Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[Ramesh_Rocky]

sarit11:


లక్ష రూపాయిలు ఖర్చుపెట్టి ప్లాస్టిక్ సర్జరి చేయించుకుంది మంజరి.
తనలో మార్పుని బయటివాళ్ళు గుర్తిస్తే బాగుంటుందనిపించింది మంజరికి.
ఓ పుస్తకాల కొట్లో పేపర్ కొంటూ అక్కడున్న కుర్రాడ్ని "నువ్వేమీ అనుకోనంటే నాదొక ప్రశ్న. నా వయసెంతో చెప్పగలవా?" అనడిగింది.
"30 ఏళ్ళు ఉండొచ్చు మేడమ్" అన్నాడు కుర్రాడు "కాదు 38 ఏళ్ళు" అంది సంతోషంగా మంజరి. ఖర్చు పెట్టినా ఫలితం దక్కింది 8 ఏళ్ళు చిన్నదానిలా కనబడుతున్నాను అనుకుంది. కొంత దూరం వెళ్ళాక అక్కడొక బేకరి ఉంది. అక్కడొక కేక్ కొని తింటూ కౌంటర్ దగ్గరున్నతన్ని "నా వయసెంతో చెప్పగలవా?" అనడిగింది. అతను ఆశ్చర్యంగా మంజరివంక ఓ సారి చూసి 25 ఏళ్ళు" అన్నాడు. "కాదు, కాదు 38 ఏళ్ళు" అంది సంతోషంతో ఉక్కిరిబిక్కిరవుతూ. మరికొంత దూరంలో ఉన్న ఓ పెద్ద ప్రావిజన్ స్టోర్ లోపలికెళ్ళింది. మధ్యాహ్నం కావడం వల్ల జనం ఎవరూ లేరు. అక్కడో యువకుడు ఏదో వెదుకుతూ కనబడ్డాడు. "ఎక్స్ క్యూజ్ మి, నా వయసెంతో చెప్పగలవా?" అనడిగింది మంజరి. "మేడం, నా కళ్ళజోడు ఎక్కడో పెట్టేసాను. అది లేనిదే నాకు ఏది స్పష్టంగా కనబడదు. మిమ్మల్ని సరిగ్గా చూడందే మీ వయస్సెలా చెప్పగలను. కాని నా దగ్గరో టెక్నిక్ ఉంది. దాంతో మీ వయస్సు కరెక్ట్ గా చెప్పగలను. మీరు ఏవీ అనుకోనంటే అదేవిటో చెప్తాను" అన్నాడు యువకుడు. "అనుకోవడానికేముంది, ఏవిటో చెప్పు" అంది మంజరి. "నా మొడ్డనోసారి మీ పూకులో పెట్టనిస్తే అప్పుడు మీ వయస్సెంతో చెప్తాను" అన్నాడతను. కాస్సేపు ఆలోచించిన మంజరి సరేనని ఒప్పుకుంది. ఇద్దరు షాపులోనే ఉన్న చిన్న రూములోకెళ్ళారు. ఇద్దరూ నగ్నంగా తయారయ్యారు. ఓ సారి పూకులో మొడ్డని పెట్టి తీస్తానన్న కుర్రాడు ఏకంగా దెంగడం మొదలెట్టాడు. రెండిటికి పెద్ద తేడా ఏవుందిలే అనుకున్న మంజరి ఊరికే ఉండిపోయింది. ఏకబిగిన పావుగంట మంజరిని దెంగి తన పూకులో కార్చిన కుర్రాడు పైకి లేచాడు. మంజరికూడ లేచి చీర కట్టుకుంటు "ఇప్పుడు చెప్పు నా వయసెంతో" అనడిగింది. "38 ఏళ్ళు" అన్నాడు యువకుడు. "అరె అంత కరెక్ట్ గా ఎలా చెప్పగలిగావు" అంది మంజరి ఆశ్చర్యపడుతు. "ఏవి లేదు మేడమ్.. పుస్తకాల కొట్టు దగ్గర తరువాత బేకరి దగ్గర మీరు మాట్లాడుతుండగా నేను మీ వెనకాలే ఉన్నాను" అన్నాడా యువకుడు!

[Shakeelaluv.]

......

[Ramesh_Rocky]

 sarit11:

స్త్రీ యోనిలో పురుషుడు తన అంగాన్ని చొప్పించడంలో పద్దతులు :: వాత్స్యాయన కామశాస్త్రం

రతి సాగించేప్పుడు స్త్రీ యోనిలో పురుషుడు తన అంగాన్ని చొప్పించడంలో, ఆమెకు తృప్తి కలిగించడంలో అనేక పద్ధతులున్నాయని వాత్స్యాయనుడు చెబుతున్నాడు. అవేమిటో ఇప్పుడు తెలుసుకుందాం.

1.ఉపనృప్తకం, 2.మంథనం, 3.హలం, 4.అవమర్దనం, 5.పీడితకం, 6.నిర్ఘాతకం, 7.వరాహఘాతం, 8.వృషఘాతం, 9.చటకవిలసితం, 10.సంపుటం. వీటిని ఉపనృప్తాలు అని పిలుస్తారు.

అంగప్రవేశంలోనూ, అంగప్రవేశం తర్వాత ఈ క్రియలను అవలంబిస్తారు. వీటిని ఎలా చేయవచ్చో చూద్దాం.

1.పురుషుడు తన అంగాన్ని నేరుగా స్త్రీ యోనిలో ప్రవేశపెట్టడాన్ని ఉపనృప్తకం అని అంటారు. సాధారణంగా అందరూ అవలంబించే పద్ధతే ఇది.

2. చేత్తో అంగాన్ని పట్టుకుని స్త్రీ యోని లోపల భాగం అంతటా తిప్పటాన్ని మంథనం అని అంటారు.

3.పురుషుడు తన కటి ప్రదేశాన్ని కిందుగా ఉంచి, అంగాన్ని యోనిలోకి చొప్పించి, వెనుకకు, ముందుకు లాగుతూ ఉంటే హుళం అని పిలుస్తారు.

4.ఇదే క్రియను త్వరితగతిన చేస్తుంటే దానికి అపమర్దనం అని పేరు.

5.స్త్రీ యోనిలోకి ఎంతవరకూ అంగాన్ని ప్రవేశ పెట్టడానికి వీలుంటుందో అంతవరకూ ప్రవేశపెట్టి శక్తి కొద్దీ వెనుకకు, ముందుకూ లాగడాన్ని పీడితకం అని అంటారు.

6. యోనిలోపలికి పూర్తిగా అంగాన్ని ప్రవేశింప చేసిన తర్వాత పూర్తిగా వెనుకకు లాగి తిరిగి వేగంగా యోనిలోకి పొడుస్తున్నట్టు ప్రవేశపెట్టడాన్ని నిర్ఘాతం అని అంటారు.

7.యోనిలోకి ఒక పక్కగా మాత్రమే అంగాన్ని చొప్పించితే దానికి వరాహాఘాతం పేరు.

8.లింగాన్ని యోనిలోకి ఒకపక్కకు ఒకసారి, వేరొకపక్కకు వేరొకసారి చొప్పిస్తూ గుచ్చి గుచ్చి రతి చేస్తే దాన్ని వృషాఘాతం అని పిలుస్తారు.

9.అంగాన్ని ఒకసారి స్త్రీ యోనిలోకి ప్రవేశపెట్టిన తర్వాత బయటకు తీయకుండా మూడు, నాలుగు సార్లు పొడిస్తే దానికి చటక విలసితం అని పేరు. స్త్రీ కవళికలను బాగా పరిశీలించి ఆమె తృప్తి చెందిందని భావించినప్పుడు- అంటే ఆమె భావప్రాప్తి చెందినప్పుడు చటక విలసితం సాగించాలని శాస్త్రకారులు సూచిస్తున్నారు.

10.స్త్రీ, పురుషులు కాళ్ళు సాపుగా చాచుకుని, ఇద్దరి అంగాలూ బాగా కలిసేలా కౌగిలించుకుని రతి సాగిస్తే దాన్ని సంపుటం అని అంటారు.

ఈ ఉపనృపాలన్ని సాధారణంగా స్త్రీలు అందరికీ ప్రీతికరమైనవీ, ఆమోదయోగ్యమైనవే. అయితే స్త్రీ గుణగణాలను బట్టి ఉపనృప్తాల ప్రయోగంలో కొన్ని పద్ధతులు అనుసరించాలని వాత్స్యాయనుడు ప్రత్యేకంగా చెబుతున్నాడు.

స్త్రీ శారీరక స్థితిని బట్టి ఆమెకు కొన్ని రకాల ఉపనృప్తాలు మాత్రమే సరిగా వర్తిస్తాయని, వాటికే ఆమె అనందించగలుగుతుందని ఆయన వివరిస్తారు.

ఉపనృప్తాల ప్రయోగంలో కొన్ని జాగ్రత్తలు కూడా అవసరం.

[Ramesh_Rocky]

mohana6996:

తమ్ముడు సరిత్ ఇచ్చిన వాత్సాయనుడి రతి భంగిమల వివరణ చూడగానే మన సంధ్య కిరణ్ గారి థ్రెడ్ లోనే డిసెంబర్ 5, 2011న నేనే ఇచ్చిన లింక్ గుర్తుకొచ్చింది! దాన్ని మళ్ళీ అందిస్తున్నాను. లింక్ ఓపన్ చేసిన తరువాత ఒక్కో బొమ్మ మీద క్లిక్ చెయ్యగానే "కదలికతో" బొమ్మలు రతి చేసుకోవడం చూపిస్తాయి. ఒక్కోరోజు ఒక్కో భంగిమ లెక్కన రేపటినుంచి 101 రాత్రులు రతిమన్మధుల్ల రంజుగ గడపండి!

http://www.sexinfo101.com/sexualpositions2.shtml

[Ramesh_Rocky]

sandhyakiran :

పాత్రలూ - పరిచయాలూ
... మధ్య తరగతి లోంచి , ఆర్థికంగా పైపైకెదగడానికి సేఫ్ సెక్స్ రూటు ని ఎంచుకున్న వికాస్ - సంధ్య ; మధు - వకుళ ల కధ ఇది...
సంధ్య : .... ఓ డిల్లీ గర్ల్స్ కాలేజీలో జెనిటిక్స్ లెక్చరర్ .... డాక్టరేటు ... అందం కన్నా ఆకర్షణ ఎక్కువ ...సహజంగా కామం పాలు ఎక్కువున్న ఈవిడకి ఇద్దరు మగపిల్లలు ... మొగుడి ప్రోద్బలంవల్లే వైఫ్ స్వాప్ కి సిధ్ధమయ్యాననే తెలుగు మొహమాటస్థురాలు...
వికాస్ :. సంధ్య మొగుడు... డబ్బు సంపోదించాలనే కోరికతో పబ్లిక్ సెక్టర్ ఉద్యోగం ఒదులుకుని కార్పరేట్ సెక్టర్ లో చేరిన ఓ తెలుగు ఇంజనీరు, మాంఛి పర్సనాలిటీ స్వంతదారు ... ఈ సమాజంలో పైకెదగడానికి , బ్లూ ఫిలింస్ చూపించీ , ఓ కుఱ్ఱ పోటుగాడ్ని ( వెంకట్ ని ) లంచం పెట్టీ , గోడమీద పిల్లిలా ఉన్న భార్య ని ముగ్గులోకి లాగిన మహానుభావుడు .
వకుళ :- బెంగాలీ...డిగ్రీ వరకూ సంధ్య క్లాస్ మేటు , అందగత్తె... ...సైకాలజీలో డాక్టరేటున్న కొలీగ్... ఇద్దరు పిల్లలు ... ఈవిడ ఆలోచనలుకూడా సంధ్య లాంటివే!... కాకపోతే ఇంకాస్త డేరింగు...
మధు: - వకుళ పంజాబీ మొగుడు...ఇంజనీయరు... దిట్టమైన మనిషి ...వికాస్ బాపతే
మదన్ : వికాస్ పనిచేసే కంపెనీ సి యి ఓ ...యాభై ఏళ్ళు...డబ్బున్న పార్టీ... లస్టీ థర్టీస్ లో ఉన్న మరదళ్లమీద మోజెక్కువ ... వాళ్ళ పొందుకోసం ఏమైనా చేస్తాడు...
మాధురి : మదన్ భార్య , ముగ్గురు ఎదిగిన పిల్లల తల్లి...నలభైల్లో పడినా ఫిగర్ మెయిన్టైన్ చేసే అందగత్తె... వికాస్ ఇమీడియట్ బాస్...గుట్టు చప్పుడుగా రంకు కోరుకునే ఆడది
ప్రొఫెసర్ బిమల్ ( - బెంగాలీ సంధ్య , వకుళ , పని చేసే కాలేజీ ప్రిన్సిపాలు / ...మీడియం బిల్డ్ ఉన్న యాభై పైబడ్డ వ్యక్తి... వీళ్ళిద్దర్నీ దొంగచూపులు చూసే సరసుడు...దీపా మేడం : - బిమల్ భార్య... పిల్లలు లేరు ...మొగుడి చెవులు మెలేసే బాపతు...అదే కాలేజి వైస్ ప్రిన్సిపాల్... దిట్టమైన మగాళ్ళంటే మోజావిడకి...
సుజాత: :- సంధ్య పెద్దమ్మ కూతురు...ఇద్దరు కవల ఆడపిల్లల తల్లి...బిడియస్థురాలు కానీ కుతి కి తక్కువేం కాదు....
కుమార్: - సుజాత మొగుడు , ఈ మధ్యే డిల్లీకి ట్రాన్స్ఫర్ మీదొచ్చిన మధు బాస్... కొత్త పిట్టలంటే మోజు...
పై ఐదు జంటలూ ప్రస్తుతం గ్రూప్ స్వాప్ లో పాల్గొంటున్నాయి...
మళ్ళీ తారసపడే మరికొన్నిపాత్రలు...
వెంకట్ :- వికాస్ జూనియర్ , తమిళియన్ కుఱ్ఱ పోటుగాడు...సంధ్యని ఆవిడ మొగుడిముందే వాడుకున్న అదృష్టవంతుడు...
సరళ : :- వెంకట్ భార్య , రెండేళ్ల కొడుకు వాళ్ళకి , స్కిన్ టు స్కిన్ , నో సిన్... అనుకునే బాపతు...తన , తన మొగుడి అభివృధ్ధులకోసం అన్నింటికీ సిధ్ధమే!
మిళింద్ :- మరాఠీ , సంధ్య - వికాస్ ; వకుళ - మధు లకి హాలిడే రిసార్ట్ లో పరిచయమైన కుఱ్ఱ గుఱ్ఱం...
రాధ : మిళింద్ తల్లి , నలభైఐదేళ్ళావిడకి ... మాంచి ఫిగరూ , బిగువూ , కుతీ ఉన్న విడో...కొడుకుకి జాగ్రత్తగా చదువు చెప్పిస్తూనే గుట్టుచప్పుడుగా కోరికలు తీర్చుకునే ప్రౌఢ...
సుధ : మళయాళీ , మిళింద్ కి కాబోయే భార్య...పెద్దగా పట్టింపులు లేని యవ్వనవతి...
వాసు : సుధ తండ్రి. , భార్యా విహీనుడు (విడోవర్.) ..కూతురి బాగుకోసం మళ్ళీ పెళ్ళి చేసుకోకపోయినా , దొరికిన ఆడదాన్ని విదిలిపెట్టని , యాభై ఏళ్లు పైబడిన సరసుడు
మిళింద్ , సుధలు అమెరికాకి వెళ్లబోయే యువ ఇంజనీర్లు... వెళ్ళేలోగా ప్రస్తుతం ఒంటరివాళ్లైన తమ తల్లితండ్రులని జంట గా చెయ్యాలని వాళ్లకోరిక...
ఫోర్ సమ్ కోసం హాలిడే రిసార్ట్ కి వెళ్ళిన సంధ్య - వికాస్ ; వకుళ - మధు జంటలకి అక్కడ పరిచయమౌతారు...
అక్కడ , రాధ , సుధ లని వికాస్ మధూ లు వాయిస్తే సంధ్య , వకుళ లని మిళింద్ , వాసూలు వాడుకుంటారు...

[manishpat1982]

Good bro

Hello ... See you soon...

[sarit11]

P 252 ->

పాత్రలూ - పరిచయాలూ

... మధ్య తరగతి లోంచి , ఆర్థికంగా పైపైకెదగడానికి సేఫ్ సెక్స్ రూటు ని ఎంచుకున్న వికాస్ - సంధ్య ; మధు - వకుళ ల కధ ఇది... 

సంధ్య : .... ఓ డిల్లీ గర్ల్స్ కాలేజీలో జెనిటిక్స్ లెక్చరర్ .... డాక్టరేటు ... అందం కన్నా ఆకర్షణ ఎక్కువ ...సహజంగా కామం పాలు ఎక్కువున్న ఈవిడకి ఇద్దరు మగపిల్లలు ... మొగుడి ప్రోద్బలంవల్లే వైఫ్ స్వాప్ కి సిధ్ధమయ్యాననే తెలుగు మొహమాటస్థురాలు...

వికాస్ :. సంధ్య మొగుడు... డబ్బు సంపోదించాలనే కోరికతో పబ్లిక్ సెక్టర్ ఉద్యోగం ఒదులుకుని కార్పరేట్ సెక్టర్ లో చేరిన ఓ తెలుగు ఇంజనీరు, మాంఛి పర్సనాలిటీ స్వంతదారు ... ఈ సమాజంలో పైకెదగడానికి , బ్లూ ఫిలింస్ చూపించీ , ఓ కుఱ్ఱ పోటుగాడ్ని ( వెంకట్ ని ) లంచం పెట్టీ , గోడమీద పిల్లిలా ఉన్న భార్య ని ముగ్గులోకి లాగిన మహానుభావుడు .

వకుళ :- బెంగాలీ...డిగ్రీ వరకూ సంధ్య క్లాస్ మేటు , అందగత్తె... ...సైకాలజీలో డాక్టరేటున్న కొలీగ్... ఇద్దరు పిల్లలు ... ఈవిడ ఆలోచనలుకూడా సంధ్య లాంటివే!... కాకపోతే ఇంకాస్త డేరింగు...

మధు: - వకుళ పంజాబీ మొగుడు...ఇంజనీయరు... దిట్టమైన మనిషి ...వికాస్ బాపతే

మదన్ : వికాస్ పనిచేసే కంపెనీ సి యి ఓ ...యాభై ఏళ్ళు...డబ్బున్న పార్టీ... లస్టీ థర్టీస్ లో ఉన్న మరదళ్లమీద మోజెక్కువ ... వాళ్ళ పొందుకోసం ఏమైనా చేస్తాడు...

మాధురి : మదన్ భార్య , ముగ్గురు ఎదిగిన పిల్లల తల్లి...నలభైల్లో పడినా ఫిగర్ మెయిన్టైన్ చేసే అందగత్తె... వికాస్ ఇమీడియట్ బాస్...గుట్టు చప్పుడుగా రంకు కోరుకునే ఆడది

ప్రొఫెసర్ బిమల్ ( - బెంగాలీ సంధ్య , వకుళ , పని చేసే కాలేజీ ప్రిన్సిపాలు / ...మీడియం బిల్డ్ ఉన్న యాభై పైబడ్డ వ్యక్తి... వీళ్ళిద్దర్నీ దొంగచూపులు చూసే సరసుడు...

దీపా మేడం : - బిమల్ భార్య... పిల్లలు లేరు ...మొగుడి చెవులు మెలేసే బాపతు...అదే కాలేజి వైస్ ప్రిన్సిపాల్... దిట్టమైన మగాళ్ళంటే మోజావిడకి...

సుజాత: :- సంధ్య పెద్దమ్మ కూతురు...ఇద్దరు కవల ఆడపిల్లల తల్లి...బిడియస్థురాలు కానీ కుతి కి తక్కువేం కాదు....

కుమార్: - సుజాత మొగుడు , ఈ మధ్యే డిల్లీకి ట్రాన్స్ఫర్ మీదొచ్చిన మధు బాస్... కొత్త పిట్టలంటే మోజు...
పై ఐదు జంటలూ ప్రస్తుతం గ్రూప్ స్వాప్ లో పాల్గొంటున్నాయి...
మళ్ళీ తారసపడే మరికొన్నిపాత్రలు...

వెంకట్ :- వికాస్ జూనియర్ , తమిళియన్ కుఱ్ఱ పోటుగాడు...సంధ్యని ఆవిడ మొగుడిముందే వాడుకున్న అదృష్టవంతుడు...

సరళ : :- వెంకట్ భార్య , రెండేళ్ల కొడుకు వాళ్ళకి , స్కిన్ టు స్కిన్ , నో సిన్... అనుకునే బాపతు...తన , తన మొగుడి అభివృధ్ధులకోసం అన్నింటికీ సిధ్ధమే!

మిళింద్ :- మరాఠీ , సంధ్య - వికాస్ ; వకుళ - మధు లకి హాలిడే రిసార్ట్ లో పరిచయమైన కుఱ్ఱ గుఱ్ఱం...

రాధ : మిళింద్ తల్లి , నలభైఐదేళ్ళావిడకి ... మాంచి ఫిగరూ , బిగువూ , కుతీ ఉన్న విడో...కొడుకుకి జాగ్రత్తగా చదువు చెప్పిస్తూనే గుట్టుచప్పుడుగా కోరికలు తీర్చుకునే ప్రౌఢ...

సుధ : మళయాళీ , మిళింద్ కి కాబోయే భార్య...పెద్దగా పట్టింపులు లేని యవ్వనవతి...

వాసు : సుధ తండ్రి. , భార్యా విహీనుడు (విడోవర్.) ..కూతురి బాగుకోసం మళ్ళీ పెళ్ళి చేసుకోకపోయినా , దొరికిన ఆడదాన్ని విదిలిపెట్టని , యాభై ఏళ్లు పైబడిన సరసుడు

మిళింద్ , సుధలు అమెరికాకి వెళ్లబోయే యువ ఇంజనీర్లు... వెళ్ళేలోగా ప్రస్తుతం ఒంటరివాళ్లైన తమ తల్లితండ్రులని జంట గా చెయ్యాలని వాళ్లకోరిక...

ఫోర్ సమ్ కోసం హాలిడే రిసార్ట్ కి వెళ్ళిన సంధ్య - వికాస్ ; వకుళ - మధు జంటలకి అక్కడ పరిచయమౌతారు...

అక్కడ , రాధ , సుధ లని వికాస్ మధూ లు వాయిస్తే సంధ్య , వకుళ లని మిళింద్ , వాసూలు వాడుకుంటారు...

[sarit11]

 ‘...అంటే!...మీ కుమార్ బావ అతడి తొడలకంటుకుపోయున్న మాధురీ దీదీ తొడల కిందనీంచి బలవంతంగా చేతులు చొప్పిస్తున్నాడా!...’ అని ఉద్రేకంగా అంటూ తన అరచేతులు నా తొడలకిందినుంచి దూర్చేసి... ‘...ఆ తరవాత!...’ అని అడిగాడు , చిన్న పిల్లాడిలా!...
‘... మగాడివి!...మీద పడిన ఆడదాన్ని ఎలా ఎగరేసెగరేసి చెయ్యాలో నే చెప్పాలా!...’ అంటూ , నా తొడల్ని పక్కలకి విరగదీసుకుంటూ అతగాడి మీద వాలిపోయాను...
మరుక్షణం నా...లో...దిగబడున్న అతగాడి అంగం బిర్ర బిగిసిపోయింది...అతడి అతచేతులు నా మొత్తకింద చొరబడి దాన్ని పైకెత్తి ఒదిలేశాయి...అతగాడి గుండు ఒత్తిందో కానీ...చెరువైపోయాను...
...ఇంతలో ‘...ఇష్ష్...అం...తం...త ...పైకెత్తి కుదెయ్యాలా!...ఛం...పే...స్తు...న్నా...వ్...’ అంటూన్న మాధురీ దీదీ ఒగపూ...‘...అలాగే ఆపకుండా చెయ్యి కుమార్!...అప్పుడుగానీ తీరదు మా ఆవిడ కుతి...’ అంటున్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...థాంక్స్ మదన్!...’ అంటూన్న కుమార్ బావ గొంతూ... ‘...ఛీ!...మొగుడన్నాక సిగ్గుండాలి అటు... వంటి... సల...హా... లివ్వ... డానికి...’ అంటూన్న దీదీ శాపనార్థాలూ... ఆ వెనకే ...అ...మ్మ్...మ్మా...ఐ పో యా!...’ అన్న ఆవిడ మూలుగూ విని , ‘...మాఆవిడ ఎలా చే...యిం...చు...కుంటూందో చెప్పవా సంధ్యా!?...అని సిగ్గువిడిచి వేడుకున్నాడు ప్రొఫెసర్...
‘...ఆఖరుసారిది...ఇక పైన నువ్వే చూసుకో!...’ అంటూ చాతుల్ని అతగాడి భుజాలకి నొక్కి పట్టి పైకి లేచి ...
ఏ క్షణాన్నైనా చొరబడేట్టున్నాడు...మీ ఆవిడ అరుపే ...ప...ని... జరిగిందనడానికి గుర్తు...’ అని నేనంటూండగానే ‘...అ...మ్మా... ఛం...పే...శావ్...’ అన్న దీపా మేడం మూలుగు వినిపించిందిద్దరికీ...
‘...వాడి ...అ...ది... అంత పెద్ద...దేం...కాదుగా!...మరెందుకా అరుపూ!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ , పక్క చూపులు చూస్తూ...
‘...మగాడిది బారెడు పొడుగూ, ఇం...త...లావూ ఉండనక్కర్లే...ఆడదాన్ని తృప్తి పరచడానికి...సరైన టైం లో .... సరైన చోట...ఆడదానికి ఒత్తిడి కలిగిస్తే చాలు ...ఇందాకా నన్ను పైకెత్తి కుదేశావ్ ...గుర్తుందా!?...’ అన్నాను , నా మొత్తని అతగాడి మొత్త మీద గుండ్రంగా తిప్పుతూ...
...నేనా పని చెయ్యగానే మళ్ళీ బిగిసిందతగాడిది...వెంటనే ఎత్తికుదేశాడు నా మొత్తని... ‘...అర్థమైందా!...’ అని గొణిగానతగాడి చెవిలో ,మళ్ళీ చెరువైపోతూ...
‘...థాంక్స్ సంధ్యా!...’ అంటూ చాటంత మొహం చేసుకుని , నా మీదెక్కిపోయి వాయించడం మొదలెట్టాడు బిమల్ బాబు...
...మగాళ్ళ రొప్పుల్తో, ఆడాళ్ళ మూల్గుల్తో ,హాల్ దద్దరిల్లిపోతూంది... ‘...ఏం జరుగుతూందేంటీ!...’ అన్నాను ,అతగాడికి కావలసినట్లుగా మెలికలు తిరిగిపోతూ...
‘... మదన్ గాడి ...మ...డ్డ ...పక్కలకి జారిపోతూందేమో!... ..అ...ది...దోవ తప్పకుండా వేళ్లతో గైడ్ చేసుకుంటూంది మా ఆవిడ... దాని గుబ్బల్ని ఊతంగా పట్టుకుని గుంజి , గుంజి కొడుతున్నాడు మదన్ గాడు....ఏ క్షణాన్నైనా అది సొమ్మసిల్లి పోతూంది!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ రెచ్చిపోయి...
‘...ఛీ!...ఏంటా బూతులూ!...’ అన్నాను ...‘ అవి లేక పోతే మజా లేదులే!.. .ఇక...మీ కుమార్ బావ!... మదన్ గాడి భార్య మొత్తని రెండు చేతుల్తోనూ పట్టుకుని , తన మడ్డ గుండు దాని పూకు లోంచి బైటికొచ్చేదాకా పైకెత్తి , ఆ పైన ఆవిడ మొత్తని కొంచెంకొంచెంగా కిందికి వదులుతూ , మళ్ళీ పైకి లేపుతూ బలే దెం...గిం...చు...కుంటున్నాడనుకో!...’ అన్నాడు ...
...ఆ మాట మదన్ జీజూకి వినిపించినట్లుంది...‘...బాగా...పొడుగ్గా ఉందా మాధురీ , ఆ కుమార్ గాడిది!...సగానికి పైగా బైటే ఉన్నట్లుంది!...’ అంటున్నాడతగాడు...‘...ఛీ!...నోర్ముయ్యి!...’ అని మొగుడ్ని గదుముతూన్న మాధురీ దీదీ గొంతు వినిపించింది...ఏమౌతూందన్నట్లుగా ప్రొఫెసర్ కళ్లల్లోకి చూశాను...
‘...మొగుడి చూపులు భరించలేక నీ బావ మడ్డని పూర్తిగా లోపలికి దింపుకోడానికోసం మొత్తని బలంగా కిందికి ఒత్తుతూంది నీ దీదీ...కానీ కుమార్ పడనివ్వకుండా లేపే పట్టుకున్నాడు...’ అంటూ రన్నింగ్ కామెంటరీ మొదలెట్టాడు ప్రొఫెసర్...
...మరుక్షణం ‘...థ...ప...క్కు...’ మని చప్పుడు వినిపించింది...
‘...ఇదిగో!...ఇప్పుడే , చెప్పా పెట్టకుండా విదిలేశాడు ...ఆ కుదుపుకి కార్చేసుకుందేమో నీ దీదీ!...అందుకే ఆ చప్పుడు...’ అని భాష్యం చెప్పాడు ప్రొఫెసర్...

[sarit11]

‘...భలే జెర్క్ ఇచ్చారు సర్...’ అంటూన్న మధు కాంప్లిమెంట్ తోబాటు , ‘...నా తొలి కుదుపుకన్నా బాగుందా భాభీ!...’ అంటూన్న నా మొగుడి ఎంక్వైరీ , ‘...మరో రెండు సార్లు కానీ గురూ!...’ అంటూన్న మదన్ జీజూ గొంతులు కూడా వినిపించాయి...
...వాటి వెనకే ....‘...అ..మ్మ్...మ్మో!...’ అని సుజాతక్క మూలుగూ, ‘...ఇష్ష్...’ అంటూన్నవకుళ నిష్టూర్పూ , ‘...ఛం...పే...సీ...నన్ను!...అంటూన్న దీపా మేడం తిట్లూ ,’...చాలంటే వినవుకదా...పశువ్వి...’ అంటూన్న మాధురీ దీదీల శాపనార్థాలూ వినిపించాయి...
‘...అవన్నీ ఎందుకో చెప్పనా!...మీ సుజాతక్క పిర్రల్ని లేపి లేపి తన మొత్తకి గుద్దుకుంటున్నాడు మధు!... , వకుళని మరింత ముందుకు వంచి మరీ దెం..గు...తున్నాడు నీ మొగుడు!... , మ...డ్డ...ని పూర్తిగా బైటికి లాగి , మా ఆవిడ పూ...కు...లోకి బలమంతా ఉపయోగించి గెంటుతున్నాడు నీ మదన్ జీజూ... , మాధురిని లేపి, లేపి కుదేస్తున్నాడు నీ కుమార్ బావ...అని బిగ్గరగా స్టేటస్ అప్డేట్ చేసే సరికి మగాళ్లందరూ గట్టిగా నవ్వారు...
‘...ఛీ!...ఆ సిగ్గు లేని ప్రొఫెసర్ గాడి నోరు మూసేయవే సంధ్యా!...అని అరిచింది మాధురీ దీదీ...‘...అందరూ మగాళ్ల నోళ్లు మూసేయండి...అవాకులూ ,చెవాకులూ పేలకుండా!...’ అని హుకుం జారీ చేసింది దీపా మేడం...
‘...ఎవరేం చేశారో తెలీదు గానీ నేను మాత్రం ప్రొఫెసర్ ని మీదకి లాక్కుని , నా పెదాలతో అతగాడి నోరు మూశేశాను...నన్ను పిచ్చ స్పీడుగా దున్నడం మొదలెట్టాడు ప్రొఫెసర్...ఓర్చుకుంటూ చెవులు రిక్కించాను , మాటలైనా , చప్పుడులైనా వినిపిస్తాయేమో ,అని!
...మగాళ్లందరూ ఆడాళ్ళమీదెక్కిపోయారేమో!...‘...అబ్బ...ఏంటిదీ!...’అని ఒక ఆడ గొంతూ..‘...ఛీ!...దున్నపోతులా మీదెక్కీయడమేనా!?...’అని మరొక గొంతూ ‘....కాళ్ళూ చేతులూ విరిచీసీ!...’ అంటూ మూడో ఆడగొంతూ...‘...ఎందుకమ్మా అంత కసీ!...’ అంటూన్న నాల్గో గొంతూ ,ఆ వెంటనే జంటలు పొజిషన్లు సర్దుకుంటూన్నట్లుగా మంచాల కిరకిరలూ వినిపించాయి


ఓ అరనిముషం తరవాత ‘...హుఁ...హుమ్ఁ...’ వంటి మగ రొప్పులతో , థప్.థప్ , పుస్, పుస్ చప్పుళ్ళతో , అ...మ్మ్...ఇష్ష్...అ...బ్బ్...బ...లాంటి ఆడ మూలుగులతో , మంచాల కిరకిరల్తో హాలు దద్దరిల్లి పోయింది...
.. నా కళ్ళు మత్తుగా మూతడిపోడంతో అలా ఎంత సేపు గడిచిందో తెలీక పోయినా ప్రొఫెసర్ వేడిగా విదులుతూంటే మెలుకువొచ్చి...‘...ఛీ!...తీ.సీ బైటికి...’ అని అరవబోయాను...నా పెదాల్ని మూసేస్తూ , పూరెమ్మల్లోకి కొసకంటా గెంటి చిప్పిల్లిపోయాడు ప్రొఫెసర్...‘...ఏం కొంపలంటుకుంటాయో!...’ అనుకుంటూంటే, ‘...అమ్మో!...ఇం..తే...సి విదుల్తావా ప్రతిసారీ!...’ అంటూన్న సుజాతక్క గొంతూ ...‘...బా...బోయ్...ఎన్నో సారి బాబూ ఇదీ!...’ అంటూన్న వకుళ గొంతూ...‘...చాలూ!...ఇంకెంతా!?...’ అంటూన్న మాధురీ దీదీ గొంతూ... ‘...ఇంత ఆవేశం దాచుకున్నావా!?...’ అంటూన్న దీపా మేడం గొంతూ ఒకదాని వెనక మరోటి వినిపిస్తూంటే , మత్తుగా నిద్రలోకి జారుకున్నాను...
‘...ఏయ్... సంధ్యా!...లేవే!...ఆడాళ్ళందరూ లేచారూ!...’ అంటూ సుజాతక్క నన్ను కుదుపుతూంటే మూతలు పడిపోతూన్నకళ్ళని నెమ్మదిగా విప్పాను...హాల్లో గడియారం ఐదు గంటలు కొడుతూంటే ‘...మాట్లాడకుండా మరో గంట పడుక్కో తల్లీ!...’ అంటూ మళ్ళీ కళ్ళు మూసుకున్నాను...
...ఇంతలో ‘...మాధురీ!...’ అన్న మదన్ జీజూ పిలుపువిని తను కుమార్ బావ చేతుల్ని పక్కకి తప్పిస్తూ లేచి మొగుడి దగ్గరకి వెళ్తూంటే ...థాంక్స్ మాధురీ!...నాక్కావలసిన ప్లేసుని ఖాళీ చేశావ్!...’ అంటూ కుమార్ బావ పక్కన జేరింది దీపా మేడం ... ‘...పైకెక్కుతావా దీపా!...’ అంటూ మేడం ని మీదకి లాక్కున్నాడు కుమార్ బావ ‘... ఎవరికి కావలసిన చోట్ల వాళ్ళు సర్దుకుంటున్నారు ...’ అనుకుంటూంటే
‘...లేవే!...ఇతగాడొకడు మిగిలిపోయాడూ!...’ అంటూ నన్ను మళ్ళీ కుదిపింది సుజాతక్క ...‘...నిద్దరౌతూందతగాడిది...లేపుకోవాలక్కా!...’ అంటూ లేచాను... ‘...అదేదో నే చూసుకుంటాలే!...’ అంటూ ప్రొఫెసర్ పక్కలో దూరిన సుజాతక్క ‘...లేచే ఉందే తల్లీ !...’ అంటూంటే ,...‘ నువ్వు పక్కన జేరితే ఏ మగాడిది లేవదూ!...’ అంటూ ఖాళీ మంచం కోసం వెతుకుతూంటే
‘...మా ఆయనకి నీమీద మోజు తీరలేదటమ్మా!...నిన్ను తీసుకు రమ్మన్నాడూ!!...’ అంటూ నన్ను తీసికెళ్ళి తన మొగుడి పక్కలో పడుకోబెట్టి , ‘...మళ్ళీ ఛాన్సు ఎప్పుడు దొరుకుతుందో!...’ అంటూ నా మొగుడి పక్కలో ఉన్న వకుళని లేపి , ఆ స్థానాన్ని ఆక్రమించింది మాధురీ దీదీ...
‘...అమ్మయ్య!...కాసేపు హాయిగా నిద్దరౌతాను...ఒళ్లు పులిసిపోయింది...’ అంటూ వకుళ ఖాళీగా ఉన్న మంచం వైపు వెళ్ళ బోతూంటే ‘... ఆ పడుక్కునేదేదో నా పక్కన పడుక్కో!...’ దాన్ని మీదికి లాక్కున్నాడు దాని మొగుడు...‘...ఇక పడుకున్నాట్లే!...’ అంటూ మొగుడి కౌగిలిలో ఒదిగిపోయిందది...

[sarit11]

...‘...ఎన్నాళ్ళైంది సంధ్యా!...’ అంటూ నన్ను మదన్ దగ్గరకి లాక్కుంటూంటే...‘...నీకు అలసటే ఉండదా జీజూ!...’ అంటూ అతగాడి కౌగిట్లో ఒదిగిపోయాను...
‘...మెలుకువొచ్చేసరికి భళ్ళున తెల్లారి పోయింది...‘ నేనే లాస్టా!...’ అనుకుంటూ కంగారుగా లేచి , చుట్టూ చూసేసరికి సుజాతక్క ఒక్కర్తే కనిపించింది ప్రొఫెసర్ పక్కన నిద్దరౌతూ...
అలవాటుగా మంగళసూత్రాలని కళ్లకద్దుకుంటూంటే , నా పక్కనే ఇంకా నిద్రలో ఉన్న మదన్ జీజూ మొహం కనిపించింది... ఛీ!...అనుకుంటూ ఒంటివైపు చూసుకుంటే ఒక్క నూలు పోగులేదు... పక్కన పడున్న ఓ నైటీతో ఒళ్లు కప్పుకుని చురుగ్గా లేస్తూంటే , కిసుక్కుమని ఓ మగ నవ్వు వినిపించింది...అటు తల తిప్పేసరికి నా మొగుడు ఆశీర్వచనం పోజులో కుడి చేతిని పెట్టి , ‘...ఇటువంటి పాతివ్రత్యం తోనే పదికాలాలపాటు వర్థిల్లు...’ అంటున్నాడు చిన్నగానవ్వుతూ...
...తనకి ఛీ కొట్టి , ‘...లేవే సిగ్గు మాలిన దానా!...’ అంటూ సుజాతక్క పిర్ర మీద ఒక్కటిచ్చుకుని ,తలుపులు తీసున్న గెస్ట్ రూం వైపు పరిగెట్టాను...
లోపలికి అడుగు పెట్టానో లేదో... ‘...గుడ్ మార్నింగ్ సంధ్యా!...మా ఆయన ఇప్పటిదాకా విదల్లేదా!...’ అంటూ పలకరించింది ,అప్పటికే కడిగిన ముత్యంలా స్నానం చేసి , బ్రాసియర్ ఎక్కించుకుంటూన్న మాధురీ దీదీ ...
‘...పోండి దీదీ!...’ అంటూ నా బట్టల బాగ్ అందుకుని బాత్ రూమ్ వైపెళ్తూంటే ‘...దీప ఉంది లోపల...’ అని ఆవిడ అంటూండగానే...‘...నాదైపోయింది...’ అంటూ దీపా మేడం బైటికొచ్చొంది...పెట్టీకోట్ , బ్రాసరీలమీద...
‘...థాంక్స్ మేడం!...’ అంటూ నేను బాత్రూం లో కెళ్ళబోతూంటే...‘...నువ్వాగవే!...’ అంటూ ఓ చాలీచాలని నైటీ లోంచి ఎప్పుడు బైట పడదామా అన్నట్లుగా ఉబుకుతూన్న కొబ్బరిబోండాల్లాంటి స్థనాల్ని ఊపుకుంటూ గదిలోకి దూసుకొచ్చింది సుజాతక్క...
‘...ఒద్దక్కా!...నే రెండు నిముషాల్లో ఒచ్చేస్తాగా!...’ అని నేనంటూంటే...‘...ఇద్దరూ వెళ్ళండమ్మా!...లేకపోతే ఏ మగాళ్ళో వచ్చి మీతో కలిసి స్నానం చేస్తామనగల్రూ!...’ అంటూ మమ్మల్నిద్దర్నీ లోపలికి తోసిందే!...‘...నేననుకోలేగానీ , మాంఛి పోటుగాడమ్మా మీ ఆయనా!...’ అంటూ సుజాతక్క ని జబ్బట్టుకుని ఆపి మరీ చెప్పింది దీపా మేడం...
‘...మీ ఆయనేం తక్కువతిన్లేదు తల్లీ!...పిసికి, పిసికి పెట్టాడు వీటిని!...పొడిచి , పొడిచి పెట్టాడక్కడ ’ అంది, తన గుబ్బలవైపూ, తొడలవైపూ ఓ చూపు విసిరి...బాత్రూం లోకొచ్చి భడాల్న తలుపేసి , ఓ హేండ్ షవర్ అందుకుని స్నానం మొదలెట్టింది సుజాతక్క...
...సుజాతక్క స్థనాల మీద వేళ్ళ వాతలూ , చనుమొనల మీద పళ్ళగాట్లూ చూసి ‘...నిజమే సుమా!...’ అని గట్టిగా అనేశాను...
‘...మగాళ్లల్లా ఏంటా పాడు చూపూ!...ఓసారి అద్దంలో చూసుకో!...నువ్వేం తక్కువ నలగలేదులే!...’ అనేసింది సుజాతక్క, చక చకా ఒళ్ళు రుద్దుకుంటూ
‘...ఆహాఁ...’ అని వెక్కిరింపుగా అంటూ , మరో హేండ్ షవర్ అందుకుని ఒంటిమీద తిప్పుకునేనేసరికి , మగాళ్ల గోరొత్తులమీదా , పంటి గాట్లమీదా ఒక్కసారి నీరడిందేమో! ...భగ్గుమంది శరీరం... సన్నగా వణికి , ఒళ్లు రుద్దుకుంటూ ఎదురుగా ఉన్న నిలువుటద్దం వైపు చూపు తిప్పాను ...
...కను రెప్పలు బరువుగా వాలిపోయున్నాయి...కళ్ళు ఎఱ్ఱబడ్డాయి...బుగ్గలు ఉబ్బాయి...పెదాలు వాచిపోయున్నాయి...చూపు ఇంకాస్త కిందికి దింపాను...‘...ఇంత పెద్దవి కావే నా ...ఇ...వీ!... రెండ్రోజుల్లోఅంతగా నలిగాయా!?...’ అనుకుంటూ అలవోకగా గుబ్బల్ని నిమురుకున్నాను...తీపి గుర్తులమీద సబ్బు నురగ తగిలిందేమో!...చు...ర్రు...మంది...
‘...అ...క్క...డ....కూడా ఇంతేనా!...’ అనుకుంటూ తొడలమధ్య సబ్బు నురగ పట్టించేసరికి ...చిర...చిర...లాడిపోయింది...‘...అయ్య్...’ అని నీల్లోసుకున్నాను గబగబా!...
...ఎప్పట్నుంచి నన్ను గమనిస్తూందో సుజాతక్క!...‘...నువ్వొక్కర్తివే కాదమ్మా!...ఆడాళ్ళందరం అదేస్థితిలో ఉన్నాం , తొందరగా తెములు...’ అంటూ ఒళ్ళు తుడుచుకోడం మొదలెట్టింది...
... మొహం లోకి రక్తం ఎగ జిమ్ముతూంటే నేనూ గబగబా స్నానం ముగించి , పెట్టీ కోటూ , బ్రాసరీలెక్కించుకుని బైట్కొచ్చేసరికి , పూర్తిగా రెడీ అయిపోయి కూర్చున్నారు ,మాధురీదీ , దీపా మేడంలు...‘ తొందరగా రెడీ కండి , వెళ్ళి వకుళకి సహాయం చేద్దాం...’ అన్నారు వాళ్లు, మమ్మల్ని చూడగానే... కాసేపట్లో అందరం గెస్ట్ రూం లోంచి బైటికొచ్చాం...
అప్పటికే మగాళ్లు ఫర్నిచర్ సర్దేసి మార్నింగ్ టీ తాగుతూ కూర్చున్నారు, డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర...ఎవరి తోనూ కళ్ళు కలపలేక తలలు దించుకుని వంటింటివైపు వెళ్తూంటే ‘...కమాన్ గర్ల్స్!...మీ గురించే చూస్తున్నాం...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘... ఇళ్లకిపోతాం ...రెడీ అయి ఆఫీసులకి పోవాలిగా!...అంటే బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసెళ్ళండంటున్నాడు మధు...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
‘...అంచేత తొందరగా ఆ ఏర్పాటు చూడండి...’ అన్నాడు వికాస్...‘...ఈలోగా మేం బట్టలు కట్టుకొస్తాం!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...‘...అంటే ఇప్పుడు విప్పుకున్నట్లా!...’ అన్నాడు మధు...అదో పెద్ద జోకైనట్లు మగాళ్లందరూ భళ్లున నవ్వారు...
‘...తొందరగా నడవండమ్మా!...మనమిక్కడుంటే మరిన్ని కుళ్ళు జోకులేస్తారూ!...’ అంటూ వంటింటి వైపు చకచకా నడిచింది మాధురీ దీదీ...
అందరం తన వెనకే నడిచాం...
...అప్పటికే ఆదర్శ గృహిణిలా పనులు చేసేస్తూంది వకుళ...అందరం తలో పనీ అందుకుంటూంటే...‘...ఎలా ఉందక్కా...మీ వెల్కం పార్టీ!?...’ అందది , కొంటెగా సుజాతక్కని చూస్తూ...

[sarit11]

‘...అంటే!...మా ఒక్కళ్ళకోసమే ఇది ఏర్పాటు చేశారా!?...’ అందది చురుగ్గా... ‘...ఓ విధంగా అంతే!...ఎందుకంటే మీకే అందరూ కొత్త!...మిగిలిన వాళ్లకి కొందరితోనైనా పరిచయాలున్నాయిగా!...’ అని జవాబిచ్చింది వకుళ...
‘....తొడ పరిచయాలు కూడానా!?...’ అంది సుజాతక్క కోపంగా...‘...ఆహాఁ...ఉన్నాయి సుజా!...ఎవరి సంగతెట్లా ఉన్నా నాకు మాత్రం నచ్చింది వకుళా! ...’ అంది దీపా మేడం నిర్మొహమాటంగా!...‘...నాకూనూ!...’ అంది మాధురీ దీదీ...
‘...నచ్చలేదని నేనూ అనను గానీ!...ఎందుకో భయంగా ఉందమ్మా...’ అంది సుజాతక్క కాసేపు తరవాత... ‘...ఎందుకూ భయం!...’ అంది మాధురీ దీదీ... సుజాతక్క ఏమీ మాట్లాడలేదు...‘...భయమెందుకక్కా!...బావ అనుమతితోనే జరిగిందిగా!...’ అంది వకుళ...
... మళ్ళీ కాసేపు మౌనం...ఈసారెవ్వరూ ప్రశ్నించలేదు సుజాతక్కని...
...కాసేపు తరవాత తనే మొదలెట్టింది...‘...చెప్పుకోడానికి సిగ్గుగా ఉంది కానీ చెప్పుకోక తప్పదు!...’ అంటూ... ‘...ఊ కానీ!...’ అంటూ ప్రోత్సహించింది దీపా మేడం...

‘...మగాళ్ళందరూ కొస...కంటా...దిగేసి మరీ చిప్పిల్లిపోయారమ్మా!...అదీ ఒకసారా! , రెండు సార్లా!!...నిన్న సాయంత్రం నుంచీ మొత్తం ఎ...ని...మి...ది...సార్లు...’ అందది మొహం కందగడ్డలా చేసుకుని...
...‘...మాకూనూ!...’ అన్నారు మాధురీ దీదీ, దీపామేడంలు , మొహాలూ మొహాలూ చూసుకుని...‘...మాకూ అంతే!...’ అని నేనంటూంటే...‘...మనలెక్కలో మరో పది వేసుకోవచ్చమ్మా!...’ అంది వకుళ , నన్ను అల్లరిగా మోచేత్తో పొడుస్తూ... ‘...ఛీ నోరు ముయ్యవే!...’ అన్నాను సన్నగా!...
‘...వికాస్ తప్ప మగాళ్ళెవ్వళ్ళూ ఆపరేషన్ చేయించుకోలేదుట...’ అని సుజాతక్క మామాటల్ని పట్టించుకోకుండా చెప్పుకుపోతూంటే ‘...అలా అని తను చెప్పాడా!?...’ అంటూ అడ్డు తగిలాను... ‘...ఊఁ!...’ అంటూ ఒక్క ముక్కలో నాకు సమాధానం చెప్పి , ‘... మీరు చేయించుకున్నారేమోనమ్మా...అందుకే అంత ధైర్యంగా ఉన్నారు...నేను చేయించుకోలేదు మరి...’ అని దెప్పిందది...
‘...నే చేయించుకోలేదు...’ అంది దీపా మేడం ముందుగా!...నేనూనూ , అంటూ మిగిలిన ముగ్గురం కూడా ఒప్పుకున్నాం...
...అందరూ ఆలోచనల్లో పడ్డారు... ‘...ఓకే!...సేఫ్ పీరియడ్ కాని వాళ్ళు జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి ... తెలుసుగా!...ఐ - పిల్... డెభ్భైరెండు గంటల్లోగా!...’ అంది మాధురీదీదీ గంభీరంగా... అందరం తలలూపాం... కాసేపట్లో బ్రేక్ ఫాస్ట్ రెడీ చేశాం...
‘...బాధ పడకే అక్కా!...నలుగురు నడిచిన నేలమీద గడ్డి మొలవదుట!...’ అంది వకుళ నవ్వుతూ...‘...ఛీ బుధ్ధిలేని పిల్లా!...కొంపలు ములుగుతాయి జాగ్రత్త!...’ అంది సుజాతక్క
...కాసేపట్లో ఐదు జంటలం బ్రేక్ ఫాస్ట్ కి ఎవరి మొగుళ్ల పక్కన వాళ్ళు సెటిలయ్యామేగానీ , వాళ్లతో కళ్ళూ , మాటా కలపలేక , మనస్సుల్లో ఏవేవో ఆలోచనలు మెదులుతూంటే మౌనంగా తింటూ కూర్చున్నాం ఆడాళ్ళం...
‘...ఏయ్!...అమ్మాయిలూ...ఏమీ మాట్లాడరేం!!...నో ప్రాబ్లం విత్ అజ్...బాధ పడకండి!...’ అంటూ ప్రోత్సహించారు మొగుళ్ళు... చిన్నగా నవ్వి ఊరుకున్నామే తప్ప పెద్దగా స్పందించలేదు...
‘...బలే ఎంజాయ్ చేశాం ...థాంక్స్ మధూ! ...మళ్ళీ ఎప్పుడు వీలౌతుందో!...’ అంటున్నాడు కుమార్ బావ...‘ ...వెల్కం సర్...మదన్ భయ్యా , ప్రొఫెసర్ కొంతకాలం అవుట్ ఆఫ్ స్టేషన్ ట...తరవాతెప్పుడు అందుబాటులోకొస్తారో!?...’ అన్నాడు మధు...
‘...మూడు నెల్లంటూ ప్రొఫెసరూ , నాలుగు నెలల పైనే...అంటూ మదన్ జీజూ సమాధానాలు చెప్పారు
‘... అవున్లే!...మనమూ టార్గెట్లమీద దృష్టి పెట్టాలి , రాబోయే నెలల్లో!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ... అవునన్నాడు వికాస్
‘... కాన్ఫరెన్సులూ , పోర్షన్సూ , ఎగ్జామ్సూ...మా బాధలు మావి...సంధ్యా , బకుళా , మనం లంచ్ తరవాత కాలేజీలో కలుద్దాం...బోల్డన్ని ప్లాన్ చేసుకోవాలి...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...‘...మనమూ అంతే!...’ అన్నారు మదన్ జీజూ , కుమార్ బావలు , వికాస్ నీ , మధునీ ఉద్దేశించి...
‘...ఓకే సర్!...’ అన్నాం నలుగురం...
‘...ఓకే గైస్!...వీలైనంత తొందర్లో మళ్ళీ కలుద్దాం!...’ అంటూ మగాళ్ళు ఉత్సాహంగానూ , ఆడాళ్ళు అన్యమనస్కంగానూ , మగా, ఆడా అందరికీ ...హగ్... లు ఇచ్చి , ఎవరి దోవన వాళ్ళు బైల్దేరుతూంటే ...
‘...ఏంటమ్మా ఆ టాబ్లెట్ పేరూ!...’ అని రహస్యంగా అడిగింది సుజాతక్క ,మాధురీ దీదీ చెయ్యట్టుకులాగి ...
‘...ఐ - పిల్... డెభ్భైరెండు గంటల్లోగా!...మర్చిపోయేవు...’ అని మరోసారి చెప్పిందావిడ...
‘...ఎలా ఉంది ఈ ప్రోగ్రాం?...’ అన్నాడు వికాస్ , మా కార్ని రోడ్డెక్కిస్తూ...నేనేం మాట్లాడలేదు..‘...ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...’ అంటూ కొంటెగా నవ్వాడు , , నన్ను రెచ్చగొట్టడానికి...
‘...నా సంగతెలాగున్నా నువ్వు పూర్తిగా ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...’ అన్నాను చురచురలాడుతూ
‘...ఉత్తిగా నవ్వుతాలకన్నాలే సంధ్యా!...ఆడా-మగా , అందరం ఎంజాయ్ చేశాంకదా!...అవునూ!...మీ సుజాతక్కేంటీ ?...దేనికో భయపడుతూన్నట్లుగా ఉందీ!?...’ అన్నాడు వికాస్...
‘...మీ మగాళ్లదేముందీ!...దులుపుకుని వెళ్లిపోతారు ...ఏమైనా ఐతే ఆడాళ్ళమేగా భరించేదీ!...’ అన్నాను
‘...అంటే!...ఎవరి విత్తనమైనా నాటుకుంటుందేమో అనా!...’ అన్నాడు , సిగ్గులేకుండా నవ్వుతూ...‘ ...ఒక్క తనకనే ఏముందీ!...’ అని సన్నగా నేనంటూంటే , నా మొబైల్ మోగింది....చిన్నాడు...
‘...అమ్మా!...బయల్దేరాం!...సాయంత్రం ఐదింటికల్లా వచ్చేస్తాం!...’ అంటూ మొదలెట్టాడు...‘...మేం స్టేషన్ కి వచ్చేస్తాం లే!...’ అని నేనంటూంటే ... ‘...స్పీకర్ ఆన్ చెయ్యి సంధ్యా!...చిన్నా!...’ అన్నాడు వికాస్ ఉత్సాహంగా , నేనాపని చేస్తూండగానే...
...ఇల్లు చేరేంత వరకూ పిల్లల కబుర్లతో గడిచిపోయింది... టైం చూస్తే పన్నెండు ...వికాస్ కారు గరాజ్ లో పెడుతూంటే , గబగబా తాళాలు తీసి లోపలికెళ్ళాను...ఏ స్థితిలో ఉందో!...అనుకుంటూ
...ముందే చెప్పడంతో , ఇల్లు క్లీన్ చేసి , లంచ్ డైనింగ్ టేబుల్ మీద హాట్ పాక్ లలో సర్ది వెళ్ళిపోయింది శ్యామా... ‘...అమ్మయ్య...’ అనుకుంటూ మా బెడ్ రూం చేరి , అటాచ్డ్ బాత్ లోకెళ్లబోతూంటే , మా ఇద్దరి బాగ్ లూ చెరో భుజానికీ తగిలించుకుని , మొబైల్ లో ఎవరికో , ఏదో ఆఙ్ఞలు జారీ చేస్తూ లోపలికి దూసుకొచ్చి , ‘...యస్!...గెట్ దెమ్ రెడీ!...ఐ విల్ బి దేర్ ఇన్ ఫార్టీ మినిట్స్...’ అంటూ , బాగ్ లు పరుపుమీద పడేసి...‘...నువ్వాగు సంధ్యా!...’ అంటూ నన్ను పక్కకి నెట్టి లోపలికి దూరిపోయాడు వికాస్...
... ‘...ఛీ!...ఎప్పుడూ ఇంతే!...’ అని సణుక్కుంటూ పిల్లల రూం లోకెళ్ళాను... అడివీ, ముళ్ళూలా ఉందది...ఇక బాత్ రూం సంగతి చెప్పక్కర్లేదు...ఎలాగో స్నానం ముగించి...‘...ఛీ!...దగ్గిరుండి చేయితే తప్ప సరిగ్గా చెయ్యరీ పని వాళ్ళు...’ అని తిట్టుకుంటూ సర్దుతూంటే ‘...సంధ్యా!...’ అంటూ డైనింగ్ హాల్లోంచి వికాస్ అరుపు...
...‘...వచ్చే!...’ అంటూ నేనక్కడికి చేరేసరికి నాకూ ఓ కంచం లో వడ్డించి , తను లాగిస్తున్నాడు వికాస్ , పూర్తిగా రెడీ అయిపోయి...
‘...తొందరగా రెడీ కా!...నిన్ను మీ కాలేజీ దగ్గర డ్రాప్ చేసి వెళ్తా!...ఇవాళ నీకు స్కూటర్ నడిపించే ఓపికుండదని తెలుసులే!...’ అన్నాడు కన్ను గీటుతూ...
‘...ఛీ!...’ అంటూ నేదేదో జవాబివ్వబోతూంటే...‘...రాత్రి విశ్రాంతిగా దెబ్బలాడుకుందాంలే సంధ్యా!...తొందరగా ముగించు!...’ అంటూ నా వీపు నిమిరి , తన ఆఫీస్ బాగ్ సర్దుకోడంలో ములిగిపోయాడు...
... గత రెండు , మూడు రోజుల్లో జరిగిందంతా ఇంత తొందరగా మర్చిపోడం సాధ్యమా!... అని లోలోపలే ఆశ్చర్యపోతూ నేనూ భోజనం ముగించి బయల్దేరాను...
...కాసేపు మౌనంగా డ్రైవ్ చేసింతరవాత ‘...రిలాక్స్ సంధ్యా!...ఇద్దరం ఎంజాయ్ చేశాంకదా!...ఎక్కడిది అక్కడే విదిలేసి , మన పనుల్లో ములిగిపోవడం మంచిది...’ అన్నాడు వికాస్... నేనేదో అనబోతూంటే మళ్ళి తన మొబైల్ మోగింది...మా కాలేజ్ వచ్చేదాకా ఆ సంభాషణ జరుగుతూనే ఉంది...

[sarit11]

‘...నాలిగింటికల్లా రెడీగా ఉండు!...స్టేషన్ కి వెళ్దాం!...’ అంటూ ఎవరికో చెయ్యూపుతూ వెళ్లిపోయాడు వికాస్... ‘...ఎవరా!...’ అని చూస్తే ...మధు - వకుళ... అది భారంగా కారు దిగుతూంటే , నాకు కాజువల్ గా చెయ్యూపి వెళ్ళిపోయాడు మధు...
‘...చూశావే మన మొగుళ్ళని!...ఎలా నిర్లక్ష్యంగా వెళ్లిపోతున్నారో!...’ అంది వకుళ ‘... మోజు తీరిపోతే అంతేనేమోనమ్మా!...’ అని నేను అంటూంటే ... ‘...మీటింగ్ కి రమ్మంటూన్నారు మేడం ...’ అంటూ ప్యూన్ కబురు...
‘...వస్తున్నాం...’ అని వాడిని పంపించి ... ‘...వకూ!...బెడ్షీట్స్ అన్నీ మార్పించావే!...అంకుల్ , ఆంటీ వచ్చేస్తున్నారివాళ!!...’ అన్నాను , మీటింగ్ హాల్ వైపు నడుస్తూ... ‘...అందుకేకదమ్మా!...ఇంత ఆలస్యమౌత...’ అందది అలసటగా!
...మేము మీటింగ్ హాల్ జేరేసరికి అప్పటికే చాలా మంది వచ్చేశారు...బరువు కళ్ళతో దీపా మేడం , చాలా మామూలుగా ప్రొఫెసర్ , పలకరింపుగా నవ్వారు మమ్మల్ని చూసి... కాసేపట్లో అందరూ వచ్చేయడంతో నెక్స్ట్ వీక్ సెమినార్ ఏర్పాట్ల గురించి చర్చ మొదలెట్టాడు ప్రొఫెసర్...
...ఎవరు ఏం చెయ్యాలో చెప్పడం మొదలెట్టాడతగాడు... తలొంచుకుని వింటూ కూర్చున్నాను...కాసేపు తరవాత ‘...సంధ్యా!...’ అంటూ నా పేరు వినిపించేసరికి తలెత్తాను... ‘...నువ్వు ఫలానా , ఫలానా వాళ్ళని కలిసి ఆహ్వానించాలి...ఇవిగో వాళ్ళ వివరాలు...’ అంటూ,ఓ కాగితం అందించాడు...
...పక్క చూపులు చూస్తూ , సన్నగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో అందుకున్నాను ... ‘...ఓకే!?...’ అన్నాడు ఏ భావమూ లేకుండా నా వైపు చూస్తూ ... ‘...ఇతడేనా , నిన్న రాత్రి నన్ను ...మూడు...సార్లు ... అనుభవించిందీ?...ఎంత నిర్లిప్తంగా ఉన్నాడో!...’ అనుకుంటూ తలొంచుకునే బుర్రూపాను...
... ఏర్పాట్లగురించి ఓ గంట చర్చ జరిగింతరవాత ...టీ బ్రేక్...
‘... అంత పట్టనట్లుగా ఎలా ఉన్నాడా!... అని అనుకుంటున్నావా!... ఈ మగ జాతి లక్షణమే అంత!...దులుపుకుని పోయే రకాలు...’ అంటూ శాపనార్థాలు పెట్టింది , మెల్లిగా నా పక్కన జేరిన దీపా మేడం... ‘...నిజం...’ అంటూ వంత పాడింది వకుళ...
...మళ్ళీ చర్చ మొదలు.... అది పూర్తైంతరవాత , ప్రతీ డిపార్ట్మెంట్ వాళ్ల అవసరాల్నీ కనుక్కుని , ఒకటికి రెండు సార్లు ‘...నో ప్రాబ్లంస్...’ అనిపించి మీటింగ్ ముగించేసరికి నాలుగున్నర దాటింది . అందరికీ ...బై.. లు చెప్పుకుని నేనూ వకుళా బైటికొచ్చేసరికి మరో ఐదు నిముషాలు...
‘...ఏమైపోయారే ఈ మగాళ్ళూ!...పిల్లల ట్రైన్ వచ్చేస్తుందేమో!...మనం టాక్సీ లో వెళ్దాం!...’ అంటూ చిందిలు తొక్కింది వకుళ...
‘...ఇంకోసారి ఫోన్ చేసి చూద్దాం!...’ అంటూ వికాస్ నంబర్ ట్రై చేస్తే ...నో రిప్లై... వకుళ వైపు చూశాను ... లిఫ్ట్ చెయ్యట్లేదన్నట్లుగా చెయ్యాడించి మెట్లు దిగడం మొదలెట్టిందది...
...నేనూ కదులుతూంటే వికాస్ కారొచ్చి ఆగింది దుమ్ము లేపుకుంటూ... ‘...కూర్చో!...’ అంటూ ముందు తలుపు తెరిచాడు వికాస్...వెనక సీట్లో కూర్చోమన్నట్లుగా వకుళకి సైగ చేస్తూ , నేను ముందు సీట్ లో కూర్చోగానే బయల్దేరిపోయాడు... వకుళ మొహం మాడిపోయింది...
‘...ఏయ్ , ఆగు...అదీ వస్తూంది!...’ అంటూంటే , ‘...ఆ మాత్రం తెలీదనుకోకు...మధు వెనకే ఉన్నాడు...’ అని తను అంటూండగానే , మధు కారు క్రాస్ అయింది...
...మేము స్టేషన్ జేరేసరికి పిల్లల ట్రైన్ వస్తూన్నట్లు ఎనౌన్స్మెంటూ...మరికాసేపట్లో వకుళా వాళ్ళ అమ్మా, నాన్నా ...నలుగురు పిల్ల శాల్తీల లగేజీలతో సహా బైటికొచ్చాం... ‘...మాఇంటికి వెళ్దాం అందరం...భోంచేసి వెళ్దురుగాని...’ అంటూ ఆహ్వానించాను... ‘...నోరు ముయ్యవే!...’ అని వకుళ పక్కనించి పళ్ళు పిండుకుంటున్నా పట్టించుకోకుండా...
‘...ఇవాళ ఒద్దులే సంధ్యా!...అలిసి పోయున్నాం...అవునూ!...మీరిద్దరూ అలా ఉన్నారేంటీ...చీకేసిన మామిడి పళ్ళల్లా!!...ఎప్పుడొచ్చారూ పిక్నిక్ నించీ!!?...’ అంటూ ప్రశ్నల వర్షం కురిపించిందావిడ...
‘...అయిందా!...’ అంటూ నన్ను గిల్లి... ‘...మొన్ననే వచ్చాం లేవే అమ్మా!...నడు బయల్దేరుదాం...’ అంటూ , పిల్లల్ని సర్దుతూన్నట్లు మొహం పక్కకి తిప్పుకుని తల్లికి సమాధానం చెప్పింది వకుళ ...
...ఓ రెండ్రోజుల తరవాత డిన్నర్ కి వచ్చేట్లుగా ఆంటీ దగ్గర్నుంచి ప్రామిస్ తీసుకుని ఇంటికి బయదేరాం...
...మర్నాడు ఓ రెండు క్లాసుల తరవాత సెమినార్ పనులు... లంచ్అవర్ లో నా డబ్బా పట్టుకుని వకుళ వాళ్ల డిపార్ట్ మెంట్ కి వెళ్ళాను...‘...వచ్చావా!...’ అంటూ తన చుట్టూ ఉన్న స్తూడెంట్స్ ని లంచ్ చేసి రమ్మని పంపేసి...
‘...ఈ మధు తప్పుడు కూతలు కూసి నా పీకమీదికి తెస్తున్నాడే!... సర్దుకునేటప్పటికి తలప్రాణం తోకకొస్తూంది...’ అని మొదలెట్టిందది... తన లంచ్ బాక్స్ విప్పుతూ ‘...ఏమైందీ!...’ అన్నాను , లంచ్ కానిస్తూ
‘...ఇంటికి చేరే లోపలే మొదటి సమస్య...ఏవైనా కాంపిటీషన్స్ లో పార్టిసిపేట్ చేశారా రోహిత్!...’ అన్నాడే డ్రైవ్ చేస్తూ...ఓ పక్క వాడు లిస్టు మొదలెడుతూంటే ... ‘...అవును నాన్నా! నువ్వు రన్నింగ్ కాంపిటీషన్ చేశావుకదా, సంధ్యా ఆంటీతో!...’ అని దివ్య అంటూంటే గబుక్కున దాని నోరు నొక్కి, మధు వైపు చురచురా చూశేసరికి అర్థమైందన్నట్లుగా చెంపలేసుకున్నాడు...అదీ ,నేనూ ముందుసీట్లోనూ ...అమ్మా, నాన్నా , రోహిత్ వెనక సీట్లోనూ కూర్చోడం వల్ల బ్రతికిపోయామనుకో!...వికాస్ ఇటువంటి పిచ్చి పనులు చెయ్యడ్లే!...’ అంది వకుళ...

[sarit11]

ఎందుకు చెయ్యడూ!... ఇంటి దగ్గర దిగింతరవాత. ‘...బాగ్స్ తెచ్చుకోండి పిల్లలూ!...’ అంటూ కార్ తాళాలు వాళ్ల చేతికిచ్చి నాతోబాటు లోపలికొచ్చాడు వికాస్...
...కాసేపట్లో ఇద్దరి బాగ్సూ మోసుకుంటూ చిన్నాడొచ్చాడు . వాడి వెనకే మినీ ఫ్రిజ్ మోసుకుంటూ పెద్దాడూ లోపలికొచ్చారు...‘...బలే ఉందమ్మా ఇదీ!...ఎంతా!?’ అంటూ దాన్ని కిందకి దింపాడు , కాస్త ఆయాసపడిపోతూ...
‘...దాంట్లో నువ్వు పార్టీలో వేసుకున్న బ్లౌజూ , వాసు ...ఆ...సాంపిల్ ... ఉన్న నాప్కిన్ ఉండాలిగా!...’ అంది వకుళ , కాస్త గొంతు తగ్గించి...
...అందుకే!...గబగబా పరిగెత్తుకెళ్ళి , పిల్లలకి అడ్డంగా నిలబడి తలుపు తెరిచి చూశాను...ఖాళీగా ఉందది...వాసూ వాళ్ల లాబ్ లో...సాంపిల్స్ ని టెస్ట్ ...చేసింతరవాత బ్లౌజ్ బాగ్ లో పెట్టేసుకుని నాప్కిన్ పారేశానని గుర్తు రావడంతో ‘...అమ్మయ్య...అనుకుని ఊపిరి పీల్చుకున్నానమ్మా!...’ అన్నాను... ఊఁ ...అంది వకుళ...
...వెనక్కి తిరిగానో లేదో...‘...అది పిక్నిక్ లో మీ అమ్మ గెలుచుకున్న ప్రైజ్...కార్లోంచి దింపడం మర్చిపోయాం...’ అన్నాడు వికాస్ , నా వైపు కొంటెగా చూస్తూ...
‘...అలాగా!...ఏ కాంపిటీషన్ లో!?...’ అంటూ పెద్దాడి మరో ప్రశ్న... ఉక్కిరిబిక్కిరైపోతూ వికాస్ వైపు చురచురా చూశాను...
‘... ఫాన్సీ డ్రెస్ కాంపిటీషనేమో!...ప్రైజ్ బాగుందికదా!!...మన రూంలో పెట్టుకుందాం అన్నా...సాయం పట్టు!!...’ అంటూ నన్ను రక్షించాడు చిన్నాడు ,ఆ సమస్య నుంచి...
...వికాస్ కి క్లాస్ పీకుదామనుకుంటూంటే... అందరికీ స్నాక్సూ , పిల్లలకి బూస్టూ , మాకు కాఫీ , ఇచ్చి , డిన్నర్ వంటింట్లో రెడీగా పెట్టానని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది శ్యామా...ఈ లోగా పిల్లలు వెనక్కొచ్చేశారే
...ఓ అరగంట పోరిన తరవాత చిన్నాడు మా బాత్ రూం లోనూ , పెద్దాడు వాళ్ళ బాత్ రూం లోనూ దూరారు స్నానాలకి... ముందు వాళ్ల బాగ్ లు అన్ పాక్ చేసి ఆ తరవాత మా బాగ్స్ విప్పుతూంటే ‘...అదేంటమ్మా!...మొన్ననగా వచ్చి , ఇవాళ దాకా బాగ్సే సర్దుకోలేదా?...షేమ్!!...’ అనేసి పరిగెత్తాడు ...అప్పుడే బాత్ రూంలోంచి బైటికొచ్చిన చిన్నాడు , గదిలోకొస్తూన్న తండ్రిని తోసుకుంటూ...
‘...జాగ్రత్తగా ఉండాలి సంధ్యా!...పిల్లలు పెద్దవాళ్ళౌతున్నారూ!...’ అన్నాడు వికాస్ , కాస్త ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో... సిగ్గుగా తలొంచుకుని , అవునన్నట్లుగా తలూపి గబగబా బట్టలు లాండ్రీ బాగ్ లో పడేసి మా బాగుల్ని దాచేశాను ...
... రైల్ లో పడుక్కున్నారేమో!...రాత్రి భోజనాలైన తరవాత మా మంచం మీద చేరి వాళ్ళ ట్రిప్ కబుర్లు మొదలెట్టారు పిల్లలు...తొమ్మిదిన్నర దాటింది...గత రెండు రాత్రులుగా నిద్ర సరిగా లేదేమో!...ఒకటే ఆవలింతలు నాకు... ‘...అమ్మా!...అప్పుడే నిద్రా!...’ అంటూ నన్ను ఓ రెండుసార్లు కుదిపాడు మా పెద్దాడు...‘...లేదు నాన్నా!...చెప్తూండు...వింటూన్నానులే!...’ అన్నాను , బలవంతంగా కళ్ళిప్పుకుంటూ...

...నా బాధ గమనించాడేమో!...‘...అలిసిపోయిందేమో!...మీ అమ్మని పడుకోనీండి...మనం మీ గదిలో కూర్చుని మాట్లాడుకుందాం!...అంటూ పిల్లల్ని పట్టుకుపోతూ ,వాళ్ళు చూడకుండా నాకు కన్ను గీటాడే వికాస్...ఛీ అనడానికి కూడా ఓపిక లేక మరుక్షణం మంచం మీద సోలిపోయానమ్మా ...నిద్రట్టేసింది!...’ అని ఆపి, ‘...నీ సంగతేంటీ!...’ అన్నాను...
‘...అమ్ముందిగా!...అంచేత బతికిపోయాను...వాళ్ల గదిలో తనతోనూ , దివ్య తోనూ కబుర్లు చెప్తూ...మధేమో హాల్ లో, రోహిత్ తోనూ , నాన్నతో కబుర్లు చెప్తూనే మా వైపు కాసేపు దొంగ చూపులు చూసి , గుడ్ నైట్ చెప్పి వెళ్లిపోయాడే!...నేను పని గట్టుకుని మరో అరగంట కబుర్లు చెప్పి , నెమ్మదిగా మా బెడ్ రూం చేరేసరికి మధు సన్నగా గుర్రెడుతూ నిద్దరౌతున్నాడు... బ్రతుకు జీవుడా!...అని తనకి దూరంగా మంచం మీద పడి పోయానమ్మా!... తెల్లార గట్ల మధు దగ్గరకి లాక్కునేదాకా తెలివిరాలేదు...’ అంది వకుళ...
...ఈ లోగా స్టూడెంట్స్ వచ్చేశారు... నేనూ లేచి మా డిపార్ట్ మెంట్ కి బయల్దేరుతూంటే ప్రిన్సిపాల్ ప్యూన్ మెసేజ్ పట్టుకొచ్చాడు... నేనూ వకుళా , ఓ గంట తరవాత గెస్ట్ లని ఆహ్వానించడానికి యూనివర్సిటీ కి వెళ్ళాలి...కాలేజ్ కార్ లో... అంటూ...
...‘...అంటే ఇంటికి ఓ గంట ఆలస్యంగా చేరతామన్నమాట...పిల్లలో!...’ అనుకుంటూటే ...‘...వాళ్లని రిటర్న్ లో పికప్ చేసుకోవచ్చులే!...’ అంది వకుళ...
...మూడింటికల్లా బయల్దేరాం...కాలేజి కారులో... ‘...ఊఁ!... మొదలెట్టవే!...’ అందది..‘...ఏంటీ మొదలెట్టేదీ!...’ అన్నాను...‘...తెల్లారగట్ల జరిగింది...’ అని అందించింది... ‘...ఎప్పుడూ ఉండేదేగా!...’ అన్నాను , డ్రైవర్ని గమనిస్తూ...‘... వాడికి తెలుగు రాదులే!...పైగా హెవీ ట్రాఫిక్...చర్చేమైనా జరిగిందా!...అని నేనడిగేది...’ అంది వకుళ...

‘...ఎంత సేపు నిద్దరయ్యానో తెలీదుగానీ ఓ బలమైన మగ చేతుల జత నన్ను దగ్గరకి లాక్కుంటూంటే కొద్దిగా మెలుకువ ఒచ్చింది...’ అంటూ మొదలెట్టాను...‘...మళ్ళీ కలా!...’అందది..
.‘...అలాగే అనిపించిందమ్మా కాసేపూ...ఇష్ష్!...ఏంటీ!...’ అంటూ అతగాడి మెడచుట్టూ నా చేతుల్ని పెనవేస్తూ , దగ్గరగా జరిగానేగానీ...వాడి మొరటు చొరబాటుకి వణికిపోతూ దూరం జరగబోయాను...
...ఆ చేతులు నన్ను జరగనిస్తేగా!...వెలకిలా తిప్పేసి , వాటి ఓనర్ నా మీదెక్కిపోడానికి మార్గం సులువు చేశాయి... నా కళ్ళు బైర్లు కమ్మేలా దిగబడిపోయాడా ఓనర్... ‘ఉమ్ఁ...మ్మాఁ...మిళీన్...నెమ్మదీ!...’ అని మూల్గుతూ లొంగిపోయాను...తన చిత్తం వచ్చినట్లు నన్ను వాడుకుని...‘...థాంక్స్ సుజా!...’ అంటూ అతగాడు ధారగా నాలోకి చిమ్మేస్తూంటే ...అది వికాస్ అని అర్థమై ...‘...ఇప్పుడదెందుకు గుర్తుకొచ్చిందీ!? ...’ అన్నానే చిర్రెత్తి!!...
‘...నువ్వా మిళింద్ గాడి దెం...గు...డు...ఎలా మర్చిపోలేక పోతున్నావో , నేనూ అలాగే మీ సుజాతక్క ఇచ్చిన సుఖాన్ని మర్చిపోలేకపోతున్నాననుకో!...’ అంటూ కన్ను గీటి నిద్రలోకి జారుకున్నాడమ్మా!...
...దాంతో నాకు మాత్రం నిద్ర తేలిపోయింది...‘...ఛీ!...మొగుడి కౌగిల్లో ఉన్నా పరాయి మగాళ్ళే గుర్తుకొస్తారా నాకికనుంచీ!...ఏమౌతూంది నా సంసారం!??...’ అనుకుంటూ మధనపడ్డానమ్మా!...’ అని ఆగాను...

‘...ఉహూఁ!...కాసేపు వికాస్ చాతీనీ , దండల్నీ నిమురుతూ...మనస్సు అదుపులో పెట్టుకోవాలనీ , ఇక పైన ఇవన్నీ మానేద్దామని వికాస్ ని ఒప్పించాలనీ అనుకుంటూ టైమ్ చూశేసరికి ఐదున్నర... కాసేపు పడుకుని లేద్దాంలే అని కళ్ళు మూసుకున్నాను...ఏవేవో ఆలోచనలతో నిద్ర పట్టదే!...
...వికాస్ వైపు చూశాను... ప్రశాంతంగా నిద్దరౌతున్నాడు...ఒళ్ళు మండిపోయింది నాకు... ‘...నన్ను లేపి గుర్రెట్టి నిద్దరౌతావా!...’ అంటూ కుదిపి కుదిపి లేపాను... ‘...ఏమైంది సంధ్యా!...’ అంటూ కళ్ళిప్పాడు కాసేపు తరవాత...

[sarit11]

‘...ఇక పైన ఇవన్నీ మానేద్దాం వికాస్...’ అన్నాను , ఓ లిప్త తన కళ్ళల్లోకి చూసి , వెంటనే చూపు వాల్చుకుని...కుడి తొడని అతడి నడుం మీదేస్తూ...
‘...ఏం?...ఎందుకనీ!?...’ అన్నాడు వికాస్ నన్ను ఇంకాస్త మీదకి లాక్కుంటూ...నేనేం మాట్లాడకుండా తన కౌగిలిలో సర్దుకున్నాను...‘...బాగానే ఎంజాయ్ చేశావ్ గా, గత మూడు రోజుల్లో!?...’ అన్నాడు ,
‘...నే చెప్పానా అలా అనీ!...’ అంటూ అతడి మెడవంపులో మొహం దాచుకున్నాను...
‘...వేరే చెప్పాలా!...మొదట్లో వెంకట్ గుర్తుకొచ్చేవాడు నీ ఙ్ఞాపకాలల్లో...కొద్దిరోజుల క్రితం వరకూ మధు పేరు మెదిలేదినీ పెదాలమీద !...’ అన్నాడు నా పెదాల్ని చూపుడు వేలితో నిమురుతూ... ‘...ఛీ!...’ అంటూ ఆ వేల్ని సున్నితంగా కొరికాను... (EOP 255 – in 50)

‘...ఉఫ్ప్...ఏంటదీ!...ఉన్నమాటన్నాననా!...ఇందాకా మిళింద్ గాడి పేరు పలవరించావ్...ఇవి చాలవూ!...’ అన్నాడు వికాస్
‘... అదేగా నా బాధ...అదీ నీ కౌగిట్లో ఉన్నప్పుడు!...అందుకే ఇవన్నీ మానేద్దామంటున్నా!!...పైగా పిల్లలు పెద్దవాళ్ళౌతున్నారు కూడానూ!!!...’ అని వాపోయాను , గొంతు పూడుకుపోతూంటే...
‘...జాగ్రత్తగా ఉంటే సరీ!.. అవునూ , నీ లిస్ట్ లో ఇంకెవరున్నారబ్బా!...’ అంటూ ఆలోచన నటిస్తూంటే...‘...ఛీ!...ఎవరూ లేరు!!... అన్నానే!...’ అని ఆగాను... ‘...నమ్మాడా ఆ మాట!...’ అంది వకుళ...
‘...నన్ను చెప్పనీ!...మొన్న పార్టీలో నీ కళ్ళెవరిమీద పడ్డాయ్!?...ఆ కుర్ర గుఱ్ఱాలిద్దరూ , ఆ ఎమ్. సీ గాడు...ఏంటీ వాళ్ళ పేర్లూ!...’ అంటూ తల కొట్టుకున్నాడు గుర్తు తెచ్చుకోడానికి...
‘...మనోజ్ , వినోద్...ఆ కుర్రాళ్ళ పేర్లూ , ఎం సీ పేరు ...అనిరుధ్ధ్ ...’ అనేశాను వెంటనే...
‘...చూశావా! ఎంత మోజు లేకపోతే ఇంతగా గుర్తుంటాయా!...’ అంటూ నన్ను కవ్వించాడే!...’ అని నేనాగేసరికి...నిజమేగా ఆమాటా!... అంటూ నవ్వింది వకుళ...
‘...ఛీ!...ఊరుకోవే!...అడిగావని చెప్పాగానీ!....’ అంటూ మాట సగంలో ఆపేసి , అంకిన వికాస్ రొమ్ముని కొరికానమ్మా!...
‘...అబ్బ!...రాక్షసిలా ఏంటా కొరకడాలూ!!...అవునూ, మీ సుజాతక్కేంటీ...అంత టెన్స్ గా ఉందీ వెళ్ళేటప్పుడూ!...’ అంటూ మాట మార్చాడు...
‘...ఏమో...నాకేం తెలుసూ?...ఇంకిటువంటివి మానేద్దామన్న నా మాటకి సమాధానం చెప్పకుండా మాట మారుస్తావేం!?...’ అని నిలదీశాను...
‘...చూద్దాంలే!... మాధురీ మేమ్ ని ఏదో మందుగురించడుగుతుంది కదూ మీ సుజాతక్క !...ఏంటదీ?...’ అన్నాడు వికాస్ , కొంటెగా నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...
...తెలిసే నన్నడుగుతున్నాడని గ్రహించి , ‘...ఏమో!!...’ అన్నాను చురచురా చూస్తూ...
‘...వెంకట్ గాడు నీకు చెప్పిందేంటదీ...ఆఁ...ఐ పిల్...కదూ... ఎవడి విత్తనమైనా నాటుకుందని భయమా!...’ అన్నాడు వెక్కిరింపుగా...
‘...కాదామరీ!... అందులో , మీ మగ పశువులందరూ ...కొసకంటా దింపి , ప్రతొక్కడూ ఒకటికి నాలుగు సార్లు విదిలేస్తే భయముండదేంటీ!...’ అన్నాను...
‘...నీకూ ఉందికదూ ఆ భయం!...’ అన్నాడు నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ... జవాబు చెప్పకుండా చూపు తిప్పుకున్నాను...
...గత మూడు రోజుల్లో ఎంతమందీ?...లెక్క చూడనీ!...మధుగాడు సరేసరి...వాడు కాక వాసూ, మిళింద్ , మీ కుమార్ బావ , మదన్ సర్ , ప్రొఫెసరూ... రంకు మొగుళ్ళు ఆరుగురయ్యారిక్కడికి...’ అంటూంటే...‘...వెంకట్ గాడిని మర్చిపోయావ్!...’ అన్నాను ఒళ్ళు మండి...
‘...వాడి గండం దాటిందిగా!... , అవునూ!...ఆ కుఱ్ఱ్గగాళ్ళ పేరేంటన్నావ్!?...’ అంటూ ఆగాడు ...‘...మనోజ్ , వినోద్...’ అంటూ మళ్ళీ చెప్పాను...వాళ్లకి గానీ , ఆ ఎం.సీ. గాడు...అనిరుధ్ధ్...కిగానీ , లేక ముగ్గురికీ గానీ...చాటు మాటుగా ఛాన్స్ ఇచ్చావా!...’ అన్నాడు ...తల తిప్పుకోడానికి వీల్లేకుండా చుబుకాన్ని పట్టుకుని కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...
‘...ఛీ!... మనిషినా...పశువునా! ... అంత...మంది...తో ఇ...ది...అవడానికి!...ఐనా టైమెక్కడుందీ!?...’ అన్నాను , విడిపించుకోడానికి పెనుగులాడుతూ...
‘...టైంఉంటేఅ...దీ...అయ్యేదన్నమాట!...పోనీ!...ఆరుగుర్నేలెక్కెట్టుకుందాం...అందరూ కొ...స...కం...టా... లో...పలికి గెం...టే...గా...విదుల్త!...’ అన్నాడే , కసిగా ఒక్కొక్క అక్షరాన్నీ ఒత్తిపలుకుతూ...అందుకేగా నే భయపడి ఛస్తూంట!... అని ఘాటుగా సమాధానం చెప్పాననుకో!...’ అంటూ ఆగాను...
...‘...అది విని ఊరుకున్నాడా!?...’ అంది వకుళ...
‘...ఉహూఁ! ... పిక్నిక్ కి బయల్దేరే ముందు నీకు సేఫ్ పీరియడే అన్నావ్ గా!...’ అని నిలదీశాడు...కరెక్ట్ గా లెక్క చూసుకోవాలి... అని సణిగేసరికి ,
...మదన్ జీజూ స్టెరిలైజ్డు , మీ కుమార్ బావా , ప్రొఫెసర్ల పస మీద నాకు నమ్మకం లేదు...ఎటొచ్చీ మిళిందూ , మధూలే!...మిళింద్ గాడు సేఫ్ పీరియడ్ లో కవరైపోతే సమస్యేమీ ఉండదేమోలే!... మిగిలింది మధే!...పార్టీ లో వకుళ నా దగ్గరకొచ్చింది కానీ , నువ్వు తన దగ్గరకెళ్లలేదుగా!... అన్నాడమ్మా... లేదన్నట్లు అడ్దంగా బుర్రూపాను...చూడాలి దాని సంగతి...అందుకే స్టెరిలైజేషన్ చేయించుకో అంటాను నేనెప్పుడూ!... అన్నాడే ! ...అని ఆగాను
...మరి నువ్వేం అన్నావ్?...’ అంది వకుళ
‘...ఏంటీ చూసేదీ!?... ఐనా నాకో ఆడపిల్లకావాలి వికాస్!...ఆ తరవాత ఆలోచిద్దాం...’ అన్నానమ్మా!... తనని అతుక్కుపోతూ... ...చెప్పవేం!... అంటూ నన్ను వెలకిలా తిప్పేసి మీదెక్కిపోయాడు...
...ఛీ...మళ్ళీనా!...అరగంట కూడా కాలేదు నా ప్రాణాలు తోడేసి!... అని గునుస్తూనే తొడలిప్పుకున్నాను...
...నీలాంటి మదవతి ఇలా అతుక్కుపోతే ...లేవని వాడు మగాడే కాదు...పైగా నీదో కోరిక మిగిలిపోయింది కూడానూ !...’ అంటూ వాయింపు మొదలెట్టాడు ...పావుగంట దాటినా ఆపడే!...‘...చా...లు బా...బూ! ...ఛంపే...స్తావా!... అన్నాను ఊపిరి తిప్పుకోడానికి తంటాలు పడిపోతూ...

[sarit11]

...కొసకంటా లోపలికి గెంటి...అప్పుడు విదిలాడే...వేడి పిచికారీ!... అదీ తెరలు తెరలుగా!!...దాంతో సొమ్మసిల్లిపోయానమ్మా!!!!...’ అన్నాను బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ ...
...కాసేపాగిపోయి , ‘...తెలివొచ్చేసరికి ఏడౌతూంది...వికాస్ బాత్రూం లోంచి వస్తున్నాడు స్నానం చేసి...‘...లే సంధ్యా !...పిల్లలూ లేస్తున్నారు...’ అంటూ బట్టలేసు కుంటూంటే , గబగబా బాత్రూం లో దూరానే!...’ అని ముగించి...దాని మొహం లోకి చూశాను...నీ విషయం చెప్పమన్నట్లు...
...ఇంతలో యూనివర్సిటీ లోకి కారు ప్రవేశించింది... అది వెళ్లవలసిన డిపార్ట్మెంట్ ముందు రావడంతో వకుళ ముందు దిగిపోతూంటే ‘...సేఫ్ పీరియడ్ లెక్కచూసుకో ఈ లోగా!...’ అని గొణిగాను దాని చెవిలో ...‘...ఊఁ...నువ్వూ కానీ!...చెక్ చేసుకుందాం!...’ అని వెళ్లిపోయింది

...నేను ఆహ్వానించవలసిన ప్రొఫెసర్ ని కలిసి , పని పూర్తి చేసి వచ్చేసరికి వకుళ కూడా బైటికి వచ్చింది...‘...ఏమే!...లెక్క చూశావా!...’ అన్నాను... అది కారెక్కగానే...
‘...ఆఁ!...చెప్తా గానీ...నువ్వూ పలవరించావ్ వాడి పేరూ!...నేనూ పేలానుటే!...నాకు తెలీనేలేదు!...మంచంమీద వాలడంతో కన్నంటిందని చెప్పానుగా! ...ఎప్పుడు మీదెక్కిపోయాడో తెలీనే లేదు...మిళీన్...అంటూ తొడలు తన నడుంకి పెనవేసి చెరువైపోయానటమ్మా...తెల్లారగట్ల ...నన్ను సుజా...అని పిలుస్తూ మీదకి లాక్కుని ...పచ్చి...పచ్చిగా...దున్నేసింతరవాత చెప్పాడామాట!...అప్పుడెప్పుడో జయంత్ తో , ఆ మధ్య మీ ఆయన తో గడిపానని చెప్పిన రాత్రి... మధు వాయింపులు గుర్తుకొచ్చాయనుకో ’ అంది వకుళ...
‘...దాని పేరెందుకెత్తావని నిలదీయలేదా!...’ అన్నాను...
‘...చేశానమ్మా ...ఓ పావు గంట తరవాత ఆ పిచ్చి పని!...‘...బలే సుఖపెట్టిందిలే వకూ, మీ అక్క!...ఆ బిగువూ...ఆ మెత్తదనం...ఆ ఒళ్లప్పగించే తీరూ!... అంటూ దాన్ని గుర్తు చేసుకుంటూ నా మీదెక్కిపోయి , మరో పది నిముషాలు ఒళ్ళు హూణం చేశాడు!...
...ప...ని...అయిపోయినా దాని ధ్యాసే!... అలసటతో కాస్త కళ్ళంటాయో లేదో...వకూ! , వెళ్ళిపోయేటపుడు మీ అక్క టెన్స్ గా ఉందెందుకనీ?...అంటాడే నన్ను నిద్దర లేపీ...ఒళ్ళు మండిపోయిందనుకో!...’ అందది...
‘...ఏం చెప్పావేంటీ?...’ అన్నాను
‘...దాన్నే అడుగు...’ అన్నానే , ఒళ్లు చిరచిర లాడడంతో... ఎలా అడుగుతానూ!...మా బాసు భార్య కదా!...నీకు చెప్పకుండా ఉంటుందా!?... అంటూ బ్రతిమాలడం మొదలెట్టాడు... అప్పడికీ నేనేం చెప్పకపోడంతో...ఏమైనా అవుతుందని భయం కదూ ఆవిడకీ?...’ అన్నాడే...
...ఏమో!?...అన్నాను...అప్పుడు బైట పడ్డాడు...నీకూ ఉందా ఆ భయం!...అంటూ!...
...ఉండదామరీ!... అన్నాను ... తనూ వికాస్ లాగే సరసుల ఎనాలిసిస్ చేసి , ఇక మిగిలింది వికాస్...పార్టీలో రెచ్చిపోయి చే...యిం...చు... కున్నావ్ కదూ!...అదీ అందరి ముందరా!...సంధ్యే దొరకలేదారోజు...అని కాసేపు ఆలోచించి...తనని ఓ రెండు రాత్రులు పంపించమంటాలే వికాస్ ని...అయితే వాడి దానికీ...నాదానికీ...పోటీ...అన్నాడే!... దేనికీ?... అన్నానమ్మా బుధ్ధి తక్కువై!... , విత్తనాలకి...చూద్దాం అని ధైర్యం చెప్పి...అందుకే స్టెరిలైజ్ చేయించుకోమంటాను...ఏ బాదరబందీ ఉండదు...అన్నాడే!...అంటూ వకుళ చెప్పుకుపోతూంటే...
...అమ్మో!...నా వల్లకాదమ్మా!... అన్నాను సన్నగా వణికి... ‘...ఏదీ!...స్టెరిలైజేషనా?...’ అంది వకుళ......అదెలాగూ తప్పేట్టులేదులే...అన్నాను ‘...మరేంటీ!?...’ అందది విదలకుండా!
...మీ ఆయన తో రెండు , మూడు రాత్రులు!...మాంఛి కసిమీదున్నాడు కూడానూ!...అన్నాను... ‘...నన్ను మీ ఆయన విదుల్తాడనుకున్నావేంటీ ఆ రాత్రులూ!...ముహూర్తాలు పెట్టు...’ అంది వకుళ...
... అంత తొందరగా ఉందా!...మనిద్దరి ఫెర్టిలిటీ కాలెండరు చూసి అలాగే పెట్తుకుందాంలే!... నీ సమాధానం చెప్పనేలేదు... అన్నాను...
‘...నేనొప్పుకోలేదు ... రోహిత్ కి మరో మగతోడు వచ్చిన తరవాత!... అన్నాను... ఇంకేం!... అదేపనిమీదుందాం!...అంటూ మళ్ళీ లంకించుకున్నాడమ్మా!...పిచ్చెక్కి పోయిందనుకో తన వరస చూసేసరికి... అమ్మ దగ్గరకెళ్ళిపోతానని బెదిరించాను...అప్పుడు కాస్త జోరు తగ్గించినా , మళ్ళీ స్పీడందుకున్నాడు...ఐనా సుజాతక్కేంటే...అంతరెచ్చిపోయిందీ!...సేఫ్పీరియడేనా!?...పీకలమీదికి తెచ్చుకుంటుందేంటీ!!...’ అందది...
‘...తన సంగతలా ఉండనీ తల్లీ!...మన లెక్క చూశావా, అంటే మాట్లాడవేం!?...’ అన్నాను...నా గొంతులో ఆదుర్దా పసికట్టిందేమో!... ‘...నాకు ఎఱ్ఱ జండా కనిపిస్తూందమ్మా!...’ అందది కాస్త దిగులుగా ...
‘...కదూ!...శుక్రవారం రాత్రి వరకూ పర్లేదుగానీ , శనివారమే భయపెడుతూందే!..’ అన్నాను , మరోసారి వణుకుతూ...
...చూశాడేమో డ్రైవర్...‘...ఠండ్ షురూ హోగయీ...హీటర్ ఆన్ కర్ దూఁ మేమ్ సాబ్!...’ అన్నాడు... హాఁ... అనీ , పిల్లల కాలేజ్ కి వెళ్లమనీ చెప్పి ఆలోచనల్లో పడిపోయాం , రకరకాల భావాలు బుర్రుల్లో మెదుల్తూంటే... ‘...కాలేజ్ పహుంచ్ గయే మేమ్ సాబ్...’ అన్న మాటవిని , పిల్లలని తెచ్చుకోడానికి బయల్దేరాం...
‘...మరో సారి జాగ్రత్తగా లెక్కచూసుకోవే!...రేపు మాట్లాడుకుందాం!!...’ అంది వకుళ , ఇళ్ళకి బయల్దేరేముందు... బుర్రూపి బయల్దేరాను...
ఇల్లు చేరేసరికి ఐదైంది...పిల్లల్ని ఎగ్జామ్స్ కి తయారు చెయ్యడంలో ములిగిపోయాను కాసేపట్లో... పూర్తైంతరవాత పిల్లలకి అన్నం పెట్టి పడుక్కోబెట్టేసరికి తొమ్మిది...
...ఇంతలో ఓ అరగంటలో ఇంటికొస్తానని వికాస్ ఫోను...తొందరగా రా , భోంచేద్దాం ...అని పెట్టేసి టివి ఆన్ చేశానో లేదో, ఫోను మళ్ళీ మోగింది...సుజాతక్క...
‘... మాఅత్తగారొచ్చారే!...నిన్న సాయంత్రం...’ అంటూ ఆవిడకి ఫోనిచ్చింది...కాసేపు మాట్లాడి మళ్ళీ సుజాతక్కకి ఇచ్చేసిందావిడ...‘...నిన్ను చూస్తానంటున్నారే...రారాదూ!...మేం రావాలంటే కొత్త!...’ అందది... ‘...సరే!...నేనూ , వకుళా వస్తాంలే ...ఇంతకీ ...ఆ...పని ...చేశావా!?...’ అన్నాను...‘...ఏదీ!?...’ అని దాని ఎదురు ప్రశ్న... ‘...ఐ పిల్...’ అని గుర్తు చేశాను... ‘...తెప్పించుకోడానికి వీలుకాలేదమ్మా...రేపు నువ్వు తీసుకురారాదూ!...మీ బావొచ్చినట్లున్నాడు!!...’ అంటూ పెట్టేసిందది...
...కొంప ముంచేట్టుందిది ...అనుకుంటూంటే వికాస్ వచ్చాడు ...ఎవరూ ఫోన్?... అంటూ...సుజాతక్క...అని సమాధానం చెప్పాను...
...‘...నన్ను రమ్మంటుందా!...’ అని , ‘...నిన్ను కాదు...నన్నూ!...’ అని నే అంటున్నా వినిపించుకోకుండా, తన కుళ్ళు జోక్ కి తనే నవ్వుకుంటూ బట్టలు మార్చుకోడానికి వెళ్ళాడు...
...రేపు నేనూ వకుళా , సుజాతక్కా వాళ్ళింటికెళ్తున్నాం కాలేజయ్యాక...నువ్వు మనవాళ్ళనీ , రోహిత్ , దివ్యాలనీ పికప్ చేసి మనింట్లో డ్రాప్ చేసెళ్ళు!...ఆడుతూంటారు...శ్యామా ని ఉండమంటాను ,మేమొచ్చేదాకా!...’ అన్నాను భోజనాలు చేస్తూంటే...‘...దేవి గారి ఆఙ్ఞ శిరోధార్యం...’ అన్నాడు నాటకీయంగా...

[sarit11]

...సుజాతక్క రమ్మందే ...కాలేజ్ అయినతర్వాత వెళ్దాం వాళ్ళింటికి...’ అన్నాను వకుళ తో మర్నాడు లంచ్ టైమ్ లో...‘...మరి పిల్లలో!...’అందది....వికాస్ పికప్ చేసెళ్తానన్నాడులే నలుగుర్నీ!...శ్యామా ఉంటుంది మనమొచ్చేదాకా!...అన్నాను...సరే నన్నట్లుగా తలూపిందది...
...అనుకున్నట్లుగానే వెళ్ళాం , సుజాతక్క ఇంటికి ...దోవ లో ఓ మెడికల్ షాప్ దగ్గరాగి....
...టిఫెన్లూ , కాఫీలూ , కబుర్లే తప్ప ...తెచ్చావా అదీ ...అని అడగదే సుజాతక్క!...దాన్ని పక్కకి పిలిచి నేనే చేతిలో పెట్టాను , వచ్చేసే ముందు...
... దానికీ , వాళ్ల అత్తగారికీ బై చెప్పి , నేనూ వకుళా మా ఇల్లు చేరేసరికి పిల్లలు హోరాహోరీగా ఆడుతున్నారు...ఇల్లంతా పరుగులెడుతూ...
...‘...బోర్న్ వీటా , స్నాక్సూ ఇచ్చాను దీదీ!...డిన్నర్ రెడీ చేశాను...’ అంది శ్యామా...అడక్కుండానే...ఇంకా ఉండాలో , వెళ్ళాలో తెలుసుకోవడం కోసం...
...మాకూ కాఫీ , స్నాక్స్ ఇచ్చెళ్లమని శ్యామా కి చెప్తూంటే , వకుళ కష్టపడి దివ్యని పట్టుకుని ‘...ఆడింది చాల్లే!...బాగ్ తీసుకో!...రేపటి ఎగ్జామ్ కి తయారు కావక్కర్లే!?...’ అనేసరికి అది రాగం లంకించుకుంది...అప్పుడేనా!?...అంటూ...
ఇంతలో ఎక్కడ్నుంచో సుడిగాలిలా వచ్చి ‘...ఓ టెన్ మినిట్స్ ఆంటీ!...’ అంటూ దివ్య ని విడిపించుకుని పోయాడు మా పెద్దాడు...
‘...పెద్దైంతర్వాత నా కూతుర్ని ఇలాగే ఎత్తుకుపోతాడేమోనే నీ కొడుకూ!...’ అంది వకుళ ... వీళ్ల వరకూ ఐతే వరసలు పర్లేదు కానీ... అని నే నంటూంటే కాఫీ , బిస్కెట్లూ తెచ్చింది శ్యామా... తాగెళ్దుగానిలే!...అంటూ దాన్ని కూర్చోబెట్టేశాను...
...శ్యామా వెళ్ళిందో లేదో ...‘...ఏంటే నీ ఉద్దేశ్యం!?...’ అని నిలదీసింది వకుళ, కాఫీ ముట్టుకోకుండా ...
...తీసుకోమ్మా... అంటూ కప్పు అందించి....వీళ్ల వరకూ తండ్రులెవరో తెలుసు కనక పర్లేదు...అని ఆపేశాను ...‘...అదే నేనడిగేది...ఏంటి నీ ఉద్దేశ్యమని?...’ అంటూ రెట్టించిందది...
...ఈ సారి ...ఏమైనా...అయితే...తండ్రులెవరో చెప్పగలమంటావా!?...అన్నాను ...దాని కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ...
‘...అంటే...లెక్క చూశావా!?...’ అంది వకుళ... ఆ!......నిన్న మనం అనుకున్నదే కరెక్టు...శనివారం పొద్దున్నకే అయిపోయింది మన సేఫ్ పీరియడ్... అన్నాను...
మౌనంగా కాఫీ తాగుతూ ఆలోచనల్లో పడ్డాం...
‘...ఎన్ని కొన్నావవీ!?...’ అందది...కాసేపు తరవాత ...ఓ అరడజను కొన్నానుగానీ...మనకి పనిచేయవేమో!...అన్నాను...
‘...ఎంచేతా!...’ అందది ... 72 గంటలైపోయిందిగదమ్మా!...అన్నాను... ‘...ఎలా?...’ అందది...
...లెక్కెట్టు... శనివారం...ఏదైనా అయిందనుకుంటే...ఆది , సోమ , మంగళ... , ఇవాళ బుధవారం...సాయంత్రం ఆరు దాటింది... టైమైపోలే!? ...అన్నాను
‘...మరేంటి మార్గం?...ఎమ్.టి.పి యేనా!...’ అందది మొహం కందగడ్దలా చేసుకుని... ... నీ మొహం ...చూలేలేదింకా...మెడికల్టెర్మినేషనేంటీ?! ...అన్నాను...
‘...అంటే!...నెల తప్పేదాకా ఏమీ చెయ్యలేమంటావా!...ఆలోచిస్తూంటే నాకు బి .పి ...పెరిగిపోతూందే...ఇంటికి పోతాను...’ అంటు లేచి...‘...ఇంక చాలాటలు...రండి!...’ అని అరిచింది వకుళ...తల్లి గొంతులో సీరియస్నెస్ గుర్తు పట్టి వెంటనే బాగులు తగిలించుకుని పక్కన చేరారు దాని పిల్లలిద్దరూ...
...అంతకన్నా చేయగలిగిందేముందీ!?... అన్నాను ,... దాన్ని సాగనంపడానికి గేటు దాకా వెళ్తూన్నపుడు... అది నిష్టూర్చి ,‘...అవునూ! ..సుజాతక్కకి...అ...ది...ఇచ్చావా?...వేసుకుందా!?...’ అంది... టాక్సీ కోసం చూస్తూ
...ఇచ్చాను కానీ వేసుకుందో!...లేదోతెలీదు...‘...మీతో ఓ ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలనుకుంటే మా అత్తగారుంది పక్కన...వీలు చూసుకుని ఫోన్ చేస్తాలే ’ అంది... అన్నాను...
ఇంతలో వకుళకి మధు ఫోను...ఎక్కడున్నావంటూ!...‘...సంధ్యా వాళ్ల గేటు దగ్గరున్నా...’ అని దాని సమాధానం...ఓ రెండు నిమిషాల్లో అక్కడుంటా...టాక్సీ ఎక్కకు...అంటూ...
...కంగారు పడకే!...మార్గం దొరక్క పోదు... మనిద్దరి పొలాల్లో విత్తనాలు నాటే పోటీ పెడదాం మన మొగుళ్ళకి!...అంటూ దానికి ధైర్యం చెప్పాను, నాకూ కాళ్ళు వణుకుతూన్నా , వకుళ భయాన్ని చూసి నేను ధైర్యం తెచ్చుకుంటూ...
ఇంతలో మధు కార్ ఆగింది...నన్ను చూడగానే చాటంతైంది మధు మొహం... ఈ రాత్రే అంటాడేమో! అనే ఊహ మెదలడంతో ... ఒళ్ళు ఝల్లుమంటూన్నా...కాఫీ తాగి వెళ్లు మధూ...అంటూ నేను గృహిణి ధర్మాన్ని వెలగబెట్టాను...‘...సరే...’ అంటూ కారు దిగబోయాడు...
‘.. నడు...పిల్లల్ని చదివించాలి... ఇంటికెళ్ళింతరవాత నేనిస్తాలే!...’ అంటూ పిల్లల్ని లోపలికి తోసి అదీ ఎక్కింది...మొగుడివైపో కోర చూపు విసిరి...పిల్లలు బై లూ , టాటాలూ చెప్పుకుంటూంటే కదిలింది వాళ్ళ కారు...
...మర్నాడు మధ్యాహ్నం , నేను ప్రాక్టికల్స్ క్లాస్ లో కూర్చుంటే వచ్చింది వకుళ...‘...ఏమ్మా!...మా ఆయన మీద అంత ప్రేమ ఒలకబోసేస్తున్నావ్!?...’ అంటూ...
...నీ మొహం...ఇంటికొచ్చింతరవాత కాఫీ తాగి వెళ్ళమనకపోతే ఏవనుకుంటాడే!?... అని ఎదురు ప్రశ్నేశాను... ‘...ఆహాఁ...ఆదర్శ గృహిణివమ్మా!..ఏమైందో తెలుసా దాని వల్ల!... విత్తనాల పోటీ గుర్తుకొచ్చి వికాస్ కి ఫోన్ చేశాడు...ఏం మాట్లాడుకున్నారో ఏమోగానీ వీకెండ్ నైట్స్ కి ఫిక్స్ అయిపోయింది వాయింపు ప్రోగ్రామ్... ’ అంది వకుళ...
...అదెలాగూ జరిగేదే!...అన్నాను... ‘ సర్లే! ఇంతకీ ... అ...ది... వేసుకున్నానని సుజాతక్క ఫోన్ చేసిందా?...’
...చెప్తా విను... అంటూ మొదలెట్టాను...
...నువ్వెళ్ళింతరవాత బుర్రలో పరిపరి విధాల ఆలోచనలు వస్తూంటే మనస్సు చిక్కబట్టుకుని పిల్లల్ని చదివించడంలో పడ్డాను...ఎనిమిదిన్నర దాటింది . చిన్నాడు జోగుతూంటే చదువు ఆపి వాళ్లకి అన్నాలు పెడుతూంటే వికాస్ ఫోను...ఆలస్యమౌతూందంటూ...దాంతోపిల్లలతోబాటు నేనూ భోజనం ముగించి , వాళ్లని పడుకోబెట్టి , హాల్లోకొచ్చానో లేదో...సుజాతక్క పోను...
...‘...మా అత్తగారు హాల్లో టి వి... చూస్తున్నారు’ అందది నేనడక్కుండానే... ...ఇంతకీ వేసుకున్నావా?... అన్నాను...
‘...లేదింకా!...దానిగురించే నీ సలహా కావాలి...’ అందది... దేని గురించీ!...అన్నాను...‘...ఇది చెప్పు...అదేసుకుంటే తరవాత పిల్లలు పుట్టడం కష్టమా!?...’ అందది సీరియస్ గా... ...ఆ మాటా అంటారు... అని ఒప్పుకున్నాను...
‘...అయితే ఆ రిస్క్ తీసుకోలేను...’ అందది కాసేపాగి...
‘...అయితే ఏమిటీ!...అంది వకుళ... నేనూ అదే అన్నానే ...రేపు సాయంత్రం మీ బావ వాళ్లమ్మ గారిని దింపడానికి వైజాగ్ వెళ్తాడు...ఐదింటి ఫ్లైట్ లో ... అంచేత రాత్రి వికాస్ ని మా ఇంటికి పంపించు...అంది సిగ్గు పడిపోతూ...
‘... ఉఫ్ఫ్...అంత బరితెగించిందా!...’ అంది వకుళ ... ఊఁ!... ఓ అరక్షణం నాకు నోట మాట రాలేదు ...

[sarit11]

...ఈలోగా ‘...పంపిస్తావుగా!...మా అత్తగారొస్తున్నారే!...పెట్టేస్తా!...’ అందది...
...కొంపలంటుకుంటాయేమోనే!?... సేఫ్ పీరియడ్ కాదన్నావ్!...అన్నాను , ప్రయత్నం మీద ...
‘ ‘...అందుకే!...’ అందది... ... అంటే!?...అన్నాను , బిత్తరపోయి...

‘...బావే చెప్పారు , వికాస్ ని పిలిపించుకోమని...చెప్పడానికి తను మొహమాట పడ్డాడు!...’ అంది సుజాతక్క...
...ఛీ...నే నమ్మను...అన్నా వకూ!... ‘...తనేమందీ?...’ అంది వకుళ
‘...కారణం తరవాత చెప్తా గానీ , ముందు నే చెప్పిన పని చెయ్యి...’ అని సుజాతక్క మాట తుంచేస్తూంటే...ఆగు!...ఎవరైనా చూస్తే అభాసుపాలైపోతావ్...మీ అత్తగారు వింటూండగా ఒక్కర్తినీ ఉండలేననీ, మా ఇంటి దగ్గర దింపెళ్ళమనీ చెప్పు బావకి... అన్నానే!...
‘...అలాగే...’ అంటూ ఫోను పెట్టేసిందది...
......ఏం ధైర్యం దీనికి!... అనుకుంటూ ఫోన్ పెట్టేస్తూంటే మరో ఆలోచనొచ్చి...మా ఇంట్లో భోంచేసి వెళ్దురుగాని... అని దాని అత్తగారిని ఆహ్వానించాను...నేనే ఫోన్ చేసి... కాసేపు మాట్లాడి పెట్టేస్తూంటే వికాస్ వచ్చాడు ...ఎవరూ ఫోన్?... అంటూ.

..సుజాతక్క...అని సమాధానం చెప్పాను...‘...ఇవాళైనా నన్ను రమ్మందా!...’ అన్నాడు ... సర్లే !...బట్టలు మార్చుకురా!...అన్నం తిందుగాని...అంటూ దాటేశాను...

‘...అంటే ఇవాళ రాత్రి శోభనం ఏర్పాట్లల్లో బిజీగా ఉంటావన్నమాట!...’ అందది వ్యంగ్యంగా... అదేదో మీఇంట్లోనే జరిగిందిగా!... అన్నాను ఒళ్ళు మండి...
‘...అది కాదు...ఇంకో పేరుందే!....అదే శోభనం తరవాత మళ్ళీ కలుసుకోడాని కి...’ అందది గుర్తు తెచ్చుకోడానికి బుర్ర కొట్టుకుంటూ...
‘...పునఃస్సమాగమనం...’ అన్నాను... ‘...ఆఁ...ఆ ఏర్పాటు చూడు...’ అందది

...తప్పేట్లు లేదమ్మా!...అన్నాను చిన్నగా నిష్టూరుస్తూ... ‘...ఎందుకూ!...’ అని సాగదీసిందది ... వికాస్ కూడా దాని మీద తెగ మోజు పడిపోతున్నాడు... అన్నాను సన్నగా... ‘...చెప్పాడా ఆ మాట!...’ అందది వదలకుండా...
... ఆహాఁ... ‘...నన్ను రమ్మనలేదా మీ సుజాతక్క!... అని అడిగితే సమాధానం చెప్పవేం?...’ అని రెట్టించాడమ్మా , పక్క మీద చేరిన తరవాత నన్ను దగ్గరకి తీసుకుంటూ... ‘...దానిమీదంత మోజు పెరిగిపోయిందేంటీ!...’ అంటూ దూరంగా జరిగాను...
‘...ఊరుకున్నాడా!...’ అంది వకుళ...
...ఉహూఁ...వెంటనే నన్ను దగ్గరకి లాక్కుని ...‘...నువ్వేమైనా అనుకో సందూ!...ముందూ వెనకల మీ సుజాతక్క సైజులూ , వాటి మెత్తదనాలూ , ...ఆ...రెమ్మల బిగువులూ... చొరబడుతూంటే ఆవిడ జలదరింపులూ, ఆ పైన సిగ్గుపడుతూనే గుబ్బల అప్పగింతలూ , దున్నుతూంటే ఆవిడిచ్చే ఎదురొత్తులూ...ఒహ్...మర్చిపోలేననుకో!...వీలు చూసుకుని వాళ్లని పిలవరాదూ మనింటికీ!...’ అంటూ మొరటుగా నాలోకి దిగబడిపోయాడమ్మా!... అన్నాను
...వకుళ ఏదో అనబోతూంటే ప్రాక్టికల్ ముగించిన స్టూడెంట్స్ నా చుట్టూ చేరారు...వాళ్ళకి కావలసింది చెప్పి పంపించేసరికి ఓ పావు గంట ...
...‘...నాకూ తప్పదేమోనే ఈ డ్యూటీ!...’ అంది వకుళ నిష్టూర్చి... ‘...ఏమీ?...మధూ ఇలాగే ఉన్నాడేంటీ??...’ అన్నాను...
‘...ఆహా!...తెలుసుగా తన సంగతి నీకూ!...పచ్చి బూతుల్తో చెప్పాడు... మదన్ భయ్యా చెప్పింది నూటికి నూరుపాళ్ళూ నిజం...ఏం పూబిగువులు!...లోపలికి దింపిన ...మ...డ్డ...ని బైటికి లాగి మళ్ళీ గెంటుదామంటే ఓ పట్టాన విదలవే!...అది చాలనట్లు గాలి దూరే సందు లేకుండా ఆవిడ అతుక్కుపోడాలు...పిలవనా వాళ్లని ఈ వీకెండ్ కీ!...లేకపోతే ఆవిడ కనిపిస్తే పక్కన మొగుడున్నా లెక్కచేయకుండా ఎక్కిపోతానేమో!...అని భయం గా ఉంది... అని పచ్చి పచ్చిగా పేలుతూ నన్ను కసి...కసిగా దున్ని... , ...ఇది చెప్పూ!...ఎలా ఉంది...మా బాస్ పని?... అంటూ మామూలుకన్నా రెట్టింపు ...సరుకు... ఒదిలాడే!...మొన్నా, నిన్నా తెల్లారు జామున లేపి ఇదే పని!...నిద్ర చాలక ఛస్తున్నాననుకో!...’ అంది వకుళ , నీరసపు మొహం వేసుకుని...
...అది తప్పేది కాదుగా!...ఇంతకీ ఎలా ఉంది వకూ!...కుమార్ బావ ...ప....ని...!!...అని కూపీ లాగాను
‘...అదేంటీ, అట్లా అంటావ్!?...అ...ద...ర...గొట్టేశాడు...నువ్వూ ఒప్పుకున్నావుగా ... మాం...ఛి... పనివాడనీ!...’ అంది వకుళ , నా మొహం లోకి ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ... కాదని అన్నానా!... అని ఎదురు ప్రశ్న వేస్తూంటే మా లాబ్ అసిస్టెంట్ వచ్చింది ...బెల్ అయ్యింది మేడం... అంటూ...
‘...సర్లే!...రేపు వివరాలు చెప్పు...నేనూ చేసుకోవాలిగా ఏర్పాట్లూ!...’ అంటూ లేచింది వకుళ...
...మర్నాడు నేను ఫస్ట్ పీరియడ్ క్లాసు ముగించి వస్తూంటే గబగబా వస్తూంది వకుళ...పేరంటం కెళ్ళొస్తున్నావేంటమ్మా!...అన్నాను...దాని పాపిట్లో కుంకుమా , చేతిలో పళ్ళూ చూసి...
‘...ఆఁ...వెళ్ళొస్తున్నా!...పొద్దున్నే ఫోన్ చేసి మరీ అంటగట్టావుగా గర్భాదానపు పేరంటం...దానికీ!!...’ అంటూ చర్రుమందది ...
...సర్లే!...ఇవాళ మధ్యాహ్నం కూడా నాకు లాబ్ వర్క్... వచ్చీసీ!...వివరాలు చెబ్దుగాని... అని వెళ్లిపోయాను , దాని రియాక్షన్ కి నవ్వుకుంటూ ... మధ్యాహ్నం స్టూడెంట్స్ కి ఎక్పరిమెంట్ చేసే పద్దతి చెప్పి కుర్చీ లో కూలబడుతూ , టైమ్ చూసుకున్నాను...రెండుంపావు...ఏక్షణాన్నైనా వస్తుందీ వకుళ పిల్ల...అనుకున్నాను , ఒకళ్ల టైంటేబుల్ మరొకళ్ళకి తెలియడంతో...
...అనుకున్నట్లుగానే ఓ రెండు నిముషాలతరవాత , కాంటీన్ అమ్మాయిని వెంటబెట్టుకుని సుడిగాలిలా దూసుకొచ్చింది వకుళ ...టీ కప్పులు ముందుపెట్టి అది వెళ్ళింతరవాత నన్ను నిలదీసింది...‘...ఇంత సిగ్గు మాలిన పని చెయ్యమని నాకెలా చెప్పగలిగావే!?...’ అంటూ...
...ఇంతకీ చేశావా, లేదా?...ఐనా నీకు కొత్తేం కాదుగా!... అన్నాను...
‘...తప్పుతుందా?...చేశాలే!...ఐనా నాకు కొత్త కాదంటావేంటీ!?...ఎప్పుడు చేశానేంటీ ఈ పాడు పనీ!...’ అందది కోపంగా...

[sarit11]

...అబ్బ!...కోపంలో కూడా ఎంతందంగా ఉందే నీ మొహం!!...అపుడే మర్చిపోయావా...నన్ను నీ మొగుడి పక్కలో పడుకోబెట్టలే!?... అన్నాను ,గొంతు చిన్నగా చేసి , మందారం లా ఎఱ్ఱబడ్డ దాని మొహం చూస్తూ...
‘... దాని కేసూ, నీకేసూ వేరు వేరు...అదీ నువ్వు , కావాలి కావాలని అడిగితేనేగా నే చేస్త!...’అందది రోషంగా...
... ఆఁ...చేశావ్ లే!...నీ కోరిక తీర్చుకోడానికి కాదూ , నా కా తాయిలం ఇస్త!...అంటూ రెచ్చగొట్టాను... ‘...ఛీ!...కృతఘ్నురాలా!...’ అంటూ వీపుమీద ఓ దెబ్బేసిందది...
...చుర్ర్తు మంది...అబ్బ! ...ఊరుకో తల్లీ!...ఎన్నింటికెళ్ళారేంటీ సుజాతక్క ఇంటికి!... అంటూ మాట మార్చాను...
‘...తొమ్మిది దాటింది...పిల్లల్ని కాలేజీకి పంపించి వెళ్ళాలిగా!...అదలా ఉండనీ!... ఎ...లా... జరిగిందేంటీ...ఆ ... పునఃస్సమాగమనం...’ అందది...
...బ్రహ్మాండంగా!...అని ఊరుకున్నాను... ‘...వివరాలు చెప్పందే నే వదుల్తాననుకున్నావా!...’ అందది...
సరే , విను తల్లీ... పొద్దున్న బావ ఫోన్ చేశాడట , వికాస్ కి ‘...వైజాగ్ వెళ్తున్నాను... వదినని మీ ఇంట్లో దింపనా!...’ అంటూ... , ...తప్పకుండా!... అని చెప్పి తనూ ఏడింటికల్లా వచ్చేశాడింటికి...రండి ఆంటీ...రండి అన్నా...రండి వదినా!... అంటూ వికాస్ మామూలుగానే ఆహ్వానిస్తూన్నా , కార్ దిగుతూండగానే మెలికలు తిరిగిపోయింది సుజాతక్క ... దాని అత్తగారేమనుకుంటుందో అని భయపడుతూ , తనని కవర్ చెయ్యలేక చచ్చాను , వాళ్ళు వెళ్ళేదాకా!... అని ఊపిరి పీల్చుకోడానికి ఆగాను...
‘...వీళ్ళకి ...కార్యం...ఎక్కడ ఏర్పాటు చేశావ్?... గెస్ట్ రూం లోనా , మాస్టర్ బెడ్రూం లోనా!...’ అంది వకుళ
...మంచానికి పూలు కట్తడం లాంటి ఏర్పాట్లేం చెయ్యలేదుగానీ...కింద గెస్ట్ రూమే నయం అనుకుని ,అక్కడికే పంపించాను... అన్నాను...
‘...అవున్లే!...మూల్గులూ , రొప్పులూ పిల్లలకి వినబడకుండా ఉంటాయి...ఇంతకీ , తొమ్మిదింటికే మంచమెక్కారా వీళ్ళు!?...’ అందది ...
...ఎక్కడా!...ఆ కాసేపట్లోనే సుజాతక్క పిల్లల్నితెగ ముద్దు చేసిందేమో!...దాంతో వాళ్ళు పదిన్నర దాటిపోయినా వదల్లేదు...దొడ్డమ్మ , దొడ్డమ్మంటూ...కష్టపడి వాళ్లని పడుకోబెట్టి , దాన్ని తీసుకుని బైటికొచ్చేసరికి వికాస్ ఎదురయ్యాడు నైట్ డ్రెస్ లో...అది సిగ్గుపడిపోతూ మాస్టర్ బెడ్ లోకి పరిగెత్తింది ...
వికాస్ మెట్లు దిగబోతూంటే...ఏయ్,ఆగు!...ఇద్దరూ కలిసే వెళ్ళచ్చుగా!...’అన్నానే...తనాగలేదు. ...మొహమాటపడుతున్నావా?...దాన్ని నే తీసుకొస్తాలే...అనుకుంటూ వెనక్కి తిరిగేసరికి... ‘...ఇలా రా!...’ అంటూ తన పిలుపు...
‘...ఏమన్నాడేంటీ!...’ అందది కాస్త ముందుకు జరిగి...
‘...నువ్వూ , మీ అక్కా , కబుర్లు చెప్పుకుంటూ మన బెడ్ రూం లో పడుక్కోండి...నేను గెస్ట్ రూం లో పడుక్కుంటాను...’ అని తనంటూంటే , నా చెవుల్ని నే నమ్మలేక పోయానమ్మా!... అని ఆగి , వకుళ మొహంలోకి చూశాను...
...‘... ఊఁ...కానీ...’ అందది , కాస్త సీరియస్ గా...
‘...అదేంటీ!?...’ అన్నానే...తనేం మాట్లాడకుండా గెస్ట్ రూం లోకెళ్ళిపోయాడు... ఇలా కాదని , తనని దాటుకెళ్ళి , ...ఏంటీ!...బెట్టు చేస్తున్నావ్!?... అన్నానే...
‘... నాకిష్టం లేదు...’ అన్నాడే... ఓహో!...మెన్న ఆదివారం చేసిందేంటో!...అపుడదిచ్చిన సుఖాల్ని రోజూ గుర్తు చేసుకుని , మళ్ళీ మళ్ళీ కావాలని వెంపర్లాడడమేమిటో!!...అన్నానమ్మా...
‘...ఏం సమాధానం చెప్పాడూ?... ’ అంది ఆసక్తిగా...
‘...ఇప్పుడూ కోరుకుంటున్నాను... కానీ...ఇలా... అన్న లేకుండా మనసొప్పటంలేదు సంధ్యా... అందుకే , ఇద్దర్నీ పిలుద్దామనే నేనంట...’ అన్నాడే ,నన్ను వాటేసుకుని...అని ఆగాను...
‘... ఆశ్చర్యంగా ఉందే!...ఇంచుమించు మధు కూడా ఇలాగే అన్నాడు...’ అందది ...
...అలాగా!...ఏమన్నాడేంటీ?...అన్నాను ...‘...చెప్తాగా!...ముందు నువ్వు పూర్తి చెయ్యి...ఒప్పించావా...లేదా?...’ అంది...
‘...ఒప్పించక ఊరుకుంటానా!...అదేం పర్లేదులే!...నేనూ వెళ్తా , ఓ రోజు బావ దగ్గరకి...ఇలాగే , నీకు తెలీకుండా!!... అన్నాను... ‘...నీకది కొత్తేం కాదుగా!...’ అని దెప్పేసరికి...ఒక్కసారేగా నేనా పని చేస్త!...నువ్వెన్ని సార్లు చేశావో నీకే తెలీదు... కోరి వచ్చినదాన్ని కాదనకు...చిన్నబుచ్చుకుంటుంది...అని వెనక్కి తిరిగాను...అక్కని తీసుకురావడానికి ... అంటూంటే
‘...దాంతో బాటు నువ్వూ లోపలికి దూరావా గెస్ట్ రూం లోకి!?... అంది వకుళ కొంటెగా...
...ఎలా వీలౌతుందీ?...పిల్లలున్నారుగా ఇంట్లో!!...అప్పటికీ చూద్దామని ఆఫర్ చేశాలే!...అది సిగ్గు పడిపోయింది...దాంతో స్వీట్లూ , బాదాం పాలూ ఉన్న ట్రేని దాని చేతిలో పెట్టి లోపలికి పంపించాను... అన్నాను
...‘... తరవాత నెమ్మదిగా తలుపు పక్కన చేరుంటావ్, అవునా!...’ అందది...
...ఓ క్షణం నిలబడ్డానమ్మా! , సవ్యంగా జరుగుతూందో లేదో చూద్దామని... ఉమ్మ్... అని సుజాతక్క మూలుగు వినిపించిన తర్వాత పైకెళ్ళి మా బెడ్రూం లోకెళ్లబోతూంటే మంచం కిరకిరలు వినిపించాయి...దాంతో భయమేసి పిల్లల పక్కనెళ్ళి పడుక్కున్నాను...వాళ్ళు లేస్తేనో!...అనుకుంటూ... నిద్రట్టిపోయింది...అన్నాను...
‘...మధ్యలో వెళ్ళి చూడలే?...’ అంది వకుళ...
...ఉహూఁ...ఆరౌతూండగా మెలుకువొచ్చింది...అదీ సుజాతక్క కుదిపితే...ఇంకో జత బట్టలు తెచ్చుకుందేమో!...కడిగిన ముత్యం లా తయారైపోయుంది... అప్పుడే స్నానం చేశావా?... అన్నాను బధ్ధకంగా ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ..
.‘...చెప్తా!...మొహం కడుక్కుని , బట్టలు మార్చుకురా!...నన్ను మాఇంటిదగ్గర దింపాలి...’...అంటూ కిందికి వెళ్ళిపోయింది... నేను తయారై వచ్చేసరికి కాఫీ సిప్ చేస్తూ డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరుందది...నేనూ కానిచ్చి ,బయల్దేరేముందు వికాస్ ని లేపుదామని గెస్ట్ రూంలోకెళ్ళి తనని చిన్నగా కుదిపాను...
...అంతే!...సుజా!...అంటూ నన్ను మంచం మీదికి లాక్కోబోయాడే!...నేను సంధ్యని...బైటికెళ్తున్నాను ...లే!... అని చెప్పి తప్పించుకునేసరికి తాతలు దిగొచ్చారు... సుజాతక్క తలుపు దగ్గర్నుంచే చూసినట్లుంది...ముసి ముసి నవ్వులు చిందిస్తూ వెనక్కి తిరిగుంది...నవ్వుగా ఉంది కదూ!...తెల్లారిపోయిందిగానీ...మళ్ళీ గదిలోకి తోసుండేదాన్ని నిన్ను... అంటూ బయల్దేరాం... అని ఆగాను...
...తీపి అనుభవాల గురించి ఏం చెప్పలేదా అక్క!...’ అంది వకుళ...
...నేనడక్కుండానే మొదలెట్టిందిలే!...‘...పన్నెండైపోయిందా నేను లోపలికెళ్ళే సరికి!... ఎందుకో!...మొదట్లో మొహమాటపడ్డా , తన ఒంటికి... నా ...ఒళ్ళు...రుద్దేసరికి , మూడింటిదాకా నిద్ర పోనీలేదమ్మా మీ ఆయన...మూడు సార్లు!...ఐనా అంత వెర్రేంటే !...ఒళ్ళు హూనం చేశేశాడు!....ప్రతిసారీ ఎంతెంత కార్చాడో!... , మొదటి సారి తట్టుకోగలిగాను కానీ , రెండో సారి..., దీ...ని...తో బాటు...’ అంటూ తొడల వైపు వేలు చూపించి ‘... బొడ్డు కూడా నిండిపోయిందంటే నమ్ము...’ అందే సుజాతక్క ...అని చెప్తూంటే...
‘...ఛస్తే కాదలా!...రెమ్మల్లో వేడి ధార తట్టుకోలేక , తనే ...దా...న్ని...బైటికి లాగి బొడ్లో దోపుకుందేమో!...’ అంది వకుళ కసిగా ...
...నేనూ ఆమాటే అన్నానమ్మా!... ఒళ్ళు మండి... ‘...దా...న్ని...పట్టుకోడం కూడానూ!...అరచేతిలో అంకితేగా!...పైగా...ఎక్కడిదో ఆ...జిగట...ఒకటే జారిపోవడం!...’ అందది....
‘...ఎక్కడిదేంటీ!...నీదే...ఆ జిగట... అని చెప్పలేకపోయావా?...’ అంది వకుళ , తమకంతో కందిన మొహంతో...
...ఆమాటన్లేదు గానీ ...అందుకోసమా అంత పెంద్రాళే లేచి స్నానం చేస్త!...అన్నాను...‘...మూడోసారి ఒళ్లంతా బంక బంక చేశేశాడే తల్లీ నీ మొగుడు!...దాంతో తప్పలేదు!...’ అందది...

[sarit11]

‘...ఎందుకైందో అడిగావా?...’ అంది వకుళ... బాగ్ లోంచి ఆపిల్ పళ్ళు తీసి ...అడిగానులే బుధ్ధి తక్కువై...అది చెప్పింది విన్నాక తలెక్కడెట్టుకోవాలో అర్థం కాలేదు...అన్నాను...
‘...ఏవందేంటీ!?...’ అంది వకుళ ఓపండుని కసకసా కోస్తూ ... కసిగా ఉంది కదూ!...విను... అంటూ కంటిన్యూ చేశాను

‘...మొదటి సారి... బాత్ రూం లెళ్ళి కడుక్కొచ్చాగానీ , రెండోసారి ఓపిక లేక అలాగే పడుకుండిపోయాను...నిద్దర్లోనే పక్కకి ఒత్తిగిల్లేసరికి అరచేతికేదో ...మెత్తగా తగిలింది ... అనాలోచితంగా దాన్ని ఒత్తానమ్మా!... అంతే..అ...ది... చెక్కపేడులా బిగుసుకుపోయింది... దాంతో...అదేంటో అర్థమై , చటుక్కున విదిలేసి దూరంగా జరుగుతూంటే ... నీ మొగుడికీ మెలుకువొచ్చినట్లుంది...ఇ...ది...కావాలా వదినా!...అంటూ ...దా...న్ని... నా నోట్లో దోప బోయాడు... ’ అంది ...అంటూ నేనాపేసరికి...
‘...తీసుకుందా!?...’ అంది వకుళ...బిస్కెట్ ని పరపరా నములుతూ
...లేదుట... ‘...ఛీ!... అంటూ పరుపు మీద పైకి జరిగి , తన నడుం చుట్టూ కాళ్ళు పెనవేశాను...ఒద్దా?...సరే!... అంటూ ఖసు...క్కున... దోపేశాడు...అసలు చోట...కిందటి సారిది...కడు...క్కోక...పోయినా ప్రాణాలు జిల్లార్చుకుపోయాయంటే నమ్ము... మొదట్లో గెం...టు...కీ , గెం...టు...కీ గాప్ ఇచ్చి...ఆ... గోడలు విడివడేలా తన ...దా...న్ని...తిప్పినా...ఆపైన ఊపిరి తిప్పుకోనీకుండా దున్నాడే! ...ఓపికున్నంతసేపు ఓర్చుకుని ...ఇక నా వల్లకాదు బాబూ...తీసీ!...అన్నానే!...’ అని ఆగింది సుజాతక్క...అంటూ మళ్ళీ ఆపి నేనూ ఓ బిస్కెట్ అందుకుని , అలికిడైతే తలెత్తాను...
...స్టూడెంట్స్ వచ్చారు...ప్రాక్టికల్ పూర్తి చేసి , దేనికో తొందర పడుతూన్నట్లున్నాయి వాళ్ల మొహాలు ...టైం చూస్తే మూడైంది...అప్పుడేనా?...ఇంకా అరగంటుంది...డౌట్స్ ఉన్నాయా!?... అన్నాను...లేవన్నారు... ప్రశ్నలడిగాను...చకచకా సమాధానాలు చెప్పేశారు... రికార్డ్స్ తియ్యమన్నాను... కొందరు తీస్తూంటే ఒకర్తి వకుళ చెవిలో ఏదో గొణిగింది...
...వకుళ నవ్వి , ‘...ఓకే గర్ల్స్...రేపు చూపించండి...’ అంటూ నాబదులు పర్మిషనిచ్చేసింది... పొలో మంటూ పరిగెత్తారు వాళ్ళు...
‘...ఏంటే ఆ పనీ!...’ అన్నాను కాస్త కోపంగా... ‘...మాట్నీ కెళ్తారటమ్మా!...వెళ్ళనీ!...అదీ కాక కధని మాంఛి రంజులో ఆపేశావ్...కానీ!...ఇంతకీ తీశాడా!...లేదా!!...’ అంటూ నన్ను పొడిచిందది...
...తీశాడట లే!...దాని మాటల్లోనే చెప్తా విను... ‘... బారెడు పొడుగున...బెడ్ లైట్ కాంతిలో కూడా నూనె మెరుగెట్టిన గంధం చెక్కలా మిలమిలా మెరిసిపోతూందమ్మా నీ మొగుడిది...గుండెలు దడదడ లాడాయంటే నమ్ము...ముట్టుకోవాలని అనిపించినా చూపు మరోవైపు తిప్పుకుని మంచం దిగబోయాను...’ అని చెప్తూంటే...
‘...దిగనిచ్చాడా వికాస్!...’ అందది బొంగురుగా...
...నీ మొగుడూ , నా మొగుడూ మనని ...అలా...ఎప్పుడైనా మంచాలు దిగనిచ్చారేంటీ!...అడ్డు తగలకుండా... అది చెప్పింది చెప్తా విను... ‘...మరి...వీడి గతేంటి వదినా!...’ అన్నాడే నీ మొగుడూ... ఎవడిదీ!... అన్నానమ్మా...పొరపాట్న... మరుక్షణం నా కుడి చెయ్యట్టుకుని...అరచేతిలో ...తన...ది...పెట్టి... వీడిదీ!... అన్నాడు ...జార్చేయకుండా నా వేళ్ళు నొక్కి పట్టుకుని...’ అని నే చెప్తూంటే...
‘...ఏం చేసిందట!...’ అంటూ మళ్ళీ వకుళ కసి ప్రశ్న...
...పట్టించుకోకుండాకంటిన్యూచేశాను...‘...ఏంచెయ్యమంటావ్?...అన్నానే!...అ...క్క...డ...ఓపికలేకపోతే,మరోచోట!...అన్నాడు... ఇంకెక్కడా!? ...అన్నానమ్మా...ఎక్కడంటాడో! అన్న భయంతోనూ...ఎలా ఉంటుందో అది...అన్న ఉద్వేగంతోనూ , నా గొంతు సన్నగా వణుకుతూంటే!...
...ఇందాకా ముచ్చట పడ్డవుగా!...ఇక్కడ!... అంటూ నా పెదాల్ని చూపుడు వేలితో నిమిరాడే!...ఎన్నడూ ...చె...య్య...లేదలా!... అన్నాను మనస్సు కాస్త కుదుట పడుతూంటే...
...నా గుంజాటనని గ్రహించినట్లున్నాడు...ప్రతీ పనికీ ఓ మొదటి సారి ...అనేదుంటుందిగా!... అంటూ నన్ను మంచం మీద పడుక్కోబెట్టి , నా నడుం పైనుంచి ఓ తొడని అవతలవైపు వేస్తూ మీదెక్కిపోయి...తన దా...న్ని... నోట్లో పెట్ట బోయాడమ్మా!...ఒద్దు... అంటూ పట్టుకున్నాను, పక్కకి తప్పిద్దామని...అ...ది...నా చేతుల్లోంచి జారి...వీ...టి... మీద పడిందే!... అంటూ తన స్థనాల వైపు కనురెప్పలార్పింది ...’ ఓహో!...అక్కడ ...ఇష్టమేంటీ!...అన్నాను వెక్కిరింపుగా...
‘...ఛ...అ...ది...చేతిలోంచి జారిందని చెప్పానా!...మీ ఆయన కూడా నీలాగే అనుకుని , ...వీ...టి...ని...’ అంటూ గుబ్బలవైపు కనురెప్పలార్పి... ‘...అరచేతుల్లో ఇముడ్చుకుని...వీలైనంత దగ్గరగా ఒత్తి...మధ్య సందులోకి జొనిపాడమ్మా...దా...న్నీ!...ఛీ...ఇక్కడేంటీ!...తీసీ!!...అని నే పెనుగులాడుతున్నా వదలకుండా పుసుకూ, పుసుకూ చప్పుడ్లయేలా గెంటడం మొదలెట్టాడు...మొదట్లో సిగ్గుతో కళ్ళు మూసుకున్నా , ఆపైన అరమోడ్పుగా కళ్ళిప్పి మొహమాటంగా ...దా...ని...కదలికని చూడడం మొదలెట్టానే!...’ అందది...అని నే ఊపిరి తిప్పుకుంటూంటే...
‘...ఎలా ఉందిట!...’ అంది వకుళ కసి గొంతుతో...
...విను...అంటూ కంటిన్యూ చేశాను...‘...వీ...టి అవతల దాకా దూసుకొచ్చిందమ్మా అదీ...పై చర్మం వెనక్కి జరగడంతో అదో ఎరుపు రంగులో ఉన్న గుండు స్పష్టంగా కనిపించడం మొదలైంది...మధ్య లో సన్నటి చీలికా , దాంట్లోచి తోసుకొస్తూన్న తెల్లటి తొలి మదపు చుక్క కనిపించేంత దగ్గరగా, నా పెదాల్ని తాకేంత దగ్గరగా ...రావడం మొదలైంది ...దా...న్ని... భయంగా చూస్తూంటే ...వదినా!...అని పిలిచాడే మీ ఆయన...బెరుకుగా తనకళ్ళల్లోకి చూశాను... ఊఁ...అన్నాడమ్మా...దా...ని వైపు కళ్ళతోనే సైగచేసి!...
...వద్దన్నట్లుగా తల అడ్దంగా తిప్పాను...రొమ్ముల్లో పోట్లు భరిస్తూ...కనీసం ఓ ముద్దు... అన్నాడే ... ఇక బాగుండదని ట్రై చేశాను...పెదాలకి అందలేదు... నాలికని బైటికి జాపాను...గుండు తగిలింది...అదో తమాషా రుచి...ఇదీ అని చెప్పలేనులే!...మళ్ళీ కావాలనిపించి , మోచేతుల మీద పైకి లేచాను...అంతే పుసుక్కున నా పెదాల్లో చొరబడిందే గానీ ...అంతకన్నా లోపలికెళ్ళదే!...మంచం మీద వాలిపోయి...రెండు చేతుల్తో పట్టుకుని ట్రై చేసినా వెళ్లదే!...
...వీటిని బాగా విప్పుకో వదినా!...అంటూ నా పెదాల్ని విడదీశాడు...కాస్త లోపలికెళ్ళినా ఆ పైన నా వల్లకాలేదు...పక్కకి తోశేసి మొహం తిప్పుకున్నాను...మళ్ళీ స్థనాల మధ్య దోపి దున్నడం మొదలెట్టాడు...అప్పుడు మొదలైంది తడిగా తగలడం...ఉన్నట్లుండి నా నడుం మీదినుంచి లేచిపోయి...తొడల్ని విడదీసి చొరబడ్డాడు తల్లీ...కళ్ళు బైర్లు కమ్మాయనుకో...కసి కసిగా దంచడం మొదలెట్టాడు...
...నిస్త్రాణగా ఆ పోట్లని భరిస్తూంటే...మళ్ళీ నడుం మీదికొచ్చి,గుబ్బల్నిదున్నాడు...కాసేపు తరవాత దిగిపోయి...నా తొడల మధ్య తలెట్టేశాడు...కాసేపు కొన నాలికతో కెలికి , ఆపైన బిళ్లని తినేసి...కాసేపు పూరెమ్మల్ని దున్నడం , ఆ పైన మళ్ళీరొమ్ముల్ని!...

ఇలా ఎన్ని సార్లు ఇలా మారాడోగానీ పిచ్చెక్కిపోయిందంటే నమ్ము...వీర్యం విదలడం మాత్రం తొడల మధ్యే తల్లీ...అదీ కొసకంటా గెంటి...ఆ వేడికి సొమ్మసిల్లిపోయాను...మళ్ళీ మెలుకువొచ్చేసరికి ఐదున్నర దాటింది... మీ ఆయన మొద్దులా నిద్దరౌతున్నాడు... చప్పుడు చేస్తే ఎక్కడ మీదడిపోతాడో!...అని పిల్లిలా బైటికొచ్చాను....ఇతగాడితో ఎలా కాపురం చేస్తున్నావోగానీ తల్లీ!...నేనైతే ఎప్పుడో అమ్మ దగ్గరకి పారిపోయుండేదాన్ని...’ అందది...అష్ట వంకర్లు తిరిగిపోతూ...
‘...నాటకాలు...’ అంది వకుళ ...నాకూ అదే అనిపించిందే... చెక్ చేద్దామని ...కాసేపు ఏమీ మాట్లాడకుండా ఉండి ..బావ ఇవాళ కూడా రాకపోతే సాయంత్రం వచ్చేస్తావేంటి మా ఇంటికి!?...అన్నాను... ‘..ఊఁ...’ కొట్టిందది ఎఱ్ఱబడ్ద బుగ్గల్తో... ఎంత సిగ్గు లేదు దీనికి!... అనుకున్నా వకూ!... అని ఆగాను...
‘...మాంచి హీట్స్ లో ఉన్నట్లుందిది...ముందు వాయింపుల వివరాలేం చెప్పలేదా?...’ అంది వకుళ...
... అడిగితే చెప్పునేమో!...తనేదో ఆలోచనల్లో ములిగిపోవడం చూసి నేను పెద్దగా అడగలేదు... వాళ్ల ఇల్లు దగ్గరపడుతూంటే అందమ్మా...‘...ఓ సహాయం చెయ్యి సంధ్యా!...’ అంటూ... ఏంటదీ?... అన్నాను...చెప్పింది... దాని కోరిక విని నిర్ఘాంతపోయాననుకో!... దింపి వచ్చేస్తూంటే , మళ్ళీ గుర్తు చేసింది...

[sarit11]

...ఏంటే ఈ వెఱ్ఱి!...ఆ కాప్సూలు వేసుకోనంటున్నావ్...ఏమవచ్చో తెలుసా!...’ అని హెచ్చరించాను...వినలేదు...పైగా నే చెప్పింది చెయ్యి!... అంటూ చేతులట్టుకుంది...సరే దాని ఖర్మ!...అనుకుని , ఇంటికొస్తూ నీకు ఫోన్ చేశాను...ఇంతకీ చేశావా ఆ పనీ!...మధు రియాక్షనెలా ఉందీ!...అంటూంటే బెల్ అయింది...
...నడు , కాంటీన్ లో ఓ పావుగంట కూర్చుందాం...నీ కధ వినేదాకా ఇంటికెళ్ళలేను... అన్నాను...

‘...ఏమక్కర్లే!...సుజాతక్క మనిద్దర్నీ రమ్మంది , కాలేజయ్యాక...ముఖ్యమైన విషయాలు మాట్లాడాలిట...దగ్గిరేగా!...నీ వాహనం మీదే వెళ్దాం......నీ పిల్లల్ని మీ ఇంట్లో దింపి , మా శాల్తీలని బావా వాళ్ళింటికే తీసుకురమ్మని చెప్పేశాలే మధుకి...’ అంది వకుళ...
...నేనొచ్చేదాకా శ్యామా ని ఉండమని ఫోన్ చేసి... పొద్దున్న దింపేసి వెళ్ళిపోయాడా!...అన్నాను...ఊఁ కొట్టిందది , బైటికి నడుస్తూ...
‘...మొదలెట్టు...’ అన్నాను , నా స్కూటర్ కాలేజి కాంపౌండ్ దాటగానే...

...‘...పొద్దున్నే లేచి బాత్ రూంకి వెళ్తూంటే నీ ఫోన్ ...అదీ నీ మొబైల్ నుంచి...ఏమైందా?...అనుకున్నాను మొదట!... చెప్పింది విన్నాక , నా చెవుల్ని నేనే నమ్మలేకపోయాననుకో !... మధు కి ఎలా చెప్పాలా?...అని ఆలోచిస్తూ , అవసరాలు తీర్చుకుంటూంటే ఐడియా వచ్చింది...

... ఇంకా నిద్దరౌతూన్న మధు పక్కన చేరి , తన మొహాన్ని గుండెలమీదికి లాక్కున్నాను...అంతే... సుజా!... అంటూ నామీదెక్కిపోయాడు...
...ఏయ్!...ఎప్పుడూ దాని ధ్యాసేనా!...నేను వకుళని...అన్నాను తెచ్చిపెట్టుకున్న కోపంతో తనని పక్కకి తోసేస్తూ...
..దాంతో మెలుకువొచ్చినట్లుంది...కళ్ళు తెరిచి ...‘...మూడొచ్చిందా అమ్మాయి గారికి!...’ అంటూ మళ్ళీ నన్ను దగ్గరకి లాక్కున్నాడు...
...ఇష్ష్...లేచి తొందరగా తయారుకా... మనమోచోటికి వెళ్ళాలి... అన్నాను...విడిపించుకోకుండానే... ...ఎక్కడికీ!?... అన్నాడు నా గుండెలకి మొహం రుద్దుకుంటూ...
...సుజాతక్కా వాళ్లింటికి!... అన్నాను...‘...ఎందుకూ!?...’ అన్నాడు తలెత్తకుండా...
...దాని పేరు పగలూ , రాత్రీ పలవరిస్తున్నావుగా!...’ అన్నాను తన చిక్కటి జుట్టులోకి వేళ్ళు పోనిచ్చి క్రాఫు సవిరిస్తూ...
...‘...మా బాసు వైజాగెళ్ళాడు...వచ్చింతరవాత నైటౌట్ చెయ్యడానికి వెళ్దాంలే!...’ అన్నాడు , నా మొహం లోకి కొంటెగా చూస్తూ ...
...కాదు , ఇవాళే వెళ్ళాలి... అన్నాను సీరియస్ గా...‘...వాళ్లింటికి నేనెలాగూ వెళ్ళాల్లే ఓ ఫైల్ తీసుకోడానికి ...’ అన్నాడు...మంచం మీదినుంచి లేచి...
...ఇంకేం!?...నేనూ వస్తా!... అన్నాను...‘ ...కబుర్లు చెప్తూ కూర్చుంటావేమో!...ఇవాళో మఖ్యమైన మీటింగుంది , పదకొండున్నరకి...’ అన్నాడు
... పిల్లలు కాలేజ్ కి పంపించగానే బయల్దేరుదాం...అన్నాను ... సరే అంటూ బాత్ రూంలో దూరాడు...
...అనుకున్నట్లుగానే బయల్దేరాం...దోవలో అడిగాడు...‘...నీకేం పనీ!?...’ అంటూ...చెప్తాగా!... అని దాటేశాను...
...కాసేపట్లో వాళ్లిల్లు జేరేసరికి తొమ్మిదైంది...కావాలనే మధుని బెల్ కొట్టమని , తన వెనక నిలబడ్డాను ...
...తలుపు తీసిన సుజాతక్క మొహం చాటంతైంది , మధుని చూడగానే!...‘... ఓ ఫైల్ కావాలి... కుమార్ భయ్యా ఫోన్ చేశారా!?...’ అన్నాడు నా మొగుడు ... ‘...ఆఁ ...లోపలికి రా మధూ!...’ అంది పక్కకి తప్పుకుని...‘...నువ్వెందుకొచ్చావే!?...’ అంది సుజాతక్క ,నన్ను చూడగానే...

...ఇరుగమ్మలూ , పొరుగమ్మలూ బుగ్గలు నొక్కుకోకుండా ఉండడానికి...అని సమాధానం చెప్తూ , ఎదురింట్లోంచి మమ్మల్నే చూస్తూన్నావిడకి చెయ్యూపాను...ఆవిడా చెయ్యూపి లోపలికెళ్లగానే , తలుపేసి హాల్లోకెళ్ళామిద్దరం...
సోఫాల్లో కూర్చోగానే దాని వైపు చూశాను ...అప్పుడే పక్కమీదినుంచి లేచొచ్చిందేమో!...జుత్తు కాస్త రేగుంది...రాత్రి నిద్ర లేదేమో కను రెప్పలు బరువుగా వాలిపోతున్నాయి... శోభనం పెళ్ళికూతురు కదూ!...అనుకుని , దాని డ్రెస్ వైపు చూశాను ... చిన్న ప్రింట్లున్న లైట్ పింక్ వాయిల్ చీర దాని ఒంటికి అంటుకునుంది...దాంతో బరువైన దాని... ఆ... సంపద... కనిపించీ , కనిపించనట్లు కవ్విస్తూంది....
.‘..ఆడదాన్నైన నాకే ఇలా అనిపిస్తే...’...అనుకుంటూ మధు వైపు ఓరగా చూశాను...వా..టి...నే ... చూస్తూన్నా , ఎందుకో మధ్య మధ్యలో చూపు తిప్పుకుంటున్నాడు...మొహం కాస్త ఎఱ్ఱబడుంది... సిగ్గుపడుతున్నట్లున్నాడు... అనుకుంటూ , మళ్ళీ అక్క వైపు చూశానే!...
... చిన్న మెడ ఉన్న బ్లౌజైనా ...అ...వి... బైటికి ...ఉబ...కడం మొదలైంది...చూపు ఇంకాస్త కిందికి జార్చాను... ...ఊపిరి వేగం బాగా పెరిగిందేమో...అ...వి... కెరటాల్లా పొంగుతున్నాయి...సిధ్ధంగా ఉందిది...అనుకుంటూ మధు వైపు ఓరగా చూశాను ...
...తనూ ...వా...టి...నే చూస్తున్నాడు... మా చూపులు గమనించిందేమో!...సుజాతక్క ఇబ్బందిగా కదిలి ‘...కాఫీ తెస్తా!...’ అంటూ లోపలికెళ్తూంటే పరిశీలనగా చూశాను
...తొడలు ఎడంగా పెట్టుకుని నడుస్తూందది...కనీసం రెండు రౌండ్లైనా పడుంటాయి దీనికి... అనుకున్నాను ,అదో...లాంటి , నడుం విరుపుల్నీ బరువుగా కదుల్తూన్న దాని పిరుదుల్ని చూసి... అంటూ అది చెప్పుకుపోతూంటే ... చెప్పా కదే!...మూ...డు ...సార్లనీ!... అన్నాను
‘...అది ఇందాక కదా...నువ్వు చెప్త!... పొద్దున నాకేం తెలుసూ!...’ అని సాగదీసింది వకుళ... సర్లే...తొందరగా ముగించు తల్లీ!...వాళ్లింటికి వచ్చేస్తున్నాం!...అన్నాను
‘...అలాగేలే!... ఏం చెప్తున్నానూ!...ఆఁ...దాని నడక...నడుం కదలికల గురించి...కళ్ళార్ప కుండా చూశేస్తున్నాడు మధు... తెలుస్తుంది కదమ్మా...మనని మగాళ్ళు వెనకనించి చూస్తూంటే!... అదీ గ్రహించి ,నడుం చుట్టూ పైటని సర్దుకుంటూ ఆగి, ...వకూ!... అంటూ నన్ను పిలిచింది...కాస్త సైడుకి తిరిగి... ఇంచుమించు ఓ అడుగు ముందుకి పొడుచుకొచ్చిన దాని యవ్వనాన్ని చూసి డంగైపోతూ మధువైపు ఓరగా చూశానే!...రెప్పవాల్చకుండా చూసేస్తున్నాడు వాటిని...
...తనవైపో అర వవ్వు విసురుతూ , కొనగోటితో పైటని ...ఆ...ఎ...త్తు...మీదికి లాక్కుని.. ‘...రా!...’ అంటూ మళ్ళీ పిలిచింది నన్ను...ఒక్క పరుగున దాని పక్కన చేరాను...ఏంటక్కా!... అంటూ...
‘...నువ్వుకూడా ఏంటే!...మగాళ్లల్లా ...ఆ...పాడు చూపులూ!?...కాఫీ కలుపుదాం దా!...’ అంటూ వంటింట్లోకి తీసికెళ్ళి...‘...ఇది చెప్పూ!...నువ్వూ ఉంటావా ఇక్కడే?...’ అని అడిగిందది సిగ్గుగా!...
...తలుపవతల నుంచి చూద్దామని అనుకున్నాను...అయినా ఎందుకంత మొహమాటం!...ఓ నాల్రోజుల క్రితం ...నీ మొగుడితో సహా , మేమంఅందరం చూస్తూండగానే నిన్ను...వా...యిం...చా...డు...గా నామొగుడు... అన్నాను... ‘...ఆ రోజు స్థితి వేరు!...అందరం...అదే...ప...ని... లో ఉన్నాం...’ అందది
...ఏ గాస్ వాడో , కోరియర్ వాడో వస్తే, పక్కమీంచి లేచొస్తావా!?...అన్నాను...‘...ఉండుతల్లీ!...నీకోదండం...కానీ ...మమ్మల్ని...చూ...డ...కు...హాల్లోనే కూర్చో ప్లీజ్!...’అని వేడుకుంది సుజాతక్క...
అంతగా మొహమాట పడిపోతూందికదా అని , ...ఇంతకీ ఆ ఫైల్ ఎక్కడ పెట్టావ్?... గెస్ట్ రూం లోనేగా!...అన్నాను... ‘... ఫైలేంటీ?..’. అంటూ కొశ్చన్ మార్కు మొహం పెట్టిందే!...నా మొహం లో చిలిపి నవ్వుచూసి ...‘...ఉహూఁ...మా బెడ్ రూం లోనే!...’ అంది ఎఱ్ఱ బడ్డ మొహంతో మరో వైపు చూస్తూ...
...ఇంతకీ ఏమైనా తిన్నావా!...అన్నాను...ఫ్రిజ్ తలుపు తీస్తూ...‘...ఇంకా లేదు...ఓవెన్ లో ఎగ్ రోల్స్ ఉన్నాయి...’ అందది...సరే ఇప్పుడే వస్తాను... అంటూ హాల్లోకొచ్చి ...మధూ!...నీ ఫైల్ మాస్టర్ బెడ్ లో ఉందిట ...అక్కడికెళ్ళు...సుజాతక్క వచ్చి తీసిస్తుంది...అన్నాను...
...నా మొహం లో కొంటెతనం ఇంకా పోలేదేమో!...మధు కి అర్థమైపోయింది విషయం...‘...బుధ్ధుందా వకూ!...బాస్ లేనప్పుడా ఇదీ!...అదీ వాళ్ళ బెడ్ రూం లోనా!?...’ అన్నాదు...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...
...ఏం బాధపడకు... మన బెడ్ రూం లో ...నేనూ ఇస్తాలే , ఇలాంటి ఫైలే , మీ...బాస్ కి !..అదీ నీకు చెప్పకుండా! ...ఆ లుంగీ తీసుకో!...మీటింగ్ కి వెళ్ళాలి కూడానూ!... అని కన్ను గీటుతూ , గర్భాదానపు పెళ్ళికొడుకుని ఆ రూం లో కూలేసి , వంటిట్లోకెళ్ళాను...
...అప్పటికే కాఫీ తయారు చేసింది సుజాతక్క...గబగబా ఎగ్ రోల్స్ ప్లేట్ నీ, కాఫీ పాట్ నీ ఓ ట్రే లో పెట్టి...దాని చేతిలో పెట్టను...అది సిగ్గుతో మరోవైపు చూస్తూ ‘...వస్తానే!...’ అని బయల్దేరింది...ఒక ఐడియా వచ్చి... ఆగు... అన్నాను...
...ఏంటీ!...అందది...ఆలస్యం భరించలేనట్లుగా...ఫ్రిజ్ లోంచి మల్లెపూల దండ తీసి , దాని తలలో తురిమి...ఇంక వెళ్ళు... అన్నాను...