Misc. Erotica நளினி

[நளினி Author]

பகுதி - 30

தேவியுடன் நடந்த சல்லாபம் முடிந்து 2 நாட்களானபோதும் இன்னும் என் மனைவி உடலிலேயே இருந்தேன். 2 நாட்கள் ஓட்டுனனும் தோட்டக்காரனும் வராதபடி பார்த்துக்கொண்டேன். பழையபடி நளனாக மாறியபின் அழைத்துக்கொள்வோம் என நினைத்தேன். ஆனால் 3வது நாள் வந்ததும் சற்று பயம் வந்தது. தேவியை அலைபேசியில் தொடர்புகொண்டு பேசியதில் இன்னும் ஓரிரு நாட்களில் சரியாகிவிடும் என்று சொன்னாள். வேறுவழியின்றி சரியென ஒப்புக்கொண்டு செல்வியாகவே வாழ்ந்தேன். முதல்முறையாக என் வீடு விட்டு வெளியுலகத்திற்கு வந்தேன். செல்வி சாதாரணமாக அணியும் ஒரு மஞ்சள் Nylon சேலையை அணிந்து தோட்டத்திற்கு வந்து நோட்டமிட்டேன். அங்கே மருதாணி செடி ஒன்று செழிப்பாக வளர்ந்திருந்தது. மனதில் எண்ணம் உதித்தது. சிறிதளவு இலைகளை பறித்து அவைகளை அறைத்துக்கொண்டேன். அவை சிலநேரம் ஊரட்டும் என்று முடிவெடுத்து சமையல் வேலைகளை முடித்தேன். கறி ஏதும் அப்போது வீட்டில் இல்லை. வெளியே செல்ல தயங்கினேன். அதனால் கத்திரிக்காய் சாம்பாரும் மஞ்சபூசணிக்காய் பொரியலும் செய்தேன். சாப்பிட்டு மிச்சத்தை இரவிற்கு சேமித்து வைத்தேன். ஆனால் சாப்பிட்ட மாதிரியே இல்லை. குளிர்பதனபெட்டியை திறந்து Vodkaவை எடுத்தேன். அப்போதுதான் அரைத்துவைத்த மருதாணியை பார்த்தேன். அவை இரண்டையும் எடுத்துக்கொண்டு தரைத்தளத்தின் அறைக்கு சென்றேன். அந்த அறை பலநாட்களாக பயன்பாடற்று கிடந்தது. அதில் ஒரேயொரு கட்டில் மெத்தையுடன் இருந்தது. அதை தூசிதட்டி அதிலேறி அமர்ந்து 2 குவளை Vodka அடித்தேன். அது உள்ளே சென்ற வழியெங்கும் சில்லென எரிச்சலூட்டியது. பற்களை கடித்து கண்களை மூடி தலையை அசைத்தேன். ஆணாக இருந்தபோது இவ்வளவு விளைவுகள் ஆகவில்லை. ஆனால் இப்போது சிறிது நேரத்திலேயே போதை ஏறியது. உடல் கதகதப்பானது.

குளிர்சாதனப்பெட்டியை ஓடவிட்டு தோளில் செருகிய ஊசியை எடுத்துவிட்டு லேசாக மாறாப்பை இறக்கி குளிருணர்ந்தேன். இப்போது மருதாணி வைக்க ஆரம்பித்தேன். கைவிரல் நுனிகளுக்கு வைத்தேன். ஜில்லென்று இருந்தது. உள்ளங்கைக்கு வைத்தேன். இன்று இரவினுள் நன்றாக சிவப்பாகிவிடும் என்று தோன்றியது. ஏனோ குதூகலத்திலிருந்தேன். சற்றுநேரம் இளைப்பாறலாமென மெத்தையில் படுத்தேன். ஒருவருக்கான கட்டிலென்பதால் கரையாகிவிடக்கூடாது என்பதற்காக கைகளை இருபுறம் கீழே தொங்கவிட்டிருந்தேன். என் மாறாப்பு நன்றாக இறங்கி குளிர்காற்று என்மேல் விழுந்ததில் தூக்கம் வந்தது. கனவும் கூடவே வந்தது. நளனாக நான் இருக்கையில் பகலில் எங்கோ ஆள்நடமாட்டமில்லாத சாலையில் வாகனம் ஒட்டிச்சென்றபோது ஒரு அபலைப்பெண் ஒருத்தி வழிகேட்டு ஏறினாள். அவள் செல்வியேதான். இருவரும் பேசிக்கொண்டிருக்கையில் திடீரென வண்டியின் பின்னிருக்கையிலிருந்து ராஜேஷ் செல்வியின் கழுத்தில் கத்திவைத்து வண்டியை நிறுத்தசொன்னான். நானும் பதறி நிறுத்தினேன். இருட்டாகியிருந்தபோது ரத்தோரும் வண்டிக்குள் ஏறி என் வாயை பொத்துகையில் நான் நளினியாக மாறினேன். இப்போது வண்டியில் செல்வியை காணவில்லை இருவரும் என்னை ஒதுக்குப்புறமான ஒரு இடத்திற்கு வண்டியை ஓட்டவைத்து என்னை இழுத்துசென்றனர். தீப்பிளம்பு ஒன்றை சுற்றி மூவர் முகமறைத்து நின்றிருக்க வந்த இருவரும் என்னை குப்புற படுக்கவைத்து கட்டினர். பின்னர் அங்கே ஏதோ சில யந்திரங்களை வரைந்து வினோத பூஜையில் ஈடுபட்டனர். அபரிமிதமான சக்தியை கொடுக்கசொல்லி துர்தேவதைகளை வணங்கினர். பின்னர் ஒருவர் வந்து என் ஆடைகளை கிழித்து என்னை நிர்வாணமாக்கி என் உடலின் ஆங்காங்கே சில  வண்ணங்களை தடவினார்.

பின்னர் என்னை புணர்ந்தார். நான் வலியில் கத்திக்கொண்டிருக்க அவர் என்னுடன் கலவிகொண்டார். சிறிதுநேரத்தில் என் வயிறு உப்பியது. அவர் கலவிகொள்வதை நிறுத்தி விலகினார். முகத்திரையை நீக்கியபோது அது தேவியென தெரிந்தது. ஆச்சரியத்திலிருந்தபோது திடீரென வயிறு வலித்தது. போகப்போக இன்னும் கூடியது. வயிறிலிருந்து ஏதோ ஒன்று வெளியேறுவது உணர்ந்தேன். குழந்தை அழும் சத்தம் கேட்டது. நான் அங்கே ஓர் ஆண் குழந்தையை ஈன்றேன். தேவி ஒரு கத்தியை எடுத்து தொப்புள்கொடியை வெட்டிவிட்டு நேராக தீயின் அருகே எடுத்து சென்று வானத்தை நோக்கி கூச்சலிட்டாள். பின்னர் பிறந்த அந்த குழந்தையின் தலையை துண்டித்து பலிகொடுத்தாள். எனக்கு இதயம் படபடத்தது. அங்கிருந்து தப்பிக்க முயற்சித்தேன். ஆனால் முடியவில்லை. இப்போது தேவி என்னை இழுத்து நேராக தீயினுள் போட்டாள். நான் எரிந்து அவஸ்தையுறுவதை கண்டு ஐவரும் சிரித்தபடி ரீங்காரமிடுகின்றனர். கனவு கலைந்து திடுக்கிட்டு எழுந்தேன். இவ்வளவு கொடூரமான கனவை முன்னர் கண்டதேயில்லை. என் இதயம் படபடத்தது. அப்போதுதான் வாசற்கதவு மணியை யாரோ அடிப்பது கேட்டது. என் நிலமை புரிந்தது. தட்டுத்தடுமாறி எழுந்து வாசலை நோக்கி நடந்து ''வருகிறேன்'' என்றேன். ஆனால் நான் கதவை திறந்தே வைத்ததால் அந்த நபர் உள்ளே வந்துவிட்டார். பதட்டத்தில் எழுந்து வந்ததில் தள்ளாடியதால் என் மாறாப்பு முழுவதும் விலகி கீழே சரிந்தது. வந்தது ஓட்டுனன் பாபு.