Fantasy என்ன பண்றது என் லவ்வர் ஆச்சே!!
@manaividhasan intha story um unga blog la update pannunga.... for safe... suppose intha site close aagita athaan....
 
welcome   
[Image: xossip-signatore.png]

Convert from Tanglish to Tamil @ shorturl.at/ahsW1/

" I'm Not Story Writer, Just Posted my Backups. "

My Inbox is Full so Contact at
Hangouts : irr.usat[at]gmail[dot]com




Like Reply
Do not mention / post any under age /rape content. If found Please use REPORT button.
Enna achi
Like Reply
Hi guys, Thank you all for your valuable comments and your never ending support.. 

Yes it's my mistake that I started my 3rd story "மாடலாகிய மனைவி" before completing the first two stories.. Once I realized that, I stopped the 3rd one and continued the first two stories..

But few of you guys wanted me to continue the 3rd one as well because it has a nice start.. And for very longtime, part of me also wanted to continue the 3rd story.. So guys, As you requested I continued.. 

But I don't regret this later decision of continuing 3rd story..  Because I'm very well capable of writing three stories at same time without one colliding to the other.. Only thing bothering me is time.. Guys please understand I don't have time to write at week days, So please don't ask like "ennachi, please update, update, will you continue our not". 

Okay??????????

But I will write long and quality updates for all three stories in weekend days.. You can expect that..

Guys please don't worry about the 4th one..  That is not a story at all.. Those are my old posts in my social media accounts.. I'm just doing copy, paste work.. Right now I'm not writing anything new for the 4th one.. Even If I did, it will take no more than 5 minutes.. But don't worry guys I won't write anything new for 4th..

Finally, For your feedback and advice, I'm not disappointed in the slightest.. I'll never be disappointed.. 

Actually I'm grateful for you guys commenting, giving appreciation and feedbacks.. You know,  hundreds of people coming to this forum daily, But it's only you few guys helping to run the show.. Without you and without your comments, appreciation, many of writers would've dropped the stopped the story already.. Keep up the good work guys.. 

See you in my next update today..
[+] 2 users Like manaividhasan's post
Like Reply
நன்றி நண்பா
Like Reply
Thanks a lot for such a detailed explanation. Will wait for your update
Like Reply
You are blessed for your awesome writing skills.  We are blessed to read them. yourock Namaskar
Like Reply
No problem in waiting for a quality and interesting update. Much appreciated.
Like Reply
என்ன பண்றது என் லவ்வர் ஆச்சே!! - Ep20

கொல்லைப்புற பாத்ரூம் கதவு மூடியிருக்க, உள்ளே இருந்து வினோதமான சளக் சளக் சத்தம் 10 நிமிடமாக இடைவிடாமல் வந்து கொண்டிருந்தது..

கதவை திறந்து கிஷோர் முகத்தில் களைப்புடனும், மெல்லிய திருப்தியுடனும் வெளியே வந்து வாளியில் இருந்த தண்ணீரை குனிந்து கைகளால் அல்லி முகத்தில் தெளித்து விட்டு நிமிர, முகத்தில் கோபத்துடன் சௌமியா நின்றாள்..

கிஷோர்: (சட்டென பதட்டத்துடன்) அண்.. அண்ணி... எ.. எப்போ வந்தீங்க??

சௌமியா: ம்ம்.. (அவன் சுன்னியை பார்த்தபடி) வந்தாச்சு அப்போவே.. ச்சீய்ய்ய்... ரொம்ப மோசமா மாறிட்ட டா.. நீ இப்படிலாம் மாறுவ நான் கனவுல கூட நினைச்சு பாத்தது இல்ல..

கிஷோர்: (முகத்தில் இருந்த தண்ணீரை துடைத்தபடி சௌமியாவின் முகத்தை நேரடியாக பார்ப்பதை தவிர்த்தான்) அது அது வந்து அண்ணி!! அது!! (அதற்கு மேல் பேச அவனுக்கு வார்த்தையில்லை)..

சௌமியா: காலைல தான் எனக்குள்ள இறக்கி விட்ட, அதுக்குள்ள இப்போ மறுபடியும் இறக்கி விட்டுருக்க, உள்ள நிறைய ஸ்டாக் இருக்கோ?

கிஷோர்: வந்து.. அண்ணி அது காலைல வந்து..... தெரியாம......

சௌமியா: என்ன தெரியாம!! ஓவரா நடிக்காத டா.. செய்யும் போது அவ்ளோ வெறியா இருந்த.. செஞ்சதுக்கப்புறம் என்னை பாத்தாலே ஓடி ஒளிஞ்சுக்குற..

கிஷோர்: அண்ணி.. இல்ல உங்கள இவ்ளோ அப்படி பாத்தது இல்ல.. இன்னைக்கு அப்படி நடந்தததுக்கு அப்புறம் உங்களை நேரா பாக்கவே கூச்சமா இருக்கு..

சௌமியா: ஹ்ம்ம்ம்!! உனக்கு மட்டும் இல்ல, எனக்கும் கொஞ்சம் அப்படித்தான் இருக்கு.. ஆனா கூச்சத்தை பாத்தா வேலை ஆகாது.. ஆனா ஒன்னுடா உங்கண்ணன் எட்டடி பாஞ்சதுக்கு நீ பதினாறடி பாஞ்சுட்ட.. இதெல்லாம் நடக்கும் எதிர்பார்த்து தான் இருந்தேன், ஆனா இன்னைக்கே நடக்கும் நினச்சு கூட பாக்கல டா..

(அவன் நெஞ்சை தடவியபடி) சரி விடு.. முத தடவை ல அதான் அப்படி இருக்கு, போக போக சரி ஆகிடும், நீயே என்னை விரட்டி விரட்டி வருவ பாரு..

கிஷோர்: அது அது அண்ணி.. இனிமே எதுக்கு அண்ணி? அம்மாவுக்கும் அப்பாவுக்கும் தெரிஞ்சா??

சௌமியா: ஹய்யோ பொல்லாத அம்மா அப்பா, நான் உங்கப்பா லைன் ல குறுக்க வராத வரைக்கும் அவர் நமக்கு குறுக்க வர மாட்டாரு.. அவருக்கு மலர் பக்கத்துல இருந்தா போதும், இடியே விழுந்தா கூட அசைய மாட்டாரு.. உங்கம்மா இருக்காங்களே!! நாம முன்னாடியே பண்ணா கூட "என்னப்பா ட்ரெஸ் போடாம விளையாடிட்டு இருக்கீங்க கேப்பாங்க" போல.. உங்கம்மா வ புரிஞ்சுக்கவே முடியல டா..

கிஷோர்: அண்ணி அப்போ அண்ணன்?

சௌமியா: ஆமா உங்கண்ணன் மட்டும் பெரிய ஒழுங்கு, நம்மள இப்படி பண்ண வச்சதே அந்தாளு தான்.. நமக்குள்ள நடந்துருச்சு ன்னு அவருக்கு இன்னும் தெரியல ன்னு நினைக்குறேன்.. எதோ அரசல் புரசல் ஆ இருந்துட்டு விலகிட்டோம் ன்னு நினைச்சிட்டு இருக்காரு.. இப்போதைக்கு அப்படியே இருக்கட்டும். ஒரேடியா ஷாக் கொடுக்க வேண்டாம்.. ஆனா அந்தாளு முன்னாடியே ஒரு நாள் செய்ய வேண்டி இருக்கும், நீ ரெடியா இரு சரியா?

கிஷோர்: ம்ம்ம்.. சரி அண்ணி..

மூர்த்தி வெளியே நண்பரை பார்க்க சென்றிருக்க, கதிர் அவன் அறையில் குழந்தையுடனும், வள்ளி அடுப்பறையில் பாத்திரங்களுடனும் கொஞ்சிக் கொண்டிருக்க, வீட்டின் கூடத்தில் மலர் மட்டும் தனியாக உட்கார்ந்து இருந்தாள்.. தொலைக்காட்சியில் பாடல்கள் ஓடிக்கொண்டிருக்க அவள் மனம் அதில் லயிக்காமல் எங்கோ அலை பாய்ந்து கொண்டிருந்தது.. கண்கள் தொலைகாட்சி பெட்டியை பார்த்தாலும், அவள் மனம் அவளுக்கு கிடைக்காத ஒன்றை நாடி ஏங்கியது..

வீட்டில் இருந்த அனைவரின் பாசமும் தாராளமாக கிடைத்த பின்பும் மலருக்கு ஏதோ ஒன்று குறைவது போல் அவள் மனதை நெருடிக் கொண்டே இருந்தது.. அது சௌமியா தான்.. மலரை ஒரு புழுவை போல பார்ப்பதும், அவள் அருகில் வந்தாலே விலகி ஓடுவதுமாக, சௌமியாவின் தீண்டாமை மலரை மெதுவாக வதைத்து கொண்டிருந்தது.. சௌமியா விடம் நட்பு பாராட்ட விரும்பி அவளை தேடி கண்கள் வீட்டை அலச, சௌமியா கிஷோரின் பேச்சு சத்தம் மெல்லியதாக கொல்லைப்புறத்திலிருந்து அவள் காதை வந்தடைய முகத்தில் சிரிப்புடன் எழுந்தாள்..

"என்னது கொழுந்தனும் அண்ணியும் கொல்லைப்புறத்துக்கு வந்து குசுகுசு ன்னு பேசிட்டு இருக்கீங்க" என்று அங்கு வந்த மலர் சிரித்து நக்கலாக சொன்னாள்..

சௌமியா: (சிறிது சிறிதாக மலரின் மேல் தேங்கி இருந்த கோவம் கொஞ்சமாக வெடித்தது போல்) என் கொழுந்தன் கூட நான் என்ன வேணா பேசுவேன் உனக்கென்னடி? நான் என்ன உன்னை மாதிரி அடுத்தவ புருஷனை திருடுறவ ன்னு நினைச்சியா??

கலையான வட்ட முகத்தில் விரிந்த கண்களுடன் புன்னகை பொங்க மகிழ்ச்சியுடன் அங்கு வந்தவளுக்கு சௌமியா கடுஞ்சொற்களை வீச, மலருக்கு உடல் முழுவதும் கூசிப்போனது.. வாழ்க்கை முழுவதும் செல்லத்தை மட்டுமே பிரதானமாக கொண்டு வளர்ந்து வந்த மலரை சௌமியா வின் சொற்கள் கடுமையாக தாக்கியது. அவள் விரல்கள் மெல்லியதாக நடுங்க, இரு கைகளையும் பின்னால் வைத்து மறைத்து கொண்டாள்.. இருந்தாலும் பொங்கி வந்த அழுகையை அடக்க அவள் முகம் மிகவும் போராடியது.. அதில் அவள் உதடுகளும் கொஞ்சம் நடுங்க கண்களில் நீர்த்துளி தேங்கி இருந்த கோலத்தை காண முடியாமல் சௌமியா தன் முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள்..

மலரின் கோலம் கிஷோரின் மனதை பிசைய, "என்ன அண்ணி??" என்று மெல்லியதாக வருத்தத்துடன் சௌமியாவிடம் சொன்னான்.. சௌமியா பதில் எதுவும் எதுவும் சொல்லாமல் வேறு பக்கம் பார்த்தபடி அப்படியே நின்றாள்.. மலரை திட்டுவதற்கு அவளிடம் வார்த்தைகளும் காரணங்களும் எக்கச்சக்கமாக இருந்தாலும் அதற்கு மேல் மலரை காய படுத்த விரும்பாமல் அமைதியாக இருந்தாள்.. இதற்கு மேலும் தான் திட்டுவதற்குள் மலர் இங்கிருந்து சென்றுவிட வேண்டும் என்று விரும்பினாள்.. 

ஆனால் மலரோ ஒரு இன்ச் அசையாமல் அப்படியே நின்று கலங்கிய குரலுடன் "கிஷோர் நீ உள்ள போயேன் நான் அவங்க கூட பேசணும்" என்றாள்..

சௌமியா இருந்த கோவத்தில் அவளிடம் இவளை விட்டால் அடித்தாலும் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை என்ற உண்மை அறிந்த கிஷோர் அங்கிருந்து செல்ல விரும்பாமல் "மலர் நான் இருக்கேன்.. நீ சும்மா பேசு" என்றான்..

மேலும் கலங்கிய தழுதழுத்த குரலுடன் "ப்ளீஸ் போயேன் கிஷோர்" என்று கண்களில் வழிந்த துளிகளை கையால் துடைத்தாள்.. செல்ல மனமில்லாமல் மலரின் சொல்லை மறுக்கவும் முடியாமல் மனதில் ஒரு தவிப்புடன் கிஷோர் அங்கிருந்து சென்றான்..

அக்கா

மலரின் அந்த குரல் சௌமியாவின் கோவத்தை கொஞ்சம் கரைத்தாலும் திரும்பாமல் அப்படியே நின்றாள்..

கண்களில் வழிந்த கண்ணீர் துளியை துடைத்த கையால் சௌமியாவின் கையை பிடித்து "அக்கா" என்றாள்..

மலரின் கைகளில் இருந்த கண்ணீர் துளி சௌமியாவின் கையையும் நனைத்து அவள் மனதையும் நனைக்க, அவள் மனதில் இருந்த கோபம் தற்காலிகமாக விலகிச் சென்றது.. சௌமியா திரும்பி மலரை பார்த்து "இப்போ நான் என்ன சொல்லிட்டேன் இப்படி அழுற".

கண்களை துடைத்துக் கொண்டே "இல்ல க்கா நான் அழல.. காத்துல தூசி வந்து கண்ணுல பட்ருச்சு.. அதான் உறுத்துது"

சௌமியா: நீ பண்ற விஷயத்துக்கும் எனக்கிருக்கிற கோவத்துக்கும் இப்போ நான் சொன்னதெல்லாம் ஒண்ணுமே இல்ல.. ஆனா நீ இதுக்கே இப்படி அழகுற.. 

மலர்: நான் என்னக்கா பண்ணேன் உங்களுக்கு கோவம் வர்ற மாதிரி.. மாமா அத்தை அத்தான் எல்லாரும் என்மேல பாசமா இருக்காங்க.. நீங்க மட்டும் தான் என்கூட முகம் கொடுத்து பேச மாட்ரீங்க.. அதான் உங்க கூட பேசலாம் ன்னு வந்தேன்.. ஆனா அதுக்கும் என்னை திட்றீங்க.. நான் என்ன பண்ணா உங்களுக்கு பிடிக்கும் ன்னு சொல்லுங்க க்கா.. நான் அதையே பண்றேன்..

"நீ எங்க குடும்பத்தை விட்டு வெளியே போனாலே போதும்" என்று தன் மனதில் எழுந்த வார்த்தைகளை அடக்கி விட்டு "எனக்கு பிடிச்ச மாதிரி பண்ணனும் ன்னு நீ எதுக்கு மா நினைக்கிற.. உனக்கு பிடிச்ச மாதிரியே இருந்துக்கோ.. அதான் எல்லாரும் பாசம் காட்டுறாங்கல்ல.. அப்புறம் நான் பாசம் காட்டுனா என்ன? காட்டலைனா என்ன? நீ உன் இஷ்ட படியே இரு" என்றாள் சௌமியா..

மலர்: அப்படி இல்லக்கா!! எனக்கு சின்ன வயசுல இருந்தே எல்லாம் கிடைச்சிருக்கு க்கா.. எனக்கு ஏதாச்சும் கிடைக்கல ன்னா என்னால தாங்க முடியாது க்கா.. அதுனால எனக்கு எல்லாரோட பாசமும் வேணும் க்கா.. உங்களோட பாசமும் வேணும்.. நீங்க இப்படி என்கூட இருந்தா.. என்னால சத்தியமா நிம்மதியா இருக்க முடியாது க்கா.. 

சௌமியா பேசாமல் அமைதியாக இருக்க.. மலர் தொடர்ந்தாள்.. "நான் அன்னைக்கு போட்ருந்த உங்க ப்ளவுஸ் இன்னைக்கு குப்பை தொட்டில பாத்தேன் க்கா.. அது நான் போட்ருந்தேன் ன்னு தான ப்ளவுஸ் அழகா இருந்தும் குப்பை தொட்டில போட்ருக்கீங்க.. என்மேல அவ்ளோ வெறுப்பா க்கா"

சௌமியா: அது அது.. இல்ல அது கிழிஞ்சுருச்சு அதான் போட்டேன்..

மலர்: பொய் சொல்லாதீங்க க்கா.. எனக்கு தெரியும்.. நான் ஒன்னும் அந்த அளவு ஏமாளி இல்ல க்கா.. என்மேல ஏன் கோவமா இருக்கீங்க ன்னு சொல்லுங்க க்கா..

சௌமியா வெடுக்கென சிரித்தாள்.. "யாரு நீயா ஏமாளி.. நான் இந்த வீட்டுலயே பெரிய ஏமாளி.. நான் எதுக்கு கோவமா இருக்கேன் ன்னு உனக்கே தெரியும்"

மலர்: உங்க மனசுல என்ன இருக்குன்னு நானே அஸ்ஸம்ப்சன் பண்ண விரும்பல க்கா.. நீங்களே மனச தொறந்து சொல்லிடுங்க.. அது மனசுக்குள்ள இருக்குற வரைக்கும் உங்களுக்கு என்மேல கோவம் போகாது..

சௌமியா: (நக்கலாக சிரித்து விட்டு) உன் புருஷனை உன் முன்னாலேயே ஒருத்தி வந்து திருடுவா.. அதை கண்ணால பாத்தும் உன்னால ஒன்னும் பண்ண முடியாம இருப்ப.. அப்போ புரியும் உனக்கு நான் எதுக்கு கோவப்படுறேன் ன்னு..

கண்களை சுருக்கி சௌமியாவை பார்த்த மலர் "அப்போ அக்கா நான் ஒன்னும் உங்க மேல கோவப்படலையே க்கா.. உங்களை ஒரு வார்த்தை கூட எதுவும் கேக்கல.. ஆனா நீங்க மட்டும் ஏன் கோவப்படறீங்க" என்றாள்..

சௌமியாவுக்கு பக்கென்றது..
Like Reply
என்ன பண்றது என் லவ்வர் ஆச்சே!! - Ep21

சௌமியா பதட்டம் குறையாமல் மலரிடம் "ஏய் என்ன.. என்ன சொல்ற.. நீ எதுக்கு என்மேல கோவப்படனும்" என்றாள்..

சௌமியா வின் கேள்விக்கு பதில் கூறி அவளை சங்கட படுத்த வேண்டாம் என விரும்பிய மலர், எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக சௌமியா வை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.. 

சௌமியா வை சங்கட படுத்த கூடாது என்று மலர் ஒருபக்கம் கரிசனம் காட்ட, மறுபக்கம் சௌமியா மறுபடியும் வார்த்தைகளால் மலரை சுட ஆரம்பித்தாள்.. சௌமியாவுக்கு பதட்டத்தில் அவள் வாயில் இருந்து வெளியேறும் வார்த்தைகளுக்கு நிதானம் காட்ட மறந்தாள்.. வார்த்தைகள் ஈட்டியாய் பாய்ந்து மலரை குத்தி கிழித்தது..

சௌமியா: நீயே ஒழுக்கம் கெட்டவ.. எவ புருஷன் கிடைப்பான் ன்னு அலையுற அரிப்பெடுத்த சிறுக்கி நீ.. கொஞ்சம் கூட வெக்கமே இல்லாம நடுக்கூடத்துல ரெண்டு ஆம்பளைக்கு நடுவுல உக்காந்து.. ச்சீய் சொல்றதுக்கே எனக்கு நாக்கு கூசுது.. அப்படி பட்ட நீ என் மேல கோவப்பட என்ன டி இருக்கு.. என்ன.. என்ன கேட்ட கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி.. எனக்கு என்ன பிடிக்கும் ன்னு கேட்டில்ல.. நல்லா கேட்டுக்கோ டி.. நீ முதல்ல இங்க இருந்து போகணும்.. போய்ட்டு திரும்ப வரவே கூடாது.. போடி இங்க இருந்து..

வார்த்தைகள் அனைத்தும் உண்மையாய் இருந்தாலும் அது மலரை மிக கோரமாக தாக்கியது... கண்களில் நீர் ஊற்ற உதட்டில் மெல்லிய சிரிப்புடன் சௌமியா வை பார்த்து கொண்டிருந்தாள் மலர்.. 

மலர்: அக்கா என் மேல இருக்குற கோபம் முழுசா போகுற வரைக்கும் நீங்க என்னை திட்டுங்க க்கா.. நான் கிஷோரை லவ் பண்றேன்.. இந்த குடும்பத்துல தான் நான் வாழ்வேன்.. எனக்கு இந்த குடும்பமும் வேணும் நீங்களும் வேணும் க்கா.. திட்டுங்க கோவம் போற வரைக்கும் திட்டுங்க க்கா..

சௌமியா திட்டாமல் வேகமாக மூச்சிரைத்த படி மலரை முறைத்து கொண்டிருந்தாள்.. மலரின் அந்த முகம் சௌமியாவின் உதட்டை மூடி, கொடுஞ்சொற்கள் வராதபடி தடுத்தது..

சில வினாடிகள் அங்கு அமைதி நிலவ, மலர் பேசினாள்.. "நான் காலை ல தண்ணி குடிக்க கிச்சனுக்கு போனப்போ உங்க ரூம் தொறந்து இருந்துச்சு க்கா.. வேணும் ன்னு எட்டி பாக்கல.. யதார்த்தமா கண்ணு திரும்புனப்போ பாத்தேன் உங்களையும் கிஷோரையும்" என்று சாந்தமான முகத்துடன் சிறிது கூட வெறுப்போ கசப்போ இல்லாமல் சொன்னாள்..

இம்முறை சௌமியாவுக்கு பதட்டம் புது உச்சத்தை தொட, முழு உடலும் நடுக்கம் கொண்டது.. என்ன தான் கிஷோரிடம் "புருஷன் முன்னாடியே செய்யலாம்" என்று சொன்னாலும், தான் சுத்தம் பறிபோனவள் என்ற உண்மையை மலர் அறிந்து கொண்டாள் என்று தெரிந்ததும் வெலவெலத்து போனாள்.. குடும்ப பெண் அல்லவா!!

"ஏய்!! என்.... என்ன!!!" என்று வார்த்தைகள் திக்கி திக்கி வர அதற்கு மேல் எதுவும் பேச முடியாமல் சௌமியா திணறினாள்.. கண்களில் நீர் கோர்த்து கொண்டிருந்தது.. சிலையாக நின்றாள்.. அவளுடைய திணறலை கண்டு வருத்தம் கொண்ட மலர் அதற்கு மேல் பார்க்க முடியாமல் சௌமியாவை வேகமாக கட்டி அணைத்தாள்..

சௌமியாவுக்கும் அது தேவையானதாக இருந்தது.. உண்மை வெளிப்பட்ட பின்னர் சௌமியாவால் மலரை நேருக்கு நேர் பார்க்க முடியவில்லை.. 

சௌமியாவின் தலையை தன் தோளில் மென்மையாக சாய்த்தவள் "அக்கா சாரி க்கா.. உங்களை கஷ்ட படுத்தனும் ன்னு நான் எதுவும் சொல்லல க்கா.. ப்ளீஸ் க்கா என்னை மன்னிச்சுருங்க க்கா.. எனக்கு கோவம் லாம் எதுவும் இல்லக்கா" என்றாள்..

தான் இவ்வளவு திட்டியும் விரட்டியும் ஏன் இவள் என் பாசம் வேண்டுகிறாள், என்னிடம் மன்னிப்பு வேண்டுகிறாள்.. இவளை மன்னிக்கும் அளவுக்கு எனக்கு அருகதை எனக்கு இருக்கிறதா.. என்னவனை கண்டிக்க முடியாமல் இவள் மேல் கோவம் காட்டிறேனே.. அவளுக்கு சொந்தமானவனை நான் முழுதாய் எடுத்துக் கொண்டு விட்டு அவளை திட்டவும் செய்கிறேனே.. என்று சௌமியா வின் மனம் பல கசப்பான உண்மைகளை கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் உள்வாங்கி கொண்டிருந்தது..

"உன்னை ஒழுக்கம் கெட்டவள் என்று திட்டினேனே.. அந்த ஒழுக்கத்தில் உனக்கும் கீழாக நான் தாழ்ந்து விட்டேனே.. நாலு சுவருக்குள் நடந்ததால் நான் நல்லவளாய் மாறி விடுவேனா" என்ற ஆணித்தரமான உண்மை அவள் ஆழ்மனதில் இருந்து வெளிப்பட்டு அவள் உணரும் போது.. அவளையும் அறியாமல் கண்கள் கண்ணீரை வாரி இறைத்து மலரின் தோளை நனைத்தது..

சௌமியாவின் கண்ணீரை தோள்களில் உணர்ந்த மலர் "அக்கா அழுறீங்களா!! ஏன் க்கா அழுறீங்க.. அழாதீங்க க்கா.. ப்ளீஸ் க்கா.. என்மேல தான் க்கா எல்லா தப்பும்.. நீங்க ஏன் அழுகுறீங்க" என்றாள்.. ஏற்கனவே பாதி அழுத முகத்துடன் இருந்த மலர் இப்பொழுது அழுதாள் முழுமையாக..

உண்மைகளையும் உணர்வுகளையும் தங்களுக்குள் மறைத்து அடக்கிக் கொண்டிருந்த இரண்டு பெண்களும் இப்பொழுது மறைக்க எதுவுமின்றி ஒருவரையொருவர் கட்டி அணைத்து ஒருவர் தோளை மற்றொருவர் கண்ணீரால் நனைத்தனர்..

"நீ தான்.. நீ தான் டி.. உன்னால தான் எல்லாம்.. நான் இவ்ளோ நாள் ஒழுங்கா தான் இருந்தேன்" என்று சௌமியா கதறி அழுது கொண்டே கட்டிபிடித்தபடி மலரின் முதுகில் அடித்தாள்..

சௌமியா அடிக்க அடிக்க மலர் அதை இன்பமாய் வாங்கி கொண்டு அவளை மேலும் இறுக அணைத்து "அக்கா உங்களுக்கு என்ன க்கா.. இப்போவும் நீங்க நல்லவங்க தான் க்கா.. அழாதீங்க க்கா" என்றாள்..

அடித்து ஓய்ந்த சௌமியா ஆதரவாய் அவள் முதுகை பிடித்துக் கொண்டாள்.. "இல்ல டி.. நான் நல்லவளே இல்ல.. புருஷன் இருக்கும் போதே அவனோட தம்பி கூட படுத்து கிடந்தேன்.. எனக்கு என்ன டி அருகதை இருக்கு உன்னை ஒழுக்கம் இல்லாதவ ன்னு சொல்றதுக்கு"

மலர்: அக்கா ப்ளீஸ் க்கா.. ஏன் க்கா இப்படிலாம் பேசுறீங்க.. நீங்க என்னோட அக்கா வா என்னை எவ்ளோ வேணாலும் திட்டிக்கோங்க உங்களுக்கு உரிமை இருக்கு க்கா.. நீங்க கிஷோர் கூட இருந்தது எனக்கு ஒன்னும் கோவம் லாம் இல்ல க்கா.. நான் உங்க ரெண்டு பேரையும் அப்படி பாத்துட்டு என்ன பண்ணேன் தெரியுமா க்கா

சௌமியா அவள் முகத்தை மலரின் தோளில் புதைத்தபடியே அவள் என்ன சொல்லப் போகிறாள் என்று ஆர்வமாய் காத்திருந்தாள்.. 

மலர்: நான் சிரிச்சுட்டு போனேன் க்கா.. நீங்க ரெண்டு பெரும் சந்தோசமா இருந்தீங்க அப்போ.. எனக்கும் சந்தோசமா இருந்துச்சு க்கா அதை பாத்து

மலரின் அணைப்பிலிருந்து வெடுக்கென விலகிய சௌமியா அவளை சட்டென இரண்டடி தள்ளி விட்டாள்.. முகத்தில் கோபத்துடன் "ஏன் டி.. அப்போ தான் நீ என் புருஷன் கூட படுத்தா நான் எதுவும் சொல்ல மாட்டேன் ன்னு தான"

மலர்: ஐயோ அக்கா சத்தியமா இல்ல.. நான் ஒரு நாளும் அத்தான் கூடயோ மாமா கூடயோ அப்படி இருக்கணும் ன்னு நினைச்சது இல்ல க்கா..

மலரை பார்த்து எள்ளலாக புன்னகைத்த சௌமியா "ம்ஹும்.. அப்புறம் ஏன் டி அந்தாளு உன் உடம்புல கண்ட கண்ட இடத்துல கை வைக்கும் போது சிரிச்சுக்கிட்டே உடம்ப காட்டுற" என்றாள்..

மலர்: அக்கா நான் என்னக்கா பண்றது.. நான் வந்த முதல் நாள்ல இருந்தே அத்தானும் மாமாவும் என்னை ஒரு மாதிரி பாத்து தொட்டு தொட்டு தான் பேசுறாங்க.. எங்க நான் அவங்களை ஏதாச்சும் சொன்னாலோ அவங்களை தடுத்தாலோ.. அவங்க என்னை வேண்டாம் ன்னு சொல்லிருவாங்களோ ன்னு பயமா இருக்கு க்கா.. 

சௌமியா: என்னடி இது லூசு மாதிரி பேசுற..

மலர்: அக்கா நான் ஒன்னும் லூசு இல்ல.. நான் கிஷோரை ரொம்ப லவ் பண்றேன் க்கா.. அவன் கூட தான் வாழனும் ன்னு முடிவுல இருக்கேன்.. இந்த வீட்டுல தான் நான் வாழனும் ன்னு இருக்கும் போது அவங்க ரெண்டு பேரையும் நான் எப்படி க்கா முறைக்குறது.. நீங்களே சொல்லுங்க க்கா.. நான் தனியா இருக்கும் போதா அவங்க என்னை தொட்டாங்க.. அத்தையும் கிஷோரும் கூட தான இருந்தாங்க.. அவங்க எதுவுமே சொல்லலையே.. நீங்களும் எதுவும் சொல்லவே இல்ல.. சரி இங்க இதுதான் கேசுவல் ன்னு நினச்சேன்.. ஏன் க்கா நான் வர்றதுக்கு முன்னாடி மாமா வும் கிஷோரும் உங்களை அப்படி பண்ணிருப்பாங்க.. இப்போ நான் வந்ததுக்கு அப்புறம் மாமாவும் அத்தானும் என்னை தொடறாங்க ன்னு நினச்சேன்.. அப்படி தானக்கா..

சௌமியா ஹையோ பைத்தியமே.. அப்படிலாம் ஒரு மயிரும் இல்ல டி.. எந்த உலகத்துல டி நீ இருக்குற.. மூர்த்தி மாமா கை மட்டும் என்மேல பட்டுச்சுன்னா அவர் கைய நான் வெட்டி போட்ருவேன்..

மலர் அதிர்ச்சியாக மாறி போனாள்.. அழுகை ஆர்ப்பாட்டம் முடிந்து இவ்வளவு நேரம் இருவரும் நிதானமாக பேசி கொண்டிருந்த மலர் மறுபடியும் அழுக ஆரம்பித்தாள்.. "அப்புறம் ஏன் க்கா நீங்க எதுவும் சொல்லல.. அத்தையும் எதுவும் சொல்லல.. கிஷோரும் எதுவும் சொல்லல.. போங்க நீங்க தான் என்னை மோசம் பண்றீங்க" என்றாள்..

Avengers படத்தில் and I................................ am.................................. Iron Man என்று Tony Stark விரலை சுடக்கும் பொழுது எப்படி ரசிகர்கள் வாயை பிளந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்களோ அது போல சௌமியாவின் கண்கள் விரிந்து மலரை ஆச்சரியமாக வியப்பாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.. அவள் மனதில் தோன்றிய கேள்வி "என்ன பெண் இவள்?? எங்கிருந்து வந்தாள்?? பத்து வயதில் கோமாவுக்கு சென்று இப்பொழுது தான் எழுந்து வந்தாளோ?? எதுவுமே புரியாமல் பேசுகிறாள்" என்று சிந்தித்து கொண்டிருக்க மலரின் அழுகை சத்தம் அவளை எழுப்பியது..

மலர்: சொல்லுங்க க்கா நீங்க ஏன் எதுவும் சொல்லல..

"நான்... நான்............... ஏன்" என்ற சௌமியாவுக்கு அதற்கு மேல் வார்த்தைகள் வரவில்லை.. ஏன் பதிலுமே இல்லை.. மலர் கேட்ட கேள்வியையே சௌமியா அவளுக்குள்ளே கேட்டுக்கொண்டாள்.. நான் சொல்லிருக்கணுமே.. இந்த வீட்டு மூத்த மருமகளா நான் சொல்லிருக்கணும்.. நான் அமைதியா இருந்து இந்த சின்ன பிள்ளையை அந்த ரெண்டு காட்டு மிராண்டிகளுக்கும் இரையாக்க பாத்துட்டேனே என்று அவளுக்குள் சொல்லிக் கொண்டாள்..

மலர்: கிஷோரும் ஒன்னும் சொல்லல.. அவன் பக்கத்துலயே உக்காந்து ஆஆஆ ன்னு அப்படி பாத்துட்டு இருந்தான்.. பன்னி..

சௌமியா: இல்ல டி.. இதெல்லாம் உனக்கு பிடிக்கும் ன்னு நினைச்சிட்டு உன்மேல இருக்குற லவ் ல உன்னை எதுவும் சொல்ல முடியாம அமைதியா இருந்தான்.. அதனால தான் ஒரு தடவ கோவப்பட்டு உன்னை உங்க வீட்டுல கூட விட்டுட்டு வந்தான் ல டி.. ஆனா இப்போ அந்த நாய்க்கு வேடிக்கை பாக்க பிடிக்குது போல.. என்ன கருமமோ..

மலர்: ஓ இதுக்கு தான் அவன் என்னை விட்டானா?? அவன் எதுவுமே சொல்லலை க்கா.. எனக்கு எப்படி க்கா தெரியும்.. ஒருவேல நான் மாமாவுக்கும் அத்தானுக்கும் நல்லா கோ ஆப்ரேட் பண்ணல அதனால தான் கோவ படுறான் ன்னு நினச்சேன்.. அதனால தான் நான் திரும்ப வந்ததும் ரொம்ப.. ரொம்ப (தயக்கத்துடன் நிறுத்தினாள்)

சௌமியா: சரி சரி விடு.. ரொம்ப இடம் கொடுத்துட்ட..

மலர்: அப்போ அத்தை ஏன் க்கா எதுவும் சொல்லல..

சௌமியா: அது தான் டி எனக்கும் தெரியல.. ரொம்ப வித்தியாசமா நடந்துக்குறாங்க.. அவங்க மனசுல என்ன ஓடுது ன்னே புரிஞ்சுக்க முடியல..

மலர்: (சின்ன அழுகையுடன்) போங்க நீங்க எல்லாரும் என்னை மோசம் பண்ணிட்டிங்க..

சௌமியா மெதுவாக இரண்டடி நடந்து மலரை மென்மையாக கட்டி அணைத்து ஆதரவாக அவள் பின் தலையை தடவிக் கொடுத்தாள்.. மலரும் கட்டி அணைத்துக் கொண்டாள்..

சௌமியா சற்று விலகி மலரின் முகத்தை தாங்கி பிடிப்பது போல் அவள் இரு கன்னங்களையும் இரு கைகளால் பிடித்து அவள் கண்களில் இருந்து வழிந்த கண்ணீர் காய்ந்து போயிருந்த தடத்தை கட்டை விரலால் துடைத்தாள்.. "நீ ரொம்ப பாவம் டி.. அப்பிராணி பொண்ணு.. என்னை மன்னிச்சுரு.. நான் உன்னை ரொம்ப திட்டிட்டேன்.. உன்கிட்ட இருந்து இந்த வீட்டை காப்பாத்தணும்ன்னு தப்பு கணக்கு போட்டுட்டேன்.. ஆனா இந்த வீட்டு ஆளுங்க கிட்ட இருந்து தான் உன்னை காப்பாத்தணும் டி.. இனிமேல் நான் இருக்கேன் உனக்கு.. அவங்க எப்படி உன்னை தொடறாங்க பாப்போம்"

மலர் ஒரு பொம்மை போல "சரிக்கா" என்று சௌமியா வின் தோளில் சாய்ந்து கொண்டாள்..

சௌமியா: சரி டி போனதெல்லாம் போகட்டும், இனிமேல் அவங்க உன்னை தொட வந்தாலே விரலை உடைச்சு விட்டுரு.. 

மலர்: அக்கா இது தான் க்கா நீங்க எல்லாரும் பண்ற தப்பு.. தொடுற அவங்களை எதுவும் சொல்ல மாட்டீங்க.. ஆனா என்னை தான் குறை சொல்றீங்க. அவனும் அப்படி தான் என்னை அன்னைக்கு வீட்டுல கொண்டு போய் விட்டான்.. நீங்களும் கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி அப்படிதான் திட்றீங்க... அதுவும் இல்லாம இது வரைக்கும் நான் சும்மா இருந்துட்டு இனிமேல் தொட கூடாது ன்னு சொன்னா அவங்க கோவப்பட்டு என்னை வேணாம் ன்னு சொல்லுவாங்க.. நான் மாட்டேன் போங்க க்கா..

"அவங்களை எதுவும் சொல்லாம என்னை மட்டும் சொல்றீங்க" என்ற மலர் வார்த்தைகளில் இருந்த உண்மை சௌமியா வின் வாயை அடைத்தது.. 

மலரின் கன்னத்தில் மென்மையாக முத்தம் இட்டு.. "சரி டி.. இனி நான் பாத்துக்குறேன்" என்றாள்..
Like Reply
Super update nanba
Like Reply
Semma thala. Kalakkal
Like Reply
What a turnaround. Superb narration.
Like Reply
Super update
Like Reply
Female characters are powerful and that makes it more interesting read. Wonderful writing.
Like Reply
Very nice update bro
Like Reply
Sirappana padhivugal. Nandri.
Like Reply
என்ன பண்றது என் லவ்வர் ஆச்சே!! - Ep22

"என்னது இது நான் பாக்குறது கனவா? இல்ல நனவா?" என்று நெஞ்சை பிடித்தபடி சுவரோரத்தில் சாய்ந்தபடி கிஷோர் நின்றிருந்தான்..

சௌமியா: ஏய் எப்போ டா வந்த இங்க..

கிஷோர்: நீங்க என் ஆளுக்கு முத்தம் கொடுத்து கரெக்ட் பண்ண ட்ரை பண்ணும் போது வந்தேன்.. 

சௌமியா: மூடு.. வந்துட்டான் பெரிய இவன் மாதிரி.. டேய் நீ மலரை அவ வீட்டுல கொண்டு போய் விட்டுட்டு வா டா..

கிஷோர்: ஏன் அண்ணி அதுக்குள்ள கூட்டி போக சொல்றீங்க.. அப்பா வேற பைக் எடுத்துட்டு போயிருக்காரு.. அவர் வரட்டும் வந்ததும் கூட்டி போறேன்..

சௌமியா: முதல்ல அவர் வர்றதுக்குள்ள இவள கூட்டி போ டா.. அதுதான் நல்லது.. ஆட்டோ எதுலயாச்சும் கூட்டி போ..

கிஷோர்: இவ ஏரியா வரைக்கும் ஆட்டோ ல போன ஐந்நூறு ரூபா புடிங்கிருவான்.. நான் ஷேர் ஆட்டோ ல கூட்டி போறேன்..

சௌமியா: ம்ம்ம் துரைக்கு தனியா போறதை விட  ஷேர் பண்ணி போறது தான் ரொம்ப பிடிக்குமோ.. எதோ ஒன்னு சீக்கிரம் போ டா..

சௌமியாவின் கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்த மலர் "அக்கா நான் கிளம்புறேன்.. உங்க கூட இன்னும் நிறைய பேச வேண்டி இருக்கு.. நீங்க கிஷோரை கூட்டிட்டு என் வீட்டுக்கு வாங்க க்கா"

எலியும் பூனையாய் இருந்த மலரும் சௌமியாவும் பிரிய மனமில்லாமல் பிரிந்து சென்றனர்.. மலரும் கிஷோரும் வீட்டில் இருந்து நடந்து பிரதான சாலைக்கு வந்து ஷேர் ஆட்டோவிற்கு காத்துக் கொண்டிருக்க.. காலியாக வந்த ஷேர் வந்த ஆட்டோக்களை எல்லாம் தவிர்த்து விட்டு, ஒரு பயணி மட்டுமே இருந்த ஷேர் ஆட்டோவில் மலரை ஏற்றி விட்டு அவள் பின் கிஷோர் ஏறினான்..

எரிய பின்பு தான் ஆட்டோவில் ஏற்கனவே இருந்த பயணியை இருவரும் கவனித்தனர்.. கருத்த இறுகிய உடலுமாய் இஸ்திரி போட்ட விறைப்பான அரை கைச்சட்டை மற்றும் காட்டன் கால்ச்சட்டையுடன் இருந்த அந்த மனிதனை "ஹ்ம்ம்.. மிலிட்டரி ல இருந்து லீவ் க்கு வந்துருப்பாரு போல" என்று கிஷோர் ஊகித்து கொண்டான்..

"என்ன இது மலரை அந்த ஆளு பக்கத்துல உக்கார வச்சுருக்கேன்.. மலரை இந்த பக்கம் வர சொல்லி இடம் மாறிக்கலாமா? வேணாமா?" அந்த "மாறிக்கலாமா? வேணாமா?" என்ற அந்த கேள்வியை தனக்குள் பத்து முறை கேட்டான்.. 

கிஷோரின் தலைக்குள், அவன் மூளைக்கு கீழே ஒரு மெல்லிய நரம்பு அதில், எறும்பின் உருவத்தில் லட்சம் மடங்கு சிறியதாக கிஷோரை போலவே அச்சு அசலாக இரு உருவங்கள் எதிரெதிர் பார்த்து நின்று கொண்டிருந்தது.. ஒரு உருவம் வெள்ளை உடையிலும் மற்றொரு உருவம் கருப்பு உடையிலும் இருந்தது..

அந்த இரு உருவங்களும் மேலே கிஷோரின் மூளையை பார்க்க.. கிஷோரின் மூளை பெரிய அண்டம் போல பிரம்மாண்டமாக  காட்சி அளிக்க, நரம்புகள் ஒவ்வொன்றும் ஒரு கிராமத்தையே விழுங்கி கொள்ளும் ராட்சத குழாய்கள் போல இருந்தது.. அந்த உருவங்கள் இரண்டும் துகள்களிலும் துகள்கள் போல மிக சிறியதாய் இருந்தது..

ஒரு உருவம் பேச ஆரம்பித்தது.. "டேய் வெள்ளை என்னடா இந்த பக்கம்.. எதுக்கு இங்க வந்த"

வெள்ளை: ஏன் கருப்பு என்மேல எப்போ பாத்தாலும் எரிஞ்சு எரிஞ்சு விழுற கொஞ்சம் பாசமா தான் பேசேன்.. கிஷோர் கூப்பிட்ட மாதிரி இருந்துச்சு அதான் வந்தேன்..

கருப்பு: கிஷோரை நான் பாத்துக்குறேன் நீ இப்போ கிளம்பு (என்று சொல்ல மேலே கிஷோர் மறுபடியும் அதே கேள்வியை கேட்டான்)

என்ன நடக்கிறது என்று புரிந்து கொண்ட வெள்ளை, ஒரு வித பதட்டத்துடன் மேலே கிஷோரின் மூளையை பார்த்து "ஹையோ கிஷோர்.. சீக்கிரம் இடம் மாறு" என்றது..

சட்டென வெள்ளையை கருப்பு தன் காலால் எட்டி உதைத்து கீழே தள்ளி விட்டது.. பின்பு மேலே பார்த்து கிஷோரிடம் "வேண்டாம் சும்மா இரு.. அவனும் பாக்க கும்முன்னு இருக்கான்.. உன் ஆளும் பாக்க கும்முன்னு இருக்கு.. உன் ஆளை ஏதாச்சும் செய்றானான்னு பாப்போம்.. நீ முடிஞ்சா மலரை அவன் மேல கொஞ்சம் தள்ளி விட்டு ஃபர்ஸ்ட் கியரை போட்டு விடு.. அடுத்தடுத்த கியரை அவங்க ரெண்டு போடறாங்களா ன்னு பாப்போம்" என்றது..

கீழே விழுந்த வெள்ளை படுத்தபடியே கருப்பின் காலை பிடித்து மன்றாடியது..

வெள்ளை: ப்ளீஸ் வேண்டாம் கருப்பு.. அப்படி பண்ண சொல்லாத.. மலர் எப்போவும் கிஷோருக்கு தான்.. 

கருப்பு: போடா புண்ட.. கிஷோர் மட்டுமே மலரை செய்றதுல என்னடா கிக்கு இருக்கு.. அடுத்தவனை செய்ய வச்சு பாக்குறது தான் செம கிக்கு.. இதெல்லாம் உனக்கு எங்க புரிய போகுது.. 

வெள்ளை: ச்சீய்.. அந்த கருமத்தை நான் புரிஞ்சுக்கவே வேண்டாம்.. (வெள்ளையின் முகத்தில் தவிப்பு தாண்டவமாட, மறுபடியும் மேலே மூளையை பார்த்து) ஹய்யோ கிஷோர் நான் பேசுறது கேக்குதா.. ப்ளீஸ் சீக்கிரம் இடம் மாறு.. 

ஆட்டோவில் கிஷோர் அசையாமல் அப்படியே உட்கார்ந்து இருந்தான்..

வெள்ளை: கிஷோர் கேக்குதா!! ஹய்யோ கிஷோர் என்னாச்சு உனக்கு.. ஏன் இப்போ கொஞ்ச நாளாவே நான் என்ன சொன்னாலும் உனக்கு கேக்க மாட்டிங்குது.. (வெள்ளை அழுக ஆரம்பித்தது) உன் நல்லதுக்கு தான் டா சொல்றேன்.. ப்ளீஸ் டா கிஷோர் இடம் மாறு.. கிஷோர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்............ (பெரியதாக கத்தி கண்ணீரை குடம் குடமாக இறைத்தது)

கிஷோருக்கு திடீரென நெஞ்சு சுர்ரென்று இருந்தது.. ஹய்யோ நான் ஏன் இப்படி ஆகுறேன்.. ச்சா நான் மலரை எவ்ளோ லவ் பண்றேன், ஆனா நானே இப்படி நினைக்குறேனே.. தப்பு.. ரொம்ப தப்பு என்று நினைத்தான்..

(வெள்ளை மிகுந்த சந்தோஷத்தில்) "கிஷோர் நான் சொன்னது கேட்ருச்சா!! ஆமா கிஷோர்!! சீக்" என்று வெள்ளை சொல்ல வந்த வார்த்தைகள் முழுமையாய் முடியும் முன்னரே வெள்ளை மயங்கி தரையில் விழுந்தது.. வெள்ளையின் தலையில் கருப்பின் கால் இருந்தது..

கருப்பு: என்ன டா சோழ முத்தா!!!!!!    காது ரெண்டும் கொய்ய்ய்ய்ய்....... ங்கிதா!! ஏன் னா மிதிச்ச மிதி அப்படி..
ஓத்தா!! உன்ன பாவம் பாத்து விட்டுட்டே இருந்தா எனக்கு ரொம்ப இடைஞ்சல் கொடுக்குற.. வாழ்க்கை ல ஒண்ணுமே என்ஜாய் பண்ண விட மாட்டிங்குற.. அதான் வுட்டேன் தலைலயே ஒன்னு.. மிதிச்ச மிதில இன்னும் கொஞ்ச நாள் ஏந்திக்கவே கூடாது.. அதுக்குள்ள நான் எப்படியாச்சும் மலரை இன்னொருத்தன் கிட்ட ஓலு வாங்க வச்சுருவேன்.. நீ எந்திச்சு அதை பாத்துட்டு செத்து போயிரு..

வெள்ளை அரைகுறை மயக்கத்துடன் பாவமாக படுத்து கிடக்க, எதோ ஒன்றை கருப்பு இடைவிடாமல் மேலே கிஷோரின் மூளையை பார்த்து கத்துவது வெள்ளையில் காதில் கேட்டது.. ஆனால் பாதி மயக்கத்தில் இருந்த வெள்ளையால் அதை புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை.. 

படுத்து கிடந்த வெள்ளை மிகுந்த சிரமத்துடன் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நகர்ந்து ஒரு பக்கம் திரும்பியது.. அங்கு இரு நிலவு ஒட்டி இருந்ததை போல கிஷோரின் கண்கள் இருந்தது.. வெள்ளை அந்த கிஷோரின் கண்களை பார்த்தது.. உள்ளிருந்து கிஷோர் கண்கள் வழியாக வெளியுலகத்தை வெள்ளை பார்த்து கொண்டிருக்க.. அதில் மலர் அம்சமாக தெரிந்தாள்.. அடுத்து எது நடக்க கூடாது என்று வெள்ளை நினைத்ததோ அது நடந்தது..

எப்படி நடந்தது என்று வெள்ளையால் முழுதாக தெரிந்து கொள்ள முடியவில்லை.. ஆனால் வெள்ளை பார்த்த வரையில் ஒன்று புரிந்தது.. மலரின் தோளில் ஒருவருடைய தோள் வேகமாக மோதி தள்ளியது.. அதனால் தள்ளப்பட்ட மலர் அந்த பக்கம் இருந்த ஆடவனின் மேல் மோதி சாய்ந்தாள்..

வெள்ளை மிகுந்த வருத்தத்துடன் "சாரி கிஷோர்.. I failed you" என்று கண்களை மூடிக் கொண்டது..
[+] 5 users Like manaividhasan's post
Like Reply
This is real fantasy.great update.
Like Reply
Wow beautiful narration
Like Reply
Nalla periya attagasamana updates.
Like Reply




Users browsing this thread: 5 Guest(s)