Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

...‘...అంటే నా భార్యని రేప్ చేశావన్నమాట!...’ అన్నాడు నామొగుడు...తెచ్చిపెట్టుకున్న కోపంతో!...‘...నిద్ర మత్తులో తెలీలేదు గురూ!...’ అని వికాస్ తో చెప్పి...‘...కదా సంధ్యా!...’ అంటూ నన్నూ సాక్ష్యం పలకమని బ్రతిమాలాడు...మగాళ్ళ నాటకాలు వినేసరికి నాకూ మజాగా అనిపించి...‘...అవును వికాస్, మధు నన్నేం రేప్ చెయ్యలేదులే!... అన్నాను, చిరునవ్వుతో నా మొగుడి వైపు చూస్తూ!...‘...మరైతే కెవ్వుమని ఎందుకరిచావ్!...’ అన్నాడు వికాస్ వేడిగా...దాంతో తను అప్పడికీ డ్రామా ఆపట్లేదని గ్రహించి...‘...పశువులా మీదడిపోయి...ఎద్దులా దిగడిపోతే...మొర్రో మని మొత్తుకోనేంటీ!...’ అన్నాను ...నేనూ నా పాత్రని పోషిస్తూ!
...దాంతో గొల్లుమని నవ్వారు...మగాళ్ళిద్దరూ ‘...కానీ వికాస్, ఈ మాట మాత్రం నిజం...సంధ్య కళ్ళల్లో నీళ్ళు తిరిగాయ్ ఆ గెంటుకి...సారీ చెప్పుకున్నాననుకో!... బహుశా తన పూరెమ్మలు వకుళ వాటికంటే బాగా బిగువనుకుంటా!...’ అంటూ నన్ను కాంప్లిమెంట్ చేసేసరికి...‘...పొరిగింటి పుల్లకూర...’ అంది వకుళ ...ఎర్రగా కందిపోయిన మొహంతో తన మొగుడివైపు కొరకొరా చూస్తూ!...‘...నిజం వకూ!...ఆ గెంటుకి వెంటనే ఎగ జిమ్మేసినా,
ఆ తర్వాత పోటు పోటు కీ , చెమ్మ ఊరిపోయినా, మరో పది పోట్లదాకా నా మొడ్డని విడిచి పెట్టలేదంటే నమ్ము వకూ నీ ఫ్రెండ్ పూరెమ్మలు!...’ అని దానితో చెప్పి...‘...సారీ గురూ!...ఆ ఉద్రేకంలో మీ ఆవిడని కసిగా అనుభవించి...తను...వద్దు, వద్దు...బయటికి తీసేయ్...అంటూ విలవిల్లాడుతున్నా వినకుండా...కొసకంటా తన పూకు లోపలికి దింపి కార్చేసుకున్నాగురూ!...ఇద్దరం రెచ్చిపోయున్నామేమో!...బెడ్ షీటంతా తడి తడి...’ అన్నాడు మధు... కింది చూపులు చూస్తూ!
...వకుళ థంబ్స్ అప్ కి నేనూ అలాగే బదులు చెప్తూ, ఓర కంట నా మొగుడివైపు చూశాను...తన రియాక్షన్ ఎలా ఉంటుందో! అని!...
 
తన మొహం లో రియాక్షన్ కనిపించకపోయినా దవడలు బిగుసుకున్నాయా...అనిపించింది... ‘....అది సరేలే!...ఈ విషయం చెప్పు మధూ! ...వద్దు, వద్దు...బయటికి తీసేయ్...అంటూసంధ్య విలవిల్లాడిందన్నావుకదా!...ఆ టైంలో తొడలు ముడిచేసుకుందా?...’ అని అడిగాడు ... ‘...అది గుర్తు లేదుగానీ ఎందుకో...నా మెడ చుట్టూ చేతులు చుట్టేసి నన్ను బల్లిలా అతుక్కుపోయింది గురూ!...’ అని మధు అంటూంటే...‘...బలే...’ అంటూ తన ఎడం చేతి వేళ్లతో నా నడుం మీద కితకితలెట్టాడు వికాస్...ఎహ్...ఆగు... అంటూ కుడి పక్కకి జరిగాను...
...అంతే!...నా కుడి స్థనం మెలితిరిగిపోయింది... ఇష్ష్ ... అని మూల్గి...ఛీ!...వదులు వికాస్!!...అందరిముందూ ఏంటీ పాడుపని...’అంటూ సన్నగా గొణిగి, ఆ పని చేస్తూన్న అదుపులేని చేతిని గీరి, పక్కలకి తోసేస్తూ, ఓరకంటితో వెనక్కి చూశాను...‘...ఉఫ్ఫ్’ ...అంటూ చేతిని విదిలిస్తూన్నమధు కనిపించాడు ...తనా!...ఈ పని చేస్త!...హోటల్ రూంలో...వాట్ని...నలిపి, నలిపి పెట్టింది చాలక ఇప్పుడు మళ్ళీనా!?...అదీ నా మొగుడి ముందు!!...అనుకునే సరికి...సిగ్గుతో నా ప్రాణాలు చచ్చిపోయాయి...ఇంతలో...‘...ఎందుకు సంధ్యా!...అలా అతుక్కుపోయావ్ మధుని!?...’ అంటూ...వికాస్ పరామర్శ...నాకు ఒళ్ళు మండి పోయింది...కళ్లతో చూసీ,ఎందుకో తెలీనట్లడగకు...ఇలాంటి మొరటు మనుషుల్నించి...వీట్ని రక్షించుకోడంకోసమే!...అన్నాను, ఎగిసిపడుతూన్న నా గుబ్బలవైపు ఓ సారి కనురెప్పల్ని వాల్చి...మధు వైపు కొరకొరా చూస్తూ...
‘...ఏం బింకం గురూ మీ ఆవిడ చనుగుబ్బలు!...చేతుల్లో ఇమిడినట్లుంటాయిగానీ అస్సలు లొంగవు సుమా!...అది చాలనట్లు పైమొనలు గుచ్చుకోడం కూడానూ!’ అన్నాడు మధు మత్తుగా...‘... రెచ్చిపోతే అలా చింత పిక్కల్లా బిగుసుకుపోతాయిలే, మా ఆవిడవి...పన్నెండేళ్ళుగా నాకు లొంగనివి...నీకు రెండు గంటల్లో ఎలా లొంగుతాయీ!...ఇక మీ ఆవిడ స్థనాలైతే చేతుల్లో ఇమడవ్ కూడానూ!....ఇంక వాటి మీది మొనలు ఏంపొడుగు!...గుబ్బల మధ్య మొహం రుద్దుకుంటూంటే, చెవుల్లో ఒకటే కితకితలు...సంధ్య వాటికి డెఫినిట్ గా డబలుంటాయి... రెండంగుళాలు ...కనీసం అంగుళంన్నరుండవూ!?...’ అంటూ మధువైపు చూశాడు నా మొగుడు...‘...ఏమో వికాస్ ...నేనెప్పుడూ కొలవలేదు... అవకాశమున్నపుడల్లా నలపడమే!...దాంతో సాగాయేమో!?...’ అంటూ పెద్దగా నవ్వాడు మధు...వికాస్ కూడా జతకలిపాడు...ఇంతలో ‘...పమ్...పమ్...’ అంటూ కార్ హారన్ ..రిథ్ మిక్ గా చిన్న చిన్న శబ్దాలు చేయడం మొదలెట్టింది...
‘...అనుమానముంటే అటు చూడు...మూడ్ లోకొచ్చేసిన మీ ఆవిడ చనుమొనలు హారన్ బ్లాక్ ని ఎలా మీటుతున్నాయో ’ అన్నాడు వికాస్...ఒక్కసారి వకుళ వైపు చూపులు తిప్పాం,...నేనూ, దాని మొగుడూ!...నిజమే!...అదేసుకున్న తెల్లటి,పల్చటి,టాప్ లోంచి...దాని ముదురు గులాబిరంగు చను మొనలు పొడుచుకొచ్చి...హారన్ బ్లాక్ ని అప్పుడప్పుడు ముద్దెట్టుకుంటూన్నాయి...

‘...నిజమే వకూ !...నీ స్థనాలు ఉబ్బాయి...చనుమొనలు పొటకరించాయ్!...అందుకోసమేనేమో!...హారన్ ని టిమ టిమ లాడిస్తున్నాయవి...ఎందుకంటావ్ ? ...’ అని అడిగాడు మధు...ముందరికి వంగి దాని ఛాతీని పరి శీలించి చూస్తూ...దానికి కాలిందనుకుంటా! ‘...నీ ఫ్రెండ్ పుణ్యమే!...తెగ చీకి, సాగదీశాడు...వాటిని... ’ అని ఘాటుగా సమాధానం చెప్పింది వకుళ....‘...సారీ వకూ! నా తప్పు దిద్దుకుంటాను...’ అంటూ చటుక్కున ముందుకి వంగి...ఎడం చేయి చూపుడువేలుతో దాని ఎడం చనుమొనని ఓ అర క్షణం నిమిరి లోపలికొత్తాడు వికాస్... అది వెయ్యి వోల్టుల షాక్ తిన్నదానిలా వణికి .‘...ఛీ!...’ అంటూ వికాస్ చేతి మీద ఫాఠ్ మనేలా కొట్టేసరికి...స్టీరింగ్ కొద్దిగా వణికింది..‘...ఈ సిగ్గులేని మగాళ్లు మెలుకువగా ఉంటే డ్రైవ్ చెయ్యలేమే వకూ!...ఆ ముందు కనిపిస్తూన్న ధాబా దగ్గరాపు...చాయ్ తాగుదాం...’ అన్నాను...‘...అవును...’అంటూ మరో రెండు నిముషాల్లో ఆపింది...
....తొడల మధ్య తడిని అరచేతుల్తో ఒత్తుకుంటూ కుర్చీల్లో కూలబడ్డాం...నేనూ వకుళా...ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ...ఎవరిపక్కనెవరు కూర్చుంటున్నామో గమనించనట్లు కూర్చుంటూన్న మగాళ్ళతో ....‘...ఆర్డర్ సర్స్...’ అంటూన్న సూపర్వైజర్ గొంతులో ధ్వనించిన ఆశ్చర్యాన్ని గమనించి, పక్క చూపులు చూస్తూ, తలలెత్తాం...నా పక్క మధు,దాని పక్క నామొగుడూ ఉన్నారు.‘...ఏం తిందాం గర్ల్స్...’ అన్నాడు వికాస్...గ్లాస్ టాప్ టేబుల్ కావడంతో దాని తొడకి తన తొడని పని కట్టుకుని రుద్దడం కనిపిస్తూనే ఉంది!...మధుకూడా అది చూసినట్లున్నాడు...‘...చెప్పు సందూ...’ అన్నాడు, నాతొడలమధ్య సందు లో తన అరచెయ్యి దూరుస్తూ...మేమేం చెప్పకపోతే, వాడే ఏదో సజస్ట్ చేశాడు...నవ్వుని అణుచుకుంటూ! ...ఓకే చేశారు మగాళ్ళు...చేస్తూన్న పనిని మానకుండా!

[sarit11]

‘...సిగ్గులేకుండా పబ్లిక్ ప్లేస్ లో...ఇలా...కూర్చోడమే కాకుండా...ఏంటీ పాడు పన్లూ!...’ అని గొణిగాను...వాడెళ్లిపోయాక నా కుర్చీని మధు నుంచి దూరంగా జరుపుకుంటూ...‘...అవును...అసలే ధాబా స్టాఫ్ మన వ్యవహారాన్ని పసికట్టినట్లున్నారుకూడానూ!...’ అంది వకుళ తన మొగుడ్ని కొరకొరా చూస్తూ...‘...వాళ్ళ మొహం!...వాళ్ళకెలా తెలుస్తూంది, మనం పార్ట్నర్స్ మారినట్లు!?...’ అంటూ వకుళ తొడని ఒత్తాడు నా మొగుడు...‘...మన ఒంటి రంగులు, మొహాలూ చాలు...ఎవరెవరు అసలు పార్ట్నర్సో తెలుసుకోడానికి...’ అన్నాను...నా మొగుడ్ని కాల్చేసేలా చూస్తూ...మగాళ్లు పెద్దగా నవ్వారు...సిగ్గులేకుండా!... ఇంతలో ఏవో స్నాక్స్, టీ, సర్వ్ అయ్యాయి...
చూపుల్తో మా పెదాల వంపుల్నీ, గుబ్బల కదలికల్నీ తడిమేస్తూ, స్నాక్స్ తోబాటు మమ్మల్నీ నవిలేస్తూన్నట్లు కసిగా చూస్తూ...ఉత్సాహంగా కబుర్లు చెప్పేస్తూన్న మొగుళ్ల కళ్లల్లోకి సూటిగా చూడలేక...‘...ఆఁ...ఊఁ...’ వంటి పొడి మాటల్తో వాళ్ల ప్రశ్నలకి తలలొంచుకునే బదులు చెప్తూ గబగబా వాటిని పూర్తి చేసి, లేచాం...‘...ఆగండి...’ అంటూ మా చేతులుచ్చుకుని ఆపారు...పరాగ్గా ఉన్నామేమో!...మా ప్రజెంట్ పార్ట్నర్స్ ఒళ్ళల్లో పడ్డాం...వెంటనే తెప్పరిల్లి, చటుక్కున లేచాం, నేనూ, వకుళా!... ఎక్కడ చేతులేస్తూన్నామో గమనించకుండా... కొంటె నవ్వుల్తో,లేస్తూన్న మగాళ్ళ కళ్ళల్లోకి చూడలేక ఒక్క పరుగున కారు వెనక సీట్లో దూరాం... ‘...అటు చూడు!... అడంగు (...డెస్టినేషన్...) చేరేలోపు మరో పోటు తప్పదేమోనే సంధ్యా!...’ అంది వకుళ...కొద్దిగా జీరబోయిన గొంతుతో...కారు వైపు వస్తూన్న మా మొగుళ్ల వైపు సైగ చేస్తూ...‘...నిజమేనమ్మా!...’అన్నాను...మడ్డల్ని సవిరించుకుంటూ వసూన్న వాళ్ల కళ్ళల్లో పశువాంఛ చూసి...
‘...ఏం చేద్దాం?...’ అని ప్రశ్న వేసినా...‘...నిద్ర నటిస్తే పోలా!...’ అని సమాధానం కూడా చెప్పి, కళ్ళు మూసుకుందది...‘...దొంగ నిద్రలు...అంటూ వెక్కిరిస్తారేమోనే!...’ అంటూనే, నేనూ అదే పని చేశాను...అలిసిపోయున్నామేమో!...కొద్ది క్షణాల్లో కన్నంటింది....

...కారు కుదుపులకి కొద్దిగా మెలుకొవొచ్చినా, అలాగే బధ్ధకంగా కళ్ళు మూసుకున్నాను ‘....ఇంకా నిద్దర్లో ఉన్న నా చెవుల్లో, మెడమీదామత్తెక్కించే తియ్యటి వాసన నింపుకున్న వెచ్చటి ఆడగాలి సోకుతూంటే...సంధ్యేమో!...అనుకున్నా ... కానీ, నా వీపుని... పొడుగాటి, మెత్తటి, ముళ్ళు తగిలీ తగలనట్లు గీరుతూంటే...తను...కాదని అర్థమైపోయినా...ఎవరైతేనేంలే!...బిగుతు చళ్ల ఆడది...అనుకుని, ఆ సుఖాన్ని అనుభవిస్తూ అలాగే ఉండిపోయాను ...ఇంతలో ‘...లేవవూ !...టైం అయింది...’..అంటూన్న గొంతు వినే సరికి ఎవరో అర్థమై, నాది...లేచిపోయినా...ఆవిడ ఎందాకా వెళ్తుందో చూద్దాం...అనిపించి ...ఊఁ...అని గొణిగి, కొద్దిగా దూరంగా జరిగాను...
...వెంటనే నా వీపుమీద...ముళ్ళ ఒత్తిడి పెరిగింది...ఆ శాల్తీ సన్నని వేళ్ళు నా దండల్నీ, ఛాతీ కండల్నీ, కాసేపు ట్రేస్ చేసి...నా చనుమొనల్ని సున్నితంగా పుణికి వెంటనే వెనక్కి వెళ్ళిపోయాయి గురూ !...’ అంటూన్న వికాస్ గొంతు నా చెవిన పడడంతో నాకు మెలుకువొచ్చినా, కళ్లు తెరవకుండా వింటూ ఉండిపోయాను...‘...ఊఁ...కానీ!...’ అన్నాడు మధు..ఈర్ష్యని కష్టం మీద దాచుకుంటూన్నట్లు ...తన గొంతులో తెలుస్తూనే ఉంది!...

‘...ఇంకా ఏమేం చేస్తూందో!...అని ఆశగా ఎదురుచూస్తూన్న నాకు డిజెప్పాయింట్మెంట్ అనిపించినా, అలాగే నిద్ర నటిస్తూ ఉండిపోయాను......కాసేపట్లో నా నిరీక్షణ ఫలించింది... ఏయ్!...లే!!...అంటూ ఆవిడ నా చెవి తమ్మని మునిపళ్ళతో కొరుకుతూ తన చెయ్యిని నా నడుం మీదినుంచి జార్చి, బొడ్డులో చూపుడువేలెట్టి తిప్పడం మొదలెట్టిందిగురూ!...దాంతో నా మొడ్డ బిగుసుకుపోయింది...తనింకెంత దూరం వెళ్తుందో చూద్దామని, కంట్రోల్ చేసుకుంటూఅలాగే ఉండిపోయాను...మరుక్షణం ఆ వేళ్ళు నా పొత్తికడుపు మీద పొడుగాటి సున్నాలు చుడుతూంటే...నా చెవిలో మంద్రంగా..ఒకటి, రెండు... అబ్బ... మధ్యలో ఇదేంటీ...ఐదు...ఆరు ...అన్న తమకపు లెక్కింపుతో బాటు...నా మొడ్డ గుండు మీద చురుక్కుమనే సరికి వెలకిలా తిరిగి, కళ్ళు తెరిచి చూసుకున్నాను...పూర్తిగా నిగిడిపోయిన నా...మొడ్డ...ఆవిడ లెక్కకి అడ్డొచ్చిందని, దాన్ని...పక్కకి తోసే ప్రయత్నంలో ఆవిడ గోళ్ళు గీరుకున్నాయనీ అర్థమైపోయింది గురూ!...’ అంటూ మళ్ళీ ఆగాడు వికాస్...
...‘...వెంటనే...మీదడిపోయి...నీ మొడ్డ ని కొరికేసిందా ఆవిడ!?...’ అంటూన్న మధు గొంతులో కసి...ఈర్ష్య...కొంచెం పెద్దగా వినిపించడంతో ఓర కంటితో వకుళ వైపుచూశాను...‘...ఛీ!...నేనంత బుధ్ధిమాలిన పనేంచెయ్యలేదు...చెక్కపేడుని కొరుకుతారేంటీ ఎవరైనా!?...’ అంటూందది...సన్నటి స్వరం తో...తన మనస్సుతో చెప్పుకుంటూన్నట్లు... అది చెవిన పడి వెనక్కి తిరిగిన దాని మొగుడితో చూపులు కలిశాయేమో ...దాని బుగ్గల్లో ఎఱ్ఱ గులాబీలు విరబూచున్నాయి ...‘...మరి...నా...వృషణాల మీదా ... నా...దాని...కాండం మీద తాజా పళ్లగాట్లెలా వచ్చాయో! ...అనుమానముంటే చూపిస్తా!...’ అన్నాడు నా మొగుడు ...చిలిపితనం నిండిన స్వరంతో...‘...నోరు మూయి వికాస్...’ అని నా మొగుడ్ని గదమాయించాను...వకుళకి ఒత్తాసుగా...

‘...అక్కడ... అస్సలు జుత్తు లేకపోడంతో...ముచ్చట పడిందేమోలే గురూ మా ఆవిడ!...’ ... అన్నాడు మధు...‘...తీగలల్లుకున్న మద్దిమానులా...చిక్కటి జుత్తు మధ్య నుంచి నిగిడిన ...నీ...దాన్ని...చూసి మా ఆవిడ ముచ్చటపడినట్లుగానా!?...’ అన్నాడు వికాస్...చిలిపితనం ఉట్టిపడే గొంతుతో నా వైపు ఓరగా చూస్తూ....‘...ఇంకాగలేను గురూ...ఎక్కడైనా కారు ఆపేసేయ్!...’ అన్నాడు మధు...కసిగా నా వైపు చూస్తూ...‘...అదో!...అల్లోట ఆపుతా!...నాదీ...స్టీరింగ్ వీల్ లో చిక్కుకుంటూందేమో!...అని భయంగా ఉంది...’ అన్నాడు వికాస్...కార్ ని స్లో చేస్తూ...మరో రెండు క్షణాల్లో కార్ ఓ చెట్టు చాటున ఆగింది...
...‘నువ్విలా వచ్చేసేయ్ మధూ!...’ అన్నాడు, డ్రైవర్ సీట్ లోంచి దిగిన వికాస్ కార్ వెనకనించి తిరిగి, వకుళ పక్కన దూరుతూ...‘...స్థలమెక్కడుందీ!?...నేనూ, మీ ఆవిడ ముందు సీట్లోకెళ్తాంలే!...రా సంధ్యా!! ’ అన్నాడు మధు...కిందికి దిగి...ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ!... సిగ్గు తో నే తల దించుకుని దిగబోతూంటే...‘...ఎహే!...ఆగు ’...అంటూనన్ను చెయ్యుచ్చుకుని ఆపి...‘బోలెడంత స్థలం!...’ అంటూ వకుళని తన ఒళ్ళోకి లాక్కున్నాడు... ‘...నిజమే!...’ అంటూ మధు లోపలికి దూరబోయాడు...‘...మరీ ఇంత...నీ...పక్కనేనా!?...’ ...అని గునిశాను...ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో, నా మొగుడి వైపు చూస్తూ...‘...పతివ్రతలా ఫోజులు కొట్టకు,...ఆ వెంకట్ గాడితో నా ఒళ్ళో పడుక్కునే దున్నించుకున్నావుగా!...’ అన్నాడు వకుళ స్థనాల్ని కుదుళ్ల దగ్గర్నుంచి చేతుల్లో ఇముడ్చుకుంటూ!...‘...ఏదో!...సగం చీకట్లో కనక!...’ అన్నాను తల దించుకుని...

[sarit11]

‘...ఆ మొహమాటం పోవాలంటే... రాత్రికి ... వీళ్ళనిద్దర్నీ...పూర్తిగా బట్టలూడదీసి...కింగ్ సైజ్ బెడ్ మీద...పక్కపక్కనే పడుకోబెట్టి...మార్చి,మార్చి దెంగాలి గురూ మనం!..’ అన్నాడు మధు...‘...ఆ పప్పులేం ఉడకవులే...అయ్యగారూ!...’ అంది వకుళ...తన మొగుడ్ని కవ్విస్తూ...‘...ఎందుకో!...’ అన్నాడు మధు... తన భార్య స్థనాలమీద నాట్యం చేస్తూన్న వికాస్ వేళ్లని గుచ్చి గుచ్చి చూస్తూ...‘...ఛీ!...ఏంటా పాడు చూపూ!!...’ అంటూ, నా మొగుడి చేతుల్లో నలుగుతూన్న దాని గుబ్బల్ని, తన మొగుడి కంటబడకుండా ఉండేందుకోసం ముందు సీట్ మీద రెండు చేతులూ ఆన్చి... నా మొగుడి చాతీకి తన వీపు అతుక్కుపోయేలా...అతడి ఒళ్ళో సర్దుకుని...చున్నీని చేతుల మీదికి జార్చుకుని...‘...ఈ దుష్టు చూపుల్నుంచి తప్పించుకునేందుకే...వేరు వేరు ఫ్లోర్లల్లో రూమ్స్ బుక్ చేశాం...’...అంటూ దాని మొగుడ్ని గదిమి, ఇష్ష్...వికాస్!...ఏంపనదీ!?...తావళం (...జపమాల...) గుళ్ళేం... కావవి...’ అంటూ...తమకంతో సన్నగా వణికే గొంతుతో నా మొగుడ్ని ముద్దుగా మందలించి ...‘...పోనీ...లోపలికి రానీవే తల్లీ నా మొగుడ్ని!!...చూడు ,వీట్నెలా నలిపి నస్యం చేస్తున్నాడో నీ మొగుడు...’ అంది వకుళ...నాకు మాత్రమే వినిపించేంత సన్నటి స్వరంతో...తన స్థనాల వైపుమత్తుగా కనురెప్పలు వాల్చి సైగ చేస్తూ!

...నా చూపులటువైపు తిరిగాయి...నిజమే!...బ్లౌజ్ మీదనుంచే వికాస్ దాని చనుమొనల్ని, తన కుడి చేతి బొటకన వేలు, చూపుడు వేలు కాంబినేషన్ తో కాసేపు ఒక స్థనం మొననీ...కాసేపు మరో స్థనం మొననీ...వంతుల వారీగా సుతారంగా మెలితిప్పేస్తూన్నాడు...‘...ఎడం చేత్తో ఏంచేస్తున్నాడా!...’ అనుకుంటూ కొద్దిగా ముందుకు వంగి చూశాను...అప్పటికే వకుళ పైజామాలోపలికి దూరి పోయుందది...దాని పూబొడిపెని నిమురుతున్నాడేమో!...అది నెమ్మది,నెమ్మదిగా తొడల్నివిప్పుకుంటూ, కొంచెం కొంచెంగా నడుం పైకెత్తుతూంది...‘...ఏ క్షణాన్నైనా దింపించుకోడానికి సిధ్ధంగా ఉందీసిగ్గులేనిది...’ అని మనస్సులో అనుకుందామనుకున్న మాట నా పెదాల్ని దాటిపోయింది...నా స్వరం లో కసిని పసికట్టినట్లుందది...‘...నువ్వు లేవుటే!...’ అంటూ కసిగా నా ఎడంతొడని గిల్లింది...
...బాధనోర్చుకోడానికి...‘...ఉఫ్ఫ్...పాడు పిల్లా!...’ అంటూ దాన్ని తిట్టానో లేదో!...నా కుడి స్థనం కుదురు దగ్గర్నుంచీ నలిగి...మెలి తిరిగిపోయింది...‘...ఇష్ష్ ...’ అని సన్నగా మూల్గి....నొప్పిలోనే ఇంత మత్తెందుకో!...అనుకుంటూ ‘...ఏయ్!...మంటెక్కిపోతూందిబాబూ!...’ అని వేడుకుంటూ, ఆపని చేస్తూన్న దుష్టు చేతిని బలంగా పట్టేసుకున్నాను...‘...దాని మీదికెళ్దాం దా!...’ అంటూ పొటకరించిన నా కుడి చనుమొన ఊతంగా నన్ను బయటికి లాగేస్తున్నాడు...‘...అహ్హ్...ఏంటి మధూ మొరటుతనం!... బ్లౌజ్ పిగిలిపోగల్దు...అసలే పల్చటి మెటీరియల్ కూడానూ!...’ అంటూ, మండుతూన్న నా చనుమొనని తన వేళ్ళల్లోంచి విడిపించుకోడానికి విఫల ప్రయత్నం చేస్తూ, తను చూపించిన వైపు తల తిప్పాను...

...ఎదురుగా కంబళీ పరిచినట్లుంది...పచ్చటి గడ్డి...బలే ఉంటుంది...దాని మీద పడుకుని దెం...గిం...చు... కుంటే...! ’ అని స్వగతంగా అనుకుంటూ, కారు దిగబోయిందాన్నే!...ఎందుకో చుట్టూ చూశాను...దూరంగా ఓ గ్లాస్ మీద లైట్ పడ్ద మెరుపు లా అనిపించింది...ఇంకాస్త జాగ్రత్తగా చూశాను...ఓ కారు అవుట్ లైన్ లా కనిపించింది...దాంట్లో మాలాంటి జంటలో...లేకపోతే ఏ కుఱ్ఱకారో ఉంటే!...వాళ్ళు ఏ టెలీ లెన్స్ ఉన్న కెమెరాల్తో మా...దెం...గు...లా...టని వీడియోతీసి...దానికి ‘...ప్రకృతి మాత పర్యవేక్షణలో సృష్టి కార్యం...’ లాంటి కసి టైటిల్ తగిలించి...ఏ ఎక్స్ బీ లాంటి సైట్ లో అప్ లోడ్ చేస్తే...ఏం తెలుసు, అదెవ్వడెవ్వడి కళ్ళల్లో పడుతుందో!...ఎవరెవరు మా ఇంటిముందు క్యూ కడతారో!!... అనుకుని సన్నగా వణికి... ‘...ఒద్దులే మధూ! అక్కడ పురుగూ పుట్రా ఉంటే!!..ఇలా వెళిపోయొచ్చీసీ!...అంటూ కారు లోపలికి జరిగి, తను లోపలికి వస్తూంటే, కొద్దిగా పైకి లేచి మధు ఒళ్ళోకి సర్దుకోబోయానే కానీ... ...ఏదో...బట్టలమీంచే నా పిరుదులమీద,తొడల్లోపల...చురకలెట్టీయడంతో!...కూర్చోలేకపోయాను...
 
ఇంతలో ‘...ఏయ్...సంధ్యా!...పైజామా, పాంటీల్ని పిరుదుల కిందికి జార్చుకుని కూర్చో! లేకపోతే పిగిలిపోగలవవి!!...’ అంటూన్న నా మొగుడి గొంతు చెవిలో మంద్రంగా వినిపించేసరికి ...ఏంటా!...అనుకుంటూ, మధు మొలవైపు ఓరకంటితో చూశాను ...ఎప్పుడు జార్చేసుకున్నాడో!...ఏంపాడో!!...తన జీన్ పాంట్, అండర్ వేర్, కార్ ఫ్లోర్ మీద పడున్నాయి ... ...అప్పుడే కణకణ లాడే కొలిమిలోంచి తీసిన తన గూటం నిట్టనిలువుగా నిగిడుంది...ఇక తప్పక...నా మొగుడు చెప్పినట్లే చేసి...మధు మొడ్డని ఓ చేత్తో ముందుకి వంచి...మీద కూలబడ్డా...
...తొడలు చురచురా మండడంతో కిందికి జారాను...‘...చిన్నప్పుడు హాఫ్ డే స్కూళ్ళ రోజుల్లో...ఇంటికొచ్చేసే ముందు...మధ్యాహ్నపు ఎండలో కాలిన ఇనపరేకు జారుడు బండ మీదినుంచి... పిర్రలమీద...తొడల్లోపల...చురచురలు...అనుభవిస్తూ...గౌను సర్దుకుంటూ, పోటీలు పడుతూ, జారిన రోజులు గుర్తుకొస్తూన్నాయి కదా సంధ్యా!...’ అంటూన్న వకుళ గొంతు మత్తుగా చెవిలో వినిపించడంతో...‘...ఛీ!...పోవే సిగ్గులేనిదానా!...’ అంటూ దానివైపు ఓరగా చూశాను...
... రెండుచేతుల్నీ వెనక్కి విరిచి నా మొగుడి మెడ ఊతంగా పట్టుకుని, బరువుగా ఊపిరి వదుల్తూ నడుం కొంచెం కొంచెంగా పైకెత్తుతూందది...

‘...గృహాప్రవేశం అవుతున్నట్లుందీ వకుళ పిల్లకి!....అందుకే అలా మెలికలు తిరిగిపోతూంది...’ అని కసిగా అనుకుంటూ వాళ్ల తొడలవైపు చూశాను....... వెడల్పాటి కాడ్బరీ బేస్ మీద మెత్తటి మిల్క్ క్రీమ్ పరిచినట్లు అతుక్కుపోయున్నాయవి...అనుకుంటూంటే ‘...ఇష్ష్...’ అన్న వకుళ సన్నని మూల్గు వినిదాని మొహం వైపు చూశాను......దాని కళ్ళు మత్తుగా...అరమోడ్పుగా మూతబడున్నాయి ‘...పూర్తిగా దిగబడ్డట్టున్నాడిప్పుడు...’ అని కసిగా అనుకుంటూ నా చూపులు కొంచెం కిందికి దించాను...

[sarit11]

...రెండుచేతుల్నీ వెనక్కి విరవడంతో పండు దోసకాయల్లాంటి దాని గుబ్బలు ముందుకి పొడుచుకొచ్చాయి...అవి నా మొగుడి చేతుల్లో నలుగుతున్నాయి... తన అర చేతుల్లో పూర్తిగా ఇమడటంలేదవి ...ఐనా అలాగే వాటిని పిసుకుతూ, మధ్య మధ్యలో వాటి మీది తొడిమెల్ని మెత్తగా మెలిపెడుతున్నాడు నా మొగుడు... ...నడుంని నెమ్మదిగా...గుండ్రంగా...తిప్పుతూందది......రోలు తిరగబడి పొత్రం మీద తిరుగుతున్నట్లుగా ఉందా సీను...
...మద పిచ్చెక్కిపోయి, నేనూ చేతుల్ని వెనక్కి వంచి మధు మెడని పెనవేశాను...మరుక్షణం అతగాడి అరచేతులు నా పిరుదులకింద దూరి...వాట్ని తన నిగిడిన మొడ్డ కొన దాకా పైకి లేపి...వేళ్ళతో నా పూరెమ్మల్ని వేళ్లతో విడదీసి...ఒక్క సారిగా నన్ను వదిలేశాడు...దాంతో...అతగాడి మొడ్డ...నా పూరెమ్మల్ని చీల్చేస్తూ...గోడల్ని...మొరటుగా విడదీస్తూ...నా లోతుల్లోకి చొరబడిపోయింది...ఒక్కసారి నన్ను పైకి లేపి వదిలేశాడు...భళ్ళున కార్చేసుకున్నాను...ఆ కామ రసాలు నా తొడల మీంచి సీట్ మీదకి కికారిపోవడం తెలుస్తూనే ఉంది... ఓ పక్క కళ్ళు బైర్లు కమ్ముతూన్నా...‘...మొదటి కుదుపుకే ఇలా ఐతే...ఇంకెన్ని సార్లిలా కుదేస్తాడో!?...ఇంకెంత కార్పించేస్తాడో బాబూ!...ఈ వకుళ పిల్ల సంగతి చెప్పక్కర్లే...నదురైన మగాడు ముట్టుకుంటే చాలు...కడవలు కడవలుగా కార్చేసుకుంటుంది... మా వాయింపులు పూర్తయేసరికి సీట్ కవర్లు ముద్ద ముద్దైపోతాయేమో! మార్చుకోవాలి బాబూ ...ఇల్లు చేరింతర్వాత!...’ అనుకుంటూ ...ఇష్ష్...అని మూల్గుతూ...నిస్త్రాణగా మధు చాతీ మీద సోలిపోయాను...

...కానీ ఎందుకో..మరో సారి...లేపి కుదేయకుండా, తన చేతుల్ని నా పిర్రలకిందినుంచి లాక్కుని, నా గుబ్బల్ని పిసకడం మొదలెట్టాడు...బ్లౌజ్ మీదనుంచే తడి తగలడంతో అర్థమైంది...తన అరచేతులకంటుకున్న నా మదాన్ని నా టాప్ కే పాముతున్నాడని....ఛీ...అంటూ తన చేతుల్ని పక్కలకి తోశేశాను...‘...ఏమంది సందూ!...’ అన్నాడు మధు నా చేవిలో....‘...నా బట్టలకి తడి పామేస్తున్నావ్...’ అని గొణిగాను...నామొగుడెక్కడ వింటాడో... అని సిగ్గుతో చిమిడిపోతూ...‘...సారీ!...విప్పేయడం మర్చిపోయాను...’ అంటూ ముందు వైపున్న నా బ్లౌజ్ బటన్స్ ని టపటపా విప్పేసి...తల మీదినుంచి ...పైకి లేపేసి...‘...ఇదెందుకేసుకున్నావ్!?...’ అంటూ వా బ్రాసియర్ హుక్ ని ఊడదీయబోయాడు... ‘...వద్దు బాబూ!...’ అని వేడుకుంటూ, తన ఒళ్ళోకి జరిగాను...
 
....‘...చూడు గురూ!...బ్రాసియర్ విప్పించుకోటం లేదు మీఆవిడ...’ అని నా మొగుడికి కంప్లైంట్ చేస్తూ మళ్ళీ అదే ప్రయత్నంలో పడ్డాడు...‘...వద్దమ్మా!...’ అని సన్నగా వేడుకుంటూ నా వీపు తన ఛాతీ కి అతుక్కుపోయేలా వెనక్కి వాలాను...‘...మీ ఆవిడ తక్కువతిందేంటీ!...చూడు...బ్రా హుక్ విప్పడానికి సందివ్వకుండా నన్నెలా అతుక్కు పోతూందో!...’ అంటూన్న నా మొగుడి వైపు కొరకొరా చూశాను...‘...ఐడియా!...మ్యూచ్యువల్ కోఆపరేషన్...’ అంటూ ఆర్కమెడీస్ లా చిన్నగా కేకెట్టి...మధుకి ఏదో సైగ చేస్తూ ఒక్కసారిగా తన ఎడం పక్కకి వాలిపోయాడు...దాంతో నల్లటి బ్రాసియర్ మాత్రమే ఉన్న వకుళ తెల్లటి వీపు బయట పడడం... దాని మొగుడు, ఆ బ్రా హుక్ ని విడదీయడం...నా మొగుడు దాన్ని వకుళ చేతులమీంచి జార్చి కింద గిరవాటెట్టడం క్షణాల మీద జరిగిపోయాయి...
...ఇక నా వంతేమోరా భగవంతుడా!...ఎలాగైనా తప్పించుకోవాలి...’ అనుకుంటూ....మధు ఛాతీకి, గాలి దూరడానికి వీల్లేనంత దగ్గరగా కరుచుకు పోయాను...దాంతో మధు పక్కలకి ఒరిగినా ప్రయోజనం లేకపోయింది...‘...నాలాంటి పిచ్చి మొద్దేంటది!...’ అంటూ మగాళ్ళని రెచ్చగొట్టింది వకుళ...నూలు పోగైనా లేని తన గుబ్బల్ని చేతుల్తో కప్పుకోడానికి విఫల ప్రయత్నం చేస్తూ!...‘...మా ఆవిడకి కితకితలెక్కువ గురూ!...’ అంటూ రావణాసురుడి ప్రాణ రహస్యం బయటపెట్టిన విభీషణుడిలా తనకందుబాటులో ఉన్న నా నడుం ఎడమభాగం మీద వేళ్ళతో సన్నగా రుద్దాడు... ఎలాగో కితకితల్ని ఓర్చుకుని ‘...ఛీ!...’ అంటూ నా మొగుడి వేళ్లని విదిల్చి కొట్టానోలేదో!...మధు నా కుడివైపు నడుం మీద కితకితలెట్టాడు...తప్పించుకోడానికి అసంకల్పితంగా ఎడం వైపు జరగడం...నా బ్రాసియర్ హుక్ ‘...ఫాఠ్ఠ్...’ మంటూ విడిపోడం...నా తెల్లటి బ్రా చేతులమీంచి కిందికి జారిపోవడం...క్షణాల మీద జరిగిపోయాయి...
....పుండు మీద కారం చల్లినట్లు వకుళ కిలకిల నవ్వులొకటి... ‘...ఏమే!...ఇప్పుడు తీరిందా నీ కడుపుబ్బు?...’ అంటూ అందుబాటులో ఉన్న దాని తొడని గిల్లానేగానీ...‘...ఛీ!...నీ మొగుడి నలుపుళ్ళు తట్టుకోలేక ఛస్తూంటే...నువ్వుకూడా ఏంటమ్మా!...’ అంటూన్న దాని స్వరం మత్తుగా వినిపించడంతో...ఏం చేస్తున్నారా!?...అనుకుంటూ వాళ్ల వైపు చూశాను...రెండర చేతుల్నీ కార్ సీలింగ్ కి ఒత్తిపట్టుంచింది వకుళ!...దాంతో మిలమిలా మెరిసిపోతున్నాయి దాని పచ్చటి చంకలు...నా మొగుడి ఒళ్ళోంచి...కొద్దిగా పైకి లేచి...మళ్ళీ కసిగా కూళబడుతుందేమో...పాల సముద్రపు కెరటాల్లా ఎగసెగసి పడుతున్నాయి దాని గుబ్బలు...ఎందుకో!...గులాబి మొగ్గల్లాంటి దాని చనుమొనలు మాత్రం కొద్దిగా అణిగున్నాయి....ప్రాంచద్భూషణ బాహుమూల రుచి తో...పాలిండ్లు పొంగార...పై అంచుల్ మ్రోవగ... అని పెద్దన గారు వర్ణించిన వరూధినిలా ఉన్నావే!...’ అన్నాను...

‘...కొద్ది తేడాతో!...ఆ ప్రవరాఖ్యుడేమో విదిల్చికొట్టెళ్ళిపోయాడు...ఈ ప్రవరాఖ్యుడు ఒళ్లంతా గోళ్లతో గుచ్చేసి...నలిపి,నలిపి పెట్టేస్తున్నాడు...’అంటూ పొటకరించిన దాని చనుమొనల్ని లోపలికొత్తేసుకుంటూ నాకు సమాధానం చెప్పి...‘...ఇష్ష్...ఏంటిది!?...నావి మీ ఆవిడ వాట్లా కొబ్బరికాయలేం కావు ...సాఫ్ట్...’ అని నా మొగుడ్నిగోమూగా మందలించింది వకుళ ‘...నేను మాయా ప్రవరాఖ్యుడ్ని అనుకో వరూధినీ...ఉరఫ్...వకుళా!...నీవి సాఫ్టే ఐనా స్టిఫ్ కూడానూ...పెర్ఫెక్ట్ లీ ఎలాస్టిక్...ఎంత నలిపినా క్షణాల్లో ఎలా నిక్కబొడుచు కుంటున్నాయో చూడు మధూ మీ ఆవిడవి...’ అంటూ దాని గుబ్బల్ని కుదుళ్ల దగ్గర ఒడిసి పట్టుకుని మర్దిస్తూన్న తన అర చేతుల్ని...పైమొనల్ని మెలి పెట్టేస్తూన్న వేళ్ళనీ... ఒక్కసారిగా పక్కకి తప్పించాడు నా మొగుడు...
‘...నిజమే గురూ!...మర్దనాల వల్ల ఎఱ్ఱగా కందిపోయాయే తప్ప...పిసుక్కో!...ఎంత పిసుక్కుంటావో!... అంటూ నీ మగతనాన్ని సవాలు చేస్తూ...బింకంగా నిక్కి నిలబడ్డాయి కదూ ఇవి...’ అని మెచ్చికోలుగా తన భార్య స్థనాల్ని తేరిపార చూసి...‘...ఒకటే తేడా!...ఓ అంగుళం మేరకి పొటకరించుండేవి...పై మొనలు...ఏమైపోయాయవి!...కొరికించేసుకున్నావేంటి!...’ అంటూ వకుళని మగాళ్ళిద్దరూ ఆటపట్టిస్తూంటే...నాకు కసెక్కిపోయి...మధు అరచేతుల్ని నా గుబ్బల మీదికి లాక్కున్నాను...

[sarit11]

‘...ఇదో చూడండి...మధూ!...సంధ్యా!...వచ్చేస్తున్నాయి...ఆం...ఫట్...’ అంటూ మంత్రం వేస్తూన్నట్లుగా...అర్థరూపాయ బిళ్ళలంతున్న...వకుళ ముదురు గులాబి రంగు అరోలాల చుట్టూతా కొన గోళ్ళతో సున్నితంగా నిమిరాడు నా మొగుడు...వెంటనే అణిగిపోయిన దాని చనుమొనలు అంగుళంన్నర పైగా పొడుచు కొచ్చాయి! ...ఎఱ్ఱగా కందిపోయిన మొహంతో...గర్వంగా...నా వైపూ, దాని మొగుడి వైపూ ఓ కోర చూపు విసిరి...‘ ...ఆపు వికాస్...ఆ సిగ్గు మాలిన పొగడ్తలు...వాటితో నన్ను బోల్తా కొట్టించి...ఆ మాయా ప్రవరుడిలా నాకు కడుపు చేసీగలవ్...’ అంది వకుళ...సిగ్గు బిడియాలొదిలేసి...నా మొగుడి వేళ్లని తన చనుమొనలమీదికి లాక్కుంటూ...
...నాలో లావాలా పొంగుతూన్న కసిని తట్టుకోలేక ...‘...ఊఁ!...’ అంటూ కుదుళ్ల దగ్గర్నుంచీ నా గుబ్బల్ని నిమురుతున్న మధు చేతుల్ని పైనుంచి గట్టిగా ఒత్తాను... ‘...చళ్లని పిసకమంటూంది గురూ మీ ఆవిడ!...ఏం చేయమంటావ్!...’ అని కొంటెగా నా మొగుడ్ని అడిగాడు...‘...ఏవంటాడూ!...చూపించు నీ ప్రతాపం...జావ కారిపోయేలా పిసికేయ్ వాటిని...అంటాడు...అంతేనా వికాస్!...’ అంది వకుళ నా మొగుడి తరఫున వకాల్తా పుచ్చుకుంటూ!...ఆ పని చేయించుకోవాలని యావ పెరిగిపోయింది నాలో!...మరో మాట మాట్లాడకుండా...వకుళలాగే అరచేతుల్ని కార్ సీలింగ్ కి తగిలేట్టుగా పైకెత్తి...గుబ్బల్ని పూర్తిగా మధుకి అప్పగించేసి...కాళ్ళతో ప్లోర్ ని తన్నుతూ పైకి లేచి...అర చేతుల్తో కార్ సీలింగ్ ని బలంగా ఒత్తేస్తూ... పూర్తిగా నిగిడిపోయిన మధు మొడ్డ నా పూగోడల్ని చీల్చేస్తూ...ఏవేవో లోతుల్లోకి చొరబడిపోయేట్లుగా తన ఒళ్ళో కూలబడ్డాను...

...‘ బలే ఉంది సంధ్యా, ఈ స్ట్రోక్...కానీ!...’ అంటూ నా నడుం ని రెండు చేతుల్తోనూ పట్టుకుని...నన్ను పైకి లేపి...మళ్ళీ ఒళ్ళోకి లాక్కున్నాడు...నా గుబ్బలు నలగక పోడంతో, మధు చేతుల్ని నడుం మీదినుంచి ...వాటి...మీదకి లాక్కుని...రెమ్మల మధ్య తన అంగాన్ని సర్దుకుంటూ... నేనే పైకీ కిందికీ కదలడం మొదలెట్టాను...మొదట్లో కొద్దిగా ...టైట్... అనిపించినా, మరో రెండు జర్క్ లతో నా...బిగుతు దోవ...మరింత లూబ్రికేట్ కావడంతో..ఓ పక్క మధు చేతుల్లో నా గుబ్బలు నలిగి నశ్యం ఐపోతూన్నా...అలాగే పిసికించుకుంటూ‘...ఆహ్ఁ...హాఁ..ఆహ్ఁ...హాఁ...’ అంటూ ఒగరుస్తూ...గుభికీ... గుభికీ...మనేట్లుగా పై పైకి లేచి మధు ఒళ్ళో కూలబడ్డం మొదలెట్టాను...నా పిరుదులు తన వృషణాల్ని అదుముతున్నట్లున్నాయి... తన పని ఆపకుండానే మధుకూడా నా ఊపులకి రిథ్మిక్ గా ...ఉఫ్ఫ్ఁ...హాఁ ...ఉఫ్ఫ్ఁ...హాఁ ...ఉఫ్ఫ్ఁ...హాఁ ....అంటూ ఒగర్చడం మొదలెట్టాడు....ఇంతలో ఇంచుమించు అవే రకం ఒగర్పులు మా పక్కనుంచీ వినిపించడం మొదలయ్యాయి...

ఓరకంటితో పక్క జంటవైపు చూశాను...వకుళ కూడా నాలాగే ఒగరుస్తూ నా మొగుడి మీద ....ఎగి రెగిరి... పడుతూంది. ‘..కసిమీదుంది ఈ లంజకాన...’ అనుకుంటూ నా మొగుడివైపు వైపు చూశాను...తృపి గా,మధులాగే ఒగరుస్తూ, అరమోడ్పు గా కళ్ళు మూసుకుని సుఖాన్ని అనుభవిస్తున్నాడు ... మగాళ్ళ చూపులు కలిసియాయేమో!...‘...బలే...స్వారీ చేస్తూంది గురూ మీ ఆవిడ....’ అంటున్నాడు మధు...ఒగరుస్తూనే! ‘...మీ ఆవిడేం తక్కువ తిన్లేదులే!...నా ఒట్టలు నలిగిపోయేట్లుగా లేచి,లేచి మరీ కూలబడుతూంది...నా ఒళ్ళో!...’ అంటున్నాడు నా మొగుడు...‘ మా మీద పడిపోయి...ఊపిరి సలపకుండా దున్నేసినప్పుడు మేమెంత బాధ పడతామో అర్థమౌతూందా !...’ అని వకుళ రిటార్ట్... ‘...మాంచి కసిమీదున్నారుగురూ ఆడాళ్ళు ... వీళ్ళ బట్టలూడదీసి...కింగ్ సైజ్ బెడ్ మీద పక్క పక్కనే పడుకోబెట్టి...రాత్రంతా...నువ్వూ, నేనూ మార్చి...మార్చి...దెం...గి...తే...గాని అదుపులోకి రారు వీళ్ళు!...’ అంటూన్నాడు మధు...‘...ఆశ!...వేర్వేరు ఫ్లోర్లలో డబల్ రూమ్స్ బుక్ చేశామని చెప్పాం...మర్చిపోయారా!...’ అంటూ మాటల్తోనే పొడిచాను మగాళ్ళని...
....మరింత రెచ్చిపోయారు మగాళ్ళు...మా గుబ్బలకి కొంచెం కిందుగా గ్రిప్ చేసి...గుబ్బల్ని నలిపేస్తూనే ఎగరెగరేసి ఒళ్ళో కుదేసుకుంటున్నారు...పది నిముషాలు గడిచాయి...ఆడాళ్ళం ఎన్ని సార్లు కార్చేసుకున్నామో లెక్కలేదు... ఒగర్పుల్తో కారు దద్దరిల్లిపోతూందేగానీ మగాళ్ళకి షాట్ అయ్యేటట్లు అనిపించటంలే!......ఏం చెయ్యాలా!...అనుకుంటూ వకుళ వైపు చూశాను...అది నీరసపు నవ్వుతో కన్నుగీటి...ఒట్టల్ని...నొక్కమన్నట్లుగా సంఙ్ఞ చేస్తూ ఎడం చేతిని కిందికి జరిపింది... నేనూ అదే పని చేశాను...మరుక్షణం ఇద్దరం కెవ్వు మన్నాం...మా చేతులు నలిగిపోవడంతో!... మగాళ్ళ స్పీడు పెరిగింది...అందరి ఒగర్పుల స్థాయి కూడా పెరిగింది...చేసేది లేక...మూల్గుల్ని అణుచుకుంటూ...మగాళ్ళ మొరటుతనాన్ని...ఎంజాయ్ ...చేస్తూ కళ్ళు మూసుకున్నాం ...ఆడాళ్ళం...

...ఇంతలో ముందు సీట్ కి వేలాడదీసిన వకుళ మొబైల్ మోగింది... ‘...ఆన్సర్ చెయ్యకు...’ అంటూ దాని రెండు చేతుల్నీ పట్టేసుకున్నాడు నా మొగుడు...వెంటనే నేను ఆన్సర్ చేశాను...పోట్ల స్పీడు తగ్గుతుందని...‘...మాఁ!...’ అంటూ ఖంగుమని మోగింది...దివ్య స్వరం....‘ ఆఁ...దివ్యా!... చెప్పు...’ అన్నాను ఆలోచించకుండా...‘...సంధ్యా ఆంటీ!...అమ్మేది?...నాన్నెక్కడ!?...’ అందదినా గొంతు గుర్తు పట్టి...చేసిన పొరపాటుకి నన్ను నేనే తిట్టుకుంటూ మధుకిచ్చాను...నా చేతులో ఉన్న వకుళ మొబైల్...‘...హాఁ బేటా! ఏలా ఉన్నారు?...’ అని అడిగాడు మధు...ఒగరుస్తూ..‘...మేం ఎంజాయ్ చేస్తున్నాం ...మీరేంటీ......ఉఫ్ఫ్ఁ...హాఁ ...‘...ఆహ్ఁ...హాఁ.. అంటూ ఆయాసపడిపోతున్నారు?....’ అంటూ దాని ప్రశ్న...ఏం చెప్పాలో తోచక నోరు మూసుకున్నాం ఓ అర క్షణం...
‘...రన్నింగ్ కాంపిటీషనా?...’ అందదే!...బతుకుజీవుడా!... అనుకుంటూ ‘...అవును...’ అన్నాం ఇద్దరం ఒక్కసారే!...‘...అదేంటీ...సంధ్యా ఆంటీతోనా నీ కాంపిటీషన్?...’ అని మరో ప్రశ్న... ఇలా లాభం లేదని...‘ దివ్యా...మిగిలిన వాళ్ళేం చేస్తున్నారూ?...’ అంటూ దాన్ని డైవర్ట్ చేసి...ఓ నిముషం అవీ ,ఇవీ మాట్లాడి...కాసేపులో ఫోన్ చేస్తాం లే! ’ అంటూ కట్ చేశాను...‘...అమ్మయ్యా!...గండం గడిచింది...’ అని నిష్టూర్చి లేవబోయాం ఆడాళ్ళం...మగాళ్ళు వదుల్తేనా!...మళ్ళీ మా నడుముల్ని పట్టుకుని ఒళ్ళోకి లాక్కున్నారు...మొహాలు చూసుకున్నాం వకుళా, నేనూ...
...మాటల్లేకుండానే ఒకళ్ళ మనస్సులో ఆలోచన మరొకళ్ళం గ్రహించడం జరగడంతో అరచేతుల్ని మగాళ్ళ తొడలమీద ఆన్చి...వాట్ని నెమ్మదిగా లోపలికి జారుస్తూ పై పైకి లేచి...ధబుక్కున కూలబడుతూ...బొటన వేళ్ళతో వృషణాల్నినొక్కేస్తూ ఏ మాత్రం వార్నింగ్ ఇవ్వకుండా రివర్స్ దెంగుడు మొదలెట్టేసరికి మరో నాలుగు స్ట్రోక్స్ లో ...అహ్ ...అహ్...ఆహ్హ్...అని ఆయాసపడుతూ కుదేలయిపోయి......‘...తెగ రెచ్చిపోతున్నారు గురూ మన భార్యలు...రాత్రి వీళ్ల పని పట్టాలి...’ అని బీరాలు పలుకుతూ ఫౌంటెన్లల్లా ఎగజిమ్మేశారు మా మొగుళ్ళు...‘...అదీ చూద్దాం...’ అని సవాళ్ళు విసురుతూ గర్వంగా లేచిపోయాం...నేనూ,వకుళా...

[sarit11]

....మరో ఐదు నిముషాల్లో మధు డ్రైవింగ్ లో రోడ్డెక్కింది కారు....‘...ఇంకా ఎంత టైం పడుతుందేంటీ చేరడానికి! ‘ అని అడిగాం...‘...ఓ అరగంట...’ అంటూ సమాధానం...‘...సరే!...ఏవైనా పాటలు పెట్టండి...’ అంటూ వెనక సీట్లో చేరబడ్డాం ఆడాళ్ళం... పాత పాటల సి.డి లా ఉంది...‘....అభీ నా జావో!...ఛోడ్ కర్...యే దిల్...అభీ...భరా...నహీఁ...’ అని లతాజీ, రఫీ జీ ల డ్యూయట్ మొదలైంది...చక్కటి మెలోడీ కావడంతో అందరం గొంతులు కలిపాం...మా శక్తి కొద్దీ!...మళ్ళీ రీ ప్లే చేశాం...బాగా నచ్చి...రెండో సారి పాట చివరికొచ్చేస్తూంటే...‘ ...సహీఁ బాత్ హైనా యార్...అప్నే దిల్ తో అభీ భరే నహీఁ...’ (...నిజమే కదా గురూ!...మన కోరికలు పూర్తిగా తీరలేదు కదా!...) అన్నాడు మధు ,వికాస్ తో... అవును...అంటూ పెద్దగా నవ్వుతూ మా వైపు కొంటె చూపులు
విసిరాడు నా మొగుడు...
‘...ఇంకేం సిగ్గుమాలిన కోరికలు మిగిలిపోయాయేంటీ!...’ అంటూ దీర్ఘం తీసింది వకుళ వగలు పోతూ...‘...అల్లదో!...అది!...’ అన్నాడు వికాస్ మా ముందెళ్తూన్న కార్ ని చూపిస్తూ...‘...అంటే!...’ అని గట్టిగా అని...‘...వాళ్లతో కూడా నా!?...’అన్నాను...నెమ్మదిగా...వకుళ కి మాత్రమే వినిపించేట్లు...‘...ఛీ!...నోరు ముయ్యవే...అంతపనీ చేయగల్రు...ఈ సిగ్గులేని మగాళ్ళు...’ అంది వకుళ నా తొడని గిల్లుతూ...అప్పటికీ వినేశారు మగాళ్ళు....‘...ఐడియా బానే ఉందిగానీ...మా ఉద్దేశ్యం...అది కాదు...’ అన్నాడు వికాస్... నా వైపు చూస్తూ...మరేంటో!...అని సాగదీశాను...

‘...ముందెళ్తూన్న కారు నంబరు చూడండి...’ అన్నాడు వికాస్...‘...ఏంటో దాని గొప్పతనం!?...’ అంటూ అటు చూశాం...నేనూ వకుళ...‘...HIM 6996...హర్యాణా కార్ లాగుంది...ఏంటట ...’ అంటూ ఆ నంబర్ ని పెద్దగా చదివింది వకుళ...‘...చూశారుగా!...ఆరూ, తొమ్మిది...ఆ...పనొక్కటే మిగిలిపోయింది...కదు గురూ!...’ అంటూ మధు తొడ చరిచాడు పెద్దగా నవ్వుతూ... ‘...నిజమే పక్క,పక్కనే ఉన్నాయి కూడానూ....మనం కూడా ...అలా... చేసుకోవాలి...’ అన్నాడు మధు , వికాస్ కి హై...ఫై...కొడుతూ...‘...ఛస్తే ఒప్పుకోం...’ అన్నాము జేవురించిన మొహాలతో...
‘...ఎలా ఒప్పుకోరో చూస్తాం...’ అని సవాలు చేశాడు మధు...‘...నా ఓటు నీకే గురూ...అదీ ఒకటే మంచం మీద చేసి చూపిస్తాం అమ్మాయిలూ! ...కాచు కోండి!...’అన్నాడు వికాస్...‘...అలాగా!?...’ అంటూ ఏదో అనబోయిన వకుళని...‘...ఊరుకోవే!...వాదనలెందుకూ!?...మనం రూమ్స్ వేరు వేరు ఫ్లోర్లలో బుక్ చేశాంగా!...అంతగా ఐతే ...ఆ ముచ్చటా...తీర్చుకోవచ్చూ!...’ అంటూ దాన్ని బుజ్జగిస్తూంటే హోటల్ పోర్టికో లో కార్ ఆపాడు మధు...
 
"... మీరిద్దరూ మన బాగ్స్ ని పట్టించుకురండి...మేం రిసిప్షన్ కి వెళ్ళి చెక్ ఇన్ ఏర్పాట్లు చూస్తాం..." అని మగాళ్ళకి చెప్పి బయల్దేరాం ...నాలుగడుగులు వేశామో లేదో..."...అటు చూడు సంధ్యా..." అంటూ నాచెయ్యి లాగుతూ గుసగుసలాడింది వకుళ... ఏంటా! అనుకుంటూ చూశాను...6996 కారు..."...ఇందాకే చూశాం కదే! ....ఆ పని.... కోసం...మగాళ్ళ కన్నా ఎక్కువగా తహతహలాడిపోతున్నావేంటీ!..." అని ఎగతాళిగా అంటూ వెనక్కి తిరిగి, తిరిగి చూస్తూన్నదాన్ని రిసెప్షన్ కౌంటర్ వైపు లాక్కెళ్ళాను... వీకెండ్ కావడం తో లైన్లు కట్టున్నారు మాలాంటి గెస్ట్ లు... మేమూ లైన్ లో చేరబోతూంటే "...గుడీవినింగ్ మేమ్...సీమ్స్ ద రిసెప్షన్ పీపుల్ ఆర్ బిజీ...కెన్ ఐ గెట్ యూ ఎ డ్రింక్ ఇన్ ద మీన్ టైం" అంటూ ఓ హోటల్ ఎక్జిక్యూటివ్ అడ్డుపడి మమ్మల్ని ఓ టేబుల్ దగ్గర కూచో బెట్టి...ఓ చిరునవ్వు పడేసి మాయమయ్యాడు
టేబుల్ దగ్గర పక్క,పక్క కుర్చీల్లో కూర్చున్నామో లేదో!..."...అటు చూడు సంధ్యా..." అంటూ మళ్ళీ గుసగుసలాడింది వకుళ...దాని కళ్లల్లో మెరుపు చూసి, అటు వైపు నేనూ చూశాను... పోర్టికో కనిపిస్తూందక్కడ్నుంచి...6996లోంచి బాగ్స్ దింపించుకొస్తున్నారిద్దరు మగాళ్ళు...వాళ్ళల్లో ఒకతడ్ని చూడగానే నాకెందుకో ఒంట్లో సన్నని కరెంటు పాకినట్లనిపించింది... "...యాభైలకి దగ్గర పడుతున్నా మాంచి ఫిట్ గా ఉన్నాడు కదూ!..." అన్నాను మనస్సులో మెదిలిన ఊహని దాచుకుంటూ...
"...అందంగా కనిపించాలనే కోరిక లేనట్లుంది...చిరు బొజ్జ...ఆ నలుపు,తెలుపు కలబోత జుత్తుకి రంగైనా వేసుకోడు...ఒంటిమీద శ్రధ్ధ లేని మేళం... నీ టేస్ట్ ఇలా పాడైపోతూందేంటే పిల్లా!" అని వెక్కిరించింది వకుళ..."...అసలు బొజ్జఎక్కడుంది?...సరిగా కళ్ళెట్టుకు చూడు ... అతగాడి విశాలమైన ఛాతీ, బలమైన దండలు, బలిష్టమైన తొడలు, లైట్ బ్రౌన్ స్పోర్ట్స్ షర్ట్ లోంచీ ,బ్లూ జీన్స్ లోంచీ కొట్టొచ్చినట్లు కనపడటంలేదూ..."అన్నాను...కోపంగా
"...మాంచి పనివాడై ఉంటాడితగాడు...అని అనుకుంటున్నావుకదూ!...సేఫ్ పార్టీల వైపు నీ దృష్టి మళ్ళిందిలే!...ముచ్చట్లు తీరిన ఇల్లాలు తోడికోడలి ఆకలి ఎరగదుట....పందెపుగుఱ్ఱం లాంటి వెంకట్గాడి పోట్ల ముచ్చట నీకు తీరింది గానీ నాకు తీరలేదుగా!... ఆయన పక్కనే తొడల్ని పట్టేసిన షార్ట్స్ వేసుకుని నడుస్తూన్న ఆరడుగుల కుఱ్ఱగాడి కండల్నిచూడు...ఫ్రెంచ్ గడ్డం తీసేసిన నీ వెంకట్ లా లేడూ!...వాళ్లనో చూపు చూద్దామేంటి!..."...అని అల్లరిగా నాతో అంటూ అప్పుడే మా టేబుల్ ని దాటుతూన్న వాళ్ళ వైపు ఓ సెక్సీ చిరునవ్వు విసిరింది వకుళ......జూనియర్ దాని గాలానికి వెంటనే పడ్డాడనిపించింది...వెనక్కి తిరిగి, తిరిగి వెళ్తూన్న వాడి వాటం చూశేసరికి...ఎందుకో!... ఓరకంటితో సీనియర్ వైపు చూశాను...

...అప్పటికే నా వంపుల్ని మెచ్చికోలుగా పరిశీలిస్తున్నాడతగాడు...నాతో కళ్ళు కలవగానే, మనోహరమైన చిరునవ్వుతో...గుడీవినింగ్ అంటూ అతడు నన్ను విష్ చేసే సరికి...సిగ్గుగా చున్నీ సవిరించుకుంటూ, గుడీవినింగ్...అని బదులు చెప్పి... "...ఛీ!...ఏమిటే ఆ సిగ్గుమాలిన పని!! ...ఎలా చూస్తున్నారో చూడు వాళ్ళు మన్ని" అని దాన్ని చిన్నగొంతుతో మందలించాను..."...తప్పేముందిట!..."అంటూ ఏదో చెప్పబోయింది వకుళ...
...ఇంతలో లాబీ లోకొస్తూన్న మా మొగుళ్ళు కనిపించారు...ఆగు... అంటూ దాన్ని వారించి "...ఇక్కడ! ...ఇక్కడ..." అంటూ వాళ్ల వైపు చేతులూపాను...అది గమనించకుండానే...అప్పుడే ఖాళీ ఐన రిసెప్షన్ దగ్గరకి చేరారు...అక్కడున్న అందమైన ఆడ ఎక్జెక్యూటివ్ వాళ్లకేదో చెప్పి... కొద్ది దూరం లో కూర్చున్న ఓ చిన్న గ్రూప్ లోంచి ఇద్దరాడాళ్ళని పిలుచుకొచ్చి వీళ్లకి పరిచయం చేసింది...వాళ్ల మాటలు వినిపించక పోయినా మనుషులు స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నారు..."...తల్లీ కూతుళ్లలా ఉన్నారు...పచ్చటి రంగే కాకుండా ఇద్దరివీ మంచి ఫిగర్స్..." అంది వకుళ...ఇంతలో వికాస్ ఏవన్నాడో!...తల్లి బుగ్గల్లో మందారాలు విరబూయడం ఇంత దూరంనీంచీ స్పష్టంగా కనిపించింది "...అందులో తల్లివి మరీనూ!...ఇంచుమించు ఓ అర అడుగు ముందుకి పొడుచుకొచ్చాయి కదూ!...వాట్ని ఎలా నవిలేసేట్లు చూసేస్తున్నాడో వికాస్!..." అన్నాను ఈర్ష్యగా...

[sarit11]

"...నో వండర్...ఆవిడవి అలా ఎందుకున్నాయో తెలుసా?...ఆవిడ మొగుడు...అదే నీ ఓల్డ్ హీరో ...వాట్ని... అంటీ ముట్టనట్లు,సున్నితంగా హాండిల్ చేస్తాడులాగుంది...అంచేత కుదిరితే, గిదిరితే...నీ వాట్నీ అలాగే!...అసలే నా మొగుడి చేతుల్లో నలిగి నస్యమయ్యాయి...కాస్త రెస్ట్ వాటికి..."అంది వకుళ, సజెస్టివ్ గా నా గుబ్బలవైపోచూపు విసిరి... "...ఛీ పోవే!...నీకెప్పుడూ అదే యావ!...ఐనా అతడికీ,ఈవిడకీ ఏంటి లింకు!?..." అన్నాను"...వాళ్లతో ఉన్న మగాళ్లని జాగ్రత్తగా చూడు, నీ ముసలి హీరో, ప్లస్ మీసాల్లేని వెంకట్! ... మనం కూడా వెళ్దామా అక్కడికి?...ముందో కప్పు కాఫీ...మనుషులు నచ్చితే ...ఓ రెండు జతల మంచాలు!..."అంటూ లేవబోయిందది..."...మరీ బరితెగించి పోతున్నావే పిల్లా!..." అంటూ బలవంతంగా దాన్ని కూర్చో బెట్టాను..."...ఆ పని చేస్తేనో!..." అని నా మనస్సులోకూడా మెదిలిన చిలిపి ఆలోచనని అణిచేసుకుంటూ...
ఓ ఐదు నిముషాలు వాళ్లతో నవ్వుతూ మాట్లాడింతర్వాత, వికాస్,మధు లు చుట్టూ చూడ్డం మొదలెట్టారు..."...ఇప్పుడు గుర్తుకొచ్చామేంటీ ఊరుకో..." అంటూ వారిస్తూన్నా వినిపించుకోకుండా..."...మన కోసమేనే!..." అంటూ చేతులూపింది వకుళ...మమ్మల్ని చూపిస్తూ వాళ్లకేదో చెప్పి, మా దగ్గర కి వచ్చారు..."...ఆ తల్లీ కూతుళ్ల కొంగులట్టుకుని అక్కడే ఉండలేకపోయా?..." అంటూ అక్కసుగా దెప్పాను... "...వాళ్ల వావి వరసలేంటో మీ ఆయన్నడుగు..." అంటూ నా ఎడం పక్క కుర్చీలో కూర్చుని నా తొడలమీద చెయ్యేసి వేళ్లని లోపలికి దూర్చాడు మధు "...ఇష్ష్! చెయ్యి తీసేసి విషయం చెప్పు ...అందరూ మన్నే చూస్తున్నారు " అని గోమూగా గదిమాను...తన వేళ్ళ వెతుకులాటని ఎంజాయ్ చేస్తూనే...
"... చూడనీ!...ఆకళ్లు తీరని సెకండ్ హనీమూన్ జంటలనుకుంటారులే!..." అంటూ కొనగోళ్లతో నా పూరెమ్మల్ని గిల్లాడు...అనుకోకుండా ఓ మత్తైన మూల్గు నా పెదాల్ని తప్పించుకుని బయట పడింది.."...ఎలా అను కుంటారూ!...దాని మొగుడివి కావని నువ్వే చెప్పుకున్నావుగా! ..." అంటూ తన మొగుడ్నీ..."...అలా ఇష్ష్...ఉష్ష్...అంటూ మూల్గద్దే పిల్లా! నా మొగుడు రెచ్చిపోయి మరో రెండు వేళ్ళు దోపీగల్డు..." ...అని నన్నూ "...అబ్బ! ...నువ్వేంటీ!...అపుడే పైజామా లోకి అరచెయ్యి దూర్చేశావ్?...పబ్లిక్ ప్లేసుల్లో వద్దంటే వినవు కదా వికాస్!..." అంటూ నా మొగుడ్నీ కసురుతూ తన కుర్చీని టేబుల్ కి దగ్గరగా జరుపుకుంది వకుళ...

ఈ పధ్ధతి బాగుంది...టేబుల్ కిందేం జరుగుతూందో మూడోకంటివాడికి తెలీదు... అనుకుంటూ నేను కూడా కుర్చీని టేబుల్ కి దగ్గరగా జరుపుకుని... "...ఊఁ...ఇప్పుడు చెప్పు వికాస్...వాళ్ల సంగతి..." అని నామొగుడ్ని అడుగుతూ...మధు ఫింగర్ ప్లేకి అనువుగా తొడలు విప్పుకున్నాను...
"...గమ్మత్తుగా పిలుచుకుంటున్నారుసంధ్యా వాళ్ళు!...ఆ వెనకున్న టేబుల్ దగ్గర కూర్చున్న ఓ తెల్లజుట్టాయన్నీ,మరో షార్ట్స్ లో ఉన్న కుఱ్ఱగాడ్నీ చూశారా! వాళ్లు వీళ్లతాలూకే!...మాతో మాట్లాడిన ఆ పిల్ల ...తెల్ల జుట్టాయిన్ని డాడీ అనీ...మధ్య వయస్సావిడ్ని "ఆంటీ" అనీ పిలుస్తూంది...ఆవిడనే కుఱ్ఱాడు " మమ్" అనీ...పిల్ల తండ్రిని " అంకుల్" అనీ పిలుస్తున్నాడు...చెప్పుకోండి...వాళ్ళ వరసలేంటో!" అని మాకో సవాల్ విసిరి...
"...అబ్బ!...పాంటీ మీదనుంచే ... అని చెప్పానా!...ఉహ్...అలా వేళ్ళు దోపేయద్దు బాబూ!"...అని గారాలు పోతూన్న వకుళని..." ఏంటమ్మా ఆ బెట్టు!?...ఇదిగో ఐపోయింది...ఇంకాస్త ఎడం చేసుకో" అంటూ బుజ్జగించి దాన్నిలొంగదీసుకున్నట్లున్నాడు "...నువ్వలా...ముని వేళ్ళతో నా పూరెమ్మల మందాన్ని అంచనా వేస్తూంటేనూ... చూపుడు వేలుతో గొల్లిని మౌత్ ఆర్గన్ బటన్ లా ఆగి, ఆగి మీటేస్తూంటేనూ...నేనేం ఆలోచించలేను బాబూ ...మీ ఆవిడనడుగు..." అంటూ...కుడి చేతిని మా మొగుడి ఒళ్ళో వేసి...అంకినదాన్ని ఊతంగా పట్టూకుని...కొద్దిగా నడుం పైకెత్తి...ఒక్క జర్క్ తోకుర్చీలో కూలబడి... మరుక్షణం వెనక్కి చేరగిలబడిపోయి...అరమోడ్పుగా కళ్ళు మూసుకుంది వకుళ ...
"...మీ ఆయన నన్నేమీ ప్రశాంతంగా వదిలేయలేదులేమ్మా ఆలోచించడానికి!...బొటకన,చూపుడు వేళ్ళ కాంబినేషన్తో రెమ్మల్ని విడదీసి, మధ్య వేలుతో ఎక్కడెక్కడో కెలికేస్తున్నాడే తల్లీ!!..." అంటూ వకుళతో మొర పెట్టుకుంటూంటే, "...అప్పుడే కార్పించేశావా గురూ మా ఆవిడ చేత!?...పట్టేశావన్నమాట దాని జి- స్పాట్!..." అంటూ మధు నా మొగుడ్ని కాంప్లిమెంట్ చేయడం వినిపించేసరికి నాకొళ్ళు మండి పోయింది..."... అక్కడికి నువ్వు నన్ను చిత్తడి చిత్తడి చేయనట్లూ...అవునూ!...ఆడదానికి...జి- స్పాట్!...అనేదొకటుంటుందని ఎవరు చెప్పారు మీకూ !" అన్నాను... నా చేతికి చిక్కిన అతగాడి నిగిడిన చెక్కపేడుని పాంటు మీదినుంచే కసిగా పక్కలకి విరుస్తూ...

"...ఇది కాదేంటీ!..." అంటూ మధు తన మధ్య వేలితో మరోసారి అక్కడే నొక్కేసరికి..."...ఇంకా సైంటిఫిక్ గా ఋజువు చెయ్యలేదెవ్వరూ!..." అని బలహీనంగా అంటూ కుర్చీలో వెనక్కి వాలిపోయాను..."... ఈ స్పాట్ ని టచ్ చెయ్యగానే నా అరచేతిలో చిక్కటి తీర్థాన్ని వదిలేసింది గురూ మీఆవిడ...ఇంకేం ఋజువుకావాలో!"...అంటూ నవ్వాడు మధు..."...మీ ఆవిడా డిటో...పబ్లిక్ ప్లేస్ ఐపోయిందిగానీ, లేకపోతే తాగేదుము..." అంటూ జత కలిపాడు నా మొగుడు ... "...ఎవర్తి నేర్పించిందోనే తల్లీ! మన మొగుళ్లకీ పాడు ట్రిక్కులు..." అని వకుళ మత్తుగా పలవరించింది..."...అవునమ్మా!..." అంటూండగానే నాకూ మైకం కమ్మినట్లై...కళ్ళు మూతలడ్డాయి...ఇంతలో "...విచ్ స్నాక్ వుడ్ యూ లైక్ టు హేవ్ మేమ్స్..." అంటూన్న బేరర్ స్వరం వినిపించేసరికి...ఉలిక్కి పడి లేచి సర్దుకున్నాం... నేనూ ,వకుళ...
"...మీరు ఆర్డర్ చెయ్యండి...మేం రెస్ట్ రూం కెళ్ళొస్తాం!..." అంటూ బయల్దేరాం...మేము ఫ్రెష్ అయ్యి వెనక్కొచ్చేసరికి "... మేమూ చేతులు కడుక్కొస్తాం!...బంక,బంకగా ఐపోయాయ్!!..." అంటూ కొంటెగా కళ్ళు గీటి లేచారు మగాళ్ళు."...ఎందుకే వకూ!...అంతగా కార్చేసుకున్నాం మనం!..." అన్నాను...ఓ రెండు నిముషాలు సేద తీరిన తర్వాత..."...అదిగో...ఆ వస్తూన్నవాళ్ళనూహించుకునేమో!..." అంది వకుళ... (end of page 81)
 
...అటు చూశేసరికి ఆ 6996మగాళ్లిద్దరూ సీరియస్ గా ఏదో మాట్లాడుకుంటూ మా టేబుల్ వైపే వస్తున్నారు...బాక్ గ్రౌండ్ లో వాళ్ల టేబుల్ దగ్గిరే ఆగిపోయి వాళ్ల తాలూకు ఆడాళ్ళతో ఏవో కబుర్లు చెప్పేస్తున్నవికాస్, మధులు అక్కడ సెటిలవడం కనిపించే సరికి నాగుండెల్లో దడ మొదలైంది ‘...ఎందుకొస్తున్నారంటావ్ వకూ వాళ్ళు!?...మనతో మాటైనా చెప్పకుండా ప్రపోజ్ చేశీశారంటావా మన మొగుళ్ళు!? ’ అన్నాను... నా గొంతులో సన్నని వణుకుని అణుచుకుంటూ...‘...తినబోతూ రుచెందుకడుగుతావ్!..ముందు నీ మొహం మీదున్న ఆ "...చెయ్యట్టుకుంటే పెదాలప్పగించీసే..." ఫీలింగ్ ని చెరిపేసుకో! లేకపోతే మనవాళ్ళు చేయకపోయినా వీళ్ళు చేసీగలరు...’ అంది వకుళ...‘...ఊరుకోవే!...నేనొప్పుకుంటానేంటీ!...’ అని రోషంగా అంటూండగానే వాళ్లు వచ్చేశారు...‘...గుడీవినింగ్ యంగ్ లేడీస్...’ అంటూ సీనియర్...‘...హలో...’ అంటూ కుఱ్ఱ గుర్రం....నోటితో పలకరిస్తూనే...కళ్లతో మా వంపుల్ని తడిమేస్తూ...

[sarit11]

...హలో!... అని చిరునవ్వుతో సమాధానాలు చెప్పాం...అలవోకగా చున్నీలని సవిరించుకుంటూ...‘...ఐయామ్ డాక్టర్ వాసుదేవ్ మీనన్...ఏన్ ఆర్థోపెడీషియన్... హి ఈజ్ మిళింద్ షెట్టి...ఎ సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీయర్ ఎండ్ ఎ కొలీగ్ ఆఫ్ మై డాటర్ సుధా మీనన్...దట్ గర్ల్ ఇన్ పింక్ టాప్...’ అన్నాడు సీనియర్...మంద్రమైన గొంతుతో, వాళ్ళు కూర్చున్న టేబుల్ వైపు చూపిస్తూ...మా వైపే చూస్తున్న ఆ అమ్మాయి నవ్వుతూ చెయ్యూపింది...మేమూ చెయ్యూపాం...‘...అండ్ దట్ లేడీ ఇన్ యెల్లో సారీ ఈజ్ మై మదర్ రాధా షెట్టి,...ఎ సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ ఆఫీసర్...’ అన్నాడు ఖంగుమనే గొంతుతో కుఱ్ఱ గుర్రం...
‘...ఐతేఏంటిట?...’ అన్నట్టుగా కళ్ళెగరేశాం, నవ్వుతూనే!...‘...వి వాంట్ యువర్ అడ్వైజ్...’ అన్నాడు మిళింద్ ...‘...ఫ్రం స్ట్రేంజర్స్!?...’ అన్నాం ఇద్దరం ఒకసారే... మా గొంతుల్లోఆశ్చర్యాన్ని గమనించి ‘...నన్ను చెప్పనీ!...’ అంటూ కుఱ్ఱగాడ్ని ఆపి...‘...మిసెస్ మెహ్రా, మిసెస్ గూటం...మేం కాసేపిక్కడ కూర్చుంటే మీకేం అభ్యంతరంలేదుగా!...అన్నాడు వాసుదేవ్...మా ఇద్దరివైపూ మార్చి,మార్చి చూస్తూ... (...సంభాషణ ఇంగ్లీషు లో జరిగినా తెలుగులోనే రాస్తున్నాం...)
‘...నేను సంధ్య... ఈవిడ వకుళ...’ అంటూ నేను మాఇద్దరి పేర్లు చెప్తూంటే...‘...ప్లీజ్!...కూర్చోండి!...’ అని వాళ్లతో అంటూ...‘...ఎందుకే మనపేర్లు చెప్పావ్ వాళ్లకి?...అంది వకుళ పెదాలు కదపకుండా...‘...మన సిగ్గుమాలిన మొగుళ్ళు...ఎవర్ని...ఎవరి భార్యలుగా చెప్పుకున్నారో తెలీదుగా !...’ అన్నాను నేనూ పెదాలు కదపకుండా! ...పేర్లు చెప్తూన్నపుడు...అనుకోకుండా మా మా గుండెలవైపు వేళ్ళు చూపించుకుని దించామనుకుంటా!...మా చున్నీలు వాటితోపాటు జారిపోయాయేమో... మా బిగుతు గుబ్బల మధ్య చీలికలు బయట పడ్డట్టున్నాయి ...వాటివైపే మైమరిచి చూస్తూ నిలబడి పోయారిద్దరూ...వాళ్లచూపుల డైరెక్షన్ గమనించి ...చున్నీలు సర్దుకుని ‘...కూర్చోండి...’ అన్నాం మరోసారి...వెంటనే కోలుకుని ‘...థాంక్స్...’ అంటూ కుర్చీల్లోసెటిలయ్యారు వాళ్ళిద్దరూ...
 
‘...నీ తుమ్మెదగాడు చూడు వకూ!...చూపుల్తో ఎలా చొరబడిపోతున్నాడో మన చీలికల్లోకి!!...ఇలా ఎన్ని పూలల్లోకి చొరబడి తేనెలు జుర్రు కున్నాడో !...’ అని గొణిగాను ...ఆ ఆలోచనతో నా ఒళ్ళు ఝల్లుమనడంతో సన్నగా వణుకుతూ....‘...తుమ్మెదెక్కడ నుంచి వచ్చిందే?...’ అంది వకుళ అయోమయంగా దిక్కులు చూస్తూ ‘... నీ కుఱ్ఱగాడి పేరుకర్థం అదేగా!...’ అన్నాను...’...ఒహ్ అర్థమైందిలే!...చూపుల్తోనేగా చొరబడత...అదీ ఎంత దాచుకున్నా దాగని ఆ చీలికల్లోకేగా?...నీ పై పెదాల్లోకో...లేకపోతే నిలువుపెదాల్లోకో...ఏ నాలికనో...వేళ్లనో జొనిపేసినట్లు వణికిపోతావేంటీ!?...కాస్త ఓర్చుకో!...ఎంతైనా ఉడుకు రక్తం కదా! ...నీ ముసిలాడేం తీసిపోలేదులే!...ఎలా మనిద్దరి సైజుల్నీ పోల్చేసుకుంటున్నాడో! ...మగబుధ్ధి పోనిచ్చుకున్నాడు కాదు...’ అని గొణిగింది వకుళ...నా తొడని గోకి...‘...అంత ముసిలాడు కాదని చెప్తూనే ఉన్నానా!...అనుమానంగా ఉంటే ఆ ‘...ఉబ్బు...’ చూడు’ అని తలొంచుకుని దానికి సమాధానం చెప్పి...‘...ఊఁ...చెప్పండి...’ అన్నట్లుగా వాళ్ళవైపు చూశాను...

...ఇంతలో ‘...స్నాక్స్...మేమ్...సర్స్...’ అంటూ హాస్పెటాలిటీ వాళ్ళు తయారు...ఆ కబురూ, ఈ కబురూ చెప్పుకుంటూ, నవ్వుకుంటూ వాటిని కానిచ్చి కాఫీ కూడా ముగించేసరికి కాస్త బెరుకు తగ్గింది మాలో...‘...బానే జోక్సు వేస్తాడే నీ ముసిలాడు...’ అంది వకుళ అల్లరిగా!...‘...ఛీ ఊరుకోవే!...’ అంటూటే ‘...మా హోటల్ ఆనివర్సరీ బాంక్వెట్ మరో హాఫెనవర్ లో స్టార్ట్ అవుతుంది...ప్లీజ్ జాయన్...’ అంటూ హోటల్ మానేజ్మెంట్ తాలూకు పిల్ల తయారు...చుట్టూ చూశేసరికి గెస్ట్స్ అందరూ లేస్తున్నారు.....‘...మన రూమ్స్ సంగతేంటో!...’ అనుకుంటూ రిసెప్షన్ వైపు బయల్దేరాం...‘...డాక్టర్ వకుళా!...’ అంటూ దాన్ని పిలిచాడు వాసుదేవ్...‘...గాలి నీమీదికి మళ్ళింది పిల్లా...వెళ్ళు!...’ అని కొంటెగా అంటూ అడుగు ముందుకేశాను...
‘...మే ఐ జాయన్ యూ ఎట్ డిన్నర్ మామ్? ...మిమ్మలడగాలనుకున్న విషయం అడగనేలేదు...’ అన్నాడు మిళింద్...నాతో అడుగు కలుపుతూ...‘...ఏంటడుగుతాడో వీడు!...మా మొగుళ్ళెలాగూ వీళ్ళ తాలూకు ఆడాళ్ళతో లింకు ఐపోయినట్లున్నారు...చూద్దాం!...ఈ మార్పిడి...ఎలా ఉంటుందో!!...’ అని మనస్సులో అనుకుంటూ పైకి ‘...సరే!...’ అన్నాను వాడితో...చాటంత మొహం చేసుకుని నాకు థాంక్స్ చెప్పి వెళ్లిపోయాడు...ఆగి వెనక్కి చూశేసరికి ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో వాసుదేవ్ తో ఇంకా ఏదో చెప్తూందది...నాతో చూపు కలవగానే కళ్ళతో అతగాడికి అందంగా బై చెప్పి నా పక్క చేరింది...అందంగా కదులుతూన్న దాని పిరుదుల్ని తదేకంగా చూస్తూన్నాడు వాసుదేవ్...తన చూపుని నేను పసికట్టానని గమనించి, మొహమాటంగా నవ్వి, ముందుకెళ్ళిపోయాడు...

...‘...నీ పిరుదులమీంచి చూపు తిప్పుకోలేకపోతున్నాడే అతగాడు!...ఏమడిగాడేంటీ...’ అన్నాను ‘...మీ డాక్టరేటు సైకాలజీలో కదా!...మిమ్మల్నో విషయం అడగాలి...డాన్స్ టైం లో మాట్లాడుదామాఅన్నాడు...’ అందది...‘...ఐతే ఇంకేం!...వీట్ని కసితీరా పిసికేస్తాడన్నమాట అప్పుడు!...’ అన్నాను...దాని పిర్ర మీదొకటి ఇచ్చుకుంటూ...‘...కాసేపైంతర్వాత నీ వాడ్ని నీకప్పగించేస్తాలే!...ఐనా నువ్వా తుమ్మెదగాడ్ని ముగ్గులోకి దింపినట్లున్నావ్ కదా!... ఇక బాధెందుకూ?...’ అని రిటార్టిస్తూ అదే పని చేసింది వకుళ...
...‘...మన రూమ్స్ సంగతేంటో!...’ అని మరోమాటనుకుంటూ రిసెప్షన్ వైపు బయల్దేరాం...మమ్మల్ని చూసి అక్కడికి చేరారు వికాస్, మధు ‘....యువర్ రూమ్స్ విల్ బి రెడీ వెరీ సూన్...మీరు బాంక్వెట్ కోసం ఛేంజ్ అవడానికి వీలుగా ఆ పక్క స్యూట్ లోకి మీ లగేజ్ ని షిఫ్ట్ చేశాం...ప్లీజ్ కమ్...’ అన్నారు రిసెప్షన్ వాళ్ళు అతి వినయాన్ని ఒలకపోస్తూ... ‘...మనం ఆలస్యమయ్యాంగా!...ఓ రెండు గంటలకోసం ఇంకో పార్టీకి అద్దెకిచ్చేసుంటారువీళ్ళు...’ అని మనస్సులో తిట్టుకుంటూ వాళ్ళవెనకే బయల్దేరాం...స్యూట్స్ బాగానే ఉన్నాయి...చెరో బెడ్ రూమ్ లో మా లగేజ్ పెట్టారు...‘...ముందు మమ్మల్ని బట్టలు మార్చుకోనీండి...మీఆడాళ్ళు తయారు కావడానికి బోల్డు టైం తీసుకుంటారు...’ అంటూ మగాళ్ళు రూమ్స్ లో దూరారు...ఓ పావుగంటలో వాళ్లు డార్క్ ట్రౌజర్, లైట్ కలర్ ఫార్మల్ షర్ట్,బౌటై లతో రెడీ ఐపోయి...‘...మేం టేబుల్ ఏర్పాటు చూస్తాం...’ అంటూ జారుకున్నారు ‘...మాకోసం ఆగచ్చుగా!...ఆ ఆడాళ్ళ ఎడబాటు అంత సహించ లేకుండా ఉన్నారా!...’ అంటూన్న మా సణుగుళ్ళని పట్టించుకోకుండా!

[sarit11]

...‘...వెళ్ళనీవే!...మనమూ చూపిద్దాం మన తఢాకా!...ఆ బ్లౌజ్ తెచ్చావుగా! గెస్ట్ లందరినీ పిచ్చివాళ్లని చేశేద్దాం!...’ అంటూ ఒక రూమ్ లో దూరాను...‘...కరెక్ట్...’ అంటూ వకుళా మరో రూమ్ లోకి వెళ్లింది...ఓ ఐదు పూలు ఎంబ్రాయిడర్ చేసిన ఓ గోల్డెన్ యెల్లో గార్డెన్ వరేలీ చీరని అదీ, ఓ ఐదు ఆకులు హేండ్ వర్క్ చేసిన మిల్కీ బ్రౌన్ చీరని నేనూ సింగారించి , మరో పావుగంటలో బయటికొచ్చాం... హాల్ చేరేసరికి ఓ ఐదు టేబుల్స్ అవతలున్న ఒక టేబుల్ దగ్గర నుంచి చేతులూపారు...ఇందాకటి ఆడాళ్లతో ఉత్సాహంగా కబుర్లు చెప్తూన్న వికాస్, మధులు...‘...చూశావే! వాళ్లు కూడా మన మొగుళ్ళ దగ్గర ఎలా వగలు ఒలకబోస్తున్నారో!...’ అంటూ నా చెవికొరికింది వకుళ...‘...చూడకేం!...మార్చేద్దామా సీనరీ!!...’ అంటూ వయ్యారంగా అడుగు ముందుకేశాను... చిరునవ్వుతో వకుళా బయల్దేరింది...

మొదటి వరస నాలుగు టేబుల్స్ వెనకా అరవైలు దగ్గర పడుతూన్న, భారీ కాయపు జంటలు కూర్చునున్నారు....వాళ్లకి నాల్గడుగులు దూరంలో ఉండగానే మంద్ర స్థాయిలో వినిపిస్తూన్న సంభాషణలన్నీ ఆగిపోయాయి... మావాళ్ళున్న టేబుల్ వైపు చూస్తూన్నట్లు నడిచినా, మగాళ్ళ కళ్ళు మా కదలికల్ని ఫాలో కావడం ఓరకంటి గమనిస్తూనే ఉన్నాం...ఆ వరస దాటేసరికి ‘...ఏం చీరకట్లు!...ఏం ఫిగర్సు!...’ అంటూన్న మగాళ్ళ బరువైన నిష్టూర్పులూ...‘...సిగ్గు లేదూ?...మన పిల్లలీడువాళ్లు!...’ అంటూన్న వాళ్ళ తాలూకు ఆడాళ్ళ ఛీత్కారాలూ మాచెవులకి సంగీతంలా వినిపించింది...
రెండో వరసలో చెరో వైపూ మధ్య వయస్సు జంటలు కూర్చునున్నారు...మగాళ్ళు మా వంపుల్ని తినేసేలా చూసేస్తున్నారు...ఆడాళ్ళు మాత్రం మా చీరల్ని పరీక్షగా చూసేస్తున్నారు...‘...ఉఫ్...కళ్ళు చెదిరిపోయే అందం కదా మనూ!...మన సైడు నడుస్తున్న ఆ గంధం రంగు చీరావిడది!...’ అని తన భార్యతో అంటున్నాడు...నన్ను ఒళ్ళంతా కళ్ళు చేసుకుని చూసేస్తున్న ఒక నలభైలు పైబడ్డ ,ఆరడుగుల అందగాడు... ‘...మీ మొహం!..ఆ గోల్డెన్ యెల్లో చీరలోఉన్నావిడని చూడండి!...అందం అంటే ఆవిడది!...చేపల్లాంటికళ్ళు...సంపెంగలాంటి ముక్కూ, పల్చటి పెదాలూ చీర రంగులో కలిసిపోయే శరీర ఛాయ!...’ అంటూ అతగాడ్ని విదిలించిందా బొద్దుగాఉన్న అందగత్తె...

‘....మాంఛి రంగనుకో ఆవిడది!...కాపోతే నెమ్మదిగా నడుస్తూన్నా, ఆవిడ ఎదఎత్తులు,...ఆ తొడల మధ్య పువ్వూ... చీరమీదున్నఆ మూడు పూల చాటునుంచి ఎప్పుడు బయట పడదామా!...అన్నట్లు ఊగిపోడం లేదూ?...నా ఫేవరెట్ ని చూడు!...ఏం బింకం ఆ ఎదపొంగులవి!...ఆవిడ చకచకా నడుస్తూన్నావాటి మీద మంగళసూత్రాలు రిథ్మిక్ గా అటూ ఇటూ కదులుతున్నాయి తప్ప...అవి...మాత్రం అస్సలు కదలటంలేదు!! వాటిమీద ఆ రెండాకులూ...ఆ లవ్ ట్రయాంగిల్ మీద మూడోఆకూ తప్ప ఒంటిమీదింకేం లేనట్లుందికదూ!...’ అంటున్నాడు నా ఫాన్...
‘...ఇంకో రెండు ఆకులు వెనకాతలుంటాయి చూడు...నాదగ్గరా ఉంది అటువంటి చీర!...నన్నెప్పుడైనా అలా పొగిడావా!?...మీ మగాళ్ళకి పొరుగింటి పుల్లకూర రుచి...మరో విషయం... చకచకాఎవరూ నడవటంలేదు...ఇద్దరూ వయ్యారంగా తిప్పుకుంటూనే నడుస్తున్నారు...ఈవిడలో అందం కన్నా మీ మగ పశువుల్ని రెచ్చగొట్టే...ఆ ...ఆకర్షణలెక్కువ...ఆ గోల్డెన్ చీరావిడదే నిజమైన అందం...పైగా ఆవిడ సైజులే పెద్దవి!...కళ్ళెట్టుకు చూడు ’...అంటూ తన మొగుడ్ని ఓ దులుపు దులిపి, నావైపో కోరచూపు విసిరి, వకుళ పక్కన చేరి ‘...ఈ చీరెక్కడ కొన్నారంటూ ’ మాటలు కలిపింది...దాంతో నాకొళ్ళు మండిపోయింది...

ఇంతలో ‘...ఈ వర్క్ ఎక్కడ చేయించారు...’ అంటూ అవతల పక్కనున్న ఆవిడ నా పక్కన చేరడంతో , ఆవిడకి చీర పల్లోని చూపించే వంకతో పవిటని గుబ్బల మధ్యకి సర్దుకుని...ఎడమవైపు తిరుగుతూ నా పిరుదుల మీదున్న మిగిలిన రెండాకులూ రెపరెపలాడేట్టూగా తొడల్ని సెక్సీగా కదిపి...నా కుడిస్థనకోణం, సన్నటి నడుం,లోతైన బొడ్డు, పల్చటి పొత్తికడుపు అతగాడికో అరక్షణం స్పష్టంగా కనిపిచ్చేట్లు పక్కకి తిరిగి ...ఎలా ఉన్నాయి!...అన్నట్లుగా కళ్ళెగరేశాను... కుదేలైపోయాడా మానవుడు!...
...వీలున్నంతసేపూ రెప్పలార్పకుండా కనువిందుచేసుకుని....‘...సెన్సువస్ ఫిగర్!...హూ ఈజ్ ద ప్రైజ్డ్ లయన్!...’ అన్నాడతగాడు వీలైనంత నెన్నదిగా! ...అవసరం లేకపోయినా... రెండు చేతులూ పైకెత్తి...ఫ్రీ గా వదిలేసిన నా జుత్తులోకి వేళ్ళు పోనిచ్చి దువ్వుతూ...నా బ్లౌజ్ స్లీవ్ లెస్ కావడంతో మిలమిలా మెరిసిపోయే చంకల్నీ, మరింతగా పొంగిన గుబ్బల్నీ ఇంకాసేపు అతగాడికి ప్రదర్శించి...సెక్సీనవ్వుతో మా మగాళ్ల వైపు ఓ వేలు చూపించి...అతడి భార్య వైపు ఓ కసినవ్వు విసిరేదాకాదాకా నా మూడ్ చల్లబడలేదు...‘...ఇక చాల్లే పద!...ఆవిడలా అందని కోపంవచ్చిందా!?...’ అంటూ నా వీపు దువ్వుతూ, నన్ను బయల్దేరదీసింది వకుళ...‘...విన్నావూ!...ఆక్షణానికి కాసేపు చుర్రుమనిపించినా, ఉన్న మాటేకదమ్మాఅది!...’ అన్నాను సర్దుకుంటూ...ఓ క్షణం నాకళ్లల్లోకి చూసి, ‘...పోవే!..’ అని ప్రేమగా నా వెన్ను రాస్తూ నన్ను ముందుకి నడిపించింది...

...ఓరెండడుగులు ముందుకేశామోలేదో! చేతుల్లో ఎఱ్ఱ గులాబీలు పట్టుకున్నఇద్దరు పాతికేళ్ల లోపు కుఱ్ఱగాళ్లు మా ముందు ప్రత్యక్షం...ఓ సారి మొహాలు చూసుకుని వాళ్ల వైపు ప్రసన్నంగా చిరునవ్వులు విసిరాం...దాంతో వాళ్ళు ధైర్యం పుంజుకుని... సినిమా రోమియోల్లాగ ఓ మోకాల్ని నేలకానించి మాముందు వ్రాలి ‘...టు అవర్ డ్రీమ్ ఏంజెల్స్ ...’ అంటూ మా పల్చటి పొత్తికడుపుల్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ గులాబీల్ని మాకు అందించారు...‘...థాంక్స్...’ అంటూ నా ముందున్న గులాబిని అందుకుని ముందుకెళ్లబోయాను...వకుళా అదే పని చేసింతర్వాత...‘....వేట్నీ...అంత గుచ్చి గుచ్చి చూస్తున్నారూ!...’ అందది బుధ్ధి తక్కువై... ‘...మీ నావల్స్ మేమ్స్...ఎంతలోతుగా ఉన్నాయో! మీ వెన్నెముకల దాకా చొచ్చుకు పోయాయా !..అని సందేహం...నాకూ, మావాడికి...తీర్చుకోనిస్తారా!...ప్లీజ్!!...’ అన్నాడు నా ముందు వాలిన కుఱ్ఱాడు...
...ఇద్దరి మొహాలూ గర్వంతోనూ, సిగ్గుతోనూ ఎఱ్ఱగా కందిపోయాయి..‘...ఛీ!...అలా ఎవ్వరికీ ఉందదు...ఐనా ఎలా తెలుసుకో గలరేంటీ!? ’ అన్నాను ... ఎలాగో గొంతు పెగల్చుకుని!...ఆమాట అనడం ఆలస్యం...‘ మీరు పర్మిషన్ ఇస్తే ఓ నిముషంలో తేల్చేస్తాం!...’ అంటూ మా సమాధానంకోసం వెయిట్ చేయకుండా వాళ్లిద్దరూ మా వెనక జేరి...మా వెన్నుపూసలమీద బొటకన వేళ్ళు ఆనించి...మిగిలిన వేళ్లతో మా నడుముల్ని చుట్టేసి...‘...ఒహ్!...గుప్పెట్లో ఇమిడిపోయే నడుములు మీవి!...’ అని పొగుడుతూ...మా బొడ్డుల కోసం వెతుకుతూన్నట్లుగా నటిస్తూ చీరెల కుచ్చెళ్ళలోకి వేళ్ళు జొనిపేసి వెతుకులాడ సాగారు...

[sarit11]

...‘... బొడ్డు వెతుకులాటపేరుతో చీరకుచ్చెళ్లు లాగీగలరీ ఈ కుఱ్ఱ నాయాళ్ళు...’ అనిపించిందిద్దరికీ ‘...ఈ వ్యవహారాన్ని మన మొగుళ్ళతోబాటు ఇందాకే పరిచయమైన నాయర్లు, షెట్టీలు కూడా చూశేస్తారేమోనే సంధ్యా!...అప్రదిష్ట...’ అంటూ తన నడుంని చుట్టేసిన వేళ్లని విడదీయడానికి విఫల ప్రయత్నం చేస్తూ... అది చెప్పిందీ నిజమే!...అనుకుంటూ...నేనూ ఆ ప్రయత్నం చేస్తూనే మా వాళ్ల టేబుల్ వైపు చూశాను...తుమ్మెదగాడి తల్లి తప్ప మిగిలిన అందరూ మొబైల్స్ లో మాట్లాడుతూ హాల్ చివర పచార్లు చేస్తున్నారు...ఆవిడా మావైపు చూడటంలేదు...వెంటనే నా బుర్రలో ఓ ఆలోచన మెరిసింది...
‘...ఈ కుఱ్ఱగాళ్లు ఎలాగూ వదలరమ్మా! ....అంచేత రచ్చ చేసుకోకుండా వాళ్ళ ముచ్చట తీరిస్తేపోలా!...ఓ ఆర నిముషం పని...’ అంటూ నా నడుం మీదున్న వేళ్లల్లో ఓదాన్ని నా బొడ్డు లోకి దోపేసుకుని...‘...ఊ!...తొందరగా కానీ!!...’ అని వాడితో అంటూ వకుళకి కన్ను గీటాను...అదీ ఓ చిరునవ్వు విసిరి... పెనుగులాట మానేసి తన నడుంని పెనవేసిన వేళ్లల్లో ఒకదాన్ని తన బొడ్లోకి దోపుకుంది...

...ఓ రెండు నిముషాలు గడిచిపోయాయి...కుఱ్ఱగాళ్ళు బొడ్లో వేళ్లని మార్చి,మార్చి తిప్పేస్తున్నారే తప్ప విదిలే సూచనలు కనిపించలేదు... నా పూరెమ్మలు చెమ్మబారడం మొదలైంది.... వకుళ వైపు చూశాను...ఓరకంటితో!...దాని పరిస్థితీ అలాగే ఉందేమో!...అరమోడ్పుగా కళ్లు మూసుకుని ఉందది...‘..ఏయ్ .వకూ!...చెమ్మగిల్లిపోతున్నానే!...మరికాసేపిలాగే ఉంటే...అక్కడ ఊరే...ఊట...ని... దేనికి ఒత్తుకోనే తల్లీ!!..చెప్పవేం!!!...’ అని రెట్టించాను...‘...సిగ్గులేకపోతేసరి!...ఇప్పుడడుగుతావా!?...మగాడు చెయ్యట్టుకుంటే చెమ్మగిల్లిపోయే మనకి...ఇలాంటివి...పనికిరావమ్మా!.. పెట్టీ కోట్లు వేసుకుందాం!!... అని చిలక్కి చెప్పినట్లు చెప్తే విన్నావా!?...మనం చీరల్లోపల ఏమీ వేసుకోలేదనే భ్రమ కలిగిద్దాం మగ పశువులకి...అంటూ నాచేత కూడా ఈ చర్మపు రంగు ఎక్స్ స్ట్రా లాంగ్ పేంటీ తొడిగించావ్...అనుభవించు...’ అంటూ శాపనార్థాలు పెట్టింది వకుళ...
...ఇలా లాభం లేదని ...కుఱ్ఱగాడి కుడి చేయట్టుకుని...దాన్ని సుతారంగా నిమురుతూ, నెమ్మదిగా నా కుడి పిర్ర మీదికి జార్చాను...మందు పని చేసింది...వాడు తన ఎడం చేతిని కూడా నా పిర్రలమీదికి జార్చి, పారవశ్యంగా వాటిని ఒత్తడం మొదలెట్టాడు...వాడికి వీలుగా... ఒకదానితర్వాత మరొకటి వాడి మొహం ముందుండేట్లుగా పిర్రల్ని తిప్పుతూ, గర్వంగా వకుళ వైపు చూశాను...దానికి చిర్రెత్తినట్లుంది...రెండు చేతుల్నీ వెనక్కి పోనిచ్చి...కుఱ్ఱగాడి తలనట్టుకుని తన పిరుదులకదుముకుంది...దాంతో వాడూ కుదేలైపోయి...వాటికి మొహాన్ని రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు...ఒక్క ఊపుతో వాళ్ల మొహాల్ని వెనక్కి తోసి...చెకచెకా మా టేబుల్ ని చేరుకున్నాం...
 
‘...రండి!....’ అని పలకరించింది...మా టేబుల్ దగ్గర కూర్చున్న మిళింద్ తల్లి ...‘...ఏరీ వాళ్ళూ! ’ అంటూ కూర్చున్నాం...వాళ్లకీ, ఈ టేబుల్ కీ మేమే హక్కుదారులంసుమా!... అన్న ఫీలింగ్ మొహాల్లో చూపిస్తూ ...ఆవిడదేం పట్టించుకోకుండా ‘... అబ్బ!...ఏం సౌందర్యం!...ఏం హొయలు మీది!...వారూ ,వీరూ అని తేడాలు చూపించకుండా అందరికీ మీ అందాల అమృతం పంచిన జగన్మోహినిలా ఉన్నారు మిసెస్ గూటం మీరు!...వికాస్ కి పెర్ఫెక్ట్ మేచ్ !...’ అందావిడ వకుళ వైపు చూస్తూ... నోట మాట పెకలక నావైపు వేలుచూపిస్తూ ఉండిపోయిందది ...మీరేం తక్కువ కాదులేండి మిసెస్ మెహ్రా ...ముఖ్యంగా...మీ... అవి! పొర్లిపోతూన్న కామభాండాలు కావూ!...పిచ్చెక్కించేశారు హాల్లో మగాళ్లకి!...’ అందావిడ నా స్థనాల వైపు మగాడిలా కసిగా చూస్తూ...

....ఏమనాలో తోచక ‘...మన మొగుళ్ళు అనుకున్నంతపనీ చేశారే వకూ!...’ అని దాని వైపు వాలి చెవిలో గొణుగుతూంటే నా గుబ్బల బింకాలు మరింత స్పష్టంగా కనిపించాయేమో! ...‘...మగతనం మూర్తీభవించిన మధు చేతుల్లో పడిన తర్వాత కూడా ఇంత బిగువుతో ఉన్నాయంటే, మీ జీన్స్ కి జోహార్లు చెప్పాల్సిందే!...’ అందావిడ మరింత రెచ్చిపోయి...
‘...మీ...ఆ... సంపద మాఇద్దరికన్నా ఎక్కువేలేండి...ఓ అడుగు మేరకి ముందుకు పొడుచుకొచ్చిన ...ఆ పొంగుల్తో... మధుపాలు తేనెలు జుర్రుకోడానికి వీలుగా...రేకులు పరుచుకున్న...ఎవర్ వెట్...ముదురు గులాబీలా ఉన్నారు.ఇప్పటిదాకా మధులాంటి మగాడి చేతుల్లో పడలేదేమో అవి!...అన్నాను ...కొంచెం ఘాటుగా!... ‘...కోపం వచ్చిందా!...ఇవాళ మాకో స్పెషల్ డే కాకపోయుంటే... నేనూ ఆ ముచ్చటా తీర్చుకునే దాన్నే!...దిలీప్ పుణ్యమా అని ...నేనూ మీలాగే మడికట్టుకుని కూర్చున్నదాన్నేం కాదులేండి!...’ అందావిడ...నన్నూ ,వకుళనీ గుచ్చి,గుచ్చి చూస్తూ!
...కాసేపు అవాక్కు ఐపోయాం మేమిద్దరం...‘...అంత తెలిసి పోయేట్టు ప్రవర్తిస్తున్నావేంటే!...’ అని గొణిగింది వకుళ...‘...ఏం చెప్పగలం?...’ అన్నాను తలొంచుకుని... ఓ రెండు క్షణాల మౌనం తర్వాత ఆవిడ మళ్ళీ మొదలెట్టింది...‘... నే చెప్పేది మీ కర్థం కావాలంటే నా గురించి ఓ రెండు మాటలు చెప్పుకోవ్చాలి......నేను రాధా షెట్టి...సెంట్రల్ రెవెన్యూ సర్వీసెస్...’ అని మా మొహాలవైపు చూసింది...‘..నేను వకుళ, ఇది సంధ్య...కాలేజ్ ఫాకల్టీలం...’ అని ఊరుకున్నాం...ఏం కళనుందో ఇంకేం వివరాలడక్కుండా ...‘...చిన్నతనం నుంచీ ...‘...వీటి...’ గ్రోత్ ఎక్కువే నాకు!...చచ్చేంత ఇబ్బంది అయ్యేది ... దాచుకోడానికి... ’ అంటూ కొబ్బరిబోండాల్లాంటి తన గుబ్బల వైపు కనురెప్ప లార్పికంటిన్యూ చేసిందావిడ...

‘...అందుకోసమేనేమో! ఎప్పూడూ మావాళ్ళు ఓ ఆయాని నాకు తోడుగా ఉంచి, పధ్నాలుగేళ్ళకే పెళ్ళి చేశేశారు...అప్పటికి దిలీప్...అదే ... మిళింద్ వాళ్ల నాన్న ...ఇంజనీరింగ్ సెకండ్ ఇయర్ లో ఉన్నాడు...మరో రెండేళ్లల్లో మాకు శోభనం...మరో రెండు సంవత్సరాల్లో మిళింద్ పుట్టుకొచ్చాడు... దిలీప్ ఆర్మీ ఆఫీసర్ కావడంతో అప్పుడప్పుడు తన తోటి ఆఫీసర్స్ తో డాన్సులు తప్పేవి కావు... ఓ రెండు మూడు సార్లు ‘...గీత...’ ని కూడా దాటాను...అదీ తన ప్రోత్సాహంతోనే !...’ అంది...ఆ ఙ్ఞాపకాల మత్తుతో ఆవిడ పెదాలమీద ఓ అందమైన చిరునవ్వు మెరిసింది...

[sarit11]

... ఇంతలో ఆవిడ మొహం మీద కమ్మిన విషాదపు ఛాయల్ని దాచుకుంటూ మళ్ళీ మొదలెట్టింది...‘...మరో రెండేళ్ళ తర్వాత తను యుధ్ధంలో చనిపోవడం...అప్పటికే సెంట్రల్ సర్వీసెస్ ఎగ్జామ్స్ పాస్ ఐననాకు వెంటనే సెలక్షన్ రావడం జరిగిపోయాయి ...మా అమ్మా,నాన్నల సహకారంతో మిళింద్ పెంపకం, కొత్త ఉద్యోగపు బాధ్యతల్తో కొన్నాళ్ళు బిజీ ఐపోయాను.... ‘...ఆ...’ శరీరపు అవసరాన్ని నా మనస్సు మర్చిపోయినా, నిండు యవ్వనం లో ఉన్న నా శరీరం...దాన్ని ఆకలిగా చూసే నా చుట్టూ ఉన్న మగాళ్ళు , ఆ రోజుల్లో దిలీప్ ఇచ్చిన ప్రోత్సాహం, రోజూ తింటూన్నఉప్పుకారాలు... ఆ...అవసరాన్ని మళ్ళీ మళ్ళీ గుర్తు చేయడం మొదలెట్టాయి...దాంతో ...అప్పుడప్పుడు...అన్ని విధాలా సేఫ్ మగాళ్లనెంచుకుని... చాటుమాటుగా ...కోరికల్ని తీర్చుకున్నానేగానీ ...ఎదుగుతూన్న మిళింద్ భవిష్యత్తుని దృష్టిలో ఉంచుకుని మళ్ళీ పెళ్ళి చేసుకునే ఆలోచనని విరమించుకున్నాను...’ అంటూ చెప్తూంటే ...‘..మిళింద్ కి, వాసుకీ ఈ విషయం తెలుసా?...’ అని అడిగింది వకుళ....
‘...ఎందుకలా అడిగారు?...’ అని ఎదురు ప్రశ్న వేసిందావిడ... ‘...ఇందాకా స్నాక్స్ తింటూన్నపుడు ఏదో సలహా కావాలన్నారు...మీ వాళ్ళు...’ అంది వకుళ...’ఏమిటో అది?...’ అంది ఆవిడ జాణతనంగా!...ఏమో! మిళిన్ ఐతే డాన్స్ టైం లో నాతో ఏదో మాట్లాడుతానన్నాడు...’ అన్నాను కొంటెగా...‘...వాసు కూడా అలాగే అన్నాడు...’ అంది వకుళ...నా వైపు చూసి కొంటెగా కన్ను గీటుతూ...ఇంతలో మంద్ర స్థాయిలో మ్యూజిక్ మొదలైంది...అంతవరకూ అటూ,ఇటూ పచార్లు చేస్తూన్నవాళ్ళు తమ టేబుల్స్ ని చేరుతున్నారు...

...రాధ కూడా లేచి ‘....నన్నెందుకూ అడగడం!..కాసేపట్లో డాన్స్ పేరుతో వాళ్లనెలాగూ మీ కొంగులకి కట్టేసుకుంటారుగా!...అప్పుడే అడగండి !...’ అంటూ మా వైపో వంకర చూపు విసిరి వాళ్ళ టేబుల్ వైపు బయల్దేరింది...త్రోవలో ఎదురై ఆపబోయిన వికాస్, మధు కి...ఏదో చెప్పి వెళ్ళిపోయింది...‘...ఏమన్నారేంటి ఆవిడని!...’ అంటూ మమ్మల్ని నిలదీశారు మా మొగుళ్ళు...
...‘...అబ్బో!...అప్పుడే అంత ప్రేమ పుట్టుకొచ్చిందా ఆవిడ మీద!?...’ అంటూ ఎదురు దాడికి దిగాం...నేనూ వకుళా...ఇంతలో జంటలు ఫ్లోర్ మీదికి వెళ్లడం ప్రారంభమైంది...కుదేలైపోయి‘...మనమూ వెళ్దామా?...’ అంటూ చేతులు చాపారు మావైపు...

...ఓ అరక్షణం నేనూ వకుళా మొహాలు చూసుకున్న తర్వాత...అది వికాస్ చేతినీ, నేను మధు చేతినీ అందుకుని డాన్స్ ఫ్లోర్ చేరాం...‘...మమ్మల్ని అనుకరించండి...ఇట్ విల్ బి ఫన్...’ అంటూ మైక్ లో చెప్తున్నారు... స్టేజ్ మీద డాన్స్ చేస్తూన్న ఓ ప్రొఫెషనల్ యువ జంట... మ్యూజిక్ తో పాటు నెమ్మదిగా కదులుతూనే, కనుకొలకల్లోంచి చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళని గమనించాను...మాకు ఒక పక్క... భారంగా కదులుతూన్న మొదటి లైన్ ముసలి జంట,వాళ్ళ పక్కనే...చిన్న మూవ్మెంట్స్ కే ఒళ్లంతా కదిలిపోతూన్న బొద్దు గుమ్మా, మొగుడూ...
...వాళ్ల పక్కనే...ఇందాకా వకుళ పిరుదుల్ని పిసికిన కుఱ్ఱగాడితో పాటుఒంటికి హత్తుకుపోయే జీన్స్ మీద .‘...డోంట్ స్టేర్...ఇట్ ఈజ్ బాడ్ మానర్స్...’ అని ఘోషిస్తూ, మగ చూపుల్ని అటు వైపు ఆకర్షించే టీ షర్ట్ వేసుకున్న ఓ కుఱ్ఱ పిల్ల ...డాన్స్ చేస్తున్నారు... ...బొద్దు గుమ్మ స్థనాలు పెండ్యులమ్ లాగ, తెగ ఊగి పోతున్నాయి ...కుఱ్ఱ పిల్ల తన జుత్తుని సర్దుకునే నెపంతో ప్రతీ అర క్షణానికీ....దబ్బపళ్ళల్లాంటి తన చళ్ళు ఎగిసి పడేలా భుజాల్నిషోగ్గా కుదిపేస్తూ, కబుర్లు చెప్పేస్తూ డాన్స్ చేసేస్తూంది...
మరో పక్క చూస్తే వికాస్, వకుళ ....వాళ్ల పక్కనే మిళింద్ ...సుధ ల జంట....‘...ఇందాకా నా గుబ్బలమీదా, పిరుదులమీదా వేళ్ళు నాట్యం చేయించిన కుఱ్ఱగాడు ఏమైపోయాడా !...’ అనుకుంటూ చుట్టూ చూస్తూంటే...‘...ఇదో!...ఇక్కడున్నాడు...’ అన్నట్లుగా, తనకి ఓ రెండు జంటల అవతలున్న జంట వైపు సైగ చేసింది... అదే పని చేస్తూన్న వకుళ...‘...చూశావే!...నీ ముసలి హీరో డాన్స్ చేయకుండా పెళ్ళి కూరుర్లా సిగ్గులొలక పోస్తూన్న ఆ రాధతో కబుర్లు చెప్పేస్తున్నాడూ!...’ అని నా చెవిలో గుస,గుసలాడింది...నా దగ్గరగా అడుగేసినపుడు..‘...మీకేంటీ బాధ!...మీ కొంగులట్టుకోలేదనా!...’ అన్నాడు ...అది వినేసిన వికాస్...

...లీడ్ జంటని అనుకరిస్తూ, మా పార్ట్నర్ల నుంచి కొద్దిగా దూరంగా జరిగి...చేతుల్ని తలల వెనకాతలెట్టుకుని...భుజాల్నీ,గుబ్బల్నీ కుదుపుతూ ఓ క్షణం... చేతుల్నిపూర్తిగా పైకెత్తి...గుబ్బలతో పాటు... పిరుదుల్నీ, నడుంనీ, వయ్యారంగా కదుపుతూ మరో క్షణం...గడిపేసరికి అందరి చూపులూ మామీదే!... గర్వంగా మొహం మీద పడుతూన్న జుత్తుని కొన గోళ్ళతో వెనక్కి తోసుకుంటూ ,స్వేచ్ఛగా కిందికొదిలేసిన జుత్తుని సర్దుకునే మిషతో భుజాల్ని, వాటితో పాటు గుబ్బల్నీ, అలవోకగా కదుపుతూ...నేనూ, అదీ, కొంచెం సేపు మధుతో, మరింకొంచెం సేపు వికాస్ తో డాన్స్ చేస్తున్నాం... మా చేతులు అందుబాట్లోకొచ్చినపుడు...మమ్మల్ని మీదకి లాక్కుంటున్నారు మగాళ్ళు... సిగ్గులొలకబోస్తూ, వాళ్ల మీద పడి...ఛాతీలకి మా గుబ్బల్ని ఒత్తేస్తూ కదలసాగాం...
...కాసేపట్లో మ్యూజిక్ టెంపో పెరిగింది...అన్ని జంటల స్పీడూ పెరిగింది....పార్ట్నర్స్ మధ్య దూరాలూ పెరిగాయి...టెంపరరీగా జంటల్లో పార్ట్నర్స్ మారు తున్నారు...సంకోచం లేకుండా కొత్త పార్ట్నర్ తో అడుగులూ,చేతులూ కదుపుతున్నారు...బొద్దుగుమ్మ, మధు దగ్గరకీ, నేను ఆవిడ మొగుడి ముందుకీ వచ్చాం... ‘...హాయ్!...మీరు చాలా బాగా డాన్స్ చేస్తారు...’ అన్నాడతగాడు...‘...థాంక్స్...’ అన్నాను...కాజువల్ గా ‘...ఏం బిగువులు!...ఇంత ఫాస్ట్ గా మీరడుగులేస్తూన్నా అవి అస్సలు కదలటంలే!..’ అన్నాడతగాడు....లయ బధ్ధంగా కదులుతూన్న నా గుబ్బలమీదినుంచి చూపులు తిప్పకుండా అడుగులేస్తూ...ఎందుకో!...అతగాడిని ఆట పట్టించాలని పించింది...‘...థాంక్స్ ఫర్ ది కాంప్లిమెంట్...’ అంటూ...సినిమా హీరోయిన్లా...నా స్థనాల్ని పైకీ కిందికీ కదిలేలా...నా ఛాతీని కుదిపి...‘...ఇప్పుడు కదులుతున్నాయా!?...’ అని కవ్వించాను...అతగాడి నోట మాట లేదు... కనుగుడ్లు ఊడి,పడిపోతాయా!...అన్నంతగా పొడుచుకొచ్చాయి...

[sarit11]

‘...అలాగా!... ఈ రాత్రికి వీళ్ళని నిద్ర పోనివ్వద్దు గురూ మనం!...’ అన్నాడు మధు......ఇంతలో ‘...లేడీస్ అండ్ జంటిల్మెన్...ప్లీజ్ జాయన్ అజ్ అనే ఎనౌన్స్మెంట్ తో బాటు మ్యూజిక్ స్టార్ట్ ఐంది‘...మీ కొత్త గర్ల్ ఫ్రెండ్స్ మీకంత ఓపికుండనిస్తేనూ!...’ అంటూ రిటార్ట్ ఇచ్చాను...మా మొగుళ్లని రమ్మని పిలుస్తూన్న రాధ, సుధ ల వైపు సైగ చేస్తూ!...ఇంతలో ‘...మే ఐ హావ్ ది ప్లెజర్ ఆఫ్ డాన్సింగ్ విత్ యూ!...’ అన్న మాట విని ,అటు వైపు చూశాను...చిరునవ్వుతో నా వైపు చేయి చాపున్నాడు మిళింద్...‘...కెన్ ఐ డాన్స్ విత్ యువర్ వైఫ్?...’ అని వికాస్ ని అడుగుతున్నాడు...వాసుదేవ్ వకుళ వైపు చేయి చాపుతూ...‘...నో ప్రాబ్లం...’ అంటూ మరొకడి సొమ్ముని అనాయాసంగా ఇంకోడికి దానం చేసి .‘... మీరు వీళ్లని వదుల్చుకుని వచ్చినపుడు కదా !...’ అన్నట్లుగా నవ్వుతూ లేచాడు వికాస్....
...కాసేపట్లో నేను మిళింద్ తోనూ, వకుళ వాసుతోనూ డాన్స్ ఫ్లోర్ చేరాం...ఎడం చేత్తో మా కుడి చేతుల్ని పట్టుకుని...వాళ్ల కుడి చేతుల్ని సుతారం గా మా నడుముల మీదేసి, కదలడం మొదలెట్టారు మిళింద్, వాసు ... మా వెనకే వచ్చి, కాస్త దూరంలో చేరి, మాలాగే మొదలెట్టాయ్ ...వికాస్, రాధ ...మధు, సుధ జంటలు అలాగే ...ఫ్లోర్ నిండుగా ఉండడంతోనో, ఎక్కువ మంది సీనియర్ జంటలు కావడంతోనో...మంద్రంగా నడుస్తూంది మ్యూజిక్... స్థలం తక్కువకావడంతో...ఆడాళ్ళందరూ పార్ట్నర్స్ కి అతుక్కుపోయున్నారు...‘...నలుగురితో నారాయణా!...’ అన్నట్లుగా... నేనూ అదే పని చేశాను......మిళింద్ మొహం చాటంతైంది...

...అప్పటికే మధు కౌగిలిలో ఉన్న సుధ మావైపు గుర్రుగా చూస్తూండడం గమనించి, తనని ఇంకింత ఉడికించాలని, మిళింద్ మెడ చుట్టూ చేతులల్లేసి ...మా పొత్తికడుపులు రుద్దుకునేంత దగ్గరగా జరుగుతూ, మధుకి కన్ను గీటాను...నా ఉద్దేశ్యం అర్థం చేసుకున్న మధు, సుధ ని ఒక్క జర్క్ తో మీదకి లాక్కుని...తన పిరుదుల్ని పిసుకుతూ తనకేసి ఒత్తుకున్నాడు...దాంతో ‘...షాట్...’ అయిపోయిందేమో కన్నెపిల్లకి...మధు గుండెల మీద తల వాల్చేసి మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుంది...
...అది చూశాడో!...లేక చూసీ ఈజీగా తీసుకున్నాడో మిళింద్..., నా పిరుదుల మీద చేతులేసి...మ్యూజిక్ తో బాటు కదులుతూన్నట్లుగా, నా మొత్త కి తన మొత్తని రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు...ఏదో...వెచ్చగా తగలడంతో,నాకు ఒళ్ళు జివ్వుమంది...నా అరచేతుల్ని మధ్యలోకి దూర్చి ...గుచ్చుకుంటూన్న ...దాన్ని ... తప్పిద్దామని ప్రయత్నం చేశాను...అది...తప్పుకోక పోగా...నా అరచేతుల్లో నిండిపోయింది...టక్కున చేతుల్లాగేసుకునే సరికి...ట్రౌజర్ లోనే నిగిడిపోయిన అతగాడి అంగం నా పొత్తికడుపుకి తగిలింది...ఒళ్ళు ఝల్లుమంటూంటే వెనక్కి జరగబోయాను...
మిళింద్ వదిల్తేనా!...నా నడుం మీద చేతులేసి నన్ను మరింత దగ్గరగా లాక్కుని...కొద్దిగా టెంపో పెరిగిన మ్యూజిక్ తో బాటు కదిలే సాకుతో...తన వృషణాల దగ్గర్నుంచి...నిగిడిపోయిన తన మగతనపు బొడిపె దాకా...నా మొత్తకి రుద్దుతూ ‘...కౌగిల్లో తేలిగ్గా ఇమడవ్ మీవి!...’ అన్నాడు మత్తుగా ...తన చాతీకి నా స్థనాల్ని ఒత్తుకుంటూ!...నాకు ఒళ్ళు చివ చివలాడి...మిళింద్ కౌగిల్లో మెల్లగా కదులుతూ ‘...ఆ మాటనవలసింది నువ్వు కాదు...ఆయన...’ అన్నాను...వికాస్ వైపు సైగ చేస్తూ...

‘...ఎందుకూ?...’ అన్నాడు మిళింద్...అటు వైపు సరిగా చూడకుండా! ...‘...ఎందుకేంటీ!...ఆ జంటని చూడు...ఆవిడ గుబ్బలు తన పార్ట్నర్ ని ఎలా వెనక్కి తోసేస్తున్నాయో!...’ అన్నాను మరోసారి ‘రాధ - వికాస్’ ల జంట వైపు కళ్లతో సైగ చేస్తూ...మిళింద్ అటు వైపు తల తిప్పేసరికి... రాధ మరో వైపు చూస్తూండడం వల్లో...లేక కళ్లకి నా మీద కామపు పొర కమ్మడం వల్లో...‘...నిజమే!...స్థలం సరిపోకపోవడంతో పైకీ, పక్కలకీ పొంగుతున్నాయి ఆవిడవి!...’ అన్నాడు...కొంచెం పెద్దగా నవ్వుతూ... అది విని... ఆవిడ మా వైపు చూసింది...‘...మా అమ్మ...’ అంటూ బిగిసిన దవడలతో తల పక్కకి తిప్పుకున్నాడు మిళింద్...ఇది చూడని ఆవిడ చూపులు నాతో కలిసేసరికి ...చిన్నగా నవ్వి, నా మొగుడికి మరింత దగ్గరగా జరిగింది...
 
...‘...మనం అలా...ఆ పక్కకి వెళ్దాం...’ అంటూ నా సమాధానానికోసం వెయిట్ చెయ్యకుండా నన్ను మరో నాల్గు జంటల అవతలకి లాక్కు పోయాడు మిళింద్...‘...ఏయ్!...ఏమైందమ్మా!...’ అంటూ బుజ్జగించాను...జేవురించిన మొహంతో మౌనంగా ఉండిపోయాడేతప్ప ఏమీ మాట్లాడలేదతగాడు...విషయం అర్థమైంది... ‘...ఇందాకా ఏదో మాట్లాడాలన్నావ్ గా!...ఏంటో అది?...’ అన్నాను మిళింద్ ని మూడ్ లోకి తీసుకొద్దామని...‘ అలా కూర్చుని మాట్లాడు కుందాం...’ అంటూ ఖాళీగా ఉన్న ఓ టేబుల్ వైపు దారితీశాడు...ఎవరు ఎడ్జెస్ట్ చేశారో గానీ...మేం కూర్చున్న ఓ రెండు నిముషాల్లో అక్కడి లైట్స్ డిమ్ ఐ పోయాయి...ఐనా నోరిప్ప లేదు మిళింద్...ఇలా లాభంలేదని నేనే కదిలించాను...‘...సుధా, నువ్వూ పెళ్ళి చేసుకుంటున్నారటగా!...’ అంటూ!...పొడిగా ‘...ఊఁ...’ అన్నాడు తప్ప మరి నోరిప్పలేదు...‘... మధు ని అలా హత్తుకుపోయిందని సుధ మీద కోపం వచ్చిందా?...’ అని మళ్ళీ పొడిచాను ...

...‘...ఊహూ...అదేం లేదు...మాకది అలవాటే!...ఆ లెక్కన, నేను మిమ్మల్నలా నలిపేసినందుకు మీ హబ్బీ, మధు సర్ కి కోపం రావాలిగా!?...’ అని ఎదురు ప్రశ్నేశాడు... ‘...మధు నా మొగుడు కాదు బాబోయ్ ’...అని అరవాలనే కోరికని అణిచేసుకుంటూ‘...మరింకెందుకో ఆ అలక!...’ అన్నాను...‘...మా అమ్మని పార్టీలకి తీసుకురాకూడదు...’ అన్నాడు తల దించుకుని... నాకు విషయం అర్థమైంది...‘...మిళింద్, ఆవిడని...చనిపోయిన నీ తండ్రి భార్యగానే చూస్తున్నావు గానీ, ఇంకా యవ్వనం సడలని ఆరోగ్యవంతురాలైన స్త్రీ గా గుర్తించడం లేదు...’ అన్నాను...

[sarit11]

‘...నాకు తెలుసు ఆ విషయం...అందుకే...భార్య లేని సుధ తండ్రి...అదే వాసుదేవ్ కీ...నా తల్లికీ , నేనూ, సుధా యు.యస్ కి వెళ్ళే లోగా పెళ్ళి చెయ్యాలనీ, ఈ లోగా వాళ్ళిద్దరినీ దగ్గర చేద్దామనీ, ఈ పిక్నిక్ ప్లాన్ చేశాం...మా అమ్మ రెచ్చిపోయి వికాస్ సర్ తో అలా డాన్స్ చేస్తూంటే వాసు గారు ఏమనుకుంటారూ?...’ అన్నాడు జేవురించిన మొహంతో... నాకు ఒళ్ళు మండిపోయింది...‘...నీ మగ బుధ్ధి పోనిచ్చుకున్నావుగాదు...ఆడదానికో న్యాయం, మగాడికో న్యాయమూనా!?...అటు చూడు...నీ సుధా వాళ్ళ నాన్న, వకుళ వంపుల్ని ఎలా నిమిరేస్తున్నాడో! ’ అన్నాను...‘...నేను ముచ్చట పడ్డ మగాడితో ఈ వకుళ పిల్ల చాన్స్ కొట్టేసింది కదా!...’ అన్న కసిని మనసులోనే అణుచుకుంటూ...తనూ అటూవైపు తల తిప్పాడు...
....మా కుర్చీల్నుంచి ఓ పదడుగుల దూరం లో డాన్స్ ఫ్లోర్ ఓ చివర, వకుళ తో ఏదో సీరియస్ గా చర్చిస్తూనే, తన చేతి వేళ్లతో, దాని మెత్తటి పిరుదుల్నీ,సన్నటి నడుంనీ,...అప్పుడప్పుడు దాని పల్చటి పొత్తికడుపు మీద టెంపరరీగా పడే మూడు ముడతల్నీ నిమురుతున్నాడు...అలా చేసినపుడు దానికి కితకితలెడుతున్నాయేమో!...అది మెలికలు తిరిగిపోతూ, తన బంగారు రంగు గుబ్బల్ని అతగాడి చాతీకి రుద్దుతూంటే ,అవి చూపరులని రెచ్చగొట్టేట్టుగా...అలవోకగా...స్పాంజ్ బంతుల్లా, ఎగిసెగసి పడుతున్నాయి...అర చిరునవ్వుని తన పెదాల మీద మెరిపిస్తూ... మత్తొలికే కళ్ళతో వాసుదేవ్ ని రెచ్చగొడుతూ కబుర్లు చెప్పేస్తూంది...
.‘...ఉఫ్!...పిచ్చెక్కించే సైజులావిడవి...చెరో అరకిలో ఉండవూ!... బ్రాసియర్ వేసుకోకపోయినా అవెంత నిక్కి బింకంగా ఉన్నాయో!...’ అన్నాడు మిళింద్...‘...అర చేతుల్తో దాని స్థనాల్ని తూకం వేశావేంటీ!?...’ అన్నాను వేళాకోళంగా...‘...ఉహూ!...ఆవిడంత ఛాన్స్ ఇవ్వలే!...ఐనా ఎందుకలా అన్నారూ?...’ అంటూ మిళింద్ ఎదురు ప్రశ్న...‘ మరి...వాటి బరువెలా చెప్పగలవేంటీ?..’ అన్నాను ...నా స్వరం లోఈర్ష్యని దాచుకోకుండా ‘...అలా...చేస్తేనేగానీ తెలీదేంటీ!?...చూపుల్తో అంచనా వెయ్యచ్చు...’ అన్నాడు.. మిళింద్...

....ఏ కామ పిశాచం పూనిందో నాకు!.‘...ఓహో!...ఐతే నేను బ్రా వేసుకున్నానో లేదో చెప్పగలవా!... ఇవి...ఎంత బరువుంటాయో చెప్పగలవా!...’ అంటూ ...సినిమా శ్రీదేవిలా...ఓ లిప్త ...నా గుబ్బల వైపు రెప్పలార్పి వాడిని కవ్వించాను...‘...చెప్తే నాకేమిస్తారూ!...’ అన్నాడు...‘...నీక్కావలసినది!...’ అంటూ కూర్చున్న కుర్చీ వెనకాతల చేతులు బిగించి ...రొమ్ముని కొద్దిగా విరిచి...వాడిని రెచ్చగొట్టాను...వెంటనే ఫలితం కనిపించింది...కాసేపు నాగుబ్బల వైపూ, మరికాసేపు వకుళ స్థనాలవైపూ దీక్ష చూసి...‘...మీరు డెఫినిట్ గా బ్లౌజ్ కలర్ బ్రా వేసుకున్నారు...లేక పోతే...కనీసం...చెరో కిలో ఉండే ఆ పొత్రాలు...అంత బింకంగా పొడుచుకురావు...’ అన్నాడు...‘...ఓడిపోయావ్!...’ అన్నాను...‘...బ్రాసియర్ వేసుకోలేద...’న్నట్లుగా చేతుల్తో సైగ చేస్తూ!
‘...మామూలు బ్రాసియర్ కాక పోయినా ఓ చిన్న సపోర్ట్స్ ఉండుంటుంది మీ బ్లౌజులో!...’ అన్నాడు......‘...లేదన్నట్లుగా తలని అడ్దంగా తిప్పాను...‘...చెక్ చేస్తే తప్ప నే ఓడిపోయినట్లు ఒప్పుకోను...’ అన్నాడతగాడు...నా గుబ్బల్ని పరీక్షగా చూస్తూ...‘...ఎలా చేస్తావేంటీ!...’ అని గొణుగుతూ తల వాల్చుకుంటూ అతడివైపు ఓరగా చూశాను...అదే నా కొంప ముంచింది...
 
...అతగాడు లిప్తలో నాకు దగ్గరగా జరిగి, నా వీపుకీ, కుర్చీ బాక్ రెస్ట్ మధ్య ఖాళీలోంచి తన ఎడం చేతిని దూర్చేసి...జాకెట్ మీదినుంచే నా వీపుమీద , ఎడమ భుజం మీద బ్రాసియర్ ఉండే స్థలం లోచూపుడు వేలితో కాసేపు వెతికి ...వేళ్లని నా ఎడమ స్థనం మీదికి పోనిచ్చాడు...ఒళ్ళంతా పులకింత లెడుతూంటే ...సన్నగా వణుకుతూ ,.భుజం మీది పైట క్లిప్ ని కొద్దిగా లూజ్ చేసి, కొంగుని అతగాడి చెయ్యిని కవర్ చేసేలా కిందికి జార్చాను... ఇప్పుడు మిళింద్ వేళ్ళు నా గుబ్బల లోయ లోకీ, ఆతర్వాత కుడి స్థనం మీదికీ పాకి వెతుకులాటని కంటిన్యూ చేశాయి...‘...దొరికిందా!...’ అని కవ్వించాను... అతగాడి స్పర్శ కొద్దిగా అలవాటవ్వడంతో...

...ఏం మాట్లాడకుండా నా బ్లౌజ్ అడుగు హుక్స్ ని ఒక చేత్తోనే విప్పడానికి తంటాలు పడుతున్నాడు...అవి విడివడ్డం లేదు...‘...ఛీ...వద్దు...ఐనా ఎందుకూ!...అదీ లైట్లల్లో!?...’అని సణిగాను...‘...అక్కడేమైనా సపోర్టుందేమో అని!!...’ అంటూ నా ఒళ్ళోకి చెయ్యి జార్చి...టేబుల్ కింద దేనికోసమో వెతుకులాట మొదలెట్టాడు...‘...చేస్తానన్నదేంటి!...చేస్తూందేంటీ!...’ అని మత్తుగా దీర్ఘం తీస్తూ నా కుర్చీని టేబుల్ కి మరింతగా దగ్గరగా జరిపి...‘ వీడు చీర మీంచే వేళ్లని పూరెమ్మల్లో దిగేసేలా ఉన్నాడు బాబూ!...’ అనుకుంటూనా తొడల్ని దానికింద దాచుకుంటూ ...బెరుకు బెరుకుగా దిక్కులు చూశాను...మమ్మల్నెవరైనా గమనిస్తున్నారేమోనని...
చుట్టు పక్కల ఎవ్వరూ కనిపించలేదుకానీ...డాన్స్ ఫ్లోర్ నుంచి చెట్టా పట్టాలేసుకుని, లైట్ తక్కువున్న ఓ టేబుల్ వైపెళ్తూన్న ఓ జంట కనిపించింది ... ముందు ‘...ఎవరోలే! మాలాంటి బాపతేమో!...’ అనుకున్నా...మగాడి నడక పరిచయమైనదిగా అనిపించడంతో మరో క్షణం పరిశీలనగా చూసి వికాస్ ని గుర్తు పట్టాను...‘...ఎవరా లేడీ!... వకుళా!?...అనుకుంటూ జాగ్రత్తగా చూశా!...కన్సీల్డ్ లైటింగ్ ప్రభావమేమో, పింక్ చీరలోంచి ఆడమనిషి వంపులు కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తున్నాయ్...‘...వకుళ పిల్ల సరుకులింత పెద్దవికావు...మరెవరో ఈవిడ!...’ అనుకుంటూండగానే వాళ్ళు ఓ టేబుల్ దగ్గరకి చేరారు...నా సస్పెన్స్ విడిపోయింది...వికాస్, రాధ... తన భారీ స్థనాల్ని టేబుల్ మీద ఆనించి...రెండర చేతుల్నీ గెడ్డం కింద పెట్టుకుని సిగ్గులొలకబోస్తూ, ఏదో డిస్కషన్ మొదలెట్టింది...నేననుకున్నట్లుగానే వికాస్ చేతుల్ని ముందుకి జాపి వేళ్లతో ఆవిడ గుబ్బల్ని నిమిరినట్లున్నాడు...ఇంతదూరంనుంచీ ఆవిడ స్థన సంపద వణకడం...ఆవిడ బుగ్గల్లో గులాబీలు పూయడం...ఆవిడ పెదాలు అస్పష్టంగా కదలడం... స్పష్టంగా కనిపించింది...మరుక్షణం వికాస్ కుడి చెయ్యి టేబుల్ కిందికెళ్ళడం... మీద వేలాడుతూన్న లైట్ డిమ్ ఐపోడం ఒకేసారి జరిగాయి...

...ఇంతలో మా టేబుల్ మీదున్న లైట్ కూడా డిమ్ ఐపోయింది....‘...అక్కడేదో కంట్రోలున్నట్లుందనుకుంటూండగానే మిళింద్ రెండు చేతుల్తో నా బ్లౌజ్ క్రింది హుక్స్ ని విడదీయడం కూడా జరిగిపోయింది...‘...ఇష్ష్...పిసికేస్తాడేమో బాబూ వాటిని...’ అనుకుంటూ తన వేళ్లని బైటికి లాగబోయాను కానీ అవి...నేననుకున్న వైపుకి కాకుండా బ్లౌజ్ కింది పట్టీని...పట్టి, పట్టి వెతకడం మొదలెట్టాయి... ‘...బ్లౌజ్ అడుగున ఓ స...న్నటి సపోర్ట్ ఇస్తా మేమ్...... బ్రాసియర్ లేకుండానే మీ స్థనాలు నిక్కబొడుచుకున్నాయనే ఫీలింగ్ కలుగుతుంది....చూసే వాళ్ళకి...’ అన్న టైలర్ షాప్ ఆవిడ కొంటె మాటలు గుర్తుకొచ్చాయి...‘...రహస్యాన్ని పట్టుకున్నాడు తుమ్మెదగాడు...’ అనుకుంటూ నేనే మరో హుక్ ని తప్పించి... వాడి రెండు చేతుల్నీ నా గుబ్బల మీదికి లాక్కున్నాను....

[sarit11]

...మిళింద్ రెచ్చిపోయాడు...కుదుళ్ళ దగ్గర్నుంచీ మర్దించేస్తున్నాడు...చను మొనల్ని నలిపేస్తున్నాడు...నేను మైకంగా బాక్ రెస్ట్ కి చేరబడి...తలని వెనక్కి వాల్చి మత్తుగా, తృప్తిగా కళ్ళు మూసుకున్నాను... తను నా కుడి చేయినట్టుకుని తన తొడలమధ్యకి లాక్కున్నాడు...మొహమాటపడుతూనే వాడి మగతనాన్ని...ఓసారి వేళ్లతో ట్రేస్ చేశేసరికి నాకు ఒళ్ళు ఝల్లుమంది....నా స్పర్శతో మరింత నిగిడిన ...మొడ్డ...ని మరోసారి ట్రేస్ చేస్తూ... ‘...ఎంత?...ఎనిమిదా!...తొమ్మిదా!!...’ అన్నాను కోరికతో వణికే గొంతుతో....
.‘...తొమ్మిదికి పైమాటే!...’ అన్నాడు మిళింద్...‘...అబ్బ!...అంతుందా!!...’ అన్నాను జీర బోయిన గొంతుతో...‘...అనుమానమైతే చెక్ చెసుకోవచ్చుగా ...అబ్బ!...అంతుందా!!...అనకపోతే!!! ’...అన్నాడు...ఓ లిప్త తన తొడలవైపు చక్రాల్లాంటి కళ్ళతో సైగ చేసి... ఆపైన నాకళ్లల్లోకి కొంటెగా చూస్తూ...‘...నేను టైమ్ అడిగాను...అబ్బ!...అంతైందా!!...అని...’ అన్నాను సిగ్గుతో ముడుచుకుపోతూ!...‘...నేనూ టైమే చెప్పాను...తొమ్మిదీ రెండు...’ అన్నాడు మిళింద్...చిలిపిగా కన్ను గీటుతూ ఒళ్ళో ఉన్నతన మొబైల్ ని పైకెత్తి చూపిస్తూ...
............ ............ ............ ........................ ............ .............. ............ ............
‘...ఏయ్ సంధ్యా! తొడల్నింకాస్త విప్పుకోండి...’ అంటూన్న మిళింద్ వేడ్కోలు విని, నెమ్మదిగా కళ్ళు తెరిచి మొబైల్ లో టైం చూశాను...తొమ్మిదీ పన్నెండు....‘...మరో మూడు నిముషాలదాకా నా ఒళ్ళు వీడి స్వంతం...’ అనుకుంటూ వాడడిగింది చేసి...మైకంగా బాక్ రెస్ట్ కి చేరబడి..."...ఈకాసేపట్లో నన్నంతగా లొంగదీసుకోగల్గాడన్నమాట ఈ మిళింద్ గాడు...సరసుడే!...’ అనుకుంటూ తలని మత్తుగా వెనక్కి వాల్చి...గత పదినిముషాల్లో జరిగినదాన్ని నెమరు వేసుకుంటూ తృప్తిగా కళ్ళు మూసుకున్నాను...ఇంతలో మ్యూజిక్ తారస్థాయికి చేరడంతో ఆ చప్పుడికి తెలివొచ్చి చుట్టూ చూశాను...
‘...ఎవరూ మమ్మల్ని పట్టించుకున్నట్లు లేరు...’...అనుకుంటూ కొంచేం దూరం లో ఉన్న వికాస్- రాధ జంట మీద కళ్ళు ఫోకస్ చేశాను...డిమ్ లైట్ లోకూడా టేబుల్ మీద పరుచుకున్న ఆవిడ గుబ్బల్ని అరచేతుల్తో రుద్దుతూ, పెదాల్ని జుర్రుకోవడం కనిపించింది...ఆవిడా పెరిగిన మ్యూజిక్ స్థాయి ని గమనిందేమో!...వికాస్ ని తోసేసి...దూరం జరిగిపోయింది...
హాల్లో లైటింగ్ నెమ్మదిగా పెరగడం ‘...చాల్లే ఇంక లే!...’ అంటూ నేనూ మిళింద్ గాడి తలని పక్కకి తోసేసి...బ్లౌజ్ ని, చీర కుచ్చెళ్లనీ సర్దుకుని ...వకుళెక్కడుందా! అని డాన్స్ ఫ్లోర్ కలయజూశాను ...ఎదురుగా కనిపించిన దృశ్యం చూసి...‘....ఏయ్ మిళింద్!...చూడు నీకు కాబోయే మామ గారేంచేస్తున్నాడో!...’ అంటూ వకుళ ,వాసుదేవ్ జంటల వైపు చూపించాను...టేబుల్ కిందినుంచి పెదాలు తుడుచుకుంటూ లేచిన మిళింద్ కి...
...డాన్స్ చివరి కి వచ్చేసినట్లుంది...ఆఖరి డ్రమ్ బీట్ పడగానే వకుళ నడుం మీద చెయ్యేసి తన ఒంటికొత్తుకున్నాడు వాసుదేవ్......సైడ్ నుంచి చూస్తున్నామేమో!... మొదట, పొటకరించిన దాని చనుమొనలు ,ఆ వెనక, చెరో అరకిలో బరువున్న వెన్నముద్దల్లాంటి దాని మెత్తటి గుబ్బలు, అతగాడి చాతీని ఒత్తడం స్పష్టంగా కనిపించింది నాకూ, మిళింద్ కీ......‘...లక్కీ బాస్టర్డ్...’ అని కాబోయే మామగారికి మిళింద్ ఇచ్చిన బిరుదు నా చెవిన పడడంతో, నా పెదాల పైన మెరిసిన చిరునవ్వుని గమనించి, ఎఱ్ఱబడ్డ మొహాన్ని తిప్పుకున్నాడు మిళింద్...

ఆ జర్క్ కి గులాబి రేకుల్లాంటి వకుళ పెదాలు వాసుదేవ్ పెదాలకి దగ్గరయ్యాయి...తన పెదాల్తో వాటిని చటుక్కున అందుకున్న వాసుదేవ్... తమ టేబుల్స్ కి వెళ్ళిపోతూన్న జంటలు చప్పట్లు కొట్టే దాకా వదల్లేక పోయాడు...ఇంతలో వికాస్, రాధ జంట టేబుల్ దగ్గర్నుంచి లేచి వాళ్ల పక్కకి రావడంతో, ‘...సారీ!...ఐ కుడ్ నాట్ రెసిస్ట్!!...’ అన్నట్లుగా పెదాలు కదిపి, వకుళ చేతిని వికాస్ చేతిలో పెట్టి, ...రాధ నడుం చుట్టూ చేయ్యేసి, మొహం మీద మెరిసే,,, సిగ్గు... మొహమాటపు కలగాపులగాల చిరునవ్వుని దాచుకుంటూ వాళ్ళ టేబుల్ వైపు వెళ్ళిపోయారు...
...‘...తీరిందా నీ బాధ!...’ అన్నాను...అందుబాటులో ఉన్న మిళింద్ తొడని దువ్వుతూ......నా గోళ్ళు ఇంకా సడలని అతగాడి మగతనం గుండుకి తగిలాయేమో!...చలి జ్వరం వచ్చిన వాడిలా వణికి...నా వైపు కసెక్కిన ఎద్దులా చూసి... ‘...ముఖ్యమైనదొకటి చెప్పనే లేదు...’అంటూ గబగబా చెప్పి...‘...ఎలాగైనా మీ వాళ్ళనొప్పించాలి...ప్లీజ్...’ అంటూలేచి నిలబడ్డాడు... మా టేబుల్ వైపొస్తూన్న మధు, సుధ లని చూసి....‘... మా వాళ్ళతో మాట్లాడి చెప్తా!...ప్రాబ్లం ఉండదనుకుంటా!...’ అంటూ నేనూ లేచాను...‘...ఆప్ కే అమానత్ సర్...’ అంటూ నన్ను మధుకి అప్పగించి...సుధ నడుంని తన చేత్తో చుట్టేసి వాళ్ళ టేబుల్ వైపెళ్ళిపోయాడు మిళింద్...

...‘...ఏంటి మాట్లాడి చెప్తానంటున్నావ్?...తెల్లారేదాకా నువ్వు నాప్రాపర్టీవే!...’ అంటూ నన్ను మధు మీదికి లాక్కున్నాడు...‘....పద !...చెప్తాను!...’ అని తన చేతుల్లో ఇమిడిపోతూ మా టేబుల్ వైపు దారితీశాను...
...మేం టేబుల్ కి ఓ నాలుగడుగులుండగానే నన్ను ఒక్కసారి మీదకి లాక్కుని పెదాలందుకోబోయాడు...‘..ఛీ...పబ్లిక్ ప్లేస్ లో ఏంటిదీ!...’ అంటూ విడిపించుకుని దూరం జరిగాను....‘...నువ్వింత మొహమాటపడిపోతున్నావ్ గానీ, మా ఆవిడని చూడు... నీ మొగుడి ఒళ్ళోకి దూరిపోయి...ఎలా కువకువలాడుతుందో!...వెనకనించి దింపించుకుందేమో కూడానూ...’ అంటూ ఆల్మోస్ట్ వికాస్ ఓ తొడ మీద కూర్చుని ఏదో చెప్తూన్న వకుళ ని చూపించాడు ...

మమ్మల్ని చూడగానే నా మొగుడి నుంచి కాస్త దూరం జరిగి... ఎఱ్ఱబడ్డ బుగ్గల్తో తన మొగుడి వైపోసారి చూసి, వెంటనే కళ్ళు వాల్చుకుంది...‘...ఏం చెప్పుకుంటున్నారేంటీ!?...’ అనడిగాను...‘...వాసు కబుర్లు !...’ అని తేల్చేసిందది...‘...ఏముందీ!...ఒక విడోవర్ గోడేగా...’ అంటూ కూర్చున్నాడు మధు, నేను తన పక్కనే సెటిలయ్యాను...‘...డాన్స్ చేస్తూంటే అతగాడి మొడ్డ తనకెక్కడ గుచ్చుకుందో చూపిస్తూంది...’ అన్నాడు వికాస్...‘...ఆ ముసలినక్క కంత సీన్ కూడానా!...నిన్నూ,నన్నూ ఉడికించడానికి నాటకాలాడుతుంది...ఐనా ఎంతుందేంటి వకూ వాడిది!...’ అని అడిగాడు మధు......‘...తెలీదు...’ అని గొణిగింది వకుళ...నేల చూపులు చూస్తూ...‘...ఓహో! మరైతే...బొడ్డు దాకా వస్తుందేమో బాబూ అతగాడిది!... అని ఎలా వగలు పోయావ్!...’ అన్నాడు వికాస్...దాన్ని వదలకుండా‘...డాన్స్ లో తనకి దగ్గరగా అడుగేస్తే...నిగిడిపోయిన...అతడి...అది...ఈ...ప్రాంతాల్లో గుచ్చుకుందని బొడ్డు చూపించానేగానీ ...ఎంతుందో చెప్పడానికి...దాన్ని...నేనేం ముట్టుకోలేదు ...మర్యాదస్తుడు గనక వెంటనే సారీ చెప్పుకుని...అలా జరగడానికి కారణాలు చెప్పుకుంటూ వచ్చాడు...’..అంది వకుళ ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...

[sarit11]

‘...ఏవిటో అవి!...’ అన్నాడు మధు దాన్ని వెక్కిరిస్తూ...‘...తల్లి చనిపోయేసరికి నాల్గేళ్ళున్న సుధకి అన్యాయం జరుగుతుందేమో అని...మళ్ళీ పెళ్ళి చేసుకోకుండా ఉండిపోయాననీ చెప్పాడు...’అంది వకుళ...‘...అంటే ఇన్నేళ్ళూ మడికట్టుకుని కూర్చున్నాడా!...’అని కవ్వించాడు వికాస్...‘...ఉప్పు ,కారాలు తింటూన్న వాడెలా ఉంటాడనుకున్నావ్!...ఆడది పక్కలో లేకుండా ఒక్క రాత్రి ఉండలేని నువ్వా వాసుని వెక్కిరించేది!..., కూతురికి అన్యాయం జరగకుండా, తన...వయసు అవసరాల్ని...తీర్చుకోడానికి పడ్డ యాతనల్ని ధైర్యంగా చెప్పుకున్నాడతగాడు...’ అంది వకుళ కోపంగా!...
‘...రకరకాల కధలు చెప్పి, కాపురాలు చేసుకుంటూన్న ఆడాళ్ళ సానుభూతిని కొట్టేసి...ఆ పైన వాళ్ళని లోబరుచుకోడంలో తన తండ్రి సిధ్ధహస్తుడని, తన స్నేహితురాళ్ల తల్లులెందర్నో వశపరచుకోడం కళ్ళారా చూశాననీ..సుధ చెప్పింది నిజమేననన్నమాట!... అదిగో!...మీ ఫ్రెండ్ భార్య కి గాలం వేస్తున్నాడు మా నాన్న!...అంటూ వాసుదేవ్ తో డాన్స్ చేస్తూన్న నిన్ను చూపించి...జాగ్రత్త అని చెప్పండావిడకి!!...అంది నవ్వుతూ...నువ్వు పడిపోయి అడ్వాన్స్ గా పెదాల్నప్పగించేశావ్!.ఇంకేమైనా కోరాడా!...ఒప్పేసుకున్నావేంటీ జాలి పడీ !’ అని నవ్వుతూ దాన్నిరెచ్చగొట్టాడు మధు...వికాస్ జతకలిపాడు

...ఇంతలో డిన్నర్ సర్వ్ ఐంది...సర్వర్స్ వెళ్ళిపోగానే భోజనం కానిస్తూ సంభాషణ కంటిన్యూ చేశాం...
...‘...మీలాంటిమగాడైతే అలాంటి పాడు కోరికే కోరుండేవాడు....ఆ తండ్రీకూతుళ్ళు ఒకళ్ల సుఖం కోసం మరొకరు పడే తపన తెలిస్తే మీరు సిగ్గుతో తలొంచుకోవాలి!...’ అంటూ ఘాటుగా బదులు చెప్పింది వకుళ...‘...ఓహో ఏంటో వాళ్ళ తపన!...’ అంటూ దాన్ని మరింత ఉడికించాడు వికాస్...
‘...నేను పెళ్ళిచేసుకుని వెళ్ళిపోతే నిన్ను చూశేదెవరు?...అంచేత నువ్వూ పెళ్ళి చేసుకో!...లేకపోతే నేనూ మానేస్తాను...’ అంటూ సుధ ఒకటే గొడవట...ఈ వయస్సులో పెళ్ళిచేసుకుని తలనెప్పులు కొని తెచ్చుకోడం నా వల్లకాదు ...నా బాధ నేను పడతాగానీ...నువ్వూ, మిళింద్ పెళ్ళి చేసుకుని మీ కెరీర్ చూసుకోండి...అని చెప్తే సుధ వినటం లేదు...పైగా సుధా, మిళింద్ కలిసి...నాకో పెళ్ళి కూతుర్ని చూపించడానికి ఈ పిక్నిక్ ప్లాన్ చేశారు... అని వాపోయాడు వాసు...’ అని వకుళ గుక్క తిప్పుకోకుండా చెప్తూంటే...

‘...ఆ మాటా చెప్పిందిలే సుధ...’ అని అడ్డు తగిలి...‘...వయసు పైబడుతూన్నా తన తండ్రికి కామం తగ్గక పోగా, మరింత పెచ్చుమీరిందనీ...ఈ మధ్య తన స్నేహితురాళ్ళని కూడా వదలటంలేదనీ, ఓ పిల్లైతే ‘...మీ నాన్న మాంఛి పనివాడే!...ట్రై చెయ్యకూడదూ ఓ సారి!...’ అని సలహా ఇచ్చిందనీ , తలెక్కడ పెట్టుకోవాలో తెలీలేదనీ వాపోయి, ఓ తగిన బొంత ని తగిలిస్తే తప్పతన తండ్రి లొంగడని నిర్ణయించుకుని...పెళ్ళి చూపుల పని మీద ఇక్కడికొచ్చామనీ, చెప్పుకొచ్చింది సుధ...’...అని ముగించాడు మధు...

‘...ఇంతకీ ఎవరో ఆ పెళ్ళికూతురు!...’ అని వెక్కిరించాడు వికాస్...‘... మిళింద్ తల్లి, రాధ....’ అంది వకుళ...‘..ఛ!...’ అన్నాడు వికాస్...‘....ఎందుకో ఆ ఛీత్కారం!...’ అన్నాను...‘...అల్లుడి తల్లి, అక్క చెల్లెలి వరస!...ఆ మాత్రం తెలీదా మీకు ’ అన్నాడు తను కోపంగా...‘...చెల్లెలి వరసే గానీ, రక్తసంబంధపు చెల్లెలుకాదుగా!...’ అన్నాను...‘... అవున్లే!..సరైన జోడీయే! ఆవిడా గ్రంధసాంగురాలేగా!...’ అన్నాడు వికాస్...‘...ఎందుకలా అంటున్నావ్?...నిన్ను తన గుబ్బల్ని నిమరనిచ్చినందుకూ, నీ చేత ముద్దులెట్టించుకున్నందుకూనా!...అదే పని నేనూ, వకూ, ఆ మిళింద్ తోనో, వాసుతోనో చేస్తేనో!!...’ అంటూ నిలదీశాను వికాస్ ని...
...‘...ఆవిడ తన చీర కొంగుతో నా చేతుల్ని కవర్ చేసినా, నువ్వు పట్టేశావన్నమాట!...’ అని వికాస్ నవ్వుతూ అంటూంటే...‘...ఓ జాణని మరో జాణే పట్తగల్దు గురూ!...ఇంతకీ ఎంతున్నాయేంటీ ఆవిడవి?...’ అని కళ్ళెగరేశాడు మధు....‘...భలే సైజులు మధూ ఆవిడవి...రెండు చేతులూ చాల్లే దనుకో! ...మరి...సుధవి ఎంతున్నాయేంటీ!...’ అంటూ మధుని అడిగాడు...‘...బింకంలో సంధ్య వాటికి మంచి పోటీనిస్తాయిలే!...పైగా ఆ నిపుల్స్ టచ్ చెయ్యాలి గురూ! ...వకుళ వి పట్టుకొచ్చి, సంధ్య వాటికి అతికించినట్లు ఉన్నాయి...’ అన్నాడు మధు కన్ను గీటుతూ....మరింకేం! నీ ఐడియా బాగుంది సంధ్యా!...నాకూ, మధుకీ, అభ్యంతరాల్లేవు...వాళ్లతో మాట్లాడు...’ ...అని నాతో చెప్పి ‘...నీ వాటికన్నా కూడా పెద్దవి వకూ రాధవి!...’ అన్నాడు వికాస్, దాన్ని రెచ్చగొట్టడానికి...‘...మరింకేం!...ఈ రాత్రికి...వాటి...మధ్యే తల దాచుకో!...నా ఊసెందుకు నీకూ!!...’ అని చురుగ్గా జవాబు చెప్పింది వకుళ...

....‘...ఇంతకీ ఏమడిగాడు వాసు నిన్ను?...’ అన్నాడు మధు, సంభాషణని ట్రాక్ మీదికి పట్టుకొస్తూ! ...‘...మీరిద్దరూ పెళ్ళిచేసుకుంటే, మా తల్లితండ్రులు సుఖంగా ఉన్నారన్న తృప్తి మా ఇద్దరికీ ఉంటుంది...’ అని మిళింద్ సుధ లు పట్టుపడితే...ఆలోచిస్తా...అన్నానేకానీ మన చుట్టూ ఉన్న సమాజం సంగతేంటి! మా సంబంధమేమని చెప్పుకోవాలి?...సుధ, మిళింద్ మమ్మల్నేమని పిలుస్తారు?...రాబోయే మనవలచేత ఏమని పిలిపించుకోవాలి?...పిచ్చెక్కిపోతూందనుకో ఆలోచిస్తూంటే!...సైకాలజిస్టువికదా!...ఏమైనా పరిష్కారం చెప్పు వకుళా!... అన్నాడు వాసు...’ అని ఆగింది వకుళ...‘.ఇంతకీ ఏం సలహా ఇచ్చావేంటీ...’ అనడిగాడు వికాస్....‘...చెప్తా!...మిగిలిన ముగ్గురూ మీకేం చెప్పలేదా!?...అది చెప్పండి...ఆ తర్వాత...’ అంటూ దాటేసింది వకుళ...‘...నే నప్పుడే చెప్పేశాగా!...వీళ్ళిద్దరే చెప్పాలి...’ అన్నాడు మధు...నా వైపూ, వికాస్ వైపూ చూస్తూ...నేనేం మాట్లాడకుండా భోజనం చేస్తూ ఉండిపోయాను...‘...సంధ్య...ఆకలి మీదున్నట్లుంది...నే చెప్తాలే!...’ అంటూ వకుళ వైపు చూస్తూ మొదలెట్టాడు వికాస్ ... (end of page 90)
‘... నీ వాసు చెప్పిందాని స్టైల్లోనే ఉంది...మిళింద్ తన ఒక్కగానొక్క కొడుకని...తనే తల్లి తండ్రి ఐ వాడిని పెంచిందట మూడేళ్ళ వయసువాడైనప్పటి నుంచీ!...ఆవిడకీ కామం పాలు ఎక్కువేట...పైగా మిలటరీ మొగుడి ప్రోత్సాహంతో ‘...స్వాప్...’ కి అలవాటు పడ్డ ప్రాణమేమో...నిద్రలో పసివాడి చేతులు ...వీటి...మీద పడితే చెమ్మగిల్లి పోయేదాన్నని...’...సినిమా వాంప్ లా తన కుండల వైపు కళ్ళార్పి చెప్పింది...టేబుల్ మీద తన గుబ్బల్ని ఆనుస్తూ...అపుడే నేను వాటి కిందికి చేతులు దూర్చడం...ఆవిడ పైట కొంగుతో నా చేతుల్ని కవర్ చెయ్యడం జరుగుత...నువ్వెలా చూశావ్ సంధ్యా! ’...అని నన్నడుగుతూ ఆగాడు వికాస్... ‘...కళ్ళు మూసుకుని పాలు తాగితే లోకంకి తెలియదు...అనుకుందిట...నీలాటిదే ఓ గండు పిల్లి... కానీ!...’ అంది వకుళ నా బదులు సమాధానం చెప్తూ... ‘...సరే ...’ అంటూ కంటిన్యూ చేశాడు వికాస్...

[sarit11]

...ఒంట్లో తాపాన్ని ఓర్చుకోలేక తనో పక్క సతమతమౌతుంటే...ఆఫీస్ లో...బాస్ లు... అనే మగపశువుల చూపుల తూపులు...ఎవరో ఒకర్ని తృప్తి పరచవలసిన పరిస్థితులు... దాంతో సేఫ్ పార్టీలని ఎంచుకుని...వాళ్ల ప్రలోభానికి తలొగ్గినట్లు నటిస్తూ, తన కోరికల్ని తీర్చుకునేదట!... కొడుకు కష్టపడి మంచి పొజిషన్ లోకొచ్చాడనీ...తన పట్ల వల్లమాలిన ప్రేమతో...తనేమైపోతానో అని...విదేశాల్లోఎన్ని మంచి అవకాశాలొచ్చినా వదులు కుంటున్నాడని చెప్పి... సుధ పరిచయమైన తర్వాత ఏంజరిగిందో గానీ ఇద్దరూ కలిసి...తనని పెళ్ళి చేసుకోమని...అప్పుడు వాళ్ళుకూడా,మనశ్శాంతితో కెరీర్ చూసుకుంటామనీ ఒకటే గొడవట...ఆ పని మీదే ఓ వరుడిని పరిచయం చేస్తామని, ఇక్కడికి తీసుకొచ్చారని...సిగ్గుల మొగ్గైపోతూ చెప్పిందావిడ....’అని ముగించాడు...

‘...ఓ చెంప నీ చేత...వాట్ని...పిసికించుకుంటూనే... పై సంగతులన్నీ చెప్పిందా!?...ఇంతకీ ఎవరో ఆ వరుడు!...’ అని అడిగింది వకుళ...‘...నీ వాసు...’ అని వికాస్ సమాధానం ...‘...అది తెలిసిందేగా! నిన్నేమైనా కోరిందా ఆవిడ?...’అంది వకుళ...‘...ఆహా!...’ అన్నాడు వికాస్...‘...ఏంటో అది!?...’ అన్నాను... తన వైపు ఓరగా చూస్తూ!...‘...నవ్వొస్తూంది...ఆవిడ అడిగింది తల్చుకుంటూంటే!...అది చెప్తాలే గానీ, నీకేం చెప్పాడేంటి మిళింద్?...’ అంటూనే...‘...ఏమంటుకుంది సంధ్యా అక్కడ!...’ అన్నాడు వికాస్, నా మొహాన్ని పరీక్షగా చూస్తూ...‘....జాగ్రత్తగా తుడుచుకున్నానే...ఇంకా ఏం మిగిలిపోయిందోరా భగవంతుడా!...’ అని మనస్సు లో అనుకుంటూ...పైకి...‘...ఏముందీ!...’ అని ఎదురు ప్రశ్నేస్తూ మొహాన్ని నాప్కిన్ తో తుడుచుకుని...‘...మీరందరూ చెప్పుకొచ్చిందే!...’ అన్నాను ...నా తత్తరపాటు దాచుకోడానికి కళ్ళు వాల్చుకుంటూ... ‘...తప్పించుకోకు...మిళింద్ వెర్షన్ కూడా విందాం...చెప్పు...’ అంటూ బలవంత పెట్టాడు...ఇక తప్పదురా!...అనుకుని ...భోంచేస్తూనే మొదలెట్టాను...
...‘...మొగాడికో రూలూ, ఆడదానికో రూలూనా?... అంటూ తన తల్లి కాముకత్వాన్ని వెనకేసుకొస్తూనే...ఆవిడ విశృంఖలతని చెప్పుకుంటూ వచ్చాడు...
 తండ్రి చనిపోయిన కొత్తల్లో తల్లి పక్కనే పడుక్కునేవాడిననీ...రాత్రి మంచం కుదుపులకీ, రొప్పులూ, మూల్గులకీ మెలుకువొచ్చి లేస్తే, రెండు జతల చేతులు తన్ని జోకొట్టేవనీ మొదలెట్టాడు, ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...తల్లి ఆఫీసులో, లొకాలిటీలో ,బంధువర్గంలో, అంకుల్స్ అందరూ తనని ఓవర్ గా ముద్దుచేస్తూంటే...గ్రహించలేక పోయానని...తను పెద్దౌతున్నకొద్దీ తల్లి జాగ్రత్త పడిందేగానీ అలవాట్లని మానుకోలేదనీ...అట్లాఅని, తననీ, తన చదువునీ ఎన్నడూ అశ్రధ్ధ చేయలేదనీ, అంచేత తనూ చూసీ చూడనట్లుండడం అలవాటు చేసుకున్నాననీ చెప్పాడు, చిన్నబోయిన మొహంతో!...’...అని చెప్తూంటే ...సంధ్యా...అన్న వకుళ పిలుపు విని దాని మొహం చూశాను...అది నాలికతో పై పెదవిని నాక్కుంది...సైగ గ్రహించి, నేనూ ఆపనే చేశాను నాలిక్కి ఉప్పుప్పగా...వగరుగా రుచి తగిలేసరికి...అదేంటో అర్థమై...ఒళ్ళు ఝుల్లుమనడంతో సన్నగా వణికాను...

...‘...వాడి తలని గుబ్బలకదుముకుని ఓదార్చినట్లున్నావ్!...వాడేదో చేసుంటాడు...అది గుర్తుకొచ్చిందా సంధ్యా!’ అన్నాడు...అది చూసిన వికాస్,ఈర్ష్యని చిరునవ్వు వెనక దాచుకుంటూ! ‘...నువ్వు , వాడి తల్లి స్థనాల్ని...నలిపేస్తే లేని తప్పు,ఆ కుఱ్ఱగాడు నీ భార్య...వాటిని....ముట్టుకుంటే తప్పొచ్చిందా!?...’ అంటూ చిందులు తొక్కింది వకుళ ...‘...ఆ మాట నేనన్నానా!...తనేం చేసిందో...వాడింకేం చేశాడో...చెప్పమన్నాను...అంతే!...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెగా కన్ను గీటి... ‘...మరింకేం!...చెప్పేయ్యవే జరిగింది!...’ అంటూ నన్ను పొడిచింది వకుళ...
‘...మిళింద్ కి కను ముక్కు తీరులో, కుతి లో తల్లి పోలిక, తండ్రి పర్సనాలిటీ వచ్చిందిట...అంచేత కాలేజ్ లో ఉండగానే బాగా ఏపుగా ఎదిగాడట ...దాంతో రాధ వెనక పడ్డ మొగాళ్ల భార్యలు మిళింద్ ని చేరదీసి...అన్నీ... నేర్పించడంతో...కాలేజీ స్థాయికొచ్చేసరికి, అటు ,లేడీ స్టాఫ్ లోనూ, ఇటు అమ్మాయిల్లోనూ మాంఛి సరసుడుగా పేరొచ్చేసిందట...ట్రిక్కులకోసం యంగ్ మేల్ స్టాఫ్ కూడా తన చుట్టూ చేరుతున్నారని గర్వపడినా, వాళ్ళు తన తల్లి పరిచయం కోసం తనతో స్నేహం చేస్తున్నారని గ్రహించి దూరంగా ఉండేవాడట...

...ఉద్యోగంలోకూడా ఇదే కధ...‘...బలే సరుకురా మీ అమ్మ ...నువ్వూ ట్రై చేసేరాదూ చీకట్లో...’ అని ఒకడంటే చచ్చేట్లు చావగొట్టాడట వాడిని...‘...అది అబధ్ధం కాదుగా!...’ అని నలుగురూ నిలదీస్తే...తల్లి సమస్యని ఎలా పరిష్కరించాలా? ...అనే ఆలోచనలో పడ్డాడట... సరిగ్గా అప్పుడే సుధ తో పరిచయం ...అది ,ప్రేమగా మారిపెళ్ళి చేసుకుందామనే ఆలోచన కలగ్గానే కుటుంబాల వివరాలు మార్చుకోడంలో...ఇద్దరిదీ ఒకే సమస్య... అని బయటపడింది...ఈ సుముహూర్తాన... వీళ్ళిద్దరికీ పెళ్ళి చేస్తే...అన్న ప్రపోజల్ సుధ తీసుకొచ్చిందట...మొదట్లో వద్దన్నా...ఇదే మంచిదనిపించిందట మిళింద్ కి కూడా ...అందుకే ఈ ట్రిప్ ...’ అన్నాడు మిళింద్...అని ముగించాను...
...‘ఇంతకీ నిన్నేం అడిగాడు?...’ అన్నాడు మధు...మీరు చెప్పారేంటీ,నేచెప్పడానికి...’ అని బిగదీసుకున్నాను...కాసేపు నువ్వు ముందంటే నువ్వు ముందని వాదులాటలోనే డిన్నర్ పూర్తైంది...‘...అందరూ ఒకటే అడిగారని నా అనుమానం...అంచేత, వాళ్ళ కోరికని స్లిప్స్ మీద రాస్తేనో!...’ అంది వకుళ...ఇదీ బాగానే ఉందనుకుని, ఆపనే చేశాం...ఒక్కొక్క స్లిప్ తెరిచి చూసే డ్యూటీ మగాళ్ళుచ్చుకున్నారు...ఓ నిముషం లో పని పూర్తి చేసి...‘...మాకేం అభ్యంతరం లేదు...’ అంటూ, మీసంగతేంటీ!...అన్నట్లుగా కళ్ళెగరేశారు\ మా వైపు చూస్తూ...మాకూనూ...’ అన్నాం....నేనూ,వకూ ఓ క్షణం మొహాలు చూసుకుని...మావైపే ఆతృత తో చూస్తూన్న వాళ్ల గ్రూప్ కి థంబ్స్ అప్ చెప్పాం...కాసేపట్లో ...థాంక్స్... అంటూ మా టేబుల్ దగ్గరకొచ్చారు ...ముందు మిళింద్ ,సుధ..., వెనకే వాసు రాధలు...‘...రండి... రిసిప్షన్ దగ్గరకెళ్ళి ఏర్పాట్లు చూద్దాం!...’ అంటూ అందరం లేచాం...

‘...నువ్వాగవే!...’ అంటూ వికాస్ వెనకే బయల్దేరిన నా చేయుచ్చుకులాగి, ‘...మీరు నడుస్తూండండి...మేం వస్తాం...’ అంది వకుళ వికాస్ తో...‘...ఇది నన్ను పట్టేసినట్లుంది...’ అనుకుంటూ ఆగిపోయాను... ఇంతలో ‘...సంధ్యా మాట...’ అంటు వికాస్ పిలిచేసరికి నా గుండెలు దడ,దడ లాడాయి...

[sarit11]

దాంతో అడుగు ముందుకదలేదు...‘...వెళ్ళూ!...’ అంటూ వకుళ తోసింది...‘..ఇందాకే అదోలా చూశాడు...ఇప్పుడేమంటాడో!...’ అనుకుంటూ వికాస్ వైపు నడిచాను.... ..... .... .... ఓ మూడు, నాల్గు నిముషాల తర్వాత తేలిక పడ్ద మనస్సుతో వెనక్కొచ్చి...‘...లేవే!.. వెళ్దాం!...’ అన్నాను...‘...అలాగేలే!...విషయం తెలుసుకోందే నే వస్తానేంటీ!...’ అంటూ నన్ను లాగి కూర్చోపెట్టి...‘ ఊ...ఇప్పుడు చెప్పు, నీ మొగుడ్ని ఎలా బురిడీ కొట్టించావో !...’ అంది వకుళ... ‘...ఛా! పోవే!...అటువంటిదేం లేదు...మన మగాళ్ళు ఆగలేకుండా ఉన్నారు...నడూ!’ అంటూ తప్పించుకోబోయాను... ‘...నా దగ్గరా నీ నాటకాలు...వికాస్ నిన్ను ఏదో విషయం మీద నిలదీయడం...కాస్త బెట్టు చేసింతర్వాత, నువ్వు జరిగిందొప్పుకుంటూ తన గుండెలమీద పడి ఏడవడం...తను నిన్ను ఓదార్చి, నీ దగ్గర్నుంచి ఏదో ప్రామిస్ తీసుకోడం...నేను చూస్తూనే ఉన్నాలే!...’ అని నిలదీసింది వకుళ...
...‘...మొగుడూ, పెళ్ళాలన్నతర్వాత లక్ష దెబ్బలాటలూ, సారీలూ వస్తూనే ఉంటాయ్....ఎవరైనా అవన్నీ చెప్పుకుంటారేంటీ!...ఎవరిదాకా ఎందుకూ?... నువ్వు చెప్తావా!?...’ అంటూ తప్పించుకోబోయాను...అది వదల్లేదు...‘...మన మధ్య రహస్యాల్లేవన్న సంగతి మనిద్దరికీ తెలుసు...అదంతా ఎందుకూ!... వికాస్ నిన్నేమని అడిగాడో చెప్తే...నువ్వు జరిగిందంతా చెప్తావా!...’ అని ఛాలెంజ్ చేసింది...‘...అలాగే!...’ అంటూ నేనూ సిధ్ధపడ్డాను...‘...సరే ఐతే!...అని...

‘...***** ** ****?...’ అంటూ నా మొగుడు అన్న ఓ మూడు పదాల వాక్యాన్ని పచ్చిగా రిపీట్ చేసింది...దాంతో నా దిమ్మ తిరిగి పోయింది...‘...ఎలా పట్టేశావే?...’ అన్నాను ఓ క్షణం తర్వాత తెప్పరిల్లి... ‘...నే చెప్తాలే!...ముందు నువ్వు మొదలెట్టు...’ అంటూ నన్ను పొడిచింది వకుళ...
...ఇక తప్పక... ...‘...వెళ్ళూ!...’ అంటూ నన్ను తోశావా!...’ అంటూ మొదలెట్టాను...తనవైపు నే నడుస్తూంటే మన టేబుల్ నుంచి, ఓ నాలుగడుగుల దూరంలో... ఎడం చేత్తో సగం విస్కీ ఉన్న గ్లాసుని పట్టుకుని,విలాసంగా నిలబడి...నా నడుం మెలికల్నీ, బొడ్డు కదలికల్నీ, గుబ్బల ఎగసిపాటునీ, తొడల తత్తరపాటునీ తేరిపారి చూస్తున్నాడు వికాస్ ...నా కంగారు అణుచుకోడానికి ‘...ఏంటి, కొత్తగా చూస్తున్నావ్!?...’అంటూ తన పక్కకి చేరగానే, కుడి చేత్తో నా నడుంని చుట్టేసి, కొంచెం లైట్ తక్కువున్న వైపు తీసికెళ్తూ....‘...సంధ్యా!...ఓ విషయం చెప్పు’ ...అన్నాడు, డ్రింక్ సిప్ చేస్తూనే నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ....
‘..ఏమడుగుతాడో!?...నీకు వినిపిస్తూందేమో!...’ అనుకుంటూ వెనక్కి చూసి...నీకు మా మాటలు వినిపించవని రూఢి చేసుకుని, నీ వైపు వీపెట్టి...‘...ఏంటో అడుగూ!?...’ అన్నట్లు కనుబొమ్మలెగరేశాను...‘...నేను రాధ మీద చెయ్యేడం నిజంగా చూశావా!...లేకపోతే ఫేకావా!?...’ అన్నాడు వికాస్...‘...ఫేకాను అంటావా?...మీ టేబుల్ మీది లైట్ ని డిమ్ చేసేలోగా జరిగింది నే చూడలేదనుకున్నావా!...ఆవిడ స్థనాల మీంచి చూపు తిప్పకుండా,రెండుచేతుల్నీ టేబుల్ మీద జాపడం... కొనగోళ్ళతో ఆవిడ గుబ్బల్ని మీటడం, ఆవిడ పులకింతలతో సన్నగా వణికి... అవి నీకందుబాటులోకొచ్చేలా ఇంకాస్త ముందుకి జరగడం స్పష్టంగా కనపడింది నాకు...’...అన్నాను...నాదే పైచేయి అయ్యిందికదా!...అని లోలోపల పొంగిపోతూ...

...‘...ఆ ఇంటికీఇల్లు ఎంత దూరమో, ఈ ఇంటికీ ఆ ఇల్లు అంతేదూరమంటారుగా!...’ అన్నాడు వికాస్...‘...అవును...ఐతే!?...’ అన్నాను...‘...మరి మిళింద్ మీ టేబుల్ కిందికెందుకు దూరాడో!?...’ అన్నాడు...‘...అదా!...నేనక్కడ మర్చిపోయిన మొబైల్ ని తీసుకురావడానికి!...’ అన్నాను... గోడ కట్టినట్లు అబధ్ధం ఆడానని గర్వపడుతూ... ఆ ఓవర్ కాన్ఫిడెన్సే నా కొంప ముంచింది...‘....నువ్వక్కడ మొబైల్ ఎప్పుడు మర్చిపోయావ్?!...అన్నాడు కొంటెగా నవ్వుతూ...‘...దొరికిపోయానురా భగవంతుడా!...’ అనుకుంటూ చూపులు తిప్పుకున్నాను...‘...ఓ మాటడగనా!...’ అన్నాడు...‘...ఊ!...’ అని తల దించుకున్నాను...‘...అర నిముషం దాకా మౌనం....‘ ఏంటా!?...’ అనుకుని తలెత్తాను...
....గ్లాస్ ఎడం చేత్తో పట్టుకుని...కుడి చేతి చూపుడు వేల్ని నోట్లో పెట్టుకుని...చీకుతున్నట్లు నటిస్తున్నాడు... నా గుండె నిముషానికి నాల్గొందల సార్లు కొట్టుకుంటూన్న ఫీలింగ్ ని అణచుకుంటూ...‘...ఏంటో అడుగూ!?...’ అన్నాను...ఎలాగో గొంతు పెగుల్చుకుని...‘...అడగాలా!?...’ అన్నాడు...తన నోట్లోంచి వేలు తీస్తూ!...‘...అడక్కపోతే ఎలా చెప్పేదీ?...’అన్నాను...‘...***** ** ****?...’ అన్నాడే!...స్వరం పెంచకుండా!...ఎలా గ్రహించాడా అని నిర్ఘాంతపోయాననుకో వకూ!...ఐనా నువ్వెలా పట్టేశావే ఆమాట!...అదీ అంత దూరం నుంచి!!.’...అన్నాను... లిప్ రీడింగ్!...అది సరే నువ్వేమన్నా వేంటీ ...అంది వకుళ...‘...ఏంటా బూతు కూత!?...’ అన్నానమ్మా...ఓ క్షణం తర్వాత తేరుకుని...‘...అదటుంచు...ఇంతకీ అవునా? కాదా!?...’ అని నిలదీస్తే...ఇక తప్పించుకోలేక... ‘...అవును...’ అన్నట్లుగా తలాడిస్తూ ఓరగా తన మొహం వైపు చూశాను....

...కోపం కనిపించకపోయేసరికి ‘...ఈజీ...’ గా తీసుకున్నాడనుకుని...‘...అమ్మయ్య..’ అనుకుంటూ...పక్క చూపులు...అదే...నీ వైపు... చూశాను...నా చుబుకం పట్టుకుని, తనవైపు తిప్పుకుంటూ, గ్లాసు లో మిగిలిన విస్కీని ఒక్క గుటక లో మింగి...నా కళ్లల్లోకి చూస్తూ...‘...*****...కదూ!...’ అన్నట్లు కళ్ళెగరేశాడు...‘...అప్పుడేనే వకూ, నేను తన గుండెలమీద పడిపోయి...‘...అనుకోకుండా జరిగిపోయింది వికాస్...’ అంటూ భోరుమంట!... అది చూసి నువ్వు మా దగ్గరకి రాబోయినట్లున్నావ్...నిన్ను ఆగమని చెయ్యూపాడు కదూ!?... ఓదార్పుగా తను కాసేపునా జుత్తు నిమిరే సరికి నేను తేరుకోడం చూశావుగా!...‘...అప్పుడన్నాడమ్మా...‘...ఎంజాయ్ చేశావా?...’ అని...మొహమాట పడుతూనే...అవునన్నట్లుగా తలూపానమ్మా!...‘...ఇంటికెళ్ళింతర్వాత జరిగింది, జరిగినట్లు, పొల్లుపోకుండా చెప్పాలి!...అన్నాడు..‘....సరే...’ అన్నాను...‘...ప్రామిస్!?...’ అన్నాడే!...అప్పుడే తన చేతిలో చెయ్యేసి ప్రామిస్ చేస్త!...’ అంటూ ముగించాను...

[sarit11]

‘....ఇంటికెళ్ళింతర్వాత...వికాస్ కి ...ఏం చేస్తూ చెప్పుకుంటావో నాకు తెలీదుగానీ నాకు మాత్రం ఇపుడు చెప్పాల్సిందే!...’ అంటూ పట్టూ బట్టీంది వకుళ...‘...సరే తల్లీ చెప్పక ఛస్తానా!...’ అంటూ మొదలెట్టాను...
‘...మొహమాటపడుతూనే మిళింద్ గాడి మగతనాన్ని... వేళ్లతో ట్రేస్ చేసి... ‘...ఎంత?...ఎనిమిదా!...తొమ్మిదా!!...’ అని... కోరికతో వణికే గొంతుతో, అడిగాననీ....‘...తొమ్మిదికి పైమాటే!...కావలిస్తే చెక్ చేసుకో మన్నాడనీ...చెప్పాను గుర్తుందా!... అనుమానం తీర్చుకోడానికి వాడన్న పనే చేసి... ...‘...అదృష్టవంతురాలు...’ అని గొణిగేశానే!...‘...ఎవర్నీ!...అదృష్టవంతుల్ని చేస్తున్నారూ?...’ అన్నాడు మిళింద్...నేనేం మాట్లాడలేదు...‘...సుధనేగా!...’ అన్నాడు ...నా బదులు తనే సమాధానం చెప్పుకుంటూ....‘...ఒక్క ఈ సుధే అనేముంది? అసలే తుమ్మెదగాడివి!...ఎన్ని పువ్వుల్లో సుధల్ని జుర్రు కున్నావో!!...’అన్నాను...చిర్రెత్తి...‘...మరింకేం!...పూర్తిగా వికసించిన ఈ సంధ్యాపుష్పానికేం అభ్యంతరం లేనట్లేగా ఈ తుమ్మెద కి తేనెలు అర్పించడానికి!!...’ అంటూ నా ఎడమ తొడ మీద చేయేసి...నెమ్మదిగా వేళ్ళని లోపలికి జొనపబోయాడు...‘...ఛీ!...నేనలా అన్లేదు...’ అన్నాను తన వేళ్లని బయటికి లాగేస్తూ...‘...పైకి అనాలేంటీ!...మనం ...అలా...ఆపక్క...పొడుగాటి సోఫాల దగ్గరకి వెళ్ళొచ్చేయచ్చు...డాన్స్ అయేలోగా!...’ అంటూ బెల్లించాడే!...’ అన్నాను బరువుగా ఊపిరి వదుల్తూ!

...‘...హీట్స్ లో ఉన్నావ్!...ఎలా వెళ్తావ్ లే!!...’ అంది వకుళ... ‘...ఆ మాటే చెప్పానులేమ్మా ...ఒద్దుబాబూ!...అసలే ఫెర్టైల్ పీరియడ్ లో ఉన్నానూ!...’ అని దీర్ఘం తీస్తూ!...’ తను వదిల్తేగా ...‘...నో ప్రాబ్లం...హెల్మెట్ ఎప్పుడూ నా జేబులో ఎప్పుడూ ఉంటుంది...’ అన్నాడు...నా తొడల్ని నిమురుతూ...‘...నన్ను మాటల్తో, చేతుల్తో దువ్వుతూ, రెచ్చగొడుతున్నాడు బాబూ ఇతగాడు..ఓ సారి...ట్రై చేస్తేనో!...’ అనిపించినా ‘...నాకలా ఇష్టం లేదు...’ అన్నాను ఓ నిముషం మౌనం తర్వాత....‘...పోనీ!...ఓ ఓరల్ తో ఐనా తృపి పడతాను...’ అన్నాడు...
‘...ఛీ!...ఇక్కడెలా!? బాగోదేమో!!..., అని గొణిగానుదిక్కులు చూస్తూ ‘... థ్రిల్లింగ్ గా ఉంటుంది...మీరు ఊ అనండి చాలు...నేనేర్పాట్లు చేస్తాను...’ అంటూ పాకెట్లు వెతుక్కోడం మొదలెట్టాడు...‘....దేనికోసమో ఆ వెతుకులాట!...’ అన్నాను ‘...ఏదైనా నాణెం కోసం...ఎవరు మొదలెట్టాలో డిసైడ్ చెయ్యడానికి టాస్ వెయ్యాలిగా!...మీదగ్గరుందా?...’ అనడిగాడు... ‘....లేనట్టుంది!...ఐనా మీ ...హెల్మెట్ ...నే ఉపయోగించచ్చుగా!...’ అని అతగాడ్ని కవ్వించి...పర్స్ లో వెతకడం మొదలెట్టాను...‘...అది మరో పువ్వుకి రిజర్వడ్...ఐనా ఇవున్నాయిగా మీదగ్గరా!...’ అంటూ నా గుబ్బలవైపు చెయ్యి చాచాడు...

‘...ఛీ!...వీటితో టాస్ ఎలా వేస్తారూ!...’ అంటూ ముడుచుకుపోతూంటే...మిళింద్ చటుక్కున ముందుకొంగి...మెడలో వ్రేలాడుతూన్న మంగళ సూత్రపు రెండు బిళ్ళల్ని పట్టేసుకుని, ఓ అరచేతిలోంచి మరో దాంట్లోకి మార్చేస్తూ కాసేపు తిప్పింతర్వాత...దేంట్లో ఉన్నాయో చెప్పుకోండి...’ అంటూ టేబుల్ మీద మోచేతుల్ని ఆనించి...మూసిన గుప్పెళ్లని నాముందు నిలబెట్టాడు...‘...ఓస్!...ఇదో పనా!...చిటికెలో పట్టేస్తా!...ఆ తర్వాత అంతా నాఇష్టప్రకారం జరగాలి...’ అని షరతు పెట్టాను...ఈపేరుతో ఓరల్స్ ఎగ్గొట్టచ్చు...’ అనుకుంటూ!...‘...సరే!...నే గెలిస్తే మాత్రం నే చెప్పినట్లు చెయ్యాలి...’ అన్నాడు మిళింద్...
....పట్టుకోయే ముందు భగవంతుడ్ని మనస్సులో ప్రార్థిస్తూ...అని నేను చెప్తూంటే...‘...ఏమని ప్రార్థించావ్?...ఓడిపోగొట్టు బాబూ!... అనా!!...’ అని కిసుక్కున నవ్వింది వకుళ...‘...ఛీ! పోవే!...’ అంటూ దాన్నోసారి గిల్లి...‘...నన్ను తప్పించు భగవంతుడా!...అనుకుంటూ ఓ గుప్పెటని పట్టుకుని ...ఊ...విప్పూ...అన్నా నమ్మా!...’ అంటూ కంటిన్యూ చేశాను...‘..ఊ!...’ కొట్టింది వకుళ...
‘...మీరే విప్పుకోండి...’ అన్నాడే!...సరే...అంటూ బిగించిన తన వేళ్ళని విప్పడం మొదలెట్టాను...అవో పట్టాన విడివడితేనా!...ఇంతా కష్టపడి ఓ వేల్ని విప్పి...మరోదాన్ని విప్పబోతే...మొదటిదాన్ని మూసేయడం మొదలెట్టాడు...ఇలా కాదని...నా రెండు చేతుల్తో వాడి గుప్పెటని పట్టుకుని...బలమంతా ఉపయోగించి...వాడి చిటికెన వేల్ని విప్పి దాన్నిమళ్ళీ మూసేయకుండా నా గుండెలకి దగ్గరగా లాక్కుని...మరో వేలు విడదీయడంలో పడ్డాను...‘...సందట్లో సడేమియా...’ లాగ వాడు ఆ వేల్తో నా గుబ్బల లోయని కెలకడం మొదలెట్టాడు...పులకింతల్ని ఓర్చుకుంటూ మిగిలిన మూడు వేళ్ళనీ విప్పేసరికి...కొంటెగా నవ్వుతూ తనే బొటకనవేల్నిప్పేశాడు...చూస్తే...ఆ అరచేయి ఖాళీ!....సిగ్గు...తమకాలు మనస్సుని ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తూంటే...నా రెండరచేతుల్తో ఎఱ్ఱబడ్ద మొహాన్ని కప్పుకున్నానమ్మా ...

....‘...సంధ్యా!...మొహమాటంగా ఉందా?...’ అన్నాడు... నా అర చేతుల్ని మొహం మీదినుంచి పక్కకి తప్పించి, కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...ఏమనాలో తెలీక కను రెప్పల్ని వాల్చుకున్నాను...‘....పోనీ!...నే మొదలెట్టనా!?...’ అంటూ నా బుగ్గల్నీ, పెదాల్నీ తన వేళ్ళతో నిమరడం మొదలెట్టాడే!...‘...ఎక్కడా!?...’ అన్నాను బలహీనంగా!...‘...ఇక్కడే!...ఈ టేబుల్ కిందే!!’ అన్నాడే!...అని ఆగాను...‘...ఎలాగే తల్లీ!...అదీ మన హైట్ వాళ్లం!!..’ అంది వకుళ... ఒక అర చేతిని గుబ్బలకీ, మరో దాన్ని తొడల మధ్యా ఒత్తుకుంటూ...‘...నేనూ ఆ మాటే అన్నావకూ!...‘...ఇలా!!...’ అంటూ తన కుర్చీని కొద్దిగా వెనక్కినెట్టి...మోకాళ్ళని నేలకాన్చి ...టేబుల్ కిందికి తల దూర్చేసి...చీరని పైకెత్తేస్తూ మోకాళ్ళని ముద్దులాడ్డం మొదలెట్టాడే!...‘ ఛీ!...లే బాబూ!!...అన్నానమ్మా...అసంకల్పితంగా తొడల్నిప్పుకుంటూ ’ అని నేనంటూంటే...‘...నువ్వా పని చేసింతర్వాత వాడు లేస్తాడనే అన్నావా ఆమాట?...’ అంది వకుళ బొంగురు గొంతుతో...
‘...నేనూ లేవడనే అనుకున్నా వకూ!...కానీ మిళింద్ చటుక్కున పైకి లేచి...‘...చూశారా...ఎంత ఈజీయో!...సిక్స్ టూ ఉన్న నేనే టేబుల్ కింద పడితే...ఫైవ్ ఫోర్ ఉన్న మీరూ...ఫైవ్ సిక్స్ ఉన్న మీ వకుళా ఈజీగా పట్టేస్తారు...నేలని తాకే ఈ టేబుల్ క్లాత్ చూడండి..ఈ డిమ్ లైట్ లో నర మానవుడికి తెలీదు ... దాని కింద ఏం జరుగుతుందో!...ఏమంటారు!?...’ అన్నాడే వాడు...అని నే చెప్పుకుపోతూంటే...‘...నిజం చెప్పు సంధ్యా!...నా పేరు వాడెత్తాడా? లేక నువ్వు కలుపుతున్నావా?...’ అంది వకుళ నన్నాపి...‘...వింటూండు, నీకే తెలుస్తుంది, వాడికి నీమీదెంత కోరికుందో!...’ అంటూ కంటిన్యూ చేశాను...

[sarit11]

...‘...ఒద్దు బాబూ! డాన్స్ ఐపోవస్తూందీ!...’ అన్నాను...‘...ఎక్కడా!...ఇంకా ఓ నాలుగు నిముషాల పైనుంది...చెరో రెండు నిముషాలూ వస్తాయ్...టాస్ ఓడిపోయారు కనుక ముందు మీరే మొదలెట్టాలి...’ అంటూ నా చెయ్యుచ్చుకుని చిన్నగా లాగాడు... ఇక తప్పదురా భగవంతుడా!...అనుకుని...‘...టైం ఎలా తెలుస్తూందీ!?...’ అంటూ మరో అడ్డు పెట్టాను...ఏం మాట్లాడకుండా నా మొబైల్ ని అందుకుని స్టాప్ వాచ్ ని సెట్ చెయ్యడం మొదలెట్టాడు...‘...ఎంతకి పెడుతున్నావ్?...’ అని అడిగాను...‘...నూటైరవై సెకన్లకి...’ అన్నాడు పనిలో ములిగిపోయి...‘...నా వల్ల కాదు బాబూ, అంత సేపు...అరవై కి పెట్టు...’ అన్నాను సిగ్గుని అణుచుకుంటూ! ....ఏం మాట్లాడకుండా మొబైల్ని నా చేతిలో పెట్టి...‘...తొంభై సెకన్లెట్టాను...కబుర్లు చెప్పక...ఇక మొదలెట్టు...’ అంటూ ఓ చేత్తో నా తలొంచి...మరో చేత్తో భుజాలట్టుకుని నన్ను టేబుల్ కిందికి తోశాడే!...ఓ క్షణం ‘...ఏంటి ఈ ధాష్టీకం!...’ అనిపించినా...మరుక్షణం మధురంగా అనిపించింది వకూ! ఎందుకంటావ్!?...’ అంటూ ఆగాను...ఊపిరి తిప్పుకుంటూ!

‘...మదమెక్కిన మదవతులు మొరటుగా లొంగదీసుకునే మగాళ్ళంటే ఇష్టపడతారట...అదీ కారణం...ఊ, కానీ!...’ అంది వకుళ అసహనంగా!...‘...ఇక చెప్పకపోతే కొట్టేట్టుంది...’ అనుకుని...నే టేబుల్ కింద మోకాళ్ళ మీద సెటిలయ్యేసరికే వాడు తన పాంట్ ని తొడలకిందివరకూ లాగేసుకున్నాడే!...’ అంటూ మొదలెట్టి...‘...వాడి బెల్ట్ మొహానికి తగులుతూండడంతో, పాంట్ ని మోకాళ్ళ కిందిదాకా లాగేసి...చేతులకందిందాన్ని పట్టుకుని ముందుకి జరిగేసరికి.. అరచేతులు ...చుర్రు...మన్నాయమ్మా!,..‘...బొబ్బలెక్కి పోతున్నాయి...వదిలేస్తామని...అరచేతులు, వేళ్ళూ గోడు పెడుతున్నా...మనస్సు వాటి నోరు నొక్కి...మరింత ముందుకెళ్ళమని ప్రోత్సహించింది...
...దాంతో...దాన్నే ఊతంగా పట్టుకుని మరింత ముందుకి జరిగాను...పెదాలకేదో బట్టలా తగిలింది...‘...అండర్ వేర్ ఉంటేనే ఇలా ఉంటే...ఇక లేకపోతే దీన్ని ముట్టుకోగల్నా!...’ అనిపించింది వకూ...ఐనా ‘...దీనంతు చూద్దాం...’ అనుకుని...వాడి అండర్వేర్ ఎలాస్టిక్ లోకి కష్టపడి వేళ్ళు దూర్చేసరికి...కుక్కర్ లో ఉడకేసిన ఆలుగడ్డల్లా మసులుతూన్న వాడి వృషణాలు వేళ్లని చురుక్కు మనిపించాయ్...ఓర్చుకుంటూ అండర్వేర్ ని...టెంట్ పోల్ లా నిగిడిన వాడి ...మొడ్డ...మీంచి తప్పించా!...మరుక్షణం , నాలుగు వేళ్ళ వెడల్పున్న ఓ స్టీల్ గూటం, చుబుకం దగ్గర్నుంచి నుదురు దాకా...ఫాట్...మని కొట్టింది వకూ!...’ అంటూ ఆగాను..‘...వాత పడిందా!...’ అని వెక్కిరించింది వకుళ ...
‘...మరుగుతూన్న నీళ్ళంత వేడెక్కిన ఓ చిక్కటి చుక్క, నా బొట్టుని తడిపేసి...ముక్కు మీదినుంచి కిందకి కారి, మత్తెక్కించే మగవాసనతో నా ముక్కు పుటాల్నినింపేస్తూ, నా పై పెదవి మీదికి జారింది...’ అంటూ నే కంటిన్యూ చేశాను, దాని వెక్కిరింపుని పట్టించుకోకుండా!...

‘...ఏంటా!...అనుకుంటూ దాన్ని నాలికతో...టచ్...చేశానమ్మా!...వగరుగా నాలిక్కి తగిలేసరికి...అది వాడి ‘...ప్రీ...కమ్...’ అని అర్థమై..ఒళ్ళు జలదరించడంతో సన్నగా వణికి వెనక్కి జరగబోయా వకూ!...’ అన్నాను...ఓ ముప్పావు గంట క్రితం జరిగింది కళ్లకి కడుతూంటే!...‘...ఆ వగరు, ఆ వణుకే నిన్ను నీ మొగుడికి పట్టించింది పిల్లా!...’ అంటూ నన్నాట పట్టించింది వకుళ...‘...నా మొగుడికి నేనేదో విధంగా సర్ది చెప్పుకునేదాన్ని!...నా మనస్సు పుటల్లో భద్రంగా దాచుకోవాలనుకున్న ఙ్ఞాపకాల్ని బట్టబయలు చేసిన పుణ్యం నీదే తల్లీ!...’ అంటూ బరువుగా నిష్టూర్చాను...‘...పర్లేదులే!...సంతోషించే వాళ్ళే తప్ప బాధపడేవాళ్ళెవళ్ళూ లేరులే!...కానీ!!...’ అంటూ మళ్ళీ పురి కొల్పింది...

...‘...నేను తప్పించుకుంటున్నాననుకుని మిళింద్ చేతుల్ని నా చంకలకిందినుంచి దూర్చి నన్ను పైకెత్తాడే...నా నాలికింకా బైటే ఉందేమో వకూ!...అది వాడి...మొడ్డని.. వృషణాల నుంచి గుండు దాకా రుద్ది...పై చీలిక టచ్ చేసి ఆగిపోయింది...ఎక్కడున్నానో తెలీక నాలికని గుండ్రంగా తిప్పాను... వీడూ మొడ్డ చివర చర్మాన్ని తీయించేసుకున్నట్లున్నాడు...నా నాలిక కొన మొదట గుండుని రుద్ది, ఆపైన మొడ్డ కండని టైట్ గా పట్టేసిన చర్మం జాయంట్ ని తడిమినట్లుంది...రెచ్చిపోయిన మిళింద్ గాడు నా తలని కిందికొత్తాడు...నేను నోటిని తెరవలేదేమో!...వాడి మగతనపు గుండు నా పెదాల్ని చీలుస్తూ పళ్ళకి తగిలింది...వాడి కుడి చేతి వేళ్ళు నా బుగ్గలమీంచి జారి పెదాల్ని చేరి వాట్ని విడదీసే పనిలో పడ్డాయి...వాడికి సహకరించమని శరీరం తొందర పెడుతున్నా, కొత్త అనుభవాలు కోరుకునే మనస్సు ప్రోద్బలంతో ఓ నాల్గు సెకన్లు బెట్టు చేశానే వకూ!...’ అన్నాను...బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ...‘...ఫలితం అనుభవించుంటావ్!...అదీ చెప్పూ!...’ అంది వకుళ జీరబోయిన గొంతుతో...

...‘...అది సరే...వకూ!...రుచి చూద్దామనే ఉబలాటంతో...మరిగే పులుసులోంచి ఓ చిలగడ దుంపని...ఫోర్సెప్స్ తో బయటకి తీసి ఎప్పుడైనా నోట్లో పెట్టుకున్నావే!?...’ అని అడిగాను...‘...పిచ్చిపీనుగుననుకున్నావా, ఆ పని చేయడానికి!...కధలు మానేసి, విషయం చెప్పు...’ అని గదిమింది వకుళ...
‘...అదే చెప్తున్నా!.. బెట్టు చేశానన్నానా!...దాంతో వాడు...ఏయ్!..తెరూ!!...’ అంటూ తన వేళ్ళతో నా పెదాల్నిపెకలించాడే!... నేను వాటిని విప్పక తప్పలేదు... అవి తెరుచుకున్న మరుక్షణం వాడి మగతనం లోపలికి చొరబడింది...పెదాలూ, నాలికా,... చుర్రుమంటూంటే...ఇపుడే చెప్పానే!!...ఆ ...చిలగడ దుంప ఫీలింగ్...అది నన్ను ముంచెత్తిందనుకో!...దాంతో వాడి తొడల్ని అర చేతుల్తో నొక్కేసి... మగతనపు గుండుని నాలికతో వెనక్కి తోసేస్తూ!...పైకి లేవడానికి ప్రయత్నించా!...’ అంటూ ఊపిరి తిప్పుకోడానికి ఆగాను...‘...పడనిచ్చాడా వాడు!?...’ అని అడిగింది వకుళ మత్తైన గొంతుతో!

.‘...ఊహూ!...నా తలమీద చేతులేసి...మళ్ళీ కిందికొత్తాడు...ఈ సారి వాడి మొడ్డ నా బుగ్గల్ని సాగదీస్తూ ఇంకాస్త లోపలికి చొరబడింది...ఆ భాగం మీదే తలని నెమ్మదిగా, పైకీ, కిందికీ కదపడం మొదలెట్టానమ్మా...అప్పటికే వాడి బలుపు నా పెదాల్లో బిగువుగా కదులుతూంది...ఉబ్బిన దాని మీది నరాలు నా బుగ్గల లోపలి గోడల్ని మొరటుగా రుద్దుకుంటున్నాయ్... చాలు బాబూ...అనిపించి....పైకి లేద్దాం...అనుకుంటూండగా.. .

[sarit11]

‘...సంధ్యా!...ప్లీజ్!!...ఇంకా లోపలికి!!!...’ అంటూ వాడి వేడికోలు! ఇంతకన్నా నా వల్ల కాదు బాబూ!... అందామనుకున్న దాన్నే...మొరటు ముండా వాడు...కాదంటే...మొడ్దని అంగట్లోదాకా గెంటీగల్డు!...అనిపించి...దాన్ని...కాడం దగ్గిర...రెండు చేతుల్తోనూ... గాఠ్ఠిగా...పట్టేసుకుని...నోటిని ఇంకాస్త స్పీడుగా పైకీ కిందికీ కదపడం మొదలెట్టానే!...నా పెదాలు మరింత సాగాయో!...వాడి మొడ్డ బలుపు తగ్గిందో తెలీదు గానీ ,నా వేళ్ళు ,పెదాలకి తగలడం మొదలైందే!...ఇంత దాకా వచ్చాకదా!...ఒట్టల్నిముద్దెట్టుకుందామని ప్రయత్నించా...’ అని నే చెప్పుకుపోతూంటే...

‘...అంటే!...వాడి మొడ్డని పూర్తిగా మింగేశావన్నమాట!!...ఎంతుందేంటమ్మా అదీ!...’...అంది వకుళ మైకంగా...‘...ఏమోనే!...నే కొలవలా దాన్ని!...’ అని తప్పించుకోజూశాను ...అది వదిల్తేనా!...‘ లంజకానా!...నువ్వు చెయ్యేసిన మగాడి మడ్డని కొలవకుండా వదిలేశానని అంటే నే నమ్ముతాననే!...చెప్పు ... ఎంతుందేంటీ వాడిది!?...’ అని నిలదీసింది...‘...నిజం వకూ! కరెక్టు గా కొలవడం వీలుకాలేదు...పొడుగు ఓ జానెడుండచ్చు...కానీ వెడల్పమ్మా!...నాలుగు వేళ్ళంత!...’ అన్నాను..., దాన్ని ...ఎలా మింగగల్గానా!...అని లోలోపల ఆశ్చర్యపోతూ!...
‘...నీ మొహం!...వెడల్పు నాల్గు వేళ్ళంతుందా!?... మందమో!?...’ అని అడిగిందది...మూడు వేళ్ళు చూపించి ...‘...గుండు దగ్గిర...’ అని గొణిగాను... మూడు వేళ్ళంతుందా!...అదీ గుండు దగ్గిర!!...మరి కాండం దగ్గరెంతూందో!...అటు వంటిదాన్ని మింగాననే అనుకుంటున్నావా!...లెక్క తప్పెట్టుంటావ్!!...మన వల్లకాదు!...’ అంది వకుళ తనని కూడా కలుపుకుంటూ...‘...ఏమో! నాకు మాత్రం అలా అనిపించిందమ్మా...మిళింద్ గాడేమన్నాడో తెలుసా!... సంధ్యా, మీరు కనీసం మూడొంతులదాకానైనా కానిచ్చారు కానీ...మీ వకుళ వల్ల అదీ అయుండేది కాదు!... అన్నాడే’ అంటూ దాన్ని రెచ్చగొట్టాను...‘...ఇంకిఇవాళ అవకాశం లేదు కానీ...దొరికితేనా!...నిన్ను మించిపోయానని...వాడి చేతే అనిపించుండేదాన్ని...అది సరేలే!...ఇంతకీ వాడి వృషణాల్ని ముద్దెట్టు కున్నావా ,లేదా?...’ అంది వకుళ...నా ఉచ్చులో పడకుండా...

‘...ఎక్కడా!...కళ్ళకి కనిపిస్తూనే ఉన్నా పెదాలకందలేదమ్మా!...వేళ్ళతో రుద్దుతూ పైకెత్తడానికి ప్రయత్నం చేశాను....నా రుద్దుడ్లకి వాడి ఫౌంటెన్ లోంచి కొంచెం కొంచెంగా మదం పైకెగచిమ్మడం మొదలైంది... వాడు ఆపుకోలేక పోతున్నట్లున్నాడు ...ఇక చాలు సంధ్యా!...ప్లీజ్ ఆపు...అంటూ నడుంని అటూ, ఇటూ తిప్పడం మొదలెట్టాడు...నేను మాత్రం నా పనిని ఆపలేదు...వాడి చిక్కటి జిగటనా నోట్లోంచి జారి, అతగాడి ఒట్టలమీద చేరిందేమో!...అవి దగ్గరకొచ్చినట్లే వచ్చి, జారిపోతున్నాయి...ఇంతలో అలారం మోత...ఎలాగైనా అనుకున్నది సాధించాలని మూడు ,నాల్గు సార్లు గట్టి ప్రయత్నం చేశాను...ఐనా అందక పోడంతో ఒళ్ళు మండి...వాటిని కసిగా ఒత్తేశానమ్మా!...’ అన్నాను ఎగూపిరిమీద...
‘...అగ్నిపర్వతంలా ఎగజిమ్మి నీ నోటిని నింపేశాడా వాడు!?...’...అంది వకుళ నాకన్నా బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ...‘నువ్వెలా ఊహించావే!?...’ అన్నాను ఆశ్చర్యపోతూ...‘...నువ్వు చేసిన సిగ్గుమాలిన పనికి ఫలితాన్నూహించడానికి, ఓ షెర్లాక్ హోమ్స్ కావాలేంటీ!...’ అని దీర్ఘం తీసిందది...కొంటెగా!...‘... వాడి వేడి లావా నా కంఠనాళం లోకి ప్రవేశించేసరికి, ఒంటిమీద సోయొచ్చి, టక్కున వాడి మొడ్డని బయటకి లాగేస్తూ, నోరు మూసేయబోయా!...వాడు నా తలనొదిల్తేనా!...దాన్నొడిసిపట్టుకుని...లో...ప...లి...కి...చిమ్మేశాడు వకూ...’ అని ఆగిపోయాను...బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ...‘...అది నేనే చెప్పాగా!... ఆ తర్వాతేం చేశావో చెప్పి చావు...’ అంటూ నన్ను పొడిచింది వకుళ...
...‘...అటు నన్ను కట్టుకున్న నా మొగుడికిగానీ, తను పరిచయం చేసిన సరసులకి గానీ... ఇటు నే నిష్టపడ్డ నీ మొగుడికిగానీ... జీవితంలోఇంతవరకూ చేయని పని చేశానే తల్లీ...’ అని నేలచూపులు చూస్తూ ఉండిపోయాను...‘...గుటకేశావ్!...కదూ! ’ అంది వకుళ...‘...సరిగ్గా ఇలాగే అన్నాడే వికాస్ కూడా! అప్పుడే కదమ్మా...నేను తన గుండెలమీద పడిపోయి...‘...అనుకోకుండా జరిగిపోయింది వికాస్...’ అంటూ భోరుమంట!... ’...అని ఆగిపోయాను...‘..అదేనా ముగింపు?...’ అంది వకుళ...‘...ఎలా ఔతుందీ!...నా వేడి దింపుకోక్కరలే!...’ అంటూ కొంటెగా చూశాను దాని వైపు....
 
‘...ఆహా! అదీ కానీ మరి!!...’ అంది వకుళ...‘...తప్పుతుందా!...’ అని...‘...చేతుల కంటిన మిళింద్ గాడి జిగటని...వేలాడుతూన్న టేబుల్ క్లాత్ కి తుడిచేస్తూ పైకి లేచి... వాడికి వీలుగా ఉంటూందికదా! అని చీరని మోకాళ్ల పైకి లాక్కుని...తొడలిప్పుకుని కుర్చీలో సెటిలై, బుగ్గలకీ, మెడకీ అంటుకున్న దాన్ని పేపర్ నాప్కిన్స్ తో తుడుచుకుంటూ, వాడి వైపు ఓరగా చూశానే...’ అంటూ మొదలెట్టాను... ‘...ఊఁ...’ కొట్టింది వకుళ...‘...వాడు కుర్చీ మీద వెనక్కి వాలి, మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుని చిరునవ్వులు చిందిస్తున్నాడు...
ఏయ్ మిళింద్...అంటూ వాడితొడ మీద చెయ్యేశా...వాడింకా పాంట్ ని పైకి లాక్కున్నట్లు లేడు ...నా వేళ్లకి వాడి చర్మం చల్లగా తగిలింది...నా ఉనికినీ, నా శరీరపు అవసరాన్నీ మర్చిపోయి, హాయిగా నిద్దరౌతాడా వీడు...అని ఒళ్ళు మండి...వాడి తొడని గాఠ్ఠిగా గిల్లానే వకూ!...‘...ఉఫ్ఫ్ ...సంధ్యా !...ఏమైందీ!! ’...అంటూ బిత్తరి చూపులు చూశాడే మిళింద్ గాడు... ఏమీ మాట్లాడకుండా కొరకొరా చూశాను...సరసుడేనే వాడు!...నా బాధని గ్రహించి...కొంటె నవ్వుతో నాకు కన్ను గీటి చటుక్కున టేబుల్ కింద దూరిపోయాడమ్మా!
...‘...మరుక్షణం వాడు చేతుల్ని నా పిరుదులకిందికి దూర్చేసి, కాసేపు నిమిరి...‘...భలే గుండ్రంగా ఉన్నాయ్ సంధ్యా ఇవి!...’ అని ఓ కాంప్లిమెంట్ పారేస్తూ, ‘...వినిపిస్తూందా నా మాట !...’ అని అడిగాడు...!...!...‘...నిక్షేపంలా!...’ అని నేను సమాధానం చెప్తూండగానే, వాడు వేళ్లని గుండ్రంగా తిప్పాడమ్మా!...అవి నా చీలికల్ని కెలికేసరికి ...కితకితలెట్టి మొత్తని పైకెత్తాను...ఇప్పుడు వాడికి పట్టు బాగా దొరికిందేమో!...దాన్ని తన మొహానికి అదుముకుని...పాంటీ మీంచే నా రెమ్మల్ని అడుగునుంచి పైదాకా నాలికతో కాసేపు రుద్ది, ఎడమ రెమ్మని ముని పంటితో కొరికాడే!... ‘...ఏయ్...’ అని చిన్నగా మూల్గి మొత్తని కుడి వైపు తిప్పాను...‘...ఓహో!...ఈవిడకి అన్యాయం జరిగింది కదూ!...’...అంటూ కుడి రెమ్మకి కూడా న్యాయం చేసి...‘...ఉఫ్ఫ్...కాడ్బరీ బిళ్ళలు...సంధ్యాఇవి..! ’ అన్నాడే!...‘...ఇష్ష్...’ అని మూల్గి...‘... కాడ్బరీ బిళ్ళలో!, డైరీ మిల్క్ బిళ్ళలో!!...చూడకుండా ఎలా చెప్పగలవేంటీ!...’ అని మెత్తగా కసురుతూ, మొత్తనీ, నడుంనీ వీలైనంత పైకెత్తానే వకూ...వాడు నా ఎక్స్ ట్రా లాంగ్ పాంటీ ని కిందికి లాగేయడానికి వీలుగా!...’ అంటూ ఆగాను ఊపిరి తిప్పుకోడానికి...‘...తీర్చాడా నీ ముచ్చట!!...’ అంటూ వకుళ వెక్కిరింపు...