Incest காலம் தந்த சொந்தம்

[Iron772]

Semma story bros ?,, I am waiting for your update,??

[Renjith]

Continue

[loverboywrites]

David Praveen

lotoffun768

xbiilove

santhoosshh

Karthick

Deepakpuma

Kadaramkondan

Hoaxfox

Renjith

Rajkutty1986

venkatvishnu69

eagleeye9889

Stupid@1505

Krish126

Sparo

Saravanas

punkcm

Iron772

Thanks for all your comments and support guys, sorry for the delay guys, last two days were very tight. Updating in few minutes

[loverboywrites]

ருக்குவை கயித்து கட்டிலில் காணவில்லை என்றதும் சித்ரா பதறினாள்.

ஒரு வேளை ருக்கு அர்ஜுன் ரூமில் இருப்பாளோ என்று சித்ராவின் நெஞ்சம் படபடத்தது.

சரி அர்ஜுன் ரூமை தட்டியே பார்த்துவிட வேண்டியதுதான் என்று சித்ரா யோசித்துக் கொண்டிருக்கும்போதே ருக்கு பின் பக்கம் இருந்து வீட்டுக்குள் வந்தாள்.

“என்னம்மா இந்நேரத்தில முழிச்சு வெளிய வந்து நிக்கிறீங்க? பசிக்குதா? காஃபி எதாச்சும் போட்டு தரவா?”, என்றாள்.

“அதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம், நீ எங்க போயிருந்த?”, சித்ரா மிகவும் அமைதியாய் எந்த பதட்டத்தையும் காட்டிக் கொள்ளாமல் கேட்டாள்.

“ஒன்னுமில்லம்மா!! பீரியட் ஆயிருச்சு!! அதான் பாத்ரூம் போயிட்டு வந்தேன்”, என்றாள் ருக்கு.

“ஓகேடீ ருக்கு, எனக்கும் யூரின் போகனும் அதான்”, என்று சொல்லிவிட்டு வீட்டுக்கு வெளியே செல்லப் போனாள்.

“நீங்கதான் அய்யா ரூம்ல இருக்குற பாத்ரூமை யூஸ் பண்ணுவீங்களே, ஏன் வெளியே போறீங்கம்மா?”, என்றாள் ருக்கு.

“இல்லடி ருக்கு, இப்பலாம் காலைல பாத்ரூம் போய் குளிக்கிறதுக்கு மட்டும்தான் அப்பா ரூம் பாத்ரூமை யூஸ் பண்றேன் அதுவும் அங்க மட்டும்தான் ஹீட்டர் இருக்குங்கறதால, நைட்ல அப்பா தூக்கத்தை கலைக்கிற மாதிரி ஆயிடுது, அதான்”, என்று சித்ரா சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போதே மிலிட்டரி ரூமிலிருந்து முகனல் சத்தம் மெதுவாக காத்தில் பரவி கரைந்தது.

ருக்குவும் சித்ராவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டனர். ருக்கு புரிந்து கொண்டவளாய் சொன்னாள்,

“நீங்க சொல்றதுக் சரிதானம்மா!!” அய்யா தூக்கத்தை கெடுக்காதிங்க!!”, உதட்டோர குறும்பு புன்னைகையோடு சொன்னாள்.

“ஏய்!! உதை வாங்குவ!! பேசாம தூங்குடி”, திரும்பி வரும்போது டின்னர் குடுக்க போனப்ப என்னாச்சுன்னு கேக்கனும்னு நெனைச்சுட்டே போனா சித்ரா.

சித்ரா திரும்பி வருவதற்குள் அயர்ந்து தூங்கியிருந்தாள் ருக்கு. சரி, இன்னேரத்துக்கு நல்லா தூங்குறவளை எழுப்ப வேண்டாம் என்று தன் அறைக்கு சென்றாள் சித்ரா, அப்பாவின் அறையில் இருந்து இப்போது நன்றாகவே வந்து கொண்டிருந்தது சத்தம், சித்ரா ஆரவமிகுதியால் அப்பாவின் அறைக்கு கொஞ்சம் பக்கத்தில் சென்று காதை தீட்டினாள்.

“ஆஹ்ஹ்!! ப்ப்பா!!! வேகம்மாப்பா!!! இன்னும் வேகாம்மாப்பா!!!”, என்று சித்ராவின் குரலும்

“தொடைல ஊசி போட்டிருக்குடீ, இதுக்கு மேல வேகமா ஆட்டுனா வலிக்குது”, அப்பாவின் குரலும்.

சித்ராவுக்கே ஒரு நிமிடம் ஆச்சர்யம், அப்படியே அவளின் குரல், அது மட்டுமல்லாமல் அந்த குரல், மிலிட்டரியை அப்பா என்று வேறு அழைக்கிறது. உடனடியாக கதவை தட்டி அவள் யாரென்று பார்க்கவேண்டும் என்ற ஆர்வம் மிகுதியானது.

எப்படியாவது மகனை வைத்து இதை துப்பு துலக்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்துவிட்டு தன் அறைக்கு சென்றாள்.

மறுநாள் காலை சித்ராவும் தாத்தாவும் காட்டுக்கு கிளம்பும் வரை அர்ஜுன் தன் அறையை விட்டே வெளியே வரவில்லை.

சித்ரா அவன் அறையை தட்டி கேட்டாள்.

“டேய் அர்ஜுன்? என்னடா? காய்ச்சல் எப்படி இருக்கு?”, என்றாள்.

அர்ஜுன் உள்ளே இருந்தபடியே கதவை திறக்காமல் பதில் சொன்னான்.

“பரவால்லமா!! இன்னைக்கு நான் காட்டுக்கெல்லாம் வரல்லை!! நீங்க போயிட்டு வாங்க!! நான் ரெஸ்ட் எடுக்குறேன்”, என்றான்.

“சரிடா!! ரெஸ்ட் எடு, ருக்குவ சாப்பாடு வேணுமின்னா கேளு, குடுப்பா!”, சித்ரா சொல்லிவிட்டு தன் அப்பாவோடு கிளம்பி சென்றாள்.

தாத்தாவும் அம்மாவும் வெளியே சென்றுவிட்டார்கள் என்று உறுதிபடுத்திக் கொண்ட பிறகு அர்ஜும் வெளியே வந்தான்.

லேசான சிராய்ப்புகள் கொஞ்சம் சரியாகியிருந்தபடியால் ஒரு காட்டன் பனியனும் லுங்கியும் மட்டும் அணிந்து கொண்டான்.

மெதுவாக தன் காலை கடன்களை கவனித்துவிட்டு, ருக்கு டிஃபனை குடுத்தாள், சாப்பிட்டு முடித்தான்.

ருக்கு மாதவிடாயின் காரணமாக கொஞ்சம் சகஜமாய் இல்லை.

அர்ஜுனும் அதை பற்றி பெரிதாய் கவலைபடவில்லை.

“உனக்கு வேற எதாவது வேணுமா?? காஃபி?? டீ?”, என்றாள் ருக்கு.

“ஆங்!!! இல்ல!! அதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம், நான் சும்மாதான் டேபிள்ல உக்காந்து இருக்கேன்”, அர்ஜுன் பிதற்றினான்.

“சரி எனக்கு கொஞ்சம் ஆத்தங்கரை வரைக்கும் போகனும், நான் போயிட்டு வரேன், யாராச்சும் அய்யாவ தேடி வந்தா, அய்யா காட்டுக்கு போயிட்டாகன்னு சொல்லிரு”, என்றாள் ருக்கு.

இதுக்காகவே காத்திக்கிட்டு இருந்த அர்ஜுன் உள்ளுக்குள் குஷியானான்.

“சரி சரி நான் பாத்துக்குறேன் நீங்க போயிட்டு வாங்க”, என்றான் அர்ஜுன்.

ருக்கு சென்ற பிறகு வீட்டில் அர்ஜுன் மட்டும் தனியாக இருந்தான்.

கொஞ்ச நேரம் கழித்து மெதுவாக சென்று வீட்டு வாசல் கதவை சாத்தினான். பின் பக்கமாக இருக்கும் கதவையும் சாத்தினான்.

நேராக தாத்தா ரூமுக்குள் சென்றான், இவன் எதிர்பாத்ததை விட தாத்தாவின் அறை கொஞ்சம் மாடர்னாகவே இருந்தது.
தாத்தா அவர் வசதிக்காக கொஞ்சம் வேலைகள் செய்து வைத்திருந்தார்.

நல்ல உயரமான கட்டிலில் அவர் உடம்புக்கு தகுந்த மாதிரி உயர்தர ஸ்ப்ரிங் மெத்தை போட்டு வைத்திருந்தார். அர்ஜுனுக்கு இப்போது ராத்திரி தாத்தா வேலை செய்யும் போது வரும் க்ரீச் கிரீச் சத்தம் எங்கிருந்து வருகிறது என்று புரிந்தது.

ஜன்னலில் பழைய மாடல் விண்டோ ஏசி ஒன்றையும் மாட்டியிருந்தார்.

பரவாயில்லை, தாத்தா கொஞ்சம் வசதி பண்ணித்தான் வைத்திருக்கிறார் அவர் ரூமை என்று நினைத்துக் கொண்டான்.

ஒரு மூலையில் சின்னதாய் ஒரு டேபிளும் அதன் மேல் சில நோட்டுகளும் புத்தங்களும் மற்றும் ஒரு லாப்டாப் இருந்தது.

அட, தாத்தா லாப்டாப்பெல்லாம் வச்சுருக்காரேன்னு நினைச்சு, அதை ஆர்வமாக திறந்து பார்த்தான், ஆச்சர்யமாய் அதில் எந்த பாஸ்வேர்டும் கேக்கவில்லை. அதில் ஒரு 4G WIFI டாங்குளும் மாட்டி வைத்திருந்தார் தாத்தா.

வழக்கமாக தன் கம்ப்யூட்டரில் லாகின் செய்வது போல சில பல வெப்சைட்டுகளை தட்டிப்பார்த்தான், சில யூடூப் வீடியோக்களை பார்த்துவிட்டு ப்ரௌசரை மூடினான்.

போட்டோ காலரியை பார்த்தான், தாத்தாவின் பழைய மிலிட்டிரி காப்ம்பில் எடுக்கப் பட்ட போட்டோக்கள், அவர் மெடல் வாங்கும் போட்டோக்கள், துப்பாக்கியேந்திய மற்றும் பல்வேறு கால கட்டங்களில் எடுக்கப்பட்டு குடும்ப போட்டோக்கள் என்று எக்கச்சக்கமான போட்டோக்கள் இருந்தன.

தாத்தா துப்பாக்கியோடு இருக்கும் போட்டோவை பார்த்ததும் அவருடைய டபுள் பேரல் கன்னை பார்க்க வேண்டும் என்று ஆசை வந்தது அர்ஜுனுக்கு.

உடனடியாக போட்டோக்களை பார்ப்பதை நிறுத்திவிட்டு, அதை தேட தொடங்கினான். தாத்தாவின் மெத்தையில் ஏறி துலாவினான், அங்கே துப்பாக்கி இல்லை.

அங்கிருந்த பீரோவை திறந்து பார்த்தான், உள்ளே தாத்தாவின் உடைகள் அழகாக அடுக்கி வைக்கப் பட்டிருந்தன. ஒவ்வொரு ட்ராயராக திறந்து பார்த்தான், ஒன்றில் பணம் மற்றும் நகைகளும் மற்றவைகளில் துணிகள் மட்டுமே இருந்தது. துப்பாக்கி இல்லை.

அர்ஜுன் மீண்டும் ஒரு முறை அறையை நோட்டம் விட்டான்.

தாத்தா ரூமின் வாசல் கதவை தவிர இரண்டு கதவுகள் இருந்தன. அர்ஜுன் ஒரு கதவை திறந்து பார்த்தான், அது அவரோட பாத்ரூம். “ஓஹ்!! தாத்தா ரூமுக்குள்ல பாத்ரூமெல்லாம் இருக்கா!!” மெதுவாக பாத்ரூம் கதவை சாத்திவிட்டு இன்னோரு கதவை நோக்கி போனான்.

போற போக்கில் கட்டிலுக்கு கீழே குனிந்து பார்த்தான், தாத்தாவின் பழைய செருப்பு மற்றும் ஒரு விளக்குமாறும் இருந்தது.

இன்னோரு கதவை திறந்து பார்த்தான், அது மற்றுமொரு அறை போல விரிந்தது., அதில் தாத்தா உடற்பயிற்ச்சி செய்யும் சாதனங்கள் மட்டுமே இருந்தன, பல வகையான உடற்பயிற்சி சாதனங்கள் சைஸ் வாரியாக இருந்தது. அதில் ஒரு மூலையில் இவர்கள் கொண்டு வந்திருந்த சைக்கிளும் ஓப்பன் செய்யப் படாமல் இருந்தது. சிலம்பம் சுத்தும் கம்புகள், மான் கொம்புகள் மற்றும் குத்து வாள்கள், வேட்டை கத்திகள் எல்லாம் இருந்தது, அதற்க்கு நடுவில் அவன் தேடி வந்த துப்பாக்கியும் இருந்தது.

மெதுவாக அர்ஜுன் அதை தூக்கிப் பார்த்தான், அது மாட்டியிருந்த ஸ்டான்டில் இருந்து எடுக்க முடியவில்லை, எங்கே வெடித்து விடுமோ என்று பயத்தில் விட்டுவிட்டான்.

அப்போதுதான் கவனித்தான் அங்கே இன்னோரு கதவிருந்தது.

அதை திறக்க முயற்சி செய்தான் திறக்க முடியவில்லை, அந்த கதவை திறக்கும் படியாக எந்த கைப்பிடியும் இல்லை. ஆனால் பூட்டியிருந்தது. கதவின் அந்த பக்கம் இருந்து மட்டும் திறக்கும்படி இருக்க வேண்டும்.

இந்த கதவுக்கு அந்த பக்கம் என்ன என்று யோசிக்க, அது அம்மா சித்ராவின் அறை!! அர்ஜுனின் மூலை சூடு பிடித்தது.

ஆஹா!! அம்மாவின் அறையில் இருந்து தாத்தாவின் துப்பாக்கி அறைக்கு ஒரு கதவு, இங்கிருந்து தாத்தாவின் அறைக்கு போக முடியும், ஆனால இங்கிருந்து அம்மாவின் அறைக்குள் செல்ல முடியவில்லை. அர்ஜுன் வேகமாக அம்மாவின் ரூமுக்கு விரைந்தான். இவன் துரதிர்ஷ்டம் சித்ரா அவள் அறையை பூட்டிவிட்டு சென்றிருந்தாள்.

என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் சில கம்பிகளை எடுத்து குடைந்து பார்த்தான், திறக்க முடியவில்லை. இப்படியாக அன்றைய நாளை கழித்த அர்ஜுன் சாயங்காலம் மீண்டும் தன் அறைக்குள் சென்று எதுவுமே நடக்காதது போல படுத்துக் கொண்டான்.

ராத்திரி வழக்கம் போல எல்லோரும் அவரவர் அறையில் தஞ்சம் அடைய, சித்ரா ஆசையாக தன் மகனோடு பேச, தன் மெத்தையில் படுத்து ஃபோனை எடுத்தாள்.

வழக்கம் போல அன்றைய நாள் எப்படி சென்றது என்று ஆரம்பித்து இருவரும் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

சித்ரா: அப்போ!! இன்னைக்கு ஃபுல்லா தனியா வீட்ல ஒரு அலசு அலசி எல்லாத்தையும் கண்டுபுடிச்சிட்டன்னு சொல்லு.

அர்ஜுன்: ம்ம் எல்லாத்தையும்னு சொல்ல முடியாது, இன்னும் கொஞ்சம் இருக்கு அதை சீக்கிரம் கண்டு புடிச்சிருவேன்.

சித்ரா: சரி சித்ரா ரூமுக்குள்ள போக முடியலை, அப்பறம் என்ன செஞ்சே?

அர்ஜுன்: ரொம்ப நேரம் நோண்டிப் பார்த்தேன், அப்பதான் தாத்தா பீரோவ அலசிட்டு இருக்கும்போது அங்க சில சாவிகள் இருந்ததை பார்த்தேன், வேகமா போய் அதை எடுத்துட்டு வந்து ஒன்னொன்னா போட்டு பார்த்தேன், என் லக்கு, அதில ஒரு சாவி திறந்துட்டுது.

அதை படித்தவுடன் சித்ராவுக்கு உடம்பெங்கும் சிலிர்த்தது, தன் அறைக்கு தான் இல்லாத போது மகன் வந்திருக்கிறான் என்று நினைக்கும்போதே அவளுக்கு ஆர்வம் கூடியது.

சித்ரா: அப்பறம்!! (சித்ரா ஆர்வமாக அவன் பதிலை எதிர் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்)

அர்ஜுன்: எங்கம்மா ரூமுக்குள்ள தான் நான் எதிர்பார்த்த மாதிரி அந்த கதவுக்கு கைப்பிடி இருக்கு, அதை எங்கம்மா ரூம்ல இருந்து திறந்து தாத்தாவோட துப்பாக்கி ரூமுக்குள்ள போனேன், எனக்கு உயிரே போயிடுச்சிங்க.

சித்ரா: ஏன்டா என்னாச்சு?

அர்ஜுன்: அந்த கதவு ஸ்ப்ரிங் சிஸ்டம், நான் உள்ள போனதும் ஆட்டோமேட்டிக்கா லாக் ஆயிருச்சு, இப்ப திரும்பி அம்மா ரூமுக்குள்ள போக முடியாது, நல்ல வேளையா தாத்தா ரூமுக்கு போற கதவு லாக் ஆகாததால நான் தப்பிச்சேன், இல்லன்னா ராத்திரி அம்மா இந்த கதவை திறந்து தாத்தா ரூமுக்குள்ள வரப்ப நான் வசமா மாட்டிருப்பேன்.

சித்ரா: அப்ப உங்க அம்மாதான் தினமும் இந்த கதவு வழியா தாத்தா ரூமுக்குள்ள வந்து பின்னால அந்த கதவு வழியா அவங்க ரூமுக்கு போறாங்கன்னு சொல்றியா?

அர்ஜுன்: ஆமா எனக்கும் அந்த சந்தேகம்தான் இன்னும் இருக்கு.

சித்ரா: ஆனா அன்னிக்கு உங்க அம்மா தூங்கும் போது கூட உங்க தாத்தா ரூம்ல உங்கம்மா சத்தம் கேட்டதா சொன்னியேடா?

அர்ஜுன்: அதை இன்னைக்கு நைட்டு எப்படியும் கண்டு புடிச்சிருவேன், அதுக்கு வேற ப்ளான் வச்சிருக்கேன், நீங்க அப்பறம் என்னாச்சுன்னு கேளூங்க.

சித்ரா: சரி சொல்லு.

அர்ஜுன்: மறுபடியும் தாத்தா ரூம் வாசல் கதவு வழியா வெளிய வந்து எங்கம்மா ரூமுக்குள்ள போனேன்.

சித்ரா: ம்ம்

அர்ஜுன்: அங்க போயி எங்கம்மா பெட்ல படுத்தேங்க.

சித்ரா: ம்ம்ம்

அர்ஜுன்: எங்கம்மாவோட வாசனை!! அந்த மெத்தை ஃபுல்லா எங்கம்மாவோட வாசனைங்க!! அந்த தலையனை, பெட்சீட்டு, எல்லாம் எங்கம்மாவோட வாசனை!! சும்மா கும்முனு தூக்கிருச்சு எனக்கு.

சித்ரா: எதுடா? உன் சாமானா?

அர்ஜுன்: ஆமாங்க!! அதேதான்!! அப்பதான் எங்கம்மா ரூமை சுத்தி பாத்தேன். அவங்க கலட்டி போட்ட ஜட்டி ப்ரா எதாவது இருக்குமான்னு. லாட்டரில ப்ரைஸ் விழுந்த மாதிரி மூலைல இருந்த அழுக்கு கூடைல அது மொத்தமும் அவங்க ட்ரெஸ் தான்.

தன் ரூமில் இருந்த அழுக்கு கூடை கீழே சாய்ந்திருந்ததையும் அதற்க்கான காரணத்தையும் சித்ரா இப்போது புரிந்து கொண்டாள்.

சித்ரா: உங்கம்மா கலட்டி போட்ட ட்ரெஸ்ல என்னடா இருக்கு?

அர்ஜுன்: என் உயிரே அதுல தாங்க இருக்கு.

தன் புண்டையை குடைந்து கொண்டே அதை படித்தாள் சித்ரா.

சித்ரா: ஓஹ்!! மேல சொல்லு.

அர்ஜுன்: நான் அவங்க கலட்டி போட்டிருந்த ஜாக்கட், ப்ரா, பேண்ட்டி எல்லாத்தையும் எடுத்து மெத்தையில விரிச்சு வைச்சேன்.

சித்ரா: ம்ம்

அர்ஜுன்: எங்கம்மா இன்னைக்கு காலைல கலட்டி போட்ட ஜாக்கட்டை கைல எடுத்து தடவி பாத்தேன்.

சித்ரா: அதில தடவ என்ன இருக்கு?

அர்ஜுன்: இந்த இடத்துல தான் அம்மாவோட காய் அமுங்கிருக்குமா!! இந்த இடத்துலதான் அந்த காம்பு குத்திருக்குமான்னு பாத்தேன்.

சித்ரா: ம்ம்!!

அர்ஜுன்: அப்பறம் எங்கம்மாவோட ஜாக்கட் அக்குள் பகுதில என் மூக்கை வச்சு உருஞ்சி பார்த்தேன்.

சித்ரா: அய்யோ!! வியர்வை நாத்தமா இருந்திருக்கும்.

அர்ஜுன்: சே!! இல்லங்க!! வாசம்!! எங்கம்மாவோட வாசம் அவங்க பெர்ஃப்யூமோட சேர்ந்து தூக்கிருச்சு.

சித்ரா: ஓஹ்!! உனக்கு புடிச்சிருந்ததாடா அர்ஜுன்?

அர்ஜுன்: ரொம்ப!! அப்படியே மோந்து பாத்துட்டே தூங்கலாமான்னு தோனிச்சி.

சித்ரா: ம்ம்

அர்ஜுன்: ஆஹா!! எங்கம்மாவோட பேண்ட்டிய மெத்தையில் விரிச்சு வைச்சு பாத்தாதாங்க தெரியுது அவங்க சூத்தோட சைசு.

சித்ரா: ச்சீய்!! அப்படிலாம கற்பனை பண்ண?

அர்ஜுன்: ஆமாங்க எங்க அம்மாவோட சூத்தை பாத்துக்கிட்டே இருக்கலாம், அது ஆடும் போது பாத்தா அப்படியே அவங்க சேலைய தூக்கிவிட்டு செய்யனும் போல இருக்கும்.

சித்ரா: வாவ்!!!! நீ உங்கம்மாவ சூப்பரா ரசிக்கிறடா!!

அர்ஜுன்: கொஞ்ச நேரம் எங்கம்மா பேண்ட்டியை பாத்துட்டு இருந்தேன், அப்பறம் அப்படியே அதை எடுத்து முகத்துல வச்சு உருஞ்சுனேன் பாருங்க, சொர்க்கம்!

சித்ரா: ச்சீய்ய்!! அசிங்கம்.

அர்ஜுன்: அழகு!! எங்கம்மா சூத்தை ஒரு தடவையாவது பாக்கனும்ங்க!! என்னால முடியல, அட்லீஸ்ட் அவங்க ஜட்டிய பாத்தாவது கற்பனை பண்ணிக்கிறேனே!!

சித்ரா: ம்ம்!!

அர்ஜுன்: அதுகப்பறம் அப்படியே எங்கம்மாவோட ஜட்டில முன் பக்கம் அவங்க புண்டை இருக்குற இடத்துல மோந்து பாத்தேன். அதுக்கப்பறம் என்னால முடியல.

சித்ரா: என்ன பண்ணே!!??!! (சித்ரா ஆர்வமாக கேட்டாள்)

அர்ஜுன்: எங்கம்மாவோட ஜட்டியை ஒரு கைல வச்சு மோந்து பாத்துகிட்டே, அவங்க ப்ராவ எடுத்து என் சுன்னில சுத்திவிட்டு கண்ணை மூடி எங்கம்மா நினைச்சுட்டே குலுக்க ஆரம்பிச்சேன்.

சித்ரா பதில் டைப் பண்ண முடியாத அளவுக்கு கண்கள் சொருகி தன்னை மறந்து வேகமா ஆட்டிக் கொண்டிருந்தாள்.

அர்ஜுன்: இது வரைக்கும் என் வாழ்நாள்ல அந்த அளவுக்கு கஞ்சி வந்ததே இல்லங்க. எங்கம்மாவோட ப்ரா முழுசும் கஞ்சியாகிருச்சு.

சித்ரா: அப்பறம் உங்கம்மா அந்த ப்ராவ பாத்து கண்டு புடிச்சிட்டா?

அர்ஜுன்: அதெல்லாம் உடனே என் ரூமுக்கு கொண்டு போயிட்டேன், ஒரு ப்ராவை காணோம்னா என் ரூமல வந்து தேட போறாங்க?

சித்ரா: வாவ்!! சூப்பர்டா அர்ஜுன், நீ அந்த மாதிரி செய்யும் போது பாக்கனும்னு ஆசையா இருக்கும்.

அர்ஜுன்: எனக்கும்தான் ஆசையா இருக்கு, இப்ப கூட என் பூல் நட்டுகிட்டு நிக்குது, உங்க கிட்ட பேசிட்டேகூட செஞ்சுருப்பேன், செய்யனும்னுதான் தோனுது ஆனா செய்ய முடியாது.

சித்ரா: ஐ டோன்ட் மைன்ட்!! நீ செய்யனும்னா செய்டா!! நான் ஒன்னும் சொல்ல மாட்டேன், இன்ஃபேக்ட் நீ அதை போட்டோ எடுத்து அனுப்புனா நானும் எஞ்சாய் பண்ணுவேன்.

அர்ஜுன்: வாவ்!! சூப்பர்ங்க!! நீங்க கேட்டு என்னால போட்டோ அனுப்ப முடியாத சூழ்நிலைல இருக்கேன்னுதான் வருத்தமா இருக்கு.

சித்ரா: ஏன்? இன்னும் உன் உடம்பு சரியாகலையா?

அர்ஜுன்: அதெல்லாம் இல்லை, இன்னும் கொஞ்சம் கண்டு புடிக்கவேண்டியதிருக்குன்னு சொன்னேனே!!

சித்ரா: ஆமா!! அதுக்கென்ன? ஓஹ்ஹ்!! உங்க தாத்தா ரூமுக்கு வெளியே நிக்கிறியா?

அர்ஜுன்: இல்ல

அர்ஜுன் இல்லைன்னு அனுப்பியதும் சித்ராவுக்கு பதறியது.

ஒரு வேளை தன் ரூம் கதவுக்கு வெளியே நின்று ஓட்டை வழியாக பார்த்துக் கொண்டிருப்பானோ??!! டக்குனு மார்பு வரை ஏறியிருந்த நைட்டியை இழுத்து மூடிக் கொண்டாள், பெட்சீட்டை இழுத்து போர்த்திக் கொண்டாள்.

பதில் ஏதும் டைப் பண்ணாமல் மெதுவாக தன் ரூம் கதவின் சாவித்துவாரத்தை பார்த்தாள், ஒன்றும் தெரியவில்லை.

மீண்டும் கொஞ்சம் தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு மெசேஜ் செய்தாள்.

சித்ரா: பின்ன?? என்னடா பண்ற? உங்க அம்மா ரூம் கதவுக்கு வெளியே நிக்கிறியா? (சித்ரா பதட்டத்துடன் டைப் செய்தாள்)

அர்ஜுன்: எங்க தாத்தா ரூம்ல இருக்கேன்.

சித்ரா: அதைதான முதல்ல கேட்டேன், உங்க தாத்தா ரூம் கதவுக்கு பக்கத்தில் நிக்கிறியான்னு? இல்லேன்னு சொன்னே!!

சித்ரா கொஞ்சம் நிம்மதியடைந்தாள்.

அர்ஜுன்: வெளிய இல்ல, உள்ள!! எங்க தாத்தா ரூம்ல, அவரு கட்டிலுக்கு கீழே ஒளிஞ்சிருக்கேன்!! இதுக்கு மேல என்னால சாட் பண்ண முடியாது, எப்ப வேணாலும் இங்க எங்கம்மா வரலாம். நாளைக்கு பேசுறேன்.

அர்ஜுன் லாக்டு அவுட் என்று வந்தது.

சித்ரா ஒரு நிமிடம் அதிர்ச்சியில் உரைந்தாள். அப்பாவின் துப்பாக்கியும், அவர் தன் மகனை சுடுவது போன்ற காட்சிகளும் அவள் முன் வந்து போனது.

தொடரும்.

[Deepakpuma]

Sema intersting update bro continue

[Renjith]

Nice bro

[Rajkutty1986]

nice story don't delay for update

[prrichat85]

Super update

[Stupid@1505]

Super

[manigopal]

nice going.....

[Hoaxfox]

Super

[santhoosshh]

Semmmaya iruku broooo continue panunga please

[venkatvishnu69]

bro, suspense mudiyala..... semaya enjoy panren unga story padikum pothu..... keep it bro.... continue.....

[Sparo]

Bro fantastic

[loverboywrites]

Deepakpuma

Renjith

Rajkutty1986

prrichat85

Stupid@1505

manigopal

Hoaxfox

santhoosshh

venkatvishnu69

Sparo

Thanks for all your comments and support guys, hope you guys like the next update also. Updating in few minutes.

[loverboywrites]

அர்ஜுன் மூச்சு கூட விடாமல் தாத்தாவின் கட்டிலுக்கு கீழே படுத்து காத்திருந்தான்.

தாத்தா மெத்தைக்கு மேல நேராக படுத்து கிடந்தார்.

தாத்தா ரூமின் கண்ணாடி வழியே அர்ஜுன் தாத்தாவை கவனித்துக் கொண்டிருந்தான்.

நீண்ட நேர காத்திருப்பிற்க்கு பின், தாத்தாவின் செல்போன் ஒலித்தது.

நான் ஒன்னும் செய்யலடின்னு சொல்லிட்டு தாத்தா எழுந்து பாத்ரூமுக்குள் சென்றார்.

பின், தாத்தா உள்ளே வரும்போது அம்மாவோடு வந்தார்.

அர்ஜுன் அப்படியே அதிர்ச்சியில் அவளை கண்ணாடியில் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

தாத்தா கட்டில் மேல் அமர்ந்தார், அம்மா பக்கத்தில் அமர்ந்தாள். அம்மா பொட்டு பூவெல்லாம் எப்போதாவதுதான் வைப்பாள், வழக்கமாக வைக்கமாட்டாள், ஆனால் இன்று நடு நெத்தியில் பொட்டும் தலை நிறைய பூவும் வைத்திருந்தாள்.

“ஏன்ப்பா!! நான் தான் இந்நேரத்திற்க்கு வருவேன்னு தெரியுமில்ல?? அப்பறம் எதுக்கு உங்க பாத்ரூம் கதவை மூடி வைக்கிறீங்க?”

அர்ஜுனுக்கு உடம்பெல்லாம் நடுங்கியது!!, கோபம் வந்தது.

“இல்லடி தேவி!! நான் ஒன்னும் பூட்டலை, உன்கிட்ட தான சாவியே குடுத்து வச்சுருக்கேன், அப்பறம் நான் ஏன் பூட்டி வைக்க போறேன்”

தாத்தா தேவின்னு கூப்பிடும் போதுதான் அர்ஜுனுக்கு கொஞ்சம் விளங்க தொடங்கியது.

அவள் சொல்வதும் சரி தாத்தா சொல்வதும் சரி. காலையில் தாத்தா பாத்ரூமுக்குள் சென்று பார்க்கும் பொழுது, அங்கே பாத்ரூம் கழுவ வருபவர்களுக்காக வீட்டுக்கு வெளியே இருந்து நேரடியாக பாத்ரூமுக்கு வர ஒரு சிறிய ஒற்றைக் கதவு இருந்தது. அந்த ஊரில், அந்த மாதிரி கதவு நிறைய வீடுகளில் இருக்கும், அதை எதேச்சையாக உள் பக்கம் தாள் போட்டுவிட்டு வந்தான் அர்ஜுன்.

அதைத்தான் சொல்கிறாள் அவள் என்பதை அர்ஜுன் புரிந்து கொண்டான்.

“நீங்க பூட்டாமதான் இப்ப வந்து திறந்து விட்டீங்களா?? நான் இந்நேரத்துக்கு உங்க வீட்டு வெளியே நிக்கிறத யாராவது பார்த்திருந்தா?”, என்றாள் தேவி

“ஒரு வேளை சித்ரா காலையில குளிக்கும்போது தெரியாம பூட்டிருப்பா!! அதான் இப்ப யாரும் பாக்கலைல”, தாத்தா சொல்லிக் கொண்டே அம்மாவை அச்சு அசலாய் உரித்து வைத்திருந்த, குரல், உடல் என அனைத்திலும் ஜெராக்ஸ் காபி போல இருந்த தேவியின் தோளை பிடித்து இழுத்து கட்டிக் கொண்டார்.

“அப்பா!!!!!”, என்று சொல்லிக் கொண்டே அவள் தாத்தாவின் தோளில் சாய்ந்தாள்.

“உன்னை எத்தனை தடவை சொல்லிருக்கேன், அப்பான்னு கூப்பிடாத, அத்தான்னு கூப்பிடு, இல்ல மாமான்னு கூப்பிடு, இல்ல டேய் மிலிட்டரின்னு கூப்பிடு, இல்ல பேரை சொல்லிக் கூட கூப்பிடு அர்ஜுனானு!!”, என்றார் தாத்தா.

அர்ஜுனுக்கு ஒரு நிமிடம் உயிர் போவது போல நெஞ்சு படபடத்தது. மிலிட்டரியின் பேரும் அர்ஜுனன் தான், அதனால் தான் சித்ரா தன் மகனுக்கு அப்பா பெயரையே வைத்தாள்.

பிறகு தாத்தா அவரையே சொல்லிக் கொள்கிறார் என்று புரிந்து நிம்மதியடைந்தான்.

தாத்தாவும் தேவியும் ஒருவரை ஒருவர் கட்டியணைத்து முத்தங்கள் கொடுத்துக் கொண்டனர்.

“உன்னை பாக்குபோதெல்லாம் நான் என் கட்டுபாட்டையே இழந்துற்றேன்டி”, என்றார் தாத்தா

“நீங்க கட்டுப்பாடை இழந்ததாலதான் நானே இங்க இருக்கேன், புரிஞ்சுதா?”, என்றாள் தேவி.

“அதான் இந்த ஊரு உலகம் எல்லாம் போட்டு வச்ச கட்டுப்பாட்டையெல்லாம் மீறி உன் ஆசைக்காகதானே இப்ப வாழ்ந்துட்டு இருக்கேன்”, என்றார் தாத்தா.

“உங்களுக்கு புடிக்காம நீங்க ஒன்னும் என் கூட இருக்க வேண்டாம், புடிக்கலைன்னா சொல்லிடுங்க, நான் எங்கேயோ தொலைஞ்சு போறேன்”, என்றாள் தேவி.

“சேச்சே!! நான் அப்படி சொல்லலைடா!! உனக்கு இன்னும் வயசு இருக்கு!! இன்னோரு கல்யாணம் பண்ணிகிட்டு சந்தோசமா உன்னை பாக்கனும்னுதான் நான் ஆசை படுறேன்”, என்றார் தாத்தா.

“போதும்பா!! நான் வாழ்கையில பட்டதெல்லாம் போதும், இப்ப நான் சந்தோசமாதான் இருக்கேன்!! எனக்கு நீங்க மட்டுமே போதும்ப்பா!! என்ன மத்தவங்க, பகல்ல முழிச்சுருக்காங்க நான் ராத்திரில முழிச்சிருக்கேன்”, என்றாள் தேவி.

இருவரும் பேசிக் கொண்டே தங்கள் உடைகளை களைந்து கீழே எறிந்தனர். தாத்தாவின் ஜட்டி உட்பட அத்தனையும் கீழே பறந்து விழுந்தது. தாத்தா விளக்கை அனைத்தார்.

வழக்கம்போல் இடி போல அடி முழங்க, கட்டிலின் கிரீச் கிரீச் சத்தம் அந்த அறையை நிரப்ப!! காம களியாட்டங்கள் அரங்கேறி முடிந்தது.

ஒரு வழியாக ஒரு ரெண்டு மணி நேரத்திற்க்கு பிறகு, தேவி கிளம்பினாள்.

மிகப்பெரிய புயல் மழை பேய்ந்து ஓய்ந்தது போல இருந்தது, கட்டிலுக்கு கீழே கிடந்த அர்ஜுனுக்கு.

“தேவி!! செல்லம்!! அப்பா சொல்றதை இப்பவாவது கேளு, நீ இங்க வராதடா!! நாளைல இருந்து அப்பா உன் வீட்டுக்கு வரேன்!! கொஞ்ச நாள் தான், சித்ராவும் அர்ஜுனும் ஊருக்கு போற வரைக்குமாவது நீ இங்க வராத?”, என்றார் தாத்தா.

“சரிப்பா!! நீங்க சொல்றதால ஒத்துக்குறேன், ஆனா நீங்க ஒரு நாள் வரல்லைனாலும் நான் வந்துருவேன், சம்மதமா?”, கொஞ்சலாய் கேட்டாள் தேவி.

“நிச்சயம் நானே வரேன்!! ஒரு வேளை வர முடியலைன்னா நான் ருக்குகிட்ட சொல்லிவிடுறேன், புரிஞ்சுக்கோ!!”, என்றார் தாத்தா.

“சரிப்பா!! அப்பறம் நேத்து ருக்கு ஆத்தங்கரைக்கு வந்தப்ப என் வீட்டுக்கு வந்தா”, என்றாள் தேவி.

“என்ன சொன்னா?”. என்றார் தாத்தா.

“இப்ப நீங்க சொன்னதைதான் சொன்னா!! சித்ராவும் பையனும் ஊருக்கு போற வரைக்கும் கொஞ்சம் பாத்து நடந்துக்க தேவின்னு”, என்றாள் தேவி.

“ஹாஹாஹா!! ருக்கு எப்பவுமே என் நல்லதை மட்டும்தான் யோசிப்பா!!”, தாத்தா பெருமிதமாக சொல்லிக் கொண்டார்.

“ம்ம்!! போதும்!! நீங்க எனக்கு கல்யாணம் பண்ணி வைக்கிறதை பத்தி யோசிக்கிறதை விட்டுட்டு ருக்குவுக்கு அதை பண்ணி வைக்க யோசிங்க”, என்றாள் தேவி.

“ஹும்ம்ம்!!! அதான் முடியாதே!!”, தாத்தா சோகமாக சொன்னார்.

“சரி சரி நீங்க படுத்து தூங்குங்க அப்பா!! நாளைக்கு என் வீட்டுக்கு வந்திருங்க!!”, தேவி கீழே குனிந்து தன் துணிகளை எடுத்து மாட்டிக் கொண்டாள்.

நல்ல வேளையாக தாத்தா லைட்டை போடாததால் கீழே அர்ஜுன் இருந்தது அவளுக்கு தெரியவில்லை.

தேவி பாத்ரூம் கதவை திறந்து கொண்டு உள்ளே சென்று மறைந்தாள்.

தேவி சென்றதும் தாத்தா கீழே கிடந்த தன் வேட்டியை எடுத்து கட்டிக் கொண்டு, லைட்டை போட்டார். பின், தன் மெத்தையை நன்றாக உதறிவிட்டு, படுக்கையை சரி செய்தார், அவருடைய டேபிளுக்கு சென்று எதோ ஒரு புத்தகத்தை எடுத்து வந்து மெத்தையில் படுத்து அதை வாசிப்பது போல் மடியில் வைத்துக் கொண்டு கண்ணை மூடி சாய்ந்து படுத்தார்.

சரியாக சொல்லி வைத்தாற் போல, கொஞ்ச நேரம் கழித்து இந்த பக்க துப்பாக்கி ரூம் வழியாக அம்மா வந்தாள்.

அம்மா துப்பாக்கி ரூம் கதவை திறக்கும் சத்தம் கேட்டதும் பள்ளிக் குழந்தை டீச்சருக்கு பயந்து படிப்பது போல தாத்தா எழுந்து அமர்ந்து புத்தகத்தை பார்த்தார்.

உள்ளே வந்த அம்மா சொன்னாள்,

“என்னப்பா!! இன்னுமா தூங்காம இருக்கீங்க?”

“ராமாயணம் படிச்சிட்டு இருந்தேம்மா!! அப்படியே லயிச்சுட்டேன்!!”, என்றார் தாத்தா.

அடப்பாவி!!! இவ்வளவு நேரம் ஒரு காமாயணத்தையே அரங்கேற்றம் பண்ணிட்டு அப்பட்டமா புளுகுறியே!!! ராமா எங்க தாத்தாவை மன்னிடுப்பான்னு மனசுக்குள்ள நினைச்சுக்கிட்டான் அர்ஜுன்.

“தினமும் தூங்காமா உடம்பை கெடுத்துக்குறீங்க!! படுங்கப்பா”, என்று அம்மா தாத்தாவை படுக்கவைத்து போர்வையை போர்த்திவிட்டாள்.

என்னப்பா உங்க பனியன் கீழ கிடக்குதுன்னு அம்மா கீழே குனியப்போனாள், அதெல்லாம் அழுக்கும்மா!! தொடாதே!! நான் காலைல குளிக்கும் போது துவைச்சுக்கிறேன்!! – தாத்தா பதறினார்.

கட்டிலுக்கு கீழே அர்ஜுனுக்கு நெஞ்சம் பதறியது, நல்ல வேளை தாத்தா காப்பாத்தினார், இல்லைன்னா மொத்தமா நாசமாகிருக்கும்னு நினைச்சுக்கிட்டான் அர்ஜுன்.

சித்ரா பாத்ரூம் போய்விட்டு அப்பா ரூம் கதவை திறந்து கொண்டு தன் ரூமுக்கு சென்றாள், வெளியே ருக்கு கயித்து கட்டிலில் தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

அப்பா ரூமில் எல்லாம் சகஜாமாய் இருப்பதை பார்த்தால் அர்ஜுனுக்கு ஒன்றும் ஆபத்தில்லை என்று புரிந்து கொண்டு சித்ரா நேராக அர்ஜுன் ரூமுக்கு சென்றாள், நிச்சயம் அவன் அங்கிருக்க மாட்டன் என்று தைரியமாக, சத்தம் வராமல் அவன் ரூம் கதவை திறந்து உள்ளே சென்று அவன் சாட்டிங்கில் சொன்ன தன்னோட ப்ராவை தேடி எடுத்தாள், அதை தன் சேலைக்குள் வைத்து மறைத்துக் கொண்டு தன் அறைக்கு வந்து கதவை பூட்டிவிட்டு படுத்தாள்.

அர்ஜுன் தாத்தா தூங்கும் வரை காத்திருந்து விட்டு, நன்றாக அவர் குறட்டை விட்டு உறங்கிய பின் பூனை போல நழுவி அவன் ரூமை விட்டு வெளியே வந்து தன் ரூமுக்கு சென்றான்.

ரூமுக்கு வந்து நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டான், பின் தன் போனை எடுத்து கடையாக செக் செய்தான், சாட்டில் “ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லையே?”, என்று ஆண்ட்டி அனுப்பியிருந்தாள், ஆனால் அவள் ஆன்லைனில் இல்லை.

“ஒன்னும் பிரச்சனை இல்ல, நாளைக்கு எப்படா வரும், நடந்ததை உங்ககிட்ட சொல்லலாம்னு காத்திட்டு இருக்கேன்”, என்று பதில் அனுப்பிவிட்டு தூங்கினான் அர்ஜுன்.

மறுநாள் அர்ஜுன், சித்ரா இருவருக்குமே பொழுது தேயவேயில்லை, தாத்தாவும் காட்டுக்கு போகவில்லை. தாத்தாவை பார்க்க நிறைய ஊர்காரர்கள் வந்திருந்தனர். ஏதோ முக்கியாமான விஷயம் என்று என்னென்னவோ பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

ருக்குவும் சித்ராவும் சேர்ந்து அனைவருக்கும் சமையல் செய்தார்கள்.

அர்ஜுன் ஒன்னும் செய்ய முடியாமல், தாத்தாவின் பக்கத்திலேயே அவருக்கு உதவியாய் இருந்தான்.

எப்படா ராத்திரி ஆகும்னு காத்திட்டு இருந்தாங்க அர்ஜுனும் சித்ராவும்.

அர்ஜுன் எதிர்பார்த்தது போல தாத்தா, ஒரு ஏழு மணிவாக்கில் கிளம்பினார்.

“அப்பா!!! எங்கப்பா இந்நேரத்தில கிளம்பிட்டீங்க?”, என்றாள் சித்ரா.

“இன்னைக்கு நம்ம ஆத்தங்கரை வீடு ரொம்ப மேல மழை பேஞ்சா ஒழுகுதுன்னு சொன்னான், அங்க பக்கத்தில குடியிருக்குற குமாரு, அதான் அதை சரி பண்றதுக்காக காலங்காத்தால வேலைக்கு ஆளுங்களை வரச்சொன்னேன், அதான் அந்த வேலை முடிய வரைக்கும் இனி ராத்திரி அங்கதான்”, என்றார் தாத்தா.

தாத்தா சொல்வது முழுதும் பொய் என்று அர்ஜுனுக்கு தெரியும்.

“தாத்தா நானும் கூட வரேன்”, என்று வேண்டுமென்றே சொன்னான் அர்ஜுன்.

“நீயா!! இன்னைக்கு வேண்டாம், நான் நாளைக்கு வேலையெல்லாம் முடிஞ்சி சுத்தம் பண்ணி வைக்கிறேன், நாளைக்கு போவோம்”, என்றார் தாத்தா பதட்டமே இல்லாமல்.

தாத்தா சென்ற மறு நிமிஷம் அனைவரும் சாப்பிட்டுவிட்டு தூங்க சென்றனர்.

சித்ராவும் அர்ஜுனும் வழக்கம் போல தங்களது சாட்டிங்கை தொடர்ந்தனர்.

அர்ஜுன் ஒன்னு விடாமல் தான் மேற்கொண்ட அட்வென்ச்சரை பற்றி விளக்கமாக சொன்னான்.

சித்ரா: என்னால இன்னும் நம்பவே முடியலைடா அர்ஜுன், அதெப்படி உங்கம்மா மாதிரியே இன்னொருத்தி இருக்க முடியும், நான் இதெல்லாம் சினிமால தான் பாத்துருக்கேன்.

அர்ஜுன்: என்னாலயும் நம்பவே முடியலை, நான் கூட முதல்ல தாத்தா, எங்கம்மா மேல இருக்குற ஆசைல, யாரையோ ஒரு விபச்சாரிய வரவச்சு ‘ரோல் ப்ளே’ தான் பண்றாருன்னு நினைச்சேன், அப்பறம் நேத்து நேர்ல பாத்ததுக்கப்பறம் தான் புரிஞ்சது.

சித்ரா: அதுவும் அவ உங்க தாத்தாவ ‘அப்பா’ன்னு வேற கூப்பிடுறான்னு சொல்ற.

அர்ஜுன்: அது தாங்க இப்ப மர்மமா இருக்கு. அதையும் சீக்கிரமா கண்டு புடிக்கனும்.

சித்ரா: பேசாம இதெல்லாம் உங்க அம்மா கிட்ட சொல்லிடு

அர்ஜுன்: எதுக்கு? அவங்க எதுக்கெடுத்தாலும் அவங்க அப்பாக்குதான் சப்போர்ட் பண்ணுவாங்க, இதை நான் சொல்ல போய் அது எனக்கே ஆப்பா வந்துடும். முதல்ல இதென்ன கதைன்னு மொத்தமா கண்டு புடிச்சிக்கிறேன்.

சித்ரா: அதுவும் சரிதான்.

அர்ஜுன்: இன்னோரு பெரிய குழப்பம்.

சித்ரா: என்ன?

அர்ஜுன்: எங்கம்மாவோட ப்ரா நேத்து எடுத்துட்டு வந்தேன்னு சொன்னேன்ல, ஞாபகம் இருக்கா?

சித்ரா: ஓஹ்!! அந்த அசிங்கம் பண்ணதா?

(சித்ரா இதை டைப் பண்ணிக் கொண்டிருக்கும்போது அந்த ப்ராவைதான் அணிந்திருந்தாள், மகனின் கஞ்சிக் கரையோடு, சொல்லப்போனால் வெரும் ப்ராவும் ஜட்டியும் மட்டுமே அணிந்திருந்தாள், போர்வையை மட்டும் போர்த்தியிருந்தாள்.)

அர்ஜுன்: ஆமா அதே ப்ரா தான், அதை என் ரூம்ல காணோம்ங்க!!

சித்ரா: யாராவது துவைக்க எடுத்துட்டு போயிருப்பாங்க, விடு.

அர்ஜுன்: இருக்கலாம், இருந்தாலும் அது எங்கம்மா கண்ணுல பட்டுட கூடாது.

சித்ரா தன் ப்ராவை, அதுவும் தன் மகனின் கஞ்சி கரை படிந்து இருக்கும் இடத்தை தடவிக் கொண்டாள்.

அர்ஜுன்: ம்ம்!! உங்க ஹஸ்பண்ட் இல்லையா?

சித்ரா: ஏன் திடீர்னு அவரை பத்தி கேக்குற?

அர்ஜுன்: இப்பலாம் நீங்க ரொம்ப நேரம் சாட் பண்றீங்களே அதான் கேட்டேன்.

சித்ரா: அவர் பிஸினஸ் விஷயமா, ஃபாரின் போயிருக்காரு. கொஞ்ச நாள் ஆகும் அவர் வரதுக்கு. அதான் நான் ஃப்ரீயா இருக்கேன்.

அர்ஜுன்: ஃப்ரீயா-ன்னா? ஒன்னும் போடாமயா? (கிஸ் ஸ்மைலியோடு சேர்த்து அனுப்பினான்)

சித்ரா: ம்ம்!! கிட்ட தட்ட அப்படிதான்னு வச்சுக்கோயேன்!!

அர்ஜுன்: வாவ்!!! சூப்பர்ங்க!! எனக்கு தான் குடுத்து வைக்கல.

சித்ரா: ஏன்?

அர்ஜுன்: எங்கப்பாவும் ஊர்ல இல்ல, எங்கம்மா மட்டும்தான் தனியா படுத்திருப்பாங்க, நான் அவங்க பக்கத்தில் படுத்திருந்தா எவ்வளவு நல்லா இருக்கும்?

சித்ரா: அப்படி பாத்தா எனக்கும் தான் குடுத்து வைக்கல, என் மகன் கூட தான் பக்கத்து ரூம்ல படுத்திருக்கான், ஆனா நான் மட்டும் தனியா தான இங்க படுத்திருக்கேன்.

அர்ஜுன்: நான் எங்கம்மாவை காதலிக்கிறேன், ஆசைப்படுறேன். நீங்க என்ன உங்க பையனை காதலிக்கிறீங்களா என்ன?

சித்ரா: காதலிக்கிறேனான்னா தெரியலை, ஆனா உன் கூட பேசிப்பேசி எனக்கு அவனை பாத்தா கொஞ்சம் ஒரு மாதிரி தான் இருக்கு.

அர்ஜுன்: சூப்பர்ங்க!! கங்ராட்ஸ்.

சித்ரா: எதுக்கு

அர்ஜுன்: எனக்கும் இப்படிதான் ஆரம்பத்தில ஸ்டார்ட் ஆச்சு, அப்பறம் படிப்படியா வளர்ந்து இப்படி ஆகிட்டேன்.

சித்ரா: ம்ம்!! நான் மட்டும்தான நினைக்கிறேன், அவன் மனசுல என்ன இருக்குன்னு யாருக்கு தெரியும்.

அர்ஜுன்: அப்ப அதேதான்!! நான் ஒன்னு கேக்கவா?

சித்ரா: ம்ம் கேளு!!

அர்ஜுன்: உங்க ஹஸ்பண்ட் ஊர்ல இல்லன்னு சொன்னிங்க!! அப்ப நீங்க தனியா இருக்குறப்போ விரல் போடுவீங்களா?

சித்ரா: ஆமா!! நீ உங்கம்மா பத்தி சொல்லும்போதும், உன் சாமானை எனக்கு போட்டோ எடுத்து அனுப்பிய போதெல்லாம் எனக்கு மூடாகாதுன்னா நினைச்சே? அப்பலாம் கைலதான் செஞ்சிகிட்டேன்.

அர்ஜுன்: செம்ம!! செம்ம!! செம்மங்க!! நான் எதிர்பார்க்கவேயில்ல, ஐயம் சோ ஹேப்பி.

சித்ரா: ஏன்? இதுல நீ ஹேப்பியாகுறதுக்கு என்ன இருக்கு?

அர்ஜுன்: என் சாமானோட ஃபோட்டோ பாத்து மூடாகுறேன்னு சொன்னிங்கள்ல அதான் ஹேப்பி.

சித்ரா: சோ ஸில்லி!!! உன் சாமானை பாத்தா எந்த பொண்ணா இருந்தாலும் மூடாகாம இருக்க மாட்டா!!

அர்ஜுன்: தேங்க்ஸ்ங்க!! எனக்கு நீங்க அனுப்புனதை படிக்கிறப்பவே மூடாயிருச்சு.

சித்ரா: எனக்கும்!!

அர்ஜுன்: வாவ்!!!!!!!!

சித்ரா: ம்ம்ம்

அர்ஜுன்: நீங்க என்ன போட்டிருக்கீங்க?

சித்ரா: மேல பாரு!!!

அர்ஜுன்: ?? அப்படின்னா?

சித்ரா: நான் இதுக்கு ஏற்கனவே பதில் சொல்லிட்டேன்!!

அர்ஜுன் ஸ்க்ரோல் செய்துவிட்டு வந்தான்.

அர்ஜுன்: ஒன்னும் போடாமயா இருக்கீங்க!!?

சித்ரா: ப்ராவும் பேண்ட்டியும் போட்டு இருக்கேன்டா.

அர்ஜுன்: சூப்பர் சூப்பர், நானும்.

சித்ரா: நீயும் ப்ரா போட்டிருக்கியா?

அர்ஜுன்: இல்லங்க ஜட்டி மட்டும் போட்டிருக்கேன்.

சித்ரா: தெரியுது!! நான் சும்மாதான் கேட்டேன்.

அர்ஜுன்: நான் இன்னோரு கேள்வி கேட்கவா?

சித்ரா: ம்ம் கேளு.

அர்ஜுன்: நீங்க கை வேலை செய்யுரப்போ உங்க பையனை நினைச்சா செய்வீங்க?

சித்ரா ஒரு நிமிடம் இதுக்கு பதில் சொல்லவேயில்லை, பிறகு டைப் செய்தாள்.

சித்ரா: முன்னாடிலாம் அப்படி இல்லை, ஆனா இப்பலாம் அப்படிதான் ஆகுது.

அர்ஜுன்: வாவ்!! ஃபென்டாஸ்டிக். நம்ம ஒரு சூப்பர் பேர்-ங்க!!

சித்ரா: நம்மளா? எப்படி?

அர்ஜுன்: நான் எப்ப செஞ்சாலும் எங்கம்மாவை நினைச்சு பண்றேன், நீங்க உங்க மகனை நினைச்சு பண்றீங்க!! அதான் அப்படி சொன்னேன்!!

சித்ரா: ஓஹ்!! நைஸ்!! நான் ஒன்னு கேக்கட்டுமா?

அர்ஜுன்: சூர்ர்!! என்ன வேணாலும் கேளுங்க.

சித்ரா: நீ இப்போ கைல பண்ணிட்டு இருக்கியா?

அர்ஜுன்: இல்ல!! நீங்க?

சித்ரா: இல்ல, சும்மா தடவிட்டு இருக்கேன்.

அர்ஜுன்: வாவ்!! எங்க?

சித்ரா: மேல

அர்ஜுன்: யூ மீன்!! உங்க காயவா?

சித்ரா: யெஸ்!!

அர்ஜுன்: வாவ்!! என்னை கேக்காமயே என் கை இப்போ கீழ போயிருச்சுங்க!!

சித்ரா: ஐ லைக் இட்!! நான் இன்னோன்னு கேக்கவா?

அர்ஜுன்: ஓ யெஸ்!!

சித்ரா: உங்க தாத்தா ரோல்ப்ளே பண்ணூராருன்னு நினைச்சேன்னு சொன்னியே!! அப்படின்னா என்ன?

அர்ஜுன்: அதுவா! அது ஸிம்பிள்ங்க, நம்ம ஸ்கூல் காலேஜ் ட்ராமாலாம் பண்றதுல்ல, ராஜா மாதிரி, மந்திரி மாதிரின்னு, அதே போலதான், நம்மளோட செக்ஸ் பாட்னர்ஸோட நம்ம ஆசை படுற கேரக்டர்ஸா மாறி பண்றது.

சித்ரா: நம்மளும் அந்த மாதிரி ட்ரை பண்ணுவோமா?

அர்ஜுன்: ஏங்க இதெல்லாம் உங்களுக்கு சரியா வருமா? நான் கொஞ்சம் ஏடா கூடமா பேசுற ஆளு. அப்பறம் அசிங்க அசிங்கமா பேசுறேன்னு சொல்லகூடாது.

சித்ரா: ட்ரை பண்ணாதானே தெரியும். ரெடியா?

அர்ஜுன்: நான் ரெடி!! நீங்க என்னவா இருக்க விரும்புறீங்க?

சித்ரா: உங்க அம்மா!

அர்ஜுன்: அய்யோ!!!! அப்போ நான் என்னாவா இருக்கனும்?

சித்ரா: இதென்ன கேள்வி? என் பையனா இருக்கனும்.

அர்ஜுன்: சூப்பர்ங்க!! ஐ லவ்யூங்க!!

சித்ரா: ஐ லவ் யூ அம்மான்னு சொல்லுடா!!

அர்ஜுன்: அய்யோ!! அம்மா!! எனக்கு நட்டுக்கிட்டு நிக்குதும்மா!!

சித்ரா: டேய் ராஸ்கல் அம்மாகிட்ட இப்படிதான் பேசுவியா?

அர்ஜுன்: சாரிம்மா!! உங்க கூட பேச ஆரம்பிச்ச உடனே எனக்கு தூக்கிருச்சும்மா

சித்ரா: என்னடா கண்ணா தூக்கிருச்சு?

அர்ஜுன்: போங்கம்மா எனக்கு வெக்கமா இருக்கு.

சித்ரா: சும்மா சொல்லுடா ராஜா.

அர்ஜுன்: என் சாமான்மா!!

சித்ரா: வாவ்!! என்ன செல்லம்? அம்மான்னா உனக்கு ரொம்ப புடிக்குமா?

அர்ஜுன்: ஆமாம்மா!! எனக்கு நீங்கன்னா ரொம்ப புடிக்கும்மா!!

சித்ரா: இப்ப என்னடா கண்ணா பண்ற?

அர்ஜுன்: அம்மா, இப்ப உங்களை நினைச்சுட்டே கீழ உருவுறேன்மா!!

சித்ரா: ச்சீய் முதல்ல கைய எடு!!

அர்ஜுன்: ஏன்மா!! நான் தடவ கூடாதாம்மா??

சித்ரா: அதெல்லாம் அம்மா சொல்றப்ப தான் பண்ணனும்.

அர்ஜுன்: சரிம்மா.

சித்ரா: இப்போ அம்மாவுக்கு தூக்கம் வருது. நீயும் போய் தூங்கு. நாளைக்கு செய்யலாம்.

அர்ஜுன்: அம்மா ப்ளீஸ்மா!! இன்னைக்கு ஒரு வாட்டிமா!! ப்ளீஸ்மா.

சித்ரா: ஒன்னும் கிடையாது. போய் குப்புற படுத்து தூங்கு, அம்மா உனக்கு நாளைக்கு எல்லாம் குடுப்பேன்.

அர்ஜுன்: என்னலாம்மா குடுப்பீங்க?

சித்ரா: என்னயே குடுப்பேன்டா கண்ணா, இப்ப போய் தூங்குடா கண்ணா.

குட் நைட் சொல்லிவிட்டு சித்ரா லாகவுட் செய்தாள்.

அர்ஜுன் அங்கே தன் பூலை உருவ, மகனின் கஞ்சி கரை படிந்த ப்ராவை மோந்து பார்த்துக் கொண்டே தன் புண்டைக்குள் விரல் போட்டுக் கொண்டிருந்தாள் சித்ரா.

தொடரும்.

[Krish126]

Super bro sema continue

[Manojbrave]

Semma semma semmaiya irukkuku bro...... Nice flow Thanks bro

[Moodman]

கதை ரொம்ப நல்லா இருக்கு. படிக்கும் போது ரொம்ப மூடு ஆகுது. எப்போ அர்ஜூனும் சித்ராவும் ஓப்பாங்கனு எதிர்பார்க்கிறேன்...

[prrichat85]

Super updateee
Nlaa eluthurengaaa superaa