Incest தகாப்புணர்ச்சி ❖ அண்ணா... எனக்கொரு உதவி!

[JeeviBarath]

குமுதாவுடன் தனிமையில்... 
【02】

என்னைப் பார்த்தவுடன் அவள் கண்கள் கலங்கி லேசாக விசும்ப ஆரம்பித்தாள். அப்போது என் கண்கள் செல்லும் இடத்தைக் கவனித்தவள் தன் தவறை உணர்ந்து புடவையை சரி செய்தாள்.

தங்கையின் விலகியிருந்த மாரப்பை பார்த்த பார்த்த எனக்கு ஒரு குற்ற உணர்வு வர, நான் தலையை குனிந்து கொண்டேன்

இருவரும் வீட்டின் உள்ளே வந்து பரஸ்பரம் நலம் விசாரித்துக் கொண்டோம்.  மாப்பிள்ளை எங்கே என்று கேட்டபோது தன் நண்பர் ஒருவரை பார்பதற்காக சென்று விட்டான் எனவும் இன்னும் அரைமணி நேரத்துக்குள் வருவான் என்றாள்.
எங்கள் இருவருக்கும் கண்களில் சந்தோஷக் கண்ணீர். இருவருக்கும் பெரிதாக நெருக்கம் இல்லை அதற்காக பாசம் இல்லாமல் இல்லை.

தங்கையும் மாப்பிள்ளையும் இன்னும் மூன்று வாரங்கள் சென்னையில் இருப்பார்கள். எல்லா நாளும் அவர்களுடன் இருக்க முடிந்தால் நன்றாக இருக்குமே என மனதில் நினைத்துக் கொண்டேன்.

கொஞ்ச நேரத்தில் மாப்பிள்ளை வந்தார், எப்போதும் போல நன்றாக பேசினார். தன் தாயாருக்கு பதிலாக மன்னிப்பு கேட்டுக் கொள்கிறேன் என்றார். அவரை நான் என்ன சொல்ல முடியும்? கொடுத்த வாக்கை காப்பாற்ற கடன்பட்டு நிற்பவன் நான் தானே.

சமீபத்தி்ல தான் இந்த 3 பெட்ரூம் வீட்டை தன் தாயின் நச்சரிப்பு தாங்காமல் வாங்கினார். எங்கே காசை எனக்கு திருப்பி கொடுத்து விட போகிறானோ என்ற பயம் தான். இதை நானாக சொல்லவில்லை, மாப்பிள்ளை எங்களிடம் சொன்ன விஷயம்.

நானும் தங்கையின் மாமியாரை குறை சொல்ல முடியாது. என்ன இருந்தாலும் தன் மகனின் வாழ்க்கை தானே அவளுக்கு முக்கியம்.

மாலையில் கிளம்ப நினைத்த என்னை, நாளைக்கு லீவு தானே இங்கே இருங்கள் என்றார் மாப்பிள்ளை. என் தங்கையும் என்னை வற்புறுத்த நானும் அங்கே அன்றிரவு தங்கினேன்.

இரவு 11 மணி அளவில் நான் எனக்கு ஒதுக்கப்பட்ட அறைக்கு தூங்க சென்றேன். புது இடம் என்பதால் எனக்கு சுத்தமாக தூக்கம் வரவில்லை. சரி டிவி பார்க்கலாம் என்று எழுந்து ஹாலுக்கு போனேன்...

என் தங்கையின் அறையை கடக்கும் போது உடலுறவு கொள்ளும் போது சதைகள் மோதி அவை எழுப்பும் சத்தம் போல என் காதில் விழுந்தது. என் முகத்தில் புன்னகை நிறைய ஷோபாவில் உட்கார்ந்து டிவி பார்க்க ஆரம்பித்தென். எனக்கும் கல்யாணம் ஆகியிருந்தால் இப்படித்தானே இருந்திருப்பேன்.

இருவரும் ரொம்ப சந்தோஷமாக இருக்கிறார்கள் என்பதை ரொம்ப சுலபமாக புரிந்து கொள்ள முடியும். இரண்டு வருடம் ஆகியும் குழந்தை இல்லை. இருவருக்கும் இன்னும் வயது இருப்பதால் பொறுமையாக பார்த்துக் கொள்ளலாம் என என்ஜாய் பண்ணுவது போல எனக்கு தோன்றியது. நான் அவர்களிடம் குழந்தை பற்றி கேட்கவில்லை, அவர்களும் அதைப்பற்றி என்னிடம் எதுவும் பேசிக் கொள்ளவில்லை.

இரவு டிவி பார்த்துக் கொண்டே ஷோபாவில் தூங்கி விட்டேன். நடுவில் எழுந்த நேரம் டிவியை ஆஃப் செய்தேன், ஆனால் பெட்ரூம் போகவில்லை.

காலையில் ஒரு 5 மணிக்கு மேல் இரருக்கலாம், கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்டது. என் தங்கை ஆங்கிலப் படங்களில் வருவது போல தொடை வரை இருக்கும் இரவு உடை அணிந்து கிச்சன் நோக்கி சென்றாள். அவள் முலைகள் பாதிக்கு மேல் வெளியே தெரிவது போல இருந்தது.

எனக்கு ஆச்சரியம். ஜீன்ஸ் பேண்ட் கூட போட என் அம்மா அனுமதிக்க மாட்டாள். அப்படிபட்ட தங்கை இப்படி மாறிவிட்டாள் என்று..

ஓரு ஆண்மகனாக அவளின் ஆடை என் காலை நேர உணர்ச்சிகளை ரொம்ப தூண்டியது.

எதற்காக கிச்சன் சென்றாள் என தெரியவில்லை, ரெப்ரிஜிரேட்டர் திறப்பதை பார்த்தேன், சில நிமிடங்களில் திரும்ப வந்தாள். நான் வாயை வைத்துக் கொண்டு சும்மா இருக்காமல் "குட் மார்னிங்" என்றேன்.

அவளும் பதிலுக்கு குட் மார்னிங் அண்ணா என்று சொன்னாள்.. தான் அரைகுறை ஆடையில் இருப்பதை உணர்ந்தவள் குடுகுடுவென பெட்ரூம் ஓடிவிட்டாள்.

நா‌ன் எழுந்து எனக்கு கொடுக்கப்பட்ட பெட்ரூம் வந்தேன். அந்த அறைக்கு வந்து படுக்கையில் விழுந்தாலும் என்னால் நான் கண்ட அந்த காட்சியை மறக்க முடியவில்லை, அது என் கண்முன்னே நிற்கிறது. என் சுண்ணியோ எப்போ ரிலீஸ் பண்ணுவ என கேள்வி கேட்கும் அதற்க்கு மட்டும் வாய் இருந்தால்...

நான் மீண்டும் தூங்கி எழுந்த போது மணி 8 ஆகிவிட்டது.

மாப்பிள்ளை என்னிடம் புது இடம் தூக்கம் சரியா வரலையா எனக் கேட்டார். ஹே உங்க அண்ணனுக்கு காபி குடு என்றார்.

எனக்கு காபியைவிட, காபி கொண்டு வரப் போகும் என் தங்கை என்ன அணிந்திருக்கிறாள் என்ற ஆர்வம்.

அண்ணா காபி என என்னிடம் கொடுத்தாள். ஒரு அண்ணனாக சந்தோஷம், ஒரு ஆண் மகனாக ஏமாற்றம். அவள் சுடிதாரில் இருந்தாள்.

காலையிலிருந்து டிவி, உணவு என சென்றது.
ஒரு அண்ணனாக நான் அவர்களுக்கு விருந்து கொடுக்க வேண்டும், ஆனால் அவர்கள் எனக்கு விருந்து வைத்தார்கள்.

ரொம்ப நாளைக்கு பிறகு வீட்டு சாப்பாடு சாப்பிட்ட மன திருப்தி. என் தங்கை சமையலை பாராட்டினேன். சுடு தண்ணீர் எப்படி வைப்பது என்று கேள்வி கேட்கும் நிலையில் இருந்த பெண் இவ்வளவு ருசியாக அதுவும் தனியாக அமெரிக்காவில் சமைக்க கற்றுக் கொண்டாளே என நினைத்த போது எனக்கு சின்ன ஆச்சரியம். நான் அதை சொல்லி சிரித்தேன். தங்கைக்கு வெட்கம்.

மாப்பிள்ளை என்னிடம் வெளிப்படையாக உங்க ரெண்டு பேருக்கும் பாசம் இருக்கு. ஒருவேளை வயசு வித்யாசம் காரணமா நீங்க சரியா பேசுறது இல்லைன்னு அடிக்கடி தங்கை வருத்தப்படுவதாக சொன்னார். தன் அம்மா, மீதி பணம் எதைப் பற்றியும் கவலை இல்லாமல் சகஜமாக பேசுங்கள். அவள் உங்கள் தங்கை, நீங்க மட்டும் தானே அவளுக்கு என்றார்.

என் கண்களில் நீர் தேங்கியது. என் தங்கை அழுது விட்டாள். நான் ட்ரை பண்றேன் என சொன்னேன். என் தங்கையும் எனக்கு நீ மட்டும் தானே ரத்த உறவுன்னு இருக்க, தங்கையிடம் நல்லா பேச சிரமமாக இருந்தால் ஒரு ஃபிரண்ட் மாதிரி நினைச்சு பேச ட்ரை பண்ணு என்றாள். என்னால் சிரிப்பு மட்டுமே பதிலாக கொடுக்க முடிந்தது...

இன்னும் எவ்ளோ நாள் அமெரிக்கா என்று கேட்ட போது விசா இன்டர்வியூ சில நாட்களுக்கு முன் முடிந்ததாகவும் இன்னும் மூன்று வருடங்கள் வரை கிடைக்கும் என்றார்கள். இன்னும் சில நாட்களில் ஒரு வேளை டூர் மாதிரி சிங்கப்பூர் செல்லக் கூடும் எனவும் என்னிடம் தெரிவித்தார்கள்...