Incest தகாப்புணர்ச்சி ❖ அண்ணா... எனக்கொரு உதவி!

[JeeviBarath]

மகனின் பென்சில் குஞ்சும், வாய் வித்தையும்
【01】

டேய் சிவா, உன் சுண்ணிய எனக்குக் காட்டு என்று  தன் மகனிடம் கேட்டாள் அம்மா ஷிவானி..

என்ன? பைத்தியமா உனக்கு?  நான் எதுக்கு அதை உன்கிட்ட காட்டணும்?

இல்லை, இன்னைக்கு ஒரு விஷயம் கேள்விப்பட்டேன். உண்மையான்னு தெரிஞ்சிக்கணும்.

சிவா தன் அம்மா ஷிவானியை முறைத்துப் பார்த்தான். அவள் ஏன் இப்படி கேட்கிறாள். அதைவிட முக்கியமாக யார் அவளிடம் சொன்னதை கேட்டு என்னிடம் இப்படி கேட்கிறாள் என்று அவனால் யோசிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை. 

நீ ஒண்ணும் என்னோடத பார்க்க அவசியம் இல்லை.

அப்ப அது உண்மையில் பென்சில் போல சின்னதா இருக்கும்னு நான் கேள்விப்பட்ட விஷயம் உண்மைதானா?

சிவாவின் பார்வையில் அப்படி ஒரு கோபம். அவளை எரித்து விடுவது போல பார்த்தான். ஷிவானி கொஞ்சம் பயந்து பின்வாங்கினாள்.

உன்கிட்ட யாரு அப்படி சொன்னது என்று கத்தினான்.

"அது உண்மையா?" எ‌ன்று‌ மீண்டும் ஷிவானி கேட்டாள்.

அதுக்கெல்லாம் என்னால பதில் சொல்ல முடியாது. உன்கிட்ட அப்படி சொன்னது யாரு முதல்ல அதை சொல்லு..

கொஞ்சம் முன்னிருந்த கோபம் இப்போது அவனிடம் இல்லை.

அதெல்லாம் சொல்ல முடியாது, நான் கேட்டதுக்கு நீ பதில் சொல்லு..

என்ன கேட்ட?

நக்கலா?

உனக்கு அந்த அனிதா தேவிடியாதான சொன்னா? அந்த தேவிடியாள என சீறினான்.

அப்ப அது உண்மையா?

அது எப்படி இருந்தா உனக்கென்ன?

டேய், சும்மா காட்டுடா..

என்னால முடியாது..

கண்டிப்பா இது ஒரு டீசன்ட் சைஸா இருந்திருந்தா நீ இவ்வளவு தூரம் கேட்டதுக்கு காட்டியிருப்ப..

ஆமா, எனக்கு சின்ன சுண்ணிதான். இப்ப சந்தோஷமா!!! ஃபக் யூ, மாம் என்று சொல்லி விட்டு அந்த அறையை விட்டு வெளியே சென்றான் சிவா.. அவனது அறைக்குள் நுழைந்த பிறகு கதவை அவன் சாத்திய வேகத்தில் வீடே அதிர்ந்தது போல ஷிவானி உணர்ந்தாள்.

மகனை பின்தொடர்வதா இல்லை வேண்டாமா என யோசித்தாள். அவன் கோபம் குறைய எப்படியும் கொஞ்ச நேரம் ஆகும் என அவளுக்கு நன்றாகத் தெரியும். தான் கேட்ட விஷயம் ரொம்ப சென்சிடிவ், ஒருவேளை அவன் கோபம் குறைய சில நாட்கள் கூட ஆகலாம். 

மகனிடம் அப்படி கேட்டிருக்க கூடாது. தவறு செய்து விட்டேனா, இந்த விஷயத்தை வித்தியாசமாக அணுகியிருக்க முடியுமா என்று யோசித்துக்கொண்டே அவளது அறைக்கு சென்றாள். 

ஷிவானிக்கு இந்த விஷயத்தை சொன்னது அவளது தோழி அனிதா, அதை சிவாவும் சரியாக கண்டுபிடித்து விட்டான். 

இப்படியே ஒரு வாரம் கடந்தது. சிவா தன் அம்மாவிடம் சரிவர பேசுவதில்லை.

ஷிவானி வேறு வழியில்லாமல் அவளாக இறங்கி வந்தாள். என்ன நடந்தாலும் பரவாயில்லை என அவனை அணுகத் துணிந்தாள். அவன் அறைக்கு சென்று சென்றாள். அவன் நிமிர்ந்து பார்த்து  ஹெட்ஃபோனை நகர்த்தியதும் அவள் கேட்டாள்.

தயவுசெய்து பேசலாமா?

நிச்சயமா..

ஏற்கனவே யோசித்து வைத்தபடி, நான் லாஸ்ட் வீக் உன்கிட்ட அப்படி கேட்டது தப்பு, என்னை மன்னிச்சுடு என்றாள்.

சரி பரவாயில்லை விடு.. ஆனால் நீ அப்படி கேட்டது எனக்கு ரொம்ப ஷாக்கா இருந்தது.

ஆமாம், உன் முகத்தை பார்க்கும் போதே அது தெரிந்தது.

ஆமாம், நீ கேட்டவுடன் ரொம்ப டென்ஷன் ஆகிடுச்சு..

ஆனால் நான் உண்மையில் உனக்கு உதவ விரும்புகிறேன்.

ஹம், நீ என்ன பண்ண முடியும்? ஒரு பொண்ணு என் அளவு சின்னது என்று நினைத்தால் நான் தான் என்ன பண்ண முடியும்? என்னால அளவை அதிகம் செய்ய முடியாது, இல்லையா?

நீ சொல்றது சரிதான்.

ஆனா பாரு, இப்ப ஜிம் போய் என் வயிறு எவ்வளவு இறுக்கமாக இருக்கு, என் பைசெப்ஸ் எவ்வளவு பெருசா இருக்கு பாரு என கைகளை மடக்கி காண்பித்தான்.

அது அவ்ளோ சின்னதா? 

ஹம், இப்படியே அனிதா எல்லார்கிட்டேயும் சொன்னா தற்கொலை பண்ணிக்க வேண்டியதுதான். 

டேய் எதுக்குடா இப்படியெல்லாம் பேசுற....

அனிதா பத்தி என்கிட்ட ஏன் சொல்லல..?

உன்கிட்ட ஏன் சொல்லணும்.

இல்லை, அதுக்கு முந்தின வாரம் உங்க ரெண்டு பார்வை சரியில்லை, அதான் அவகிட்ட என்ன நடக்குதுன்னு கேட்டேன்..

அதுக்கு இப்படி கேட்பியா..? ஸ்கூலில் படிக்கும் போது இது ஏன் சின்னதா இருந்துதுன்னு கேட்டா பதில் சொல்லுவியா?

இதுல என்ன சொல்ல, அதான் பார்த்தா தெரியுமே..

நானும் தப்பு பண்ணிட்டேன். போயும் போயும் அவகிட்ட..

ஆமா.. மோசமான சூழ்நிலைதான். சரி விடுடா..

உன்கிட்ட ஏன் அப்படி கேட்டேன் என நினைத்து ரொம்ப  வருத்தம், ஆனா என்னால உனக்கு எப்படி உதவ முடியும்னு யோசிச்சுட்டு இருக்கேன்.. 

அப்படியா. உண்மையாவாம்மா?