Incest மௌனி புது இன்செஸ்ட் கதைகள் (29 கதைகள்)

[Mouni1]

இருட்டு ஆயிரம் கண்(சுன்னி)கள்

நான் உஷா. என் வயது 45. தளதளவென்று உடல். பட்டு போன்ற மென்மையான மார்புகள். அதற்கு ஏற்றாற் போல வெண்மையான உடல். நல்ல உயரம். ஆறடி. சாமுத்ரிகா லட்சணத்தோடு உடல். பருத்த பிட்டம். நீண்ட கூந்தல் என்று நடிகை சாய்பல்லவி கணக்கில் இருந்தேன். திருமணமாகி கணவர் 15 வருடம் முன்பே ஒரு விபத்தில் காலமானார். டெல்லியில் தனியாக ப்ளாட்டில் தங்கி இருந்தேன். அருகில் உள்ள ஆஃபீஸில் வேலை செய்துக் கொண்டு இருந்தேன். ஒரே மகன். பெயர் ரகு. ஃபரீதாப்பாத்தில் ஒரு ஸ்கூலில் நிதானமாக +2 படித்துக் கொண்டு இருக்கிறான். வயது 18. என் வீடோ டெல்லியில் இருந்தது. இரண்டுக்கும் நல்ல தூரம். இன்று டீச்சர்-பேரண்ட்ஸ் மீட்டிங். அதனால். ஸ்கூல் ஃபிரின்ஸிபால் முதல் எல்லாரும் பேசிக் கொண்டே இருந்ததில் மணி 6. 00 ஆகி விட்டது. நன்றாக இருட்டவும் ஆரம்பித்து விட்டது. லேசாக குளிரவும் ஆரம்பித்தது. டெல்லி குளிர் பற்றி சொல்ல தேவையில்லை. எல்லார் பல்லும் டைப் அடித்துக் கொண்டு இருந்தது.

“வா ரகு. சீக்கிரம் பஸ்ஸில் ஏறிடனும். ஏற்கனவே லேட்டாயிடுச்சு” என்று என்று பரபரத்தேன்.

“போயிடலாம்மா. பதட்டப்படாதே” என்றான் ரகுநாதன் என்ற ரகு. அவன் சொல்ல, சொல்ல எனக்கு மேலும் பதட்டம் அதிகரித்தது.

“என்னடா பஸ் ஒன்னும் காணோமே” என்றேன் டென்ஷனாக நாங்கள் இருவரும் பஸ் ஸ்டாப்பில் வெயிட் செய்ததுதான் மிச்சம். ஒரு பஸ்ஸோ, ஆட்டோவோ காணோம். வந்து அரைமணி நேரம் ஆகியது. மணி ஓடிக் கொண்டே இருந்ததே ஒழிய ஒரு பஸ்ஸும் வரவில்லை. மேலும் இருட்டிக் கொண்டே போனது. என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை. பரபரப்பாக என் கைகடிகாரத்தை பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். அப்போது ஒரு பல்ஸர் பைக் வந்தது. அதன் மேல் ஒரு ஹீரோ கணக்கில் பையன். நீல நிற ஜீன்ஸ் போட்டுக் கொண்டு இருந்தான். மேட்சிங்காக அதே கலரில் டீ-ஷர்ட் போட்டுக் கொண்டு இருந்தான். லேசாக மீசை அரும்பி இருந்தது. ஜிம்முக்கு ரெகுலராக போவான் போல. கைகள் எல்லாம் தேக்கு கட்டையாய் வலிமையாக இருந்தது.

“டேய். மச்சான். என்னடா இங்கே இருக்க இந்த நேரத்தில்” என்றான் பைக்கில் இருந்தவன்.

“இது அம்மா. டீச்சர் - பேரண்ட்ஸ் மீட்டிங் வந்தாங்க. லேட்டாயிடுச்சி” என்றான் ரகு.

“உனக்கு விஷயமே தெரியாதா” என்றான் அவன்.

“என்ன?” என்றான் ரகு.

“அந்த ஆஷாராம் கைது விஷயமா. ஆட்டோ, பஸ் எல்லாம் ஸ்ட்ரைக்காம். இன்னிக்கு எதுவும் பஸ்ஸும் ஓடாது. ஆட்டோவும் ஓடாது” 
என்று அவன் சொன்னதும் எனக்கு பகீரென்றது. ரகு முகத்தில் அதிர்ச்சி. எனக்கு என்ன பண்ணுவது என்றே தெரியவில்லை. கையை பிசைந்தேன்.

“என்ன சொல்றேப்பா? காலையில் பஸ்ஸீல் வந்தோமே” என்றேன் மெதுவாக. என்னை பார்த்தான் அவன். மெல்ல அவன் கண்கள் விரிந்தது.

“இது உங்க அம்மாவா? காலையில் பிரச்சனை இல்லை ஆண்ட்டி. இப்ப தான் பிரச்சனை ஆரம்பிச்சு இருக்கு” என்ற புது பையன் கண்கள் விரிந்தது. சின்ன பையன். என்ன வயது 18 இருக்குமா?

“யாருடா இது ராகவா?” என்றேன் தமிழில்.

“இவன் எங்க ஸ்கூல்தாம்மா. இவனும் தமிழ் தான். நான் சொல்வேன் இல்லே அருண். அவன் இவந்தான்” என்றதும் எனக்கு நினைவுக்கு வந்தது. இவன் குடும்பம் அமெரிக்காவில் இருக்கு. இவன் டெல்லியில் தங்கி ஸ்கூலில் படித்துக் கொண்டு இருக்கான். ஆனால், நான் இவனை இதற்கு முன்னால் பார்த்தில்லை.

“நமஸ்தே ஆண்டீ. நான் அருண்” என்றான்.

“ராகவன் சொல்லி இருக்காம்பா உன்னை பத்தி” என்று நாங்கள் பரஸ்பரம் நலம் விசாரித்துக் கொண்டோம்.

“இப்ப என்ன பண்றதுப்பா” என்றேன்.

“வேறு வழியில்லை ரகு. நீங்க ரெண்டு பேரும் வாங்க. நான் உங்களை எய்ம்ஸில் ட்ராப் பண்ணிடறேன். அங்கிருந்து நீங்க போயிடுங்க” என்றான். நான் தயங்கினேன். மூணு பேரா.

“வேறு வழியில்லை ஆண்ட்டி. பைக்கில் போனாலே 2 மணி நேரம் ஆகும். நீங்க இதில் யோசிக்கறீங்க. ஏறுங்க. நான் ட்ராப் பண்றேன்” என்றான். பஜாஜ் பல்சர். அருமையாக இருந்தது பைக். அந்த பைக்கை பார்த்ததும் எனக்கு எனக்கு பொறாமையாக இருந்தது. நான் யோசித்தேன். ரகு கேட்டு விட்டான்.

“புது பைக்கா?” என்றான் ரகு.

“ஆமா மச்சான்” என்று அனாசியமாக பைக்கின் மீது அமர்ந்தான். நான் தயங்கினேன். சின்ன பையன். அவன் பின்னால் எப்படி என்று தயங்கினேன்.

“மூணு பேர் இந்த பைக்கில் போக முடியுமா” என்றேன்.

“போலாம் உக்காருங்க” என்றான் அருண். நான் உட்கார, எனக்கும் பின்னால் ரகு அமர்ந்தான். அருண் பைக்கை எடுத்தான். நிறைய நாள் கழித்து ஆணுடன் இப்படி நெருக்கமாக அமர்ந்து இருக்கிறேன். அதிலும் ரகுவோடு இப்படி அமர்ந்தது இல்லை. திடிரென்று இரு கன்னி பையன் நெருக்கம் என் ஹார்மோன்களை தூண்டி விட்டது. மெல்ல அருண் மேல் இருக்கும் ஆண்மை வாசனையை உணர்ந்தேன். அதே சமயம் என் கழுத்து பகுதியில் ரகுவின் மூச்சு சூடாக பட்டது. சின்ன இடம். மூவரும் நெருக்கமாக அமர வேண்டி இருந்தது. திடிரென்று டெல்லி வானிலை மாறியது. குளிர ஆரம்பித்தது. மழையும் வரும் போல இருந்தது. ரகுவும் புஷ்டியாக இருந்தான். அதனால் நான் முன்னால் நகர வேண்டி இருந்தது. எனவே, நான் மெல்ல நகர்ந்து அவனை பிடித்துக் கொண்டேன். மெல்ல, செண்ட், பவுடர் கலந்து அவன் ஆண்மை மணம் எனக்கு வந்தது. மெல்ல என் முகத்தை அவன் கழுத்துக்கு அருகில் கொண்டு சென்றேன். மெல்ல அவன் முதுகில் என் கன்னத்தை வைத்தேன். மெல்ல என் கைகள் என்னையும் அறியாமல் அவன் இடுப்பை பிடித்தது. ரகு இதை ஓரக்கண்ணால் பார்ப்பது புரிந்தது. மெல்ல கண்ணை மூடிக் கொண்டேன். அட்லீஸ்ட் நான் தூங்கிட்டேன்னு நினைக்கட்டுமே. மெல்ல என் சாமானில் அரிப்பு. புரியாத எண்ணங்கள் வந்தது.

“நல்லா தூங்கிட்டா போல. உங்க அம்மாக்கு என்ன வயசு மச்சான்” என்றான் அருண் வண்டியை ஓட்டிக் கொண்டே.

“என்ன 45, ஏன் கேக்கறே?” என்றான் ரகு.

“அங்கிள் இல்லாம வாழறது உங்கம்மாக்கு போரடிக்கலயா?” என்றான். நான் அமைதியாக கேட்டுக் கொண்டு இருந்தேன். ஆனால் கண்ணை மூடிக் கொண்டு இருந்தேன்.

“டேய். மெதுவா பேசுவா. தூக்கம் கலைஞ்சி கேக்க போறாங்க” என்றான் ரகு.

“ஒண்ணும் கேக்க மாட்டாங்க” என்று சொல்லிக் கொண்டே திடிரென்று ப்ரேக் அடிக்க, ரகு என் மேல் மோதினான். இப்படி கொஞ்சம் நேரம் தொடர்ந்து பைக் மேலே ஏறி, இறங்கிக் கொண்டு இருக்க, ரகு என் பின்னால் மோதிக் கொண்டே இருந்தான். மெல்ல, என் ஹார்மோன் விளையாட்டு மீண்டும் ஆரம்பித்தது. ரகு மோத, மோத நான் முன்னால் நகர்ந்தேன். என் பஞ்சு முலை அவன் முதுகில் பட்டது. லேசாக முனகினான்.

“யம்மா” என்று அருண் சிரித்தான். பதிலுக்கு ரகுவும் சிரித்தது கண்டு நான் ஷாக் ஆனேன்.

“மச்சான் சூப்பர்டா” என்றான் அருண் மெதுவாக. இருவரும் கொல்லென்று சிரித்துக் கொண்டனர். நானும் அனுபவித்தேன். தூக்கத்தில் இருப்பது போல என் முலையை அருண் முதுகில் வைத்து தேய்த்தேன். அவனும் முதுகை நிமிர்த்தினான். என் முலை இப்போது அவன் முதுகோடு மோதியது. இப்படி ஒரு சுகமா? மெல்ல, மெல்ல அவன் முதுகில் என் முலையால் மோதினேன். மேடு, பள்ளம் என்று இருந்ததால் மேலும், மேலும் இன்பம் அதிகமாகிக் கொண்டே போனது. இந்த யுக்தியால் அடிக்கடி நானும், அவனும் மோதிக் கொண்டோம். மௌனமாக இன்பத்தை அனுபவித்துக் கொண்டு இருந்தோம். ரகு தண்டு என் பிட்ட பிளைவில் விளையாடிக் கொண்டு இருந்தது. ஓரக்கண்ணில் ரகு பேண்ட்டை பார்த்தேன். நன்றாக துருத்திக் கொண்டு இருந்தது. அதிலுருந்து என் கண்ணை அகற்றவே முடியவில்லை. அப்போது ஒரு லாரி எங்களை க்ராஸ் செய்துக் கொண்டு போனது. அருண் மெல்ல பைக்கை நிறுத்தினான். 

மெல்ல நான் சுய நினைவுக்கு வந்தேன்.

“என்னடா மச்சான் நிறுத்திட்டே. சூப்பரா போயிட்டு இருந்தது” என்றான் ரகு.

“கையடிக்கனும் போல இருக்கு எனக்கு. உனக்கில்லை” என்றான் சிரித்துக் கொண்டே அருண். தூங்கி எழுந்தது போல கொட்டாவி விட்டுக் கொண்டேன். நிச்சயம் அவர்கள் பார்த்து நம்பி இருக்க வேண்டும்.

“என்ன அருண்?” என்றேன்.

“ஒன்னுமில்லே ஆண்ட்டி. ரொம்ப குளிருது” என்று சிரித்தான்.

“அதுக்கு?” என்று இழுத்தேன்.

“கொஞ்சம் தண்ணி அடிக்கனும்” என்றான் சிரித்துக் கொண்டே.

“ஸ்கூலில் படித்துக் கொண்டு. இது வேறு கேக்குதா?” என்றேன் சிரித்துக் கொண்டே. செல்லமாக அவன் தலையை தட்டினேன்.

“நீங்களே பாக்கறீங்க இல்லே ஆண்ட்டி. எவ்வளவு குளிரு” என்றேன். உண்மைதான். குளிர் வாட்டியது. டெல்லி குளிர் கொடுமை. அதுவும் டிசம்பர் குளிரில் இப்படி ரோட்டில் மாட்டிக் கொள்வது இன்னமும் கொடுமை.

“சரி” என்று தலையாட்டினேன்.

“உங்களுக்கு” என்றான் அவன்.

“கொன்னுடுவேன்” என்று சொல்லி சிரித்துக் கொண்டே அவன் தலையை செல்லமாக தட்டினேன். அவன் ஜெர்க்கினில் இருந்து அந்த சின்ன பாட்டிலை எடுத்தான். அதன் தலையில் தட்டிக் கொண்டே அதன் மூடியை திறந்தான்.

“என்னடா. எக்ஸ்பெர்ட்டா?” என்றேன்.

“இது ஒன்னுமில்லே ஆண்ட்டி” எறு சொல்லிக் கொண்டே மெல்ல சப்பிக் கொண்டே குடிக்க ஆரம்பித்தான். ஏனோ எனக்கு கோபம் வரவில்லை. கொஞ்சம் க்ளோஸ் ஆனது போல உணர்ந்தேன். டெல்லி குளிரில் எங்கள் பற்கள் நடுங்க ஆரம்பித்தது.

“என்னடா, இந்த குளிரு அடிக்குது” என்றேன்.

“நீங்க டெல்லிக்கு புதுசாக்கா. இங்க இப்படித்தான். இந்த மாசம் முழுக்க இப்படித்தான் இருக்கும்” என்று சொல்லிக் கொண்டே தன் ஜெர்கினை எடுத்தான்.

“டேய் என்ன பண்றே”

“எனக்கு தான் இது இருக்கே, குளிர் தாங்கும்” என்று சொல்லிக் கொண்டே தன் ஜெர்க்கினை எனக்கு கொடுத்தான். நான் குளிர் தாங்காமல் அந்த ஜெர்க்கினை வாங்கிக் கொண்டேன். அருண், மெதுவாக தண்ணீர் அடித்துக் கொண்டு இருந்தான். திடிரென்று அருண், ராகவனை பார்த்தான்.

“மச்சான், உனக்கு வேணாமா?” என்றான். ராகவன் தயங்கி, தயங்கி என்னை பார்த்தான்.

“என்னடா பாக்கறே. நீயும் தண்ணி அடிப்பியா?” என்றேன்.

“ஆமாம்மா” என்றான். அதற்குள் ஊதக்காத்து அடிக்க ஆரம்பித்தது. குளிர ஆரம்பித்தது. ராகவன் அங்கே நடுங்கிக் கொண்டு இருந்தான்.

“சரி ராகவா. இப்ப மட்டும்” என்றேன்.

“இப்ப மட்டுமா?” என்று சொல்லிக் கொண்டே அருண், மது பாட்டிலை நீட்ட ராகவன் வாங்கி மெல்ல, மெல்ல குடிக்க ஆரம்பித்தான். பிறகு அருண் மெதுவாக சிகரேட் எடுத்து பத்த வைத்துக் கொண்டான். எங்களை சுற்றி பைக் சரிந்து இருந்தது.

“ஆண்ட்டி, நீங்க குடிக்கறீங்களா? குளிருக்கு இதுதான் ஏத்த மருந்து” என்றான். நான் தயங்கினேன்.

“ம்ஹும். பயமா இருக்குடா.”

“என்ன பயம் ஆண்ட்டி. சும்மா ஜூஸ் குடிக்கறா மாதிரி குடிங்க” என்றான் அருண். ரகுவை பார்த்தேன்.

“குடிங்கம்மா. நல்லா இருக்கும்” என்றான்.

“பெரிய மனுஷன் ரெக்கமெண்டேஷன் பாரு” என்று சொல்லிக் கொண்டே மெல்ல குடித்தேன். காட்டாக உள்ளே இறங்கியது. முதல் முறை. மெல்ல குளிர் போனது. வேறு பிரச்சனை ஆரம்பித்தது, அதாவது முதல் முறை தண்ணி அடித்ததால் உடனே உச்சா போகனும்னு பட்டது. மெல்ல நெளிந்தேன்.

“என்ன ஆண்ட்டி” என்றான் அருண்.

“உச்சா போகனும்” என்றேன். மெல்ல தண்ணி உள்ளே போனதும், மெல்ல ரகு என் மகன் என்ற இன்ஹிபிஷன் போனது. அவனும் அருணும் ஒன்று தான் போல பார்த்தேன்.

“போங்க ஆண்ட்டி. அதுக்கா பஞ்சம் அதோ அங்க போங்க” என்றான் அருண்.

“ச்சீய். இங்கேயே பப்ளிக்கா?” என்றேன்.

“இதிலே என்ன ஆண்ட்டி. இந்த காட்டில இப்ப எவன் வர போறான். நீங்க போங்க” என்றான் அருண்.

“வேணாம் அருண். வீட்டுக்கு போயிடலாம்” என்றேன்.

“அதுக்கு மூணு மணி நேரம் ஆகும். போங்க” என்றான். நான் எழுந்தேன். முதல் முறையாக தண்ணி அடித்ததால் என் நடை தடுமாறியது.

“ரொம்ப தொலைவு போகாதீங்க” என்றான் ரகு. உண்மைதான். ரொம்ப தொலைவு போக முடியாது. இருட்டு வேறு. வேறு வழியில்லை. மெல்ல சாலை ஓரத்தில் என் பாவாடையை தூக்கிக் கொண்டு அமர்ந்தேன். நீண்ட நேரம் அடக்கிக் கொண்டு இருந்ததால் பீறிட்டுக் கொண்டு வந்தது, ஒரு ஐந்து நிமிடம் நிதானமாக போய் விட்டு எழுந்தேன். அட. திறந்த வெளியில் இப்படி போவது கூட சுகமா? என்று நினைத்துக் கொண்டு திரும்பும்போது இருவரும் என் வெள்ளை பட்டக்ஸை வெறித்து பார்த்துக் கொண்டு இருந்ததை கண்டேன். 
குப்பென்று என் முகம் செம்மையானது. லேசாக வெட்கம் வந்தது.

“தமன்னா கணக்கா இருக்காளே வெள்ளை சூத்துக்காரி” என்றான் அருண் பச்சையாக. மெல்ல, எனக்கு வெட்கம் வந்தது.