தண்டனை
நான் தேவிகா. விஸ்வகர்மா வுமன் ஆட்ஸ் காலேஜில் ஃபைனல் இயர் படிக்கிறேன். இன்னைக்கு எங்க காலேஜூக்கு புது குட்டிகள் வந்து இறங்கியிருக்கு. பர்ஸ்ட் இயருக்கு தமிழ்நாடு முழுசிலிருந்தும் வந்திருப்பார்கள். பொதுவா ரேகிங் காலேஜில் வைச்சுக்கிறது இல்லை. அதுக்கு இடம் கொடுக்க கூடாதுனு ஒரு வாரத்துக்கு சீனியஸூக்கு லீவ் விட்டுட்டாங்க.
ஆனா நாங்க ஹாஸ்டல். எங்ககிட்ட இருந்து பொண்ணுக தப்பிக்க முடியாது. என் ரூம் மெட் விமலாவும், ரூபாவும் புது பொண்ணுங்களை பார்க்க போயிருந்தார்கள். நல்லா படிக்கிற குட்டிகள் அசேன்மென்ட் எழுதவும், கொழுப்பெடுத்ததுகளை துணி துவைக்க எடுபிடி வேலைக்கும் வைச்சுக்குவோம். எங்க சீனியர்ஸ் அதைதான் செஞ்சாங்க. இதெல்லாம் தொன்று தொட்டு வரும் வழக்கம் தானே.
நான் கொஞ்சம் தடிமனாக இருப்பேன். நடிகை வரலட்சுமி போல என்று வைத்துக்கொள்ளுங்கள். அதனால் என்னை பார்த்தாலே ஜூனியஸ் வழிக்கு வந்துவிடுவார்கள். முன்பு நிறைய சீனியர்களே என்னைக் கண்டால் ஓடிவிடுவார்கள். இப்போது யாருமே இல்லை.
ரூபா ஓடி வந்தாள். ஒரு லைட் கிரே டீசர்டில் மார்புகள் மாறி மாறி குதித்தன. அவளுடைய முகத்தில் லேசான கவலை இருந்தது. "தேவி எஃப் 4 ல ஒருத்தி செம திமிறா பேசறா.. விமலாவை அசிங்கப்படுத்திட்டா.. நீ வா.. " என்றாள்.
"இந்த இளம் பிள்ளைகளுக்கு அவ்வளவு கூதி கொழுப்பா.. வாரேன்" என அவளுடன் சென்றேன்.
எஃப்4 ன் வாசலில் கூட்டமாக நின்றிருந்தார்கள் மாணவிகள். "யேய் என்னாங்கடி அவுத்து போட்டு ஆட்டமா போட்டுக்கிட்டு இருக்காங்க. ஓடுங்கடி அவ அவ ரூமுக்கு.." என சத்தம் போட்டேன். ஒரு இரண்டு பேர் மட்டும் நின்று கொண்டிருந்தார்கள். உங்களுக்கு தனியா சொல்லனுமா போங்கடி..
எங்க ரூம் இதுதான்.
ஐய இப்ப பக்கத்து ரூமுக்கு போங்க. ஒன்னும் குடி முழ்கி போகாது என ரூமுக்குள் நுழைந்தேன்.
விமலா புதுப் பெண்ணின் டாப்சை பின்பக்கத்தில் பிடித்து அழுத்தி முட்டிபோட்டு உட்காரவைத்து அவள் கட்டிலில் உட்கார்ந்திருந்தாள். அவள் திமிறிக்கொண்டு இருந்தாள்.
விமலா விடு.. விடு..
விமலா பிடியை தளத்தவும் புதியவள் திமிறியபடி விலகி சுவற்றோடு நின்றாள்.
நீ போய் கதவை சாத்திட்டு நில்லு. யாரையும் அலோ பண்ணாத.. விமலா என அவளையும் அனுப்பிவிட்டேன்.
புதியவளுக்கு பயம் வரவேண்டும். இந்நேரம் வந்திருக்கும். அடர் பச்சை நிற டாப்ஸ், அதற்கேற்ற லெக்கிங்ஸ். சின்னதாய் ஒரு தங்க சங்கிலி கழுத்தில், காதில் குட்டி அலங்கார தோடு.
பேரெண்ண குட்டி என்றேன். மௌனமாக இருந்தாள்.
அவ்வளவு திமிறு இருக்கா?. என்றபடி கட்டிலில் தொங்கிக் கொண்டிருந்த ஷாலை உருவி படாரென அவளை நெருங்கினேன். ஓங்கி கண்ணத்தில் ஒரு அரை விட்டு, அதை தடுக்க வந்த கைகளை பின்பக்கமாக முறுக்கி கட்டினேன். தலை முடியை கொத்தாக பிடித்து இழுத்து ரூமுக்கு நடுவே கொண்டுவந்து காலின் முழங்காலுக்கு பின்பக்கம் ஒரு உதை விட்டேன்.
நிலை குழைந்து கீழே விழுந்தாள் அவள். கைகள் பின்பக்கமாக கட்டப்பட்டிருப்பதால் எழ முடியவில்லை. காலை மட்டும் ஊன்றி எழ முயற்சி செய்து கொண்டிருந்தாள்.
நான் அவள் முதுகின் மேல் இரண்டு பக்கமும் காலை போட்டு உட்கார்ந்து தலையை பிடித்து மேலே இழுத்து த்தூ என அவள் முகத்தில் காரி துப்பினேன். ஆ.. ஆ.. என வலியால் முனகினாள். அவமானத்தால் நிலை குழைந்தாள் அவள்.
"பொட்ட கூதி.. உன்னை விட பல பேரை பார்த்திருக்கேன்டி. ஒரு பேர கேட்டா ஏதோ பொச்ச காட்ட சொல்லறமாதிரி பிகு பண்ணிக்கிற.. இப்ப சொல்லுடி உன் பேரு என்ன?"
"கவிப்பிரியா..யக்கா"
"ஹா.ஹா.. இன்னைக்கு நீ செஞ்ச வேலைக்கு தண்டனை என்ன தெரியுமா?"
அவள் பயத்தில் உரைந்தாள்.
நான் தேவிகா. விஸ்வகர்மா வுமன் ஆட்ஸ் காலேஜில் ஃபைனல் இயர் படிக்கிறேன். இன்னைக்கு எங்க காலேஜூக்கு புது குட்டிகள் வந்து இறங்கியிருக்கு. பர்ஸ்ட் இயருக்கு தமிழ்நாடு முழுசிலிருந்தும் வந்திருப்பார்கள். பொதுவா ரேகிங் காலேஜில் வைச்சுக்கிறது இல்லை. அதுக்கு இடம் கொடுக்க கூடாதுனு ஒரு வாரத்துக்கு சீனியஸூக்கு லீவ் விட்டுட்டாங்க.
ஆனா நாங்க ஹாஸ்டல். எங்ககிட்ட இருந்து பொண்ணுக தப்பிக்க முடியாது. என் ரூம் மெட் விமலாவும், ரூபாவும் புது பொண்ணுங்களை பார்க்க போயிருந்தார்கள். நல்லா படிக்கிற குட்டிகள் அசேன்மென்ட் எழுதவும், கொழுப்பெடுத்ததுகளை துணி துவைக்க எடுபிடி வேலைக்கும் வைச்சுக்குவோம். எங்க சீனியர்ஸ் அதைதான் செஞ்சாங்க. இதெல்லாம் தொன்று தொட்டு வரும் வழக்கம் தானே.
நான் கொஞ்சம் தடிமனாக இருப்பேன். நடிகை வரலட்சுமி போல என்று வைத்துக்கொள்ளுங்கள். அதனால் என்னை பார்த்தாலே ஜூனியஸ் வழிக்கு வந்துவிடுவார்கள். முன்பு நிறைய சீனியர்களே என்னைக் கண்டால் ஓடிவிடுவார்கள். இப்போது யாருமே இல்லை.
ரூபா ஓடி வந்தாள். ஒரு லைட் கிரே டீசர்டில் மார்புகள் மாறி மாறி குதித்தன. அவளுடைய முகத்தில் லேசான கவலை இருந்தது. "தேவி எஃப் 4 ல ஒருத்தி செம திமிறா பேசறா.. விமலாவை அசிங்கப்படுத்திட்டா.. நீ வா.. " என்றாள்.
"இந்த இளம் பிள்ளைகளுக்கு அவ்வளவு கூதி கொழுப்பா.. வாரேன்" என அவளுடன் சென்றேன்.
எஃப்4 ன் வாசலில் கூட்டமாக நின்றிருந்தார்கள் மாணவிகள். "யேய் என்னாங்கடி அவுத்து போட்டு ஆட்டமா போட்டுக்கிட்டு இருக்காங்க. ஓடுங்கடி அவ அவ ரூமுக்கு.." என சத்தம் போட்டேன். ஒரு இரண்டு பேர் மட்டும் நின்று கொண்டிருந்தார்கள். உங்களுக்கு தனியா சொல்லனுமா போங்கடி..
எங்க ரூம் இதுதான்.
ஐய இப்ப பக்கத்து ரூமுக்கு போங்க. ஒன்னும் குடி முழ்கி போகாது என ரூமுக்குள் நுழைந்தேன்.
விமலா புதுப் பெண்ணின் டாப்சை பின்பக்கத்தில் பிடித்து அழுத்தி முட்டிபோட்டு உட்காரவைத்து அவள் கட்டிலில் உட்கார்ந்திருந்தாள். அவள் திமிறிக்கொண்டு இருந்தாள்.
விமலா விடு.. விடு..
விமலா பிடியை தளத்தவும் புதியவள் திமிறியபடி விலகி சுவற்றோடு நின்றாள்.
நீ போய் கதவை சாத்திட்டு நில்லு. யாரையும் அலோ பண்ணாத.. விமலா என அவளையும் அனுப்பிவிட்டேன்.
புதியவளுக்கு பயம் வரவேண்டும். இந்நேரம் வந்திருக்கும். அடர் பச்சை நிற டாப்ஸ், அதற்கேற்ற லெக்கிங்ஸ். சின்னதாய் ஒரு தங்க சங்கிலி கழுத்தில், காதில் குட்டி அலங்கார தோடு.
பேரெண்ண குட்டி என்றேன். மௌனமாக இருந்தாள்.
அவ்வளவு திமிறு இருக்கா?. என்றபடி கட்டிலில் தொங்கிக் கொண்டிருந்த ஷாலை உருவி படாரென அவளை நெருங்கினேன். ஓங்கி கண்ணத்தில் ஒரு அரை விட்டு, அதை தடுக்க வந்த கைகளை பின்பக்கமாக முறுக்கி கட்டினேன். தலை முடியை கொத்தாக பிடித்து இழுத்து ரூமுக்கு நடுவே கொண்டுவந்து காலின் முழங்காலுக்கு பின்பக்கம் ஒரு உதை விட்டேன்.
நிலை குழைந்து கீழே விழுந்தாள் அவள். கைகள் பின்பக்கமாக கட்டப்பட்டிருப்பதால் எழ முடியவில்லை. காலை மட்டும் ஊன்றி எழ முயற்சி செய்து கொண்டிருந்தாள்.
நான் அவள் முதுகின் மேல் இரண்டு பக்கமும் காலை போட்டு உட்கார்ந்து தலையை பிடித்து மேலே இழுத்து த்தூ என அவள் முகத்தில் காரி துப்பினேன். ஆ.. ஆ.. என வலியால் முனகினாள். அவமானத்தால் நிலை குழைந்தாள் அவள்.
"பொட்ட கூதி.. உன்னை விட பல பேரை பார்த்திருக்கேன்டி. ஒரு பேர கேட்டா ஏதோ பொச்ச காட்ட சொல்லறமாதிரி பிகு பண்ணிக்கிற.. இப்ப சொல்லுடி உன் பேரு என்ன?"
"கவிப்பிரியா..யக்கா"
"ஹா.ஹா.. இன்னைக்கு நீ செஞ்ச வேலைக்கு தண்டனை என்ன தெரியுமா?"
அவள் பயத்தில் உரைந்தாள்.
sagotharan 
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)