08-04-2020, 12:23 AM
எட்டாம் பாகம்:
எட்டாம் பாகம் தொடரும்..
அன்று சனிக்கிழமை.
பப்ளிக் எக்ஸாம் வருவதால், பத்தாம் வகுப்பு மற்றும் பனிரெண்டாம் வகுப்பு மாணவர்களுக்கு கஷ்டமான குறிப்பிட்ட சில பாடத்திற்கு மட்டும் சிறப்பு வகுப்பு எடுக்க வேண்டும் என்று ஹெட்மாஸ்ட்டர் சொல்லியிருந்தார். அந்த கஷ்டமான பாடத்தில் என்னுடைய “இயற்பியல்” பாடமும் இருக்க, அன்றைக்கு நான் பள்ளிக்கூடத்திற்கு சிறப்பு வகுப்பு எடுப்பதற்காக சென்றிருந்தேன்.
அன்று விடுமுறை நாள் என்பதால் பள்ளிக்கூடமே வெறிச்சோடி காணப்பட்டது. சிறப்பு வகுப்புகள் எடுக்கும் ஆசிரியைகள் தவிர வேறு யாரும் ஸ்கூலுக்கு வரவில்லை. வந்திருந்த ஆசிரியைகளில் சிந்துஜா டீச்சரும் ஒருத்தி.
சிந்துஜா பத்தாம் வகுப்பு கணிதம் எடுக்கும் ஆசிரியை. அவள் காலையிலிருந்து மதியம் வரை பத்தாம் வகுப்புக்கு கணிதப் பாடம் எடுக்க வேண்டும்.
நான் காலையிலிருந்து மதியம் வரை பனிரெண்டாம் வகுப்புக்கு இயற்பியல் பாடம் எடுக்க வேண்டும். மேத்ஸ் டீச்சர் மஞ்சுளாவுக்கு, மதியத்திலிருந்து மாலை வரை பனிரெண்டாம் வகுப்புக்கு கணித வகுப்பு கொடுக்கப்பட்டிருந்தது.
ஆனால் மஞ்சுளா டீச்சருக்கு, மதியம் ஏதோ வேலை இருப்பதாகவும், காலையிலிலேயே கணக்கு வகுப்பு எடுத்துக்கொள்வதாகவும் என்னிடம் கேட்க, நான் சரியென்று சொல்லி, மதியம் வகுப்பு எடுத்துக்கொள்ளலாம் என்று Staff Room-ல் அமர்ந்து பொழுதைக் கடத்த தமிழ் நாவல் ஒன்றை வாசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.
அப்போது என் கணவரிடம் இருந்து போன் வந்தது.
நான் அதை அட்டன்ட் செய்யவுமே “இச்..” என்ற ஒரு முத்தத்துடன், “ஹாய் பொண்டாட்டி..” என்றார்.
“என்னங்க.. இப்போ நான் ஸ்கூல்ல இருக்கேன். ஸ்பெஷல் க்ளாஸ். சாய்ங்கலாம் பேசுங்க..” என்றேன் நான்.
“ஸ்பெஷல் க்ளாஸ்ன்னா? இப்போ க்ளாஸ்ல இருக்கியா?” என்றார்.
“இல்லைங்க. மதியம்தான் க்ளாஸ். இப்போ Staff Room-ல இருக்கேன்..” என்றேன் நான்.
“Staff Room-ல தனியாவா இருக்க?” என்றார் என் கணவர்.
“ஆமாங்க.. நீங்க இப்டி கேட்கும்போதே ஏதோ சில்மிஷம் பண்ணப் போறிங்கன்னு புரியுது. அதனால இப்போ அதெல்லாம் எதுவும் வேணாம். நீங்க பாட்டுக்கும் எதையாவது சொல்லி என் மூடை கிளப்பிவிட்டுடுவீங்க. அப்புறம் ஸ்கூல்ல வச்சு நான் என்ன பண்றது?” என்று செல்லமாக சிணுங்கினேன்.
“என்ன பண்றதா? என்னடி ஒன்னும் தெரியாத மாதிரி கேட்குற? அதான் பக்கத்துல யாரும் இல்லைன்னு சொன்னியே, அப்படியே புடவைக்குள்ள கைவிட்டு தொடையில சொறியிறமாதிரி புண்டைக்குள்ள விரல விட்டு ஆட்டிக்கோடி..” என்று ஐடியா கொடுத்தார் அன்புக் கணவர்.
அவர் அப்படி சொல்லியதற்கே என் பேண்டி ஈரமாவதை என்னால் உணர முடிந்தது.
“சீசீ.. சீசீ.. என்ன ஆளுங்க நீங்க. கட்டுன பொட்டாட்டிக்கிட்ட இப்டி வெட்கமே இல்லாம?” என்று நான் செல்லமாய் கோபிக்க, “என்னடி பண்றது? என் நிலைமை அப்படி..” என்று சலித்துக்கொண்டார்.
அடுத்த வினாடியே அவரிடமிருந்து “ஆஆஆஆஆ.. அம்ம்ம்ம்ம்..” என்று சத்தம் வர, நான் “ஹலோ.. என்னங்க? என்ன பண்ணிட்டு இருக்கிங்க?” என்றேன்.
“அப்படியே நீ பேசிட்டு மட்டும் இருடி.. உன் பேச்ச கேட்டாலே எனக்கு போதை ஏறுதுடி..” என்று என் கணவர் காமத்தை தூண்டும் விதமாக பேச, நான் என்னையும் அறியாமல், சேலைக்கு மேலாக என் கூதியைத் தேய்க்க ஆரம்பித்தேன்.
கொஞ்ச நேரத்திலேயே அவர் குரல் மீண்டும் தெளிவானது. “ம்ம்ம்.. ஓ.கே. தம்பி தண்ணிய கக்கிட்டான்.. உங்களுக்கு எப்படி இருக்கு டீச்சர்?” என்று நக்கலாக கேட்டார்.
“டேய் புருசா.. சும்மா இருந்தவளை போன் போட்டு உசுப்பி விட்டுட்டு எப்படி இருக்குன்னா கேட்குற?” என்று பொய் கோபம் கொண்டேன்.
பின்னர் “என்னங்க, ப்ளீஸ் ஒரு நாளாவது லீவு போட்டுட்டு வந்து எனக்கு தண்ணி பாய்ச்சிட்டு போங்க. எத்தனை நாளைக்குத்தான் விரல விட்டே ஆட்டிக்கிட்டு இருக்கிறது?” என்று சொன்னேன்.
“இப்போ ஒரு முக்கியமான ப்ராஜெக்ட் வேலையா இருக்கேன்டி. அதனால லீவு எடுக்கிறது கொங்சம் சிரமம்தான்.. கவலையே படாத எப்படியும் இந்த ப்ராஜெக்ட் முடிஞ்சதும் எனக்கு டிரான்ஸ்பர் கிடைச்சிரும்.. சரி சரி.. இன்னைக்கு நைட் ஷிப்ட் போகனும். அதனால தூங்கப் போறேன்.. குட் நைட் மை பொண்டாட்டி..” என்று சொல்லி “இச்..” என்று முத்தம் கொடுத்தார் என் கணவர். நானும் பதிலுக்கு “இச்..” என்று முத்தம் கொடுத்ததும் போன் கட் ஆனது.
அவர் போனை வைத்ததும் நான் மீண்டும் அந்த நாவலை விட்ட இடத்திலிருந்து வாசிக்க ஆரம்பித்தேன். ஆனால் என் கணவரின் பேச்சில் மயங்கி ஊறிப்போயிருக்கும் கூதி, என்னை இயல்பாக இருக்க விடவில்லை. அதில் எதையாவது விட்டு குடைந்தால்தான் அடங்கும்போலிருந்தது.
ஆனால் பள்ளிக்கூடத்தில் இருக்கும்போது என்ன செய்ய முடியும் என்று என் கவனத்தை கஷ்டப்பட்டு திசைதிருப்ப முயற்சி செய்தேன்.
ஒரு வழியாக மதியம் 1 மணி ஆனது.
மதியம் உணவு இடைவேளைக்கு பிறகு, நான் வகுப்புக்கு சென்றேன். மாணவர்களுக்கு முக்கியமான கேள்விகளைச் சொல்லி, அதை படித்து தேர்வு எழுதிக்காட்டும்படி சொல்லிவிட்டு வகுப்பில் மாணவர்களைக் கண்காணித்துக்கொண்டிருந்தேன்.
அப்போது பத்தாம் வகுப்புக்கு மதியம் பாடம் எடுக்கும் டீச்சர் வராததால் அவர்களை வீட்டுக்கு கிளம்பச் சொன்னார் ஹெட்மாஸ்ட்டர். பத்தாம் வகுப்பு மாணவர்கள் கிளம்பியதும், அவர் என்னிடம் வந்து “டீச்சர், எனக்கு ஒரு முக்கியமான வேலை இருக்கு. அதனால நான் கிளம்புறேன். நீங்க க்ளாஸ் முடிஞ்சதும் வாட்ச்மேன்கிட்ட சொல்லிட்டு கிளம்புங்க..” என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பிவிட்டார்.
அப்போது அந்த பள்ளிக்கூடத்தில் நானும், என் வகுப்பு மாணவர்கள் மட்டுமே இருந்தோம். வேறு ஆசிரியர்கள் யாருமில்லாமல் நானும், என் வகுப்பு மாணவர்கள் மட்டும் அந்த பெரிய பள்ளிக்கூடத்தில் தனியாக இருக்க ஒரு மாதிரியாக இருந்தது.
அதனால் மாணவர்களுக்கு தேர்வு முடிந்ததுமே, க்ளாஸ் முடிந்தது என்று சொல்லி அனைவரையும் கிளம்பச் சொன்னேன்.
மாணவர்கள் எல்லாரும் கிளம்பிப் போனதும், நான் Staff Room-க்கு சென்று எனது கைப்பையை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினேன். அப்போதுதான் “கிளம்பும்போது வாட்ச்மேனிடம் சொல்லிவிட்டு போங்க..” என்று ஹெட்மாஸ்டர் சொன்னது ஞாபகம் வர, வாட்ச்மேனின் அறை நோக்கி நடந்தேன். அனால் அங்கு வாட்ச்மேனைக் காணவில்லை.
டீ குடிக்க வெளியே எங்காவது போயிருப்பார் என்று அவர் வரும் வரைக்கும் காத்திருக்கலாம் என்று அவர் அறைக்கு பக்கத்திலேயே நின்றிருந்தேன்.
ஆனால் வெகு நேரமாகியும் அவரைக் காணவில்லை. எங்கே போயிப்பார் என்று அவரை தேடிப்பார்க்கலாம் என்று ஒவ்வொரு ப்ளாக்காக தேடிப்பார்க்க, கெமிஸ்ட்ரி லேப் அருகே யாரோ முனகுவது போல சத்தம் கேட்டது. அதனால் மெதுவாக கெமிஸ்ட்ரி லேப் பக்கம் செல்ல அதன் கதவு வெளிப்பக்கமாக திறந்து, உள் பக்கமாக தாளிட்டு இருந்தது.
உள்ளே “சீக்.. சீக்கிரம் முடி..ப்பா. ஆஆஆஆ.. யாராச்சும்ம்.. வந்திட போறாங்க..” என்று சிந்துஜா டீச்சரின் குரல் கேட்க, “பயப்படாததிங்க டீச்சர். ஹெட்மாஸ்டர் கிளம்பிட்டாரு. ஸ்கூல்ல அம்ருதா டீச்சர் மட்டுந்தான் இருக்காங்க. அவங்களும் க்ளாஸ் முடிக்க, 4 மணியாகும்ன்னு ஹெட்மாஸ்டர் சொல்லிட்டுதான் போனார். 4 மணிக்கு இன்னும் ஒரு மணி நேரம் இருக்கு..” என்று வாட்ச்மேனின் குரல் கேட்டது.
உள்ளே இருவரின் குரலும் சதாரணமாக இல்லை. அவர்கள் முனகுவதையும், சப் சப் சப் என்று வரும் சத்தத்தையும் வைத்துப் பார்க்கும்போது உள்ளே சிந்துஜா டீச்சரின் உரலில், வாட்ச்மேன் மாவு இடித்துக்கொண்டிருக்கிறான் என்பது புரிந்தது.
நான் மனதுக்குள் “அடிப்பாவி! பட்டப்பகல்ல.. வேலை செய்யுற இடத்துல.. அதுவும் ஒரு பள்ளிக்கூடத்துல இப்படி தேவுடியா மாதிரி ஓல் வாங்கிக்கிட்டு இருக்காளே, இந்த அரிப்பெடுத்த தேவுடியா..” என்று நினைத்துக்கொண்டே அங்கிருந்து நகர நினைக்கையில், ஒரு டீச்சராக இல்லாமல், ஒரு பெண்ணாக என் மனம் அங்கிருந்து நகர மறுத்தது.
என் கண் முன்னே நடக்கும் அந்த ஓலாட்டத்தை எப்படியாவது பார்க்க வேண்டும் என்று எனக்குள் ஒரு விபரீத ஆசை தோன்ற, உடனே என்ன செய்வது என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தேன்.
அந்த கெமிஸ்ட்ரி லேப்பின் அனைத்து ஜன்னல் கண்ணாடிகளும் கண்ணாடியால் ஆனவை. ஆனாலும் உள்ளிருக்கும் எதையும் பார்க்க முடியாது. இருந்தாலும் ஒரு ஜன்னல் கண்ணாடியில் லேசாக பிளவு ஏற்பட்டு கொஞ்சமாக உடைந்திருந்தது.
அது ஒன்றே போதுமே என்று நினைத்தவள், அந்த சிறிய ஓட்டை வழியாக உள்ளே என்ன நடக்கிறது என்று ஒரு கண்ணால் எட்டிப் பார்த்தேன்.
உள்ளே அந்த தேவுடியா சிந்துஜா டீச்சர், ஒரு பெரிய மேசையில் மல்லாக்கப் படுத்திருந்தாள். அவள் புடவை தரையில் கிடக்க, அவள் ஜாக்கெட் கொக்கிகள் கழட்டப்பட்டு, இருபுறமும் விரிந்து கிடக்க, அவளது தொங்கிப்போன முலைகள் ரெண்டும் இரண்டு புறமும் சரிந்து கிடந்தன.
அவள் பாவாடை இடுப்பு வரை தூக்கி விடப்பட்டிருந்தது. சிந்துஜாவின் காலை அகல விரித்து தூக்கிப்பிடித்தபடி, வாட்ச்மேன் நின்றபடியே அவள் கூதியில் கும்மாங்குத்து குத்திக்கொண்டிருந்தான்.
அப்போதுதான் என் கவனம் வாட்ச்மேன் பக்கம் திரும்பியது. அவனுக்கு வயது 40 இருக்கலாம். வாட்ச்மேன் என்றாலே, பெரிய மீசை, பயில்வான் போன்ற உடல் என்ற நினைப்பு தன்னாலே வரும். ஆனால் அவனோ, அதற்கு மாறுபட்டவன். சிறிய மீசை, அளவான உடம்பு, உயரமும் கொஞ்சம் குறைவுதான். எப்போதும் காக்கி சட்டை மற்றும் பேண்டில் கையில் ஒரு பிரம்போடு அலைந்துகொண்டிருப்பான்.
அவன் பேச்சைக் கேட்டாலே சிரிப்புதான் வரும். ஏதோ பேசத்தெரியாதவன் போல பேசுவான். அவனை ஆசிரியர்கள் முதல் மாணவர்கள் வரை எல்லாருமே ஒரு காமெடி பீசாகத்தான் பார்ப்போம். ஏதோ, பள்ளியைத் திறப்பது, பூட்டுவது, வகுப்பறைகளின் ஜன்னலை சாத்துவது என்று அவனுக்கென்று இருக்கும் கடமையை மட்டும் செய்துகொண்டு எங்கள் பள்ளியில் இருக்கும் ஒரு அறையிலேயே தங்கியிருந்தான் அவன்.
ஆனால் அன்றுதான் அவனது வீரம் என்னவென்று கண்கூடாகப் பார்த்தேன். அவன் சிந்துஜா டீச்சரின் கூதியிலிருந்து சுன்னியை உருவும்போது கிட்டத்தட்ட ஆறு இன்ச்சுக்கு குறையாமல் வெளியே வந்து, மீண்டும் உள்ளே புகுந்தது. அவன் ஒவ்வொரு முறையும் சுன்னியை உள்ளே தள்ளும்போதும், சிந்துஜாவின் உடல் மேலும் கீழும் அசைய, அவள் முலைகளோ அங்குமிங்கும் ஆடிக்கொண்டிருந்தன. அவன் தொடை, சிந்துஜாவின் குண்டியில் இடிக்கும் அளவுக்கு சுன்னியை உள்ளே தள்ளி அவளை ஓத்துக்கொண்டிருந்தான்.
அவன் குத்தும் ஒவ்வொரு குத்துக்கும், சிந்துஜா டீச்சர் “ஆஆஆஆஆ.. ஆஆஆஆஆ..” என்று அலறியபோதே அவன் ஆண்மையின் வீரியம் என்னவென்று புரிந்தது.
“டீச்சர், இந்த வயசிலயும் உங்க கூதி எப்படி டீச்சர் இப்படி இறுக்கமா இருக்கு? அதோட ரகசியம் என்ன?” என்று கேட்டபடியே அவளை ஓத்துக்கொண்டிருந்தான் வாட்ச்மேன்.
அதற்கு அவளோ “அடப்போடா.. உன் பூலுதான் அந்த அளவுக்கு பெருசா இருக்கு. என்னை எத்தனையோ பேர் ஓத்திருந்தாலும் என்னை திருப்தி படுத்தினது கொஞ்சம் பேர்தான். அந்த கொஞ்ச பேர்ல உனக்குத்தான் முதல் இடம்..” என்று சொன்னபடியே அவன் குத்துக்களை வாங்கிக் கொண்டு இருந்தாள்.
சிந்துஜா இப்படி பேசி அவன் உணர்ச்சிளை முறுக்கேற்றிவிட அவன் வேகம் இன்னும் அதிகமானது. அடுத்த கொஞ்ச நேரத்திலேயே “டீச்சர்.. வழக்கம்போல உள்ளேயே விட்டுடுறேன்..” என்று சொன்னபடியே “ஆஆஆஆஆ..” என்று கத்தியபடி, ஆட்டத்தை நிறுத்தினான்.
அதை வெளியிலிருந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்த எனக்கோ, ஈரம் கசிந்து பேன்ட்டி முழுவதும் நனைந்துவிட்டது.
ஓத்து முடித்ததும் வாட்ச்மேன் சுற்றும் முற்றும் பார்க்க ஆரம்பித்தான். இதற்கு மேலும் இங்கே நிற்பது சரிபடாது என்று நான் மெதுவாக நடந்து கீழே வாட்ச்மேன் அறைக்கு சென்றுவிட்டேன்.
வாட்ச்மேனின் ஓலாட்டத்தை பார்த்ததிலிருந்து என் இதயம் பக் பக் என்று வேகமாக அடித்துக்கொள்ள, உடலோ காய்ச்சல் வந்தது போல உஷ்ணமாய் இருந்தது.
கொஞ்ச நேரத்தில் வாட்ச்மேன் அவன் அறைக்கு வந்தான். அங்கே நின்றிருந்த என்னைப் பார்த்தவுடன் “என்ன டீச்சர், க்ளாஸ் முடிஞ்சுதா?” என்றான்.
“ம்ம்.. முடிஞ்சுது.. ஹெட்மாஸ்டர் உங்கிட்ட சொல்லிட்டு கிளம்பச் சொன்னார்..” என்று அவன் முகத்தை பார்த்தும் பார்க்காமல் சொல்லிவிட்டு வேகமாக அங்கிருந்து வந்துவிட்டேன்.
பஸ்ஸில் வரும்போதெல்லாம் நான் கண்ட அந்த ஓல் காட்சியே என் கண்முன்னால் வந்து நிற்பது போல இருந்தது.
“அந்த சிந்துஜா முண்டை ரொம்ப திறமைசாலிதான். எல்லாரும் காமெடி பீஸ்ன்னு நினைச்சிக்கிட்டு இருக்கிற வாட்ச்மேனின் சுன்னி சூப்பர் ஸ்டார்ன்னு எப்படித்தான் கண்டுபிடிச்சாளோ?” என்று மனதுக்குள்ளே நினைத்துக்கொண்டேன்.
என் கணவர் பேசிய பேச்சு, நான் கண்ட ஓலாட்டக் காட்சி எல்லாம் என் மனது முழுவதும் நிரம்பியிருக்க, நான் பார்க்கும் ஆண்கள் எல்லாருமே என் முன்னால் அம்மணமாக சுன்னியை ஆட்டிக்கொண்டு நிற்பதுபோலவே தோன்றியது.
“ச்சீ.. ச்சீ.. அம்மு.. கண்ட்ரோல் யுவர் செல்ப்..” என்று அடிக்கடி மனதுக்குள் சொல்லிக்கொண்டேன்.
எப்படியோ என்னை சமாளித்து ஒரு வழியாக வீட்டு வந்து சேர்ந்தேன்.
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
