி கட்டி இருந்தார்கள்.
27-02-2021, 01:07 AM
பக்கம் - 95
மண மேடையில் ரேவதி ஆன்ட்டி கூட்ட்த்தில் நின்றிருந்தால். மண மேடை ஏறி, ரேவதி பக்கத்தில் நிற்க, எங்களைப் பார்த்த ரேவதி ஆன்டி, “என்னடி இவ்ளோ லேட்டு. தாலி கட்டறப்ப கூட பக்கத்துல நிக்காம?” . “கூட்ட்த்துல மாட்டிகிட்டோம்டி. அதான் டைமுக்கு வர முடியல”. ‘சரி,…சரி,… மணமக்களை ஆசீர்வாதம் பன்ணுங்க” என்று மண மக்களிடம் எங்களை அறிமுகப்படுத்த, அட்சதை தூவி ஆசீர்வாதம் செய்தோம். கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னால் முன் பின் தெரியாதவர்கள் எங்களுக்கு அட்சதை தூவி ஆசீர்வாதம் செய்த்தை நினைத்துப் பார்த்தேன். எங்கள் தலையில் மஞ்சள் அரிசி படிந்து இருப்பதைப் பார்த்த ரேவதி ஆன்டி, “முன்னால நின்னா இதான் பிரச்சினை. பின்னால நிக்கிறவங்க தூவுற அரிசி எல்லாம் மாப்பிள்ளை பொண்ணு மேலே விழுகுதோ இல்லையோ, நம்ம மேலே விழுந்துடும்.” என்று சொல்லி சிரித்தாள். “சரி,… போய் உக்காருங்க. மாப்பிள்ளையும் பொண்ணும் ட்ரெஸ் சேஞ்ச் பன்ணிட்டு வந்துடட்டும்.” ரேவதி ஆன்டி அருகில் இருக்க, வாங்கி வந்திருந்த கிஃப்ட் பாக்சை அம்மா மணப் பெண்ணின் கையில் கொடுத்து வாழ்த்து சொல்லி அருகில் நிற்க, நான் மணமகனின் அருகில் நின்று வாழ்த்து சொல்ல,… குரூப் போட்டோவும் வீடியோவும் எடுத்தார்கள். மதிய சாப்பாட்டிற்கு பிறகு, மணமக்களோடு நாங்களும் கோயில் கோயிலாகப் போய் தெய்வங்களை வணங்கினோம். மாலை ரேவதி ஆன்டி வீட்டிற்கு சென்றோம். ரேவதி ஆன்டி என்னைத் தனியே அழைத்து, “ ரவி ஒரு ரவுண்ட் டவுன சுத்திப் பாக்கறதுன்னா போய்ட்டு வா.” “இல்ல ஆன்டி. நாங்க ஈவினிங் கிள்ம்பறோம். ரிட்டர்ன் டிக்கட் புக் பண்ணியாச்சு. “எனக்குத் தெரியும்பா. நீங்க வந்த அன்னைக்கே உங்க அம்மா சொன்னா. சில தவிர்க்க முடியாத காரணத்தால நாளைக்கு நைட் 1:40 மணி ட்ரெயினுக்கு புக் பண்ணிட்டோம். நைட் நீங்க ரெண்டு பேரும் எங்க வீட்ல நைட் ஸ்டே பண்ணிட்டு, நாலைக்கு முழுசும் மதுரையை சுத்திப் பாத்துட்டு கபோகலாம். அதனால, வெளிலே ஜாலியா போய்ட்டு, தம் கிம் அடிச்சிட்டு ஊர சுத்திப் பாத்துட்டு நைட் டிபனுக்கு வந்துடு. ஓகேவா? உன் அம்மாவையும் வரச் சொல்லறேன். அவங்ககிட்டேயும் ஒரு வார்த்தை சொல்லிட்டு போய்டு” என்று சொல்லி விட்டு, பெண்கள் குழுமி அரட்டை அடித்துக்கொண்டிருந்த ஒரு ரூமை நோக்கி, “கல்பனா,,… கல்ப்ஸ்,… உன் பையன் உன்னைக் கூப்பிட்றான்.” என்று சொல்லி விட்டு வேற வேலையை கவனிக்கப் போக, அம்மா என்னிடம் தலை குனிந்து கொண்டே வந்து, என் முகத்தைப் பார்க்காமல், ”ம்” என்றாள். வெளியே போய்ட்டு வந்திட்றேன். “ம்,…” நான் கிளம்பிப் போய் விட்டேன். அம்மா ரேவதி ஆன்டியிடம், ரேவதி உங்கிட்ட ஒரு விஷயம் சொல்லணும். “சரி,… வா. என் ரூமுக்கு போகலாம்.” ரூமுக்குள் நுழைந்து கொஞ்சமாக கதவை சாத்தி விட்டு, திருப்பரங்குன்றம் கோயிலில் நடந்த விஷயத்தை எல்லாம் ஒன்று விடாமல் அம்மா, ரேவதி ஆன்டியிடம் சொல்லி,…ஜாக்கெட்டுக்குள் மறைத்து வைத்திருந்த தாலியை எடுத்துக்காட்ட,… தாலியைப் பார்த்து விட்டு, அம்மா சொன்னதை ஆச்சரியத்துடனும், அதிர்ச்சியுடனும் ஒரு மாதிரியான புன்னகையுடனும் கேட்டுக் கொண்டிருந்த ரேவதி ஆன்டி, “அட்றா சக்க,… அதான் முந்தானையை அப்பப்ப இழுத்து விட்டுகிட்டியா. எனக்கு அப்பவே சந்தேகம். நாம ஒன்னு நெனைச்சா கடவுள் ஒன்னு நெனைக்கிறாருடி. ம்,……இன்னைக்கு நைட், உங்களுக்கு ஃபர்ஸ்ட் நைட். வச்சிட வேண்டியதுதான்” “என்னடி சொல்ற?” ம்,… சுரைக்காய்க்கு உப்பில்லைன்னு சொல்றேன். அதான் தெரிஞ்சோ, தெரியாமலோ கடவுள் அனுக்கிரகத்தால உங்க ரெண்டு பேருக்கும் கல்யாணம் நடந்துடுச்சு. இன்னைக்கு கல்யாணம் ஆனவங்களுக்கு இன்னைக்கே முதல் ராத்திரி வச்சாதான் நல்லதாம். அதனாலதான் ஒரு ரூம ஃபர்ஸ்ட் நைட்டுக்கு அலங்காரம் பண்ணச் சொல்லி இருக்கேன். இன்னொரு ரூமுக்கும் அலங்காரம் பன்ணி வச்சு, நீங்க ரெண்டு பேரும் சந்தோஷமா இருக்க நானே வழி பண்றேன்டி. இதைக் கேட்ட்தும் அம்மாவுக்கு வெக்கம் பிடிங்கித் தின்றது. முகமெல்லாம் குங்கும்ம் போல சிவந்து விட்ட்து. “அம்மாவுக்கு வெக்கத்தைப் பாரேன். என்னடி. புது பொண்ணாட்டம் வெக்கப்படுற? ஏற்கனவே இதெல்லாம் பழகினதுதானே?” “அதுக்கில்லேடி. பெத்த பையனோட எப்டிடீ?” “பெத்த பையனா? அது நேத்து வரைக்கும். கோயில்ல வச்சு தாலி கட்டற வரைக்கும் கம்னு இருந்துட்டு, இப்ப பெத்த பையனாம். உன் புது புருஷன்னு பெருமையா சொல்லுடி. நேத்து சொன்னதுக்கெல்லாம் பூம் பூம் மாடு மாதிரி தலை ஆட்டுன. இப்ப என்னடி?” “இல்லடி,… கொஞ்சம் கொஞ்சமா வழிக்கு கொண்டு வரலாம்னு நெனைச்சுகிட்டு இருந்தேன். இப்படி திடீர்னு எப்டிடீ. ரவி என்ன நினைப்பானோ? அதுவுமில்லாம இன்னொரு ஃபர்ஸ் நைட் ரூம எப்படி ரெடி பண்ணுவ?” “இப்ப உனக்கு என்ன பிரச்சினை? ரூமா, பையனா?” “இல்லடி,….அது வந்து,…” நீ ஒன்னும் சொல்ல வேண்டாம். ரூம் ரெடி பண்றது என்னோட பிரச்சினை. மகனோட,… புது புருஷனோட சந்தோஷமா முதலிரவ கொண்டாடறதுன்னு எப்படின்னு யோச்சிச்சு வைடி” என்று அம்மாவின் கன்னத்தைப் பிடித்து கிள்ளினாள்.
27-02-2021, 08:47 AM
Hi nanba. Unexpected twist sema hot update. Amma and payan 1st nit scene ku waiting.
|
|
« Next Oldest | Next Newest »
|
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
![[Image: birdap-on-Twitter.jpg]](https://i.ibb.co/dWJyYGf/birdap-on-Twitter.jpg)
![[Image: cefc9151-29101443-10208412944479456-7946...7728-n.jpg]](https://i.ibb.co/dQ1MRCf/cefc9151-29101443-10208412944479456-7946761813494857728-n.jpg)
![[Image: Anu-Sithara-traditional-look-image.jpg]](https://i.ibb.co/4FrC4vf/Anu-Sithara-traditional-look-image.jpg)