Adultery பூஜை (A Sneaky wife)

[sureshoo7]

வணக்கம்,


கருத்துக்கள் தெரிவித்த,

               Worldgeniousind,
               Tamilalagan,
               Omprakash_71,
               Siva82,
               Little finger,
               Raja 12345,
               Sanjukrishna,
               tmahesh75,
               Sparo,
               Xossipyan,
               jkkarthi

ஆகியோர்க்கு என்னுடைய நன்றி.வேலை காரணத்தினால் அப்டேட் சரியாக கொடுக்க முடியவில்லை.தாமத்திற்கு வருந்துகிறேன்.இன்று இரவு அப்டேட்.

நன்றி!!!

அப்படியே அந்த என் மனைவி பத்தினி  கு ஒரு update குடுங்க pls waiting for மல்லிகா episodes

[Siva82]

வணக்கம்,


கருத்துக்கள் தெரிவித்த,

               Worldgeniousind,
               Tamilalagan,
               Omprakash_71,
               Siva82,
               Little finger,
               Raja 12345,
               Sanjukrishna,
               tmahesh75,
               Sparo,
               Xossipyan,
               jkkarthi

ஆகியோர்க்கு என்னுடைய நன்றி.வேலை காரணத்தினால் அப்டேட் சரியாக கொடுக்க முடியவில்லை.தாமத்திற்கு வருந்துகிறேன்.இன்று இரவு அப்டேட்.

நன்றி!!!

Super ji. Very excited and waiting to read ur update

[omprakash_71]

Waiting for your hottest update brother

[Xossipyan]

Kaaarthik, come with update pls

[Sparo]

Update panuga bro

[Xossipyan]

கார்த்திக் என்ன ஆச்சு
Pls update

[omprakash_71]

இன்று புதிய பதிவு உண்டா நண்பா

[Siva82]

what happened ji. Is everything alright from your end. I hope all is good from your end. Give big update as usual ji waiting for your your beautiful update

[Rajkumarplayboy]

update please bro all waiting for marriage
I'm waiting for basker amma

[Karthik_writes]

-தொடர்ச்சி

பூஜையை முடித்துவிட்டு வெளியே வந்த பாஸ்கர் நேரே ரூமிற்கு சென்று முகத்தில் வழிந்த வேர்வையை துடைத்து விட்டு பின் பாத்ரூமுக்குள் சென்றான்.அவனது மனதில் ஒரே ஒரு கேள்வி மட்டும் ஓடிக்கொண்டே இருந்தது. வசுந்தரா வினோத் உடன் போவதற்குதான் காத்துக் கொண்டிருந்தாளா இல்லை வினோத் வசுந்தராவை கூட்டிக்கொண்டு செல்வதற்காக காத்துக் கொண்டிருந்தானா. "எப்போதும் எதையும் என்னிடம் சொல்லிவிட்டு செய்யும் எனது தங்கை இன்று ஏன் என்னிடம் சொல்லாமல் சென்றாள்.நான் பூஜை ரூமுக்குள் சென்றவுடன் அவள் அவனுடன் சென்றிருக்கிறாள்.இது வசுந்தரா மீதும் வினோத்தின் மீதும் சந்தேகத்தை ஏற்படுத்தியது.நேத்து நைட் என்னடான்னா வாயில தண்ணீர் தெளிச்சேன்னு  சொல்றான், இன்னைக்கு காலைல வசு அவனுக்கு ஊட்டி விடுறா,அவன் என்னடான்னா விரலை பிடிச்சு சப்புறான்.ஒரு வேள என் தங்கச்சி அவன்கிட்ட சோரம் போய்ட்டாலோ...ச்சே அப்படியெல்லாம் இருக்காது...என் மனசு ஏன் இப்படி யோசிக்குது. அவன் சரியான பொம்பள பொறுக்கினு  நான் எத்தனையோ தடவை என் தங்கச்சி கிட்ட சொல்லிட்டேன். ஆனா அவ என்னடான்னா அவன் கிட்டே போய்  நெருக்கமா பழகுறா.. இந்த பொண்ணுங்க எதை செய்யாதேன்னு சொல்றோமோ  அத தான் செய்வாங்க போல‌.நான் பூஜைக்கு உள்ள போகும்போது அவ வெளியில போனா ஒன்றரை மணி நேரம் ஆச்சு இன்னும் அவ வரல‌.மில்லு என்ன அவ்வளவு பெருசா, வயலுக்கு போனா சரி ,அங்க சுத்தி பார்க்க நிறைய இடம் இருக்கும் பம்புசெட்டில் குளிச்சுட்டு வந்தா ஓகே,ஆனா மில்லுல என்ன இருக்க போகுது நாலு மிஷின் இருக்கும்.அதை சுத்தி பாக்குறதுக்கு மெனகிட்டு போனாளா' என்று மனதில் யோசித்தபடியே யூரின் பாஸ் செய்து விட்டு முகத்தை கழுவி விட்டு வெளியே வந்தான். பின் ஒரு துண்டால் முகத்தை துடைத்து விட்டு  ரூமை  விட்டு வெளியே வர மாலு வந்தாள்.
பாஸ்கர் அவளை பார்த்தும் பார்க்காதது போல் நடந்து வந்தான்.பின் மாலு பாஸ்கரை கவனிக்க அவன் மூட் அவுட்டில் இருப்பது அவளுக்கு தெரிந்தது, அதற்கான காரணமும் அவன் முகத்தில்  தெரிந்தது. பின் பாஸ்கரை வழி மறித்தாள்


பாஸ்கர் : என்ன?

மாலு : இப்போ எதுக்கு மூஞ்சி காட்டுறீங்க?

பாஸ்கர் : அப்படி எல்லாம் ஒன்னும் இல்லையே?

மாலு : உங்க மூஞ்சிலேயே தெரியுது?

பாஸ்கர் : தெரியுதுல்ல அப்புறம் ஏன் கேக்குற?

மாலு : அவங்க மில்லுக்கு போனது என்ன அவ்வளவு பெரிய குத்தமா? இப்படி மூஞ்சிய காட்டுறீங்க?

பாஸ்கர் : அவ என்கிட்ட சொல்லாம போனா?

மாலு : சொல்லிட்டு போனா நீங்க விடுவீங்களா?

பாஸ்கர் : விடமாட்டேன்னு அவளுக்கே தெரியும்ல.அப்போ என்ன பண்ணனும் வீட்ல தான் இருக்கணும்

மாலு : எதுக்கு அவங்கள விட மாட்றீங்க?

பாஸ்கர் : அவ எனக்கு உதவியா இருக்கத்தான் வந்தா இப்படி உபத்திரவம் பண்றதுக்கு இல்லை?

மாலு : இப்ப என்ன உபத்திரம் பண்ணிட்டாங்க?

பாஸ்கர் : அதெல்லாம் உனக்கு சொன்னா புரியாது. நீ போ.. போய் சாப்பாடு எடுத்து வை

மாலு : இங்க வாங்க என்று சொல்லி அவன் கையை பிடித்துக்கொண்டு மாலு ரூமுக்குள் கூட்டி சென்றாள். அங்கே இருக்கும் கட்டிலில் இருவரும் அமர்ந்தனர் .

மாலு : உங்களுக்கு ஏன் வினோத்தை பிடிக்க மாட்டேங்குது?

பாஸ்கர் : பிடிக்கலைன்னு யார் சொன்னா?

மாலு : யார் சொல்லணும் அதான் உங்க பேச்சு நடவடிக்கை எல்லாத்துலயும் தெரியுதே?

பாஸ்கர் : அப்படியெல்லாம் ஒன்னும் இல்யே நீ பாட்டுக்கு எதையாவது சொல்லி மாட்டி விட்டுடாத?

மாலு : யாரு நா மாட்டிவிடுறனா? நீங்க தான் வினோத்த அத்தை கிட்ட மாட்டிவிட முயற்சி பண்றீங்க?

பாஸ்கர் சற்று அதிர்ச்சியானான்." ஆஹா நம்ம போட்ட பிளான் இவளுக்கு எப்படி தெரிஞ்சுது" என்று மனதில் நினைத்துக்கொண்டு அவள் பேசியது தெரியாததுபோல் "நான் ஏண்டி அம்மாகிட்ட அவன மாட்டிவிட போறேன்.. லூசா நீ?

மாலு : சும்மா நடிக்காதீங்க.. அத்த ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்ட் டைப்னு  எனக்கும் தெரியும் உங்களுக்கும் தெரியும். அப்புறம் எதுக்கு ஜாலி டைப்னு  சொல்லி வினோத்தை அத்தை கிட்ட பேச சொன்னீங்க?

பாஸ்கர் : அது... அது வந்து?

மாலு : நான் சொல்லட்டுமா... வினோத் அண்ணி கூடயும் உங்க கூடயும் ஜாலியா பேசுற மாதிரி அத்தை கிட்டயும் போய் பேசணும், அத்தைக்கு அது பிடிக்காம போய் வினோத்த அறையனும் அதுதான உங்களுக்கு வேனும் .

பாஸ்கர் : அப்படி எல்லாம் இல்ல மாலு

மாலு : பின்ன எப்படி...? ஆனா நீங்க இப்படி நினைப்பீங்கனு நான் கொஞ்சம் கூட எதிர்ப்பாக்கல.

பாஸ்கர் : என்ன எதிர்பார்க்கல?

மாலு : அவன் அப்படி உங்கள என்னங்க பண்ணுனான்?

பாஸ்கர் : என்ன பண்ணல வீட்டுக்கு ஒரு பொண்ணு வந்தா அந்த பொண்ணுகிட்ட எவ்வளவு மரியாதையா நடந்துக்கணும், அத விட்டுட்டு நேத்து என்னடான்னா அவகிட்ட போய் பால் கேட்டுருக்கான், இன்னைக்கு என்னடானா அவர் விரல பிடிச்சு சப்பிக்கிட்டு இருக்கான்.இதெல்லாம் பார்த்தா எந்த அண்ணனுக்கு தான் கோபம் வராது அதனாலதான் அவன அப்படியே எங்க அம்மாகிட்ட மாட்டி விடலாம்னு நினைச்சேன்

மாலு : நான்தான் காலையிலேயே சொன்னேன்ல அவங்க ஏதோ சும்மா ஜாலியா பழகுறாங்கனு

பாஸ்கர் : எனக்கு இந்த மாதிரி ஜாலி எல்லாம் பிடிக்காது

மாலு : சரி இப்போ வினோத்தும் அண்ணியும் வருவாங்க.நான் வினோத்த தனியா கூப்பிட்டு இந்த மாதிரி நீ அண்ணி கூட பேசறது அவங்களுக்கு பிடிக்கல. அதனால நீ இனிமேல் அவங்க கூட பேசாதனு சொல்லிடுறேன்.

பாஸ்கர் : அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம்

மாலு : இல்ல நான் சொல்லிடறேன்.அப்பதான நீங்க நிம்மதியா இருப்பிங்க

பாஸ்கர் : இங்க பாரு இன்னைக்கு என் தங்கச்சி ஊருக்கு போயிட்டுவா அதுக்கப்புறம் நான் கல்யாணத்துக்கு அன்னைக்கு காலையில  வர சொல்லிக்கிறேன். கல்யாணம் முடிஞ்ச மறுநாள் நம்ம எல்லாருமே கிளம்புறோம். இதுதான் என் முடிவு. நீ யார்கிட்டயும் எதுவும் சொல்ல வேண்டாம்.

மாலு : சரிப்பா நான் சொல்லல ஆனா நீங்க இவ்வளவு கோவக்காரர்னு நான் எதிர்பார்க்கல

பாஸ்கர் : பின்ன சும்மா என் தங்கச்சி கிட்ட வம்பு இழுத்துக்கிட்டு இருந்தா பார்த்து இருப்பார்களா

மாலு : சரி சரி...மறுபடியும் ஆரம்பிக்காதீங்க..  இனிமேல் அண்ணிகிட்ட இருந்து நானும் கொஞ்சம் விலகியே இருக்கேன் இல்லன்னா நீங்க எனக்கும் வேற ஏதாவது பிளான் போடுவீங்க

பாஸ்கர் : (தீடீரென சிரித்தான்) ஏய் லூசு... நீயும் வசுவும் பழகுறது வேற, வினோத்தும் வசுவும் பழகுறது வேற இரண்டுக்கும் வித்தியாசம் இருக்கு (என்று சொல்லி அவள் தலையில் குட்டினாள்)

மாலு : ஆ...வலிக்குது.. இப்போ ஹேப்பி ஆயிட்டீங்களா

பாஸ்கர் : ஏதோ ....ஆனால் வினோத்  இப்படி பண்றது எனக்கு பிடிக்கல..இது இப்படியே போச்சுனா வேற மாதிரி ஆயிடும்

மாலு :சரி...விடுங்க... அதான் இன்னைக்கு  அண்ணி ஊருக்கு போறாங்கல்ல .அப்புறம் எப்படி அவன் பேசுவான் வம்பு இழூப்பான் விடுங்க

பாஸ்கர் : அதனாலதான் நானும் அமைதியா இருக்கேன்.

மாலு : சரி நீங்க சாப்பிடாம தான் உங்களுக்கு கோபம் இன்னும் போகலனு நினைக்கிறேன்.. வாங்க
 
பாஸ்கர் : சரி போலாம் .ஆனால் நமக்குள்ள பேசினது நமக்குள்ள மட்டும் தான் இருக்கணும்

மாலு : சரிங்க... இதைப்போய் நான் யார் கிட்ட சொல்ல போறேன் ..வாங்க என்று கையை பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு அவன் ஹாலுக்கு கூட்டி சென்று சாப்பாடு போட்டாள். பின் அவனுக்கு பரிமாற பாஸ்கர் சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு ஹாலில் இருக்கும் சேரில் அமர்ந்து டிவி பார்க்க ஆரம்பித்தான்.

பின் நேரம் ஓடிக்கொண்டிருக்க மாலு மனோவுக்கு சாப்பாடு ஊட்டி முடித்தாள். பின் மாலு பவானி இருவரும் சாப்பிட்டு முடித்தனர். பின் மணி 3:30ஆக வினோத்தும் வசுந்தராவும் பைக்கில் வந்தனர்.அவர்கள் வீட்டுக்குள் வர டிவி பார்த்துக் பாஸ்கர் அப்படியே எழுந்து வசுந்தராவயும் வினோத்தையும் கவனித்தான்.இருவரும் தூங்கி எழுந்து முகம் கழுவி விட்டு வந்தது போன்று இருந்தது. மாலு டைனிங் டேபிளில் அமர்ந்து டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.அவர்கள் இருவரை பார்த்ததும் அவர்களை நோக்கி நடந்து வந்தாள்.வசுந்தரா முன்னே நடந்து வர பின்னே வினோத் நடந்து வந்தான்.ஆனால் பாஸ்கர் ஒரு விஷயத்தை வசுந்தராவிடம் கவனித்தான். அது என்னவென்றால் வசுந்தராவின் உடம்பில் சிறிது அசதியும் அவள் நடையில் சிறு மாற்றத்தையும் கவனித்தான். அவள் ஒரு மாதிரி தாங்கி தாங்கி நடந்து வந்தாள்.ஆனால் அவள் நடப்பதற்கான சலணம் அவள் முகத்தில் தெரிய வில்லை .பின் அப்படியே மெது மெதுவாக நடந்து வந்தாள். பாஸ்கர் அவளை நிறுத்தி "ஏன் சொல்லாம போன" என்று கேட்க மனம் வரவில்லை.அவள் சாப்பிட்டு முடித்தபின் பொறுமையாக கேட்டுக் கொள்ளலாம் என்று அமைதியாக நின்றான்.

மாலு : என்ன அண்ணி சுத்தி பார்த்தீர்களா ?

வசு : பார்த்தாச்சு டி நல்லா தான் இருந்துச்சு ?

மாலு : என்னடா ஒழுங்கா சுத்தி காட்டுனியா

வினோத் : காட்டியாச்சு காட்டியாச்சு அதெல்லாம் போதும்ங்ற அளவுக்கு காட்டியாச்சு

மாலு : என்ன அண்ணி இப்படி சொல்றான்
வசு : அதான் காட்டு காட்டுன்னு காட்டிடானே. அப்புறம் என்ன?


மாலு : சரி நான் அப்புறம் பேசிக்கிறேன் முதல் வந்து சாப்பிடுங்க வாங்க

வசு : சரி வா என்று அப்படியே திரும்பி டைனிங் டேபிளை நோக்கி சென்றனர்.பின் இருவரும் சாப்பிட மாலு அவர்களுக்கு பரிமாறினாள். பின் பாஸ்கர் "என்ன அத்தைய காணோம்.எங்க போனாங்க" என்று யோசித்தபடியே அவன் வீட்டிற்குள் சென்றான்.அங்கே நேரே பவானியின் ரூமை நோக்கி சென்றான்.ரூமுக்கு வெளியே நிற்க அங்க ரூம் உள்ளே மூடப்பட்டிருந்தது. பாஸ்கர் கதவை பார்த்துக்கொண்டிருக்க,  கதவில் ஒரு பூமர் ஒட்டி இருந்தது."என்ன இது இங்க யார் சாப்பிட்டு பூமர் ஒட்டிவச்சா" என்று யோசித்தபடி அந்த பூமரை  எடுக்க அங்கே ஒரு சிறிய ஓட்டை இருந்தது. அது ஒரு கரப்பான் பூச்சி செல்லும் அளவுக்கு ஒரு ஓட்டை. "என்னடா இது ஓட்ட இருக்கு... பூமர் போட்டு அடைச்சு வெச்சிருக்காங்க" என்று யோசித்தான். பின் பாஸ்கர் அந்த ஓட்டை வழியாக உள்ளே பார்த்தான் உள்ளே பவானி மெத்தையில் படுத்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.பின் பாஸ்கர் யாராவது தன்னை பார்த்துவிட்டால் அசிங்கமாகிவிடும் என்று நினைத்துவிட்டு பூமரை எடுத்து மீண்டும் அந்த ஓட்டையை அடைத்து விட்டு வினோத் ரூமிற்குள் சென்று அமர்ந்தான். அவன் மனதில் "எப்போதுமே மதியம் துருதுருவென வேலை பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் அத்தை ,இப்போது இப்படி தூங்குகிறார்களே இதற்கு என்ன அர்த்தம் ..ஒருவேளை சுந்தர் கூட காலையில மேட்டர் பண்ணதுனால தான் இப்போ களைப்புல தூங்குறாங்களோ அப்படியேதான் இருக்கும்" இல்லனா திடீர்னு ஒருத்தங்க இப்படி அசதியில் தூங்க மாட்டாங்கல்ல அதுவுமில்லாம காலையில அவங்களோட நடவடிக்கையும் சரி இப்போ நடந்திருக்கிற விஷயத்திலும் சரி ஒன்னே ஒண்ணு மட்டும் புரியுது "அத்தை சுந்தர்கிட்ட சோரம் போய்ட்டாங்க.. இதைப்பத்தி அத்தைகிட்ட நாளைக்கு காலையில பேசனும்...கல்யாண வயசுல ஒரு பொண்ண வச்சுகிட்டு இப்படி கூத்தடிக்கிறேங்களேனு கேக்கனும்... ஆனா நம்ம கிட்ட எந்த ஒரு ஆதாரமும் இல்லையே.. இத்தனைக்கும் நம்ம கண்ணால கூட பார்க்கல..அப்றோம் எப்படி அவங்க கிட்ட போய் கேட்கிறது" என்று யோசித்தபடி அப்படியே கட்டிலில் படுத்து சிந்திக்க ஆரம்பித்தான்.
பின் சிரிப்பு சத்தம் கேட்க அவனது கவனம் திசை திரும்பியது.பின் அப்படியே கட்டிலில் இருந்து எழுந்து அவனது ஃபோனில் மணியை பார்க்க மணி 4 என இருந்தது. வசுந்தராவை ஊருக்கு கிளம்பி விட வேண்டும் என்று அப்படியே எழுந்து நேரே மாலு ரூமிற்கு சென்றான்.அங்கே கட்டிலில் வசுந்தராவும் மாலுவும் பேசிக்கொண்டும் சிரித்துக்கொண்டும் இருந்தனர். அவர்களை பார்த்தால் அப்போதுதான் சாப்பிட்டு முடித்து வந்து உட்கார்ந்தது போலிருந்தது.வசு கையில் கை கழுவிய ஈரம் கூட காயவில்லை. ரூமுக்குள் செல்ல வசுந்தரா பாஸ்கரை பார்த்துக்கொண்டாள்.

வசு : வா னா

பாஸ்கர் : சாப்டியா?

வசு : சாப்டேனே. நீ சாப்டியா?

மாலு : அதெல்லாம் அப்பவே பரிமாறியாச்சு

வசு : அப்ப நல்லா சாப்பிட்டுருப்பான்

மாலு : அவங்க நல்லா தான் சாப்பிட்டாங்க.நீங்கதான் ரொம்ப கம்மியா சாப்பிட்டீங்க

பாஸ்கர் : கம்மியா சாப்பிட்டாளா?.. ஏண்டி ஒழுங்கா சாப்பிட வேண்டியதுதானே

வசு : ஏய்..சும்மா மாட்டி விடாத.. நல்லாதான் சாப்பிட்டேன்

மாலு : எனக்கு தெரியாதா நீங்க எப்படி சாப்பிடுவீங்கனு.. ஒருவேளை வினோத் ஏதாவது வாங்கி கொடுத்தானோ

வசு : வினோத் தானே கொடுத்தான் கொடுத்தான்.. நல்லா கொடுத்தான் ..அவன்  கொடுத்ததுல என் வயிறு மட்டும் இல்ல அடி வயிறும் நிறைஞ்சிருச்சி போதுமா

பாஸ்கர் : என்னடி சொல்ற?அடி வயிறு நிறைஞ்சிருச்சா?

மாலு : அட அவன் ஏதாச்சும்  கொடுத்துருப்பான் அத சாப்பிட்ருப்பாங்க...வயிறு நிறைச்சிருக்கும்.. அத தான் இப்படி சொல்றாங்க.. இல்ல அண்ணி.
வசு : ஆமா ஆமா

பின் பாஸ்கர் அங்கிருக்கும் சேரில் அப்படியே அமர்ந்தான்..மாலு பேச்சை வளர்த்தால்

மாலு : சரி சொல்லுங்க அண்ணி மில்லுல என்ன பண்ணிங்க?

வசு : மில்லுல என்னடி பண்ணுவோம். சும்மா சுத்தி காட்டுனான். நானும் பார்த்தேன். அப்புறம் கொஞ்ச நேரம் உக்காந்து பேசிகிட்டு இருந்தோம்.அப்புறம் அப்படியே கிளம்பி வந்துட்டோம். அவ்வளவுதான்

மாலு : நிஜமாவே அவ்வளவு தானா?

வசு : வேற என்ன எதிர்பார்க்குற?

மாலு : எங்க உட்கார்ந்து பேசுனீங்க?

வசு : அங்க மில்லுக்கு உள்ள ஒரு ரூம் இருந்துச்சு. அது மட்டும் நல்லா கிளினா இருந்துச்சு.. அங்கதான் பேசுனோம்

மாலு : நீங்களுமா?

வசு : ஏன் நீயும் அங்க தான் உக்காந்து பேசுவியா?

மாலு : ஆமா அண்ணி அங்க போனாலே அந்த ரூம் போயிடுவோம். அங்க தான்  நல்லா இருக்கும்

பாஸ்கர் : எந்த ரூம் டி?

வசு : அது உனக்கு தெரியாதுனா.அந்த மில்லுல ஒரு ரூம் இருக்கு‌.அது ரெஸ்ட் எடுக்கிறதுக்காக வச்சிருக்கான்னு நினைக்கிறேன்

பாஸ்கர் : சரி சுத்தி பார்த்துட்டு வர வேண்டியதுதானே எதுக்கு அங்க போய் உக்காந்து பேசிட்டு இருக்கீங்க.

வசு : நான் எங்க பேசுனேன். அவன்தான் புடிச்சு வச்ச பேச ஆரம்பிச்சிட்டான்

பாஸ்கர் : புடிச்சு வச்சா

வசு : ஆமா... வீட்ல தான் ப்ரீயா பேச முடியல.அதனால இங்க கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டு போகலாம் அப்படின்னு சொல்லி பேசிட்டு இருந்தோம்

பாஸ்கர் : அவன் கூட உனக்கு என்ன பேச்சு வேண்டி கிடக்கு? நீ முதல்ல யார்கிட்ட கேட்டு போன ?

மாலு : ஆரம்பிச்சிட்டீங்களா விடுங்களேன்.அவங்க தான் போயிட்டு வந்துட்டாங்கல்ல

பாஸ்கர் : நீ சும்மா இரு மாலு.. ஏய் சொல்லுடி யார் கிட்ட கேட்டு போன?

வசு : நான் ஒன்னும் போகல அவன் தான் நான் மில்லுக்கு போறேன் நீங்க சுத்தி பாக்க வறீங்களானு கேட்டான்

பாஸ்கர் : நீ சொல்ல வேண்டியது தானே.அண்ணே பூஜையில் இருக்காரு.. வந்த உடனே எல்லாரும் போலாம்னு

வசு : அவன் தான் சொன்னான்.. நீ பூஜையில் இருந்து வந்த உடனே சாப்பிட்டுட்டு கண்ணு  எரிதுன்னு சொல்லி தூங்கிடுவனு

பாஸ்கர் : (சற்று தலைகுனிந்து) சரி

வசு : அதனால தான் நம்ம இப்பவே போயிட்டு வந்துரலாம்னு அப்படின்னு சொல்லி கூப்பிட்டான்.நானும் சரி பூஜைதான் ஆரம்பிச்சிருச்சில்ல. இனிமேல் எனக்கு இங்க என்ன வேளனு போயிட்டேன்

பாஸ்கர் : வர வர உன் போக்கு சரியில்ல வசு

வசு : நா என்ன பண்ணுனேன்.. அவன்தான் என்னை கூட்டிட்டு போனான்

மாலு : நீங்க கொஞ்சம் அமைதியா இருக்கீங்களா.. அவங்க போயிட்டு எல்லாத்தையும் முடிச்சிட்டு வந்துட்டாங்க...இதுக்கப்புறம் பேசி என்ன ஆகப் போகுது

பாஸ்கர் :  நீ அவளுக்கு இப்படி சப்போர்ட் பண்ணிக்கிட்டே இரு

மாலு : நீங்க சொல்லுங்க அண்ணி அப்புறம் என்ன ஆச்சு?

வசு : அப்புறமென்ன இந்த மாதிரி இது படிச்சிருக்கேன் அது படிச்சிருக்கேன்.நீங்க என்ன படிச்சு இருக்கீங்க அதெல்லாம் கேட்டுட்டு இருந்தான்

பாஸ்கர் : இத தானடி அன்னைக்கும் கேட்டான்னு சொன்ன
மாலு : அட மறந்திருக்கும் மறுபடியும் கேட்டிருப்பான்...நீங்க சொன்னீங்களா அண்ணி??

வசு : மறுபடியும் முதல்ல இருந்து ஒன்னூவிடாம சொல்லி கடைசியா...

பாஸ்கர் : கடைசியா???

வசு : கடைசியா எல்லாம் முடிஞ்சது

பாஸ்கர் : என்ன முடிஞ்சுது???

மாலு : பேச்சு வார்த்த முடிஞ்சுது..நீங்க ஏதும் கேட்கலையா அண்ணி?

வசு : கேட்டேன்?

மாலு :  என்ன கேட்டீங்க?

வசு : நீ ஏன் இன்னும் கல்யாணம் பண்ணிக்கலனு கேட்டேன்

பாஸ்கர் : அதுக்கு என்ன சொன்னான்?

வசு : இந்த மாதிரி வீட்ல கல்யாண வயசுல ஒரு பொண்ணு வச்சுக்கிட்டு நான் எப்படி கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியும்.அதுவும் இல்லாம அண்ணனுக்கு இன்னும் கல்யாணம் ஆக அப்படின்னு சொன்னான்

பாஸ்கர் : (அண்ணனும் தம்பியும் கல்யாணம் ஆன ஒரு பொன்ன விட மாட்ரீங்க அப்றோம் எப்படி கல்யாணம் ஆகும்)  ஒஹோ...

வசு : ஆனா ஒன்னு மாலு.. அவன கல்யாணம் பண்ணிக்க போற பொண்ணு ரொம்ப பாவம் டி

மாலு : ஏன் அண்ணி?

வசு : ஒரு பொண்ணு கிடைச்சா போதும் ரத்த வந்தா கூட விடமாட்டான் போல

பாஸ்கர் : என்னடி சொல்ற?

வசு : அது அவன் ரொம்ப ஓவரா பேசுறான் னா .தாங்க முடியல

பாஸ்கர் : (அப்படி என்ன பேசி இருப்பான்)

மாலு : இப்போ புரியுதா அண்ணி..நான் எவ்வளவு பாவம்னு 

வசு : புரியுதுடி..எப்படித்தான் சமாளிக்கிறியோ தெரியல டி.. என்னால சத்தியமா முடியல கண்ணீரே வந்துவிடுச்சு..போதும்னு போதும்னு சொல்றேன் விடவே மாட்டேங்குறான்... முன்னாடி பேசுறான்னு விட்டா ... பின்னாடியும்  போய் பேசுறான்

மாலு : பின்னாடியுமா?

வசு : ஆமாடி பின்னாடிதான்.. தாங்கவே முடியல

பாஸ்கர் : அவன் எப்படி பேசுனா என்ன பிடிக்கலனா நீ எந்திரிச்சு வரவேண்டிய தானடி

மாலு : ஹலோ சார் அப்படி எல்லாம் ஒருத்தங்க பேசிட்டு இருக்கும்போது எந்திரிச்சு போக முடியாது.போகவும் மனசு வராது... இல்ல அண்ணி

வசு தலையை குனிந்து கொண்டு) ஆமா

மாலு : அப்றோம் அண்ணி?

வசு : முதல் தடவல்ல அதான் ஒரு மாதிரி ஆயிடுச்சு
 
மாலு : என்ன அண்ணி சொல்றீங்க முதல் தடவையா?

வசு : ஆமாடி.

மாலு : அட போங்க அண்ணி நான் உங்கள எவ்வளவு எக்ஸ்பீரியன்ஸானா ஆளுனு நினைச்சிட்டு இருக்கேன்.

வசு : எக்ஸ்பீரியன்ஸான ஆளு தாண்டி ஆனா பின்னாடி இது தான் முதல் தடவ

பாஸ்கருக்கு அவர்கள் எதைப் பற்றி பேசுகிறார்கள் என்று சற்று குழப்பமாக இருந்தது...என்ன பேசுறீங்க என்றும் கேக்க முடியாமல்..அவர்கள் பேசுவதை கேட்டுக்கொண்டிருந்தான்

மாலு : ஐயோ அப்போ ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு இருப்பேங்களே

வசு : ஆமாடி சத்தியமா தாங்க முடியல

மாலு : அப்போ இன்னைக்கு டபுள் டமாக்கா வா

வசு : ஆமாடி..உனக்கு எப்படி டி இருந்துச்சு முதல் வாட்டி?

மாலு : அது முதல் வாட்டினு நான் எதிர்பாக்கவே இல்ல...நல்லா பேசிட்டு இருந்தான்..திடீர்னு பின்னாடி விட்டுட்டான்

வசு : ஐயையோ...

பாஸ்கர் : என்னது பின்னாடி விட்டானா?

மாலு : ஆமா பின்னாடி தள்ளி விட்டுட்டான்.

பாஸ்கர் : தள்ளி விட்டுட்டானா!!!!

வசு : (அதை கேட்டு சிரித்தாள்)
அதான் சொல்றேன்ல.. அவனுக்கு வர போற பொண்ணு ரொம்ப பாவம்..சுத்தமா முடில மாலு..

மாலு : போகப் போக பழகிடும் அண்ணி... அதுக்கப்புறம் நீங்களே அவனைக் கூப்பிட ஆரம்பிச்சுடுவீங்க

பாஸ்கர் : இரு இரு எதுக்கு வசு அவன கூப்பிடனும் ??

மாலு : அது ஆரம்பத்தில் அவன் கொஞ்சம் ஓவரா பன்னுவான்..ஆனா  போகப்போக அவன எல்லாருக்கும் பிடிச்சு போய் கூப்பிடுவாங்க.என்ன அண்ணி உங்களுக்கு பிடிச்சிருக்குல்ல...கூப்பிடுவீங்கல்ல?

வசு : ம்..ம்..புடிச்சிருக்கு ...

"அடிப்பாவி உன்னையும் அவன் பேசி மயகிட்டானா. இதுக்குதான் ஆரம்பத்திலேயே அவன்கிட்ட  உஷாரா இருனு சொன்னேன்.சரி இப்பவும் ஒண்ணும் கெட்டு போகல மில்லுக்கு தானே போயிட்டு வந்திருக்கா...கல்யாணம் முடியுற வரைக்கும்  கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா தான் வசுவ பாத்துக்கணும் போல.. கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் வசு கண்டிப்பா இந்த பக்கமே வரமாட்டா" என்று மனதில் முடிவு செய்து  கொண்டான் பாஸ்கர்.

பின் அவன் அப்படியே யோசனையில் இருந்து சுயநினைவுக்கு வர மாலு ரூமை கடந்து மதன் சென்றுகொண்டிருந்தான். வசுவை  சுந்தர் கூடவோ அல்லது வினோத் கூடவோ அனுப்புவதற்கு பாஸ்கருக்கு மனம் வரவில்லை‌.ஆகையால் மதனிடம் கேட்டு வசுவை ஊருக்கு அனுப்பிவிட வேண்டும் என்று முடிவு செய்து அங்கிருந்து எழுந்தான்.

பாஸ்கர் : சரி நீங்க பேசிட்டு இருங்க நான் வரேன் என்று சொல்லி ரூமை விட்டு வெளியே சென்று மதன் ரூமுக்கு சென்றான். அங்கே மதன் சட்டையை கழட்டி வேறு சட்டையை எடுத்து போட்டுக் கொண்டிருந்தான்.அப்போது பாஸ்கர் வாசலில் நின்றுகொண்டு "மச்சான் உள்ள வரலாமா?" என்று கேட்க,

மதன் : அட என்ன மச்சான் நீங்க இதெல்லாம் போய் கேட்டுக்கிட்டு உள்ள வாங்க இது உங்க வீடு ...

பாஸ்கர் : வரேன் வரேன்... என்ன மச்சான் சாப்டீங்களா?

மதன் : சாப்பிட்டேன்.நீங்க சாப்டீங்களா?

பாஸ்கர் : சாப்டாச்சு சாப்டாச்சு... என்ன சட்டை எல்லாம் மாத்தி போடுறீங்க வெளில போறீங்களா

மதன் : திண்டிவனம் வரைக்கும் ஒரு வேலையா போறேன் அதான் சட்டை மாத்திகிட்டு இருக்கேன்.

[Karthik_writes]

பாஸ்கர் : அப்படியா அப்போ  எனக்கு கொஞ்சம் வசதியா போச்சு 

மதன் : ஏன்?  உங்களுக்கு திண்டிவனத்துல எதாவது வேலை இருக்கா ...சொல்லுங்க நான் முடிச்சு தரேன் 

பாஸ்கர் : எனக்கு வேலையெல்லாம் இல்ல மச்சான்... 

மதன் : அப்புறம் வேற யாருக்கு மச்சான் ?

பாஸ்கர் : என் தங்கச்சி வசுந்தராவுக்கு தான்.... 

மதன் : அவங்களுக்கா.... அவங்களுககு என்ன வேலை??? 

பாஸ்கர் : வேலை எல்லாம் இல்ல... அவ நெய்வேலிக்கு போகணும்.. நீங்க திண்டிவனம் தானே போறீங்க... அப்படியே அவளை கொண்டு போய் நெய்வேலில விட முடியுமா ????
மதன் பதில் சொல்லாமல் அப்படியே அமைதியாக தரையைப் பார்த்துக் கொண்டு நின்றான் 

பாஸ்கர் : என்ன மச்சான் பதிலே காணோம் முடியாதுன்னா பரவாயில்ல இருக்கட்டும்.. நான் அவளை பஸ்ல அனுப்பிவிடுறேன் 

மதன் : ஐயோ முடியாதுனு எல்லாம் இல்ல மச்சான்... அது வந்து.. 

பாஸ்கர் :  விடுங்க மச்சான்... நீங்களே ஒரு வேலையா போறீங்க...உங்களபோய் தொந்தரவு பன்னிட்டேன்....என்ன ஒன்னு உங்க கூட அனுப்புனா கொஞ்சம் பாதுகாப்பா இருக்கும்னு நினைச்சேன்... சரி விடுங்க... 

மதன் : அது இல்ல மச்சான்...

பாஸ்கர் :  சரி மச்சான் நான் வரேன்... 

மதன் : இருங்க இருங்க மச்சான்...சரி அவங்க கிளம்பிட்டாங்களா... நான் இன்னும் 20 நிமிஷத்துல கிளம்பிடுவேன் 

பாஸ்கர் : இதோ இப்போவே கிளம்ப சொல்றேன் மச்சான்.. நீங்க ரெடி ஆயிட்டு வராண்டாவுக்கு வந்து உட்காருங்க. நான் அவள கிளம்பி வர சொல்றேன் 

மதன் : எனக்கு நெய்வேலி பஸ் ஸ்டாண்ட் வரைக்கும்தான் வழி தெரியும்.அவங்க வீட்டுக்கு  வழி தெரியாது 

பாஸ்கர் : பஸ் ஸ்டாண்ட் வரைக்கும் நீங்க கூட்டிட்டு போனாலே  போதும்... அப்புறம் அவளே வீட்டுக்கு வழி சொல்லிடுவா ...

மதன் : சரி மச்சான் அப்போ அவங்கள ரெடியா ஆக சொல்லுங்க.நான் வெயிட் பண்றேன் என்று தயங்கி தயங்கி பதில் சொன்னான். 

பாஸ்கர் : (மதன் ஏன் இவ்வளவு தயக்கம் காட்டுறாரு.. ஒருவேளை என் தங்கச்சிய அவருக்கு பிடிக்கலையோ. அறிமுகப்படுத்துன அன்னைக்குகூட  வெறும் வணக்கம் னு சொல்லிட்டு உட்கார்ந்துட்டாரு.. அவருக்கு என்ன பிரச்சனனு தெரிலயே.. சரி அவங்க ரெண்டு பேரும் நம்பி அனுப்புறத விட இவர நம்பி அனுப்பலாம் என்று மனதில் நினைத்துக்கொண்டு) சரி மச்சான் எதுல போறீங்க? 

மதன் : பைக்ல போறதா தான் இருந்துச்சு. இப்போ உங்க தங்கச்சி வர்றதா சொல்றீங்கல்ல கார்ல போயிடலாம் 

பாஸ்கர் : (ச்சே எவ்வளவு நாகரிகம் தெரிஞ்சவனா இருக்கான்,தெரியாத ஒரு பொண்ணு கூட வந்தா எல்லாரும் ஒட்டி உரசிக்கிட்டு போகனும்னு நினைப்பாங்க, ஆனா இவன் எவ்வளவு நாகரிகமா கார்ல கூட்டிட்டு போறேன்னு சொல்றான்.. பரவால்ல அயோக்கியன் இருக்கிற  வீட்ல கூட ஒரு  யோக்கியன் இருக்கான்) சரி சகல நான் அவள ரெடியாக சொல்றேன் என்று சொல்லிவிட்டு ரூமை விட்டு வெளியே சென்றான்.

அவன் மாலுவின் ரூமுக்குள் செய்வதற்கு முன் அவர்கள் இருவரும் சிரித்து பேசிக்கொண்டிருந்தனர். "சரி நம்ம இருக்கும் போது ஒரு மாதிரி பேசுறாங்க ,நம்மை இல்லாத போது எப்படி பேசுறாங்கனு பாப்போம்" என்பதை கண்டுபிடிப்பதற்கு பாஸ்கர் மாலு ரூம் கதவிற்கு பக்கத்தில் நின்று கொண்டான். 

மாலு : என்ன அண்ணி இன்னைக்கு செம ஆட்டமா? 

வசு : ஆமாடி  கொஞ்சம் ரொம்ப ஆடிட்டேன் 

மாலு : நீங்கள் நடந்து வரும்போதே கவனிச்சேன் ஒரு மாதிரி தாங்கி தாங்கி நடந்து வந்தீங்க 

வசு : அடிப்பாவி கண்டுபுடிச்சிட்டியா... அண்ணன் இத எதாவது கேப்பான்னு  நினைச்சேன்.நல்ல வேள  அவன் பாக்கல நீ எதுவும் அவன்கிட்ட சொல்லிடாத சரியா.. 


(பாஸ்கர்) : அடிப்பாவி இவ நடந்து வந்தத நான் கவனிக்கலனு நினைச்சிட்டு இருக்காளா..மாலு என்னமோ நல்ல ஆட்டமானு கேட்குறா, வசு ஆமானு சொல்றா.. இவங்க என்ன பேசுறாங்கனு ஒன்னும் புரியலையே.இந்த பொண்ணுங்களோட பேச்சயும்  சரி மனசையுப் சரி புரிஞ்சுக்கிறது ரொம்ப கஷ்டம் போல.


மாலு : நான் ஏன் அண்ணி சொல்ல போறேன்.நீங்க என்ஜாய் பண்றீங்க. ஒருத்தருடைய என்ஜாய்மென்ட நான் கெடுக்க மாட்டேன் 

வசு : ரொம்ப தேங்க்ஸ் டி. ஒரு நல்ல நாத்தனார் தான் எனக்கு கிடைக்க போறா.. 

மாலு : எனக்கு அல்ரெடி ஒரு நல்ல அண்ணி கிடைச்சாச்சு என்று சொல்லி இருவரும் சிரித்துக் கொண்டனர்‌ 

வசு :  உன்னோட கல்யாணம் முடிசவுடனே நீ என் வீட்டுக்கு விருந்துக்கு வரனும்

மாலு : என்ன அண்ணி இப்படி சொல்றீங்க..கண்டிப்பா வர்றேன்.‌

வசு : உனக்கு அங்க ஒரு சர்ப்ரைஸ் வச்சிருக்கேன்

மாலு : என்ன அண்ணி அது?

வசு : லூசு சர்ப்ரைஸ்னு சொல்றேன் என்னனு கேக்குற

மாலு : சாரி சாரி

(பாஸ்கர்)  : அப்படி என்ன சர்ப்ரைஸா இருக்கும்?

வசு : ஆனால் சீரியஸா சொல்றேன்‌.என்னால நேரா நடக்கவே முடியல தெரியுமா? 

மாலு : அண்ணி இன்னைக்கு ஒரு நாள் கொஞ்சம் அப்படி இப்படித்தான் இருக்கும். நாளையிலிருந்து சரியாயிடும் ஓகே வா இல்ல ரொம்ப வலிக்குதுனா சொல்லுங்க வினோத்த கூப்பிடுறேன் 

வசு : ரொம்ப கிண்டல் பண்ணாதடி 

மாலு : சரி ரொம்ப நேரம் பேசுனதா சொன்னீங்களே நக்கல் பண்னுனானா? 

வசு : அது இல்லாம எப்படி டி.. நல்லா நக்கல் பண்ணுனான் 

மாலு :  எப்படி இருந்துச்சு? 

வசு :  நல்லா இருந்துச்சு... என்னால தாங்கவே முடியல 

மாலு : நக்களோட விட்டானா? 

வசு :  அது எப்படி விட்டுவான்‌.எனக்கு  விக்கல் வர  வச்சுட்டான் 

மாலு : அத சொல்லுங்க.. அதான பார்த்தேன். அவன் ஒண்ணு கொடுத்தா இரண்டா திரும்பி வாங்காமா விட மாட்டானே 

(பாஸ்கர்) என்னடா இது. அவன் நக்கல் பண்ணுனா இவ கோபப்படாம சிரிக்கிறா. பதிலுக்கு விக்கல் வர வச்சுட்டான் சொல்றா. கடவுளையே என்னால தாங்க முடியலையே 

வசு :  கொடுத்ததும் கொடுத்தான்.. திரும்பி பயங்கரமா வாங்கிக்கிட்டான்.ஆமா இவ்ளோ கேக்கிறியே உன்ன நக்கல் பன்னிருக்கானா?

மாலு :  அதெல்லாம் டெய்லி பன்னுவான்?

வசு : டெய்லியா!!!

மாலு : ஆமா..இப்போ இரண்டு நாளாதான் நீங்க இருக்கீங்கனு என்ன ஒன்னும் பன்னல..

வசு : அப்போ நா போய்ட்டா?

மாலு : நான் தான் பலி ஆடு



வசு : ரொம்ப பாவம்டி நீ..எப்படிதான் சமாளிக்கிறியோ

மாலு : சரி அண்ணி அத விடுங்க.‌ நான் ஒன்னு கேக்குறேன்.உங்களுக்கு சுந்தர் மாமா புடிச்சியிருக்கா இல்ல வினோத்த பிடிச்சிருக்கா 

பாஸ்கர் வெளியே நின்றுகொண்டு வசு என்ன சொல்ல போகிறாள் என்று காத்துகொண்டு இருந்தான். 

வசு : வினோத் தான் புடிச்சிருக்கு 

மாலு : அப்படி போடு.ஏன்? 

வசு : அவன் ரொம்ப சாப்ட் டைப். நல்லா பேசறான்‌.நல்லா பண்றான்.புதுசு புதுசா செய்றான் 

மாலு : அப்போ இனிமேல் அடிக்கடி பேசிப்பீங்க. அப்படிதான 

வசு : அதுல என்ன டி‌ உனக்கு சந்தேகம்...ஒரு நாள் அவன நெய்வேலி வர சொல்லனும் 
பாஸ்கரால்  இதற்குமேல் அவர்கள்  வினோத்தை பற்றி பேசுவதையும்  புகழ்வதயும் கேட்டுக் கொண்டிருக்க முடியவில்லை.உடனடியாக "வசு ஊருக்கு கிளம்பு "என்று சொல்லிக்கொண்டே ரூமுக்குள் நுழைந்தான்.அவனது வருகையை எதிர்பாராத  இவர்கள் பேச்சை நிறுத்திவிட்டு ஒருவருக்கொருவர் மூஞ்சியை பார்த்தனர். 

பாஸ்கர் : வசு இன்னைக்கு ஊருக்கு கிளம்புறேல்ல? 

வசு : ஆமா னா  

பாஸ்கர் : மதன் நெய்வேலி வரைக்கும் போறாராம் உன்ன வீட்டில விட்டுட்டு போறதா சொல்றாரு.நீ அவர் கூட கார்ல போயிடு.டிரஸ் எல்லாம் பேக் பண்ணி வை 

மாலு : இதைக் கேட்கிறதுக்குக் தான் எங்க அண்ணன் போன உடனே அவன் பின்னாடியே போனீங்களா? 

பாஸ்கர் : நான் சும்மா பேசலாம்னுதான் போனேன். அவர் தான் நெய்வேலி போறேன்னு சொன்னாரு‌சரி வசு இன்னைக்கு ஊருக்கு போறா அவளயும் கொன்டு போய்  விட்டுங்கனு சொன்னேன்‌.ஏய் நீ சீக்கிரம் கெளம்பு டி .உட்கார்ந்துட்டு இருக்க 

வசு : சரி னா. மாலு எனக்கு கொஞ்சம் துணி எல்லாம் எடுத்து வைக்க ஹெல்ப் பண்றியா 

மாலு : அண்ணி நீங்க இன்னைக்கே போகணுமா. ரெண்டு நாள் இருந்துட்டு போங்களேன். 



பாஸ்கர் : ஏய் என்ன விளையாடுறியா.அதான் ஏற்கனவே இரண்டு நாள் இருந்துட்டால்ல‌.அங்க மச்சான் என்ன நினைப்பாரு போனவ.அப்படியே போய் தங்கிட்டானு  நினைப்பாரு. உங்க மாமியார் மாமனார் வேற பாவம்.வயசானவங்க வேற.மனோக்கு வேற ஸ்கூல் இருக்கு‌.கொஞ்சமாவது புரிஞ்சிகிட்டு பேசு ஓகேவா. 

மாலு கண்ணில் சிறிய கோபத்துடன் பாஸ்கரை பார்த்தால் .பாஸ்கர் அதை கண்டுகொள்ளாமல் ரூமை விட்டு வெளியே சென்றான் பின் பாஸ்கர் நேரே  சென்று கல்யாணியின் மகள் சித்ரா உடன் விளையாடிக்கொண்டிருக்கும் மனோவை மாட்டு தொழுவத்திற்கு அந்த பக்கம் இருக்கும் கல்யாணி வீட்டிற்குள் சென்று கூட்டி வந்து மாலு ரூமில் விட்டான். பின் அப்படியும் இப்படியுமாக அவர்கள் கிளம்பி வருவதற்கு 5 மணி ஆகிவிட்டது. மதனும் பாஸ்கரும் வராந்தாவில் உட்கார்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தனர். வசுந்தரா முன்னே வர பின்னே மனோவை தூக்கிக்கொண்டு மாலு வந்தாள்.வசுந்தராவின் கண்கள் யாரையோ தேடுவது போல் பாஸ்கர் உணர்ந்தாள். அவள் தலையை சுற்றி முற்றி அங்குமிங்கும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

பவானி : இந்தாம்மா டீ குடி என்று வசுவிடம் கொடுத்தாள்‌‌.
பின் பவானி அனைவருக்கும் காப்பி குடுததாள்‌.அனைவரும் காப்பி குடித்துக்கொண்டிருக்க பாஸ்கர் வசுவை கவனிக்க அவள் ஃபோன் நோண்டிக்கொண்டிருந்தாள். அனைவரும் டீ குடித்துவிட்டு வெளியே செல்ல எத்தனிக்க வீட்டிற்கு வெளியே பைக் வரும் சத்தம் கேட்டது. பாஸ்கர் யாரென்று பார்க்க வினோத் வந்துகொண்டிருந்தான்.பாஸ்கர் அப்படியே வசுந்தராவின் முகத்தை கவனிக்க அவள் முகத்தில் ஒரு சிரிப்பு இருந்தது. பாஸ்கருக்கு அதை பார்த்து கோபம் கோபமாக வந்தது. வினோத் வீட்டுக்குள் வந்தான் அவன் நேரே வசுந்தராவின் அருகில் சென்றான்.

வினோத் : என்னங்க கிளம்பிட்டீங்களா ?

வசு : ஆமாடா கிளம்பியாச்சு. இப்ப போயிட்டு கல்யாணத்துக்கு முந்துன நாள் நைட்டு வரேன் இல்ல காலைல வரேன் 

வினோத் : காலையிலேயே அதெல்லாம் முடியாது கல்யாணத்துக்கு முந்தின நாள் நைட்டு நீங்க வந்தே ஆகணும் 

வசு : சரிடா 

மதன் : சரிங்க வாங்க போலாம் என்று வீட்டை விட்டு வெளியே சென்று அம்பாசிடர் காரில் ஏறினான்.
பாஸ்கர் வசுந்தரா கையில் இருக்கும் பையை வாங்கிக்கொண்டு டிக்கியை திறந்து உள்ளே வைத்துவிட்டு பின்னே திரும்பி பார்க்க வினோத்  வசுந்தராவின் காதில் ஏதோ சொல்வதை கவனித்தான்.ஆனால் என்ன என்று தெரியவில்லை.பின் அவள் ஹேண்ட் பேக்கை திறந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.பின் மாலு வர அவளை கவனித்தான்‌.அவள் கார் அருகில் வர மீண்டும் அவர்களை கவனிக்க,
வினோத் வீட்டிற்குள் சென்று விட்டான்.
மாலு மனோவை தூக்கிக்கொண்டு காருக்கு பின் சீட்டில் அமர வைத்தாள். பின் வசுந்தரா வீட்டை விட்டு வெளியே வந்து கார் முன் கதவை திறந்தாள், அப்போது மதன் "நீங்க பின்னாடி உக்காருங்க" என்று சொல்ல அது வசுந்தராவுக்கு மூஞ்சில் அடித்தது போல இருந்தது.பின் கார் பின் கதவை திறந்து உள்ளே அமர்ந்தாள்.

பாஸ்கர் : பாத்துப்போடி சரியா‌‌..போய்ட்டு ஃபோன் பன்னு சரியா

வசு : அவள்  ஹேண்ட் பேக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்‌

பாஸ்கர் : என்னடி தேடுற எதயாவது மறந்துட்டியா

வசு :  ஐயோ என் பர்ஸ மறந்துட்டேனே என்றாள். 

பாஸ்கர் : இரு நான் போய் எடுத்துட்டு வரேன் 

வசு :  அது மாலு ரூம்ல வச்சு இருக்கேன் னா.உனக்கு எங்க இருக்குன்னு தெரியாது.நான் போய் எடுத்துட்டு வரேன் என்று சொல்லி காரைவிட்டு இறங்கி வீட்டிற்குள் ஓடினாள். அவள் வீட்டிற்குள் சென்ற அதே நிமிடம் பவானி வீட்டிற்குள் இருந்து வெளியே வந்தாள்.கையில் ஒரு தூக்குச் சட்டி போல் வைத்திருந்தால்.அதை காருக்கு பின்னே வைத்தாள் 

பாஸ்கர்‌ : என்ன அத்த இது?

பவானி : பலகாரம் மாப்பிள்ள

பாஸ்கர் : எதுக்கு அத்த இதெல்லாம் 

பவானி : பரவால்ல இருக்கட்டும் மாப்பிள.வீட்ல போயி சின்ன சம்பந்தியும் சம்பந்தி அம்மாவுக்கும் கொடுக்கட்டும் 

பாஸ்கர் : என்னமோ போங்க.. 
பின் மாலு மனோவிடம் " இந்த அத்தைய மறந்துடாத சரியா" என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள். அப்போது வீட்டுக்குள் இன்னொரு கார் வந்தது அந்த காரில் இருந்து மங்கலமும் காத்தமுத்தும் இறங்கினார்கள்.

பாஸ்கர் : (நல்லதா போச்சு, இவங்ககிட்டயும் சொல்லிட்டு போய்டுவா) என்று மனதில் நினைத்துக்கொண்டான்‌.

காத்தமுத்து : என்ன எல்லாரும் வெளியில நிக்கிறீங்க? 

பாஸ்கர் : மாமா வசுந்தரா  ஊருக்கு போறா .அதான் வழி அனுப்பி வைக்க எல்லாரும் நிற்கிறோம்

காத்தமுத்து : அப்படியா.. வசுந்தரா எங்க? 

மாலு : அண்ணி பர்ஸ வீட்டுக்குள்ள விட்டுடாங்களாம் அதான் எடுக்க போயிருக்காங்க. 

பாஸ்கர் : இருங்க மாமா நான் போய் பார்க்கிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு வீட்டிற்குள் சென்று மாலு ரூமில் பார்த்தான். ஆனால் அவள் ரூமில் இல்லை.பின் இவ எங்க போய்டா என்று பாத்ரூமை திறந்து பார்க்க அங்கேயும் வசுந்தராவை காணவில்லை. பின் ரூமை விட்டு வெளியே வந்து இடது பக்கம் திரும்ப அங்கே அவனுக்கு ஒரு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது.வசுந்தரா வினோத் ரூமில் இருந்து  சிரித்துக்கொண்டும், வாயை துடைத்துக்கொண்டும் வெளியே ஓடிவந்தாள்‌. பாஸ்கர் அவள் வருவதை கவனித்தான். அவள் சேலை ஒருபக்கம் ஒதுங்கி அவளது முலை ஜாக்கெட்டுக்குள் பிதுங்கிக்கொண்டு இருந்தது.    அவள் சேலையை சரி செய்து கொண்டு வந்தாள். அவள் பாஸ்கர் அங்கே நிற்பதைப் பார்த்தவுடன் சந்தோஷத்தில் இருந்த அவள் முகத்தில் ஒரு சிறிய பதட்டம் வந்தது. பின் அதை அப்படியே சாதாரணமாகி கொண்டு பாஸ்கருக்கு அருகில் வந்தாள். 



பாஸ்கர் : எங்கடி போன? 

வசு : பர்ஸ எடுக்க வந்தேன் 

பாஸ்கர் : மாலு ரூம்ல இருக்குன்னு சொன்ன ?

வசு : ஆமா சொன்னேன்.சரி வா போகலாம்.பர்ஸ் கிடைச்சிருச்சு என்று சொல்லி அவன் பதிலுக்கு காத்திராமல் சென்றாள்‌.பின்  அவள் சென்றவுடன் பாஸ்கர் பின்னே பார்க்க வினோத் ரூமிற்கு  உள்ளே இருந்து வாயை துடைத்துக்கொண்டு  வெளியே  வந்தான்.பாஸ்கருக்கு மண்டைக்குள் குழப்பம் ஏற்பட்டது.பின் அப்படியே மூவரும் வெளியே வந்தனர்.



காத்தமுத்து :  என்ன மா கிளம்பிட்டியா? 

வசுந்தரா : ஆமா மாமா கிளம்பிட்டேன்.கல்யாணத்துக்கு முந்தின நாள் வரேன் மாமா. மங்கலம் சித்தி நான் போயிட்டு வரேன்.

மங்கலம் : சரிமா பார்த்து போய்ட்டு வா 

காத்தமுத்து : நல்லபடியா போயிட்டு வாம்மா.டேய் மதன் பாத்து பத்திரமா கூட்டிட்டு போ சரியா.அவங்களை போய் இறக்கிவிட்டுட்டு  எனக்கு ஃபோன் பண்ணு

மதன் : சரிப்பா என்று சொல்ல  வசுந்தரா காருக்குள்  ஏறினாள்."அவளுக்கு சுந்தரை பார்க்கவேண்டும்,அவனிடம் போய்ட்டு வருகிறேன் என்று சொல்ல வேண்டும்" என்று இருந்தது.ஆனால் வினோத் ரூமில் இருந்து தான் வெளியே வருவதை அண்ணன் பார்த்துக் கொண்டான் என்ற பயம் அவளுக்குள் சிறிது இருந்தமையால் அப்படியே காருக்குள் அமர்ந்து கொண்டாள்.மதன் காரை எடுக்க அனைவரும் டாட்டா காட்டினர். கேட்டை விட்டு வெளியே செல்ல வசுந்தரா தலையை வெளியே நீட்டி டாடா காட்டினால். அவளது டாட்டா வினோத்துக்கு  என்பது வினோத்துக்கு தெரியும். ஆனால் பாஸ்கர் அவள் தங்கள் அனைவருக்கும் தான் காட்டுகிறாள் என்று  நினைத்துக்கொண்டு டாட்டா காட்டினான்.ஆனால் அவன் மனதில் "அவள் ஏன் வினோத் ரூமிற்கு சென்றாள்?,ஏன் வெளியே வந்து தன்னை பார்த்தவுடன் பதட்டமடைந்தாள்?" என்ற கேள்வி அவளுக்குள் உறுத்திக்கொண்டே இருந்தது. அவன் அப்படியே பக்கத்தில் இருக்கும் வினோத்தை கவனித்தான் 

வினோத் : போய்ட்டாங்க பாஸ். எப்போ வருவாங்கன்னு இருக்கு. 

பாஸ்கர் : (சிறிது எரிச்சலுடன்) வருவா வருவா வா போலாம் என்று சொல்ல காத்தமுத்து மங்கலம் பவானி மூவரும் வீட்டிற்குள் சென்றனர். 

மாலு : டேய் அதான் கல்யாணத்துக்கு முன்னால வரேன்னு சொல்லிட்டுட்டாங்கள்ள. அப்புறம் என்ன ஓவரா சீன் போடுற போ 

வினோத் : உங்களுக்கெல்லாம் அவங்கள பத்தி என்ன தெரியும்? 

மாலு : பாருடா

பாஸ்கர் : உனக்கு என்ன தெரியும் வினோத் என் தங்கச்சிய பத்தி ?

வினோத் : இந்த ரெண்டு நாள்ல நான் அவங்கள பத்தி நான் முழுசா தெரிஞ்சுகிட்டேன் பாஸ்.அவங்கள அனுப்புறதுக்கு எனக்கு மனசே வரல. 

பாஸ்கர் : அதான் கல்யாணத்துக்கு வரேன்னு சொல்லி இருக்கால்ல.அப்போ பேசிக்கோ  என்று சொல்லிவிட்டு பாஸ்கர் முன்னே சென்றான்.அவனுக்கு பின்னே மாலு சென்றாள்.அப்போது  "பட் " என்று ஒரு சத்தம் கேட்டது. 
பாஸ்கர் திரும்பிப்பார்க்க மாலு வினோத்தை பார்த்து "ஆரம்பிச்சிட்டியா" என்று சொல்ல ,வினோத் "சும்மா சும்மா" என்று சொல்லிவிட்டு வேகமாக வீட்டிற்குள் சென்றான்.அது என்ன சத்தம்? எங்கிருந்து வந்தது? ,ஏன் மாலு வினோத்தை பார்த்து அப்படி சொன்னாள்? என்று புரியாமல் வீட்டிற்குள் சென்றான்.
வசுந்தரா சென்று விட்ட நிம்மதியில் பாஸ்கர் அப்படியே சில நேரம் ஒரு நிம்மதி காற்றை மாடியில் சென்று பால்கனியில் சுவைத்துக் கொண்டிருந்தான். இங்கிருந்த மூன்று நாட்களில் அவன் இன்று தான் கொஞ்சம் நிம்மதியாக உணர்ந்தான். ஆனால் அவன் மனது அவனை மேற்கொண்டு கேள்வி கேட்டுக்கொண்டே இருந்தது அதற்கு அவனுடைய மூளையும் பதில் அளித்துக் கொண்டே இருந்தது." ஏன் பவானி அத்த அப்படி செய்தார்கள்?",,, "அது அவர்கள் இஷ்டம்", "ஏன் வசுந்தரா வினோத் ரூமிற்கு சென்றாள்?" ,"அது உனக்கு தேவையில்லாத விஷயம்" என்று அவனது மூளையும் மனதும் மாறி மாறி சண்டையிட்டுக் கொண்டே இருந்தது .ஒருவேளை இந்த வீட்டின் வாஸ்து சரியில்லயோ , அதனால்தான் அந்த ஜமீன் காத்தமுத்துவிடம் இந்த வீட்டை விற்று விட்டாரோ. தனது கல்யாணத்திற்கும் ,மாலுவின் தோஷத்திற்கும் பூஜை செய்யும் ஐயரிடம் இந்த வீட்டிற்கும் ஒரு பெரிய பூஜை போட்டு விடுங்கள் என்று சொல்ல வேண்டும். ஏனென்றால் இங்கு பூஜை செய்வதற்காக வந்த நம்மையே இந்த அளவுக்கு ஆட்டிப்படைக்கிறது என்றால், இங்கிருந்து பெண்ணைக் கட்டிக் கொண்டு சென்றால் என்ன ஆகுமோ என்ற பயம் பாஸ்கருக்குள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வர ஆரம்பித்தது. அது எப்படி எந்த மாப்பிள்ளையும் மாலுவை கட்டிக்கொள்ள வரவில்லை. பூஜையில் அப்படி என்ன இருக்கிறது.அன்று பொண்ணு கேட்டு  வந்த என் அம்மா சொன்ன அனைத்து  கண்டிஷனுக்கும்  சரி..சரி..சரி என்று மட்டுமே காத்தமுத்து மாமா பதிலளித்தார்.கல்யாண செலவை தான் ஏற்றுக்கொள்வதாகவும் சொல்லி , அதே நேரத்தில் பூஜைக்கான எல்லா செலவுகளையும் தானே செய்வதாகவும், கல்யாணத்திற்கு தேவையான எல்லா செலவுகளையும் தானே செய்ததாகவும் சொல்லி முன்வந்தார்.அப்போ இந்த தோஷம் உண்மையா என்று இதுவரை செய்வினை, தோஷம், காசு வெட்டி போடுதல் போன்ற விஷயத்தை நம்பாத பாஸ்கர்  மனதுக்குள் சிறுசிறு கேள்வி எழும்ப ஆரம்பித்தது. இதை பற்றி யோசித்தால் தலைவலியும் மனக் குழப்பம்தான் மிஞ்சும் என்பதை உணர்ந்து கீழே வந்து சிறிது நேரம் காத்த முத்துவிடம் பேசிக்கொண்டிருந்தான். அப்போது காத்தமுத்து இந்த வீடு வாங்கிய விஷயத்தையும், தான் முன்னேறிய அனுபவத்தையும், அதனால்தான் பகைத்த மனிதர்களை பற்றியும்  கூறினார். பாஸ்கருக்கு காத்தமுத்துவின் உடல் உழைப்பும் புத்திசாலித்தனமும் தெரியவந்தது.ஆனால் காத்தமுத்து அந்தப் பேச்சின் முடிவில் தான் நிறைய பேரை இதுவரை பகைத்துள்ளதாகவும், சில வியாபாரிகளை தோல்வி அடைய வைத்து உள்ளதாகவும் கூறினார்.அதன் வினை தான் இன்று என் பெண்ணை திருமணம் ஆகாமல் தள்ளி வைத்திருக்கிறது என்பதையும் சொல்லி வருத்தப்பட்டார். அதற்கு பாஸ்கர் கவலைப்படாதீங்க மாமா எல்லாம் நல்லபடியாக நடக்கும் என்று ஆறுதல் கூற காத்தமுத்து தன் மகளுக்கு வாழ்க்கை அளிக்க வந்த பாஸ்கரை கடவுளாக பார்த்து கை கூப்பினார்.பாஸ்கருக்கு சிறிது நெருடலாக இருந்தது "ஏன் அவரிடம் இந்த விஷயத்தை பற்றி பேசினோம்" என்று ஆகிவிட்டது அதனால் இருவரும் சமரசம் ஆனார்கள். பின் அப்படியே பேச்சு முடிந்து அனைவரும் சாப்பிட அமர்ந்தனர். சாப்பிடுவதற்கு மங்களம், காத்தமுத்து, சுந்தர், வினோத் மற்றும் பாஸ்கர் அனைவரும் அமர்ந்திருக்க கல்யாணியின் சமையலறையில் அனைத்தையும் எடுத்து வைத்துக் கொண்டிருக்க, பவானியும், மாலுவும் அனைவருக்கும் சாப்பாடு பரிமாறிக் கொண்டிருந்தனர். அப்போது அனைவருக்கும் சாப்பாடு வைக்கும்போது சுந்தரையும், பவானியையும் பாஸ்கர் ஓரக்கண்ணால் கவனித்து கொண்டே இருந்தான்.பவானி சுந்தரின் தட்டில் சப்பாத்தி வைக்க அதை எந்த ஒரு சலனமும் இல்லாமல் சுந்தர் எடுத்து சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தான். அவர்கள் இடையில் ஒரு சின்ன சிக்னல், மற்றும்  யாருக்கும் தெரியாமல் உரசல் எதுவுமே இல்லை. பாஸ்கர மனதில் "தான் தான் தப்பாக அவர்களை நினைத்து விட்டோமோ, அவர்களுக்குள் அப்படி ஒன்றும் இல்லையோ என்று யோசனை ஓடிக் கொண்டிருந்தது.பவானியின் முகத்தை கவனிக்க "அவள் அடக்கத்தின் மொத்த உருவமாக அனைவருக்கும் குனிந்த தலை நிமிராமல் பரிமாறிக் கொண்டிருந்தாள்."வினோத் அது சாப்பிடு, அண்ணி நீங்க இத சாப்பிடுங்க ,மாப்பிளை உங்களுக்கு என்ன வேணும்?" என்று அனைவரையும் கேள்வி கேட்டுக் கொண்டே சாப்பிட, மாலு தேவையான ஒவ்வொன்றையும் சமையலறையில் இருந்து எடுத்துக் கொண்டு வந்து அனைவருக்கும் பரிமாறினாள். எப்படியோ அனைவரும் சாப்பிட்டு முடித்து விட்டு எழுந்து சென்றனர்.பாஸ்கர் நேரே அவன் ரூமுக்கு சென்று போனை எடுத்து வசுந்தராவுக்கு கால் செய்தான். கால் அட்டென்ட் ஆனது

பாஸ்கர் : என்னடி வீட்டுக்கு போயிட்டியா? 

வசு : வந்தாச்சு.அப்பவே வந்துட்டோம். 

பாஸ்கர் : உன்ன வீட்டுக்கு போய்ட்டு ஃபோன் பண்ண சொன்னேன்ல? 

வசு :  வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு வந்தவங்களுக்கு டீ, காபி கொடுத்து அனுப்ப வேண்டாமா...  வந்த உடனே உனக்கு போன் பண்ணனுமா... 

பாஸ்கர் : சரி அவர் கிளம்பிட்டாரா? 

வசு : கிளம்பிட்டாரு கிளம்பிட்டாரு.. சாப்பிட்டு போக சொன்னேன்.அவரு வேலை இருக்குன்னு சொல்லிட்டு போயிட்டாரு 

பாஸ்கர் : சரி சரி,நான் அவர்கிட்ட பேசிகிறேன். நீ கல்யாணத்துக்கு அன்னைக்கு காலைல வா சரியா, முந்தின நாள் வந்து வேலை செய்ற அளவுக்கு இங்க ஒன்னும் பெரிய வேலை எல்லாம் ஒன்னுமில்ல... 

வசு : ............

பாஸ்கர் : என்னடி பதில காணும்..

வசு : சரி னா, நான் பாத்துக்குறேன் 

பாஸ்கர் : ம்..ம் ...அத்தை, மாமா, மச்சான் எல்லாத்தயும் கேட்டதா சொல்லு.நான் அப்புறம் பேசுறேன் 

வசு : "சரி" என்று ஃபோன் கட்டானது...
பின் போன் பேசிவிட்டு ரூமை விட்டு வெளியே வர தூரத்தில் வசுந்தரா முன்னே செல்ல பின்னே வினோத் செல்ல என்று மாடிக்கு சென்று கொண்டிருந்தார்கள்.அப்போது பாஸ்கர் ஒரு விஷயத்தை கவனித்தான் அது என்னவென்றால் மாலுவின் தோளில் ஒரு கையும்,முதுகில் ஒரு கையும்  வைத்து கொண்டு வினோத் மேலே ஏறி சென்றான். பாஸ்கருக்கு அதை பார்க்க வினோத் மாலுவை தள்ளிக்கொண்டு போவது போல்  இருந்தது.அவர்கள் மாடிக்கு சென்றே விட்டார்கள்.உடனடியாக அவர்களை நோக்கி நடந்தான்‌.

"இவர்கள் என்ன  பேசுகிறார்கள் என்பதை ஒழிந்திருந்து கேட்கலாமா அல்லது பக்கத்தில் சென்று அமர்ந்து கேட்டுக் கொள்ளலாமா என்று யோசித்துக்கொண்டே சென்றான். மாலு  எதையும் தன்னிடம்  மறக்கவில்லை என்றால் அனைத்தையும் ஓப்பனாக பேசி விடுவாள், அப்படி மறைப்பதாக இருந்தால் எதுவும் பேசமாட்டாள்.இப்போது அவள் மறைக்கிறாளா இல்லை பேசுகிறாளா என்பதை தெரிந்துக்கொள்ள படிக்கட்டில் ஏற போகும் போது அவனது ஃபோன் ரிங் ஆனது‌."யார்?" என்று பார்க்க "அம்மா" என்று இருந்தது. "ஃபோனை பேசவா வேண்டாமா ,ஃபோன் பேசினால் மேலே என்ன நடக்குதுனு தெரியாது‌.அட்டண் பண்ணல னா மறுபடியும் கால் பன்னுவாங்க‌"  என்று போனை அட்டென்ட் செய்தான்.

பாஸ்கர் : அம்மா 

ஜானகி : என்னடா சாப்பிட்டியா? என்ன பண்ற? 



பாஸ்கர் : சாப்பிட்டேன் மா. இதோ சும்மா உக்காந்து இருக்கேன்.நீங்க சாப்டீங்களா? 

ஜானகி : என்னடா அவசரமா பேசுற. எதுவும் வேலையா இருக்கியா? 

பாஸ்கர் : இல்லம்மா சொல்லு. எனக்கு இங்கே என்ன வேலை இருக்கபோகுது? 

ஜானகி : சாப்பிட்டேன் டா இன்னைக்குதான் மண்டபம் புக் பண்ணினோம்‌. ஞாயிற்றுக் கிழமை சாயங்காலம் உனக்கு சென்னையில ரிசப்ஷன் 

பாஸ்கர் : சரி மா 



ஜானகி : அப்புறம் வசுந்தரா கிளம்பிட்டாளா? 

பாஸ்கர் : அவ அஞ்சு மணிக்கே போய்ட்டாமா.. கார்ல தான் போய் இருக்கா 

ஜானகி : பரவாயில்லையே சம்பந்தி வீட்ல வசுந்தராவுக்கு கார் எல்லாம் கொடுக்கிறாங்களா 

பாஸ்கர் : ஆமாமா 

ஜானகி : அப்புறம் வசு உதவியா இருந்தாளா? 

பாஸ்கர் : ம்...ம்‌.‌இருந்தா இருந்தா 

ஜானகி : என்னடா சலிச்சிக் கிட்டே சொல்ற 

பாஸ்கர் : இல்லம்மா அவ ரெண்டு நாளும் உதவியாத்தான் இருந்தா. இங்க இருக்கிறவங்களுக்கு.... 

ஜானகி : அது சரி....அவதான் யாரனாலும் பேசியே கவுத்துருவாளே 

பாஸ்கர் : அட்ப்போமா அவளதான் இந்த வீட்டுக்காரங்க கவுத்துட்டாங்கனு தோணுது 

ஜானகி : என்னடா சொல்ற? 

பாஸ்கர் : இல்லம்மா அவளதான் இந்த வீட்ல இருக்கிறவங்க ஐஸ் வச்சு கவுத்துட்டாங்கனு சொன்னேன்‌. இங்கிருந்து போகவே  அவலுக்கு மனசு இல்ல 

ஜானகி : மாத்தி சொல்லாதடா..அந்த வீட்டுல இருக்கிறவங்க தான் அவள விட்டு இருக்க மாட்டாங்க 

பாஸ்கர் : ஓ..அப்படி சொல்றியா அப்படியும் நடந்துச்சு ,இப்படியும் நடந்துச்சு 

ஜானகி : அதெல்லாம் நடக்கட்டும்.உனக்கு பூஜை எல்லாம் கரெக்டா நடக்குதா? 

பாஸ்கர் : அதெல்லாம் நல்லா தான் நடக்குது .மூணு நாள் முடிஞ்சு போச்சு.இன்னும் நாலு நாள் தான் 

ஜானகி : சரிடா இங்க எல்லா ஏற்பாடும் பண்ணியாச்சு. இன்னும் பஸ் மட்டும் பிடிக்கணும்.அப்புறம் யாரெல்லாம் பஸ்ல வராங்கனு கேட்கணும் 

பாஸ்கர் : சரிமா அப்படியே வசுந்தரா கிட்டயும் கேட்டுக்கோ   

ஜானகி : ஏன்டா அவகிட்ட கேக்கனும்? 

பாஸ்கர் : இல்ல நீங்க வரும்போது அவள அப்படியே கூட்டிட்டுட்டு  வந்துடுங்க மா 

ஜானகி : ஏண்டா அவளதான் அவ புருஷன் கூட்டிட்டு வருவாருல்ல 

பாஸ்கர் : இல்லம்மா அவ தான் நான் அம்மாகூட பஸ்ல வரேன்னு சொன்னா 

ஜானகி : அப்படியா சொன்னா...சரி டா அப்ப நாங்க கல்யாணத்துக் அவள கூட்டிட்டு வந்துடுறோம் 

பாஸ்கர் : (அப்பாடா என்று மனதுக்குள் பெருமூச்சு விட்டுவிட்டு) சரிம்மா.. அப்புறம் அப்பா என்ன பண்றாரு? 

ஜானகி : அவரா இதோ கணக்கு எல்லாம் பார்த்துட்டு இருக்காரு‌

பாஸ்கர் : பாக்கட்டும் பாக்கட்டும் 

ஜானகி : சரிடா நீ பார்த்து இரு 

பாஸ்கர் : சரிமா...நான் வைக்கட்டுமா? 

ஜானகி : சரிடா பாத்துக்கோ வச்சிடறேன். லைன்  கட்டானது.
பின் மேலே சென்றவர்கள் என்ன பண்ணுகிறார்கள் என்று பார்ப்பதற்கு மீண்டும் மாடிப்படிகளில் ஏற போக "மாப்ள மாப்ள" என்று சத்தம் வரண்டாவில் இருந்து வந்தது. அப்போது அவன் ஏறிய இரண்டு படிகளை இறங்கி வராண்டாவை பார்க்க அங்கிருந்து பவானி வந்து கொண்டிருந்தாள்‌.வந்தவள் பாஸ்கரை நெருங்கி இரண்டடி தள்ளி நின்றாள்‌.



பாஸ்கர் : சொல்லுங்க அத்தை 

பவானி : மாப்பிளை நாளைக்கு பூஜய கொஞ்சம் சீக்கிரமே பண்ணுவாங்க 

பாஸ்கர் : சீக்கிரம்னா  எத்தனை மணிக்கு அத்த ?

பவானி : நாளைக்கு காலைல 8 மணிக்கு பூஜை மாப்பிள்ள குளிகை நேரம் அப்ப தான் வருது 

பாஸ்கர் : ஓ... அப்படியா அத்தை 

பவானி : ஆமா மாப்ள.அதனால நாளைக்கு கொஞ்சம் சீக்கிரமே எழுந்துட்டீங்கன்னா நீங்க சாப்பிட்டு பூஜைக்கு போயிறலாம் இல்லன்னா நீங்க பூஜை முடிச்சிட்டு தான் வந்து சாப்பிடற மாதிரி இருக்கும் 

பாஸ்கர் : (ச்சே..‌என்ன இவ்ளோ அக்கறையா இருக்காங்க. இவங்கள தப்பு பண்ணி இருப்பாங்க கண்டிப்பா இருக்காது.என் மண்டைக்குதான் என்னமோ ஆயிடுச்சு. அவங்க முகத்த பாக்க கூட எனக்கு தகுதி இல்லை.இவ்வளவு அக்கறையா வந்து சீக்கிரம் எழுந்து சாப்பிட்டு பூஜைக்கு போங்க ன்னு சொல்லுற மாதிரி அத்த எத்தன பேருக்கு கிடைப்பாங்க‌.என்ன மன்னிச்சிடுங்க அத்தை என்று மனதுக்குள் மன்னிப்பு கேட்டுவிட்டு) சரிங்க அத்தை நான் சீக்கிரம் எழுந்துர்றேன் 

பவானி : சரிங்க மாப்பிள நீங்க தூங்கலையா .இந்த நேரத்துல மேல போறீங்க 

பாஸ்கர் : இல்ல அத்த.நான் கொஞ்சம் லேட்டா தான் தூங்குவேன். அதான் மேல போயிட்டு சும்மா காத்து வாங்கிட்டு அப்புறமா தூங்கலாம்னு 

பவானி : சரிங்க மாப்பிள போங்க 

பாஸ்கர் : சரி அத்தை என்று சொல்லிவிட்டு  அவசரத்தை மனதில் வைத்துக் கொண்டு மெதுவாக மாடியில் ஏறினான்.

[Karthik_writes]

மாடியில் ஏறிய பாஸ்கர் பவானி சென்று விட்டாளா என திரும்பிப் பார்க்க அவள் அந்த இடத்தில் இல்லை.பின் அப்படியே மாடியில் ஏறி இடது பக்கம் திரும்பி இரண்டாவது படிக்கட்டிலும் ஏறிச்சென்று மெதுவாக அங்கே நின்றான். வினோத் வசுந்தராவை பற்றியும் மாலுவிடம் பேசுகிறானா அல்லது மாலு தன்னைப்பற்றி வினோத்திடம் பேசுகிறாரா என்று கேட்பதற்கு பாஸ்கர் அங்கேயே நின்றான். எந்த சத்தமும் வரவில்லை ஒருவேளை தூங்கிட்டாங்களா என்று  மெதுவாக தலையை நீட்டி பார்த்தான்.லைட் மட்டுமே எரிந்து கொண்டிருந்தது ஆனால் கட்டிலில் யாருமே இல்லை பாஸ்கருக்கு சற்று குழப்பமாக இருந்தது. ஒருவேளை அந்தப் பக்கம் பால்கனியில் நின்று பேசுகிறார்களோ என்று யூகித்துக்கொண்டு ரூமிற்குள் மெதுவாக நடந்து சென்றான். அந்த ரூம் வாசல் சுவர் பக்கத்தில் நின்று கொண்டு என்ன பேசுகிறார்கள் என்று கேட்க முடிவு செய்தான். அப்போது அவனுக்கு கேட்ட குரல் வினோதுடையது  "ஆ...வந்துருச்சா வந்துருச்சா சொல்லுடி வந்துருச்சா" அதற்கு மாலு "ஆ...இல்லடா வரல" என்று  சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள். பாஸ்கருக்கு அவர்கள் என்ன பேசுகிறார்கள் "இவன் எது வந்திருச்சானு கேட்கிறான், மாலு எது வரலனு"  சொல்கிறாள் என்று தெரியவில்லை.ஆனால் அந்த ரூமில் லைட் எறிந்தது , ஃபேன் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. பாஸ்கர் "அவர்கள் என்ன பேசுகிறார்கள் என்பதை நாம் இங்கிருதே தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் " என்று முடிவு செய்து அங்கேயே நின்றான்.அவர்கள் பேசுவதில் கவனம் செலுத்தினான். சுவற்றோடு சுவராக பல்லியைப் போல ஒட்டி நின்று கொண்டு காதை சுவற்றில் வைத்துக் கொண்டு நின்றான்.

(மாலு) டேய் 

(வினோத்) என்னடி வந்துருச்சா? 

(மாலு) இல்... இல்லடா 

(வினோத்) அப்ப வர்ற வரைக்கும் கொஞ்சம் பேசாத 

(மாலு) ஸ்... சரிடா பார்த்துடா.. ஒரு மாதிரி இருக்கு 

பாஸ்கர் : என்ன ஒரு மாதிரி இருக்கு?அப்படி என்ன பண்றான்? என்று தனக்குள் பேசிக் கொண்டு, மேற்கொண்டு பேசுவதைக் கேட்டான் 

(வினோத்) கொஞ்சம் அமைதியா இருடி அப்பதான் ஒழுங்கா கான்சன்ட்ரேட் பண்ண முடியும் 

பாஸ்கர் : கான்சன்ட்ரேட்டா. இவன் என்ன செஸ் கேமா விளையாடிகிட்டு இருக்கான்.

(மாலு) ஸ்... டேய் வர்ற மாதிரி இருக்குடா 

(வினோத்) அப்படியா  

(மாலு) டேய் வந்திரு........ச்சு.....டா 

(வினோத்) அப்படிதான் வரட்டும் வரட்டும் 

(மாலு) அம்மா அம்மா ஆ என்று மெதுவாக 
முனங்கினாள் 

(வினோத்) போதுமாடி.இப்ப திருப்தியா 

(மாலு) போதும்டா சாமி முடியல 

பாஸ்கர் : என்ன போதும்? என்ன முடியல கடவுளே?  பேசாம அந்த ரூம் போய் பார்த்துரலாம் என்று சுவற்றில் இருந்து காதை எடுத்து அந்த ரூமுக்குள் நுழைய போக "இனிமேல் வசுந்தராவ மட்டும்  கவனிச்ச என்னெல்லாம் கவனிக்கவே இல்லனு ஏதாவது கம்ப்ளைன்ட் பண்னுன அவ்வளவுதான்" என்று வினோத் சொல்லியதைக் கேட்டு  முன் வைத்த காலை பின் வைத்து மீண்டும் சுவற்றை ஒட்டி நின்றான் .அவன் மனதுக்குள் என்னடா இது வசுந்தராவ கவனிச்சா அப்படி என்ன கவனிச்சானா அதுக்கு மாலு என்ன கம்ப்ளைன்ட் பண்ணி  இருப்பா.இப்போ என்ன கவனிக்கிறான் ஐயோ கடவுளே சத்தியமா முடியல 

(மாலு) இப்ப கவனிச்ச மாதிரி அப்பப்ப கவனிச்சா நான் ஏன் சொல்லப்போறேனா.

(வினோத்) நீ இன்னும் நாலு நாள்தான்.இங்க இருப்ப அதுக்கப்புறம் என்னைய  கூப்பிட மாட்ட 

(மாலு) அத அப்ப பாத்துக்கலாம். சரி உன்கிட்ட ஒன்னு கேக்கனும்னு நினைச்சேன் 

(வினோத்) என்ன? 

(மாலு) வசந்தரா அண்ணி கிளம்பும்போது அவங்க காதுல நீ என்ன சொன்ன? 
பாஸ்கர் மனதுக்குள் இதே கேள்விதான் ஓடிக்கொண்டிருந்தது.அதே கேள்வியை இப்போது வினோத்திடம் மாலு கேட்டு விட்டாள். அவன் நான் கேட்டால் வேறு ஏதாவது சொல்லி மழுப்பி விடுவான்.ஆனால் இப்போது மாலு கேட்டிருக்கிறாள் நிச்சயமாக அவன் இதற்கு பதில் சொல்லி ஆக வேண்டும் என்று அவன் சொல்லப்போகும் பதிலை கூர்ந்து கேட்க காத்துகொண்டு இருந்தான். 

(வினோத்) அது ஒன்னும் இல்லடி போறதுக்கு முன்னாடி என் ரூம்க்கு வந்துட்டு போங்க ன்னு சொன்னேன் 

பாஸ்கர் : இவன் எதுக்கு வசுவ அவன் ரூம்க்கு  கூப்பிடனும் 

(மாலு) எதுக்குடா ? அதான் மில்லுல வச்சே எல்லாம் முடிச்சிட்டீங்கல்ல

பாஸ்கர் : என்னது முடிச்சிட்டாங்களா? பாஸ்கருக்கு தலையில் இடி விழுந்தது போல் இருந்தது.

(வினோத்) அது முடிஞ்சிது.போகும்போது ஒரு பாய் சொல்லலாம்தான் 

(மாலு) அதை எல்லாரும் முன்னாடியூம் சொன்னா பத்தாதா.தனியா கூப்பிட்டு தான் சொல்லனுமா 

(வினோத்) எல்லார் முன்னாடியும் சொன்னா என்னடி கிக்கு இருக்கு. அதனாலதான் என் ரூமுக்கு வரச் சொல்லி பாய் சொன்னேன் 

பாஸ்கர் : அப்போ பர்ஸ காணும்னு பொய் சொல்லிட்டுத்தான் வசுந்தரா இவன் ரூமுக்கு போய் இருக்கா 

(மாலு)  சரி போலாமா 

(வினோத்) வந்த வேலை முடிஞ்சிதுல்ல போகவேண்டியதுதான்.

அந்த நேரம் பார்த்து பாஸ்கர் தான் இங்கு நின்று ஒட்டுக் கேட்பதை பார்த்தால் இவர்கள் இருவரும் தன்னை அசிங்கமாக நினைத்து விடுவார்களே என்று மீண்டும் மாடிப்படியின் வாசலுக்கு ஓடினான்.பின் புதிதாக மாடிப்படியில் ஏறி ரூமுக்குள் வருவது போல் உள்ளே வர அவர்கள் இருவரும் அதே நேரத்தில் அந்த ரூமில் இருந்து வர மூவரின் என்ட்ரியும் சரியாக இருந்தது.மாலு பாவாடையை இருபக்கமும் பிடித்துக் கொண்டு மெதுவாக நடந்து வர பின்னே வினோத் அவனது நடு விரலை வாயில் வைத்து சப்பிக் கொண்டே வந்தான். 

மாலு : என்ன சார் இந்த பக்கம் தூங்கலையா?
 
பாஸ்கர் : இல்ல தூக்கம் வரல. அதான் சும்மா பேசலாம்னு உன் ரூமுக்கு போனேன் நீ அங்க இல்ல அதான் மாடிக்கு வந்தேன் 

வினோத் : எனக்கும் தூக்கமே வரல பாஸ் என்று சொல்லிக்கொண்டு பெட்டில் அமர்ந்தான்.பின் பாஸ்கரும் அவர்தான்.மாலு அமராமல் கீழே செல்ல முற்பட்டால் அப்போது பாஸ்கர் "ஏய் மாலு எங்க போற?" என்று கேட்க ,மாலு  பாவாடை, தாவணியில் இருந்தமையால் பாவாடையை இருகைகளாலும் சைடில் சின்ன பிள்ளையை போல் தூக்கி பிடித்துக்கொண்டு "கீழ போயிட்டு வந்துடறேன்" என்றாள். 

பாஸ்கர் : அப்றோம் போய்க்கலாம்.இங்க வா வந்து உட்காரு என்று சொல்ல அவன் பேச்சுக்கு மறுபேச்சு பேசாமல் பாஸ்கர் பக்கத்தில் அமர்ந்தாள். அவள் பாஸ்கர் பக்கத்தில் அமர பாஸ்கருக்கு ஏதோ ஒருவித மணம் அடித்தது அதை மனம் என்று சொல்வதா அல்லது வீச்சம் என்று சொல்வதா என்று தெரிய வில்லை.பின் வினோத்தும் மாலுவை சிறிது நெருங்கி அமர்ந்தான்.இப்போது மாலு,பாஸ்கர் மற்றும் வினோத் இருவருக்குமிடையில் நசுங்கி கொண்டு இருந்தாள்.வினோத் ஒட்டி அமர்ந்து மாலு தொடையில் கை வைக்க, பாஸ்கரும் "நான் என்ன உனக்கு சளச்சவனா"  என்று  நினைத்துக்கொண்டு அவனும் மாலு தொடையில் கை வைத்தான். மாலுவுக்கு "என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை, ஒருவருக்கொருவர் போட்டியில் தான் இப்படி செய்கிறார்கள் என்று அவளுக்கு தெள்ளத் தெளிவாக தெரிந்தது.பின் பாஸ்கர் பேச்சை ஆரம்பித்தான். 

பாஸ்கர் : உனக்கு ஏன் வினோத் தூக்கம் வரல? 

வினோத் : அதை எப்படி சொல்றது சொன்னா நீங்க தப்பா எடுத்துக்க கூடாது என்று சொல்லி மாலு தொடையில் இருந்து கையை எடுத்தான். பாஸ்கருக்கு அப்போது பெருமிதமாக இருந்தது."அவன் செய்ததை தான் பதிலுக்கு செய்தவுடன் தொடையில் இருந்து கையை எடுத்து விட்டான்,இவன  இப்படித்தான் இனி செய்ய வேண்டும் என்று  நினைத்துக் கொண்டு சும்மா சொல்லுங்க நான் என்ன தப்பா எடுத்துக்க போறேன்" என்றான். 
மாலு லேசாக நெளிந்தாள்

வினோத் : அது ஒன்னுல்ல வசுந்தரா அக்கா போய்ட்டாங்கள்ள, அதனாலதான் 

பாஸ்கர் வினோத்தை ஏறிட்டு பார்த்தான் 

மாலு : டேய் ஓவரா பண்ணாத டா.அதான் ரெண்டு நாள்ல எல்லாம் முடிச்சிட்டீங்கல்ல அப்புறம் என்ன? 

பாஸ்கருக்கு மீண்டும் பகீரென்று இருந்தது "என்னது முடிச்சிட்டீங்களா என்ன முடிச்சாங்க மாலு?  

மாலு : அது ஒன்னும் இல்லங்க ரெண்டு நாள்ல எல்லாத்தையும் தான் பேசி முடிச்சுட்டாங்கல்ல அப்புறம் எதுக்கு இப்படி சீன் போட்டுட்டு இருக்கான் 

வினோத் : உனக்கு என்ன தெரியும் அவங்கள பத்தி. அவங்க அளவுக்கு நீ வருவியா நானே அவங்க போனது நினைச்சு அப்செட்டா இருக்கேன்..சும்மா நொண்டிகிட்டு 

பாஸ்கர் : என்ன வினோத் நீயும் வசுந்தராவும் ரொம்ப க்ளோஸ் ஆயிட்டீங்க போல.அவ என்னடான்னா போகும்போது ஒரு மாதிரி போறா, நீ என்னடான்னா அவ போனதுக்கப்புறம் ஒரு மாதிரியா இருக்க"... 

மாலு : அத  ஏன் கேக்குறீங்க... அப்படி ஒரு க்ளோஸ் ரெண்டு பேரும் இல்ல வினோத் 

வினோத் : ஆமா அதுக்கு இப்ப என்ன?

மாலு : எப்படியோ வந்த இடத்துல அவங்கள நல்லா கவனிச்சுட்ட 

வினோத் : நானே முதல்ல எதிர்பார்க்கல டி... ஆனா அதுக்கப்புறம் அவங்க கிட்ட பேச பேச தான் எல்லாம் தெரிஞ்சது. அப்புறம் தான் நான் முடிவு பண்ணினேன் 

பாஸ்கர் :  என்னனு? 

வினோத் : அவங்க கூட  நெருங்கி பழகலாம்னு 

மாலு : நெருங்குனியா? (என்று நக்கலாக கேட்டாள்)

பாஸ்கருக்கு இப்போது ஷாக்காக இருந்தது "என்ன மாலு இப்படி பேசுறா" என்று 

வினோத் : அதெல்லாம் வந்த அன்னைக்கே க்ளோஸ் ஆயிட்டோம்...இரண்டு நாள்ல இன்னும் கிளோஸ் ஆய்டோம்

பாஸ்கர் : அதனால தான் மில்லுக்கு கூட்டிட்டு போனியா வினோத்

வினோத் : ஆமா பாஸ்...போன இடத்துல நல்லா கோபரைட் பன்னுனாங்க
தெரியுமா 

மாலு : பாருடா..

வினோத் : அவங்களை மாதிரி ஒரு பொண்ண கல்யாணம் பண்ணிக்க சொன்னா கூட நான் கல்யாணம் பண்ணி இருப்பேன்.வாழ்க்கை ஃபுல்லா சந்தோஷமா இருந்துருக்கலாம் 

மாலு : அடப்பாவி அப்போ லலிதா  அவ்ளோதானா 

பாஸ்கர் : யாரு மாலு லலிதா?

வினோத் : அவள விடுங்க பாஸ்...அவ கிடக்குறா.வசு மாதிரி ஒரு பொண்ணு கிடைக்க எல்லாம் கொடுத்து வைத்திருக்கும்.அந்த குடுப்பனை எனக்கில்ல. அவங்கள ரொம்ப மிஸ் பண்றேன் பாஸ்

பாஸ்கர்  : இவன் வசுவ எந்தக் கோணத்துல சொல்றான்னு புரியலியே.அவளை கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியலியேனு வருத்தப்படுறானா இல்ல அவள அடைய முடியலியேனு  வருத்தப் படுறானா, ஒன்னும் புரியலையே) ஓ.. அந்த அளவுக்கு புடிச்சுப்போச்சா  

வினோத் : ஆமா பாஸ்..

மாலு : சரி ...ஆனா எனக்கு இப்படி ஒரு அண்ணி கிடச்சதுக்கு  நான் ரொம்ப கொடுத்து வச்சிருக்கணும் என்று சொல்லி நெழிந்தாள்.



பாஸ்கர் : (இவ ஏன் நெழிறா)

வினோத் : ஆமாடி நான் கூட சொல்லனும்னு நினைச்சேன். உனக்கு ஏத்த அண்ணி தான்.

பாஸ்கர் : உங்க எல்லார் மனசுலயும் வசு இடம் புடிச்சத நினைச்சா பெருமையா இருக்கு

வினோத் : எங்க மனசுல இடம் புடிச்சத விட.அவங்க  மனசுல எனக்கு இடம் குடுத்துருக்காங்கன்னா யோசிச்சுப் பாருங்களேன்..அவங்களுக்கு எவ்ளோ பெரிய மனசுனு...நான் உண்மையாவே  ரொம்ப மிஸ் பன்றேன்

பாஸ்கர் : (இப்படி பேசிதான் வசுவ கவுத்துட்டான் போல,நல்ல வேல ஊருக்கு போய்ட்டா) அப்படி என்ன இடம் கொடுத்தா?

மாலு : அவசியம் தெரிஞ்சிக்கனுமா?

பாஸ்கர் : ஆமா..

மாலு : சொல்லிருடா

வினோத் : அது ஒன்னும் இல்ல பாஸ்...இந்த பொன்னுங்க வாயடிப்பாங்களே தவிர அவ்ளோ சீக்கிரத்துல மனச குடுக்க மாட்டாங்க..ஆனா வசுந்தரா அக்கா அப்படி இல்ல...வந்த அன்னைக்கே மனசுல இடம் குடுத்துட்டாங்க...எனக்கே ஆச்சர்யமா இருந்துச்சு உங்களுக்கு இப்படி ஒரு தங்கச்சியானு....

பாஸ்கர் : ஒஹோ....

மாலு : ஆஹான்...

வினோத் : இவ்ளோ ஏன் போகும் போது கூட ...என்கிட்ட போய்ட்டு வரேன்னு தனியா சொல்லிட்டுப் போனாங்க...

பாஸ்கர் : (அடப்பாவி கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி தான் மாலுகிட்ட வசுவ ரூம்க்கு வர சொன்னேன்னு சொன்னான்,இப்போ அவளே வந்தானு கத அடிக்குறான்) எப்போ வினோத் ?

வினோத் : மாலு ரூம்ல பர்ஸ எடுத்துட்டு ...என் ரூம்க்கு வந்து போய்டு வரேன்னு சொல்லி ஒன்னு கொடுத்தாங்க...

பாஸ்கர் : என்ன கொடுத்தா!!!!!

மாலு : ஏன் இவ்ளோ பதட்டமா கேக்குறீங்க?

பாஸ்கர் : சரி என்ன கொடுத்தா?

வினோத் : பெருசா ஒன்னும் இல்ல பாஸ் ..சின்னதா ஒரு "ஹக்"

பாஸ்கர் : "ஹக்" ஆ!!!!!

வினோத் : ஆமா பாஸ்....நானும் பதிலுக்கு சின்னதா ஒரு "ஹக்" கொடுத்தேன்...

பாஸ்கருக்கு இப்போது வசுந்தரா வினோத் ரூமில் இருந்து வெளியே வந்த கோலம் ஞாபகத்திற்கு வந்தது‌.வாயை துடைத்துக்கொண்டு , ஒரு பக்க மார்பு தெரிய,சேலை ஒதுங்கி நிற்க அதை சரி செய்து கொண்டு முகத்தில் புன்னகையோடு வந்தாள். அவனால் அதற்கு மேல் வினோத்திடம் எதுவும் பேச முடியவில்லை‌.பின் பேச்சை முடிப்பதற்கு "அப்படியா சரி சரி" என்று ஒப்பனைக்கு பதில் அளித்தான் 

வினோத் : அவளோதான் பாஸ்...இப்போ தெரிதா  எனக்கு அவங்க மனசுல இடம் கொடுத்துருக்காங்கனு...

பாஸ்கர் : ம்...ம்  

வினோத் : அதுக்கப்புறம் நீங்க அக்காவ தேடி வந்தீங்க... உங்க கூட நாங்க  வெளில வந்தோம்‌.‌ அவ்வளவுதான்... 

மாலு : அவ்வளவுதானா...அப்பாடா பொழம்பாம  போய் தூங்கு போ.. 

பாஸ்கருக்கு மாலு அவனை போக சொன்னது சரிதான் என்று பட்டது... அவள் தொடையில் இருந்து கையை எடுத்து இலேசாக பின்னே நகர்ந்து உட்கார்ந்தான்,அப்போது அவன் கண்ட காட்சி அவனது மனதை உறைய வைத்தது.அது என்னவென்றால் "தொடையில் இருந்து கையை எடுத்து வினோத் மாலுவின் ஜாக்கெட்டுக்கும் பாவாடைக்கும் இடையில் இருக்கும் பின் இடுப்பில் கையை வைத்துக் தடவி கொண்டு இருந்தான். இவ்வளவு நேரம் மாலு நெழிந்ததற்கு  காரணம் இவன் முதுகில் தடவுனதுனால தானா...அடப்பாவி என் முன்னாடியே நான் கட்டிக்கப்போற பொண்ணு தயவுறானே... இதற்கு மாலுவும் பதில் பேசாமல் இருந்தது  அவனுக்கே ஆச்சரியமாக இருந்தது.

வினோத் : சரி நான் போய் தூங்குகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு அவள் இடுப்பை மேலும்  இரண்டு முறை தடவி விட்டு எழுந்து சென்றான்.

மாலு : தூங்கு தூங்கு இன்னைக்கு ரொம்ப வேல பாத்துட்டல்ல...

வினோத் : நீ சொன்னாலும் சொல்லாட்டியும்...இன்னைக்கு வேல தாண்டி...நட்டு கலண்டுருச்சு....குட்  நைட்   பாஸ்...

அவன் குரல் கேட்ட  பிறகு தான் சுய நினைவுக்கு வந்தான்...

பாஸ்கர் : குட் நைட்..

வினோத் : நீங்க பேசுங்க என்று சொல்லி விட்டு ரூமை விட்டு படியில் இறங்கி சென்றான்.

மாலு :  ம்..போய்ட்டான்.இப்போ சொல்லுங்க என்ன பேச வந்தீங்க?

பாஸ்கர் :  ஏதோ பேசலாம்னு வந்தேன்.ஆனா இப்ப மறந்துட்டேன் 

மாலு : மறந்துட்டீங்களா... எத பார்த்து மறந்தீங்க? 

பாஸ்கர் : எதையும் பார்க்கல.... ஞாபகம் வந்தா நானே சொல்றேன் 

மாலு : அப்புறம் இன்னைக்கு மேலெல்லாம் கை வைக்கிற மாதிரி இருக்கு 

பாஸ்கர் : ஆமா...ஏன் வைக்க கூடாதா? 

மாலு : அதெல்லாம் வைக்கலாம்.உங்களுக்கு இல்லாத உரிமையா‌ , உங்களுக்கு போக தான் மத்தவங்களுக்கு 

பாஸ்கர் : என்னது மத்தவங்களுக்கா? 

மாலு : சும்மா 
சாப்பாடுக்கு சொல்லுவாங்கல்ல... அதனால சொன்னேன் 

பாஸ்கர் : அதெல்லாம் கிடையாது....நீ என் சாப்பாடு மொத்தமும் எனக்கு தான் 

மாலு : சரி உங்களுக்கு தான் என்று சொல்லி பாஸ்கரின் கையை எடுத்து அவள் தோளை சுற்றி போட்டுக் கொண்டு, அவனை நெருங்கி அமர்ந்தாள். 

மாலு : போதுமா...இப்ப  சொல்லுங்க.. 

பாஸ்கர் : வசுவ ஊருக்கு அனுப்புனதுல உனக்கு கோபமா? 

மாலு : கோவம்லான் இல்ல அவங்கள அவசரமா ஏன் அனுப்புனீங்க? 

பாஸ்கர் : லூசு அவசரம் எல்லாம் இல்ல.அவ ரெண்டு நாள் தங்கிட்டு போக வந்தா‌ ரெண்டு நாள் முடிஞ்சிருச்சு. அதான் அனுப்பிட்டேன். கல்யாணத்துக்கு வருவால்ல 

மாலு : அவங்க இல்லாதது.. கொஞ்சம் ஒரு மாதிரி தான் இருக்கு.சரி இன்னும் நாலு நாள் தான இருக்கு 

பாஸ்கர் : அதான.. நால் நாள் தான இருக்கு .வினோத் என்னமோ ரொம்ப ஓவரா பண்ணிட்டு போறான் 

மாலு : அவன் அப்படித்தான் ஒருத்தங்கள புடிச்சி போச்சுனா  விடவே மாட்டான். 

பாஸ்கர் : அப்ப நாளைக்கு உன்னையும் விட மாட்டானா? 

மாலு : அதுல என்ன சந்தேகம் விடவே மாட்டான்.எனக்கும் மனசே இல்ல... என்ன பண்றது பொண்ணா பொறந்தா இன்னொரு வீட்டுக்கு போய்த்தானே ஆகணும்.. 

பாஸ்கர் : உனக்கு என் கூட வர்றது கஷ்டமா இருந்தா... நீ வேனுன்னா இங்கேயே இருந்துக்கோ 

மாலு : நெஜமாவா சொல்றீங்க? 

பாஸ்கர் : ஆமா மாலு 

மாலு : அப்ப ஓகே இங்கயே இருக்க வேண்டியதுதான்.நீங்க என்ன வாரத்துக்கு ஒரு தடவை வந்து என்னைய பாத்துக்கோங்க 

பாஸ்கர் : ஏன் வாரத்துக்கு  ஒரு தடவ... மாசத்துக்கு ஒரு தடவை வற்றேன்‌‌ 

மாலு : சும்மா சொன்னேங்க... இதுக்கெல்லாம் போய் கோச்சுகிறீங்க... நானே எப்படா இங்க இருந்து உங்க கூட வரலாம்னு இருக்கேன்.அவன் தொல்லை தாங்க முடியலங்க 

பாஸ்கர் : (அவன் அவள் இடுப்பில் கை வைத்து தடவியது அவளுக்கும் பிடிக்கவில்லை என்று இவள் சொல்வதில் இருந்தே தெரிகிறது? அப்போ நாளைக்கே கல்யாணம் பண்ணிக்கலாமா 

மாலு : எனக்கு ஓகே தான்.இப்ப வேணாலும் சொல்லுங்க கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம். 

பாஸ்கர் : ஒரு முடிவோட தான் இருக்க போல... 

மாலு :  எப்படிப் பார்த்தாலும் நீங்கதான் என் கழுத்துல தாலி கட்ட போறீங்க‌.அத நாளைக்கு கட்டுனா என்ன.... நாலு நாள் கழிச்சு  கட்டுனா என்ன.... 

பாஸ்கர் :  அதுவும் சரிதான் என்று சொல்லி அவள் கன்னத்தை கிள்ளினாள்.

மாலு : ஆ....சரி கேக்கனும்னு நெனச்சேன்.... எங்க அண்ணன எப்படி சம்மதிக்க வச்சீங்க? 

பாஸ்கர் : எதுக்கு? 

மாலு : அதான் அண்ணியை எப்படி என் அண்ணன் கூட அனுப்பி வைச்சீங்க... அதுக்கு எப்படி அவன் ஒத்துக்கிட்டான்? 

பாஸ்கர் : அவர் எங்க ஒத்துக்கிட்டாரு நான் ஒத்துக்கிட வச்சேன்... 

மாலு : அதான் எப்படின்னு கேட்கிறேன்? 

பாஸ்கர் : அவர்கிட்ட பேசும் போது திண்டிவனம் போறதா சொன்னாரு.சரி பக்கத்துல தான் நெய்வேலி வசுவ கொண்டுபோய் விட்டுருங்கனு கேட்டேன்.அவர் முதலில் தயங்குனாரு.அதுக்கப்புறம் கொஞ்ச நேரம் யோசிச்சு சரி வர சொல்லுங்க.அப்படின்னு சொல்லி கூட்டிட்டு போயிட்டாரு 

மாலு : ஏன் அவதான் தயங்குறான்ல.எதுக்கு அவன் கூட அனுப்புனீங்க? 

பாஸ்கர் : உங்க சுந்தர் மாமா வீட்ல இல்ல மாமாவும் வீட்ல இல்ல சரி அவர்ட்ட கேக்கலாமேனு கேட்டேன்‌.அவரு ஒத்துக்கிட்டாரு 

மாலு : வினோத் கிட்ட சொல்லி அனுப்பலான்ல 

பாஸ்கர் : அவன் கூடயா? 

மாலு : ஏன் அவன் கூட அனுப்புனா என்ன? 

பாஸ்கர் : அவனே அப்பப்போ என் தங்கச்சிய தொட்டுத்தொட்டு பேசிட்டு இருக்கான்.இன்னைக்கு என்னடானா "ஹக்கு" அது இதுன்னு சொல்றான்.. இவன நம்பி நான் எப்படி என் தங்கச்சிய அனுப்புறது.

மாலு : இனி அனுப்புனா என்ன அனுப்பலனா என்ன? அதான் எல்லாத்தயும் முடிச்சுட்டாங்களே

பாஸ்கர் : என்ன முடிச்சிட்டாங்க?

மாலு : இல்ல அவங்களுக்குள்ள பேச வேண்டியது எல்லாத்தயும் பேசி முடிச்சிட்டாங்கனு சொன்னேன்

பாஸ்கர் : பேசுறதுல என்ன இருக்கு மாலு...பேசிட்டு போகட்டும்...‌அவனால பேச தான் முடியும்

மாலு : எங்க அண்ணன மட்டும் எப்படி நம்புனீங்க?

பாஸ்கர் : வினோத் மாதிரி உங்க அண்ணன்  இல்ல.. முன்னாடி ஏறப் போன என் தங்கச்சிய பின்னாடி உட்காருங்க ன்னு சொல்லி நாகரீகமா கூட்டிட்டு போனாரு... 

மாலு : கொல்லென்று சிரித்தாள் 

பாஸ்கர் : எதுக்கு சிரிக்கற?

மாலு : ஏங்க வெள்ளையா இருந்தாலே பாலுனு நம்பீர்வீங்களா ?

பாஸ்கர் : (இப்போது கலவரமானான்) என்ன சொல்ற மாலு?

மாலு :  எங்க அண்ணன பத்தி உங்களுக்கு முதல்ல முழுசா தெரியுமா?

பாஸ்கர் : தெரியாது நீ தான் சொல்லவே மாட்டேங்கிறியே.. 

மாலு : நீங்க எப்போ என்கிட்ட கேட்டீங்க ?

பாஸ்கர் : சரி சொல்லு உங்க அண்ணன பத்தி
 
மாலு : எங்க அண்ணே மதன்  எட்டு வருஷத்துக்கு முன்னாடி மன்மதனா இருந்தான் தெரியுமா...

பாஸ்கர் : மன்மதனா இருந்தானா!!!!

மாலு : ஆமா... அப்போலாம் எங்க அண்ணே ரொம்ப பிசியா இருப்பான். எப்ப பாத்தாலும் பொண்ணுங்க கூட தான் பேசிகிட்டு இருப்பான். என் பிரெண்ட்ஸ் எல்லாம் கூட என் அண்ணனை பார்க்கறதுக்காகவே  வீட்டுக்கு வருவாளுங்க... எந்த பொண்ணா இருந்தாலும் சரி அரை மணி நேரம்தான் பேசியே  கவுத்துடுவான்... 



பாஸ்கர் : கவுத்துடுவான்னா.. எந்த மாதிரி சொல்ற மாலு? 

மாலு : எல்லா மாதிரியும் தான். ஒரே பொண்ணுங்க நம்பர் தான் வச்சிருப்பான் 

பாஸ்கர் : நம்பவே முடியல மாலு 

மாலு : நிஜமா தான்.சொல்றேன்.பட படனு பேசுவான்,துரு துருனு இருப்பான். 

பாஸ்கர் : அப்படி இருந்தவரு ஏன்   இப்போ இப்படி ஆயிட்டாரு மாலு 

மாலு : அது ஒன்னும் இல்ல 3 வருஷத்துக்கு  ஒரு பொண்ண லவ் பண்னுனான்‌.. கிட்டத்தட்ட மூணு வருஷமா லவ் பண்னுனாங்க‌.ரொம்ப டீப்பா லவ் பன்னுனானங்க... மத்த பொண்ணுங்க கூட எங்க அண்ணன் சும்மா பேசிட்டு கழடிவிட்டுடுவான். ஆனால் இந்த பொண்ண ரொம்ப லவ் பண்ணான்... அவங்க பெயர்  ராணி,அந்த பொண்ணு வீட்ல கல்யாணத்துக்கு ஒத்துக்க மாட்டேன்னு சொல்லிட்டாங்க... அதனால அந்த பொண்ணு அவங்க  அம்மா,அப்பா பேச்ச கேட்டு எங்க அண்ணனை பிடிக்கலனு சொல்லிடுச்சு, அன்னையிலிருந்து எங்க அண்ணன் பொண்ணுங்கனாலே ஏமாத்திடுவாங்க,உண்மையா இருக்க மாட்டாங்கனு  சொல்லி அப்படியே அமைதியாய்டான்



பாஸ்கர் : (ஒஹோ.. இதுக்கு தான் வசுந்தராவ கூட்டிட்டு போக அவளோ தயங்குனாரா)

மாலு : எந்த பொன்னுகூடவும் பேச மாட்டேன்னு சொல்லிட்டான்.இப்போ ஒரு மூணு வருஷமா தான் அப்பாவோடு பிசினஸ் எல்லாத்தையும் எடுத்து பாத்துட்டு இருக்கான்.இப்போ கூட என் பிரண்ட்ஸ் எல்லாம் கால் பண்ணி உங்க அண்ணா ஏன் பேச மாட்டேங்கறார்னு கேப்பாளுங்க...இத்தனைக்கும் அவங்க எல்லாம் கல்யாணம் முடிஞ்ச பொன்னுங்க‌..‌ இன்னும் அண்ணன் கூட பேச ஆசை படுறாங்க.ஆனா எங்க அண்ணன்தான் யார் கூடயும் பேச விருப்பம் இல்லனு மூஞ்சில அடிச்ச மாதிரி எல்லார்கிட்டயும் சொல்லிட்டான். 

பாஸ்கர் : ஒஹோ...இவருக்கு பின்னால் இப்படி ஒரு காவியாம் இருக்கா 

மாலு :  ஆமா... ஆனா எப்படி வசுந்தரா அண்ணிய  கார்ல கூட்டிட்டு போனான்னு தான் தெரியல.என்னையவே எப்பவாவது யாருமே இல்லனா தான் பைக்ல கூட்டிட்டு போவான் 

பாஸ்கர் : "அது மழை ஏறுனா கூட மச்சான் உதவி வேணும் இல்ல" அதனால தான் நான் சொன்னவுடனே கேட்டுகிட்டாரு 

மாலு :  அது  சரி 

பாஸ்கர் : சரி இப்படியே இருந்துட்டா எப்படி... நம்ம கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் அடுத்த மதன் கல்யாணம் தானே,அதுக்கப்புறம் சுந்தர் இருக்காரு,அப்றோம் வினோத் இப்படி  அடுத்தடுத்து  கல்யாணம் முடிஞ்சுரும்ல

மாலு :  நானும் அப்படித்தான் நினைக்கிறேன்‌‌.ஆனா அண்ணன் கல்யாணத்துக்கு ஒத்துப்பானானு தான் தெரியல 

பாஸ்கர் : "சரி நீ ஏன் சுந்தர" என்று சொல்லிக் கொண்டிருக்கையில் "மாலா" என்று கீழே இருந்து பவானி கூப்பிடுவது மேலே இருவருக்கும் கேட்டது.

மாலு : ஐயையோ.. அம்மா கூப்புடுறாங்க சரி நான் போய் தூங்குறேன்.நாளைக்கு பேசிக்கலாம் சரியா. 



பாஸ்கர் : சரி  குட்நைட் என்று சொல்ல மாளவிகா எழுந்து பாஸ்கர் கண்ணத்தில் அவன் எதிர்பாராத நேரத்தில் ஒரு  முத்தத்தை பதித்துவிட்டு குட் நைட் என்று சொல்லிவிட்டு  கீழே வேகமாக சென்றால். பாஸ்கருக்கு அந்த முத்தம் அப்போது தேவையாக இருந்தது‌ஆனால் அவன் கேட்காமலே அவள் கொடுத்தது இன்னும் வியப்பாக இருந்தது.‌‌ "சரி" என்று அவள் கீழே சென்றவுடன் உடனே சென்றால் அத்தை சந்தேகப்படுவார்கள் என்று அவள் சென்ற பத்து நிமிடம் கழித்து லைட்டை ஆப் செய்து விட்டு நேரே ரூமுக்கு சென்றான் பின் ரூமுக்கு சென்று பார்க்க வினோத் அங்கே தூங்கிக் கொண்டிருந்தான்‌‌.அவன் பக்கத்தில் படுத்து விட்டத்தைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் பாஸ்கர்.அவன் மனதில் மூன்று  கேள்விகள் ஓடிக் கொண்டிருந்தது...

1) உண்மையிலேயே வசு வினோத்தை கட்டிப்பிடித்து இருப்பாளா அல்லது வினோத் ஒரு ஆசைக்காக பொய் சொல்கிறானா.ஆனால் அவன் சொல்வதில் உண்மை இருப்பது போல்  தான் தோன்றுகிறது. நான் மாலு ரூமை விட்டு வெளியில் வரும்போது வசு வினோத் ரூம்ல இருந்து தான்  வெளில வந்தாள்...ஒரு வேளை அவன் சொன்னது நடந்திருக்குமோ...மனசுல இடம் கொடுத்தாங்ககுறான்...அப்றோம் மனசயே கொடுத்தாங்ககுறான்‌‌..‌ வசு அவ்வளவு சீக்கிரத்தில் யார் கூடயும் ஒட்ட மாட்டாளே,ரெண்டே நாள்ல வினோத் கூட எப்படி..... இவன் கூப்டு தான் வசு அவன் ரூம்க்கு போயிருக்கா..இவன் என்னடானா வசுவா தான் வந்தானு சொல்றான்...மத்தவங்க அசிங்க பட்டாலும் இவன் நல்லா இருக்கனும்னு நினைக்கிறான்...என்று பக்கத்தில் படுத்திருக்கும் வினோத்தை கேவலமாக பார்த்தான்...

2)வினோத்  மாலு இடுப்பை தடவிக் கொண்டிருந்தது .எப்படி அவனுக்கு அவ்வளவு தைரியம் வந்துச்சு.அதுவும் நான் பக்கத்துல இருக்கும் போதே.. மாலுவும்  ஒன்னும் சொல்லாம நெழுஞ்சிகிட்டு இருந்தா, என் இடுப்புலயாடா கைவைக்குறனு பளார்னு அரைய வேண்டாமா...  இந்த வினோத் ஏன் இப்படி பொம்பள பைத்தியம் பிடிச்சு சுத்துறான்.... ரெண்டு நால் வசு பின்னாடி சுத்துனான்.. இப்போ மாலு  மேலேயே கை வைக்கிறான்...அதுவும் போகும் போது இடுப்ப வேற அமுக்கிட்டு போறான்....

3) ஒரு காலத்துல மன்மதனா  இருந்த மதன்...ஒரு பொண்ணு ஏமாத்துனதுனால பொண்ணுங்களே இப்படித்தான் ஒரு முடிவுக்கு வந்திருக்காம்... யாரையுமே இதுவரைக்கும் வண்டில,கார்லனு கூட்டிட்டு போகாதவன் "வசுவ ஏன் கூட்டிட்டு போகணும்" அவன் நினைச்சிருந்தா மறுத்து இருக்கலாமே‌.நான் கூட சரி வேண்டாம்னு சொன்ன உடனே, அவன் உடனே  ஓகே சொல்லி இருக்கணும்... அத விட்டுட்டு எதுக்கு யோசிச்சிட்டுட்டு கூட்டிட்டு போனான்‌.... அவன் யோக்கியனா இல்ல  அயோக்கியனானு ஒன்னுமே   புரியலையே...ஒரு வேல அவனும் சுந்தர்,வினோத் மாதிரி பொன்னுங்க பின்னாடி யாருக்கும் தெரியாம சுத்துறானோ,நாளைக்கு காலையில மதன பாத்து வசு எதாச்சும் பேசுனாலானு கேக்கனும்.."...என்று  அவன்  யோசித்துக்கொண்டு விட்டத்தை பார்த்து லேசாக கண்ணை மூட அவனது நினைவில் வசு வினோத்தை கட்டி பிடிப்பது போன்றும், வினோத் மாலு இடுப்பை தொடுவது போன்றும், வசுந்தராவும் மதனும் சிரித்து சிரித்து பேசிக் கொண்டிருப்பது போன்றும் தோன்றியது... உடனடியாக கண்ணை முழித்தான்‌."ச்சே என்ன இது இப்படி எல்லாம் சிந்தனை வருது" எனக்கு என்னாச்சு..‌‌என்று  தூக்கம் வராமல் புரண்டு புரண்டு படுத்து கொண்டிருந்தான். பின் ஒரு வழியாக பூஜையிலிருந்த அசதியும், அவன் மனதில் இருந்த குழப்பமும்  சேர்ந்து அவன் உடலை களைப்படைய செய்தது... பின் அப்படியே  கண் சொக்கி உறங்கிப் போனான்.

-தொடரும்...

[omprakash_71]

Sema hottest update boss

[Xossipyan]

Just wow
Great karthik
Keep it up

[knockout19]

baskar so sad

[Ramkumar12]

Super bro

[raja 12345]

நண்பரே உங்கள் எழுத்து வடிவம் மிகவும் அருமையாக இருக்கிறது கதையை மிகவும் அற்புதமாக கொண்டு செல்கிறீர்கள் ஆனால் ஒரு சின்ன திருத்தம் பாஸ்கர் இந்த கதையின் நாயகன் இல்லை அவன் ஒரு ஜோக்கர்  உன்மையில் நாயகன் வினோத் மற்றும் சுந்தர் தான் பாஸ்கரை பக்கத்தில் வைத்து கொண்டே யாரை வேண்டுமானாலும் ஓக்கலாம் நான் நினைத்தேன் பாஸ்கர் மாவு மற்றும் வினோத் ஓக்கும் போது கையும் களவுமாக பிடித்து அதை. வைத்து மாலுவை மிரட்டி வீட்டில் இருக்கும் மற்ற பெண்களை ஓப்பது போல கொண்டு செல்வீர்கள் என்று நினைத்து கொண்டு இருந்தேன் ஆனால் கதையில் பாஸ்கர் பாலுவை தவிர யாரையும் ஓக்க போவது இல்லை என்று தோன்றுகிறது வினோத் தான் பாஸ்கரின் அம்மாவையும் ஓக்க போகிறான் என்று தோன்றுகிறது இது என்னுடைய கருத்து மட்டுமே பாஸ்கர் வீட்டில் உள்ள மற்ற பெண்களை ஓப்பது போல் கதை சென்றால் மிகவும் நன்றாக இருக்கும் என்று நினைக்கிறேன் நான் மேலே கூறிய கருத்தில் ஏதாவது பிழை இருந்தால் மன்னிக்கவும் நன்றி

[Samadhanam]

Super update.
Baskar oru pottai. Avanala iruthiyavum thirupthi padutha mudiyathu. Madhan, sundar, Vinoth moonu perum Baskar kanmunne maluvoda moonu ottailayum othalum, malu nanga summa pesikitu irunthum nu sonna ok nu solluvan mutta poolan. Ippadiyuma oruthan irupan. Ithula ivaru oruthiya correct panraram, oru Mayura kooda pudunga matan.

[tamilalagan]

இன்னும் நிறைய கேரக்டர் கொண்டு வாங்க

[Tamilking]

பாஸ்கரை கொஞ்சமாச்சும் தெளிவான ஆளா காட்டலாமே..? ஏன் இந்த மாதிரியான கொலவெறி..? வினோத் ரேஞ்சுக்கு இல்லைனாலும் கொஞ்சமாச்சும் பாஸ்கர கெத்தா கொண்டு போங்க. இல்லைனா கதையோட தலைப்ப பாஸ்கர் ஒரு அம்மாஞ்சி னு மாத்திடுங்க.