Adultery నిర్మలమ్మ కాపురము

[qisraju]

నిర్మలమ్మ ప్రభుత్వ బడి లొ ఉపధ్యాయురాలు. వయసు 55. ఇద్దరు పిల్లలు. చిన్న వయసు లొనె ఉద్యొగము వచిన్ది .ఇప్పటికి 35 ఎల్లు పని చెసి ఉన్ది.చామన చాయ శరీరము. కొంచము పొట్ట ఉంటుమ్ది. జాకెట్ లు చాల బిర్రుగ వెస్తున్ది. ఇంకో 5 ఎల్లలో రిటైర్ అవుతున్ది. ఆమె పని చెసె బడి పక్కనె సుబరెడ్డి ఇల్లు.

సుబ్బారెడ్డి వాళ్ల చిన్న అబ్బాయి 4 వ క్లాసు.కాని సుబ్బా రెడ్డి కి చదువు లెదు. మనిషి మంచివాడె కని..కుల పిఛ్హి బాగా ఎకువ. రోజు నిర్మలమ్మ ని చూసి కసి ఎక్కిపొయెవడు. నిర్మలమ్మ బడి కి వచెతటపుడు ఎదురు చుసెవాడు. కారణము.. ఆమె బిర్రు జాకెట్ బాగా చెమట పట్టి ఉండెది.ఆమె వయసు కన్నా అతనిది 20 ఎల్లు తక్కువ. కాని చామన చాయ లొ ఉన్న అమె ని చూసి తట్టుకోలేక పొయెవడు. అతను అడిగితె ఆమె ఈజి గ వప్పుకున్తటున్ది అని అతని నమ్మకము. ఎండుకన్టె ఆ ఊరి లో ఆయన పెద్ద రైతు. ఊరి లొ బాగ పలుకుబడి ఉన్నవాడు. నిర్మలమ్మ ఎపుడు చాల సీరియస్ గ ఉంటున్ది. ఎవరిని లెక్క చెయ్యదు. అన్దరు అమెకి బాగా పొగరు అనుకుంటారు. దానికి తోడు అమె కల్లద్ద్దాలు పెట్టుకోవడము వల్ల ఇంకా పొగరుగ కనిపిస్తూ ఉంటున్ది. యెపుదు కాటన్ చీరలు కడుతున్ది. జాకెట్ మాత్రము పల్చ్గగా ఉంటాయి. 55 లో కూడా బ్రా వెస్తున్ది. అన్దువల్ల జాకెట్ బాగా తడిచి , బ్రా దగర పొడి గ ఉండీ కొంచము కసి గనె అనిపిస్తుంది.

ఎవరితొ మాట్లాడకుండా ఉండడము వల్ల అమె నెచర్ యెవరికి అర్దము అయ్యెది కాదు. ఒక రొజు మిట్ట మధ్యాహ్నం వెళ పిల్లలు అన్దరు భొజనానికి ఇల్లకు వెల్లారు. ఇదె సమయము అనుకున్న సుబ్బరెడ్ద్ది బడి దగరకు బయలు దెరాడు. ఆ సమయములొ నిర్మలమ్మ కుడ భొజనము చెసి ఈజి చెయిరు లొ పదుకొని పెపర్ చూస్తు ఉన్ది. బయట పని వాడు పడుకొని ఉన్నాడు. సుబ్బరెడ్డి గెటు తీసుకొని లొపలికి వస్తున్దగా పని మనిషి శ్రీను మెలుకున్నాడు. సుబ్బరెడ్డ్య్ కని చూసి వెంటనె లెచి "అయ్యగారు.." అంటు ఎదురు వెల్లడు. "ఎరా...సీనుగ...ఎమి చెస్తున్నవు...ఎలా ఉన్ది బడి" అంటూ అక్కడ ఉన్న "ఎరా...సీనుగ...ఎమి చెస్తున్నవు...ఎలా ఉన్ది బడి" అంటూ అక్కడ ఉన్న తోట ను పరిసీలించాడు. కాని అతని చూపు అన్తా కిటికి లొపలె ఉన్ది. సీను అది గమనించి చిన్నగ నవ్వుకున్నడు. అది గమనించినసుబ్బరెడ్ది " ఎంట్రా...నవ్వుతున్నవ్" అని అడిగాడు. వాడు వెంటనె సర్దుకొని పల్లు ఇకిలిస్తూ టీచర్ గారి కోసము వఛారా అయ్యగారు" అని మళ్లి వెకిలిగ నవ్వాడు.దానికి సుబ్బరెడ్డి "టీచరా....ఎవరికి రా...నీకా....నా కొడకా....లొపల అది ఎమి చుస్తున్దొ చుసిరా" అని గదిమడు. దానికి వాడు భయపడి" ఈ టైము లొ లొపలికి పొతె నన్ను తిడుతున్ది అయ్య" అని ఎడుపు మొహము పెట్తాడు.



"అది ఒక టీచరు...నిన్ను తిట్తదము...లంజా కొడక...ఇద్దరు నాటకాలు దెంగుతున్నరా....ఎవరితొ మాట్లాడుతున్నవో తెలుస్తున్దా" అని పెద్దగ అరిచడు. అదె టైము లొ టైలరు బాషా బడి దగరకి వచాదు. బాషా చెతిలొ పాకెట్ ఉన్ది. బాషా సుబ్బ రెడ్ది ని చూసి "నమస్కారము అయ్య" అన్నాడు. "ఎంటి..ఇలా వచావు...ఏంటి ఆ పాకెట్" అని అదిగాడు. "టీచరమ్మ జాకెట్ కుట్టి తెచాను అయ్యా" అని అనగా...దానికి సుబ్బరెడ్ది "అమె నిద్ర పొతున్ది...నెను ఇస్తాలె..ఇవ్వు" అని తెసుకొన్నాడు. బాషా సరె అని వెలిపొయడు. వెంటనె సుబ్బరెడ్ది సీను కి ఆ పకెట్ ఇచి "రెయ్..దాట్లొ ఎమున్దొ చుడరా...."అన్నడు. సీను భయపదుతునె పాకెట్ తెరిచాడు. అన్దులొ ఒక ఎర్ర జాకెట్ కొత్తది,ఇంకొ పసుపు జకెట్ పాతది ఉన్నయి. ఆ పసుపు జాకెట్ పట్టు చీర లో నిది. అన్దువల్ల వాష్ లెదు. వెసుకొని విప్పడమ్ వల్ల చెతుల దగర నలిగి పొయి ఉన్ది. చంక భాగము లొ అన్తకుమున్దు వెసుకున్నపుడు పట్టిన చెమట మరకలు లైట్ గ కనిపిస్తూ ఉన్నయి. అది చూసి సీను సిగ్గు పడ్డాడు. "రెయ్..అవి నాకు ఇచి ..బయటకి వెల్లి తాగడనికి నీళ్లు తెసుకురా" అని చెప్పడు సుబ్బరెడ్డి. సీను ఇచి బయటకి వెళాడు. వెంటనె సుబ్బరెడ్డి అ పసుపు జాకెట్ ని ముక్కు దగ్గర పెట్టుకొని వాసన చూసడు. కొంచము చెమట వాసన...కొంచము సెంట్ వాసన కలిపి పెట్టుకొని వాసన చూసడు. కొంచము చెమట వాసన...కొంచము సెంట్ వాసన కలిపివచ్చింది . "దీనికి 55 ఎల్లు వచినా....చెమట వాసనలో పొగరు..పవరు తగ్గలెదు..."అని పంచె లొ లెచిన గునపాన్ని చెతొ సర్దుకునె సమయమ్ లొ సీను నీళ్ళు తీసుకొని వచాడు. వెంటనే సర్దుకొని" రెయ్..ఇదిగొ...దాని జాకెట్ దానికి ఇచెసెయ్...నెను వచాను అని దన్నితొ చెప్పమాఅకు" అని బయటికి వెళ్ళబోగా "శ్రీనూ..." అని లొపలి నుండీ నిర్మలమ్మ పిలిచిన్ది. సీను వెంటనె జాకెట్లు తెసుకొని పరిగెతుతు లొపలికి వెల్లడు.

[qisraju]

"టీచర్...బాషా జాకెట్లు ఇఛ్చి వెల్లాడు" అని కవరు ఇచాడు. ఆమె ఆ పాకెట్ అప్పటికె తెరిచి ఉండడము చూసి.."సీనూ...ఇచినపుడు ఇలాగె ఉన్దా అని అడిగిన్ది అనుమానం గా.దానికి వాడు అవును టీచరమా అన్నాడు. "సరె..నువ్వు కాసెపు బయట ఉండు...ఎవరనా వస్తె అకడె ఉండమను"అని చెప్పి ఆ పాకెట్ తీసుకొని పక్కనె ఉన్న స్టొర్ రూము లొకి వెల్లి గడి పెట్టుకున్ది.కొంచము సెపటికి బయటకి వచి"రెయ్ సీను...ఒకసరి బాషా ను పిలువు" అని చెప్పగనె వాడు వెల్లి బాషా ను పిలిచి వచాడు. బాషా రాగానె "ఎంటి బాషా...ఎన్ని సార్లు చెపిన ఎదొ ఒకటి చెడగొడతవు" అన్ది విసుగ్గా. ఎమయిన్ది టీచర్ అన్నడు బాషా అనుమానము గా. "ఈ జాకెట్ కి లైనింగు వెయొద్దని చెప్పాను కదా....వెసావు" అన్నది కొపమ్ గ.."టీచర్.ఽఅ గుడ్డ చాలా పల్చగా ఉన్ది.అన్దుకె వెసాను" అన్నాడు. "వెసుకునెది నెను కదా బాషా" అని అనడము తొ ఇంక ఎమి అనలెక బాషా ఆ జాకెట్ తీసుకొని విసుగ్గా బయటకి వచ్చి సైకిల్ తీసాడు. బడి లొ నుండీ బయతకి రాగనె అకడె గెదె లకి గడ్డి వెస్తున్న సుబ్బరెడ్డ్య్ చూసి "ఎన్ది బాషా..మల్లి వచావు" అనడము తొ , దానికి బాషా "ఎమి చెప్పమంటరు ..చెప్పమంటారు రెడ్డి గారు..టీచరమ్మకి వయసు పెరిగిన సోకు తగ్గలెదు" అన్నాడు వెటకారము గ నవ్వుతూ. టీచరమ్మ అన్న మాట వినగనె సుబ్బరెడ్డి వల్లు మల్లి వెడెక్కిన్ది. వెంటనె" లొపలికి పోదము ర..కొంచము యెండ తగ్గినాక పొదువు గాని" అంటు ఇద్దరు లొపలికి వెల్లారు. సుబ్బరెడ్డి ఈజి చెయిరు లొ కూర్చుని బాషా కి కుర్చి ఇచాడు. పక్కనె మంచమ్ మీద ఉన్న చుట్ట తీసుకొని అంట్ంచుకొని గ ట్టిగ ఒక దమ్ము లాగి వదిలి " ఎన్ది...సొకు.గీకు అంటున్నావు...ఎన్ది సంగతి" అనాడు చిన్నగా నవ్వుతూ. వెంటనె బాషా కుర్చి దగరకి లాక్కున్నడు. సుబ్బరెడ్డి కి దగ్గరగా వచి చిన్నగా " దీనికి పెళ్లి అయిన కొడుకు ఉన్నాడు" కాని వంటి మీద మోజు తగ్గలెదు...లెకపొతె చూడండి బాబు...ఈ జాకెట్ కి లైనింగు లెకపొతె ..సంసారము చెసె ఆడది యెవరు అయిన తొడుగుతారా" అన్నాడు జాకెట్ బయటకి తీస్థూ. నిజము గనె అది చాల పల్చగా ఉంది. సుబ్బరెడ్డి ఆ జాకెట్ అందుకొని దాన్ని పరిసీలిస్తు "అమెకి పెళ్ల్లి అయిన కొడుకు ఉన్నాడా" అని ఆరా తీశాడు.
అవును బాబు..రెండు నెలలు అయ్ంది..పది ఊర్లు వెతికి మరీ తెచుకున్ది కొడలు పిల్లని..అది కుడా ఈమెకి తోడు పొయిన పిల్ల.వంటి నిండా విరుపె దానికి..అమె జాకెట్లు కుడా నెను కుడతా...టీచర్ దగర ఉండి మరీ కొడలి కొలతలు తీపిస్తుంది..."అని చెప్పడంతో రెడ్డి ఆశ్చర్యపొయాడు. "ఎటి...నువ్వు చెప్పెది..నిజమా...నమ్మమంటావా.."అనాడు అనుమానము గ. అత్త కోడల్లు బాగనె బరి తెగించారు అంటావ్" అన్నడు కామము నిందిన కళ్లతో.


"సరె బాబు...నెను వెల్లాలి" అని బాషా బయలుదెరాడు. "అబ్బో...ఎంటో...రెడ్ది గారి గాలి పంతులమ్మ మీదకి మల్లిన్దె" అన్న పిలుపు విని నవ్వుతు వెనక్కి తిరిగాడు రెడ్ద్ది. అయన భార్య కొటిరత్నం వాకిట్లొ నిలబడి ఉంది. ఆ ఇంట్లో సుబ్బరెడ్ది ఆయన భార్య కొటిరత్నం ఉంటారు. వాళ్ల పిల్లలకి పెళ్లిల్లు అయిపొయి కాపురాలకి వెల్లిపొయారు. రెడ్ది కొరుకున్న ఆడదాన్ని ఆయన పక్కలొ పదుకునెదాక కొటిరత్నం కి నిద్ర పట్తదు. మొగుడి మీద అమెకి అంత ప్రెమ. "ఎర్ర తొలు మీద మొహం మొత్తిందా అయ్యగారికి....చివరికి కులం ని కూడ కాదని దాబని మీదకి పొయావా" అంది ఉడికిస్తూ. నిజం చెప్పాలంటె కొటిరత్నం కి కులం పట్టింపు బాగఅ ఎక్కువ. "ఇదొక్కసారెనె..మళ్లి వాల్ల జొలికి పోను...దాని రంగు...నడక...పొగరు.ఽన్నితినకన్నా దాని వయసు నాకు నిద్ర రాకుండా చెస్తున్నాయి"అనాడు తల దించుకొని.
మొగుడు అలా ఆశగా అడిగెసరికి కొటిరత్నం కి పాపం అనిపించింది. "సరె అబ్బా..అయినా నువ్వు కొరుకుంటె అది రాకుండా ఉంటదా.. పరిగెత్తుతూ వచి నీ పక్కలొ పడుకొదా" అంది రెచగొడుతు మొగుదిని. "ఒసె నీ యమ్మా..అది అట్టా అనిపించడం లెదు. దానికి వల్లు అంత కొవ్వు…దాని పక్కలొకి తెచుకొవాలంటె నువ్వు రంగం లొకి దిగాల్సిన్దె" అనాడు కసి గ. మొగుడు అలా మెచుకునెసరికి కొటిరత్నం ఆనందనికి హద్దులు లెవు. "నాలుగు రొజుల్లొ నీ పక్కలొ పండెసె పూచి నాది" అని భరొసా ఇచింది. సుబ్బరెడ్డి లుంగి లొ గునపం నిక్కబొడుచుకుంది.

[qisraju]

"టీచరమ్మా....ఎలా ఉన్నవు" అంటు బడి లొపలకి వచింది కొటిరత్నం. నిర్మలమ్మ ఆశ్చర్యపొయింది. ఎందుకంటె ఇన్ని రొజుల్లొఆమె ఎపుడు తనని పలకరించలెదు. ఒకటి రెండు సార్లు పిలిచినా "ఎయ్..నిర్మలా" అని లెక్కలెకుండా పిలిచింది.నిజానికి కొటిరత్నం కి వయసు కూడా తక్కువె. ఆమెకి నిర్మల అంటె చాల కొపం మరియు తక్కువ చూపు. కాని ఇపుడు మొగుడి కొరిక తీర్చడనికి తప్పలెదు. "చెప్పండి అమ్మా...నెను బాగనె ఉన్నా..మీరు వస్తారని అనుకొలెదు అస్సలు"అంటు లెచి నిలబడంది నిర్మలమ్మ.

"ఎమి చెయ్యమంటవు టీచరమ్మ...పొలం పనితొ సరిపొతుంది... మిగత టైములొ వద్దమంటె బర్రె గొడ్లతొ సరిపొయిద్ది" అంటు కుర్చి లొ కుర్చుంది. నిర్మలమ్మ నిలబడె ఉంది. "కుర్చొ.నువ్వు కుడా" అని పక్కన ఉన్న బల్ల చూపించింది.
నిర్మలమ్మ బల్ల మీద కుర్చుంది. మధ్యాన్నం అవడం వల్ల పిల్లలు భొజనానికి వెల్లిపొయారు. "నువ్వు అయినా అపుడపుడు అటు రావచుగా.."అంది రాగాలు తీస్థూ. "బడి పనితొనె సరిపొతుందమ్మా"అంది నిర్మలమ్మ నవ్వుతు.
ఆ సమయములో కొటిరత్నం నిర్మలమ్మ బాడి ని పరిసీలించసాగింది. ఇన్ని రొజులు నిర్మలమ్మ ని ఒక మనిషిగ కూడా అమె చూడలెదు. మొదటిసారి మొగుడి కొసం తగ్గింది. నిరమలమ్మ అ రొజు తెల్ల రంగు కాటన్ చీర కట్తుకొని పఛ్హ రంగు జాకెట్ వెసింది. పల్చటి జాకెట్ లొ నుండి నల్ల రంగు బ్రా కనిపిస్థూ ఉంది. కలరు తక్కువ అయినా..మొహము లో మగవాళ్లకి..అన్దులొనుసుబ్బరెడ్ది అంటి కసి గాల్లకి కైపు తెప్పించగల కళ ఉంది. "కొంచము నీళ్ళు ఇస్తావా..." అని అడగగానె గ్లాసు కడగడానికి వంగింది నిర్మల. కొటిరత్నం కి కావలసింది కుడా అదె. నిజానికి అమెకి దాహం లెకపొయిన అడిగింది. నిర్మలమ్మ సీటు చూడదానికి. సీటు చాలా పెద్దగా ఉంది. ఇది చూసె పడిపొయి ఉంటాడు నా మొగుడు అనుకుంది మనసులొ. పవిట ఒక్క పొర వెయడం వల్ల నిర్మలమ్మ స్థనాల షెపు బాగ అర్దం అవుతో ఉంది.
పెద్ద బతాకాయల సైజు లొ ఉండి కొంచము కిందకి జారి ఉనాయి. బ్రా సహకారం తొ లెచి ఉన్నాయి. బ్రా వెయకపొవదడం వల్ల కొతిరథన్మ్ స్థ్ననాలు నిర్మలమ్మ కన్నా ఇంకా జారి ఉన్నాయి. నిర్మలమ్మ కి రెండు చంకల దగ్గర బాగా చెమట పట్టి ఉంది. పల్చటి జాకెట్, బయటకి కనిపిస్తున్న బ్రా,కాటన్ చీర...కళ్ళద్దాలు,చంకలొ చెమట....ఒక మగవాడికి ఇంతకన్న రెచ గొట్టడానికి ఇంక ఎమి కావలి అనుకుంది మనసులొ. "ఓ నిర్మలమ్మొ...ముగ్గురు వాడినా...ఇంకా...పవరు పొలెదులా ఉంది వాటికి.."అంది అదో రకంగ నవ్వుతూ. నిర్మలమ్మ కి అర్ఢం కాక "వెటి గురించి అమ్మ మీరు చెప్పెది"అంటు చుట్టు వెతుకుతూ ఉంది. "హా..హా...పిచి నిర్మలా....నెను చెప్పెది నీ గుండెల మీద ఉన్న తిరపతి లడ్లు గురించి" అంది పెదగా నవ్వుతూ.నిర్మల అసలు ఓహించలెదు. షాక్ కొట్తిన దానిల అలగె ఉంది పొయింది. ఆ రైక చూడు...తడిచి పొయి...పిగిలెలా ఉంది" ఆ మాటలకి ఈ లోకంలొకి వచింది నిర్మల. ఎమి అనాలొ అర్ధం కాక సిగ్గు పడి పవిట తీసి చుటు కప్పుకుంది. ఇంక అమె ఎదురుగ కూర్చొలెక వచి అమె పక్కన కూర్చుంది తల దిన్ంచుకొని. "నువ్వు సిగ్గు పడడానికి నెను సుబ్బారెడ్ది కి కాదు పంతులమ్మ... కొటిరత్నం ని"అని మళ్ల్లి పెద్దగా నవ్వింది. అమె అనె మాటలకి ఎం మాట్లాదలొఅర్డం కావడం లెదు నిర్మలకి. కాని ఒక పెద్దింటావిడ వచినపుడు ఇల సైలెంట్ గ ఉండటం పద్దతి కాదు అనుకొని అందుకలొను పల్లెటూరి వాల్లకి ఇవన్ని మాములె అని సర్ది చెప్పుకుంది. కొటిరత్నం అన్న మాటల్లొ "ముగ్గురు" అన్న పదం నిర్మలమ్మకి అర్దం కలెదు. ధైర్యం చెసి "ముగ్గురు ఎవరమ్మా" అని అడిగింది. దానికి కొటిరత్నం కొంచం ముందుకు జరిగి "ఎవరు అంటావెంటి..మీ ఆయన..మీ ఇద్దరు పిల్లలూ.. కాదా"అంటు నిర్మలమ్మ భుజం మెద తట్టింది. నిర్మాల కి ఇది అంతా చాల కొత్తగా..సరదాగ ఉంది.
అమెతొ కొంచం చనువు కుడా రావడంతొ నిర్మల కి కొంచం గర్వం గా అనిపించింది. "సరె నిర్మల...నెను బయలుదెరుతున్నా..పని ఉంది..ఱెపు పొలం పని లెదు.. ఇంటి దగ్గరె ఉంటా...మద్యానం అన్నానికి రా" అని పిలిచింది. అది కలనొమ,నిజమో అర్దం కాలెదు నిర్మలకి. అమె వచి మరీ వాళ్ళ ఇంటికి పిలవడం కల లాగా ఉంది. ఎందుకంటే అమె గురించి ఊర్లొ అందరు భయపడతారు. అమెకి చాల పొలం ఉంది అని...ఎవరిని అయిన కొట్టి మాట్లాడుతుంది అని పేరు. కాబటి ఈ చాన్సు వదులుకొకూడదు అనుకుంది అమె ఎందుకు పిలిచిందొ తెలియక.

[qisraju]

మరుసటి రోజు లంచ్ తెచుకోకుండా వచింది. లేత పసుపు రంగు చీర కి పింక్ రంగు జాకెట్ వెసింది. నల్లటి వంటి మీద పింక్ జాకెట్ చాలా గమ్మత్తుగా ఉంది. ఉదయం బడి కి వచిన దగరనుండి వాళ్ల ఇంటి వైపు చూస్తునె ఉంది . కాని ఎవరు కనిపించడం లేదు. వీళ్ల్లని నమ్మి లంచ్ కుడా తెచుకొలెదు. అనుకుంటు ఉండగా ..."నిర్మలా....ఓ..నిర్మలా" అన్న పిలుపు వినబడి బయటకి స్పీడ్ గా వచింది. గోడ అవతలి వైపు నుండి పిలుస్తూ రమ్మని చెయ్యి ఓపింది.
నిర్మలమ్మ సంతోషానికి హద్దులు లేవు. ఎందుకంటే రేపటి నుండి గొప్పగా చెపుకొవచు కదా అని. బడి ఒక గంట ముందుగనే వదిలి,సీను ని చుసుకోమని చెప్పి వాల్ల ఇంటి వైపు వెళ్లింది. ఆమె రావడం దూరం నుండి గమనించిన కోటిరత్నం మొగుడితో "చూసావా బావా...ఎలా తిప్పుకుంటు వస్తుందో....దాని మదం అణగాలి ఈ రొజు" అని "రా నిర్మలా...నీకొసమే ఎదురు చూస్తున్నాము" అని ఎదురు వచి బొట్టు పెట్టబొయింది. దానికి నిర్మలమ్మ "మెము బొట్టు పెట్టుకొము కదమ్మా" అంది నవ్వు తూ. కాని సుబ్బారెడ్ది కి అమెని బొట్టులొ చూడాలని ఇష్తం. వెంటనె కొటిరత్నం చొరవగా"ఈ ఒక్క రోజు కి ఎమీ కాదులే..మీ దేవుడు ఎమి అనడులే' అంటూ నుదుటిన ఎర్ర బొట్టు పెట్టింది. ఆ ద్రుశ్యాన్ని కిటికి లో నుండి చూసిన రెడ్డి కి జివ్వుమంది. లోపలికి వచాక ఒక ప్లెట్ లొ పూలు,గాజులు,చీర,కుట్టిన జాకెట్ పెట్టి "రావమ్మా...నిర్మలమ్మా..రావమ్మా..."అంటు నవ్వుతు చేతికి ఇచింది. "ఇవన్ని ఎందుకమ్మా....వద్దు...ఎమి అనుకోవద్దు" అని అక్కడ పెట్టబోగా కోటిరత్నం వెంటనే అవి నువ్వు తీసుకోకపొతే నా మీద ఒట్టు... ఎందుకంటే రెడ్ది గారు దగ్గర ఉండి మరీ ఆ బాషా తో కుట్టించాడు" అని చెప్పింది కొంచం కోపం గా.
తన జాకెట్ వేరే మగవాడు అలా కుట్టించడం నిర్మలమ్మ కి ఇబ్బంది గ అనిపించింది. కాని అమె గొంతులో భావం అర్దం అయి తీసుకుంది.






"మా దగ్గర మొహమాటం ఎందుకు నిర్మలా...సొంత వాళ్ల దగ్గరలా ఉండు" అంటూ సుబ్బారెడ్ద్ది బెడ్ రూము లో నుండి బయటకి వచాడు. తల స్నానం చేసినట్టు ఉనాడు. బనియను మీద ఉన్నాడు. తనకన్నా చిన్నవాడు తనని టీచర్ అనె గవురవం లెకుండా అలా పిలవడం చాలా చిన్న తనం గ అని పించింది నిర్మలకు. తరాలు మారినా మనుషులు మారరు అని బాధ ని అణుచుకుంది. ఆమె తల దించుకొని ఉండడంతో నీకోసం పట్నం పొయి సన్నటి జాకెట్ గుడ్ద తెచి కుట్తించాను...సాదా వి నీకు నచ్చవని కోటిరత్నం చెప్పింది" అన్నాడు గొప్పగా. ఈ మాట విని వంట గదిలో నుండి హడావిడి గా బయటకి వచ్చి " నాకు అలాంటి జాకెట్టు కుట్టించరా మగడా అంటే... ఊర్లో వాళ్లు అందరు నీయి చూడాలా అని తిట్తాడు. నీకు అనేసరికి పట్నం పోయి తెచి...దగ్గర ఉండి మరీ కుట్టించాడు...ఎంతయినా మగ బుద్డి మగ బుద్డే నిర్మలా..."అంది మొగుది తలలొ వేళ్లు పెట్టి నిమురుతూ. సుబ్బారెడ్డి గర్వం గా పక్కనే షెల్ఫు లో ఉన్న చుట్ట తీసి వెలిగించాడు గర్వమ్ గా. ఆ వాసన కి నిర్మల కి కడుపులో తిప్పినట్టు అనిపించి, చీర కొంగు తీసి ముక్కు కి అడ్డం పెటుకుంది. ఆమె అలా చెయ్యడం కొటిరత్నం కి నచలెదు. మొగుడి చెవిలో "చూసావా...లంజదాని కొవ్వు..... వీటికి అన్ని ఉంటే భూమి మీద నిలబడవు..." అని చెప్పి కోపాని అణుచుకోని బలవంతం గా నవ్వు మొహం పెట్టి "ఏంటి నిర్మలా..మీ వాళ్లు " అని సర్దుకొని "మీ ఇంట్లో వాళ్లు సుట్ట తాగరా" అని...."మనం వంట గదిలోకి పోదాం.రా" అని లోపలికి తీసుకెళ్లింది. లోపలికి వెళ్లాక “చీర కట్టుకో…అన్నం తిందుగాని"అంది కోటిరత్నం లాలనగా. దానికి నిర్మల "అమ్మో...ఇప్పుడా....ఎమి అనుకొవద్దు...రెపే కట్టుకొని నీకు చూపిస్తా.." అంది బతిమాలినట్టుగా. "అది కాదు నిర్మలా...నిన్నటి నుండి మ మావ...నీకు ఈ చీర చాలా బాగుంటది....పంతులమ్మ కి ఈ రంగు బలే ఉంటది" అని తెగ చెప్పాడు. దగ్గర ఉండి మరీ కుట్టించాడు కదా..అయన కూడా చూస్తాడు అని" అంది కొంచం బతిమాలినట్టుగా... కోటిరత్నం అంత మనిషి తనను అలా బతిమాలుతుంటే నిర్మలమ్మ మనసు గర్వం తో పొంగిపోఇంది. ఇంతకన్నా బెట్టు చెస్తె ఆ మర్యాద పోతుంది అనుకొని" సరె..నీకోసం.. బాత్రూం ఎక్కడ"అంది చీర అందుకుంటూ. ఇక్కడె మార్చుకో....నేను బయట ఉంటా..."అని బయటకి వెళ్లి తలుపు వేసింది. అక్కడ నిర్మలకి కొంచం ఇబ్బందిగా ఉంది. చిన్న గది. పైగా ఉక్కగా ఉంది. తప్పదు అనుకోని చీర విప్పి పక్కన పెట్టింది. జాకెట్ హుక్స్ తీసి విప్పబోగా అప్పటికే చెమటకి ముప్పవు వంతు తదిచి ఉన్న తడిచి ఉన్న జాకెట్ చేతులకి అంటుకు పోయి...ఎంత లాగినా రాఏదు. ఇంక తప్పదు అనుకొని "ఒకసారి లోపలికి వస్తారా" అని పిలిచింది చిన్నగా. ఎంది పిలిచావు.. అంటూ లోపలికి వచింది. అప్పటికె జాకెట్ హుక్స్ తీసి చేతులదాకా విప్పుకొని ఉంది. చేతుల దగ్గర తట్టుకొని ఆగి ఉంది. అటు వైపు తిరిగి ఉండడంతో వీపు పలకలు తేలి ఉంది. చామనచాయ వీపు మీద ఎర్ర రంగు బ్రా రెచ్ఛగొట్టేలా ఉంది. దీన్ని ఇలా చూస్తే మావ తట్టుకోగలడా అనుకుంటూ ముందుకు వచ్చి "ఎందుకమ్మా ఇంత బిర్రు రైకలు....పట్టుకుంటేనే పిగిలిపొయేల ఉంది చూడు అంటూ చేతులు తప్పించింది. బాగ చెమట పట్టి ఉన్న జాకెట్ ని చూసి "దీన్ని కాసెపు బయత ఆరేస్తా ఉండు" అని నిర్మల ఎదో చెప్పబోయిన వినిపించుకోకుండా బయటకి వెల్లి గడి పెట్టింది. కొటిరత్నం నేరుగా సుబ్బరెడ్డి దగరకు వెళ్లి "మావా...కళ్ళు మూసుకో...నీకు ఒకటిస్తా" అంది చేతులు వెనక పెట్టుకొని "అబ్బ..నీ యమ్మ...చెప్పవే....దాన్ని పక్కలో పడదెంగమంటే.. అది చెయ్యకుండా "అని కళ్లు మూసుకున్నాడు. మొహం మీద ఎదో తడి గుడ్డ పెట్టినట్టు చల్లగా తగిలింది. చెమట వాసన మరియు సెంటు కలిసిన కమ్మని వాసన. ఆ వాసన ఎక్కడో చుసినట్టు అనిపించింది సుబ్బరెడ్డి కి. వెంటనె కాలేజ్ లో నిర్మలమ్మ ఆది జాకెట్ వాసన గుర్తు వచింది. చప్పున కళ్ళు తెరిచి చూడగా అది ఇందకటిదాకా నిర్మలమ్మ వంటిమేద ఉన్న పింక్ జాకెట్. దాన్ని ఆత్రుతగా లాక్కోబోయాడు. కాని కొటిరత్నం ఇవ్వకుండా దూరం గ పెట్టి "ఎల ఉంది మావా....పెనం మీద పెసరట్టు...నిర్మలమ్మ విప్పిన వెడి వెడి జాకెట్టు" అంది రెచగొడుతూ. అప్పటికే కసి ఎక్కివున్న రెడ్డి అమె చెతిలో నుండి బలవంతంగా లాక్కుని జాకెట్ చంకల దగ్గర ఉన్న చెమట ని పెదాల మద్య పెట్టుకొని ఆబగా పీల్చాడు. దానికి ఉన్న చెమట వేడెక్కి ఉన్న రెడ్డి గొంతులొకి జాతరిపొయింది. అది చూసిన కొటిరత్నం కొంచం అసూయ తో జాకెట్ లాక్కుని "మరీ కరువు పట్టి ఉన్నవు...దాని రైక ఎందుకు...నెరుగా దాని సంక నాకుపో" అని కొంచం కోపం తో విసురుగా బయతకి వెల్లి జాకెట్ ఆరెసి లొపలికి వచి "నిర్మలా... అయిపోయిందా..." అంది కొంచం కటువుగా. నిర్మల జాకెట్ ని చేతో పట్టుకొవదం కూడ అమెకి ఇష్టం లెదు. కాని మొగుడి కామం తీర్చడానికి తప్పనిసరి అయి చేస్తోంది. "ఆఅ...వస్తున్నా..." అంటూ నిర్మలమ్మ తలుపు తీసింది.

[qisraju]

నిజంగానే ఆ చీర జాకెట్టు లొ నిర్మలమ్మ చాలా కసి గా ఉంది. వంట్లో కొవ్వు తక్కువగా ఉండటం వల్ల వయసు కూదా కనిపించదు అమెకి. జాకెట్ చాలా పల్చగా ఉంది. నిమ్మ పండు రంగు చీర కి,ఆకు పచ జాకెట్. కాని అప్పటికే అమె బ్రా తడిచి ఉండటం వల్ల బ్రా ఉన్న చోటు అంతా జాకెట్ తదిచి ఉంది. అది చూసిన కొటిరత్నం" ఎంటి నిర్మలా.. ఆ బ్రా కూడా తియ్యాలి కదా...దానివల్ల ఈ జాకెట్ కూడా పాడవుతుంది...లోపలికి వెల్లి ఆ బ్రా కుడా తీసి ఇవ్వు... అరేస్తా..." అని నిర్మలని కొంచం గట్టిగ లొపలికి నెట్టి తలుపు వెసింది అమెకి మాట్లాడె అవకాశం ఇవ్వకుండా. కొటిరత్నం ఏది చెప్తె అది చెయ్యకపొతే ఆమె మూడ్ మారిపొవడం గమనించిన నిర్మలమ్మ మారు మాట్లాడకుండా విప్పెసి ,నిండుగా చీర కప్పుకొని బయటకి వెళ్లి ఆరేసిఉన్న జాకెట్ పక్కనె బ్రా ఆరేసి లోపలికి వచింది. ఈ లోగా రెడ్ది గది లో నుండి వచిన రత్నం"ఎంది..నిర్మలా...బ్రా నువ్వు ఆరేసావా" అంది ఎమి తెలీనట్టు. నిరమల తల ఊపింది. "ఎంటి..జాకెట్ వెసుకొలెదా"అంది అనుమానం గా చుస్తూ. "చీ..జాకెట్ వెసుకోకుండా ఎలా ఉంటాను"అంది నిర్మల కొంచం చిరాకుగా ఆ చిరాకు చూసి రత్నం కి మండి పొయింది. " నా ఖ్హర్మ కాలి నీకు ఇంత విలువ ఇవ్వల్సి వస్తుంది" అని మనసులో అనుకొని "మరి ఆ చీర చుటుడు ఎంటమ్మా...నేను ..నా మొగుడు నిన్ను తినేస్తామా" అని చొరవగా వచి భుజం మీద కప్పుకున్న పవిట విసురుగా తీసేసింది. అసలే పల్చటి జాకెట్ అవడం వల్ల నిర్మలమ్మ బాడి చాల స్పష్తమ్ గా కనిపిస్తూ ఉంది. స్థనాల దగ్గర చీర ఉండటం వల్ల ఆ భాగం తప్ప మిగతా చెతులు,వీపు బాగా కనిపిస్తూ ఉంది.
తన ప్లాను ఫలించడం తో కొటిరత్నం మనసులో సంతోషపడింది.

ఇంతలో కాలేజ్ దగ్గర నుండి శీను వచాడు. వాడిని గేటు దగ్గరే చూసి రెడ్డి ఎదురు వచి" ఎందిరా....ఇక్కడకి వచావు..." అని అడగగా "పిల్లలు వచారు అయ్యగారు...టీచరమ్మ కోసం వచా" అని చెప్పగా "రెయ్ న కొడకా....టీచరమ్మ బిజీ గా ఉంది...అమెకి ఎప్పుడు వీలు అయితె అప్పుడు వస్తది...పిల్లల సంగతి నువు చుస్కొ...పంతులమ్మ ని విసిగించకు" అని గట్టిగా కసిరాడు. వాడు భయపడి పరిగెత్తి వెల్లిపొయాడు. తనను అంత సపోర్టు గా మాట్లాడె సరికి నిర్మలమ్మ సంతోషానికి హద్దు లు లెవు.ఎందుకంటె ఆ ఊర్లో సుబ్బరెడ్ది అంటే అందరికి భయం. దానికి తోడు కొటిరత్నం నోటి దెబ్బకి ఎవడు నిలవలేడు. అలాంటివాల్ల దగ్గర చనువు రావడం ఊహించని సంతోషాన్ని ఇచింది. చూసవా..మా మావ నీ మీద మాట పడనివ్వడు"అంది కొటిరత్నం కళ్లు ఎగరేస్తూ. దానికి నిర్మలమ్మ" ఇంతకాలం నేను మిమ్మ్లని అపార్ధం చేసుకున్నా... ఇంక మిమ్మల్ని జీవితం లో మర్చిపోను" అంది కళ్ల్లలో అనురాగంతో. "నాలుగు రోజుల్లో మా పండగ ఉంది..మీ ఇద్దరు తప్పకుండా రావాలి.. నాకు కూడ ఈ సారి ఇంట్లో నేను నా కొడలు తప్ప ఎవరూ లేరు... మా సార్,మా పిల్లలు హైదరాబాద్ వెల్తారు..." అంది. "మాకు ఎక్కడ కుదురిద్ది నిర్మలా...చుస్తున్నావుగా...ఉదయం పోతె మల్లి చీకటి పడ్దాక రావడం" అంది ప్లేటు తీసుకుంటూ. "అబ్బా... అలంటివి ఎమి కుదరదు... మీ ఇద్దరు వస్తున్నారు.. అంతే"అని వంట గది లో నుండి బయటకి వచి" సార్... మీరు,మీ ఆవిడ పండక్కి తప్పకుండా రావాలి" అంది బతిమాలినట్టు. దానికి రెడ్ది చిన్నగా నవ్వుతూ "చూద్దాంలే"అన్నాడు.


ఇపుదు నిర్మలకి వాళ్ళతో కొంచం చనువు వచింది. ముగ్గురు భోజనానికి కూర్చున్నారు. భోజనాలు అయిపోయాక "ఎమే...నిన్న లడ్లు తెచాను కదా.. అవి నిర్మల కి ఇవ్వు"అనాడు రెడ్ది రత్నం తో. వెంటనే రత్నం" నిర్మలకి మన లడ్లు వద్దంట... అమె దగ్గరే రెండు లడ్లు ఉన్నయంట" అంది నిర్మల వైపు కొంటెగా చూస్థూ. ఆ మాట విన్న నిర్మలమ్మ కి సిగ్గు పొంగుకొచింది. చిన్నగా కొటిరత్నం చెయ్యి మీద గిచింది. " ఎం...నిర్మలా....రెడ్దీ మావ కి నీ లడ్డు అంట ఇస్తావా" అంది నిర్మలాని రెచగొడుతో.
"ఎయ్....రత్నం...ఎంటి నువ్వు... మరీ ఇంత పచిగా నా.. సార్ కి అర్దం కాలేదు కాబట్టి సరిపొయింది"అంది చిరుకొపం ప్రదర్శిస్తూ. అమెని పేరు పెట్టి పిలిచె సరికి రత్నం కి ఒక్క సారిగ మాట రాలెదు. కాని జరగబోయె విషయాన్ని తలచుకొని సర్దిచెప్పుకుంది. ఇంతలో బెడ్ రూము లో నుండి రెడ్ది" సెయ్...ఏది...నిర్మల లడ్దు ఒకసారి తీసుకురా...పట్నం లడ్డు తిని చాలా రోజులు అయింది" అని పిలిచాడు. దెబ్బకి నిర్మలమ్మ నొటిలో తడారిపోయింది. గుండె దడ దడ కొట్టుకోసాగింది. నిజానికి నిర్మల కి వీళ్ల ప్లాను తెలియదు. కాకపొతె పల్లెటూరి వాళ్లు ఇలాగే మాట్లాడుకుంటారు....ఇది సహజం అని అనుకుంటూ ఉంది.

నిర్మల మొహం లో ఆందోళన గమనించిన రత్నం " ఈరొజు తేలేదంట.. రేపు ఇచుదంటలే" అని కవర్ చెసింది. ఊపిరి పీల్చుకున్న నిర్మల రత్నం కి దండం పెట్టింది ఇంక వదిలెయ్యి..చాలు అన్నట్టు. "సరే నిర్మలా..నేను స్నానం చేసి వస్తా...ఒక్క అయిదు నిమిషాలు ఉండు" అని లేచి ఇంటి బయట ఉన్న చిన్న బాత్ రూమ్ కి చీర,టవలు తీసుకొని వెళ్లింది.
అమె వెళ్లిన వెంటనే రెడ్ది బెడ్ రూమ్ లొ నుండి చిన్నగా "నిర్మలా..ఒకసారి ఇలా వస్తావా" అని పిలిచాడు. నిర్మలమ్మకి ఎమి చెయ్యలో అర్దం కాలేదు. లోపలికి వెల్లడం ఇష్టం లేదు..కాని ఆయన ఎందుకు పిలిచాడో తెలియనప్పుడు వెళ్ళకపోవడం మర్యాదగా ఉండదు. ఊర్లో ఎవరి గురించి కాని,కాలేజ్ గురించి కాని ఏదన్నా చెప్తాడేమో అనుకొని లోపలికి వెళ్లింది. "ఎంటి సార్..."అంది గడప దగ్గర నిలబడి. "ఒకసారి కళ్ళు మూసుకో" అన్నాడు మంచం మేద నుండి లెస్తూ. "సార్..నాకు భయంగా ఉంది.. . మీ ఆవిడ వచాక మాట్లాడండి" అని బయటకి రబోయింది. నా మీద నమ్మకం లేకపోతే వెళ్లు" అనగానే నిర్మలమ్మ మనసులో "చా.. అనవసరంగా తప్పు గా మాట్లాడా" అనుకొని"సారీ సార్...చెప్పండి" అని కళ్ళు మూసుకుంది. వెంటనె రెడ్ది నిర్మల చెయ్యి పట్టుకొని చెతి లో ఒక బాక్సు పెట్టాడు. ఆయన చెయ్యి తగలగానే షాక్ తగిలి నట్టు అనిపించింది నిర్మలకు. "ఎంటి సార్ ఇది" అని కొంచం మొహమాటం,భయం కలిసిన గొంతు తో. "త్వరగా తీసి చూడు.. మళ్లి అది వస్త్ంది" అనగానె బాక్సు తెరిచింది. దాంట్లో బంగారు చెయిను ఉంది. దాని ఖరీదు ఒక లక్ష దాకా ఉంటుంది.

[qisraju]

ఆమె కళ్ళు ఆనంద భాష్పాలతో నిండిపోయాయి. దానికి కారణం బంగారం కాదు.ఎందుకంటే తనకి బంగారం కొత్త కాదు. అమెకి ఆస్టిపాస్తులు బాగానే ఉన్నాయి. వాళ్ల్లు అమె మీద చుపిస్తున్న ప్రేమ తాలూకు భావం అది . వెంటనే తమాఇంచుకొని ఆ బాక్సు బెడ్ మేద పెట్టి బయటకి రాబోయింది. కాని అప్పటికే ఆలస్యం అయిపోయింది. బయటకి రావడానికి ఇటు తిరిగి ఉండగా వెనకనుండి రెడ్డి పట్టేసుకున్నాడు. ఒక చెయ్యి మెడ చుట్టూ,ఇంకొక చెయ్యి పొట్ట మీద గట్టిగ చుట్టేశాయి కరెంట్ షాక్ కొట్టీన భావన.
పరాయి మగాడి తొలి స్పర్శ.
అందులొనూ తనకన్నా దాదాపు 15 ఏళ్ల చిన్నవాడు...
ఆ ఊరికి తను నీతులు నేర్పించడానికి వచిన టీచర్...
ఇలా చెస్తే తన మీద తనకే నమ్మకం పొతుంది..
రేపటి నుండి తన పరిస్తితి ఎమిటి.....
అని మనసులొ అనేక ప్రశ్నలు.
కాని ఆ ఆలొచనలను దాటుకుంటూ ముందుకు దూకుతున్న తెలియని బలహీనత. జీవితం లొ మొదటిసారి తప్పు అని తెలిసి కుడా వద్దు అనుకోలెని వింత అనుభూతి. మనసులో ఇంత అంతర్మధనం అల్లకల్లోలం శ్రుష్తిస్తుండగా మెడ మీద్ వీపు పై భాగాన ఒక మొరటు నాలుక పచి మొరటు గ నకుతోది. అప్పటికే చెమట కి మగ్గి ఉన్న ఆ భాగం ఉప్పదనం తనకి అర్దం అవుతూనె ఉంది. కాని ఆ చెమట ని కూడా అంత ప్రేమ గా ,ఘాడం గా నాకుతూ.... మద్య మద్యలో కండ చుబుకుతూ ఉంటె ఆ ప్రేమ ని... ఆ రసానుభూతిని వదులుకోవాలి అనిపించడం లేదు నిర్మలకి. ఎందుకంటె ఎంతో ఇష్తం ఉంటే కాని అలా చెయ్యరు అని అమెకి తెలుసు. ఇలా జరగడం మొదలు అయి ఇప్పటికి 8 సెకన్లు మాత్రమే గడిచినా అది ఆమెకి కొన్ని గంటలకి సంభందించిన ఆనంద వెదన లా అనిపించింది. ఇంతలో రెండో చెయ్యి పొట్టా మీద ఉన్న కండ ని గట్టిగ నలపడంతో ఈ లోకం లొకి వచి....విదిలించుకొని బయటకి పరిగెతింది . సరిగ్గ అదె సమయం లో రత్నం స్నానం ముగించి బయటకి రాబోతుంది. గబ గబా మెడ మీద ఉన్న తడి మరకలని చీర చెంగుతో తుడుచుకుంటూ ఉంటే మల్లి ఆ అనుభూతి కావాలి అని మనసు ఆరాటాన్ని అదుపు చెయ్యలెకపొయింది. ఆ ఎంగిలి లో కొంత చుట్టా వాసన ఉన్న ఇపుడు అది కూడా బాగనె ఉంది. కుచిళ్లు సరిచెసుకొని ఉండగా రత్నం లొపలికి వచింది. "ఎమి అనుకోబాకు నిర్మలా...కొంచం లేటు అయింది" అని నేరుగా బెడ్రూం లోకి వెళ్లి కళ్ళతో సైగ చెసింది రెడ్ది కి ఎమన్నా జరిగిందా అని. రెడ్డి దానికి సమధానం గా కింద పెదవి కసి గా కొరికాడు కళ్ళు మత్తుగా మూసి. ఎంజరిగిందో పూర్తిగా అర్దం కాకపోయినా ఎదొ కొంత జరిగింది అని అర్ధం అయింది. ఈ లొపు నిర్మల పరిస్తితి చూద్దామని బయటకి రాగా ఆమె కిటికి లొ నుండి బయటకి చూస్తూ ఎదొ అలోచిస్తూ కనిపించింది. దగ్గరకి వెళ్ళగానే అమె మెడ దగ్గర వచిన చుట్ట వాసన తొ ఎదొ జరిగింది అన్న ఆలొచనకి బలం చేకూరింది. రత్నం రాకను గమనించి" సరె..ఇంక నెను బయలుదెరుతా" అని బయతకి వెళ్లి ఆరేసి ఉన్న జాకెట్,బ్రా తీసుకొని రాగా రత్నం చూసి
ఇపుడూ అ జాకెట్ ఎందుకూ...ఉతికేస్తా.. రెపు తీసుకెళ్లు" అంటు జాకెట్ లాక్కుంది రత్నం. అలా చెయ్యడానికి కూడా కారణం ఉంది. కారణం లేకుండా రత్నం ఏ పని చెయ్యదు. నిర్మల గట్టిగ కాదు అనలెకపొయింది. సరె అని లొపలికి వెల్లి బ్రా వెసుకొని వచింది. బయలుదేరబోతూ "వెల్లొస్తా రత్నం" అని రెండు అడుగులు వేసి మళ్ల్లి వెనక్కి వచి "మీ సార్ కి కూడా చెప్పు" అంది నెమ్మదిగా నిర్మల. నిర్మల ముభావంగా ఉండడం రత్నం గమనించి నువ్వే చెప్పు నిర్మలా అంది. సరే అని బెడ్రూం లొకి తొంగి చూసి" సార్ వెల్తున్నా" అనగానె రెడ్డి సమాధానం చెప్పకుండా ముద్దు ఇస్తున్నట్టూ పెదాలు సున్నలా చుట్టీ సైగ చెసాడు. అది చూసాకా మళ్లి నిర్మలమ్మ వొళ్లు వేడెక్కింది. గబ గబా పరుగు లాంటి నడకతో కాలేజ్ చెరింది.

వెళ్లెటపుడు ఒక చీర ,జాకెట్ మళ్లి వచెటపుడు ఇంకొ చీరా జాకెట్ గమనించిన సీను ఎమీ అర్ధం కాక తల గొక్కున్నాడు. నిర్మల అటు వెల్లిందో లెదో...వెంటనే రత్నం మొగుడి పక్కలో చెరింది. "ఏంది... మావా..ఎం జరిగింది... ఆ లంజ ఏంటి అలా ఉంది"అని అడిగింది ఆరాటంగా రెడ్డి మొడ్డ ను సవరదీస్తూ. "అబ్బా...దానెమ్మని దెంగా...ఏం లంజే అది... ఈ వయసు లోనె ఇంత కసిగా ఉంటే వయసులో ఎలా ఉండేదో...దాని దెబ్బకి మన కులపోళ్లు సరిపోరే..."అంటు రత్నం తలని తన మొడ్డ వైపు నెట్టాడు. మొగుడి వళ్లు వేడిగా ఉండడం అర్ధం చెసుకున్న రత్నం, బెట్టు చెయ్యకుండా రెడ్డి కాళ్ల సందులో పండుకొని నోట్లో కి తీసుకుంది. "దాని సల్లు,గుద్ద కుద ఇంక తాకలెదే... మెడ దగ్గర ముద్దు పెట్టా.. ఆ ఘాటు వాసనా.. ఆ రుచి... వంటి లో ఆ మదం... అబ్బా.. ఆ.. ఆ" ఒక్క నిమిషం లోనే కార్చేసాడు. "ఏంటి రెడ్డి....నీకు ఇంకా ఆ లంజ మీద కొరిక తగ్గినట్టు లెదు...నీ కొసమే దాని చెమట పట్టిన రైక ఇక్కడె ఉంచా" అంది ఆ రసం తుడుస్తూ. జాకెట్ మాట వినగానె మళ్లి నిలబడింది రెడ్ది కి. "ఏదీ...తీసుకురా" అని ఆమెని నెట్టాడు. రెడ్డి మొద్దు తనం రత్నం కి బాగా తెలుసు. ఒక్క నిమిషం లేటు అయిన కొడతాడు అని తెలుసు. పరిగెత్తు కుంటూ వెళ్లి ఆ పింక్ జాకెట్ తెచి ఇచింది. దాన్ని మొహం మీద పెట్టుకొని గట్టిగ దాని వాసన పీలుస్తూ... మద్య మద్యలో చంక దగ్గర చప్పరిస్తూ మళ్లీ కార్చాడు.

రెడ్డి ఎపుడు ఇంత ఆరాటపడడం రత్నం చుడలెదు. దెంగామా..వచమా అన్నట్టు ఉండె రెడ్డి ఈ రోజు పూనకం వచిన వాడిలా ఊగిపొతున్నాడు. దీన్ని బట్టి నిర్మల లో ఎంత విషయం ఉందో రత్నం కి అర్ధం అయింది. నిర్మలమ్మ ని తగులుకుంటే ఇంక ఇప్పుడల్లా వేరే ఆడదాని పేరు ఎత్తడని రత్నం కి అర్ధం అయి సంతోష పడింది. ఎలా అయిన మొగుడిని కొరిక తీర్చాలని ప్లాను అలొచించడం మొదలుపెట్టింది.
________________________________________


మరుసటి రోజు ఉదయాన్నే కాలేజ్ దగరకి వెల్లింది. ఆమె రావడాన్ని ముందే చుసిన నిర్మల బయటకి వచి పలకరించి చెయ్యి పట్టుకుని లోనికి తీసుకెల్లింది. ఎ రోజు నిర్మల మొహం చాలా ప్రశాంతం గా ఉంది. కొత్త హావభావాలు అమెకి తెలీకుండానే కనిపిస్తున్నయి. ఈ రొజు వెసుకున్న బ్లూ జాకెట్ చెతులు చిన్నగా ఉండి జబ్బలు పుష్తి గా ఉన్నాయి.తల స్నానం చెయడం వల్ల జుట్టూ కొంచం లూజు గ ఉంది. మొహం చాలా ప్రకాశవంతంగా ఉంది. కాని రత్నం మొహం లో విచారాన్ని గమనించి" ఏంటి రత్నం.. అలా ఉన్నావు...ఏమి జరిగింది" అంది కొంచం బాధ గా. ఆ మాట అడగగానే రత్నం కళ్ల్లలో నుండి నీళ్ల్లు బొట బొటా రాలాయి. అది చూసి నిర్మలమ్మ చాల కంగారు పడింది. బాధ కూడా అనిపించింది. వెంటనే రత్నం పక్కన కూర్చుని ఆమె భుజం చుట్టు చెయ్యి వేసి నువ్వు బాధ పడితే నెను చూడలేను... అయిన పులి పిల్ల లా ఉండె నీకు ఎడుపు ఏంటి... నాకు చెప్పు..అది ఎంత పెద్దది అయిన నేను తీరుస్తా" అంది అనునయంగా. కొంచం సేపు దాకా రత్నం కళ్ళు వత్తుకుంటూనే ఉంది. కాసేపటికి సర్దుకోని "ఏం చెప్పమంటావు నిర్మలా...చెప్పుకుంటే తీరేది కాదు..."అంది బాధ నిండిన గొంతుతో. దానికి నిర్మల" అబ్బా...ఎంటి చిన్న పిల్ల లాగా..."అంది గోముగా. "నేను మావ కి సరిపొయెదాన్ని కాదు నిర్మలా"అంది. "అదెంటి.ంఎ ఇద్దరు చిలకాగోరింకల్లాగ ఉంటారు కదా" అంది నిర్మల అస్చ్ర్యంగా. "మావ మంచోదు నిర్మలా...కాని నేను ఆయనకి తగ్గ జోడి కాదు... ఆయనకి సరిపొయె సుఖం న దగ్గర లేదు...ఎదో పిల్ల లు పుట్టించుకున్నాము..ఽంతే”…అంది తల దించుకొని. "మావ కి లావుగా ఉండె గుండెలు ఇష్తం...నావి చూడు..ఎలా ఉంటయో అని తన పవిట తప్పించింది. నిజంగానె రత్నం వి చాలా చిన్నవి. రత్నం అంత మనిషి తన దగ్గర తన బాధ చెపుకుంటే నిజంగానే నిర్మల కి బాధ వెసింది. అందువల్లే నేమొ నిన్న రెడ్ది అలా తొందర పడ్డాడు అనిపిమ్ఛింది నిర్మలకి. రత్నం పవిట ని సరి చెసి" ఎవరి అందం వాళ్లదే ...పెళ్లి అయిన కొత్తలో నావి కూడా నీ లాగే ఉండేవి...కాని పిల్లలు పుట్టాక కొంచం పెరిగాయి" అంది.
"లేదు నిర్మలా..నీవాటి అందమే వేరు..ఈ వయసులో కూడా ఇలా ఉన్నాయంటే నా వయసు అప్పుడు ఎంత బాగుండి ఉంతాయో" అనగానె నిర్మల్లమ కి కొంచం గర్వం అనిపించింది. అంతలో రత్నం" నిర్మలా...నిన్ను ఒకటి అడుగుతా..ఎమి అనుకోవు కదా" అంది. "చెప్పు రత్నం..బలే దానివే" అంది నిర్మల నవ్వుతూ. నా మావ ని పెళ్ల్లి చెసుకుంటావా" అంది రత్నం. నిర్మల ఉలిక్కిపడి లేచి నిలబడి" ఎం మాట్లాడుతున్నావ్ రత్నం...పిచి పట్టిందా నీకు" కోపం గా. వెంటనే రత్నం నిర్మల చేతులు పట్టుకొని" తప్పుగా అనుకో వద్దు నిర్మలా... ఎదో నీకు నా బాధ చెప్పుకోవాలనిపించింది. కొంచం నోరు జారాను..."అంది ఏడుస్తూ. వెంటనే నిర్మల కి పాపం అనిపించి" పర్వలెదులే రత్నం...కాని నీ మాట వినడానికే ఇబ్బంది అనిపించింది... అయిన నాకు పెళ్లి ఎంటి.. ఈ వయసులో
" అనగానే రత్నం" నువ్వు వప్పుకుంటే ఈ విషయం మన ముగ్గురి మద్యే ఉంటుంది. నీకు రెండు యెకరాల పొలం కూడా ఇస్తాడు మా వ. నీకు యెప్పుడు ఎలంటి ఇబ్బంది వచినా మేము ఉన్నమని మర్చిపోకు" అని ఎడుస్తూ వెల్లిపొయింది రత్నం. నిర్మలమ్మ లో అంతర్మధనం మొదలయింది. ఆ రొజు రెడ్డి చెతిలొ నలిగినపుదే పవిత్రత పొయింది. అది కాక ఆ అనుభవం కావాలి అనిపిస్తుంది. నిర్మలమ్మ పిల్లలు కూడా బాగ స్తిరపడ్డారు. జీవితం లొ బద్యతలు ఎమీ లెవు. రత్న్ం అడిగిన దానికి వప్పుకుంటే కొత్త సుఖం రుచి చుడవచు. పొయెది ఎమీ లెదు. వాళ్ల్లు కూడా గుట్టూగా ఉండె మనుషులె. అని అలొచించి ఒక నిర్ణయానికి వచింది.

[qisraju]

త్వర త్వరగా భొజనం చేసి రత్నం ఇంటికి వెల్లింది. ఇంట్లో రత్నం ఒక్కటె పడుకొని ఉంది. నిర్మలని చూసి "రా..నిర్మలా...తిట్టడానికి వచావా.." అంది తల దించుకోని. "లెదు రత్నం...నీ బాధ అర్దం చెసుకున్న తోటి ఆడదానిగా వచా..."అఓది ప్రేమ గా. అది విన వెంటనె రత్నం మొహం విప్పారింది. ఆశ్చర్యం తో "నిజమా" అనగా నిర్మల సిగ్గుతో తల దించుకుంది.ఈ విషయం మన ముగ్గురి మద్యే ఉండాలని ఒట్టు వెయించుకుంది. రత్న్ం చెంగున లేచి నిలబడి "మరి ఎప్పుడు తల్లి.. మా మావ కి తమరి బిక్ష" అనగానే నిర్మల "నువ్వు ఎపుడు అంటే అపుడె"అంది నవ్వుతూ.
"మరి మావ ని పిలవనా" అని అనగానె" ఇప్పుడు స్కోల్ ఉంది...ఒక గంట లొ అయిపోయింది.. అపుడు వస్తా" అని లెచి నిలబడి రత్నం ని గట్టిగా వాటెసుకొని" ఇది నీ కోసం నేను చేస్తున్న త్య్గాగం" అని చెప్పి స్కోల్ కి వెల్లింది. ఆమె వెళ్ళగానే రత్నం రెడ్ది లకి ఫోన్ చెసి" మావా...నీ పంట పండింది...త్వరగా రా" అని చెప్పగానె రెడ్ది పరుగు పరుగు న వచాడు. రాగనె ఎదురు వెల్లి" నిర్మల ఈ రోజు నుండి నె సొంతం.." అనగానే రెడ్డి అశ్చర్యంతో"అసలు ఎమి చెప్పి వప్పించావు.... అసలు నువ్వు ఎవరిని పట్టుకున్నా వాళ్లు నీమాట వినల్సిందే...ఎం చెప్పవో చెప్పు" అనగానె" అవి అన్ని చెప్పరు రెడ్ద్ది"అంది కొంటెగా నవ్వుతూ. త్వరగా స్నానం చెయ్యి. అది గంటలో వస్తుంది" అనగానే రెడ్డి స్నానానికి వెళ్ల్లాడు.


స్నానం నుండి వచి చుట్ట ముట్టుకోగానే" అది ఇపుదు ఎందుకు...నిర్మలకి ఆ వాసన పడదు"అంది. సరే అని పక్కన పెట్టేసి ఎదురు చూడసాగాడు. గంట గడిచింది. కాలేజ్ బెల్ కొట్టారు. నిర్మల వచేసింది. ఎదురు వెల్లిన రత్నం" కుడి కాలు పెట్టి లొపలికి రా" అని చెప్పి బొట్టు పెట్టింది. అలా స్వాగతం చెప్పడం నిర్మలకి బాగుంది.లోపలికి రాగనే రత్నం నిర్మలని రెడ్డి దగరకి తీసుకెళ్లి "చూడు రెడ్డి... మా అమ్మయిని నీకు అప్పగిస్తున్నా" అని చెతులు కలిపింది. రెడ్డి చెతికి పసుపు కొమ్ము ఇచి "మన ఇంట్లో ఉన్నంతవరకు ఈ పసుపు కొమ్ము ఉంటుంది..బయటకి వెళ్ళెతపుడు తియ్యాలి"అంది. నిర్మల అది చూసి" రత్నం...ఇది అవసరం అంటావా" అంది ఇబ్బందిగా. "అమ్మో...సాంప్రదాయం తప్పకుడదు పిల్లా" అంటూ" కట్టు మావా..ఎందుకు ఆలస్యం. "అనగానె రెడ్డి లెచి నిలబడీ తలదించుకొని నిలబడి ఉన్న తన కన్న 15 ఏళ్ల్ల పెద్ద ఆడదానికి పసుపుకొమ్ము కట్టాడు. అలా కట్టాగానే నిర్మల వంట్లో రక్తం జివ్వుమంది. మనసులో అణిగిఉన్న కొరికలు పురి విప్పుతున్నయి. తనకన్న 15ఏళ్లు తక్కువ వయసు ఉన్నవాడితో ,అది కూడ పొలం పని చేసే ఒక మొరటు వాడితో. పసుపుకొమ్ము కట్టగానే భుజం మీద చెయ్యి వెసి దగ్గరకు తీసుకున్నడు నిర్మలమ్మ ని. రత్నం ఇద్దరికి దిష్తి తీసింది. ఆ నీళ్లు పారబోయడానికి బయటకి వెళ్ళగానే నిర్మల రెడ్డి ని గట్టిగా వాటేసుకొని రెడ్డి పెదాలను నొటి లోకి లాక్కుంది. అసలే వెడెక్కి ఎన్నొ రోజులు ఎదురు చుసిన రెడ్డి నిర్మలమ్మ నడుము గట్టిగా పట్టుకొని నాలుక ని అమె నొట్లో కి తోసేసాడు.

ఈ లోగా నీళ్ల్లు బయట పారబోసి రత్నం లోపలికి వచిందికాని అప్పటి కే బెడ్ రూమ్ తలుపు మూసేసి ఉంది. చిన్నగా నెట్టి చుద్దామని దగరకి వెళ్లి నెట్టి చుడగా లొపల గడి పెట్టి ఉంది. కాని అమె తలుపు నెట్టడం తో చిన్న శబ్దం అయింది. వెంటనే తలుపు కొంచం తెరిచి ఆ సందు లో నుండి నిర్మలమ్మ జాకెట్టు.బ్రా ని కలిపి ఉండ లాగా చుట్టి బయటకి విసిరేసి మళ్లి తలుపు వెసి గడి పెట్టుకున్న శబ్దం వినిపించింది. కిందపడ్డ జాకెట్ తీసుకోని చుడగా దాని మీద చెమట మరకలతో పాటు నాలుక తో నాకిన తడి ముద్రలు కనిపించాయి. అంటె జాకెట్ విప్పడానికి ముందే నిర్మల ఎద భాగం మీద దాడి జరిగింది అని రూఢి అయింది రత్నం కి.


ఒక రెండు నిమిషాల ముందు.......

రెడ్డి తన నాలుకను గట్టిగ నిర్మలమ్మ నొటి లోకి నెట్టగా....నిర్మల ఆబగా దాన్ని తీసుకొని చుబకసాగింది ప్రేమ గా. వెంటనే రెడ్డి నిర్మల ని పిర్రల దగ్గర గట్టిగా పట్టుకొని పైకి లేపాడు. నిర్మల రెండు స్తనాలు రెడ్డి మొహందగరకి వచాయి. రెంటి మద్య మొహం పెట్టి రుద్దాడు.

ఆ సమయంలో స్తనాల పక్కనుండి వచిన వాసన కి రెడి ఉన్మాది లా మారిపొయడు. ఆమెని మంచం మీద పడేసి ఒక చెయ్యి ఎత్తి అక్కడ అర చెతి వెడల్పు లొ ఉన్న చెమట మరక ని గట్టిగా వాసన పీల్ఛి నాలుకతో నాకసాగాడు. కాని అక్కడ గట్టిగా వాసన చుడడంతో నిర్మలమ్మ సిగ్గు తో చితికి పొయింది. చెయ్యి దించబోగా రెడ్డి బలం ముందు ఆమె బలం సరిపోలె దు .

అలాగే చంక నాకుతూ కొంచం కిందకి జరిగి జాకెట్ పైనే నిర్మలమ్మ స్తనాగ్రాన్ని నొటితో పట్టేసాడు. ఖర్జూర పండు లాగా ఆమె చను మొన బ్రా ని,జాకెట్ ని దాటుకొని అతని పళ్ల మద్య ఇరుక్కుంది. దాన్ని బట్టి అమె చను మొన ఎంత పెద్దదో రెడ్డి కి అర్ధం అయి ఇంకా కసెక్కిపొయాడు. అనుమానన్ని నివ్రుత్తి చెసుకొవడనికి రెండో చెతితో రెండవ చన్ను పైన తాకి చూసాడు. చింత పిక్క లాగా నీలిగి ఉంది ఆ మొన. నిక్కపొడుచుకున్న ఆ మొన ని తాకగానె నిర్మలమ్మ మెలికలు తిరిగిపోయింది. ఒక్క నిమిషం కూడా లేటు చెయ్యకుండా రెడ్ది నిర్మల ని మొరటుగా వెనక్కి తిప్పి పండేసి, ఆమె వీపు అంతా నాకుతుండగా... మద్య లో బ్రా స్త్రాప్స్ నలుక కి గట్టిగా తగిలాయి.

వీపు అంతా మత్తెఇంచే చెమట వాసన తో ఘాటెక్కి ఉంది. వీపు నుంచి జబ్బల మీదకి వెళ్లి అక్కడ మెత్తగా ఉన్న కండ ని నొట కరిచాడు. నిర్మలమ్మ మత్తుగా మూలిగింది. అక్కడ నుంది వెంటనే కిందకి జారాడు రెడ్డి వేగం గా. రెండు పిర్రల మద్య మొహం ఇరికించాలని ప్రయత్నించాడు కాని అక్కడ ఇరుకుగా ఉండడమ్ వల్ల పూర్తిగా చెయ్యలేకపోయాడు. పిర్రలు మెత్తగా ఉన్నాయి. రెండు మెత్తని గుమ్మడి కాయలు లా అనిపించింది రెడ్డి కి. పిర్రల మెత్త దనాన్ని ఆస్వాదిస్తూనే రెండు చెతులు స్తనాల కిందకి నెట్టి కొంచం ఇబ్బంది పడుతునె హూక్సు తప్పించాడు. తప్పించి అమెని అలగే వెనక్కి ఉంచి జబ్బలు తప్పించి లాఘవంగా జాకెత్ కిందకి లాగేసాడు. పల్చటి జాకెట్ అవడం వల్ల విప్పిన తరువాత అది రెడ్డి అరచెతి లొకి ఇమిడిపోయింది. దాన్ని నోట్లో కుక్కుకొని నిర్మల్లమ్మ ని విసురుగా ముందుకి తిప్పాడు.

తిప్పగానే నిర్మలమ్మ పాల కుండలు పావు వంతు కనిపించాయి. జాకెట్ కి బ్రా కి మద్య ఉన్న చర్మం కొంచం లెత రంగు లో ఉంది. ఇంక బాయల మీద దాడి మొదలు అని నిర్మల్లమ కి అర్దం అయిపొయింది. బుడిపెలు నిక్క పొడుచుకొని వెర్రి చూపులు చూస్తున్నాయి...ఎవరు వచి మింగుతారా అన్నట్టూ. కాని రెడ్డి నిర్మల్ల కుడి చంక పైకి ఎత్తి అమె తల కింద కి నెట్టాడు గట్టిగా. గది లో వెలుతురు కొంచం తక్కువగా ఉండడంతో పక్కనే ఉన్న టార్చి లైటు తీసుకోని నిర్మలమ్మ చంక లో కి వేసాడు. రోజు కాలేజ్ పక్కన ఉండె ఒక పల్లెటూరి రైతు..ఎ రోజు తనని పక్కలో వెసుకొని ఒక బజారు లంజ కన్నా దారుణం గా తన బాడి లొ ప్రతి భాగాన్ని పట్టి పట్టి పరిశీ లిస్తూ....ప్రత్యెకం గా ఆడది బయటకి చుపించడనికి ఇష్త పడని చంక భాగా నీ లైట్ వేసి మరీ చుడడం అమె సిగ్గు ని చిదిమేసింది. అమె ఎన్ని సార్లు సెక్సు సుఖం అనుభవించినా ఇది చాలా కొత్త గా,వింతగా , మొరటుగా ఇంకా కావాలి అనిపించేలా ఉంది. లైట్ వెలుగులో చంక కొంచం చామన చాయ గా, సుబ్రం గా, చెమట తడి మరకతో కనిపించింది రెడ్డి కి. లైట్ అలగే ఉంచి చంక లో కండ అంతా నోటి నిండా కుక్కుకున్నాడు రెడ్డి ఆబ గా. ఇంక ఆ చక్కలిగిలి తో కూడిన సుఖాన్ని భరించడం నిర్మలమ్మ వల్ల కాలేదు. "నన్ను చంపకు రెడ్డి...నీకు దండం పెడతా" అని మత్తు గా మూలిగింది. చంక లో చర్మం మేద ఉన్న చెమట తో పాటు వెనకదాని ఉన్న చెమట ని కుదా స్త్రా వేసి పీల్చినట్టు పీల్చేసాడు రెడ్డి. వదిలించుకుందామని నిర్మలమ్మ ఎంత గింజుకున్నా రెడ్డి పశుబలం ముందు అమె ఓడిపొయింది. ఒక్క నిమిషం తరవాత చంక ని వదిలి వెసాడు. ఊపిరి పీల్చుకుంది నిర్మల.

బ్రా స్త్రాప్ పట్టుకొని కిందకి లాగడు బలం గా. రెడ్డి కి అలా లాగడం మాములుగానే ఉంది. నిర్మలమ్మకి మొరటు గ ఉంది. కాని ఇదే బాగుంది అనిపిస్తోంది. బ్రా కిందకి ఆగగానే రెండు బాయలు పక్కకి కొంచంజారాయి. బాయ మీదా ముప్పావు వంతు నల్లటి మచ ఉంది. మద్యలో బొటను వేలు మందంలో ఒకటిన్నర అంగుళం పొడవులో గట్టిగా రాయి లాగ నిగడ దీసుకొని ఉన్నాయి నిర్మలమ్మ ముచికలు. అంత నాటుగా ఉన్న బాయ చూసి రెడ్డి పిఛెక్కిపొయాడు. "నిర్మలా.. మీ కులపోళ్ల అందరియి ఇలాగే ఉంటాయా..... అబ్బా"అంటూ నొటి నీండా కుక్కుకున్నాడు. కులం గురించి మాట్లాడినా నిర్మలమ్మ కి కోపంరాలేదు. రెడ్డి ఎం చేసిన అమెకి బాగానె ఉంది. రెడ్డి కి బానిస లా అయిపొయింది. "నిర్మల.... ఎంత మంది చీకారే వీటిని" అనగానె" నీతో కలిపి నలుగురు" అంది నిర్మల కింద పెదవి కొరుక్కుంటు. అంటె అమె అర్దం వల్ల ఆయన,ఇద్దరు పిల్లలు మరియు రెడ్డి అని. ఆ విశయం అర్దం అయిన రెడ్డి ఒక ముచికని నాటు గా కోరికాడు. కెవ్వుమంది నిర్మల్లమ్మ. ఆ దెబ్బకి బయట పడుకొని ఉన్న రత్నం కి భయం వెసి తలుపు కొట్టింది. "ఏం..లెదులే నీ యమ్మ..గుద్ద మూసుకొని పడుకో" అని రెడ్డి కొపం గా అరిచడు. ఆ అరుపు కు నిర్మలమ్మ కి భయం వెసింది. కాని నిర్మల వైపు తిరిగి ప్రేమ గా చంక మీదుగా నాకుతూ చన్ను ని పీల్చాసాగాడు. ఆ టైమ్ లో నిర్మల తొడ దగ్గర రెడ్డి మొగతనం గట్టీ గా ,ఇనప రాడ్డు లా తగులుతోంది.


దాన్ని ఒకసారి తాకాలి అనిపించినా పద్దతి కాదు అనిపించింది. ఎందుకంటే ఇలాంటీ అనుభవం తనకి కొత్త. ఇంకా బాగా ఫ్రి అవలెదు. దాన్ని పట్టుకొంటే వేరే విధంగా అనుకుంటాడేమో అని భయం. ఎలాగోలా అణుచుకుంది. ఇప్పుడు తన వంటి మీద కేవలం లంగా మత్రమె ఉంది. అలా వేరే మగాడి ముందు బాయలు బయట పెట్టి ,చంక ఎత్తి పడుకోవడం చాల కొత్తగా ,కొంచం సిగ్గుగా ఉంది నిర్మలమ్మకి. కాని పొజిషన్ మరుద్దామంటే రెడ్డి బలం ముందు తన బలం సరిపొవడంలేదు. రెడ్ది చన్ను మొన ని విడిచి మెల్లగా బొడ్డూ పైకి జారాడు.

[qisraju]

నిర్మలమ్మ లోతు అయిన బొడ్డులో నాలుక దోపి వెంటనే బయటకి తీసి "నిర్మలా..నీ బొడ్డు లో మొడ్డ కూడా పడుతుంది." అని చెప్పి మళ్లి దోపాడు. మొడ్డ అన్న పదం వినగానే నిర్మలమ్మ లో దాగి ఉన్న కామం ఒక్కసరిగా కట్టలు తెంచుకోని మెదడు నుండి నేరుగా చను మొనల్లొకి ,మరియు తొడల మద్యకి ప్రవహించింది. దానికి గుర్తు గా బుడిపెలు ఇంకొంచం ఉబ్బాయి. తొదల మద్య తడి అయింది. తనలో ఉన్న డీసెన్సీ తనకే బోర్ కొట్తసాగింది. ఎలా అయిన ఈ అనుభవాన్ని పూర్తిగా రుచి చూడాలి అని నిర్ణయించుకుంది. చిన్నగా గొంతు సవరించుకోని" రెడ్ది గారు..నేను ఎన్నోదాన్ని" అంది. "ఇంకా గారూ ఏంటే..నా రంగసానీ.. మావా అని పిలువ్"అంటూ అమె ఆడతనం మీద అరచెతితో గట్టిగా పిసికాడు. కొంచం ధైర్యంతో వచి సిగ్గు కుడా పొయింది. "మావా...నన్నుఉంచుకుంటావా..." అంది రెడ్డి జుట్టులో వెళ్ళు పెట్టి నిమురుతో. "నిన్ను వదిలిపెట్టనే లంజా...నీ అమ్మని దెంగా" అని లంగా మేద అమె ఉబ్బుగా ఉన్న భాగాన్ని నొట కరిచాడు.

తనని అలా పచిగా తిట్టడం చాల కసి రెపింది నిర్మలకి. రెడ్డి కి ఇంకా ఊపు ఇద్దామని " మా అమ్మ ఎందుకులే మావా...న సంగతి చుడు " అంది కసిగా. "అబ్బా..ఎంత మదం పట్టి ఉన్నవే దొమ్మరి లంజా" అని లంగా లేపి లొపలికి వె ళ్లిపొయాడు. నేరుగా అమె మర్మస్టానం దగ్గరకి వెల్లి ఒక వెలు లోపలికి దోపాడు. అప్పటికే బాగా నాని ఉండడంతో సర్రున దూరిపొయింది. "మ....గ..డా..ఆ..ఆ..అ....ఆఆఆ....." అని మత్తుగా ,కైపుగా అరిచింది. అది బయటకి వినిపించి "వామ్మొ... ఇది మాములు లంజ కాదురా" అనుకుంది రత్నం.

రెడ్డి వేలుతో టప టపా కొట్టసాగాడు వేగంగా. అ దెబ్బకి నిర్మల్లమ ఒడ్డున పడ్డ చేపా లాగా ఎగిరి ఎగిరి పడ సాగింది. ఇంకా ఒక్క పది సెకనుల్లో భావప్రాప్తి అవబోతుంది అనగా రెడ్ది చెయ్యి పట్టుకొని ఆపింది. రెడ్డి కి కుదా విశయం అర్దం అయి లంగా లో నుండి బయటకి వచాదు. అప్పటికే రెడ్ది చెమట పట్టి అలసిపొయి ఉన్నాడు. వెంటనే మంచం పక్కనె ఉన్న బల్ల మీద నుండి చుట్ట ని అందుకుంని రెడ్ది నో టికి అందించింది. ఆమెకి చుట్ట అంటే పడదని రెడ్డి కి తెలుసు. కాని ఆమె అలా చెయడంతో ప్రేమ ,కైపు రెండు ఒకేసారి ఎక్కాయి. అగ్గిపెట్టె తీసుకొని ముట్టించింది. రెడ్డి గట్టిగా పీల్చి వదిలాడు. గది అంతా చుట్ట వాసనతో నిండిపొయింది. నిర్మలమ్మ వెంటనె రెడ్డి పెదాలు అందుకొని చీకసాగింది. ఆ చుట్ట ఎంగిలి అమె నోట్లో కి పోసాగింది. ఆ సమయంలో అ రుచి ఇంకా కైపు రెపుతోంది నిర్మలమ్మ కి.

ఆ మత్తు లో కిందకి వచి కంది గింజల్లాగా ఉన్న రెడ్డి బుడిపెలని ఆబగా నాకసాగింది. ఆ దెబ్బ కి రెడ్డి మొడ్డ లేచి నిలబడింది. అది గమనించిన నిర్మల చప్పున కిందకి జరిగి లుంగి మీదనె దాన్ని పళ్ళ్లతో పట్టేసుకుంది. నిర్మల అలా చెస్తుంది అని రెడ్డి ఊహించలేదు. అతనిలో కామం ఉఛస్తాయికి చేరుకుంది. నిర్మలమ్మ కి మొడ్డ చీకడం అలవాటు లెదు. కాని ఆ కొత్త అనువభవం లో ప్రతి దాన్ని తెలుసుకొవాలి అని నిర్నయించుకుంది నిర్మలమ్మ. వెంటనే రెడ్డి ఆపుకోలెక నిర్మల్లమ్మ ని పైకి లాగి పడెసి లంగా లేపి 8 అంగుళాల మొడ్డ ని సర్రున తోసాడు. కీచుమంటూ అరిచింది నిర్మల. రెడ్డి బలంగా ఎత్తి ఎత్తి దెంగసాగాడు. ఆ దెబ్బలకి నిర్మలమ్మ బాయలు పైకి కిందకి వేగంగా ఊగసాగాయి. "నీ యమ్మ...లంజ కుత్తలదానా....నిన్ను ..నే ఇంట్లో వాళ్లని అందరిని కుత్త సిరిగేలా దెంగుతా...లంజ ముండల్లారా... మీ కుత్తలకి మా మొడ్డే గురువు" అని పచిగా అనేసరికి "అవును మావా.. దెంగు కో..నీకు అడ్డంలేదు...నీ మగతనం పొగరు ఏంటో మా వాళ్ల అందరికి తెలియాలి" అనడంతో రెడ్డి బలంగా ఇంకో రెండు ఊపులు వెసి చిమ్మిచి కొట్టాడు. ఆ చిక్కని రసం తన గర్భసంచికి తగలడం నిర్మలని స్పస్టంగా అర్ధం అయింది. తన ఇన్ని సంవత్సరాల అనుభవంలో ఇంత కసి సెక్సు ఎపుడూ లేదు. దీన్ని వదులుకోకూడదు అనుకుంది నిర్మలమ్మ. రెడ్డి చుట్ట పీల్చుతో లుంగి కట్టుకుంటూ బయటకి వచాడు. రత్నం కళ్ళు మెరిసిపొయాయి. వెంటనే గది లోకి వెళ్ళగ అక్కడ నిర్మలమ్మ జాకేట్ హుక్సు పెట్టుకుం టూ రత్నం ని చూసి నవ్వుతో తల దించుకుంది. "ఎం పిల్లా..ఎల ఉంది మా మావ దెబ్బ..."అంది రత్నం కొంటెగా. "మీ మామ దెబ్బకి చిన్నప్పుడు మా అమ్మ దగ్గర తాగిన ఉగ్గు పాలు కారినయి ఇక్కడ" అంది నిర్మల్ల చీర కుచిళ్లు దొఫుకుంటూ.


"అబ్బో...పంతులమ్మకి కూడా బూతులు వస్తున్నాయే" అంది కోటిరత్నం నవ్వుతూ. “"అయినా మా మామ పోటు మరిగాక ఆడ పుటక పుట్టింది మర్చిపోలేదు"అంది మొగుడి వైపు గొప్పగా చూస్తూ ఆ మాట అనేసరికి ఈజీ చెయిరు లో కూర్చుని చుట్ట తాగుతున్న రెడ్డి మగతనం మల్లి నిక్కింది. చుట్టని పక్కన పెట్టి చటుక్కున లేచి కుఛిళ్లు దోపుకుంటున్న నిర్మలమ్మ జబ్బ దొరకపుచుకోని బర బర గది లోపలికి లాక్కునిపొయాడు. ఊహించని ఈ పరిణామానికి నిర్మల్లమ్మ దిమ్మెరపొయింది. లోపలికి తీసుకెళ్లి తలుపు కూడా వెయ్యకుండా నిర్మలమ్మ కుడి చన్ను జాకెట్ పై నుండే బుడిపెని పళ్ళతో దొరకపుచుకోని ఇంకో చెతితో ఎడమ పిర్రని బలంగా పిసకసాగాడు. తలుపు కూడా వెయ్యకపొవడంతో నిర్మలమ్మకి చాలా ఇబ్బంది గా ఉంది. కాని రెడ్డి నాలుక అమె బుడిపె ని టుప్ టుప్ అని కొన తో పొడుస్తూ ఉంటే ఆ సుఖ్హాన్ని వదులుకోవాలని లేదు. తను ఇంత బలహీనురాలు అని ఇప్పటిదాకా అమెకి తెలియలేదు. ఇంకో చెత్తొ లంగా ఎత్తబోగా " టీచర్..టీచర్" అని రంగ గొంతు వినిపించింది. వెంటనే రెడ్డి ని పక్కకి తోసి, పైట సరి చెసుకోని,బయటకి వచింది నిర్మలమ్మ. రంగా కి కొంచం అనుమానం అనిపించింది. ఎందుకంటే ఎపుడు నీట్ గా ఉండె నిర్మలమ్మ ఈ రోజు బాగా నలిగిపోయి ఉంది. జాకెట్ అంతా తడి మరకలు...బుగ్గల మీద ఎంగిలి ముద్రలు. కాని పంతులమ్మ అలాంటిది కాదు అని వాడి నమ్మకం. ఆమె ఎప్పుడు దేవుడి గురించి చెప్తూ ఉంటుంది. బహుశా లోపల ఉక్కపోత వల్ల అలా అయి ఉండొచు అని అనుకున్నాడు. బడి కి తాళం వేసి అది ఇవ్వడానికి వచాడు. నిర్మలమ్మ ఆ తాళం తీసుకొని ఎమి మాట్లాడకుండా లోపలికి వెళ్లిపోయింది. రెడ్ది ఇంకా మంచం మీదనే ఉన్నాడు. మొడ్ద ని చెత్తో నలుపుకుంటూ. నిర్మలమ్మ తాళం పక్కన పెట్తి నేరుగా రెడ్ది మేదకి వెళ్లి మొడ్ద ని నోట్లో పెట్టేసుకుంది. రెడ్డి కి షాక్ కొట్టిన ఫీలింగ్. నిర్మలమ్మ అలా చెస్తుంది అని కలలో కూడ ఊహించలేదు. చల్లగా,మెత్తగా ఉన్న ఆమె నోటి వల్ల రెడ్డి మొడ్డ ఇంకా నిగిడింది. కోటిరత్నం కి కూడ అ సీన్ చూస్తుంటే నోట మాట రాలెదు. బయట నిలబడి అలాగే కళ్ళు పెద్దవి చేసుకోని చూస్తుండసాగింది. కాని నిర్మలమ్మ ఇవేమి పట్టించుకునే స్థితి లో లేదు. కుడి చేత్తో రెడ్డి మొడ్ద ని కుదుపు దగ్గర పట్టుకొని పైకి కిందకి ఊపుతూ బలంగా నొటితో పీల్చసాగింది. ఇంక ఒక్క సెకను లో అవుట్ అవుతుంది అనగా రెడ్డి నిర్మలమ్మ ని బలంగా పక్కకి నెట్టేసి మంచం మీదనే కార్చేసాడు. వెంటనే నిర్మలమ్మ తన పవిట చెంగుతో ఆ జిగురు ని తుడిచేసింది. అలాగె నోరు వెళ్లబెత్తి చూస్తున్న రత్నం దగ్గరకి వెళ్లి నవ్వుతో ఆమె మొహం మీద చిటికె వేసింది నిర్మలమ్మ. అ శబ్దానికి ఈ లోకంలోకి వచింది రత్నం. "ఏంది నిర్మలా...సంసారం చేసే ఆడదానివేనా నువ్వు" అంది నిర్మలమ్మ బుగ్గలు పిండుతూ "మొగుడు తప్ప ఇంకోకరిని ఎరగని నా లాంటి దాన్ని కూడ వ్యభిచారి ని చెయ్యగల దమ్ము ఉందమ్మ మీ ఆయన దగ్గర" అఓది సిగ్గుపడుతూ నిర్మలమ్మ.

[qisraju]

"కానీ నిర్మల నువ్వు ఇంత తొందరగా లొంగుతావని అనుకోలేదు " అనగానే నిర్మలమ్మ ముసి ముసి గా నవ్వుకుంటూ పక్కనే ఉన్న బాగ్ అందుకొని బయటకి నడిచింది. "ఏంటి నిర్మలమ్మ ...పరిగెత్తుతున్నావు .." అంది కోటిరత్నం నిర్మలమ్మ తో బయటకి వస్తూ. "కాదు రత్నం ...ఈ బస్సు పోయిందంటే మల్లి లేటు అవుతుంది ...రేపు మాట్లాడటాలే " అని చెప్పి కాలేజ్ వైపు వెళ్ళింది . కోటిరత్నం లోపలికి వెళ్ళింది. అక్కడ రెడ్డి అలసిపోయి నిద్ర లో ఉన్నాడు. టీ పెట్టుకొని తీసుకొచ్చి లేపింది. " ఏంటి మావా...బాగా అలసిపోయావా..." అంది రెడ్డి తొడ మీద చెయ్యి వేసి నిమురుతుతూ. "రత్నం. ..నీ వాళ్ళ ఏ రోజు స్వర్గం చూసా ...అసలు అది నా పక్కలోకి వస్తాదని కలలో కూడా ఊహించలేదు ...." అన్నాడు మెచ్చుకోలుగా. మొగుడు మెచ్చుకునే సరికి రత్నం కి గర్వం గా అనిపించింది. " మావ ...అది నీకన్నా 20 ఏళ్ళు పెద్దది...అయినా నీకు స్వర్గం చూపించింది..."అంది గోముగా. "వాళ్ళ కి మంచి గట్టి బలం ఉంటది ...వయసు తో సంబంధం లేదు...దాని సళ్ళు చూసావా...నిగడ దాన్ని ఉన్నాయి...మల్లి దానికి పెళ్లి అయినా కొడుకు కూడా ఉన్నాడు అంట ...దానెమ్మ ...." అని లేచి " పొలం దాక పోయొస్తా... కలుపు తీపించాలి..ఈ లంజ మత్తులో పడితే టైం తెలియలేదు..." అని బయటకి వెళ్ళాడు.


కాసేపటికి రెడ్డి కోసం వాళ్ళ అన్న రామిరెడ్డి వచ్చాడు. కానీ అప్పటికే రెడ్డి పొలం వెళ్ళిపోయాడు . "రా బావ..."అంటూ రత్నం కుర్చీ వేసింది. "మావ ఇపుడే వెళ్ళాడు..టీ తాగుతావా.." అంది. " టీ వద్దు..ఎం వద్దు కానీ ...ఏ రోజు ఆ నిర్మల మీ ఇంటికి వచ్చిందంటగా...మన ఇంటికి ఎం పని దానికి.." అన్నాడు అనుమానంగా. ఎం చెప్పాలో అర్ధం కాక " ఎం లేదు బావ..ఆమె జాకెట్ ఇక్కడ ఉంది...తీసుకోవానికి వచ్చింది" అంది . " దాని జాకెట్ ఇక్కడ ఎందుకు ఉంది" అనడు కొంచం కోపం గా. " అబ్బా..నీకు అన్ని అనుమానాలే ...ఆ టైలర్ బాషా నాకు ఇచ్చాడు...అది తీసుకోవడానికి వచ్చింది లే..." అని లేచి టీ పెట్టడానికి వంట గాడి లోకి వెళ్ళింది. అపుడు అక్కడ టేబుల్ మీద ఒక ప్యాకెట్ కనిపించింది రామిరెడ్డి కి. పేపర్ లో చుట్టి ఉంది. అది తీసుకొని తెరిచి చూసాడు. అందులో మొన్న నిర్మలమ్మ కి బాషా కుట్టి ఇచ్చిన కొత్త జాకెట్ ,దాని ఆది జాకెట్ ఉన్నాయి. " ఏ రత్నం..ఇటురా.." అని అరవగానే రత్నం బయటకి వచ్చింది. రామిరెడ్డి చేతిలో ఉన్న జాకెట్లు చూసి "అబ్బా...లంజ మర్చిపోయింది..ఇపుడు ఎం చెప్పాలి.." అనుకుంటూ వచ్చి..." మల్లి మర్చిపోయింది...ఎన్ని సార్లు చెప్పాలి దీనికి " అని వెంటనే లోపలి వెళ్ళింది. ఎందుకంటే అక్కడే ఉంటె రామిరెడ్డి ని తప్పించుకోవడం చాల కష్టం.

కాసేపటికి టీ పెట్టుకొని వచ్చింది. ఇంకా నిర్మలమ్మ జాకెట్ బావ చేతి లోనే ఉంది. ఒక జాకెట్ ని తొడ మీద వేసుకొని ఇంకోటి పట్టుకొని ఉన్నాడు. "ఏందీ బావ...ఆ చండాలం చేతి లో పెట్టుకొని...తీసేయ్.." అని వచ్చి అవి తీసేసి పాకాన టేబిల్ మీద విసిరేసింది. రామిరెడ్డి టీ తాగుతూ " మొన్న టౌన్ కి పోయినపుడు బజార్ లో నిర్మల,ఆమె కోడలు కనిపించరు..ఎదో కొనడానికి వచ్చినట్టున్నారు..." ఆనాడు . " కోడలా...ఎలా ఉంది ఆ పిల్ల " అంది రత్నం ఆసక్తి గా. " ఆ పిల్ల వాళ్ళ కులం లాగా లేదు...బలే చక్కగా ఉంది ...ఎక్కడ పట్టిందో కోడలిని ...కానీ ఈమాట కి ఆ మాట ...ఈ నిర్మలమ్మ కి వయసు ఏంటో తెలియదు కానీ..మాంచి బిరుసు ఉంటది.." అనడు కసి గా. బావ కి కూడా నిర్మలమ్మ మీద కోరిక ఉంది అని అర్ధం అయింది రత్నం కి. కానీ అర్ధం కానట్టు ."చి ...ఆ ముసలి దాని డాగర ఏముంది బావా..." అంది. "ఓసి నీ...ముసలి ఎవరి..అది ఆ రకం గా బిర్ర బిగిసి గుర్రం ల ఉంటె..అది ఇపుడు తలుచుకున్న ..పది మందిని కనగలదు అవలీలగా..." అనడు చెయ్యి నలుపుకుంటూ.

ఆ మాట లు వినగానే రత్నం కి కసి గా అనిపించింది. " ఎం బావ..అంట మనసు ఉంటె ..ఒకసారి పక్కలో వేసుకోలేకపోయావా.."అంది నవ్వుతు. " ఆబ్బె...అది అంట సులభం గా దొరికేది కాదు...చాలాసార్లు ట్రై చేసాకని...లాభం లేదు.." అనడు నిరాశగా. బావ మొహం లో నిరాశ చూసి రత్నం కి పాపం అనిపించింది. "సరే బావ...ఒక సరి ప్రయత్నిద్దాం...రేపు మధ్యాన్నం ఆమె జాకెట్ తీసుకోవడానికి పిలుస్తా..నువ్వు కూడా ర..చూద్దాం..." అని చెప్పడం తో రామిరెడ్డి మొడ్డ నిగడ తన్నింది. " అబ్బా...పిలిచి పుణ్యం కట్టుకోవే రత్నం ...నీకు దండం పెడతా" అని టీ అక్కడ పెట్టి సంతోషం గా బయటకి వెళ్ళిపోయాడు.



మరుసటి రోజు మధ్యాన్నం నిర్మలని పిలిచింది రత్నం. " నిర్మల..నీ జాకెట్ ఇక్కడే పెట్టి పోయావ్ కదా...నిన్న మా బావ వచ్చాడు..వాటిని చూసి ఎవరివి అని అడిగాడు...వేరే వాళ్ళవి అని అబద్దం చెప్పాల్సి వచ్చింది" అంది రత్నం. దానికి నిర్మలమ్మ " అబద్దం ఎందుకు..నావి అని చేపిచ్చుకదా..తప్పు ఏముంది..." అంది. "తప్పా...బావ సంగతి నీకు తెలియదు...ఆడది నచ్చింది అంటే ఎక్కడ వదలదు...ఆ రైక నేది అని చెప్తే ..ఇంకా బడి లోనే శోభనం పెడతాడు"అంది నవ్వుతు. " ఏంటి రత్నం..మీ మావ..బావ లకి ఆడ పిచ్చి బాగానే ఉందే" అనేసరికి రత్నం కి సర్రున కోపం వచ్చింది. "నిర్మల..పద్ధతిగా మాట్లాడు...ఆడ పిచ్చి ఏంటి...ఆలా అని అందరితో ఎం తిరగరులే...నిను పాకలోకి పిలిచారు అని చులకన చెయ్యమక" అంది ఉక్రోషం గా. ఊహించని ఈ కోపానికి నిర్మలకి కొంచం ఇబ్బంది అనిపించింది. "రత్నం..నా ఉద్దేశం అది కాదు...సరదాగా అన్నాను" అని అంటుండగా రామిరెడ్డి వచ్చాడు.


రత్నం కోపం తగ్గించుకొని " ర బావ.."అని లోపలి పిలిచింది....నిర్మలమ్మ లేచి కుర్చీ ఇచ్చింది. "నమస్తే సార్ " అంది. " ఆ నమస్తే.. మొన్న టౌన్ లో నిన్ను, నీ కోడలిని చూసా బజార్ లో .." అనడు కలుపుగోలుగా. "అవునా సార్...సరుకులు తెచ్చుకోవడానికి వచ్చాము. అయినా నన్ను పిలవాల్సింది కదా సార్..మా ఇంటికి వచ్చి తగి వెళ్లొచ్చుకదా " అంది గౌరవంగా.

" మా బావ..టీ తాగదులే..పాలు మాత్రమే తాగుతాడు..." అంది రత్నం కొంటెగా నవ్వుతు. నిర్మలమ్మకి అసలు విషయం అర్ధం అయి కొంచం సిగ్గు అనిపించింది.

తన ముందే ఇలా మాట్లాడుకోవడం నిర్మలకి కొంచం ఎబ్బెట్టుగా అనిపించినా..తన ప్రమేయం లేకుండా తన జాకెట్ లో చప్పగా ఉన్న చను మొనలు చింత పిక్కల్లా నిక్క పొడుచుకోవడం తనకి అర్ధం అయి ...కొంచం ఇబ్బందిగా ఫీల్ అయింది. అవి బయటకి కనిపిస్తే పరువు పోతుందేమో అని భయం వేసి పవిట సర్దుకుంది. రెండు రోజుకా క్రితం వరకు నిర్మలమ్మ వేరు. తన ఇల్లు,తన ఫామిలీ తప్ప వేరే ప్రపంచం ఎరుగదు. కానీ ఆ సంఘటన జరిగిన తరవాత ఆమె మనసు ఆమె కంట్రోల్ చేసుకోలేకపోతుంది. ఈ లేటు వయసులో ఊహించని విధం గ జరిగిన ఆ సంఘటన తనకి ఎదో తెలియని సుఖాన్ని ,అనుభూతిని ఇచ్చింది. అది వదులుకోవడానికి ఆమె మనసు సిద్ధం గ లేదు. తప్పు అని ఒక వైపు అనిపించినా ...ఎవరికీ తెలియదు కదా ....రెడ్డి మీద,రత్నం మీద ఉన్న నమ్మకం ఆమెకి ధైర్యాన్ని యిస్తుంది. వాళ్ళు తన కోసమే పుట్టారు...తనకి తెలియని ప్రపంచాన్ని చూపించడానికి పుట్టారు అని బలం గ నమ్మింది నిర్మల. అందువల్ల వాళ్ళకోసం ఏమి అయినా చేయడానికి సిద్ధం గ ఉంది. ఇలా ఆలోచిస్తూ ఉండగా...సడన్ గ రత్నం తనకి వంట గాడి లోకి పిలిచింది. ఎందుకో అర్ధం కాక లోపలి వెళ్ళింది. వెళ్ళగానే రత్నం ఆమెతో " నిర్మల..నే వయసు ఎంత.." అంది ప్రశ్నర్ధకం గ. " యాభయ్ ఏడూ ..."ఆ అనగానే ..రత్నం నిర్మల గుండెల వైపు వేలు పెట్టి చూపిస్తూ.." ఈ వయసు లో మొగాళ్ళని చుస్తే...ఈ చింత పిక్కలు నిక్కుతున్నాయే..." అని నిర్మలమ్మ కుడి చన్ను బుడిపేని చూపుడు వేలితో పొడిచింది. నిర్మలమ్మ వాళ్ళు జళ్ళుమంది. ఆమె ఇలా చేస్తుంది అని ఊహించలేదు. పల్చటి జాకెట్,వంటిపొర చీర అవడం వాళ్ళ బ్ర కూడా వాటిని సరిగా కవర్ చేయలేకపోవడం వాళ్ళ ఆమె మొన ఎత్తుగా కనిపించడం తనకి అర్ధం అయి సిగ్గు తో చితికిపోయింది. ఎం సమాధానం చెప్పాలో అరదః కాక మౌనంగా తలా దించుకోండి పవిట సర్దుకొని.
ఈ లోపు బయట సైకిల్ శబ్దం రావడం తో "మా మావ వచ్చినట్టున్నాడు" అంతో రత్నం బయటకి వెళ్ళింది. నిర్మలకి ఎం చేయాలో అర్ధం కాలేదు. బయటకి వెళ్తే నిక్కిన మొనలు వాళ్ళకి కనిపిస్తాయని భయం గ ఉంది. పల్చటి జాకెట్ వేసుకున్నందుకు మొదటి సరి తన మీద తనకి కోపం వచ్చింది. వెంటనే జాకెట్ లోకి చెయ్యి పెట్టుకొని ఆ మొనలని వంచి బ్రా కిందకి నెట్టింది. కొంతవరకు కవర్ అయింది. రెండు పొరల పవిట వేసి బయటకి వచ్చింది.

రెడ్డి లోపలి రాగానే భుజం మీద ఉన్న కండువా ని దండెం మీద వేసి వాళ్ళ అన్న ని పలకరించి పక్కనే ఉన్న కుర్చీ లో కూర్చున్నాడు. వంట గది ముందు ఉన్న నిర్మలని చూసి కసిగా నవ్వాడు. ఆ నవ్వులో భావం నిర్మలకి బాగా అర్ధం అయింది. వెంటనే జేబు లో ఉన్న రెండు చుట్టాలు తీసి ఒకటి వాళ్ళ అన్నకి ఇచ్చాడు. "ఏందీ అన్న...పంట ఎలా ఉంది...వర్షాలు లేకపోయే .." అంటూ అగ్గిపెట్టె కోసం జేబులు తడుముకోగా అది కనిపించలేదు. చుట్ట నోట్లోనే ఉంచుకొని " నిర్మలమ్మ..ఏమి అనుకోకుండా కొంచం అగ్గిపెట్టె తెచ్చిపెట్టు" అన్నాడు. ఆలా అడగగానే నిర్మలమ్మ పరుగు పరుగున లోపలి వెళ్లి అగ్గి పెట్టె తెచ్చి ఇచ్చింది. అది చూడగానే రామిరెడ్డి కి కొంచం ఆశ్చర్యం వేసింది. ఆమెకి పని చెప్తాడని అనుకోలేదు. ఎందుకంటే ఆమె టీచర్ . అందునా బాగా స్ట్రిక్ట్ అని పేరు. రామిరెడ్డి చాల సార్లు ట్రై చేసిన ఆమె కన్ను ఎత్తి చూడలేదు. కానీ ఈ రోజు వాళ్ళ ఇంట్లో అంట చనువుగా ఉండడం చూసి కొంచం సంతోషం,కొంచం ఆశ్చర్యం కలిగాయి.

[qisraju]

రెడ్డి చుట్ట ముట్టించుకొని ఆ చూత వాళ్ళ అన్నకి ఇచ్చాడు. ఇద్దరు గుప్పు గుప్పున పొగలు వాడుతుండడం తో ఆ గది అంట చుట్ట వాసనతో నిండిపోయింది. నిర్మలమ్మకి ఆ చుట్ట వాసనా అసలు పడదు. కానీ రెడ్డి మీద ఉన్న ప్రేమ తో ఆ వాసనా కూడ కొత్తగా,మత్తుగా ఉంది ఆమెకి. ఆ సమయం లో ఆమెకి తాను ఒక సివిల్ ఇంజనీర్ భార్య అని కానీ, పెళ్లి అయినా సాఫ్ట్వేర్ ఇంజనీర్ కొడుకు ఉన్న అమ్మ అని గుర్తు లేదు. ఆ ఉర్లో ఉన్నంత సేపు రెడ్డి కి ఉంపుడుగతే అని ఫిక్స్ అయిపొయింది. ఎందుకంటే ఆ ఊరు దాటి వెళ్తే మల్లి ఆమెకి ఇలాంటి అనుభూతులు ఉండవని ఆమెకి తెలుసు. ఏ చిన్న అవకాశాన్ని కూడ ఆమె వదులుకోవడానికి సిద్ధం గ లేదు. ఆ ఘాటైన చుట్ట వాసనకి, ఆమె ఆలోచనల వేడి కి ఆమె చంక అంతా తడిచిపోయింది. చంక భాగం దాటి భుజం వరకు పాకింది చెమట. ముందు వైపు బ్రా తట్టుకొని ఆగిపోయింది. అందువల్ల బ్రా స్ట్రిప్ బాగా కనిపించసాగింది. రెడ్డి ఆ చెమట చూడగానే...నాలుక బయట పెట్టి నాకుతున్నట్టు సైగ చేసాడు. నిర్మలమ్మ అది గమనించి కన్ను కొట్టి కింద పెదవి చిన్న కొరికి రెచ్చగొట్టింది. రెడ్డి కి లుంగీ లో అలజడి మొదలయింది. కానీ అక్కడ అన్న ఉన్నాడు. రెడ్డి,వాళ్ళ అన్నయ కలిసి చాల మంది ఆడవాళ్ళని అనుభవించారు. ఈ నిర్మల విషయం తెలిస్తే ఇక్కడ కూడ పోటీ వస్తాడని రెడ్డి భయం. మధ్య మధ్య లో రామిరెడ్డి నిర్మలని ఊరకంటి తో చూడడం రెడ్డి గమనించాడు.

ఇంతలో సడన్ గ రామిరెడ్డి లేచి "రేయ్..ఒకసారి బయటకి ర" అని పిలిచి బయటకి వెళ్ళాడు. ఎందుకో అర్ధం కాక రెడ్డి బయటకి వెళ్ళాడు. వెళ్లగానే " రేయ్..నిజం చెప్పు...నాకు విషయం అర్ధం అయింది...నీకు దానికి లింక్ ఉంది కదా...కాలేజ్ రంగ గడు కూడ చెప్పాడు" అనగానే "ఆబ్బె..అదేం లేదు అన్న...ఆ నాకొడుకు నీకు అబద్దం చెప్పాడు" అనగానే.." రేయ్...నువ్వు నేను కలిసి ఎన్ని గుంటల్లో ముంచమోలెక్కే లేదు..న డాగర ఎందుకురా ..దాస్తావు.." అనగానే ఇంకా అబద్దాన్ని సీనమ్మించడం కష్టం అని రెడ్డి కి అర్ధం అయిపొయింది. " సరే అన్న..నే డాగర దాపరికం ఏముంది..దాన్ని వేసుకున్న...రత్నం సెట్ చేసింది...నేను కూడ ఊహించలేదు..అది న పక్కలోకి వస్తాడని...అది ఇపుడు న బానిస.." అని అనగానే రామిరెడ్డి కళ్ళు మెరిసిపోయాయి. "అబ్బా ..న కొడకా..నువ్వు సామాన్యుడివి కాదురా..దానిమీద ఈ ఉర్లో చాల మంది కళ్ళు ఉన్నాయి..కానీ అది నీకు సెట్ అయింది అంటే...ఇంతకన్నా ఎం కావాలి ర..." అని " మరి..నాకు.." అన్నాడు గోముగా. "తప్పుతుందా...చూద్దాం లే..కానీ తొందరపడకు..పిట్టా బెదిరిపోయిందంటే ..నాకు కూడ ఉండదు.." అనడు. "సరే లేదా..తొందర పడనులే..కానీ ఈ రోజు ఏదైనా చిన్న షో చూపించురా...కనీసం దానితో అయినా సర్దుకుంటే " అనడు బతిమాలినట్టుగా. రద్దీ ఒక్క నిమిషం అలోచించి "సరే..పద..చూద్దాం...." అని ఇద్దరు లోపలి వెళ్లారు.



లోపలి వెళ్లి ఇద్దరు కూర్చోగానే రెడ్డి"నిర్మల..ఇలారా...రత్నం లేదా...ఆకలిగా ఉంది..మా ఇద్దరికీ అన్నం పెట్టు" అని అనడు ఆర్డర్ వేసినట్టు. అలంటి అవకాశం కోసమే ఎదురు చూస్తున్న నిర్మల వెంటనే రెండు ప్లేట్స్ తీసుకొని వెళ్లి అన్నం వడ్డించసాగింది. అపుడు రెడ్డి" ఏంటి..నిర్మల..ఆ ఫ్యాన్ వేసుకోవచ్చు కదా...జాకెట్ చూడు..ఎలా తడిచిందో..." అనగానే నిర్మలకి ఎం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. వాళ్ళ అన్న అక్కడ లేకపోయి ఉంటె రెడ్డి కి సరిగ్గా సమాధానం చెప్పేది. కానీ వాళ్ళ అన్న ఉండడం తో ఏమి సమాధానం చెప్పకుండా కూర వడ్డించసాగింది. ఆ సమయం లో రామిరెడ్డి చూపు ఆమె జాకెట్ ని ...ముఖ్యం గ...చంక ని తడమడం ఆమె కి అర్ధం అయింది. భోజనం అవగానే రెడ్డి చేతులు కాసుకొని గుడ్డ తో తుడుచుకుంటూ నిర్మల దగ్గరకి వచ్చి..."నువ్వు ఇంతగా చీర కాపుకుంటే..ఆ జాకెట్ ఎలా అరిద్ది చెప్పు..." అంటూ చనువుగా ఆమె పవిట ని లాగి కిందకి వదిలాడు. పల్చటి జాకెట్ ఓ నుండి బ్రా షేప్ స్పష్టం గ కనిపిస్తూ ఉంది. వెంటనే షాక్ ఫీల్ అయినా నిర్మలమ్మ అదే వేగం తో పవిటని పైకి లాకోవడానికి ప్రయత్నం చేయగా...రెడ్డి ఆమె కుడి చేతిని గట్టిగా పట్టుకొని మెలి తిప్పి మెల్లగా వెనక్కి వంచాడు...ఆ పట్టు వదిలించుకోవడం అసాధ్యం. చెయ్యి వెనక్కి వంచడం వాళ్ళ...కుడి చన్ను చేదుకొని ముందుకు వచ్చి...మొన నిటారుగా నిక్కీ ఉంది. ఆలా గట్టిగా పట్టుకోవడం తో నిర్మల కొంచం కోపం గ" వదలండి..ఏంటి ఇది...మరీ ....ఏమి అనుకుంటున్నారు నన్ను " అంది. అపుడు రెడ్డి "నిన్నా..న లంజ పెళ్ళానివి అనుకుంటున్నా.."అని మెత్తగా మూలుగుతూ ఆమె ఎడమ చెయ్యి పైకి ఎత్తి చంకలో మొహం పెట్టి గట్టిగ వాసనా పీలిచి...."ఆఆహ్హ్హ్హ్హ్హ్హ్" అంటూ నవ్వాడు. అపుడు ఆమె భంగిమ ఎలా ఉంది అంటే...కుడి చెయ్యి వెనక్కి, ఎడమ చేయి పైకి లేపడం వాళ్ళ ...సినిమాల్లో జయమాలిని డాన్స్ హేస్తున్నటు ఉంది. ఎదురుగ రామిరెడ్డి ఆశగా తనని చూడడం ఆమెకి కొంచం గర్వం గ అనిపించింది. ఇద్దరు రెడ్ల మధ్యలో ఆ భంగిమలో నిలబడటం ఆమెకి మథు ఎక్కించింది. అందువల్ల రెడ్డి ని వద్దు అని వారించలేకపోయింది. తన ప్రమేయం లేకుండా ఆమె అక్కడ నిలబడి ఉంది. రెడ్డి చంక వాసనా మల్లి గట్టిగ పీల్చి...ఆమెని అలాగే పట్టుకొని జాకెట్ హుక్స్ విప్పాడు. ఆమె అడ్డుకోలేదు. చేయి దించి జాకెట్ ని చేతులు తపించి వాళ్ళ అన్న మీదకి విసిరాడు. క్రికెట్ లో క్యాచ్ అందుకున్నారు రామిరెడ్డి దాన్ని ఆబగా అందుకున్నాడు. గబా గబా ఆ జాకెట్ ని తెరిచి చంక దగ్గర చెమటని చూసి..వెంటనే నోటి దగ్గర పెట్టుకొని...చప్పరించసాగాడు. తన చంకలో చెమట ని ఇద్దరు మగవాళ్ళు,అందులోను పెద్ద మనుషులు ఆబగా నాకడం ఆమెకి అంతులేని గర్వాన్ని ఇచ్చింది. ఆ సమయం లో ఆమె కేవలం రెడ్ బ్రా మీద ఉంది. ఆమె నల్లటి చర్మానికి ఎర్రటి బ్రా ఇంకా కైపు రేపుతోంది.


ఆ బ్రా చాలా పల్చగా ఉంది. ముదురు నల్ల బొడిపెలు క్లియర్ గ కనిపిస్తున్నాయి. అది చూసి వేడెక్కిన రెడ్డి "నీ యమ్మ ....ఈ వయసులో నీకు బాడీలు ఎందుకె..." అంటూ బ్ర ని గట్టిగా లాగబోయాడు. వెంటనే నిర్మలమ్మ రెడ్డి చేతిని గట్టిగా పట్టుకొని " ఏయ్...మావా...చిన్నగా...అది నది కాదు...మా కోడలిది..చినిగింది అంటే...అనుమానం వస్తుంది..." అంటూ రెడ్డి చెయ్యి తోసేసింది. కోడలి బ్రా అనగానే అన్న దమ్ములిద్దరికి మొడ్డ తాటిచెట్టు ల నిగడ తన్నింది. "అవునా..." అంటూ ఆత్రం గ రెడ్డి ఆమె బ్రా వెనక వైపు హుక్స్ దగ్గర స్ట్రిప్ ని లేపి వెతకసాగాడు. రెడ్డి బ్రా సైజు కోసం వెతుకుతున్నాడని నిర్మలమ్మ కి అర్ధం అయి..." సైజు 36 లే ...కష్టపడకు.."అంది నవ్వుతూ. ఇంతలో రామిరెడ్డి కలగా చేసుకొని "36 అంటే...మంచి సైజు.."అంటూ నిర్మలమ్మ జాకెట్ ని చప్పరించసాగాడు. అపుడే లోపలి వచ్చిన రత్నం ఆ మాట విని " అబ్బో ..ఈ అత్తాకోడళ్లు ఇద్దరు ఊర్లో మొగాళ్ళని బతకానిచ్చేటట్టు లేరుగా.."అంది వంటగది లోకి పోతూ. రత్నం ని చూడగానే నిర్మలమ్మ రెడ్డి ని నెట్టేసి పవిట తీసి వేసుకుంది. వెంటనే రత్నం బయటకి వచ్చి..."నిర్మలా..పైట అయితే వేసుకున్నావ్...జాకెట్ వద్దా..."అంది రెచ్చగొడుతూ. కానీ నిర్మలకి రామిరెడ్డి ని జాకెట్ అడగాలి అంటే చాలా సిగ్గు గ ఉంది. తప్పదు అనుకోని మెల్లగా రామిరెడ్డి దగ్గరకి వెళ్లి తలా దించుకొని చెయ్యి చాపింది జాకెట్ కోసం. కానీ రామిరెడ్డి ఇవ్వకుండా మీద లో వేసుకున్నాడు. అది చూసి రెడ్డి,రత్నం ఇద్దరు పక పక నవ్వసాగారు. నిర్మలమ్మకి ప్రాణం పోయినట్టు ఉంది . దాదాపు తన కొడుకు వయస్సులో ఉన్న ఇద్దరు మొగాళ్ళు,కూతురు వయసు ఉన్న రత్నం తనని ఇలా పచ్చిగా ఆట పట్టిస్తూ ఉంటె సిగ్గు తో చితికిపోయింది నిర్మల. ఆమె పరిస్థితి ని అర్ధం చేసుకున్న రామిరెడ్డి " పంతులమ్మ..జాకెట్ ఇస్తే..నాకు ఎం ఇస్తావో చెప్పు.." అని ఉత్స్తాహం గ ముందుకి వంగాడు.


ఎం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు నిర్మల. "బావ అడుగుతున్నాడు కదా...ఎం మాట్లాడవేం.."అంటూ కొంచం గట్టిగానే అనింది రత్నం. కొంచం గొంతులో వణుకుతూ.."ఎం కావాలి మీకు.." అంది నిర్మల తలదించుకుని. " అబ్బో..కొత్త పెళ్ళికూతురికి కూడా ఈ సిగ్గు ఉండదమ్మా...నే సిగ్గు సీతగా..."అంటూ రత్నం నిర్మల దగ్గరకి వచ్చి..ఆమె భుజం మీద చెయ్యి వేసి "న బావ అంటే..నీకు కూడా బావనే...మరీ బెట్టు చేయకు.."అంది లాలనగా. దాంతో నిర్మలమ్మ కొంచం ధైర్యం తెచ్చుకొని.." ముందు జాకెట్ ఇవండీ సర్...తరవాత చెప్తాను.." అని అయన మీద లో ఉన్న జాకెట్ లాగేసుకుంది. కానీ ఆ జాకెట్ అంట రామిరెడ్డి ఉమ్ముతో తడిచి పోయి ఉంది...వెంటనే నిర్మల వంటగది లోకి వెళ్లి ,అక్కడ బకెట్ లో నీళ్లలో ముంచి ,పిండి ..ఆలా తడిగానే వేసుకుంది. పవిటని నిండుగా కప్పుకొని వాళ్ళు ఉన్న రూమ్ లోకి వచ్చింది. వాళ్ళు ముగ్గురు ఎదో మాట్లాడుకుంటున్నారు..నిర్మలమ్మ ని చూడగానే ఆపేసారు. వెంటనే రత్నం " నువ్వు మరీ పతితు యేశాలు దెంగామాకు పంతులమ్మ..."అని దగ్గరకి వెళ్లి చుట్టూ కప్పుకున్న పవిట ని తీసేసి మాములుగా వేసింది. కానీ బాగా రెచ్చగొట్టి మధ్యలో ఆపేయడం వాళ్ళ రెడ్డి కి,నిర్మలమ్మ కి చిరాకుగా ఉంది. ఎలా అయినా రెడ్డి పక్కలో పాడుకోవాలి అని తొందరగా ఉంది. కానీ తాను బయట పడితే విలువ ఉండదు అని అణుచుకుంది. అక్కడ ఉన్న దువ్వెన తీసుకొని తలా దువ్వుకోసాగింది. అపుడు అక్కడే ఉన్న రత్నం ,రామిరెడ్డి కి కళ్ళతో సైగ చేసింది. వెంటనే రామిరెడ్డి లేచి అడ్డం ముందు తలా దువ్వుకుంటున్న నిర్మల దగ్గరకి వెళ్ళాడు. అతను ఆలా దాగరకు రావడం తో ఎం జరుగుతుందో నిర్మలకి అర్ధం కాలేదు. దగ్గరకి వచ్చి రామిరెడ్డి" పంతులమ్మ...నువ్వు ఏమి అనుకోను అంటే..నాకు ఒక చిన్న సహాయం కావాలి.."అన్నాడు బతిమాలినట్టుగా. అంట పెద్ద మనిషి తనను రిక్వెస్ట్ చేయడం నిర్మలమ్మ కి కొంచం సంతోషం కలిగించింది. "చెప్పండి సార్" అంది దువ్వుకోవడం ఆపేసి. " ఎం లేదు..నాకు ఆ బ్రా ఇస్తావా..మల్లి రేపు ఇచ్చేస్తా.."అన్నాడు బ్రా స్ట్రిప్ వైపు ఆశగా చూస్తూ. దానికి నిర్మలమ్మ నవ్వుతూ "బ్రా..ఎందుకు సార్" అంది. "అంటే..అది నే కోడలిది అన్నావు కదా...ఒకసారి తనివితీరా తాకాలని ఉంది.." అనడు గొంతు నిండా కామం తో. "హాహా ...సరే సార్"అని కొంటె గ నవ్వి పక్క రూమ్ లోకి వెళ్లి తలుపు వేసుకుంది. కొంచం సేపటికల్లా తలుపు తీసి బయటకి వచ్చి.."లోపల మంచం మీద పెట్టాను సార్.."అని మల్లి తలా దువ్వుకోసాగింది. రామిరెడ్డి ఆత్రం గ లోపలి వెల్లబోయి...ఎందుకో నిర్మలవైపు చూసాడు. అసలే పల్చటి జాకెట్...బ్రా కూడా లేదు...నల్లటి ముదురు ముచికలు అరచేతి అంత వెడల్పు తో అరిసె లాగా ఉబ్బి ఉన్నాయి. "పంతులమ్మ..ఒక్కసారి తకొచ్చ.."అనడు పద్ధతిగా. తమ్ముడి కన్నా అన్న చాలా మెతక అనుకోని మెల్లగా నవ్వి మల్లి దువ్వుకోసాగింది. వద్దు అని తినకపోవడం తో రామిరెడ్డి చిన్నగా వేళ్ళతో కుడి వైపు ఉన్న మొన ని పట్టుకుని మెల్లగా వత్తి వదిలాడు. షాక్ కొట్టినట్టు అనిపించింది నిర్మళ్ళమ్మకి. అప్పటికే బాగా రెచ్చిపోయి ఉండడం తో ఇంకా మూడ్ వచ్చింది. వెంటనే అటు ఇటు చూసింది. రెడ్డి,రత్నం బయట చెట్లకి నీళ్లు పోస్తున్నారు. ఇదే అదనుగా భావించి రామిరెడ్డి ని గట్టిగా వాటేసుకుంది. వాటేసుకొని చొక్కా పైనుండే రామిరెడ్డి కంది గింజల్లాంటి బుడిపెలని మెల్లగా కొరికి పైకి వచ్చి బుగ్గ కొరికింది. ఆ దెబ్బ కి రామిరెడ్డి కి దిమ్మ తిరిగి పోయింది. ఎన్నాళ్ళో ఎదురు చుసిన రోజు..చాలా సులువుగా తనకి వచ్చింది. బుడిపె మీద కొరకడం తో మొడ్డ నిగడతన్నింది. మల్లి నిర్మలమ్మ ఏమి ఎరగనట్టు తలా దువ్వుకోసాగింది. ఏ లోపు రత్నం లోపలి వస్తుండడం తో లోపలి పోయి బ్రా అందుకొని లుంగీలో పెట్టుకొని బయటకి వచ్చాడు. "అది జాగ్రత్త..."అన్నట్టు కళ్ళతో సైగ చేసింది నిర్మల. ఎం పర్వాలేదు అన్నట్టు చూసాడు రామిరెడ్డి. ఇంతలో రెడ్డి కి బయట ఎవరో పిలవడం తో మల్లి వస్తా అని వెళ్ళాడు. ఇంట్లో రత్నం,రామిరెడ్డి ,నిర్మలమ్మ మాత్రమే ఉన్నారు. అపుడు నిర్మలమ్మ రామిరెడ్డి తో."ఇపుడు చెప్పండి సార్..ఆ బ్రా ఎందుకు అడిగారు..ఏముంది అందులో అంత స్పెషల్.."అని ఆరా తీసింది. "స్పెషల్ కాకా ఇంకేంటి..అది నే కోడలి బ్రా అన్నావు కదా...అంతకన్నా ఇంకేమి కావలి.." అనడు రామిరెడ్డి చిన్నగా నవ్వుతూ. "నా కోడలిని చూసావా .."అని కుతూహలం గ అడిగింది నిర్మల. "ఆ రోజు మీ ఇద్దరినీ బజారు లో చూసాను కదా..అపుడే చూడడం..పిల్ల కి సన్ను సంక దిట్టం గ ఉన్నాయి...మీ కులమేనా.." అని అడిగాడు. " మా కులం కాదు...మా అబ్బాయి ఇష్టపడి చేసుకున్నాడు...అయినా నా కోడలి గురించి ఆలా మాట్లాడటం తప్పు కదా సార్"అంది సరిదిద్దుతో.

"నిజమే ..అందుకే బ్రా అడిగా..నే కోడలి సళ్ళు అడగలేదు కదా.."అనడు పెద్దగా నవ్వుతూ. ఆ నవ్వు విని రత్నం వచ్చి.." బావ..నువ్వు ఇంతవరకు అత్త సాల్లే చీకాలేదు..ఇంకా కోడలి సళ్ళు కావాలా.."అంది నవ్వుతూ. ఈ మాటలు నిర్మలకి బాగా నచ్చాయి. చిన్నప్పటి నుండి ఎం మాట్లాడితే తప్పు అని అందరు సరిదిద్దారో..ఇపుడు ఏ భయం లేకుండా అక్కడ ఫ్రీ గ మాట్లాడుకోవడం నిర్మల కి బాగా నచ్చింది. అపుడు నిర్మల " సార్ కి నేను సరిపోనులే...కుర్రపిల్లలు కావాలి అనుకుంట"అంది నవ్వుతో. వెంటనే రామిరెడ్డి నిర్మలని జబ్బ పట్టుకొని మీదకి లాకొని తదా మీద కుర్చోపెట్టుకున్నాడు. ఆమె కుడి చేతిని లేపి తన మీద చుట్టూ వేసుకున్నాడు. సమ్మగా ఉంది నిర్మలమ్మకి. ఇంకో మగ శరీరపు స్పర్శ. కుడి చెయ్యి పైకి లేపి ఉండడం తో కుడి చన్ను కొంచం పైకి లేచి ఉంది . వెంటనే రామిరెడ్డి జాకెట్ పైనుండి చన్ను మొత్తం నోట్లోకి కుక్కుకున్నాడు. జివ్వుమని లాగింది నిర్మలమ్మకి. అది చూసి రత్నం లోపలి వెళ్ళిపోయింది. దాదాపు చన్ను మొత్తం రామిరెడ్డి నోట్లో పెటింది. గెద పాలు కుడిచినట్టు రామిరెడ్డి చన్ను వదలకుండా జుబుకుతూ మధ్య మధ్యలో చంక వాసనా పీల్చసాగాడు. ఇంతలో రెడ్డి సైకిల్ రావడం తో వెంటనే సర్దుకొని పాకాన కూర్చుంది నిర్మల ఏమి తెలియనట్టు. .

[qisraju]

రెడ్డి కొంచం ఆవేశం గ వచ్చి పొలం దగ్గర జరిగిన గొడవ గురించి వాళ్ళ అన్న తో మాట్లాడటం మొదలెట్టాడు. విషయం కొంచం సీరియస్ గ ఉండడం తో నిర్మలమ్మ కూడా సర్దుకొని బయలుదేరింది. దానికి తోడు బస్సు టైం కూడా అవడం తో వేగం గ హ్యాండ్ బాగ్ తగిలించుకొని,కళ్లద్దాలు పెట్టుకొని బయటకి వచ్చేసి బస్సు స్టాండ్ వైపు వెళ్ళిపోయింది.



ఆ తరవాత ఒక 6 డేస్ నిర్మలమ్మ కాలేజ్ కి రాలేదు. రెడ్డి బ్రదర్స్ ఇద్దరు రోజు ఎదురుచూసారు. ఫోన్ నెంబర్ తీసుకోవడం మర్చిపోయారు. ఇలా ఒక 7 రోజులు గడిచాక ఒక ఆదివారం రోజు టౌన్ కి బయలుదేరతారు ఇద్దరు. నోటిదాకా వచ్చిన లంక పొగాకు చుట్ట కాస్త ముట్టించుకునే లోపే జారిపోయినట్టు ఉంది వాళ్ళ బాధ. అసలు ఏమి జరిగిందో తెలుసుకోవాలని టౌన్ కి బయలుదేరారు. రామిరెడ్డి కి ఉన్న పరిచయాలవల్ల నిర్మలమ్మ ఇంటి అడ్రస్ ఈజీ గానే దొరికింది. కానీ తీరా అక్కడకి వెళ్లేసరికి ఇంటికి తాళం వేసి ఉంది. ఇద్దరికీ బుర్ర తిరిగిపోయింది. కానీ పాకాన బాల్కనీ లో బట్టలు ఉతికి ఆరేసి ఉన్నాయి. నిర్మలమ్మ జాకెట్ ని ఇద్దరు గుర్తు పట్టారు. ప్రేమ గ దాన్ని తడిమాడు. దీన్ని బట్టి నిర్మలమ్మ టౌన్ లోనే ఉంది అని అర్ధం అయింది. వెంటనే కిందకి వచ్చి "ఏమండి...తీర్చట గారు లేరా.."అని అడిగారు రామిరెడ్డి. "ఏ రోజు ఆదివారం కదండీ...ప్రేయర్ కి వెళ్లారు..ఇంకో 15 గంటలో వస్తారు" అని చెప్పారు వాళ్ళు. సరే అని చెప్పి..ఏ లోపు టీ తగి వాదము అనుకోని ఆ వీధి చివర ఉన్న టీ బంక్ దగ్గర టీ తాగసాగారు. సరిగ్గా పదినిమిషాల తరవాత ఒక కార్ ఆ వీధిలోకి వచ్చి నిర్మలమ్మ ఇంటి ముందు ఆగింది. వెంటనే వేళ్ళు ఇద్దరు బైక్ తీసుకొని కార్ దగ్గరకి వచ్చారు. కార్ లో నుండి నిర్మలమ్మ,ఆమె భర్త,కొడుకు,కోడలు దిగారు. నిర్మలమ్మ వాళ్ళని గమనించలేదు. కానీ ఆ రోజు రోజు చూసే నిర్మలమ్మ వాళ్ళకి కొత్తగా కనిపించింది, వైట్ కలర్ కాటన్ సారీ మీద నల్లటి చిన్న పూలు,బిస్క్యట్ కలర్ జాకెట్ వేసింది. ఆమె భర్త చాల నీట్ గ ప్రొఫెషనల్ గ ఉన్నాడు. ఆయనని చూడగానే బాగా మంచి పోసిషన్ లో ఉన్న ఫామిలీ అని వాళ్ళకి అర్ధం అయింది.


తరవాత వాళ్ళ అబ్బాయి,కోడలు దిగారు కార్ లో నుండి. కోడలు వంటి నిండా చాల బంగారం ఉంది. నిర్మలమ్మ కూడా చాల రిచ్ గ గంభీరం గ ఉంది. ఇన్ని రోజులు కాలేజ్ లో చుసిన నిర్మలమ్మ ఈమేనా అనిపించింది వాళ్ళకి. కోడలు కార్ లో నుండి దిగుతూ నిర్మలమ్మ చేతికి చిన్న బాబు ని అందించింది. అంటే నిర్మలమ్మ కోడలికి కాన్పు అయింది అని వాళ్ళకి అర్ధం అయింది. చాల జాగ్రత్తగా నిర్మలమ్మ బాబు ని అందుకుంది. ఇంట్లోకి వెళ్ళబోతూ..వేళ్ళని గమనించింది. ఒక్కసారి గుండె వేగం పెరిగింది ఆమెకి. ఎందుకంటే వీలు ఇంటి దాక వస్తారు అని ఊహించలేదు. ఎం చేయాలో అర్ధం కాలేదు. కానీ ఇంటిదాకా వచ్చిన వాళ్ళని పలకరించకపోతే బాగుండదు అనుకోని.."సార్...మీరా...ఎపుడు వచ్చారు..." అంది లేని నవ్వు మొహం మీదకి తెచ్చుకుంటూ. " ఎవరు నిర్మల వీళ్ళు"అనడు ఆమె భర్త . " వీళ్ళు మా కాలేజ్ దగ్గర ఉంటారండీ..గ్రామా కమిటీ మెంబెర్స్ .." అని చెప్పగానే"సరే...లోపలి రమ్మను" అని అయన లోపలికివెళ్ళాడు. "రండి సార్...లోపలి.."అని నిర్మలమ్మ కూడా బాబు ని తీసుకొని లోపలి వెళ్ళింది. వాళ్ళ అబ్బాయి కార్ పార్క్ చేయడానికి పాకాన ప్లె లోకి కార్ ని తీసుకెళ్లాడు. లోపలి రాగానే వాళ్ళకి ఇంద్ర భవనం లాగా ఉంది ఆ ఇల్లు. మంచి ఖరీదు అయినా వస్తువులు. ఇల్లు అంట మంచి సువాసన. అద్భుతం గ ఉంది. వాళ్ళని సోఫా లో కూర్చోమని చెప్పి ,పక్కనే ఉన్న కుర్చీలో కూర్చుంది నిర్మల."ఏంటి సార్..ఇలా వచ్చారు"అంది కొద్దిగా ఆత్రుత నిండిన గొంతుతో. " ఎం లేదు టీచర్..మీరు ఏ మధ్య రాలేదు కదా...ఏదన్న సమస్య ఏమో అని...ఎలాగూ టౌన్ లోకి పని మీద వచ్చాము..ఒకేసారి చూసివెల్దామని వచ్చాము"అనడు రామిరెడ్డి. నిర్మలమ్మ ఒకసారి లోపలి తొంగి చూసి అక్కడ కోడలు లేదు అని నిర్ణయించుకున్నాక.." మా కోడలికి 5 రోజుల క్రితం కాన్పు అయింది...కాబట్టి రాలేదు..ఇంకా ఒక 15 రోజులు రాలేను..అయినా ఇలా ఇన్ని వస్తే ..బాగోదు కాదయా" అంది లాలనగా. "లేదు నిర్మల..నిన్ను చూడకున్నా ఉండలేకపోయాము..అందుకే వచ్చాము..ఏమి అనుకోవద్దు..మల్లి రాములు..నువ్వు బాగున్నావని తెలిస్తే అది చాలు మాకు.."అని రామిరెడ్డి లేవబోయాడు. ఆ మాటలను విన్న నిర్మల్లమ్మ కి
చాల బాధ అనిపించింది. తన కోసం ఇంట దూరం వచ్చిన వాళ్లతో తాను ఆలా మాట్లాడటం తనకే నచ్చలేదు. కొంచం నోచుకోని..." అంటే న ఉద్దేశం...మా ఇంట్లో అందరు ఉంటారు..కదా.."అని అనబోగా రెడ్డి కలగా చేసుకొని.."మాకు అర్ధం అయింది..."అని లేవబోగా...వాళ్ళ భర్త వచ్చి అన్నం తిని వెళ్ళండి అని చెప్పి "నిర్మల..వాళ్ళకి భోజనం ఏర్పాట్లు చూడు"అని చెప్పి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళిపోయాడు. నిర్మలమ్మ కి సంతోషం అనిపించింది. వాళ్ళకి హేతులారా అన్నం పెట్టుకోవడం తనకి బాగా సంతోషం అనిపించింది. వాష్ బేసిన్ చూపించి చేతులు కడుగుకొని రమ్మని చెప్పి ఏర్పాట్లు చేయ సాగింది. వాళ్ళు వద్దు అని మొహమాతు పడుతూనే...కొంచం సేపు ఉండొచ్చు అనే ఉద్దేశం తో భోజనానికి కూర్చున్నారు. నిజమైన నిర్మలమ్మ ఎలా ఉంటుందో ఆరోజు వాళ్ళకి అర్ధం అయింది. ఆమె బయట ఎంత గౌరవం గ ఉంటుందో..వాళ్ళ ఫామిలీ ఎంత గొప్పదో వాళ్ళకి అర్ధం అయింది. ఇంట్లో పని వాళ్ళకి నిర్మలమ్మ అంటే ఏంటో భయం. అప్పటికే ఒక రెండు సార్లు వాళ్ళని కసురుకుంది. మన ఇంట్లోకి వచ్చి..మన పక్కలో పడుకొని..మనకి చుట్ట వెలిగించిన నిర్మలా...ఇక్కడ ఉన్న నిర్మలమ్మ ...ఇద్దరు ఒకరే అంటే ఇప్పటికి వీళ్ళకి నమ్మబుద్ది కావడం లేదు. కానీ ఇంకోవైపు మనసులో...ఇంత గొప్ప ఫామిలీ కి చెందిన ఒక ఇల్లాలు ,తమ ఇద్దరి దగ్గర అంట లోకువగా ఉండటం వాళ్ళకి గర్వం గ అనిపించింది. పని వాళ్ళు దగ్గర ఉంది వడ్డించారు. నిర్మలమ్మ కిచెన్ లోకి వెళ్లి వాళ్ళకి ఫ్రూట్ సలాడ్ రెడీ చేసి తీసుకువచ్చింది. ఇంతలో బాబు ఏడవడం తో "లావణ్యా...బాబు లేచినట్టు ఉన్నాడు...పా లు పట్టు" అని చెప్పి వెంటనే వీళ్ళ వైపు చూసింది. ఇంతకుముందు పాలు అంటే ఏమి ఉండేది కాదు. ఇపుడు పాలు అంటే వీళ్ళ చీకుడి గుర్తు వస్తుంది నిర్మలమ్మకి. రెడ్డి నిర్మలమ్మ వైపు చూస్తుండడం తో పవిట సర్దుకుంది కొంచం సిగ్గు తో. వాళ్ళ కోడలు బాల్కనీ లో నుండి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్తుండగా రామిరెడ్డి చూపులు కోడలి గుండెలమీద ఉండటం నిర్మలమ్మ గమనించింది. అనవసరం గ పాలు అని పెద్దగా చే ప్పినందుకు కొంచం ఇబ్బడి అనిపించింది నిర్మలమ్మకి. తినడం అయిపోయాక..ఇంకా వెళ్లివస్తాము అని బయలుదేరారు. వాళ్లతో బయట దాకా వచ్చింది నిర్మలమ్మ. బయట గేట్ దాకా రాగానే రామిరెడ్డి" నిర్మల..నువ్వు కోడలిని పాలు అనగానే..నాకు దప్పిక వేసింది...అయినా ..నే కోడలి బాయలు అంట ఉన్నాయేంటి..."అనడు ఆశ్చర్యం గ .
"పిల్లలు పుట్టి పావులు పడితే ఎవరివి అయినా అలాగే ఉంటాయిలే..."అని చిరుకోపం గ చూసింది నిర్మలమ్మ. ఎందుకంటే రెడ్డి వాళ్ళ ఇంట్లో తప్ప బయట అలంటి మాటలు కానీ,చేతలు కానీ నిర్మలమ్మకి నచ్చదు. వాళ్ళ ఇంట్లో నుండి బయటకి వచ్చిన వెంటనే ఆమె మాములు అయిపోతుంది. వాళ్ళ ఇంట్లో ఉన్నంత వరకే ఆమె ఒక లంజ ల ఉండాలి చేయాలి అని నిర్ణయించుకుంది. అందువల్ల వాళ్లతో ఎక్కువ మాట్లాడలేదు. వాళ్ళు కూడా పరిస్థితి అర్ధం అయి సైలెంట్ గ వెళ్లిపోయారు.
ఇంట్లోకి రాగానే నిర్మలమ్మ పని వాళ్ళని భోజనం చేయమని చెప్పి ,తన రూమ్ లోకి వెళ్ళింది రెస్ట్ తీసుకోవడానికి.


నిర్మలమ్మ బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లి డ్రెస్ మార్చుకొని నైటీ వేసుకొని పడుకుంది రెస్ట్ గ. కొంచం అలసిపోయి ఉండడం తో నిద్ర పట్టింది. సాయంత్రం ౩ గంటలకి పని మనిషి కాఫీ తీసుకొని వచ్చి ఆమెని లేపేదాకా మెలుకువ రాలేదు. కాఫీ తగి బయటకి వచ్చింది. కోడలు,బాబు ఇద్దరు నిద్రపోతున్నారు. వాళ్ళ భర్త సోఫా లో కూర్చొని ఫైల్స్ చూసుకుంటూ ఉన్నాడు. వెళ్లి కూర్చుని కాసేపు ఫామిలీ విషయాలు మాట్లాడుకున్నాక... అయన బయటకి వెళ్ళిపోయాడు ఫ్రెండ్స్ ని కలవడానికి. ఇంతలో బాబు లేవడం తో నిర్మలమ్మ వెళ్లి బాబు ని అందిస్తుండగా ,కోడలు లేచి చిన్న చిన్న పనులు చేసుకోసాగింది. బాబు ని ఆడిస్తూ ఉండగా..ఆమె ఆలోచనల్లోకి జారిపోయింది. చిన్నప్పటి నుండి చాల సంప్రదాయం అయినా కుటుంబంలో పుట్టి పెరిగిన తాను ఏ రోజు ఇలా ఎందుకు అయిపోయాను అని ఆలోచనలు మొదలయ్యాయి. తన వయసు కన్నా ౨౦ ఏళ్ళు చిన్న వాళ్ళు,తనని గౌరవం గ పలకరించాల్సిన వాళ్ళ తో తాను చాలా పచ్చిగా ఎలా ఉండగలుగుతుందో తనకి అర్ధం కావడం లేదు. పైగా తన కోడలి గురించి కూడా వాళ్ళు అడుగుతుంటే అడ్డుకోలేనంత బలహీనురాలు అవడం తనకి ఆశ్చర్యం కలిగిస్తోంది.
ఆ వూరు వెళ్ళగానే తనకి ఏమి అవుతుందో అర్ధం కావడం లేదు. ఈ సిటీ ఉక్కిరి బిక్కిరి జీవితం లో నుండి ఆ విశాలమైన పల్లెటూరు...పక్కనే చిన్న పెంకుటిల్లు, కనుచూపు మేరలో అన్ని పచ్చని చెట్లు, ఎదో తెలియని స్వేచ్ఛ ఆమెని మైకం కమ్మేలా చేసాయి. తప్పు అని తెలిసిన అందులో ఇంతవరకు దొరకని హాయి ఆమెని ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తోంది. మల్ల లైఫ్ లో ఇలాంటి అవకాశం వస్తుందని నమ్మకం లేదు. తన వారికి బాగానే ఉంది కానీ..తన కోడలి విషయం లోనే ఆమెకి కొంచం ఇబ్బందిగా...అనిపిస్తుంది. తన కోడలు కూడా సిటీ వాతావరణం లోనే పెరిగిన అమ్మాయి. ఉన్నత కుటుంబానికి చెందిన అమ్మాయి. తన భర్త,తల్లిదండ్రులు,బాబు తప్ప వేరే ప్రపంచం ఆమెకి తెలియదు. అలంటి తన గురించి వాళ్ళు ఆలా అడగడం నిజం గ బాధ అనిపించిన్ది నిర్మలమ్మకి. ఆలా ఆలోచనల్లో ఉండగా బాబు ఏడవడం తో ఏ లోకం లోకి వచ్చింది.
కోడలు వచ్చి బాబు కి పలు ఇవ్వడం మొదలు పెట్టక తాను స్నానానికి వెళ్ళింది. ఇలా 15 రోజులు గడిచిపోయాయి.
మెడికల్ లీవ్ అయిపోవడం తో మరుసటి రోజు నుండి కాలేజ్ కి వెళ్ళాలి. కానీ ఈ 20 రోజుల్లో తాను చాల మారిపోయింది. తన మనసులో సెక్స్ ఆలోచనలు రాలేదు. మరుసటి రోజు కాలేజ్ కి వెళ్ళింది కానీ,రెడ్డి వాళ్ళ ఇంటి వైపు చూడని అనిపించలేదు తనకి.

చాలా రోజులు కాలేజ్ కి రాకపోవడం వాళ్ళ రిజిస్టర్ వర్క్ పెండింగ్ ఉంది పోయింది. మధ్యాన్నం వరకు తీరిక లేకుండా పోయింది. సరిగ్గ్గా 12 .౩౦ అవడం తో ఆకలి అనిపించి భోజనం చెయ్యడానికి లేచినది. చెయ్యి కడుక్కొని తుడుచుకుంటుండగా రత్నం క్యారేజ్ తీసుకొని బడి లోకి వచ్చింది. చాలా రోజుల తరవాత చూడడం తో నిర్మలమ్మ మొదట ఆశ్చర్యపోయి తరవాత సంతోష పండింది. " రత్నం...ఎలా ఉన్నావ్...చాల రోజులయింది నిన్ను చూసి" అని చాలా సంతోషం గ ఆహ్వానించింది ఎదురు వెళ్లి. రత్నం చేతిలో క్యారేజ్ చూసి" ఇది ఏంటి" అని అడిగింది. "ఎం లేదు నిర్మల..నాటు కోడి పులుసు వండాను ...మా మామ నీకు ఇవ్వమని పంపాడు...ఇది జున్ను పాలు..మా బఱ్ఱె ఈనింది"అంటూ ఇంకో బాటిల్ కూడా ఇచ్చింది. "అయ్యూ...రత్నం..మీరు తినొచ్చు కదా...మీకు ఎందుకు శ్రమ.." అంది ఆరాధనగా. "లేదు నిర్మలా..మా మావ నీకు ఇవ్వకుండా తినను అని భీష్మించుకు కూర్చున్నాడు...చూడు..నేను నీకు ఇచ్చానో లేదో అని ఎలా చూస్తున్నాడో" అని కిటికీ లో నుండి వాళ్ళ ఇంటి వైపు చూపించింది. అక్కడ బయట పంచ లో నిలబడి ఇటువైపు చూస్తున్నాడు రెడ్డి. బనియన్ మీద ఉన్నాడు. నిర్మల అటు తిరగ గానే చెయ్యి ఊపాడు. తనకి తెలీకుండానే నిర్మల కూడా చెయ్యి ఊపింది. " ఆబో..ఇంకా చాల్లే...మీ మొగుడు పెళ్ళాల సరసాయాలు..."అంది నిర్మల నిష్ఠురం గ. మొగుడు పెళ్ళాలు అన్న మాట వినగానే నిర్మలకి ఎక్కడో తగిలింది. కానీ మల్లి తన ప్రమేయం లేకుండానే వీళ్ళ మాటల మాయలో పడిపోతున్న అనే భయం కూడా వేసింది. తనని తానూ నియత్రించుకోవాలని ,రత్నం కి ఎం సమాధానం చెప్పకుండా..చిన్నగా ఒక నవ్వు నవ్వి భోజనం చెయ్యసాగింది. రత్నం కి ,నిర్మల తెచ్చిన సొరకాయ పప్పు రుచి చూడమని ఇచ్చింది. ఇంటికి వెళ్లి తింటాలే అని చెప్పి బయలుదేరింది రత్నం. బయట దాకా వెళ్లి మల్లి వెనక్కి తిరిగి"నిర్మలా..వెళ్లే టపుడు ఒకసారి ఇంటికి వాచిపో" అని నిర్మలమ్మ సమాధానం కూడా వినకుండా వేగం గ వెళ్ళిపోయింది. నిర్మల కి అక్కడకి వెళ్లడం ఇష్టం లేదు...ఆలా అని వద్దు అనుకోవడానికి మనసు అంగీకరించలేదు. తన సమాధానం వినడానికి రత్నం సిద్ధం గ లేదు అని తనకి అర్ధం అయి..ఎం చెయ్యాలో అర్ధం కాకా...మౌనం గ భోజనం పూర్తి చేసింది. ఒక వైపు భోజనం చేస్తున్న..మనసు నిండా ఆలోచనలే..అక్కడకి వెళ్లాలా..వద్ద...వెళ్తే మల్లి ఎం జరుగుతుందో...వెళ్లకపోతే ఏమనుకుంటారో...వాళ్ళు చాల అభిమానం గ తనకి భోజనం పంపించారు...అని ఆలోచిస్తూ...చివరకి వెళ్లి ఒకసారి మర్యాదకి కనిపించి వెంటనే వెళ్లాలని నిర్ణయం తీసుకుంది. దానికి తోడు ఎలాగూ తిన్న క్యారేజ్ కూడా ఇవ్వాలి కదా అనుకుంది. ఈ ఆలోచనలతో కొంచం తలా నొప్పిగా కూడా ఉండడం తో ఒక 2 గంటల ముందే కాలేజ్ లో పర్మిషన్ లెటర్ రాసి పెట్టి ఖాళీ క్యారేజ్ తీసుకొని రెడ్డి వాళ్ళ ఇంటికి బయలుదేరింది. 2 .౩౦ కి బస్ ఉంది. వెంటనే వెళ్లి ఆ బస్సు కి వెళ్లాలని ఆమె ఆలోచన.


రెడ్డి వాళ్ళ ఇల్లు దగ్గర పడేకొద్దీ ఆమె కాళ్ళు వణుకుతున్నాయి...ఎందుకో ఈ రోజు చాల కొత్తగా ఉంది తనకి.వాళ్ళు అంతా చెమటలు పట్టేస్తున్నాయి..గుండె వేగం పెరిగింది. మెల్లగా వణుకుతున్న చేతులతో గేటు తీసింది. లోపలి వెళ్లకుండా బయట నుండే క్యారేజ్ ఇచ్చి వెళ్లాలని అనుకుంది. బయట పంచ లో నిలబడి "రత్నం..ఒకసారి బయటకి వస్తావా..బస్సు టైం అయింది" అని మొహమాటం తో కూడిన గొంతు తో మెల్లగా పిలిచింది. తప్పు గ ప్రవర్తిస్తున్నానెమో అనే భావం ఆమె గొంతులో స్పష్టం గ అర్ధం అవుతూ ఉంది. ఇలా బయటకి పిలవడం పద్దతి కాదు అని కూడా ఆమెకి తెలుసు. కానీ తప్పడం లేదు. లోపలి వెళ్తే మల్లి తాను నిగ్రహించుకోలేనేమో అని భయం ఆమెని ఇలా ప్రవర్తించేలా చేస్తుంది. ఒక 2 నిమిషాల తరవాత రెడ్డి బయటకి వచ్చాడు. ఇంకా బనియన్ లోనే ఉన్నాడు. తెల్ల బనియన్. గళ్ళ లుంగీ. కోర మీసం. జుట్టు కొంచం ముందుకి పడి...పందెం పుంజు ల ఉన్నాడు రెడ్డి. బనియన్ లో నుండి కంది గింజలు రాటు డెలి మగ తనాన్ని ప్రదర్శిస్తున్నాయి. చేతులు చాల గట్టిగ ఉంది..నరాలు చేసుకొని ఉన్నాయి. ఇలా వెలుతురూ లో రెడ్డి ని ఇలా

ఎపుడు చేయలేదు నిర్మల. ఒక్క క్షణం చూసి వెంటనే తలా దించుకుంది. మెల్లగా రెడ్డి దగ్గరకి రావడం తో భయం వేస్తుంది తనకి. "ర..రత్...రత్నం...లేదా" అని వణుకుతున్న గొంతు తో తలా దించుకునే అడిగింది. కానీ రెడ్డి ఎం మాట్లాడలేదు. దగ్గరకి రావడం మాత్రం ఆమెకి అర్ధం అయింది. డాగరదాకా వచ్చిన రెడ్డి ఆమె వెనక్కి వెళ్లి ఆమె తలలో ఒక మల్లెపూల చెండు పెట్టాడు. ఆమె తేరుకునే లోపు అవి తలలో ఇమిడిపోయాయి. తనకి పూలు పెట్టుకునే అలవాటు మానేసి చాల రోజులు అయింది. అలంటి తన తలలో చాలా మల్లెపూలు. ఆ వాసనా తో ఒక్కసారి తన యవ్వన కాలపు రోజులు స్పృశించాయి. వెంటనే ఆ క్యారేజ్ అక్కడ పెట్టి వేగం గ వెనక్కి తిరిగి పోబోతుండగా...రెడ్డి బలమైన చెయ్యి ఆమె జబ్బా కండ ను గట్టిగ పట్టుకున్నాయి...విడిపించుకోవడానికి ఆమె ఎంత ప్రయత్నించినా రెడ్డి శారీరక బలం ముందు ఆమె వల్ల కాలేదు. "ప్లీజ్...నన్ను వాదులు..నేను వెళ్ళాలి...." అని బతిమాలెలోపే..రెడ్డి ఆమెని పక్కనే ఉన్న గొడ్ల చావిడి లోకి లాక్కొని వెళ్ళాడు. అక్కడ బాగా పేడ వాసనా వస్తూ ఉంది. రెడ్డి ఆ చావిడి కి ఉన్న ఒక మట్టి గోడకి ఆమెని ఆనించి తన రెండు చేతులతో ఆమె బయటకి పోకుండా కంచె వేసాడు. అటు ఇటు రెండు బలమైన చేతులు...వాటి నుండి తప్పించుకోవడం అసాధ్యం అని తనకి బాగా అర్ధం అయింది. రెడ్డి ఎం మాట్లాడటం లేదు. మెల్లగా తలా ఎత్తి రెడ్డి మొహం లోకి చూసింది. రెడ్డి కళ్ళు ఎర్రగా చింత నిప్పుల్లా ఉన్నాయి. కానీ కోపం వాళ్ళ కాదు. విరహం వల్ల అని అర్ధం కావడానికి ఏంటో సేపు పట్టలేదు. నిర్మల భయం స్థానం లో తెలియని సిగ్గు వచ్చింది. తనని అంతా కసి గ ఇంతవరకు ఎవరు చూడలేదు. ఆ చూపు ఈ వయసు లో తనని చంపేస్తోంది. ఇంకా ఆ కళ్ళు చూడలేక తలా దించుకుంది నిర్మల తన కళ్ళు మూసుకొని. ఒక్క నిమిషం నిశ్శబ్దం. తన పవిట లోకి ఒక చెయ్యి మొరటుగా దూరడం తనకి అర్ధం అయింది. తన చెయ్యి తో నెట్టేసే ప్రయత్నం చేసే లోపే తన ఎడమ చన్ను రెడ్డి కుడి చేతికి చలిమిడి ముద్ద లాగా దొరికిపోయింది. చాల రోజుల తరవాత కలవడం వల్ల ఏమో..రెడ్డి చాల బలంగా పిసికాడు...పిసికి వదలకుండా అలాగే గట్టిగ వతి ఉంచి..ఆమె కాళ్ళ లోకి చూడసాగాడు. నిండుగా,కొంచం జారీ ఉండే ఆమె రొమ్ము పూర్తిగా అణిగిపోయి రెడ్డి చేతి లో ఇర్రుక్కుపోయి..ఎలా బయట పడాలో అర్ధం కాకా...నిస్సహాయం గ రెడ్డి అరచేతిని చూడసాగింది. "వద్దు...వద్దు" అని అంటుండగానే....రెడ్డి వదిలినట్టే వదిలి మల్లి గట్టిగ బిగించేసాడు...ఈ సరి మాత్రం నిర్మలమ్మ నరాలు జివ్వుమన్నాయి. జాకెట్ చినిగిపోతుందేమో అన్నంత వత్తిడి. కానీ ఇపుడు ఎం చూపిన వైన్ స్థితి లో రెడ్డి లేదు. అతని వేడి శ్వాస ఆమె నుదుటికి వెచ్చగా తగులుతుంది. రెడ్డి విరహ జ్వాలలో రగిలిపోతున్నారు. అది తన చన్ను పిసకడం లో బాగా తెలుస్తుంది. ఇంతకూ ముందు ఇంట మొరటుగా లేదు రెడ్డి. చన్ను అలాగే గట్టిగ పట్టుకొని చూపుడు వేలితో జాకెట్ అంచు పట్టుకున్నాడు రెడ్డి. ఎదో జరగబోతుంది అని నిర్మలకి అనిపించి తేరుకునే లోపే..ఎడమవైపు జాకెట్ పర్రుమన్న శబ్దం వినిపించింది ఆమెకి. జాకెట్ హుక్స్ లు సాగిపోయి స్ట్రెయిట్ గ అయిపోయాయి ఆ దెబ్బకి. ఇంకా ఆ జాకెట్ వేసుకోవడానికి పనికి రాదు. బస్సు లో ఎలా ఏకాలి అని ఆందోళన మొదలయిది నిర్మలకి. రెడ్డి అలాగే కిందకి వంగి చినిగినవేలాడుతున్న జాకెట్ ని నాలుకతో పక్కకి నెట్టి, బ్ర మీద నుండి రొమ్ము మొత్తం కుక్కుకున్నాడు....వంట్లో రక్తం అంత చను మొనల్లోకి ఈగ పారినట్టు అనిపించింది నిర్మలకి. ఇంకా రెడ్డి ని అడ్డుకోవడం తన చేతి లో లేదు. అప్పటినే ఏంటో ప్రయత్నించినా...కోరికలను అనుచుఁకున్నా...తన వల్ల కాలేదు. జీవితం లో చూడని ఈ కొత్త అనుభూతి చాలా థ్రిల్ గ ఉంది. సినిమాల్లో చూడటమే కానీ..నిజ జీవితం లో గొడ్ల చావిడి..అక్కడ మొరటు సరసం..ఇవి అన్ని చాల కొత్తగా ,మత్తుగా ఉన్నాయి. రెడ్డి డాగర చెమట వాసనా వస్తూ ఉంది. కసిగా ఉండటం వల్ల అది ఇంకా ఘాటు గ అనిపిస్తూ ఉంది. అప్పటికే బ్రా ఎడమ వైపు పార్టీ గ రెడ్డి నోట్లో నాని తడిచి ముద్ద అయింది. ఒకసారి రొమ్ముని వాకిలి..బ్ర ని సప్పున పైకి లేపి...మొన ని పళ్లతో కొరికాడు...ఆ దెబ్బకి "ఆఆఆఆ.....అబ్బా..." అని కీచు గొంతుతో కేక వేయడం తో రత్నం బయటకి వచ్చింది. రత్నం ని చూడగానే రెడ్డి కొంచం మాములు స్థితికి వచ్చాడు. రత్నం లోపలి వచ్చి ఎం జరిగిందో అర్ధం అయింది. " ఏందీ..నిర్మల..ఆలా అరిచావు..ఏమైంది..నను చూడని" అంటూ అడ్డుగా ఉన్న నిర్మల చేతిని బలవంతగా తప్పించింది. నల్లటి వలయం మీద పళ్ళగాట్లు. ఇబ్బంది ఏమి కాదు కానీ...కొంచం మంట. "ఏందీ మామ..ఈ మొరటు..మరీ కరువు పట్టి ఉన్నావు" అని నిర్మలకి పవిట కప్పి బయటకి రాబోతుండగా రామిరెడ్డి గేట్ తీసుకొని లోపలి వచ్చాడు. ఏది అయితే జరగ కూడదు అని నిర్మల అనుకుందో..ఇపుడు అదే జరిగింది. అక్కడ నుండి ఎక్కడికి వెళ్లలేని పరిస్థితి. తప్పదు అనుకోని పవిత్ర భుజం చుట్టూ కప్పుకొని పరిగెత్తు తో ఇంట్లో కి వెళ్ళింది. రత్నం కూడా వేగం గ ఆమెతో పటు ఇంట్లో కి వెళ్లి ,నిర్మల ని వంట గాడి లోకి పిలిచి వెన్న పూస ఇచ్చింది రాసుకో మని. కానీ నిర్మలమ్మకి కొంచం సిగ్గు అనిపించి వాడు అని చెప్పి...జాకెట్ రెండు అంచులను గట్టిగ దగ్గరకి లాకొని రెండు పిన్నీసులు పెట్టుకుంది. బుడిపె సలపరం పుడుతోంది. ఇంతలో రెడ్డి,రామిరెడ్డి ఇద్దరు పెద్దగా నవ్వుకుంటూ లోపలి వచ్చారు. ఆ నవ్వు ఎందుకో నిర్మలమ్మ కి అర్ధం కాలేదు. ఇద్దరు కూర్చుని..." మరీ ఆలా కొరికేతే...ఎంత నిర్మలమ్మ అయినా ఎలా తట్టుకుంటది రా...ఎంత అనుభవశాలి అయినా ....నిన్ను తట్టుకోవడం కష్టం ర బాబు.."అని రామిరెడ్డి మల్లి పక పక నవ్వసాగాడు. రెడ్డి కుల కొంచం సిగ్గు తో చిన్న నవ్వాయి ఊరుకున్నాడు. "నిర్మలా..ఒకసారి ఇలా రా" అంటూ రామిరెడ్డి పిలిచినా నిర్మలమ్మ బయటకి రాలేదు. చేసేది లేక రామిరెడ్డి వంట గాడి లోకి వెళ్ళాడు. అక్కడ రత్నం టీ పెడుతూ ఉండగా..నిర్మలమ్మ పక్కనే ఉన్న బియ్యం బస్తా మీద ఓరగా కూర్చొని ఉంది. రామిరెడ్డి ఆమె దగ్గరకి వెళ్లి .,పక్కనే కూర్చుంటూ.."రాతనమ్..ఒకసారి బయటకి వేళ్ళు" అనగానే రత్నం పరుగు లాంటి నడకతో వెళ్ళింది. ఆమెతో పాటు నిర్మల కూడా బయటకి రాబోగా...రెడ్డి చెయ్యి పట్టుకొని ఒక్క నిమిషం పంతులమ్మ అన్నాడు. ఇక చేసేది లేక ఆగిపోయింది. "వాడు..కొంచం మొరటు...కానీ మనసు మంచిది...నీమీద ఉన్న ప్రేమ టోన్ ఆలా చేసాడు కానీ...వేరే ఎం కాదు..ఏమి అనుకోమాక...బాగా నీప్పిగా ఉండ" అని ఆమె అనుమతి లేకుండానే చెయ్యి పవిట కిందకి నెట్టి బుడిపె ని తడిమాడు. అప్పటికే మంట తగ్గిపోయింది. కానీ రామిరెడ్డి నిమరడం తో మల్లి కొద్దిగా మంట అనిపించింది. "స్స్..." అనగానే..."ఒహ్హ్...ఇంకా మంట ఉందా....ఒక్క నిమిషం ఉండు" అని అక్కడ రాయి మీద ఉన్న వెన్న పూస ని అందుకొని నిర్మల దగ్గరకి వచ్చాడు. రెడ్డి మొరటు తనం తో అప్పటికే బెదిరిపోయిన నిర్మలమ్మ,రామిరెడ్డి చాల సున్నితం గ అనిపించడం తో కాదు అని అనలేదు. రామిరెడ్డి మెల్లగా పైట తీసి జాకెట్ కి ఉన్న పై పిన్నీసు తీసి..ఎడమ రొమ్ముని బయటకి లాగాడు. నిర్మలమ్మ అభ్యన్తరం చెప్పలేకపోయింది. బయటకి లాగి దాన్ని వదిలేసాడు

[qisraju]

కొంచం జారీ ఉండటం వల్ల వేలాడుతూ ఉంది. వెన్న పూస తీసుకొని చూపుడు వేలి తో బుడిపె చుట్టూ పుసాడు. చల్లగా హాయిగా అనిపించింది నిర్మలకి. పూసి అయిపోయాక..."ఇక్కడ గాలి రావడం లేదు...చెమట పోస్ట్ మంట పుట్టుద్ది మళ్ళి..బయట కూర్చుదువు రా..." అని పవిట సరి చేసి బయటకి తీసుకొచ్చాడు పెళ్లి కూతురుని రెడీ చేసి తెచ్చినట్టు. పవిట అయితే కప్పుడు కానీ...జాకెట్ కి హుక్స్ పెట్టలేదు. కానీ రెండు పొరలు వేయడం తో చన్ను కనిపించడం లేదు. వంటగది బయట రెడ్డి ఒక్కడేఉన్నాడు. రత్నం గేదె లకి గాడి వేస్తూ ఉంది పంచలో. ఇద్దరికి మధ్యలో ఆమెని కుర్చీలో కూర్చోబెట్టాడు రామిరెడ్డి. రెడ్డి ఆమె చేతిని తన చేతో పట్టుకొని" ఏమి అనుకోవద్దు నిర్మల...నన్ను క్షమించు...పొరపాటు చేశా...కానీ నిన్ను చూసాక..న వల్ల కాలేదు...." అని బతిమిలాడగా నిర్మలకి కోపమ్ పోయింది. అంతా పెద్ద మనిషి క్షమించమని అడగడం ఆమెకి గొప్పగా అనిపించింది. . అంతా కన్నా బెట్టు చేయడం సరి కాదు అనిపించింది. "పర్వాలేదులే..ఇంకా ఆ టాపిక్ వదిలేయ్' అంది నిర్మల లాలనగా. ఒకసారి చూడని ఎలా ఉందొ..అని రెడ్డి మెల్లగా పవిట తప్పించి చూసాడు. వేన పూస రాయడం తో నెయ్యిలో కాలిన అరిసె లాగా మొన...మొన చుట్టూ ఉన్న వెడల్పు మెరిసిపోతూ ఉన్నాయి. రెడ్డి కళ్ళలో కొంచం తడి గమనించింది నిర్మలమ్మ. రెడ్డి లో ఆ కోణం ఉందని అసలు ఊహించలేదు. రెడ్డి ని ఎలా అయినా మాములు మనిషిని చేయాలి అనిపించి...రెడ్డి తలా మీద చెయ్యి వేసి తన ఎడమ బాయ వైపు వంచి పవిట తీసింది. అప్పటికే ఒకసారి కొరకడం వల్ల మళ్ళి నొప్పి ఉంటాయేమో అనుకోని రెడ్డి మొన దాకా వెళ్ళాడు కానీ..నోట్లోకి తీసుకోలేదు. ఇంట తానే చొరవ తీసుకొని తన మొనని రెడ్డి పేదల మధ్య దోపింది. రెడ్డి మెల్లగా నోట్లోకి తీసుకొని వెన్నపూస చప్పరిస్తూ మొనని నాలుకతో మెల్లగా పొడవసాగాడు. వల్ల ఇద్దరి ఎదురుగ రామిరెడ్డి ఉన్నదన్న స్పృహ నే నిర్మలమ్మకి లేకుండా పోయింది. కానీ ఆ సమయం లో రామిరెడ్డి తన కుడి చేతో ఆమె ఎడమ పిర్ర ని గట్టిగా పిసుకుతూ పాముతున్నాడు. ఒకేసారి..ఇద్దరి మొగాళ్ళు...వింత గ అనిపించింది నిర్మలమ్మకి. రామిరెడ్డి పిర్ర ని వదిలి పిర్రల మధ్యలో కి వేలు పెట్టడానికి ప్రయత్నించడం తనకి అర్ధం అయి వాళ్ళు జళ్ళుమంది. ఆ ప్లేసులో ఆమె భర్త ఎపుడు తాకలేదు. ఒకవైపు ఒక మగవాడి రామిరెడ్డి నోట్లో తన చను మొన,ఇంకొక మగవాడి వేలు తమ పిర్రల మధ్య. తనకి తెలీకుండానే కళ్ళు మూతలు పడిపోతున్నాయి. నోట్లో నుండి మూలుగు వస్తోంది. ఆమె పరిస్థితి ని గమనించిన ఇద్దరు ఆమెని పక్క గదిలోకి తీసుకెళ్లి మంచం మీద పండేసారు. రామిరెడ్డి తలుపు వేసాడు. రెడ్డి ఆమె పాకాన పడుకొని తన వైపు తిప్పుకొని ఆమె పెదాలు నోట్లోకి తీసుకొని బలం గ చీకసాగాడు పెదాలని. ఆమెపక్కకి తిరిగి ఉండడం తో రామిరెడ్డి ఆమె చీర ని నడుముల వరకు లేపి...ఆమె రెండు పిర్రలను వెడం చేసి అక్కడ వేలి తో పొడవసాగాడు. కరెంటు షాక్ కొట్టినట్టు ఎగిరి పడింది ఆ దెబ్బకి నిర్మలమ్మ. ఎదో తెలియని తియ్యదనం ఆమె వాళ్లకు అంతా పాకింది. రామిరెడ్డి వేలు అక్కడే ఉంచి...తలా పైకి జరిపి కుడి చన్ను అందుకొని బుడిపె ని చుబాకసాగాడు. ఒక్క క్షణం తమాయించుకున్న నిర్మల లేచి నిలబడింది. ఇద్దరినీ నిలబడ మన్నారు సైగ చేసింది. వాళ్ళు నిలబడ గానే చొక్కాలు తప్పించింది వల్ల చేతులు ఎత్తి. ఇద్దరు లుంగీలు విప్పెసారు. రెడ్డి కి డ్రాయేర్ ఉంది కానీ రామిరెడ్డి వేసుకోలేదు. సన్నటి మొడ్డ పిల్ల లాగా నిగడ దాని ఉంది. అప్పటికే రసం కారుతూ ఉండటం వల్ల కొంచం తెల్లగా అయింది దాని చుట్టూ. నిర్మలమ్మ ఒక్క క్షణం లేటు చేయకుండా మోకాళ్ళ మీద కూర్చొని తన రెండు చేతులతో రామిరెడ్డి పిర్రలను బలం పట్టుకొని రమి రెడ్డి మొడ్డ ను నోట్లోకి తీసుకుంది. రామిరెడ్డి కి ఫ్యూజులు ఎగిరిపోయాయి ఈ దెబ్బ కి. ఆమె ఇలా చేస్తుంది అని కలలో కూడా అనుకోలేదు. రామిరెడ్డి మొహమాటం గ ఉండే సరికి నిర్మలమ్మ నే పిర్రలను ముందుకు వెనక్కి ఊపసాగింది వేగం గ. కొంచం సేపటికల్లా రెడ్డి కి అవుట్ ఆయె టైం వచ్చి..నిర్మలమ్మ తలని తోసెయ్యబోయాడు. కానీ నిర్మల వదలలేదు. కావాలనే వదలలేదు అని అర్ధం అయింది రామిరెడ్డి కి. ఇంకా ఆపుకోలేక కార్చేసాడు. నిర్మలమ్మ నోరు నిండిపోయింది. ఒక్క క్షణం ఊపడం ఆపేసి నిర్మలమ్మ మొడ్డ ని వదిలేసింది. పక్కనే ఉన్న బాత్ రూమ్ లోకి వెళ్లి ఊసేసి నీళ్లు పుక్కిలించి వచ్చింది. ఇద్దరు అన్నదమ్ములు నోర్లు తెరుచుకొని చూస్తూ ఉన్నారు. ఇలాంటి ఆడదాన్ని ఇంతవరకు చూడలేదు వాళ్ళు. వచ్చిన వెంటనే రెడ్డి ని మన్హమ్ మీద కి తోసేసి ఒక్క క్షణం లేటు చేయకుండా రెడ్డి మొడ్డ ను చేత్తో కొట్టసాగింది. అప్పటికే రెచ్చిపోయి ఉన్న మొడ్డ ఒక 10 సార్లు ఊపగానే చిమ్మిచి కొట్టింది బయటకి. రెడ్డి లేచి బయటకి వెళ్లి రత్నం జాకెట్ ఒకటి తెచ్చి నిర్మలమ్మకి ఇచ్చాడు. ఎందుకంటే నిర్మలమ్మ జాకెట్ చిరిగిపోయిన ఉంది. లోపలి వచ్చే సమయానికి నిర్మలమ్మ కూర్చొని ఉంది. రామిరెడ్డి ఆమె వీపు మీద నాలుక తో రుద్దుతూ ఉన్నాడు. కానీ అప్పటినే సమయం 3 .40 అయింది బస్సు టైం అవడం తో " అన్న..ఏ రోజుకి చాలు..వదిలేయ్..బట్ టైం అవుతుంది.." అని చెప్పి ఈ జాకెట్ వేసుకొని వేళ్ళు అని నిర్మలమ్మకి ఇచ్చాడు. నిర్మలమ్మ ఇద్దరినీ ఒక సరి చూసి కన్ను కొట్టి పెదవి కొరికింది. వాళ్ళు మళ్ళి కసిగా అవగానే నవ్వుకుంటూ పక్క గదిలోకి వెళ్లి చీర జాకెట్ వేసుకొని రెడీ అయింది. కానీ రత్నం జాకెట్ నిర్మలమ్మ కి సరిపోలేదు. సగం చళ్ళు బయటనే ఉన్నాయి. చేసేది లేక అది వేసుకొని ,చీర కప్పుకొని బస్సు దగ్గరకి బయలు దేరింది నిర్మలమ్మ.



బస్సు లో ప్రయాణం జరుగుతూనే ఉన్న మనసు నిండా టెన్షన్. ఎందుకంటే ఇంటికి వెళ్తే ఆ జాకెట్ లో తనని చుస్తే ..ఎం సమాధానం చెప్పాలో తనకి తెలియదు. కొడుకు వచ్చేసరికి రాత్రి అవుతుంది కాబట్టి ఇబ్బంది లేదు. అలాగే వాళ్ళ అయన కూడా ఒక్కోసారి లేట్ గ వస్తాడు. కానీ కోడలు ఇంట్లోనే ఉంటుంది. ఆమె గమనిస్తే ఎం చెప్పాలో అర్ధం కానీ టెన్షన్ అది. అదృష్టం కొద్దీ ఆరోజు బస్సు లో కూడా ఆమెని తెలిసిన వాళ్ళు ఎవరు లేరు. కొంచం రిలాక్స్ అయింది. ఎందుకంటే ఆమెకి పవిట చెంగు నిండా కప్పుకోవడం అలవాటు లేదు. ఆమె ని బాగా తెలిసిన వాళ్ళు ఆమెని ఈ పోసిషన్ లో చుస్తే ఖచ్చితం గ అనుమానిస్తారు. ఈ లోపు టౌన్ వచ్చేసింది. బస్సు దిగే సరికి డ్రైవర్ రెడీ గ ఉన్నాడు. కార్ లో ఇంటికి అచ్చేసింది. డ్రైవర్ ఎందుకో పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. ఆమె అంటే వాడికి చాలా గౌరవం. ఇంటిలోకి రాగానే వేగం గ బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది. అత్తయ్య ఆలా సడన్ గ,పలకరించకూడ వెళ్లడం కోడలికి కొంచం తేడా గ అనిపించింది. అసలు ఎం జరిగిందో తెలుసుకోవాలన్న కుతూహలం తనలో మొదలయింది. కొంచం సేపటికి స్నానము చేసి నైటీ లో బయటకి వచ్చింది నిర్మల.రాగానే బాబు తో ఆదుకోవడం మొదలు పెట్టింది. పనిమనిషి టీ తెచ్చి ఇచ్చింది. కోడలితో ఏమి మాట్లాడలేదు. మనసులో కొద్దిగా టెన్షన్ గానే ఉంది నిర్మలకి. ఇంకా గుండె దడ తగ్గలేదు. బాల్కనీ లో కూర్హుని బాబు తో ఆడుకుంటుండగా..ఇదే సమయం అనుకున్న కోడలు ,నిర్మలమ్మ రూమ్ లోకి వెళ్లి ఆమె విప్పిన బట్టలు కుప్పగా ఉండడం తో విడి విడి గ తీసి చూడసాగింది. అందులో ఎపుడు చూడని జాకెట్ తనకి కనిపించింది. అత్తయ్య ఉదయం వేసుకున్న జాకెట్ వేరు...ఇది వేరు..తనకి ఇలాంటి రంగు లేదు...అది కొంచం పాతగా ఉంది. ఇలాటివి తాను వేసుకోదు. ఇంకా కొత్త విషయం ఏంటి అంటే ఆ జాకెట్ చాలా చిన్నది. కోడలికి అనుమానం ఎక్కువయ్యింది. దానికి కారణాలు లేకపోలేదు.

1 . వాళ్ళ ఇంటికి ఎపుడు ఆఫీషియల్స్ మాత్రమే వస్తుంటారు..అలాంటిది రెడ్డి బ్రదర్స్ రావడం ...భోజనం కూడా చేయడం...
2 . రెడ్డి బ్రదర్స్ తిరిగి వెళ్ళేటపుడు నిర్మలమ్మ వాళ్లతో కిందకి వెళ్లి నపుడు ,కోడలు వాళ్ళ ముగ్గురు నవ్వుతు మాట్లాడుకోవడం గమనించింది.. నిర్మలమ్మ ఎపుడు ఎవరితో ఎక్కువ కలవాడు. అలాంటిది వాళ్ళు ఇద్దరు చాల మొరటుగా ఉన్న కూడా వాళ్లతో కొంచం చనువుగా ఉండటం...
3 . ఉదయం కాలేజ్ కి వెళ్ళేటపుడు ఉన్న జాకెట్ కాకుండా ఇపుడు వేరే జాకెట్ ఉండటం...
4 . ఏ రోజు కొంచం సీరియస్ గ ఉండటం...


ఎం జరిగిందో తెలుసుకోవాలన్న ఆత్రుత పెరిగిపోసాగింది. కానీ ఎలా..ఎవరిని అడగాలి...ఏమీ అర్ధం కావడం లేదు. నిద్ర సరిగా రావడం లేదు. ఎలా తెలుసుకోవాలో అర్ధం కాలేదు. కొన్ని రోజులు గడిచిపోయాయి. అత్తయ్య ప్రవర్తనలో కొంచం మార్పులు గమనించింది. కొంచం ఎక్కువగా రెడీ అవడం...కలర్ సారీస్ కట్టుకోవడం....అందం మీద ఎక్కువ శ్రద్ద తీసుకోవడం బాగా గమనించింది. . నిజం తెలుసుకోకపోతే ఆమె నరాలు చిట్లి పోయేలా ఉన్నాయి. నేరుగా కాలేజ్ దగ్గరకి వెళ్ళాలి అని నిర్ణయించుకుంది. కానీ ఎలా...అలా వెళ్తే అత్తయ్య తిడుతుంది. అత్తయ్య అంటే లావణ్య కి చాల భయం. సడన్ గ ఒక ఆలోచన వచ్చింది.




ఒకరోజు లంచ్ తరవాత డ్రైవర్ కి ఫోన్ చేసి అత్తయ్య కాలేజ్ దగ్గరకి పోనివ్వమంది. డ్రైవర్ కి అర్ధం కాకా అడిగితె బాబు ఏడుస్తున్నాడు...కాస్త చల్ల గాలికి తిప్పితే సరదాగా ఉంటుంది అని చెప్పి నమ్మించింది. బాబు ని తీసుకొని రెండు డైపర్లు పెట్టుకొని కాలేజ్ దగ్గరకి బయలుదేరింది. నేరుగా కాలేజ్ దగ్గరకి కార్ వీలుంది. దిగి లోపలి వెళ్లబోగా వాచ్ మాన్ వచ్చి.." అమ్మగారు..మీరు ఎవరు...." అని అడిగాడు. "మేడం లేదా...నేను ఆమె కోడల్ని" అనగానే వాడు " అమ్మగారు..మీరా....మేడం గారు..ఆ ఇంట్లోకి వెళ్లారు ఇపుడే" అని రెడ్డి వాళ్ళ ఇల్లు చూపించాడు. "ఆ ఇల్లు ఎవరిదీ" అని అనుమానం గ అడిగింది లావణ్య. " అది రెడ్డి సార్ వాళ్ళ ఇల్లు అంది...వాళ్ళు టీచర్ తో బాగా ఉంటారు..." అని చెప్పాడు వాడు. కార్ ని అక్కడే ఉండమని చెప్పి డ్రైవర్ ని ఉర్లోకి వెళ్లి టీ తాగిరామని చెప్పి పంపఁచి మెల్లగా బాబు ని ఎత్తుకొని రెడ్డి వాళ్ళ ఇంటి వైపు రాసాగింది. . గేటు తీసి ఉండడం తో నేరుగా పంచ లోకి వచ్చింది. నిశ్శబ్దం గ ఉంది అక్కడ. మనుషులు ఉన్నారా లేదా అనిపించిన్ది. చిన్నగా లోపలి తొంగి చూసి దిమ్మెరపోయింది అక్కడ దృశ్యం చూసి. నులక మంచం మీద అత్తయ్య పడుకొని కళ్ళు మూసుకొని ఉంది. పవిట పక్కకు పడేసి ఉంది. మంచం కింద కి జీరాడుతూ ఉంది. తాళిబొట్టు కుడి చన్నుకి చుట్టేసుకొని ఉంది...ఎడమ చెయ్యి పైకి ఎత్తి తలా కింద పెట్టుకొని ఉంది. రెడ్డి ఆమె ఎడమ చంకలో తలా దూర్చి ఉన్నాడు. లావణ్య గుండె వేగం పెరిగిపోయింది. కలలో కూడా ఊహించని దృశ్యం అది. తన కళ్ళ ని తానే నమ్మలేకపోయింది. అంట అయోమయం గ అనిపించింది. ఆమె అత్తయ్యా... కాదా..అని పదే పదే నిశితం గ పరిశీలించింది. నిర్మలమ్మ కళ్ళు మూసుకొని ఉండటం వాళ్ళ,రెడ్డి ఆమె చంకలో మొహం పెట్టి ఉంటడం వాళ్ళ తనని గమనించలేదు. రెడ్డి అత్తయ్య చంక నాకుతున్నాడు అని మాత్రం తనకి అర్ధం అయి...వెనక్కి వెళ్లబోతుండగా..బాబు ఇచ్చాడు. ఆ సంబం వినగానే నిర్మలమ్మ ఉలిక్కి పడి కళ్ళు తెరిచింది. అక్కడ లావణ్య చేతి లో బాబు తో నిలబడి నివ్వెరపోయి ఉంది. నిర్మలమ్మ కి ఇది కలో నిజమో అర్ధం కాలేదు. రెడ్డి ని తోసేసింది కిందకి. చివుక్కున లేచి కూర్చొని పవిట వేసుకొని...లావణ్య దగ్గరకి వచ్చింది. నేరుగా దొరికి పోవడం వాళ్ళ ఇంకా దాచాలని లేదు తనకి. కోడలి దగ్గరకి వచ్చి బాబు ని తీసుకొని లోపలికిరా అని చెప్పిన...పక్కనే ఉన్న బెడ్ రూమ్ లోకి తీసుకెళ్లింది. అక్కడ చిన్న మంచం ఉంది. అక్కడ కూర్చోమని చేపి..తలుపు వేసి వచ్చి కోడలి పాకాన కూర్చుంది నిర్మలమ్మ. కోడలు కి ఇంకా మాటలు రావడం లేదు. మొహం లో నెత్తురు చుక్క లేదు. అలాగే శిలా లాగా కూర్చుండిపోయింది. నిర్మలమ్మ కోడైల్య్ భుజం మీద చెయ్యి వేసి చిన్నగా తట్టింది. అత్తయ్య మొహం లోకి చూసే ధైర్యం లేదు కోడలికి అపుడు. ఆమె మల్లి చిన్నగా తట్టడం తో తన వైపు చూసింది. ఆమె తప్పుచేసాను అన్నట్టు తలా దించుకుంది. ఒక రెండు నిముషాలు అక్కడ మౌనం. రెడ్డి టెన్షన్ తట్టుకోలేక బయటకి వెళ్లి చుట్ట వెలిగించి గుప్పు గుప్పున పీల్చసాగాడు. "లావణ్య..నేను తప్పుచేసాను....కానీ నావల్ల మన కుటుంబానికి ఇబ్బంది రాదు...పొరపాటున ఒకసారి జరిగిన తప్పు...రిపీట్ అవుతూ ఉంది...ఈ వయసులో నను నేను నిగ్రహించుకోలేకపోయాను...చిన్నప్పటి నుండి ఎన్నో ఆంక్షలతో పెరిగాను...పెళ్లి అయేదాకా ..వేరే మగ వాళ్లతో కలిసి మాట్లాడినా ఇంట్లోవప్పుకునే వాళ్ళు కాదు...అంత రెస్ట్రిక్షన్స్ మధ్య పెరగడం వాళ్ళ ఎదో తెలియని లోటు...కానీ ఇక్కడ అవి దొరికినట్టు అనిఇంచింది నాకు....దీనివల్ల న కుటుంబానికి ఇబ్బంది రాదు అని అనిపించింది. ఇంత కన్నా నీకు ఏమి చెప్పలేను...నన్ను అర్ధం చేసుకుంటావని అనుకుంటున్నా" అంది కళ్ళలో నీళ్లు తిరుగుతుండగా నిర్మలమ్మ.


అత్తయ్య కళ్ళలో నీళ్లు చూడగానే కోడలికి చాల బాధ అనిపించింది. అత్తయ్య మాటల్లో నిజాయితీ ఉంది. నిజం గ ఆమె సుఖానికి దూరం గ ఉంది అని తనకి అర్ధం అయింది. ఒక ఆడదాని మనసు ఇంకో ఆడదానికే తెలుస్తుంది కదా. అత్తయ్య ని తప్పు పట్టాలి అనిపించలేదు. పైగా అత్తయ్య గొంతులో ఒక నమ్మకం ,ధైర్యం కనిపించాయి లావణ్యకి. మెల్లగా అత్తయ్య భుజం మీద మొహం పెట్టిసి వాలిపోయింది. కోడలు తనని అర్ధం చేసుకుంది అని నిర్మలమ్మకి అర్ధం అయి కొంచం రిలాక్స్ అయింది. భుజం మీద తలా పెట్టిన లావణ్య కి అక్కడ చుట్ట వాసనా వచ్చింది. అంటే రెడ్డి తో అత్తయ్య ఎంత క్లోజ్ గ ఉందొ తనకి అర్ధం అయి నవ్వుకుంది.కానీ ఏంటో ఉన్నతమైన కుటుంబానికి చెందిన అత్తయ్య ఇలా చాల మురికిగా అనిపించే వాతావరణం లో ,మురికి గ అనిపించే మనుషులతో ఇంత క్లోజ్ గ ఎలా ఉండగలుగుతుందో అర్ధం కాలేదు. "కామ తురాణం ..నభయం..నలజ్జ"అనే శ్లోకం గుర్తు వచ్చి వనుకుంది లోలోపల. మనసులో అంతులేని కోరికలు ఉన్నపుడు ,ఎపుడు ఎక్కడ ఎలా ఎవరు నచ్చుతారో మనకే తెలియదు కదా అనుకుంది.

[qisraju]

ఇంతలో రత్నం రెండు గ్లాసుల్లో కాఫీ కలిపిఉకొని లోపలి వచ్చింది. లావణ్య ని చూసి చిన్నగా ,పలకరింపుగా నవింది రత్నం. లావణ్య కూడా చిన్నగా నవ్వి కాఫీ తీసుకుంది. వాళ్ళు ఇద్దరు కాఫీ తాగుతుండగా ,రత్నం బాబు ని తీసుకొని బయట చల్ల గాలికి బయట తిప్పసాగింది. నిర్మలమ్మ కోడలితో "తన పేరు రత్నం...మంచి మనసు ఉన్న పిల్ల. ఎలాంటి గర్వం ఉండదు తనకి..ఈ ఒరలో వాళ్ళకి మంచిపేరు ఉంది...రత్నం బావ..2 సార్లు సర్పంచ్ గ కూడా పనిచేసి ఉన్నాడు. మొరటు వాళ్ళు అయినా మంచివాళ్ళు" అని చెపింది. అవునా అన్నట్టు తలా ఊపింది లావణ్య. ఈ లోపు కార్ డ్రైవర్ వచ్చాడు కాలేజ్ దగ్గరకి. అది గమనించి కాఫీ గ్లాస్ పక్కన పెట్టి ఇద్దరు బయలుదేరారు. బయటకి వచ్చి బాబు ని తీసుకొని" వెళ్ళొస్తామండీ" అని చెప్పింది నవ్వుతు లావణ్య. లావణ్య ఆలా నవ్వుతూ ఉండటం తో రత్నం కి సగం బరువు దిగిపోయింది. రెడ్డి కూడా ప్రశాంతం గ మారిపోయాడు. రత్నం వెంటనే బాబు ని ఇచ్చి ఒక్క నిమిషం అని చెప్పి లోపలి వెళ్లి ఒక జాకెట్ ముక్క తెచ్చి ఇచ్చింది. లావణ్య కి బొట్టు పెట్టి జాకెట్ ముక్క ఇచ్చింది. " అయ్యో...వదండి.."అని లావణ్య మొహమాటం పడుతుండగా.."మొదటిసారి వచ్చావు లావణ్య..వద్దు అనకూడదు" అని చేతిలో పెట్టింది. నిర్మలమ్మ కి కూడా సంతోషం అనిపించింది. " వస్తూ ఉండు.." అని చెపింది రత్నం లావణ్య తో. "సరే " అన్నట్టు నవ్వి తలా ఊపి కార్ దగ్గరకి వెళ్లరు ఇద్దరు. కారు ప్రయాణం మొదలయింది.
________________________________________


ఆ రోజు నుండి అత్తాకోడళ్లు ఇద్దరు బాగా లొసె అయ్యారు. కానీ ఇలాంటి విషయాలు ఎపుడు మాట్లాడుకోలేదు. కానీ ఇంతకుముందు కన్నా చనువు గ ఓపెన్ గ ఉండసాగారు. రోజు నిర్మలమ్మకి కాలేజ్ కి కట్టుకోవడానికి మంచి చీరలు సెలెక్ట్ చేసి ఇచింది. ఆమెని ఇంకా అందం గ చూపించాలన్న తపన కోడలి లో పెరిగిపోయింది. ఈ లోగ సంక్రాతి పండుగ కూడా వచ్చేసింది. ఆ 3 రోజులు కాలేజ్ కి సెలవలు. ఆమె భర్త,కొడుకు ఇద్దరు వేరే సైట్ పని మీద ఆ మూడు రోజులు క్యాంపు కి వెళ్లారు. ఇంట్లో వేళ్ళు ఇద్దరే ఉన్నారు. అత్తయ్య కొంచం ముభావం గ ఉండటం లావణ్య గమనించింది. ఆ వయసులో సుఖం తగ్గిపోతే అది చిరాకు రూపం లో బయట పడుతుంది అని ఎక్కడో చదివినట్టు లావణ్య కి గుర్తు. సరిగ్గా సంక్రాంతి రోజు ఉదయాన్నే నిర్మలమ్మ నిద్ర లేవగానే ఆమెకి ఒక ప్యాకెట్ తెచ్చి ఇచ్చింది లావణ్య. ఏంటి ఇది అని మంచం దిగ కుండానే ఓపెన్ చేసింది నిర్మలమ్మ. అందులో పల్చటి రెడ్ కలర్ నిండు చేతుల జాకెట్ ఉంది. లైనింగ్ క్లోత్ వేయకుండా కుట్టించినట్టు ఉంది. ఒక పాంటీ ఉంది. " ఏంటి లావణ్య..ఇది " అని అడిగింది ఆశ్చర్యం గ. దానికి లావణ్య " చూడు అత్తయ్య..నువ్వు ఇంకో వన్ ఇయర్ లో రిటైర్ అయిపోతావ్...నీకు ఈ జీవితం చివరిలో దొరికిన సుఖం మల్లి ఉంటుందో లేదో ..తెలియదు...ఒకసారి మొదలు పెడితే దాని అంతు చూసే దాక వదలకూడదు...నీకు దొరికిన సుఖాన్ని .. పూర్తిగా అనుభవించు...మొహమాటం తో వదులుకోవద్దు.." అని అనునయం గ చెపింది. ఆ మాటలు వినగానే నిర్మలమ్మ కి ఆత్మ విశ్వాసం వచ్చింది. అప్పటి దాక తనని అవుతున్న మనసు పొరల్లో ఉన్న మొహమాటం,కోడలి మాటలవల్ల పూర్తిగా కరిగిపోయింది. కోడలు ప్రోత్సాహం వాళ్ళ తెలియని ధైర్యం వచ్చింది. వెంటనే కృతజ్ఞతగా కోడలిని దగ్గరకి తీసుకొని నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టుకుంది ప్రేమ తో. "ఆ...ఇంకా లేవాలి...తమరు..అక్కడ మా చిన్న మామయ్య ...మీకోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంది ఉంటారు...." అంది అత్తయ్యని రెచ్చగొడుతో. నిర్మలమ్మ సిగ్గు తో కోడలి జబ్బ మీద చిన్నగా చరిచి బాత్ రూమ్ లో కి వెళ్ళింది.కోడలు కూడా ఫాస్ట్ గ రెడీ అయింది. నిర్మలమ్మ బాత్ రూమ్ లో నుండి స్నానం చేసి వచ్చే సరికి ఆమె మంచంమీద వైట్ కలర్ కాటన్ సారీ ,వైట్ లంగా పెట్టి ఉన్నాయి. బ్లాక్ బ్లౌజ్ ఉంది. అవి కోడలు పెట్టింది అని అర్ధం చేసుకున్న నిర్మలమ్మ వాటిని ఏసుకొని బయటకి వచ్చింది. అప్పటినే లావణ్య రెడీ అయి ఉంది...బాబు ని పని పనిషికి చూసుకోమని చెప్పి" బయలు దేరుదామా ..అత్తయ్య" అంది లావణ్య. "నిర్మలమ్మ ఆశ్చర్యం గ "నువ్వు..ఎక్కడకి" అంది.
లావణ్య దగ్గరకి వచ్చి నిర్మలమ్మ చెవి లో "అసలే ఏ రోజు సంకురాత్రి...సన్నజాజి మొగ్గలు నలిగిపోవాలి...నిన్ను వంటరిగా ఎలా పంపుతాను...నీకు ఏది తక్కువ కాకుండా చూస్తా... చూస్తూ ఉండు ఈరోజు..." అంది చిన్నగా. నిర్మలమ్మ పెదాల మీద నవ్వు పుట్టింది. ఇద్దరు బయలుదేరారు. ఇంట్లో కార్ కాకుండా ఓలా క్యాబ్ బుక్ చేసింది. కోడలి తెలివికి నిర్మలమ్మ మురిసిపోయినఁది. సిటీ లో సెంటర్ కి వెళ్ళగానే పక్కన ఆపమని చెప్పి దిగి వెళ్లి మల్లెపూలు,స్వీట్స్ తీసుకొని వచ్చింది. "ఇవన్నీ ఎందుకు లావణ్యా..చాల సిగ్గు గ ఉంది...శోభనం రోజుకూడా ఇలా సిగ్గు పడలేదు" అని నిర్మల. "ఏ రోజు అంత నేను చేపినట్టే వినాలి...ఓకే నా" అంటూ కార్ ని పోనివ్వమంది. సరిగ్గా ౩౦నిమిషాల కాళ్ళ రెడ్డి వాళ్ళ ఇంటిముందు ఆగింది కార్. డ్రైవర్ కి మనీ ఇచ్చి పంపించివేసింది . అత్తా కోడళ్లని ఆలా సడెన్ గ చూడగానే ఆశ్చర్యం తో రెడ్డి,రత్నం బయటకి వచ్చారు. రత్నం సంతోశం గ వచ్చి లావణ్య చేతులు పట్టుకొని లోపలి తీసుకెళ్లింది. నిర్మలమ్మ ఆరోజు చాల కొత్త గ కనిపించింది రత్నం కి,రెడ్డి కి. తల స్నానము చేసి,కాటన్ సారీ లో ఉంది. ఫ్రెష్ గ ఉంది. ఆమె మొహం లో ఎదో తెలియని కొంటెతనం కనిపిస్తూ ఉంది. ఇంతకీ వేళ్ళు ఇద్దరు ఏ రోజు ఎందుకు వచ్చారో వాళ్ళకి అర్ధం కాలేదు. వాళ్ళు ముగ్గురు పంచలో కూర్చొని ఉందా,రత్నం కాఫీ తేవడానికి వంట గదిలోకి వెలింది. వెంటనే లావణ్య కూడా లేచి లోపలి వెలింది. "రత్నం అంటీ..ఇపుడు కాఫీ వద్దు..కానీ పలు రెడీ చెయ్..." అనగానే రత్నం కి ఎందుకో అర్ధం కాకపోయినా సరే అంది నవ్వుతు . ఏ లోపు లావణ్య పక్కనే ఉన్న చిన్న బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లి అక్కడ ఉన్న దుప్పటి సరిచేసి మల్లి ఎదో పని మీద వంట గదిలో ఉన్న రత్నం దగ్గరకి పోతుండగా..రెడ్డి నిర్మలమ్మ భుజం మీద ఉన్న చేతిని సడన్ గ తీసేయబోయాడు. అది గమనించిన లావణ్య పెద్దగా నవ్వి" చిన్న మామయ్య...మీరు కొంచం ఓపిక పట్టాలి...ఈ రోజు మీకు చాలా పని ఉంది...అప్పగింతలు అయేదాకా ఆగాలి మరి" అని కొంటెగా నవ్వుతు రత్నం దగ్గరకి వెళ్లి అగ్గిపెట్టె,చుట్టాలు అడిగి తీసుకొని బెడ్ రూమ్ లో ఉన్న ఆమంచం పక్కనే పెట్టింది. వెంటనే " అత్తయ్య..ఒకసారి లోపలి రా" అని పిలిచి నిర్మలమ్మ లోపలి రాగానే తలుపు వేసింది. ఒక 15 నిమిషాల తరవాత తలుపు తీసింది. ఏ లోగ నిర్మలమ్మ ని రెడీ చేసింది. అదే కాటన్ సారీ మీదకి ,తాను కొట్టించిన రెడ్ జాకెట్ వేసింది. తలా నిండా మల్లెపూలు పెటింది. పెదాలకి ఎర్రటి లిప్స్టిక్ వేసింది. సేంట్ కొట్టబోయి...ఆ రోజు రెడ్డి,అత్తయ్య చంక నాకడం గుర్తు వచ్చి కొట్టకుండా ఆపేసింది. అయిపోయాక పక్కనే ఉన్న చిన్న అద్దం తెచ్చి నిర్మలమ్మకి ఇచ్చింది. ఒకసారి అద్దం లో చూసుకోగానే నిర్మలమ్మ కి సంతోషం హద్దులు దాటింది. నిజం గ కొత్త పెళ్లి కూతురిలా ఉంది. ఆ పూలు,లిప్స్టిక్ చూస్తుంటే కామం వళ్ళంతా నిండుకున్న పద్మిని జాతి ప్రౌఢ లాగా అనిపించింది తనకే. ఇంకా ఈ స్థితి లో రెడ్డి చూసాడు అంటే..ఆమ్మో..ఊహించుకుంటేనే వాళ్ళు తిమ్మిరి పెడుతోంది. వెంటనే లావణ్య బయటకి వచ్చి రెడ్డి ని ఒకసారి బయటకి వెళ్ళమని చెపింది. రెడ్డి బయటకి వెళ్ళాక,నిర్మలమ్మని ఆ రూమ్ లో నుండి వంట గదిలోకి తెచ్చి ,రెడ్డి ని బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళమని చెపింది. అంటే నిర్మలమ్మ ని ఇంకా రెడ్డి కి చూపించలేదు. రెడ్డి వెళ్ళగానే...నిర్మలమ్మ ని తీసుకొని రావడానికి వంట గాడి లోకి వెలింది. అక్కడ నిలబడి ఉన్న నిర్మలమ్మ ని రత్నం కళ్ళు ఆర్పకుండా చుటూ ఉంది. " నిర్మలా...అసలు నువ్వేనా...నిన్ను చుస్తే ఆడదాన్ని..నాకు గుబులు రేగుతుంది..అయినా నే కోడలు మాములు పిల్ల కాదు నిర్మలా" అంది బుగ్గ లు నొక్కుకుంటూ.

"చాలు..చాలు...అమ్మాయికి దిష్టి పెట్టకండి అంటీ..." అంటూ నవ్వి, పాల గ్లాస్ తీసుకొని " అంటి..రండి...అమ్మాయిని
కార్యం గదిలోకి పంపి వద్దాము" అనగానే నిర్మలా బుగ్గల్లోకి రక్తం ఎగ చిమ్మింది. సిగ్గు తో ముడుచుకు పోయింది.నిర్మలమ్మ చేతికి పాల గ్లాస్ ఇచ్చి,ఇద్దరు చెరో వైపు చెయ్యి పట్టుకొని మెల్లగా నడిపించుకుంటూ రెడ్డి ఉన్న గాడి తలుపు దగ్గరకి తీసుకొచ్చారు. రెడ్డి కూడా లావణ్య ఉండడం తో కొంచం సిగ్గు గ ఉన్నాడు. " మామయ్య....మీరు ఆలా సిగ్గు పడితే...ఇంకా మా అమ్మాయి సంగతి ఏంటి....మీకు అప్పగిస్తున్నాను..మేరె జాగ్రత్తగా చూసుకోవాలి" అని రెడ్డి కి కన్ను గీటింది లావణ్య కొంటెగా. వెంటనే రెడ్డి లేచి ఆచి నిర్మలమ్మ చేయి పట్టుకొని లోపలి తీసుకోగానే తలుపు వేసేసింది లావణ్య. బయట గాడి పెట్టేసింది. ' అంటి..వాళ్ళ పని వాళ్ళది..మనం వెళ్లి అరిసెలు వండుకుందాం పదా.." అని చనువుగా రత్నం చెయ్యి పట్టుకొని లాగింది. లావణ్య చనువు ,రత్నం కి ముచ్చట వేసింది. సొంత మనిషిలాగ అనిపించింది.



లోపలి వెళ్లిన తరవాత కూడా నిర్మలమ్మ కి ఇంకా సిగ్గుగానే ఉంది. అలవాటు అయినా పని అయినా,ఏ రోజు కొంచం సిగ్గు గ అనిపిస్తుంది. రెడ్డి చొరవగా చెయ్యి వేసి దగ్గరకి తీసుకొని బుగ్గ మీద నాకాడు. అప్పటికి సిగ్గు వాళ్ళ బుగ్గల్లోకి ఎగ చిమ్మిన రక్తం ,రెడ్డి నాకడం తో సర్రుమంది. పాలు ఇవ్వగానే రెడ్డి త్రాగకుండా పాకాన పెట్టాడు. వెంటనే నిర్మలమ్మ చుట్ట రెడ్డి నోట్లో పెట్టి అగ్గిపుల్ల తో ఎలిగించింది. రెడ్డి గట్టిగ 4 దమ్ములు లాగి పాకాన పెట్టాడు. ఆ వాసనా కి నిర్మలమ్మ లో కామం పతాక స్థాయికి చేరింది. రెడ్డి ని వెనకెక్కి తోసి,పైన పది రెడ్డి పెదాలను జుర్రుకోసాగింది ఆవేశం గ. నిర్మలమ్మ లో అంట ఆవేశం రెడ్డి ఇంతకుముందు చూడలేదు. ఆమె నాలుకను పూర్తిగా రెడ్డి నోట్లోకి జొనిపి,రెడ్డి నోట్లో లాలాజలం ని తాగడానికి ప్రయత్నం చేస్తోంది నిర్మల. తాను కింద ఉంది,నిర్మలమ్మ పైన ఉండటం రెడ్డి కి అవమానం గ అనిపించింది. ఒక్క ఉదుటున నిర్మలమ్మ ని లేపి,తాను పైకి లేచి రెండు చేతులతో నిర్మలమ్మ ని పైకి ఇతడు. అపుడు చూసాడు నిర్మలమ్మ వేసుకున్న జాకెట్. ఉల్లి పోరా అంట లావు కూడా లేదు ఆ జాకెట్. పొడవు చేతులు అవడం వాళ్ళ పరమ సెక్సీ గ ఉంది నిర్మలమ్మ. ఆ కాటన్ సారీ కొంచం పక్కకి జరిగితే చాలు..జాకెట్ విప్పే అవసరం కూడా లేకుండా అన్ని క్లియర్ గ కనిపిస్తాయి అని రెడ్డి కి అర్ధం అయింది. వెన్తనె నిర్మలమ్మ ని కిందకి దించి,పవిట తపించాడు. అప్పటినే ఆమె చన్ను మీద ఉన్న నల్లటి వలయం చుట్టుకొలత...ఈ ఆవేశం వాళ్ళ ఇంకా వెడల్పు అయి...మధ్యలో మోనా ఉబ్బి,గోడకి కోటిక గుబ్బ మీకు లాగా పొడుచుకొని వచ్చి ఉంది. ఒక్క నిమిషం కూడా ఆగలేక రెడ్డి జాకెట్ పైనుండే ఆ నిపిల్ ని నోట్లో పెట్టెనుకున్నాడు. కానీ ఆ రోజు నిర్మలమ్మ చను మొన ,చింత పిక్కలాగా గట్టిగ ఉంది. అప్పటికే రెండు సార్లు చీకినా మొన అయినా,,ఈ రోజు దాని గట్టి దానం రెడ్డి పౌరుషాన్ని రెండింతలు చేస్తోంది. దాన్ని ఎలాయినా వంచాలని గట్టిగ పెదాలతో పట్టి పీలుస్తూ ఉండగా...చన్ను పక్కనే ఉన్న చంక లో నుండి చెమట మారక కనిపించింది రెడ్డి కి. వెంటనే చన్ను వదిలి చంక వైపు వెళ్ళాడు. ఆమె ని లేపి నిలబెట్టాడు. అక్కడ బట్టలు తగిలించుకోవడానికి వీలుగా ఒక కొయ్య గోడకి కొట్టి ఉంది. నిర్మలమ్మ చెయ్యి ఎత్తి దాన్ని పట్టించాడు. చెయ్యి దించితే న మీద వట్టే అని చెప్పాడు. అది కొంచం ఎత్తులో ఉండటం వాళ్ళ నిర్మలమ్మ కాళ్ళు కొద్దిగా పైకి లేపి పట్టుకుంటే కానీ అందలేదు. ఆ సమయం లో నిర్మలమ్మ శరీరం బాగా సాగి ఉంది. చంక దగ్గర వెడల్పు గ ఉంది. అరచేతి వెడల్పవు లో చెమట మారక ఉంది. పల్చగా ఉండడం తో జాకెట్ లో నుండి,తడి మరకలో నుండి కొద్దిగా గరుకుగా ఉన్న చంక వెంట్రుకలు స్పష్టం గ కన్పిస్తూఉన్నాయి. ఆ భంగిమ లో నిలబడాలకంటే సిగ్గు తో చితికిపోతుంది నిర్మలమ్మ. కానీ రెడ్డి ఒట్టేపించుకున్నాడు. చేసింది లేక కళ్ళు మూసుకొని అలాగే నిలబడి ఉంది. అపుడు రెడ్డి నడుము ని గట్టిగ పిసికి, వెడల్పు గ కండ పట్టి ఉన్న చంక మీద నాలుక పెట్టి బర బర రుద్ద సాగాడు. చర్మం బాగా బిరుసుగా ఉండటం వాళ్ళ కండ ని నోట్లోకి తీసుకోవడం వేలు కాలేదు రెడ్డి కి. రెడ్డి ఆలా నాకుతుంటే నిర్మలమ్మ కి చక్కిలి గిలి పెట్టేస్తుంది. వళ్ళంతా తిమ్మిరి ఎక్కసాగింది. చంక అలాగే నాకుతూ ,లంగా బొండు లాగేసాడు రెడ్డి. కుప్పగా కిందకి పడిపోయింది. తొడల మధ్య వెంట్రుకలు లేవు. అంటే సిద్దపడే వచ్చింది అని రెడ్డి కి అర్ధం అయింది. " నే యమ్మ..లంజ....దెంగించుకోవడానికి తయారయ్యే వచ్చావా...ఒక్కదానివి వస్తే దెంగను అనుకోని కోడల్ని తెచుకున్నావా...దొమ్మరి లంజ.." అనగానే నిర్మలమ్మ నవ్వుతు" నేను తెచ్చుకోవడం కాదు మావా..నే కోడలే నను తెచ్చింది..ఇది అంత ఆమె ప్లాన్ .."అనింది కిసుక్కున నవ్వి. రెడ్డి మొడ్డ ఇంకా బిర్ర బిగిసింది. నిర్మలమ్మ ని అలాగే నిలబెట్టి కిందకి కూర్చున్నాడు. తొడల మధ్య ఉన్న చీలిక దగ్గర ముక్కు పెట్టి గట్టిగ వాసన పీల్చాడు. నిర్మలమ్మ వంట్లో రక్తం అంట లాగేసినట్టు అనిపించింది. మెల్లగా నాలుక ని కోన తో ఆ చీలిక పైన పొడుస్తూ...మెల్లగా చీలిక లోపలి జొనిపాడు. ప్రాణం జివ్వుమంటోంది నిర్మలకి. కానీ కదలకూడదని రెడ్డి ఆర్డర్. ఆ విరహాన్ని పంటి బిగువున అణుచుకుంటూ కింద పెదవిని కొరుక్కుంటూ..."ఊఊఉ ..." అని మూలగా సాగింది. మెల్లగా రెడ్డి తొడలు వెడల్పు చేసాడు. చేసి ముందు తన చూపుడు వేలు లోపలి పెట్టాడు. అప్పటినే అక్కడ బ్యాంకులు సాగడం వాళ్ళ కస్సున దూరింది అది. గర్భసంచి తగిలింది నిర్మలమ్మకి. తాను నిలబడ్డ పోసిషన్ కి తనకే సిగ్గు గ ఉంది. బాగా ఇరగ దీసుకొని నిలబడి ఉంది. దానికి తోడు ఒక చెయ్యి బాగా పైకి ఎత్తి. వంటి మీద జాకెట్ మాత్రమే ఉంది. తలా నుండి పూలు. తొడల బాధ్యలో రెడ్డి వేళ్ళు పెట్టి ముందు వెనక్కి ఆడిస్తుంది...తట్టుకోలేక తొడలు గట్తిగా వత్తుకుంది . రెడ్డి కి పరిస్థితి అర్ధం అయి, చేయి దించమని చెప్పాడు. అదే అవకాశం కోసం ఎదురు చూస్తున్న నిర్మలమ్మ చెయ్యి దించటమే ఆలస్యం..ఆ చెయ్యి తో రెడ్డి లుంగీ లో ఉన్న మొడ్డ ని బయటకి లాగింది. రెడ్డి ని గోడకి మొత్తిచ్చి, మొడ్డ ని పైకి ఎత్తి,వేలాడుతూ ఉన్న రెడ్డు వట్టల్ని నోటి నిండా తీసుకుంది. ఈ సారి ప్రాణం జివ్వు మానడం రెడ్డి వంతు అయింది. మొడ్డని పైకి కింద కి ఆడిస్తూ, వట్టలను దవదలతో చిన్న గ వత సాగింది.. ఈ అనుభవం రెడ్డి కి పూర్తిగా కొత్త. మొడ్డ చీకించుకున్నాడు కానీ..వట్టలు కుదిపించుకోలేదు. వట్టలు అలాగే చీకుతూ,ఇంకో చేత్తో తన తలలో ఉన్న పూలు లాగేసింది. ఎందుకో రెడ్డి కి అర్ధం కాలేదు. వాటిని అలాగే మొడ్డకు చుట్టేసింది. మొడ్డ మీద నరాలు చేదుకు న్నాయి రెడ్డి కి. వట్టలు అలాగే ఆబగా కుడుతూ...మొడ్డకి మల్లెపూల దండ వేసి ఎలా ఉంది అన్నట్టు రెడ్డి కి కళ్ళతో సైగ చేసింది. సైగ చేసి వట్టలు కుడవడం అపి " మా రెడ్డి మొడ్డకి..మల్లెపూదండ...." అని చిన్నగా పాడి కిసుక్కున నవ్వి మల్లి వట్టలు నోట్లో పెట్టేసుకుంది. రెడ్డి వెంటనే నిర్మలమ్మ చుట్టూ పట్టుకొని వట్టలు నోట్లో నుండి బయటకి తీసి మొడ్డని కస్సున దోపాడు. అది ఆమె గొంతుదాకా దిగడం రెడ్డి క బాగా అర్ధం అయిండి

[qisraju]

బలంగా పోట్లు వేయసాగాడు నోట్లో. గొంతులోకి పోయినపుడల్లా నిర్మలమ్మ కి ఉపిరి ఆడడం లేదు. కానీ రెడ్డి కోసం భరిస్తుంది. ఆలా చీకుతూ రెడ్డి ని మంచం మీద కి తెచ్చింది . రెడ్డి పడుకోగానే,మొడ్డ అలాగే కుడుస్తూ..రెడ్డి కాళ్ళు రెండు పైకి ఎతింది. రెడ్డి గమనించుకునే లోపే రెడ్డి గుద్ద దగ్గర నాలుక పెట్టేసింది. గుడ్డ రంద్రం దగ్గర\ నాలుక తచ్చాడసాగింది...లోపలి దారి దొరకక. ఈ జన్మకి ఇది చాలు అనిపించింది రెడ్డి కి. ఆలా ఒక 2 నిముషాలు గుద్ద అంతా నాకిన తరువాత ..రెడ్డి నిర్మలమ్మని మంచం మీద వంగోబెట్టి పిర్రలు వెడల్పు చేసి గుద్దలో వేలు డొప్పడానికి ప్రయతించగా...అది చిన్నగా ఉండటం వాళ్ళ కుదరలేదు. నిర్మలమ్మ కూడా నొప్పి అనడం తో ఆపేసాడు. ఆ సమయం లో నిర్మలమ్మ మంచం మీద వంగోని ఉంది. వీపు పలకలు తేలి కనిపిస్తోంది. దానికి తోడు పల్చగా ,బిర్రుగా ఉన్న జాకెట్ ఇంకా రెచ్చగొట్టడం తో వెనక నుండి ఆమె మీద కి వంగి ఆమె వీపు మీద ఉన్న జాకెట్ అంట మొరటుగా నక సాగాడు రెడ్డి. ఆలా నాకుతూ నే వెనక నుండి మొడ్డ ని తోసేసాడు. అప్పటికే అక్కడ చిత్తడిగా ఉండడం తో కస్సున దూరిపోయింది. కీచుగా అరిచింది నిర్మలా ఆ సుఖం తట్టుకోలేక. రెడ్డి దబి దబీ మని మొరటుగా బాదసాగాడు. శబ్దం వంటగదిలో ఉన్న రామ్ కి,లావణ్య కి వినపడసాగింది. వాళ్ళు మూసి ముసిగా నవ్వుకున్నారు. " అంటి..నువ్వు మామయ్య ని ఎలా తట్టుకుంటున్నావ్ తల్లి..నీకో దండం.." అంది లావణ్య చేతులు పైకెత్తి డడం పెడుతూ. రత్నం సిగ్గు తో "ఇంకా చాల్లే..ఆపు " అంది.

వెనకనుండి ఆలా దెంగు తూ, సళ్ళ సంగతి గుర్తు వచ్చింది రెడ్డి కి. వెంటనే నిర్మలమ్మ ని ముందుకి తిప్పాడు. వెల్లకిలా పండేసాడు. పండి కళ్ళు పైకి లేపబోగా ,నిర్మలమ్మ రెడ్డి ని మంచం దిగి తలా వైపుకి రారండి. రాగానే అప్పటికి రసం తో బాగా తడిచి ఉన్న మొడ్డ ని మల్లి నోట్లో పెట్టేసుకొని చుబాకసాగింది. ఆలా చుబుకుతుండగా రెడ్డి జాకెట్ హుక్స్ తీసేసాడు.
చన్ను కి సగం పైగా ఆక్రమించి ఉన్న నల్లటి వలయం రెచ్చగొట్టసాగింది. మధ్యలో బుడిపె ధీమాగా నిలబడి ఉంది. వయసు పెరిగిన .తన పొగరు తగలేదు అన్నట్టు. అపుడు రెడ్డి " ఒసేయ్..నే లంజ కుత్త ల నా సుల్లి....సళ్ళు ఇపుడే ఇలా ఉన్నాయి..ఇంకా పిల్లలు పుట్టకముందు ఎలా ఉన్నాయో...." అంతో కిందకి వంగి నల్లటి చుట్టూ మొత్తాన్ని నొట్లొకి లాక్కున్నాడు. బుడిపె ని పళ్లతో పట్టి ఒక 5 సెంటీమీటర్ల దాక పైకి సాగదీసాడు. మళ్ళీ ఆమెకి నొప్పి పుతుందేమో అని కిందకి వదిలాడు. టాప్....అన్న శబ్దం తో నోట్లో నుండి బయటకి వచ్చింది మొన. రెడ్డి తిరిగి వచ్చి రెండు కళ్ళు ఎత్తి మల్లి కస్సున తోసాడు. వేగం గ ఊపుతూ ఆమె రెండు చేతులు పైకి ఎత్తి ఆమె తలా కిందకి మడిచి పెట్టి, రెండు చంకలు మార్చి మార్చి నాకుతూ ఒక 5 నిమిషాలకల్లా కార్చేసాడు. తృప్తిగా ఉంది నిర్మలమ్మ మొహం.


గదిలో సందులు ఆగిపోవడం తో లావణ్య గాడి తలుపు దగ్గరకి వచ్చి" ఏమండోయ్...మామగారు...మా అత్తయ్య ని వదిలేస్తారా...మల్లి మేము వెళ్ళాలి..ఇంట్లో బాబు ఏడుస్తాడు..." అని అంది కవ్వింపుగా. అపుడు రత్నం వచ్చి " లావణ్య...నీ పాలు లేకపోతె బాబు ఏడుస్తాడు...మీ అత్తా పాలు లేకపోతె మీ మావ ఏడుస్తాడు...ఎలా చెప్పు..." అని " ఒక పని చేద్దాం...మీరు కూడా ఇక్కడికి వచ్చేయండి...ఎంచక్కా ఒకరి పాలు ఒకరు తాగుతూ ఉండిపోవచ్చు " అంది నవ్వుతో.
అపుడు లావణ్య" మీరు మరీ అంటి...నా దగ్గర పాలు ఉన్నాయి కానీ..మా అత్త దగ్గర కాదు కదా...మావ ని ఏడవద్దు అని చెప్పు" అంది నవ్వుతో. అపుడు రత్నం.." నేను ఆలా చెప్తే మీ మావ.. ఓరు కోడు పిల్లా....నీ పాలు కావాలంటాడు...ఇస్తావా.." అంది సరదాగా నవ్వుతు. "అబా...పో అంటి...." అని లావణ్య సిగ్గు పడుతూ ఉండగా నిర్మలమ్మ చీర కట్టుకొని బయటకి వచ్చింది.

"అత్తయ్య..అలాగే వస్తారా...కార్ డ్రైవర్ చూసినా ప్రోబ్ల్మ్ అవుతుంది...కన్నెసం సనమ్ చేసి తలా దువ్వుకొని రా" అని చెప్పగా నిర్మలమ్మ కి కూడా నిజమే అనిపించింది. కానీ వాళ్ళ ఇంట్లో బాత్ రూమ్ లేదు. వెనక ఉన్న తాటాకు దడి లోనే చేయాలి. కానీ ఇపుడు కొత్తగా సిగ్గు పడేది ఏమి లేదు. రత్నం దగ్గర టవల్ తీసుకొని వెనక్కి వెళ్లి తలుపు వేసుకుంది. ఇంతలో రెడ్డి చొక్కా వేసుకొని బయటకి వచ్చాడు. బయట రత్నం,లావణ్య కూర్చొని నిర్మల కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉన్నారు. లావణ్య రెడ్డి ని చూడగానే " ఏంటి మామయ్యా...ఎలా ఉంది మా అత్త" అంది కొంటెగా. దానికి రెడ్డి " ఎం చెప్పమంటావ్ లావణ్య...ఇది నా అదృష్టం...నా జీవితం లో ఇంత సుఖాన్ని నేను పొందలేదు...ఈ జన్మకి ఇది చాలు అనేలా చేసింది మీ అత్త..మీ ఇద్దరికీ ఎప్పటికి రుణ పడి ఉంటా.." అన్నాడు కృతజ్ఞత నిండిన కళ్ళ తో. దానికి లావణ్య.." అంట మాటలు ఎందుకులే మామయ్య..ఇద్దరు సుఖపడ్డారు...అది చాలు...మా అత్త సుఖం కోసం నేను ఏది అయినా చేయడానికి సిద్ధం..." అంది .
ఇలా మాట్లాడుకుంటూ ఉండగా..రామిరెడ్డి సైకిల్ స్టాండ్ వేసి లోపలి వచ్చాడు. లోపలి వచ్చేదాకా శబ్దం లేదు. వీళ్ళు మాటల్ పడి పటించుకోలేదు. లోపల లావణ్య ని చూడగానే రామిరెడ్డి కి టింగుమని లేచింది. అసలు ఆమె ఇక్కడకి ఎందుకు వచ్చిందో అర్ధం కాలేదు. అంతా అయోమయం గ అనిపించింది రామిరెడ్డి కి. "లావణ్య గారు..మీరు ఒక్కరే వచ్చారా..ఇక్కడ పని ఉంది వచ్చారా..."అన్నాడు ఆశ్చర్యం తో కూడిన పలకరింపుతో. దానికి లావణ్య రెడ్డి వంక చూస్తూ..." అవునది..చాలా పేద పని మీద వచ్చాను...పెళ్లి చూపులకు "అంది. దానికి రామిరెడ్డి " ఓ..అవునా..ఈ ఉర్లో ఎవరి సంబంధం" అన్నాడు కుతూహలం గ. "ఇదిగో..ఈ రెడ్డి మావ కె" అంది చిలిపిఓగా నవ్వుతు.
రామిరెడ్డి కి ఎం అర్ధం కాలేదు. "మీరు చెప్పేది నాకు అర్ధం కావడం లేదు" అన్నాడు అనుమానంగా. అపుడు లావణ్య "ఈ రెడ్డి మావ కి..మా అత్త కి కి పెళ్లి చూపులకు వచ్చా.." అంది ఓరగా రెడ్డి వైపు చూస్తూ. విషయం మొత్తం రామిరెడ్డి కి అర్ధం అయిపోయి..."మరి అత్త ఎక్కడ..." అన్నాడు చుట్టూ చూస్తూ. "ఇపుడే పెళ్లి అయిపోయి,శోభనం కూడా అయిపొయింది..స్నానం చేయడానికి వెనక్కి వెళ్ళింది " అంది పెద్ద మనిషి లాగా. ఆమె ఆలా మాట్లాడే సరికి రామిరెడ్డి కి చొరవ వచ్చేసింది. దానికి తోడు లావణ్య మీద రామిరెడ్డి చూపు ఉండనే ఉంది. " మరి...పెళ్ళికి నను పిలవలేదుగా" అన్నాడు గోముగా. "హా హా...ఇంకా నయం శోభనానికి పిలవలేదు అన్నారు కాదు" అంది లావణ్య కిల కిల నవ్వుతు. రత్నం కూడా పెద్దగా నవింది. " ాబ..సరే కానీ..సాయంత్రం భోజనం ఏర్పాటు చేస్తా..తిని వెళ్ళండి"అన్నాడు రామిరెడ్డి. అపుడు లావణ్య " ఆమ్మో...అక్కడ బాబు ఒక్కడినే ఉంచి వచ్చా..పాపం పాలు కోసం ఏడుస్తున్నాడేమో.." అని పని మనిషికి ఫోన్ చేసింది. బాబు హాయిగా నిద్రపోతున్నాడని చెపింది ఆమె. లావణ్య కొంచం రిలాక్స్ అయింది. రామిరెడ్డి పొడిగిస్తూ.." బాబు కి నే పాల..లేక పెట్టుడు పాల.." అని ఆరా తీసాడు. " ఆమో..పెట్టుడు పాలు..మంచిది కాదు..నా పాలే" అంది లావణ్య గర్వం గ. రామిరెడ్డి దొంగ చాటుగా లావణ్య పవిట చాటు చూసాడు. నిండుగా ఉన్నాయి చన్నులు. కొంచం సేపటికి లావణ్య హ్మ్మ్..అంటూ నిట్టూర్పు విధవ సాగింది. రత్నం అది గమనించి" ఏందీ లావణ్య...ఇబ్బందిగా ఉన్నావు...ఏదన్నా ఇబ్బందా.." అంది. "ఇబ్బంది అంటే ఏమి లేదు అంటి...ఉదయం నుండి పాలు ఇవ్వలేదు కదా..గుండెల్లో కొంచం బరువుగా నొప్పిగా అనిపిస్తోంది" అంది. ఇద్దరు మగాళ్లు కదా ఉన్న కూడా ఆమె అంతా పెద్దగా ఆలా మాట్లాడుతుంటే రత్నం కి కూడా ఆశ్చర్యం అనిపించింది. కానీ లావణ్య చాల మాములుగా మాట్లాడుతోంది. సిటీ వాళ్ళు అలాగే ఉంటారేమో అని అనుకున్నారు అందరు. అపుడు రాట్నం" నీకు అంతా ఇబ్బందిగా అనిపిస్తే..కొన్ని పిండేసేయ్...మాములు అయిపోతుంది" అని సలహా ఇచ్చింది తన అనుభవం తో . " తల్లి పాలు చాల విలువైనవి..అవి నేల పాలు కాకుడు" అంది పెద్ద ఆరిందాలాగా కళ్ళు పెద్దవి చేస్తూ. "మరి ఎలా" అంది రత్నం ఎం చెప్పాలో అర్ధం కాకా. ఒక గ్లాస్ తీసుకురా..పిండి ఇస్తా...అని అడగ్గా రత్నం లేచి వెళ్లి చిన్న గ్లాస్ తెచ్చి ఇచ్చింది. కానీ లావణ్య అక్కడే కూర్చొని ఉంది లేవకుండా. రామిరెడ్డి కి కాసేపట్లో ఫ్రీ షో అని అర్ధం అయిపోయి మెత్తగా కూర్చొని ఉన్నాడు అమాయకం గ. కానీ లావణ్య పవిటని పళ్ళ తో పట్టుకొని గ్లాస్ లోపాలకి పెట్టుకొని కొంచం కూడా బయటకి కనపడకుండా చేసి..పాలు పిండసాగింది. రామిరెడ్డి నిరాశ పడిన...తన ముందు ఆలా చేయడం కూడా కసి రేపింది తనకి.సగం గ్లాస్ కి పిండి గ్లాస్ బయటకి తీసి " ఎవరికీ కావాలోచ్.." అనింది చిన్న పిల్ల లాగా. వెంటనే రామిరెడ్డి లేచి వెళ్లి గ్లాస్ అందుకొని ఒక గుక్కలో తాగేశాడు. లావణ్య పక పకా నవ్వసాగింది. "పెద్ద మామ..బాగా దప్పికగా ఉన్నటు ఉన్నాడు..పిండే దాక కూడా ఆగేలా లేదు...పోనీ...డైరెక్ట్ గ తాగు..దా..." అంటూ రామిరెడ్డి దగ్గరకి వెలింది. రామిరెడ్డి చెయ్యి పట్టుకోబోగా.." అబ్బా..ఆశ..దోస...హ హ...." అంటూ మల్లి వెనక్కి వెళ్లి కూర్చుంది. తనని ఆట పటించిందని అర్ధం అయి సిగ్గు పడదు రామిరెడ్డి తన కక్కుర్తి కి. లావణ్య పవిట లోపలి చెయ్యి పెట్టుకొని హుక్స్ పెట్టుకోసాగింది. రామిరెడ్డి మనసు నీరు గారిపోసాగింది. లాస్ట్ హుక్ దగ్గర ఆపేసి,సడెన్ గ రామిరెడ్డి వైపు చూసి.." కావాలా..."అంది మల్లి. మళ్ళీ బయట పడి పరువు పోగొట్టుకోవద్దు అనుకున్న రామిరెడ్డి...నవ్వుతు నాకు వద్దులే..అన్నాడు. " కావాలి అంటే..రా...మళ్ళీ పిలవను..ఇదే లాస్ట్ ఛాన్స్ నీకు" అంది లావణ్య బెదిరించినట్టుగా. ఆమె నిజం గ పిలుస్తుందో..లేక ఆట పట్టిస్తుందో అక్కడ ఉన్న ముగ్గురికి అర్ధం కాలేదు. నిజం గ పిలిచేసి అయితే అందరి ముందు పిలవదు కదా అన్న ఆలోచనలో ఉన్నారు ముగ్గురు. "వన్..టు..త్రీ..." అని ఇంకా ఆపకుండా రెచ్చగొట్టసాగింది లావణ్య చివరి హుక్ ని పెట్టకుండా అలాగే పట్టుకొని. మళ్ళీ ఫూల్ అవుతాను అని తెలిసి కూడా రామిరెడ్డి మళ్ళీ లేచాడు. అపుడు లావణ్య" రత్నం అంటి..రెడ్డి మామయ్య...మీ ఇద్దరు ఒకసారి కళ్ళు మూసుకోండి...నేను చెప్పేదాకా తెరవకూడదు.."అంది. ఆమె చిన్న పిల్లనో..పెద్ద పిల్లో వాళ్ళకి అర్ధం కాకా అయోమయం గ ఉంది. వాళ్ళు సరే అని కళ్ళు మూసుకున్నారు. రామిరెడ్డి కి కూడా అనుమానం గానే ఉంది. టెన్షన్ గ కూడా ఉంది. అపుడు లావణ్య కుర్చీ లో నుండి లేచి రామిరెడ్డి దగ్గరకి వచ్చింది. రామిరెడ్డి ని కూర్చో అని చెప్పింది. కళ్ళు మూసుకో అని చెపింది. నోరు తెరువ్ అని అని చెప్పగానే రామిరెడ్డి నోరు తెరిచాడు. వెంటనే లావణ్య పిండడం తో రామిరెడ్డి నోట్లో కి సర్రున పాలు చిందించి కొట్టాయి. వెంటనే పవిట కప్పుకొని వెళ్లి కూర్చుంది లావణ్య. అందరు కళ్ళు తెరవచ్చు అని ఆర్డర్ వేసింది. రామిరెడ్డి చప్పరిస్తూ ఉన్నాడు. ఎం జరిగిందో రత్నం కి,రెడ్డి కి అర్ధం కాలేదు. " ఎం జరిగింది లావణ్య" అని రత్నం అడగగా..."చూడలేదా..పిల్లోడు చూడు..ఎంత బలం గ ఉన్నదో..నా పాలు తాగి" అంది కిసుక్కున నవ్వుతు. రామిరెడ్డి ఆమె మాటల దెబ్బ కి కుక్కిన పేను అయిపోయాడు. ఎం మాట్లాడితే ఎక్కడ గాలి తీస్తుందో అని మౌనం గ ఉన్నాడు. ఏ లోపు నిర్మలమ్మ స్నానం చేసి వచ్చింది. అందరు మాములుగా అయిపోయారు. లావణ్య కూడా మాములు అయిపొయింది. నిజం చెప్పాలంటే లావణ్య కి కూడా ఆ వాతావరణం బాగా నచ్చింది.తనలో ఉన్న కోరికలని కూడా తీర్చుకోవచ్చు అని ఆమె అత్తయ్య ని రెచ్చగొట్టింది. అది అసలు ప్లాన్. ప్రతి ఆడదానితో తీరని కోరికలు ఉంటాయి. కానీ సమాజానికి,కుటుంబానికి భయపడి వాటిని అలాగే అణుచుకుంటారు. కానీ లావణ్య కి వాళ్ళ అత్త రూపం లో, నిర్మలమ్మ కి వాళ్ళ కోడలు రూపం లో అదృష్టం పెటింది.
________________________________________


నిర్మలమ్మ కి కోడలి గురించి తెలియదు. ఆలా అని చెడ్డ పిల్ల ఏమి కాదు. కాకపోతే సెక్స్ యావ బాగా ఎక్కువ. కానీ బయట పడకుండా ఉంటుంది. అలంటి తనకి అత్త రూపం లో తోడు దొరికితే ఇంకా ఊరుకుంటుందా..... కుటుంబ విలువల మధ్యలో నలిగిపోయిన కోరికలు...ఇలా హాయిగా పురి విప్పుకుంటే ఎవరికీ అయినా హాయి గానే ఉంటుంది. దీనివల్ల కుటుంబానికి సమస్య కూడా ఏమి ఉండదు అని ఇద్దరు గట్టిగా నమ్మారు . కాబట్టి మనస్ఫూర్తిగా జీవితం లో దొరికిన సుఖాన్ని అనుభవించాలని నిర్ణయించుకున్నారు.


రోజులు గడుస్తూ ఉన్నాయి. ఆ రోజు గడిచి దాదాపు 10 రోజులు కావొస్తోంది. మల్లి ఆ ఊసులేదు . నిర్మలమ్మ మాములుగా కాలేజ్ కి వెళ్లి వస్తూ ఉంది. కానీ ఇంట్లో ఈ విషయం గురించి ఇద్దరు ఎపుడు మాట్లాడుకోలేదు. రెడ్డి వాళ్ళ ఇంట్లో ఉన్నపుడు తప్ప మిగతా సమయం లో ఏ మాటలు వాళ్ళు మాట్లాడుకోవడం లేదు. కానీ లావణ్య కి మరల అలంటి రోజు రావాలని కోరుకుంటోంది. కానీ అత్తయ్య ని అడిగితె ఆమె ఎలా రియాక్ట్ అవుతుందో తెలియక...అడగలేకపోతోంది. మరల తన క్యారక్టర్ మీద అసలుకే ఎసరు వచ్చేలా అనుమానం వస్తుందేమో అని భయం తో అత్తయ్య డాగర ఆ విషయం గురించి మాట్లాడే సాహసం చేయలేకపోతోంది. నిర్మలమ్మ కూడా ..ఆ విషయం గురించి ఎక్కువ మాట్లాడితే,కోడలి దగ్గర చులకన అవుతానేమో అన్న భయం తో మౌనం గ ఉంటోంది.


ఇలా కొని రోజులు గడిచాక ఒక రోజు లావణ్య,నిర్మలమ్మ భోజనం చేస్తుండగా.... నిర్మలమ్మ కొంచం ధైర్యం చేసి " రెడ్డి వాళ్ళ వైఫ్ రత్నం నే గురించి అడిగింది..ఎలా ఉన్నావు అని" అంది .తలా దించుకొని అన్నం ముద్ద నోట్లో పెట్టుకోబోతున్న లావణ్య..ఆ మాట వినగానే షాక్ కొట్టినట్టు అనిపించి సంతోషం తో ఉక్కిరి బిక్కిరి అయింది. కానీ ఆ సంతోషాన్ని లోలోపలే దాచుకుంటూ " అవునా అత్తయ్య..వాళ్ళు బాగున్నారా.." అంది చాలా మాములుగా. " ఆ బాగానే ఉన్నారు..వీలు కుదిరినప్పుడు ఒకసారి రమ్మన్నారు..అయినా మనకి ఎక్కడ కుదురుతుందిలే" అని అన్నం తినసాగింది నిర్మలమ్మ. వెతుకుతున్న తీగ కాలిగి తగిలినట్టు ఉంది లావణ్య కి. ఈ అవకాశం వాడుకుకోకూడదు అనిపించింది. ఎందుకంటే 20 రోజుల నుండి ఈ టాపిక్ ఎలా తీసుకురావాలి అని అర్ధం కాకా,మౌనాన్ని నటిస్తూ...కోరికలను అణుచుకుంటూ ఉన్న లావణ్య ఇంకా ఏ మాత్రం ఛాన్స్ తీసుకోకూడదు అని నిర్ణయించుకుంది. " వెళ్ళాలి అనుకుంటే ఒకసారి సరదాగా వెళ్లొద్దంటూ అత్తయ్య...ఇపుడు బాబు కూడా పెద్దగా ఏడవడం లేదు...పగలు బాగా నిద్రపోతున్నాడు కదా...ఒకవేళ ఏడిస్తే ఆయమ్మ ని మనకి ఫోన్ చేయమని చెబుదాము..మనము ఒక 20 నిమిషాల్లో వచ్చేయొచ్చు...అర్జెంటు అయితే.." అంది ఆతృతగా. ఆమె గొంతులో ఆత్రుత ని నిర్మలమ్మ గమనించింది. తాను బయట పడకముందే కోడలు ఆలా బయటపడడనఁ నిర్మలమ్మ కి బాగా నచ్చింది. ఆమె కూడా సంతో శాన్ని లోపల దాచుకుంటూ...రేపు వెళ్లొద్దంటూ అయితే అని భోజనం ముగించుకొని బెడ్ రూమ్ కి వెళ్ళిపోయింది. ఆ రోజు రాత్రి లావణ్య కి నిద్ర పట్టలేదు. ఎపుడెపుడు తెల్ల వారుతుందా అని ఎదురు చూపులతోనే రాత్రి గడిచిపోయింది. మరుసటి రోజు లావణ్య లేచేసరికి నిర్మలమ్మ స్నానము అయిపోయి తలా తుడుచుకుంటూ కనిపించింది. " అత్తయ్య..అపుడే స్నానము కూడా అయిపోయిందా...ఆయా..నేను కూడా twraga వచ్చేస్తా" అంటూ బాత్ రూమ్ లోకి వీలుంది. అక్కడ నిర్మలమ్మ తాళి బొట్టు పెట్టి ఉంది. వేసుకోవడం మర్చిపోయిందేమో అనుకోని స్నానము అయ్యాక తీసుకెళ్లి ఆమెకి ఇచ్చింది. నిర్మలమ్మ దాన్ని తీసుకొని వేసుకోకుండా బీరువా లో పెటింది. " అదేంటి అత్తయ్యా..అక్కడ పెడుతున్నారు...వేసుకోరా" అంది ఆశ్చర్యం గ. " లేదు లావణ్య...రెడ్డి మొన్న ఒక కోరిక కోరాడు...సరే అని మాట ఇచ్చా.." అంది కొంచం మొహమాటం గ. లావణ్య కి విషయం అర్ధం అయి..." అబ్బా..నువ్వు సూపర్ అత్తయ్య......" అంటూ నిర్మలమ్మని గట్టిగ హాగ్ చేసుకుంది. ఇంతలో కార్ హార్న్ వినబడింది. త్వరగా రెడీ పోయి కార్ ఎకేసారు అత్త కోడళ్ళు.నిర్మలమ్మ లైట్ కలర్ సారీ కట్టుకొని పింక్ జాకెట్ వేసుకుంది. ఎండాకాలం కావడం తో అప్పటికే చెమట పట్టేసి..వీపు దగ్గర గుండ్రం గ తడిచిపోయింది. ఆ తడి లో నుండి బ్ర బాగా టైట్ గ కనిపిటోంది. లావణ్య కూడా ఆ రోజు బాగా పల్చగా ఉండే బ్లాక్ జాకెట్ వేసుకుంది. ఆ జాకెట్ లో నుండి ఆమె తెల్లటి శరీరం మెరుస్తూ కనిపించసాగింది.


కార్ రెడ్డి ఇంటిదగ్గర ఆగింది. వాళ్ళు దిగాక వెళ్ళిపోయింది. ఇంటి ముందు సైకిల్ పెట్టి ఉంది. అంటే రామిరెడ్డి కూడా ఉన్నట్టు అర్ధం అయింది. ఇద్ద రికి ఒక్క సారిగా వళ్ళు వేడెక్కింది.. వేళ్ళు ఇద్దరు ఇంట్లోకి వెళ్లేసరికి రెడ్డి గేదెలకు గడ్డి వేస్తూ ఉన్నాడు కొష్టం లో. రత్నం వంట పనిలో ఉంది. రామిరెడ్డి గురకపెట్టి నిద్రపోతున్నాడు. నిర్మలమ్మ కొష్టం లో ఉన్న రెడ్డి దగ్గరకి వెళ్ళింది. లావణ్య నేరుగా రామిరెడ్డి మంచం మీద కూర్చుంది. రత్నం లావణ్య ని గమనించి" ఏ...పిల్లా..ఎపుడు వచ్చావు..అత్తా రాలేదా"అంది సంతోషం గ నుదిటి మీద ఉన్న చెమట ని చెంగుతో తుడుచుకుంటూ. " ఆమె రాకుండా ఉంటుందా అంటీ..అదుగో..వాళ్ళ అయన దగ్గరకి వెళ్ళింది" అంతో కొష్టం వైపు చూపిస్తో. రత్నం నవ్వుకుంటూ..మల్లి వంట గదిలోకి వెళ్ళింది. అక్కడ ఎవరు లేకపోవడం తో లావణ్య అటు ఇటు చూసి ...వెల్లకిలా పడుకొని నిద్ర పోతున్న రామిరెడ్డి చొక్కా పై గుండీలు రెండు తీసి, అక్కడ ఉన్న కంది గింజంత బుడిపెలను చూపుడు వేలి తో పొడిచింది. సడన్ గ మెలుకువ వచ్చింది రామిరెడ్డి కి. చటుక్కున కళ్ళు తెరిచి చూడగా...పక్కనే లావణ్య. నిద్ర మథు వదిలి ఆశ్చర్యతో లేవబోగా "ఎం మావ...పట్ట పగలు ఈ నిద్ర...లే...మా అత్త కూడా వచ్చింది ...." అంటూ వంట గాడి లోకి వెళ్లి గ్లాస్ లో మంచి నీళ్లు తెచ్చి ఇచ్చింది. రామిరెడ్డి ఆ నీళ్లు తాగి ,మొహం కడుక్కున్నాడు. టవల్ తో మొహం తుడుచుకుంటూ ఉండగా..రెడ్డి ,నిర్మలమ్మ ఇద్దరు లోపలి వచ్చారు. రామిరెడ్డి ని చూసి నవింది నిర్మలమ్మ. రెడ్డి నిర్మలమ్మని అక్కడే ఉండమని లోపలి వెళ్ళాడు. వెంటనే రామిరెడ్డి నిర్మలమ్మ ని దగ్గరకి తీసుకోబోగా..ఆ చేతిని గట్టిగా పట్టేసింది లావణ్య. ఆ చేతిని అలాగే తన భుజం మీద వేసుకొని కళ్ళెగ రేస్తూ " అత్త మీద చెయ్యి వేయాలంటే లైసెన్స్ ఉండాలి బాబు...." అంది కొంటెగా. "లైసెన్స..."అంటూ రామిరెడ్డి అయోమయం గ మొహం పెట్టగ.." అవును..లైసెన్సే...." అంటూ తన మీద లో ఉన్న తాళి చూపించింది. విషయం అర్ధం అయిన రామిరెడ్డి కసి అణుచుకోలేని స్థాయి కి చేరింది. వంట్లో రక్తం అంట ఉడుకెత్తి పోయి జరా జరా పరిగెతుతోంది.

[qisraju]

"పాపం...లైసెన్స్ అంటే తెలీదు మావ గారికి..." అంటూ రెడ్డి చెయ్యి వదిలేసి అత్త మీద చుట్టూ చెయ్యి వేసి " ఇక్కడ ఎవరు లైసెన్స్ కడితే వాళ్లదే మా అత్త " అంది డిమాండ్ చేస్తున్నట్టుగా. అప్పటికే నిర్మలమ్మ కి మంచి అనుభవాలు ఉన్నాయి.కానీ
తాళి కటించుకోవడం అనేది చాల కొత్తగా...పిచ్చెక్కించేలా ఉంది. ఆ ఆలోచనకే జాకెట్ లో మొనలు నీలిగాయి. మొదటిసారి కొత్తగా తొడల మధ్య ఎదో జిగటగా అనిపించింది. జబ్బలు బిరుసెక్కి జాకెట్ దారాలు సాగిపోయాయి. కోడలు పెట్టిన ఈ ఆఫర్ కసి గ అనిపించింది. ఈ ఇద్దరిలో ఎవరి పాకలో పాడుకుంటానో అన్న ఆలోచనతో గుండెలో లబ్ దబ్ శబ్దం తనకే వినిపించేలా మొగసాగింది.
ఏ లోగా రెడ్డి లోపలి వెళ్లి మొన్న టౌన్ కి వెళ్లినపుడు తెచ్చిన పసుపు తాడు కోసం వెతకసాగాడు. కానీ అది ఎక్కడ ఉందొ కనిపించడం లేదు. కోడలు ఏ రూల్ పెట్టకపోయినట్టు అయితే ఏ పాటికి నిర్మలమ్మకి దబిడి దిబిడి మొదలు పెట్టేవాడే. కానీ ఇపుడు లైసెన్స్ లేకుండా చేయి వేయడానికి వీలు లేదు అనడం తో ఆత్రం గ వెతకసాగాడు. రామిరెడ్డి దగ్గర కూడా లేదు. ఎం చేయాలో ఇద్దరికీ అర్ధం కావడం లేదు. వీళ్ళ అవస్థ గమనించిన రత్నం తన మేడలో పసుపుకొమ్ము కట్టుకొని ,తన తాళి తీసింది. కానీ ఇపుడు ఇద్దరిలో ఎవరికీ ఇవ్వాలో అర్ధం కాలేదు. అపుడు రత్నం కి ఒక ఆలోచన వచ్చింది. ఇద్దరినీ పిలిచింది. "మీ ఇద్దరికీ ఇపుడు నిర్మలమ్మ కావాలి... న దగ్గర ఒక్క తాళి మాత్రమే ఉంది...కాబట్టి మీ ఇద్దరు కలిసి కట్టి లైన్స్ తీసుకోండి" అంది తెలివిగా. ఇద్దరి మొహాలు వెలిగిపోయాయి. మొడ్డలు బార చాపుకున్నాయి. వెంటనే తాళి తీసుకొని ఇద్దరు చెరొక మూడు ముళ్ళు వేశారు. మొత్తం ఆరు ముళ్ళు. ఆలా తాళి కట్టారో లేదో..వెంటనే నిర్మలమ్మ వాళ్ళ ఇద్దరికీ పాదాభివందము చేసింది. ఆమె ఆలా చేయడం లావణ్య కి కొత్తగా అనిపించింది. ఆమె తన అత్త నేనా అనిపించింది. ఎందుకంటే నిర్మలమ్మ తో పోల్చుకుంటే వాళ్ళు ఇద్దరు వయసులో చిన్నవారు. పైగా చదువు సంధ్య లేనివారు. మొరటు మనుషులు. మాములుగా అయితే నిర్మలమ్మ కనీసం వాళ్లతో మాట్లాడటం కూడా జరగదు. కానీ కామం మనిషితో ఎంత పని అయినా చూపిస్తుంది అని అపుడు లావణ్య కి అర్ధం అయింది. నిర్మలమ్మ ఆశీర్వాదం కోసం కిందకి వంగగానే వాళ్ళు ఇద్దరు కాళ్ళు వెనక్కి తీసేసారు. నిర్మలమ్మకి అర్ధం కాలేదు. అపుడు " నిను తాకలంటే లైసెన్స్ అని రూల్ పెటింది నీ కోడలు...ఇపుడు మమ్మల్ని తాకాలంటే మా దగ్గర లైసెన్స్ తీసుకోవాలి అనడు రామిరెడ్డి వెటకారం గ నవ్వుతు. వాళ్ళు ఎదో భారీ ప్లాన్ వేశారని నిర్మలమ్మకి,లావణ్య కి అర్ధం అయింది కానీ అది ఏంటో తెలియక టెన్షన్ మొదలయింది. " ఏంటో ఆ రూల్" అంది లావణ్య ధైర్యం గ. అపుడు రామిరెడ్డి అందుకుంటూ." మొదటి రూల్..ఇద్దరు జాకెట్లు మార్చుకోవాలి "అన్నాడు. ఆటను ఆలా ఎందుకు ఏనాడో వెంటనే లావణ్య కి అర్ధం అయింది. లావణ్య కంట నిర్మలమ్మ కొంచం సన్నగా ఉంటది. ఇపుడు లావణ్య నిర్మలమ్మ జాకెట్ వేసుకుంటే ఆమెకి సరిపోదు. లావణ్య ని ఆలా చూడడానికి ఇలా ప్లాన్ చేసారని అర్ధం అయింది లావణ్య కి. కానీ నిర్మలమ్మ కి ఆ రూల్ అర్ధం కాలేదు. కానీ సరే అని విప్పుకుంది. ఇద్దరు పక్క రూమ్ లోకి వెళ్లి మార్చుకొని వచ్చారు. నిర్మలమ్మ జాకెట్ చిన్నగా ఉండడం తో లావణ్య కి జబ్బలు దగ్గర పేరుకుపోయింది జాకెట్. గుండెల మీద మధ్యలో హుక్ పట్టలేదు. వీపు దగ్గర పెయింట్ వేసినట్టు అతుక్కుపోయింది . నిర్మలమ్మ కి కొంచం లూస్ గ ఉంది. " ఆ...ఇపుడు ఒకే నా మావ గార్లకి" అంది లావణ్య నడుము మీద చెయ్యి పెట్టుకొని వయ్యారం గ నిలబడి. అపుడు రెడ్డి అందుకొని"ఇంకొక రూల్ ఉంది...మీ అత్త జాకెట్ విప్పకుండా..అంటే ఒక్క హుక్స్ కూడా తియ్యకుండానే మాకు పాలు ఇవ్వాలి"అన్నాడు నిర్మలమ్మ గుండెలవంక ఆశగా చూస్తూ. ఈసారి నిర్మలమ్మ కి,రత్నం కి అర్ధం కాలేదు. ఆలా ఎలా కుదురుతుందా అని ఆలోచిస్తూ ఉండగా..లావణ్య పరిగెట్టుకుంటూ వంట గాడి లోకి వెళ్లి కత్తెర తీసుకొని వచ్చింది. "అత్తయ్య ఇటు తిరుగు..ఏ రోజు మనం ఓడిపోకూడదు" అని పైట పక్కకి జరిపి నిర్మలమ్మ కుడి చన్ను మీద ఉన్న జాకెట్ ని బొటన వేలు,చూపుడు వేలితో పట్టుకొని కొంచం ముందుకి లాగి సపక్ మని కత్తెర తో కత్తిరించింది. ఆలా కత్తిరించి జాకెట్ ని వదలగానే ,అప్పటికే నిక్క పొడుచుకొని ఉన్న మొన టింగు మంటూ బయటకి దూకింది. "ఆ...ఇపుడు సరే నా మావ గార్లకి" అనగానే రామిరెడ్డి ఇంకా ఆపుకోలేక లావణ్య ముందే నిర్మలమ్మ బుడిపె ని వేలితో పట్టి లాగి నలిపాడు. "ఓ మావా...ఏంటా మోటు సరసం...ఇప్పటికే నలుగురికి మోక్షం పంచిన గుండె అది...మర్యాదగా చూసుకో దాన్ని " అంది. "నాలుగురా..." అని రెడ్డి అనగానే "అవును...మా అయన..మా మామ..మీ ఇద్దరు ఇపుడు" అంది నవ్వుతు. వెంటనే రామిరెడ్డి బుడిపె ని వదిలేసి కుచ్చిళ్ళ లోపలి చెయ్యి దోపాడు మొరటుగా. ఇలా లావణ్య ముందు చేయడం నిర్మలమ్మ కి కొంచం ఇబ్బంది గ అనిపించింది. వెంటనే రామిరెడ్డి చెయ్యి తీసేసి లోపలికి వెళదాం అని సైగ చేసింది.







మళ్ళీ తనలో ఉన్న చిలిపితనం బయటకి రాసాగింది. గది లోకి తొంగి చూడాలని బలం గ ఉంది కోరిక. కానీ ఆలా చేస్తే తన బెట్టు పోతుంది అన్న భయం. ఈ లోగ బయట నుండి రత్నం గొంతు వినిపించసాగింది"రండి ..పంతులుగారు..చాలా రోజులు అయింది ..తమరు మా ఇంటికి వచ్చి " అనింది రత్నం. ఎవరు వచ్చారో లావణ్య కి అర్ధం కాలేదు. కిటికీ లో నుండి బయటకి తొంగి చూసింది. ఒక 50 ఏళ్ళ వయసు ఉంటుంది. ఆయనని చూడగానే పూజారి అని అర్ధం అయింది. బక్క పలచగా ఉన్నాడు. నుదుటన విభూది పూసుకొని ఉన్నాడు. రత్నం లోపలి వచ్చి లావణ్య కి పక్కకి వెళ్ళమని సైగ చేసింది. లోపల ఉన్న కుర్చీ తీసుకెళ్లి బయట వేసింది. అయన కూర్చున్నాడు. " ఈమె..రత్నం...ఏది రెడ్డి...కోతలకు ముహూర్తం అన్నాడు...మళ్ళీ కనబడలేదు" అనడు అయన రత్నం తో. " ఆచారి గారు..అయన లోపల నిద్రపోతున్నాడు...లేపుతాను ఉండదని...మీ అంతటివోల్లు మా ఇంటికి రావడం మా అదృష్టం.."అని రత్నం లోపలి వచ్చి "మావా.."అని పిలిచింది చిన్నగా. రెడ్డి తలా బయటకి పెట్టి ఏందీ అనడు. " ఆచారి గారు వచ్చారు" అని చెపింది రత్నం. దెబ్బకి రెడ్డి మంచం మీద నుండి కిందకి ఒక్క అంగలో దూకాడు. ఆచారి అంటే ఓ ఉర్లో అందరికి చాలా గౌరవం మరియు భయం. తప్పుగా ప్రవర్తిస్తే శాపం వస్తుందని భయం అందరికి. రెడ్డి డ్రాయేర్ లో ఉన్నాడు. అది కూడా రంగు వెలిసిపోయిన పాత డ్రాయేర్. ఎదురుగ లావణ్య ఉండడం తో రెడ్డి పక్కనే ఉన్న టవల్ చుట్టుకున్నాడు. గబా గబా చొక్కా తగిలించుకొని మొహాన్ని తుడుచుకుంటూ బయటకి వచ్చి" నమస్కారం పంతులు గారు.."అని చేతులు కట్టుకొని నిలబడ్డాడు. ఆచారి దగ్గర అందరు నిలబడే ఉంటారు. "అదే రెడ్డి..ముహూర్తం అన్నావ్ కదా.. అది చెప్పి పోదామని వచ్చా..సాయంత్రం కలవు ఒకసారి" అని కుర్చీ లో నుండి లేచాడు ఆచారి గారు. ఈ లోగ లోపల నుండి నవ్వులు వినిపించాయి ఆచారి గారికి. "ఎం రెడ్డి..చుట్టాలు వచినట్టున్నారే...మీ చెల్లెలి తరుపు వాళ్ళ.."అన్నాడు పలకరింపుగా. ఎం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు రెడ్డి గ సడన్ గ.
వెంటనే ఆచారి గారు చొరవ తీసుకొని ఇంటిలోకి వెళ్ళాడు పలకరిద్దామని. రెడ్డి వాళ్ళ చెల్లెలు ఆచారి గారి కి చిన్నప్పటి నుండి పరిచయం. లోపలి వెళ్ళగానే అక్కడ కుర్చీలో లావణ్య,నిర్మలమ్మ కూర్చొని ఉన్నారు. అప్పటినే నిర్మలమ్మ బట్టలు సర్దుకొని మాములుగా కూర్చుని ఉంది. రామిరెడ్డి లోపల ఉన్నాడు..బయటకి కనపడకుండా. నిర్మలమ్మ ని చూడగానే ఆచారి గారు " నువ్వు బడి లో టీచర్ వి కదూ...ఇక్కడ ఉన్నావు ఏంటి..." అని "ఈ పిల్ల ఎవరు.."అన్నాడు లావణ్య ని పరిశీలిస్తూ. "ఎం లేదు సార్..మధ్యన భోజన పధకానికి బియ్యం ఇక్కడే వండిస్తున్నా...చూద్దామని వచ్చా...ఆమె న కోడలు" అంది ఏ మాత్రం భయం లేకుండా నిర్మలమ్మ. నిర్మలమ్మకి ఆచారి గారు అంటే చాల కోపం. ఎందుకంటే ఆయనకి తక్కువ కులం వాళ్ళు అంటే చాలా చిన్న చూపు. కనీసం మనుషుల లాగా కూడా చూడడు. ఆమె ఆలా సమాధానం చెప్పడం ఆచారి గారి కి నచ్చలేదు. తనతో ఎవరు అంట ధైర్యం గ మాట్లాడరు. నిర్మలమ్మ ని ఒకసారి పైకి కిందకి చూసిచూసి బయటకి వచేసాడు విసురుగా. " ఇలాంటి వాళ్ళని ఇళ్లలోకి రానివ్వకు" అని రెడ్డి తో కోపం గ చేపి వెళ్ళిపోయాడు ఆచారి గారు.



అయన వెళ్ళగానే రెడ్డి లోపలి వచ్చి నిర్మలమ్మ తో " నీ యమ్మ..నిను బయటకి ఎవడు రమ్మన్నాడు..ఇపుడు అయన వెళ్లి ఊరు అంట చెప్తాడు " అన్నాడు కోపం గ. అపుడు నిర్మలమ్మ రెడ్డి ని ఉడికిస్తూ "చెప్పుకుంటే చెపుకొనియ్ ..మనం మనం అయినా వాళ్లమేగా"అంది ఓరగా నవ్వుతు. రెడ్డి కి కోపం నషాళానికి ఎకింది. కానీ అక్కడ లావణ్య ఉండడం తో కంట్రోల్ చేసుకొని " నీకు అట్లనే ఉంటది." అని అక్కడ ఉన్న కుర్చీలో కూర్చున్నాడు. వెంటనే నిర్మలమ్మ రెడ్డి భుజం మీద చెయ్యి వేసి " కోపం ఎందుకమ్మా... న చిట్టి తల్లి కదూ" అని లావణ్య,రత్నం ఇద్దరు అక్కడ లేకపోవడం గమనించి పవిట పక్కకి తీసి జాకెట్ బయటనే ఉన్న నిపిల్ ని నోట్లోకి పెటింది. " బాయి తాగు....కోపం పోద్ది"అని రెడ్డి మొహాన్ని కుడి రొమ్ము మీద వెతుకుంది. అపుడే గది లో నుండి బయటకి వస్తున్నా రామిరెడ్డి ఆ మాట విని "ఓసి నీ...మదం మాములుగా లేదే...అయినా నీ సళ్ళు ఎంత చీకినా ఒక్క చుక్క పాలు కూడా రావు..అదే..నీ కోడలి సళ్ళు అనుకో...పట్టుకుంటే చాలు..చిందించి కొట్టేలా ఉన్నాయి..పాలు "అని వచ్చి నిర్మలమ్మ ఎడమ వైపు పవిట పక్కకి నెట్టి నిపిల్ ని అందుకున్నాడు నోటినిండా. కుడి వైపు రెడ్డి,ఎడమ వైపు రామిరెడ్డి ఒకేసారి రెండు బుడిపెలను ఆబగా చీకసాగాడు. "అయినా పెద్ద రెడ్డి గారికి..పాలు రాని నావి వద్దులే" అని నోట్లో నుండి తియ్యబోయింది. అపుడు రామిరెడ్డి నిర్మలమ్మ వీపు మీద ఒకటి చరిచి " సేయ్...రంగసాని...పాలు రాకపోయినా గాని..నీ సళ్ళు,సంక వదలడం మొగ పుట్టుక పుట్టిన వాడి తరం కాదులే " అని మళ్ళీ చీకుతుండగా...ఆ సమయం లో బయట నుండి లావణ్య లోపలి వచ్చింది. ఆమెని చూసి నిర్మలమ్మ సర్దుకోబోగా...రామిరెడ్డి కావాలని ఆమెని వదలకుండా గట్టిగ చేతులు వెనక్కి బెట్టి జువ్వు మంటూ పీలచసాగాడు నిర్మలమ్మ ఎడమ బుడిపె లోని రసాలు. లావణ్య ఎదురుగ ఆలా చేస్తుందాం తో నిర్మలమ్మ తల పక్కకి తిప్పుకుంది.

[qisraju]

రామిరెడ్డి కావాలని బుడిపేని ఆబగా చీకుతూ లావణ్య చూడాలని నిర్మలమ్మ పిర్రలను గట్టిగ పిసకసాగాడు. మధ్య మధ్యలో పిర్రల మధ్య వేలు పెట్టి పొడవసాగాడు. ఆ పోటు కి నిర్మలమ్మ ఎగిరి ఎగిరి పడసాగింది. ఇంకా లాభం లేదు అనుకున్న లావణ్య ,నిర్మలమ్మ ని చెయ్యి పట్టుకొని పక్క కి తీసింది. " ఆపండి మామలు...పుట్టిన దగ్గర నుండి ఆడ వాసనా ఎరగని వాళ్ళ లాగా బిహేవ్ చేస్తున్నారు....మీరు మరీ..." అంది పక్కకి లాగి నిర్మలమ్మ గుండెల మీద పవిట కప్పుతూ. అపుడు రామిరెడ్డి అందుకొని " అడా వాసనా బాగానే తెలుసు...కానీ నే అత్త సంక వాసన చూడు..నీకు అర్ధం అవుతుంది...ఈ వయసులో కూడా ఇత్త ఉంది అంటే...పెళ్లి అయినా కొత్తలో ...బాగా దెంగించుకునే ఉంటది ..." అనడు కసిగా. సంక అనే పదం వినగానే లావణ్య కి కొంచం ఇబ్బంది జి అనిపించి.." ఛీ..ఏంటి మామ..ఆ మాటలు..మరీ పచ్చిగా..." అని నవ్వుతు."అత్తమ్మ...ఇంకా బయలుదేరడం...జాకెట్ మార్చుకుందాం ర" అని గాడి లోకి తీసుకెళ్లింది. కొంచం సేపటికి ఇద్దరు మార్చుకొని బయటకి వచ్చారు. ఈ అవకాశం కోసమే రామిరెడ్డి కాసుకొని ఉన్నాడు. ఎందుకంటే ఈ జాకెట్ లావణ్య వేసుకుంటే బుడిపెలు చూడొచ్చు అని ప్లాన్. లావణ్య బయటకి రాగానే చుసిన రామిరెడ్డి ఆశల మీద నీళ్లు చల్లినట్టు అయింది. లావణ్య ఆ చిరిగినా బొక్కల దగ్గర కర్చీఫ్ అడ్డం పెట్టేసింది జాకెట్ లోపల. కాబట్టి ఏమి కనిపించడం లేదు. రామిరెడ్డి మొహం చూసి పగలబడి నవింది లావణ్య. ఏ లోగ నిర్మలమ్మ తాళి బొట్టు తీసేసింది. ఇంతలో కార్ కూడా వచ్చింది.ఇద్దరు మల్లి కలుద్దాం అని రెడ్డ్ బ్రోస్ కి చెప్పి బయలుదేరారు.



కార్ బయలుదేరి ఓరి బయటకి వచ్చింది.అత్త కోడళ్ళు ఇద్దరు వెనక సీట్ లో కూర్చొని ఉన్నారు. వాళ్ళ కార్ కి ఆచారి గారు టీవీఎస్ బైక్ మీద ఎదురు వచ్చారు. ఆచారి గారిని చూడగానే నిర్మలమ్మ లావణ్యతో" ఛీ..వేడు ఎదురయ్యాడు..దరిద్రుడు..." అని అనగానే లావణ్య " అత్తమ్మ..ఎందుకు అయన అంటే కోపం..మంచోడు కాదా" అని అడిగింది. అపుడు నిర్మలమ్మ " ఎవడు..వాడా...పరమ నీచుడు...వాడికి ఎస్ సి లు అంటే కోపం...ఫ్రీ గ ఉద్యోగాలు వస్తాయని వాడి ఫీలింగ్...అసలు లెక్క లేకుండా మాట్లాడతాడు వెధవ...నేను చిన్నప్పటి నుండి మెరిట్ స్టూడెంట్స్ ని...న జాబ్ కూడా ఓపెన్ క్యాటగిరీ లో వచ్చింది..వాడికి ఇది తెలియదు...ఒకవేళ తెలిసిన వాడి బుడ్డి మారదు " అంది కోపం గ.
ఆమె కోపం ,బాధ అర్ధం చేసుకున్న లావణ్య వెంటనే కార్ ఆపమంది. ఎందుకో నిర్మలమ్మ కి అర్ధం కాలేదు. వెంటనే కార్ దిగిన లావణ్య కొంచం వెనక్కి వచ్చి " ఆచారి గారు...ఒకసారి ఆగుతారా" అని పిలవగా..అప్పటికే కొంచం ముందుకు వెళ్లిన ఆచారి గారు వెనక్కి వచ్చి "ఏంటి"అన్నట్టు చూసాడు. " ఎం లేదు ఆచారి గారు...ఇంట్లో వ్రతం చేసుకోవాలి..మీకు వేలు కుదురుతుందేమో అని అడగాలని పిలిచాను " అంది లావణ్య వినయం గ. అపుడు ఆహార గారు " మీ ఇంట్లో వ్రతం ఏంటి..మీరు క్రిస్టియన్స్ కదా.." అనడు అనుమానం గ. " మా అత్త వాళ్ళ క్రిస్టియన్స్ ...నేను హిందూ..." అంది లావణ్య గొప్పగా. అపుడు ఆచారి గారు నవ్వుతు" అవునా...నిను చూడగానే అనుకున్న ...మన పిల్ల అని..అయినా పోయి పోయి వాళ్ళ ఇంటికి ఎందుకు వెళ్లవు" అనడు ఆరా తీస్తూ. అపుడు లావణ్య " నాకు అయన ఇష్టం...అయినా ఇవన్నీ తరవాత మాట్లాడుకుందాం ఆచారి గారు..మీరు రేపు రాగలరా " అని అడగ గానే వప్పుకున్నాడు . లావణ్య థాంక్స్ చెప్పి వెళ్లి కార్ లో కూర్చుంది. అపుడు నిర్మలమ్మ " ఏంటి వాడి దగ్గరకి వెళ్లవు...ఎం మాట్లాడవు" అంది కొంచం కోపం గ. "అత్తయ్య..ఆటను నిన్ను అవమానించాడు అని చెప్పావు కదా..అలంటి వాడిని వదలకూడదు..బుద్దిచెప్పాలి..అందుకే రేపు మన ఇంట్లో పూజ ఉంది అని చెప్పి రమ్మన్నా..రేపు ఎలాగూ ఇంట్లో మన ఇద్దరమే కదా ఉండేది...అయన సంగతి రేపు చూద్దాం" అంది తెలివిగా. నిర్మలమ్మ కి అది నచ్చకపోయినా లావణ్య ని ఏమి అనలేక సైలెంట్ గ ఉంది.






మరుసటి రోజు అనుకున్న విధం గానే ఆచారి గారు పట్నం వెళ్లి నిర్మలమ్మ ఇంటికి వెళ్ళాడు. లావణ్య నిజం గానే పూజ కి ఏర్పాట్లు చేసింది. నిర్మలమ్మ ఏమి అనలేదు . ఎందుకంటే నిర్మలమ్మ అందరిని గౌరవిస్తుంది. ఎవరిని బాధ పెట్టదు.
ఆచారి గారు రాగానే లావణ్య ఎదురు వెళ్లి నమస్కారం చేసి పూజ గది లోకి తీసుకెళినది. ఆచారి గారు పూజ మొదలు పెట్టారు. నిర్మలమ్మ ఆ గది లోకి వెళ్ళలేదు. బయట హాల్ లో కూర్చొని పేపర్ చదువుతూ ఉంది. కాసేపటికి పూజ అయిపొయింది. "మీరు ఇక్కడే కూర్చొని ఉండండి..కాఫీ తెస్తాను " అని చెప్పి లావణ్య వెళ్లి కాఫీ తీసుకొని వచ్చింది. ఆచారి గారు కాఫీ తాగుతుండగా.." మీకు మా అత్తయ్య అంటే ఎందుకు కోపం" అంది చిన్నగా...దానికి ఆచారి గారు " అబే..అదేం లేదు..ఆమె మీద నాకు కోపం ఏమి లేదు..." అనడు కాఫీ చప్పరిస్తూ. "ఆలా కాదు..ఆమెని లెక్క చేయకుండా మాట్లాడతారు అని చేపి బాధ పడింది నాతో" అంది లావణ్య సాగదీస్తూ . "చ..ఆలా ఎందుకు చేస్తాను..ఆమెతో మాట్లాడింది లేదు ఇంతవరకు.." అనడు ఆచారి గారు. "సరే..నేను బట్టలు ఆరేసి వస్తాను..మీరు అత్తయ్య మాట్లాడుకుంటూ ఉండండి " అని చెప్పి లావణ్య బయటకి వచ్చి బట్టలు తీసుకొని డాబా మీదకి వెళ్ళింది.




అపుడు ఆచారి గారు బయటకి వచ్చాడు. అక్కడ హాల్ లో ఉన్న నిర్మలమ్మ ఆచారి గారిని చూసి లేచి నిలబడింది. అపుడు ఆచారి గారు " నిర్మలమ్మ గారు...మిమ్మల్ని నేను తక్కువగా మాట్లాడానని లావణ్య గారి తో చెప్పారంట కదా...నేను ఎపుడు మాట్లాడాను ఆలా.."అనడు పలకరింపుగా. అపుడు నిర్మలమ్మ కి కొంచం కోపం తగిపొయింది. "అబే...అదేం లేదు అంది..ఎదో తెలియక ఆలా అని ఉంటుంది...కూర్చోండి" అని సోఫా చూపించింది . ఆచారి గారు కూర్చోగానే పాకాన ఉన్న చైర్ లో తాను కూర్చుంది. అపుడు ఆచారి గారు "మీ సర్ ఎం చేస్తారు " అని అడగ గానే సివిల్ ఇంజనీర్ అని చెపింది. ఆచారి గారికి కూడా వాళ్ళ ఫామిలీ గురించి తెలియగానే కొంచం గౌరవం కలిగింది. "నిర్మలమ్మ గారు..నేను ఎపుడన ...పొరపాటుగా మాట్లాడి ఉంటె మనసులో పెట్టుకోకండి "అనడు అర్దించి నట్టుగా. నిర్మలమ్మ కి చాల సంతోషం అనిపించని. అసలు ఆచారి ఇలా మాట్లాడతాడు అని ఆమె వుహింహలేదు. "అయ్యూ..మీరు పెద్ద వాళ్ళు..ఆలా అనకండి..."అంది పవిట కొంగు భుజాల నిండుగా కప్పుకుంటూ. "సరే..వెళ్ళొస్తా మేడం గారు.." లేవగానే..." భోజనం చేసి వెళ్ళండి ఆచారి గారు " అంది నిర్మలమ్మ వినయం గ. ఏ లోగ లావణ్య బట్టలు ఆరేసి వచ్చింది. ఇద్దరు మంచిగా మాట్లాడుకోవడం గమనించి చాల సంతో షం గ అనిపించి "మీరు భోజనం చేసినాకే వెళ్ళాలి..." అంది డిమాండ్ చేసినట్టు.
సరే అని కూర్చున్నాడు ఆచారి గారు. చేతులు కడుకోవడానికి బాత్ రూమ్ లోకి వెళ్ళాడు. అక్కడ చేతులు కాసుకొని బయటకి రాబోతుండగా...అక్కడ చీర ,లంగా..జాకెట్ కుప్పగా వేసి ఉన్నాయి. అవి చూడగానే ఆచారి గారికి కొంచం సలపరం అనిపించి చిన్నగా వాటిని తాకి చూసాడు. చిన్నగా శబ్దం రాకుండా లంగా ని బయటకి తీసాడు. దాన్ని రెండు చేతులతో పట్టుకొని పరిశీలనగా చూసాడు. అది పసుపు రంగు లంగా. పిర్రల దగ్గర బాగా నలిగి పోయి ఉంది. వెంటనే దాన్ని ముక్కు దగ్గర పెట్టుకొని చిన్నగా వాసన పీల్చాడు. కొత్తగా అనిపించిన్ది ఆ వాసన. ఆచారి గారికి ఆ వయసులో ఆలా వేరే ఆడవాళ్ళ బట్టలు చూడగానే ఆలా చేయాలి అనిపించింది. లంగాని మెల్లగా అక్కడే పెట్టి జాకెట్ బయటకి లాగాడు చీర లో నుండి. మెత్తగా ఉంది జాకెట్. చేతుల దగ్గర మడతలు పది ఉన్నాయి. అంతకు ముందే విప్పడం వాళ్ళ చంక దగ్గర చెమట పూర్తిగా ఆరలేదు. చిన్న మరకలు ఉన్నాయి చంకల దగ్గర. ఆ మారక దగ్గర చిన్నగా నాలుకతో నాకాడు. ఉప్పగా ఉంది. ఎందుకో ఆ దెబ్బకి ఆచారి గారి పంచ లో అలజడి మొదలయింది. రెండో చంక దగ్గర కూడా చిన్నగా నాకి వాసన చూసాడు. కొంచం సెంట్,చెమట ,మల్లెపూల వాసన మిక్స్ అయి ఉన్న వాసన చూడగానే ఆచారి గారికి జివ్వుమంది. ఇలాంటి వాసన అయన ఇంట వరకు ఎక్కడ చూడలేదు. పిచ్చెక్కిపోయింది ఆయనకి. జాకెట్ మల్లి అక్కడే పెట్టి బయటకి రాబోతు..మల్లి వెనక్కి వెళ్లి చీర ఎత్తి జాకెట్ వాసన మల్లి గట్టిగ పీల్చి బయటకి వచ్చాడు. అప్పటినే లావణ్య భోజనం సిద్ధం చేసి ఉంచింది.

చ్చి భోజనానికి కూర్చున్నదే కానీ మనసంతా అదోలా అయిపోండి ఆచారి గారికి. వాళ్ళ ఆవిడా చనిపోయి 6 ఏళ్ళు అవడం వాళ్ళ ఈ మధ్య పూర్తి బ్రహ్మచర్యం పాటించడం వాళ్ళ ఆ ఆలోచనలకూ పదూరం అయిపోయారు. కానీ మల్లి ఈ కొత్త ఆడ వాసన ఆయనని కొంచం ఇబ్బంది పెట్టడం మొదలయింది. మనసు నిండా ఒకటే ఆలోచన..ఆ బట్టలు ఎవరివి అని. అంట మత్తు ఎకించే ఆ గమ్మతు వాసన ఎవరిదో తెలియని సందిగ్ధం . ఆలా అని ఎలా తెలుసుకోవాలి కూడా తెలియని స్థితి. అప్పటికే అవకాశం దొరికినపుడు అల్లా అత్తా కోడళ్లను నఖ శిఖ పర్యంతం దొంగ చూపులతో గమనిస్తున్నదే కానీ ,దేహాన్ని బట్టి దేహ సువాసన పట్టేయడం అయన వాళ్ళ కావడం లేదు. ఇద్దరి జాకెట్లు దాదాపు ఒకేలా ఉన్నాయి. చీరలు కూడా. ఇదే ఆలోచనలో పడి భోజనాన్ని ముగించుకొని బయట పడ్డాడు.

ఆ రోజు నుండి ఆచారి గారి ప్రవర్తన లో మార్పులు రాసాగాయి. ఎపుడు ఎదో ఆలోచిస్తూ ఉండసాగారు. నెరిసిన గడ్డాన్ని తీసేయాలన్న ఆలోచన కూడా ఆయనకి రావడం లేదు. ఆ వాసన ఆయనని పిచ్చి వాడిని చేసింది . ఆ స్త్రీ ఎవరో కనుకొని వాళ్ళ కాళ్ళు పట్టుకొని అయినా వాళ్ళని తనివితీరా అనుభవించాలని మనసు నిండా ఆలోచన. ఆయనని వూరు అంతా గౌరవిస్తారు. ఒకవైపు ఊరిలో అయన ఇలా అయిపోయాడని తెలిస్తే ,నలుగురిలో చులకన అయిపోతానేమో అన్న దిగులు. మరో వైపు ఆ పద్మిని జాతి మదవతి ఎవరో తెలియని సందేహం. దాదాపు రోజుకి ఒక్కసారి అయినా బడి మీదుగా ప్రయాణం చేసేవాడు ఏదన్న క్లూ దొరుకుతుంది అన్న ఆశతో. ఒకరోజు బడి మీదుగా వెళ్తుంటే టైలర్ బాషా బడిలో నుండి రావడం అయన కంట పడింది. ఆచారి గారి కాళ్ళు తళుక్కున మెరిసాయి.

ఆచారి గారిని చూడగానే బాషా సైకిల్ దిగి నమస్కారం చేసాడు వినయం గ. "ఎం బాషా బాగున్నావా...బడి లో మీ పిల్లలు చదువుతున్నారా" అని అడిగాడు ఆచారి. "లేదు అయ్యగారు..టీచరమ్మ కి బ్లౌజ్ కుట్టే పని మీద వచ్చాను..." అన్నాడు బాషా. ఆ మాట వినగానే ఆచారికి మళ్ళా ఒకసారి ఆరాటం మొదలయింది. "ఓహో..అవునా..సరే బాషా..నాకు కూడా ఒక చొక్కా కుట్టే పని ఉంది...పద..నీతో వస్తా...కొలతలు తీసుకుందువు గని" అన్నాడు. "ఆయూ..పంతులుగారు..మీరు రావడం ఎందుకు..సాయంత్రం నేనే వచ్చి మీ కొలతలు తీసుకుంటా" అన్నాడు బాషా వినయం గ. " ఎం కాదులే బాషా..మల్లి నీకు శ్రమ ఎందుకు...నువ్వు పద..నేను వస్తున్నా" అని నీరు గ బాషా ఇంటికి వెళ్ళాడు. ఇంటి బటయ అరుగు మీద బాషా మిషన్ పెట్టుకొని కొడుతుంటాడు. ఇంటికి వెళ్ళగానే బాషా "అయ్యా..మీకు కుర్చీ తెస్తా ఉండదనుండి.." అని లోపలి వెళ్ళాడు తన చేతిలో కవర్ అక్కడ పెట్టి. బాషా ల వెళ్ళగానే ఆచారి గారు ఆ కవర్ తీసుకొని గబా గబా దానిలోకి చెయ్యి పెట్టి జాకెట్ ని బయటకి తీసాడు. అది జాకెట్ గుడ్డ . అది చూసి మల్లి లోపలి పెట్టి జాకెట్ తియ్యబోగా బాషా హాట్ తీసుకొని బయటకి వచ్చాడు. వెంటనే ఆ కవర్ అక్కడ పెట్టేసి కుర్చీలో కూర్చున్నాడు ఆచారి గారు. బాషా కొలతలు తీసుకున్నాడు. అయిపోయాక ఆచారిగారు అక్కడ కూర్చున్నారు. అయన ఆలా కురహువడం బాషా కి కొత్తగా అనిపించింది. అయన ముందు కూర్చుని కుట్టడం కొంచం ఇబ్బంది అనిపించింది. ఎందుకంటే ఆచారి గారి రాక కోసం చాల మంది ఎదురు చూస్తూ ఉంటారు. కానీ అయన వెళ్ళరు. అలాంటిది ఏ రోజు పిలవకుండానే వచ్చి కూర్చోవడం కొంచం సంతోషం గ అనిపించింది బాషా కి. " బాషా..టీచరమ్మ ఉండేది టౌన్ లో కదా..మరి నే డాగర కుటించుకోవడం ఏంటి" అన్నాడు ఆశ్చర్యం గ ఆచారి గారి.
దానికి బాషా "మాడం గారికి నేను సరిగ్గా కొడతానని నమ్మకం అంది..మాడం వె కాదు..వాళ్ళ కోడలి గారివి కూడా నాకే ఇస్తారు.." అన్నాడు కొంచం గర్వం గ. "అవునా..వెరీ గుడ్... ఆ పేరు నిలబెట్టుకో..ఇంతకీ ఏ రోజు ఎవరు జాకెట్ కుడుతున్నావ్...టీచరమ్మ డా..వాళ్ళ కోడలిదా" అన్నాడు ఆచారి గారు. ఆచారి గారు ఆలా జాకెట్ గురించి పదే పదే అడగడం బాషా కి కొంచం గ అనిపించింది. "మాడం గారిదే అంది...కోడలిగారిది అయితే ..నేను వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లి కొలతలు తీసుకోవాలి" అన్నాడు బాషా. "అంటే...టీచర్ కి కూడా కొలతలు నువ్వే తీసుకుంటావా.." అన్నాడు అనుమానం గ ఆచారి గారు. "మొదటి జాకెట్ కుట్టే టపుడు తీసుకున్న అంది...ఇపుడు ఆది జాకెట్ ఇస్తారు మాడం గారు" అన్నాడు బాషా. ఒక మగ వాడి తో కొలతలు తెపించుకోవడం అనేది ఆచారి గారికి ఇంతవరకు వినలేదు. కానీ టౌన్ లలోకిది మాములే అని ఆయనకి తెలియదు. "అయినా..నీకు కొలతలు ఎలా ఇంచిది బాషా...ఆలా ఇవ్వరు కదా...ఆడవాళ్ళూ.." అన్నాడు విషయాన్నీ పొడిగిస్తూ. " టీచర్ ఆలా అడిగినపుడు నాకు కూడా ఇబ్బంది అనిపించి అయ్యా..కానీ వాళ్ళ టౌన్ లో టైలర్ కూడా అలాగే తీసుకుంటారని మాడం గారు చెప్పారు...అపుడు తీసుకున్న" అన్నాడు బాషా. "ఆబో..చాల గొప్ప టైలర్ వి అయితే నువ్వు...ఏదీ...నువ్వు కుట్టిన బ్లౌజ్ చూపించు..చూద్దాం"అని బాషా ని ప్రత్సాహించాడు ఆచారి గారు. బాషా సంతో శం గ కవర్ లో ఉన్న నిర్మలమ్మ బ్లౌజ్ ని బయటకి తీసి ఆచారి గారికి చూపించారు. ఏదీ...ఇలా ఇవ్వుము..నే పని తనం చూస్తా...అని దాన్ని అందుకున్నాడు ఆచారి గారు. మెత్తగా ఉంది జాకెట్. కుర్ర వాళ్లకు వేసుకునే ల ఉంది అది. జాకెట్ ఉబ్బుల దగ్గర కొంచం పెద్దగానే ఉంది. ఆ రోజు నిర్మలమ్మ వాళ్ళ ఇంట్లో చుసిన బ్లౌజ్ ఇదో కాదో అర్ధం కాలేదు ఆయనకి. దాన్ని అక్కడ పెట్టేసి బయలుదేరాడు. కానీ బాషా కి బాగా అనుమానం పెరిగిపోయింది ఆచారి గారి మీద.

[qisraju]

సాయంత్రం బడి అయిపోయే సమయానికి బడి దగ్గరకి చేరుకున్నాడు ఆచారి గారు. అపుడే నిర్మలమ్మ హ్యాండ్ బాగ్ సర్దుకుంటూ ఉంది బయలు దేరాడు. ఆచారి గారిని చూడగానే సంతోషం గ లేచి ఎదురు వెళ్లి నమస్కారం చెప్పి బడి లోకి ఆహ్వానించి కుర్చీ ఇచ్చింది. నిజం చెప్పాలంటే ..ఆచారి గారు నిర్మలమ్మ ని ఎపుడు సరిగా పాటించుకోలేదు. ఆమెని సరిగ్గా చూడలేదు కూడా. మొదటి సరి ఆమెని దగ్గరగా పరీక్ష గ చూసే అవకాశం వచ్చింది. వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లినపుడు కూడా అంట అవకాశం రాలేదు. ఆ రోజు నిర్మలమ్మ పూల చీర కట్టుకొని,ఎర్ర రంగు జాకెట్ వేసుకొని ఉంది. సిల్క్ చీర లో ఉండటం వాళ్ళ ఆమె వయసు పెద్దగా కనిపించడం లేదు. జాకెట్ బాడీ కి పెయింట్ వేసినట్టు బిర్రుగా అతుక్కొని ఉంది. జబ్బలు దగ్గర కొవ్వు పేరుకొని గుండ్రం గ కన్పిస్తున్నాయి .ఆ భుజాల కిందుగా జాకెట్ మడతలు పడి చంకలోకి దారితీసుకున్నాయి. చంక దగ్గర చుట్టూ చెమట పట్టి ఉంది. అప్పటికే చాల సార్లు పట్టి ఆరిపోయినట్టు ఉన్నాయి మరకలు. అవి చూడగానే ఆచారి గారికి కామం తలకి ఎక్కేసింది. నిర్మలమ్మ తలా లో అక్కడ అక్కడ కొంచం తెల్ల వెంట్రుకలు కనిపిస్తున్నాయి. కానీ మొహం చుస్తే అసలు వయసు తెలియదు. కొంచం నలుపు అయినా ప్రకాశవంతం అయినా మొహం. నిండుగా ఉండే చెక్కిళ్ళు. కింద పెదవి కొంచం లావుగా ఉంది. చాలా సెక్సీ ఉంది ఆ పెదవి. " ఏంటి సర్..ఇలా వచ్చారు...ఏదన్న పని మీద వచ్చారా" అంది నిర్మలమ్మ నిశ్శబ్దాన్ని ఛేదిస్తూ. "ఎం లేదు నిర్మల గారు...పని మీద వెళ్తూ మిమ్మల్ని ఒకసారి పలకరించి పోదామని వచ్చాను" అన్నాడు ఆచారి గారు. అయన ఆలా అనేసరికి నిర్మలమ్మ కి చాల అనడం కలిగింది. "థాంక్స్ అండి.." అండి కృతజ్ఞతగా. " ఒక్క నిమిషం సార్...కిటికీ క్లోజ్ చేసి వస్తాను..మళ్ళా వర్షం పడితే నీళ్లు లోపలి వచ్చేస్తాయి" అని చెప్పి లేచి వెళ్లి ఎదురుగ ఉన్న కిటికీ వేసి పైన గడి పెటింది. ఆ సమయం లో గడి పెట్టడానికి చెయ్యి పైకి ఎత్తడం తో చెమట తో తడిచిన జాకెట్ దర్శనం ఇచ్చింది ఆచారి గారికి. చంక భాగం బాగా బిర్రుగా ఉంది. అంటే అక్కడ బాగా కొవ్వు ఉంది ని అర్ధం అయింది ఆచారి గారికి. కిటికీ లో నుండి వచ్చిన గాలి ఆమె శరీర పరిమళాన్ని ఆచారి ముక్కు కి కొంచం అందించింది. కమ్మటి సేంట్ వాసనా. మధ్యలో మత్తుగా చెమట వాసనా..ప్రాణం లాగేసినట్టు అనిపించింది ఆచారి గారికి. " నిర్మలమ్మ గారు...మీరు ఏ సేంట్ వాడతారు..చాల బాగుంది పరిమళం" అన్నాడు ఆచారి గారు. వెంటనే నిర్మలమ్మ తన బాగ్ లో నుండి బాటిల్ బయటకి తీసి చూపించింది. "మీకు కావాలి అంటే తీసుకోండి సార్,..మా ఇంట్లో ఇంకా ఉన్నాయి" అండి నిర్మలమ్మ ఉత్సాహం గ. "కానీ అది ఆడవాళ్ళ సేంట్ అనుకుంట..మగ వాళ్ళు వాడితే బాగోదు అనుకుంట...అయినా ఏ వయసులో నాకు ఎందుకు మాడం..ఉరికే అడిగా" అన్నాడు నవ్వుతు. అయన ఆలా అనడం తో మళ్ళీ అడగడం పద్దతి కాదు అనిపించి బాగ్ లో పెట్టుకుంది నిర్మలమ్మ.
"సార్ బస్సు వచ్చే టైం అయింది...బయలుదేరుదామా" అండి నిర్మలమ్మ వినయం గ వాచ్ చూస్తూ. వెంటనే ఆచారి గారు అయన తలా ని రెండు చేతులతో పట్టుకొని "అబా..నొప్పి...ఆ ..."అంటూ అరవగానే నిర్మలమ్మ ఆందోళనగా లేచి అయన దగ్గర కి వచ్చి "ఏమైంది సార్" అండి అయన తలా పట్టుకొని. నిజం గానే తలా కొంచం వేడిగా ఉంది కానీ అది తలా నొప్పి వచ్చిన నొప్పి కాదు అని నిర్మలమ్మకి తెలియదు. "ాబ...తట్టుకోలేకపోతున్న..జండూబామ్ ఉంటె కొంచం ఇస్తారా.."అన్నాడు ఆచారి బాధ నటిస్తూ. వెంటనే నిర్మలమ్మ తన బాగ్ లో ఉన్న జండూ బాం తీసి ఆయనకి ఇస్తే బాగుండదు అనిపించి తానే అయన కణతలకి రాయసాగింది. ఆమె అంట దగ్గరగా ఉండటం తో ఆమె జెక్ట్ నుండి వస్తున్న వాసనా ఇంకా బాగా తెలుస్తోంది ఆచారి గారికి. ఆ వాసనకి అయన వశం తప్పి పోతున్నాడు. ఆ సమయం లో నిర్మలమ్మ ఆయనకి ఒక దేవత లాగా కనిపించింది. రంభ...ఊర్వశి..మేనకా అందరు కలిస్తే ఏర్పడ్డ కామ శిల్పం ల అనిపించింది నిర్మలమ్మ . నిజం గానే నిర్మలమ్మ ని చుస్తే ఎవరికీ అయినా మూడ్ వస్తుంది. ఆమె శరీర భాష ఆలా ఉంటుంది. అలాంటిది ఆ వయసులో ఆచారి గారికి ఇంకా పిచ్చెక్కి పోతుంది. ఆ అవకాశం వదులుకుంటే మళ్ళీ రాదు అని ఆచారి గారికి అర్ధం అయింది. ఇంకా నొప్పి నటిస్తూ ఆమె భుజం మీదకి ఒరిగాడు. నిర్మలమ్మ కి కొంచం ఆందోళన కలిగింది. ఆయనకి ఎమన్నా అవుతుందేమో అని. భుజం మీద ఒరిగిన ఆచారి గారు ఆమె చంక దగ్గర ముక్కు పెట్టి గట్టిగా గాలి పీల్చాడు. ముక్కు లో నుండి ఉపిరి తిత్తులోకి పాకింది ఆ ఘాటు వాసనా. ఏ జన్మ కి ఇది చాలు అనిపించింది.
ఇంకా అంతకన్నా ఎక్కువ చేస్తే ఆమెకి అనుమానం వస్తుందేమో అనుకున్న ఆచారి గారు లేచి నిలబడి బయటకి వచ్చేసారు. కానీ ఆచారి గారి గుండె వేగం పెరిగిపోయింది. ఇలాంటి అవకాశం వస్తుంది అని ఎపుడు ఊహించలేదు అయన. ఒక ఆడదాని వాసన లో ఇంత మైకం ఉంటుంది అని మొదటిసారి తెలుసుకున్నాడు. ఆ అనుభూతి ఆయనని ఉక్కిరి బిక్కిరి చేయసాగింది. వాళ్ళు అంట వేడిగా అనిపిస్తోంది. ఆ అదురుపాటు టోన్ సైకిల్ తీసుకొని బయలుదేరాడు. నిర్మలమ్మ కూడా చేతికి అయినా జాఞడుబామ్ ని కాసుకొని బస్సు టైం కావడం తో వడి వడి గ అడుగులు వేసుకుంటూ బట్ స్టాప్ వైపు వెలింది.
ఇంటికివెళ్ళిన ఆచారి గారు పెరట్లో ఉన్న బావి దగ్గరకి వెళ్లి చల్లటి నీళ్లు కుమ్మరించుకున్నాడు. మడి బట్టలు అక్కడే వదిలివేసాడు. ఆ సమయం లో కులం గుర్తుకి రావడం లేదు ఆయనకి. ఒక ఆడదానితో అనుభవం అంట రుచిగా ఉంటుంది అని అర్ధం అయింది. కులం కన్నా ఆడదాని లో ఉండే వగరు,పొగరు చాల ముఖ్యం అని ఆ రోజు అర్ధం అయింది ఆచారి గారికి. అంట చల్లటి నీళ్లు పోసుకుంటున్న,అయన దండం నిలబడి ఉండడం అతనికే ఆశ్చర్యం కలిగించింది.
ఆ మరుసటి రోజు నిర్మలమ్మ కాలేజ్ దగ్గరకి వచ్చే సమయానికి బయలుదేరి టౌన్ కి వెళ్ళాడు. వాళ్ళ కోడలి దగ్గర నుండి నరుకొని రావాలన్నది ఆచారి గారి ఆలోచన. లావణ్య కి ఆచారి గారు అంటే చాల గౌరవం అని అతనికి తెలుసు. పైగా పెద్ద కులం కాబట్టి ఏదన్న అవకాశం వస్తుందేమో అన్న ఆశ. సరిగ్గా ఉదయం 10 గంటలకల్లా నిర్మలమ్మ వాళ్ళ ఇంట్లో నుండి అందరు వెళ్లిపోయారు అని నిర్ణయించుకున్న తరువాత మెల్లగా వెళ్లి కాలింగ్ బెల్ నొక్కాడు. పని మనిషి వచ్చి తలుపు తీసి" ఎవరు కావాలంది" అని అడిగింది. "న పేరు చారి అమ్మా...టీచర్ గారిని కలవడానికి వచ్చాను" అనడు వినయం గ. "అమ్మా గారు బడి కి వెళ్లారు సార్...వాళ్ళ కోడలమ్మ గారు ఉన్నారు..ఉండండి..నేను పిలుస్తా" అని లోపలి వెళ్ళింది పనిపనిషి. కాసేపటికి లావణ్య పిల్లవాడిని ఎత్తుకొని వచ్చింది. ఆచారి గారిని చూడగానే సంతోషం తో "అయ్యూ..బయటే ఉన్నారేంటి సార్...లోపలి కి రండి" అంది బాబు ని పని మనిషికి ఇస్తూ. ఆచారి సంతో శం గ లోపలి వచ్చాడు. "సార్...కాఫీ ఇస్తాను...ఒక్క నిమిషం "అని లోపలి వెళ్లి ఒక 2 నిమిషాల తరవాత వచ్చి కూర్చుంది. " ఏంటి సార్..ఇలా వచ్చారు...అత్తయ్య గారితో ఏదన్న పని ఉండ" అంది లావణ్య. " ఎం లేదు అమ్మా..ఉదయాన్నే ఇక్కడ ఒక ముహూర్తం పెట్టె పని ఉంటె వచ్చాను..పని లో పని ఒకసారి కలిసి పోదామని వచ్చాను" అనడు అబద్దం అన్న భావన బయటకి కనబడనీయకుండా. "అయ్యో..మీరు ఎపుడు అయినా రావచ్చు సార్...మీరు మా ఇంటికి రావడం మా అదృష్టం..మీ రాకతో మా ఇల్లు పావనం అయింది"అని లావణ్య వినయం గ. ఈ లోగ పని మనిషి కాఫీ తీసుకొని వచ్చింది. ఆమె చేతి లో కాఫీ అందుకోగానే పని మనిషి బయటకి వెళ్ళిపోయింది. లావణ్య వెళ్లి తలుపు వేసి వచ్చి కూర్చుంది. ఆచారి గారు కఫ చప్పరిస్తూ " అత్తయ్య గారిది ఏ ఊరు" అని అడిగాడు. వెంటనే లావణ్య " పక్క నే ఉన్న పాలెం..." అంది. అపుడు ఆచారి గారు కొంచం చొరవ తీసుకొని " నువ్వు ఏమి అనుకోకపోతే ఒక విషయం అడుగుతాను..." అనడు కొంచం ముందుకి వంగి. " అయో..ఆలా ఎందుకు అనుకుంటాను సార్...అడగండి" అంది నవ్వుతు. " మీ అత్తయ్యగారు...ఆ రెడ్డి వాళ్ళ ఇంట్లో ఉండటం చాల సార్లు నేను చూసా...నేనే కాదు..ఆ టైలర్ బాషా,వాచ్మాన్ రంగ గాడికి కూడా తెలుసు..వాళ్ళు ఒరలో ఆమె గురించి చులకనగా...వెటకారం గ మాట్లాడుతున్నారు..అత్తయ్య ని కొంచం జాగ్రత్తగా ఉండమని చూపు " అనడు మెల్లగా. అయన ఆలా చెప్పడం తో లావణ్య గుండెలో రాయి పడ్డట్టు అయింది. ఎవరికీ తెలియకుండా సరదాగా జరిగిపోతుంది అనుకున్న విషయం ఈ రోజు ఒరలో వేరే వాళ్ళకి కూడా తెలిసింది అన్న ఆలోచన ఆమెకి కొంచం టెన్షన్ కలిగించింది. . వెంటనే సర్దుకొని "మధ్యాన్నం భోజనపు లెక్కలు చూడడానికి వల్లే పిలుస్తారంట సార్..పెద్దవాళ్ళు పిలిచినప్పుడు వెళ్లకపోతే బాగుండదు అని తాను వెళ్తుంది..అంట కన్నా ఎం లేదు.." అనింది నిర్భయం గ. " అదేలేమ్మా..ఆమె మంచిదే..కానీ ఉర్లో వాళ్ళు ఎలా ఉంటారో నీకు తెలుసు కదా..అందులోను కులం తక్కువ వాళ్ళు అంటే పల్లె టూర్లలో ఇంకా అదే భావన ఉంది...మన అనుకోని చెప్పను...మనసులో పెట్టుకో "అనడు పెద్ద రికం గ. లావణ్య మొహం లో ఉన్న ఆందోళన ని గమనించాడు ఆచారి గారు. అదే అదునుగా భావించి ఆమె పక్కన కూర్చున్నాడు. ఆమె భుజం మీద చెయ్యి వేసి" భయపడకమ్మా..నేను ఉన్నకదా..న మాట కాదనే వాడు ఎవడు లేదు ఉరిలో...కాకపోతే ముందు జాగ్రత్తగా చెప్తున్నా "అనడు అనునయిస్తున్నట్టు. తన భుజం మీద చెయ్యి వేసిన తండ్రి వయసు ఉన్న వాడు కావడం తో లావణ్య కి అది మామూలుగానే అనిపించింది. కానీ లావణ్య జబ్బ నునుపుదనం ఆచారి గారికి స్పష్టం అర్ధం అవుతూ ఉంది. చెయ్యి తీస్తూ..వీపు మీదుగా తగిలించాడు. గట్టిగా పలకలు దేరి ఉంది వీపు. జివ్వు మంది ఆచారి గారికి. " అయినా ఈ వయసులో కూడా ఆమె ఆలా రెడీ అవడం అవసరమా..చెప్పు..ఆలా రెడీ అయితే ఎవరన్నా సంసారులు అనుకుంటారా...పట్నం లో అయితే ఎవరు పటించుకోరు కానీ...పల్లెటూరిలో అది కరెక్ట్ కాదు కదా" అంటుండగా....లావణ్య అందుకొని.." అత్తయ్య గారు మామూలుగానే ఉంటారు కదా సార్...ఆలా కూడా ఉండకూడదా..." అంది కళ్ళు పెద్దవి చేసుకొని. వెంటనే ఆచారి గారు ఆ పక్కనే మడత పెట్టి ఉన్న జాకెట్ అందుకొని " చూడమ్మా..ఈ జాకెట్ చూడు..ఎంత పల్చగా ఉందొ..వీపు అంత కిందకి కోసి ఉంది...ముందు వైపు చూడు..." అంటుండగా..లావణ్య "ఆయా సార్....అది న జాకెట్..అత్తయ్యది కాదు" అని సిగ్గు పడుతూ అయన చేతి లో ఉన్న ఆ జాకెట్ లాగేసింది."నీదా...న్నది అయితే సరేలే..ఏ వయసులో నువ్వు వేసుకోవచ్చు కానీ..ఆమెకూడా ఇలాంటివే వేసుకోవడం నేను చూసా..అవి కుట్టేది మన బాషా అంట కదా..వాడు కూడా చులకనగా మాట్లాడటం నేను విన్నా.." అన్నాడు. "కానీ..ఇలాంటివి నువ్వు వేసుకోవడం నేను ఎపుడు చూడలేదు...నువ్వు తెల్లగా ఉంటావు కాబట్టి..బాగుంటాయిలే."అన్నాడు కొంటెగా నవ్వుతు. అప్పటిదాకా లావణ్య ఆయనని తండ్రి సమానుడిగా భవిస్తూ వచ్చింది. కానీ అయన మనస్తత్వం అర్ధం అవసాగింది. చెప్పేది శ్రీరంగ నేతులు..దూరేది దొమ్మరి గుడిసెలు అన్న సామెత గుర్తు వచ్చి కిసుక్కున నవింది. "ఆయా..ఎందుకమ్మాయ్.....ఆలా నవ్వావ్...సరేలే..నేను బయలుదేరుతున్న..ఆ జాకెట్ ఏ రోజు వేసుకుంటావో చెప్పు..వచ్చి మీ ఇంటి ముందు బిచ్చగాడిలా నిలబడి చూస్తా.."అన్నాడు నవ్వుతు. ఆ మాట దెబ్బకి లావణ్య కి ఎక్కడో తగిలింది. అంట వయసు ఉన్న ఆయాన కూడా తనని ఆలా చూడాలనుకోవడం ఆమెకి ఎదో కొత్తగా అనిపించింది. ఇంట వరకు అయన ఆలా ఆలోచిస్తాడని ఆమెకి తెలియదు. ఆ వయసు వాళ్ళు అంటే తాను ఎపుడు చాలా గౌరవం గ భావించేది. కానీ వాళ్లలో కూడా ఇలాంటి ఆలోచనలు ఉంటాయని మొదటిసారి ప్రత్యక్షంగా చూస్తూ ఉంది. వెంటనే తేరుకొని " మీ లాంటి పెద్ద వాళ్ళని ఆలా నిలబెట్టడం నాకు భావ్యం కాదులే పంతులు గారు..ఒక్క రెండు నిముషాలు కూర్చోండి..చూసి వెల్దురు గాని.."అంది నవ్వుతు. అది కాలో,నిజమో ఆచారి గారికి అర్ధం కాలేదు. దేనికోసమో
వెతుకుతుంటే..ఇంకేదో తగిలినట్టు అనిపించింది. . "నిజం గణ.."అన్నాడు నొసలు పెద్దవి చేసుకొని. అయన మొహం లో ఆ ఫీలింగ్ చూడగానే పాపం అనిపించింది లావణ్య కి. పోనీలే..పెద్ద వాడు కదా...కోరిక తీర్చేస్తే పోయేదేముంది అనుకోని...బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది. ఆచారి గారి గుండె దడ పెరగ సాగింది. కాసేపట్లో అంట పల్చటి జాకెట్ లో లావణ్య ని..అంట సులభం గ చూడబోతున్న అనే ఫీలింగ్ ఆయనని పిచ్చి వాడిని చేయసాగింది.

[gaak]

Thank you for bringing back this stupendous work of urs.

[qisraju]

మిత్రుల కోరిక మేరకు కథను కొనసాగించడం జరుగుతుంది

[qisraju]

అప్పటికే జాకెట్ ని పట్టుకొని చూశాడు. మొత్తం కలిపి ఉండలా చుట్టి అరచేతిలో ఇమిడిపోయే ఎంత పల్చగా ఉంది. అసలు లైనింగ్ క్లాత్ లేకుండా ఆ జాకెట్ ఎందుకు తీసుకుందో ఆచారికీ అర్థం కాలేదు. ఫ్యాన్ కింద కూర్చున్న చెమటలు పట్టా సాగాయి. గుండె దడ పెరగసాగింది. ఒక రెండు నిమిషాల తరువాత మెల్లగా తలుపు తీసిన శబ్దం వచ్చింది. .అటు వైపు చూసే ధైర్యం కూడా చేయలేకపోయాడు ఆచారి అప్పటికే లావణ్య ఎర్ర రంగు చీర కట్టుకొని ఉంది. ఇప్పుడు కేవలం జాకెట్ మాత్రమే మార్చుకుంది. ఆ ఎర్రటి చీర మీదకు పల్చగా ఉన్న ఆకుపచ్చ రంగు జాకెట్ పిచ్చెక్కిపోయేలా ఉంది. చెమటలు కారిపోతున్న ఆచారి ని చూసి లావణ్య పెద్దగా నవ్వి " అయ్యో పంతులు గారు మిమ్మల్ని చూస్తే ఊర్లో అందరికీ చమట్లు కారిపోతాయి... కానీ ఇప్పుడు ఫ్యాన్ కింద కూర్చున్న కారిపోతున్నాయి తమరికి" అన్నది కొంటెగా చూస్తూ. ఆమె అలా మాట్లాడడంతో ఆచారి కి కొంచెం ధైర్యం వచ్చింది. తడి ఆరి పోతున్న గొంతును సరి చేసుకుంటూ ఆమె వైపు చూడసాగాడు. ఆ జాకెట్ ఎంత పల్చగా ఉంది అంటే లావణ్య భుజాల మీద ఉన్న నరాలు కూడా కనిపిస్తున్నాయి. కానీ లావణ్య పవిటను రెండు పొరలు వేసుకోవడంతో అంతటి ఒత్తిడిలోనూ కొంచెం నిరాశ పడ్డాడు ఆచారి. అది గమనించిన లావణ్య ఆచారి దగ్గరకు వెళ్లి నన్ను .ఆశీర్వదించండి అని కాళ్లకు నమస్కారం చేసింది. తన ముందు వంగి వున్న లావణ్య వీపును పరిశీలించాడు ఆచారి. అప్పుడు అర్థం అయింది తను బ్రా వేసుకోలేదు అని. మెల్లగా తన జబ్బలు పట్టుకొని పైకి లేపాడు. గట్టిగా పుష్టిగా ఉన్నాయి తన జబ్బలు. ఆమె ఒళ్ళు కూడా గోరువెచ్చగా ఉంది. పవిత్ర చాటుకి 9 చూడాలనే ఆచారికి అనిపించినా సంస్కారం అడ్డం వచ్చింది. ఇంతవరకూ కలిగిందే అదృష్టం అనుకున్నాడు ఆచారి. అది గమనించిన లావణ్య సరే పంతులు గారు మీరు కూర్చొని ఉండండి నేను మళ్ళీ జాకెట్ మార్చుకుని వస్తాను అని లోపలికి వెళ్ళింది నవ్వుతూ. ఆమె నడిచి గదిలోనికి వెళుతున్నప్పుడు ఆమె వీపు ను ఆమె పిరుదులను గమనిస్తూ నాలుకతో తడుపుతున్నాడు ఆచారి. రెండు నిమిషాల్లో జాకెట్ మార్చుకొని వచ్చిన లావణ్య తన పమిటని సర్దుకుంటూ వచ్చి ఆచారి కూర్చున్న సోఫా మీద ఇందాక వేసుకొని పల్చటి జాకెట్ ను వేసి, కాఫీ తీసుకుని వస్తాను కూర్చొని పంతులుగారు అని చెప్పి వెళ్ళింది. లావణ్య అలా వంటగదిలోకి వెళ్ళింది లేదో వెంటనే ఆచారి ఆ జాకెట్ ని లాగి తీసుకున్నాడు. అప్పుడే విప్పడం వల్ల చంకల వద్ద వరుసు ఉంది. అంటీ అంటనట్టు చిన్న తడి వరక. దాన్ని చూసి ఆపుకోలేకపోయాడు ఆచారి. ఆ జాకెట్ ని తనివితీరా చప్పరించాలి అని మనసులో ఉన్నా తడి మరకలు చూస్తే లావణ్యకి అనుమానం వస్తుందని భయం తో మెల్లగా నాలుకతో రుచి చూశాడు. నాలుకకు రుచి తగలగానే జన్మ ధన్యం అయిపోయింది అనిపించింది. ముక్కు దగ్గర పెట్టుకొని గాఢంగా వాసన పిలిచాడు. చప్పబడిపోయ ఉన్న తన ఊపిరితిత్తులకు కొత్త జీవం వచ్చిన ఫీలింగ్. ఆచారి ని సంతోష పెట్టాలని కావాలనే లావణ్య అక్కడ జాకెట్ ను వేసి వంట గదిలో నుంచి చూస్తూ నవ్వుకోసాగింది