Fantasy குறும்படம், சில குறும்புகள்... (Completed)

[nathan19]

இந்த த்ரெட் டில் குறும்படம் முதல் 11 பாகங்கள் மீண்டும் பதிவு செய்யப்படும். 

கோரிக்கை: பாகம் 12 பேக்கப் யாரிடமாவது இருந்தால் please share with me.

 புதிய பாகங்கள் நாளை முதல் மீண்டும். 

Due to this unexpected issue, I planned to end this story within 2 episodes ... 

Thanks all, special thanks to omprakash_71 for the 11 episodes backup...

[omprakash_71]

இந்த த்ரெட்டில் குறும்படம் முதல் 11 பாகங்கள் பதிவு செய்யலாமா nathan19 அவர்களோ கூறவும் நன்றி.

[nathan19]

இந்த த்ரெட்டில் குறும்படம் முதல் 11 பாகங்கள் பதிவு செய்யலாமா nathan19 அவர்களோ கூறவும் நன்றி.

Please post in this thread. Thanks....

[omprakash_71]

Ok Bro

[omprakash_71]

குறும்படம் சில குறும்புகள்...

கார்த்தி, அருமை, பின்னிட்டே, என்னோட அடுத்த படத்துல நீ ஒர்க் பண்ற"

இயக்குனர் வெற்றி என்னிடம் அதை சொன்னபோது இரண்டு நாட்களுக்கு பிறகு வர வேண்டிய புத்தாண்டு அன்றே வந்ததாக உணர்ந்தேன்.

இருப்பினும் என் சூழலை அவரிடம் எப்படி சொல்ல என தயங்கினேன்.

"சார், அது வந்து..."

"என்னய்யா, என்னை விட பெரிய director யாரு கிட்டயாவது அசிஸ்டன்ட் ஆகனும்னு நினைக்குறியா?"

"அய்யோ, அப்படிலாம் இல்ல, சார், இன்னும் studies முடியல, Engineering final year, ஒரு 5 மாசம் இருக்கு சார், அதான்"

"நீ இன்னும் student ?? உன்னோட ஷார்ட் பிலிம் பார்க்கிறப்போ அவ்ளோ maturity இருந்ததே, கிரேட், நோ பிராப்ளம். நீ காலேஜ் முடிஞ்சதும் என்னை வந்து பாரு, என் கூட ஒர்க் பண்ணு, இது என்னோட பெர்சனல் நம்பர், யூ கேன் கால் மீ அண்ட் ஜாயின் மீ"

"Thank you, sir"

பிரபல சேனலில் வந்த அந்த குறும்பட போட்டி இறுதியில் தான் என் அபிமான இயக்குனர்களில் ஒருவரான வெற்றி என்னிடம் சொன்னார். முதல் பரிசு வென்றவனுக்கு கூட இதை அவர் சொல்ல வில்லை. இரண்டாவதாக வந்த என்னிடம்.

வெற்றி சாருக்கு என் படங்களில் பிடித்ததாக அவர் சொன்னது, ஒவ்வொரு படமும் ஒவ்வொரு ஜானரில். கச்சிதமாக தேவையில்லாத ஒரு ஃப்ரேம் கூட இல்லாத அந்த கச்சிதம். முதல் பரிசு வென்ற படைப்பில் இருந்த பிரபல ஆர்டிஸ்ட் களின் performance கூட இருந்த பிற நடுவர்களை கவர வெற்றி சாரின் வாதத்தை மீறி அது முத்லாகவும், என்னுடைய படம் இரண்டாவது ஆக ஆனது.

நான் கார்த்திக், பொறியியல் இறுதி ஆண்டு மாணவன். சினிமா எனது கனவு. பல வருட கனவு.
என் பத்து வயதில் என் அமெரிக்கா மாமா ஒரு கேமரா பரிசு அளித்ததில் ஆரம்பித்தது இந்த கனவு. அவர் கேமரா தந்த அன்றே அக்காவை விதம் விதமாக படம் எடுக்க ஆரம்பித்து, பின் இயற்கை காட்சிகள், சாலையில் சந்திக்கிற சக மனிதர்கள் என எனது கேமரா கண்கள் விரிய ஆரம்பித்தது.
15 ஆம் வயதிலேயே ஒரு இயல்பான கேமரா பார்வை எதிலும் இருந்தது.

என் தந்தைக்கு என் கேமரா மோகம் மகிழ்ச்சி தான் எனினும் என்னிடம் சொன்னார் " அததுக்கு டைம் இருக்கு, இப்போ படிக்கிற டைம், படி"

எனக்கு நன்கு ஞாபகம் இருக்கிறது, எனது 5 அல்லது 6 வயதில் இரவில் தூக்கக் கலக்கத்தில் இருந்த என்னை எழுப்பி அப்பா ஒரு படம் அவருடன் டிவி யில் பார்க்க வைத்தார். ஆரம்பத்தில் அதிகம் ஆர்வம் இல்லாமல் பார்க்க ஆரம்பித்த நான் சிறிது நேரத்தில் அந்த படத்தில் மூழ்க ஆரம்பித்தேன். அது "மூன்றாம் பிறை"

அப்போது இயக்குனர், ஒளிப்பதிவு பற்றி ஒன்றும் தெரியாத வயது. கமல், ஸ்ரீதேவி அவர்களோடு நானும் ஒன்றிப் போய் பார்த்தேன். படம் இறுதியில் கமலின் கதறலில், தனித்து விடப் பட்ட அவலத்தில் ஆறு வயது கூட நிரம்பாத சிறுவன் நான் அழ ஆரம்பித்தேன். உணர்ச்சி வசப்பட்ட அழுகை.

அப்பா என்னை இடுப்பில் தூக்கி தோளில் சாய்த்தபடி முதுகில் தட்டிக் கொடுக்க ஆரம்பித்தார்.

"ஒன்னும் இல்லை, ஒன்னும் இல்லை!" அப்போது எல்லாம் எனக்கு அப்பாவோ அம்மாவோ என்னை குழந்தை போல தூக்கினால் பிடிக்காது, நான் வளர்ந்து விட்டதாக எண்ணிக் கொண்டிருந்தேன். அன்று அப்பா என்னை குழந்தை போல தூக்கி சமாதானம் செய்து கொண்டு இருந்தது எனக்கு உரைக்கவே இல்லை. அப்படி அழுதேன்.

அது தான் என் முதல் அழுகை, பிறருக்காக. அதற்கு முன் நான் அழுதது எல்லாம் என் தேவைக்கு, சிறு குழந்தையில் எனக்கு பசித்தால், பின் எனக்கு வலித்தால், என் அம்மா, அக்கா யாரேனும் அழுதால் உடன் அழுது இருப்பேன். ஆனால் முன் பின் தெரியாத ஒரு நபருக்காக, அதுவும் திரைப் படத்தில் கண்ட கமல் நடித்த ஒரு பாத்திரம் சீனு விற்காக அந்த மனிதனின் வலிக்காக நானும் உடன் அழுதேன்.

அன்று முதல் நான் கமலின் ரசிகன் ஆனேன். அப்பா வும் கூட கமல், பாலு மகேந்திரா இன்னும் சிலரின் தீவிர ரசிகர். என் பத்து வயது வாக்கில் நல்ல படங்களை எனக்கு அப்பா அறிமுகம் செய்தார்.

ஆனால் எனது 15 வயதில் அதிர்ச்சியான நிகழ்வாக என் அப்பா அம்மா பிரிந்தனர், அம்மாவிடம் நானும் அக்காவும் இருக்க நேர்ந்தது. அப்பாவிற்கு வேறு ஒரு குடும்பம் இருப்பதாக தெரிந்து அதிர்ந்தேன்.
பிரிந்தாலும் அப்பா எங்களுக்கு சென்னையில் உள்ள வீடு, பூர்வீக சொத்தில் பங்கு, அக்கா மற்றும் எனது படிப்பு செலவுக்கு போதுமான அளவு பணம் அனைத்தையும் விட்டு தான் சென்றார். ஆனாலும் அப்பா மேல் எதோ ஒரு கோபம், வருத்தம் இருந்தது.

எனினும் அப்பா விடம் பாக்கெட் மணி வாங்குவது போல அம்மாவிடம் வாங்க முடிய வில்லை. எனது கேமரா கனவுகளை ஓரம் கட்டி இருந்தேன். பின்னர் அக்கா, என்னை விட 5 வருடம் மூத்த அக்கா படித்து முடித்து ஒரு நல்ல வேலையில் சேர எனது கேமரா மீண்டும் முன்னை விட அதிக வேகத்தில்...
அக்கா, எனது தேவைகளை அம்மாவிற்கு தெரியாமல் பூர்த்தி செய்தாள்.

என் சினிமா ஆர்வம் அப்படி தான் அப்பாவால் ஆரம்பம் ஆனது, அக்காவால் தொடர்ந்தது. கமல் உடன் , மணிரத்னம், பாலு மகேந்திரா, PC ஸ்ரீராம் இவர்களுடன் பணி புரிவதே என் கனவாக இருந்தது.

அப்போது தான் இந்த குறும்பட போட்டி பற்றி தெரிந்து இதில் கலந்து இப்போது இப்படி...

இதில் கலந்து கொள்ள, குறும்படம் எடுக்க அனைத்துக்கும் அக்கா அவள் தான் ஸ்பான்சர்.

சாரின் வார்த்தை கேட்டதும்

எனது இந்த 22 வருட வாழக்கையில் மிக இனிமையான நாளாக உணர்ந்தேன். வாய்ப்பு அதிகம் அலையாமல் ஒரு நல்ல வாய்ப்பு, அதுவும் வெற்றி மாதிரியான இயக்குனர் அவரே கூப்பிட்டு கொடுத்த வாய்ப்பு. அக்காவிடம் தான் முதலில் சொல்ல எண்ணி phone செய்தேன்.
அக்கா எடுத்தவுடன் கேட்டாள்.

"என்னடா ஆச்சு ஃபைனல் ??"

"செகண்ட் தான்க்கா" என சலிப்புடன் சொல்லி "ஆனா ஸார் நல்லபடியா கமென்ட் கொடுத்தாரு, degree முடிச்சதும் வந்து பார்க்க சொல்லி இருக்கார்"

"இவங்க இப்படி தான் சும்மா ஆறுதல் சொல்வாங்க, ஒன்னும் கவலைப் படாதே, முதல்ல செமஸ்டர் பாரு, முடிஞ்சது க்கு அப்புறம் பார்க்கலாம்"

ஏனோ அக்காவின் வார்த்தைகள் கேட்டதும் சார் உறுதியாக வாய்ப்பு தருவதாக சொன்னதை அக்காவிடம் சொல்ல வில்லை. படிப்பு முடிந்து சாரிடம் சேர்ந்து பின்

[omprakash_71]

2

"congrats" வாழ்த்துகள் குவிந்தது, எங்கள் கல்லூரியில் இந்த மாதிரி சினிமா ஆசையில் குறும்படம், யூடியூப் சேனல் நடத்திக் கொண்டு இருக்கும் என் ஃபைனல் year நண்பர்கள், ஜூனியர் பசங்கள் எல்லாரும் சேர்ந்து ஒரு WhatsApp group வைத்து இருந்தோம். 90 பேருக்கு மேல் கொண்ட குரூப் அது. எங்கள் படம் சம்பந்தப் பட்ட தகவல்களைப் பகிர்ந்து கொள்ள ஒரு குரூப். அனைவருக்கும் என்ஜினியரிங் மேல் நம்பிக்கை இல்லை. அதில் தான் பசங்கள் தொடர்ந்து வாழ்த்துக் கூறி கொண்டு இருந்தனர்.


வீட்டில் என் அம்மாவிற்கு சினிமா பற்றி பெரிதாக எதுவும் தெரியாது, நல்ல சினிமா, நல்ல புத்தகம், இலக்கியம், உலக அறிவு, அனுபவம் எதிலும் ஒன்றும் தெரியாத ஒரு 45 வயது குடும்பத் தலைவி, சீரியல் பார்ப்பது, வெங்காயம், தக்காளி விலைவாசி, அக்கம் பக்கம் அரட்டை தாண்டி இப்போது தான் லேடீஸ் கிளப், சமூக சேவை என வெளியே செல்கின்ற பணத்தை பற்றிய கவலையோ அக்கறையோ இல்லாத ஒரு சராசரி. நான் குறும்படம் எடுப்பது கூட அவளுக்கு தெரியுமா என்று தெரியாது. அப்பா மாதம் சில முறை ஃபோனில் பேசும் போது கூட மறக்காமல் கேட்பார், டிகிரி முடிச்சிட்டு அப்புறம் அதைப் பாரு என்பது மட்டும் தான் அவரின் அட்வைஸ். அப்பா பழையபடி அக்கறையோடு பேசினாலும் எனக்கு ஏனோ அவர் எங்களை விட்டு போனது உறுத்திக் கொண்டே இருக்கும், அவரோடு எதுவும் share செய்ய தோணாது. வீட்டில் எது குறித்தும் பேச அக்கா மட்டுமே எனக்கு.

அக்கா என் சிறு வயது முதலே என் மீது அக்கறையோடு, எனக்கு பிடித்ததை, எனக்கு தேவையானதை பார்த்து பார்த்து இன்று வரை செய்யும் ஒரே நபர். நான் எடுத்த எல்லா ஷார்ட் பிலிம் அவள் காசில் தான்.


பொதுவாகவே எல்லா சிறு வயது குறும்பட இயக்குனர்களின் படங்களில் இருக்கும் ஒரு விசயம் என்னுடைய படங்களில் இருந்தது, எல்லா படங்களிலும் ஹீரோயின் என்ற ஒரு பாத்திரம் இல்லை. நான் எடுத்த 10 படங்களிலும் பொது அம்சம் ஹீரோயின் இல்லை என்பதே, ஒரே ஒரு கதையில் ஒரு 35 வயது பெண் லீட் ஆர்டிஸ்ட், அந்த பொம்பள ஷூட்டிங் ஸ்பாட்டில் செய்த அலப்பரைகளில் அடுத்த படங்களில் பெண் பாத்திரங்கள் இருக்காது, இருந்தாலும் அது மிக சிறிய பாத்திரமாக இருக்கும்.

அக்கா கூட சில முறை காமெடி ஆக சொல்வதுண்டு. "எப்ப பாரு, படம் கிடம்னு ஆம்பள பசங்களா சுத்தரீங்க, பொண்ணுங்களே கிடையாதா உன் காலேஜ் ல"

"நீயும் தான் காலேஜ் படிச்ச, ஐடி ல இருக்க, நீயும் தனியா தானே இருக்க?"

அவள் இதற்கு பதில் சொல்ல மாட்டாள், எனினும் எனக்கு புரிந்தது, அப்பா அம்மா பிரியும்போது அக்காவின் வயது 20, அது அவளுக்கு எவ்வளவு எதிர்பாராத அதிர்ச்சி, ஆண்களுடன் பழக, நெருங்கி பழக, எந்த ஒரு relationship இளும் commit ஆக அவளுக்கு தெரியாமல் ஒரு வித தயக்கம் இருந்தது.

அக்கா மாடர்ன் டிரஸ் அணிந்தாலும் அதில் ஒரு கண்ணியம் இருக்கும் அவள் அணியும் விதத்தில். மிக அன்பான, அழகான, பண்பானவள். அப்பா அம்மா பிரிவால் அவளுக்கு திருமணப் பேச்சு பெரிதாக ஆரம்பிக்க வில்லை, அம்மா அடிக்கடி சொல்வாள் சீக்கிரம் கல்யாணம் செய்யணும் என்பதாக. அம்மாவிற்கு பெரிதாக ஒன்றும் தெரியாத காரணத்தால் இன்னும் தீவிரமாக வரன் தேட ஆரம்பிக்க வில்லை.


அம்மா இப்போது தான் அவளின் பெண் நண்பர்களுடன் ஊர் சுற்றப் பழகிக் கொண்டு உள்ளாள். சென்ற மாதத்தில் ஒரு நாள் லெக்கிங்ஸ் அணிந்து கொண்டு காமெடி செய்தாள். எங்கே எப்படி என்ன செய்வது என்பது தெரியாத ஒரு அம்மா.

அந்த போட்டி முடிந்து ஒரு வாரம் பத்து நாள் இருக்கும், ஜனவரி முதல் வாரம் எனது கல்லூரி சினிமா குரூப் பில் இரண்டாம் ஆண்டு மாணவன் ஒருவன் அவன் எடுக்கப் போகும் அடுத்த குறும்படத்தில் நடிக்க அழகான இளம்பெண் தேவை என ஒரு தகவல் slide ஆக share செய்து இருந்தான். முழுக்க முழுக்க ஒரு காதல் கதை, அழகான, இளமையான தமிழ் நன்கு பேசத் தெரிந்த நாயகி வேண்டும் என்று அவனின் மொபைல் எண்ணுடன் விளம்பரம் இருந்தது.

நானும் எனது தெரிந்த நண்பர்களுக்கு அதை forward செய்தேன். எனது ஸ்டேட்டஸ் இல் வைத்து இருந்தேன். அதை அத்தோடு கண்டு கொள்ளவில்லை.

அடுத்த நாள் மாலையில் அக்கா கேட்டாள். " கார்த்தி, அது என்ன ஷார்ட் பிலிம்??"

"என்னக்கா ?" என்றேன் புரியாமல்.

"உன் ஸ்டேட்டஸ் ல கூட நேத்து இருந்ததே"

"அதுவா, தெரிஞ்ச பசங்க எடுக்கிராங்க, ஹீரோயின் வேணுமாம்" என்றேன் ஆர்வம் இல்லாமல்.

நான் எதிர்பார்க்காமல் அக்கா கேட்டாள்

"நான் try பண்ணட்டுமா"

[omprakash_71]

3

நான் எதிர்பார்க்காமல் அக்கா கேட்டாள்

"நான் try பண்ணட்டுமா"

எனக்கு உண்மையிலேயே மிக ஆச்சர்யமாக இருந்தது. அக்காவிற்கு நடிக்க ஆர்வம் என்பது எப்படி எனக்கு தெரியாமல் போனது??? எனது பத்து வயதில் imported camera கையில் கிடைத்ததும் எனது முதல் மாடல் அக்கா தான்.
ஏன் இப்போது கூட எனது அனைத்து குறும்பட கதைகளும் வசனங்களும் அவளுக்கு தெரியும், அவளோடு டிஸ்கஸ் செய்வேன். நிறைய புது புது ஐடியா கிடைக்கும்.

ஆனால் எனக்கு இது ஆச்சர்யம்.
"நிஜமாவா, உனக்கு நடிக்கிற ஐடியா இருக்கா அக்கா"

"ஏண்டா இப்படி கேக்குற"

"இல்ல அக்கா, ஒரு தரம் கூட என் கிட்ட சொன்னது இல்ல, எத்தனை ஸ்டோரி டிஸ்கஸ் பண்ணி இருக்கோம் "

"உன் கதைல தான் எதுலயும் ஹீரோயின் கேரக்டர் இல்லையே, அவ்ளோ ஏன் கதைல பொண்ணுங்களே இல்லையே"

நான் பதில் ஏதும் சொல்ல வில்லை, படம் எடுப்பவர்கள் என்னை விட 2 வருடம் ஜூனியர் பசங்கள் என்று சொல்ல தயங்கினேன். அப்படி என்றால் அக்காவை விட குறும்படம் இயக்க போகிறவனுக்கு 7 வருடம் கம்மி. ஆனாலும் இதை சொல்லி அக்காவை அவளின் ஆர்வத்தை தடுக்க மனம் வர வில்லை.

"சரி அக்கா, நீ அந்த நம்பருக்கு அதில இருக்கா மாதிரி உன் ஃபோட்டோ detail அனுப்பு. பசங்க பார்த்திட்டு கால் பண்ணட்டும்"

அவள் ஃபோட்டோ அனுப்பிய 10 நிமிடங்களில் என் ஜூனியர் பையன் போன் செய்தான். Speaker போட சொன்னேன்.

"ஹாய், நான் குமார், ஷார்ட் பிலிம் நான் தான் டைரக்ட் பண்ண போறேன்"

"ஹாய், நான் அனிதா, சொல்லுங்க குமார்" என்றாள் அக்கா. அவளின் பெயர் இது வரை சொல்லவே இல்லை உங்களுக்கு??? அனிதா, அனிதா சுந்தரம்.

"இந்த இங்க வேணாம், சொல்லு குமார் போதும் அனிதா!"

அக்கா சிரித்து "ஓகே குமார்"

"அனிதா, நீ அணுப்பிச்ச ஃபோட்டோ நல்லா இருக்கு, பட் ஃபேஸ் மட்டும் தான் இருக்கு, கேன் யூ செண்ட் யுவர் ஃபுல் size photo??"

"Sure, நா உடனே அணுப்புறேன்" என்றாள் அக்கா.

"ஓகே அனிதா, இது ஒரு ரொமாண்டிக் ஷார்ட் பிலிம், ஓகே தானே, அப்புறம் உனக்கு நல்லா தமிழ் தெரியும், இல்லையா??"

"நல்லா தெரியும்"

"ஓகே, அனிதா, போட்டோஸ் அனுப்புங்க, நான் பார்த்திட்டு கால் பண்றேன்"

எனக்கு கொஞ்சம் சங்கடமாக இருந்தது, என்னை விட இளைய ஒருவன், என் கல்லூரி ஜூனியர், என்னை அண்ணா அண்ணா என அழைப்பவன், நான் பேர் சொல்லி அழைக்காத என்னை விட 5 வருடம் மூத்த என் அக்காவை பேர் சொல்லி கூப்பிடுவது எனக்கு சங்கடம் தந்தது.

அக்கா அவன் கேட்டது போல ஃபுல் ஃபோட்டோ ஒன்று, ஹாஃப் அளவில் ஒன்றிரண்டு அனுப்பினாள்.

உடனே பண்ணினான்.

"அனிதா, என் ஷார்ட் பிலிம் கதைக்கு ஏத்த மாதிரி இருக்கே, நாம நாளைக்கு ஒரு தரம் நேர்ல மீட் பண்ணலாமா??"

"பகல்ல எனக்கு ஒர்க் இருக்கு, ஈவ்னிங்" என்றாள் அக்கா.

"எங்களுக்கும் பகல் முழுக்க பிஸி, ஈவ்னிங் ஓகே, ஸ்பாட் உனக்கு எங்கே convenient "

" எனக்கு கிண்டி, வடபழனி இந்த மாதிரி area okay"

"அப்போ வடபழனி ஃபிக்ஸ் பண்ணிக்கலாம்" என ஒரு restaurant முடிவு செய்தனர்.

எனக்கு கொஞ்சம் uneasy ஆகவே இருந்தது. இருப்பினும் அக்காவின் நடிப்பு ஆசையை தடுக்க தோணவில்லை. ஏதும் இன்னும் ஃபைனல் ஆக வில்லை என தோணியது. ஃபோட்டோ பார்த்து ஓகே, நேரில் பார்த்து அவனுக்கு ஓகே என தோணி, அக்காவிற்கு கதை, இவர்கள் சொல்கிற, பழகுகிற விதம் பிடித்து, படம் எடுக்க மற்ற ஏற்பாடுகள், நேரம் எல்லாம் அமைய வேண்டும்.
இப்போதைக்கு எதுவும் முடிவு இல்லை, அக்காவை எனக்கு தெரிந்ததாக குமாரிடம் மற்ற படம் சம்பந்தப் பட்ட பசங்களிடம் காட்டிக் கொள்ள வேண்டாம் என நினைத்தேன். அக்காவும் அதையே சொன்னாள், லவ் ஸ்டோரி, இளமையான ஹீரோயின் பாத்திரம், எனவே தான் கல்லூரி முடித்து பணியில் இருக்கிற 27 வயது பெண் என அறிமுகம் செய்ய அக்காவும் விரும்ப வில்லை.

அடுத்த நாள் கல்லூரியில் குமாரை எதேச்சையாக பார்த்து கேட்டேன்.

"என்னடா ஹீரோயின் தேடினியே, கிடைச்சதா?"

"எங்க அண்ணா, மொத்தம் ரெண்டு மூணு பேரு தான் response பண்ணாங்க, அதுல ஒண்ணு ரொம்ப சப்பை, பார்த்து கடுப்பாயிடுச்சு, இன்னொன்னு நல்லா கும்முன்னு இருக்கு, இன்னைக்கு அதை நேரில் பார்க்கணும்"

அவன் யாரை சொல்கிறான் என ஒரு வித இனம் புரியா உணர்வு.

"கும்முனு இருக்கா?" என பேச்சை வளர்த்தேன்.

"அண்ணே, நிஜமாவே செமயா இருக்கு, காய் துளி கூட தொங்கவே இல்ல, அப்படியே ஸ்டிஃப் ஆ நிக்குது, ஃபோட்டோ ல அப்படி இருக்கா, நேரில எப்படி இருக்கு பார்க்கணும்"

அவன் அக்காவைப் பற்றி தான் பேசுகிரானா என தெரிய வில்லை. ஆனாலும் அவன் அந்த் பெண்ணின் மார்பை பற்றி அடித்த கமென்ட் கொஞ்சம் ஒரு மாதிரியாக இருந்தது. பொதுவாக நாங்கள் இந்த மாதிரி கமென்ட் அடிப்பது சகஜம் என்றாலும் முதல் முறையாக நான் வருந்தினேன் இதற்கு முன் நடிக்க வந்த, நடித்த பெண்களைப் பற்றி நான் அடித்த ஆபாச கமென்ட் கலுக்கு வருந்தினேன்.

அன்று மாலை அக்கா வழக்கத்தை விட ஒரு மணி நேரம் தாமதமாக வந்தாள் வீட்டுக்கு,
"என்னாச்சு" என உடனே கேட்டேன்.

சக்ஸஸ் என்பது போல சைகை காட்டினாள். அவள் முகம் கழுவி விட்டு வரும்வரை காத்து இருந்தேன்.

"பார்த்த உடனே அவங்களுக்கு ஓகே, சும்மா கொஞ்சம் பேசிட்டு இருந்தோம், ஸ்கிரிப்ட் நாளைக்கு அனுப்புறென் அப்படி சொன்னாங்க"

"அவங்களா?? குமார் தவிர வேற யாரு வந்தா??"

"இன்னொருத்தன் அவன் தான் ஹீரோ, அவன் பேரு எதோ டக்குனு வரல" என யோசித்தாள் அக்கா. "ஆனா நல்லா வழிஞ்சானுங்க, வெறிச்சி வெறிச்சு பார்த்துக் கிட்டு இருந்தாங்க" என்றாள் சிரிப்போடு.

"இன்னொருத்தன் பேரு பிரதீப்போ, இல்ல பிரவீனோ, சரியா தெரியல"

"எவ்ளோ நேரம் பேசிக் கிட்டு இருந்தீங்க"

" நான் ஆபீஸ் விட்டு ஒன் அவர் முன்ன கிளம்பினேன், வடபழனி அட்டிஷனல் டிராவல் எல்லாம் பார்த்தா இருக்கும் ஒரு ஒன் அவர், ஒன் அண்ட் ஹாஃப் அவர் இருக்கும்"

எனக்கு கொஞ்சம் யோசனையாக இருந்தது, அக்கா சொன்ன விசயங்களை பேச வெறும் 5 அல்லது 10 நிமிடம் போதும். ஒரு மணி நேரத்திற்கு மேல் பேச எதுவும் இல்லை.

இரவு டின்னர் முடித்து பின்னர் அவனிடம் casual ஆக வாட்ஸ்அப் இல் கேட்டேன்.

"என்னடா ஹீரோயின் ஓகே ஆச்சா??"

"அண்ணே, டபிள் ஓகே அண்ணே, செம பீஸ் அண்ணே, பார்த்ததும் ஓகே அண்ணே, சும்மா எப்படி இருந்தா தெரியுமா அண்ணே, லட்டு அண்ணே" என்றான்.

"அப்படியா" என்றேன் உணர்ச்சியைக் காட்டாமல்.

"ஆமாம் அண்ணே, முதல்ல அவளைப் பார்த்ததும் கொஞ்சம் பயம் கூட வந்துச்சு, இவளோ சூப்பரா இருக்காளே ஷார்ட் பிலிம் நடிக்க ரொம்ப ஓவரா சம்பளம் கேப்பாளோ அப்படி பயம். பேசினா தான் தெரிஞ்சுது பொண்ணுக்கு நடிக்க இன்டரெஸ்ட், சம்பளம் எதுவும் கேகலை, ஃப்ரீ யா நடிக்க ஓகே சொல்லிட்டா. அது மட்டும் இல்லை அண்ணே, ரொம்ப சீன் போடாம casual ஆக இருந்தா அண்ணே, நாங்க பாதி நேரம் அவ மூஞ்ச பார்க்காம அவ மாரயும் side லயும் தான் பார்த்தோம், அவளும் கவனிச்சா, ஆனா கண்டுக்கல அண்ணே, ரொம்ப decent ஆக இருந்தா .."

"ஓ" என்றேன். "யாரு ஹீரோ"

"நம்ம ஃபர்ஸ்ட் year பையன் அண்ணே, பிரவீன் அப்படின்னு மீசை இல்லாம கொஞ்சம் ஹைட்டா இருப்பானே அவன் தான் அண்ணே"

"அப்படியா" என்றேன் அவன் இவனை விட சின்னவன், ஆர்வக் கோளாறு.

"அவனையும் இன்னிக்கு கூட கூப்பிட்டு போயிருந்தேன், அவளை பார்த்ததும் அப்படியே ஸ்டன் ஆகிட்டான், எப்படியாவது கொஞ்சம் நெருக்கமா சீன் வைக்க சொல்லி திரும்ப வரப்போ கெஞ்ச ஆரம்பிச்சுட்டான்."

"ஆமா, லவ் ஸ்டோரி தானே சொன்ன"

"ஆமாம் அண்ணே, நல்ல ரொமாண்டிக் கதை அண்ணே, நான் ஹீரோயின் நெனச்சு தான் பயந்தேன், இன்னைக்கு பார்த்த ஃபிகர் ஓகே, அருமையா தமிழ் பேசுறா, expression பின்னுரா, எந்த பிரச்சனையும் இல்லாமல் இவள நடிக்க வச்சு இந்த படம் எடுத்தேன், நிஜம்மாவே பெருசா பேசுவாங்க அண்ணே, likes, views எல்லாம் அள்ளும்"

"உம், ஒகே டா, நல்லா பண்ணு"

"தாங்க்ஸ் அண்ணே, படம் எடுத்ததும் முதல்ல உங்க கிட்ட காட்டிட்டு தான் உங்க opinion வாங்கிட்டு தான் அண்ணே corrections, final editing எல் லாம்"

[omprakash_71]

4

"உனக்கு அப்பா பிடிக்குமா? இல்ல அம்மா பிடிக்குமா?"


அப்பா எங்களை விட்டு விலகி போவதற்கு ஒரு மாதம் முன்பு என்னிடம் கேட்டார்.
"ஏன் அப்பா, நீங்க இந்த மாதிரி எல்லாம் கேக்க மாட்டீங்களே?"

"சும்மா தான் சொல்லு"

"ரெண்டு பேரும் தான், நீங்க ரொம்ப அறிவாளி, என் மேல அக்கா மேல எங்க future, படிப்பு, வேலை எல்லாத்துலயும் ரொம்ப அக்கறை உங்களுக்கு, நீங்க ஒரு அப்பாவா இல்லாம ப்ரெண்ட் ஆக இருக்க தான் விரும்புவீங்க, அம்மா உங்க அளவுக்கு அறிவோ, அனுபவமோ, நல்லது கெட்டது தெரியாது, இருந்தாலும் அவங்க ஒரு நல்ல அம்மா, நான் சாபிட்டெனா, சரியா தூங்கினேன் ஆ எல்லாம் பார்த்து பார்த்து செய்வாங்க, சோ எனக்கு ரெண்டு பேரும் பிடிக்கும்"

"சரி, வேற மாதிரி கேக்குறேன், உனக்கு உலகத்திலேயே ரொம்ப பிடிச்ச ஆளு யாரு" அவர் எதற்காக இப்படி கேட்கிறார் என என் 15 வயது மூளைக்கு எதுவும் புரியவில்லை.

"அக்காவ தான் பிடிக்கும்"

"ஏன்?" ஆச்சர்யமாக கேட்டார்.

"ஏன் அப்படின்னா அக்கா அவ எல்லாமா இருக்கா, நீங்க அப்பாவா இருக்கீங்க, அம்மா அம்மாவா இருக்கா, அக்கா ரெண்டு பேராவும் இருக்கா எனக்கு"

சட்டென எழுந்து என் அருகில் வந்த அப்பா நான் அமர்ந்த நிலையில் என்னை அணைத்துக் கொண்டார், என் தலையை கோதினார். எனக்கு என்ன என புரிய வில்லை.

"நான் அடுத்த மாதம் Coimbatore போறேன்" என சொன்னார். அவர் அடிக்கடி போவது தான், அங்கே வீடு, கம்பனி இருந்தது. மாதா மாதம் அப்பா செல்வார், ஏன் புதிதாக சொல்கிறார் என எண்ணினேன்.

ஆனால் அவர் நிரந்தரமாக செல்வதை தான் சொன்னார் என்று அப்புறம் தான் தெரிந்தது.

அம்மா "வயசு வந்த புள்ளைங்கள வச்சிட்டு இப்படி இன்னொரு பொம்பள பின்ன எங்கள அம்போன்னு விட்டு பொரீங்களே" என அழுதாள்.

அப்பா இந்த வீட்டு பத்திரம் என் பெயரிலும், அக்கா பெயரிலும் கூட்டாக, பெருந்துறை நிலம் அம்மா பெயரிலும், கம்பனி இல் அவருக்கு இருந்த 30 சதம் பங்கில் 10 எனக்கும் அக்காவிற்கும் என எல்லாம் தயாராக இருந்தார், அம்மாவிற்கு மாதம் தொகை வரும்படி deposit செய்து இருந்தார்.
அவருக்கு கோயம்புத்தூர் வீடும், 20 சதம் கம்பனி பங்கும் மட்டும், இருவரும் சம்மதித்து பிரிந்தனர்.

"சாரிம்மா, இது உனக்கு பெரிய ஷாக் ஆக இருக்கும், 20 வயசு பொண்ணுக்கு அப்பா அம்மா பிரியரது எவ்ளோ வலின்னு புரியுது, நான் உன் அம்மாவை விட்டு தான் பிரியரேன், உன்னையோ கார்தியையோ இல்ல, "
அக்காவிடம் சொன்னார் ஒரு வித குற்ற உணர்வில்.

"எத்தனை வருசமா அவ கூட பழக்கம் அப்பா?"

"நாலு வருஷம் ஆச்சு" தலை குனிந்து இருந்தார் அப்பா.

"ஏன் முன்னேயே இந்த முடிவு எடுக்கல?"

"இப்போ she is pregnant. "
"முன்ன கூட யோசிச்சேன், ஆனா உன்ன, கார்த்திய நெனச்சு சும்மா இருந்தேன். ஆனா இந்த சூழல்ல அவள விட மனசு வரல, நான் 43 வயசு, ஸ்டில் எனக்கு ஒரு வாழ்க்கை இருக்குன்னு நம்பறேன்.
நீ ஒரு தரம் அவளை மீட் பண்ணினா புரியும்."

அக்கா எதுவும் பேசாமல் இருந்தாள்.

"இங்க பாரு, நான் உன் அம்மாவோட கணவன் இல்ல தான், ஆனா கார்த்திக்கு உனக்கு என்னைக்கும் ஒரு நல்ல அப்பா, மறக்காதே"

அக்கா எதுவும் பேசாமல் இருந்தாள்.

"அவ ரொம்ப நல்லவ, உங்களை எல்லாம் அவளுக்கு தெரியும், சொல்லி இருக்கேன், ஏன் நீங்க ரெண்டு பேரும் எங்களோட இருக்க கூட அவளுக்கு சம்மதம் தான். ஆனா உன் அம்மா நீங்க இல்லாம கஷ்டப் படுவா, அது தான்"

"ஓ" என்றாள் அக்கா ஒரு இகழ்ச்சி உடன்.

"உனக்கு அப்பா சொல்றது நம்ப முடியல புரியுது, ஆனா அது தான் நிஜம். அட் லீஸ்ட் ஒருத்தரை யாவது என்னோட கஸ்டடி ல வச்சுக்க விரும்பினேன், அப்புரம் கார்த்தி கிட்ட பேசி பார்த்ததில் அது தப்புன்னு புரிஞ்சுது, விட்டுட்டேன்"

"அவன் கிட்ட என்ன பேசுநீங்க" என்றாள் அக்கா. என்னையும் பார்த்தாள்.

"இல்ல, ஒன்னும் இல்ல, பொதுவா கேட்டேன், உனக்கு அப்பா பிடிக்குமா, இல்ல அம்மா பிடிக்குமா அப்படி, அவன் சொன்னான் எனக்கு அக்கா தான் பிடிக்கும் அப்படின்னு, அப்போ முடிவு பண்ணினேன் நானும் உங்க அம்மாவும் பிரியுற தப்பு போதும், அக்கா தம்பி உங்களையும் பிரிச்சு தப்பு பண்ண கூடாது"

அக்கா கண்ணீருடன் என்னைப் பார்த்தாள்.


எப்போதும் என் மீது அன்பைப் பொழியும் அவள் அதன் பின்னர் இன்னும் அதிகமாக என்னை நேசிக்க ஆரம்பித்தாள்.

எனது அத்தனை பிறந்த நாளும் அவள் வாங்கித் தரும் ஆடைகளில் தான். எனது சின்ன சின்ன ஆசைகளை நினைவில் வைத்து நிறைவேற்றி, புதிய கேமரா, ஷார்ட் பிலிம் எடுக்க காசு, ஊர் சுற்ற எல்லாம் அம்மாவிற்கு தெரியாமல் நிறைய செலவு செய்தாள்.

யோசிக்கையில் நான் அவளுக்கு எதுவும் செய்ததே இல்லை என்று புரிந்தது. அவளுக்கு நடிக்க ஆர்வம் என்பது இப்போது தான் தெரியும், முன்பே தெரிந்தால் அவளுக்கு ஆகவே கதை எழுதி இயக்கி இருப்பேன்.

அந்த பசங்களின் வயது காரணமான கமென்ட் களுக்காக அக்காவை நடிக்க விடாமல் தடுப்பது தப்பென உணர்ந்தேன். நடிக்கட்டும்.

அன்றே குமார் ஸ்கிரிப்ட் மாதிரி ஒன்று trial version அக்காவிற்கு அனுப்பி இருந்தான். உண்மையாகவே ஓரளவு நன்றாக இருந்தது.

ஒரு கன்னத்து முத்தம் காட்சி, இரண்டு மூன்று இடங்களில் கட்டிப் பிடித்தபடி, அணைத்தபடி இருக்கிறார்போல காட்சி இருந்தன. மற்றபடி தவறான எந்த ஒரு காட்சி, வசனங்கள் இல்லை. ஸ்கிரிப்ட் ஓகே என்று எனக்கு பட்டது.

அந்த வாரமே சனி ஞாயிறு இரண்டு நாட்கள் மட்டும் ஷூட்டிங், பொதுவாக குறும்படங்கள் சில ஒரே நாளில் கூட ஷூட்டிங் எடுத்து இருக்கிறோம், finishing தான் கொஞ்சம் நாட்கள் ஆகும்.

இரண்டு நாளில் ஷூட் செய்தாலும் கதைப்படி ஒரு ஐந்தாறு காஸ்ட்யூம் தேவை. காஸ்ட்யூம் எல்லாம் அக்காவின் வழக்கமான உடைகளிலேயே , முதல் நாள் சுடி மட்டும் ஒரு மூன்று நான்கு. ஷார்ட் பிலிம் இல் உடைகளுக்கு எல்லாம் பட்ஜெட் கிடையாது.
இரண்டாம் நாளில் ஜீன்ஸ் மற்றும் ஒரு சாரி.

சனிக் கிழமை காலை அக்கா கிளம்பினாள்,
"ஆல் தி பெஸ்ட்" சொன்னேன். உள்ளுக்குள் நானும் உடன் செல்ல விரும்பினேன், ஆனாலும் என்ன காரணம் சொல்ல முடியும், மேலும் அக்காவை ஜூனியர் பையன் ஒருவன் ரொமான்ஸ் செய்வதை நேரில் பார்க்க என்னால் முடியாது என்று தோணியது.

"நீயும் வந்தா கொஞ்சம் confident ஆக இருக்கும், பட் அது நல்லா இருக்காது இல்ல" என்றாள் அக்கா.

"அக்கா, ஒன்னும் இல்ல, நான் இருக்கிறதா நெனச்சு நடி, தைரியமா நடி, ப்ரேக் ல எனக்கு போன் பண்ணு!"

[omprakash_71]

5

"அக்கா, ஒன்னும் இல்ல, நான் இருக்கிறதா நெனச்சு நடி, தைரியமா நடி, ப்ரேக் ல எனக்கு போன் பண்ணு!"


சரி என அக்கா கிளம்பினாள், அவன் குமாரின் கமெண்ட்கள் நினைவில் வந்தது "செமயா இருக்கு, காய் துளி கூட தொங்கவே இல்ல, அப்படியே ஸ்டிஃப் ஆ நிக்குது" என்னையும் மீறி அக்காவைக் கவனித்தேன். டைட்டான சுடியினில் எடுப்பாக இருந்தாள், இது வரை அக்காவை ஒரு ஆணின் கண்ணோடு பார்த்தது இல்லை, நிஜமாகவே அக்கா அழகாக இருந்தாள், நான் அவளின் தம்பி அவள் வயது தெரியும் என்றாலும் புதிதாக பார்ப்பவர் யாரும் அவளை 20, 21 வயது என்று தான் நினைப்பார்கள், அவ்வளவு இளமையாக இருந்தாள்.

அக்கா ஒரு 2 மணி நேரத்தில் கால் செய்தாள், முதல் ஷாட் நல்ல படியாக மூன்றாம் டேக்கில் முடிந்தது, ஹீரோ பையன் ரொம்ப நெர்வஸ் ஆக இருந்ததால் தான் மூன்று டேக், அதற்கு முன் சில ரிகர்சல் என்றாள்.
"Comfortable ஆக இருக்கியா, ஏதும் பிரச்சினை " என்றேன்.

"அது லாம் ஒண்ணும் இல்ல, நல்லா ஜாலியா இருக்கேன்"

"எங்க ஷூட்" என்றேன்.

"ரெஸ்டாரன்ட் ல முடிஞ்சுது, அடுத்து ஒரு பார்க் ல ரெண்டு சீன், அப்புறம் பைக் ல டிராவல் பன்ற மாதிரி சீன், சின்னதா ஒரு கிஃப்ட் ஷாப் முன்ன ஒரு ஷாட், அப்புறம் கொஞ்சம் மாண்டேஜ் ஷாட் அவ்ளோ தான் இன்னைக்கு."

"சரி" என்றேன். ஸ்கிரிப்ட் படித்ததால் புரிந்தது, ஆனால் டிரஸ் change எல்லாம் எங்கே என்று கொஞ்சம் யோசித்தேன்.

"காஸ்ட்யூம் எல்லாம்?"

முடிக்கவில்லை, அக்கா புரிந்து சொன்னாள் " ரெஸ்டாரன்ட் ஷாட் முடிஞ்சு அங்கேயே ரெஸ்ட் ரூம் ல இப்போ change பண்ணிட்டேன். அடுத்து ஷாட் முடிஞ்சு லஞ்ச் போரப்போ மாத்திக்கலாம்."

"பாருக்கா, எதுன்னா வேணும்னா போன் பண்ணு"

"உம்" என்றாள். மதியம் லஞ்ச் டைமில் செய்வாள் என எண்ணினேன், ஆனால் செய்யவில்லை. மாலை அக்கா வீட்டுக்கு வர மணி ஏழு ஆனது. சுடி லெக்கிங்ஸ் அணிந்து இருந்தாள், ரொம்ப களைத்து போய் இருந்தாள்.

"எப்படிக்கா இருந்துச்சு??"

"நல்லா இருந்தது" என்றாள் சற்றே வெட்கப் புன்னகையுடன்.

அவள் முகம் கழுவி வந்து சோஃபாவில் அருகில் அமர்கையில் தான் கவனித்தேன், சுடி ஸ்லீவ்லெஸ், இதற்கு முன் அக்காவை ஸ்லீவ்லெஸ் அணிந்து பார்த்தது இல்லை, அக்கா இளம்பெண்ணாக தெரிந்தாள்.
பொதுவாக ஷூட் பற்றி பேசினோம், ஷார்ட் பிலிம் என்பதால் அதிலும் இரண்டு காரெக்டர் மட்டுமே கதையில் என்பதால் அக்கா, அந்த ஹீரோ பையன், குமார் டைரக்டர், அப்புறம் கேமரா விற்கு இன்னொருத்தன் அப்புறம் இன்னொரு பையன் அவன் எதற்கு என்றே தெரியாமல் இருந்தான், லைட்டிங் பார்ப்பது, clear செய்வது என இருந்தான் என்று அக்கா சொன்னாள்.

எங்கும் எந்த அனுமதியும் இல்லாமல் தான் படம் எடுத்து இருக்கிறார்கள் போல. பார்க்கில் மட்டும் மக்கள் நடமாட்டம் இருந்ததால் எடுக்க கொஞ்சம் தாமதம் ஆனதாக சொன்னாள்.

பார்ப்பதற்கு இருவர் காதலர்கள் பேசிக் கொள்வதாக, சண்டை இடுவதாக, நெருக்கமாக இருப்பதாக அவர்கள் உடன் வந்த நண்பன் அதை விடியோ எடுப்பதாக மட்டும் தெரியும். ஷார்ட் பிலிம் ஷூட் போவதாக தோணாது.

பேசுகையில் அக்காவை அக்காவின் சிரிப்பை, கண்களை கவனித்தேன், உண்மையிலேயே அக்கா முகத்தில் ஒரு வசீகரம் இருந்தது உணர்ந்தேன்.

அடுத்த நாள் முழுக்க ஸ்கிரிப்ட் படி பீச் சில காட்சிகள் 2 வெவ்வேறு காஸ்ட்யூம் அணிந்து, ஒரு சின்ன கோவில் முன்னே மற்றும் உள்ளே சேலையுடன் சில சீன்கள், அவுட்டோரிலே சில சீன்கள், சில முக க்ளோஸ் அப் ஷாட்கள்.

அவ்வளவு தான் முழு ஷூட்டிங் முடிந்து விடும். எடுத்த ஷாட் எல்லாம் சேர்ந்து ஒரு 40 அல்லது 50 நிமிடம் வரும். அதை வெட்டி ஒட்டி, டப்பிங் பேசி, சவுண்ட் மிக்ஸ் செய்து ஒரு 10, 15 நிமிடத்துக்குள் வரும்படி செய்தால் போதும்.

நாளையுடன் அக்கா நடிக்க வேண்டியது முடிந்து விடும், டப்பிங் அதன் பின்னர் கொஞ்சம் நாள் கழித்து ஒரு மணி நேரம் இருந்தால் போதும். பெரும்பாலான நடிகைகளின் குரல் கேவலமாக இருக்கும், அல்லது தமிழ் வராது எனவே டப்பிங் வேறு யாரோ தான், அக்கா குரல் நன்றாக இருப்பதால் அக்காவே பேசலாம். நல்லபடியாக தோணியது.

குமாரிடம் சாட்டில் கேட்டேன்.

"எப்படிடா ஷூட் போச்சு?"

"சூப்பர் அண்ணே, அருமையா போச்சு, அதிலேயும் அந்த ஹீரோயின் அனிதா இருக்காளே செம அண்ணே, என்ன performance, என்னா ஆக்டிங், என்னா கோ ஆபரேஷன், மெரண்டுட்டென். பையன் தான் என் கிட்ட க்ளோஸ் ஆ சீன் வைன்னான், அவ கிட்ட போனால் நடுங்குறான், கட்டிப் பிடிக்கிற மாதிரி ஒரு சீன் வேணும்னே சொதப்பி ஏழு தரம் எடுத்தோம் அண்ணே"

"ஏழு தரமா?" அக்கா இதை ஏதும் சொல்ல வில்லை.

"ஆமாம் அண்ணே, இன்னொரு சீன், பார்க்குல மடியில உக்கார வெச்சு கன்னத்தில் கிஸ் பண்ணிட்டே கட்டிப் பிடிச்சு கிட்டு எதோ பேசுற மாதிரி சீன், வசனம் கூட இல்லை, சும்மா எதையோ இயல்பா பேசுடா சொன்னால் எவ்ளோ சொதப்புனான், அந்த பொண்ணு நல்லா கூலா நடிக்குது, இவன் படுத்தி எடுத்திட்டான்"

"ஓ" என்றேன் கொஞ்சம் அசௌகரியம் உணர்ந்தேன். அதன் பின்னர் எதோ பேசியபடி சாட்டை முடித்தோம்.

அடுத்த நாள் காலையில் அக்கா ஜீன்ஸ் பேன்ட் மற்றும் டீ ஷர்ட் டில் இருந்தாள், அக்கா குனிந்து ஹீல்சை மாட்டும்போது பார்த்தேன், அந்த இறுக்கமான உடலை ஒட்டிய ஜீன்ஸ் ஆடையில் அக்காவின் பின்னழகு நன்கு தெரிந்தது. நான் பார்வையை மாற்றினேன், "வரேன்" என்றபடி அக்கா கிளம்பினாள்.

எனக்கு தான் அக்கா கிளம்பியதும் சற்று எதோ ஒரு குற்ற உணர்வு இருந்து கொண்டே இருந்தது.

[omprakash_71]

6

அக்கா கிளம்பியதும் சற்று எதோ ஒரு குற்ற உணர்வு இருந்து கொண்டே இருந்தது. கூடவே அக்காவின் பின்னழகு கண்ணிலேயே இருந்தது.


அக்கா இன்று போன் செய்யவே இல்லை காலை முழுக்க, மதியம் லஞ்ச் டைமில் செய்வாள் என எதிர்பார்த்தேன். அப்போதும் இல்லை. நானே ஒரு இரண்டு மணிக்கு போன் செய்தேன். எடுக்க வில்லை, பின் மீண்டும் ஒரு பத்து நிமிடம் கழித்து திரும்ப அப்போதும் போன் எடுக்க வில்லை. எனக்கு கொஞ்சம் யோசனையாக இருக்க மீண்டும் சற்று நேரம் கழித்து செய்தாலும் அவள் எடுக்கவில்லை.

இரண்டரை மணிக்கு திரும்ப அழைத்தேன், எடுத்தாள். "சொல்லுடா"

"இல்ல அக்கா, சும்மா தான் பண்ணினேன், ஷூட் எப்படி போகுது, லஞ்ச் ஆச்சா?"

"நல்லா போகுது டா, இப்போ தான் லஞ்ச் முடிச்சோம், காலைல பீச் ஷாட் லாம் முடிஞ்சது, இனி கொஞ்சம் ரோட் சீன்ஸ், பைக் சீன், அப்புறம் கோயில் சீன் அவ்ளோ தான் முடிஞ்சுது, ஒரு 5, 5.30 க்கு க்ளோஸ்"

அவள் பேசிக் கொண்டு இருக்கும் போது பின்னால் குரல் கேட்டது "அனி, ரெடி யா" என குரல் கேட்டது, குமார் இல்லை வேறு யாரோ, எனக்கு அந்த பசங்களில் குமார் குரல் மட்டும் தான் நன்கு தெரியும், ஹீரோ, ஃபர்ஸ்ட் இயர் பையன் தெரியும் என்றாலும் அவன் அதிகம் பழக்கம் இல்லை, எங்கு பார்த்தாலும் சீனியர் என்கிற மரியாதையோடு விஷ் செய்வான். கூட நான் குறும்படம் எடுப்பது, வெற்றி மாதிரி இயக்குனர் பரிச்சயம் எல்லாம் சேர்ந்து எப்போதும் என்னை கொஞ்சம் பெரிய ஆளைப் போல தான் பார்ப்பார்கள், மரியாதை செய்வார்கள் அவன் செட் பசங்கள் எல்லோரும்.

அக்காவிடம் பேசியவன் யார் என தெரிய வில்லை, அவன் அக்காவை அனி என அழைத்தது மிக உறுத்தலாக இருந்தது.

"ஒரு டூ மினிட்ஸ்" என்றாள் அக்கா அவனிடம்.

"ஓகே, குமார் கொஞ்சம் டச் அப் பண்ணிக்க சொன்னாரு, பத்து நிமிசத்தில அடுத்த ஷாட், நீ பேசு, நான் டச் அப் பண்றேன்" என்றான் அவன்.

"நீ சொல்லுடா" என்றாள் அக்கா என்னிடம்.

நான் சற்று சங்கடமாக உணர்ந்தேன். "அக்கா, நீ வேலை இருந்தா பாரு, நான் அப்புறம்" அக்கா குறுக்கிட்டாள்.

"இல்லை அடுத்த ஷாட் 10, 15 நிமிசம் ஆகும், பேசலாம்" என்றாள். நான் என்ன பேச என்று விழித்தேன்.

"சாப்பாடு ஆச்சா" என்றாள் அக்கா.

"உம், ஆச்சு" என்றேன், "அம்மா எங்கே?" "இல்ல, காலைல வெளியே போனாங்க, இன்னும் வரல" என நான் சொல்லிக் கொண்டு இருக்கும் போது குரல் கேட்டது "அனி, கைய கொஞ்சம் தூக்கு!"

"அக்கா, நாம ஈவ்னிங் பார்க்கலாம்" என சொன்னேன், அக்காவும் சரியென்று போன் கட் செய்தாள்.

லேசான தலைவலி போல உணர்ந்தேன், எதையும் யோசிக்க கஷ்டமாக இருந்தது, அப்படியே சென்று எப்படியோ முயற்சி செய்து தூங்கிப் போனேன்.

திரும்ப விழிக்கையில் மணி ஆறரை காட்டியது, ரீஃபிரஷ் செய்து வெளியே வந்தேன், அம்மா இருந்தாள், எப்போது வந்தாள் என தெரியாது, நானும் கேட்க வில்லை, அம்மா என்னைப் பார்த்ததும் "காபி" என கேட்க தலை அசைத்தேன். அப்போது தான் அம்மாவிடம் நன்கு தனிப்பட பேசி வெகு நாட்கள் ஆனதை உணர்ந்தேன். கொஞ்சம் பேசிக் கொண்டு இருந்தேன். ஏனோ ஒரு வித அந்நியத் தனம் உணர முடிந்தது.

மணி ஏழரை மேலே ஆனது, அம்மா டின்னர் தயார் செய்ய கிச்சன் சென்ற சில நிமிடங்களில் அக்கா வந்தாள். கடைசியாக கோவில் ஷூட் போல, புடவையில் இருந்தாள் தேவதை போல. என்னைக் கண்டதும் புன்னகை செய்தாள், நானும்.

அக்காவின் புடவை கொஞ்சம் லோ ஹிப் ஆக இருந்தது, தொப்புள் லேசாக தெரிய, முதல் முறையாக எனக்கு நினைவு தெரிந்து அக்காவின் தொப்புளை பார்க்கிறேன், அக்கா குனிந்து செப்பலைக் கழட்ட புடவை விலகலில் இடது மார்பும், இடுப்பும் தொப்புளும் பளிச்சென தெரிய கொஞ்சம் ஆடிப் போனேன், அக்கா என்பதை மறந்து போய் சில நொடி வெறித்துப் பார்த்தேன், பின் சமாளித்து பார்வையை மாற்றினேன்.

" எப்படிக்கா இருந்தது இன்னைக்கு ஷூட், கம்ப்ளீட் ஆ?"
" நல்ல படியா முடிஞ்சுது, எல்லாம் ஓவர், அடுத்த வாரம் டப்பிங் இருந்தா கூப்பிடுவாங்க"

டக்கென தோண கேட்டேன்.

"இன்னைக்கு எந்தெந்த ஷாட் எத்தனை டேக் போனீங்க" என்று கிண்டல் போல கேட்டேன்.

அக்கா "நேத்து மாதிரி லாம் இல்ல, ஹீரோ பையன் தேறிட்டான் இன்னைக்கு, ஒண்ணு ரெண்டு சீன் தவிர மீதி எல்லாம் சிங்கிள் டேக் தான்" என்றாள் லேசான வெட்கத்துடன் சிரித்தாள்.

நானும் சிரித்தேன். அக்கா உள்ளே அவள் அறைக்கு செல்லும் போது பின்னால் பார்த்தேன், ஜாக்கெட் டிசைன் அக்காவின் முதுகு பாதிக்கும் மேலே தெரிய இறுக்கமாக புடவையை சுற்றி இருந்ததாலே நன்கு பெரிதாக தெரிந்தது அக்காவின் பின்னால்.

துளி கூட அக்கா வேண்டுமென்றே காட்டாத போதும் புடவையில் அக்காவின் உடல் மிக கவர்ச்சியாக உணர்ந்தேன், ஒரு மாதிரியாக இருந்தது. அதோடு அக்கா இந்த ஆடையுடன் என் ஜூனியர் பையன் உடன் காதலியாக நடித்து விட்டு வந்திருக்கிறாள் என்பது மட்டும் தான் வருத்தம்.

ஒன்று மட்டும் உறுதி, அக்காவை நன்கு இன்று பார்த்து ரசித்து இருப்பார்கள் என்பது நன்றாக புரிந்தது, காலையில் அந்த இறுக்கமான ஜீன்ஸ், மதியம் தொப்புள் தெரிய புடவை, பசங்கள் இன்று நன்றாக பார்த்து என்ஜாய் செய்து இருப்பார்கள் என்று தோணியது, கோபம் வந்தது, கூடவே அவர்களால் தான் இந்த குறும்படத்தின் மூலம் தான் நானும் அக்காவை இப்படி பார்க்க நேர்ந்தது என்பதை உணர்ந்தேன்.

இரவு இன்றும் குமாரிடம் சாட் செய்தேன். தெரியாத மாதிரி கேட்டேன்.

"இன்னைக்கு எப்படிடா ஷூட் இருந்ததா??"

"ஆமாம் அண்ணே, ஷூட் முடிஞ்சது அண்ணே, அடுத்து எடிட்டிங், டப்பிங், BGM அவ்ளோ தான்"

"உம்" என்றேன்.

"இன்னைக்கு பின்னிட்டாங்க அண்ணே, கெமிஸ்ட்ரி தாறுமாறு அண்ணே"

"ஓ"

"செம்ம ஜோடி பொருத்தம், நேத்து பையன் சொதப்பினான் இல்ல கிஸ் பண்ண, இன்னைக்கு லைட்டா கட்டிப் புடிக்க சொன்னால் கூட கிஸ் அடிக்கிறான் அசால்ட்டா" என்றான் மகிழ்ச்சியாக

"அந்த பொண்ணு சும்மா சொல்லக் கூடாது, பின்னுது அண்ணே, அது கண்ணப் பார்த்தா நிஜமாவே லவ்வர் கூட ரொமான்ஸ் பன்ற மாதிரி என்னா ஆக்டிங், அண்ணே, நான் எதிர்பார்த்ததை விட நாலு மடங்கு ரொமாண்டிக் ஆக இருக்கு படம்" என்றபடி தொடர்ந்தான்.

"அண்ணே, நான் நாளைக்கு கொஞ்சம் ஸ்டில்ஸ் அனுப்புரேன், நீங்க பார்த்திட்டு சொல்லுங்க அண்ணே, நீங்களே சொல்வீங்க, செமயா இருக்கு அப்படின்னு" என்றான்.

[omprakash_71]

7

சொன்னபடியே குமார் ஸ்டில்ஸ் அனுப்பினான் எனக்கு மட்டும் அல்ல, எங்கள் கல்லூரி சினிமா வாட்ஸ் அப் குரூப்பில். ஒரு ஏழெட்டு ஸ்டில்ஸ் எல்லாமே இருவரும் நெருக்கமாக இருக்கும் ஸ்டில்ஸ்.


பார்க் ஒன்றில் அந்த ஹீரோ பையன் மடியில் அக்கா சுடி அணிந்து அமர்ந்து இருக்க அவன் இவளை இறுக்கி அணைத்தபடி கன்னத்தில் முத்தம் இட்டு கொண்டு இருக்கும் ஃபோட்டோ முதல் நாள் சனி்கிழமை எடுத்தது.

அடுத்த போட்டோவும் அதே பார்க்கில் அக்கா பார்க் பெஞ்சில் அமர்ந்து இருக்க அவன் அக்கா மடியில் தலை சாய்ந்து அவன் முகம் மேலே பார்த்தபடி இருக்க அக்கா அவளின் முகத்தை குனிந்து அவன் முகம் அருகே வைத்து இருக்கும் போஸ் ஒன்று.

இன்னொரு போஸ் இருவரும் அணைத்தபடி நின்று இருக்க அக்கா சற்றே எக்கியபடி அவன் கன்னத்தில் முத்தம் இட்டபடி ஒன்று, செல்லமாக கடிக்கும் படி ஒன்று.

எதுவுமே ஆபாசம் இல்லாத, ஏன் கவர்ச்சி கூட இல்லாத போட்டோக்கள் தான். ஆனாலும் அது என் அக்கா என்பதே வருத்தமாக இருந்தது, எதோ ஒரு மூலையில் கொஞ்சம் கிக்காக கூட இருந்தது.

அடுத்து இருந்தவை எல்லாம் நேற்று Sunday எடுத்தவை. முதல் ஃபோட்டோ பீச்சில் அக்கா ஜீன்ஸ் அணிந்து அவனை கட்டிப் பிடித்தபடி இருந்தாள். கேமரா அக்காவின் பின்னால் இருந்து எடுத்ததால் இன்னும் சொன்னால் அக்காவின் பின்புறத்தை தான் ஃபோகஸ் செய்து எடுக்கப் பட்டது. அவனின் கைகள் அக்காவை இறுக்கமாக தழுவி கீழ் முதுகில் இருந்தது.

அடுத்த ஸ்டில், அக்காவை அவன் பின்னால் இருந்து அணைத்து இருக்க அவன் கைகள் அக்காவின் மார்புக்கு மிக அருகில், சற்றே கீழே இறுக்கமாக கட்டி இருந்தது, அக்காவின் மார்புகள் மிக பெரிதாக அந்த அழுத்தத்தால் பிதுங்கி தெரிந்தது. லோ கட் டாப் இல்லை, கிளிவேஜ் எதுவும் தெரிய வில்லை, அவனின் கைகளும் மார்பில் இல்லை, சற்று கீழே தான் இருந்தது, வழக்கமான அடிக்கடி நாம் படங்களில் பார்த்த ஸ்டில் தான் இருப்பினும் நன்றாக இருந்தது.

அடுத்து ஒரு ரோடு ஓரம் இளநீர் குடிப்பது போல ஒரு ஸ்டில், இரண்டு ஸ்ட்ராக்கள், நல்ல லைட்டிங் பெரிதாக எதுவும் இல்லாமல் மிக நேர்த்தியாக வந்த ஸ்டில்.

அடுத்த ஸ்டில் ஒரு கோவில் வாசலில் இருவரும் பேசிக் கொண்டு இருக்கும் காட்சி, இருவரும் பேசிக் கொண்டு இருக்க தள்ளி அக்காவின் இடது புறம் இருந்து எடுக்கப் பட்ட ஒரு casual காட்சி. சேலை லேசாக காற்றில் விலகி இருக்க ஜாக்கெட்டில் ஒரு புறம் மார்பும், இடுப்பும் மாலை வெய்யிலில் தெரியும்படி ஸ்டில்.

அடுத்த ஸ்டில் கோவிலில் அக்கா முகத்தை, சிரிப்பை மட்டும் ஃபோகஸ் செய்த ஒரு ஸ்டில், அழகாக மிக அழகாக இருந்தாள் அந்த ஸ்டில்லில்.

பின் அடுத்த ஸ்டில் கோவில் வெளியே அக்காவை அவன் பின்னால் இருந்து அணைத்து இருக்க அவன் கைகள் அக்காவின் இடுப்பில் இருந்தது.

அடுத்த ஸ்டில் அதே போசில் அவன் அக்கா கன்னத்தில் முத்தமிட, அக்கா கண்களை மூடியபடி இருக்க, அவனின் இடது உள்ளங்கை அக்காவின் புடவை இடைவெளியில் தெரிந்த வயிற்றில் சரியாக நடுவயிற்றில் தொப்புள் மறைத்தபடி இருந்தது.

அவன் இந்த போட்டோக்களை குரூப்பில் போட்டது தான் தாமதம், பாராட்டி மெசேஜ் குவிந்தது. அவனின் இரண்டாம் ஆண்டு நண்பர்கள், என் சக ஃபைனல் இயர் மாணவர்கள் என நிறைய பேர் அருமை என பாராட்டினர், லீட் பேர் கெமிஸ்ட்ரி தாறுமாறு எனவும், ஹீரோயின் ரொம்ப அழகா இருக்கு, ஹோம்லி யா கியூட் ஆக இருப்பதாக சில கமென்ட்கள்.

ஒருவன் ஃபைனல் இயர் கரன் "செமையா இருக்கு தம்பிகளா, முடிச்சாச்சா?" என கேட்டான்.
"அண்ணா, இன்னும் இல்ல அண்ணா, இந்த வாரம் டப்பிங் பிளான் பண்ணிருக்கோம், இந்த வாரம் கண்டிப்பா முடிச்சிடுவோம்" என அனுப்பியதொடு கூடவே ஒரு குறும்பு smiley போட்டு இருந்தான்.

[omprakash_71]

8

"அண்ணா, இன்னும் இல்ல அண்ணா, இந்த வாரம் டப்பிங் பிளான் பண்ணிருக்கோம், இந்த வாரம் கண்டிப்பா முடிச்சிடுவோம்" என அனுப்பியதொடு கூடவே ஒரு குறும்பு smiley போட்டு இருந்தான் குமார்.


எனக்கு தெளிவாக தெரிந்தது அவன் குறும்படம் பற்றி மட்டும் பேச வில்லை, அந்த ஸ்மைலி இல்லாமல் இருந்தால் கூட கொஞ்சம் எதோ நம்பி இருப்பேன், அது அவனின் எண்ணத்தை என்னை உணரச் செய்தது.

அக்காவை டப்பிங் பேச செல்ல வேண்டாம் என்று தடுக்க வேண்டும் என நினைத்தேன், வேறு ஏதேனும் நல்ல காரணம் சொல்லி தடுக்க வேண்டும்.

ஆனாலும் ஓரிரு மணி நேரம் அடுத்த வீகேண்ட் டப்பிங் பேச சென்றாலே அவன் அக்காவை முடித்து விடுவேன் என்பது போல மறைமுகமாக சொன்னது நம்ப முடியாத ஒன்றாக இருந்தது. அக்காவை இந்த பசங்கள் ஆவது..

ஸ்டில்ஸ் பார்த்தது பற்றி அக்காவிடம் எதுவும் சொல்ல வில்லை, அக்கா வழக்கம் போல ஆபீஸ், நான் வழக்கம் போல காலேஜ் சென்றோம், கல்லூரியில் அந்த பையன் பிரவீனை பார்க்கும் போது எல்லாம் ஒரு வித சங்கடம், அவன் அக்காவை கட்டி அணைத்த, முத்தமிட்ட காட்சிகள் நினைவில் வந்தது.

அக்கா அந்த புதன் இரவு டின்னர் ப்ரெண்ட்ஸ் உடன் வெளியில் என்று காலையில் சொன்னாள், நான் அவளின் ஆபீஸ் நண்பர்கள் உடன் அடிக்கடி ஏன் மாதா மாதம் நடக்கும் get together போல என எண்ணினேன்.

அடுத்த நாள் காலை எனது ஃபேஸ்புக் டைம் லைனில் குமாரின் போட்டோக்கள் பார்த்தேன். டின்னர் அட் கிரீன் பார்க் என போட்டோக்கள் அவன், பிரவீன், அக்கா மூவர் மட்டும். செல்ஃபி க்கள், ஒன்றில் அவன் அக்காவை அணைத்து இருக்க, மற்ற எல்லாவற்றிலும் அந்த பையன் பிரவீன் அக்காவை உரிமையாக கட்டியபடி இருந்தான். இன்னொரு ஃபோட்டோ அக்கா நடுவில் நின்று நெருக்கமாக இருவர் தோள் மேலும் கை போட்டு இருந்தாள்.

பற்றி எரிந்தது எனக்கு, அக்கா இந்த ஃபேஸ்புக் இதில் எல்லாம் இல்லை, அவளிடம் இதைக் காட்டி என்ன கேட்பது என புரிய வில்லை. அக்கா நண்பர்கள் உடன் டின்னர் என்று சொன்னாள் தவிர ஆபீஸ் நண்பர்கள் என சொல்ல வில்லை, நான் தான் அப்படி தவறாக புரிந்து கொண்டேன்.

இந்த போட்டோக்கள் கூட மிக casual ஆக இருந்தது, இதில் என்ன கேட்பது? அதோடு அக்காவின் முகம் மகிழ்ச்சியாக தோணியது, அதை எப்படி என்னால் குலைக்க முடியும்?

அக்காவின் மகிழ்ச்சி மட்டும் தான் எனக்கு முக்கியம், அதற்காக மட்டும் தான் அவள் நடிப்பதை நான் தடுக்கவோ, தள்ளிப் போடவோ இல்லை.

அக்கா மகிழ்ச்சியாக இருக்க நான் என்ன வேண்டும் என்றாலும் செய்வேன். அதற்கு எந்த தடையும் போட மாட்டேன். 7 வருடங்கள் முன்பு அப்பா பிரிந்த பின்னர் அக்கா நிறைய தன்னை குறுக்கிக் கொண்டாள், அவளின் தோழிகள் உடனான சந்தோசம், நேரம் செலவு செய்தல் எல்லாம் நின்றது.


இன்று அவளின் பழைய தோழிகள் யாரோடும் பெரிதான தொடர்பில் அவள் இல்லை, இப்போதைய ஆபீஸ் பெண் நண்பர்கள், colleague மட்டுமே.

ஒரே routine ஆக சென்ற அவள் வாழ்க்கையில் இந்த ஷார்ட் பிலிம் பெரிய மாறுதல் மட்டுமல்ல ஆறுதல் என உணர்ந்தேன். அக்கா அவளுக்கு நல்லது கெட்டது எல்லாம் தெரியும், அவளுக்கு விருப்பப் பட்ட எதையும் அவள் செய்யட்டும். நான் அவளை எப்போதும் ஆதரிப்பேன், துணை நிற்பேன் என சொல்லிக் கொண்டேன்.

சனிக் கிழமை காலை ஒரு 11 மணி அளவில் டப்பிங் செல்ல அக்கா கிளம்பினாள். சற்று வழக்கத்தை விட அதிகமாக make up, lipstick என அக்கா இருந்தாள்.

லோ வெயிஸ்ட் ஜீன்ஸ் பேன்ட், டாப்ஸ் அணிந்து இருந்தாள், குனிந்து அவள் ஹீல்ஸ் அணிகையில் அவளின் பின்னால் பார்த்து அதிர்ந்தேன். டாப்ஸ்க்கும் ஜீன்ஸ்க்கும் இடையாக பிங்க் நிறத்தில் அவளின் பாண்டி லோ வெயிஸ்டு ஜீன்ஸ் காரணமாக வெளியே தெரிந்தது.

அவளிடம் சரி செய்ய சொல்ல எண்ணினேன், ஆனால் எப்படி சொல்ல என தயக்கமாக இருந்தது. மீண்டும் ஒரு முறை அக்காவின் பாண்டியை பார்த்தேன்.

"வரேன் கார்த்தி, மதியம் லஞ்ச் முடிஞ்சு தான் வருவேன், ஒரு 2.30 மேல ஆயிடும்"

"டேக் கேர் அக்கா" என்றேன் பாண்டி பற்றி சொல்ல வாய் வர வில்லை.

அக்கா மதியம் வரவில்லை, மாலை ஒரு 6 மணிக்கு மேல் தான் வந்தாள் கொஞ்சம் தளர்வாக. குனிந்து அவள் ஹீல்ஸ் கழட்டும் போது அவளின் ஜீன்ஸ் நன்கு இறங்கி பின்புற பிளவு லேசாக தெரிந்தது. பார்த்த எனக்கு புரிந்தது ஜீன்ஸ் உள்ளே பாண்டி எதுவும் இல்லை.

"முடிஞ்சு தா அக்கா" கேட்கையில் லேசாய் குரல் நடுங்கியது.

"இல்லைடா நாளைக்கும் இருக்கு" என்றாள் அக்கா என்னை நோக்கி திரும்பி. அவளின் முகத்தைப் பார்த்தேன், அவள் என் கண்களைப் பார்ப்பதை தவிர்த்து திரும்பி நடந்தாள். டாப்ஸ் முதுகில் வெர்வையில் ஒட்டி இருக்க அக்காவின் உடலில் ப்ரா அதுவும் இல்லை என தெளிவாக தெரிந்தது.

அக்கா நடந்து அவளின் அறைக்கு போனாள், வாசிங் மெஷின் அருகே எதையோ ஹேன்ட் பேக்கில் இருந்து எடுத்து அழுக்கு கூடையில் போட்டாள், சட்டென அவள் திரும்பி என்னை பார்க்கும் முன் எனது பார்வையை நான் டிவி க்கு மாற்றினேன். கூடையில் எதோ செய்தாள் பின் அவளின் அறைக்கு போனாள். அவள் உள்ளே சென்றதும் வேகமாக கூடையைப் பார்த்தேன், மேலே அழுக்கு துணிகள் வழக்கமாக இருக்க, உள்ளே கிளரினேன், அக்காவின் பிங்க் நிற பாண்டி சுருண்டு கிடந்தது, எடுத்தேன் ஈரமாக, எனக்கு புரிந்தது, முடிந்தபின் பாண்டி யினில் துடைத்தது, அதனால் திரும்ப அணியாமல் பேக்கில் கொண்டு வந்தது புரிந்தது. மீண்டும் தேடினேன் ப்ரா இல்லை, ப்ரா அங்கேயே நினைவுப் பரிசாக யாருக்கோ கொடுத்து வந்திருக்கிறாள் என்று தோணியது.

அக்கா வருவதற்குள் மீண்டும் ஹால் சோஃபாவில் வந்து அமர்ந்தேன்.
அக்கா முகம் கழுவி உடை மாற்றி வந்தபின்னும் ஒரு வித சங்கடமான நிலையில் இருந்தாள்.

"என்னக்கா, ஒரு மாதிரி இருக்கே?"

"இல்ல, ஒன்னும் இல்ல" என்றபடி சிரிக்க முயன்றாள், போலியாக.

"ஏன் நாளைக்கும் இருக்கு அதுனால கொஞ்சம் டயர்ட் ஆக இருக்கா?"

"ஆமா" என்றாள் என்னை பார்க்காமல்.

"விடுக்கா, நாளையோட முடியும் இல்ல, எதுக்கும் வொர்ரி பண்ணாதே" என்றேன் பொதுவாக.

அக்கா என் கண்ணைப் பார்த்தாள், சட்டென எழுந்து என் அருகில் வந்து என் தலையை அவள் இடுப்போடு அணைத்து அன்போடு என் தலையைக் கோதினாள்.

"எனக்கு உன்ன விட எதுவுமே பெருசு இல்லைடா, கார்த்தி" என்றாள் லேசாக கம்மிய குரலில்.

"என்னாச்சு அக்கா" நெகிழ்ந்து இருந்தேன், நிமிர்ந்து அக்காவை முகம் பார்த்து கேட்டேன்.

"ஒன்னும் இல்லை" என்று என்னை இன்னும் அவள் வயிற்றில் அழுத்தி, என் தலையைக் கோதி உச்சியில் முத்தம் இட்டாள்.

[omprakash_71]

9

"எனக்கு உன்ன விட எதுவுமே பெருசு இல்லைடா, கார்த்தி"


என்னை இன்னும் அவள் வயிற்றில் அழுத்தி, என் தலையைக் கோதி உச்சியில் முத்தம் இட்டாள். அப்படியே சற்று நேரம் இருந்தோம். பின் வேறு எதுவும் பேசவில்லை இருவரும். இரவு டின்னர் முடித்து பின்னர் தூங்கச் செல்லும் முன் வழக்கம் போல் அக்காவிற்கு குட் நைட் சொன்னேன், அக்கா என்னை அணைத்து குட் நைட் சொன்னாள், சிறு வயதில் எப்போதும் என்னை அணைத்து தான் சொல்வாள், இப்போது சில வருடங்களாக வெறுமனே தான் சொல்லிக் கொள்வோம், இன்று அக்கா எதோ யோசனையாக, குழம்பிய படியே இருந்தாள்.

ஞாயிறு காலை முதல் நாளைப் போல டப்பிங் செல்ல அக்கா கிளம்பினாள். இன்றும் வழக்கத்தை விட அதிகமாக make up, dark நிற lipstick என அக்கா இருந்தாள்.

இன்றும் லோ வெயிஸ்ட் ஜீன்ஸ் பேன்ட், ஷார்ட் டீ ஷர்ட் அணிந்து இருந்தாள், குனிந்து அவள் ஹீல்ஸ் அணிகையில் இன்றும் டாப்ஸ்க்கும் ஜீன்ஸ்க்கும் இடையாக அவளின் பாண்டி கருப்பு நிறத்தில் வெளியே தெரிந்தது.

நான் அக்காவின் பின்னே என்னை மறந்து பார்த்தேன், அக்கா எதோ பேசியவாறு தலையைத் திருப்பிய வள் என் பார்வையை உணர்ந்து பின்னே தடவினாள்.

அவளின் ஜட்டி பேண்ட் விட்டு வெளியே இருந்ததை உணர்ந்து என்னை சற்று சங்கடமாக பார்த்தாள்.


இருவருமே ஒரு வித தர்மசங்கடமான நிலையில் இருந்தோம். அக்கா அவள் உள்ளாடை வெளியே தெரியும் வண்ணம் அலட்சியமாக ஆடை அணிந்து வெளியே செல்லுமுன் அதை நான் பார்த்தது அவளுக்கு சங்கடம் தர, அக்காவின் ஜட்டி வெளியே தெரியும் படி அவள் ஆடை அணிந்து இருக்க, அதை நான் அவளுக்கு தெரியப் படுத்தாமல் அவளை சரி செய்ய சொல்லாமல், அதை வெறித்து பார்த்தபடி இருந்து, அவள் என் பார்வையை உணர்ந்தது மிகவும் சங்கடமாக இருந்தது. எனக்கே என்னை நினைக்க கொஞ்சம் வெட்கமாக இருந்தது. அக்கா கொஞ்சம் சங்கடத்துடன் என்னைப் பார்க்காமல் தலை குனிந்தபடி ஆடையை சரி செய்ய உள்ளே சென்றாள்.

நான் மிக சங்கடமாக உணர்ந்தேன், அக்கா வெளியே வந்ததும் சாரி கேட்க எண்ணினேன். என் அருகில் சோஃபாவில் அக்காவின் ஹேன்ட் பேக் இருக்க சட்டென எதோ தோன்ற அதைத் திறந்தேன்.

அக்கா வர சில நிமிடங்கள் ஆகலாம். அதற்குள் உள்ளே பார்க்கலாம் என எண்ணினேன். புதிதாக எதுவும் இல்லை, வழக்கமான சில மேக் அப் பொருட்கள், சேப்டி பின், நிறைய கார்ட், இரண்டு சாக்லேட், சில மாத்திரைகள், நோட்டுகள், பெர்ஃப்யூம், உள்ளே இருந்த ஜிப்பை திறந்து உள்ளே இருந்ததைப் பார்த்து திகைத்தேன். காண்டம் பத்து கொண்ட பாக்கெட் ஒன்று பிரிந்து இருந்தது. நடுங்கும் விரலோடு எடுத்தேன். உள்ளே 8 மீதம் இருந்தது. நேற்று இரண்டு முறை காண்டம் அணிந்து கொண்டு செக்ஸ் வைத்து உள்ளாள் அக்கா, இரண்டு முறையும் ஒருவருடனா? இல்லை இரண்டும் இரண்டு வெவ்வேறு ஆட்கள் உடனா?

நேற்று மாலையே அக்காவை அவளின் பாண்டியை பார்த்து தெரியும் என்றாலும் இந்த காண்டம் பாக்கெட் ஒரு வித இனம் புரியா உணர்வு, வெறுப்பு அருவருப்பு தந்தது.

அவளின் பேக்கை மூடி பழைய படி வைத்தேன். என்னையும் மீறி உடல் நடுங்கியது. அக்காவிடம் கேட்டு விடலாமா என தோணியது. ஆனாலும் என்னால் முடியாது என உணர்ந்தேன்.

அக்கா திரும்ப வந்தாள், ஆடையை சரி செய்து இருந்தாள், ஜீன்ஸ் எவ்வளவு முடியமோ அவ்வளவு மேலே ஏற்றி ஜட்டியை கொஞ்சம் கீழே இறக்கி இருந்தாள், குனிந்து ஹீல்ஸ் மாட்டியபடி பின்னால் சரி பார்த்துக் கொண்டு என்னையும் பார்த்தாள்.

இருவர் கண்களும் ஒரு வினாடி சந்தித்தது, இருவருமே சங்கடத்துடன் பார்வையை மாற்றினோம், வரேன் என்று மெல்லிய குரலில் விடை பெற்றாள்.

எப்போது திரும்ப வருவாள் என அவளும் சொல்ல, நானும் கேட்க வில்லை. அக்காவிற்கு phone செய்ய தயக்கம் இருந்தது.

இன்றும் மாலையில் தான் வந்தாள். மாலை மீண்டும் கவனித்தேன், ஜீன்ஸ் நன்கு கீழே இறங்கி இன்றும் அவள் உடலில் ஜட்டி இல்லை என நன்கு தெரிந்தது, மேலே ப்ராவும் இருப்பதாக தெரியவில்லை. அக்கா திரும்ப நான் அவள் உடலை, ஆடையை கவனிப்பதை உணர்ந்தாள், முகத்தில் லிப்ஸ்டிக் இல்லை, என் கண்களை காண சற்று கூச்சத்துடன் உள்ளே அவசரமாக சென்றாள்.

அவள் அறைக்கு சென்றேன், அவள் பாத்ரூம் உள்ளே இருக்க ஹேன்ட் பேக்கை திறந்து உள்ளே அந்த காண்டம் பேக் எடுத்து மீதம் இருந்தது எண்ணினேன். இன்று மூன்று குறைந்து 5 மீதம் இருந்தது.

சோஃபாவில் வந்து அமர்ந்தேன், அக்காவிடம் பேசியே ஆக வேண்டும், எப்படி, எப்போது என்று யோசித்தேன். அக்கா சற்று நேரத்தில் நைட்டி அணிந்து வந்து அருகில் அமர்ந்தாள். அவள் என்னை பார்க்க கொஞ்சம் தயக்கமாக இருந்தது புரிய

"முடிச்சிட்டாங்களா?" என்றேன்.

"என்ன" லேசாக குரல் நடுங்கியது.

"இல்ல, டப்பிங் முடிச்சிட்டாங்களா ?"

"ஆம், ஆச்சு" என்றாள், என்னை ஏறிட்டுப் பார்த்தாள் கொஞ்சம் nervous ஆக. அவளின் தயக்கம், சங்கடம் புரிய எனக்குள் என்னையும் மீறி சாத்தான் புகுந்தான்.

"நல்லா இருந்துச்சா experience " என்று இப்போதும் மொட்டையாக கேட்டேன்.

இதற்கு என்ன பதில் சொல்வது என்பது போல அக்கா பார்க்க

"நல்லா இருந்துச்சா ஆக்டிங் experience " என்று கேட்டேன்.

"உம்" என்றாள், குரல் மிக மெதுவாக வந்தது. அக்காவின் கண்ணைப் பார்த்தேன். லேசாக கலங்கி இருந்தது போல தெரிந்தது. நான் கவனிப்பது தெரிந்து பார்வையை மாற்றிக் கொண்டாள். டிவி பார்ப்பது போல் பாசாங்கு செய்தாள், அவள் தலையை திருப்பி இருந்தாலும் கண் ஓரத்தில் கொஞ்சம் ஈரத்தைப் பார்த்தேன்.

அதற்கு மேலே தர்ம சங்கடமான கேள்விகளை கேட்க, அவளை மறைமுகமாக காயப் படுத்தக் கூட என்னால் முடியாது போனது. அதற்கு பின் சம்பந்தமில்லாமல் வேறு எது எதோ பேசிக் கொண்டு டிவி பார்த்துக் கொண்டு இருந்தோம்.

இரவு குட் நைட் சொல்லும்போது இன்றும் என்னை அணைத்தாள், லேசாக அவள் உடல் குலுங்கியது, அவளை விலக்கினேன், கண்கள் கலங்கி இருக்க "என்னாச்சு அக்கா"
அவள் வலுக் கட்டாயமாக புன்னகைத்து "ஒன்னும் இல்ல, கண் எரிச்சல், தூங்கி எழுந்தால் சரி ஆயிடும்"

எனக்கு அவள் என்னிடம் எதோ சொல்ல விரும்புகிறாள், சொல்ல முடியாமல் தவிக்கிறாள் என புரிந்தது. நானும் கூட அவளிடம் எதையும் நேராக கேட்க முடியாமல் தவித்துக் கொண்டு தான் இருந்தேன்.

என்ன செய்ய..

[omprakash_71]

10


நான் எதையும் நேராக கேட்க முடியாமல் தவித்துக் கொண்டு இருந்தேன். அடுத்த நாள் கல்லூரியில் குமாரை பார்த்தேன்.

"அண்ணா, ஒரு ஹெல்ப், ஷார்ட் பிலிம் ஒர்க் அல்மோஸ்ட் முடிஞ்சது, நீங்க draft version பார்த்து comments, corrections சொன்னா நல்லா இருக்கும் அண்ணா"

"கம்ப்ளீட் பண்ணியாச்சா?"

"இல்லேன்னா, இன்னும் சவுண்ட் மிக்சிங் எடிட்டிங் ஒர்க் கொஞ்சம் இருக்கு. இப்போதைக்கு 20 நிமிசம் கிட்ட இருக்கு, லெங்க்த் குறைக்கனும், பேக் கிரவுண்ட் music தான் மணிய வச்சு பண்ணிருக்கேன், அவ்ளோ திருப்தியா படல, நீங்க பார்த்திட்டு சொல்லுங்க அண்ணே"

அவனின் பேச்சில் எவ்வித தயக்கமும் மாற்றமும் இல்லை. அவன் பழைய அதே மாறாக, சீனியர் கண்டால் பம்மி பேசும் ஜூனியர் பையனாக தான் இருந்தான்.

"அனுப்புடா, பார்த்து சொல்றேன்"

"தாங்க்ஸ் அண்ணே"

அவனிடம் எப்படி கேட்பது என புரிய வில்லை. நடித்த ஹீரோயின் என் அக்கா என்பதே அவனுக்கு இன்னும் தெரியாது என்று தெளிவாக தெரிந்தது.

வழக்கமாக நடிக்க ஆர்வம் கொண்டு வரும் புது நடிகைகளிடம் கடலை போடுவது, ஏதாவது சான்ஸ் கிடைக்குமா என்று முயற்சிப்பது பொதுவாக எல்லோரும் செய்வது தான். ஆனால் மிக குறைவான நபர்களே மடிவார்கள். ஆனால் இங்கே அவள் என் அக்கா என்பது மட்டும் தான் உறுத்தல், அதிலும் அவளை மடித்து விட்டார்கள் என்பது உறுத்தியது. அக்கா அவ்வளவு ஈஸியாக அதுவும் இந்த பையன்களால் மடக்க கூடிய அளவு பலவீனம் ஆனவள் என்பது தான் எனது அதிர்ச்சி. இப்படி நடக்க வாய்ப்பு உள்ளது எனில் அக்கா முதல் நாள் கேட்ட போதே சொல்லி இருப்பேன் "இந்த ஷார்ட் பிலிம் வேணாம், நான் உனக்காகவே ஒரு ஸ்கிரிப்ட் ரெடி பண்றேன், நீ அதில் நடி" என்று.

தனியாக அமர்ந்து அவன் டிரான்ஸ்ஃபர் செய்த ஷார்ட் பிலிம் விடியோ பார்க்க ஆரம்பித்தேன்.

உண்மையாகவே நன்றாக இருந்தது. சில காட்சிகள் மிக சிறப்பாக genuine ஆக எடுத்து இருந்தான். அக்கா மிக அற்புதமாக நடித்து இருக்க, அவன் ஹீரோவும் நன்கு செய்து இருந்தான். அவர்கள் இருவருக்கும் இடையே 7 வருடம் இடைவெளி, அக்கா அவனை விட மிக மூத்தவள் என்பது எங்கும் தெரிய வில்லை, சொன்னாலும் எவனும் நம்ப மாட்டான் அவ்வளவு இளமையாக இருந்தாள்.எங்கும் எந்த ஒரு முகம் சுளிக்கும் காட்சிகள் இல்லை, ஸ்கிரிப்ட் படி 2 சொல்லி இருந்தாலும் இந்த 20 நிமிட படத்தில் 5 இடங்களில் கன்னத்தில் முத்தம் இடும் காட்சி இருந்தாலும் மிக கண்ணியமாக காதல் மட்டுமே இருந்தது. கண்களுக்கு சில க்ளோஸ் அப் ஷாட் அக்காவை தேவதை போல காட்டியது. அவனே சொன்னது போல இப்போது இருந்த BGM படு கேவலமாக பழையதாக இருந்தது.

முதல் பத்து நிமிடங்கள் பார்த்ததில் ஒரு இசைத் துணுக்கு கூட புதிதாக இல்லாமல், அங்கங்கே VTV பட இசை, ஒரிரு இடங்களில் யுவன், கொஞ்சம் ராஜா என எல்லாமே சினிமா படங்களில் இருந்து முழுக்க சுட்டது.

இசைக் கோர்வை மட்டுமே படத்தின் தரத்தை கீழே தள்ளியது. முழுக்க பார்த்து முடித்தேன். சக ஷார்ட் பிலிம் மேக்கர் ஆக எனக்கு படம் பிடித்து இருந்தது, எடிட்டிங் பக்காவாக செய்து நல்ல ஒரு இசையும் சேர்த்தால் கண்டிப்பாக ஒரு சிறந்த ரொமான்டிக் ஷார்ட் பிலிம் என தோணியது.

அவனை அழைத்து பாராட்டினேன். அவனுக்கும் மிக சந்தோசம் நானே பாரட்டியதில். கூடவே music சுமாராக கூட இல்லை, கண்டிப்பாக முழுக்க மாற்றினால் நல்லது என்றேன். "அண்ணா, செலவாகும் அதான் பார்க்கிறேன்"

"குமாரு, இப்போ இருக்கிறது எதோ கல்யாண ஆல்பம் போடுவாங்க இல்லையா ஒரு டெம்ப்ளேட் மாதிரி, அந்த லட்சணத்தில் இருக்கு, கம்மி செலவுல எவ்ளோ நல்லதா பண்ண முடியும் பாரு, நான் போன தரம் பண்ணின ஆளை refer பண்றேன். போய் பாரு, ஜோஸப், அவன் கொஞ்சம் கிராக்கி பண்ணுவான் பிஸி அப்படி, ஆனா உன் படத்தை பார்த்தா கண்டிப்பா பண்ணுவான்."

"தாங்க்ஸ் அண்ணே" என்று மனமார சொன்னான்.

அந்த பையன் பிரவீன் அவனை நான் அடுத்த சில நாட்கள் காணவே இல்லை.

வீட்டில் அக்காவும் நானும் அடுத்த சில நாட்கள் ஒரு வித தயக்கம், தடுமாற்றம் உடனே பழகினோம், என்னால் அக்காவிடம் எதையும் கேட்க முடிய வில்லை. அவளும் எதுவும் சொல்ல வில்லை. கொஞ்சம் இயல்பு நிலைக்கு அந்த வார இறுதிக்குள் திரும்பினோம். ஆனால் எனக்கு உள்ளுக்குள் உறுத்தல் இருந்து கொண்டே இருந்தது.

அந்த வாரம் தான் என் ஃபைனல் இயர் ப்ரெண்ட் ஒரு பார்ட்டிக்கு அழைத்தான், அவன் இரண்டு மூன்று மாதங்கள் முன் செய்த குறும்படம் யூடியூப் சேனல் 5 லட்சம் பார்வைகளைத் தாண்டியது. அந்த மகிழ்ச்சியில் இந்த party நண்பர்கள் மட்டும் ஒரு 20 பேர் வரை அழைப்பதாக சொன்னான்.


அது நல்ல ஒரு காமெடி ஷார்ட் பிலிம், மிக சின்னதாக ஒரு 6 நிமிடம் ஓடக் கூடிய ஒன்று. சரியாக சொன்னால் எனது முதல் trial படத்தின், நான் 3 வருடம் முன்பு செய்த கான்செப்ட்.
அப்போது நான் கேமரா ஆர்வத்தில் ஒரு திருமண கேமரா நபரிடம் ஜாலிக்கு பணி செய்தேன். அப்போது தோணியது அது, எந்த செலவும் இல்லாமல் எனக்கு ஷார்ட் பிலிம் எடுக்க வருமா என செக் செய்ய எழுதி எடுத்த படம்.
கதை மிக simple, வீட்டில் பேசி நிச்சயம் செய்த மணமக்கள் இருவரும் வீட்டை விட்டு ஓடி திருமணம் செய்து கொள்ளும் கதை.
பெண்ணின் அப்பாவின் POV இல் வரும் கதை. அப்பா கேட்கையில் பெண் சொல்வாள், இத்தனை லட்சம், மடபம், சாப்பாடு, துணி மணி, செலவைக் குறைக்க தான் ஓடிப் போய் கல்யாணம் பண்ணியதாக.
பெண்ணின் அப்பா இதை தன் நண்பரிடம் சொல்வதாக, அந்த நண்பர் "உங்க பொண்ணு கிரேட் சார், உங்க செலவை மிச்சம் பண்ண ஓடிப் போய் கல்யாணம் பண்ணிட்டா" பெண்ணை புகழ்வதுபோல அதற்கு அப்பா "நீங்க வேற, அந்த செலவு பணம் 10 லட்சத்தையும் அவ அக்கவுண்ட் அனுப்ப சொல்லிட்டா!" என்பதாக கதை முடியும்.

திருமண விடியோ எடுத்துக் கொண்டு இருந்ததால் நிஜ பெண் மாப்பிள்ளையையே நடிக்க வைத்து எந்த செலவும் இல்லாமல் எடுத்தேன் அப்போது.

அதே கதையை தான் இருவரும் டிஸ்கஸ் செய்து அவன் புதிதாக இயக்கி இன்று 5 லட்சம் வியூஸ்.

"கார்த்தி, நீ கண்டிப்பா party வரணும், உன் கதை டா இது"

நான் சென்ற வார நிகழ்வுகளால் கொஞ்சம் சரியாக இல்லை. "முடிஞ்சா வரேன், கொஞ்சம் வேலை இருக்கு"

அந்த சனி வார இறுதி, அக்கா நான் இருவரும் வீட்டில் இருந்தோம், இயல்பாக பேசிக் கொள்வது போல நடித்தோம் எனினும் எனக்கு கொஞ்சம் இறுக்கமாகவே இருந்தது. திடீரென முடிவு எடுத்து பார்டிக்கு கிளம்பினேன்.


வெகு நாட்களுக்கு பிறகு இந்த party. முன்பெல்லாம் மாதம் ஒரு முறையாவது இருக்கும். கொஞ்ச நாள் அந்த குறும்பட போட்டி காரணமாக கலந்து கொள்ள வில்லை.

ஒரு அரை மணி நேரம் அவர்களோடு party enjoy செய்வதாக பேர் செய்து பின் ஒரு பியருடன் ஒதுங்கினேன்.
சிறிது நேரத்தில் "ஹாய் கார்த்திக்"
திரும்பினேன். ஒரு ஸ்லிம் இளம்பெண், அழகான முகம் நிறைந்த புன்னகையுடன் நின்றாள்.

"ஹாய்" என்றேன் எனக்கு அவளை சரியாக தெரிய வில்லை, ஏற்கனவே பார்த்தது போல இருந்தது. அவள் புரிந்து

"சாரி, நான் அபி, இந்த ஷார்ட் பிலிம் ல" எனக்கு தெரிந்தது. இதில் நாயகியாக நடித்தவள், இப்போது தான் நேரில் பார்க்கிறேன், படத்தில் புடவையில் பார்த்தது, நேரில் மிக ஸ்லிம் இன்னும் அழகாக இருந்தாள்.

"சாரி, சட்டுனு அடையாளம் தெரியல"

"இட்ஸ் ஓகே" என புன்னகைத்து.

"உங்களுக்கு என்ன எப்படி"

"ஹலோ, நான் உங்க ஷார்ட் பிலிம் எல்லாம், அந்த போட்டி முழுக்க பார்த்து இருக்கேன். Actually நீங்க தான் வின் பண்ணி இருக்கணும்"

அவளின் வார்த்தைகள் சற்று மகிழ்வைத் தந்தது. கொஞ்சம் நேரம் பேசியதில் அவளுக்கு என் மீதான ஒரு ஈர்ப்பு லேசாக புரிந்தது. மலையாளி, இன்னும் தன்னைப் பற்றிய சில தகவல்கள் சொல்ல ஆர்வம் இல்லாமல் கேட்டேன். இதுவே சென்ற மாதமாக இருந்தால் இந்த இளம்பெண்ணின் உரையாடல் என்னை ஈர்த்து இருக்கும். இப்போது ஏனோ தானோ என கேட்டேன், சட்டென "சாரி, நான் உங்களை ரொம்ப ஓவரா தொந்தரவு பண்றேன் "

"அப்படின்னு இல்ல, ஐ ஆம் லிட்டில் டயர்ட்" என சங்கடமாக சொன்னேன்.

அவளும் "ஓகே, டேக் கேர்" என்று விலகினாள், நான் அவளை தெரியாமல் hurt செய்ததாக உணர்ந்தேன். இன்னும் சில பியர்களுக்கு பின் கிளம்பினேன். எப்போதும் ஒரு பியருக்கு மேல் அடிக்க மாட்டேன் முன்னர்.

அக்கா நான் வீடு திரும்பும்போது ஹாலில் என்னைப் பார்த்தாள், என் மீதான பியர் வாசனை அவளை சங்கடப் படுத்தியதை உணர்ந்து சில நிமிடம் கழித்து அவளிடம் விடை பெற்று ரூமுக்கு சென்றேன். அக்கா என்னைத் தொடர்ந்து வந்தாள். எனக்கு அக்கா ஏன் இன்னைக்கு அதிகம் குடித்தாய் என கேட்பாளோ என அவஸ்தை இருந்தது.

"கார்த்தி" என்றாள். நான் திரும்பினேன். தயக்கம் இருந்தது.

அக்கா என் கண்ணை, என் தயக்கத்தை பார்த்தாள். "குட் நைட்" என என்னை அணைத்து சொன்னாள். கூடவே எவ்வித கோபமும் இல்லாமல் அன்போடு என் தலையைக் கோதி "டேக் கேர்" சொன்னாள்.

[omprakash_71]

11

அடுத்த நாள் காலையில் சட்டென அந்த பெண் அபி நினைவு வந்தது, அவளே தானாக வந்து என்னிடம் பேசி, தன்னைப் பற்றி தகவல்கள் சொல்லி, அவளை தான் சற்று அலட்சியமாக நடத்தி hurt செய்ததாக உணர்ந்தேன். நிஜமாகவே அவள் வசீகரமாக தான் இருந்தாள், ஹெலன் படத்தில் வரும் ஹீரோயின் அன்னா பென் போல.


அவளிடம் நான் நேற்று கொஞ்சம் நல்ல மூடில் இல்லை, அதனால் தான் உன்னிடம் சரியாக பேச முடிய வில்லை என்று சொல்ல எண்ணினேன். அவள் எண் கூட இல்லை, நண்பனிடம் கேட்கலாமா என்று கூட யோசித்தேன்.

ஆனால் எதிர்பாரா விதமாக அவனே கல்லூரியில் என்னிடம் வந்து கேட்டான்.

"கார்த்தி, எனக்கு ஒரு பெரிய ஹெல்ப்"

ஆச்சர்யம். பொதுவாக எப்போதும் சின்ன ஹெல்ப் என்று கேட்பதே கொஞ்சம் கஷ்டமாக இருக்கும். ஆரம்பமே பெரிய ஹெல்ப் என்று கேட்கிறான், எதோ ஒரு பெரிய சிக்கல் என்று தோணியது.

"சொல்லு"

"அது வந்து" தயங்கினான்.

"சொல்லுடா பரவால்ல"

"உண்மையா சொன்னா இதை நான் உன் கிட்ட போன வாரமே சொல்லணும் அப்படி நெனச்சேன்"

அவனின் பீடிகை மிக பலமாக இருந்தது. எதோ ஒரு பெரிய உதவி.

"நீ இந்த வாரம் ஒரு party இருக்கு, பிரைவேட் பார்ட்டி, நீ கண்டிப்பா வரணும்"

"இதுவாடா பெரிய ஹெல்ப்பு, நீ எதோ பெருசா கேப்பே அப்படி நினைச்சேன்" என்றேன் சிரித்தபடி.

"இல்ல, இன்னும் இருக்கு" என்றான் தயக்கமாக.

"அதை சொல்லு முதல்ல"

"அது வந்து ஒரு பொண்ணு மேட்டர்"

"பொண்ணா, மேட்டரா" என்றேன் சிரித்தபடி.

"டேய், அது நல்ல பொண்ணு டா, என்ன பிரச்சினை அப்படினா அந்த பொண்ணுக்கு சினிமால நடிக்க இன்டர்ஸ்ட், சின்ன பொண்ணு தான், நல்லா இருக்கும், அப்போ தான் அதை கரக்ட் பண்ண எங்க ப்ரெண்ட் ஒருத்தர் சினிமால பெரிய ஆளா இருக்காரு, அடுத்த வருசம் டைரக்டர் ஆயிடுவாரு, அவரை மட்டும் adjust பண்ணி ஓகே பண்ணினா போதும், எங்கியோ போகலாம்னு சொல்லி"

"சொல்லி"

"அந்த பொண்ணை adjust பண்ண வச்சிட்டோம், நீ தான் வெற்றி கிட்ட சேர போரியே, உன் கிட்ட இன்றோ பண்ணி விட்டு அந்த பொண்ண நம்ப வைக்கலாம்னு தான் உன்னை போன வாரம் பார்டிக்கு அவ்ளோ invite பண்ணினேன். அதுக்கு சொன்ன மாதிரி இன்றோ குடுத்த மாதிரியும் ஆச்சு. நிஜமாவே நல்லா இருப்பா, உனக்கும் use ஆகுமே அப்படின்னு தான்."

"நான் கேட்டனா உன் கிட்ட பொண்ணு அரேஞ்ச் பண்ணிக் குடுன்னு" என்றேன் கோபமாக.


"பாவி, அரேஞ்ச் லாம் இல்ல, அந்த பொண்ணுக்கு சினிமால சான்ஸ் வாங்கித் தரோம்னு சொல்லி அதை அட்ஜஸ்ட் பண்ண வச்சாச்சு. உண்மையாவே டேலண்ட் ஆன பொண்ணு, உன் கூடவும் அட்ஜஸ்ட் பண்ண அவ கிட்ட சொல்லியாச்சு, அவ ரெடி. நீ போன வாரம் பார்டிக்கு வரேன்னு முன்னாடியே சொல்லி இருந்தா போன வாரமே புரோப்பெரா இன்றோ பண்ணி இருப்பேன். "

"உம்" எனக்கு அபி என்னிடம் வந்து volunteer ஆக பேசியது காரணம் புரிந்தமாதிரி இருந்தது.

"நீ அவல இந்த வாரம் மீட் பண்ணு, அவ அட்ஜஸ்ட் பண்ண ரெடி. உனக்கு பிடிச்சு இருந்தா
நீயும் பண்ணு. இல்லைனாலும் ஒரு பார்மல் மீட்டிங் மாதிரி நெனச்சு அவ கிட்ட நாலு நல்ல வார்த்தை, கண்டிப்பா பார்க்கலாம், நான் படம் பண்ணும்போது கூபிடரென் இப்படி ஏதாவது சொல்லி அவளை அனுப்பிச்சு விடு"

"ஏன் அதை நீயே பண்ணலாம், இல்ல வேற யாரையாவது பண்ண சொல்லலாம் இல்ல"

"டேய், கார்த்தி, தப்பு பண்ணினாலும் அதுல ஒரு நல்லது இருக்கணும். புரிஞ்சுக்க, நீ நாலு மாசத்துல வெற்றி கிட்ட சேரப் போறே, இந்த பொண்ணை பாரு, உனக்கு பிடிக்கும், பிடிச்சா refer பண்ணு, இல்லை விடு,
எனக்கும் கொஞ்சம் moral இருக்குடா, இப்போ நீ ஓகே சொல்லலைன்ன நாங்க எதோ அந்த பொண்ணை ஏமாத்தின மாதிரி கில்ட்டி ஆ இருக்கும்"

நான் "சரி" என சொன்னேன். அவள் அபி முகம் நினைவுக்கு வந்தது. பாவம் அவள் என தோணியது. அதே சமயம் அவள் அழகாக இருந்தாள், எனக்கு அவள் கொஞ்சம் ஒல்லியாக தெரிந்தாலும் முக வசீகரம் இருந்தது.

நான் இந்த 22 வயதில் இது வரை கன்னி கழியாத ஒருவனாக தான் இருந்தேன். என் உள்மனம் அதன் காரணம் சொன்னது, என் அக்கா என்னை விட 5 வருடம் பெரியவள், அவளே இன்னும் திருமணம் செய்து கொள்ளாமல் கன்னியாக இருக்க நான் காதல் காமம் என அலைவது தவறு என்ற உள்ளுணர்வு தான் என்னை இது வரை தடுத்தது. இப்போது தான் எந்த தடையும் இல்லையே.

நான் அவனிடம் "ஓகே டா, கண்டிப்பா வரேன், இந்த வாரம்" என்றேன்.

அந்த வாரத்தில் சில முறை அபியை நினைத்தபடி ...
அவளின் அந்த 5 லட்சம் view கடந்த குறும்படத்தை நான்கைந்து முறை பார்த்தேன். அவளின் கன்னக் குழியை கடிப்பதாக, அவளின் லேசான சுருள் சிகையில் என் முகத்தால் வருடிவிட்டு வாசனை பிடித்தேன் கற்பனையில்.

சனிக்கிழமை மதியமே வீட்டை விட்டு வெளியே நண்பர்களை சந்திப்பதாக சொல்லி கிளம்பினேன். சென்ற வாரம் சென்ற அதே இடம், இந்த முறை மிக சிலர் மட்டுமே.
"மச்சி, அவ ஒரு 5 மணி வாக்கில் வர சொல்லி இருக்கேன், அப்போ தான் என் பிரெண்ட்ஸ் ரெண்டு பொண்ணுங்க வருவாங்க, அவளுக்கும் கொஞ்சம் comfortable ஆக இருக்கும்"

"சரி" என்றேன். எனக்கு அவனின் இந்த குணம் பிடித்தது. அந்த பெண் அபியே அட்ஜஸ்ட் பண்ண தயார், ஏற்கனவே இவனுடன், அட்ஜஸ்ட் செய்து விட்டாள் இருப்பினும் 10 ஆண்கள் மட்டும் இருக்க அவள் தனியாக ஒரு பெண் இருப்பது சரியல்ல என்கிற இந்த குணம் பிடித்தது. இதனால் தான் தான் உபயோகித்த பின்னும் அந்த பெண்ணை எனக்கு இன்றோ செய்து சொன்ன சொல்லை காப்பாற்ற எண்ணுகிறான்.

நான் ஒரு பியர் மட்டும் அடித்து நான்கரைக்கே அவன் சொன்ன மாடியில் தனி ரூமில் காத்து இருந்தேன்.

முதல் முறை என்பதால் கொஞ்சம் nervous ஆக இருந்தது. கொஞ்ச நேரம் ஏதாவது பேசி பின்னர் தான் அபியை தொட வேண்டும் என நினைத்தேன். பாத்ரூம் சென்று வாயை நன்கு சுத்தம் செய்தேன்.

சரியாக 5 அடித்து சில நிமிடங்களில் அவன் வந்தான் அவளுடன்.

"சார் கிட்ட எல்லாம் சொல்லி இருக்கேன், கண்டிப்பா உனக்கு, அப்புறம் உன் பாய் பிரெண்டுக்கு எல்லாம் சான்ஸ் வாங்கித் தருவார்" சொல்லியபடி
உள்ளே நுழைந்தான். பின்னே அவள்.
அவள் முன்னே என் கெத்தை மெயின்டெய்ன் செய்தான். "சாரை மட்டும் satisfy பண்ணினா போதும்டி, உனக்கு பிரைட் future" என்றபடி அவளின் இடுப்பை பிடித்து அணைத்தபடி முன்னே நிறுத்தினான்.

நானும் ஆவலோடு அவளைப் பார்த்தேன், அங்கு அபி இல்லை, அக்கா நின்று இருந்தாள். அவளும் சரி நானும் சரி அதிர்ந்து போய் இருந்தோம்.

"ஹேய், ஏன் அப்படியே நிக்கிற, சாருக்கு wish பண்ணு" அக்காவின் மார்பில் கைவைத்து சொன்னான். இன்னும் அவள் அதிர்ச்சியில் உறைந்து நிற்க அவளின் மார்பை பிசைந்து கொண்டே "என்னாச்சுடி, ஸார்க்கு வணக்கம் கூட சொல்லாம நிக்கிற" என கேட்டான்.

"வணக்கம் சார்" என்றாள் அக்கா என்னிடம்.

நான் எதுவும் பேச தோனாமல் நிற்க "சார், புதுசு சார், சீல் உடைச்சு ஒரு வாரம் தான், ஆனா செமயா கம்பனி தருவா சார், பாருங்க, நான் அப்புறம் வரேன்" என்றபடி என்னிடமும் "பார்த்துக்கடி" என்று செல்லமாக அக்காவின் பின்னால் தட்டியபடி அவளிடமும் விடை பெற்றான்

[omprakash_71]

Nathan19 Bro i am Post in First 11 Parts thanks Bro.

[getha]

post more

[Krish126]

Super bro thanks for update bro Nathan bro last episode ungaluku theriyum atha vechu continue pannunga bro pls waiting

[nathan19]

Nathan19 Bro i am Post in First 11 Parts thanks Bro.

Really Thanks bro. 

I will try to post synopsis of episode 12 today and continue with episode 13 by tomorrow.

To be honest, I want to rewrite the episode 12 fully, but I don't have any backup, if I rewrite what I remember, it may be some differences with earlier version. So I want to post synopsis of episode 12 as much as I remember without deviation from plot.

Thanks again, omprakash_71 

[omprakash_71]

No problem bro