Fantasy எதிர்பாராதது எதிர்பாருங்கள் (Completed)

[karthikhse12]

Bro suspense thriller mudiyala bro seekaram kuduga next update atha padicha thukam varum

[knockout19]

சுரேஷ் அம்மாவா இருக்கத்தான் வாய்ப்பு உள்ளது

[nathan19]

54

அம்மா உள்ளே இருக்கிறாளா இல்லையா?? பதட்டத்தில் உள்ளே வந்தேன்.

ஹாலில் இல்லை, அவளின் அறை நோக்கி தவிப்புடன் போனேன். கட்டிலில் பார்த்தேன், அவள் இல்லை. கட்டிலில் தலையைப் பிடித்துக் கொண்டு அமர்ந்தேன். ஒரு வேளை காரில் இருந்த பெண் இவளாக இருந்தால்?? என்ன செய்வது எப்படி சமாளிப்பது?? அப்பா ??? அக்கா யாரிடம் என்ன சொல்வது?? அய்யோ?? 

மிகவும் குழம்பிப் போய் இருந்தபோது தான் பாத் ரூம் கதவை திறந்து உள்ளே வந்தாள்.

"என்னாச்சு சக்தி" 

அவளைப் பார்த்த உடன் அப்படியே ஓடி அணைத்தேன், "அம்மா" என்னையும் மீறி கண்ணீர் வந்தது.
இந்த மூன்று நாளில் இப்போது தான் அம்மா என அழைக்கிறேன். அவளும் என் அணைப்பு, அழுகை எதுவும் புரியாமல் இருந்தும் என்னோடு சேர்ந்து அழுதாள். 

"என்னாச்சு சக்தி"

அன்போடு கேட்டாள்.

"நீ ஏன் போன் அட்டெண்ட் பண்ணல"

"சைலண்ட் போட்டுட்டு தூங்கினேன், அதுக்கு பயந்திட்டயா"

"உம்" என்றேன். அணைத்தபடி இருந்தோம். 

"போன் எடுக்கலைன்னு நான் ஏதும் பண்ணிட்டேன் நெனச்சியா"

அழுதபடி கேட்டாள், நான் புரியாமல் இருக்க " நான் சூசைட் பண்ணிட்டேன் அப்படி நெனச்சியா" என் கன்னத்தில் முத்தம் வைத்து கேட்டாள்.

"இல்ல"

"பின்ன"

"அந்த தினேஷ் அவனுக்கு ஆக்ஸிடென்ட் "

"என்னாச்சு, அதுக்கு ஏன் நீ அழரே"

"அவன் செத்துட் டான் அவன் கூட ஒரு பொம்பள இருந்தது, அவளும் செத்துட்டதா சொன்னாங்க"

"அதுக்கு?"

"நீயோ அப்படின்னு நெனச்சு பயந்துட்டென்,"

அழுதேன், அவள் இப்போது என்னை விட அதிகம் அழுதாள். 

அவளுக்கு என் வலி புரிந்தது, பயமும் புரிந்தது.

ஒரு வேளை அவள் தினேஷ் கூட சென்று இருக்கையில் இப்படி நடந்து இருந்தால் அதை எப்படி அப்பா, அக்கா மற்ற உறவினர்கள் நண்பர்கள் மத்தியில் சொல்ல முடியும், அவளின் மானம் மட்டும் இல்லை இத்தனை வருட குடும்ப கௌரவம் எல்லாம் போய் கேவலப்படுத்தி இருப்பார்கள்.

"எனக்கு இப்போ தான் இதோட அசிங்கம் புரியுது சக்தி" என அழுதவள் 

"என்னை மன்னிச்சிடு, இப்போ தான் புரியுது. இனி எப்பவும் இப்படி பண்ண மாட்டேன், எனக்கு இதை எல்லாம் மறக்க ஏதாவது செய், டாக்டர் கிட்ட கூட்டிப் போ, சரி பண்ணு "

"உம்" என்றேன் இன்னும் இறுக்கி அணைத்தபடி.

என்ன தோனியதோ அப்படியே அம்மாவை அணைத்தபடி படுத்தேன். 
"என்னை அப்படியே தட்டி தூங்க வை" என்றேன் குழந்தை போல.

அம்மா சிரித்தபடி என் முதுகில் தடவினாள், தட்டிக் கொடுத்தாள். அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்ட படி இருந்த நான் கீழே இறங்கினேன். அம்மாவின் மார்புகளில் முத்தமிட்டேன். அவள் என்னை மார்போடு இறுக்கி அணைத்தபடி இருந்தாள். ஜாக்கெட் மீது முத்தமிட்டு ஒரு மார்பு காம்பை வாயில் கவ்வினேன். அம்மாவின் கண்ணைப் பார்த்து சொன்னேன்.

"என்னை தூங்க வை, அம்மா"

அவள் தட்டிக் கொடுக்க, மார்பை கவ்வியபடி அப்படியே உறங்கிப் போனேன்.

வெகு நேரம் கழித்து போன் அடிக்க விழித்தேன். ஆர்த்தி.

"ஏங்க, அம்மாவைக் காணோம், காலைல இருந்து, ப்ரெண்ட் வீட்டுக்கு போறேன்னு ஒரு 11 மணிக்கு போனாங்க, இப்போ நைட்டு 8 மணி ஆச்சு, வரல, போன் ஆஃப் ஆகி இருக்கு, அப்பாக்கு சொன்னேன், அவரு வர டைம் தான். வரப்போ பார்த்திட்டு வரேன் சொன்னாரு, என்ன பண்றதுன்னு தெரியல, அதான் உங்களுக்கு பண்ணினேன்."

புரிந்தது எனக்கு.

[karthappy]

Ipdi oru twist edhirpaakla aana ok ippa Arthi ya samalikanum kooda வந்தவன் சுரேஷ். இருக்குமா

[karthappy]

ஒரு சின்ன அனுதாபம் சுரேஷ் மேல தோணுது இப்ப எனக்கு அம்மாவா மன்னிக்க முடிவு பண்ணிட்டா அவனையும் மன்னிக்கலாம் நெனப்பு தான்

[veeravaibhav]

So the third person died is suresh?
Suresh, Suresh mom and Dinesh

[Isaac]

உண்மையில் கதையின் தலைப்பை போலவே எழுதிகிறீர்கள்... Keep it up...

[Ajay Kailash]

Expect the unexpected.
Luckily they did not die due to Corona.

[karthappy]

Ajay Kailash how funny u r

[karthappy]

Even sakthi kooda corona leave Ku thaan veetuku vanthaar and antha accident security officer madakumbothu nadanthathu

[moledcock]

Interesting updates

[nathan19]

55

புரிந்தது எனக்கு, அவள் சுரேஷின் அம்மாவாக இருக்கலாம். அவளே தான். இதை எப்படி இவர்களிடம் சொல்வது??

சுரேஷுக்கு ஆவது அவன் அம்மாவின் தேவிடியா தனம் தெரியும், பாவம் இவள் ஆர்த்தி, இவளின் அப்பா அந்த சுந்தர் ஒன்றுமே தெரியாத நபர்கள். 

GH சென்று ஆக்ஸிடென்ட் கேஸ் களை பார்க்க சொல்வது எப்படி ??

"சரி, உங்க அம்மா பார்க்கப் போன ப்ரெண்ட் எந்த area?"

சொன்னாள், நல்ல வேளை விபத்து நடந்த பகுதிக்கு சற்று பக்கம் தான். சமாளிக்கலாம்.

"சுரேஷ் என்ன பண்றான்"

"கண்ணுகிட்ட அடி, டாக்டர் ரெஸ்ட் எடுக்க சொன்னாரு இல்ல, அதான் வீட்டில தான் இருக்கான், தேடறதுக்கு அவனும் போறேன்னு சொல்றான், அது தான் நான் உங்களுக்கு வேற வழியில்லாம பண்றேன்."

"பரவால்ல, நீ அவனை ரெடி யா இருக்க சொல்லு, அவன் வண்டிலாம் ஓட்ட வேணாம், என் கூட வர சொல்லு, ரெண்டு பேரும் போயி தேடரோம்"

காரில் ஏறியதும் சுரேஷ் சொன்னான் "அண்ணா, அந்த area முதல்ல தேடலாம்"

"வேணாம், நாம GH போலாம், மதியம் அந்த area வில ஒரு ஆக்ஸிடென்ட் சொன்னாங்க, நாம பார்த்துடலாம்"

"அண்ணா, என்ன ஆக்சிடென்ட், என்னாச்சு" சற்றே பதட்டமானான்.

"ஒரு லாரி கார் ஆக்ஸிடென்ட், கார்ல இருந்த 3 பேர் ஸ்பாட் அவுட்டு, ரெண்டு பசங்க, ஒரு லேடி"

"ஓ" என்றான்.

"அந்த பசங்கள்ள ஒருத்தன் தினேஷ்"

"அண்ணா" அதிர்ச்சியாக கேட்டான்.

"நாம போயிப் பார்ப்போம், அது உன் அம்மாவா இல்லையான்னு பார்த்தா தான் தெரியும், இப்பவே எதையும் நினச்சு பயந்துக்காதே"

தட்டிக் கொடுத்தேன்.
அவன் எதுவும் பேசாமல் இருப்பினும் மிகுந்த வருத்தத்தில் இருந்தான் என பட்டது.

சென்று பார்த்தோம். அவள் தான். அவளின் போன் மிஸ் ஆகி இருந்தது, நாங்கள் போன சமயத்தில் தான் தினேஷ் சித்தப்பா அவரும் எங்களுக்குப் பின்னர் வந்தார். அடையாளம் காட்டினார். உடன் இருந்த கார் ஓட்டியவன் யாரென்று அவருக்கு தெரிய வில்லை. தினேஷ் க்கு நிறைய நண்பர்கள் உண்டு, சிலரைத் தான் தனக்கு தெரியும், இவனை தெரியவில்லை என்றார். 

நாங்கள் சுரேஷின் அப்பாவை ஹாஸ்பிடல் வர சொன்னோம், ஆர்த்திக்கும் போன் செய்து "அவளின்  அம்மாவுக்கு ஆக்ஸிடென்ட்" என்பது மட்டும் சுரேஷை சொல்ல செய்தேன். அம்மாவிற்கு போன் செய்து மதியம் தினேஷ் உடன் இருந்த இறந்த பெண் சுரேஷின் அம்மா என்று சொன்னேன். ஆர்த்தி க்கு துணையாக அவள் வீட்டிற்கு செல்ல சொன்னேன். இவன் சுரேஷ் பிரமை பிடித்தவன் போல இருந்தான். வற்புறுத்தி காபி சாப்பிட வைத்து திரும்ப அவனின் அப்பா வந்தார், செய்தி அறிந்து அவரின் அழுகை பார்க்க சகிக்க வில்லை.

போஸ்ட் மார்ட்டம் மற்றவை முடிந்து கிடைக்க காலை சற்று லேட் ஆகும் என்று சொன்னார்கள். சுரேஷ் அப்பா அவரின் நண்பர்கள் சிலருக்கு சொல்ல வந்தனர். அவர்களோடு அவரை அங்கே விட்டு சுரேஷ் உடன் வீட்டிற்கு கிளம்பினேன். "நான் இங்கேயே இருக்கேன் அண்ணா"

"டேய், அப்பா இங்க பார்த்துப்பாரு, நீ வீட்ல ஆர்த்தி கூட இரு, அங்க கொஞ்சம் arrangement பண்ணனும், சொந்தக் காரங்க கிட்ட சொல்லணும். நீ வீட்டுக்கு வந்தா தான் முடியும்"

சுந்தர் சாரிடம் அங்கே உள்ளதை கவனிக்குமாறும் மற்ற உறவினர்களிடம் தகவல் சொல்வது, மற்ற ஏற்பாடுகள் பார்த்துக் கொள்வதாக சொல்லி கிளம்பினோம்.

"ப்ரெண்ட் வீட்டுக்கு போறப்போ வழில யார் வண்டிலயோ லிஃப்ட் கேட்டு போகும்போது ஆக்ஸிடென்ட் ஆயிடுச்சு" என்பதாக தான் ஆர்த்தி இடம் சொன்னோம், மற்ற எல்லா உறவினர்களுக்கும் கூட அதே தான்.

பிணம் அனைத்து பார்மலிடி முடிந்து வீட்டுக்கு வர மதியம் ஆனது, அதற்கு முன்னே பெரும்பாலும் எல்லா உறவினரும் நண்பர்கள் வர பிணம் வந்த ஒரிரு மணியிலேயே எல்லாம் முடிந்து இறுதிக் காரியங்கள். கடைசி வரை அம்மா ஆர்த்தி உடனே இருந்தாள். அனைத்தையும் சரியாக manage செய்தாள்.

இறுதிக் காரியம் முடிந்த பின் சுந்தர், சுரேஷ், நான் இன்னும் சில உறவினர்கள் திரும்ப வந்தோம், எங்களை கண்டதும் வெடித்து அழ ஆரம்பித்தாள் ஆர்த்தி. அதைக் கண்ட சுரேஷும் அழ அந்த சூழலே முழுக்க அழுகை மயம் ஆனது. என்னருகில் இருந்த அவனை என் தோளில் சாய்த்து தேற்றி யபடி இருந்தேன். என்னதான் அவள் மோசமான பெண் என்பது அவனுக்கு தெரிந்தும் சுறேஷால் அவன் அம்மாவை எண்ணி அழாமல் இருக்க முடியவில்லை. தேவிடியா என்றாலும் தாய் தாய் தானே என தோணியது. 

குழந்தை போல அழுத அவனை என்னால் சமாதானம் செய்யவே முடியவில்லை.

[omprakash_71]

சூப்பர் கதை நன்றி நன்பா

[karthappy]

It's true slut na kooda Ava oru mother thaan

[karthappy]

சில எடத்துல உங்க மனிதாபிமானம் ரொம்ப புடிச்சிருக்கு

[moledcock]

Touching episode

[badboyz2017]

super
Keep it
Continue...

[Deepakpuma]

Super story really a emotional and touching one bro continue

[Saravanas]

அருமையான கதை.... வாழ்த்துக்கள்...

[nathan19]

Thanks for your comments.

Story will be completed in next few posts. Don't want to extent further unwantedly.