Fantasy ஜோதிகாவும் மொட்டை ராஜேந்திரனும்.

[0123456]

[kitnapsingh]

nice keep roczzzzzzzzzzz

[Rajkumarplayboy]

super bro

[0123456]

ராஜேந்திரன் தூண்டில் எடுக்க செல்ல ஜோதிகா தன் புடவையில் கிழித்துக்கொடுத்த துனியை கோமனம் போல கட்டிக்கொண்டு செல்ல,, அவனது கரு கரு குண்டியை சில நிமிடங்கள் கண் இமைக்காமல் பார்த்த ஜோதிகா மெதுவாக அங்கும் இங்கும் நடந்தாள்… கடற்கரையில் அடித்துக்கொண்டு வந்து கிடந்த சில சிப்பிகளையும் நத்தைகளையும் எடுத்து வைத்தாள்… பின் கடற்கரையில் மல்லாக்க படுத்தாள்… அலைகள் அவள் மீது வந்து அடித்து செல்ல, அவள் சேலை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மேலே ஏறியது… மொட்டி வரை இருந்த அவளது சேலை மேலே ஏறி அவள் மேல் தொடை வரை சென்ரது.. அவளது முந்தானை முழுமையாக நனைந்து அவளது மாங்கனிகள் அப்பட்டமாக தெரிந்தது… என்ன ஒன்று அவள் கட்டியிருந்தது கருப்பு கலர் காட்டன் சேரி என்பதால் முலை தெரியாமல் அது அச்சாக தெரிய, முலைக்காம்புகள் சேலையை புடைத்துக்கொண்டு இருந்தது…
“ச்ச்சே…. என்ன மனுஷன் இந்த ஆளு…. எவ்வலவு நல்லவரா இருக்காரு…. சினிமா உலகத்துல வயசு வித்தியாசம் பார்க்காம கூட படுக்க கூப்பிடும் ஆட்கள் மத்தியில் நாம் இப்படி அறைகுறை ஆடைல இருந்தும் கொஞ்சம் கூட சபலப்படாம இருக்காரே…. ஹீ இஸ் ரியலி கிரேட்…. ஆனா இப்படி கட்டுமஸ்தான, வாழைத்தார உரிச்சு வச்ச மாதிரி, கரு கருனு இருக்கும் ஆட்களை பார்த்தாளே நம்ம கூதில இப்படி அரிக்குதே…. இன்னும் எத்தனை நாட்கள் இங்க இருக்க போறோமோ…. அது வரை நல்லா ஜாலியா இருக்கனும்… இந்த மாதிரி ஆள் இல்லாத தீவுல நம்ம புருசன் கூட ஒட்டு துணி இல்லாம அம்மனமா ஜாலியா இருக்கனும்ங்குறது நம்ம கனவு, ஆனா நம்ம புருசன் எதுக்கும் லாயக்கு இல்லாதவன்…. அந்த ஆசை இந்த ஜென்மத்துல நிறைவேறாதுனு நினைச்சா இப்படி ஒரு சந்தர்ப்பம், இந்த அண்னே கூட நல்லா ஜாலியா இருக்கனும்… முடிஞ்சா மேட்டர் பன்னனும்…” என ஜோதிகா தன் மனதுக்குள் நினைத்தபடி உருண்டு குப்புற படுத்தாள்… சேலை முழுவதுமாக நீரில் நனைந்து அவளது கூன்டி உப்பிய தர்பூச் போல இருக்க அவள் மாராப்பு விலகி அவளது முலைகள் மாங்கனிகள் மரத்தில் தொங்குவது போல தொங்க, அது கீழே படர்ந்து தரையில் அமுங்கி செம்ம செக்சியாக இருக்க, தூரத்தில் ராஜேந்திரன் அந்த ஏற்றத்தில் மெதுவாக ஏறினான்…
“ஹம்…. என்னடா….. இந்த பொண்ணு வேனும்னு செய்யுதா இல்ல எதார்த்தமா நடக்குதா…. பேன்ட் சட்டை, பனியன இவ தான் காலி பன்னியிருக்கா, அடுத்து ஜட்டிய க்ளோஸ் பன்னுனா, இப்போ துண்டு துனியவும் காலி பன்னிட்டு கோமனத்தோட விட்டுருக்கா…. அவளும் நல்லா ரசகுல்லா மாதிரி இருக்கா, ஓக்க பூல் துடிக்குது, ஆனா நம்ம பிரம்மச்சாரி விரதம் என்ன ஆகுறது… ராமா…. என்ன செய்ய…. நீ தான் சாமி காப்பாற்றனும்…. இத்தனை வருஷம் சினி ஃபீல்டுல இருந்து பொண்டாட்டிய தவிற வேற எவளையும் தொடாம வாழ்ந்துட்டோம்… மீதி காலத்தையும் அதே மாதிரி ஓட்டுனா போதும்…. இந்த சபலம் எல்லாம் வேண்டாம்” என மனதில் நினைத்தபடி அந்த பாக்சில் இருந்த தூண்டில் முட்கள், நரம்பு, கயிறு, வாட்டர் பாட்டில், கத்தி, மற்றும் லைட்டர் அன்ட் டார்ச்சை கையில் எடுத்துக்கொன்டான்… அத்தனையும் தூக்கிக்கொண்டு மெதுவாக கீழே இரங்கினான்… மணி எப்படியும் ஆறை நெருங்கும் சூரியன் மறையத்தொடங்கும் நேரம்…. வேகமாக நடந்து வந்தான்…. ஜோதிகா கடல் அலைகளில் உருண்டு உருண்டு விலையாடிக்கொண்டிருந்தாள்… அவளை ராஜேந்திரன் நெருங்க அவள் முலைகளையும், பெருத்த குண்டியையும், இடுப்பையும், இடுப்பு மடிப்பையும், தொப்புளையும் பார்த்ததும் அவன் பூல் தூக்கியது..
அது அவனது கோமனத்தை முட்டிக்கொண்டு வெளியே நீட்ட, அதை கையில் மறைத்தபடி அருகே வந்தான்… அவன் பூல் விரைத்து நிற்பதை கவனித்த ஜோதிகா வெக்கப்பட்டு சிரித்தாள், சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டு தன் ஆடையை சரி செய்தாள்… இரு முறை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கிழிக்கப்பட்ட அந்த சேலை அவள் முலைகளில் பாதியை கவர் செய்து, அவள் குண்டி மற்றும் தொடையை மட்டும் மூடியிருக்க இடுப்பும் முலை மேடும் அப்பட்டமாக தெரிய,
“என்ன அண்ணே…. ரொம்ப வீக்கா, காஞ்சி போயிருப்பீங்க போல….”
“கேட்பமா கேட்ப….. இதுவும் கேட்ப இன்னுமும் கேட்ப…. நேற்று நைட் என் பேன்ட் சட்டைய காலி பன்னாம இருந்திருந்தா இந்நேரம் நானும் முழுசா மூடிகிட்டு இருப்பேன், நீயும் மூடிகிட்டு இருப்ப, இப்போ பாரு, மலையாள பிட் படத்துல ஷக்கீலா மாதிரி அறைகுறையா நிக்குற அத பார்த்ததும் எனக்கு தூக்கிறுது….. நான் என்ன பன்ன….. சரி நத்தை, சிப்பி எடுத்தியா…. எங்க கொடு பார்ப்போம்…
“இந்தாங்க அண்ணே…”
“ஏம்மா….. நான் என்ன லூசா….. இல்ல நீ தான் லூசா….”
“என்ன அண்ணே…. திட்டுறீங்க….”
“பின்ன…. தூண்டில்ல மீனுக்கு இறை வைக்க சிப்பி, இல்ல நத்தை எடுத்து வைனா இப்படி சிப்பி கூடயும், நத்தை ஓடயும் பொறக்கி வச்சிருக்க….
“அய்யோ சாரி அண்ணே….. எனக்கு இது தான் கிடைச்சது….”
“சரி விடு….. “ என்ற ராஜேந்திரன் மெதுவாக கடற்கரையை தேடியபடி நடந்தான், ஒவ்வொன்றாக கையில் எடுத்து பார்த்தான், எல்லாமே கூடுதான், இறுதியில் ஒரு நண்டு ஒன்று ஓட, வேகமாக ஒடிப்போய் அதை பிடித்தான் ராஜேந்திரன்….. ஜோதிகா அவன் அருகே சென்றாள்….
“அண்ணே…. பார்த்து கடிக்க போகுது”
“ஏம்மா…. இது என்ன சிங்கம் புலியா நம்மை கடிச்சு திங்க, இல்ல பாம்பு தேள்ளா…. கடிச்சதும் விஷம் ஏற…. நீ நண்டு சாப்பிட்டது இல்லையா…”
“ஹம்… எனக்கு ரொம்ப புடிக்கும் அண்ணே…. ஐ லவ் டொ ஈட் நண்டு… ஹம்… அத கொடுங்க சமைச்சு சாப்பிடலாம்…”
“ஏம்மா உன் மண்டைல மூளை இருக்கா…”
“அய்யோ… என்ன அண்னே… திரும்ப திட்டுறீங்க…” என்ற ஜோதிகா அவன் அருகே வந்து உட்கார்ந்தாள்…”
“ஏம்மா… கொஞ்சம் தள்ளி உட்காருமா…. ஒரு மாதிரியா இருக்கு…. நீ பக்கத்துல வந்தாலே எனக்கு டங்க்ஸ்டன் ஆகுது….”
“ஆகும் ஆகும்…. சரி எதுக்கு திட்டுறீங்க…”
“பின்ன என்னமா…. இது அதிகமா பொச்சுனா 100 கிராம் இருக்கும், இத சாப்பிட்டா எப்படி பசி தீரும், பொருமா, இத வச்சு மீன புடிக்கலாம்” என்ற ராஜேந்திரன் நண்டை பிய்த்து போட்டான், கால்கள் தனியா கொடுக்கு தனியா பிரித்தான், பின் அதன் உடம்பின் மையத்தில் இருந்த சதைப்பற்றை எடுத்து தூண்டிலில் மாட்டினான்… ஜோதிகா அர்வ மிகுதியான் அவன் இடது பக்கமாக மண்டியிட்டு அவன் தோள்பட்டையில் கையை வைத்து சாய, அவள் முலைகள் அவனது தோளில் அமுக்க ராஜேந்திரன் அவளை பார்த்தான்… அவன் பார்வையை புரிந்துகொண்ட ஜோதிகா…
“அய்யோ….. திரும்ப பாடம் நடத்தாதீங்க…. அதுலாம் ஒன்னும் ஆகாது, இருக்குறது ரெண்டு பேரு, ஆண் பெண்னுனு பேதம் பார்க்காதீங்க… அதுலாம் ஒன்னும் ஆகாது, சரி மாட்டிட்டீங்களா…. கடலுல தூக்கி போடுங்க…”
“இங்க இருந்து தூக்கி போட்டா அலைல திரும்பி இங்க திரும்பி வந்திடும், கொஞ்ச தூரம் கடலுக்குள்ள போய் தான் போடனும்….”
“சரி வாங்க போகலாம்…”
“ஆனா ஒன்னு, என் கோமனத்த கழட்டிவிடக்கூடாது…”
“அய்ய….. நான் எப்போ கழட்டிவிட்டேன், அது கழண்டு போகாம பார்த்துக்கோங்க, பேசாம வாங்க அண்னே….” என சொல்லி இருவரும் கடலுக்குள் சில அடிகள் நடந்தனர்… கடல் அலை ஜாஸ்தியாக இருக்க, இடுப்பு அளவு நீர் என்றாளும் அலை வந்தாள் கழுத்துக்கு வர, அங்கிருந்து தூண்டிலை தூக்கிப்போட்டனர்…. தூண்டிலில் முடிவில் கொக்கியும் அதற்கு சில அடிகள் மேலே ஒரு குச்சியையும் கட்டி போட, போட்ட சில நொடிகளில் அந்த கயிற்றை ஏதோ வேகமாக இழுக்க, கயிற்றை பிடித்து இழுத்தான் ராஜேந்திரன்… நல்லா வெய்ட்டா இருந்தாலும் ராஜேந்திரன் தங்கு தடையின்றி இழுத்தான்… இழுத்துக்கொண்டே பின் பக்கமாக நடக்க, இருவரும் கரைக்கு வந்தனர்….. தூன்டிலை எடுத்தான்… ஜோதிகா ஆச்சரியத்தில் நின்றாள்…
“ஆம்…. தூண்டில்லை கடலில் போட்ட சில விநாடிகளில் சுமார் ஐந்து கிலோ எடை உள்ள கடல் மீன் மாட்டியது…. மீனை கறையில் எடுத்து போட, அதன் வாயில் தூண்டுல் நன்றாக சிக்கியிருக்க,
“ஹம்… சூப்பர் அண்ணா…. ஹம்…. நெக்ஸ்ட்…. இன்னொரு மீன் பிடிக்கலாம்…. ரொம்ப பசிக்குது…”
“ஏம்மா….. இன்னொன்னு எதுக்குமா…இதுவே ஐஞ்சு கிலோவுக்கு மேல இருக்கும், போதும்மா….. வாமா…. முதல போய் துனிகள காய வைக்கனும், தீ பொருத்தனும்…. இத சமைக்கனும்….. அதுக்கு முன்ன இத க்ளீன் பன்னனும் மா….” என்ற ராஜேந்திரன் கடலுக்கு சற்று தூரத்தில் மீனை போட்டு கத்தியால் கிழித்தான், அதன் குடல்களை எடுத்து கடலில் போட்டான். பின் மீனை கடல் நீரில் சுத்தம் செய்தான், அதன் செதில்களை கழுவி சுத்தம் செய்தான்… பின் ஜோதிகாவை பார்த்தான், “வாமா…” என்றான்…
“ஜோதிகா அவனை தொடர்ந்தாள், அவன் கையை பிடித்தாள்…. அவனுடன் நடந்தாள்…மணி எப்படியும் மாலை 6 ஆகியிருக்கும், இருட்ட தொடங்கியது… இருவரும் வேகமாக நடந்தனர்…. அவர்கள் அந்த ஏற்றத்தில் எறுவதற்கு முன், அதை பக்கவாட்டில் அலை அடித்துகொண்டு வந்து போட்ட சில பெரிய கட்டைகளையும் ஒரு தரத்தையும் எடுத்துக்கொண்டனர்… இருவரும் வேகமாக நடந்தனர்… இருட்டியது…
“அண்ணே… இருட்டிருச்சு அண்ணே…. பயமா இருக்கு அண்ணே…” என சொல்லி ராஜேந்திரனை ஒட்டி நடந்த ஜோதிகா அவன் கையை பிடித்தாள்…
“இங்க பாருமா, இந்த தீவுல நாம மட்டும் தான் இருக்கோம், யாரும் இல்ல… பயப்படாத மா…”
“இல்ல அண்ணே…. இந்த பேய்… பிசாசு…”
“அட…. நீ வேற…. அதுலாம் ஒன்னும் இல்ல….. கொஞ்சம் தள்ளி நடமா….. ரொம்ப மூடாகுது…”
“ச்சீ…. போங்க அண்னே…… பேட் அண்னன்… நான் தள்ளி எல்லாம் நடக்க மாட்டேன்…. எனக்கு ரொம்ப பயமா இருக்கு….”
“சரி…. உன்னால நான் மூனு காலுல நடக்குறேன்…. ராமா……இந்த தீவுல இருந்து எப்போ நாம வெளியே போறதோ…”
“பட் எனக்கு ரொம்ப புடிச்சிருக்கு அண்ணே….. சரி நாம தங்கும் இடம் வந்திருச்சு….”
“இருவரும் வேகமாக எடுத்து வந்த கட்டையை அருகே வைத்தனர்… ஜோதிகா குவித்து வைத்த சருகுகள் மற்றும் சிறு சுள்ளிகளை ஒன்றாக குவித்து லைட்டரில் பற்ற வைத்தான் ராஜேந்திரன்…. அந்த இடம் அழகாக காட்சியளித்தது…
“அண்ணா…. சூப்பர் பிலேஸ் அண்ணா…. இந்த கிளைமேட்….. இந்த அட்மாஸ்பியர், இந்த தீ…. ஹம்மாடி…. சொர்க்கம் மாதிரி இருக்கு அண்ணே….” என சொல்லி இரு கைகளையும் நீட்டி சுற்ற அவள் சேலை விலகி அவளது வலது முலை அப்பட்டமாக தெரிந்தது… அதை கவனித்தான் ராஜேந்திரன்… ஜோதிகா தீமூட்டும் இடத்திற்கு மேல் கூரை போல செய்திருக்க தன் உள்ளே போய் உட்கார்ந்தாள்…
“அண்ணே….. டிரச காய வைக்கனும்…. சோ நான் லூசாக்குவேன்… உங்களுக்கு டங்க்ஸ்டன் ஆகும் அட்ஜஸ்ட் பன்னிக்கோங்க….” என்றாள்….
“நீ காய வை மா…. நான் மீன சமைக்க ஒரு வழி பன்னுறேன் என்ற ராஜேந்திரன் ஒரு கயிற்றை எடுத்து அதை மீனின் வாய் வழியாக விட்டு வெளியே எடுத்தான்…. அந்த கயிற்றை தீ எரிவதற்கு சில அடிகளுக்கு மேலே கொடி போல கட்ட, மீன் தீயின் புகையில் சமைக்க ஆரம்பித்தது….ராஜேந்திரன் கொஞ்சம் தள்ளிப்போனான்…
“இங்க பாருமா…. ஒரு பயமும் இல்ல, நான் கொஞ்சம் தள்ளிப்போய் இந்த கோமனத்த காய வச்சுட்டு வாறேன், நீ அதுக்குள்ள உன் சேலைய காய வைமா என சொல்லிச்செல்ல, ஜோதிகா தன் சேலையை கழட்டினாள்… அம்மனமாக நின்றாள்…. கூடாரத்திற்கு அருகே ஒரு மரக்கிலையில் சேலை நுனியை கட்டினாள், சேலைக்கு பின்னால் சென்று சேலையை இழுத்து இன்னொரு நுனியை பிடித்து நின்றாள்… அவளின் முன்பாக தீ எறிய, தீ வெளிச்சத்தில் சேலையை ஊடுருவி அவளது நிர்வான உடல் அப்பட்டமாக தெரிந்தது… காற்று பலமாக வீச, சேலை காய ஆரம்பித்தது… சற்று தொலைவில் ராஜேந்திரன் தன் கோமனத்தை கழட்டி ஒரு மரக்கிலையில் போட்டான்…. அதன் கீழே அமர்ந்து சோத்துக்கற்றாலை இலையை பிய்த்து தன் பூலை சுற்றி தடவினான்… அவன் நேரம் அவன் கோமனத்தை சாதாரன முல் இல்லாத கிளையில் காயப்போட, காற்றின் வேகத்தில் கோமனம் பறந்தது… அது தெரியாத ராஜேந்திரன், முதல் நாள் இரவு முழுதும் ஈர ஜட்டியுடன் இருந்ததால் வந்த அரிப்பை போக்க சொத்துக்கற்றாலையை தன் இடுப்பை சுற்றி தடவிக்கொண்டு தன் பூலை உருவிக்கொண்டிருந்தான்

[kramuram]

Today post podalaya ???????

[Arun_1990]

தன்னுடைய ஒற்றைக்கோமனத்துணி பறந்து புதருக்குள் சென்றுவிட்டதை அறியாத மொட்டையன் தன் பூலை உருவி விட்டுக்கொண்டிருந்தான்…
“ஆ……ஆ…….ஆ…….. என்ன ஒரு சுகம்… இப்படி ஆள் இல்லாத தீவுல, அதுவும் இப்படி நைட் நேரத்துல, இயற்கை எழில் பொங்கும் இரவு நேரத்துல அம்மனமா உட்கார்ந்து வழு வழுப்பான சோத்துக்கற்றாளை ஜெல்ல வச்சு பூல உருவி விடுறது எவ்வலவு சுகமா இருக்கு “ என மனதில் நினைத்தபடியே பூலை உருவ, சற்று தூரத்தில் கூடாரம் அருகே ஜோதிகா தன் சேலையை அவிழ்த்து ஒரு நுனியை மரத்தில் கட்டிவிட்டு இன்னொரு நுனியை கையில் இழுத்து பிடித்தபடி அம்மனமாக நின்றாள்…
அந்த தீவின் கடற்கரையில் இருந்து வந்த குளிர்ந்த கடற்காற்று ஜோதிகாவின் கூதியில் காம அரிப்பை அதிகமாக்கியது… அவள் காம போதையில் மிதந்தாள்… தானும் அஜித்தும் நடித்த ராஜா என்ற திரைப்படத்திலிருந்து ஜோவின் ஃபேவரைட் பாடலை பாடினாள்…
“கரிசகாட்டுப்பெண்னே…. என் அவனை கண்டாயோ…
கவிதை பேசும் கண்ணே…. என் அவனை கண்டாயோ… என முனுத்தாள்…. ஒரு கையால் சேலை நுனியை பிடித்துக்கொண்டு இன்னொரு கையால் தன் கூதியை மெதுவாக வருட ஆரம்பித்தாள்…
ஜோதிகா பாடலை கொஞ்சம் சத்தமாக பாட, அது அருகே இருந்த மொட்டை ராஜெந்திரனின் காதினில் விழுந்தது…
“ஓ…. ஒரு முறை பார்த்தால்,
உயிர் வரை வியர்க்கும்,
அசைவத்தில் ஆசை அதிகம் என்னை கொன்றானே..” என பாட, அதை கேட்ட ராஜேந்திரன்…
“அய்யோ…. இவ வேற இப்படி அரிப்பெடுத்து அலையுறாளே… நான் என்ன செய்ய…. நாம சும்மா இருந்தாலும் நம்ம பூல உசுப்பேற்றி விட்டுடுறாளே…. பகவானே…. ஆசை அதிகாம்கிட்டே போகுது…. இப்படியே போச்சுனா நம்ம பிரமச்சாரியம் களைந்து இவ கூதிய தூர்வாரிடுவோமே…. இதுநாள் வரை பொண்டாட்டி கூதிய மட்டும் நக்குன நாம இவ கூதிய ருசிச்சுடுவோம் போலவே…..” என நினைக்க ஜோதிகா பாடல் பாடுவதை நிறுத்திவிட்டு ராஜேந்திரனை அழைத்தாள்..
“அண்ணே…. மீன் நல்லா சமச்சாச்சு போல, ஸ்மெல் வருதா அண்னே…..” என சத்தமாக கேட்க, தன் பூலை கையால் உருவி விட்டுக்கொண்டிருந்த ராஜேந்திரன் கையில் இருந்த டார்ச்சை எடுத்தான், அதை அடித்து அருகே இருந்த கத்தியை எடுத்தான்…
“இல்லமா…. இங்க வரல, பொருமா நான் வாறேன்…”
“அண்ணா…. குயிக்கா வாங்க அண்னா…. வயிறு ரொம்ப பசிக்குது அண்ணா…. கம் குயிக்” என ஜோதிகா சொல்ல….
“ஆஹா… இனிமேல் நாம போகாம இருந்தா பாதகத்தி இங்கயே வந்திடுவா…. பேசாம போயிடுவோம், இல்ல இந்த கோமன துனிக்கும் ஆப்பு வச்சிடுவா…” என மனதில் நினைத்த மொட்டை ராஜேந்திரன் மெதுவாக எழுந்தான்….
அறுபது வயதான ராஜேந்திரன் கொஞ்சம் தட்டுத்தடுமாறி தான் எழுந்தான், மெதுவாக நிமிர்ந்து கோமனத்தை காயப்போட்ட கொடியை பார்த்தான், நிலவொளியில் கோமனம் தெரியவில்லை, உடனே டார்ச்சை அடித்தான், கோமனம் இல்லை…
“ஆ…..ஐய்யோ….. எங்கடா நம்ம கோமனத்த கானோம்… ஒரு வேலை அந்த பொண்ணு வந்து எடுத்துட்டு போயிடுச்சோ…. என்ன டா இது சோதனையா இருக்கு…. எங்க போச்சு” என மனதில் சொல்லிக்கொண்டே மெதுவாக நடந்து அந்த கொடியின் மறுபக்கம் வர, சுமார் ஐம்பது அடி தூரத்தில் அவர்கள் கூடாரம் இருக்கும் இடமும், அதன் முன் எரிந்த நெருப்பும் தெரிய, ராஜேந்திரனின் பூல் சட்டென விரைத்தது… அவன் கை அவன் பூலை மெதுவாக வருட அவன் கண்ணிமைக்காமல் பார்த்தான்… அவன் சரியாக ஜோதிகாவுக்கு பின் பக்கமாக நின்றான், அவள் நிர்வானமாக பாட்டு பாடிக்கொண்டிருப்பதை கவனித்தான்…
“ஆஹா…. நம்ம கோமனத்தையும் கானல, அவளும் அம்மனமா இருக்கா, கண்டிப்பா அவ தான் எடுத்து வச்சிருப்பா…. இவ சேட்டைக்கு அளவே இல்ல…. புயல்ல அடிச்சுட்டு வந்த மாதிரியா இருக்கா, என்னமோ புருசன் கூட ஹனிமூனுக்கு வந்த மாதிரில இருக்கா, கடலுல குளிக்குறா, அலைல உருளுறா, புறளுறா…. முதல பேன்ட் சட்டைய காலி பன்னுனா, அடுத்து ஜட்டி, அடுத்து துண்டு, இப்போ கோமனமா…. சரி அவகிட்டயே கேட்போம்…” என மனதில் நினைத்த மொட்டை ராஜேந்திரன்,
“ஏம்மா ஜோதிகா…. ஏம்மா….. இந்தாம்மா….. இங்க பாருமா” என கத்தினான்.
ஜோதிகா மெதுவாக திரும்பி பார்த்தாள், ராஜேந்திரன் இருட்டில் இருந்ததால் அவன் தெரியவில்லை,
“அண்னே….. என்ன அண்ணே…”
“ஏம்மா…. எதுக்குமா இப்படி விளையாடுற….. என் கோமனத்த கொடுமா….” என ராஜேந்திரன் கேட்கும் போதே ஜோவுக்கு புரிந்தது,
“ஆஹா…. இந்தக்கிழவன் கோமனத்த தொலைச்சுட்டானா? ஓஹோ….. ஒரு வேலை நம்மை கரெக்ட் பன்னி ஓக்க தான் அம்மனமா நம்ம முன்னாடி நிக்குறானா, பேன்ட் சட்டைய நாம தெரியாம கடல்லுல தொலைச்சோம், ஜட்டிய தெரியாம கிழிச்சோம், ஆனா கடல்லுல குளிக்கும் போது எப்படி அவனை அறியாம துண்டு கானாம போகும்… சரி துண்டு கூட கடல் அலைல அரிச்சுட்டு போயிடுச்சுனு வச்சிகிட்டா கூட இப்போ அவன் கட்டியிருந்த கோமனம் எப்படி காணாம போகும்…. சரி என்னானு கேட்போம்” என மனதில் நினைத்த ஜோதிகா அப்படியே நிர்வானமாக திரும்பி நிற்க அவள் முன்னழகை பார்த்தான் ராஜேந்திரன்…
“அம்மாடியோவ்…. என்ன ஒரு உடற்கட்டு… செம்மையா இருந்துச்சு…. பெருத்த முலை, இளம் தொப்பை, ஒடுக்கமான இடுப்பு, பெருத்த குண்டி, தூண் போன்ற தொடைகள்…. செம்மையா இருக்காளே…..அந்த சூரியா கொடுத்து வச்சவன் தான்…. எத்தனை நடிகைய ஓத்தாளும் இப்படி ஒரு அழகி பொண்டாட்டி கிடைச்சா அம்மனமா படுக்க போட்டு நக்கிகிட்டே இருக்கலாமே…” என மனதில் நினைக்க…
“ஹெல்லோ…. அண்னே….”
“சொல்லுமா….. என் கோமனத்த எடுத்தியாமா….”
“அண்னா…. டோன்ட் ப்லே ஃபோல் கேம் அண்ணா…..”
“ஏம்மா எடுத்தேனா எடுத்தேனு சொல்லு, இல்ல எடுக்கலேனு சொல்லுமா…. அதவிட்டுட்டு மூனாம் கிலாஸ் படிச்சவனுகிட்ட போய் இங்கிகீஷ்ல கலாய்க்கிர….”
“அண்ணா… விளையாடாடீங்க, நானே என் சேரிய காயப்போட்டுகிட்டு இருக்கேன், சேரி இல்லாம நான் எப்படி அங்க வருவே.ன்…”
ஆமாம்ல….. அதுவும் சரி தான்…. எங்க போச்சு” என யோசித்தபடி மெதுவாக டார்ச் லைட்டை ஆன் செய்தான் ராஜேந்திரன், டார்ச் ஒளி வந்த திசையில் பார்த்தாள் ஜோதிகா… ஒல்லியான கருத்த உயரமான உருவம் நிர்வானமாக அலைந்துகொண்டிருக்க அதை கண்டவுடன் ஜோதிகா கூதியில் சொர்ரென தூமியம் லீக் ஆனது…. தன் கை விரலை தன் கூதி ஓட்டையில் மெடுவாக விட்டு துலாவிய ஜோதிகா மரத்தின் பின்னால் நின்று உற்று கவனித்தாள்….
ராஜேந்திரன் லைட்டை அடித்து தேடிக்கொண்டிருந்தான்,
“ஆமாம்…. மொட்டை தேடிகிட்டு தான் இருக்கான், உண்மையிலேயே தொலைஞ்சு போச்சா….. ஆமாம் ஆமாம்…. எப்படி காற்று அடிக்குது… அதுசரி அவன் கட்டியிருந்த கோமனத்தை எப்படி காற்று தூக்கிட்டு போயிருக்கும்” என மனதில் நினைத்த ஜோதிகா,
“எண்ணே…. நான் கொடுத்த சேரி துனிய கட்டியிருந்தீங்களே…. அது எப்படி தொலைஞ்சது, மறந்துருக்க போறீங்க, இடுப்புல நல்லா பாருங்க அண்ணே” என ஜோதிகா நக்கலாக சொன்னாள்…
“ஏம்மா உனக்கு என்ன நக்கலா…… நான் என்ன கிறுக்கனா, இடுப்புல கட்டிகிட்டு தேட….. ஈரமா இருக்குனு நான் தான் இந்த கொடில காயப்போட்டேன் மா….” என சொல்ல ஜோதிகா சிரித்தாள்…
“ஏண்ணே….. நீங்க என்ன லூசா, காற்று எப்படி அடிக்குது, ஆளவே தூக்கிகிட்டு போயிடும் போல…. இதுல எதுக்கு அண்ணே காயபோட்டீங்க, சும்மா கைல புடிச்சுகிட்டு இருந்தாலே போதும் அண்ணே” என்ர ஜோதிகா தன் சேலையை தன் உடலை சுற்ரி கட்டினாள்…. அதை பாவாடை போல மார்பில் இருந்து தொடை வரை மூன்று சுற்று சுற்றி முடிந்தாள்…. அவள் பாதி மார்பு பிதுங்கிக்கொண்டு தெரிய, அவளது வழு வழுப்பான பெருத்த தொடைகள் அப்பட்டமாக தெரிந்தது, மெதுவாக ராஜேந்திரனின் லைட் ஒளியை நோக்கி நடந்தாள்…
“அண்னே… லைட்ட ஆஃப் பன்னாதீங்க…. நான் வாறேன் அண்ணே…”
“ஏய்…. ஏம்மா…… அதுலாம் ஒன்னும் வேணாம்மா…. நான் முண்டகட்டையா இருக்கேன்மா….. அங்கேயே இருமா…. உன் சேலைல இன்னும் கொஞ்சம் கிழிச்சு கொடுமா….”
“யோவ்…. போயா…… இருக்குரதையும் கொடுத்துட்டு நான் அம்மனமா திரியவா…. நீங்க ஆம்பளை அம்மனமா கூட இருக்கலாம் ஆனா நான் பொம்பள அப்படி இருக்க முடியுமா” என பேசிக்கொண்டே அருகே வர, ராஜேந்திரன் சட்டென லைட்டை அனைத்தான்..
“எதுக்கு அண்ணே லைட்ட ஆஃப் பன்னுனீங்க நான் வந்து பார்ப்பேன்ல….”
“ஓய் என்ன சொல்லுற…. இங்க என்ன பொருள்காட்சியா இருக்கு நீ வந்து பார்க்க, பேசாம போமா….. இங்க பாரு உன் மனசுல ஏதும் தப்பான ஆசைகள் இருந்தா அத மண்ண போட்டு புதச்சிடுமா…. நான் சன்னியாசம் போலாம்னு விரதம் இருக்கேன்…”
“அய்ய…… ஆசைய பாரு…… நான் என்ன உங்க குஞ்சுமணியவா பார்க்கனும்னு சொன்னேன்… லைட்ட அடிச்சா நானும் உங்க துனிய தேடிப்பார்ப்பேனு சொன்னேன் அண்னா….. நீங்க சன்னியாசம் போனாலும் சரி இல்ல சன்னி லியோன் படத்துக்கு போனாலும் சரி… என சொல்ல மொட்டை ராஜேந்திரன் தன் மொட்டை தலையை தடவினான்… ஜொதிகா அருகே வர தன் இரு கைகளால் தன் பூலை மறைத்து நின்றான்..
“என் நேரத்த பார்த்தியா…. நட்ட நடு தீவுல இப்படி அம்மனமா நிக்குரேன்… இதுவே என் வீடுனா இந்த நேரத்துக்கு சன் டிவில சீரியல் பார்த்துகிட்டே பாதாம் பால் குடிப்பேன்…
“ஓஹோ…. நீங்க சீரியல் எல்லாம் பார்ப்பீங்களா….”
“ஆமாம்…. இது ரொம்ப முக்கியம் பாரு…. உசுர வாங்காம சேலைல கொஞ்சம் கிழிச்சு கொடுமா….
“அய்யோ…. அண்ணா…. பேசாம இருங்க… ஏதாச்சும் இலை தளைகளை வச்சு கவர் பன்னுங்க, நாளைக்கு எப்படியும் நம்மை அழைத்துக்கொன்டு போக ஹெலிகாப்டர் வந்திடும், இதுக்கு மேலே கிழிச்சா என்னால கட்ட முடியாது அண்னா என ஜோதிகா சொல்ல அந்த இடத்திலேயே தன் தலையில் கையை வைத்து உட்கார்ந்தான் மொட்டை ராஜேந்திரன்…

[0123456]

ராஜேந்திரன் முன் ஜோதிகா நின்றாள், இருட்டில் கருவாயன் துளியும் தெரியவில்லை,
“அய்யோ அண்ணே… ஏற்கனவே கும்மிருட்டா இருக்கு, லைட்ட ஆன் பன்னுங்க அண்ணே…. ஒன்னுமே தெரியல, இந்த வண்டுக சத்தம் வேற கொய்யுனு…. வாங்க போய் சாப்பிடலாம் அண்ணே…”
“ஏம்மா…. நான் முண்டகட்டையா இருக்கேன் மா….. அப்படியேவா வர…”
“ஹா…ஹா….. வேற வழி இல்ல அண்ணே….. நான் என் சேரிய இதுக்கு மேல கிழிக்க மாட்டேன், இந்நேரம் நாம கடல்லுல புயலால் தொழைஞ்சு போனது உலகத்துக்கே தெரிஞ்சிருக்கும், கண்டிப்பா நம்மை தேடி வாறவங்க கேமிரா எல்லாம் எடுத்துகிட்டு வருவாங்க, அவங்க முன்னாடி இத விட சின்ன சேலையோட நான் நிக்க முடியாது அண்னே…. சாரி…. ஏதாச்சும் இலை தளைகளை வச்சு மேனேஜ் பன்னிக்கோங்க அண்ணே…. அங்க வாழை இலை மாதிரி பெருசா ஒரு செடி இருந்துச்சு அத எடுத்து கட்டிக்கோங்க அண்னே…”
“எல்லாம் நேரம் மா….. ஏம்மா உனக்கு மனசாட்சியே இல்லையா…. கொஞ்ச்ம் கொழிச்சு கொடுமா…. அவங்க நம்மை காப்பாற்ற வரும் போது டிரச எடுத்துகிட்டு வர சொல்லுவோம் மா….”
“அட பேசாம வாங்க அண்ணே என சொல்லி ஜோதிகா மொட்டை ராஜேந்திரனின் கையை பிடித்து இழுக்க மொட்டையன் நிலை குலைந்து கீழே விழுந்தான், அடுத்த நொடி சுதாரித்து, “அய்யோ…. அம்மா…. என சொல்லி மெதுவாக நிமிர்ந்தான், தன் கையால் தன் பூலை மறைத்து நின்றான், அவன் கையை பிடித்த ஜோதிகா, “அட சும்மா வாங்கண்னே….. இந்த காட்டுல இருக்கும் காட்டுவாசியா நான் உங்கள நினைச்சுக்குறேன், அப்படியே வாங்க அண்னே….” என சொல்லி இழுக்க ராஜேந்திரன் சட்டென ஜோதிகாவின் புடவையை பிடித்து இழுத்தான், பாவாடை போல உடலை நாங்கு சுற்று சுற்றி முடிந்திருக்க ராஜேந்திரன் இழுக்க, முடிச்சு அவிந்து ஜோவின் புடவை அவள் உடலை விட்டு உருவியது…
கட்டுமஸ்தான உடலும் நல்ல ஹேன்ட் பவரும் உள்ள ராஜேந்திரனின் அசுர சக்தி ஜோதிகாவை ஒரு சுற்று சுற்றியது, அவள் உடலை விட்டு உருவியது, அடுத்த நொடி ஜோதிகா அம்மனமானாள், அவள் புடவையை எடுத்து கைலி போல கட்டினான் ராஜேந்திரன்… ஜோதிகா முழுமையாக அம்மனமாக நிற்க சுதாரித்த ஜொதிகா அடுத்த நொடி சர்ரென அவன் கட்டுன சேலையை உருவினாள்… இடுப்பில் முடியகூடவில்லை, ஒரு சுற்று தான் சுற்றினான் ராஜேந்திரன் ஆனால் அதற்குள் சேலையின் ஒரு நுனியை பிடித்து இழுத்த ஜோதிகா தன் உடலில் சுற்றினாள்.
அது ஒரு 8 முல புடவை என்பதால் ஒரு பகுதியை ராஜேந்திரன் தன் இடுப்பிலும் இன்னொரு பகுதியை ஜோதிகாள் தன் உடலிலும் சுற்ற, இருவரும் ஒட்டி நின்றனர்…
“யொவ்… நீயெல்லாம் ஒரு பெரிய மனுஷனாயா…., இப்படி பொம்பள புள்ள சேலைய உருவுற…. பாவம்னு நான் தானயா உனக்கு சேலைய கிழிச்சு கொடுத்தேன், அதுவும் ரெண்டு முறை… அத தொலைச்சுட்டு…… ஒழுங்கா என் புடவையா கொடுயா…”
“என்னமா இப்படி மனசாட்சி இல்லாம பேசுற… மிலிட்டரிக்காரன் காஸ்ட்யூம்ல பேன்ட் சட்டையெல்லாம் போட்டிருந்தேன், அத நீதான கடலுல தொலைச்ச…. இப்போ கொடுக்க மாட்டேனா…. இங்க பாரு சேலை 8 முலம் இருக்கு, எனக்கு மூனு முலம் போதும், கைலி மாதிரி கட்டிக்கிடுறேன், பாக்கி 5 முலத்த நீ கட்டிக்கோ…”
“அண்ணே…. அறிவு கெட்டதனமா பேசாதீங்க அண்ணே…. 5 முலத்த வச்சு கட்ட முடியாது அண்ணே, உள்ள இருக்குறது எல்லாம் அப்படியே தெரியும் அண்ணே…. சேலைய கொடுங்க அண்ணே…”
“அட சும்மா வா மா…. மூட்டுன தீ அனைய போகுதுமா, தீ அனைஞ்சிருச்சுனா அங்க போக முடியாது, அங்க போய் பேசிக்கலாம், நீ முன்னாடி நட, நான் பின்னாடி நடக்குறேன் என சொல்ல தலையில் அடித்துக்கொண்ட ஜோதிகா மெதுவாக நடக்க முயன்றாள்.
ஒரே சேலையை இருவரும் கட்டியிருந்ததால் முதல் அடியிலேயே கால் இடறி கீழே விழுந்தாள் ஜோதிகா, அவள் உடல் எடையும், சேலை கிழிந்து விடக்கூடாது என்ர எண்ணனும் ராஜேந்திரனின் கால்களையும் இடறிவிட அவனும் அவள் மீது வில அந்த கும்மிருட்டு காட்டுக்குள் இருவரும் விழுந்தனர்… ஜோதிகா கீழே குப்புற விழ அவள் மீது விழுந்தான் ராஜேந்திரன், அவன் பூல் செங்குத்தாக அவலது குண்டியில் இடிக்க, ஜோதிகா தன்னை மறந்தாள்…
மெதுவாக சுதாரித்த ராஜேந்திரன் எழுந்தான், அவனை தொடர்ந்து ஜோதிகாவும் எழுந்தாள்.
“அண்ணே, இதே மாதிரி கட்டிகிட்டு நடக்க முடியாது அண்ணே….”
“சாரிமா…. அப்படியே சைடாவே நடந்து போ மா… ஒரே மாதிரி ஸ்டெப் வைப்போம், முத்ல லெஃப்ட்ட வை மா… ரெடி… ஒன்… டூ…. த்ரீ…. ஹம்…. ஆ…. லெஃப்ட்…. ஆ… ரைட்….. ஆ லெஃப்ட்….” என சொல்லிக்கொண்டே இருவரும் நடக்க இருவரின் உடல்களும் ஒவ்வொருத்தரின் உடலுடன் உரசியது.
இருவருமே காம உச்சத்தை அடைந்தனர்… சில நிமிடங்களில் இருவரும் அவர்கள் அமைத்த கூடாரம் அருகே வந்தனர்…. மீன் வாசனை மூக்கை துளைத்தது… இருவரும் அங்க வந்தனர்…
“ஹம்…. எப்படி உட்கார…. இப்படி கட்டிகிட்டு ரெண்டு பேரும் உட்கார முடியாது….”
“ஹம்…. கொஞ்சம் அண்ணனுக்கு கிழிச்சு கொடுமா….”
“யோவ்… போயா….”
“ப்ளீஸ் மா…. நீ இப்படி பக்கத்துல இருக்குறது எனக்கு டங்க்ஸ்டன்னா ஆகுதுமா…. இது தான் லாஸ்ட் சான்ஸ்…. கிழிச்சு கொடுமா….”
“அண்ணே….. சொன்னா புரிஞ்சுக்க மாட்டீங்களா….. சரி…. விலகுங்க…. கிழிக்குறேன்…”
“இங்கயா…. என்ன மா… வெக்கமா இருக்கு மா….”
“அய்ய…. 60 வயசு ஆளுக்கு வெக்கத்த பாரு….. இத கோமனத்த தொலைக்கும் போது இருந்துருக்கனும்…. சரி அப்படி இருட்டுக்கு வாங்க….” என சொல்லி இருவரும் மெதுவாக நடந்து கூடாரத்தை விட்டு விலகி இருட்டுக்குள் செல்ல, ராஜேந்திரன் மெதுவாக தன் உடலில் இருந்த சேலையை உருவினான்… சில அடிகள் தள்ளிச்சென்ர ஜோதிகா தன் உடலில் இருந்த சேலையை உருவினாள், அவள் அந்த கும்மிருட்டில் நிழலொளியாக தெரிந்தாள்… ராஜேந்திரன் அவளை கண்ணிமைக்காமல் பார்த்தான், ஜோதிகா சேலையை தன் உடலில் சுற்றிக்கட்டினாள், அந்த சிறிய சேலை அவள் மார்பில் பாதியையும், இடுப்பை அப்பட்டமாகவும், மொட்டிக்கு கீழ் அப்படியே காட்ட, முந்தானையை எடுத்து சிறியதாக கோமன துணி கிழித்தாள்… இந்த முறை கொஞ்சம் ஒடுக்கமாகவே கிழிக்க அது கண்டிப்பாக ராஜேந்திரனின் முரட்டு பூலை முழுமையாக மறைக்க வாய்ப்பில்லை என்பது ஜோதிகாவுக்கு நன்றாகவே தெரிந்தது… ஜோதிகா ராஜேந்திரன் அருகே வந்தாள்.
ஜோதிகாவை சுமார் பத்து அடி தூரத்தில் முழு நிர்வானமாக பார்த்த ராஜேந்திரனை அவனது செக்ஸ் ஹார்மோங்கள் தூண்டியது, தன் பூலை கையால் மறைக்காமல் ஜோதிகாவை பார்த்தான். அவள் அருகே வந்து அவன் கையில் துணியை கொடுத்தாள்.
“ஜோதிகா, உன் புருசன் கொடுத்து வச்சவன் மா…. சும்மா தேவதை மாதிரி இருக்க மா….. 1977ல பிறந்து 41 வயசுல இப்படி கவர்ச்சியா அழகா இருக்கேனா வயசுல எப்படி இருந்திருப்ப….” என சொல்ல வெக்கப்பட்ட ஜோதிகா அவளை அறியாமல் ராஜேந்திரனின் பூலில் செல்லமாக தன் கையால் தட்டினாள், “ச்சீ… போங்க அண்னே…..” என சொல்லிவிட்டு வேகமாக கூடாரத்தை நோக்கி நடந்தாள்…. மீன் வெந்து கொண்டிருந்த கூடாரத்திற்குள் சென்றி வெக்கத்துடன் குத்துக்கால் வைத்தும் ஒரு கால்லை மடக்கியும் பவ்யமாக உட்கார்ந்தாள். ராஜேந்திரன் கோமனத்தி கட்டினான்… அது நல்லா நீலமாக இருந்தது ஆனா ஒடுக்கமாக இருக்க அவன் பூலை அது முழுமையாக மறைக்கவில்லை, அதுமட்டுமல்லாமல் ஜொதிகா அவன் பூலை தன் கையால் செல்லமாக தட்ட அது முழுமையாக விரைத்திருக்க அது கோமனத்திற்குள் அடங்காமல் வெளியே நீட்டியது.
“இப்படியே போனா அசிங்கமாயிடும், பூலு சுருங்கவும் போகலாம் என யோசித்த ராஜேந்திரன் இருட்டில் நின்றான்,
“அண்ணே…. என்ன செய்யுறீங்க….. வாங்க, சாப்பிடலாம்…”
“ஏம்மா….. என்ன மா இப்படி பன்னிட்ட….”
“நான் என்ன அண்னே செஞ்சேன்… சும்மா ஜாலிக்குதான் தட்டுனேன் அண்ணே…..”
“ஏய் ச்சீ….. நான் ஆத சொல்லல மா…..”
“பின்ன….. எத அண்ணே சொல்லுறீங்க…. நான் என்ன செஞ்சேன்…”
“ஏம்மா….. கோமனம் ரொம்ப குட்டியா இருக்குமா…. பட்ட மாட்டேங்குது மா…”
“அண்னே சும்மா புருடா விடாதீங்க….. நல்லா நீலமா தான் கிழிச்சே….”
“அய்யோ ராமா….. நீலமா இருக்குரது மட்டும் முக்கியம் இல்லமா….. கொஞ்சம் அகலமாகவும் இருக்கனும்….. இது ரொம்ப ஒடுக்கமா இருக்குமா….”
“அய்யோ சாரி அண்ணே…… சரி அட்ஜஸ்ட் பன்னிக்கோங்க….. இப்போ வாங்க….”
“ஏம்மா….. கூச்சமா இருக்கு மா……”
“அய்ய….. அண்ணே….. நீங்க என்ன ஃபுல் நேக்கடா பார்த்துட்டீங்க, நான் உங்கள ஃபுல் நேக்கடா பார்த்துட்டேன்….. இனிமேல் என்ன வெக்கம்…. வெக்கப்பட நாம என்ன சின்னஞ்சிருசுகளா….. எனக்கு 41 வயசு, உங்களுக்கு 60 வயசு அண்ணே…. இந்த சூழ்நிலைல இதெல்லாம் பார்க்கலாமா….. சும்மா வாங்க அண்னே….” என சொல்ல தன் கையால் பூலை மரைத்தபடி மெதுவாக அந்த கூடாரத்திற்குள் நுழைந்தான் ராஜேந்திரன்…
“மணி 8 இருக்குமா அண்ணே….”
“இல்ல மா….. 7 தான் இருக்கும்…… சரி மீன் சாப்பிடலாம்…. நல்லா வெந்துருச்சு மா…”
“ஹம்…. எடுங்க அண்ணே….. கட் பன்னுங்க….. முதல போய் அந்த இலைய எடுத்துகிட்டு வருவோம்….”
“ஹம்… அப்படியே அந்த இளநீரையும் எடுத்துகிட்டு வாமா….”
“சரி அண்ணே…” என சொன்ன ஜோதிகா சென்று அருகே பெரிய விசிரி போல இருந்த ஒரு செடியின் இலையை எடுத்து வந்தாள்… அப்படியே இரு இளநீர்களையும் எடுத்து வந்தாள்.
“ஹம்…. நிரையா மீன் இருக்கு அண்ணே….. இதுவே வீட்டுலேனா ஃப்ரிஜ்ல வச்சிடலாம், இங்க வேஸ்ட்டா தான் ஆகப்போகுது…”
“எதுக்குமா வேஸ்ட் ஆகப்போகுது…. அதான் புகைல வேக வச்சிருக்கோம்ல…. அப்படியே புகைக்கு மேல தொங்க விட்டுட்டா ரெண்டு இல்ல மூனு நாளைக்கு கெட்டுப்போகாம டேஸ்ட்டா இருக்குமா….”
சரி அண்ணே…. எனக்கு ஒரு பெரிய பீச கொடுங்க….. ரொம்ப பசிக்குது… நேத்து மார்னிங்க் சாப்பிட்டது…. “
“ஹம்…. இந்தாமா…… முல் இல்லாம தான் இருக்கும்…. நான் சென்ட்டரா தான் கட் பன்னி பொழந்து வேக வச்சிருக்கேன்…. அப்படியே சாப்பிடு மா….”
“டேங்க்ஸ் அண்ணா…..
“இருவரும் நல்லா சாப்பிட்டனர்…. சுமார் 20 நிமிடம் இருவரும் சாப்பிட்டுவிட்டு மீதம் இருந்த மீனை ஒரு குச்சியில் கட்டி தீயிக்கு மேலே புகை படுவது போல கட்டினான் ராஜேந்திரன்…
“ஹம்… இதுவே வீட்டுல இருந்தா இந்நேரத்துக்கு டீவி பார்த்துகிட்டு என் பசங்க கூட விலையாடிகிட்டு இருந்திருப்பேன்…. இங்கே எப்படி பொழுது போகப்போகுதோ…”
“ஆமாம் மா…. நீனானும் பரவாயில்ல…. என்னை பாரு…. முண்டகட்டையா…. ச்சே….”
“அண்னே….. ஒன்னு சொல்லட்டுமா….. நீங்க டிரசோட பார்க்குரத விட டிரஸ் இல்லாம தான் அழகா இருக்கீங்க அண்னே…”
“அய்யோ ராமா…… இது வேறையா….. இதுநாள் வரை என் பொண்டாட்டிய தவிர வேற யாரும் பார்க்காத என் உடம்ப இன்னைக்கு நீ பார்த்துட்ட…”
“அண்னே…. ரியலி…. அண்ணிய தவிர வேற யாரும் உங்க உடம்ப பார்த்ததில்லையா…”
“ஆமாம் மா…… நான் ஒரு பத்தினி புருசன் மா….. நீ எப்படி…”
“நம்ம ஊரு சினி ஃபீல்ட பற்றி தான் உங்களுக்கு தெரியுமே…. பத்தொன்பது வயசுல ஃபீல்டுக்குள்ள வந்தேன்…. கூடப்படுத்தா தான் வாய்ப்புனு சொன்னானுங்க…”
“யாரு மா…”
“யாருனு உங்களுக்கு தெரியாதா அண்னே….”
“இங்க பாருமா…. நான் ஒன்னும் நடிகன் இல்ல, நான் ஒரு ஃபைட்டர்…. நம்ம ஃபீல்டுல லேடிசே இருக்க மாட்டாங்க…. ஜிம்முக்கு போறது, ஃபைட் ரிகர்சல் பாக்குரது, நல்லா சாப்பிட்டு தூங்குறது, அவ்வலவு தான் மா நம்ம வேலை…”
“ஹம்… கொடுத்தவச்ச வாழ்க்கைனா…. ஆனா நான்… டைரெக்டர், ஹீரோ, ஃபைனான்சியர், ப்ரொடியூசர், இப்படி எல்லாருகூடவும் படுக்கனும், அப்படி படுத்தா தான் வாழ்க்கை…
“அய்யோ பாவமே….. ரொம்ப கஷ்டமே மா…”
“ஹம்…. ஆனா பழகிடும் அண்னா…… ஒரு நேரத்துல அந்த சுகத்துக்கு நாம அடிக்டு ஆக்டுவோம் அண்னா…”
“ஓஹோ…. இது உன் புருசனுக்கு தெரியுமா மா…”
“ஹம்…. நடிக்கும் போது அந்த மனுஷனும் படுக்க கூப்பிட்டிருக்கார், இவ்வலவு என், அவரு, டைரெக்டர் ரெண்டு பேரும் சேர்ந்தே என்ன பன்னியிருக்காங்க…”
“ஆ….. உன் புருசன் தியாகி மா…”
“அதுலாம் ஒன்னும் இல்ல…. என்ன ஓத்த மாதிரி எல்லாரையும் அந்த ஆளு ஓப்பாரு, அதான் ஒரு நடிகைய கல்யானம் பன்னுனா கண்டுக்க மாட்டானு என்ன கல்யானம் பன்னியிருக்காரு, ஆனா உங்க மனைவி லக்கி அண்னா…”
“எதுக்கு மா….. நான் பத்தினி புருசனா இருக்கின்ரதனாலா…”
“ஹம்…. அதுக்கு மட்டும் இல்ல அண்ணே….. நல்ல பெரிய குஞ்சு மணியா வச்சிருக்கீங்களே… அதுக்கும் தான் என சொன்ன ஜோதிகா ராஜேந்திரனின் பூலை பார்த்தாள், அது பாதி விரைத்து யானை துதிக்கை போல கீழே தொங்க அத சட்டென கிள்ளிவிட்டு எழுந்தாள்.
“அண்னே…. வாங்க…. சீஷோர்ல போய் உட்காரலாம், ஏதாச்சும் கபல் வருதானு பார்க்கலாம், வந்தா இந்த டார்ச்ச காட்டலாம், இது கடலில் யூஸ் பன்னும் டார்ச், இதுல முன்னாடி லென்ஸ் இருக்கும், ரொம்ப தூரம் ஒளி போகும், வாங்க அண்னே, என சொல்லி எழுந்தாள்… தன் குஞ்சை ஜோதிகா கிள்ள, கிளுகிளுப்பான ராஜேந்திரன் ஒன்றும் பேசாமல் எழுந்தான்.
“ஹம்…. போகலாம் ஆனா கடலுல இரங்க கூடாது….”
“ஹம்…. பார்க்கலாம்…. அப்படியே இரங்குனாலும் ரெண்டு பேரும் டிரச கழட்டி போட்டுட்டு இறங்குவோம்…. நியூடா இருக்குரது ஒன்னும் தப்பில்லை அண்னே…. மனசு சுத்தமா இருந்தா போதும், நான் உங்கள நூறு சதவீதம் நம்புறேன் அண்ணே….. வாங்க” என சொல்ல ஜோதிகாவின் மனதில் என்ன நினைக்கிறாள் என தெரியாமல் குழம்பிய ராஜேந்திரன் டார்ச் லைட்டை கையில் எடுத்துக்கொண்டு மெதுவாக நடந்தான்… அந்த கும்மிருட்டு காட்டுக்குள் இருவரும் நடந்து இரக்கத்தில் இரங்கி கடற்கரையை நோக்கி நடந்தனர்…. கடல் அலைகள் நார்மலாக இருந்தது..

[Arun_1990]

டார்ச் ஒளியில் இருவரும் மெதுவாக இறக்கத்தில் இறங்கினார்கள்…
“ஆ….. அண்ணா…. மெதுவா….. மெதுவா இரங்குங்க…. பயமா இருக்கு…”
“அட எதுக்கு மா பயப்படுற… இங்க தான் யாரும் இல்லையே… மிருகங்கள் கூட இல்ல மா…. சும்மா வா…”
“நல்ல வேலை அண்ணே… முள் செடிகள் ஏதும் இல்ல, காலுல செருப்பு வேற இல்ல…. “
“ஆமாம் மா…. இன்னும் எத்தனை நாட்கள் இங்கயே இப்படி இருக்கனுமோ தெரியல மா..”
“எத்தனை நாள் ஆனா என்ன அண்னா…. தூண்டில் இருக்கு, நெருப்பு இருக்கு, இளநீர் இருக்கு, மீன் இருக்கு, அப்புறம் என்ன ஜாலியா இருக்கலாம்”
“உனக்கு என்ன மா…. நல்லா 8 முல சேலைய சுற்றியிருக்க, ஆனா நான் இந்த கோமனத்தோட எப்படி….”
“இங்க பாருங்க மொட்டையண்ணே….. நான் கட்டியிருந்தது 8 முல சேலை, ஆனா இப்போ 5 முலம் தான் இருக்கு, எல்லாத்தையும் நீங்க தொலைச்சுட்டீங்க…”
“ஆமாம்… எல்லாம் என் நேரம் தான் மா….”
“உங்க மொட்டை சூப்பரா இருக்குனா….”
“உனக்கு என்ன பார்த்தா கிண்டல்லா இருக்காமா…”
“அய்யோ… அப்படிலாம் இல்ல மொட்டை பாஸ்… சும்மா தான் சொன்னேன்…. உடம்ப நல்லா மெய்ன்டெய்ன் பன்னுறீங்க…. என் புருசனுக்கு உடம்பு இருக்குனா அவரு வாலிபர், 42 வயசு ஆளு, ஆனா நீங்க 60 வயதிலும் சும்மா கிச்சுனு வச்சிருக்கீங்க…”
“நான் ஃபைட்டர் மா… இப்படி இருந்தா தான் நமக்கு மவுசு…. சரி கடைசி பள்ளம் பார்த்து இறங்குமா…”
“சரி அண்னா…. ஆ…. அம்மாடி…… ஹம்… பீச்ச பார்த்தீங்களா… எப்படி நிலவொளில அழகா இருக்குனு…. ஆனா மேல கும்மிருட்டா இருக்கு…”
“ஆமாம் மா…. மேல அடர்ந்த காடு மாதிரி மரமும் புதரும் இருக்கும், அதான் நிலா வெளிச்சம் தெரியாம இருட்டா இருக்கு…. சரி கடலுல இரங்கக்கூடாது… கரைல தான் இருக்கனும்…”
“அய்யே…. நீங்க சுத்த வேஸ்ட் மொட்டை பாஸ்… இந்த டைம் கடலுல குளிச்சா எப்படி இருக்கும் தெரியுமா…. சன் பாத் மாதிரி மூன் பாத் எடுத்தா சூப்பரா இருக்கும்…”
“அடப்போமா….. நாம என்ன டூரா வந்திருக்கோம்…. பேசாம உட்காருமா…”
“அய்யோ அண்னா…. வாங்க குளிக்கலாம்…”
“பேசாம இருமா…. கடல் அலைகள் வேற ஜாஸ்தியா இருக்கு…”
“இதுலாம் ஒரு அலையா… மும்பை அரெபிக்கடல் அலை பார்த்திருக்கீங்களா… செம்மையா இருக்கும்… இது அலை இல்லாம தான் இருக்கு, வாங்க அண்னே,…”
“பேசாம போமா…..” என சொல்லி மொட்டை ராஜேந்திரன் அன்னாந்து வானத்தை பார்க்க அவன் சற்றும் எதிர்பார்க்காத நேரத்தில் அவனது பெருத்த பூலை கையில் பிடித்த ஜோதிகா, அட வாங்க அண்ணே… என சொல்லி கடலை நோக்கி ஓடினாள்…
ஏற்கனவே இருவரும் பேசிக்கொண்டே கடல் அருகே வந்ததால் ஜோதிகா ஓட, ராஜேந்திரனும் பின்னாலயே ஓடினான்,
“அட… ஏம்மா…. ஏய்… விடும்மா…. ஏய்… உனக்கு கூச்சமா இல்லையாமா….. எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்கு மா….ஆ…. அடக்கைய எடுமா…. எத பிடிச்சு இழுக்குரதுனு ஒரு விவஸ்தை இல்லையா…. அட இந்தா புள்ள….” என ராஜேந்திரன் கத்தினாலும் அவனால் ஒன்றும் செய்ய முடியவில்லை, பூல் முழுமையாக விரைக்க, அதை டைட்டாக பிடித்துக்கொண்டு ஜோதிகா முந்நேர சில விநாடிகள் இருவரும் கடலில் இறங்கினார்கள்… ஜோதிகா நிற்காமல் உள்ளே செல்ல இருவரும் மார்பு அளவு நீரில் இறங்கினார்கள்..
முதல் அலை அவர்கள் கழுத்து வரை வர, ஜோதிகா மேலும் சில அடிகள் முந்நேற, இருவரின் மார்பளவுக்கு நீர் வந்தது, அலை வர அது அவர்களை மூழ்கடிக்க இருவரும் நீந்தினர்… மொட்டை ராஜேந்திரன் இந்த சந்தர்ப்பத்தை பயன்படுத்திக்கொண்டு வேகமாக கரையை நோக்கி நீந்தினான், சில விநாடிகளில் அவன் இடுப்பு அளவு நீருக்கு வர,
“ஆளவிடுமா சாமி” என சொல்லி கரைக்கு ஓடிவந்தான், அவன் பின்னாலயே ஜொதிகாவும் வந்தாள். இருவரும் கரைக்கு வர ராஜேந்திரனு பூல் தொன்னூறு டிகிரி கோனத்தில் ஜோதிகாவை பார்த்து நிற்க அதை தன் சிறிய கோமனத்தில் மறைக்க முயன்று தோற்றான் ராஜேந்திரன்..
“ஏம்மா….. இது உனக்கே நல்லா இருக்கா…. எத புடிச்சுமா இழுத்துட்டு ஓடுற…. என்னமும் ஆகி, நரம்பு கிரம்பு சுழுக்கிருச்சுனா என்ன பன்னுரது… இனிமேல் இப்படி பன்னாதமா” என சொன்ன ராஜேந்திரன் டார்ச் லைட் மற்றும் இதர பொருள்களை போட்ட இடத்தை அடைந்தான்..
“ஆ…. குளீருதே… ஏம்மா இது உனக்கே ஞாயமா….”
“அட இதுல என்ன இருக்கு, ஒரு சினிமா ஃபைட்டர் இப்படி பேசலாமா, வாங்க இன்னொருக்க போகலாம் என சொன்ன ஜோதிகா அவன் கையை பிடித்து இழுத்தாள். ஜோதிகாவின் புடவை முழுமையாக நனைந்து அவள் முலைகள் தொங்குவது அப்பட்டமாக தெரிய, ராஜேந்திரனின் செக்ஸ் ஹார்மோங்கள் அவனை வழி நடத்தியது, அவனை அறியாமல் அவன் எழுந்தான்.
“இங்க பாருமா, அலை இழுத்துட்டு போயிருச்சுனா அவ்வளவு தான்… பேசாம இருமா…..”
“அட வாங்க ஃபைட்டர் சார்…. என சொல்லி ஜோதிகா இழுத்தாள், ராஜேந்திரனும் அவளுடன் செல்ல, இருவரும் மார்பு அளவு நீரில் நின்ரனர்… கடல் அலை வரும் போது நீரின் அலவு கழுத்துக்கு வர ஜோதிகா ராஜேந்திரனின் கையை இறுக்கமாக பிடித்தாள்… அவள் முலைகள் ராஜேந்திரனின் கையில் நசுங்க, இருவரின் ஹார்மோன்களும் வேலை செய்ய ஆரம்பித்தது.. ஜோதிகா முகத்தில் வெக்கம் மெல்ல மெல்ல குடிகொள்ள ஆரம்பித்தது, அவள் அவன் கையை இறுக்கமாக பிடித்து ஒட்டி நின்றாள், ஒரு பக்கமாக சாய்ந்து அவள் முலைகளை அவன் மேனியில் அழுத்த ராஜேந்திரனும் அவள் பக்கமாக திரும்ப அவனது பெருத்த 8 இஞ்ச் பூல் அவள் மீது உரசியது… ஜோவுக்கு அது பிடித்துப்போக அவளும் தன் தொடையை அவன் பூலில் உரச ஆரம்பித்தாள்… காமத்தீ இருவர் மீதும் பற்றியது…
“அண்ணே…. முதல வரும் போது பயமா இல்ல அண்ணே…. ஆனா இப்போ ரொம்ப பயமா இருக்கு அண்ணே…. கரைக்கு போயிடலாமா?”
“அட எதுக்குமா பயப்படுற, நான் இருக்கேன்ல….. நல்லா பிடிச்சுக்கோ என சொல்லி ஜோதிகாவின் தோளில் கையை போட்டான்…. இருவரும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கடலுக்குள் இறங்க, நீரின் அளவு ஜொதிகாவின் தலைக்கு மேலும் ராஜேந்திரனின் கழுத்துக்கும் வர, ராஜேந்திரன் ஜொதிகா இடுப்பை அனைத்தான், அவலை லேசாக பின்னோக்கி இழுக்க, அலை சென்ரது, நீரின் அலவு மீண்டும் மார்பு அளவுக்கு வர,
“வாமா போகலாம்” என்ரான்… இருவரும் கறையை நோக்கி நடந்தனர்… ராஜேந்திரனின் கைகள் அவள் இடுப்பில் இருந்தது, ஜோதிகா வெக்கத்தில் தலை குனிந்தபடி நடந்து வந்தாள்.
இருவரும் கடலில் இருந்து சுமார் 20 அடி தூரத்திற்கு சென்றனர், மணலில் உட்கார்ந்தான் ராஜேந்திரன்.. அருகே உட்கார்ந்தாள் ஜோதிகா, அவள் சேலை மாராப்பு விலகி வலது முலை அப்பட்டமாக தெரிந்தது, அதை ராஜேந்திரன் கவனித்தான். ஜொதிகா தலை குனிந்து உட்கார ராஜேந்திரன் மெதுவாக அவன் கையை அவள் முலையில் வைத்தான், ஜோதிகா ஒன்றும் சொல்லாமல் பேசாமல் இருந்தாள், மெதுவாக அவலது விலகிய ச்சேலை மாராப்பை பிடித்து இழுத்தான், அவளது வலது முலையை மறைக்க, இப்போது இடது முலை தெரிந்தது.. அவள் முலையில் தன் கைகள் நசுங்க மெதுவாக சுருங்கிய மாராப்பை நேராக்க இரு முலைகளும் சேலைக்குள் சென்றது.
ஜோதிகா தரையில் மல்லாக்க படுத்தாள். ராஜேந்திரனும் படுத்தான். அவனது கைகள் அவன் இடுப்புக்கு கீழே என்னமோ செய்ய அதை பார்க்க ஜோதிக்கா கூச்சப்பட்டுக்கொண்டு படுத்திருக்க சட்டென ராஜேந்திரன் எழுந்தான், ஜோதிகா அவனை பார்த்து அதிர்ந்தான், அவன் கோமனம் இன்றி அம்மனமாக வேகமாக சென்றான் அவன் குண்டியை ஜோதிகா உற்றுப்பார்த்துக்கொன்டிருக்க சிரிது தூரம் சென்ற ராஜேந்திரன் சுமார் உள்லங்கை அளவுடைய பெரிய சங்கு ஒன்ரை எடுத்து வந்தான், ஜோதிகா அருகே உட்கார்ந்தான், அருகே கிடந்த தன் கோமனத்தை தரையில் விரித்து அதன் மீது சங்கை வைத்தான்.
“அண்னே உசாரா வெய்ட்டுக்கு சங்க வச்சிட்டீங்களா…. இத அப்பவே செஞ்சிருக்கனும்”
“ஆமாம் மா…. என்ன செய்ய…. கண் கெட்டப்பின் தான சூரிய நமஸ்காரம் செய்யுறோம், இங்க பாருமா, இப்படி ஈரப்புடவையுடன் இருந்தா ஜன்னி வந்திடும், அத கழட்டி காயப்போடுமா…. அதான் யாரும் இல்லேல…. அப்புறம் என்ன” என சொல்ல வெக்கத்தில் சிரித்த ஜோதிகா படுத்திருந்த படி மெதுவாக தன் சேலையை தன் உடலில் இருந்து உருவினாள்… ராஜேந்திரன் கன்னியமாக மல்லாக்க படுத்து வானத்தை பார்த்தான், அவன் ஜோதிகாவை பார்க்கவில்லை, ஆனால் ஜோதிகா தன் புடவையை உருவி விட்டு சட்டென அதை ராஜேந்திரன் முகத்தில் போட்டாள், அடுத்த நொடி குப்புற படுத்தாள்…
“ஏம்மா…. என்னாம்மா என் மேல தூக்கிப்போடுற… உனக்கு குசும்பு ஜாஸ்திதான் மா….”
“அய்யோ சாரி அண்னே…. அப்படியெல்லாம் இல்ல…. ரொம்ப வெக்கமா இருக்கு, அதான்… இஃப் யூ டோன்ட் மைன்ட் அத நீங்களே காய வச்சிடுங்க அண்ணே….” என சொல்ல ராஜேந்திரன் எழுந்தான், அருகே தரையில் அதை விரித்தான், முழுமையாக விரித்துவிட்டு மீன்டு சிரிது தூரம் நடந்து சென்றான், சில பெரிய சங்குகள் கல் போன்றவற்றை எடுத்துவந்து அதன் மீது வைத்துவிட்டு கடற்கறையில் அவனும் அம்மனமாக படுத்தான். ஜோதிகா குப்புற படுத்திருக்க ராஜேந்திரன் மல்லாக்க படுத்தான்… சில நிமிடங்கள் இருவரும் பேசாமல் மௌனமாக இருக்க, ஜோதிகா மெதுவாக திரும்பி ராஜேந்திரனை பார்த்தாள்,
“அண்ணே…..”
“சொல்லுமா….”
“மதியம் நீங்க ஒரு செடிய உங்க குஞ்சுல தடவுனீங்களே…. அது இப்போ இருக்கா…”
“ஹம்…. அந்த மூலைல ஃபுல்லா அதா தான் இருக்கு மா….”
“ஹம்… அத கொஞ்சம் எடுத்துகிட்டு வாங்க அண்ணே….. அத அப்போ தடவவும் அரிப்பு இல்லாம இருந்தது…”
“அது ரொம்ப குளிர்ச்சிமா, இந்த டைம்ல தடவுனா ஜலதோஷம் பிடிச்சுக்கிடும், நாளைக்கு காலைல, இல்ல மதியம் தடவலாம்…”
“சரி அண்னே….” என்ற ஜோதிகா மல்லாக்க படுத்தாள். மெதுவாக திரும்பி ஜோதிகாவை பார்த்த ராஜேந்திரன் அவள் அழகில் மயங்கினான், முதல் முரையாக ஜோதிகாவை அம்மனமாக பார்த்தான்… பெருத்த முலைகள், அழகிய இலம் தொப்பை, வட்ட வடிவிலான ஆளமான தொப்புள், அடர்ந்த முடிகள் உடைய கூதி, பெருத்த தொடைகள், கண்ணிமைக்காமல் ஜோதிகாவின் உச்சி முதல் பாதம் வரை பார்த்தான், இதை கவனித்த ஜோதிகா,
“யோவ் மொட்டை என்னயா அப்படி பார்க்குற…. தப்பான எண்னம் இருக்காக்கும்” என நக்கலாக கேட்க, சட்டென திரும்பிய ராஜேந்திரன்,
“அடப்போமா…. நீ வேற…. அப்படி என்ணம் இருந்திருந்தா நீ என் குஞ்ச பிடிச்சி கிள்ளுன போதே உங்கிட்ட என் ஆசைய சொல்லியிருப்பேன் மா….”
“அப்புரம் எதுக்குயா அப்படி பார்க்குற…”
“அட நீ வேற மா…. அழக ரசிக்குரது தப்பா….”
“யோவ் மொட்டை… உனக்கு கொளுப்புதான் யா…”
“அதுலாம் ஒன்னும் இல்ல மா…. நீயே ஓக்க சொல்லி வந்தாலும் நமக்கு அந்த நினைப்பு எல்லாம் இல்ல மா”
“அடப்பாரு டா….. இது வேறையா…”
“ஆமாம் மா….. நான் என் இல்லற வாழ்க்கைய முடிச்சுட்டு சன்னியாச வாழ்க்கைல மூழ்கிட்டேன்… நேற்று வரை கழுத்துல ஒரு தங்கத்துல கோர்த்த ருத்திராட்ஷம் மாலை அனிஞ்சிருந்தேன் மா…. நற்று நடுக்கடலுல ஷூட்டிங்கு சொன்னதனால் தான் அத கழட்டி வச்சுட்டேன்…. எனக்கு இப்போ இந்த மண்ணாசை, பொன்னாசை, பெண்னாசை எல்லாம் கொஞ்சமும் இல்ல மா….” என சொல்லிக்கொண்டு நிலாவை பார்த்துக்கொன்டிருந்த ராஜேந்திரனின் பூலை பிடித்து நறுக்கென கிள்ளி அதன் நுனித்தோளை இழுத்த ஜோதிகா,
“யோவ் சும்மா சொல்லாதயா….. ஆசைகள் இல்லாமலா இப்படி தூக்கிகிட்டு நிக்குது…” என ஜோதிகா சொல்ல ராஜேந்திரன் மெதுவாக தலையை திருப்பி ஜோதிகாவை பார்த்தான்…
“ஏம்மா….. நீ என்ன பொண்ணா இல்ல பிசாசா….. இப்படி சேட்டை பன்னுற…. அது என்ன விளையாட்டுப்பொருளா…. அத புடிச்சு புடிச்சு இழுக்குர, கிள்ளுற…”
“பின்ன எந்நேரமும் இப்படி தூக்கிகிட்டு நின்னா…… வேற என்ன பன்னுவாங்களாக்கும்…..”
“அது சரி….. நானா விருப்பப்பட்டு தூக்கிகிட்டு நிற்க வைக்குறேன், உன் உடம்பு, சிவப்பு தோளு, அரை குரை சேலை இதெல்லாம் பார்க்கவும் ஆட்டோமேட்டிக்கா தூக்கிடுதுமா… கோச்சிக்காதமா…. சாரி மா….”
“என்ன அம்மனமா பார்க்கும் போது என் புருசனுக்கு கூட இப்படி தூக்காது யா…”
“வாஸ்தவம் தான்… எனக்கும் தான் என் பொண்டாட்டிய இப்படி அம்மனமா பார்த்தா ஒன்னும் ஆகாது, தினமும் காலைல வாசல் தெளிச்சு கோலம் போட்டுட்டு குளிச்சுட்டு என் கண்ணு முன்னாடி தான் அம்மனமா டிரஸ் மாட்டுவா ஆனா எனக்கு ஒரு ரியாக்சனும் ஆகாது மா, ஆனா உன்ன அம்மனமா இல்ல அறை குறை ஆடையுடன் பார்த்தாளே தூக்கிடுடு மா….”
“ஆமா…. எனக்கும் தான் உங்கள அம்மனமா பார்க்கும் போது உள்ளுக்குள் ஏதோ செய்யுது அண்ணே…. ஆனா என் புருசன் என்ன கட்டிப்புடிச்சு உருட்டுனா கூட இப்படி தோனாது அண்ணே…. எல்லாம் அந்த ஹார்மோன்ஸ் பன்னும் வேலை….
ஆமாம் மா…. நல்ல வேலை நமக்குள்ள செக்ஸ் ஆசை தலைவிரிச்சு ஆடுனாலும் நாம கன்ட்ரோல்லா இருக்கோம்ல, அது போதும் மா…..
“ஹம்… மணீ எத்தனை ஆகியிருக்கும் அண்ணா…”
“என்ன ஒரு 8 மணீ இருக்கும் மா….”
“சரி அண்ணே…. காற்று நல்லா அடிக்குது கொஞ்ச நேரம் சேலைய ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து தூக்கி பிடிச்சுகிட்டா நல்லா காஞ்சிடும் அண்னா…”
“ஹம்… அதுவும் சரி தான், நைட் ரொம்ப குளிருச்சுனா போர்த்திக்கிட ரெண்டு பேருக்கும் அது தான் இருக்கு”
“அய்யே…. அப்போ நான் எத கட்டிக்கிடுவேனாக்கும்…”
“இனிமேல் எதுக்கு டிரச போட, நாம கண்டுபிடிக்கப்பட்டு கிழம்பும் போது மட்டும் டிரச போடுவோம், அதுவரை சும்மா கிங்குனி மங்குனி நு திரியலாம், ஒன்னும் இல்ல…. ஆனா ஒன்னு இப்படி தீவுல நாம அம்மனமா திரிஞ்சது நமக்குள்ளவே இருக்கட்டும்” என ராஜேந்திரன் சொல்ல, ஜோதிகாவின் அடி மனதில் சந்தோசம் தாண்டவம் ஆடியது…
“ஆஹா…. இப்படி ஆள் இல்லா தீவில் அம்மனமா நடமாடனும்ங்குறது நம்ம நீண்ட நாள் கனவு, இந்த ஜென்மத்துல நடக்காதுனு நினைச்சா இப்போ நடந்துகிட்டு இருக்கு, ஜாலியா எஞ்சாய் பன்னலாம்… இந்த மனுஷனும் நல்ல மனுஷனா இருக்கான், கன்டிப்பா யாருகிட்டயும் சொல்ல மாட்டான், டைம் கிடைச்சா மேட்டர் பன்னுவோம் இல்ல குஞ்ச புடிச்சு விளையாடுவோம் என ஜோதிகா மனதில் நினைக்க ராஜேந்திரன் எழுந்தான், அவன் பூல் பாதி விரைத்து யானை துதிக்கை போல தொங்க, ஜோதிகாவும் எழுந்து நின்றாள், அவள் முலைகள் மாங்கனி போல தொங்க, அவள் இடுப்பு, தொப்புள், தொடை மற்றும் கூதியை பார்க்கவும் ராஜேந்திரனின் பூல் மீன்டும் விரைத்தது, ஜோதிகா அதை பார்த்து சிரித்தாள்.
“சிரிக்காத மா… ஆம்பளைக்கு மூடான விரைச்சு தெரிஞ்சிடும் ஆனா பொட்ட புள்ளைகளூக்கு தெரியாதுல, அதுனால கெத்தா சிரிக்குர, சேலைய புடிமா…”
“ஹம்… உண்மைதான் அண்னா….. எனக்கும் மூடா தான் இருக்கு, இன்ஃபேக்ட் எனக்கு லீக் ஆகிருச்சு அண்னா..”
“ஆஹா… இவ நம்மள விட கெட்ட மூடு காரியா இருக்காளே….ஆஞ்சனேயா…. என் கற்ப நீ தான் காப்பாற்ரனும் சாமி” என மனதில் சொல்லிக்கொண்டே சேலையை எடுத்தான், ஒரு நுனியை பிடித்து அவன் நிற்க மறு நுனியை பிடித்து இழுத்து சிரிது தூரம் சென்று ஜோ நிற்க அடிக்கும்ம் காற்றில் சேலை வேகமாக உலர ஆரம்பித்தது…

[Arun_1990]

காற்றின் வேகம் படுவேகமாக அடிக்க சேலை காற்றி. ஆட பட பட வென சத்தம் கேட்க, அருகே தரையில் கிடந்த அவன் கோமனத்தை பார்த்தான் ராஜேந்திரன், அது சங்கின் கீழ் பறக்க துடித்துக்கொண்டிருந்தது..
“என்ன மொட்டை பாஸ் கோமனத்த அப்படி பார்க்குறீங்க… அதுவும் பறந்து போயிருச்சுனா அப்புறம் நான் கொடுக்க மாட்டேன்”
“ஹம்… அத தான் மா நானும் பார்த்துகிட்டு இருக்கேன்…. ஆனா இனிமேல் பறக்க சான்ஸ் இல்ல மா…. ஆனா இப்படி சில்லுனு அடிக்கும் கடற்காற்றுல இப்படி அம்மனமா இருக்குறதும் நல்லா தான் இருக்கு.
“இதுனாலும் பரவாயில்ல அண்ணே, பார்சிலோனானு ஒரு பீச் இருக்கு, அங்க டே டைம்லயே ஆண்களும் பெண்களும் நிர்வானமா தான் சூரியக்குளியல் குளிப்பாங்க…”
“என்னாமா சொல்லுற…. அத பார்த்தா ஆம்பலைங்களுக்கு டங்க்ஸ்டன் ஆகாதா…”
“ஹா….ஹா….ஹா…. அதுலாம் அவங்களுக்கு ஆகாது, பழகியிருக்கும், ஆனா வெளிநாட்டுல இருந்து சில பேரு வந்து நிர்வான குளியல் போடுவாங்க, அவங்க குஞ்சுமணி உங்களுக்கு மாதிரி தான் தூக்கிகிட்டு நிக்கும். நானும் என் புருசனும் அங்க போயிருந்தோம்… ஆனா நாங்க நிர்வானமா நிற்கல…. பிரா ஜட்டி மட்டும் நான் போட்டிருந்தேன், என் புருசன் ஜட்டி பனியன் போட்டிருந்தார். ஆனா மற்ற பொம்பளைங்கள பார்த்ததுல என் புருசனுக்கு தூக்கிருச்சு, உடனே என்ன ரூமுக்கு கூட்டிட்டு போயிட்டாரு…”
“அதான பார்த்தேன்… சூரியா கொடுத்து வச்சவன் மா…”
“எங்க…. ரூமுக்கு போய் ஒன்னும் பன்னல…. என்ன ரூமுல விட்டுட்டு அவரு ஷூட்டிங்குக்கு போயிட்டாரு…”
“அடப்பாவமே….. ஏம்மா உன் புருசனும் என்ன மாதிரி சன்னியாசம் ஆகிட்டானான்…?”
“அதுலாம் ஒன்னும் இல்ல, அதான் ஒவ்வொரு படத்துக்கும் புதுப்புது நடிகையா புக் பன்னுறாருல… அவளுக கூட மட்டும் தான்… என்ன கண்டுக்குரதே இல்ல….”
“ஓஹோ… நீயும் ரொம்ப தான் பாவம் மா….. சரி…. சேலை காஞ்சிருச்சு, எடுத்து கட்டிக்கோ மா….” என ராஜேந்திரன் சொல்ல தன் கையில் இருந்த சேலை நுனியை பிடித்து மடித்தபடி ராஜேந்திரன் அருகே வந்தாள் ஜோதிகா, அவள் முழு நிர்வானமாக தன் முன்னால் நிற்பதை கவனித்த ராஜேந்திரன் கழுத்தில் சங்கு மேலிருந்து கீழிறங்கி மீண்டும் மேலேறியது…”
“அவன் வாயின் ஓரத்தில் ஜொல்லு லீக் ஆக, அதை கவனித்த ஜோதிகா,
“அறுபது வயசாகி, ரிடையர்டு ஆன பின்பும் பார்க்குறத பாரு, ஜொல்ல தொடைங்க அண்னா….” என சொல்லி அவன் கையில் இருந்த சேலை நுனியை தன் கையில் வாங்கினாள், சேலையை இரண்டாக, மூன்றாக, நாண்காக மடித்து இறுதியில் மடித்து கையில் வைத்தாள்…
“மணீ எத்தனை இருக்கும் அண்ணே….”
“8 மணிக்கு மேல இருக்கும் மா….”
“ஹம்…. தூக்கம் வரல இன்னும் கொஞ்ச நேரம் இங்க உட்கார்ந்திருக்கலாம்” என சொன்ன ஜோதிகா அருகே கிடந்த அவனது கோமன துணியை எடுத்தாள், அங்கு தன் மடித்த சேலையை வைத்தாள், அதன் மீது அவன் கோமனத்தை வைத்து அதன் மீது பறக்காமல் இருக்க சில பெரிய சங்குகளை வைத்துவிட்டு அப்படியே தரையில் உட்கார்ந்தாள்…
கால்களை குத்துக்கால் வைத்து கால் நீட்டி உட்கார்ந்து கடல் அலையை பார்த்தாள்.
“என்னாமா….. இங்கயேவா இருக்க, குளிருது மா…. வாமா மேல போகலாம்…”
“அண்ணா…. சில்லுனு இருக்கு அண்ணா…. நல்லா இருக்கு…. இன்னும் ஒன் டைம் குளிக்கலாம் அண்ணா…. குளிச்சுட்டு எங்காச்சும் சேறு இல்ல செகதி இருந்தா பூசிகிட்டு போகலாம், அப்போ தான் நைட் கொசு கடிக்காது அண்ணா….”
“ஏம்மா கடலுல ஏதுமா கொசு….”
“சரி வேற ஏதும் சின்ன பூச்சிகள் கடிக்காதுல”
“கடற்கரைல எங்கமா சேறும் செகதியும் இருக்கும், சோத்துக்கற்றாலைய தடவிகிட்ட எதுவும் கடிக்காதுமா….”
“சரி வாங்க கொஞ்ச நேரம் குளிப்போம்…”
“வேணாமா, ரொம்ப குளிருதுமா….”
“அண்ணா….. ஒன்னும் ஆகாது வாங்க அண்ணா” என சொல்லி அவன் கையை புடித்து இழுத்தாள். ராஜேந்திரன் மணலில் விழுந்தான்,
“அட விடுமா…. நான் அறுபது வயது கிழவன் மா…. என்னால குளிர் தாங்க முடியாதுமா… சொன்னா கேளு மா….” என சொல்ல அவன் கையை விட்டுவிட்டு அவன் கால்லை பிடித்து இழுத்தாள்… கடற்கறை மணலில் ராஜேந்திரன் சருக்கிக்கொண்டு போக ஜோதிகா அவனை இழுத்துக்கொண்டு கடலை நோக்கி சென்றாள்… கடல் அலைகள் ஆஸ்வாசமாக மிதமாக இருக்க இருவரும் கடலில் இறங்க, மொட்டி அளவு நீர்ல் ராஜேந்திரனை போட்டுவிட்டு அவனருகே ஜோதிகாவும் மல்லாக்க படுத்தாள். ஜோதிகாவின் உடல் மொட்டை ராஜேந்திரன் மீது உரச ராஜேந்திரன் காம லோகத்திற்கு மிதக்க ஆரம்பித்தான்,
“ஆ…. அண்ணா…. இந்த மாதிரி தனித்தீவுல ஜாலியா இருக்கனும்னு என்னோட நீண்ட நாள் ஆசை அண்ணே, இன்னைக்கு தான் நிறைவேறியிருக்கு அண்ணே… எனக்கு ரொம்ப ஜாலியா இருக்கு,- ஐ ஆம் வெரி ஹாப்பி மை டியர் மொட்டை பாஸ்” என சொல்லி சட்டென ராஜேந்திரன் மீது படர்ந்து அவனது முகத்தில் முத்தமழை பொழிந்தாள்… இதை சற்றும் எதிர்பார்த்திராத ராஜேந்திரன் விருட்டென எழுந்தான்,
“ஏ…. ஏம்… ஏம்ம்மா…. என்னமா செய்யுற…. நான் பிரமச்சாரி விரதம் இருக்கேன் மா…. நீ வேற…. பேசாஅம் போய் படுமா” என சொல்லி ராஜேந்திரன் எழுந்தான், அவன் எழுந்தாலும் அவன் பூல் ஜோதிகாவின் கூதியை கிழிக்க ஆயுத்தமாகியது, ஆசைகளை தன் மனதில் அடக்கிக்கொண்டு மெதுவாக எழுந்தான் ராஜேந்திரன், அவன் கையை பிடித்து சட்டென இழுத்த ஜோதிகா அவனை மீண்டு கீழே தள்ள அவன் ஜோதிகா மீது விழுந்தான்… பேலன்ஸ் தவறி விழுந்த ராஜேந்திரன் வலது கை சரியாக ஜோதிகாவின் இரு தொடைகளுக்கு நடுவே பொசு பொசு முடிகள் சூழ்ந்த கூதியில் அழுத்த அவனது நடு விரல் அவளது கூதி ஓட்டையை தீண்டியது, அவளது கூதிப்பருப்பை அவன் உள்ளங்கை அழுத்த ஜோதிகா உச்சத்தை அடைந்தாள், அவள் கூதியில் இருந்து சொர்ரென தூமியம் பீய்ச்சி அடித்தது, ஆனால் கடல் அலையில் அதை ராஜேந்திரன் உணரவில்லை.
ராஜேந்திரன் உடல் ஜோதிகா உடலில் குப்புர வில, அவனது இடது கை அவளது பெருத்த முலைகலை நசுக்கியது, அப்போது வந்த அலை இருவரையும் புரட்டிப்போட ஜோதிகா மேலே வர ராஜேந்திரன் கீழே சென்றான்…
“வாவ்…. ஐ ஆம்…. வெரி வெரி ஹாப்பி…. ஐ லவ் திஸ் லைஃப்” என ஜோதிகா கத்த, சுதாரித்த ராஜேந்திரன் மெதுவாக எழுந்தான், ஜோதிகாவும் எழுந்தாள்.
“ஏம்மா இப்படி பன்னுற, இதெல்லாம் தப்புமா…”
“அய்ய…. நான் என்ன வீம்புக்குனே உங்க மேல ஆச பட்டா இப்படி பன்னுனேன்னு நினைச்சீங்க…. அப்படி நினைச்சிருந்தா யூ ஆர் ஸ்டூபிட் அண்னா, நான் எதார்த்தமா தான் இப்படி செஞ்சேன், என் பக்கத்துல ஒரு பெண் இருந்தாலும் சரி இல்ல ஒரு பொம்மை இருந்தாலும் சரி இப்படி தான் முத்தம் கொடுத்திருப்பேன்… நீங்க சுத்த வேஸ்ட் அண்னா…”
“ஆமாம் மா….. நான் வேஸ்ட் தான்….. அட ராமா….. என்னால கட்டுப்படுத்த முடியலையே….. அய்யோ….” என ராஜேந்திரன் கத்த….”
“ஐ லவ் யூ மை டியர் மொட்டை பாஸ்” என சொல்லி ராஜேந்திரனை கடலில் தள்ளினாள், இதை சற்றும் எதிர்பாராத ராஜேந்திரன் தொபுக்கட்டினு கடலில் விழுந்தான், சுமார் தொடை அலவு நீரில் அவன் விழ அவன் மீது பாய்ந்தாள் ஜோதிகா, அவன் மீது விழுந்து புரண்டாள், இருவரும் கடல் அலையில் சில நொடிகள் புரள, ராஜேந்திரனின் பூலிலிம் கஞ்சி லீக் ஆனது… சில வினாடிகள் கழித்து ஜோதிகா எழுந்தாள்.
“அண்ணா…. நாம ரெண்டு பேரு இருக்கோம் புரிஞ்சிக்கோங்க…. நான் ஒன்னும் உங்க கூட ஃபக் பன்ன ஆசை பட்டு இப்படி எல்லாம் பன்னல அண்னா, நாலாயிரம் வருஷத்துக்கு முன்னம் வாழ்ந்த மக்கள் இப்படி தான் நியூடா வாழ்ந்திருப்பாங்க, இப்படி தான் கள்ளம் கபடம் இல்லாம ஜாலியா விளையாடிருப்பாங்க அண்னா, நாமும் கற்கால மனுஷனா ஆகிடுவோம், டிஸ்கவரி சேனல் ல ஹ்யூமன் ரேஸ்னு ஒரு ப்ரோக்ராம் போடுவாங்க, பார்த்திருக்கீங்களா…”
“ஹம்… பார்த்திருக்கேன் மா…. ஒரு ஆம்பளையும் பொம்பளையும் காட்டுக்குள்ள திரிவாங்களே, கத்திக்கு பதிலா கல்ல வச்சி வேட்டையாடுறது அந்த மாதிரி…”
“ஹம்… அதே மாதிரி நாமும் வாழ்வோம் அண்ணே….”
“ஏம்மா அவங்க டிரஸ் போட்டிருப்பாங்க மா…”
“அய்ய…. அந்த மாதிரி ஜாலியா சுற்றி திரியுவோம் அண்ணே….”
“சரி மா…. ஆனா இப்படி தண்ணீல தள்ளி விளையாடாத மா…. உன் உடம்பு என் மேல படப்பட எனக்கு என்னமோ மாதிரி தோனுது மா….”
“ஹம்… எனக்கும் தான் அண்ணே….. அதுக்கு என்ன, அதுலாம் ஒன்னும் இல்ல, ஆரம்பத்துல அப்படி இப்படினு இருக்கும், போகப்போக பழகிடும் அண்னே…. அதுவும் ஜாலியா தான இருக்கு….” என சொல்ல ராஜேந்திரனும் ஜோதிகா அருகே வந்தான்… அவன் உடல் நடுங்கியது,
“ஆஆஹ்ஹ்ஹ்… குளிருது மா… பல்லு டைப் அடிக்குது மா….. உன் சேலைய கொடு துடைச்சுக்கிட்டு போர்த்திக்கிறேன்…”
“அடி பிச்சிப்புடுவேன் அண்ணே….. குளிராம இருக்க மணலில் உருளுங்க…. வாங்க” என சொல்லி அவன் கையை பிடித்து அழைட்துச்சென்றாள், சுமார் 20 அடி தூரம் செல்லவும் சில்லென காய்ந்த மணல் இருக்க, அதில் மல்லாக்க படுத்தாள் ஜோதிகா…
அவள் அம்மனமாக மல்லாக்க படுத்து தரையில் உருள அவள் மாங்கனிகள் அங்கும் இங்கும் ஆட அதைப்பார்க்க பார்க்க மொட்டை ராஜேந்திரனின் பூல் மேலும் மேலும் விரைத்து கடப்பாரை போல ஆனது…
“ஏம்மா…. இப்போ தான குளிச்ச, இப்படி மண்ணுல உருளுற…”
“அண்னா…. மண்ணுல எல்லா கனிமங்களும் இருக்கும், இது உடம்புக்கு நல்லது அண்ணா, எந்த தோல் நோயும் வராது அண்னா, வாங்க வந்து உருளுங்க என சொல்லி எழுந்து அவன் கையை பிடித்து கீழே தள்ள,
“அட… இருமா…. நானே செய்யுரேன், தள்ளி விட்டுறாத, என சொல்லி ராஜேந்திரன் படுத்து மெதுவாக உருண்டான்,
“அட நல்லா உருளுங்க அண்னா…. என சொன்ன ஜோதிகா அவனை தரையில் உருட்டினாள், கொஞ்ச மணலை எடுத்து அவன் மீது போட்டாள்…. பின் அவன் எழுந்து நின்றான்..
“அட ஆமாம் மா…. உடம்பு நடுங்குச்சு அது கப்புனு நின்னுருச்சு, சரி வாமா மேல போகலாம்…. தீ அனைஞ்சிருக்க போகுது” என ராஜேர்ந்திரன் சொல்ல, ஜொதிகா அருகே கிடந்த தன் துணியையும் அவன் கோமனத்துணியையும் எடுத்தாள், ராஜேந்திரன் கத்தியையும் டார்ச் லைட்டையும் எடுத்தான்.
“அண்ணா, மேல போய் இன்னும் கொஞ்சம் மீன தின்னுட்டு, ரெண்டு இளநீர குடிச்சுட்டு நல்லா தூங்கனும் அண்னா…”
“ஆமாம் மா…. நல்லா சாப்பிட்டோம், ஆனா இந்த கடலுல குளிச்சது திரும்ப பசிக்குது, இப்படியே சாப்பிட்டு சாப்பிட்டு விளையான்டா நல்லா குன்டா ஆகிடலாம்…”
“ஹம்…. என்ர ஜொதிகா அவன் குண்டியில் செல்லமாக தட்டினாள்,
“ஆ….. என்ன மா….”
“சும்மா ஜாலிக்கு தான் நே….
“அட நீ வேற, சரி இந்தா நீ பின்னாடி இருந்து லைட்ட அடிச்சுகிட்டு வாமா, நான் அந்த பெரிய மரத்த தூக்கிட்டு வாறேன், அது நல்லா காஞ்சிருக்கு, அத உடச்சி எரிச்சா நல்லா எறியும் மா….” சரி என்ர ஜோதிகா லைட்ட அவன் குன்டியில் அடித்தான்.. குண்டிக்கு இடையே அவனது பெருத்த கொட்டை பெரிய சைஸ் வால் பேரிக்கா போல தொங்கியது, தன் காலால் அதில் லேசாக எத்த முயல ஆனால் எத்து அவன் குண்டியில் விழுந்தது, ஆனால் அவன் கொட்டையை தொட்டு பார்த்து அதை சுண்ட வேணும் என நினைத்தாள், அது ஆசையாக மாறி வெறியாக மாறியது, ராஜேந்திரன் திரும்பி பார்த்து,
“விளையாடாம வாமா, எத்துறேனு கீழே விழுந்திறாத மா…” என சொல்ல ஜோதிகா சிரித்தாள், சிரித்துக்கொன்டே செல்ல, அந்த பெரிய உளுத்துப்போன மரம் கீழே கிடக்கும் இடத்தை அடைய, ராஜேந்திரன் மெதுவாக குனிந்து ஜோதிகா கையில் இருக்கும் லைட்டை வாங்கி, மரத்தின் இடுக்கில் பாம்பு அல்லது வேறு பூச்சிகள் இருக்கா என பார்த்தான், அவன் குனிந்து பார்த்துக்கொண்டிருக்க அவன் கொட்டை தனியாக குண்டிக்கு கீழே தொங்க, மெதுவாக குனிந்த ஜோதிகா சுளிரென கொட்டையில் சுண்ட,
“ஆ….ஆ….” என கத்திய ராஜேந்திரன் திரும்பினான், ஜோதிகா சிரித்துக்கொண்டே…
“அய்யோ…. சாரி அண்னா….. வலிக்குதா….”
“பின்ன இனிக்குமா….. உனக்கு சுண்டிப்பாருமா…”
“எனக்கு அது போல வால் பேரிக்கா இல்ல அண்ணே….”
“என்னது வால் பேரிக்காவா…. அய்யோ…. ஏம்மா இப்படி உசுற வாங்குற என சொன்னவன் அந்த கட்டையை தூக்கினான், அதை தூக்கி தோளில் வைத்துக்கொண்டு டார்ச் லைட்டை ஜோதிகாவிடம் கொடுத்துவிட்டு நடந்தான்… இருவரும் நடந்தனர், சில நிமிடங்களில் அவர்கள் போட்ட கூடாரம் அருகே வந்தனர்…
“அம்மா, அந்த பாக்ஸ்ல இருந்த துணிய மேல விரிக்கனும், பின்ன இந்த கட்டைய உடச்சி நம்ம குடிசைக்கு நாலா பக்கமும் நெருப்ப எரிய வைக்கனும்…. ஒரு ஆள் தூங்கனும், ஒரு ஆள் முளிச்சிருக்கனும்”
“அதுலாம் ஒன்னும் வேண்டாம் அண்ணே…… அந்த உளுத்த கட்டைல பாதிய தீல போட்டுட்டு தீய நாலா பக்கமும் பிரிச்சு வச்சா தீ மெதுவா எரியும், மேக்சிமம் எரியாம புகஞ்சிகிட்டே இருக்கும், மார்னிங்க் எரிய வச்சிக்கிடலாம், வாங்க மீன் சாப்பிடுவோம்…”
“ஏம்மா இன்னும் நிறையா வேலை பார்க்கனும் மா…. அப்போ தான் நிம்மதியா தூங்க முடியும் மா, இல்ல தூங்குறது கஷ்டம் மா…. சாப்பிட்டுட்டு வேலை செய்ய முடியாது… அரை மணி நேரம் தான், நான் சொல்லுரத மட்டும் கேளு என சொன்ன ராஜேந்திரன் அந்த கட்டையை முன்னால் போட்டான்..

[0123456]

[0123456]

[0123456]

[Arun_1990]

கட்டையின் நடுவே குத்த வைத்து உட்கார்ந்தான், ஜோதிகா அவன் பின்னால் நிற்க,
“ஏம்மா… நீ பாத்துக்க கொட்டைல அடிச்சுறாதமா… வலி தாங்க முடியல மா…. “ என சொல்லிவிட்டு அண்ட கட்டையில் கத்தியை வைத்தான், அதன் மீது ஒரு கல்லை வைத்து மெதுவாக அடிக்க, கத்தி அந்த மரக்கட்டையில் இறங்கியது.
அது உளுத்துப்போன மரம் என்பதால் ஈசியாக வெட்டு விழுந்தது, சில நிமிடங்களில் அது பிளந்து இரண்டானது, ராஜேந்திரன் முன்னால் வந்து குத்தவைத்து உட்கார்ந்தாள் ஜோதிகா… தீ ஒளியில் அவளது பெருத்த முலைகளும், பல பல தொடைகளும், வயிறும் அப்பட்டமாக தெரிய, ராஜேந்திரன் பூல் சட்டென விரைத்தது… அந்த கரும் பூல் விரைப்பது இருட்டில் லேசாக தெரிய, ( தீ எரிவதற்கு எதிர்புரம் ராஜேந்திரன் உட்கார்ந்திருந்ததால் அவன் பூல் சரியாக தெரியவில்லை) ஜோதிகா டார்ச் லைட்டை குஞ்சில் அடித்தாள், வெக்கப்பட்ட ராஜேந்திரன் சட்டென தரையில் உட்கார்ந்தான்,
“ஏம்மா…. என்னமா இப்படி பன்னுற”
“ஒன்னும் இல்ல…. எனக்கு ஒரு மாதிரியா ஹார்னியா இருந்துச்சு, அதான் நீ நார்மலா இருக்கியா இல்ல நீயும்….. ஹம்…. நீ என்ன விட பயங்கற ஹார்னியா தான் யா இருக்க…”
“அய்யோ….. ராமா…… ஏம்மா…. இப்படி மப்பும் மங்காரமுமா, கொத்தும் குளையுமா இருந்துகிட்டு இப்படி முன்னாடி வந்து உட்கார்ந்தா பூலு தூக்காதா என்ன நான் என்ன குஞ்சு செத்தவனா மா…. சரி சரி…. அந்த லைட்ட ஆஃப் பன்னிட்டு, நம்ம கூடாரத்த சுற்றிலும் நெருப்ப போடு மா…. கொஞ்சம் நெருப்ப எடுத்துகிட்டு வந்து கீழ போடு, அதுக்கு மேல சில சுள்ளிகள போடனும் மா…”
“யோவ்…. இது என்ன சிக்கன் சிக்ஸ்டி ஃபைவா…. கைல எடுத்துகிட்டு போக… நெருப்புயா…. எப்படியா எடுத்துகிட்டு போறது…”
“ஏம்மா அழகா இருந்தா அறிவு இருக்காதுனு சொல்லுவாங்க, அது உன் விசயத்துல சரியாதான் மா இருக்கு, ரெண்டு நீல குச்சிய எடுத்து இடுக்கி மாதிரி யூஸ் பன்னுமா, அந்த பெரிய சப்பட்டை மரம் இருக்குல அதுல நாலு கங்க, நல்லா பெரிய பீசா எடுத்து வச்சு ஒரு இடத்துல கொட்டுமா… அப்படியே சுற்றிலும் பன்னு, அதுக்குள்ள நான் இந்த மரத்த வெட்டிடுறேன்….”
“ஹம்…. சரி யா….”
“பாரு டா… முதல அண்னா நு கூப்பிட்டா…. இப்போ வாயா போயானு சொல்லுரா போகப்போக வாடா போடானு சொல்லுவா போல, என ராஜேந்திரன் முனங்க, அது ஜோதிகா காதில் விழுந்தது, கங்கை அந்த மரப்பலகையில் அள்ளிய ஜோ அதை அருகே கொட்டிவிட்டு மெதுவாக தன் கால்லை ராஜேந்திரனின் குண்டிக்கு கீழே விட்டு அவன் கொட்டையில் மிருதுவாக தடவினாள், ராஜேந்திரன் ஸ்லோ மோசனில் திரும்பினான்,
“ஏன்…. உன்ன வாயா போயானு கூப்பிட்டா தப்பா….. அப்படி கூப்பிட கூடாதா யா…”
“ஏம்மா….. நீ என்ன வாடா போடானு கூட கூப்பிடு, வேனும்னா கெட்ட வார்த்தைல கூட கூப்பிடுமா…. ஆனா கண்ட இடத்துல தொடாத மா… கொட்டைய தடவுறது, பூல கிள்ளுறது…. ஒரு மாதிரியா இருக்கு மா…. முதல டிரச போடுமா… நானும் கோமனத்த கட்டிக்கிடுறேன்… அது தான் எனக்கும் சேஃபு…
“ஆ…ஆஹ்…ஆ….. சேஃபாக்கும்…. நான் என்ன உன்ன ரேப் பன்னவாயா போறேன்… அதுலாம் ஒன்னும் வேணாம், இப்படி அம்மனமா இருக்குறது தான் கிக்கா இருக்குனு சொல்லி அவன் முன்னால் இருந்த மரத்தில் உட்கார்ந்தாள்…. ராஜேந்திரன் அவளை கண்ணிமைக்காமல் பார்த்தான்,
“யோவ் சும்மா சொல்லக்கூடாது யா…. உன் பூலு செம்ம அழகா இருக்கு யா…. நல்லா பெருசா கரு கருனு…. ஹம்…. உன் பொண்டாட்டி கொடுத்துவச்சவ யா…. இந்த வயசுலயே இப்படி இருக்குனா வாலிப வயசுல எப்படிலாம் இருக்கும்” என சொல்லிக்கொன்டே தன் வலது கையால் அவன் பூலை பிடித்தாள் ஜோ…
சட்டென விலகிய ராஜேந்திரன் தரையில் உட்கார்ந்தான்,
“அய்ய….. என்னயா ரொம்ப தான் பிகு பன்னுற… சும்மா ஜாலிக்கு தொட்டு பார்த்தா…. நான் என்ன திங்கவா போறேன்…”
“இங்க பாருமா… நான் ஆல்ரெடி சன்னியாசம் போறதுக்கு விரதம் இருக்கேன், நாற்பத்தெட்டு நாள் விரதம் இருந்து காசிக்கு போய் சன்னியாசம் அடையலாம்னு இருந்தேன், பதினஞ்சு நாள் விரதம் பூர்த்தியாக, இன்னைக்கு பதினாறாவது நாள், கெடுத்துராத மா” என சொன்னான்…
“ஹா….ஹா…..ஹா…. இவரு பெரிய மன்மத குஞ்சு, நான் இவர கெடுக்க போறேன், சும்மா ஜாலிக்கு தான் யா….. நீயே என் கூட படுக்க ஆசை பட்டாலும் நான் ஒத்துக்க மாட்டேன்…. என சொன்ன ஜோதிகா மெதுவாக அவன் ஆருகே வந்து அவன் பூலை திரும்ப கையில் பிடித்தாள்..
“ஏ….ஏம்மா…. இந்தாம்மா….. எத தொட்டுகிட்டு இருக்க…. கைய எடுமா…. ஏம்மா…..” என ராஜேந்திரன் கத்தினாலும் அவன் அடிமனதில் கோடான கோடி பட்டாம் பூச்சிகள் பறந்தன, அந்த உணர்வுகள் அவன் உடல் முழுதும் பறவியது, ராஜேந்திரனின் காம நரம்புகள் முறுக்கேரியது, அவன் கைகள் அவள் முலையை கசக்க துடித்தன, ஆனால் அடக்கிக்கொண்டு தன்னிலை மறந்தான் ராஜேந்திரன், அவன் மார்பில் கையை வைத்து ஜோ லேசாக தள்ள, ராஜேந்திரன் கீழே சரிந்தான், மல்லாக்க படுத்தான், அவன் பூலை கையில் பிடித்து சில விநாடிகள் ஆராய்ச்சி செய்த ஜோதிகா மெதுவாக அவன் கொட்டையை கையில் பிடித்து பார்த்தாள், மெதுவாக வருடினாள், ராஜேந்திரன் ஜொதிகாவை உற்றுப்பார்க்க அவன் முகத்தை பார்த்து சிரித்த ஜோ மெதுவாக எழுந்து அருகே இருந்த அவர்கள் குடிசைக்குள் சென்றாள்… சுற்று சுவர் இல்லாமல் துறவையாக மேலே மட்டும் மழை பொழிந்தாள் நனையாம இருக்க கூறை போடப்பட்டிருக்க, அதனுள் சென்று தன் சேலையை எடுத்து தன் உடலில் சுற்றினாள் ஜோதிகா, இரு சுற்று சுற்றிவிட்டு மாராப்பை எடுத்து தன் முலையை மறைத்தாள்.
“இந்தாயா…. உன் கோமனம்… கட்டிக்கோ…. எனக்கே ஒரு மாதிரியா இருக்கு யா….”
“இருக்குல, அப்புறம் என்ன…. எதுக்கு கண்ட இடத்துல கைய வைக்குற…”
“நல்லா பெருசா அழகா இருக்குயா…. அதான் தொட்டுப்பார்த்தேன்…
“உன் முலையும் தான் நல்லா அழகா பெருசா இருக்கு, நான் என்ன தொட்டா பார்த்தேன்…”
“ஆஹா…. நல்லா இருக்கேயா…. இத என் கிட்ட சொல்லாம நீ தொட்டுப்பார்த்திருந்தா நான் ஒன்னும் சொல்லிருக்க மாட்டேன் யா…”
“ஏய்… என்னாமா சொல்லுற…. அந்த அளவுக்கா நீ காஞ்சு போயிருக்க….”
“காஞ்சிலாம் ஒன்னும் போயிடல…. இது தனித்தீவு, கண்டிப்பா இந்த தீவ விட்டு உன் தயவு இல்லாம என்னால தப்பிச்சு போக முடியாது, நீ ஒரு ஆம்பிளை, நீ என்ன பன்னுனாலும் உன்ன அட்ஜஸ்ட் பன்னி தான் நான் இங்க இருக்கனும், அப்படி இருந்தா தான என்னால இங்க இருந்து தப்பிச்சு போக முடியும்….”
இதை கேட்டதும் மொட்டை ராஜேந்திரன் ஒன்னும் சொல்லாமல் அந்த மரத்தை வெட்ட ஆரம்பித்தான், அவனது கோமனத்தை அவன் தோளில் போட்டாள் ஜோதிகா….
“அதுக்காக என்ன தப்பான பொண்ணுனு நினைச்சுக்காதயா… நான் ஒன்னும் அப்படி எல்லாம் இல்ல, சினிமா சான்ஸ் கேட்டு டைரெக்டர் கூட எப்படி படுக்க சம்மதிக்கிறோமா அது மாதிரி தான் யா…. அது மட்டுமா ஒரு ஆம்பளை கூட படுத்தா அவனுக்கு மட்டுமா சுகம் கிடைக்குது எங்களுக்கும் தான…. ஆனா நீ ரொம்ப நல்லவன் யா….” என சொன்ன ஜோதிகா அவன் சொன்னது போல தீயை அவர்கள் தங்கவிருக்கும் கூடாரத்தை சுற்றி போட்டாள், அதற்குள் அவன் அந்த உளுத்துப்போன மரத்தை சிறு சிறு துண்டுகளாக வெட்ட அதில் சிலவற்றை எடுத்து ஒவ்வொரு தீயிலும் போட்டாள். அவர்கள் தங்கவிருந்த கூடரமே வெளிச்சமானது.. பின் இருவரும் மீன் வைத்திருந்த தீக்காக உருவாக்கப்பட்ட கூடாரத்திற்குள் சென்றனர்…. காற்றின் வேகம் அதிகமாக இருக்க தீயின் ஜுவாலை அதிகமாக இருக்க அந்த குளிர்காற்றில் தீயின் வெப்பம் இதமாக இருந்தது… தீ கங்குகள் அங்கும் இங்கும் பறக்க ஜோ சேலையை கழற்றினாள்.
“ஏம்மா திரும்ப கழட்டுற…”
“தீ கங்கா பறக்குதுயா, அது பாட்டுக்க தீ புடிச்சுருச்சுனா…. அதுக்குத்தான் யா…. நாம அம்மனமா இருக்குரத யாரும் பார்க்கவா போறாங்க என சொல்லி சேலையை சட்டென உருவிய ஜோதிகா சற்று தள்ளிச்சென்று சேலையை மடித்தாள், ஜோ சேலையை மடிப்பதை ராஜேந்திரன் பார்த்தான், அவன் முலையை தொட்டு பார்க்க அவன் மனம் துடித்தது… அவர்கள் படுக்க ரெடி பன்னியிருந்த கட்டிலில் சேலையை வைத்தாள், மெதுவாக ராஜேந்திரன் அருகே உட்கார்ந்தாள் ஜோதிகா, ராஜேந்திரன் கைகள் தயங்கியபடி ஜோ முலை அருகே வந்தது, அதை ஜோ கவனித்தாலும் கவனிக்காதது போல தீயில் சுள்ளியை போட்டுக்கொண்டிருந்தாள், சில விநாடிகள் கழித்து ஜோ ராஜேந்திரனை பார்க்க அவனது கை ஜோ முலையை விட்டு விலகி சட்டென கீழே இரங்கியது…
“என்னாயா” ஜோ கேட்க…
“இ…. இல்…. இல்லமா அதான் தீ நல்லா எரியுதே பின்ன எதுக்கு சுள்ளிய போட்டு வேஸ்ட்டாக்குற” என கேட்டான்…
“ஹம்….. எனக்கு தண்ணி தாகம் எடுக்குது, இளநீர் வெட்டிக்கொடு யா” என கேட்டாள்.
ராஜேந்திரன் ஒன்றும் சொல்லாமல் இளநீரை வெட்டிக்கொடுக்க, அதை ஜோதிகா குடித்தாள், சிரிது மீனையும் சாப்பிட்டான், ராஜேந்திரனின் சன்னியாச கனவுகள் மறைந்து ஜோவின் முலையை தொட்டுப்பார்க்க அவன் கரங்கள் துடிக்க ஜோ சட்டென எழுந்தாள், அருகே இருந்த குடிலுக்கு போனாள், அங்கு சுமார் ஒரு அடி உயரத்தில் கட்டைகள் ஊன்டப்பட்டு கட்டில் அமைப்பில் போடப்பட்டிருந்ததில் தன் சேலையை வைத்து அதில் தலை வைத்து அம்மனமாக படுத்தாள்.
“அண்னே… குட் நைட், நான் இந்த ஓரத்துல படுத்துக்கிடுறேன், நீங்க இந்த பக்கம் படுங்க…. மார்னிங்க் எழுந்து என்ன பன்னலாம்னு யோசிக்கலாம்னு சொல்லிவிட்டு படுத்தாள்.
“தன் முன் ஜோதிகா அம்மனமாக படுத்திருக்க அவலை தொட்டுப்பார்க்க அவன் கரம் துடித்தது… சரி வேலைய முடிச்சுட்டு சீக்கிரமா அந்த பாய்மர துணிய மேல விரிச்சுட்டு நாமும் படுக்கலாம், தூங்கும் சாக்குல அவ மேல கைய போடலாம் என நினைத்த ராஜேந்திரன் கொஞ்சம் மீனை உண்டுவிட்டு மீதம் இருந்த சுமார் 1 கிலோ மீனை பத்திரப்படுத்தினான், சில வேலைகளை செய்தான்….

[Arun_1990]

இரவு முழுதும் எரிவதற்கு தேவையான கட்டைகளை வெட்டினான் ராஜேந்திரன், அதனை சிரிது நேரம் பார்த்துக்கொண்டே இருந்த ஜோதிகா முதல் நாள் இரவு முழுதும் படகில் கஷ்டப்பட்டது, இன்று முழுதும் தீவில் வேலை செய்தது போன்ற களைப்பும், வயிறு முட்ட திண்ற மீனும் ஜோதிகாவுக்கு தூக்கத்தை வரவழைக்க, மல்லாக்க படுத்தபடி தூங்கினாள்… ராஜேந்திரன் மரத்தை வெட்டிக்கொண்டிருந்தான், சுமார் ஒரு மணி நேரம் செல்ல, மரத்தை வெட்டி முடித்த ராஜேந்திரன் அந்த பாய் மர துணியை எடுத்தான், அதை கூடாரத்தின் மீது விரித்தான், மழை பொழிந்தாலும் நினி மழை நீர் உள்ளே வராது என்ற நோக்கத்துடன் உள்ளே வந்தான்,
உள்ளே ஜோதிகா அம்மனமாக மல்லாக்க படுத்திருக்க, அதை பார்த்ததும் ராஜேந்திரனின் பூல் விரித்தது, மெதுவாக ஜோதிகா அருகே குனிந்து நின்றான், அவள் முலையை வெரித்து பார்த்தான்,
“அம்மனி, அம்மனி, ஏம்மா ஜோதிகா….. ஏம்மா” என சொல்லி மெதுவாக அவள் கையை தொட சோம்பல் முறித்தபடி கண்விழித்த ஜோதிகா,
“என்னாயா, அதுக்குள்ள விடிஞ்சிருச்சா யா…”
“அட நீ வேற…. இன்னும் விடியல மா…. நான் தூங்கனும் கொஞ்சம் தள்ளிப்படுமா” என்றான்… ஜோதிகா கூச்ச நாச்சமின்றி அந்த கட்டில் போன்ற அமைப்பில் எழுந்து உட்கார்ந்தாள்,
“இன்னும் விடியலையா….ஆ…… நான் கூட விடிஞ்சிருச்சுனு நினைச்சேன் யா… கட்டில் சவுகரியமா இல்லேனாலும் நல்லா தூக்கம் வருது யா….ஆஹ்ஹ்….. ஏய்…. நல்லா செட் போட்டுட்டயா… சுற்றிலும் நெருப்பு, மழை பேஞ்சாலும் தண்ணீர் உள்ளே வராது, எல்லா நெருப்பையையும் மழை நீர் அனைத்திராத மாதிரி கொட்டகை…. ஹம்… சூப்பர்யா…. ஐ லவ் யூ யா மொட்டை” என சொல்லி அவன் கையை இறுக்க பிடித்து அவன் கன்னத்தில் முத்தமித்தாள் ஜோதிகா”
“ஏய்…. என்னாமா இது… நான் பார்த்துக்க சிவனேனு இருந்தாலும் இப்படி கைய புடிக்குறது கொட்டைய தட்டுறது, குஞ்ச புடிக்குரது, அதுமட்டுமில்லாம இப்போ முத்தம் வேற கொடுக்குற… நான் என்ன உணர்ச்சியே இல்லாத ரோபோவா மா….. என்னமா இது…” என சொல்லி ராஜேந்திரன் சாய்ந்தான்… அவன் பூல் விரைத்து நிற்க அவன் அருகே ஜோதிகா சாய்ந்தாள், அவள் வலது ராஜேந்திரனின் மார்பு மீது இருந்தது… ராஜேந்திரனுக்கு மூடு தாங்க முடியவில்லை…
“ஏம்மா உன் புருசன் பக்கத்துல இருந்தா இப்படி தான் கைய போடுவியா”
“நீ வேற யா…. நானும் என் புருசனும் ஒன்னா படுத்து பல வருஷம் ஆகிருச்சு யா…”
ராஜேந்திரன் அதிர்ச்சியுடன் சட்டென எழுந்தான்,
“என்னா…. என்னாமா சொல்லுற….. ஒன்னா படுத்து பல வருஷம் ஆகிடுச்சா…. அப்போ உன் புருசன் உன்ன ஓக்க மாட்டானா…..”
“அதுலாம் மாசத்துக்கு ஒன்னு இல்ல ரெண்டு முறை ஓப்பான், ஆனா கடந்த மூனு மாசமா ஓக்கல, ஆமாம் நீ உன் பொண்டாட்டிய தினமும் ஓப்பியாக்கும்….”
“அப்புறம்…. கொஞ்ச நாள் முன்னம் வரை தினமும் ஓப்பேன் மா…. ஆனா என் பொண்டாட்டிக்கு சுகர் வரவும் அவளால தாங்க முடியல, அதுனால தான் நான் சன்னியாசியாகலாம் நு முடிவு எடுத்தேன், சரி புருசன் கூட படுத்து பல வருஷம் ஆகிருச்சுனு சொன்ன ஆனா மாசம் ஒரு தடவை ஓப்பானு சொல்லுற, அது எப்படி மா…” ஜோதிகா ராஜேந்திரன் பக்கமாக திரும்பி படுத்தாள்… தன் தூண் போன்ற வலது கால்லை அவன் மீது போட அவள் தொடையி அவனது பூல் உரசியது… இது இருவருக்கும் காம போதையை கொடுக்க, ராஜேந்திரன் மெதுவாக தன் பூலை ஆட்ட முயன்றான், பூலும் லேசாக அங்கும் இங்கும் ஆடி அவள் காலில் இடிக்க, ஜோதிகா தன் கால்லை லேசாக அவன் பூலில் உரசினாள்..
“கூட படுக்குறதுனா நைட் படுத்து தூங்குறது, நானும் என் புருசனும் ஒன்னா படுக்க சான்ஸ் கிடைக்கல, ஒன்னு அந்த மனுஷனுக்கு ஷூட்டிங்க் இருக்கும், எங்காச்சும் வெளியூர் ஆர், வெளிநாடு போயிடுவாரு, இல்ல நான் என் சொந்த ஊருக்கு போயிடுவேன், இல்ல ஷூட்டிங்குக்கு போயிடுவேன்…”
“அப்புறம் எப்படிமா ஓக்குரது..”
“டே டைம்ல தான், டே டைம்ல மீட் பன்னிக்கும் போது ஓப்போம்…”
“ஓ…. சரி மா…. அந்த கால்ல கொஞ்சம் எடுமா… ஒரு மாதிரியா இருக்கு மா…..”
ஜோதிகா தன் கையை எடுத்து அவன் மார்பு மீது வைத்து மார்பை தடவினாள், அவனை ஒட்டி படுத்தாள், அவளது மார்பு அவனது உடலில் நசுங்க ராஜேந்திரனின் பூலில் கஞ்சி கசிய ஆரம்பித்தது…
“என்ன டா இது வழக்கமா நம்ம பொண்டாட்டி வாய்ல பூல விட்டு ஆட்டுனா தான் குஞ்சு தூக்கும், நல்லா வாய்ல குத்திட்டு கூதில வுட்டு ஆட்டுனா தான் கஞ்சி வரும் ஆனா இன்னைக்கு லேசா உரசுனதுக்கே கஞ்சி லீக் ஆகிருச்சு” என மனதில் நினைக்க..
“ஹம்…. எனக்கும் இப்படி என் புருசன அம்மனமா படுக்க போட்டு அவன் பூல தடவனும்னு ஆசையா ஆனா அதுக்குலாம் வாய்ப்பு கொடுக்கவே மாட்டான்”
“அய்யோ… என்னமா சொல்லுற…” என ராஜேந்திரன் ஆதங்கத்துடன் கேட்க, ஜோதிகா மெதுவாக அவளது கையை அவன் மார்பை தடவியபடி மெதுவாக அவனது வயிற்றை தடவினாள், அவன் வயிற்ரை தடவியபடி அவனது குட்டி தொப்புளை வருடினான், ராஜேந்திரன் புல்லரிப்பு தாங்காமல் நெழிந்தான் சிலிர்த்தான்,
“யோவ் என்னயா பன்னுற…”
“ஆ…. கூசுதுமா…. ஒரு மாதிரியா இருக்குமா…..ஆ…..”
ஜோதிகா தன் கையை அவன் வயிற்றில் இருந்து எடுத்து அவனது மார்பில் வைத்தாள், உன்னோட ஒரு படத்துல சந்தானம் ஒரு தமாஷ் சொல்லுவான், “எவன் டா காடைய வறுத்து கல்லால வச்சதுனு…. ஹம்… அவன் சரியாத்தான் சொல்லியிருக்கான் யா… வறுத்த காடை போல தான் இருக்கு உன் மூஞ்சு என சொல்லி அவனது உதட்டை மெதுவாக வருடினாள் ஜோதிகா, ராஜேந்திரன் மெதுவாக தன் கால்லால் அவள் கால்லை உரச, ஜோதிகா தன் கையை வேகமாக கீழ் நோக்கி வருடியபடி சென்று அவன் அடிவயிற்றை வருடினாள்…
“ஏம்மா…. அப்போ உன் புருசன் உன்ன அம்மனமா போட்டு ஓக்க மாட்டானா…? என கேட்க, தன் கையால் அவன் அடிவயிற்றில் சுளீரென சுண்டினாள்…
“ஆ…. என்னாமா நீ…. கொட்டைய தட்டுற, இல்ல கொஞ்ச பார்த்து சுண்டுற,”
“பின்ன நீ என்ன லூசா…. அம்மனமா தான் யா ஓப்பான், ஆனா இந்த மாதிரி அம்மனமா படுத்து பேசிகிட்டு எல்லாம் இருக்க மாட்டோம்…. மேக்சிமம் 15 மினிட்ஸ்… டியோரச கழட்டிட்டு, கூதிய லைட்டா நக்கிட்டு, என் வாய்ல பூல வுட்டு ஆட்டிட்டு, ஓப்பான்…. அவ்வளவு தான்…”
“ஓஹோ…. அப்போ உன்னோட ஆசைகள் எல்லாம் நிரைவேறாம நிராசையோடு தான் சுத்துறியா…”
இதை கேட்டதும் ஜோதிகா அவனை விட்டு விலகி மல்லாக்க படுத்தாள், தன் கையால் தன் முலைகளை மிருதுவாக கசக்கிய ஜோதிகா அவள் முலைக்காம்பை திருகினாள்…
“ஹா…. ஆமாம் யா….. பாதிக்கு மேல் ஆசை நிரைவேரல, இதுவே எனக்கு ஆம்பளைக மேல வெறுப்ப உண்டாக்கிருச்சுயா…. அதுனால தான் லெஸ்பியன்ல இரங்கிட்டேன்…”
“லெஸ்பியனா…. என அதிர்ச்சியுடன் கேட்ட ராஜேந்திரன் ஜோதிகா பக்கமாக திரும்பி ஒரு பக்கமாக சாய்ந்து படுக்க அவனது விரைத்த பூல் அவள் தொடையில் இடித்தது… அதை தன் கையால் பிடித்த ஜோதிகா மிருதுவாக வருடினாள்…
“ஆ…….ஆ……. என்ன ஒரு சுகம்…… இவ கை பட்டதுமே பூலுல ஷாக் அடிச்ச மாதிரி இருக்கே……ஆ…….ஆ…… இவ வாய்ல வுட்டு ஓத்தா……ஆ…….ஆ…….. இவ முலைல விட்டு ஓத்தா……. இவ கூதில வுட்டு ஓத்தா…… குண்டில வுட்டு ஓத்தா….” என மனதில் நினைத்தான்…”
“ஆமாம் யா….. இப்போலாம் லெஸ்பியன் தான்…… அதுவும் வீக்லி ஒன்ஸ் ஆர் ட்வைஸ்…. இருந்தும் கூதிக்கு நல்ல பூலு கேட்குதுயா…. அதுனால தான் திரும்ப நடிக்க வந்தேன் யா…. அப்போ அப்போ பூல் சுகம், எப்பவுமே லெஸ்பியன் சுகம்….. லைஃப் ஜாலியா போச்சுயா…. ஆனா எனக்கு இப்படி ஒரு கோல்டன் ஆப்பர்சுனிட்டி கிடைக்குனு நான் நினைக்கேவே இல்ல யா….. சரி உன் பொண்டாட்டிய எப்படி ஓப்ப….” என சொல்லிக்கொண்டே அவன் பூலை மிருதுவாக வருடினாள் ஜோதிகா…. பூலில் இருந்து கஞ்சி வழிந்துகொண்டே இருக்க அதை தன் பெரு விரலால் துடைத்துக்கொண்டே இருந்தாள்.. ராஜேந்திரனின் குஞ்சில் கஞ்சி ஒழுகுவது ஜோதிகாவின் கூதி அரிப்பை பல மடங்காக ஆக்கியது…
“நான் என்ன உன்ன மாதி படிச்சவனா தாயி…. அம்மனமா படுக்க போட்டு நக்க, ஊம்ப விட, சூத்தடிக்க….. அதுலாம் இல்லமா…. சேலைய கழட்டுவேன்… அம்மனமாக்கி கட்டிலில் படுக்க போடுவேன், அவ மேல படுத்து கொஞ்ச நேரம் தடவுவேன், அவ என் பூல உருவி விடுவா…. அப்புறம் ஊம்பி விடுவா, மெதுவா கொஞ்சம் கொஞ்சமா தூக்கும், பின்ன நான் அவ கூதிய என் கையால தேய்ப்பேன், வருடுவேன், விரல உள்ள விட்டு நோன்டுவேன், கூத ஈரமாகவும் பூல உள்ல விட்டு ஆட்டுவேன்…. அவ்வளவு தான் மா….”
ஜோதிகா சட்டென அவன் பூலில் இருந்து கையை எடுத்தாள்,
“ச்சீ… போயா…. நீ சுத்த வேஸ்ட் யா…. ஓக்கனும்னா நல்லா வித விதமா வச்சு ஓக்கனும்யா… என் புருசன் என்ன அப்போ அப்போ ஓத்தாலும் டிஃபரென்ட் பொசிசன்ல வச்சு ஓப்பான் யா…. நீ சுத்த வேஸ்ட்….”
“ஆமாம் மா….. நான் வேஸ்ட் தான்….” ஜோதிகா எழுந்தாள்…. எதிரே எரிந்து கொண்டிருந்த தீ அருகே சென்று உட்கார்ந்தாள், சட்டென மணல் தரையில் மல்லாக்க படுத்தாள்.
“ஏம்மா…. ஏதும் பூச்சி ஏதும் கடிக்க போதுமா….”
“இங்க பாருயா, தரை எவ்வளவு சூடா இருக்குனு, பூச்சிகள் இத சென்ஸ் பன்னிடும் யா, அதுக இந்த சைடே வராது, சும்மா வாயா….. ஜாலியா படுக்கலாம்” என ஜோதிகா சொல்ல, அவள் ஓக்கதான் அழைக்கிறாள் என நினைத்த ராஜேந்திரன் வேகமாக எழுந்து அவள் அருகே வந்து உட்கார்ந்தான்.
“ஏன்யா… பொன்டாட்டி வாய்ல வுட்டு ஆட்டுனா தான் உன் பூலு எழுந்திரிக்கும்னு சொன்ன ஆனா இப்போ சும்மாவே கும்முனு விரைச்சு நிக்குது…
“அது என்னானு தெரியல மா…. உன்ன பார்த்தாலே டெம்பர் ஆகிடுது…”
“ஹம்… எனக்கும் தான் யா…… என் புருசன் கூட படுத்தா அவன் என் கூதிய நக்குனா தான் மூடே வரும் ஆனா உன்ன அம்மனமா பார்த்தாலே…. உன் பூல பார்த்தாலே…. உன் கொட்டைய பார்த்தாலே லீக் ஆகிடுது யா” என சொல்லி குத்துக்கால் வைத்து தன் கூதி ஓட்டையில் தன் இடது கையின் நடுவிரலை தினித்து எடுத்து அதை வாயில் வைத்து சப்பினாள் ஜோதிகா….

[Arun_1990]

ஜோதிகாவின் இந்த செயலை பார்த்த ராஜேந்திரன் வாயில் எச்சில் ஊறியது, தன் நாக்கை சுழற்றி எச்சிலை முழுங்கினான், ஜோதிகா மல்லாக்க படுத்தாள்,
“ஹம்….. இந்த நேரம் மட்டும் என் புருசன் பக்கத்துல இருந்தா….. ச்சே…. சான்சே இல்லயா….. சரி இதுவே இப்போ இங்க உன் பொண்டாட்டி இருந்தா என்னயா பன்னுவ?” என கேட்ட ஜோ அவன் பக்கமாக திரும்பி படுத்தாள், அவள் முலைகள் தொங்கி தரையில் தட்ட, அதை பார்த்து மூட் ஆன ராஜேந்திரன், “இவ நம்ம கூட படுக்கவும் மாட்டா, தள்ளியும் படுக்க மாட்டா…. மூட கிழப்பியே கொண்ண்டுவா….. இத்தனை வருஷமா ஸ்ரீ ராமரா இருந்துட்டேன்..இனியும் அப்படியே இருந்துட வேண்டியது தான் என நினைத்த ராஜேந்திரன் ஜோ பக்கம் இருந்து திரும்பி மல்லாக்க படுத்தான்,
அவன் பூல் விரைத்து நட்டுகுத்தலாக நிற்க, “ஏம்மா நான் என்ன உன்ன மாதிரி இலசா…. தனிமை கிடைச்சதும் மல்லாக்க படுக்க போட்டு ஓக்க, சும்மா பேசிகிட்டு தான் இருப்போம், எனக்கு அறுபது வயசு, என் பொண்டாட்டிக்கு ஐம்பத்தேழு வயசு….. என்ன சொல்ல… அனுபவிக்குற வயசு எல்லாம் போச்சுமா?” என விரக்தியில் சொல்ல ஜோதிகா சட்டென எழுந்து அம்மனமாக நின்றாள், ராஜேந்திரன் மெதுவாக அவளை திரும்பி பார்த்துவிட்டு தலையை திருப்பிக்கொண்டான், ஜோ மெதுவாக வந்து அவன் அருகே கட்டில் போன்ற அமைப்பில் உட்கார்ந்தாள், அவன் அருகே மல்லாக்க படுத்தாள்,
“ஹம்… நீ சொல்லுறதும் வாஸ்தவம் தான் யா… இதுவே என் புருசன் இருந்தா செம்ம ஜாலியா இருப்பேன்…. நைட் முழுக்க தூங்காம அனுபவிப்பேன்…. என்றவள் சட்டென ராஜேந்திரன் பக்கமாக திரும்பி படுத்தாள், அவளது முலைகள் ராஜேந்திரன் உடலில் பட்டு நசுங்க, அவன் காது அருகே வந்தாள், அவளது பொசு பொசு கூதி அவன் இடுப்பில் உரச, ராஜேந்திரன் பூலில் மீண்டும் கஞ்சி கசிய, அவன் காதில் சொன்னாள்,
“இவ்வலவு ஏன், என் புருசன கட்டிப்போட்டு அவன அனுபவிப்பேன் யா” என்றாள்.
இதனை கேட்டு ஷாக் ஆன ராஜேந்திரன் சட்டென நிமிர்ந்து ஜோவை பார்க்க அவள் மல்லாக்க படுத்தாள்,
“சேன்யோரிட்டா சேன்யோரிட்டா…..
பேசும் அழகு தேவதை….
ஓ…. சன்யொரிட்டா…..” என்ற பாடலை முனுமுனுத்தாள்… ராஜேந்திரன் அவளை உற்றுபார்க்க,
“என்னாயா அப்படி பார்க்குற…
“இல்லமா…. என்ன அதே மாதிரி கட்டிப்போட்டு ரேப் பன்னிராதமா,,,, வயசான ஆளு…. தாங்க மாட்டேன்…” ஈன சொல்ல,
“ஹா….ஹாஹாஹா…..ஹா…..” என சத்தமாக சிரித்தாள் ஜோதிகா, அந்த இரவு நேரத்தில் அவளது சிரிப்பு காட்டிலில் எதிரொலித்தது…
“ஏன்யா… எனக்கு டேஸ்ட் இல்லேவே இல்லைனு நினைச்சியா…. காடைய வறுத்து வச்ச மாதிரி மூஞ்ச வச்சுகிட்டு…. போயா காமெடி பன்னாம” என சொல்லிவிட்டு மல்லாக்க படுத்த ஜோதிகா சில நிமிடங்கள் மௌனமாக இருந்தாள்… ராஜேந்திரனும் மௌனமாக இருக்க சில நொடிகளில் சட்டென திரும்ப ஒரு பக்கமாக திரும்பி படுத்த ஜோதிகா, அவன் பூலை ஒரு கையால் பிடித்துக்கொண்டு அவன் மார்பில் தலையை வைத்தாள்,
‘ஆனா ஒன்னு யா…. உன் குஞ்சுமணி செம்மையா இருக்குயா…. உன் மூஞ்சு மட்டும் தான் கருகிப்போன எலி மாதிரி இருக்கு, ஆனா உன் உடம்பும் குஞ்சும் சூப்பர் தூள் யா….. உன்ன ரேப் பன்னனும்னு நினைச்சா ஒரு கோனிப்பை வேனும்யா….” என சொல்லிவிட்டு ஜோ அவன் மார்பை தன் முகத்தாள் வருட, ராஜேந்திரனின் பூல் கட்டுக்கடங்காமல் ஆட்டம் போட்டது…
“ஏ… என்னமா சொல்லுற… ஒரு வயசான சன்னியாசிய இப்படியெல்லாம் கேலி கிண்டல் பன்னலாமா…. அது சரிமா…. எதுக்குமா கோனிப்பை…”
“அதுவா…. உன் கூட செக்ஸ் பன்னும் போது உன் முகத்த பார்த்தா வந்த மூடும் அடக்கமாகிடும்…..அதுனாலதான் உன்ன ரேப் பன்னும் போது கோனிப்பையால உன் முகத்த மூடிட வேண்டியது தான் என சொன்னபடி மெதுவாக அவன் பூலை வருட ராஜேந்திரன் நெழிந்தான், தன் கையால் ஜோதிகாவை தடவலாமா என யோசித்தான், யோசித்தபடி மெதுவாக அவன் வலது கையை எடுத்து ஜோதிகா தோள்பட்டையில் வைத்தான், ஜோ மல்லாக்க படுத்திருக்க அவள் மார்பு அருகே அவன் கை இருக்க, அவன் கையின் சுண்டு விரலும் நடுவிரலும் மட்டும் தொட்டும் தொடாமலும் பட்டும் படாமலும் ஜோ மார்பை தழுவ,
“ஏம்மா…. என் மூஞ்சு என்ன அவ்வளவு கேவலமாவா இருக்கு…. ச்சீ போமா” என பொய்க்கோபம் கொள்ளுவது போல ஒரு சீனை போட்டுவிட்டு திரும்பி படுக்கும் சாக்கில் ஜோ முலையை சட்டென அமுக்கினான், அதை ஜோ நன்றாக உணர்ந்தாள்,
“அட கோவிச்சுக்காத யா…. நான் சும்மா விளையாட்டுக்கு சொன்னேன் யா…. திரும்பு யா….” என சொல்லி அவன் பக்கமாக திரும்பி படுத்து அவன் கால் மீது தன் கால்லை போட்டு அவனை கட்டிப்பிடித்து அவனை தன் பக்கமாக உருட்டி மல்லாக்க படுக்க வைத்து அவன் மார்பில் சாய்ந்து படுத்தாள், ஜோவின் தொடை அவன் விரைத்த பூல் மீது கிடக்க, பூல் அவள் தொடையை முட்டி நசுங்கியது…
“பின்ன என்ன முதல வறுத்து வச்ச காடைனு சொன்ன, அடுத்து கருகிப்போன எலினு சொல்லுர, அடுத்து என்னானு சொல்லுவ?”
“அடுத்து என்ன சொல்ல….” என சொல்லி மேலே பார்த்து யோசித்தபடி அவன் மொட்டை தலையில் தன் கையை வைத்து வருடினாள், “ஹம்… ஷேவ் பன்னுன குரங்குனு சொல்லுவேன்…” என்றாள்…
“ச்சீய் போமா……” என சொல்லி ராஜேந்திரன் மீன்டும் திரும்ப இந்த முரையும் ஜோதிகா ராஜேந்திரனை தன் பக்கமாக இழுத்து படுக்க வைக்க இந்த முரை ராஜேந்திரன் துனிந்து ஜோவை கட்டிப்பிடித்து அவள் முலைகளுக்கு நடுவே தன் தலையை புதைத்தான், அவன் விரைத்த 8 இஞ்ச் பூல் அவளது வயிற்றி குத்தி நசுங்க, ஜோதிகா அவன் முதுகை தடவினாள்,
“ஆனா நீ பயங்கரமான ஆலுயா…. முதல தொட்டு பார்க்க கைய நடுங்க நடுங்க என் பக்கத்துல கொண்டு வந்த, அடுத்து மெதுவா தொட்ட, உரசுன, சில நிமிஷத்துக்கு முன்னாடி என் முலைய பிசைஞ்ச, இப்போ கட்டிப்பிடிச்சுட்ட….. பயங்கரமான ஆளுயா….” என ஜோ சொல்ல,
“அதுலாம் ஒன்னும் இல்ல மா….. “ என ராஜேந்திரன் சொல்ல திரீரென காற்ரின் வேகம் அதிகரிக்க திடீரென தடம்டமார்ர்ர்ர்…” என்ர பெரிய வெடி சத்தத்துடன் இடி விழுந்தது, லேசாக மழை பொழிய ஆரம்பித்தது….

[Arun_1990]

ஜோதிகா அவன் மார்பை கட்டியனைத்தபடி மெதுவாக நிமிர்ந்து பார்த்தாள் சில நொடிகளில் மழை வெழுத்து வாங்கியது, மெதுவாக கட்டிலில் எழுந்து உட்கார்ந்தாள்….
“ச்சே… கைக்கு எட்டுனது வாய்க்கு எட்டலையே என யோசித்தபடி மெதுவாக மொட்டை ராஜேந்திரன் எழுந்து உட்கார்ந்தான்… அருகே கூடாரம் போல போடப்பட்டிருந்த இடத்தில் தீ எரிந்து கொண்டிருக்க அவர்கள் படுக்கையை சுற்றி எரிந்த நெருப்பு அனைந்தது. ராஜேந்திரன் ஜோதிகா தொடையில் கையை வைத்தான், ஜோதிகா அவனை பார்த்தாள்.
“யோவ் மொட்டையா, வாயா கடலுக்கு போகலாம்”
“ஏம்மா நீ என்ன லூசாமா…. மழை எப்படி பொழியுது, இதுல கடலுக்கு கூப்பிடுற…. பேசாம படுமா”
“யோ… நேற்று நைட் முழுக்க மழைல கடலுக்குல தான இருந்தோம், இன்னைக்கு போனா என்னயா… நான் என்ன கடலுக்குள்ளயா கூப்பிடுறேன்… சும்மா கரைல நின்னு விளையாடலாம் யா… வாயா” என அவன் கையை பிடித்து இழுத்தாள்.
“அட… விடுமா…. நேத்திக்கி இருந்தோம்னா அது நம்ம விதி, ஆனா இன்னைக்கு…. இங்க பாருமா ஜோதிகா அறுவாளால் வெட்டு பட்டு பொழச்சவனும் இருக்கான், புல்லு தடுக்கி விழுந்து செத்தவனும் இருக்கான், மழை பயங்கரமா பொழியுது, பேசாம இங்கயே இரு மா….” என சொல்லி ஜோதிகாவின் முலையை பார்த்தான்… ஜோ மெதுவாக எழுந்து அந்த கூடாரத்தை விட்டு வெளியே சென்றாள்,
இரு கைகளை ஒடுக்கி வைத்தாள், சோம்பல் முறிப்பது போல கைகளை மேலே தூக்கினாள்…
மேகம் கருக்குது மின்னல் சிரிக்குது
சாரல் அடிக்குது இதயம் பறக்குது
மேகம் கருக்குது மின்னல் சிரிக்குது சாரல் அடிக்கிறதே
என் மேனியில் ஆடிய மிச்ச துளிகள் நதியாய் போகிறதே
என சத்தமாக பாட்டுபாடிக்கொண்டே நடனம் ஆடினாள், அவள் குதித்து குதித்து ஆட அவள் முலைகள் குழுங்கியது, அவள் குண்டி எம்பி குதிக்க அவள் தொப்பையும் குழுங்கியது, ராஜேந்திரனின் குஞ்சில் கஞ்சி லீக் ஆனது, ஜோதிகா ஆடிக்கொண்டே ராஜேந்திரன் கையை பிடித்து இழுக்க அவன் தன்னை அறியாமல் மழைக்கு செல்ல ஜோ அவன் இரு கைகளையும் பிடித்துக்கொண்டு ஆட,
“ஆ…..ஆ…. ஆஹ்…. மேகம் கருக்குது….ஆஹ்….ஆஹா…. மின்னல் அடிக்குது…. மழை பேயுது” என தன் வாய்க்கு வந்த வார்த்தைகளை போட்டு பாட்டை பாடினான், ஜோதிகாவும் பாட, அவனும் பாட ஆனால் இருவரின் குரலும் அந்த மழையின் இரச்சலில் அவ்வளவாக கேட்கவில்லை, ராஜேந்திரனின் கட்டைக்குரல் மட்டும் லேசாக கேட்க சுமார் பத்து நிமிடங்களில் ஜோதிகா டையர்டு ஆக அவன் கையை விட்டுவிட்டு நடனமாடிய படி மெதுவாக கட்டிலுக்கு வந்து மல்லாக்க படுத்தாள்… படுத்து பெரு மூச்சு விட, ராஜேந்திரன் மெதுவாக வந்து அவள் அருகே உட்கார்ந்தான்.
“ஏம்மா…. தலைய நல்லா துடைமா, உனக்கு முடி நிறையா இருக்கு, தலை வலி வரப்போகுதுமா” என சொல்ல ஜோதிகா திரும்பி அவனை பார்த்தாள், அவன் கண்ணிமைக்காமல் ராஜேந்திரனை பார்க்க, அவன் கையை பிடித்து சட்டென இழுக்க, கட்டிலில் ஊன்டியிருந்த தன் கையை ஜோ இழுக்கவும் அந்த 60 வயது கிழவன் நிலை தடுமாறி ஜோ மீது விழுந்தான், ஜோதிகா அவனை கட்டியனைக்க ராஜேந்திரன் தன் கால்களை மெதுவாக கட்டிலில் தூக்கிப்போட, ஜோவின் மீது ராஜேந்திரன் ஆஸ்தானமாக படுத்திருந்தான், ராஜேந்திரன் சற்றும் எதிர்பாராத நேரத்தில் அவனை கட்டியனைத்தாள். அவனும் கட்டித்தழுவ, அவன் காதினில் ஜோ,
“யோவ் மொட்டை, ரொம்ப குளிருது, அதுக்கு தான் நான் உன்ன கட்டிப்பிடிக்குறேன், தப்பா நினைச்சுக்காத யா” என சொல்லி அவனை இறுக்க அனைத்தாள். டான்ஸ் ஆடும் போது விரைத்த ராஜேந்திரன் பூல் கொஞ்சம் சுருங்கியிருக்க இப்போது மீண்டும் அது விரைத்தது.
“ஆமாம்…. நானும் என்னமாச்சும் நினைச்சுக்க போறேன் பாரு, அட சும்மா இருமா…. நானும் உன் உடம்பு சூடுக்கு தான் கட்டிப்பிடிக்குறேன்… ரொம்ப குளிருதுமா” என சொல்லிவிட்டு,
“என்ன டா இவ, கட்டிபுடிச்சுட்டு இப்படி பிட்ட போடுறா…. இப்பவே ஓத்துடலாம்னு நினைச்சா…. நம்ம பூலு விரைச்சு நிக்குது, அவ வயிற்றுல குத்துது, அப்படி இருந்துமா இப்படி சொல்லுறா…. ஒரு வேலை நம்மள அலைய விடுறாளா….. சரி கொஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் பன்னி படுத்து அவ வயிற்றுல குத்தும் பூல அவ கூதிக்கு நேரா வைப்போம் என ராஜேந்திரன் முடிவு செய்து தன் உடலை நகர்த்தினான், ஜோதிகா மார்பில் தன் தலையை வைப்பது போல கொஞ்சம் இரங்கிப்படுக்க ட்ரை பன்ன,
“என்ன டா…. நாமளா இவன் கூட படுக்க ஒத்துகிட்டா நம்மை ஐட்டம்னு நினைப்பான், நாளைக்கு ஊருக்கு போன பின்ன படுக்க கூப்பிடுவான், கூட ஓல் போட போகலைனா மிரட்டுவான் இல்ல யாருகிட்டயாச்சும் சொல்லுவான், இந்த ஷேவின் பன்னுன உராங்குட்டான் கூடவா மேட்டர் பன்னுனேனு எல்லாரும் கேலி பன்னுவாங்கனு இவன கொஞ்சம் அலைய விட்டா இவன் நமக்கே திருப்பி விடுறானே…. என மனதில் நினைக்க ராஜேந்திரனின் பூல் தன் வயிற்றில் இருந்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கீழே இரங்கி அவள் கூதியை நோக்கி நகர்வதை உனர்ந்தாள்… கூதிக்கு சில இஞ்ச்கள் முன்னால் பூல் இருக்க இனிமேல் ராஜேந்திரனால் இரங்கி படுக்க முடியாது,
மேலும் இறங்கினால் அவன் வாய் அவள் முலையில் இருக்கும் ஆகவே என்ன செய்யலாம் என நினைத்தபடி ராஜேந்திரன் படுத்திருக்க அவனை கட்டியனைத்த ஜோதிகா லேசாக மேலே எறி படுத்தாள், அவளாம் முடியவில்லை,
“யோவ் லைட்டா எழுந்திரி” என ஜோ சொல்ல,
“ஆஹா, நாம கீழ இறங்கி படுத்து நம்ம பூலு அவ கூதில உரசுவதனால் தான் எழுந்திரிக்க சொல்லுறாளா என மனதில் நினைத்தபடி மெதுவாக கைகளை ஊன்டி நிமிர்ந்து நிற்க, ஜோதிகா லேசாக மேலே ஏறி படுத்து தன் கால்களை விரித்தாள், அவள் கூதிக்கு நேராக செங்குத்தாக அவன் பூல் நிற்க,
“ஆ…. இந்த இடம் கன்ஃபர்டபில்லா இல்லயா…. அதான்…. ஹம்… படுத்துக்கோ” என சொல்லி அவன் கைகளை பிடித்து தள்ள அவன் சட்டென ஜோ மீது விழுந்தான், சரியாக அவளது கூதி ஓட்டையில் அவன் பூல் செங்குத்தாக இறங்கியது,
“திருமனம் முடிந்து பத்து வருடங்கள் ஆயிற்று, சில ஆயிரம் முரை கனவனிடம் ஓல் வாங்கியும், பல ஆயிரம் முறை பல்வேறு கதாநாயகர்கள், டைரெக்டர்கள், ப்ரோடியூசர்கள், ஃபைனான்சியர்கள், தொழில் அதிபர்கள் என பலரிடம் ஓல் வாங்கியது மட்டுமின்றி இரு குழந்தைகளுக்கு தாயான ஜோதிகாவின் கூதி அகன்ற கிணறு போல இருந்தது, அதிலும் ராஜேந்திரனின் குண்டி, கொட்டை மற்றும் பூலை பார்த்தும் அவனை தொட்டு தடவியும் காம உச்சத்தை அடைந்து கூதி நல்லா விரிவடைந்திருக்க அதற்குள் அவன் பூல் பொழுக்கட்டினு விழுந்தது…” ராஜேந்திரன் சங்கடப்பட்டு மெதுவாக எழுந்து பூலை கூதியில் இருந்து எடுக்க நினைத்தா, லேசாக அவள் மார்பில் இருந்து நிமிர்ந்தான், ஜோதிகா அவன் முதுகை கட்டியனைத்தபடி அவனை முறைத்து பார்த்தாள்,
“சாரி மா” என சொல்ல அவன் முதுகில் இருந்த தன் கைகளை அப்படியே இரக்கி அவன் குண்டியை சுற்றிப்பிடித்தாள், சட்டென குண்டியை அமுக்க அவன் பூல் விருட்டென அவள் கூதிக்குள் சென்றது, ராஜேந்திரன் மெதுவாக அவள் மீது படுக்க,
“சாரி பூரினுட்டு… சும்மா இருயா…. படுயா…. ரொம்ப குளிருது” என சொல்லி அவனை இறுக்கி அனைத்தாள்…
“ஆ…….ஆ…… ஆ….. என தன் உள்ளத்தால் முனங்கியபடி ராஜேந்திரனை கட்டியனைத்த ஜோதிகா மெதுவாக தன் இடுப்பை ஆட்டினாள், மொட்டை ராஜேந்திரன் தன்னை மறந்து மெதுவாக தன் இடுப்பை லேசாக சில இஞ்ச்கள் மேலே தூக்கி இறக்க அவன் பூல் அவள் கூதியை விட்டு வெளியே சில இஞ்ச் வந்து மீண்டும் உள்ளே சென்றது… ஜோதிகா ஒன்றும் சொல்லாமல் அவனை கட்டியனைத்திருக்க மீண்டும் தன் இடுப்பை லேசாக தூக்கி இறக்கினான், இந்த முரை குண்டியை கொஞ்சம் நல்லா தூக்கி குத்த, பூல் அவள் கூதியின் அடித்தசையில் குத்த ஜோதிகாவின் உடல் முழுதும் புல்லரித்தது…
அவள் இதுநாள் வரை ஓல் வாங்கிய எந்த ஆணுக்கும் இவ்வளவு பெரிய பூல் இல்லை, ஜோதிகாவின் கைகள் அவன் முதுகில் கோலம் போட, ராஜேந்திரன் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தன் இடுப்பை தூக்கி தூக்கி இடிக்க ஆரம்பித்தான், ஆனால் பயத்தில் சுமார் ஒரு நிமிடத்திற்கு இரண்டு அல்லது மூன்று முறைகள் மட்டுமே இடித்தான், மழை வெளுத்து, வாங்க, ஜோவுக்கு ஓவராக டையர்டு ஆனது, முதல் நாள் இரவில் நனைந்தது, அடுத்த நாள் முழுதும் ஓய்வில்லாமல் கூடாரம் அமைத்தது, கடலில் குளித்தது, நடந்தது, தற்போது மழையில் நனைந்தது, டான்ஸ் ஆடியது, இப்போது ராஜேந்திரனின் இதமான உடல் சூடு…. இவை அனைத்தும் அவள் கண்களை சொருக வைக்க, ராஜேந்திரன் கொஞ்சம் வேகமாக அவள் கூதியில் தன் பூலை தினித்து எடுக்க சட்டென அவன் குண்டியை அமுக்கி பிடித்தாள் ஜோதிகா, ராஜேந்திரன் ஜோ முகத்தை பார்க்க ஜோதிகா ராஜேந்திரனை பார்த்தாள்,
“யோவ்… தனித்தீவுல மாட்டிகிட்டோம், பொழைப்போமா இல்லையானு தெரியல நீ என்னடானா டான்ஸ் ஆடிகிட்டு இருக்க….. இதுல சன்னியாச விரதம் வேறயாம்…. பேசாம தூங்குயா மொட்டையா என சொல்லிக்கொண்டே தன் கையை இருவர் உடலுக்குள்ளும் விட்டு அவன் பூலை தன் கூதியில் இருந்து எடுத்தாள், ராஜேந்திரனின் பிடியில் இருந்து விலக முயல ராஜேந்திரன் மெதுவாக அவள் மீது இருந்து எழுந்தான், அருகே கிடந்த தன் சேலையை எடுத்தாள், கட்டிலில் மல்லாக்க படுத்து சேலையால் போர்த்தினாள், மெதுவாக ராஜேந்திரனை பார்த்தாள்.
“வாயா படுக்கலாம், உனக்கு போர்த்த வேனுமா” என கேட்டு சேலையை தூக்கிப்பிடிக்க மெதுவாக அதற்குள் நுழைந்தான் ராஜேந்திரன்.
“நாளைக்கு நம்ம படகுல இருந்த தார்ப்பாய எடுத்துட்டு வந்திரு யா…. தென் இப்போ மாதிரி நைட் உன் பூல என் கூதிக்குள்ள தினிக்க கூடாது ஓகேவா….” என ஜோதிகா பச்சையாக கேட்க, தன் தலையை வருடியபடி, “ஓகே மா” என்றான்…. ஜோதிகா சேலையால் போர்த்தினாள், ராஜேந்திரன் ஜோவை ஒட்டி படுக்க அவனை கட்டிப்பிடித்தாள், அவன் மீது கால் போட்டு படுத்தாள்…”
“ஆ….. உன் உடம்பு நல்லா சூடா இருக்கு யா….. அடிக்கும் குளிருக்கு இதமா இருக்கு யா…. ஹம்… சில்மிஷம் பன்னாம தூங்குயா…. குட் நைட் என சொல்லி ஜோதிகா கண்களை மூடினாள்…”
“என்ன டா இவ, நம்ம பூல அவ கூதிக்குள்ள வுட்டு குத்தும்வரை சும்மா இருந்துட்டு நமக்கு லீக் ஆகும் போது எடுத்துவிட்டுட்டா இனிமேல் கை அடிக்கவும் முடியாது, சனியன் தூக்கமும் வராது, என்ன செய்யலாம்” என யோசித்தபடி படுத்திருக்க,
“”பிரமச்சாரி விரதம் இருந்தாலும் மொட்டையன் செம்ம ஃபாஸ்ட் டா சாமி, லேசா நாலு குத்து குத்துனதுக்கே நமக்கு லீக் ஆகிருச்சே…. அவன் குஞ்சுமனிய மட்டும் வெளியே எடுத்து விடாட்டி தூமியம் பீய்ச்சி அடிச்சிருக்கும்… நல்ல வேலை….. ஹம்…. மொட்டையன கெஞ்ச விடனும்…. கெஞ்ச விட்டு அவன் பூல ருசிக்கனும்…. தென் அவன நமக்கு அடிமையாக்கனும்” என மனதில் நினைத்தபடி கண்களை மூட, சில நிமிடங்களில் இருவரும் தூங்கினார்கள்…. சுமார் நாங்கு மணி நேர தூக்கத்திற்கு பதிலாக ஆண்தை அளறும் சத்தம் கேட்டு எழுந்தான் ராஜேந்திரன்… சில்லுனு குளிர் அடிக்க, தீ அனையும் நிலையில் இருக்க அதில் ஒரு பெரிய கட்டையை வைத்துவிட்டு மூத்திரம் அடித்துவிட்டு மீண்டும் வந்து படுத்தான்….. இருவரும் அந்த தனித்தீவில் நிம்மதியாக தூங்கிய முதல் இரவு அது…

[Arun_1990]

ஜோதிகா தன்னை மறந்து நிர்வானமாக தூங்கினாள், அதிகாலையில் குளிர் அதிகமாக இருக்க தன் சேலையை இழுத்து முழுமையாக போர்த்தினாள் ஜோதிகா, ராஜேந்திரன் வழக்கமாக காலை 4 மணிக்கெல்லாம் எழுந்து யோகா செய்துவிட்டு, தியானம் செய்துவிட்டு, உடற்பயிற்சி செய்வான். இந்த காட்டிலும் அதனை தொடர்ந்தான். பின் காலைக்கடனை முடித்துவிட்டு கடலில் தன் குண்டியை கழுவிவிட்டு மூட்டிய தீ அருகில் உட்கார்ந்தான். அவர்கள் செய்த கூடாரத்திற்குள் இருந்த கட்டிலை ஜோதிகா முழுமையாக ஆக்கிரமித்துக்கொள்ள, ஒரு தெண்னை கிளையை எடுத்து தட்டி போல நெய்தான், சுமார் ஒன்னரை மணி நேரம், மூன்று தட்டிகள் போன்ற அமைப்பை உருவாக்கி தீ எரியும் சிரிய கூடாரம் அருகே இன்னொரு கூடாரத்தை போட முடிவு செய்தான்.
காட்டுக்குள் சென்று பெரிய ஒல்லியான மூன்று மரங்களை வெட்டினான், அதை சுமார் 6 அடி துண்டுகளாக வெட்டி ஒரு சிறிய கூடாரம் போட கட்டினான். நன்றாக விடிந்தது, சூரிய ஒலி மரக்கிளைகள் வழியாக ஊதுருவ, ஜோதிகா அந்த கூடாரத்திற்குள் நிம்மதியாக தூங்கினாள். தான் புதிதாக கட்டிய கூடாரத்தை மழை பொழிந்தாலும் ஒழுகாதது போல அமைத்தான். அது முதலில் கட்டிய கூடாரத்தை விட பெரியதாக ஒரு குடிசை வீடு போல மாற்றினான். விசாலமாக சுமார் 4 பேர் வரை அதற்குள் தங்கலாம், அப்படி செய்த ராஜேந்திரன் சுற்று சுவர் போல தான் நெய்த தட்டியை வைத்து அடைத்தான். மேலும் சில தென்னங்கிளைகளை வைத்து கூறை நெய்தான். பின் கீழே கடற்கரைக்கு சென்றான்.
தாங்கள் வந்த படகில் இருந்த தார்ப்பாயை எடுத்துவந்து அந்த கூடாரத்தின் மீது விரித்தான். அதை விரிக்கும் சத்தம் பட படவென கேட்க, அதை காற்று தூக்கிப்போகாமல் இருக்க படகில் இருந்த கயிற்றை பிரித்து நாங்கு நுனிகளிலும் கயிற்றை கட்டி வெய்ட்டுக்கு பெரிய சைஸ் கற்களை கட்டினான், ஜோதிகா சோம்பம் முறித்தாள்,
“லக்ஷ்மி அக்கா காபி” என சத்தமாக கத்தினாள்,
“ஹம்… இன்னும் நல்லா சத்தமா கத்துமா…. அப்போதான் சென்னைல உங்க வூட்டுல வேலை செய்யும் லக்ஷ்மி அக்காவுக்கு காது நல்லா கேட்கும்” என தன் கட்டைக்குரலில் சொன்னான் ராஜேந்திரன், ஜோதிகா மெதுவாக கண்களை திறந்து பார்த்தாள், தான் படுத்திருந்த கூடாரத்தின் அருகே ஒரு மீடியம் சைஸ் குடிசை வீடு இருப்பதை கண்டால், சுய நினைவுக்கு வந்து தன் விரல்களால் கண்களை துடைத்தாள், அப்போது தான் தான் தனித்தீவுல் மாட்டிக்கொண்டிருப்பது அவளுக்கு ஞாபகம் வந்தது,
“ஹம்…. இது நம்ம வீடு இல்லேல…. ஆமாம் இது என்ன புது குடிசை, நாம வந்து மாட்டிகிட்ட மாதிரி வேற யாராச்சும் வந்து மாட்டிகிட்டாங்களா என மெல்லிய குரலில் கேட்டபடி மெதுவாக குடிசையை நோக்கி வர, அவள் முனங்கியது ராஜேந்திரன் காதில் கேட்க,
“ஆமாம் மா…. நேத்து காலா ஷூட்டிங்குக்கு வந்த சூப்பர்ஸ்டார் வந்து மாட்டிகிட்டாரு, அவருக்கு தான் புது குடிசை” என ராஜேந்திரன் சொல்ல, ஜோதிகா மெதுவாக குடிசைக்குள் எட்டிப்பார்த்தாள்.
“உள்ளே படுக்க கட்டிலை ரெடி பன்னிக்கொண்டிருந்தான் ராஜேந்திரன்,
“அண்ணே…. இது என்ன அண்ணே…. புது குடிசை….”
உனக்காக தான் மா”
“எனக்காக வா… எதுக்கு அண்னே….”
“என்னாமா…. நைட் எல்லாம் சும்மாவா தூங்குற…. கால தூக்கி மேல போடுற, மிதிக்குர எட்டுற, உதைக்கிற… அப்பப்பா….. உன் புருசன் ரொம்ப பாவம் மா…. இனிமேல் என்னால உன்னோட ஒரே கட்டிலில் படுக்க முடியாதுமா…. அதான் இங்க தனித்தனியா ரெண்டு இருக்கு,”
“யோவ் மொட்டை…. நான் என்னமோ வேனும்னு செஞ்ச மாதிரி பேசுற, நான் எப்போதும் தனியா தூங்குனது இல்லயா, ஒன்னு என் புருசன் கூட படுப்பேன், இல்ல என் டெட்டி பியர் கூட படுப்பேன் யா”
“ஏம்மா…. நான் உன் புருசனும் இல்ல டெட்டி பியரும் இல்ல…. ஆள விடுமா சாமி… இனிமேல் நீ நல்லா உருளலாம், பொரளலாம்…”
“ஹா…ஹா…..ஹாஹாஹ்ஹ்ஹ்..” ஜோ சிரிக்க…
“என்னாமா சிரிக்குர….”
“நீ டெட்டி பியர் இல்லையா…. நீ காட்டுக்கரடி…. ஹா….ஹாஹ்ஹாஹ்ஹா…”
“சொல்லுவ மா…. சொல்லுவ….. அது மட்டும் இல்ல, மழை வந்தா உள்ள இரசல் அடிக்குது அதுல, ஆனா இனிமேல் மழை வந்தா கூட நாம ஜாலியா தூங்கலாம்”
“என்னது ஜாலியாவா…. யோவ்… இழுத்து வச்சு அறுத்துடுவேன்…”
“அட நீ வேற மா… ஜாலியானா நிம்மதியானு சொன்னேன்…. ஆமாம்…. பிரமச்சாரி விரதம் இருந்தவன் கொட்டைய தொட்டு விளையாடுறது, பூல புடிச்சு விளையாடுரது நைட் அம்மனமா மேல விழுந்து கட்டிப்புடிச்சு படுக்குரது, இப்போ இழுத்து வச்சு அறுப்பியாம்ல….. எல்லாம் என் நேரம் மா” என ராஜேந்திரன் முனங்க, அது ஜோதிகா காதில் விழுந்தது, ஜோதிகா சிரித்தாள், பின் சிரிப்பை அடக்கிக்கொன்டு,
“யோ…. என்னாயா முனங்குற….”
“ஒன்னும் இல்ல மா…. எல்லாம் என் நேரம்னு சொன்னேன்… சரி போய் காலைக்கடனை முடிச்சுட்டு வா மா…”
“ஏய்… இங்க என்ன பாத்ரூமா இருக்கு…”
“ஆமாம்…. ஃப்லஷ் டைப் வெஸ்டர்ன் ககூஸ் இருக்கு…. கேக்குர பாரு… அப்படியே காட்டுப்பக்கமா போமா…”
“யோ பயமா இருக்கு யா…”
“இங்க பாரு இங்க மனுஷங்களும் இல்ல, மிருகங்களும் இல்ல… பயப்படாம போய் ஒரு நல்ல இடமா பார்த்து ஒரு சின்ன குழி தோன்டி அதுல காலைக்கடன இரக்கி வச்சுட்டு அந்த குழிய மூடிட்டு வா… இல்ல நாத்தம் அடிக்கும்”
“அய்ய… ச்சீ…. அது சரி, கழுவ…”
“தண்ணிக்கா இங்க பஞ்சம்…. அதான் கடல் இருக்குல….”
“ச்சீ… போ யா… என சொல்லிவிட்டு ஜோ சென்றாள்…. ராஜேந்திரன் குடிசைக்குள் கட்டில் அமைக்கும் வேலைகளை தொடர்ந்தான், சில காட்டுக்கொடிகளையும், தென்னங்கிளைகளையும் வைத்து கட்டில் போல நாங்கு கட்டைகளை கீழே ஊன்டி சுற்றிலும் சட்டம் கட்டி கட்டில் செய்தான், சுமார் 20 நிமிடங்கள் கழித்து ஜோதிகா சத்தம் இல்லாமல் கடலை நோக்கி சென்றாள். ராஜேந்திரன் மும்முரமாக கட்டில் செய்யும் வேலையை தொடர்ந்தான். அடுத்த முப்பது நிமிடங்கள் கழித்து ஜோதிகா அம்மனமாக அந்த புதிய குடிசைக்குள் வந்தாள், குண்டி கழுவி விட்டு, குழித்துவிட்டு வந்தாள்,
அதனுள் ஜோவும் ராஜேந்திரன் அம்மனமாக இருக்க, முதல் நாள் பிடித்து சமைத்து உண்டுவிட்டு மீதம் இருந்த மீனை எடுத்தாள்.
“மணி எத்தனை இருக்கும் யா…”
“இப்போ என்ன ஒரு 8 இல்ல எட்டு முப்பது இருக்கும் மா…”
“ஹம்…. சாப்பிடலாமா”
“ஹம்…. சாப்பிடலாம் மா….. அப்புரம் இன்னைக்கு இந்த தீவ நல்லா சுற்றி பார்த்து எங்காச்சும் களி மண் இருக்கானு பார்க்கனும், இருந்தா அதுல சில சட்டிகள் செய்யனும், “
“யோவ் நாம என்ன குடுத்தனம் இருக்கவா வந்திருக்கோம்…. சட்டி பானை எல்லாம் செய்ய…”
“இப்படி மீன சுட்டு சுட்டு திண்னா வெளுக்கி வராதுமா… உடம்பும் கெட்டுப்போயிடும், அதான் ரெண்டு சட்டி செஞ்சு வச்சிகிட்டா, தேங்காய வச்சு எண்னெய் எடுக்கலாம், அதுல மீன வறுக்கலாம், நத்தை நண்டு கிடைச்சா கூட சமைச்சு சாப்பிடலாம், நான் நம்ம போட்டுல இருந்த பாக்சுல பார்த்தேன், ஒரு உப்பு பாக்கெட் இருந்துச்சு, ருசியா சாப்பிடலாம் மா…”
“ஹம்… ஆமாம் யா…. இந்த மீன் டேஸ்ட்டே இல்ல யா…”
சரி மா பேசிகிட்டே முழுசும் சாப்பிட்டுறாத மா, எனக்கு கொஞ்சம் கொடுமா… என ராஜேந்திரன் சொல்ல அதை அவன் கையில் கொடுத்தாள், ஜோதிகா ராஜேந்திரனின் பூலை பார்த்தாள், அது முழுமையாக சூம்பி சிறிய மிளகாய் போல இருக்க சிரித்தாள்.
“ஏம்மா சம்மந்தம் இல்லாம சிரிக்குர..”
“இல்ல யா…. நேத்து முழுக்க உன் குஞ்சுமணி நல்லா டெம்பரா இருந்துச்சு, ஆனா இன்னைக்கு சூம்பிப்போய் மிளகாய் மாதிரி இருக்கு அதான்…” என சொல்ல ராஜேந்திரன் குனிந்து தன் பூலை பார்த்தான், பின் ஜோதிகாவை பார்த்தான்,
“ஏம்மா உனக்கு எல்லாமே விளையாட்டு தானா….. என்ன மா நீ..” என சொல்லிவிட்டு மீனை தின்ரான்.
“ஆனா நீ பயங்கரமான ஆளுயா… லைட்டா ஒரு கேப் கிடைக்கவும் என்ன ரேப் பன்ன பார்த்தியே யா…” என ஜோதிகா சொல்ல,
“என்னது ரேப்பா…” என ராஜேந்திரன் அதிர்ச்சியுடன் கேட்டான்..
“ஆமாம் யா…. அதான் உள்ள வுட்டு லைட்டா ஆட்ட ஆரம்பிச்சேல, நல்ல வேலை நான் மட்டும் கொஞ்சம் உஷாரா இல்லேனா என் கற்பு என்னாகுரது, ஹா…ஹாஹ்ஹ்ஹாஹ்ஹ்ஹாஹ்ஹ்…” என சத்தமாக சிரித்தாள் ஜோதிகா, ராஜேந்திரன் வெக்கப்பட்டு தலை குனிந்து உட்கார்ந்து மீனை ருசித்தான்…
“இ…இல்ல்லமா….. அது நான் ஒன்னும் வேனும்னு உள்ள விடலமா, எதார்த்தமா உள்ள போயிடுச்சு மா…”
“ஹா ஹா….. எதார்த்தமா எப்படியா போகும்…. அது என்ன பாம்பா புத்த தேடி எதார்த்தமா போக…. சரி விடு…. சாப்பிட்டாச்சு, அடுத்து போய் குளிக்கலாமா…”
“ஏம்மா இப்போ தான குளிச்சுட்டு வந்திருக்க திரும்பவுமா…”
“இல்லயா ரென்டு பேரும் ஜாலியா கொஞ்ச நேரம் கடலுல விளையாடலாம்…. நல்லா இருக்கும் யா…”
“ஏம்மா நாம இன்னும் இங்க எத்தனை நாட்கள் இருக்க வேண்டியிருக்கும்னு எனக்கு கவலையா இருக்கு, இங்க இருந்து போக இன்னும் ஒன்னுமே செய்யலேனு நான் கவலைல இருக்கேன் ஆனா நீ ஜாலியா விலையாடலாம்னு சொல்லுர…”
“இதுல என்னாயா இருக்கு, வா யா, குளிக்கலாம் என சொல்லி ராஜேந்திரன் கையை பிடித்து தூக்கினாள் ஜோதிகா அவன் பூல் இப்போது பாதி விரைத்து யானை துதிக்கை போல தொங்க, அதை பார்த்த ஜோ,
“ஆஹா…. இங்க பாருயா, உன் மைனர் குஞ்சு எழுந்துட்டாரு” என சொல்லி சிரித்தபடி அதை பிடித்து இழுத்தாள்,
“ஏய்… அட… ஏம்மா…. அத விடும்மா…. ஏம்மா…..” என ராஜேந்திரன் கத்தும் போதே அவன் பூலை கையில் பிடித்தபடி அந்த குடிசையை விட்டு வெளியே வந்தாள், ராஜேந்திரன் தனக்கு முன்னால் சென்ர ஜோவின் தலை முடியை பிடித்தான்,
“ஏய்…. இந்தாம்மா….. நில்லுமா” என சொல்லி முடியை இழுக்க,
“ஆ….. எருமை மாடு….” என சொல்லி திட்டியபடி அவன் பூலில் இருந்து கையை எடுத்தாள், சுளிரென பூலில் அடித்தாள்…
“ஆ….. ஏம்மா…. எதுல அடிக்குரதுனு விவஸ்தை இல்லையாமா….. அய்யோ…. நல்ல வேலை அடி சரியா படல…. இங்க பாரு மா…. வெயில் வரவும் நல்லா குளிப்போம், இப்போ குளிச்சா திரும்ப பசிக்கும், சொன்னா கேளு இப்போ காட்டுக்குள்ள போய் பார்ப்போம், என்ன இருக்குனு பார்த்துட்டு, களி மண் இருந்தா எடுத்துகிட்டு நல்லா சுற்றி பார்ப்போம், எங்காச்சும் நல்ல தண்ணீர் கிடைக்குதானு பார்ப்போம்” என சொல்ல ஜோவும் அவன் சொன்னதை கேட்டு தலை ஆட்டினாள். தன் சேலையை எடுத்து தன் உடலில் சுற்றினாள், ராஜேந்திரன் ஜோவின் சேலையில் கிழித்த கோமனத்தை இடுப்பில் கட்டி அருனாக்கயிற்றில் முடிந்தான், பின் கத்தியை எடுத்து தன் கையில் வைத்துக்கொள்ள ஜோ அவன் கையை பிடித்தாள், இருவரும் காட்டுக்குள் நடந்தனர்…
“இங்க பாருமா ஜோ, நமக்கு போன வழி தெரிஞ்சா தான் திரும்பி வர முடியும், அதுனால பத்து அடிக்கு ஒருக்க சைடுல இருக்கும் மரக்கிளைய உடச்சுவிட்டுகிட்டே வாமா” ஈன் ராஜேந்திரன் சொல்ல,
“சூப்பர் ஐடியாயா மொட்டை என சொல்லி அவன் குண்டியில் செல்லமாக தட்டினாள் ஜோ…

[Arun_1990]

இந்தாமா…! உனக்கு என்ன தான் மா வேனும்”
“ஒன்னும் வேனாம் யா”
“பின்ன எதுக்கு மா என் குண்டில தட்டுற”
“சும்மா விளையாட்டுக்கு யா…”
“விளையாட்டுக்கா…”
“ஆமாம் யா… உன் குண்டில தட்டுனா உன் குண்டி நல்லா ஜம்ப் ஆகுது யா… ஹா…ஹாஹாஹா…”
“இங்க பாருமா….. இது ஆள் இல்லாத தீவு, நீபாட்டுக்க குண்டில தட்டுற, குஞ்ச புடிச்சு இழுக்குற, கொட்டைய தட்டுற… எனக்கு எப்படி இருக்குனு தெரியுமா, நானே பல மாசமா என் பொண்டாட்டிய ஓக்காம விரதம் இருந்துகிட்டு காஞ்சு போய் கிடக்கேன், நீ பாட்டுக்க என்ன உசுப்பேற்றி விட்டா பின்னாடி நடக்கும் சமாச்சாரத்துக்கு நான் பொறுப்பு இல்ல மா…”
“ஆமாம் ஆமாம்…. பார்த்தேன்ல நேத்து நைட்டு…”
“என்னத்தம்மா நேத்து நைட் பார்த்த…”
“கொஞ்சம் கேப் கிடைக்கவும் உள்ள விட்டு ஆட்டிட்டியே யா….”
“ராமா…. இவ மனசுல என்னதான் இருக்கு, ஓக்க கூப்பிடுறாளா, இல்ல ஓக்க வேனாம்னு சொல்லுறாளா, ஒன்னுமே புரியலையே….” என மனதில் நினைத்த ராஜேந்திரன்,
“இங்க பாருமா…. அது நேத்து நைட்டு…. நல்லா மழை பொழிஞ்சது, நனைஞ்சுட்டு குளிருல ஏதோ நடந்திடுச்சு, நீ கூட தான் என் மேல வந்து படுத்த, உருண்ட…. நான் ஒன்னும் வேனும்னு உள்ள விடல…”
“பின்ன உன் பாம்பு அதுவா போய் படம் எடுத்து ஆடுச்சாக்கும்…”
“பாம்பா….. ஏம்மா ஒரு பொம்பளை மாதிரியா பேசுற…”
“ஏன் யா…. பாம்பு ஊம்புனுட்டு ஆம்பளைங்க மட்டும் தான் பேசனுமா…. பொம்பளைங்க நாங்க பேசக்கூடாதா….”
“அய்யோ…. பகவானே…. என்ன டா இது சோதனையா இருக்கு…. சிவனேனு இருக்கும் பூல பேசி பேசி உசுப்பேட்டுறாளே…. என மனதில் நினைத்த ராஜேந்திரன்,
“நல்லா பேசுமா…. உன் ஆசை தீர பேசு, இங்க என்ன யாரும் இருக்காங்களாக்கும்…. சும்மா சத்தமா பேசு, பேசிகிட்டே சைடுல இருக்கும் செடி கொடிகளை ஒடிச்சு விட்டுகிட்டே நட” என சொல்லிக்கொண்டே ராஜேந்திரன் நடக்க அடர்த்தியாக காடு வந்தது, தன் கையில் இருந்த கத்தியால் செடி மற்றும் கொடிகளை வெட்டிக்கொண்டே நடந்தான்.
“மொட்டு ஒன்று மலர்ந்திட மறுக்கும்
முட்டும் தென்றல் தொட்டு தொட்டு திறக்கும்
அது மலரின் தோல்வியா இல்லை காற்றின் வெற்றியா
அது மலரின் தோல்வியா இல்லை காற்றின் வெற்றியா
கல்லுகுள்ளே சிற்பம் தூங்கி கிடக்கும்
சின்ன உளி தட்டி தட்டி எழுப்பும்
அது கல்லின் தோல்வியா இல்லை உளியின் வெற்றியா” என ஜோதிகா பாட்டுப்பாட, அவள் பாடி முடித்தவுடன், ராஜேந்திரன்,
யார் சொல்வதோ யார் சொல்வதோ
பதில் யார் சொல்வதோ யார் சொல்வதோ” பாட ஜோதிகா ஹா ஹாஹாஹா என சிரித்தாள்,
“என்னமா சிரிக்குற”
“ஓ வாய்ஸ் நல்லா காமெடி வாய்ஸ் யா…. ஆளு தான் நல்லா கட்டுமஸ்தானா இருக்க ஆனா கேரேக்டர் குழந்தையா…”
“இப்போ நாச்சும் என்ன புரிஞ்சுகிட்டியே… சரி பார்த்து மெதுவா வா… கொஞ்சம் இறக்கமா இருக்கு, சைடுல மரம் கொடிகள பார்த்து பிடி பாம்பு என்னமாச்சும் இருக்க போகுது மா…. மெதுவா மா” என சொல்லிக்கொண்டே இருவரும் நடக்க திடீரென நீர் ஓடும் சத்தம் கேட்க, ராஜேந்திரன் சட்டென நின்றான், அவன் தண்ணீர் விழும் சத்தத்தை உற்று கவனிக்க ஜோதிகா கொஞ்சம் பயந்தாள். யாரும் வந்துவிட்டார்களா இல்ல எந்த மிருகமும் வந்துவிட்டதா என நினைத்து பயந்தவள் சட்டென ராஜேந்திரனை ஒட்டி நின்றாள், அவன் வலது கையை தன் இரு கைகளால் சுற்றிப்பிடித்து ஒட்டி நின்றாள்.
அவள் முலைகள் அவன் கைகளில் பட்டு நசுங்கியது, அவள் கூதி அவனது தொடையில் உரச, ராஜேந்திரன் பூல் மீண்டும் விரைத்தது, அவன் மெதுவாக ஜோ முகத்தை பார்த்தான்,
“என்னயா….. யாரும் வாறாங்களா… இல்ல…. சொல்லுயா…. பயமா இருக்கு யா…”
“ஏம்மா…. இங்க யாருமா வரப்போறாங்க….. அதுலாம் ஒன்னும் இல்ல மா, உனக்கு அந்த சத்தம் கேட்கலையா…?”
“எந்த சத்தம் யா…”
“அதான் மா…. ஏதோ தண்ணீர் ஓடும் சத்தம் பக்கத்துல ஒடையோ இல்ல சின்ன வாய்க்காலோ இருக்குமா….”
“யோவ்….. இதுக்கு தானாக்கும்…. நான் கூட பயந்துட்டேன் யா…”
“என்னமா இப்படி சர்வ சாதாரனமா சொல்லுற…. தண்ணீ இருக்குனா அது ஊத்து தண்ணியா தான் இருக்கும், அப்படினா அது நல்ல சுத்தமான குடி தண்ணீரா இருக்கும் மா…”
“ஓஹோ…. சரி வா போகலாம்” என சொல்லி ஜோதிகா நடக்க ராஜேந்திரன் அவன் கையை பிடித்துக்கொண்டு மெதுவாக நடந்தான்… வழியில் ஒரு பெரிய சோற்றுக்கற்றாளை செடி ஒன்று இருக்க அதில் இருந்த ஒரு பெரிய இலையை வெட்டினான்.
“யோவ், எனக்கு ஒன்னு வெட்டிக்கொடுயா”
“இந்தாமா…. இந்த ஒரு இலை போதும்மா…. நாம ரெண்டு பேரும் உடம்பு முழுக்க தேச்சுக்கலாம்…”
“ஓஹோ…. அதோ பாரு யா…. தண்ணீர் வருது… ஆமாம் யா… குட்டி வாய்க்கால்…”
“அது வாய்க்கால் இல்ல மா, அது தான் ஓடை… சரி வா அதுல போய் குளிக்கலாம், நேத்துல இருந்து கடல் நீரில் குளித்து குளித்து உடம்பு எல்லாம் பிசு பிசுனு இருக்கு…”
“ஹம்… நல்லா பெருசா தான் யா இருக்கு, இது எங்க இருந்து வருது…”
“இது எல்லாம் இயற்கை ஊற்றுமா…. இந்த மலைல இருந்து வரும், இல்ல மலை தண்ணியா கூட இருக்கும், நேத்து நைட் முழுக்க மழை பேஞ்சுச்சுல, அந்த நீர் எல்லாம் அந்த பெரிய மலைல இருந்து வடிஞ்சு வரும், சரி வா” என்ர ராஜேந்திரன் சட்டென தன் கோமனத்தை கழற்றிவிட்டு அம்மனமாக அந்த நாங்கு அடி அகலமும் சுமார் ஒரு அடி ஆளமும் உள்ள குட்டி ஓடையில் இறங்கினான்…. நீர் தெளிவாக இருக்க ஓரத்தில் நிறையா களிமன் இருந்தது… தன் கத்தியால் குளியை தோன்டி அதில் இருந்து ஒரு ஃபுட் சைசுல ஒரு உருண்டையாக களி மண்னை எடுத்து உருட்டினான்.. என்ன பார்க்குர… நீயும் உன் சேலைய கழட்டிட்டு இதே மாதிரி எது மா…. நிறையா பாத்திரம் செய்யனும் மா” என சொல்ல ஜோதிகா குனிந்து வெக்கப்பட்டு சிரித்தபடி தன் சேலையை கழற்றி அம்மனமாகி அவனை போல களி மண்னை எடுத்து உருண்டையாக உருட்டி ஓரமாக வைத்தாள். பின் அவளும் அந்த நீரில் இறங்கி நிற்க, ராஜேந்திரன் களிமண்ணை எடுத்து தன் உடலில் பூசினான்.
“ஏய் என்ன யா மணல பூசுற…”
“இது சுத்தமான களிமன் மா… இத உடம்புல பூசுனா தோல் நோய் எதுவும் வராதுமா, ஃபாரின்ல களிமன் திருவிழா நடக்கும் கேள்வி பட்டிருக்கியா” என கேட்டுக்கொன்டே கை நிறையா கணி மண்ணை எடுத்து அதை லேசாக நீரில் கறைத்து ஜோதிகா உடலில் தடவினான். ஜோதிகா சட்டென விலகினாள்,
“யோவ்… என்ன யா மேல கைய வைக்குற…”
“அத…. இதுலாம் ஒரு சுகம் மா…. நான் உன் உடம்புல பூசி விடுறேன், நீ என் உடம்புல பூசி விடுமா…. நல்லது, நல்லா தான் இருக்கும்… திரும்பு மா” என சொல்ல யோசித்தபடி ஜோதிரும்பி தன் முதுகை காட்டினாள்.
“ஏம்மா… முடிய கொன்டை போட்டு நீர்ல் முக்கி எழுந்திரி மா…. “ என்றான்.
“ஆமாம் இத உடம்புல தடவிட்டா அந்த கற்றாளைய எப்போ தடவ” என கேட்டாள்.
“இத உடம்புல பூசிகிட்டு கடலுல போய் மீன் புடிச்சு சுட்டு தின்னுட்டு, பானை, கப் எல்லாம் களி மண்ணுல செஞ்சுட்டு, பின்ன வந்து குளிச்சுட்டு அத பூசுவோம், இது மசாஜ் போல தான் முதல நீரில் மூழ்கி எழுந்திரி மா” என ராஜேந்திரன் சொல்ல முதல் முரையாக ஜோதிகா வெக்கப்பட்டி அந்த மொட்டி அளவு நீரில் குனிந்து உட்கார்ந்து மூழ்க முய, ராஜேந்திரன் அவள் மார்பில் கையை வைத்து கீழே தள்ள, மல்லாக்க நீரில் விழுந்தாள்..
“எதுக்குயா தள்ளி விட்ட..”
“தள்ளி விடல மா…. உன்ன தள்ளில முக்குனேன், சரி எழுந்திரி என சொல்லி அவள் முதுகில் களிமண்ணை தேய்க்க ஆரம்பித்தான். ஜோ திரும்பி நிற்க அவள் பின்னால் குண்டி அருகே தன் பூலை வைத்து குண்டியில் பூலை உரச ஆயுத்தமானான், களி மண்ணை அவள் முதுகில் தடவினான்.. ஜோவின் காம நரம்புகள் சிலிர்த்தது…

[Arun_1990]

மொட்டை ராஜேந்திரன் மெதுவாக களிமண்னை ஜோ முதுகில் தேய்த்தான், தேய்க்கும் சாக்கில் ஜோதிகாவின் பெருத்த குண்டியில் அவன் பூல் உரச ஆரம்பித்தது. ராஜேந்திரனின் பூல் தன் குண்டியில் உரச உரச ஜோவின் கூதி நரம்புகள் முறுக்கேறியது… செகதியை முதுகு முழுதும் பூசிய ராஜேந்திரன் மெதுவாக அவள் குண்டியில் பூச ஆரம்பித்தான். அவன் கை ஜோவின் குண்டியை வருட ஜோ தன் கால்களை விரித்துக்கொண்டு லேசாக குனிந்து நின்றாள். ஜோதிகாவின் குண்டி மற்றும் கால்களில் பூசினான், பூசும் சாக்கில் அவள் குண்டிப்பிளவு வழியாக அவள் கூதியை லேசாக வருட ஷாக் அடித்தது போல உணர்ந்த ஜோ சட்டென நீரை விட்டு வெளியேறினாள், கறையில் ஏறி நின்றாள்.
“என்னாமா ஒடிட்ட…”
“யோவ்… பூசுற சாக்குல கண்ட இடத்துல கைய வைக்குற”
“இல்ல மா…. அந்த மாதிரி இடுக்குல தான் நல்லா பூசனும்…. சரி நீயே முன்னாடி பூசிக்கோ மா, அப்புரம் என் முதுகுல வந்து பூசி விடு மா”
“இத எதுக்கு பூசுறோம்…”
“ஏம்மா…. களிமண்ணுல நிறையா சத்துக்கள் இருக்குமா…. முந்தாநாள் நைட் முழுக்க மழைல நனைஞ்சு ஈர துனிய உடுத்தி அரிப்பெடுத்துச்சுல, அந்த அரிப்பு எல்லாம் சரி ஆகிடும் மா…. நீ பியூட்டி பார்லர்ல போய் ஃபேசியல் ப்ன்னுறேல, அது மாதிரி மா…”
“ஓஹோ…. “ என சொன்ன ஜோதிகா தன் கையால் சேற்று மண்லை எடுத்து தன் உடலில் பூசினாள், அவள் முலைகள் கக்கம், கூதி, தொடை வயிறு அனைத்திலும் பூசினாள்.
“ஏம்மா…. மூஞ்சுலயும் பூசுமா” ராஜேந்திரன் சொல்ல ஜோ கொஞ்சம் களிமண்ணை எடுத்து முகத்தில் பூசினாள்,
“இது களிமண்ணா இல்ல செகதியானு தெரியல யா…”
“சேறும் செகதியும்னா அசிங்கம்னு நினைக்காத மா…. சாக்கடைல இருக்கும் செகதி தான் அசிங்கம், இது சுத்தமான நீரும் களிமண்ணும் சேர்ந்த செகதி, சேறு எப்படினாலும் சொல்லிக்கலாம், இது உடம்புக்கு ரொம்ப நல்லது…. சரி என் முதுகுல பூசி விடு மா என ராஜேந்திரன் சொல்ல ஜோதிகா வெக்கப்பட்டுக்கொண்டு புன்னகைத்தபடி மெதுவாக அவன் அருகே வந்தான். அவன் பூல் விரைத்து நிற்க, மெதுவாக அவன் முதுகில் களிமண்ணை பூச ஆரம்பித்தாள். அவன் முதுகு மற்றும் குண்டியில் பூசி விட்டு லேசாக குனிந்து அவன் பின் தொடையில் பூச,
“நல்லா பூசு மா” என சொன்னபடி திரும்பினான் ராஜேந்திரன், அவனது 8 இஞ்ச் நீல பூல் அவள் முகத்தில் சட்டென இடிக்க,
“அய்யோ… இடியட்…” என சொல்லி அவன் பூலை செல்லமாக அடித்தாள்…
“சாரி மா” என ராஜேந்திரன் சொல்ல, ஜோதிகா தன் கையில் களிமண்ணை எடுத்து அவன் பூலில் பூச,
“ஆ…..ஆஹ்ஹ்….ஆ…. கூசுது மா…..ஆ…..” என நெழிந்தான், சில நொடிகள் பூல் முழுதும் களிமண் கழந்த சேற்றை பூசிவிட்டு, அவனை பார்த்தாள்… “ஹம்… அடுத்து…. கடலுக்கு போகலாமா…”
“ஆ…. என்னாமா நீ… கண்ட நேரத்துல கண்ட இடத்துல கைய வைக்குற… ஆ…. திடீருனு ஒரு மாதிரியா ஆகிருச்சுமா…. என் பொண்டாட்டி கை பட்டு பல மாசமா ஆகுதுமா…..ஆ….”
“சரி விடுயா…. ஓசில மங்கலம் பாடுனதா நினைச்சுக்கோ…. சரி கடலுக்கு போகலாமா…”
“அட… நீ வேற மா…. எப்ப பாரு கடலு கடலுனுட்டு… முதல இந்த களி மண்ண வச்சு சில சட்டி சாமாங்கள் செய்யலாம்” என சொன்னபடி ராஜேந்திரன் அந்த சிறிய ஓடையை விட்டு வெளியேறி ஓரமாக உட்கார்ந்தான்… உருட்டி வைத்திருந்த களி மண் உருண்டைகளை கையில் எடுத்தான்… அவன் வேகமாக சிறிய சைஸ் சட்டி, மற்றும் கப் போன்ர வடிவில் செய்ய ஆரம்பித்தான்…
“யோவ், இட்ஸ் வேஸ்ட் ஆஃப் டைம் யா…”
‘என்ன… தாயி, திடீருனு பீட்டர் விடுற, என்ன என்ன கரெக்ட் பன்ன பார்க்குறியா” என நக்கலாக ராஜேந்திரன் கேட்க..
“ஹூம்…. ஓ மண்ட…. என சொல்லி அவன் மொட்டை மண்டையின் நடு உச்சியில் சட்டென தன் உள்லங்கையால் அடித்தாள்…”
“ஆ…. ஓ மை காட்…. ஏம்மா இப்படி அடிக்குற…. வலிக்குது மா….”
“மண்டைய பாரு நல்லா வழுக்கு பாறை மாதிரி, ஹெல்மெட் மண்டையா….”
“சரி மா… இங்க்லீஷ்ல என்ன மா சொன்ன….”
“அய்யொ… யோவ்… இந்த களி மண்ணுல செய்யுறது டைம் வேஸ்ட் யா… உடஞ்சிடும் யா…”
“யேம்மா…. இத நல்லா ஒல்லியா விரிசல் இல்லாம செஞ்சு நாம மூட்டியிருக்கும் தீயில போட்டு ஒரு 8 மணி நேரம் சுட்டுட்டா இது இரிகிடும் மா…. லீக் ஆகாது, ஸ்ட்ராங்கா இருக்கும் மா… இத நல்லா யூஸ் பன்னிக்கலாம் மா….” என சொல்லிக்கொண்டே வட்ட வடிவில் முதலில் ஒரு சட்டி செய்தான், பின் இன்னொரு சட்டியும், தட்டு போல இரண்டு வட்ட தட்டும், நீர் குடிப்பது போன்ர இரு கிலாஸ்களும் செய்தான்… இருவர் மீதிருந்த களிமண் நல்லா காய்ந்திருந்தது, ராஜேந்திரன் எழுந்தான், அவன் பூல் சுருங்கி சூம்பிப்போயிருக்க அதை கவனித்த ஜோதிகா, அருகே கிடந்த ஒரு நீட்ட குச்சியை எடுத்தாள்.
“ஹம்… அப்படி தான், இந்த மாதிரி குச்சி, கம்பு, பழைய மரம், எது கீழ கிடந்தாலும் எடுத்துகிட்டு வாமா, நாம எரிக்க யூஸ் பன்னிக்கலாம்” என ராஜேந்திரன் சொல்ல, இது எரிக்க இல்லையா, உன் குஞ்ச அடிக்க” என சொல்லி அவனது சூம்பிய பூலை லேசாக தட்டினாள்..
“ஏய்…. இந்தா பாருமா…. தனியா இருக்கும் ஒரு ஆம்பளை பையன இப்படி எல்லாம் பன்னக்கூடாது மா….”
“யோவ்… ச்சீ… இங்க பாரு இந்த மண்ணு காஞ்சிருச்சு யா…. இங்கயே குளிச்சிடலாமா…”
“பொரு மா…. இப்போதான் ஒரு மணி நேரம் ஆகியிருக்கு, உன் ஆசை படி கடலுல போய் குளிக்கலாம்…”
“சரி வா போகலாம்…” இருவரும் நடந்தனர்… வரும் போது கொடிகளையும் கிளைகளையும் ஒடித்து விட்டிருந்தனர், அதை பார்த்துக்கொண்டே வந்த வழியே இருவரும் வந்தனர். ராஜேந்திரன் ஒரு இடத்தில் நின்ரான், ஜோ அவனை பார்த்தாள்.
“இதப்பிடிமா….” என தன் கையில் இருந்த களி மன் சட்டிகளை கொடுக்க, ஜோ தன் கையில் இருந்த கத்தியை கீழே போட்டுவிட்டு அதை கையில் வாங்கினாள். ராஜேந்திரன் ஒரு மரத்தின் அருகே சென்று மேலே பார்த்தான், மேலே ஒரு பறவை கூடு இருந்தது. அதை பார்த்துவிட்டு,
“குளிச்சுட்டு வந்து நாம ஆம்லேட் சாப்பிடுவோம்” என்றான்.
‘ச்சீ… போயா…. மீனே போதும், இதுக்கு தான் நின்னியாக்கும், வா யா” என சொல்லிக்கொண்டு அந்த களிமண் சட்டிகளை தூக்கிக்கொண்டு இருவரும் வந்தனர். அவர்கள் கூடாரத்தை அடைய, மணி எப்படியும் காலை 10 இருக்கும்.
முதல் நாள் வந்தது மரத்தில் ஒரு கோடு போட்டு தீவுக்கு வந்து எத்தனை நாட்கள் ஆனது என கனக்கு பன்ன நினைத்த இடத்தில் இன்னொரு கோட்டை கத்தியால் போட்டான் ராஜேந்திரன். ஜோ கையில் இருந்த மண் சட்டிகளை வெயில் அடிக்கும் இடத்தில் காய வைத்தான். பின் இருவரும் கடலுக்கு போக ஆயுத்தமானார்கள்.
“ஆஹா…. எப்படியாச்சும் கடலுல வச்சு இவல தடவிட வேண்டியது தான்” என முடிவு செய்த ராஜேந்திரன் தன் கோமன துனியை எடுத்தான்.
“இது எதுக்குயா… இத எடுத்து வச்சுக்குவ, கடலுல வேனும்னே அரிச்சுட்டு போக விடுவ, பின்ன என் துனிய கேட்ப, இதுலாம் இங்கயே இருக்கட்டும் அப்படியே போகலாம், அதான் டிரஸ் போட்ட மாதிரி களி மண்ண பூசியிருக்கோம்ல…”
“யாருமா நீ… பொட்ட புள்ள முன்னாடி அம்மனமா இருக்கோமே, அந்த புள்ள சங்கடப்படுமேனு கோமனத்த கட்டுனா….. சரி விடு உனக்கே ஓகே நா எனக்கு என்ன இருக்கு” என சொன்ன ராஜேந்திரன் படகில் இருந்து எடுத்த பாக்சில் இருந்து தூண்டில்லை எடுத்தான், முதல் நாள் பிடித்த மீனில் இருந்து அதன் முட்களை எடுத்தான், “T” ஷேப்பில் முட்களை உடைத்து தூண்டில் கயிற்றில் கட்டினான்.
“எதுக்குயா இத கட்டுற” என ஜோதிகா கேட்க,
“ஒரு தூன்டி முல்லுலஒரு மீண் தான் மாட்டும், கொஞ்சம் நிறையா தூண்டில் முல் இருந்தா நிறையா மீன் மாட்டும், அடிக்கடி மீண் புடிக்க வேண்டிய அவசியம் இல்ல மா…. சரி வா” என ராஜேந்திரன் கிழம்ப,
“என்னமோ போ… வெய்ட் தாங்காம இருக்கும் தூண்டில் நரம்பு அறுந்து போகப்போகுது யா… இருக்கும் ஒரு தூண்டில் ஹூக்கும் கானாம போகப்போகுது யா..”
“உன் வாய கழுவு மா…. கம்முனு வாமா….” ராஜேந்திரன் முன்னால் நடக்க ஜோதிகா பின்னால் நடந்தாள். ராஜேந்திரனும் ஜோதிகாவும் மெதுவாக அந்த காட்டுக்குள் இருந்து இறக்கத்தில் இறங்கி மெதுவாக கடற்கரையை நோக்கி நடக்க, ராஜேந்திரன் கீழே பார்த்துக்கொண்டே நடந்தான். அவன் நினைத்தது போலவே கடற்கரையை நெருங்க ஒரு நண்டு ஒன்று ஓட அதை புடித்தான்.
“ஏம்மா…. சூரியன் படத்துல வில்லன் ஒரு நடிகைய கடற்கரைல படுக்க வச்சு அவ வயிற்றுல நண்ட ஒட விடுவான்ல, அது மாதிரி உன் வயிற்றுல ஓட விடவா” என ராஜேந்திரன் கேட்க, ஜோ அவனை பார்த்தாள்,
“ஓகே… ஆனா ஒன் கண்டிசன் அதுக்கு முன்னம் நான் உன் குஞ்சுமணில நண்ட விடுவேன்” என்றாள்.
“ஆத்தாடி… என்னமா நீ ஆசைல ஒரு வார்த்தை கேட்டா இப்படி பேசுர….”
“ஹா…ஹா…ஹஹஹா…” ஜோதிகா சிரிக்க ராஜேந்திரன் அந்த நண்டை இரண்டாக பிய்த்தான், ஒரு துண்டை தூன்டில் முல்லில் மாட்டினான். தூன்டில்லை கடலில் தூக்கிப்போட்டான்.
“யோவ், அந்த மீன் முல்லுல மாட்டல, அதுல நண்டு துண்ட மாட்ட வேண்டாமா…”
“இல்ல மா, அதுல மீன் வாசம் அடிக்கும், ஆட்டோமேடிக்கா பெரிய மீங்கள் முல்ல முழுங்கும், அது தொண்டைல மாட்டிக்கிடும்” என சொல்லிவிட்டு கறையில் இருவரும் உட்கார்ந்தனர்… தூண்டிலை லேசாக இழுத்துப்பார்த்தான் ராஜேந்திரன், அது லூசாகவே இருக்க ஜோதிகா மெதுவாக கறையில் அலை மோதும் இடத்துக்கு சென்று மல்லாக்க படுத்தாள், அப்போது திடீரென தூண்டில் கயிறு கடலுக்குள் இழுக்க அதை வேகமாக இழுத்தான் ராஜேந்திரன், அது வெய்ட்டாக இருக்க, வேகமாக இழுத்தான்.
சில நொடிகளில் தூண்டில் கறைக்கு வர முதல் நாள் பிடித்தது போல ஒரு மீனும் அதை விட கொஞ்சம் சிறிய சைசில் மேலும் இரு மீண்கள் அந்த மீன் முட்களில் மாட்டியிருக்க,
“பார்த்தியா மா…. என்னமோ சொன்ன…. என்ரவன் கரையில் இருந்து சுமார் 10 அடி தூரம் சென்ரான், மணலை தோன்டினான், சுமார் 2 அடி ஆழம் தோன்டியிருக்க அதில் கடல் நீர் நிரம்ப அதில் மீங்களை விட்டுவிட்டு ஜோ அருகே வந்தான்.
ஜோ அவனை கவனிக்காமல் அமைதியாக படுத்திருக்க, அலைகள் வந்து அவள் மீது மோதி அவள் விரித்து வியைத்திருந்து கால்கள் இடைய் வழியாக அவள் கூதியில் மோதியது, அது அவள் கூதியில் கூச்சத்தை அதிகமாக்க, அந்த சுகத்தில் தன்னை மறந்து படுத்திருந்தாள், எப்படியாவது ஜோதிகாவை தடவ வேண்டும் ஓக்க வேண்டும் என்ற எண்னத்தில் ராஜேந்திரன் அவள் அருகே வந்தான், அவனும் படுத்தான்.

[Arun_1990]

ஜோதிகா மல்லாக்க படுத்திருக்க அவள் இடுப்பு அருகே உட்கார்ந்தான் ராஜேந்திரன், ஜோதிகாவின் கூதியையே உற்று பார்த்துக்கொண்டிருக்க அதை கவனித்த ஜோ, வெக்கப்பட்டு தன் கால்களை குவித்து வைத்து கூதியை மறைத்தாள்,
“என்னயா அப்படி பார்க்குற…”
“இல்ல மா…. அது என்ன எல்லா நடிகைகளும் ஒரே மாதிரியா இருக்கீங்க..”
“என்ன ஒரே மாதிரியா இருக்கோம்..”
“அது இல்ல மா…. உடம்பு முழுக்க நல்லா க்ரீம தடவி வழு வழுனு வச்சிருக்கீங்க… ஆனா…”
“ஆனா…. என்ன யா…. ஓபனா பேசுயா மொட்டை…”
“அதான் மா… ஓ கூதில அம்புட்டு முடி இருக்கேன்…”
“அங்க முடி இருந்தா உன்ன என்னயா பன்னுது…”
“இல்ல மா…. அங்க இவ்வளவு முடி இருந்தா ஒரு மாதிரியா இருக்காதா…. “
“ஒரு மாதிரியானா..?
“அதான் மா… அரிப்பெடுக்காதா….?”
“அரிப்பெடுத்தா அத அடக்க தனியா ஆட்கள் வச்சிருக்கோம் யா…”
“என்னமா பார்க்க குடும்ப குத்துவிளக்கா இருக்க ஆனா இப்படி ஆபாசமா, பேசுற…”
“பின்ன எப்படி பேச…. நாம என்ன ஆச்சாரமாவா இருக்கோம்…. ரெண்டு பேரும் அம்மனமா தான இருக்கோம், அதுல நேத்து நைட் நீ என் கூதில உன் குஞ்ச வுட்டு ஆட்டிட்ட… இப்போ இப்படி பேசுற…”
“ஏம்மா… அத வேற ஞாபகபடுத்திகிட்டே…. நான்பாத்துக்க அமைதியா தான் மா இருந்தேன், நீ தானமா என் மேல வந்து படுத்த, கட்டிப்புடிச்ச… இப்ப இப்படி சொல்லுற”
“ஹம்… எல்லாம் என் தப்பு தான் யா…” என்று சொன்ன ஜோதிகா தன் கைகளை தன் தலைக்கு பின்னால் வைத்து கால் நீட்டி படுத்தாள். ராஜேந்திரன் அவள் கூதியை உற்று பார்க்க, மெதுவாக தன் இடது கால்லை தூக்கி ராஜேந்திரன் தொடையில் போட்டாள் ஜோ..
ராஜேந்திரன் பூல் சர்ரென விரைத்து படம் எடுத்து ஆட ஆரம்பித்தது, அவன் கைகள் ஜோவை தடவ துடித்தது, மெதுவாக தன் வலது கையை எடுத்து தன் தொடையில் இருந்த ஜோவின் கால் மீது வைத்து மெதுவாக வருடினான்.
“ஆ…..ஆ…..ஆஹ்ஹ்….ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ் ஜோ வின் கால்களை அவன் வருட வருட ஜோதிகாவின் கூதி கொதிக்கும் எண்னெயில் போட்ட ஆப்பம் போல உப்பியது, ஜோவால் உணர்ச்சியை தாங்க முடியவில்லை, மெதுவாக தன் கால்லை அவன் தொடையில் வருட ராஜேந்திரன் அவள் கால் தொடையை தடவியபடி மெதுவாக அவண் கூதியை நோக்கி தன் கையை நகர்த்தினான்..
“ஹா….. ஹம்…. என்னதான் இருந்தாலும் நேத்து நைட் டிஃபரன்ட் எக்ஸ்பீரியன்ஸ் யா… நல்லா இருந்தது… நல்லா குளிரா…. சில்லுனு…. இந்த மாதிரி ஒரு என்விரான்மென்ட்ல நான் தூங்குனதே இல்ல யா…. இப்படி தீவுல ஒரு பீச் ஹவுஸ் கட்டி வாழனும் யா…. செம்மையா இருக்கும்” என்ற ஜோதிகா லேசாக நகர்ந்து படுத்தாள். இப்போது ராஜேந்திரனின் கை அவளது கூதிக்கு அருகே இருந்தது.
“ஆஹா… இவ கண்டுக்காம படுத்திருக்கா, நாம இவ கூதிய தொட்டு பார்க்கலாமா, தொட்டா கோவிச்சுக்குவாளா…. இல்ல தொட விடுவாளா…. ஒன்னுமே புரியலையே…. சரி பேசிகிட்டே மெதுவா தொட்டு பார்ப்போம், என்ன பேசலாம்…. ஹம் அவ பேசும் மேட்டரவே பேசலாம்…”
“எனக்கும் தான் மா….நேத்து நைட் கிடைச்சது ஒரு புதுவித அனுபவம் மா…” என ராஜேந்திரன் சொல்லிக்கொண்டே அவன் கை விரல்களை சில இஞ்ச் நகர்த்தினான். கூதிக்கு கீழே தொடைகளில் கொஞ்சம் நீலமாக வளர்ந்திருந்த முடிகள் அவன் கையில் பட ராஜேந்திரனின் உடல் புல்லரித்தது, ராஜேந்திரனுன் தொண்டையில் உள்ள உருண்டை கீழே இரங்கி ஏறியது, அதேநேரம் ராஜேந்திரன் உடலில் எற்பட்ட அதே காம மின்சாரம் ஜோதிகாவின் உடலிலும் பாய்ந்தது. அவன் விரல்கள் எப்போது தன் கூதியை அடையும் என காத்திருந்தாள் ஜோதிகா,
“புதுவித அனுபவமா… ஒய்… எதையா சொல்லுற… டபுள் மீனிங்கா பேசுற…”
“அய்யோ… நான் ஒன்னும் டபுள் மீனிங்காலாம் பேசலமா…. நான் நேத்து நைட் கடந்தத சொன்னேன்… உனக்கென்ன உன் சேலைய நல்லா இழுத்து போர்த்திகிட்டு தூங்கிட்ட… ஆனா நான்… குளிர் ஜாஸ்தி, பக்கத்து நீ வேற நல்லா மப்பும் மங்காரமும்மா படுத்திருக்க, உன் பக்கம் திரும்புனா ஒன்னு உன் முலைகள் பூத்துக்குழுங்குது, இல்ல உன் சூத்து பழுத்த தர்பூஸ் போல இருக்கு, அதுவும் அந்த தீ வெளிச்சத்தில்…. அம்மாடி….. அதுனால தூக்கமே வரல…. தீ பக்கத்துல போய் உட்கார்ந்துகிட்டேன், தீ அனையாம விறக போட்டேன், விறக சேமிச்சே… அப்படியே டைம் போச்சுமா…”
“யோவ்… பொய் சொல்லாத யா… நான் நைட் ஒன் டைம் பாத்ரூம் போக எழுந்தேன், அப்போ நல்லா கொரட்டை விட்டு தூங்குனியா…”
“அப்போ அப்போ தூங்குனேன் மா…. ஆனா முக்கால்வாசி நேரம் முழிச்சு தான் இருந்தேன்…. அதான் இன்னைக்கு பெரிய கூடாரமா, நல்லா விஸ்தாலமா குடிசை வீடு மாதிரி கட்டிட்டேன்… இன்னைக்கு நைட் நல்லா தூங்கனும்….”
“ஹம்…. எனக்கும் நைட் சரியா தூக்கம் வரல யா… கொசு தொல்லை இருக்கும்னு நினைச்சேன், ஆனா கொசுவே இல்ல..”
“சுற்றிலும் நாலா திசைகளிலும் கடல் இருந்தா எப்படி மா கொசு தொல்லை இருக்கும்…” பேசிக்கொண்டே இன்னும் சில இஞ்ச்கள் தன் கை விரல்களை நகர்த்தினான் ராஜேந்திரன் இப்போது அவன் கை விரல்கள் கூதியை நெருங்கியது, இன்னும் ஒரு இஞ்ச் நகர்த்தினாள் போது ஜோவின் கூதியை அவன் விரல் தொட்டு விடும்…
யோசித்துக்கொண்டே மெதுவாக கை விரல்களை நகர்த்தினான் ராஜேந்திரன்,
“ஆ…. என்ற சத்தத்துடன் விசும்பிய ஜோ சட்டென தன் கால்லை அவன் தொடையில் இருந்து எடுத்தாள், தன் கையால் தன் முலைகளை தடவுவது போல கசக்கினாள், கசக்கிக்கொண்டே எழுந்து உட்கார்ந்தாள். இருவர் மீதும் இருந்த களிமண் பாதி கடலில் கறைந்திருந்தது… ஜோ மெதுவாக நகர்ந்து சுமார் மொட்டை அளவு நீரில் உட்கார்ந்தாள்.
அவள் உட்கார்ந்திருக்க அலைகள் வரும் போது அது அவள் மார்பு அளவுக்கு வர தன் உடலில் இருந்த சேற்ரை கழுவினாள்… ராஜேந்திரனும் அவள் அருகே சென்று கழுவினாள். ஜோ அவனை பார்த்து சிரித்தாள். ராஜேந்திரனும் சிரித்தான். ஜோ எழுந்து ராஜேந்திரன் கையை பிடித்தாள். ராஜேந்திரனும் எழுந்து நிற்க இருவரும் கடலுக்குள் நடந்தனர். இடுப்பு அளவு நீருக்கு சென்றனர். அலை வரும் போது அது ஜோ கழுத்துக்கு வர, ஜோ ராஜேந்திரன் கையை பிடித்தபடி கடலில் குளித்தாள். இருவரும் அடுத்தடுத்து வந்த அலைகளில் மூழ்கி குழித்தனர். மீண்டும் கரைக்கு வந்தனர்.
“ஹம்… இந்த சான்ஸ் எத்தனை பேருக்கு வருமோ…. “
“ஏம்மா… இது சான்சா…. உனக்கு கஷ்டமா இல்லையா மா…”
“என்னாயா கஷ்டம்… தூண்டில்ல போடப்போட மீன் மாட்டுது, தாகத்துக்கு இளநீர், பசிக்கு தேங்காய், மீன், குடிக்க சுத்தமான குடிநீர், யாருமே இல்லை, நீயும் நானும் மட்டும் காட்டுவாசிகள் மாதிரி அம்மனமா இருக்கோம்…. இத விட என்னயா வேனும்…. போதும் போதும்னு சொல்லும் அளவுக்கு சாப்பாடு, தண்ணீர், பேசாம நாம இங்கேயே இருந்திடலாம் யா…
“”நீ வேற ஓ வாயக்கழுவுமா… நான் என் பேரன் பேத்திகள பார்க்க வேண்டாமா… ரெண்டு நாளைக்கு ஜாலியா தெரியும், அடுத்து வாழ்க்கையே வெறுத்திடும் மா… சரி வா…. இன்னும் நிறையா வேலை இருக்கு…” என சொல்லி ராஜேந்திரன் கடலில் இருந்து திரும்பி கரையை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தான், உடன் ஜோவின் கையை பிடித்துக்கொண்டு நடக்க அவனுடன் ஜோவும் கறையை நோக்கி நடந்தான், ராஜேந்திரனின் குண்டியை பார்த்த ஜோதிகா சுளிரென அவன் குண்டியில் அடித்தாள். ராஜேந்திரன் திரும்பி பார்த்தான் ஜோ சிரித்தாள்,
“ஆஹா… இந்த புள்ள என்ன நம்ம குண்டில தட்டுற, குஞ்ச புடிச்சு இழுக்குற, கொட்டைய தட்டுற, பொட்ட புள்ள இவளே தைரியமா தட்டும் போது நமக்கென்ன பயம்… ஹம்… நாமும் கை வச்சு பார்ப்போம் என நினைத்த ராஜேந்திரன் கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் வதக்கென அவள் முலைக்காம்பை பிடித்து கிள்ளிவிட்டு ஓடினான்…
“ஹா…ஹா…ஹ்ஹ்ஹா….” என சிரித்துக்கொண்டே ஓட,
“ஆ… யோவ் மொட்டையா என சொல்லிவவிட்டு அவனை துரத்த ஆரம்பித்தாள் ஜோதிகா…