வயது ஒரு தடையல்ல! - Completed

[karthikhse12]

Super dear

[Maju1929]

Update plz bro waiting

[Micron123456]

Arumayanna kadhal nadai

[Maju1929]

Bro update plz bro
Waiting

[Sweet sudha143]

Waiting for updates ,,,

[whiteburst]

84.
 
காலையில் 8 மணிக்கு அவனே என்னை எழுப்பினான், சூடான டீயுடன். சீக்கிரம் குளிச்சிட்டு வா, 9.30 க்குள்ள மீட்டிங் ஆரம்பிக்கனும். சாப்ட்டு போக கரெக்ட்டா இருக்கும்.
 
மனதின் நிறைவாலோ என்னமோ, மிகவும் ஃப்ரெஸ்ஸாக உணர்ந்தேன். சீக்கிரம் குளித்து விட்டு, நல்லதொரு உடையில் வந்தேன். அது நாள் வரை உடையில் அதிகம் கவனம் காட்டாதவள், மேக்கப் செய்யாமல் சிம்பிளாக வந்தவள், அன்று கொஞ்சம் கவனம் எடுத்துக் கொண்டேன்.
 
என்னை மேலும் கீழுமாக பார்த்தான். வெளிப்படையாகவே ரசித்தான். என்னதான், அவனுக்காக இதை நான் செய்தாலும், அவன் ரசிக்கும் போது வெட்கமாய் இருந்தது. மனம் பொய்யாய் கோபம் கொண்டது.




என் கோபத்தை அலட்சியம் செய்தவன், சீக்கிரம் சாப்ட்டுட்டு, நீ முன்னாடி போ! நான் கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு வரேன்.

 

எனக்கு கோபம் வந்தது. ஏன் ஒண்ணாத் தங்குனோம்ல, ஒண்ணாப் போனா, ஸ்டேட்டஸ் கொறைஞ்சிடுமோ? ஏனோ, நேற்றைய இரவுக்குப் பின், எனக்கு அவனுடன் சேர்ந்து செல்ல வேண்டும் போல் இருந்தது.

 

அவன் முறைத்தான். நீதான் இந்த மீட் முழுக்க ஆர்கனைஸ் பண்ற ஆளு. கரெக்ட்டா எல்லாம் இருக்கான்னு நீ முன்னாடியே போய் செக் பண்ற மாதிரி பாரு.

 

நான் வர்றப்ப, எதுவும் சரியா இல்லீன்னா, உனக்குதான் சங்கடமா இருக்கும். அதுக்குதான் சொன்னேன்.

 

நான் நாக்கைக் கடித்துக் கொண்டேன். சரிதான்! எனக்காக அவ்ளோ பாக்குறீயாடா!

 

எனக்கு ஏன் இவ்ளோ கோவம்? அதுவும் இவனிடம் என்றால் ஓவராதான் போறேன்! இவன் அக்கா இவனைத் திட்டவே மாட்டேங்கிறான்னு சொல்லிட்டு, நான் எதுக்கெடுத்தாலும், இவனையே குற்றவாளியாக்கி திட்டிகிட்டு இருக்கேன். என்னை ரொம்ப கெடுத்து வெச்சிருக்கான்…

 

அடிப்பாவி, நேத்து சும்மா இருந்தவனை சீண்டி விட்டுட்டு, அவன் கூடவே படுத்து எந்திரிச்சிட்டு, இப்ப அவன் என்னமோ கெடுத்துட்டான்ன்னு யோசிச்சிட்டிருக்க?

 

அவன் மேலுள்ள காதலால், என் மனம் கண்டபடி பிதற்றிக் கொண்டிருந்தது.

 

நான் சீக்கிரம் சென்று எல்லாவற்றையும் செக் செய்து விட்டு அவனுக்கு அழைத்தேன்.

 

எல்லாம் ரெடி! வா!

 

அன்றைய நாள் முழுக்க, அவன் பார்க்காத சமயத்தில் அவனை நான் ரசித்துக் கொண்டே இருந்தேன். என் மனம் மிக சந்தோஷத்தில் இருந்தது.

 

இரவு நெருங்கியது!

 

இரவு நெருங்க நெருங்க, என் மனம் படபடப்பு அடைந்தது. இன்று இரவும் என்னை நெருங்குவானா? என்ன செய்வான்?

 

அவன் ஏதேனும் செய்ய வேண்டும் என நினைக்கிறேனா, செய்யக் கூடாது என்று நினைக்கிறேனா?

 

அவன் சாப்பிட்டு விட்டு லேப்டாப்பில் ஏதோ நோண்டிக் கோண்டிருந்தான். எனக்கு, என்ன செய்ய வேண்டுமென்று புரியவில்லை. நானும், அமைதியாக நாளைக்கு என்ன செய்வது என்று வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். ஆனால், மனம் அதில் இல்லை.

கொஞ்ச நேரத்தில் அவன் வேலையை முடித்தவன், என்னை பார்த்தான்.

 

தூங்கலை?

 

ம்ம்.. தூங்கனும்!

 

என்னையே பார்த்தான். நான் அமைதியாக இருந்தேன். பின் எழுந்து என்னருகில் வந்தான்.

 
சரி வா, தூங்கப் போகலாம்.



எனக்கு என்ன சொல்ல வேண்டும் என்று தெரியவில்லை. அமைதியாக நானும் எழுந்து நின்றேன்.

 

என்னை விஷமமாகப் பார்த்து புன்னகை செய்தான். மெல்ல என் இடுப்பில் கை கொடுத்து என்னை அருகே இழுத்தான்.

 

போலாமா?

 

எனக்கு வெட்கம் பிடுங்கித் தின்றது. நான் மவுனமாக தலையைக் குனிந்து கொண்டேன். அப்படியே, என்னை, அவனது அறைக்கு அழைத்துச் சென்றான்.

என் அருகில் படுத்தவன், ஒரு கை ஊன்றி என்னைப் பார்த்தான். அவன் பார்வையின் வீச்சை என்னால் தாங்க முடியவில்லை. என்னையேப் பார்த்தவன், என் நெற்றியில் முத்தமிட்டான். என் கண்களில் தொடர்ந்து முத்தமிட்டான்.

 

பின் என்னை ஆழமாகப் பார்த்தவன், இன்னிக்கு என்ன என்னை ரொம்ப சைட்டடிச்ச? ஏன் நான் பாக்கதப்ப மட்டும்தான் சைட்டடிப்பியா? இப்ப உன் கண் முன்னாடியே இருக்கேன், இப்பப் பாரேன்?

 
என் உதடுகள் அதிர்ந்து லேசாகத் திறந்தன. கண்களும் விரிந்தன. திருடன், எல்லாவற்றையும் கவனித்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறான்.



அதிர்சியில் திறந்த எனது உதடுகளை அவனது உதடுகள் கவ்விப் பிடித்தன. அப்படியே சுவைக்க ஆரம்பித்தன. விரிந்த எனது கண்கள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கிறக்கத்தில் சொருக ஆரம்பித்தது.

 

மெல்ல மெல்ல அவனது உதடுகள் என முகமெங்கும் முத்த மழையை பொழிந்தன. நேற்று என்னிடம் எதிர்பார்த்த அதே ஐ லவ் யூ இன்றும் அவன் எதிர்பார்ப்பதை அவன் கண்கள் சொல்லியது.

 

எனது மவுனத்தால், நேற்று போன்றே, இன்றும் ஆவேசமாகவே என்னை நெருங்கினான். அவன் ஆவேசமாய் என்னை நெருங்குவதுதுதான் நியாயம், நான் மறுத்த அன்புக்கு பதில் அன்பு செலுத்தும் முறை என்பதால், மவுனமாக நான் அதை அனுமதித்தேன்.

 

உதடுகள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கீழ் நோக்கி வேகமாகவும், ஆவேசமாகவும் விரைந்தன. அவனது கைகளும், உதடுகளும் என் உடலில் படாத பாகங்களே இல்லை என்னும் அளவிற்கு அலைந்தன. அதே சமயம் எங்கும் அதிக நேரம் தங்கவும் இல்லை.

எந்த இலக்குமின்றி எனது மேனியில் எதையோ அலைந்து தேடிய அவனது கைகள்,

 

என்னுள் அவன் தேடிக் கொண்டிருக்கும் காதலைச் சொல்லாமல் சொல்லியது. எனக்கு அவன் மேல் இரக்கம் வந்தது. என் மேலேயேக் கூட கோபம் வந்தது. கூடிய சீக்கிரம் இதற்கு ஒரு முடிவு கட்ட வேண்டும் என்று எண்ணிக் கொண்டேன்!

 

என்னிடமிருந்து எந்தச் சலனமும் வராத கோபத்தில், என்னுடைய நைட் டிரஸ்ஸை வெகு வேகமாக கழட்டி எறிந்தான். பின் மீண்டும் என் மேல் முத்தங்களை வேகமாகப் பொழிந்தான். அவ்வப்போது அவன் கண்கள் என் முகத்தையே பார்த்தது. அவனது எதிர்பார்ப்பை நிறைவேற்ற முடியாத வருத்தத்தில், பெருமூச்சு விட்ட நான், அவனது தோள்களிலேயே சாய்ந்தேன்.

 

திடீரென்று கோபத்தில் கத்தினான்! என்னடி இது திரும்ப?

 
அதிர்ந்து பார்த்தால், அதே தாலி நேற்று போல் இன்றும் தொங்கிக் கொண்டிருந்தது. நானும், ப்ச் என்று சொல்லியவாறே, நேற்று போல், கழட்டி வைத்தேன். அவன் என்னை முறைத்துக் கொண்டிருந்தான்.

[whiteburst]

85.

 
ஏன் கழட்டி எறியமாட்டியோ? பத்திரமா எடுத்து வெக்குற என்று கோபத்தில் கத்தினான்.
 
அதே கோபத்தில், என்னை வெறியாக முத்தமிட்டான். அவனது கோபம் எனக்கு பிடித்திருந்தது. சொல்லப் போனால் அதைத்தான் நான் எதிர்பார்த்திருந்தேன். அவன் இன்னும் ஆக்ரோஷமாக நெருங்கினான்.
 
நேற்று நான் முழுதாகக் காட்டாமல் மறைத்து வைத்த எனது ரகசிய உணர்வுகளை, அவன் எனக்குத் தரும் இன்பத்தை நானும் ரசிக்கிறேன் என்ற ரகசியத்தை, இன்றேனும் வெளிக் கொணர வேண்டும் என்ற வெறியில் என் மேல் முத்தங்களை பதித்துக் கோண்டிருந்தான். இன்பங்களை வழங்கிக் கொண்டிருந்தான்.
 
அவனுக்குத் தெரியாது, இந்தப் போட்டியில் எந்த ஆணாலும், பெண்ணை வென்று விட முடியாது என்று. பெண் நினைத்தால், எந்த நிலையிலும் மரக்கட்டை போல் படுத்து இருக்க முடியும். உள்ளுக்குள் எவ்வளவு ரசித்தாலும், வெளியே காட்டாமல் மறைக்க முடியும். பெண்ணின் இன்பச் சுரங்கங்களை கண்டறிந்து, அவளது பெண்மையில் வேண்டுமானால் காமத்தை வெளிப்படுத்தி விட முடியும்.
 
ஆனால், அந்தக் காமத்தை, அவளது முகத்தில் வெளிப்படுத்த, வார்த்தைகளிலும், செய்கைகளிலும் கொண்டு வர அந்தப் பெண் நினைத்தால் மட்டுமே முடியும். ஆண் எவ்வளவு பெரிய வித்தைக்காரனாக இருந்தாலும், இதில் போட்டியிட்டால் அவனுக்கு தோல்வியே!
 
இங்குதான் காதல் வேலை செய்கிறது. தனக்காக தன் ஆண்மகன் செய்யும் செயல்களில் பெண்ணின் மனம் பூரிப்படைகிறது. அவன் செய்யும் செயல்களில் உள்ள காமம் மட்டுமல்ல, அதன் பின்னிருக்கும் காதல், பெண்ணுக்கு அந்த இன்ப உணர்வுகளை இன்னும் அள்ளித் தருகிறது.
 
கள்ளக் காதலே வைத்திருக்கும் ஜோடிகளில் கூட, இப்படி ஏதாவது ஒரு உணர்வு பிணைப்பு இல்லாவிடின், அது நிலைப்பதோ, பெரிய இன்பத்தை தருவதோ இல்லை. அது வெறும் உடல் பசிக்கான கூடல் அவ்வளவே!
 
அதில் உள்ள திருட்டுத்தனம், த்ரில், சமூகத்தில் ஒத்துக்கொள்ளாத ஒன்றைசெய்வதால் ஏற்படும் கிக், அதில் என்னமோ இந்த உலகையே ஏமாற்றி வெற்றி பெற்று விட்டதாக தன்னைத்தானே ஏமாற்றிக் கொள்ளும் ஒரு கபடம், இதுதான் மற்றவர்களை ஈர்க்கிறது. அது காமம் என்று பலரும் ஏமாற்றிக் கொள்ளுகிறார்கள்!
 
சுருக்கமாகச் சொல்வதானால், ஆண், இன்பத்தை பெரும்பாலும் உடலளவிலும், கொஞ்சம் உணர்வுகளிலும் அனுபவிக்கிறான். பெண்ணோ, பெரும்பாலும் உணர்வுகளிலும், கொஞ்சம் உடலளவிலும் அனுபவிக்கிறாள்.
 
தொடர்ச்சியாக அவன் செய்த செயல்கள் இன்பத்தை அள்ளி வழங்கினாலும், வலுக்கட்டாயமாக அதனை மறைத்த எனது செய்கை அவனது கோபத்தை இன்னும் அதிகமாக்கியாது.
 
ஆனாலும், அவனுக்குத் தெரியும், நான் ரசிக்காமல் இல்லை என்று. இருந்தும் ஏன் நான் காட்டுவதில்லை என்பதுதான் அவன் குழப்பமே! என்னுடைய நடவடிக்கைகளுக்கு காரணம் புரியாத அவன், அவன் மேல் நான் வைத்திருக்கும் என் அன்பைக் காட்டாத கோபத்தில் இன்னும் வேகமாக என் உடலை எடுத்துக் கொண்டான்.
 
என்னிடம் தோற்றுக் கொண்டிருக்கும் கோபத்தில், என் முலைகளை பாய்ந்து வேகமாகச் சப்பினான். பின், கொஞ்சம் அழுத்தமாகவே என் முலைகளைக் கடித்தான். கடித்து விட்டு கோபமாக என்னைப் பார்த்தான். அழுத்தமாக கடித்ததில், அவன் பற்களே ஓரளவு பதிந்திருந்தது.
 
வலியில் எனக்கும் கொஞ்சம் கண்கள் கூடக் கலங்கி விட்டது. வலியைப் பொறுத்துக் கொண்டு, அவனைப் பார்த்தேன். ஏளனமாய் ஒரு சிறு புன்னகை செய்தேன். அது சொல்லியது செய்தியை…




வேண்டுமென்றே செய்கிறாயா? நீ, எனக்கு என்றும் வலியைத் தர விரும்பமாட்டாய். அது எனக்குத் தெரியும்.

 
வலியையும் பொறுத்துக் கொண்டு, அவனை எதுவும் சொல்லாமல் நான் அவனுக்கு சொன்ன செய்தி, அவனை ஆட்டியிருந்தது. மிக முக்கியமாக, எனக்கு கண்ணீரை வரவைக்கும் அளவிற்கு கடித்ததை நினைத்து அவன் வருந்தினான். அந்த வருத்தத்தில், மீண்டும் ஆவேசமாக, அவன் கடித்த இடத்திலேயே தொடர்ந்து முத்தங்களை வழங்கினான். மென்மையாக வருடினான். நீண்ட நேரம் முத்தங்களை வழங்கியவன், பின் இரைஞ்சும் கண்களால் என்னைப் பார்த்தான்.

 

சாரிடி!

 

நான் மீண்டும் அவனைப் பார்த்து ஏளனமாக ஒரு சிரிப்பு சிரித்தேன்.

 

எனக்கு தெரியாதா உன்னைப் பற்றி?! ஏன் அப்படி கோபத்தில் நடந்து கொண்டாய்?

 
என் சிரிப்பு மீண்டும் அவனை கோபமூட்டியது. அப்படியும் நீ உன் காதலைச் சொல்ல மாட்டாயா என்று?



அந்தக் கோபத்தில் வேகமாக எனது கையைப் பற்றியவன், அதே கையால், ஓங்கி அவனது கன்னத்தில் ஒரு அறை விட்டுக் கொண்டான்.

 

என்னை வருத்தப்பட வைக்க வேண்டும் என்றுதானே இப்படி நடந்து கொள்கிறாய்? நீயே உன் கைகளால் அந்தத் தண்டனையைக் கொடு!

 

திடீரென்று அவன் செய்த அந்த செயல் என்னை அதிர்ச்சியடைய வைத்தது.

 

திகைப்புடன் அவனைப் பார்த்தேன். மீண்டும் எனது கையால், இன்னொரு அறை கொடுக்கப் போனவனின் கையில் இருந்து வலுக்கட்டாயமாக எனது கையை பிடுங்கினேன்.

 

எனக்கும் பயங்கர கோபம் வந்தது. அதே கோபத்தில், அவனது கோபத்தில் நானே இரண்டு மூன்று முறை அவனை கன்னத்தில் அறைந்தேன்.

 

அவனும் அதைத்தான் செய்ய முயன்றான். ஆனால், அவன் கொடுத்துக் கொண்ட அடியை விட, எனது அடிகள் மிக மெதுவாகவும், வலி மிகக் குறைவாகவும் இருந்தது.

அவனது அடியின் நோக்கம் வலியைச் சொல்வது. எனது அடியின் நோக்கம் கோபத்தைச் சொல்வது. கூடவே அந்த அடியும் எனது கோபமும் இன்னொரு செய்தியைச் சொல்லியது அவனுக்கு.

 

அது,

 

உன்னிடம், நான் எந்த உணர்வுகளை வேண்டுமானாலும் காட்டுவேன். வலியினைக் கூடத் தருவேன். ஆனால், நீ உட்பட, வேறு யாரும், உனக்கு வலியைத் தர நான் அனுமதிக்க முடியாது! அதைப் பார்த்துக் கொண்டு நான் சும்மா இருக்க முடியாது! புரிஞ்சுதா?

 

அதைப் புரிந்த அவனும், முன்பு நான் சிரித்த அதே ஏளனப் புன்னகையை அவன் என்னைப் பார்த்து செய்தான்.

 

பெண்ணால் காமத்தை வேண்டுமானால் மறைத்து வைக்க முடியும். ஆனால், காதலை மறைத்து விட முடியுமா?

 

அவன், நான் காமத்தை வெளிப்படுத்த வேண்டும் என்றா நினைத்தான்? காதலைத்தானே வெளிப்படுத்த வேண்டும் என்று நினைத்தான்? அப்படிப் பார்த்தால், அதில் அவன் வெற்றியடைந்து விட்டானே?

 

என்னைத் தோற்கடித்து விட்டானே? ஆனால், தோல்வியடைந்த நான், ஏன் உள்ளுக்குள் வெட்கமடைந்து, அவனது வெற்றியை ரசிக்க வேண்டும்? மேலும் மேலும் தோற்க வேண்டும் என்று உள்ளுக்குள் எதிர்பார்க்க வேண்டும்?

 
சற்றே திகைப்புடன் அவனைப் பார்த்தேன்.



அவனோ, என்னைப் பார்த்துக் கொண்டே, வேகமாக அவனது உடைகளுக்கு விடையளித்தான். பின் என் கால்களுக்கு நடுவே வந்தவன், மெல்ல என்னைப் பார்த்தவாறே, அவனது ஆண்மையை மெதுவாக எனது பெண்மைக்குள் செலுத்த ஆரம்பித்தான்.

 

நாங்கள் இருவரும் வாய் திறந்து ஒரு வார்த்தை பேசாவிட்டாலும், உணர்வுகளாலேயே தொடர்ந்து பேசிக் கொண்டிருந்தோம்.

 

என் தோல்வியால் அவனுக்கு வெற்றி கொடுத்த களிப்பில், கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவனை அப்படியே உள்வாங்கினேன்.

 

முழுதாக அவனது ஆண்மையை உள்ளே செலுத்தியவன், பின் என்னைப் பார்த்தவாறே இயங்க ஆரம்பித்தான். அவன் உதடுகளில் அதே ஏளனப் புன்னகை.

 

இந்த ஏளனம் என்னை எந்த விதத்திலும் சிறுமைப்படுத்தவில்லை. மாறாக எனக்கு ஒரு தனி மரியாதை அளித்தது போன்றதொரு உணர்வு.

 

என்னை எந்த இடத்திலும் அவன் கட்டாயப்படுத்தவே இல்லை என்பதே, அவன் எனக்கு தரும் மரியாதை. சொல்லப் போனால், நாந்தான் அவனது உணர்வுகளுக்கு உரிய மரியாதையைத் தரவில்லை.

 

அவனது செயல்களினால் எழுந்த பெருமிதமும், எனது செயல்களால் சேர்ந்த வருத்தமும், ஒரு பெருமூச்சாக என்னிடமிருந்து வெளிப்பட்டது. பின் மீண்டும் அவனைப் பார்த்தேன்.

 

அவன் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவனுடைய வேகத்தையும், அதன் மூலம் எனது இன்பத்தையும் கூட்ட ஆரம்பித்திருந்தான். இன்னமும் அவன், நான் அவனிடம் காமத்தையும் காதலையும் காட்ட வேண்டும் என்று எதிர்பார்த்தாலும், முன்பளவிற்கு அதைக் காட்டவில்லை, அவனது ஏளனப்புன்னகை, நீ சொன்னாலும், சொல்லாவிட்டாலும், எனக்கு அது தெரியும் என்று சொன்னது.

 

அவனது வேகம் கூடியது. அவனது மூச்சும் அதிகரித்தது. முன்பு போன்றே, அவனைத் தழுவ அவன் அனுமதிக்கவில்லை. ஆனால், என்னை அவன் முழுக்க எடுத்துக் கொண்டான்.

 

லவ் யூ லாவி!

 

அவன் உடல் கொடுக்கும் இன்பத்தை, லவ் யூ என்ற சொல் இன்னும் கூட்டியது.

என்னை இரண்டாவது முறை லாவி என்று அழைக்கிறான். அதுதான் அவன் எனக்கு வைத்திருக்கும் செல்லப் பெயரா? எப்பொழுதெல்லாம் அழைப்பான்?

 

எல்லாவற்றுக்கும் பதிலே சொல்லாமல், ஆழமாக அவன் கண்களையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

 

லவ் யூ டி ராட்சசி!

 

அவனது வேகம் கூடியது. நான் உதடுகளை கடித்துக் கொண்டேன்.

 

என் முகமெங்கும் திடீரென்று முத்தங்களை வழங்கியவன், பின் மெல்ல நிமிர்ந்து, இன்னும் வேகமாக இயங்க ஆரம்பித்தான்.

 

அவனது மூச்சுக்கும், கொடுக்கும் இடிகளுக்கும் இடையே, அவ்வப்போது லவ் யூ என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்தான்.

 

அவன் கொடுக்கும் சுகத்தில், என் தலையையை ஒரு புறம் சாய்த்து கண்மூடி ரசித்து வாங்கிக் கொண்டிருந்தேன்.

 

நான் நேற்று போன்றே, எனது காமத்தை காட்டாவிடினும், நான் மிகுந்த சந்தோஷத்தில் இருக்கிறேன் என்பதை என் முகம் அவனுக்குச் சொல்லியது. என் உதட்டோரம் இருந்த புன்னகையும் சொல்லியது.

 

அவனுக்கு தர முடியாத முத்தத்தை, எனது தலைக்கருகே ஊன்றியிருந்த அவனது கையில் எனது தலையைச் சாய்த்துக் கொண்டு, என் உதடுகள், அவன் கையில் முத்தமிட்டுக் கொண்டு, எனது ஆசையைத் தீர்த்துக் கொண்டேன்.

 

இதைக் கண்டவன், இன்னும் வேகமாக இயங்கினான்.

 

லவ் யூ லாவி!

 

லவ் யூ சோ மச்!

 

லவ் யூ ஆல்வேஸ்!

 

லாவி….

 

அப்படியே உச்சத்தை அடைந்தான். அவனுடன் சேர்ந்து நானும். அவன் கொடுத்த காமமும், தொடர்ந்து சொன்ன காதலும், என் மனதை நெகிழ்த்தியிருந்தது.

 

சிறிது நேரம் கழித்து, ஒரு சின்னக் கேள்வியுடன் அவனைப் பார்த்தவாறே, மெல்லத் தயங்கிய படி அவனை வருடச் சென்ற எனது கைகளை அழுத்தமாகப் பிடித்தான். நேற்று போல் இன்றும் என்னைத் தொட விட வில்லை.

 

இரைஞ்சும் கண்களால் அவனைப் பார்த்தாலும், அவன் கண்டு கொள்ளவில்லை. எனது கைகளை அழுத்தமாகப் பிடித்தவன், பின் என் நெற்றியிலும், கண்களிலும் முத்தமிட்டுவிட்டு விலகினான். என்னை விட்டு விலகினான்.

 
ஆனாலும், தொடர்ந்து அவனையே நான் பாவமாய் பார்ப்பதைக் கண்டு, என் விழிகள் அவனையே கெஞ்சுவதைக் கண்டவன், தாங்க முடியாமல் அவேசமாய் அருகில் வந்து அணைத்துக் கொண்டான்.



ஏண்டி படுத்துற? நேத்து வரைக்கும் பக்கத்துல வந்தா முறைச்ச. இப்ப, தள்ளி நின்னா பாவமா பாக்குற. அப்படி, உன்னை குழப்புற பிரச்சினைத்தான் என்னன்னுதான் சொல்லித்தொலையேண்டி.

 

அவன் திட்டினாலும், என்னை அணைத்திருந்தது, நான் அவனை அனைத்துக் கொள்ள ஏதுவாய் இருந்தது.

 

அவ்வளவு கோபத்திலும், எனது வருத்தத்தைத் தாங்க முடியாத அவனது அன்பில் என் மனம் பூரித்தது. சிறிது நேரம் கழித்து, ஒரு மன நிறைவுடன், என்னை சுத்தம் செய்து கொண்டு வந்து அவனருகே படுத்தேன்.

 

எதுவும் பேசாமல் எழுந்து சென்ற என்னை முறைத்தவன், மீண்டும் வந்து அவனருகே படுத்ததும், பெரு மூச்சு விட்டபடி, என்னை ஆழ்ந்த பார்வை பார்த்து விட்டு, என்னை அவனே இழுத்து மார்பில் போட்டுக் கொண்டு, மெதுவாக வருடிக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தவன், கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தூக்கத்தில் ஆழ்ந்தான்.

 

நான் அவனையே பார்த்தபடி, பல யோசனைகளில் இருந்தேன். இறுதியில், ஒரு முடிவெடுத்திருந்தேன். அது,

 

ஊட்டியில் இருந்து கிளம்புவதற்குள், அவனிடம் பேசிவிட வேண்டும் என்பதுதான். இனி, முழுதும் தெரிந்த பின், அவன் எடுக்கும் முடிவிற்கு சம்மதம் சொல்லி விட வேண்டியதுதான்.

 

கல்யாணத்திற்கு முன்பாக அவனுடன் கலப்பதுதான் அவனுக்கு செய்த பிராயிச்சித்தம் என்று நினைத்த என்னால், இரண்டு நாட்களாக, காமத்தில் கூட அவன் காட்டும் காதலைப் பார்த்த பின், இன்னமும் அவனிடம் என்ன நடந்தது என்பதைச் சொல்லாமல் இருப்பது மனதிற்குள் குற்ற உணர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது.

 

இனி அவனுடன் கலப்பது என்றால், மனம் விட்டுப் பேசிய பின்புதான் என்று முடிவு செய்தேன். அதற்காக இன்னொரு பொய்யைச் சொல்லத் தயாராகியிருந்தேன்.

 

என் முடிவு கொடுத்த நிம்மதி, அவன் மேல் இன்னமும் அன்பு ஆறாய் பெருக்கெடுக்க, அவன் தலையைக் கோதியவள், மெல்ல அவ நெற்றியில் மென்மையாக முத்தமிட்டேன்.

 

ஆனால், எனக்குத் தெரியாத ஒன்றிருந்தது. அது,

 

இத்தனை நாட்கள் குழப்பத்தில் இருந்தவள், தானாக மறைமுகமாக தன்னை மதனிடம் ஒப்படைத்ததையும், இந்த இரு நாட்களில் காதலையும், பரிதவிப்பையும், எனக்குள் புதைந்திருந்த குழப்பத்தையும் முழுக்க பிரதிபலித்த என் கண்களையும் கண்ட மதன், அவனுக்குள் ஒரு முடிவு செய்திருந்தான்.

 
அது, ஊட்டியிலிருந்து கிளம்புவதற்குள் இதற்கு ஒரு முடிவு எடுத்து விட வேண்டும் என்பதுதான்! அது மட்டுமல்ல, இப்பொழுதும் அவன் தூங்காமல், என்னைக் கவனித்துக் கொண்டிருந்தான் என்பதும்தான்!

[Renjith]

Super bro

[badboyz2017]

very nice

[Kris12]

Super

[Maju1929]

Super bro ..... Update plz bro waiting

[whiteburst]

86.

 அடுத்த நாள் எழுந்து, இருவரும் தயாரானோம். நேற்று போல், இன்றும் சிம்பிளான, ஆனால் அவனுக்காக அலஙரித்துக் கொண்டு, ஒரு காட்டன் புடவையில் வந்தவளை அவனது கண்கள் ரசித்தது.



அப்புறம் கேசுவலாகச் சொன்னான்.

 ஏன் லாவி, நீ மாடர்ன் டிரஸ் போட்டு நான் பாத்ததேயில்லைல்ல? சாரி கட்டி இல்லாட்டி, சுடிதார்லதான் பாத்துருக்கேன். நீ போட்டதே இல்லையா என்ன? நீ மாடர்ன் டிரஸ்ல்ல எப்டி இருப்பன்னு ஒரு நாள் பார்க்கனும். 

 முதல்ல மீட்டிங் போலாம் மதன்!

 நேற்றே எல்லாம் செக் செய்து விட்டதால், இன்று இருவரும் சேர்ந்தே போனோம். நேற்று நான் சைட் அடித்தால், இன்று அவன் என்னை சைட்டித்தான். 

 சரியாக லஞ்ச் டைமில் என்னிடம் வந்தவன், முக்கியமான கால்ஸ் இருக்கு. நீ சாப்ட்டுட்டு மதிய, ப்ரோகிராமை ஸ்டார்ட் பண்ணு. நான் லேட்டா வந்து ஜாயின் பண்ணிக்கிறேன் என்றான். மதியம் எல்லாமே, சாதாரண ப்ரோகிராம்கள்தான். அதை நானும், GM, மற்ற டாப் லெவல் ஆட்களும் பார்த்துக் கொள்ள முடியும்.

 ஒரு அரை மணி நேரம் பொறுத்துப் பார்த்தும் அவன் வராததால் கடுப்பான நான், GM ஐ அழைத்து, நீங்க லஞ்ச் முடிச்சிட்டு ப்ரோகிராம்சை ஸ்டார்ட் பண்ணுங்க. நான், பாஸை பாத்துட்டு வந்துடுறேன் என்று சொன்னேன்.

 என்னையே GM கேள்வியாகப் பார்த்தார். என்னதான் செக்ரட்டரி என்றாலும், GM ஐ விட பெரிய ஆளா என்ன? ஆனால், அவருக்கே உத்தரவிட்டால்? அதுவும் நான் புதிதாக ஜாயிண்ட் செய்தவள்.

 ஆனால் நான் அதைக் கண்டுகொள்ளாமல், மெல்ல ஒரு ப்ளேட்டில், அவனுக்குப் பிடித்த டிஃபன் ஐட்டங்களை அடுக்கி, மதன் இருந்த ஆஃபிஸ் அறையை நோக்கி சென்றேன். 

 நான் செய்வதை GM மட்டுமல்லாமல், சில பெரிய தலைகளும் ஆச்சரியமாக கவனித்து தங்களுக்குள் கிசுகிசுத்தனர். ஆனாலும், அவர்கள் அனைவருமே மதனுக்கும், அவன் தாத்தாவிற்கும் மிகவும் விசுவாசமானவர்கள்.

 அவர்களுடைய பேச்சுக்களைக் கண்டு கொள்ளாமல், நான் மதனைத் தேடி செல்லும் போது உள்ளுக்குள் சிரித்துக் கொண்டேன். 

 மத்தவிங்க என்ன பேசுவாங்கன்னு எனக்கு கவலை இருக்குன்னு சொல்லிட்டு, வேணாம்னு போன லாவண்யாவா இது?

 உள்ளே நுழைந்தவளைப் பார்த்து ஆச்சரியமானாலும், காலில் தொடர்ந்து பேசிக் கொண்டிருந்தான். 

நான் அமைதியாக ப்ளேட்டை அவனருகில் வைத்துவிட்டு, ஸ்பூனை அவன் பக்கம் வைத்தேன். என் செய்கை சொல்லியது, சாப்ட்டுகிட்டே பேசு என்று!



கோபமாக முறைத்து சாப்பிடாமல் இருந்தவனை பதிலுக்கு முறைத்து விட்டு, ஸ்பீக்கர் ஃபோனில் எதிர் பக்கம் இருக்கும் ஆள் தொடர்ச்சியாக பேசும் சமயத்தில் அவனுக்கு ஊட்டி விட ஆரம்பித்தேன்.

 முதல் முறை முறைத்தவனை, கண்டுகொள்ளாமல், அலட்சியமாக, ஸ்பூனை இன்னும் அவன் வாயருகே கொண்டு சென்று அவனைப் பார்த்து சாப்பிடு என்று முறைப்புடன் நான் சொல்லியதைப் பார்த்தவன், பின் அமைதியாக சாப்பிடத் தொடங்கினான்.

 இடையில் நீ சாப்ட்டியா என்று கேட்டவன், நான் அமைதியாக இருந்ததில் புரிந்து கொண்டு, ஆளுக்கு ஒரு வாய் என்று முறை வைத்தான். அப்படியே கால் முடியும் சமயத்தில் இருவரும் சாப்பிட்டு முடித்திருந்தோம்.

 அன்றிரவு, 

 அவனிடம் எனது பொய்யைச் சொல்லத் தயாராகியிருந்தேன். இரவு உணவு முடிந்து, எனதருகில் வந்தவன், என்னைத் தள்ளிக் கொண்டு அவனது அறைக்குள் சென்றான். 

 பெட்டில் அமர்ந்தவன், நான் உட்காராமால், நின்று கொண்டு, ஏதோச் சொல்ல தவிப்பதைப் போல் இருந்த என்னிடம் கேட்டான்.


என்ன?


வ… வந்து, இ… இன்னைக்கு பீரியட்ஸ்!

 ஓஹோ… இட்ஸ் ஓகே! தூங்கலாம். என்றவனின் முகத்தில் எந்த மாறுதலும் இல்லை.



குட் நைட் என்று சொல்லி கதவை நோக்கி நகர்ந்தவளை, அவன் குரல் தடுத்ததது!

 எங்க போற?

 நான் ஆச்சரியமாகப் பார்த்தேன். எ… என் ரூமுக்கு! அதன் இன்னிக்கு கிடையாதுல்… என்று பேசிய நான் அப்படியே நிறுத்தினேன். ஏனெனில், அவன் என்னை முறைத்துக் கொண்டிருந்தான்.

 எ… என்ன?

 இங்க வா?

 குழப்பத்துடன் அருகில் வந்தவளை, கையைப் பிடித்து இழுத்தான். என்ன நடக்கிறது என்று உணரும் முன், நான் படுக்கையில், அவன் மேல் இருந்தேன். அவன் என்னை அணைத்திருந்தான்.

 என்னை என்னன்னு நினைச்சிட்டிருக்க? உன் உடம்புக்காகத்தான் ரெண்டு நாளா இங்க படுக்கச் சொன்னேன்னு நினைச்சிட்டிருக்கியா? ம்ம்?

 அவன் கோபத்திற்கான காரணத்தை அறிந்த போது, எனக்குச் சிரிப்புதான் வந்தது.  அமைதியாக அவனையே பார்த்தேன்.

 ஒண்ணும் தெரியாத மாதிரி பாக்குறதைப் பாரு. ராட்சசி. இதே வேலை இவளுக்கு! நான் எப்ப கிட்ட வரணும், எப்ப தள்ளி நிக்கனும் எல்லாத்தையும் இவளேதான் முடிவு பண்ணுவா என்று அவன் முணுமுணுத்தது என் காதில் விழுந்தது. அது என் புன்னகையை அதிகரித்தது. இவ்வளவிற்கும் இடையில், அவன் என் அணைப்பை விடவேயில்லை.

 பதில் பேசாமல் அவனை சரியாகப் படுக்க வைத்த நான், கம்பளியை எடுத்து அவனுக்கும் சேர்த்து போர்த்தியவாறு, அவன் மார்புக்குள் சரணடைந்தேன்.

 என்னை அணைத்தவனின் அன்பில் கண் மூடி இரு நொடி இருந்தவள், அப்படியேச் சொன்னேன்.

 இன்னிக்கு அவ ஃபோன் பண்ணச் சொன்னா. பேசி நாளாகுது. அதான் அங்கப் போலாம்னு பார்த்தேன்.

 
மெல்லிய குரலில் சொன்ன என் தன்னிலை விளக்கம் அவனுக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியளித்தது. 

 
ஓ… அப்ப, போயி பேசிட்டு வா!

 ப்ச்… வேணாம், நாளைக்கு பகல்ல பேசிக்கிறேன்.

 என் பதிலில் அவன் இன்னமும் மகிழ்ந்தான். என்னை இன்னமும் நன்றாக அணைத்துக் கொண்டவன், என் முன் நெற்றியில் மெல்லிய முத்தமிட்டு, என் தலையையும், கன்னக் கதுப்புகளையும் வருடினான். 

 அதற்க்கப்புறம் அப்படியே பேசிய படி தூங்கும் போது மணி 2. நாங்கள் காதலாகவோ, காதலைப் பற்றியோ எதுவும் பேசவில்லை. சொல்லப் போனால் அது முழு நேரப் பேச்சும் அல்ல… பெரும்பாலும் வருடல்களுடன், சாதாரணப் பேச்சாக இருந்தாலும், இருவமே அந்த மோன நிலையிலேயே தொடர்ந்து இருக்க நினைத்தோம்.

 இருவரில் யார் முதலில் தூங்கினோம் என்று கூட தெரியாத அளவிற்கு, அந்த அணைப்பில் கரைந்து மகிழ்ந்திருந்தோம்.

 காலையில் எழுந்த போது மணி 8. ஐயோ மீட்டிங்க்கு லேட்டாச்சு என்று பதறி எழுந்த போது மதன் சொன்னான்.  

இன்னிக்கு மீட்டிங்லாம் போக வேணாம். முக்கியமான செஷன்ஸ் எல்லாம் ஏற்கனவே ஓவர். அதுனால, இன்னிக்கு சும்மா அவுட்டிங் போயிட்டு வரலாம். நான் ஏற்கனவே இன்ஃபார்ம் பண்ணிட்டேன். ஓகேயா?

 எனக்கும் அவனுடன் சேர்ந்து இருக்க வேண்டும் என்று தோன்றியதால், சரி என்றேன்.


போய் ரெடியாகிவிட்டு, அவன் முன் வந்து நின்ற போது, அவன் முகம் ஆச்சரியத்தாலும், மகிழ்ச்சியாலும் அப்படியே மாறியது!

 லா… லாவி!

 வெட்கப்பட்டுக் கொண்டே கேட்டேன். நல்லாயிருக்கா…

 நல்லாயிருக்காவா? சூப்பரா இருக்கடா! உன்கிட்ட இந்த மாதிரி டிரஸ்ல்லாம்… அதுவும் இங்க எப்படி…

 நேத்து ஈவ்னிங் கேப்ல போயி வாங்கிட்டு வந்தேன். 

 
அவன் இன்னும் காதலுடன் என்னை ரசித்தான்.

 ஏனெனில் நான், அவன் கேட்ட படி மாறியிருந்தேன். அதாவது அவன் ஆசைப்பட்ட மாடர்ன் டிரஸ்ஸில்…

[whiteburst]

87.

 அன்று முழுவதும் நாங்கள் ஒன்றாக இருந்தோம். இரண்டு நாட்களாக, அவன் என்னிடம் விளையாடிய காம விளையாட்டுகளும், எல்லாச் சமயத்திலும் அவன் என் மீது காட்டிய காதலும் சேர்ந்து, எனக்கு உள்ளுக்குள் புயலைக் கிளப்பியிருந்தது. 
 
அவனுடைய கைகளை என்னோடு கோர்த்துக் கொண்டேன். அருகருகே அமரும் போது, அவன் தோள்களில் சாய்ந்து கொண்டேன். எந்தக் கவலையும் இல்லாமல், மிகவும் சந்தோஷமாக, அவனது அருகாமையை, அவன் காதலை மட்டும் ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.
 
எனது அருகாமையை அவனும் ரசித்தாலும், ஏனோ, என்னைத் தொட தயங்கி நின்றான். ஒரு கட்டத்தில், தாங்க முடியாமல், நானே அவனது கையை எடுத்து என் தோள் மேல் போட்டுக் கொண்டேன்.



எனது செய்கைகளை, மகிழ்ச்சியை அவன் கவனித்துக் கொண்டே இருந்தான். அந்த நாள் எங்கள் இருவருக்குமே மகிழ்ச்சியாக இருந்தாலும், சமயங்களில் என்னையே ஆழமாகப் பார்த்தபடி எதையோ யோசித்துக் கொண்டிருந்தான்.

 அப்படியே சுற்றிவிட்டு ரிசார்ட்டுக்கு வந்த போது இரவு ஆரம்பித்திருந்தது...

 இரவில் மீண்டும், படுக்கையில் அவனது அணைப்புகுள் வந்த பொழுது அவன் கேட்டான்.

 ஏன் லாவி, ஒரு வேளை உங்க அப்பாவும், சித்தியும் வந்து மன்னிப்பு கேட்டா நீ ஏத்துக்குவியா?

 அவள் நிமிர்ந்து என்னைப் பார்த்தாள். பின் கேட்டாள். 

 உங்க அப்பாவையும், சித்தியையும் நீ மன்னிச்சிடுவியா?



நான் மாட்டேன் என்று தலையாட்டினேன்.

 
நானும் அப்படித்தான். அவிங்க என் மேல அன்பு காட்டாததைக் கூட என்னால மன்னிக்க முடியும். ஆனா, என்னை ஏமாத்திக் கல்யாணம் பண்ணி வெச்சதை என்னால மன்னிக்கவே முடியாது! இனி என் வாழ்க்கைல, என் சைடுல இருந்து உறவுன்னு யாரும் கிடையாது.

 
அவள் அப்படிச் சொன்னவுடன் எனது அணைப்பு இறுகியது.

 
ப்ச்… அவிங்களைப் பத்தி எதுக்கு இப்ப பேசனும்? நீ வேறெதாவது கேளேன்.

 
கொஞ்சம் தயங்கியவன், என்னைப் பார்த்துச் சொன்னான். உன்கிட்ட ஒண்ணு சொல்லனும் லாவண்யா!

 
என்ன… சொல்லு!

 
இல்லை… வந்து… அக்கா, அவ பிரச்சினையைச் சொன்னதுக்கப்புறம், எனக்கு பயங்கர கோவம் வந்துடுச்சி. அதுவும் அந்த மோகன் மேல செம கோபம். அவிங்களை எப்படி பழிவாங்குனேன்னு….

 
மதன் சொல்லச் சொல்ல, அவனது வாயை, என் கையால் மூடினேன்.

 
நீ ஒண்ணும் சொல்ல வேணாம்! 

 
இல்ல லாவண்யா… வந்து, அது நீ தெரிஞ்சு…

 
என்ன தெரிஞ்சிக்கனும்? கண்டிப்பா நீ அவங்களை சாதாரணமா அடிச்சிருக்க மாட்ட. வாழ்க்கைல இனி அவன் யார்கிட்டயும், இது மாதிரி நடந்துக்க முடியாத மாதிரிதான் அடிச்சிருப்ப.

 
எப்ப என் ஃபிரண்டு, நீ இதுக்காக வேலையை விட்டுட்டு, அங்க ரெண்டு மாசத்துக்கும் மேல போயி தங்குனன்னு சொன்னாளோ, அப்பியே தெரிஞ்சிடுச்சி. நீ அவனை மட்டுமில்லை, அவன் ஒய்ஃபையும் எதையோ பண்ணியிருக்கன்னு! அவளும்தான தப்பு பண்ணா?

 
அப்படி ஒரு அடியைக் கொடுக்கனும்ன்னா, சில நியாய தர்மம்லாம் பாத்துட்டிருக்க முடியாது. அதுனால, அதைப் பத்தி எனக்கு எதுவும் தெரிய வேணாம். சொல்லப் போனா, நீ இவ்ளோ பெரிய அடியை, அவளுக்காக, அவிங்களுக்கு கொடுத்தது, எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்தான்.

 
அவ, அன்னிக்கு சொன்னதைக் கேட்டு எனக்கே பயங்கரக் கோபம் வந்துச்சு. உனக்கு எப்படியிருந்திருக்கும்னு எனக்கு தெரியாதா? அந்த மோகன் மட்டும் என் கைல கிடைச்சான்….

 
அவ எவ்ளோ ஃபீல் பண்ணா தெரியுமா? உனக்குத் தெரியுமா, என் பிரச்சினை காரணமா, நான் அவளுக்கு ஃபோன் பண்ணப்ப, அந்தாளு என்னையும் ஏதோ சொல்லியிருக்கான்.

 
நக்கலா, உன் ஃபிரண்டையும் வரச் சொல்லுன்னு ஏதோ சொல்லியிருக்கான். அதைக் கேட்டுட்டுதான், இவ என் கூட பேசுறதை கூட நிறுத்திட்டா. 

 
ஆனா, அதுனால எனக்கு நடந்ததைக் கேட்டவ, இன்னிக்கும் உள்ளுக்குள்ள ஃபீல் பண்ணிட்டிருக்கா. தான் ஹெல்ப் பண்ண முடியாததாலத்தான், எனக்கு இந்தப் நிலைமைன்னு நொந்துக்குறா! ஹரீஸ்ஸண்ணா வேற, தனியா, நாந்தான் காரணம்னு ஃபீல் பண்ணாரு.

 
இப்படி நம்ம எல்லாத்தையும் கஷ்டப்படுத்துன அந்த ஆளை, சாதாரணமால்லாம் நீ விட்டிருந்தா, நானே உன்கிட்ட சண்டை போட்டிருப்பேன். பட், அவ முகத்தைக் கூட மோகனால நிமிர்ந்து பாக்க முடியல, இவளைக் கண்டாலே பயந்துகிட்டு ஓடுறான்னு அவ சொன்னதுல இருந்து, நீ, என்ன பண்ணியிருந்தாலும், அது ரொம்ப கரெக்ட்டுன்னுதான் எனக்கு தோணுது!

 
என்னுடைய விளக்கத்தைக் கேட்டு அவனுக்கு மனசு கொஞ்சம் இளகியிருந்தது. இருந்தும் கேட்டான்.

 
சரி, நான் கரெக்ட்டாதான் பண்ணேன்னா, என்ன பண்ணேன்னு தெரிஞ்சிக்கோயேன். எனக்கு, உன்கிட்ட மறைக்கிறது கொஞ்சம் சங்கடமா இருக்கு என்று தயங்கித் தயங்கி சொன்னான்…

 
அவன் உள்ளுக்குள் எதையோ நினைத்து மிகவும் சங்கடப்படுகின்றான் என்று தெளிவாகப் புரிந்ததால் நிமிர்ந்து அவன் கண்களையே பார்த்துச் சொன்னேன்.
 


இங்க பாரு, இப்பியும் சொல்றேன். எனக்கு அது தெரிய வேணாம்.  

எப்ப இந்த மாதிரி விஷயத்துல நியாய தர்மம் பாக்க முடியாதுன்னு சொன்னேனோ, அப்பியே எனக்கு இன்னொன்னும் தெரியும். நீ, உன் மனசாட்சியை மீறி சில விஷயங்களை கண்டிப்பா செஞ்சிருப்பன்னு. அதுனாலதான் சொல்றேன் எனக்கு தெரிய வேணாம்ன்னு!

 
இடையில் பேச வந்தவனை அவள் தடுத்து சொன்னாள்.

 
என்னை முழுசா பேச விடு. ஒரு விஷயத்தை நீ என்கிட்ட சொல்லாம மறைச்சாதான் எனக்கு வருத்தமா இருக்கும். ஆனா, நீ மறைக்கனும்னு நினைக்கலியே? நாந்தானே சொல்ல வேணாம்னு சொல்றேன்?!

 
உனக்கு இவ்ளோ சங்கடத்தைத் தர்ற, உன் மனசாட்சியை உருத்துற ஒரு விஷயத்தை, எப்டிடா சொல்றதுன்னு நீ தவிக்கிற ஒரு விஷயத்தை, நீ என்கிட்ட சொல்ல வேண்டிய கஷ்டத்தை, என்னால உனக்கு தர முடியாது!

 
தவிர இந்த மனசு, ஒரு குரங்கு மாதிரி. நான் இன்னிக்கு சாதாரணமா எடுத்துக்குற ஒரு விஷயம், நாளைக்கு அது உறுத்துச்சுன்னாலோ, இல்லை என்னிக்காவது பேச்சு வழக்குல நான் அதைச் சொல்லிக் காமிச்சிட்டாலோ, அது நம்ம ரெண்டு பேருக்குமே பெரிய வலியைக் கொடுக்கும். அதை என்னாலியே தாங்க முடியாது. அதுனாலத்தான் சொல்றேன் என்று நிறுத்தியவள், என் கண்களையே பார்த்தவள், இன்னும் அருகில் வந்தாள்…

 
நீ அந்தாளைப் பழிவாங்க, என்ன பண்ணியிருந்தாலும், அது எவ்ளோ பெரிய தப்பாயிருந்தாலும், அது என்னைப் பொறுத்தவரை தப்புமில்லை. அது எனக்குத் தெரிய வேண்டிய அவசியமும் இல்லை! ஓகேயா?

 
நீ எப்பயும், என் மனசுல, உயரத்துலதான் இருக்கனும். நீ ஃப்ரியா இரு! இட்ஸ் நத்திங்! ஓகே?

 
அவன் என்னையே பார்த்தான். உணர்ச்சி வேகத்தில் அவன் என்னை இழுத்து என் முகமெங்கும் முத்தமிட்டவன், பின் என்னை இறுக்கி அணைத்து, என் முன் நெற்றியில் முத்தமிட்டு, பின் நெகிழ்ச்சியுடன் சொன்னான்.

 
தேங்க்ஸ் டி!

 
அவனது உணர்ச்சிவசப்பட்ட நிலையே சொன்னது, அவன் அதை நினைத்து ரொம்ப யோசித்திருக்கிறான் உள்ளுக்குள் என்று. நான் சொன்னது அவனுக்கு மிகப் பெரிய ரிலீஃப் என்று!

 
இது ஒரு பெரிய ட்ரிக். இது போன்ற சில விஷயங்களின் மூலம், எந்த ஆணையும் ஒட்டு மொத்தமாக, பெண்ணிடம் சரண் அடைய வைக்க முடியும். எல்லாப் பெண்களுக்கும் அந்த ட்ரிக் சரியாகத் தெரியாது என்றாலும், லாவண்யாவிற்கு அது மிகச் சரியாக தெரிந்திருக்கிறது. அது, ஏற்கனவே மனதால் முழுதும் சாய்ந்திருந்த மதனை, லாவண்யாவின் பக்கம் முழுமையாக சரணடைய வைத்தது.

 
மறந்தும் அவன், எனது திருமண விஷயத்தை அன்று பேசவில்லை. நானும் கூட, நாளை பேசிக் கொள்லலாம் என்றுதான் யோசித்து வைத்திருந்தேன். இந்த இரு நாட்கள், அவனுடைய காதலியாக இருக்க வேண்டும். அதன் பின் என்னை ஏற்றுக் கொள்வதும், வேண்டாம் என்பதும் அவன் முடிவு! 

[Maju1929]

Avalo Thana bro update plz bro

[Renjith]

Super bro

[badboyz2017]

super

[Sweet sudha143]

One of the great stories i ever read in xossip and xossipy great going bro

[selvaalion]

very nice
waiting for next update

[whiteburst]

88.

 
அடுத்த நாள், எழுந்த போது மணி 8. அன்றும் மீட்டிங் போக பிடிக்கவில்லை எனக்கு. ஏனோ, அவன் அணைப்பில், அவன் அன்பிற்குள்ளேயே இருக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் மட்டுமே இருந்தது. இந்த உணர்வுகளைக் கண்டு எனக்கே வியப்பாய் இருந்தது.
 
என்னுடைய வெளிப்படையான உணர்வுகளைக் கண்டு, அவனுக்கும் கூட ஆச்சரியம் தான்!
 
எளிதில் அவனிடம் உணர்வை வெளிப்படுத்தாத நான், இன்று மீட்டிங் கூட போகவேண்டாம் என்று இருப்பது, என் அன்பை, அவனுக்குத் தெளிவாக உணர்த்தியது.
 
சின்சியர் சிகாமணியா இருந்த ஒரு பொண்ணைக் காணோமே, பாத்தியா லாவி என்று என்னிடமே சீண்டி விளையாடிக் கொண்டிருந்தான்.
 
அவனுடைய சீண்டல்களுக்கு, நான் சிணுங்கும் சமயங்கலிள் எல்லாம், அவனது பார்வை, மிகவும் ரசனையாய் மாறியது. அவன் பார்வை மாறும் சமயங்களில், எனக்குள் வெட்கப் பூக்கள் பூத்தன.
 
அவனை விடப் பெரியவள்! பல வருடங்களாக பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம். ஒன்றாகவே வளர்ந்திருக்கிறோம். என்னை அவனும், அவனை நானும் மிக நன்றாக புரிந்து வைத்திருக்கிறோம்.
 
ஆனாலும், மனம் கவர்ந்த கள்வனின் ரசனையான பார்வை, ஒரு பெண்ணுக்குள் இந்தளவு வெட்கத்தை பூக்க வைக்குமா என்ன? இதுதான் காதலின் சக்தியா?  
 
காலை, புல்வெளியில் ஏகாந்தமாய் அமர்ந்து டீ குடிக்கும் போது திடீரெனக் கேட்டான்.
 
ஏய் லாவி, ஸ்விம்மிங் பூல் போலாமா?
 
ப்ப்ச்… வேணாம் மதன்!
 
ஏய், உனக்குதான் ஸ்விம்மிங்ன்னா பிடிக்குமில்லை. கம்முன்னு வா!
 
இல்ல மதன், வேணாம்!
 
ஏன்?
 
நான் தயங்கியவாறே சொன்னேன். அந்த டிரஸ் போட்டுகிட்டு, எல்லார் முன்னாடியும் அரைகுறையா இருந்தா எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்கும் பா! வேணாமே!
 
இதான் மேட்டரா? உனக்கு ஸ்விம்மிங் பிடிக்கும்னு தெரிஞ்ச எனக்கு, இது தெரியாதா? இது ப்ரைவேட் ஸ்விம்மிங். இங்க இருக்கப் போறது, நாம ரெண்டு பேருதான். வா!
 
எனக்காக அவன் செய்யும் செயல்கள், எனக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியைத் தந்தது. சிறீது தயக்கத்திற்குப் பின், ஒத்துக் கொண்டேன். அந்த உடையில், அவன் முன் நிற்பதே எனக்கு வெட்கமாகத்தான் இருந்தது.
 
இது என்ன உணர்வு! முழுக்க நிர்வாணமாக, இரு இரவுகள் அவனுடன் கழித்திருக்கிறேன்! என்னை அணு அணுவாக ரசித்திருக்கிறான். இருந்தும், இந்த வெட்கம் படுத்தும் பாடு இருக்கிறதே?!
 
தயங்கியவாறே, ஸ்விம்மிங் பூலில் இறங்கிவிளையாடிக் கொண்டிருக்கும் போது, திடீரென என்னைப் பார்த்து கேட்டான்!
 
ஏன் லாவி, அப்ப மத்தவிங்க முன்னாடி இருக்குறதுதான் உனக்கு பிடிக்காது. என் முன்னாடி இருக்கிறது உனக்கு பிரச்சினை இல்லை! அப்டித்தானே?
 
திருடன்! எல்லாம் தெரிஞ்சிகிட்டே கேக்குறான் பாரு? என்னைச் சீண்டுறதுல உனக்கு அவ்ளோ சுகமாடா?
 
தவிப்போடும், வெட்கத்தோடும் பார்த்த என்னை அணு அணுவாய் ரசித்துக் கொண்டிருந்தான். அவனிடம் பீரியட்ஸ், இனி உண்மை தெரிந்த பின் தான் அவனுடன் சேருவது என்ற என் முடிவுகளையெல்லாம் தூக்கி தூர எறிந்து விட்டு, அவனை ஆசையாகத் தழுவிக் கொள்ள வேண்டும் என்று என் உள்ளம் துடித்தது!



மதனுக்கும் கூட உள்ளுக்குள் அப்படித்தான் உணர்ந்தான். வாய் விட்டு பேசாதவள், இப்பொழுது கண்களாலேயே பேசும் அளவிற்கு மாறியிருக்கிறாள்.

 

சிணுங்கி, வெட்கப்படும் போதுதான் இவள் எவ்வளவு அழகாயிருக்கிறாள்?! சில நாட்களுக்கு முன்பு, அருகில் வந்தாளே முறைத்தவள், இப்பொழுது கண்களாலேயே தூண்டில் போடுவதென்ன? என்னை அழைப்பதென்ன?

 

இப்படி புத்தம் புது மலரைப் போல், இவ்ளோ ஃப்ரெஸ்ஸா, அழகா, இப்படி என் முன்னாடி வெட்கப்பட்டா, என்னால கையை வெச்சுகிட்டு எப்டி சும்மா இருக்க முடியும்?

 

உண்மையில், ஒரு ஆணுக்கு பெருத்த போதையைத் தருவது, பெண்ணின் நிர்வாணம் அல்ல. எந்த ஆணைக் கண்டு மட்டும் பெண்ணின் உள்ளம் வெட்கப் பூக்களை பூக்கிறதோ, எவனிடம், அவளது கன்னங்கள் சிவக்கிறதோ, அதுவே அந்த ஆணுக்கு பெரிய போதை.

 

அந்தப் போதையைத்தான் லாவண்யா, மதனுக்கு கொடுத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

 
அந்தத் தருணத்தில் மதன் முடிவு செய்தான். இந்தப் பிரச்சினைக்கு சீக்கிரம், முடிந்தால் இன்றே முடிவு கட்டி விட வேண்டும் என்று!



அதன் பின், இரண்டு மணி நேரத்துக்கும் மேலாக, ஸ்விம்மிங் பூலிலேயே விளையாடினோம். எந்த எதிர்பார்ப்போ, காமமோ இல்லாமல், எல்லாவற்றையும் மறந்து மிகவும் ஜாலியாக, அந்த இரண்டு மணி நேர விளையாட்டு இருந்தது.

 

அங்கு விளையாடி விட்டு, எங்கள் ரூமிற்கு வந்தவுடன் சொன்னான்.

 

ஊட்டி வந்ததுக்கு, உன் ஃபிரண்டுக்கு ஏதாவது வாங்கனும். இல்லாட்டி, என்னையெல்லாம் மறந்துட்டீங்களான்னு ஓட்டியே கொன்னுடுவா! அதனால, லஞ்ச்சுக்குள்ள வெளிய போயிட்டு வந்துடலாமா?

 

மெல்லிய தலையாட்டிய நான், சின்ன வெட்கத்துடன் அவனைக் கேட்டேன்.

 

எந்த டிரஸ் போடட்டும்? மாடர்ன் டிரஸ்ஸா? இல்லை சல்வாரா?

 

எனது கேள்வியும், வெட்கமும், அவனுக்கு மிகவும் சந்தோஷமாக இருந்தது. பின் சொன்னான்.

 

சாரி கட்டு லாவி… ரொம்ப சிம்ப்பிள் சாரியா இல்லாம, கொஞ்சம் கிராண்டா கட்டுறியா? அப்டி ஏதாச்சும் எடுத்துட்டு வந்திருக்கியா? இல்லாட்டி வெளிய வாங்கிக்கலாம்!

 

அவனைப் பார்த்து புன்னகைத்துவிட்டு சொன்னேன்…

 

இல்ல, வாங்க வேணாம். இருக்கு.

 

அங்கிருந்து கிளம்பியவர்கள் நேராகச் சென்றது ஒரு நகைக் கடைக்கு. என் ஃபிரண்டுக்கு, என்னையே ஏதாவது செயின் எடுக்கச் சொன்னவன், ஹரீசுக்கு ஒரு ப்ரேஸ்லெட் வாங்கினான்.

 

மிக விரைவாகவே இரண்டையும் வாங்கி முடித்ததும், போலாமா என்று கேட்டேன்.

 

ஆனால், அவனோ, என் கையைப் பிடித்துக் கொண்டு, ஜூவல் செட்ஸ் இருக்கும் இடத்துக்கு சென்று நகைகளைப் பார்க்க ஆரம்பித்தான்

 

யாருக்கு மதன்? அவளுக்கு செயின் மட்டும் போதும்னு சொன்ன?

 

என்னிடம் அவன் பதில் சொல்லா விட்டாலும், அவன் செயல் எனக்கான பதிலைச் சொன்னது.

 

அவன் ஒரு பெரிய நகையை எடுத்து, என் கழுத்தருகே வைத்து அழகு பார்த்ததில் புரிந்தது, அவன் எனக்காக பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறான் என்று!

 

எனக்கு வேணாம் மதன்!

 

அவன் என்னைத் திரும்பிப் பார்த்து முறைத்தான்.

 

ஏன் நான் கொடுத்தா, வாங்கிக்க மாட்டியா?

 

அ… அப்டியில்லை, வேணாமே?!

 

என் கையைப் பிடித்து கொஞ்சம் தனியாகக் கூட்டி வந்தவன், கொஞ்சம் வருத்தத்தோடும் கோபத்தோடும் சொன்னான்.

 

கொல்லாதடி! டெய்லி ஒரே ஒரு செயினை மட்டும் போட்டுகிட்டு, சிம்ப்பிளா வர்றப்ப, எனக்கு எவ்ளோ கஷ்டமா இருக்கு தெரியுமா?

 

நீ வீட்டை விட்டு வந்தப்ப, உன் நகை, பணம் எல்லாத்தையும், உன் அப்பாவும், சித்தியும் புடுங்கிகிட்டாங்கன்னு எனக்கு தெரியும்

 

நீ சிம்ப்பிளா இருந்தாலும் அழகா இருக்கிறங்கிறது உண்மைதான். ஆனா, எண்ணி 10 டிரஸ்ஸை மட்டும் வெச்சுகிட்டு, ஒத்தைச் செயினை மட்டும், திரும்பத் திரும்ப போட்டுக்கிட்டு வர்றப்ப, எனக்கு எப்டி இருக்கும்??? இப்பதான் திரும்ப சம்பாதிச்சு, கொஞ்சம் கொஞ்சமா உனக்குன்னு நீ வாங்க்கிக்குறன்னு எனக்கு நல்லாத் தெரியும்.

 

இப்ப கட்டியிருக்கிற காஸ்ட்லி புடவையே, என் அக்காவும், மாமாவும், நீ திரும்ப வீட்டுக்கு வந்தப்ப எடுத்துத் தந்ததுன்னு எனக்கு தெரியாதா?

 

டெய்லி ஆஃபிஸ்ல உன்னை இப்டி பாக்கவும் முடியாம, உனக்கு எதுவும் வாங்கியும் தரமுடியாம, எவ்ளோ ஃபீல் பண்ணேன்னு தெரியுமா?

 

எல்லாத்துக்கும் மேல, என் வாழ்க்கையிலியே இந்த மூணு நாள்தான் எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருந்த நாட்கள். இந்த சந்தோஷத்தோட ஞாபகர்த்தமா, இங்க உனக்கு ஏதாவது பெருசா வாங்கனும்னு தோணுது! அதனாலத்தான் சொல்றேன், ப்ளீஸ் வாங்கிக்கோ லாவி!

 

நான் அவனையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

 

அவன் என்னை இந்தளவு கவனித்திருப்பதும், புரிந்து வைத்திருப்பதும், இந்த நாட்களை வாழ்வின் பொக்கிஷம் என்று சொன்னதும், அவன் மேல் அளப்பரியக் காதலைக் கொண்டு வந்தது.

 

எனக்கும் அப்படித்தானே? என் வாழ்விலும், இவைதானே பொக்கிஷமான நாட்கள்?! இந்த ஊட்டி ட்ரிப்பை என் வாழ்நாளில் மறக்க முடியுமா என்ன?

 

பின் அவனைப் பார்த்து புன்னகைத்த நான், அவன் கையுடன், என் கையினைக் கோர்த்துக் கொண்டு, நகை இருக்கும் இடத்திற்க்கு அவனைக் கூட்டி வந்தேன்.

 

நான் மிகக் குறைவான செலவில் இருந்தால் போதும், தேவையற்றச் செலவு வேண்டாம் என்றெல்லாம் பிகு செய்யவில்லை.

 

மாறாக எவ்வளவு செலவு ஆனாலும் பராவாயில்லை. ஆனால், அவன் முதன் முதலில் எனக்காக, வாங்கித் தரும் நகை, மிகவும் அழகாக, தனித்துவமாக இருக்க வேண்டும் என்று விரும்பினேன். அவன் காசு, என் காசு என்றெல்லாம் எனக்கு பிரித்துப் பார்க்கத் தோன்றவில்லை.

 

அப்படி யுனிக் டிசைன்களாகப் பார்த்து, எனக்கு வைத்துப் பார்த்து, அவனுக்கும் பிடித்த வளையல், செயின், நெக்லஸ், தோடு என்று எல்லாம் இருக்கும் ஒரு ஃபுல் நகை செட்டை வாங்கினேன்.

 
இப்ப சந்தோஷமா? என்று அவனைப் பார்த்துக் கேட்டேன்.



என் தோள்களில் கையினைப் போட்டு, அவனருகே இழுத்தவன், ரொம்ப ஹேப்பி லாவி என்று புன்னகை செய்தான்.

 
அவன் அன்பில் நெகிழ்ந்த நான், அவனுடைய தோள்களில் அப்படியே சாய்ந்தேன்.

[whiteburst]

89.

 
பின், ரூமிற்கு வந்த பொழுது மணி 1.
 
அங்கேயே லஞ்ச்சினை முடித்தவுடன், அவன் சொன்னான்.
 
நீ தூங்கி ரெஸ்ட் எடு லாவி! நான் போய் மீட்டிங் எப்பிடி போகுதுன்னு பாத்துட்டு வந்துடுறேன். இப்ப போயிட்டு வந்தா, நாளைக்கு வேண்டியதில்லை. நாளைக்கும் எங்கியாச்சும் வெளிய போலாம்.
 
அவன் என்னுடன் அதிக நேரம் செலவழிக்க விரும்பும் ஆசை, எனக்கு புரிந்தது. எனக்கும் அதுதான் விருப்பம் எனும் போது, என்ன பிரச்சினை?!
 
சரி… அப்ப நானும் வர்றேன். நீ போயி, நான் வர்றாம இருந்தா நல்லாயிருக்காது.
 
ஏன், யாராச்சும், ஏதாச்சும் சொல்லுவாங்களோன்னு ஃபீல் பண்றியா என்ன? அவன் குரலில் லேசான கோபம் இருந்தது.
 
எனக்கு சிரிப்பு வந்தது. அவனையேப் பார்த்து சொன்னேன். ரெஸ்ட் எடுக்க வேண்டிய நீயே, ரெஸ்ட் எடுக்காம போறப்ப எனக்கென்ன வந்தது? தவிர, நீயும் இல்லாம, எனக்கு இங்க போரடிக்கும் அதான் சொன்னேன்! ஓகேயா?



என் பதில் அவனுக்கு மகிழ்ச்சியைத் தந்தது.

 

பரவாயில்லை. அவகிட்ட ஃபோன் பேசனும்னு ரெண்டு நாளா சொல்லிட்டிருந்தியே. அதைச் செய். கொஞ்சம் தூங்கி எந்திரி. நானும் ரொம்ப நேரம் இருக்கப் போறதில்லை. சீக்கிரம் வந்துடுவேன். சும்மா எட்டிப் பாக்கத்தான் போறேன்.

 

அப்புறம் நாம கண்டுக்கலைன்னு ஒரு எண்ணம் வந்துடக்கூடாது பாரு! அதான்.

 

சரி ஓகே!

 

அவன் சென்றவுடன், தனிமையில், அவனுடனான காதலை உள்ளுக்குள் ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

 
என் மனம் தாங்க முடியா மகிழ்ச்சியில் இருந்தது. சிறகடித்துப் பறந்து கொண்டிருந்தது. அப்படியே உல்லாசமாக புல்வெளியில் சுற்றிக் கொண்டிருந்தேன்.



இன்று மாலை எப்படியும் அவனிடம் மனம் விட்டு பேச வேண்டும் என்று உள்ளுக்குள் முடிவெடுத்திருந்தேன்.

 

5 மணிக்கு மேலாகியும் அவன் வரவில்லை.

 
இதான் போனவுடனே வர்றதா? இதான் லவ் பண்ர லட்சணமா? உன் லவ்வர் வெயிட் பண்ணிட்டிருக்கான்னு அறிவு வேணாம்? என்று உள்ளுக்குள் அவனை செல்லம் கொஞ்சிக் கொண்டிருந்தேன்.



அவனுக்காக நான் தயாராகி இருந்த பின்பும் அவன் இன்னும் வரவில்லை!

 

போனவன் திரும்பி வரும் போது ஏறக்குறைய இரவு 8 ஆகியிருந்தது. உள்ளே வந்தவனைப் பார்த்து, நானே அதிர்ந்தேன்.

 

கண்கள் சிவந்து, உடை கொஞ்சம் கலைந்து, முகத்தில் பல்வேறு உணர்ச்சிகளுடன் அவனைப் பார்த்தவுடன் தெரிந்தது, ஏதோ சரியில்லை என்று.

 

என்ன ஆச்சு மதன்?

 

என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். பின் மெதுவாகக் கேட்டான்.

 

ஏன் லாவண்யா, இப்டி பண்ண?

 

அவன் குரலும், அதிலிருந்த வருத்தமும், அவனது நிலையும் எனக்குச் சொல்லிவிட்டது. அவன் எதைக் கேட்கிறான் என்று! எந்தச் சூழ்நிலையை நான் எதிர்கொள்ள தயங்கினேனோ, அதைப் பற்றிதான் கேட்கிறான் என்று! இருந்தும் தயங்கித் தயங்கி கேட்டேன்.

 
எ… என்ன சொல்ற மதன்?



நிஜமா உனக்கு புரியலை?

 

நான் பதில் பேச முடியாமல் தலை குனிந்தேன். தயங்கித் தயங்கி கேட்டேன்.

 

எ… எப்டி தெரியும்?

 

இப்பதான் பழைய செக்ரட்டரிகிட்ட பேசிட்டு வர்றேன். இன்ஃபாக்ட் இன்னிக்கு போனதே, அவகிட்ட இது பத்தி கேட்கத்தான். அப்புறம் அக்காகிட்ட பேசிட்டு வர்றேன்.

 

என்னால் நிற்க முடியவில்லை. என் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வெளிவரக் காத்திருந்தது.

 

நான், உன்னைப்பத்தி, அப்படி பேசியிருக்க வாய்ப்பில்லைன்னு ஒரு தடவை கூட தோணலையா??? அவ்ளோ சுலபமா விட்டுட்டியா? ம்ம்? அவன் குரலில் கோபத்தை விட வருத்தம்தான் அதிகம் இருந்தது.

 

அவனது கோபம் என்னை பெரிதாக பாதித்தது இல்லை. ஆனல், அவன் வருத்தங்கள்…?!அவனது வருத்தத்தைக் கண்டு என் கண்களில், என்னை மீறி மெல்லிய கண்ணீர் எட்டிப் பார்த்தது!

 

அப்படி எல்லாரையும் கஷ்டப்படுத்தும் அந்த ஃப்ளாஸ்பேக்தான் என்ன???

 

லாவண்யாவின் வீட்டில், திடீரென, அவளது சித்தி, தன்னுடைய ஒன்று விட்ட தம்பிக்கு அவளைக் கட்டி வைத்துவிடலாம் என்று திட்டம் போட, அவள் மேல் பாசம் இல்லாத தந்தையும், செலவில்லாமல் அவளுக்கு கல்யாணம் செய்ய நினைத்து, ஓகே சொல்லியிருந்திருக்கிறார்.

 

விஷயம் கேட்ட நொடியிலேயே, முடியாது என்று லாவண்யா மறுக்க, மற்றவர்கள் வற்புறுத்த ஆரம்பித்தனர். போகும் போக்கு சரியில்லாததால், அவள் முதலில் உதவிக்கு, அவள் ஃபிரண்டான, மதனின் அக்காவை அழைத்து, எனக்கு ஒரு ஹெல்ப் வேணும். நேர்ல பேசணும். பெங்களூர் வரட்டுமா என்று கேட்டிருக்கிறாள்.

 

மோகனின் டார்ச்சரில் மாட்டி இருந்த அவனது அக்காவோ, எப்படி உதவுவது என்று யோசிக்கையில்,

 

மோகனோ, சும்மா அந்தப் பொண்ணையும் கூப்பிடு, வீட்லியே தங்க வை. ஒருத்தருக்கு ரெண்டு பேரா இருந்தா எனக்கும் நல்லா இருக்குமில்ல என்று அசிங்கமாகச் சொல்லியிருக்கிறான்.

 

இந்த நிலையில் அவள் வரக் கூடாது என்று நினைத்தவள், அடுத்த முறை ஃபோன் செய்யும் போது, சும்மா சும்மா என்னை டிஸ்டர்ப் பண்ணாத, ஏதாவதுன்னா மதன்கிட்ட போயி கேளு என்று வேண்டுமென்றே முகத்திலடித்தாற் போல் பேசியிருந்திருக்கிறாள்.

 

அவள் அவசரப்பட்டு இங்கு கிளம்பி வந்து மாட்டிக் கொள்ள கூடாதே, என்று வேண்டுமென்றே அப்படி பேசியிருந்திருக்கிறாள்.

 

காதலை வேண்டாம் என்று சொன்னவனிடம், இதற்காக போய் நிற்க வேண்டாம் என்று நினைத்திருந்த லாவண்யா, இப்பொழுது வேறு வழியில்லாமல், அவனுடைய நம்பருக்கு அழைக்க அது அணைத்து வைக்கப்படிருந்தது.

 

ஏனெனில், அதுதான், மதன், தன் கம்பெனியில் மிகவும் பிசியாக இருந்த நேரம். அஃபிசியல் கால்ஸ் அதுவும், அவனுடைய செக்ரட்டரி வழியாக அனுமதிக்கப்பட்ட கால்கள் மட்டுமே அவன் பேசினான். தேவையில்லாமல், யாரையும் அனுமதிக்க வேண்டாம் என்றும் சொல்லியிருந்தான்.

 

லாவண்யா முதலில் அவன் செக்ரட்டரிக்கு பேசியிருந்திருக்கிறாள்.

 

இல்லை, தேவையில்லாம டிஸ்டர்ப் பண்ண வேண்டாம் என்று பாஸ் சொல்லியிருக்கிறார் என்று சொன்னவளிடம்,

 

நான் லாவண்யான்னு சொல்லுங்க, என் பேரைக் கேட்டா, அவர் மாட்டேன்னு சொல்லமாட்டாரு! என்று மிகுந்த நம்பிக்கையுடன் சொல்லியிருக்கிறாள்.

 

அவளது நம்பிக்கையைக் கேட்ட செக்ரட்டரியும், மதனிடம் சொல்லப் போனாள்.

 

இங்குதான் விதி வேலை செய்தது!

 

அது, லாவண்யா என்ற பெயரை, செக்ரட்டரி, அந்த நேரத்தில் ஏற்பட்ட தடங்கல் காரணமாக, சரண்யா என்று காதில் வாங்கிக் கொண்டாள்.

 

மதனோ, செக்ரட்டரியிடம், அவிங்ககிட்ட, பேச தனக்கு ஒன்றுமில்லை என்று சொல்லியிருக்கிறான்.

 

லாவண்யாவால், அதை நம்பமுடியவில்லை.

 

அப்போது ஃபோனை வைத்தாலும், மீண்டும் அடுத்த நாள் அழைத்து, நீங்கத் திரும்ப அவர்கிட்ட பேசுங்க, ரொம்ப முக்கியமான விஷயம்னு சொன்னதாச் சொல்லுங்க என்று அடித்துப் பேச, அப்பொழுதும், அவன், எவ்ளோ முக்கியம்னாலும், அவிங்களைப் பார்க்கவோ, பேசவோ விருப்பமில்லை என்று சொல்லியிருக்கிறான்.

 

லாவண்யாவால் அப்பொழுதும் நம்ப முடியவில்லை. அடுத்த நாள், நேராக அலுவலகம் சென்றிருக்கிறாள்.

 

அதே செக்ரட்டரியிடம், நான் ஃபோன்ல பேசினேனே! ஏதோ மிஸ் அண்டர்ஸ்டாண்டிங்னு நினைக்கிறேன். நான்னு சொன்னா, கண்டிப்பா மதன், என்னை பாக்க முடியாதுன்னு சொல்ல மாட்டான். நான் அவனைக் கண்டிப்பா பாத்துட்டுதான் போவேன் என்று சொல்லியிருக்கிறாள்.

 

தன்னுடைய பாஸை, அதுவும் அனைவரும் கண்டு பயப்படும் ஒருவரை, இவள் மிக கேஷூவலாக, அவன், இவன் என்று சொல்வதைக் கண்ட மதனின் செக்ரட்டரி,

 

மேடம், நீங்க சொல்றது புரியுது. பட், பாஸ் வந்து, இந்த 6 மாசமா கம்பெனியை கண்ட்ரோலுக்கு கொண்டுவர, டே அண்ட் நைட் ஒர்க் பண்றார். அதுனால, சமயத்துல பயங்கர டென்ஷனா இருக்காரு. சில சமயம் அவர்கிட்ட பேசவே எனக்குல்லாம் டென்ஷனா இருக்கும். அப்டி இருந்தும் போன தடவைச் சொன்னப்பவே, காய்ச்சி எடுத்துட்டாரு. இப்ப போயி சொன்னா…

 

ப்ளீஸ் எனக்காக, இந்த ஒரு தடவை ட்ரை பண்ணுங்களேன். இனி நான் வர மாட்டேன் என்று லாவண்யா சொல்ல, வேறுவழியில்லாமல், அவளது செக்ரட்டரி அவளை சோஃபாவில் உட்காரவைத்து விட்டு, மதன் ரூமூக்குச் சென்று சொல்லியிருக்கிறாள்.

 

சார், ரெண்டு நாளா ஃபோன் பண்ணியிருந்தாங்கன்னு சொல்லியிருந்தேனே, அந்த லேடி, உங்களைப் பார்த்தே ஆகனும்னு வெளிய வெயிட் பண்றாங்க சார். உங்களை நல்லாத் தெரியும், முக்கியமான விஷயம்னு சொல்றாங்க சார் என்று தயங்கித் தயங்கிச் சொன்னாள்!

 

கதவு கொஞ்சம் திறந்திருந்ததால், செக்ரட்டரி சொன்னது வெளியே இருந்த என் காதிலும் விழுந்தது.

 

வாட்… நாந்தான் ஏற்கனவே சொல்லியிருக்கேன்ல, அவிங்களை நான் பார்க்க விரும்பலைன்னு? பின்ன என்ன?

 

இல்ல சார், அவிங்களுக்கு உங்களை நல்லா தெரிஞ்சிருக்கும் போல. அவங்க கான்ஃபிடண்ட்டா சொல்லுறாங்க, நீங்க பாக்க அலவ் பண்ணுவீங்கன்னு. வா, போன்னு சொல்ற அளவுக்கு பழக்கம் மாதிரி தெரியுது. அதான்…

 

லுக், என் காசுக்காக, என்னைத் தெரிஞ்ச மாதிரி காட்டிக்க, ஆயிரம் பேரு வருவாங்க. அவிங்களை ஃபில்டர் பண்ணத்தான் உங்களை அப்பாயிண்ட் பண்ணியிருக்கேன். இந்த உறவே வேணாம்னு சொல்லியாச்சில்ல. அப்புறம் எதுக்கு இங்க வர்றாங்களாம்? உங்க பாசை மரியாதை இல்லாம பேசுறவிங்களை, நீங்களே திட்டியிருக்க வேணாம்? என்கிட்ட வந்து அதையேச் சொல்றீங்க?

 

இனி அவிங்க பாக்கனும்னு சொல்லி நீங்க வந்து நின்னா, உங்களை வேலையை விட்டு தூக்கிடுவேன். ஓகே?

 

அவிங்களா போறாங்களா, இல்லை வாட்ச்மேனைக் கூப்பிடனுமான்னு கேளுங்க என்று கத்தியிருக்கிறான்.

 

இது எல்லாமே, அறைக்கு வெளியே இருந்த லாவண்யாவின் காதிலும் விழுந்தது. அவளால், அந்த அவமானத்தைத் தாங்கமுடியவில்லை. கிடுகிடுவென்று வெளியே வந்துவிட்டாள்.

 

ஆனால், அத்தனைப் பிரச்சினைக்கும் மூல காரணம் ஒன்றுதான்.

 

அது, லாவண்யா என்ற பெயரை, அவனது செக்ரட்டரி, சரண்யா என்று உள் வாங்கிக் கொண்டதுதான். அது லாவண்யாவிற்கும் தெரியாது! தெரிந்திருந்தால், அவளுக்குப் புரிந்திருக்கும்.

 
ஏனெனில், சரண்யா என்பது, அவனுடைய சித்தியின் அதாவது, அவன் அப்பாவின் இரண்டாம் மனைவியின் பெயர்.