30-10-2019, 10:58 PM
இந்த பகுதி அருண் பதிவிடுவதுபோல நடை இருக்கும்:
பாஸ்கர்க்கிட்ட பேசின சந்தோஷத்தில், அப்படியே கிளாசுக்கு திரும்ப நடந்து கொண்டு இருந்தேன். என் எதிரே மீனாட்சி மிஸ் வந்து கொண்டு இருந்தாங்க.
என்ன அருண் எப்படி இருக்கீங்க…? உங்க முகத்தில ஒரு சந்தோஷம் தெறியுது..!
மிஸ் நீங்க சவுக்கியமா பிரின்சிபால் உங்ககிட்ட பேசினாரா..?
நேத்து காலைல சொன்னார்….உங்ககூட வேலை செய்யணும்னு. மத்தபடி வேற என்ன ஏதுன்னு சொல்லல..!
நம்ம ஸ்கூல்ல மத்த மாவட்ட ஸ்கூல்ல இருந்து டீச்சர் எல்லாம் வர போறாங்க. மேலும் அவங்க ஒரு வாரம் இங்க இருந்து, ஒரு “ட்ரைனிங் ப்ரோக்ராம்” பண்ண போறாங்க. அதை எடுத்து ஒழுங்கா ரெடி பண்ணி நடத்தி தர சொன்னார் பிரின்சிபால் சார். அந்த நிகஸ்ச்சிக்கு உதவ உங்களையும் அப்புறம் புவனாயும் கூப்பிட்டுக்க சொன்னாரு மிஸ்.
அவ்வளவு தான நான் வேற என்னவோ ஏதோன்னு நினைச்சுகிட்டு இருந்தேன்.
பேச்சுவாக்கில் நான் மீனாட்சி மிஸ்ஸை என்பார்வையால் அளவு எடுத்தேன். புவனா மிஸ் ஒரு மாதிரி உடம்புன்னா….. மீனாட்சி மிஸ் சும்மா தல தளன்னு பழைய சினிமா நடிகை “ஸ்ரீப்ரியா” மாதிரி கும்முனு இருந்தாங்க…!
என்ன அருண் என்னை வச்ச கண்ணு வாங்காம பாக்குறீங்க.
அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை மிஸ் நீங்க ரொம்பவே அழகா இருக்கீங்களா அதான் உங்களை பார்க்காம இருக்க முடியல.
அடேங்கப்பா இன்னைக்கு “மழை” தான் வர போகுது…..நான் அருண் கண்ணுக்கு அழகா தெரியறேன். எப்பவும் புவனா கூட தானே இருப்பீங்க, எங்களை எல்லாம் கண்டுக்க மாட்டீங்களே இன்னைக்கு என்ன…!
அப்படியெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை மிஸ். அவங்க பொன்னு ஹரிணிக்கு நான் கணக்கு “டுஷன்” சொல்லி தரேன். அதன் காரணமா நான் அவங்க கிட்டேயும் ஹரிணி கிட்டேயும் பேசவேண்டி இருக்கு. வேற ஒரு காரணமும் இல்லை மீனாட்சி மிஸ்.
கணக்கு டுஷன் சொல்லி தறேங்கிற சாக்குல, நீ புவனாவை “கணக்கு பண்ணுறது” எனக்கு தெரியாம ஒன்னும் இல்லைனு…..மீனாட்சி மிஸ் லேசா முனகுறதை நான் புரிஞ்சிக்கிட்டேன்….! என்ன மிஸ் “உள்ளுக்குள்ளே” ஏதோ சொல்லுறீங்க அதை எனக்கும் சொன்னா நானும் கேட்பேன்.
அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை, எங்களுக்கும் கணக்கு சொல்லி தந்தா நல்லா தான் இருக்கும்னு ஏதோ உளறினாங்க.
என்ன மிஸ் சொன்னீங்க…!
இல்லை என்னோட “செல்வியும்” ரொம்ப நாளா கணக்கு டுஷன் போகணும்னு சொல்லிக்கிட்டு இருக்கா. நீங்க அதான் அவளையும் சேர்த்துக்குவீங்களான்னு பார்க்கிறேன்.
உங்களுக்கு செல்வின்னு ஒரு பொன்னு இருக்கா மிஸ்…? என்னோட மூலையில் “பல்ப்” எரிந்தது.
என்ன இப்படி கேக்குறீங்க…என்னை பார்த்த எப்படி தெரியுது…? என்னோட பொன்னும், புவனாவோட பொன்னும் ஒரே க்ளாஸ்ல தான் படிக்கிறாங்க. ஓஹ், ஹரிணி க்ளாஸ் இருக்கிற செல்வி உங்க பொன்னா மிஸ். பார்த்தீங்களா இதுவரைக்கும் எனக்கு தெரியாது…!
நீங்க இதை தெரிஞ்சிக்க எந்த முயற்சியும் எடுக்கல, அதனால உனக்கு தெரியல. செல்வியும், ஹரிணியும் நல்ல பிரெண்ட்ஸ் ஸ்கூல்லேயும் அப்புறம் வெளியிலயும்.
சரி மிஸ் நாளைக்கு நீங்க, நான், அப்புறம் புவனா மிஸ் ஒரு வாட்டி சேர்ந்து பிரின்சிபால் சாறை பார்த்துவிடலாம். அதுக்கப்புறம் நாம என்னை பண்ணலாம்…. எப்படி பண்ணலாம்னு நமக்குள்ளே முடிவு பண்ணிக்கலாம். நாங்க பேசிக்கொண்டு இருக்கும்போதே செல்வி ஓடி வந்தா அம்மா..அம்மா..என்று சொல்லிக்கொண்டு.
செல்வி உனக்கு எத்தனை வாட்டி சொல்லி இருக்கேன் ஸ்கூல்ல இருக்கும்போது என்னை அம்மான்னு கூப்பிடாதே மிஸ்ஸ்னு சொல்லுன்னு. ஒரு வாட்டிகூட நான் சொல்லுறத கேக்குறது இல்லை.
நான் எப்படி மா உன்னை மிஸ் என்று கூப்பிடுறது, என்னால முடியாது…!
உன்னை என்ன தான் பண்ணுறதுன்னு எனக்கு தெரியல.
இதற்க்கு இடையில் நான் புகுந்து, செல்வி அம்மா சொல்லுறது தான் சரி. நீ ஸ்கூல்ல இருக்கும் போது அம்மான்னு கூப்பிடுறது மீனாட்சி மிஸ்க்கு சங்கடமா இருக்கும். நீ பாரு ஹரிணி ஸ்கூல்லஸ் இருக்கும் போது புவனா மேடம்மை அம்மாவென்று கூப்பிடுறது இல்லை. நீயும் அதே போல பழகிக்க.
சரிங்க சார். இனிமே நீங்க சொன்ன மாதிரி தான் செய்வேன். சொல்லிட்டு அம்மா சார்கிட்ட சொன்னியா நானும் கணக்கு டுஷன் போகணும்னு…?
பார்த்தியா, இப்போ தானே சொன்னேன்.
சாரி சார், மிஸ் சார்கிட்ட கொஞ்சம் சிபாரிசு பண்ணி என்னையும் கணக்கு டுஷன்ல சேர்த்துக்க சொல்லுங்க…!
இதைக்கேட்ட எனக்கு அடக்கமுடியாத சிரிப்பு வந்தது. அந்த சமயம் மீனாட்சி மிஸ்ஸும் நல்ல சிரிச்சாங்க.
அருண் சார் உங்களுக்கு தொல்லை கொடுக்கணும்னு நான் நினைக்கலை, இவ தினமும் என்னை வற்புறுத்திகிட்டு இருக்கா.
ஆமாம் சார், நானும் உங்க கிட்ட டுஷன் படிக்க வரணும் கணக்கு பாடத்தில். என்னை விட கம்மியா மார்க்கு வாங்குன ஹரிணி, இப்போ என்னை விட ரொம்ப அதிகமா மார்க்கு வாங்குறா. எனக்கு ரொம்ப பொறாமையா இருக்கு…!
இதை கேட்ட எனக்கு ரொம்ப பெருமையா இருந்தது. ஏன்னா, இப்போ ஹரிணி க்ளாஸ்ஸிலேயே ரொம்ப நல்ல மார்க்கு வாங்குறா கணக்கு பாடத்தில். அது நான் அவளை “கணக்கு பண்ணுறதால தான்னு” யாருக்கும் தெரியாது….! மனசுல யோசிச்சுகிட்டே செல்வியை பார்த்தேன். அவளும் வளர்ந்து இருந்தா ஹரிணியை விட உயரம் கொஞ்சம் ஜாஸ்தி….ஆனா கொஞ்சம் ஒல்லியா இருந்தா.
செல்வி இன்னும் பெரிய பொண்ணா ஆகி இருப்பாளா….இல்லை இன்னும் “மொட்டு விரியாத” அரும்பான்னு எனக்கு தெரிஞ்சுக்க ஆவலா இருந்தது…!
மீனாட்சி மேடம், இவ்வளவு பெரிய பொண்ணு உங்களுக்குன்னு யாரும் நம்ப முடியாது….? ஏன்னா நீங்க ரொம்ப இளைமையா இருக்கீங்கன்னு ஒரு பீட்ட போட்டேன்…!
அட ஏன் சார் நீங்க வேற, இவ இன்னும் பெரிய மனுஷி எல்லாம் “ஆகலை” என்னை பார்த்த அவ்வளவு இளமையாவா தெறியுது..!
அப்போ செல்வியும் “பூக்காத பூ” தானா. சரி நம்ம அதிர்ஷ்டம் எப்படின்னு பாப்போம்…! செல்வி வெட்கபட்டுக்கிட்டு தரையை பார்த்துகிட்டு இருந்தா.
எனக்கு ஒன்னும் ஆட்சேபனை இல்லை மீனாட்சி மிஸ். செல்வியும் வரட்டும் ஹரிணி கூட ரெண்டு பேரும் ஒன்னாவே ஸ்கூல் விட்ட பிறகு வரட்டும் 6 மணி வரைக்கும். நீங்க வந்து கூட்டிகிட்டு போங்க.
புவனா எங்க வீட்டை தாண்டி தான் போகணும். நான் அவகிட்ட செல்வியையும் சேர்த்து கூட்டிகிட்டு வர சொல்லிடுவேன் அருண் சார்.
வேலை ரொம்ப சுலபமா போச்சு…சாயந்திரம் ஸ்கூல் விட்ட பிறகு வரட்டும். நான் வகுப்புக்கு போறேன் நேரம் ஆச்சு. செல்வியை நினைத்துக்கொண்டு வகுப்பு நோக்கி நடந்தேன். பள்ளி விட்ட பிறகு நான் பிரின்சிபால் சாறை போயி பார்த்தேன்.
சார் நான் மீனாட்சி மிஸ் அப்புறம் புவனா மிஸ் ரெண்டு பேர்கிட்டேயும் பேசிட்டேன். நாளைக்கு காலையில நீங்க ஒரு நேரம் சொன்னீங்கன்னா நாங்க மூணு பேரும் வந்து ஒரு வாட்டி பேசிடலாம்…?
அருண் சார் ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லை, நீங்க ஒரு 10 மணி வாக்குல என்னோட ரூமுக்கு வந்துடுங்க நாம எல்லா விஷயத்தையும் கலந்து பேசிடலாம்.
சரிங்க சார் அப்படியே செய்யிறேன்னு சொல்லிட்டு வேகா-வேகமா என்னோட ரூமுக்கு நடந்தேன்.
ரூமுக்கு வெளியே ஹரிணியும் செல்வியும் சிரிச்சு பேசிகிட்டு இருந்ததுங்க. என்ன ஹரிணி உன்னோட சிநேகிதியும் கூடவே கொண்டு வந்துட்ட போல…?
ஹரிணி சிரிச்சுகிட்டே, சார் ரொம்ப நாளாவே செல்வி என்கிட்டே கேட்டுகிட்டு இருந்தா அதான் மீனாட்சி மிஸ்ஸுங்கே கிட்ட இன்னைக்கி பேசினாங்க.
வேகமா ரூமின் கதவை திறந்து, ரெண்டு குட்டி களையும் கட்டிலில் உட்கார வைத்தேன். செல்வி முதல் முதலா என்னோட ரூமுக்கு வந்திருக்க என்ன சாப்பிடுற. ஒன்னும் வேணாம் சார், ஹரிணி தினமும் இங்க நடக்கிறதையெல்லாம் என்கிட்டே சொல்லுவா.
எனக்கு குப்பென்று “வியர்த்தது”…..ஹரிணி ஏதாவது ஏடாகூடமா உளறினாளான்னு எனக்கு தெரியல…!
அதுவா சார், நீங்க எவ்வளவு சிரமம் எடுத்து எனக்கு கணக்கு சொல்லி தருவீங்க, அதெல்லாம் நான் ஒன்னு விடாம செல்வி கிட்ட சொல்லி இருக்கேன். பல முறை நீங்க சொல்லி தந்தது போல செல்விக்கு கணக்கு சொல்லி தந்தும் இருக்கேன்.
எனக்கு உயிரே திரும்ப வந்ததுபோல இருந்தது ஹரிணி சொன்ன பதிலை கேட்டு…! இந்நிலையை நன்கு புரிந்து கொண்ட ஹரிணி “விஷமமாய்” சிரித்தாள். நானும் அவளுக்கே தெறியாமல் அவள் சிரிப்பதை கவனித்தேன். ஹரிணியை சின்ன “குழந்தையென்று” நினைக்கவும் முடியாது….வளர்ந்த “பேதை” என்றும் சொல்லிவிட முடியாது. இருந்தாலும் அவளுக்குள் இருக்கும் “சுட்டி தனம்” மேலும் “அறிவு திறன்” என்னை வியப்பில் ஆழ்த்தியது…!
நான் டிரஸ் எதுவும் மாற்றாமல், ரெண்டு குட்டிக்கும் எதிரில் சேர் போட்டு உட்கார்ந்து கணக்கு புக் எடுத்து என்ன பாடம் எடுக்கலாம்னு பார்க்கும் போது, ஹரிணி சார் நாளைக்கு எங்களுக்கு சமூக அறிவியல் பரீட்சை உள்ளது….நீங்க மறந்துட்டீங்களான்னு என்னை மறுபடியும் கலாய்த்தல்….!
ஆமாம் அப்புறம் நீங்க பரீட்சைக்கு படிக்காமல் டியூஷனுக்கு ஏன் வந்தீங்க…?
சார் மீனாட்சி மிஸ் தான் என்னை செல்வியோட ஒரு வாட்டி உங்க ரூமை காட்டி விட்டு வர சொன்னாங்க, அதான் அவளை இன்னைக்கு ஸ்கூல் முடிஞ்சாவுடன் நேர இங்க கூட்டிகிட்டு வந்தேன்.
சரி சரி இப்போ என்ன பண்ண போறீங்க. சமூக அறிவியல் புக் இருக்கா…? இருந்தா ரெண்டு பேரும் உட்கார்ந்து படீங்க புவனா மிஸ் இங்க வர வரைக்கும், இல்லை நான் டிவி போட்டு விடுறேன் டிவி பாருங்க…!
சார் நீங்க டிவி போட்டு விடுங்க, மம்மி வர வரைக்கும் நாங்க ரெண்டு பேரும் டிவி பார்க்கிறோம்.
சரி ஹரிணி, இந்த ரிமோட் நீயே டிவி போட்டு உங்களுக்கு புடிச்ச சேனலை வச்சிக்கோங்க.
நான் கொஞ்சம் துணி துவைக்க வேண்டி இருக்கு துவைச்சிட்டு வந்திடுறேன்…! ரூம் ஓரத்திலே வந்து லுங்கிக்கு மாறினேன். என்னுடம்பில் வெறும் லுங்கி அப்புறம் பனியன் இருந்தது. ரெண்டு குட்டிகளும் ஒரே கண்ணுல என்னை பார்க்கிறதை நான் கவனிக்க தவறவில்லை…! ரெண்டு பேரும், என் பரந்த மார்பை வச்ச கண் வாங்காம பார்த்துகிட்டு இருந்தாங்க. நான் லேசா இருமுற மாதிரி செய்தேன்….அவங்க நிலை உணர்ந்து ரெண்டு பேரும் டிவி பார்க்க ஆரம்பிச்சாங்க. ஒரு பக்கெட்டில் எல்லா அழுக்கு துணியையும் போட்டு நான் பாத்ரூமுக்கு கொண்டு சென்றேன். நான் மும்முரமா துணி துவைச்சிகிட்டு இருந்தேன்.
துணியை அலசும் போது, எனக்கு ஒரு நிசப்தம் மேலும் லேசா யாரோ “முனகுகிற” சத்தம் கேட்டது…!!!
யாரா இருக்கும்….நாம இங்க பாத்ரூமுல இருக்கோம், ரெண்டு குட்டிகளும் டிவி பார்த்துகிட்டு இருக்குங்க, அப்படி இருக்க எப்படின்னு யோசிச்சேன்…! லேசா சத்தமே வராத மாதிரி பாத்ரூம் கதவை திறந்தேன்.
நான் கண்ட காட்சி என்னை அதிர்ச்சியில் “மிரள” வைத்து, அதேசமயம் எனக்கு குப்பென்று வியர்த்தது…! என்கண்களில் ஓடும் காட்சி என்கற்பனைக்கு எட்டாதது நான் நினைத்து பார்க்காதது…!!!
ஹரிணியின் மேல்ச்சட்டை முழுதும் “திறந்த” நிலையில் அவளின் ஷிம்மிஸ் “மேலே” தூக்கப்பட்டு, செல்வி ஹரிணியின் “பிஞ்சு” மாங்காய்களை மாறி…மாறி “பிசைந்தும்”, அவளின் காம்புகளை :உறிஞ்சியும்” இருந்தால்….!!!!
இந்த செயலினால் ஹரிணி குட்டி தன் நிலையினை மறந்து “காம” வயப்பட்டு முனகிக்கொண்டு இருந்தால். செல்வி “முரட்டு” தனமாய் முளைத்து வரும் மார்புகளையும் மாறி….மாறி அழுத்தி பிசைந்து கொண்டு “வெறியை” வெளிப்படுத்திக்கொண்டு இருந்தால்….!!!
பாஸ்கர்க்கிட்ட பேசின சந்தோஷத்தில், அப்படியே கிளாசுக்கு திரும்ப நடந்து கொண்டு இருந்தேன். என் எதிரே மீனாட்சி மிஸ் வந்து கொண்டு இருந்தாங்க.
என்ன அருண் எப்படி இருக்கீங்க…? உங்க முகத்தில ஒரு சந்தோஷம் தெறியுது..!
மிஸ் நீங்க சவுக்கியமா பிரின்சிபால் உங்ககிட்ட பேசினாரா..?
நேத்து காலைல சொன்னார்….உங்ககூட வேலை செய்யணும்னு. மத்தபடி வேற என்ன ஏதுன்னு சொல்லல..!
நம்ம ஸ்கூல்ல மத்த மாவட்ட ஸ்கூல்ல இருந்து டீச்சர் எல்லாம் வர போறாங்க. மேலும் அவங்க ஒரு வாரம் இங்க இருந்து, ஒரு “ட்ரைனிங் ப்ரோக்ராம்” பண்ண போறாங்க. அதை எடுத்து ஒழுங்கா ரெடி பண்ணி நடத்தி தர சொன்னார் பிரின்சிபால் சார். அந்த நிகஸ்ச்சிக்கு உதவ உங்களையும் அப்புறம் புவனாயும் கூப்பிட்டுக்க சொன்னாரு மிஸ்.
அவ்வளவு தான நான் வேற என்னவோ ஏதோன்னு நினைச்சுகிட்டு இருந்தேன்.
பேச்சுவாக்கில் நான் மீனாட்சி மிஸ்ஸை என்பார்வையால் அளவு எடுத்தேன். புவனா மிஸ் ஒரு மாதிரி உடம்புன்னா….. மீனாட்சி மிஸ் சும்மா தல தளன்னு பழைய சினிமா நடிகை “ஸ்ரீப்ரியா” மாதிரி கும்முனு இருந்தாங்க…!
என்ன அருண் என்னை வச்ச கண்ணு வாங்காம பாக்குறீங்க.
அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை மிஸ் நீங்க ரொம்பவே அழகா இருக்கீங்களா அதான் உங்களை பார்க்காம இருக்க முடியல.
அடேங்கப்பா இன்னைக்கு “மழை” தான் வர போகுது…..நான் அருண் கண்ணுக்கு அழகா தெரியறேன். எப்பவும் புவனா கூட தானே இருப்பீங்க, எங்களை எல்லாம் கண்டுக்க மாட்டீங்களே இன்னைக்கு என்ன…!
அப்படியெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை மிஸ். அவங்க பொன்னு ஹரிணிக்கு நான் கணக்கு “டுஷன்” சொல்லி தரேன். அதன் காரணமா நான் அவங்க கிட்டேயும் ஹரிணி கிட்டேயும் பேசவேண்டி இருக்கு. வேற ஒரு காரணமும் இல்லை மீனாட்சி மிஸ்.
கணக்கு டுஷன் சொல்லி தறேங்கிற சாக்குல, நீ புவனாவை “கணக்கு பண்ணுறது” எனக்கு தெரியாம ஒன்னும் இல்லைனு…..மீனாட்சி மிஸ் லேசா முனகுறதை நான் புரிஞ்சிக்கிட்டேன்….! என்ன மிஸ் “உள்ளுக்குள்ளே” ஏதோ சொல்லுறீங்க அதை எனக்கும் சொன்னா நானும் கேட்பேன்.
அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை, எங்களுக்கும் கணக்கு சொல்லி தந்தா நல்லா தான் இருக்கும்னு ஏதோ உளறினாங்க.
என்ன மிஸ் சொன்னீங்க…!
இல்லை என்னோட “செல்வியும்” ரொம்ப நாளா கணக்கு டுஷன் போகணும்னு சொல்லிக்கிட்டு இருக்கா. நீங்க அதான் அவளையும் சேர்த்துக்குவீங்களான்னு பார்க்கிறேன்.
உங்களுக்கு செல்வின்னு ஒரு பொன்னு இருக்கா மிஸ்…? என்னோட மூலையில் “பல்ப்” எரிந்தது.
என்ன இப்படி கேக்குறீங்க…என்னை பார்த்த எப்படி தெரியுது…? என்னோட பொன்னும், புவனாவோட பொன்னும் ஒரே க்ளாஸ்ல தான் படிக்கிறாங்க. ஓஹ், ஹரிணி க்ளாஸ் இருக்கிற செல்வி உங்க பொன்னா மிஸ். பார்த்தீங்களா இதுவரைக்கும் எனக்கு தெரியாது…!
நீங்க இதை தெரிஞ்சிக்க எந்த முயற்சியும் எடுக்கல, அதனால உனக்கு தெரியல. செல்வியும், ஹரிணியும் நல்ல பிரெண்ட்ஸ் ஸ்கூல்லேயும் அப்புறம் வெளியிலயும்.
சரி மிஸ் நாளைக்கு நீங்க, நான், அப்புறம் புவனா மிஸ் ஒரு வாட்டி சேர்ந்து பிரின்சிபால் சாறை பார்த்துவிடலாம். அதுக்கப்புறம் நாம என்னை பண்ணலாம்…. எப்படி பண்ணலாம்னு நமக்குள்ளே முடிவு பண்ணிக்கலாம். நாங்க பேசிக்கொண்டு இருக்கும்போதே செல்வி ஓடி வந்தா அம்மா..அம்மா..என்று சொல்லிக்கொண்டு.
செல்வி உனக்கு எத்தனை வாட்டி சொல்லி இருக்கேன் ஸ்கூல்ல இருக்கும்போது என்னை அம்மான்னு கூப்பிடாதே மிஸ்ஸ்னு சொல்லுன்னு. ஒரு வாட்டிகூட நான் சொல்லுறத கேக்குறது இல்லை.
நான் எப்படி மா உன்னை மிஸ் என்று கூப்பிடுறது, என்னால முடியாது…!
உன்னை என்ன தான் பண்ணுறதுன்னு எனக்கு தெரியல.
இதற்க்கு இடையில் நான் புகுந்து, செல்வி அம்மா சொல்லுறது தான் சரி. நீ ஸ்கூல்ல இருக்கும் போது அம்மான்னு கூப்பிடுறது மீனாட்சி மிஸ்க்கு சங்கடமா இருக்கும். நீ பாரு ஹரிணி ஸ்கூல்லஸ் இருக்கும் போது புவனா மேடம்மை அம்மாவென்று கூப்பிடுறது இல்லை. நீயும் அதே போல பழகிக்க.
சரிங்க சார். இனிமே நீங்க சொன்ன மாதிரி தான் செய்வேன். சொல்லிட்டு அம்மா சார்கிட்ட சொன்னியா நானும் கணக்கு டுஷன் போகணும்னு…?
பார்த்தியா, இப்போ தானே சொன்னேன்.
சாரி சார், மிஸ் சார்கிட்ட கொஞ்சம் சிபாரிசு பண்ணி என்னையும் கணக்கு டுஷன்ல சேர்த்துக்க சொல்லுங்க…!
இதைக்கேட்ட எனக்கு அடக்கமுடியாத சிரிப்பு வந்தது. அந்த சமயம் மீனாட்சி மிஸ்ஸும் நல்ல சிரிச்சாங்க.
அருண் சார் உங்களுக்கு தொல்லை கொடுக்கணும்னு நான் நினைக்கலை, இவ தினமும் என்னை வற்புறுத்திகிட்டு இருக்கா.
ஆமாம் சார், நானும் உங்க கிட்ட டுஷன் படிக்க வரணும் கணக்கு பாடத்தில். என்னை விட கம்மியா மார்க்கு வாங்குன ஹரிணி, இப்போ என்னை விட ரொம்ப அதிகமா மார்க்கு வாங்குறா. எனக்கு ரொம்ப பொறாமையா இருக்கு…!
இதை கேட்ட எனக்கு ரொம்ப பெருமையா இருந்தது. ஏன்னா, இப்போ ஹரிணி க்ளாஸ்ஸிலேயே ரொம்ப நல்ல மார்க்கு வாங்குறா கணக்கு பாடத்தில். அது நான் அவளை “கணக்கு பண்ணுறதால தான்னு” யாருக்கும் தெரியாது….! மனசுல யோசிச்சுகிட்டே செல்வியை பார்த்தேன். அவளும் வளர்ந்து இருந்தா ஹரிணியை விட உயரம் கொஞ்சம் ஜாஸ்தி….ஆனா கொஞ்சம் ஒல்லியா இருந்தா.
செல்வி இன்னும் பெரிய பொண்ணா ஆகி இருப்பாளா….இல்லை இன்னும் “மொட்டு விரியாத” அரும்பான்னு எனக்கு தெரிஞ்சுக்க ஆவலா இருந்தது…!
மீனாட்சி மேடம், இவ்வளவு பெரிய பொண்ணு உங்களுக்குன்னு யாரும் நம்ப முடியாது….? ஏன்னா நீங்க ரொம்ப இளைமையா இருக்கீங்கன்னு ஒரு பீட்ட போட்டேன்…!
அட ஏன் சார் நீங்க வேற, இவ இன்னும் பெரிய மனுஷி எல்லாம் “ஆகலை” என்னை பார்த்த அவ்வளவு இளமையாவா தெறியுது..!
அப்போ செல்வியும் “பூக்காத பூ” தானா. சரி நம்ம அதிர்ஷ்டம் எப்படின்னு பாப்போம்…! செல்வி வெட்கபட்டுக்கிட்டு தரையை பார்த்துகிட்டு இருந்தா.
எனக்கு ஒன்னும் ஆட்சேபனை இல்லை மீனாட்சி மிஸ். செல்வியும் வரட்டும் ஹரிணி கூட ரெண்டு பேரும் ஒன்னாவே ஸ்கூல் விட்ட பிறகு வரட்டும் 6 மணி வரைக்கும். நீங்க வந்து கூட்டிகிட்டு போங்க.
புவனா எங்க வீட்டை தாண்டி தான் போகணும். நான் அவகிட்ட செல்வியையும் சேர்த்து கூட்டிகிட்டு வர சொல்லிடுவேன் அருண் சார்.
வேலை ரொம்ப சுலபமா போச்சு…சாயந்திரம் ஸ்கூல் விட்ட பிறகு வரட்டும். நான் வகுப்புக்கு போறேன் நேரம் ஆச்சு. செல்வியை நினைத்துக்கொண்டு வகுப்பு நோக்கி நடந்தேன். பள்ளி விட்ட பிறகு நான் பிரின்சிபால் சாறை போயி பார்த்தேன்.
சார் நான் மீனாட்சி மிஸ் அப்புறம் புவனா மிஸ் ரெண்டு பேர்கிட்டேயும் பேசிட்டேன். நாளைக்கு காலையில நீங்க ஒரு நேரம் சொன்னீங்கன்னா நாங்க மூணு பேரும் வந்து ஒரு வாட்டி பேசிடலாம்…?
அருண் சார் ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லை, நீங்க ஒரு 10 மணி வாக்குல என்னோட ரூமுக்கு வந்துடுங்க நாம எல்லா விஷயத்தையும் கலந்து பேசிடலாம்.
சரிங்க சார் அப்படியே செய்யிறேன்னு சொல்லிட்டு வேகா-வேகமா என்னோட ரூமுக்கு நடந்தேன்.
ரூமுக்கு வெளியே ஹரிணியும் செல்வியும் சிரிச்சு பேசிகிட்டு இருந்ததுங்க. என்ன ஹரிணி உன்னோட சிநேகிதியும் கூடவே கொண்டு வந்துட்ட போல…?
ஹரிணி சிரிச்சுகிட்டே, சார் ரொம்ப நாளாவே செல்வி என்கிட்டே கேட்டுகிட்டு இருந்தா அதான் மீனாட்சி மிஸ்ஸுங்கே கிட்ட இன்னைக்கி பேசினாங்க.
வேகமா ரூமின் கதவை திறந்து, ரெண்டு குட்டி களையும் கட்டிலில் உட்கார வைத்தேன். செல்வி முதல் முதலா என்னோட ரூமுக்கு வந்திருக்க என்ன சாப்பிடுற. ஒன்னும் வேணாம் சார், ஹரிணி தினமும் இங்க நடக்கிறதையெல்லாம் என்கிட்டே சொல்லுவா.
எனக்கு குப்பென்று “வியர்த்தது”…..ஹரிணி ஏதாவது ஏடாகூடமா உளறினாளான்னு எனக்கு தெரியல…!
அதுவா சார், நீங்க எவ்வளவு சிரமம் எடுத்து எனக்கு கணக்கு சொல்லி தருவீங்க, அதெல்லாம் நான் ஒன்னு விடாம செல்வி கிட்ட சொல்லி இருக்கேன். பல முறை நீங்க சொல்லி தந்தது போல செல்விக்கு கணக்கு சொல்லி தந்தும் இருக்கேன்.
எனக்கு உயிரே திரும்ப வந்ததுபோல இருந்தது ஹரிணி சொன்ன பதிலை கேட்டு…! இந்நிலையை நன்கு புரிந்து கொண்ட ஹரிணி “விஷமமாய்” சிரித்தாள். நானும் அவளுக்கே தெறியாமல் அவள் சிரிப்பதை கவனித்தேன். ஹரிணியை சின்ன “குழந்தையென்று” நினைக்கவும் முடியாது….வளர்ந்த “பேதை” என்றும் சொல்லிவிட முடியாது. இருந்தாலும் அவளுக்குள் இருக்கும் “சுட்டி தனம்” மேலும் “அறிவு திறன்” என்னை வியப்பில் ஆழ்த்தியது…!
நான் டிரஸ் எதுவும் மாற்றாமல், ரெண்டு குட்டிக்கும் எதிரில் சேர் போட்டு உட்கார்ந்து கணக்கு புக் எடுத்து என்ன பாடம் எடுக்கலாம்னு பார்க்கும் போது, ஹரிணி சார் நாளைக்கு எங்களுக்கு சமூக அறிவியல் பரீட்சை உள்ளது….நீங்க மறந்துட்டீங்களான்னு என்னை மறுபடியும் கலாய்த்தல்….!
ஆமாம் அப்புறம் நீங்க பரீட்சைக்கு படிக்காமல் டியூஷனுக்கு ஏன் வந்தீங்க…?
சார் மீனாட்சி மிஸ் தான் என்னை செல்வியோட ஒரு வாட்டி உங்க ரூமை காட்டி விட்டு வர சொன்னாங்க, அதான் அவளை இன்னைக்கு ஸ்கூல் முடிஞ்சாவுடன் நேர இங்க கூட்டிகிட்டு வந்தேன்.
சரி சரி இப்போ என்ன பண்ண போறீங்க. சமூக அறிவியல் புக் இருக்கா…? இருந்தா ரெண்டு பேரும் உட்கார்ந்து படீங்க புவனா மிஸ் இங்க வர வரைக்கும், இல்லை நான் டிவி போட்டு விடுறேன் டிவி பாருங்க…!
சார் நீங்க டிவி போட்டு விடுங்க, மம்மி வர வரைக்கும் நாங்க ரெண்டு பேரும் டிவி பார்க்கிறோம்.
சரி ஹரிணி, இந்த ரிமோட் நீயே டிவி போட்டு உங்களுக்கு புடிச்ச சேனலை வச்சிக்கோங்க.
நான் கொஞ்சம் துணி துவைக்க வேண்டி இருக்கு துவைச்சிட்டு வந்திடுறேன்…! ரூம் ஓரத்திலே வந்து லுங்கிக்கு மாறினேன். என்னுடம்பில் வெறும் லுங்கி அப்புறம் பனியன் இருந்தது. ரெண்டு குட்டிகளும் ஒரே கண்ணுல என்னை பார்க்கிறதை நான் கவனிக்க தவறவில்லை…! ரெண்டு பேரும், என் பரந்த மார்பை வச்ச கண் வாங்காம பார்த்துகிட்டு இருந்தாங்க. நான் லேசா இருமுற மாதிரி செய்தேன்….அவங்க நிலை உணர்ந்து ரெண்டு பேரும் டிவி பார்க்க ஆரம்பிச்சாங்க. ஒரு பக்கெட்டில் எல்லா அழுக்கு துணியையும் போட்டு நான் பாத்ரூமுக்கு கொண்டு சென்றேன். நான் மும்முரமா துணி துவைச்சிகிட்டு இருந்தேன்.
துணியை அலசும் போது, எனக்கு ஒரு நிசப்தம் மேலும் லேசா யாரோ “முனகுகிற” சத்தம் கேட்டது…!!!
யாரா இருக்கும்….நாம இங்க பாத்ரூமுல இருக்கோம், ரெண்டு குட்டிகளும் டிவி பார்த்துகிட்டு இருக்குங்க, அப்படி இருக்க எப்படின்னு யோசிச்சேன்…! லேசா சத்தமே வராத மாதிரி பாத்ரூம் கதவை திறந்தேன்.
நான் கண்ட காட்சி என்னை அதிர்ச்சியில் “மிரள” வைத்து, அதேசமயம் எனக்கு குப்பென்று வியர்த்தது…! என்கண்களில் ஓடும் காட்சி என்கற்பனைக்கு எட்டாதது நான் நினைத்து பார்க்காதது…!!!
ஹரிணியின் மேல்ச்சட்டை முழுதும் “திறந்த” நிலையில் அவளின் ஷிம்மிஸ் “மேலே” தூக்கப்பட்டு, செல்வி ஹரிணியின் “பிஞ்சு” மாங்காய்களை மாறி…மாறி “பிசைந்தும்”, அவளின் காம்புகளை :உறிஞ்சியும்” இருந்தால்….!!!!
இந்த செயலினால் ஹரிணி குட்டி தன் நிலையினை மறந்து “காம” வயப்பட்டு முனகிக்கொண்டு இருந்தால். செல்வி “முரட்டு” தனமாய் முளைத்து வரும் மார்புகளையும் மாறி….மாறி அழுத்தி பிசைந்து கொண்டு “வெறியை” வெளிப்படுத்திக்கொண்டு இருந்தால்….!!!
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
வாழ்க வளமுடன் என்றும் 
![[Image: xossip-signatore.png]](https://i.ibb.co/3kbRVG8/xossip-signatore.png)