Incest காதலுக்கு வயதில்லை

[supererode]

கதை போக்கு அருமையா இருக்கு ராதா பாவம்

[Loveyourself1990]

கதை போக்கு அருமையா இருக்கு ராதா பாவம்

Mikka nandri nanba

[omprakash_71]

Very very very nice update boss

[Loveyourself1990]

Very very very nice update boss

Thanks pa

[knockout19]

ஐயோ பாவம் பெண்ணுக்கு ரொம்ப இளகிய மனசு. அதை விட அவளின் அம்மா ஐயோ பாவம்.

[Suttipaiyan]

Bro update mattum konjam daily podunga.. waiting for ur post daily... incest with love sema ...

[Krish126]

Super update bro very good flow really super bro continue

[Loveyourself1990]

ஐயோ பாவம் பெண்ணுக்கு ரொம்ப இளகிய மனசு. அதை விட அவளின் அம்மா ஐயோ பாவம்.

Mikka nandri nanba

[Loveyourself1990]

Bro update mattum konjam daily podunga.. waiting for ur post daily... incest with love sema ...

Nanba, nan orae nerathula 3 kathai eluthuran, athum ilama ennoda velai ellam mudichu ennoda free time ah ithula spend panni than eluthuran

Kathai yousichu elutha kandippa neram edukkum

Puriyumnu nenaikkiran

[Loveyourself1990]

Super update bro very good flow really super bro continue

Nandri nanba

[Suttipaiyan]

Mikka nandri nanba

Thanks bro.. Kavita Amma part mattum konjam extra dose add pannunga...

[Loveyourself1990]

Thanks bro.. Kavita Amma part mattum konjam extra dose add pannunga...

Kandippa nanbaa, nandri

[Dasan]

Kandippa nanbaa, nandri

Next. Update. When. I will. Waiting.  Thanks

[Loveyourself1990]

அத்தியாயம் - 29 

சென்னை வடபழனி நெடுஞ்சாலை

அக்டோபர் 4 2020 இரவு 10 .30 மணி

ராதா அந்த வணிக வளாகத்தில் உள்ள கார் பார்க்கிங்கில் நடந்த சம்பவத்தை நினைத்தபடி ஏதும் பேசாமல் ஜன்னல் வழியே வெளிப்புறத்தை நோட்டமிட்ட படி அமைதியாக காரில் பயணம் செய்து கொண்டு இருந்தாள், அவளின் கண்கள் அவளையும் அறியாமல் கலங்கிக்கொண்டு இருந்தது.அந்த பெண்மணி போனில் பேசிய வார்த்தைகள் திரும்ப திரும்ப ராதாவின் காதுகளில் ஒளிந்துகொண்டு இருந்தது. அசோக்கிற்கு நடந்தது ஒன்றும் தெரியாததால் ஒன்றும் புரியாமல், எதற்கு இவள் இப்பொழுது கண் கலங்கினாள், என்று நினைத்து அவனும் கலக்கத்துடன் வீட்டுக்கு வண்டியை ஓட்டிக்கொண்டு இருந்தான், மெல்ல அவளிடம் பேசலாமா, என்று நினைத்தபடி, மெல்ல கியர்இன் இருந்த அவனின் கையை எடுத்து மெல்ல தங்கையின் மடியில் வைத்தான்

அசோக்: ராதா, ராதா, என்ன மா ஆச்சு, வரும்போது ரொம்ப சந்தோசமா பேசிட்டே வந்த, இப்ப எதையோ பறிகொடுத்த மாதிரி வரியே என்ன ஆச்சு மா, அண்ணா ஏதாச்சும் உனக்கு பிடிக்காத மாதிரி நடந்துக்கிட்டானா டா, எதுனாலும் சொல்லு மா, அண்ணா கண்டிப்பா திருத்திக்கிறேன் மா, ஆனா உன்னோட இந்த மவுனம் எனக்கு ஒரு மாறி கஷ்டமா இருக்கு மா.

ராதா: ஒன்னும் இல்ல அண்ணா நீங்க ஒன்னுமே பண்ணல ஆனா எனக்கு சில பழைய விஷயம் எல்லாம் நெனச்சா எனக்கு ஒரு மாறி கஷ்டமா இருக்கு (விசும்பி கொன்டே)               

அசோக்: புரியலையே டா ராதா என்ன டா யோசிக்கிற, எதுனாலும் அண்ணா கிட்ட மனசு விட்டு சொல்லு டா, அண்ணா உன்னோட வலிய கண்டிப்பா போக்குறதுக்கு என்னால முடிஞ்சதா செய்வேன் டா

ராதா: அண்ணா, எனக்கு அம்மாவை நெனச்சா ஒரு மாதிரி கஷ்டமா இருக்கு அண்ணா

அசோக்: புரியல டா ராதா, அம்மாக்கு என்ன டா, அன்பான பொண்ணு நீ இருக்க, பாசமா பாத்துக்க நான் இருக்கேன் அப்பறம் என்ன டா கண்ணா கவலை

ராதா: இல்லை அண்ணா, அம்மா ரொம்ப கஷ்ட பட்டு இருக்காங்க அண்ணா வாழ்க்கைல, அது நான் கண்கூட பார்த்து இருக்கேன், அவங்க இனி அப்படி கஷ்டப்பட கூடாது அண்ணா

அசோக்: கண்டிப்பா அம்மா இனி எதுக்கும் கலங்க மாட்டாங்க டா ராதா நம்ம நல்லா பார்த்துக்கலாம், ஆமா இப்ப என்ன ஆச்சு உனக்கு, ஏன் இப்படி மனசு கஷ்டமா பேசுற, இவ்ளோ நேரம் சந்தோசமா சிரிச்ச படி தானே இருந்த, இப்ப என்ன ஆச்சு என்னோட ராதாவுக்கு

ராதா மெல்ல அண்ணனை ஏக்கமாக பார்த்து அங்கு நடந்தை அனைத்தும் விவரிக்க தொடங்கினாள், அதை சொல்லிக்கொண்டு இருக்கும் போதே அவளின் கண்களில் கண்ணீர் துளி எட்டி பார்த்தது, அசோக்கும் தங்கை சொல்வதை ஒரு வித சோக முகத்துடன் கேட்டுக்கொண்டு இருந்தான், இப்பொழுது அவனுக்கு நடந்தது ஒரு அளவு புரிய தொடங்கியது, ராதா, அம்மாவை அந்த இடத்தில வைத்து பார்த்து கலங்கிக்கிறாள் என்று அவனின் மனம் வெதும்பியது, இருவரும் காரில் ஒருவரின் ஒருவர் முகத்தை பார்த்தபடி கலங்கிய கண்களுடன் அமர்ந்துகொண்டு இருந்தனர்.

அசோக்: கண்ணா, நீ மனசுல என்னத்த நெனச்சு கவலை படுறானு எனக்கு நல்லா புரியுது டா, அண்ணா இத பத்தி உங்கிட்ட பேசலாமா கூட தெரியல, ஆனா அண்ணா ஒன்னு மட்டும் சொல்றேன் டா, இனி நம்ம அம்மா அந்த மாரி கஷ்டம் எல்லாம் பட மாட்டாங்க டா, நம்ம அம்மாவை நம்ம நல்லா ராணி மாதிரி பாத்துக்கலாம் டா, அவங்க தான் நம்ம குடும்பம் ஓட ஆணி வேரு டா, அவங்கள நம்ம எப்பவும் சந்தோசமா பார்த்துப்போம் டா ராதா

ராதா: (மெல்ல அண்ணனின் கைகளை பற்றிக்கொண்டு) அண்ணா, அம்மா ரொம்ப நல்லவங்க அண்ணா, உனக்கு அவங்கள பத்தி எவ்ளோ தெரியுமு எனக்கு தெரியாது, ஆனா நான் அவங்க கூட பதிமூணு வருஷம் வாழ்ந்து இருக்கேன் அண்ணா, அவங்க எண்ணெயை அவங்க மகளா தத்து எடுக்கும் போது எனக்கு ஏழு வயசு அண்ணா, அப்ப நம்ம அம்மாக்கு ஒரு இருபத்தி ஏழு வயசு தான் இருக்கும், அவங்க நெனச்சா வேற ஒரு கல்யாணம் பண்ணிட்டு அவங்களுக்கு பிடிச்ச மாதிரி வாழ்ந்து இருக்கலாம், ஆனா அந்த வயசுல அம்மா அவங்க கசப்பான வாழ்க்கைனால, எல்லா ஆம்பிளையும் தப்பானவங்க தான், இருந்தாங்க, எண்ணெயை அவங்க பொண்ணா தத்து எடுத்தாங்க ஆனா என்ன அவங்க சொந்த பொண்ணு மாதிரி தான் வளத்தாங்க, எனக்கு நல்லா படிப்பை குடுத்தாங்க, நல்லா அன்ப குடுத்தாங்க, என்னோட கண்ணுல இருந்து ஒரு சொட்டு கண்ணீர் வராம பார்த்துக்கிட்டாங்க, அப்படி பட்ட அம்மாக்கு நான் என்ன அண்ணா கைமாறு செய்ய போறேன் 

அசோக்: நீ நல்லா படிச்சு அம்மாக்கு பெருமை சேர்த்தாலே போதும் டா ராதா, எனக்கு அம்மா எவ்ளோ கஷ்ட பட்டு இருப்பாங்கன்னு நல்லா புரியது, அவங்க சந்தோசமா இனி இருப்பாங்க டா

ராதா: எப்பவும் எங்களை இப்படியே பார்த்தப்ப தானே அண்ணா, உனக்குன்னு கல்யாணம் ஆகிட்டா, அம்மாவை விட்டுற மாட்ட தானே

[Loveyourself1990]

அசோக்: ஹே என்ன ராதா இப்படி சொல்லிட்டே, எனக்கு நீங்க குடும்பம் டா, உங்கள விட்டு நான் எங்க போவேன், அது எல்லாம் எப்பவும் நடக்காது, நீ கண் கலங்குண எனக்கு கஷ்டமா இருக்கு டா, அதும் இல்லாம அம்மா நீ இப்படி இருக்குறத பார்த்த சந்தோசமா இருப்பாங்களா நீயே சொல்லு

ராதா: தெரியல அண்ணா, எனக்கு என்ன அறியாமை கண்ணு கலக்குது அண்ணா

அசோக்: இனி எப்பவும் உன்னோட கண்ணு கலங்குற மாதிரி நடக்க விடமாட்டேன், நீயும் எதையும் யோசிக்காத டா சரியா செல்லம்

ராதா: சரிங்க அண்ணா, நீங்க கார் எடுங்க ரொம்ப நேரம் இங்க நிறுத்தி பேசுறோம், வீட்டுக்கு போகலாம், எனக்கு பசிக்கிது அண்ணா (அப்பாவியாக மூக்கை விசும்பி கொண்டு)

அசோக்: சரி டா இதோ கெளம்பிடம், பத்து நிமிசத்துல நம்ம வீட்டுக்கு போய்டலாம் சரியா

ராதா: சரி அண்ணா

அண்ணனிடம் பேசிய பிறகு ராதாவின் மனம் சற்று லேசானது போல் அவள் உணர்ந்தாள், அசோக்கும் தங்கையின் கைகளை மெல்ல தடவி கொடுத்தபடி காரை ஓட்டிக்கொண்டு வீட்டுக்கு வந்தடைந்த்தான், கவிதா வாசலில் காத்துகொண்டு இருந்தாள். கார் வீட்டில் உள் நுழைவதை பார்த்து எழுத்து நின்றாள், ராதா கார் நின்ற உடன் இறங்கி அம்மாவை அணைத்துக்கொண்டாள், அம்மாவின் மார்பில் முகம் புதைத்துக்கொண்டாள், ஒன்றும் சொல்லாமல் அணைத்தபடி நின்றாள், கவிதாவும் மகளின் முதுகை தடவிய படி, அணைத்துக்கொண்டாள்

கவிதா: ஹே பட்டுமா, என்ன டா அம்மாவை இப்படி வெளிய அணைச்சுக்கிட்டு, என்ன ஆச்சு, கடைக்கு தானே போயிடு வந்திங்க

ராதா: ஒன்னும் இல்ல அம்மா, சும்மா தான் உங்கள கட்டிப்பிடிச்சேன், ஏன் நான் கட்டிப்பிடிக்க கூடாதா ஏதாச்சும் காரணம் நா மட்டும் தான் கட்டிபிடிக்கணுமா என்ன (முகத்தை அம்மாவின்  மார்பின் மத்தியில் வைத்துக்கொண்டாள்)

கவிதா: அப்படி எல்லாம் இல்லை டா பட்டுமா. சும்மா கேட்டேன், ஆமா, ரெண்டு பேருக்கும் நேரம் போதுமா, இவ்ளோ நேரம் அப்படி எங்க போனீங்க, அம்மா எவ்ளோ நேரம் வாசல் பார்த்த படி இருக்குறது

ராதா: ஹ்ம்ம் எல்லாம் உன்னோட பெரிய புள்ளைய கேளு அம்மா, அவன் தான் கடைல நிறைய கோமாளி தனம் பண்ணுனான் அதுனால தான் டிரஸ் எடுக்க லேட் ஆச்சு

கவிதா: ஹே வாலு என்ன பேச்சு, அவன் உன்னோட அண்ணா (கொஞ்சலாக முதுகை செல்லமாக அடித்தாள்)

அசோக் இது அனைத்தும் சிரித்தபடி பார்த்து கொன்டே கார் டிக்கியில் இருந்து துணி அனைத்தும் எடுத்து வெளியே வைத்தான், மெல்ல இருவரையும் சிரித்தபடி பார்த்து கிண்டலாக

அசோக்: போதும் போதும் அம்மாவும் பொன்னும் கொஞ்சுனது இங்க ஒரு ஆளா நான் டிரஸ் எல்லாம் வெளிய எடுத்து வைக்கிறேன், நீங்க என்னனா பேசிட்டு இருக்கீங்க, இத எல்லாம் வாங்கிக்கோங்க, நீங்க ரெண்டு பேரும் வீட்டுக்குள்ள போயிடு கொஞ்சிக்கலாம் 

ராதா: பாருங்க அம்மா அண்ணா எப்படி கிண்டல் பண்றனு

கவிதா: அண்ணா உங்கிட்ட விளையாடம யார் கூட விளையாடுவான், சரி வா டிரஸ் எல்லாம் எடுத்துட்டு உள்ள போகலாம்

அசோக், ராதா, கவிதா மூவரும் வீட்டுக்குள் அணைத்து டிரஸ்யும் எடுத்துக்கொண்டு வீட்டுல சென்றனர், ராதா அம்மாவிடம் வாங்கிய ட்ரெஸ்ஸை காட்டியபடி, அம்மாவிடம் அசோக் துணிக்கடையில் செய்த கோமாளி தனத்தை சொல்லி சிரித்தாள், கவிதாவும் சிரித்தபடி அனைத்தும் கேட்டு, மெல்ல மகனுக்கு சப்போர்ட் செய்தாள்

கவிதா: அவன் பையன் பட்டுமா, அவனுக்கு எப்படி புடவை பத்தி எல்லாம் தெரியும் அதான் அப்படி கேட்டு இருப்பான், ஆனா பாரு அவங்க வாங்குன எல்லாமே ரொம்ப நல்லா அழகா இருக்கு

ராதா: போ அம்மா, நீ உன்னோட புள்ளைய விட்டு குடுக்க மாட்டியே, சரி சரி அவன் நல்லாத்தான் எடுத்து இருக்கான் சரியா, சரி வாங்க சாப்படலாம் எனக்கு ரொம்ப பசிக்குது

கவிதா: அச்சோ, என்னோட பட்டுமாக்கு பசிக்குதா, சரி கை கால் அழும்பிடு வாங்க, நம்ம எல்லாரும் ஒண்ணா சாப்பிடலாம்

ராதா - அசோக் (ஒன்றாக): சரிங்க அம்மா

அதன்பின்னர், மூவரும் ஒன்றாக பேசிகொன்டே இரவு உணவை முடித்தனர். அந்த நேரம் யாழினிடம் இருந்து அசோக்கிற்கு கால் வந்தது, அசோக்கும் அழைப்பை எடுத்து பேச தொடங்கினான்

அசோக்: ஹலோ யாழினி அக்கா, என்ன இந்த நேரத்துல கால் பண்ணி இருக்கே என்ன விஷயம்

யாழினி: அசோக், நம்ம வீட்டுக்கு வரமுடியுமா, கொஞ்சம் டாக்குமெண்ட்ஸ் ஒர்க் இருக்கு, நான் நாளைக்கி கேரளா போறேன், உங்கிட்ட அந்த டாக்குமெண்ட்ஸ் ஒர்க் முடிச்சுட்டா, என்னோட ஜூனியர்ஸ் மத்ததை பார்த்துப்பாங்க, லேட் நைட் ஆச்சே, ஒன்னும் பிரச்னை இல்லை தானே டா

அசோக்: அது எல்லாம் ஒன்னும் இல்லை அக்கா, இதோ கெளம்பி வரேன்

யாழினி: சரி டா, வா நான் உனக்காக காத்துகிட்டு இருப்பேன்

அசோக்: சரிங்க அக்கா, பை

கவிதா பேசிக்கொண்டு இருப்பதை பார்த்தபடி

கவிதா: என்னடா செல்லம் ஏதாச்சும் பிரச்னையை டா

அசோக்: ஒன்னும் இல்ல அம்மா, எல்லாம் நல்லா விஷயம் தான், உங்களையும், தங்கச்சியும், என்னோட சொந்தம் தான்னு சட்டப்படி பதிவு செய்யணும் அம்மா, அது விஷயமா தான் பேசுனேன், இப்ப அதுக்கு தான் போறேன் அம்மா, இப்பவே லேட் ஆச்சு, நைட் நான் அங்கேயே தங்கிட்டு நாளைக்கி காலைல வரேன் அம்மா, நீங்க நம்ம குட்டி செல்லத்த பார்த்துக்கோங்க சரியா

கவிதா: சரி டா போயிடு வா கண்ணா, அம்மா பார்த்துக்கிறேன் (மெல்ல நெத்தியில் அன்பாக முத்தமிட்டு தன் மகனை வழி அனுப்பினாள்)

தொடரும்

[Loveyourself1990]

Next. Update. When. I will. Waiting.  Thanks

Updated nanba

[omprakash_71]

செம குடும்ப கதைக்கு நன்றி நண்பா

[chellam74]

This part is sentimental pola. Kalakkuringa friend. Keep going

[Krish126]

Soft update and intresting bro continue

[Loveyourself1990]

செம குடும்ப கதைக்கு நன்றி நண்பா

Ok.