కథలు మధ్యలోనే ఎందుకు ఆపేస్తారంటే....

[kamaraju50]

కథలు మధ్యలోనే  ఎందుకు ఆపేస్తారంటే.....

ప్రతీ బూతు రచయితకీ ఒక ప్లాటు తడుతుంది. ఆ ప్లాటు తలుచుకున్నకొద్దీ వొళ్ళంతా కసి పెరిగి పెరిగి అవి తలుచుకొని పరిస్థితిని బట్టి దెంగడమో, చేత్తో ఊపుకొని కార్చుకోవటమో, రచయిత్రులైతే కెలుక్కోవటమో చేస్తారు.

దీనికి ఒక లిమిట్ ఉంటుని. ఎందుకంటే పూకూ మొడ్డా సున్నితమీనవి. ఆలోచనల తీవ్రతని అవి పూర్తిగా తృప్తి పరచలేవు. 

అదిగో, అప్పుడు ఒక ఆప్షన్ కథ రాసెయ్యటం. ప్రముఖ బూతు రచయిత ఖుష్వంత్ సింగ్ (ఈయనని డర్టీ ఓల్డ్ మేన్ ఆఫ్ డిల్లీ అనేవారు) తన ఎనబయ్యో ఏట కంపెనీ ఆఫ్ విమెన్ అనే ఇంగ్లీషు నవల రాసేడు. దానిని తెలుగులోకే కాదు, ఏభారతీయ భాషలోకీ అనువదించలేము. నేరుగా దెంగుడు దృశ్యాలు వర్ణించాడు. ఒక చోట కంట్ (అచ్చతెలుగులో పూకు) అనే పదాన్ని వాడేడు అంటే ఇంక ఏ ఇంగ్లీషు బూతు పదాలూ మిగల్లేదు. ఆయన ఆనవల ని ఎనబయ్యోఏట రాస్తూ ముందుమాటలో ఏమన్నాడంటే, మొగాడు వయసులో ఉన్నప్పుడు మొల తో చేయాలనుకున్న పనులన్నీ, వయసు పెరిగే కొద్దీ మనసుతో చేస్తాడు, నేణు రచయితని కనుక ఎనభయ్యేళ్ళ ముసిలాడి ఫేంటసీస్ ఇవి అన్నాడు. ఔఇతే ఆ నవల మార్కెట్టులోకి రావాలి కనుక క్లైమాక్సు రాసేడు. అందులో హీరో ఎయిడ్సు వచ్చి చచ్చిపోయినట్టు రాసేదు కానీ, నిజానికి అంతకు రెండు చాప్టర్ల ముందు నుండే మొక్కుబడి కథనం మొదలవుతుంది.  

మన సైటు రచయితల విషయానికొస్తే,

కథలో తమకు అత్యంత కసి రగిలించే సన్నివేశాలు (క్లైమాక్సులు కాదు, పీక్స్) వచ్చాకా, ఆకథ మీద రచయితకే ఆసక్తి పోతుంది. 

నేను రాసిన అమ్మానాన్నల లవ్ అనే కథలో అడవిబిడ్డల స్వేచ్చనీ, పన్నెందేళ్ళవాడికి కూడా తల్లి సళ్ళు చీకనిచ్చి, వాడి ఎదురుగానే వడికన్నా ఐదేళ్ళు పెద్దవాడితో దింగించుకుంటూ, ఆ పెద్దాడు తన పూకు అసాలు సళ్ళ్కి రాస్తే ఈ పిల్లాడు సళ్ళమీద తల్లిపూకు రసాలు రుచి చూస్తూ పెరగటం అనేది నా పీక్. ఆతర్వాత నేను దాన్ని ఇంకో కథకి జోడిస్తే గానీ (హీరో చిన్నతాత ఫ్లేష్ బేక్) కొనసాగించే ఆసక్తి రాలేదు. 

రతిమంజరిని పీక్ తరువాత పట్టుపట్టి ముగించేను. కనీసం ఒక కథనైనా ముగించాలి అనే తపనతో.

దేవతలాంటి అత్తగారి లో అత్త కోడళ్ళ స్నేహంలో సెక్స్ ఎడ్యుకేషన్, పగలు వారి అనుభవాలు పంచుకోవటంలో రాత్రి పెరిగే సుఖం, లెస్బియన్ సెక్స్ వరకూ తీసుకెళ్ళేను. 
తండ్రీకొడుకులు కూడా మరీ బరితెగించి కాకుండా కొద్ది చాటు చుసుకొని, తమ పెళ్ళాలని దెంగుతూనే, తమని వేరే కళ్ళు గమన్సితున్నాయన్న విషయం తెలిసినా తెలీనట్టు, ఆ కళ్ళు గమనిచటం వల్ల మరింత కసిగా దెంగే ఉమ్మడి కుటుంబం వర్ణించాను. ఇప్పుడు మామా కోడలికీ తొడ సంబంధం కలిపే సన్నివేశం రాసే ప్రయత్నంలో ఉన్నాను.  

చివరగా

రచయిత తన దురద తీర్చుకుందికి పేపర్ మీద కథ పెడతాడు. మిగిలినవాళ్ళు చదవటం ఒక బైప్రోడక్టు. సూర్యుడు జనులకోసం ప్రకాశిస్తున్నాడు అన్నాట్టు, రచయిత పాఠకులకోసం రాయడు. దురద తీరగానే (పీక్స్ రాగానే) ఆపేస్తాడు.

ఐతే పాఠకులు చదివి మెచ్చుకోవటం అనేది, కొత్త దురదని పుట్టీంచి ఆ రచయితనుండి వచ్చే కథల నిడివీ, సంఖ్యా పెంచుతుంది. 

నేను, ఇంతర్ నెట్ లో వందల కథల్లో వేల పేజీలు చదివాను. గత పదేళ్ళుగా లిటరోటికా, ఫ్రీ సెక్స్ ఇణ్దీయ FreeSexIndiaForum, యహ్హో హిట్స్ Yahoo HITS, ఎగ్జిబీ Exhibi, గాసిప్ Xossip, ఇప్పుడు గాసిపీ సైట్లు చూసా. ఇంగ్లీషు హిందీ కూడా చదివా. మహా ఐతే ఒకటి రెండు సార్లే మెచ్చుకుంటూ కామెంట్లు పెట్టేను. అంచేత నేను రాసిన katha ని మెచ్చుకుంటు కామెంట్లు రాకపోతే అప్సెట్ అయి అందరినీ నిందించే నైతిక హక్కు లేదు (బూతుకథలూ, నైతిక హక్కులూ)

నా అభిప్రాయంతో అందరు రచీతలూ, అందరు పాఠకులూ ఏకీభవించాలని లేదు. ఒక పాఠకుడిగా రచయితని మెచ్చుకొనే తీరికలేని నిరల్క్యం (Carelessness), ఓక్ రచయితగా న్ను రాsతున్న కారణాలు మాత్రమే చెప్పేను.