Incest மௌனி புது இன்செஸ்ட் கதைகள் (29 கதைகள்)

[Mouni1]

“இது சரிதான். அப்படியே கூப்பிடுறேன்" என்றாள்.

“வாசு குடிப்பானா?" என்றேன் காரை வேகமாக ஓட்டிக் கொண்டே.

“அது மொடா குடியன்ல. சரியான தண்ணி லாரி. நீங்க குடிப்பீங்களா?" என்றாள்.

“நானும் குடிப்பேன்"

“எல்லா ஆம்ப்ளயும் ஒரே மாதிரிதான் போல" என்றாள் சலிப்பாக.

“நான் ஒன்னும் மொடா குடியன் இல்ல. அப்பப்ப கொஞ்சம்"

“இது பரவாயில்லை" என்று சிரித்தாள்.

“போன தடவை வாசுவை பார்த்தபோது கூட நானும், வாசுவும் சேர்ந்து தண்ணி அடிச்சோம்"

“அப்படியா?" என்பது போல பார்த்தாள்.

“ஆமாம். போன தடவை தண்ணி அடிச்சப்ப சோகத்தில் நல்லா புலம்ப ஆரம்பிச்சுட்டான்"

“ஏன். நல்லா புலம்ப ஆரம்பிச்சுட்டாரா? என்ன புலம்புனார்?"

“அதை ஏன் என் வாயால சொல்லனும்றே வசந்தி"

“பரவாயில்ல சொல்லுங்கத்தான். என் கிட்டே சொல்றதுக்கு என்ன.”

“நீயும் கல்யாணம் பண்ணிக்கப்பான்னான்" என்று சொல்ல அவள் கடகடவென சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்.

“நக்கலு. அதானே. நீங்களும் பண்ணிக்கலாமே?" என்று சொல்ல நான் நெளிந்தேன்.

“"ஐயோ எனக்கு அதிலெல்லாம் நம்பிக்கை இல்லை வசந்தி" என்றேன்.

“ஏனாம்?"

“தெரியல. நம்பிக்கை இல்லே. ஆனா குழந்தை பெத்துக்க ஆசை இருக்கு"

“நல்ல கதையா இருக்கே. கல்யாணம் வேனாமாம். ஆனா குழந்தை மட்டும் வேணுமாம்" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“சரி. நீ எனக்கு ஒன்னு பெத்து தரயா?" என்றேன்.

“ஆசை. தோசை, எனக்கு ஏற்கனவே எல்லாம் ஆயிடுச்சே" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.

“அப்போ வாசு வந்தா கிளம்பி போயிடுவியா?" என்றேன் சோகமாக.

“இந்த சென்மத்துக்கும் போக மாட்டேன்" என்றாள்.

“அப்ப என் கூடவே இருக்கியா? எனக்கு குழந்தையும் வேணும். இந்த பாலும் வேணும்" என்று சொல்ல அவள்

“அதுக்கென்ன. குரு பார்வை பட்டா குழந்தை உருவாக போகுது” என்று சொல்லிக் கொண்டே அவள் என்னை பார்க்க

“குரு பார்வை விடு. உன் பார்வை எப்ப என் மேல் படும். எனக்கு நீ வேணும்" என்று சொல்லி அவளை கட்டி அணைத்துக் கொண்டேன். அன்று இரவு முழுதும் அவள் தன் முலையை காட்டிக் கொண்டு இருக்க நான் ரசித்துக் கொண்டு இருந்தேன். மெல்ல விடியற்காலையில் நாங்கள் பெங்களூர் அடைந்தோம். அவளையும் அழைத்துக் கொண்டு நேரே என் வீட்டுக்கு சென்றேன்.

சற்று பயந்துக் கொண்டு வசந்தியை வீட்டுக்கு அழைத்து வந்தேன். ஆனால் ஒரு வாரத்தில் எல்லாம் சரியாய் போனது. வசந்தியை எங்கள் வீட்டு வேலைக்காரியாக அம்மா சேர்த்துக் கொண்டாள். இரண்டு, மூன்று நாளிலேயே அம்மாவை அவள் வெகுவாக கவர்ந்து விட்டாள். வசந்தி சமையல் வேலை, தோட்டவேலை, வீட்டு வேலை என்று எல்லாம் எடுத்து போட்டுக் கொண்டு செய்தாள். அதனால் அம்மாவிற்கு மேலும் மேலும் நெருக்கமானாள். ஒரே பிரச்சனை, இரவில் அவள் அம்மா பக்கம் படுத்துக் கொண்டதால், இரவில் அவளை ஓழுக்கு அழைப்பது மட்டும் கஷ்டமாக இருந்தது. ஒரு வாரம் கழித்து. அன்று காலையிலேயே மூடு கிளம்பி விட்டது. இன்று வசந்தியை கசக்கிட வேண்டியதுதான். எப்போதும் ஆஃபீஸுக்கு போனால் சாயங்காலம் வரை வீடு திரும்பியதே இல்லை. சண்டே உட்பட. முதல் முறையாக நான் வீட்டுக்கு ஓழுக்காக சீக்கிரம் செல்லலாம் என்று நினைத்தேன். காலை 11. 00 மணிக்கே வீட்டுக்கே வந்தேன். என் தொழிலுக்கு நாந்தான் முதலாளி. யாரை கேட்க வேண்டும். மெல்ல வீட்டுக்கு வந்தேன். காரை காம்பவுண்டுக்கு வெளியே விட்டு உள்ளே வந்தேன். அம்மா தூங்கி இருந்தால் வசந்தியை தனியாக கூப்பிட்டு பகல் ஷோ ஆரம்பித்து விடலாம் என்று ப்ளான். வீட்டுக்கு வந்தவுடன் வெளிக்கதவை தொடட்டவுடன் கதவு திறந்துக் கொண்டது. எல்லா ரூமையும் தேடி பார்த்தேன். வசந்தியும் இல்லை, குழந்தையும் இல்லை. எங்கே போனாள் வீட்டை திறந்து விட்டு? என்று லேசாக கோபம் வந்தது. அம்மா எங்கே போனாள்? மெல்ல அம்மாவின் அறைக்கு வந்தேன். எப்போதும் அம்மா தூங்கிக் கொண்டு இருப்பாள். இப்பவும் அப்படித் தான் இருக்காளா?


மெல்ல ஜன்னலை திறந்து பார்த்தேன். அம்மா பெயர் மீனாட்சி. வயது 45. சின்ன வயசிலேயே திருமணம் ஆகி அறுத்து விட்டவள். பார்ப்பதற்கு சற்றே ஒய். விஜயாவை நினைவுபடுத்தும் முகம். அகன்ற நெற்றி. சிவப்பாய் கோவை இதழ்கள். லெசாக குண்டு. ஆனால் சிரிக்கும்போது குழி விழும் கன்னங்கள், கன்னத்தில் இருந்த பெரிய மரு அவள் அழகை பிரமாண்டமாக காட்டியது. தடிமனானா உதடுகள் நடிகை அந்த கால சீமாவை நினைவு படுத்தியது. நான் பார்த்த காட்சி வித்தியாசமானது. அவள் தலை கலைந்து இருந்தது. அவள் புடவை அவள் இரு மார்பகங்களுக்கு நடுவே பூணுல் போல இருந்ததால் அவள் ஒரு பருத்த மார்பகத்தை பார்க்க முடிந்தது. முலைகள் பப்பாளி போல இருந்தது. அவள் ஜாக்கெட்டில் சில ஹூக்குகள் பிரிந்து இருந்ததால் அந்த சதைக்கோளம் தெரிந்தது. அந்த எதிர் பாராத தரிசனத்தால் நிலை குலைந்து போய் நின்றேன். அறையில் தன் சைடு போஸை காட்டிக் கொண்டு மெல்ல விஸ்கி குடித்துக் கொண்டு இருந்தாள். ஐயோ. இது எத்தனை நாளா நடக்குது? இப்போதுதான் நான் வாங்கி வைத்து இருக்கும் சரக்கு குறைவதன் காரணம் புரிந்தது. இது இன்றுதானா? இது தினமும் நடக்கிறதா? மெல்ல அந்த டீவியை பார்த்துக் கொண்டு மெல்ல விஸ்கியை சிப் செய்துக் கொண்டு இருந்தாள். அவள் அருகில் ஓடிக் கொண்டு இருக்கு டீ. வி படத்தை பார்த்து அதிர்ந்து போனேன்.

டீ. வியில் ஒரு ப்ளூ படம் ஓடிக் கொண்டு இருந்தது. ஒரு வெள்ளைக்காரன் இரண்டு கறுப்பு பெண்களை ஓட்டிக் கொண்டு இருந்தான். அந்த இரண்டு பெண்களும் அவனுக்கு ஈடு கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தார்கள். மெல்ல என் அம்மாவையும், டீவியும் மாறி மாறி பார்த்தேன். விஸ்கி அடித்துக் கொண்டு நீல படத்தை பார்க்கும் வித்தியாசமான அம்மா மீனாட்சியை பார்த்தேன். மெல்ல என் கண்கள் என் அம்மா மாறின் மேல் போனதை தவிர்க்க முடியவில்லை. இந்த வயதிலும் அம்மா கும்மென்று இருந்தாள். மாறி, மாறி டீ. வி மற்றும் அவளை பார்த்துக் கொண்டு இருந்ததில் ஒரு கால்மணி நேரம் ஓடி இருக்கும். அப்போதுதான் அந்த தவறு நடந்தது. அடாடா என்று நீல படத்தை ரசித்து சைடில் பார்க்கும்போது அவள் பார்வை என் மேல் பட்டது. என் பார்வையும் அவள் பார்வையும் ஒரு கணம் கலந்தது. நான் அதிர்ச்சி அடைந்தேன். என் இதயம் பட படவென அடித்துக் கொண்டது. வேகம், வேகமாக வந்து வீட்டுக்கு வெளியே வந்து ஆஃபீஸ் வந்து விட்டேன். மை காட். ஒரு தவறு செய்து விட்டேன் என்று தோன்றிய வேளையில் என் அம்மாவின் மறுபக்கத்தை பார்த்த இன்பத்தையும் என்னால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. இவ்வளவு காலம் என் தாயாக நினைத்துக் கொண்டு இருந்த என் அம்மா திடீரென்று எனக்கு வேறு மாதிரியாக தோன்றினாள். இதை என்னால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. திடிரென்று அவள் எனக்கு தேவதையாக தோன்றினாள். நேரே ஆஃபீஸுக்கு வந்து விட்டேன். அன்று முழுதும் செக்ஸ் ஞாபகம் வரும் பொதெல்லாம் வசந்தி மற்றும் என் அம்மா இருவரும் நினைவுக்கு வந்ததை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை.



அன்று வீட்டுக்கு இரவு 10. 00 மணிக்குதான் வந்தேன்.



“சரவணா, சாப்பிட வாடா?" என்று அம்மா அழைத்தாள். அம்மா என்னை குறுகுறுவென பார்க்க ஏனோ என்னால் தான் அவளை தைரியமாக பார்க்க என்னால் முடியவில்லை.



“பசி இல்லேம்மா?" என்றேன் தயங்கி தயங்கி.



“ஏன் எங்கயாவது சாப்டயா. வீட்டு சாப்பாடு தான் பெஸ்ட்" என்று சொல்லி அம்மா சிரித்ததை வசந்தி அதிசயமாக பார்த்தாள்.



“பசி இல்லயா? அத்தே. இவரை முதலில் சாப்பிட சொல்லுங்க" என்றாள் வசந்தி. இப்போது தான் சாப்பாடு செய்திருப்பாள் போல.



“காலையில் எங்கே போயிருந்தே" என்றேன்.



“எங்கம்மாவை பார்க்க போயிருந்தேன் ஐயா" என்று ஐயாவை கொஞ்சம் தூக்கி பணிவு காட்டினாள். ஐயோ. எல்லாரும் நல்லா நடிக்கறாங்க என்று நினைத்துக் கொண்டேன். வசந்தி சமையல் கட்டில் இருந்து வெளியே வந்ததால் அவள் முகத்தில் முத்து முத்தாக வியற்வை. அவள் புடவையை பாவாடையோடு தூக்கி கட்டிக் கொண்டு இருந்ததால் அந்த பள பள மாநிற தொடை நன்றாக தெரிந்தது. அபப்டியே என் கவனம் வசந்தி குண்டி மீது சென்றது. அவள் சமையல் செய்ய அசைய அசைய ஆடும் அந்த குண்டியை பார்க்க போதை ஏறியது. அப்படியே அவளை சாய்த்து ஏற்ற வேண்டும் போலிருந்தது. இவளை அனுபவிப்பதில் என்ன ஒரு சுகம்.



“ஏன் பசிக்கல? டிஃபன் என்ன வேணும்னு வசந்திக்கு சொல்லு. பண்ணி தர சொல்றேன்" என்றாள் அம்மா.



“எனக்கு ஒண்ணும் வேணாம்மா? வசந்தியை சூடா பால் தர சொல்லு" என்று சொன்னவுடன் என் நாக்கை கடித்துக் கொண்டேன்.



“நான் மாட்டேன்" என்றாள் வசந்தி உடனடியாக.



“ஏண்டி. பால் தான் கேக்கறான்ல கொடேன்" என்றாள் அம்மா சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள். அம்மாவுக்கும் புரிந்து விட்டதோ?



“ஆமாம். வசந்தி சூடா பால் வேணும்" என்றேன்.



“சரிடி. அவன் கேக்கறதை சட்டு புட்டுன்னு கொடு. நான் உள்ளே படுக்க போறேன். அடுக்களையை கழுவிட்டு வா" என்று சொல்லி அம்மா அவள் ரூம் உள்ளே போக. நான் வசந்தியை சுற்று முற்றும் பார்த்து இறுக்கமாக கட்டிக் கொண்டேன்.



“என்ன வேணும்னு கேட்டீங்க" என்றாள் வசந்தி குறும்பாக.



“பால். பால்"



“எல்லாம் அந்த சரவணன் ஏற்கனவே குடிச்சிட்டான்"



“படவே. எனக்கும் கொஞ்சம் வைக்க சொன்னேனே" என்று சொல்லி சிரித்தேன்.



“ஐயாவுக்கு ஒரே மூடு போல" என்று சொல்லி சிரித்தாள்.



“காலையில் இருந்தே படக் படக்குன்னு துள்ளறான்"



“அதான் இன்னிக்கு காலையிலேயே வந்தீங்களா?"



“எங்க போனே?"



“சொன்னேனே. எங்கம்மாவை பாக்க போனேன்"



“சரி கழட்டு"



“ம்ஹும். இப்படியே தூக்கறேன். செஞ்சுக்கோங்க"



“அட் லீஸ்ட் புடவையை அவுத்துடேன்"



“ம்ஹும். உள்ளே அம்மா இருக்காங்க. குழந்தை அழுவான். புடவை எல்லாம் அவுக்க மாட்டேன்" என்றாள்.



“அம்மா இப்ப தூங்கி இருப்பாங்க?" என்றேன். அவள் போய் பார்த்து விட்டு வந்தாள்.



“ஆமா தூங்கிட்டாங்க"



உடனே எனக்கு விஸ்கி நினைவுக்கு வந்தது. தண்ணி தூக்கமா?வச்ந்தியை பார்த்து



“பசிக்குதேடி. நான் பால் குடிக்கணும்"



“இப்பதானே பசிக்கலன்னீங்க. சரி. பால் மட்டும் தான் குடிக்கணும். வேறு எதுவும் கிடையாது" என்றாள் கறாராக.



“சரி”



அவள் ஹாலில் இருந்த சோஃபா மேல் சாய்ந்து தன் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை ஒவ்வொன்றாக பட் பட் என்று அவிழ்க்க, என் மனம் பட் பட் என்று அடித்துக் கொண்டது. விடுதலை பெற்ற முயல் குட்டிகளை தல தளவென வெழுத்த நிறத்தில் விம்மிக் கொண்டு வெளியே வந்தது. வசந்தி மார்பு காம்பை கவ்வி சுவைத்தேன். சுவைத்துக் கொண்டே அவள் மார்பை கசக்கினேன்.



“என்னங்க இப்படி கசக்கறிங்க"



“இன்னும் வாய் வச்சு பால் குடிக்கலை. அதுக்குள்ளே இப்படின்னா எப்படி?"



“இப்படி உறிஞ்சனீங்கனா அவ்வளவுதான். வெறியில காம்பை கடிச்சதால் பல் பட்டு வலிக்குது"



“சரி. மெதுவா பால் குடிக்கறேன்"



“ஐயோ மெதுவாங்க ம்ம்ம்ம்ம்ம் அப்படித்தாங்க"



மெல்ல பால் குடிக்க ஆரம்பித்தேன். சொட்டு சொட்டாக பால் முழுதும் குடித்து காலி செய்தேன். மெல்ல அவள் இடுப்புக்கு கொண்டு சென்றேன்.



“ஐயோ வேணாம்" என்று அவள் தன் இடுப்பில் இருந்து புடவை அவிழாதவாறு பிடித்துக்கொள்ள, நான் அவள் சேலையை உறுவி விட்டேன். வசந்தி இப்போது வெறும் பட்டன் அவிழ்க்கப்பட்ட ஜாக்கெட்டுடன், கருப்பு நிற பாவாடையில் நின்று கொண்டு இருந்தாள். அவளை அணைத்து நான் அவள் இரு கன்னங்களிலும் முத்தமிட்டேன்.



“ஐயே. ஏன் இப்படி அலையறிங்க. இங்க உங்கம்மா தூங்கறாங்க?"



“அடியே. என் கஷ்டம் எனக்குதான் தெரியும்" என்று சொல்லிக் கொண்டு அவளை அப்படியே அணைத்துக் கொண்டேன். அவள் பாவாடையை சுருட்டி அவள் சூத்து மேடுகளை அள்ளி ஒரு பிசை பிசைந்து, பாவாடை நாடாவை தேடிப் பிடித்து உருவி விட. அது அவிழ்ந்து அவள் காலடியில் விழுந்தது.



“அத்தான். விடுங்க. அவங்க முழிச்சுக்க போறாங்க" என்று வசந்தி என்னை தள்ள முயற்சிக்க. நான் அருகே இருந்த மேசையை தட்டி விட்டேன்.



“என்னடா அங்கே சத்தம்" என்றது அம்மா மீனாட்சி குரல் வந்தது அதட்டலாக.



“ஐயோ முழிச்சிகிட்டாங்க" என்று எல்லா துணியையும் எடுத்து வாயை மூடிக் கொண்டு சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்.



“ஒன்னும் இல்லேம்மா. ஏதோ ஒரு பூனை" என்று சொல்லி மழுப்பினேன்.



“எந்த பூனை" என்று வசந்தி என் காதை பிடித்து நன்றாக திருப்பினாள்.



“ஐயோ வலிக்குதுடி. என்னால தாங்க முடியலடி” என்றேன் சிரித்துக் கொண்டே.



“எல்லாம் நாளைக்கு பார்த்துக்கலாம்” என்று என்னை கேள்வியாக பார்த்தாள்.



“அவ்வளவு நேரம் தாங்க முடியாதுடி" என்றேன்.



“சரி வாங்க. உங்க ரூம் போகலாம்” என்றாள் என் காதில் கிசுகிசுப்பாக.



“சரி இப்ப வா"



“இப்ப வேணா. ஒரு அரை மணி நேரம் கழிச்சு வறேன். உங்கம்மா நல்லா தூங்கிட்டாங்களான்னு நிச்சயம் பண்ணிட்டு வறேன்" என்று சொல்ல நான் என் ரூமுக்கு வந்தேன். அந்த அரை மணி நேரம் எனக்கு அரை யுகமாக போனது. அப்புறம் அவள் வந்தாள்.



“ஐய்யய்யோ. இப்படி லேட்டா வந்தா என்னால் தாங்க முடியாது" என்றேன் அவள் கையை பிடித்தப்படி.



“அப்ப நீங்க இங்க உக்காருங்க" என்றாள் வசந்தி.



“என்ன பண்ண போறே" என்றேன்.



“ஊம்பட்டுமா?" என்று என்னை ஏக்கத்துடன் பார்த்தாள். நான் தலையாட்டினேன். மெல்ல நான் என் வேட்டியை நீக்க அந்த தண்டாயுதம் வெளியே வந்தது.



“அத்தான். உங்களுது அவருது விட பெருசா இருக்கு" என்றேன்.



“எவருது விட" என்று சிரித்தேன்.



“அதான். அவருதான்" என்றாள் வசந்தி வெறுப்பாக.



“பெருசா இருந்தா பிடிக்காதா என்ன?" என்று சொல்லிக் கொண்டே நான் என் சாமானை அவள் வாயில் திணித்தேன்.



“எவளுக்கு பெருசா இருந்தா பிடிக்காது" என்று என் தடியை பார்த்தபடியே அந்த பிஸ்டன் நுனி பகுதியிலிருந்த தோல் திரை பின்னுக்கு விலக்கினாள். என் சிவந்த பிஸ்டனின் சிவந்த மொட்டை பார்த்ததும் அலறியே விட்டாள்.



“அத்தான். என்னாது இது கோலி மாதிரி எட்டி பார்க்குது.”



என்று சொல்லிக் கொண்டே என் சுன்னி மேல் வாயை வைத்து மெல்ல ஊம்ப ஆரம்பித்தாள். என் தடியின் பிஸ்டன் மொட்டை வெறியோடு முத்தமிட்டாள். அந்த கோலிக்குண்டு அவள் உதட்டால் கசங்கியது.


“வச்ந்தி குட்டி. உனக்கு என் மேலே இவ்வளவு ஆசையா? நீ நல்லா ஊம்பறியே” என்றேன்.