Incest காலம் தந்த சொந்தம்

[loverboywrites]

காலைக் குளிரில் காலை மடக்கி தூங்கிக் கொண்டிருந்த அர்ஜுனின் காதில் பூசாரி மணி அடிக்கும் சத்தம் வந்து ஒலித்தது, தொடர்ந்து ஒலித்துக் கொண்டே இருந்தது.

என்னடா இது காலங்காத்தால தூக்கத்தை கலைச்சிக்கிட்டுனு எழுந்திரிச்சான் அர்ஜுன்.

கண்னை தேய்த்துக் கொண்டு ஃபோனை எடுத்து மணியை பார்த்தான் மணி 6.30 தான் ஆனது, பேட்டரி லோ என்று வந்தது.

ஃபோனை தூக்கி சார்ஜரில் சொருகிவிட்டு பல் தேய்க்க ப்ரஷையும் குளிக்க டவளையும் எடுத்துக் கொண்டு ரூமை விட்டு வெளியே வந்தான்.

வெளியே வந்த அர்ஜுன் ஒரு நிமிடம் அப்படியே ஆணியடித்தாற் போல நின்றான்.

சித்ரா, குளித்து முடித்து ஈர முடியை தன் டவளால் கட்டிக் கொண்டு, சிக்குனு சேலை கட்டி, ஒரு கையில் தீபமும் மறுகையில் மணியுமாய் வராண்டாவில் மாட்டியிருக்கும் சாமி படங்களுக்கு ஆராதனை செய்து கொண்டிருந்தாள், கூடவே ஸ்லோகங்களையும் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள்.

ஒரு நாள் கூட அம்மா இப்படி நம்ம வீட்ல பண்ணதில்லயேனு நினைத்தான் அர்ஜுன்.

“அட! அட! அட!! என் மகள் வந்ததுக்கு அப்பறம்தான் இந்த வீடே வீடு மாதிரி மாறியிருக்கு, இல்லைன்னா என்னாவோமாதிரி இருக்கும்”, கையில் காஃபியை வைத்துக் கொண்டே மகளை பார்த்து சொன்னார் தாத்தா.

தாத்தா குரலை பார்த்து திரும்பிய அர்ஜுக்கு மேலும் அதிர்ச்சி, தாத்தா வெள்ளை வேட்டியும் சட்டையுமாய் குளித்து முடித்து நெத்தியில் பட்டையிட்டு, வீட்டு முத்தத்தின் நடுவில் சேரைப் போட்டு ஒரு கையில் பேப்பரும் மறுகையில் காஃபியுமாய் உட்கார்ந்திருந்தார்.

காசிக்கு போற வயசுல, ராத்திரி முழுசும் பெத்த பொண்னை காச்சியெடுத்திட்டு இப்ப தெய்வ கடாச்சமா காட்சி குடுக்குறியா!! யோவ் கிழவா என் கன்னி சாபம் உன்னை சும்மா விடாதுய்யா-ன்னு மனசுக்குள் நினைத்தான் அர்ஜுன்.

“வாடா என் செல்லப் பேரா!! நல்லா தூங்கினியா?? ஓடு, ஓடு, போய் குளிச்சிட்டு வா, தாத்தாவுக்கு பசிக்குது சேர்ந்து சாப்பிடலாம்”, என்றார் தாத்தா.

எதுக்கு? காலங்காத்தாலயே உன்னையும் உன் பொண்ணையும் பார்த்து நான் வயிறு எறிஞ்சு சாவுறதுக்கா-னு மனசுல நெனைச்சுட்டு, “இல்லை, தாத்தா நான் கொஞ்சம் லேட்டா சாப்பிடுறேன், நீங்க முதல்ல சாப்பிடுங்க நான் பாத்ரூம் போயிட்டு குளிச்சிட்டு வர லேட் ஆகும்”, என்றான் அர்ஜுன்.

சொல்லிவிட்டு வீட்டு பின்பக்கம் நோக்கி நடந்தான் அர்ஜுன்.

“ம்ம்ம்!!! புரியுது புரியுது!! காலையிலேயேவா!! ஜமாய் ஜமாய், இந்த வயசுல அப்படித்தான் இருக்கும்”, என்றார் தாத்தா சிரித்துக் கொண்டே.

“அப்பா!! என்னப்பா ஒன்னும் தெரியாத சின்ன பையன்கிட்ட கண்டதையும் பேசிக்கிட்டு”, சொல்லிக் கொண்டே பூஜைத் தட்டிலிருந்து எடுத்து அப்பாவின் நெத்தியில் பொட்டு வைத்தாள் சித்ரா.

அவர்கள் இருவரும் பேசுவதைக் கேட்டு ஒரு நிமிடம் நின்று தரும்பி பார்த்தான் அர்ஜுன்.

அவன் திரும்பி பார்க்க, சித்ரா அப்பாவின் நெத்தியில் பொட்டை வைத்துவிட்டு அவரை கடந்து செல்ல, தன் கையில் வைத்திருந்த நியூஸ் பேப்பரை சுருட்டி சித்ராவின் சூத்தில் மிலிட்டரி ஓங்கி அடிக்கவும் சரியாக இருந்தது.

“என்னாச்சுப்பா??”, என்றாள் சித்ரா கொஞ்சம் கூட சலனமில்லாமல்.

“ஒன்னுமில்லம்மா, எதோ பூச்சி இருந்தது அதான் தட்டிவிட்டேன்”, என்றார் தாத்தா

“ம்ம்!! சிறப்பு!!”, என்று முனுமுனுத்துக் கொண்டே தலையை தொங்கப் போட்டு பாத்ரூம் நோக்கி சென்றான் அர்ஜுன்.

அர்ஜுன் பாத்ரூம் போய் குளிச்சிட்டு வரும்போது வீட்டில் தாத்தாவும் இல்லை அம்மாவும் இல்லை அவனுடைய அப்பா ஜெகன் மட்டும் இருந்தார்.

ஜெகன் மட்டும் தனியாக டேபிளில் உட்கார்ந்து அர்ஜுனுக்காக காத்துக்கிட்டு இருந்தார்.

“என்னடா அர்ஜுன், இவ்வளவு நேரமா!?? எனக்கு பயங்கரமான பசி, அவங்க ரெண்டு பேரும் சாப்பிட்டு முடித்து வயல், காடெல்லாம் சுத்தி பாக்க போறோமுன்னு போயிட்டாங்க, நீயும் வா நம்மளும் சாப்பிட்டு போவோம்”, என்றார் ஜெகன்

“இதோ வரேன்ப்பா”, என்று தன் ரூமுக்கு போய் ட்ரெஸை மாத்திக் கொண்டு, சார்ஜரில் இருந்து ஃபோனை எடுத்து பாக்கட்டில் வைத்துக் கொண்டு வந்தான்.

இருவரும் டேபிளில் அமர்ந்து காலைச் சிற்றுண்டியை சாப்பிட, சமையல்காரி பரிமாறினாள்.

எனக்கு ராத்திரி ரொம்ப நேரம் தூக்கமே வரலைடா!! என்னவோ தெரியலை, அந்த டாக்டர் குடுத்த டாப்லட்டை மறந்து வச்சுட்டு வந்தது பெரிய தப்பு, தூக்கமே இல்லை, விட்டு விட்டு தூக்கம் வந்தது, பயங்கர தலைவலி வேற, பாவம் உங்க அம்மாதான், என்னை தூங்க வைக்க ரொம்ப கஷ்டப்பட்டா, அவளும் சரியா தூங்கலை!!

ஜெகன் பேசிக் கொண்டே சாப்பிட்டார். அர்ஜுனின் காதுகள் மட்டுமே அவர் பேசியதை வாங்கியதே தவிர அவன் மனமெல்லாம் அம்மாவும் தாத்தாவும் என்ன செய்து கொண்டிருப்பார்களோ என்றே நினைத்துக் கொண்டிருந்தது.

இருவரும் சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு வயல், காடுகளை பார்க்க கிளம்பினார்கள். காலார நடந்து சென்றால் உடம்புக்கு நல்லது என்று அர்ஜுனை நடந்தே போவோம் என்று கூட்டி சென்றார் ஜெகன்.

போற வழியெல்லாம், இவர்தான் நம்ம மிலிட்டரி காரர் மருமகன், இவர்தான் நம்ம சித்ரா புருஷன், இதுதான் நம்ம அய்யாவோட பேரன், இதுதான் நம்ம சின்னம்மாவோட பையன்னு, ஜெகனுக்கும் அர்ஜுனுக்கும் பல பேர் அந்த ஊரில் வணக்கம் சொல்லி நலம் விசாரித்தனர்.

ஜெகனும் ஒவ்வொருவருடனும் மரியாதையாக நலம் விசாரித்து பதில் சொல்லிக் கொண்டே வந்தார்.

“டேய் அர்ஜுன், இந்த மாதிரி மனுஷங்களை பாக்கும்போதுதான்டா லைஃபை சிட்டில வேஸ்ட் பண்ணிட்டமோன்னு தோனுது”, என்றார்

வழக்கம்போல ஜெகன் சொன்னதை அவன் காதுகள் மட்டுமே கேட்டன.

கிட்டதட்ட அவர்களது காட்டை நெருங்கிவிட்ட நேரத்தில், ஜெகனிடம் வந்து ஒருவர் பேசிக் கொண்டிருந்தார்.

அவர்களது காட்டுக்குள் இருக்கும் ஒரு குடிசையின் வெளியே கயித்து கட்டிலில் தாத்தா உட்கார்ந்திருக்க, அவர் கால்களுக்கு நடுவில் யாரோ உட்கார்ந்து ஏதோ செய்து கொண்டிருந்தார்கள்.

அர்ஜுனுக்கு உள்ளம் பதபதத்தது!! கீழே உட்கார்ந்திருந்த அந்த ஆள் அம்மா என்பதை உறுதி செய்தான், அந்த சேலை கலரை வைத்தே!!

என்ன!! பட்டப்பகலிலே வெட்ட வெளியிலேயேவா!!

“அப்பா சீக்கிரம் வாங்கப்பா!! போலாம்”, என்றான்.

“இருடா!! பேசிட்டு வரேன்”, என்றார் ஜெகன் நிதானமாக.

“அப்பா என்னோட அவசரம் புரியாம பேசாதிங்க, அங்க அம்மாவும் தாத்தாவும் என்ன பண்றாங்கன்னு தெரியலை, சீக்கிரம் வாங்க”, என்றான் அர்ஜுன்.

சரி பையன் ஏதோ கூப்பிடுறாப்பள, நீங்க போயிட்டு வாங்க, நான் வீட்ல வந்து உங்களை பாக்குறேன்னு அந்த ஆள் போய்ட்டான்.

அர்ஜுனும் ஜெகனும் அந்த குடிசையை நோக்கி நடக்க, அவர்கள் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதை பார்த்துக்கொண்டே தன் நடையில் வேகத்தை கூட்டினான் அர்ஜுன்.

இதை எதையுமே கவனிக்காமல் வயலையும் வரப்பையும் வேடிக்கை பார்த்தபடி வந்தார் ஜெகன்.

இவர்கள் சரியாக நெருங்கி வர, சித்ரா தன் வாயை துடைத்துக் கொண்டே எழுந்தாள், கொஞ்சம் தள்ளிப்போய் ஒரு கப்பில் தண்ணியை எடுத்து வாயை கொப்பளித்து துப்பினாள்.

மிலிட்டரி எழுந்து தன் வேட்டியை நன்றாக ரெண்டு முறை உதறி, மறுபடி கட்டினார்.

“தாத்தா, என்ன பண்ணிட்டு இருக்கீங்க?”, கொஞ்சம் கோபமாகவே கேட்டான் அர்ஜுன்.

“வேலி முள்ளு தொடைல கிழிச்சிருச்சிடா, நல்ல வேலை உங்க அம்மா இருந்தா என் கூட, அது விஷ முல்லு, உடனே உறிஞ்சி எடுத்துட்டா விஷத்தை, இல்லைன்னா இந்நேரத்துக்கு நான் காலி”, என்றார் தாத்தா.

அர்ஜுன் கொஞ்ச நேரம் அவர் சொன்னதை கேட்டு முழித்தான்.

“உங்க வேஷ்டி கிழியவேயில்லை? உங்க தொடைலயும் ரத்தம் இல்ல?? முள்ளு எங்க?”, என்றான் அர்ஜுன்.

“டேய் என்னடா தாத்தாகிட்ட அதிகப்பிரசங்கித்தனமா பேசிட்டு இருக்க?? போடா”, என்று அதட்டினாள் சித்ரா.

“பரவாயில்ல விடுமா!! சின்ன பையன் அவனுக்கு என்ன தெரியும்??”, தாத்தா மகளை சமாதானப் படுத்தினாள்.

ஜெகன் ஏதோ ஒரு மரத்தில் இருந்து பழத்தை பிடுங்கி கொண்டுவந்தார்.

“அர்ஜுன், இந்த பழத்தை சாப்பிட்டு பாரு, ரொம்ப நல்லா இருக்கும்”, என்றார்.

“நான் அப்பறம் சாப்பிடுறேன்ப்பா!! ப்ளீஸ், இப்ப எனக்கு மூடு இல்லை”, என்றான் அர்ஜுன்.

“ஹாஹாஹா!! அப்ப நீ அந்த பழத்தைத்தான் சாப்பிடனும், அதை சாப்பிட்டா மூடு வரும்”, என்றார் தாத்தா.

“அப்பா!! சின்ன பையனை கெடுக்காதீங்க!! நீங்க எனக்கு நீச்சல் சொல்லிக் குடுங்க, அவங்க ரெண்டு பேரும் சுத்திப் பாக்கட்டும்”, சித்ரா அப்பாவை அழைத்துக் கொண்டு சென்றாள்.

“அம்மா உங்களுக்குதான் நீச்சல் ஏற்கனவே தெரியுமே!!”, ஆர்வமாக ஜெகன் கொண்டு வந்த பழத்தை வாங்கி பார்த்துக் கொண்டே சொன்னான் அர்ஜுன்.

“ம்ம்!! அதெல்லாம் ரொம்ப நாள் ஆச்சு, மறந்துட்டேன்!! எங்கப்பாகிட்ட மறுபடி கத்துகிட்டாதான் ஞாபகம் வரும்”, சித்ரா சொல்லிவிட்டு களுக்குனு சிரித்துக் கொண்டே சென்றாள்.

இருவரும் நேராக கிணத்தை நோக்கி நடந்தனர்.

தாத்தா போன வேகத்தில் தன் சட்டையையும், வேட்டியை கலட்டி ஒரு மரத்தில் வீசிவிட்டு, அன்டர்வேரோடு கிணத்துக்குள் டைவ் அடித்தார்.

அவர் குதித்த சத்தத்திலேயேயும், போன ஸ்டைலிலேயுமே தன்னையறியாமல் எழுந்து கிணத்தை நோக்கி சென்றான் அர்ஜுன்.

“என்னடா, நீயும் நீச்சல் பழகுறியா தாத்தாகிட்ட?”, சித்ரா தன் சேலையை உருவிக் கொண்டே கேட்டாள்.

கண் முன்னாள் அம்மா சேலையை கலட்டுகிறாள், கிணத்துக்குள் தாத்தா, வெளியே மரத்தடியில் அப்பா பழம் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கிறார். அம்மாவின் முலையோ ஜாக்கட்டோடு தொங்குகிறது.

இப்போது யாரை கவனிப்பது, முலையை பார்க்கவா வேண்டாமான்னு யோசிக்குறதுக்குள்ள, பாவாடைய பல்லுல கடிச்சிக்கிட்டு ஜாக்கட்டை கலட்டி மகன் கையில் கொடுத்துவிட்டு பாவாடையை நெஞ்சில் கட்டிக்கொண்டு கிணத்து படிக்கட்டுகளில் இறங்க ஆரம்பித்தாள் சித்ரா.

“டேய் அந்த ஜாக்கட்டையும் சேலையையும் எடுத்து ஓரமா வை, பாத்துக்கோ”, அம்மாவின் குரல் பள்ளத்தில் இருந்து ‘எக்கோ’ போல கேட்டது, கிட்டதட்ட பாதி படிகள் கடந்துவிட்ட பிறகு தண்ணிக்குள் தொப்பென குதித்தாள்.

அய்யோ!! ஏன்டா சின்ன வயசுல நீச்சல் கத்துக்காம விட்டோமென வருத்தப்பட்டான் அர்ஜுன்.

அவள் சொன்னதைப்போலவே ஜாக்கட்டையும் சேலையையும் பத்திரப்படுத்திவிட்டு, கிணத்தின் மேல் நின்று இருவரும் விளையாடுவதை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் அர்ஜுன்.

அப்பா குடுத்த பழத்தை சாப்பிட்டுக் கொண்டிருப்பதால் மூடாகிறதா, இல்லை அம்மாவும் தாத்தாவும் தண்ணிக்குள் விளையாடுவதை பார்த்து மூடாகிறதாங்கற சந்தேகத்தோட அவர்கள் சந்தோசத்தை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் அர்ஜுன்.

பொழுது சாயும் நேரம் வரைக்கும் ஓடியாடிவிட்டு களைப்பாக வீடு வந்து சேர்ந்தனர் அனைவரும். இன்னும் ஒரு நாள் கூட இங்க தாங்காது, நான் ஊருக்கு போறேன், என்று சாயங்காலமே ஊருக்கு புறப்பட்டு சென்றார் ஜெகன்.

வழக்கம்போல தாத்தாவின் வீட்டில் இரவு சாப்பாடு முடிந்து அனைவரும் படுக்கச் சென்றனர்.

தாத்தா தன் அறைக்குச் சென்றார், சித்ரா அவள் அறைக்குச் சென்றாள். சமையல்காரியும் வழக்கம்போல தன் கயித்துக் கட்டிலை போட்டு காத்தாட படுத்தாள்.

தன் அறைக்கதவை லேசாக திறந்து வைத்துக் கொண்டு ஒரு சேரை போட்டு அமர்ந்தான் அர்ஜுன்.

தாத்தா ரூம் கதவையும் அம்மாவின் ரூம் கதவையும் கவனித்துக் கொண்டேயிருந்தான்.

இன்னைக்கு எப்படியும் கையும் களவுமாக பிடிப்பது என்ற உறுதியாக இருந்தான்.

அவ்வப்போது சமையல்காரியையும், அவள் முலைகளையும் எட்டியெட்டிப் பார்த்துக் கொண்டான்.

திடீரென அவனது ஃபோன் வைப்ரேட் ஆனது, எடுத்துப் பார்த்தான்.

“ஹாய்!! என்ன?? என்னை மறந்துட்டியா?” – சித்ரா சாட்டிங்கிள் வந்திருந்தாள்.

அர்ஜுன்: ஹூ இஸ் திஸ்?

சித்ரா: டேய்!! என்ன டா ஒரு நாள் சாட் பண்ணலைன்னா மறந்துடுவீங்களா?

அர்ஜுன்: யாரு நானா?? நீங்கதான் மறந்துட்டீங்க!! நான் நேத்து எவ்வளவு நேரம் வெய்ட் பண்ணேன் தெரியுமா?

சித்ரா: சாரிடா, நேத்து கொஞ்சம் ஃபோனை பாக்க முடியாத அளவுக்கு ஒரு சிக்கல் அதான். சாரி டா

அர்ஜுன்: ஓகே டியர், நோ ப்ராப்ளம்!!

சித்ரா: சரி சொல்லு.

அர்ஜுன்: என்ன சொல்ல?

சித்ரா: முதல்ல ஹாய் சொல்லு, நான் சொன்னேனே, நீ சொன்னியா?

அர்ஜுன்: ஹாய் ப்யூட்டி!!

சித்ரா: என்ன வழக்கம் போல இன்னைக்கு உங்கம்மா உன் மடில தூங்குனாங்களா?

அர்ஜுன்: வழக்கம் போல எங்க? இங்க எல்லாமே வழக்கத்துக்கு மாறா நடக்குது, நான் எங்கம்மாவோட தாத்தாவ பாக்க அவர் கிராமத்துக்கு வந்திட்டேன்.

சித்ரா: வாவ் சொன்னபடி செய்துட்டியே!! அம்மாவையும் தாத்தாவையும் சேர்த்து வச்சுட்டியா. கங்ராட்ஸ்.

அர்ஜுன்: நான் எங்க வச்சேன், தாத்தாதான் வச்சு செய்யிறார், எங்கம்மாவை!

சித்ரா; வாட்!! என்னடா சொல்ற?

அர்ஜுன்: நீங்க ஏதோ ஃப்லூக்குல சொன்னிங்க எங்க அம்மா தாத்தாவ ஒரு வேலை மனசுல நினைச்சிட்டு இருந்திருந்தா என்ன பண்ணுவேன்னு? ஆனா இங்க வந்து பாத்தா கதையே கந்தலாயிருச்சு.

சித்ரா: ஒன்னும் புரியலை!! உங்கம்மாவும் தாத்தாவும் அப்படி இப்படின்னு எதாவது சைகைல பேசிக்கிட்டாங்களா?

அர்ஜுன்: சைகையா?? அவுத்துப் போட்டு ஆடிட்டாங்க ரெண்டு பேரும், என் நேரம், அதை நானே பாத்துட்டேன்.

சித்ரா: வாட்!!! என்ன சொல்ற? என்னால நம்பவே முடியலை!! ரியலி? உன் முன்னாலயேவா?

அர்ஜுன்: முன்னாலயும்தான்!! என் முன்னாலயேதான் அவங்க ரெண்டு பேரும் கிணத்துக்குள்ள நீச்சல் அடிக்கிறேன்னு அட்டூழியம் பண்ணாங்க இன்னைக்கு மத்தியானம்.

சித்ரா: இதுல என்ன இருக்கு? நான் கூடதான் எங்கப்பா கூட ஸ்விம் பண்ணுவேன், அப்ப வெளில இருந்து பாக்குறவங்களுக்கு அது தப்பா கூட தெரியலாம். அப்படி இருக்கலாமே.

அர்ஜுன்: அது இன்னைக்கு நடந்தது. நேத்து நைட்டு நடந்ததை சொன்னா நீங்க புரிஞ்சுக்குவீங்க.

அர்ஜுன் அவன் வந்ததிலே இருந்து அந்த கனம் வரை நடந்த அத்தனையும் ஒன்னு விடாமல் சொல்லி முடித்தான்.

சித்ரா: மை காட்!!!

அர்ஜுன்: இப்ப என்ன சொல்றீங்க!! எல்லாம் முடிஞ்சி போச்சு.

சித்ரா: நீ சொல்ற எதுவுமே பொருந்தலையே!! நிறைய ஓட்டை இருக்கு. நீயா ஏதோ கற்பனை பண்ணிட்டு பேசுறன்னு நினைக்கிறேன்.

அர்ஜுன்: கற்பனையா!! அப்பா!! அப்பான்னு அவங்க கத்திகிட்டே ஓத்ததும், தாத்தா அசிங்க அசிங்கமா அவங்க சூத்தை அடிச்சிட்டு ஓத்ததும் என் கற்பனையா?

சித்ரா: நீ நேர்ல பாத்தியா? உங்கம்மாவையும் தாத்தாவையும் ஒன்னா பாத்தியா?

அர்ஜுன்: நான் தான் கதவுகிட்ட நின்னே கேட்டேனே!! தாத்தா குரலையும் அம்மா குரலையும், இதுக்குமேல என்ன வேணும்.

சித்ரா: ஸோ, நீ உங்கம்மா உங்க தாத்தா ரூமுக்குள்ள போனதை பாத்தே இல்லையா?

அர்ஜுன்: இல்ல பாக்கல!! ஆனா வெளிலே வந்ததை பார்த்தேன்.

சித்ரா: உள்ள போனதை பாக்கலே இல்லையா?

அர்ஜுன்: இல்ல.

சித்ரா: உள்ள இருந்தது உங்கம்மாதான்னு ஓட்டை வழியா பாத்தியா?

அர்ஜுன்: இல்ல, இருட்டா இருந்ததால முகம் தெரியலை ஆனா குரல்தான் அப்பட்டமா காட்டி குடுத்திருச்சே.

சித்ரா: எனக்கென்னமோ உங்க தாத்தாதான் ஏதோ தப்பு பண்றாருன்னு தோனுது.

அர்ஜுன்: ஜோக் ஆஃப் தி இயர். நீங்க என்ன ஜோஸியம் படிச்சிருக்கீங்களா?

சித்ரா: ம்ம்!! அப்படியும் வச்சுக்கலாம்.

அர்ஜுன்: ஏங்க!!! செம்மங்க!! அன்பிளீவபிள்!! எங்க தாத்தா ரூம்ல உள்ள லைட் எறியுது!! நான் குனிஞ்சு உங்க கிட்ட சாட் பண்ணிட்டு இருக்கும் போது பாக்காம விட்டுட்டேன்!! அமைதியா இருங்க!!

சித்ரா: ஹேய் லூசு!!! நான் சாட்டிங்ல தான இருக்கேன்!! நான் எதுக்கு அமைதியா இருக்கனும், நீதான் உன் ஃபோனை சைலன்ட்ல போடனும்.

சித்ரா உண்மையாகவே சிரித்துக் கொண்டாள்.

அர்ஜுன்: யா யா!! நான் கொஞ்சம் பதட்டமாயிட்டேன்.

சித்ரா: ஹும்ம்!!

அர்ஜுன்: உங்க கிட்ட சாட் பண்ணிகிட்டே இங்க என்ன நடந்ததுன்னு கவனிக்காம விட்டுட்டேன்.

சித்ரா: ஓகே!!

அர்ஜுன்: இருங்க, நான் அப்படியே பூனை மாதிரி நடந்து தாத்தா ரூமுக்கு போய் என்ன நடக்குதுன்னு பாக்குறேன்!!

சித்ரா: சூப்பர்!! ஐயம் வெயிட்டிங்.

அர்ஜுன்: ஆஹா!! லைட் ஆஃப் ஆயிருச்சு.

சித்ரா: வாவ்! ஐ லைக் திஸ் ரன்னிங் கமென்ட்ரி.

அர்ஜுன்: தாத்தா ரூம் கதவை ஒட்டி நிக்கிறேன்.

சித்ரா: ஓக்கே!!! அப்பறம்.

அர்ஜுன்: இப்பதான் லைட் ஆஃப் ஆச்சு!! அதுக்குள்ள ஆரம்பிச்சுட்டாங்க!!

சித்ரா: வாட்!! என்ன நடக்குது.

அர்ஜுன்: சேம் திங்!! அப்பா அப்பானு கத்துறாங்க, எங்க அம்மா குரல்தான்!!

சித்ரா: ஓ மை காட்!!!

அர்ஜுன்: அத்தான்னு கூப்பிடு அத்தான்னு கூப்பிடுனு அவங்க சூத்திலேயே அடிக்கிறார் தாத்தா.

சித்ரா: ஹவ் ரொமான்டிக்!!

அர்ஜுன்: ஐ கான்ட் ஸ்டான்ட் திஸ் எனிமோர்.

சித்ரா: என்ன செய்ய போற?

அர்ஜுன்: வேற என்ன கைல தான்!!

சித்ரா: நான் சென்ஸ், கதவை உடச்சிட்டு உள்ள போ!!

அர்ஜுன்: எங்க தாத்தா கிட்ட டபுள் பேரல் கன் இருக்கு, எடுத்து சுட்டுட்டாருன்னா?

சித்ரா: ஹாஹாஹா!! யூ ஆர் ரியலி ஃபன்னி.

அர்ஜுன்: இப்ப நீங்க ஆடியோ கால் பண்ணிங்கன்னா உங்களுக்கே கேக்கும், அவ்வளவு சத்தமா பண்றாங்க!!

சித்ரா: என்னால இப்ப பேச முடியாது, நான் வேணுமின்னா கால் பண்றேன் நீ பேசு நான் கேக்கதான் முடியும்.

அர்ஜுன்: ஓகே!!!

ஆப் டு ஆப் ஆடியோ காலில் ஃபோன் செய்தாள் சித்ரா.

ஹெட் போனை வாய்க்கு பக்கத்தில் வைத்துக் கொண்டு சத்தமில்லாமல் பேசினான் அர்ஜுன்.

“ஏங்க கேக்குதா?? ஹெட் போன் மைக்கை இப்போ கதவு ஓட்டை பக்கத்தில் வச்சிருக்கேன்”

சித்ரா வழக்கம்போல டைப் செய்தாள்.

சித்ரா: வாவ்!!! செம்ம வைல்டா பண்றாங்க!! எனக்கே உங்க தாத்தாவை பாக்கனும்னு தோனுது.

“பாத்திங்களா!! நீங்களுமா!! அப்படி என்னதாங்க இருக்கு இந்த வயசான ஆளுகிட்ட”

சித்ரா: எக்ஸ்பீரியன்ஸா இருக்குமோ!

“எனக்கு எப்படி தெரியும், எனக்குதான் அது கிடையாதே, எல்லாம் கேள்வி ஞானம்தான்.”

சித்ரா: சாவி ஓட்டை வழியா பாரு, என்ன பொஷிசன்ல பண்றாங்க?

பாத்துட்டேன்!! சரியா தெரியலை இருட்டா இருக்கு, ஆனா தாத்தா தான் மேல ஏறி பண்றாரு, கால் ரெண்டையும் தூக்கி அவர் கழுத்தில வச்சுருக்காங்க அம்மா.

ஆடியோ காலை கட் செய்தாள் சித்ரா.

சித்ரா: ஓகே டோன்ட் டேக் ரிஸ்க், கோ டு யுவர் ரூம்.

அர்ஜுன்: ஓகேங்க! அங்க போய் சாட் பண்றேன்.

சித்ரா: உங்க அம்மா ரூம் கதவு திறந்திருக்கா இப்போ??

அர்ஜுன்: இல்லா சாத்திதான் இருக்கு.

சித்ரா: போகும்போது அதை திறந்து வச்சுட்டு போ, அவங்க திரும்பி வரும்போது என்ன செய்யிறாங்கன்னு பார்ப்போம்.

அர்ஜுன்: வெரி குட் ஐடியாங்க சூப்பர்.

அர்ஜுன் மெதுவாக பூனை போல நடந்து வந்து சித்ராவின் ரூமை அடைந்தான்.

ரூம் கதவை தள்ளினான் அது திறக்கவில்லை, உள்ளேயிருந்து பூட்டியிருந்தது.

கதவு ஓட்டை வழியாக பார்த்தான், நைட் லாம்ப் வெளிச்சத்தில் சித்ரா தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

அர்ஜுனுக்கு தலை சுத்தியது. மீண்டும் தாத்தாவின் அறைக்கு சென்றான், அங்கே அத்தான், அத்தான்!!! வேகமா, வேகமான்னு சித்ராவின் குரல், மீண்டும் வேகமாக சித்ராவின் அறைக்கு வந்து ஓட்டை வழியாக பார்த்தான், அதே நைட் லாம்ப் வெளிச்சத்தில் அம்சமாக தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

ஒரு முறை திரும்பி சமையல்காரியை பார்த்தான், அவளும் நிலவொளியில் தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

வேகமாக ஃபோனை எடுத்தான்.

“BigAssBeauty” – signed out என்று இருந்தது.

தொடரும்.