நினைத்தாலே இனிக்கும்(முடிவுற்றது )

[johnypowas]

நான் வாங்கிகொண்டேன்.அங்கிள் வாங்க உங்கள வெளிய நிக்க வச்சே பேசிட்டு இருக்கேன்.

"இல்லம்மா.கொஞ்சம் வேல இருக்கு .நான் கிளம்பறேன் இன்னொரு நாளைக்கு நீ ஃபிரீயா இருக்கும்போது வரேன்.நீயும் ஸ்கூலீக்கு கிளம்பிட்ட"

"ம்ம்...சரி அங்கிள் நீங்க செய்ற உதவிக்கெல்லாம் நான் என்ன கைமாறு செய்ய போறேனு தெரியல"

"அட விடுமா..இப்பதானே சொன்னேன்.நீ என் பொண்ணு மாதிரின்னு"

பின் அவரிடம் விடை பெற்று கொண்டு குடையை எடுத்துகொண்டு பஸ் ஸ்டாப்பிற்கு வந்தேன்.அவன் நின்றுகொண்டிருந்தான்.மழை இன்னும் நிற்கவில்லை அதனால் நான் அவன் நின்றுகொண்டிருந்த நிழற்குடைக்கு அருகில் இருந்த டீக்கடையின் கீற்று கொட்டகைக்குள் நுழைந்தேன்.கீற்றுகளுக்கு இடையே உள்ள இடைவெளியில் அவனை பார்த்தேன்.அவன் எதைபற்றியோ தீவிரமாக சிந்தித்துகொண்டிருந்தான்.என்னை பார்த்ததாக தெரியவில்லை.நானும் வெளிபடுத்திகொள்ளவில்லை.

பேருந்து வந்தது நான் சென்று ஏறினேன் அவன் வரவில்லை ஏன் என் தெரியவில்லை நான் குடையை எடுத்து விரித்து பிடித்த படி மெதுவாக இறங்கி பஸ்ஸில் ஏறினேன்.அவன் யாருக்காகவோ காத்திருப்பது போல் இருந்தது.

குடை என் முகத்தை மறைத்திருப்பதால் அவன் என்னை பார்த்திருக்க வாய்ப்பில்லை.நான் ஏறியவுடன் பஸ் புறப்பட்டது.நான் ஜன்னல் வழியே பார்த்தேன் அவன் நொடிக்கொருமுறை தலையை வெளியே நீட்டி பார்த்துகொண்டிருந்தான் "யாருக்காக காத்திருக்கிறான் இவன்...?" 

நான் பள்ளிக்கு 9.00 க்கு தான் வந்தேன்.பிரின்ஸ்பால் ரூமிற்கு சென்று சைன் பண்ணிவிட்டு ஸ்டாப்ரூமிற்கு சென்று பேக்கை வைத்துவிட்டு மாலதியிடம் சிறிது நேரம் பேசிகொண்டிருந்த போது மணி ஒலித்தது.பின் இருவரும் பிரேயர் ஹாலுக்கு சென்றோம்.

அவன் வந்துவிட்டானா என பிரேயர் ஹாலில் அவன் முகத்தை தேடினேன். அவன் இன்னும் வரவில்லை "என்ன பண்ணிட்டு இருக்கான் இன்னும்"

[johnypowas]

"யாருக்காகவோ காத்திருந்தானோ வினோத் கூட இங்கதான் இருக்கான்.அப்புறம் யாருக்காக காத்திருந்தான். ஒருவேளை அது எனக்காக இருக்குமோ"என்று எண்ணினேன்.நினைக்கும் போதே கேவலமாகதான் இருந்தது.ஆனால் ஏன் நான் அப்படி நினைத்தேன் என்று எனக்கே தெரியவில்லை.

பிறகு பிரேயர் முடிந்தது.முதல் பீரீயட் அவன் கிளாஸ் தான் பார்த்துகொள்ளலாம் லேட்டா வந்தா வெளிய நிக்க வைக்கனும் அப்போதான் நான் யார்னு அவன் புரிஞ்சிக்குவான்.

ஸ்டாப் ரூமிற்கு சென்று நோட்ஸ்களை ஒருமுறை பார்த்துவிட்டு பிறகு விறுவிறுவென கிளாஸிக்கு சென்றேன்.அவன் இன்னும் வரவில்லை.

நான் வகுப்பெடுக்க தொடங்கி இருபது நிமிடம் கழித்து வந்தான்.மழையில் முழுதாக நனைந்திருந்தான்.என்னை பார்த்தது அதிர்ந்தது அவன் கண்களில் தெரிந்தது. அதிலிருந்து அவன் எனக்காக தான் காத்திருந்தான் என்பது தெளிவாக எனக்கு விளங்கியது.லேட்டாக வர காரணம் கேட்டேன் பஸ் வரவில்லை,லேட் என கதை சொன்னான்.

நான் உள்ளுக்குள் சிரித்துகொண்டேன்.அதை வெளிகாட்டிகொள்ளாமல் கேட்டேன்."எட்டரை மணியிலிருந்து பஸ்ஸே வரவில்லையா...?"என,அவன் திருதிருவென முழித்தான்.நான் அவன் தடுமாறுவதை ரசித்தேன்."இன்னைக்கு ஒருநாள் வெளியே நிக்க வச்சாதான்,இனிமே லேட்டா வரமாட்டே"என கூறியதும் அவன் முகத்தை பார்க்கவேண்டுமே பேயறைந்தது போல் ஆனான்.

பின் நான் வகுப்பெடுக்க சென்றுவிட்டேன்.அவ்வப்போது அவனை ஓரகண்ணால் பார்த்தேன்.அவன் பாவமாக நின்றிருந்தான்.ஆனால் அவன் மேல் எனக்கு இரக்கம் வரவில்லை ஒரு பெண்ணின் மரணத்திற்கு காரணமானவனை வதைக்கிறோம் என்ற குரூர மகிழ்ச்சிதான் எனக்குள் அதிகமாயிருந்தது.

முதல் பீரியட் முடிந்ததற்கு அடையாளமாக "ட்ரீங்"என்று ஒரு மணிசத்தம் கேட்டது.நான் நாளை வீக்லீ டெஸ்ட்க்கு படிக்க வேண்டியதை ஒருமுறை மாணவர்களுக்கு நினைவு படுத்திவிட்டு வெளியே வந்தேன். அவன் என்னையே பார்த்தான் நான் கண்டுகொள்ளாதது போல் முகத்தை ராணுவவீரன் போல் விறைப்பாக வைத்துகொண்டு ஸ்டாப்ரூம் நோக்கி நடந்தேன்.அதன் பிறகு அவனை அன்று இரண்டுமுறை பார்த்திருப்பேன்.அதன் பிறகு பார்க்கவில்லை.மாலை பள்ளி முடிந்ததும் மந்தாகினியுடன் ஸ்கூட்டியில் சென்றுவிட்டேன்.

வீட்டிற்கு வந்ததும் முகம் கழுவி காபிபோட்டு குடித்து அம்மாவுக்கும் கொடுத்துவிட்டு,காலையில் சமையல் செய்த பாத்திரங்களை கழுவினேன்.பின் யேதேச்சையாக காலண்டரை பார்த்தபோது இன்று சதுர்த்தி என்பது தெரிந்தது.முன்பெல்லாம் சதுர்த்தியின் போது குடும்பத்தோடு கோவிலுக்கு செல்வோம் அப்பொழுது ஏகபட்ட மகிழ்ச்சி இருந்தது ஆனால் இப்பொழுது வெறுமைதான் மிஞ்சியிள்ளது.அப்பா என் கையை பிடித்துகொண்டு "அம்மா இது சரஸ்வதி நல்லா கும்பிட்டுக்கோ,உனக்கு நல்லா படிப்பு வரும்" என்று ஒவ்வொரு தெய்வத்தின் பெருமையையும் கூறுவார். 

[johnypowas]

நானும்" அப்படியாப்பா"என கூறீ அவர் கூறும் ஒவ்வொரு சாமியையும் என் பிஞ்சு விரல்களை கூப்பி கும்பிட்ட நாட்கள் என் கண்முன் விரிந்தது.நான் இல்லன்னாலும் இந்த சாமியெல்லாம் உன்னை பாத்துக்கும்மா என்பார்.எங்கே போனது அந்த சாமியெல்லாம்.கண்களில் நீர் முட்டிகொண்டு வந்தது.கோவிலுக்கு சென்றால் தேவலாம் என தோன்றியது.

அம்மாவிடம் கூறிவிட்டு புறப்பட்டேன்.நான் சென்றபோது கூட்டமே இல்லை.உள்ளே நுழைந்ததும் பிள்ளையார் எதிர்பட்டார் அவருடன் கண்மூடி கொஞ்சம் ரகசியம் பேசினேன்.

கண்ணை திறந்தபோது அவன் நின்றிருந்தான்.எனக்கு தூக்கிவாரி போட்டது .
"அடப்பாவி !இவன் எங்கே இங்கே " வினோத்தும் கூடவே இருந்தான்.நான் கைகூப்பிகொண்டே கண்களை மூடியபடி அப்படியே அந்த இடத்தை விட்டு அகன்றேன்.

அவர்கள் என் பின்னாலே வந்தனர்.நான் அவர்களை கண்டுகொள்ளாதவாறு நடந்துகொண்டேன் அவன் என்னிடம் பேச வேண்டும் என வருகிறான்.நான் அதற்கு இடம் கொடுக்க கூடாது என எண்ணினேன்.திடீரென இருவரும் திரும்பி நடக்க முற்பட்டனர்.அவனை "டீஸ்"பண்ணவேண்டும் என்ற என் எண்ணம் பாழாகிவிடுமோ என நினைத்தேன்.

பின் ஒரு யோசனை வந்தவளாய் சட்டென திரும்பி வினோத்தை மட்டும் பார்த்து "நீ வினோத்தானே 11D2 "என கேட்டேன்.


அவனும் "ஆமாம் மிஸ் நாங்க உங்க கூட பேசத்தான் இவ்வளோ நேரம் உங்க பின்னாடியே வந்தோம்.நீங்கதான் எங்கள பாக்கவே இல்ல"
"ஸாரிப்பா எனக்கு சரியா ஞாபகம் இல்ல அதான்"என்றேன்.நான் அவனை பார்க்காத மாதிரியே பேசினேன். .அவன் வினோத்திடம் "டேய்! நான் கிளம்பறேன்டா நீ பேசிட்டு வா "என கூறி செல்ல முற்பட்டான். 

அதற்குள் நான்"வினோத் இவன் யாரு உன் பிரண்டா என கேட்டேன்.மனதிற்குள் 
"மகனே சாவுடா இனிமே நீ என் பக்கமே திரும்ப பாக்க மாட்டே"என நினைத்து கொண்டேன்.

அவன் உடனே "நான் யாருன்னு உங்களுக்கு நிஜம்மா தெரியல"என கேட்டான்.

"ஞாபகம் இல்ல அதான் கேட்டேன்.நீயும் 11D2 ஆ"

"நீங்க பொய் சொல்றீங்க என்னை உங்களுக்கு நல்லா தெரியும் ஆனா நீங்க நடிக்கிறீங்க"என்றான்.
.
நான் மனதிற்குள் அடப்பாவி கண்டுபிடித்துவிட்டானே எண்ணினேன் ஆனால் அதை வெளிகாட்டாமல் "இல்ல உண்மையா எனக்கு ஞாபகம் இல்ல"எனகூற அவன் கோபமாய் "நான் யாருன்னு உங்களுக்கு தெரியலயா நான்தான் நேற்று உங்க கூட பஸ்ல வந்தேன் உங்கள உரசி கிட்டே வந்தேன் நீங்களும் என்னை முறைத்து பார்த்திங்க.என்ன அழகா நடிக்கிறீங்க"என கூறி பின் வினோத்திடம் "டேய்!நான் கிளம்பறேன் நீ வரியா இல்லையா" என கூறி பதிலை கூட எதிர்பார்காமல் விறு விறுவென சென்றான்.

[Renjith]

Nice bro

[johnypowas]

அத்தியாயம் 7:

அன்று இரவு யேசித்து கொண்டே படுத்திருந்தேன்.நான் கூறியது அவள் மனதில் எப்படிபட்ட பாதிப்பை ஏற்படுத்த போகிறதோ தெரியவில்லை அதே சமயம் அவளிடம் அவ்வளவு தைரியமாக பேசியது சந்தோசமாகவும் இருந்தது.வினோத் அடிக்கடி சொல்வது ஞாபகம் வந்தது "டேய்!வேணாம் அவக்கிட்ட வச்சிக்காத அப்புறம் நீ ELEVENTH ஃபெயில் தான்"

உண்மையிலே ஃபெயில் ஆக்கிடுவாளோ,பின் எப்பொழுது தூங்கினேன் என்பது எனக்கே தெரியவில்லை எழுந்த போது காலை 7 மணி அவசர அவசரமாக கிளம்பினேன்.அம்மா கொடுத்த உதவாத இட்லிகளை வாயில் போட்டு அரைத்து விட்டு மதியம் கேண்டீனில் சாப்பிடுவதாக கூறிவிட்டு வீட்டைவிட்டு வெளியே வந்தேன்."நேற்று தெரியாமல் பேசிவிட்டேன் டீச்சர் ஸாரி"என போனதும் சாரி கேட்க வேண்டும் என நினைத்து புறப்பட்டேன்.பஸ் சீக்கிரம் வந்துவிட்டது.நான் பள்ளிக்கு சென்ற போது அவள் வந்திருக்க வில்லை.வகுப்பில் சென்று அமர்ந்தேன்.மாணவர்கள் தாங்களுக்கு பிடிக்காத வாத்தியார்களை, டீச்சர்களை பற்றி வசை பாடி கொண்டிருந்தனர்.ஸ்டாப்ரூமை அடிக்கடி எட்டி எட்டி பார்த்துகொண்டிருந்தேன்.அவள் வருவதாக தெரியவில்லை.

"மச்சி,என்னடா உன் ஆள எதிர் பார்த்து வழி மேல் விழிவைத்து காத்திருக்குற போல இருக்கு"

நான் முறைத்தேன்."வாய மூடிட்டு இருடா"என்றேன்.

"மச்சி நேத்து எப்பிடிடா அவ்வளவு தைரியமாய் அவகிட்ட பேசுன".

"ப்ச்...கொஞ்சம் சும்மா இருடா"

"ஏண்டா உனக்கு அடியில அல்லு கழன்டுடிச்சி போல இருக்கு.என்னடா நேத்து அவ்வளவு பேசுனோமோ பின்னாடி ஏதாவது பெருசா பண்ணிடுவாளோன்னு தானே பயப்படுற"

"ஆமா போதுமா"

"அதுக்குத்தான் படிச்சு படிச்சி சொன்னேன் கேட்டியா.கவலை படாத அவ எதுவும் பண்ண மாட்டான்னுதான் தோணுது"என்றான்.

"ஏண்டா அப்படி சொல்ற"

"ஏன்னா அவ என்கிட்ட பேசும் போது உன்னை டீஸ் பண்ணணும்னு வேணும்னே தெரியலன்னு பொய் சொல்லிருக்காடா"

எனக்கு அப்பொழுதுதான் லேசாக சிரிப்பு வந்தது"அப்படியாடா மச்சி"

"ஆமாடா அவ கண்ணுல அத நான் பார்த்தேன்டா.அவ ஏன் அப்படி சொன்னானு தெரியல.ஆனா நீ கோபமா பேசிட்டு போன பிறகு அவ முகத்த பாக்கனுமே.ரொம்ப வாடி போச்சுடா"

அவன் உண்மையை சொல்றானோ இல்ல பொய் சொல்றானோ தெரியல ஆனா அவன் கூறியது என் மனதில் ஒரு புதிய உற்சாகத்தையும் தெம்பையும் கொடுத்தது.என்னையும் மறந்து நான் கனவுலகில் ஆழ்ந்தேன்.

எப்பொழுது மணி அடித்தது என்றே தெரியவில்லை.கொச கொச வென சத்தத்தோடு அனைவரும் பிரேயருக்கு சென்றபோது தான் நினைவுக்கு வந்தேன்.

பிரேயர் ஹாலில் அவள் நின்றிருந்தாள்.அவள் என்னவள் நீல நிற காட்டன் சாரியில் நீல நிற தேவதை போல் இருந்தாள்.

அந்த சேலை மிகசிறியதாக இருந்தது அது அவள் பெரிய பெரிய அவயங்களை மறைக்க போதுமானதாக இல்லை.

நான் பின்னால் திரும்பி அவளை பார்த்துகொண்டே முன்னால் சென்றேன்.காலை வெயில் அவள் முகத்தில் பட்டு மின்னியது.

இரண்டு முறை என்னை திரும்பி பார்த்தாள்.வலதுகையை மடித்து இடதுகையால் கழுத்தில் இருக்கும் செயினை உருட்டிகொண்டிருந்தாள் அவள் கழுத்து மிக செக்ஸியாக இருந்தது.ஓடிச்சென்று அவளை வளைத்து அவள் கழுத்தில் உதட்டை பதித்து அவள் வியர்வையின் சுவையை அறிய வேண்டும் என என் மனம் துடித்தது.ஆனால் பிறகு பள்ளியே சேர்ந்து என்னை குமுரு கஞ்சி காய்ச்சி விடுவார்கள் என்பதால் அந்த எண்ணத்தை கைவிட்டேன்.

அவளை வர்ணித்துகொண்டே காலம் முழுவதும் இருக்கலாம்.அந்த அளவுக்கு அவள் எளிமையாய் இருந்தாலும் அழகாக இருந்தாள்.

பிரேயர் முடிந்தது என் கவனம் அப்பொழுதுதான் கலைந்தது.அவள் ஸ்டாப் ரூமை நோக்கி நடந்தாள்.சும்மா சொல்லகூடாது அவள் ஜடை மிக நீளமாகவும் தடிமனாகவும் இருந்தது.அது அவள் பின்புறங்களில் படும் போது ரப்பர் பந்து சுவரில் பட்டு மீண்டும் வருவதை போல் இருந்தது.

அதை ரசித்துகொண்டே கிளாஸ்க்கு சென்றேன்.முதல் பீரியட் அவள்தான் எனவே இன்று திகட்ட திகட்ட ரசிக்கலாம் என நினைத்துகொண்டேன்.அனைவரும் வகுப்பில் சென்று அமர்ந்த பின் அவள் வந்தாள் அனைவரும் எழுந்து விஷ் செய்தனர்.நான் எழவே இல்லை அவளையே பார்த்துகொண்டிருந்தேன்"கடவுளே உனக்கு ரெண்டு தேங்க்ஸ் சொல்லனும் ஒன்னு நீ இவள படைச்சதுக்கு இன்னொன்னு இவள என்கிட்ட அனுப்பினதுக்கு"நான் நினைத்துகொண்டிருக்கும் போதே அவள்"சார் எந்திரிக்க மாட்டாரா"என்றாள். 

அவள் என்னைதான் குறிப்பிடுகிறாள் என நான் உணர்வதற்கே சில வினாடிகள் ஆயின அந்த அளவுக்கு நான் அவள் நினைவுகளில் மூழ்கிபோயிருந்தேன். பிறகு வினோத் என்னை உலுக்கி எழுப்பி "டேய்!அவ உன்னதான் சொல்றா,நீ மரமண்ட மாதிரி உக்காந்திருக்க எந்திரிடா"என எழுப்பினான்.

பிறகுதான் நான் எழுந்து நின்றேன். அதன் பின் அவள்"ஓகே எல்லாரும் டெஸ்ட்க்கு ரெடியாகுங்க"என்றாள்.

[johnypowas]

நான் வினோத்தை பார்த்து என்ன டெஸ்ட் என வினாவினேன். அவன் "நாசமாப் போச்சி இன்னிக்கு வீக்லி டெஸ்ட்டுடா மறந்துட்டியா"

"ஃப்....ஐயோ! மறந்துட்டேன் டா இப்ப என்னடா பண்றது"

"டேய்!நீ என்ன எல்லா டெஸ்ட்க்கும் என்னமோ படிச்சிட்டு வந்து பேப்பரை ஃபுல் பண்ற ஆளு மாதிரி பேசுற.எல்லா வீக்லி டெஸ்ட்டும் என்ன பாத்துதானே எழுதுவேடா நாயே இன்னிக்கு நானே காட்டிதொலையிறேன் வா"என்றான்.

நான் "நீதான்டா என் மச்சான் என கூறி அவன் தோள் மீது கையை போட்டு கொண்டு சென்றேன்.

வெளியே அனைவரையும் ரோல் நம்பர் படி அமரவைத்தாள். என் நம்பர் படி வினோத்திற்கு பக்கவாட்டில் அமர்ந்தேன்.அனைவரையும் அமர செய்துவிட்டு Question கொடுத்தாள்.பின் அனைவரும் எழுத ஆரம்பித்தோம். அவள் எங்களை சுற்றி சுற்றி வந்து யாராவது பார்த்து எழுதுகிறார்களா என துப்பறிந்து கொண்டிருந்தாள்.என்னால் பார்த்து எழுதமுடியவில்லை.

சிறிது நேரத்தில் பியூன் வந்துகூப்பிட அவள் உடன் சென்றாள்.அவள் சென்றபின் "டேய்!சரியா தெரியல கொஞ்சம் தூக்கி காமிடா"

"இதுக்கு மேல நான் விளம்பர போஸ்ட்ட கையில பிடிச்சிட்டு நிக்கிற மாதிரிதான்டா நிக்கனும்"

"ஒரு அரை இஞ்ச் தூக்கி காமிடா தீர்காயிசா இருப்ப -பெற்றதாயினும் ஆயின செய்யும்"

அவன் லேசாக தூக்கினான் நான் எழுதிகொண்டிருந்தே ன்.திடீரென பேப்பரை எடுத்து மறைத்து வைத்துகொண்டான். 

"ஏண்டா எடுத்துட்ட நான் இன்னும் முடிக்கல "என்றேன். 

"காட்டுப்பா நான் முடிச்சி தர்றேன்"பின்னால் இருந்து அந்த குரல் கேட்டது திரும்பி பார்த்தேன். அவள்தான் என் செல்லம் கோபத்திலும் எம்புட்டு அழகா இருக்கடீ."ஏண்டா அவன பாத்து எழுதுன"இதுவரை யாரும் கேட்காத கேள்வியை கேட்டாள்.

நான் திமிறாகவே கூறினேன். என்ன செய்வாள் எனஅலட்சியமாக"எனக்கு தெரியல அதான் அவன பாத்து எழுதினேன்"என்றேன். 

அவளுக்கு சர்ரென கோபம் வந்தது "தெரியாதா?நேத்தெல்லாம் படிக்காம எங்க சுத்திட்டு இருந்தே"என்றாள்.

". . . . . . . . . ."

நான் மௌனமாக இருந்தேன்.அவள்"கேக்குறேன்ல பதில் சொல்லுடா"என்றாள்.மீண்டும் மௌனம் சாதித்தேன். பட்டென என் பேப்பரை பிடுங்கி என்னை பிடித்து தரதரவென பிரின்ஸிபால் ரூமிற்கு கூட்டி சென்றாள்.

பிரின்ஸிபாலும் அதே கேள்வியை கேட்டார்.நானும் அதே போல் மௌனமாக இருந்தேன்.அவர் டஸ்டரை தூக்கி என் முகத்தில் எறிந்தார் "இதுங்கல்லாம் ஏன் படிக்க வருதுங்களோ நாளைக்கு உன் பேரண்ட்ஸ்ஸை கூட்டிட்டுவா போ"என்றார்.

நான் மௌனமாக வெளியேறினேன்.கிளாஸில் தனியாக அமர்ந்திருந்தேன்.மற்ற அனைவரும் டெஸ்ட் பேப்பரை அவளிடம் கொடுத்துகொண்டிருந்தனர்.பிறகு அவள் ஸ்டாப்ரூமிற்கு சென்றுவிட்டாள்.ஸ்டூடண்ட்ஸ் அனைவரும் கிளாஸில் வந்து அமர்ந்தனர்.வினோத் "விடு மாமா பாத்துக்கலாம்"என்று என்னை சமாதான படுத்த முயன்று தோற்றான். என் கண்களில் நீர் கசிந்தது "ச்சே எவ்வளவு பெரிய அவமானம்"அவளை பழிவாங்கியே தீர வேண்டும் அதுவும் இப்பவே,என நினைத்து எழுந்து ஸ்டாப் ரூமை நோக்கி நடந்தேன்.

நான் நினைத்த மாதிரியே அவள் மட்டும் அறையில் அமர்ந்திருந்தாள்.நான் உள்ளே சென்றபோது எதற்காகவோ எழுந்தவள் சட்டென நின்று என்னை பார்த்து என்ன என்பது போல் தலையாட்டினாள்.நான் கதவை பாதி மூடினேன்.அவள் "ஏ..ஏய் எ..என்ன பண்ற "என கேட்டாள்.

[johnypowas]

நான் நாளே எட்டில் சென்று அவள் இடையை பற்றி என்னோடு இழுத்தனைத்தேன். அவள் விழிகள் திடீரென நடந்த அந்த சம்பவத்தால் மிரண்டன.பின் அவள் சுதாரித்து என்னை தள்ளிவிட பார்த்தாள். நான் அவளை மேசை யில் சாய்த்து என் உதட்டால் அவள் சதை பற்று மிக்க உதட்டை கவ்வினேன்.அவள் திமிறினாள்"உவ்வ்வ்ம்ம்ம்ம்"கத்த பார்த்தாள்"ப்ப்வ்வ்விட்ட்டுடாஆஆஆ".ஆனால் நான் அவளை விடாமல் பிடித்து என் உடலோடு உடலாக இறுக்கினேன்.கொஞ்சமும் இடைவெளி இல்லை எங்களுக்குள்.என் வலது கையால் அவள் இடுப்பை வளைத்து பிடித்தேன்.இடது கையால் முன்னால் அவள் சேலையை பற்றி இழுத்து அவள் தொப்புளில் கையை விட்டு அழுத்தினேன்.

அவள் உதடுகள் என் உதட்டில் சிறைபட்டன.அவள் வாய்க்குள் அமுதம் தேடினேன் கிடைத்தது அருந்தினேன் அவள் கண்களில் நீர் எட்டிபார்த்தது அவள் நாக்கை தேடி பிடித்து கடித்தேன்.கீழுதட்டை மென்றேன்.அவள் மூச்சுகாற்றை சுவாசித்தேன்.அதில் ஒரு ஒப்பிட முடியாத நறுமணம் இருந்தது.அவள் உதட்டு ரேகையை உணர்ந்தேன் அந்த பள்ளத்தில் என் நாக்கால் நக்கினேன். நான் மெதுவாக கண்சொருக ஆரம்பித்த போது திடீரென் அவள் என்னை தள்ளிவிட்டாள்.

நான் இரண்டடி தள்ளி போய் சுவரில் முட்டி கொண்டு நின்றேன்.அவள் உதட்டோரம் வழிந்த எச்சிலை துடைத்துவிட்டு அருகில் இருந்த பேப்பர் வெயிட்டை எடுத்து என் மீது எறிந்தாள் அது சரியாக வந்து என் மண்டைய பதம் பார்த்தது.பின் பாய்ந்து வந்து என் சட்டையை பிடித்தாள்"ஏண்டா இப்படி பண்ணுன"என கூறி என் கன்னத்தில் அறைவிட்டாள். 

நான் நான்கு அறைகளை அவள் பொன்னான கைகளால் வாங்கினேன். " மனோகரா பொறுத்தது போதும் பொங்கி எழு "என என் மனம் கூறியது என் வலது கையால் மீண்டும் அவளை கட்டியணைத்தேன்.அப்படியே திருப்பி சுவரில் சாய்த்து அவளோடு ஒன்றினேன்.விட்ட இதழை மீண்டும் கவ்வினேன்.அவள் தொப்புள் குழிக்குள் விரல்களால் பம்பரம் விட்டேன்.அவள் கட்டியிருந்த காட்டன் சாரியையும் மீறி என் சுண்ணி சீறி பாய்ந்த அவள் உறுப்பில் இடித்தது நான் மேலும் நெறுக்க அது சிறிது உள்ளே போனது வாயின் ஆழம் வரை என் நாக்கை விட்டு அலசினேன் நான் வெளியே விட்ட மூச்சை அவள் சுவாசித்தாள். அவள் வெளியே விட்ட மூச்சு காற்றை நான் சுவாசித்தேன் இதற்கு இடையில் எங்களுக்கு வேறு காற்று எதுவும் சுவாசிப்பதற்கு கிடைக்க வில்லை என் வாய் வழியாகவும் அவளுக்கு காற்றை செலுத்தினேன் பின் அவள் உதட்டை சப்பி இழுத்து பின் விட்டேன்.

தேனாய்,வெள்ளத்தின் பாகாய்,முக்கனிகளின் சாறாய் எனக்கு அதைவிட இனிப்பான நிமிடங்கள இந்த உலகில் இதுவரை கிடைத்ததில்லை. அவள் எச்சில் முழுவதும் நான் உறிஞ்சி எடுத்திருந்தேன் அவள் கன்னத்தை கிள்ளிவிட்டு அவளை பார்த்து கண்ணடித்துவிட்டு வெளியேறினேன்.அவள் உறைந்தபடியே நின்றிருந்தாள்.

[Renjith]

Super bro

[johnypowas]

அத்தியாயம் 8:

மறுநாள் மழை ஏதும் இல்லை .காலை அவன் சீக்கிரம் வந்துவிட்டான் போலும்.நான் கிளாஸ்க்குள் வந்தவுடன் அனைவரும் எழுந்து நின்றனர் அவன் மட்டும் அமர்ந்தே இருந்தான். நான் அவனை முறைத்து கொண்டே "சார் எழுந்து நிற்க மாட்டாரா "என கேட்டேன். உடனே வினோத் அவன் கையை பிடித்தி நிற்க சொன்னான். அவன் வேண்டா வெறுப்பாக எழுந்து நின்றான்.

"ஓகே !எல்லோரும் பேப்பர்ஸ் எடுத்துகிட்டு டெஸ்ட் எழுத வராண்டாவுக்கு வாங்க"என்றேன். அனைவரும் எழுந்து வந்து அமர்ந்தனர்.

அவன் வினோத் அருகில் அமர்ந்தான்.அனைவரும் எழுத ஆரம்பித்தனர்.நான் ரவுண்ட்ஸ் பார்த்துகொண்டே வந்தேன்.அப்பொழுது பியூன் வந்து "மேடம் உங்கள மந்தாகினி டீச்சர் கூப்பிடறாங்க"என்றான்.நான் ஒருமுறை திரும்பி பார்த்தேன் அனைவரும் ஒழுங்காகதான் எழுதிகொண்டிருந்தனர் நானும் நம்பி மந்தாகினியை பார்க்க சென்றேன்.

மந்தாகினி அவள் அப்பாவுக்கு உடல் சரியில்லை என ஃபோன் வந்ததாகவும் தான் உடனடியாக செல்வதாகவும் என்னை மாலை பஸ்ஸில் செல்லும்படியும் கூறினாள். 

நானும் சரி என கூறி அப்பாவை மாலை வந்து பார்ப்பதாக கூறி விட்டு வந்தேன்.அவன் வினோத்தை பார்த்து காப்பி அடித்து கொண்டிருந்தான்.நான் அவன் பின்னால் வெகு அருகில் நின்று அவனையே பார்த்து கொண்டிருந்தேன்.

வினோத் திரும்பி பார்த்துவிட்டு சைகை செய்தான் அவன் கண்டுகொள்ளாமல்"டேய்"லாஸ்ட் பாரா மறைக்குதுடா கொஞ்சம் தெளிவா காமிடா"என்றான்.வினோத் பேப்பரை எடுத்து மறைத்து வைத்தான்.உடனே அவன் "டேய் நான் இன்னும் முடிக்கவே இல்லடா"என்றான்.நான்"காமிப்பா நான் முடிச்சி கொடுக்குறேன் என்றேன். அப்பொழுதுதான் அவன் நான் பின்னால் நிற்பதை பார்த்தான்.திரும்பி பார்த்தான் முகத்தில் எந்த சலனமும் காட்டவில்லை எனக்கு ஆச்சரியமாய் இருந்தது.தப்பை செய்துவிட்டு கொஞ்சமும் சலனமில்லாமல் நிற்கிறானே என நினைத்து 


"ஏண்டா அவனை பார்த்து எழுதினே "என கேட்டேன்.

அவன் கூலாக " எனக்கு தெரியல அதனாலதான் அவனை பார்த்து எழுதினேன்"எனக்கூறினான்.

"நேற்றெல்லாம் படிக்காம என்ன பண்ணிட்டிருந்த"

"..............."

"சொல்லு என்ன பண்ணிட்டிருந்தே"

"..............."

அவன் மௌனமாகவே இருந்தான். எனக்கு கோபம் கோபமாக வந்தது அவனை அடித்துவிடலாமா எனகூட தோன்றியது.
சட்டென பேப்பரை பிடுங்கி கொண்டு "பிரின்ஸ்பால் ரூமிற்கு வா"என்றேன்.

அவனும் மறுப்பேதும் சொல்லாமல் வந்தான்.
பிரின்ஸிபால் வெகு கோபமாக டஸ்டரை தூக்கி அவன் முகத்தில் அடித்தார்"யூ ராஸ்கல் இடியட் படிக்கலன்னா போய் மாடு மேய்க்க வேண்டியதுதானே எதுக்குடா ஸ்கூலுக்கு வர உனக்கெல்லாம் படிப்பு ஒரு கேடா "

அவன் எதுவும் பேசாமல் மௌனமாகவே இருந்தான்.

"என்னடா எதுவும் பேசாமல் இருக்க எதாவது பேசுடா"

"கேட்டா இப்படிதான் சார் எதுவும் பேசாமல் அமைதியாகவே இருக்கிறான்"என்றேன் நான்.என்னை முறைத்தான்.

"நாளைக்கு வரும்போது அவன் ஃபேரண்ட்ஸோட வரசொல்லும்மா அவன என் கண்முன்னால நிக்க சொல்லாத போக சொல்லு" 

நான் அவனை பார்த்தேன்.அவன் கோபமாக வெளியேறினான். பிரின்ஸ்பால் இவ்வளவு கோபமாக பேசுவார் என நான் எதிர்பார்க்கவே இல்லை.

நானும் வெளியே வந்தேன்.மனதில் சந்தோசம் ஒருபக்கம் ஆனால் அவனை பார்த்தால் பாவமாகவும் இருந்தது.நான் என்ன தவறுசெய்தேன் அவன் தப்பு செய்தான்.அதற்கு தண்டனை வாங்கி கொடுத்தேன் இதில் எந்த தவறும் இருப்பதாக எனக்கு தோன்றவில்லை.இப்படியே யோசித்து கொண்டு ஸ்டாப் ரூமில் அமர்ந்திருந்தேன் தலை வலிப்பது போல் உணர்ந்தேன் பியூனிடம் சென்று Tablet வாங்கி வரசொல்லலாம் என நினைத்து எழுந்த வினாடி அவன் உள்ளே வந்தான்.கண்களில் கோபம் கால்களில் வேகம்.கதவை பாதி மூடினான்.

[johnypowas]

"ஏய்!என்ன பண்ற"என்றேன்.

.திடீரென என் அருகில் வந்து என்னை இழுத்து இடுப்போடு அணைத்தான்.

பின் அவன் காய்ந்த உதடுகளால் என் ஈர உதட்டை கவ்வினான்.என் எதிர்ப்பெல்லாம் அவன் கைகளில் நொறுங்கியது.

"ம்..உம்ம்ம்..."என உதறினேன்.

ஆனால் என் வாயிலிருந்து சின்ன சத்தம் கூட போட முடியாதபடி என் வாயை அவன் வாயால் பொத்தியிருந்தான்.நான் திமிறினேன் அவன் என் சேலை மறைப்பிற்குள் இருந்த என் இடுப்பு சதையை லேசாக பற்றினான்.என் உடல் தன்னிச்சையாக அடங்கியது 

என்னை விட சற்று உயரமாக இருந்ததால் நான் கால் விரல்களை ஊன்றிபடி நின்று அவன் தரும் அந்த முத்தத்தை வாங்கிகொண்டிருந்தேன் அவன் மற்றொரு கை என் பின்பக்கம் முதுகை வளைத்திருந்தது அவன் உதடு என் உதட்டிடம் இருந்து ஈரத்தை இரவல் வாங்கி கொண்டிருந்தது என் மேல் உதடுகள் முற்றிலுமாக சிறைபட்டிருந்தது அவன் மூச்சுக்காற்று நேரடியாக என் மூக்குத்தி அணிந்த மூக்கினுல் சென்றது என் மூச்சும் அவன் மூச்சும் ஒன்றினைந்தன. அவன் லேசாக கண்கள் சொருகியிருந்த வினாடி பட்டென அவனை விலக்கி தள்ளினேன்.அவன் இரண்டடி விலகி போய் சுவரில் முட்டிகொண்டு நின்றான்.

நான் அருகில் இருந்த பேப்பர் வெயிட்டை அவனை நோக்கி வீசியெறிந்தேன்.அது சரியாக அவன் தலையில் பட்டது.ஆத்திரம் குறையாத நான் பாய்ந்து சென்று அவன் சட்டையை பற்றி "பளார் பளார்"என அறைந்தேன்.

பின் "ஏண்டா இப்படி செஞ்சே" என கேட்டு அழுதேன்.அவன் என்னை பார்த்து லேசாக சிரித்தான் பின் கண்ணிமைக்கும் வினாடியில் என்னை மீண்டும் அணைத்து திருப்பி சுவரேடு நிற்க வைத்து 

"ப்ச்ச்ச்க்க்க்க்க் ப்ச்ச்ச்ச்ச்"என முகம் முழுவதும் அவன் உதட்டால் ஒற்றியெடுத்தான் பின் அவன் உடலை என் உடலோடு இறுக்கினான்.

என் அவயங்கள் முழுவதும் அவன் மீது படர என் கால் முதல் தலை வரை அவனோடு இணைந்திருந்தது அவன் உறுப்பு என் உறுப்பின் மேல் அழுந்தியிருந்தது அது என் சேலையை மீறிகொண்டு என்னுள் புக முயற்சி செய்தது அவன் மீண்டும் என் இடை சதையை பற்றி பிசைந்தபடி அவன் உதட்டை என் உதட்டில் பதித்து எச்சில் பறிமுதல் செய்தான்.இம்முறை என் கீழுதட்டை பற்றி பற்களால் கடித்து உர்ரிரீஞ்சினான்.

என் நாக்கை பற்றி அவன் வாய்க்குள் இழுத்து சப்பினான் என் எச்சில் முழுவதும் நாக்கின் வழியே அவன் வாய்க்குள் கால்வாய் திறந்த தண்ணீர் போல் பாய்ந்தோடியது.என் ஈர முதுகில் அவன் சூடான கை பரவி அழுந்தியிருந்தது .என் இடையில் அவன் கைகள் புதிய பொருள் ஏதாவது கிடைக்கிறதா என தேடியது.என் உறுப்பின் துளை அவன் உறுப்பின் முனையை சேலையோடு அரை இஞ்ச் உள் வாங்கியிருந்தது.

என் வாயிலிருந்து ஆய்வை முடித்து அவனை வாயை எடுத்தான்.பின் என்னை பார்த்து கண் சிமிட்டிவிட்டு நகர்ந்தான்.நான் நகராமல் அப்படியே சிலை போல் நின்றேன்.ஒரு அழகான வெண்மை நிற பூவில் அருவருப்பான புழு ஒன்று ஊர்ந்தால் எப்படி இருக்குமோ அப்படி இருந்தது அந்த நிமிடங்கள் முழு பாகற்காயை அப்படியே வாயில் போட்டு மென்றால் எப்படி கசக்குமோ அதை விட மோசமாக கசந்தது இந்த ஐந்து நிமிடத்தை என் வாழ்வில் எப்படி மறக்க போகிறேனோ.

[Renjith]

Super bro

[johnypowas]

அத்தியாயம் : 9
வெளியே வந்த நான் விசிலடித்துகொண்டே கிளாஸ் ரூமை நோக்கி நடந்தேன்.எனக்கு பாடம் நடத்துபவளுக்கே நான் பாடம் நடத்திவிட்டேன் முத்தபாடம் இந்த முத்தபாடத்தை அவள் மறக்கவே மாட்டாள்.அதன் பிறகு நானும் வினோத்தும் சாப்பிட செல்லும் போது தான் அவளை பார்த்தேன்.என்னை எரித்துவிடுவது போல் பார்த்தாள்.நான் அவள் சாப்பிட அமர்ந்த டேபிளுக்கு பின்னால் அமர்ந்தேன்.அப்பொழுது திடீரென வாசலை பார்த்துவிட்டு வினோத் பாத்ரூம் நோக்கி ஓடினான்.ஏன் என் எனக்கு தெரியவில்லை.

"டேய் எங்கடா போற"

"இரு மச்சி வந்துடறேன்"

அவன் போன பின் நான் வாசலை பார்த்தேன்.சுஜிதா வந்துகொண்டிருந்தாள்.சுஜிதா ஏழாம் வகுப்பு மாணவி வினோத்தின் பக்கத்து வீட்டை சேர்ந்த என்ஜீனியர் தகப்பனுக்கும்.தமிழாசிரியை அம்மாவுக்கும் பிறந்தவள்.அப்பா அம்மா வேலைக்கு போய் விடுவதால் அவள் வீட்டில் இருந்ததை விட வினோத் வீட்டில் இருந்ததுதான் அதிகம்."அண்ணா வினோத் எங்கே.இப்பொழுது இங்குத்தானே இருந்தார்"என கேட்டாள்.

"பாத்ரூம் போயிருக்கான் இரு வந்துடுவான் சாப்பிட்டாயா"என்றேன்.

"ம்ம் அண்ணா,வினோத் தாங்களிடம் என்னை பற்றி கூறினாரா"என கேட்டாள்.சுஜிதா எப்பொழுதும் தூய தமிழில்தான் பேசுவாள்.காரணம் அவள் அம்மா தமிழாசிரியை அவளுக்கு நூடுல்ஸ்க்கு பதில் அகநானூறையும்,காம்ப்ளானுக்கு பதில் நளவெண்பாவையும் ஊட்டி வளர்த்தாள்.அதன் தாக்கம் "வீ வில் கோயிங் டூ அமெரிக்கா"என்ற இளசுகள் மத்தியில "தாங்கள் கூற வந்தது என்ன"வாகவே இருந்தாள்.அவளின் தூய தமிழ் எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும்.

"இல்ல ஏன் கேக்குற" 

"அதை எப்படி உங்களிடம் சொல்லுவேன்.நீங்கள் அவர் வந்தவுடன் கேட்டு தெளிவுபடுத்திகொள்ளுங்கள்.நான் இருக்கும் வரை அவர் வரமாட்டார்"என கூறிவிட்டு ஓடிவிட்டாள்.

[johnypowas]

இவ ஏன் இவ்வளவு வெக்கப்படுறா.அவள் போன இரண்டு நிமிடம் கழித்து வினோத் வந்தான்."அவ போயிட்டாளாடா" 

"அவ போயிட்டா,அவ ஏண்டா இவ்வளவு வெக்க பட்டுட்டு ஒடுறா" 

"அவ ஏண்டா உன்ன பாத்து வெக்கபட்டா"

மச்சி!அந்த கூத்த ஏண்டா கேக்குற நேத்து நீ போனதுக்கு அப்புறம் நான் மாடியில தனியா நின்னுகிட்டு இருந்தேன்டா.அப்போ அவளும் மாடிக்கு வந்தா.

பிளாஷ் பேக் ஆரம்பம் :
"வினோத் நீங்கள் இங்குதான் உள்ளீர்களா நான் உங்களை தேடி எங்கெல்லாம் அலைந்தேன் தெரியுமா எங்கு போனீர்கள்"என்றாள்.

"என்ன விசயம்"னு கேட்டேன்.

"ஓன்றுமில்லை ஒரு முக்கியமான விசயம் பேச வேண்டும்.வினோத் நான் மிகவும் மனக்குழப்பத்தில் இருக்கின்றேன். என்னால் சரியாக சாப்பிடமுடியவில்லை,தூங்கமுடியவில்லை,யாரிடமும் சரியாக பேச முடியவில்லை"னு சொன்னாடா.

நான்"அய்யய்யோ!என்னாச்சி டாக்டர போய் பாத்தியா இப்ப பரவாயில்லயா"னு கேட்டேன்.

அதுக்கு அவ"விளையாடாதீங் வினோத்.நான் மறைமுகமாக கூற விரும்பவில்லை.என் சிறுவயது முதலே நீங்கள் எனக்கு ஒருசிறந்த துணையாக இருந்துள்ளீர்கள் கிச்சுகிச்சு தாம்பளம் முதல் கண்ணாமூச்சி உட்பட அனைத்து விளையாட்டையும் நான் உங்களுடன் மட்டுமே விளையாடி உள்ளேன்.நான் தோல்வியுறக்கூடாது என பலமுறை நீங்கள் எனக்கு விட்டுகொடுத்துள்ளீர்கள்.ஆதலால் முடிவு செய்தேன் வாழ்க்கையிலும் உங்களை விட சிறந்த துணை எனக்கு யாரும் கிடைக்க மாட்டார்கள்.நான் கூறுவது உங்களுக்கு புரிகிறதா ராஜகுமாரா"இது அவ.

"ம்ஹீம்,ஒன்னும் புரியல"இது நான்.

[johnypowas]

"இன்னும் புரியவில்லையா ராஜகுமாரா .நான் உன்னை மணம் புரிந்துகொள்ள விரும்புகிறேன்"இது அவ.

"யூமீன் கல்யாணமா அடிப்பாவி.எங்க அம்மா திட்டுவாங்கடி"இது நான்.

"பரவாயில்லை நாம் ரகசிய திருமணம் செய்துகொள்வோம்"ங்கிறா.

"அதுக்கு நீ என்னடா சொன்னே "

நானா "போடி போடி இவள"னு சொல்லிட்டு ஒரே ஓட்டமா வீட்டுக்கு ஓடி வந்துட்டேன்.

"ச்சீ ஆம்பிளயாட நீயெல்லாம்"

"டேய் நீ வேற அவ இன்னும் வயசுக்கு கூட வரலடா மச்சி "

"ஓ!அப்போ வயசுக்கு வந்தா ஐ லவ் யூ னு சொல்லுவியா"

" காலம் பூரா அந்த தூயதமிழ் கூட என்னால குடும்பம் நடத்த முடியாதுடா.ஏதோ தப்பு பண்ணா சிலப்பதிகாரம்,நளவெண்பா வில் இருந்தெல்வாம் மேற்கோள் காட்டி அட்வைஸ் பண்ணுவாடா".

"ஆனா இதெல்லாம் ஓவர்டா கிச்சுகிச்சு தாம்பளம் விளையாடினதுக்கெல்லாம் லவ் வருமாடா நானும் ஓருத்தங்க கூட கிச்சு கிச்சு தாம்பளம் விளையாடினேன் ஆன அவங்களுக்கு லவ் வருமான்னு தெரியலையேடா"என நான் லேசாக தலை சாய்த்து என் பின்னாள் அமர்ந்து சாப்பிட்டு கொண்டிருந்த என் ஆசை டீச்சரின் காதருகே சொன்னேன்.

சற்றும் தாமதிக்காமல் அவள் என் காதருகே 
"செருப்பு பிஞ்சிடும்" என்றாள்.

நான் கடுப்பாகி நாற்காலிக்கு இடையே கைவிட்டு யாரும் அறியா வண்ணம் அவள் இடுப்பை கிள்ளிவிட்டேன்

[johnypowas]

அவள் பட்டென எழுந்தாள்.எழுந்த வேகத்தில் அவளுடைய சாப்பாட்டு கிண்ணம் எகிறி கீழே விழுந்து சிதறியது

அவளுடன் இருந்த மாலதி டீச்சர் "என்ன ஆச்சு பொழில்" என்றாள் 

"ஒன்னும் இல்ல ஏதோ பூச்சி கடிச்ச மாதிரி சுருக்குனு இருந்தது அதான் பட்டுனு எழுந்தேன் டிபன் பாக்ஸ் கீழே விழுந்துடுச்சு"என்றாள் 

"அய்யோ!சாப்பாடு எல்லாம் கீழ கொட்டிடுச்சு சரி!வா என் டிபன் பாக்ஸ ரெண்டு பேரும் ஷேர் பண்ணிக்கலாம்"

"இ....இல்ல வேணாம் மாலதி நீங்க சாப்பிடுங்க எனக்கு தல வலிக்கிற மாதிரி இருக்கு நான் போய் கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுக்குறேன்"என கூறி விட்டு சென்றுவிட்டாள்.போகும் போது என்னையே முறைத்து பார்த்தபடி சென்றாள்.

அவள் போன நிமிடத்தில் இருந்து எனக்கு மனசே சரியில்லை நம்மால் தானே அவள் சாப்பிட முடியாமல் போயிற்று என மனம் வேதனையில் ஆழ்ந்தது.

வினொத் எப்பொழுதும் கேரியர்தான் எடுத்து வருவான்.இரண்டடுக்கு கேரியர் ஒரு கேரியரை காலி செய்துவிட்டோம் மற்றொரு கேரியர் அப்படியே தான் இருந்தது அதை எடுத்து கொண்டு அவள் ரூமுக்கு சென்றேன்.

வினோத் "எங்கடா போற" என்றான்.

"உங்கொக்காவ பாக்க போறேன் மச்சான்"சொல்லிவிட்டு ஓடினேன்.

ஸ்டாப் ரூம் இதுவரை வர்ணிக்காத பகுதி இப்பொழுது அதை பற்றி வர்ணித்தே ஆக வேண்டும்.ஸ்டாப் ரூம் மிக சுத்தமாக இருக்கும் என்று நினைத்தால் அது தவறு அது ஸ்டாப் ரூம் மட்டுமல்ல ஸ்டோர் ரூமும் அதுதான் ஒரு கபோர்ட் கொண்டு முதல் பாதி ஸ்டாப் ரூமாகவும் இரண்டாம் பாதி ஸ்டோர் ரூமாகவும் பிரித்திருந்தனர் ஸ்டோர் ரூமுக்கு போக கதவேதும் கிடையாது .ஸ்டாப் ரூம் மத்தியில் ஒரு மேஜை.சுவரின் இரண்டு பக்கமும் ஓரு சோபா.கையால் சுற்றிவிட்டால் கூட சற்று அதிகமாக காற்று வரும் என எண்ண வைக்கும் ஃபேன் இந்த அனைத்து வசதிகளையும் தன்னுள்ளே அடக்கியதுதான் எங்கள் பள்ளியின் ஸ்டாப் ரூம் என்ன கொஞ்சம் பெரிதாக 

இருக்கும்அவ்வளவுதான்.அவள் ஃபேனுக்கு கீழே இருந்த மரநாற்காலியில் அமர்ந்து ஏதோ புத்தகத்தை புரட்டி கொண்டிருந்தாள்.

நான் பாதி சாத்தியிருந்த கதவை தள்ளி கொண்டு உள்ளே சென்றேன்.

[Renjith]

Super bro

[johnypowas]

நான் பாதி சாத்தியிருந்த கதவை தள்ளி கொண்டு உள்ளே சென்றேன். அவள் நிமிர்ந்து பார்த்து அதிர்ந்தாள்.

"ஏ...ஏ.ஏய் நீ ஏன் இங்க வந்த திரும்பவும் முத்தம் குடுக்க போறியா.அப்ப விட்டுட்டேன் இப்ப வாடா உன் மூஞ்சிய பேக்குறேன்"என ஆவேசமாக கையில் மர ஸ்கேலை தூக்கி கொண்டு போஸ் கொடுத்தாள்.
நான் அவள் வெகுதனத்தை நினைத்து சிரித்தபடியே அவளருகில் சென்றேன்.

"கிட்ட வராதடா கொன்னுடுவேன்"
நான் மேலும் நெருங்கி அவள் கையை பிடித்தேன்.

"க்க்கிட்ட்டே வர்ர்ர்ராதேடாஆஆஆ"

"உட்காருடி"நான் அவள் தோள் மீது கை வைத்து அழுத்த அவள் உடல் தன்னிச்சையாக வீழ்ந்தது.

"டீ யா நான் உன் டீச்சர் டா"

"என் பெயர் ஜெயகுமார் என்னை ஜெய்னு கூப்பிடறாங்க.நீ டீச்சர் நான் உன்ன டீ னு கூப்பிடகூடாதா டீ"

"உ..உ..உன்னே கொன்னுடுவேண்டா"

"நீ அப்புறம் கொல்லு இப்போ சாப்பிடு இந்தா"என சொல்லி டிபன் பாக்ஸ அவளிடம் கொடுத்தேன்

"நான் உன்கிட்டெ கேட்டேனா"

"நான் உன் இடுப்ப பிடிச்சதாலதானே நீ சாப்பாட்ட கொட்டிட்டு சாப்பிடாம துக்கம் அனுஷ்டிச்சிட்டு இருக்க அதனாலதான் மனசு கேக்கல"என்றேன்.

"எனக்கு வேண்டாம்"என்று கூறி முகத்தை திருப்பினாள்.

"இப்ப நீ சாப்பிடல நான் திரும்ப முத்தம் குடுப்பேன் டீ"

[johnypowas]

அவள் டக்கென திரும்பி"செருப்பு பிஞ்சிடும் டா"என்றாள்.

நான் பட்டென அவள் கழுத்தை பற்றி கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் அவள் உதட்டில் என் உதட்டை பதித்தேன்,கவ்வினேன்,சுவைத்தேன்,அது தேனை உற்பத்தி செய்யும் இடம் என நினைத்தேன் இப்பொழுதுதான் முழுதேனையும் உறிஞ்சி எடுத்தேன் அதற்குள் மீண்டும் தேன் உற்பத்தி ஆகிவிட்டது. மேலும் அவள் மெல்லிய ரோஜா இதழை இறுக்கி கவ்வி "ப்ச்ச்ச்ப்ச்ச்ப்ச்"என சூப்பினேன்.இதழை மடித்து எச்சிலை உறிஞ்சினேன் நீண்ட நேரத்திற்கு பிறகு அவள் உதட்டை விட்டேன். அவள் பெருமூச்சு வாங்கினாள்"ஹாவ் வ்வ்வ் ஹாவ்வ்வ்".திடீரென எழுந்து சாமியாடினாள்"ஏன்டா நான் சொன்னேன்லடா ஏன்டா திரும்ப முத்தம் குடுத்த நாயே"

"நான் உன்னை சாப்பிட சொன்னனே நீ ஏண்டி சாப்பிடல"

"எனக்கு பசிக்கல ட்டாஆஆஆ"

"எனக்கு பசிச்சுதுடீ அதான் உன் ஒதட்டுல முத்தம் கொடுத்தேன்"

"நீ நாசமா போயிடுவடா"

"அப்பவும் உன்ன கிஸ் பண்ணிட்டுதான்டீ போவேன்"

"நான் உனக்கு டீச்சர் எந்த தைரியத்துல டா என்கிட்ட இப்படியெல்லாம் நடந்துக்குற.இத மட்டும் நான் வெளிய சொன்னேன் நீ என்னாவே தெரியுமா?."என வெடித்தாள்.

ான் அமைதியாய் கூறினேன்"நீ சொல்லமாட்டே டீ ஏன்னா நீ ரொம்ப நல்லவ.சரி நான் போறேன் எனக்கு கிளாஸ்க்கு டைம் ஆச்சி.நீ சாப்பிட்டு வை நான் அப்புறமா வந்து டிபன் பாக்ஸ வாங்கிக்கிறேன்"என கூறி ஸ்டாப் ரூமை விட்டு வெளியே வந்தேன்.அங்கே வினோத் நின்றிருந்தான்

[johnypowas]

நினைச்சேன் நீ இங்கதான் வந்திருப்பேன்னு,என்னோட டிபன் பாக்ஸ் எங்கடா மாப்ள.காதலி பசிதாங்க மாட்டானு அந்த அட்சய பாத்திரத்த தூக்கிட்டு வந்துட்டியாக்கும் அவ வாங்கிட்டாளா மச்சி."

"ம்ம வாங்கிட்டா மச்சி."என்றேன்.

அவன் கடகட வென சிரித்தான்."ஏண்டா சிரிக்கிற".

"அஹ்...ஹ...ஹ இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல உன் மூஞ்சில அந்த டிபன் பாக்ஸ தூக்கி வந்து விசிறி காறி துப்ப போறாடா"என்றான் வினோத்.
"ஏண்டா!மச்சி"என்றேன். 

"மாப்ள!என் டிபன் பாக்ஸ்ல இருந்த லஞ்ச் intervel அப்பவே காலி ஆயிடுச்சிடா அது வெறும் காலி டப்பாடா இத சொல்லத்தான் உன்ன கூப்பிட்டேன்.நீ திரும்ப பாக்காம ஓடி வந்துட்டே"

[Renjith]

Interesting bro