வயது ஒரு தடையல்ல! - Completed

[Renjith]

Super bro

[Maju1929]

Semma bro adutha update ku waiting bro plz knja sikirama

[whiteburst]

89.

 
அது சரியாக, மதன் அவன் தந்தையுடன் போராடிக் கொண்டிருந்த தருணம்!
 
கொஞ்ச சொத்தேனும் தனக்காக வைத்துக் கொள்ள, நேரடியாகப் போராடி, மிரட்டி, பின் கெஞ்சி, எதுவும் வேலைக்காகாமல், பின் தன் மனைவியை விட்டு அழ வைத்து, செண்டிமெண்ட்டலாக ஏதேனும் வாங்க எல்லா வழிகளையும் அவர் முயற்சி செய்த நேரம்.
 
அந்த சில்லறைத்தன முயற்சிகளைக் கண்டு கடுப்பான மதன், வீட்டிற்கு அதிகம் செல்லாமல், தெரியாதவர்களை உள்ளே விடாமல், தன் முயற்சியில் ஈடுப்பட்டிருந்த நேரம்.
 
அந்த நேரத்தில், லாவண்யா என்று சொன்னதை, அவன் செக்ரட்டரி சரண்யா என்று எடுத்துக் கொள்ள, மதன் அதை, தன் சித்தியின் முயற்சி என்று எடுத்துக் கொண்டான்.
 
அன்று, லாவண்யாவால், மதனின் அந்தப் பேச்சை ஜீரணிக்கவே முடியவில்லை. அவமானம் தாங்காமல், உடனே அங்கிருந்து வெளியேறி விட்டாள்.
 
என்னதான் மனம், உறுதியாக தன் மணாளனை நம்பினாலும், குழப்பத்திலும், நடக்கும் முயற்சிகளாலும், ஏற்கனவே மதனின் அக்காவின் பேச்சாலும், மனதளவில் மிகவும் தளர்ந்திருந்த லாவண்யாவிற்கு, இது பேரிடியாய் அமைந்தது.
 
அதே சமயம், இப்பொழுதும் அவள் நினைத்து வருத்தப்படும் ஒன்று, அவ்வளவு தூரம் சென்றவள், அவன் பேச்சைக் கேட்டவுடன், கோபமாக, ஏன் அவனது அறைக்குள் நுழையவில்லை என்பதுதான்!
 
குறைந்த பட்சம், அவனை திட்டவாவது உள்ளே நுழைந்திருந்தால்…. நிலையே வேறு!
 
அவன் பேச்சிலேயே மனம் உடைந்து, குழப்பத்தில் வெளியே வந்தவளை, அவளது அப்பாவே அழைத்து, நீ கல்யாணம் பண்ணிக்கல்லாம் வேணாம். இப்ப ஒரு பூஜைக்காக, குலதெய்வம் கோயிலுக்கு மட்டும் வந்துட்டு போ என்று அழைக்க, அவள் கோயிலுக்குச் சென்று, பூஜைக்கு அமர்ந்து, அமைதி தேடி, கண் மூடி, சாமி கும்பிடும் தருணத்தில், அவள் கழுத்தில் தாலி கட்டப்பட்டது.
 
இந்த உலகில், எல்லாரும் தன்னை ஏமாற்றி விட்டார்கள் என்பது போல் உணர்ந்த லாவண்யா, வெகுண்டெழுந்து, நேரடியாக போலீசில் கம்ப்ளையிண்ட் செய்து விட்டாள். அவளது இந்த ஆக்ரோஷத்தை அவனது அப்பா மற்றும் சித்தியே எதிர்பார்க்கவில்லை.
 
இத்தனை நாட்கள் அமைதியாக, எதற்கும் எதிர்த்துப் பேசாதவள், இவ்வளவு கோபம் அடைவாள் என்று அவர்கள் எதிர்பார்க்கவில்லை. அவளை ஏமாற்றி தாலி கட்டியவனுக்கு கடும் பயம் வந்திருந்தது.
 
ஆனால், அவளுடைய மனதிலோ, இது எல்லாவற்றுக்கும் காரணம் மதன் என்று அவன் மேல் கடும் கோபம் வந்திருந்தது. காதலைச் சொன்னால் மட்டும் போதுமா? காதலியைக் காப்பாற்ற வேண்டாமா?
 
ஆனால் அவள் யோசிக்காத ஒரு விஷயம்,
 
தனக்கு மிக நெருக்கமான தன் தோழியிடம் கூட வராத கோபம், மதனின் மேல் ஏன் வருகிறது? இத்தனைக்கும், காதல் சொன்னவனை, வேண்டாம் என்று சொன்னவளே அவள்தானே? அப்படியிருக்கையில், காப்பாற்ற வேண்டிய தேவை அவனுக்கு என்ன இருக்கிறது?
 
யோசித்திருந்தால் அவளுக்குப் புரிந்திருக்கும்!
 
காதலை அவள் மறுத்தாலும், எப்பொழுதோ அவள் மதனை காதலிக்க மட்டுமல்ல, உள்ளுக்குள் அவனுடன் வாழவே ஆரம்பித்து விட்டாள் என்பதும், இப்போது அவள் காட்டுவதும் கோபமல்ல, உரிமையுள்ளவனிடம், அவள் காட்டும் வருத்தம், தன் சோகங்களை மறக்க, தன் காதலனிடம் தேடும் அடைக்கலம் என்றும் புரிந்திருக்கும். 
 
மதனின் அக்காவிடம், அவள் மனசு விட்டு பேசும் போதும், அவன் அக்காவும் அவளைத் திட்டியிருக்கிறாள்.
 
மதன், உன்னை அப்படி சொல்லுவானா? நீ எப்டிடீ அப்படி நினைச்ச?
 
எனக்கு மட்டும் ஆசையா என்ன? அவன் அப்படி சொல்ல மாட்டான்னு எனக்கும் தெரியும். ஆனா, அன்னைக்கு நாந்தானே கேட்டேன்?
 
ஆனா, அதுக்கப்புறமும், அடுத்த நாள், உன் மூலமா ட்ரை பண்ணலாம்னு நினைச்சேன். அப்டி டக்குன்னு இதை நான் நம்புற ஆளா?
 
என்னால எத்தனை குழப்பத்தைத்தான் தாங்க முடியும்? ஆனா, அதுக்குள்ள, என்னென்னமோ நடந்துடுச்சி என்று புலம்பியிருக்கிறாள்.
 
அவன் அக்காவோ, நீ என்ன சொன்னாலும், கண்டிப்பா இதுல ஏதோ குழப்பம் இருக்கு! முன்னன்னா கூட, நீ என்கூட வான்னு சொல்லியிருந்திருப்பேன். ஆனா, இப்ப, அதுவும் மதன் மேல இப்படி ஒரு குற்றச்சாட்டு இருக்குறப்ப, நான் உன்னைக் கூட்டிட்டு போக விரும்பலை. அதை முதல்ல க்ளாரிஃபை பண்ணு! வேணும்ன்னா சொல்லு, நான் இதைப் பத்தி அவன்கிட்ட கேக்குறேன்.
 
இல்லடி! இது, எங்க ரெண்டு பேர் சம்பந்தப்பட்ட விஷயம். அன்னிக்கு, நானா அவன் ரூமுக்குள்ள போகாதது, என் தப்புதான். அதுனால, நானே அவன்கிட்ட நேரா பேசிக்கிறேன்.
 
சொன்ன லாவண்யாவை இமைக்காமல் பார்த்தாள், மதனின் அக்கா!
 
எ… என்னடி?



அவனும், இதையேதாண்டி சொன்னான். இந்த விஷயத்தை அவனே பாத்துக்குறேன்னு. நீயும் அதான் சொல்ற! இப்படி, பல விஷயங்கள்ல, நீங்க ரெண்டு பேரும் செம மேட்சுடி!

 

நான் அவனைப் பத்தி புரிஞ்சிக்காத விஷயங்கள் சிலதைக் கூட, நீ நல்லா புரிஞ்சிக்கிற! இனிமேனாச்சும், உங்க வாழ்க்கை நல்லா அமைஞ்சா போதும் என்று ஃபீல் பண்ணியிருந்திருக்கிறாள்.

 

அதன் பின், லாவண்யா செக்ரட்டரியாக வேலைக்கு வந்திருக்கிறாள். இரண்டாம் நாளே, இந்தப் பெயர் குழப்பம்தான், எல்லாப் பிரச்சினைக்கும் காரணம் என்று தெரிந்து கொண்டாள். அதுவும், அதே பழைய செக்ரட்டரி மூலமாக.

 

லாவண்யா முதல் நாள் வந்த பொழுது, பழைய செக்ரட்டரி லீவ். இரண்டாம் நாளும், கொஞ்சம் தாமதமாக வந்தவள், பின், லாவண்யாவை சந்தித்திருக்கிறாள்.

 

வைஷாலி மேடம், இவங்களை பாஸ் புது செக்ரட்டரியா அப்பாயிண்ட் பண்ணியிருக்கிறார். உங்களை ட்ரெய்னிங் கொடுக்கச் சொன்னார். நீங்க பாத்துக்கோங்க. பை. என்று கூட்டி வந்த ஆள் சொன்னார்.

 

லாவண்யாவைப் பார்த்தவுடன் பழைய செக்ரட்டரி உடனே அடையாளம் கண்டுகொண்டாள்.
 


ஹல்லோ சரண்யா… எப்டி இருக்கீங்க? இட்ஸ் அ சர்ப்ரைஸ். ஐ யம் ரியல்லி ஹேப்பி. அன்னிக்கு உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ண முடியலைன்னு எனக்கு ரொம்ப கஷ்டமாயிடுச்சி. சாரி! வெரி சாரி!



ஆக்சுவலி, பாஸ் கூட அந்தளவு கடுமையா யாரையும் பேசினதில்லை. இன்ஃபாக்ட், அவரு ஏன் அன்னிக்கு ஏன் அப்படி பேசினாருன்னு எனக்கே குழப்பமாயிடுச்சி. அந்தளவு நல்லவரு. சிரிக்க மாட்டாரே தவிர, ரொம்ப நல்ல டைப்.

 

எனி ஹவ், வெல்கம் ஆன் போர்ட். நீங்கதான் செக்ரட்டரிங்கிறதுல எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்!

 

பட படவென்று பேசிய, ஏறக்குறைய தன்னை விட 5 வயது கூட இருக்கிற வைஷாலியை, லாவண்யாவிற்கும் பிடித்து விட்டது. அவள் பேசியதில், ஆரம்பத்தில் அவள் சரண்யா என்று கூப்பிட்டதைக் கூட கவனிக்கவில்லை லாவண்யா!

 

அப்புறம், ஜாப் விஷயமாத்தான் அன்னிக்கு சாரை பாக்க ட்ரை பண்ணீங்களா? எனி வே, இப்ப அந்த ஜாப் உங்களுக்கு கிடைச்சதுல எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்! எந்த டவுட், என்ன சப்போர்ட்ன்னாலும் என்கிட்ட தயங்காம கேளுங்க. ஓகே!

 

இப்படியே சிறிது நேரம் பேசிக்கொண்டு இருக்கும் போது, லாவண்யாவிற்கு வைஷாலியை இன்னும் நன்றாகப் பிடித்து விட்டது. இயல்பில் வைஷாலியும் மிக நல்லவளே.

 

லாவண்யா கிளம்பும் போது, வைஷாலி மீண்டும் அவள் பெயரைச் சொன்னபோதுதான் லாவண்யா கவனித்தாள்.

 

ஓகே, சரண்யா, மதியம் லஞ்ச்க்கு என்ன பன்றதுன்னு யோசிக்காதீங்க. இன்னிக்கு என் ட்ரீட். நானே உங்க கேபினுக்கு வர்றேன். ஓகே?! பை சரண்யா?

 

சடாரென்று திரும்பினாள் லாவண்யா! நீங்க, இப்ப எ… என்னச் சொன்னீங்க?

 

அவளது செய்கையில் ஆச்சரியப்பட்டாலும், பதில் சொன்னாள். அதான் லஞ்ச்சுக்கு…

 

அதில்லை, நீங்க, என்னை என்னான்னு கூப்ட்டீங்க?

 

சரண்யான்னு. அதானே உங்க பேரு?

 

இ… இல்லை என் பேரு லாவண்யா!

 

ஓ… அப்டியா? நான் உங்க பேரை சரண்யான்னுதான் நினைச்சிட்டிருக்கேன். உங்க முகம் மனசுல பதிஞ்சிடுச்சா, அதுனால, பேரும் மறக்கலை. ஃபோன்ல கேட்டப்ப, ஏதோ ஃபால்ட்டுன்னு நினைக்கிறேன்.

 

அப்பொழுதும் வைஷாலிக்கு, அது பெரிய விஷயமாய் தெரியவில்லை!

 

லாவண்யா, வைஷாலியை பரிதவிப்புடன் கேட்டாள்.

 

நீ… நீங்க, மதன்கிட்ட அன்னிக்கு சொன்னப்ப சரண்யா கால் பண்ணியிருக்காங்க, சரண்யா பாக்க வந்திருக்காங்கன்னு தான் சொன்னீங்களா?

 

லாவண்யாவின் குரலும், கேள்வியும், வைஷாலிக்கும் எதையோ உணர்த்தியது. யோசித்தவள் தயங்கியவாறே சொன்னாள். வைஷாலியின் குரல் கம்மியிருந்தது.

 

நான் ஒரு தடவையோ, ரெண்டு தடவையோதான், சரண்யான்னு உங்க பேரைச் சொன்னேன். மீதி டைம், மோஸ்ட்லி, நேத்து கால் பண்ணவிங்க அப்படின்னுத்தான் ரெஃபர் பண்ணேன்.

 

அவளது பதிலைக் கேட்டவுடன் நடந்தது என்ன என்று லாவண்யாவிற்கு முழுதும் புரிந்தது. அந்த அதிர்ச்சியான செய்தியைக் கேட்டவள், அப்படியே நெற்றியில் கை வைத்து, ஓய்ந்து போய் அமர்ந்தாள்.

 

லாவண்யாவின் செய்கை வைஷாலிக்கு தெளிவாக உணர்த்தியது. தான் பெயரை மாற்றிச் சொன்னதால்தான், பாஸ் அப்படி ரியாக்ட் செய்திருக்கிறார் என்று. வைஷாலிக்கு வருத்தம், பயம், குழப்பம் எல்லாம் ஒரே சமயத்தில் தோன்றியது.

 

அன்னிக்கு திட்டினவங்களுக்கு இன்னிக்கு பாஸ் வேலையைக் கொடுத்திருக்கார்ன்னா, இவங்களுக்கு நல்லா தெரிஞ்சிருக்குன்னுதானே அர்த்தம். நான் பேரை தப்பா சொன்னதுதான் காரணமா? என்று யோசித்தாள் வைஷாலி.

 

சர… லாவண்யா, என்று அவளைத் தொட்டாள்.

 

நான் பேர் மாத்திச் சொன்னதுதான் பிரச்சினையா? ரொம்பப் பெரிய தப்பா? சாரி, லாவண்யா, நான் வேணும்னு எதையும் பண்ணலை. ரியல்லி சாரி.

 

இ.. இட்ஸ் ஓகே வைஷாலி. தெரியாம நடந்ததுக்கு, நீங்க என்ன பண்ணுவீங்க?  எனக்கு இப்பதான் சில குழப்பங்கள் போச்சு. எனி வே, விடுங்க பாத்துக்கலாம்.

 

இருந்தாலும் மனசு கேளாத வைஷாலி, நான் வேணா பாஸ்கிட்ட போயி சொல்லிட்டு வரட்டா என்று கிளம்பினாள்.

 

அவளைத் தடுத்த லாவண்யா, அவளிடம் கேட்டாள்.

 

உங்களுக்கு இந்த வேலை வேணாமா வைஷாலி?

 

எ… என்னச் சொல்றீங்க லாவண்யா?

 

இப்ப நீங்க போய் சொன்னீங்கன்னா, மதன் கோபத்துல, வேலையை விட்டே தூக்குனாலும் ஆச்சரியப்படுறதுக்கில்லை. அதுனால நீங்களா போய் சொல்லாதீங்க.

 

ஒரு வேளை என்னிக்காவது மதனா வந்து கேட்டா, அன்னிக்கு உண்மையைச் சொல்லுங்க. அப்பக் கோபப்பட்டு ஏன் என்கிட்ட சொல்லலைன்னு கேட்டாலும், நாந்தான் அப்படி நடந்துக்கச் சொன்னேன்னு சொல்லுங்க. அவன் விட்டுடுவான்.

 

லா… லாவண்யா!

 
இது நீங்க தெரியாம செஞ்ச தப்புன்னாலும், இதோட இம்பாக்ட் உங்களுக்கு தெரியாது வைஷாலி. நான் மதன்கிட்ட பேசிக்கிறேன். மதன் கேட்டா மட்டும், நீங்க என் பேரை யூஸ் பண்ணுங்க என்று சொல்லிவிட்டுச் சென்றாள்.

மதன் என்று கூப்பிட்ட முறையும் சரி, அவ்வப்போது அவன் இவன் என்றதும் சரி, அவளுடைய தன்னம்பிக்கையும் சரி, எல்லாமே, வைஷாலிக்கு, லாவண்யாவின் பவர் என்ன என்று சொல்லியது.

 

தவிர, அதன் பின் பல நேரங்களில், லாவண்யா மதனை எதிர் கொள்ளும் விதமும், மதன், லாவண்யா மேல் காட்டும் தனிப்பட்ட அக்கறையும், அவர்களுக்கிடையேயான உறவை இவளுக்கு தெளிவாகக் காட்டியது.

 

மனசு தாங்காமல், வைஷாலியே, என்னால, உங்களுக்குள்ள ஒரு பெரிய பிரிவு வந்திருச்சே. என்னை மன்னிச்சிருப்பா என்று புலம்பியிருந்திருக்கிறாள்.

 

லாவண்யாவோ, அவளை சமாதானப்படுத்தியிருக்கிறாள்.

 

யார் என்ன சொல்லியிருந்தாலும், அன்று, தான் அவனது அறைக்குள் சென்றிருந்தால், இந்தக் குழப்பமே இருந்திருக்காது. அவள் மேலும் தப்பு இருக்கையில், ஏற்கனவே வருத்தப்படுபவளை மீண்டும் வருத்த விரும்பவில்லை லாவண்யா! யாரென்ரு தெரியாதா போதே, மனமிரங்கி, பல முறை இவளுக்காக மதனிடம் பேசி திட்டு வாங்கியவளாயிற்றே!

 

அந்த வகையில், லாவண்யாவிற்க்கு இன்னொரு நல்ல நட்பு கிடைத்தது.

 

வைஷாலியிடம் பேசிவிட்டு வந்த அன்றுதான், லாவண்யா, மதியம் மிகவும் அப்செட்டாகக் காணப்பட்டிருக்கிறாள். மதனிடம் ஹாஃப் டே லீவ் எடுத்து விட்டுச் சென்றிருக்கிறாள்.

 

ஆரம்பத்தில் கடும் வருத்தத்தில் இருந்தவளுக்கு, பின் யோசிக்க யோசிக்க ஒன்று புரிந்தது. அது,

 

இது வருத்தப்பட வேண்டிய தருணமல்ல, உண்மையில் மிகவும் சந்தோஷப்பட வேண்டிய நேரம்!

 

தன்னுடைய உயிர்த் தோழி, இன்னமும் அதே அன்புடன் இருக்கிறாள் என்ற உண்மை!

 

இப்பொழுது கூடுதலாக, ஹாரீசின் மூலம் கிடைத்திருக்கும் அண்ணன் என்ற உறவு!

 

வைஷாலியின் நட்பு!

 

எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக, தன் காதலன், என் மன்மதன் எந்தத் தருணத்திலும் என் மேலான காதலை நிறுத்தவில்லை!

 

இது எவ்வளவு பெரிய சந்தோஷம்? இதற்காக நான் பூரித்துதான் நிற்க வேண்டும்!

 

மனதில் ஏற்பட்ட தெளிவு, அடுத்த நாளிலிருந்து அவளை பழைய லாவண்யாவாக மாற்றியிருந்தது.

 

ஒரு வகையில் நடந்த நிகழ்வுகளை, மதனுடைய காதலை சரியான சமயத்தில் ஏற்காத தன்னுடைய முட்டாள்தனத்திற்கு, மனதிற்கு வேண்டியவற்களைப் பற்றி யோசிக்காமல், குறைகள் மட்டுமே சொல்லும் சமுதாயத்தைப் பற்றி நினைத்ததற்க்கான தண்டனை என்றே நினைத்தாள்.

 
அதற்குப் பின்பு அவளை வருத்திய ஒரே விஷயம், இதை எப்படி மதனுக்குச் சொல்வது, சொன்ன பின் அவனுடைய கோபத்தை எப்படி எதிர்கொள்ளுவது என்பது மட்டும்தான்!

[whiteburst]

90.

 
அந்தச் சூழ்நிலையில்தான் இப்போது லாவண்யா இருக்கிறாள்!
 
நீ ஏண்டி அன்னைக்கு ரூமுக்குள்ள வரலை? உண்மை தெரிஞ்சும் இத்தனை நாளா, ஏன் என்கிட்ட பேசலை?
 
எல்லாவற்றுக்கும் நான் அமைதியாகவே இருந்ததில் கடும் கோபமடைந்தவன், என்ன நெருங்கி, என் தோள்களை அழுத்தமாக பிடித்து உலுக்கினான்.
 
சொல்லு! இத்தனை நாள் ஏன் என்கிட்ட பேசலை? ம்ம்?
 
மெல்லிய கண்ணீருடன் சொன்னேன்.
 
எனக்கு பயம்!



என்ன பயம்? ம்ம்?

 

உ… உண்மை தெரிஞ்சு என்னை வெறுத்துட்டா?

 

லூசாடி நீ? என்ற மதன், தாங்க முடியாமல் என்னை அணைத்துக் கொண்டான்.

 

எல்லாத்தையும் நீயே முடிவு பண்ணிக்குவியா? ஏண்டி இப்டி பண்ற?

 

அவன் என்னை அணைத்ததும், என் அழுகை அதிகமாகியது. சமயங்களில் காதலில், திட்டுவதை விட, தண்டிப்பதை விட, மன்னிப்பது மிகவும் தாங்க முடியாததாய் இருக்கிறது.

 

அந்த வருத்தத்தில், அவன் அணைப்பினூடே சொன்னேன்.

 

எனக்கு இந்த தண்டனை தேவைதான் மதன். நான் அன்னைக்கு ரூமுக்குள்ள வர்லைல்ல? நீ, முதல்ல காதலைச் சொன்னப்ப முடியாதுன்னு சொன்னேன்ல?! அதுக்கு இந்த தண்டனை தேவைதான்!

 

போடிங்… இது உனக்கு மட்டுமா தண்டனை?! எனக்கும் தான? அப்ப நான் என்னடி தப்பு பண்ணேன்? நீயும், உன் மொக்கை லாஜிக்கும்!

 

அவனது கோபமான திட்டல், இப்போது மனதுக்கு மிகவும் ஆறுதலாய் இருந்தது!

 

மன்னிப்பது காயத்தை ஏற்படுத்துவதாகவும், கோபத்தில் திட்டுவது, காயங்களுக்கு மருந்தாய் இருப்பது என்பது பெரிய வேடிக்கைதான்!

 

சிறிது நேரம் அப்படியே இருந்த பின், அவனிடம் கேட்டேன்!

 

ம… மதன், என் மேல கோவமில்லையா?

 

ம்ம்… கொஞ்ச நஞ்ச கோவமில்லை! வெறித்தனமான கோவம் இருக்கு!

 

எல்லாமே, இத்தனை நாளா, இதைச் சொல்லாம, தனியாவே கஷ்டப்பட்டுருக்கியேன்னுதான். என்ன பண்ணித் தொலையறது? அப்டியே அறையலாம்னு கூடத்தான் தோணுது! மனசு கேக்கமாட்டேங்குதே! என்று சொல்லியவன் இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டான். லூசு!

 
காதலன் திட்டினால் இவ்வளவு சந்தோஷமாக இருக்குமா என்ன? ஆனால், நான், அவனது கோபத்தில் தெறித்த அன்பைக் கண்டு பயங்கர மகிழ்ச்சியடைந்தேன். நானும் அவனை இறுக்கிக் கொண்டேன்.



சாரிடா… என்று அவன் மார்புக்குள் இருந்து சொன்னேன்! பதிலுக்கு மதனோ இன்னும் இறுக்கிக் கொண்டான்.

 

சிறிது நேரம் கழித்து கேட்டேன். உனக்கு எப்டி வைஷாலிகிட்ட கேக்கனும்னு தோணுச்சு?

 

ம்… உனக்கா அறிவு வர்ற மாதிரி தெரியலை. அந்த ரெண்டு நாளுக்கப்புறம், எனக்கு மனசு கேக்கலை. நீ வாய் விட்டு சொல்லலைன்னாலும், எப்ப உன்னையே என்கிட்ட கொடுக்க நினைச்சியோ, அப்பியே எனக்கு தெரிஞ்சிடுச்சி.

 

அதுனால, எப்டி இந்த பிரச்சினை வந்துதுன்னு யோசிக்க ஆரம்பிச்சேன்.

 

உன்னை, உங்க வீட்ல ஏமாத்த நினைச்சப்ப, நீ என்கிட்டயோ இல்ல, அக்காகிட்டயோ கூட ஹெல்ப் கேக்காம இருந்திருக்க மாட்டியேன்னு யோசிக்க ஆரம்பிச்சேன். அதுனால அக்காகிட்ட பேசுனேன்!

 

அவ சொன்னாளா? அவளை எதுவும் சொல்லாதேன்னு சொன்னேனே?

 

அறைஞ்சேன்னா? நீயும் சொல்ல மாட்ட, சொல்ல வர்றவங்களையும் தடுத்துடுவ? அப்புறம், நான் என்னதாண்டி பண்றது?

 

நான் அவகிட்ட கேட்டது ஒண்ணுதான், நீ, அந்த பிரச்சினை சமயத்துல, என்கிட்ட ஹெல்ப்புக்காக வந்தியா இல்லையா, ஜஸ்ட் யெஸ் ஆர் நோ மட்டும் சொல்லுன்னு கேட்டேன்.

 

அவ யெஸ்னு சொன்னா.

 

அப்புறம்தான், நானா, அந்த டைம்ல வைஷாலிதானே, எல்லாம் பாத்துகிட்டான்னு அவளைக் கேட்டேன். இப்ப அவளைக் கேட்டதுக்கப்புறம்தான் எல்லா விஷயத்தையும் சொன்னா. அதுக்கப்புறம் சொல்ல வந்தவளை, நீ தடுத்ததும் சொன்னா.

 

நீ ஏன்டி, அப்பவே என்கிட்ட வந்து சொல்லலை?

 

-------

 

சொல்லுடி!

 

எ… எந்த மூஞ்சியை வெச்சுகிட்டு வர்றது?

 

முதல்ல லவ்வைச் சொன்னப்பவும், முடியாதுன்னு சொல்லிட்டு, இப்ப இந்தச் சமயத்துலியும், தப்பே பண்ணாத உன்னை திட்டி, என்னை பாக்க வராதன்னு பேசிட்டு, இப்ப எல்லாம் தெரிஞ்ச பின்னாடி வந்தா அது, என் காதலுக்குதானே அசிங்கம்! எப்டி வர்றது?

 

உசிரா காதலிக்கிறவனை, நம்பாத நான்லாம் என்ன பொண்ணு? ம்ம்?

 

நான் இயல்பாக, எந்தளவு அவனைக் காதலிக்கிறேன் என்று சொன்னதும், இன்னும் என்னை அழுத்தமாக இறுக்கிக் கொண்டான். பின் சொன்னான்.

 

உனக்கு என்னடி குறைச்சல்? என் உசிருடி நீ! அதுக்கா இவ்ளோ யோசிச்ச? இப்பியும், நானா கண்டுபிடிக்காட்டி, நீ சொல்லாம, தனியாவே ஃபீல் பண்ணியிருந்திருப்பீல்ல?

 

சத்தியமா இல்லை… நீ என்னை நம்பனும். இந்த ஊட்டி ட்ரிப் முடியுறதுக்குள்ள உன்கிட்ட இதை பேசிடனும்னு நினைச்சேன்.

 

இன்ஃபாக்ட், இன்னிக்கு, நீ ஆரம்பிக்காட்டி, நானே பேசியிருந்திருப்பேன்…. காலையில நீ எனக்கு நகை எடுத்துக் கொடுத்தப்பவே என்னால தாங்க முடியலை. அதுனால எப்புடியும் இன்னிக்கு பேசிடலாம்னுதான், உனக்காக வெயிட் பண்ணிட்டிருந்தேன். நீ, எ… என்னை நம்புறீல்ல?

ஏய்… ச்சீ… உன்னை நம்பாம வேற யாரைடி நம்பப் போறேன். அதான் ரெண்டு நாளா, என்னென்னமோ யோசிச்சிகிட்டு, குழப்பமா இருந்தியா?

 

அவன் அந்தளவு என்னைக் கவனித்திருப்பதும், அவன் என் மேல் வைத்திருந்த நம்பிக்கையும், என்னை மலைக்க வைத்தது.

 

அவனை இறுக்கி அணைத்து, ஆம், என்று, அவன் அணைப்புக்குள்ளேயே தலையசைத்தேன்.

 

இருவரும் காற்று கூட புகாத வண்ணம் மிகவும் இறுக்கமாக அணைத்திருந்தோம். எல்லா உண்மைகளும் தெரிந்த பின், எந்தக் கவலையும் இல்லாமல், மிகவும் சந்தோஷமாக, காதலுடன் கூடிய ஒரு அணைப்பு, எவ்வளவு பெரிய வரம் என்று அந்தத் தருணத்தில் உணர்ந்தேன்.

 

அவனுடைய மார்பில் என்னை புதைத்துக் கொண்ட பொழுது, சிறு வயதிலிருந்து நான் மிகவும் மிஸ் செய்த என் தாயை அவனிடத்தில் உணர்ந்தேன்.

 

இதை விட வேறு என்ன எனக்கு வேண்டும்? இவனுக்கு நான் என்ன செய்து விடப் போகின்றேன், இவன் தரும் அன்பை பன்மடங்கு இவனுக்கு திருப்பித் தருவதை விட?

 

அப்படியே, அவனையும் இழுத்துக் கொண்டு அப்படியே பெட்டில் சரிந்தேன். மீண்டும் அவனது மார்பில் சாய்ந்து, அவனது உடலுக்குள் முழுதும் ஒன்றி, அவனை இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டேன்.
 


அப்படியே சிறிது நேரம் இருந்தோம். பின் சிறிது நேரம் கழித்து விலகப் பார்த்தவனை, நான் விடாமல் இன்னும் இறுக்கிக் கொண்டேன்.

 

ஏய்… விடு!

 

ம்கூம்…

 

ஏன்?

 

இப்படியே இருக்கலாம்!

 

சரி, கொஞ்சம் ரெஃப்ரஸ் பண்ணிட்டு வந்துடுறேன். கொஞ்சம் ஸ்வெட்டிங்கா இருந்துதுல்ல.  

 

பரவாயில்லை. இப்படியே இருக்கலாம்!


ஏய், எங்கியும் போகலை. ரெஃப்ரெஸ் ஆயிட்டு வர்றேன். விடு!


ம்கூம்! இங்கியே இரு! இப்டியே இரு!


ஏய், என்னடி ஆச்சு? என்ன வேணும் உனக்கு?!


அவனை இறுக்கியிருந்தவள், அவன் மார்பில் புதைத்திருந்த தலையை மட்டும் உயர்த்தி, அவனைப் பார்த்துச் சொன்னேன்!


நீதான் வேணும்! தர்றியா?!

[whiteburst]

91.

 
வெளியிலிருந்து வந்ததால், அவன் கொஞ்சம் வியர்த்து இருந்தான். நானோ குளித்து, முடித்து ஃப்ரெஸ்ஸாக இருந்தேன்.
 
ஏய்.. சொன்னாக் கேளு. இப்பதான் குளிச்சிட்டு வேற வந்திருக்க! சும்மாவே ஆளை மயக்குவ! இப்ப எல்லா விஷயமும் தெரிஞ்ச பின்னாடி, என் கூட இவ்ளோ நெருக்கமா, இப்படி ஃப்ரெஸ்ஸா இருந்தா, என்னால கண்ட்ரோலே பண்ண முடியாது! ரெஃப்ரஸ் ஆயிட்டு வர்றேன் விடு/
 
நிமிர்ந்து அவனையேப் பார்த்தேன். பின் சொன்னேன்.
 
ஏன் கண்ட்ரோல் பண்ற? எடுத்துக்கோ என்னை!



எ… என்னடி சொல்ற?

 

எனக்கு நீ வேணும்! இப்ப, இந்த நிமிஷம் வேணும்! அப்படியே வேணும்! தர்றியா?

 

எ… என்னடி சொல்ற?

 

ம்ம்ம்… என்னை எடுத்துக்கோடா மடையான்னு சொல்றேன்.

 

ஏ….ஏய் பீரியட்ஸ்டி!

 

இ… இல்ல பொய் சொன்னேன்!

 

கோபத்துடன் கேட்டான். ஏன்?

 
மனசுக்கு கஷ்டமா இருந்துச்சு!



எதுக்கு? என் கூட படுத்ததுக்கா?

 

இப்பொழுது எனக்கு கடும் கோபம் வந்தது. அதே கோபத்துடன் நிமிர்ந்து பார்த்தேன். ஆனால் அவனோ சிரித்துக் கொண்டிருந்தான். பட் பட்டென்று அவனது தோள்களில் சில அடிகள் வைத்து விட்டு நிமிர்ந்து அவனைப் பார்த்தேன்.

 

ஏய், இப்ப சொல்றேன் கேட்டுக்கோ! இனி, நானும், இந்த உடம்பும், உனக்கு மட்டுந்தான் சொந்தம். நீ என்னை கல்யாணம் பண்ணிகிட்டாலும் சரி, இல்ல கடைசி வரை கல்யாணமே பண்ணிக்காட்டியும் சரி, எனக்குக் கவலையில்லை! புரியுதா? இனி இப்டி பேசுன…

 

கல்யாணமே பண்ணிக்காடியும் பரவாயில்லையா? அப்ப, ஊருக்காக வேற ஒருத்தியை கல்யாணம் பண்ணிகிட்டு, உன்கிட்ட வந்தாலும் உனக்கு ஓகேயா?

 

நீ யாரைக் கல்யாணம் பண்ணிகிட்டாலும் எனக்கு கவலையில்லை. ஆனா, என்னைப் பொறுத்த வரை, நான் உனக்கு மட்டும்தான் சொந்தம்…… அதுதான் நான் என் தப்புக்கு செய்யுற பிராயிச்சித்தம்!

 

----------------

 

அப்படின்னு சினிமா டயலாக், பேசுவேன்னு நினைச்சியா? கொன்னுடுவேன் கொன்னு.

 

என் வாழ்க்கைல மட்டுமில்லை, உன் வாழ்க்கைலியும், இனி நான் மட்டுந்தான்.

 

அந்த வாழ்க்கையை, நீ கல்யாணம் பண்ணிட்டு வாழ்ந்தாலும் சரி, இல்லை பண்ணாம வாழ்ந்தாலும் சரி, எனக்கு கவலையில்லை. என் வாழ்க்கை உன்னோடத்தான். அதுக்கு இந்த சமூகம் என்ன பேரு வெச்சாலும் எனக்கு அதைப் பத்தி கவலையில்லை.

 

 ஆனா, உனக்கு நான் மட்டும்தான். எனக்கும் நீ மட்டும்தான்! அப்பிடியிப்படி, இன்னொரு பொண்ணு பக்கம், பாக்கனும்னு நினைச்சாக் கூட, மவனே அடி பின்னுடுவேன். புரியுதா? உன்னை மட்டுமில்லை, அந்தப் பொண்ணையும் சேத்து!

 

நான் என்ன பேசினாலும், அவனது புன்னகை மட்டும் மாறவேயில்லை!

 

அப்புறம் என்னாத்துக்குடி, இன்னொருத்தன் கட்டுன தாலியை இன்னும் கட்டிட்டு இருக்க?

 

உனக்கு உறுத்தனும்னுதான்… உன் தாலி இருக்க வேண்டிய இடத்துல, எவனோ கட்டுன தாலி இருக்கேன்னு, உனக்கு உறுத்த வேணாம். அது எப்டி இன்னொருத்தன் கட்டலாம்னு, உனக்கு கோவம் வரவேணாம்? அந்தத் தாலி, ஏன் இன்னும் அங்க இருக்குன்னு, வெறி வரவேணாம்? அதுக்குதான் உன் கண் முன்னாடி போட்டிருக்கேன்?

 

என் பதிலில் சற்றே சீற்றமடைந்தவன், அதே ஆவேசத்துடன் கேட்டான்.

 

சரி… அன்னிக்கு நைட்டே நான் கோவப்பட்டேன்ல? கழட்டி எறிய வேணாம்? எடுத்து பத்திரமா வைக்கிற? அடுத்த நாளும், அதை கட்டியிருந்த? ம்ம்ம்?

 

அவன் சீற்றத்தைச் சட்டை செய்யாமல் நானும் கொஞ்சம் வேகமாகச் சொன்னேன்.
 
கோவப்பட்டியா? கோவப்பட்டு என்ன பண்ண? என் கழுத்துல, இன்னொருத்தன் தாலி இருக்குன்னு தெரிஞ்சவுடனே, நீயா கழட்டி எறிய வேணாம்? என்கிட்ட கேள்வி கேட்டுட்டு நிக்குற?!

 

நீ, என் கழுத்துல தாலி கட்டுறியா இல்லையான்னு, எப்ப வேணா முடிவு பண்ணிக்கோ! ஆனா, இப்பவே, உன் கையால, இந்தத் தாலியை கழட்டி எறி! எவனோ கட்டுன தாலியை, உன் கையால கழட்டி தூக்கி எறியனும்னுதான், இத்தனை நாள் வெயிட் பண்ணேன்!

 

என்னையே பார்த்தவன், என் கழுத்திலிருந்த தாலியைக் கழட்டினான். பின், தூக்கி எங்கோ எறிந்தான். அது எங்கே சென்று விழுந்தது என்று கூட இருவரும் கவலைப்படவில்லை. அதே வேகத்தோடு, என்னை இழுத்து அணைத்தான்.

 

அவனுக்கு இணையான சந்தோஷத்தோடு நானும் அவனை இறுக்கிக் கொண்டாலும், வேண்டுமென்றே செல்லமாக அவனை அடித்துக் கொண்டே சொன்னேன்.

 

இதைச் செய்ய, உனக்கு இத்தனை நாளாடா??? ம்ம்ம்? ராஸ்கல்! சின்னப் பையன்கிறது சரியாத்தான் இருக்கு! எல்லாம் சொல்லிக் கொடுக்கனுமா?

 

ஹா ஹா ஹா!

 

ஏண்டா சிரிக்கிற?

 

இல்ல, வெளிய என்னமோ, நான் பயங்கரக் கோவக்காரன், முரடன்னு பேரு. உன்னை எல்லாரும், ரொம்ப சாஃப்ட்டு, மென்மையான மனசு, தங்கமான பொண்ணுன்னு பேசுறாங்க!

 

ஆனா, இங்க என்னான்னா, எல்லாத் தப்பும் என்னாலங்கிற, என்னைப் போட்டு அடிக்கிற? ஏன் இத்தனை நாளா செய்யலைன்னு போட்டு அதட்டுற! ஒரு சக்சஸ்ஃபுல் பிஸ்னஸ்மேனைப் பாத்து சின்னப்பையன்னு ஓட்டுற!

 

இந்த உலகம் உண்மையை என்னிக்கும் நம்பறதே இல்லை பாத்தியா?!

 
அவனோடு இணைந்து சிரித்தாலும், அவனது அணைப்புக்குள் இருக்கும் போது தெரிந்தது, இதை விட உலகில் மகிழ்ச்சி எதுவும் இல்லை என்று!



அப்படியே சிறிது நேரம் இருந்தோம். அவன் அணைத்து இருந்தாலும், அதற்கு மேல் அவன் எந்த முயற்சியும் எடுக்கவில்லை.

 

நான் உள்ளுக்குள் அவனைத் திட்டிக் கொண்டிருந்தேன். லூசு, லூசு… அதான் என்னை எடுத்துக்கோடான்னு சொல்லிட்டேன்ல?  பீரியட்சும் இல்லைன்னுட்டேன். இன்னும் ஏன் சும்மா இருக்கான்? நான் இன்னும் வெட்கத்தை விட்டு என்னத்தைச் சொல்லுறது?! மடையன்! அன்னிக்கு மாதிரியே எடுத்துக்க வேண்டியதுதானே?

 

ஆனால், அவன் என்னைச் சீண்டுவதற்க்காகத்தான் அப்படி இருக்கிறான் என்று புரியவில்லை.

 

அவன் இன்னமும் அமைதியாகவே இருந்ததால், நான் வெட்கத்துடன் பேசினேன்.

 

ம… மதன்

 

ம்ம்…

 

எ… எனக்கு பீரியட்ஸ்லாம் இல்லை!

 

ம்.. அதான் சொன்னியே!

 

எனக்கு எரிச்சல் வந்தது. இன்னமும் புரிஞ்சிக்க மாட்டேங்குறானே?!

 
என் எரிச்சலை அதிகப்படுத்தும் வகையில் இன்னொன்று செய்தான்.

[whiteburst]

92.

 
சரி, உன் ஃபிரண்டு வேற, என்ன நடந்துச்சுன்னு தெரிஞ்சிக்க வெயிட் பண்ணிட்டிருப்பா. நான் அவகிட்ட ஃபோன் பண்ணி, எல்லாத்தையும் விவரமா சொல்றேன். ஓகே!
 
எனக்கு கடும் கோபம் வந்தது. அதே கோபத்தில் கடுப்புடன் சொன்னேன்.
 
ஒண்ணும் வேணாம். அவ ஏற்கனவே இதை எதிர்பாத்திருப்பா. இந்த ட்ரிப் முடியுறதுக்குள்ள நாம் சேந்துடுவோம்னு, இன்னிக்கு மதியானம், நான் பேசுறப்பவே அவளுக்கு சொல்லிட்டேன். பத்தாததுக்கு நீயும் சாயங்காலம் வேற பேசியிருக்க. அதுனால அவளுக்கு தெரியும். நீ, ஃபோன் பண்ணனும்னு அவசியம் இல்லை.
 
இருந்தாலும், நாம சொல்லனுமில்ல?
 
கடுப்பின் உச்சத்தில், ப்ப்ச்.. அதெல்லாம் ஒண்ணும் வேணாம், நீ ஃபோன் பண்ணாம இருந்தாலே, நாம, இப்ப, இங்க சந்தோஷமா இருக்கோம், அதான் ஃபோன் கூட பண்ணலைன்னு அவ புரிஞ்சிக்குவா!
 
இதுக்கு மேல சொல்ல முடியாதுடா இடியட்! என்று உள்ளுக்குள் திட்டினேன்.
 
ஓ… எதுவும் சொல்லாம, செய்யாம இருந்தாலே பாசிடிவ்னு அர்த்தமா?
 
ஆமா! அப்டித்தான் என்று கடுப்பில் சொன்னேன்.
 
பின், மெல்ல காதருகே குனிந்து கேட்டான்!
 
அப்ப, முத தடவை, உன்னைத் தொட்டப்ப, எதுவும் சொல்லாம, செய்யாம இருந்தியே? அதுவும் உன்னோட பாசிடிவ் சிக்னல்னு நான் எடுத்துக்கலாமா?? ம்ம்?
 
நான் அவனையே ஆசையாகப் பார்த்தேன். திருடன்… எல்லாம் தெரிஞ்சிகிட்டே கேட்டிருக்கான்!
 
பதில் சொல்ல முடியாமல் என்னை தவிக்க வைத்தவன், இன்னும் சீண்ட ஆரம்பித்தான்.

 
லாவி…
 
ம்ம்ம்!
 
என்ன இருந்தாலும் நான் சின்னப்பையன்னு நீயே சொல்ற! நீயும், என்னை விட வயசுல பெரியவ!
 
அதுனால?
 
அதுனால, நீதான் அடுத்து என்ன பண்ணனும்னு எனக்குச் சொல்லித்தரனும்! ஏன்னா, நான் சின்னப் பையனில்லை! எனக்குதான் எதுவும் தெரியாதில்ல?
 
உனக்காடா தெரியாது?!
 
ஒரு முறை தெரியாமல் சொன்னதை வைத்து என்னை பயங்கரமாக சீண்டிக் கொண்டு இருந்தான். அவனையே கண்கள் விரியப் பார்த்துக் கோண்டிருந்தேன். அவனோ, முகத்தை பாவமாக வைத்து, பேசிக் கோண்டிருந்தான்.
 
அமைதியா இருந்தாலே பாசிடிவ் சிக்னல்னு. உனக்கு தெரிஞ்சிருக்கு. அதுனால, நீதான் சொல்லித்தரனும் லாவி!
 
எனக்கு கோபம் வந்திருந்தது. நானே எடுத்துக்கோன்னு சொல்லியும், இன்னும் பேசிட்டிருக்கானே இந்த மடையன் என்று கடுப்பானேன்.
 
அதே கடுப்பில்,
 
அதெல்லாம் சொல்ல முடியாது, போடா என்று அவனிடம் இருந்து விலகி வெளியே ஓட ஆரம்பித்தேன்.
 
ஏய், எங்கடி போற? என்று என்னைப் பிடிக்க, பின்னாடியே துரத்து வந்தான்.
 
இன்றைய நாளுக்காக என்று தேர்ந்தெடுத்து நான் கட்டியிருந்த புடவை, வேகமாக ஓட உதவி செய்யவில்லை. நானும் தப்பிக்க வேண்டும் என்றா ஓடினேன்? அவன் பிடிக்க வேண்டும் என்றுதானே ஓடினேன்?
 
அவனைக் கவர வேண்டும் என்பதற்க்காவே, குளித்து முடித்து ஃப்ரெஸ்ஸாக, செக்சியான சிகப்பு நிறப் புடவையை அணிந்திருந்தேன்.
 
கலராக இருக்கும் பெண்கள், சிகப்பு அல்லது கருப்பு கலரில், கொஞ்சம் காண்ட்ஸ்ட்டாக, சரியான முறையில் புடவை அணிந்தால், ஆண்களுக்கு, அது மிக செக்சியாக தோன்றும் என்று கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன்.
 
சிகப்பு நிற கொஞ்சம் செக்சி லுக்கையும், அதுவே அதீத அடர்த்தியாய் மாறினால், கொஞ்சம் Slut மாதிரியான தோற்றத்தைத் தரும் என்று அறிந்திருக்கிறேன்.
 
இன்று அவனுக்கு, அழகாக மட்டுமல்ல, அவனுக்கு மிகவும் செக்சியாக நான் காட்சியளிக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்பினேன். அவனுக்கான அன்பினை என் மனம் எப்பொழுதும் கொடுத்தாலும், அவனும் நானும் மனமொத்து இணையும் இன்றைய இரவில், அவனுக்கான எல்லாச் சுகங்களையும் தருவது என்று முடிவு செய்திருந்தேன். அவன் தானே, இனி எனக்கு எல்லாம்? பின் அவனுடைய சுகத்தை விட வேறு என்ன பெரிய விஷயம் இருக்கப் போகிறது?!
 
இதுவரை காதலியாக இருந்த நான், இன்று, அவனுக்கு காம மோகினியாக இருக்க முடிவு செய்திருந்தேன்.
 
அதனாலேயே, பார்த்து பார்த்து, அவனுக்காகத் தயாராகியிருந்தேன்.
 
அந்தப் புடவையில், அந்த அலங்காரத்துடந்தான், நான் ஓடிக் கொண்டிருக்கிறேன். அவன் துரத்திக் கோண்டிருக்கிறான்!
 
அவன் கைகளுக்குள் சிக்கக் கூடாது என்று வெளியே ஓடிய, என்னைத் துரத்திக் கொண்டே புல்வெளிக்கு வந்தவன், பின்னிருந்து என்னை இறுக்கி அணைத்தான்!



பின்னிருந்து இறுக்கிய வேகத்தில், என்னைத் திருப்பியவன், அருகிலிருந்த சுவரில் சாயத்து, இருகைகளையும் விரித்து சுவற்றோடு சேர்த்து பிடித்தவன், என் உதட்டிற்கு மிக அருகே வந்து, பின் எதுவும் செய்யாமல் என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்!

 

மீண்டும், எதுவும் செய்யாதவனைக் கண்டு, கடுப்பான நான்,

 

என்னடா பண்ற?

 

நாந்தான் எதுவுமே பண்ணலியே, லாவி?

 

டேய்…

 

ஏன் கோபப்படுற?

 

ஓ… எதுவும் சொல்லாம இருந்தா, பாசிடிவ் சிக்னங்கிற மாதிரி, என்னடா பண்றன்னு கேட்டா, ஏதாச்சும் பண்ணுன்னு அர்த்தமா?

 

எமகாதகனா இருப்பான் போல! கரெக்ட்டா கண்டு பிடிக்கிறானே! என்ற என் எண்ண ஓட்டத்தை அவன் குரல் கலைத்தது!

 
அப்படி என்ன பண்ணனும்னு கேட்டாலும், நீ எதுவும் சொல்லித் தர மாட்டேங்குறியே?! சரி, நானா ஏதாச்சும் பண்ணலாம்னு, உன் பக்கத்துல வந்தா…



பக்கத்துல வந்தா???  பக்கத்துல வந்தா என்ன என்ற கேள்வியோடு அவனைப் பார்த்தேன்.

 

ஒரு ரசனையோடு என்னை மேலும் கீழும் பார்த்தவன், பின் சொன்னான்.

 

பக்கத்துல வந்தா, நீ மூச்சு வாங்குற அழகு இருக்கே, அது, உன்னை அப்படியே ரசிச்சு பாத்துகிட்டே இருக்கச் சொல்லுது லாவி! அடுத்து என்ன பண்றதுன்னே தெரிய மாட்டேங்குது! எல்லாமே மறந்து போகுது!

 

அவன் பதிலில் அதிர்ந்தவள் அப்பொழுதுதான் கவனித்தேன்.
 

[Renjith]

Super bro

[karthikhse12]

Sema bro sema romantic lines

[Micron123456]

Bro ungallamari rimantic ah eluthurathukku ale illa ponga

[dotx93]

Hats off

[Punithan]

மிகவும் அமையான காதல் கதை. ரொம்ப ரொமான்ஸா இருக்கு.

[Sweet sudha143]

Arumai

[Maju1929]

Sema bro ena romance ..... Unga imagination sema bro

[leninkumar]

Update pls

[whiteburst]

93.

 
அவன் கண்கள் என் மார்புகளில் பதிந்து இருக்க, எனது சேலை சற்று விலகி, என் மார்புப் பிளவினை காட்டிக் கொண்டிருக்க, அவனுக்காக அணிந்திருந்த டைட்டான பிளவுஸில், தூக்கிக் காட்டிய செழுமையான எனது முலைகள், ஓடிவந்ததில், மூச்சு வாங்க, மேலும் கீழும் ஏறி இறங்கிக் கோண்டிருந்தன.
 
அவன் என்னை மிக நெருங்கி நின்றதால், சற்றேப் பெரிய என்னுடைய முலைகள், மேலும் கீழும் ஏறி இறங்கும் போது, அவனது மார்பினை ஒவ்வொரு முறையும் உரசிக் கொண்டு இருந்தன!
 
அவன் கண்கள், என் முலைகளை கடித்துத் தின்பது போல் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, எனக்கோ, வெட்கம் பிடுங்கித் தின்றுக் கொண்டிருந்தது.



உடும்புப் பிடியாய் பிடித்திருந்த, அவனது கைகளிடமிருந்து, எனது கைகளை உதற நினைத்தாலும், என்னால் விடுபட முடியவில்லை. மாறாக,

 

அவனுடன் போராடியதில், எனது முலைகள் இன்னும் வேகமாக ஆடியதில், அவன் என்னைப் பார்த்து கொஞ்சம் நக்கலாகச் சிரித்தான்.

 
ஹா ஹா ஹா!

அவனது சிரிப்பில், ஒரே சமயத்தில் கோபமும், வெட்கமும் அடைந்த நான், வலுக்கட்டாயமாக, என் கைகளை உதறி, அவன் என் முலைகளைப் பார்க்கக் கூடாது என்பதற்க்காக அவனை இறுக்கித் தழுவிக் கொண்டேன்.

 
அதனால்தான் கட்டிப் பிடித்தேனா, இல்லை, அவனைக் கட்டிப் பிடிக்க சாக்கு தேடினேனா என்பது, கடவுளுக்குதான் வெளிச்சம்.
 
அவனுடைய பார்வையிலிருந்து தப்பித்து விட்டதாக நினைத்திருந்த என்னை, வேறு விதமாகச் சீண்டினான். என்னை அணைத்திருந்தவன், காதருகே கூறினான்.
 
செம சாஃப்ட்டா இருக்கு லாவி!
 
அக்... என்ற முனகல் மட்டும் என்னிடம்!
 
எ… எதைப் பற்றிச் சொல்லுகின்றான்?!?!



கொஞ்சம் பெருசுதான் இல்லை…

 

அக்… ம… மதன்!

 

உண்மையில் என்னுடைய செக்சி அம்சமே, மதர்ப்பான என் முலைகளும், சற்றே வனப்பான உடம்பும்தான்!

 

இந்த ஜீரோ சைஸ் எல்லாம், சினிமாவிற்கு வேண்டுமானால் ஒத்து வரலாம். சற்றே சதைப் பிடிப்பான இடுப்பு ஏற்படுத்தும் கிளர்ச்சியை, ஒல்லியான இடுப்பு ஏற்படுத்தி விடுமா என்னா?

 

ஆசையாகத் தாவி பிடிக்கும் சமயத்தில், மென்மையான சதை, ஆணுக்கு உணர்ச்சி ஊட்ட வேண்டாமா? வெறும் எலும்பு இருந்தால், எரிச்சல்தான் வரும்!

 

என்னுடைய மதர்ப்பான முலைகளும், வனப்பான இடுப்பும், அவனுக்கும் பிடித்திருப்பதை, அது அவனுக்கு காமமூட்டுவதை விட, என்ன பெருமை எனக்கு?

 

பெண்ணின் முன்னால், விறைத்து நிற்கும், பெரிய உறுப்பு ஆணுக்கு பெருமை என்றால், தன்னுடைய அங்கங்கள் அவனுக்கு பிடித்திருப்பது, அவனுக்கு காமத்தை தூண்டுவது, பெண்ணுக்குப் பெருமை அல்லவா?

 

அந்தப் பெருமையை லாவண்யாவும் அடைந்தாள்.

 

அவன் இன்னும் சீண்டினான்!

 

‘எந்தக் கடையில நீ அரிசி வாங்குற…’ என்று பாடினான். இதுக்குன்னு தனியா சாப்டுவியா லாவி? ம்ம்?

 

அவன் சீண்டல், என் அழகின் மீது, எனக்கு ஒரு கர்வத்தைக் கொடுத்தது. அது திமிரில்லை. என் மணாளனுக்கு பிடித்த அழகு, என்னிடம் இருக்கிறது என்ற தன்னிறைவு. ஒரு மகிழ்ச்சி!

 

அந்த சந்தோஷத்திலேயே கேட்டேன்!

 
பிடிச்சிருக்காடா!



இதைப் பிடிக்கலைன்னு யாராலியாவுது சொல்ல முடியுமா? என்ன ஒண்ணு… என்று சொல்லி நிறுத்தினான்.

 

ஏதாச்சும் சேஞ்சஸ் சொல்லனும்னு நினைக்கிறானோ, ஒருவேளை கொஞ்சம் குண்டாயிருக்கேன்னு நினைக்கிறானோ? நீ சொன்னா, வெயிட் குறைச்சுக்குறேண்டா, எனக்கு உன் சந்தோஷம்தான் முக்கியம் என்ற எண்ணத்தில், அவனது மார்பின் முடிகளைத் தடவியவாறே கேட்டேன்!

 

எ… என்னடா?

 

இல்ல, உன்னை கொஞ்சம், முழுசா கட்டி பிடிக்க விடாம தடுக்குது! கொஞ்சம் பெருசா இருந்தா இதான் பிரச்சினை இல்லை?! என்று என்னிடம் நமுட்டுச் சிரிப்பு சிரித்தான்!

 
குப்பென்று இருந்தது எனக்கு! சிணுங்கலுடன், அவன் மார்பில் செல்லமாகக் குத்தினேன்!



ச்சீ… போடா!

 

ஏய், கையால மட்டும் குத்துடி! வலிக்குதுல்ல!

 
ஆங்!

[whiteburst]

94.

 
ஒரு நொடி எனக்கு புரியவில்லை! புரிந்தவுடன் உள்ளுக்குள் காம போதை ஏற ஆரம்பித்திருந்தது. பேச்சு வரவில்லை…
 
ஆனாலும் லாவி… பெருசு மட்டுமில்லை! கொஞ்சம் ஷார்ப்பும் கூட!
 என் முலைக் காம்புகளை அவன் வர்ணிக்கும் விதம், என்னைச் சீண்டும் விதம் எல்லாம், என்னுள் பட்டாம் பூச்சிகளை பறக்க விட ஆரம்பித்தது! அந்த உணர்வுகளைத் தாங்க முடியாமல், மீண்டும் அவனிடமிருந்து விலகி, உள்ளே அவனது அறைக்கு ஓடி வந்தேன்!

 

பின்னாடியே வந்தவன், அப்படியே சேலையின் இடைவெளியில் கை விட்டு என்னை அணைத்தவன், ஜாக்கெட்டுக்கு வெளியே இருந்த இடது தோளில் முத்தமிட்டு, என்னைச் சிலிர்க்க வைத்தான்.

 

அந்தச் சிலிர்ப்பில் அப்படியே அவன் மீது சாய்ந்த எனது, வலது தோளிலும் முத்த்தமிட்டவாறு, அப்படியே கன்னத்தையும் முத்தமிட்டான்.

 

அவன் முத்தமிட, முத்தமிட, என்னையறியாமல் என் தலை அவனை நோக்கி மேலாகத் திரும்பியது. அது, அவன், என் கழுத்தையும், முகத்தையும் முத்தமிட, அவனுக்கு வசதி செய்தது.

 

கன்னத்திலிருந்து, கழுத்து வரை, இன்ச் இன்ச்சாக முத்தமிட்டவன், பின் காது மடலினைக் கவ்வி, என்னைக் கூசச் செய்து, என் காதருகே சொன்னான்!

 
எந்தப் பக்கத்துலருந்து கட்டிப் புடிச்சாலும், தடுக்குதேடி?!



மீண்டும் குப்பென்றிருந்தது எனக்கு! முன்பு, மதர்ப்பான மார்புகளைச் சொன்னவன், இப்போது, பருத்த என் பின்மேடுகளைச் சொல்கின்றான்!

 

ஆனா பாரேன்… எல்லாமே சாஃப்ட்டா இருக்கில்ல!

 

அவன் பேசப் பேச, அவனது வலது கை, என் பின் புற மேடுகளைத் தடவிக் கொடுத்தது! தடவிய கை, திடீரென்று அழுந்திப் பிசைந்தது.

 

அந்தப் பிசைதலில் உணர்ச்சி வயப்பட்ட நான், அவன் மேலாகவே சாய்ந்து, இன்னும் அவனை நெருக்கினேன். அப்படி நெருக்கிய சமயத்தில்தான் நான் உணர்ந்தேன். அவனுடைய கை மட்டுமல்ல, சற்றே விறைத்திருந்த அவனது ஆணுறுப்பும், எனது பின்புற மேடுகளை, பேண்ட்டின் மேலாக தடவுகிறது என்பதை!

 

என் மன்மதனை, என் பெண்மை தட்டி எழுப்புகிறதென்றால், அதுதானே என் பெண்மைக்கும் பெருமை?!

 

என் மனம் பெருமிதத்தில் விம்ம, என் உடல் என்னையறியாமல், அவனை இன்னும் பின்புறமாக் நெருக்கியது! அது அவனது உறுப்பை இன்னும் தூண்டியது!

 

என் அழகு அவனைத் தூண்டுகிறது என்றால், அவன் தனது பேச்சால், என்னைத் தூண்டிக் கொண்டிருந்தான். கிசுகிசுப்பாய் சொன்னான்!

 

நீ அப்பக் குத்துனீல்ல? இப்ப நான் குத்துறேன், என்று அவன் முன்னே அவளை நெருக்கினான்!

 
அவனது சொல்லில் வெட்கமும், செயலில் காமமும் அடைந்தவள், புன் சிரிப்புடன் சிணுங்கியவாறே, அவனை விட்டு விலகினேன்!



ச்சீ.. போடா…!

 

விலகி, சில அடி எடுத்து வைத்த பின் தான் உணர்ந்தேன். கழுத்தைச் சுற்றியிருந்த அவனது இடது கை, என்து முந்தானையைப் பற்றியிருந்தது! நான் எடுத்து வைத்திருந்த சில அடிகள், இயல்பாய், முந்தானை சரிய, அவன் முன் நிற்பதற்கு வசதியாய் இருந்தது!

 

திகைத்து, எனது புடவையைப் பிடித்து, மேலும் இழுக்காதவாறு தடுத்தவள், அவனிடமிருந்து புடவையை உருவ முடியவில்லையே என்று நிமிர்ந்து பார்த்தவள், மேலும் திகைத்து நின்றேன்!

 

ஏனெனில், முந்தானை சரிய நின்றிருந்த, என் முலைகளின் செழிப்பையே ரசனையாய் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்!

 

பெண்ணுக்கே உரிய நாணத்தில், என் கைகளால் என்னை மறைத்துக் கொண்டு தலை குனிந்திருந்தேன். ஆனால், அவனிடமிருந்து எந்த அசைவும் இல்லை!

 

நிமிர்ந்து பார்த்தால், என் நாணத்தை ரசித்துக் கொண்டிருந்தான்! ஆனால், ஏன் இந்த நமுட்டுச் சிரிப்பு சிரிக்கிறான்?

 

என்னுடைய யோசனைக்கு, பதில், அவன் செயல் சொன்னது.

 

நான் நிமிர்ந்ததும், கையிலிருந்த புடவையை சடாரென்று இழுத்து, என் உடலிலிருந்து புடவை முழுதுமாக உருவப்பட்டிருந்தது! நானோ, அந்த வேகத்தில், சுற்றிக் கொண்டு போய், அவன் மேலாகவே விழுந்தேன்!

 

புடவையை எங்கியோ தூர எரிந்தவன், என்னை அணைத்துச் சிரித்தான்.

 

அவன் என்னை ஆட்கொள்ளுவதை ரசித்தாலும், சிணுங்கிய நான், அவன் மார்பில் குத்தினேன்!

 

என்னை முத்தமிட வந்தவனை, அவன் மார்பின் மேலாகவே கையை வைத்து தடுக்க முயன்றேன்.

 

அவனோ,

 

நீ, கையே வெக்கலீன்னாலும் தடுக்கும் லாவி! என்று சீண்டினான்!

 

அவனுடைய சீண்டலகளில், காம போதை ஏறியிருந்த நான், காமமும், காதலும் ஒன்றாகச் சேர்ந்து கொடுத்த தூண்டலில், அவனது கன்னத்தைப் பிடித்து கடித்தேன்!

 
ஆ… ராட்சஸி! விடுடி….!



கடித்து முழித்ததும், அவனுடைய சீண்டல்களுக்கு பழி வாங்கிய திருப்தியோடு, தள்ளி நின்று கிண்டலாக, அவனைப் பார்த்துச் சிரித்தேன். அதில் கோபமடைந்தவன், மிக ஆக்ரோஷமாக என்னை நெருங்கினான்.

 

அதே வேகத்தில் என்னைக் கட்டிலில் தள்ளியவன், எனது இரு கைகளையும், இரு புறமும் பிடித்தவாறு, கால்களால் என்னை அமுக்கியவாறு என்னை வெறியாகப் பார்த்தான்!

 

திமிற முயன்ற என்னை, மிக எளிதில் அடக்கியவன், ஆவேசமாகய் கேட்டான்!

 

ஏண்டி, என்னைக் கடிச்ச?

 

அப்டிதாண்டா, கடிப்பேன்! என்ன பண்ணுவ?

 

வேணாண்டி! என்னை ரொம்பச் சீண்டுற!

 

அப்டித்தாண்டா சீண்டுவேன்! என்ன பண்ணுவ? நீ எனக்குச் சொந்தம்! நான் உன்னை கடிப்பேன், சீண்டுவேன், என்ன வேணா பண்ணுவேன்!

 

தலையைச் சிலுப்பியவாறே அவனிடம் பதிலுக்கு பதில் நான் சீண்டியதில், மேலும் அவேசமடைந்திருந்தவன்,

 

நீ என்னைக் கடிச்சீல்ல? நானும் உன்னைக் கடிக்கிறேன்!

 

வேணாம்… விட்ரு!

 

நீயும் என் சொந்தண்டி! நானும் உன்னைக் கடிப்பேன், சீண்டுவேன்! என்ன வேணா பண்ணுவேன்! பாக்குறியா? என்றவன் என் முகத்தை நோக்கி ஆவேசமாகக் குனிந்தான்!

 

அவனும் கடிக்க வருவதில், கண்களை இறுக்க மூடி, முகத்தைத் திருப்பி, உதடுகளை இறுக்க மூடிக்கொண்டேன்! தப்பித் தவறி என் உதடுகளை கடித்து விடக் கூடாதல்லவா?

 
ஆனால், சில நொடிகளுக்கு எதுவும் நடக்கவில்லை! மெல்லக் கண் திறந்து பார்த்தவளை, நக்கலாகச் சிரித்தவாறு அவன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

[whiteburst]

95.
 
நான் கண் திறந்து பார்ப்பதற்க்காக காத்துக் கொண்டிருந்த அந்த கள்ளன், குனிந்து என் முலைகளை, ஜாக்கெட்டின் மேலாகவே லேசாகக் கடித்தான்! பல்லை விட, உதடுகளால், அதிகம் கடித்தான்!
 
இதுதான என்னைக் குத்துச்சி என்று சீண்டி, காம்பினையும் உதடுகளால் கடித்தான், ஜாக்கெட்டின் மேலாகவே!





ஏய், வேணாம்! விட்ரு!
 

முடியாதுடி! என்ன பண்ணுவ?

 

வேணாம்… அப்புறம் என்ன பண்ணுவேன்னு எனக்கே தெரியாது?

 

என்னா பண்ணுவ? ம்ம்?

 

அவனுடைய சீண்டல்களில் கடும் வெறியாகியிருந்த நான், ஆவேசமாய் சொன்னேன்.

 

வேணாம்! நீ உன்னைக் குத்துனதை கடிச்சீன்னா, அப்புறம், நான் என்னைக் குத்துனதை கடிச்சிடுவேன்! பாத்துக்க!

 

என் பேச்சில் அதிர்ச்சியானவன்,

 

ஏய் ரவுடி?! அப்புறம் உனக்குதாண்டி கஷ்டம்! 

 

அதெல்லாம் நான் பாத்துக்குறேன் என்று தெனாவெட்டாய் பதில் சொன்னேன்!

 

ஏய், சாரிடி! தெரியாம கடிச்சிட்டேன்!

 

ம்ம்… அது! அந்த பயம் இருக்கனும்!

 

சாரிடி... சாரிடி… தெரியாம கடிச்சிட்டேன்!

 

நான் பரவாயில்லை என்று சொன்ன பின்னும், ஏன் இவன் இன்னும் கெஞ்சுறான் என்று நான் அவனைச் சந்தேகமாய் பார்க்க, அவனோ,

 

சாரி… சாரிடி… இனிமே கடிக்க மாட்டேன்… என்று சொல்லிக் கொண்டே, என் முலைகளுக்கு முத்தம் கொடுத்து, ஜாக்கெட்டோடு சேர்த்து சப்பினான்.

 

அவன் என்னோட பேசறானா இல்லை என் முலைகளோடு பேசுறானா? நான் கண்கள் விரிய, அவனையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

 

அவன் தலை நிமிர்ந்து என்னைப் பார்த்தவாறே,

 

சாரி லாவி, இனிமே கடிக்க மாட்டேன் என்ன… என்று சொல்லியவாறே முத்தங்களைத் தொடர்ந்தான். ஒவ்வொரு முத்தம் கொடுத்த பின்னும், என் கண்களைப் பார்த்தான். அவனது உதடுகள் ஒரு முலையையும், கை இன்னொரு முலையையும் குத்தகைக்கு எடுத்துக் கொண்டன!

 
முகத்தை பாவமாக வைத்துக் கொண்டு அவன் சாரி, சாரி என்று சொன்னாலும், அவனுடைய உதடுகள் சற்றே வளைந்து, ஏளனமாய் சிரித்துக் கொண்டிருந்தது!





திருடன்… திருடன்.. என்னமோ செய்யப் போறான், இல்லாட்டி இப்டி சிரிக்க மாட்டான். என்னடா பண்ணப் போற?!

 

லாவி, நான் என்னைக் குத்துன இடத்துல என்ன பண்றேனோ, அதெல்லாம் நீயும், உன்னைக் குத்துன இடத்துல பண்ணுவீல்ல? என்று ஏளனமாய் கேட்டவன்,

 

ஒரு முலையை வருடியவாறு, இன்னொரு முலையில் முத்தமிட்டு, சப்பி, பின் நிமிர்ந்து என்னைப் பார்த்து கேட்டான்!

 

அப்டித்தானே லாவி?!

 

அவனது செயலுக்கான அர்த்தம் புரிந்து, நான் திகைப்பாய் பார்க்க, அவன் அலட்சியாமாய் என்னைச் சீண்டிக் கொண்டிருந்தான்…

 

சொல்லுடி… நான் பண்ணதெல்லாம், நீயும் பண்னுவீல்ல?

 

ம… மதன்…

 

எனது திகைப்பை அலட்சியம் செய்து, கீழ் நோக்கி இறங்கி என் வயிற்றில் தொப்புளில் முத்தமிட்டவன், அவன் நாக்கினால் சூறாவளியாய் சுழன்றடித்தான்.

 

அவனது வாய்ஜாலத்தில் துடித்து, அவனது தலையை தள்ள முயன்ற என் கையை இறுகப் பிடித்தவன், நாக்கால் தொப்புளைச் சுற்றி வட்டம் போட்டவாறே கேட்டான்…

 

சொல்லுடி… நான் பண்ணதெல்லாம் பண்ணுறியா?

 

ம… மதன்..

 

ம்ம்.. சொல்லு!

 

எனது திமிறல்களை மிக எளிதில் அடக்கியவன் தொடர்ந்து இன்ப அவஸ்தையைக் கொடுத்து தூண்டினான். அவன் என்னை ஆட்கொள்ள, ஆட்கொள்ள, என் போராட்டத்தை கைவிட்டு, அவனிடமே சரணடைந்தேன்.

 

ப.. பண்றேன் மதன்…

 

என்ன பண்ற?

 

நீ சொல்றதெல்லாம் பண்றேன் போதுமா என்று வெடித்தவள், அவனை இழுத்து அணைத்துக் கொண்டேன்.

 

வாடா… ராட்சஸா!

 

காதலனின் ஆளுமையில் அடங்கிப் போவதில் இவ்வளவு சுகம் இருக்குமா என்ன?

 

அவனது உடலை முழுக்க என் மேல் போட்டு இறுக்கிக் கொண்டு, கட்டி அணைத்தவாறே அவனைத் திட்டிக் கொண்டிருந்தேன்…

 

பொறுக்கி… இடியட்… ராஸ்கல்… எருமை மாடு!

 

நான் எருமை மாடுன்னா, நீ கறவை மாடுடி என்று என்னை வெட்கப்பட வைத்தான்.

 

சின்னப் பையனை ஏண்டி திட்டுற?

 
நீயாடா சின்னப் பையன்? பண்றதெல்லாம் ஏடாகூடமான வேலை! 12வது படிக்கிறப்பவே, என்கிட்ட லவ்வைச் சொன்னவனாச்சே?! சின்னப் பையானாமாம்… பிஞ்சுலியே பழுத்தவண்டா நீ! சரியான பொறுக்கி டா நீ!



திட்டியதை ரசித்தவன், என் முலைகளையேப் பார்த்துச் சொன்னான்…

 

ஆமா லாவி, நல்லா பழுத்துதான் இருக்கு!

 

அவன் கண்களாலும் பேச்சினாலும் என்னைத் தொடர்ந்து தூண்டி, போதை ஏற்றிக் கொண்டிருந்தான்.

 

பொறுக்கி… பாக்குறதைப் பாரு! கண்ணை நோண்டி கையில கொடுக்குறேன் இரு!  

 

அப்டிதாண்டி பாப்பேன்! இந்தப் பொறுக்கியை லவ் பண்ண சிறுக்கி நீதான?! அப்டிதாண்டி பாப்பேன்! என்ன பண்ணுவ?

 

அவன் லவ்வை பற்றிச் சொன்னதும் திடீரென்று தோன்றக் கேட்டேன்…

 

ம… மதன்!

 

ம்?

 

எப்ப, உனக்கு என் மேல லவ் வந்துச்சு?!

 

பதில் சொல்லாமல் முறைத்தான்…

 

ஏய்.. சொல்லேன்!

 

அடியேய்… லவ்வைச் சொன்னப்ப முடியாதுன்னுட்டு, இப்ப வந்து கேக்குறியா?

 

ஏய்… ப்ளீஸ் சொல்லேன்… ப்ளீஸ் டா! உன் வாயால கேட்கனும்னு எனக்கு எவ்ளோ நாள் ஆசை தெரியுமா?

 
அவன் சொல்லத் தொடங்கினான்.

[whiteburst]

96.

 
எப்பன்னுல்லம் சரியா தெரியாது. ஃபர்ஸ்ட் டைம் உன்னைத் தப்பா புரிஞ்சிகிட்டு பேசுனப்ப, கண் கலங்குன பாத்தியா?! அப்பியே நான் ஃப்ளாட் ஆயிட்டேன்.
 
அப்புறம் என்னை எதுத்து பேசுனப்ப, நான் மறுபடி ஃப்ளாட். ஆனா, எந்த இடத்துலியும் நீ திமிரைக் காமிச்சதேயில்லை! அக்காவும், தாத்தாவும் என்கிட்ட பாசமா இருந்தாங்கன்னா, இயல்பா நீ இருந்தது, எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருந்தது.
 
கடைசியா, நாங்க எல்லாம் மிஸ் பண்ணாலும், என் அப்பாவும், சித்தியும் என்னை ஏமாத்துனதை சொன்ன பாத்தியா? அந்த புத்திசாலித்தனம், எனக்காக நீ யோசிச்சதுன்னு, எல்லாமா சேந்து ஒட்டு மொத்தமா ஃப்ளாட் ஆயிட்டேன்…
 
ஆரம்பத்திலிருந்தே என் மேல் காதலாய் இருந்திருக்கும் இவனைத்தான் நான் மிகவும் கஷ்டப்படுத்தியிருக்கிறேன் என்று எனக்கு, என் மேலேயே கோபம் வந்தது!
 
நா… நான், லவ் ரிஜெக்ட் பண்ணது கஷ்டமா இருந்துச்சா?! நான் ரொம்ப ஃபீல் பண்ணி கேட்டேன்!



ஆரம்பத்துல கொஞ்சம் கஷ்டமா இருந்துச்சு! இவ என்ன பெரிய இவளான்னு கொஞ்சம் கோவம் கூட வந்துச்சு!

 

அப்புறம் யோசிக்க யோசிக்கதான் எனக்கு தெளிவாச்சு! உன் ஃபிரண்டுகிட்ட கூட, நான் லவ்வைச் சொன்னதைச் சொல்லாம, என்னை விட்டுக் கொடுக்காம இருந்தப்ப எனக்கு தெளிவாச்சு!

 

நீ ஆரம்பத்துல இருந்து செஞ்சதெல்லாம் ஒரு லவ்வருக்காகச் செஞ்சிருந்தா, அது சாதாரண விஷயந்தான்! ஆனா, லவ்வரா இல்லாம, எந்த உறவுலியும் இல்லாத ஒருத்தனை சரியா புரிஞ்சி, அவன் நல்லதுக்காக நீ இதைச் செஞ்சேன்னா, அதுக்கு எவ்ளோ பெரிய மனசு வேணும்? உன் மனசு எவ்ளோ சுத்தம்னு புரிஞ்சிது!

 

அந்த நிமிஷம் முடிவு பண்ணேன்! உன்னோடத்தான் என் வாழ்க்கைன்னு! சின்ன வயசுன்னு சொல்லிட்டு போனியே தவிர, என் மேல லவ் இல்லைன்னு சொல்லலியே? அதுனால விட்டுப் பிடிக்கலாம்னு நினைச்சேன். தவிர, நீ சொன்ன மாதிரி அந்த வயசு ரொம்பச் சின்ன வயசுதானேன்னு புரிஞ்சிது!

 

கொஞ்சம் மெதுவா உன்கிட்ட என்னை புரிய வைக்கலாம்னு பாத்தா, அம்மணி, லவ்வே வேணாம்னு சொன்ன அடுத்தா நாள்ல இருந்து, என்னை சைட் அடிக்கிறதென்ன?! உரிமையா அதைச் செய், இதைச் செய்னு சொல்றதென்ன?! அப்பப்பா… அப்பியே எனக்கு சந்தோஷம்! என்னிக்குன்னு தெரியாட்டியும், நம்ம வாழ்க்கை ஒண்ணாதான் இருக்கப் போகுதுன்னு என் மனசுல ஒரு பயங்கரமான நம்பிக்கை வந்துடுச்சு!

 

அந்த என்னிக்குங்கிறது, இன்னிக்குன்னு இப்பதான் புரியுது!

 

சொன்னவனையே இமைக்காமல் பார்த்தேன். என் மனதிற்குள் பொங்கிய காதல் வெள்ளத்தில், அவனை இழுத்தவள், முகமெங்கும் ஆவேசமாய் முத்தமிட்டவள், அவன் உதடுகளில் அழுந்த முத்தமிட்டேன்!

 

என்னுடைய ஆவேசத்தில் தெறித்தக் காதலைப் புரிந்து கொண்டவன், பதிலுக்கு முத்தமிட்ட படியே, என் தலையை தடவிக் கொடுத்து என்னை ஆசுவாசப்படுத்தினான்.
 



சிறிது நேரம் நீடித்த முத்தத்தின் முடிவில், மிகவும் ஆவேசமாய் முத்தமிட்டிருந்ததால், என் மூச்சு வாங்கியது! எனக்கே வெட்கமாய் இருந்தது! அதை மறைக்க, மீண்டும் சரசமாய் அவனைத் தூண்டுமாறு, கேட்டேன்!

 

அவ்ளோ லவ்வை வெச்சுகிட்டுதான், அந்த ரமேஷ்கிட்ட போயி, அவ உன்னை லவ் பண்ணா தள்ளி நின்னுக்குறேன்னு சொன்னியாடா? அவ்ளோதான் உன் லவ்வா? என்னை விட்டு தள்ளி நின்னுடிவியாடா?

 

ஹப்பா… என்னாக் கோவம் வருது உனக்கு? நீதான் கண்ணாலியே காதலைச் சொல்லிட்டு இருந்தியே?! அப்புறம் எனக்கென்ன கவலை?! நீ அவளை லவ் பண்ணாத்தானே கவலை?

 

அதுக்காக, இன்னொருத்தன் லவ் லெட்டர் கொடுக்குறதை பாத்துட்டிருப்பியா?

 

ஏய்… சுமாரான ஃபிகருக்கே, ஏகப்பட்ட பேரு ரூட் உடுவாங்க! நீ சும்மா லட்டு மாதிரி கும்முன்னு இருக்க? அப்புறம் லவ் லெட்டர் கொடுக்கமாட்டாங்களா? என் ஆளு நாலு பேரு பாத்து சைட் அடிக்கிற மாதிரி கூட இல்லாட்டி, உனக்குதாண்டி அசிங்கம்!

 

லொல்லு தாண்டா உனக்கு! அப்டியே, அந்த லவ் லெட்டர் கொடுத்தவன் கூட ஊர் சுத்தப் போயிருக்கனும்! அப்பத் தெரிஞ்சிருக்கும்!

 

போயிருவியாடி? நீ மட்டும் போயிருந்த, மவளே, அன்னைக்கே, கையைக் காலைக் கட்டி தூக்கிட்டு வந்திருப்பேன்!

 

அவ்ளோ தைரியம் இருக்காடா உனக்கு?! தூக்கிட்டு வந்து என்னடா பண்ணுவ?

 

ம்ம்… தூக்கிட்டு வந்து ரேப் பண்ணியிருப்பேண்டி!

 
ரேப் பண்ணிருவியா? எங்க பண்ணுடா பாக்கலாம்… பண்ணுடா!



ஏய், உனக்கு ஆசையாயிருந்தா வெளிப்படையாச் சொல்லுடி!

 

நான் அவனைச் சீண்டுவதும், அவன் என்னைச் சிண்டுவதுமாக இருந்தாலும், எங்கள் கண்கள் ஒருவரை ஒருவர் ஆழமான காதலுடன் பார்த்துக்கொண்டிருந்தன. ஒவ்வொரு வாக்கியத்தின் முடிவிலும், ஒருவரையொருவர் முத்தமிட்டு, வருடிக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தோம்!

 

ஏய், வாயைத் தொறந்து இன்னும் ஐ லவ் யூ சொன்னியாடி?

 

சொல்ல மாட்டேண்டா! என்னடா பண்ணுவ?

 

சொல்ல மாட்ட?

 

ம்கூம்…

 
உன்னை… என்று என்னை ஆவேசமாய் என்னைத் திருப்பியவன், அதே வேகத்தில் ஜாக்கெட்டின் பின்புறம் இருந்த கயிற்றை இழுத்து, என் பின்புறத்தை நிர்வாணமாக்கியிருந்தான். 



 

சொல்லமாட்ட?

 

அவன் வெற்று முதுகைப் பார்க்கிறான் என்ற உணர்ச்சியில் என்னால், பழைய ஆவேசத்தைக் காட்ட முடியவில்லை. இருந்தும் தோல்வியை ஒத்துக் கொள்ள முடியாமல் ம்கூம் என்பது போல் தலையை மட்டும் ஆட்டினேன்.

 

அதே வேகத்தில் ஜாக்கெட்டை என் கைகளிலிருந்தும் கழட்டியவன், என் பாவாடை நாடாவின் முடிச்சை அவிழ்த்தான்.

 

அவனுடைய ஆவேசத்தில் அதிர்ச்சியடைந்த நான், பாவாடையை, என் உடலிலிருந்து அவன் கழட்ட முடியாத வண்ணம் பிடித்துக் கொண்டேன்.

 

ஆனால், அவனுடைய வேகத்திற்கு முன் என் எதிர்ப்பு எதுவும் நிற்கவில்லை. ஒரு இழு இழுத்ததில் அது என் கால்களை விட்டுச் சென்றது.

 

ஜாக்கெட்டையும், பாவாடையையும் எங்கோ தூக்கி எறிந்தான்.

 

முழு உடையுடன் இருந்த அவன் முன்பு, இப்படி, அவனுக்காகப் பார்த்து அணிந்திருந்த வெறும் சிகப்பு நிற ஃபேன்சி பிரா, ஜட்டியுடன் மற்றும் இருப்பது எனக்கு வெட்கமாக இருந்தது.

 

கால்கள் இயல்பாகக் குறுகிக் கோண்டன, கைகள் என் முலைகளை மறைத்தன!

 

என் தவிப்பை அதிகமாக்குவதற்காகவே, வேண்டுமென்றே, என்னிடமிருந்து தள்ளி நின்றவன், கட்டிலருகே நின்று என் உடலை முழுக்கப் பார்த்து ரசித்தான்.

 

அவன் பார்வையின் வீச்சைத் தாங்க முடியாமல் நான் தலை குனிந்தேன். அப்படியும், அவன் பார்வையாலேயே தொடர்ந்து என்னைச் சீண்ட, தாங்க முடியாத நான்,

 

டேய்.. அப்டிப் பாக்கதடா!

 

பதிலுக்கு நின்றவாறே என் காதருகில் குனிந்தவன்,

 

ஏண்டி?!

 
கூ… கூசுதுடா! என்று இன்னும் தலை குனிந்தேன்.

[whiteburst]

அடுத்த அப்டேட்டுடன் கதை முடியும்! 

[badboyz2017]

Super update..