Incest இதுவரை இல்லாத உணர்வுகள்

[Kannmani]

“ஹ்ம்ம்... இது நல்ல ஐடியாதான்... நம்ம இன்ஜினியர் கிட்ட பேசிட்டு சீக்கிரம் வொர்க் ஸ்டார்ட் பண்ணிடலாம்...”

மோகன் சம்மதம் சொன்னதும் பவித்ரா நித்யாவை பார்த்தாள்.
 
“என்னடி இப்ப எல்லாம் ஓகேதானே...?”
 
“ஒகேதான் மம்மி... பட் மாடில பில்டிங் கட்டி முடிக்க எவ்வளவு நாள் ஆகும்?”
 
“ஹ்ம்ம்... ரெண்டு மாசம்தான் ஆகும்...”
 
மோகன் சிரித்த முகத்துடன் சொன்னார்.
 
நித்யா அதை கேட்டு மகிழ்ச்சி அடைந்தாள்.
 
“சரி ரெண்டு வருஷம் கஷ்டப்படுறதுக்கு ரெண்டும் மாசம் எவ்வளவோ பரவாயில்ல... ஒகே மம்மி... அர்ஜூன் என்னோட ரூம்ல படுத்துகட்டும்... நான் அட்ஜெஸ்ட் பண்ணிக்கிறேன்...”
 
ஒரு வழியாக நித்யாவும் சம்மதம் தெரிவித்தாள்.
 
உடனே தாயின் மனது குளிர்ந்து போனது.
 
மோகனும் எல்லா பிரச்சனைகளும் தீர்ந்தது என்று நிம்மதி அடைந்தார்.
 
“இவ ரொம்ப திமிர் பிடிச்ச பொண்ணா இருப்பானு நினைக்கிறேன்... இவளோட ரூம்ல எப்படி தங்குறது...? பயமா இருக்கே...”
 
நித்யா சம்மதம் சொன்ன பிறகும் அர்ஜூன் கவலை அடைந்தான்.  
 
அதே நேரத்தில் தீபிகாவின் மனதில் பல சிந்தனைகள் ஓடியது...
 
இனி தம்பியுடன் ஒரே அறையில் உறங்க போகிறோம்.
 
ஆனால் அவன் நல்லவனா? கெட்டவனா? என்று தெரியவில்லையே.
 
எப்படியாவது தம்பியுடன் பேசி பழகி... அவன் மனதில் இருக்கும் காம எண்ணங்களை மாற்ற வேண்டும்.
 
ஒருவேளை அவன் திருந்தவில்லை என்றால் என்ன செய்வது?
 
ஒரு பெரிய ஆபத்தில் மாட்டிக் கொண்டோமே என்று பயந்தாள்.
 
“என்னடி தீபிகா... ரொம்ப நேரமா பேசாம இருக்கே... இந்த முடிவுல உனக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்லையே?”
 
பவித்ரா மூத்த மகளிடம் அக்கறையுடன் கேட்டாள்.
 
உடனே தீபிகா அர்ஜூனை ஓரக்கண்ணால் பார்த்துவிட்டு பேசினாள்.
 
“இதுல என்ன இருக்கு மம்மி... அர்ஜூன் கஷ்டபடாம ஹேப்பியா இருந்தாலே எனக்கு போதும்...”
 
தீபிகாவும் சம்மதம் தெரிவித்ததும் பவித்ரா மகனை பார்த்தாள்.
 
“அர்ஜூன் எல்லாரும் ஒகே சொல்லிட்டாங்க... பட் நீதான் எந்த ரூம்ல தூங்க போறேனு சொல்லவே இல்ல...”
 
“ஆண்ட்டி... அதான் முன்னாடியே சொல்லிட்டேன்ல... நீங்க எது சொன்னாலும் ஓகேதான்...”
 
“இல்ல அர்ஜூன்... இன்னிக்கி சண்டே... மறந்துட்டியா?”
 
“ஆமா... அப்போ முதல் நாளே என்னோட சாய்ஸ்தானா?”
 
“ஆமா அர்ஜூன்... யோசிச்சு சீக்கிரம் சொல்லு...”
 
“இதுல யோசிக்க ஒன்னும் இல்ல...”
 
“அப்போ எந்த ரூம்ல படுக்க போறே?”
 
“நான் உங்க ரூம்ல படுத்துக்கிறேன் ஆண்ட்டி...”
 
அர்ஜூன் அதிக உற்சாகத்துடன் சொன்னான்.
 
முதல் நாளே மகன் தன்னுடன் உறங்க போகிறான் என்று தெரிந்ததும் பவித்ராவின் கண்கள் லேசாக கலங்கியது.
 
அது ஆனந்த கண்ணீராக இருந்தாலும் வெளியில் தெரியக்கூடாது என்று நினைத்து வேகமாக துடைத்தாள்.
 
பிறகு மெல்ல தீபிகாவை பார்த்து புன்னகைத்தாள்.
 
“அச்சச்சோ... இன்னிக்கி மம்மிய தம்பி என்ன பண்ண போறானோ...?”
 
தீபிகா வெளியில் சொல்ல முடியாமல் மனதிற்குள் வருந்தினாள்...