முகுர்த்தம் முடிஞ்சி எல்லாரும் கொஞ்ச கொஞ்சமா மண்டபத்தை விட்டு கிளம்ப, மேடைல கடைசியா பொண்ணு பயன் வீடு காரங்க மட்டும் ஒரு போட்டோ எடுத்துட்டு மத்தியானம் கோவில் போயிட்டு பொன்னும் மாப்பிளையும் ஆதவன் வீட்டுக்கு வந்தாங்க.
அருண் அவன் 3 வயசு இருக்கும் போதே அவன் அம்மா தவறிட்டாங்க. ஆதவன் அதுக்கப்புறம் கல்யாணம் பண்ணாம அருண் தான் வாழ்க்கையின் குறிக்கோல் அப்டியினு வாழ்துட்டாறு.
பக்கத்து வீட்டு மாமி ரேடிய ஆரதி எடுத்து எல்லாரும் வலது கால் வச்சி வந்தாங்க.
கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டு எல்லாரும் கிளம்ப மணி மாலை 6.
முதலிரவு வழக்கமா பொண்ணு வீட்ல நாடக்கும். ஆனா செல்வி வீட்ல அவ்ளவு வசதி இல்ல. ஒரு ரூம் தான், அதனால ஆதவன் ஒன்னும் பொருட்படுத்தாம அவர் வீட்லயே முதலிரவு வச்சிடலாம்னு ஒருத்தியா சொல்லிட்டாரு.
ஆதவன் செல்வி பாக்க பாக்க அவர் பொண்ணு இல்லாத கொரய தீதிவச்ச மாறி இருந்திச்சி.
"சரி ட சும்மா வள வழன்னு பேசாம செல்வி கூட்டிட்து ரூம்க்கு போ." கொஞ்சம் அதட்டலொட சொன்னாரு.
செல்வி வெட்கத்துல கண் செவந்தாலும், "இல்ல மாமா ஒங்களுக்கு சாப்பாடு பறி மாறிட்டு போறேன், நீக்க ஹால்ல ரெஸ்ட் எடுங்க"
"இல்ல மா நான், நைட் டின்னை எல்லாம் சாப்பிடறதில்ல, வயசு ஆகா ஆகா சாப்பாடே விஷம் மாறி. ஆனா நான் ப்றேஅக்பாச்ட் நல்ல சாப்பிடுவேன் ஆனா, நாளைக்கி ப்றேஅக்பாச்ட் பண்றேன் பேர்வழினு நீ பாட்டுக்கு 5 மணிக்கு எழுந்துகாதே. போகாது வீடு மாய் 11 மணிக்கு ப்றேஅக்பாச்ட் வர சொல்லி இருக்காங்க." சொல்லி சிரித்தார்.
"போங்க மாமா" செல்வி அர்த்தம் புரிந்தவலா அருணுக்கு பின்னாடி ஒழிந்தால்"
"குட் நைட் பா" அருண் சொல்லி, செல்வி கையை பிடித்து ரூமுக்கு போனான்.
"மணி 6:15 தான் ஆகுது அதுக்குள்ள பரஸ்ட் நைட்டா, உங்க அப்பா சொன்னார்னா நீங்க ஒன்னும் சொல்ல மாட்...." அவ முடிக்கருக்குள்ள அருண் அவ வாய கவ்வினான்.
"ஹம்ம்ம்ம்ம் எவ்விகொ நேரம் வெயிட் பண்ணினேன் இதை பண்ண.." சொன்னவன் அவளை இருக்க பிடிச்சி அவ பெருத்த குண்டியை வளைச்சி பிடிச்சான்.
"கை விடுங்க..."
அவளை விடாம அவ பாட்டு சேலை முந்தானைய பிடிச்சி இழுத்தான் அவ போட்டுடிருந்த சபிட்டி பின் பட்டுனு உடைய அவளோட பால் குடங்கள் ரெண்டும் தூக்கிட்டு இருக்கறத அருண் தொங்கிற மாறி பார்த்தான்.
அவளை அப்டியே பிடிச்சி அனிச்சை கட்டிலை சாய்ஞ்சான்.
அவ மாறுப அவன் நெஞ்சில பட்டு பிதுங்க அவன் பக்கத்துல இருந்த பீட ஒண்ண எடுத்து கவ்வி அவளுக்கு வாயால் ஊட்டிவிட்டான் .