ஐந்தாம் பாகம் தொடர்ச்சி:
மறுநாள் காலை 8 மணிக்கு “அம்மா.. அம்மா..” என்ற குரல் கேட்டு கண் விழித்தாள் புவனா. சங்கர்தான் அவளை எழுப்பியிருந்தான்.
கண் விழித்த புவனாவிடம் சங்கர் “குட் மார்னிங்மா..” என்றான்.
“குட் மார்னிங் செல்லம்..” என்று புவனா சொன்னதும் சங்கர் வெளியே சென்றுவிட, புவனா இரவில் நடந்ததை ஒரு கெட்ட கனவாக நினைத்து மறந்துவிட்டு, இப்போது தான் செய்ய வேண்டிய கடமையை நினைத்து, வேகவேகமாக எழுந்து பாத்ரூம் சென்று குளித்து முடித்து, ப்ரஸ்ஸாக Feeding நைட்டியை போட்டுக்கொண்டு வெளியே வந்தாள்.
இரவெல்லாம் ஊறிய பால் முழுவதும் அவளது பருத்த பால் கலசத்தினுள் அடைபட்டு கிடந்தது. இன்னும் சற்று நேரத்தில் அதை யாராவது உறிஞ்சி குடிக்காவிட்டால் காம்பின் வழியாக கீழே கொட்டுவிடும் அளவுக்கு அவள் முலைகளில் பால் ஊறியிருந்தது.
அதனால் புவனா தாமதிக்காமல் “சங்கர், வாடா வந்து பால் குடி..” என்று சங்கரை பால் குடிக்க அழைக்க அவனும் தயங்கித் தயங்கி புவனாவின் பக்கம் வந்து அமர்ந்தான்.
சங்கர் வந்ததும், முந்தைய நாள் காலையில் சங்கர் தன் காம்பைக் கடித்து விளையாடியது அவள் ஞாபகத்துக்கு வந்தது. ஏதோ வயசுப் பையன் தெரியாமல் செய்திருப்பான் என்று ஒரு அம்மாவாக அவள் நினைத்துக்கொண்டாலும், இன்னும் அவன் அதுமாதிரி கடித்து விளையாடி பால் குடிக்க வேண்டும் என்று அவள் முலைக்காம்புகள் ஏக்கத்தோடு துருத்திக்கொண்டு நின்றுகொண்டிருந்தன.
புவனா சற்றும் தாமதிக்காமல், மெல்ல அந்த Feeding நைட்டியின் ஷிப்பைத் திறந்து, அவள் முலைக் காம்பை மட்டும் வெளியே கொண்டு வந்தாள். அதில் சங்கர் சீக்கிரம் வாய்வைக்க வேண்டும் என புவனாவின் மனது ஆவலில் துள்ளிக்கொண்டு இருந்தது.
ஆனால் சங்கர் தன் உணர்வுகள் கொஞ்சமும் வெளிப்படாதவாறு, அம்மாவின் காம்பில் தன் உதடு பட்டும் படாத விதத்தில் பாலை உறிஞ்சிக் குடித்துவிட்டு போதும் என்று எழுந்தான்.
தன் காம்பை நேற்று போல, இன்றும் சங்கர் கடித்து விளையாடுவான் என்று எதிர்பார்த்த புவனாவுக்கு முழுவதும் ஏமாற்றமே மிஞ்சியது. அதனால் புவனா “இன்னும் கொஞ்சம் பால் குடிடா செல்லம்.. அதான் அம்மாவோட இதுல பால் நிறைய இருக்குல்ல?” என்று சொல்ல, சங்கர் “போதும்மா..” என்று விடாப்பிடியாக சொல்லிவிட்டு அறையை விட்டு வெளியே சென்றுவிட்டான்.
சங்கர் பால் குடித்துவிட்டு வெளியே போனதும், புவனாவால் அந்த ஏமாற்றத்தை தாங்கிக்கொள்ள முடியாமல் தவித்துக்கொண்டிருந்தாள். தன் மகனை தன் இச்சைக்காக பயன்படுத்துவது தவறு என்று அவள் தாய்மை அவளை கட்டுப்படுத்த நினைத்தாலும், ஆண் சுகம் இல்லாமல் காய்ந்து போயிருந்த அவள் பெண்மை சங்கரை ஒரு ஆண்மகனாகவே பாவித்து அவனிடம் சரணடைய துடித்துக்கொண்டிருந்தது.
புவனா தன் ஆசைகளைக் கட்டுப்படுத்திக்கொள்ள முழு முயற்சியை எடுத்துக்கொண்டிருந்தாள். இதற்கு ஒரே வழி சுயஇன்பம்தான் என்று முடிவு செய்த புவனா, தன் நைட்டியின் ஷிப்பை முழுவதுமாக திறந்து தனது ஒரு முலையை வெளியே கொண்டுவந்தாள். அதில் சங்கர் பால் குடிப்பதாக நினைத்துக்கொண்டு, தன் முலைக்காம்பை தானே திருகிவிட்டுக்கொண்டாள். பால் நிரம்பிய முலையை லேசாக அழுத்தி விட, அவள் காம்பிலிருந்து பால் சொட்டுச் சொட்டாக வடிந்து நைட்டியை நனைத்துக்கொண்டிருந்தது.
பிசைந்த மைதா மாவு போன்று மிருதுவாக இருக்கும் அவளது முலைகள் முழுவதும் பால் நிரம்பியிருந்ததால் ஊதிவைத்த பலூன்போல பிசைவதற்கு கொஞ்சம் கடினமாக இருந்தது. அது புவனாவின் சிறு வயது முலையை ஞாபகப்படுத்த, புவனா தன் வயதை மறந்து தன் முலைக்காம்பை இரு விரல்களுக்கிடையே வைத்து அழுத்தி திருகியபடி “ஆஆஆஆஆ.. ம்ம்ம்ம்..” என முனகியவாறே கண்கள் சொருகி கட்டிலில் சாய்ந்திருந்தாள்.
அப்போது “அம்மா உங்களுக்கு போன்..” என்று ஹாலில் சார்ஜ் போட்டிருந்த புவனாவின் செல்போனை எடுத்துக்கொண்டு அவள் ரூமுக்குள் வந்த சங்கர், புவனா தன் மார்க்காம்பை அமுக்கிக்கொண்டிருப்பதை பார்த்து, ஆச்சர்யத்தில் என்ன செய்வதென்றே தெரியாமல் அப்படியே ஸ்தம்பித்து நின்றுவிட்டான்.
மகன் குரல் கேட்டதும் புவனா சுயநினைவுக்கு வந்து, சட்டென தன் நைட்டியின் ஷிப்பை போட்டுக்கொண்டாள். சங்கர் உள்ளே வருவதற்கும், புவனா ஷிப்பைப் போடுவதற்கும் இடையே சில வினாடி நேரம்தான் ஆயிருந்தாலும் அதற்குள் சங்கரின் ஹார்மோன்கள்கள் வேலையைக் காட்ட ஆரம்பித்துவிட்டன. அவனது ஜட்டி போடாத நிக்கருக்குள் அவன் சுன்னி படமெடுக்க ஆரம்பித்து கூடாரம் போட்டுவிட்டது.
புவனாவுக்கு தான் காம்பை திருகுவதை மகன் பார்த்துவிட்டானே என்கிற வெட்கம்! சங்கருக்கோ தன் அம்மாவின் காம்பை பார்த்ததால் கூடாரம் போட்டுக்கொண்டிருந்த நிக்கரை புவனா பார்த்துவிடுவாளோ என்ற பயம்! இருவருமே சில வினாடிகள் என்ன செய்வது என்று உறைந்துபோயிருக்க, போனில் ஒரு பெண் “ஹலோ.. ஹலோ..” என்று கத்துவது அந்த அறையின் அமைதியான நிசப்தத்தில் தெளிவாக கேட்டது சங்கருக்கு.
உடனே “அம்மா உங்களுக்கு போன்..” என்று செல்போனை புவனாவின் கையில்கூட தராமல் அதை அவள் கட்டிலிலேயே வைத்துவிட்டு வெளியே ஓடிவிட்டான். அந்த நிமிடத்தில் புவனாவின் இதயம் பதட்டத்தில் கட்டுக்கடங்காமல் துடித்துக்கொண்டிருந்தது.
சங்கர் வெளியே போனதும் பதட்டம் குறைந்து சற்று நிதானத்திற்கு வந்த புவனா, செல்போனை எடுத்து பேசினாள். பேசும்போதும் அவள் மனது சங்கர் தன்னை பார்த்ததை நினைத்து வெட்கப்பட்டுக்கொண்டே இருந்தது.
அதேநேரம் தன் அறையில் இருந்த சங்கருக்கோ, தான் கண்ட அம்மாவின் முலை தரிசனம் அவன் கண்ணை விட்டு அகலாமல், நிக்கருக்குள் சுன்னியை தூக்கி நிறுத்தி அவனைப் பாடாய்ப் படுத்திக்கொண்டு இருந்தது.
போன் பேசி முடித்ததும், புவனா தனது அன்றாட வேலைகளை கவனிக்க ஆரம்பித்தாள். சங்கரோ தன் அம்மாவின் நினைவை திசைதிருப்ப, அன்றைய மாத செலவுக்கு பேங்குக்கு சென்று பெபாசிட் செய்து வைத்திருந்த பணத்தின் வட்டிப் பணத்தை எடுத்து வருவதற்காக பேங்குக்கு சென்றுவிட்டான்.
சங்கர் கிளம்பியதும் புவனா வீட்டு வேலையில் மூழ்கிப் போய்விட்டாள். இருந்தாலும் அவ்வப்போது காலையில் நடந்த விஷயத்தை நினைத்துப் பார்த்து வெட்கத்தில் முகம் சிவந்தாள். அதேநேரம் தான் தவறு செய்கிறோம் என்று அவள் உள்மனதும் உறுத்திக்கொண்டே இருந்தது.
“சங்கர்தான் பருவக்கோளாறில் அப்படி நடந்துகொண்டான் என்றால் எனக்கு புத்தி எங்கே போனது? மகனை நினைத்து முலைக் காம்பைத் திருகலாமா? அதை சங்கரும் பார்த்துவிட்டான். அந்த கோலத்தில் என்னைப் பார்த்த சங்கர் என்னை பற்றி என்ன நினைப்பானோ? பருவ வயதில் ஒரு மகன் இருக்கும்போது அம்மா இப்படி பண்ணலாமா என்று என்னைப் பற்றி ஏதும் தவறாக நினைத்துவிடுவானோ?” என்று ஒரு தெளிவாக முடிவெடுக்க முடியாமல் தவியாய் தவித்துக்கொண்டு இருந்தாள் புவனா.
அப்போது பேங்குக்கு சென்று வட்டி பணத்தை எடுத்துக்கொண்டு வீட்டுக்கு வந்த சங்கர், பணத்தை புவனாவிடம் கொடுக்க கிச்சனுக்குள் சென்றான். பணத்தை கொடுக்கும்போது சங்கருக்கு, காலையில் புவனா தன் முலைக்காம்பைத் திருகிக்கொண்டிருந்த செயல், ஒரு வினாடி கண்முன் வந்து செல்ல, அவன் கண்கள் அம்மா புவனாவின் முலைகளைப் பார்க்க அலைபாய்ந்தது.
இருந்தாலும் அது தவறென்று சங்கர் தன்னைக் கட்டுப்படுத்திக்கொண்டு, புவனாவை சரியாகக் கூட பார்க்கவில்லை. அதனால் பணத்தை புவனாவிடம் கொடுத்துவிட்டு விறுவிறுவென்று தன் அறைக்குள் ஓடிவிட்டான்.
இதை ஒன்றுவிடாமல் கவனித்த புவனாவுக்கு, மீண்டும் ஆசைகள் துளிர்விட ஆரம்பித்தன. ஆனாலும் “நான் அவன் அம்மா. அவனை நான் எப்படி என் ஆசைக்கு பயன்படுத்திக்கொள்ள முடியும்?” என்று பொங்கி எழுந்த தன் உணர்ச்சிகளை மொத்தமாக கட்டுப்படுத்திக்கொண்டாள்.
ஆனால் சங்கரின் மனநிலையே வேறு! ரூமுக்குள் நுழைந்த சங்கர் கதவை சாத்திக்கொண்டு தன் பேண்ட்டைக் கழட்டிப் போட்டுவிட்டு, தன் விரைத்த சுன்னியை நீவிவிட்டுக்கொண்டான். அப்போது அவனையும் அறியாமல் அவன் உதடுகள் “அம்மா.. அம்மா..” என்று உச்சரித்துக்கொண்டு இருந்தன.
உடனே அவன் சுன்னி உணர்ச்சிகள் தாங்காமல் துடிதுடிக்க, சங்கர் அவன் சுன்னியை உள்ளங்கையில் அழுத்திப் பிடித்து சரசரவென ஆட்டிவிட ஆரம்பித்தான். “ஹாஹாஹா.. அம்மா.. அம்மா..” என்று அவன் முனகிக்கொண்டே சுன்னியை உருவ, அவன் சுன்னியிலிருந்து விந்து வெளியே பீய்ச்சி அடித்தது.
காலையிலிருந்து காம உணர்ச்சி ஏறிப்போயிருந்த சங்கர் கையடித்து முடித்ததும்தான் கொஞ்சம் நிதானத்திற்கு வந்தான். வந்ததுமே அவன் அம்மாவை நினைத்து தான் செய்த தவறை நினைத்து வருந்தினான்.
அதற்குள் புவனா சமையல் வேலையை முடித்துவிட்டு, சங்கரை சாப்பிட அழைப்பதற்காக அவன் அறைக்கதவை தட்ட, சங்கர் தன் நிக்கரை எடுத்து போட்டுக்கொண்டு கதவைத் திறந்தான். உள்ளே சற்று நேரத்திற்கு முன் சங்கர், தன் அம்மாவை நினைத்து கையடித்ததை நினைத்து அவனுக்கு குற்ற உணர்வாக இருக்க, தன் அம்மா புவனாவின் முகத்தை பார்க்க முடியாமல் தடுமாறினான். அவன் முகமும் உடம்பும் கையடித்த வேலையினால் களைத்துப்போய் வேர்த்திருந்தது.
அதைக் கவனித்த புவனாவுக்கோ, தன் மகன் சற்று நேரத்திற்கு முன்னர் சுயஇன்பம் செய்துள்ளான் என்பதை உணர்ந்துகொள்ள முடிந்தது. அவன் தன் முகத்தைப் பார்த்தும் பார்க்காமல் இருப்பதை வைத்தே அவன் தன்னை நினைத்துதான் அந்த தவறை செய்தான் என்று புரிந்துகொண்டாள் புவனா.
ஆனாலும் அதை கொஞ்சமும் வெளிக்காட்டிக்கொள்ளாமல் சங்கரை சாப்பிட அழைக்க, அவனோ “இதோ வரேன்மா..” என்று சொல்லிவிட்டு டைனிங்கில் வந்து அமர்ந்தான். புவனா சாப்பாடு பறிமாறியதும் எதுவும் பேசாமல் சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தான்.
எப்போதும் கலகலப்பாக பேசிக்கொண்டிருக்கும் சங்கர், தன்னிடம் பேசாமல் இருப்பது ஏன் என்று அவளுக்கு தெளிவாக புரிந்தது. சங்கரும் தன்னைப் போலவே ஏதோ குற்றவுணர்வில் இருக்கிறான் என்பது அவளுக்கு நூறு சதவீதம் விளங்கி விட்டது. ஆனால் அதைப் பற்றி அவனே சொல்வதற்குள் நாம் எதுவும் அவசரப்பட்டு செய்துவிடக்கூடாது என்று புவனா அமைதியாக இருந்தாள்.
அதேநேரம் தன் மகனைப் பார்க்கும்போதெல்லாம், ஏதோ காதலனைப் பார்ப்பதுபோல அவள் முலைக்காம்பில் விரைப்பும், முக்கோண மேட்டில் அரிப்பும் தானாக தோன்ற ஆரம்பித்தது.
காத்திருங்கள் அடுத்த பாகம் வரும் வரை..