Fantasy వాట్ ద ఫక్

[3sivaram]

(పవిత్ర పూకు 3 వ భాగం)

జోరుగా వర్షం పడుతుంది. 
శ్రీరాం ఒక బస్ స్టాప్ లో కూర్చొని ఆలోచిస్తూ ఉన్నాడు.
ఫోన్ కొద్దిసేపటి నుండి మోగుతూ ఉంది. శ్రీరామ్ భారంగా నిట్టూర్చి ఫోన్ ఎత్తి "నాన్నా" అన్నాడు. 
నాన్న "ఒరేయ్ కన్నా, డబ్బులు పదివేలు ఖర్చు చేశావ్"
శ్రిరామ్ "నాన్నా అది నేను తప్పు చేశాను"
నాన్న "చెప్పకులే కన్నా, నా కొడుకు ఇన్ని రోజులు చదువు చదువు అంటున్నాడు, వేరే ఏ విషయం తెలియదు అనుకునే వాడిని, అదే విషయం చెప్తే మా ఫ్రెండ్స్ అందరూ నువ్వు ఇంట్రోవర్ట్ అనే వాళ్ళు, పైగా రేపు నీకు పెళ్లి అయ్యాక నీ భార్య ఏడిపిస్తుంది అనే వాళ్ళు, నాకు చాలా భయం వేసేది. కాని ఇవ్వాళ నువ్వు ఖర్చు పెడితే నాకు కొంచెం సంతోషం వేసింది, నువ్వు కూడా అందరిలాంటి వాడివే,..................  పర్లేదు కన్నా... మీ అమ్మ నీతో ఉంటే అంతా తనే చూసుకునేది. నేను కూడా డబ్బు సంపాదించడం తప్ప నీతో సరిగా ఉండడం లేదు, నువ్వు కనీసం నేను సంపాదించిన డబ్బు ఖర్చు చేస్తే నేను కొంచెం అయినా హ్యాపీ గా ఫీల్ అవుతా" అన్నాడు.

నీ భార్య ఏడిపిస్తుంది, అనే మాట గుర్తుకు రాగానే జాను అమాయకపు నవ్వు, తనను కలవాలని ఆమె డ్రెస్ తనకు చూపించి అందంగా ఉన్నావ్ అనే మెసేజ్ పంపితే రోజు అంతా తనను చూస్తూ సిగ్గు పడిపోయే జాను మొహం. 

కోపంగా "ఏం చేశావ్?" అని కోపంగా అడిగినట్టు అనిపించి "నో" అని గట్టిగా అరిచాడు. 

అప్పటికి బస్ స్టాప్ లో ఎక్కువ మంది వర్షం నుండి తప్పించుకోడానికి నిలబడ్డారు, అందరూ నా ప్రవర్తనకు దూరంగా జరిగారు. 

నేను చుట్టూ చూసి పైకి లేచి ఎదురుగా వచ్చిన బస్ ఎక్కేసాను, ఎందుకు ఎక్కానో ఎక్కడికి వెళ్తున్నానో కూడా నాకు తెలియడం లేదు. పావు గంట తర్వాత గుర్తుకు వచ్చింది నేను బైక్ మీద వచ్చాను, బైక్ బస్ స్టాప్ లో పెట్టాను. వెంటనే లేచి ఏవరు చెప్పినా వినకుండా రన్నింగ్ బస్ నుండి దూకేశాను. కింద పడి దెబ్బలు తాకిన్చుకొని పైకి లేచి వెనక్కు నడుస్తున్నాను. వర్షంలో నడుస్తూ ఒక అర గంట తర్వాత బైక్ దగ్గరకు వచ్చాను.

నా మనసు కుదుట పడింది, జానుకు నిజం చెప్పాలి. వెంటనే జేబులో నుండి ఫోన్ బయటకు తీయగానే మెసేజ్ జాను నుండి "బ్రేక్ అప్" అని. తర్వాత వేరే మెసేజెస్ వస్తున్నాయి కాని నా కళ్ళు వర్షిస్తున్నాయి. అందుకే అస్పష్టంగా మిగిలిన మెసేజెస్ కనిపించడం లేదు. అలా కళ్ళు తిరిగినట్టు అనిపించి పడిపోయాను. 

కళ్ళ ఎదురుగా తెల్లటి ఆకాశం, వాన చినుకులు కనిపిస్తూ ఉండగా కళ్ళు మూతలు పడ్డాయి. చుట్టూ జనం గుమికూడడం, అందరూ తనను చూస్తూ ఉండడం తెలుస్తూనే ఉంది. ఇంతలో ఎవరో "ఒరేయ్ రామ్" అంటూ తన దగ్గరకు వచ్చి పైకి లేపి ఆటో ఎక్కించాడు. కళ్ళు మూతలుగా తెరుస్తూ మూస్తూ ఉంటే నా పక్కన కృష్ణ కనిపించాడు. వాడు కంగారు పడుతూ ఆటో వాడిని కూడా కంగారు పెడుతున్నాడు. 


కళ్ళు తెరిచేసరికి హాస్పిటల్ లో ఉన్నాడు, చేతులకు సెలైన్ పెట్టినట్టు అనిపిస్తుంది, మెల్లగా చుట్టూ చూస్తూ ఉంటే. దగ్గరలో  కృష్ణా డాక్టర్ తో ఎదో సీరియస్ గా ఎదో రిపోర్ట్ చూస్తూ మాట్లాడుతున్నాడు. కృష్ణా చాలా అసహనంగా ఉన్నాడు. ఏమయింది వీడికి అనుకుంటూ చిన్నగా "కృష్ణా" అని పిలిచాను.

"భయ్యా" అంటూ దగ్గరకు వచ్చాడు, నా చేతులు దగ్గరకు తీసుకొని, ఒక్కడివి ఎక్కడికి వెళ్లావు, పిలిస్తే నేను కూడా వచ్చే వాడిని కదా అన్నాడు. నేను తన చేతులలో ఉన్న రిపోర్ట్ లాక్కోబోతూ ఉంటే వాడు వెనక్కి లాక్కొని "భయ్యా.... నీతో ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలి" అన్నాడు. నేను "ఏమయింది" అన్నాను. 

కృష్ణా బాధగా మొహం పెట్టి "అయిపొయింది భయ్యా, అయిపొయింది" అన్నాడు. అంత డిప్రెషన్ లోనూ నాకు వాడి మీద పిచ్చి కోపం వచ్చి "ఏమయింది?" అని గట్టిగా అడిగా, వాడు నవ్వేసి "నిన్న నిన్నెవరో ట్రాప్ చేశారు" అన్నాడు. 
నేను "నాకు ఏమి అర్ధం కాలేదు" అన్నాను.
కృష్ణా "నీకు ఎవరో వయాగ్రా లాంటి దేదో ఇంజెక్షన్ చేశారు అంట"
నేను పైకి లేచి "వాట్!" అన్నాను.
కృష్ణా "అవును బ్రో... డాక్టర్ నువ్వే చేసుకొని వెళ్ళావ్, అన్నాడు కాని నాకు నీ మీద నమ్మకం ఉంది, ఎవరో నిన్ను ట్రాప్ చేశారు"
నేను ఆలోచిస్తూ ఉన్నాను.
కృష్ణా "జాను కాలేజ్ లో ఉంది, నువ్వు ఎందుకు సెలవు పెట్టావ్, ఎవరి దగ్గరకు వెళ్ళావ్"
నేను "ప్రస్తుతం ఏమి చెప్పలేను"
కృష్ణా "ఈ స్లిప్ ఏంటి రా!" అంటూ నా జేబులో ఉండే పవిత్ర పూకు స్లిప్ తీసి చూపించి నవ్వాడు.
నేను నలిపేసి పక్కన పడేస్తే వాడు పైకి లేచి నవ్వుతూ దాన్ని అందుకొని "లామినేషన్ చేయిస్తా" అన్నాడు.

ఫోన్ అందుకొని జాను పంపిన మెసేజ్ చూశాను "బ్రేక్ అప్ అనే సరికి భయపడ్డావా! సారీ బేబి..... ఎక్సామ్స్ వచ్చాయి కదా ......  అందుకే కొన్ని రోజులు బ్రేక్ అప్ అయ్యి సెలవలు అయిపోయాక అందరికీ అఫీషియల్ గా బాయ్ ఫ్రెండ్ అండ్ గర్ల్ ఫ్రెండ్ లా థర్డ్ ఇయర్ లోకి అడుగుపెడదాం" అని ఉంది.


నాకు ఎందుకో జానుని మోసం చేసినట్టు అనిపిస్తుంది, అందరి మీద కోపం వచ్చేసింది.... ఆ రోజీని చంపేయాలని అనిపిస్తుంది. సరిగ్గా అప్పుడే ఆ గదిలోకి ఒక 
సెక్యూరిటీ అధికారి వచ్చాడు. అతన్ని నేం ప్లేట్ సయ్యద్ సైదా అని వ్రాసి ఉంది, కృష్ణ బాబాయ్ అంటూ పలకరిస్తున్నాడు. కృష్ణ చాలా మాటకారి, అందరినీ తేలికగా ఆకట్టుకుంటాడు. విషయం తెలియగానే సెక్యూరిటీ అధికారిని తీసుకురావాలన్న కృష్ణ ఐడియా కి జోహార్ చెప్పాలని అనిపించింది.

ఆ సెక్యూరిటీ అధికారి నా వైపు చూస్తూ ఎదో మాట్లాడబోయాడు. నేను "మీకు వాళ్ళను అరెస్ట్ చేసే దమ్ము ఉందా" అన్నాను. అప్పటికి నా వైపు చూస్తూ నవ్వుకుంటూ మాట్లాడుకుంటున్న నర్సులు, కంపౌండర్ లు స్టన్ అయిపోయారు. ఆ సెక్యూరిటీ అధికారి నా వైపు ఏంటి అన్నట్టు చూశాడు. నేను మళ్ళి అదే ప్రశ్న "మీకు వాళ్ళను అరెస్ట్ చేసే దమ్ము ఉందా" వేశాను. అతను నా కళ్ళలోకి చూస్తూ "నా పై ఆఫీసర్ లను కనుక్కోవాలి" అన్నాడు. నేను "అవసరం లేదు బయటకు వెళ్ళండి" అన్నాను.

సెక్యూరిటీ అధికారి "ఎంజాయ్ చేసినంత సేపు చేసి ఇప్పుడు పత్తిత్తు వ్యపారాలా" అని నవ్వుతున్నాడు. నేను కోపంగా "నాకు యిచ్చిన డ్రగ్ కి నేను చనిపోయి ఉంటే, పోనీ నేను నా గర్ల్ ఫ్రెండ్ తో జేన్యున్ రిలేషన్ లో ఉన్నాను, ఇప్పుడు నేను మోసం చేశాను, బాధతో నేను సూ సైడ్ చేసుకుంటే; ఒక్క మాట చెప్పండి, ఇదే పొజీషన్ లో ఒక అమ్మాయి ఉంటే ఇలాగే బిహేవ్ చేస్తూ నవ్వుతారా! జెన్యూన్ గా, నిజాయితీగా ఉండాలని అనుకున్న వాళ్ళం ఉండకూడదా; చెడిపొమ్మంటారా, చచ్చిపోమ్మంటారా" అన్నాను. 

ఒక నిముషం అందరూ నా వైపు చూశారు. ఆ సెక్యూరిటీ అధికారి ఎదో అనబోయి "సూ-సైడ్" అని నేను ప్రస్తావించిన మాట గుర్తుకు వచ్చి "ముందు కోలుకో, తర్వాత చూద్దాం" అని వెళ్ళిపోయాడు. నేను అతని వైపు కోపంగా చూస్తూ ఉంటే, ఎక్కడ ఆ సెక్యూరిటీ అధికారి ఇబ్బంది పడతాడు అని కృష్ణ బయటకు తీసుకెళ్ళి ఎదో మాట్లాడుతూ కవర్ చేశాడు. 

నేను బయటకు బయలుదేరడానికి రెడీ అవుతూ ఉంటే ఒక నర్సు నా దగ్గరకు వచ్చి "ఆ డ్రగ్ మీ లివర్ పై అఫ్ఫెక్ట్ చేసింది, మీకు సెలైన్ పెట్టి యూరిన్ ద్వారా ఆ డ్రగ్ అఫ్ఫెక్ట్  తగ్గిస్తున్నారు" అంది. నేను వినిపించుకోకుండా "డిశ్చార్జ్ అవడం లేదు, రేపు మార్నింగ్ తిరిగి వస్తాము" అన్నాను.

అప్పుడే లోపలికి వచ్చిన కృష్ణతో "వెళ్దామా" అన్నాను.

కృష్ణా అయోమయంగా "ఎక్కడికి" అన్నాడు.

నేను విసురుగా వాడి చెయి పట్టుకొని లాక్కొని వెళ్తూ బైక్ తీసుకొని రోజీ మరియు స్నేహలు ఉండే ఇంటికి బయలుదేరాను. 

లోపలికి వెళ్తూనే "మరో మనిషిని జాయిన్ చేయడానికి వచ్చాను" అని చెప్పాను.

కృష్ణ వద్దని చెప్పడం లేదు కాని భయపడుతున్నాడు. చిన్నగా "వద్దు  వద్దు" అంటూ నా చొక్కా పట్టుకొని లాగుతున్నాడు.

నేను పెద్దది టిక్ చేసి, కృష్ణకి చిన్నది టిక్ చేసి ఆపోజిట్ గదుల్లోకి వెళ్లిపోయాం.

నా ఎదురుగా దొంగ తాళి బాడ్జ్ తో రోజీ కనపడుతుంది. కృష్ణ గొంతు వినడానికి నేను సిద్దంగా ఉన్నాను. వచ్చింది పెద్దగా "స్నేహా......." అని ఆశ్చర్యపడ్డ కృష్ణా గొంతు వినగానే, రోజీ దగ్గరకు ముందుకు నడిచాను. 

రోజీ "ఏంటి అంత సీరియస్ గా ఉన్నారు, ఒక డ్రామా చేద్దామా! నేను ఎదో తప్పు చేశాను, మీరు నన్ను పట్టుకొని పనిష్ చేస్తున్నారు..... న్యాచురల్ గా ఉండాలి" అంటూ ఫ్లైయింగ్ కిస్ యిచ్చి బెడ్ పక్క అటు తిరిగి గుద్దలు రెండు నా వైపుకు ఎత్తి పెట్టి నించుంది. 

నా మనసులో కోపం ఎవరి మీద తీర్చుకోవాలో అన్నట్టు రగిలిపోతూ ఉంది. కృష్ణ పడ్డ బాధ గొంతు కూడా నన్ను తృప్తి అనిపించలేదు. అందరి మీద కోపం ముఖ్యంగా ఈ రోజీ మీద పీకల దాకా కోపం. నా అడుగులు ముందుకు పడ్డాయి, నా మనసులో ఒకటే ఆలోచన "చచ్చావే ఈ పూట"