Incest << திருட்டு பாயசம் >>

[david110]

1
கல்யாணம் ஆனா எல்லோருக்கும் ஏதாவது ஒரு வித்தில்
மாமனார் மாமியார் நாத்தனாருனு , கல்யாணம் ஆனா பொண்னுக்கும் பையனுக்கும் ஏதாவது அவுங்க முலம் பிரச்சனை வரும் , அப்படி பிரச்சனை வந்த அதில் அதிகம் பாதிக்க படுறாது பையன் தான் காரணம் அவன் தன் பெற்றோரை பாக்கனும் , கட்டிக்கிட்டு வந்தவளை பாக்கும் அதோடு பொண்னோட குடும்பத்தையும் ஆனுசரிச்சு போகனும் , இப்படி எல்லா விதமான சுழ் நிலைய கடத்து வந்த ஒரு நபரின் கதை.


அதோடு என்னாட பையனுக்கு மட்டும் தான் பிரச்சணையபொண்னுக்கு இல்லையானு கேட்காத்திக்க ஏன்னா கல்யாணம் வாழ்க்கையில் “இருவருக்கும்” இந்த நிலை வந்தே ஆகும் , அதோடு எனக்கு ஒரு பையனோட மண குமறை சொல்லுனு நினைச்சு எலுத்த நினைத்து எலுத்தி இருக்கேன்.

இக்கதை “தான் கல்யாணம் பன்னிய பெண்ணின் அப்பா
அம்மாவள் அவன் வாழ்க்கியில் நடக்கும் சம்மபம் மையமாக இருக்கும் , அதோடு அதனாள் அந்த பையன் அவர்களை தன் வழிக்கு கொண்டு வந்து அவர்களை அடக்கி வைக்க அவன் செய்ய நினைக்கும் நிகழ்வை கற்பனையாக சொல்லி இருக்கிறேன்.


——-////———


இடம் மலைகளாள் சுழ்ந்த மலைகளின் அரசியான ஊட்டியை
மையமாக் கொண்டு ஒரு இடத்தில் நான் (கவின்) என் பொற்றோருடன் வசித்து வருகிறேன் , அதோடு எனுக்கு சமிபத்திள் தான் கல்யாணம் நடத்தாது அதனாள் இப்போ நான் என் மனைவியுடன் அதே ஊரில் கூட்டுக் குடும்பமாக வாழ்க்கிறேன்.


அதோடு நான் கல்யாணம் பன்னிக்கிட்ட பெண்னும் அதே ஊர்
என்பதாள் அவள் குடும்பமும் அதே ஊரில் இருக்க , எனக்கு கல்யாணம் பேச்சு எடுத்திலிருந்து , கல்யாணம் முடித்த பிறகும் அவர்களாள் புது புது பிரச்சனை தொடர்ரந்துக் கொண்டு இருந்தாது .


ஆனா அதை எல்லாம் பொருத்துக்கிட்ட நான் ஒரு
கட்டத்தில் ஏன்னாள் பிரச்சனையை தாங்க முடியாம தவித்தேன் , ஆதாவது எனக்கு கல்யாணம் ஆனா உடனே என் மனைவி கற்பம் ஆனாள் அப்போ நான் எந்த பிரச்சணையும் சமழிக்குற வழிமையுடன் இருந்தேன் , ஆனா அது எல்லாம் ரொம் நாள் நிடிக்களை காரணம் ஏன் மனைவி கற்பம் ஆனா “அப்போ அடி மாதம் வர “ , அவளின் விட்டில் வந்து அவளை கண்டிப்பாக கூடிட்டே போகனு வம்பா கூட்டிட்டு போனங்க (காரணம் பிறக்கு சொல்லுரேன்).


அப்படி அவர்கள் கூட்டிப் போன விளைவு ஏன் மனைவி
வயிறில் இருந்த குழந்தை இல்லாம போனத்து , அதோடு என் மனைவி மருத்துவனையில் இருக்கும் நிலையும் வந்தாது , ஆனா இதை எல்லாம் பெருச எடுத்துக்காத “அவள் பெற்றோர்கள்”.


எங்களிடம்
“இது இல்லான இன்னொனு வருத்த படத்திங்கனு ஆசல்டாக சொன்னார்கள்”.
அப்போ அந்த நோடி அதைக் கேட்டு என் மனம் , “என்னாட மணுசங்க இவுங்கனு நினைக்க தோணுச்சு” , அதோடு எனக்கு அவர்கள் மேல் கோவம் பல மடக்கு வந்தாது .


காரணம் என் மாமனார் மாமியார் ஊருக்கா வாழ்பவர்கள்
அதாவது எப்படினா தங்களை பற்றி மற்றவர்கள் பெருமையாக பேச்ச வேண்டும் என்பதற்காக ஊர்
பாக்கம் படி செலவு செய்வாது அடம்பரமாக நடப்பத்துனு இருப்பாற்கள் .


அப்படி தான் ஏன் மனைவி கற்பமாக இருந்தப்போதும் ஊர்
மக்கள் வியக்கும் பட்டி “ எப்படி அவள் பொண்னுக்கு ஆடி சீர் செய்தார்கள் பாரு” என்று ஊர் சொல்ல வைக்க வேண்டும் என்று , என் மனைவியை வழுக்கட்டயாம கூடிட்டு போன விளைவு நாங்கள் குழந்தை இல்லாம தவித்தோம் .


ஆனா இதைப் பற்றி துளியும் கவலை படத்தவர்கள் அதற்க்கு
பின்னும் அவரகளாள் சிறு சிறு பிரச்சனைகள் உருவாக்கிட்டு இருந்தப்போ , என் மனைவி திரும்பவும் கற்பாக ஏனக்கு பயமும் கவலையும் வந்தாது .


காரணம் இப்போ என் மனைவி மீண்டும் கற்பம் ஆன போது
அவர்களிடம் இருந்து பெருச்ச எத்த ஒரு ரியக்‌ஷ்ன் இல்லை அதோடு அவர்கள் தன் மகள்
மேல் இருக்குற அக்கறைய காட்ட எந்த ஒரு பொருள் வங்கி வந்தாளும் அதை பற்றி ஊரில் சொல்ல அவர்கள் பக்கத்து விட்டில் இருப்பவர்களை அழைத்துக் கொண்டு வந்து தான் அவளுக்கு தருவர்கள்.


இப்படி அவர்கள் செய்யும் செயலை மிகை படுத்தி் காட்ட
காட்ட ஏன் வீட்டில் ஏன் அப்பா அம்மா அவர்கள் செயலில் கடுப்பு அகியவர்கள் அவர்கள் மேல் இருக்கும் கோவத்தை என் மேல் தான் காட்ட தொடங்கினார்கள் .


என்னா கற்பம இருக்க என் மனைவி மேல் கோவத்தை காட்டினாள்
எங்க அவள் கஷ்டம் படுவாளோ அதோடு எற்கனேவே கற்பம் கழைத்தாள் அவள் மேல் இருக்குற
கோவத்தையும் என் மேல்ல காட்டிட்டே இருக்க எனக்கு என் மாமணர் மாமியாரை எப்படியாவது
“அடக்கி வைக்க நினைத்தேன்”.


அப்போ எனக்கு ஒரு சந்தர்பமும் கிடைத்தாது ஆனாள் அதை
சொல்லும் முன் என் மனைவியின் குடும்பத்தை பற்றி சில விவரம்.


கீதா வயது 25 என் மனைவியின் பெயர் , பட்ட படிப்பை முடித்து விட்டு இப்போ என் அலுவலகம் பக்கமே என் நண்பர் அலுவக்த்தில் வேளை செய்கிறாள்.


அதோடு அவள் அப்பா ராவி வயது 57 அரசு துறையில் பனியாற்றிகிறார் , அதோடு அவர் ஒரு “தற்பெருமை” பிடைத்தவர் அதோடு அவரின் இந்த தற்பெருமையாள் தான் என் மனைவியின் குடும்பத்தை முற்றிலும் வேறுக் காரணம்.


அதோடு அவருக்கு எற்றார் போல் எப்பையும் “சலர தட்டும் அவள் மனைவி வேற , இருப்பதாள் அவருக்கு எந்த கவலையும் இல்லை சொல்லப் போண தான் வாழ்நதாள் மட்டும் போதும் நினைக்கிற மனிதரதார்.


அதைப் போல் அவள் மனைவியும் லேச்சு பட்டவள் இல்லை , அவருக்கு சம்மான குணம் அவளுக்கும் உண்டு அதோடு என் மணைவியின் அம்மா முலம் தான் அதிகமாக எங்க கல்யாண வாழக்கையில் அடிகடி பிரச்சனை நடக்கும் , கிட்ட தட்ட அவள் தான் பிரச்சணைக்கு எல்லாம் பிள்ளையார் சுழி பொடுபவள்.


அதோடு அவளாள் எந்த பிரச்சனை நடந்தாலும் அதை அவள்
கணவனுக்கு தெரியாம பாத்துக்குவாள், காரணம் அவர் கணவன் சற்று முசுடு கூட , அதோடு அவள் கணவன் பன்னும் பிரச்சணை கூட பெருச்சாகி அதில் அதாயம் பெரும்பவளும் அவளே , ஏன்னா அவள் கணவன் தற் பெருமை உடையவர் என்பதை உணரந்தவள் , அவரை எப்போதும் பெருமையாக மட்டும் பேசுவாள் ஊர் மேச்சும் படி சொல்லி.


அதோடு எனக்கு என் மாமனரை திட்டுனு நினைக்கும் போது
அவள் முகம் தான் வரும் என்னா எந்த ஒரு பிரச்சனை நடத்தாளும் அவள் கணவன் சர்பாக அவள்
தான் எங்க விட்டில் வந்து பேசுவாள் , அதொடு எப்பையும் நல்லவள் போலவே வேடம் இட்டுக் கொண்டு இருப்பாள் , அதனாள் எனக்கு கோவம் வரும் பொது எல்லாம் அவளை என் மணம் வேதணை திரும் அளவுக்கு திட்டி உள்ளேன்.


இப்படி இவர்களை திட்டிய நான் இப்போ என் மனைவி
கற்பமாக இருக்கும் நேரத்தில் அவர்களின் தற்பெருமை காட்டுறேன் ஏதாவது பன்ன போய்
எதாவது நடத்த விட கூடாதுனு அவர்களை அடக்கி வைக்க நினைத்தேன்.


அப்போ தான் எனக்கு ஒரு சந்தர்பமும் கிடைத்தாது , அதாவது அன்று வேளை முடித்து விட்டிறக்கு ஏன் காரில் சென்றுக் கொண்டு இருந்தேன் , அப்போ எதற்ச்சியாக என் மனைவி என்னை அழைத்தவள் , என்னிடம கிளம்பியாச்ச எங்க இருக்கிங்கனு கேட்டாள்.


அப்போ நான் கிளம்பினத்தையும் , இப்போ ஊட்டியிலிருந்து விட்டுக்கு பாதி வழிக்கு வந்தையும் சென்னேன் , அப்போ அதைக் கேட்டே சரினு சொன்னவள் என்னிடம் ஒரு உதவிக் கேட்டாள் , அதாவது அவள் அப்பா அம்மா ஊட்டியில் ஏதோ ஒரு கல்யாணத்துக்கு வந்தவர்கள் இன்னமும் பஸ் கிடைக்காமள் கத்து இருப்பதாள் அவர்களை அழைத்துக் கொண்டு வருமாறு கேட்டாள்.


அப்போ நான் முடியாதுனு நேர சொல்ல முடியாமல் அவளிடம்
“ பாதி வழிக்கு வண்டேன் மா , திரும்ப போன வீட்டுக்கு வர நேரம் ஆகுனு சொன்னேன்”, அப்போ அவள் “பளிஸ் பா ரொம்போ நேரமா நிக்கிராங்க போய் கூடிட்டு வந்திடுங்கனு அவள் கெஞ்ச “, என் மணம் சற்று மற நான் சரிமா கூட்டி வரேனு சொல்லி மீண்டும் கிளம்பினேன்.


அப்போ மணி 7.00 இருக்கும் என் மனைவி சொன்ன பஸ் நிலையத்துக்கு போனப்போ என் மாமணார் மாமியார் என் வண்டியை பாரத்தாதும் என் வண்டி அருகே வந்தவர்கள் , அதோடு வழக்கம் போல் கூட இரண்டு நபர்களுடன் வர , எனக்கு அவர்களை பாரத்தவுடன் கோவம் தலைக்கு எறியத்து .


காரணம் என் மாமனார் மாமியரை விட்டில் விடுவத்தும்
இல்லாம அவர்கள் கூட வருபவர்களையும் அவரவர் வீட்டில் விடுனு என நினைத்து கோவம்
தலைக்கு எறியப்போ , என் கார் அருகே வந்த அவர்களிள் என் மாமியார் மட்டும் வண்டியில் எற மற்றவர்கள் எல்லோரும் வெளியே நின்றார்கள் .


அப்போ நான் அதை உணர்ந்து அவர்களிடம் நிங்க வருலையானு
கேட்டேன் , அப்போ என் மாமணர் என்னிடம் “ இல்லா தம்பி இன்னைக்கு ராத்திரி இங்கேவே இருந்துட்டு காலையில் கல்யாணம் முடுச்சிட்டு தான் வருவோனு சொன்னவர் என்னிடம் கீதா விசியத்தை சொல்லுலியா “, நீங்க வேளை முடுச்சிட்டு போறப்போ இவளை (என் மனைவியின் அம்மா) மட்டும் விட்டுக்கு கூட்டிப் போய் விடுனு சொல்லி இருந்தேனே அதை சொல்லுலியானு சொல்ல .


ஏனக்கு என் மனைவி மேலும் கோவம் வந்தாது காரணம்
ஏனக்கு அவள் பெற்றோர் மேல் கோவம் இருக்குனு தெரியும் அதோடு அவர்களிடம் நான் இப்போ
எல்லாம் அவ்வளவா பேசுறாது இல்லை அதனாள் தான் பஸ் இல்லைனு சொல்லி என்னை அழைத்து வர
சொல்லி இருக்கிறானு உணரந்து அவள் மேல் கோவம் பட்டேன் , அதோடு நேரம் அகுவதாள் அவர்களிடம் பேருக்கு கிளம்பறோம் சொல்லிட்டு கிளம்பி இருந்தேன்.


அப்போ மணி 7.45 இருக்கும் ஊட்டியில் இருந்து என் மாமியார் விட்டுக்கு வந்துக் கொண்டு இருந்தப்போ , லேசான மழை பெய்ய தொடங்கியது , அதோடு நல்ல பணி முட்டம் வேற என்பதாள் நான் பெருமையா வந்துக் கொண்டு இருந்தேன் , அப்போ பதி வழியிக்கு நான் வந்தப்போ வண்டிகள் எல்லாம் ஒன்றின் பின் ஒன்றாக அனி வகுத்து நிறக்க , நான் 15 நிமிடம் மேல் ஒரே இடத்தில் நின்றுக் கொண்டு இருந்தேன் .


அப்போ நான் வெளியே நடத்து வந்த ஒருவரிடம் என்னா
அச்சு என் வண்டி எல்லாம் நகரமா இருக்குனு கேட்டேன் , அப்போ அவர் மழையின் காரணமாக மண் சரிவு எற்பட்டு இரண்டு மரங்கள் விழுந்து இருந்தை சொன்னவர் என்னிடம் “அதை அருத்து சரி பன்ன எப்படியும் இரண்டு மணி நேரம் மேல அகுனு சொல்லி நகர்ந்தார்”.


அப்போ நான் “எற்கனவே கடுப்பில் இருந்தோடு , இந்த மண் சரிவு வேற என்னை யோசிக்க , நான் உச்சக் கட்ட கோவத்தில் அமரந்து இருந்தேன்.


அப்போ என் கோவத்தை இன்னமும் பல மடங்கு எற்ற மழை வேற
சரிமாரியாக பேய்ய தொடங்க நான் என் கார் கண்டாடி எல்லாதையும் எத்தி விட்டுடூ
அமரந்தேன் , அப்போ சரிய ஒரு நிமிடம் தான் இருக்கும் என்னாள் என் வண்டியில் அமர முடியாமல் தவித்தேன் .


காரணம் குளிரே மழையோ கிடையாது , என்னா என் வண்டியில் அமர முடியதறங்கு காரனம் வேறு யாரும் இல்லை என் மனைவி அம்மா தமிழரசி.