20-01-2021, 11:12 PM
கிஷோர் : அதெல்லாம் எனக்கு தெரியாது என்று சொல்லி அவளை அப்படியே அதே இடத்தில் முட்டி போட வைத்தான். திவ்யாவும் முட்டி போட்டாள். அவன் அவனது பேன்ட் ஜிப்பை திறந்தான் அவனது தடி வெளியே வந்து விழுந்தது.
திவ்யா : என்னங்க கீழ போலாங்க
கிஷோர் : அதெல்லாம் முடியாது என்று சொல்லி அவனது சுன்னியை அவள் வாயில் திணித்தான்.. திவ்யா அப்படியே வாயை திறந்து அப்படியே ஊம்ப ஆரம்பித்தாள்.
சுன்னி தோலை உரித்து நன்றாக "சளப்..சளப்" என்று ஊம்பினாள்.. பிறகு ஒரு பத்து நிமிடத்திற்து கிஷோர் "போதும் போதும்" என்று சொல்ல அவள் நிறுத்தினாள்.. பிறகு அவளை அதே இடத்தில் அந்த மொட்டை வெயிலில் முட்டி போட வைத்து கை இரண்டையும் முன்னே ஊன்றி அப்படியே அவளது நைட்டியை இடுப்பு வரை தூக்கி ஜட்டியை முட்டி வரை கீழே இழுத்து விட்டு இவனும் முட்டி போட்டு அவன் சுன்னியை அப்படியே பின் வழியாக புண்டையில் சொருகினான். அந்த சுன்னியில் ஜில்லென்ற ஒரு குளிர்ந்த உணர்வு அவனுக்குள் ஏற, மாடியில் அடித்த வெயில் அவனுக்கு சூடை கொடுக்க இரண்டும் சுகமாக கலந்து அவனுக்குள் காமத்தை ஏற்றியது. அப்படியே அந்த மொட்டை மாடியில் தன் பொண்டாட்டியை வெறி தீர ஒத்துக்கொண்டு இருந்தான்.
திவ்யாவிற்கும் இது பிடித்திருந்தது. பிறகு அப்படியே முன் வழியாக அவன் கையை விட்டு அவள் முலையைப் பிசைந்து கொண்டு அப்படியே ஓத்துக் கொண்டிருந்தான். ஒரு பத்து நிமிடத்தில் அவனுக்கு கஞ்சி வந்து விட அதை அப்படியே முழுவதையும் அவள் புண்டைக்குள் கொட்டினான்.
ஒரு திருப்பத்தில் இருவரும் கீழே சென்றனர். அப்போது "நீங்க ரொம்ப மாறிட்டீங்க, முன்னாடி எல்லாம் இப்படி பண்ண மாட்டீங்க, ஆனா இப்ப பார்க்கும்போதெல்லாம் முத்தம் கொடுக்கறீங்க, இன்னைக்கு இப்படி பண்றீங்க, எனக்கு இது ரொம்ப புடிச்சிருக்கு கிஷோர்" என்று திவ்யா அவனிடம் சொன்னாள். தன் மனைவி தன்னால் மிகவும் சந்தோஷம் அடைகிறாள் என்ற கிஷோரும் அதிக சந்தோஷத்துடன் ஒப்பனைக்கு ஒரு ஃபைலை எடுத்துக் கொண்டு ஆபீஸ் சென்றான்.
இப்படியே ஒரு பத்து நாட்கள் செல்ல, ஒரு நாள் பூஜாவிடம் இருந்து ஒரு போட்டோ வந்தது அந்த போட்டோவில் ரியூனியன் அன்று அனைவரும் சென்ற பின்னர் மீதி இருந்தவர்கள் மட்டும் குரூப்பாக ஒரு போட்டோ எடுத்து அதை ஃபேஸ்புக்கில் போட்டிருக்கின்றனர். அதை பூஜாவுக்கும் அனுப்பி வைத்திருக்கின்றனர். அப்படி அனுப்பிய போட்டோவில் மஞ்சுளா அவளது கணவனுடன் நிற்க பின்னே கார்த்திக் அவனது நண்பர்கள் பிரவீன் மற்றும் முத்துடன் நின்றனர். பிறகு அதை ஆபீஸ் எடுத்துச் சென்று சதீஷிடம் காட்டினான். "இதுதான் மச்சான் கார்த்திக், மஞ்சுளா, இவங்க ரெண்டு பேர் தான் மச்சான் நடந்த எல்லாத்துக்கும் காரணம்" என்று அவனுக்கு காட்டினான். அந்த ஃபோனை வாங்கி இருவரையும் பார்த்தான் சதீஸ்
சதீஸ் : சரி மச்சான் இத விடு ,,எப்படியோ இரண்டு பேரும் நாசமா போறாங்க, நீங்க சந்தோஷமா இருக்கீங்கல்ல... இதே மாதிரி சந்தோஷமா இருங்க டா, போகப்போக எல்லாத்தையும் மறந்துடலாம் என்று அவனுக்கு தைரியம் சொன்னான்.பிறகு இப்படியே நாட்கள் ஓடிக் கொண்டிருக்க சரியாக நியூயர்க்கு முந்தையநாள் கணவனுக்கு காலையில் முத்தம் கொடுத்துவிட்டு, தன் முலையை அவன் வாயில் வைத்து அவனை சந்தோஷமாக ஆபிசுக்கு அனுப்பி வைத்துவிட்டு மதிய நேரம் சமைத்துக் கொண்டிருந்தாள் திவ்யா. அப்போது அவளது மாமியார் "என்னம்மா இப்பல்லாம் அடிக்கடி வெளியில் போறீங்க" என்று கேட்க,
திவ்யா : அது ஒன்னும் இல்ல சும்மாதான் அவங்க தான் என்னை கூட்டிட்டு போறாங்க என்று சொல்லி சமாளித்தாள்.சாப்பாடு ரெடி ஆக இருவரும் அமர்ந்து சாப்பிட்டு முடித்தனர்.சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு திவ்யாவின் மாமியார் டிவி பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். திவ்யா கிட்செனில் பாத்திரங்களை கழுவிக்கொண்டு இருந்தாள். அப்போது அவளது வீட்டு காலிங் பெல் "டிங் டாங்" என்று அடித்தது. திவ்யாவிற்கு "கிஷோர் பெர்மிஷன் போட்டு வந்துட்டார் போலயே" என்று மனதில் சந்தோசத்துடன் சென்று கதவை வெட்கப்பட்டுக் கொண்டு திறந்தாள்.. யார் நிற்கிறார்கள்? என்று பார்க்க.. அப்படியே அதிர்ச்சியில் உறைந்து போய் நின்றாள் திவ்யா.
வந்திருப்பது யார்? என்று பார்த்தால் சில நாட்களுக்கு முன்பு மொட்டை மாடியில் தன்னை சிவக்க வைத்தவன் அங்கே சிரித்துக் கொண்டு நின்றான். திவ்யா அதிர்ச்சியில் இருந்து மீளாமல் அப்படியே கதவை திறந்து அவனை மேலிருந்து கீழ் வரை பார்த்துக் கொண்டே நின்றாள்.
கார்த்திக் ஒரு கையை சுவற்றில் வைத்தபடியே பாக்கெட்டில் வைத்துக் கொண்டு திவ்யாவை பார்த்து "ஹாய் திவ்யா" என்றான். வீட்டுக்குள்ளிருந்து திவ்யாவின் மாமியார் "யாருமே வந்துருக்கா?" என்று கேட்க, திவ்யா சுயநினைவுக்கு வந்தாள். மீண்டும் "யாருமா வெளியில?" என்று மீண்டும் கேட்க , இது "கிஷோரோட....." என்று சொல்ல வர, நான் திவ்யா ப்ரண்டு வந்திருக்கேன்" என்று அவள் சொல்லி முடிப்பதற்குள் கார்த்திக் சொல்லி முடித்தான்.
கிஷோரின் அம்மா : "ப்ரெண்டா"
திவ்யா : ஆமா அத்த
கிஷோர் அம்மா : ஏன்மா வெளியில நிக்க வச்சி பேசுற உள்ள கூட்டிட்டு வா மா" என்று சொல்ல, திவ்யா "இதோ கூட்டிட்டு வரேன் அத்தை" என்று சொல்லி அவனைப் பார்த்து "இங்க எதுக்கு வந்த?" என்று முகத்தில் ஒரு சலனத்துடன் மெதுவாக பல்லைக் கடித்துக் கொண்டு கேட்டாள். அதற்கு கார்த்திக் "சொல்றேன், உள்ள கூப்பிட மாட்டியா" என்று கூலாக பதில் சொன்னான். உடனே திவ்யா "சரி வா" என்று சொல்லி அவனை உள்ளே அழைத்தாள். கார்த்திக்கும் வீட்டிற்குள் நுழைந்தான். உள்ளே வந்தவுடன் திவ்யாவின் மாமியாரை பார்த்து "வணக்கம் ஆண்ட்டி" என்று கையெடுத்துக் கும்பிட்டான். அதற்கு அவங்களும் "வணக்கம் தம்பி " என்று அன்போடு உள்ளே வரவேற்றார். "திவ்யா தம்பிக்கு சேர் போடு" என்று சொல்ல அவளும் ஒரு சேரை எடுத்துப் போட்டால். அதில் அமர்ந்தான் கார்த்திக். "அங்கிள் எங்க ஆன்ட்டி" என்று கேட்க "அவர் ஷேர் மார்க்கெட்டில பிசினஸ் பண்ணிட்டு இருக்கார் பா அது விஷயமாக கொஞ்சம் வெளில போயிருக்காரு" என்று சொல்ல, "ஓ..அப்படியா" என்று மீண்டும் பதிலளித்தான். அவர்கள் இருவரும் பேசுவதை திவ்யா ஒரு ஓரமாக நின்று பிரம்மை பிடித்தவள் போல் கேட்டுக் கொண்டிருந்தால். பிறகு திவ்யாவை கவனித்த கார்த்திக் "என்ன திவ்யா வீட்டுக்கு முதல் தடவ வந்திருக்கேன், டீ ,காபி ஏதும் கிடையாதா" என்று கேட்க, அதற்கு கிஷோரின் அம்மா "டீ, காபி என்ன தம்பி, முதல் தடவ வீட்டுக்கு வந்திருக்கீங்க, சாப்பாடு சாப்பிடுங்க, திவ்யா அருமையா சமைப்பா" என்று சொல்ல, அதற்கு பரவால்ல இப்பதான் சாப்பிட்டு வந்தேன் ஆண்ட்டி" என்றான். "பரவால்ல சாப்பிடுங்க, கொஞ்சமாவது சாப்பிடுங்க, திவ்யா தம்பிய சாப்பிட சொல்லு மா என்று திவ்யாவிடம் சொன்னாள், அதற்கு திவ்யாவும் "அவங்க சொல்றாங்கள்ளா சாப்பிடு தினேஷ்" என்று சொல்ல, "அதான் அவளே சொல்லிட்டாள்ள பா, சாப்பிட்டு பா" என்று சொல்ல, "சரிங்க" என்று சொன்னான். "கிச்சன்ல போய் கை கழுவிட்டு வா பா" என்று சொல்ல கிச்சனுக்குள் எழுந்து சென்று கை கழுவிக்கொண்டு இருந்தான். அப்போது திவ்யா சாப்பாடை எடுத்து டைனிங் டேபிளில் வைப்பதற்காக கிச்சனுக்குள் சென்றாள்.
திவ்யா : இப்போ இங்க எதுக்கு வந்த என்று மெதுவாக கேட்டாள்.
கார்த்திக் : எல்லாம் ஒரு நல்ல விஷயமா தான் வந்துருக்கேன்
திவ்யா : நல்ல விஷயமா. எங்க வீடு எப்படி உனக்கு தெரியும்.. யார் அட்ரஸ் கொடுத்தா
கார்த்திக் : நான் என் பிரண்ட்ஸ் கிட்ட வாங்கினேன்
திவ்யா : சரி என்ன நல்ல விஷயம் அது முதல சொல்லு
கார்த்திக் : சாப்பிட்டுடே பேசலாம் திவ்யா என்று சொல்லிவிட்டு கிச்சனை விட்டு வெளியே சென்று ஹாலுக்குள் நுழைந்து டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்தான். திவ்யாவும் சாப்பாடு எடுத்துக்கொண்டு வந்து பரிமாறினாள் சாப்பாடு பரிமாறிக் கொண்டு இருக்க நைட்டியில் அவளது வடிவங்களையும், அங்கங்களின் அட்சுகளையும் பார்த்து ரசித்துக்கொண்டே சாப்பிட்டான் கார்த்திக். அவன் தன்னை ரசிக்கிறான் என்று திவ்யாவிற்கு தெரியும். ஆனால் இப்படி வீடு வரைக்கும் வந்து தன்னை ரசிக்கிறானே என்பதில் தான் அவளுக்கு பிரச்சனை. நானே அவனுடன் நடந்த அந்த சம்பளத்தை இப்போதான் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மறந்துட்டு இருக்கேன்.இவன் என்னடான்னா அட்ரஸ் கண்டு பிடிச்சு வீடு வரைக்கும் வந்திட்டான். நல்ல செய்தினு வேற சொல்றான். ஒருவேளை இவனோட கல்யாணமா இருக்குமோ, அப்படியே கல்யாணமா இருந்தா கூட நம்ம போகக் கூடாது" என்று மனதில் அவளுக்கு அவளே பிதற்றிக் கொண்டு அவனுக்கு சாப்பாடு பரிமாறினாள்.
கிஷோர் அம்மா : என்ன தம்பி சாப்பாடு எப்படி இருக்கு?
கார்த்திக் : ரொம்ப நல்லா இருக்கு ஆன்ட்டி.. காலேஜ் படிக்கும்போதே எனக்கு தெரியும் திவ்யா நல்லா சமைப்பானு
கிஷோர் அம்மா : அப்படியா.. ஏம்மா திவ்யா நீ காலேஜ் படிக்கும்போதே சமைக்க கத்துகிட்டியாஎன்று கேட்க, "என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் ஆமா அத்த என்று குத்துமதிப்பாக பதில் சொன்னாள். ஆனால் அவள் மனதிற்குள் "இவன் எதுக்கு என்னோட பிரண்டுனு, அத்த கிட்ட சொல்றான். கிஷோர் பரெண்டுனே சொல்லிருக்கலாமே, அவங்க என்ன சொல்லப் போறாங்க, சம்திங் இஸ் ராங்க், இவன் எதுவும் பிளானோட வீட்டுக்குள்ள வந்து இருக்கான் நினைக்கிறேன், என்ன நடந்தாலும் சரி இவன இங்கிருந்து அனுப்புற வரைக்கும் நம்ம அலர்ட்டா இருக்கனும்,அன்னைக்கு மொட்ட மாடியில சூழ்நிலை அவனுக்கு சாதகமாக இருந்தது, எல்லாமே கைமீறப்போய் நடந்திருச்சு, ஆனால் இது என் வீடு, இங்க இவன் சுண்டு விரல் கூட என் மேல படக் கூடாது, அவன் நினைச்சாலும் என் மேல கை வைக்க முடியாது ஏன்னா எங்க அத்தை என்கூட இருக்காங்க, சீக்கிரமா சாப்பாடு போட்டு இவன துரத்தனும்" என்று முடிவு செய்தான். அதற்குள் கார்த்திக்கும் சாப்பிட்டு முடித்து எழுந்து மீண்டும் கிச்சனுக்குள் சென்று கை கழுவி விட்டு வந்து டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்தான். திவ்யா டைனிங் டேபிளில் இருந்த சாப்பாட்டு தட்டு அனைத்தையும் எடுத்துக் கொண்டு கிச்சனில் வைத்தாள்.
கிஷோர் அம்மா : தம்பி எங்கிருந்து வரீங்க?
கார்த்திக் : நான் பெங்களூரில இருந்து வரேன் ஆன்ட்டி
கிஷோர் அம்மா : அப்படியா என்ன விசயமா வந்திருக்கீங்க
கார்த்திக் : அது ஒன்னும் இல்ல சென்னைல ஒரு பிசினஸ் விஷயமா வந்தேன் அதான் அப்படியே திவ்யா இங்க இருக்காங்கனு தெரியும். அதான் அப்படியே பாத்துட்டு போலாம்னு வந்தேன்.
கிஷோர் அம்மா : அப்படியா என்று சொல்ல திவ்யா கிச்சனிலிருந்து வந்து கார்த்திக் எதிரில் டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்தாள். அவர்கள் இருவருக்கும் எதிர்த்தாற்போல் கிஷோரின் அம்மா அமர்ந்திருந்தாள். அப்போது கார்த்திக் அவன் பாக்கெட்டில் இருந்து போனை எடுத்து "திவ்யா லாஸ்ட் வீக் நம்ம ஃப்ரெண்ட்ஸ் எல்லாத்தையும் மீட் பண்ணிஇருந்தேன், அப்போ போட்டோ எடுத்து இருந்தோம், இதோ பாரு" என்று சொல்லி அவனது ஃபோனை திவ்யாவிடம் நீட்டினான். "என்ன பிரண்டுன்று சொல்றான், லாஸ்ட் வீக் மீட் பண்ணுனேன்னு சொல்றான், "இவன் என்ன சொல்ல வர்ரான்னே தெரியலையே" என்று யோசித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
கிஷோர் அம்மா : என்னம்மா யோசிக்கிற உன்னோட காலேஜ் ஃப்ரெண்ட்ஸ் போட்டோ தான. பார்க்க வேண்டியதுதானே.அந்த தம்பி வேற போன நீட்டிட்டு நி
இருக்குது பாரு என்று சொல்ல சுயநினைவுக்கு வந்த திவ்யா அவன் கையிலிருந்த போனை வாங்கினாள். அப்போது அவள் கையில் போனை வைத்து கொண்டு போட்டோவை பார்த்து கொண்டிருந்தாள். அப்போது அவள் எதிரில் அமர்ந்திருந்த கார்த்திக் இந்த போட்டோவ பாரு, இந்த போட்டோவ பாரு என்று அவன், முத்து, பிரவீன் மற்றும் அவனது கல்லூரி நண்பர்களுடன் எடுத்துள்ள போட்டோவை காட்டிக்கொண்டிருந்தான். திவ்யாவிற்கு அவன் அங்கிருந்து போனால் போதும் என்று சலிப்புடன் " சூப்பர், நல்லா இருக்கு" என்று ஒவ்வொரு போட்டோவிற்கும் கமென்ட் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள்.அப்போது கார்த்திக் திடீரென்று ஸ்வைப் செய்வதை நிறுத்தினான். திவ்யா அவனை பார்த்தாள்
கார்த்திக் : அடுத்து ஒரு போட்டோ இருக்கு .அத நீ எதிர் பார்த்திருக்கவே மாட்ட
திவ்யா : என்ன அது காட்டு
கார்த்திக் : நீயே ஸ்வைப் பண்ணி பாரு என்று சொன்னான்.
திவ்யாவும் அடுத்து என்ன இருக்க போகிறது என்று இயல்பாக அடுத்த போட்டோவை ஸ்வைப் செய்தால். அடுத்து வந்த போட்டோவை பார்த்தவுடன் அவளது கண்கள் விரிந்து அப்படியே அதிர்ச்சியானாள். அதிர்ச்சியில் அப்படியே அவள் கையாலேயே அவள் வாயை பொத்திக் கொண்டாள். பிறகு அப்படியே அதே அதிர்ச்சியுடனும் ஒரு கோபத்துடனும் கார்த்திக்கை பார்க்க, கார்த்திக் சிரித்துக் கொண்டே "எப்படி இருக்கு திவ்யா, நல்லா இருக்குல்ல" என்று கேட்டான். வாயடைத்துப் போய் பிரம்மை பிடித்தவள் போன்று அதிர்ச்சியில் உறைந்து அமர்ந்திருந்தாள் திவ்யா.
கிஷோர் அம்மா : அட என்ன திவ்யா. அந்த தம்பி போட்டோ காட்டுது நீ எதுவுமே சொல்லாம உக்காந்து இருக்க
திவ்யா : (தெளிந்தாள்) என்ன அத்த
கிஷோர் அம்மா : அந்த தம்பி போட்டோ காட்டுதுல்ல நல்லா இருக்கா நல்லா இல்லைன்னு சொல்லு.. இதுக்காக பெங்களூரிலிருந்து போட்டோ எடுத்துக் கொண்டு வந்திருக்குல்ல
திவ்யா : சரி அத்த என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் அந்த போட்டோவை பார்த்தாள். அந்த போனில் அவன் காட்டிய போட்டோவில் "அன்று மொட்டை மாடியில் திவ்யா அவனது சுன்னியை ஊம்பிக் கொண்டிருக்கும் பொழுது அவன் மஞ்சுளாவுக்கு "டன்" என்று மெசேஜ் அனுப்புவதற்கு முன்பு திவ்யா அவன் சுன்னியை ஊம்பும் போதே ஒரு போட்டோ எடுத்துக் கொண்டான். பிறகுதான் அவன் மஞ்சுளாவிற்கு "டன்" என்று மெசேஜ் அனுப்பினான். இப்போது "திவ்யா ஒரு கையால் அவனது சுண்ணியைப் பிடித்துக்கொண்டு, வாயால் அவனது சுண்ணியின் மொட்டை வாயில் வைத்தபடி இருந்தது, அதைப் பார்த்துதான் திவ்யா அதிர்ச்சியாகி இருந்தாள்.
இப்போது அவளது மாமியாரை சமாளிப்பதற்காக "நல்லா இருக்கு தினேஷ்" என்று ஒரு பதட்டத்துடன் மெதுவாகச் சொன்னாள்.
கார்த்திக் : அப்படியா எனக்கும் அங்க எடுத்ததிலேயே இந்த போட்டோ தான் ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு திவ்யா என்று சொல்லி அவள் கையில் இருந்து போனை டக்கென்று வாங்கி ஆப் செய்து பாக்கெட்டில் போட்டுக்கொண்டான்.
திவ்யாவின் மனதில் "ச்சே டெலிட் பண்ணி இருக்கலாமே" என்று ஒரு எண்ணம் ஓடியது.
கிஷோர் அம்மா : என்னம்மா அமைதியா இருக்க
கார்த்திக் : அது ஒன்னுமில்ல ஆன்ட்டி நீங்க இருக்கீங்கல்ல அதனால தான் எப்படி ஃப்ரீயா பேசுறதுன்னு யோசிக்கிறா போல இல்ல திவ்யா
திவ்யா : ஆமா (என்று தலையை மட்டும் ஆட்டினாள் )
கிஷோர் அம்மா : அப்போ சரி பா நீங்க ரெண்டு பேரும் பேசுங்க நான் போய் தூங்குறேன்.மதியம் எனக்கு தூங்கலனா நைட் எனக்கு வேலை எதுவும் ஓடாது
கார்த்திக் : சரி ஆன்ட்டி நீங்க தூங்குங்க .நா கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டு அப்படியே கிளம்புறேன்
கிஷோர் அம்மா : சரிப்பா... அப்புறம் திவ்யா
திவ்யா : என்ன அத்த ?
கிஷோர் அம்மா : தம்பி போகும்போது காபி போட்டுக் கொடு சரியா .
திவ்யா : சரி அத்த
கிஷோர் அம்மா : தம்பி காபி குடிச்சிட்டு போங்க.. திவ்யா நல்லா காபி போடுவா
கார்த்திக் : கண்டிப்பா ஆன்ட்டி என்று சொல்ல கிஷோரின் அம்மா அவளின் பெட்ரூமுக்குள் சென்று கதவை சாத்திக் கொண்டாள்.
இப்போது கார்த்திக் திவ்யாவை பார்த்தான், திவ்யாவும் கார்த்திக்கை பார்த்தாள்
கார்த்திக் : இப்ப நம்ம ஆரம்பிக்கலாமா திவ்யா
திவ்யா : தினேஷ் உனக்கு என்ன வேனும்.. முதல்ல இந்த போட்டோவ டெலிட் பண்ணு
கார்த்திக் : திவ்யா இப்ப எதுக்கு அழுவுற மாதிரி பேசுற.. நான் உன்ன ஏதாவது மிரட்டுனனா
திவ்யா : இல்ல நீ மிரட்டல.. ஆனால் தயவு செஞ்சு அந்த போட்டோவ டெலிட் பண்ணிடு.. அன்னைக்கு நான் கேட்கும் போது கூட நீ சைலன்ட்ல போடுறதா தான் சொன்ன.. ஆனால் இப்படி என்னை நம்ப வச்சு கழுத்தறுத்துட்டேல்ல
கார்த்திக் : திவ்யா ப்ளீஸ் இந்த மாதிரி மட்டும் பேசாத.. நான் உன்னை கழுத்தறுக்கனும்னு நினைச்சிருந்தா மறுநாளே, இல்ல அன்னைக்கு சாயங்காலமே இந்த போட்டோவ நெட்ல விட்டிருப்பேன் இல்ல கிஷோர் நம்பர் என்கிட்ட இருக்கு அவனுக்கு அனுப்பி இருப்பேன்.
திவ்யா : அப்ப எதுக்கு இந்த போட்டோவ வச்சிருக்க சாமி கும்பிடவா
கார்த்திக் : இல்லை திவ்யா உன்ன கும்பிடுதுக்கு
திவ்யா : என்ன உளர்ற?
கார்த்திக் : அன்னைக்கு அந்த சந்தோஷத்தை கொடுத்துட்டு போனதுக்கப்புறம் எனக்கு உன் நெனப்பாவே இருந்துச்சு திவ்யா. உன்ன ரொம்ப மிஸ் பண்ணுனேன். அன்னைக்கு ராத்திரி எனக்கு தூக்கமே வரல அன்னைக்கு நடந்த அந்த சம்பவத்தை நினைச்சு நினைச்சு ஒவ்வொரு நாளும் தூக்கம் இல்லாமல் தவிச்சுகிட்டு இருந்தேன். அப்போ எனக்கு ஆறுதலாக இருந்தது இந்த போட்டோ ஒன்னு தான்.
திவ்யா : நா அன்னைக்கு நடந்த அந்த ஒரு சம்பவத்த மறக்கணும்னு நினைச்சுட்டு இருக்கேன் தினேஷ். என் வாழ்க்கையில் நான் கிஷோருக்கு பெரிய துரோகம் பண்ணிட்டேன்னு நினைச்சி வருத்தப்பட்டுட்டு இருக்கேன். இனிமேல் அப்படி ஒரு விஷயத்தை எக்காரணத்தை கொண்டும் செய்யக் கூடாதுன்னு தான், நான் இத மறக்க போராடிட்டு இருக்கேன். இப்போ தான் கொஞ்சு நாளா அதை மறந்து கிஷோர் கூட சந்தோஷமா இருந்துட்டு இருக்கேன். தயவு செஞ்சு இந்த சந்தோஷத்த கெடுத்துடாத ப்ளீஸ்... எனக்காக அந்த போட்டோவ டெலிட் பண்ணிடு
கார்த்திக் : எனக்கு ஆறுதலாய் இருக்கிறது இந்த ஒரு போட்டோ தான் திவ்யா இதையும் டெலிட் பண்ண சொல்றியே திவ்யா
திவ்யா : ஆறுதலா இருக்குதுனா அத நீயே வச்சிக்க வேண்டியது தான. எதுக்கு இப்போ எங்க வீடு தேடி வந்தது என் கிட்ட காட்டுற
கார்த்திக் : என்னால உன்ன பாக்காம இருக்க முடியல திவ்யா. அதனாலதான் என் ஃப்ரெண்ட்ஸ் கிட்ட எல்லாத்தையும் கேட்டு உன் அட்ரஸ் வாங்கி வீடு தேடி கண்டுபிடிக்க இத்தன நாள் ஆயிடுச்சு.நீயே சொல்லு உன் நம்பர் என்கிட்ட இருக்கு உனக்கு போன் பண்ணி டெய்லி டார்ச்சர் பண்ணினா
திவ்யா : இல்ல
கார்த்திக் : அதான் திவ்யா நான் உன் மேல வச்சிருக்குற மரியாத. நீ எனக்கு அன்னைக்கு கொடுத்த அந்த சந்தோஷத்துக்கு நன்றி கடனா தான் நான் இத யாருகிட்டயும் சொல்லல. எனக்குள்ள வச்சி அத பாதுகாத்துட்டு இருக்கேன்.
திவ்யா : அப்றோம் எதுக்குடா இங்க வர அத அப்படியே பாதுகாத்துட்டு போக வேண்டியதுதானே
கார்த்திக் : உன்ன பாக்கணும் போல இருந்துச்சு திவ்யா அதனாலதான் வந்தேன்
தினேஷ் : என் லைப்ப கெடுத்துறாத தினேஷ்.. வீட்டுக்குள்ள வந்து உன்ன நீ யார் என்னன்னு கூட கேட்காம எவ்வளவு அன்பா பேசிட்டு இருந்தாங்க என்னோட அத்தை. கிஷோரும் என்ன சந்தோஷமா பார்த்துகிறாரு.. தயவு செஞ்சு இந்த மாதிரி என்னோட வீட்டுக்கு வராத.. தயவு செஞ்சு கெளம்பு..திடீர்னு கிஷோர் மதிய நேரத்தில் வருவாரு அவர் வந்து உன்ன பார்த்தா பிரச்சனை
கார்த்திக் : நான் போறேன் திவ்யா ஆனா போறதுக்கு முன்னாடி
திவ்யா : என்ன சொல்லு
கார்த்திக் : இந்த போட்டோவ நீயே டெலிட் பண்ணிடு என்று சொல்லி அவளது பாக்கெட்டில் இருந்து போனை எடுத்து திவ்யாவை நோக்கி நீட்டினான்.
திவ்யா சந்தோஷத்துடன் அந்த போனை வாங்க போக சட்டேன்று அதை அவன் பக்கம் இழுத்து மீண்டும் பாக்கெட்டில் வைத்துக் கொண்டான்
திவ்யா : என்ன தினேஷ் விளையாடுறியா ஃபோன குடு அத டெலிட் பண்றேன்..நமக்குள்ள இருக்குற எல்லாம் இதோட முடியட்டும்
கார்த்திகா : நான் கொடுத்துடறேன் ஆனா அதுக்கு முன்னாடி அன்னைக்கு நீ எனக்கு குடுத்த மாதிரி இன்னும் ஒரே ஒரு வாட்டி எனக்கு அந்த சந்தோஷத்த கொடு. நான் இப்பவே உன் கண்ணு முன்னாடியே அந்த போட்டோவ டெலிட் பண்ணிட்டு போய்டுறேன். அதுக்கு அப்புறம் வாழ் நாள் முழுக்க உன் முன்னாடி கூட நான் வரமாட்டேன்
திவ்யா : (சற்று அதிர்ச்சி அடைந்து கோபத்தில் எழுந்தாள்) ஏன்டா நாயே என்னடா நெனச்சிட்டு இருக்க.. நானும் போனா போகுதுன்னு பாத்தா ரொம்ப பண்ற.. நீ இந்த போட்டோ காட்டி மிரட்டுன உடனே நான் உன் ஆசைக்கு இணங்கி வந்துருவேன்னு நினைச்சியா
கார்த்திக் : இப்ப எதுக்கு திவ்யா கத்தி பேசுற.. உன் அத்தைக்கு கேட்க போது அப்புறம் அவங்க வந்து என்ன ஏதுன்னு கேட்டா அப்புறம் அவங்க கிட்ட நான் இந்த போட்டோவ காட்ட வேண்டியிருக்கும் .
திவ்யா எவ்வளவு வேகமாக கோபப்பட்டு எழுந்தாலோ அதே வேகத்துடன் மீண்டும் அமர்ந்தாள்
திவ்யா : முடியாது தினேஷ் நீ நினைக்கிறது எதுவுமே இங்க நடக்காது .தயவு செஞ்சு அந்த போட்டோவ டெலிட் பண்ணிட்டு இங்கிருந்து போய்விடு
கார்த்திக் : நான் பண்ண மாட்டேன்னு சொல்லல திவ்யா நான் பண்ணிடுறேன் தயவு செஞ்சு ஒரே ஒரு வாட்டி எனக்கு அந்த சந்தோஷத்தை கொடு திவ்யா.. நான் உன் காலை புடிச்சு கேக்குறேன்
திவ்யா : என்ன தினேஷ் ஏதோ கடலைமிட்டாய் குடுன்னு சொல்ற மாதிரி சந்தோஷத்த குடுனு சொல்ற
கார்த்திக் : வேற எப்படி திவ்யா கேக்க சொல்ற.நா முதன் முதலா சந்தோஷம் அனுபவிச்ச பொண்ணு நீ தான்.அதனால தான் உன்கிட்ட வந்து கேட்கிறேன்
திவ்யா : நீ என்ன கேட்டாலும் சரி தினேஷ் அதுமட்டும் நிச்சயமா நா பண்ண மாட்டேன்
கார்த்திக் : அப்போ நான் இந்த போட்டோவ கிஷோருக்கு வாட்ஸ் அப் பண்ணி விட்டுற்றேன்
திவ்யா : என்ன தினேஷ் பிளாக் மெயில் பண்ண மாட்டேன்னு சொன்ன. ஆனா இப்போ பிளாக் மெயில் பண்ற
கார்த்திக் : நான் பொறுமையா கேட்டேன் நீ ஒத்து வரல. அதனால தான் இப்படி கேக்குறேன் இல்ல இல்ல நீ கேக்க வைக்கிற.
திவ்யா : தயவு செஞ்சு அப்படி மட்டும் பண்ணாத தினேஷ். என் வாழ்க்கையே போய்டும்
கார்த்திக் : நான் அப்படி எல்லாம் செய்ய கூடாதுன்னு தான் நினைக்கிறேன். ஆனா நீ செய்ய வைச்சிருவ போல.
திவ்யா : இப்போ உனக்கு என்னதான் வேணும் தினேஷ்
கார்த்திக் : அதான் சொன்னேனே அன்னைக்கு மாதிரி ஒரே ஒரு தடவை.அப்புறம் டெலிட் பன்னிடுறேன் இதுக்கப்புறம் என்கிட்டே எதுவும் இல்ல. அத டெலிட் பண்ணிட்டு நான் பாட்டுக்கு போயிட்டு இருப்பேன். அதுக்கப்புறம் நீ உன் வாழ்க்கை சந்தோசமாக வாழு
திவ்யா : நல்லா யோசிச்சு பாரு, உன் அக்காவோ தங்கச்சியோ இந்த மாதிரி ஒரு நிலமையில இருந்தா இல்ல நீயே என் நிலைமைல இருந்து யோசிச்சு பாரு நீ இதுக்கு ஒத்துப்பியா
கார்த்திக் : நான் கண்டிப்பா ஒத்துப்பேன் திவ்யா. எனக்கு என்னோட குடும்பம் தான் முககியம். அதுவுமில்லாம என்னைப் பத்தின ஒரு தவறான செய்தி வெளியே பரவினா அதுக்கப்புறம் நான் என்ன செஞ்சாலும் அது தப்புனு தான் எல்லாரும் நினைப்பாங்க
அதனால இந்த கடைசி ஆதாரத்த அழிக்க நான் கண்டிப்பா உன் நிலைமையில் இருந்திருந்தா இத செய்வேன்.
திவ்யா : நீ சும்மா பேச்சுக்கு பேசாது தினேஷ். இப்போ கிஷோர் வேற வந்துருவாரு அவரு வந்துட்டாருனா ரெண்டு பேருக்கும் தான் பிரச்சனை. தயவு செஞ்சு போயிடு
கார்த்திக் : இங்க பாரு மணி இப்போ மூணு ஆகப்போகுது. கொஞ்ச நேரம் சந்தோசமா இருந்துட்டு அதுக்கப்புறம் நான் போயிடுறேன் அதுக்கப்புறம் நீயே என் போன்ல இருக்கற ஃபோட்டோவ டெலிட் பண்ணிடு நான் போயிட்டே இருக்கேன்.
திவ்யா : நீ என்ன சொன்னாலும் என்னால முடியாது தினேஷ். தயவு செஞ்சு என்னை விட்டுடு ப்ளீஸ் உன்ன கையெடுத்துக் கும்பிட்டு கேக்குறேன் என்று அவன் முன்னே அழுதாள்.
கார்த்திக் : ப்ளீஸ் என் நிலைமைல இருந்து யோசிச்சு பாரு, 32 வயசு வரைக்கும் கல்யாணம் ஆகாம இருந்தா எனக்கு எவ்வளவோ கஷ்டம், ஆசையெல்லாம் இருக்கும்.
திவ்யா : அதுக்கு நான் தான் கிடைச்சேனா. ஊர்ல எத்தனையோ அப்படி இருக்காங்க. காசு கொடுத்தா என்னவெனா செய்வாங்க. அப்படி பண்ணு இல்ல என்னோட காசு செலவு பண்ணிஉனக்கு ரெடி பண்ணி தரேன்.
கார்த்திக் : அவங்கெல்லாம் காசுக்காக படுகிறவங்க ..ஆனா நீ ஒருத்திதான் அன்னைக்கு என் மனசுக்காக என் கூட படுத்த
திவ்யா : மனசும் இல்ல மண்ணாங்கட்டியும் இல்ல,பெட்டுக்கா தான் நா உன்கூட படுத்தேன்
கார்த்திக் : என்ன சொல்ற திவ்யா பெட்டா ?
திவ்யா : ஆமா பெட்டுதான் என்று அன்று அவளும் மஞ்சுளாவும் போட்டுக் கொண்ட ஒப்பந்தம் என்று அனைத்தையும் அவளிடம் கூறினாள்
கார்த்திக் : (கோபத்தில்) உங்க பெட்டுக்கு நான் தான் கிடைச்சேனா. உங்களுக்கு ஆம்பளைங்கன்னா அவ்வளவு இளக்காரமா போச்சா
திவ்யா : ப்ளீஸ் அன்னைக்கு உண்மையிலேயே நான் தோத்துட்டேன் ஆனா என்னால என்னோட தோல்விய ஒத்துக்க முடியல அதனால தான் சொன்ன டைமுக்கு கீழே போனா தோத்துறுவோமோங்குற பயத்துல மேல நீ செய்யறதுக்கு ஒத்துலைச்சேன். சத்தியமா எனக்கு உன் மேல ஆசை எதுவுமே கிடையாது தினேஷ்
கார்த்திக் : அது அப்பவே சொல்லி இருக்கலாம் இல்ல எதுக்கு அப்போ அமைதியா இருந்த
திவ்யா : ஏன்னா நான் உன்னை ஃபிரண்ட் ஆகிக்கனும்னு சொல்ல நினைச்சேன் தினேஷ். பார்த்து கொஞ்ச நேரத்திலேயே ரொம்ப நாள் பழகின ஒரு ப்பீல் எனக்கு உன்கிட்ட கிடைச்சது.. என்ன ரொம்ப சிரிக்க வச்ச ஆனா இப்ப ரொம்ப அழ வைக்கிற
கார்த்திக் : ஆனா இப்ப நீ என்ன அழ வைக்கிற திவ்யா. நான் இவ்வளவு நாளா நீ என் மனசுக்காக என்கூட படுத்தனு நினைச்சேன் ஆனா நீயும் பெட்டுக்காகனு சொல்லி அன்னைக்கு நாம பண்ணின அந்த விஷயத்தையே கொச்சைப்படுத்திட்ட
திவ்யா : நான் என்ன பண்றது அன்னைக்கு என் நிலம அப்படி
கார்த்திக் : அதுக்கு என்ன யூஸ் பண்ணிட்டீங்க நீங்க ரெண்டு பேரும் அப்படிதான
திவ்யா : ப்ளீஸ் தினேஷ் என்ன மன்னிச்சிடு.இதுக்கு பதிலா நீ என்ன சொன்னாலும் நான் செய்றேன்
கார்த்திக் : அன்னைக்கு பெட்டுக்காக அப்படி சொன்னல்ல. இப்போ எனக்காக அப்படி செய்
திவ்யா : என்னால முடியாது தினேஷ் அது மட்டும் என்னால முடியாது
கார்த்திக் : ஏன் முடியாது ஒரு சாதாரண பெட்டுக்காக செஞ்ச, இப்போ பாதிக்கப்பட்ட எனக்காக செய்ய மாட்டியா
திவ்யா : நீ நினைக்குறது நடக்காது ப்ளீஸ் இங்கிருந்து போய்டு.உனக்கு எவ்வளவு பணம் வேணும்னாலும் தரேன் என்று சொல்ல அவன் இருக்கையிலிருந்து எழுந்தான்.
திவ்யாவும் அதிர்ச்சியில் எழுந்து விட்டால். பிறகு அப்படியே அவளை நெருங்கி சென்று அவள் கையை பிடித்து இழுத்தான். அவளும் அவன் இழுத்த இழுப்பிற்கு "ப்ளீஸ், ப்ளீஸ் தினேஷ், வேண்டாம் ப்ளீஸ்" என்று அவள் கெஞ்ச அது எதையும் கண்டு கொள்ளாமல் அவளது மாமியார் மூடிய கதவுக்கு நேர் எதிரே இருந்த கதவை திறந்து உள்ளே பார்த்தான் பெட், ஏசி என்று எல்லாம் இருந்தது இதுதான் பெட் ரூம்" என்று முடிவு செய்துகொண்டு. அவளை இழுத்துக் கொண்டு பெட்ரூமிற்குள் சென்று கதவை சாத்தி தாழ்ப்பாள் போட்டான்.
திவ்யா : ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் என்னைய விட்டுடு என்று சொல்லி அந்த இடத்திலேயே அவன் காலில் விழுந்தாள்
கார்த்திக் : என்னால முடியாது திவ்யா எனக்கு இப்ப நீ வேணும் என்று சொல்லி அவனது பேண்ட்டை கழடி வீசினான். பிறகு சட்டையையும் கழட்டி ஒரமாக வீசினான். இப்போது அவள் முன்பு ஜட்டியோடு நின்றான். திவ்யா அவனுக்கு ஏற்றார் போல் அவன் முன் மண்டியிட்டு இருந்தாள்.
திவ்யா : ப்ளீஸ் தினேஷ் இது என்னோட வீடு. அத்த , மாமா இல்ல கிஷோர் யாராச்சும் வந்தா பெரிய பிரச்சினை ஆயிரும். ப்ளீஸ் போய்டு
கார்த்திக் : ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து பெட் கட்டி விளையாடும் போது மட்டும் நல்லா இருந்துச்சா திவ்யா
திவ்யா : ஐயோ அதுக்கு நான் உன் கால்ல விழுந்து மன்னிப்பு கேட்கிறேன் தினேஷ்
கார்த்திக் : அதெல்லாம் முடியாது இப்ப நீ மட்டும் எனக்கு ஒத்துப் போகல அப்படின்னா நான் இப்படியே போய் உன் மாமியார் படுத்துட்டு இருக்குற ரூம் கதவ தட்டுவேன். அவங்ககிட்ட இந்த போட்டோவ காட்டுவேன். அதுக்கு அப்புறம் நீயும் மஞ்சுளாவும் சேர்ந்து என்ன எல்லாம் பன்னுனீங்கனு எல்லாத்தையும் அவங்க கிட்ட சொல்லுவேன். அதுக்கப்புறம் அவங்க இந்த வீட்டுல இருந்து உன்ன தொரத்தி விட்டுருவாங்க பரவாயில்லையா
தி[b]வ்[/b]யா : ஐயோ தினேஷ் அப்படி எல்லாம் பண்ணிடாத.
கார்த்திக் : அப்போ இந்த ஒரு வாட்டி எனக்கு சந்தோஷத்த கொடு
திவ்யா சற்று அமைதியாக இருந்தால்
கார்த்திக் : என்ன யோசிக்கிற திவ்யா உனக்கு இதை விட்டா வேற வழியே இல்ல என்று சொல்லி அவனது ஜட்டியையும் கழட்டி ஓரமாய் போட்டு விட்டு இப்போது அவள் முன் நிர்வானமாக நின்றான்.
திவ்யா அப்படியே அவனை ஏறிட்டு பார்த்தாள். அப்போது அவனது 6 இன்ச் கருத்த தடி அப்படியே நீண்டு கொண்டு நின்றது .அன்று பார்த்ததை விட இன்று சிறிது பெரிசாக இருந்தது போல அவளுக்கு தெரிந்தது. அவள் அதை அப்படியே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
திவ்யா : என்னங்க கீழ போலாங்க
கிஷோர் : அதெல்லாம் முடியாது என்று சொல்லி அவனது சுன்னியை அவள் வாயில் திணித்தான்.. திவ்யா அப்படியே வாயை திறந்து அப்படியே ஊம்ப ஆரம்பித்தாள்.
சுன்னி தோலை உரித்து நன்றாக "சளப்..சளப்" என்று ஊம்பினாள்.. பிறகு ஒரு பத்து நிமிடத்திற்து கிஷோர் "போதும் போதும்" என்று சொல்ல அவள் நிறுத்தினாள்.. பிறகு அவளை அதே இடத்தில் அந்த மொட்டை வெயிலில் முட்டி போட வைத்து கை இரண்டையும் முன்னே ஊன்றி அப்படியே அவளது நைட்டியை இடுப்பு வரை தூக்கி ஜட்டியை முட்டி வரை கீழே இழுத்து விட்டு இவனும் முட்டி போட்டு அவன் சுன்னியை அப்படியே பின் வழியாக புண்டையில் சொருகினான். அந்த சுன்னியில் ஜில்லென்ற ஒரு குளிர்ந்த உணர்வு அவனுக்குள் ஏற, மாடியில் அடித்த வெயில் அவனுக்கு சூடை கொடுக்க இரண்டும் சுகமாக கலந்து அவனுக்குள் காமத்தை ஏற்றியது. அப்படியே அந்த மொட்டை மாடியில் தன் பொண்டாட்டியை வெறி தீர ஒத்துக்கொண்டு இருந்தான்.
திவ்யாவிற்கும் இது பிடித்திருந்தது. பிறகு அப்படியே முன் வழியாக அவன் கையை விட்டு அவள் முலையைப் பிசைந்து கொண்டு அப்படியே ஓத்துக் கொண்டிருந்தான். ஒரு பத்து நிமிடத்தில் அவனுக்கு கஞ்சி வந்து விட அதை அப்படியே முழுவதையும் அவள் புண்டைக்குள் கொட்டினான்.
ஒரு திருப்பத்தில் இருவரும் கீழே சென்றனர். அப்போது "நீங்க ரொம்ப மாறிட்டீங்க, முன்னாடி எல்லாம் இப்படி பண்ண மாட்டீங்க, ஆனா இப்ப பார்க்கும்போதெல்லாம் முத்தம் கொடுக்கறீங்க, இன்னைக்கு இப்படி பண்றீங்க, எனக்கு இது ரொம்ப புடிச்சிருக்கு கிஷோர்" என்று திவ்யா அவனிடம் சொன்னாள். தன் மனைவி தன்னால் மிகவும் சந்தோஷம் அடைகிறாள் என்ற கிஷோரும் அதிக சந்தோஷத்துடன் ஒப்பனைக்கு ஒரு ஃபைலை எடுத்துக் கொண்டு ஆபீஸ் சென்றான்.
இப்படியே ஒரு பத்து நாட்கள் செல்ல, ஒரு நாள் பூஜாவிடம் இருந்து ஒரு போட்டோ வந்தது அந்த போட்டோவில் ரியூனியன் அன்று அனைவரும் சென்ற பின்னர் மீதி இருந்தவர்கள் மட்டும் குரூப்பாக ஒரு போட்டோ எடுத்து அதை ஃபேஸ்புக்கில் போட்டிருக்கின்றனர். அதை பூஜாவுக்கும் அனுப்பி வைத்திருக்கின்றனர். அப்படி அனுப்பிய போட்டோவில் மஞ்சுளா அவளது கணவனுடன் நிற்க பின்னே கார்த்திக் அவனது நண்பர்கள் பிரவீன் மற்றும் முத்துடன் நின்றனர். பிறகு அதை ஆபீஸ் எடுத்துச் சென்று சதீஷிடம் காட்டினான். "இதுதான் மச்சான் கார்த்திக், மஞ்சுளா, இவங்க ரெண்டு பேர் தான் மச்சான் நடந்த எல்லாத்துக்கும் காரணம்" என்று அவனுக்கு காட்டினான். அந்த ஃபோனை வாங்கி இருவரையும் பார்த்தான் சதீஸ்
சதீஸ் : சரி மச்சான் இத விடு ,,எப்படியோ இரண்டு பேரும் நாசமா போறாங்க, நீங்க சந்தோஷமா இருக்கீங்கல்ல... இதே மாதிரி சந்தோஷமா இருங்க டா, போகப்போக எல்லாத்தையும் மறந்துடலாம் என்று அவனுக்கு தைரியம் சொன்னான்.பிறகு இப்படியே நாட்கள் ஓடிக் கொண்டிருக்க சரியாக நியூயர்க்கு முந்தையநாள் கணவனுக்கு காலையில் முத்தம் கொடுத்துவிட்டு, தன் முலையை அவன் வாயில் வைத்து அவனை சந்தோஷமாக ஆபிசுக்கு அனுப்பி வைத்துவிட்டு மதிய நேரம் சமைத்துக் கொண்டிருந்தாள் திவ்யா. அப்போது அவளது மாமியார் "என்னம்மா இப்பல்லாம் அடிக்கடி வெளியில் போறீங்க" என்று கேட்க,
திவ்யா : அது ஒன்னும் இல்ல சும்மாதான் அவங்க தான் என்னை கூட்டிட்டு போறாங்க என்று சொல்லி சமாளித்தாள்.சாப்பாடு ரெடி ஆக இருவரும் அமர்ந்து சாப்பிட்டு முடித்தனர்.சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு திவ்யாவின் மாமியார் டிவி பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். திவ்யா கிட்செனில் பாத்திரங்களை கழுவிக்கொண்டு இருந்தாள். அப்போது அவளது வீட்டு காலிங் பெல் "டிங் டாங்" என்று அடித்தது. திவ்யாவிற்கு "கிஷோர் பெர்மிஷன் போட்டு வந்துட்டார் போலயே" என்று மனதில் சந்தோசத்துடன் சென்று கதவை வெட்கப்பட்டுக் கொண்டு திறந்தாள்.. யார் நிற்கிறார்கள்? என்று பார்க்க.. அப்படியே அதிர்ச்சியில் உறைந்து போய் நின்றாள் திவ்யா.
வந்திருப்பது யார்? என்று பார்த்தால் சில நாட்களுக்கு முன்பு மொட்டை மாடியில் தன்னை சிவக்க வைத்தவன் அங்கே சிரித்துக் கொண்டு நின்றான். திவ்யா அதிர்ச்சியில் இருந்து மீளாமல் அப்படியே கதவை திறந்து அவனை மேலிருந்து கீழ் வரை பார்த்துக் கொண்டே நின்றாள்.
கார்த்திக் ஒரு கையை சுவற்றில் வைத்தபடியே பாக்கெட்டில் வைத்துக் கொண்டு திவ்யாவை பார்த்து "ஹாய் திவ்யா" என்றான். வீட்டுக்குள்ளிருந்து திவ்யாவின் மாமியார் "யாருமே வந்துருக்கா?" என்று கேட்க, திவ்யா சுயநினைவுக்கு வந்தாள். மீண்டும் "யாருமா வெளியில?" என்று மீண்டும் கேட்க , இது "கிஷோரோட....." என்று சொல்ல வர, நான் திவ்யா ப்ரண்டு வந்திருக்கேன்" என்று அவள் சொல்லி முடிப்பதற்குள் கார்த்திக் சொல்லி முடித்தான்.
கிஷோரின் அம்மா : "ப்ரெண்டா"
திவ்யா : ஆமா அத்த
கிஷோர் அம்மா : ஏன்மா வெளியில நிக்க வச்சி பேசுற உள்ள கூட்டிட்டு வா மா" என்று சொல்ல, திவ்யா "இதோ கூட்டிட்டு வரேன் அத்தை" என்று சொல்லி அவனைப் பார்த்து "இங்க எதுக்கு வந்த?" என்று முகத்தில் ஒரு சலனத்துடன் மெதுவாக பல்லைக் கடித்துக் கொண்டு கேட்டாள். அதற்கு கார்த்திக் "சொல்றேன், உள்ள கூப்பிட மாட்டியா" என்று கூலாக பதில் சொன்னான். உடனே திவ்யா "சரி வா" என்று சொல்லி அவனை உள்ளே அழைத்தாள். கார்த்திக்கும் வீட்டிற்குள் நுழைந்தான். உள்ளே வந்தவுடன் திவ்யாவின் மாமியாரை பார்த்து "வணக்கம் ஆண்ட்டி" என்று கையெடுத்துக் கும்பிட்டான். அதற்கு அவங்களும் "வணக்கம் தம்பி " என்று அன்போடு உள்ளே வரவேற்றார். "திவ்யா தம்பிக்கு சேர் போடு" என்று சொல்ல அவளும் ஒரு சேரை எடுத்துப் போட்டால். அதில் அமர்ந்தான் கார்த்திக். "அங்கிள் எங்க ஆன்ட்டி" என்று கேட்க "அவர் ஷேர் மார்க்கெட்டில பிசினஸ் பண்ணிட்டு இருக்கார் பா அது விஷயமாக கொஞ்சம் வெளில போயிருக்காரு" என்று சொல்ல, "ஓ..அப்படியா" என்று மீண்டும் பதிலளித்தான். அவர்கள் இருவரும் பேசுவதை திவ்யா ஒரு ஓரமாக நின்று பிரம்மை பிடித்தவள் போல் கேட்டுக் கொண்டிருந்தால். பிறகு திவ்யாவை கவனித்த கார்த்திக் "என்ன திவ்யா வீட்டுக்கு முதல் தடவ வந்திருக்கேன், டீ ,காபி ஏதும் கிடையாதா" என்று கேட்க, அதற்கு கிஷோரின் அம்மா "டீ, காபி என்ன தம்பி, முதல் தடவ வீட்டுக்கு வந்திருக்கீங்க, சாப்பாடு சாப்பிடுங்க, திவ்யா அருமையா சமைப்பா" என்று சொல்ல, அதற்கு பரவால்ல இப்பதான் சாப்பிட்டு வந்தேன் ஆண்ட்டி" என்றான். "பரவால்ல சாப்பிடுங்க, கொஞ்சமாவது சாப்பிடுங்க, திவ்யா தம்பிய சாப்பிட சொல்லு மா என்று திவ்யாவிடம் சொன்னாள், அதற்கு திவ்யாவும் "அவங்க சொல்றாங்கள்ளா சாப்பிடு தினேஷ்" என்று சொல்ல, "அதான் அவளே சொல்லிட்டாள்ள பா, சாப்பிட்டு பா" என்று சொல்ல, "சரிங்க" என்று சொன்னான். "கிச்சன்ல போய் கை கழுவிட்டு வா பா" என்று சொல்ல கிச்சனுக்குள் எழுந்து சென்று கை கழுவிக்கொண்டு இருந்தான். அப்போது திவ்யா சாப்பாடை எடுத்து டைனிங் டேபிளில் வைப்பதற்காக கிச்சனுக்குள் சென்றாள்.
திவ்யா : இப்போ இங்க எதுக்கு வந்த என்று மெதுவாக கேட்டாள்.
கார்த்திக் : எல்லாம் ஒரு நல்ல விஷயமா தான் வந்துருக்கேன்
திவ்யா : நல்ல விஷயமா. எங்க வீடு எப்படி உனக்கு தெரியும்.. யார் அட்ரஸ் கொடுத்தா
கார்த்திக் : நான் என் பிரண்ட்ஸ் கிட்ட வாங்கினேன்
திவ்யா : சரி என்ன நல்ல விஷயம் அது முதல சொல்லு
கார்த்திக் : சாப்பிட்டுடே பேசலாம் திவ்யா என்று சொல்லிவிட்டு கிச்சனை விட்டு வெளியே சென்று ஹாலுக்குள் நுழைந்து டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்தான். திவ்யாவும் சாப்பாடு எடுத்துக்கொண்டு வந்து பரிமாறினாள் சாப்பாடு பரிமாறிக் கொண்டு இருக்க நைட்டியில் அவளது வடிவங்களையும், அங்கங்களின் அட்சுகளையும் பார்த்து ரசித்துக்கொண்டே சாப்பிட்டான் கார்த்திக். அவன் தன்னை ரசிக்கிறான் என்று திவ்யாவிற்கு தெரியும். ஆனால் இப்படி வீடு வரைக்கும் வந்து தன்னை ரசிக்கிறானே என்பதில் தான் அவளுக்கு பிரச்சனை. நானே அவனுடன் நடந்த அந்த சம்பளத்தை இப்போதான் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மறந்துட்டு இருக்கேன்.இவன் என்னடான்னா அட்ரஸ் கண்டு பிடிச்சு வீடு வரைக்கும் வந்திட்டான். நல்ல செய்தினு வேற சொல்றான். ஒருவேளை இவனோட கல்யாணமா இருக்குமோ, அப்படியே கல்யாணமா இருந்தா கூட நம்ம போகக் கூடாது" என்று மனதில் அவளுக்கு அவளே பிதற்றிக் கொண்டு அவனுக்கு சாப்பாடு பரிமாறினாள்.
கிஷோர் அம்மா : என்ன தம்பி சாப்பாடு எப்படி இருக்கு?
கார்த்திக் : ரொம்ப நல்லா இருக்கு ஆன்ட்டி.. காலேஜ் படிக்கும்போதே எனக்கு தெரியும் திவ்யா நல்லா சமைப்பானு
கிஷோர் அம்மா : அப்படியா.. ஏம்மா திவ்யா நீ காலேஜ் படிக்கும்போதே சமைக்க கத்துகிட்டியாஎன்று கேட்க, "என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் ஆமா அத்த என்று குத்துமதிப்பாக பதில் சொன்னாள். ஆனால் அவள் மனதிற்குள் "இவன் எதுக்கு என்னோட பிரண்டுனு, அத்த கிட்ட சொல்றான். கிஷோர் பரெண்டுனே சொல்லிருக்கலாமே, அவங்க என்ன சொல்லப் போறாங்க, சம்திங் இஸ் ராங்க், இவன் எதுவும் பிளானோட வீட்டுக்குள்ள வந்து இருக்கான் நினைக்கிறேன், என்ன நடந்தாலும் சரி இவன இங்கிருந்து அனுப்புற வரைக்கும் நம்ம அலர்ட்டா இருக்கனும்,அன்னைக்கு மொட்ட மாடியில சூழ்நிலை அவனுக்கு சாதகமாக இருந்தது, எல்லாமே கைமீறப்போய் நடந்திருச்சு, ஆனால் இது என் வீடு, இங்க இவன் சுண்டு விரல் கூட என் மேல படக் கூடாது, அவன் நினைச்சாலும் என் மேல கை வைக்க முடியாது ஏன்னா எங்க அத்தை என்கூட இருக்காங்க, சீக்கிரமா சாப்பாடு போட்டு இவன துரத்தனும்" என்று முடிவு செய்தான். அதற்குள் கார்த்திக்கும் சாப்பிட்டு முடித்து எழுந்து மீண்டும் கிச்சனுக்குள் சென்று கை கழுவி விட்டு வந்து டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்தான். திவ்யா டைனிங் டேபிளில் இருந்த சாப்பாட்டு தட்டு அனைத்தையும் எடுத்துக் கொண்டு கிச்சனில் வைத்தாள்.
கிஷோர் அம்மா : தம்பி எங்கிருந்து வரீங்க?
கார்த்திக் : நான் பெங்களூரில இருந்து வரேன் ஆன்ட்டி
கிஷோர் அம்மா : அப்படியா என்ன விசயமா வந்திருக்கீங்க
கார்த்திக் : அது ஒன்னும் இல்ல சென்னைல ஒரு பிசினஸ் விஷயமா வந்தேன் அதான் அப்படியே திவ்யா இங்க இருக்காங்கனு தெரியும். அதான் அப்படியே பாத்துட்டு போலாம்னு வந்தேன்.
கிஷோர் அம்மா : அப்படியா என்று சொல்ல திவ்யா கிச்சனிலிருந்து வந்து கார்த்திக் எதிரில் டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்தாள். அவர்கள் இருவருக்கும் எதிர்த்தாற்போல் கிஷோரின் அம்மா அமர்ந்திருந்தாள். அப்போது கார்த்திக் அவன் பாக்கெட்டில் இருந்து போனை எடுத்து "திவ்யா லாஸ்ட் வீக் நம்ம ஃப்ரெண்ட்ஸ் எல்லாத்தையும் மீட் பண்ணிஇருந்தேன், அப்போ போட்டோ எடுத்து இருந்தோம், இதோ பாரு" என்று சொல்லி அவனது ஃபோனை திவ்யாவிடம் நீட்டினான். "என்ன பிரண்டுன்று சொல்றான், லாஸ்ட் வீக் மீட் பண்ணுனேன்னு சொல்றான், "இவன் என்ன சொல்ல வர்ரான்னே தெரியலையே" என்று யோசித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
கிஷோர் அம்மா : என்னம்மா யோசிக்கிற உன்னோட காலேஜ் ஃப்ரெண்ட்ஸ் போட்டோ தான. பார்க்க வேண்டியதுதானே.அந்த தம்பி வேற போன நீட்டிட்டு நி
இருக்குது பாரு என்று சொல்ல சுயநினைவுக்கு வந்த திவ்யா அவன் கையிலிருந்த போனை வாங்கினாள். அப்போது அவள் கையில் போனை வைத்து கொண்டு போட்டோவை பார்த்து கொண்டிருந்தாள். அப்போது அவள் எதிரில் அமர்ந்திருந்த கார்த்திக் இந்த போட்டோவ பாரு, இந்த போட்டோவ பாரு என்று அவன், முத்து, பிரவீன் மற்றும் அவனது கல்லூரி நண்பர்களுடன் எடுத்துள்ள போட்டோவை காட்டிக்கொண்டிருந்தான். திவ்யாவிற்கு அவன் அங்கிருந்து போனால் போதும் என்று சலிப்புடன் " சூப்பர், நல்லா இருக்கு" என்று ஒவ்வொரு போட்டோவிற்கும் கமென்ட் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள்.அப்போது கார்த்திக் திடீரென்று ஸ்வைப் செய்வதை நிறுத்தினான். திவ்யா அவனை பார்த்தாள்
கார்த்திக் : அடுத்து ஒரு போட்டோ இருக்கு .அத நீ எதிர் பார்த்திருக்கவே மாட்ட
திவ்யா : என்ன அது காட்டு
கார்த்திக் : நீயே ஸ்வைப் பண்ணி பாரு என்று சொன்னான்.
திவ்யாவும் அடுத்து என்ன இருக்க போகிறது என்று இயல்பாக அடுத்த போட்டோவை ஸ்வைப் செய்தால். அடுத்து வந்த போட்டோவை பார்த்தவுடன் அவளது கண்கள் விரிந்து அப்படியே அதிர்ச்சியானாள். அதிர்ச்சியில் அப்படியே அவள் கையாலேயே அவள் வாயை பொத்திக் கொண்டாள். பிறகு அப்படியே அதே அதிர்ச்சியுடனும் ஒரு கோபத்துடனும் கார்த்திக்கை பார்க்க, கார்த்திக் சிரித்துக் கொண்டே "எப்படி இருக்கு திவ்யா, நல்லா இருக்குல்ல" என்று கேட்டான். வாயடைத்துப் போய் பிரம்மை பிடித்தவள் போன்று அதிர்ச்சியில் உறைந்து அமர்ந்திருந்தாள் திவ்யா.
கிஷோர் அம்மா : அட என்ன திவ்யா. அந்த தம்பி போட்டோ காட்டுது நீ எதுவுமே சொல்லாம உக்காந்து இருக்க
திவ்யா : (தெளிந்தாள்) என்ன அத்த
கிஷோர் அம்மா : அந்த தம்பி போட்டோ காட்டுதுல்ல நல்லா இருக்கா நல்லா இல்லைன்னு சொல்லு.. இதுக்காக பெங்களூரிலிருந்து போட்டோ எடுத்துக் கொண்டு வந்திருக்குல்ல
திவ்யா : சரி அத்த என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் அந்த போட்டோவை பார்த்தாள். அந்த போனில் அவன் காட்டிய போட்டோவில் "அன்று மொட்டை மாடியில் திவ்யா அவனது சுன்னியை ஊம்பிக் கொண்டிருக்கும் பொழுது அவன் மஞ்சுளாவுக்கு "டன்" என்று மெசேஜ் அனுப்புவதற்கு முன்பு திவ்யா அவன் சுன்னியை ஊம்பும் போதே ஒரு போட்டோ எடுத்துக் கொண்டான். பிறகுதான் அவன் மஞ்சுளாவிற்கு "டன்" என்று மெசேஜ் அனுப்பினான். இப்போது "திவ்யா ஒரு கையால் அவனது சுண்ணியைப் பிடித்துக்கொண்டு, வாயால் அவனது சுண்ணியின் மொட்டை வாயில் வைத்தபடி இருந்தது, அதைப் பார்த்துதான் திவ்யா அதிர்ச்சியாகி இருந்தாள்.
இப்போது அவளது மாமியாரை சமாளிப்பதற்காக "நல்லா இருக்கு தினேஷ்" என்று ஒரு பதட்டத்துடன் மெதுவாகச் சொன்னாள்.
கார்த்திக் : அப்படியா எனக்கும் அங்க எடுத்ததிலேயே இந்த போட்டோ தான் ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு திவ்யா என்று சொல்லி அவள் கையில் இருந்து போனை டக்கென்று வாங்கி ஆப் செய்து பாக்கெட்டில் போட்டுக்கொண்டான்.
திவ்யாவின் மனதில் "ச்சே டெலிட் பண்ணி இருக்கலாமே" என்று ஒரு எண்ணம் ஓடியது.
கிஷோர் அம்மா : என்னம்மா அமைதியா இருக்க
கார்த்திக் : அது ஒன்னுமில்ல ஆன்ட்டி நீங்க இருக்கீங்கல்ல அதனால தான் எப்படி ஃப்ரீயா பேசுறதுன்னு யோசிக்கிறா போல இல்ல திவ்யா
திவ்யா : ஆமா (என்று தலையை மட்டும் ஆட்டினாள் )
கிஷோர் அம்மா : அப்போ சரி பா நீங்க ரெண்டு பேரும் பேசுங்க நான் போய் தூங்குறேன்.மதியம் எனக்கு தூங்கலனா நைட் எனக்கு வேலை எதுவும் ஓடாது
கார்த்திக் : சரி ஆன்ட்டி நீங்க தூங்குங்க .நா கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டு அப்படியே கிளம்புறேன்
கிஷோர் அம்மா : சரிப்பா... அப்புறம் திவ்யா
திவ்யா : என்ன அத்த ?
கிஷோர் அம்மா : தம்பி போகும்போது காபி போட்டுக் கொடு சரியா .
திவ்யா : சரி அத்த
கிஷோர் அம்மா : தம்பி காபி குடிச்சிட்டு போங்க.. திவ்யா நல்லா காபி போடுவா
கார்த்திக் : கண்டிப்பா ஆன்ட்டி என்று சொல்ல கிஷோரின் அம்மா அவளின் பெட்ரூமுக்குள் சென்று கதவை சாத்திக் கொண்டாள்.
இப்போது கார்த்திக் திவ்யாவை பார்த்தான், திவ்யாவும் கார்த்திக்கை பார்த்தாள்
கார்த்திக் : இப்ப நம்ம ஆரம்பிக்கலாமா திவ்யா
திவ்யா : தினேஷ் உனக்கு என்ன வேனும்.. முதல்ல இந்த போட்டோவ டெலிட் பண்ணு
கார்த்திக் : திவ்யா இப்ப எதுக்கு அழுவுற மாதிரி பேசுற.. நான் உன்ன ஏதாவது மிரட்டுனனா
திவ்யா : இல்ல நீ மிரட்டல.. ஆனால் தயவு செஞ்சு அந்த போட்டோவ டெலிட் பண்ணிடு.. அன்னைக்கு நான் கேட்கும் போது கூட நீ சைலன்ட்ல போடுறதா தான் சொன்ன.. ஆனால் இப்படி என்னை நம்ப வச்சு கழுத்தறுத்துட்டேல்ல
கார்த்திக் : திவ்யா ப்ளீஸ் இந்த மாதிரி மட்டும் பேசாத.. நான் உன்னை கழுத்தறுக்கனும்னு நினைச்சிருந்தா மறுநாளே, இல்ல அன்னைக்கு சாயங்காலமே இந்த போட்டோவ நெட்ல விட்டிருப்பேன் இல்ல கிஷோர் நம்பர் என்கிட்ட இருக்கு அவனுக்கு அனுப்பி இருப்பேன்.
திவ்யா : அப்ப எதுக்கு இந்த போட்டோவ வச்சிருக்க சாமி கும்பிடவா
கார்த்திக் : இல்லை திவ்யா உன்ன கும்பிடுதுக்கு
திவ்யா : என்ன உளர்ற?
கார்த்திக் : அன்னைக்கு அந்த சந்தோஷத்தை கொடுத்துட்டு போனதுக்கப்புறம் எனக்கு உன் நெனப்பாவே இருந்துச்சு திவ்யா. உன்ன ரொம்ப மிஸ் பண்ணுனேன். அன்னைக்கு ராத்திரி எனக்கு தூக்கமே வரல அன்னைக்கு நடந்த அந்த சம்பவத்தை நினைச்சு நினைச்சு ஒவ்வொரு நாளும் தூக்கம் இல்லாமல் தவிச்சுகிட்டு இருந்தேன். அப்போ எனக்கு ஆறுதலாக இருந்தது இந்த போட்டோ ஒன்னு தான்.
திவ்யா : நா அன்னைக்கு நடந்த அந்த ஒரு சம்பவத்த மறக்கணும்னு நினைச்சுட்டு இருக்கேன் தினேஷ். என் வாழ்க்கையில் நான் கிஷோருக்கு பெரிய துரோகம் பண்ணிட்டேன்னு நினைச்சி வருத்தப்பட்டுட்டு இருக்கேன். இனிமேல் அப்படி ஒரு விஷயத்தை எக்காரணத்தை கொண்டும் செய்யக் கூடாதுன்னு தான், நான் இத மறக்க போராடிட்டு இருக்கேன். இப்போ தான் கொஞ்சு நாளா அதை மறந்து கிஷோர் கூட சந்தோஷமா இருந்துட்டு இருக்கேன். தயவு செஞ்சு இந்த சந்தோஷத்த கெடுத்துடாத ப்ளீஸ்... எனக்காக அந்த போட்டோவ டெலிட் பண்ணிடு
கார்த்திக் : எனக்கு ஆறுதலாய் இருக்கிறது இந்த ஒரு போட்டோ தான் திவ்யா இதையும் டெலிட் பண்ண சொல்றியே திவ்யா
திவ்யா : ஆறுதலா இருக்குதுனா அத நீயே வச்சிக்க வேண்டியது தான. எதுக்கு இப்போ எங்க வீடு தேடி வந்தது என் கிட்ட காட்டுற
கார்த்திக் : என்னால உன்ன பாக்காம இருக்க முடியல திவ்யா. அதனாலதான் என் ஃப்ரெண்ட்ஸ் கிட்ட எல்லாத்தையும் கேட்டு உன் அட்ரஸ் வாங்கி வீடு தேடி கண்டுபிடிக்க இத்தன நாள் ஆயிடுச்சு.நீயே சொல்லு உன் நம்பர் என்கிட்ட இருக்கு உனக்கு போன் பண்ணி டெய்லி டார்ச்சர் பண்ணினா
திவ்யா : இல்ல
கார்த்திக் : அதான் திவ்யா நான் உன் மேல வச்சிருக்குற மரியாத. நீ எனக்கு அன்னைக்கு கொடுத்த அந்த சந்தோஷத்துக்கு நன்றி கடனா தான் நான் இத யாருகிட்டயும் சொல்லல. எனக்குள்ள வச்சி அத பாதுகாத்துட்டு இருக்கேன்.
திவ்யா : அப்றோம் எதுக்குடா இங்க வர அத அப்படியே பாதுகாத்துட்டு போக வேண்டியதுதானே
கார்த்திக் : உன்ன பாக்கணும் போல இருந்துச்சு திவ்யா அதனாலதான் வந்தேன்
தினேஷ் : என் லைப்ப கெடுத்துறாத தினேஷ்.. வீட்டுக்குள்ள வந்து உன்ன நீ யார் என்னன்னு கூட கேட்காம எவ்வளவு அன்பா பேசிட்டு இருந்தாங்க என்னோட அத்தை. கிஷோரும் என்ன சந்தோஷமா பார்த்துகிறாரு.. தயவு செஞ்சு இந்த மாதிரி என்னோட வீட்டுக்கு வராத.. தயவு செஞ்சு கெளம்பு..திடீர்னு கிஷோர் மதிய நேரத்தில் வருவாரு அவர் வந்து உன்ன பார்த்தா பிரச்சனை
கார்த்திக் : நான் போறேன் திவ்யா ஆனா போறதுக்கு முன்னாடி
திவ்யா : என்ன சொல்லு
கார்த்திக் : இந்த போட்டோவ நீயே டெலிட் பண்ணிடு என்று சொல்லி அவளது பாக்கெட்டில் இருந்து போனை எடுத்து திவ்யாவை நோக்கி நீட்டினான்.
திவ்யா சந்தோஷத்துடன் அந்த போனை வாங்க போக சட்டேன்று அதை அவன் பக்கம் இழுத்து மீண்டும் பாக்கெட்டில் வைத்துக் கொண்டான்
திவ்யா : என்ன தினேஷ் விளையாடுறியா ஃபோன குடு அத டெலிட் பண்றேன்..நமக்குள்ள இருக்குற எல்லாம் இதோட முடியட்டும்
கார்த்திகா : நான் கொடுத்துடறேன் ஆனா அதுக்கு முன்னாடி அன்னைக்கு நீ எனக்கு குடுத்த மாதிரி இன்னும் ஒரே ஒரு வாட்டி எனக்கு அந்த சந்தோஷத்த கொடு. நான் இப்பவே உன் கண்ணு முன்னாடியே அந்த போட்டோவ டெலிட் பண்ணிட்டு போய்டுறேன். அதுக்கு அப்புறம் வாழ் நாள் முழுக்க உன் முன்னாடி கூட நான் வரமாட்டேன்
திவ்யா : (சற்று அதிர்ச்சி அடைந்து கோபத்தில் எழுந்தாள்) ஏன்டா நாயே என்னடா நெனச்சிட்டு இருக்க.. நானும் போனா போகுதுன்னு பாத்தா ரொம்ப பண்ற.. நீ இந்த போட்டோ காட்டி மிரட்டுன உடனே நான் உன் ஆசைக்கு இணங்கி வந்துருவேன்னு நினைச்சியா
கார்த்திக் : இப்ப எதுக்கு திவ்யா கத்தி பேசுற.. உன் அத்தைக்கு கேட்க போது அப்புறம் அவங்க வந்து என்ன ஏதுன்னு கேட்டா அப்புறம் அவங்க கிட்ட நான் இந்த போட்டோவ காட்ட வேண்டியிருக்கும் .
திவ்யா எவ்வளவு வேகமாக கோபப்பட்டு எழுந்தாலோ அதே வேகத்துடன் மீண்டும் அமர்ந்தாள்
திவ்யா : முடியாது தினேஷ் நீ நினைக்கிறது எதுவுமே இங்க நடக்காது .தயவு செஞ்சு அந்த போட்டோவ டெலிட் பண்ணிட்டு இங்கிருந்து போய்விடு
கார்த்திக் : நான் பண்ண மாட்டேன்னு சொல்லல திவ்யா நான் பண்ணிடுறேன் தயவு செஞ்சு ஒரே ஒரு வாட்டி எனக்கு அந்த சந்தோஷத்தை கொடு திவ்யா.. நான் உன் காலை புடிச்சு கேக்குறேன்
திவ்யா : என்ன தினேஷ் ஏதோ கடலைமிட்டாய் குடுன்னு சொல்ற மாதிரி சந்தோஷத்த குடுனு சொல்ற
கார்த்திக் : வேற எப்படி திவ்யா கேக்க சொல்ற.நா முதன் முதலா சந்தோஷம் அனுபவிச்ச பொண்ணு நீ தான்.அதனால தான் உன்கிட்ட வந்து கேட்கிறேன்
திவ்யா : நீ என்ன கேட்டாலும் சரி தினேஷ் அதுமட்டும் நிச்சயமா நா பண்ண மாட்டேன்
கார்த்திக் : அப்போ நான் இந்த போட்டோவ கிஷோருக்கு வாட்ஸ் அப் பண்ணி விட்டுற்றேன்
திவ்யா : என்ன தினேஷ் பிளாக் மெயில் பண்ண மாட்டேன்னு சொன்ன. ஆனா இப்போ பிளாக் மெயில் பண்ற
கார்த்திக் : நான் பொறுமையா கேட்டேன் நீ ஒத்து வரல. அதனால தான் இப்படி கேக்குறேன் இல்ல இல்ல நீ கேக்க வைக்கிற.
திவ்யா : தயவு செஞ்சு அப்படி மட்டும் பண்ணாத தினேஷ். என் வாழ்க்கையே போய்டும்
கார்த்திக் : நான் அப்படி எல்லாம் செய்ய கூடாதுன்னு தான் நினைக்கிறேன். ஆனா நீ செய்ய வைச்சிருவ போல.
திவ்யா : இப்போ உனக்கு என்னதான் வேணும் தினேஷ்
கார்த்திக் : அதான் சொன்னேனே அன்னைக்கு மாதிரி ஒரே ஒரு தடவை.அப்புறம் டெலிட் பன்னிடுறேன் இதுக்கப்புறம் என்கிட்டே எதுவும் இல்ல. அத டெலிட் பண்ணிட்டு நான் பாட்டுக்கு போயிட்டு இருப்பேன். அதுக்கப்புறம் நீ உன் வாழ்க்கை சந்தோசமாக வாழு
திவ்யா : நல்லா யோசிச்சு பாரு, உன் அக்காவோ தங்கச்சியோ இந்த மாதிரி ஒரு நிலமையில இருந்தா இல்ல நீயே என் நிலைமைல இருந்து யோசிச்சு பாரு நீ இதுக்கு ஒத்துப்பியா
கார்த்திக் : நான் கண்டிப்பா ஒத்துப்பேன் திவ்யா. எனக்கு என்னோட குடும்பம் தான் முககியம். அதுவுமில்லாம என்னைப் பத்தின ஒரு தவறான செய்தி வெளியே பரவினா அதுக்கப்புறம் நான் என்ன செஞ்சாலும் அது தப்புனு தான் எல்லாரும் நினைப்பாங்க
அதனால இந்த கடைசி ஆதாரத்த அழிக்க நான் கண்டிப்பா உன் நிலைமையில் இருந்திருந்தா இத செய்வேன்.
திவ்யா : நீ சும்மா பேச்சுக்கு பேசாது தினேஷ். இப்போ கிஷோர் வேற வந்துருவாரு அவரு வந்துட்டாருனா ரெண்டு பேருக்கும் தான் பிரச்சனை. தயவு செஞ்சு போயிடு
கார்த்திக் : இங்க பாரு மணி இப்போ மூணு ஆகப்போகுது. கொஞ்ச நேரம் சந்தோசமா இருந்துட்டு அதுக்கப்புறம் நான் போயிடுறேன் அதுக்கப்புறம் நீயே என் போன்ல இருக்கற ஃபோட்டோவ டெலிட் பண்ணிடு நான் போயிட்டே இருக்கேன்.
திவ்யா : நீ என்ன சொன்னாலும் என்னால முடியாது தினேஷ். தயவு செஞ்சு என்னை விட்டுடு ப்ளீஸ் உன்ன கையெடுத்துக் கும்பிட்டு கேக்குறேன் என்று அவன் முன்னே அழுதாள்.
கார்த்திக் : ப்ளீஸ் என் நிலைமைல இருந்து யோசிச்சு பாரு, 32 வயசு வரைக்கும் கல்யாணம் ஆகாம இருந்தா எனக்கு எவ்வளவோ கஷ்டம், ஆசையெல்லாம் இருக்கும்.
திவ்யா : அதுக்கு நான் தான் கிடைச்சேனா. ஊர்ல எத்தனையோ அப்படி இருக்காங்க. காசு கொடுத்தா என்னவெனா செய்வாங்க. அப்படி பண்ணு இல்ல என்னோட காசு செலவு பண்ணிஉனக்கு ரெடி பண்ணி தரேன்.
கார்த்திக் : அவங்கெல்லாம் காசுக்காக படுகிறவங்க ..ஆனா நீ ஒருத்திதான் அன்னைக்கு என் மனசுக்காக என் கூட படுத்த
திவ்யா : மனசும் இல்ல மண்ணாங்கட்டியும் இல்ல,பெட்டுக்கா தான் நா உன்கூட படுத்தேன்
கார்த்திக் : என்ன சொல்ற திவ்யா பெட்டா ?
திவ்யா : ஆமா பெட்டுதான் என்று அன்று அவளும் மஞ்சுளாவும் போட்டுக் கொண்ட ஒப்பந்தம் என்று அனைத்தையும் அவளிடம் கூறினாள்
கார்த்திக் : (கோபத்தில்) உங்க பெட்டுக்கு நான் தான் கிடைச்சேனா. உங்களுக்கு ஆம்பளைங்கன்னா அவ்வளவு இளக்காரமா போச்சா
திவ்யா : ப்ளீஸ் அன்னைக்கு உண்மையிலேயே நான் தோத்துட்டேன் ஆனா என்னால என்னோட தோல்விய ஒத்துக்க முடியல அதனால தான் சொன்ன டைமுக்கு கீழே போனா தோத்துறுவோமோங்குற பயத்துல மேல நீ செய்யறதுக்கு ஒத்துலைச்சேன். சத்தியமா எனக்கு உன் மேல ஆசை எதுவுமே கிடையாது தினேஷ்
கார்த்திக் : அது அப்பவே சொல்லி இருக்கலாம் இல்ல எதுக்கு அப்போ அமைதியா இருந்த
திவ்யா : ஏன்னா நான் உன்னை ஃபிரண்ட் ஆகிக்கனும்னு சொல்ல நினைச்சேன் தினேஷ். பார்த்து கொஞ்ச நேரத்திலேயே ரொம்ப நாள் பழகின ஒரு ப்பீல் எனக்கு உன்கிட்ட கிடைச்சது.. என்ன ரொம்ப சிரிக்க வச்ச ஆனா இப்ப ரொம்ப அழ வைக்கிற
கார்த்திக் : ஆனா இப்ப நீ என்ன அழ வைக்கிற திவ்யா. நான் இவ்வளவு நாளா நீ என் மனசுக்காக என்கூட படுத்தனு நினைச்சேன் ஆனா நீயும் பெட்டுக்காகனு சொல்லி அன்னைக்கு நாம பண்ணின அந்த விஷயத்தையே கொச்சைப்படுத்திட்ட
திவ்யா : நான் என்ன பண்றது அன்னைக்கு என் நிலம அப்படி
கார்த்திக் : அதுக்கு என்ன யூஸ் பண்ணிட்டீங்க நீங்க ரெண்டு பேரும் அப்படிதான
திவ்யா : ப்ளீஸ் தினேஷ் என்ன மன்னிச்சிடு.இதுக்கு பதிலா நீ என்ன சொன்னாலும் நான் செய்றேன்
கார்த்திக் : அன்னைக்கு பெட்டுக்காக அப்படி சொன்னல்ல. இப்போ எனக்காக அப்படி செய்
திவ்யா : என்னால முடியாது தினேஷ் அது மட்டும் என்னால முடியாது
கார்த்திக் : ஏன் முடியாது ஒரு சாதாரண பெட்டுக்காக செஞ்ச, இப்போ பாதிக்கப்பட்ட எனக்காக செய்ய மாட்டியா
திவ்யா : நீ நினைக்குறது நடக்காது ப்ளீஸ் இங்கிருந்து போய்டு.உனக்கு எவ்வளவு பணம் வேணும்னாலும் தரேன் என்று சொல்ல அவன் இருக்கையிலிருந்து எழுந்தான்.
திவ்யாவும் அதிர்ச்சியில் எழுந்து விட்டால். பிறகு அப்படியே அவளை நெருங்கி சென்று அவள் கையை பிடித்து இழுத்தான். அவளும் அவன் இழுத்த இழுப்பிற்கு "ப்ளீஸ், ப்ளீஸ் தினேஷ், வேண்டாம் ப்ளீஸ்" என்று அவள் கெஞ்ச அது எதையும் கண்டு கொள்ளாமல் அவளது மாமியார் மூடிய கதவுக்கு நேர் எதிரே இருந்த கதவை திறந்து உள்ளே பார்த்தான் பெட், ஏசி என்று எல்லாம் இருந்தது இதுதான் பெட் ரூம்" என்று முடிவு செய்துகொண்டு. அவளை இழுத்துக் கொண்டு பெட்ரூமிற்குள் சென்று கதவை சாத்தி தாழ்ப்பாள் போட்டான்.
திவ்யா : ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் என்னைய விட்டுடு என்று சொல்லி அந்த இடத்திலேயே அவன் காலில் விழுந்தாள்
கார்த்திக் : என்னால முடியாது திவ்யா எனக்கு இப்ப நீ வேணும் என்று சொல்லி அவனது பேண்ட்டை கழடி வீசினான். பிறகு சட்டையையும் கழட்டி ஒரமாக வீசினான். இப்போது அவள் முன்பு ஜட்டியோடு நின்றான். திவ்யா அவனுக்கு ஏற்றார் போல் அவன் முன் மண்டியிட்டு இருந்தாள்.
திவ்யா : ப்ளீஸ் தினேஷ் இது என்னோட வீடு. அத்த , மாமா இல்ல கிஷோர் யாராச்சும் வந்தா பெரிய பிரச்சினை ஆயிரும். ப்ளீஸ் போய்டு
கார்த்திக் : ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து பெட் கட்டி விளையாடும் போது மட்டும் நல்லா இருந்துச்சா திவ்யா
திவ்யா : ஐயோ அதுக்கு நான் உன் கால்ல விழுந்து மன்னிப்பு கேட்கிறேன் தினேஷ்
கார்த்திக் : அதெல்லாம் முடியாது இப்ப நீ மட்டும் எனக்கு ஒத்துப் போகல அப்படின்னா நான் இப்படியே போய் உன் மாமியார் படுத்துட்டு இருக்குற ரூம் கதவ தட்டுவேன். அவங்ககிட்ட இந்த போட்டோவ காட்டுவேன். அதுக்கு அப்புறம் நீயும் மஞ்சுளாவும் சேர்ந்து என்ன எல்லாம் பன்னுனீங்கனு எல்லாத்தையும் அவங்க கிட்ட சொல்லுவேன். அதுக்கப்புறம் அவங்க இந்த வீட்டுல இருந்து உன்ன தொரத்தி விட்டுருவாங்க பரவாயில்லையா
தி[b]வ்[/b]யா : ஐயோ தினேஷ் அப்படி எல்லாம் பண்ணிடாத.
கார்த்திக் : அப்போ இந்த ஒரு வாட்டி எனக்கு சந்தோஷத்த கொடு
திவ்யா சற்று அமைதியாக இருந்தால்
கார்த்திக் : என்ன யோசிக்கிற திவ்யா உனக்கு இதை விட்டா வேற வழியே இல்ல என்று சொல்லி அவனது ஜட்டியையும் கழட்டி ஓரமாய் போட்டு விட்டு இப்போது அவள் முன் நிர்வானமாக நின்றான்.
திவ்யா அப்படியே அவனை ஏறிட்டு பார்த்தாள். அப்போது அவனது 6 இன்ச் கருத்த தடி அப்படியே நீண்டு கொண்டு நின்றது .அன்று பார்த்ததை விட இன்று சிறிது பெரிசாக இருந்தது போல அவளுக்கு தெரிந்தது. அவள் அதை அப்படியே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.