Incest தகாப்புணர்ச்சி ❖ அண்ணா... எனக்கொரு உதவி!

[JeeviBarath]

குமுதாவுடன் தனிமையில்... 
【04】

இருவரும் தங்கள் பழைய நினைவுகளை பேசிக்கொண்டே ரொம்ப நேரம் பொழுது போக்கினார்கள்.

அண்ணனின் பேச்சுக்கள் தங்கைக்கு ஒரு மன திருப்தியை கொடுத்தது. அவள் எதிர்பார்த்ததை விட அண்ணன் நன்றாக பேசிய சந்தோஷம் அவளுக்கு...

தூங்குவதற்கு இரவு தன் அறைக்கு செல்லும் போது மீண்டும் அந்த ஆடை குமுதா கண்ணில் பட்டது. அவள் உதட்டில் சிறு புன்னகை. அண்ணன் இரவு ஆடையில் தன்னை பார்த்து விட்டானே என இன்று வரை அந்த ஆடையை பார்க்கும் போது மனதில் ஒரு வருத்தம் இருந்தது. ஆனால் இன்று அதே ஆடையால் தாங்கள் இருவரும் நன்கு பேசிப் பழக, அவளுக்கு அந்த வருத்தம் மாறி சந்தோஷம் மனம் முழுக்க நிறைந்து இருந்தது.

அந்த ஆடையை எடுத்தாள். தேங்க் யூ என சொல்லி முத்தம் கொடுத்தாள். அந்த இரவு ஆடையை அணிந்து கண்ணாடி முன் நின்றாள்.

அவள் உடலை அந்த கண்ணாடியில் பார்க்கும் போது அய்யோ அண்ணன் என்னை இப்படியா பார்த்தான் என்ற எண்ணம் வர அவளை அறியாமல் வெட்கம் சற்று அதிகமாக வந்தது.

நாம ஹாலில் லைட் போடாம தான கிச்சன் போனோம் என மனதை தேற்றிக் கொண்டாள். கட்டிலில் படுத்துவளுக்கு தூக்கம் வரவில்லை. கணவனை கட்டிப் பிடித்து படுத்தே பழகி விட்டாள்...

தனியாகத் தானே இருக்கிறோம் எதற்க்கு ஏசி என படுத்தவளுக்கு தண்ணீர் தாகம் வந்தது. அப்படியே வெளியே போகலாமா என நினைத்தாள். ஒருவேளை அண்ணன் ஹாலில் இருந்தால் என்ன செய்ய என்ற தயக்கம் வேறு...

ஒரு நைட்டி எடுத்து அந்த இரவு ஆடையின் மேல் அணிந்தாள். கிச்சன் சென்று தண்ணீர் குடித்தாள். திரும்ப ஹாலுக்கு வந்தவள் மீண்டும் கிச்சன் சென்றாள். லைட் ஆன் செய்து விட்டு ஷோபாவில் தன் அண்ணன் படுத்த அதே போஷிஷனில் படுத்து கிச்சனை பார்த்தாள்.

அய்யோ, நாம அண்ணைக்கு ரெப்ரிஜிரேட்டரில் எதாவது எடுக்க குனிந்தோமா என நடந்த விஷயங்களை நினைவு கூற முயன்றாள்.

தூக்கம் வரலியா உமா என அவள் அண்ணன் குரல் ஒலித்தது...

ஆமா, அண்ணா. தூக்கம் வரலை. உனக்கும் தூக்கம் வரலையா..

ஆமா..

வெக்கையா இருக்கா?

இல்லை அது பழகி போய்டுச்சு. நீ மாப்பிள்ளையை நினைச்சுட்டு இருக்கியா..

அய்யோ அண்ணா, அப்படி இல்லை. ஏசி வேணாம்னு நினைச்சு சும்மா படுத்தேன். வியர்த்து ஒழுகி சுத்தமா தூக்கம் போய்டுச்சு.

அதிகாலை 3 மணி வரை பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். மறுநாள் நந்தா தன் தங்கை வீட்டிலிருந்து அலுவலகம் சென்று வந்தான்.

ரொம்ப தூரமா இருக்கா அண்ணா.

அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லை. உன்கூட இருக்க எனக்கு வாய்ப்பு கிடைச்சிருக்கு, அதை பார்க்கும் போது இது ஒரு பெரிய விஷயம் இல்லை..

ரொம்ப தாங்க்ஸ்ணா.. திங்கள் கிழமை எல்லாம் சாதாரணமாகவே சென்றது.

செவ்வாய் இரவு, தங்கை கணவன் புக் செய்து கொடுத்த ஏசி ஸ்லீப்பர் பஸ்ஸில் ஊருக்கு வந்து பெரியப்பா வீட்டில் குளித்து ரெடியாகி கல்யாண வீட்டில் அட்டென்ட்ன்ஸ் போட நான் தயாராக இருந்தேன்.

தங்கை மேக்கப் எல்லாம் போட்டு வந்த போது ரொம்ப அழகா இருக்கே என்று சொல்ல தாங்க்ஸ் என்றாள்.

என் பெரியம்மா, அண்ணன் கண்ணே படுது, அப்ப ஊரு கண்ணு என சொல்லி சிரித்தாள். நீ போயிட்டு வா, வந்ததுக்கு எல்லா கொள்ளி கண்ணுக்கும் சேர்த்து சுத்தி போடுறேன் என என்னைப் பார்த்து சிரித்தாள் பெரியம்மா.

நாங்கள் பெரியம்மா வீட்டிலிருந்து நடந்தே போக, என் தங்கையிடமும் என்னிடமும் எங்களை பார்த்தவர்கள் அனைவரும் நலம் விசாரித்தார்கள்.

கல்யாண வீட்டில், என் தங்கையின் தோழிகள் சிலர் வந்த பிறகு, அவள் அவர்களுடன் சேர்ந்து கொண்டாள். நான் என் தங்கையை பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் போதே அவள் தோழி அவள் காதில் ஏதோ சொன்னாள். அதன் பிறகு என் தங்கையும் என்னைப் பார்த்தாள்.

எனக்கு என்னவோ அவள் என்னைப் பார்த்தது "ஏண்டா இப்படி, தங்கச்சிய சைட் அடிச்சு மானத்தை வாங்குற" என்பதைப் போல இருந்தது.

தங்கையின் தோழி ஒருத்தி என்னிடம் வந்து பயப்படாதீங்க அண்ணா, உங்க தங்கையை நாங்க யாரும் தூக்கிட்டு போக மாட்டோம் என்றாள்.

நாங்கள் அன்று இரவே சென்னை திரும்ப மீண்டும் மாப்பிள்ளை எங்களுக்கு ஏற்கனவே புக் செய்து கொடுத்த பஸ்ஸில் ஏறினோம்.  நான் என் தங்கையிடம் இரவு உணவு இங்கேயே வாங்கவா இல்லை பஸ் நிறுத்தும் இடத்தில் கிடைப்பதை சாப்பிடலாமா எனக் கேட்டேன்.

அவள் சாப்பாடு வேண்டாம், பிஸ்கட் வாங்கிட்டு வர சொன்னாள். தன் திரும்ப வந்தபோது என் சீட்டில் ஒரு 8-10 வயது மதிக்கத்தக்க ஒரு சிறுவன் படித்திருந்தான். நான் ஸ்கிரீன் நகர்த்த, இது உங்க சீட்டா அங்கிள், நான் கொஞ்ச நேரம் இங்கே படுத்துக்கவா என்றான். நானும் சரியென சொல்லி தங்கைக்கு ஒதுக்கப்பட்ட சீட்டில் உட்கார்ந்தேன்.

இருவரும் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போதே, எனக்கும் சிங்கிள் சீட் வேணும் என சத்தம் போட்டுக் கொண்டிருந்தது. நான் சீட் கொடுத்த சிறுவனின் தங்கை தான் அந்த பெண் குழந்தை.

இந்த அங்கிள் சீட் கொடுத்தார் என அந்த சிறுவன் சொல்ல, ஆண்ட்டி நீங்க உங்க சீட் எனக்கு கொடுங்க என அந்த பெண் குழந்தை என் தங்கையிடம் கேட்டது. ரொம்ப சாரி சர், மேடம் என எங்களிடம் மன்னிப்பு கேட்டார்கள் அந்த சிறுவர்களின் அம்மா மற்றும் அப்பா.

அண்ணா நாம வேணும்னா அந்த சீட் போகலாமா என்று கேட்க, எனக்கு மனதில் ஆசை இருந்தாலும் நான் யோசிக்க ஆரம்பித்தேன்.

அய்யோ அதெல்லாம் வேண்டாம். சாரி என சொல்லி குழந்தையை கடிந்து கொள்ள, அவனுக்கு மட்டும் சிங்கிள் சீட் எனக்கு கிடையாதா என அழத் தொடங்க, பரவாயில்லை மேடம் குழந்தைங்க இருக்கட்டும், நானும் அண்ணாவும் அவங்க சீட்ல போய் உட்கார்ந்துக்கிறோம். தூங்குகிறதுக்கு முன்ன சீட் மாத்திக்கலாம் என்று சொல்ல, அவர்களும் ரொம்ப ரொம்ப தாங்க்ஸ் என்றார்கள்..

சிறுவர்கள் இருவருக்கும் சிங்கிள் சீட் விட்டு எழுவதற்கு மனமில்லை. சரி பரவாயில்லை என நாங்களும் விட்டுவிட்டோம்...