Incest காதலுக்கு வயதில்லை

[A.kumar]

My choice 2 bro bro flashback vaiga avaga yapadi incet family change anaganu pls

[Loveyourself1990]

Super

Nandri nanba

[Loveyourself1990]

Big update plz

Nanba, nan daily update kudukkuran, oru oru update um nan kathaiyai manasula yousichu adikka ithuvae 2 hrs agum..

Oru big update ah pannanum na weekly once panna 10 pakkam adaikkalam

Nan daily 1 or 2 pakkam adikkiran..

Ipadi panrathu than ena keta perusu nu solluvan 7 * 2 = 14 pages 

Kooti kalichu parunga kanakku sariya varum

[Loveyourself1990]

My choice 2 bro bro flashback vaiga avaga yapadi incet family change anaganu  pls

Elar oda choice um 2nd than pa..

So 2nd option than story thodarum.

Also epadi incest ananga nu rajesh kalyani ku oru flashback later ah irukkum

[Mr.HOT]

Bus scene vainga nanba direct sex illama foreplay fingering handjob breast press ippadi kondu ponga pls pls pls

[Loveyourself1990]

Bus scene vainga nanba direct sex illama foreplay fingering handjob breast press ippadi kondu ponga pls pls pls

Noted nanba, Majority ah option 2 than selected..

So ipa 2nd route pola pogum ana ungal karuthu ethrukolla padugirathu, nammathu kadhayil veru oru samayathil intha padivu nichayama irukkum..

[Loveyourself1990]

நண்பர்களே,

உங்கள் அன்பிற்கும் ஆதரவிற்கும் நன்றி.

அதிகமாக இரண்டாம் கருவை தேர்வு செய்ததால் இன்று மாலை அத்தியாயம் 5 கவிதா சென்னை வரும் பதிவு, கவிதா - அசோக்கின் உரையாடல், இருவரும் புரிந்துகொள்ளும் பதிவு இருக்கும்

இப்படிக்கு உங்கள் 
Loveyourself1990

[வாலிப வயசு]

என்னோட தேர்வு opection 2

கவிதா பிடிக்காமல்தான் இந்த தொழிலுக்கு வந்து இருக்கா, அவளே மாற வேண்டும் என்று நினைக்கும் போது நாம ஏன் அதை தடுக்கணும், அதுபோக பஸ்ல செக்ஸ்ய் பன்ற மாதிரி நிறைய பேர் கதை எழுதிட்டாங்க. உங்க கதை வித்யாசமான கான்செப்ட் இருப்பதாலே தானே நிறைய பேர் படிக்க வராங்க (என்னையும் சேத்துதான்) . அதனால opection 2 மாதிரியே கதையை கொண்டு போங்க .

[வாலிப வயசு]

கவிதா - அசோக் இருவருக்கும் frist night வைங்க .

[Loveyourself1990]

என்னோட தேர்வு  opection  2

கவிதா பிடிக்காமல்தான் இந்த தொழிலுக்கு வந்து இருக்கா, அவளே மாற வேண்டும் என்று நினைக்கும் போது நாம ஏன் அதை தடுக்கணும், அதுபோக பஸ்ல செக்ஸ்ய் பன்ற மாதிரி நிறைய பேர் கதை எழுதிட்டாங்க. உங்க கதை வித்யாசமான கான்செப்ட் இருப்பதாலே தானே நிறைய பேர் படிக்க வராங்க (என்னையும் சேத்துதான்) . அதனால opection 2 மாதிரியே கதையை கொண்டு போங்க .

Ungal Karuthukkal ennai negula vaikirathu nanba..

2nd option than choose panni irukkan..

kadhaiya elutha aramichutan, inru malai update undu

[Loveyourself1990]

Kala thamathathirkku manikkavum

Athiyayam 5 oru alavu eluthi mudithu viten sila thirutangal sari parthu vittu athiyayam kadisi sceneai eluthi inum sirithu nerathil padivu irukkiraen

Ippadikku
Loveyourself1990

[வாலிப வயசு]

Ok நண்பா ஒன்னும் அவசரம் இல்லை.

[Loveyourself1990]

Ok நண்பா ஒன்னும் அவசரம் இல்லை.

Nanri nanba

[Krish126]

Waiting bro

[Loveyourself1990]

Waiting bro

Itho padivu thayar nanba

[Loveyourself1990]

அத்தியாயம் - 5 


மதுரை பேருந்து நிலையம் (மணி 9 .50)

கவிதா தன்மகளிடம் பேருந்தில் ஏறிவிட்டு அவளுக்கு பஸ்சில் ஏறிய தகவலை கூறிவிட்டு அவளுக்கு சில அறிவுரையை கூறி பத்திரமாக இருக்க சொல்லிவிட்டு போன் இணைப்பை துண்டித்தாள்.

அசோக் கவிதாவுக்கு பஸ்சில் சீட் மிக நேர்த்தியாக, அவளுக்கு பாதுக்காப்பாக இருக்கும் படி, ஒரு படுக்கை உள்ள பக்கம் கீழ ஸ்லீப்பர் சீட்டை புக் செய்து இருந்தான், கவிதாவிற்கு அது வசதியாக இருந்தது, அவள் ஒரு மஞ்சள் நிற காட்டன் சேலை கட்டிய படி அந்த சீட்டில் படுத்துக்கொண்டு, கழுத்து வரை போர்வையை பொத்திக்கொண்டு ஏசியின் வேகத்தை சற்று குறைத்துவைத்து விட்டு உறங்க தொண்டங்கினாள். அன்று இரவு கவிதா கொஞ்சம் மனநிம்மதியுடன் ராதாவின் படிப்பிற்கு பாதகம் ஏதும் இல்லை என்பதை எண்ணியவாறு எந்த கவலையின்றி நன்றாக உறங்கினாள்

மறுநாள் காலை 4 .45 மணி பஸ் சென்னை கோயம்பேடு பேருந்து நிலையத்தை அடைந்தது, கவிதாவிற்கு கலக்கம் இவளோ சீக்கிரமா பஸ் சென்னை வந்துருக்கே இங்க யாரையும் தெரியாதே, அந்த தம்பிக்கு இப்ப போன் பண்ண எடுப்பாரா என்று யோசித்தபடி டீக்கடையில் அருகில் நின்றவாறு அக்கம்பக்கதை ஒரு வித மிரட்சியோடு பார்த்துகொண்டு இருந்தாள்.

சென்னை கவிதாவுக்கு ரொம்ப வித்தியாசமாக இருந்தது, மதுரையில் இவளோ அதிகாலை இப்படி கூட்டமாக பஸ்ஸ்டாண்டில் யாரும் இருக்கமாட்டார்கள், இவ்வளவு கடை இந்தநேரத்தில் திறந்து இருக்காது, பஸ்ஸ்டாண்டில் இவளோ ஆட்டோ இருக்காது, எதோ திருவிழாவில் இருக்கும் கூட்டம் போல் அவளுக்கு தெரிந்தது.

அப்பொழுது கவிதாவின் பின்புறம் இருந்து "அம்மா" என்று ஒரு குரல், கவிதா அந்த குரலை கேட்ட மறுநொடி திரும்பினாள், அங்கே அசோக் ஒரு மெல்லிய ட்ஷிர்ட் மற்றும் ஷார்ட்ஸ் அணிந்துகொண்டு கண்களில் ஒரு மெல்லிய பவர் கண்ணாடி (அசோக் அவனின் 12  வயதில் தூரப்பார்வை குறைபாட்டால் கண்ணாடி அணிந்தவன்) , மெலிந்த தேகமுடன் முகத்தில் ஒரு அன்பு கலந்த புன்னகையுடன் நின்று கொண்டுருந்தான்.

கவிதா: என்னையா தம்பி கூப்பிட்டீங்க

அசோக்: ஆமா அம்மா, உங்களைத்தான் கூப்பிட்டேன் (முகத்தில் சிரிப்புடன்)

கவிதா: நான் சென்னைக்கு புதுசு பா, எனக்கு இங்க யாரும் தெரியாதே, நீங்க எப்படி என்ன அம்மானு சொல்றிங்க 

அசோக்: நேத்துவர வேணும்னா உங்களுக்கு சென்னைல உறவு இல்லாம இருக்கலாம் அம்மா, இனிமே அப்படி இல்லை, உங்களுக்கு எப்பவும் நான் இருக்கேன்

கவிதா: (டக்கென்று சுதாரித்து கொண்டு) தம்பி, நீங்கதானே அசோக்? (முகத்தில் ஒரு வித சிநேக சிரிப்பு)

அசோக்: பரவலயே கண்டுபிடிச்சுட்டீங்க, உங்க கூட கொஞ்ச நேரம் பேச்சு குடுத்து விளையாடலாமு பார்த்தான் அம்மா (கொஞ்சம் குழந்தை மாதிரி கொஞ்சி சினுகிய குரலில்)

கவிதா: ஹம்ம்ம்ம்ம் எனக்கு இங்க தெரிஞ்ச ஆள் இப்ப நீங்க மட்டும் தான் தம்பி, நான் சென்னைக்கு இப்ப தான் முதல் தடவ வரேன், என்ன உரிமையா அம்மானு சொல்ல இங்க யாரும் இல்லை, அதான் கண்டுபிடிச்சுடன் பா 

அசோக்: ஹ்ம்ம் சரி ட்ராவல் எல்லாம் ஓகே தானே அம்மா, பஸ்ல சீட் எல்லாம் உங்களுக்கு சரியா இருந்துச்சுல 

கவிதா: எல்லாம் நல்ல வசதியா இருந்துச்சு பா தம்பி         

அசோக்: ஹ்ம்ம் காப்பி ஏதாச்சும் சாப்பிடுறீங்களா அம்மா

கவிதா: இல்லை பா, பல்லு விளக்கம நான் ஏதும் சாப்பிட மாட்டேன் பா

அசோக்: சரி அம்மா, நம்ம வீட்டுக்கு கெளம்பலாமா

கவிதா: வீட்டுக்கா ஹோட்டலை ரூம் போடலையா பா, வீட்டுல எப்படி என்னோட அப்படி இப்படி இருப்ப

அசோக்: என்னோட வீட்டுல எனக்குன்னு யாராச்சும் இருந்தா தானே அம்மா நான் பயந்து மறைவா ஹோட்டலை ரூம் போடணும், யாரும் இல்லாத அனாதை பையன் தானே, அப்பறம் எனக்கு என்ன ப்ரோப்லேம் வர போகுது (கொஞ்சம் வேதனையுடன் சிரித்த முகமுடன்)

அவ்வளவுதான் அது வரை சிரித்த முகமுடன் பேசிய கவிதாவின் முகம் வாடியது "அனாதை" அந்த வார்த்தை அவளின் மனதில் ஒரு வித வலியை ஏற்படுத்தியது, மனதில் அவளுக்கு நடந்த கொடுமை, ராதாவின் முகம் எல்லாம் மாறி மாறி படம் ஓடியது. இவனும் நம்மளை போல பாத்துக்க யாரும் இல்லாதவனா என்று அசோக்கின் மீது ஒரு ஏக்கம், கரிசனம் வந்தது.

அசோக் கவிதா மொவுனத்தை கலைதான், அம்மா அம்மா என்ன ஆச்சு

கவிதா: (சுயநினைவு வந்த கவிதா அசோக்கின் கைகளை மெல்லமாக பற்றினாள்) தம்பி என்ன பா சொல்ற, உனக்கும் என்ன போல யாரும் இல்லையா (ஏக்கம் கலந்த குரலுடன்)

அசோக்: ஆமா அம்மா, எனக்கு யாரும் இல்லை, இன்னும் சொல்லப்போனா எனக்கு என்னோட அம்மா முகத்தை பாக்குற பாக்கியம் கிடைக்கவே இல்லை, நான் பிறக்கும் போதே என்னோட அம்மா என்ன விட்டு போய்ட்டாங்க, ஊருல உள்ளவங்க எல்லாம் என்னோட அப்பா கிட்ட உனக்கு தரித்திரம் பிறந்து இருக்கு, இது பிறந்து உங்கவிட்டு மஹாலக்ஷ்மி போய்டுச்சு, என்னைய அனாதை ஆஸ்ரமத்துல விட்டுற சொன்னாங்க, ஆனா எங்க அப்பா சொந்தக்காரங்க பேச்சை ஒரு மயூரா கூட மதிக்கமா என்ன பாசமா வளத்தாங்க, ஊருல சொன்ன மாதிரி நான் அதிஸ்தம் இல்லாதவன் இல்லை அம்மா, நான் பிறந்த அப்பறம் தான் என்னோட அப்பா நேரிய பிசினஸ் ஆரமிச்சாங்க, ராப்பகலா உழைச்சு நல்ல நிலைமைக்கும் வந்தாங்க, எங்க அப்பா சுந்தர் பேர சொன்ன இங்க எல்லாருக்கும் அவளோ நல்லா தெரியும் அந்த அளவுக்கு நல்லா புகழ், பேரு, பணம் சம்பாரிச்ச மனுஷன், ஆனா கடவுள் ஒரு கொடுமைக்காரன் இவளோ நல்லது குடுத்த அவன், எங்க அப்பாக்கு ஆயுளை குடுக்க தவறிட்டான். எங்க அப்பா 6 மாசம் மின்னாடி ஒரு கார் விபத்துல இறந்துட்டாரு அம்மா, இப்ப எனக்கு சொந்தமு ஒருத்தனும் இல்லை, எனக்கு நெருக்கமா இருக்குறது என்னோட நண்பன் "ராஜேஷும்" அவங்க குடும்பமும் தான் அம்மா

[Loveyourself1990]

கவிதா: என்ன மன்னிச்சுரு பா, நான் விளையாட்டா கேட்ட விஷயம் பின்னாடி இவ்ளோ வேதனையான விஷயம் இருக்கும்னு தெரியாம கேட்டுட்டேன் பா (கலங்கிய கண்களுடன் அசோக்கை பாவமாக பார்த்தபடி)


அசோக்: அம்மா, உங்க மேல ஒரு தப்பும் இல்லை, நீங்க தெரியாம தானே கேட்டீங்க (மெல்ல கவிதா அருகில் சென்று அவளின் கண்ணீரை அவனின் விரலால் தொடைத்து விடுகிறான்)

கவிதா: சரி பா, ரொம்ப நேரமா இங்கேயே நின்னு பேசுறோம், வீட்டுக்கு போலாமா, கால் லேசா வலிக்கிற மாறி இருக்கு பா

அசோக்: அச்சோ சாரி அம்மா, உங்கள பார்த்த சந்தோஷத்துல அத மறந்துட்டேன், வாங்க போலாம் (கவிதா கையில் இருந்த அந்த பெட்டியை வாங்கி கொண்டு உரிமையாக கவிதாவின் கைகளை பிடித்தவாறு காருக்கு செல்கிறான்)

கவிதாவும் அவனின் கைகளை இறுக்கமாக பிடித்தபடி அசோக்கின் முகத்தை பார்த்தவண்ணம் "பாவம் இவனும் நம்மள மாறி யாரும் இல்லாம அன்புக்கு ஏங்குறான், ஆனா இப்படி இந்த வயசுல சுகம் தேடுறது தப்பு, நம்ம இவனோட இருக்கும் போது பக்குவமா சொல்லி புரியவைக்கணும்" என்று மனதுக்குள் நினைத்தவாறு காருக்கு செல்கிறாள்

அசோக் காரில் ஏறி கவிதாவை அவன் அருகில் அமரச்செய்து வண்டியை ஓட்ட ஆரமித்தான், கவிதா அவளின் அன்பு மகளுக்கு அவள் சென்னை வந்ததை வாய்ஸ் மெசேஜ் மூலம் அனுப்பிக்கொன்டே காரில் வேடிக்கை பார்த்த படி வருகிறாள்

கவிதா: தம்பி நீங்க என்ன பண்றீங்க, என்ன படிச்சு இருக்கீங்க (மெல்லமாக அசோக்கிடம் பேச்சு கொடுத்து அவனின் குணத்தை புரிந்துகொள்ள முயற்சி செய்தபடி)

அசோக்: நான் பி.ஸ்.சி கம்ப்யூட்டர் சயின்ஸ் படிச்சேன் அம்மா, நான் சொந்தமா ஒரு ஐ.டி கம்பெனி கிரேட் பண்ணனும் தான் என்னோட ஆசை, கனவு எல்லாம், ஆனா அப்பா தவருண அப்பறம் என்னோட அந்த ஆசைக்கு ஒரு பிரேக் விட்டுட்டு அப்பா ஓட கம்பெனி எல்லாம் பார்த்துக்குறான் அம்மா, நானும் ராஜேஷும் தான் இப்ப அப்பா கம்பெனி பத்தி எல்லாமே பாக்குறோம்

கவிதா: ஹ்ம்ம் நல்லா விஷயம் தம்பி, சரி தம்பிக்கு என்ன பிடிக்கும் என்ன பிடிக்காது கொஞ்சம் சொல்லுறியா கேப்போம் 

அசோக்: எனக்கு மியூசிக் கேக்க ரொம்ப பிடிக்கும் அம்மா, அப்பாவை ரொம்ப பிடிக்கும், படம் பார்க்க பிடிக்கும், என்னோட ராஜேஷோட இருக்க பிடிக்கும்

கவிதா: ஹ்ம்ம்ம் உன்னோட வயசு என்ன ஆகுது பா 

அசோக்: எனக்கு 25  ஆகுது அம்மா, ஏன் கேக்குறீங்க 

கவிதா: சும்மா உன்ன தெரிச்சுக்க தான், ஆமா உனக்கு காதல் கீதல்னு ஏதும் வந்தது இல்லையா இப்ப வரைக்கும் 

அசோக்: இல்லை அம்மா, எனக்கு இப்பவரைக்கும் அப்படி ஒரு எண்ணமும்  வந்தது இல்லை

கவிதா: ஹ்ம்ம் அப்பறம் எதுக்குப்பா என்ன கூப்பிட, இந்த வயசுல இது தேவையா

அசோக்: தப்பா நெனைக்காதிங்க அம்மா, நான் உங்கள அந்த எண்ணத்துல கூப்பிடல அம்மா, நான் எதுக்கு கூப்பிட்டேன்னு நான் இவ்ளோ நேரம் உங்களை கூப்டுற முறையிலே உங்களுக்கு புரிஞ்சு இருக்கும்.

அவ்வளவுதான் கவிதாவின் முகத்தில் பலவித உணர்ச்சி, என்னை இவன் அவனது அம்மாவாக பார்க்கிறானா, எவ்ளோ பெரிய மனம் இவனுக்கு அதும் இந்த வயதில், இதுவரை என்னை பார்க்கும் ஆண்கள் எல்லாம் என்னுடைய மார்பை பார்த்தார்கள் ஆனால் யாரும் அந்த மார்புக்குள் ஒரு மனம் இருப்பதை பார்த்ததும் இல்லை, என்னை ஒரு மனுஷியாய் மதித்து கூட இல்லை, அவர்களை பொறுத்தவரை நான் ஒரு விபச்சாரி அவர்களுக்கு நான் என்னோடைய கால்களை விரித்து காமித்தால் அதுவே போதும், ஆனால் இவன், என்னை நேரில் பார்த்ததுகூட கிடையாது ஒரு முறை போனில் பேசினான், இப்பொழுது சந்தித்து அரைமணிநேரம் கூட ஆகவில்லை தாய் என்னும் பெரிய ஸ்தானத்தை எனக்கு அல்லவா கொடுக்கிறான்

அசோக்: (அசோக் கவிதாவின் கவனத்தை கலைதான்) அம்மா, அம்மா என்ன ஆச்சு நான் ஏதாச்சும் தப்பா கேட்டானா, ஒன்னும் சொல்லாம எதோ யோசிக்கிறீங்க, எது நாளும் சொல்லுங்க அம்மா, நான் உங்களை கேக்காம முடிவு எடுத்துட்டான்னு நினைக்கவேண்டாம், நீங்க என்ன சொன்னாலும் நான் அதுக்கு கட்டுப்படுவான் அம்மா 

கவிதா: அசோக், நீ ஒன்னும் தப்பா கேக்கல பா, ஆனா நான் அதுக்கு தகுதி உடையவளா ஒரு பயம் பா, நீ என்ன இப்ப தான் பாக்குற, உடனே இப்படி ஒரு முடிவு சொன்னா, என்னோட மனசு என்ன நிலை ஆகும்னு யோசி பா

அசோக்: அம்மா, இங்க நம்ம மட்டும் தான் இருக்கோம், தயங்காம மனசுல உள்ளதே வெளிப்படையா சொல்லுங்க அம்மா 

கவிதா: அசோக், நான் ஒரு விபச்சாரி பா, என்னை பல ஆம்பளைங்க என்னோட உடலுக்காக மட்டும் தான் பார்ப்பாங்க, எனக்கும் மனசு இருக்கும்னு யாரும் புரிஞ்சிக்கமாட்டாங்க, அதும் இல்லாம நீ என்ன அம்மாவை ஏத்துக்கிட்ட நாளைபின்ன உன்னையும், என்னையும் எனக்கு தெரிச்சவங்க இல்ல என்னோட படுத்தவங்க பார்த்து, உன்ன தப்பா பேசிட்டா நான் தங்கமாட்டான் பா, அதும் இல்லாம என்ன நம்பி ஒரு பொண்ணு இருக்கா, நான் உன்னோட வந்துட்டா அவளோட நிலைமை பா

[Loveyourself1990]

அசோக்: என்ன அம்மா இப்படி எல்லாம் யோசிக்கிற, இங்க பாருங்க அம்மா, வாழ்கை ஒரு முறை தான் வரும் அம்மா, அவன் என்ன நெனைப்பானோ, இவன் என்ன நெனைப்பானோன்னு நெனச்சுட்டு இருந்தா நம்ம நிம்மதியா வாழவே முடியாது அம்மா, இங்க யாருக்கும் அதுத்தவங்க வாழ்க்கையை கேள்வி கேக்க உரிமை இல்லை அம்மா, எவச்சாச்சும் என் மின்னாடி தப்பா பேசி பாக்கட்டும் அவன் பல்ல ஒடைச்சுரமாட்டேன், எனக்கு உங்க சம்மதம் தான் முக்கியம் அம்மா, மத்த எவன் சம்மதமும் முக்கியம் இல்ல, அப்பறம் என்ன சொன்னிங்க உங்களை நம்பி ஒரு பொண்ணு இருக்கா, அம்மா நீங்க என்னோட அம்மா அப்ப அவ என்னோட தங்கச்சி அம்மா, நேத்து உங்களுக்கு டிக்கெட் அனுப்பிட்டேன்னு சொல்லும் போது தங்கச்சி தான் போன் பேசுனா, அப்பவே அவ என்ன அண்ணனு தான் சொன்னா, அவளே என்ன அண்ணாவை ஏத்துக்கிட்டா அம்மா, நீங்க என்ன உங்க மூத்த பிள்ளையா ஏத்துக்கோங்க அம்மா, எனக்கு இனிமே அனாதையா இருக்கா முடியாது அம்மா (கண் கலங்கிய படி காரை ஒட்டியவாறு பேசுகிறான்)


கவிதா அசோக்கின் பேச்சை கேட்டு மனம் குளிர்கிறாள், இப்படி ஒரு மகன், அன்பான மகன் நமக்கு கிடைப்பான் என்று கனவில் கூட நினைத்து பார்த்தது இல்லை, ராதா மட்டுமே தனக்கு சொந்தம் என்று நினைத்த கவிதா இப்பொழுது தனக்கு ஒரு ஆண் வாரிசு அதும் தன்னை முழுமனதுதான் ஏற்றுக்கொள்ளும் நல்ல பண்புள்ள மகன், இவனை எப்படி நான் வேண்டாம் என்று மறுக்கமுடியும் இவனை நான் உள்ளம்கையில் வைத்து தாங்கவேண்டுமே.

கவிதா: (மெல்ல தனது கையை எடுத்து கியர் பாக்ஸில் உள்ள கையில் வைத்தபடி) கண்ணா (உரிமையாக முதல் முறையாக செல்லமாக அலைகிறாள்) இந்த அம்மாவை எப்பவும் பாசமா இதே மாறி பாத்துப்பியா டா

அசோக்: என்ன கேள்வி அம்மா, நீங்க எப்பவும் என்னோட தான் இனிமே இருக்க போறீங்க, நீங்க தான் நம்ம குடும்பத்துக்கு ஆணிவேரு அம்மா

கவிதா: அம்மா உன்ன இனி எந்த கவலையும் படவிடாம நல்ல பாத்துப்பேன் டா 

அசோக்: இது போதும் அம்மா, (பேசிக்கொண்டு இருக்கும் போதே அசோக்கின் கார் அவனின் வீட்டுக்குள் நுழைகிறது) இதான் அம்மா நம்ம வீடு, இது மாறி சென்னைல நமக்கு 3 வீடு இருக்கு அம்மா 

கவிதா: ஹ்ம்ம் வீடு வெளியவே பாக்க நல்லாயிருக்கு டா கண்ணா 

அசோக்: உள்ள வாங்க அம்மா, இன்னும் நல்லா இருக்கும் அம்மா, (அம்மாவின் பெட்டியை எடுத்துக்கொண்டு அம்மாவின் கையை கோர்த்தபடி பாசமாக)

கவிதா ரொம்ப சந்தோசமாக தன்மகனின் கையை பிடித்தவாறு வலதுகால் எடுத்து வைத்து வீட்டுக்குள் வருகிறாள், வீட்டை சுற்றிப்பார்த்து படி.

(தொடரும்) 

[வாலிப வயசு]

Super

[Loveyourself1990]

Super

Nanri nanba❤️