04-11-2019, 04:20 PM
"புவனி..... மதியம் ஏதும் அப்பாய்ண்ட்மென்ட் இருக்கா " வழிந்தார் என்னவர்.
மஞ்சு என்னை லேசாக முறைத்தாள்.
"அப்பாய்ண்ட்மென்ட் ஏதும் இல்லீங்க.... யாராவது கஸ்டமர் வரலாம்" என்றேன்.
" அப்போ மஞ்சு முன்னால போகட்டும்... நீ...." இழுத்தார்.
மஞ்சு வேகவேகமாக சாப்பிட்டு விட்டு இடத்தை காலி செய்தாள். "கிளம்பறேன் மா" திரும்பிக்கூட பார்க்காமல் ஸ்கூட்டி சாவியை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினாள். நான் சென்று வாசல் கதவை தாழிட்டு விட்டு வந்தேன். வெளிய மதிய வெயில் சுட்டெரித்தது. பாவம் மஞ்சு.
"என்னங்க இது..... எத்தனை தடவை சொல்லுறது.... மஞ்சு முன்னாடி இப்படி எல்லாம்...." என்னை பேச விடாமல் இழுத்து சோஃபாவில் சாய்த்தார்.
"மஞ்சு சமத்து பொண்ணு. அம்மாவும் அப்பாவும் ஜாலியா இருக்கட்டும்னு புரிஞ்சி போறா." என் மார்பகங்களை பிசைய ஆரம்பித்தார்.
"பாவா" நாம் இப்படி கூப்பிடுவதை தான் அவர் விரும்புவார்.
"ம்..." என் பிடரியில் முகத்தை தேய்த்துக்கொண்டே கேட்டார்
"மஞ்சுக்கு 20 வயசு ஆகுது.... மாப்பிள்ளை பார்க்க ஆரம்பிச்சா..."
சட் என்று எழுந்துக்கொண்டார்.
"என்னாச்சுங்க...." முந்தானையை சரி செய்துக்கொண்டு எழுந்தேன்.
"நான் சொன்ன மாப்பிள்ளையை கட்டிக்கிறதா இருந்தா அடுத்தவாரமே கூட கல்யாணம் நடத்திடலாம்".
"பாவா ப்ளீஸ்...."
அவர் பாட்டிற்கு ரூமிற்குள் சென்று பேன்ட் சட்டை மாட்டிக்கொண்டு கிளம்பிவிட்டார்.
எனக்கு அழுகையாக வந்தது. இதுவே இவர் மகளாக இருந்தால் இப்படி செய்வாரா? மஞ்சு பாவம். +2வில் நல்ல மார்க் எடுத்தும் குடும்ப சூழல் காரணமாக கரெஸ்பாண்டன்ஸில் டிகிரி சேர்த்துக்கொண்டு என்னோடு எங்கள் பியூட்டி பாருலரில் வேலை செய்கிறாள். இந்த 3 வருஷத்தில் நேரம் காலம் பார்க்காமல் உழைக்கிறாள்.
நானும் பாருலர் கிளம்ப தயார் ஆனேன். முகம் கழுவி விட்டு கண்ணாடி முன் நின்று மேக்கப் போட்டுக்கொள்ள தொடங்கினேன். பியூட்டிஷியன் ஆச்சே.... நான் அழகாக தெரிந்தால் தானே கஸ்டமர்கள் என்னை நாடி வருவார்கள். கண்ணாடியில் என் அழகு உருவம் தெரிந்தது. 39 வயது என்றால் யாரும் நம்ப மாட்டார்கள். பார்க்க 30 வயசு பெண் போல தெரித்தேன். உடலை கட்டுக்கோப்போடு வைத்துக்கொள்ளவேண்டும் என்பதில் அவரும் ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்ட்.
மேடுபள்ளங்கள் எல்லாம் தேவையான அளவில் இருந்தன. என் மார்புகள் மட்டும் சற்று கனத்து இருந்தன. கனமான மார்புகளை உயர்தர பிராண்டட் பிராவால் பாதுகாத்து வைத்திருக்கிறேன். நாங்கள் வாழும் மும்பை மாநகரின் வழக்கமாக.... மெலிதான ஷிபான் ஸாரி அணிந்திருதேன். என் தொப்புள் புடவை மடுப்புகளுக்கு இடையில் கண்ணாமூச்சி ஆடியது. இதுவும் மும்பை வழக்கம்.
போனில் மெசேஜ் வந்தது.
"நூரி ஆன்ட்டி பெடிகியுர் செய்ய அழைத்து இருக்கிறார். லைனில் 2 கஸ்டமர்கள். பூஜாவும் நேஹாவும் கவனிக்கிறார்கள். பை" - மஞ்சு அனுப்பி இருந்தாள்.
"ஓகே. ஆன் தி வே" என்று அனுப்பிவிட்டு டச்சப் செய்துக்கொண்டேன்.
பெல் அடித்தது. அம்மாவும் வைஷுவும். இதே அபார்ட்மெண்டில் அடுத்த மாடியில் தம்பியின் குடும்பம். அம்மா தம்பியோடு தான் இருக்கிறாள். வைஷு என் தம்பி பொண்டாட்டி. முழு பெயர் வைஷாலி.
" என்னடி புவனா, அதுக்குள்ளே அவர் கிளம்பிட்டாரு"
"ம்..."
"பேசுனியா"
" அதே தான் சொல்றார்" என்றேன் சலிப்போடு. "சரிம்மா கிளம்புறோம்" என்றேன். வைஷுவும் நானும் டாக்சி பிடித்தோம்.
"கவலைப்படாதீங்க மதனி. அண்ணா மாசு மாறுவாரு. கொஞ்சம் பொறுத்திருப்போம்."
எனக்கு அழுகை முட்டியது. அடக்கிக்கொண்டேன். இவள் முன்னால் நான் என் கஷ்டத்தை பேச விரும்பவில்லை. அம்மாவிடமும் பலமுறை சொல்லியிருக்கிறேன். வைஷு முன்னால் என் வீட்டு பிரச்சனைகளை பேசாதே என்று.
மஞ்சுவின் நினைவு வந்தது. பாவம் குழந்தை. என் வயிற்றில் பிறந்ததை தவிர வேறு பாவம் பண்ணவில்லை. அவள் பிறந்து 8 மாதத்திற்கெல்லாம் என் முதல் கணவர் விபத்தில் இறந்துவிட்டார். அப்பா பாசம் தெரியாமல் வளர்ந்த பெண்.
விதவையாக என் அம்மா வீட்டில் இருந்த காலங்கள் நினைவில் வந்தது. 18 வயதில் கல்யாணம் ஆகி 20 வயதில் ஒரு கைக்குழந்தையோடு விதவையாக அம்மா வீட்டில் இருந்த நாட்கள் அவை.
என்னை விட 4 வயசு சின்னவர் என் இரண்டாம் கணவர். காதல் கணவர். என் தம்பி லோகேஷின் பிரெண்டாக அறிமுகமாகி... பேசிப்பேசியே என்னை கரைத்து, கவிழ்த்து.... எனக்கு அப்போது 23 வயது. அவருக்கு 19. ஒரு கல்யாணத்திற்காக அம்மா அப்பா வெளியூர் சென்றிருக்கா.... லோகேஷ் ஹாஸ்டலில் படித்துக்கொண்டு இருந்தான். இவர்... தினேஷ் என்னும் தினா.... டிப்ளோமா சிவில் இன்ஜினியரிங் முடித்து உள்ளூரிலேயே ஒரு கட்டுமான கம்பெனியில் வேலை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தவர்... அந்த 2 இரவுகளை என்னோடு காதல் பண்ண.... விஷயம் வீட்டிற்கு தெரிந்த பொது யுவன் என் வயிற்றில் 3 மாத சிசு.
தினா நல்லவர். எங்கள் 3 வருட காதலை மதித்தவர். தன் வீட்டை விட்டு வெளியேறி என்னை கல்யாணம் செய்துக்கொண்டார். என் அப்பா-அம்மாவிற்கும் எனக்கு மறுமணம் ஆனது மகிழ்ச்சி தான். தம்பியை பற்றி கேட்கவேண்டாம். லோகேஷ் தான் தினாவின் காதல் தூதுவனாக 3 வருஷம் இருந்தவன். என்ன ஒன்று... கல்யாணத்திற்கு பிறகு உள்ளூரில் இருந்தால் பேச்சுக்கள் பலவிதமாக இருக்கும் என்று... தினாவும் நானும் நினைத்தோம். அதற்கு ஏற்றாற்போலவே தினாவிற்கு மும்பையில் வேலை கிடைத்தது.
காலம் உருண்டோடிவிட்டது. 16 வருஷங்கள் எங்கள் காதல் திருமண வாழ்க்கை. இன்று வரை இனிக்கிறது.
என்னவர் மஞ்சுவிடம் பாசமாகத்தான் இருந்தார். என்ன செய்ய.... சுமேஷ் சேட் என்னும் பெரும்புள்ளி, பைனான்ஷியர். அவருக்கு மஞ்சு மேல் ஆசை. அவர் மனைவி இறந்துவிட்டாள். இரண்டாம் தாரமாக மஞ்சுவை மணக்க விரும்புகிறார். என்னவருக்கு அதில் சம்மதம். எனக்குத்தான்.... சுமேஷ் வயது 40. என்னை விட 1 வயசு பெரியவர். எப்படிங்க தவிக்கும் என் மனசு...
மஞ்சு என்னை லேசாக முறைத்தாள்.
"அப்பாய்ண்ட்மென்ட் ஏதும் இல்லீங்க.... யாராவது கஸ்டமர் வரலாம்" என்றேன்.
" அப்போ மஞ்சு முன்னால போகட்டும்... நீ...." இழுத்தார்.
மஞ்சு வேகவேகமாக சாப்பிட்டு விட்டு இடத்தை காலி செய்தாள். "கிளம்பறேன் மா" திரும்பிக்கூட பார்க்காமல் ஸ்கூட்டி சாவியை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினாள். நான் சென்று வாசல் கதவை தாழிட்டு விட்டு வந்தேன். வெளிய மதிய வெயில் சுட்டெரித்தது. பாவம் மஞ்சு.
"என்னங்க இது..... எத்தனை தடவை சொல்லுறது.... மஞ்சு முன்னாடி இப்படி எல்லாம்...." என்னை பேச விடாமல் இழுத்து சோஃபாவில் சாய்த்தார்.
"மஞ்சு சமத்து பொண்ணு. அம்மாவும் அப்பாவும் ஜாலியா இருக்கட்டும்னு புரிஞ்சி போறா." என் மார்பகங்களை பிசைய ஆரம்பித்தார்.
"பாவா" நாம் இப்படி கூப்பிடுவதை தான் அவர் விரும்புவார்.
"ம்..." என் பிடரியில் முகத்தை தேய்த்துக்கொண்டே கேட்டார்
"மஞ்சுக்கு 20 வயசு ஆகுது.... மாப்பிள்ளை பார்க்க ஆரம்பிச்சா..."
சட் என்று எழுந்துக்கொண்டார்.
"என்னாச்சுங்க...." முந்தானையை சரி செய்துக்கொண்டு எழுந்தேன்.
"நான் சொன்ன மாப்பிள்ளையை கட்டிக்கிறதா இருந்தா அடுத்தவாரமே கூட கல்யாணம் நடத்திடலாம்".
"பாவா ப்ளீஸ்...."
அவர் பாட்டிற்கு ரூமிற்குள் சென்று பேன்ட் சட்டை மாட்டிக்கொண்டு கிளம்பிவிட்டார்.
எனக்கு அழுகையாக வந்தது. இதுவே இவர் மகளாக இருந்தால் இப்படி செய்வாரா? மஞ்சு பாவம். +2வில் நல்ல மார்க் எடுத்தும் குடும்ப சூழல் காரணமாக கரெஸ்பாண்டன்ஸில் டிகிரி சேர்த்துக்கொண்டு என்னோடு எங்கள் பியூட்டி பாருலரில் வேலை செய்கிறாள். இந்த 3 வருஷத்தில் நேரம் காலம் பார்க்காமல் உழைக்கிறாள்.
நானும் பாருலர் கிளம்ப தயார் ஆனேன். முகம் கழுவி விட்டு கண்ணாடி முன் நின்று மேக்கப் போட்டுக்கொள்ள தொடங்கினேன். பியூட்டிஷியன் ஆச்சே.... நான் அழகாக தெரிந்தால் தானே கஸ்டமர்கள் என்னை நாடி வருவார்கள். கண்ணாடியில் என் அழகு உருவம் தெரிந்தது. 39 வயது என்றால் யாரும் நம்ப மாட்டார்கள். பார்க்க 30 வயசு பெண் போல தெரித்தேன். உடலை கட்டுக்கோப்போடு வைத்துக்கொள்ளவேண்டும் என்பதில் அவரும் ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்ட்.
மேடுபள்ளங்கள் எல்லாம் தேவையான அளவில் இருந்தன. என் மார்புகள் மட்டும் சற்று கனத்து இருந்தன. கனமான மார்புகளை உயர்தர பிராண்டட் பிராவால் பாதுகாத்து வைத்திருக்கிறேன். நாங்கள் வாழும் மும்பை மாநகரின் வழக்கமாக.... மெலிதான ஷிபான் ஸாரி அணிந்திருதேன். என் தொப்புள் புடவை மடுப்புகளுக்கு இடையில் கண்ணாமூச்சி ஆடியது. இதுவும் மும்பை வழக்கம்.
போனில் மெசேஜ் வந்தது.
"நூரி ஆன்ட்டி பெடிகியுர் செய்ய அழைத்து இருக்கிறார். லைனில் 2 கஸ்டமர்கள். பூஜாவும் நேஹாவும் கவனிக்கிறார்கள். பை" - மஞ்சு அனுப்பி இருந்தாள்.
"ஓகே. ஆன் தி வே" என்று அனுப்பிவிட்டு டச்சப் செய்துக்கொண்டேன்.
பெல் அடித்தது. அம்மாவும் வைஷுவும். இதே அபார்ட்மெண்டில் அடுத்த மாடியில் தம்பியின் குடும்பம். அம்மா தம்பியோடு தான் இருக்கிறாள். வைஷு என் தம்பி பொண்டாட்டி. முழு பெயர் வைஷாலி.
" என்னடி புவனா, அதுக்குள்ளே அவர் கிளம்பிட்டாரு"
"ம்..."
"பேசுனியா"
" அதே தான் சொல்றார்" என்றேன் சலிப்போடு. "சரிம்மா கிளம்புறோம்" என்றேன். வைஷுவும் நானும் டாக்சி பிடித்தோம்.
"கவலைப்படாதீங்க மதனி. அண்ணா மாசு மாறுவாரு. கொஞ்சம் பொறுத்திருப்போம்."
எனக்கு அழுகை முட்டியது. அடக்கிக்கொண்டேன். இவள் முன்னால் நான் என் கஷ்டத்தை பேச விரும்பவில்லை. அம்மாவிடமும் பலமுறை சொல்லியிருக்கிறேன். வைஷு முன்னால் என் வீட்டு பிரச்சனைகளை பேசாதே என்று.
மஞ்சுவின் நினைவு வந்தது. பாவம் குழந்தை. என் வயிற்றில் பிறந்ததை தவிர வேறு பாவம் பண்ணவில்லை. அவள் பிறந்து 8 மாதத்திற்கெல்லாம் என் முதல் கணவர் விபத்தில் இறந்துவிட்டார். அப்பா பாசம் தெரியாமல் வளர்ந்த பெண்.
விதவையாக என் அம்மா வீட்டில் இருந்த காலங்கள் நினைவில் வந்தது. 18 வயதில் கல்யாணம் ஆகி 20 வயதில் ஒரு கைக்குழந்தையோடு விதவையாக அம்மா வீட்டில் இருந்த நாட்கள் அவை.
என்னை விட 4 வயசு சின்னவர் என் இரண்டாம் கணவர். காதல் கணவர். என் தம்பி லோகேஷின் பிரெண்டாக அறிமுகமாகி... பேசிப்பேசியே என்னை கரைத்து, கவிழ்த்து.... எனக்கு அப்போது 23 வயது. அவருக்கு 19. ஒரு கல்யாணத்திற்காக அம்மா அப்பா வெளியூர் சென்றிருக்கா.... லோகேஷ் ஹாஸ்டலில் படித்துக்கொண்டு இருந்தான். இவர்... தினேஷ் என்னும் தினா.... டிப்ளோமா சிவில் இன்ஜினியரிங் முடித்து உள்ளூரிலேயே ஒரு கட்டுமான கம்பெனியில் வேலை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தவர்... அந்த 2 இரவுகளை என்னோடு காதல் பண்ண.... விஷயம் வீட்டிற்கு தெரிந்த பொது யுவன் என் வயிற்றில் 3 மாத சிசு.
தினா நல்லவர். எங்கள் 3 வருட காதலை மதித்தவர். தன் வீட்டை விட்டு வெளியேறி என்னை கல்யாணம் செய்துக்கொண்டார். என் அப்பா-அம்மாவிற்கும் எனக்கு மறுமணம் ஆனது மகிழ்ச்சி தான். தம்பியை பற்றி கேட்கவேண்டாம். லோகேஷ் தான் தினாவின் காதல் தூதுவனாக 3 வருஷம் இருந்தவன். என்ன ஒன்று... கல்யாணத்திற்கு பிறகு உள்ளூரில் இருந்தால் பேச்சுக்கள் பலவிதமாக இருக்கும் என்று... தினாவும் நானும் நினைத்தோம். அதற்கு ஏற்றாற்போலவே தினாவிற்கு மும்பையில் வேலை கிடைத்தது.
காலம் உருண்டோடிவிட்டது. 16 வருஷங்கள் எங்கள் காதல் திருமண வாழ்க்கை. இன்று வரை இனிக்கிறது.
என்னவர் மஞ்சுவிடம் பாசமாகத்தான் இருந்தார். என்ன செய்ய.... சுமேஷ் சேட் என்னும் பெரும்புள்ளி, பைனான்ஷியர். அவருக்கு மஞ்சு மேல் ஆசை. அவர் மனைவி இறந்துவிட்டாள். இரண்டாம் தாரமாக மஞ்சுவை மணக்க விரும்புகிறார். என்னவருக்கு அதில் சம்மதம். எனக்குத்தான்.... சுமேஷ் வயது 40. என்னை விட 1 வயசு பெரியவர். எப்படிங்க தவிக்கும் என் மனசு...