08-01-2019, 09:41 AM
வாசுவுக்கு உறக்கம் வரவில்லை. அது புது இடம் என்பதால் மட்டுமல்ல, தலைக்குமேல் சுற்றிக்கொண்டிருந்த மின்விசிறியையே குறிக்கோளின்றி வெறித்தபடி படுத்திருந்தான். பல்வேறு உணர்ச்சிகளுக்கு ஆட்பட்டவனாய்ப் பரிதவித்துக் கொண்டிருந்தான். ‘எப்படியோ வாழ்ந்திருக்க வேண்டிய அக்கா, இப்படி அவதிப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறாளே?’ நினைக்க நினைக்க வாசுவுக்கு அனுதாபமும், அவசரத்தில் காதலித்து ஓடிப்போய் திருமணம் செய்துகொண்டு இப்போது அல்லல்படும் அக்காவின் மீது சற்று எரிச்சலும் ஏற்பட்டது.
’ஏன் அக்கா இப்படிச் செய்தாய்? அப்பா உன் காலிலேயே விழுந்து கெஞ்சினாரே? அம்மாவும் உறவினர்களும் எவ்வளவு அறிவுரை கூறினார்கள்? எல்லாவற்றையும் உதாசீனப்படுத்திவிட்டு, இளமை மயக்கத்தில் சரியான வேலையோ, வருமானமோ இல்லாத ஒருவனை நம்பி ஊர்விட்டு ஊர்வந்து இப்படி உருக்குலைந்து போய் விட்டாயே?’
வாசு சகுந்தலாவின் வீட்டுக்கு வந்திருப்பது அப்பாவுக்குத் தெரியாது. அம்மா கண்ணீரும் கம்பலையுமாகக் கெஞ்சியதால்தான் வாசு தன் பிடிவாதத்தைத் தளர்த்திக் கொண்டு வந்திருந்தான். பெற்றோரை விடவும் சில நாட்களாகவே வாசுவுக்குத்தான் ஓடிப்போன அக்காவின் மீது மிகுந்த கோபம் உண்டாகியிருந்தது. அதற்குக் காரணமும் இருந்தது.
சென்னை பரங்கிமலை ரயில் நிலையத்திலிருந்து ஆட்டோ பிடித்து, குண்டும் குழியுமாக இருந்த ஆதம்பாக்கத்தின் ஒரு குறுகலான தெருவில், மிகுந்த சிரமத்துடன் அக்காவின் முகவரியைக் கண்டுபிடித்துக் கதவைத் தட்டியதும், கதவைத் திறந்த சகுந்தலாவைப் பார்த்தவுடனேயே அவனது மனதில் இருந்த கொந்தளிப்பு முற்றிலும் அடங்கி, அக்காவின் மீது உடனடியாக அனுதாபம் சுரந்துவிட்டது. இதுவா என் அக்கா? காலேஜுக்கும், ஹிந்தி கிளாசுக்கும் போகையிலும் வருகையிலும் கிராமத்து வாலிபர்கள் சைக்கிளிலும் மோட்டார் சைக்கிள்களிலும் வட்டமிடுவார்களே, அந்த அக்காவா இவள்?
ஒரே ஒரு அறை, பாத்ரூம், கிச்சன் கொண்டிருந்த அந்த வீட்டில், இரண்டு பிளாஸ்டிக் நாற்காலிகள், ஒரு பழைய டிவி, மூலையில் சுற்றி வைக்கப்பட்டிருந்த பாய்கள், இன்னொரு மூலையில் சில தலையணைகள், லொடலொடவென்று ஓசையெழுப்பிய ஒரு மின்விசிறி! தலையெழுத்தா அக்கா? வீட்டுக்குள் நுழைந்ததும் மனதில் ஏற்பட்ட கொதிப்பு இரவு படுக்கிறவரையிலும், படுத்தபிறகும் வாசுவை தகித்துக் கொண்டிருந்தது. நல்ல வேளை, இதுவரை குழந்தை பிறக்கவில்லை! இல்லாவிட்டால், பெற்றோர்களின் முட்டாள்தனத்தால் அந்தப் பிஞ்சும் பசியும் பட்டினியுமாகப் பரிதவித்திருக்கக் கூடும்!
”இதெல்லாம் எதுக்குடா?” வாசு பையிலிருந்து ஒவ்வொரு வீட்டுக்குத் தேவையான பொருட்களாக எடுத்துவைக்க, கண்ணில் நீர் மல்கியபடி சகுந்தலா கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள். “என் ஒருத்தியாலே நீங்க பட்ட கஷ்டமெல்லாம் போதாதா?”
”சும்மாயிருக்கா!” என்று அதட்டினான் வாசு. “இதெல்லாம் அம்மா உனக்கான சீர்வரிசைன்னு சொல்லச் சொன்னா!”
ஒரு மணி நேரத்தில் கிளம்பவே முடிவு செய்திருந்தான் வாசு. ஆனால், அக்காதான் தடுத்து விட்டாள்.
”வராதவன் வந்திருக்கே! ராத்தங்கிட்டு நாளைக்குக் காலையிலே கிளம்பேன். எனக்கும் கொஞ்சம் ஆறுதலாயிருக்கும்டா!”
வாசு தயக்கத்துடன் ஒப்புக்கொண்டான். அக்காவின் வாழ்க்கையைப் பாழாக்கிய அவளது கணவனை அவன் பார்க்க விரும்பவில்லை. தம்பியின் மனவோட்டத்தைப் புரிந்துகொண்டவளாய் சகுந்தலா சொன்னாள். “அவர் இப்போ டெம்போ ஓட்டுறார்டா! இப்போ நெல்லூருக்கு அரிசிலோடு எடுக்கப் போயிருக்காரு! நாளைக்குத்தான் திரும்புவாரு!”
வேறுவழியின்றி ஒப்புக்கொண்ட வாசு, சிறிது நேரம் கழித்து அருகிலிருந்த கடைக்குச் சென்று காய்கறிகள், மளிகை சாமான் ஆகியவற்றை வாங்கிக் கொண்டுவந்து கொடுத்தான்.
”எதுக்குடா இதெல்லாம்....?” என்று கேட்ட அக்காவைக் கையமர்த்தியவன், தனது பையிலிருந்து ஒரு பாக்கெட்டை எடுத்து நீட்டினான். “இப்படி வெறும் மஞ்சக்கயித்தோட இருக்காதேக்கா. பார்க்க சகிக்கலை! இதைப் போட்டுக்க. உனக்காவது பயன்படட்டும்!”
சகுந்தலா பிரித்துப் பார்த்தாள். தங்கச்சங்கிலி!
”வாசு, இது....?”
”ப்ரியாவுக்காக எப்பவோ வாங்கினது,” விரக்தியாய்ச் சிரித்தான் வாசு. “இப்பத்தான் எங்க கல்யாணம் நடக்காமப் போயிடுச்சே! இதை விக்கிறதைவிட நீ போட்டுக்கிட்டா சந்தோஷம்தான்! போட்டுக்க அக்கா!”
”நான் இப்படி ஓடிப்போனதுனாலேதானேடா ப்ரியா வீட்டுலே உனக்குப் பொண்ணு கொடுக்க மாட்டேன்னுட்டாங்க?” விசும்பினாள் சகுந்தலா.
”விடுக்கா!” சிரிக்க முயன்றான் வாசு. “கல்யாணம்கிறது சொர்க்கத்திலே நிச்சயிக்கப்படுறது. நீயோ நானோ வருத்தப்பட்டு என்னா ஆகப்போகுது?”
சகுந்தலா அந்தச் சங்கிலையைத் தாலியுடன் சேர்த்து அணிந்துகொண்டபோது திடீரென்று அவளது அழகு கூடியதுபோலிருந்தது. அம்மா கேள்விப்பட்டால் சந்தோஷப்படுவாள் என்று வாசு எண்ணிக்கொண்டான். அக்கா விருப்பப்படியே அன்றிரவை அவள் வீட்டில் கழிக்கச் சம்மதித்தான். இரவு உணவை முடித்தபிறகுதான், அந்தச் சிறிய அறையில், தரையில்தான் இருவரும் படுத்து உறங்க வேண்டும் என்பது உறைத்தது. சிறுவயதில் இருவரும் அம்மாவுடன் படுத்துறங்கியவர்கள்தான்; ஆனால், இப்போது சூழ்நிலையே வேறு! ஆனாலும் வேறு வழியில்லை!
அந்த இரவு அவனுக்குச் சில ஆச்சரியங்களுடன் காத்திருந்ததை அவன் அறிந்திருக்கவில்லை. இரண்டொரு நாட்களாகச் சென்னையின் வெப்பத்தில், அழுக்குக்காற்றில் சுற்றியலைந்திருந்ததாலும், சகுந்தலாவின் சிறிய வீட்டில் காற்றோட்டம் மிகவும் குறைவாக இருந்ததாலும், உறங்குவதற்கு முன்னர் குளிக்க விரும்பினான் வாசு. பாத்ரூமுக்குச் சென்று குளித்துமுடித்துவிட்டு, இடுப்பில் லுங்கியும், வெறும் மார்புடனும் வெளியே வந்தபோதுதான் அது நிகழ்ந்தது.
குளியலறையை அடுத்திருந்த சமையலறையிலிருந்து வெளிப்பட்ட சகுந்தலாவும், குளித்துவிட்டு வெளியே வந்துகொண்டிருந்த வாசுவும் எதிர்பாராதவிதமாக ஒருவர்மீது ஒருவர் மோதிக்கொண்டனர். ‘ஓ...ஸாரிடா!’ என்று சகுந்தலா சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, இருவரும் மோதியதால், சற்றுத் தளர்ச்சியாகக் கட்டப்பட்டிருந்த வாசுவின் லுங்கி சட்டென்று அவிழ்ந்து விழுந்தது. குளிக்கும்போது ஜட்டியையும் நனைத்துக் காயப்போட்டிருந்தான் என்பதால், லுங்கி அவிழ்ந்ததும் ஒரு மின்னலடிக்கும் நேரத்துக்கு சகுந்தலா தம்பியின் பூலைப் பார்த்துவிட்டாள். அவளது உடல் மயிர்க்கூச்செரிந்தது.
வாசுவின் பூல்மேட்டின் மீது கருகருவென்று மயிர்படர்ந்திருக்க, கேரளத்து நேந்திரங்காய் அளவுக்கு நீண்டு, பருத்துக்கிடந்த தம்பியின் பூலைப் பார்த்த சகுந்தலா விக்கித்துப் போய் நின்றுவிட்டாள். திறந்தவாய் திறந்தபடியிருக்க, தம்பியின் பூலின் பிரம்மாண்டத்திலேயே அவள் அகன்ற கண்களுடன் லயித்து நிற்க, எதிர்பாராமல் தனது வெற்று மார்பில் மோதியதால், அக்காவின் முலைகள் தன்மீது அழுந்தியதும், அந்த ஒரு கணத்தில் ஏற்பட்ட கிளர்ச்சியில், வாசுவின் பூல் விசுக்கென்று துடித்து மேலும் நீண்டு சற்றே எழும்பிக்கொண்டது. ஆனால், அடுத்த வினாடியே அக்காவும் தம்பியும் சுதாரித்துக்கொள்ள, வாசு தனது லுங்கியைச் சரிசெய்துகொண்டு அங்கிருந்து நகர்ந்துவிட்டான்.
அன்றிரவு உறக்கமின்றிப் படுத்திருந்த வாசுவுக்கு, அக்காவின் மீது ஏற்பட்டிருந்த அனுதாபம், அவளால் தன் காதலியை இழக்க நேரிட்ட ஆத்திரம் ஆகிய உணர்ச்சிகளோடு, அவள் மீது மோதியதால் கண்ணிமைக்கும் நேரத்துக்குத் தனது ஆண்மை தூண்டப்பட்டதும், தனது ஆணுறுப்பை அக்கா வெறித்து நோக்கியதால் ஏற்பட்ட கிளர்ச்சியும் சேர்ந்து வதைத்துக் கொண்டிருந்தன.
அக்கா மனதளவில் சோர்ந்திருந்ததால் முகத்தின் பொலிவு குறைந்திருந்தது என்றாலும், அவளது உடலின் வாளிப்பு பெரிதளவு குறைந்திருக்கவில்லை. ஊரில் அவள் நடந்துசெல்கிறபோது அவளது பின்னழகைப் பார்த்துப் பெருமூச்சுவிடாத ஆண்கள் மிகக்குறைவு. தட்டையான வயிறும், கிள்ளி வைத்ததுபோன்ற சின்னஞ்சிறு தொப்புளும், சராசரியைக் காட்டிலும் சற்றே பருத்து உருண்டு திரண்ட முலைகளும் அவளைப் பார்ப்பவர்களின் கண்களைக் கவராமல் இருக்க வாய்ப்பில்லை. வயதுக்கு வருவதற்கு முன்னரே, அக்காவின் முலைகளின் வடிவமைப்பையும் அளவையும் பார்த்துப் பலர் கொச்சையாகப் பேசுவதை அவனே கேட்டிருக்கிறான். பருவமெய்தியபிறகு, அதிகம் வெளியே செல்ல அனுமதிக்கப்படாததால், வீட்டிலேயே வாசுவுடன் செஸ், கேரம்போர்டு விளையாடுவாள் அக்கா. அப்போதெல்லாம் அவ்வப்போது அக்காவின் தாவணி திடுதிப்பென்று நழுவும்போது, இறுக்கமான அவளது ரவிக்கைக்குள் திமிறும் அந்தக் காமக்கனிகளின் செழிப்பைப் பார்த்து வாசுவே வியந்திருக்கிறான். தம்பியின் பார்வையைப் புரிந்துகொண்டு, தாவணியை இறுக்கச் சுற்றி, இடுப்பில் செருகிய சகுந்தலாவுக்கு, தம்பிக்குத் தனது தொப்புளைக் காட்டிக் கொண்டிருப்பது புலப்படாமல் போய்விடுவதுமுண்டு.
ஒரே ஒரு முறை கையடித்தபோது, அக்காவைப் பற்றி தற்செயலாகக் கற்பனை செய்ததும், அதன்பிறகு அவளை நேருக்கு நேர் பார்த்துப் பேச பல நாட்கள் சங்கடப்பட்டதும் வாசுவுக்கு ஞாபகம் இருந்தது. அக்காவின் அழகுக்கு அவளைக் கொத்திக் கொண்டுபோக பலர் தயாராக இருந்தபோதிலும், அவள்தான் அவசரப்பட்டு தகுதியற்ற ஒருவனின் பின்னால் வந்து இப்போது இப்படி சீரழிந்து கொண்டிருக்கிறாள்.
சற்றுப் புரண்ட வாசு அக்காவும் இன்னும் உறங்காமல் விழித்திருப்பதைக் கவனித்தான். இரவு நேரம் என்பதால், ஜன்னலைத் திறந்து வைத்திருக்கவே, பகலைவிட அறை சில்லென்றிருந்தது. அத்துடன் நிலவொளியும் உள்ளே ஊடுருவிக் கொண்டிருந்ததால், அக்கா ஒரு தேவதைபோலப் படுத்திருந்ததைக் கவனித்தான் வாசு. அவள் ஒருக்களித்துப் புரண்டபோது, ஊரே மெச்சிய அவளது குண்டியின் வாளிப்பு இன்னும் அப்படியே இருப்பதைக் கண்டான் வாசு. இன்னும் அவளது இடுப்பு அதே வடிவத்துடன் இருப்பதையும் அவன் கவனிக்கத்தவறவில்லை. இறக்கம் அதிகமாக வைத்துத் தைக்கப்பட்ட ரவிக்கையென்பதால், அவளது பளபளப்பான முதுகும் வாசுவின் கண்களைப் பறித்தது. மீண்டும் அவள் திரும்பிப் படுத்தபோது, அவளது கண்கள் மூடியதுபோலிருக்கவே, அக்காவின் முலைகள் புடவைக்குக் கீழே ஏறித்தாழும் அற்புதக்காட்சியை ரசிக்க ஆரம்பித்தான் வாசு.
’என் பூலை அக்கா ஏன் அப்படி வெறித்துப் பார்த்தாள்?’ வாசு யோசிக்கத் தொடங்கினான். ‘அவளது கண்கள் ஏன் அப்படி விரிந்தன? அவளது வாய் ஏன் அப்படிப் பிளந்தது? அவளது உடல் ஒரு கணம் சிலிர்த்ததுபோலிருந்ததே? அது ஏன்? ஒருவேளை, சகுந்தலாவின் கணவனின் பூலைவிட தனது பூல் பெரிதாக இருக்கிறதோ? அல்லது, அவளது கணவன் அவளைச் சரிவர கவனிப்பது இல்லையோ? மோகம் முப்பது நாள் என்பது அக்கா விஷயத்தில் உண்மையாகி விட்டதோ?’
வாசுவுக்கு திடீரென்று ஒரு உண்மை புரிந்தது. சில நிமிடங்களாக அக்காவைப் பார்த்தபடி, அவள் தனது பூலைப் பார்த்த சம்பவத்தை ஞாபகப்படுத்தியதில், அவனது பூல் அபாரமாக எழுச்சிபெற்று, ஜட்டிக்குள் முட்டிக்கொண்டு நின்றது. பழைய ஜட்டி என்பதால், எலாஸ்டிக் சற்றுத் தொய்வுற்றிருந்ததால், நிமிர்ந்து எழுந்த அவனது பூல் ஜட்டியிலிருந்து வெளியே எட்டிப்பார்த்து, லுங்கியில் ஒரு கூடாரத்தை எழுப்பியிருந்தது. அனுபவத்தின் காரணமாக, உடனடியாக பாத்ரூமுக்குச் சென்று கையடிக்காவிட்டால், தனது பூல் தன்னை உறங்கவிடாது என்பதை உணர்ந்தான் வாசு. ஆனால், இன்று தானிருக்கும் அவஸ்தையில், தப்பித்தவறி மீண்டும் அக்காவைப் பற்றியே எண்ணியபடி கையடித்தால் எவ்வளவு அசிங்கமாயிருக்கும்?
கையால் பூலைச் சரிசெய்து ஜட்டிக்குள் திணித்துவிட்டுப் புரண்டு படுத்தான் வாசு. கண்களை மூடியவனுக்கு பல வருடங்களுக்கு முன்னர், அக்காவுடன் கேரம்போர்டு, செஸ் விளையாடியபோது, அவள் குனிந்தபோதெல்லாம் திருட்டுத்தனமாக அவளது முலைகளையும், முலைப்பிளவையும் பார்த்து ரசித்தது ஞாபகத்துக்கு வந்தது.
”சே!” தலையைச் சிலுப்பியபடி வாசு சற்றே உரக்கவே சொல்லி விட்டான்.
”வாசு? என்னாச்சு வாசு?” என்றபடி எழுந்த சகுந்தலா, அவனது தோளைப் பிடித்து உலுக்கினாள்.
”ஒண்ணுமில்லே!” தர்மசங்கடத்துடன் திரும்பிப்பார்த்த வாசு அதிர்ந்தான். படுக்கையிலிருந்து எழுந்தவேகத்தில் அக்காவின் முந்தானை சரிந்திருப்பதையும், அவள் ஒரு கையை மடக்கி ஒருக்களித்தவாறு எழுந்து அமர்ந்திருந்ததால், அவளது ரவிக்கையில் முலைகள் பிதுங்கியபடி தெரிவதையும் பார்த்தான். சற்று அடங்கத்தொடங்கியிருந்த அவனது பூல், மீண்டும் உயிர்பெற்று, லுங்கியில் கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் ஒரு பெரிய கூடாரம் எழும்பியது.
”என்னது ஒண்ணுமில்லே?” என்று மீண்டும் உலுக்கிய சகுந்தலாவின் குரல் திடீரென்று தாழ்ந்து திகைப்புடன் ஒலித்தது. “டேய் வாசு, இதென்னடா? ஏன் இப்படியிருக்கு?”
வாசுவுக்குத் தனது குட்டு வெளிப்பட்டுவிட்டது புரிந்தது. தனது பூலின் எழுச்சியை அக்கா கவனித்துவிட்டாள் என்பதை உணர்ந்ததும் அவனைக் கூச்சம் பிடுங்கித் தின்றது. ஏற்கனவே தம்பியின் பூலின் நீளத்தை ஒரு முறை பார்த்திருந்த சகுந்தலாவுக்கு, அதன் எழுச்சியின் பரிமாணம் மலைப்பாக இருந்தது. தன்னையுமறியாமல் ஒரு பெருமூச்செரிந்தவாறு சகுந்தலா எச்சில் விழுங்கிக் கொண்டாள்.
”வாசு, ரொம்பவே அவஸ்தைப்படறே போலிருக்கே?” சகுந்தலாவின் குரலில் இருந்த வியப்பைக் கவனித்த வாசு, அதிலிருந்த குறும்பையும் கவனிக்கத் தவறவில்லை.
”ஸாரி அக்கா! ஸாரி!” என்றபடி தலையணையில் முகம்புதைத்துக் கொண்டான் வாசு. ஆனால், சற்றே பெரிய வெள்ளரிப்பிஞ்சு போல விடைத்துக் குத்திட்டு நின்றிருந்த அவனது பூலின் எழுச்சி குறைந்தால்தானே?
”பரவாயில்லே வாசு,” என்றவாறு சகுந்தலா, தம்பியின் முகத்தைத் திருப்பினாள். “ஏண்டா இப்படி...? ஏதாவது கனவா? இல்லை...இல்லை என்னைப் பார்த்ததுனாலே....?”
”ஐயோ அக்கா!” வாசு பதறினான். “அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லேக்கா!”
”பொய் சொல்லாதே! நீ தூங்காம என்னையே பார்த்திட்டுத்தானே இருந்தே?” என்றவாறே தம்பியின் தலையைக் கோதினாள் சகுந்தலா. “ நீ ஊருலே இருக்கும்போதே என்னை எத்தனைவாட்டித் திருட்டுத்தனமாப் பார்த்திருப்பே?”
”அக்கா!” வாசு திணறினான். “சாரிக்கா! தூங்கலாம் அக்கா!”
”எதுக்குடா சாரி?” சகுந்தலா வாசுவின் நெற்றியை வருடினாள். “இத்தனை வருஷம் கழிச்சும் உனக்கு என்னைப் பார்க்கப் பிடிச்சிருக்கா? சந்தோஷமாத்தாண்டா இருக்கு!”
” நீ தப்பா நினைச்சிட்டே அக்கா!” வாசு கண்களைத் தாழ்த்தியவாறு பார்த்தபோது, சகுந்தலா நழுவிய தனது முந்தானையைச் சரிசெய்யாமலே பேசிக்கொண்டிருப்பது தெரிந்தது. அவளது முலைகள் இப்போது அபாரமாக விம்மி விம்மி எழுந்து கொண்டிருப்பது அரையிருட்டிலும் தெளிவாகத் தெரிந்தது.
”ஓண்ணும் தப்பா நினைக்கலே!” என்ற சகுந்தலா, தம்பியின் முகத்தை நிமிர்த்தினாள். “இப்போ நீ பார்க்குறது உனக்குப் பிடிச்சிருக்கா?”
வாசுவால் அக்காவைப் பார்ப்பதைத் தவிர்க்க முடியவில்லை. அவனது கண்கள் அவளது முலைகளையே வெறித்தன. அக்கா வேண்டுமென்றே மூச்சை இழுத்து இழுத்து விட்டு, முலைகளை விம்ம வைக்கிறாளோ என்று அவனுக்கு ஒரு சந்தேகம் ஏற்பட்டது.
”உன்னைப் பார்க்கிறது யாருக்குத்தான் பிடிக்காது அக்கா?” வாசு கூச்சத்துடன் கூறினான். “ஊரையே பித்துப்பிடிச்சு அலைய வைச்சியே?”
”ஊரை விடு வாசு!” சகுந்தலா சிரித்தாள். “உனக்கு?”
”எனக்கு...?” வாசுவின் இதயம் படபடவென்று அடித்துக்கொண்டது. “எல்லாரும் உன்னைப் பத்திப் பேசிப்பேசி எனக்கும் உன்னைப் பிடிக்குமக்கா.”
”அப்படீன்னா....அப்படீன்னா,” என்று தலையைத் தாழ்த்தியவாறு கேட்டாள் சகுந்தலா. “என்னை மனசுலே நினைச்சுக்கிட்டு... நீ தனியா இருக்கும்போது.... என்னைப் பத்திக் கற்பனை பண்ணிக்கிட்டு...ஏதாவது பண்ணியிருக்கியா?”
அக்காவின் இந்தக் கேள்வியைக் கேட்டதும், வாசுவின் மூளைக்குள் சூடான ரத்தம் பாய்ந்ததுபோலிருந்தது. அவனது லுங்கியின் கூடாரம் மேலும் உயர்ந்தது. பதிலேதும் கூறாமல் தலைகவிழ்ந்தவாறு பெட்ஷீட்டை விரல்களால் கீறினான்.
சகுந்தலா விருட்டென்று எழுந்ததும், வாசு அதிர்ச்சியுடன் நிமிர்ந்து நோக்கினான். ‘என்ன செய்யப் போகிறாள் அக்கா?’ என்று அவன் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும்போதே, சகுந்தலா கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் புடவையை உரிந்து போட்டுவிட்டு, பெட்டிக்கோட், ரவிக்கையுடன் நின்றாள். அவளது தொப்புள்குழி வாசுவின் கண்ணைப் பறித்தது.
”அக்கா!”
”சும்மாயிருடா!” என்று சிரித்தாள் சகுந்தலா. “திருட்டுத்தனமாப் பார்த்தது போதும். உன் ஆசையை இன்னிக்கு நான் தீர்த்து வைக்கிறேன்.”
தம்பி கண்கள் அகல அகல, தன்னையே வெறிப்பதை ரசித்தவாறே, சகுந்தலா தனது பிளவுஸின் பொத்தான் ஒவ்வொன்றையும் அவிழ்க்கத் தொடங்கினாள். வாசுவின் கண்கள் தனது தொப்புளை விட்டு நகர்ந்து மேலேறி, தனது கனமுலைகளை வெறிப்பதைப் பார்த்ததும் அவளது முலைக்காம்புகள் பிராவுக்குள் விடைத்தன. இன்னும் சிறிது நேரம் தம்பி வெறித்தால், தனது முலைகள் வீங்கி வீங்கி பிராவின் கொக்கிகள் வெடித்து விடுபட்டு விடும் போலிருந்தது அவளுக்கு.
”பிராவையும் கழட்டப்போறேன்; நல்லாப் பார்த்துக்க!”
வாசுவின் தலைமுதல் கால்வரை மின்னல் பாய்ந்தது போலிருந்தது. அக்கா பிராவை அவிழ்த்து, தனது முலைகளை விடுவிக்கப்போகிற கண்கொள்ளாக்காட்சியைப் பார்க்க அவனது மனம் துடித்தது. அவனது பூல் இப்போது லுங்கியைக் கிழித்து வெளியேறிவிடும் போலிருந்தது. சகுந்தலா பிராவை அவிழ்த்ததும், அவளது முலைகள் இரண்டும் குலுங்கி அதிர்ந்து சிலிர்த்து நின்றன. தான் எதிர்பார்த்ததை விடவும் தனது முலைக்காம்புகள் விடைத்திருப்பதைப் பார்த்த சகுந்தலாவுக்கு சற்றே கூச்சமும் ஏற்படத்தான் செய்தது.
”அழகு அக்கா நீ!” என்றவாறே வாசு தனது பூலின் எழுச்சியை ஒருகையால் பற்றித் தடவ ஆரம்பித்தான்.
”புடிச்சிருக்காடா?” என்று கேட்டவாறே, சகுந்தலா தனது முலைகளை தானே பிதுக்கிப் பிதுக்கி, தம்பியின் கண்களுக்கு விருந்தளித்தாள். வாசுவின் திறந்த வாயிலிருந்து எச்சில் ஒழுகுவதை அவள் கவனித்தாள். தம்பியின் ஆர்வம் பொங்கும் விழிகளைப் பார்வையால் விழுங்கியவாறே, பெட்டிக்கோட் நாடாவை அவிழ்த்தாள். பளிங்கில் செதுக்கியவை போலிருந்த அவளது வழவழப்பான தொடைகளில் வழுக்கியபடி அவளது பெட்டிக்கோட் சட்டென்று அவளது காலடியில் விழுந்து குவிந்து கொண்டது.
இப்போது வாசு தனது எழுச்சியை இறுக்கமாகப் பிடித்துக் கொண்டிருந்தான். அவனது முகத்தில் கொப்பளித்த காமவேட்கையை ரசித்தவாறே, அவனுக்கு முதுகைக் காட்டியபடி நின்ற சகுந்தலா, தனது வாளிப்பான குண்டிக்கோளங்களை தம்பியின் முகத்திற்கு மிக அருகில் காட்டியவாறு குனிந்தபடி, தனது பேண்ட்டீஸையும் மெதுவாக இறக்கினாள்.
”சூப்பர்!” வாசுவின் குரல் கிணற்றிலிருந்து ஒலிப்பதுபோலக் கேட்டது. சட்டென்று திரும்பிய சகுந்தலா, இடுப்பில் கைகளை வைத்துக்கொண்டு, தலையைச் சாய்த்தவாறு அவனை நோக்கி வினவினாள்.
”எல்லாத்தையும் பார்த்தேயில்லே? எப்படி இருக்கேன்?”
வாசு எச்சில்கூட்டி விழுங்கினான். தம்பியின் முகத்தைப் பார்த்து, குறும்புடன் புன்னகைத்தவாறு சகுந்தலா அவனுக்கு மிக அருகில் அமர்ந்தாள்.
”வேணும்னா தொட்டுப்பார்க்கலாம் வாசு!” கிசுகிசுத்தாள் சகுந்தலா.
வாசு திகைத்தான். சகுந்தலா தம்பியின் இரண்டு கைகளின் மீதும் தனது இரண்டு கைகளையும் வைத்தபோது அவனது உடல் அதிர்ந்தது. சகுந்தலாவுக்கும் தொடைகளுக்கு நடுவில் ஒரு சிறிய உறுத்தல் ஏற்பட்டது. பிடித்த தம்பியின் கைகளை எடுத்து தனது முலைகளின் மீது வைத்துக்கொண்டாள்.
”அக்கா!” மெத்துமெத்தென்றிருந்த அக்காவின் முலைகளோடு தனது உள்ளங்கையை வைத்து அழுத்திய சகுந்தலாவை ஏறிட்டவாறு முணுமுணுத்தான் வாசு. தம்பியின் சொறசொறப்பான உள்ளங்கைகள் பட்டதும் தனது முலைக்காம்புகள் மேலும் மேலும் விடைத்துக்கொண்டே போவதை உணர்ந்த சகுந்தலா சிலிர்த்தாள். தனது கைகளை இறுக்கி, தம்பியின் கைகளால் தனது முலைகளைக் கசக்கச் செய்தாள் சகுந்தலா. வாசுவிடமிருந்து மெல்ல மெல்ல தயக்கம் விடுபட, இப்போது அவனது கைகள் தாமாகவே அக்காவின் முலைகளைப் பிடித்துக் கசக்க ஆரம்பித்தன. அவனது விரல்கள் அக்காவின் முலைக்காம்புகளைப் பிடித்துத் திருக ஆரம்பித்தன. இரண்டு கைகளாலும் அக்காவின் முலைகளைப் பிடித்துக் குலுக்கிப் பார்த்தான் வாசு.
”ஹும்ம்ம்ம்! அக்காவோட மாரு பிடிச்சிருக்காடா?” சகுந்தலா கொஞ்சினாள். “இஷ்டம்போல விளையாடுடா! ஆசைதீரக் கசக்குடா!”
அக்கா தந்த ஊக்கத்தில், வாசு அவளது முலைகளோடு ஆசைதீர விளையாட ஆரம்பித்தான். விட்டுவைத்தால் இரவு முழுக்க அக்காவின் முலைகளோடு விளையாடுவான் போலிருந்தது.
”அக்காகிட்டே இன்னும் நிறைய மேட்டர் இருக்குடா வாசு!”
சகுந்தலா சட்டென்று தரையில் மல்லாந்து படுத்தவாறு, கால்களைத் தூக்கி தம்பியின் தோள்களின் மீது போட்டவாறே, அவனை முன்பக்கமாக இழுத்தாள். வாசுவின் மூச்சு சகுந்தலாவின் புழையின் மீது விழத்தொடங்கியது. இருட்டில் துழாவியவாறு வாசு அக்காவின் புண்டையை வெறித்தான். இரண்டு கைகளாலும், தன் தோள்களின்மீது விழுந்த அக்காவின் தொடைகளைப் பிடித்தவாறு, மயிரடர்ந்திருந்த சகுந்தலாவின் கூதிமேட்டை வெறித்தான்.
”இதுக்கு முன்னாடி... இதைப் பார்த்திருக்கியாடா?”
வாசுவின் வாய் திறந்தது திறந்தபடி இருக்க, அவனது விரல்கள் அக்காவின் தொடைகளை வருடத் தொடங்கின. அவனது விரலின் நுனிகள் சகுந்தலாவின் தொடையின் உட்பக்கத்தை வருடியபோது, மயிர்க்கூச்செரிந்தவாறு அவள் முனகினாள். தம்பியின் விரல்கள் வருடியளித்த சுகத்தில் சகுந்தலா லயிக்க ஆரம்பித்தாலும், அவனது கண்களில் தெரிந்த ஆர்வத்தை கவனிக்காமல் இல்லை.
”எதை வேண்ணாலும் தொடலாம்டா!” சகுந்தலா அரைக்கண் பார்வையில் தம்பியைப் பார்த்தவாறு கூறினாள். சற்றே படபடப்புடன் வாசு ஒரு கையை, அக்காவின் தொடைகளுக்கு நடுவே செலுத்தி, உப்பியிருந்த அவளது கூதிமேட்டை விரல்களால் வருடவும், ”ஊஹ்ஹ்ஹ்!” என்று முனகிக் கண்களை மூடிக்கொண்டாள் சகுந்தலா. வாசு உள்ளங்கையால் அக்காவின் கூதியை மூடுவதுபோலப் பற்றினான். சகுந்தலா படுத்தவாறே குண்டியை முன்னும் பின்னும் அசைக்க, வாசுவின் கை தன்னிச்சையாக அக்காவின் கூதியை வருட ஆரம்பித்தது. ஒரு சில வினாடிகளுக்குப் பிறகு, வாசுவின் ஒரு விரல், அக்காவின் புழையுதடுகளைப் பிரிக்க முற்பட...
”ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்!” என்று நிமிர்ந்து தம்பியை ஏறிட்டாள் சகுந்தலா. மின்சாரம் தாக்கியவன்போல, வாசு கையைப் பின்னுக்கு இழுத்துக் கொள்ளவும், சகுந்தலா சிரித்தாள்.
”விரல் போடணுமா? போடுடா!” கண்சிமிட்டினாள் சகுந்தலா. “சூடாவும் இருக்கும்; ஜில்லுன்னும் இருக்கும். ட்ரை பண்ணிப்பாரு!”
வாசு ஒரு விரலை அக்காவின் புண்டைக்குள் செலுத்த, சகுந்தலா முனகினாள். அக்காவின் முகபாவத்தையும், அவள் இடுப்பைத் தூக்கிக் கொடுத்ததில் இருந்த காமவேட்கையையும் பார்த்த வாசு, இச்சையில் பல்லைக்கடித்தவாறு ஒன்றுக்கு இரண்டு விரல்களை அக்காவின் புண்டைக்குள் நுழைத்தான். இரவின் நிசப்தத்தில் வாசுவின் விரல், சகுந்தலாவின் புண்டைக்குள் நுழைந்து ஏற்படுத்திய ‘பொளக்’கென்ற சத்தம் உரக்கக் கேட்டது.
”அக்கா....உள்ளே ஈரமா இருக்குக்கா...சூடாவும் இருக்குக்கா...!”
தம்பிக்கு புண்டையைப் பற்றி எதுவுமே தெரியாமலிருப்பதே சகுந்தலாவின் வேட்கையை அதிகரித்தது. செல்லத்தம்பி தன் புண்டைக்குள் விரலை விட்டுக்கொண்டிருப்பதும், அவனுக்கு வசதியாக தான் கால்களை விரித்துக் கொடுத்துக் கொண்டிருப்பதும் சகுந்தலாவுக்கு நம்ப முடியாததாக இருந்தது. அவன் விரல்போட்டு விளையாடிக்கொண்டிருக்கும்போதே, அவனை உசுப்பேற்றுவதற்காக, சகுந்தலா தனது முலைகளைத் தானே பிடித்து, கசக்கி, பிழிந்து அவனுக்கு வெறியேற்றிக்கொண்டிருந்தாள். அவளது உத்தி வெற்றி பெற்றது; வாசு தலையைக் குனிந்து அக்காவின் ஒரு முலையை வாயால் கவ்வி, காம்பினை உறிஞ்சினான். ஒரு கையால் அக்காவின் புண்டையை நோண்டியவாறு இன்னொரு கையால் அக்காவின் இன்னொரு முலையைப் பிடித்துக் கசக்கினான். பிறகு, அவன் விடுவித்த முலையைப் பிடித்த சகுந்தலா, அதைத் தூக்கிவிட்டுக்கொண்டு, தலையைத் தாழ்த்தி, தனது முலையை தானே சப்பிவிட்டுக் கொண்டாள்.
அக்கா தனது காமவெறியை ஏற்றிக்கொண்டேயிருப்பதை வாசுவும் அறிந்திருந்தான். சகுந்தலா தனது விரல்களில் இரண்டையும் தனது புழைக்குள் நுழைக்க, அக்காவின் விரல்களும் தம்பியின் விரல்களும் உரசியவாறு சகுந்தலாவின் புண்டையை அகழ்வாராய்ச்சி செய்யத் தொடங்கின. சகுந்தலா, வாசுவின் தலையைப் பிடித்து இழுத்து மீண்டும் தனது வலதுமுலையோடு வைத்து அழுத்த, அவன் குறிப்பறிந்து அதைக் கவ்விச் சுவைக்க ஆரம்பித்தான். எல்லாக் கூச்சமும் காற்றில் பறந்துபோயிருக்க, தம்பி தனது உடம்பை லயித்து ருசிப்பதை சகுந்தலா குதூகலத்தோடு பார்த்தாள். தம்பிக்குத்தான் தனது முலைகளின் மீது எவ்வளவு ஆசை என்று எண்ணியவாறே, அவனது வாய்க்குள் தனது முலையைத் திணித்தாள் சகுந்தலா. பசித்த குழந்தை பாலருந்துவதுபோல, வாசு கண்களை மூடி லயித்தவாறு அக்காவின் முலைகளைப் புசித்துக் கொண்டிருந்தான்.
’ஏன் அக்கா இப்படிச் செய்தாய்? அப்பா உன் காலிலேயே விழுந்து கெஞ்சினாரே? அம்மாவும் உறவினர்களும் எவ்வளவு அறிவுரை கூறினார்கள்? எல்லாவற்றையும் உதாசீனப்படுத்திவிட்டு, இளமை மயக்கத்தில் சரியான வேலையோ, வருமானமோ இல்லாத ஒருவனை நம்பி ஊர்விட்டு ஊர்வந்து இப்படி உருக்குலைந்து போய் விட்டாயே?’
வாசு சகுந்தலாவின் வீட்டுக்கு வந்திருப்பது அப்பாவுக்குத் தெரியாது. அம்மா கண்ணீரும் கம்பலையுமாகக் கெஞ்சியதால்தான் வாசு தன் பிடிவாதத்தைத் தளர்த்திக் கொண்டு வந்திருந்தான். பெற்றோரை விடவும் சில நாட்களாகவே வாசுவுக்குத்தான் ஓடிப்போன அக்காவின் மீது மிகுந்த கோபம் உண்டாகியிருந்தது. அதற்குக் காரணமும் இருந்தது.
சென்னை பரங்கிமலை ரயில் நிலையத்திலிருந்து ஆட்டோ பிடித்து, குண்டும் குழியுமாக இருந்த ஆதம்பாக்கத்தின் ஒரு குறுகலான தெருவில், மிகுந்த சிரமத்துடன் அக்காவின் முகவரியைக் கண்டுபிடித்துக் கதவைத் தட்டியதும், கதவைத் திறந்த சகுந்தலாவைப் பார்த்தவுடனேயே அவனது மனதில் இருந்த கொந்தளிப்பு முற்றிலும் அடங்கி, அக்காவின் மீது உடனடியாக அனுதாபம் சுரந்துவிட்டது. இதுவா என் அக்கா? காலேஜுக்கும், ஹிந்தி கிளாசுக்கும் போகையிலும் வருகையிலும் கிராமத்து வாலிபர்கள் சைக்கிளிலும் மோட்டார் சைக்கிள்களிலும் வட்டமிடுவார்களே, அந்த அக்காவா இவள்?
ஒரே ஒரு அறை, பாத்ரூம், கிச்சன் கொண்டிருந்த அந்த வீட்டில், இரண்டு பிளாஸ்டிக் நாற்காலிகள், ஒரு பழைய டிவி, மூலையில் சுற்றி வைக்கப்பட்டிருந்த பாய்கள், இன்னொரு மூலையில் சில தலையணைகள், லொடலொடவென்று ஓசையெழுப்பிய ஒரு மின்விசிறி! தலையெழுத்தா அக்கா? வீட்டுக்குள் நுழைந்ததும் மனதில் ஏற்பட்ட கொதிப்பு இரவு படுக்கிறவரையிலும், படுத்தபிறகும் வாசுவை தகித்துக் கொண்டிருந்தது. நல்ல வேளை, இதுவரை குழந்தை பிறக்கவில்லை! இல்லாவிட்டால், பெற்றோர்களின் முட்டாள்தனத்தால் அந்தப் பிஞ்சும் பசியும் பட்டினியுமாகப் பரிதவித்திருக்கக் கூடும்!
”இதெல்லாம் எதுக்குடா?” வாசு பையிலிருந்து ஒவ்வொரு வீட்டுக்குத் தேவையான பொருட்களாக எடுத்துவைக்க, கண்ணில் நீர் மல்கியபடி சகுந்தலா கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள். “என் ஒருத்தியாலே நீங்க பட்ட கஷ்டமெல்லாம் போதாதா?”
”சும்மாயிருக்கா!” என்று அதட்டினான் வாசு. “இதெல்லாம் அம்மா உனக்கான சீர்வரிசைன்னு சொல்லச் சொன்னா!”
ஒரு மணி நேரத்தில் கிளம்பவே முடிவு செய்திருந்தான் வாசு. ஆனால், அக்காதான் தடுத்து விட்டாள்.
”வராதவன் வந்திருக்கே! ராத்தங்கிட்டு நாளைக்குக் காலையிலே கிளம்பேன். எனக்கும் கொஞ்சம் ஆறுதலாயிருக்கும்டா!”
வாசு தயக்கத்துடன் ஒப்புக்கொண்டான். அக்காவின் வாழ்க்கையைப் பாழாக்கிய அவளது கணவனை அவன் பார்க்க விரும்பவில்லை. தம்பியின் மனவோட்டத்தைப் புரிந்துகொண்டவளாய் சகுந்தலா சொன்னாள். “அவர் இப்போ டெம்போ ஓட்டுறார்டா! இப்போ நெல்லூருக்கு அரிசிலோடு எடுக்கப் போயிருக்காரு! நாளைக்குத்தான் திரும்புவாரு!”
வேறுவழியின்றி ஒப்புக்கொண்ட வாசு, சிறிது நேரம் கழித்து அருகிலிருந்த கடைக்குச் சென்று காய்கறிகள், மளிகை சாமான் ஆகியவற்றை வாங்கிக் கொண்டுவந்து கொடுத்தான்.
”எதுக்குடா இதெல்லாம்....?” என்று கேட்ட அக்காவைக் கையமர்த்தியவன், தனது பையிலிருந்து ஒரு பாக்கெட்டை எடுத்து நீட்டினான். “இப்படி வெறும் மஞ்சக்கயித்தோட இருக்காதேக்கா. பார்க்க சகிக்கலை! இதைப் போட்டுக்க. உனக்காவது பயன்படட்டும்!”
சகுந்தலா பிரித்துப் பார்த்தாள். தங்கச்சங்கிலி!
”வாசு, இது....?”
”ப்ரியாவுக்காக எப்பவோ வாங்கினது,” விரக்தியாய்ச் சிரித்தான் வாசு. “இப்பத்தான் எங்க கல்யாணம் நடக்காமப் போயிடுச்சே! இதை விக்கிறதைவிட நீ போட்டுக்கிட்டா சந்தோஷம்தான்! போட்டுக்க அக்கா!”
”நான் இப்படி ஓடிப்போனதுனாலேதானேடா ப்ரியா வீட்டுலே உனக்குப் பொண்ணு கொடுக்க மாட்டேன்னுட்டாங்க?” விசும்பினாள் சகுந்தலா.
”விடுக்கா!” சிரிக்க முயன்றான் வாசு. “கல்யாணம்கிறது சொர்க்கத்திலே நிச்சயிக்கப்படுறது. நீயோ நானோ வருத்தப்பட்டு என்னா ஆகப்போகுது?”
சகுந்தலா அந்தச் சங்கிலையைத் தாலியுடன் சேர்த்து அணிந்துகொண்டபோது திடீரென்று அவளது அழகு கூடியதுபோலிருந்தது. அம்மா கேள்விப்பட்டால் சந்தோஷப்படுவாள் என்று வாசு எண்ணிக்கொண்டான். அக்கா விருப்பப்படியே அன்றிரவை அவள் வீட்டில் கழிக்கச் சம்மதித்தான். இரவு உணவை முடித்தபிறகுதான், அந்தச் சிறிய அறையில், தரையில்தான் இருவரும் படுத்து உறங்க வேண்டும் என்பது உறைத்தது. சிறுவயதில் இருவரும் அம்மாவுடன் படுத்துறங்கியவர்கள்தான்; ஆனால், இப்போது சூழ்நிலையே வேறு! ஆனாலும் வேறு வழியில்லை!
அந்த இரவு அவனுக்குச் சில ஆச்சரியங்களுடன் காத்திருந்ததை அவன் அறிந்திருக்கவில்லை. இரண்டொரு நாட்களாகச் சென்னையின் வெப்பத்தில், அழுக்குக்காற்றில் சுற்றியலைந்திருந்ததாலும், சகுந்தலாவின் சிறிய வீட்டில் காற்றோட்டம் மிகவும் குறைவாக இருந்ததாலும், உறங்குவதற்கு முன்னர் குளிக்க விரும்பினான் வாசு. பாத்ரூமுக்குச் சென்று குளித்துமுடித்துவிட்டு, இடுப்பில் லுங்கியும், வெறும் மார்புடனும் வெளியே வந்தபோதுதான் அது நிகழ்ந்தது.
குளியலறையை அடுத்திருந்த சமையலறையிலிருந்து வெளிப்பட்ட சகுந்தலாவும், குளித்துவிட்டு வெளியே வந்துகொண்டிருந்த வாசுவும் எதிர்பாராதவிதமாக ஒருவர்மீது ஒருவர் மோதிக்கொண்டனர். ‘ஓ...ஸாரிடா!’ என்று சகுந்தலா சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, இருவரும் மோதியதால், சற்றுத் தளர்ச்சியாகக் கட்டப்பட்டிருந்த வாசுவின் லுங்கி சட்டென்று அவிழ்ந்து விழுந்தது. குளிக்கும்போது ஜட்டியையும் நனைத்துக் காயப்போட்டிருந்தான் என்பதால், லுங்கி அவிழ்ந்ததும் ஒரு மின்னலடிக்கும் நேரத்துக்கு சகுந்தலா தம்பியின் பூலைப் பார்த்துவிட்டாள். அவளது உடல் மயிர்க்கூச்செரிந்தது.
வாசுவின் பூல்மேட்டின் மீது கருகருவென்று மயிர்படர்ந்திருக்க, கேரளத்து நேந்திரங்காய் அளவுக்கு நீண்டு, பருத்துக்கிடந்த தம்பியின் பூலைப் பார்த்த சகுந்தலா விக்கித்துப் போய் நின்றுவிட்டாள். திறந்தவாய் திறந்தபடியிருக்க, தம்பியின் பூலின் பிரம்மாண்டத்திலேயே அவள் அகன்ற கண்களுடன் லயித்து நிற்க, எதிர்பாராமல் தனது வெற்று மார்பில் மோதியதால், அக்காவின் முலைகள் தன்மீது அழுந்தியதும், அந்த ஒரு கணத்தில் ஏற்பட்ட கிளர்ச்சியில், வாசுவின் பூல் விசுக்கென்று துடித்து மேலும் நீண்டு சற்றே எழும்பிக்கொண்டது. ஆனால், அடுத்த வினாடியே அக்காவும் தம்பியும் சுதாரித்துக்கொள்ள, வாசு தனது லுங்கியைச் சரிசெய்துகொண்டு அங்கிருந்து நகர்ந்துவிட்டான்.
அன்றிரவு உறக்கமின்றிப் படுத்திருந்த வாசுவுக்கு, அக்காவின் மீது ஏற்பட்டிருந்த அனுதாபம், அவளால் தன் காதலியை இழக்க நேரிட்ட ஆத்திரம் ஆகிய உணர்ச்சிகளோடு, அவள் மீது மோதியதால் கண்ணிமைக்கும் நேரத்துக்குத் தனது ஆண்மை தூண்டப்பட்டதும், தனது ஆணுறுப்பை அக்கா வெறித்து நோக்கியதால் ஏற்பட்ட கிளர்ச்சியும் சேர்ந்து வதைத்துக் கொண்டிருந்தன.
அக்கா மனதளவில் சோர்ந்திருந்ததால் முகத்தின் பொலிவு குறைந்திருந்தது என்றாலும், அவளது உடலின் வாளிப்பு பெரிதளவு குறைந்திருக்கவில்லை. ஊரில் அவள் நடந்துசெல்கிறபோது அவளது பின்னழகைப் பார்த்துப் பெருமூச்சுவிடாத ஆண்கள் மிகக்குறைவு. தட்டையான வயிறும், கிள்ளி வைத்ததுபோன்ற சின்னஞ்சிறு தொப்புளும், சராசரியைக் காட்டிலும் சற்றே பருத்து உருண்டு திரண்ட முலைகளும் அவளைப் பார்ப்பவர்களின் கண்களைக் கவராமல் இருக்க வாய்ப்பில்லை. வயதுக்கு வருவதற்கு முன்னரே, அக்காவின் முலைகளின் வடிவமைப்பையும் அளவையும் பார்த்துப் பலர் கொச்சையாகப் பேசுவதை அவனே கேட்டிருக்கிறான். பருவமெய்தியபிறகு, அதிகம் வெளியே செல்ல அனுமதிக்கப்படாததால், வீட்டிலேயே வாசுவுடன் செஸ், கேரம்போர்டு விளையாடுவாள் அக்கா. அப்போதெல்லாம் அவ்வப்போது அக்காவின் தாவணி திடுதிப்பென்று நழுவும்போது, இறுக்கமான அவளது ரவிக்கைக்குள் திமிறும் அந்தக் காமக்கனிகளின் செழிப்பைப் பார்த்து வாசுவே வியந்திருக்கிறான். தம்பியின் பார்வையைப் புரிந்துகொண்டு, தாவணியை இறுக்கச் சுற்றி, இடுப்பில் செருகிய சகுந்தலாவுக்கு, தம்பிக்குத் தனது தொப்புளைக் காட்டிக் கொண்டிருப்பது புலப்படாமல் போய்விடுவதுமுண்டு.
ஒரே ஒரு முறை கையடித்தபோது, அக்காவைப் பற்றி தற்செயலாகக் கற்பனை செய்ததும், அதன்பிறகு அவளை நேருக்கு நேர் பார்த்துப் பேச பல நாட்கள் சங்கடப்பட்டதும் வாசுவுக்கு ஞாபகம் இருந்தது. அக்காவின் அழகுக்கு அவளைக் கொத்திக் கொண்டுபோக பலர் தயாராக இருந்தபோதிலும், அவள்தான் அவசரப்பட்டு தகுதியற்ற ஒருவனின் பின்னால் வந்து இப்போது இப்படி சீரழிந்து கொண்டிருக்கிறாள்.
சற்றுப் புரண்ட வாசு அக்காவும் இன்னும் உறங்காமல் விழித்திருப்பதைக் கவனித்தான். இரவு நேரம் என்பதால், ஜன்னலைத் திறந்து வைத்திருக்கவே, பகலைவிட அறை சில்லென்றிருந்தது. அத்துடன் நிலவொளியும் உள்ளே ஊடுருவிக் கொண்டிருந்ததால், அக்கா ஒரு தேவதைபோலப் படுத்திருந்ததைக் கவனித்தான் வாசு. அவள் ஒருக்களித்துப் புரண்டபோது, ஊரே மெச்சிய அவளது குண்டியின் வாளிப்பு இன்னும் அப்படியே இருப்பதைக் கண்டான் வாசு. இன்னும் அவளது இடுப்பு அதே வடிவத்துடன் இருப்பதையும் அவன் கவனிக்கத்தவறவில்லை. இறக்கம் அதிகமாக வைத்துத் தைக்கப்பட்ட ரவிக்கையென்பதால், அவளது பளபளப்பான முதுகும் வாசுவின் கண்களைப் பறித்தது. மீண்டும் அவள் திரும்பிப் படுத்தபோது, அவளது கண்கள் மூடியதுபோலிருக்கவே, அக்காவின் முலைகள் புடவைக்குக் கீழே ஏறித்தாழும் அற்புதக்காட்சியை ரசிக்க ஆரம்பித்தான் வாசு.
’என் பூலை அக்கா ஏன் அப்படி வெறித்துப் பார்த்தாள்?’ வாசு யோசிக்கத் தொடங்கினான். ‘அவளது கண்கள் ஏன் அப்படி விரிந்தன? அவளது வாய் ஏன் அப்படிப் பிளந்தது? அவளது உடல் ஒரு கணம் சிலிர்த்ததுபோலிருந்ததே? அது ஏன்? ஒருவேளை, சகுந்தலாவின் கணவனின் பூலைவிட தனது பூல் பெரிதாக இருக்கிறதோ? அல்லது, அவளது கணவன் அவளைச் சரிவர கவனிப்பது இல்லையோ? மோகம் முப்பது நாள் என்பது அக்கா விஷயத்தில் உண்மையாகி விட்டதோ?’
வாசுவுக்கு திடீரென்று ஒரு உண்மை புரிந்தது. சில நிமிடங்களாக அக்காவைப் பார்த்தபடி, அவள் தனது பூலைப் பார்த்த சம்பவத்தை ஞாபகப்படுத்தியதில், அவனது பூல் அபாரமாக எழுச்சிபெற்று, ஜட்டிக்குள் முட்டிக்கொண்டு நின்றது. பழைய ஜட்டி என்பதால், எலாஸ்டிக் சற்றுத் தொய்வுற்றிருந்ததால், நிமிர்ந்து எழுந்த அவனது பூல் ஜட்டியிலிருந்து வெளியே எட்டிப்பார்த்து, லுங்கியில் ஒரு கூடாரத்தை எழுப்பியிருந்தது. அனுபவத்தின் காரணமாக, உடனடியாக பாத்ரூமுக்குச் சென்று கையடிக்காவிட்டால், தனது பூல் தன்னை உறங்கவிடாது என்பதை உணர்ந்தான் வாசு. ஆனால், இன்று தானிருக்கும் அவஸ்தையில், தப்பித்தவறி மீண்டும் அக்காவைப் பற்றியே எண்ணியபடி கையடித்தால் எவ்வளவு அசிங்கமாயிருக்கும்?
கையால் பூலைச் சரிசெய்து ஜட்டிக்குள் திணித்துவிட்டுப் புரண்டு படுத்தான் வாசு. கண்களை மூடியவனுக்கு பல வருடங்களுக்கு முன்னர், அக்காவுடன் கேரம்போர்டு, செஸ் விளையாடியபோது, அவள் குனிந்தபோதெல்லாம் திருட்டுத்தனமாக அவளது முலைகளையும், முலைப்பிளவையும் பார்த்து ரசித்தது ஞாபகத்துக்கு வந்தது.
”சே!” தலையைச் சிலுப்பியபடி வாசு சற்றே உரக்கவே சொல்லி விட்டான்.
”வாசு? என்னாச்சு வாசு?” என்றபடி எழுந்த சகுந்தலா, அவனது தோளைப் பிடித்து உலுக்கினாள்.
”ஒண்ணுமில்லே!” தர்மசங்கடத்துடன் திரும்பிப்பார்த்த வாசு அதிர்ந்தான். படுக்கையிலிருந்து எழுந்தவேகத்தில் அக்காவின் முந்தானை சரிந்திருப்பதையும், அவள் ஒரு கையை மடக்கி ஒருக்களித்தவாறு எழுந்து அமர்ந்திருந்ததால், அவளது ரவிக்கையில் முலைகள் பிதுங்கியபடி தெரிவதையும் பார்த்தான். சற்று அடங்கத்தொடங்கியிருந்த அவனது பூல், மீண்டும் உயிர்பெற்று, லுங்கியில் கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் ஒரு பெரிய கூடாரம் எழும்பியது.
”என்னது ஒண்ணுமில்லே?” என்று மீண்டும் உலுக்கிய சகுந்தலாவின் குரல் திடீரென்று தாழ்ந்து திகைப்புடன் ஒலித்தது. “டேய் வாசு, இதென்னடா? ஏன் இப்படியிருக்கு?”
வாசுவுக்குத் தனது குட்டு வெளிப்பட்டுவிட்டது புரிந்தது. தனது பூலின் எழுச்சியை அக்கா கவனித்துவிட்டாள் என்பதை உணர்ந்ததும் அவனைக் கூச்சம் பிடுங்கித் தின்றது. ஏற்கனவே தம்பியின் பூலின் நீளத்தை ஒரு முறை பார்த்திருந்த சகுந்தலாவுக்கு, அதன் எழுச்சியின் பரிமாணம் மலைப்பாக இருந்தது. தன்னையுமறியாமல் ஒரு பெருமூச்செரிந்தவாறு சகுந்தலா எச்சில் விழுங்கிக் கொண்டாள்.
”வாசு, ரொம்பவே அவஸ்தைப்படறே போலிருக்கே?” சகுந்தலாவின் குரலில் இருந்த வியப்பைக் கவனித்த வாசு, அதிலிருந்த குறும்பையும் கவனிக்கத் தவறவில்லை.
”ஸாரி அக்கா! ஸாரி!” என்றபடி தலையணையில் முகம்புதைத்துக் கொண்டான் வாசு. ஆனால், சற்றே பெரிய வெள்ளரிப்பிஞ்சு போல விடைத்துக் குத்திட்டு நின்றிருந்த அவனது பூலின் எழுச்சி குறைந்தால்தானே?
”பரவாயில்லே வாசு,” என்றவாறு சகுந்தலா, தம்பியின் முகத்தைத் திருப்பினாள். “ஏண்டா இப்படி...? ஏதாவது கனவா? இல்லை...இல்லை என்னைப் பார்த்ததுனாலே....?”
”ஐயோ அக்கா!” வாசு பதறினான். “அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லேக்கா!”
”பொய் சொல்லாதே! நீ தூங்காம என்னையே பார்த்திட்டுத்தானே இருந்தே?” என்றவாறே தம்பியின் தலையைக் கோதினாள் சகுந்தலா. “ நீ ஊருலே இருக்கும்போதே என்னை எத்தனைவாட்டித் திருட்டுத்தனமாப் பார்த்திருப்பே?”
”அக்கா!” வாசு திணறினான். “சாரிக்கா! தூங்கலாம் அக்கா!”
”எதுக்குடா சாரி?” சகுந்தலா வாசுவின் நெற்றியை வருடினாள். “இத்தனை வருஷம் கழிச்சும் உனக்கு என்னைப் பார்க்கப் பிடிச்சிருக்கா? சந்தோஷமாத்தாண்டா இருக்கு!”
” நீ தப்பா நினைச்சிட்டே அக்கா!” வாசு கண்களைத் தாழ்த்தியவாறு பார்த்தபோது, சகுந்தலா நழுவிய தனது முந்தானையைச் சரிசெய்யாமலே பேசிக்கொண்டிருப்பது தெரிந்தது. அவளது முலைகள் இப்போது அபாரமாக விம்மி விம்மி எழுந்து கொண்டிருப்பது அரையிருட்டிலும் தெளிவாகத் தெரிந்தது.
”ஓண்ணும் தப்பா நினைக்கலே!” என்ற சகுந்தலா, தம்பியின் முகத்தை நிமிர்த்தினாள். “இப்போ நீ பார்க்குறது உனக்குப் பிடிச்சிருக்கா?”
வாசுவால் அக்காவைப் பார்ப்பதைத் தவிர்க்க முடியவில்லை. அவனது கண்கள் அவளது முலைகளையே வெறித்தன. அக்கா வேண்டுமென்றே மூச்சை இழுத்து இழுத்து விட்டு, முலைகளை விம்ம வைக்கிறாளோ என்று அவனுக்கு ஒரு சந்தேகம் ஏற்பட்டது.
”உன்னைப் பார்க்கிறது யாருக்குத்தான் பிடிக்காது அக்கா?” வாசு கூச்சத்துடன் கூறினான். “ஊரையே பித்துப்பிடிச்சு அலைய வைச்சியே?”
”ஊரை விடு வாசு!” சகுந்தலா சிரித்தாள். “உனக்கு?”
”எனக்கு...?” வாசுவின் இதயம் படபடவென்று அடித்துக்கொண்டது. “எல்லாரும் உன்னைப் பத்திப் பேசிப்பேசி எனக்கும் உன்னைப் பிடிக்குமக்கா.”
”அப்படீன்னா....அப்படீன்னா,” என்று தலையைத் தாழ்த்தியவாறு கேட்டாள் சகுந்தலா. “என்னை மனசுலே நினைச்சுக்கிட்டு... நீ தனியா இருக்கும்போது.... என்னைப் பத்திக் கற்பனை பண்ணிக்கிட்டு...ஏதாவது பண்ணியிருக்கியா?”
அக்காவின் இந்தக் கேள்வியைக் கேட்டதும், வாசுவின் மூளைக்குள் சூடான ரத்தம் பாய்ந்ததுபோலிருந்தது. அவனது லுங்கியின் கூடாரம் மேலும் உயர்ந்தது. பதிலேதும் கூறாமல் தலைகவிழ்ந்தவாறு பெட்ஷீட்டை விரல்களால் கீறினான்.
சகுந்தலா விருட்டென்று எழுந்ததும், வாசு அதிர்ச்சியுடன் நிமிர்ந்து நோக்கினான். ‘என்ன செய்யப் போகிறாள் அக்கா?’ என்று அவன் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும்போதே, சகுந்தலா கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் புடவையை உரிந்து போட்டுவிட்டு, பெட்டிக்கோட், ரவிக்கையுடன் நின்றாள். அவளது தொப்புள்குழி வாசுவின் கண்ணைப் பறித்தது.
”அக்கா!”
”சும்மாயிருடா!” என்று சிரித்தாள் சகுந்தலா. “திருட்டுத்தனமாப் பார்த்தது போதும். உன் ஆசையை இன்னிக்கு நான் தீர்த்து வைக்கிறேன்.”
தம்பி கண்கள் அகல அகல, தன்னையே வெறிப்பதை ரசித்தவாறே, சகுந்தலா தனது பிளவுஸின் பொத்தான் ஒவ்வொன்றையும் அவிழ்க்கத் தொடங்கினாள். வாசுவின் கண்கள் தனது தொப்புளை விட்டு நகர்ந்து மேலேறி, தனது கனமுலைகளை வெறிப்பதைப் பார்த்ததும் அவளது முலைக்காம்புகள் பிராவுக்குள் விடைத்தன. இன்னும் சிறிது நேரம் தம்பி வெறித்தால், தனது முலைகள் வீங்கி வீங்கி பிராவின் கொக்கிகள் வெடித்து விடுபட்டு விடும் போலிருந்தது அவளுக்கு.
”பிராவையும் கழட்டப்போறேன்; நல்லாப் பார்த்துக்க!”
வாசுவின் தலைமுதல் கால்வரை மின்னல் பாய்ந்தது போலிருந்தது. அக்கா பிராவை அவிழ்த்து, தனது முலைகளை விடுவிக்கப்போகிற கண்கொள்ளாக்காட்சியைப் பார்க்க அவனது மனம் துடித்தது. அவனது பூல் இப்போது லுங்கியைக் கிழித்து வெளியேறிவிடும் போலிருந்தது. சகுந்தலா பிராவை அவிழ்த்ததும், அவளது முலைகள் இரண்டும் குலுங்கி அதிர்ந்து சிலிர்த்து நின்றன. தான் எதிர்பார்த்ததை விடவும் தனது முலைக்காம்புகள் விடைத்திருப்பதைப் பார்த்த சகுந்தலாவுக்கு சற்றே கூச்சமும் ஏற்படத்தான் செய்தது.
”அழகு அக்கா நீ!” என்றவாறே வாசு தனது பூலின் எழுச்சியை ஒருகையால் பற்றித் தடவ ஆரம்பித்தான்.
”புடிச்சிருக்காடா?” என்று கேட்டவாறே, சகுந்தலா தனது முலைகளை தானே பிதுக்கிப் பிதுக்கி, தம்பியின் கண்களுக்கு விருந்தளித்தாள். வாசுவின் திறந்த வாயிலிருந்து எச்சில் ஒழுகுவதை அவள் கவனித்தாள். தம்பியின் ஆர்வம் பொங்கும் விழிகளைப் பார்வையால் விழுங்கியவாறே, பெட்டிக்கோட் நாடாவை அவிழ்த்தாள். பளிங்கில் செதுக்கியவை போலிருந்த அவளது வழவழப்பான தொடைகளில் வழுக்கியபடி அவளது பெட்டிக்கோட் சட்டென்று அவளது காலடியில் விழுந்து குவிந்து கொண்டது.
இப்போது வாசு தனது எழுச்சியை இறுக்கமாகப் பிடித்துக் கொண்டிருந்தான். அவனது முகத்தில் கொப்பளித்த காமவேட்கையை ரசித்தவாறே, அவனுக்கு முதுகைக் காட்டியபடி நின்ற சகுந்தலா, தனது வாளிப்பான குண்டிக்கோளங்களை தம்பியின் முகத்திற்கு மிக அருகில் காட்டியவாறு குனிந்தபடி, தனது பேண்ட்டீஸையும் மெதுவாக இறக்கினாள்.
”சூப்பர்!” வாசுவின் குரல் கிணற்றிலிருந்து ஒலிப்பதுபோலக் கேட்டது. சட்டென்று திரும்பிய சகுந்தலா, இடுப்பில் கைகளை வைத்துக்கொண்டு, தலையைச் சாய்த்தவாறு அவனை நோக்கி வினவினாள்.
”எல்லாத்தையும் பார்த்தேயில்லே? எப்படி இருக்கேன்?”
வாசு எச்சில்கூட்டி விழுங்கினான். தம்பியின் முகத்தைப் பார்த்து, குறும்புடன் புன்னகைத்தவாறு சகுந்தலா அவனுக்கு மிக அருகில் அமர்ந்தாள்.
”வேணும்னா தொட்டுப்பார்க்கலாம் வாசு!” கிசுகிசுத்தாள் சகுந்தலா.
வாசு திகைத்தான். சகுந்தலா தம்பியின் இரண்டு கைகளின் மீதும் தனது இரண்டு கைகளையும் வைத்தபோது அவனது உடல் அதிர்ந்தது. சகுந்தலாவுக்கும் தொடைகளுக்கு நடுவில் ஒரு சிறிய உறுத்தல் ஏற்பட்டது. பிடித்த தம்பியின் கைகளை எடுத்து தனது முலைகளின் மீது வைத்துக்கொண்டாள்.
”அக்கா!” மெத்துமெத்தென்றிருந்த அக்காவின் முலைகளோடு தனது உள்ளங்கையை வைத்து அழுத்திய சகுந்தலாவை ஏறிட்டவாறு முணுமுணுத்தான் வாசு. தம்பியின் சொறசொறப்பான உள்ளங்கைகள் பட்டதும் தனது முலைக்காம்புகள் மேலும் மேலும் விடைத்துக்கொண்டே போவதை உணர்ந்த சகுந்தலா சிலிர்த்தாள். தனது கைகளை இறுக்கி, தம்பியின் கைகளால் தனது முலைகளைக் கசக்கச் செய்தாள் சகுந்தலா. வாசுவிடமிருந்து மெல்ல மெல்ல தயக்கம் விடுபட, இப்போது அவனது கைகள் தாமாகவே அக்காவின் முலைகளைப் பிடித்துக் கசக்க ஆரம்பித்தன. அவனது விரல்கள் அக்காவின் முலைக்காம்புகளைப் பிடித்துத் திருக ஆரம்பித்தன. இரண்டு கைகளாலும் அக்காவின் முலைகளைப் பிடித்துக் குலுக்கிப் பார்த்தான் வாசு.
”ஹும்ம்ம்ம்! அக்காவோட மாரு பிடிச்சிருக்காடா?” சகுந்தலா கொஞ்சினாள். “இஷ்டம்போல விளையாடுடா! ஆசைதீரக் கசக்குடா!”
அக்கா தந்த ஊக்கத்தில், வாசு அவளது முலைகளோடு ஆசைதீர விளையாட ஆரம்பித்தான். விட்டுவைத்தால் இரவு முழுக்க அக்காவின் முலைகளோடு விளையாடுவான் போலிருந்தது.
”அக்காகிட்டே இன்னும் நிறைய மேட்டர் இருக்குடா வாசு!”
சகுந்தலா சட்டென்று தரையில் மல்லாந்து படுத்தவாறு, கால்களைத் தூக்கி தம்பியின் தோள்களின் மீது போட்டவாறே, அவனை முன்பக்கமாக இழுத்தாள். வாசுவின் மூச்சு சகுந்தலாவின் புழையின் மீது விழத்தொடங்கியது. இருட்டில் துழாவியவாறு வாசு அக்காவின் புண்டையை வெறித்தான். இரண்டு கைகளாலும், தன் தோள்களின்மீது விழுந்த அக்காவின் தொடைகளைப் பிடித்தவாறு, மயிரடர்ந்திருந்த சகுந்தலாவின் கூதிமேட்டை வெறித்தான்.
”இதுக்கு முன்னாடி... இதைப் பார்த்திருக்கியாடா?”
வாசுவின் வாய் திறந்தது திறந்தபடி இருக்க, அவனது விரல்கள் அக்காவின் தொடைகளை வருடத் தொடங்கின. அவனது விரலின் நுனிகள் சகுந்தலாவின் தொடையின் உட்பக்கத்தை வருடியபோது, மயிர்க்கூச்செரிந்தவாறு அவள் முனகினாள். தம்பியின் விரல்கள் வருடியளித்த சுகத்தில் சகுந்தலா லயிக்க ஆரம்பித்தாலும், அவனது கண்களில் தெரிந்த ஆர்வத்தை கவனிக்காமல் இல்லை.
”எதை வேண்ணாலும் தொடலாம்டா!” சகுந்தலா அரைக்கண் பார்வையில் தம்பியைப் பார்த்தவாறு கூறினாள். சற்றே படபடப்புடன் வாசு ஒரு கையை, அக்காவின் தொடைகளுக்கு நடுவே செலுத்தி, உப்பியிருந்த அவளது கூதிமேட்டை விரல்களால் வருடவும், ”ஊஹ்ஹ்ஹ்!” என்று முனகிக் கண்களை மூடிக்கொண்டாள் சகுந்தலா. வாசு உள்ளங்கையால் அக்காவின் கூதியை மூடுவதுபோலப் பற்றினான். சகுந்தலா படுத்தவாறே குண்டியை முன்னும் பின்னும் அசைக்க, வாசுவின் கை தன்னிச்சையாக அக்காவின் கூதியை வருட ஆரம்பித்தது. ஒரு சில வினாடிகளுக்குப் பிறகு, வாசுவின் ஒரு விரல், அக்காவின் புழையுதடுகளைப் பிரிக்க முற்பட...
”ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்!” என்று நிமிர்ந்து தம்பியை ஏறிட்டாள் சகுந்தலா. மின்சாரம் தாக்கியவன்போல, வாசு கையைப் பின்னுக்கு இழுத்துக் கொள்ளவும், சகுந்தலா சிரித்தாள்.
”விரல் போடணுமா? போடுடா!” கண்சிமிட்டினாள் சகுந்தலா. “சூடாவும் இருக்கும்; ஜில்லுன்னும் இருக்கும். ட்ரை பண்ணிப்பாரு!”
வாசு ஒரு விரலை அக்காவின் புண்டைக்குள் செலுத்த, சகுந்தலா முனகினாள். அக்காவின் முகபாவத்தையும், அவள் இடுப்பைத் தூக்கிக் கொடுத்ததில் இருந்த காமவேட்கையையும் பார்த்த வாசு, இச்சையில் பல்லைக்கடித்தவாறு ஒன்றுக்கு இரண்டு விரல்களை அக்காவின் புண்டைக்குள் நுழைத்தான். இரவின் நிசப்தத்தில் வாசுவின் விரல், சகுந்தலாவின் புண்டைக்குள் நுழைந்து ஏற்படுத்திய ‘பொளக்’கென்ற சத்தம் உரக்கக் கேட்டது.
”அக்கா....உள்ளே ஈரமா இருக்குக்கா...சூடாவும் இருக்குக்கா...!”
தம்பிக்கு புண்டையைப் பற்றி எதுவுமே தெரியாமலிருப்பதே சகுந்தலாவின் வேட்கையை அதிகரித்தது. செல்லத்தம்பி தன் புண்டைக்குள் விரலை விட்டுக்கொண்டிருப்பதும், அவனுக்கு வசதியாக தான் கால்களை விரித்துக் கொடுத்துக் கொண்டிருப்பதும் சகுந்தலாவுக்கு நம்ப முடியாததாக இருந்தது. அவன் விரல்போட்டு விளையாடிக்கொண்டிருக்கும்போதே, அவனை உசுப்பேற்றுவதற்காக, சகுந்தலா தனது முலைகளைத் தானே பிடித்து, கசக்கி, பிழிந்து அவனுக்கு வெறியேற்றிக்கொண்டிருந்தாள். அவளது உத்தி வெற்றி பெற்றது; வாசு தலையைக் குனிந்து அக்காவின் ஒரு முலையை வாயால் கவ்வி, காம்பினை உறிஞ்சினான். ஒரு கையால் அக்காவின் புண்டையை நோண்டியவாறு இன்னொரு கையால் அக்காவின் இன்னொரு முலையைப் பிடித்துக் கசக்கினான். பிறகு, அவன் விடுவித்த முலையைப் பிடித்த சகுந்தலா, அதைத் தூக்கிவிட்டுக்கொண்டு, தலையைத் தாழ்த்தி, தனது முலையை தானே சப்பிவிட்டுக் கொண்டாள்.
அக்கா தனது காமவெறியை ஏற்றிக்கொண்டேயிருப்பதை வாசுவும் அறிந்திருந்தான். சகுந்தலா தனது விரல்களில் இரண்டையும் தனது புழைக்குள் நுழைக்க, அக்காவின் விரல்களும் தம்பியின் விரல்களும் உரசியவாறு சகுந்தலாவின் புண்டையை அகழ்வாராய்ச்சி செய்யத் தொடங்கின. சகுந்தலா, வாசுவின் தலையைப் பிடித்து இழுத்து மீண்டும் தனது வலதுமுலையோடு வைத்து அழுத்த, அவன் குறிப்பறிந்து அதைக் கவ்விச் சுவைக்க ஆரம்பித்தான். எல்லாக் கூச்சமும் காற்றில் பறந்துபோயிருக்க, தம்பி தனது உடம்பை லயித்து ருசிப்பதை சகுந்தலா குதூகலத்தோடு பார்த்தாள். தம்பிக்குத்தான் தனது முலைகளின் மீது எவ்வளவு ஆசை என்று எண்ணியவாறே, அவனது வாய்க்குள் தனது முலையைத் திணித்தாள் சகுந்தலா. பசித்த குழந்தை பாலருந்துவதுபோல, வாசு கண்களை மூடி லயித்தவாறு அக்காவின் முலைகளைப் புசித்துக் கொண்டிருந்தான்.
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
![[Image: 7f3eac9b49640ff18c05914fa2810247.png]](https://fontmeme.com/permalink/200223/7f3eac9b49640ff18c05914fa2810247.png){kind=small}
