Thread Rating:
  • 1 Vote(s) - 5 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Incest एअरहोस्टेस बहिण
#1
एअरहोस्टेस बहिण
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी  हम अकेले हैं.



thanks
Like Reply
Do not mention / post any under age /rape content. If found Please use REPORT button.
#2
(11-01-2022, 02:35 PM)neerathemall Wrote:
एअरहोस्टेस बहिण


















....
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी  हम अकेले हैं.



thanks
Like Reply
#3
(11-01-2022, 02:35 PM)neerathemall Wrote:















....
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी  हम अकेले हैं.



thanks
Like Reply
#4
आमचे बऱ्यापैकी सुखवस्तू कुटूंब आहे. वडील एका मोठ्या कंपनीत मॅनेजर आहेत व आई बँकेत सर्वीसला आहे. माझी २४ वर्षाची मोठी बहिण, संगीतादिदी, सहारा एअरवेजमध्ये एअरहोस्टेस आहे व शक्यतो मुंबई-दिल्ली फ्लाईटवर असते. मी, सागर, १८ वर्षाचा आहे व नुकतेच ग्रॅज्युयेशन पुर्ण केले आहे. दिल्लीच्या एका नामवंत इंस्टिट्युटमध्ये मॅनेजमेंटच्या कोर्ससाठी मी अर्ज केला होता आणि त्यांनी मला इंटरव्युव्हसाठी दिल्लीला बोलावले.

घरात मी जेव्हा हे सांगितले तेव्हा सगळ्यांना आनंद झाला. पुढच्याच आठवड्यात माझा इंटरव्युव्ह होता तेव्हा मी दिल्लीला कसे जावे व कोठे रहावे याची चर्चा चालू झाली. बाबांनी सुचवले की मी फ्लाईटने दिल्लीला जावे कारण संगीतादिदी सहारा एअरवेजमध्ये असल्यामुळे मला स्वस्तात तिकीट मिळेल. संगीतादिदी अगदी उत्साहाने म्हणाली की स्टाफच्या स्पेशल कोट्यामधून अगदी स्वस्तात तिकीट मिळू शकेल. तिने हे पण सुचवले की ती ज्या फ्लाईटने दिल्लीला जाईल त्याच फ्लाईटमध्ये माझे बुकींग करू म्हणजे आम्ही दोघे एकत्र जाऊ आणि येतानाही ती ज्या फ्लाईटने परत येईल त्याच फ्लाईटमधून मीही परत येईल.

संगीतादिदीने हे पण सुचवले की मला मग तेथे इतर कोठल्या हॉटेलमध्ये रहायची गरज नाही तर मी तिच्याबरोबर तिच्या हॉटेल रूममध्येच राहू शकतो. सगळ्यांना ही कल्पना आवडली आणि मला सुद्धा. संगीतादिदीने लगेच आवश्यक ते बुकींग करून टाकले. आम्ही पुढच्या आठवड्यात गुरुवारी संध्याकाळच्या फ्लाईटने निघणार होतो व शुक्रवारी संध्याकाळच्या फ्लाईटने परत येणार होतो. मी तर भलताच खूष झालो! एक तर माझा हा पहिलाच विमान प्रवास होता आणि तोही संगीतादिदीच्या फ्लाईटमध्ये त्यामुळे मी उत्साहीत होतो. आणि दुसरे म्हणजे मला पुर्णवेळ माझ्या सुंदर बहिणीच्या सहवासात रहायला मिळणार होते. मला आनंदाला उकळ्या फुटत होत्या.

पुढच्या आठवड्यात गुरुवारी, मी आणि संगीतादिदी एअरपोर्टवर आलो. रस्त्यात तिने मला थोडक्यात एअरपोर्टच्या सगळ्या प्रोसीजर सांगितल्या होत्या. त्याप्रमाणे ती आपल्या केबीन क्र्यु बरोबर सगळी प्रोसीजर पार करून विमानात गेली आणि मी पॅसेंजरच्या सगळ्या प्रोसीजर पुर्ण करत विमानात प्रवेश केला. सीटवर स्थानापन्न झाल्यावर मी उत्साहाने संगीतादिदीकडे बघू लागलो. पॅसेंजरना त्यांचा सीट नंबर दाखवण्यात व त्यांच्या हॅन्डबॅग वर ठेवण्यात संगीतादिदी आणि तिच्या सहकारी एअरहोस्टेस मदत करत होत्या. मध्ये मध्ये माझी तिची नजरानजर झाली की ती माझ्याकडे बघून गोड हसायची आणि मीही हसून तिला प्रतिसाद द्यायचो.

एव्हाना तिच्या सगळ्या सहकारी एअरहोस्टेसनां समजले होते की मी तिचा भाऊ आहे त्यामुळे येता जाता सगळ्या मला ’स्वीट स्माईल’ देत होत्या. अर्थात! मी पण दिसायला हॅन्डसम आहे त्यामुळे कदाचित त्या माझ्यावर इंप्रेशन मारत असतील अशी माझी ’गोड’ समजूत झाली होती. पण मला संगीतादिदीच्या फ्लाईट मधून प्रवास करण्यात खरोखरच मजा वाटत होती. विमान चालू झाले तेव्हा संगीतादिदी आणि तिच्या सहकारी एअरहोस्टेस सुरक्षतेच्या सुचनांची प्रात्याक्षिपे दाखवत होते. माझी पहिलीच सीट होती आणि माझ्या समोरील उलटी सीट रिकामीच होती. नंतर टेक-ऑफ घेताना संगीतादिदी माझ्या समोरच्या त्या रिकाम्या सीट्वर बसली तेव्हा मला कळले की ती सीट त्यांच्यासाठी होती. ती माझ्याकडे बघून हसत होती व मीही अभिमानाने तिच्याकडे बघून हसत होतो.

संगीतादिदी त्या युनिफॉर्ममध्ये खरोखरच छान दिसत होती. ती सुंदर होती आणि सेक्सीही होती. म्हणूनच तर तिला हा एअरहोस्टेसचा जॉब सहज मिळाला होता. मला संगीतादिदी पहिल्यापासून आवडते आणि तिच्या सौंदर्याचा व सेक्सीपणाचा मी पहिल्यापासून चाहता होतो. थोडासा टाईट असलेल्या तिच्या त्या युनिफॉर्ममधून तिची फिगर उठून दिसत होती. तिच्यावरून नजर हटवू नये असे मला वाटत होते पण मोठ्या मुश्कीलीने मी नजर फिरवली. काही वेळा नंतर ती उठली आणि मला म्हणाली की तिची खरी ड्युटी आता चालू झाली आहे. असे म्हणत ती आपल्या कामाला निघून गेली. काही वेळानंतर ती आणि तिच्या सहकारी एअरहोस्टेस फूड आणि ड्रिंक्स सर्व्ह करू लागल्या. सगळ्या क्र्यु चे लक्ष माझ्यावरच होते आणि मला एकदम व्हिआयी ट्रिटमेंट मिळत होती. आमचा दोन तासाचा प्रवास संपून दिल्ली कधी आले हे मला कळलेच नाही.

विमानातून सगळे प्रवासी उतरून गेल्यानंतर मी संगीतादिदीबरोबर आणि अर्थात आम्ही सगळ्या केबीन क्र्यु बरोबर बाहेर पडलो. मग त्यांच्या स्टाफच्या बसने आम्ही हॉटेलमध्ये आलो. संगीतादिदी आणि तिची एक सहकारी मैत्रिण मिळून एका रूम मध्ये रहाणार होत्या पण मी तिसरा गेस्ट असल्यामुळे तिची मैत्रीण म्हणाली की ती दुसऱ्या कोणाबरोबर तरी रूम शेअर करेल. संगीतादिदीने तिला थँक्स म्हटले आणि ती निघून गेली. मी जेव्हा माझ्या बहिणीला विचारले की तिच्या मैत्रीणीला रूम सोडावी लागल्याने ती नाराज तर होणार नाही ना तर ती हसत म्हणाली की ’अजिबात नाही’ आणि त्यांच्यात अशी ’अँडजस्टमेंट’ व ’एकमेकांना सांभाळून घेणे’ नेहमी चालते. मला त्याने हायसे वाटले आणि मनात शंका पण चुकचुकली की त्यांच्यात ही ’अँडजस्टमेंट’ नेहमी कशासाठी चालते?? असो....

संगीतादिदी फ्रेश होण्याकरीता बाथरूममध्ये गेली व काही वेळानंतर फ्रेश होवून बाहेर आली. तिने तिचा एअरलाईन्सचा युनीफॉर्म बदलला होता म्हणजे स्कर्ट, ब्लाऊज, स्टॉकींग्ज वगैरे काढले होते आणि आता सफेद रंगाची ढगळ लांब पॅन्ट व प्रिंटेड स्लीव्हलेस टॉप घातला होता. आल्यावर तिने टिव्हीचा रिमोट घेवून टिव्ही चालू केला आणि बेडवर उडी मारली. बेडच्या बॅकरेस्टला एकदोन पिलो लावून ती त्यावर रेलून पडली आणि टिव्हीचे चॅनेल चेक करू लागली. मी बेडवर तिच्या बाजूलाच रेलून पडलो होतो.

आम्ही इकडच्या तिकडच्या गप्पा चालू केल्या तेवढ्यात टेलीफोनची घंटी वाजली. संगीतादिदीने फोन उचलला. तिने ’हॅल्लो’ म्हटले आणि मग ती शांतपणे पलिकडे जे कोणी होते त्याचे बोलणे ऐकू लागली. तिच्या कपाळावर बारिकशी आठी पडलेली मला जाणवली पण शांत आवाजात तिने उत्तर दिले की "ओके, सर! पण मला डिनरसाठी परत यावे लागेल कारण माझ्याबरोबर गेस्ट आहे". असे म्हणत तिने फोन आपटला.

"सागर, मला केबीन क्र्यु च्या मिटींगसाठी जावे लागणार" असे म्हणत ती उठली. तिने तिची ट्रॉली बॅग उघडली आणि त्यातून एक ड्रेस बाहेर काढला. मग ती पुन्हा बाथरूममध्ये कपडे चेंज करायला गेली. ती बाहेर आली व मग ड्रेसींग टेबलच्या आरश्यात बघून हलकासा मेक.अप करू लागली. आता तिने एक नेव्ही ब्लू कलरचा स्कर्ट घातला होता व त्यावर ऑफ व्हाईट कलरचा टॉप घातला होता. तिचा स्कर्ट त्यांच्या युनीफॉर्मच्या स्कर्टपेक्षा बऱ्यापैकी शॉर्ट होता. पाठीमागे त्या स्कर्टला स्लीट होती. ती स्लीट अगदी तिच्या नितंबापर्यंत वर गेली होती पण स्कर्टचे फ्लॅप एकमेकांच्या वर असल्यामुळे पाठून काही ’प्रदर्शन’ होत नव्हते.

"सॉरी, डिअर! मला तुला एकटे सोडून जावे लागत आहे" तिने दिलगिरीच्या स्वरात म्हटले.
"काही हरकत नाही ग, दिदी! आता ही तुमची ड्युटीच आहे ना!... तरी किती वेळ लागेल तुला परत यायला साधारण?" मी विचारले
"काही सांगता येत नाही.... पण मी लवकरात लवकर यायचा प्रयत्न करेन. आय होप! तू बोअर होणार नाहीस एकटा..."
"ओह.... ईट्स ओके, दिदी.... मी टिव्ही वगैरे बघत टाईमपास करेन."

असे म्हणत मी उठलो. मी माझ्या हॅन्डबॅगमधून माझी र्बम्युडा आणि टि-शर्ट काढले आणि बाथरूममध्ये फ्रेश व्हायला गेलो. फ्रेश होवून आणि कपडे बदलून मी बाहेर आलो तेव्हा संगीतादिदी गेलेली होती. मग मी बेडवर पडलो आणि रिमोट घेवून टिव्हीचे चॅनेल बदलू लागलो. अचानक ’फॅशन टिव्ही’ चॅनेल आला आणि त्यावर अर्धनग्न मुलीं परेड करताना दिसल्या. माझे डोळे लगेच त्या अर्धनग्न मुलींवर खिळले. स्त्रियांच्या आंर्तवस्त्रांच्या फॅशनचा तो शो होता आणि मी मोठ्या आवडीने तो प्रोग्राम बघू लागलो. अतिशय लहान साईजच्या तसेच कधी कधी एकदम पारदर्शक कपड्याच्या ब्रेसीयर त्यांनी घातल्या होत्या आणि चालताना त्यांची छाती पाण्याने भरलेल्या रबराच्या पिशवीसारखी उसळ्या घेत होती. खाली अगदी बोटभर चिंध्यासारखी पँटीज त्यांनी घातली होती व त्याने जेमतेम त्यांच्या पुच्चीचा उभार झाकला जात होता. परत जाताना त्या पाठमोऱ्या दिसत होत्या आणि त्यांचे पुर्ण नग्न नितंब डुचमुळताना बघून मी कासावीस होत होतो.

माझा लंड र्बम्युड्यात लगेच टाईट झाला आणि सवयीप्रमाणे लगेच माझा हात लंडावर गेला. एकांताचा फायदा घेत मी र्बम्युडा खाली केला व माझा कडक लंड बाहेर काढून हलवू लागलो. ’लिंजरी’ च्या वेगवेगळ्या कंपनीचे शो एका मागोमाग एक संपत होते व चालू होते आणि डोळे फाडून मी त्या अर्धनग्न मुलींचे मांसल अवयव बघत माझा लंड हलवत होतो. नंतर मला रहावले नाही व मी बाथरूममध्ये गेलो. बाथरूमचा दरवाजा उघडा ठेवून मी वॉशबेसीन समोर उभा राहिलो. तेथून मला टिव्हीची स्क्रीन व्यवस्थित दिसत होती. मग त्या अर्धनग्न बायका बघत मी वॉशबेसीनमध्ये माझा लंड धरून मूठ मारू लागलो. अचानक माझी नजर बाजूला हँगरवर लावलेल्या संगीतादिदीच्या युनीफॉर्मवर गेली.

त्या टाईट युनिफॉर्ममधील माझ्या बहिणीची सेक्सी फिगर माझ्या नजरेसमोर उभी राहिली. नकळत मी हात लांब केला आणि त्या युनीफॉर्मवरून फिरवू लागलो. मला असा भास होवू लागला की माझा हात संगीतादिदीच्या मादक अंगावरून फिरत आहे. माझा दुसरा हात माझ्या लंडावरून जोरजोराने मागे पुढे होवू लागला. मी डोळे मिटून माझ्या बहिणीला डोळ्यासमोर आणून एक हाथ तिच्या ड्रेसवर फिरवत होतो तर एक हात माझ्या लंडावर. डोळे उघडून जेव्हा मी टिव्ही स्क्रीनवर पाहिले तेव्हा मला भास झाला की मी माझ्या बहिणीला तोकड्या लिंजरीमध्ये अर्धनग्न अवस्थेत पहात आहे. आणि माझा बांध फुटला. माझा लंड सत्खलित होवून विर्य गाळू लागला. विर्याच्या एका मागोमाग एक पिचकाऱ्या वॉशबेसीनमध्ये उडाल्या. डोळे घट्ट मिटून मी माझ्या विर्यसत्खलनाची तिव्रता अनुभवत होतो. तसा अनुभव मला क्वचीत कधीतरी येत असे.

माझ्या सत्खलनानंतर मी भानावर आलो. माझ्या मनात शरमेच्या भावना उठल्या. माझ्या बहिणीबद्दल लैंगीक विचार करून मी मूठ मारली त्याबद्दल मला माझी लाज वाटू लागली. त्या लाजीरवाण्या भावनेने मी माझा लंड टिश्यु पेपरने पुसला आणि वॉशबेसीनचा नळ चालू करून पाण्याने बेसीन मधील माझे विर्य धुवून काढले. व्यवस्थित क्लीन वगैरे होवून मी बाहेर आलो व पुन्हा बेडवर पडून टिव्ही बघू लागलो. अपराध्याच्या भावनेने मी चॅनेल बदलला आणि दुसराच चॅनेल बघू लागलो. तसे तर माझ्या बहिणीची कल्पना करत मूठ मारण्याची ती माझी पहिली वेळ नव्हती पण फार क्वचितच मी तिच्या कल्पनेने मूठ मारली असेल. प्रत्येक वेळी त्यानंतर मला असेच अपराध्यासारखे वाटायचे आणि आज तर जरा जास्तच वाटत होते. कारण संगीतादिदीने मला स्वस्तात विमानाचे टिकीट उपलब्ध करून दिले आणि स्वत:बरोबर आणून स्वत:च्या रूममध्ये जागा दिली आणि मी तिच्याबद्दल घाणेरड्या कल्पना करत मूठ मारली.

माझ्या मनाला दोष देत मी निश्चय केला की पुन्हा तसे काही करायचे नाही आणि टिव्हीच्या प्रोग्राममध्ये लक्ष देवू लागलो. थोड्यावेळानंतर दरवाज्यावर थाप पडली. मी हळूच दरवाजा उघडून पाहिले तर संगीतादिदी आली होती. ती आत आली आणि ’हश्श’ करत मोठ्या आरामखुर्चीवर बसली. ती फार थकल्यासारखी दिसत होती व असे वाटत होते तिच्यात काही त्राणच उरलेला नाही आहे. तिचा टॉप चुरगळलेला वाटत होता आणि स्कर्टही अस्थव्यस्थ झाल्यासारखा वाटत होता. चेहऱ्यावरील मेक.अप गायब झाला होता व ओठावरील लिपस्टीकही अदृश्य झाली होती. मी विचारात पडलो की अशी कसली मिटींग होती की ज्याने तिची ही हालत झाली होती??

"दिदी, आपण जेवण येथेच मागवायचे की खाली डायनींग हॉलमध्ये जेवायला जायचे?" तिची थकलेली अवस्था बघून मी प्रश्न केला.
"मला वाटते आपण येथेच जेवण मागवले तर बरे होईल," मोठ्या मुश्किलीने तिने म्हटले, "मला आता ड्रिंक्स ची गरज आहे. आणि मी आता ड्रिंक्स घेवू शकते कारण माझे फ्लाईट बारा तासापेक्षा जास्त वेळा नंतर आहे."
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी  हम अकेले हैं.



thanks
Like Reply




Users browsing this thread: 1 Guest(s)