Fantasy అవంతీపుర సింహాసనం...

[prasad_rao16]

అప్డేట్ ః 07

(ముందు అప్డేట్ 36 వ పేజీలో ఉన్నది....https://xossipy.com/showthread.php?tid=13338&page=36)


మంజుల నోటి వెంట అలాంటి మాటలు వచ్చేసరికి స్వర్ణమంజరిలో కోరిక పడగ విప్పింది.

ఆమె ఆడతనంలో రసాలు ఊరడం మొదలయ్యాయి.
కాని తనలో పెరిగుతున్న కోరికను అణుచుకుంటూ మంజులను చిన్నగా కసురుకుని బట్టలు వేసుకుని బయటకు వచ్చి మళ్ళి సమావేశంలో కూర్చున్నది.
తమ మీద స్వర్ణమంజరికి అనుమానం రానందుకు సంతోషపడుతూ వాళ్ళు మాట్లాడుకునేది వింటున్నది.
స్వర్ణమంజరి తన ఆసనంలో కూర్చుంటూ, “అమాత్యా….ఇదివరకు మీరు ఆదిత్యసింహుడికి పట్టాభిషేకం జరగకుండా చేయడానికి ఏదో అవకాశం ఉన్నదన్నారు, ఏంటది?” అని అడిగింది.
“చాలా తక్కువ అవకాశం మహారాణి గారు….అదేమంటే….సాధారణంగా పట్టాభిషేకం జరిగేటప్పటికి వివాహం జరిగి ఉండాలి,” అన్నాడు ఒక మంత్రి.

అది విన్న స్వర్ణమంజరి, “మరి ఇంతకు ముందు చాలా మందికి వివాహాలకు పూర్వమే పట్టాభిషేకాలు జరిగిన సంఘటనలు ఉన్నాయి కదా,” అని అడిగింది.

“అవును మహారాణి….కాని ఆ పట్టాభిషేకాలు అన్నీ ఏదైనా రాజ్యానికి రాజు ఆకస్మికంగా మరణించినప్పుడు తప్పనిసరి పరిస్థితుల్లో అతని కుమారునికి పట్టాభిషేకం జరిపించేవారు….కాని ఇక్కడ చక్రవర్తిగారు జీవించే ఉన్నారు కాబట్టి అలా చేయడానికి అవకాశం లేదు…..కాని,” అంటూ ఆగాడు మంత్రి గారు.

“అమాత్యా…ఇప్పుడున్న పరిస్థితుల్లో ఈ కాని….ఇలాంటి పదాలు వాడకండి…..ఉన్నది ఉన్నట్టు చెప్పండి,” అసహనంగా అన్నది స్వర్ణమంజరి.






“ఆయనకు పూర్తిగా చెప్పడానికి అవకాశం ఇవ్వు దేవి….అలా తొందర పడితే ఎలా?” అన్నాడు విజయసింహుడు.

దాంతో మంత్రిగారు మళ్ళి తన గొంతు సవరించుకుని, “అదే మహారాణి….ఇలా వివాహం జరగలేదన్నప్పుడు…చక్రవర్తి కావలసిన వ్యక్తిని ముందుగా యువరాజుని చేసి…తరువాత ఆయనకు వివాహం అయిన తరువాత చక్రవర్తి పట్టాభిషేకం చేస్తారు,” అన్నాడు.

అది విన్న స్వర్ణమంజరి ఆలోచనలో పడి, “ఇక వేరే మార్గాలు ఏమీ లేవంటారా?” అని అడిగింది.

“ఇక వేరే మార్గాలు అంటే…అంతిమ మార్గం…మార్గం నుండి తప్పించడం మినహా ఇక ఏమీ లేదు రాణిగారు,” అన్నాడు మంత్రిగారు.

ఆ మాట వినగానే విజయసింహుడు ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడ్డాడు.

కాని స్వర్ణమంజరి మాత్రం ఏ మాత్రం తొణకకుండా ఉన్నది.

అలా కొద్దిసేపు చర్చలు జరిపిన తరువాత అందరు అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయారు.






అక్కడ స్వర్ణమంజరి, విజయసింహుడు మాత్రమే మిగిలారు.

విజయసింహుడు తన భార్య స్వర్ణమంజరి వైపు చూస్తూ, “మంత్రి గారు మార్గం నుండి తప్పించడమే అంటే విభేధించవలసినది పోయి…అలా ఆలోచిస్తున్నావేమిటి దేవి?” అని అడిగాడు.

అప్పటిదాకా దీర్ఘాలోచనలో ఉన్న స్వర్ణమంజరి తన భర్త మాటలు విని వెంటనే అతని మొహంలోకి చూస్తూ, “మీకు ఏమనిపిస్తున్నది….సింహాసనం మీద కూర్చోవాలని లేదా?” అని అడిగింది.

ఆమె మాటలు విన్న మంజుల గుండె వేగం పెరిగింది.

రాజ్యంలో పరిస్థితులు విషమించుతున్నాయని అనిపించింది.

కాని అంతలోనే ఆదిత్యసింహుడి మీద ఉన్న నమ్మకం ఆమె మనసు కుదుట పడేలా చేసింది.




స్వర్ణమంజరి మాటలు విన్న విజయసింహుడు, “నాక్కూడా చక్రవర్తి కావాలనే ఉన్నది….కాని మా తమ్ముడిని చంపించి సింహాసనం మీద కూర్చోవాలని మాత్రం లేదు,” అన్నాడు.

“నాక్కూడా అటువంటి ఆలోచన లేదు ప్రభూ…ఎందుకంటే ఆదిత్యసింహుడు రాజ్యకార్యాలలో జోక్యం చేసుకుంటున్నప్పటి నుండే మామూలు రాజ్యంగా ఉన్న అవంతీపుర రాజ్యం ఇప్పుడు అవంతీపుర సామ్రాజ్యం అయింది…ఇప్పుడు అతనిని చంపించి మిమ్మల్ని సింహాసనం మీద కూర్చోబెడితే పరిస్థితులు మళ్ళీ మొదటికి వస్తాయి…అదీకాక ఆదిత్యసింహుడిని తప్పించడం అంత సులభమైన కార్యం కాదు…అందువలన అతనిని ఒప్పించి మీరు సింహాసనం మీద కూర్చోవడమే ఉత్తమం,” అన్నది స్వర్ణమంజరి.

*************

ఇక మంజుల అక్కడ నుండి బయటకు వచ్చి ఆ లేఖ తీసుకుని ఆధిత్యసింహుడి మందిరానికి వచ్చింది.

అక్కడ కాపలా భటులకు ఆదిత్యసింహుడు ముందే చెప్పి ఉండటంతో ఆమె నేరుగా ఆదిత్యసింహుడి శయనమందిరానికి వెళ్ళింది.

అప్పటికి ఆదిత్యసింహుడు, రమణయ్య తమ వ్యూహాల గురించి మాట్లాడుకుంటున్నారు.

మంజుల రావడం చూసిన ఆదిత్యసింహుడు వెంటనే రమణయ్య వైపు చూసాడు.

ఆయన చూపుని అర్ధం చేసుకున్న రమణయ్య తన ఆసనంలో నుండి లేచి ఆదిత్యసింహుడికి అభివాదం చేసి అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.

మంజుల మొహంలో ఆనందం చూసి ఆదిత్యసింహుడు చిన్నగా నవ్వుతూ ఆమె చెయ్యి పట్టుకుని ఒళ్ళో కూర్చోబెట్టుకుని ఒక చేత్తో నడుం మీద రుద్దుతూ, ఆమె మెడ ఒంపులో ముద్దు పెట్టుకుంటూ, “నీ ఆనందం చూస్తుంటే …నేను చెప్పిన పని పూర్తి చేసినట్టున్నావే,” అన్నాడు.






మంజుల చిన్నగా మూలుగుతూ, “అవును ప్రభూ…మీరు చెప్పిన కార్యం పూర్తి చేసాను….నా భర్తని, కొడుకుని చెరసాల నుండి విడిపించండి,” అన్నది.

“తప్పకుండా మంజుల…మేము మాట ఇచ్చిన తరువాత ఆ మాట తప్పకుండా నిలబెట్టుకుంటాము…ఇంతకీ లేఖ ఎక్కడ?” అన్నాడు ఆదిత్యసింహుడు.

మంజుల ఆదిత్యసింహుడి కళ్ళల్లోకి చూస్తూ, “మీరు ఆడవాళ్ల దగ్గర చాలా సరదాగా ఉంటారని విన్నాను….ఆ లేఖ నా ఒంటి మీద ఎక్కడ ఉన్నదో మీరే తెలుసుకోండి,” అన్నది.

ఆదిత్యసింహుడు మంజుల సళ్ళ మీద చెయ్యి వేసి నలుపుతూ, “ఇదిగో ఇక్కడే నీ రవికలో దాచావు,” అంటూ తన చేత్తో మంజుల జాకెట్ హుక్కులు విప్పేసి లేఖ తీసుకుని మడతలు విప్పుతున్నాడు.

మంజుల ఆదిత్యసింహుడి ఒళ్ళో నుండి లేచి జాకెట్ హుక్కులు పెట్టుకుంటూ, “మీ మగవాళ్ళు ఎప్పుడూ ఇంతే… తమకు కావలసింది దొరికాక పక్కన వాళ్లని అసలు పట్టించుకోరు,” అంటూ జాకెట్ హుక్కులు పెట్టుకుని పైట సరిచేసుకున్నది.

మంజుల తెచ్చిన లేఖ కింద తన వదిన స్వర్ణమంజరిదేవి రాజ ముద్ర చూసి ఆదిత్యసింహుడి మనసు ఆనందంతో నిండిపోయింది.

తన పట్టాభిషేకం దాదాపుగా నిశ్చయమైపోయినా….ఆదిత్యసింహుడు తన జాగ్రత్తలో తాను ఉండదలుచుకున్నాడు.

ఏ విధమైన అడ్డంకులు అప్పటికప్పుడు ఎదురవకూడని చాలా జాగ్రత్తపడుతున్నాడు.

ఆ లేఖని చూసి ఆదిత్యసింహుడు మంజులని మెచ్చుకోకుండా ఉండలేకపోయాడు.
ఆమెను దగ్గరకు లాక్కుని ఒళ్ళో కూర్చోబెట్టుకుని తన మెళ్ళో ఉన్న వజ్రాల హారాన్ని తీసి ఆమె మెళ్ళో వేసాడు.