Adultery பூஜை (A Sneaky wife)

[worldgeniousind]

உண்மையிலேயே அவர்கள் தப்பு பண்ணுறாங்க ளா இல்லையானு கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை
ரொம்ப கவனமா எழுதி இருக்கீங்க...

[Karthik_writes]

-தொடர்ச்சி

முதல் நாள்

  காலை 10 மணி அளவில் பாஸ்கர் ,ஜானகி, தங்கராஜ் மூவரும் ஒரு காரில் மாலுவின் வீட்டிற்கு வந்து இறங்கினர். அவர்களை வரவேற்பதற்கு மாலுவின் அம்மா பவானி, மற்றும் மாலுவின் அத்தை மங்கலம் காத்திருந்தார்கள். அவர்களை வீட்டிற்குள் அழைத்துச் சென்றார்கள்.
பவானி மூவரும் குடிப்பதற்கு மோர் கொடுத்தாள்.

தங்கராஜ் : (மோரை குடித்துக்கொண்டே) சம்பந்தி எங்க அவரை காணோம்?

பவானி : அவங்களும் என் பையனும் பத்திரிக்கை வக்கிறதுக்கு காஞ்சிபுரம் வரைக்கும் போயிருக்காங்க.

தங்கராஜ் : அதுசரி பூஜை ஒரு பக்கம் நடந்தா, கல்யாண வேலையும் ஒரு பக்கம் நடக்கணும்ல

மங்கலம் : சரியா சொன்னீங்க "அழுதுக்கிட்டே இருந்தாலும் உழுதுகிட்டே இருக்கணும்னு" சொல்லுவாங்க.

ஜானகி : இந்தாங்க சம்பந்தி  இதுக்குள்ள தாலி இருக்கு பூஜைக்கு தேவைப்படுது ன்னு சொன்னீங்கல்ல.

பவானி : பூஜை ரூம்ல ஐயர் இருக்காரு. அவங்க கிட்டே குடுத்துடுங்க. அவங்கதான் எங்க வைக்கணும்ன்னு சொல்லுவாங்க.

ஜானகி : ஓஹோ.. பூஜைக்கான வேலையெல்லாம் ஆரம்பிச்சுடுச்சா

மங்கலம் :  இப்ப தான் எல்லாத்தையும் எடுத்து வச்சுட்டு இருக்காங்க .நீங்க போய் கொடுத்தீங்கன்னா அவங்க வாங்கி வச்சுப்பாங்க.

ஜானகி : அதுவும் சரிதான். பாஸ்கர் வா.

பின் ஜானகி பாஸ்கர் தங்கராஜ் மூவரும் எழுந்து பூஜை அறையை நோக்கி சென்றனர். பூஜை அறையில் சடங்கு செய்வதற்கான அனைத்து ஏற்பாடுகளும் நடந்து கொண்டிருந்தது.

ஜானகி : வணக்கம் சாமி. இந்தாங்க தாலி

ஐயர் :வணக்கம்.. கொண்டு வந்துட்டீங்களா நல்ல வேளை நான் கூட நீங்கள் மறந்து இருப்பீங்கனு நினைச்சேன்

ஜானகி : பசங்க வாழ்க்கை விஷயம் அது எப்படி மறப்போம்.

ஐயர் : அதோ அந்த உலக்கு மேல நெல் இருக்கு பாருங்கோ, அது மேல வையுங்கோ

ஜானகி : சரிங்க சாமி

தங்கராசு : சாமி சடங்கு எவ்ளோ நேரம் நடக்கும்?

ஐயர் : இது பதி தோஷங்கருதுனால குளிகை நேரத்துல பன்னுனாதான் தோஷம் நிவேற்தி ஆகும். அது டெய்லி ஒன்றரை மணி நேரம் வரும். அந்த நேரத்தில் சடங்கு பன்னுவோம். அந்த நேரம் ஆரம்பித்ததிலிருந்து முடியறதுக்குள்ள நாங்கள் சடங்கை நடத்தி முடிச்சுருவோம்.

ஜானகி : ரொம்ப சந்தோஷம் சாமி. அப்போ நாங்க கிளம்பறோம்

ஐயர் :பேஷா.. போயிட்டு வாங்கோ..எல்லாம் நல்ல படியா நடக்கும்...

தங்கராஜ் : நன்றி சாமி
பின் மூவரும் அப்படியே நடந்து வராண்டாவிற்கு வந்தனர்.

பாஸ்கர் :  அம்மா இங்க வச்சிருந்த என்னோட லக்கேஜ் எல்லாம் எங்கம்மா?

பவானி : இப்ப தான் தம்பி வேலைக்காரி  உங்க ரூம்ல கொண்டுபோய் வச்சா.நான் தான் வைக்க சொனேன்.

பாஸ்கர் : அப்படியா.. தேங்க்ஸ் அத்த

மங்களம் : என்ன தம்பி அத்தைக்கு தேங்க்ஸ் சொல்றீங்க?

பாஸ்கர் : வேற என்ன சொல்லணும் ?

மங்கலம் : நன்றின்னு சொல்லுங்க
இதைகேட்டு ஜானகியும் தங்கராஜும் சிரித்தனர்.

பாஸ்கர் : அடக்கடவுளே..இதுவேறயா.. இன்னும் ஏழு நாள் எப்படித்தான் இங்க இருக்கப் போறேன்னு தெரியலயே

பவானி : அண்ணி, அவங்க நன்றியத்தான் இங்கிலீஷ்ல சொல்றாங்க

மங்கலம் : அது சரி

ஜானகி : சரிங்க அப்ப நாங்க கிளம்பறோம்.பாஸ்கர பாத்துக்கோங்க .கல்யாணத்து அன்னைக்கு காலையில வந்துருவோம்.

பவானி : என்ன அதுக்குள்ள கிளம்பிட்டீங்க? நீங்க வருவீங்கன்னு தெரிஞ்சி உங்களுக்கும் சேர்த்து சாப்பாடு சமைக்க சொல்லிட்டேன். நீங்க இருந்து சாப்பிட்டுட்டு தான் போகனும்.

ஜானகி : அய்யோ கொஞ்சம் வேலை இருக்கு.  இன்னும் தெரிஞ்சவங்களுக்கெல்லாம் பத்திரிக்கை கொடுக்கணும்.

தங்கராசு : ஆமாங்க

பவானி : உங்களை சாப்பிடாம அனுப்பினேன்னு அவங்களுக்கு தெரிஞ்சா என்னைய கொன்னே போடுவாங்க. நீங்க இருந்து சாப்பிட்டு தான் போகணும் .அண்ணி கொஞ்சம் சொல்லுங்க

மங்கலம் : அது எப்படி நாங்க சாப்பிடாம அனுப்புவோம். நீங்க இருந்து சாப்பிட்டு தான் போகணும் .

இப்படி இவர்கள் இருவரும் அழுத்தமாக சொன்ன பிறகு ஜானகியும் தங்கராஜும் வண்டியில் வந்த களப்பில் அப்படியே சோபாவில் சரிந்தனர். மங்களம் எழுந்து சமையல் வேலையை கவனிக்க  சென்றாள். ஆனால் பாஸ்கர் மட்டும்   உட்கார்ந்த இடத்திலிருந்து திருதிருவேன வீட்டையே சுற்றிப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

பவானி : என்ன மாப்பிள சுத்தி சுத்தி பார்த்துட்டு இருக்கீங்க

பாஸ்கர் : இல்ல அத்த சும்மாதான்...

பவானி :அப்படியே. வீட்டை சுத்தி பாருங்கள் நல்ல நேரம் போகும். பின்னாடி தோட்டம், மாடு எல்லாம் இருக்கு

பாஸ்கர் : இல்ல அத்தை பரவாயில்ல .

பவானி : கூச்ச படாதீங்க மாப்பிள .இது ஒங்க வீடு என்று சொல்லிவிட்டு  "கல்யாணி" என்று சத்தமிட்டாள்



கிச்சனில் இருந்து ஒரு பெண் வந்தாள் .பாஸ்கர் யார் என்று பார்க்க, அப்படியே வெடவெடத்து போயிவிட்டான். அவளைப் வெறித்துப்போய் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். "என்னடா இது இப்படி ஒரு வேலைக்காரியா,இப்படி ஒருத்திய நான் பார்த்ததே இல்லையே. நல்லா கொழுக் மொழுக்கென்று வெடக்கோழி மாதிரி இருக்கா. எத்தனை பேர் அடிச்சு சாப்பிட்டாங்களோ" என்று மனதில் ஏங்கிக்கொண்டான்.

பவானி : கல்யாணி மாப்பிள்ளைக்கு வீடு, பின்னாடி இருக்குற தோட்டம் எல்லாத்தையும் சுத்தி காட்டு.

கல்யாணி : சரிம்மா. வாங்கய்யா என்று சொல்லிவிட்டு  நடந்தாள்.

பாஸ்கர் : அம்மா நீயும் வா சுத்திப்பாக்கலாம்

ஜானகி : டேய் கார்ல வந்ததே களைப்பா இருக்கு டா .நீ போய் சுத்தி பாரு

தங்கராசு : ஆமா டா நாங்க சுத்தி பார்த்து என்னடா பண்ண போறோம். நீ போய் பாரு..

பாஸ்கர் : சரி என்று சொல்லிவிட்டு கல்யாணியின் பின்னே சென்றான் .
"உட்காருங்க,இதோ வந்துடுறேன் என்று சொல்லி கிச்சனுக்குள் சென்றாள்,பவானி.
அங்கே கல்யாணியின் பின்னே சென்ற பாஸ்கர் கல்யாணியின் இடுப்பு ஆட்டத்தையும், சூத்திரத்தையும் பார்த்துக்கொண்டே சென்றான்.  கல்யானி பின்னாடி திரும்பி பார்க்க அவன் முழியை வேறு பக்கம் திருப்பினான்.கல்யானி சிரித்துக்கொண்டாள்.

கல்யாணி : ஐயா எந்த ரூம் பார்க்கணும்னு சொல்லுங்க கூட்டிட்டு போறேன்.

பாஸ்கர் : மாலு.. சீ...மாளவிகா ரூம் எங்க இருக்கு?

கல்யாணி : (லேசாக சிரித்துவிட்டு) வாங்கய்யா..என்று சொல்லி இரண்டு ரூம் கடந்து ஒரு ரூம் முன் கூட்டிச்சென்றாள். இதுதான்யா மாளவிகா அம்மா ரூம்.

பாஸ்கர் : உள்ள இருக்காளா?

கல்யாணி : வெளியில இல்ல. அப்போ உள்ள தான் இருப்பாங்க
கதவை தட்டினான் சில வினாடிகளில் கதவு திறந்தது .பாஸ்கர் அப்போது மாலுவை பார்த்தான். சிறிது நேரம் அப்படியே சிலைபோல் நின்றான். ஏனென்றால் அவன் மாலுவை பெண் பார்க்க வந்த பொழுது அவள் பட்டு சேலையில் இருந்தாள். ஆனால் இன்றோ அவன் பார்க்கையில் அவள் கண்ணாடி சேலையில் இருந்தாள்.
அவளைப் பார்த்தவுடன் காதலும், காமமும் பாஸ்கர் கண்ணில் பொங்கிக்கொண்டு வந்தது.



மாலு : நீங்க... நீங்க  வந்தீட்டீங்களா... என்று சொல்லி வெட்கப்பட்டுக் கொண்டு ரூமுக்குள் ஓடி விட்டாள்.

பாஸ்கர் : உள்ளே சென்று பார்க்க அது இரண்டு ரூம்மாக இருந்தது.அதில் இரண்டாவது ரூமில் ஒளிந்துருந்தாள் மாலு. பின் "இப்பதான் வந்தேன்" என்று சொல்ல பதில் ஏதும் வராமல்  ம்.ம்.. என்ற சத்தம் மட்டும் வந்தது.பின் பாஸ்கர் அந்த ரூமை சுற்றி பார்த்துவிட்டு பின் கட்டிலை கவனித்தான். அதில் ஒரு கால் மட்டும் வித்தியாசமாக இருந்தது.  வினோத் வாங்கிவந்து மாத்தி இருப்பான் என நினைத்துக்கொண்டான். பின் அப்படியே பரண்மேல் பார்க்க அங்கே வெண்ணை பானை என்று ஒன்றுமே இல்லை. பாஸ்கருக்கு சற்று அதிர்ச்சியாக இருந்தது. "என்னடா இது வெண்ணையை கொட்டுனான்.இவ வெண்ணையை எடுத்தானு என்னமேல்லாமோ சொன்னான்.  இப்ப இங்க வந்து பாத்தா வெண்ணை பானை இருந்ததற்கான தடயமே இல்ல. அப்போ அன்னைக்கி எந்த வெண்ணையை எடுத்து இருப்பா. ஒண்ணுமே புரியலையே" என்று மனதுக்குள் குழப்பத்துடன் அந்த ரூமை விட்டு வெளியே வந்தான்.

கல்யாணி : அடுத்து எந்த ரூம் போகணுங்கய்யா?

பாஸ்கர் : சுந்தர் ரூம் எங்க இருக்கு?

கல்யாணி : (சிறிது வெட்கப்பட்டு கொண்டு) வாங்கய்யா கூட்டிட்டு போறேன்
 
பாஸ்கர் : சுந்தர் ரூம் கேட்டா இவ ஏன் வெட்கப்படுறா என்று யோசித்துக் கொண்டு அவளை பின் தொடர்ந்தான். பின் மீண்டும் இரண்டு ரூம் கடந்து ஒரு ரூம் தனியாக இருந்தது. அந்த ரூமை காட்டி இதுதான் சுந்தர் அய்யா ரூம் என்று சிரித்தாள்.

பாஸ்கர் : சரி.. ஆமா... ஏன் சிரிக்கிறீங்க?

கல்யாணி : ஒன்னும் இல்லைங்கய்யா சும்மாதான்

பாஸ்கர் :  (ரூம் உள்ளே சென்று பார்த்தான்.பெரிய ரூம் அட்டாச்சுடு பாத்ரூமோடு இருந்தது. பின் வெளியே வந்து) இந்த ரூம் மட்டும் ஏன் தனியா இருக்கு 

கல்யாணி : அது தெரியலங்க.
பின் பாஸ்கர் அங்கிருந்து சுற்றி முற்றி பார்க்க ஒருவழி சென்றது.அதை நோக்கி பாஸ்கர் செல்ல இப்போது பாஸ்கருக்கு பின்னே கல்யாணி தொடர்ந்தாள். பாஸ்கர் அங்கு சென்று பார்க்க அது வீட்டின் பின்புறம் கொண்டு சென்றது.அங்கேஒரு 7  மாடு கட்டி வைக்கப்பட்டிருந்தது .

கல்யாணி :  இது மாட்டு கொட்டாய், தோட்டம் அந்த பக்கம் இருக்குங்கய்யா.

பாஸ்கர் : சரி சரி .பால் யார் கறக்குறா?

கல்யாணி : பால் காரன் ஒருத்தன் வருவான். அவன்தான் கறப்பான்.

பாஸ்கர் : பால் இருக்குன்னா கண்டிப்பா வெண்ண இருக்கும்ல 

கல்யாணி :  இதுல என்னங்கய்யா சந்தேகம்.வெண்ண இருக்கு

பாஸ்கர் : வெண்ணை எல்லாம் எங்க வைப்பீங்க?

கல்யாணி : எங்க வேணாலும் இருக்கும்கய்யா. இப்ப கிச்சன்ல இருக்கு .வேணுமாயா? 

பாஸ்கர் : வேண்டாம் வேண்டாம். உன் பேரு என்ன சொன்ன?

கல்யாணி : கல்யாணி அய்யா

பாஸ்கர் :ஆன்..கல்யானி.. இங்க எத்தனை வருஷமா வேலை பாக்குற?

கல்யாணி :எங்க அம்மா இங்க தான் வேல பாத்துட்டு இருந்தாங்க.அவங்க இறந்ததுக்கு அப்றோம் நான் இங்க ஒரு 5 வருஷமா வேலை பார்க்கிறேன்கய்யா.

பாஸ்கர் :ஒ...சரி கல்யாணம் ஆயிடுச்சா?

கல்யாணி : ஆயிடுச்சுயா. வீட்டுக்காரரு கேரளால வேலை  பாக்குறாரு.

பாஸ்கர் :கேரளா...சரி குழந்தை இருக்கா?

கல்யாணி : ஒரு பொன்னுகய்யா.அஞ்சாவது படிக்கிறா.ஸ்கூலுக்கு போயிருக்கா..

பாஸ்கர் : நீ இந்த ஊர்ல தான் இருக்கியா .

கல்யாணி :இல்லயா .தங்குறது, திங்கிறது, தூங்குறது எல்லாமே இங்க தான்யா .

பாஸ்கர் : இங்கயா?

கல்யாணி : ஆமாங்கய்யா. அதோ மாட்டு கொட்டாய் கடைசியில ஒரு ரூம் இருக்கு பாருங்க .அது என்னோட ரூம் தான்யா. பாக்குறேங்களாயா
 
பாஸ்கர் : இல்ல இருக்கட்டும் இருக்கட்டும்.அப்றோம் பாத்துகிறேன்.சம்பளம் எவ்ளோ தராங்க ?

கல்யாணி : மாசம் ஒரு ஐயாயிரம் கொடுப்பாங்கய்யா

பாஸ்கர் : சரி நீ இங்க இருக்க.. உன் புருஷன் வந்தா எங்க தங்குவாரு. 

கல்யாணி : எங்களுக்கு ஊருக்குள்ள ஒரு ஓட்டு வீடு இருக்கு .என் புருஷன் வந்தா, நாங்க அங்க  தான் இருப்போம். இப்ப அவரு இல்லாததுனால நான் இங்க  இருக்கோம்.

பாஸ்கர் : ஏன் அப்படி?

கல்யாணி : ஒரு பொம்பளை எப்படியா தனியா ஒரு வீட்ல இருக்க முடியும்.ஆம்பள இல்லாத வீடுதானேனு வர்ரவன் போறவன் எல்லாம் வீட்டு கதவ தட்டுவானுக.. இந்த ஊரு ஆம்பளைங்க ரொம்ப மோசம்.நைட் எவ வீடு தொறந்துகிடக்குனு பாப்பானுக

பாஸ்கர் : ஓஹோ..இந்த ஊரு அவ்ளோ மோசமா..

கல்யாணி : ஆமாங்க..

"இவ சொல்றத பார்த்தா இந்த  ஊர்ல இருக்கற ஆம்பளைங்க எல்லாரும் காஞ்சி போய்  கிடைப்பானுக போலயே" என்று மனதில் யோசித்துக்கொண்டிருந்தான்.

கல்யாணி : வாங்கய்யா உங்களுக்கு பெரிய அய்யா ரூம்,சின்ன அய்யா ரும்  எல்லாத்தையும் காட்டுறேன்.

பாஸ்கர் : சரி வா..

பின் கல்யாணி ஒவ்வொரு ரூமாக  "ஐயா இது பெரிய்யா ரூம் , இது சின்னையா ரூம், இது மங்கலம் அம்மா ரூம்,இது  ஸ்டோர் ரூம்,  இது வினோத் அய்யா ரூம், இது பழைய பொருளெல்லாம் போட்டு வச்சிருக்குற ரூம் என்று ஒவ்வொன்றாக காட்டிக்கொண்டிருந்தாள்.

பாஸ்கர் : மொத்தம் எத்தனை ரூம் இருக்கு?

கல்யாணி : மொத்தம் பூஜை ரூம்,கிட்சன் , மேல, கீழ  எல்லாம் சேர்த்து 20 ரூம்  இருக்கும்கய்யா.

பாஸ்கர் : 20 ஆ

கல்யாணி : ஆமாங்கய்யா

பாஸ்கர் : மாடிக்கு எப்படி போகணும்?

கல்யாணி : வாங்கய்யா நான் கூட்டிட்டு போறேன் என்று சொல்லி சுந்தர் ரூம்  அருகே பக்கத்தில் மாடிக்கு ஒரு படி சென்றது. அதை பிடித்து மேலே சென்றார்கள். மேலே செல்லும் பொழுது கல்யாணியின் முதுகில் வழிந்த வியர்வை அவள் ஜாக்கெட்டை ஈரமாக்கியது .அவள் பிரா போடவில்லை என்பது அப்பட்டமாகத் தெரிந்தது. பாஸ்கர் அதை கவனிக்க தவறவில்லை .அதைப் பார்த்துக் கொண்டு அப்படியே  இடுப்பாட்டதயும்  பார்த்துக்கொண்டே மேலே ஏறினான். அவனால் கண்ணை வேறு பக்கம் திருப்ப முடியவில்லை .அவனுடைய தடி லேசாக விறைக்கத் தொடங்கியது.

படி கட்டில் ஏறி இடது பக்கம் திரும்பி மறுபடியும் மேலே ஏறுவது போல் இரண்டு அடுக்காக படிக்கட்டுகள் கட்டப்பட்டிருந்தது. அந்த காலத்து வீடு என்பதால் இப்படி இருக்கிறது என்று மேலே போய் பார்த்தான். மேலே இரண்டு ரூம் இருந்தது.ஒரு ரூம் வழியாக மற்றோரு ரூமிற்கு செல்ல வேண்டும். அங்கே ஒரு கட்டில் இருந்தது அதில் சென்று பாஸ்கர் அமர்ந்தான். கல்யாணி அவனுக்கு எதிரில் வந்து நின்றாள். பாஸ்கர் மனதிலும் பல விஷயங்கள் ஓடிக்கொண்டிருந்தது "நேற்று இரவு மாலு தன்னிடம் உங்களுக்காக ரூமை கிளீன் பண்ணி வச்சிருக்கேன் என்று சொன்னால். ஆனால் இங்கே வந்து பார்த்தால் ரூம் ஏதோ பேருக்கு அடுக்கி வைத்தது போல் இருக்கிறது.சுந்தர்  மாப் போட்டதாக  சொன்னாள் ஆனால் இங்கே தரையில் மண்ணாக இருக்கிறது.மாப் போட்டதற்கான எந்த ஒரு அறிகுறியும் இல்லை. அப்படி என்றால் நேற்று இரவு என்ன நடந்திருக்கும்?" தலையை பிச்சிக்கொண்டு பாஸ்கர் உட்காந்திருந்தான் .பின் எழுந்து நடந்து இரண்டாவது ரூமுக்கு சென்றான். அந்த ரூமுக்கு சென்று பார்தான், பாஸ்கருக்கு இப்போது கொஞ்சம் ஆறுதலாக இருந்தது. ஏனென்றால் இப்போது அவன் இருக்கும் ரூம் சுத்தமாக துடைக்கப்பட்டு,க்ளினாக  இருந்தது. ஆனால் கட்டில் எதுவும் இல்லை.மீண்டும் பாஸ்கருக்கு குழப்பமாக இருந்தது. "எனக்கு ஒரு பதில் கிடைத்தால் அது தெளிவாக கிடைக்காது" என்று மனதில் விம்மிக்கொண்டான்.அவன் கல்யாணியை அழைத்தான்.

கல்யாணி : சொல்லுங்கய்யா

பாஸ்கர் : என்னோட லக்கேஜ் எல்லாம் எங்க?

கல்யாணி :நீங்க கவனிக்கலயா . அது வினோத் ஐயா ரூம்ல வச்சிட்டேன்.

பாஸ்கர் : அங்க ஏன் வச்ச இதுதான எனக்கு ரெடி பண்ணுன ரூம்.

கல்யாணி : இது உங்களுக்கு ரெடி பண்னுன ரூம் தாங்கய்யா. நான் ரெடி பண்ணிட்டு இருக்கும்போது வினோத் அய்யா தான் வந்து மாப்பிள்ளையே தனியா வைக்க வேண்டாம் .அவரை என் ரூம்ல தங்க வைச்சிகிறேன். நீ போய்  என் ரூம  சுத்தம் பண்ணி வைனு  என்ன அனுப்பி வச்சுட்டாரு .

இப்போது பாஸ்கருக்கு தலையில் இடி விழுந்தது போல் இருந்தது .




பாஸ்கர் : என்ன இந்த ரூம நீ ரெடி பண்ணியா?

கல்யாணி : ஆமாங்கய்யா. இன்னைக்கு காலையில நான் தான் ரெடி பண்ணுனேன்.
பாஸ்கருக்கு இப்போது தலையே சுற்றுவது போல் ஆகிவிட்டது. "நேற்று தப்பா ஏதும் இங்கே நடந்திருக்குமோ? என்ன நடந்திருக்கும்? மாலு என்னிடம் பொய் சொல்ராளா? என்று அவனுக்குள் குழப்பம் குடிகொண்டிருந்தது. பின் அப்படியே அந்த இரண்டாவது ரூம் வழியாக ஒரு வாசல் சென்றது அதில் சென்று பார்க்க அது ஒரு பால்கனி போல் அமைத்து வீட்டின் முன் வாசலுக்கு மேலே கொண்டு சென்று விட்டது. அவன் அங்கே இருந்து கீழே எட்டி பார்க்க அங்கே அவர்கள் வந்த கார் நின்றுகொண்டிருந்தது.பெண் பார்க்க வந்த அன்றைக்கு இப்படித்தான் மேலே சுந்தர் நின்று கொண்டிருந்தார், கீழே நான் நின்று கொண்டிருந்தேன் என்று அவன் மனதில் அன்றைய நிகழ்வு வந்து ஓடியது. பின் அப்படியே திரும்பி பார்க்க அங்கே கல்யாணி நின்று கொண்டிருந்தாள். பின் அவன் முகத்தில் சலனத்தை காட்டாமல் பாக்கெட்டில் இருந்து அவனது சீப்பை எடுத்து தலை வாறினான். பின் அதை பாக்கெட்டில் வைத்து கொண்டு "போலாம்" என்று சொல்ல கல்யாணி நகர்ந்தாள்.ஆனால் பாக்கெட்டில் வைத்த சீப்பு தவறி கீழே விழுந்தது.அவன் கீழே குனிந்து சீப்பை எடுத்தான்.அப்போது தான் அவன் ஒன்றை கவனித்தான்.அந்த மேல் பால்கனி முழுவதுமாக சிமிண்டால் கட்டப்பட்டது.அதில் எந்த ஓட்டையும் இல்லை‌. அங்கே இருந்து எந்த வழியிலும் கீழே இருப்பவர்களை பார்க்க முடியாது‌.எழுந்து நின்றாள் மட்டுமே பார்க்க முடியும்.பின் எப்படி மாலு என்னை இங்கிருந்து நோட்டம் விட்டிருப்பாள்? அன்றைக்கு கேட்டதற்கு வினோத் நோட்டம் விடுகிறாள் என்று சொன்னான். நேற்று கேட்டதற்கு சுந்தரும் அப்படித்தான் சொன்னார்.ஆனால் அப்படி பார்ப்பதற்கு இங்கே வழியே இல்லையே.அன்றைக்கு உண்மையில் இங்கு என்ன தான் நடந்தது? என்று தலை சுற்றிக் கொண்டே அங்கே இருக்கும் பால்கனியில் கையை வைத்தவாறு நின்று கொண்டிருந்தான் பாஸ்கர்.

பின் அப்படியே மனக்குமுறல் உடன் அந்த இரண்டு ரூம்களையும் கடந்து படிக்கட்டில் இறங்கி அனைத்து அறைகளையும் கடந்து இறுதியாக வராண்டாவிற்கு வந்தான். அங்கே ஜானகி, தங்கராஜ்யிடம் மாலு பேசிக்கொண்டிருந்தாள் .

ஜானகி : "ஓ அப்படியா" என்று சிரித்துக்கொண்டிருந்தாள்

மாலு : நம்ம வீடு எப்படி அத்தை?

ஜானகி:  நம்ம வீடு தனி வீடு மா .அப்போ அப்போ அக்கம்பக்கத்துல இருக்கிறவங்க வந்து பேசிட்டு போவாங்க.

தங்கராஜ் :  நம்ம வீட்ல இருந்து கடை கொஞ்சம் தூரமா தான்மா இருக்கு.நடந்து போற தூரம் தான்.  

மாலு : நீங்க கவலைப்படாதீங்க மாமா. ஃப்ரீ டைம்ல நான் வந்து உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்றேன்.

தங்கராஜ் : அப்படியா சரி சரி. அப்ப எனக்கு வேலை மிச்சம்.

மாலு :  "ஹா ஹா ஹா" என்று சிரித்தாள்.. அவர்கள் பேசுவது பாஸ்கருக்கு எட்டியது பின் அவர்களை நெருங்கி பாஸ்கர் வந்தான்.
பாஸ்கர் வந்து அவர்கள் அருகில் நிற்க மாலு மெதுவாக எழுந்து சிறிது வெட்கப்பட்டுக் கொண்டு கிச்சனை நோக்கி ஓடினாள்.

ஜானகி : மருமக ரொம்ப வாய் அடிக்கிறா டா

தங்கராசு : ஆமாடா சிரிச்சு சிரிச்சு வயிறுதான் வலிக்குது வந்த களைப்பே இல்லடா. போகவும் மனசு இல்ல.

ஜானகி : என்னடா வீடு எல்லாம் சுத்தி பாத்தியா? எப்படி இருக்கு உனக்கு தனி ரூம் கொடுத்தாங்களா?

பாஸ்கர் : இல்லம்மா வினோத் கூட தங்க சொல்லி இருக்காங்க.

ஜானகி : அப்படியா சரி சரி

பாஸ்கர் : மாளவிகா எப்ப வந்தா ?

ஜானகி : நீ போன ஒரு பத்து நிமிடத்திலேயே மாளவிகா வந்துட்டா. வந்து செமையா வாய் அடிக்கிறா. நல்லா சமைப்பாலாமே ?

பாஸ்கர் :  ஆமாமா நல்லா சமைப்பா. என்கிட்யே சொல்லி இருக்கா
தங்கராஜ் : அப்ப சரி இனிமேலாவது வாய்க்கு ருசியா சாப்பிடலாம் .

ஜானகி தங்கராஜை பார்த்து சிறிது முறைத்தாள்.

பாஸ்கர் : சாப்பிடலாம் சாப்பிடலாம் என்று முகத்தில் ஒரு செயற்கை புன்னகையை வைத்துக் கொண்டு மனதில் சிந்தனையை ஓட்டிக் கொண்டிருந்தான்.பின் நேரம் அப்படியே கடந்து போக மணி 1 ஆனது‌.

பின் பவானி அனைவருக்கும் வராண்டாவில் ஓரமாக இருந்த டைனிங் டேபிளில் சாப்பாடு எடுத்து வைத்தாள். ஜானகி, தங்கராசு ,பாஸ்கர் ,மங்கலம் நால்வரும் சாப்பிடுவதற்கு அமர பவானி ,கல்யாணி ,மாலு மூவரும் பரிமாறினார்கள்.

பவானி  : பூஜை முடியுற வர அசைவம் சமைக்க கூடாதுன்னு சொல்லிட்டாங்க. அதனால தான் சைவம்.தப்பா எடுத்துக்காதீங்க

ஜானகி : நான் எப்பவாவது தான் அசைவம் சாப்பிடுவேன். நீங்க பூஜைனு வேற சொல்றீங்க அதனால ஒன்னும் இல்ல.

தங்கராஜ் : ஆமாங்க. எங்களுக்கு சாப்பிட்டே ஆகணும்னு ஒன்னும் கட்டாயம் கிடையாது. வீட்ல கூட வாரத்துக்கு ஒரு தடவை தான் எடுப்போம்.
பாஸ்கர் இது அனைத்தையும் கேட்டுக் கொண்டே சாப்பிட்டுக் கொண்டு இருந்தான்.சாப்பிட்டு தலை நிமிரும் போது மாலுவை ஓரக்கண்ணால் பார்க்க மாலு பாஸ்கரை சைட்டடிக்க என்று இருவரும் பார்வையிலேயே காதலை பரிமாறிக் கொண்டிருந்தனர். மாலுவை பார்த்த அடுத்த நிமிடமே என்னவோ தெரியவில்லை பாஸ்கரின் மனதுக்குள் இருக்கும் அனைத்து குழப்பங்களும் கேள்விகளும் மறைந்துவிடுகின்றன. ஆனால் அவள் இல்லாதபொழுது அவள் பேசிய வார்த்தைகள் சந்தேகத்தை ஏற்படுத்துகிறது. இது என்னவென்று அவனால் புரிந்து கொள்ளவே முடியவில்லை. தற்போதைக்கு இந்த காதலை அனுபவிப்போம் என்று சாப்பிட்டுக் கொண்டும் அவளை பார்த்துக் கொண்டும் சாப்பிட்டு முடித்து எழுந்தான். பின் அனைவரும் சாப்பிட்டு முடித்து எழுந்து மீண்டும் வராண்டாவில் உட்காந்தனர்‌. சிறிது நேர பேச்சுக்குப்பின்
ஜானகி எழுந்து பவானியை பார்த்து "அப்போ நாங்க கெளம்புறோம் பையன பார்த்துக்கோங்க" என்று சொல்ல அதற்கு மங்கலம் "அதெல்லாம் எங்க வீட்டு மாப்பிள்ளய  நாங்க நல்லா பாத்துப்போம். நீங்க கவலைப் படாம போய்ட்டு வாங்க, கல்யாணத்தன்னிக்கு வெரசா வாங்க" என்று சொல்ல தங்கராஜ் ஒரு நம்பிக்கையுடன் "ரொம்ப நல்லதுங்க" என்று சொல்லி கிளம்பினார்கள். பாஸ்கர் பவானி மாலு மங்கலம் நால்வரும் வீட்டு வாசல் வரை சென்று அவர்கள் இருவரையும் வழியனுப்பி வைத்தார்கள். பின் கார் கேட்டை தாண்டி செல்ல பாஸ்கர் ஏதோ ஒன்று தன்னை விட்டுச் செல்வது போன்ற ஒரு உணர்வை உணர்ந்தான். இது தான் பெற்ற பாசம் என்று உணர்ந்து கொண்டான். கல்யாணம் முடித்து பிறந்த வீட்டை விட்டு புகுந்த வீட்டிற்கு வரும் பெண்கள் எவ்வளவு கஷ்டங்களையும் தாண்டி வருகிறார்கள் என்பதை உணர்ந்தான். அவன் அப்படியே அவர்களை வழியனுப்பிவிட்டு மாலுவை  பார்க்க "இவளும் பிறந்த வீட்டை விட்டு தன் வீட்டுக்கு வரப்போகிறாள், அவளை நன்றாக பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும் ,  எந்த ஒரு சூழ்நிலையிலும் அவளை நாம் காயப்படுத்தி விடக்கூடாது" என்று அந்த வீட்டு வாசலின் முன் நின்று முடிவு செய்தான். பின் மாலு வீட்டிற்கு செல்லும்போது  திரும்பிப்பார்க்க பாஸ்கர் அவளைப் பார்த்து  "சாப்பிடு போ" என்று சைகை செய்தான். மாலுவும் சிரித்துகொண்டே சரி என்பது போல் தலை ஆட்டிக் கொண்டு சென்றாள்.

பின் அப்படியே பாஸ்கர் வீட்டிற்குள் செல்ல அங்கே பவானியும், மாலுவும் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்க கல்யாணி பரிமாறிக் கொண்டிருந்தாள். இந்த முறை பாஸ்கர் கல்யாணி இடுப்பை பார்த்துக்கொண்டே வினோத்தின் ரூமை நோக்கி சென்றான். வினோத் ரூமுக்குள் சென்று பார்க்க அங்கே அவனது லக்கேஜ் கட்டிலுக்கு அடியில் இருந்தது .அதை எடுத்து பிரஸ், சார்ஜர், இயர்போன் மற்றும் தேவையானவற்றை எல்லாம் வெளியே எடுத்து வைத்துக் கொண்டிருந்தான். அவனது துணிகளை சிறிது எடுத்து அங்கே இருக்கும் ஒரு செல்பில் வைத்து கொண்டு இருந்தான். அப்போது அவனுக்கு அங்கே ஒரு அதிர்ச்சி காத்துக்கொண்டிருந்தது அது என்னவென்றால் "ஒரு தாவணி, ஜாக்கெட், பிரா ,ஜட்டி முதலியனவற்றை அங்கே கிடந்தது அதுவும் கட்டிலுக்கே முன்புரம் கிடந்தது.உடலுறவு கொள்ளும் போது எப்படி ஒவ்வோரு ஆடையாக கழற்றி வீசுவார்களோ அப்படி சிதறி கிடந்தது .அதை அவன் எடுத்து பார்க்க அவனுக்கு உறுதியாகத் தெரிந்தது அது மாலு உடையதுதான் என்று. இவளோட துணியெல்லாம் ஏன் இங்க கிடைக்குது? அதுவும் ஜட்டி, ப்ரா எல்லாம் என்று பாஸ்கர் அது அனைத்தையும் கையிலெடுத்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். அப்போது வாசலுக்கு வெளியே இருந்து எட்டிப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த மாலு "அது என்னோடது"  என்று சத்தம் போட்டாள் .உடனே பாஸ்கர் அதை அவன் முதுகிற்குப்பின் மறைத்து "நீ எப்ப வந்த?" என்றான்.

மாலு : நான் சும்மா உங்க கூட பேசலாம்னு வந்தேன் .ஆனா நீங்கதான் என் துணி கூட பேசிட்டு இருக்கீங்க

பாஸ்கர் : அது ஒன்னும் இல்ல. யாரோட துணினு பார்த்தேன். சரி உள்ள வா

மாலு : நீங்க சொன்னாலும் சொல்லாட்டியும் நான் உள்ள வர தான் போறேன் .சரி ஏன் முதுகு பின்னாடி ஒளிச்சி வச்சிருக்கீங்க அதை என்கிட்ட கொடுங்க.

பாஸ்கர் : (இது எப்படி இங்க வந்துச்சு என்று அவனிடம் கேட்டு சந்தேகப்பட அவனுக்கு மனம் வரவில்லை) ஆதலால் எடுத்ததை அப்படியே அவள் கையில் கொடுத்தான்.

பாஸ்கர் : அப்புறம் சாப்பிட்டியா?

மாலு : சாப்பிட்டேன் உங்களுக்கு சாப்பாடு புடிச்சிருந்துச்சா

பாஸ்கர் : நல்லாதான் இருந்துச்சு .

மாலு :  எங்க அம்மா சமையல். நாளையிலிருந்து நான் சமைக்கிறேன் சரியா. உங்களுக்காக
(அவள் உங்களுக்காக என சொல்லியதைக் கேட்டு பாஸ்கர் மீண்டும் காதலில் விழுந்தான்)
பின் அப்படியே இருவரும் கட்டிலில் அமர்ந்தார்கள்.

மாலு : வினோத் கூட தங்க போறீங்களா?

பாஸ்கர் : ஆமா,அவர்தான் கல்யாணி கிட்ட சொல்லி என்னோட லக்கேஜ் எல்லாம் இங்க வைக்க சொல்லி இருக்காரு

மாலு : அது சரி ஒன்னும் பிரச்சனை இல்ல. உங்களுக்கு நைட் தூங்கும்போது ப்ரீயா இருக்கும்

பாஸ்கர் : ஏன் அவர் கீழே படுத்து பாறா ?

மாலு : அவனாவது கீழே படுக்குறதாவது.படுத்தா மேலதான் படுப்பான் இல்லனா ஓரமா படுத்துப்பான். நைட்டு உருள மாட்டான், கொரட்டை விட மாட்டான் உங்களுக்கு ஃப்ரீயா இருக்கும்

பாஸ்கர் : (மேல படுப்பான்? இல்லனா ஓரமா படுப்பானா? இதுக்கு என்ன அர்த்தம்? என்று குழம்பிக் கொண்டு) இதெல்லாம் உனக்கு எப்படி தெரியும்

மாலு : எத்தனை வாட்டி அவன் கூட படுத்து இருக்கேன்.இது கூட தெரியலனா எப்படி.

பாஸ்கர் : என்ன சொல்ற மாலு?

மாலு :   இந்த கட்டில்ல அவன் கூட நிறையா வாட்டி படுத்து இருக்கேன்னு சொன்னேன்.

இதுக்கு முதல்ல சொன்னதே பரவாயில்லை என்று மனதில் நினைத்துக்கொண்டு "அப்படியா" என்றான்.

மாலு : அவன் ஒரு ஓரமா படுத்துப்பான். நீங்க ஒரு ஓரமாப் படுத்துக்க வேண்டியதுதான். மத்தபடி பாத்ரூம் , பெட்ரூம் எல்லாம் கிளீனா வச்சிருப்பான். பாத்திங்களா ஹோம் தியேட்டர், புக்ஸ்,ரெடியோ அவன் ரூம்ல இல்லாத பொருளே இருக்காது. மார்க்கெட்ல ஏதாவது புதுசா வந்துருக்குனு   சொன்னாலே போதும் உடனே வாங்கிட்டு வந்துருவான்.நான் அடிகடி அவனுக்கு தெரியாம எடுத்து என் ரூம்க்கு கொண்டு போய் யூஸ் பன்னிப்பேன்.

பாஸ்கர் : ஏன் அவர் இருக்கும்போதே எடுத்துட்டுப் போக வேண்டியதுதானே. என்ன சொல்லப் போறாரு?

மாலு : நீங்க வேற. இருக்கும்போது வந்தா ஏதாவது செய்ய சொல்லிட்டு தான் அந்த பொருளையே தருவான் 

பாஸ்கர் : என்ன செய்ய சொல்லுவாரு?

மாலு : ரூம்ல ஏதாவது வேலை இருந்தா நம்ம தலையில கட்டிருவான். அதனாலதான் அவன் இல்லாதப்போ நான் வந்து எடுத்திட்டு போய்டுவேன். அவனுக்கு புடிச்சத மட்டும் எடுத்துட்டு போய்டேன்னுவைங்க அவ்ளோதான்.

பாஸ்கர் : என்ன செய்வாரு?

மாலு : ரூமுக்கு வந்து குனிய வச்சு குத்து குத்துன்னு குத்திருவான்.

பாஸ்கர் : என்ன குனிய வெச்சா?

மாலு : ஆமா எத்தனை வாட்டி அவன்கிட்ட குத்து வாங்கி இருக்கேன் தெரியுமா. அப்பா வலி உயிர் போகும்.கத்துவேன்.அப்பவும் விட மாட்டான்‌.

பாஸ்கருக்கு இதற்கு மேல் பொறுக்க முடியவில்லை ஆதலால்" போது போதும் மாலு,  நான் அவரு பொருள் எதுவும் எடுக்க மாட்டேன்" என்று சொல்லி அத்தோடு வினோத்  பேச்சை நிறுத்திக் கொள்ள விரும்பினான்.

மாலு : உங்கள ஒன்னும் செய்ய மாட்டான். என்னதான் பாடா படுத்துவான்
பாஸ்கர் பேச்சை மாற்ற நினைத்து "மாடி  ரூம் நல்லா க்ளீனா இருக்கு" என்று சொல்ல.

மாலு : மேல போய் பாத்தேங்களா. நேத்து நான் தான் ரெடி பண்ணுனேன். அப்புறம் அம்மா காலையில கல்யாணியை விட்டு சும்மா கிளீன் பண்ண சொன்னாங்க.ஆனா நீங்க இங்க வந்துட்டீங்க..

பாஸ்கருக்கு இப்போது தெளிவானது போலவும் இருந்தது,சிறிது குழப்பமாகவும் இருந்தது. "இவதான் ரூம் கிளீன் பண்ணுனேனு சொல்றா ஆனா கல்யாணி நான் பன்னுனேனு சொல்றா. எப்பாசாமி இவ கிட்ட ஏதாவது ஒரு கேள்வி கேட்டாலே எனக்கு பிரஷர் ஏறுது" என்று மனதில் முடிவு செய்துகொண்டு "போய் பார்த்தேன் ரூம் நல்லாதான் இருந்துச்சு" என்று பதில் சொன்னான்.

மாலு :  எனக்கு தெரியும் உங்களுக்கு பிடிக்கும்னு. அப்புறம் என்று ஏதோ சொல்ல வர "மாலா எங்க இருக்க?' என்று பவானியின் சத்தம் கேட்க "அய்யோ அம்மா கூப்பிட்டாங்க நான் அப்புறமா வந்து பேசுறேன், நீங்க ரெஸ்ட் எடுங்க" என்று சொல்லிவிட்டு ரூமை விட்டு துள்ளி மான் போல் குதித்து எழுந்து ஓடினாள் .அவள் ஓடும்போது பாஸ்கர் அவளை கவனிக்க அவளது அகண்ட முதுகு அவனை ஏதோ ஒரு வசியம் செய்தது.

[Karthik_writes]

பாஸ்கருக்கு எப்போடா இந்த ஏழு நாள் முடியும், அவளை சீக்கிரம் கல்யாணம் பண்ண வேண்டும் என்று ஒரு வேகம் அவனுக்குள் எழுந்தது. பின் அப்படியே சிறிது நேரம் துணிமணிகளை எல்லாம் எடுத்து ஒரு இடத்தில் வைத்து விட்டு பேக்கை மீண்டும் கட்டிலுக்கு அடியில் தள்ளி வைத்தான். பின் அப்படியே எழுந்து வராண்டா விற்கு செல்ல அங்கே மங்கலம் உட்காந்து இருந்தாள். 

மங்களம் : மாப்பிள என்ன துருதுருன்னு ஓடிக்கிட்டே இருக்கீங்க. ஒரு இடத்தில் உட்காருங்க. அந்தா டிவி இருக்கு உக்காந்து பாத்துக்கிட்டு இருங்க. இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல  என் ரெண்டு பசங்களும் வந்துருவாங்க. அப்புறம் உங்களுக்கு நல்லா நேரம் போகும்.

பாஸ்கர் :  சரிங்க அத்தை

மங்கலம் : அய்யோ தம்பி நான் மாளவிகாக்கு தான் அத்தை உங்களுக்கு நான் சித்தி.

பாஸ்கர் : சரிங்க சித்தி டிவி பார்க்கிறேன் என்று அங்கிருந்த சுவிட்சை போட்டு பிலிப்ஸ் டிவி யை ஓடவிட்டான். அதில் ஏதோ சன் டிவியில் படம் ஓடிக்கொண்டிருக்க அந்த படத்தை பார்க்க முடியாமல் சன் மியூசிகிற்து மாத்தினான். இவன் டிவி பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் அதே நேரத்தில் மங்கலம் அப்படியே எழுந்து அவளது அறைக்குச் சென்றாள். அப்போது பாஸ்கர் சன் மியூசிக் வைத்து பாட்டு கேட்டுக் கொண்டே அப்படியே சேரில் சாய்ந்து விட்டத்தைப் பார்த்துக்கொண்டு சிந்தனையில் ஆழ்ந்தான். அவனது மனக்கண்முன் மாலுவின் தாவணிக்கு பின்னே இருக்கும் அவளது இடுப்பும் அவள் ஓடும் பொழுது அவன் பார்த்த முதுகும் கண்முன்னே ஓடிக்கொண்டே இருந்தது. அதற்கு ஏற்றார்போல் டிவியிலும் காக்க காக்க படத்தில் வரும் "ஒன்றா ரெண்டா ஆசைகள்" என்ற பாட்டு ஓடிக் கொண்டிருந்தது. சூழ்நிலைக்கு ஏற்றார் போன்ற பாடலோட தன்னையறியாமலேயே வால்யூம் பட்டனை அழுத்தி சத்ததை அதிகப்படுத்தி வைத்து கேட்டுக் கொண்டிருந்தான்.
இவன் இப்படியே பார்த்து கேட்டுக்கொண்டிருக்க வீட்டு வாசலின் முன் அம்பாசடர் கார் வந்து நின்றது. காரிலிருந்து இறங்கி வீட்டிற்குள் வேகமாக நடந்து வந்து கொண்டிருந்தான் ஒருவன். அப்போது அவனது செவிக்கு அந்தப்பாடல் எட்டியது "யாருடா அது? நம்ம வீட்ல அதுவும் இவ்வளவு சவுண்டா இந்த பாட்ட வச்சி கேட்டு இருக்கிறது" என்று வீட்டிற்குள் வேகமாக வந்தான். அவன் வந்தவுடன் இடது பக்கம் திரும்பி பார்க்க அங்கே டிவியின் முன் பாஸ்கர் விட்டத்தைப் பார்த்துக் கொண்டே பாட்டைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தான் . "மச்சான்.. மச்சான்.." என்று சத்தமிட பாஸ்கர் எந்த ஒரு அசைவும் இன்றி கண்ணை மூடி பாட்டை ரசித்துக் கொண்டு இருந்தான். அப்போது அவனது தோளை பிடித்து உலுக்கி "மச்சான் என்ன பகல்லயே  தூக்கமா" என்று கேட்டான். பாஸ்கர் சுய நினைவிற்கு வந்து வேகமாக எழுந்து நின்றான்.அவன் கண்ணை சற்று தெளிவுபடுத்தி பார்த்து "மச்சான் நீங்களா நல்லா இருக்கீங்களா?"என்று கேட்டான்‌.




 "நான் நல்லா இருக்கேன், நீங்க என்ன இந்த பாட்டு கேட்டுட்டு இருக்கீங்க?அதுவும் இவ்ளோ சத்தமா என்று வாய்க்குள் சிரித்துக்கொண்டே கேட்டான் மாளவிகாவின்  அண்ணன், மதன். பாஸ்கர் டிவியை பார்க்க அதில் அந்தப் பாட்டின் முடிவில் பெட்டில் சூர்யாவும் ஜோதிகாவும் கட்டி அணைப்பது போல் அந்த பாடல் காட்சி முடிந்து மீண்டும் அந்த அங்கர் வந்து பேச ஆரம்பித்தார். பாஸ்கர் தலையை சொறிந்து கொண்டு " டிவி பார்த்துட்டு இருந்தேன் அப்படியே கொஞ்சம் அசதியில தூங்கிடேன்"என்றான்.

மதன் :  டிவி பாருங்க பாட்டு கேளுங்க ஆனா இவ்வளவு சத்தமா கேட்காதீங்க. வெளியிலிருந்து வரும் போது வேற மாதிரி இருக்கு.

பாஸ்கர் சற்று தர்மசங்கடத்தில் நெளிந்தான்.

மதன் :சரி சாப்டேங்களா?

பாஸ்கர் : சாப்டேன் மச்சான்.நீங்க சாப்டேங்களா?

மதன் : இதோ சாப்பிட போறேன்‌ என்று சொல்ல "நீ எப்போடா வந்த, அப்பா எங்கடா?" என்று பின்னாடி நின்று கேட்டாள்,பவானி.

மதன் : அப்பா ரைஸ்மில்ல இறங்கிட்டாரு மா. வினோத் கூட வரேன் ன்னு சொல்லிட்டாரு. அதனால் நா வந்துட்டேன்‌.சீக்கிரம் சாப்பாடு வை  திண்டிவனம் வரைக்கும் போகணும்‌

பவானி : இப்பதாணடா வந்த அதுக்குள்ள எங்க போற?

மதன் : ஒரு ரியல் எஸ்டேட் பார்ட்டி போய் பார்க்கணும். கொஞ்சம் பணம் வர வேண்டியிருக்கு.

பவானி : சரி வா என்று சொல்லி மதனை  அழைத்துச் சென்றாள்.

பின் மீண்டும் பாஸ்கர் வீட்டை சுற்றிப் பார்க்க தொடங்கினான். ஜமீன் வீடு என்பதால் வீட்டில் பழைய காலத்து பொருட்கள்  ஆங்காங்கே இருப்பதை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.






சில பொருட்களை பார்த்து அப்படியே பிரமித்துப் போய் நின்று கொண்டிருந்தான். ஏனென்றால், மாளவிகாவின் அப்பா காத்தமுத்து ஒரு ஜமீனிடம் இருந்து தான் அந்த வீட்டையே வாங்கினார்.எந்த அறைக்குள் சென்றாலும் ஒரே போல் இருக்கும் தன்மையில் அந்த வீடு அவனை மிகவும் மெய்சிலிர்க்க வைத்தது. அப்படியும் இப்படியுமாக நேரம் கடந்து கொண்டிருக்க மணி 3 ஆகியது.

ஐயர் : அம்மா குளிகை  நேரம் வந்திடுச்சி பையன கூட்டிட்டு வாங்க. பூஜையை ஆரம்பித்து விடலாம் .

பவானி : ஏய்..மாலா மாப்பிள்ளைய போய் கூட்டிட்டு வாடி பூஜைக்கு நேரம் ஆயிடுச்சு.

மாலு : சரி மா என்று சொல்லிவிட்டு பாஸ்கரை தேடி சென்றாள். சென்ற இடத்தில் பாஸ்கரையும் கண்டுபிடித்து பூஜைக்கு நேரம் ஆகிவிட்டது என விஷயத்தையும் சொல்லி அவனை கூப்பிட்டு வந்தாள்‌. பாஸ்கர் பூஜையறைக்குள் சென்று அமர்ந்தான்.

ஐயர் :  சட்டைய கழட்டிட்டு உக்காருங்கோ..

பாஸ்கர் : சரிங்க என்று சொல்லி சிறிது கூச்சத்துடன் சட்டையை கழட்டி வெறும் பேண்ட் மட்டும் போட்டு அமர்ந்து இருந்தான் .

ஐயர் : நாளையிலிருந்து வேஷ்டி கட்டி கொங்கோ. அதுதான் சரியா இருக்கும்.

பாஸ்கர் : சரிங்க என்று தயக்கத்துடன் பதில் சொன்னான். பூஜை ரூம் வாசலில் பவானி,மாளவிகா,மங்கலம் கல்யாணி நால்வரும் நின்று எட்டிப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர்.பாஸ்கருக்கு சிறிது கூச்சமாகவும் இருந்தது.

ஐயர் : பையனைத் தவிர வேறு யாரும் இருக்க வேண்டாம்.நீங்க எல்லாரும் போங்கோ என்று சொல்ல நால்வரும் கிளம்பி சென்றனர் .செல்லும்போது மாலு பாஸ்கரைப் பார்த்து கண்ணடித்து விட்டு சென்றாள். பாஸ்கர் ஏதும் செய்ய முடியாத நிலையனமையில் பூஜையில் அமர்ந்து இருந்தான் .அவர்கள் வாங்கி வந்த தாலியை ஒரு அரிசி உலக்கின் மீது வைத்து அதை ஓமகுண்டம் பக்கத்தில் வைத்து அதன் மேல் பூ  போட்டுக் கொண்டும், மந்திரத்தை ஜெபித்துக் கொண்டும், மேற்கொண்டு ஓமம் வளர அதில் சிறிது எண்ணெய் ஊற்றி கொண்டும். ஐயர் பூஜையை நடத்திக்கொண்டு இருந்தார்.  பாஸ்கர் எப்போடா பூஜை முடியும் என்ற ஒரு எண்ணத்தில் அவர் முன் அமர்ந்திருந்தான்.
இறுதியாக ஒரு மணி நேரம் கழித்து ஐயர் பாஸ்கர் கையில் ஒரு சொம்பும் அதன்மேல் மா இலையையும் வைத்து கொடுத்தார். பாஸ்கர் அதை வாங்கிக்கொண்டான் .

ஐயர் : இதுக்குள்ள  பால், இளநீர், பன்னீர், சந்தனம் ,துளசி சாறு இந்த அஞ்சயும்  கலந்து இருக்கேன். இது மேல இருக்கிற மாயலைய வச்சி இந்த வீட்ல இருக்கிற எல்லா அரையிலயும் போய் தொளிச்சிட்டு வரணும் .அப்படி வந்ததுக்கு அப்புறம் ஒரு சின்ன சடங்கு செஞ்சுட்டு இன்னைக்குள்ள பூஜையை முடிச்சிரலாம்.

பாஸ்கர் :  (அப்பாடா இப்பவாவது ஒரு முடிவுக்கு வந்தீங்களே என்று மனதில் நினைத்துக்கொண்டு) சரிங்க சாமி என்று சொல்லி எழுந்தான்.கையில் இருக்கும் மாவிலையால் உள்ளே இருக்கும் தண்ணீரை வீட்டில் இருக்கும் ஒவ்வொரு அறையிலும் தொளித்துக் கொண்டு சென்றான். அப்படி அவன் சென்று கொண்டிருக்க மாலு அறைக்குள் சென்று அவள் முகத்தில் தண்ணீர் தெளிக்கலாம் என்ற ஒரு எண்ணத்தில் அவள் அறைக்குள் சென்றான்.ஆனால் அவள் அங்கே இல்லை. "மாலு மாலு" என்று சத்தம் கொடுத்தான்.ஆனால் அவளை அங்கே காணவில்லை ."எங்க  போனா இவ?" என்று வாய்க்குள் முழங்கிவிட்டு வெளியே வந்தான். மீண்டும் அனைத்து ரூமுக்கும் தெளிக்க, இறுதியாக அவனது ரூம் இல்லை இல்லை வினோத் ரூமிற்து  தெளிப்பதற்காக அந்த அறையை நோக்கிச் சென்று கொண்டிருந்தான்.அப்போது தான் அவனுக்கு ஒரு அதிர்ச்சி காத்துக்கொண்டிருந்தது. அவன் அந்த அறையை நெருங்க உள்ளேயிருந்து மாலு வெளியே ஓடிவந்தாள், அவள் பாஸ்கரை பார்க்காமல் அவனை கடந்து ஓடினாள். ஆனால் பாஸ்கர் அவளை பார்க்க தவறவில்லை அவன் மாலுவை பார்க்கையில் அவளது சேலை ஒரு பக்கமாக ஒதுங்கி மேலே அவளது முலை இரண்டும் ஜாக்கெட்டுக்குள் புடைத்துக்கொண்டு குதிக்க,கீழே அவளது பதமான வயிற்றில் இருக்கும் அழகான தொப்புள் குழி தெரிய ஓடினாள்.




பாஸ்கருக்கு தடி லேசாக விரைக்க தொடங்கியது. ஆனால் மனதிற்குள் இவள் ஏன் இப்படி ஓடுகிறாள் என்று யோசித்துக்கொண்டு  ரூமிற்குள் செல்ல வினோத் அதேநேரத்தில் ரூமை விட்டு வெளியே வர இருவரும் மோதிக் கொண்டனர்.ஆனால் கையில் இருக்கும் சொம்பை பாஸ்கர் கீழே விடவில்லை.  

வினோத் : என்ன பாஸ் நீங்க பூஜையில் இருக்கிறதா மாலு சொன்னா. நீங்க இங்க இருக்கிறீங்க. பூஜை முடிஞ்சிருச்சா ? என்று கேட்டான்.பாஸ்கர் அப்போதுதான் வினோத்தின் கோலத்தைக் கண்டான். அவனது சட்டை பட்டன் அவுந்து இருக்க வேஷ்டி சரியாக கட்டாமல் கசங்கி இருந்தது.பாஸ்கருக்கு அவனது கோலமும் ,மாலு ஓடிய விதமும் அவன் மனதில் ஏதேதோ கற்பனை கொண்டுவந்தது. அதனால் வினோத்தின் மீதும்,மாலுவின் மீதும் சிறிது எரிச்சல் வந்தது.  ஒரு ஒப்புக்கு பதில் சொல்வதுபோல் "இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல முடியும் " என்று எரிச்சலுடன் சொல்லி ரூமுக்குள் நுழைந்து தண்ணீரை தெளித்து விட்டு வெளியே சென்றான்.நேரே பூஜை அறையை நோக்கி சென்றான். பூஜையறைக்குள் சென்று அந்த சொம்பினை கொடுத்து மீதி உள்ள சடங்குகளையும் முடித்துவிட்டு சட்டையை மாட்டிக்கொண்டு வெளியே வந்தான், பாஸ்கர். அவனுக்குள் கோபமும் சந்தேகமும் கொழுந்து விட்டு எரிந்து கொண்டிருந்தது. மாலுவிடம் இதைப்பற்றி பேசியே ஆகவேண்டும் என்று அவளை தேடினான். அப்போது பவானி "மாப்பிள இந்தாங்க காபி குடிங்க ரொம்ப நேரம் உட்கார்ந்து இருப்பீங்க களைப்பா இருக்கும்" என்று சொல்லி காபி டம்ளரை நீட்டினாள். பாஸ்கர் அதை வாங்கி சூடு பறக்க நின்ற இடத்திலிருந்தே குடித்துவிட்டு பவானியிடம் டம்ளரை கொடுத்துவிட்டு "காப்பி ரொம்ப நல்லா இருக்கு" என்று சொல்லிவிட்டு மாலுவை தேட முற்பட்டான்.அப்போது

பவானி : மாப்பிள நைட்டுக்கு உங்களுக்கு என்ன வேணும்?

பாஸ்கர் அவளைத் தேடும் அவசரத்தில் "உங்களுக்கு என்ன தோணுதோ அதையே செய்யுங்க அத்தை" என்றான்

பவானி : சப்பாத்தி செய்யட்டுமா
"அய்யோ அவன் மாலுவ  என்ன செஞ்சான்னே எனக்கு தெரியல? ,இவங்க வேற அது செய்யட்டுமா இது செய்யட்டுமானு உயிர எடுக்குறாங்களே" என்று நொந்துகொண்டு "சரி செய்யுங்க அத்த" என்று சொல்லிவிட்டு அங்கே இருந்து நகர்ந்தான்.

நேரே வேகமாக மாலு ரூமிற்கு சென்றான் .ஆனால் அவளை அங்கே காணவில்லை. "எங்க போயிருப்பா.ஒரே வேளை  வினோத் ரூம்ல இருப்பாலோ" என்று வினோத் ரூமை நோக்கி சென்றான் .அங்கேயும்  காணவில்லை,சொல்ல போனால் அங்கே வினோத்தும் இல்லை. பின் ரூமை விட்டு வெளியே வர தூரத்தில் கல்யாணி சென்று கொண்டிருந்தாள். பாஸ்கர் அவளிடம் சென்று "வினோத் எங்க?" என்று கேட்க. கல்யாணி "ரூம்ல இல்லையாங்கய்யா" என்று  கேட்க "ரூம்ல இல்லாமல்தானே உன் கிட்ட வந்து கேட்கிறேன்" என்று பாஸ்கர் பதில் சொல்ல "அப்போ மாடியில்தான் இருப்பாரு" என்று பதிலளித்தாள். அதற்கு பாஸ்கர் "மாடிலயா, சரி நான் பாத்துக்குறேன்" என்று சொல்லிவிட்டு ,மாடியில் வேக வேகமாக ஏறினான் .அவன் கடைசி இரண்டு படி ஏற அங்கே வினோத்தின் சிரிப்பு சத்தமும் மாலுவின் சிரிப்பு சத்தமும் கேட்டது .பாஸ்கருக்கு மாலுவும் மேலே தான் இருக்கிறாள் நிறுபனம் ஆனது. அந்த இரண்டு படிகளையும் ஏறி மாடி ரூமிற்கு செல்ல அங்கேயும் அவனுக்கு ஒரு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது. அங்கேயிருந்த கட்டிலில் இருவரும்  உட்கார்ந்திருக்க, வினோத் மாலுவின் கழுத்தில் கை போட்டு இருக்க, மாலு அவன் தொடையில்  கை  வைத்திருந்தாள்.

பாஸ்கர் மேலே சென்று நிற்க அவர்கள் இருவரும் அவனை பார்த்தனர்.

வினோத் : பூஜை முடிஞ்சிருச்சா பாஸ்?

மாலு :  காப்பி குடிச்சிங்களா? என்று இருவரும் மாறி மாறி கேள்விகள் கேட்க பாஸ்கர் அவர்கள் இருவரின் கேள்விகளையும் தாண்டி அவர்களின் கை என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறது என்பதை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். தான் வந்து நின்றவுடன் அவர்கள் இருவரும் விலகவும் இல்லை, கையை எடுக்கவும் இல்லை, இந்த செயல் அவனைப் பெரிதும் புண்படுத்தியது .இருந்தாலும் தன் வருத்தத்தை வெளிக்காட்டிக்கொள்ளாமல் "இப்பதான் முடிஞ்சது, காபி குடிச்சிட்டேன் அத்த குடுத்தாங்க' என்று சிறு சிரிப்புடன் சொன்னான்.

வினோத் : ஏன் நிக்கிறீங்க, வாங்க பாஸ் உக்காருங்க. என்று சொல்லி அவன் பக்கத்தில் கை காட்டினான். பாஸ்கர் அங்கு சென்று ஒரு பாரமான மனநிலையுடன் அமர்ந்தான். இப்போது பாஸ்கர்,மாலு இருவருக்கும் நடுவில் வினோத் உட்காந்து இருந்தான்.தான் கல்யாணம் பண்ணிக்க போகும் பெண்ணின் தோளில் வேறொருவன் கைபோட்டு இருப்பதையும் அதை ஒன்றும் சொல்ல முடியாத நிலையில் தான் இருப்பதையும் நினைத்து அவனுக்குள்ளே நொந்து கொண்டான்.அவன் உட்கார்ந்த பிறகு மாலுவை வினோத்திற்கு பின்புறமாக பார்க்க,அதே நேரத்தில் தலையை பின்னால் சாய்த்து பாஸ்கரை பார்த்து கண்ணடித்தாள் மாலு.அது பாஸ்கருக்கு ஒரு ஆறுதலாக இருந்தது .அப்போது வினோத் பேச்சை ஆரம்பித்தான் ."அப்புறம் பாஸ் எங்க வீடு எல்லாம் புடிச்சிருக்கா?" என்று கேட்க மாலு "ஆ" என்று லேசாக கந்தினாள்.உடனே பாஸ்கர்  "என்னாச்சு?" என்று பதட்டத்துடன் கேட்க,வினோத்  "என்னாச்சு மாலு?" என்று குறும்பாக கேட்டான்‌.அதற்கு மாலு "ஒன்னுமில்ல" என்றாள்.

வினோத் : நீங்க சொல்லுங்க பாஸ்?

பாஸ்கர்  : புடிச்சிருக்கு. நல்ல பெரிய வீடா தான் இருக்கு.

வினோத் : வீடு மட்டுமல்ல இங்க இருக்கிற எல்லாரோட மனசும் பெருசுதான் என்று சொல்லி கண்ணை இரண்டு வினாடி  மூடி திறந்தான்.

பாஸ்கர் : இன்னும் யார் கிட்டயும் நெருங்கி பலகல

வினோத் :  பழகிப் பாருங்கள் சும்மா அப்படி பழகுவாங்க.

பாஸ்கர் : சரி வினோத்

வினோத் : ம்.நீங்க மாலுவ பத்தி என்ன நினைக்கிறீங்க?

மாலு : என்னை ஏன்டா வம்புக்கு இழுக்கிற?

வினோத் : நீ சும்மா இருடி பேசிட்டு இருக்கோம்ல

மாலு : ஆஹ்..

பாஸ்கர் அவள் ஏன் கத்துகிறாள் என்று மீண்டும் அவளை பார்க்க அவள் அமைதியாக உட்கார்ந்து இருந்தாள்.

வினோத் : அவள என்ன பாஸ் பாக்குறீங்க? என்னைய பார்த்து பதில் சொல்லுங்க?

பாஸ்கர் : நல்ல பொண்ணுதான்

வினோத் : நீ நல்ல பொண்ணா டி

மாலு : ஆஹ்..அவர் தானடா சொன்னாரு
பாஸ்கருக்கு அதற்கு மேல் அங்கே இருக்க முடியவில்லை, "சரி வினோத் ஓமகுண்டத்தில் உட்கார்ந்தது கொஞ்சம் கண்ணெல்லாம் எரியுது ,நான் கொஞ்ச நேரம் காத்தாட போய் நிற்கிறேன்"என்று சொல்லி கட்டிலை விட்டு எழுந்தான்.

வினோத் : சரி பாஸ் நீங்க போங்க
பாஸ்கர் அப்படியே அவர்கள் இருவரையும் பார்த்துவிட்டு அந்த இரண்டாவது ரூம் வழியாக அப்படியே அந்த பால்கனிக்கு சென்று நின்று மனதுக்குள் புலம்பிக் கொண்டிருந்தான். பின் 10 நிமிடம் கழித்து அப்படியே அந்த பால்கனியில் சாய்ந்து வாசலைப் பார்த்து நிற்க, வாசலிலிருந்து மாலு வாயைத் துடைத்துக் கொண்டு, சேலையை அட்ஜஸ்ட் செய்து கொண்டு வந்தாள். வந்தவள் நேரே பாஸ்கரிடம் வந்து "சாரி" கேட்டாள்.

பாஸ்கருக்கு அவள் ஏன்  சாரி கேட்கிறாள் என்று புரியவில்லை, அதனால் "என்கிட்டே எதுக்கு சாரி கேக்குற" என்று கேட்க,

மாலு : இல்ல அவன் என் தோள்ல கை போட்டு இருந்தான்ல, அது உங்களுக்கு புடிக்கலைன்னு எனக்கு தெரியும் ,அவன் சொன்னாலும் கேட்க மாட்டான் சரி இன்னும் ஏழு நாளைக்கு தான இவன் தொந்தரவுனு  நானும் அமைதியா இருந்திட்டேன். நீங்க ஏதும் தப்பா எடுத்துக்காதீங்க.
பாஸ்கருக்கு இப்போது மனதில் ஏதோ பாரம் குறைந்தது போலிருந்தது.அவன் தோளில் கை வைத்தது அவளுக்கும் பிடிக்கவில்லை என முடிவு செய்தான்.பின் அவளை பார்த்து "இல்ல இல்ல அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல, நீங்க சின்ன வயசிலிருந்து ஒண்ணா வளர்ந்தவங்க,கொஞ்சம் நெருக்கமா இருந்தீங்க, எனக்கு ஒன்னும் தப்பா தெரியல" என்று தாராள மனதோடு பதில் சொன்னான்.

மாலு : ரொம்ப தேங்க்ஸ்,நீங்க தப்பா எடுத்திருப்பேங்களோனு நினைச்சிட்டேன்.
பாஸ்கர் இப்போது தான் ஒரு விஷயத்தை கவனித்தான் மாலுவின் தாவனி கசங்கி இருந்தது அதுவும் அவளது இடது மார்பகத்துக்கு நேரே கசங்கி இருந்தது."எப்படி அங்க மட்டும் கசங்கி இருக்கு" என்று  யோசித்துக்கொண்டே அங்க பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.



அதை மாலு கவனித்துவிட்டாள்.உடனே பாஸ்கர் கன்னத்தில் தட்டி "சீ..உங்க கண்ணு போற இடமே சரி இல்லயே,எல்லா ஆம்பளைங்களும் இப்படி தான் பா"என்று சொல்லிவிட்டு ஓடினாள்.
சுய நினைவுக்கு வந்த பாஸ்கர் "ஏன் ஓடினாள்" என்று கேட்க வேண்டும் என்பதற்காக "ஏய் மாலு நில்லு?"என்று சொல்ல "பரவாயில்ல வேண்டாம்.உங்க பார்வையே சரி இல்ல" என்று சொல்லி ஓடினாள்."எல்லா ஆம்பளைங்களும் இப்படி தான் பா னு சொல்லிட்டு போறா, வேற எந்த ஆம்பள இவள அந்த இடத்துல பாத்தானு தெரியலியே" என்று தனக்குள் கேள்விக கேட்டுக்கொண்டான்‌.

பின் அப்படியே அவனை அவனே ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டு கீழே சென்றான்‌.மணி எத்தனை என்று பார்க்க 6 ஆகி இருந்தது.கீழே அவன் வராண்டா விற்கு வர வாசலில் புல்லட்டு சத்தம் கேட்டது யார்? என்று எட்டிப் பார்க்க வண்டியை விட்டு இறங்கி குளித்து முடித்துவிட்டு சட்டை அணியாமல் தோளில் துண்டு சட்டை போட்டுக்கொண்டு, வேஷ்டி தூக்கி கட்டிக்கொண்டு வந்தான் சுந்தர். 



வந்தவன் நேரே வீட்டிற்குள் வர பாஸ்கரை பார்த்துக்கொண்டான். "வாங்க சகல எப்ப வந்தீங்க?" என்று அவனை கட்டி அணைக்க பாஸ்கரும்  நட்போடு கட்டியணைத்து "காலையிலே வந்துட்டேன்" என்று விலகினான்.

பாஸ்கர் : நீங்க மதிய சாப்பாடு கூட வரலையே? ஏன்?

சுந்தர் : நான் மதிய சாப்பாட்டுக்கு  எப்பவுமே வீட்டுக்கு வரமாட்டேன் .சாப்பாடு வயலுக்கு வந்துரும்.

பாஸ்கர் : வயலுக்கு வருமா..யார் கொண்டு வருவா?

சுந்தர் : கல்யாணி கொண்டுட்டு வருவா சகல

"கல்யாணியா?" என்று சுந்தரை மேலும் கீழும் பார்த்தான் பாஸ்கர்.
"சரி சகல நான் போய் ட்ரஸ் மாத்திட்டு வந்திடறேன்" என்று சொல்லிவிட்டு உள்ளே சென்றான் சுந்தர். "கல்யாணி இவனுக்கு சாப்பாடு கொண்டு போராலா,காலையில சுந்தர் ரூம் எங்க இருக்குனு கேட்டதுக்கு அவ என்னடானா வெக்கப்படுறா,அவல இன்னைக்கு பார்த்த எனக்கே அவள ஓக்கனும் போல இருக்கு,இந்த வீட்ல கல்யாணமாகாத ஆம்பளைங்க 3 பேரு இருக்கானுக அவள விட்டு வச்சிருப்பாங்கனு எனக்கு தோனல,சீக்கிரமே கண்டு புடிக்கிறேன்" என்று முடிவு செய்தான்.

பின் வராண்டாவில் டிவி பார்க்க, நேரம் ஓடியது சரியாக 8:30 மணிக்கு "சாப்பிட வாங்க மாப்ள" என்று பவானி அழைத்தாள். பாஸ்கரும் எழுந்து கை கழுவி விட்டு டைனிங் டேபிலுக்கு செல்ல அங்கே  காத்தமுத்து, மங்கலம் ,சுந்தர் மற்றும் மதன் ஆகியோர் அமர்ந்திருந்தனர் .அவர்களுடன் பாஸ்கரும் சென்று அமர்ந்தான். அனைவருக்கும் பவானியும் மாலுவும் சாப்பாட்டை பரிமாறினார்கள். அப்போது காத்தமுத்து பேச்சை ஆரம்பித்தான்

காத்தமுத்து : மாப்பிள இன்னைக்கு பூஜை நல்லபடியா முடிஞ்சுதா ?

பாஸ்கர் : நல்லபடியா முடிஞ்சது மாமா

காத்தமுத்து : உங்களுக்கு இந்த வீட்ல ஏதாவது அசௌகர்யம் இருக்கா? 

பாஸ்கர் :  அதெல்லாம் இல்ல மாமா.நல்லா தான் இருக்கு.

காத்தமுத்து : அப்படி ஏதாவது இருந்தா, உடனே என் கிட்ட வந்து சொல்லுங்க. நான் உங்களுக்கு சரி பண்ணி தரேன்

பாஸ்கர் : சரிங்க மாமா

காத்தமுத்து : டேய் மதன், சுந்தர் மாப்பிள்ளை இங்க இருக்கிற வரைக்கும் அவருக்கு எந்த பிரச்சனை வரக்கூடாது, எந்தக் குறையும் இருக்கக் கூடாது, நம்ம வீட்டு பொண்ணு அவருக்கு கொடுக்க போறோம். அவர் இந்த வீட்டோட மாப்பிள்ளை. அவர் என்ன கேட்டாலும் நீங்க செஞ்சுக் கொடுக்கணும் .இத வினோத் கிட்டயும் சொல்லிடு .

மதன் : சரிப்பா

சுந்தர் : சரிங்க மாமா

"இப்படி ஒரு மாமனார் யாருக்கு கிடைப்பாங்க" என்று பெருமைப்பட்டுக் கொண்டு மாலுவை பார்த்தான் பாஸ்கர்.

மாலு "நீங்க பெரிய ஆளு தான்" என்பதுபோல் சமிக்ஞை செய்தாள்‌ .பின் அனைவரும் சாப்பிட்டு எழுந்தனர். பாஸ்கர் கை கழுவிவிட்டு நேரே  ரூமிற்கு சென்றான்.

அங்கே வினோத் படுத்துக்கொண்டு  "எத்தன வாட்டி சொல்லிருக்கேன் கிளீனா வச்சுருனு,அப்போ தான் நல்லா செய்ய"  என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்க பாஸ்கர் உள்ளே வந்தான்‌. வினோத் அப்படியே எழுந்து "சரி நான் உனக்கு நான் அப்புறம் கூப்பிடுறேன்,நான் சொன்னத மறந்துடாத" என்று சொல்லி போனை கட் செய்தான் .

பாஸ்கர் : என்ன வினோத் லவ்வரா பேசு பேசு,ஏன் கட் பன்னுன?

வினோத் : லவ்வா? எனக்கா? அதுக்கெல்லாம் வாய்ப்பே கிடையாது.

பாஸ்கர் : அப்ப போன்ல யாரு?

வினோத் : இது என் பிரண்டோட அம்மா சும்மா பேசிட்டு இருந்தாங்க

பாஸ்கர் :  (ஃப்ரெண்டோட அம்மாகிட்ட இந்த நேரத்துல இவனுக்கு என்ன பேச்சு என்று மனதில் நினைத்துக்கொண்டு) பிரண்டோட அம்மாவா?

வினோத் : ஆமா பாஸ் நீங்க சாப்டீங்களா?

பாஸ்கர் : இப்பதான் சாப்பிட்டு வரேன். நீ போய் சாப்பிடு.

வினோத் : இதோ கிளம்பிட்டேன் பசி உயிர் போகுது என்று சொல்லி போனை கட்டிலில் போட்டுவிட்டு அப்படியே சாப்பிடுவதற்கு ஓடினான். அவன் சென்றவுடன் பாஸ்கர் அவனது போனை எடுத்து "பார்க்கலாமா? வேண்டாமா?" என யோசித்து விட்டு "சரி இவன் எப்படிப் பட்டவன் தான்னு தெரிந்து கொள்வோமே" என்று நினைத்து அவனது போனை எடுத்துப் பார்த்தான். அதில் அவன் கடைசியாக யாரிடம் பேசி இருக்கிறான் என்று பார்க்க அதில் "Aunty 3" என்று போட்டிருந்தது. "என்னடா இது பிரண்டோட அம்மா கிட்ட பேசிட்டு இருந்தேன்னு சொன்னான் இங்க என்னடான்னா ஆன்ட்டி 3னு இருக்கு, ஃப்ரெண்டோட அம்மானா பேரு போட்டு சேவ் பன்ன வேண்டியது தான, இல்லனா ப்ரெண்டு பேரு போட்டு பக்கத்துல அம்மானு சேவ் பன்ன வேண்டியது தான, இது என்னமோ புதுசா இருக்கு. ஒருவேளை இவன் ஆன்ட்டி பைத்தியமோ என்று சிறிது நேரம் யோசித்து மீண்டும் அவனது காண்டாக்ட் செட் பண்ணினான்‌.அதில் Aunty 1,Aunty 2 என்று aunty 5 வரை இருந்தது.அது போக Collage Lecturer,dindivanam driver wife,Kumar wife,Milk agency lalitha,Saran wife மற்றும் பல பெண்களின் பெயர் இருந்தது.பின் போனை அப்படியே எடுத்த இடத்தில் வைத்து விட்டான். பாஸ்கருக்கு ஒரு நிமிடம் தலை சுற்றுவதுபோல் இருந்தது. "என்னடா இவன் ஒரே கல்யாணமான பொண்ணுங்களோட நம்பர் தான் வச்சிருக்கான், இவன் எப்பேர்பட்டவனு  இவன் போன பார்த்தாலே தெரியுது" என்று தனக்குத்தானே பேசிக்கொண்டான். இப்போது பாஸ்கருக்கு இன்னும் பயமாக இருந்தது .ஏனென்றால் இத்தனை பெண்களை கையில் வைத்து  கொண்டிருக்கும் இவன் எப்படி மாலுவையும் கல்யாணியையும் விட்டு வைத்திருப்பான் என்ற ஒரு சந்தேகம் அவனுக்குள் எழுந்தது. ஆனால் "அப்படியெல்லாம் ஒன்றும் இருக்காது" என அவனுக்கு அவனே சமாதானம் சொல்லிக் கொண்டான்.பின் வண்டியில் வந்த களைப்பும், ஹோமத்தில் இருந்த களைப்பும், உண்ட மயக்கமும் பாஸ்கரை அப்படியே கட்டிலில் சாய்த்தது.அப்படியே தூங்கிப்போனான்.

காதுக்கு அருகில் கொசுக்கள் ரீங்காரமிட்டுக் கொண்டிருக்க, முகத்தில் வேர்வை வழிந்து கொண்டிருக்க கண்ணை விழித்து பார்த்தான் பாஸ்கர். ஒரே இருட்டாக இருந்தது .பின் அப்படியே எழுந்து பக்கத்தில் தடவி பார்க்க பக்கத்தில் வினோத் இல்லை அவனுக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது. அவனை சுற்றி அனைத்துமே இருட்டாக இருந்தது.முகத்தில் இருக்கும் வேர்வையை துடைத்து பிறகுதான் அவனுக்கு தெரிந்தது கரண்ட் இல்லை ஃபேன் ஓடவில்லை என்று. பின் அப்படியே தூங்குவதற்கு முன் செல்லை டேபிளில் வைத்தை ஞாபகத்தில் வைத்துகொண்டு  அப்படியே எழுந்து தட்டி தட்டி இரண்டு, மூன்று பொருட்களை கீழே தள்ளி விட்டு  ஒரு வழியாக அவனது நோக்கியா போனை கைப்பற்றினான். பின் அந்த போனை எடுத்து நேரம் பார்க்க மணி 11: 30 என இருந்தது. பின் அந்த போனில் டார்ச் லைட்டை ஆன் செய்து அப்படியே பாத்ரூம் போய்விட்டு வந்தான். வினோத் இந்த நேரத்துல எங்க போயிருப்பான் என்று யோசித்துக் கொண்டே கதவைத் திறந்து டார்ச் அடித்துக் கொண்டு வெளியே  நடந்து சென்றான்‌. அப்போது  "வினோத் ரூம்ல இல்லனா ,மாடியில் தான் இருப்பான்" என்று கல்யாணி சொன்னது ஞாபகத்திற்கு வந்தது .உடனே மாடிப்படியை நோக்கி டார்ச் அடித்துக் கொண்டு சென்றான்.தூரத்தில் ஒரு உருவம் முக்காடு போட்டுக் கொண்டு செல்வதை கவனித்தான்.இந்த நேரத்துல யார் அது? என்று  அப்படியே டார்ச் அடித்துக் கொண்டு பின்தொடர்ந்தான் பாஸ்கர். அந்த உருவம் பார்க்க பெண் போல் இருந்தது.அந்த உருவம் நேரே  வீட்டிற்கு பின்னாடி இருக்கும் மாட்டு தொழுவத்தை தாண்டி சென்றது. பாஸ்கர் அந்த பின்புற வாசலில் நின்று அந்த உருவம் எங்கே செல்கிறது என பார்த்தான். அது நேரே மாட்டுக்கொட்டைக்கு கடைசியில் இருந்த  கல்யாணியின் வீட்டிற்குள் நுழைந்தது. பாஸ்கர் அப்போதுதான் புரிந்து கொண்டான் அங்கே சென்றது கல்யாணி என்று. ஆனா இந்த நேரத்திலே இவ வீட்டுக்குள்ள ஏன் வந்தா?  இந்த நேரத்துல இங்க  என்ன வேலை  ? என்று மனதில் சில கேள்விகளுடன் மாடிப்படியை நோக்கி திரும்பினான். நேரே சுந்தர் ரூமை கடந்து பக்கத்தில் இருக்கும் மாடிப்படியில் ஏறினான். மேலே ஏறி  இடது பக்கம் திரும்பி மீண்டும் மேலே ஏற போகையில் அவன் காதுக்கு ஒருவித சத்தம் கேட்டது. அந்த சத்தம் கேட்டவுடன் பாஸ்கர் அப்படியே நின்றான்.மேலே வினோத் இருப்பான்னு நினைச்சா இப்போ ஒரு பொன்னு சத்தம் கேக்குது. "டேய் சீக்கிரம் பண்ணுடா, கரண்ட் வந்திருறபோகுது" என்று இப்போது அவனுக்கு கேட்டது. பாஸ்கருக்கு இப்போது உறுதியானது மேலே இருந்து வந்த குரல் மாலுவுடையது தான் என்று.இவ இந்த நேரத்துல மேல என்ன பன்றா?

"அதெல்லாம் வராது டி.மெதுவா பன்னுனா தான் டி நல்லா இருக்கும்" என்று அடுத்த குரல்
"இது வினோத் குரல்" என்று அதையும் கனித்தான் பாஸ்கர்.

இரண்டு பேரும் மேல என்ன பன்றாங்க, வேறு வேறு கற்பனை   அவன் மனதில் ஓட ஆரம்பித்தது .மேலே செல்லலாமா? வேண்டாமா? தான் நினைத்தது போல மேலே எதுவும் தப்பு நடக்குதோ?  என்று நிற்கதியாய் நின்றான் பாஸ்கர்...

-தொடரும்...

[Karthik_writes]

வணக்கம்,

வாசகர்கள் அனைவரும் கதையைப்பற்றிய குறை ,நிறைகள்  மற்றும் உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவிக்குமாறு கேட்டுக்கொள்கிறேன்.

நன்றி!!!

[omprakash_71]

கதையை மிகவும் அருமையாக கொண்டு செல்லுகிறீர்கள் நன்றி நண்பா

[Little finger]

Real scene KU waiting bro

[Sparo]

அருமையான பதிவு நண்பனே
சிறப்பாக உள்ளது

[Kalees03]

அருமையான கதை.. எழுத்து பிழை இல்லாமல் நன்றாக எழுதுகிறீர்கள்.. இப்படியே கதை ஓட்டத்தை கொண்டு செல்லலாம்.. கதையை பாதியில் நிறுத்தாமல் சென்றால் நன்றாக இருக்கும்..

[Krish126]

Super bro continue

[manmathan 2.0]

super update nanba

[Instagangz]

Paatum padamalum irukurathu than semma kick ah iruku bro

[worldgeniousind]

நீங்க வேணாம் பாருங்க மாலு கிட்ட இதைப் பற்றி கேட்டால் அவள் கண்டிப்பாக ஏதாவது சொல்லி மழுப்பி விடுவாள்

[revathi47]

sema story, super narating...

[0123456]

super update bro

[kitnapsingh]

Engaya iruntha immutu nalla. Strory super keep rockzzzzzzzz

[Karthik_writes]

வணக்கம்,

கருத்துக்கள் தெரிவித்த

            Omprakash_71
            Little finger
            Sparo
            Kalees03
            Krish126
            Manmathan 2.0
            Instagangz
            worldgeniousind
            [b]revathi4[b]7[/b][/b]
            0123456
            Kitnapsingh

[b]ஆகியோருக்கு என்னுடையது மனமார்ந்த நன்றிகள்.மேலும் கருத்துக்கள் தெரிவிக்குமாறு கேட்டுக்கொள்கிறேன்.[/b]

நன்றி!!!

[Siva82]

It’s really superb narration. It’s been many days since I read a good Tamil stories with such a good narration. Keep rocking 
One request try to give frequent update if possible

[Karthik_writes]

-தொடர்ச்சி

மேலே செல்லலாமா? வேண்டாமா? தான் நினைத்தது போல மேலே எதுவும் தப்பு நடக்குதோ?  என்று நிற்கதியாய் நின்றான் பாஸ்கர். அவனது கால் மேலே செல்ல எத்தனித்தாலும் அவனது மனம் அவனை போக விடவில்லை. இரண்டிற்கும் நடந்த போராட்டத்தில் இறுதியாக மனசாட்சியே வென்றது.பின் அங்கேயே நின்று அவர்கள் பேசுவதை கேட்டான்.

(மாலு) லைட் வெளிச்சத்துல பண்ணா கூட இப்படி இருக்காதுடா, மெழுகுவர்த்தி வெளிச்சத்தில செம கிக்கா இருக்குல்ல

பாஸ்கர் : என்னது  கிக்கா இருக்கா???

(வினோத்) உனக்கு மட்டும்தான் டி இப்படி எல்லாம் தோணுது

(மாலு) இன்னும் எனக்கு நிறைய ஆசை இருக்கு டா

(வினோத்) என்ன என்னன்னு சொல்லு டி. நீ இங்க இருந்து போறதுக்குள்ள அதையும் நிறைவேத்திறேன். அப்புறம் பாஸ் அ போட்டு தொந்தரவு பண்ணாதே. 

(மாலு) சொல்றேன் சொல்றேன். பாசுனு சொன்ன உடனே தான் ஞாபகம் வருது.

(வினோத்) என்ன?

(மாலு) நீ ஏன்டா நிறுத்துன நீ செய்யி.. ஆஹ்..அவர் முன்னாடி நீ என் தோளில் கைபோட்டு பேசாதடா.

பாஸ்கருக்கு இப்போது சிறிது ஆறுதலாக இருந்தது தனக்காகத் தான் அவள் வினோத்திடம் பேசிக் கொண்டிருக்கிறாள் என்று

(வினோத்)அஹ்... ஏண்டி

(மாலு) ஸ்‌‌..அவருக்கு  நம்ம பழக்கம் எல்லாம் புதுசா இருக்கும் டா.ம்ம்ம்.. நீ என் தோளில் கைபோட்டு பேசினது அவருக்கு பிடிக்கல டா அதனால தான் அவரு உடனே எந்திரிச்சு போயிட்டாரு தெரியுமா

மாலு தன் மனதில் இருப்பதை சரியாக புரிந்து கொண்டிருக்கிறாள் என்பதை கீழே நின்று பாஸ்கர் உணர்ந்தான்.
 
(வினோத்)அவர் அப்படி ஒன்னும் சொல்லலியே.

(மாலு)ஸ்ஸ்ஸ..இதெல்லாம் சொல்லுவாரா டா.அவர் முகத்துலயே தெரிஞ்சிது

(வினோத்) இன்னும் ஏழு நாள் தான டி. அதுக்கப்புறம் நீ உன் புருஷன் வீட்டுக்கு போயிடுவ, இதெல்லாம் நினைச்சா கூட பண்ண முடியாது.

(மாலு)அது சரி டா.ஆனா தனியா இருக்கும்போது மேல கை  வச்சிக்கோ டா. அவர் முன்னாடி வேண்டாம்ன்னு சொல்றேன்.

(வினோத்) சரி முயற்சி பண்றேன். இப்பவே புருஷனுக்கு வக்காலத்து வாங்குற.கல்யாணம் ஆனதுக்கப்புறம் என்னலாம் சேத்துக்க கூட மாட்ட.

 "என்ன இவ அவரு  இல்லாத அப்போ என் மேல கை வைச்சிக்கோனு சொல்றா" என்று பாஸ்கருக்கு தூக்கிவாரிப்போட்டது.

(மாலு)எனக்காக இந்த நைட்ல கூட வர்ற. உன்னை எப்படிடா தள்ளிவைப்பேன்.நீ தான் என்ன மறந்துருவ?

(வினோத்) நான் எப்படி டி உன்ன மறப்பேன்.நீ போனதுக்கப்புறம் நானே என்னடா செய்றதுனு இருக்கேன்?

(மாலு)என்னாடா செய்றதுனு இருக்கியா? இல்ல யார செய்றதுனு இருக்கியா?

"என்ன மாலு இப்படி எல்லாம் பேசுறா?" என்று ஆச்சர்யத்துடன் கேட்டுக்கொண்டிருந்தான் பாஸ்கர்.

(வினோத்)இரண்டும் தான்

(மாலு)ஏன்டா,லலிதா என்னாச்சு?

(வினோத்)அவ இருக்கா டி..நான் கல்யாணம் பன்னுவேனு நம்பிக்கையில எங்க கூப்டாலும்  என்கூட வர்றா

(மாலு)அடப்பாவி அப்போ அவள கல்யாணம் பன்னமாட்டியா?

(வினோத்)பாப்போம்?

(மாலு)எத்தன பேர தான்டா ஏமாத்துவ?

இவன் ஒரு  பொன்ன நம்பவச்சு ஏமாத்திட்டுருக்கான்  என்பதை பாஸ்கர் உணர்ந்தான்.ஆனால் இப்ப வரை அவர்கள் மேலே என்ன செய்கிறார்கள் என்பது அவனுக்கு புதிராக இருந்தது.

(வினோத்)எல்லாருக்கும்  வேனுங்குறப்ப எல்லாம் சந்தோஷத்த குடுக்கிறேன்ல ஏமாத்துறேன்னு தான்டி சொல்லுவீங்க

பாஸ்கர் : என்ன எல்லாருக்கும் சந்தோஷத்த குடுத்தானா.இதுல யாரேல்லாம் சேர்த்து சொல்ரான்னு தெரியலியே?

(மாலு)அது என்னமோ உண்மை தான்.

(வினோத்)அண்ணன் வந்தானா

(மாலு)காலையிலயே வந்துட்டு போயிடாரு
"எங்க வந்தாரானு கேட்குறான்" என்று  பாஸ்கர் குழம்பினான்.
(வினோத்)காலையிலேயே வா..

(மாலு)ஆமா இன்னைக்கு அவரு வந்துருவாருனு சொன்னேன்.சரினு சொல்லிட்டு காலையிலேயே முடிச்சிட்டு போய்டாரு

(வினோத்)அப்பனா இப்போ கல்யாணிய போட்டுருப்பாரு

பாஸ்கர்க்கு மேலும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது."ஒரு உருவம் முக்காடு போட்டு போனது கல்யாணி தான் ,அவ சுந்தர்கிட்ட ஓல் வாங்கிட்டு தான் போனாளா,அப்போ சுந்தர் கல்யாணிய போட்டுட்டானா,அப்போ சுந்தர் நல்லவன் கிடையாதா..அப்போ சுந்தர் மாலுவ" என்று நினைக்கையில் அவனது உடல் முழுவதும் வியர்த்து ஊத்தியது."எதையும் தீவிர விசாரிக்காமல் முடிவு செய்ய கூடாது" என்று அவனது எடுத்துரைத்தது.மேலும் அவர்கள் பேசியதை கேட்டான்

(மாலு)அப்பவே போட்டு படுத்துருப்பாரு.

(வினோத்)அதுவும் சரிதான்.உனக்கு இத எத்தன வாட்டி செஞ்சாலும் சளிக்காதா டி

பாஸ்கர் : எது சளிக்காதானு கேக்குறான்?

(மாலு)ரொம்ப புடிச்சது எப்படிடா சளிச்சி போகும்

(வினோத்)அப்போ இது தான் உனக்கு ரொம்ப புடிக்குமா

"அவ எங்கிட்ட நிறைய எனக்கு ஆச இருக்கு,லைப்ப சூப்பரா என்ஜாய் பன்னனும் சொல்லிருக்கா ,ஆனா இப்ப மேல என்ன பன்றானு தான் தெரில" என்று நொந்தான் பாஸ்கர்

(மாலு)இந்த மாறி நிறைய நிறையா என்ஜாய் பன்னனும்டா.பாப்போம் கல்யாணத்துக்கு அப்புறோம் நடக்குதானு

பாஸ்கர் : கல்யாணத்துக்கு அப்புறோம் என்ன என்ஜாய் பன்னும்னு ஆச படுறானு தெரியலியே

(வினோத்)ஏய் கல்யாணத்துக்கு அப்றோம் பாஸ்கூட மட்டும் தான்டி என்ஜாய் பன்ன முடியும்

(மாலு)அவரு என்ன நல்லா வச்சிக்கிட்டாருனா ஒகே தான்.

(வினோத்)இல்லனா?

(மாலு)அத உன்கிட்ட சொல்லமாட்டேன்.

(வினோத்)அப்போ பாஸ் கிட்ட சொல்லுவியா

(மாலு)அவர்கிட்டயும் சொல்லமாட்டேன்‌

பாஸ்கர் : என்ன என்கிட்டயும் சொல்லமாட்டாலா.அப்போ யாருகிட்ட சொல்லுவா?

(வினோத்)என்னடி கொழப்புற.அப்போ எப்படி டி என்ஜாய் பன்னுவ?

(மாலு)தனியா என்ஜாய் பன்னுவேன்.

(வினோத்)தனியாவா.அப்போ பாஸ்சு?

(மாலு)ஆஹ்..அவர் கூடயும் என்ஜாய் பன்னுவேன்.அவரு வரலனா அவர பக்கத்துல வச்சிச்சிகிட்டு தனியா என்ஜாய் பன்னுவேன்.

பாஸ்கர் : என்னைய பக்கத்துல வச்சிகிட்டு என்ஜாய் பன்னுவாளா?ஒன்னுமே புரியலியே..ஒருவேள எனக்கு எதாவது ஒர்க் இருந்தா இவ தனியா போய் என்ஜாய் பன்னுவா போல..

(வினோத்)எப்படி இப்போ என்ஜாய் பன்றியே அப்படியா?

(மாலு)ஆமா...

(வினோத்)அப்போ இந்தா வாங்கிக்க..

(மாலு)ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..ஹா...வலிக்குது டா

பாஸ்கர் : அய்யயோ என்ன பன்னுனான்னு தெரியலியே.வலிக்குதுனு வேற சொல்றா

(மாலு)அஹ்...உன்னமாறி ஒருத்தன்  எனக்கு சென்னையில கிடைப்பானானு தெரில டா.

(வினோத்)ஏன் டி?

(மாலு)அஹ்..அத்த வேலைக்கு போயிருவாங்க,மாமா கடைக்கு போயிருவாங்க,இவரு ஆபீஸ் போயிடுவாரு,நான் மட்டும் தனியா இருக்கனும் .உன்ன மாறி ஒருத்தன் இருந்தா நல்லா இருக்கும்

பாஸ்கர் : மாலு தனிமையை நினைச்சு கவலைப் படுறானு நினைக்கிறேன். என்ன பண்றது ஹவுஸ்வைஃப் நாலே தனிமைய அனுபவிச்சு தான ஆகணும்.ஆனா வாரத்துக்கு ஒரு தடவை அவள வெளியில கூட்டீடுபோய் சந்தோஷமா வச்சுக்கணும் .

(வினோத்)ம்..ம்..கிடைப்பாங்க டி.ஆனா பாஸ் தப்பா நினைக்காம பாத்துக்கோ

(மாலு)ஸ்ஸ்..ம்...அதெல்லாம் நான் பாத்துக்கிறேன்.

(வினோத்)மாலு வந்துருச்சினு நினைக்கிறேன்

(மாலு)ம்ம்...தெரிது..மொத்ததையும் கொட்டு..

(வினோத்)ம்..

பாஸ்கர் : என்னத்த கொட்ட சொல்றா?

(மாலு)முடிஞ்சிதா?

(வினோத்)இருடி எப்ப பாரு அவசரம்..

பாஸ்கர் : என்ன முடிஞ்சிதா?.கடவுளே நான் நினைச்ச மாதிரி எதுவும் தப்பா நடக்ககூடாது

(மாலு)அப்பா‌..ஒரு வழியா முடிஞ்சிது

பாஸ்கர் : என்னது முடிஞ்சிருச்சா?

(வினோத்)போதுமா?

(மாலு)இன்னைக்கு இது போதும்

(வினோத்)அடிப்பாவி...என்னடி இப்படி ஆய்ட்ட.

(மாலு)நீயும் சுந்தர் மாமாவும் தானடா எனக்கு சொல்லிகுடுத்தீங்க.இப்ப நீயே என்ன இப்படி சொல்ற பாத்தியா

(வினோத்)ஏய்..லூசு கோச்சிக்கிட்டியா...சும்மா டி..ச்.ச்.ம்ம்..

பாஸ்கர்‌ : என்ன சத்தத்தயே கானும்?

(வினோத்)..ச்...இனிமேல் உனக்கு எப்ப தோனுனாலும் என்ன கூப்பிடு சரியா நா வரேன் (பாரு கரண்ட் கூட வந்துருச்சி)

(மாலு)சரி டா. மெழுகுவர்த்தி எல்லாம் அனைச்சிடு.ரூம்க்கு போலாம்

பாஸ்கர் : என்ன கரண்ட் வந்திருச்சா (என்று அவன் தலைக்கு மேல் பார்க்க ஒரு குட்டி மிடில் பல்ப் எறிந்து கொண்டிருந்தது)

(மாலு)டேய் தாவனில தொடைக்காத டா லூசு

பாஸ்கர் : என்ன தொடைக்கிறான்னு தெரிலயே

(வினோத்)வேற எங்க டி தொடைக்கிறது..

(மாலு)டேய் இத கொஞ்சம் மாட்டி விடுடா

(வினோத்)ம்..

(மாலு)இன்னும் ஏழு நாள் தான்ல

(வினோத்)அதையே சொல்லாத டி.நா வேனும்னா வாரத்துக்கு ஒரு தடவ சென்னை வந்து உன்ன பாத்துட்டு போறேன்.

(மாலு)நிஜம்மா

(வினோத்)சத்தியமா...போதுமா

(மாலு)டேய் எல்லாரும் தல மேல சத்தியம் பன்னுவாங்க,நீ என்ன டானா..

மேலே கிளாஸ் விழும் சத்தம் கேட்டது.

பாஸ்கர் : என்ன சொல்ல வந்தா? எல்லாரும் தல மேல சத்தியம் பன்னுவாங்க,நீ என்னடானா னு சொல்லிகிட்டு இருக்கும்போதே கிளாஸ் விழுந்திருச்சி ச்சே...

(மாலு)போலாமா?

(வினோத்)தொடச்சுக்கோ டி.அப்படியே வர்ற

(மாலு)இருக்கட்டும் டா‌‌...கைய குடு

(வினோத்)எப்பா என்ன வெயிட்டு டி நீ..

பாஸ்கருக்கு இப்போது இதயம் அடித்துக்கொள்ள ஆரம்பித்து,"நம்மள பாத்துட்டா ஒழிஞ்சி நின்னு ஒட்டு கேக்குறியானு ரொம்ப கேவலமா நினைப்பாங்களே.வந்த அன்னைக்கே இங்க அசிங்க படனுமா" என்று முடிவேடுத்து மெதுவாக படியில் இறங்கி வினோத்தின் ரூம்க்கு ஒடினான்‌.ரூமுக்குள் சென்று போனை டேபிளில் வைத்துவிட்டு பெட்டில் படுத்தான்‌."அவர்கள் என்ன செய்தார்கள்  என்று கடைசிவரை என்னால் கண்டு பிடிக்கவே முடியலியே" என்று அவனது மனதுக்குள் விம்மிக்கொண்டான்.சரி வினோத் எந்த கோலத்துல வர்றான்னு பாப்போம் அத வச்சி அங்க என்ன நடந்திருக்கும்னு கனிப்போம்னு வினோதின் வருகைகாக தூங்குவது போல் நடித்து காத்துக்கொண்டிருந்தான் பாஸ்கர்.சிறிது நேரம் கழித்து வினோத் ரூமுக்கு வந்தான்.பாஸ்கர் அப்படியே அரைக்கண்ணில் அவனை கவனிக்க,அவன் வேறும் பனியன் மட்டும் அணிந்து வேஷ்டி கட்டிக்கொண்டு வந்தான்‌.அவன் தலை முடி கலைந்து இருந்தது.வந்தவன் நேரே பாத்ரூமிற்குள் சென்றான்.பின் தண்ணீர் சிந்தும் சத்தம் கேட்டது.பின் வெளியே வந்து "ஆசைகள் பல விதம் ஒவ்வோன்றும் ஒரு விதம்" என்ற பாட்டை வாயில் முனங்கிக்கொண்டு பாஸ்கர் பக்கத்தில் படுத்தான் வினோத்.
வினோதின் தோற்றத்தில் பாஸ்கருக்கு மீண்டும் சந்தேகம் வந்தது.அவனால் உறுதியாக மேலே என்ன நடந்திருக்கும் என்று கனிக்கமுடியவில்லை.

மீண்டும் ஏமாற்றமே மிஞ்சியது," மாலை நான் பூஜையில் இருக்கும்பொழுது இங்கே என்ன நடந்தது என்றும் தெரியவில்லை ,இப்போது நான் படிக்கட்டில் நிற்கும் போதும் மேலே என்ன நடந்தது என்றும் தெரியவில்லை, எனக்கு பதில் கிடைக்க இவர்களிடம் நான் என்ன சொல்லி கேக்க,நேத்து நைட்டு நீயும் வினோத்தும் மாடில என்ன பண்ணீட்டு  இருந்தீங்கன்னா கேட்க முடியும், அப்படி நான் போய் கேட்டா மாலு என்ன எவ்வளவு கேவலமா நெனைப்பா, ஆனால் மேல அவங்க பேசுன விதத்தை பார்த்தா தப்பு நடந்த மாதிரியும் இருக்கு, தப்பு நடக்காத மாதிரியும் இருக்கு.இப்படி ஒரு உறுத்தலோட எப்படி ஒரு பொன்ன கல்யாணம் பன்னிக்க முடியும்.ஆனா"கண்ணால் பார்ப்பதும் பொய்,காதால் கேட்பதும் பொய்,தீவிர விசாரிப்பதே மெய்"னு சொல்லுவாங்க.அதானால இவங்க போக்குலே போய் தான் இவங்க கிட்ட போட்டு வாங்கனும்‌.ஆனா ஒரு விஷயம் மட்டும் உண்மை சுந்தரும் வினோத்தும் சரியான பொம்பள பொறுக்கீங்க , 33 வயசுல ஒருத்தனும், 27 வயசுல இன்னொருத்தனும்  கல்யாணம் முடிக்காம இருந்தா இப்படித்தான் கல்யாணம் ஆன பொன்னுங்க பின்னாடி சுத்துவாங்க போல, நான் மட்டும் ரொக்கமா வேலை பார்க்கிற இடத்தில் புதுசா கல்யாணம் ஆகி வந்த மல்லிகாவை சைட் அடிச்சிட்டு தான இருக்கேன்.ஊரான் பொண்டாட்டிய தப்பா பாக்கும்போது நமக்கு ஒன்னும் தெரியல ஆனா இன்னைக்கு நமக்கு பொண்டாட்டி ஆக போறவள வேற ஒருத்தன் தொட்டு பேசுனா எறிது.மேல ஏதும் தப்பு நடந்து இருக்க கூடாதுனு  கடவுள வேண்டிக்க வேண்டியது தான்" என்று வேண்டிவிட்டு போர்வையை மூடி அப்படியே தூங்கிப் போனான் பாஸ்கர்.

இரண்டாம் நாள்


பாஸ்கர் அசந்து தூங்கிக் கொண்டிருக்க "பாசு பாசு எழுந்திருங்க பாசு எவ்ளோ நேரம் தான் தூங்குவீங்க" என்று பாஸ்கரின் நெஞ்சில் கை வைத்து எழுப்பி கொண்டு இருந்தான் வினோத். பாஸ்கர் கண்ணை முழித்து பின் எழுந்து கட்டிலில் உட்கார்ந்து கண்ணை துடைத்துக் கொண்டான்.

வினோத் : என்ன பாஸ். இவ்ளோ நேரம் தூங்குகிறீங்க இப்படித் தூங்கினா எப்படி வேலை செய்வீங்க?

பாஸ்கர் இப்போது கண்ணை நன்றாக துடைத்து வினோத்தை பார்த்தான் ."மணி என்ன?" என்று கேட்க  வினோத் "மணி 9 ஆகுது பாசு" என்றான்.

பாஸ்கர் : 9 மணி ஆயிடுச்சா

வினோத் : ஆமா பாஸ்.

பின் பாஸ்கர் எழுந்து பாத்ரூமுக்குள் சென்று காலைக்கடனை முடித்துவிட்டு ,பல்லை துலக்கிவிட்டு வெளியே வந்தான்.அவன் வரும் வரையில் கட்டிலில் உட்கார்ந்து காத்துகொண்டு இருந்தான் வினோத். பாஸ்கர் வெளியே வந்தவுடன் வினோத் அவனுக்கு டவலை கொடுத்தான். "என்னடா இது நம்ம கேட்காமலேயே நமக்கு துண்டு எடுத்து தர்றான்" என்று நினைத்துக்கொண்டு அந்த துண்டை வாங்கி முகத்தை துடைத்துக் கொண்டு கட்டிலில் அமர்ந்தான் .அப்போது வினோத் பேச்சை ஆரம்பித்தான் .

வினோத் : என்ன பாஸ் நல்ல தூக்கமா ?

பாஸ்கர் : ஆமா நல்ல தூக்கம்

வினோத் :  எப்பவுமே இப்படித்தான் தூங்குவீங்களா?

பாஸ்கர் : இல்ல நேத்து அலைச்சல், அப்புறம் ஹோமகுண்டத்தில் உட்கார்ந்தது இதெல்லாம் உடம்பு கொஞ்சம் அசதி ஆகிடுச்சு 

வினோத் : எவ்வளவு அசதீனு நேத்து நைட் நீங்க தூங்கும்போதே தெரிஞ்சது.

பாஸ்கர் :  என்ன தெரிஞ்சது

வினோத் : நேத்து நைட்டு கரண்ட் போனது கூட தெரியாமயா  தூங்குனீங்க

பாஸ்கர் :  (ஆஹா இவனே கரண்ட் போயிடுச்சு ன்னு சொல்றான், இவன் கிட்ட இருந்தே போட்டு வாங்குவோம்) என்ன சொல்றீங்க நேத்து நைட்டு கரண்ட் போச்சா

வினோத் : ஆமா பாஸ் ஒரு 10 மணிக்கு போயிடுச்சு

பாஸ்கர் : (நான் முழிச்சு பார்க்கும் போது மணி பதினொன்றை இவன் 10 மணிக்கு போயிட்டு ன்னு சொல்றான்.அப்போ ஒன்றரை மணி நேரத்துக்கு முன்னாடியே இவங்க  மாடிக்கு போயிட்டாங்களா) நான் ஒன்பது மணிக்கே தூங்கிட்டேன் 

வினோத் : நீங்க தூங்கிட்டீங்க. எனக்கு தூக்கமே வரல

பாஸ்கர் : அப்புறம் என்ன செஞ்சீங்க?

வினோத் : உடம்பெல்லாம் வேர்க்க ஆரம்பிச்சிருச்சு.அப்றோம் மாடிக்கு போய் காத்தால நின்னு பேசிட்டு வந்தேன்

பாஸ்கர் : யார் கூட உங்க பிரண்டோட அம்மா கூடயா?

வினோத் : ஆனாலும் உங்களுக்கு ரொம்ப நாக்கலா தான் பாஸ். 10 மணிக்கு யாராவது பிரண்டோட அம்மாகிட்ட பேசுவாங்களா

பாஸ்கர் : (நீ பேசுவடா)அப்போ யார் கூட பேசிட்டு இருந்தீங்க?

வினோத் : நானும் மாலும் பேசிட்டு இருந்தோம் .

பாஸ்கர் : மாலுவா அவ அங்க என்ன பண்ணிட்டு இருந்தா?

வினோத் : அவ ரூம்ல கொசுக்கடி தாங்க முடியாம மாடிக்கி வந்தா

பாஸ்கர் : (நேத்து நைட்டு இந்த நைட்ல கூட நான் கூப்பிட்ட உடனே வர்றேன்னு தான மாலு சொன்னா,இவன் என்னடான்னா அவளா மேல வந்தானு சொல்றான்) என்ன பேசிட்டு இருந்தீங்க?

வினோத் : சும்மாதான் இன்னும் 7 நல்ல நாள்ல போயிடுவேன்.நம்ம வீட்ல நம்ம கூட்டமா இருந்தோம் ,ஆனால் சென்னை போனதுக்கு அப்புறம் நான் தனிமையா இருப்பேன்னு சொல்லி ஃபீல் பண்ணிட்டு இருந்தா.நான் ஆறுதல் சொல்லிட்டு இருந்தேன்.

பாஸ்கர் : அதுக்கு என்ன பண்ண முடியும் கல்யாணம் ஆனாலே பொண்ணுங்க சந்திக்கக்கூடிய பெரிய பிரச்சனை தனிமைதான்.

வினோத் : அதான் சொன்னேன் பீல் பண்ணாத. உனக்கு அங்க ஒரு நல்ல பிரண்ட் கிடைப்பாங்க. நீ தனிமைய பீல் பண்ணும் போதெல்லாம் அவங்க உனக்கு ஆறுதலாய் இருப்பாங்க அப்படின்னு சொல்லி இருக்கேன்

பாஸ்கர் : அதான் நான் இருக்கேன்ல வினோத்?

வினோத் : நீங்க இருக்கீங்க.எப்போமே அவ கூடவே இருக்க முடியாதுல்ல.ஆபிஸ் போய்டுவீங்க அப்போ அவ தனியா இருப்பால்ல.அத சொன்னேன்.

பாஸ்கர் : அங்க அக்கம்பக்கத்துல நிறைய வீடு இருக்கு. அப்பப்போ வந்து பேசுவாங்க மாலுக்கு அப்படி ஒன்னும் தனியா இருக்கிற மாதிரி தோணாது

வினோத் : எனக்காக ஒன்னு பண்ணுவீங்களா பாஸ்?

பாஸ்கர் : சொல்லு வினோத் உனக்கு இல்லாததா.

வினோத் : அவ இங்க எல்லாரும் கூடயும் ஜாலியா பேசி பழகிட்டா. அதனால அவ வெளிய யார்கிட்டயும் ஜாலியா பேசினா நீங்க அவளை தப்பா எடுத்துக்க கூடாது

பாஸ்கர் : அதெல்லாம் தப்பா எடுத்துக்க மாட்டேன் வினோத் அவ ஃப்ரெண்ட்லியா தான பேச போறா

வினோத் : அவ யாரு கூட நானும் உடனே பழகிடுவா.நீங்க அவ பழகுறத பாத்து எதுவும் தப்பா நினைக்க கூடாது

பாஸ்கர் :  சுத்தி இருக்கவங்ககிட்ட நல்ல மாதிரி பழகி வச்சா நல்லது தான. நான் ஏன் தப்பா எடுத்துக்க போறேன்.

வினோத் : நீங்க ரொம்ப மேச்சூர்டா யோசிக்கிறீங்க பாஸ்

பாஸ்கர் : இதுல என்ன இருக்கு  வினோத் (நேற்று இரவு மாலு வினோத்திடம் புகுந்த வீட்டிற்கு சென்றவுடன் இங்கு இருந்த மாதிரி அங்க இருக்க முடியாது அப்படின்னு சொல்லி  புலம்பி இருக்கா போல,அதுக்கு வினோத் ஆறுதல் சொல்லி இருக்கான்,இதுக்கு தான் எதனாலும் விசாரிக்கனும்கிறது  என்று தெளிவுபடுத்திக்கொண்டான்,ஆனா மாலு எல்லாத்தயும் கொட்டுனு சொன்னாலே அது என்னவா இருக்கும்)

வினோத் : அப்புறம் பாஸ் உங்க ஒன்னு கேக்கலாம்னு வந்தேன்.

பாஸ்கர் : என்ன வினோத்?

வினோத் : எங்க கிட்ட இருந்து எதையாவது நீங்கள் மறுக்கிறீங்களா?

பாஸ்கர் : நான் என்ன மறைக்க போறேன்?

வினோத் : சும்மா பொய் சொல்லாதீங்க பாஸ்.நல்லா யோசிச்சு சொல்லுங்க.

பாஸ்கர் : (நீ தான் டா என்கிட்ட இருந்து என்னலாமோ மறைக்கிற, நான் என்னடா உங்ககிட்ட மறைக்க போறேன்) இல்ல இல்ல வினோத் நான் எதையுமே மறக்கலையே 

வினோத் : அப்படியா சரி வாங்க

பாஸ்கர் : எங்க ?

"சொல்றேன்" என்று அவன் கண்ணைப் பொத்திக்கொண்டு வராண்டா விற்கு கூட்டிவந்தான் வினோத்.

இப்போது பாஸ்கரின் கண்ணிலிருந்து வினோத் கையை எடுக்க பாஸ்கர் கண்ணைத் துடைத்துக்கொண்டு பார்க்க. ஒரு பெண் வரண்டா சேரில் உட்கார்ந்திருந்தாள். அவள் உள்ளங்கையை மங்கலம் பார்த்து ஏதோ சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள், அதற்கு அந்த பெணும் வாயில் கைவைத்து சிரித்துக் கொண்டிருக்க, அந்த பெண்ணிற்கு எதிரில்  சுந்தர் உட்கார்ந்து அந்த பெண்ணையே வெறித்துப்போய் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். பாஸ்கர் அவர்களுக்கு அருகில் சென்று பார்க்க அவனுக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது ஏனென்றால் வந்து இருப்பது அவனது தங்கை வசுந்தரா.


           வசுந்தரா


அவளருகில் சென்று நிற்க அதை யாரும் கவனிக்கவில்லை. மங்களம் வசுந்தராவின் உள்ளங்கையைப்  பார்த்து "என்னம்மா உனக்கு ரெட்ட ரேக ஓடுது, நீ ஒரு பிள்ளைதான் பெத்து வச்சிருக்க" என்று சொல்ல

சுந்தர் : அதுக்கு என்ன இன்னொரு குழந்தை பெத்துக்கிட்டா போகுது 
அதற்கு வசுந்தரா அவனை குறும்பாக பார்த்தாள் .அவள் அப்படி பார்க்க சுந்தர் அவனது மீசையை லேசாக முறுக்கிக் கொண்டு சிரித்தான். பாஸ்கருக்கு அதைப் பார்த்தவுடன் எரிச்சல் வந்தது

பாஸ்கர் : நீ எப்போ டி வந்த?

இப்போதுதான் வசுந்தரா தனது தலையை நிமிர்த்தி பாஸ்கரைப் பார்த்தாள்.

வசுந்தரா :  வா னா  என்ன மாமியார் வீட்ல நல்ல தூக்கமா?

மங்கலம் : உனக்கும் இது மாமியார் வீடு தான் மா.

வசுந்தரா : நான் சும்மா எங்க அண்ணன  கலாய்ச்சேன்.

பாஸ்கர் : சரி அதெல்லாம் இருக்கட்டும் .நீ எப்படி வந்த, வீடு உனக்கு எப்படி தெரிஞ்சது?

வசுந்தரா : அம்மா போன்லயே அட்ரஸ் சொல்லிட்டாங்க. ஊருக்குள்ள வந்து ஸ்கூல் பக்கத்துலனு சொன்னாங்க, நான் அப்படியே கேட்டு வந்துட்டேன்.

பாஸ்கர் : எதுல வந்த? யார் கூட வந்த? மச்சான் வந்து இருக்காரா?

வசுந்தரா : ம்க்கும் அவர் வந்துட்டா தான் மழை வந்திடுமே. நான் திண்டிவனம் வரைக்கும் பஸ்ல வந்து அதுக்கப்புறம் ஆட்டோ புடிச்சி வந்தேன்.

பாஸ்கர் :  நீ எதுக்குடி இப்ப வந்த? 
கல்யாணத்துக்கு வர வேண்டியதுதானே.

மங்கலம் : அட என்ன தம்பி நீங்க வந்த பிள்ளைய ஏன் வந்தனு கேக்குறீங்க.அது பொன்னு குடும்பம் எப்படி,சொந்தகாரங்க எல்லாம் எப்படினு பாக்க வந்துருக்கும்

வினோத் : என்ன பாஸ் உங்க தங்கச்சிய எங்க கிட்ட இருந்து மறைச்சிட்டீங்கல்ல?

வசுந்தரா : என்ன மறச்சிட்டானா?

வினோத் : ஆமா,நீங்க இன்னைக்கு வரலனா .இவருக்கு இப்படி ஒரு தங்கச்சி இருக்குன்னே எங்களுக்கு தெரிஞ்சிருக்காது

வசுந்தரா : அடப்பாவி என்ன பத்தி சொல்லவே இல்லயா.

பாஸ்கர் : அட அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல வினோத்.

வினோத் : என்ன இல்ல? பின்ன வந்தவங்கள ஏன் வந்தனு கேக்குறீங்க?

பாஸ்கர் :இல்ல வினோத் இவ எதுக்கு இப்போ இங்க தேவை இல்லாமனு கேட்டேன்

வசுந்தரா :  உனக்கு ஏதோ ஏழு நாள் சடங்கு பண்ணனுமாமே. அதான் அம்மா ஒரு ரெண்டு நாளாவது போய் ஹெல்ப் பண்ணிட்டு வாடினு‌‌ சொன்னாங்க.அவனுக்கும் இரண்டு நாள் ஸ்கூல் லீவ் அதான் காலையிலயே கிளம்பி வந்தேன்.

பாஸ்கர் : (அய்யோ இவ வேற இங்க இருக்குற நிலைமை புரியாம.இவனுக இரண்டு பேர பத்தி தெரியாம வந்துருக்கா)சரி மனோ எங்க?

வசுந்தரா : அவன் அண்ணிகிட்ட ஒட்டிக்கிட்டான்.

பாஸ்கர் : அதானே பார்த்தேன் ஆளையே காணோமேனு .பின் பவானி வசுந்தராவுக்கு மோர் கொடுத்தாள் .வசுந்திரா அந்த மோரை  வாங்கிக் கையை உயர்த்தி குடிக்க ஃபேன் காற்றில் அவளது சேலை சிறிது விழக சுந்தரூம், வினோத்தும் அவள் தொப்புள் குழியை தின்பது போல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். அவள் மோர் குடிக்கும்போது சிறிது மோர் அவள் வாயில் பட்டு கழுத்தில் வழிய "அய்யோ  பார்த்து" என்று சொல்லி சுந்தர்  துண்டை அவளுக்கு கொடுத்தான். வசுந்தராவும் அதை வாங்கி கழுத்திலும் வாயிலும் துடைத்துக்கொண்டு மீண்டும் சிரித்துக் கொண்டே சுந்தரிடம் "தேங்க்ஸ்" என்று சொல்லி கொடுத்தாள்.

சுந்தர் :  இதுக்கெல்லாம் எதுக்குங்க நன்றி

மங்கலம் : அம்மாடி ரெண்டு நாள் இல்ல கல்யாணம் முடியற வரைக்கும் நீ இங்கேயே தங்கிக்கோ சரியா

பாஸ்கர் : (என்னது கல்யாணம் முடியுர வரைக்குமா. இப்போ மோர் குடிக்கும்போது வெறிச்சுப்போய் பாக்குறானுக. இவ்வள இவனுககிட்ட இருந்து 2  நாள் நான் எப்படி பாதுகாக்க போறேனே எனக்கு தெரியல, இதுல இன்னும் கல்யாணம் முடியுற வரைக்கும் இருந்தா அவ்ளோதான், 2 நாள் முடிஞ்ச அளவுக்கு அவள பத்திரமா வெச்சு நாளைக்கு சாயங்காலம் ஊருக்கு அனுப்பிவிட்டுற வேண்டியதுதான்) சரி வினோத் இவளுக்கு ரூம் ரெடி பண்ணியாச்சா

சுந்தர் : எதுக்கு ரெடி பண்ணனும். மாலு கூடவே தங்க சொல்லிக்க வேண்டியதுதான. அவ ரூம்  ரொம்ப பெருசு

பாஸ்கருக்கு இப்போது சிறிது ஆறுதலாக இருந்தது. "இவ தனியா இருந்தா தான் இவ கிட்ட போய் பேசிட்டு இருப்பானுக. அதுவே மாலு கூட இருந்தா  எதுவும் தப்பு நடக்க வாய்ப்பில்ல" என்று யோசித்துவிட்டு "சரி சகல"

வசுந்தரா : என்னது சகல யா. என்ன னா இங்க வந்து நீயும் கிராமத்து பாஷை பேச ஆரம்பிச்சிட்ட

பாஸ்கர் : அப்படி இல்லடி. அவங்க பேசப் பேச எனக்கும் தன்னால வருது.

வசுந்தரா : எனக்கும் கிராமத்து பாஷா, கிராமம் எல்லாம் ரொம்ப பிடிக்கும்

சுந்தர் : அப்ப வாங்க சுத்திக்காட்டுகிறேன் நமக்கு தோட்டம், துறவு, வயல் ,வரப்புனு ஏகப்பட்டது இருக்கு.

வசுந்தரா : அப்படியா வயல் இருக்கா ?

சுந்தர் : என்னங்க இருக்கானு கேக்குறீங்க. 
ஊருக்குள்ள பாதி வாயக்காடு நமக்குள்ளது தான்
 
வசுந்தரா : அப்போ பம்புசெட்டு இருக்கா?

சுந்தர் : அதெல்லாம் நிறைய இருக்கு .நீங்க வாங்க உங்களுக்கு சுத்திகாட்டுறேன்

பாஸ்கர் : அதெல்லாம் வேண்டாம் சுந்தர். நீங்களே அங்க வேலையா இருப்பீங்க இதுல இவள வேற கூட்டிட்டு போயி எதுக்கு?

சுந்தர் : அட என்ன சகல நீங்க உங்க தங்கச்சி ஆசைப்படுது இது கூட செய்யலைன்னா எப்படி

வசுந்தரா : உங்களுக்கு வேலை இருந்துச்சுன்னா வேண்டாம்.இன்னொரு நாள் பாத்துகில்லாம்

சுந்தர் : அட என்னங்க நீங்க வேலை கிடக்குது வேலை. வேலையா  முக்கியம், நீங்க தான் முக்கியம்

வசுந்தரா இப்போது சுந்தரை  ஒரு நலின பார்வையால் பார்த்தாள்.

மங்கலம் :  டேய் கூட்டிட்டு போயிட்டு வாடா .இன்னைக்கு வயக்காட்டுல எதுவும் வேலை இருக்கா

சுந்தர் : இன்னைக்கு சனிக்கிழமைமா சம்பள நாள். நம்ம மாரி கிட்ட காசு கொடுத்தாபோதும் அவன் எல்லாத்துக்கும் பிரிச்சி கொடுத்துடுவான்

மங்கலம் : அப்போ சரி கூட்டிட்டு போயிட்டு வா

பாஸ்கர் : ஏண்டி பூஜைக்கு ஹெல்ப் பண்ண வந்தியா இல்ல ஊர் சுத்தி பார்க்க வந்தியா  டி

பவானி : மாப்பிள பூஜை வேலை எல்லாம் நாங்க பாத்துக்குறோம் .அந்த பொண்ணு தான் ஆசைப்பட்டதில்ல போய்ட்டு வரட்டுமே.

வசுந்தரா : நான் பூஜை வேலையெல்லாம் முடிச்சுட்டு போறேன்.

மங்களம் : அதெல்லாம் நாங்க பாத்துக்கிறோம் மா.நீ போய்ட்டு வா

பாஸ்கர் : (வசுந்தராவை சுந்தரருடன் தனியாக அனுப்ப எனக்கு மனசு இல்லை, ஏனென்றால் நேற்று இரவு மாலுவும் வினோத்தும் சுந்தரை பற்றிப் பேசிக்கிட்டது எனக்கு நியாபகம் இருக்கு) சரி நான் குளிச்சிட்டு வந்துடுறேன் நம்ம எல்லாரும் போலாம்

சுந்தர் : சகல அங்க வயல்ல போய் குளிச்சுக்கலாம் வாங்க .

பாஸ்கர் : (என்ன உடனே  போலாம்னு சொல்லிட்டான் ஒருவேளை வீட்டுக்குள்ள இருக்குற பொன்னு  மேலதான் கை வப்பான் போல, வெளியில எதுவும் பண்ண மாட்டான்னு நினைக்கிறேன். சரி ஏதோ ஒன்னு என் தங்கச்சியை சேப்டியா இங்கிருந்து அனுப்பிட்டா போதும்)அப்போ சரி சகல போலாம்.

பவானி : மாப்ள உங்களுக்கு காப்பி போடுறேன் குடிச்சுட்டு போங்க

வசுந்தரா : சரி நான் போய் லக்கேஜ ரூம்ல வச்சிட்டு வரேன்‌

வினோத் : நீங்க இருங்க நான் தூக்கிட்டு வரேன்
 
வசுந்தரா : எத? 

வினோத் : லக்கேஜ தான். பின்ன உங்களயா தூக்கிட்டு வர முடியும் என்று சொல்ல வசுந்தரா குறும்பாக சிரித்தாள்.

மங்கலம் : அவன் அப்படி தான் மா விளையாட்டா பேசுவான். நீ ஒன்னும் தப்பா எடுத்துக்காதமா

வசுந்தரா : அப்படியெல்லாம் இல்லைங்க .அவர் எதோ ஜாலியா பேசுறாரு.

வினோத் : வாங்க உங்க ரூமுக்கு கூட்டிட்டு போறேன் என்று  லக்கேஜை  எடுத்துக்கொண்டு முன்னாடி செல்ல அவன் பின்னாடியே சென்றாள் வசுந்தரா. சுந்தர் அப்படியே டிவியை ஆன் செய்து பார்க்க ஆரம்பித்தான்.மங்கலம் எழுந்து கிட்சனுக்குள் சென்றாள்.

பாஸ்கருக்கு அவள் வினோத் பின்னாடி செல்வதை பார்த்தவுடன் மனதிற்குள் ஏதோ உறுத்தலாக இருந்தது.சீக்கிரம் காப்பியை குடித்து முடித்துவிட்டு அவளைப்  பார்க்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்தான்.

[Karthik_writes]

பவானி காப்பி கொண்டு வருவாள்,கொண்டு வருவாள் எனக் காத்திருந்து 20 நிமிடத்திற்கு பிறகு காபியை கொண்டு வந்து "இந்தாங்க மாப்பிள்ளை" என்று நீட்டினால். பாஸ்கரும் அதை வாங்கி குடித்துவிட்டு பின் எழுந்து சென்றான். அவன் நேரே மாலுவின் ரூமிற்கு செல்ல அங்கே கட்டிலில் மாலும் மனோவும் விளையாடிக்கொண்டிருந்தனர். மாலு அவள் சிறுவயதில் பயன்படுத்திய மரப்பொருட்கள் மற்றும் சில விளையாட்டு சாமான்கள் அனைத்தையும் எடுத்து கட்டிலில் பரவி போட்டு அதன் நடுவே மனோவை உட்கார வைத்து விளையாட்டுக் காட்டிக் கொண்டிருந்தாள். அது பாஸ்கரருக்கு மாலு தங்களுக்கு பிறந்த குழந்தையுடன் விளையாடுகிறாள் என்று நினைத்துக்கொண்டு அதை ஆனந்தமாக பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். பின் மாலு பாஸ்கரை பார்க்க "வாங்க ஏன் வெளியிலே நிற்கிரீங்க உள்ள வாங்க" என்று சொல்ல பாஸ்கர் சுயநினைவுக்கு வந்தான்.பின் அப்படியே உள்ளே வந்தான். அவன் நேரே சென்று கட்டிலில் அமர்ந்து "டேய் குட்டி" என்றான். 

மனோ : மாமா நீங்க எங்களுக்கு முன்னாடியே இங்க வந்துட்டீங்களா?

பாஸ்கர் : ஆமா டா குட்டி. இதோ இந்த அத்தைய கூட்டிட்டு போறதுக்குதான் நான் முன்னாடியே வந்துட்டேன்

மனோ : இந்த அத்தையவா. இந்த அத்தையை நான் எங்க வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போறதா இருக்கேன்

மாலு : நம்ம உன் வீட்டுக்கு போலாம் சரியா எனக்கு உங்க மாமா வீடு வேண்டாம்

மனோ : சரி அத்தை.மாமா நீ  போ நான் இவங்கள கூட்டிட்டு போறேன் என்று சொல்ல இருவரும் சிரித்தனர்.

பாஸ்கர் கட்டிலின் ஓரத்தில் இருந்தமையால் சிரித்துவிட்டு அப்படியே திரும்பிப்பார்க்க அங்கே வசுந்தராவின் லக்கேஜ் இருந்தது.அவனுக்கு அப்போது தான் நியாபகம் வந்தது தான் வசுந்தராவை தேடி தான் இங்கே வந்தேன் என்பது.உடனே "மாலு வசுந்தரா எங்க?"என்று கேட்க மாலு சற்று சிரித்துவிட்டு "வினோத் கூட போனாங்க" என்று  சொன்னாள்.

பாஸ்கர் : என்ன வினோத் கூடவா!!!!

மாலு : ஆமா அதுக்கு ஏன் இப்படி ஷாக் ஆகுரீங்க.அவன் என்ன அவங்கள கடிச்சு திங்கவா போறான்

பாஸ்கர் : (அப்படி நடந்துரக்கூடாதுனு தான் டி பயபடுறேன்)ஏய் அதுக்கு சொல்லல ..அவ யாருகூடயும் அவ்ளோ சீக்கிரத்துல ஒட்டமாட்டா.வினோத் எதாவது ஜாலியா பேசப்போய் அவளுக்கு புடிக்காம போய்டுச்சுனா அதுக்கு தான் கேட்டேன்.

மாலு : என்ன ஒட்ட மாட்டாங்களா.ஹா..ஹா..ஹா..நீங்க வேற அவங்க வினோத் கூப்ட உடனே போய்டாங்க

பாஸ்கர் : என்ன போய்டாளா?எங்க போனா?

மாலு :வினோத் தான் வீடு சுத்தி காட்றேன்னு சொன்னான்.உடனே லக்கேஜ போட்டு கிளம்பிட்டாங்க

என்னது வீடு சுத்திகாட்ட கூட்டிட்டு போனானா .இப்போ எந்த ரூம்லனு நான் போய் தேடுவேன் என்று பாஸ்கர் புலம்பினான்

பாஸ்கர் : சரி மாலு நான் போய் அவள எங்கனு பாக்குறேன்‌

மாலு : எதுக்கு?

பாஸ்கர் : இல்ல வயல சுத்திப்பாக்கனும் சொன்னா அதான் அவள கூட்டிட்டு போலாம்னு.நீயும் வாயேன் எல்லாரும் போலாம்.

மாலு : எனக்கும் வரனும்னு தான் ஆச ஆனா அம்மா விடமாட்டாங்க

பாஸ்கர் : ஏன்?

மாலு : கல்யாணம் ஆக போற பொன்னு வெளியே எல்லாம் போக கூடாதுனு சொல்லுவாங்க.சரி நீங்க எல்லாரும் போயிட்டு வாங்க .நா மனோவ பாத்துக்கிறேன்

பாஸ்கர் : சரி..நம்ம அப்றோம் பேசலாம்.ஒகே வா என்று சொல்லி மாலுவைப் பார்த்து கண்ணடித்தான்.மாலுவும் பதிலுக்கு கண்ணடித்தாள்.

பின் பாஸ்கர் வசுந்தராவை எங்கே தேடுவது என தெரியாமல்."சரி எப்படியும் மாடிக்கு தான் கூட்டிட்டு போய்ருப்பான் அங்க போய் பாக்கலாம்" என்று முடிவு செய்து மாடிக்கு சென்றான்.அங்கே சென்று பார்க்க அவர்களை காணவில்லை."என்னடா இது மாடில கானும்,வேற எங்க போய்ருப்பாங்க" என்று யோசித்துவிட்டு "சரி ஒவ்வொரு ரூமா போய் பாக்கலாம்" என்று முடிவு செய்து தேட ஆரம்பித்தான்.அப்படி தேடிப்போகையில் தேவை இல்லாத பொருட்கள் எல்லாம் போட்டு வைத்திருக்கும் ரூம் பக்கமாக மங்களம் ரூமிற்கு சென்றான்.அப்போது உள்ளே இருந்து ஏதோ விசும்பும் சத்தம் கேட்டது.பாஸ்கர் அப்படியே நின்றான்.இரண்டு எட்டு பின்னே வைத்து அந்த ரூம் பக்கத்தில் வந்தான்.அப்போது அவனுக்கு ஒரு வித சத்தம் கேட்டது.பாஸ்கர்  இப்போது காதை கதவில் வைத்து கேட்டான்.

(வசுந்தரா)நான் தான் பாஸ்கர் தங்கச்சினு சொல்லும் போது நீ என்ன பாத்த பார்வையிலயே தெரிஞ்சிறுச்சி டா.இங்க ஏதோ நடக்கபோகுதுனு

(வினோத்) உங்களயா தூக்கிட்டு வர முடியும்னு சொல்லும்போது நீங்க என்ன பார்த்த பார்வையிலயே எனக்கும் தெரிஞ்சிது.

பாஸ்கர் : அப்போ அவ நார்மலா தான பாத்தா
(வசுந்தரா)என்ன தெரிஞ்சிது?


(வினோத்)எனக்கு எதாச்சும் நீங்க குடுப்பீங்கனு?

(வசுந்தரா)அதான் உன் ரூம்ல குடுத்தேன்ல

பாஸ்கர் : அவன் ரூம்ல வச்சு என்ன குடுத்துருப்பா?

(வினோத்)அதெல்லாம் பத்தாதுங்க என்று குலைந்தான்

(வசுந்தரா)வேற என்ன வேனும்?

(வினோத்)நீங்களா பாத்து ரூம்ல குடுத்த மாதிரி எதாச்சும் குடுங்க? என்று மீண்டும் குலைந்தான்

பாஸ்கர் : இவன் என்ன இவ கிட்ட இப்படி வழிரான்?

(வசுந்தரா)எதாச்சும் னா?என்  லக்கேஜ் தூக்குனதுக்கு எதாச்சும் குடுங்கனு  கேட்ட. குடுத்தனா? இல்லயா? 

(வினோத்)நல்லா குடுத்தீங்க.போதும் போதுங்ற அளவுக்கு குடுத்தீங்க

பாஸ்கர் : என்ன குடுத்துருப்பா ஒரு வேள லக்கேஜ் தூக்குனதுககு காசு குடுத்துருப்பாலோ..
(வசுந்தரா)ஆன்..அப்போ அதே மாறி இப்பவும் கேளு டா என்னால முடிஞ்சா தரேன்.

பாஸ்கர் :என்ன வசுந்தரா வாடா பேடானு பேசுறா.அதுக்குள்ள அவ்ளோ க்லோஸ் ஆயிட்டாங்களா.வினோத் எதுக்கு இவள இங்க கூட்டிட்டு வந்தான்.உள்ள என்ன நடக்குதுனு ஒன்னுமே தெரியலயே.சுந்தர் வெளியில இருந்து வந்த பொன்னுங்ககிட்ட எதுவும் வச்சிக்க மாட்டான்னு நினைக்கிறேன்.இவன் எப்படினு நேத்து நைட் இவன் ஃபோன்லயே  தெரிஞ்சி போச்சு.என் தங்கச்சிகிட்ட யாராவது தப்பா பேசுனாலே "பளார்" அரைஞ்சிருவா.காலேஜ் படிக்கும் போது எங்க வீட்டுக்கு பக்கத்துவீட்டு பையன் ஏதோ தப்பா சொன்னதுக்கே அரஞ்சிட்டா.இவன் என்னதான் கொழஞ்சி கொழஞ்சி பேசுனாலும் இவன் பருப்பேல்லாம் இவகிட்ட வேகாது.ஆனா வசுந்தரா எதாச்சும் சண்ட போட்டுடானா என்ன பன்றது...சண்ட போடட்டும் அவன அரையட்டும் அப்போ தான் எல்லா பொன்னும் ஒரே மாதிரி இருக்க மாட்டாங்கனு இவனுக்கு புரியும்.

(வினோத்)ம்..வாய்ல வைக்கிற மாறி எதாச்சும் பெருசா குடுங்க

பாஸ்கர் : வாய்ல வக்கிற மாறியா.ஒருவேளை தின்பன்டம் எதுவும் கேக்குறானோ?

(வசுந்தரா) : வாய்ல வக்கிறமாதிரி 
பெருசாவா.டேய் உன்ன

(வினோத்)ஆஹ்..வலிக்குதுங்க.நீங்க தான் சொன்னீங்க .வாய தொறந்து கேளுனு.இப்ப அடிக்கிறீங்க

(வசுந்தரா)அடிக்காம..கொஞ்சுவாங்களா

(வினோத்)கொஞ்சுங்க

(வசுந்தரா)ஏய்..என்ன பன்ற

(வினோத்)இங்க பாருங்க எவ்ளோ அழகா,பெருசா ஸ்சேப்பா இருக்குனு.

(வசுந்தரா) நீ இந்த ரூம்க்கு கூட்டிட்டு வரும்போதே நினைச்சேன் டா‌.இந்த மாதிரி எதாவது ஏடா கூடம் பன்னுவனு.

(வினோத்)இந்த ரூம் நாங்க யாரும் யூஸ் பன்றது இல்ல அதான் நம்ம யூஸ் பன்னலாமேனு கூட்டிட்டு வந்தேன்.

(வசுந்தரா)சரியான ஆளுதான் டா நீ?

(வினோத்)சரி நீங்க குடுக்குற மாறி தெரில.கிளம்பலாம் வாங்க

பாஸ்கர் : அதான பாத்தேன் என் தங்கச்சிகிட்ட அவளோ சீக்கிரத்துல எதுவும் நடக்காதே. நான் கேட்டாலே எதுவும் தர மாட்டா.இவன் கேட்டவுடனே குடுத்துருவாளா.ஆமா இவன் என்ன கேட்டுருப்பான்

(வசுந்தரா)சரி கிளம்பலாம் வா

"அய்யயோ நம்ம இவ்வளவு நேரம் இங்கதான் நின்னொன்னு தெரிஞ்சா, இங்க இருந்து ஒட்டு கேட்டுட்டு இருக்கியாடானு என் தங்கச்சி என் மண்டையில் கொட்டுவா. இதுக்கு பேசாம அவளை தேடிட்டு வரமாதிரி சுந்தர் ரூம் கிட்ட இருந்த அப்படியே இந்த பக்கம் நடந்து வருவோம் அவங்களும் கதவைத் திறந்து வெளியில வர கரெக்ட்டா இருக்கும்" என்று தனக்குள் பேசிக் கொண்டு சுந்தர் ரூமை நோக்கி நடந்து சென்றான். பின் சுந்தர் ரூம் வாசலில் நின்றுகொண்டு அப்படியே அந்த கதவை திறந்து அவர்கள் வெளியே வருவார்கள் என பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

அதேசமயம் அந்த இடத்துக்கு காத்தமுத்து குளித்துவிட்டு வர பாஸ்கர் சுந்தர் ரூம் வாசலில் நிற்பதை கண்டார்‌.

காத்தமுத்து : என்ன மாப்பிள்ள? இங்க நிக்கிறீங்க? உங்க தங்கச்சி வந்திருக்காங்க சொன்னாங்க.நான் காலையிலேயே வயலுக்கு போயிட்டு இப்பதான்  வரேன். எங்க அந்த பொண்ணு?

பாஸ்கர் : வினோத் கூட வீடு சுத்தி பார்க்க போயிருக்கா மாமா

காத்தமுத்து : சரி சரி சுத்தி பாக்கட்டும் .நீங்க குளிக்கலாம்ல.திடீர்னு பூஜைக்கு கூப்பிட்டா என்ன பண்ணுவீங்க ?

பாஸ்கர் : வயலுக்கு போய்  குளிக்கலாம்னு இருக்கேன் மாமா.சுந்தர் கூட்டிட்டு போறேன்னு சொல்லி இருக்காரு.

காத்தமுத்து : அப்படியா.. அப்ப சரி. அப்போ போயிட்டு வெரசா வாங்க வெயில் வருதுல்ல

பாஸ்கர் : சரிங்க மாமா என்று சொல்ல காத்தமுத்து அந்த வேஸ்ட் ரூமையும் தாண்டி அவரது ரூமை நோக்கி சென்றார்.

"என்னடா இது அப்பவே ரெண்டு பேரும் சரி வா போகலாம்னு சொல்லி கிளம்பினாங்க, இன்னும் வெளியில வரலையே " என்று யோசித்துக்கொண்டு காத்தமுத்து அவரது ரூமிற்குள் செல்வது வரை சுந்தர் ரூம் அருகில் நின்று வசுந்தராவும் வினோத்தும் இருக்கும் ரூமை பார்த்துக்கொண்டிருந்தான் பாஸ்கர்.காத்தமுத்து ரூமிற்குள் சென்றவுடன் பாஸ்கர் சுற்றுமுற்றும் பார்த்துவிட்டு அந்த வேஸ்டு ரூம் நோக்கி சென்றான்.அப்போது அந்த வழியாக மங்களம் வந்தாள்.பாஸ்கர் சுந்தர் ரூம் பக்கத்தில் இருக்கும் மாடிப்படியில் ஏறுவது போல பாவலா செய்தான்.பின் மங்களம் அவள் ரூமிற்குள் சென்றாள்.பாஸ்கர் "மங்களம் திரும்பி வருவாளா மாட்டாளா,ஏன்னா அவ திரும்பி வரும்போது நா வேஸ்டு ரூம் பக்கத்துல நின்னா இங்க நின்னு என்ன பன்றீங்கனு கேப்பாங்க,அப்போ உள்ள இருக்குறவங்களுக்கு நான் வெளிய நின்னு ஒட்டு கேட்டுட்டு இருக்கேன்னு தெரிஞ்சிரும்.ஒரு 10 நிமிடத்திற்கு பின் மங்களம் வெளியே வந்தாள் வந்து அப்படியே வராண்டாவை நோக்கி சென்றாள்.பாஸ்கர் இப்போது வேகமாக படிகட்டில் இறங்கி அந்த ரூம் பக்கத்தில் சென்று மீண்டும் காதை கதவில் வைத்து கேட்டான் .அப்போது

(வசுந்தரா)ம்..ம்..ம்

பாஸ்கர் : என்னடா இது பேச்சயே கானும்

(வசுந்தரா)எப்படிடா இருக்கு?

(வினோத்)ச்..ச்..நல்லா சாப்டா,கின்னுனு இருக்கு..
(வசுந்தரா)இருக்கும் டா இருக்கும்.

(வினோத்)நான் இப்படி பாத்ததே இல்ல.அதுலயும் இந்த .....ல

(வசுந்தரா)ஆ..பாத்துடா

பாஸ்கர் : என்ன இவ எப்படி இருக்குனு கேக்குறா.இவன் சாப்டா இருக்குனு சொல்றான்.ஒரு வேள இவன் கேட்டத என் தங்கச்சி குடுத்துட்டாலோ???என்ன குடுத்துருப்பா???

(வினோத்)ஸ்ஸ்..ச்ச்.கத்தாதீங்க வசு

(வசுந்தரா)"வசு"வா‌..ஏய்..இந்த பேரு உனக்கு எப்படி தெரியும்.எங்க வீட்ல என்னைய இப்படி தான் கூப்பிடுவாங்க

பாஸ்கர் : ஆமா நாங்க வசுந்தராவ "வசு"னு தான் செல்லமா  கூப்பிடுவோம்.அதெப்படி இவனுக்கு தெரிஞ்சிது

(வினோத்)ஸ்ஸ்ஸ்...ச்.‌ஆமா இதுக்கு PH.d படிச்சுட்டு வரனுமா.வசுந்தராவ சுருக்கி வசுனு தான் சொல்லுவாங்க.வேற எப்படி சொல்லுவாங்க.

(வசு)ஆனாலும் உனக்கு நக்கல் ஜாஸ்தி டா
(வினோத்)ம்..ம்..பாத்தா தெரிலயா

(வசு) தெரியுது...சரி..நீ இப்படி,உங்க அண்ணன் எப்படி ?

(வினோத்)..ச்..ச்‌..ச்.. அவனும் என்னைய மாதிரிதான். சொல்லப் போனா என்ன விட ஒரு படி மேல தான்

(வசு) என்னடா சொல்ற?

(வினோத்)ம்ம்ம்ம்ம.. ஆமா, நானாச்சும்  சாப்ட், எங்க அண்ணே ரொம்ப ஹார்ட்.

(வசு) ஹார்டா.

(வினோத்)ச்...ச்...ஆமா முரட்டுப்பய.

(வசு)சரி சரி நான் கவனிச்சுகிறேன்..

(வினோத்)..ம்..ம்..ச்..ச்.. நீங்க ஒன்னும் கவனிக்க வேண்டாம்.அவனே உங்களை கவனிச்சுக்குவான்.முதல்ல நீங்க என்ன கவனிங்க.

(வசு) கவனிச்சிட்டு தான டா இருக்கேன்.

பாஸ்கர் : அப்படி என்ன வசு கவனிக்குறானு தெரியலியே

(வினோத்) ச்..ச்...ச்...இந்த கவனிப்பு எல்லாம் பத்தாது இன்னும் நிறைய வேனும்

(வசு) டேய் நான் தான்டா கெஸ்டு.நீங்க தான் என்ன கவனிக்கனும்.

(வினோத்)..ஸ்.ச்...அதெல்லாம் கரெக்டா கவனிப்போம்.அத பத்தி உங்களுக்கு எந்த கவலையும் வேண்டாம்

பாஸ்கர் : என்ன இவன் எதயோ சப்பிகிட்டு பேசுற மாரி இருக்கு.ஒரு வேல விரல்ல சப்பிகிட்டே பேசுறானோ.

(வசு) பாக்கலாம்.ஆனா ஒன்னுடா உன்கிட்ட சின்ன குழந்த தோத்துப்போய்டும்..

(வினோத்)..ச்..ச்.ச்..ம்..பாருங்க

(வசு)சரி இன்னும் எவ்ளோ நேரம் தான் இப்படியே பன்னிட்டு இருப்ப.போதும் டா.நம்மள தேட போறாங்க வா போலாம்

பாஸ்கர் :என்ன பன்னிட்டு இருக்கான்?

(வினோத்)ம்..ச்..ச்..போலாம் ..

(வசு)ஹப்பா..போதுமா..

பாஸ்கர் : என்னத்த விட்டான்?

(வினோத்) போதாது.. தேடுவாங்க ன்னு சொன்னீங்கல்ல அதனால தான் விட்டேன். நான் அவ்வளவு சீக்கிரத்துல விடுற ஆள் எல்லாம் கிடையாது.

(வசு)ஆஹான்.. இன்னும் இரண்டு நாள்  இங்கதான இருப்பேன்.பார்க்கலாம் நீ தேருவியா? மாட்டியானு?

பாஸ்கர் : என்ன தேருவானா? மாட்டானா?

(வினோத்)பாக்கதான போறீங்க.

(வசு)ம்..வா போலாம்.

(வினோத்)ஒரு நிமிஷம்

(வசு)என்ன?

(வசு)ம்ம்ம்ம்...ம்ம்ம்

பாஸ்கர் : என்ன சத்தத்தயே கானும்?

(வினோத்)ம்ம்..இப்ப போலாம்

(வசு)டேய் உனக்கு தான் ரூம்லயே குடுத்தேன்ல

(வினோத்)இந்த ரூம்ல குடுக்கலல்ல.

பாஸ்கர் இப்போது ஒரு பத்து அடி பின்னாடி சென்று கேசுவலாக நடந்து வருவது போல் வந்தான்.இவர்கள் இருவரும் அந்த ரூம் கதவை திறந்து வெளியே வர பாஸ்கர் வந்தான்.வசுந்தரா வாயை துடைத்துக்கொண்டு "ரொம்ப மோசம் டா நீ" என்று சொல்லி சிரித்துக்கொண்டே வந்தாள்.அப்போது பாஸ்கர் எதிரில் வர வசுவுக்கு சற்று திகைப்பாக இருந்தது.அவள் முகத்தில் ஒரு பதட்டம்.அதை பாஸ்கர் பார்க்க தவற வில்லை.வசு இப்போது வினோத்தை பார்த்தாள் அவன் கேசுவலாக இருந்தான்.

வினோத் : என்ன பாஸ் காப்பி குடிச்சிட்டேங்களா?

பாஸ்கர் : ம்.‌குடிச்சுட்டேன்.நீங்க குடிச்சேங்களா

வினோத் : குடிச்சிட்டேன் பாஸ்

பாஸ்கர் : நீ இங்க என்னடி பண்ணிட்டு இருக்க .

வசு :  வினோத் வீடு சுத்திகாட்டுறேன்னு கூட்டிட்டு வந்தான்.அதான் ஒவ்வோரு ரூமா பாத்துட்டு இருக்கோம்.

பாஸ்கர் :  சரி சரி சுத்தி பார்த்தியா.நல்லா இருக்கா? 

வசு : ரொம்ப நல்லா இருந்துச்சு

வினோத் : இன்னும் முழுசா சுத்தி காட்டல பாஸ்.என்னோட ரூம், மாலு ரூம் அப்புறம் இந்த ரூம்

பாஸ்கர் : இந்த ரூம்ல என்ன இருக்குனு சுத்தி  காட்டினீங்க.இது வேஸ்டு ரூம்ல

வினோத் : நான் காட்டல. அவங்கதான் காட்டுனாங்க

பாஸ்கர் : என்ன இவ காட்டுனாளா?

வினோத் : ஆமா அவங்க தான் இந்த ரூம்ம கை காட்டுனாங்க. நான் உள்ள கூட்டிட்டு போய் காட்டினேன்.

பாஸ்கர் வசு வினோத் தான் இந்த ரூம்க்கு கூட்டிட்டு வந்ததா சொன்னா இவன் என்னடானா இப்படி சொல்றான்) சரி ஓகே வினோத். நாங்க வயலுக்கு குளிக்க போறோம் நீங்க வரிங்களா

வினோத் : இல்ல நீங்க போய்ட்டு வாங்க.எனக்கு வேல இருக்கு
வசுந்தரா : என்ன வேள? எங்கபோற?

"என்ன இவ வினோத்த இப்படி அதிகாரம் பன்றா?எதோ அவ புருஷன அதிகாரம் பன்ற மாறி" என்று பாஸ்கர் நினைத்தான்

வினோத் : எனக்கு ரைஸ்மில்ல வேலை இருக்கு

வசு : ரைஸ்மில்லா?

வினோத் : ஆமா நம்ம ரைஸ்மில் தான் .நீங்க வயலுக்கு போய்ட்டு வாங்க நான் உங்கள நாளைக்கு ரைஸ்மில்க்கு கூட்டிட்டு போறேன்.இப்ப கிளம்புறேன்.

பாஸ்கர் : (அப்பாடா இப்பவாவது கிளம்புறேன்னு சொன்னானே கெளம்புடா) சரி வினோத் பாத்து போய்ட்டு வாங்க

வினோத் :  சரி பாஸ். பாய் வசு. வயலுக்கு போங்க அண்ணன் கவனிச்சுக்குவான்.நான்  உங்கள நைட்டு வந்து கவனிச்சுக்கிறேன் என்று சொல்லி கொண்டே சென்றான்‌.வசுந்தரா அவனை ஒரு கள்ள பார்வையில் பார்த்து சிரித்தாள்.

"என்ன நைட்டு வந்து கவனிச்சுப்பானா" என்று அவன் செல்வதை பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.

வசு  வினோத் செல்வதை பார்த்துவிட்டு இப்போது அப்படியே திரும்ப அவளுக்கு முன்னே பாஸ்கர் அவளை புருவத்தை உயர்த்திப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.

வசு : என்ன னா?

பாஸ்கர் : என்னடி நடக்குது இங்க?

வசு : என்ன ஆச்சு? ஏன் கோபமா இருக்க?

பாஸ்கர் : என்ன ஆச்சா என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்க காத்தமுத்து அவனது ரூமை விட்டு நீட்டாக வெள்ளை வேஷ்டி சட்டை பொட்டு வெளியே வந்து கொண்டிருந்தார்‌‌.பாஸ்கர் அப்படியே அமைதியானான்‌

வசு : என்னடா அமைதியாகிட்ட? என்று கேட்டுவிட்டு பின்னாடி திரும்பி பார்க்க அங்கே காத்தமுத்து வந்துகொண்டிருந்தார்.
காத்தமுத்து அவர்கள் அருகில் வந்து "அடடே  வாம்மா‌‌.நீதான்  மாப்பிள்ளையோட தங்கச்சியா.

வசு : ஆமாங்க

பாஸ்கர் : வசு இது மாளவிகா அப்பா.மாமா இது வசுந்தரா என் தங்கச்சி.

வசு : வணக்கங்க என்ன ஆசீர்வாதம் பண்ணுங்க மாமா.

காத்தமுத்து : ஐயோ எந்திரிமா கால்ல எல்லாம் விழுந்துகிட்டு. மரியாதை மனசுல இருந்தா போதும். சாப்டியா மா

வசு : சாப்பிட்டேன்

காத்தமுத்து : உங்க வீட்டுக்காரர் வரலையா மா

வசு : அவருக்கு டியூட்டி போட்டாங்கன்னு போய்ட்டாங்க  மாமா

காத்தமுத்து : சரிம்மா எத்தனை நாள் வேணாலும் தங்கிக்கோ. இங்கு உனக்கு என்ன பிரச்சனைனாலும் உடனே என் கிட்ட வந்து சொல்லு சரியா. நான் சரி பண்ணி தரேன்

வசு : சரிங்க மாமா.

காத்தமுத்து : சரி மாப்ள நாங்க சாப்பிட்டு பத்திரிக்கை வைக்க  கிளம்புறோம்.நீங்க  பூஜைய முடிச்சிருங்க.

பாஸ்கர் : சரிங்க மாமா.

காத்தமுத்து அப்படியே  அவர்களிடமிருந்து விடைபெற்று நேரே சென்று இடது பக்கம் திரும்பி வராண்டாவை நோக்கி சென்றான்.

வசு : ரொம்ப நல்ல மனுஷனா இருக்காருல்ல

பாஸ்கர் : இந்த வீட்டில அவனைத் தவிர எல்லாருமே நல்லவங்க தான்

வசு : யார தவிர?யார சொல்ற?

பாஸ்கர் : இங்க வச்சு சொன்னா யாராவது வந்துருவாங்க.மாடிக்கு வா என்று சொல்லி அவளை மாடிக்கு கூட்டி சென்றான்.முதல் ரூமை கடந்து இரண்டாவது ரூமிற்கு கூட்டி சென்றான்.

வசு : மாடி சூப்பரா இருக்கே. இங்கேயே தங்கலாம் போல.

பாஸ்கர் : இருக்கும் டி இருக்கும் முதல்ல ஜாக்கெட்டை ஒழுங்காக இழுத்து விடு.

வசு அவளது பிரா வெளியே தெரிவதை அப்படியே ஜாக்கெட்டை வைத்து மறைத்து விட்டு "சொல்லுனா" என்றாள்.

பாஸ்கர் : அவன்கூட நீ எங்க சுத்திட்டு இருக்க

வசு : சுத்துருரனா.அவன் தான் வீடு சுத்திகாட்டுறேன் வாங்க கூட்டிட்டு போனான்.

பாஸ்கர் : அவன் கூப்பிட்டா நீ போயிடுவியா

வசு :  இப்போ ஏன் டென்ஷன் ஆகுற. என்ன ஆச்சு?

பாஸ்கர் : இங்க பாரு அவன் கொஞ்சம் வேற மாதிரி

வசு : வேற மாதிரினா. பைத்தியமா?
பாஸ்கர் : ஆமா அவனுக்கு கொஞ்சம் பொம்பள பைத்தியம்.

வசு :  என்னனா சொல்ற. அவனைப் பார்த்தா அப்படி ஒன்னும் 
தெரியலையே (என்று கீழே குனிந்து லேசாக சிரித்துக்கொண்டாள்)

பாஸ்கர் : பார்த்தா தெரியாது பழகினா தான் தெரியும்

வசு : நீ அவன் கூட எத்தனை நாள் பழகின.சும்மா ஒருத்தர பத்தி தப்பா பேசாத னா.

பாஸ்கர் : கூட கூட பேசாதடி. அவனுக்கு நிறைய பொண்ணுங்க கூட கனெக்சன் இருக்கு.அவன் ஃபோன பாத்தேன் அதுல ஃபுல்லா பொன்னுங்க நம்பர் தான்

வசு : இருந்துட்டு போகட்டும். அதுக்கு ஏன் அவன் கூட பழகாதனு சொல்ற.நா என்ன அவன் கூட போய்டவா போறேன்.

பாஸ்கர் : இங்க பாரு அவன் பேச்சிலேயே மயக்கிருவாண்டி

வசு : என்னது மயக்குவானா. அதெல்லாம் என்கிட்டே நடக்காது

பாஸ்கர் : அது எனக்கு தெரியும் டி .இருந்தாலும் அவன் கிட்ட கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா இருனு சொல்றேன்

வசு : அவன் ஜாலியா பேசினா ஜாலியா பேசுவேன்‌ மத்தபடி தப்பா ஏதாவது பேசினா நான் பாத்துக்குறேன் .

பாஸ்கர் : சரி. ஆமா நீ என்ன அவன வாடா போடான்னு சொல்ற

வசு : அவன் என்னை விட இரண்டு வயசு சின்ன பையன் தான.

பாஸ்கர் : ஆமா.இது எப்படி உனக்கு தெரியும் .

வசு : அவன்தான் கேட்டான். உங்களுக்கு வயசு என்னனு? நான் 29 ன்னு சொன்னேன். அவன் எனக்கு 27 தான் நீங்க என்ன வாடா போடான்னு சொல்லுங்க அப்படின்னு சொன்னான்.

பாஸ்கர் : பாத்தியா. வந்த அன்னைக்கே வயசு கேட்டுட்டான்.

வசு : நாளைக்கு  சைஸ் என்னனு கேட்பானா.

பாஸ்கர் : ஏய் லூசு மாதிரி பேசாதடி
 
வசு : நான் செருப்பு சைஸ சொன்னேன் னா. என்கிட்ட அவன் சைஸ் என்னனு கேட்டா செருப்பு சைஸ தான் சொல்லுவேன் .

பாஸ்கர் : அதான பார்த்தேன் சரி. நான் அந்த பக்கமா போகும்போது நீங்க அந்த ரூம்ல இருந்த மாதிரியே தெரியலையே. அப்புறம் நான் மறுபடியும் வரும்போது நீங்க உள்ளே இருந்து வரீங்க‌. உள்ளே என்ன காட்டிட்டு இருந்தான்.

வசு : அவன் எங்க காட்டுனான்.நான் தான் தொறந்து காட்டுனேன்‌ என்று வாயுக்குள் முனுமுனுத்தாள்‌

பாஸ்கர் : என்னடி வாய்குள்ளயே முனங்குற?

வசு : அது ஒன்னு இல்ல னா. அவன் துருவித்துருவி கேட்டுகிட்டே இருந்தான்.நான் குடுக்கவே இல்ல.அப்றோம் ஒரு மாதிரி மூஞ்சி வாடிருச்சு.சரினு குடுத்தேன்.

பாஸ்கர் : எத?

வசு : என் நம்பர.

பாஸ்கர் : லூசு ஏண்டி நம்பர் குடுத்த?

வசு : சொந்தகாரனா ஆக போறான்.சரி வச்சிட்டு போகட்டும் குடுத்தேன்.

பாஸ்கர் : பாத்து டி ஜாக்கிரதையா இரு

வசு : நான் போலீஸ் காரன் பொண்டாட்டி என்கிட்ட வச்சுக்கிட்டா என்னாகும் அவனுக்கே தெரியும். நீ ப்ரீயா விடு நான் பார்த்துக்கறேன்.

பாஸ்கர் : சரி மச்சான் ஏன் வரல?

வசு : அவரு கல்யாணத்துக்கு 
வரேன்னு சொல்லிட்டாரு.

பாஸ்கர் : சரிடி வா போலாம்.நான் இப்படி சொன்னேன்னு யாரு கிட்டயும் சொல்லாத.

வசு : அது எப்படி சொல்லுவேன்.சரி வினோத் இப்படி.அவங்க அண்ணன் எப்படி?

பாஸ்கர் : (என்னடா இது கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி வினோத் கிட்ட கேட்டா இப்போ என்கிட்ட கேக்குறா)அவரும் கொஞ்சம் அப்படி தான் ஆனா இவன் அளவுக்கு இல்லனு நினைக்கிறேன்.

வசு : என்ன னா இது.குடும்பமே இப்படி இருக்கு.

பாஸ்கர் : ஏய்..சீ..சீ..இவனுக தான் இப்படி.மாலு அண்ணன் சூப்பர் கேரக்டர்.கரக்டா பேசுவாரு

வசு : மாலுக்கு அண்ணன் வேற இருக்கானா?

பாஸ்கர் : ஏய்.கொஞ்சம் மரியாதையா பேசு. அவர் உனக்கு மூத்தவரு.

வசு : சரி. அவர நான் பாக்கவே இல்ல.வீட்லயும் இல்ல

பாஸ்கர் : அவரு எங்கயாவது பத்திரிக்க வைக்கப் போயிருப்பாரு.சாய்ந்திரம் காட்றேன் (என்று பேசிக்கொண்டே படியில் இறங்கி வந்தனர்)

வசு : சரி..நீ போய் ட்ரஸ் டவல் எல்லாம் எடுத்துட்டு வா.வயலுக்கு போலாம்.

பாஸ்கர் : சரி‌ நான் போய் எடுத்துட்டு வரேன் என்று சொல்லி நேரே ரூம்க்கு போனான்.
அங்கே வினோத் பாத்ரூமிலிருந்து குளித்து முடித்துவிட்டு வெளியே துண்டு கட்டிக்கொண்டு வந்தான். பாஸ்கர்  ரூமிற்குள் நுழைய 

வினோத் : என்ன பாஸ் உங்க சிஸ்டர் எங்க? 

பாஸ்கர் : அவ மாலு ரூம்ல இருக்கா.நான் வயலுக்கு குளிக்க போறதுக்கு துணி எடுக்கலாம்னு வந்தேன் 

வினோத் :   உங்க சிஸ்டர் உங்கள மாதிரி இல்ல பாஸ் (என்று சொல்லி பனியனைப்போட்டான்) 

பாஸ்கர் : ஆமா அவ கொஞ்சம் சிடுசிடுனு பேசுவா. என்ன மாதிரி ஃப்ரீயா பேசமாட்டா? 

வினோத் : என்னது ஃப்ரீயா பேச மாட்டாங்களா .உங்கள விட ஃப்ரீயா பேசுறாங்க.ஆரம்பத்துல கொஞ்சம் ஒருமாதிரி பன்னுனாங்க அப்புறம் ஜாலியா பேசுனாங்க.

பாஸ்கர் : பழகிட்ட ஜாலியா பேசுவா.

வினோத் : அவங்களுக்கு ரொம்ப பெரிய மனசு பாஸ்

பாஸ்கர் : எத வச்சு அப்படி சொல்ற?

வினோத் : வாய் வச்சதனால  சொல்றேன்‌

பாஸ்கர் : என்ன?

வினோத் : இல்ல அவங்க கூட வாயடிச்சதுனால சொல்றேன்.

பாஸ்கர் : அவளயும் நீங்க விட்டு வைக்கலயா

வினோத் : சூப்பரா கம்பெனி குடுக்குறாங்க.ஆமா அவங்க ஜிம்முக்கு எதும் போவாங்களா? என்று கேட்டுக்கொண்டு வேஷ்டி கட்டினான்.

பாஸ்கர் : அப்படியெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல ஏன் கேக்குறீங்க? 

வினோத் : இல்ல பாடிய கரெக்டா மெயின்டெய்ன் பண்றாங்களே அதான் கேட்டேன். 

பாஸ்கருக்கு இப்போது சிறிது கடுப்பாக இருந்தது. ஏனென்றால் தன் தங்கையின் உடலைப் பற்றி வினோத் கமெண்ட் செய்ததற்கு.

பாஸ்கர் : அவ வீட்டு வேலை மட்டும் தான் செய்வா. 

வினோத் : சரி சரி இங்க ஏதும் வேலை செய்ய வேண்டாம். அவங்க இருக்கிற வரைக்கும் அவங்கள நான் கவனிச்சுக்கிறேன்.நீங்க ஒன்னும் கவலைப்படாதீங்க என்று பாஸ்கன் தோளை தட்டி சட்டையை தோளில் போட்டுக் கொண்டு ரூமை விட்டு வெளியே சென்றான். 

பாஸ்கர் : சற்று சிரித்துவிட்டு நீ என்ன பண்ணாலும் உன் பருப்பு அவகிட்ட வேகாது டா என்று சொல்லிவிட்டு அவனது துணியையும் துண்டையும் ஒரு கட்டைப்பையில் வைத்துக் கொண்டு நேரே வசுவை கூப்பிட மாலு ரூமுக்கு சென்றான்.அங்கே வசுவும் மாலுவும் சிரித்துக்கொண்ருந்தனர்.பாஸ்கர் உள்ளே செல்ல, வசு "ஏய் மாலு 'ஷு' என்று ஒருவிரலை உதட்டிற்கு மேல் மூக்கை தொடும்படி வைத்தாள்.மாலு வாயை பொத்திக்கொண்டு சிரித்தாள்.பாஸ்கர் உள்ளே செல்ல "வா னா போலாமா" என்றாள். ஆனால் அவன் மாலுவை கவனிக்க அவள் வாயை பொத்திக்கொண்டு குறும்பாக சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

[Karthik_writes]

பாஸ்கர் : எதுக்கு சிரிக்கிற மாலு? 

மாலு : ஒன்னுமில்ல அக்காகிட்ட வினோத் ஏதோ கெஞ்சினானாம். அதை சொன்னாங்க. அதான் சிரிச்சிட்டு  இருந்தோம்

வசு : ஏய் மாலு பேசாம இரு?

பாஸ்கர் : தெரியும் தெரியும் வசு சொன்னா .வினோத்துக்கு இவள பத்தி இன்னும் சரியா தெரியல.

மாலு : வினோத்துக்கு நல்லா தெரிஞ்சிடுச்சு .உங்களுக்கு தான் தெரியல

வசு : நீ சும்மா இருடி

மாலு : சரி நான் ஒன்னும் சொல்லல பா என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் சிரித்தாள் .



பாஸ்கர் ஒன்றும் புரியாமல் அங்கேயே நின்று கொண்டிருந்தான் .

மாலு : என்ன அண்ணி நெஞ்சை ரொம்ப நக்கிடானா

வசு : ஆமா கொஞ்சம் ஓவரா நக்கிட்டான்.

மாலு : ஆனா அவன் உங்ககிட்ட இப்படி பண்ணுவான்னு நான் எதிர்பார்க்கவே இல்ல.நீங்க எப்படி விட்டீங்க?

பாஸ்கருக்கு இப்போது புரிந்தது வசு நம்பர் கொடுத்ததைப் பற்றிதான் இவர்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று.

வசு : நான் எங்க கொடுத்தேன். முதல்ல கொடுக்க வேண்டாம் பழகிப்பாத்து அப்றமா கொடுக்கலாம்னு நினைச்சேன்.அவன் கைய புடிச்சிட்டு விட மாட்டேன்னு சொல்லிட்டான்

பாஸ்கர் : என்னது கையை புடிச்சானா?

மாலு : கைய புடிச்சதுக்கே இந்த ஷாக்கா

வசு : அது ஒன்னும் இல்ல னா சும்மா கைய புடிச்சிட்டு கெஞ்சினான்.

பாஸ்கர் : ஒஹோ...ம்

மாலு : நீங்களும் பாவம்னு கொடுத்திட்டிங்களா

வசு : வேற என்ன பண்றது. சொந்தக்காரன வேற ஆகப்போறான். கொடுக்கலைன்னா தப்பாயிடும்ல

மாலு : ஒருவாட்டி கொடுத்திட்டீங்கல்ல.இனிமேல் அடிக்கடி கூப்பிடுவான் பாருங்க

வசு : எனக்கு எந்த பிரச்சினையும் வராத வரைக்கும் எனக்கு ஓகே தான்.

மாலு : அதெல்லாம் எந்த பிரச்சனை வர விடமாட்டான் அண்ணி நீங்க பண்ணுங்க

"இவங்க பேசறதுல  ஏதோ உள்குத்து இருக்கிற மாதிரி இருக்கே" என்று பாஸ்கர் மண்டையில் தோன்றியது

மாலு : சரி வினோத்துக்கு கொடுத்திட்டீங்க. எங்க பெரிய மாமாவுக்கு?

வசு : அவர் கேட்கட்டும் அவருக்கும் கொடுக்கிறேன்.

மாலு : ஒரு முடிவோட தான் இருக்கீங்க

பாஸ்கர் : என்னடி நீ இப்படி எல்லாருக்கும் கொடுத்துட்டு இருந்தா மச்சான் என்னடி நினைப்பாரு ?

வசு : அவர் என்ன நினைக்க போறாரு.அவருக்கு ஒழுங்கா இருந்து அனுபவிக்க தெரியல.

பாஸ்கர் : என்னடி சொல்ற அனுபவிக்க தெரியலையா?

மாலு : அது வந்து.. அண்ணே வந்து அண்ணி கூட ஒழுங்கா டைம் ஸ்பேண்ட் பன்னுனா அண்ணி எதுக்கு மத்தவங்க கிட்ட போகப் போறாங்க. அததான் அப்படி சொல்றாங்க

பாஸ்கர் : அவர் போலீஸ்காரர் டி .வேல பார்க்க தேவையில்லையா

மாலு : வேலை மட்டும் பாத்தா போதுமா வீட்டையும் பாக்கணும்ல்ல

பாஸ்கர் :நீ என்ன உங்க அண்ணிக்கு சப்போட்டா?

வசு : அவ சொல்றதுல என்ன தப்பு இருக்கு. வீட்லயும் ஒருத்தி இருக்கா அவளையும் கவனிக்கணும் ஒரு அக்கறை இருக்கா .எப்பவுமே வேலையே கெதினு இருக்காரு.

பாஸ்கர் : சரிடி விடு .உன்ன கண்கலங்காம பார்த்துக்கிறாருல்ல.அதுவே போதும்

மாலு : நீங்க எப்படி நாளைக்கு கல்யாணத்துக்கு அப்புறம்?

பாஸ்கர் : வேலை பாதி,வீடு பாதி போதுமா

வசு : பார்க்க தானே போறேன்‌. இப்படித்தான் என் புருஷனும் சொன்னாரு.

மாலு :அண்ணி அதெல்லாம் அவங்க என் கூடயும் கொஞ்சம் டைம் ஸ்பென்ட் பண்ணுவாங்க. இல்லங்க

பாஸ்கர் : கண்டிப்பா

வசு : ம்க்கும்

மாலு : சரி அண்ணி நீங்க சொல்லுங்க வெறும் நெஞ்ச மட்டும் தான் நக்குனானா

வசு : நாலு, அஞ்சு கடி கடிச்சான்.அதான் தாங்க முடியல



பாஸ்கர் மனதில் :  என்னது கடிச்சானா. ஒருவேளை கடிஜோக் எதுவும் அடிச்சு இருப்பானோ

மாலு : நினைச்சேன்.சரி எங்க வச்சு இதெல்லாம் நடந்துச்சு

வசு : முதல்ல அவன் ரூம்ல வச்சு வாய் அடிச்சான்.

மாலு : ஓ..அவன் ரூம்ல வச்சே 
ஆரம்பிச்சுட்டானா.அங்க எப்படி?

வசு : உங்க லக்கேஜ் தூக்கிட்டு வந்ததுக்கு எதாச்சும் குடுங்கனு கேட்டான்

மாலு : நீங்க என்ன குடுத்தீங்க?

வசு : பர்ஸ் மாளவிகா ரூம்ல இருக்கு வாங்க காசு தரேன்னு சென்னேன்.

மாலு : ஹா..ஹா..அதுக்கு என்ன சொன்னான்?

வசு : காசா .காசேல்லாம் வேண்டாம் எதாச்சும் மறக்க முடியாத அளவுக்கு குடுங்கனு கேட்டான்.என்ன வேனும்னு கேட்டேன்.நீங்களா பாத்து எதாச்சும் குடுங்கனு சொன்னான்.நீயே கேளுனு சொன்னேன்.

மாலு : அப்றோம்?

வசு : நீங்க குடுக்க வேண்டாம் நானே குடுக்குறேன்னு சொன்னான்.நானும் சரி னு 
சொன்னேன்‌.அப்பறமா தான் குடுத்தான்.

பாஸ்கர் : என்ன குடுத்தான்?

வசு : சும்மா கம்பெனி குடுத்தான்.

மாலு : சரி நீங்க பதிலுக்கு குடுத்தேன்களா?

வசு : அதெப்படி குடுக்காம இருப்பேன்.

மாலு : சூப்பர் எவ்ளோ நேரம் குடுத்தீங்க?

வசு : ஒரு இரண்டு நிமிஷம் குடுத்தேன்‌.

மாலு : சூப்பர்.அப்றோம்?

வசு : அப்புறம் அங்க இருந்து கிளம்பி இந்த யூஸ் பன்னாம ஒரு ரூம் இருக்குல்ல

மாலு : ஆமா ,வேஸ்ட் ரூம்

வசு : ஆன்‌.அங்க வச்சி நெஞ்ச நக்க ஆரம்பிச்சிட்டான். நானும் போதும் போதும்னு சொல்றேன் விடவே மாட்டேங்கறான்.

மாலு : ஆமா அவன் விடவே மாட்டான்.எப்படி உங்கள அதுகுள்ள விட்டான் ?

வசு : எல்லாரும் தேடுவாங்க, போலாம்னு சொன்னதுக்கு அப்புறம்தான் விட்டான்

மாலு : சரி சரி அப்போ ரெண்டு பேரும் ரொம்ப க்ளோஸ் ஆயிட்டீங்க

வசு : அப்படித்தான்னு வச்சிக்கோயேன்‌.

பாஸ்கர் : என்னடி சொல்ற க்ளோஸ் ஆயிட்டியா ?

மாலு : ஆமா வினோத்தும் அண்ணியும் கிளோஸ் ஆயிட்டாங்க

பாஸ்கர் : அப்படியா டி?

வசு : அந்த அளவுக்கு எல்லாம் ஒன்னும் இல்ல னா. நல்லா  பழகுனா ஒகே இல்லனா அப்படியே கட் பன்னிட்டு போயிட்டே இருப்பேன்

மாலு : அதெல்லாம் அவன் கரெக்டா பழகுவான் என்று சொல்லிக்கொண்டு இருக்க
"என்ன வயலுக்கு வரீங்களா? இல்லையா? ன்று வாசலில் நின்று வசுவை பார்த்துக் கொண்டே கேட்டான் சுந்தர். வசு அவரை திரும்பிப் பார்தது  "இதோ கிளம்பிட்டோம் போலாம்" என்றாள்

மனோ : நானும் வர்றேன். என்னையும் கூட்டிட்டு போங்க

மாலு : குட்டி நீ இங்கேயே இரு டா அத்தை உன்ன பாத்துக்கிறேன். அம்மாவும் மாமாவும் போயிட்டு வரட்டும் சரியா

மனோ : இல்ல நானும் வருவேன் .

சுந்தர் : சரி ஆசைப்படுறாருல்ல வரட்டும் .

பாஸ்கர் : சகல கிளம்பலாமா

சுந்தர் : நான் வெளியில நிக்கிறேன் வாங்க என்று சொல்லிவிட்டு வசு வை ஒரு பார்வை பார்த்துவிட்டு கிளம்பினான்.



 பாஸ்கர் அவன் கையில் வைத்திருக்கும் கட்டை பையை எடுத்துக்கொண்டு வெளியே சென்றான்.ஆனால் வாசலை தாண்டியவுடன் இவர்கள் என்ன பேசுகிறார்கள் என தெரிந்து கொள்ள ரூம் பக்கத்திலேயே நின்று கொண்டான்.அப்போது மாலு வசுவை பார்த்து "அண்ணி போங்க போய் என்ஜாய் பண்ணிட்டு வாங்க"

பாஸ்கர் : என்ன என்ஜாய் பன்ன சொல்றா?

வசு : எங்க அண்ணன் வரான். எப்படி டி என்ஜாய் பண்ண முடியும்

மாலு : அவரை ஏதாச்சும் சொல்லி வேற பக்கம் அனுப்பிவிட்டுட்டு நீங்க என்ஜாய் பண்ணுங்க

பாஸ்கர் : என்னது என்னைய வேற பக்கம் அனுபனுமா?

வசு : நீ சொல்றத பார்த்தா நிறைய என்ஜாய் பண்ணிருப்ப போலயே

மாலு : பின்ன பண்ணாம யா

வசு : சரியான ஆள் தாண்டி நீ. கம்பெனிக்கு ஆள் சேக்குறியா

மாலு : நீங்க ஆசைப்படறீங்க ன்னு சொன்னேன். வேண்டான்னா விடுங்க அண்ணி

வசு : கோவத்த பாரு...

மாலு : கோபம்லான் இல்ல அண்ணி‌ நீங்க போயிட்டு வாங்க

வசு : சரி பாய்

மாலு :அண்ணி பாத்து பத்திரம் என்று சொல்ல வசு மனோவை தூக்கிக்கொண்டு மாலுவைப்பார்த்து சிரித்து விட்டு கிளம்பினாள்."அவள் கிளம்புகிறாள்" என்று பாஸ்கர் தெரிந்து கொண்டு உடனடியாக வரண்டாவிற்கு வேக வேகமாக நடந்து ஓடினான்.
வசு இப்பொழுது மனோவை கையில் பிடித்தபடி வராண்டாவிற்கு வந்தாள்.அவள்  வர மங்கலம் அங்கே உட்கார்ந்து இருந்தாள் "என்னமா கிளம்பிட்டீங்களா" என்றாள்

வசு : கிளம்பிட்டோங்க

பவானி : சரிமா பார்த்து போயிட்டு வாங்க.

வசு : பூஜை வேலையெல்லாம் நான் வந்து 
பார்க்குறேன் அத்த

பவானி : அதெல்லாம் நாங்க பாத்துக்குறோம்மா நீ பத்திரமா போயிட்டு வா

வசு : சரிங்க அத்தை என்று சொல்லி பாஸ்கரும் வசுந்தரா மனோ மூவரும் வீட்டு வாசலுக்கு செல்ல எதிரில் ஐயர் வந்து கொண்டிருந்தார்.பாஸ்கர் அவரை பார்த்து வணக்கம் வைக்க

ஐயர் : வணக்கம்.என்ன தம்பி இன்னும் குளிக்காம இருக்கீங்க?

பாஸ்கர் : சாமி குளிக்கிறதுக்கு தான் வயலுக்கு போறோம் என்று அவன் சொல்லிக் கொண்டிருக்கையில் சுந்தர் வீட்டிற்கு வெளியே இருந்து வாசற்படிக்கு வந்தான்.
பவானி, மங்கலம் ஆகியோரும் வாசற்படிக்கு வந்தனர்.

ஐயர் : என்ன வயலுக்கு போறீங்களா? மணி இப்பவே  பத்தரை ஆயிடுது. 11 மணிக்கு குளிகை நேரம் வந்துரும். இப்போ எடுத்து வைக்க ஆரம்பிச்ச தான் பூஜையை சரியான நேரத்திற்கு ஆரம்பிக்க முடியும்.நீங்க இப்ப போயிட்டு எப்ப வர்ரது.

பாஸ்கர் : என்ன சாமி சொல்றீங்க 11 மணிக்கு பூஜையா.நேத்து 3 மணிக்கு மேல தானே பூஜை பண்ணுணீங்க

ஐயர் : நான் நேத்து என்ன சொன்னேன்.குளிகை நேரத்தில் தான் பூஜை பண்ணி தோஷம் கழிக்கனும்னு சொன்னேன். குளிகை நேரம் ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு நேரத்துல வரும்.நானே அதான் நேரம் பாத்து வந்தேன்.

பாஸ்கர் : சரி சாமி.

ஐயர் :  சரி சட்டுபுட்டுன்னு போய் ஜலத்தை தலையில ஊத்தின்டு வாங்கோ. 11 மணிக்கு பூஜை ஆரம்பிக்கனும்  பன்னிரண்டரை மணிக்கெல்லாம் முடிச்சிடலாம்.

பவானி : மாப்பிள்ளை அப்ப நீங்க வினோத் ரூம்ல போய் குளிச்சிட்டு வந்துருங்க. நாங்க எல்லாத்தையும் எடுத்து வைக்கிறோம்.நீங்க உள்ள வாங்க சாமி

ஐயர் : தம்பி  வரும்போது வேஷ்டி கட்டிண்டு  வாங்கோ என்று சொல்லிவிட்டு பூஜை ரூமை நோக்கி சென்றார்

பாஸ்கர் : சரி சாமி என்று சொல்ல மீண்டும் சுந்தர், பவானி ,மங்களம் ,வசு, மனோ  ஆகியோர் வீட்டிற்குள் நடையை கட்டினர். அப்போது

மனோ : அம்மா இன்னைக்கு போகலயா

வசு : நாளைக்கு போகலாம் டா

மங்கலம் : ஏம்மா மாப்பிள்ளைக்கு தானே பூஜை நீயும் சுந்தரம் போயிட்டு வாங்களேன். பாஸ்கருக்கு இப்போது தலையில் இடி விழுந்தது போல் இருந்தது.

பவானி : ஆமாமா நீயும் மனோவும் சுந்தர கூட போயிட்டு வாங்க .

வசு : இல்ல அத்த பரவால்ல

சுந்தர் : அட அவங்கதான் அவ்ளோ தூரம் சொல்றாங்களே வாங்க.நாளைக்கு எனக்கு வேலை இருக்கும். இன்னைக்கு தான் நான் பிரீயா இருப்பேன்‌ உங்களுக்கு முழுசா எல்லாத்தையும் காட்டுகிறேன் வாங்க என்று சொல்ல வசு இப்பொழுது சுந்தரை திரும்பி பார்த்து லேசாக புன்னகைத்தாள்‌.சுந்தரும் பதிலுக்கு சிரித்தான்‌.பாஸ்கர் எதுவும் சொல்ல முடியாத நிலைமையில் அமைதியாக நின்றான் ஏனென்றால் மொத்த குடும்பமும் முடிவெடுத்து விட்டது.

மனோ : அம்மா போலாம்மா மாமா இங்க இருக்கட்டும் நம்ம இந்த மாமா கூட போகலாம்.

சுந்தர் : போலான்டா குட்டி  பைக்ல போலாமா என்று சொல்ல பாஸ்கருக்கு இப்போது மீண்டும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது "என்னது என் தங்கச்சிய பைக்ல கூட்டிட்டு போக போறான்னா" அதே நேரம்  மாலுவும் வராண்டா விற்கு வர எல்லோரும் கூடி நிற்பதை பார்த்து "என்னாச்சும்மா எல்லாரும் கூடி நிக்கிறீங்க" என்று கேட்டாள்.

பவானி : அது ஒன்னும் இல்லடி மனோ வயலுக்கு போகணும்னு ஆசைப்படுறான்.வசுவும் ஆசைப் படுறா,ஆனா மாப்பிள்ளைக்கு இப்போ பூஜை  அதான் எப்படி போறதுன்னு யோசிக்கிறா

மாலு : (சற்று வாயுக்குள் சிரித்துவிட்டு) "இதுல யோசிக்க என்ன இருக்கு .நீங்க போயிட்டு சுத்தி பார்த்துட்டு வாங்க 
அண்ணி.நாங்க பூஜை வேலையெல்லாம் பாத்துக்குறோம்" என்று சொல்லி அவளை ஓரக்கண்ணால் பார்த்தாள்

வசுந்தரா : சரி அப்ப நாங்க போயிட்டு வந்துறோம்  அண்ணா என்று பாஸ்கரை பார்த்து சொல்ல பாஸ்கர் வேறுவழியில்லாமல் "சரி பார்த்து போயிட்டு வா,மனோவ பத்திரமா பாத்துக்கோ" என்று சொன்னான்.ஆனால் நிஜமாகவே அவனுக்கு அவளை தனியாக அனுப்ப மனமில்லை. பின் சுந்தர் நேரே அவனது புல்லட்டில் அமர்ந்து  ஸ்டார்ட் செய்ய வசுந்தரா பின் பக்கமாக அமர்ந்து மடியில் மனோவை வைத்துக் கொண்டாள்.பவானி பூஜைக்கு தேவையான சாமான்களை எடுத்து வைப்பதற்காக பூஜை ரூமை நோக்கி சென்று விட்டாள். மங்கலம் "கல்யாணி டிபன் எடுத்துவை மாப்பிள்ளை  சாப்பிட போறாரு" என்று சத்தமிட்டு கொண்டே கிச்சனுக்குள் சென்றாள். வா

சல் படிக்கட்டில் ளாலுவும்,பாஸ்கரும் மட்டும் நின்று அவர்களை வழியனுப்புவதற்காக நின்றார்கள்.அப்போது சுந்தர் "நீங்க மனோவ குடுங்க நா முன்னாடி வச்சுகிறேன்,நீங்க  பிடிச்சு உட்காந்துக்கங்க"என்று சொல்ல மனோவை அப்படியே கொடுக்க சுந்தர் அவனை வாங்கி முன்னாடி உட்கார வைத்துக்கொண்டான். இப்போது வசுந்தரா பின்பக்கமாக சேர்த்து அட்ஜஸ்ட் செய்து அமர்ந்து சுந்தரின் தோளில் கை வைத்து பிடித்துக்கொண்டாள்.சுந்தர் "போலாமா" என்று கேட்க வசு "போலாம்" என்றாள்.வண்டி காம்பவுண்ட் தாண்டி செல்ல வசுந்தரா சிரித்துக்கொண்டே திரும்பி பார்க்க, பாஸ்கருக்கு பின்னே நின்ற மாலு வசுந்தராவுக்கு "தம்ஸ் அப்" காட்டினாள்.பாஸ்கரின் மனது ஏனோ கனமாக இருந்தது.இவனை நம்பலாமா? நம்பகூடாதா? என்ற சிந்தனையில்  வாசலிலேயே நின்றான்.



-தொடரும்...