Adultery ગુજરાતી ભાભીના જલવા

[Kevindhoni2580]

Khub khub aabhar gujjubhai...update aapta rehjo...suspense is increasing

[Kevindhoni2580]

Gujjubhai meherbani kari ne update aapo

[Gujjubhai111]

ફોન મુક્યા પછી તો કવિતા ને છાની રાખવી મુશ્કેલ થઇ ગયું પિયુષ માટે રાત બહુ જ વીતી ગઈ હતી..છેવટે બંને જણા સુઈ ગયા..હજી તો માંડ એકાદ કલ્લાક ની ઊંઘ ખેંચી હશે ત્યા દૂધવાળા નો સમય થઇ ગયો ડોર બેલ વાગતા કાચી ઊંઘ મા થી પિયુષ જાગ્યો.. ઉભા થઇ ને એણે દરવાજો ખોલ્યો આજે રસિક દૂધ આપવા નહતો આવ્યો.. એને બદલે એની વહુ રૂખી આવી હતી..

પિયુષ રૂખી ના અદભુત સૌન્દર્ય ને અપલક નજરે જોઈ જ રહ્યો આભો બની ને .સવાર ના પહોર મા મળસ્કે આટલું રૂપાળું મુખડું..? રૂખી ના જોબન ની ભવ્યતા થી આખો દરવાજો ભરાઈ ગયો..સાડા પાંચ વાગ્યા નો સમય પુરુષો માટે અત્યંત ગહેરી ઊંઘ નો અને અત્યંત કઠોર ઉત્તેજના નો હોય છે , જનરલી પુરુષ જાગતો હોય છે અને એનો લંડ સુતો હોય છે પણ આ એક એવો સમય છે જયારે લંડ જાગતો હોય છે અને પુરુષ ગાઢ નીંદર મા હોય છે..
અત્યારે રૂખી એ ડોરબેલ વગાડી ને માત્ર પિયુષ ને જ જગાડ્યો હતો પણ સવાર ના પહોર ના આહલાદક વાતાવરણ મા પિયુષ નો લંડ કડક પથ્થર જેવો થઇ ને પાયજામા પર તંબુ બનાવી ને રૂખી ને ભેટવા તત્પર બન્યો હતો.. વાયોલીન ના તાર જેવો થઇ ગયો હતો પિયુષ નો લંડ , અલબત રૂખી એ વાત થી અજાણ જ હતી..એને ચુપચાપ દૂધ આપ્યું અને ચાલતી થઇ...પિયુષ પણ કઈ કામ નહતો..રૂપાળો બાંકો નવજુવાન હતો..રૂખી એ પિયુષ ને જોયો એ સાથે જ એ જાણે એ કોન્શ્યસ થઇ ગઈ..અજાણપણે એની નજર ખુદ ના છાતી ના ઉભાર સરખી રીતે ઢાંકેલા છે કે નહિ એ જોવા પહોંચી ગઈ,અને ભરાવદાર છાતી પર પર નાખેલું પાતળું ઓઢણું એના થી શક્ય પ્રયત્ન કરતું હતું પણ એ બિચારું.. વામણું પુરવાર થતું હતું.. હાથી ના રક્ષણ માટે ઘેટું રોક્યું હોય એવો ઘાટ થયો હતો.. ઓઢણું છાતી પર વ્યવસ્થિત ગોઠવાયેલું હતું તોય સિત્તેર ટકા છાતી બહાર ડોકાતી હતી.. બ્લાઉસ મા ઢંકાયેલી હતી તોય જાણે બ્લાઉસ નું કોઈ અસ્તિત્વ જ ના હોય એમ હિલોળા લેતી છાતી એ પિયુષ ને હચમચાવી નાખ્યો. રૂપાળી સ્ત્રી આસ પાસ મા હાજર હોય તો ગમે તેવી ભીડ મા ય માથે ટાલ વાળા પુરુષો ય વાળ મા દાંતિયો ફેરવી લેતા હોય છે આ છે રૂપ નો પ્રભાવ.. બિલકુલ એમ જ પિયુષ નામ ના જુવાન મોરલા ને અચાનક , જોઈ ને રૂખી લજામણી ની જેમ સંકોચાઈ ગઈ... રૂખી ને શીલા ભાભી ના ઘરે આ નવો ચહેરો જોઈ ને નવાઈ લાગી...મદન ભાઈ વિદેશ થી આવી ગયા લાગે છે? ના ના આતો ઉંમર મા નાના છે , શું શીલા ભાભી ને કોઈ છોકરો છે? મને યાદ છે ત્યા સુધી તો એક છોકરી જ છે એમને..! તો પછી આ જુવાન કોણ હશે..? કોઈ મહેમાન આવ્યું હશે..? જતાં જતાં રૂખી વિચારી રહી હતી..
દૂધ આપી ને જઈ રહેલી રૂખી ના લયબદ્ધ રીતે હાલતા ભવ્ય કુલાઓ અને લચકદાર કમ્મર ને એવી રીતે જોઈ રહ્યો કે જાણે જીવન મા એણે કદી રૂપ જોયું જ નહોતું.. વાહ શીલા ભાભી ને ય ટક્કર મારે એવી છે ને આતો? આટલું બધું સૌન્દર્ય? રૂખી આ બધા થી બિલકુલ અજાણ નિરંજન નિરાકાર રીતે બિન્દાસ્ત નીકળી ગઈ..એના જતાં રહ્યા પછી પણ પિયુષ ત્યા થી હટવા માંગતો નહતો.. એના પગ જડાઈ ગયા હતા..જમીન મા ..રૂખી ના રૂપ ના પ્રભાવ થી.. એ દૂધ લઇ ને ઘર મા આવ્યો એ જ વખતે કવિતા પણ જાગી ગઈ અને એ એના ઘેર જવા નીકળી ગઈ એની પાછળ પાછળ પિયુષ પણ શીલા ના ઘર ને લોક મારી ને પોતાના ઘેર જતો રહ્યો ... કેટકેટલી ઘટનાઓ બની ગઈ બે દિવસ ની અંદર ? ..ઓફિસે જતાં પિયુષ વિચારી રહ્યો હતો .. વૈશાલીઓ વાળી ઘટના એ પિયુષ ના પરિવાર ને હચમચાવી નાખ્યો હતો તો પિયુષ અને કવિતા ને વધારે અસર થઇ હતી કેમ કે એ બંને કોઈ શીલા ભાભી અને વૈશાલી સાથે પડોસી સિવાય ના એક વિશેષ સંબંધ થી જોડાયા હતા, પિયુષ ની કિસ્મત માં, મા અને દીકરી બંને ના શરીર ને માણવા નું લખ્યું હતું..
તો કવિતા એ પણ શીલા ભાભી ના શરીર ની ઉત્તેજના ની હુંફ માણી હતી..એટલે કવિતા અને પિયુષ બંને ઉપર આ બધું વધારે હાવી થઇ ગયું હતું.. પિયુષ ને સતત એક જ વિચાર આવતો હતો..મદન ભાઈ અને શીલા ભાભી ને અહીં બેઠા બેઠા શી રીતે મદદરૂપ થઇ શકાય? અત્યારે એ લોકો ના મણ ની સ્થિતિ શું હશે ? મદન ભાઈ તો ચાલો એક પુરુષ છે પણ શીલા ભાભી એક સ્ત્રી થઇ ને પોલીસ સ્ટેશન મા કેમ કરી રહ્યા હશે? પોલીસ વાળાઓ ની ગંદી ગાળો કેટલી સાંભળવી પડી હશે.? કદાચ કોઈ નીચ પોલીસ વાળા એ શારીરિક છેડછાડ પણ કરી હોય..શીલા ભાભી એટલા બધા રૂપાળા છે કે કોઈ પણ મરદ એમને જોઈ ને ઉત્તેજિત થઇ જાય.. તો પોલીસ વાળા એ પણ કઈ ક અડપલું તો કર્યું જ હશે.. વિચારો મા ને વિચારો મા પિયુષ ક્યારે ઓફીસ મા પહોંચી ગયો એય ખબર ના પડી એને..
સામે જ રાજેશ સર મળ્યા ગુડ મોર્નિંગ કર્યા પછી એમની ચેમ્બર મા જઈ ને પિયુષ એ એમને વૈશાલી ના બેડ ન્યુઝ આપ્યા.. રએજ્શ સર ને જોરદાર આંચકો લાગ્યો.. માઉન્ટ આબુ ને છેલ્લી મુલાકાત વેળાએ વૈશાલી એ બીઅર ના નશા મા બધી પેટ છૂટી વાત કરી હતી એટલે રાજેશ ને વૈશાલી ના હાલન –ડોલન થઇ રહેલા લગ્ન જીવન વિષે બધી ખબર જ હતી પણ વૈશાલી એ આવું આત્મઘાતી પગલું ભર્યું એ જાણી ને રાજેશ ને વધૂ આઘાત લાગ્યો .. તરત જ રાજેશ એ રેણુકા ને સમાચાર આપ્યા..
જોત જોતાંમાં આખી ઓફીસ મા વૈશાલી ના આપઘાત ની કોશીશ ના સમાચાર ફેલાઈ ગયા ..માઉન્ટ આબુ ની ટ્રીપ મા બધા એક બીજા સાથે એટલા બધા હળીમળી ગયેલા કે બધા ને વૈશાલી માટે જીવ બળવા લાગ્યો હતો ..રાજેશ પણ અપસેટ થઇ ગયો.. છેલ્લે જીદ કરી ને બીઅર પીવડાવેલી એ તથા ટોઇલેટ મા કોલર પકડી ને ખેંચી ને લઇ ગયેલી નટખટ ચંચળ વૈશાલી એની નજર સામે તરવરી રહી..
કેટલી હસમુખી અને રમતિયાળ હતી , આવી છોકરીઓ સાથે જ કુદરત આવું કેમ કરતી હશે? રખડેલ ધણી મળ્યો ત્યારે એની આ દશા થઇ ને ? નહીતર કેટલી ઘરવખ્ખું છે ? રાજેશ ની ઓફીસ ના સ્ટાફે વૈશાલી ના દીર્ધાયુષ્ય માટે પ્રાર્થના કરી અને બધા કામે વળગ્યા..
આખો દિવસ પિયુષ ડીસ્ટર્બ રહ્યો સાંજે ઘેર ગયો ત્યારે અનુંમાસી એ એને ખૂશ ખબર આપ્યા કે વૈશાલી ભાન મા આવી ગઈ છે અને એની તબિયત અત્યારે સારી છે , મદન ભાઈ અને શીલા ભાભી બાય પ્લેન એને લઇ ને આવે છે , બાકી ની ટ્રીટમેન્ટ અહીં જ કરાવશે..ત્યા એમને જીવ નું જોખમ છે તપન ભાઈ એ બધી પરમીશન લઇ લીધી છે પોલીસ ખાતા ની મેટર એ સાંભળી લેશે એમ કહ્યું છે , અઢાર કલ્લાક ના સખત તનાવ બાદ પિયુષ ના ચહેરા પર ખુશી દેખાઈ.. કવિતા એ શીલા ભાભી ને રાત્રે કોલ કરી ને વૈશાલી સાથે પોતે પણ વાત કરી અને પિયુષ ને પણ વાત કરાવી..
વૈશાલી નો અવાજ સાંભળી ને કવિતા અને પિયુષ ને ગજબ ની શાંતિ થઇ .. વૈશાલી જોકે વધારે વાત કરી શકે એવી સ્થિતિ મા નહતી પણ તોય એણે માપ ની વાત કરી ને પોતે ઓકે છે એવું જણાવી દીધું..વૈશાલી ને પણ બહુ સારું લાગ્યું કવિતા અને પીયુંશ સાથે વાત કરી ને.
રાત્રે શીલા ભાભી ના ઘરે ઊંઘવા કવિતા ને પિયુષ જ ગયા અનુંમાસી ની ઈચ્છા બહુ હતી પણ ચીમનલાલ ઘેર હતા એટલે એમને ના છુટકે રોકાવું પડ્યું.. મનોમન ઘણા કંટાળા કર્યા અનુંમાસી એ , પણ શું થાય.. ડેડ મોબાઈલ ખિસ્સા મા નક્કામી જગ્યા રોકતો હોય એમ ચીમનલાલ અનુંમાસી ને નડી રહ્યા હતા.. ચીમનલાલ નામ ના નોકિયા ના ૫૧૧૦ સમા ફોને રસિક જેવા ગેલેક્સી ટેબ માટે અવરોધ ઉભો કર્યો હોય તો સ્વાભાવિક પણે જ અનુંમાસી ને કંટાળો આવે ને????
કવિતા અને પિયુષ બંને શીલા ના ઘેર ઊંઘવા માટે આવ્યા તો ખરા પણ જેવું વૈશાલી નું ટેન્શન પૂરું થયું અને પતિ પત્ની ને નવું વાતાવરણ મળ્યું કે કવિતા નું શરીર વાસના ની આગ મા તપવા લાગ્યું .સમય હશે લગભગ સાડા અગિયાર વાગ્યા નો.. કવિતા એ પિયુષ ને અડપલાં ચાલુ કર્યા...
પિયુષ > શું છે ? બહુ ચૂલ ઉપડી છે? શું કામ અડધી રાત્રે હેરાન કરે છે ?
કવિતા> અરે જાનુ.. આટલી રૂપાળી પત્ની બાજુમાં સુતી હોય ત્યારે તો તારે એમ વિચારવું જોઈએ કે અ રાત કદી પૂરી જ ના થાય તો કેટલું સારું..?
પિયુષ > હા એવાત બરોબર છે પણ બકા આપણે આપણા બેડરૂમ મા નથી..આ શીલા ભાભી નો બેડરૂમ છે , તારી ચૂત ના રસ થી એમની ચાદર બગાડવાનો આપણ ને કોઈ હક નથી..
કવિતા> કેમ મદન ભાઈ અને શીલા ભાભી કઈ નહિ કરતાં હોય..? બેડ ને અને ચાદર ને થોડી ખબર છે કે આ ધબ્બા શીલા ભાભી ના છે કે મારા?
પિયુષ > અરે મારી રાણી.. મદન ભાઈ કેટલા હોટ છે એ તને ક્યાં ખબર છે? આ ઘર ની એક પણ જગ્યા એવી નથી જ્યાં મદન ભાઈ એ શીલા ભાભી ને ના ચોદયા હોય.. પતિ પત્ની એકલા હોય ત્યારે શું ના થાય? એમાંય શીલા ભાભી જેવી રંગીન સ્ત્રી હોય તો પતિ આપોઆપ રંગીન થઇ જાય..
કેમ હું રંગીન નથી..? શીલા ભાભી ના જ વખાણ કર્યા કરે છે તે મારા વખાણ કર ને ? કવિતા નું સ્ત્રીત્વ જાગી ઉઠ્યું.. નાગી સુતેલી રૂપાળી પત્ની નો પતિ શીલા ના વખાણ કરે એ કવિતા ચલાવી લે? પિયુષ ના કડક લંડ ની અત્યારે કવિતા ને જરૂર હતી એટલે એ રીસાણી નહિ ,અત્યારે રિસાય તો એની ચૂત તરસી રહી જાય એટલે કવિતા એ અક્કલ વાપરી ને ધરપકડ ના કરતાં માત્ર ચેતવણી આપી ને છોડી મુક્યો..
અરે મારી જાન તું તો રંગીન છે જ ને ? એની ક્યાં ના પાડું છું?આ તારી જુવાની ના તો વખાણ કરવા માટે શબ્દો નથી જડતા મારી રાણી..? પિયુષ એ પુરુષ સહજ બુદ્ધી વાપરી ને કવિતા ને પોતાની કરી લેવા ના પાસા ફેંક્યા...જે પોબાર પણ પડ્યા..
કવિતા પિયુષ ની વાતો થી વધારે ગરમ થઇ ને પિયુષ ના શરીર સાથે અડપલાં કરવા લાગી એના પાતળા કપડાં ના નાઈટ ડ્રેસ મા થી ડોકાતું જોબન , ગુલાબી રંગ ની આછી ઉપસી આવેલી નિપ્પલ અને પાતળી સુંદર જાંઘો પિયુષ ના લંડ ને લીલામ કરી દેવા માટે ઇનફ હતી..
મદન ભાઈ એટલા બધા સેક્સી છે? લાગે છે તો સીધા.? કવિતા એ પોતાનું ઉપયોગી હથિયાર પિયુષ પાસે થી લઇ લીધું , કડક લંડ ને મુઠ્ઠી મા પકડી લઇ ને ઉત્તેજના પૂર્વક મસળતાં કવિતા એ મદન વિષે જાણવા માટે મમરો મુક્યો ... અચાનક પિયુષ ની નજર ખૂણા મા પડેલા લેપટોપ તરફ ગઈ . એ તરફ આંગળી ચીંધી ને બોલ્યો..કોઈ પણ પુરુષ કેટલો સારો છે અને કેટલો ખરાબ એ જાણવું હોય તો એનું લેપટોપ ચેક કરવું જોઈએ.. આમ તો કોઈ ની પ્રાઇવેટ ચીજ ને એની મંજૂરી વિના લેવાય નહિ પણ તું કદી કોઈ ને કહેવાની ના હોય તો હું કોમ્યુટર મા મદન ભાઈ ની કુંડળી જોઈ ને કહું !!! હા હા જો ને ખબર તો પડે.? શીલા ભાભી અને મદન ભાઈ કેવા છે અને શું શું ધંધા કરે છે? કહી ને કવિતા એ પિયુષ ને ગાલ પર લાંબુ ચુંબન આપ્યું , હું શુ કામ કોઈ ને કહું..?
છલાંગ મારી ને પિયુષ ઉભો થઇ ગયો અને એટલીજ સ્પીડે લેપટોપ લઇ ને પાછો આવી ગયો..
ચાલુ તો કર્યું પાસવર્ડ માંગતા પિયુષ મૂંઝાયો લે આતો મદન ભાઈ એ સિક્યોર કરી રાખ્યું છે ,હવે..? તો તો નક્કી કૈક સ્ફોટક બાબત હશે જ..નહીતર પાસવર્ડ શું કામ નાખે? કવિતા ને સમજાવતા લેપટોપ ના વીઝીટીંગ કાર્ડ ના ખાના મા ફેંદવા લાગ્યો ..એનો અંદાજ સાચો પડ્યો..એક કાર્ડ જડ્યું એમાં લખ્યું હતું..
મેડ , ૧૩૭૫૪ ,
પિયુષ કોમ્પ્યુટર નો કીડો હતો એ સમજી ગયો કે મદન ભાઈ નો આઈ ડી.. છે આ અને પાસવર્ડ એ એમની જન્મતારીખ હોવી જોઈએ ..ફટાફટ એણે પાસવર્ડ નાખી ને કોમ્પ્યુટર ઓન કર્યું..કવિતા પિયુષ ને અચરજ થી જોઈ રહી હતી..
કોઈ પણ ફોલ્ડર ફેંદતા પહેલાં પિયુષ એ એના નોલેજ પ્રમાણે માય રીસંટ ડોક્યુમેન્ટ નું ફોલ્ડર ખોલી ને ચેક કર્યું..એની આંખો મા ચમક આવી ગઈ..
એક ફોલ્ડર ખોલી ને પિયુષ એ કવિતા ને દેસી અને વિદેશી મોડેલ્સ ના નગ્ન – અર્ધ નગ્ન ફોટા દેખાડ્યા..અને કેટલાય નગ્ન વીડીઓ પણ હતા.. એ બધું સર્ફિંગ કરતાં કરતાં એની નજર માય વીડીઓ પર ગઈ.. એ ઓપન કરતાં જ કવિતા અને પિયુષ બંને અચંબિત થઇ ગયા..મદન ની રીઅલ ક્લીપ હતી જેમાં એ કોઈ ફિરંગી સ્ત્રી ના સ્તનો ધાવતો હતો.., એ સ્તનો ને દબાવી દબાવી ને એમા થી દૂધ કાઢતો હતો.. કવિતા ની ઉત્તેજના નો પાર ના રહ્યો ..રૂમ મા પતિ પત્ની એકલા જ હતા અને એ જેમની ઈજ્જત કરતી હતી એવા બુઝુર્ગ મદન ની આવી રીઅલ ક્લીપ જોઈ ને કવિતા ને ચૂત મા જબર દસ્ત ઝટકા વાગી રહ્યા હતા.. આહ....સીસકારો નીકળી ગયો કવિતા ના મુખ મા થીં જેવો કોમ્પ્યુટર ના સ્ક્રીન પર મદન નો ટટ્ટાર લંડ દેખાયો એની સાથે..
હાય હાય ..બાપ રે....
કવિતા શરમ થી પાણી પાણી તો થઇ ગઈ પણ તોય એની નજર મદન ના લંડ પર થી ખસી નહિ.. એનું ગળું સુકાવા લાગ્યું..પિયુષ ને ખબર પડી ગઈ કે કવિતા ને અત્યારે શું થઇ રહ્યું હશે..કેમ કે જયારે શીલા ભાભી એ એનો લંડ પકડી ને ચુસ્યો હતો ત્યારે એની ય આવી જ હાલત થઇ હતી..
પેલી ગોરી અંગ્રેજ સ્ત્રી અને મદન આ વીડીઓ મા તદ્દન નગ્ન હતા..પિયુષ વિદેશી છોકરીઓ ને બ્લ્યુ ફિલ્મો મા અગણિત વખત જોઈ ચુક્યો હતો પણ એ જાણતો હતો કે એ બધી ટ્રેઈન્ડ પ્રોફેશનલ છોકરીઓ હતી જેમના અંગો મા સચ્ચાઈ કરતાં સીલીકોન વધારે હતું..પણ આ રીઅલ અગ્રેજ સ્ત્રી ને જોઈ ને એનો ય લંડ અત્યંત ઉત્તેજિત થઇ ગયો..કવિતા આ ના બોલ તો જો યાર..કેટલા જોરદાર છે..પિયુષ પેલી અંગ્રેજ સ્ત્રી ના શરીર ને જોઈ રહ્યો હતો ,તો કવિતા મદન ના શરીર ને ખાસ તો એના જાનદાર લંડ ને ધારી ધારી ને જોઈ રહી હતી..પેલી અંગ્રેજ સ્ત્રી ઈંગ્લીશ મા કશું ક કહી રહી હતી..પણ અત્યારે અવાજ મોટો કરાય એમ નહતું..કોઈ આજુબાજુ મા જાગી જાય તો ભવાડો થઇ જાય એટલે.. ઓછા વોલ્યુમ સાથે જ પિયુષ એ સ્ત્રી કોણ હોઈ શકે એનો અંદાજ મારતાં એની અંગભંગિમા ને , એની નજાકત ને ,અને એના દેહ સૌન્દર્ય ને જોવા લાગ્યો..
આહ ..પિયુષ કંઇક કર હવે નથી રહેવાતું યાર.. આ બધું જોઈ ને મારી હાલત બગડી ગઈ છે..કવિતા એ ના છુટકે ચૂત ની ગરમી સહન ના થતાં પિયુષ ને વિનંતી કરી ..મારો ય લાગે છે આ મુવી જોઈ ને જ ઝરી જશે કવિ.. પ્લીઝ યાર મોંઢા મા લઇ ને ચુસ ને ? જો આ સ્ત્રી કેવી રીતે ચૂસે છે મદન ભાઈ નો..? મુવી મા પેલી મદન ના લંડ ને પૂરી તન્મયતા અને ઉત્તેજના સાથે ચૂસતી હતી..સાથે સાથે એ ખુદ ની ચૂત મા બે આંગળી નાખી ને ચૂત ને પંપાળતી પણ હતી..એ જોઈ ને પિયુષ કવિતા ના બંને બોલ ને દબાવતાં બોલ્યો ..જો કવિ આ લોકો એમની હવસ શાંત કરવા માટે કેટલા પ્રયત્નશીલ હોય છે તમે ભારતીય સ્ત્રીઓ શરમ નું પૂંછડું પકડી રાખી ને મન ને મારતાં રહો છો..
પહેલાં તું મને કંઈ ક કર પછી ઉપદેશ આપજે..પિયુષ કવિતા થી સહન થતું નહતું...પિયુષ એ ખોળા મા થી લેપટોપ એક તરફ મૂકતા જ છલાંગ મારી ને કવિતા એ લેપટોપ નું સ્થાન લઇ લીધું.. પિયુષ નો ટટ્ટાર લંડ નીચે હાથ ઘાલી ને ચૂત પર ગોઠવ્યો ચીકણી ભોસ અને કડક લંડ એક મેક મા સમાઈ ગયા ..
લંડ ના ઘર્ષણ થી કવિતા ની ચૂત અવર્ણનીય આનંદ થી વધૂ લાળ વહાવવા લાગી..તો ચૂત ની મજબુત પક્કડ થી પિયુષ નો લંડ ઓર ખીલી ઉઠ્યો .
ઘર્ષણ ,!!!!
ઘર્ષણ ક્યારેય સુખ દાયક હોઈ શકે? દુનિયા આખી ઘર્ષણ ને ટાળવા માટે ઉપદેશ આપતી રહે છે, શાસ્ત્રો પણ ઘર્ષણ થી બચવાની શિખામણ આપે છે.. આ એક જગ્યા એવી છે જ્યાં ઘર્ષણ અનિવાર્ય છે અને બંને પક્ષો ને ઘર્ષણ આનંદ આપે છે..બાકી કોઈ પણ પ્રકાર નું ઘર્ષણ બંને પાત્રો ને મજા આપે એવું ક્યારે ય નથી બનતું.. વિજ્ઞાન કહે છે ઘર્ષણ થી ઉર્જા મળે છે અને શરીર વિજ્ઞાન કહે છે ઘર્ષણ થી મળે છે ઓર્ગેઝમ !!! બંને ના જીવ ને થોડી શાતા વળતા પાછી એમની નજર બેડ પર પડેલા લેપટોપ ના સ્ક્રીન પર ગઈ મદન પેલી ફિરંગી સ્ત્રી ની ચૂત ચાટી રહ્યો હતો..એકપણ ઝાંટા વિના ની ચોખ્ખી ચૂત હતી એની.. જેને જોતાં જ ચાટવાનું માં થઇ જાય એવી.. એમાંય વચ્ચે નો ગુલાબી છેદ પહોળો થતાં જ પિયુષ અને કવિતા બંને ની ઉત્તેજના બેવડાઈ ગઈ.. હળવે હળવે હલેસા મારતાં કવિતા પોતાના સ્તનો પિયુષ ની છાતી સાથે રગડી રહી હતી.. અને એના ગાલ પર તેમજ હોંઠ પર કામુક ચુંબનો કરતી હતી..
ધીમે રહી ને હલેસા મરતા એ બોલી..પિયુષ આ સ્ત્રી કોણ હશે..? જેમની સાથે મદન અંકલ આટલા ઇન્વોલ્વ થઇ ને સેક્સ કરી રહ્યા છે , ? એમની વર્તણુંક પર થી તો લાગે છે કે ઘણા સમય થી ઓળખતા હોય એક બીજા ને બંને . .. શીલા ભાભી ની ચિંતા થતાં જ કવિતા એ સંબંધ ના મૂળ મા જવા માટે અગત્યનો સવાલ પૂછ્યો..જેનો જવાબ પિયુષ પાસે ક્યાંથી હોય?
કવિતા ના બંને ઉરોજો ને હળવે હળવે પ્રેમ થી મસાજ કરતાં નિપ્પલ ને ખેંચતા એ બોલ્યો.. શું ખબર પડે કવિ...હું પણ એજ વિચારું છું.. મદન ભાઈ જે પ્રકારે એની સાથે બધું કરી રહ્યા છે એ જોતાં આ સ્ત્રી કોઈ ધંધાદારી વેશ્યા તો નથી જ લાગતી .
કવિતા > અરે એની છાતી મા થી દૂધ આવે છે તેં જોયું નહીં..? એ બાળક ની માતા છે યાર.!! એનો મતલબ એ કે એનો પતિ પણ હોય જ ..ક્યાંક મદન ભાઈ એ ત્યા બીજા લગ્ન તો..????? અને આ બાળક મદન ભાઈ નું જ હોય એવું તો નથી..?

[Gujjubhai111]

થથરી જવાય એવી શંકા વ્યક્ત કરી કવિતા એ..

એક સ્ત્રી કેટલું વિચારી શકતી હોય છે? કોણ કહે છે સ્ત્રી ની અક્કલ એના પગ ની પાની એ હોય છે , એની અક્કલ એ પુરુષો ને પગ ની પાની એ રાખવા માટે વપરાતી હોય છે .એ પુરુષો ને કદાચ આખી જીન્દગી ખબર નથી પડતી.. જેટલી મોડી ખબર પડે એટલું લગ્નજીવન સફળ ગણાય..જરા વિચારો કે જો પગની પાની એ અક્કલ છે તોય સ્ત્રીઓ જગત ને આટલું નચવે છે તો ખરેખર એનું ના હોય તો પુરુષો ને ઘાઘરી – કબજો પહેરાવી ને જાહેર મા મુજરો જ કરાવે કે બીજું કઈ..???? સ્ત્રીઓ ની નહિ હકીકત મા તો પુરુષો ની અક્કલ પગની પાની એ છે..
કવિતા ની વાત સાંભળી ને પિયુષ પણ વિચાર મા પડી ગયો.. કવિતા ની વાત સાવ કાઢી નાખવા જેવી તો નહોતી જ . બહુ જ તથ્યપૂર્ણ વાત કરી હતી કવિતા એ..
ના ના યાર એવું તો ના જ હોય બે વરસ માટે માણસ ગયો હોય એમાં આટલું બધું ના કરી શકે ..પણ એવું બની શકે કે કદાચ બંને વચ્ચે અફેર થઇ ગયો હોય.. બે વરસ સુધી માણસ શરીર ની ભુખ ને કેવી વેઠે.. .? મદન ભાઈ ની ય જરૂરીયાત તો હોય છે.? અને કવિતા તમે સ્ત્રીઓ તમારી ભાવનાઓ ને , ઇચ્છાઓ ને કચડી શકો..અમે પુરુષો એ બાબત મા સાવ પોદલ હોઈએ છીએ.. ખબર હોય કે પત્ની નો ફ્રોડ ના કરાય તોય રૂપાળી છોકરી જોઈ ને લાળ પડવા માંડે છે.. રૂપાળો પુરુષ જોઈ ને બજાર વચ્ચે કોઈ સ્ત્રી ની ચૂત ભીની ભસ્ ના થઇ જાય..જયારે અમારો તો લંડ તરત સલામી આપવા માંડે છે.. તું જ વિચાર , મદન ભાઈ ત્યા શિલા ભાભી ના અભાવ મા તરફડતા હોય એવામાં સ્લીવલેસ પહેરી ને ખુલ્લે આમ ફરતી જુવાનડી ઓ ને જોઈ ને એમનો લંડ અને દિલ શી રીતે કાબુ મા રહે..? અને ત્યા પાછુ સેક્સ ની બાબત મા થોડુંક ફ્રી કલ્ચર પણ ખરું એટલે પેલી સ્ત્રી નો પતિ કદાચ મરી ગયો હોય કાં તો ડિવોર્સ થઇ ગયા હોય એટલે એ બંને નિકટ આવ્યા હોય એવું પણ બની શકે ને? જો ખરેખર વધારે પડતાં નજીક ના સંબંધો હોય તો એ સ્ત્રી મદન ભાઈ ને ઇન્ડિયા શું કામ આવવા દે? કવિતા પિયુષ ના લંડ ની મજા માણતાં શાંત પાણી મા નાવ આગળ વધી રહી હોય એમ હલેસાં મારતાં પિયુષ ના શરીર ઉપર સવારી કરી રહી હતી અને એની વાત ધ્યાન થી સાંભળી રહી હતી..બંને જણા વાત કરતાં હતા તોય એમનું ધ્યાન તો કોમ્પ્યુટર ના સ્ક્રીન પર ચોંટેલું જ હતું..
પિયુષ ને અચાનક કંઇક સુઝતા એણે બાજુ મા પડેલો પોતાનો મોબાઈલ ઉઠાવ્યો અને મદન નો આઈ ડી અને પાસવર્ડ સેવ કરી દીધો અને મોબાઈલ પાછો ઓશીકા ની બાજુ મા મૂકી દીધો.. સ્ક્રીન પર મદન અને પેલી સ્ત્રી હસી ને વાતો કરતાં કરતાં એક મેક ના અંગો ને પંપાળી રહ્યા હતા..પેલી સ્ત્રી ..કશુંક કહી રહી હતી..ખાસ્સી પાંચ મીનીટ સુધી બંને ની વાતો ચાલી એ દરમિયાન મદન પેલી ના સ્તનો ને એણે પેલી મદન ના લંડ ને પ્રેમ પૂર્વક પંપાળી ને મજા કરતાં કરતાં ચર્ચા કરી રહ્યા હતા... પિયુષ એ કવિતા ને કહ્યું યાર આ વીડીઓ આપણા મોબાઈલ મા લઇ લઇ એ તો કેવું..? આ લોકો ની ચર્ચા આપણે ઘેર જઈ ને સાંભળી તો શકીએ ..રખે ને આ બંને ની વાતચીત મા થી કોઈ લીંક મળી જાય..? આટલી લાંબી ચર્ચા કરે છે તો નક્કી કઈ ક તથ્ય તો હશે જ ને? કયા સબ્જેક્ટ પર ચર્ચા કરે છે એ પણ ખબર તો પડશે..?
પિયુષ નું ધ્યાન હવે કવિતા ને ચોદવા મા ઓછું અને મદન ભાઈ ના લેપટોપ મા થી એમની રીઅલ ક્લિપ્સ લેવામાં વધારે હતું જે કવિતા ને જરાય ના ગમ્યું..કોઈ ની તપાસ એ અલગ બાબત છે અને પોતાની મજા ઓ કોરાણે મૂકી ને બીજા ની તપાસ કરવી એ અલગ . કવિતા એ અણગમા સાથે કહ્યું કદાચ એવું ય હોય કે આ અંગ્રેજ સ્ત્રી નો ધણી મોબાઈલ મા અને કોમ્પ્યુટર મા તારી જેમ રચ્યો પચ્યો રહેતો હોય એટલે બિચારી ને મદન ભાઈ સાથે સબંધ બાંધવો પડ્યો હોય. ...
ચબરાક પિયુષ માટે આટલી ટકોર પુરતી હતી..અને આમ પણ ડેટા કેબલ વિના ફાઈલ ટ્રાન્સફર શક્ય પણ નહતું એટલે એણે હાલ આ બાબત મુલતવી રાખી ને કવિતા ના ઓર્ગેઝમ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કર્યું .. કવિતા તો પહેલે થી જ ચાર્જ હતી .. ખાસ કરીને તો એ એટલે વધૂ એક્સાઇટ હતી કે મદન ની હરકતો કોઈ પણ સ્ત્રી ને કામ રસ થી તરબોળ કરી મુકે એવી હતી.. મદન ની હરકતો મા હોમ-ટાઉન થી હજ્જારો માઈલ દુર હોવાની અને આબરુ ના જવાની ખાત્રી હોવાને કારણે વધારે પડતી બેફામ થઇ ને ખીલી ઉઠી હતી... સલામતી સાથે સેક્સ હમેશા વધૂ આનંદ દાયક હોય છે એ વાત તો છે જ પણ એ મા જો પત્ની ને બદલે પ્રેમિકા નો રૂપાળો સંગાથ હોય તો સ્વર્ગ ની સફર બની રહે છે , કમનસીબે ભારત મા સલામતી ભર્યું સેક્સ અધિકૃત પતિ –પત્ની વચ્ચે જ સંભવ છે , ત્રીજો વિકલ્પ અહિયાં સરળતા થી ઉપલબ્ધ નથી જો સલામતી અને આનંદ બંને જોઈતા હોય તો પત્ની થી જ કામ ચલાવી લેવું પડે છે ,અને એ વાત પણ એટલી જ સાચી છે કે સેક્સ નો સાચો આનંદ પત્ની કરતાં પ્રેમિકા સાથે વધારે આવે છે , ઉકેલ શું? ઉકેલ એ જ કે પત્ની મા પ્રેમિકા ને શોધવી , અશક્ય લાગે છે? તો પ્રેમિકા ને પત્ની બનાવી લેવી..
મદન પેલી સ્ત્રી ના શરીર સાથે એનું મર્દાના શરીર કામુકતા પૂર્વક ઘસી રહ્યો હતો , એના લંડ ના ધક્કા થી પેલી નો ચહેરો લાલઘૂમ થઇ ગયો અને એની ચૂત મા લંડ ની અવરજવર એટલી ઝડપ થી થવા લાગી કે એ જ રીત ના કામુક ધક્કા શીલા અને મદન ના રૂમ મા ગુંજવા લાગ્યા કવિતા ના હળવા ફૂલ સમા બદન ની ઉત્તેજના જોવા લાયક હતી એના સ્તનો નું લયબદ્ધ રીતે ઉછળવું.. એના વાળ નું થોડી થોડી વારે ચહેરા પર છવાઈ જવું..જેણે હાથ વડે ઝાટકી ને પાછા પાછળ લઇ જવા સહીત ની એકે એક ક્રિયા થી કવિતા ની હવસ શાંત થઇ રહી હતી.. પિયુષ ના લંડ પર એનું ટાઈટ ચૂત નો ભરડો લઇ ને એના લંડ ની કડકાઈ ની હત્યા કરી નાખી ... અને મદન ના ઘર મા એકસાથે ચાર ઓર્ગેઝમ આવ્યા..કોમ્પ્યુટર નો સ્ક્રીન પણ જાણે ડીસ્ચાર્જ થઇ ને ઠંડો પડી ગયો હોય એમ મદન અને પેલી અંગ્રેજ સ્ત્રી ની ક્લીપ પૂરી થઇ જતાં શાંત થઇ ગયો.. કવિતા ની છાતી પિયુષ ની છાતી સાથે દબાઈ ને ચપટી થઇ ગઈ.. કવિતા ને પોતાની ઉપર જ છાતી સરસી ચાંપી ને પિયુષ એના શ્વાસ હેઠા બેઠા ત્યા સુધી પડી રહ્યો.. એના ઝડપ થી ઉંચી નીચી થઇ રહેલી છાતી સાથે કવિતા નું આખું શરીર ઊંચું નીચું થઇ રહ્યું હતું. અને એણે કારણે કવિતા ની ચૂત મા હજી પણ ફસાઈ ને પડેલા લંડ મા ય જરા જરા હલનચલન થતું હતું..જે કવિતા ને ચૂત ઝરી ગયા પછી લટકા ની મજા આપી રહ્યા હતા.. જેમ જમ્યા પછી પાન ખાવાની મજા આવે એમ.. અડધા કલ્લાક ના અદભુત સંભોગ પછી નો અડધો કલાક નોર્મલ થવા મા પસાર થયો..આમ તો ચોદયા પછી તરત પિયુષ ને સુઈ જવા જોઈતું. પણ આજે આ લેપટોપ નો વહીવંચો વાઈન્ડ અપ કરવાનો બાકી હતો..મદન ભાઈ અને શીલા ભાભી વૈશાલી ને લઇ ને ક્યારે આવી ચઢે એ નકી નહતું..એટલે એ પોતાની ચોરી પકડાઈ ના જાય એ માટે સાવધ હતો.. કવિતા ને પોતાની છાતી પર થી બાજુ મા સુવાડી ને એ ઉભો થયો..નરમ થઇ ને ગરોળી જેવો લબડતો હતો.. લંડ ની આ એક અવસ્થા એવી છે જે કોઈ પુરુષ ને ક્યારેય નથી ગમતી હોતી..અને નવ્વાણું ટકા પુરુષો લંડ ની આ અવસ્થા ને લઇ ને અસંતુષ્ટ હોય છે , ,
પિયુષ એ લેપટોપ ને શટ ડાઉન કરતા પહેલાં મદન ની ક્લીપ કયા ફોલ્ડર મા છે એ સરખી રીતે યાદ કરી લીધું અને લેપટોપ ને એક તરફ મૂકી ને એ સુઈ ગયો..
સવારે..કવિતા ની આંખ આજે વહેલી ખુલી.. હજી દૂધ વાળો ય આવ્યો નહતો... પાંચ વાગ્યા હતા..એ ઉઠી ને બાથરૂમ જઈ આવી.. હમણાં રસિક આવશે એટલે પાછુ જાગવું પડશે હવે સુઈ જઈશ તો ઉઠાશે નહિ એના કરતાં લાવ રસોડા મા થી કચરો કાઢી દઉં...હવે રોજ ઘર સાફ કરવું જોઈશે ..અને કમ સે કમ પીવાનું પાણી તો ભરી જ રાખવું પડશે ગમે ત્યારે શીલા ભાભી આવી જાય તો એમને વાસી પાણી ના લાગવું જોઈએ.. કવિતા નગ્ન અવસ્થા મા જ રસોડા મા થી કચરો વાળતા વિચારી રહી હતી.. મદન ભાઈ નો પેલી સ્ત્રી સાથે સંબંધ શો હશે? સંબંધ તો શો છે એ ખબર પડી જ ગઈ.. છે બંને જણા કેટલું જોરદાર કરતાં તા? આટલું સખત રીતે તો પિયુષ એ ય કદી મને ચોદી નથી..યાર મદન ભાઈ લાગે છે વયસ્ક પણ જોમ જરાય ઓછું નથી..થયું.. લંડ પણ કેટલો મસ્ત છે ? પેલી સ્ત્રી ને કેટલી મજા આવતી હતી એના હાવભાવ પર થી જ દેખાઈ આવતું હતું.. વાંકી વાળી ને કચરો કાઢી રહેલી કવિતા ના લબડતા બોલ હાલવા ને કારણે એને ગલી થીતી હતી..આ રીતે માદર જાત નગ્ન કચરો કાઢવાનો આ પહેલો પ્રસંગ હતો કવિતા માટે.
સાયકલ ની ઘંટડી રણકતા કવિતા સમજી ગઈ કે રસીક ભાઈ દૂધ આપવા આવ્યા છે , ઝડપ થી એણે ગાઉન પહેરી પીધું..ડોર બેલ વગાડી ને પિયુષ ની ઊંઘ ખરાબ ના કરે એટલે રસિક ડોર બેલ વાગતા પહેલાં જ દરવાજો ખોલી ને ઉભી થઇ ગઈ..
રસિક દેખાયો નહિ એટલે કવિતા વિચાર મા પડી..ક્યાં જતાં રહ્યા રસિકભાઈ..? સાયકલ ની ઘંટડી બીજા કોઈ ની હશે? ના ના આ રણકાર ને તો હું બરોબ્બર જાણું ને ઓળખું છું . . છે તો રસિક જ તો ક્યાં ગયો હશે?
આજુ બાજુ ડાફોળિયા મારી ને રસિક ને ગોતી રહેલી કવિતા ને રસિક જડી ગયો.. પણે જે જગ્યા એ અને જે અવસ્થા મા એ જડ્યો..એ જોઈ ને કવિતા હેબતાઈ ગઈ..આ હું શું જોઈ રહું છું..? મમ્મી..? અને રસિકભાઈ..? હે રામ!! અંધારા ને કારણે સાફ દેખાતું નહતું અને પ્રમાણ મેળવવું અનિવાર્ય હતું..કવિતા તરત મેઈન દરવાજો ખોલી ને બહાર નીકળી..કાળું ભમ્મર અંધારું જોઈ ને કવિતા છળી મરી થોડે ક દુર ગઈ ત્યા એણે થયું..પિયુષ જાગી જશે તો મને ઘર મા ના જોઈ ને શું વિચારશે..? એટલે એ પાછી જઈ ને દરવાજો બહાર થી બંધ કરી ને આવી ગઈ..હાશ..પિયુષ ના આવી જવાનું હવે કોઈ ટેન્શન નહતું. વરંડો ઠેકી ને એ રસોડા ની પાછળ ની દીવાલ પાસે જઈ ને ઉભી રહી.. કવિતા એ બંને ની વાતો સાંભળવા માંગતી હતી..બારી ના કમાડ પાછળ જતાં જ ધીમા અવાજે અનુંમાસી ને બોલતા એણે સંભાળ્યા .. જરા ધીમે બોલ અંદર તારા કાકા સુતા છે, જે કહેવું હોય એ ધીમે થી કહે..
કવિતા ને ખબર પડી ગઈ કે નક્કી કોઈ ખાસ વાત છે , મમ્મી જી આટલી વહેલી સવારે રસિક ને ધીમે બોલવાનું શું કામ કહેતાં હશે? કવિતા અંધારા નો ભરપુર લાભ લઇ ને શક્ય એટલી નજીક પહોંચી ગઈ. . . નોબત એ આવી કે બારણા ની એક તરફ કવિતા ઉભી હતી અને બીજી તરફ રસિક.. અનુંમાસી અને રસીક ની વચ્ચે બારસાખ હતી એટલું જ , કવિતા ના ધબકારા સ્ટેથોસ્કોપ વગર પણ સંભળાય એટલા તીવ્ર હતા.... સાહસ અને ઉત્તેજના ને કારણે કવિતા પોતે શ્વાસ રોકવા નો અથાગ પ્રયત્ન કરતી હતી અને એને લીધે તો શ્વાસ વધારે ચડતો હતો .. વહેલી સવાર ના સન્નાટા મા બે જણા ની ધીમે થી થતી વાત પણ કવિતા ને કાને પડવા લાગી..
લે હવે પકડવા તો દે? બહાર કાઢ ને ? બીજું કઈ ના કરી શકું તો જોઉં તો ખરી..? પંપાળવા મળે તોય ક્યાં થી..? શીલા ય મદન ના આવી ગયા પછી એમજ મન વાળતી હતી ને? અનુંમાસી ઉવાચ..
રસિક> ના કાકી આજે મારી ઈચ્છા નથી ,કાલે .
અનુંમાસી > કેમ ? કાલે મેં કવિતા માટે ના પાડી એટલે ખોટું લાગ્યું છે ને ? મને ખબર છે રસિક,પણ તું જ વિચાર હું એક સાસુ થઇ ને એને તારા માટે કેવી રીતે તૈયાર કરી શકું.? મારા થી એ કેવી રીતે થાય ..? મને એની સાથે વાત કરતાંય સંકોચ કેટલો થાય..? .સાવ ડોબા જેવો છે તું.. મને ય માયા લગાડી ને હવે તું મોંઢું ફેરવી લે છે એ બરોબર ના કહેવાય હો , જરા તો દયા જાણવી જોઈએ તારે..!!
રસિક > બરોબર છે કાકી મેં ક્યાં તમને ના પાડી છે ? પણ મારું જરા મન કવિતા બહેન માટે ડોલી ગયું તો તમે તો ઘસી ને ના જ પાડી દીધી.. એ ય મને ખોટું તો લાગે જ ને ? અને તમારી વહુ ય ક્યાં દુધે ધોયેલી છે ? સાસરીમાં યા પિયર ના યાર દોસ્તારો ને બોલાવે છે ,મને એની છાતી પર હાથ ફેરવવા મળી જાય તોય ઘણું ..મારે ઘાલવો નથી...બસ..? હાથે ય ના ફેરવવા દે? એટલું ય તમે ના કરી શકો..?
અનુંમાસી વિચારે ચડી ગયા ..શું બોલી ગયો રસિક? કવિતા દુધે ધોયેલી નથી મતલબ?????
એ કઈ જાણતો હશે? કવિતા ની કોઈ ખાનગી વાત ? કે પછી વહુ પર દાનત બગડી છે એટલે જેમ તેમ બકવાટ કરે છે? કવિતા રસિક ને કદી ગમાડતી હશે? ક્યાં કવિતા અને ક્યાં રસિક..??? હું એને શી રીતે કહું કે વહુ બેટા આ રસિક ને જરા છાતી પર હાથ ફેરવવા દેજે..??? કવિતા મારું કેટલું માન સાચવે છે ? કદી ઉંચે અવાજે બોલતીય નથી..કે નથી મારો બોલ કદી ઉથાપતી , રસિકે કવિતા માટે એવું કેમ કહ્યું..?
અનુંમાસી > કવિતા માટે જેમ તેમ ના બોલતો રસિક તારે મને જે કરવું હોય એ કર ,અને ના કરવું હોય તોય તારી મરજી બાકી મારી ફૂલ જેવી વહુ ને બદનામ કરે એ મને નહિ ગમે ..
રસિક..> કાકી તમારી ફુલ જેવી વહુ જેના તમે વખાણ કરતાં થાકતા નથી ને ? અને જેના ઉપરાણા મા તૂટી પડો છો ને એમને તો મેં આ તમારા ઘરની બાજુની ગલી મા રંગે હાથ પકડ્યા છે , પણ આ તો કવિતા બહેન નું ઘર ના ભાગે એટલે મેં કોઈ ને કીધું નથી.. મને એક જ અબરખા છે કાકી મારે શહેર ની ફેશનેબલ છોકરી ની છાતી દબાવવી છે , . જોવી છે કેવી હોય એ , જો તમે મને એક વાર કવિતા બહેન ની છાતી જોવા દયો તો હું તમને બધું જ કરવા તૈયાર છું..
અનુંમાસી વિચાર મા પડી ગયા .. રસિક ના કસાયેલા શરીર ને જોતાં જ એમની વર્ષો ની દબાવી રાખેલી ભુખ સ્પ્રિંગ ની જેમ છટકી ને સપાટી પર આવી ગઈ હતી.. રસિક ના ધોતિયા ના કછોટા પર એમણે મુકેલો હાથ રસિકે એવી રીતે પકડી રાખ્યો હતો જાણે એ, જુઆ સુધી અનુંમાસી આ માંગણી ના સેઈકારે ત્યા સુધી અનુંમાસી ને આગળ વધવાની એ પરમીશન આપવા માંગતો નહતો , અનુંમાસી રસિક ના લંડ ના ઉભાર ના હળવા સ્પર્શ થી એટલા બધા ગરમ થઇ ગયા હતા કે એ લંડ ને પકડવા , અડકી જોવા, એની કડકાઈ ને પામવા આતુર થઇ ગયા હતા.. રસિક શું કામ એટલો બધો આકરો થાય છે..? તું કવિતા ને તારી રીતે તૈયાર કર બસ હું વચ્ચે નહિ આવું..પણ મારી કને થી એ કરાવવાની જીદ ના કર..હું એ કામ કદી નૈ કરી શકું...મારી હાલત તને શું ખબર..પડે?
રસિક ને પચાસ ટકા જીત મંજુર નહતી.. અને બાકી ની પચાસ ટકા મંજૂરી એટલી બધી ગેરકાનૂની હતી કે એને માટે અનુંમાસી ને મોટી લાલચ આપવી પે એમ હતી ,એવડી મોટી લાલચ કે જે જોઈ ને અનુંમાસી કવિતા ના શરીર ને ભોગવવા માટે સામે થી તૈયાર થાય ..રસિકે અનુંમાસી ને પોતાની તરફ ખેંચી ને બાંહો મા ભરી લીધા અને કાન મા કહ્યું એ સાંભળી ને કવિતા ને ચારસો ચાળીસ વોલ્ટ નો ઝાટકો લાગ્યો...
ઓહ કાકી એક વાર તમે કવિતા ને તૈયાર તો કરી દયો , બાકી નું હું સાંભળી લઈશ..કવિતા બહેન પણ જો આપણી સંગાથે શામેલ હશે તો કદી કોઈ ને વાત નહિ કરે..અનુ માસી ના સ્તનો ને ઉત્તેજક રીતે મર્દન કરતાં રસિક કવિતા ના શરીર ને મેળવવા નું મૂડી રોકાણ કરવા મા કોઈ કસર રાખવા માંગતો નહતો..રોજ કવિતા ની પાતળી લચકદાર કમ્મર ને જોઈ ને રસિક ને એક જ વિચાર આવતો ..આ કમ્મર ને બંને હાથે પકડી ને એક ધક્કો મારીયે તો આખો લંડ ચૂત ને ચીરી ને ચૂત મા ઉતરી જાય. રાડ પાડી ઉઠે એટલી નાજુક છે કવિતા..નાજુક પદમણી કવિતા ની કમ્મર ને જોઈ ને કાયમ રસિક ને મન મા થતું.એક ગોદો તાકાત થી માર્યો હોય તો લોડો ગળા સુધી પહોંચી જાય.. પગ ખભે લઇ ને ગાંડ નીચે તકિયો મૂકી ને એણે અનુંમાસી ના ઘાઘરા મા હાથ ઘાલી ને વાસી ભોસ ને પોતાના મર્દાના સ્પર્શ વડે જુવાની યાદ કરાવી દીધી.. અનુંમાસી પોતાની ભોસ મા રસિક નો હાથ ફરતા જ સીસકારા ભરતા રસિક ની છાતી સાથે ચોંટી ગયા અને ધીમે અવાજે બોલ્યા..આહ રસિક...મને જે કરવું હોય એ કર ને કવિતા ને તારે જે કરવું હોય એ કર જે હું ના નહિ પાડું બસ..?
અરે કાકી..તમારી મદદ વિના હું એના સુધી શી રીતે પહોંચી શકીશ? કવિતા બહેન મને હાથ પણ ના મુકવા દે.. તમે એક વાર કવિતા ને તૈયાર કરી દયો પછી જુઓ સાસુ વહુ બંને ને આદમીઓ ધંધે ગયા પછી રોજ મજા કરાવીશ .. જરા વિચારો કાકી આમ અંધારા મા કરીએ એના કરતાં દિવસ ના અજવાળા મા પથારી મા કરવા મા કેટલી મજા આવશે..? દિવસે આમ પણ તમે અને કવિતા બહેન એકલાં જ ઘરમાં હોવ છો ને ? કવિતા આજે સૌ પ્રથમ વખત અનુંમાસી ના મુખે થી આવી વાત સાંભળી રહી હતી , સદાય માળા ફેરવતાં રહેતા સાસુ મા નું આ નવું સ્વરૂપ જોઈ ને કવિતા ને નવાઈ પણ લાગી અને દુઃખ પણ થયું.. સાસુ મા આવા એક મામુલી દૂધ વાળા સાથે મારો સોદો કરી રહ્યા છે? એક પળ માટે તો એને વિચાર આવી ગયો કે હાલ ને હાલ રસિક ને ધોઈ નાખું પણ અત્યારે એ સમય નહતો.. રસિક ને એ ખુબ નફરત કરવા લાગી.. કવિતા ને ચીતરી ચડી ગઈ.. એ ત્યા થી જવા જતી હતી ત્યા એના કાને પડ્યું..હાય હાય રસિક તારો તો જાલિમ છે ,કેટલો જાડો ખોદ છે ,જો કવિતા સાથે મેળ પડી જાય તો કોરો ના ઘાલતો જરા તેલ લગાડજે નહીતર ફાટી જશે એની..લોહી લુહાણ થઇ જશે..બાપડી. મારા જેવી ને ય પેઢું મા દુખાવો કરી દે એટલો મોટો છે...ક્યારે અંદર લેવા મળશે રામ જાણે..આ તારા કાકા ઘરમાં ના હોત તો મસ્ત મોકો હતો આજે કવિતા અને પિયુષ મદન ભાઈ ના ઘરે સુવા ગયા છે ,
તે તમે આજે સુવા ગયા હોત તો સારું ને કાકી? અનુંમાસી ની હવસ ને હવા આપતાં રસિક એમની ભોસ મા ચાર આંગળીઓ નાખી ને અંદર બહાર કરતાં બોલ્યો..
પોતાનું આખું શરીર રસિક ના ખભે લટકતું છોડી દઈ ને એના દ્વારા ફિંગર ફકીંગ ને આનંદ પૂર્વક માણતાં રસિક ના લોડા ને ધોતિયા ની ઉપર થી અનુંમાસી દબાવવા મંડ્યા..આહ રસિક બહાર કાઢ ને એક વાર જોઈ તો લેવા દે?
કાકી.. તમે જ કાઢો ને ? હું કાઢવા જઈશ તો મારે અંદર થી આંગળીઓ બહાર કાઢવી પડશે તમારો ખેલ બગડશે.. ના , ના તું તારે તારું કામ ચાલુ જ રાખ હું બહાર કાઢી લઉં છું...અનુંમાસી ને રસિક ભોસ મા થી આંગળીઓ કાઢી લે એ પાલવે એમ જ નહતું.. એની બરછટ આંગળીઓ ના અંદર બહાર થવા થી લંડ ની ખોટ પુરાઈ રહી હતી..એટલે અનુંમાસી ને થોડી મહેનત કરી ને રસિક ના ધોતિયા ના કછોટા ને બાજુ પર કરી મહાપરાણે લંડ ને બહાર કાઢી ને રમાડતા સીસકારા ભરવા લાગ્યા...
કાકી , જરા સીસકારા નો અવાજ ધીમો કરો ક્યાંક કાકા જાગી જશે તો આ ઉંમરે તમને છુટા છેડા આલી દેશે..
એ મને શું છૂટી કરતાં તા..? હું જ એમને છૂટી કરી દઉં એવી છું રસિક..તે જે મારી સાથે કર્યું એ એમણે કદી કર્યું નથ. કેટલી મજા આવતી હતી..? જુવાની મા આ સુખ થી વંચિત રહી ગઈ ને ..? ઘણા અભરખા હતા , બધા અધૂરા રહી ગયા એમને કારણે , સારું થયું કે તું હવે ય મળ્યો નહીતર જીન્દગી આમ જ પૂરી થઇ જાત ને ? 

[Gujjubhai111]

રસિક ને કવિતા નું શરીર હવે હાથવગું લાગવા માંડ્યું હતું એટલે એણે અનુંમાસી ને વધારે મજબુર કરી દેવા માટે નીચે બેસી જઈ ને ઘાઘરો ઉંચો કરી ને સીધો ભોસ પર પ્રહાર કર્યો..જે બાબત થી અનુંમાસી જ નહિ દુનિયા ની કોઈ પણ સ્ત્રી અંકુશ ખોઈ બેસે એ ક્રિયા કરતાં જ અનુંમાસી એ ઉત્તેજિત થઇ ને ઘાઘરો રસિક ના શરીર પર ઢાંકી દઈ ને સંતાડી દીધો.....અને રસિક નું માથું બંને હાથે પકડી લઇ ને પોતાની ભોસ સાથે સખત રીતે ચાંપી દીધું. રસિક ની જીભ અનુંમાસી ની ભોસ પર ફરતી રહી અને અનુંમાસી ના સીસકારા વધતા ચાલ્યા...

અલબત્ત કવિતા ને આમાંનું કશું દેખાતું નહતું પણ એણે જોવા ની જરૂર પણ ક્યાં હતી..? વાત ચિત્ અને સીસકારા અંધારા મા ચાલી રહેલા ઘટનાક્રમ ને બયાન કરતાં હતા ... કવિતા નું આખું શરીર નફરત , ધ્રુણા અને ઉત્તેજના થી તપી રહ્યું હતું .. અદભુત સુખ મળી રહ્યું હતું અનુંમાસી ને એમના શરીર ને માત્ર ચાટી ને રસિકે શાંત કરી નાખ્યું હતુ,.. અનુંમાસી ને રસિક માટે અનહદ લાગણી થવા લાગી હતી..જે યુદ્ધ ચીમનલાલ ને શસ્ત્ર સાથે જીતવામાં ય સાંસા પડતા હતા એ રસિકે શસ્ત્ર નો ઉપયોગ કર્યા વગર .. માત્ર યુદ્ધ-કૌશલ્ય દ્વારા કરી દેખાડ્યું હતું.. અનુંમાસી ની ભોસ શાંત થઇ ને અનુંમાસી ને એનો પ્રભાવ એમના શરીર પર દેખાડવા લાગી.. એ શીથીલ થઇ ને ઢળી પડ્યા રસિક ના ખભા પર.. વજન દઈ ને ત્વરા થી રસિક ઘાઘરા મા થી નીકળી ને ઉભો થઇ ગયો..અને અનુ માસી ને પોતાની ભુજા ઓ મા સમાવી લીધા , રસિક ની પહોળી છાતી જાણે ડબલબેડ હોય એટલી આરામ દાયક હતી...અનુંમાસી થી એની છાતી પર ચુંબન થઇ ગયું અનાયાસ..
કાકી મારો લોડો હવે નરમ કરી આલો. એટલે હું જાઉં..તમારું તો પતિ ગયું.. રસિકે અનુંમાંસી ને ઢંઢોળી ને કહ્યું... હવે અનુંમાસી એ રસિક ની બાંહો મા ઉભા ઉભા જ એનો લંડ પકડી ને મુઠીયા મારવા ના શરુ કરી દીધા.. મુઠીયા મારતાં અનુંમાસી રસિક ના લોડા ની કડકાઈ અને જાડાઈ ના જ વખાણ કરતાં હતા જે સાંભળી ને કવિતા ગમે તેટલી પોતાની જાત ને રોકી રાખવા માંગતી હતી તો પણ એનો હાથ અનાયાસ પોતાની ચૂત સુધી પહોંચી જ ગયો.. કવિતા જેમ જેમ રસિક અને અનુંમાસી ની વાતો સાંભળી રહી હતી એમ એમ એના શરીર નો પારો ઉંચે ને ઉંચે જઈ રહ્યો હતો.. અનુંમાસી ને રસિકે જોરદાર પ્લાન સમજાવ્યો કવિતા ને પામવા માટે.. રસિક નો પ્લાન સાંભળી ને અનુંમાસી એ બધી રીતે એને ચકાસી જોયો .. ક્યાંય અનુંમાસી ને કવિતા નો પ્રત્યક્ષ સામનો કરવાનો નહતો, એવો પ્લાન બનાવ્યો હતો રસિકે..કવિતા ને કદી ખબર નહિ પડે કે મેં રસિક સાથે મળી ને આ બધું ગોઠવ્યું છે તો પછી શો વાંધો છે? મનેય ઘડપણ મા એ મળી જશે જે જુવાની મા મળવું જોઈતું હતું..અને કવિતા ય ક્યાં દુધે ધોયેલી છે ? એવું તો રસીક કહે જ છે ને? મારી જાણ બહાર તો રામ જાણે શું શું નહિ કરીતી હોય..? ઘર મા સતી સાવિત્રી બની ને રહેતી સ્ત્રીઓ જેટલી દેખાય એટલી પ્રમાણિક હતી પણ નથી અને હોય પણ છે, સ્ત્રી ના ચહેરા પર થી કોઈ એવું નક્કી ના કરી શકે કે એ કેવી હશે.? રાત્રે સાડા નવ વાગ્યે પોતાના પ્રેમી સાથે રંગરેલિયા મનાવી ને આવેલી સ્ત્રી દસ વાગ્યે એના પતિ સાથે સુતી હોય તો એના પતિ ને ઘંટો ય ખબર ના પડે કે એની ચૂત હજી એના પ્રેમી ના વીર્ય થી લથબથ છે અને હોશિયાર સ્ત્રી એના પ્રેમી ના વીર્ય ની ચીકાશ ને પોતાના પતિ ની કામુક હરકતો ને કારણે ચૂત મા આવેલી ભીનાશ ગણાવી ને પોતાના પતિ ને બહુ જ પ્રેમ કરતી હોવાનું અને એના પત્ની ના સ્પર્શ જેવું સુખ દુનિયા મા બીજે ક્યાંય નથી એવું ઠસાવતી હોય.. એટલું જ નહિ એના લંડ ના એટલા બધા વખાણ કરે એટલા બધા વખાણ કરે કે પેલા ચુતીયા ને તો એમ જ થઇ જાય કે લંડ તો દુનિયા મા જાણે એના એકલાનો જ , બાકી ના તો બધા ફીન્ગરીગ થી છોકરા કાઢતા હશે...
જે કરે એ સાચવી ને કરજે રસિક..હું કવિતા ની નજર મા થી ઉતરી જાઉં એવું ના થાય એ જોજે, રસીક ના સાંબેલા જેવા લંડ નો કેટલો વજન હશે..? એ અચરજ નો વિચાર કરતાં અનુંમાસી એ મુઠ્ઠી મા ફીટ પકડી ને લંડ ની ચામડી આગળ પાછળ કરતાં એના સોપારા ને અહોભાવ થી જોઈ રહ્યા
ના થાય કાકી ,તમારું તો નામ જ ક્યાં વચ્ચે આવવાનું છે? અને આવશે તોય મારી પાસે એની જડી બુટી છે ચિંતા ના કરો કવિતા તમને કાઈ નહિ કહે..એની ખાત્રી આપું છું બસ..?
રસિક , હવે તો મને રોજ મળીશ ને ? જયારે જયારે હું બોલાવું ત્યારે તું આવીશ ને ?
હા કાકી, પણ તમેય મને ભૂલી ના જતાં પાછા મેં તમને કહ્યું એ પ્રમાણે યાદ રાખજો..શનિવારે ફાયનલ જ રાખજો.. લ્યો હવે થોડો મોંઢા મા લઇ લ્યો એટલે મારો છુટકબારો થાય.. આમ ખાખરા ખાધે એના પારણાં નહિ થાય.. અને વધારે ભુખ ઉઘડશે તો પાછો આખું ભાણું માંગશે .. મુઠ્ઠી મા એને કે મને જરાય મજા નથી આવતી.. કાકી.. કહી ને રસિકે અનુંમાસી ના ગાલ પર એક બટકું ભરી ને નિપ્પલ પકડીં ને બોલ ખેંચ્યા...
એક એક હરકત અનુંમાસી ને અતિશય ગમતી હતી..એમને કોઈ વિરોધ કરવો જ નહતો..હવે..
સારું , રસિક પણ , મને બહુ બીક લાગે છે ,ક્યાંક કઈ આડું અવળું ના થઇ જાય..
અરે કઈ નહી થાય કાકી..મારી પર ભરોસો રાખો.. અને મોંઢા મા લ્યો..હવે..
રસિક આ તો જો ગધેડા ના લંડ જેવો છે આવડો મોટો મારી અંદર ઘાલી દીધો તો તે? મોંઢા મા તો કેમ નો જશે?
અરે જશે કાકી..ભોસ મા ગયો તો મોંઢા મા કેમ નહિ જાય તે દિવસે તો આખો લીધો તો યાદ નથી?
એ તો મુઆ તે જબરદસ્તી થી આખી મોંઢામાં ચગળી ઘાલ્યો તો..મારી જે હાલત થઇ તી તને શું ખબર..? આજે એવું ના કરતો..જીવ નીકળી જાય એવું થાય છે ,
નહિ કરુ હવે વાતો કર્યા વગર જલ્દી ચૂસો..તમે...
આહ કાકી..મજા આવે છે અનુંમાસી એ નીચે બેસી ને લંડ પર બચી ભરી જેનો અવાજ ચોખ્ખો કવિતા એ સંભાળ્યો.. એનો ચહેરો લાલઘૂમ થઇ ગયો.. પોતાની સાસુ ને એક મામુલી દૂધવાળા નો લંડ ચૂસતા જાણી ને , આહ .આહ આહ ..કાકી...ઈ.ઈ.ઈ.ઈ.ઈ.ઈ.ઈ.ઈ.ઈ.ઈ ઓહ કવિતા બહેન............
રસીક ના મુખે થી ઉત્તેજના ની આખરી ક્ષણો મા પોતાનું નામ સાંભળી ને
કવિતા ને ખબર પડી ગઈ કે હવે એનું બચવું અસંભવ છે, રસિક વીર્ય સ્ત્રાવ ની આખરી ક્ષણો મા અનુંમાસી ની સામે કવિતા નું નામ બોલી ગયો એ સાંભળી ને અનુંમાસી ને ય નવાઈ લાગી.. અને કવિતા ને તો રીતસર નો આઘાત જ લાગ્યો.. જાણે એની સાસુ ના શ્રી સાથે નહિ એના ખુદ ના શરીર સાથે રસિક અત્યારે છેડછાડ કરી રહ્યો હોય એવું ફીલ થઇ ગયું કવિતા ને , એ ત્યાં થી ચુપચાપ સરકી ગઈ..હવે ત્યા ઉભા રહેવાનો કોઈ અર્થ નહતો , જાણે એના મોંઢા મા રસિક ના લંડે પિચકારી મારી દીધી હોય એમ મોંઢું કટાણું કરી એ એ થૂંકી.. એની ઉત્તેજના ક્યાંય હવામાં ઓગળી ગઈ હતી ..અને ગહન વિચારો મા અંધારું એની સત્તા છોડે એ પહેલાં શીલા ના ઘર મા આવી ને બેડ પર પહોંચી... પિયુષ નસકોરા બોલાવતો ભર નીંદર મા હતો એ જોઈ ને વધૂ એક રાહત નો શ્વાસ લઇ ને એ ય એની બાજુ મા આડી પડી..જેવી કવિતા આડી પડી કે પિયુષ એ પડખું ફેરવી ને એને બાથ મા લઇ ને દબાવી નાખી અને પાછો નસકોરા બોલાવવા લાગ્યો..
પિયુષ ની આ આદત હતી. પરણ્યા ની પહેલી રાત થી કવિતા આ જોતી આવી હતી અને એને એ બહુ જ ગમતું હતું. એના ઉરોજ પિયુષ ની છાતી સાથે દબાઈ ને સપાટ થઇ ગયા..અને પિયુષ નો લંડ ગૂડ મોર્નિંગ ની છડી પોકારવા ઉંચી થયેલી કુકડા ની ડોક જેવો થઇ ને એની જાંઘો ને અડપલાં કરવા લાગ્યો. આ કઈ સેક્સ ની શરૂઆત નહતી..આતો એક સામાન્ય ક્રિયા હતી જે લગભગ બધા જ કપલ્સ ઊંઘ મા કરતાં હોય છે ખાસ કરી ને વહેલી સવારે.. , પિયુષ તો નિશ્ચિંત થઇ ને નસકોરા બોલાવતો હતો પણ કવિતા ને ઊંઘ શેની આવે? એના મગજ મા રસિક અને એના સાસુ ની ચર્ચા ઘુમરાઈ રહી હતી..રસિક ભાઈ એ મને ક્યારે જોઈ લીધી હશે ? પેલા દિવસે ગલી મા જીદ કરી ને પીન્ટુ એ મળવા બોલાવી ત્યારે જ લોચો વાગ્યો હશે..લાગે છે.. રસિકે મોંઢું બંધ રાખ્યું હોત તો કેટલું સારું..?
કવિતા ના વિચારો મા ડોર બેલ ના મીઠા રણકારે ખલેલ પાડી... એ યંત્રવત ઉભી થઇ અને દરવાજો ખોલવા ગઈ.. એને ખબર જ હતી કે રસિક દૂધ આપવા આવ્યો હશે ...કવિતા એ દરવાજો ખોલ્યો...એ જ હતો.. આખું બારણું રોકે એટલું પઠ્ઠા જેવું કાળું ડીબાંગ અષાઢી મેઘ અંધાર્યા હોય એવું શરીર..સાયકલ ચલાવવા ને કારણે બાઝેલી પરસેવાની બુંદો.. અને ખાસ તો એની નજર...કવિતા ને એમ થયું કે પાછો દરવાજો બંઘ કરી ને એ પિયુષ પાસે જતી રહે..
જય શ્રી કૃષ્ણ ભાભી, કેમ તમે આજે અહીં? કાલે કાકી હતા..અને આજે તમારો વારો આવ્યો..?
રસિકે નિર્દોષ હોવાનો દેખાવ કરતાં પૂછ્યું..
કવિતા નું મોંઢું બગડી ગયું..ગુસ્સો તો એવો આવ્યો કે એ બધું કહી દે જે હમણાં એ સાંભળી ને આવી હતી.પણ એ ચુપ રહી...
કવિતા ને એક જ વાત ની ફિકર હતી કે રસિક જે વાત જાણે છે એ કમ સે કમ જૂની થઇ જાય ત્યા સુધી રસિક ના દિલ મા ધરબાયેલી રહે..જેથી પિયુષ સાથે માંડ થાળે પડેલા સંબંધ ને અસર ના થાય..
તમે કેમ આજે મોડા આવ્યા રસિક ભાઈ..? તમારી સાયકલ ની ઘંટડી તો ક્યારનીય મેં સાંભળી તી. હું તો ક્યાર ની જાગું છું..આળસ મરડવા ને કારણે પાતળા કપડાં મા ખેંચાયેલા એના બોબલા વધૂ બહાર ઉપસી આવ્યા.. તપેલી મા દૂધ રેડવા માટે પોતાની બરણી મા ડુબાડેલું માપિયું હાથ મા થી છૂટી ગયું અને ડીસ્ચાર્જ થયા પછી લંડ જેમ હેઠો બેસે એમ માપીયું ન્યુટન ને યાદ કરતુ માપિયું શરમાઈ ને બરણી ના તળિયે જઈ ને બેઠું..
અરે રે...શું તમેય રસિક ભાઈ હાથ ભાગી ગયા છે કે શું.? કવિતા એ ઠપકો કરતાં કહ્યું...
હવે દૂધ કેવી રીતે માપશો..?
અરે કવિતા બેન તમે ચિંતા શું કરવા કરો છો..? મારી પાસે બીજું માંપીયું છે ..આ રહ્યું જુઓ.. પહેરણ ના બાજુ ના ખિસ્સા મા થી બીજું માપિયું કાઢી ને દેખાડતાં રસિક બોલ્યો.. માપીયું છૂટી ના જાય તો બીજું શું થાય..? તમે છો જ એવા..તે..? બધું ય છુટીજાય..
વખાણ...કવિતા ના ચહેરા પર થી અણગમા ના દસ ટકા હાવભાવ ઓછા થઇ ગયા..ખુદ ની ખુશામત સાંભળી ને ..
સારું સારું હવે દૂધ આલો..જે કામ કરતાં હોઈએ ને એમાં જ પૂરું ધ્યાન રાખીએ તો માપિયા ખોવાઈ ના જાય.. આજુ બાજુ ડાફોળિયા ઓછા મારીયે..
અરે કવિતા બેન દૂધ અને માપિયા તો પછીય મળશે..પણ ડાફોળિયા મારતા જે જોવા મળી જાય છે એ કઈ થોડું વારે ઘડીએ મળવાનું છે..? કવિતા ના દેખતા જ એના મદમસ્ત સ્તનો ને બિન્દાસ્ત પણે નફફટાઈ થી ઝાંખતા રસિક બોલ્યો.. જાણે એનો અધિકાર હોય એમ.
કવિતા ને થયું હે ભગવાન આ નું હવે શું કરવું..? નજર થી આટલી ચીતરી ચઢે છે,
તો અડકે તો શું થાય..? છી......
તમે મોડા કેમ આવ્યા એ ના કહ્યું તમે આજે..? કવિતા એ રસિક કેટલું જુઠ્ઠું બોલી શકે છે એ ચકાસવા માટે પૂછ્યું
પહેલાં તમારે ઘેર ગયો તો બેન..
મારે ઘેર કેમ ? રોજ તો તમે પહેલાં શીલા ભાભી ના ઘેર આવો છો.. અને પછી ત્યા થી મારા ઘરે આવો છો..
તમારા સાસુ નું થોડું કામ હતું એટલે સીધો ત્યા ગયો તો..રોજ ભૂલી જવાતું હતું..એટલે આજે તો પહેલાં એજ પતાવી દીધું..
ભલે ભલે . તે કામ થઇ ગયું..? એવું તે શું કામ હતું જે વહેલી સવારે કરવું પડે..? રસિક ભાઈ.? હવે કવિતા ને રસિક ના અર્ધસત્ય ને સાંભળી ને કંટાળો આવવા લાગ્યો હતો..રસિક એવા જવાબો આપતો હતો જે સાચા નહોતા ..પણ ખોટ્ટા ય નહતા. .
હતું જે હતું એ તમને કહેવાય એવું નથી બેન.. પછી કહીશ..શીલા ભાભી ક્યારે આવવાના છે? ઘણા દિવસ થઇ ગયા.. એમને ય..ગયે. રસિકે સિફત પૂર્વક વાત ને ટાળી દીધી..
હવે કવિતા આગળ કશું પૂછે તો રસિક ને શક જાય એમ હતું એટલે એ પણ ચુપ થઇ ગઈ..
આજે ગુરુવાર થયો શનિવાર ની મમ્મીજી એ વાત કરી છે હું જ શનિવારે પિયુષ ને લઇ ને પપ્પા ના ઘેર ઉપડી જાઉં તો કેવું.? કવિતા ના દિમાગ મા ચમકારો થયો... માપિયું બરોબર સાફ કરી ને દૂધ ભરી રહેલા રસિક ના ધોતિયા ના કછોટા પર કવિતા ની અછડતી નજર પડતાં જ એણે નજર ફેરવી લીધી.. પણ જે પ્રકારે રસિકે એના લંડ ને તસોતસ બાંધ્યો હતો એના પર થી લાગતું હતું કે ઘોડો બહુ તોફાની લાગે છે એટલે જ લગામ ખેંચેલી રાખવી પડતી હશે ને ?
મમ્મી જી ના સીસકારા અને એમણે લંડ ની સાઈઝ વિષે કાઢેલા ઉદગારો યાદ આવતાં કવિતા ની નજર અનિચ્છાએ પણ એ ઉપસેલા ભાગ પર સ્થિર થઇ ગઈ.. રસિક તપેલી હાથ મા આપવા ગયો પણ બેધ્યાન પણે કવિતા ના હાથ મા થી એ હાલી ગઈ એટલે દૂધ છલકાયું એટલે રસિકે તરત કહ્યું .લ્યો ..અભી બોલા અભી ફોક.? હમણાં તો તમે કહેતાં હતા કે
જે કામ કરતાં હોઈએ ને એમાં જ પૂરું ધ્યાન રાખીએ ના એ આજુ બાજુ ડાફોળિયા ના મારીયે તો જ કામ મા ભલી વાર આવે અને હવે તમે જ ભૂલી ગયા..?
લંડ તરફ તાકી રહેલી કવિતા શરમ થી પાણી પાણી થઇ ગઈ અને રસિક ના હાથ મા થી તપેલી લઇ ને સીધી રસોડા મા આવી ગઈ..રસિક પણ હસતો હસતો ..નીકળી ગયો..
કવિતા ને જાત પર ગુસ્સો આવતો હતો...રસિક તો ઠીક હલકા વરણ નો હતો અને પુરુષ હતો એની નજર તો જે હતી એ હતી પણ મારે શું જરૂર હતી એના લોડા ને તાકી રહેવાની..?
લોડા ને તાકી રેહવા કરતાય કવિતા ને રસિક ના હાથે રંગે હાથ પકડાઈ ગઈ એનો વધારે ગુસ્સો આવી ગયો હતો.. કોણ જાણે એ મારે માટે શું વિચારશે..? એક તરફ હું એના થી બચવાની કોશીશ કરું છું અને બીજી તરફ એને હિંમત મળે એવા કામો કરું છું.. એ કેવું..? આતો વાંદરા ને નિસરણી આલવા જેવી વાત થઇ.. હવે શું થાય ..? જે થઇ ગયું એ થઇ ગયું બીજી વાર ધ્યાન રાખવાનું .બીજું શું,..,?કવિતા શનિવાર ના રસિક અને સાસુમાં ના પ્લાન ને નિષ્ફળ બનાવવા ના માસ્ટર પ્લાન મા લાગી ગઈ.. એને પુરો ભરોસો હતો કે એ રસિક ને દુર રાખવા મા સફળ થઇ જ શકશે..
દૂધ ગરમ કરી ને ફ્રીઝ મા મુકી ને કવિતા એ પિયુષ ને જગાડ્યો.. બંને એ થોડી ઘણી વાતોકારી અને શીલા ભાભી ના ઘર ને તાળું મારી ને બંને જણા પોતાના ઘરે ગયા..
કવિતા નો એના સાસુ પ્રત્યે નો અભિગમ બદલાઈ ચુક્યો હતો..અત્યાર સુધી મમ્મી મમ્મી કહેતાં જેની જીભ થાકતી નહતી એ જીભ ને મમ્મી કહેતાં શ્રમ પડતો હતો . પણ પુરુષ કરતાં એક સ્ત્રી એના શક, ઉતેજના , અને અણગમા ના ભાવો ને પુરુષ ની સરખામણી એ વધૂ સફળતા પૂર્વક છુપાવી શકે છે , સ્ત્રી માત્ર ભય ના હાવભાવ ને જ છુપાવી શકતી નથી..એટલે જ એણે વારંવાર પુરુષ ની મદદ ની જરૂર પડે છે.
કવિતા એ પ્રયત્ન પૂર્વક સાસુમાં પ્રત્યે ના અણગમા ને છુપાવી ને રોજીંદા કામ મા મન પરોવી દીધું..
પિયુષ એનું બધું પરવારી ને નોકરી એ જતો રહ્યો..
કવિતા સવારે સાડા દસ વાગ્યે ગવાર સમારતા ગહન વિચારો મા ડૂબી ગઈ હતી. આજ નો જ દિવસ છે મમ્મી જી શું પ્લાન બનાવશે? એમનો પ્લાન ખબર પડે તો એ પ્રમાણે મને આગળ વધવાની ખબર પડે..
અંદર ના પુજા – રૂમ મા બેઠેલા અનુંમાસી પણ ગહન વિચારો મા ખોવાયેલા હતા.. રસિક ના બનાવેલા પ્રોગ્રામ ની કવિતા ને વાત કરું તો શી રીતે કરું..? એ ના પાડશે તો? કેવી રીતે ઘર મા થી બહાર લઇ જાઉં એને ? છેવટે અનુંમાસી એ માળા એક બાજુ મૂકી ને હિંમત કરી જ દીધી..
કવિ.. કાલે શની વાર છે આપણે ગરુડેશ્વર જઈશું? મને બહુ સમય થી ઈચ્છા છે .. બપોરે બસ મા જઈશું અને સવાર ની પૂજા પતાવી ને રવિવારે બપોરે નીકળી જઈશું..
કવિતા નો ડર સાચો પડ્યો..સાસુ મા એ એવો માસ્ટર સ્ટ્રોક માર્યો હતો કે કવિતા નકારી જ ના શકે..
શનિવાર ની રાત નું કોકડું અનુંમાસી એ સિફત પૂર્વક ગોઠવી દીધું હતું ... ઘર થી એટલે દુર ગોઠવ્યું હતું કે ચીમન લાલ અને પિયુષ કવિતા નો વિરોધ તથા અનુંમાસી ના સીસકારા સાંભળી જ ના શકે. હલબલી ઉઠેલી કવિતા એ ઉતાવળ મા કહી દીધું.. અરે મમ્મી જી આજે સવારે જ મેં અને પિયુષ એ શાની રવિ મમ્મી ને ઘેર જવાનો પ્લાન બાનાવ્યો છે.. મોસમ ના લગ્ન ની તૈયારીઓ કેવી ચાલે છે એ જાણવા અને મમ્મી ને મદદરૂપ થવા માટે ..આપણે અ શાની રવિ ના બદલે આવતા શનિ રવિ એ ગોઠવવું પડશે...મેં તો મમ્મી ને ય કહી દીધું છે...
અનુંમાસી નું મોંઢું પડી ગયું.. કવિતા એ ગજબ ના આત્મવિશ્વાસ સાથે પિયુષ ની મંજૂરી વગર સાસુ મા ને જવાબ આપ્યો..
અનુંમાસી ને કઈ સુજ્યું નહિ એમણે ય ઉતાવળ મા કહી દીધું ..ભલે એમ કરશું..આવતા શનિ રવિ રાખીએ..
મન મા તો અનુંમાસી પણ ખુશ થયા કે ચાલો આ શનિ વાર છોડી ને આવતા શનિવાર નું તો ગોઠવાઈ ગયું..? મને તો એમ કે કવિતા આવવાની જ ના પાડશે.. રસિક ને હું કહી દઈશ ને આ શનિવાર નું કેન્સલ છે , અને આવતા રવિવાર નું ફાયનલ છે ..એ ના નહિ પાડે..જે થાય છે એ સારા માટે જ થાય છે પિયુષ ના પપ્પા પણ આવતા શનિ વારે નથી એટલે એમનું ય રાંધવાનું ને ખાવાનું બનાવવાની ચિંતા નથી પિયુષ તો ગમે ત્યા હોટલ મા જમી લેશે.. ત્યા સુધી મા તો શીલા ય આવી જશે..પછી તો ક્યાં કોઇં પ્રોબ્લેમ જ છે.?
અનુંમાસી ના મન મા લડ્ડુ ફૂટવા લાગ્યા હતા..

[Kevindhoni2580]

Khub khub aabhar gujjubhai

[calcicharge]

Dr ભદ્રા ની વાર્તા હોઈ તો ફરી ચાલુ કરોને

[Kevindhoni2580]

Gujjubhai possible hoy to every day update aapta raho
..aabhar

[Kevindhoni2580]

Gujjubhai update aapi ne krupa karso bhai

[soft touch]

Dr ભદ્રા ની વાર્તા હોઈ તો ફરી ચાલુ કરોને

હા ભાઈ ...કોઈ ક..જોડે તો હશે....પોસ્ટ કરાવો

[Kevindhoni2580]

Have Bahu vaar kari bhai....update aapo

[Gujjubhai111]

જે કામ એમને બહુ જ મુશ્કેલ લાગતું હતું એ તદ્દન આસાની થી પતિ ગયું એટલે એમના માથા પર થી જાણે બોજ ઉતરી ગયો.. એ પાછા પોતાના રૂમ મા ગયા અને કવિતા આઘો પાછી થાય એની રાહ જોવા લાગ્યા જેથી રસિક ને ફોન કરી ને બધી માહિતી આપી શકાય.. જો કે એનું એમણે કોઈ ટેન્સન નહતું..આખો દિવસ પડ્યો હતો જો કવિતા આઘી પાછી ના પણ થાય તો એ સાંજે મંદિરે તો જવાના જ હતા એ વખતે રસિક ને બધી માહિતી આપી શકાય એમ હતી. અનુંમાસી મનોમન ખુશ થતાં માળા ફેરવ્સવા લાગ્યા..

રસોડા મા કવિતા નું મગજ શાક સમારતા પિયુષ ને તાત્કાલિક કોલ કરી ને પિયર જવા માટે રાજી કરવા શું કરવું એ વચાર મા રત હતું.. એ ઉભી થઇ અને ધાબે ગઈ કપડાં સુકવેલા હતા એ લેવા એ વખતે એણે પિયુષ ને કોલ કર્યો..
હાય જાનુ...પિયુષ નો રોમેન્ટિક સ્વર કવિતા ને કાને પડ્યો..
જાનુ જાનુ કરે છે પણ જાનુ ને શું જોઈએ છે પૂછ્યું છે કદી..? કવિતા એ ઝટ જાઓ ચંદનહાર લાવો ઘૂંઘટ નહિ ખોલું હો.. વાળું રૂસણું લીધું..
અરે મારી કવિ, બોલ ને શું કરવું છે તારે..? શું ઈચ્છા છે તારી..હમણાં પૂરી કરી દઉં..
કઈ નહિ મારી ઈચ્છા તો આ શનિ રવિ પપ્પા ના ઘેર જવાની હતી.. મોસમ ના લગ્ન ની તૈયારી મા મમ્મી ને મદદ પણ કરાવી પડે ને? એ બિચારી એકલી કેટલું કરે?
!! મોસમ !! નામ સાંભળી ને જ રોમ રોમ પુલકીત થઇ ઉઠ્યું , મોસમ એ એક વાર મળવાનું પ્રોમીસ કરેલું એ યાદ આવી ગયું.. આ જ ચાન્સ છે , મોકો છોડવા જેવો નથી.. સામે ચાલી ને કુદરતે આ સંજોગ ઉભા કર્યા છે તો શા માટે હું તક ચૂકું..?
અરે મારી રાણી , આપણે કાલે સવારે જઈશું બસ? આટલી અમથી વાત મા તું તારું સુંદર મુખ લટકાવી ને બેઠી તી..? જો હું અત્યારે થોડો ક બીઝી છું આપણે કાલે સવારે જઈશું પણ સન્ડે સાંજ સુધી મા પાછા આવી જવાનું..હો? સોમવારે મારે ઇમ્પોર્ટન્ટ મીટીંગ છે જો મિસ થઇ જશે તો રાજેશ સર ને બહુ મોટું નાણાકીય નુકસાન જશે..અને એ નારાજ થશે.. તું તૈયારી કરવા માંડ આપણે ઘર મળીએ છીએ.... બાય..
કવિતા> બાય , બાય ડાર્લિંગ વહેલો આવી જજે , મોડું ના કરતો આજે તે મને ખુશ કરી છે એટલે તનેય હું ખુશ કરી દઈશ... આજે રાતે તને જલસા કરાવી દેવા છે..
કવિતા ને આટલી જલ્દી પિયુષ માની જશે એવો અંદાજ નહતો.. પિયુષ એ જરાય આનાકાની વિના હા કહી દીધી એ બાબત થી અતિશય ખુશ થઇ ને કવિતા કપડાં લઇ ને નીચે આવી... એણે જોયું તો સાસુ મા કોઈ ની સાથે ફોન પર વાત કરી રહ્યા હતા અને જેવી કવિતા ને જોઈ કે એમણે ફોન કટ કરી દીધો...
કવિતા ને શંકા ગઈ પણ હવે એણે ડરવાનું કોઈ કારણ જ નહતું કેમ કે એ પોતે જ આઉટ ઓફ ટાઉન છે પછી કોઈ એનું શું બગડી શકવાનું છે..? મમ્મી જી ના એ ફોન ને નજર અંદાજ કરી ને કવિતા રસોઈ મા લાગી ગઈ..
આખો દિવસ કોઈ ખાસ ગતિ વિધિ વિના પસાર થઇ ગયો..
કવિતા એની રીતે ખુશ હતી અને અનુંમાસી એમની રીતે..
પિયુષ મોસમ ને મળવા ના ખ્વાબ જોતો ઓફીસ મા ગીત ગણગણતો ફૂલ ફોર્મ મા કામ કરી રહ્યો હતો..એને જોઈ ને જ કોઈ પણ વ્યક્તિ અંદાજ મારી શકે કે એ કોઈ ના પ્રેમ મા પડ્યો છે..
પિયુષ એ કવિતા નો ફોન મૂકી ને તરત મોસમ ને ફોન કર્યો અને પોતે અને કવિતા ત્યા આવવાનો વિચાર કરે છે એ સમાચાર આપ્યા અને એનું પ્રોમીસ પણ યાદ કરાવ્યું..જવાબ મા મોસમે કહ્યું.. કે હા જીજુ..ડેડી બે દિવસ માટે બહાર ગામ ગયા છે આપણે અમારી ઓફિસે મળી શકશું.. હું ગોઠવણ કરી રાખીશ... તમે ચોક્કસ આવો..
મોસમ ની જુવાની ની યાદ આવતાં જ પિયુષ નો લંડ અત્યાર થી વોર્મ અપ મા લાગી ગયો..
સાંજે એ ઘેર આવ્યો ..ત્યારે કવિતા પણ બહુ ખુશ હતી... એના ચહેરા પર પિયુષ ની મુગ્ધતા અને લાલિમા પથરાઈ ગઈ હતી..તો પિયુષ પણ એના ચહેરા પરની ખુશી છુપાડી શકે એમ નહતો .. . બધા એ ભેગા મળી ને વાળુ કર્યું અને એ અને પછી એ કવિતા ને લઇ ને ધાબા પર આવી ગયો , સારું એવું અંધારું હતું ..સાડા નવ વાગ્યા નો સમય હતો.. સવારે નીકળવા નું બંને નું નક્કી હતુ એ જ વખતે પિયુષ ના મોબાઈલ પર એક મેસેજ આવ્યો જે વાંચી ને પિયુષ ના બારેય વહાણ એક સાથે ડૂબી ગયા... યાર..? કુદરત મારી સાથે જ કેમ આવું કરે છે? સારું થયું કે અંધારા મા કવિતા એ એના ચહેરા ના હાવભાવ ના જોયા નહીતર એ બધું સમજી જાત અને નવો ઈસ્સ્યુ ઉભો કરત પાછો..
હતપ્રભ થઇ ગયેલો પિયુષ થોડી ક વાર માટે તો સ્તબ્ધ થઇ ગયું, એને સુજ્યું નહિ કે હવે શું કરવું..કાલે સવારે નીકળવાનું હતું અને આ વાળી નવો પ્રોબ્લમ ક્યાંથી ઉભો થયો.? શું કરવું..? કવિતા એ તો બધી તૈયારી ય કરી રાખી છે કેન્સલ કરવાનું ય કેમ કરી કહેવું..?
કોઈ પણ સ્ત્રી ને એના પિયર મા જવાનો એટલો બધો ઉત્સાહ હોય છે કે ના પૂછો વાત , અને જો એ પ્રગ્રામ કેન્સલ થાય તો કેવડું મોટું મહાભારત સર્જાઈ શકે એ અનુભવવું હોય તો એક વાર પોતપોતાના ઘરે અખતરો કરી જોજો... કવિતા મારી મા ફાડી નાખશે જો હું કેન્સલ કરીશ તો.. શું કરવું..? મોસમ પણ યાર ખરી છે..? ગાંડ મા એટમ બોમ્બ ફૂટે એવો ખતરનાક મેસેજ બે જ શબ્દો મા મોકલ્યો છે એટલું ય નથી વિચારતી કે મારી પર શું વીતશે ? કઈ ક દાવ અજમાવવો પડશે..
પિયુષ એ તરત એનો ફોન સાઈલન્ટ કરી દઈ ને એક કોલ આવ્યો હોય એમ કોલ એટેન્ડ કર્યો જરૂર કરતાં વધારે ગંભીર થઇ ને કવિતા ને સંભળાય એમ બોલ્યો..
એ તો બહુ જ સારી વાત છે સર.. પણ ..એ ડિસ્કસ આપણે આવતાં રવિવારે રાખવી પડશે હુ કંપની મા રજા મૂકી ને આવ્યો છું સવારે મારે મારી વાઈફ સાથે એના પિયર જવાનું છે સામાજિક કામે એટલે કહું છું..
કવિતા ને સમજણ પડી ગઈ કે ઓફીસ ના કોઈ અર્જન્ટ કામે પિયુષ ને રવિવારે બહાર ગામ જવાનું થયું છે એટલે નક્કી મારું પપ્પા ને ઘેર જવાનું કેન્સલ કરવું પડશે ..કવિતા નો ય મૂડ ઓફ થઇ ગયો પણ ઉડેલી ટ્યુબ લાઈટ બંને છેડે થી કાળી પડી ગઈ હોય , એ ઉડી ગઈ છે એવી પાકી ખાત્રી હોય તોય આશા ભરી રીતે આપણે બંને બાજુ થી પકડી ને સાચવી ને ફેરવ્યા કરીએ કદાચ રખે ને ચાલુ થઇ જાય..? એમ કવિતા આશા ભરી નજરે પિયુષ ની વાતો ને ધ્યાન દાઈ ને સાંભળી રહી.. છેલ્લે એ શું જવાબ આપે છે એની ઉપર બધો આધાર હતો એના પિયર જવાનો.. કવિતા નો ગુસ્સો અને કંટાળો છૂપ્યો છુપાતો નહતો.. અંધારા મા ય પિયુષ ને એની તગતગતી આંખો દેખાતી હતી.. ગુસ્સા મા લાલચોળ.. કવિતા ના ચહેરા ના હાવ ભાવ જોઈ ને પિયુષ ને ખબર પડી ગઈ કે આજ ની રાત યાદગાર બનાવી દેવાની કવિતા ની કસમ જરૂર પૂરી થવાની... કવિતા ના ચહેરા ને જોઈ ને પિયુષ અંદાજ મારી રહ્યો હતો કે એ શું વિચારી રહ્યો હશે..પણ કઈ કળાયું નહિ એટલે પિયુષ વધારે આક્રમક અને નિરાશ થઇ ને બોલ્યો...
ના સર.. મને નોકરી છોડી દેવી પાલવશે પણ આવતી કાલ નું જવાનું હું ટાળી શકું એમ નથીં..માફ કરશો... મારી પત્ની ને મેં પ્રોમીસ કરી દીધું છે .. મારી ય કંઈ લાઈફ હોય કે નહિ..? એટલા માટે તો મેં ગઈ કાલ થી જ ઓફીસ મા રાજેશ સર ને જણાવી દીધું હતું.
કવિતા નોકરી છોડી દેવાની વાત સાંભળી ને થથરી ગઈ... મારી પિયર જવાની જીદ પૂરી કરવા માટે પિયુષ નોકરી ને ઠોકર મારવા તૈયાર થયો છે ? કેટલી મુશ્કેલી થી આટલી સરસ નોકરી મળી છે એ આમ ગુમાવી દેવાય..? એને અર્જન્ટ મીટીંગ હોય તો આવતાં રવિવારે ક્યાં નથી જવાતું? મમ્મી પપ્પા ને ફોન કરી ને ય બધું પૂછી જ શકાય છે ને?
નોકરી છૂટી જશે તો મોસમ ના લગ્ન નો ખર્ચો ક્યાં થી કાઢશું.?
કવિતા એ તરત પિયુષ ને કહ્યું આપણે કાલે નથી જવું તું તારી પાર્ટી ને મીટીંગ માટે હા કહી દે.. નોકરી છોડાતી હશે ગાંડા?
પિયુષ એ કવિતા ની વાત સાંભળી ને તરત ફોન મા કહી દીધું... ઓકે સર મારી વાઈફ ને પ્રોબ્લમ નથી હું કાલે મારું સાસરી મા જવાનું કેન્સલ કરી દઉં છું ને આપણે કાલે મળીએ જ છીએ સોરી તમને તકલીફ પડી સર પણ હું બહુ ક્રિટીકલ હતો.. મારી વાઈફ બહુ જ સમજુ છે એના કો-ઓપરેશન ને કારણે જ હું કાલે નોકરી પર આવી શકીશ..
ઓકે ઓકે સર .થેંક યુ , વેલકમ સર.. યા યા.. સામે થી જે પ્રમાણે વાત થઇ રહી હતી એ પ્રમાણે પિયુષ એટલી સિફત થી વાત કરી રહ્યો હતો કે કવિતા ને જરાય શંકા ના ગઈ કે સામે ફોન પર કોઈ હતું જ નહિ ..
હાશ..સારું થયું કવિતા તું રાઈટ ટાઈમે સમજી ગઈ..આઈ એમ પ્રાઉડ ઓફ યુ...બાકી મને તો એમ હતું કે આવી બન્યું..હવે તું રીસાઈ જઈશ અને મારે હવે તને રીસાવા નથી દેવી કવિ..
પિયુષ ના શબ્દો સાંભળી ને કવિતા ને માઉન્ટ આબુ ની બોગસ ટ્રીપ યાદ આવી ગઈ..જ્યાં આખી દુનિયા મધુરજની માણવા જાય ત્યા અમે બંને અબોલા માણવા ગયા હતા..
પુરુષો કેટલી આસાની થી એમની પત્ની ઓ ને ચોદુ બનાવતા હોય છે...? પિયુષ એ મોસમ નો જેવો મેસેજ આવ્યો કે જીજુ..કાલે તમે આવશો તો આપણી પર્સનલ મીટીંગ થઇ નહિ શકે કેમ કે હું બીમાર થઇ ગઈ છું.. ચાર પાંચ દિવસ પછી ગોઠવજો..
એટલે તરત પિયુષ એ પોગ્રામ ફેરવી નાખ્યો અને કોઈ નોય ફોન નહતો આવ્યો તોય નાટક કરી ને આવતી કાલ નું જવાનું કેન્સલ કરી ને બિઝનેસ મીટીંગ નું સર્જન કરી દીધું..ભલી ભોળી કવિતા એ તો બિચારી એ રસિક અને અનુંમાસી ના કાવતરા થી બચવા માટે આ ગોઠવ્યું હતું..એ તો જયારે પોતાના બેડરૂમ મા આવી ને આડી પડી ત્યારે એને યાદ આવ્યું ..કે હાય હાય ..જો કાલે જવાનું નહિ ગોઠવાય તો ..રસીક અને સાસુ મા એમના પ્લાન મા સક્સેસ જતાં રહેશે.. રસિક નું ગંદુ ગોબરું અને કાળું ડીબાંગ શરીર યાદ આવતાં કવિતા ને ચીતરી ચડી ગઈ.. પિયુષ તો પોતાના પ્રોગ્રામ મા સફળ થઇ ને શાંતિ થી ઉંઘીગયો. પણ કવિતા ને નીંદર ક્યાં થી આવે? શું કરવું..? મારો માસ્ટર પ્લાન જ કેન્સલ થઇ ગયો હવે લાસ્ટ ટાઈમે નવું શું કરવું..? કાલે મમ્મી ગરુડેશ્વર જવાનું કહેશે તો ના શી રીતે પડાશે? હે ભગવાન..??? શું થશે મારું..?
બીજી બાજુ અનુંમાસી એ રસિક ને બધી માહિતી પહોંચાડી દીધી હતી.. એ જણાવી દીધું હતું કે આ રવિવારે કવિતા અને પિયુષ એના પિયર મા જવાના છે તો આપણે આવતાં રવિવાર નું ગોઠવવું પડશે ,, શીલા ના ઘરે અનુંમાસી એ ગમે તેમ કરી ને ઊંઘવા આવવાનું ચોકઠું ગોઠવી દીધું, ચીમનલાલ ઘરે હતા તોય એમની પરવા કર્યા વિના એકલા અનુંમાસી શીલા ના ઘરે સુવા આવી ગયા... જો કે એમણે ચીમનલાલ ને કહેવા ખાતર કહ્યું પણ ખરું કે તમેય ચાલો ત્યા સુવા પણ ચીમનલાલે જ ના પાડી.. મેચ રમવાની જ નહતી તો પછી ગ્રાઉન્ડ પર જવાનો શો અર્થ..? અનુંમાસી ને તો જોકે કઈ ફરક ક્યાં પાડવાનો હતો..? હા એમની હાજરી મા થોડુંક ડર સાથે કરવું પડે એ વાત સાચી સારું થયું એ ત્યા જ ઉંઘ્યા અને અહીં ના આવ્યા એ પણ.. કરે ય નહિ ને કરવાદેય નહિ એ થોડું ચાલે..? જો કે એ આવ્યા હોત તોય કઈ વાંધો નહતો અનુંમાસી ચાળીસ વરસ થી જોતાં આવ્યા હતા કે વહેલી સવારે ચીમનલાલ ને એટલી ગાઢ નીંદર આવતી હોય છે કે એમની આજુબાજુ ઢોલ નગારા વાગે તોય એમની ઊંઘ ના ઉડે..રસિક અને એ ચીમનલાલ ના બેડ પર જ સુઈ ને કામ પતાવે તોય એ જાગવાના નહોતા.. વહેલી સવારની તૈયારી માટે જાગવા માટે અનુંમાસી જલ્દી સુઈ ગયા આજે એ બિલકુલ નિશ્ચિંત હતા..
સવારે રસિકે અનુંમાસી ને આજે કવિતા મળવાની ખુશી મા વધૂ મજા કરાવી અને એની ખુદ ની પસંદગી બહાર ની ય થોડી હરકતો કરી ને ન્યાલ કરી દિધા .. રસિક જેમ જેમ અનુંમાસી ના ભૂખ્યા શરીર ને અવનવી રીતે વાપરતો જતો હતો એમ એમ અનુંમાસી રસિક માટે વધૂ જોખમ લેવા તત્પર બનતા જતાં હતા ,જેમ ટ્યુબ મા હવા ભરતા એ ફૂલવા માંડે એમ.. અનુંમાસી માટે રસિક નો સંભોગ જીવન નો એક તદ્દન નવો જ અનુભવ હતો જે આજ સુધી એમણે ક્યારેય માન્યો નહતો, એમાં ય રસિક ની કામુક વાતો ય એમને વધારે આનંદિત કરી દેતી હતી.. જયારે રસિક એ ગોદા મારતાં એમ કહ્યું કે કાકી મને તો એમ થાય છે કે તમને એક દિવસ આખો હું સાથે રાખી શકું અને મારા હાથે તમારા આ ઝાંટા કાપી ને તમારી ચૂત ને એકદમ ચીકણી કરી આપું.. ચીમનલાલે જિંદગી મા આ કદી નહતું કર્યું , અરે કરવાની ક્યાં વાત છે કદી કહ્યું પણ નહતું .. ચાળીસ વર્ષ મા કદી ચીમન લાલ અનુંમાસી ના સંભાળતા ગાળ સુદ્ધાં નહતા બોલ્યા જયારે રસિક તો ખુલ્લે આમ ..ભેનચોદ.., માદર ચોદ..જેવા શબ્દો ની પ્રસાદી આપતો હતો.. એ બધું અનુંમાસી ને એટલું બધું ગમતું હતું કે એ રસિક ની આ વાતો થી અભિભૂત થઇ ગયા હતા ..એમની ઉત્તેજના મા રસિક ના રસિક ના શબ્દો બલ્કે અપશબ્દો ચાટ મસાલા નું કામ કરતાં હતા..એ સાંભળી ને અનુંમાસી ને શરીર મા જબર દસ્ત ઉત્તેજના અનુભવતી હતી ,,એ ઉત્તેજના જે ને માટે એ ચાળીસ વર્ષ થી તડપતા હતા... રસિક એમને એ પ્રદેશ ની મુસાફરી કરાવી રહ્યો હતો જેનું એમણે નામ પણ નહતું સાંભળ્યું... અનુંમાસી ને રસિક ગમી ગયો હતો..એનો લંડ ગમી ગયો હતો..એનું મજબુત કસરતી શરીર ગમી ગયું હતું..એટલે એમાંન હવે ન્યાત જાત કે વ્યવસાય અને સમાજિક દરજ્જો ગૌણ બાબત થઇ ગયા હતા..
દિલ લગા ગધ્ધી સે તો પરી ક્યા ચીજ હે..?
હવે અનુંમાસી ને કદી રસિક ને કોઈ પણ બાબત માટે ના જ નહતી પાડવી એ નિર્ણય કરી લીધો હતો..
કોઈ ગમે તે કહે સેક્સ એ હમેશા માણસ જાત માટે રોમાંચ, ઉત્તેજના ,આનંદ અને જીવન-મરણ નો વિષય રહ્યો છે..બહુ સારા અને સંસ્કારી લગતા માણસો પણ એના પ્રભાવ થી બાકાત રહી શક્ય નથી.. બલ્કે આ સ્પ્રિંગ ને તો જેટલી દબાવી દેવામાં આવે એટલી જ ભયાનકતા થી છટકતી હોય છે, સૌ થી શ્રેષ્ઠ રસ્તો છે " યુકાતાહાર વિહારસ્ય.." માપ નું સપ્રમાણ બધું ય કરવું જ જોઈએ એમાં છોછ રાખી ને સમજ ને , ધર્મ ને , પરિવાર ને અને પોતાની જાત ને છેતરવાનો કોઈ અર્થ નથી .સાધુ બાવાઓ સાથે આજ બનતું આવ્યું છે...બાકી દુનિયા મા દરેક માણસ ને ખબર હોય છે કે આમ કરવાનું આ પરિણામ આવશે..પણ આવેશ એ એટલી બુરી ચીજ હોય છે કે એમાં માણસ સારા નરસા નું સાન ભાન ગુમાવી બેસી અને ક્યારેક અતિશય ધ્રુષ્ટતા પૂર્ણ કાર્ય કરી બેસતો હોય છે ,એ બદલ એને ક્યારે ક તો પસ્તાવા નો ય અવકાશ રહેતો નથી ..
રસિક ના દૂધ આપી ને જતાં રહ્યા પછી અનુંમાસી ને જયારે ખબર પડી કે કવિતા અને પિયુષ નો તો જવાનો પ્રોગ્રામ કેન્સલ થઇ ગયો છે એટલે .. એમને પાછી ફાળ પડી ..એનો મતલબ તો એ થયો કે કવિતા આવતાં રવિવારે જશે..તો ? ના ના તો પછી મારે આજે જ ગોઠવી દેવું..? પણ મેં તો રસિક ને ના ય પાડી દીધી છે પાછો એને ફોન કરું..? એણે પાછો કોઈ પોગ્રામ ના બનાવ્યો હોય તો સારું.. એ ય બહુ રખડે છે .. તરત અનુંમાસી એ .. બહાર નીકળી ને રસિક ને ફોન કર્યો.. તો રસિકે વળી નવો ફતવો કર્યો..હું તો બહાર છું મારાથી આજે ના નીકળી શકાય ..તમે ના પાડી એટલે મેં બહાર ગામ નો પોગ્રામ બનાવ્યો.. આપણે આવતા રવિવારે જ મળવાનું ગોઠવવું પડશે..
અરે પણ આવતાં રવિવારે તો એ લોકો જવાના છે પછી ??
અનુંમાસી એ નિરાશા ભર્યા સ્વરે ફરિયાદ કરી જેમાં ક્યાંક ક્યાંક એવો ય ભાવ છલકાતો હતો કે એ પંદર દિવસ સુધી રાહ જોઈ શકે એમ નથી...
પણ રસિકે આજ માટે ધરાર ના જ પાડી , એને આજે નીકળવું જરાય અનુકુળ નહતું.. એટલે અનુંમાસી એ ખુબ સમજાવ્યો છતાં એ કોઈ પણ રીતે ... માન્યો જ નહિ.. છેવટે અનુંમાસી ને રસિકે આજ રાત ના સમયે એને અનુકુળ છે , એ પણ આજ શહેર મા મદવુંહોય તો જ ..બાકી બહારગામ નીકળવું આજે એને માટે પોસિબલ નથી કેમકે એને બહાર ગામ થી ઘરે આવતાં જ સાંજ ના સાત વાગી જાય એમ છે , અનુંમાસી રસિક સાથે વાત કરવા મા મશગુલ હતા એ જ વખતે સામે થી કોઈ ને આવતાં જોઈ ને પછી ફોન કરું છું એમ કહી ને ફોન મૂકી દીધો.. અને એ ઘેર આવી ગયા...કવિતા ઘર કામ મા મશગુલ હતી.. અનુંમાસી બહાર હિંચકા પર બેઠા.. એ હિંચકા પર બેઠા બેઠા રસિક નો જ વિચાર કરતાં હતા ત્યા રસિક નો ફોન આવ્યો
કોનો ફોન છે એ વાંચી ના શકતાં અનુંમાસી એ ફોન ઉઠાવી ને હેલો કહ્યું અને રસિક નો અવાજ સાંભળી ને જ એ સડપ દઈ ને ઉભા થઇ ને ધાબે જતા રહ્યા .. હમણાં જ હિંચકા પર બેઠેલા સાસુ મા કદી આ સમયે ધાબે નહતા જતાં એટલે કવિતા ને શંકા ગઈ કે નક્કી રસિક ભાઈ નો જ કોલ હોવો જોઈએ ..સાસુ મા નો પ્લાન શું છે એજાનાવું કવિતા માટે અત્યંત આવશ્યક હતું કેમ કે જો એ ઊંઘતી ઝડપાય તો તો મુશ્કેલી જ થઇ જાય...
ચીમનલાલ એમના ધંધા માટે બે દિવસ બહારગામ હતા..અને પિયુષ પણ રાત્રે નહતો આવવાનો.. જેવું એ બધું ચિત્ર સ્પષ્ટ થયું કે અનુંમાસી ને વિચાર આવ્યો કે બહાર ગામ જઈ ને ગોઠવવું એના કરતાં અહીં જ મારા ઘરે જ કરીએ તો શું વાંધો છે ? આજુબાજુ મા શીલા બહેન પણ નથી અને ઘરમાં ય કોઈ નહતું..ગરુડેશ્વર મા પણ આ જ સિચ્યુએશન ઝંખી હતી ને ? કુદરતે અનુંમાંસીની ફેવર મા પાસા પોબાર પડ્યા હતા... કવિતા સીડી પર ઉભી રહી ને એના સાસુ ની વાત ધ્યાન થી સાંભળી રહી હતી પણ એને અમુક વાતો નો ખ્યાલ આવ્યો બાકી દિવસ ના ઘોંઘાટ મા એ કશું સમજી ના શકી.. સાસુ મા ને ફોન પતાવતા પહેલાં આઈસ્ક્રીમ વિષે વાત કરતાં એને સંભળાયા... કવિતા વિચારી રહી..શું વાત હશે??????
બાકી નો બધો સમય નોર્મલ પસાર થયો ..આખો દિવસ કવિતા એ જ વિચારતી રહી કે બાબત શું છે..? ક્યાંક મમ્મી જી એ મને ફસાવવાનો પ્લાન તો નથી બનાવ્યો ને? બાજુ મા શીલા ભાભી ય નહતા ,એ યાદ આવતાં કવિતા નો ડર વધૂ ..પ્રસર્યો.... પિયુષ પહેલાં તો એમ કહી ને ગયો હતો કે એ મીટીંગ પતાવી ને સાંજે આવી જશે પણ પાછળ થી એનોય પ્રોગ્રામ ફરી ગયો ને એને ય રાત રોકાવું પડ્યું ..કવિતા હવે તદન એકલી પડી ગઈ હતી..જેમ જેમ સાંજ ધાતી ગઈ એમ એમ એનો ડર ફફડાટ મા બદલાતો ગયો..સાંજ નું વાળું એ સરખી રીતે કરી ના શકી..અનુંમાસી થી પણ સરખી રીતે જામ્યું નહિ તબિયત નું બહાનું કાઢી ને એમણે તો ઓછું ખાવાનું કારણ ઉપજાવી કાઢ્યું.. રાત ના આઠ વાગ્યા...સાસુ વહુ ટી.વી. મા સીરીઅલ જોતાં હતા પણ બંને મા થી એકેય નું ચિત્ ટી.વી મા ચોંટતું નહતું..
બરોબ્બર નવ ના ટકોરે અનુંમાસી ઉભા થઇ ને બહાર ગયા ,,થોડી ક વાર રહી ને એ પાછા આવ્યા ત્યારે એમના હાથ મા બે ડબ્બી ઓ હતી આઈસ ક્રીમ ની. .. કવિતા આ મને બે દિવસ થી છાતી મા બળે છે તે બહાર આઈસ્ક્રીમ વાળો આવ્યો હતો એની પાસે થી આઈસ્ક્રીમ લીધી..લે બેટા તું ય ખાઈ લે... કહી ને અનુંમાસી એ કવિતા ને આઈસ્ક્રીમ નો કપ આપી ને પોતે ય એક કપ મા થી ખાવા માંડ્યા ..

[Gujjubhai111]

કવિતા ના મગજ મા આઈસ્ક્રીમ ને જોતાં જ ટ્યુબલાઈટ થઇ ..ક્યાંક આઈસ્ક્રીમ મા કંઇક નાખી ને તો નહિ લાવ્યા હોય..? હે ભગવાન..? હવે..? મને બેહોશ કરી ને તો..કઈ ગંદુ કરવાનો પ્લાન નહિ બનાવ્યો હોય બંને જણાએ ભેગા મળી ને ? કવિતા ભણેલીગણેલી હોશિયાર હતી..એ કપ લઇ ને રસોડા મા ગઈ..કામ કરતાં કરતા એ આઈસ્ક્રીમ કપ મા થી ચમચી ભરી ભરી ને રસોડા મા આવેલી સિંક મા નાખતી ગઈ..થોડી થોડી વારે અનુંમાસી ડોકિયું કરી ને આઈસ્ક્રીમ કપ મા નજર નાખી લેતા હતા જેમાંથી આઈક્રીમ જેમ જેમ ઓછી થતી જતી હતી એમ એમ એમને એમનો વિજય હાથવેંત મા દેખાઈ રહ્યો હતો.. કવિતા એ એક ચમચી પણ આઈસ્ક્રીમ ખાધો નહિ અને સાસુ મા ને એમ જ ઠસાવ્યું કે જાણે એ બધી જ આઈસ્ક્રીમ એ ખાઈ ગઈ છે..

અનુંમાસી એ ગજબ નો હાશકારો અનુભવ્યો.. બધું એમના અને રસિક ના પ્લાન પ્રમાણે બની રહ્યું હતું.. એ એક બે વાર તો પૂછી ય આવ્યા કવિતા બેટા તને નીંદર આવતી હોય તો સુઈ જા હવે થાકી હોઈશ..
થોડીવાર પછી કવિતા ને વિચાર આવ્યો..મમ્મી વારંવાર ઉંઘી જવાનું કહે છે તે થોડી વાર ઉંઘી ને જોઉં તો ખરી શું કરે છે એ..?
જય શ્રી કૃષ્ણ કહી ને કવિતા એના બેડ રૂમ મા સુવા માટે જતી રહી..અનુ માસી એ એકલા ને બીક લાગે છે એમ કહી ને કવિતા ના બેડરૂમ મા સુવા આવી ગયા..
સાસુ – વહુ એક જ બેડ પર પડ્યા પડ્યા વાતો કરવા લાગ્યા..
અનુંમાસી > કવિતા બેટા,પિયુષ તને કેવું રખે છે હવે..? વચમાં તમારી વચ્ચે થોડું મનદુઃખ થયું તું એ સોલ્વ થઇ ગયું..?
કવિતા> હા મમ્મી જી હવે કોઈ પ્રોબ્લમ નથી.. પિયુષ મને સમજે છે.. અમારી વચ્ચે જે ગેરસમજો હતી એ બધી દુર થઇ ગઈ છે..
અનુંમાસી > સારા, બેટા લગ્ન ને ચાર વર્ષ થવા આવ્યા હવે અમને મૂડી નું વ્યાજ ક્યારે આપો છો..? ઘર હવે ખાવા દોડે છે વહુ બેટા..એક બાળક ની કિલકારીઓ સાંભળવા માટે આ ઘર ની દીવાલો બેતાબ થઇ ગઈ છે.. એક દીકરો આપી દયો હવે એટલે અમારું ય ઘડપણ સુધરે..
કવિતા શરમાઈ ગઈ સાસુ મા ની વાત સાંભળી ને સાસુ મા ની ઉઘરાણી સાચી હતી પણ એને માટે એ એકલી કશું કરી શકે એમ નહતી...
જી મમ્મી જી... થોડી વધૂ વાર આડા અવળી વાતો થઇ અને કવિતા એના સાસુ ને ચેક કરી જોવા માટે પોતે ઊંઘતી હોવાનું નાટક કરવા માટે એમની ચાર વાતો નો એક જવાબ આપતી હતી... એ પણ માત્ર..હા..ના ..અને હ્મ્મ્મ્મ્મ સ્વરૂપે.. ટૂંકા .
કવિતા ને ઘેન ચડી રહ્યું છે એ જાણી ને અનુંમાસી ના ચહેરા પર ખુશી ની લકીર ફરી વળી.. હજી બે ચાર વખત અનુંમાસી એ કવિતા ને હોંકારો આપી ને ચકાસી જોઈ કવિતા એ જાણી જોઈ ને જવાબ ના આપતાં એ ઉભા થયા અને ખભે થી પકડી ને હલાવી જોઈ , પેલી કહેવત છે ને કે ખરેખર ઊંઘતા ને ઢંઢોળી ને જગાડી શકાય...પણ જાગતો હોવા છતાં જે ઊંઘવા નો ડોળ કરી ને પડ્યો હોય એ ને ઢંઢોળવાથી તો શું..ઢોલ નગારા વગાડાય તોય ના જાગે
કવિતા ને ખભે હાથ મૂકી ને અનુંમાસી ને હલાવી જોઈ પણ કવિતા એ ભર ઊંઘમાં હોવા નો ડોળ ચાલુ રાખ્યો.. એટલે અનુંમાસી ધીમે થી દરવાજો ખોલી ને બહાર નીકળ્યા અને વરંડા મા જઈ ને ફોન પર વાત કરવા લાગ્યા ..રાત ના દસ વાગ્યે સાસુ મા ફોન લઇ ને બહાર જાય એનો મતલબ ના સમજે એટલી ગમાર કવિતા નહોતી.. સાસુ મા અને રસિક વચ્ચે શું વાત થાય છે એ જાણવું કવિતા માટે જરૂરી નહિ અનિવાર્ય હતું. એ હળવે થી ઉભી થઇ અને દરવાજા ની બારસાખ જોડે લપાઈ ને ઉભી રહી ગઈ ,,
હા તું આવી જા મેં દરવાજો ખુલ્લો જ રાખ્યો છે ,
થથરી ગઈ કવિતા ..હવે શું થશે.? કવિતા ને એમ થયું કે ક્યાંક નાસી જાઉં..પણ આટલી રાત્રે એ ક્યાં જાય.? કવિતા ને ખબર પડી ગઈ કે હવે રસિક એને છોડશે નહિ.. પિયુષ અહીં હોત તોય સારું..કોણે કહું ક્યાં જાઉં..? વિચારતી કવિતા સાસુમા ના આટલા બધા પ્રપંચો થી ત્રાસી ગઈ..અને વધૂ નફરત કરવા લાગી .. વધૂ જે વાત ચિત્ થઇ એ પણ કવિતા એ સાંભળી ..
હા મેં આઈસ્ક્રીમ ખવડાવી દીધી છે અને એ અત્યારે ભર નીંદર મા છે તારું કામ પતાવી ને તું જલ્દી નીકળી જા... એટલે કોઈ ને ગંધ ના આવે..કવિતા ને ઘેન કેટલી વાર રહેશે..?
કાકી એક કલ્લાક સુધી તો વાંધો નહિ આવે..તમે ચિંતા ના કરો.. મેં ડોઝ થોડો વધારે જ આપ્યો છે , હું નીકળી ગયો છું ફોન મુકો તમે ..
કવિતા ચુપચાપ બેડ પર આવી ને સુઈ ગઈ , અનુંમાંસીના આવતાં પહેલાં તો એ રીતસર ના નસકોરા ય બોલાવતા શીખી ગઈ..સાચી ઊંઘ કરતાં અભિનય ની ઊંઘ કેટલી સાચી લાગતી હોય છે ? આ યુગ જ પિત્તળ નો છે સોના કરતાં પિત્તળ વધારે ચમકવા નો આ યુગ છે .. અનુંમાસી એ આવી ને કવિતા ને તાકાત થી જગાડી જોઈ..કવિતા એ હવે ક્યાં જાગવાનું જ હતું..? આ એક એવી પરિસ્થિતિ હતી કે જેમાં થી અધવચ્ચે થી ફરી શકાય એમ નહતું..ઊંઘ્યા તો ઊંઘવાને જ પકડી રાખવું પડે એમ હતું.. હવે કવિતા થી જગાય એમ નહતું.. એણે ઊંઘવાનો ડોળ ચાલુ જ રાખ્યો.. અનુંમાસી એ કવિતા ને બેહોશ જોઈ ને કામુક હાસ્ય કર્યું અને પોતાનો સાડલો ઉતારી ને એક તરફ ફેંકી દીધો.. કવિતા ને એમાં કઈ ખાસ નવાઈ જેવું ના લાગ્યું..એકદમ ઝીણી આંખો એ કવિતા એની સાસુ ના ઉપસેલા બેડોળ પેટ અને ઘાઘરા મા છુપાયેલા ઘરડા કુલાઓ જોઈ રહી... આ સ્વરૂપ મા તો કવિતા અનુંમાસી ને કેટલીયે વાર જોઈં ચુકી હતી.બજાર જવું હોય ત્યારે સાડલો બદલાતા ત્યારે એ માત્ર બ્લાઉસ અને ચણીયા મા જ દેખાતા , પણ જયારે અનુંમાસી એ બ્લાઉસ ના તમામ હુક ખોલી નાખી ને એમના બ્રા વિના ના નિરાધાર સ્તનો ઉઘાડા કર્યા ત્યારે તો એની થોડીક શરમ લાગે એ સ્વાભાવિક જ હતું.. કવિતા ને થયું સાસુ મા ઘાઘરો ના કાઢી નાખે તો સારું.. નહીતર મારી શરમ બેહોશી મા ય એમને દેખાઈ જશે..
કવિતા જરાય કમ્ફર્ટેબલ ફીલ નહતી કરતી..એનું આખું શરીર રસિક ના પગરણ સાંભળી ને ધ્રુજવા માંડ્યું.. ધીમે રહી ને દરવાજો બંધ થવાનો અવાજ એના કાને પડતાં એની આંખ જોરદાર તાકાત થી બીડાઈ ગઈ.. પણ આંખો ને બંધ કરી દેવા થી કઈ વાસ્તવિકતા થોડી મટી જવાની હતી..? બંને જણા એકદમ ધીમા અવાજે વાત કરવા લાગ્યા
બધું બરોબર છે ને કાકી..?
હા , જોઈ લે ઘેન મા જ છે ને ? તું ચેક કરી લે.. જાગતી ના હોય..
રસિકે કવિતા તરફ જોયું એના ગાલ પર હાથ ફેરવી ને એ કોમળ રૂપકડા ગાલ ને સ્પર્શ કર્યો..કવિતા રસિક ના પહેલા અણછાજતા સ્પર્શ થી વલોવાઈ ગઈ.. બરછટ આંગળી ઓ ના ઘસરકા કવિતા ના ગોરા કુમળા ગલ પર ઉપસી આવ્યા..
એની ઈચ્છા થી ,એની સંપૂર્ણ મરજી થી સ્ત્રી જો અન્ય પુરુષ સાથે કે એક થી વધારે પુરુષો સાથે વિના સંકોચે સુઈ જનારી સ્ત્રી ને પણ એની ઈચ્છા વિરુધ જો કોઈ સહેજ પણ અડકે તો એને જરાય નથી ગમતું..
આહ કાકી , કેટલી નાજુક અને કોમળ છે જુઓ તો ખરા તમારી વહુ..? કેટલી ગોરી અને રૂપાળી છે. હવે તો જાગતી હશે તોય નહિ છોડું આને! કેટલા દિવસો થી તડપાવ્યો છે મને ?
રસિક ના લંડ ની હાલત જોઈ ને અનુંમાસી સમજી ગયા કે આ કવિતા ના ઘાટીલા જુવાન બદન નો કમાલ છે બાકી મને બાથ મા લઇ ને ગમે તેટલી રગદોળી નાખતો તોય એનો આવો કડક નહતો થતો .
રસિક., ઉતાવળ ના કર,,જરા જોઈ લે જબરદસ્તી કરીશ તો તને ય કઈ નહિ મળે અને મારી આબરુ જશે એ વધારા મા ..
અરે કાકી..આમ ધાયલા ખુલ્લા રાખી ને રાત્રે દસ વાગ્યે દીકરા ની વહુ ને મારા જેવા ગામડિયા માટે નાગી કરો છો અને પાછા આબરુ ની બીક રાખો છો..? કહી ને રસિકે સહજ હસતા હસત અનુંમાસી ને બરોબર ની ચોપડાવી.. આ જ લોડા માટે તમે આ બધું કર્યું છે ને ? લ્યો કાકી મન ભરી ને રમાડો તમે ત્યા સુધી હું તમારી વહુ ને મારી રીતે જોઈ લઉં.. રસિકે નીચે જુકી કવિતા ના ગોરા ગાલ પર હળવું ચુંબન કર્યું.. કંપી ઉઠી કવિતા... હે ભગવાન બચાવો મને .. આ મને મારી નાખશે.. કોણ બચાવશે મને ..? આજે તો મારું આવી જ બન્યું...
અનુંમાસી રસિક ના લંડ ને મુઠ્ઠી મા પકડી ને આગળ પાછળ કરતાં જુગુપ્સા ભરી નજરે એની કડકાઈ ને અને સાઈઝ ને અહોભાવ થી જોતાં વાસના મા અંધ થઇ ભાન ભૂલી ને પોતાની ચંચળ હરણી જેવી નાજુક વહુ ને કસાઈ વાડે મુકવા તૈયાર થઇ ગયા હતા...
કવિતા ને આજ ની રાત ક્યારે પૂરી થાય એનો ઇન્તેજાર હતો.. પણ મુશ્કેલી ની રાતો આસાની થી પતતી નથી હોતી.. છાતી પર થી પાલવ હટાવવા માટે કવિતા ને તાકાત થી રસિકે ચત્તી કરી.. પડખા ભેર સુતેલી કવિતા લાશ ની જેમ સીધી થઇ ગઈ.. રસિકે એના બોલ ને સૌથી પહેલાં તો સાડી સમેત બ્લાઉસ પર થી જ મસળ્યા , મોગરા ના ફૂલો ની માળા હાથી ના પગ તળે કચડાઈ ગઈ.. ક્યાં રસિક ના બરછટ અને દેહાતી હાથ અને ક્યાં કવિતા નું કોમળ ફૂલ જેવું શરીર? એમાં ય સ્તન એ તો કેટલી નાજુક વસ્તુ છે ? ગમે તેવી કદરૂપી સ્ત્રી ના સ્તનો તો નાજુક જ હોય..બાળક માટે સરજાયેલા એ અંગ ને કુદરતે વધારાની કોમળતા બક્ષી છે .એટલે જ પુરુષ એને જોતાં વેંત બાળક જેવો બની જતો હશે?
કવિતા ના તંદુરસ્ત સ્તનો ને સ્પર્શતા જ રસિક ના લંડ મજબુત હલેસા જેવો થઇ ગયો જેનાથી આખો દરિયો પાર કરી શકાય.... જેનો લાભ અનુંમાસી એ લીધો ..રસિક તારો તો જોરદાર કડક થઇ ગયો જો તો ખરો..લે નાખી દેવો છે ? એક વાર જલ્દી નાખી દે એટલે થોડો નરમ થાય નહીતર ફાટી જશે..
રસિક ને હવે અનુંમાસી મા રસ ક્યાં થી હોય..? કવિતા નામ નામ નું મોગરા નું ફૂલ મેલી ને રસિક કઈ ગાંડો થયો હતો કે એ અનુંમાસી સમા ધતુરા ના ફૂલ ને સુંઘવા જાય.? એકીટસે એ કવિતા ની ઉંચી નીચી થતી છાતી ના અદભુત સૌન્દર્ય ને જોઈ રહ્યો..ક્યારે ક હલકા હાથે એ એના સ્તનો ની સાઈઝ અને ગોળાઈ ને માપતો તો ક્યારેક દબાવી ને એમની કડકાઈ ચેક કરતો.. એ કવિતા મય થઇ ગયો હતો.. આંખો બંધ કરી ને પડેલી કવિતા મનોમન ભગવાન ને પ્રાર્થી રહી હતી કે હે ભગવાન મને બચાવો.. પણ અત્યારે આટલા વાગ્યે એના ખુદ ના ઘર મા એના ખદ ના બેડરૂમ મા અને એના જ બેડરૂમ મા કોઈ એની મરજી વિરુદ્ધ એના શરીર ને છેડતું હોય એ વાત કોણ માને? અનુંમાસી ને પણ એમનું મનગમતું અંગ મળી જતાં એ કવિતા સાથે રસિક શું કરે છે એની પરવાહ કર્યા વિના પોતાની રીતે એના સુંદર લંડ ને મસ્તી થી રમાડતા પોતાના બોલ સાથે ઘસતાં એના અંડકોષ ને રમાડતા લાડ કરવા લાગ્યા.. અનુંમાસી ના શ્વાસોશ્વાસ ભારે થઇ ને આંખ રૂમ મા ગુંજી રહ્યા હતા ,રાત ના સન્નાટા મા એમના ભારે શ્વાસ વિશેષ પ્રભાવી લાગતા હતા જે એમની ઉત્તેજના ની અને એમણે કરેલા સાહસ ની ગવાહી પુરતા હતા.. કવિતા ની છાતી પર થી રસિકે પાલવ હટાવ્યો ત્યારે રસિક મનોમન મલકાઈ રહ્યો હતો.. આહ્હ.. રોજ જેમને પાતળા નાઈટ ડ્રેસ મા રમતા જોઉં છું એ આજે આટલા નજીક થી જોઈ રહ્યો છું ..કેટલા સુંદર કેટલા સુંદર..? આહા.. ઉતાવળ નથી કરવી ..શહેર ની ફટાકડીઓ છાતી ઉછાળતી રોડ પર જતી યાદ આવી ગઈ ..રસિક ને .. કવિતા ને થયું જો હું હોશ મા હોત તો રસિક ની મજાલ છે કે એ મારી છાતી સામુ જુએ? આજે મારા ઘરના જ વડીલો એ મારી આબરુ લીલામ કરી દીધી.. ઘરકો લગા દી આગ ઘર કે ચિરાગો ને !! ભગવાન એની આબરુ નું ય આમ જ લીલામ કરાવજે..કવિતા ના દુઃખી દિલ મા થી એની સાસુ માટે હાય નીકળી..બ્લાઉસ ના પ્રથમ હુક ના ખુલવા સાથે તો કવિતા રડવા જેવી થઇ ગઈ.. પાછી અનુંમાસી એ ટ્યુબલાઈટ પણ ચાલુ રાખી હતી..એ રસિક નો પ્લાન હતો..અનુંમાસી તો લાઈટ બંધ રાખવાના પક્ષ મા હતા પણ કવિતા જાગી જાય તો અથવા જાગવાની તૈયારી મા હોય તો સાવધ થઇ શકાય એ કારણ બતાવી ને રસિકે લાઈટ ચાલુ રખાવી હતી..એ કારણ તો હતું જ પણ બીજું જે કદાચ વધારે મહત્વ નું કારણ હતું એ તો એ હતું કે રસિક કવિતા ના જોબન ને પૂર્ણ ઉજાસ મા સંપૂર્ણ રીતે માણવા , જોવા અને મસળવા માંગતો હતો..ફરી આવી તક ક્યારેય નહતી મળવાની એ પાકી ખાત્રી હતી રસિક ને , . ગામડા ના દેહાતી રસિક ને શહેર ની ફેશનેબલ છોકરી હાથ કદી ના જ મુકવા દે એ બાબત થી રસિક બહુજ સારી રીતે અવગત હતો..એટલે એ આજની રાત ને જીવન ની છેલી રાત સમજી ને જીવવા માંગતો હતો..એમાં અંધારું નડે એ ક્યાં થી પોસાય એને..? કવિતા બિલકુલ ઝીણી આંખો કરી ને પોતે જાગે છે એ આ બંને જણ ને ખબર ના પડી જાય એ રીતે બંને ની હરકતો ને જોવા ની માનવ સહજ ઈચ્છા ને રોકી ના શકી.. પણ માત્ર બે પડછાયા સિવાય એ કઈ જોઈ ના શકી.. પોતાની જ પાંપણો નડતી હતી જાણે એને , અનુંમાસી ઘૂંટણ ભેર બેસી ગયા અને રસિક એમના મોંઢા મા પોતાનો લંડ ઠેલવા એ તરફ ફર્યો કે કવિતા એ સહેજ આંખો ખોલી ને બધું જોઈ લીધું.. પણ જે જોવા જેવું હતું એ દેખાયું નહિ એને. કેમ કે એ અણમોલ રત્ન તો અનુંમાંસી ગળી ગયા હતા..એમના મોંઢા મા સંપૂર્ણ સમાવી લઇ એ અનુંમાસી એનો ભરપુર આનંદ ઉઠાવી રહ્યા હતા..જરા પણ જોખમ વિના ના વાતાવરણ મા અનુંમાસી ની હવસ વધૂ ખીલી ઉઠી હતી એ રસિકે અનુભવ્યું.. કવિતા ની નજરે પડ્યો માત્ર રસિક નો બાવળિયા ના થડિયા જેવો કાળો ડીબાંગ બરછટ બરડો , જે પરસેવે રેબઝેબ હતો.. કવિતા એ આંખો બંધ કરી લઇ ને વિચાર્યું ઉપર પાંખો ચાલુ છે તોય આને આટલો બધો પરસેવો કેમ થતો હશે..? પરસેવાને જોઈ ને હવે કવિતા ને એની ગંધ મારવા લાગી અત્યાર સુધી નહતી મારતી..જોયા નું જ ઝેર છે ને બધું?
રસિક આખો નાગો જોવો છે મારે તને..એક વાર.. બધા કપડાં કાઢી નાખ ને ? અનુંમાસી એ લંડ મોંઢા મા થી કાઢી નાખતા રસિક ને કહ્યું એ ઉભા થઇ ગયા...
તમેય કાઢી નાખો ને કાકી ..આ ઘાઘરો શું કામ રહેવા દીધો છે? ચાલો બંને આખા નાગા થઇ જઈએ... આ વાત પૂરી થાય ત્યા સુધી મા તો અનુંમાસી એ રસીક ના ધોતિયા નો કછોટો છોડી નાખી ને તદ્દન અનાવૃત કરી નાખ્યો..બે જાંઘો વચ્ચે ઝૂલતા શાનદાર લંડ ને અને એના સોહામણા સોપારા ને જોતાં જ અનુંમાસી ના મુખે થી સીસકારા નીકળવાના ચાલુ થઇ ગયા.. બાપ રે..રસિક..કેટલો મોટો છે..? રૂખલી ખરેખર ગાંડી જ છે ને ? આવડો મોટો મેલી ને બીજા નો લેવા જાય છે ?
કાકી મારે ય કવિતા ને નાગી જોવી છે , કંઇક કરો ને? રસિકે અનુંમાસી ને બાથ મા લઇ ને ભીંસી નાખી ને લંડ એમના ભોસડા પર રગડતા કહ્યું ....
એના સ્પર્શ થી તો અનુંમાસી ની હવસ ચાર ઘણી વધી ગઈ.. રસિક ના બરડા પર બંને હાથ ફેરવતાં એના ખભા પર ના પરસેવા ને ચાટતા અનુંમાસી પોતાની ભોસ ના દ્વાર પર દસ્તક દઈ રહેલા એના ગરમ લંડ સાથે ભોસ ને ઘસતાં કઈ બોલ્યા નહિ..પણ મનોમન વિચારવા લાગ્યા કે કવિતા ને બેહોશી મા નાગી શી રીતે કરી શકાય..? એ દરમિયાન જો એ હોશ મા આવી જાય તો..? ચાલો દવાના ઘેન ને કારણે કદાચ એવું ના ય થાય ..પણ મારા દીકરા ની વહુ ને હું નજર સામે નાગી શી રીતે જોઈ શકું..? કદી કવિતા એ મારી સામે છાતી પર થી પાલવ પણ નથી હટવા દીધો.. એ તો ઘેન મા છે એને તો કઈ નહિ થાય પણ મને શરમ આવે છે એનું શું..? પછી તરત પાછો એમણે વિચાર કર્યો કવિતા તો બેહોશ છે ,એને ક્યાં ખબર જ છે કે હું એને જોઈ રહી છું..? આજ તો સમય છે રસિક ને કાયમ માટે મારો કરી લેવાનો..? આ જ સાચો સમય છે રસિક ને કવિતા ના બેહોશ શરીર સાથે એને જે કરવું હોય એ કરવા દેવામાં સહયોગ આપવાનો. હું ખામોશ બેસી રહીશ કે વિરોધ પણ કરીશ તો ય કવિતા ને ક્યાં દેખાવાનો છે..કે ખબર પડવાની છે? તો પછી મહામુસીબતે સાહસ કરીને ગોઠવેલા પ્રસંગ નો મહત્તમ ફાયદો હું કામ ના ઉઠાવવો?
અનુંમાસી ને ઉભા થઇ ને રસિક ને એવી રીતે ઉભો કર્યો કે રસિક નો લંડ બિલકુલ કવિતા ના મોંઢા બાજુ આવી ગયો અને માત્ર એકાદ ફૂટ ના અંતરે જ હતો..ઝીણી આંખે સામાન્ય અણસાર પામી ચૂકેલી કવિતા ની આંખ સહેજ વધારે ઉઘડી ગઈ.. અને એ રસિક ના ખૂનખાર લંડ ને એકદમ નિકટ થી નજરોનજર જોવા પામી શકી..આ એક નજારો એવો હતો જે કવિતા જરાય જોવા નહતી ઈચ્છતી તોય એ આંખો એટલી જલ્દી બંધ ના કરી શકી તે ના જ કરી શકી..
એના લઠ જેવા જાડા લંડ આગળ પિયુષ નો લંડ કઈ વિસાત મા નહતો.. પિયુષ ના લંડ કરતાં લંબાઈ અને જાડાઈ મા લગભગ બમણો હતો કવિતા ને એક પળ મા એની ચૂત મા આટલો જાડો લંડ જાય તો શું થાય એનો વિચાર પણ આવી ગયો અને એનું પરિણામ પણ ખબર પડી ગઈ.. અનુંમાસી એને પકડી ને નીચે નમાવતા તોય એ એટલો કડક થઇ ગયો હતો કે નીચે થી સ્પ્રિંગ ની માફક છટકી ને પાછો ઉપર આવી જતો હતો એ જોઈ ને કવિતા ને શરીર મા એક મીઠી ધ્રુજારી છૂટી ગઈ.. અનુંમાસી એ ફરી રસિક ના લોડા ને મસ્તી થી ચુંબન કર્યું..ઓહ રસિક જાલિમ છે તારો ..આહ ..કહી ને હળવે હળવે એની દીવાલો ને ચાટતાં આખો લંડ થુંક વાળો કરી દીધો. પોતાના ભક્તાણી જેવા આખો દિવસ માળા જ ફેરવ્યા કરતાં સાસુ મા ને આ રીતે એક દેશી ગામડિયા ના ગુપ્તાંગ ને ચાટતા જોઈ ને કવિતા ને કંઈ નું કંઈ થઇ ગયું..નવું જ રૂપ જોઈ રહી હતી કવિતા આજે સાસુ મા નું.. બેશરમ..અને વિકૃત...
એનું શરીર આખું પારેવા ની પંખ ની જેમ ફફડવા લાગ્યું આખા શરીર મા પરસેવો છુટવા લાગ્યો. સાસુ મા ના થુંક થી લથબથ રસિક નો લંડ ટ્યુબલાઈટ ના અજવાળા મા ચમકવા લાગ્યો હતો અને અપડાઉન થઇ રહેલો લંડ જયારે અનુંમાસી ના મોંઢા મા સમાઈ ગયો ત્યારે તો કવિતા ની ચૂત પલળી જ ગઈ.. ઉત્તેજના કોઈ ની ગુલામ નથી હોતી.. સુંદર સ્ત્રી અને એના યુવાન ઉપસેલા કામુક અવયવો જો તમારી ડ્રીમ ફિગર મા આવતાં હશે તો એ ગમે તેટલી નજદીક ની સગી હશે તોય પુરુષ સહજ ઉત્તેજના તો વ્યાપી જ જવાની.. વારંવાર એ પસંદગી ની જગ્યાએ નજર જવાની જ ..એ વાત ઓર છે કે કે કેટલાક ધૃષ્ટ વિચારો જો મગજ મા થી તાત્કાલિક ખંખેરી નાંખવા મા ના આવે તો એ માણસ ને પશુ બનાવી દેવા સક્ષમ હોય છે અને એમાં સામાજીકતા અને આદર્શો ની ક્યાંય હત્યા થઇ જાય.
એક એક કરી ને રસિક કવિતા ના બ્લાઉસ ના હુક ખોલતો ગયો એમ એમ અનુંમાસી ને રસિક ના લંડ ની કડકાઈ મોંઢા મા વધતી અનુભવાઈ . ગુલાબી કલર ની ઝીણી ઝાળી વાળી બ્રા અને એની અંદર થી સહેજ દેખાતી ગુલાબી રંગ ની નિપ્પલ..જોઈ ને જ રસિક ના લંડ એ અનુંમાસી ના મોંઢા ને વીર્ય ની પિચકારી થી ભરી દીધું.. અનુંમાસી ને નવાઈ લાગી ઉબકા ખાતા એમણે લંડ મોઢા મા થી બહાર કાઢી નાખ્યો.. કવિતા ને સાસુ મા ના ઉબકા સાંભળી ને ખબર પડી ગઈ કે પિયુષ જેવા જ વાનર વેડા રસિકે સાસુ મા સાથે કર્યા હશે..
મોંઢા મા માલ ખાલી કરવાનો પુરુષો ના જન્મજાત શોખ વિષે કવિતા ને સખત વાંધો હતો.. પિયુષ ને તો એ ધમકાવી નાખતી.. પિયુષ બી.પી. ની અંગ્રેજ સ્ત્રી ઓ ની હરકતો મોબાઈલ મા દેખાડી ને મોંઢામાં ડીસ્ચાર્જ ની તરફેણ કરતો અને કવિતા ને ધરાર એ કરાવવા માટે ફોર્સ કરતો પણ કવિતા ચોખ્ખું કહેતી.. તારો લંડ આ અંગ્રેજ જેવો ગોરો હોય તો જ મોંઢા મા લેવા ની ચીતરી ના ચઢે બાકી આવા કાળા મેશ લંડ ને જોઈ ને ચુસવાનું તો ઠીક કદાચ બહુ ગરમ થઇ ગઈ હોઉં અને તને ખુશ કરવા માટે તો કરી શકું પણ મોંઢા મા ડીસ્ચાર્જ તો નોટ પોસિબલ. . તારો આ કાળિયો લંડ જોઈ ને તો અંગ્રેજ સ્ત્રી ય મોંઢામાં પિચકારી મારવાનું ભૂલી જાય .. અને સ્ત્રી પાસે થી જબરદસ્તી થી આવું કામ કરાવવા મા બાકી ના પ્રોગ્રામ માટે ય સાંસા પડી જવાનું જોખમ ઉઠાવવાની તૈયારી રાખવી પડે...
અનુંમાસી ની ભોસ હજી ભુખી હતી અત્યારે રસિક ને વઢવું પાલવે એમ નહતું , મોંઢું ફેરવી લઇ ને ઉતાવળ મા બાજુ મા પડેલા કવિતા ના સાડલા થી રસિક ના વીર્ય ને લુછી કાઢ્યું અને પાછા જાતે જ ભોસ ને ખંજવાળતા રસિક ના લોડા લાડ કરવા લાગ્યા..હજી પરાકાષ્ટા ના કેફ મા થી લંડ બહાર નહતો આવ્યો ..રહી રહી ને એને ડીસ્ચાર્જ ના ઝટકા વાગી રહ્યા હતા અનુંમાસી એટલા બધા ગરમ થઇ ચુક્યા હતા કે કવિતા સામે જોવાની ય એમણે પડી નહતી અને રસિક કવિતા ના બદન મા એવો રમમાણ થઇ ગયો હતો કે એ આસપાસ ના વાતાવરણ સુદ્ધાં ને ભૂલી ને ગુલાબી રંગ ની બ્રા પર થી કવિતા ના કડક જામફળ જેવા સ્તનો ને પોતાના બરછટ હાથ વડે મસળી રહ્યો હતો . એના સ્તનો ની સાઈઝ અને કડકાઈ થી રસિક માતેલા સાંઢ જેવો થઇ ને હમણાં જ ડીસ્ચાર્જ થયો હોવા છતાં હજી ઉત્તેજિત હતો જાણે. કવિતા ઝીણી આંખે સાસુ મા અને રસિક ની કામુક હરકતો ને જોઈ રહી હતી એ આ બંને ને ખબર નહતી અનુંમાસી પોતાની ભુખી ભોસ ના સંતોષ માટે રસિક ના લંડ ને ફરી તૈયાર કરવાના કામ મા લાગી ગયા હતા જયારે રસિક એક પળ પણ ગુમાવવા માંગતો નહતો ,એ કવિતા ની લીસી કમ્મર , હંસલી ની લીસી નાજુક ગરદન જેવી ડોક અને એના ગોરા ચમકીલા કપાળ પર પાગલ ની જેમ ચુંબનો કરી રહ્યો હતો.. ચુંબનો અને પુરુષ નો સ્પર્શ ગમે તેવી સ્ત્રી ને ઉત્તેજિત કરી દે ,એમાંય રસી કનો સ્પર્શ જુવાન કવિતા ના બદન મા આગ ભરી શકે એવો કામુક તો હતો જ...કવિતા ની ચૂત પાણી પાણી થઇ ગઈ.. રસિક ના હલનચલન થી કવિતા ના શરીર સાથે એક બે વખત એનો લંડ અડ્યો પણ ખરો .એના એ ગરમ સ્પર્શ થી હલબલી ઉઠી કવિતા..

[Gujjubhai111]

બાથરૂમ જવું પડશે મારે , હું હમણાં આવી રસિક જોતો રે જે ભાન મા ના આવી જાય..કહી ને અનુંમાસી કવિતા પિયુષ ના એટેચ બાથરૂમ મા ગુસી ગયા...એ દરમિયાન કવિતા ના ઘાઘરાને ઉંચો કરી ને એની પેન્ટી ની ઉપર થી સ્પષ્ટ દેખાતા ચૂત ના ચીરા ને હળવે ક થી સ્પર્શ કર્યો..આ પળ રસિક માટે અવિસ્મરણીય પળ હતી..કવિતા , નાજુક નમણી, કવિતા,,..પાતળી પરમાર કવિતા..જેને જોવી એ ય રસિક માટે ભાગ્ય ની વાત હતી એ ની ચૂત પર એના એકદમ અંગત અવયવ પર રસિક હાથ મૂકી રહ્યો હતો..એનો હાથ અડકતા તો કવિતા ની આંખો મા ઝળઝળીયાં આવી ગયા.. એક પણ ઝાંટ વિના ની ચોખ્ખી ચૂત ને જોઈ ને રસિક ને અનુ માસી ના ભોસડા પર હસવું આવી ગયું.. અનુંમાસી ય ચોવીસ વર્ષ ના હશે ત્યારે એમની ય આવી જ ચીકણી હશે ને ? તો પછી આવી જમીન મા થી કાઢેલ ધોયા વગર ના સડી ગયેલા સુરણ જેવી ક્યારે થઇ ગઈ હશે? આટલો બધો શેપ બદલાઈ ગયો ત્યા સુધી એમણે ધ્યાન કેમ નહિ રાખ્યું હોય.? ચીમનલાલ ને જે રીતે એ ગાળો ભાંડે છે એ જોતાં તો એમની ભોસ ની આ હાલત એમણે કરી હોય એવું લાગતું નથી . તો પછી મારી જેમ કોઈ બીજો ય ખેતર ખેડી ગયો હશે? રામ જાણે !! રસિક કવિતા ની પેન્ટી ને એક બાજુ એ સરકાવી ને એની ચૂત ના દર્શન કરી ને ધન્ય થઇ ગયો..કવિતા ની હાલત એટલી ખરાબ હતી કે એ બિચારી કઈ જ કરી શકે એમ નહતી..એની ચૂત સાથે રમત કરી રહેલો રસિક એવી રીતે બેઠો હતો કે એનો લંડ કવિતા ને ચોખ્ખો દેખાતો હતો..અને એના કદ અને આકાર થી એ પોતે ચારિત્ર્યવાન હોવા છતાં મનોમન હેરત પામી ગઈ હતી . એટલા મા અનુંમાસી બાથરૂમ મા થી બહાર આવ્યા..બહાર આવી ને એ એમની વહુ ના શરીર સાથે છેડછાડ કરી રહેલા રસિક ને એક નજરે જોઈ રહ્યા. એમના ચહેરા પર હવસ નો ખુમાર છવાયેલો હતો ..કેમ કે એ હજી સંતુષ્ટ નહોતા થયા..એમણે પોતાના દીકરા ની વહુ ની ચૂત સાથે છેડછાડ કરતા રસિક નો હાથ કવિતા ની ચૂત પર થી લઇ ને પોતાની ભોસ પર મુક્યો.. રસિકે જરાય વિચાર્ય વિના એક સાથે ત્રણ આંગળીયો અનુંમાસી ની ભોસ મા ખોસી દીધી..આનંદ થી સીસકારો નીકળી ગયો અનુંમાસી ના મુખ મા થી..રસિકે ઘર્ષણ ચાલુ કર્યું. રસિક ના બરછટ આંગળા અનુંમાસી ને ચીમનલાલ ના લંડ કરતાં હજાર ગણા વધારે પૌષ્ટિક આહાર લાગ્યા.. અનુંમાસી ની ચૂત ની પહોળાઈ અને ઢીલાશ ને કમ્પ્લેટ ભરી દીધી રસિક ના ચાર આંગળા એ . એટલે અનુંમાસી જાતે જ કમ્મર હલાવતા ગયા અને રસિક ના આંગળા થી મજા લેતા ગયા..રસિક ના લંડ ને ડીસ્ચાર્જ થયે વીસ મીનીટ જેવો સમય થઈ ગયો હતો અને એ પાછો એના રીધમ મા આવી ગયો હતો. આ વખતે એ વધૂ ઉત્સાહી હતો. અને એને ઝરી જવાની કોઈ ઉતાવળ નહતી કેમ કે એક વખત ઓડકાર ખાઈ લઇ ને એ સંતુષ્ટ થઇ ચુક્યો હતો..બીજું કવિતા ને એ આરામ થી માણવા માંગતો હતો.કવિતા ને અનુંમાસી મા એ જ તો ફરક હતો..કવિતા બુલેટ ટ્રેન હતી..અને અનુંમાસી લોકલ બસ..બુલેટ ટ્રેન મા મુસાફરી કરવાનું રસીક નું ખ્વાબ પૂર્ણ થવાની ઘડીઓ ગણાઈ રહી હતી .. ધીમેધીમે રસિકે કવિતા ની પેન્ટી ઉતારી.. છેક પગની પાની સુધી સરકાવી દઈ ને એણે કવિતા ની દુધિયા જાંઘો ને આંખો થી ભોગવી.. એકીટસે રસિક કવિતા ના સંગેમરમરી બદન ને જોઈ રહ્યો... શહેર ની છોકરીઓ આટલી બધી નાજુક હોતી હશે..? કે કવિતા વધારે પડતી નમણી હશે..? બધી શહેર ની છોકરી ઓ ની છાતી એટલી કડક હોતી હશે..? કે કવિતા ની જ છે..? એની જાંઘો પર હાથ ફેરવતાં જ રસિક ના લંડે જોરદાર ઝાટકો ખાધો કવિતા એને એકધારો જોઈ જ રહી હતી..અત્યાર ની સ્થિતિ મા એ કશું જ કરી શકે એમ નહતી.. એમાં ય જયારે રસિક ના ભૂખ્યા હોંઠ અને કવિતા ની ચૂત ના વર્ટીકલ હોઠ નું મિલન થયું ત્યારે કવિતા એ મહા મુસીબતે એની જાંઘો ને જકડાઈ જતાં રોકી રાખી એની ચૂત મા હજાર કીડીઓ એક સાથે ચટકા ભરી રહી હતી.એ સખ્ત ઉત્તેજિત થી ગઈ હતી..જો કે આ બાબત નો એ આનંદ ઉઠાવી રહી હતી એવું જરાય નહતું .. એને સખ્ત ચીતરી ચડી રહી હતી..પણ એ શું કરે.? એક તરફ એની સામે તંદુરસ્ત લંડ જુલી રહ્યો હતો એ કોઈ પણ સ્ત્રી ને લલચાવી દે એવો હતો..ખાસ તો એની જાડાઈ સ્ત્રી ના સ્ત્રીત્વ સમા અવયવ ને નીચોવી નાખે એવો હતો .કવિતા ને એ ગમી ગયો હતો એવું નહતું પણ પોતાની સાસુ ને એની સાથે લાડ લડાવતા જોઈ ને એને એટલી ખબર તો પડી જ ગઈ કે અમારે સ્ત્રીઓ ને જે જોઈએ છે એ બધ્ધું જ આ લંડ મા છે...તોય કવિતા ને રસિક માટે કઈ મમત્વ ના જાગ્યું.એ તો પ્રાસંગિક ઉત્તેજના ને કારણે એ બેબસ થઇ ગઈ હતી એટલે બાકી ક્યાં રસિક અને ક્યાં કવિતા..?
રસિક નો હાથ કવિતા ના કુલા નીચે પહોંચી ગયા મજબુત રીતે રસિકે નીચે થી કુલા પકડી ને એને ઉંચી કરી એના ઉંચા થતાં ની સાથે જ ચૂત સહેજ પહોળી થઇ ને અંદર નો લાલ હિસ્સો દેખાવા લાગ્યો ફરી રસકે નીચે નમી ને ચૂત ને મોઢું અડાડયું..કામરસ થી ઉત્તેજિત અને લથબથ કવિતા ની ચૂત ચીભડાની ચીરી ને ડૂચો ભરીએ અને પાણી ટપકે એમ પાણી ટપકાવવા લાગી એક બટકું ભરી દેવાયું રસિક થી આ સ્વાદ ને કારણે અંકુશ જ ના રાખી શકાયો..કવિતા ના ભ્રુગોષ્ઠ પર પીડા થતાં એ સહમી તો ગઈ પણ ચીસ શી રીતે પાડે? રસિક કવિતા ની ચૂત ચાટતો રહ્યો અને કવિતા ની ચૂત પાણી વહાવતી રહી . કવિતા ની ચૂત નું પાણી નીકળતું રહ્યું અને રસિક ચાટતો રહ્યો..કવિતા ઝરી ગઈ..એની ચૂત ખાલી થઇ ગઈ..શરીર એનું તંગ થઇ ને ઢીલું પડી ગયું ... અનુંમાસી ને પોતાની આંગળીઓ ના હલન ચલન થી ઠંડા કરી ને રસિકે કવિતા ની ચૂત ચોદવા માટે એના લંડ ને સાચવી રાખ્યો હતો . એને બરોબર ખબર હતી કે એક વાર કવિતા ના અંગો ને જોઈ ને જ અનુંમાસી ના મોંઢા મા એ ઝરી ચુક્યો હતો જો બીજી વાર એ એનુંમાંસી ની ભોસ ને ચોદી ને ઠંડી કરવાનો પરોપકાર કરવા જાય તો બહુ જ ઓછા સમય મા ત્રીજી વાર એ તૈયાર થઇ શકે એમ નહતું ..કવિતા ને છોડી ને અનુંમાસી ને કરે એટલો ગાંડો એ થોડો હતો? એટલે વચલા રસ્તા તરીકે એણે અનુંમાસી ને આંગળી ઓ થી સંતુષ્ટ કરી દીધા અને પછી એ કવિતા ની બંને જાંઘો પહોળી કરી ને વચ્ચે ગોઠવાઈ ગયો..કવિતા ને એક એક હરકત નો અંદાજ આવી ડર્યો હતો..એમાંય અનુંમાસી એ જયારે કહ્યું. થોડું તેલ લગાવી લે ..કોરો તો નહિ જાય..ત્યારે તો કવિતા ને ખાત્રી થઇ જ ગઈ કે .. આજે રસિક મને નહિ જ છોડે..હે ભગવાન હું મરી જઈશ..આ મને મારી નાખશે.. હે ભગવાન હવે તો છેક આવી ગયું છે ક્યારે મદદ કરશો..? કવિતા ના કપાળ પર રીતસર ની આડી લીટીઓ પડી ગઈ ..જાણે એની પર બળાત્કાર થવાનો હતો એ ભાગ્ય રેખાઓ લલાટ પર ઉપસી આવી હતી .. કવિતા જેવું ફૂલ બિચારું રસિક નામ ના માતેલા સાંઢ નો વિરોધ પણ કરે તોય શી રીતે? કવિતા ની ચૂત પર ધગધગતા અંગારા જેવો સ્પર્શ થયો કવિતા સમજી ગઈ કે એ રસિક ના લંડ નો સોપારો જ છે..ચૂત ના વર્ટીકલ હોંઠ ને ભીડી દઈ ને કવિતા એની બરબાદી માટે તૈયાર જ હતી કે અનુંમાસી ના ઘરનું બારણું ખખડ્યું..રાત ના સાડા અગિયાર વાગ્યે કોણ હશે..? ઘર નો માહોલ સંપૂર્ણ પણે બદલાઈ ગયો..કવિતા ના વસ્ત્રાહરણ નો સમય પૂરી થઇ ગયો..દરવાજો ખખડતાં ની સાથે જ કવિતા ને ખબર પડી ગઈ કે દરવાજો ખખડાવનાર ગમે તે હતું..મારે માટે તો એ દ્રૌપદી ના ચીર પૂરનાર વાસુદેવ જ હતા...અને સાચે જ ખરે સમયે એમણે સંભવામિ યુગે યુગે નું વચન પાળ્યું ... કવિતા ના શરીર પર થી રસિક નો ભાર ઓછો થયો.. એની જાંઘો વચ્ચે નો ખતરનાક લંડ હટી ગયો , દરવાજો ખખડતાં જ થથરી ગયા અનુંમાસી... રસિક છલાંગ મારી ને કવિતા ની બંને જાંઘો વચ્ચે થી ઉભો થઇ ગયો અને સેકંડ ના સો મા ભાગ મા ધોતિયું પહેરી લીધું..એનો લંડ જે એક પળ પહેલાં કવિતા ને ચૂંથી નાખવા બેતાબ હતો એ નરમ ઘેંશ જેવો થઇ ગયો..કડક લંડ ની અત્યાર ની હાલત જોઈ ને પુરુષ ના પૌરુષત્વ પર દયા આવી જાય ... અનુંમાસી અને રસિક ડીફેન્સ મા આવી ગયા એક જ પળ મા . કવિતા ના ડરી ગયેલા હૃદયે ઘણી રાહત અનુભવી .. મનોમન એ ભગવાન નો પાડ માનવા લાગી પણ હજી એ સ્યોર નહતી કે એનું શિયળ બચી જ જશે..એ પોતે જ વિચાર મા પડી ગઈ હતી કે અત્યારે મધરાતે કોણ હોઈ શકે ??? જે હોય એ ઘર મા આવી ને બેસે અને રોકાય તો સારું..નહીતર એને રવાના કરી ને ય આ લોકો મને પીંખી નાખશે તો?..
કાકી અત્યારે કોણ હશે? રસિકે ગભરાયેલા સ્વરે પૂછ્યું

થર થર ધ્રુજતા અનુંમાસી ની તો જાણે વાચા જ હરાઈ ગઈ..હતી
મને શું ખબર પડે રસિક..? હવે આનું શું કરશું? આને કપડાં શી રીતે પહેરાવશું..? હું ના પાડતી હતી ને કે આખી નાગી ના કર..તને બહુ સ્વાદ હતો આખી નાગી જોવાનો. અરે કાકી અત્યારે એ બધું કહી સંભળાવવાનો સમય નથી...પહેલાં એ વિચારો કે કવિતા ને ઢાંકવી શી રીતે...? અનુંમાસી એ કબાટ મા થી એક રજાઈ કાઢી ને ફેંકી રસિક ની સામે ..લે આ ઓઢાડી દે આને ..પેલા લોકો જાય પછી..એને કપડાં પહેરાવશું .ત્યા સુધી મા જો એ ભાન મા આવી ગઈ ને તો નક્કી ભવાડો જ કરશે.. બે ઘડી પહેલાં નો કામોત્સવ જાણે મરણ પ્રસંગ મા ફેરવાઈ ગયો.. કવિતા માટે આ પળ ખરેખર રાહત ની પળ હતી.. ઝીણી આંખે એ ગભરાયેલા રસિક ને અને સાસુ મા ને જોઈ ને અંદર થી દાઝ સાથે ખુશ થતી હતી. અનુંમાસી ની ઉત્તેજના અને રસિક ના લંડ ની કડકાઈ ક્યાંય હવા મા ઓગળી ગઈ.. ડર અને સેક્સ કદી એક સાથે શક્ય છે? દિવસ અને રાત કદી એક સાથે સંભવ છે? ના ,ભય સાથે ઉત્તેજના ક્યારેય સંભવ નથી.. તોફાનો વખતે સામુહિક બળાત્કાર ની ફરિયાદો થાય ત્યારે એ જ વિચાર આવે કે હજાર બે હજાર ના ટોળા વચ્ચે , હોકરા ,દેકારા, અને પડકારા ..જીવ બચાવવા નો સવાલ ચારે તરફ અરાજકતા હોય એ વખતે કોઈ નો સમૂહ મા લંડ ઉત્તેજિત થઇ શકે? કોઈ સન્નારી ની છેડતી ચોક્કસ થઇ શકે ..જે બહેનો સાથે ખરેખર એવું બન્યું છે એમની પીડા ને નજર અંદાજ કરવાનો આશય નથી કે એ ખોટું બોલે છે એવું નથી પણ ..માત્ર જીજ્ઞાસા છે કે ટોળા મા એમાંય ખાસ કરી ને ભય ના માહોલ મા પુરુષ નું સામુહિક ઇરેકશન આવી શકે? અને યોની પ્રવેશ તો કેમ કરી શકાય?
હશે..કદાચ થતું હશે..
અનુંમાસી અને રસિક ની બધીય મજાઓ ભય મા ઓગળી ગઈ..રાત ના અગિયાર વાગ્યે જયારે પિયુષ અને ચીમનલાલ ના આવવાની એક ટકો ય શક્યતા નથી ત્યારે કોઈ ચોર લુંટારો તો નહિ હોય..? ના ના એવું કદી બન્યું નથી. અને ચોર મધરાતે જ આવે અત્યારે તો હજી અગિયાર વાગ્યા છે બહુ વહેલું કહેવાય.. કાકી જાઓ ને દરવાજો ખોલો હું બાથરૂમ મા સંતાઈ જાઉં છું.. જે હોય એ મને કહેજો.. રસિક પણ સખ્ત ડરી ગયો હતો એના અવાજ મા કંપન સાફ ઝળકતું હતું..એને ડરેલો જોઈ ને તો અનુંમાસી ના હાંજા ઓર ગગડી ગયા રસિક જેવો મર્દ જો ડરતો હોય તો જીવન મા જેણે કદી ખોટું કર્યું નથી એવા ભક્તાણી અનુંમાસી એમના એમની વહુ સાથે કરેલા કરતુત ને કારણે વધારે ડરે એ સ્વાભાવિક છે..
ના ના ત્યા નૈ આ ખાટલા નીચે સંતાઈ જા અહીં કોઈ નહિ આવે..બાથરૂમ મા તો કોઈ પણ જઈ શકે...અનુંમાસી નું દિમાગ ગભરાટ મા ય સારું ચાલતું હતું..ફટાફટ સાડલો પહેરી લઇ ને એમણે દરવાજો ખોલ્યો.. સામે શીલા , મદન ભાઈ અને વૈશાલી ઉભા હતા..વૈશાલી અનુંમાસી ને કોટે વળગી ને નાના બાળક ની જેમ રડવા લાગીં..અચાનક ઉત્તેજના મા થી ઉદાસી ના હાવ ભાવ લાવવા અનુંમાસી માટે બહુ મુશ્કેલ થઇ ગયા..આખો માહોલ જ બદલાઈ ગયો.. કવિતા મનોમન એટલી બધી ખુશ હતી કે ના પૂછો વાત એનું શિયળ બચી ગયું હતું..કુદરતે ખરે સમયે શીલા ભાભી ને મોકલી આપ્યા હતા.. પણ એ જાગે શી રીતે ? એના બેડ ની નીચે તો રસિક સંતાયો હતો..અને કપડાં ય શી રીતે પહેરે? એ જો કપડાં પહેરે તો સાબિત થઇ જાય કે એ બેહોશ થઇ જ નહોતી.. આ પાછી નવી મૂંઝવણ આવી પડી.. કવિતા મનોમન કોઈ રસ્તો નીકળે એવી આશા મા પડી રહી.અને શીલા , મદન ભાઈ અને વૈશાલી અનુંમાસી ના ઘર મા આવી ને બેઠા .. અનુંમાસી જોરદાર ટેન્સન મા હતા ..રસિક ને આ લોકો જાય નહિ ત્યા સુધી બહાર શી રીતે કાઢવો.? અને કવિતા ના કપડાં નું શું કરવું..? રખે ને કવિતા હમણાં જ હોશ મા આવી ગઈ તો..? પોતાની જાત ને તદ્દન નગ્ન જોઈ ને એ બુમાબુમ નહિ કરે? મદન ભાઈ ને ખબર પડી જશે તો.? શીલા નો તો ચાલો કઈ ડર નહતો ,એનું પોલ પોતે જાણતા હતા પણ મદન ભાઈ ને શી રીતે સમજાવાય..? રસિક જો કૈક ગફલત કરી બેઠો તો? અનુંમાસી ની ચિંતાઓ નો પાર નહતો..રડતી વૈશાલી ને જોઈ ને અનુંમાસી ને ય બહુ દુઃખ થયું પણ એ પોતાનું દુઃખ વ્યક્ત ના કરી શક્ય ..એમનું સંપૂર્ણ દિમાગ કવિતા ના બેડરૂમ મા એન્ગેજ હતું. શીલા એ ઉપર છલ્લી વાત કરી કોલકત્તા મા જે બન્યું એની અને પછી એ ઉભી થઇ..
લ્યો કાકી કાલે શાંતિ થી વાત કરીશ માંડી ને બધી..તમેય સુઈ જાઓ..અમેય થાક્યા પાક્યા..સુઈ જઈશું.. કહી ને શીલા એ વિદાય લેવાની તૈયારી કરી..
બેસો ને હું ચા બનાવી લાવું..? એટલી મોડી રાતે થાકી ને આવ્યા છો તો ..થોડી વાર બેસો ચા પાણી કરો અનુંમાસી એ ફોર્માલીટી કરી..
કવિતા કેમ દેખાતી નથી માસી..? વૈશાલી એની ખાસ બહેનપણી ને ગળે વળગી ને રડી લેવા બેતાબ હતી..
અનુંમાસી એ થોથવાતા જવાબ આપ્યો એની તબિયત થોડી લથડી છે બેટા..એના રૂમ મા સુઈ ગઈ છે આજે તો બપોર ની ઉઠી જ નથી.. વાત ચિત્ ચાલતી હતી એ વખતે એક અવાજ થયો.બધા ય ના કાન સરવા થયા , જાણે કાચ ફૂટ્યો હોય એવો અવાજ હતો.. રોડ પર કંઈ ક થયું લાગે છે ,એમ વિચારી પાછા વાતો મા જોડાઈ ગયા...
અનુંમાસી મદન અને શીલા વાતો મા મશગુલ હતા ત્યારે વૈશાલી ક્યારે કવિતા ના રૂમ મા જતી રહી એ અનુંમાસી ને ધ્યાન ના રહ્યું એમણે વૈશાલી ને કવિતા ના બેડરૂમ મા થી નીકળી ને એના મમ્મી પપ્પા પાસે આવતાં જોઈ અને એમને હૈયે ફાળ પડી...
ખલાસ.. વૈશાલી જોઈ ગઈ..હવે શું થશે..? અનુ માસી બેબાકળા થઇ ગયા અને વૈશાલી સાથે નજર ના મેળવી શક્યા.. વૈશાલી એ જો કે કઈ કહ્યું નહિ..એ હજી એના ખુદ ના આઘાત મા થી જ બહાર નહતી નીકળી શકી..
શીલા મદન અને વૈશાલી જેવા ગયા કે દરવાજો લોક કરી ને અનુંમાસી કવિતા ના બેડરૂમ મા ધસી ગયા.. એમના આશ્ચર્ય નો પાર ના રહ્યો.. કવિતા આંખો ચોળતી અંબોડોવાળી રહી હતી સુસ્તી ભર્યા સ્વરે એ બોલી..શું થયું મમ્મી જી કેમ હજી જાગો છો..? કોઈ આવ્યું હતું આપણા ઘરે? મેં અવાજ સાંભળ્યો એટલે હું જાગી આજે કેમ આટલી બધી ઊંઘ આવે છે કઈ ખબર નથી પડતી....મમ્મીજી તમને આઈસ્ક્રીમ ખાધા પછી એવું થયું તું?
ના બેટા .? હું તો જો ને આ આંટા ફેરા મારું છું ને ? તું આખા દિવસ ની થાકી હોઈશ ને એટલે થોડી વધારે નીંદર આવી ગઈ હશે..કશો વાંધો નહિ..વૈશાલી શીલા અને મદન ભાઈ આવી ગયા છે એ આવ્યા હતા..એટલે શોરબકોર થતો હતો..અનુંમાસી ની નજર વારંવાર કવિતા ના સદલા પર ચોંટેલા રસિક ના વીર્ય ના ધબ્બા પર જતી હતી જે એમણે જાતે જ મોઢા મા થી કાઢી ને એના થી મોં લુછ્યું હતું..
અચાનક એમને રસિક ની યાદ આવી ,
તમેય સુઈ જાઓ મમ્મીજી હું બાથરૂમ જઈ ને સુઈ જ જાઉં છું.. કહી ને કવિતા બાથરૂમ મા ગઈ..એ જેવી ગઈ કે અનુંમાસી એ બેડ ની નીચે બેસી ને જોયું તો રસિક ત્યા નહતો.. એમને ફાળ પડી હાય હાય ..ક્યાં ગાયબ થઇ ગયો આ મુઓ..? ક્યાં લપાયો હશે? ક્યાંક બાથરૂમ મા તો ? તો તો નક્કી કવિતા ને ખબર પડી જ જવાની..અનુંમાસી ને એક પછી એક ટેન્શન થતાં જતાં હતા... એટલા મા કવિતા આવી અને બોલી મમ્મી આ બાથરૂમ ના વેન્ટીલેશન નો કાચ કોણે તોડ્યો..? બિલાડી એ તોડ્યો લાગે છે હમણા જ તૂટ્યો છે હજી કરચોય પડી છે..
અનુંમાસી ને ધરપત થઈગઈ..હાશ .ચાલો કાચ તો નવો ય નંખાશે..રસિક જ બારી મા થી કુદી ને નીકળી ગયો એ જાણી ને અનુંમાસી ને કાચ ફૂટ્યા નું દુઃખ કે ચિંતા થવાને બદલે આનંદ થયો.. કાચ તૂટે એ તો શુકન કહેવાય બેટાલે ત્યારે હું ય સુઈ જાઉં છું તું ય સુઈ જા... જય શ્રી કૃષ્ણ.. અનુંમાસી એ પોતાના રૂમ મા આવી ને દરવાજો બધ કરી દીધો..કવિતા નો સામનો કરવાની એમની હિંમત નહતી.. રહી રહી ને એમને એક જ વિચાર હવે કોરી ખાતો હતો ..કવિતા ને કપડાં કોણે પહેરાવ્યા? વૈશાલી એ પહેરાવ્યા હશે? વૈશાલી એના રૂમ મા ગઈ ત્યારે એણે કવિતા ને નાગી જોઈ હશે તો શું વિચાર્યું હશે? રસિક ના વીર્ય નો ધબ્બો જે એના સાડલા પર મેં જ પાડ્યો હતો એ વૈશાલી જોઈ ગઈ હશે? જોઈ ને એને શું વિચાર આવ્યો હશે? કે પછી રસિકે જતાં જતાં તો નહિ પહેરાવ્યો હોય? કદાચ રસિક ને ભાગી ને જતાં અને કાચ તોડતા કવિતા જોઈ તો નહી ગઈ હોય? અનુંમાસી એ બંને હાથ લમણા પર મૂકી દીધા.. દરવાજો બંધ હતો કવિતા એના રૂમ મા બેડ પર આડી પડી હતી..અનુંમાસી અને કવિતા બંને જે ઘટના ક્રમ બની ગયો એને યાદ કરી ને વિચારી રહ્યા હતા..કવિતા પોતાનું શિયળ બચી ગયું એ બદલ ખુશ હતી..પણ રસિક ના શરીર ને પોતાના ગુપ્તાંગ પર સ્પર્શ નો પ્રસંગ યાદ આવતાં જ એ નું મન ધ્રુણા થી ભરાઈ ગયું..પિયુષ ની અચાનક મીટીંગ જો ના ગોઠવાઈ હોત તો એ બચી ગઈ હોત..શીલા ભાભી સમય સર ના આવીગયા હોત તો..? અરે એક બે મીનીટ પણ દરવાજો ખખડાવવા મા મોડા પડ્યા હોત તો રસિક નો લંડ તો અંદર ઉતરી જ જવાની તૈયારી મા જ હતો ને ? આગળ નો ભાગ તો કદાચ અંદર ઘાલી ય દીધો હતો એણે કવિતા નો હાથ કેટલું ડેમેજ થયું છે એ જોવા અને જાણવા માટે જાત તપાસ અર્થે ઘટના સ્થળે પહોંચી ગયો અને એણે બધી તપાસ શરુ પણ કરી દીધી..સારું થયું કે રસિક ના લંડે વધૂ નુકસાન પહોંચાડ્યું નહતું.. મનોમન કવિતા ભગવાન નો પાડ માની રહી..શરીર ને તો ચાલો કોઈ નુકસાન નહતું થયું..પણ એના આત્મા ને જે નુકસાન પહોંચ્યું હતું એનું શું? અને ચૂત ને પંપાળતી ઉંઘી ગઈ અને સવારે ઘણી મોડી જાગી.. લગભગ પોણા આઠ વાગ્યે એની આંખ ખુલી.. હાય હાય રોજ સાડા છ વાગ્યે જાગી જનારી હું આજે પોણા આઠ વાગ્યા સુધી..ઘોરતી રહી? રઘવાટ મા એ જાગી ને રસોડા મા ઘુસી ગઈ.મમ્મી જી ને ચા ય પાવાની હતી.આટલા મોડા સુધી એ ચા વિના રહ્યા? કવિતા એ કીટલી જોઈ એટલે એને ખબર પડી ગઈ કે મમ્મી જી એ ચા જાતે બનાવી ને પી લીધી હતી. . એ સંકોચાતી બાથરૂમ મા પેઠી ઉતાવળ મા બ્રશ કરી ને નાહી લીધું..ફટાફટ ડ્રેસ પહેરી લીધો બ્રા પણ ના પહેરી આજે..અને દુપટ્ટો છાતી પર નાખી ને એ બહાર નીકળવા જતી હતી ત્યા એની નજર બાથરૂમ મા ગઈ..રાતે વેરાયેલા કાચ ના ટુકડા મમ્મીજી એ ખૂણા મા ઢગલી કરી દીધી હતી એમાં એક કાળો દોરો પણ હતો જે રસિક ના જમણા કાંડે એ જયારે દૂધ ભરતા હજ્જારો વખત જોયો હતો..કવિતા ને ગઈ રાત ની યાદો ઘેરી વળી..એ કાળમુખી રાતે જે જે બન્યું હતું એ બધું જ યાદ આવી ગયું.. ચુપચાપ એણે એ કાચ ની કરચો સાવરણી લઇ આવી ને સુપડી મા ભરી ને નાખી આવી.. એક કાચ ની કરચ પહેલી આંગળી મા ઘુસી ગઈ અને લોહી નીકળવા લાગ્યું ..દર્દ થી કણસી ઉઠી. . આહ!!!! . એ લોહી નીગળતી આંગળી લઇ ને મુખ્ય રૂમ મા આવી .. અને કપડું લઇ ને આંગળી દબાવી દીધું.. અનુંમાસી મંદિરે ગયા હતા.. મનોમન અનુંમાસી ને ગાળો ભાંડતી કવિતા ગુસ્સા મા ઘર કામ મા પરોવાઈ ગઈ.. પિયુષ તો છેક સાંજે આવવાનો હતો.. અને સવારે દસ વાગ્યે રસોઈ કમ્પ્લેટ કરી ને એ શીલા અને વૈશાલી ને મળવા ગઈ..
કવિતા ને જોઈ ને જ વૈશાલી ભેટી પડી અને ખુબ રડી..ખુબ રડી શીલા ભાભી એ પણ એને રડી લેવા દીધી..એનો ભર હળવો થયો એટલે એ જાતે જ શાંત થઇ ગઈ..
અંકલ મજા મા છે ને એ કેમ દેખાતા નથી ? કવિતા એ મદન ને ના જોતાં પૂછ્યું
શીલા> એ પોલીસ સ્ટેશન ગયા છે તપન ભાઈ ને મળવા .હવે સંજય કુમાર થી છુટકારો મેળવવા માટે કામકાજ કરવું પડશે ને? સાલા એ મારી દીકરી ની જીન્દગી ની પત્તર ફાડી નાખી... જીન્દગી મા મા કદી પોલીસ સ્ટેશન પગથીયું ય નહતું જોયું પણ આને કારણે બધું સહન કરવું પડ્યું .. એ નાલાયક ને તો તપન ભાઈ સીધો કરશે.. મદન હવે એને નહિ છોડે ..
વૈશાલી> એને તો કીડા પડશે ..તું જોજે ને કવિતા.. હું અહીં થી જવાની ના જ પાડતી હતી ને મમ્મી...મને ખબર જ હતી કે હું ત્યા નહિ જીવી શકું..એ નાલાયક.. ને હું ઓળખુ ને ? એણે મને હેરાન કરવામાં કશું બાકી નથી રાખ્યું.. કવિતા એ માણસ એટલો બધો લંપટ છે કે આખીરાત એને બૈરી ને ભોગવવા સિવાય બીજું કઈ આવડતું જ નહતું..જયારે જુઓ ત્યારે એ સેક્સ વિષે જ વિચારતો હોય..એક તો એ એક આનો ય કમાવી ને તો આલતો ના હોય અને આખો દિવસ આવા જ વિચારો કરે તો આપણ ને ય કંટાળો તો આવે કે નહિ? તુજ જ કે. મને એના ખિસ્સા મા થી રોઝી નામની એની લવર ના ફોટા મળે.. ચાર કોન્ડોમ ના પેકેટ મા થી એક કોન્ડોમ વપરાયો હોય એવું રેપર મળે..તો કેટલું દુઃખ થાય..? અને પૂછીએ તો ઉડાઉ જવાબો આપે.. બિઝનેસ ટ્રીપ માટે આઉટ ઓફ સ્ટેશન જાઉં છું કહી ને રોઝી ને લઇ ને મારા જ શહેર ના ગેસ્ટ હાઉસ મા રોઝી ના પૈસે પડ્યો રહે.. અને હું અહીં ટળવળતી રહું..મારે એ જ સહન કરવા ત્યા પડ્યા રહેવાનું..? આ બધું મમ્મી ને કહું તો એને દુઃખ થાય એટલે એ આજે સુધરશે કાલે સુધરશે એ આશાએ સહન કર્યા કરીએ..પણ ક્યાં સુધી કવિતા?
વૈશાલી ની વ્યથા આંસુઓ ની જેમ વહી રહી હતી...નોન-સ્ટોપ ! એની કરમ કહાણી સાંભળી ને ગમે તેવા ને ગુસ્સો આવી જાય..
એની મમ્મી સાથે એ બહેનપણી ની જેમ વર્તતી હતી અને શીલા પણ વૈશાલી ને એ રીતે ગાઈડ કરતી હતી.. બાળકો મોટા થાય પછી એમની સાથે મા-બાપે મિત્રતાપૂર્ણ વ્યવહાર કરવો જોઈએ ...
કવિતા> સાવ સાચીવાત છે વૈશું..આવા માણસો ને તો જેલ ભેગા જ કરાવી દેવા જોઈએ.. તપન ભાઈ છે ને એને સરખો કરશે તું જરાય ચિંતા ના કરીશ .. હવે તું આપણા ઘરે આવી ગઈ છે તું અહીં સલામત છે બધી ઉદાસી ખંખેરી નાખ ..અને શાંતિ થી જીવ.. કવિતા એ એની ઉંમર ના પ્રમાણ મા સમજણ પૂર્વક આશ્વાસન આપ્યું ..
વૈશાલી ને કવિતા ની વાત સાંભળી ને હિંમત મળી અને બહુ જ સારું લાગ્યું .
એટલા મા મદન આવ્યો..કવિતા ને હાય હેલો કરી ને એ એના રૂમ મા જતો રહ્યો અને અખબાર વાંચવા લાગ્યો.. કવિતા ને હવે એમ લાગ્યું કે પરિવાર ને એમની અંગત ચર્ચા કરવા દેવા માટે એકલા છોડી દેવા જોઈએ એટલે એ એના ઘરે આવી ગઈ.. જમી પરવારી ને સાસુ વહુ.. પોતપોતાના રૂમ મા આરામ કરવા જતાં રહ્યા..
બપોરે ચાર વાગ્યે કવિતા ના મમ્મી નો ફોન આવ્યો ..કે મોસમ બહુ બીમાર થઇ ગઈ છે અને એને હોસ્પિટલાઈઝ કરી છે બાટલા ચડાવ્યા છે..અને હું અહીં એકલી થાકી જાઉં છું.. તું થોડા ક દિવસ આવે તો મને સારું રહે..અને મદદ રૂપ થાય .. કવિતા ના સાસુ ના સંભાળતા જ વાત થઇ એટલે અનુંમાસી ને કહેવાની જરૂર નહતી.. કવિતા એ એવું કહી ને ફોન મુક્યો કે અમે બંને આજે આવવાના જ હતા પણ પિયુષ ને ઓફીસ નું અર્જન્ટ કામ આવી ગયું એટલે અમે ના આવી શક્યા.. પિયુષ સાંજે જોબ પર થી આવે એટલે ની સાથે ડિસ્કસ કરી ને હું આવવાનું ગોઠવું છું મમ્મી તું ચિંતા ના કરતી..
મોસમ સાથે ય કવિતા એ વાત કરી મોસમે કહ્યું કે શાંતિ થી આવજે મને સારું છે..ડોકટરે કહ્યું છે ખાસ ચિંતા જેવું નથી..
કવિતા નો જીવ હવે પિયર મા પરોવાઈ ગયો..મોસમ ની ચિંતા એને સતાવવા લાગી..સાંજે પિયુષ આવ્યો એટલે કવિતા એ જમ્યા બાદ એને બધી વાત કરી. પિયુષ ને અત્યારે જવું જ નહતું અને કંપની મા થી રજા મળે એમ પણ નહતી એટલે એણે કવિતા ને કહી દીધું.કે તું એકલી સવાર ની છ વાગ્યા વાળી બસ મા નીકળી જા.. કવિતા એ અનુંમાસી ની મંજૂરી પણ લઇ લીધી અને સવારે જવા માટે એણે તૈયારી પણ કરી લીધી.. રાત્રે પિયુષ એ કવિતા ને જોરદાર સેક્સ આપ્યું.પણ કવિતા નો ઉત્સાહ જોઈએ એ વો નહતો રોજ ની જેમ એ ભુખી વાઘણ ની જેમ એની પર તૂટી પડવાને બદલે શાંત પડી રહી હતી જાણે કોઈ ગહન વિચારો મા હોય.. જેમ જેમ શરીર પર પિયુષ ના હાથ ફરતા એમ એને રસિક ના બરછટ આંગળા યાદ આવી જતાં હતા કવિતા ને , બળાત્કાર થયેલી સ્ત્રી એની સાથે થયેલી હરકતો ને આખી જીન્દગી ભૂલી શકતી નથી ..એના હૃદય અને મન પર એની ગંભીર અસરો એ કાયમ માટે મૂકી ને જાય છે , સ્ત્રી ના શરીર ને એની મરજી વિરુદ્ધ છેડવું ..એ જધન્ય અપરાધ છે.. કોઈ ની મરજી વિરીદ્ધ એના શરીર ને ભોગવી ને શું આનંદ આવતો હશે એ તો એ નરપિશાચો જાણે પણ જેની ઉપર વીતતી હશે..એ ની હાલત ની કલ્પનાય કરવિ મુશ્કેલ છે.. મજબુર સ્ત્રી ને રક્ષણ આપવા ને બદલે એની મજબુરી નો , એની અસહાયતા નો ગેરલાભ લઇ ને એના શરીર ને અભડાવવું એ ખરેખર રાક્ષસી કૃત્ય છે.. એવા માણસો ને શી સજા કરાવી એ ભોગ બનેલ સ્ત્રી પર જ છોડવું જોઈએ .. કાયદો ક્યારેય .... ભોગ બનનાર વ્યક્તિ ની સંવેદના ને અને એને થયેલા નુકસાન ને સમજી નથી શકતો.. રોજ જેવો ઉમળકો ના બતાવતી કવિતા માટે પિયુષ ને લાગ્યું કે મોસમ ની તબિયત ને લઇ ને એ ચિંતા મા છે એટલે પુરો સહકાર નથી આપી શકતી..એટલે એણે પણ વધારે કઈ પૂછ્યું નહિ.. કવિતા એટલા માટે ટેન્શન મા હતી કે ગઈ રાત ના બનાવ વિષે પિયુષ ને ખબર તો નહિ પડી જાય..? રસિક એ આમ તો કઈ કર્યું નહતું..પણ છાતી પર જે બટકા ભર્યા હતા એના નિશાન કદાચ પિયુષ જોઈ જાય તો..? કેટલી ચિંતા મા હતી કવિતા ? જયારે પિયુષ ધક્કા મારી ને શાંત થઇ ને બાજુ મા ઢળી પડ્યો ત્યારે કવિતા ને શાંતિ થઇ..જાણે એક પરીક્ષા શાંતી પૂર્ણ રીતે પૂરી થઇ હોય અને પ્રિન્સીપાલ ના માથે થી ભાર ઉતરી જાય એમ.

[Kevindhoni2580]

Khub khub aabhar

[Gujjubhai111]

સવારે પાંચ વાગ્યે કવિતા જાગી ગઈ..પિયુષ ને જગાડ્યો એટલે એ કવિતા ને બસ સ્ટેશને મૂકી ને પાછો આવી ગયો..કવિતા ને બસ મળી ગઈ.. સીટ મા બેસી અને ટીકીટ લઇ ને પર્સમાં મુકતા ની સાથે જ એણે મોબાઈલ કાઢ્યો ..નંબર ડાયલ કરતાંય એના ચહેરા પર મુસ્કાન આવી ગઈ..આ નંબર હતો જ એવો..જે સેવ કરી શકાય એમ નહતો..એટલે તો એ લખી ને ડાયલ કરતી હતી..આ એ નંબર હતો જેને યાદ રાખવા ની સહેજે જરૂર નહતી.. યાદ તો એને રાખવો પડે જેને ભૂલ્યા હોય..!!

એણે પીન્ટુ ને ફોન કર્યો..
છ વાગ્યે કદી કવિતા નો કોલ ના આવે અને આજે કેમ આવ્યો..? ક્યાંક પિયુષ સાથે એની બબાલ વધી તો નથી ગઈ..? પિયુષ ગઈકાલે જ જુઠ્ઠું બોલ્યો હતો એ હજી યાદ હતું પીન્ટુ ને ,સંજોગવશાત સારું થયું કે પીન્ટુ એ વખતે બસ સ્ટેશને જ હતો .તરત એણે ફોન પીક-અપ કર્યો..
હેલો..?
ગૂડ મોર્નિંગ બકુ..! કવિતા ના મોંઢે થી બકુ શબ્દ સાંભળી ને પીન્ટુ ની જાણે સવાર સુધરી ગઈ..!!
હાય કવિ..કેમ અત્યાર અત્યાર મા ? સવાર ના પહોર મા ક્યાંથી સમય મળી ગયો એકલી છે કે શું..? આવી જાઉં..? રમતિયાળ સ્વરે પણ નિખાલસતા થી પીન્ટુ એ કહ્યું ..
કવિતા> સાંભળ તો ખરો ડોબા? મને બોલવા દઈશ કે તું જ ઠોક્યે રાખીશ?
અધિકાર પૂર્વક કવિતા એ જરૂર કરતાં થોડું જોર થી કહ્યું..
આઝાદી સાથે અવાજનું મોટું થવું સંલગ્ન લાગે છે .. મમ્મી પપ્પા જેવા બહાર જાય કે બાળકો ને મોટે અવાજે મ્યુઝીક સંભાળવાનું મન થાય છે,પપ્પા જેવા હોસ્ટેલ મા મૂકી ને રવાના થાય કે તરત છોકરો મોટા અવાજે ગીત ગણગણવા લાગે છે. રોજ કાન મા આઈ લવ યુ કહેતાં કપલ્સ ..હિલ સ્ટેશને જાય ત્યારે પહાડો ને સંભળાય એવા મોટા અવાજે ચીસો પાડી પાડી ને આઈ લવ યુ કહેતાં હોય એના મૂળ મા ઘર અને સમાજ થી દુર હોવાની સ્વતંત્રતા જ છુપાયેલી હોય છે..ટૂંક મા હર એક વ્યક્તિ ને બેફામ થવું ગમતું હોય છે ,બંધિયાર પાણી હોય કે જીન્દગી ગંધાઈ ઉઠે છે . સ્વતંત્રતા સમું કોઈ સુખ નથી .
કવિતા એ મોટા અવાજે કહ્યું એ કંડકટર સાંભળી ને હસવા લાગ્યો કવિતા ય શરમાઈ ગઈ..આજુ બાજુ ના તમામ પેસેન્જર્સ ની નજર એની તરફ મંડાઈ ત્યારે એને ખબર પડી કે પોતે એક સ્ત્રી છે અને સ્ત્રી ક્યારેય સ્વતંત્ર નથી હોતી..
તું ક્યાં છે? આઈ મીન મારી સાસરી મા છે ? કે મારા પિયર મા ? મારે તને મળવું છે.. . ટૂંક મા કવિતા એ મુદ્દા ની વાત જણાવી દીધી...
પીન્ટુ > બે દિવસ થી ઘરે જ છું , કેમ બકા ? કઈ પ્રોબ્લમ થયો છે ?
ચિંતાતુર સ્વરે પીન્ટુ બોલ્યો ,
કવિતા> ના કઈ પ્રોબ્લમ નથી..મોસમ ની તબિયત થોડી બગડી છે તો મમ્મી ને હેલ્પ કરવા હું ત્યા આવું છું , તું ત્યા હોય તો મને થયું આપણે મળીએ.. મારે તારી સાથે બહુ વાતો કરવી છે , લગભગ બાર વાગ્યે હું બસ સ્ટેશને ઉતરીશ.. બે કલ્લાક આપણે સાથે રહીશું અને પછી હું ઘરે જઈશ.. મમ્મી ને કહી દઈશ કે બસ થોડી લેટ હતી...તું મળવાની જગ્યા ગોતી રાખ.. અને હા ગઈ વખત ની જેમ વ્યવસ્થા નથી થઇ એમ કહી ને છટકી ના જઈશ નહીતર રોડ પર ને રોડ પર ધોઈ નાખીશ તને ! ઘણો સમય થઇ ગયો ..યાર..
પીન્ટુ > અરે વાહ , હું પણ તને બહુ જ મિસ કરું છું કવિ આવી જા હું તને મળવા બેતાબ છું.. બસ સ્ટેશન આવે એ પહેલાં પંદર મીનીટ પહેલાં કોલ કરજે હું લેવા આવી જઈશ.. અથવા તો એક કામ કરજે હું કહું ત્યા રીક્ષા કરી ને આવી જજે.. આપણ ને બંને ને કોઈ સાથે જોશે તો મુસીબત થઇ જશે..
કવિતા> ઓકે ઓકે ડીઅર.. હું તને રસ્તા મા થી કોલ કરી દઈશ... વન ફોર થ્રી
પીન્ટુ> લવ યુ બકુ...
કવિતા અને પીન્ટુ જ્યાર થી પ્રેમ મા પડ્યા ત્યાર થી આઈ લવ યુ કહેવા માટે નો આ કોડ વર્ડ નક્કી કરી રાખ્યો હતો હજી સુધી એ જ વપરાઈ રહ્યો હતો..વન ફોર થ્રી ..
પ્રેમીઓ ના કમીટમેન્ટ ની અને પ્રેમીઓ ની સંજ્ઞા ઓ ની અલાયદી દુનિયા હોય છે ..
પીન્ટુ રોમાંચિત થઇ ઉઠ્યો..ઘણા સમયે કવિ મળશે .. ઓફિસે જવાનો વિચાર માંડી વાળ્યો..અને સજન ના સ્વાગત ની તૈયારી મા પડી ગયો.. પીન્ટુ એવી વ્યક્તિ હતો જેને માટે પ્રેમ એ ફરજીયાત અને મુખ્ય વિષય હતો ,,, પ્રેમ માટે એ કોઈ પણ ભોગ આપવા તૈયાર રહેતો ..કાયમ...હમેશા...
વારંવાર ઘડિયાળ જોઈ રહ્યો હતો પીન્ટુ, છેલ્લા દોઢ કલ્લાક થી બસ સ્ટેશન ના પાછળ ના ભાગે બાઈક પાર્ક કરી ને બેઠો હતો..ક્યારે કવિ આવે ને એને લઇ જાઉં..!!!
આવતી જતી એકે એક બસો ના બોર્ડ ઉત્તેજના પૂર્વક વાંચતો હતો પીન્ટુ એને ખબર હતી કે હજી એક કલ્લાક ની વાર છે બસ ને આવવા ના નિર્ધારિત સમય મા ..તો અત્યારે ક્યાં થી આવશે.? બસ કદી વહેલી આવે? એ મોડી જ આવે ...બસ અને પ્રિયતમા મા આજ એક સામ્ય છે..એક તો મોડી આવે અને પાછી ખુલાસાય ના કરે...મોડી પડવામાં બિલકુલ નિયમિત અને સમયસર આવવામાં નિયમિત રીતે મોડી.
બસ આવે એ પહેલાં તો કવિતા નો કોલ આવવાનો હતો !!! એ ખબર હતી તોય બધી બસો ના પાટિયા ક્યાં વાંચવા ના આવતાં હતા.? પણ તોય પીન્ટુ અડધા ગુજરાત ના ગામડા ઓ ના નામો થી વાકેફ થી ગયો..એટલા બધા બોર્ડ વાંચી કાઢ્યા..
વ્યક્તિ ને મળવાની કેટલી અધીરાઈ છે એના ઉપર થી પ્રેમ નું પ્રમાણ નક્કી થઇ જતું હોય છે .
ખબર હોવા છતાં ખાડા મા પાડે એનુ જ નામ પ્રેમ... પ્રેમ નો પહેલે થી સ્વભાવ જ એવો રહ્યો છે કે એ માણસ ને અલગારી બનાવી દે છે.. પ્રેમી માણસ લાખો મા એક અલગ તરી આવે.. પ્રિયતમ ને મળી ને આવતી અલ્લડ યૌવના ની ચાલ અને ઉછળતા ચોટલા પર થી ખબર પડી જાય કે એ એના મન ના માણીગર ને ચૂમી ને આવી છે...
પ્રેમ વિષે કેટકેટલું લખાયું છે અને તોય જાણે હજી ઘણું બાકી છે...
જેમ જેમ મિલન ની ઘડીઓ નજીક આવી રહી હતી એમ એમ પીન્ટુ વધૂ એકસાઇટ થતો જતો હતો..
એમાં ય કવિતા નો કોલ આવ્યો એ પછી ની તો તમામ બસો એને માટે ખાસ હતી જાણે..બલ્કે એક એક પેસેન્જર ને એ બહુ જ ધ્યાન થી નીરખતો હતો.. કવિતા નો પાછો કોલ આવ્યો..
અમારી બસ હવે પાંચ મીનીટ મા બસ સ્ટેશન મા દાખલ થશે.. મારે તને ક્યાં મળવાનું છે? તું ક્યાં છે?
પીન્ટુ > હું બસ સ્ટેશન મા જ છું તું પાછળ ના ભાગે આવી જજે આપણે બાઈક લઇ ને નીકળી જાશું..
ઓકે , તું તો કહેતો તો ને કે આપણે પોતપોતાની રીતે નીકળી જાવું પડશે કોક જોઈ જાશે તો મુસીબત થશે? કવિતા એ પણ એને સલામતી યાદ દેવડાવી..
હા યાર પર મને કોઈ સારી જગ્યા ના મળી એટલે પછી મેં જ નક્કી કર્યું કે અહીં જ મળવું છે.તું આવ તો ખરી.. એ બધું મારી પર છોડી દે..
ફોન મૂકી ને પીન્ટુ બસ સ્ટેશને ધસી ગયો..જેવી બસ આવી અને કવિતા નીચે ઉતરી કે એના હાથ મા થી થેલો લઇ ને કહ્યું પાછળ પાછળ આવ ..બકુ.. કવિતા નો થનગનાટ જોવા લાયક હતો આજે ..ગઈ રાત ની ઘટના કેટલી બિહામણી હતી અને આજની આ પરિસ્થિતિ? ખરખર ઈશ્વર આઘાત અને આધાર બંને સાથે જ આપતો હોય છે.. ગઈ કાલે જે બન્યું એ કવિતા ને માટે કેટલું આઘાત જનક હતું એ એના આજ ના પીન્ટુ ને મળવાના ઉત્સાહ અને તાલાવેલી પર થી દેખાઈ આવતું હતું.. એ જયારે બાઈક પર પીન્ટુ ના ખભે હાથ મૂકી ને બેઠી અને સડસડાટ બાઈક રોડ પર દોડવા લાગ્યું ત્યારે કવિતા ખુશખુશાલ થઇ ગઈ..
એને યાદ આવી ગયું કે એ જયારે કુંવારી હતી ત્યારે કેવી મસ્તી થી એ અને પીન્ટુ આમ બાઈક પર રખડતા હતા..કોઈ વિકૃતિ વિના માત્ર નિખાલસ મૈત્રી એ જ પીન્ટુ માટે એનો અહોભાવ વધારી દીધો હતો..ગમે તેવા એકાંત મા ય પીન્ટુ એ કદી મર્યાદા ઓળંગી નહતી..અરે! કેટલી ક વાર તો કવિતા બેકાબુ થઇ ગઈ હોય એવા સંજોગો મા ય એક પુરુષ હોવા છતાં પીન્ટુ એ કવિતા ને સાંભળી લીધી હતી..પછી શું છે કે કવિતા એના પ્રેમ મા પાગલ ના થાય..? અરે કોઈ પણ સ્ત્રી પીન્ટુ ને પતિ તરીકે પામી ને ધન્ય થઇ જવાની.. હું તો પ્રેમી તરીકે પીન્ટુ ને પામી ને ધન્ય જ થઈ ગઈ.. ફૂલ સ્પીડ મા જઈ રહેલી બાઈક ના કારણે ક્યારેક કવિતા ના સ્તનો પીન્ટુ ની પીઠ સાથે દબાઈ જતાં ત્યારે કવિતા ને અગમ્ય રોમાંચ થતો..જીવન નું ખરું સુખ જો કોઈ હોય તો ગમતી વ્યક્તિ માટે મન ભરી ને તડપ્યા પછી નું મિલન... એવું મિલન જે શ્વાસ સુદ્ધાં લેવાનું ભૂલવી દે.. એવી તડપ , એવો વિયોગ જેણે હૃદય ને દુષ્કાળ મા તિરાડો પડેલી જમીન જેવું કરી નાખ્યું હોય ત્યારે પ્રિયતમ નો મેળાપ થાય એ ઘડી આવી હતી કવિતા અને પીન્ટુ માટે...
પીન્ટુ > કેમ કઈ બોલતી નથી કવિ..? બીક લાગે છે? પિયુષ જેટલું સેફ ડ્રાઈવિંગ મારું નથી ખરું ને ?
કવિતા > પીન્ટુ..આજે તો મને કોઈ બીક નથી બકુ.. આજે તો તું મને મારી નાખીશ ને તો ય એ મોત જીન્દગી કરતાં વધૂ સોહામણું હશે.. એમ થાય છે કે આમ જ આખી જીન્દગી બાઈક પર તને પકડી ને બેઠી રહું...
કવિતા નો સ્વર રોમાંચ, આત્યંતિક પ્રેમ અને ઉદાસી તમામ ભાવો મિશ્રિત હતો..એ પીન્ટુ ને ખબર પડી ગઈ.. તો કવિતા ને બાઈક પાછળ બેસાડી ને ફેરવતાં પીન્ટુ ની આંખો ય ભીની થી ગઈ હતી એ કવિતા ને ક્યાં દેખાતી હતી..? પ્રિય પાત્ર નું સામીપ્ય અને સાનિધ્ય કેટલું સુખ દાયક હોય છે ? અંબર..
સિનેમા હોલ આગળ બાઈક પાર્ક કરી ને કવિતા ને ફટાફટ પીન્ટુ હોલ મા લઇ ગયો.. કવિતા સાથે ઉતાવળે એ અંધારા મા હાથ પકડી ને પોતાની રો અને સીટ નંબર શોધવા લાગ્યો મુવી ચાલુ થઇ ચૂક્યું હતું.. ખાસ ભીડ નહતી... હોલ લગભગ ખાલી ખમ હતો..છુટા છવાયા લોકો મુવી એન્જોય કરી રહ્યા હતા.. મોટે ભાગે એકાંત માણવા આવેલ કપલ્સ હતા જે પ્રેમીઓ માટે આદર્શ જગ્યા ગણાય એવી કોર્નર સીટ પર ગોઠવાઈ જઈ ને જે કામ કરવા માટે આવ્યા હતા એમાં મશગુલ હતા.. કવિતા ને શ્વાસ ચડી ગયો હતો.. પિયુષ નું કોઈ ટેન્શન નહતું પણ પપ્પા ક્યાંક જોઈ જાય તો મુસીબત થઇ જાય.. જો કે કવિતા એ નક્કી કરી જ રાખ્યું હતું કે જોઈ જાય તોય ગભરાયા વગર .. એમજ કહી દેવું કે બસ સ્ટેશને પીન્ટુ મળી ગયો એ જ મને ઘર સુધી મુકવા આવતો હતો..ગઈ રાત્રે રસિક એ એના શરીર ને એની ઈચ્છા વિરુદ્ધ અભડાવ્યું હતું એ બાબત થી કવિતા એટલી બધી ગુસ્સે ભરાઈ હતી કે એનું મગજ એક્સ્ટ્રીમ લેવલ નું ફાટ્યું હતું અને એ દુનિયા દારી એની મા ફડાવા જાય એમ વિચારી ને નફફટાઈ પુર્વક પણ દાઝ ની મારી સાહસ કરવાનું નક્કી જ કરી લીધું હતું.. જે થવું હોય એ થાય.. કારણ હાજર હોય ત્યારે ફ્રોડ કરવા મા બહુ ટેન્સન નથી રહેતું.. એટલે જ ગુનો કરતાં પહેલાં બહાનું તૈયાર રાખવું એવું પ્રેમીઓ માનતા હોય છે...
કોઈ પણ પ્રેમી કે પ્રેમિકા ઘરે થી દૂધ લેવા નીકળે તો નજીક ની દુકાન મા હમેશા દૂધ ખલાસ જ થઇ ગયેલું હોવાનું.. કાં તો પછી ગીરદી વધૂ હોવાની..
કવિતા નો હાથ પીન્ટુ એ હાથ મા લીધો અને હથેળી મા એક ચુંબન કર્યું .. પીન્ટુ ના ચુંબન થી કવિતા રોમાંચિત થઇ ઉઠી .. કવિતા એ પીન્ટુ નો હાથ પણ હાથ મા લીધો અને એની હથેળી પર દીર્ધ ચુંબન કર્યું.. આ એ જ હથેળી હતી જ્યાં કવિતા એ હજ્જારો વાર પોતાનું નામ લખ્યું હતું.. કવિતા ની એ આદત હતી કે જયારે જયારે એ પીન્ટુ ને મળતી..ત્યારે ત્યારે એની હથેળી પર એ કવિતા જરૂર લખતી.. રોજ પીન્ટુ સાબુ થી ઘસી ઘસી ને નહાતી વખતે એને ધોઈ નાખતો પણ સાંજ સુધી મા તો એ પાછુ લખાઈ જ જતું.. કવિતા જયારે હથેળી પર થી પોતાનું નામ ભૂંસાઈ ગયેલી જોતી ત્યારે સખત નારાજ થઇ જતી..અને રીસાઈ જતી.. અને જયારે એ પોતાના સ્વહસ્તે પાછુ ના લખી દે ત્યા સુધી એ રીસાયેલી રહેતી... કવિતા એ જયારે પીન્ટુ ના હાથ ને ચૂમ્યો ત્યારે એ બધી યાદો તાજી થઇ ગઈ અને પીન્ટુ ને ડૂસકું મુકાઈ ગયું.. રોજ હથેળી મા નામ જોવા ટેવાયેલી કવિતા ના નામ વગર હથેળી અને જીન્દગી બંને સુની થઇ ગઈ..એ પરણી ને પારકી થઇ ગઈ.. ભલે એ પારકે ઘેર જતી રહી પણ તોય ખુદ ને તો મારી પાસે જ છોડી ગઈ હતી... કવિ... કવિ તને તો જતાં ય ના આવડ્યું... કેટલી બધી યાદો આપી ને ગઈ હતી..? કવિતા એ પણ હૃદય ના ઉમળકા થી અને હર્ષ અને પીડા ના મિશ્ર ભાવો થી પીન્ટુ નો હાથ પોતાના ડાબા માંસલ સ્તન સાથે દબાવી દીધો સ્તન નો સ્પર્શ અને હૃદય ના ધબકારા બંને અનુભવી ને પીન્ટુ અતિશય ભાવુક થઇ ગયો.પણ અત્યાર સુધી જેમ બનતું આવ્યું હતું એમ ..પીન્ટુ ને હમેશા પોતાની ભાવના ઓ ને દબાવી દઈ ને , કચડી નાખી ને કવિતા નુ હીત જ વિચારવાનું રહેતું..
જયારે તમે કાયમ માટે તમારા પાત્ર નું હીત જ વિચાર વિચાર કરો છો ત્યારે તમારી જીવન ના ખુશીઓ ના પાત્ર મા ભિખારી ને મળેલ પરચુરણ જેટલી ય સિલક નથી હોતી.. સમજણ ની જ મગજમારી છે આ બધી.. વધારે પડતી સમજણ માણસ ને શાંતિ થી જીવવા નથી દેતી.. ક્યારેક સમજુ માણસ ને એમ થતું હોય છે કે આના કરતાં તો ડફોળ રહેવું સારું.. જયારે પ્રત્યેક કામ ને આમ કરીશ તો એનું પરિણામ આ આવશે ,અને આમ ના કરાય અને આમ કરવું પડે.. એ બધા મા માણસ પડતો થઇ જય પછી એ શાંતિ હણાઈ જતી હોય છે , આ એક અવસ્થા એવી છે જ્યાં અજ્ઞાન બહુ ધારદાર શસ્ત્ર પુરવાર થતું હોય છે.. આખી રાત અંધારા ઓરડા મા ઘસઘસાટ ઉંઘી લીધા પછી સવારે જયારે ખબર પડે કે છત પર ભમરા મધ ના બે મસમોટા મધપુડા છે ત્યારે અજ્ઞાન ની કિંમત સમજાય.. અજ્ઞાન ક્યારેક આશીર્વાદરૂપ સાબિત થતું હોય છે , પાછી વિમાસણ એ ય હોય છે કે અજ્ઞાન ધરાર કોઈ ને મંજુર નથી હોતું.. જેમ જેમ સમજણ વધતી જાય એમ એમ મુસીબતો વધતી જ જતી હોય છે . સમજુ અને સહનશીલ પ્રેમી ને સતત એની પ્રેમિકા નું હિત જ વિચાર વિચાર કરવાનું હોય છે અને એટલે જ એણે પોતાના મન ની કેટલીક અદમ્ય ઇચ્છાઓ ને કચડી નાખવી પડતી હોય છે.. તમે જેટલા વધૂ લોકો મા વધૂ લોકપ્રિય હશો એટલા જ તમે જીવન મા પોતાની જાત સાથે વધારે કોમ્પ્રોમાઈઝ કર્યા હોવાના !!! હા એક સંતોષ રહે છે કે તમારી પ્રિયતમા તમારી આ ક્વોલીટી ને આખી જીન્દગી એડમાયર કરતી રહે છે અને જયારે જયારે એનો પતિ એનું અપમાન કરે અથવા એની ભાવનાઓ ને ઠેસ પહોંચાડે ત્યારે ત્યારે એ તમને જોરદાર મિસ કરતી રહે છે..
કવિતા એ જાતે જ એના મખમલી સ્તનો સાથે પીન્ટુ નો હાથ દબાવી દીધો હતો..અને એ ખાસ્સી વાર લગી એમ ને એમ રહેવા દીધો હતો... કવિતાને પાકી ખબર હતી કે પીન્ટુ મને એની ઈચ્છા થી તો સ્પર્શ નહિ જ કરે.. એની ભાવના ને દબાવી દેવામાં એ માહેર છે , સ્વાભાવિક રીતે જ પીન્ટુ ને એ ગમે.
પીન્ટુ > શું કામ મારી એક્ઝામ લે છે કવિ.? તને ખબર તો છે કે મને તારા આ બહુ જ ગમે છે .. મારા થી પછી કંટ્રોલ નથી થતો યાર.. કવિતા ની નાનકડી ચણી બોર જેવડી રતુંબડી નિપ્પલ ને અંગુઠા અને પહેલી આંગળી વચ્ચે પકડી ને હળવે હળવે મસળી ,,
કવિતા એ પીન્ટુ ની હથેળી થોડી ક વધૂ જોર થી છાતી સાથે દબાવી બદલા મા પીન્ટુ ની અંદર નો પ્રેમી પુરુષ પણ કાર્યાન્વિત થઇ ગયો અને એને ય થોડું દબાણ વધાર્યું.. ગઈ રાત ના રસિક ના બે રહેમ મર્દન થી કવિતા ના બંને બોલ મા દુખાવો થઇ ગયો હતો..એ સવારે નહાતી વેળા એ એણે અનુભવ્યું હતું..મનોમન એ વાત ની એને શાંતિ ય થઇ કે ચાલો આજે હું પિયર જાઉં છું એટલે પિયુષ દબાવી નહિ શકે એ થી હું અને મારા બોલ બચી જશે..અને એક બે દિવસ મા તો ઠીક પણ થઇ જશે.. પિયુષ ને તો કદાચ એ દબાવવા ના ય દે.. પણ પ્રેમી ને શી રીતે ના પાડે? એક તરફ શારીરક પીડા ય અસહ્ય હતી અને બીજી તરફ અત્યંત હિત વિચારક પ્રેમી હતો..જેને જો જરાય સરખો ય અણસાર આવી જાય તો એ એને ગમે તટલું ગમતું હોય અને ગમે તેટલિ ઉત્તેજના હોય તોય હાથ હટાવી લે છાતી પર થી .. અને એ ય પાછો જરાય મૂડ ઓફ થયા વગર..
જે કવિતા ને જરાય માન્ય નહતું..એ પીડા સહન કરવા તૈયાર હતી પણ પીન્ટુ ને દુઃખ થાય એ નહતી ઈચ્છતી. ઈનફેક્ટ એને ખુદ ને જ પીન્ટુ સાથે એ બધું કરવું ગમતું હતું.. અતિશય ગમતું હતું..
થોડોક વધૂ તાકાત નો ઉપયોગ કરતાં જ કવિતા ના મુખ મા થી દર્દ ભર્યો સીસકારો નીકળી ગયો..અસહ્ય પીડા થઇ રહી હતી કવિતા ને એ પામી ગયેલા પીન્ટુ એ તરત ત્યા થી હાથ હટાવી લીધો ..પણ કવિતા એ પાછો હાથ ઝડપી લઇ ને વધૂ તાકાત થી ત્યા જ દબાવી દીધો..
કવિતા> બકુ.. તું શું કામ ચિંતા કરે છે ? ભીંસાવું એ તો એનું તકદીર છે.. ઈનફેક્ટ ..તારા હાથ થી ભીંસાવું એ તો એનું સૌભાગ્ય છે ..મન થી આ શરીર આખું તને સોંપ્યું છે પીન્ટુ.. સામાજિકતા ભલે મને પિયુષ ની પત્ની તરીકે માનતી હોય પણ હું તને કેટલો માનું છું એ માત્ર મારું હૃદય જાણે છે..દબાવ ..જરા પણ સંકોચ રાખ્યા વિના દબાવ પીન્ટુ..તારા જ છે ...તારો સંપૂર્ણ અધિકાર છે આમની પર, દબાવ તું તારે ભલે મને દુખતું..
કવિતા ના અવાજ મા કટુતા આવી ગઈ ..ગઈ રાત્રે રસિકે બેરહેમી પૂર્વક કચડી નાખ્યા ત્યારે કોને ફરિયાદ કરવા ગઈ હતી? બે કોડી નો મજુર જેની કોઈ ઓકાત નથી મારી સામે જોવાની એ મારી ઈચ્છા વિરુદ્ધ મારા શરીર ને અભડાવી ગયો તો, જયારે પીન્ટુ તો મારો છે.. સાસુ મા એ એમની હવસ ના અંધાપા મા મારા શરીર ને વટલાવ્યુ...
જેમ જેમ કવિતા ના મગજ મા ગઈ રાત ના વિચારો આવતા ગયા એમ એમ એનું ખુન્નસ વધતું ગયું અને એ પીન્ટુ ના હાથ ને પોતાની છાતી સાથે વધૂ ને વધૂ તાકાત થી ભીંસતી ગઈ... પીડા એટલી થઇ રહી હતી કે એની આંખ મા આંસુ આવી ગયા.. પણ પીન્ટુ ને અંધારા મા એ દેખાયા નહિ..એટલું સારું થયું નહીતર એ જરૂર હાથ ત્યા થી હટાવી લેત. . એ પાછો સમજણ નો ઓથોરાઈઝ ડીલર છે .. પીન્ટુ ને જરાય તકલીફ ના પડે અને એ સરખી રીતે પોતાના સ્તનો ને મસળવા ની મજા ઉઠાવી શકે એ આશય થી કવિતા એ ફટાફટ નીચે ના બે હુક ખોલી ને ડાબો બોલ બહાર ખેંચી કાઢ્યો સિનેમા હોલ ના એસી ની ઠંડક સ્તન પર અડતાં એને એટલું બધું સારું લાગ્યું કે એણે કોઈ જરૂરત નહતી તે છતાં ત્રીજો હુક પણ ખોલી નાખી ને જમણો બોલ પણ બહાર કાઢી દીધો.. અને સાડી નો પાલવ એની ઉપર ઢાંકી દીધો.. પીન્ટુ હવે વધૂ આનંદ પૂર્વક એ બંને અવયવો ને દબાવવા લાગ્યો કવિતા ને અતિશય દુખાવો થતો હતો..છતાં પિયુષ પાસે દબાવડાવવા લાગી..એને ખુબ મજા આવતી હતી..જેમ જેમ પીન્ટુ નો હાથ ફરતો જતો હતો... નરમ માંસ નો આ સ્પર્શ પીન્ટુ ને પાગલ બનાવી રહ્યો... પ્રિયતમા ના અંગો ને અડવા દરમિયાન પીન્ટુ નો લંડ પણ ખુશી થી ઝૂમી ઉઠ્યો ..કવિતા એ અધિકાર પૂર્વક પેન્ટ ની ઉપર થી એને પકડી લીધો..અને પીન્ટુ ના ખભા પર માથું ટેકવી દીધું , લવર ખભા પર માથું મૂકી ને ચેન થી બેઠી હોય એ બહુજ આનંદ દાયક સ્થિતિ છે.. કવિતા નો હાથ ..પીન્ટુ ના કડક થઇ ચુકેલા લંડ ને પેન્ટ ની ઉપર થી પસવારતી રહી .. પીન્ટુ ના કાન મા એ ધીમે થી બોલી..ક્યાંક ગેસ્ટ હાઉસ મા ગયા હોત તો અંદર લઇ શકત ને ? કેટલો કડક થઇ ગયો છે ? ખાલી પકડી ને સંતોષ થતો હશે ? 

[Gujjubhai111]

કવિતા ની વાત નો કોઈ જવાબ આપ્યા વિના પીન્ટુ મૂછ મા મલકાતો રહ્યો અને સિનેમા હોલ ના અંધારા મા ય ચમકતા ગોરા બસ્સો વોલ્ટ ના બલ્બ ની જેમ ચમકતા સુંદર સ્તન ને દબાવતો રહ્યો , અત્યંત પ્રેમ પૂર્વક કવિતા અને પીન્ટુ એક બીજા મા ખોવાઈ ગયા અને એક મેક ના અંગો ને પકડી ને આનંદ ઉઠાવતા રહ્યા .. કવિતા એ ધીમે ધીમે .. પીન્ટુ ના પેન્ટ ની ચેન સરકાવી , જાન્ઘીયા ઉપર થી ય કવિતા ને કડક લંડ ની કડકાઈ અને ગરમી સ્પર્શી..ગઈ... કપડાં ના એક પડ ના ઓછા થવા થી કવિતા અને પિયુષ ની ઉત્તેજના વધતી ચાલી , એક મેક ના અંગો આવરણ વિના ના સ્પર્શ માટે અધીરા બન્યા.. કવિતા એ ખભે થી માથું ઉઠાવી ને પીન્ટુ ના હોંઠ પર સુંદર લાંબી કિસ કરી...જ્યાં સુધી એ ધરાઈ નહિ ત્યા સુધી એણે જરાય ઉતાવળ કર્યા વિના ચૂસ્યા.. અવનવી રીતે કવિતા એના પ્રિયતમ ના પિંક હોંઠ ને ચૂસતી રહી..પીન્ટુ ના ગુલાબી હોંઠ કવિતા ને પહેલે થી જ બહુ ગમતા. પીન્ટુ કવિતા ના બ્લાઉસ ની બહાર લટકતા સ્તન ને રમાડતા પોતાના હોંઠ કવિતા ને સોંપી દઈ ને એ જે કરી રહી હતી એનો આનંદ માણવા લાગ્યો..એ ચુપ ચાપ કવિતા ને સહકાર આપી રહ્યો હતો..જયારે કવિતા અત્યંત રમતિયાળ થઇ ને પીન્ટુ ના હોંઠ ને ક્યારે ક હળવે થી ચાટતી તોક્યારેક દાંત વડે પકડી લેતી.. , ક્યારેક ઉપલો હોઠ ચૂસતી તો ક્યારેક એના બંને હોંઠો પર જીભ ફેરવી ને લીપ્સ્ટીક કરતી.. ક્યારેક એની પાતળી જીભ પીન્ટુ ના મોંઢા મા ઊંડે સુધી ખોસી દઈ ને સ્થિર થઇ જતી.. જે દરમિયાન લાળ અને થુંક ના આદાન પ્રદાન થી બંને પુષ્કળ આનંદ માણતાં હતા ... કવિતા એ સહેજ હોંઠ છેટા કરી ને પીન્ટુ ના કાન મા કહ્યું.. બકુ આજે જીવદયા નેત્રપ્રભા નહિ લગાડી આપે..?
પીન્ટુ , કવિતા ના મુખે થી આ વાત સાંભળી ને એટલો બધો ભાવુક અને ગળગળો થઇ ગયો કે ગળે ડૂમો બાઝી ગયો ..

એક શબ્દ પણ એ બોલી ના શક્યો..આ એ ક્રિયા હતી જે બંને વચ્ચે અનાયાસ શરુ થઇ હતી અને આગળ જતાં કવિતા ની રોજીંદી માંગ બની ગઈ હતી.. એક વાર કવિતા મળવા આવી ત્યારે આંખ મા કૈક પડ્યું હશે જેથી આંખ મા થી પાણી નીકળતું હતુ કવિતા એ આંખ ચોળી ચોળી ને એણે લાલઘૂમ કરી નાખી હતી એ વખતે પીન્ટુ એ આંખ મા થી કચરો કાઢી આપવા આ ક્રિયા કરી હતી એ પછી પીન્ટુ કવિતા ને જયારે એકાંત મા મળતો અને કવિતા એમ કહેતી કે તારે જે કરવું હોય એ કર..ત્યારે એ કરતો.. કવિતા ના બંને લમણા પોતાના બંને હાથ ની હથેળી મા પ્રેમ થી લઇ ને કવિતા ની આંખો ના પોપચાં પર જીભ ની ટોચ ફેરવતો.. બંને આંખો ને થુંક થી ભીની કરી દેતો , એ પછી પરાણે આંખ ખોલી અને ડોળા પર પર જીભ ફેરવતો ત્યારે કવિતા ને બહુ જ સારું લાગતું..એ વખતે કવિતા ની આંખ મા કંઇક ધૂળ જેવું પડ્યું અને પીન્ટુ એ આંખ ના ડોળા પર જીભ ફેરવી ને એની આંખ ચોખ્ખી કરી આપી એટલે કવિતા એ ની દીવાની બની ગઈ..
આશું કરે છે ? એમ કવિતા એ પૂછ્યું ત્યારે શું જવાબ આપું એ ના સૂજતાં પીન્ટુ એ કહી દીધું હતું કે જીવદયા નેત્રપ્રભા લગાડું છું.. જયારે જયારે પીન્ટુ એ કરે ત્યારે ત્યારે કવિતા પ્રેમ ની પરાકાષ્ટા અનુભવતી..
કવિતા ને એ ક્રિયા એટલી બધી ગમી ગઈ હતી કે એ પછી તો એ બંને જયારે મળતાં ત્યારે કવિતા જાણી જોઈ ને આંખ મા કંઇક પડ્યું છે સાફ કરી આપ ચાલ જલ્દી.. એમ કહી ને સામે ગોઠવાઈ જતી..અને પીન્ટુ આજ્ઞાકારી નોકર ની જેમ બંને આંખો ને ચાટી ને ચોખ્ખી કરી આપતો .. જરાય વિકૃતિ વિનાની નિર્મળ પ્રેમ સમી આ હરકત બંને ના પ્રેમ જીવન ને એટલી બધી પુષ્ટ કરતી હતી કે એ સામાન્ય અફેર મા થી .. બહુજ ગંભીર .. સંબંધ બની ગયો હતો.. આજે એ જ યાદ કરી ને કવિતા એ ફરી એના પ્રેમ ને રીન્યુ કરી લીધો.. અભિભૂત થઇ ને કવિતા પીન્ટુ ની જીભ ને પોતાની આંખો ના ડોળા પર પ્રેમ નો મલમ લગાવડાવતી રહી .. જીવદયા નેત્રપ્રભા ,, આ જ મલમ થી એના રસિક સાથે ના અણગમતા પ્રકરણ ના ઘા રુઝાવા ના હતા.. પ્રેમીઓ કેવી નાની નાની બાબત મા થી મોટી મોટી મજાઓ મેળવતા હોય છે ? દુનિયા માટે જે કંટાળા જનક કામો હોય એ જ કામો પ્રેમિઓ માટે કેટલી આનંદ દાયક હોય છે .? દુનિયા ના સૌથી કંટાળાજનક કામો જો કોઈ માણસ ખુબ ઉત્સાહ થી કરતો દેખાય તો સમજી લેવું કે એ નક્કી પ્રેમ મા હશે..
કવિતા ને આ સ્પર્શ એટલો આનંદ આવતો હતો કે એ આંખો પર જીવદયા નેત્રપ્રભા લગાડતા જ સીસકારા ભરવા લાગી.. એની મજા અને ઉત્તેજના ના કારણે કવિતા ના હાથ પીન્ટુ ના જાંગીયા મા થઇ ને લંડ સુધી પહોંચી ગયા અને મુઠ્ઠી મા એ કડક સુંદર લીંગ ને પકડી લઇ ને હલાવવા લાગી .બેશક એમની આ હરકતો આજુબાજુ વાળા લોકો ને ખબર પડી જાય એવી હતી..પણ એમની આજુબાજુ મા બેઠેલા લોકો પોતે જ સમય નો સદુપયોગ કરવા મા મશગુલ થઇ ગયા હતા..એ કવિતા પીન્ટુ ના કામ ક્રીડા ને જોવા મા પોતાનો સમય બગાડવા નહતા માંગતા .બધા કપલ્સ બાંધી મૂડી પર મહત્તમ વ્યાજ મેળવી લેવા ના રોકાણો મા પડ્યા હતા..પીન્ટુ ના લંડ ને હલાવતાં કવિતા ને રસિક નો જાડો ખોદ લોડો યાદ આવી ગયો..બાપ રે કેટલો ખતરનાક હતો...? મરી જ જવાય..ઉપર ચઢે તો ! ઉંચા નીચા થઇ રહેલા લંડ ની ગરમી કવિતા ની કોમળ હથેળી મા ફીલ થતાં જ કવિતા ની ચૂત મા ઉત્તેજના ના ઝરણાં ના નવાણ ફૂટ્યા .. સિનેમા હોલ ના અંધારા મા કેટલાય કપલ્સ ના ઉત્તેજક હરકતો કરી રહ્યા હતા ..એમના સીસકારા મુવી ના શોર બકોર મા દબી જતાં હતા પરંતુ શરીરો નું હલન ચલન ..અંધકાર મા ય દેખાતું હતું.. એમાંય કવિતા અને પીન્ટુ ની આગળ ની હરોળ મા બેઠેલું કપલ તો અતિશય બેફામ થઇ ગયું હતું..અને એ પુરુષ ના ખોળા મા માથું નમાવી ને જે રીતે સ્ત્રી માથું ઊંચું નીચું કરતી હતી કે પીન્ટુ અને કવિતા બંને સમજી ગયા કે એના પ્રેમી ને ખુશ કરી દેવા માટે પ્રેમિકા એનો લંડ ચૂસી રહી છે..પીન્ટુ સામે જોઈ ને કવિતા એ સ્માઈલ આપી..બંને ની નજરો ચાર થઇ અને ઈશારા ઈશારા મા પીન્ટુ એ રજૂઆત પણ કરી દીધી અને કવિતા એ સ્વીકાર પણ કરી દીધો..એ વાળ સરખા કરી ને નીચે જુકી ગઈ..ખોળા મા માથું નાખી ને એની આગળ ની હરોળ મા જે થી રહ્યું હતું એ જ કરવા માંડી.. પીન્ટુ ને ખુબ આશ્ચર્ય થયું...જે કાર્ય કરવા માટે મહિનાઓ સુધી પીન્ટુ કરગરતો ત્યારે બે ચાર મહિને એક્દ વાર કરગરતો ત્યારે કવિતા માંડ એકાદ વખત કરતી એ કરવા માટે કવિતા એક ઈશારા મા જ તૈયાર કેવી રીતે થઇ ગઈ...એને બિચારા ને ક્યાં ખબર હતી કે આ બધો રસિક નો જાદુ હતો ... પીન્ટુ અત્યંત ઉત્તેજિત થઇ ગયો કવિતા ની આ હરકત થી.. કવિતા એના પ્રેમી ને બની શકે એટલું મહત્તમ સુખ આપવા ના આશય થી તદ્દન વિકૃત રીતે લંડ ધાવવા માંડી.. પીન્ટુ જ શું કામ કોઈ પણ ભારતીય પુરુષ મુખ મૈથુન માટે ક્રેઝી હોય છે... પીન્ટુ ના શરીર મા ગજબ નો કરંટ લાગતો હતો કવિતા ના નાજુક મુખ મા લંડ જવા થી.. થોડી ક જ વાર મા નીચે થી ગાંડ ઉંચી કરી ને તથા કવિતા ના માથા ને પોતાના બને હાથો વડે પકડી લઇ ને નીચે ની તરફ દબાવી દઈ ને એના લંડે ઉત્તેજના ની વર્ષા કરી.. ભારે વરસાદ થી જેમ ખાબોચિયા ભરાઈ જાય એમાં કવિતા નું મુખ પીન્ટુ ના વીર્ય થી છલકાઈ ઉઠ્યું.. એક બે ધક્કા વધૂ મારી ને પીન્ટુ એ લંડ ની નસો મા ચોંટેલ આખરી બે ચાર બુંદ ને પણ કવિતા ના મુખ મા ઠાલવી દીધા ..કવિતા ને સખત ઉબકા આવતાં હતા પણ તોય મન મક્કમ કરી ને જ્યાં સુધી પીન્ટુ શાંત ના થયો ત્યા સુધી એણે લંડ ને અને વીર્ય ને મોંઢા મા ભરી રાખ્યા.. પછી હળવે હળવે લંડ ને બહાર કાઢ્યો..એટલી સાવચેતી થી જેટલી સાવચેતી થી નોટો ના બંડલ મા થી સ્ટેપલર ની ક્લીપ કાઢવા માવે... એક બુંદ પણ વીર્ય ની બહાર ના આવી..અને લંડ બહાર નીકળી ગયો... કવિતા એ એ પછી સીટ ની નીચે મોંઢા મા ભરી રાખેલું બધું વીર્ય થુંકી નાખ્યું ..પોતાની કમ્મરે ચણીયા ના નાડા સાથે લટકાવેલો નાનકડો રૂમાલ ખેંચી ને એના થી મોંઢું સાફ કરી દીધું.. કવિતા .. પીન્ટુ ના ખોળા મા થી ઉભી થઇ અને એની સીટ મા સરખી ગોઠવાઈ ગઈ..પીન્ટુ ય લંડ પેન્ટ મા મૂકી અને ચૈન બન્ધ કરી ગોઠવાઈ ગયો..પછી એણે કવિતા ના ઓર્ગેઝમ નું ભગીરથ કાર્ય ઉપાડ્યું..કવિતા ના ગાલ પર બચીઓ ભરતા એણે કવિતા ના ઘાઘરા મા હાથ ઘાલી દઈ ને એ સુવાળા ભાગ પર હાથ ફેરવ્યો જે જગ્યા ને રસિકે એના બરછટ હાથ વડે ગંદો કર્યો હતો.. કવિતા ની ચૂત પર પીન્ટુ નો હાથ જતાં જ એ સહેજ ઉંચી થઇ અને બે આંગળી ઓ અંદર પ્રવેશી શકે એ રીતે આઘી પાછી થઇ..વધૂ આરામ દાયક યોની પ્રવેશ માટે કવિતા એ ઢીંચણ થી ઉપર સરકાવી દીધો અને બંને પગ આગળ ની સીટ પર ટેકવી દીધા.. અનુકુળ પોઝીશન બનતા જ પીન્ટુ ને સરળતા થઇ.. કવિતા ની છાતી પર થી પાલવ સરકી ગયો હતો જેને કારણે બ્લાઉસ ની નીચે થી બહાર નીકળી આવેલા બંને ઉરોજો પણ ખુલ્લા થઇ ગયા હતા..પીન્ટુ કવિતા ના ગાલ પર ગરદન પર અને હોંઠ પર બેફામ ચુંબનો કરતો એક હાથે એના સ્તનો ને મસળતો રહ્યો અને બીજા હાથે ચૂત મા ત્રણ આંગળી ઓ નાખી ને આગળ પાછળ કરવા લાગ્યો..કવિતા ના આનંદ નો પાર નહતો..પીન્ટુ નો સહવાસ એને એટલો બધો ગમતો હતો કે એનું શરીર એક જ સેકંડ મા કોઈ અલૌકિક દુનિયા મા પહોંચી ગયું અને એક દીર્ધ શ્વાસ સાથે સીટ પર એણે પોતાના શરીર ને ઢીલું છોડી દીધું.. અત્યંત આવેશ સાથે પીન્ટુ એ ફીન્ગરીગ ની ઝડપ વધારી દઈ ને કવિતા ના શરીર ને ઠંડું કરી નાખ્યું.. શરીર ની ભુખ પ્રિયતમ શાંત કરે એના જેવી સુખદ પળ જીવન મા એકેય નથી હોતી..કવિતા એ બ્લાઉઝ ના હુક બંધ કરવા મા કોઈ ઉતાવળ ના કરી બલ્કે એ જ પોઝીશન મા બેઠા રહી ને છાતી પસવારતાં પીન્ટુ ના હાથ ને પકડી લઇ અને એણે પીન્ટુ ની હથેળી ને ચુંબન કર્યું.. પીન્ટુ ને ખબર હતી કે આ કવિતા ની ફેવરીટ ક્રિયા હતી.. જયારે જયારે એ મળતી ત્યારે ત્યારે અગણિત વખત એ પીન્ટુ ની હથેળી ને ચુમતી.. દુનિયા ના અન્ય પ્રેમીઓ કદાચ વિખુટા પડવાના સમયે લીપ કિસ સાથે એક્ઝીટ થતાં હશે પણ કવિ અને પીન્ટુ જયારે પણ જુદા થતાં ત્યારે આખરી હરકત હમેશા કવિતા ની પીન્ટુ નું હથેળીએ કિસ જ હોય.. કવિતા ના ચુંબન મા પીન્ટુ ને વિખુટા પડવા નું એલાર્મ સંભળાઈ ગયું... એ સમજી ગયો કે પરણિત કવિતા ગમે તેટલી એની પર ઓળઘોળ હોય પણ એ એની કદી નથી થઇ શકવાની અને જે અત્તરની સુગંધ થી એ એના જીવન ને સુગંધમય બનાવવા ની ઈચ્છા રાખે છે એ અત્તર ની બાટલી તો બીજા કોઈ ની છે .. એને તો માત્ર આ પૂમડું કાન મા ભરાવી રાખી ને પ્રસંગોપાત જ સુગંધ માણવા ની છે..જો કે એ વાસ્તવિકતા એણે હસતા મોંઢે સ્વીકારી પણ લીધી હતી.. કવિતા પોતાની હથેળી છોડે તો જ ઉભા થવાય એ વણલખ્યો નિયમ આજે પણ જળવાઈ રહ્યો..કવિતા નું મન જયારે શાંત થાય ત્યારે જ એ પીન્ટુ ની હથેળી છોડતી.. વારંવાર હથેળી ને ચૂમી રહેલી કવિતા ના આંસુઓ ની ગરમી હથેળી પર સ્પર્શી એટલે પીન્ટુ ને ખબર પડી ગઈ કે જુદાઈ ની પળો નજીક આવી ચુકી છે... કવિતા તું બહુ ઢીલી છે..તરત રડવા લાગે છે ..આટલી મજા કરાવી તોય..રડવાનું.. ? એને ઠપકો કરવાનો વિચાર આવ્યો પણ એ કવિતા ના પ્રેમવિષાદયોગ મા ખલેલ પહોંચાડવા ની હિંમત ના કરી શક્યો.. આ એ પળ હતી જે કદાચ મિલન કરતાં ય વધૂ ભાવુક હતી. આજે પણ કવિતા એ ખાસ્સી વાર લગી ચૂમ્યા કરી અને પછી જયારે એનું મન શાંત થયું ત્યારે જ પીન્ટુ નો હાથ છોડ્યો.. હાથ છોડ્યો હતો કઈ સાથ નહતો છોડ્યો.. દિલ મા વસેલા કેટલાક વહાલાઓ નજીક ના નજીક ના સગાઓ કરતાં ય વધૂ નિકટ હોય છે એ સગાઓ ને કદી ખબર નથી હોતી .. એટલે તો સગાં શબ્દ થી વહાલા શબ્દ અલગ લખાય છે .. કેટલા ક સગા ઓ ખરેખર વહાલા નથી જ હોતા અને કમનસીબે જે વહાલા હોય છે એ સગા નથી બની શકતા.. એ મથામણ મા જ જીન્દગી પૂરી કરવાની !!!!
ચાલ હવે જઈશું..? કવિ.?? હવે તારે ઘરે પહોંચીજ જવું જોઈએ.. ઓલરેડી દોઢ કલ્લાક થઇ ગયો છે આપણ ને.. પીન્ટુ એ દિલ પર પથ્થર મૂકી ને કહ્યું...
તને આવું બોલતા કઈ થતું નથી? કવિતાએ લવર ની ભાષા મા વાત કરી..
સામે થી કેટલું આસાની થી કહી દે છે કે ચાલ હવે તારે જવું જોઈએ..? મારી તો છાતી વલોવાઈ જાય આવું બોલતા..લાગે છે કેવા પ્રકાર નો પ્રેમી છે રામ જાણે ?? હિબકા ભરતાં કવિતા એ કહ્યું..
સિનેમા હોલ ના ડોલ્બી સ્ટીરીઓ સાઉંડ મા મોટે અવાજે કિશોર કુમાર ના દર્દીલા કંઠે ગીત ગુજી ઉઠ્યું..
ઓ સાથી રે તેરે બીના ભી ક્યા જીના .....
મુકદર કા સિકંદર ફિલ્મ હતી એ .. ગીત સાંભળી ને પીન્ટુ પણ ઢીલો થઇ ગયો..પણ એ ને બરોબર ખબર હતી કે જો એ ઢીલો થઇ ગયો તો કવિતા ઘરે નહિ જઈ શકે..એ તો મારા કરતાં ય વધૂ ઢીલી છે એટલે મહા પરાણે ગીત ના અદભુત શબ્દો ને પોતાના મન ઉપર હાવી ના થવા દેતાં પીન્ટુ એ કહ્યું
અરે યાર ! તું વાત નું વતેસર ના કર ! હું તને આખી જીન્દગી જવાનું ના કહું તો તું મારી સાથે આખી જીન્દગી રહી શકીશ?
કવિતા ના હોંઠ સિવાઈ ગયા..વાસ્તવિકતા એ પોતે જાણતી હતી છતાં કેટલી વ્યાકુળ થઇ જતી હતી..? જયારે પીન્ટુ કેટલો મક્કમ મનોબળ નો છે? જે કરવું પડે એ કરવું જ પડે .. એમાં કોઈ બાંધછોડ કરાય જ નહિ.. કવિતા ની આંખી ભરાઈ આવી.. વગર જોયે પીન્ટુ ને ખબર પડી ગઈ..કે વિખુટા પડવાનો સમય આવી ચુક્યો.. કવિ હવે જતી જ રહેવાની..! પોતાની આંખો ના ખૂણા એવી રીતે લુછ્યા કે કવિતા ને દેખાય નહિ અને એ સીટ પર થી ઉભો થઇ ગયો.. એની પાછળ પાછળ કવિતા ય..ઉભી થઇ ..અનિચ્છાએ..
ઉભા થયા પછી કવિતા ને યાદ આવ્યું કે બંને બોલ તો બહાર છે બ્લાઉસ ના હુક બંધ કરવા નો તો વિચાર જ ના આવ્યો..તરત હાથ નીચે લઇ જઈ ને એણે ત્વરા થી બંને સ્તનો ને કટોરી મા સલામત રીતે મુક્યા અને એક પછી એક હુક બંધ કર્યા એ સામે બેઠેલું કપલ કવિતા ના સ્તનો ને જોઈ ગયું એ કવિતા ના ધ્યાન મા આવ્યું..પણ કવિતા કરતાં તો એ બંને જણા વધૂ કઢંગી હાલત મા હતા ઉપરાંત કવિતા એમને જરા ય ઓળખતી નહતી એટલે બેફીકર પણે એણે કપલ્સ પૈકી યુવતી ને સ્માઈલ આપી અને આગળ વધી..કવિતા એ જોયું કે એ યુવતી એના બોય ફ્રેન્ડ ના લોડા ને મુઠ્ઠી મા પકડી ને રમાડતી હતી..અને પેલી ના સ્તનો ને એનો લવર દબાવતો હતો . બંને જણા કવિતા ની છાતી ને જોઈ ને હસતા હતા...કવિતા પણ એમની સ્થિતિ ને જોઈ ને હસી અને એ હરોળ મા થી બહાર નીકળી..ગઈ..
બંને જણા બહાર નીકળ્યા એક રીક્ષા મા કવિતા ને બેસાડી અને રવાના કરી ..પીન્ટુ એની બાઈક લેવા ગયો.. બાઈક મુકતી વખતે જેટલી અધીરાઈ હતી એના થી અડધી ય અધીરાઈ અત્યારે નહોતી.. જાણે પ્રાણ વિના નું ખોળિયું હરીફરી રહ્યું હતું... ઉદાસ પીન્ટુ બાઈક –પાર્કિંગ મા આવ્યો ..મુવી અધવચ્ચે થી એ છોડી ને એ નીકળ્યો હતો એટલે પાર્કિંગ મા એના સિવાય કોઈ નહતું.. એકાંત મળતાં જ પીન્ટુ ની ભાવનાઓ એના ઉપર હાવી થઇ ગઈ.. બાજુ મા પડેલી કાર ના ટોપ પર માથું ટેકવી ને એ રડી પડ્યો... આંસુઓ રોકાવાનું નામ નહોતા લેતા.. કવિતા ગઈ એ કરતાં ય એ હવે પાછી ક્યારે જોવા મળશે એ દુઃખ વધારે કોરી ખાતું હતું..પાર્કિંગ મા કવિતા ને શોધી રહેલી એની આંખો માયુસ થઇ ને પાછી વળી , અચાનક એની નજર હથેળી પર ગઈ.. જે જોઈ ને પીન્ટુ ફરી ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડી પડ્યો..કવિતા એ હથેળી મા હર –હંમેશ ની માફક આજે પણ પીન્ટુ ની હથેળી પર ઘાટ્ટા અક્ષરે કવિતા લખી દીધું હતું.. પીન્ટુ ને નવાઈ તો એ જોઈ ને લાગી કે કવિતા એ લખવા માટે પેન નહોતી એટલે લાલ કલર ની લીપ્સ્ટીક થી એનું નામ લખી દીધું હતું.. પીન્ટુ ના ઉદાસ અને વિરહ મા ઝૂરતા હૃદય ને સહારો મળી ગયો..મનોમન એ વિચારવા લાગ્યો...હું જેને પાર્કિંગ મા શોધતો હતો એ તો મારી જોડે થી જ મળી.... હવે મારે કવિ ને ક્યાંય ગોતવી નથી...એ મારી સાથે જ છે, મારી જોડે જ છે..બલ્કે મારી અંદર જ છે.. ઉદાસી ખંખેરી નાખી ને પીન્ટુ એ બાઈક મારી મૂકી..ઘર તરફ ..હવે કામ કરવા નો મૂડ જરાય નહતો.. આજ તો ઘરે જઈ ને આખો દિવસ સુઈ જવું છે જેથી કવિતા સાથે માણેલા સાનિધ્ય ના સપનાઓ મનભરી ને જોઈ શકાય. કવિતા એ ઘરે જઈ ને હાથ મોં ધોયા , ઘરે કોઈ નહતું.. મમ્મી દવાખાને હતી.. પપ્પા ઓફિસે ..હતા... સૌથી પહેલાં તો એણે સાડી ઉતારી ને એક તરફ ફગફગાવી દીધી.. માત્ર બ્લાઉસ અને ચણીયા મા એ અરીસા આગળ ઉભી રહી..ઉભરાતી છાતી જોઈ ને પીન્ટુ નો હાથ યાદ આવી ગયો. એક એક કરી ને એણે બ્લાઉસ ના તમામ હુક ખોલી નાખ્યા અને ચણીયા નું નાડું ય... પિયર મા સાડી પહેરવાનો સ્ત્રીઓ ને બહુ કંટાળો આવતો હોય છે સાસરી નું એક્ય વસ્ત્ર જો શરીર પર રહી જાય તો એમને એમજ થયા કરતુ હોય છે કે જાણે એ હજી સાસરી મા જ છે. સાસરી ની ધણી ની ધમકીઓ અને સાસુ ની કચકચ ને ખંખેરી નાખવા માટે એ સાસરી ના કપડાં ય બદલી નાખે છે.. માત્ર બ્રા અને પેન્ટી મા પોતાની જાત ને કવિતા અરીસા મા જોઈ રહી.. પેન્ટી મા ચીકણા પ્રવાહી નો ધબ્બો સુકાઈ ગયો હતો અને એને કારણે એ ભાગ સુકાઈ ને કડક થઇ ગયો હતો એ ચૂત સાથે અડકતો હતો કવિતા એ ત્યા સહેજ હાથ દબાવ્યો.. સિનેમા હોલ ના ઓર્ગેઝમ થી ભીનો થયેલો એ ભાગ સુકાઈ ને કડક કાંજી કરેલ કપડાં જેવો થઇ ગયો હતો .. હાથ દબાવતાં કડક પેન્ટી ચૂત ના ઉપસેલા ક્લોરાઈટીસ સાથે દબ્યો એ સાથે જ કવિતા ને ચૂત મા ઝટકા વાગ્યા.. કડક હિસ્સા નું ચૂત ને અડકવું એટલે ચૂત નું ધન્ય થઇ જવું.. ચૂત કડક વસ્તુ ની મોહતાજ હોય છે.. કવિતા એ ચૂત પર પેન્ટી નો કડક ભાગ દબાવ્યો..આપોઆપ હસ્ત મૈથુન નું વાતાવરણ બની ગયું..એકાંત પોતે જ મોટેભાગે તો હસ્ત મૈથુન માટે ની સૌ થી મોટી વ્યવસ્થા છે .. સમય આદર્શ હતો..ઘર મા એકાંત હતું..અડધો કલ્લાક પહેલાં લવર સાથે ભોગવેલા સેક્સ ની ભરપુર યાદો હતી.... બીજું જોઈએ શું.? કવિતા એ પેન્ટી ઉતારી ને એક તરફ ફગફગાવી દીધી..અને પાછળ હાથ લઇ જઈ ને બ્રા ની ક્લીપ પણ ખોલી નાખી બંને દૂધ ના પિંડ લચકી પડ્યા.. કવિતા એ છાતી પર પડેલા લાલ ચકામાં જોયા , રસિક નું કરતુત હતું એ , કેટલી ઉતેજના અને આવેશ થી બટકું ભર્યું હતું..? અન્ય કોઈ પરિસ્થિતિ હોત તો ચીસ પાડી ઉઠી હોત .. ખરેખર સારું થયું કે પતિ અને પ્રેમી બંને ને અંધારા મા જ મળવાનું થયું નહીતર શું ખુલાસો કરત..? કોઈ પણ પુરુષ સમજી જાય કે આ કોઈ પુરુષ નું કામ છે..કવિતા એ થુંક વાળી હથેળી કરી ને ચોપડી..થોડી રાહત થઇ ..રસિક માટે એને અતિશય ધ્રુણા થઇ ગઈ.. એ જ વખતે અરીસા મા એને છાતી પર સહેજ ઉપરની બાજુ છાતી નો ઉભ્હ્ર હોય ત્યા આછા અક્ષરે કવિતા લખેલું વંચાયું , કવિતા ની રસિક પ્રત્યે ની ધ્રુણા ક્યાંય હવા મા ગાયબ થઇ ગઈ..એ સમજી ગઈ કે એણે પીન્ટુ ના હાથ મા લીપ્સ્ટીક વડે લખેલું એનું નામ પોતે પીન્ટુ ની હથેળી છાતી સરસી ચાંપી દીધી હતી એટલે છાતી પર ઉલટું લખાઈ ગયું છે જે અરીસા મા જોતાં સીધું અને સાફ વંચાય છે ..કવિતા ખુશ ખુશ થઇ ગઈ.. કાળમુખી રાત ની કડવી યાદો ને પીન્ટુ એ , એના સ્પર્શે, એની સાથે ગાળેલી પળો એ અને અત્યારે હાલ એની ગેરહાજરી મા ય એણે છોડેલી મીઠી યાદો એ મિટાવી નાખી. આવો પ્રેમી જોઈએ ..જે કડવા ધ્રુણાસ્પદ ભૂતકાળ ને પોતાના વર્તમાન વડે ભૂંસી નાખવા સક્ષમ હોય.. પીન્ટુ નો હાથ યાદ કરી ને કવિતા એ અરીસા સામે જોઈ ને અંગો ને સહલાવતા પોતાની જાત ને સરખી રીતે શાંત કરી..આ વખત નું ઓર્ગેઝમ જોરદાર અને વાઈલ્ડ હતું..કારણ કે એકાંત મા પોતાની જાતે પોતાની રીતે મેળવ્યું હતું..ચૂત મા થી ઘણો બધો રસ નીકળ્યો..કવિતા એ એ રસ ને લુછવા માટે કપડું ગોત્યું પણ એ ના દેખાતા કમ્મરે લટકાવેલા લેડીઝ રૂમાલ થી લુછવા રૂમાલ લીધો..પીન્ટુ નું વીર્ય એની પર ચોંટેલું હતું ..કવિતા એ શાંત થઇ ગઈ હોવા છતાં એને સુંઘી જોયું..પછી એણે એણે પપ્પી કરી..એકે એક ક્રિયાઓ મા પીન્ટુ તરફ નો સ્નેહ છલકાતો હતો કવિતા ની... ખાસ્સી વાર એમ ને એમ પડી રહી નાગી.જ.. પછી શ્વાસ નિયમિત થતાં એ ઉભી થઇ ..હાહાકાર મચાવી દે એવી કેપ્રી..અને પૂરુષો ના જાન્ઘીયા ફાડ ફીટ શર્ટ પહેર્યું..પેડ વાળી બ્રા સાથે અરીસા મા શર્ટ મા કેદ ઉભારો ને જોઈ ને વાળ ની લટ સરખી કરી અને જાતે જ શર્ટ ઉપર થી બંને બોલ ને દબાવ્યા..જરાય દુખતું નહતું.. લવ યુ બકુ મનોમન બબડતી કવિતા મોસમ નું સ્કુટી પડ્યું હતું એ લઇ ને એ દવાખાને જવા નીકળી ગઈ... એની સોસાયટી ના નાકે આવેલા થાંભલા પાસે થી જયારે એણે સ્કુટી વાળ્યું ત્યારે એણે નાકા પર આવેલા પાન ના ગલ્લા પર નજર નાખી..બલ્કે નંખાઈ ગઈ..ત્યા બે જુવાન છોકરા ઓ સિગારેટ ફૂંકી રહ્યા હતા..કવિતા એ પોતાની માદક જવાની અને કાતિલ અદા તેમજ વાઈલ્ડ ફેશનેબલ કપડાં જેવા ખુંખાર હથિયારો વડે એ બેઉ ની હત્યા કરી નાખી.. એમનો તરફડાટ જોયા વિના એ ત્યા થી નીકળી ગઈ... એને યાદ આવ્યું કે હું શાક લેવા જતી ત્યારે મને જોવા માટે પીન્ટુ હમેશા આ ગલ્લે ઉભો રહેતો.. હું ય દિવસ મા કેટલી વાર એને જોવા બહાના કાઢી ને બહાર નીકળતી.? એ જેટલી વાર જોવા મળી જાય એટલી વાર દિલ ને ગજબ નો આનંદ મળતો. અને ના મળે તો ફેરો ફોગટ !!! સાંજે પાંચ વાગ્યે તો એ કાયમ ત્યા ઉભો જ હોય.. તરુણાવસ્થા ના એ દિવસો કેવા હોય છે ? કોઈ ને જોવાનોય સમય સાચવવા મા જેટલી મજા આવતી હોય એટલી તો કદાચ એને ભોગવવા મા ય નહિ આવતી હોય.. રાહ જોવાનો વર્લ્ડ રેકોર્ડ કરવાનો હોય એમ એ જ્યાં સુધી આવે ત્યા સુધી અહીં થી નહી જ હાલું એવી અંગદ – પ્રતિજ્ઞા નો એ દોર હોય છે. પિયર મા આવતા જ પિયરમય બની ગઈ કવિતા ..જાણે કુંવારી અલ્લડ રૂપગર્વિતા થઇ ગઈ.. આવતાં જ પ્રેમી સાથે એકાંત માણી ને આવી એટલે શરીર અને મન બંને ટાઢું-ટબુકલું થઇ ચૂકયા હતા હવે એને કોઈ પણ ડ્યુટી કરવા મા કોઈ વાંધો નહતો... મોસમ ને જોઈ ને કવિતા ની આંખો ભરાઈ આવી..બંને બહેનો એક બીજા ને જોઈ ને જ ભાવુક થઇ ગઈ..મોસમ માંદગી ના બિછાને પડી હતી ગ્લુકોઝ ના બોટલ ચાલુ હતો.. એના ચહેરા પર ની માઉન્ટ આબુ ની ચંચળતા ક્યાંય ગાયબ થઈ ગઈ હતી..બહુ અસ્વસ્થ લાગતી હતી મોસમ.. બીમારી બાબત જ એવી છે ભલભલા ના સાંજા ગગડાવી નાખે.. કવિતા ને જોઈ ને મોસમ ના ચહેરા પર ખુશી ની લકીર ફરી વળી ..એ લકીર શે ની હતી એ માત્ર મોસમ જ જાણતી હતી.. એને એમ હતું કે દીદી સાથે જીજુ પણ આવ્યા જ હશે..પણ એની આશા ઠગારી નીવડી.. એ ઉદાસ થઇ ગઈ પણ દીદી ને ગંધ ના આવે એ રીતે એણે પોતાની ઉદાસી છુપાવી દીધી.. કવિતા એ રમાં બહેન સાથે મોસમ ની માંદગી વિષે..એની ચાલી રહેલી ટ્રીટમેન્ટ વિષે..લંબાણ પૂર્વક ડિસ્કસ કરી.. જઈ ને એ ડોક્ટર ને ય મળી આવી..ડોકટરે જયારે એમ કહ્યું કે સામાન્ય મેલેરિયા છે ત્યારે એને શાંતિ થઇ ..બે દિવસ મા રજા આપી દેશે..એ સાંભળી ને એને ખરેખર રાહત થઇ..મોસમ ના રૂમ મા આવી ને એણે મમ્મી ને ઘેર જવા માટે છૂટી કરી.. રમાં બહેન રસોઈ ની અને ટીફીન ની તૈયારી કરવા માટે ઘરે ગયા અને બંને બહેનો એકલી પડી..એકાંત વાસ મા બંને બેહનો એ વૈશાલી ની જ વાતો કર્યા કરી..મોસમ ને સંપૂર્ણ અપડેટ આપી દીધા પછી કવિતા એ તરુણ ને ફોન લગાડ્યો.. તરુણ એટલે મોસમ નો ફિયાન્સ ! મોસમે ઘણી ના પાડી છતાં કવિતા એ તરુણ ને મોસમ ની ખબર જોવા આવી જવા માટે કહ્યું.. એ જાણતી હતી કે કેટલીક બીમારીઓ માત્ર દવા થી ઠીક થતી નથી હોતી.. કવિતા ને ખબર હતી કે મોસમ અને તરુણ એક મેક ને મળશે એટલે મોસમ ને બહુ સારું લાગશે.. તરુણે આજે જ આવી જવાનું કહી ને ફોન મૂકી દીધો.. રમાં બહેન બિચારા બહુ કહેતાં હતા કે તરુણ કુમાર ને ફોન કરી ને આપણે જણાવવું જોઈએ ..પણ મોસમે જ ફોન નહોતો કરવા દીધો..એમ કહી ને કે એ બિચારા ચિંતા કરશે..અને અહીં દોડી આવશે ..મમ્મી એકલી છે જમાઈ ની સરભરા મા કોઈ કમી ના રહી જાય એ માટે મમ્મી બિચારી થાકી જશે..પપ્પા ને તો ક્યાં સમય જ છે..? જો કે પપ્પા આમાં કરીય શું શકે? એમનો ધંધો એવડો મોટો છે કે એકલા હાથે એ થાકી જાય છે... તોય સવાર સાંજ એ દવાખાને તો આવે જ છે.. મોસમે એક વાત એ પણ નોટ કરી હતી કે જયારે જયારે ફાલ્ગુ અહીં આવે ત્યારે ત્યારે જ પપ્પા પણ અહીં આવે છે.. હવે ક્યાં કઈ છુપું હતું મોસમ થી ? બધું ય જાણી ને પેટ ભરી ને બેઠી હતી એ .. ફાલ્ગુની અને પપ્પા ના સંબંધ વિષે વિચાર આવતાં મોસમ નો ચહેરો માંદગી મા ય શરમાઈ ગયો.. એમાંય જયારે એને વૈશાલી સાથે પપ્પા ની ઓફિસે રેઇડ પાડી ત્યારે જે પહેલો સીન જોયો હતો એ યાદ આવી ગયો જેમાં ફાલ્ગુની ને ચાર પગે ઉંધી પાડી ને પપ્પા પાછળ થી એને ચોદી રહ્યા હતા... ફાલ્ગુની ના લબડતા સ્તનો અને પપ્પા ના અંદર બહાર થઇ રહેલા કડક લંડ ને યાદ કરી ને મોસમ ની આંખો શરમ ની મારી મીચાઈ ગઈ... ફાલ્ગુની અને સુબોધકાંત ને તો હજી એમજ હતું કે એમના સંબંધ વિષે મોસમ કશું જાણતી નથી.. .. મોસમ માંદગી ના બિછાને પડી પડી એના પપ્પા અને ફાલ્ગુની ની આંખો મા અડપલાં , ઈશારા અને હવસ બધુંય વાંચી શકતી હતી.. સુબોધકાંત અને ફાલ્ગુની ને એમ જ હતું કે મોસમ આ બધા થી બિલકુલ અજાણ છે .. પપ્પા ની કામુક નજર પણ ફાલ્ગુ ના જવાન સ્તનો પર ચોંટેલી જ રહેતી એ જોઈ ને તો મોસમ ને કઈ નું કઈ થઇ જતું. બોટલ ઉતરી જતાં મોસમ મા થોડી શક્તિ આવી..ઉપરાંત કવિતા અને એ એકલા હતા એટલે વાત ચિત્ ની ય થોડી છૂટ છાટ મળી .. મોસમે ફાલ્ગુની અને પપ્પા ના છાનગપતિયા વિષે જાણવાની ઉત્સુકતા સંતોષવા માટે કવિતા નો સહારો લીધો..
દીદી.. મને એક વાત નથી સમજાતી.. 

[Kevindhoni2580]

Khub j utkrisht prakar nu lekhan che gujjubhai...

[Gujjubhai111]

અહીં એક ડોક્ટર છે ..એમની ઉંમર લગભગ પચાસ વર્ષ આસપાસ હશે...અને અહીં જ એક નર્સ છોકરી પણ જોબ કરે છે એ લગભગ પચ્ચીસ – સત્યાવીસ ની હશે..એ બંને વચ્ચે અફેર ચાલે છે.. ઉંમર મા આટલો બધો તફાવત હોવા છતાં એ છોકરી એના થી બમણી ઉંમર ના ડોક્ટર પ્રત્યે કેમ ખેંચાઈ હશે? મોસમે ડોકટર અને નર્સ ના ઉપજાવી કાઢેલા પાત્રો ની મદદ લઇ ને ફાલ્ગુ અને પપ્પા વચ્ચે ના અફેર નું પોસ્ટમોર્ટમ શરુ કર્યું..

બીમાર મોસમ પોતાની સાથે વાત કરે એ કવિતા ને બહુ જ ગમ્યું..
કવિતા>કેમ ? આપણે સીરીઅલો મા જોઈએ જ છીએ ને ? ઘણી વાર ઓછી ઉંમર ની છોકરી આધેડ ના પ્રેમ મા પડી જાય એનું કારણ એક જ નથી હોતું અનેક કારણો હોઈ શકે છે..
મોસમ > જેમ કે?
કવિતા> જેમ કે..સિક્યોરીટી.. ઉંમર મા પુખ્ત માણસ હમેશા ઠરેલ અને પરિપક્વ હોય એટલે છોકરી ને એની સાથે ના સંબંધ મા જબરદસ્ત સલામતી લાગતી હોય છે ..એટલે એ એની તરફ ઢળે છે.
તો ક્યારેક એની મજબુરી પણ હોય છે.. ઘણી વાર એને કોઈ સમજતું ના હોય ત્યારે કોઈ વ્યક્તિ એને સમજી શકે એવું મળી જાય અને એ પ્રોઢ હોય તોપણ એ એની તરફ ખેંચાયા વિના નથી રહી શકતી..
નાદાન મોસમ ક્યાંય ફસાઈ ના જાય એટલા માટે કવિતા એક બહેન, બહેનપણી તથા ગાઈડ ની જેમ એને પ્રેમ થી સમજાવતી હતી.. અલબત્ત મોસમ બીમાર હતી એટલે બહુ જ નાના સવાલ પૂછતી હતી..પણ કવિતા સાથે વાત કરવા થી જાણે એની અડધી બીમારી દુર થઇ ગઈ હતી.. ફાલ્ગુની એમ તો હતી જ અને એ ખડે પગે હતી પણ એ રમાબહેન ની હાજરી મા બંને સહેલીઓ શું ખાનગી વાત કરે..? અને ફાલ્ગુની એ પહેલાં તો એમ કહ્યું હતું કે એને સેક્સ થી સખ્ત ડર લાગે છે પણ પોતે જયારે એને પપ્પા સાથે મસ્તી થી ઉમળકા ભેર ચોદાવતી જોઈ ત્યારે મોસમ નો ભ્રમ ભાંગી ગયો હતો..કે ફાલ્ગુની નિર્દોષ છે અને પપ્પા એ એને ભોળવી છે... મોસમે જો રૂબરૂ ના જોયું હોત તો એ કાયમ માટે એવા જ ભ્રમ મા રહેત કે ફાલ્ગુની નિર્દોષ છે અને પપ્પા જ લંપટ છે સારું થયું કે ફાલ્ગુની નો અસલિ ચહેરો એને ખબર પડી ગઈ..
એ તો બધું ઠીક પણ ફાલ્ગુની અને પપ્પા ના સંબંધ મા વૈશાલી એ કેટલી સિફત પૂર્વક એન્ટ્રી મારી..હતી..? મોસમ ને આ વિચાર આવ્યો એટલે પાછુ દિમાગ ચકડોળે ચડ્યું..
પપ્પા એ જો ફાલ્ગુની ને નહતી પટાવી તો શું ફાલ્ગુની સામે ચાલી ને એમની પાસે ગઈ હશે..?
ના ના ફાલ્ગુની ને ક્યાં એવી બધી ખબર જ પડતી હતી..? હું અને ફાલ્ગુ બંને સરખા જ અનાડી હતા ને ? એનો મતલબ એ થયો કે પપ્પા એ કઈ ક કરી ને એને મજબુર કરી હોવી જોઈએ...એ કેવી રીતે શરુ થયું હશે..?? પપ્પા એ ફાલ્ગુની ને પહેલી વાર જયરે બાથ મા લીધી હશે ત્યારે ફાલ્ગુની ને કઈ થયું નહિ હોય..? એણે વિરોધ તો કર્યો જ હશે ને ? તો શું પપ્પા એ જબરદસ્તી કરી હશે..? જાણવું પડશે..જાણવું જરૂરી છે... આ બધું જાણવા માટે વૈશાલી બહુ ઉપયોગી સાબિત થઇ શકે..પણ એની હાલત તો અત્યારે એટલી બધી કથળેલી છે કે એ બિચારી એનું ખુદ નું વિચારી શકતી નથી તો બીજા નું તો ક્યાં થી વિચારી શકે? લાવ એને ફોન કરું.? મારે વૈશાલી ને ફોન કરવો જ જોઈએ .. એની હાલત માટે સહાનુભૂતિ વ્યક્ત કરવી એ મારી પવિત્ર ફરજ છે.. મોસમ બીમાર હતી તોય વિચારો આવતાં રોકી ના શકી.. કવિતા એની સામે જોઈ ને વિચારી રહી .. મોસમ આજે કેમ આવી ચર્ચા કરે છે? શું એને ક્યાંક એના થી ઉંમર મા મોટા વ્યક્તિ સાથે પ્રેમ તો નહિ થઇ ગયો હોય..? અને એ મન મા મૂંઝાતી હોય અને એક તરફ તરુણ સાથે સગપણ થઇ ગયું હોય અને બીજી તરફ એના પ્રેમ તરફ નું અદમ્ય ખેંચાણ હોય....એને લીધે ય કોઈ રસ્તો ના સુજે તો માણસ બીમાર પડી જ શકે..વિચારતા વિચારતા મોસમ ની આંખ મળી ગઈ..એટલે કવિતા પણ બાલ્કની મા જઈ ને ઉભી રહી અને પિયુષ ને ફોન લગાડ્યો..
હેલો..પિયર જાય એટલે તો તું મને ભૂલી જ જાય છે યાર..કેટલા ફોન કર્યા તને ..? તું સુખ રૂપ પહોંચી ગઈ કે નહિ એ તો જણાવવું જોઈ એ ને ? હું કેટલી ચિંતા કરતો હતો..? તારા ઘરે ય કોઈ ફોન ઉઠાવતું નથી... પપ્પા મોબાઈલ નથી ઉઠાવતા..તું તો મારો ફોન પીક અપ કરે જ નહિ ને ? જો જરા કેટલા મિસ કોલ છે...એ.. પિયુષ એ એકધારી સવાલો ની ઝડી વરસાવી ..
કવિતા મનોમન મલકાઈ રહી આ સવાલો ના એ શું જવાબ આપે..? એમ કહે કે એ પીન્ટુ સાથે મુવી જોવા ગઈ હતી..અને બધું કરી ને આવી છે? કવિતા એ જરાય ખોટું લગાડ્યા વિના પિયુષ ને કહ્યું
શાંત થા બકા હું ત્યા આવી ને બધા જવાબો આપીશ..પથારી મા જવાબ આપીશ તો ચાલશે ને? લવ યુ ..શાંતિ થી જમી લેજે અને શીલા ભાભી તથા વૈશું નુ ધ્યાન રાખજે .. ફની ટોન મા કવિતા એ પિયુષ ને કેટલા બધા ચોગ્ગા ફટકારી દીધા..? અને પિયુષ ની એકેય વાત નો જવાબ સુદ્ધાં ના આપ્યો એ વધારામાં !
હા હા એ તારે મને નહિ શીખવાડવું પડે..તું જો ટાઈમ સર નહિ આવે ને તો હું શીલા ભાભી ના ઘરે રહેવા જતો રહીશ.. પિયુષ એ પત્ની ના વિયોગ મા પોતાની જાત ને વેચવા કાઢી ..હોય એમ હરાજી નું એલન કર્યું ..
કવિતા> હા તે જતો રહેજે મદન ભાઈ ને આમેય સેક્સ માટે પાર્ટનર ની જરૂર છે.. શીલા ભાભી તો વૈશાલી ના પ્રોબ્લમ ને લીધે એમને કશું આપી શકતા નથી એટલે તું મદન ભાઈ ને કંપની આપજે.. હહાહાહાહાહા
માદર ચોદ મને છક્કો સમજે છે ? તે હું મદન ભાઈ પાસે ગાંડ મરાવવા જઈશ? હું જઈશ ને તો શીલા ભાભી અને વૈશાલી બંને ને વાપરી ને આવીશ યાદ રાખજે .. પિયુષ એ ગુસ્સે થઇ ને ફોન કટ કરી દીધો..કવિતા આજે ફૂલ ફોર્મ મા હતી.એ ખડખડાટ હસી પડી .. .સ્ત્રી ને એક ઓર્ગેઝમ મળીજાય તો એનો નશો બે ત્રણ દિવસ સુધી તો એના ચહેરા પર જ છલક્યા કરતો હોય છે .. એમાં ય આતો પ્રેમી પાસે થી મેળવેલું ઓર્ગેઝમ એટલે તો શું કહેવું..?
ગઈકાલે કેટલી ટેન્સ મા હતી કવિતા ? નિઃસહાય અને બેબસ? એજ કવિતા આજે એક દમ ખુશખુશાલ થઇ ગઈ હતી.. પિયુષ સાથે વાત કરતા કરતાં કવિતાની નજર રોડ પર આવતાં જતાં વાહનો ને નીરખી રહી હ્ગતી..
કવિતા એ ત્રીજા માળ ની બાલ્કની મા થી જોયું તો પપ્પા ની કાર હોસ્પિટલ ના દરવાજા પાસે ઉભી રહી અને એમાં થી ફાલ્ગુની ઉતરી.. કવિતા ને એમાં કઈ નવાઈ ના લાગી..ફાલ્ગુની એના ઘર ના સભ્ય જેવી જ હતી ..પિયુષ નો ફોન પતાવી ને એ પાછી આવી.. અને મોસમ ની બાજુ મા બેઠી..ત્યા રમાં બહેન ના પાડોસી કોઈ બહેન ખબર જોવા આવ્યા ..એ સૌ બેઠા હતા અને સુબોધકાંત પણ આવ્યા..કવિતા એમને જોઈ ને પગે લાગી અને ભેટી પડી.. એની પીઠ થપથપાવતા સુબોધ કાંતે કવિતા ને એની સાસરી ના ..સાસુ સસરા અને જમાઈ ના ક્ષેમ – કુશળ પૂછ્યા..અને એ એક તરફ સ્ટુલ પડ્યું હતું ત્યા બેસી ગયા..
કવિતા ને નવાઈ લાગી કે પપ્પા આવી ગયા અને ફાલ્ગુની ક્યાં રહી ગઈ..? પપ્પા કરતાં એ તો પહેલી આવી જવી જોઈતી હતી. એણે ચાલી ને સીધા અંદર જ આવી જવાનું હતું જયારે પપ્પા એ કાર પાર્ક કરવા જવાનું હતું..? હશે ક્યાંક રોકાઈ હશે..કવિતા એ પડોશી ખબર જોઈ ને જાય પછી પપ્પા ને પૂછવાનું નક્કી કર્યું.એટલા મા ફાલ્ગુની ય આવી..ફાલ્ગુની કવિતા ને જોઈ ને ખુશ થઇ ગઈ..અરે તમે ક્યારે આવ્યા દીદી..? યુ આર લુકિંગ બ્યુટીફુલ ..
કવિતા ની છાતી અતિશય કાતિલ લાગતી હતી ફાલ્ગુની એ એને માટે કોમ્પ્લીમેન્ટ આપ્યા હતા એ ખબર પડી કવિતા ને , પણ પપ્પા ની હાજરી મા એ બોલી એ થોડું અજુગતું લાગ્યું..
તોય એણે થેન્ક્સ કહી ને ફાલ્ગુની ને જવાબ તો આપ્યો જ .
રીક્ષા મા આવી.ફાલ્ગુ..? મોસમે સવાલ કર્યો.. અજાણ પણે .
ના યાર... સીટી બસ મા આવી.. શિક્ષા વાળા તો પંદર રૂપિયા થી નીચે ક્યાં આવે જ છે?
કવિતા ને ધક્કો લાગ્યો ફલ્ગુની નો ઉત્તર સાંભળી ને !! મેં એને મારી સગી આંખે જોઈ છે પપ્પા ની કાર મા થી ઉતરતા અને ફાલ્ગુની કેમ એમ કહે છે કે સિટીબસ મા આવી..? એનો ફોન ક્યાં થી લાગે? બધા કનેશન છૂટી ગયા હતા... મોસમે વારંવાર કોશિશ કરી પણ વ્યર્થ.. છેવટે એને એમ લાગ્યું કે હવે તરુણ ગમે તે ઘડી એ આવી જશે ત્યારે એણે છેલા પ્રયાસ રૂપે વોઇસ મેસેજ મોકલ્યો..
જીજુ મને સારું છે તમારો ફોન લાગતો નથી ચિંતા ના કરશો.. લવ યુ..
એટલા થી સંતોષ ના થતાં એણે મેસેજ છોડ્યો..
જીજુ..પ્લીઝ ડોન્ટ ડીસ્ટર્બ , આઈ એમ ઓકે.. આઈ વિલ કોલ યુ સૂન , આઈ વિલ ફૂલફીલ માય પ્રોમીસ.. લવ યુ..
તરુણ ના આવતાં પહેલાં તો મોબાઈલ ને સાફ સુફ પણ કરી દીધો અને ફરી તરુણ ની રાહ જોવા લાગી.. હવે કંઇક શાંતિ થઇ.. મોસમ ને ચાલો જીજુ ને મારી ફીલિંગ્સ પહોંચી તો ખરી..
મોસમ શાંતિ થી પડી પડી તરુણ ની રાહ જોવા લાગી ... તરુણ બે ગ્લાસ જ્યુસ ના લઇ ને આવ્યો એક મોસમ ને આપ્યો ને એક પોતે પીધો.. બંને જણા ને ખાસ્સો એવો સમય મળ્યો એક મેક ની નિકટ આવવાનો.. મોસમ ને જીજુ ને કેટલું ખરાબ લાગ્યું હશે અને પોતે શી રીતે એમાં દોષિત નથી એ વિચારો મા મગ્ન હતી..અને તરુણ એના સ્ટડી ની અને એની કેરીઅર ની વાતો મા પડ્યો હતો.જુવાની ના ઉંબરે ઉભેલી છોકરી ને વાસ્તવિકતા ઓ કરતાં સપનાઓ વધૂ ગમતા હોય છે.. મોસમ તરુણ ની અત્યંત જરુતી ડિસ્કસ થી બોર થતી હતી એ ઈચ્છતી હતી કે તરુણ કઈ ક બીજી વાત કરે... માઉન્ટ આબુ મા જીજુ એ એને જે આપ્યું હતું એ ના ઝટકા એના દિલ અને શરીર મા હજી વાગી રહ્યા હતા.. એ જ ...હા એ જ વારંવાર માંગતું હતું એનું દિલ.. જીજુ હોત તો..? મોસમ ના હોંઠ મલકી ઉઠ્યા... વિચાર માત્ર થી.. જીજુ ને આટલું એકાંત મળ્યું હોત તો તો મને મજા મજા કરાવી દીધી હોત.. લીપ કિસ થી માંડી ને બોલ દબાવવા નું અને લંડ પકડાવવા થી માંડી ને ચૂત મા આંગળી નાખવા સુધી નું બધું જ કર્યું હોત.. જીજુ ને પોતે પ્રોમીસ તો આપી દીધું છે પણ એ પાળશે શી રીતે..? ક્યાં મળવું..? જેમ જેમ તરુણ એની નિકટ આવતો જતો હતો એમ એમ એને વધુ ને વધૂ ગિલ્ટી ફીલ થતી હતી .. સગાઇ અને લગ્ન વચ્ચે વીસેક દિવસ નું અંતર રાખવાનો પપ્પા નો પ્લાન હતો ઘર મા જયારે જયારે એના લગ્ન ના મુહુર્તો ની ચર્ચા થતી ત્યારે મોસમ જીજુ સાથે ક્યારે એક મીટીંગ ગોઠવવી એ જ મનોમંથન કર્યા કરતી.. એ જાણતી હતી કે એવું કરવા મા દીદી નો અને તરુણ નો બંને નો દ્રોહ છે પણ જીજુ ની હરકતો એટલી યાદ આવતી હતી કે એ કોઈ પણ ગુનો કરવા તૈયાર થઇ ગઈ હતી..
સાંજે પપ્પા અને ફાલ્ગુની એક જ કાર મા આવ્યા અને મોસમ ને હોસ્પિટલ મા થી રજા લઇ ને ઘરે લઇ ગયા..ઘેર જતાં મોસમ અને તરુણ પાછળ બેઠા અને ફાલ્ગુ અને પપ્પા આગળ બેઠા..મોસમ ને આ જરાય સારું ના લાગ્યું..જો તરુણ અને પપ્પા આગળ બેઠા હોત અને ફાલ્ગુ ને મારી બાજુ મા પાછળ બેસાડી હોત તો વધૂ સારું રહેત.. ઘરે આવી ને મોસમ ને એના રૂમ મા સુવાડી ને બધા જમવા ગોઠવાયા.. મોસમ એ ફરી થી એ વખતે ય જીજુ ને કોલ કર્યો પણ નોટ રીચેબલ !!! જીજુ એ કઈ આડું અવળું પગલું તો નહિ ભર્યું હોય..? મોસમ ને જબરદસ્ત ફડક પેઠી ... આટલા બધા સમય સુધી જીજુ નો ફોન ના લાગે એવું કદી ના બની શકે.. શું થયું હશે..? શું કરું.? જીજુ નો સંપર્ક શી રીતે કરું..?
જમી અને પપ્પા તથા તરુણ બહાર આંટો મારવા નીકળ્યા ત્યારે મોસમે કવિતા ને વાત કરી.. જીજુ નો ફોન કેમ ના આવ્યો..દીદી? મારા તો સમાચાર ય ના પૂછ્યા , શું વાત છે નારાજ છે કે શું..? કે તારી સાથે ઝગડો થયો છે..? તારી ઉપર પણ કોઈ કોલ નથી..?
જવા દે ને , પિયર મા ધણી નું બરડન જોઈ એ જ નહિ.. તારે એનું શું કામ છે હું આખી આવી તો ગઈ છું સમાચાર પૂછવા..? કવિતા એ પીન્ટુ સાથે મોબાઈલ થી મેસેજ ચેટ ચાલુ કરતાં કહ્યું..
મોસમ નિરાશ થઇ ગઈ આજે એ કઈ જ કરી શકે એમ નહતી.. જીજુ ને એ નારાજ કરવા નહતી માંગતી .. છેવટે ફાલ્ગુની ને એણે ફોન કર્યો..
ફાલ્ગુની જસ્ટ જ એના ઘરે પહોંચી અને મોસમ નો કોલ આવ્યો એટલે એને સ્વાભાવિક જ ચિંતા થઇ..
હેલો શું થયું..મોસમ ?
મોસમ > યાર એક કામ કર ને ..તું જીજુ ને મારા માંદગી ના સમાચાર તો આપ હું મોબાઈલ કરું છું તો લાગતો નથી અને જો સાંભળ.મોબાઈલ ના લાગે તો લેન્ડ લાઈન કરી ને ય સમાચાર કહેજે .. અને કહેજે કે મોસમ ના બધા એ ખબર પૂછ્યા માત્ર તમે જ નથી પૂછ્યા તો મોસમ નારાજ છે ..તો મને ફોન કરે..
ફાલ્ગુ.> ઓકે કરું છું , જમી ને કરું તો વાંધો નથી ને?
મોસમ > અરે કોઈ અરજન્ટ નથી યાર..
હવે મોસમ ને શાંતિ થઇ.. નક્કી લેન્ડ લાઈન પર તો વાત થશે જ ... પણ એમ તો મે ય કોડ લેસ થી દીદી ના ઘરે લેન્ડ લાઈન પર ફોન કર્યો હોત તો વાત થાત જ ને ?
અશક્તિ છતાં એ ઉભી થઇ અને કોર્ડલેસ લઇ આવી અને પાછી પથારી મા આડી પડતાં કવિતા ના ઘરે લેન્ડ લાઈન પર ફોન કર્યો..
અનુંમાસી એ ઉઠાવ્યો.. જયશ્રીકૃષ્ણ કહ્યા પછી થોડી આડી અવળી વાતો કરી અને મોસમે પિયુષ ના વાવડ પૂછ્યા .
અનુંમાસી > ચાલુ રાખ બોલાવું.. બેટા..એ એના રૂમ મા છે કોમ્પ્યુટર પર કંઇક કરે છે..
ભલે.. મોસમ રાહ જોવા લાગી..
થોડી વારે પાછા અનુંમાસી આવ્યા અને કહે: બેટા એ એના કોમ્પ્યુટર પર કંપની નું કંઇક જરુતી કામ કરી રહ્યો છે તો એણે એમ કહ્યું છે કે એ તને થોડી વાર પછી કોલ કરશે.. તારી તાબીયત સાચવજે બેટા..અને ખાવા – પીવા મા ધ્યાન રાખજે , ના હોય તો થોડા દિવસ અહીં આવી જા હું તને પાછી તાજી માજી કરી દઈશ..
જરૂર આવીશ ..માસી.. સજી થઈશ ને એટલે ત્યા જ આઈ જવું છે.તમેય તમારી તબિયત નું ધ્યાન રાખજો..કહી ને કવિતા એ ફોન કટ કરી દીધો..
જે જીજુ એનો અવાજ સાંભળવા તડપતા હતા એમણે જ આજે મારી સાથે વાત સુદ્ધાં કરવા નો ઇનકાર કરી દીધો..?
જીજુ નારાજ થઇ ગયા છે એ વાત ની હવે તો ખાત્રી થઇ ગઈ..મોસમ ને .. હવેશું કરું..? જોઉં હજી ફાલ્ગુ નો ફોન પીક અપ કરે છે કે નહિ જોવા તો દે..?

થોડી વારે ફાલ્ગુ નો ફોન પણ આવી ગયો.. એણે કહ્યું કે અંકલ હતા ફોન પર એમણે કહ્યું કે જીજુ સુઈ ગયા છે કાલે કોલ કરજે.. મોબાઈલ તો લાગતો નથી એમનો..
મોસમ બીમાર હતી એના કરતાય વધૂ બીમાર થઇ ગઈ.. અસહ્ય સ્થિતિ નો સામનો કરી રહેલી મોસમ એના ફિયાન્સ ને પણ ઉમળકો બતાવી શકી નહિ અને તરુણ એમ સમજ્યો કે મોસમ બીમાર છે એને કારણે એ મોળો રિસ્પોન્સ આપે છે,
બીજે દિવસે તરુણ અને એની મમ્મી નીકળી ગયા..તરુણ મોસમ ની તબિયત ને લઇ ને ચિંતા મા હતો ..
બીજે દિવસે..કવિતા એ પિયુષ ને ફોન કરવા માટે બહુ ટ્રાય કર્યો પણ એનો મોબાઈલ લાગ્યો જ નહિ... છેવટે ઘરે થી એને જાણવા મળ્યું કે એનો મોબાઈલ ચાલુ બાઈકે પડી જઈ ને તૂટી ગયો છે તો નવો ફોન લેશે ત્યારે એ વાત કરશે..
સાવ ડોબા જેવો છે ,ફોન શેનો પડી જાય.? એ ના પડી ગયો એ સારું થયું.. મારતો હશે આજુબાજુ ડાફોળિયા. કવિતા બબડતી પાછી આવી ઘરમાં આવી ને કંટાળા કરવા લાગી એટલે મોસમે પૂછ્યું શું થયું દીદી..? કેમ આટલી રઘવાઈ થઇ છે ,?
અલી ફોન તૂટી ગયો છે તારા જીજુ નો.. એટલે વાત નથી કરી શકતા..
મોસમ ને રાહત થઇ આ સાંભળી ને .. ચાલો કારણ તો જાણવા મળ્યું જીજુ ના ફોન ના કરવા નું !
તો ઓફિસે ફોન કર ને ? ત્યા તો વાત થશે ને? મોસમે કવિતા ને સલાહ આપી..
ના ના એવી શું જરૂર હોય..? ત્યા વળી એ કામ મા હોય અને ફોન ઉપાડે-ના ઉપાડે !!
કવિતા એની ઓફિસે કદી ફોન ના કરતી..એને એમ જ થતું કે પીન્ટુ પિયુષ ની સામે ઉભો હોય અને મારો ફોન જાય તો એને બિચારા ને બહુ દુઃખ થાય ..
પીન્ટુ ને રહી રહી ને કાન મા તરુણ ના શબ્દો ગુંજતા હતા.. મોસમ ને એના થી દુર કરનાર તરુણ જ હતો..બાકી મોસમ ગમે તેટલી માંદી હોય તો પણ મારી સાથે તો વાત કરેજ.. હજી તો સગાઇ પણ નથી થઇ અને અત્યાર થી આટલો બધો..પ્રભાવ..? પિયુષ ને તરુણ માટે એક વિચિત્ર પ્રકાર ની અકથ્ય નફરત થઇ ગઈ.. ગુસ્સા મા ને ગુસ્સ્સા મા બપોરે જ નોકરી પર થી પાછો આવી ગયો..એના ધૂંધવાતા મન ને શાંતિ ની જરૂર હતી.. એ શાંતિ મોસમ પાસે થી મળી શકે એમ હતી અને મોસમ અત્યારે આપી શકવાની સ્થિતિ મા નહતી..
ઘર ની ગલી મા પ્રવેશતા જ ગેલેરી મા થી ઝાડું કાઢી રહેલા શીલા ભાભી પર એની નજર ગઈ..ગઈ શું? જાય જ.. સાડી ના પાલવ માંથી ડોકાતી માંસલ કમ્મર પર જો નજર ના જાય તો પુરુષત્વ નું મેડીકલ ચેક અપ કરાવી લેવું ઘટે .. લાવ શીલા ભાભી સાથે થોડી ખપાવું .સંકટ સમય ની સાંકળ શીલા ભાભી જ છે.. મદન ભાઈ ના આવ્યા હોત તો એમના ખોળા મા માથું મૂકી ને કાં તો છાતી એ વળગાડી ને મારી બધી પીડાઓ શાંત કરી દીધી હોત.. મોસમ ના વિચારો મા થી બહાર નીકળવા નો બીજો કોઈ માર્ગ નથી..
અરે આવો પિયુષ ભાઈ.. કેમ છો..? મજા મા ભાભી તમે કેમ છો?
શીલા> અમે તો સજા મા ભાઈ..તકલીફો મા તો માણસ મજા મા શી રીતે રહી શકે? આ વૈશાલી નું જુઓ ને બિચારી નું આખું જીવન બરબાદ થઇ ગયું..
પિયુષ શીલા ભાભી ની વ્યથાપૂર્ણ વાત સાંભળી ને પિયુષ ના કદમ એમના ઘર તરફ આપો આપ વળી ગયા.. એ આવી ને હિંચકે બેઠો..વૈશાલી અંદર થી આંખો ચોળતી નીકળી..આવો પિયુષ ભાઈ.. કહી ને સામે પડેલા ખાટલા મા બેઠી ..વૈશાલી ના શરીર મા જાણે લોહી જ નહતું.. નુર હણાઈ ગયું હતું.. એની ઉદાસી કોઈ પણ ને દુઃખી કરે એવી હતી .
શીલા અચાનક કચરો વાળવાનું મૂકી ને અંદર ગઈ અને પિયુષ ને બોલાવ્યો ..
શું છે ભાભી..? અંદર આવી ને પિયુષ એ શીલા ની છાતી તરફ જોતાં પૂછ્યું
આ વૈશું ને આઘાત મા થી બહાર કેવી રીતે કાઢું..પિયુષ ? જો ને એની હાલત મારા થી તો જોવા તી નથી.તું કંઇક કર ને ? શીલા એ પિયુષ ને વિનંતી કરી..
મનોમન પિયુષ વિચારી રહ્યો..શીલા ભાભી મારી મદદ માંગે છે વૈશું ને સધિયારો મળે એ માટે , એમને ક્યાં ખબર છે કે હું જ ખુદ સહારા ની તલાશ મા છું..

[Gujjubhai111]

પિયુષ > હા બોલો ને ભાભી હું શું મદદ કરી શકું..? વૈશું ને આઘાત મા થી બહાર લાવવા માટે તે કહો તે કરવા હું તૈયાર છું..

શીલા> એને ક્યાંક બગીચા મા કે રેસ્ટોરન્ટ મા તું લઇ જા એ બહાર હરતી ફરતી થશે તો જ એ આઘાત મા થી બહાર આવી શકશે..અમે વડીલ કહેવાઈએ .જુવાન છોકરી ને કેટલીક વાતો માત્ર ઉપદેશ થી જ નથી સમજાતી..બલ્કે જુવાની ને ઉપદેશ ખપતો જ નથી હોતો.. સલાહો અને સુજાવો ને અવગણવા ની આ ઉંમર મા હું કે તમારા ભાઈ એને સતત શિખામણો આપી આપી ને એને વધૂ દુઃખી કરી રહ્યા છીએ.. .તું એને બહાર લઇ જઈ ને મિત્ર તરીકે હુંફ આપ .. કવિતા પિયર ગયેલી ના હોત તો એમને બંને ને જ મોકલત..
જોઉં હું પ્રયત્ન કરી જોઉ છું ભાભી.. કહી ને એ બહાર આવ્યો .
વૈશાલી ગુમસુમ બેઠી હતી ગહન વિચારો મા!
પિયુષ > અરે વૈશું.. મારે એક મિત્ર ને ત્યા લેપટોપ આપવા જવાનું છે , અને લેપટોપ ની લેધર બેગ નો બેલ્ટ તૂટી ગયો છે તો તું મારી સાથે આવી શકીશ..? પાછળ પકડી ને બેસવું પડશે..આમ તો કવિતા ને જ લઇ જાત પણ એ પીયર ગઈ છે ને એટલે..પ્લીઝ.??
વૈશાલી ને જરાય મૂડ નહતો , એને થયું કે ના પાડી દઉં.. પણ એ ના પાડી ના શકી.. અનુંમાસી ના અને શીલાભાભી ના ઘરવચ્ચે એટલો ધરોબો હતો કે વૈશાલી ને ના પાડવાનું ઉચિત ના લાગ્યું .હા એ બીઝી હોત તો વાત અલગ હતી..પણ એ તદ્દન ફ્રી હતી..
વૈશાલી > હા ચાલ પિયુષ હું આવું છું હું ય ઘરમાં ને ઘરમાં કંટાળી ગઈ છું..
તું ઘરે પહોંચ હું ડ્રેસ ચેન્જ કરી ને હાથ મો ધોઈને આવું છું..
કચરો વાળી રહેલી શીલા બધું સાંભળી રહી હતી.. અને મનોમન પિયુષ નો આભાર માની રહી હતી કેટલી સરળતા થી એ વૈશાલી ને મનાવી લીધી ?? ઘણી વાર જુઠ્ઠું બોલીને ય કોઈ ને મદદરૂપ થઇ શકતું હોય છે , થોડી વારે વૈશાલી તૈયાર થઇ ને શીલા ને કહી ને પિયુષ ના ઘરે ગઈ.. અનુંમાસી સાથે થોડી વાત કરી ત્યા પિયુષ એ લેધર બેગ વિના નું લેપટોપ લાવી ને એને પકડાવી દીધું.. અને કહ્યું..સરખું પકડ જે બકા નહીતર મારે અત્યારે ઘાત ચાલે છે ગઈ કાલે જ મોબાઈલ તોડ્યો છે.. વળી પાછી મોસમ યાદો મા ઝબકી ગઈ..
અરે એ કઈ નાનું છોકરું છે તે તારે આવી બુદ્ધી આપવી પડે? મોબાઈલ તૂટ્યો એ તારી ભૂલ થી... એમાં એને શું કામ ઠપકો કરે છે? કોઈ ના વાંકે કોઈ ને દંડ? અનુંમાસી એ પિયુષ ને ધમકાવ્યો.. વૈશાલી ને કોલકાતા થી આવ્યા પછી પહેલી વાર સહેજ હસવું આવ્યું..અનુંમાસી એ એની ફેવર કરી એ એને બહુ જ ગમ્યું..આઘાત મા સરી ગયેલ માણસ ને એનો કોઈ પક્ષ લે એથી બહુ સારું લાગતું હોય છે .. આઘાત મા સારી ગયેલો માણસ પોતાની જાત ને એકાકી માણતો થઇ જાય છે એટલે કોઈ એની તરફદારી કરે એ અત્યંત જરૂરી હોય છે અનુંમાસી એ એમની ઉંમર ના અનુભવ નો નિચોડ વાપરી ને દુર બેઠા બેઠા પોતાના દીકરા ને ઠપકો કરી ને વૈશાલી ને હુંફ આપી .
પિયુષ એ બાઈક સ્ટાર્ટ કર્યું અને વૈશાલી પાછળ ગોઠવાઈ..
પિયુષ ને વિચાર આવ્યો કે લાવ વૈશું ને પુછું.?? કે કોઈ અન્ડર કન્સ્ટ્રકશન મકાન તરફ બાઈક લઇ લઉં..? પણ અત્યારે એ મજાક કરવા નો અવસર નહતો . બેઉ પાત્રો જયારે હળવા મૂડ મા હોય ત્યારે જ મજાક નો સાચો અર્થ સરે છે અન્યથા એ ઠઠ્ઠા મશ્કરી સાબિત થઇ રહે જાય છે..
ખાડા ટેકરા વાળા રસ્તે બાઈક મારી મૂકી પિયુષ એ ..શીલા ને શાંતિ થી ..હાશ..ચાલો એક ના એક બંધિયાર વાતાવરણ મા થી બિચારી બહાર તો આવશે..
અંદર જઈ ને જોયું તો મદન એના લેપટોપ પર કંઇક કરી રહ્યો હતો..
અરે શું ક્યાર નો કોમ્પ્યુટર મા શું કરે છે મદન ? વૈશાલી ને પિયુષ ની સાથે મોકલી છે . . કોમ્પ્યુટર મા થી ડોકું બહાર કાઢ અને જરા મનેય જો.. અત્યારે ઘર મા કોઈ નથી.. . બોલ રાત્રે જમવા મા શું બનાવું..? શું ખાઇશ?
શીલા એ સાડી નો પાલવ ઉંચો કરી ને તસોતસ બાંધેલા મોટા બોબલા દેખાડી ને કામુક અંદાજ મા પૂછ્યું..
વારંવાર ઘર મા કોઈ નથી અને વૈશું ને બહાર મોકલી છે એવું કહી ને એ મદન ને એ રીતે તૈયાર કરવા માંગતી હતી કે
મદન > જે બનાવવું હોય એ બનાવ ને યાર..? ખાઈ લઈશું ..કઈ.. ખાસ ભુખ જેવું નથી.. શીલા મદન ની પાછળ સ્તનો એના ખભા સાથે અડકે એમ બેઠી.. અને મદન કોમ્પ્યુટર મા શું કરે છે એ જોવા લાગી..
મેરી સાથે ચેટ કરું છું.. મદને શીલા ને કહ્યું ..
શીલા> એમ ? એમાં ક્યાર નો કોમ્પ્યુટર મા થી માથું બહાર કાઢવા નું નામ નથી લેતો.? એ અંગ્રેજ રાંડ તને શું કોમ્પ્યુટર મા થી દૂધ પીવડાવશે?
મદન > તે તું ય થોડી પીવડાવી શકીશ.? તારે તો હવે એ પોસિબલ જ ક્યાં છે..?
શીલા> મારું તો વૈશું વખતે પીધું છે એ ઓછું છે? અને હવે દૂધ ને બદલે લોહી પીવે તો છે પછી દૂધ ની શું જરૂર? હાહાહા.. અને દૂધ પીવડાવી ના શકું પણ તારું દૂધ કઢાવી તો શકું ને ? મદન ના લંડ પર હાથ મૂકી દઈ ને શીલા ઉત્તેજક સ્વરે બોલી..
મદન > શીલા , સાચે જ વૈશું ના ટેન્શન ને કારણે યાર સેક્સ પણ ભૂલાઈ ગયું છે તું કઈ ક એવું કર ને કે પાછુ ચાર્જ અપ થાય..?
શીલા> હું તો શું કરી શકું? મરદ તું છે તો તારે કરવાનું હોય કે મારે?
મદન > મને ઈચ્છા તો થાય છે , પણ પછી એમ વિચાર આવે છે કે અત્યારે વૈશું નું આવું થયું છે અને એવા મા જો હું તારી પાસે આવી ઈચ્છા વ્યક્ત કરીશ તો તને નહિ ગમે અને તું મારે માટે બહુ જ ખરાબ વિચારીશ..એટલે હું ખામોશ રહેતો હતો..
શીલા> એ તો છે યાર , મનેય કઈ મૂડ નથી આવતો પણ વૈશું નું આવું થયું એટલે કઈ આપણે ખાવાનું નથી ખાતા? શરીર ની પ્રાકૃતિક જરૂરીયાત માટે તો ગમે તેવા ગમગીન વાતાવરણ મા ય આપણે એ કરતાં જ હોઈ એ છીએ ને ? બલ્કે ઈચ્છા ના હોય તોય કરવું જ પડતું હોય છે. .. એવું મારું માનવું છે .. પછી તું જેમ કે એમ.. તને ઈચ્છા થઇ હોય તો તારે મને કહેવું જોઈએ ને? મારી ઈચ્છા હોત કે ના હોત તને હું સંતુષ્ટ કરવાનો પ્રયત્ન કરત જ .. અને ત મને અડકે તો પછી મારી ઈચ્છા થઇ જ જાય ને ?
મેરી કહે છે કે એને મારો લંડ ચુસવો છે.. ચેટિંગ મા એ મને કહે છે કે એ મને એનું દૂધ પીવડાવવા માંગે છે , મદન શીલા તરફ તીરછી નજરે જોઈ ને બીજો હાથ લંડ સહેલાવતા મેરી સાથે ચેટ ચાલુ રાખતા બોલ્યો..
તે કોમ્પ્યુટર મા લાંબો કર ને ? શીલા એ મદન ને ટોણો માર્યો.. અહીં ઘરની બાયડી જ લંડ વિના ટળવળે છે અને તને મારા ધણી નો લંડ લેવા ના અભરખા જાગ્યા છે?? શીલાએ કોમ્પ્યુટર ના વાયર ગુસ્સા મા ખેંચી કાઢ્યા અને લેપટોપ બંધ થઇ ગયું..
અરે યાર...આશું કરે છે ? આ રીતે બંધ ના કરાય ! પાગલ..વિન્ડો કરપ્ટ થઇ જશે..તો પાછુ રી-ઇન્સ્ટોલ કરાવવું પડશે.. મદન નારાજ થઇ ને બોલ્યો..
શીલા> જો તું મને કઈ નહિ કરે ને તો હું ય કરપ્ટ થઇ જઈશ.. આવી સુંદર નાજુક નમણી કન્યા તારી સામે છે અને તું કોમ્પ્યુટર મા માંડ્યો છે..?

મદન > તું કન્યા છે? લાગે છે તું તારી જાત ને હજી કુંવારી જ સમજે છે..
શીલા> જેનો ધણી એની સુંદર પત્ની ને ભોગવવાનું મેલી ને વિદેશી અંગ્રેજ બાઈ સાથે ચેટિંગ મા રચ્યો પચ્યો રહે એ સ્ત્રી કુંવારી જ કહેવાય... મદન > અરે યાર એ તો બહુ દિવસ થઇ ગયા હતા એટલે હું નેટ થી ચેટિંગ કરી ને ઠંડો થવા માંગતો હતો.. મને થોડી ખબર હતી કે તું અત્યારે જ ટપકી પડી અને મારું અને મારા કોમ્પ્યુટર નું સત્ય નાશ કરી નાખીશ..?
શીલા> તે તું મારું અને મારા શરીર નું સત્યાનાશ નાખ ને? તું તો મેરી ને કોમ્પ્યુટર મા લંડ ધવડાવી ને ય ખુશ થઇ જાય , મારે ક્યાં જવાનું..? કોઈ શાકભાજી વાળો કે દૂધ વાળો ગોતવો પડશે..
છાતી પર થી પાલવ હટાવી ને શીલા એ કામુક અદા થી મદન ને લલચાવતા કહ્યું ..મદન જે મેરી સાથે છેલ્લા એક કલ્લાક થી સેક્ષ્ ચેટ કરતો હતો એનો લંડ તો રેડી ટૂ યુઝ જ હતો..
હવે તો કોમ્પ્યુટર ને રી-સ્ટાર્ટ કરવું પડે એમ હતું.. અને એમ તો ખાસ્સી વાર લાગે એમ હતી..એટલે મદને લેપટોપ ને પડતું મેલી ને શીલા ને બાથ મા લઇ ને દબાવી નાખી ... અને બંને જણા કેટલાય દિવસો ના ભૂખ્યા એકાંત નો સદુપયોગ કરવા મા લાગી ગયા.. ..
મેરી સાથે જે કરતો હતો એ બધું મારી સાથે કર મદન ..જો મારા ય બોલ કેટલા વજન દાર થઇ ગયા છે ? તને ખબર છે ને કે ઘણા દિવસો સુધી દબાવવા મા ના આવે એટલે એ પથરા જેવા થઇ જાય છે?? જરા જો તો ખરો..? ગુમડા જેવા પાકી ગયા છે .. બ્લાઉસ ના તમામ હુક ખોલી નાખ્યા શીલાએ ..
શીલા એ એક જ શ્વાસે એટલું બધું મૂડી રોકાણ કરી દીધું કે મદને વ્યાજ ચુકવે જ છુટકો.. થાય.. સુંદર લબડતા બંને સ્તનો ને જોઈ ને મદને ઉત્તેજક રીતે બંને હાથે બોલ પકડી ને કહ્યું..ઓહ શીલા મારી જાન .. આ વૈશું ના હોત તો મેરી સાથે સેક્સ ચેટ કરતાં કરતાં આપણે પ્રોગ્રામ કરત.. બોલ તારા મસળત અને દૂધ એના બોબલા મા થી નીકળત..
શીલા એ મદન ની જાંઘો પર બેસતા કહ્યું મદન તને દૂધ વાળા બોલ બહુ ગમે છે ને ? એટલે મેરી ની પાછળ પડ્યો છે ? તને ખબર છે કે એ અહીં આવી ને તને દૂધ નહિ પાઈ શકે તોય..?
ઓહ શીલા તને શું કહું યાર..? મને બધી ખબર છે પણ તોંય આ લંડ ને કેવી રીતે મનાવું..?

મદને મેરી ના દૂધ ના કેન ને યાદ કરી ને શીલા ની બગલો મા થીં હાથ પરોવી ને બંને સ્તનો પર ભીંસ વધારી દીધી..
શીલા બહુ દિવસ ની ભુખી હતી મદન ના સ્પર્શે એ વધૂ બેકાબુ બની ગઈ..મદન સાથે એ પોતાની ઇચ્છાઓ વ્યક્ત કરતાં હવે જરાય સંકોચ રાખતી નહતી..
ઓહ મદન મને નથી રહેવાતું..તું જલ્દી કંઇક કર .. હમણાં વૈશું આવી જશે તો બધી મજા બગડી જશે.. મદન એ એની જાંઘો પર થી શીલા ને ધક્કો મારી ને બેડ પર પાડી દીધી..શીલા ની જાંઘો આપો આપ પહોળી થઇ ગઈ ..નાના બાળક ના મોં આગળ કોળિયો ધરતા મોં આપોઆપ ખુલી જાય એમ..
નીચે જુકી ને મદને શીલા ની ભોસ પર કિસ કરતાં જ શીલા અળસિયા ની જેમ અંગ્રેજી મા આઠડો થઇ ગઈ.. આહ... મદન..મરી ગઈ ઓ મા....
મદન શીલા ની રગે રગ થી વાકેફ હતો એણે શીલા ની ભોસ ને ચાટી અને ભીની કરી નાખી પછી એના કુલા નીચે ગોળ તકિયો ગોઠવ્યો.. શીલા ની ભોસ આખા જગત ના લંડો ને પોતાની અંદર સમાવી લેવા માટે તત્પર બની હોય એમ બહાર ની બાજુ ઉપસી આવી અને ખુલી ગઈ.. શીલા ની ભોસ નું આ વિશ્વરૂપ દર્શન જોઈ ને મદન બેબાકળો બની ગયો.. અને બંને હાથે પહોળી કરી ને અંદર ના લાલ ગર્ભ ને જોઈ રહ્યો... જાણે ચેક ના કરતો હોય..કે એની ગેરહાજરી મા કેટલા લંડ અંદર ગયા છે..? સહેજ થુંક વાળી કરી ને બે આંગળી ઓ મદને ભોસ ના વર્ટીકલ લીપ્સ પર ઘસી...અને બહુજ સરળતા થી અંદર ઘાલી..શીલા ને બહુ જ સારું લાગ્યું..
શીલા અને મદન ની સેક્સ લાઈફ ઉત્કૃષ્ટ હોવાનું એક મહત્વ નું કારણ એ હતું કે એ બંને ચોદાઈ દરમિયાન મન ફાવે એવી વાતો કરતાં..અને જે મન મા આવે એ એક બીજા ને વિના સંકોચે કહેતા.. એના થી બંને નેઈ ઉત્તેજના ને જબરદસ્ત કીક વાગતી અને જંગલી ની જેમ બંને જણા એક બીજા ને કહી જવા ની શૈલી થી ભોગવતા.. મદને જો કે એ માટે શીલા ને બહુ જ મહેનત થી તૈયાર કરી હતી..બાકી ભારતીય નારી ની વિકૃતિ કઈ છે અને ખરેખર એ શું ઈચ્છે છે એ લગભગ નવ્વાણું ટકા પતિ ઓ નથી જાણતા આખી જીન્દગી...
જેમ પુરુષ ની અંગત કોઈ અદમ્ય ઈચ્છા હોય છે એમ સ્ત્રી ની પણ એક ગુપ્ત કામેચ્છા એવી હોય છે જે જો એ એના પતિ ને કહે તો નક્કી એનો ગોરધન બેહોશ થઇ જાય... મદને એ સાહસ કર્યું હતું અને પત્ની ને ભોગવતા પહેલાં એણે એને પચાવી હતી.. , સમજી હતી.. એની વિકૃતિઓ માટે એના વિષે ગલત ધારણાઓ બાંધી ને એ હલકા ચારિત્ર્ય ની હોવાની શંકાઓ નહતી બાંધી .. બધા એવું કરી ના શકે.. પત્ની ની ગ્રુપ સેક્સ ની વિકૃતિ સાંભળી ને પતિ ને કેવો ધક્કો પહોંચે? રસ્તે થી પસાર થઇ વખતે રોડ વચ્ચે ઉભેલા ગધેડા ના બે ફૂટ ના મજબુત , ટટ્ટાર કાળા ડીબાંગ અને વિકરાળ લંડ ને પેટ સાથે અથડાતો ટકરાતો અહોભાવ થી જોઈ રહેલી જોઈ ને અને એ પછી રાત્રે બેડરૂમ મા એનો પતિ જયારે એની ઉપર કુદતો હોય ત્યારે જ બપોરે જોયેલા એ સીન નો ઉલ્લેખ કરે તો એનો ડફોળ ધણી એમ વિચારે કે એ મારા લંડ ની જાડાઈ અને લંબાઈ થી સંતુષ્ટ નથી ..જયારે મદન એવું વિચારતો કે મારી પત્ની કેટલી એકસાઇટ થઇ ગઈ છે કે એ પ્રાણી ના અવયવ સાથે ય સેક્સ ને જોડી શકે છે... એટલે જ એ એક બીજા ને ખુબ આનંદ આપી શકતા હતા.. શીલા પણ એટલે જ મદન સાથે ગમે તે કક્ષા ની વિકૃત વાત કરતાં ય સંકોચાતી નહિ.. ધીમે ધીમે આજે તો એવી નોબત આવી ગઈ હતી કે શીલા ની કેટલી ક વિકૃત અને કામુક વાત સાંભળી ને જ મદન નો લોડો પથરા જેવો થઇ જતો..મદન ને એમ થતું હતું કે જયારે મને જ આનંદ આવે છે તો હું શંકા કરી ને શા માટે આ આનંદ ને ગુમાવું.. ?
શીલા અને મદન બંને એકાંત મા ગમે સેક્સ ને લાગતી ગમે તેવી વાત કરતાંય શરમ નહતા અનુભવતા..ખરેખર કોઈ પણ વ્યક્તિ ને ઈર્ષ્યા આવે એવું સહજીવન ભોગવી રહ્યા હતા..બંને જણા ..ઉત્કૃષ્ટ સહજીવન જીવવા માટે કંઈ અત્યંત રૂપાળી પત્ની ની આવશ્યકતા નથી.. બલ્કે વિકૃત ઇચ્છાઓ ની જરૂર હોય છે.. બાકી રૂપાળી પત્ની હોય પણ બેડ રૂમ મા એના વર સાથે એકાંત મા ય છાતી પર થી પાલવ સરી ના જાય એ માટે સાવધ હોય..અથવા તો પતિ એનો કડક લંડ પકડાવે ત્યારે ભીંડા ના વધેલા ભાવો અને ફાટી ગયેલા દૂધ ની વાતો કર્યા કરે .એના કરતાં દેખાવ મા થોડી ઉતરતી પત્ની હોય પણ કામુક હોય અને લંડ પકડતી વખતે લંડ ની જ વાત કરે , બલ્કે ભીંડા મા ય લંડ ને જુએ એ વધૂ સુખી કપલ ગણાય... અને સૃષ્ટિ ના સર્જન હારે ખબર નહિ કેમ પણ એક ભૂલ તો એ કરી જ છે કે ..અતિશય રૂપાળી સ્ત્રી ઓ મા કામેચ્છા બહુ માપ ની મૂકી છે... રૂપાળી સ્ત્રી જેટલી નખરાળી હોય એટલી વિકૃત હોય એ ઇચ્છનીય છે , અનિવાર્ય છે ,,પણ એવું ધરાર નથી જ હોતું... હે ભગવાન અમારી આવૃત્તિ મા તો આ મહા મિસ્ટેક અમે ચલાવી લીધી છે પણ નેક્સ્ટ એડીશન મા મહેરબાની કરી ને એ ભૂલ સુધારી લેજે.... રૂપ રૂપ નો અંબાર હોય પણ લંડ ચૂસવા મા ઉબકા આવે , ગાંડ મા નાખવા મા બળતરા થાય.. ચૂત મા નાખીએ તો ..
- જરા ધક્કા ધીમે મારો પેઢું મા દુખાવો થાય છે.. એના કરતાં તો થોડી કદરૂપી પણ ઉછળી ઉછળી ને ચોદાવ નારી સ્ત્રી વધૂ સારી.. સફેદ દૂધ જેવી કોરી નોટ મા શું વાંચવાનું? એના કરતાં તો જીર્ણ થઇ ગયેલું કોઈ જૂની પુસ્તક વાંચવું સારું..
મદન ..ચાલ ને આપણે બંને એકલા ક્યાંક ફરવા જઈએ.. મારે મુક્ત જીન્દગી જીવવી છે...બિન્દાસ્ત..
ભોસ ચાટી રહેલા મદન ના માથા ના વાળ પકડી ને ખેંચતા શીલા બોલી.. આહ.. આ સમાજ અને સોસાયટી મને ડંખે છે..ક્યાંક એવી જગ્યાએ એ મને લઇ જા કે જ્યાં તને અને મને કોઈ ઓળખતું જ ના હોય અને આપણે મુક્ત જીવન જીવી શકીએ.. આહ મદન ...
મદન ને ખબર હતી કે શીલા જયારે ઘણે દિવસે ચોદાવતી ત્યારે એ બેફામ થઇ જતી..અને બેકાબુ થઇ જઈ ને મદન આગળ અનાપ સનાપ વાતો કરતી.. કેટલીક વખત મદન ને ધક્કો પહોંચતો પણ હવે ખખડી ગયેલી ગાડી મા બે પેસેન્જર વધારે બેસે તોય શું બગડી જવાનું છે..? હું ય ક્યાં ઓછું એન્જોય કરું છું..? અને શીલા મને સુખ આપવા મા તો કદી પાછી પાની નથી કરતી ને ? એમ વિચારી ને મદન એની હર વાત મા સહકાર આપતો.. હા જાનુ... હું પણ તને એવી જગ્યા એ ફરવા લઇ જવા માંગું છું જ્યાં તને અને મને કોઈ ઓળખતું ના હોય... મારે તો તને રંડી બનાવી ને બજાર મા ઉભી રાખવી છે..તું ધંધો કરતી હોય અને હું રૂપિયા ગણતો હોઉં.. આહ... મદન ના લંડે એકસામટા બે ચાર ઝટકા ખાધા..
ઓહ મદન હું તારી રાંડ જ છું ને? મને તો એક સાથે આઠ દસ માણસો સાથે ચોદાવવા ની બહુ ઈચ્છા છે.. જલ્દી ચાટ..મદન મને નથી રહેવાતું હવે..
ઓહ મદન ઘાલી દે હવે તારો લોડો ..ચોદ મને જલ્દી..રાજા .. લાવ તારો લંડ મને ધાવવા દે .કેટલા દિવસ થઇ ગયા..? આટલા બધા દિવસ તે કઈ ચાલતું હશે ? શીલા ઉભી થઇ ગઈ ને મદન ને ધક્કો મારી ને બેડ પર પાડી દીધો અને એના લંડ પર કબજો કરી લીધો.. અદભુત ઉત્તેજના સાથે શીલા એ મદન ને મુખ મૈથુન આપવા માંડ્યું..મદન શીલા ની હરકતો થી વિચારી રહ્યો..મેરી નું તો મારી શીલા આગળ કઈ ના ઉપજે... અંગ્રેજ હોવા છતાં એ લંડ ચૂસવા મા આટલી એક્ટીવ નથી.. જેટલી શીલુ છે ..મદન ના લોડા ને આખો ગળી જઈ ને આંડિયા મુઠ્ઠી મા પકડી ને એટલી તાકાત થી શીલાએ દબાવી દીધા કે મદન ને એમ થયું કે આ શીલા ની હવસ કોક દિવસ મને મારી નાખશે... આહ .ધીમે શીલુ... મદને રેડ સિગ્નલ આપ્યું..એટલે શીલા એ લંડ મોંઢા મા થી કાઢી નાખી ને છલાંગ મારીને મદન પર સવાર થઇ ગઈ..લંડ નું ચુત મા સરકી જવું એ તો નિશ્ચિત જ હતું.. આખો લંડ ભોસ મા ઘલાવી ને શીલા એની ઉપર કુદવા માંડી ..આહ આહ ઓહ ઓહ ના સીસકારા રૂમ મા ગુંજી ઉઠ્યા.. મદન ના લોડા એ તો ક્યાર નું ય પાણી છોડી દીધું હતું પણ શીલા નું કામ ના માટે ત્યા સુધી એ મદન ને છોડવાનીં નહતી. મદન ના નીતરી ગયા બાદ પણ બે ત્રણ મીનીટ સુધી શીલા ધમાધમ એના શરીર પર ઉંચી થઇ થઇ ને પછડાતી રહી..એની ભોસ ની બધી ખંજવાળ ચિકણા પ્રવાહી સ્વરૂપે જ્યાં સુધી બહાર ના વહાવી દીધી ત્યા સુધી શીલા એ મદન ને છોડ્યો નહિ..ઓહ્હ..ચોદ મને બાયલા..આહ મદન ઓહ..આહ..સીઈઇ ..ઓહ માં....... હું ગઈ.... કહેતી શીલા મદન ની છાતી પર કોલેપ્સ થઇ ગઈ..એક સુંદર ઓર્ગેઝમ મેળવી ને શીલા ખુશખુશાલ થઇ ગઈ..
```````````````````````````````````````````````````````
વૈશાલી અને પિયુષ બાઈક પર જતાં તો હતા પણ વૈશું ખાસ વાત કરતી નહતી..જયારે પિયુષ બહુ બોલ બોલ કરતો હતો...
પિયુષ વૈશું ને ગમે તેમ કરી ને બોલાવવા માંગતો હતો..એની ખામોશી તોડવા માટે એ વૈશું સાથે મજાક પણ કરી રહ્યો હતો અને એને ગુસ્સો આવે એવી વાતો પણ.. છેવટે એના રફ ડ્રાઈવિંગ માટે વૈશું એ મૌન તોડ્યું..
હજી તોડી વધારે રફ ચલાવ ..કમ સે કમ જીન્દગી થી તો આઝાદી મળે
પિયુષ > અરે વૈશાલી.. તારે હમણાં મરવાનું નથી. મરવાનું હોત તો જયારે તે સુસાઈડ ની કોશિશ કરી હતી ત્યારે જ ના પતી જાત..? હું તો મારા મરવા માટે રફ ચાલવું છું... હહાહાહાહ..
બેફીકર થઇ ને પિયુષ હસતો હસતો.. બાઈક ચલાવી રહ્યો હતો. . અને અચાનક ધડામ દઈ ને ખાડા મા બાઈક પછડાયું જો કે પિયુષ એ કંટ્રોલ તો કરી લીધો પણ વૈશાલી એ પિયુષ નોખભો પકડી લીધો નહિ તર એ પડી જાત...
પીયુશ આ શું કરે છે ? મને તારા મિત્ર ને ત્યા લેપટોપ આપવા લાવ્યો છે કે મારી નાંખવા..? વૈશાલી એ અકળાઈ ને કહ્યું..
પિયુષ > ઓફકોર્સ તને મારી જ નાખવા વળી , તને તો મરી જવા ની બહુ ઉતાવળ છે ને ? હવે કેમ ડર લાગવા માંડ્યો..?
ડરતી નથી , તારી ચિંતા થાય છે મને ,
ઓહ મારી ચિંતા કરવાવાળું ય કોઈ છે ખરું દુનિયા મા એમ ને ? મને તો એમ કે ??
બસ બસ હવે બહુ રોમિયો ના થા.. સીધી સીધી બાઈક ચલાવ.. વૈશાલી એ પિયુષ ને ખખડાવ્યો.. સરખી ઉંમર ના મિત્રો એક બીજા ને ગમે તેવા આઘાત મા થી બહુ જલ્દી બહાર કાઢી શકતા હોય છે .. એ કામ વડીલ ક્યારેય નથી કરી શકતા..
એક કોફી શોપ આગળ પિયુષ એ બાઈક રોકી..વૈશાલી ચુપચાપ ઉતરી ..ગઈ... એ ખુદ જ એટલી ઉદાસ હતી કે એને જરૂરત જ હતી..બંને એક ટેબલ પર બેઠા... થોડી વારે મેનેજર આવી ને કહી ગયો..સર. પેલી કોર્નર ની સીટ પણ ખાલી છે અને કપલ રૂમ અવેલેબલ છે.. જસ્ટ ૧૫૦ રુપીસ .. એક્સ્ટ્રા ...
ઓકે ઓકે થેન્ક્સ ..નેક્સ્ટ ટાઈમ વિચારીશું..અમે કપલ નથી.. પિયુષ એ હસતા હસતા કહ્યું..
ડોન્ટ ફીલ શાય સર!! યુ આર સેફ હીઅર ..અહીં આવનારા બધા શરૂઆત મા કપલ નથી જ હોતા પણ જાય છે ત્યારે એ ... મેનેજર હસી ને બોલ્યો..
વિલ યુ પ્લીઝ શટ યોર માઉથ ? વી આર નોટ ઇન જોકિંગ મૂડ ઓકે? ગુસ્સે થઇ ગયો પિયુષ
ઓકે ઓકે સોરી સર...
મેનેજર જતો રહ્યો..
સાલાઓ કેવું માર્કેટિંગ કરે છે? ભાઈ બહેન હોય તોય લવરિયાઓ બનાવી દે..
આપણે ભાઈ બહેન છીએ? વૈશાલી એ સવાલ કર્યો..
ના ના હું તો એક્ઝામ્પલ આપું છું ગાંડી..
તો પછી એમ કહે ને કે પડોશણ ને લઇ ને આવ્યા હોય તોય લવરીયા બનાવી દે..
હા યાર એમ રાખ બસ..? બધી વાત મા તારો જ કક્કો ખરો.. પિયુષ એ વૈશાલી ને લાગણી થી તરબતર વાતો કરવાનું શરુ કર્યું..વૈશાલી ને બહુ જ સારું લાગ્યું..